| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 16,0048,001,คนเข้าจับจองทำนา ใช้เป็นแดนอุทกุกเขปไม่ได้ จะทำกรรมต้องเว้น | |
| 16,0048,002,จากเอกเทศเช่นนั้นชั่วอุทกุกเขปหนึ่ง. น่านน้ำเดิมดอนขึ้นจนไม่มี | |
| 16,0048,003,น้ำขังแล้ว ปรากฏเพียงสักว่าซาก พ้นจากภาวะเดิม. | |
| 16,0048,004,คามสีมา สัตตัพภันตรสีมา และอุทกุกเขป รวมเข้าในประเภท | |
| 16,0048,005,เดียวกัน เรียกอพัทธสีมา มีกำหนดเขตตามชนิดดังกล่าวแล้ว. | |
| 16,0048,006,สีมาสังกระ | |
| 16,0048,007,เนื่องจากตรัสห้ามไม่ให้สมมติสีมาคาบเกี่ยวกันนั้น พระอาจารย์ | |
| 16,0048,008,ทั้งหลายเข้าใจความกว้างมากเกินไป อธิบายถึงการปะปนกันแห่งสีมา | |
| 16,0048,009,ไว้โดยอเนกประการ ย่นแสดงโดยใจความ มีประการดังต่อไปนี้ :- | |
| 16,0048,010,๑. เพราะในบาลีไม่มีข้อว่าด้วยพัทธสีมาละวัตถุไปได้เอง นอก | |
| 16,0048,011,จากสงฆ์ถอน สีมานั้นไม่มีสงฆ์ปกครองเป็นเจ้าของ ไม่มีอะไรเหลือ | |
| 16,0048,012,เป็นซากเพื่อจะให้รู้ได้ ท่านว่ายังไม่ละวัตถุ คงเป็นพัทธสีมาอยู่นั่นเอง | |
| 16,0048,013,สงฆ์ภายหลังไม่รู้ สมมติสีมาใหม่คาบเกี่ยวสีมาเดิมเข้า สีมาใหม่ย่อม | |
| 16,0048,014,วิบัติ หากว่ากระแสแห่งแม่น้ำไหลกัดยังพื้นที่สีมานั้นให้พังโดยลำดับ | |
| 16,0048,015,จนกลายเป็นแม่น้ำไปแล้ว เอกเทศแห่งแม่น้ำตรงนั้น ยังคงเป็น | |
| 16,0048,016,พัทธสีมาอยู่นั่นเอง สงฆ์ภายหลังไม่รู้ ทำกรรมกำหนดเขตด้วยอุทกุกเขป | |
| 16,0048,017,ในเอกเทศแห่งแม่น้ำนั้น ถ้ามีภิกษุมาในเรือผ่านเอกเทศนั้น แม้ไม่ | |
| 16,0048,018,เข้าในเขตอุทกุกเขป ย่อมยังกรรมนั้นให้เสีย. ท่านอธิบายไว้อย่างนี้ | |
| 16,0048,019,เพราะเข้าใจว่า สีมาหยั่งลงไปถึงน้ำหนุนแผ่นดิน ดังกล่าวแล้วใน | |
| 16,0048,020,หนหลัง. สงฆ์ในภายหลังจะสมมติสีมาขึ้น จึงต้องสวดถอนดะไปก่อน | |
| 16,0048,021,ตลอดพื้นที่ ดังกล่าวแล้วในหนหลัง ไม่เพ่งถึงความลำบาก ชื่อว่า | |