text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ก็รู้เรื่องที่ในเล่ห์เสน่หา <bot>:พอสบตาแจ้งในกิจพิสมัย ว่าท้าวจะโปรดปรานสถานใด ก็ทราบในเรื่องกระทู้ไม่รู้จน | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกม้าใช้ไปแจ้งขุนนางใหญ่ <bot>:นัดให้ไปต่อสู้เป็นคู่ขัน ข้างใครดีมีศักดามาประจัญ รบให้ทันเวลาเรามาคอย ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระลูกรีบไปด้วยได้ช่วยรบ <bot>:ให้สมทบหน้าท้ายทั้งซ้ายขวา ในเรือใหญ่ไว้ธุระของมารดา จะรักษาไว้ให้มั่นไม่อันตราย ฯ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บังเกิดเป็นลมหวนป่วนเป็นคลื่น <bot>:นภางค์พื้นมืดมิดทุกทิศา เป็นน้ำหนุนพูนพรั่งไหลหลั่งมา ทั้งเสียงฟ้ากึกก้องร้องคำรน | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขึ้นประทับพลับพลาตรงหน้าป้อม <bot>:ดูไพร่พร้อมพลรบครบไสว ทั้งสองนางต่างนั่งระวังระไว คอยช่วงใช้ชิดองค์นางนงคราญ ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อเสียทัพอับปางเป็นลางลง <bot>:เผอิญธงชัยปักนั้นหักทบ ทั้งทัพหนีทีจะยกกลับวกหลัง จึงรอรั้งเรียกทัพกลับตลบ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้ปิ่นเกล้าเจ้าประคุณของเมียเอ๋ย <bot>:ไม่ฟื้นเลยแล้วหรือกรรมจะทำไฉน ศึกจะมาธานีไม่มีใคร ช่วยแก้ไขคิดอ่านการณรงค์ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงเอื้อมอรรถตรัสสั่งให้รั้งรถ <bot>:ริมบรรพตเชิงผาพออาศัย พวกโยธีตีฆ้องบ้างกองไฟ ระวังระไววงเวียนผลัดเปลี่ยนกัน ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหวยพวกโจรปล้นเรือเชื้อสลัด <bot>:กูจะตัดเอาศีรษะไปถวาย มาตีด่านชานสมุทรประทุษร้าย ใครเป็นนายโจรมาพูดจากัน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลงกำปั่นลำใหญ่ทั้งไพร่พร้อม <bot>:เรือแวดล้อมเหล่าพหลพลขันธ์ กำปั่นสองร้อยลำแล่นตามกัน สิบแปดวันถึงลังกาให้ซาใบ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:จามรีขนข้องอยู่ <bot>:หยุดปลด ชีพบ่รักรักยศ ยิ่งไซร้ สัตว์โลกซึ่งสมมติ มีชาติ ดูเยี่ยงสัตว์นั้นได้ ยศซ้องสรรเสริญ ฯ | โคลงโลกนิติ | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายพระองค์ผู้ดำรงอาณาเขต <bot>:กับราเมศน้องชายเสร็จผายผัน ต่างแต่งองค์ทรงเครื่องเรืองสุวรรณ สายกระสันพาหุรัดจำรัสพราย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายศรีสุวรรณสินสมุทรสุดสาคร <bot>:เจ้ามังกรเจ้ายุขันพร้อมกันหมด พระกฤษณาสามารถราชโอรส ต่างปิดหูรู้กำหนดหมดด้วยกัน | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อกษัตริย์ตรัสสั่งให้ตั้งเข็ม <bot>:ออกแล่นเล็มจะไปเข้าอ่าวผลึก พอแดดลบพลบค่ำออกน้ำลึก เรือสะทึกสะท้านเลื่อนสะเทื้อนคลอน | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เวลาเช้าสาวหยุดก็สุดหอม <bot>:ไม่เหมือนกล่อมกลิ่นเกลี้ยงเคียงเขนย รสระรื่นชื่นใจสิ่งใดเลย ไม่เหมือนเชยโฉมชื่นระรื่นเย็น | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับสองท้าวพ่อตาที่มาด้วย <bot>:เป็นผู้ช่วยตรองความตามประสงค์ คิดจะซ้อมพวกทหารชาญณรงค์ แล้วเขียนธงอาญาสิทธิ์ให้ปิดตรา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชฎาทรงวงกระหวัดจีบจัดยอด <bot>:ประคำสอดสวมพระหัตถ์ถือพัดป้อง องค์พี่สาวก้าวจรจรัลเทวัญรอง ที่สามน้องนิลกัณฐีตรีพลำ | พระอภัยมณี | 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางพระยายิ่งวิตกตบอกผลุง <bot>:มาเกิดยุ่งทัพศึกให้นึกขาม แม้นเขยอยู่จะได้สู้ศึกสงคราม พยายามปราบอมิตรไม่คิดเกรง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สถิตแท่นวินิจฉัยอันไพโรจน์ <bot>:จึงเอื้อนโอษฐ์ไปแจ้งเหตุทุกเขตขัณฑ์ แต่บรรดาเมืองขึ้นทั้งหมื่นพัน ให้พากันมาบำราบปราบอรินทร์ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วมันนั่งพนมมือถือดอกไม้ <bot>:ร่ำพิไรเหมือนอย่างจิตที่คิดหมาย ประเดี๋ยวหนึ่งทำสั่นแล้วบรรยาย เจ้าทั้งหลายพากันมาเรียกหาเรา | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางกราบกรานท่านสิทธาว่าสาธุ <bot>:ให้อายุยืนยงอสงไขย สืบตระกูลพูนสวัสดิ์กำจัดภัย แล้วอุ้มให้กินนมนั่งชมเชย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันชาตินี้พี่ไม่ขอเป็นข้าแขก <bot>:ถึงเมืองแตกจะไปตายอยู่ปลายสวน นางฟังคำรำพันที่รัญจวน ให้ปั่นป่วนใจอยู่ไม่รู้วาย ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงทรงพรตดาบสสมร <bot>:มีสุนทรโดยจริตกิจฤๅษี ว่าดูก่อนพระอาจารย์เป็นการดี ไม่ควรที่โมโหจะโกรธา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงยศอดสูมิอยู่ด้วย <bot>:ยังแร่รวยลามล่วงมาหวงแหน แต่ผัวนางข้างหนึ่งก็หึงแทน เจ้ามันแสนสันทัดได้หัดปรือ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นรุ่งเช้าเข้าเกาะเสาะลูกไม้ <bot>:พระลูกให้บิตุรงค์ทรงเสวย เงือกก็หาอาหารกินตามเคย แล้วรีบเลยล่วงไปในคงคา ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกทหารชาญณรงค์เคยยงยุทธ์ <bot>:ก็รีบรุดพลนิกรค่อยผ่อนผัน กำลังฝนคนณรงค์คงกระพัน ก็ช่วยกันรีบไปมิได้กลัว | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขาวให้ดำทำให้ติดไฝหน้า <bot>:วิสัยตามันก็เห็นเหมือนเช่นหมาย กระซิบสอนผ่อนปรนกลอุบาย พอเบี่ยงบ่ายไปตำแหน่งจัดแจงการ ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ผู้ดำรงอาณาจักร <bot>:เห็นพร้อมพรักเกณฑ์แห่แลไสว พระชวนบุตรสุดที่รักร่วมฤทัย เสด็จไปทรงรถพระกลดบัง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะได้ลาภปราบศึกให้กึกก้อง <bot>:ได้สิ่งของมาประณตบทศรี ในสองโมงคงจะมาไม่ช้าที ประเดี๋ยวนี้ยังอยู่ในใต้คงคา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงแกล้งตรัสกลบเกลื่อนเหมือนไม่รู้ <bot>:เออเอ็นดูเราด้วยช่วยแก้ไข แล้วสั่งเหล่าชาวที่บรรทมใน จงจัดให้หลับนอนผ่อนสบาย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เราจะว่าโดยดีเหมือนที่ปลอบ <bot>:ให้ชื่นชอบในน้ำใจจะไต่ถาม พอจะไว้เกียรติยศให้งดงาม ให้ต้องตามความบทเบื้องบุราณ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังคำร่ำตอบก็ชอบชื่น <bot>:ที่แข็งขืนอ่อนลงทรงปรึกษา ละเมิดจิตผิดพลั้งแต่หลังมา พ่อตรึกตราตรองความให้งามดี | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝูงเต่ากระคละเคล้าเป็นเหล่าหลาก <bot>:ว่าแต่ปากแจ้งอรรถฉวัดเฉวียง ฝูงแมงดาดาดาษชายหาดเรียง ว่าแต่เพียงเล็กน้อยตามรอยทาง | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีปราสาทสูงเยี่ยมขึ้นเทียมเมฆ <bot>:อดิเรกรุ่งฟ้าเวหาหาว นภศูลแสงแก้วดูแวววาว ดังดวงดาวเด่นกระจ่างอยู่กลางวัน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงเสแสร้งแกล้งว่าเวลานี้ <bot>:ในใจพี่ริ้วริ้วหวิวหวิวไหว แล้วเอนองค์ลงสะท้อนถอนฤทัย นางตกใจไหว้กราบไม่หยาบคาย | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สำเภาน้อยลอยลำครรไลล่อง <bot>:ขึ้นฟูฟ่องระลอกกระฉอกฉาน พระชมหมู่มัจฉากุมภาพาล ขึ้นผุดพล่านตามหลังมาพรั่งพรู | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รับไมตรีคลี่กระดาษที่วาดรูป <bot>:เห็นงามงูบง่วงซบสลบไสล หมอเข้าแก้แต่อังสาถึงขาตะไกร จึงค่อยได้สมประดีกลับคลี่ชม | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วลุกขึ้นสาวหนวดทั้งอวดอ้าง <bot>:แต่นำทางให้แก่ข้าอย่าฝ่าฝืน ทางจะถึงบุรีสักกี่คืน ท่านอย่าตื่นตกใจไปด้วยกัน | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สงสารองค์ทรงสวัสดิ์ดังฉัตรแก้ว <bot>:ทำร้ายแล้วไม่มีที่จะเห็น จะไปรับดับร้อนให้ผ่อนเย็น จะได้เป็นความชอบประกอบการ | สิงหไกรภพ | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าสานนท์บ่นว่าเป็นยาแฝด <bot>:มาติดแปดปนทั้งกำลังผี ถ้าได้ดูรู้เริ่มแต่เดิมที จะบัตรพลีแก้ไขดังใจจง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นั่นแหละจึงจะเหือดที่เดือดร้อน <bot>:มิผันผ่อนก็จะให้เอาไฟเผา นิเวศน์วังทั้งผองเป็นของเรา เหมือนไก่เข้าติดบ่วงอย่าหน่วงนาน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้พบปะพระคุณค่อยอุ่นจิต <bot>:ขอเป็นศิษย์ซักถามตามสงสัย พระพรรษาฝ่าเท้าสักเท่าไร อยู่เขาใหญ่ยอดสุดสร้างกุฎี | สิงหไกรภพ | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระรอเรียงเคียงชิดสนิทสนอม <bot>:เจ้างามพร้อมมิ่งขวัญอย่าหวั่นไหว จะพาแก้วแววตาแม่คลาไคล ไปอยู่ในปรางค์มาศปราสาททอง | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันรอยนี้มิใช่รอยมนุษย์ <bot>:ต่างวิมุติหมางจิตคิดกังขา หรือยักษีผีเสื้อแกล้งมารยา มาลักพาภูวไนยเอาไปกิน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันพระองค์ทรงภพสองกระษัตริย์ <bot>:ผ่านสมบัติแสนสุขเหมือนหนหลัง จึงจัดแจงเงินทองในท้องคลัง[๖] ประทานทั้งเสนาพลากร | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เก็บเงินทองกองทรัพย์ไว้นับซื้อ <bot>:โคกระบือม้าช้างต่างภาษา ใครไปขายได้แพงแรงราคา เรือลูกค้าเข้าเมืองนั้นเนื่องไป | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นพบปะเมืองใดที่ใจบาป <bot>:จะได้ปราบปรามบ้างช่วยสั่งสอน ให้ได้ความสุขาสถาพร ทั่วนครในชมพูให้อยู่เย็น ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกหวนจิตคิดขึ้นได้ว่าอ้ายนี่ <bot>:มันถูกผีถูกยาพาให้หมอง แม้นมิแก้ไหนจะสมอารมณ์ปอง จำต้องแก้ไขให้มันคลาย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้างฝ่ายเหนือบอกว่าปัจจามิตร <bot>:พวกฝรั่งอังกฤษกับมักกะสัน ล้วนขี่ม้าห้าหมื่นพื้นฉกรรจ์ เข้าบุกบั่นตีบ้านด่านดงมา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:วัดเลียบเงียบสงัดหน้า <bot>:อาราม ขุกคิดเคยพญายาม แย่งน้อง รวยรินกลิ่นสไบทราม สวาดร่วงทรวงเอย สูรกลิ่นสริ้นกลอนพร้อง เพราะเจ้าเบาใจ | นิราศสุพรรณ | 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนยามค่ำฉ่ำชื่นระรื่นรส <bot>:มะลิสดแทรกกุหลาบอาบนาสา เสียงทหารขานโห่เป็นโกลา ก็ผวาหวาดฟื้นตื่นบรรทม | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ธาดาอห่อยเนื้อ <bot>:ทิพมาล ไทงาศสันเฉลิมปาน แต่งแต้ม อานาศาสตร์พันพาน เพิงแพ่ง งามเอย ยลยิ่งนางฟ้าแย้ม ย่างย้ายลดาวัลย์ | โคลงนิราศหริภุญชัย | 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ธงไชยโชคโบกบอกออกกำปั่น <bot>:ลำดั้งกันพรรณรายเรียงซ้ายขวา ออกน้ำเค็มเข็มมุ่งกรุงลังกา ได้ลมใช้ใบมาในสาคร | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้ารักเมียเสียญาติขาดกันหมด <bot>:อย่าละลดเลยมาฆ่าให้อาสัญ เชิญเชษฐาพาอีลาลีวัน มาสู้กันกับน้องทั้งสองคน ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมุนีปรีชารับว่าได้ <bot>:เป็นนิสัยของตัวอย่ามัวหมอง แต่เพียงนี้คงจะสมอารมณ์ปอง ไม่ขัดข้องต้องดีถูกที่งาม | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งกายกรอ่อนละมุนพึ่งรุ่นสาว <bot>:อายุราวสักสิบสี่ปีมะเส็ง ไม่เหลียวหลังตั้งแต่จะแลเล็ง ดูปลั่งเปล่งปลาบปลื้มลืมพริบตา ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงตรัสใช้ให้ทูตไปพูดนัด <bot>:อย่างกษัตริย์สงครามตามขนบ ครั้นจะให้ไพร่พลเข้ารณรบ จะตายทบทับยับเสียนับพัน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างว่าดูผู้สำแดงจะแปลงเพศ <bot>:เสียงสังเกตรูปร่างเหมือนอย่างหญิง เข้าเหยียบย่านบ้านไหนจัญไรจริง ขุดดินทิ้งเสียในวนชลธาร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจึ่งเชิญอิศโรท้าวโกสัย <bot>:ภูวไนยจงกำกับรับทหาร เป็นทัพหนุนยกออกนอกปราการ มุมทหารปืนใหญ่ให้หลายพัน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เรือล่มจมตายเสียหลายร้อย <bot>:พวกหนีน้อยลอยเร่ระเหหัน รบรุ่งค่ำร่ำมาถึงห้าวัน สลาตันตั้งแดงดั่งแสงเพลิง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกตรึกตรองดูตำหรับบังคับไว้ <bot>:นึกอิ่มใจปรีดิ์เปรมเกษมศรี ลุกออกจากห้องพลันด้วยทันที เรียกเสนีทุกตำแหน่งมาแจ้งการ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมังคลาพูดจามิให้พลาด <bot>:กลัวตาบาทหลวงไกจะใส่สี อันแยบยลกลไกใช่พอดี ทั้งจู้จี้เต็มเบื่อเหลือระอา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงเอื้อนอรรถตรัสถามความพี่เลี้ยง <bot>:อยู่พร้อมเพรียงไพร่นายทั้งซ้ายขวา พวกฝรั่งยังไม่แจ้งแห่งเรามา จะพูดจาคิดอ่านประการใด ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เดี๋ยวนี้ยังมิทำได้สำเร็จ <bot>:กัลเม็ดมิดม้วนไม่ควรไข แม้นสำเร็จวิวาห์เวลาไร จึงจะได้เห็นจริงทุกสิ่งอัน ฯ | พระอภัยมณี | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่ริมขอบรอบปราสาทราชฐาน <bot>:ล้วนธงฉานราชวัติขนัดเนื่อง ละครโขนหุ่นหนังตั้งกลางเมือง ให้ครบเครื่องเสกกษัตริย์ขัตติยา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสองฝ่ายตายกลาดลงดาษดื่น <bot>:บาทหลวงยืนเร่งพหลพลขันธ์ แขกชวากล้าแข็งเข้าแทงฟัน วิ่งถลันรำกริชไม่คิดตาย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอได้ยินเสียงพหลพลเแห่ <bot>:มาเซ็งแซ่สมตรึกที่นึกหมาย เห็นรถาขับเคียงมาเรียงราย มาหยุดชายชลธาริมสาคร | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปเชิญองค์ชนนีให้ลีลาศ <bot>:เฝ้าพระบาทภูวไนยดั่งใจหวัง นางมัจฉาอรไทครั้นได้ฟัง สมที่หวังใคร่เห็นองค์พระทรงญาณ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าที่จริงนั้นจะมาสาพิภักดิ์ <bot>:ได้ดอกรักจักใคร่ได้ถวาย แม้นแม่ไม่เมตตาก็ท่าตาย ขอถวายชีวาไม่อาลัย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขาพระเมรุยอดโยกโบกสะบัด <bot>:พระพายพัดไม่ค่อยหยุดเพียงหลุดถอน ทั้งขุนเขาเนมินอิสินธร ยอดก็อ่อนเอนเอียงเพียงทำลาย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สามกษัตริย์ขัตติย์วงศ์ประจงเสวย <bot>:นางรำเพยพัดประคองให้ผ่องใส ฟังขับลำคำร้องทำนองใน เพลินพระทัยทุกองค์พระวงศ์วาน | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สี่กษัตริย์กับบรรดาโยธาหาญ <bot>:ออกจากด่านแล่นหลามตามไสว พวกต้นหนดูเข็มแล่นเล็มไป เมืองของใครใครก็เข้าอ่าวบุรินทร์ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ครั้นดาวเดือนเลื่อนลับเหลี่ยมสิงขร พระสุริเยนทร์เผ่นเยี่ยมยุคนธร ทิชากรเพรียกพร้องในไพรวัน | สิงหไกรภพ | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงสิบวันสิบคืนเกิดคลื่นกล้า <bot>:พัดเภตรากลอกกลับอยู่สับสน เรือโจรแตกแยกย้ายตามสายชล ทั้งเรือคนทะเลหายไปหลายลำ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหน็บกระบี่มีหอกซัดข้างอัสดร <bot>:แล้วหยุดหย่อนยืนดูหมู่โยธา ไม่ไหวติงนิ่งหลับระงับเงียบ ยิ่งเย็นเยียบเยือกจิตกนิษฐา | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งเกรงว่าข้าศึกจะฮึกหาญ <bot>:มารุกรานรบพุ่งถึงกรุงศรี ทั้งสามพราหมณ์ความรู้ธนูดี ยิงได้ทีละเจ็ดลูกถูกไพริน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่เขิงเขาแก้วเก็จเพชรน้ำค้าง <bot>:ขาวสล้างแลตลอดล้วนยอดแหลม ไม่มีสีอื่นปนระคนแกม ราวกะแซมสอดซ้อนก้อนมณี | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งลูกเลี้ยงหลานเลี้ยงอยู่เคียงข้าง <bot>:นางนอนกลางจูบเกล้าทั้งเผ้าผม ล้วนลูกเต้าเขาอื่นได้ชื่นชม จนบรรทมหลับไปในราตรี ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาทับถมข่มเหงคะเนงร้าย <bot>:ข้ามอบหมายให้ใช้มิใช่หรือ ทำเกะกะชะดีอวดฝีมือ ขืนดึงดื้อจะพาเลือดตาย้อย | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเพ่งพิศธิดายุพาพักตร์ <bot>:ดูน่ารักรูปทรงส่งสัณฐาน ช่างเปล่งปลั่งยังไม่มีราคีพาน น่าสงสารซบนิ่งไม่ติงกาย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นอาลัยในลูกจะปลูกฝัง <bot>:ให้คนทั้งนั้นเห็นว่าเป็นเขย เมื่อคอยดูอยู่มิใช่ใจเฉยเมย เป็นคู่เคยจึ่งเผอิญเกินระวัง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชิญกษัตริย์สององค์ทรงสวัสดิ์ <bot>:ขึ้นปรางค์รัตน์คลายทุกข์สุขเกษม เสนาในไพร่เศรษฐีค่อยปรีดิ์เปรม ต่างอิ่มเอมวายทุกข์เป็นสุขใจ ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอาการบุญทูลลารักษากิจ <bot>:โปรดพระบิดาให้ไปสวรรค์ นางนิ่งนึกตรึกความเห็นงามครัน อภิวันท์ชนนีชลีลา | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขาพระเมรุเอนอ่อนชะง่อนชะโงก <bot>:เขยื้อนโยกวายุพัดเสียงฉัดฉาน ระรื่นเรื่อยเฉื่อยฉ่ำพอสำราญ ต่างชื่นบานในอุราที่อาวรณ์ | พระอภัยมณี | 79 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คุ้มศัตรูหมู่สัตว์ไม่ทำร้าย <bot>:แสนสบายปรีดิ์เปรมเกษมสันต์ แล้วจึ่งหยิบจินดาออกมาพลัน ส่งให้ท่านสังฆราชฉลาดดู ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมขลาโยนแก้วแววสว่าง <bot>:อสูรขว้างขวานฟ้าโกลาหล เปรี้ยงเปรี้ยงเสียงสนั่นอยู่ชั้นบน บังเกิดฝนโปรยปรายกระจายฟอง | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ริมเชิงเขาสาวหยุดพุทธชาด <bot>:เดียรดาษดอกประดับสลับสี รสสุคนธ์มณฑาสารภี มะลุลีลั่นทมน่าชมเชย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ตบแต่งกำปั่นสุวรรณมาศ <bot>:ใส่ใบตาดกุก่องทองระหง ทั้งเรือรบครบกระบวนปักทวนธง จัตุรงค์เสนาพลากร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชวนทะเลาะเพราะพระพิศวาส <bot>:จะให้ขาดเด็ดเดี่ยวไปเจียวหรือ ยิ่งหย่อนตามลามไหม้เหมือนไฟฮือ เห็นอยู่มือแล้วกระมังในครั้งนี้ | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสามองค์ทรงพรตสู้อดจิต <bot>:มิใช่กิจผิดระบอบไม่ตอบสนอง แต่ปราศรัยไต่ถามตามทำนอง ถึงพวกพ้องญาติวงศ์เผ่าพงศ์พันธุ์ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงบอกเล่าเราก่อนให้แจ้งเหตุ <bot>:อยู่ประเทศธานินทร์บุรินทร์ไหน ธุระเรื่องการงานสถานใด อย่าเข้าไปริมป้อมที่ล้อมวง | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระอภัยมณีซึ่งหนียักษ์ <bot>:กับลูกรักเงือกน้ำไปตามคลื่น บรรลุทางกลางชลาได้ห้าคืน เห็นทะมื่นมาข้างหลังดังสะเทือน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายรำภาสะหรีมิได้หลับ <bot>:อยู่ห้องหับตามสัญญาอัชฌาสัย หยิบเครื่องทรงขององค์พระอภัย แล้วพาอ้ายย่องตอดดอดไปทัพ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงหว่างเว้งเพิงผาตรงหน้าถํ้า <bot>:มีธารนํ้าน่ากินกระสินธุ์ใส มีบัลลังก์ดังแกล้งมาแต่งไว้ ต้นโศกใหญ่ยอดงํ้าข้างลำธาร ฯ | สิงหไกรภพ | 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สัตวาเบญจวรรณอังชันเปล้า <bot>:กระแวนกระเหว่าโนรีสีสลัว ฝูงสร้อยร้าราร่อนเที่ยวซ่อนตัว เหล่านกงั่วออกเอี้ยงจับเรียงราย | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระปราศรัยใจท่านรักคงจักได้ <bot>:ไม่เป็นไรคงจะสมอารมณ์ถวิล เราจะช่วยกรุณาอย่าราคิน ท่านจงสิ้นสิ่งวิตกในอกใจ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทุกหมู่หมวดตรวจตามความรับสั่ง <bot>:มาพร้อมพรั่งที่ปราสาทราชฐาน ถึงวันนัดสี่ค่ำจะทำการ พนักงานทูลท้าวเจ้าบุรินทร์ ฯ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วลุกเดินเลยไปท้ายบาหลี <bot>:ขึ้นเก้าอี้ดูตำรายาขนาน จำจะแก้อ้ายขี้เค้าจะเอาการ พอชื่นบานมันจะได้ใช้ไพร่พล | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:บางซอกอไผ่ล้อม <bot>:หลายกอ บ้านบ่มีสีซอ สักน้อย เรือใกล้ไผ่พุ่มภอ พยุโยกโชกแฮ ไผ่เบียดเอียดออดอ้อย เอื่อยอ้อซออิน | นิราศสุพรรณ | 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมังคลาฝรั่งได้ฟังบอก <bot>:พูดไม่ออกอั้นอารมณ์จนลมจับ เอนอิงหมอนอ่อนท้อพระศอพับ พระน้องรับกับหลานอยู่งานพลาง | พระอภัยมณี | 64 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.