Datasets:

PL-MTEB

/

scifield

like 0

Follow

Polish Massive Text Embedding Benchmark 3

Na rysunku przedstawiono diagram fazowy wody i wodnego roztworu. Krzywa -1 przedstawia prężność pary czystej wody, krzywa -2- prężność pary nad roztworem. Przecięcie się krzywej prężności pary nad roztworem z krzywą sublimacji lodu (punkt A) odpowiada temperaturze krzepnięcia roztworu, niższą o \( \Delta T_k \) od temperatury krzepnięcia czystej wody. Punkt, w którym prężność pary nad roztworem jest równa \( 10^5 Pa \), oznacza temperaturę wrzenia roztworu, wyższą o wartość \( \Delta T_e \) od temperatury wrzenia czystej wody.

Ludzie zazwyczaj dobrze oceniają komunikację z chatbotami i antropomorfizują je, uznając, że wreszcie znalazł się ktoś skupiony na swoim rozmówcy, słuchający go z uwagą, a nawet empatią, zamiast powszechnych nudy i rozproszenia. Jednocześnie fenomen interakcji z chatbotami pokazuje pewną słabość naszej kultury, w której coraz częściej zapomina się, że komunikowanie polega nie tylko na zrozumiałym przekazie treści, lecz także na relacji wyrażającej się w uważnym słuchaniu. Jak słusznie zauważa Sherry Turkle, tak wysoka ocena chatbotów może budzić również niepokój, ponieważ jedną z jej konsekwencji jest znamienna symetria – personalizując program, depersonalizujemy samych siebie [7].

W analogiczny sposób obliczymy teraz energię potencjalną idealnej nieważkiej sprężyny. Gdy sprężyna jest rozciągnięta na odległość \( x \) od położenia równowagi to siła sprężystości wynosi \( F = - kx \). Jako punkt odniesienia przyjmujemy tym razem \( x_0=0 \). Odpowiada to położeniu równowagi, w którym sprężyna jest nierozciągnięta i siła sprężystości jest równa zeru. Energię potencjalną ponownie obliczamy z równania ( 7 ) przy czym korzystamy z podanego wyrażenia Praca wykonana przez siłę zmienną-( 4 ) na pracę wykonaną przy rozciąganiu sprężyny

Rys. 1 przedstawia dwa ciągi, z których jeden (czerwony) powstaje z drugiego (niebieskiego) poprzez operację odwrócenia wyrazów ciągu tzn. \( b_n= \frac{1}{a_n} \) . Zauważamy, że jeżeli ciąg wyjściowy jest rozbieżny do \( + \infty \), to ciąg odwrotności jego wyrazów jest zbieżny do zera i na odwrót, jeżeli ciąg wyjściowy o wyrazach dodatnich jest zbieżny do zera, to ciąg odwrotności jego wyrazów jest rozbieżny do \( +\infty \).

Doświadczenie pokazuje, że prąd indukcyjny obserwujemy, gdy źródło pola magnetycznego porusza się względem nieruchomej pętli (obwodu), ale również gdy przewód w kształcie pętli porusza się w obszarze pola magnetycznego. Oznacza to, że dla powstania prądu indukcyjnego potrzebny jest względny ruch źródła pola magnetycznego i przewodnika.

Dwie pierwsze kategorie ról są korzystne dla grupy. Zachowania z trzeciej kategorii jej szkodzą. Na te role składają się bowiem zachowania, w których jednostka koncentruje się na sobie, a nie na potrzebach grupy. Najczęstsze zachowania tego typu to:

(skorzystaliśmy tutaj z faktu, że \( \hskip 0.3pc \varphi (x)=0\hskip 0.3pc \) dla \( \hskip 0.3pc x\in \partial\Omega.\hskip 0.3pc \)) Stąd i ( 1 ) otrzymamy

Dla określenia ilości przestrzeni porowej używa się współczynnika porowatości objętościowej n, nazywanego też w skrócie porowatością [4]. Określa go wzór \(n=\frac {V_p}{V}\), gdzie \(V_p\) to objętość porów w próbce skalnej, a V to całkowita objętość próbki. Względny udział porów w budowie skały określa wskaźnik porowatości \(\in =\frac {V_p}{V_s}\), gdzie \(V_s\) to objętość szkieletu skalnego próbki.

W module tym omówimy zastosowanie przekształcenia Laplace'a w teorii równań różniczkowych cząstkowych. Niech \( \hskip 0.3pc u=u(x,t)\hskip 0.3pc \) będzie funkcją taką, że \( \hskip 0.3pc u(x,t)=0\hskip 0.3pc \) dla \( \hskip 0.3pc t<0\hskip 0.3pc \). Transformatę Laplace'a funkcji \( \hskip 0.3pc u\hskip 0.3pc \) względem zmiennej \( \hskip 0.3pc t\hskip 0.3pc \) określamy wzorem

Znane są różne rodzaje związków aktynowców, takie jak tlenki, wodorki halogenki, czy wodorotlenki. Jednak nie znalazły one szerszego zastosowania.

Zatem posługując się entropią (zgodnie z drugą zasadą termodynamiki), możemy stwierdzić czy dany proces może zachodzić w przyrodzie.

Krystalizujący w procesach pomagmowych kwarc β występuje w różnych odmianach kolorystycznych ( Rys. 2 ). Kryształy bezbarwne przeźroczyste nazywane są kryształem górskim, zabarwione na biało - kwarcem mlecznym, na żółto - cytrynem, na fioletowo - ametystem, na czerwono - krwawnikiem (lub kwarcem żelaznym), a na czarno - morionem [4], [3], [5].

Warto przypomnieć w tym miejscu, że pierwsza z wymienionych powyżej operacji nie zmienia wartości wyznacznika macierzy, druga może zmienić jedynie jego znak. W efekcie, metoda eliminacji Gaussa może być z powodzeniem stosowana zarówno do obliczania rzędu i wyznacznika macierzy, jak i do wyznaczania macierzy odwrotnej.

Estymacja EOZ zdjęć lotniczych jest tradycyjnie nazywana aerotriangulacją [1]. Nazwa ta była w pełni adekwatna w czasach fotogrametrii analogowej, kiedy konieczne było zagęszczanie osnowy terenowej, gdyż rzadko rozłożone fotopunkty nie wystarczały do opracowania stereoskopowego par zdjęć lotniczych [2]. Punkty wiążące z uzyskanymi po aerotriangulacji współrzędnymi terenowymi stanowiły nieodzowne uzupełnienie osnowy terenowej. Współcześnie współrzędne terenowe punktów wiążących nie są głównym celem aerotriangulacji, mają znaczenie pomocnicze.

W Polsce w XVI i XVII poza cenzurą kościelną pisma drukowane nie były cenzurowane, gdyż nie było takiej potrzeby. W tym okresie były one redagowane wyłącznie przez zaufanych dworzan króla i pod jego kontrolą. Ta sytuacja zmieniła się w XVIII wieku wraz z wprowadzeniem systemu koncesyjnego w prasie i wydaniem monopolistycznych przywilejów dla wydawców (Zakonu Pijarów i Zakonu Jezuitów). Od tego czasu Służby Marszałka Wielkiego Koronnego były odpowiedzialne za kontrolę publikacji. Nadzór ten był realizowany poprzez uniemożliwianie drukowania treści szkodliwych dla monarchy oraz karanie grzywną lub więzieniem tych, którzy takie treści tworzyli i rozpowszechniali. W 1793 roku Jurysdykcja Marszałkowska wydała w Warszawie "Instrukcję dla drukarzy", w której pojawił się zapis, że każda drukowana publikacja musi być podpisana przez cenzora. Spowodowało to powstanie autocenzury i drukarze, którym zależało na dobrych relacjach z dworem unikali drukowania treści wymierzonych w Króla i jego najbliższe otoczenie [3].

Interferencja i doświadczenie Younga-( 2 ) opisujące położenie kątowe maksimów interferencyjnych w doświadczeniu Younga z dwoma punktowymi szczelinami może posłużyć do wyznaczenia długości fali światła monochromatycznego. W praktyce jest to jednak trudne, bo ze względu na małe natężenia światła nie można w sposób dokładny wyznaczyć położenia maksimów interferencyjnych. Dlatego do wyznaczenia długości fali świetlnej stosuje się układ wielu równoległych do siebie szczelin czyli siatkę dyfrakcyjną.

Jeżeli wybierzemy pewną skończoną liczbę linii prądu, to taką wiązkę nazywamy strugą prądu. Brzegi składają się z linii prądu, a ponieważ linie prądu są równoległe do prędkości więc płyn nie przepływa przez brzegi strugi. Płyn wchodzący jednym końcem strugi musi opuścić ją drugim tak jak w rurce. Na rysunku poniżej prędkość cząstek w punkcie \( P_{1} \) wynosi \( v_{1} \), a pole przekroju strugi \( S_{1} \). W punkcie \( P_{2} \) mamy odpowiednio prędkość \( v_{2} \) i pole przekroju \( S_{2} \).

Szereg torowy rozpoczyna się izotopem toru \( \ce{^{232}$Th$} \), a kończy stabilnym izotopem ołowiu \( \ce{^{208}$Pb$} \). Liczba masowa A decyduje o tym, do jakiego szeregu promieniotwórczego należy dany nuklid. Podczas rozpadu promieniotwórczego liczba masowa zmniejsza się o 4 jednostki na skutek emisji cząstki \( {\alpha} \). W szeregu torowym liczby masowe nuklidów wyrażają się liczbą 4n, gdzie n jest liczbą naturalną. W szeregu uranowo-radowym liczby masowe nuklidów wyrażają się liczbą 4n + 2, a w szeregu uranowo-aktynowym 4n + 3, natomiast w sztucznym neptunowym szeregu promieniotwórczym liczby masowe wyrażają się liczbą 4n +1.

Oczywiście zmiana ilości substancji powoduje zmianę jej gęstości, a przyrost substancji w czasie \( \hskip 0.3pc \Delta t \hskip 0.3pc \) spowodowany zmianą gęstości wyraża się wzorem

Z tego względu również inne instytucje korzystające z robotów zazwyczaj wolą ich prostsze formy. Na przykład w Japonii klientów Softbanku obsługują roboty Pepper, natomiast banku Mitsubishi – roboty NAO. Nie tylko witają one klientów i pomagają trafić do odpowiedniego miejsca, lecz także odpowiadają na pytania. Można jeszcze wspomnieć o eksperymentach firmy Boston Dynamics, która opracowuje roboty na zlecenie DARPA, mające znaleźć zastosowanie w armii. Pierwotnie maszyny kojarzyły się z czworonogami lub owadami. Jeden z ostatnich projektów o imieniu Atlas, jest potężny (waży 150 kg) i ma humanoidalne kształty, jednak ciągle wygląda raczej jak maszyna, w związku z czym budzi niekłamany podziw dla swoich możliwości i ciągle więcej sympatii, niż strachu.

Aktywność morfotwórcza lądolodów prowadzi do ogólnego wyrównania powierzchni terenu, natomiast działalność lodowców górskich skutkuje modyfikacją kształtu form już istniejących. Do takich form przeobrażonych należą:

Grzyby skalne to formy skałkowe o szerokiej części szczytowej i znacznie węższej podstawie. Swoim kształtem przypominają grzyby (Rys. 3).

gdzie \( \hskip 0.3pc F\hskip 0.3pc \) jest funkcją ciągłą ze względu na wszystkie swoje zmienne. Rozpatrzymy trzy przypadki.

Konsekwencją jest to, że nie można rozróżnić między przyspieszeniem układu, a przyspieszeniem grawitacyjnym. Ta zasada jest punktem wyjścia ogólnej teorii względności Einsteina.

Zjawisko zwilżania jest bardzo ważne w wielu procesach technologicznych, np. wytwarzania materiałów kompozytowych, nakładania powłok metalicznych. Zwilżalność odgrywa istotną rolę w korozji atmosferycznej, a także przy nanoszeniu farb, lakierów czy powłok organicznych. W celu podniesienia odporności na korozję na metalach lub stopach wytwarza się hydrofobowe powłoki, które ograniczają zwilżalność materiału przez elektrolit. Kąt zwilżania większy od zera umożliwia unoszenie się na powierzchni cieczy ciał stałych o gęstości większej od gęstości cieczy. Zjawisko to wykorzystywane jest w procesie flotacji, która polega na rozdzieleniu ciał stałych rozdrobnionych wykorzystując różnice zwilżalności. Kąt zwilżania zwiększa się podczas impregnacji tkanin, dzięki czemu uzyskują one wodoodporność.

Zauważmy, że środek masy układu punktów materialnych zależy tylko od mas tych punktów i od wzajemnego ich rozmieszczenia, a nie zależy od wyboru układu odniesienia. Dla ciał o regularnym kształcie środek masy pokrywa się ze środkiem geometrycznym.

Do krystalizacji mik dochodzi w końcowych etapach krzepnięcia stopu (zob. Krystalizacja magmy ). Z reguły tworzą kryształy wielkości milimetrów. Duże kryształy, wielkości centymetrów i większe, powstają w pegmatytach, gdzie krystalizacja z resztkowego stopu zachodzi w warunkach wysokiego uwodnienia i obecności gazów. Znane są biotyty, których powierzchnie osiągały 70 \(m^2\) oraz muskowity o wadze 85 ton [1].

Jednak różnorodność opcji egzotycznych (względem ich konstrukcji i działania) stwarza trudności z ich klasyfikacją. Jedna z nich opiera się na takich kryteriach:

Woda występująca w warstwie wodonośnej, która ograniczona jest od góry nadkładem utworów nieprzepuszczalnych i całkowicie wypełniona wodą, znajduje się pod ciśnieniem większym od ciśnienia atmosferycznego. Ciśnienie to nazywane jest ciśnieniem piezometrycznym. Na granicy warstwy wodonośnej i nadkładu znajduje się zwierciadło napięte przyjmujące kształt powierzchni stropowej warstwy wodonośnej [3], (Rys. 2).

Jeżeli ruch rakiety odbywa się w przestrzeni kosmicznej, to siły zewnętrzne \( {\bf F}_{zew} \) są do zaniedbania i wtedy zmiana pędu rakiety jest równa sile ciągu (jest spełniona zasada zachowania pędu). Natomiast gdy ruch odbywa się w pobliżu Ziemi (np. tuż po starcie), to wówczas \( {\bf F}_{zew} \) reprezentuje ciężar rakiety i siłę oporu atmosfery i trzeba ją uwzględnić. Konstruktorzy rakiet starają się uzyskać jak największą siłę ciągu aby przezwyciężyć \( {\bf F}_{zew} \). Na przykład rakieta Saturn 5, o masie ponad \( 3000 \) ton, wytwarzała przy starcie siłę ciągu \( 40 \) MN.

Częstotliwość rezonansowa energii przejścia nie jest łatwa do zapamiętania (np. częstotliwość benzenu może wynosić 400.132869 MHz). Aby uzyskać wygodniejszą liczbę podaje się tzw. przesunięcie chemiczne (jest niezależne od pola i jest podawane w ppm (parts per milion) (skala 0-10 ppm), które definiuje się w sposób następujący (równanie ( 2 ) ):

Instrumenty udziałowe z kolei poświadczają, że ich posiadacz ma prawo do części majątku emitenta. W tym przypadku nie chodzi o pożyczkę, lecz o nabycie części tego majątku – nie powstaje więc żadne zobowiązanie ze strony emitenta i nie ma on obowiązku zwrotu otrzymanych środków. Inwestor może zamienić zakupione aktywa na gotówkę lub inne walory sprzedając je na rynku wtórnym. Typowymi papierami wartościowymi w tym przypadku są akcje, reprezentujące określoną część majątku spółki akcyjnej (lub komandytowo-akcyjnej). Zatem emisja akcji to forma pozyskiwania lub powiększenia własnego kapitału przez wspomniane spółki.

Okazuje się, że warunkiem zachowania pędu przy transformacji z jednego układu odniesienia do innego jest uwzględnienie zależność masy ciała \( m \) od jego prędkości \( V \), danej następującym wyrażeniem

Wykres tej zależności nosi nazwę krzywej kalibracji. Krzywe kalibracyjne przygotowuje się przy wykorzystaniu polimerów o znanych masach cząsteczkowych w celu wyznaczenia objętości eluenta i wykreślenia logarytmu masy cząsteczkowej w funkcji objętości eluenta lub czasu retencji. Cząsteczki o rozmiarach większych od rozmiarów porów wypełniacza przechodzą pomiędzy ziarnami wypełniacza (limit wykluczenia \( {V}{_o} \)). Cząsteczki o rozmiarach poniżej pewnego rozmiaru wnikają w pory i ulegają wymywaniu prawie w tym samym położeniu. Nazywa się to granicą przenikania ( \( {V}{_c} \)). Krzywa kalibracji obowiązuje w zakresie między granicą wykluczenia, a granicą przenikania. W tym zakresie im większa cząsteczka, tym szybciej jest wymywana, a im mniejsza cząsteczka, tym później jest wymywana. Krzywe kalibracyjne o dużym nachyleniu uzyskuje się dla wypełniaczy o dużych rozmiarach porów (do pomiaru większych cząsteczek), a krzywe o łagodnym nachyleniu uzyskuje się dla wypełniaczy o małych rozmiarach porów (do pomiaru mniejszych cząsteczek). Im łagodniejsze nachylenie krzywej, tym większa różnica w objętości eluenta pomiędzy pikami dla polimerów o małych różnicach w masie cząsteczkowej, czyli tym większa rozdzielczość metody [1], [2], [3].

Płaszcz ziemski występuje pomiędzy skorupą ziemską a jądrem ziemskim (zob. Geosfery ). W porównaniu do skorupy jest to sfera bardziej ujednolicona. W obrębie płaszcza zachodzi ruch materii w prądach konwekcyjnych, będących podstawowym mechanizmem napędowym dla tektoniki płyt litosferycznych i górotwórczości (zob. Procesy strefy subdukcji ), [1], w nim generowanych jest wiele naprężeń uwalnianych podczas trzęsień ziemi (zob. Rozmieszczenie trzęsień ziemi ). Selektywne wytapianie skał jego górnej części dostarcza stopów, które migrują w części skorupowe Ziemi (zob. Rodzaje magmy ).

Jeśli jądra atomowe są bombardowane cząstkami posiadającymi bardzo dużą energię (rzędu kilkaset MeV), wówczas następuje rozszczepienie jąder atomowych. Nietrwałe ciężkie jądra atomowe naświetlane protonami ulegają rozpadowi na dwa fragmenty o porównywalnych liczbach masowych i równocześnie następuje emisja 2 lub 3 neutronów. Neutrony powstające podczas rozszczepienia jąder atomowych są zdolne do rozszczepienia nowo powstałych jąder atomowych, które powstały z rozszczepienia jądra atomowego ciężkiego izotopu (np. \( \ce{^{235}_{92}$U$} \)). Liczba neutronów, które powstają podczas rozszczepienia jąder jest znacznie większa niż liczba neutronów padających, co prowadzi do zajścia reakcji łańcuchowej w czystym izotopie uranu \( \ce{^{235}_{92}$U$} \).

Zdiagenezowane tufity, w których w wyniku podmorskiego wietrzenia doszło do transformacji materiału piroklastycznego w minerały ilaste z grupy montmorylonitu, nazywane są bentonitami( Rys. 3 C).

Marża zysku netto jest nazywana również wskaźnikiem ROS (skrót od angielskiej nazwy return on sales) lub wskaźnikiem rentowności sprzedaży netto.

Grzbiety śródoceaniczne obfitują w trzęsienia ziemi (zob. Związek trzęsień ziemi z tektoniką płyt ), ale ich skutki dla ludzi są mniejsze. Większa część oceanów jest sejsmicznie spokojna [6].

Istotną postacią tego etapu była Elizabeth Noelle-Neumann (1916-2010), autorka teorii spirali milczenia, która lansowała hasło powrotu do silnych mediów, a jej badania pozwoliły na nowo odkryć siłę środków masowego przekazu” [4] (zob. Spirala milczenia ).

Udziały raty kapitałowej i odsetkowej w (łącznej) równej racie kredytu są wielkościami zmiennymi w każdym okresie procentowym, przy czym stopniowo rośnie udział raty kapitałowej kosztem raty odsetkowej. Wysokość odsetek w n-tej racie równej wyznacza się na podstawie stanu zadłużenia (tj. kredytu pozostałego do spłaty) na początku n-tego okresu procentowego. Z kolei rata kapitałowa zawarta w n-tej racie równej jest różnicą między ratą równą a wysokością odsetek [1].

Przypomnijmy, że pojęcie całki oznaczonej Riemanna zostało przez nas zdefiniowane dla funkcji ograniczonej, określonej na przedziale domkniętym i ograniczonym. Ze względu na praktyczne zastosowania istnieje potrzeba rozszerzenia tego pojęcia na przypadek funkcji działającej na przedziale nieograniczonym lub funkcji nieograniczonej. Na początek zdefiniujmy całkę niewłaściwą funkcji określonej na przedziale postaci \( [a,+\infty) \), następnie \( (-\infty,b] \), a dalej na całym zbiorze liczb rzeczywistych.

Ruch wody morskiej wygasa na pewnej głębokości, zwanej podstawą falowania. Podstawa falowania występuje na różnej głębokości w zależności od typu morza i siły falowania (Rys. 1). Na Bałtyku osiąga maksymalnie około 30 m głębokości, w morzach otwartych i oceanach 100 m, a w niektórych przypadkach sięga nawet 300 m.

Jak już powiedzieliśmy wcześniej gęstość prądu jest wektorem i dlatego ten związek pomiędzy gęstością prądu, a natężeniem pola elektrycznego w przewodniku zapisujemy często w postaci wektorowej

Widzimy, że wynik nakładania się fal (interferencji) zależy wyłącznie od różnicy faz \( \varphi \). Dla \( \varphi \) = 0 fale są zgodne w fazie i wzmacniają się maksymalnie (amplituda \( A’ \) osiąga maksimum), a dla \( \varphi = 180^o \) fale są przeciwne w fazie i wygaszają się (amplituda \( A’ = 0 \)). Oczywiście dla pozostałych wartości \( \varphi \) otrzymujemy pośrednie wyniki nakładania się fal.

We wzorze (1) poszczególne symbole oznaczają: F – energia swobodna, G – entalpia swobodna, V – objętość, T – temperatura, A – powierzchnia ciała stałego lub cieczy, \( {n_i} \) – liczba moli substancji „i”.

Śmierć człowieka W latach 70. XX w. Michel Foucault ogłosił „śmierć człowieka”. To apokaliptyczne sformułowanie oznacza konstatację sytuacji, która wcale nie jest nowa, ale w mocny sposób została wyeksplikowana dopiero przez poststrukturalizm. Człowiek – twierdzi Foucault – jest na tyle mocno uwikłany w struktury językowe, że jego przekonanie o własnej autonomiczności i władzy nad samym sobą jest iluzoryczne. W rzeczywistości jest w pełni kształtowany przez otaczające go dyskursy. Nie tyle język „należy do niego”, ile on „należy do języka” – rozpływa się w nim, bardziej jest „mówiony” niż mówi.

Warunki klimatyczne zabezpieczają pozyskanie budulca dla lodowca, czyli odpowiednią ilość opadu śnieżnego oraz jego trwałość. Istotne znaczenie mają:

Tym samym otrzymaliśmy liczbę zderzeń, których doznaje cząsteczka w czasie \( t \). Widać, że zależy ona od rozmiarów cząsteczek i od ich liczby w jednostce objętości. Wprowadzimy teraz pojęcie średniej drogi swobodnej \( {\overline{{\lambda }}} \).

Wodorosole, zwane solami kwaśnymi, pochodzą od kwasów wielowodorowych. Podczas reakcji syntezy tylko część atomów wodoru jest zastępowana przez metal lub jon amonowy. Można je przedstawić ogólnym wzorem:

Przewodnictwo elektryczne czyli przenoszenie ładunku elektrycznego w wyniku ruchu elektronów (dążenie do wyrównania potencjałów elektrycznych). Równanie, zwane prawem Ohma, ma postać

Kultura jako język nieświadomości Sformułowanie „kultura mówi” można zinterpretować także na sposób psychoanalityczny – kulturę odczytujemy wówczas jako język naszej nieświadomości. Dzieła i zachowania kulturowe – to, jak działamy, jak się ubieramy, jakie mity i baśnie tworzymy – są ekspresją nie tylko naszej świadomej intencji, ale także nieuświadomionych czynników o bardziej fundamentalnym znaczeniu.

NBP działa na rzecz stabilności systemu finansowego oraz kształtuje warunki niezbędne do rozwoju systemu bankowego. W tym celu:

Metody dynamiczne uwzględniają zmianę wartości pieniądza w czasie za pomocą rachunku dyskontowego, co zapewnia porównywalność przepływów pieniężnych występujących w różnych okresach cyklu życia projektu inwestycyjnego. Ta cecha sprawia, że metody dynamiczne w porównaniu z metodami statycznymi uważane są za lepsze pod względem metodologicznym i mają szersze zastosowanie w praktyce gospodarczej. W rachunku dyskontowym będącym podstawą metod dynamicznych zakłada się, że wpływy i/lub wydatki pojawiają się na końcu danego roku w okresie życia projektu inwestycyjnego. Sposób rozłożenia przepływów pieniężnych w poszczególnych latach trwania projektu inwestycyjnego (np. osiąganie większych wpływów na początku okresu eksploatacji lub na końcu) ma wpływ na opłacalność przedsięwzięcia ocenianą przy pomocy metod dynamicznych. Metody statyczne i dynamiczne oceny efektywności projektów inwestycyjnych różnią się również pod względem stosowanych w obliczeniach kategorii wielkości finansowych. W tych pierwszych wykorzystuje się kategorie memoriałowe: koszty (nakłady), przychody, zyski oraz straty, w tych drugich - kategorie kasowe: przepływy pieniężne, tj. wpływy i wydatki. Do metod statycznych oceny efektywności projektów inwestycyjnych zalicza się:

W warstwie całkowicie wypełnionej wodami wgłębnymi występuje tylko strefa saturacji, a nieprzepuszczalny nadkład spełnia rolę strefy aeracji. Natomiast, w warstwach wypełnionych częściowo wodą wyróżnia się wszystkie trzy strefy, czyli saturacji, wzniosu kapilarnego i aeracji.

Ziemia posiada i utrzymuje własne pole magnetyczne. Indukowane jest ono przez prądy elektryczne generowane przepływem materii w jądrze zewnętrznym. Pole magnetyczne jest polem dipolowym, czyli dwubiegunowym, którego model przedstawiony został na Rys. 1 [1], [2], [3]. Bieguny pola magnetycznego zlokalizowane są w pobliżu biegunów geograficznych i desygnowane są tymi samymi nazwami. Co pewien czas dochodzi do przebiegunowania, czyli rewersji biegunów i powstania odwrotnego pola magnetycznego (zob. Przesłanki i dowody aktualne teorii tektoniki płyt ), [4].

Retencja to zdolność do gromadzenia i przetrzymywania wody na i w obrębie skorupy ziemskiej. Rozróżnia się retencję oceanów, retencję wody słodkiej na powierzchni kontynentów, retencję podłoża i retencję atmosfery. Pojęcie retencji (tzw. małej retencji) odnosi się też do mniejszych jednostek, używane jest w stosunku do zdolności gromadzenia wody w lasach lub małych zbiornikach naturalnych i sztucznych (Rys. 3).

Natomiast wartość pola \( \mathbf{B} \) wokół przewodnika z prądem można obliczyć, korzystając z prawa Ampère'a.

Zaletą ogniwa wodorowo-tlenowego jest duża gestość prądu wymiany reakcji z wodorem. Schemat ogniwa wodorowo-tlenowego jest przedstawiony na Rys. 1.

Formatowanie radia Medialne koncerny muszą formatować swoje oferty programowe, aby z jednej strony – przyciągnąć jak największą liczbę reklamodawców, z drugiej – jak najlepiej określić grupę docelową swoich odbiorców [6]. Formatowanie związane jest z konstrukcją takiej oferty programowej, która spowoduje ściągnięcie jak największej liczby słuchaczy spełniających kryterium, jakim jest wybrana grupa docelowa, dla której radio tworzy swoją ofertę [1].

Taki obszar nazywamy trapezem krzywoliniowym w sensie biegunowego układu współrzędnych. Jego pole możemy obliczyć korzystając z następującego twierdzenia.

Wiązania kowalencyjne występują zazwyczaj pomiędzy atomami węgla w związkach organicznych. Dla każdego z tych atomów węgla, 4 jest numerem walencyjnym. Dzięki temu, atomy węgla są zdolne do tworzenia (wiązań podwójnych i potrójnych), które zwiększają stopień nienasycenia związku organicznego. Ze względu na zdolność wiązania się atomów węgla przez trwałe wiązania chemiczne (katenacja), większość związków organicznych jest zbudowana z pierścieni lub łańcuchów węglowych o różnej długości i kształcie. Zdolność ta wynika z charakteru niepolarnego wiązania pomiędzy atomami węgla. Rozkład elektronów pomiędzy tymi dwoma pierwiastkami chemicznymi zależy od tych samych wartości ich elektroujemności (2,55) i nie powoduje powstawania elektrofilu.

Rozważmy rozchodzenie się impulsu falowego (fali) wzdłuż długiego naprężonego sznura w kierunku \( x \) jak na Rys. 1

Litosfera oceaniczna powstaje w strefie akrecji (zob. Skorupa oceaniczna ). W momencie powstania jest gorąca. W miarę tworzenia się nowej skorupy, starsza oddala się od strefy akrecji i ochładza się. Jej ruch jest spowodowany przez nacisk mas skalnych grzbietu oceanicznego, który jest wyniesiony znacznie ponad dno oceaniczne równi abysalnej (zob. Architektura i procesy strefy rozrostu oceanicznego ), [4], [5] oraz przez wleczenie przez konwekcję w płaszczu Ziemi. W płaszczu występuje ruch materii, który generowany jest przez gradient temperaturowy (zob. Ciepło Ziemi ). W strefach przyjądrowych materia jest podgrzewana, przez co unosi się ku górze do stref podskorupowych. Kolejno ulega ochłodzeniu, co powoduje jej opadanie. Taki ruch odbywa się strumieniowo, w obiegu zamkniętym. W jego wyniku tworzą się komórki konwekcyjne [6]. Istnienie komórek, obejmujących cały płaszcz Ziemi, zostało potwierdzone przez tomografię sejsmiczną (zob. Mechanizm kolizji ), [7], [8]. Ochłodzona, gęsta litosfera oceaniczna zanurza się pod płytę górną w strefie subdukcji, ciągnąc za sobą całą płytę dolną [9].

Nazewnictwo polimerów na ogół opiera się na nazwie monomeru wchodzącego w skład polimeru. Polimery, które zawierają tylko jeden rodzaj monomeru ( \( \ce{A} \) ) są nazywane homopolimerami (zob. Rys. 1 ). Mogą one zostać przedstawione w sposób następujący: \( {-}\ce{[A}{-}\ce{A}{-}\ce{A}{-}\ce{A}{-}\ce{A}{-}\ce{A]}{-} \). Nazwę tych polimerów tworzy się przez umieszczenie przedrostka 'poli−' przed nazwą monomeru, z którego zbudowany jest polimer. Na przykład, polistyren to nazwa polimeru wytworzonego z monomeru styrenu (winylobenzenu). Natomiast polimery zawierające dwa lub więcej typów monomerów ( \( \ce{A} \) i \( \ce{B} \) ) są znane jako kopolimery. Mogą one zostać zapisane w sposób następujący: \( {-}\ce{[A}{-}\ce{B}{-}\ce{A}{-}\ce{B}{-}\ce{A}{-}\ce{A]}{-} \). Ich nazwy tworzy się przez podanie nazw monomerów połączonych prefiksem ‘−co−‘ z przedrostkiem 'poli−', np. kopolimer styrenu i arrylonitrylu nosi nazwę poli(styren-co-akrylonitryl).

Laktyd jest cyklicznym dimerem kwasu mlekowego i może on występować w postaci trzech stereoizomerów L, D i L,D (mezo laktyd) jak przedstawiono na Rys. 3.

W ostatnich latach wielką popularność zdobyła metoda Structure-from-Motion (zob. Metoda SfM), która dzięki automatyzacji otworzyła wrota fotogrametrii dla szerokiego grona użytkowników. Nadto metoda zaciera – niegdyś ostre – granice pomiędzy fotogrametrią lotniczą i naziemną. Lektura podręcznika, w szczególności rozdziału "Orientacja zdjęć w przestrzeni", pozwala zrozumieć jak działa SfM, gdyż metoda stosuje rozwiązania wypływające z wieloletniego dorobku fotogrametrii. Metody automatyczne szybko prowadzą do wyniku, ale bardzo trudno jest ocenić jego jakość bez zrozumienia, które elementy procesu są kluczowe i mogą zawieść ( Murphy: "Jeśli coś może pójść źle, to pójdzie"). Dlatego warto sięgnąć do teorii, która jest syntetycznie przedstawiona w "Podstawach fotogrametrii".

Kolejnym ważnym interesariuszem1 (podmiotem) w komunikacji wewnętrznej HR z przedsiębiorstwem są reprezentacje pracowników: rady pracowników i związki zawodowe (mają uprawnienia do współdecydowania o układach zbiorowych pracy, regulaminie pracy i wynagrodzenia, pakietach socjalnych, restrukturyzacji zatrudnienia, zwolnieniach grupowych).

Bieguny magnetyczne co pewien czas zmieniają swoje położenie na odwrotne (zob. Pole magnetyczne Ziemi ). Układ odwrotny nazywany jest magnetyczną rewersją biegunową. Odwrócenia te widoczne są w skałach różnego wieku, zostały zaobserwowane zarówno w skałach wulkanicznych lądowych, w intruzjach magmowych, jak i w bazaltowych skałach wulkanicznych, które budują dna oceanów [5], [6]. W Polsce można odwrócenie to zaobserwować w intruzji andezytowej na Górze Wżar w Gorcach [7]. Lawa podczas krystalizacji zapisuje aktualny zapis pola magnetycznego ( Rys. 2 ), [8], [9], [10]. Symetryczne pasy bazaltowe oceanów rejestrują normalne i odwrócone pole magnetyczne, układając się symetrycznie wzdłuż grzbietów oraz wykazując bezpośrednią korelację z rozkładem wiekowym skał den oceanicznych ( Rys. 1 ), [4].

Cechami diagnostycznymi skaleni jest połysk szklisty, który jest połyskiem mocnym, dobra łupliwość w dwóch kierunkach, wysoka twardość oraz jasne zabarwienia ( Rys. 1 ), [1], [6]. W skałach magmowych skalenie dość często występują w kryształach automorficznych lub hipautomorficznych (zob. Struktury skał magmowych ). Skalenie powszechnie tworzą formy zbliźniaczone. Plagioklazy występują głównie w formach bliźniaków wielokrotnych, podczas gdy skalenie potasowe w formach bliźniaków dwukrotnych (zob. Pokrój minerałów i forma skupień ). Inną cechą typową dla skaleni jest tworzenie kryształów o budowie pasowej, gdzie jądro skaleniowe obleczone jest serią koncentrycznych powłok ( Rys. 4 A), [2], [6]. Zwykle jądro jest ciemniejsze, zbudowane jest ze skalenia wapniowego, a powłoki okalające występują w sekwencji jaśniejących barw i odpowiadają składem skaleniom z większą zawartością sodu ( Rys. 4 A). Budowa pasowa jest dobrze widoczna w większych kryształach.

Podział na różne typy łupków prowadzony jest ze względu na obecność charakterystycznego minerału, nadającego skale metamorficznej szczególne cechy, które zaznaczają się w jej obrazie makroskopowym. Minerał ten, zwany indeksowym, może być dominujący w skale, jak kwarc w łupkach kwarcytycznych, czy talk w łupkach talkowych. Może też stanowić jeden ze składników charakterystycznych, jak grafit, który w łupkach grafitowych jest minerałem akcesorycznym, czy chloryt, który występuje równorzędnie lub podrzędnie z kwarcem w łupkach chlorytowych.

W 1856 r. francuski inżynier Henry Darcy sformułował wzór, w którym została określona prędkość przepływu v:

Polimery naturalne wykazują liczne i pożądane cechy, do których należą: duża liczebność, plastyczny charakter, biodegradowalność, a co za tym idzie biostabilność i biokompatybilność. Oznacza to, że polimery naturalne sprzyjają adhezji komórek i nie wywołują skutków ubocznych, w tym cytotoksyczności i odpowiedzi antygenowej w kontakcie z organizmami żywymi oraz wykazują względnie długi okres życia. Wiele naturalnych polimerów (jak np. kolagen, żelatyna, alginian, itd.) tworzy także hydrożele. Dzięki tym własnościom polimery naturalne znalazły zastosowania m.in. w kontrolowanym dostarczaniu genów i leków (umożliwiają zminimalizowanie strat leku i ograniczają toksyczność leku względem zdrowej tkanki), czy w medycynie (do regeneracji kości lub w terapiach antynowotworowych (np. chitozan niszczy błonę komórek nowotworowych (mięsaka i raka wątroby) indukując ich apoptozę). Dodatkowo, kauczuk, chitozan, kwas alginowy czy białko można przekształcić we włókna w odpowiednim procesie formowania włókien.

Jak wynika z naszego codziennego doświadczenia w ruchu obrotowym ważna jest nie tylko wartość siły, ale to gdzie i pod jakim kątem jest ona przyłożona. Na przykład, drzwi najłatwiej jest otworzyć przykładając siłę na ich zewnętrznej krawędzi i pod kątem prostym do płaszczyzny drzwi. Siła przyłożona wzdłuż płaszczyzny drzwi jak i siła przyłożona w miejscu zawiasów nie pozwalają na ich obrót. Dla ruchu obrotowego wielkością, która odgrywa rolę analogiczną do siły w ruchu postępowym jest moment siły (tzw. moment obrotowy) \( \boldsymbol{\tau} \), zdefiniowany następująco:

a po podstawieniu \( {U_{{x}}'=\frac{\mathit{\Delta x'}}{\mathit{\Delta t'}}} \) oraz \( {U_{{x}}=\frac{\mathit{\Delta x}}{\mathit{\Delta t}}} \)

Niezwykle trudno przedstawić grupę najmłodszych millenialsów, urodzonych na przełomie wieku XX i XXI, a także później i nazywanych generacją Z, post-millenialsami, „cyfrowym pokoleniem”, a także generacją C (connect, communicate, change), „pokoleniem @”, czy „pokoleniem N” (net). Przedstawiciele tej grupy nie znają świata bez internetu, a Polacy urodzeni w tym okresie nie pamiętają czasu, kiedy nasz kraj nie stanowił części Unii Europejskiej. Prowadzą równoległe życia na forach społecznościowych i w grach. Nie widzą różnic między życiem on- i offline. Są nastawieni na automatyzację, którą traktują jako naturalny proces. Chętnie uczą się sami i przy wsparciu technologicznych narzędzi, a także alternatywnych metod. Nie lubią klasycznych lekcji i wykładów. Niezwykle za to cenią sobie elastyczny czas pracy i niekonwencjonalne zajęcia. Jak każde młode pokolenie, również generacja post-millenialsów wypracowała własny język, często bardzo specjalistyczny, np. związany z praktykami informatycznymi, którego nie rozumieją starsze pokolenia.

Skutki rezonansu mogą być zarówno pozytywne jak i negatywne. Z jednej strony staramy się wyeliminować przenoszenie drgań na przykład z silnika na elementy nadwozia w samochodzie, a z drugiej strony działanie odbiorników radiowych i telewizyjnych jest możliwe dzięki wykorzystaniu rezonansu elektrycznego. Dostrajając odbiornik do częstości nadajnika spełniamy właśnie warunek rezonansu. Zjawisko rezonansu jest bardzo rozpowszechnione w przyrodzie.

Jeżeli praca nieobjętościowa nie jest wykonywana, \( W_{el} = 0 \) i proces przebiega przy stałym ciśnieniu (proces izobaryczny), to:

Polimeryzacja na granicy faz może przebiegać z udziałem mieszania lub bez mieszania. Jeżeli podczas reakcji polimeryzacji zastosujemy mieszanie, zwiększa się powierzchnia międzyfazowa co skutkuje wyższą wydajnością procesu. Jeżeli chcemy otrzymać polimer w postaci kapsułek, wielkość kapsułek zależy od szybkości mieszania [3]. Polimeryzacja na granicy faz wykazuje wiele zalet:

Pierwsze trzy segmenty nie funkcjonują odosobniono, zachodzą bowiem między nimi różne relacje i powiązania (Rys. 2). Dlatego to na nich będzie skupiona uwaga w danym podręczniku. Skrótowo natomiast zostanie poddany analizie rynek depozytowo-kredytowy, z uwagi na ten fakt, że jest on szczegółowo opisany w podręcznikach z bankowości.

Założył on, że fotony (jak cząstki) zderzają się z elektronami swobodnymi w bloku grafitu. Podobnie jak w typowych zderzeniach (np. kul bilardowych) zmienia się w wyniku zderzenia kierunek poruszania się fotonu oraz jego energia (część energii została przekazana elektronowi). To ostatnie oznacza zmianę częstotliwości i zarazem długości fali. Sytuacja ta jest schematycznie pokazana na Rys. 3.

Pierwsza część podręcznika przytacza krótką historię rozwoju gospodarczego i wprowadza Czytelnika w świat finansów. Ponieważ każda gospodarka składa się z dwóch sfer – sfery realnej (produkującej dobra i świadczącej usługi) oraz sfery finansowej (obsługującej podmioty sfery realnej i finansowej), to kolejne dwie części poświęcono roli, strukturze i mechanizmom sfery finansowej oraz gospodarce finansowej typowych przedstawicieli sfery realnej (przedsiębiorstw). Na pierwszą część składają się dwa rozdziały:

Ponieważ \( \hskip 0.3pc \Delta\Phi(y-x)=0\hskip 0.3pc \) dla \( \hskip 0.3pc y \in \Omega_ {\varepsilon},\hskip 0.3pc \) ostatni wzór możemy zapisać w postaci

Okazuje się ponadto, że spin jest skwantowany przestrzennie i że dla danego stanu orbitalnego są możliwe dwa kierunki spinu czyli, że rzut wektora spinu na oś \( z \) może przyjmować tylko dwie wartości co określa spinowa liczba kwantowa \( s \), która może przyjmować dwie wartości \( s \) = ± ½.

W wekslu trasowanym wystawca (trasant) zleca trasatowi zapłatę wymienionej sumy pieniężnej na rzecz remitenta (posiadacza weksla, wierzyciela). Dopiero po akceptacji weksla przez trasata (który staja się akceptantem) staje się on głównym dłużnikiem wekslowym.

Średnią skalę zdjęcia lotniczego \(\frac {1}{m}\) liczy się względem płaszczyzna odniesienia (Rys. 3):

W analizie zmian w czasie w okresie wieloletnim baza porównań może być stała (porównujemy zawsze do tego samego roku) lub zmienna (do roku poprzedzającego). Tempo zmian i indeks dynamiki są lepsze od przyrostu absolutnego w tym sensie, że pokazują relatywne zmiany w czasie. Jednak powstaje problem przy tempie zmian i wskaźniku dynamiki, kiedy porównywane wielkości przyjmują wielkości zero lub przynajmniej jedna z nich jest ujemna (np. w roku bazowym występuje strata netto, a w roku badanym zysk netto). W drugim przypadku można wykorzystać wartości bezwzględne.

Specyficzna forma moreny powstaje w środowisku wodnym. Wytapiany z lodowca materiał talasoglacjalny jest deponowany wspólnie z materiałem właściwym dla środowiska sedymentacyjnego. Takie osady nazywane są morenami subakwalnymi (podwodnymi) [2], [9]. Powstają na dnie zbiorników, do których wpływają lodowce szelfowe lub jęzory lodowcowe.

Weksel własny zawiera przyrzeczenie jego wystawcy do zapłaty wymienionej na nim sumy pieniężnej. W tym przypadku to wystawca weksla jest głównym dłużnikiem wekslowym.

Inne formy skał osadowych powstają przez depozycję materiału, która koncentruje się na ograniczonym obszarze. Powszechne w przyrodzie są formy liniowe, czyli wąskie i wydłużone, które przyjmują kształty wałów, pręg, jęzorów (powstają podczas, np. depozycji fluwialnej, osuwiskowej lub lodowcowej). Przy zasilaniu punktowym (np. podczas osypywania lub obrywów) tworzą się zwarte formy, będące miejscowym nagromadzeniem materiału, tj. stożki i kopuły (Rys. 4). Stożki to formy swobodne lub przystokowe, są w przekroju poprzecznym trójkątne, a ich miąższość ulega redukcji na krótkim dystansie. Tworzą się przez nagromadzenie materiału klastycznego. Kopuły są formami wypukłymi, zwykle obłymi w planie. Powstają przez swobodną depozycję klastyczną lub chemiczną, lub przez swobodny wzrost form organicznych, np. raf lub bioherm.

W przeciwieństwie do ciśnienia statycznego, ciśnienie kierunkowe wywołują ruchy górotwórcze i związane z nimi ruchy tektoniczne ( Rys. 3 ), [5], [6]. W płytkich strefach skorupy ziemskiej ciśnienie kierunkowe prowadzi do kruszenia i mielenia skał. Silne oddziaływanie ciśnienia kierunkowego prowadzi do powstania minerałów stressowych (np. dysten, łyszczyki, chloryty) i tekstur kierunkowych (laminacja, foliacja, lineacja)( Rys. 4 ), [5], [3], [2], [7], [8].

Czerty są konkrecjami upodobnionymi kolorystycznie i strukturalnie do skały otaczającej (Rys. 3). Powstają zwykle przez przesycenie krzemionką luźnych osadów węglanowych. Rozkład krzemionki w czertach jest różny. Skały o mniej więcej równomiernym rozkładzie są wewnętrznie jednorodne, natomiast w czertach o nierównomiernym rozkładzie występują obszary wzbogacone w krzemionkę, zwane jądrowymi, które otoczone są przez strefy ze zwiększoną ilością składnika pozakrzemionkowego, czyli skały otaczającej. Czerty mają zróżnicowane kształty. Występują w formach konkrecyjnych regularnych, które są w zarysie okrągłe lub owalne lub tworzą formy niesymetryczne.

Kolejny etap rozpoczęło wynalezienie filmu i kinowej emisji, które spowodowało powstanie pierwszej widowni masowej. Pokaz filmowy zawsze był taki sam i dlatego zapewniał bardzo dużej ilości odbiorców identyczne przeżycie estetyczne i emocjonalne. Pozwoliło to na przekroczenie ograniczenia czasu i przestrzeni odbioru przekazu. Pokazało to, że media masowe mogły docierać do bardzo dużej liczby odbiorców, rozproszonych niemal po całym kraju, a nawet świecie. W odpowiedzi na ten fenomen Herbert Blumer (1939) stworzył ramy teoretyczne w ramach, których zdefiniował widownię medialną jako masę [2].

Tymczasem dla soczewek w rzeczywistych układach optycznych mamy do czynienia z aberracjami to jest ze zjawiskami zniekształcającymi obrazy i pogarszającymi ich ostrość.

W zależności od dominującego materiału podlegającego przemieszczeniu, wyróżnia się różne typy litologiczne spływów, najczęściej występują:

Żeby obliczyć pracę wykonaną przez zmienną siłę trzeba albo umieć obliczyć całkę (ewentualnie poszukać rozwiązania w tablicach), albo umieć obliczyć pole powierzchni pod krzywą, co w szczególnych przypadkach nie jest trudne.

Znajomość zagadnień związanych z szeroko rozumianym pojęciem energii jest konieczna dla wszelkich rozważań zarówno technologicznych, ekonomicznych, ekologicznych jak i społecznych. Żeby się o tym przekonać wystarczy sprawdzić jak istotną pozycją w budżecie domowym stanowią wydatki związane z zapotrzebowaniem na energię (zakupy żywności, opłaty za prąd, gaz, ogrzewanie czy paliwo do samochodu).

Fosforen – pojedyncza warstwa fosforu czarnego, to grafenopodobny materiał 2D o doskonałych właściwościach transportu ładunków, transportu termicznego i właściwościach optycznych.

Przejścia oscylacyjne (przejścia między stanami elektronowo-oscylacyjnymi) dostępne dla spektroskopii IR podlegają zasadzie wyboru, zgodnie z którą musi nastąpić zmiana momentu dipolowego podczas drgań cząsteczki. Dlatego np. drgania symetryczne, w czasie których nie następuje zmiana momentu dipolowego, a następuje zmiana polaryzowalności cząsteczki, są wykrywane tylko metodą RS ( Rys. 2 ). Grupy polarne, takie jak: grupa karbonylowa ( \( {>}{C}{=}{O} \)), hydroksylowa ( \( {–}{O}{H} \)), czy aminowa ( \( {–}{N}{H}{_2} \)) ze względu na dużą zmianę momentu dipolowego w stanie podstawowym wykazują silne pochłanianie promieniowania IR przy charakterystycznych częstościach. Natomiast grupy niepolarne, takie jak: \( {C}{–}{C} \), \( {C}{=}{C} \) czy \( {C}{≡}{C} \) ze względu na dużą zmianę polaryzowalności w stanie podstawowym wykazują silne rozpraszanie Ramana przy charakterystycznych częstościach. Rys. 2 podaje zakres występowania drgań charakterystycznych grup atomów.

Na Rys. 1 pokazany jest efekt wywołany przemieszczaniem źródła pola magnetycznego (magnesu) względem nieruchomej przewodzącej pętli (obwodu).