|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
17,0030,001,พระเถระจึงแสดงว่า ในสมัยหนึ่ง บรรดาสมัยที่แยกกาลออกเป็นปี ฤดู
|
|
17,0030,002,เดือน ครึ่งเดือน กลางคืน กลางวัน เวลาเช้า เวลาเที่ยง เวลาเย็น
|
|
17,0030,003,ยามต้น ยามกลาง ยามสุดท้าย และครู่หนึ่งเป็นต้น.
|
|
17,0030,004,ในข้อนั้น สูตรใด ๆ ที่<B>พระผู้มีพระภาค</B>เจ้าตรัสไว้ในปี ฤดู
|
|
17,0030,005,เดือน ปักข์ ภาคกลางคืน หรือภาคกลางวันใด ๆ ในบรรดาสมัยมีปี
|
|
17,0030,006,เป็นต้นเหล่านั้น สูตรนั้นทั้งหมด พระเถระรู้ดี คือกำหนดไว้ด้วยดี
|
|
17,0030,007,ด้วยปัญญา แม้ก็จริง ถึงอย่างนั้น เพราะเหตุที่เมื่อท่านกล่าวอย่างนี้ว่า
|
|
17,0030,008,ข้าพเจ้าได้ฟังมาแล้วอย่างนี้ ในปีโน้น ฤดูโน้น เดือนโน้น ปักข์โน้น
|
|
17,0030,009,ภาคกลางคืนโน้น ภาคกลางวันโน้น ใคร ๆ ไม่อาจจะทรงจำได้ง่าย
|
|
17,0030,010,ไม่สามารถจะแสดงเองหรือให้คนอื่นแสดงได้ และจะต้องพูดกันมาก
|
|
17,0030,011,ฉะนั้น พระเถระจึงรวบรวมเนื้อความนั้นไว้ด้วยบทเดียวเท่านั้น แล้ว
|
|
17,0030,012,กล่าวว่า <B>เอกํ สมยํ</B> ดังนี้.
|
|
17,0030,013,อีกอย่างหนึ่ง สมัยเหล่านี้ใด ของ<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>แยกประเภท
|
|
17,0030,014,กาลเวลาออกมากมาย ที่ปรากฏชัดเหลือเกินในหมู่เทวดา และมนุษย์
|
|
17,0030,015,เป็นต้นอย่างนี้คือ สมัยเสด็จลงสู่พระครรภ์ สมัยประสูติ สมัยเกิดความ
|
|
17,0030,016,สังเวช สมัยเสด็จออกผนวช สมัยทรงกระทำทุกกรกิริยา สมัยชนะมาร
|
|
17,0030,017,สมัยตรัสรู้ สมัยอยู่เป็นสุขในปัจจุบัน สมัยเทศนา สมัยเสด็จปรินิพพาน
|
|
17,0030,018,พระเถระแสดงว่า สมัยหนึ่ง กล่าวคือสมัยเทศนา ในบรรดาสมัยเหล่า
|
|
17,0030,019,นั้น.
|
|
17,0030,020,อนึ่ง ท่านพระเถระหมายเอาสมัยแห่งกิจที่ประกอบด้วยกรุณา ใน
|
|
17,0030,021,บรรดาสมัยแห่งกิจที่ประกอบด้วยญาณ และกรุณา สมัยแห่งการปฏิบัติ
|
|
17,0030,022,เพื่อประโยชน์คนอื่น ในบรรดาสมัยแห่งการปฏิบัติเพื่อประโยชน์ตนและ
|
|
|