paragraph
stringlengths 541
3.53k
| paragraph_TH
stringlengths 441
2.97k
| question
stringlengths 13
289
| question_TH
stringlengths 10
245
| answer
stringlengths 1
465
⌀ | answer_TH
stringlengths 1
427
| idx
stringlengths 44
53
| label
int64 0
1
| score_paragraph
float64 0.78
0.97
| score_question
float64 0.29
0.98
| score_answer
float64 0.04
1
|
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Tokugawa Takes All : When Hideyoshi died in 1598 , he hoped to have his five - year - old son continue his " dynasty , " initially under the tutelage of five regents . But one of the regents was Ieyasu Tokugawa , who had been biding his time at Edo for 12 years , nurturing dynastic ambitions of his own . Of the cunning , ruthless triumvirate that came out on top at the end of the country 's century of civil war , Tokugawa was without doubt the most patient , the most prudent ��� ��� ��� and most treacherous . He moved quickly to eliminate his strongest rivals , crushing them in 1600 at the great Battle of Sekigahara ( near modern Nagoya ) . During its subsequent two and a half centuries of rule from the new capital established at Edo , the Tokugawa organized a tightly controlled coalition of some 260 daimyo in strategic strongholds throughout the country . The allegiance of this highly privileged and prestigious group was ensured by cementing their ethical principles in the code of bushido , " The way of the warrior " : loyalty to one 's master , defense of one 's status and honor , and fulfillment of all obligations . Loyalty was further enforced by holding the vassals ' wives and children hostage in Edo . All roads into Edo , the most famous being the Tokaido Highway , had checkpoints for guns coming in and for wives going out . One of the most effective ways of keeping a tight rein on the country was to cut it off from the outside world , to keep Japan Japanese . At first , Ieyasu Tokugawa was eager to promote foreign trade . He wanted silk and encouraged the Dutch and British as good , nonproselytizing Protestants just interested in trade . But he did n't like the Portuguese and Spanish Catholic missionaries , who he felt were undermining traditional Japanese values . He banned their activities in 1612 and two years later ordered the expulsion of all missionaries and unrepentant Japanese converts . Executions and torture followed . Converts were forced to renounce their faith by trampling crucifixes and effigies of Jesus and Mary . The Catholic Church has counted 3,125 martyrs in Japan from 1597 ( beginning under Hideyoshi ) to 1660 . In 1635 the Japanese were forbidden , on pain of death , to attempt to travel abroad , and Japanese citizens already overseas were prevented from returning , in case they brought back subversive Christian doctrines . Western books were banned , as were Chinese books that mentioned Christianity . | Tokugawa Takes ทั้งหมด: เมื่อ Hideyoshi เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1598 เขาหวังว่าจะมีลูกชายวัยห้าขวบ - ลูกชายเก่าของเขายังคง "ราชวงศ์" ของเขาต่อไปภายใต้การปกครองของผู้สำเร็จราชการห้าคน แต่หนึ่งในผู้สำเร็จราชการคือ Ieyasu Tokugawa ผู้ซึ่งได้ใช้เวลาของเขาที่เอโดะเป็นเวลา 12 ปีเพื่อบำรุงความทะเยอทะยานของราชวงศ์ของเขาเอง ในช่วงปลายศตวรรษแห่งสงครามกลางเมืองที่มีไหวพริบที่ออกมาด้านบนสุดของสงครามกลางเมือง Tokugawa ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นคนไข้มากที่สุด เขาย้ายอย่างรวดเร็วเพื่อกำจัดคู่แข่งที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาบดขยี้พวกเขาในปี 1600 ในการต่อสู้ครั้งใหญ่ของ Sekigahara (ใกล้สมัยใหม่ Nagoya) ในช่วงสองศตวรรษครึ่งจากการปกครองจากเมืองหลวงใหม่ที่จัดตั้งขึ้นที่ Edo Tokugawa ได้จัดตั้งพันธมิตรที่ควบคุมอย่างแน่นหนาของ 260 ไดเมียวในฐานที่มั่นเชิงกลยุทธ์ทั่วประเทศ ความจงรักภักดีของกลุ่มที่ได้รับการยกเว้นและมีชื่อเสียงอย่างสูงนี้ได้รับการรับรองโดยการประสานหลักการทางจริยธรรมของพวกเขาในประมวลกฎหมายบุชิโด "วิถีแห่งนักรบ": ความภักดีต่ออาจารย์หนึ่งคนการป้องกันสถานะและเกียรติยศของหนึ่ง ภาระผูกพัน ความภักดีได้รับการบังคับใช้เพิ่มเติมโดยการถือภรรยาและตัวประกันของข้าราชบริพารใน Edo ถนนทุกสายสู่เอโดะซึ่งเป็นที่โด่งดังที่สุดคือ Highway Tokaido มีจุดตรวจสำหรับปืนที่เข้ามาและสำหรับภรรยาที่กำลังจะออกไป หนึ่งในวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการรักษาบังเหียนที่แน่นหนาในประเทศคือการตัดมันออกจากโลกภายนอกเพื่อรักษา Japan ญี่ปุ่น ตอนแรก Ieyasu Tokugawa กระตือรือร้นที่จะส่งเสริมการค้าต่างประเทศ เขาต้องการผ้าไหมและสนับสนุนให้ชาวดัตช์และอังกฤษเป็นคนดีโปรเตสแตนต์ที่ไม่ได้รับความสนใจเพียงแค่สนใจการค้า แต่เขาไม่ชอบมิชชันนารีชาวโปรตุเกสและสเปนที่เขารู้สึกว่าเป็นการบ่อนทำลายค่านิยมญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม เขาห้ามกิจกรรมของพวกเขาในปี 1612 และอีกสองปีต่อมาสั่งให้ขับไล่มิชชันนารีทั้งหมดและผู้เปลี่ยนใจเลื่อมใสญี่ปุ่นที่ไม่กลับใจใหม่ การประหารชีวิตและการทรมานตามมา ผู้เปลี่ยนใจเลื่อมใสถูกบังคับให้ละทิ้งศรัทธาของพวกเขาโดยการเหยียบย่ำไม้กางเขนและรูปปั้นของ Jesus และ Mary คริสตจักรคาทอลิกนับ 3,125 ผู้พลีชีพใน Japan จาก 1597 (เริ่มต้นภายใต้ Hideyoshi) ถึง 2203 ในปี ค.ศ. 1635 ชาวญี่ปุ่นเป็นสิ่งต้องห้ามด้วยความเจ็บปวดจากความตายเพื่อพยายามเดินทางไปต่างประเทศและประชาชนชาวญี่ปุ่นในต่างประเทศก็ถูกป้องกันไม่ให้กลับมาในกรณีที่พวกเขานำหลักคำสอนของคริสเตียนที่ถูกโค่นล้มกลับ หนังสือตะวันตกถูกแบนเช่นเดียวกับหนังสือจีนที่กล่าวถึงศาสนาคริสต์ | How was loyalty enforced in the bushido ? | ความภักดีถูกบังคับใช้ใน Bushido อย่างไร? | Fulfill all obligations , be loyal to ones master , defend status and honor , and vassel wives / kids held hostage | ปฏิบัติตามภาระผูกพันทั้งหมดจงรักภักดีต่ออาจารย์ปกป้องสถานะและเกียรติยศและภรรยาของ Vassel | {'paragraph': 361, 'question': 4149, 'answer': 22100} | 1 | 0.917323 | 0.783556 | 0.745704 |
Tokugawa Takes All : When Hideyoshi died in 1598 , he hoped to have his five - year - old son continue his " dynasty , " initially under the tutelage of five regents . But one of the regents was Ieyasu Tokugawa , who had been biding his time at Edo for 12 years , nurturing dynastic ambitions of his own . Of the cunning , ruthless triumvirate that came out on top at the end of the country 's century of civil war , Tokugawa was without doubt the most patient , the most prudent ��� ��� ��� and most treacherous . He moved quickly to eliminate his strongest rivals , crushing them in 1600 at the great Battle of Sekigahara ( near modern Nagoya ) . During its subsequent two and a half centuries of rule from the new capital established at Edo , the Tokugawa organized a tightly controlled coalition of some 260 daimyo in strategic strongholds throughout the country . The allegiance of this highly privileged and prestigious group was ensured by cementing their ethical principles in the code of bushido , " The way of the warrior " : loyalty to one 's master , defense of one 's status and honor , and fulfillment of all obligations . Loyalty was further enforced by holding the vassals ' wives and children hostage in Edo . All roads into Edo , the most famous being the Tokaido Highway , had checkpoints for guns coming in and for wives going out . One of the most effective ways of keeping a tight rein on the country was to cut it off from the outside world , to keep Japan Japanese . At first , Ieyasu Tokugawa was eager to promote foreign trade . He wanted silk and encouraged the Dutch and British as good , nonproselytizing Protestants just interested in trade . But he did n't like the Portuguese and Spanish Catholic missionaries , who he felt were undermining traditional Japanese values . He banned their activities in 1612 and two years later ordered the expulsion of all missionaries and unrepentant Japanese converts . Executions and torture followed . Converts were forced to renounce their faith by trampling crucifixes and effigies of Jesus and Mary . The Catholic Church has counted 3,125 martyrs in Japan from 1597 ( beginning under Hideyoshi ) to 1660 . In 1635 the Japanese were forbidden , on pain of death , to attempt to travel abroad , and Japanese citizens already overseas were prevented from returning , in case they brought back subversive Christian doctrines . Western books were banned , as were Chinese books that mentioned Christianity . | Tokugawa Takes ทั้งหมด: เมื่อ Hideyoshi เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1598 เขาหวังว่าจะมีลูกชายวัยห้าขวบ - ลูกชายเก่าของเขายังคง "ราชวงศ์" ของเขาต่อไปภายใต้การปกครองของผู้สำเร็จราชการห้าคน แต่หนึ่งในผู้สำเร็จราชการคือ Ieyasu Tokugawa ผู้ซึ่งได้ใช้เวลาของเขาที่เอโดะเป็นเวลา 12 ปีเพื่อบำรุงความทะเยอทะยานของราชวงศ์ของเขาเอง ในช่วงปลายศตวรรษแห่งสงครามกลางเมืองที่มีไหวพริบที่ออกมาด้านบนสุดของสงครามกลางเมือง Tokugawa ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นคนไข้มากที่สุด เขาย้ายอย่างรวดเร็วเพื่อกำจัดคู่แข่งที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาบดขยี้พวกเขาในปี 1600 ในการต่อสู้ครั้งใหญ่ของ Sekigahara (ใกล้สมัยใหม่ Nagoya) ในช่วงสองศตวรรษครึ่งจากการปกครองจากเมืองหลวงใหม่ที่จัดตั้งขึ้นที่ Edo Tokugawa ได้จัดตั้งพันธมิตรที่ควบคุมอย่างแน่นหนาของ 260 ไดเมียวในฐานที่มั่นเชิงกลยุทธ์ทั่วประเทศ ความจงรักภักดีของกลุ่มที่ได้รับการยกเว้นและมีชื่อเสียงอย่างสูงนี้ได้รับการรับรองโดยการประสานหลักการทางจริยธรรมของพวกเขาในประมวลกฎหมายบุชิโด "วิถีแห่งนักรบ": ความภักดีต่ออาจารย์หนึ่งคนการป้องกันสถานะและเกียรติยศของหนึ่ง ภาระผูกพัน ความภักดีได้รับการบังคับใช้เพิ่มเติมโดยการถือภรรยาและตัวประกันของข้าราชบริพารใน Edo ถนนทุกสายสู่เอโดะซึ่งเป็นที่โด่งดังที่สุดคือ Highway Tokaido มีจุดตรวจสำหรับปืนที่เข้ามาและสำหรับภรรยาที่กำลังจะออกไป หนึ่งในวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการรักษาบังเหียนที่แน่นหนาในประเทศคือการตัดมันออกจากโลกภายนอกเพื่อรักษา Japan ญี่ปุ่น ตอนแรก Ieyasu Tokugawa กระตือรือร้นที่จะส่งเสริมการค้าต่างประเทศ เขาต้องการผ้าไหมและสนับสนุนให้ชาวดัตช์และอังกฤษเป็นคนดีโปรเตสแตนต์ที่ไม่ได้รับความสนใจเพียงแค่สนใจการค้า แต่เขาไม่ชอบมิชชันนารีชาวโปรตุเกสและสเปนที่เขารู้สึกว่าเป็นการบ่อนทำลายค่านิยมญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม เขาห้ามกิจกรรมของพวกเขาในปี 1612 และอีกสองปีต่อมาสั่งให้ขับไล่มิชชันนารีทั้งหมดและผู้เปลี่ยนใจเลื่อมใสญี่ปุ่นที่ไม่กลับใจใหม่ การประหารชีวิตและการทรมานตามมา ผู้เปลี่ยนใจเลื่อมใสถูกบังคับให้ละทิ้งศรัทธาของพวกเขาโดยการเหยียบย่ำไม้กางเขนและรูปปั้นของ Jesus และ Mary คริสตจักรคาทอลิกนับ 3,125 ผู้พลีชีพใน Japan จาก 1597 (เริ่มต้นภายใต้ Hideyoshi) ถึง 2203 ในปี ค.ศ. 1635 ชาวญี่ปุ่นเป็นสิ่งต้องห้ามด้วยความเจ็บปวดจากความตายเพื่อพยายามเดินทางไปต่างประเทศและประชาชนชาวญี่ปุ่นในต่างประเทศก็ถูกป้องกันไม่ให้กลับมาในกรณีที่พวกเขานำหลักคำสอนของคริสเตียนที่ถูกโค่นล้มกลับ หนังสือตะวันตกถูกแบนเช่นเดียวกับหนังสือจีนที่กล่าวถึงศาสนาคริสต์ | How was loyalty enforced in the bushido ? | ความภักดีถูกบังคับใช้ใน Bushido อย่างไร? | Defending one������s status and honor | ปกป้องสถานะและเกียรติยศหนึ่ง | {'paragraph': 361, 'question': 4149, 'answer': 22101} | 0 | 0.917323 | 0.783556 | 0.827259 |
Tokugawa Takes All : When Hideyoshi died in 1598 , he hoped to have his five - year - old son continue his " dynasty , " initially under the tutelage of five regents . But one of the regents was Ieyasu Tokugawa , who had been biding his time at Edo for 12 years , nurturing dynastic ambitions of his own . Of the cunning , ruthless triumvirate that came out on top at the end of the country 's century of civil war , Tokugawa was without doubt the most patient , the most prudent ��� ��� ��� and most treacherous . He moved quickly to eliminate his strongest rivals , crushing them in 1600 at the great Battle of Sekigahara ( near modern Nagoya ) . During its subsequent two and a half centuries of rule from the new capital established at Edo , the Tokugawa organized a tightly controlled coalition of some 260 daimyo in strategic strongholds throughout the country . The allegiance of this highly privileged and prestigious group was ensured by cementing their ethical principles in the code of bushido , " The way of the warrior " : loyalty to one 's master , defense of one 's status and honor , and fulfillment of all obligations . Loyalty was further enforced by holding the vassals ' wives and children hostage in Edo . All roads into Edo , the most famous being the Tokaido Highway , had checkpoints for guns coming in and for wives going out . One of the most effective ways of keeping a tight rein on the country was to cut it off from the outside world , to keep Japan Japanese . At first , Ieyasu Tokugawa was eager to promote foreign trade . He wanted silk and encouraged the Dutch and British as good , nonproselytizing Protestants just interested in trade . But he did n't like the Portuguese and Spanish Catholic missionaries , who he felt were undermining traditional Japanese values . He banned their activities in 1612 and two years later ordered the expulsion of all missionaries and unrepentant Japanese converts . Executions and torture followed . Converts were forced to renounce their faith by trampling crucifixes and effigies of Jesus and Mary . The Catholic Church has counted 3,125 martyrs in Japan from 1597 ( beginning under Hideyoshi ) to 1660 . In 1635 the Japanese were forbidden , on pain of death , to attempt to travel abroad , and Japanese citizens already overseas were prevented from returning , in case they brought back subversive Christian doctrines . Western books were banned , as were Chinese books that mentioned Christianity . | Tokugawa Takes ทั้งหมด: เมื่อ Hideyoshi เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1598 เขาหวังว่าจะมีลูกชายวัยห้าขวบ - ลูกชายเก่าของเขายังคง "ราชวงศ์" ของเขาต่อไปภายใต้การปกครองของผู้สำเร็จราชการห้าคน แต่หนึ่งในผู้สำเร็จราชการคือ Ieyasu Tokugawa ผู้ซึ่งได้ใช้เวลาของเขาที่เอโดะเป็นเวลา 12 ปีเพื่อบำรุงความทะเยอทะยานของราชวงศ์ของเขาเอง ในช่วงปลายศตวรรษแห่งสงครามกลางเมืองที่มีไหวพริบที่ออกมาด้านบนสุดของสงครามกลางเมือง Tokugawa ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นคนไข้มากที่สุด เขาย้ายอย่างรวดเร็วเพื่อกำจัดคู่แข่งที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาบดขยี้พวกเขาในปี 1600 ในการต่อสู้ครั้งใหญ่ของ Sekigahara (ใกล้สมัยใหม่ Nagoya) ในช่วงสองศตวรรษครึ่งจากการปกครองจากเมืองหลวงใหม่ที่จัดตั้งขึ้นที่ Edo Tokugawa ได้จัดตั้งพันธมิตรที่ควบคุมอย่างแน่นหนาของ 260 ไดเมียวในฐานที่มั่นเชิงกลยุทธ์ทั่วประเทศ ความจงรักภักดีของกลุ่มที่ได้รับการยกเว้นและมีชื่อเสียงอย่างสูงนี้ได้รับการรับรองโดยการประสานหลักการทางจริยธรรมของพวกเขาในประมวลกฎหมายบุชิโด "วิถีแห่งนักรบ": ความภักดีต่ออาจารย์หนึ่งคนการป้องกันสถานะและเกียรติยศของหนึ่ง ภาระผูกพัน ความภักดีได้รับการบังคับใช้เพิ่มเติมโดยการถือภรรยาและตัวประกันของข้าราชบริพารใน Edo ถนนทุกสายสู่เอโดะซึ่งเป็นที่โด่งดังที่สุดคือ Highway Tokaido มีจุดตรวจสำหรับปืนที่เข้ามาและสำหรับภรรยาที่กำลังจะออกไป หนึ่งในวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการรักษาบังเหียนที่แน่นหนาในประเทศคือการตัดมันออกจากโลกภายนอกเพื่อรักษา Japan ญี่ปุ่น ตอนแรก Ieyasu Tokugawa กระตือรือร้นที่จะส่งเสริมการค้าต่างประเทศ เขาต้องการผ้าไหมและสนับสนุนให้ชาวดัตช์และอังกฤษเป็นคนดีโปรเตสแตนต์ที่ไม่ได้รับความสนใจเพียงแค่สนใจการค้า แต่เขาไม่ชอบมิชชันนารีชาวโปรตุเกสและสเปนที่เขารู้สึกว่าเป็นการบ่อนทำลายค่านิยมญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม เขาห้ามกิจกรรมของพวกเขาในปี 1612 และอีกสองปีต่อมาสั่งให้ขับไล่มิชชันนารีทั้งหมดและผู้เปลี่ยนใจเลื่อมใสญี่ปุ่นที่ไม่กลับใจใหม่ การประหารชีวิตและการทรมานตามมา ผู้เปลี่ยนใจเลื่อมใสถูกบังคับให้ละทิ้งศรัทธาของพวกเขาโดยการเหยียบย่ำไม้กางเขนและรูปปั้นของ Jesus และ Mary คริสตจักรคาทอลิกนับ 3,125 ผู้พลีชีพใน Japan จาก 1597 (เริ่มต้นภายใต้ Hideyoshi) ถึง 2203 ในปี ค.ศ. 1635 ชาวญี่ปุ่นเป็นสิ่งต้องห้ามด้วยความเจ็บปวดจากความตายเพื่อพยายามเดินทางไปต่างประเทศและประชาชนชาวญี่ปุ่นในต่างประเทศก็ถูกป้องกันไม่ให้กลับมาในกรณีที่พวกเขานำหลักคำสอนของคริสเตียนที่ถูกโค่นล้มกลับ หนังสือตะวันตกถูกแบนเช่นเดียวกับหนังสือจีนที่กล่าวถึงศาสนาคริสต์ | How was loyalty enforced in the bushido ? | ความภักดีถูกบังคับใช้ใน Bushido อย่างไร? | By holding the vassal 's family hostage | โดยถือตัวประกันครอบครัวของ Vassal | {'paragraph': 361, 'question': 4149, 'answer': 22102} | 1 | 0.917323 | 0.783556 | 0.629301 |
Tokugawa Takes All : When Hideyoshi died in 1598 , he hoped to have his five - year - old son continue his " dynasty , " initially under the tutelage of five regents . But one of the regents was Ieyasu Tokugawa , who had been biding his time at Edo for 12 years , nurturing dynastic ambitions of his own . Of the cunning , ruthless triumvirate that came out on top at the end of the country 's century of civil war , Tokugawa was without doubt the most patient , the most prudent ��� ��� ��� and most treacherous . He moved quickly to eliminate his strongest rivals , crushing them in 1600 at the great Battle of Sekigahara ( near modern Nagoya ) . During its subsequent two and a half centuries of rule from the new capital established at Edo , the Tokugawa organized a tightly controlled coalition of some 260 daimyo in strategic strongholds throughout the country . The allegiance of this highly privileged and prestigious group was ensured by cementing their ethical principles in the code of bushido , " The way of the warrior " : loyalty to one 's master , defense of one 's status and honor , and fulfillment of all obligations . Loyalty was further enforced by holding the vassals ' wives and children hostage in Edo . All roads into Edo , the most famous being the Tokaido Highway , had checkpoints for guns coming in and for wives going out . One of the most effective ways of keeping a tight rein on the country was to cut it off from the outside world , to keep Japan Japanese . At first , Ieyasu Tokugawa was eager to promote foreign trade . He wanted silk and encouraged the Dutch and British as good , nonproselytizing Protestants just interested in trade . But he did n't like the Portuguese and Spanish Catholic missionaries , who he felt were undermining traditional Japanese values . He banned their activities in 1612 and two years later ordered the expulsion of all missionaries and unrepentant Japanese converts . Executions and torture followed . Converts were forced to renounce their faith by trampling crucifixes and effigies of Jesus and Mary . The Catholic Church has counted 3,125 martyrs in Japan from 1597 ( beginning under Hideyoshi ) to 1660 . In 1635 the Japanese were forbidden , on pain of death , to attempt to travel abroad , and Japanese citizens already overseas were prevented from returning , in case they brought back subversive Christian doctrines . Western books were banned , as were Chinese books that mentioned Christianity . | Tokugawa Takes ทั้งหมด: เมื่อ Hideyoshi เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1598 เขาหวังว่าจะมีลูกชายวัยห้าขวบ - ลูกชายเก่าของเขายังคง "ราชวงศ์" ของเขาต่อไปภายใต้การปกครองของผู้สำเร็จราชการห้าคน แต่หนึ่งในผู้สำเร็จราชการคือ Ieyasu Tokugawa ผู้ซึ่งได้ใช้เวลาของเขาที่เอโดะเป็นเวลา 12 ปีเพื่อบำรุงความทะเยอทะยานของราชวงศ์ของเขาเอง ในช่วงปลายศตวรรษแห่งสงครามกลางเมืองที่มีไหวพริบที่ออกมาด้านบนสุดของสงครามกลางเมือง Tokugawa ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นคนไข้มากที่สุด เขาย้ายอย่างรวดเร็วเพื่อกำจัดคู่แข่งที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาบดขยี้พวกเขาในปี 1600 ในการต่อสู้ครั้งใหญ่ของ Sekigahara (ใกล้สมัยใหม่ Nagoya) ในช่วงสองศตวรรษครึ่งจากการปกครองจากเมืองหลวงใหม่ที่จัดตั้งขึ้นที่ Edo Tokugawa ได้จัดตั้งพันธมิตรที่ควบคุมอย่างแน่นหนาของ 260 ไดเมียวในฐานที่มั่นเชิงกลยุทธ์ทั่วประเทศ ความจงรักภักดีของกลุ่มที่ได้รับการยกเว้นและมีชื่อเสียงอย่างสูงนี้ได้รับการรับรองโดยการประสานหลักการทางจริยธรรมของพวกเขาในประมวลกฎหมายบุชิโด "วิถีแห่งนักรบ": ความภักดีต่ออาจารย์หนึ่งคนการป้องกันสถานะและเกียรติยศของหนึ่ง ภาระผูกพัน ความภักดีได้รับการบังคับใช้เพิ่มเติมโดยการถือภรรยาและตัวประกันของข้าราชบริพารใน Edo ถนนทุกสายสู่เอโดะซึ่งเป็นที่โด่งดังที่สุดคือ Highway Tokaido มีจุดตรวจสำหรับปืนที่เข้ามาและสำหรับภรรยาที่กำลังจะออกไป หนึ่งในวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการรักษาบังเหียนที่แน่นหนาในประเทศคือการตัดมันออกจากโลกภายนอกเพื่อรักษา Japan ญี่ปุ่น ตอนแรก Ieyasu Tokugawa กระตือรือร้นที่จะส่งเสริมการค้าต่างประเทศ เขาต้องการผ้าไหมและสนับสนุนให้ชาวดัตช์และอังกฤษเป็นคนดีโปรเตสแตนต์ที่ไม่ได้รับความสนใจเพียงแค่สนใจการค้า แต่เขาไม่ชอบมิชชันนารีชาวโปรตุเกสและสเปนที่เขารู้สึกว่าเป็นการบ่อนทำลายค่านิยมญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม เขาห้ามกิจกรรมของพวกเขาในปี 1612 และอีกสองปีต่อมาสั่งให้ขับไล่มิชชันนารีทั้งหมดและผู้เปลี่ยนใจเลื่อมใสญี่ปุ่นที่ไม่กลับใจใหม่ การประหารชีวิตและการทรมานตามมา ผู้เปลี่ยนใจเลื่อมใสถูกบังคับให้ละทิ้งศรัทธาของพวกเขาโดยการเหยียบย่ำไม้กางเขนและรูปปั้นของ Jesus และ Mary คริสตจักรคาทอลิกนับ 3,125 ผู้พลีชีพใน Japan จาก 1597 (เริ่มต้นภายใต้ Hideyoshi) ถึง 2203 ในปี ค.ศ. 1635 ชาวญี่ปุ่นเป็นสิ่งต้องห้ามด้วยความเจ็บปวดจากความตายเพื่อพยายามเดินทางไปต่างประเทศและประชาชนชาวญี่ปุ่นในต่างประเทศก็ถูกป้องกันไม่ให้กลับมาในกรณีที่พวกเขานำหลักคำสอนของคริสเตียนที่ถูกโค่นล้มกลับ หนังสือตะวันตกถูกแบนเช่นเดียวกับหนังสือจีนที่กล่าวถึงศาสนาคริสต์ | How was loyalty enforced in the bushido ? | ความภักดีถูกบังคับใช้ใน Bushido อย่างไร? | Loyalists were rewarded lavishly | ผู้ภักดีได้รับรางวัลอย่างฟุ่มเฟือย | {'paragraph': 361, 'question': 4149, 'answer': 22103} | 0 | 0.917323 | 0.783556 | 0.729162 |
Tokugawa Takes All : When Hideyoshi died in 1598 , he hoped to have his five - year - old son continue his " dynasty , " initially under the tutelage of five regents . But one of the regents was Ieyasu Tokugawa , who had been biding his time at Edo for 12 years , nurturing dynastic ambitions of his own . Of the cunning , ruthless triumvirate that came out on top at the end of the country 's century of civil war , Tokugawa was without doubt the most patient , the most prudent ��� ��� ��� and most treacherous . He moved quickly to eliminate his strongest rivals , crushing them in 1600 at the great Battle of Sekigahara ( near modern Nagoya ) . During its subsequent two and a half centuries of rule from the new capital established at Edo , the Tokugawa organized a tightly controlled coalition of some 260 daimyo in strategic strongholds throughout the country . The allegiance of this highly privileged and prestigious group was ensured by cementing their ethical principles in the code of bushido , " The way of the warrior " : loyalty to one 's master , defense of one 's status and honor , and fulfillment of all obligations . Loyalty was further enforced by holding the vassals ' wives and children hostage in Edo . All roads into Edo , the most famous being the Tokaido Highway , had checkpoints for guns coming in and for wives going out . One of the most effective ways of keeping a tight rein on the country was to cut it off from the outside world , to keep Japan Japanese . At first , Ieyasu Tokugawa was eager to promote foreign trade . He wanted silk and encouraged the Dutch and British as good , nonproselytizing Protestants just interested in trade . But he did n't like the Portuguese and Spanish Catholic missionaries , who he felt were undermining traditional Japanese values . He banned their activities in 1612 and two years later ordered the expulsion of all missionaries and unrepentant Japanese converts . Executions and torture followed . Converts were forced to renounce their faith by trampling crucifixes and effigies of Jesus and Mary . The Catholic Church has counted 3,125 martyrs in Japan from 1597 ( beginning under Hideyoshi ) to 1660 . In 1635 the Japanese were forbidden , on pain of death , to attempt to travel abroad , and Japanese citizens already overseas were prevented from returning , in case they brought back subversive Christian doctrines . Western books were banned , as were Chinese books that mentioned Christianity . | Tokugawa Takes ทั้งหมด: เมื่อ Hideyoshi เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1598 เขาหวังว่าจะมีลูกชายวัยห้าขวบ - ลูกชายเก่าของเขายังคง "ราชวงศ์" ของเขาต่อไปภายใต้การปกครองของผู้สำเร็จราชการห้าคน แต่หนึ่งในผู้สำเร็จราชการคือ Ieyasu Tokugawa ผู้ซึ่งได้ใช้เวลาของเขาที่เอโดะเป็นเวลา 12 ปีเพื่อบำรุงความทะเยอทะยานของราชวงศ์ของเขาเอง ในช่วงปลายศตวรรษแห่งสงครามกลางเมืองที่มีไหวพริบที่ออกมาด้านบนสุดของสงครามกลางเมือง Tokugawa ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นคนไข้มากที่สุด เขาย้ายอย่างรวดเร็วเพื่อกำจัดคู่แข่งที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาบดขยี้พวกเขาในปี 1600 ในการต่อสู้ครั้งใหญ่ของ Sekigahara (ใกล้สมัยใหม่ Nagoya) ในช่วงสองศตวรรษครึ่งจากการปกครองจากเมืองหลวงใหม่ที่จัดตั้งขึ้นที่ Edo Tokugawa ได้จัดตั้งพันธมิตรที่ควบคุมอย่างแน่นหนาของ 260 ไดเมียวในฐานที่มั่นเชิงกลยุทธ์ทั่วประเทศ ความจงรักภักดีของกลุ่มที่ได้รับการยกเว้นและมีชื่อเสียงอย่างสูงนี้ได้รับการรับรองโดยการประสานหลักการทางจริยธรรมของพวกเขาในประมวลกฎหมายบุชิโด "วิถีแห่งนักรบ": ความภักดีต่ออาจารย์หนึ่งคนการป้องกันสถานะและเกียรติยศของหนึ่ง ภาระผูกพัน ความภักดีได้รับการบังคับใช้เพิ่มเติมโดยการถือภรรยาและตัวประกันของข้าราชบริพารใน Edo ถนนทุกสายสู่เอโดะซึ่งเป็นที่โด่งดังที่สุดคือ Highway Tokaido มีจุดตรวจสำหรับปืนที่เข้ามาและสำหรับภรรยาที่กำลังจะออกไป หนึ่งในวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการรักษาบังเหียนที่แน่นหนาในประเทศคือการตัดมันออกจากโลกภายนอกเพื่อรักษา Japan ญี่ปุ่น ตอนแรก Ieyasu Tokugawa กระตือรือร้นที่จะส่งเสริมการค้าต่างประเทศ เขาต้องการผ้าไหมและสนับสนุนให้ชาวดัตช์และอังกฤษเป็นคนดีโปรเตสแตนต์ที่ไม่ได้รับความสนใจเพียงแค่สนใจการค้า แต่เขาไม่ชอบมิชชันนารีชาวโปรตุเกสและสเปนที่เขารู้สึกว่าเป็นการบ่อนทำลายค่านิยมญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม เขาห้ามกิจกรรมของพวกเขาในปี 1612 และอีกสองปีต่อมาสั่งให้ขับไล่มิชชันนารีทั้งหมดและผู้เปลี่ยนใจเลื่อมใสญี่ปุ่นที่ไม่กลับใจใหม่ การประหารชีวิตและการทรมานตามมา ผู้เปลี่ยนใจเลื่อมใสถูกบังคับให้ละทิ้งศรัทธาของพวกเขาโดยการเหยียบย่ำไม้กางเขนและรูปปั้นของ Jesus และ Mary คริสตจักรคาทอลิกนับ 3,125 ผู้พลีชีพใน Japan จาก 1597 (เริ่มต้นภายใต้ Hideyoshi) ถึง 2203 ในปี ค.ศ. 1635 ชาวญี่ปุ่นเป็นสิ่งต้องห้ามด้วยความเจ็บปวดจากความตายเพื่อพยายามเดินทางไปต่างประเทศและประชาชนชาวญี่ปุ่นในต่างประเทศก็ถูกป้องกันไม่ให้กลับมาในกรณีที่พวกเขานำหลักคำสอนของคริสเตียนที่ถูกโค่นล้มกลับ หนังสือตะวันตกถูกแบนเช่นเดียวกับหนังสือจีนที่กล่าวถึงศาสนาคริสต์ | How was loyalty enforced in the bushido ? | ความภักดีถูกบังคับใช้ใน Bushido อย่างไร? | By the threat of death | โดยการคุกคามของความตาย | {'paragraph': 361, 'question': 4149, 'answer': 22104} | 0 | 0.917323 | 0.783556 | 0.747106 |
Tokugawa Takes All : When Hideyoshi died in 1598 , he hoped to have his five - year - old son continue his " dynasty , " initially under the tutelage of five regents . But one of the regents was Ieyasu Tokugawa , who had been biding his time at Edo for 12 years , nurturing dynastic ambitions of his own . Of the cunning , ruthless triumvirate that came out on top at the end of the country 's century of civil war , Tokugawa was without doubt the most patient , the most prudent ��� ��� ��� and most treacherous . He moved quickly to eliminate his strongest rivals , crushing them in 1600 at the great Battle of Sekigahara ( near modern Nagoya ) . During its subsequent two and a half centuries of rule from the new capital established at Edo , the Tokugawa organized a tightly controlled coalition of some 260 daimyo in strategic strongholds throughout the country . The allegiance of this highly privileged and prestigious group was ensured by cementing their ethical principles in the code of bushido , " The way of the warrior " : loyalty to one 's master , defense of one 's status and honor , and fulfillment of all obligations . Loyalty was further enforced by holding the vassals ' wives and children hostage in Edo . All roads into Edo , the most famous being the Tokaido Highway , had checkpoints for guns coming in and for wives going out . One of the most effective ways of keeping a tight rein on the country was to cut it off from the outside world , to keep Japan Japanese . At first , Ieyasu Tokugawa was eager to promote foreign trade . He wanted silk and encouraged the Dutch and British as good , nonproselytizing Protestants just interested in trade . But he did n't like the Portuguese and Spanish Catholic missionaries , who he felt were undermining traditional Japanese values . He banned their activities in 1612 and two years later ordered the expulsion of all missionaries and unrepentant Japanese converts . Executions and torture followed . Converts were forced to renounce their faith by trampling crucifixes and effigies of Jesus and Mary . The Catholic Church has counted 3,125 martyrs in Japan from 1597 ( beginning under Hideyoshi ) to 1660 . In 1635 the Japanese were forbidden , on pain of death , to attempt to travel abroad , and Japanese citizens already overseas were prevented from returning , in case they brought back subversive Christian doctrines . Western books were banned , as were Chinese books that mentioned Christianity . | Tokugawa Takes ทั้งหมด: เมื่อ Hideyoshi เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1598 เขาหวังว่าจะมีลูกชายวัยห้าขวบ - ลูกชายเก่าของเขายังคง "ราชวงศ์" ของเขาต่อไปภายใต้การปกครองของผู้สำเร็จราชการห้าคน แต่หนึ่งในผู้สำเร็จราชการคือ Ieyasu Tokugawa ผู้ซึ่งได้ใช้เวลาของเขาที่เอโดะเป็นเวลา 12 ปีเพื่อบำรุงความทะเยอทะยานของราชวงศ์ของเขาเอง ในช่วงปลายศตวรรษแห่งสงครามกลางเมืองที่มีไหวพริบที่ออกมาด้านบนสุดของสงครามกลางเมือง Tokugawa ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นคนไข้มากที่สุด เขาย้ายอย่างรวดเร็วเพื่อกำจัดคู่แข่งที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาบดขยี้พวกเขาในปี 1600 ในการต่อสู้ครั้งใหญ่ของ Sekigahara (ใกล้สมัยใหม่ Nagoya) ในช่วงสองศตวรรษครึ่งจากการปกครองจากเมืองหลวงใหม่ที่จัดตั้งขึ้นที่ Edo Tokugawa ได้จัดตั้งพันธมิตรที่ควบคุมอย่างแน่นหนาของ 260 ไดเมียวในฐานที่มั่นเชิงกลยุทธ์ทั่วประเทศ ความจงรักภักดีของกลุ่มที่ได้รับการยกเว้นและมีชื่อเสียงอย่างสูงนี้ได้รับการรับรองโดยการประสานหลักการทางจริยธรรมของพวกเขาในประมวลกฎหมายบุชิโด "วิถีแห่งนักรบ": ความภักดีต่ออาจารย์หนึ่งคนการป้องกันสถานะและเกียรติยศของหนึ่ง ภาระผูกพัน ความภักดีได้รับการบังคับใช้เพิ่มเติมโดยการถือภรรยาและตัวประกันของข้าราชบริพารใน Edo ถนนทุกสายสู่เอโดะซึ่งเป็นที่โด่งดังที่สุดคือ Highway Tokaido มีจุดตรวจสำหรับปืนที่เข้ามาและสำหรับภรรยาที่กำลังจะออกไป หนึ่งในวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการรักษาบังเหียนที่แน่นหนาในประเทศคือการตัดมันออกจากโลกภายนอกเพื่อรักษา Japan ญี่ปุ่น ตอนแรก Ieyasu Tokugawa กระตือรือร้นที่จะส่งเสริมการค้าต่างประเทศ เขาต้องการผ้าไหมและสนับสนุนให้ชาวดัตช์และอังกฤษเป็นคนดีโปรเตสแตนต์ที่ไม่ได้รับความสนใจเพียงแค่สนใจการค้า แต่เขาไม่ชอบมิชชันนารีชาวโปรตุเกสและสเปนที่เขารู้สึกว่าเป็นการบ่อนทำลายค่านิยมญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม เขาห้ามกิจกรรมของพวกเขาในปี 1612 และอีกสองปีต่อมาสั่งให้ขับไล่มิชชันนารีทั้งหมดและผู้เปลี่ยนใจเลื่อมใสญี่ปุ่นที่ไม่กลับใจใหม่ การประหารชีวิตและการทรมานตามมา ผู้เปลี่ยนใจเลื่อมใสถูกบังคับให้ละทิ้งศรัทธาของพวกเขาโดยการเหยียบย่ำไม้กางเขนและรูปปั้นของ Jesus และ Mary คริสตจักรคาทอลิกนับ 3,125 ผู้พลีชีพใน Japan จาก 1597 (เริ่มต้นภายใต้ Hideyoshi) ถึง 2203 ในปี ค.ศ. 1635 ชาวญี่ปุ่นเป็นสิ่งต้องห้ามด้วยความเจ็บปวดจากความตายเพื่อพยายามเดินทางไปต่างประเทศและประชาชนชาวญี่ปุ่นในต่างประเทศก็ถูกป้องกันไม่ให้กลับมาในกรณีที่พวกเขานำหลักคำสอนของคริสเตียนที่ถูกโค่นล้มกลับ หนังสือตะวันตกถูกแบนเช่นเดียวกับหนังสือจีนที่กล่าวถึงศาสนาคริสต์ | How was loyalty enforced in the bushido ? | ความภักดีถูกบังคับใช้ใน Bushido อย่างไร? | By taking their wives and families hostage | โดยพาภรรยาและครอบครัวของพวกเขาเป็นตัวประกัน | {'paragraph': 361, 'question': 4149, 'answer': 22105} | 1 | 0.917323 | 0.783556 | 0.671509 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | How long did Christians believe it would take for Christ 's return ? | คริสเตียนเชื่อว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหนเพื่อการกลับมาของพระคริสต์? | In a few days or weeks | ในอีกไม่กี่วันหรือหลายสัปดาห์ | {'paragraph': 362, 'question': 4150, 'answer': 22106} | 0 | 0.895369 | 0.89037 | 0.769077 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | How long did Christians believe it would take for Christ 's return ? | คริสเตียนเชื่อว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหนเพื่อการกลับมาของพระคริสต์? | Celebrates | เฉลิมฉลอง | {'paragraph': 362, 'question': 4150, 'answer': 22107} | 0 | 0.895369 | 0.89037 | 0.775307 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | How long did Christians believe it would take for Christ 's return ? | คริสเตียนเชื่อว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหนเพื่อการกลับมาของพระคริสต์? | A few months or a few years | ไม่กี่เดือนหรือไม่กี่ปี | {'paragraph': 362, 'question': 4150, 'answer': 22108} | 1 | 0.895369 | 0.89037 | 0.888039 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | How many years had passed ? | ผ่านไปกี่ปี? | Years | ปี | {'paragraph': 362, 'question': 4151, 'answer': 22109} | 1 | 0.895369 | 0.792438 | 0.877937 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | How many years had passed ? | ผ่านไปกี่ปี? | Hundreds | หลายร้อย | {'paragraph': 362, 'question': 4151, 'answer': 22110} | 1 | 0.895369 | 0.792438 | 0.773033 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | How many years had passed ? | ผ่านไปกี่ปี? | Thousands of years passed | หลายพันปีผ่านไป | {'paragraph': 362, 'question': 4151, 'answer': 22111} | 0 | 0.895369 | 0.792438 | 0.856046 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | How many years had passed ? | ผ่านไปกี่ปี? | Hundreds of years passed | หลายร้อยปีผ่านไป | {'paragraph': 362, 'question': 4151, 'answer': 22112} | 1 | 0.895369 | 0.792438 | 0.823792 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Who had been waiting for hundreds of years after the Lord 's ascension ? | ใครที่รอมาหลายร้อยปีหลังจากการเสด็จขึ้นสู่สวรรค์ของพระเจ้า? | Early Hindus | ชาวฮินดูยุคแรก | {'paragraph': 362, 'question': 4152, 'answer': 22113} | 0 | 0.895369 | 0.850975 | 0.676371 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Who had been waiting for hundreds of years after the Lord 's ascension ? | ใครที่รอมาหลายร้อยปีหลังจากการเสด็จขึ้นสู่สวรรค์ของพระเจ้า? | The early Christians | คริสเตียนยุคแรก | {'paragraph': 362, 'question': 4152, 'answer': 22114} | 1 | 0.895369 | 0.850975 | 0.713885 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Who believed that He was coming again ? | ใครเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้ง? | Early Hindus | ชาวฮินดูยุคแรก | {'paragraph': 362, 'question': 4153, 'answer': 22115} | 0 | 0.895369 | 0.774158 | 0.676371 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Who believed that He was coming again ? | ใครเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้ง? | The early Christians | คริสเตียนยุคแรก | {'paragraph': 362, 'question': 4153, 'answer': 22116} | 1 | 0.895369 | 0.774158 | 0.713885 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Who promised to be away a little while ? | ใครสัญญาว่าจะออกไปสักพัก? | Christ | พระคริสต์ | {'paragraph': 362, 'question': 4154, 'answer': 22117} | 1 | 0.895369 | 0.735791 | 0.738198 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Who promised to be away a little while ? | ใครสัญญาว่าจะออกไปสักพัก? | Christians | คริสเตียน | {'paragraph': 362, 'question': 4154, 'answer': 22118} | 0 | 0.895369 | 0.735791 | 0.810879 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | At what time should Christians fast ? | คริสเตียนควรอดอาหารกี่โมง? | The time when the bridegroom was taken away | เวลาที่เจ้าบ่าวถูกพรากไป | {'paragraph': 362, 'question': 4155, 'answer': 22119} | 1 | 0.895369 | 0.682001 | 0.751784 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | At what time should Christians fast ? | คริสเตียนควรอดอาหารกี่โมง? | The bridegroom should be taken from us | เจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเรา | {'paragraph': 362, 'question': 4155, 'answer': 22120} | 1 | 0.895369 | 0.682001 | 0.665952 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | At what time should Christians fast ? | คริสเตียนควรอดอาหารกี่โมง? | The bridegroom should be bring to us | เจ้าบ่าวควรนำมาให้เรา | {'paragraph': 362, 'question': 4155, 'answer': 22121} | 0 | 0.895369 | 0.682001 | 0.695936 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Why did a sadness fall over the early Christians ? | ทำไมความเศร้าถึงตกหลุมรักคริสเตียนยุคแรก? | Christ did n't came | พระคริสต์ไม่ได้มา | {'paragraph': 362, 'question': 4156, 'answer': 22122} | 1 | 0.895369 | 0.809645 | 0.833137 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Why did a sadness fall over the early Christians ? | ทำไมความเศร้าถึงตกหลุมรักคริสเตียนยุคแรก? | Christ came | พระคริสต์เสด็จมา | {'paragraph': 362, 'question': 4156, 'answer': 22123} | 0 | 0.895369 | 0.809645 | 0.784884 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Why did a sadness fall over the early Christians ? | ทำไมความเศร้าถึงตกหลุมรักคริสเตียนยุคแรก? | Christ did not come back in their own life - time , generations passed and yet he did not come | พระคริสต์ไม่ได้กลับมาในชีวิตของตัวเอง - เวลาคนรุ่นต่อไป แต่เขาก็ไม่ได้มา | {'paragraph': 362, 'question': 4156, 'answer': 22124} | 1 | 0.895369 | 0.809645 | 0.799832 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Why did a sadness fall over the early Christians ? | ทำไมความเศร้าถึงตกหลุมรักคริสเตียนยุคแรก? | Warhead | หัวรบ | {'paragraph': 362, 'question': 4156, 'answer': 22125} | 0 | 0.895369 | 0.809645 | 0.628426 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | What was the reaction Christians had ? | คริสเตียนมีปฏิกิริยาอย่างไร? | Fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one | เร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศกมาก | {'paragraph': 362, 'question': 4157, 'answer': 22126} | 1 | 0.895369 | 0.870602 | 0.869004 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | What was the reaction Christians had ? | คริสเตียนมีปฏิกิริยาอย่างไร? | Reaction | ปฏิกิริยา | {'paragraph': 362, 'question': 4157, 'answer': 22127} | 0 | 0.895369 | 0.870602 | 0.824622 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | What was the reaction Christians had ? | คริสเตียนมีปฏิกิริยาอย่างไร? | Weeping and Lamenting | ร้องไห้และ Lamenting | {'paragraph': 362, 'question': 4157, 'answer': 22128} | 1 | 0.895369 | 0.870602 | 0.740372 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | What was the reaction Christians had ? | คริสเตียนมีปฏิกิริยาอย่างไร? | Christians | คริสเตียน | {'paragraph': 362, 'question': 4157, 'answer': 22129} | 1 | 0.895369 | 0.870602 | 0.810879 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | What was the reaction Christians had ? | คริสเตียนมีปฏิกิริยาอย่างไร? | Happy | มีความสุข | {'paragraph': 362, 'question': 4157, 'answer': 22130} | 0 | 0.895369 | 0.870602 | 0.7032 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | How do we know that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory ? | เราจะรู้ได้อย่างไรว่าคริสเตียนยุคแรกส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้เกี่ยวกับการเสด็จขึ้นสู่สวรรค์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งด้วยความรุ่งโรจน์? | They prays | พวกเขาอธิษฐาน | {'paragraph': 362, 'question': 4158, 'answer': 22131} | 0 | 0.895369 | 0.860402 | 0.864762 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | How do we know that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory ? | เราจะรู้ได้อย่างไรว่าคริสเตียนยุคแรกส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้เกี่ยวกับการเสด็จขึ้นสู่สวรรค์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งด้วยความรุ่งโรจน์? | They waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come | พวกเขารอการมาของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มา | {'paragraph': 362, 'question': 4158, 'answer': 22132} | 1 | 0.895369 | 0.860402 | 0.760322 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | How do we know that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory ? | เราจะรู้ได้อย่างไรว่าคริสเตียนยุคแรกส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้เกี่ยวกับการเสด็จขึ้นสู่สวรรค์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งด้วยความรุ่งโรจน์? | They still wait for his arrival | พวกเขายังคงรอการมาถึงของเขา | {'paragraph': 362, 'question': 4158, 'answer': 22133} | 1 | 0.895369 | 0.860402 | 0.832104 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Why did the Christians fast , weep , and lament ? | ทำไมคริสเตียนจึงรวดเร็วร้องไห้และคร่ำครวญ? | Christ said they should until He returned | พระคริสต์ตรัสว่าควรจนกว่าเขาจะกลับมา | {'paragraph': 362, 'question': 4159, 'answer': 22134} | 1 | 0.895369 | 0.792474 | 0.811752 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Why did the Christians fast , weep , and lament ? | ทำไมคริสเตียนจึงรวดเร็วร้องไห้และคร่ำครวญ? | Christ said | พระคริสต์กล่าว | {'paragraph': 362, 'question': 4159, 'answer': 22135} | 1 | 0.895369 | 0.792474 | 0.826482 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Why did the Christians fast , weep , and lament ? | ทำไมคริสเตียนจึงรวดเร็วร้องไห้และคร่ำครวญ? | Buddha told | พระพุทธเจ้าบอก | {'paragraph': 362, 'question': 4159, 'answer': 22136} | 0 | 0.895369 | 0.792474 | 0.889986 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Why did Christ seem to have left the world ? | ทำไมพระคริสต์จึงดูเหมือนจะจากโลกไป? | As they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come | ขณะที่พวกเขารอการมาของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มา | {'paragraph': 362, 'question': 4160, 'answer': 22137} | 1 | 0.895369 | 0.848952 | 0.745186 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Why did Christ seem to have left the world ? | ทำไมพระคริสต์จึงดูเหมือนจะจากโลกไป? | As they waited for His coming , one generation after another , and yet He come | ขณะที่พวกเขารอการมาของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้นเขาก็มาถึง | {'paragraph': 362, 'question': 4160, 'answer': 22138} | 0 | 0.895369 | 0.848952 | 0.760721 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Why did Christ seem to have left the world ? | ทำไมพระคริสต์จึงดูเหมือนจะจากโลกไป? | Settlers | ผู้ตั้งถิ่นฐาน | {'paragraph': 362, 'question': 4160, 'answer': 22139} | 0 | 0.895369 | 0.848952 | 0.641455 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Why did Christ seem to have left the world ? | ทำไมพระคริสต์จึงดูเหมือนจะจากโลกไป? | After hundreds of years passed , Christ did not return | หลังจากผ่านไปหลายร้อยปีแล้วพระคริสต์ก็ไม่ได้กลับมา | {'paragraph': 362, 'question': 4160, 'answer': 22140} | 1 | 0.895369 | 0.848952 | 0.903484 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Did early Christians believe Christ was coming back to the world ? | คริสเตียนยุคแรกเชื่อว่าพระคริสต์กลับมาสู่โลกนี้หรือไม่? | For sure | แน่นอน | {'paragraph': 362, 'question': 4161, 'answer': 22141} | 1 | 0.895369 | 0.847092 | 0.69506 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Did early Christians believe Christ was coming back to the world ? | คริสเตียนยุคแรกเชื่อว่าพระคริสต์กลับมาสู่โลกนี้หรือไม่? | Yes | ใช่ | {'paragraph': 362, 'question': 4161, 'answer': 22142} | 1 | 0.895369 | 0.847092 | 0.887465 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Why did sadness fall on all the Church ? | ทำไมความเศร้าถึงตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด? | He came | เขามาแล้ว | {'paragraph': 362, 'question': 4162, 'answer': 22143} | 0 | 0.895369 | 0.864392 | 0.840745 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Why did sadness fall on all the Church ? | ทำไมความเศร้าถึงตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด? | Drug | ยา | {'paragraph': 362, 'question': 4162, 'answer': 22144} | 0 | 0.895369 | 0.864392 | 0.785306 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Why did sadness fall on all the Church ? | ทำไมความเศร้าถึงตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด? | Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory | หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม | {'paragraph': 362, 'question': 4162, 'answer': 22145} | 1 | 0.895369 | 0.864392 | 0.816946 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Why did sadness fall on all the Church ? | ทำไมความเศร้าถึงตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด? | He did not come | เขาไม่ได้มา | {'paragraph': 362, 'question': 4162, 'answer': 22146} | 1 | 0.895369 | 0.864392 | 0.820241 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Why did sadness fall on all the Church ? | ทำไมความเศร้าถึงตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด? | Because hundreds of years passed , and yet Christ came in glory | เพราะหลายร้อยปีที่ผ่านมาและยังพระคริสต์ทรงมาด้วยความรุ่งโรจน์ | {'paragraph': 362, 'question': 4162, 'answer': 22147} | 0 | 0.895369 | 0.864392 | 0.817713 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Were early Christians correct in their belief that the world was going to end and that Christ would return in their lifetime ? | คริสเตียนยุคแรกถูกต้องตามความเชื่อของพวกเขาว่าโลกกำลังจะจบลงและพระคริสต์จะกลับมาในชีวิตของพวกเขาหรือไม่? | Friends | เพื่อน | {'paragraph': 362, 'question': 4163, 'answer': 22148} | 0 | 0.895369 | 0.884809 | 0.8736 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Were early Christians correct in their belief that the world was going to end and that Christ would return in their lifetime ? | คริสเตียนยุคแรกถูกต้องตามความเชื่อของพวกเขาว่าโลกกำลังจะจบลงและพระคริสต์จะกลับมาในชีวิตของพวกเขาหรือไม่? | No , hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory | ไม่หลายร้อยปีที่ผ่านมา แต่พระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม | {'paragraph': 362, 'question': 4163, 'answer': 22149} | 1 | 0.895369 | 0.884809 | 0.794961 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Were early Christians correct in their belief that the world was going to end and that Christ would return in their lifetime ? | คริสเตียนยุคแรกถูกต้องตามความเชื่อของพวกเขาว่าโลกกำลังจะจบลงและพระคริสต์จะกลับมาในชีวิตของพวกเขาหรือไม่? | No | ไม่ | {'paragraph': 362, 'question': 4163, 'answer': 22150} | 1 | 0.895369 | 0.884809 | 0.940028 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Were early Christians correct in their belief that the world was going to end and that Christ would return in their lifetime ? | คริสเตียนยุคแรกถูกต้องตามความเชื่อของพวกเขาว่าโลกกำลังจะจบลงและพระคริสต์จะกลับมาในชีวิตของพวกเขาหรือไม่? | Yes | ใช่ | {'paragraph': 362, 'question': 4163, 'answer': 22151} | 0 | 0.895369 | 0.884809 | 0.887465 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Did Christ seem to leave the world ? | พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไปหรือเปล่า? | No | ไม่ | {'paragraph': 362, 'question': 4164, 'answer': 22152} | 0 | 0.895369 | 0.782177 | 0.940028 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Did Christ seem to leave the world ? | พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไปหรือเปล่า? | Christ | พระคริสต์ | {'paragraph': 362, 'question': 4164, 'answer': 22153} | 0 | 0.895369 | 0.782177 | 0.738198 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Did Christ seem to leave the world ? | พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไปหรือเปล่า? | Yes | ใช่ | {'paragraph': 362, 'question': 4164, 'answer': 22154} | 1 | 0.895369 | 0.782177 | 0.887465 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Did Christ seem to leave the world ? | พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไปหรือเปล่า? | Leave | ออกจาก | {'paragraph': 362, 'question': 4164, 'answer': 22155} | 0 | 0.895369 | 0.782177 | 0.703272 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Who did sadness fall upon awaiting the coming of Christ ? | ความโศกเศร้าเกิดขึ้นกับใครที่รอการเสด็จมาของพระคริสต์? | one generation | รุ่นหนึ่ง | {'paragraph': 362, 'question': 4165, 'answer': 22156} | 0 | 0.895369 | 0.834929 | 0.587341 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Who did sadness fall upon awaiting the coming of Christ ? | ความโศกเศร้าเกิดขึ้นกับใครที่รอการเสด็จมาของพระคริสต์? | The Church | คริสตจักร | {'paragraph': 362, 'question': 4165, 'answer': 22157} | 0 | 0.895369 | 0.834929 | 0.90233 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Who did sadness fall upon awaiting the coming of Christ ? | ความโศกเศร้าเกิดขึ้นกับใครที่รอการเสด็จมาของพระคริสต์? | The early Christians | คริสเตียนยุคแรก | {'paragraph': 362, 'question': 4165, 'answer': 22158} | 1 | 0.895369 | 0.834929 | 0.713885 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Who did sadness fall upon awaiting the coming of Christ ? | ความโศกเศร้าเกิดขึ้นกับใครที่รอการเสด็จมาของพระคริสต์? | Early Hindus | ชาวฮินดูยุคแรก | {'paragraph': 362, 'question': 4165, 'answer': 22159} | 0 | 0.895369 | 0.834929 | 0.676371 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Who did sadness fall upon awaiting the coming of Christ ? | ความโศกเศร้าเกิดขึ้นกับใครที่รอการเสด็จมาของพระคริสต์? | the world | โลก | {'paragraph': 362, 'question': 4165, 'answer': 22160} | 0 | 0.895369 | 0.834929 | 0.937511 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Why did a sadness fall on the Church ? | ทำไมความเศร้าถึงตกอยู่ในโบสถ์? | He came | เขามาแล้ว | {'paragraph': 362, 'question': 4166, 'answer': 22161} | 0 | 0.895369 | 0.882173 | 0.840745 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Why did a sadness fall on the Church ? | ทำไมความเศร้าถึงตกอยู่ในโบสถ์? | One generation after another | รุ่นหนึ่งหลังจากนั้นอีกรุ่นหนึ่ง | {'paragraph': 362, 'question': 4166, 'answer': 22162} | 0 | 0.895369 | 0.882173 | 0.579234 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Why did a sadness fall on the Church ? | ทำไมความเศร้าถึงตกอยู่ในโบสถ์? | Seemed to have become a very long while | ดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก | {'paragraph': 362, 'question': 4166, 'answer': 22163} | 0 | 0.895369 | 0.882173 | 0.779307 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Why did a sadness fall on the Church ? | ทำไมความเศร้าถึงตกอยู่ในโบสถ์? | Hundred 's of years had passed and Christ had not returned | ร้อยปีผ่านไปแล้วและพระคริสต์ไม่ได้กลับมา | {'paragraph': 362, 'question': 4166, 'answer': 22164} | 1 | 0.895369 | 0.882173 | 0.830626 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Why did a sadness fall on the Church ? | ทำไมความเศร้าถึงตกอยู่ในโบสถ์? | In a few months or years | ในอีกไม่กี่เดือนหรือปี | {'paragraph': 362, 'question': 4166, 'answer': 22165} | 0 | 0.895369 | 0.882173 | 0.835044 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Who believed their Lord was coming again in a very little while during their own life - time ? | ใครเชื่อว่าพระเจ้าของพวกเขาจะกลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงชีวิตของพวกเขา - เวลา? | Early Hindus | ชาวฮินดูยุคแรก | {'paragraph': 362, 'question': 4167, 'answer': 22166} | 0 | 0.895369 | 0.797687 | 0.676371 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Who believed their Lord was coming again in a very little while during their own life - time ? | ใครเชื่อว่าพระเจ้าของพวกเขาจะกลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงชีวิตของพวกเขา - เวลา? | Christians | คริสเตียน | {'paragraph': 362, 'question': 4167, 'answer': 22167} | 1 | 0.895369 | 0.797687 | 0.810879 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Who believed their Lord was coming again in a very little while during their own life - time ? | ใครเชื่อว่าพระเจ้าของพวกเขาจะกลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงชีวิตของพวกเขา - เวลา? | Early Christians | คริสเตียนยุคแรก | {'paragraph': 362, 'question': 4167, 'answer': 22168} | 1 | 0.895369 | 0.797687 | 0.73361 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Who waited for hundreds of years for Christ to come in glory ? | ใครรอเป็นเวลาหลายร้อยปีเพื่อให้พระคริสต์มาอย่างสง่างาม? | Early hindus | ชาวฮินดูยุคแรก | {'paragraph': 362, 'question': 4168, 'answer': 22169} | 0 | 0.895369 | 0.838761 | 0.705003 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Who waited for hundreds of years for Christ to come in glory ? | ใครรอเป็นเวลาหลายร้อยปีเพื่อให้พระคริสต์มาอย่างสง่างาม? | Christians | คริสเตียน | {'paragraph': 362, 'question': 4168, 'answer': 22170} | 1 | 0.895369 | 0.838761 | 0.810879 |
But I think it is certain that most of the early Christians understood these words of our Lord 's ascension and coming again in glory . They believed that He was coming again in a very little while during their own life - time , in a few months or years , to make an end of the world and to judge the quick and the dead . And as they waited for His coming , one generation after another , and yet He did not come , a sadness fell upon them . Christ seemed to have left the world . The little while that He had promised to be away seemed to have become a very long while . Hundreds of years passed , and yet Christ did not come in glory . And , as I said , a sadness fell on all the Church . Surely , they said , this is the time of which Christ said we were to weep and lament till we saw Him again -- this is the time of which He said that the bridegroom should be taken from us , and we should fast in those days . And they did fast , and weep , and lament ; and their religion became a very sad and melancholy one -- most sad in those who were most holy , and loved their Lord best , and longed most for His coming in glory . | แต่ฉันคิดว่าเป็นที่แน่นอนว่าคริสเตียนยุคแรก ๆ ส่วนใหญ่เข้าใจคำพูดเหล่านี้ของการขึ้นสวรรค์ของพระเจ้าของเราและกลับมาอีกครั้งในรัศมีภาพ พวกเขาเชื่อว่าเขากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาหนึ่งในช่วงเวลาของพวกเขา - เวลาในอีกไม่กี่เดือนหรือหลายปีที่จะทำให้การสิ้นสุดของโลกและตัดสินความรวดเร็วและความตาย และเมื่อพวกเขารอการมาถึงของเขาอีกรุ่นหนึ่งหลังจากนั้น แต่เขาก็ไม่ได้มาความโศกเศร้าก็ตกอยู่กับพวกเขา พระคริสต์ดูเหมือนจะจากโลกไป ในขณะที่เขาสัญญาว่าจะออกไปดูเหมือนจะกลายเป็นนานมาก หลายร้อยปีผ่านไปและพระคริสต์ก็ไม่ได้มาอย่างสง่างาม และอย่างที่ฉันพูดความโศกเศร้าก็ตกอยู่ในคริสตจักรทั้งหมด แน่นอนพวกเขากล่าวว่านี่คือเวลาที่พระคริสต์ตรัสว่าเราต้องร้องไห้และคร่ำครวญจนกว่าเราจะเห็นเขาอีกครั้ง - นี่คือเวลาที่เขาบอกว่าเจ้าบ่าวควรถูกพรากไปจากเราและเราควรจะอดอาหารในสมัยนั้น . และพวกเขาก็รวดเร็วและร้องไห้และคร่ำครวญ; และศาสนาของพวกเขาก็กลายเป็นเรื่องเศร้าและเศร้าโศก - เศร้าที่สุดในผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดและรักพระเจ้าของพวกเขาที่ดีที่สุดและโหยหามากที่สุดสำหรับการมาถึงเขา | Who waited for hundreds of years for Christ to come in glory ? | ใครรอเป็นเวลาหลายร้อยปีเพื่อให้พระคริสต์มาอย่างสง่างาม? | Early Christians | คริสเตียนยุคแรก | {'paragraph': 362, 'question': 4168, 'answer': 22171} | 1 | 0.895369 | 0.838761 | 0.73361 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What are the earth 's two poles ? | เสาสองเสาของโลกคืออะไร? | The magnetic north pole | ขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก | {'paragraph': 363, 'question': 4169, 'answer': 22172} | 1 | 0.914093 | 0.824509 | 0.85898 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What are the earth 's two poles ? | เสาสองเสาของโลกคืออะไร? | magnetic north pole , geographic north pole . | ขั้วโลกเหนือแม่เหล็กขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ | {'paragraph': 363, 'question': 4169, 'answer': 22173} | 1 | 0.914093 | 0.824509 | 0.815938 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What are the earth 's two poles ? | เสาสองเสาของโลกคืออะไร? | magnetic , and geographic | แม่เหล็กและภูมิศาสตร์ | {'paragraph': 363, 'question': 4169, 'answer': 22174} | 1 | 0.914093 | 0.824509 | 0.907095 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What are the earth 's two poles ? | เสาสองเสาของโลกคืออะไร? | geographic north pole | ขั้วโลกเหนือ | {'paragraph': 363, 'question': 4169, 'answer': 22175} | 1 | 0.914093 | 0.824509 | 0.695793 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What are the earth 's two poles ? | เสาสองเสาของโลกคืออะไร? | north and south | เหนือและใต้ | {'paragraph': 363, 'question': 4169, 'answer': 22176} | 0 | 0.914093 | 0.824509 | 0.857822 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What are the earth 's two poles ? | เสาสองเสาของโลกคืออะไร? | South Pole | ขั้วโลกใต้ | {'paragraph': 363, 'question': 4169, 'answer': 22177} | 0 | 0.914093 | 0.824509 | 0.794725 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What are the earth 's two poles ? | เสาสองเสาของโลกคืออะไร? | east pole , west pole | เสาตะวันออกเสาตะวันตก | {'paragraph': 363, 'question': 4169, 'answer': 22178} | 0 | 0.914093 | 0.824509 | 0.744874 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What are the earth 's two poles ? | เสาสองเสาของโลกคืออะไร? | North pole | ขั้วโลกเหนือ | {'paragraph': 363, 'question': 4169, 'answer': 22179} | 0 | 0.914093 | 0.824509 | 0.811685 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What is the floating needle in a compass made of and which way does it point ? | เข็มลอยอยู่ในเข็มทิศที่ทำจากและมันชี้ไปทางไหน? | The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . | เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก | {'paragraph': 363, 'question': 4170, 'answer': 22180} | 1 | 0.914093 | 0.788554 | 0.797277 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What is the floating needle in a compass made of and which way does it point ? | เข็มลอยอยู่ในเข็มทิศที่ทำจากและมันชี้ไปทางไหน? | it 's a magnet it always points south | มันเป็นแม่เหล็กที่มันชี้ไปทางใต้เสมอ | {'paragraph': 363, 'question': 4170, 'answer': 22181} | 0 | 0.914093 | 0.788554 | 0.817892 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What is the floating needle in a compass made of and which way does it point ? | เข็มลอยอยู่ในเข็มทิศที่ทำจากและมันชี้ไปทางไหน? | It 's a magnet and it always points to the south pole | มันเป็นแม่เหล็กและมันชี้ไปที่ขั้วโลกใต้เสมอ | {'paragraph': 363, 'question': 4170, 'answer': 22182} | 0 | 0.914093 | 0.788554 | 0.852585 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What is the floating needle in a compass made of and which way does it point ? | เข็มลอยอยู่ในเข็มทิศที่ทำจากและมันชี้ไปทางไหน? | a metal rod that moves with you | ก้านโลหะที่เคลื่อนที่ไปกับคุณ | {'paragraph': 363, 'question': 4170, 'answer': 22183} | 0 | 0.914093 | 0.788554 | 0.797006 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What is the floating needle in a compass made of and which way does it point ? | เข็มลอยอยู่ในเข็มทิศที่ทำจากและมันชี้ไปทางไหน? | It 's a copper rod and points to the geographic north pole | มันเป็นก้านทองแดงและชี้ไปที่ขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ | {'paragraph': 363, 'question': 4170, 'answer': 22184} | 0 | 0.914093 | 0.788554 | 0.785323 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What is the floating needle in a compass made of and which way does it point ? | เข็มลอยอยู่ในเข็มทิศที่ทำจากและมันชี้ไปทางไหน? | it is a small radio and it points to eaths south . | มันเป็นวิทยุขนาดเล็กและชี้ไปที่ Eaths South | {'paragraph': 363, 'question': 4170, 'answer': 22185} | 0 | 0.914093 | 0.788554 | 0.872072 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What two poles are close to each other ? | เสาสองอันอยู่ใกล้กัน? | Magnetic north pole and geographic north pole . | ขั้วโลกเหนือและขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ | {'paragraph': 363, 'question': 4171, 'answer': 22186} | 1 | 0.914093 | 0.701932 | 0.764784 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What two poles are close to each other ? | เสาสองอันอยู่ใกล้กัน? | Geographic North pole and magnetic south pole | Geographic North ขั้วโลกและขั้วโลกแม่เหล็ก | {'paragraph': 363, 'question': 4171, 'answer': 22187} | 1 | 0.914093 | 0.701932 | 0.848165 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What two poles are close to each other ? | เสาสองอันอยู่ใกล้กัน? | South pole and North pole | ขั้วโลกใต้และขั้วโลกเหนือ | {'paragraph': 363, 'question': 4171, 'answer': 22188} | 0 | 0.914093 | 0.701932 | 0.766984 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What two poles are close to each other ? | เสาสองอันอยู่ใกล้กัน? | east pole and west pole | เสาตะวันออกและเสาตะวันตก | {'paragraph': 363, 'question': 4171, 'answer': 22189} | 0 | 0.914093 | 0.701932 | 0.800285 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What two poles are close to each other ? | เสาสองอันอยู่ใกล้กัน? | north and east | เหนือและตะวันออก | {'paragraph': 363, 'question': 4171, 'answer': 22190} | 0 | 0.914093 | 0.701932 | 0.816548 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What device has a needle that is a small magnet ? | อุปกรณ์ใดมีเข็มที่เป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก? | A compass . | เข็มทิศ | {'paragraph': 363, 'question': 4172, 'answer': 22191} | 1 | 0.914093 | 0.880543 | 0.75972 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What device has a needle that is a small magnet ? | อุปกรณ์ใดมีเข็มที่เป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก? | radio | วิทยุ | {'paragraph': 363, 'question': 4172, 'answer': 22192} | 0 | 0.914093 | 0.880543 | 0.932532 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What device has a needle that is a small magnet ? | อุปกรณ์ใดมีเข็มที่เป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก? | map | แผนที่ | {'paragraph': 363, 'question': 4172, 'answer': 22193} | 0 | 0.914093 | 0.880543 | 0.876143 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What does a compass align itself with ? | เข็มทิศจัดเรียงตัวเองด้วยอะไร? | The compass needle always points to magnetic north . | เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ | {'paragraph': 363, 'question': 4173, 'answer': 22194} | 1 | 0.914093 | 0.852116 | 0.869874 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What does a compass align itself with ? | เข็มทิศจัดเรียงตัวเองด้วยอะไร? | Earth 's magnetic field . | สนามแม่เหล็กของโลก | {'paragraph': 363, 'question': 4173, 'answer': 22195} | 1 | 0.914093 | 0.852116 | 0.804493 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What does a compass align itself with ? | เข็มทิศจัดเรียงตัวเองด้วยอะไร? | The compass needle always points to magnetic south . | เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กใต้เสมอ | {'paragraph': 363, 'question': 4173, 'answer': 22196} | 0 | 0.914093 | 0.852116 | 0.88364 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What might be some characteristics of a storm that we would want to be known ? | อะไรคือลักษณะบางอย่างของพายุที่เราต้องการเป็นที่รู้จัก? | The storm 's direction ; where is that storm coming from and where is it going . | ทิศทางของพายุ พายุนั้นมาจากไหนและไปไหน | {'paragraph': 363, 'question': 4174, 'answer': 22197} | 1 | 0.914093 | 0.89063 | 0.873777 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What might be some characteristics of a storm that we would want to be known ? | อะไรคือลักษณะบางอย่างของพายุที่เราต้องการเป็นที่รู้จัก? | the direction of the storm . | ทิศทางของพายุ | {'paragraph': 363, 'question': 4174, 'answer': 22198} | 1 | 0.914093 | 0.89063 | 0.864616 |
It is not enough to describe some objects by their location . We may also need to know its direction . For example , a wind blows a storm over your school . Where is that storm coming from ? Where is it going ? How can we describe a direction ? The most common way is by using a compass . A compass is a device with a floating needle ( Figure 2.1 ) . The needle is a small magnet . The needle aligns itself with the Earth 's magnetic field . The compass needle always points to magnetic north . If you have a compass and you find north . You can then know any other direction . See the directions , such as east , south , west , etc . , on a compass rose . The Earth has two poles . It has a magnetic north pole . It also has a geographic north pole . These two poles are close to each other but not the exact same place . | ไม่เพียงพอที่จะอธิบายวัตถุบางอย่างตามตำแหน่งของพวกเขา เราอาจจำเป็นต้องรู้ทิศทางของมัน ตัวอย่างเช่นลมพัดผ่านโรงเรียนของคุณ พายุนั้นมาจากไหน? ไปไหน เราจะอธิบายทิศทางได้อย่างไร? วิธีที่พบบ่อยที่สุดคือการใช้เข็มทิศ เข็มทิศเป็นอุปกรณ์ที่มีเข็มลอย (รูปที่ 2.1) เข็มเป็นแม่เหล็กขนาดเล็ก เข็มจัดตัวเองกับสนามแม่เหล็กของโลก เข็มเข็มทิศชี้ไปที่แม่เหล็กเหนือเสมอ หากคุณมีเข็มทิศและคุณพบทิศเหนือ จากนั้นคุณสามารถรู้ทิศทางอื่นได้ ดูทิศทางเช่นตะวันออก, ใต้, ตะวันตก, ฯลฯ บนเข็มทิศกุหลาบ โลกมีสองเสา มันมีขั้วโลกเหนือแม่เหล็ก นอกจากนี้ยังมีขั้วโลกเหนือทางภูมิศาสตร์ เสาทั้งสองนี้อยู่ใกล้กัน แต่ไม่ใช่สถานที่เดียวกัน | What might be some characteristics of a storm that we would want to be known ? | อะไรคือลักษณะบางอย่างของพายุที่เราต้องการเป็นที่รู้จัก? | where its coming from and going | มาจากไหนและไป | {'paragraph': 363, 'question': 4174, 'answer': 22199} | 1 | 0.914093 | 0.89063 | 0.779227 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.