|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
17,0043,001,สูตรทั้งสิ้นนั้น คือที่จะพึงตรัสในบัดนี้.
|
|
17,0043,002,ก็นิทานพจน์ใด ที่ประดับประดาด้วยกาละ เทศะ ผู้แสดง เรื่องราว
|
|
17,0043,003,บริษัท และประเทศ เหมือนท่าน้ำอันมีภูมิภาคขาวสะอาดเดียรดาษด้วยเมล็ด
|
|
17,0043,004,ทรายคล้ายสุธาดลอันเกลื่อนกล่นไปด้วยแก้วมุกดา มีบันไดอันพิลาสรจนา
|
|
17,0043,005,ด้วยแผ่นศิลาที่ขัดไว้จนไร้ราคี เพื่อง่ายต่อการลงสู่สระโบกขรณีที่สล้างไป
|
|
17,0043,006,ด้วยดอกบัวเขียว มีน้ำใสสะอาดรสจืดสนิท เหมือนบันไดอันมีชั้นละเอียด
|
|
17,0043,007,อ่อนสำเร็จด้วยงาช้าง งามรุ่งเรืองเกิงแต่รัศมีของพวงแก้วมณีที่ร้อยด้วย
|
|
17,0043,008,ลวดทองคำ เพื่อสะดวกต่อการก้าวขึ้นสู่พระมหาปราสาท มีฝาจัดได้
|
|
17,0043,009,สมส่วน แลกั้นด้วยไพทีอันวิจิตรที่มีองค์ ( ดูเสมือน) จะเคลื่อนไหว
|
|
17,0043,010,ได้ เสมือนมีประสงค์จะให้สูงเสียดทางเดินของดวงดาว เหมือนมหาทวาร
|
|
17,0043,011,ที่มีบานกว้างใหญ่อันติดตั้งไว้ดีแล้ว เพริศแพร้วเรืองรองด้วยทองเงิน
|
|
17,0043,012,มณี มุกดา และแก้วประพาฬเป็นอาทิ เพื่อสะดวกต่อการเข้าไปสู่คฤหาสน์
|
|
17,0043,013,อัน โสภิตไปด้วยอิสสริยสมบัติ อัน โอฬาร เป็นสถานขวักไขว่ ไปด้วยผู้คนที่
|
|
17,0043,014,พูดจาหัวเราะขัยเสียงอันไพเราะประสานกับเสียงกระทบของกำไลทองที่
|
|
17,0043,015,คล้องไว้เป็นระเบียบ อัน<B>พระอานนทเถระเจ้า</B>กล่าวไว้แล้ว การพรรณนา
|
|
17,0043,016,ความแห่งนิทานพจน์นั้น เป็นอันจบบริบูรณ์ ด้วยประการฉะนี้.
|
|
17,0043,017,<H1>เหตุเกิดพระสูตร ๔ อย่าง</H1>
|
|
17,0043,018,บัดนี้ ถึงลำดับโอกาสที่จะพรรณนาพระสูตรที่<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>
|
|
17,0043,019,ทรงยกขึ้นแสดงโดยนัยมีอาทิว่า <B>สพฺพธมฺมมูลปริยายํ</B> ดังนี้. ก็การ
|
|
17,0043,020,พรรณนาพระสูตรนี้ เพราะเมื่อได้พิจารณาเหตุที่ทรงยกพระสูตรขึ้นแสดง
|
|
17,0043,021,แล้ว จึงกล่าวย่อมแจ่มแจ้ง ฉะนั้น ข้าพเจ้าจักวิจารณ์เหตุที่ทรงยก
|
|
|