|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
09,0023,001,อธิบาย: ภิกษุผู้เจริญกัมมัฏฐาน เพ่งดูวัตถุอย่างในอย่างหนึ่ง
|
|
09,0023,002,เป็นอารมณ์ คือกสิณ ๑๐ หรืออสุภ ๑๐ วัตถุนั้นที่ภิกษุเพ่งดูและ
|
|
09,0023,003,นึกเป็นอารมณ์ ซึ่งเรียกว่าบริกรรม จัดเป็นปริกัมมนิมิตต์. ภิกษุ
|
|
09,0023,004,เพ่งดูวัตถุนั้นจนติดตา หลับตาเห็น จัดเป็นอุคคหนิมิตต์. ในลำดับ
|
|
09,0023,005,นั้น ภิกษุอาจนึกขยายส่วน หรือย่นส่วนแห่งอุคคหนิมิตต์นั้นได้
|
|
09,0023,006,สมรูปสมสัณฐาน จัดเป็นปฏิภาคนิมิตต์.
|
|
09,0023,007,ภาวนา ๓
|
|
09,0023,008,ปริกัมมภาวนา ภาวนาในบริกรรม
|
|
09,0023,009,อุปจารภาวนา ภาวนาเป็นอุปจาร
|
|
09,0023,010,อัปปนาภาวนา ภาวนาเป็นอัปปนา.
|
|
09,0023,011,อภิ. สงฺ ๕๑.
|
|
09,0023,012,อธิบาย: กิริยาที่ทำบริกรรมในขณะเจริญกัมมัฏฐานอย่างใด
|
|
09,0023,013,อย่างหนึ่ง ทั้งที่เพ่งดูวัตถุดังกล่าวแล้วในนิมิตต์ ๓ ก็ดี ทั้งเป็นแต่
|
|
09,0023,014,ลำพังนึก เช่นเจริญอนุสสติก็ดี จัดว่าปริกัมมภาวนา ภาวนาในขณะ
|
|
09,0023,015,อุคคหนิมิตต์ปรากฏ ในการเจริญกัมมัฏฐานเพ่งดูวัตถุ หรือในขณะ
|
|
09,0023,016,นิวรณ์สงบ ในการเจริญกัมมัฏฐานเป็นแต่ลำพังนึก จัดว่าอุปจาร-
|
|
09,0023,017,ภาวนา แปลว่าภาวนาเฉียด หรือภาวนาใกล้เข้าไป. ภาวนาในขณะ
|
|
09,0023,018,ปฏิภาคนิมิตต์ปรากฏ ในการเจริญกัมมัฏฐานเพ่งดูวัตถุ จัดเป็น
|
|
09,0023,019,อัปปนาภาวนา แปลว่าภาวนาแน่แน่ว ในการเจริญกัมมัฏฐานเป็นแต่
|
|
09,0023,020,ลำพังนึก ท่านว่าไม่ถึงอัปปนา.
|
|
|