| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 35,0036,001,ในคาถา พึงทราบวินิจฉัยดังต่อไปนี้ บทว่า <B>เคหนิสฺสิตํ</B> ได้แก่ | |
| 35,0036,002,อาศัยกิเลส. บทว่า <B>โมหเนยฺเยสุ</B> ได้แก่ ในอารมณ์ที่ให้เกิดความหลง. | |
| 35,0036,003,บทว่า <B>อภพฺโพ</B> ได้แก่ไม่เป็นดังภาชนะที่รองรับ. บทว่า <B>ผุฏฺํ สมฺโพธิ | |
| 35,0036,004,มุตฺตมํ</B> ได้แก่ เพื่อสัมผัสอุดมญาณกล่าวคือ พระอรหัต. | |
| 35,0036,005,<I>จบอรรถกถาจารสูตรที่ ๑</I> | |
| 35,0036,006,<h1>๒. สีลสูตร</h1> | |
| 35,0036,007,<h2> ว่าด้วยปริสุทธิศีล ๔</h2> | |
| 35,0036,008,[๑๒] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ท่านทั้งหลายจงเป็นผู้มีศีลถึงพร้อมมี | |
| 35,0036,009,ปาฏิโมกข์ถึงพร้อมอยู่เถิด จงสำรวมในปาฏิโมกข์ ถึงพร้อมด้วยมรรยาทและ | |
| 35,0036,010,โคจร มีปรกติเห็นภัยในโทษมาตรว่าน้อย สมาทานศึกษาอยู่ในสิกขาบท | |
| 35,0036,011,ทั้งหลายเถิด เมื่อท่านทั้งหลายมีศีลถึงพร้อมมีปาฏิโมกข์ถึงพร้อมอยู่ สำรวม | |
| 35,0036,012,ในปาฏิโมกข์ ถึงพร้อมด้วยมรรยาทและโคจร มีปรกติเห็นภัยให้โทษมาตรว่า | |
| 35,0036,013,น้อย สมาทานศึกษาในสิกขาบททั้งหลายอยู่. อะไรเป็นกิจที่จะพึงทำต่อไป ? | |
| 35,0036,014,ภิกษุทั้งหลาย ถ้าเมื่อภิกษุเดินอยู่ก็ดี ยืนอยู่ก็ดี นั่งอยู่ก็ดี | |
| 35,0036,015,นอนอยู่ไม่หลับก็ดี อภิชฌาปราศไป พยาบาทปราศไป ถีนมิทธะ อุทธัจจะ | |
| 35,0036,016,กุกกุจจะ วิจิกิจฉา ภิกษุก็ละได้ ความเพียรทำไม่ย่อหย่อน สติตั้งมั่นไม่ | |
| 35,0036,017,ฟั่นเฟือน กายรำงับไม่กระสับกระส่าย จิตเป็นสมาธิแน่วแน่ ภิกษุเดินอยู่ | |
| 35,0036,018,เป็นอย่างนี้ก็ดี ยืนอยู่เป็นอย่างนี้ก็ดี นั่งอยู่เป็นอย่างนี้ก็ดี นอนอยู่ไม่หลับ | |
| 35,0036,019,เป็นอย่างนี้ก็ดี เราเรียกว่า <B>ผู้มีอาตาปะ มีโอตตัปปะ</B> มีความเพียรอัน | |
| 35,0036,020,ทำแล้ว มีใจเด็ดเดี่ยวเนืองนิตย์. | |