| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 27,0013,001,พระอริยะทั้งหลายเห็นด้วยญาณ และไม่บรรลุธรรมที่พระอริยะบรรลุ | |
| 27,0013,002,แล้ว พึงทราบว่าไม่เห็นพระอริยะ เพราะไม่เห็นธรรมอันกระทำ | |
| 27,0013,003,ความเป็นพระอริยะ และไม่เห็นความเป็นพระอริยะ. | |
| 27,0013,004,บทว่า <B>อริยธมฺมสฺส อโกวิโท</B> ได้แก่ผู้ไม่ฉลาดในอริยธรรมต่าง | |
| 27,0013,005,โดยสติปัฏฐานเป็นต้น ก็ในคำว่า <B>อริยธมฺเม อวินีโต</B> มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้ | |
| 27,0013,006,<B>ขึ้นชื่อว่าวินัย มี ๒ อย่าง ใน ๒ อย่างนี้ | |
| 27,0013,007,แต่ละอย่างแบ่งเป็น ๕ อย่าง ท่านเรียกปุถุชนนี้ | |
| 27,0013,008,ว่า มิได้รับแนะนำ เพราะไม่มีวินัยนั้น.</B> | |
| 27,0013,009,ก็วินัยนี้มี ๒ อย่าง คือ สังวรวินัย ๑ ปหานวินัย ๑ และในวินัย | |
| 27,0013,010,๒ อย่างนี้ วินัยแต่ละอย่างแบ่งเป็น ๕ อย่าง. | |
| 27,0013,011,แม้สังวรวินัยก็มี ๕ อย่าง คือ สีลสังวร สติสังวร ญาณสังวร | |
| 27,0013,012,ขันติสังวร วิริยสังวร. | |
| 27,0013,013,แม้ปหานวินัยก็มี ๕ อย่าง คือ ตทังคปหาน วิกขัมภนปหาน | |
| 27,0013,014,สมุจเฉทปหาน ปฏิปัสสัทธิปหาน นิสสรณปหาน. | |
| 27,0013,015,ใน ๕ อย่างนั้น สังวรในประโยคว่า <B>อิมินา ปาฏิโมกฺขสํวเรน | |
| 27,0013,016,อุเปโต โหติ สมุเปโต</B> ภิกษุเป็นผู้เข้าถึงแล้ว เข้าถึงพร้อมแล้ว ด้วย | |
| 27,0013,017,ปาฏิโมกขสังวรนี้ นี้ชื่อว่า <B>สีลสังวร</B> สังวรในประโยคว่า <B>รกฺขติ จกฺขุนฺทฺริยํ | |
| 27,0013,018,จกฺขุนฺทฺริเย สํวรํ อาปชฺชติ</B> ภิกษุย่อมรักษาจักขุนทรีย์ ถึงความสำรวม | |
| 27,0013,019,ในจักขุนทรีย์ นี้ชื่อว่า <B>สติสังวร</B> สังวรในคาถาว่า | |