Datasets:

PL-MTEB

/

scifield

like 0

Follow

Polish Massive Text Embedding Benchmark 3

Internet powstał jako sieć komunikacyjna przekraczająca nie tylko bariery czasowe i przestrzenne, ale głównie instytucjonalne, administracyjne i narodowe. Jego stworzenie wynikało z pragnienia swobodnego i niczym nieograniczonego dostępu do informacji oraz przestrzeni wolnej od dominacji przemysłu mediów masowych, który narzucał określone wartości, sposób myślenia i interpretacji rzeczywistości oraz zapewniał scentralizowaną kontrolę produkcji i dystrybucji treści. Internet miał zatem zdemokratyzować zapośredniczoną medialnie przestrzeń komunikacyjną i sprawić, aby wszyscy jej uczestnicy – producenci treści, użytkownicy i podmioty komercyjne – mogły swobodnie wymieniać się w niej informacjami (zob.Internet jako medium ). To założenie jest niezwykle istotne, ponieważ pokazuje, jak duże ponadnarodowe i oparte na merytokratycznej współpracy wysiłki organizacyjne, technologiczne i naukowe musiały zostać podjęte ze strony rządów, firm technologicznych, badaczy czy społeczności wirtualnych, aby powstała globalna, oparta na kulturze wolności, otwartości i współpracy sieć komunikacyjna [1].

Siarka może tworzyć samodzielnie zarówno łańcuchy, jak i struktury cykliczne, może także tworzyć polimery z innymi pierwiastkami, jak azot, czy tlen. Poniższe wzory strukturalne polimerów siarkowych reprezentują: siarkę polimerową (elementarną), polisiarczki, politiazole – poli(azotki siarki), polisulfany.

Kontakt osób pochodzących z tych odmiennych rodzajów kultur może powodować konflikty. Przykładowo osoby będące przedstawicielami kultury propartnerskiej będą postrzegać swych rozmówców czy partnerów w biznesie wywodzących się z kultury protransakcyjnej jako osoby bezczelne, zbyt pewne siebie, czy nawet i agresywne [2]. Te kultury komunikacyjne różnią się bardzo wieloma cechami, dlatego zostaną one zwięźle omówione.

Grupa głównych minerałów skałotwórczych, czyli takich które dominują w skałach i decydują o ich przynależności systematycznej [1], [2], obejmuje niewielką część minerałów skał magmowych. Główne minerały skałotwórcze skał magmowych to:

Rozważając 4 okres bloku d, od lewej strony do prawej, elektrony obsadzają kolejne orbitale typu \( d \). Istnieją dwa wyjątki: chrom i miedź, w których jeden elektron z orbitalu \( s \) przeskakuje na orbital \( d \) ( Tabela 1 ).

Z modułu Oddziaływanie nukleon-nukleon-Rys. 2 wynika, że energia wiązania na jeden nukleon wzrasta z liczbą masową aż do \( A \) > 50. Dzieje się tak dlatego, że dany nukleon jest przyciągany przez coraz większą liczbę sąsiednich nukleonów. Jednak przy dalszym wzroście liczby nukleonów nie obserwujemy wzrostu energii wiązania nukleonu w jądrze, a jej zmniejszanie.

Ponieważ na rynku pozagiełdowym trudno znaleźć partnera, który będzie zainteresowany zamianą stóp procentowych dotyczących kredytu o tej samej wartości nominalnej, w proces ten często włączają się pośrednicy, którzy zarabiają na tego typu operacjach.

Minerały budujące skały rozszerzają się w różnym stopniu: ciemne – bardziej, zaś jasne – słabiej. W efekcie długotrwałego procesu rozszerzania się i kurczenia minerałów, skały rozpadają się. Proces ten zachodzi szczególnie intensywnie w obszarach, gdzie dobowe różnice temperatur są bardzo duże. Są to przede wszystkim wysokie góry lub pustynie [1], [2], [3].

Chemia związków węgla to ogromna, liczona w milionach, liczba odkrytych i zsyntezowanych związków organicznych. Ich podział został omówiony w podręcznikach Chemia ogólna oraz Podstawy chemii polimerów. Z każdym rokiem ich liczba rośnie, ponieważ wciąż są syntezowane nowe związki.

Nazwy wodorków metali tworzy się analogicznie jak nazwy tlenków, np. \( NaH \) – wodorek sodu \( BaH_2 \) – wodorek baru \( AlH_3 \) – wodorek glinu

Zatem drugi z warunków początkowych ( 3 ) jest spełniony, jeśli \( \hskip 0.3pc \dfrac{na\pi}{l} B_n =\beta_n\hskip 0.3pc \), czyli

Szczególnym typem prądów są prądy wstępujące (ang. upwelling). Prądy te powstają w specyficznych warunkach: wiatry wiejące od lądu w stronę otwartego morza lub wzdłuż wybrzeża powodują obniżenie powierzchni morza i wywołują prąd powierzchniowy w stronę otwartego morza. W efekcie zimne wody, bogate organicznie, podnoszą się z głębi oceanu w górę skłonu kontynentalnego (Rys. 2), [8], [6]. W przeszłości geologicznej prądy wstępujące umożliwiały bogate życie organiczne w obszarze ich występowania. Obumarłe organizmy gromadzące się na dnie, w sprzyjających warunkach geochemicznych prowadziły do powstania złóż węglowodorów.

Narastanie kolejnych powłok akrotelmu powoduje przyrost pionowy formy. Zachodzi on intensywniej w części centralnej, dlatego powierzchnia torfowisk wysokich jest kopułowato wygięta ku górze, a w formach dojrzałych góruje nad otoczeniem. Stąd ten typ torfowisk jest nazywany wysokim.

Oczywiście, na zachowania inwestorów wywiera wpływ wiele innych czynników, zarówno pochodzących z ogólnego otoczenia zewnętrznego, jak i związanych z poszczególnymi walorami w portfelu inwestycyjnym oraz stopniem jego zabezpieczenia przed ryzykiem.

Gliny spływowe (Rys. 2) powstają przez upłynnienie i przemieszczenie grawitacyjne występującego na lodowcu materiału. Są efektem spływów gruzowo-błotnych, które formują pokrywy lub potoki morenowe. Gliny spływowe powstają z fluidyzacji moren powierzchniowych lub moren bocznych. Przesączony wodą osad morenowy jest nazywany błotem morenowym [3]. Struktura takich glin jest masywna lub fluidalna. Struktury kierunkowe, o ile występują, są słabo czytelne. Zwykle zaznacza się w nich orientacja kierunkowa, polegająca na zgodnym rozmieszczeniu większych ziaren. W obrębie glin spływowych częste są przeławicenia piaszczysto-żwirowe.

Biurokracja Unii Europejskiej stosuje bardziej dokładną, prawie stustronicową instrukcję opisującą stopnie zniszczenia i wszelkie aspekty z tym związane [6].

W przypadku gdy \( |x|<<1 \) (relacja \( |x|<<1 \) oznacza, że wartość bezwzględna \( x \) jest znacznie mniejsza od jedynki), \( \sin{x} \) można zastąpić funkcją \( x \). Wówczas otrzymamy dobrze znane równanie liniowe, opisujące małe drgania punktu wokół położenia równowagi:

Często spotykamy się z nakładaniem się dwu lub więcej drgań harmonicznych. Poniżej rozpatrzymy kilka przypadków drgań złożonych, powstających w wyniku nakładania się dwu drgań harmonicznych zachodzących zarówno wzdłuż prostych równoległych, jak i prostych prostopadłych.

Niezależnie od swych wpływów, Korzybski oraz jego zwolennicy byli niejednokrotnie krytykowani. Twórcy semantyki ogólnej zarzucano na przykład, że nie prowadził systematycznych akademickich badań, które mogłyby potwierdzić jego teorię, w związku z czym miała ona jedynie pseudonaukowy charakter. Polemikę wywołał też postulat radykalnej subiektywizacji wypowiedzi.

Znaczącym wydarzeniem dla całego środowiska praktyków i badaczy edukacji medialnej było potkanie eksperckie w mieście Grünwald w RFN, do którego doszło w 1982 roku, podczas którego podjęto szereg ważnych ustaleń, które utorowały w dużej mierze drogę edukacji medialnej w wielu krajach na świecie. Podczas kolejnych spotkań, m.in. odbywającego się w 1990 roku w Tuluzie pod hasłem „New Direction in Media Education” zaproponowano rozwiązania, których podjęcie na szczeblu narodowych miało umożliwić wprowadzenie edukacji medialnej do szkolnych programów nauczania.

gdzie \( \hskip 0.3pc A\hskip 0.3pc \) i \( \hskip 0.3pc B\hskip 0.3pc \) są dowolnymi stałymi. Ze względu na dalsze zastosowania wygodnie jest przyjąć \( \hskip 0.3pc B=0\hskip 0.3pc \), natomiast

W środowiskach ewaporacyjnych, obok halitu, powstają również inne minerały chlorkowe. Najczęściej są to sylwin (chlorek potasu) i karnalit (uwodniony chlorek potasu i magnezu) (Rys. 2). Zwykle stanowią one poboczne lub akcesoryczne składniki halitytu. Występują również jako podstawowe minerały monomineralnych skał solnych, nazywanych odpowiednio sylwinitami i karnalitytami. Cechy fizyczne sylwinu i karnalitu są zbliżone do cech halitu, od którego odróżnia je gorzki, nieprzyjemny smak oraz istotnie wyższa higroskopijność. Do cech swoistych sylwinu można zaliczyć gorzko-kwaśny smak, a karnalitu - charakterystyczny dźwięk, zwany kwiczeniem, który wydobywa się przy nacisku kryształów [8].

Typy językowych teorii kultury Problem relacji kultury i języka analizowany jest na bardzo wielu poziomach, których lista wyznaczana jest przez pojemność samego pojęcia języka, który można badać m.in. w aspektach komunikacyjnym, gramatycznym, strukturalnym, symbolicznym, interpretacyjnym, czy nieświadomym. Poszczególne nurty badań nad kulturą różnią się w zależności od tego, na który z tych aspektów kładą główny nacisk:

Biuro maklerskie PKO BP też sprzedaje obligacje skarbowe (klientom indywidualnym i instytucjonalnym). W stałej ofercie detalicznej banku zawsze znajduje się cały wachlarz instrumentów dłużnych, o różnym oprocentowaniu, strukturze i terminach wygaśnięcia.

Tak czy inaczej, robotyka rozwija się dziś bardzo dynamicznie [6], a eksperymenty związane z wytwarzaniem naturalistycznych robotów stanowią jedną z istotnych gałęzi technologii. Do szczególnie interesujących eksperymentów należy stworzona w 2010 roku w Hanson Robotics BINA 48, będąca prototypem mindclone’u, mającego umożliwić przeniesienie do sieci sobowtóra umysłu człowieka. BINA 48 otrzymała wspomnienia i przekonania Biny Aspen Rothblatt, żony Martine’a Rothblatta (obecnie: Martine Rothblatt), czerpie jednak dane również z sieci, co pozwala jej formułować treści niezależne od biologicznego prototypu [7].

W stopach na granicach ziaren zachodzi segregacja zanieczyszczeń, tworzą się fazy międzymetaliczne, wtrącenia itp. Niejednorodność granic ziaren jest przyczyną korozji międzykrystalicznej. Wysoka energia powierzchniowa granic ziaren sprawia, że są one miejscami uprzywilejowanymi, na których preferencyjnie zachodzą reakcje chemiczne lub elektrochemiczne.

Przypuśćmy, że proste \( l_{1} \) i \( l_{2} \) nie są równoległe. Oznacza to, że wektory kierunkowe tych prostych, równe odpowiednio \( \overrightarrow{v_{1}} \) oraz \( \overrightarrow{v_{2}} \), spełniają warunek

Wyjaśnienia dla tego wpływu (w kierunku negatywnym i pozytywnym) dostarczają liczne koncepcje psychologiczne, które można zaliczyć do teorii stymulacji – postrzegają one przekazy zawierające agresję jako przyczyniające się do pobudzania napięcia i agresji oraz teorie redukcji agresji w ramach których obrazy przemocy w mediach obniżają napięcie i ograniczają lub niwelują zachowania agresywne [3].

Gazy mieszają się wzajemnie w dowolnych stosunkach, wytwarzając jednolite mieszaniny zgodnie z prawem Daltona:

Zastosowanie Preparaty zawierające polisulfany (np. wyciąg z czosnku) stosowane są jako preparaty antybakteryjne i immunostymulujące.

Czytelnictwo książek w Polsce W badaniach „Stan czytelnictwa w Polsce” realizowanych w 2018 roku przez firmę Kantar Public na ogólnopolskiej próbie reprezentatywnej 2076 respondentów w wieku co najmniej 15 lat metodą CAPI oraz na celowej próbie 1660 czytelników książek metodą CAWI (Computer Assisted Web Interview). W 2018 roku czytanie przynajmniej jednej książki w ciągu roku zadeklarowało \( 37\% \) respondentów, ilość ta nie była niemal taka sama jak rok wcześniej, co pokazuje, że książka nie jest dziś medium najczęściej wybieranym przez odbiorców Rys. 1.

Użycie sformułowania „energia przekazywana na sposób ciepła lub pracy” ma na celu podkreślenie faktu, że ciepło i praca nie są formami energii – są jedynie sposobem jej przekazywania. W literaturze, zwłaszcza w podręcznikach, powszechnie stosuje się krótszy, ale zarazem mniej ścisły sposób wyrażania się: „układ wymienia z otoczeniem ciepło \( Q \)” oraz „układ wykonuje pracę \( W \)”, lub „na układzie jest wykonywana praca \( W \)”. Zawsze jednak należy mieć na uwadze, że w ciałach nie ma ani ciepła, ani pracy, jest tylko energia wewnętrzna. Energia wewnętrzna układu jest jednoznaczną funkcją stanu. Wynikają stąd następujące konsekwencje matematyczne:

W module Energia pola elektrycznego w kondensatorze pokazaliśmy, że jeżeli w jakimś punkcie przestrzeni istnieje pole elektryczne o natężeniu \( E \), możemy uważać, że w tym punkcie jest zmagazynowana energia w ilości \( ½\varepsilon_{0}E^{2} \) na jednostkę objętości. Podobnie energia może być zgromadzona w polu magnetycznym. Rozważmy na przykład obwód zawierający cewkę o indukcyjności \( L \). Jeżeli do obwodu włączymy źródło SEM (np. baterię), to prąd w obwodzie narasta od zera do wartości maksymalnej \( I_{0} \). Zmiana prądu w obwodzie powoduje powstanie na końcach cewki różnicy potencjałów \( \Delta V \) (SEM indukcji \( \varepsilon \)) przeciwnej do SEM przyłożonej

Wody głębinowe mogą być również artezyjskimi, jeśli znajdują się pod wystarczającym ciśnieniem wywołanym przez naciski skał otaczających. Struktura geologiczna, w której występują wody artezyjskie ma najczęściej charakter niecki (synkliny), monokliny obciętej masywem skał nieprzepuszczalnych lub strefą uskokową wypełnioną utworami nieprzepuszczalnymi. Niecki nazywane są zwykle basenami artezyjskimi.

Przedstawione formuły prostej stopy zwrotu z kapitału własnego i całkowitego opierają się na wielkościach rocznych, przy czym zakłada się, że wielkości te powinny pochodzić z normalnego (typowego) roku funkcjonowania przedsięwzięcia, w którym zostanie osiągnięty docelowy poziom przychodów ze sprzedaży. Są zatem metodami jednookresowymi i nie przyjmują jednej wartości dla całego okresu trwania inwestycji. W praktyce wybór typowego roku może powodować pewne trudności związane ze zmianami w poszczególnych latach wielkości sprzedaży, wysokości odsetek od długu, jak i poziomem innych czynników (np. zwolnienia czy ulgi podatkowe) istotnie wpływających na poziom prostej stopy zwrotu [2].

Minerały z grupy krzemionki w skałach metamorficznych reprezentowane są wyłącznie przez kwarc( Rys. 1 A, B )(wyjątkiem są skały powstające w wyniku metamorfizmu szokowego, w których może powstać stiszowit czy koezyt)(zob. Kwarc ), [1], [2]. Uwodnione formy krzemionki, czyli opal i chalcedon, ulegają odwodnieniu i przechodzą w kwarc [3]. W temperaturach powyżej \(573 ^oC\) kwarc β podlega transformacji w wysokotemperaturową odmianę kwarcu α.

Sprawdźmy teraz czy to równanie dobrze opisuje ruch harmoniczny. Zgodnie z Zasady dynamiki Newtona-Druga zasada dynamiki Newtona

Ze względu na czynniki, które przyczyniają się do wypracowania wyniku finansowego (na różnych poziomach działalności przedsiębiorstwa) wyróżnia się trzy grupy wskaźników rentowności:

\( \ce{_{47}Ag} \): \( \ce{1s^2 2s^2 2p^6 3s^2 3p^6 4s^2 3d^{10} 4p^6 5s^1 4d^{10}} \) \( \ce{_{46}Pd} \): \( \ce{1s^2 2s^2 2p^6 3s^2 3p^6 4s^2 3d^{10} 4p^6 4d^{10}} \)

Również zasady wielowodorotlenowe (wielokwasowe) dysocjują stopniowo. W pierwszym etapie odszczepia się jedna grupa wodorotlenowa, w kolejnym następna. Dla zasady wapniowej \( \ce{Ca(OH)_2} \) dysocjacja przebiega następująco:

Zauważmy też, iż po sprawdzeniu, że zależność 5 z modułu "Podstawowe własności transformaty Laplace'a" zachodzi dla pochodnych dystrybucyjnych, mamy następujący prosty rachunek

Dobrze nam znane tęczowe zabarwienie cienkich warstewek, np. baniek mydlanych czy plam oleju na wodzie jest wynikiem interferencji. Na Rys. 1 pokazana jest warstwa o grubości \( d \) i współczynniku załamania \( n \).

gdzie \( S_{1}v_{1}\Delta t \) stanowi objętość elementu płynu. Analogicznie masa płynu przepływającego przez powierzchnię \( S_{2} \) w czasie \( \Delta t \) jest równa

4. Przejawianie inicjatywy. W zespołach o niskim zaufaniu członkowie grupy często narzekali na brak inicjatywy innych, lecz równocześnie sami także jej nie przejawiali. Odwrotnie niż w przypadku zespołów o wysokim zaufaniu, gdzie członkowie grup sami wychodzili z inicjatywą zamiast wzywać do inicjatywy innych.

W przypadku obligacji imiennych ich zbywalność często jest ograniczona, co jest podawane w opisie warunków emisji. Ograniczenie może sprowadzać się do uzyskania zgody emitenta na sprzedaż obligacji. Natomiast w przypadku obligacji wystawionych na okaziciela, emitent nie może zastosować żadnych ograniczeń – dlatego tylko takie obligacje są dopuszczane do obrotu publicznego.

Źródło: Jonathon Hutchinson, What motivates users to contribute to cultural production? Axel Bruns, 07.08.2017 (dostęp 20.09.2020). Dostępne w YouTube: https://youtu.be/LGKQnYyC77E.

Dotychczas zajmowaliśmy się zderzeniami cząstek w przestrzeni jednowymiarowej. Teraz rozpatrzymy najprostszy przypadek wielowymiarowy; zajmiemy się zderzeniami sprężystymi na płaszczyźnie. Zaczniemy od analizy zderzenia sprężystego ukośnego kuli o masie \( m \) i prędkości \( v \) ze ścianą. Naszym celem jest znalezienie prędkości kuli po zderzeniu.

\( C_m \) – stężenie molarne, \( n \) – liczba moli substancji rozpuszczonej, \( m_{rozp} \) – masa rozpuszczalnika w kg, \( m_s \) – masa substancji rozpuszczonej, \( M_s \) – masa molowa substancji rozpuszczonej

W każdym punkcie natężenie pola \( E(r) \) jest równe nachyleniu wykresu \( V(r) \) ze znakiem minus. Ten związek pomiędzy natężeniem pola i potencjałem wynika wprost z równania Potencjał elektryczny-( 5 ) bo na jego mocy \( {\mathit{dV}=\mathit{Edr}} \). Obliczanie potencjału dla układu ładunków punktowych prześledzimy na przykładzie potencjału dipola. W tym celu rozpatrzymy punkt \( P \) odległy o \( r \) od środka dipola tak jak to widać na Rys. 2. Położenie punktu \( P \) jest określone poprzez \( r \) i \( \theta \).

Spróbujmy wyprowadzić wzór na zależność prędkości \( v \) fali od siły \( F \) naprężającej sznur i od \( \mu = m/l \) tj. masy przypadającej na jednostkę długości sznura. W tym celu rozpatrzmy mały wycinek sznura o długości \( dx \) pokazany na Rys. 1.

Marmury ( Rys. 1 ) to grupa skał węglanowych, występująca w zróżnicowanym zabarwieniu [2]. Większość marmurów to skały jasne, w kolorystyce od śnieżno-białej, przez szarą, różową, zielonkawą do skał ciemnych - ciemnoszarych i czarnych. W wielu skałach obserwowana jest horyzontalna lub wertykalna zmiana zabarwienia i wzajemne przejścia różnych odmian kolorystycznych. Ze względu na powszechność struktur faneroblastycznych, marmury bywają nazywane wapieniami krystalicznymi. Cechują je struktury granoblastyczne, homeoblastyczne od drobno- do gruboblastycznych, zwykle średnioblastyczne (zob. Struktury skał metamorficznych ), [2], [3]. Przejawem faneroblastyczności jest faktura cukrowata świeżego przełamu skały ( Rys. 1 C, D, E, F). Wynika ona z pękania skały wzdłuż granic blastów lub wzdłuż powierzchni ich łupliwości. Powierzchnie te intensywnie połyskują. Cecha ta została podkreślona w nazwie skały, marmos po grecku znaczy skrzący. Tekstury w marmurach są zróżnicowane. Większość marmurów posiada tektury bezładne. Tekstury kierunkowe, głównie różne odmiany laminacji, występują dość powszechnie, rzadsze są odmiany łupkowe (zob. Tekstury skał metamorficznych ). Podstawowym składnikiem mineralnym marmuru, stanowiącym ponad \(90\%\) skały, jest węglan, najczęściej kalcyt, rzadziej dolomit (marmury dolomityczne). Poza węglanami, marmury zawierają akcesoryczne domieszki kwarcu, skaleni, mik, chlorytów, amfiboli, piroksenów, granatów, brucytu, wollastonitu i innych minerałów skał metamorficznych [4], [5].

Litosfera oceaniczna płyty Nazca jest subdukowa pod kontynent południowoamerykański. Na granicy płyt znajduje się rów oceaniczny i pryzma akrecyjna. Z subdukcją związane jest przetapianie materiału płaszcza i wznoszenie się płynnej magmy, która tworzy łuk wulkaniczny Kordyliery Zachodniej ( Rys. 8 ). Magma ma charakter andezytowy, wulkan wyrzuca duże ilości materiału piroklastycznego.

Przykłady obliczeń oraz zadania do samodzielnego rozwiązania związane ze stechiometrią wzorów chemicznych można znaleźć w module Stechiometria wzorów chemicznych - przykłady obliczeń.

Do opisu teksturalnego ewaporatów stosowana jest nomenklatura określająca cechy skał krystalicznych, tj. automorfizm kryształów, fanero- i skrytokrystaliczność oraz wielkość kryształów w podziale na grubokrystaliczne (> 5 mm), średnioziarniste (2-5 mm) i drobnokrystaliczne (< 2 mm).

3. Metoda hydrostatyczna Polega na porównaniu masy próbki badanego tworzywa zmierzonej w powietrzu i zanurzonej w cieczy o znanej gęstości (np. wodzie destylowanej). Do oznaczenia stosuje się wagę hydrostatyczną Westphala-Mohra. Gęstość badanej próbki wyznacza się ze wzoru:

Koncepcja Freuda stała się istotną inspiracją dla wielu twórców, na przykład surrealistów. Ten wpływ jest zauważalny zwłaszcza w kinematografii [5], [6]. Pierwszy z filmów nawiązujących do myśli Freuda powstał już w 1926 roku w Niemczech i nosił tytuł "Tajemnice duszy", a opowiadał o psychoanalityku i jego pacjencie. Wyreżyserował go George Pabst (1885-1967), który jako konsultantów zatrudnił uczniów ojca psychoanalizy – Karla Abrahama (1877-1925) i Hansa Sachsa (1881-1947) [7]. W kreowaniu obrazów filmowych znaczącą rolę odegrało odwołanie do poetyki snów. Jak pisze Paweł Dybel: „(...) w marzeniu sennym – a następnie w jego językowej narracji – ma miejsce znacznie większa swoboda w łączeniu ze sobą poszczególnych 'przedstawień' i w poddawaniu ich różnego rodzaju transformacjom niż ma to miejsce w wypowiedziach, będących pod całkowitą kontrolą świadomości. W związku z tym możliwe stają się tutaj również różnego rodzaju połączenia między słowami oraz ich transformacje, które są nie do pomyślenia w różnych formach języka potocznego czy w języku naukowym” [8]. Takie ciągi swobodnych skojarzeń odgrywają istotną rolę również w przekazach wizualnych.

Wreszcie gdy ładunek spadnie do zera cała energia jest przekazana do pola magnetycznego cewki ( Rys. 1c). Jednak pomimo, że kondensator jest całkowicie rozładowany prąd dalej płynie w obwodzie (w tym samym kierunku). Jego źródłem jest SEM samoindukcji powstająca w cewce, która podtrzymuje słabnący prąd. Ten prąd ładuje kondensator (przeciwnie), więc energia jest ponownie przekazywana do kondensatora ( Rys. 1d). Wreszcie ładunek na kondensatorze osiąga maksimum a prąd w obwodzie zanika. Stan końcowy jest więc taki jak początkowy tylko kondensator jest naładowany odwrotnie ( Rys. 1e).

Wprost z definicji wynika, że \( |e^{i\varphi}|=1 \) oraz \( \mathrm{arg}(e^{i\varphi})=\varphi+2k\pi \) dla \( k\in\mathbb{Z} \).

W komórkach przedstawionych na Rys. 1, atomy, cząsteczki, jony rozmieszczone są tylko w narożach. Komórki tego typu tworzą sieci przestrzenne puste. Oprócz prostych (prymitywnych) sieci przestrzennych występują w kryształach tzw. sieci złożone powstające przez nałożenie na siebie dwóch lub więcej sieci prostych. Sieci nakładają się w ten sposób, aby wewnątrz komórki elementarnej znajdował się dodatkowy element struktury sieci (atom, jon). W ten sposób otrzymujemy sieć przestrzennie centrowaną. Umieszczając dodatkowy element na środku ściany otrzymujemy sieć płaskocentrowaną. Na Rys. 2 przedstawiono dwie najczęściej spotykane komórki elementarne centrowane (ściennie i przestrzennie).

Mniej więcej w połowie między każdą para sąsiednich minimów występują oczywiście maksima natężenia określone przez warunek

W wyniku wypiętrzenia skały magmowe zawierające minerały bogate w fosfor takie, jak apatyt (Rys. 2A), (zob. Fosforany) dostają się do stref wietrzenia i podlegają rozpadowi i rozkładowi (zob. Wietrzenie mechaniczne, Wietrzenie chemiczne). Materiał z nich pochodzący jest jest transportowany jako ziarna w procesach fluwialnych, ablacyjnych, eolicznych i w powierzchniowych ruchach masowych lub w formie roztworu przez wody. Apatyt może zostać rozpuszczony przez naturalne kwasy wytwarzane w glebie oraz przez niektóre gatunki grzybów i w formie roztworów dostaje się do gleby oraz do zbiorników wodnych. Tak utworzone jony fosforanowe mogą być włączane w metabolizm bakterii fosforanowych, przez co łatwiej są przyswajane przez rośliny i zwierzęta.

Na skutek ruchu powietrza trudno jest ustalić wyraźne liniowe granice pomiędzy sferami. Wskazuje się natomiast cienkie warstwy rozgraniczające sfery zwane pauzami, których nazwy nawiązują do nazw sfer leżących bezpośrednio poniżej. Są to tropopauza, stratopauza i mezopauza.

Zauważmy, że dla \( K \in (0, +\infty) \) całki \( \int_a^b f(x) dx \) oraz \( \int_a^b g(x) dx \) są jednocześnie zbieżne bądź rozbieżne.

W Tabela 1 zebrano dla kilku substancji wyniki obliczeń energii orientacyjnej, energii indukcyjnej oraz energii dyspersyjnej.

gdzie \( dV/dx \) jest różnicą potencjałów (napięciem) pomiędzy punktami przewodnika odległymi o \( dx \), \( \sigma \) przewodnością elektryczną, \( \rho \) opornością właściwą, a \( E \) natężeniem pola elektrycznego.

Korzyści finansowe netto obejmują sumę zysku netto i amortyzacji w przypadku finansowania inwestycji wyłącznie kapitałem własnym lub sumę zysku netto, amortyzacji oraz odsetek od kredytu (pożyczki, wyemitowanych obligacji) w przypadku finansowania inwestycji kapitałem własnym i obcym. Możliwe są również modyfikacje sposobu obliczania okresu zwrotu polegające na nieuwzględnianiu amortyzacji w szacowaniu korzyści finansowych netto. Jeżeli inwestycja wymaga poniesienia nakładów inwestycyjnych również w fazie likwidacyjnej, to również te nakłady należy uwzględnić w ustalaniu okresu zwrotu.

Z uwagi na dominujący udział wód oceanów i mórz w bilansie globalnym, mają one kluczowe znaczenie w cyklu wodnym (por. Procesy cyklu hydrologicznego).

Badania paleontologiczne wskazują na występowanie tych samych taksonów zwierząt i roślin lądowych na różnych kontynentach. Obszary tego występowania są obecnie znacznie oddalone od siebie i rozdzielone przez obszary oceaniczne. Najczęściej przytaczanymi przykładami są zasięgi gadów z rodzajów Cygognathus, Listrosaurus i Mesosurus oraz drzewiastej paproci Glossopteris ( Rys. 3 A). Skamieniałości te są dowodem na obecność organizmów na obszarach należących współcześnie do Ameryki Południowej, Afryki, Antarktydy i Australii, a więc na kontynentach wchodzących niegdyś w skład Gondwany [5].

Funkcje logartymiczne i wykładnicze o podstawie ułamkowej z przedziału \( (0,1) \) są malejące, stąd zmiana zwrotu podczas "opuszczania" symbolu tych funkcji, np: Rozwiązując nierówność:

Osady delt stanowią przeważnie piaski, muły i iły oraz materiał fitogeniczny. W efekcie progradacji delty w profilu pionowym, osady prodelty przykryte są osadami skłonu delty, a te z kolei osadami równi deltowej.

Współczesne trendy Rozwój mediów masowych pokazał, że z jednej strony ewoluują one w kierunku stałego powiększania zbiorowości odbiorczych i wpisują się w trend globalizacji, z drugiej natomiast można zauważyć, że równolegle obserwujemy procesy odmasowienia i fragmentaryzacji mediów [5]. Nakładają się na to zjawiska, takie jak komercjalizacja internetu, rozwój technologii informatycznych. Powoduje to istotne zmiany jeśli chodzi o zbiorowości odbiorcze (więcej na ten temat w rozdziale Współczesne koncepcje widowni ).

Faza 2: Ograniczonego wpływu mediów Okres ten trwał od lat 30. do lat 60. XX wieku. W latach trzydziestych XX wieku rozpoczął się drugi etap rozwoju koncepcji dotyczących siły oddziaływania mediów. Faza ta związana była z rozwojem badań naukowych, których celem było ustalenie na ile media masowe zdolne są do celowego wywoływania zmian w zachowaniach, postawach i przekonaniach odbiorców. Uzyskane wyniki podważały wcześniejsze założenia teoretyków [1].

W macierzy \( \hskip 0.3pc J_{i_j}\hskip 0.3pc \) jej pierwszej kolumnie odpowiada wektor własny \( \hskip 0.3pc v_{i_j}^{(0)}\hskip 0.3pc \), drugiej wektor główny \( \hskip 0.3pc v_{i_j}^{(1)},\hskip 0.3pc \) odpowiednio \( \hskip 0.3pc k+1\hskip 0.2pc \)-kolumnie wektor główny \( \hskip 0.3pc v_{i_j}^{(k)}\hskip 0.3pc \). Kolumnami macierzy nieosobliwej \( \hskip 0.3pc P\hskip 0.3pc \) są wektory własne i główne. Konstrukcje macierzy \( \hskip 0.3pc P\hskip 0.3pc \) wyjaśnimy na przykładzie. Niech macierz \( \hskip 0.3pc A\hskip 0.3pc \) wymiaru \( \hskip 0.3pc 5\times 5\hskip 0.3pc \) ma dwie wartości własne: \( \hskip 0.3pc\lambda_1\hskip 0.3pc \) o krotności \( \hskip 0.3pc 3,\hskip 0.3pc \) której odpowiadają wektory \( v_1^{(0)},\hskip 0.3pc v_1^{(1)},\hskip 0.3pc v_1^{(2)}\hskip 0.3pc \) określone zależnością ( 1 ) oraz wartość własną \( \hskip 0.3pc\lambda_2\hskip 0.3pc \) o krotności 2 , której odpowiadają wektory \( \hskip 0.3pc v_2^{(0)},\hskip 0.3pc v_2^{(1)}\hskip 0.3pc \) określone zależnością ( 1 ). Wówczas klatki Jordana odpowiadające wartościom własnym \( \hskip 0.3pc \lambda_1\hskip 0.3pc \) (odpowiednio \( \hskip 0.3pc \lambda_2\hskip 0.3pc \)) mają postać

Lodowiec piedmontowy (podgórski) stanowi formę powłoki lodowej występującej na przedpolu wzniesień (Rys. 1, Rys. 3). Powstaje ona przez zespolenie kilku strumieni lodowych, które wychodzą z sąsiadujących dolin. Jęzory lodowcowe, które opuszczają dolinę tracą podparcie boczne i rozlewają się tworząc niegrubą, ale szeroką pokrywę. Z połączenia takich pokryw powstaje lodowiec piedmontowy.

Poprzez analogię do opisanych powyżej przykładów, pierwiastki grup głównych począwszy od trzeciego okresu do hybrydyzacji wykorzystują wolne orbitale do tej samej głównej liczbie kwantowej co orbitale s oraz p na skutek czego otrzymywane są warunki zdolne do wymieszania więcej niż czterech par elektronowych. Efekt takiej hybrydyzacji przedstawia tabela poniżej.

Kakiryty są efektem słabo zaawansowanego metamorfizmu dyslokacyjnego i należą do skał o najniższym stopniu przeobrażenia. Występują w strefach zewnętrznych osłony metamorficznej, pomiędzy niezmienionymi skałami otoczenia a brekcją tektoniczną. Kakiryt to skała protolitu poprzecinana siecią spękań, w której wyodrębnione klasty nie uległy przemieszczeniu [1], [2]. Brekcje tektoniczne( Rys. 1 A), zwane druzgotem tektonicznym lub salcesonem skalnym, to pokruszony na ziarna protolit [1], który został wtórnie spojony materiałem najdrobniejszym, powstałym przez zmiażdżenie części skały wyjściowej. Klasty brekcji są ostrokrawędziste, mają zróżnicowaną frakcję i bezładne rozmieszczenie. Poszczególne ziarna mogą być przemieszczone względem siebie [2].

2. Wybieramy dowolną gładką funkcję dwóch zmiennych \( \Phi(z_1,\,z_2) \), następnie rugując stałe \( C_1,\,\, C_2 \) z układu

Do opisania ruchu płyty litosfery w danym przedziale czasu potrzebne są współrzędne bieguna Eulera i kąt obrotu. Ruchy płyt nazywane są rotacjami i organizowane są w prostym pliku tekstowym, gdzie każdy wpis (wiersz) zawiera informację o pozycji płyty litosfery w określonym czasie. Dzięki takim informacjom komputerowy program modelujący może interpolować wartości i animować ruch płyt tektonicznych. Plik rotacji może zawierać również krótkie notki bibliograficzne lub ogólne komentarze dla każdej indywidualnej rotacji. W wyniku modelowania ruchu płyt litosfery powstają mapy paleogeograficzne ilustrujące położenie kontynentów w przeszłości. Rys. 2 pokazuje mapę świata współczesną i mapę paleogeograficzną Ziemi w okresie jurajskim, czyli 155 mln lat temu [4].

Ponieważ analiza problemu w układzie katrezjańskim jest bardzo trudna, skorzystajmy, jak wyżej przy rozpatrzeniu bifurkacji Hopfa, z reprezentacji biegunowej. Najprościej można do niej przejść, wprowadzając zmienną zespolonąc \( z=x+i\,y \) i zapisując postać zespoloną układu ( 10 ), ( 11 ) :

Przykładowymi materiałami półprzewodnikowymi są german i krzem. Są to pierwiastki z IV grupy układu okresowego, mają po cztery elektrony walencyjne. Elektrony te biorą udział w wiązaniach atomowych z czterema innymi atomami. Pary wspólnych elektronów walencyjnych zaznaczono na Rys. 1 podwójnymi liniami.

\({650}{^o}\) C do \({1000}{^o}\) C). Wysokość temperatury skorelowana jest z głębokością (stopień geotermiczny)(zob. Ciepło Ziemi ), bliskością pióropuszy płaszcza (zob. Pióropusze płaszcza i plamy gorąca ), czy wcześniej powstałych ognisk magmowych. Wiele czynników wpływa na temperaturę topienia skał, czyli powstania magmy: ciśnienie (jeśli wzrasta, to rośnie także temperatura topnienia), zawartość gazów, a zwłaszcza pary wodnej, która pod ciśnieniem obniża topienie minerałów.

Izomorfizm(równopostaciowość) to występowanie takich samych form krystalograficznych oraz postaci zewnętrznej u minerałów o zbliżonym składzie chemicznym [7], [5]. Minerały te mogą tworzyć ze sobą ciągi mieszane (szeregi izomorficzne będące tzw. roztworami stałymi) składające się z form pośrednich, powstających przez sukcesywne podstawianie w sieci krystalicznej określonych składników innymi [4]. Przykładem ciągu minerałów izomorficznych są plagioklazy o skrajnych odmianach: albit (sodowy) i anortyt (wapniowy)(zob. Skalenie ), oliwiny o skrajnych odmianach forsteryt (magnezowy oliwin) - fajanit (żelazowy oliwin)(zob. Oliwiny ) oraz epidoty i klinozoisyt (zob. Minerały z grupy epidotu ).

Selen występuje w trzech odmianach alotropowych. Selen otrzymywany w reakcjach chemicznych jest zwykle czerwonym amorficznym proszkiem. Gdy szybko się topi, tworzy czarną szklistą formę. Struktura czarnego selenu jest nieregularna i złożona. Składa się z polimerowych pierścieni zawierających do 1000 atomów w pierścieniu. Czarny selen jest kruchym i błyszczącym ciałem stałym. Najbardziej stabilną odmianą jest selen szary z heksagonalną siecią krystalograficzną składającą się ze spiralnych łańcuchów polimerowych. Selen szary jest półprzewodnikiem, a pozostałe odmiany alotropowe są izolatorami. Selen w śladowych ilościach jest niezbędny do poprawnego funkcjonowania komórek ludzi i zwierząt, w większych dawkach jest toksyczny [1]. Selen zapewnia prawidłowe funkcjonowanie układów enzymatycznych. Jest odpowiedzialny za tworzenie antyutleniacza, który chroni organy przed działaniem wolnych rodników. Niski poziom selenu wiąże się ze zwiększoną zachorowalnością na raka i choroby serca [2].

Entropia \( S \) jest termodynamiczną funkcją stanu, zależy tylko od początkowego i końcowego stanu układu, a nie od drogi przejścia pomiędzy tymi stanami. Entropia jest funkcją określoną dla stanu równowagi, taką że dla procesu odwracalnego jej zmiany możemy powiązać z ciepłem wymienianym przez układ z otoczeniem.

Może to być na przykład zamiana stopy LIBOR na stopę EURIBOR dotycząca pożyczki wyrażonej w dolarach USA.

Każda fotografowana scena ma swoją głębię. Odległość fotografowania dla której spełnione jest w aparacie równanie soczewki (1) nazywana jest planem "ostrzenia". Obiekty które leżą przed i za "ostrym" planem są na zdjęciu nieostre, im większe jest oddalenie od ostrego planu tym nieostrość jest większa.

a ponieważ, zgodnie z naszymi obliczeniami, pole pomiędzy płytami jest równe \( E = \sigma / \varepsilon_{0} \), więc

Zmiana entropii otoczenia równa jest ujemnemu ilorazowi zmiany entalpii układu i temperatury, można więc zapisać:

W procesie fotosyntezy do atmosfery zostaje uwolniony tlen, podczas gdy oddychanie i procesy spalania usuwają go z atmosfery. W stanie równowagi produkcja i konsumpcja tlenu zachodzą w takim samym tempie. U kręgowców tlen dyfunduje przez błony w płucach do krwinek czerwonych. Hemoglobina wiąże tlen zmieniając kolor z niebieskawo-czerwonego na jasnoczerwony. Litr krwi może rozpuścić 200 \( cm^3 \) tlenu. Dorosły człowiek w spoczynku wdycha od 1,8 do 2,4 g tlenu na minutę [2]. Siarka występuje w stanie wolnym, tworząc rozległe złoża, jak i w postaci minerałów, głównie siarczkowych, takich jak: piryt \( FeS \), blenda cynkowa \( ZnS \), galena ołowiowa \( PbS \), lub siarczanowych, takich jak: gips \( \ce{CaSO_4 * 2H_2O} \), anhydryt \( \ce{CaSO_4} \), baryt \( \ce{BaSO_4} \) itd. Siarka występuje również w przyrodzie ożywionej, jest składnikiem białka roślinnego i zwierzęcego [1].

Związki kompleksowe, zwane również związkami koordynacyjnymi są to związki zbudowane z jonu lub atomu centralnego, które otoczone są przez jony lub cząsteczki obojętne zwane ligandami. Ligandy połączone są z atomem centralnym wiązaniem koordynacyjnym (donorowo-akceptorowym). Pod wpływem pola ligandów orbitale i elektrony ulegają reorganizacji - wolne orbitale obsadzane są przez wolne pary elektronowe ligandów.

Miara kąta skierowanego może być zarówno dodatnia jaki i ujemna (pomijamy tu sytuację w której ramię początkowe pokrywa się z ramieniem końcowym tworząc kąt o mierze zero). Jest ona ujemna, gdy kierunek obrotu ramienia początkowego w kierunku ramienia końcowego jest zgodny z kierunkiem ruchu wskazówek zegara (zob. Rys. 2a), w przeciwnym przypadku przyjmuje ona wartości dodatnie (zob. Rys. 2b).

Zwróćmy jeszcze raz uwagę na fakt, że w równaniu drugiej zasady dynami Niutona występuje siła wypadkowa. Oznacza to, że trzeba brać sumę wektorową wszystkich sił działających na ciało. Doświadczenia potwierdzają zasadę addytywności sił. Zasada ta dotyczy również masy: masa układu jest sumą mas poszczególnych ciał tego układu.

Zgodnie z pierwszą zasadą dynamiki nie ma rozróżnienia między ciałami spoczywającymi i poruszającymi się ze stałą prędkością. Nie ma też różnicy pomiędzy sytuacją, gdy nie działa żadna siła i przypadkiem, gdy wypadkowa wszystkich sił jest równa zeru.

Monomery możemy podzielić na trzy grupy [4]: Monomery winylowe – pochodne etylenu, w którym jeden lub więcej atomów wodoru zostało zastąpionych innymi podstawnikami. Cechą charakterystyczną jest występowanie podwójnego wiązania węgiel–węgiel ( Tabela 1 ). Monomery wielofunkcyjne – zawierają dwa wiązania podwójne lub co najmniej dwie grupy funkcyjne ( Tabela 2 ). Monomery cykliczne z heteroatomami ( Tabela 3 ).

Typ pierwszy, określony jako kultury postfiguratywne odnosi się do społeczeństw o charakterze tradycyjnym, w których życie kolejnych pokoleń w zasadzie nie różni się od siebie, a dzieci w swoim rozwoju podążają drogą dziadków i rodziców. W takich społecznościach wiele wysiłku poświęca się na zachowanie niezmiennej ciągłości przekazu, a najważniejszych wzorców postępowania i komunikowania dostarcza przeszłość, natomiast zmiany, zwłaszcza radykalne, są postrzegane jako zło. Utrzymanie trwałości zapewnia nauczanie dzieci przez przedstawicieli starszych pokoleń, uznanych za autorytety i najważniejsze źródło wiedzy. Kultury postfiguratywne opierały się w dużej mierze na przekazie ustnym (oralnym). Pieczołowicie są w nich przechowywane modele tradycyjnych zachowań i związanego z nimi obrazowania świata. Kultury tego typu mogą istnieć tylko wówczas, gdy opierają się na trzech współistniejących ze sobą generacjach.

W reakcji ze stężonym kwasem \( \ce{H_2SO_4} \) i \( \ce{HNO_3} \), czyli w reakcji z kwasami utleniającymi powstaje pasywna warstewka tlenku glinu.

Kobalt i nikiel mają nieobsadzone w pełni elektronami orbitale atomowe i dzięki temu tworzą liczne związki kompleksowe. Związki kompleksowe kobaltu trójwartościowego są bardziej trwałe niż połączenia kompleksowe kobaltu dwuwartościowego [3].

Praca wykonana przez czynnik zewnętrzny równa jest sumie zmian energii kinetycznej, potencjalnej i energii wewnętrznej układu. W ten sposób uwzględniliśmy już całą energię.

W zależności od zastosowanego inicjatora (czyli substancji, która daje początek reakcji polimeryzacji) i rodzaju monomeru można wyróżnić następujące mechanizmy polimeryzacji addycyjnej:

Możliwość rozróżnienia maksimów obrazów dyfrakcyjnych dla dwóch fal o niewiele różniących się długościach decyduje o jakości siatki dyfrakcyjnej. Mówimy, że siatka powinna mieć dużą zdolność rozdzielczą, którą definiujemy jako