text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นทูลเรื่องเสร็จสรรพกลับมาด่าน <bot>:แจ้งอาการกับพระยาท่ากระสินธุ์ ขุนนางรู้รีบไปในบุรินทร์ ทูลพระปิ่นนคเรศนิเวศน์วัง ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระหัสไชยได้สองพระน้องนาฏ <bot>:เป็นคู่ชมสมมาดปรารถนา พาน้องน้อยสร้อยสุวรรณจันทร์สุดา ไปพาราการะเวกเป็นเอกองค์ ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นจวนจนบ่นภาวนาร่ำ <bot>:บริกรรมคาถารักษาศีล พอพวกไพร่ไทยแขกฝรั่งจีน มาถึงตีนเขาขวางข้างคิรี | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ทางบกกูจะยกเข้าตีก่อน <bot>:แล้วจะต้อนไพร่พหลพลทหาร คอยฟังเสียงฆ้องระฆังกังสดาล จึงเข้าต้านต่อรบสมทบกัน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเคืองขัดตรัสว่าดูน่าเกลียด <bot>:แกล้งกระเบียดกระเสียนราวกับสาวศรี แล้วหมางเมินเดินมาเรียกนารี จุดอัคคีไฟสว่างส่องทางไป | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โหรคำนับจับยามตามสังเกต <bot>:ว่าโมงเศษฤกษ์นี้ดีหนักหนา ควรจะยกพยุหบาตรเสร็จยาตรา เสด็จมาหยุดยั้งฟังสำเนียง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางโฉมยงสงสารกุมารน้อย <bot>:ประคองค่อยลูบหลังแล้วสั่งสอน ถึงมีชัยได้ด่านเป็นการร้อน ชาวนครเขาก็คงจะสงคราม | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วทูลลาพาหัสไชยหลาน <bot>:ต่างก็คลานจากที่พักตำหนักหลวง มาสั่งพวกไพร่พลคนทั้งปวง ตามกระทรวงที่จะกลับกองทัพไป | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นกองทัพนับหมื่นดูดื่นดาษ <bot>:วรนาฏนางกษัตริย์ทรงรถา เห็นลูกน้อยสร้อยสุวรรณจันทร์สุดา พระชลนาแนวนองจะร้องทัก | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งการเล่นเต้นรำมีสำหรับ <bot>:ให้เสร็จสรรพสารพัดเร่งจัดสรร ให้โหราหาฤกษ์วันสำคัญ จะทำขวัญเษก[๑]สองครองพารา | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งครั่นคร้ามขามเขินสะเทิ้นจิต <bot>:เห็นม่านปิดป้องลับหรือหลับใหล จะใคร่เห็นเป็นไรก็เป็นไป พระเข้าในห้องกลางกระจ่างองค์ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่เลี้ยงน้อมพร้อมพรั่งเชิญนั่งอาสน์ <bot>:พระหน่อนาถนิ่งพินิจขนิษฐา ดูเผือดผิวหิวโหยเห็นโรยรา ทั้งนวลหน้าน้องรันทดสลดลง | พระอภัยมณี | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังตรัสตัดรอนถอนสะอื้น <bot>:อุส่าห์กลืนชลนาน่าสงสาร ศิโรราบกราบประณตบทมาลย์ ขอประทานโทษที่พระพี่ยา | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสองนางต่างดูไม่รู้จัก <bot>:จึงถามซักพวกฝรั่งสิ้นทั้งหลาย ข้าก็เห็นเป็นพราหมณ์ทั้งสามชาย คนไหนนายหน่อกษัตริย์ขัตติยา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฉันพลัดพรากจากจรเพราะร้อนจิตร <bot>:ใช่จะคิดอายอางขนางหนี ให้นิ่มน้องครองรักไว้สักปี ท่านศุขีเถิดข้าขอลาไป | นิราศเมืองแกลง | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระรับขวัญขวัญอ่อนสมรมิตร <bot>:พี่ไม่คิดว่าเป็นข้าแม่อย่าหมาง เพราะความรักถึงจะตายไม่วายวาง สู้แรมร้างนคราไม่อาวรณ์ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึ่งตักน้ำมะพร้าวอ่อนป้อนถวาย <bot>:แล้วบรรยายอ่านเวทวิเศษขยัน ให้สององค์เธอทรงเสวยพลัน โหรานั้นอวยชัยถวายพร | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงรอรั้งยั้งหยุดพระนุชน้อง <bot>:คืนส่งสองทรงเดชให้เชษฐา แม้ขืนขัดตัดขาดญาติกา ก็เป็นข้าศึกจะได้ผิดใจกัน ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่อยแฝงเงาเข้าไปฟังเขานั่งพูด <bot>:เสียงสูดสูดสอดมองสยองขน ให้เสียวทรวงง่วงเหงาเศร้าสกนธ์ สุดจะทนถอยมาเที่ยวหาเทียน | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต้องหนักหน่วงลวงล่อว่าพอค่ำ <bot>:มันเชื่อคำนัดหมายจึงผายผัน เป็นการด่วนจวนจนไม่พ้นมัน จะอาสัญเสียมิให้มันใกล้กราย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกฝรั่งยังเห็นทางสว่างแว่น <bot>:เข้าในแดนด่านได้ดังใจหมาย ยิงปืนกลบนตลิ่งฝูงหญิงชาย ต่างเมามายมืดมัวทุกตัวคน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางยิ้มแย้มแต้มเติมช่วยเสริมส่ง <bot>:กลัวจะงงจิกปีกเสียอีกเจ้า แป้งสุคนธ์มนตราตำราเรา จะให้เจ้าจูงจมูกมาผูกไว้ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่ออยู่ป่าปรารภถึงสองเจ้า <bot>:เร่งร้อนเร่าโรควิบัติให้ขัดขวาง[๘] เจ้ามิได้เคืองข้องหมองระคาง ก็เป็นลางอื่นโอ้อัศจรรย์ | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วให้หามพราหมณ์ไปไว้บนป้อม <bot>:ทหารล้อมพร้อมพรักคอยรักษา ให้โยธีตีกรงจงตรึงตรา ส่งไปวังลังกาไม่ฆ่าฟัน ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงเวลาพาลูกเที่ยวอุ้มเล่น <bot>:มิได้เว้นเป็นสุขสนุกสนาน ทำโกนจุกลงท่าหางานการ แสนสำราญตามประสากุมารี ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไทยฝรั่งพรั่งพร้อมนั่งล้อมคิด <bot>:ต่างแจ้งจิตใจความตามวิสัย ทั้งเสนีรี้พลสกลไกร ต่างเข้าใจตามประสาปัญญามี | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางทรงฟังสรรเสริญว่าเกินหญิง <bot>:ขยันยิ่งเสียกว่าชายนายทหาร ให้ตั้งนางต่างบิดาบัญชาการ เป็นผู้ผ่านพารารักษาเมือง | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจัดพลมนตรีสักสี่หมื่น <bot>:เลือกแต่พื้นเหาะเหินเดินเวหา ทั้งม้ารถคชไกรไอยรา รีบตรวจตราให้สำเร็จในเจ็ดวัน | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถือเทียนธูปบุปผชาติค่อยยาตรย่าง <bot>:ขึ้นตึกกลางกว้างใหญ่เข้าในฝา พนมมือถือธูปเทียนษมา กราบบิดามารดาทอดถอนใจ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโฉมยงองค์เดียวดูเปลี่ยวนัก <bot>:จะรบยักษ์มารมากยากหนักหนา ค่อยนิ่งดูอยู่ในที่ไสยา มันรุกมาโจมจับจึงรับรอง | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งวัณฬาสุมาลีหลวงชีสอง <bot>:เข้าในห้องตรองตรึกระลึกถึง พระไตรลักษณ์หักประหารการรำพึง คิดตัดซึ่งห่วงใยในสันดาน | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเลือกเหล่าสาวสุรางค์นางน้อยน้อย <bot>:ที่เรียบร้อยรุ่นราวทั้งขาวเหลือง เป็นโมงยามปรนนิบัติไม่ขัดเคือง ทั้งงานเครื่องงานกลางสำอางตา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วก็ตีรำมะนาภาษาเขา <bot>:เหมือนไหว้เจ้าสารพัดขาดแต่หมู แล้วสวดคำตามภาษามลายู เชิญท่านผู้อารักษ์ช่วยทักทาย ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เลือกเหล่าสาวสุรางค์สำอางโฉม <bot>:งามประโลมล้ำหญิงในสิงหล ที่รุ่นราวสาวน้อยได้ร้อยคน มาสอนกลสตรีให้ปรีชา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พ่อโฉมงามยามนี้ก็แรกรุ่น <bot>:ผลบุญช่วยชักสมัครสมาน ถึงขอเฝ้าเขาไปจับให้อัประมาณ พี่ก็เห็นเป็นตะพานมาชอบกล | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายมัจฉานารีศรีสวัสดิ์ <bot>:สนองอรรถเบื้องต้นแต่หนหลัง ถวายองค์พระนักสิทธ์ไม่ปิดบัง แล้วกราบยังบาทาฝ่าธุลี | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบิตุรงค์องค์ชนนีนาฏ <bot>:แสนสวาทดั่งชีวิตพิสมัย จัดพี่เลี้ยงลูกมหาเสนาใน ล้วนวิไลสี่นางสำอางองค์ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ทรงโลกเฉลิมภพ <bot>:ให้ปรารภในพระทัยหลายสถาน จวนจะรุ่งรังสีรวีวาร พระตรองการถึงพงศ์วงศ์ตระกูล | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เองอย่าทุกข์ร้อนไปให้ใจอ่อน <bot>:คงผันผ่อนให้ได้หญิงจริงหนาหวา อันตัวกูคงจะสู้จนเย็บตา คิดเข่นฆ่าอ้ายคนชั่วกลัวมันไย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รู้จักนางบ้างหรือเจ้าจงเล่าแจ้ง <bot>:จะแอบแฝงฝากรักสมัครสมาน ฝ่ายสามพราหมณ์ห้ามเห็นไม่เป็นการ ตรงนั้นบ้านท่านเศรษฐีมั่งมีนัก | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทูตผลึกฮึกเหิมซ้ำเติมตอบ <bot>:จนหิวหอบเสียงแห้งเป็นแป้งผง คะข้าเจ้าเปล่าทรวงให้ง่วงงง ชายไม่ปลงจิตหมายเพราะร้ายแรง | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหลือพวกพลคนตามสามสี่ร้อย <bot>:ต่างคอยค่อยบุกป่าไม่ฝ่าฝืน เสียงทัพไล่ใกล้กระชั้นโห่ครั่นครื้น พากันตื่นตัดทางไปกลางดง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงเครื่องเรืองจำรัสดูตรัจเตร็จ <bot>:ล้วนพลอยเพชรแพรวพราววาวเวหา ทรงมหามาลัยแล้วไคลคลา มาทรงม้าพระที่นั่งอลังการ ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วมีผู้มาถามเอาความถ้อย <bot>:ว่ามาคอยแย่งชิงเอาสิงหล มันคุกคามถามไต่พวกไพร่พล ก็เป็นจนใจตัวกลัวจะเกิน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มนุษย์สัตว์ในจังหวัดชมพูภพ <bot>:ย่อมปรารภพลัดพรากจากลูกผัว เกิดมาในสามัญย่อมพันพัว ดีแลชั่วต้องเป็นคู่อยู่ด้วยกัน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงวอดวายภายหลังได้สรรเสริญ <bot>:จะอยู่เกินกัปกัลป์ชันษา แม้ไม่สู้ผู้หญิงทิ้งศัสตรา ก็เลิกทัพกลับไปหานางมาลี ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนตราบสิ้นดินฟ้าสุทธาวาส <bot>:ดำรงราชย์ร่วมบำรุงซึ่งกรุงศรี ได้ดับเข็ญเช่นฉัตรชาวปถพี จะเป็นที่พึ่งจบทั้งภพไตร ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดไม่ถึงจึงขอออกนอกตำแหน่ง <bot>:กลับเคลือบแคลงแกล้งตรัสประหัตประหาร ว่าบิดพลิ้วกริ้วโกรธไม่โปรดปราน ขอประทานโทษหม่อมฉันไม่ทันคิด | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทรงรองบาทชาติฝรั่งนวมหนังนุ่ม <bot>:พระชงฆ์หุ้มคลุมสนับแล้วสรรพเสร็จ กระบี่ทรงองค์กุดั่นกัลเม็ด แล้วเสด็จนำนางจากปรางค์ทอง | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอฤกษ์ดีตีฆ้องกลองสนั่น <bot>:ออกกำปั่นแล่นหลามตามไสว ต้องลมดีคลี่สายระบายใบ แล่นออกไปทะเลลมยมนา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพรหมเดชเศรษฐีคนมีสัตย์ <bot>:ว่าวิบัติบ้านเมืองจะเคืองเข็ญ แต่ป่างก่อนร่อนชะไรก็ไม่เป็น เดี๋ยวนี้เช่นกับเขาว่าเป็นบ้ากาม | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นไก่ดิบหยิบปีกฉีกกระชาก <bot>:เอาใส่ปากเคี้ยวกินจนสิ้นขา หัวเราะเร่อเออออเจ้าให้เรามา จะปรารถนาสิ่งไรทั้งไพร่นาย ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เทพารักษ์ทักทายสายสมร <bot>:ที่สิงขรเหนือไศลจึ่งให้เห็น เป็นเที่ยงแท้แน่ตระหนักจึ่งหักเป็น จะต้องเซ่นสรวงเจ้าที่เข้าคน | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รูปก็งามนามก็เพราะฉอเลาะเหลือ <bot>:แก้มก็เจือจันทน์จรุงปรุงเกสร แต่ว่าเขาชาวฝรั่งนะบังอร นางคมค้อนขวยเขินสะเทินที ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่รู้เลยว่าเป็นหน่อวรนาถ <bot>:ขู่ตวาดพูดจาไม่ปราศรัย ให้นึกกลัวตัวสั่นพรั่นหัวใจ พอหน่อไทสบพักตร์ร้องทักทาย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกในวังฟังว่าดอกฟ้าเกิด <bot>:ฟ้าผี่เถิดจะใคร่เห็นเป็นไฉน จะปิดป้องของสำคัญก็พรั่นใจ ต้องจำไปทูลลูกสาวเจ้าลังกา ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายหัสกันนั้นกับครูได้รู้เรื่อง <bot>:ว่าในเมืองอลหม่านเกิดการศึก รีบยกทัพขับทหารสะท้านสะทึก เสียงคึกคึกข้ามทุ่งถึงกรุงไกร | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทางเข้าออกนั้นมีอยู่สี่แห่ง <bot>:มันจัดแจงปิดทางหว่างไคล แล้วตั้งช่องกองตระเวนเกณฑ์กันไป เอาปืนใหญ่จุกช่องคอยป้องกัน | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้พบปะเภตราเขามาบ้าง <bot>:จะได้ฟังข่าวไปในวิถี จำจะแล่นไปดูตามบูรี เผื่อจะมีเภตรามาสักลำ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะแพร่งพรายขายหน้าพญายักษ์ <bot>:ทั้งเสียศักดิ์เสียยศได้อดสู อย่าขืนคิดพิศวาสชาติศัตรู มาไปอยู่กับข้าอย่าช้าที | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสั่งเสร็จแล้วเสด็จขึ้นจากอาสน์ <bot>:พวกอำมาตย์เกณฑ์กันเสียงหวั่นไหว ปลูกโรงเลี้ยงเคียงกันเป็นหลั่นไป บ้างผ่าไม้เจาะเสาบ้างเกลากลอน ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วทรงเป่าปี่แก้วให้แจ้วเสียง <bot>:สอดสำเนียงนิ้วเอกวิเวกหวาน พวกโยธีผีสางทั้งนางมาร ให้เสียวซ่านซับซาบวาบหัวใจ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งออกโอษฐ์โปรดเกล้ามาเท่านั้น <bot>:กระหม่อมฉันแหวกไว้ในเกศา ผิดธรรมเนียมเจียมตัวกลัวนินทา เมื่อเป็นข้าหรือจะเรียงเคียงบรรทม | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอสั่งเสร็จพระเสด็จยุรยาตร <bot>:ขึ้นจากอาสน์แท่นสุวรรณด้วยหรรษา พนักงานจัดแจงแต่งพารา สี่ปรางค์ปราจะภิเษกเป็นเอกองค์ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กินลูกกัลปังหาเป็นอาหาร <bot>:อยู่สถานถ้ำทองในห้องหิน พี่สาวสองน้องชายกายเหมือนนิล ล้วนหอมกลิ่นมังสาเหมือนมาลี | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์ท้าวเจ้าชวาอาณาจักร <bot>:บำรุงรักราษฎรอาวรณ์ถวิล พระเดชาอานุภาพปราบทมิฬ ครองบุรินทร์เปรมปราสถาวร | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่องค์พระอัยกีมีรับสั่ง <bot>:ให้ทูลทั้งสององค์ทรงยศถา พระศพงานการใหญ่มิได้มา ด้วยชราท่าทางก็ห่างกัน | สิงหไกรภพ | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จับฝรั่งลังกาได้กว่าหมื่น <bot>:ใช้ผ่าฟืนตักน้ำตามวิสัย คนสามพันบรรดาพวกข้าไท ส่งคืนไปพาราด้วยปรานี ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วนางนาฏมาตุรงค์ช่วยทรงเครื่อง <bot>:อร่ามเรืองรัศมีสอดสีสัน มงกุฎเพชรเตร็จแก้วพลอยแพรวพรรณ กุณฑลกรรเจียกกระจ่างแพรวพร่างพราย | สิงหไกรภพ | 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ร้องเรียกหมอรอลมยาดมรื่น <bot>:ฝืนสะอื้นอกอัดลมขัดขวาง กลับทอดองค์ลงประชวรคร่ำครวญคราง พวกขุนนางต่างก็มาพยาบาล | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสองนางต่างว่าข้าพเจ้า <bot>:จะกราบเท้าทองคำเต็มกำปั่น คนละลำบำรุงพระคุณครัน ช่วยแก้กันผ่อนปรนให้พ้นภัย ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกแสนสาวชาววังร้องสั่งห้อง <bot>:เสียงแซ่ซ้องสั่งต่อกันจ๋อแจ๋ พอฤกษ์ดีตีฆ้องฆาตกลองแตร ทหารแห่โห่ทั้งเรือดั้งกัน | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วชวนให้ไสยาสน์บนอาสน์รัตน์ <bot>:โสมนัสนิทราเวลาดึก จนล่วงสามยามประโคมเสียงโครมครึก พระรู้สึกสรงชลสุคนธา | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ใส่หมวกทองรองนวมสวมพระเศียร <bot>:ยอดวิเชียรชายร่อนเหมือนหงอนหงส์ ใส่เกือกสวมนวมนุ่มหุ้มพระชงฆ์ ครั้นเสร็จทรงธนูคู่พระกร | พระอภัยมณี | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าน้องนี้มีครรภ์ให้หวั่นหวาด <bot>:ไม่มีญาติยามยากจากสถาน เห็นแต่องค์ทรงธรรม์เมื่อกันดาร ไม่สงสารซัดเสียให้เมียม้วย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเสนาลงมาอยู่คอยรับ <bot>:ต่างคำนับชื่นชมสมถวิล เชิญให้ขึ้นรถาไปธานินทร์ พร้อมกันสิ้นแห่เข้าไปในนคร ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายกษัตริย์ทรงฤทธิ์อิศเรศ <bot>:ถึงนิเวศน์พร้อมกันต่างหรรษา เมืองผลึกรมจักรนัครา แต่มังคลานั้นสถานพานจะไกล | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอผู้ถือหนังสือลับเขาจับได้ <bot>:มาส่งให้ไต่ถามตามภาษา ทั้งสามนายถวายสารอ่านสารา ว่าพระวลาเจ้าบุรินทร์เมืองสินชัย | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วไปแจ้งนคราวายุภักษ์ <bot>:บอกเกี่ยวดองน้องรักกษัตริย์ศรี ให้ภัทวงศ์กับองค์พระบุตรี มาอัญชุลีอัยยิกามาอยู่วัง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อยู่บำรุงกรุงไกรมไหสวรรย์ <bot>:ฝากแม่วันชายามารศรี อย่าข้องขัดหัทยาเป็นนารี จงปรานีพี่น้องปกครองกัน ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นเวรเวียนเปลี่ยนผลัดใครขัดขาด <bot>:บังคับคาดโทษทวีเฆี่ยนตีหลัง ทั้งนอกในไม่ประมาทเคยพลาดพลั้ง ตระเวนระวังนั่งยามตามอัคคี | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม่รักเจ้าเท่าบุตรสุดสวาท <bot>:แสนฉลาดแหลมหลักไม่พักสอน จะวานให้ไปดูพระภูธร ช่วยโอนอ่อนผ่อนผันจำนรรจา | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้เจ้าพราหมณ์ความรักน้องหนักยิ่ง <bot>:ไม่ทอดทิ้งห่างองค์น่าสงสาร สะอื้นพลางนางประณตบทมาลย์ ทั้งอยู่งานโบกปัดคอยพัดวี ฯ | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วนิ่งนึกตรึกตรองให้หมองจิต <bot>:คะนึงคิดมากมายหลายสถาน ยังไม่เคยนบนอบเคยหมอบกราน พวกเจ้าบ้านเมืองไรก็ไม่มี | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางผลักพลิกหลีกเลี่ยงเบือนเบี่ยงบิด <bot>:พระชื่นชิดติดตามทรามสงวน นางว่าเบื่อเหลือห้ามยิ่งลามลวน หม่อมฉันข่วนนี้ก็ได้เลือดไหลนอง ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนเสนีกราบกรานส่งสารถวาย <bot>:แล้วภิปรายทูลความตามนุสนธิ์ สามพระหน่อบดินทร์ปิ่นสากล เธอยกพลตามองค์พระทรงธรรม์ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันเป็นหญิงชิงคู่เขาชูชื่น <bot>:เหมือนกล้ำกลืนของสำลักมักสะอึก ช่วยเตือนใจให้จำรู้สำนึก จงตรองตรึกรับพระเสาวนีย์ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระนิ่งนึกปรึกษาพวกข้าเฝ้า <bot>:จะเป็นชาวชั้นฟ้าในราศี หรือผีสางกลางป่าพนาลี ใครเห็นดีร้ายบ้างเป็นอย่างไร ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหมือนแม่ครัวขั้วแกงแพนงผัด <bot>:สารพัดเพียญฉนังเครื่องมังสา อันพริกไทยใบผักชีเหมือนสีกา ต้องโรยหน้าเสียสักหน่อยอร่อยใจ | นิราศภูเขาทอง | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ออกแล่นกลางทางมหามหรณพ <bot>:เรือสมทบแลสล้างมากลางหน ฝูงมัจฉาปลาร้ายขึ้นว่ายวน ในสายชลน้ำแดงดั่งแสงเพลิง ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เรือใช้ใหญ่น้อยสักร้อยเศษ <bot>:คอยฟังเหตุเช้าเย็นก็เห็นหาย หมอดูดีที่ไหนก็ให้ทาย ว่าไม่ตายแต่จะมายังช้านาน | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางโฉมยงทรงเครื่องพิชัยยุทธ์ <bot>:เหน็บอาวุธรอบกายามารศรี ขึ้นอยู่ป้อมพร้อมบรรดาฝูงนารี คอยดูทีทัพผลึกนั่งตรึกตรา ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันลูกเมียก็ไม่มีฟ้าผี่เถิด <bot>:ประดักประเดิดโดยจนต้องขวนขวาย แม้นได้มีที่พึ่งพอฝากกาย ตัวไม่ตายก็ไม่ทิ้งจริงจริงเจียว ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงเลื่อนลากำปั่นไปวันนี้ <bot>:ริมคีรีที่บิดาได้อาศัย ไปหรือจ๊ะพระฤๅษีหรือมิไป พระอภัยภิญโญโมทนา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วลุกขึ้นยืนชะโงกโยกสิงขร <bot>:จนโคลงคลอนเคลื่อนดังทั้งภูเขา ยิ่งมืดค่ำสำเหนียกร้องเรียกเดา ไม่พ้นเราเร่งมาหาโดยดี | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยเดชะผลบุญจุลจักร <bot>:เทพารักษ์ดลใจในไพรสัณฑ์ ขุนมารวางพลางปลอบกุมารพลัน อย่าโศกศัลย์กูไม่ล้างให้วางวาย | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายบาทหลวงง่วงเหงากอดเข่าคิด <bot>:อยู่พร้อมพรั่งทั้งลูกศิษย์นางกฤษณา มีผู้รู้อยู่ที่วังเมืองลังกา จะต้องล่าเลิกทัพถอยกลับไป | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้คลองขวางทางแดนแสนโสทก <bot>:ดูบนบกก็แต่ล้วนลิงแสม เลียบตลิ่งวิ่งตามชาวเรือแพ ทำลอบแลหลอนลอกตะคอกคน | นิราศเมืองแกลง | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สะอื้นพลางนางแลดูลูกรัก <bot>:สงสารนักนึกน่าน้ำตาไหล จึงหยิบของสองสิ่งซึ่งซ่อนไว้ เป็นของพระอภัยให้โอรส | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้พระแสงแต่งตั้งเจ้าอังกาศ <bot>:เป็นอุปราชราชวังนรังสรรค์ แล้วปรึกษาข้าเฝ้าเหล่ากุมภัณท์ เราคิดพรั่นไพรีที่หนีไป | สิงหไกรภพ | 61 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.