| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 18,0038,001,๓๖. เรื่องนางปติปูชิกา | |
| 18,0038,002,พระบรมศาสดา ทรงปรารภนางปติปูชิกา เดิมนางได้เป็นเทพธิดา | |
| 18,0038,003,ของมาลาภารีเทวบุตรในดาวดึงสเทวโลก วันหนึ่งได้ไปเที่ยวสวนสวรรค์ | |
| 18,0038,004,กับเทพบุตรนั้น จุติจากที่นั้นมาเกิดเป็นมนุษย์ในเมืองสาวัตถี เป็น | |
| 18,0038,005,หญิงระลึกชาติได้ มีความเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา ได้ทำกุศลต่าง ๆ | |
| 18,0038,006,แล้วปรารถนาไปเกิดในที่เดิม นางได้มีสามีในมนุษย์แล้วมีบุตร ๔ คน | |
| 18,0038,007,ทำกาลกิริยาแล้วไปเกิดในเทวโลกอย่างเดิม ได้ยินว่า วันหนึ่งของ | |
| 18,0038,008,สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เป็น ๑๐๐ ปีของมนุษย์ เพราะฉะนั้น มาลาภารี | |
| 18,0038,009,เทวบุตรจึงยังไม่ได้กลับจากสวนสวรรค์ เมื่อเห็นนางกลับไปจึงถามว่า | |
| 18,0038,010,เมื่อตะกี้เจ้าไปไหนมา นางเทพธิดานั้นเล่าเรื่องให้ฟัง มาลาภารีเทพบุตร | |
| 18,0038,011,เกิดธรรมสังเวชว่า อายุของมนุษย์น้อยจริงหนอ เท่ากับนอนหลับแล้ว | |
| 18,0038,012,ตื่นขึ้นฉะนั้น ครั้งนั้นภิกษุทั้งหลายทราบว่า นางปติปูชิกาทำกาลกิริยา | |
| 18,0038,013,แล้ว ก็เข้าไปเฝ้าทูลแด่พระศาสดา พระองค์จึงทรงเล่าเรื่องนาง | |
| 18,0038,014,ปติปูชิกาให้ภิกษุเหล่านั้นเกิดธรรมสังเวช แล้วจึงตรัสพระคาถานี้ | |
| 18,0038,015,<B>ปุปฺผานิ เหว ปจินนฺตํ</B> ผู้ทำที่สุด ( คือมรณะ ) ย่อมทำคน | |
| 18,0038,016,<B>พฺยาสตฺตมนสํ นรํ</B> ที่มีใจข้องแล้ว ในอารมณ์ต่าง ๆ | |
| 18,0038,017,<B>อติตฺตํเยว กาเมสุ</B> มัวเก็บดอกไม้ทั้งหลาย ( คือปัญจ- | |
| 18,0038,018,<B>อนฺตโก กุรุเต วสํ.</B> กามคุณ ) อยู่นั้นเทียว ผู้ไม่เบื่อ | |
| 18,0038,019,แล้วในกามทั้งหลายทีเดียว สู่ | |
| 18,0038,020,อำนาจของตน. | |