|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
43,0002,001,<B>ถึงเสบียงทางของท่านก็หามีไม่ ท่านนั้นจงทำที่พึ่ง
|
|
43,0002,002,แก่ตน จงรีบพยายาม จงเป็นบัณฑิต ท่านเป็นผู้มี
|
|
43,0002,003,มลทินอันกำจัดได้แล้ว ไม่มีกิเลสเพียงดำเนิน จักไม่
|
|
43,0002,004,เข้าถึงชาติชราอีก.</B>
|
|
43,0002,005,๒. <B>ผู้มีปัญญาทำกุศลอยู่คราวละน้อย ๆ ทุก ๆ
|
|
43,0002,006,ขณะโดยลำดับ พึงกำจัดมลทินของตนได้ เหมือน
|
|
43,0002,007,ช่างทองปัดเป่าสนิมของฉะนั้น.</B>
|
|
43,0002,008,๓. <B>สนิมตั้งขึ้นแต่เหล็ก ครั้นตั้งขึ้นแต่เหล็กแล้ว
|
|
43,0002,009,ย่อมกัดเหล็กนั่นเอง ฉันใด กรรมทั้งหลายของตน
|
|
43,0002,010,ย่อมนำบุคคลผู้มักประพฤติล่วงปัญญาชื่อว่า โธนา ไป
|
|
43,0002,011,สู่ทุคติ ฉันนั้น.</B>
|
|
43,0002,012,๔. <B>มนต์ทั้งหลาย มีอันไม่ท่องบ่นเป็นมลทิน
|
|
43,0002,013,เรือนมีความในหมั่นเป็นมลทิน ความเกียจคร้านเป็น
|
|
43,0002,014,มลทินของผิวพรรณ ความประมาทเป็นมลทินของ
|
|
43,0002,015,ผู้รักษา.</B>
|
|
43,0002,016,๕. <B>ความประพฤติชั่วเป็นมลทินของสตรี ความ
|
|
43,0002,017,ตระหนี่เป็นมลทินของผู้ให้ ธรรมอันลามกทั้งหลาย
|
|
43,0002,018,เป็นมลทินแล ทั้งในโลกนี้ ทั้งในโลกหน้า เราจะบอก
|
|
43,0002,019,มลทินอันยิ่งกว่ามลทินนั้น อวิชชาเป็นมลทินอย่างยิ่ง
|
|
43,0002,020,ภิกษุทั้งหลาย ท่านทั้งหลายละมลทินนั่นได้แล้ว ย่อม
|
|
43,0002,021,เป็นผู้หมดมลทิน.</B>
|
|
|