|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
47,0032,001,ตั้งแต่ ๑.๑. ถึง ๘. ๘. แล้วกลับต้น หมวดนี้เรียกอัฏฐกะ
|
|
47,0032,002,แปลว่าหมวด ๘.
|
|
47,0032,003,ตั้งต้นแต่ ๑.๑ ถึง ๙. แล้วกลับต้น หมวดนี้เรียกนวกะ
|
|
47,0032,004,แปลว่าหมวด ๙.
|
|
47,0032,005,ตั้งต้นแต่ ๑.๑. ถึง ๑๐. ๑๐. หมวดนี้เรียกทสกะ แปลว่าหมวด ๑๐.
|
|
47,0032,006,เมื่อนับตั้งแต่หมวดปัญจกะถึงหมวดทสกะแล้ว พึงกลับนับตั้งแต่
|
|
47,0032,007,หมวดปัญจกะไปใหม่.
|
|
47,0032,008,เมื่อนับอยู่โดยทำนองนี้ ลมจักเดินเร็วเข้า เมื่อลมเดินเร็วเข้า
|
|
47,0032,009,เช่นนั้น ท่านสอนไม่ให้เอาสติระลึกตามลมที่เข้าและออก ให้คอย
|
|
47,0032,010,กำหนดลมที่ผ่านมากกระทบปลายนาสิกและริมฝีปาก แล้วให้นับว่า ๑.๒.
|
|
47,0032,011,๓. ๔. ๕. แล้วกลับต้นว่า ๑.๒.๓.๔.๕.๖. ๑.๒.๓.๔.๕.๖.๗.
|
|
47,0032,012,๑.๒.๓.๔.๕.๖.๗.๘. ๑.๒.๓.๔.๕.๖.๗.๘.๙. ๑.๒.๓.๔.๕.๖.๗.๘.๙.๑๐.
|
|
47,0032,013,พึงกำหนดนับโดยนัยนี้เสมอไป แต่นั้นลมจะละเอียดยิ่งขึ้น จนปรากฏ
|
|
47,0032,014,เหมือนไม่มีลม เมื่อเป็นเช่นนี้ให้ค้นหากองลมที่เสื่อมไปนั้น พึงนึกว่า
|
|
47,0032,015,ลมมีอยู่ ลมที่จะไม่มีก็ต้องเป็นคนตายแล้ว ให้คอยกำหนดดูที่ปลาย
|
|
47,0032,016,นาสิกแล้วก็จะรู้ได้ กำหนดอยู่เช่นนี้จนกว่านิมิตจะปรากฏตลอดจนยัง
|
|
47,0032,017,ฌานให้เกิด.
|
|
47,0032,018,ธรรม ๓ อย่าง คือ ลมเข้า ๑ ลมออก ๑ นิมิต ๑ ไม่ใช่
|
|
47,0032,019,เป็นอารมณ์ของจิตดวงเดียวกัน ธรรมอย่างหนึ่งก็เป็นอารมณ์ของจิต
|
|
47,0032,020,ดวง ๑ เมื่อธรรม ๓ อย่างนี้ปรากฏชัดแล้ว อุปจารฌานและอัปปนา-
|
|
47,0032,021,ฌานก็เกิดขึ้น กัมมัฏฐานนี้เป็นไปเพื่อกำจัดซึ่งวิตก.
|
|
|