Datasets:

PL-MTEB

/

scifield

like 0

Follow

Polish Massive Text Embedding Benchmark 3

W sieci perowskitu nie można wyróżnić osobnych jonów \( \ce{TiO_3^{2-}} \), tak jak ma to miejsce w solach kwasów tlenowych, dlatego tytaniany są określane jako podwójne tlenki, a nie jako sole. Ogrzewanie tlenków tytanu IV, cyrkonu IV i hafnu IV ze stężonym kwasem siarkowym VI prowadzi do tworzenia się tlenosiarczanu VI tytanu \( \ce{TiO*SO_4} \) oraz siarczanów VI cyrkonu i hafnu \( \ce{Zr(SO_4)_2} \), \( \ce{Hf(SO_4)_2} \). Sole te rozpuszczają się w wodzie i ulegają hydrolizie. Tytanowce bardzo łatwo reagują z halogenowcami tworząc halogenki takie jak: \( \ce{TiCl_4} \), \( \ce{TiCl_3} \), \( \ce{ZrCl_4} \), \( \ce{ZrF_4} \). Chlorki tytanowców powstają podczas ogrzewania tlenków tytanowców z węglem w atmosferze gazowego chloru. W reakcji chlorku tytanu IV z bezwodnym fluorowodorem powstaje fluorek tytanu IV, reakcja ( 5 ).

Na Rys. 1 pokazany jest układ \( N \) szczelin odległych od siebie o \( d \). Odległość d nazywamy stałą siatki dyfrakcyjnej.

Istnieje wiele klas związków organicznych (zob. Rys. 1 ), które można podzielić na mniejsze podklasy w oparciu o ich skład i podobne właściwości. Wśród nich cztery główne kategorie, takie jak: , , i występują w organizmach żywych. Węglowodory znajdujące się w ropie naftowej powstały w wyniku rozkładu materii organicznej. , , i ich analogi cykliczne oraz są przykładami różnych typów węglowodorów. Węglowodory, w których jeden atom wodoru został zastąpiony grupą funkcyjną, np. grupą hydroksylową, aminową i karbonylową nazywane są .

Do obliczania wyznaczników macierzy stopnia \( 3 \) stosuje się tzw. metodę Sarrusa, która polega na dopisaniu pod macierzą pierwszego i drugiego wiersza, a następnie obliczeniu sum iloczynów elementów wzdłuż linii kropkowanych i odjęciu sum iloczynów elementów wzdłuż linii ciągłych:

Zwróćmy uwagę, że dla funkcji \( g(x)=\sin x \) wielomianu Taylora stopnia 5 w \( x_0=\pi \) i wielomianu Taylora stopnia 6 w \( x_0=\pi \) ma identyczną postać, bo \( g^{(6)}(\pi)=0 \).

Pokażemy teraz w jaki sposób mechanika kwantowa pozwala zrozumieć strukturę atomów wieloelektronowych, wyjaśniając między innymi dlaczego w atomie znajdującym się w stanie podstawowym wszystkie elektrony nie są związane na najbardziej wewnętrznej powłoce (orbicie). Fizyka klasyczna nie wyjaśnia tego problemu; dopiero mechanika kwantowa przyniosła podstawy teoretyczne, na gruncie których można przewidzieć własności pierwiastków.

Skały piroklastyczne o innym charakterze powstają wskutek redepozycji materiału piroklastycznego przez masowe ruchy grawitacyjne, głównie przez osuwiska czy spływy (spływy popiołowe, lahary) [7]. Powstają wówczas formy koluwiów zbudowanych z luźnego materiału, który po lityfikacji przechodzi w odmiany zwięzłe. Specyficznym typem skał formowanych przez ruchy grawitacyjne są ignimbryty (tufy spieczone) [9], [5], [8]. Powstają przez depozycję rozgrzanego materiału piroklastycznego transportowanego w formie chmur gorejących. Materiał ten ulega szybkiemu związaniu, które następuje podczas jego studzenia.

W skład głównych płyt Ziemi wchodzi zarówno skorupa kontynentalna (zob. Skorupa kontynentalna ), jak i skorupa oceaniczna (zob. Skorupa oceaniczna ). Przykładowo, w skład płyty eurazjatyckiej wchodzi większa część kontynentu eurazjatyckiego, jak też przyległe fragmenty oceanów, w tym Oceanu Atlantyckiego pomiędzy Europą a grzbietem śródatlantyckim; płyta afrykańska obejmuje kontynent i części dna Oceanu Atlantyckiego i Indyjskiego. Często spotykanym błędem jest używanie terminu płyta oceaniczna dla oceanu Atlantyckiego, Indyjskiego, czy większości Pacyfiku (w skład płyty pacyficznej wchodzi skorupa oceaniczna Pacyfiku, ale również fragment skorupy kontynentalnej Ameryki Północnej). Nie należy również używać terminu płyta kontynentalna w odniesieniu do Eurazji, Afryki, czy obu Ameryk. Płyty litosfery poruszają się, ponieważ litosfera Ziemi ma większą wytrzymałość mechaniczną niż znajdująca się pod nią astenosfera (zob. Geosfery ). Prędkość tego ruchu waha się do ponad 170 mm rocznie. Granice płyt litosfery charakteryzują się występowaniem trzęsień ziemi, aktywnością wulkaniczną, górotwórczą oraz występowaniem ryftów i rowów oceanicznych [4], [10]. Względny ruch płyt określa typ granicy i wyróżnia się:

Piaski/piaskowce lokalne (Rys. 5), które rozwijają się na- i w otoczeniu obszaru źródłowego i nie przeszły segregacji mineralnej. Tworzą nagromadzenia, których skład mineralny/lityczny odpowiada składowi skały macierzystej. W zależności od składu źródła są to nagromadzenia monomineralne, np. piaski koralowe, gipsowe, bazaltowe, lub polimiktyczne, np. piaski skaleniowo-amfibolowo-kwarcowe, powstałe przez rozpad głębinowych skał kwaśnych lub gnejsów. Piaski/piaskowce lokalne mają bardzo niską dojrzałość tekstualną.

Powyższy podział stosuje się do skał magmowych, w których składniki jasne stanowią przynajmniej \(10\%\) skały. Jeśli tych składników jest mniej, wyróżniana jest grupa skał skrajnie maficznych(ultramaficznych).

Widać, że chociaż wiązka padająca na grafit ma jedną długość fali to w promieniowaniu rozproszonym występują dwie długości fal. Jedna z nich ma długość \( \lambda \) identyczną jak fala padająca, druga długość \( \lambda \)' większą o \( \Delta\lambda \). To tak zwane przesunięcie Comptona \( \Delta \lambda \) zmienia się wraz z kątem obserwacji \( \phi \) rozproszonego promieniowania X tzn. \( \lambda \)' zmienia się wraz z kątem.

Znany nam obecnie zakres widma fal elektromagnetycznych przedstawia Rys. 2. Wszystkie wymienione fale są falami elektromagnetycznymi i rozchodzą się w próżni z prędkością \( c. \) Różnią się natomiast częstotliwością (długością) fal. Przedstawiony podział wiąże się z zastosowaniem określonych fal lub sposobem ich wytwarzania.

Charakter powierzchni ziaren obtoczonych jest kształtowany podczas transportu. Powierzchnie ziaren są matowe, gładkie lub urzeźbione rysami i ich cechy są wskaźnikowe dla warunków, w których odbywało się przemieszczenie. Powierzchnie matowe formowane są podczas transportu ziarna w środowiskach lądowych, powierzchnie gładkie i lśniące mają ziarna środowisk wodnych. Rysy powstają podczas kolizji ziaren z twardym ostrokrawędzistym materiałem w ośrodku powietrznym lub pod naciskiem. W analizie makroskopowej cechy powierzchni ziarna określa się w odniesieniu do frakcji psefitowej lub grubopsamitowej, w mniejszych ziarnach do opisu tej cechy potrzebna jest aparatura optyczna. Obserwację powierzchni prowadzi się na klastach, o znacznej twardości, które długo pozostawały w transporcie. Zwykle wykorzystuje się, powszechnie występujące w środowiskach sedymentacyjnych, ziarna kwarcowe [6].

Powstanie algorytmicznych mediów, czyli platform i portali internetowych, które wyświetlają użytkownikowi treści w oparciu jego o aktywność było skutkiem z jednej strony nadmiaru informacji i treści w sieci, z drugiej – swobody konsumpcyjnej, jaką sieć umożliwiała. W ten sposób przemysł medialny chciał sobie poradzić z fragmentaryzacją widowni, która była efektem przejścia z modelu komunikacji masowej „jeden do wielu” na model komunikacji medialnej „wielu do wielu” (zob. Komunikowanie masowe i medialne – definicja i cechy ). Rozdrobnienie odbiorców mediów na różne grupy ze względu między innymi na gusta, zainteresowania i potrzeby okazało się na dłuższą metę wyzwaniem dla branży medialnej, która musiała zabiegać o uwagę użytkownika w dobie nadprodukcji treści. Dzięki zbieraniu różnorodnych danych o użytkownikach, a zwłaszcza ich zachowaniach w sieci, wyborach, gustach czy zainteresowaniach, można było niewielkim kosztem dostosowywać ofertę do ich preferencji.

Klasyfikacja basenów związanych z granicami dywergentnymi, konwergentnymi i transformującymi przedstawiona jest na Rys. 1 . Baseny uszeregowane są w kolumnach w zależności od związku z granicami i procesami dywergentnymi, konwergentnymi i transformującymi.

Pieniądz wpływa na powstanie i kształtowanie się stosunków między ludźmi. Na ich podłożu powstają instytucje społeczno-finansowe (banki, giełdy, fundacje, zakłady ubezpieczeniowe), które mają za zadanie zaspokajanie społecznych potrzeb. Pieniądz jest też efektywnym narzędziem kontrolowania działalności tych instytucji [2].

Aby wyjaśnić od czego zależy charakter wiązania, należy zapoznać się z kilkoma pojęciami. A zatem charakter wiązania w związku chemicznym będzie zależał od właściwości pierwiastków tworzących dany związek. Właściwości te charakteryzuje elektroujemność.

Ksenotym ( Rys. 2B) powstaje w wyniku procesów magmowych, występuje głównie w skałach kwaśnych wraz z monacytem i cyrkonem. Jest składnikiem niektórych skał metamorficznych oraz osadowych okruchowych. Wchodzi w wiele cykli sedymentacyjnych i wykazuje odporność na działanie czynników wietrzeniowych. Zawiera pierwiastki promieniotwórcze [3], [4].

Przemawianie Przemawianie publiczne to umiejętność, którą doskonali się z czasem. Niektórzy czy niektóre z nas mają większe lub mniejsze predyspozycje w tym zakresie, jednak każdy i każda z nas mogą podnosić swoje kompetencje komunikacyjne w tym (i innym) aspekcie. Im więcej, udanych lub nie, doświadczeń w przemawianiu, tym więcej nabywamy wprawy i więcej uczymy się, jak należy to robić, a czego lepiej unikać. Ta nauka w zasadzie nigdy się nie kończy, gdyż zmieniają się tematy, które poruszamy, słuchacze i słuchaczki, do których się zwracamy, ale także i środki przekazu, jakimi dysponujemy albo do jakich zmuszeni jesteśmy się dostosować (jak np. pandemia COVID-19, która sprawiła, że wszystkie wystąpienia przeniosły się do sieci).

Wietrzenie jest jednym z procesów cyklu skalnego (por. Cykliczność procesów geologicznych i cykl skalny). Dostarcza do mórz i oceanów olbrzymie ilości materiału okruchowego i roztworów, z których - w procesach sedymentacji i diagenezy - powstają nowe skały wynoszone w wyniku orogenezy i ponownie poddane wietrzeniu.

Lateryty zbudowane są, z występujących w różnych proporcjach, tlenków i wodorotlenków glinu i żelaza (Rys. 4), (zob. Tlenki i wodorotlenki), [6], [7], [1], [2], [6]. W ich skład wchodzą głównie gibbsyt, getyt i lepidokrokit. Lateryty powstają w wyniku wietrzenia skał glinokrzemianowych. Odmiany zasobne w glin pochodzą ze skał kwaśnych, a zawierające większą ilość żelaza ze skał obojętnych i zasadowych. Ich zabarwienie jest różne, od czerwonego przez brązowe do żółtego i białego i uzależnione jest od zawartości tlenków i wodorotlenków żelaza [5].

Żeby zatem określić rozwiązanie równania ( 4 ), należy rozwiązać równanie ( 7 ) wzlędem funkcji \( u \), a następnie, o ile jest to możliwe, uzyskać jawną postać \( z=\varphi(x_1,...x_n) \), rozwikłując wzór \( u\left(x_1,\,x_2,....x_n;\,z \right)=0 \) względem ostatniej zmiennej. Procedura rozwiązania równania ( 7 ) jest nam już znana z poprzednimch rozważań: zapisujemy stowarzyszone równanie charakterystyczne

Elementarne składniki materii to te, które – na podstawie aktualnego stanu wiedzy – nie posiadają struktury wewnętrznej. Dokładne badania nad budową jądra atomu stanowi domenę fizyki. Dogłębną analizę tego tematu można znaleźć w podręczniku Elementy współczesnej fizyki.

Wykorzystanie cen stałych i realnej stopy dyskontowej w ocenie efektywności inwestycji może być szczególnie przydatne w warunkach wysokiej inflacji.

czyli \( \hskip 0.3pc T^{-}\hskip 0.3pc \) jest dystrybucją regularną generowną przez funkcje \( \hskip 0.3pc f(-x).\hskip 0.3pc \)

Układ lamin w migmatycie może być bardzo różny, dlatego migmatyty jako grupę cechuje wysokie zróżnicowanie teksturalne ( Rys. 1 ). Cechy te stanowią podstawę ich podziału na różne odmiany. Do najczęściej występujących tekstur należą: brekcjowata, blokowa, siatkowa, żyłowa, warstwowa, fałdowa, oczkowa i smugowana [1], [4], [3], [5]. Laminy migmatytu cechuje oboczna zmienność miąższości, w większości wykazują deformacje plastyczne i z płynięcia. Charakterystyczne dla migmatytów są fałdki ptygmatytowe, czyli dysharmonijne, o wysokim stopniu krętości laminy leukosomu, których przebieg nie jest zgodny z ukierunkowaniem struktur paleosomu.

Badanie komunikowania społecznego wymaga zatem interdyscyplinarnego podejścia, uwzględniającego istniejące w obrębie każdego z wyróżnionych poziomów określone podejścia teoretyczne i metody badawcze. Dlatego też w niniejszym podręczniku Czytelnik znajdzie nie tylko odniesienia do badań i teorii socjologicznych, czy z nauk o mediach i komunikacji społecznej, ale również psychologii, ekonomii, kulturoznawstwa, politologii. Takie podejście pokazuje, że świat społeczny jest zróżnicowany, a kluczem do jego zrozumienia jest opanowanie zasad i reguł komunikacji, jakie na każdym poziomie jego organizacji funkcjonują.

Filmy zamieszczone poniżej prezentują tzw. paradoksy aerodynamiczne, które łatwo wyjaśnisz, stosując właśnie poznane prawo Bernoulliego.

przy czym symbolem \( C \) oznaczamy, jak w definicji, iloczyn \( A\cdot B \). Następnie mnożymy kolejne elementy pierwszego wiersza macierzy \( A \) przez kolejne elementy pierwszej kolumny macierzy \( B \), otrzymane iloczyny sumujemy i zapisujemy wynik w lewym górnym rogu pola oznaczonego jako \( C, \) tj. w miejscu elementu \( c_{11} \). Podobnie mnożymy kolejne elementy pierwszego wiersza macierzy \( A \) przez kolejne elementy drugiej kolumny macierzy \( B \), sumujemy otrzymane iloczyny i zapisujemy wynik w miejscu elementu \( c_{12} \) itd.

Zauważmy, że w równaniu Prawo indukcji Faradaya-( 1 ) przedstawiającym prawo Faradaya występuje znak minus. Dotyczy on kierunku indukowanej SEM w obwodzie zamkniętym. Ten kierunek możemy wyznaczyć na podstawie reguły Lenza.

Scott Caplan zaproponował koncepcję zgeneralizowanego problemowego używania internetu (GPIU), u podłoża którego leżą deficyty w obszarze relacji społecznych – lęk społeczny i niskie umiejętności nawiązywania i podtrzymywania relacji. Elementy tworzące mechanizm problemowego używania to: preferencja relacji online nad offline (z powodu deficytów społecznych jednostka decyduje się na bezpieczny dla siebie rodzaj komunikacji online); regulacja nastroju (korzystanie z internetu w sytuacji stresu czy odreagowania emocji); upośledzona samoregulacja (kompulsywne używanie i zaabsorbowanie poznawcze); negatywne konsekwencje w obszarze funkcjonowania (rezygnacja z pewnych aktywności w świecie offline na rzecz zaangażowania online) [5].

Stała \( \mu _{0} = 4\pi·10^{-7} \) Tm/A, jest tzw. przenikalnością magnetyczną próżni. Gdy pole magnetyczne jest wytworzone nie w próżni ale w jakimś ośrodku to fakt ten uwzględniamy wprowadzając stałą materiałową \( \mu _{r} \), zwaną względną przenikalnością magnetyczną ośrodka tak, że prawo Ampère'a przyjmuje postać

Praktyka jednak pokazuję, że wskaźnik ten nie jest jednoznaczny, ponieważ w czasie recesji gospodarczej zysk może spadać, a nawet przyjmować wartości ujemne, a mimo to jest to okres, w którym warto zastanowić się nad zakupem tanich akcji. Tabela 1 zawiera teoretyczne interpretacje wyników obliczenia wskaźnika C/Z, które mogą pomóc w ocenie sytuacji na rynku akcji https://admiralmarkets.com/pl/education/articles/fundamental-analysys/najpopularniejsze-wskazniki-gieldowe.

Źródło: T7pro, DARTH MAUL: Apprentice - A Star Wars Fan-Film, 05.03.2016 (dostęp 05.12.2020). Dostępne w YouTube: https://youtu.be/Djo_91jN3Pk.

Metoda ta wymaga włączenia do polimeru sondy fluorescencyjnej (chromoforu, barwnika) używanej w bardzo niskich stężeniach. Rys. 1 przedstawia przykładowe chromofory. Chromofor dobiera się tak, aby poprzez zmianę jego widma emisyjnego (np. zależność intensywności fluorescencji od temperatury) można było wykrywać zmiany w jego bezpośrednim otoczeniu.

Rozpatrzmy atom umieszczony w zewnętrznym polu elektrycznym o natężeniu \( E \). Wówczas na atom działa siła, która przesuwa chmurę elektronową o \( r \) względem jądra atomowego ( Rys. 1 ).

Jeśli w skałach metamorficznych zachowały się pierwotne cechy teksturalne protolitów wówczas, podobnie jak w przypadku struktur, wyróżniane są tekstury reliktowe. Najczęściej występują pozostałości po laminacjach ze skał osadowych lub strukturach fluidalnych skał magmowych.

Hornfelsy( Rys. 1 B), ( Rys. 2 D) to skały ciemne, barwy ciemnoszarej, czarnej, brązowawej lub ciemnobordowej. Zwykle charakteryzuje je struktura drobnoblastyczna i granoblastyczna (zob. Struktury skał metamorficznych ) oraz tekstura bezładna, która wraz ze wzrostem odległości do intruzji, przechodzi w tekstury kierunkowe i kolejno w tekstury reliktowe [4]. Skały o teksturach kierunkowych zwykle wyróżniane są jako łupki hornfelsowe lub plamiste [1], [2]. Hornfelsy zbudowane są z kordierytu i andaluzytu, skaleni (w tym sanidynu), piroksenów i mik, oprócz których zawierają szereg innych minerałów typowych dla metamorfizmu wysokotemperaturowego [3].

stanowi sumę reakcji ( 2 ) i ( 3 ) bezpośrednio po sobie następujących. Zatem nie można jej uważać za reakcję niezależną. W układach, w których nie zachodzą żadne reakcje, np. w układzie jednoskładnikowym zawierającym tylko wodę lub układzie dwuskładnikowym zawierającym wodę i chlorek sodu, wszystkie składniki możemy uważać za składniki niezależne. Liczba stopni swobody s jest to liczba czynników wyznaczających równowagę (temperatura, ciśnienie, stężenia), które możemy zmieniać dowolnie zachowując niezmienioną liczbę faz. Układ zawierający tylko parę wodną ma dwa stopnie swobody (układ dwuzmienny), gdyż możemy w nim zmieniać – w pewnych granicach oczywiście – zarówno temperaturę, jak i ciśnienie, bez pojawienia się nowej fazy. Układ zawierający parę wodną w równowadze z wodą ciekłą jest układem o jednym stopniu swobody, czyli układem jednozmiennym. Jeżeli bowiem wybierzemy dowolnie jego temperaturę, to tym samym określimy panujące w nim ciśnienie. Wybierając zaś swobodnie ciśnienie, decydujemy jaka musi być temperatura, aby obie fazy mogły ze sobą współistnieć. Wynika to wprost z faktu, że każdej temperaturze odpowiada określona i różna prężność pary nasyconej nad cieczą. Gdyby ciśnienie panujące w układzie było wyższe od prężności pary nasyconej, znikłaby w nim faza gazowa. W przypadku ciśnienia niższego od prężności pary nasyconej musiałaby w nim zniknąć ciecz. Układ zawierający parę, lód i wodę ciekłą nie wykazuje ani jednego stopnia swobody ( \( s = 0 \)). Może istnieć w równowadze tylko w temperaturze \( 0,0075^oC \) i pod ciśnieniem \( 4,58 \ mmHg \). Zmiana któregokolwiek z tych czynników spowoduje zmniejszenie liczby faz.

Oliwiny krystalizują w wysokich temperaturach i powstają w warunkach głębinowych (zob. Krystalizacja magmy ). Są podstawowym składnikiem warstwy perydotytowej, będącej najwyższą strefą płaszcza ziemskiego. Stanowią tam składnik istotny, dominujący lub tworzą mono- lub prawie monomineralne odmiany skalne (zob. Płaszcz Ziemi , Skały zasadowe, ultrazasadowe i ultramaficzne ). Przeciętne kryształy oliwinów osiągają około 5 mm wielkości. Niewielkie ilości tych minerałów dostają się w warunki powierzchniowe Ziemi. W skałach wylewnych występują jako prakryształy lub tworzą ziarniste skupienia występujące w bazaltach, zwane bombami oliwinowymi ( Rys. 1 B, C).

Postrzeganie komunikacji jako transmisji jest też obecne w systemowych modelach komunikowania, które wyrastają z matematycznego teorii komunikowania Claude Shannona i Warrena Weawera (1948). Dodali oni do modelu komunikowania element zakłóceń mogących wpływać na proces przepływu informacji. Podejście to było rozwijane przez Theodore Newcomba (1953), który stworzył model systemowy (trójkątny) tworzony przez trzy podmioty: nadawcę, odbiorcą oraz otoczenie społeczne. Te trzy elementy pozostawały ze sobą we wzajemnych relacjach tworząc system, który pozwalał na utrzymanie równowagi społecznej. Bruce Westley i Malcolm McLean próbowali ten model dostosować do komunikowania masowego, poprzez wprowadzenie jeszcze jednego elementu: pośrednika w procesie komunikacji (media masowe). Dzięki temu powstał model procesu komunikowania masowego (1957), który ukazywał rolę masowego komunikatora, jako pośrednika między nadawcą – posiadaczem treści do udostępnienia odbiorcom. Wszystkie te podmioty są od siebie wzajemnie zależne i powiązane ze sobą [5].

W zależności od zaawansowania procesów wietrzeniowych, skały rezydualne mają różne wykształcenie. Regolity grubookruchowe, oprócz frakcji drobnych, zawierają frakcje psefitowe i psamitowe. Są skałami niedojrzałymi teksturalnie, które mają charakter gruzów (zob. Psefity). Udział składników neogenicznych jest w nich na ogół niewielki. Powstanie regolitów grubookruchowych wiąże się przede wszystkim z oddziaływaniem wietrzenia fizycznego. Przykładem takich skał są gołoborza (zob. Erozja na obszarach wiecznej zmarzliny) lub hamady (zob. Deflacja i formy deflacyjne).

Kąt zwilżania zależy od napięcia powierzchniowego występującego na granicy faz: ciało stałe (s) / ciecz (c), ciało stałe (s) / gaz (g) i ciecz (c) / gaz (g) zgodnie z równaniem ( 3 ).

Teoria zależności medialnej Dotychczasowe badania nad mediami nie dały jednoznacznej odpowiedzi na temat skuteczności wpływu mediów, pozwoliły jednak dostrzec, że ten wpływ nie zawsze jest bezpośredni, a efekty odziaływania mediów mogą wpływać pośrednio i modyfikować zachowania i poglądy ludzi. Stanowi to punkt wyjścia dla teorii zależności medialnej. Zgodnie z jej założeniami we współczesnych społeczeństwach ludzie są uzależnieni od mass mediów, gdyż potrzebują informacji, bez których trudno dziś żyć. We wszystkich społeczeństwach informacje były potrzebne ludziom do tego by mogli podejmować różnego rodzaju decyzje istotne z punktu widzenia ich funkcjonowania biologicznego i społecznego. W tradycyjnych społeczeństwach jednak mogli oni czerpać informacje od osób im znanych osobiście. W nowoczesnych i ponowoczesnych społeczeństwach tą rolę przejęły media, które zaczęły być źródłem informacji na tematy umożliwiające codzienne życie i podejmowanie decyzji. W rezultacie ludzie dziś ze środków masowego przekazu czerpią informacje, rozrywkę, rady, wzory itp. [1].

Nakreślona powyżej droga postępowania poprzez wyznaczenie wartości przybliżonych, a następnie estymację EOZ w jednym procesie dla całego bloku, jest podejściem globalnym [7]. Stosowana jest też strategia przyrostowa, która uruchamia proces dopasowania wiązek na etapie formowania bloku po każdorazowym dowiązaniu zdjęcia lub grupy zdjęć.

Konflikt może mieć formę jawną lub utajoną [3]. Może dotyczyć całej organizacji lub poszczególnych działów czy wreszcie konkretnych osób. De Dreu i Gelfand podkreślają także, by odróżniać konflikt w organizacji od takich pojęć jak nieuprzejmość czy zastraszanie (ang. bullying). Konflikt może być wynikiem predyspozycji osobowościowych, takich jak np. wysoki poziom dogmatyzmu czy dążenia do władzy, a niskiej ugodowości. Obejmuje różnorodne aspekty psychologiczne tj. poznawcze, emocjonalne, osobowościowe, czy motywacyjne. Skutki konfliktu wpływają na poziom wykonania, efektywność zespołową i indywidualną, satysfakcję z pracy i zaangażowanie w nią, a te w konsekwencji także na absencję, rotację, zdrowie fizyczne i psychiczne pracowników. Dodatkowym znaczącym czynnikiem przyczyniającym się do powstawania konfliktów w komunikacji w miejscu pracy jest rozpowszechnienie używania rozmaitych mediów komunikacyjnych (mail, telefon, wideokonferencja, chat). Badania pokazują, że im więcej dostępnych kanałów komunikacji, tym dla nas lepiej. Łatwiej bowiem o nieporozumienie, gdy tylko kogoś widzę niż gdy widzę i słyszę, a jeszcze łatwiej, gdy tylko czytam czyjąś krótką wypowiedź pisemną. Im mniej informacji kontekstowych, tym więcej pola dla (błędnej) interpretacji czyjejś wypowiedzi.

Zwrot siły jest pokazany na Rys. 1. Oczywiście to rozumowanie można "odwrócić" i obliczyć siłę jaka działa na przewodnik 'a' w polu magnetycznym wytwarzanym przez przewodnik 'b'. Wynik obliczeń jest ten sam co wprost wynika z trzeciej zasady dynamiki Newtona. Widzimy, że dwa równoległe przewodniki z prądem oddziaływają na siebie za pośrednictwem pola magnetycznego. Przewodniki, w których prądy płyną w tych samych kierunkach przyciągają się, a te w których prądy mają kierunki przeciwne odpychają się.

Ponieważ wszystkie elektrony walencyjne biorą udział w wiązaniach więc brak jest elektronów swobodnych.

Wzorce komunikowania się człowieka nabyte we wczesnym dzieciństwie będą się odtwarzały w sposób automatyczny, nieświadomie i pozwolą mu na satysfakcjonujące życie; będzie on też zdolny do empatycznego dostrajania się do innych. Słowem, jego kompetencje i umiejętności społeczne (także komunikacyjne) będą wysokie. Sytuacja znacząco się zmienia, gdy dziecko, w odpowiedzi na patologiczne wzorce komunikacji swojego opiekuna, rozwinie przywiązanie nieufne. W przyszłości będzie najprawdopodobniej oceniane jako „chłodne”, a jego kompetencje społeczne i komunikacyjne będą w znacznym stopniu upośledzone [9].

Źródło: TED, How Netflix changed entertainment – and where it's headed | Reed Hastings, 12.07.2018 (dostęp 27.09.2020). Dostępne w YouTube: https://youtu.be/LsAN-TEJfN0

Ruch ten jest obserwowany z dwóch różnych układów odniesienia (dwaj obserwatorzy), z których jeden \( xy \) jest układem inercjalnym, a drugi \( x'y' \) porusza się względem pierwszego wzdłuż osi \( x \) ( Rys. 1 ).

Na poniższych filmach przedstawiono ciekawe przykłady ilustrujące zachowanie ciał w ruchu obrotowym i skutki działania tzw. sił żyroskopowych.

Zauważmy, że zależność ( 7 ) możemy traktować jako równanie różniczkowe zwyczajne względem zmiennej \( \hskip 0.3pc \xi, \hskip 0.3pc \) zależne od parametru \( \hskip 0.3pc \eta. \hskip 0.3pc \) Niech \( \hskip 0.3pc w=w(\xi , \eta) \hskip 0.3pc \) będzie rozwiązaniem tego równania. Połóżmy

Jądro atomowe – stanowi układ złożony z dwóch rodzajów cząstek, tj. protonów i neuronów (ogólnie nazywane neuklonami). Jądro atomowe, jako odrębny twór zwane jest także nuklidem. Nukleony jądra atomowego mają bardzo małą objętość – jak wspomniano w podrozdziale Atomowa i cząsteczkowa struktura materii rozmiary jądra są rzędu \( 10^{-14} \) m. Oprócz znacznych sił odpychania między protonami w jądrze występują jeszcze tzw. siły jądrowe. Siły te są siłami małego zasięgu – w obrębie odległości nie przekraczających granic jądra cechują się bardzo dużymi wartościami, natomiast bardzo szybko zanikają w miarę wzrostu tejże odległości. Masa jądra jest jedną z najważniejszych wielkości charakteryzujących jądro. Prawie całkowita masa atomu zawarta jest w jądrze atomowym (gęstość materii jądrowej jest rzędu \( 10^{15} \frac{kg}{m^3} \)) na którą składa się suma mas protonów i neutronów (liczba masowa A). Przy czym okazuje się, że masa jądra atomowego wcale nie jest równa sumie mas nukleonów wchodzących w jego skład. Różnica pomiędzy masą wynikającą z liczby protonów i neutronów w jądrze a faktyczną masą jądra nosi nazwę defektu masy i jest związany z tym, że jeśli udałoby się przeprowadzić proces łączenia protonów i neutronów w jądro atomowe, to musiałby on być połączony z wydzielaniem pewnej ilości energii odpowiadającej co do ilości ubytkowi masy. Defekt ten, przeliczony zgodnie z równaniem Einsteina:

Kopolimery szczepione to polimery rozgałęzione zawierające liniowy szkielet, do którego przyłączone są rozgałęzienia, które mogą być rozmieszczone jednorodnie lub niejednorodnie ( Rys. 2 ). W kopolimerach szczepionych losowo identyczne rozgałęzienia są rozmieszczone losowo wzdłuż szkieletu polimeru. W zwykłym kopolimerze szczepionym identyczne rozgałęzienia są rozmieszczone równo wzdłuż szkieletu polimeru. W grzebieniowych i szczotkowych kopolimerach szczepionych identyczne rozgałęzienia są rozmieszczone identycznie wzdłuż, odpowiednio, jednej lub dwóch stron szkieletu polimeru. W pozostałych dwóch typach kopolimerów szczepionych występuje jeden (gwiaździsty kopolimer szczepiony) lub dwa trójfunkcyjne punkty (atomy) rozgałęzień. Gwiazdowy kopolimer szczepiony zawiera kilka liniowych łańcuchów polimerowych przymocowanych w centralnym punkcie. W kopolimerach szczepionych zarówno łańcuch główny, jak i łańcuchy boczne mogą być homopolimerami lub kopolimerami, które różnią się od siebie składem lub naturą chemiczną. Jednym z bardziej znanych przykładów jest polistyren wysokoudarowy, w skład którego wchodzi szkielet z polistyrenu i rozgałęzienia z polibutadienu.

Prędkość płynięcia zależy od masy wody, spadku koryta, a także przebiegu (prostolinijny czy kręty) i budowy koryta. Skały twarde i wygładzone podwyższają prędkość płynięcia rzeki.

Procesy humifikacyjne obejmują również gnicie, które prowadzi do rozkładu roślinności wodnej oraz mikroorganizmów wodnych. Zachodzi w warunkach beztlenowych, w środowisku wodnym przy współudziale mikroorganizmów anaerobowych. Procesy redukcyjne prowadzą do wytworzenia szlamu gnilnego, czyli sapropelu oraz węglowodorów zasobnych w wodór (zob. Eutrofizacja jezior, Kaustobiolity).

Materiały dodatkowe Przykładowa lista pytań zadawanych podczas rozmowy kwalifikacyjnej: https://kariera.sgh.waw.pl/artykuly/poszukiwanie-pracy/100-pytan-ktore-moga-zostac-zadane-podczas-rozmowy-kwalifikacyjnej.

Zmienność stanów utlenienia charakterystyczna dla pierwiastków przejściowych związana jest z niepełnym obsadzeniem orbitala typu d. Orbital typu d jest zapełniany w taki sposób, że stopnie utlenienia różnią się od siebie jednością, np. \( \ce{Fe^{2+}} \), \( \ce{Fe^{3+}} \). Jest to sprzeczne ze zmiennością stopni utlenienia w pierwiastkach nieprzejściowych, gdzie stany utlenienia dla tego samego pierwiastka różnią się o 2 jednostki, np. \( \ce{Pb^{2+}} \) i \( \ce{Pb^{4+}} \).

Kultura ceremonialna jest określana jako hierarchiczna i formalna, tzn. iż kulturę ceremonialną reprezentują społeczeństwa hierarchiczne, w których ludzie są skłonni podkreślać status społeczny i pozycję społeczną swoją i swoich rozmówców. Ważne jest miejsce jakie jednostka zajmuje w hierarchii władzy [1]. To właśnie komunikacja w tych kulturach jest sposobem okazywania szacunku, a osiągnięty status społeczny jest podstawą ładu i punktem odniesienia w komunikacji międzyludzkiej. Kultury ceremonialne i hierarchiczne cechuje ceremonialność, która jest wyrazem okazywania szacunku osobie o wyższej pozycji w hierarchii społecznej (z racji osiągnięć, stażu pracy czy wieku); w tych kulturach podkreśla się i ceni różnice w statusie społecznym i zawodowym; do partnerów biznesowych zwraca się po nazwisku, poprzedzając je tytułem (na przykład prezes, dyrektor, kierownik, profesor, doktor, redaktor itp.); rytuały protokolarne są liczne i rozbudowane – należy je poznać i ich przestrzegać. Hierarchia w kulturach ceremonialnych uwzględnia takie kwestie jak wiek, płeć, pozycję społeczną, a podczas rozmów biznesowych dodatkowo pozycję w strukturze władzy firmy oraz fakt czy jest się kupującym, czy sprzedającym (przypisując wyższy status kupującemu) [2]. W kulturach ceremonialnych kobiety rzadziej obejmują kierownicze stanowiska (najrzadziej Korea Południowa, Japonia czy Arabia Saudyjska).

Bardziej zaawansowany przykład zastosowania zasad dynamiki możesz poznać w module Dodatek: Ruch w polu grawitacyjnym z uwzględnieniem oporu powietrza.

Co więcej, fale stojące nie przenoszą energii (nie może ona płynąc przez węzły, jest na stałe zmagazynowana w poszczególnych punktach przestrzeni), elektron krążący po orbicie nie emituje promieniowania elektromagnetycznego, jest w stanie stacjonarnym.

Skały powstające w środowisku hemipelagicznym wykazują duże zróżnicowanie związane ze zmiennymi warunkami głębokościowymi i sedymentacyjnymi w tej strefie. Różnią się barwami osadów (zawartość związków żelaza) i strukturami wewnętrznymi (Rys. 8).

gdzie \( \hskip 0.3pc \omega_n, \hskip 0.3pc \) \( \hskip 0.3pc n\in \mathbb N, \hskip 0.3pc \) są nieznanymi funkcjami które będziemy starali się wyznaczyć tak, aby uzyskać szukane rozwiązanie. Zapiszmy funkcje \( \hskip 0.3pc f, \hskip 0.3pc \) \( \hskip 0.3pc \varphi \hskip 0.3pc \) i \( \hskip 0.3pc \psi \hskip 0.3pc \) w postaci szeregów Fouriera

Podklejanie magmowe od spodu płyt litosfery[4], [14], [15] ma miejsce wówczas, gdy wznoszące się magmy obojętne i zasadowe ( Rys. 5 ) są uwięzione w skorupie. Magmy te stygnąc powodują pogrubienie skorupy (zob. Środowiska powstania skał magmowych ). Może to być związane z:

Gdy masę wyrażamy w kilogramach, to mówimy o cieple właściwym wagowym, a gdy wyrażamy ją w molach, mamy do czynienia z molowym ciepłem właściwym.

Nagromadzenie nieskonsolidowanego materiału piroklastycznego w środowisku lądowym nazywane jest tefrą( Rys. 1 A, B ), [1]. Jest to skała luźna, nierozsortowana, której depozycja była poprzedzona relatywnie krótkim transportem. Składa się z piasków i pyłów, w których mogą występować wszystkie inne typy piroklastów tj. bloki, bomby i lapille (zob. Środowiska powstania skał magmowych ), [1]. Tefra deponowana jest na stokach wulkanu oraz w jego bezpośrednim otoczeniu. Tworzy pokrywę klastyczną, której grubość maleje wraz z odległością od krateru. Warstwy piroklastyczne zbudowane tylko z frakcji aleurytowej i pelitowej nazywane są pyłami wulkanicznymi, gdy zawierają piaski nazywane są popiołami wulkanicznymi. Frakcja lekka piroklastów może być transportowana na duże odległości, jej depozycja może być istotnie oddalona od miejsca erupcji.

Laminacja charakteryzuje teksturę, gdzie w układzie równoległym występują, wzajemnie przekładające się, cienkie warstewki o zróżnicowanym składzie mineralnym ( Rys. 2 A, B, C), [1], [2]. Foliację charakteryzuje równoległe rozmieszczenie blastów o pokrojach płaskich (płytkowych, blaszkowych, łuseczkowych)( Rys. 2 D, E), (zob. Pokrój minerałów i forma skupień ), [1]. Foliacja ma różne stopnie wyrazistości. Gdy jest ona dobrze wykształcona, skała metamorficzna uzyskuje charakterystyczną oddzielność, która uwidacznia się przez pękanie skały pod wpływem nacisku mechanicznego wzdłuż równoległych powierzchni teksturalnych. Wówczas wyróżniana jest tekstura łupkowa( Rys. 2 E), [3], [4].

Pokazał też, że przyspieszony ładunek elektryczny będzie promieniować pole elektryczne i magnetyczne w postaci fali elektromagnetycznej oraz, że w wypromieniowanej fali stosunek amplitudy natężenia pola elektrycznego do amplitudy indukcji magnetycznej jest równy prędkości \( c \)

Zwróćmy uwagę na to, że siła wymuszająca działa przez cały czas i nie należy jej mylić z krótkotrwałymi impulsami takimi jakie na przykład stosujemy gdy chcemy podtrzymać wahania huśtawki popychając raz na jakiś czas.

Najbardziej znany jest model aktu perswazyjnego autorstwa Harolda Lasswella (1984) [3]. Proces komunikowania w jego ujęciu złożony jest z pięciu zasadniczych elementów, które mają formę pytań :

Wielość obszarów i pól badawczych składających się na komunikowanie medialne sprawia, że ma ono interdyscyplinarny charakter i łączy wiedzę socjologiczną, politologiczną, psychologiczną, antropologiczną, matematyczną, lingwistyczną i historyczną. Dzięki temu może opisywać i wyjaśniać zjawiska zachodzące w komunikacji medialnej i jej widowni zarówno w przeszłości, jak i dziś oraz budować pewne wizje przyszłości, przewidując możliwość zajścia dalszych zmian technologicznych, które wpłyną na społeczeństwo, człowieka i media.

Gdy \( \hskip 0.3pc \Delta =0\hskip 0.3pc \) wtedy równanie ( 2 ) ma jeden pierwiastek rzeczywisty \( \hskip 0.3pc \lambda =-\frac{a_1}{2a_2}.\hskip 0.3pc \) Funkcja \( \hskip 0.3pc y_1(t)=e^{\lambda t}\hskip 0.3pc \) jest rozwiązaniem równania ( 2 ). Drugie liniowo niezależne rozwiązanie wyznaczamy na podstawie twierdzenia Liouville'a i ma postać

Częstość rezonansową \( \omega_{r} \) i amplitudę rezonansową \( A_{r} \) możemy obliczyć z warunku na maksimum amplitudy drgań danej wzorem ( 9 ).

Oprócz nagromadzeń powierzchniowych, skały osadowe powstają wewnątrz istniejących skał. Wówczas tworzą niewielkie i zwarte formy, które nazywane są konkrecjami lub sekrecjami (Rys. 5, Rys. 6). Zwykle ich struktura jest różna od skały otaczającej.

Istnieją pierwiastki takie, jak Fe, Co, Ni oraz wiele różnych stopów, w których obserwujemy uporządkowanie magnetyczne pomimo, przeciwdziałających temu, ruchów termicznych atomów. Substancje te zwane ferromagnetykami charakteryzują się dużą podatnością, przy czym wielkość namagnesowania zależy zarówno od pola magnesującego, jak i od tego czy były one magnesowane wcześniej.

Metodę przewidywań można stosować jedynie do rozwiązywania równań różniczkowych liniowych niejednorodnych o stałych współczynnikach. Zaletą tej metody jest to, że unika się całkowania, jak to ma miejsce w metodzie współczynników nieoznaczonych. Natomiast wadą jest to, że ma zastosowanie tylko dla pewnego typu funkcji. Rozważmy równanie

Kultura ponowoczesna Etymologicznie post-modernizm oznacza to, co PO modernizmie. Jest zatem okresem następującym w kulturze po fazie nowoczesności z charakterystyczną dla niej afirmacją rozumu, porządku i rozwoju. Wkraczający potem okres ponowoczesny cechuje się zupełnie nowymi jakościami. Dla Ihaba Hassana należą do nich: upadek norm i autorytetów, utrata „ja” oraz utrata „głębi”, z kolei dla Leslie Fiedler i Susan Sontag przekraczanie granic i zasypywanie przepaści: między kulturą wysoką i niską, życiem codziennym i sztuką, odrębnymi stylami architektonicznymi czy literackimi [1].

Z równania tego wynika, że objętość gazu powinna być równa zeru, gdy temperaturę obniży się do \( -273,15^oC \). Temperaturę tę przyjął Kelvin za bezwzględne zero. Temperaturę bezwzględną w stopniach Kelvina ( \( K \)) oznacza się przez \( T \), przy czym:

Zjawisko Dopplera polega na pozornej zmianie częstotliwości fali z powodu ruchu obserwatora lub źródła fali.

Tlenek cyrkonu IV ( \( \ce{ZrO_2} \)) podobnie jak rutyl jest substancją trudnotopliwą. Tlenki cyrkonu i hafnu \( \ce{ZrO_2} \) i \( \ce{HfO_2} \) pod względem chemicznym są bardziej odporne niż rutyl ( \( \ce{TiO_2} \)). Tytanowce tworzą uwodnione tlenki, które powstają w reakcji soli tytanowców z wodorotlenkami litowców, reakcja ( 4 ).

Zauważmy, że w oparciu o tę zasadę można by oczekiwać, że fala Huygensa może się rozchodzić zarówno do tyłu jak i do przodu. Tę „niezgodność” modelu z obserwacją eliminuje się poprzez założenie, że natężenie fal kulistych Huygensa zmienia się w sposób ciągły od maksymalnego dla kierunku 'do przodu' do zera dla kierunku 'do tyłu'.

Zwróćmy uwagę, że w rezultacie wewnątrz dielektryka ładunki kompensują się, a jedynie na powierzchni dielektryka pojawia się nieskompensowany ładunek \( q' \). Ładunek dodatni gromadzi się na jednej, a ujemny na drugiej powierzchni dielektryka (zob. Rys. 2c).

Ma ono zawsze punkt stacjonarny \( \rho_0=0 \), a oprócz tego punkt stacjonarny \( \rho_1=\sqrt{-\frac{\mu}{a}}\,\, \) jednakże pod warunkiem, że \( -\frac{\mu}{a}>0 \). Zachodzą tu dwa przypadki:

Węglany, zwłaszcza kalcyt, bardzo szybko ulegają rozkładowi i z reguły są wynoszone przez wody płynące w formie roztworów - często daleko poza miejsce występowania. Tylko te wapienie, które ulegają wietrzeniu mechanicznemu w górach mogą tworzyć nagromadzenia różnej wielkości ostrokrawędzistych okruchów; jeśli dostaną się one do rzek, to łatwo ulegają obtoczeniu.

Tlen na skalę przemysłową otrzymuje się z powietrza lub wody. Najpopularniejszą metodą otrzymywania tlenu jest destylacja frakcyjna skroplonego powierza. Aby otrzymać tlen z powietrza należy go skroplić, a otrzymaną ciecz poddać destylacji frakcjonowanej, w wyniku czego otrzymamy dwa główne składniki powietrza – tlen i azot. Tak otrzymany tlen zawiera zwykle ok. 3 \( \% \) argonu. Drogą elektrolizy wody otrzymuje się tlen o dużej czystości.

W ruchu postępowym, Rys. 1 (a), wszystkie punkty poruszają się z takimi samymi prędkościami, natomiast w ruchu obrotowym wokół środka masy S, Rys. 1 (b), przeciwległe punkty poruszają się z przeciwnymi prędkościami, a środek jest nieruchomy. Na Rys. 1 (c) pokazano wynik złożenia (sumowania) odpowiednich wektorów z Rys. 1 (a) i (b). Zwróćmy uwagę, że podstawa walca (punkt A styczności z podłożem) w każdej chwili spoczywa (prędkość chwilowa v \( _{A} \) = 0). Natomiast prędkość liniowa punktów S i B jest proporcjonalna do ich odległości od punktu A (punkt B w odległości 2R ma prędkość dwukrotnie większą niż punkt S w odległości R). Jeszcze pełniej widać to na Rys. 2 gdzie narysowane są prędkości chwilowe kilku punktów na obwodzie toczącego się walca.

W tabeli przedstawione zostały gęstości wybranych obiektów między innymi gęstość jądra uranu \( \rho \) = 10 \( ^{17 } \)kg/m \( ^{3} \). Obliczymy teraz tę gęstość na podstawie wzoru ( 1 ).

Zmieniające się sposoby postrzegania widowni Klasyczna widownia powstała około 2000 lat temu. Każde większe miasto w starożytnej Grecji i Rzymie miało amfiteatr lub arenę, gdzie odbywały się przedstawienia i przez wiele wieków rozwijała się ona obejmując kolejne miasta europejskie, budowano specjalne budynki i przestrzenie umożliwiające pokazy i publiczne występy oraz przedstawienia. Dopiero wynalezienie druku stworzyło warunki dla nowego rodzaju odbioru zbiorowego treści i spowodowało powstanie zbiorowości czytelniczej. W pewnym sensie ze względu na sam charakter czynności – jaką był odbiór przekazu miała ona charakter zbliżony do widowni spektakli teatralnych, wykładów, publicznych odczytów. Spowodowało to, że ten nowy rodzaj zbiorowości odbiorczej został również określony tym terminem. Jednak dla podkreślenia jego odmienności od tradycyjnej widowni nazwano ją widownią medialną [1].

Jak już zostało wspomniane, dochód z tych walorów może mieć dwie postacie, w zależności od tego, jaki był stosowany tryb sprzedaży tych instrumentów na rynku pierwotnym:

Krzepnięcie w obrębie skorupy ziemskiej sprzyja krystalizacji stopu glinokrzemianowego, dlatego skały powstałe w tych warunkach cechują struktury holokrystaliczne (zob. Struktury skał magmowych ), [2]. Wielkość kryształów jest zależna od warunków krystalizacji, dlatego skały krzepnące bliżej powierzchni Ziemi lub w peryferycznych częściach dużych komór magmowych, gdzie stop jest najszybciej chłodzony, składają się z kryształów mniejszych. Skały powstałe w optymalnych warunkach zbudowane są z dużych, generalnie podobnej wielkości kryształów. W skałach głębinowych występują struktury równoziarniste, wynikające ze stabilnych warunków w czasie chłodzenia i nierównoziarniste, które wskazują na zamianę tych warunków. Struktury porfirowate są oznaką stopniowo pogarszających się warunków, natomiast struktury fanerokrystaliczno-porfirowe świadczą o dwóch odrębnych etapach krystalizacji, w bardziej lub mniej sprzyjających warunkach [5]. Krzepnięcie w litosferze odbywa się pod ciśnieniem. W większości skały głębinowe są zbite, struktury porowate występują podrzędnie. Przestrzenie porowe związane są głównie ze skałami kwaśnymi, które krystalizują z magm zasobnych w fazę gazową. Pory w skałach głębinowych o strukturach fanerokrystalicznych mają formę miarol. W skałach głębinowych dominują tekstury bezładne. Tekstury kierunkowe są rzadsze, zaznaczają się równoległym ułożeniem kryształów o pokrojach wydłużonych lub płaskich (zob. Tekstury skał magmowych ). Układ taki powstaje w trakcie przemieszczania się stopu bądź formowany jest pod wpływem ciśnienia.

Jeśli funkcja \( \hskip 0.3pc g\hskip 0.3pc \) jest rozwijalna w szereg Fouriera, to ostatnia równość jest spełniona, jeśli

Asymilacja polega na topieniu przez magmę skał otaczających zbiornik magmowy lub na reakcjach wymiennych między magmą, a skałami otaczającymi. W każdym z tych przypadków magma zmienia skład tym wyraźniej, im wyraźniejsza jest różnica w składzie chemicznym magmy i skał. Niekiedy oderwane fragmenty skał nie ulegają stopieniu i pozostają w zakrzepłej magmie w postaci tzw. ksenolitów( Rys. 2 ), [2], [4], [5].

Zgodnie z art. 343 Kodeksu za akcjonariusza uważa się „tylko tę osobę, która jest wpisana do rejestru akcjonariuszy, z uwzględnieniem ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi”.

Do konwertora wdmuchiwane jest powietrze, następuje reakcja węgla z tlenem znajdującym się w powietrzu, co prowadzi do usunięcia węgla z żelaza. Wdmuchiwanie powietrza powoduje również częściowe usuwanie z surówki krzemu, fosforu, manganu i węgla. W procesie konwertorowym zachodzi prawie całkowite odwęglanie żelaza, co nie jest korzystne, ponieważ żelazo zawierające bardzo małe ilości węgla jest miękkie i nie nadaje się do celów użytkowych. W takiej sytuacji do odwęglonej surówki dodaje się białą surówkę, aby wzbogacić ją w węgiel na takim poziomie, aby mogła być następnie zastosowana do dalszej przeróbki.

Polimeryzacja perełkowa znalazła szerokie zastosowanie do przemysłowego otrzymywania takich polimerów, jak:

Rozważać będziemy ciało poruszające się ze stałą prędkością po okręgu o promieniu \( R \) pokazane na rysunku poniżej. Punkt materialny poruszający się jednostajnie po okręgu znajduje się w punkcie \( P \) w chwili \( t \), a w punkcie \( P' \) w chwili \( t+\Delta t \). Wektory prędkości \( {\bf v},{\bf v}' \) mają jednakowe długości, ale różnią się kierunkiem; pamiętajmy, że wektor prędkości jest zawsze styczny do toru. Chcąc znaleźć przyspieszenie musimy wyznaczyć różnicę prędkości \( {\bf v } \) i \( {\bf v }' \).

Nazwa staurolit (z gr.), która w tłumaczeniu znaczy kamień krzyżowy, nawiązuje do typowych form zbliźniaczeń krzyżowych ( Rys. 1 ), (zob. Pokrój minerałów i forma skupień ), które powszechnie tworzy ten minerał [2]. Jest to jedna z jego cech identyfikacyjnych [3]. Staurolit jest odporny na czynniki wietrzne i wchodzi w generacje skał osadowych [4], [5].

Z drugiej strony najniższą energię jonizacji posiadają pierwiastki najmniej elektroujemne takie jak frans Fr ( grupa 1; okres 7 UOP ). Konfiguracja elektronowa tego pierwiastka to \( _{87}Fr: [Rn]\ 7s^1 \). Atom Fr posiada na powłoce walencyjnej tylko 1 elektron, w dodatku daleko od jądra (atom o dużym promieniu) więc łatwo jest go zjonizować.

Teraz obliczymy obie składowe przyspieszenia. Przyspieszenie styczne obliczamy na podstawie zależności \( {a_{{s}}=\mathit{dv}/{\mathit{dt}}} \) (obliczamy zmianę wartości prędkości) i wyrażenia na prędkość w rzucie ukośnym \( {v=\sqrt{v_{{0}}{{^2}}-2v_{{0}}gt\sin\theta+g{{^2}}t{{^2}}}} \) (równanie Rzut ukośny-( 7 ) )