|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
17,0028,001,อีกอย่างหนึ่ง ด้วยคำว่า <B>เอวมฺเม สุตํ</B> พระเถระ ยังความเป็น
|
|
17,0028,002,ผู้ไม่มีศรัทธาในธรรมนี้ของเทวดาและมนุษย์ทั้งปวงให้หมดไป ให้เกิด
|
|
17,0028,003,ความถึงพร้อมแห่งศรัทธา (โดย) ไม่อ้างว่า สูตรนั้นท่านให้เกิดเอง
|
|
17,0028,004,(และ) เปิดเผยการฟังมาก่อนว่า สูตรนี้ ข้าพเจ้าได้รับมาต่อพระพักตร์
|
|
17,0028,005,<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>พระองค์นั้นผู้องอาจด้วยเวลารัชชธรรม ๔ ทรงไว้ซึ่ง
|
|
17,0028,006,พลญาณ ๑๐ ทรงดำรงอยู่ในฐานะผู้อาจหาญ บันลือสีหนาทได้ สูงสุด
|
|
17,0028,007,กว่าสัตว์ทุกจำพวก เป็นใหญ่โดยพระธรรม เป็นพระธรรมราชา เป็น
|
|
17,0028,008,พระธรรมาธิบดี เป็นประทีปโดยธรรม เป็นที่พึ่งโดยธรรม เป็น
|
|
17,0028,009,พระเจ้าจักรพรรดิผู้ประเสริฐโดยพระสัทธรรม ผู้ตรัสรู้เองโดยชอบ ไม่
|
|
17,0028,010,ควรทำความสงสัย หรือความเคลือบแคลงในอรรถ ในธรรม ในบท
|
|
17,0028,011,หรือในพยัญชนะ ในสูตรนี้แล. เพราะเหตุนั้น ท่านจึงกล่าวคำนี้ไว้ว่า
|
|
17,0028,012,<B>พระสาวกของพระโคดมกล่าวอยู่อย่างนี้ว่า ข้าพเจ้า
|
|
17,0028,013,ได้ฟังมาแล้วอย่างนี้ ยังอศรัทธาให้พินาศ ยังศรัทธา
|
|
17,0028,014,ในศาสนาให้เจริญ ดังนี้.</B>
|
|
17,0028,015,<H1>อธิบาย สมย ศัพท์</H1>
|
|
17,0028,016,บทว่า เอกํ เป็นบทแสดงไขถึงจำนวนนับ. บทว่า สมยํ เป็น
|
|
17,0028,017,บทแสดงเวลาที่กำหนดไว้แล้ว สองบทว่า เอกํ สมยํ เป็นบทแสดง
|
|
17,0028,018,เวลาที่ไม่กําหนดแน่นอน. สมย ศัพท์ ในบทว่า เอกํ สมยํ นั้น
|
|
17,0028,019,ย่อมปรากฏในอรรถว่า
|
|
17,0028,020,สมวายะ (พร้อมเพรียง) ขณะ กาล สมูหะ (การ
|
|
17,0028,021,ประชุม) เหตุ ทิฏฐิ ปฏิลาภะ (การได้) ปหานะ
|
|
17,0028,022,(การละ) และปฏิเวธะ (การแทงตลอด).
|
|
|