| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 30,0026,001,เป็นธรรมเอกผุดขึ้น ไม่มีวิตก ไม่มีวิจาร เพราะวิตกวิจารสงบไป มีปีติ | |
| 30,0026,002,และสุขเกิดแต่สมาธิอยู่ เธอมีอุเบกขา มีสติ มีสัมปชัญญะ เสวยสุขด้วยนาม | |
| 30,0026,003,กาย เพราะปีติสิ้นไป บรรลุตติยฌานที่พระอริยเจ้าทั้งหลายสรรเสริญว่า ผู้ | |
| 30,0026,004,ได้ฌานนี้เป็นผู้มีอุเบกขา มีสติ อยู่เป็นสุข เธอบรรลุจตุตถฌาน ไม่มีทุกข์ | |
| 30,0026,005,ไม่มีสุข เพราะละสุข ละทุกข์ และดับโสมนัสก่อน ๆ ได้ มีอุเบกขาเป็นเหตุ | |
| 30,0026,006,ให้สติบริสุทธิ์อยู่ นี้เรียกว่า สัมมาสมาธิ. | |
| 30,0026,007,<I>จบวิภังคสูตรที่ ๘</I> | |
| 30,0026,008,<h1>อรรถกถาวิภังคสูตร</h1> | |
| 30,0026,009,พึงทราบวินิจฉัยใน<B>วิภังคสูตรที่ ๘.</B> | |
| 30,0026,010,บทว่า <B>กตมา จ ภิกฺขเว สมฺมาทิฏฺิ</B> ความว่า พระผู้มีพระ- | |
| 30,0026,011,ภาคเจ้า ทรงจำแนกมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ โดยปริยายนั้นแล้ว ทรง | |
| 30,0026,012,เริ่มเทศนานี้ เหมือนทรงประสงค์จะจำแนกโดยปริยายอื่นอีก. | |
| 30,0026,013,ในบทเหล่านั้น บทว่า <B>ทุกฺเข าณํ</B> ความว่า ญาณอื่นเกิดขึ้น | |
| 30,0026,014,ด้วยอาการ ๔ ด้วยสามารถการฟัง ๑ การพิจารณารอบคอบ ๑ การแทงตลอด ๑ | |
| 30,0026,015,การพิจารณา ๑. แม้ในสมุทัยก็มีนัยนี้เหมือนกัน. ส่วนในสองบทที่เหลือ | |
| 30,0026,016,(นิโรธและมรรค) ญาณ ๓ อย่างเท่านั้น ย่อมควรเพราะการพิจารณาไม่มี | |
| 30,0026,017,กัมมัฏฐานในสัจจะ ๔ นี้ พระองค์ทรงแสดงแล้วด้วยบทว่า <B>ทุกฺเข าณํ</B> | |
| 30,0026,018,เป็นต้นด้วยอาการอย่างนี้. | |
| 30,0026,019,ในบทเหล่านั้น สัจจะ ๒ ข้างต้น เป็นวัฏฏะ ๒ ข้างปลายเป็น | |
| 30,0026,020,วิวัฏฏะ ในวัฏฏะและวิวัฏฏะเหล่านั้น ความยึดมั่นในกัมมัฏฐานของภิกษุมีใน | |