|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
41,0047,001,พระศาสดา. อย่างนั้น ภิกษุทั้งหลาย.
|
|
41,0047,002,ภิกษุ น่าสังเวช ! ชีวิตของสัตว์ทั้งหลายน้อย ( จริง) พระเจ้าข้า
|
|
41,0047,003,เช้าตรู่ นางอังคาสพวกข้าพระองค์ ตอนเย็น ตายด้วยพยาธิที่เกิดขึ้น.
|
|
41,0047,004,พระศาสดา. อย่างนั้น ภิกษุทั้งหลาย ชื่อว่า ชีวิตของสัตว์
|
|
41,0047,005,ทั้งหลายน้อย (จริง). เหตุนั้นแล มัจจุผู้กระทำซึ่งที่สุด ยังสัตว์เหล่านี้
|
|
41,0047,006,ซึ่งไม่อิ่ม ด้วยวัตถุกาม และกิเลสกามนั่นแล ให้เป็นไปในอำนาจของ
|
|
41,0047,007,"ตนแล้ว ย่อมพาเอาสัตว์ที่คร่ำครวญ ร่ำไรไป"" ดังนี้แล้ว ตรัสพระ-"
|
|
41,0047,008,คาถานี้ว่า :-
|
|
41,0047,009,๔.<B>ปุปฺผานิ เหว ปจินนฺตํ พฺยาสตฺตมนสํ นรํ
|
|
41,0047,010,อติตฺตํเยว กาเมสุ อนฺตโก กุรุเต วสํ ฯ
|
|
41,0047,011,"""มัจจุ ผู้ทำซึ่งที่สุด กระทำนระผู้มีใจข้องใน"
|
|
41,0047,012,อารมณ์ต่างๆ เลือกเก็บดอกไม้อยู่เทียว ผู้ไม่อิ่มใน
|
|
41,0047,013,"กามทั้งหลายนั่นแล สู่อำนาจ.""</B>"
|
|
41,0047,014,<H2>แก้อรรถ</H2>
|
|
41,0047,015,บรรดาบทเหล่านั้น บาทพระคาถาว่า <B>ปุปฺผานิ เหว ปจินนฺตํ</B>
|
|
41,0047,016,ความว่า ผู้มัวเลือกเก็บดอกไม้คือกามคุณทั้งหลาย อันเนื่องด้วยอัตภาพ
|
|
41,0047,017,และเนื่องด้วยเครื่องอุปกรณ์อยู่ เหมือนนายมาลาการ เลือกเก็บดอกไม้
|
|
41,0047,018,ต่างชนิดอยู่ในสวนดอกไม้ฉะนั้น.
|
|
41,0047,019,บาทพระคาถาว่า <B>พฺยาสตฺตมนสํ นรํ</B> ความว่า ผู้มีจิตซ่านไปโดย
|
|
41,0047,020,อาการต่าง ๆ ในอารมณ์อันยังไม่ถึงแล้ว ด้วยสามารถแห่งความปรารถนา
|
|
41,0047,021,ในอารมณ์ที่ถึงแล้ว ด้วยสามารถแห่งความยินดี.
|
|
|