| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 30,0013,001,[๒๒] ดูก่อนอานนท์ สัมมาสมาธิที่บุคคลเจริญแล้ว กระทำให้มาก | |
| 30,0013,002,แล้ว มีการกำจัดราคะเป็นที่สุด มีการกำจัดโทสะเป็นที่สุด มีการกำจัดโมหะ | |
| 30,0013,003,เป็นที่สุด. | |
| 30,0013,004,[๒๓] ดูก่อนอานนท์ ข้อว่า ยานอันประเสริฐ เป็นชื่อของอริย- | |
| 30,0013,005,มรรคประกอบด้วยองค์ ๘ นี้เอง เรียกกันว่า พรหมยานบ้าง ธรรมยานบ้าง | |
| 30,0013,006,รถพิชัยสงครามอันยอดเยี่ยมบ้าง นั้นพึงทราบโดยปริยายนี้แล. | |
| 30,0013,007,พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้สุคตศาสดา ครั้นได้ตรัสไวยากรณภาษิตนี้จบลง | |
| 30,0013,008,แล้ว จึงตรัสคาถาประพันธ์ต่อไปอีกว่า | |
| 30,0013,009,[๒๔] อริยมรรคญาณนั้นมีธรรม คือ ศรัทธา | |
| 30,0013,010,กับปัญญาเป็นแอก มีศรัทธาเป็นทูบ มีหิริ | |
| 30,0013,011,เป็นงอน มีใจเป็นเชือกชัก มีสติเป็นสารถี | |
| 30,0013,012,ผู้ควบคุม รถนี้มีศีลเป็นเครื่องประดับ มี | |
| 30,0013,013,ฌานเป็นเพลา มีความเพียรเป็นล้อ มี | |
| 30,0013,014,อุเบกขากับสมาธิเป็นทูบ ความไม่อยากได้ | |
| 30,0013,015,เป็นประทุน กุลบุตรใดมีความไม่พยาบาท | |
| 30,0013,016,ความไม่เบียดเบียน และวิเวกเป็นอาวุธ มี | |
| 30,0013,017,ความอดทนเป็นเกราะหนัง กุลบุตรนั้น | |
| 30,0013,018,ย่อมเป็นไปเพื่อความเกษมจากโยคะ พรหม | |
| 30,0013,019,ยานอันยอดเยี่ยมนี้ เกิดแล้วในตนของ | |
| 30,0013,020,บุคคลเหล่าใด บุคคลเหล่านั้นเป็นนัก- | |
| 30,0013,021,ปราชญ์ ย่อมออกไปจากโลกโดยความแน่ | |
| 30,0013,022,ใจว่า มีชัยชนะโดยแท้. | |
| 30,0013,023,<B>จบพราหมณสูตรที่ ๔</B> | |