|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
12,0026,001,ในปฐมปาราชิกแล้ว พระผู้เป็นเจ้าก็ไถ่ถามซึ่งทุติยปาราชิกสิกขาบท
|
|
12,0026,002,ตติยปาราชิก จตุตถปาราชิก สืบต่อไป พระอุบาลีเถรเจ้าก็วิสัชนา
|
|
12,0026,003,ว่า ทุติยปาราชิกนั้น อาศัยเหตุที่พระธนิยภิกขุไปล่อลวงนายเสมียนไม้
|
|
12,0026,004,เอาไม้ของสมเด็จพระเจ้าพิมพิสารมากระทำกุฎีที่อยู่แห่งตน พระธนิย-
|
|
12,0026,005,ภิกขุกระทำผิดในข้ออทินนาทานฉะนี้ สมเด็จพระพุทธองค์เจ้าจึงตรัส
|
|
12,0026,006,บัญญัติทุติยปาราชิกสิกขาบท. เพราะตติยปาราชิกสิกขาบทนั้น อาศัย
|
|
12,0026,007,เหตุที่ภิกขุสงฆ์ทั้งปวง ปลงเสียซึ่งชีวิตแห่งตน ๆ สมเด็จพระ
|
|
12,0026,008,พุทธองค์เจ้าจึงตรัสบัญญัติตติยปาราชิกสิกขาบท. จตุตถปาราชิกนั้น
|
|
12,0026,009,เป็นเหตุที่พระภิกขุไปจำพระวัสสาที่ริมฝั่งน้ำวัคคุมุทา บังเกิดข้าวแพง
|
|
12,0026,010,พระภิกขุจึงอวดอุตตริมนุสสธรรมแก่ชนทั้งปวง พระผู้ทรงพระภาค
|
|
12,0026,011,จึงบัญญัติจตุตถปาราชิกสิกขาบท. พระกัสสปเถรเจ้า ก็ไถ่ถามซึ่ง
|
|
12,0026,012,นิทานและบุคคล ไถ่ถามซึ่งบัญญัติและอนุบัญญัติ ไถ่ถามซึ่งอาบัติ
|
|
12,0026,013,และอนาบัติ ดุจดังนัยที่ถามในปฐมปาราชิกสิกขาบทเบื้องต้น. พระ
|
|
12,0026,014,อุบาลีก็วิสัชนาแก้ไขไปโดยลำดับ. จัดปาราชิกสิกขาบททั้ง ๔ นั้น
|
|
12,0026,015,เข้าไว้เป็นเกณฑ์อันหนึ่ง ชื่อว่าปาราชิกกัณฑ์. จัดสังฆาทิเสส ๑๓
|
|
12,0026,016,สิกขาบทนั้นเข้าไว้เป็นกัณฑ์หนึ่ง ชื่อว่าเตรสกัณฑ์. ตั้งไว้ซึ่งอนิตย-
|
|
12,0026,017,สิกขาบททั้ง ๒ นั้นเป็นกัณฑ์หนึ่ง ชื่อว่าอนิตยกัณฑ์. ตั้งไว้ซึ่ง
|
|
12,0026,018,นิสสัคคิยสิกขาบท ๓๐ นั้นเป็นกัณฑ์อันหนึ่ง ชื่อว่านิสสัคคิยกัณฑ์.
|
|
12,0026,019,ตั้งไว้ซึ่งสุทธปาจิตติยสิกขาบท ๙๒ นั้นเป็นกัณฑ์อันหนึ่ง ชื่อว่า
|
|
12,0026,020,ปาจิตติยกัณฑ์. ตั้งไว้ซึ่งปาฏิเทสนียสิกขาบททั้ง ๔ นั้นเป็นกัณฑ์อัน
|
|
12,0026,021,หนึ่ง ชื่อว่าปาฏิเทสนียกัณฑ์. ตั้งไว้ซึ่งทุกกฏสิกขาบททั้ง ๗๕ นั้นเป็น
|
|
|