|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
20,0021,001,เลื่อนไหลเข้าหากันอีน รอยปรากฏในชั่วเวลาไม้ขีดกำลังลงฉันใด
|
|
20,0021,002,ชีวิตนี้ยังเป็นไปได้ก็เพราะได้ปัจจัยอุดหนุน หมดปัจจัยแล้วก็หมดกัน
|
|
20,0021,003,สมด้วยพระพุทธภาษิตว่า
|
|
20,0021,004,<B>อายุ อุสฺมา จ วิญฺาณํ ยทา กายํ ชหนฺติมํ
|
|
20,0021,005,อปวิฏฺโ ตทา เสติ เอตฺถา สาโร น วิชฺชติ.</B>
|
|
20,0021,006,ความว่า เมื่อใด อายุ ไออุ่น และวิญญาณ ละกายนี้เสีย เมื่อนั้น
|
|
20,0021,007,กายนี้ย่อมนอนทอดหาแก่นสารมิได้ ข้อนี้ก็มีอุปไมยฉันนั้น.
|
|
20,0021,008,ข้อ ๔ ว่า เหมือนลำธารอันไหลมาจากภูเขา ธรรมดาว่ากระแส
|
|
20,0021,009,น้ำในลำธารไหลไปไกล กำลังเชี่ยว นำเอาสิ่งที่อาจนำได้ไปไม่มีหยุด
|
|
20,0021,010,สักขณะ มีแต่จะไหลไปอย่างเดียวฉันใด วันคืนล่วงไป ๆ ก็นำเอา
|
|
20,0021,011,ชีวิตล่วงตามไปด้วย ไม่มีพักสักขณะ มีแต่จะรุกไปส่วนเดียวฉันนั้น.
|
|
20,0021,012,ข้อ ๕ ว่า เหมือนก้อนเขฬะ ธรรมดาว่าบุรุษมีกำลัง จะถ่ม
|
|
20,0021,013,ก้อนเขฬะที่ปลายสิ้นได้โดยไม่ยากฉันใด ชีวิตนี้ก็เป็นของจะดับได้ง่าย
|
|
20,0021,014,ฉันนั้น.
|
|
20,0021,015,ข้อ ๖ ว่า เหมือนชิ้นเนื้อนาบไฟ ธรรมดาว่าชิ้นเนื้อที่บุคคล
|
|
20,0021,016,เอาลงในกะทะเหล็กอันร้อนตลอดวันยังค่ำ ย่อมจะพลันไหม้ ไม่ตั้ง
|
|
20,0021,017,อยู่นานฉันใด ชีวิตก็ต้องเพลิงกิเลสและเพลิงทุกข์เผาผลาญให้เหี้ยม
|
|
20,0021,018,เกรียมไม่ทนอยู่นานฉันนั้น.
|
|
20,0021,019,ข้อ ๗ ว่า เหมือนโคที่เขาจะฆ่า ต้องนำไปสู่ที่ฆ่า ยกเท้า
|
|
20,0021,020,เดินไปเท่าใด ความตายก็ใกล้เข้ามาเท่านั้น ชีวิตนี้วันคืนล่วงไปเท่าใด
|
|
20,0021,021,ก็ใกล้ความตายเข้าไปเท่านั้นเหมือนกัน.
|
|
|