dhamma-scholar-book / 13 /130032.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
raw
history blame
3.63 kB
Book,Page,LineNumber,Text
13,0032,001,ออกได้.
13,0032,002,เข้าใจว่า ครั้งพุทธกาล คงใช้บาตรดินเป็นพื้น บาตรเหล็ก
13,0032,003,คงเป็นของมีน้อย จึงมีธรรมเนียมระวังบาตรอย่างกวดขัน ห้าม
13,0032,004,ไม่ให้วางบาตร เก็บบาตร ในที่จะตกแตก และในที่จะประทุษร้าย
13,0032,005,บาตร ห้ามไว้ในบาลี ไม่ให้วางบาตรบนเตียง บนตั่ง [ คือม้าหรือ
13,0032,006,โต๊ะ ] บนร่ม บนพนัก บนพรึง [ คือชานนอกพนัก ] บนตักก็
13,0032,007,ไม่ให้วาง [ ฉวยว่าลุกขึ้นด้วยไม่มีสติ บาตรจะตกแตก ] ไม่ให้
13,0032,008,แขวนบาตร ] เช่นที่ราวจีวร ] แต่จะเอาเข้าถุงมีสายโยคคล้อง
13,0032,009,จะงอยบ่า ท่านอนุญาตไว้ในอรัญยิกวัตรดังกล่าวแล้ว ห้ามไม่ให้
13,0032,010,คร่ำบาตรที่พื้นคมแข็งอันจะประทุษร้ายบาตร ทรงอนุญาตให้มีเครื่อง
13,0032,011,รอง จะเป็นหญ้าเป็นผ้าเป็นเสื่ออย่างใดอย่างหนึ่งก็ได้ เว้นไว้แต่พื้นที่
13,0032,012,ไม่ประทุษร้ายบาตร เช่นพื้นกระดาน. มีบาตรอยู่ในมือ ห้ามไม่ให้
13,0032,013,ผลักบานประตู คือเปิดหรือปิดประตู.
13,0032,014,อนึ่ง ให้รู้จักใช้รู้รักรักษาบาตร ห้ามไม่ให้ใช้บาตรต่างกระโถน
13,0032,015,คือทิ้งก้างปลา กระดูก เนื้อ หรืออื่น ๆ อันเป็นเดนลงในบาตร ห้าม
13,0032,016,ไม่ให้ล้างมือหรือบ้วนปากลงในบาตร จะเอามือเปื้อนจับบาตรก็
13,0032,017,ไม่ควร ฉันแล้วให้ล้างบาตร ห้ามไม่ให้เก็บไว้ทั้งยังเปียก ให้ผึ่ง
13,0032,018,แดดก่อน ห้ามไม่ให้ผึ่งทั้งยังเปียก ให้เช็ดจนหมดน้ำก่อนจึงผึ่ง
13,0032,019,ห้ามไม่ให้ผึ่งไว้นาน ให้ผึ่งสักครู่หนึ่ง.
13,0032,020,บาตรนั้น ทรงพระอนุญาตเชิงไว้สำหรับรอง แต่ห้ามไม่ให้ใช้
13,0032,021,ของเป็นอกัปปิยะ และของวิจิตรกาววาวด้วยรูปต่าง ๆ ให้ใช้ของ