| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 07,0027,001,อนุสนธิพระธรรมเทศนา มีบุรพาปรสืบเนื่องตามลำดับมา บัดนี้ | |
| 07,0027,002,จะวิสัชนาในบรรพชาปธานาภิสัมโพธิกถา แสดงเรื่องพระผู้มีพระภาค | |
| 07,0027,003,เจ้า ทรงบรรพชาและประพฤติความเพียร และตรัสรู้พระอนุตรสัมมา- | |
| 07,0027,004,สัมโพธิญาณเป็นลำดับไป ดำเนินเนื้อความว่า | |
| 07,0027,005,พระมหาบุรุษเสด็จออกบรรพชา | |
| 07,0027,006,เมื่อพระมหาบุรุษโพธิสัตว์เจ้าทรงพระเจริญวัย มีพระชนมพรรษา | |
| 07,0027,007,๒๙ ปีแล้ว ได้ความสังเวชสลดพระหฤทัยดังนี้ว่า อันปุถุชนผู้ยังไม่ได้ | |
| 07,0027,008,สดับแล้ว เมื่อตนเป็นสัตว์มี ชรา พยาธิ มรณะ เป็นธรรมดาอยู่ทีเดียว | |
| 07,0027,009,ได้เห็นผู้อื่นชราและเจ็บไข้และตาย ก็ย่อมมาเกลียดชังล่วงตนเสีย ไม่ | |
| 07,0027,010,คิดว่าเราจะพึงแก่และเจ็บไข้และตายไปเหมือนฉะนั้น ข้อที่เห็นผู้อื่น | |
| 07,0027,011,แก่และเจ็บไข้และตายแล้วจะมาเกลียดชัง หาคิดน้อมตนใน ชรา พยาธิ | |
| 07,0027,012,มรณะ ดังนี้ไม่นั้น ไม่สมควรแก่เราเลย. ครั้นพระมหาบุรุษโพธิสัตว์ | |
| 07,0027,013,นั้น กระทำในใจอยู่เนือง ๆ ฉะนี้ ประหนึ่งจะมละความเมา ๓ เสียด้วย | |
| 07,0027,014,ประการทั้งปวงได้. ความเมา ๓ ประการนั้น คือ ความเมาวัยในวัน ๑ | |
| 07,0027,015,ความเมาต่อความไม่มีโรคในความไม่มีโรค ๑ ความเมาต่อชีวิตใน | |
| 07,0027,016,ชีวิต ๑ สัตว์ทั้งหลายอาศัยความเมา ๓ ประการเหล่านี้ ย่อมประพฤติ | |
| 07,0027,017,ทุจริตด้วยกายวาจาจิตโดยมาก มาสำคัญซึ่งปรโลกประหนึ่ง ณ ที่ไกล. | |
| 07,0027,018,ครั้งนั้นพระมหาบุรุษเจ้าเกิดความปริวิตกว่า แม้ถึงเราก็เป็นสัตว์มี ชรา | |
| 07,0027,019,พยาธิ มรณะ เป็นธรรมดา ไม่ล่วง ชรา พยาธิ มรณะ ได้ เมื่อเราอยู่ | |
| 07,0027,020,ณ ท่ามกลางเรือนอย่างนี้ ถ้า ชรา พยาธิ มรณะ มาถึง ก็จะพึงเป็น | |
| 07,0027,021,ไปเพื่อโศกและร่ำไรทุกขโทมนัสอุปายาส เราจะพึงปฏิบัติไฉน เมื่อ | |