|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
34,0028,001,รู้จักประมาณเป็นเหตุ ความยากจนเป็นผล. ความขยัน ความรู้จักประมาณ
|
|
34,0028,002,เป็นเหตุ ความร่ำรวยเป็นผล. นี้ความสุขกายสบายใจที่บุคคลได้รับใน
|
|
34,0028,003,ภายหน้า นี้เหตุให้ได้ความสุขกายสบายใจในภายหน้า นี้ความทุกข์กายทุกข์
|
|
34,0028,004,ใจที่บุคคลได้รับในภายหน้า นี้เหตุให้ได้รับทุกข์กาย - ใจในภายหน้า.
|
|
34,0028,005,"ศรัทธา ศีล จาคะ ปัญญา เป็นเหตุ, ความสุขกาย - ใจในภายหน้าเป็นผล."
|
|
34,0028,006,"ความไร้ศรัทธา ไร้ศีล ไร้จาคะ ไร้ปัญญา เป็นเหตุ, ความทุกข์กาย - ใจ"
|
|
34,0028,007,ในภายหน้าเป็นผล.
|
|
34,0028,008,ข้อที่ว่า <B>ผู้ฟังอาจตรองตามให้เห็นจริงได</B>้ นั้น มีอธิบายว่า เมื่อ
|
|
34,0028,009,พระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมพร้อมทั้งเหตุ คือมีเหตุมีผลบริบูรณ์ดังกล่าว
|
|
34,0028,010,แล้ว หากผู้ฟังตั้งใจฟัง ใช้สติตริตรอง ใช้ปัญญาสอดส่องตามกระแส
|
|
34,0028,011,ธรรม ก็ย่อมเห็นจริง คือเข้าใจตามธรรมนั้น ๆ ได้ แต่ถ้าไม่ตั้งใจฟัง
|
|
34,0028,012,ไม่ตรองตาม ก็ไม่อาจเห็นจริง คือไม่เข้าใจ นี้เป็นความผิดพลาดของ
|
|
34,0028,013,ผู้ฟังเอง มิใช่ความผิดของพระพุทธเจ้า.
|
|
34,0028,014,เพราะฉะนั้น พระพุทธเจ้าจึงทรงยึดหลักว่า ทรงแสดงธรรมมีเหตุ
|
|
34,0028,015,ที่ผู้ฟังอาจตรองตามให้เห็นจริงได้เสมอ ไม่ทรงแสดงธรรมโดยไร้เหตุ.
|
|
34,0028,016,๓. ข้อที่ว่า <B>ทรงสั่งสอนเป็นอัศจรรย์</B> นั้น มีอธิบายว่า คำสอน
|
|
34,0028,017,ของพระพุทธเจ้าเป็นธรรมที่แปลกประหลาด คือมีปาฏิหาริย์ เพราะ
|
|
34,0028,018,สามารถนำบุคคลที่เป็นข้าศึกของพระองค์ หรือผู้มีไม่เคารพนับถือให้กลับ
|
|
34,0028,019,มาเคารพนับถือพระองค์ได้ เช่นพระปัญจวัคคีย์ คลายความนับถือเพราะ
|
|
34,0028,020,เห็นพระองค์คลายความเพียรเลิกทุกรกิริยา แต่กลับเคารพนับถือเพราะได้
|
|
34,0028,021,"ฟังคำตรัสเป็นอัศจรรย์, องคุลิมาลโจรไล่ตามฆ่าพระพุทธเจ้า เรียกให้"
|
|
34,0028,022,พระพุทธเจ้าหยุด พระองค์ได้ตรัสว่า <B>เราหยุดแล้ว แต่ท่านยังไม่หยุด</B>
|
|
|