|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
49,0022,001,บรรพชิตคือนักบวชผู้ละเคหสถานบำเพ็ญอนาคาริยวินัย ถึงความ
|
|
49,0022,002,สงบรำงับจากบาปกรรม นี่แลคือสมณะ ฯ ผู้เป็นสมณะพึงดำรงอยู่ใน
|
|
49,0022,003,ธรรมของสมณะ ธรรมของสมณะนั้นก็คือความเป็นผู้สงบรำงับกาย
|
|
49,0022,004,วาจาใจ ต้องตามเทศนานัยกระทู้ที่ ๒ ว่า
|
|
49,0022,005,<B>สามฺเ สมโณ ติฏฺเ</B>
|
|
49,0022,006,ผู้เป็นสมณะพึงตั้งอยู่ในธรรมของสมณะ ดังนี้ ฯ
|
|
49,0022,007,อธิบายว่า ผู้เป็นสมณะไม่พึงทำบาปกรรม ควรบำเพ็ญแต่
|
|
49,0022,008,บุญกุศล ซึ่งเป็นส่วนสัมมาปฏิบัติ เพื่อชำระจิตของตนให้หมดจด
|
|
49,0022,009,บริสุทธิ์ด้วยดี ต้องตามโอวาทานุศาสนี ซึ่งนำในโอวาทปาฏิโมกขาปาฐะ
|
|
49,0022,010,และธรรมบท ขุททกนิกายนั้นว่า
|
|
49,0022,011,<B> สพฺพปาปสฺส อกรณํ กุสลสฺสูปสมฺปทา
|
|
49,0022,012,สจิตฺตปริโยทปนํ เอตํ พุทฺธานสาสนํ</B>
|
|
49,0022,013,ความว่า การไม่ทำบาปทั้งปวง การยังกุศลให้ถึงพร้อม การ
|
|
49,0022,014,ชำระจิตของตนให้ผ่องแผ้ว ธรรม ๓ ข้อนี้ เป็นคำสอนของพระพุทธ-
|
|
49,0022,015,เจ้าทั้งหลาย ฯ
|
|
49,0022,016,โดยย่นย่อ ผู้ที่ตั้งอยู่ในธรรม ๓ ข้อนี้ก็ดี ผู้ที่ตั้งอยู่ในปาริ-
|
|
49,0022,017,สุทธิศีล ๔ มีปาฏิโมกขสังวรศีลเป็นต้นก็ดี เรียกว่าสมณะ ฯ ผู้เป็น
|
|
49,0022,018,สมณะต้องเป็นสมณะที่ดี ได้ในบาลีว่า
|
|
49,0022,019,<B> สมโณ อสฺส สุสฺสมโณ</B>
|
|
49,0022,020,ผู้เป็นสมณะ พึงเป็นสมณะที่ดี ฯ
|
|
|