|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
49,0020,001,อาศัยและสมบัติทุกอย่างของตนไว้ เพื่อสงวนกรรมสิทธิ์มิให้ผู้อื่น
|
|
49,0020,002,ล่วงละเมิด ถ้าครอบครองไม่ดี ย่อมให้เกิดทุกข์ กล่าวคือไม่ยัง
|
|
49,0020,003,ความสุขให้เกิดมี สมด้วยบาลีกระทู้ที่ ๑ ว่า
|
|
49,0020,004,<B> ทุราวาสา ฆรา ทุกฺขา</B>
|
|
49,0020,005,เรือนที่อยู่ครอบครองไม่ดี ย่อมให้เกิดทุกข์ ฯ
|
|
49,0020,006,อธิบายว่า ฆราวาสคือผู้ครอบครองเรือน ต้องเอาใจใส่ปฏิบัติ
|
|
49,0020,007,รักษาเรือนของตน มีหมั่นปัดกวาดเช็ดถู และดูแลตรวจตราซ่อมแซม
|
|
49,0020,008,เป็นต้น เมื่อไม่หมั่น ปล่อยให้ปรักหักพังรกรุงรัง ย่อมเป็นมลทิน
|
|
49,0020,009,กล่าวคือนำความมัวหมองหรือทรุดโทรมมาสู่เรือนนั้น สมด้วยกระทู้
|
|
49,0020,010,พุทธภาษิตอันมาในธรรมบท ขุททกนิกายว่า
|
|
49,0020,011,<B>อนุฏฺานมลา ฆรา</B>
|
|
49,0020,012,เรือนมีความไม่หมั่น เป็นมลทิน ฯ
|
|
49,0020,013,อันผู้จะรักษาเรือนหรือครอบครองเรือน ไม่ควรประมาท สม-
|
|
49,0020,014,เด็จพระบรมโลกนาถตรัสไว้ในธรรมบทว่า
|
|
49,0020,015,<B>ปมาโท รกฺขโต มลํ</B>
|
|
49,0020,016,ความประมาท เป็นมลทินของผู้รักษา ฯ
|
|
49,0020,017,เรือนที่จะตั้งอยู่ยั่งยืนมั่นคงแข็งแรง และไม่รกรุงรัง ก็เพราะ
|
|
49,0020,018,เจ้าของผู้ครอบรักษา หมั่นคอยเอาใจใส่ดูแล และไม่ประมาท ฯ
|
|
49,0020,019,ฆราวาสคือผู้อยู่ครอบครองเรือน มีกิจที่จะต้องทำมาก เมื่อประพฤติ
|
|
49,0020,020,ปฏิบัติไม่ดีคือทำไม่สมควร ย่อมให้เกิดทุกข์ เกิดความไม่ดีไม่งาม
|
|
49,0020,021,กล่าวคือฆราวาสต้องมีกตัญญูกตเวทีต่อมารดาบิดา อุปัชฌายะอาจารย์
|
|
|