text
stringlengths 0
600k
|
|---|
Passau (; ) is a city in Lower Bavaria, Germany. It is also called the Three River City because there are three rivers in the city.
References |
Forceville-en-Vimeu is a commune. It is in Hauts-de-France in the Somme department in north France.
References
Communes in Somme |
Polgár is a Hungarian name which may refer to:
Judit Polgár, the strongest-ever woman chess player.
Susan Polgar, the former Women's World Chess Champion. |
Calvinism belongs to the Reformed tradition of Protestantism. This tradition goes back to John Calvin and other theologians.
Important Calvinists from Europe include: Martin Bucer, Heinrich Bullinger, Peter Martyr Vermigli, and Huldrych Zwingli, and from England, reformers Thomas Cranmer and John Jewel. Because John Calvin had great influence and played an important role in the confessional and ecclesiastical debates throughout the 17th century, the tradition generally became known as Calvinism.
Today, this term also means the doctrines and practices of the Reformed churches, of which Calvin was an early leader, and the system is perhaps best known for its doctrines of predestination and total depravity.
Historical background
John Calvin's international influence on the development of the doctrines of the Protestant Reformation began at the age of 25, when he started work on his first edition of the Institutes of the Christian Religion in 1534 (published 1536). Alongside the work he contributed to confessional documents for use in churches, Calvin's beliefs and practices left a direct influence on Protestantism. He is only one of many people to influence the doctrines of the Reformed churches, but he eventually became one of the most prominent theologians.
The rising importance of the Reformed churches, and of Calvin, happened in the second phase of the Protestant Reformation, when evangelical churches began to form, after Martin Luther, another important Reformer, was excommunicated from the Roman Catholic Church. Calvin was a French exile in Geneva. He had signed the Lutheran Augsburg Confession in 1540, but his importance came from the Swiss Reformation. This was not Lutheran, but followed Huldrych Zwingli and then Calvin.
True Calvinism (historical Calvinism) does not teach that God chooses who will be saved and who will not be saved. Instead, it teaches that for God's own glory, He recreates men with a new nature - a nature that loves God and hates sin - instead of men keeping their old nature, as if they kept their old nature, they would not want to follow God. Historical Calvinism also teaches that if God did not choose to save someone, there would be no-one to be saved.
The spread of Calvinism
Although much of Calvin's practice was in Geneva, his publications spread his ideas of a reformed church to many parts of Europe. Calvinism became the theology of most Christians in Scotland (see John Knox), the Netherlands, and parts of Germany, and was influential in France, Hungary, Transylvania, and Poland. Calvinism was popular as well for some time in Scandinavia, especially Sweden, but was rejected in favor of Lutheranism after the synod of Uppsala in 1593.
Most settlers in the American Mid-Atlantic and New England were Calvinists, including the Puritans and Dutch settlers of New Amsterdam (New York). Dutch Calvinist settlers were also the first successful European colonizers of South Africa, beginning in the 17th century, who became known as Boers or Afrikaners.
Some of the largest Calvinist communions were started by 19th and 20th century missionaries; especially large are those in Korea and Nigeria.
Resources
John Wesley (2001). Calvinism Calmly Considered.
C. Gordon Olson (2002). Beyond Calvinism and Arminianism: An Inductive, Mediate Theology of Salvation. Global Gospel Publishers.
Other websites
"Calvinist Childrearing Methodology" from A Study of the First Maternal Association of Utica, New York, 1824-1833 by Elizabeth Shanklin
"The Impact of Calvinism on Sixteenth Century Culture" 1967 By Dr. W. Stanford Reid
Calvinist websites
Center for Reformed Theology and Apologetics - offers many materials from a Calvinist perspective.
Monergism - classic articles and resources; claims to have the largest collection of Reformed/Calvinist resources on the Internet.
Calvinism Index by Colin Maxwell
Calvinism and other theological systems
What is Calvinism? - A Summary of the Presbyterian Religion.
Calvinism & Arminianism - a brief comparison of Calvinism and Arminianism from The Five Points of Calvinism - Defined, Defended, Documented by Steele
John Calvin
Christian movements and denominational families
Protestant Reformation |
Zamboanga City (Chavacano: Ciudad de Zamboanga; ) is a city in Mindanao, Phillippines. It is the sixth-largest city of the Phillippines.
Zamboanga City is called the "Sardines Capital of the Philippines". This is because 9 of the 12 sardine companies in the country are in the city. Other names for the city are "Asia's Latin City" and "City of Flowers".
The city of Zamboanga is politically divided into 98 barangays or barrios.
Many landmarks are in the city. These include:
Fort Pilar
Great Santa Cruz Island
Pasonanca Park
Pasonanca Natural Park
Other websites
Cities in the Philippines |
<p>I am trying to detect when a UISwitch it on / off</p>
<pre><code>// .h
IBOutlet UISwitch *privateSwitch;
@property (nonatomic, retain) IBOutlet UISwitch *privateSwitch;
//.m
@synthesize privateSwitch;
privateSwitch = [[UISwitch alloc] init];
howToDisplay = @"no";
// In my cellForRowsAtIndexPath
UISwitch *privateSwitch = [[UISwitch alloc] initWithFrame:CGRectMake(199, 8, 0, 0)];
[privateSwitch addTarget:self action:@selector(switchToggled:) forControlEvents: UIControlEventTouchUpInside];
[cell.contentView addSubview:privateSwitch];
if ([howToDisplay isEqualToString:@"no"]) {
[privateSwitch setOn:NO animated:NO];
} else {
[privateSwitch setOn:YES animated:NO];
}
- (void) switchToggled:(id)sender {
if ([privateSwitch isOn]) {
NSLog(@"its on!");
howToDisplay = @"yes";
[formDataTwo removeAllObjects];
[formTableView reloadData];
[privateSwitch setOn:YES animated:YES];
} else {
NSLog(@"its off!");
howToDisplay = @"no";
[formDataTwo removeAllObjects];
[formDataTwo addObject:@"Facebook"];
[formDataTwo addObject:@"Twitter"];
[formDataTwo addObject:@"Flickr"];
[formDataTwo addObject:@"Tumblr"];
[formDataTwo addObject:@"Email"];
[formDataTwo addObject:@"MMS"];
[formTableView reloadData];
[privateSwitch setOn:NO animated:YES];
}
</code></pre>
<p>}</p>
<p>However, when I switch it on, it will say it's off. What gives?</p>
<p>Thanks.</p> |
Deaths
August 30 – King Sancho III of Castile |
Gambling is a contest where a player bets on the result of an event. The bet is generally in the form of money. The rules and the amount of money bet have to be decided on before the event happens.
History
Playing cards appeared in the 9th century AD in China. Records trace gambling in Japan back at least as far as the 14th century.
Poker, the most popular U.S. card game associated with gambling, derives from the Persian game As-Nas, dating back to the 17th century.
The first known casino, the Ridotto, started operating in 1638 in Venice, Italy.
Types
There are three variables common to all gambling.
The amount of the bet.
The predictability, or probability, of something that would happen in the event.
The odds agreed upon by the players.
There are many types of gambling. Casino games, sports betting (especially horse racing), and state lotteries are some of the most common forms of gambling. Investments, such as stocks, bonds and real estate, are also sometimes considered forms of gambling. Generally, the odds are not in favor of the gambler.
Issues
Many people gamble for fun and entertainment. For others it becomes an addiction and a financial burden. Gambling addiction is a serious mental health issue that can become life-threatening. People with a gambling problem should seek help. Research shows that older people are more vulnerable and how the brain can get addicted to gambling.
Rules
Gambling regulation differs in different countries. Some have established specific legal institutions. However, some countries have only overseeing laws. A well-known executive institution is The Gambling Commission in the UK. Its main function is controlling commercial gambling in partnership with people in charge of licensing. An example of strict ruling is the Gambling Law in the USA. The law decides gaming rules for local, state, and federal businesses. In the United States, gambling is restricted almost everywhere, except in Las Vegas and in Atlantic City, New Jersey. New Jersey, legalised online gambling and poker in November 2013.In 2018, Swiss citizens voted that gambling should also be allowed on the Internet in the future. A convincing 73% voted in the referendum, in which 1.8 million Swiss people took part. The new Gaming Act was put into effect by the Federal Gaming Board on January 1, 2019. Since then, it has been completely legal for Swiss citizens to play games of chance on the Internet.
In some places, such as mainland China, gambling is illegal. Chinese people cannot do so inside their country, so they go outside of it, such as to Macau, which is known as the "gambling capital of the world" because of its many big casinos. Other countries and local governments, such as Hong Kong, have some kind of gambling control board to make sure people don't gamble too much while allowing them to gamble.
Gambling has been banned in Brazil since 1946.
References
Other websites
Gambling legislation and regulations |
The term robber baron was first used in the 12th and 13th centuries to describe rich men who lived in large castles along major transportation rivers, like the Rhine in Europe. They would send ships out onto these rivers to stop anybody who was traveling through who did not know better and collect a tax from them on any money or goods on these ships. They were not officially allowed to collect these taxes. It was only the Holy Roman Emperor who could decide what taxes to be charged, how much and who could charge it.
Second, it is a slang term used of certain rich and ruthless industrialists and bankers, especially in the late 19th and early 20th century U.S.A.
History of Germany
People |
<p>I have got an email multipart message object, and I want to convert the attachment in that email message into python file object. Is this possible? If it is possible, what method or class in Python I should look into to do such task?</p> |
<p>I am working on Decrypt Password and I stuck on this error:</p>
<blockquote>
<p>String cannot be of zero length. Parameter name: oldValue</p>
</blockquote>
<p>Kindly help on this error or suggest me another program for decryption.</p>
<p>Here is the full code:</p>
<pre><code>string decryptpwd = string.Empty;
UTF8Encoding encodepwd = new UTF8Encoding();
Decoder Decode = encodepwd.GetDecoder();
byte[] todecode_byte = Convert.FromBase64String(encryptpwd.Replace("+",""));
int charcount = Decode.GetCharCount(todecode_byte, 0, todecode_byte.Length);
char[] decode_char = new char[charcount];
Decode.GetChars(todecode_byte, 0, todecode_byte.Length, decode_char, 0);
decryptpwd = new String(decode_char);
return decryptpwd;
</code></pre> |
Digitized by the Internet Archive
in 2013
http://archive.org/details/foirceadulaithgh1783west
Foirceàdul Aith-ghearr
C E A ■ S N U I G H E,
Air tus air na orducha le
Coi-thionnal nan Diaghairibh ag
Niar-mhinisteir, ann an
-S A S G A N;
Leis an d'aontuigh
Ard-sheannadh Eaglais na
H A L B A N N,
Chum a bhith na chuid eigin d'aon-mhodh Crabhuidh
eidir Eagiaiftibh CHRIOST ann fna tri RIOGHACH-
PAIBH.
Air na chur na Gailic le Seannadh
EARRA-GHAIDHEAL
Asns anois cuid do mhearrachdaihh a Chlo-bhualaidh a!r
nan Leafacha chum maìth Coitcheann GAIDHEAL-
TACHD ALBA. Clo bhuaik' fa Ghallic n' darra Uair.
- Enterfd i n Stationers Hall.
Clodh-hhuaik' agus r'an Reic le Anna Orh,
Leabhair-reiceauoir. Aun
GLAS-GHO, MDCCLXXXIIL
An A B C Rhomanach.
A a bcdefghijklmno
p q r f s t u v w x y z &.
ABCDÈFGHIJKLMNÒP QJt STUf
VWXYZ&.
Aabcdefghijklmnopqrfstvivwxyz&.
/^y^. ib fk ffi ft fi fi ff ff fl fl ffi ffi ffl.
,•■•■' v^ 5
^ v^/ y/« A B C Eiddeilteach.
" CDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXrZò.
A ah c d efg h i j k l m n o p q r J$j t u v nv x y zò»f
ajbjk/hjìfifijffjififfiffl
Na Bhuelibh. Na Confonantaibh.
aeiouy. bcdfghjklmnpqrfstvwxz.
NaPuiijc. ,5:.?!-)C§*ttH-
Ab eb ib ob ub Al el il ol ul,
ac ec ic oc uc an en in òn un
ad ed id od ud ar er ir or ur
af ef if of uf as es is os us
Leabhar aith-ghearr nan Cei/t.
I. C. f^REUD is crioch araid do'n Du'ine?
V^l F. Is i is crioch araid do'n Duine
Dia do Ghlòracha, agus do Mhealtuin gu
futhain.
2. C. Greud i an Riaghail a thug Dia Dhuin->
ne d'ar teagafg chnirìs gu feadamaid eifin do
ghlorachay agus do mhealtuin?
F. Is e focall Dhe (ata air na chur fios
anri; a Scrioptuiribh an tfein-tiomnuidh, a-
gus an Tiomna-nuadh) amhain is Riaghail
Dhuinne d'ar teagafg chum's gu feadamaid
eifin do ghloracha, agus do mhealtuin.
3. C. Creud ata na Scrioptuiribh gu h araid
<*gteagafg?
F. Ata na Scrioptuirìbh gu h' araid ag
teagafg, gach ni is coir do'nDuine chreidfm
timchiollDhe,agus an dleafdanas ataDia ag
iarruidh air an Duine.
4. C. Creud e Dia?
F. Dia is Spiorad e, ata neimh-chrioch-
1 nuigheach, Bith-bhuan, neimh-chaochla-
dach, ann na Bhith, a Ghliocas, a Chum-
hachd, aNaomhachd, aCheartas, aMhaith-
eas, agus Fhirinn.
5. C. An bheill tuille Dee antiach a h aon?
A o #
( 4 )
F. Ni bheil ach a h aon amhain, an Dia
beo fior.
6. C. Ca ilon Pearfa atafan Diadhachd ?
F. Ata tri Pearfa ian Diadhachd, an t I
Athair, aaMac, agus an Spiorad-naomh: |
Agus an triarfa is aon Dia iad ionnan ann a '
natur, coimh-meafs ann a Curahachd, agus
ann an Gioir.
■ 7. C. Creud iad orduigh DeP
F. Is iad, orduighe De a run-fiorruìdhe,
doreirComhairle a thoille,leisan d'orduigh
fe ro'-laimh c'hum a ghloire fein, gach ni
thig gu crich.
8. C. Cionnas ata Dla ag cur orduighe an
gniomh ?
F. Ata Dia ag cur orduighe ann gniomh
- ann oibribh an Chruthaigh, agus anFhre-af- '
dail.
9. C. Creud is Obair an Chruihaigh ann?
F. Is i Obair an Chruthaigh, Bìa do
dheanadh nan uile nithe do neimh-ni, le
Focal a Cumhachd, ann feadh fe laethe,
agus iad uile ro-mhaith.
10. C. Cionnas do Chruthaigh Dia an Duìne?
F. Du Chruthaigh Dia an duiiie, Fear^ •
agus Bean, do reir laomhaigh fein, ann ec-
las, Finnteachd, Naomhachd, le uachdra- |
nachd os-cionn nan Creatuiribh.
C 5 ]
■Jtl.fi Creud iad Oihridh-frsafdail De?
F. Is iad Oibridh Freafdail De, gu bheil
fe ag coimhid, agus ag Riaghladh nan uile
Chreatuiribh, le'n uile Ghniomharaibh, gu
ro-naomha, gu ro-ghlic, agus gu ro-Chum-
hachdach.
12. C. Creud -e an gn'wmb araid Freafdail do
rinn Dia do thaoibh an Duine fan Jìciid aihi do
Chruthuicheadh e?
F. An t am do ChruthaighDia an duine*
do rinn fe Coi'-cheangal beatha ris, ag iar-
ruidh umlachd iomla4i air mar Chumh-
nant ; agus ag toirmffg Dho ni air bith ithe
do Chraoibh Eolais maith agus uilc, faoi
Phein a Bhais.
13. C. An dfhan air cead-fmftr afiftfan chead
Jlaid ann do Chruthuicheadh iad?
F. Air bhith d'ar ceadfmfirìbh air am
fagail gu faoirfe an toille fein, do thuitea-
dar o'n flaid ann do Chruthuicheadh iad
le peacadh ann aghaidh Dhe.
14. C. Creud e Peacadh?
F. Is e peacadh brifeadh Lagh Dhe.
15. C. Cìa e an Peacadh leis a?i do thuit air
Ceadfwftr o'nfaid ann dp Chruthuicheadh iad?
F. Do b'e an Peacadh leis an do thuit
air Cead-finfir o'n ftaid ann do Chruthuich-
( 6 )
eadh iad, gu d'ith fiad an meas-toirmifgt*.
16. C. An do thuit an Cinneadh daonna uilc
ann a Cead pheacadh Adhamh?
F. O do bhith an Coi' cheangal air na
dheanadh re Adhamh, ni amhain air a fhon
fein, ach ar-fon a fhliochd: Ume fm, an
Cinneadh-daonna uile do thainic anuas
uaidh, tre geinnilleacha gnathaicht', do
pheacuidh iad ann-fan, agus do thuit fiad
maille ris ann fan chead-feachran.
17. C. Creud i an Jìaid ann d'tug an leagadh
ud an Cinneadh daonnai^t^
F. Do thug an leagaclh ud ad Cinneadh-
daonna, gu ftaid peacaidh, agus truaighe.
18. C. Creud e peacadh na Jìaid ftn ann da
thuit an Duine? \
F. Trid an lèafaidh ud, ata an Duine
faoi chionta chead-pheacaidh Adhamh, faoi
eafhhuidh na cead-fhirinteachd, faoi thru^
ailleachd a natuir gu h iomlan (d'on goir-
rear gu Coitchean Peacadh-gein agus faoi
gach uile Pheacadh-gniomh ata ag geintin
uaidhe fm.
19. C. Creud ì truaighs na Jìaid fin ann do
thuit an Duine?
F. Trid an leagaidh ud, do chail an Cin-
neadh-daonna uile an co'-chomunn re
Dia, ataid faoi Fheirg agus MhallachaDhe
( 7 )
agus mar fm, ataid faoi gach uile thruaighe
fan bheathuidhs', fo'n Bhas fein, agus faoi
Phiantaibh Ifrionn gu fiorruidhe.
20. C. An dfhag Dia an Cinneadh-daonna uil-
e do bhi cailte ann Jìaid peacaidh agus truaighe?
F. Air tagha do Dhia da ghean maith
fein, roimh thoifeach an t fhaoghail, cuid
eigin do naDaoine chum na beatha-futhain,
do rinn fe Coi'-cheangaKgrafa reu, d'an
Saoradh O ftaid an Pheacaidh, agus na
Truaighe, agus d'an tabhairt gu flaid
Slanuighe trid Fear-faoruidh.
2 1 . C. Cia e is Fear-faoruidh do Phobull taghta^
De?
F. Is e k aon Fhear-faoruidh do Pho-
bull taghta De, an Tighearna Iofa Crioft
amhain, neach air bhith dho na Mhac Sior-
ruidhe do Dhia, do rinneadh e na Dhuine
agus mar-fm ata fe ag fantain na Dhia, a-
gus na Dhuine, ann daNatur eidir-dheal-
ìuicht agus ann aon phearfuin am feafl.
22. C. Air bhith do Chriofì na Mhac do Dhiay
cicnnas do rinneadh e na Dhinne?
F. Do rinneadh Crioft Mac Dhe na
Dhuinne, le Corp-fior, agus anam-riafonta
do ghabhail chuige fein, air bhith dho ìe
Cumhachd an Spiorad-naoimh air na ghab-
A4
( 8 )
hail am Broinn Mhuire na h Oighe, agus
air a bhreith le, gidheagh as fheugmhais
peacaidh.
23. C. Cia iad na h Oifigeadha ata Criojì ag
cur an gniomh màr air Fear Saoruidh ne,
F. Ata Crioft mar air Fear-Saoruidh-ne
ag cur ann gniomh Oiiigeadha Faidh,
Sagairt, agus Paogh, araon, ann ftaid an
Iriiliche, agus an Arduiche.
24. C. Cionhas atà Criofì ag cur Oifig Faidh
ann gniomh?
F. Ata Crioft ag cur Oifig Faidh ann
gniomh, ann toill De chum air Slanuighe
f hoilfeacha dhiiinn, le na Fhocal, agus le
na Spiorad.
25. C. Cionnas ata Criojl ag cur Oifig &?-
gairt ann gniomh ì.
F. Ata Crioft ag cur Oifig Sagairt ann
gniomhj ann e-fein do thabhairt fuas aon-
uair na iobairt do dhioladh Ceartais De;
agus do dheanadh air reitigh re Dia ; agus
ann gnath-eidir-ghuidhe do dheanadh air
ar-foinne.
26. G* Cionnas ata Criofi ag cur Oifig Riogh
ann gniomh P
F. Ata Crioft ag cur Oifig Riogh ann
gniomh, le finne do cheanfacha dho fein,
( 9 )
do riaghladh, agus do fheafamh, agus le
cofg do chur air na h uilidh is naimhde
dho fan agus Dhuirine.
27. C. Cia iad na nithe ann an roibh Crìcjì aìr
na Irifpleacha?
F. ì)o bhi Chriofl air na Irifhleacha ann
a bhith air a bhreith, agus fm ahn an ilaid
ifeal, air na dheanadh fo'n Lagh, ag doll
fo gach truaighe na beathafa, fo fheirg
Dhe, agus fo Bhas malluicht' na Croiche,
ann 3 bhith air na adhlacadh, agus ag fuir^-
reàchd fo Chumhachd an bhais re feall.
28. C. Cia iad na nithe amì a roibh Criojl ak
ma Ardacha?
F. Do bhi ChriofT: air ha Ardacha ann a
aifh-eirigh O naMarbhuibh air an treas la,
ann a dholl fuas air Neamh, ann a muidhe
air Deas-laimh Dhe an Athair, agus ann a
theachd do thabhairt breitheamhnas aii
t fhaoghal ann fan la-dheirreanach.
29. C. Cionnas atamaid air ''nar deanadh anr.
'nar luchd Co pairt d'on t faoirfe do chòìfm Cricjì?
F. Atamaid air *nar deanadh ann 'riar
fuchd Co'-pairt d'on tfaoirfe do choifia
Crioft, leis an t faòirfe fm a chur rinn;-
gu heif eachdach le naSpiorad naomha fart,
A 5
( io )
30. C. Cionnas ata an Spiorad ag cur rinne
na faoirfe fin do choifin Criofl?
F. Ata an Spiorad ag cur rinne na faoir-
fe fin do choifm Chriofl, le Creideamh
oibreacha ionnain leis an bheil fe Var
Coi cheangal re Criofl ann air Gairm eif-
eachdach.
3 1 . C. Creud is Gairm eifeachdach ann ?
F. Is Gairm eifeachdach ann, obair
Spioraid De, leis an bheil fe ^gar fagail
ris ionnain fein am peacadh, agus truaighe,
ag Soilfeacha air 'nintinneadh ann eolas
Chrioft, ag ath-nuadhacha air toille, agus
air a lorg fm 'gar deanadh deonach agus
comafach air Iofa Crioll a dhìu-ghab-
hail chugain, mar ata fe air na thairgfe
^^1111111' gu faor ann fanvt foifgeul.
32. C. Cia iad na Sochaìr ata an droing ata
air nan Gairm gu h Eifeachdach ag faghail fari
bheathuidhs* ?
F. Is fiad na fochair ata an druing fin
ag faghail fan bheathuidhs', Firinneacha,
Ùchdmhacachd, agus Naomhacha; agus
gach uille Shochair ata ag fruthagh uatha
ian bheathuidhs'.
33. C. Creud is Firineacha ann?
F. Is e Firinneacha gniomh faor ghrafa
( II )
De, lels an bheil fe ag maitheamh dhyinn
air 'nuille pheacaidh, agus ag gabhail rinne
mar Fhirinnibh ann na fhianaifh fein, agus
lìn amhain ar-fon Firinteachd Chrioft air
na mheas dhuinne, agus air a ghabhail
chugain le Creideamh amhain.
34. C, Creud is Uchd-mhacachd ann?
F. \s i an Uchd-mhacachd, gniomh
faor ghrafa De, leis an bheil Sinn air ar
gabhail ann aireamh Chloinne De, agus
leis an bheil coir againn air gach uille
Shochairibh, agus urram abhuirineasdoibh.
35. C. Qreuàis Naomhacha annì
F. An Naomhacha is obair faor-ghrafa.
De e, leis an bheil finn air ar 'n ath-nu-
adhacha fan Puine gu h iomlan do. reir
Fioghrach Dhe, agus air ar deanadh com-
afach ni is mo, agus ni is mo, chum
bafacha do pheacadh, agus chum bhith beo
do'n Fhirinteachd.
36. C. Creud ìad na Sochair ata ann fan bhea-
thuidhs* an a Co\ chuideachdy nò ag fruthagh
d-n Fhirinneachay dn Uchd-mhacachdy agus »*$
Noamhacha ?
F. Is iad na Sochair ata fan hheathujdhs\
ann a Co'-chuideachd no ag Sruthagh ua-/
A 6
£
( -a )
tha fin, dearbh-bheachd air Gradh Dhe,
Siothchaint Coguifh aoibhneas fàn Spiorad-
naomh, fas ann anGrafa, agus buan-mhair-
reachduin ann, gu teachd na criche deir-
reannaich.
37. C. Creud iad na Sachài'r aia na Otyid-
mhigh agfaghail 0 Chriofl, re h am àn baisì
F. Ata Anamànria nan Creidmheach ra
h'am an bais, air an deanadh foirfe ann a
Naomhachd, agus air ball ataid ag doli
chum-Gloire, agusair bhith do'nCorpaibh
Sior-cheangailt' re Criofl ni'd comhnuidh
ann nan Uaighibh gu nuig an a(h-eirigh.
38. C. Creud iad na Sochair ata na Creid-
mhigh agfaghail 0 Chriojì annfan aijh eirighì
F. Ann fan aifh-eirigh, air bhith do na
Creidmhigh air an dufgadh as an Uaighibh
ann anGloir, bithigh fiad air an aithneacha
gu folìas, agus air an lan fhaoradh ann la
bhreitheamhais, agus air an deanadh uille-
bheannuicht' ann an Dià lan-mhealtuin gu
Siorruidhe.
39. C. Creud e an Dlèafdanas aia Dia ag iar-
ruidh airan Duineì
F. Is e an Dleafdanas ata Dia ag iarruidh
F-flìr an Duine3 umhlachd da thoill ata air na
i fòilfeacha.
( r3 )
40. C. Creud i ati Riaghaii umhlachd a thug
Dia d'on Duine air thoifeach ?
F. Do bi an Riaghail umhlachd a thug
Dia do'n Duine air thoifeach, Lagh na
Modhannaibh.
4 1 . C. Cia e an t aite atin a Iheill Lagh' na
Modhannaihh air na chur Jìos gu haith ghearr
iomlan ?
F. Ata Lagh' na Modhannaibh air
na chur fios gu haith-ghearr iomlan, ann
'fna deich Aitheantaibh.
42. C. Creud isfuim do na deich Aitheantaibhì
F. Is i isSuim do na deichAitheantaibh,
an Tighearnà ar Dia do ghradhacha le
ar 5n uille Chroidhe, le ar 'n uille Anam,
le ar 'n uille Neart, agus le ar 'n uille
Intinn, agus ar Coimhearfan do ghradha-
cha mar fmn-fein.
43. C. Creud is Reamh radh do na deìch
Aitheantaìbh ?
F. Ata Reamh-radh nan deich Aithean-
taibh, air na chur fios ann fna briathraibhs'
(is mife an Tighearna do Dhia, neach a
thug thufa as Taìlamh na Heiphte, agus
as Tighe na daoirfe.)
44. C. Creud ata Reamh radh nan deìch Aìthe- 'ffj
atìtmhh ag teagafg Dhuinneì
( 14 )
F. Ata Reamh-radh nan deich Aithean-
taibh ag teagafg dhuinne, do bhri' gur e
Dia is Tighearna ann, agus gur e is Dia,
agus is Fear-faoruidh dhuinne, uime fin j
gu bheil a dh'fhiache oirne uille Aithean-
taibh-fan do Choimhid. ^
45. C. Cia i an chead Aìthneì
F. Is i an chead Aithne (nà biodh Dee
eille agat ann am fhianaiihe.)
46 C. Cread ata arr na iarnàdh fan chead
Aìtìmeì
F. Ata an chead Aithne ag iarruidhe,
oirne, aithneacha, agus aidmheil, gur e
Dia amhain an nor-Dhia, agus gur e air
Diaine e, agus fmne adhradh, agus Gloir
do thabhairt Dho da reir-fm,
47. C. Creud ata air na thoirmìfg fan chead .
Aiihneì
F. Ata an chead Aithne ag toirmifg, an
Dia fior dq iheanadh, no an t Adhradh, a-
gus ann Ghloir a dhlighear Dho-fan do
leiginn tharruinn, no an tabhairt d'aoa
neach eille.
48. C. Creud ata air na teagafg Dhuinne gu
fonraìchi' ann frìa briathr'aìbhì fan chead Aithne
('am fhianaithe.) '
F. Ata-na briathràfa "fan ■ chead Aithne
( »5 )
(am fhianaifne) ag teagafg dhuinne, gu
hheil Dia do chi na h uiìle nithe, ag tab-
hairt airre do*n pheacadhfa, iodhon, Dia
air bith eille do hhith againn, agus gu
bheil fe ro dhiombach dheth,
49. Q.Creud i an darra aìthneì
F. -Is i an dara aithne, (Na dean dhuit fein
Iomhaigh ghrabhalta, no aon-f hioghair nithe ata
fhuas air Neamh, no air Taliamh a bhos, no
'fan uifge fo Thallamh, na geiìlfe dhoibh, agus
na dean feirbhis dhoibh, oir mife an Tighearna
do Dhia, is Dia eud-mhor mi leannas aingid-
heachd nan Athraibh air an Cloin, gu nuige an
treas no an ceathramh ceim non giun-geinìligh,
air an droing fhuaitheachas-mi, agus ag foilfea-
cha trocair do mhiltibh do'n droing a gradhui-
cheas mi, agus choimhdeas m?Àitheantaibh.)
50. C. Creild iarrar fan dara aithneì
F. Ata an dara aithne ag iarruidh,
gach uille ghne Adhruidh, agus orduighe
Dhiadhaigh, do iarr Dia ann na Fhocal,
do ghabhail chugain, dp chonbhail, again
agus do choimhid gu glan iomlan.
51. C. Creud ata an dara aìthne ag toirmifgì
¥. Ata an dara aithne ag toirmifg,
adhradh do Dhia trìd lomhaigh, no air
mhodh air bith eiìle, nach bhei'ì orduicht'
aan a Fhocal fein.
( i6 )
52. G. Creud iad na Riafoin ata ceangailte rìs
an dara aithneì
F. Is iad na Kiafoin ata ceangailte ris an
dara aithne, ard-uachdranachd Dhe os
air cionn,an t ìhealbh-choir ata aig ionnuin,
an Gradh-lafte, agus eud ata aige da^Ad-
hradh fein.
£3. C. Cia i an treas Aithneì
F. Is i àn treas Aithne, (Na tabhair Ainm an
Tighearna do Dhia ann diamhanas: oir ge b*e
bheiireàs ainm ann diamhanas, ni bu neimh-chi-
onteach ann a fianaifh an Tighearna e, no ni a
meas an Tighearna neimh chionteach e.)
54. C. Creud iarrar fan treas Aiihneì
F. Ata an treas Aithne ag iarruidh, gna-
theacha naomha urramach do dheanadh,air
Ainmibh, Tiodolaibh, Orduighe, Briathra-
ibh, agus Oibrichibh Dhe.
55. C. Creud ata air na thoirmifg fan treas
Aithneì
F. Ata an treas Aithne ag toirmifg mi'-
naornhacha, no mi'-ghnathacha air bith do
dheanadh air aon-ni leis an bheill Dia ga
fhoilfeacha fein.
56. C. Cìa e ati Riafen aia air na cheangal ris
an treas Aithneì
F. Is e an Riafoii ata air na cheangàl ris-
an treas Aithne$ge gu feadfuidh luchdb'rifh-
Dnm-
( »7 )
eadh na Haithne fo doll faor O dhioghaìtas
do thaòibh Dhaoine, gidheadh ni f huilling
an Tighearna air Diaine dhqibh doll as O
a cheart-bhreitheamhnas fein.
57. C. Cia ì an ceathramh Aìthneì
F. Is i an ceathramh Aithne, (Cuimhnigh la
na Saboid a choimhid naomha: ann fe laithibh
dean t obair, agus t uille fbaothair, ach is e an
feachda la, Sabòid an Tighearna do Dhia; na
dean aon obair fail la fin, thu fein, no do
Mhac, no t Inghin, t Oglach, no do Bhan-og-
lach, no t ainmhidhe no do Choigreach ata aa
taobh a ftigh do d'hoìrfibh: oir ann fe laithibh
do rinn an Tighearna Neamh agus Tallamh, an
Fhairge, agus gach ni ata ionta, agus do ghabh
fe comhnuidh an feachda la; uime fin do bhe-
annuigh an Tighearna la na Saboide, agus do
naomhuigh fe e.)
58. C. Creud iarrar fan cheathramh Aithneì
F. Ata an ceathramh Aithne ag iarru-
idh, coimhid naomha do dheanadh doDhia
air na trathaibh fuidhicht' do dhorduigh fe
ann na Fhocal, gu fonraichte aon la iom-
lan do na, feachd laithibh, chum a bhith
na Shaboid naomh dho fein.
59. C. Cia e an la do nafeachd laithibh a dhcr-
duigh Dia bhith na Shabcid gach Seachduinì
F. O thoifeach an t fhaoghail a huas
gu nuig aifh-eirigh Chroill dhorduigh Dia
( 18 )
an feachda la do bhi na Shaboid gach feach-
duin; agus riamh O fin a leath, an cead
la do'n t fheachduin a dh'fhantain, agus do
ghnathacha gudeirreadh anDomhain chum
a bhi na Shaboid do na Criofluibh.
60. C. Cionnas is coir an t Saboid do naomhacha ?
F. Is coir an t faboid do naomhacha, le
tamh naomha do ghabhail re fad an la fin
gu h iomlan agus fin fos O ghnothu-
ichibh faoghalta, O aigher agus fugradh
ata ceaduichte air laithibh eille, agus an
uille aimfir fin do bhuilleache re oibribh-
Crabhuidh gu diamhair, agus gu follaifh,
leath a muigh do'n mhead is ata iomchuidh,
re na chaitheamh re h oibribh na h eigin,
agus na trocaire.
61. C. Creud ata air an thoirmifg fan cheath-
ramh Aithnel
F. Ata an ceathramh Aithne ag toir-
vhiifg mi^-naomhàcha na Saboide le diamha-
nas, agus neimh-churam ann oibribh an la
fin, no fos le fmuaintaibh, briathraibh,
no gniomharaibh neimh-fheimeil timchioll
ghnothuicheadh Saoghalta, no re aigher a-
gus Sugradh.
62. C. Cia iad na Riafqin ata ceangailfe r'u an
cheathramh Aithne ì
( '9 )
F. Is iad na Riafoin ata ceangailte ris an
cheathramh Aithne, Dia do bhith ag cead-
acha Dhuinne, fe laithe do'n t fheach-
duin d'ar gnothuichibh fein, agus a tagradh
coir airigh dho fein air an t Sheachda la;
agus an Eifempleir do thug fe fein uaidhe,
agus gu do bheannuigh fe la na Saboide.
63. C. Cia i an Cuigeadh Aithtreì
F. Is i an Cuigeadh Aithne, (Tabhair onoir do
t athair, agus dod^Mhathair: chum gu finfeadh
do laithe air an Fhearran do bheir an Tighearna
do Dhia dhuit.)
64. C Creud iairrar fan chuigeadh Aithneì
* F. Ata an cuigeadh Aithne ag iarruidh,
-an onoir do choimhid, agus an dleafdanas
do Choi'-lionadh, ata dh'fhiacha do thab-
hairt do gach aon-neach a lorg an Inmhe,
agus an daimhe da cheile fa-leath,mar ataid
ann airde^ no 'n ifhle, no ann a Coi'-meas
Inmhe.
65. C. Creud ata air na thoirmijg fan chuig*
eadh Aithnel *
F. Ata an cuigeadh Aithne ag toirmifg,
ni air bith do dheanadh ata an aghaidh na
h onoir, agus an dleafdanais, a bhuinneas
do gach aon-neach a lorg an Inmhe, agus,
an daimhe fa leath da cheile.
( 20 )
66. C. Crettd e an Riafon ata ceangailte ris
an chuigeadh Aithneì
F. Is e an Riafon ata ceangailte ris an
chuigeadh Aithne, geailadh air fonnas, agus
SaoghaL fada do uille luchd coimhid na
Haithnefe, da reir mar thig fm le Gloir
Dhe, agus a maith fein.
67. C. Cia i an Seathadh Aithneì
F. Is i anSeathàdh aithne, (Na dean marbhadhi .
68. C. Creud iarrarfan tfeathad'h Aithneì
F. Ata an feathadh Aithne ag iarruidh5
gach uille dhicheall dligheach do dhean-
adh chum air 'n aaam fein, agus Anamà
dhaoine eille do choimhid.
69. C. Creudata air na thoirmifg fan t feathadh
Àithneì
F. Ata an Seathadh Aithne ag toirmiig, -
air 'n Anam do bhuinn afain fein, no as
air Coimhearfain gu h ea-coirèach: agus
gach uille nithe a chuideachas fm dò
dheanadh.
70. C. Cia i ah Seachdamh Aithneì
F. Is i an Seachdamh aithne, (Na dean adhal-
trannas.
71. C. Creud iarrar fan t feachdamh Aithneì
F. Ata an Seachdamh Aithne ag iarru-
idh, coimhid do bhi againn air ar Geanm-
nuigheachd fein, agus Geanmnuigheachd
C 21 )
air Coimhearfain, ann air Croìd-he, ann air
Caint, agus ann air Beufaibh.
72. C. Creud ata att Seachdamh Aiihne ag toir-
rtnfgì.
F. Ata an Seachdamh Aithne ag toir-
mifg, gach uille Smuainteacha, Briathar,
agus Gniomh neimh-gheanmnuigh.
73. C, Cia i an t Ochdamh Aithneì
F. Is i an t Ochdamh Aithne, Na dean
goid.)
74. C. Creud iarrarfan Ochdamh Aithneì
F. Ata an tochdamh Aithne ag iarruidh,
gach cuideacha laghaii do dheanadh, chum
air Saibhreas Soaghalta fein, agusSaibhreas
Dhaoine eille, a chur air aghajdh.
75. C. Creuà ata air na thoirmifg fan Och~
damh Aiihneì
#. Ata an t Gchdamh Aithne ag toir-
mdg, gach ni air bith a bhacas air Saibh-
reas Saoghàlta fein, no 8aibhreas air Co-
imhearfain gu hea-coireach.
76. C. Cia i an nacìamh Aithneì
F. Is i an naoiamhAithne. (Na dean fìa--
naim bhreige ann asrhaidh do Choknhear-
iam.)
77. C. Creud iarrar fati naoidmh Aith?:eì
F. Ata an naoiamh Aithne -ag iarruidh
c 22 y
an f hirinri eidir Duine is Duirie ; agus ar
deagh-ainm fein, agus deagh-ainm ar
coimhearfain do meafamh, agus fm gu
fonraicht' ann fianaifh do dheanadh.
78. C. Creud ata aìr na thoirmifg fan naoi-
amh Aithneì
F. Ata an naoiamh aithne ag toirmifg^
gach ni ata ag cuf leath-trom air an
fhirinn, no ni ea-coir air ar "deagh-ainm
fein, no deagh-ainm air coimhearfain.
79. C. Cia i an Deickeamh Aithneì
F. Is i an deicheamh aithne, (Na fmu-
ain dhuit-fein teach do choimearfain nà
fmuain dhuit fein b.ean do choimhearfain,
no oglach, no bhean-og laehj nò dhamh^
no afail, no aon-ni eille bhuinneas do d
choimhearfnach.)
80. C. Creiul ìarraf fan Deicheamh Aithneì
F. Ata an deidheamh aithne ag ' iaf-
ruidh oirn, bhith lan toillichte le ar ftaid
fein, maille re fonn ceart agus intinn-fheir-*
ceil do bhi ionnuin d' ar coimhearfain, agus
*do gach uille ni bhuinneas dho.
^B 1 . C. Creud ata air na thoirmifg fan Deiche-
amh Aithneì
F. Ata an deicheamh aithne ag toir-
rnifg, gach tallach air ar ftaid fein, gach
7
I
n
( 23 ) "* '
dòillicheas, agus farmad re maith air coim-
hearfain, gach togra,agusmiann ain-cneaft,
chum aon-ni d'am bi aige.
• 8.2. C. An bheil neach aìr bith comafach air
Aitheantibh Dhe do choimhid gu foirfeì
F. Ni fhe#dar le aon-neach nach bheil
ach na dhuine amhain, O chead thuitim
air finfir, Aitheanta Dhe do choimhid gu
foirfe fan bheathuidhs', ach ata fiad gach
TÌa ga'm briiheadh ann fmuaintibh, ann fo-
cal, agus ann gniomh.
83. C. An bheil gach uille bhrijheadh an lagh
■ cof-meafs ann ua?nharachdì
F. Ata cuid do pheacaidh ionta fein,
agus do bhri'moran do nithe ata ga'n an-
tromacha, ni is uamhaire na cheile ann
fianaifh Dhe.
84. C. Creud ata gach aon-pheacaàh ag toiltìn ?
F. Ata gach aon-pheacadh ag toiltin
' Feirg, agus Mallacha Dhe, araon fan
bheathuidhs', agus fan bheathuidh at
chum teachd.
85. C. Creud ata Dia ag iarruidh oirne chum
fgufeadamaid tearnadh 0 na Fheirgy agus 0 MÀ
Mhaìlacha-fan a thoillfinne thaoibh air peacaidh ?
F. Chum tearnadh O Fheirg, agus O
Mhallacha Dhe a thoill finne ar-fon ar pea-
( 24 )
caidh, ata Dia ag irrauidh oirne Creid-
eamh ann Iofa Crioft, Aithrighe chum
na beatha, maille re gnathacha dichealìach
do dheanadh air na Meadhonaibh ata ann
leath a muigh, leis an bheil Criofl ag co'
pairteacha rinne fochaire na foirfe.
86. C. Creud.is Creideamh an Iofa Crioft annì
F. Creideamh an lofa Crioft, is Gras
flainteil e leis an bheil fmne ga ghabhaiì-
fan agus 'gar focracha fein air-fan na aonar
chum flainte, mar ata fe air na thairgie
dhuinne fan t foifgeul,
87. C. Creud is Aìthrighe chum naheatha annì
F. Aithrighe chum na beatha, is Gras
llainteil e, leis an bheìl an Feacach (air
mo-thacha dho gu cheart da pheacadh fein,
agus do throcair Dhe ann an Criòft) le
doillicheas agus le fuath a pheacaidh, ag
icmpodh uatha gu Dia, ìe lan run, agus
gna-thairgfe nuadh-umhlachd a thabhairt
dho, \
83e* C. Creud iad na Meadhwi dn leath a
muigh) leis an bheil Crioft ag cd-pairteacha rinne
fàÒchaire na foairfeì ;
■ F. Is iad na Meadhoin fìn/ orduighe
j Cbrioft ppi haraid an Focal, Sacramaintxbh,
àèùs tJrnuighè: Àta gu h uiIiJh air an
( 25 )
deanadh eifeachdach chum Slainte do na
Daoine taghta.
89. C. Cionnas ata an Focal dir na dheanadh I
eifeachdach chum Slainteì
F. Ata Spiorad Dhe ag deanadh leugh-
adh an Fhocail ach gu haraid a Shear-
monacha na Mheadhon eifeachdach chum
Peacaich fhagail ris, agus da'n iompadh, •
agus da'n togbhail fuas ann an Naom-
hachd, agus an co'-fhurtachd trid Creid-
ìgh chum Slainte.
90. C. Cionnas is coir an Fscal do leabhagh,
agus do eifleachdy chum 's gu bìodh fe eifeachdach
chum Slainteì
F. Chum 's gu deanta an Focal eifeach-
dach chum Slainte, is feimeil Duinne airre
do thabhairt dho le uliamhacha, le Ur-
nuighe, agus le dicheall; a ghabhail chu-
gain le Creideamh, agus Gradh, a chur an
taifge ann air Criodheacha agus a chur an
gniomh ann ar beathuidh.
91. C. Cionnas ata na Sacramaintibh air nan
deanadh na M.eadhoin eìfeachdach chum Slainteì
F. Ata na Sacramaintibh air nan dean-*
adh eifeachdach chum Slainte, ni h ann
O bhriogh air bith ata ionta fein, no fan ii«
do ni am frith-eola, ach trid beannacha
Chrioft amhaim agus oibreacha a Spiora^d-
B
( 26 )
fan, fan droing a ghabhas chucà iad Ie
Creideamh.
92. C. Crejtd is Sacramaint annì
F. An t Sacraniaint, is ordughadh na-
omha le Crioft i, ann a bheil Crioft, agus
fochair Chumhnanta nan gras, air an taif-
beannadh^ agus air an Seulacha, agus air
nan cur ris na Creidmhigh le Comharaibh
corpora fo-fhaicfin.
93. C. Cia iad Saeramaintibh an Tiomna
uuoidh ?
F. Is iad Sacramaintibh an Tiomna-nu-
aidh, Baifteadh, agus Suipeir an Tigh-
earna.
94. C. Crettd is Baifteadh dnnì
F. An Baifteadh is Sacramaint e, ann a
bheil ionlaid le huifge, ann an ainm an A-
thair, an Mhic, agus an Spioraid-naoimh,
ag ciallacha, agus ag feulacha, gu bheil
iinne air-ar fuidheacha ann anCrioft, agus
ann air luchd co*-pairt do Shochairibh
Chumhnant nan Gras, agus ag feulacha fos
air Boid gur leis ap Tighearna fmn.
95. C. Cia don coir am Baìjìeadh do Fhritfy~
eladhì
S\ Ni an coir am Baifteadh do fhrithe^
*>"adh, d'aon neach ata an taobh a rnuigh
• do'nEaglais fhaicfmnich5no gu'n aidm'hkh
• iad an Creideamh ann an Crioft, agus an
Umhlachd dho, ach is coir Naoidheanna
na drcinge, ata na'm buiìl do'n Eagiais- I
fhaicfìnnich, do bhaifteadh.
96. C. Creud i Suipeir an Tighearnaì
F. Suipeir an Tighearna is Sacramaint
i, ann a bheil bas Chrioft air na fhoil-
feacha, le aran, agus fìon do thabhairt, a-
gus do ghabhail do reir orduighe fein, a«
gus an droing a ghabhas chuca gti hiom-
ehuidh iad, ata fiad(ni air mhodh feclmhar,
ach) trid Creidigh, air an deanadh nan
luchd co'-pairt.da Chorp agus da fhuill
fan, le uille Shochairibh, chum an altrum,
agus am fas an Gras*
97. C. Creud is feimeil dòndroingfn a dhe-
anadh, leifh am bail Suipcir an Tighearna da
ghabhail gu h iomchuidh ?
F. Is feimeil dhoibh iad-fein a cheafnacha
ann nan Eolas, chum aithn'e do dheanadh
air Corp an Tighearna, ann nan Creid-
eamh, chum beatha an Anama do tharraing
as, ann nan Aithreachas, nan Gradh, agus
nan nuadh-umhìachd, d'eagal, air teachd
dhoibh gu neimìi-iomchuìdh gu'n kiiùd, a-
B 2
..* ,*
e" •
— ( 2« )
gus giflji olfuid Breitheamhnas dhoibh fejn.
98. C. Creud is Urnaìghe atinì
F. Is i is Urnaighe ann, tabhairt fuas air
an Athchuinge do Dhia, ag iarruidh ni-
theannadoreir a thoillann anAinmChriofl,
ag aidmheil ar peacaidh, agus ag tabhairt
buidheachas dho air-fon a Thiolaicaibh.
99. C. Creud i an Riaghail a thug Dia Dhuin*
tte d\ir Seoladh ann an Urnaighe do dheanadh ?
Fc Ata focal Dhe gu h uillidh ga'r Seo-
ladh ar n an Urnuighe do dheanadh, ach is
i an Riaghail Shonraicht' a fheolas fmn, an
Fhoirm Urnuighe fin do theagafg Criofl
da Dheifciopla da'n goirrear gu coit^chean-
na Urnuighe an Tighearna.
100. C. Creud ata Reamh-radh Urnuighe an,
Tigheama ag tragafg Dhuinneì
F. Ata Reamh-radh Urnuighe an Tig-
hearna flodhon air 9n Athair ata air
NeamhJ ag teagafg Dhuinne, teachd an fo-
gafg do Dhìa le gach uile urram naomha
agus muinghin, mar Chloinn chum an
Athair, ata comafach, agus ullamh d'ar
cuideacha; agus gu'r coir guidhe dheanadh
maille re Daoine eile, agus air an fon.
1 o 1 . C. Creud aia JJnn ag guidhe fan chead
Jartas ?
r 29 7
F. San chead Iartas, (Iodhon^gu ma
beànnuichf t Ainmf$) ata finn ag guidhe
gu ma toill le Dia finne, agus daoine eille
do dheanadh comafach air e-fein do ghìo-
racha anns gach aon-ni leiih an bheill fe ga
fhoilfeac.ha fein dhuinn, agus gu m'à toilt
ìeis gach ni do Shuidheacha agusj orducha
chum a Ghloire fein.
102. C. Creud ata finn ag giiidhe fan dara
lartasì
F. San dara Iartas, (lodhon gu iigeadh
do Rioghachdfa) ata fmne ag guidhe Dhe3
Rioghachd an Aibhirfeir do fgriòs, agus
Rioghachd nan Gras do mheadacha, fmne
agus daoine eille do tharraing da h ion-
fuidhe, agus do choimhid iiìte5 agus Riogh-
achd na Gloire do luathacha.
103. C. Creud ata fnn ag guidhe fan 'treas
ìartasì
F. San treas Iartas, (Icdhon, Deantar
do thoillfe àir an Tallamh mar niihear air
.Neamh) atamaid ag guidhe Dhe, fmne do
dheanadh comafach, agus deonach le na
Ghras, chum eolas a ghabhaiì air a thoiìl
fein, do bhith freagrach, agus umhal dith
anns gach aon ni amliuilmar ata na h Aingil
air Neamh,
E3
( 3« ) \
rozj.. C. Creud ata Jin ag guidhe fan chea-
thrarnh Iartasì
F. San cheathramh Iartas, (Iodhon, tab- '
hair dhuinn an dìugh ar *n Aran laitheil) \
ata finn ag iarruidh gu fuighmid do màor- I
thoir-bheartas Dhe, Roinn chuimfeac^do
nithibh maith na beathafa, agus gu xhq&L-
lamaid a bheannacha fein maille reu. *
105. C. Creud ata Jmn ag guidhe fan chiàgfi*
edh Idrtasì iA
F. San chuigeadh Iartas, (lodhon, agus
maib dhidnne ain' fiacka, amhluidh mat< t
mhaidthe-mid d'ar Feicheannaibh) atamaid^
àg guidhe Dhe maitheamhnas do thabha*fB
dhuinn gu faor ann ar 'n uile pheacaidfi^
air-fon Chrioft: agus is moid air mimeach
fo iarruidh, gu bheilmid air ar near.t^aeha
trid a Ghras-fan, ann a maitheamhnas do
thabhairt do dhaoine eile o ar Croidhe.
106. C Creud atajwn ag^guidhe farìt Jeath-
adh Iartasì
F. San tfeatbadh Iartas, (Iodh^ agus
ria leig am buaireadh "Jin^ ach Jqor finn q
olc ) ata finn ag guidhe ì)he air coimhid o
bhith air ar buaireaclh chum peacaidh : No
?r. conbhai] fùas, agus ar fàoradh an tani
4o bhuaìrearTmn.
( 3' )
107. C. Creud ata Co'-dhiinatlh Urnuighe ^n
Tighearna ag theagafg dhii'wneì
F. Ata Co'-dhunadh Urnuighè m Tigh-
eamd^&flodhon, oìr is leatfa an RÌcgfuuhìL
agns an Chumhachd, agns a Ghìoir^ gir
fiorruidhe, Amen.) ag teagafg dhuinne mif-
neach ann Urnuighe do ghabhail o Dhia
amhain, agus ann ar 'n Urnuighe eifin do
mholadh: le Riogha'chd, Cumhachd, agus
Gloir do thabhairt dho, agus marfhianaifh
air ar Miann, agus ar dearbh beachd ann
eifteachd faghail, deirmid, Amen.
' k ; -
f
ì
Na deich Aitheantibh.
Exod. xx.
jWO labhair Dia na Briathar fo uile ag
\^J radh, is mife an Tighearna go Dhia, an
neach a thug thufa a mach as Tailamh na
Heiphte, agus as Tigh na daoirfe.
I. Na biobh Dee àir bith eile agat ann am
fhianailhe.
II. Na dean dhuit fein Iomhaigh ghrabhalta,
no aon fhioghair nithe ata fhuas airNeamh, no
air Tallamh a bhos, no fan Uifge faoiThallamh,
na geiife dhoibh, agus na dean Seirbhis dhoibh;
Dir 's mife an Tighearna dp Dhia, ìs Dia eud-
Mhcr mi, leannas Aingidhàchd nàn Athraibh air
an Cloinn, gu nuige an treas no an an ceath
ramh ceim, no glun-geiniligh, air an droin
fhuarhuicheas mi, agus ag foilfeacha trocair d
mhiltibh do'ri droing a ghradhuicheas ml, ag
a choimhdeas m'Aitheantaibh.
III Na tabhair ainm, an Tighearna do Dhi
an diamhanas: Oir ge b'e bheireas aiilm an di-
arnhanas, ni bu neimh-chibntach ann a iìanaifh
zn Tighearna e, agus lii a meas an Tighearna [
neimh-chkintach 'e^
IV. Cuimhnigh la na Saboide à choimhid na^
oniha: Ann fe laithibh dean hòbair, agus hu-
ille Shaothair/ach is e an feachda la, Saboid an
Tighearna do Dhia; na dean aon obair fan Ia
fm, thu fein, no do Mhac, no h Inghin, t Og-
lach, no do beari^oglach no h ainmhidhe, no do
Choigreach ata an taobh a fligh do d'dhoirfibhf
Oir ann fe laithibh do rinn anTigheàrna Nearnh «
agus Tallamhv an Fhairge, agus gach ni ata ion-.
ta, agus do ghabh fe comhnuidh an feachda Ia;
uime fnin do bbeannuigh an Tighearna la na
Saboide, agus do naomhuigh fe è.
V. Tabhair onoir do t Athair, agus do d'~
Mhathair, chum gu Sinfeadh do laithe air an.
Fhcarran do bheir an Tighearna do Dhia dhui
VI. Na dean marbhadh.
VII. Na dean Adhaltrannàs*
VTIL Na dean Goid,
|
Lawrence Michael "Larry" Smith (June 11, 1951 – December 18, 2014) was an American musician and hip hop record producer. He was best known for his co-productions (with Russell Simmons) of Run-DMC's Run-D.M.C. (1984) and King of Rock (1985) and his solo production of Whodini's Escape (1984) and Back in Black (1986).
Smith died on December 18, 2014 in Flushing, Queens, New York, 63.
References
1951 births
2014 deaths
Musicians from New York City |
Raul Khajimba (, ; born 21 March 1958) is the 4th and current President of Abkhazia. He was elected in 2014 after the May Revolution.
Khajimba was also Chairman of the Forum for the National Unity of Abkhazia from 2010 to 2015. Khajimba was the Vice President (2005–2009), Prime Minister (2003–2004) and Defence Minister (2002–2003).
He ran for President four times until winning the 2014 election.
References
1958 births
Living people
Current national leaders
Presidents of Abkhazia
Prime Ministers of Abkhazia |
The Secret Life of the American Teenager is an American teen drama television series. It was shown on ABC Family. The show is about Amy (played by Shailene Woodley) becoming pregnant at 15 after being pressured into having sex with Ricky Underwood (played by Daren Kagasoff). Amy is also facing the difficulties of her family coming apart, and other problems with her friends and boyfriend Ben Boykevich (played by Kenny Baumann).
Plot
During the summer at band camp, Amy Juergens meets Richard "Ricky" Underwood, who persuades her into having sex. Amy learns that she has conceived a child at the beginning of the school year. Her best friends "Lauren Treacy" (played by Camille Winbush) and "Madison Cooperstein" (played by Renee Olstead) are the first ones to know about her being pregnant. Madison unknowingly spreads word that Amy is pregnant, and Amy considers abortion before telling her parents. Soon, Amy's younger sister Ashley finds out. After some time during an argument at the Juergens' home, Amy admits being pregnant and her boyfriend Ben learns too. Ben remains faithful to her during and after her pregnancy. So that the child is not born out of wedlock, Ben and Amy secretly get married illegally.
Meanwhile, Ricky develops relationships with "Adrianne Lee" (played by Francia Raisa), "the school slut" and "Grace Bowman", a spunky, innocent girl. Ricky gets Adrianne to have sex, but fails trying to have sex with Grace, who had wanted to save herself for marriage to her on-and-off boyfriend "Jack Pappas" who betrayed her by sleeping with Adrianne.
Amy's parents, "George Juergens" (played by Mark Derwin) and "Anne Juergens" (played by Molly Ringwald) start having tensions and get a divorce. After the divorce of Anne and George, Amy's child is born. The baby was named John by Ashley because it was a "clean simple name, his life would already be complicated enough". Ashley and her father (George) moved in together in a house next door, and Anne is expecting a baby boy of her own after she slept with her new boyfriend, David. The baby turns out not to be David's, but it's George's. George and Anne will move back in together, which Amy does not like. Amy's nemesis Adrianne is moving into George's old house, which Amy does not like either because Adrian only wants to spy on her boyfriend, Ricky, and Amy. Amy does not want Adrianne near her baby.
Grace has sex with her boyfriend Jack against her father's will. After that Marshall Bowman passes away in a jet crash and Grace lives in misery thinking she killed her father by sleeping with Jack. She thinks God is punishing her. She starts a teen abstinence group (TAG) and a dead parents club.
Meanwhile, Ben Boykevich wants to go to Bologna, Italy for the summer to work. Amy feels insecure, because she is worried Ben might fall in love with someone else. Amy wants to go, but can not because she has to care for John. Since she can not go, she wants Ben to stay where she can keep any eye on him, but Ben goes to Italy anyway. When he comes back, his personality is changed and Amy thinks that Ben slept or fell in love with someone else. When she asks Ben if he fell in love in Italy, he says no but Amy thinks he's lying, and she thinks Adrianne might know whether he is telling the truth or not. This sparks part of Amy's hatred for Adrianne.
Ben's dad falls in love with a former prostitute named Betty, but Ben does not trust her at first, because he thinks Betty is only in love with his dad for his money. Betty tries to relate to Ben, but Ben is uneasy because Amy does not like Betty either. Betty tries to reassure Ben that she loves his Dad for his heart and not his money, and Ben decides to give her a chance.
Other websites
2008 American television series debuts
2013 American television series endings
2000s American drama television series
2000s teen television series
2010s American drama television series
2010s teen television series
ABC Family series
American teen drama television series
Television series about families
English-language television programs |
<p>I have a dataframe which is a join of two other dataframes.
I want to perform a run a SQL query but I don't know how to distinguish the <em>id</em> columns.
I tried specifying the original table but no luck.</p>
<p><strong>Schemas</strong>:</p>
<p>blogs:</p>
<pre><code>root
|-- id: integer (nullable = false)
|-- author: string (nullable = true)
|-- title: string (nullable = true)
</code></pre>
<p>comments:</p>
<pre><code>root
|-- id: integer (nullable = false)
|-- blog_id: integer (nullable = false)
|-- author: string (nullable = true)
|-- comment: string (nullable = true)
</code></pre>
<p>blogs joined with comments</p>
<pre><code>root
|-- id: integer (nullable = true)
|-- author: string (nullable = true)
|-- title: string (nullable = true)
|-- id: integer (nullable = true)
|-- blog_id: integer (nullable = true)
|-- author: string (nullable = true)
|-- comment: string (nullable = true)
</code></pre>
<p><strong>Attempted queries</strong>:</p>
<pre><code>scala> spark.sql("SELECT id FROM joined")
12:17:26.981 [run-main-0] INFO org.apache.spark.sql.execution.SparkSqlParser - Parsing command: SELECT id FROM joined
org.apache.spark.sql.AnalysisException: Reference 'id' is ambiguous, could be: id#7, id#23.; line 1 pos 7
scala> spark.sql("SELECT blogs.id FROM joined")
org.apache.spark.sql.AnalysisException: cannot resolve '`blogs.id`' given input columns: [blog_id, id, comment, title, author, author, id]; line 1 pos 7;
'Project ['blogs.id]
+- SubqueryAlias joined, `joined`
+- Join FullOuter, (id#7 = blog_id#24)
:- Project [_1#0 AS id#7, _2#1 AS author#8, _3#2 AS title#9]
: +- LocalRelation [_1#0, _2#1, _3#2]
+- Project [_1#14 AS id#23, _2#15 AS blog_id#24, _3#16 AS author#25, _4#17 AS comment#26]
+- LocalRelation [_1#14, _2#15, _3#16, _4#17]
</code></pre> |
Fortschwihr is a commune. It is found in the Haut-Rhin department of eastern France.
Communes in Haut-Rhin |
<p>Do subclasses that don't need to add class-specific initialization code have to implement the designated initializer of the super class?</p>
<p>The Apple's documentation for NSObject's init method provides some discussion:</p>
<blockquote>
<p>"Every class must guarantee that the
init method either returns a fully
functional instance of the class or
raises an exception. Subclasses should
override the init method to add
class-specific initialization code."</p>
<p>"If a subclass does any initialization
of its own, it must define its own
designated initializer. This method
should begin by sending a message to
super to invoke the designated
initializer of its superclass."</p>
</blockquote>
<p>However, nothing is specified for the case when a subclass needs no extra initialization code.</p>
<p>The code below attempts to clarify my question. <em>ClassA</em> has the designated initializer named <em>initWithX:Y:</em>. <em>ClassB</em> does not need to an extra initialization, everything is provided by ClassA.</p>
<p>Explanatory Code:</p>
<pre><code>@interface ClassA : NSObject {
NSInteger x;
NSInteger y;
}
- (id)initWithX:(NSInteger)initX Y:(NSInteger)initY;
@end
@implementation ClassA
- (id)initWithX:(NSInteger)initX Y:(NSInteger)initY {
if(self = [super init]) {
x = initX;
y = initY;
}
return self;
}
@end
@interface ClassB : ClassA {
//no extra variables
}
//some extra static methods add to provide some differences
// between ClassA and ClassB in sample code
+ (NSInteger)extraMethodOne;
+ (NSInteger)extraMethodTwoWithInteger:(NSInteger)anInteger;
@end
@implementation ClassB
/////////////??QUESTION HERE??///////////////////
//Is the implementation below needed?
//If I call [[ClassB alloc] initWithX:1 Y:2], won't it run the code in ClassA
// with the self set to whatever [ClassB alloc] is?
/////////////////////////////////////////////////
- (id)initWithX:(NSInteger)initX Y:(NSInteger)initY {
if(self = [super initWithX:initX Y:initY]) {
/* Don't need class-specific initialization code */
}
}
//some extra static methods add to provide some differences
// between ClassA and ClassB in sample code
+ (int)extraMethodOne {return 1;}
+ (int)extraMethodTwoWithInteger:(NSInteger)anInteger {return 2 + anInteger;}
@end
</code></pre> |
Hitch is a 2005 romantic comedy movie. The movie is about a professional dating consultant who teaches men how to get women to like them. Will Smith plays Alex. Eva Mendes plays Sara. Amber Valletta plays Allegra.
The movie was released on February 11, 2005. The overall reviews were positive. The box office was also positive.
Release Dates
2005 romance movies
2005 comedy movies
2000s romantic comedy movies
American romantic comedy movies
Movies directed by Andy Tennant |
<p>i am using <a href="https://facebook.github.io/react-native/docs/flatlist.html" rel="noreferrer">Flatlist</a> from react-native and <a href="https://react-native-training.github.io/react-native-elements/API/lists/" rel="noreferrer">ListItem</a> from react-native-elements,</p>
<p>i want to initially limit the number of list-items that are loaded on the screen.Otherwise it loads all the items that i have initially .</p>
<p>Suppose i have 300 list items but initially i only want to load 10 items ,instead of 300.</p>
<p>MY CODE:</p>
<pre><code>import React, { Component } from 'react'
import {
FlatList
} from 'react-native'
import {Avatar,Tile,ListItem} from 'react-native-elements'
export default class Login extends Component{
constructor(props) {
super(props);
this.state = {
data:[],
dataSource: []
};
}
renderList(item,i){
return(
<View>
<ListItem
subtitle={
<Avatar
small
rounded
source={{uri: "https://s3.amazonaws.com/uifaces/faces/twitter/ladylexy/128.jpg"}}
/>
{<Text>{item.body}</Text>}
}
/>
<View>
)
}
render(){
return(
<View>
<List>
<FlatList
data={this.state.data}
keyExtractor={item => item.id}
renderItem ={({item,index}) => this.renderList(item,index)}
/>
</List>
</View>
)
}
}
</code></pre> |
Ж, ih
The
Dian ton me
(Decorative Art
(ойеёоп»
STERLING
AND FRANCINE
CLARK.
ART INSTITUTE
LIBRARY
٣۹ шағ” ШІ.
AGE ۳
Digitized by the Internet Archive b
in 2012 with funding from Я
Federally funded with LSTA funds through the Massachusetts Board of Library Commissioners |
http://archive.org/details/ornamentaldesign00mois `
? уа» ا ف аа
T ЧО е ДЕ Л” ТЭЭХ در ات "
3 | цаг 2
л, » У 4-4 '
| ow 22 N in 1
y т j
y. :
۱ toy
1 2 3
ё!
-.
7 x დ % + КР ۱
шах з М E $
in. А 27 [1
EA un ~ еб
P
٦ р 9 | 2 у 证
E^ = 1 эг IA CA Др“! 59 A Е е. А . '.._.
т cae саней.
ORT 277
559
XXXX
2000€
e
> |
+
2
><
0908:
OOOO
X
(XXX
ХЭ
Фо
2
4
Ce.
و و رےے رج 3
SES
OOO
ХХ
OO
۲۲۲۲۲۲۳۲۲۲۲۲۲ [
УС
eX
М?
“ON
AN
Ж д
ы.
9999999999999%4
ХХХ
59 1
b!
|
0004
X36
$7 ts x М : =a x ä
200 хХоооооосооссОбособососоосоё:
22
—
Li
à 4 3 | | | у ) ; ды,
ГҮ 4 М” E .. + 7” ный: wn! LAN CE [AM Зай
y
Z `
£
£
Р
|| AD L I |
ы У,
AS V d
% | | |
А 8
2
2
М
3
^ч;
EUA ПЕ
ELO <> Q4 SN B
RAS QNT OR |
| | Фл | | h аа, | | |
IX
ER
“ЖОС;
ირ
>
DAE
ARDE
۴.1 | | ს
КА |
да
уч?
7 ۶ А
p
T
4%.
“
”
4
a
- 4
“АГ
N N
n
1
რ
2
L)
у
1
й
DM
алаг
т
2”
4 у}
4 წრ *
а شی ری т
ЗЭ» ۴
діні
м!
ws
?
FF
7
"EX.
9 sq
m
4
а
dA
b і
Ë 1
8
LA
E]
EE
> 1
3 4 zh ۱
)
- 1
1
ا А
| |
5
ےت 1
|
— ۱ ۱
۸ ۱
n 1: |
% 3
8 Ё
; 1
By
აღ
= а po ۲
+
1 ig:
––>>>>>>>>>?ძიიი.ჟ'
| | : те: |
თ “ში თი უი
ж : |
= Ú, 1
- ХАС ۳
de
E
те
ЖАСЫРДЫ
Е ELLE RAR
Sa
۲ 4 мэ?
к... هه
i
wmm
1
E^ E C шог > үл НЭРЖ a ს” TY او T WU
| у (ай). ”ა ВС T Ж
Ё
Ç ч | у № + + 5 . 7 1
II. | К I си mem і МО! Бы სს
TER
№".
5
۔ E
a
>
Е
Е
і,
:
, и A
шата 204: 111 ту " ”
гож
ЗАРА
65
~
ი ы- в.
AND
5
VANA
Vara
AT
(2)
Jas |
ы
ს
8.
I
à j
Ч ۲ d 1 : Ч wi LE
қ 8 5 TT
i , ь ‘
"ағ ә,
y
М 4 фк.
Tet j^ Ж
م 4 bf სათ” Ч
у Ч 4
| А "LA Ба.
2 Хэн 4
ы өз š
, n )- E A b [1 ;
١
" ۹ Wy Ц 2
1 3 ^ .. არ
» 7 > ё Pr ۹
+ و ы А,
5 ,
^ **
۰ !
ч ] mu r
| ს , та
й Ё ee X Д 5
3 я ЖҮЗ Ұ 1 , к ١
ub. ١ 1 . h
| ' т “ : ^
°, * » т 4 V
წ y 1 " и A
J ve
« ےج ж. 7 .
ж. ~ , 4 Ary ү
"As E
4 Y 4 yo
4 š * m
» ri
ї Џ А я ў
წ А L
«4 1 ۳ p" We
۰ й D
I
ы 4 К 1 4
D E D 5
5 "t 5:
% 4 4. 1 > ы
T». b
= 0 +
y А ж. D 4
ч 5 ч >
пе. “ 1
| 4 « Ч ۲
97% 2...
» 1 4 i х, Ы 0
7. ١ кызы) ^" Е.
- Ч E % a
i é | > АРБЫ
ç ww +
[М +» ^
Ë y 4 з ` 3
5 з
5
E 4 = Г
>“ 1
2 t
4
1
|
) + 1 қ
w , " ”
5 ? D 1
. т й
1 i ۱
4 1
‘ У 1
$ + 5
Р he
E
b 7 а =
Ш | > Ww IL => ”.
! *
١ b
7 2 d
|
|
|
7۷ ۷ ۷ ۷ ۷ ۷ ۷ ۷ ۷ ۷ ۷0۰۷ ۵:۷ ۷ ۷ ۷ ۷ ۷ ۷ ٩
Lწ يا با ЭЭД CE % 4) 8/ ууу
4
1
1 31 51 Бра زه ۵۸ 618114 За S2 1331 За 51 V8 11 22 51 ۰4 413141 11022 2 ۸۸ А
۲۲ 5۲ 81 ۲3۲ 118۲ ۱11*727 ҮНҮ 21 17 117 1۲ 2757272772۳ ТҮ ТҰТ
4121354 тата SE OE ۹۹۱۹۱6۱۹۱8 ۱6۹5۹ ره و ۹۱۹
F
3 Od
1 ҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҰҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮҮ
799999
7
|
|
|
|
U ` =!
>
5
00009
К БЕЛБЕУ 8, 8; §, წ, ს, წ, მ, %; §, ЕУ, ОЗАЛ 0 #. #; 4 §' АА»
—
#. fs di f. a
`
f. 4
790909
fa
AA
=>
=
>
>.
>
>
>
>
>
000000
ЗУ A Y
۳ 1۳ 1۳ 11 5 زا UT
U
A
ха
Nš 10.
т 9
m^
E 4
ту
— >
t
"n 1
MU Ы
№19.
Др 57
71
A ў
۱
3
3 ۱
р
3
WV
S Ny
aly
> 604
> 60 4141» 6
4%)
5
x
>
УЛ |
/ ۹
^
>
| ~
сс
— A /
| N Я
J N Ч
5”
—
ai 9
г ہت Ku. Ча iss Bal < РЕНЕ EM `
کے ہج
DES N
0
۸28
nt
>. cmm a^ ი“ ^ “Моа ч
۳ MES < 2 Py °
Е 4 ۳
۱ ч ia LES Y
e g 17
1 p
М:26.
Ж
TN i 8 — prm
маза.
OUTLET a о" k ¼²—: РЕ ۲
o» 4@}
PAN
Y
ქ
З
зя
ლ 9 |
EM ` ча | " |
Но. Ке" < $} т „4
17 უწ შ ® 4 1
ь 5 LV. `
! 1 N + ь
! ша $ 4 Е
> „+ 2 DICK 1 >
d E TA Р
Z 4 : R
р f : <
0 * b
ай 4 ч +
+ 7 რი L
Ч еу. ” -- -.
: 4 Pp a 7
A Pa Y y Ve Ñ
: € Y E
* < * ЕЈ 2) .
5 в
ч 1 4 š
зр, ч 1 Р
რ ч ٦ ў Е
20 + დ 7
ES ۵ ٦
= N A». b
% ٦ ` a
328 3 зы
КӨ. М YA
q ч я
| k №. ს `
РА >» QV 5
l^ - $ FN
–
да HERES
2
4 xl
%
PEN
W 2
№29.
У
3
|
|
3
1
+
44;
A ы
+
№30.
FL
سے
ге
ესე і " а ч #
1
PN
Y
y
š М
წ
+
7
A й
a
i к,
4
н
ы n *
Ж ы p
"РЦ w n А 5 А a.
ww тт У بحم بت 7 7 7 died ھی 771717 Т777 11117127
کم A. AÁ. A. À. A. A. A. ЧР ЧУ A. A. À. A Б А А Á. А ¿A کے А A. а A Ҹ А А А. Á. A А >" А 9
4
№33.
N:34,
1
„ — аа ZZ
ч
»
Eu =
-.
07120211
Юу. ХЕИ
ет,
Ке“ qd
LI
۰
M
E
aw ae Е
мг,
ЩА 5
+
Ar
p
К
ა کے al
Ld
1
%
۲ ს.
а | 2
,
0
^
Fm
> ги
we ура УУ» NU. ..
сі
ж 5 C» |
“4 E ^
0 “ k А 4
VEN EI п. г.
*
-–-– –.. ...
2..
Su aa
2_––_-–_-__.
n
TP
5 Li
Vee.” Vo
236,
N
| аргал
¡ESE
++
4
—
[En
7 К ۳ و ц
= M ~" б
DI ei 2
.
نما ۳57777771:
— = x
] 4 E
| 7
یج ہچ شس ——
:
B
1
1
b
6
,
1
UMS
МА
4 .
ú
и Зама:
-
2
4 5 у“ 1
0 қ “pS Y j რ“. 5 Af k 0
1 5 | ١ ыг ro ДМ By an
7 Е i | кы мн ЭМГ. 42
1 წ РА FT
TPV TER РЕЧ
№37.
-
YES w
PET
yA "Tu
А # A ».
па 52 Ё ЯГ
ع *
ч :ф
| 1
= Y E 6 Е ~ е
е 2 Ж
ís |
"T. =
а. ік А =
eit Ы
K м
7
M E
ы >. წ
#
) 4
УУ 5
e 4. ұр»
РА ” »
»
к -
`
LV. 1
` » წ
۱
1 /
2
წ
т
2
)
| = Е ра А
* 4 * · Ца . РЕ," Pi
M de “хоо v.
) a MEL - ЫГ E),
4 ) аў I 5 ( Е De کے و ў.
уж т. ң 1
FP => “
BA. ~
“ ғ
г - ша
. N239.
۲:۷۲ ۳ ۲ ۲ ۲ ۲۷۲ ۳ 2
¿Oa © АА AAA ہے азаға бынан да
* ч
% ს 1 1
1
1 E
1 1
ვ
` г
| თ
ს”
۱ E
+
| p ~
`
0 ۸
۱
1 ۳ |
, ,
3
а] a 4
1 гә).
| «
1 1
N ?
r 3
g
1 *
2
+
— “рыць мар
u >"
"Lith.v. Fr. Moises
ё Рай
SA E
ß
et Bie ae
~ > | мъ LE
las c A rq cmo xu ہیں Af эгч жылғы
є
24
я
SE
4
Г
DI
e
EX
4)
да
3
=
+0
ve
А e ہا
| de 26 асе
Эса يه Yd
AS Wh DAL WN елі
QS. |
RER з NUES |
X a
25008205
7
IN
А: > ا
i 4 ü
~
XX X55:
EN
Lith. v dses.
ҮШІ:
A SG
— |
3 رشو اانا لق
BI. VI
Lach. v Fr. Moises
"I
>.
Ev "и
4
ма 4
ЈА, |
Ту ۱
V
N
d
y
=
IN
ХУ?”
2
CS
DS
ANY
N
2
NZ
ON
A
<=
სთ
23
NY
4
—
— Гай ج ГА
е
١ -
я
`
۳ ۱ |
წ `>
5 ki Z2" *
е > |
~ 5
,
| Jä ۰
+
?
2
5 1
1
წ
5
2
-
'
2
E.
223233:
|
3
ђе.
|
a
m
|
Reinhard Höppner (2 December 1948 – 9 June 2014) was an (East) German politician, mathematician, and writer. He was a member of the Social Democratic Party of Germany (SPD). He was Minister-President of Saxony-Anhalt from July 1994 until 16 May 2002. The role was taken by Wolfgang Böhmer after Höppner's term was over.
Höppner was born in Haldensleben, Saxony-Anhalt, East Germany. He performed several leading positions in the Evangelical Church in Germany.
Höppner died from cancer on 9 June 2014 in Magdeburg, Saxony-Anhalt, aged 65.
References
Other websites
1948 births
2014 deaths
Cancer deaths in Germany
German Lutherans
German mathematicians
German writers
Members of the Volkskammer
Ministers-President of Germany
Politicians from Saxony-Anhalt
Politicians of the Social Democratic Party of Germany |
The Weeping Woman is an iconic painting. It was painted by Pablo Picasso. It is an oil painting done on canvas. Picasso painted this after his break-up with his mistress, Dora Maar. After the breakup he always said she was weeping there for creating the term of "Weeping Woman". Pablo Picasso used his skill for geometric shapes and design in the painting. You can see multiple dimensions in this picture. Made in 1937 it shows how old Pablo Picasso would be now, though also how experienced he was then, being born in 1881. The level of experience it would take to be capable of such a level of geometric art work is surprisingly high considering there have been so many artists over the eras who have mastered it.
Paintings |
ASCII (pronounced "az-kee", "ass-key" if American), is a table of characters for computers. It is binary code used by electronic equipment to handle text using the English alphabet, numbers, and other common symbols. ASCII is an abbreviation for American Standard Code for Information Interchange.
ASCII was developed in the 1960s and was based on earlier codes used by telegraph systems.
The code includes definitions for 128 characters: most of these are the printable characters of the alphabet such as abc, ABC, 123, and ?&!. There are also control characters that cannot be printed but instead control how text is processed, to start a new line for example. Those are in the left column in the table below. Most of the control characters are no longer used for their original purpose. There is no real formatting control (for bold or Italics, etc.)
Sometimes someone talks about a file or document in ASCII, meaning it is in plain text.
ASCII usually uses 7 binary digits (bits) to represent characters: 1000001 (or 41 in hexadecimal or 65 in standard base-10 numbers) represents the upper-case letter A; 1000010 represents B; 1000011 represents C; and so on in sequence. Eight bits allowed a parity bit to be included in each byte sent over a serial port or modems, this bit is used for avoiding errors. This was more important years ago when connections were often noisy.
Extended ASCII
ASCII does not have diacritics (marks that are added to a letter, like the dots (umlauts) above vowels in German, or the tilde (~) above the 'n' for the 'ñ' used in Spanish). It was only meant for English and doesn't work well for most other languages. Some English words borrowed from other languages use these marks as well, like resumé (see Appendix:English words with diacritics).
This led to some systems using 8 bits (a full byte) instead of 7 bits. The proper name for systems that use 8 bits is called extended ASCII. Eight bits allows for 256 characters. The first 128 characters must be the same as for ASCII and the rest are usually used for alphabetic letters with accents, for example like É, È, Î and Ü. This solves the problem for languages that are based on the Latin alphabet, although not all extended ASCII systems are the same. Other alphabets, like the Greek alphabet, Cyrillic alphabet need a different set of characters. And some systems like those using Chinese characters still do not work, as they use thousands of characters. So unicode was created to have one common system for all languages.
Standard ASCII is still commonly used, particularly in computer software and HTML files. Until 2010 it was the standard for URLs. Often a web site that has fields for entering text will only take ASCII text. Any special markups for bold or centered text, etc. will show up incorrectly.
References
Other websites
Make ASCII art Convert a graphic into ASCII
ASCII Table with explanations
Data input
Encodings |
DEO OPTIMO
UNIETTRINO. *51/3#
VIRGINI DEI-PAR^, ET S. L U C Ai, Q,;
Orthodoxorum Medicorum Patrono. • '
QUiESTIO MEDICA.
QVOBLJBETARIIS DIS PVT A T10 K J BV S
mane difcutienda in SchoLis Medicorum^ diejoviivi<^efimo-fexto menfis ^
Januarii , anno Domini M. D C C. XLVII.
M. natali-andra^a-joanne-baptista
C H E S N E A U , Doftore Medico, Prafide.
An d facili ]>crfpirdtione funBionum libertas ?
I.
I T A , rnotuum pcrcnnitas, a confenfa inter flulda
Scfolidaomninodependet. Fluidorum adio,folidoruni
readio non impediantur , viget fanitas. Tandiu fan!
vitam degimus , quamdii\ fliixilis eft fanguis , Sc
xibiles fibrx'. Ubi infpiflatur ille , vel has rigent,
aut morbo cencamur, auc confeneldmus. Undenana iftud ! In-
A
I
fpi/Tatus fcilicet fanguis canaliculos & meatus immenfe renuicatis
non permeat; &' crifpacis fibris, liumoribus prazcluditur via. Hinc
fene(5lus protrahi non folec , ni perfpirabile corpus eflFeceris ,
alioquin tenues emorienris flammulx fcintillas citb reftinxeris.
Faufta illi contigic natura, cujus corpus experitur effluvium ,
eb falubrius, quo facilius 5 eb pejus, qub difficilius. Felices ! Si
parili forte cum omnibus a£tum efl'et 1 fed naturx beneficiis gau-
dere non omnibus xque datum eft. Non omnibus facilis eft per-
fpiratio. Non omnibus ea eft corporis difpofitio rara , cujus ope
perfediores eduntur fundiones , morbi facilius curantur , vitai
fclicior, longiorque producitur.
I I.
D IUTUR.NITATEM vitx, quam omnes in votls Iia-
bent, landabilibus fcpe obfirmat natura principiis 5 aft il-
lam, eheu ! morum , morborumque iniquitas fxpius prcefcindit.
Miierum hominem qui affi'gic humi divinx particulam aurx 5 qui
dona naturx non fervat, fed diiperdit! Miferiorem qui innumeris-
propemodum obnoxius eft infirmitatibus! Miferrimum qui fxpbex
pj'opria natura morbus eft ! Hinc venerandus Cous:, quibus corpus
male perfpirat ii cilm in morbos incidcrint difficilius reflituuntur,
quia per corporis halitus ftifficientcr eh'minari nequeunt pravi
humorcs. Supervacanea quin etiam humorum farragine libertas
fundionum impcditur. Igitur qui domi habet quo fibi plaudat,
cui patentia flint cutis fpiramenta , facilius vim vi repellere po-
teft , hoftemque minor! negotio fugat.
r I I.
sr. mip. UEMADMODUM vegetabilibus folia , corticem
Anat. plane. \ y natura concellit , ut completa codione defxcatior in ip-
£s redditus nutritius fuccus , maturitati fruduum & feminum
confuleret, ita animalibus cutem tribuit , ut fuccus nutritius
percurrendo exiguos meatus, novam partium elaborationem no-
vumque fluorem adipifeatur, inutilia feparentur patentibus oftio-
Jis eliminentur , & tandbm redux iterum interiora animalis nu.
triat & vivificec. Gutis totum corpus inveftiens, fanguinis univer-
fale emundorium , laniatqr a multis j fed ilHus ftrudura pe-
ne in abfeondito eft. Naturx ferutatori obvia venit cuticuk
membrana peUucida , tadus munimentum , fenfus expers. Cu„
A
tern adversus externas injurias defendit, moderaturqiie nimiam
fuccorum avolationem. Non ex vaporum coirporis condenfatione,
non ex cute indurata j earn etenim foetus in aquis amnii fortitur.
Aqua: ebullientis auxilio fuhlata cadaveris curicula , obvia venit
membrana ea fortis, valida, cujus exterior fuperficies multis perfora¬
ta foraminulis, per qucB procefTibus inollium fiftularum a:muHs ^ adi-
tum pr^ebet j interior verb cum pinguedine cohceret. Hcec in om-
nem fenfum dilatari capaxex ramulis vaforum fanguiferorum
lymphaticorumque expanfis,, ex copiofiiltmis nervulis conftrudla
eft. Hxc perfpiratloiiis organum, fed non fola j nam ad banc
robur cordis, pulmonum ftriu^lura 8c motus , arteriarum pulfus j
fibrarurn elater pertinere videntur totius tandem machina: va^
^a y, q^u^ utilia retinent, quae fuperflua dcpellunt,
I V.
S A N G tf I S', vita: fons, vftam ipfe brevi deftrueret, nl cir-
cuitum fuum hue lente, hue vclociter peragens, varia repec
riret ineemicula^ per quse defaecari poftec. Tota fermc eft vafeu-
lofa partium ftrli^ura, ut dum areftos arteriarum dudus interluit
fanguis , per earum meatus porofqu'e excrecorios , corpori infen-
fas particulas efferat atqiie rcpciae. Tunc minus segrotant ,
falubriufque degunt corpora , cum perenni at debito filuxu a
corde ad habicum fertur cruor, u& pnrior evadat-. Exiles' ad ca-
pillarfum tubulos cum appulit, fimplici mechanices lege ftiam in
ferofis vafis deponit lympham ; rutilantes enim glotuli paulb
crafliores , quam ut ea fubire queant, per patentiores venarum
tubos feruntur, cordi 8c arteriis coramittendi, mox comminuim-
tur, attenuantur, perfpirationis materiem fuppeditaturi. Lympha
nutritionis eft perinde ac perfpirationis materia. Pars alia gela¬
tins: fimilis fibris applicator , eafque pervadens mucofita'te fua
earum- moilitiem extenfionem , ficque refedionem perditi
promovet. Pars alia fubtilior per dehifeentia cutis fpiramenta
tenues in auras evanefei’t. Sed omnis lympha repetitis vafo-
mm idibus , fluidorum circuitibus ferihs ocyus-ve expcilitur 6c
vacuaturj omnium etenim fundionum terminus, perfpiratio j qus
fi faciiis, fundionum integritas, eaufarumque morbificarum non
ita difficilis reperitur expulfio; Cur etenim feralis variolarum mor¬
bus pueris juvenibufque tdm manfuetus ferpit ? Faciiis eft per/pi-
ratio. Cur in adultis 8c fenibus tarn noxia tabes ? Adefl fibrar-um
ligidicas, qua pororum libertas prxpedicur.
4
V.
D ens 10 R hablms vic.'E compenduim eft, & ad interi'tum
prxceps. Ab eo omnis ferb morborum ilbvies. Sanguis ft
copia peccet, gravia infert derrimenta, vix noceret, ft diftlare-
tur. Putredo vita: fundamenta quatit 5 a perfpiradone impedita
putredo. Plethora natura: opera interturbat, vegeciora fient , ft
gementem fub pondere levaveris. Diariam febrem fine periculo
non jaftitac Medicina, ubi vaporibus prxclufus eft adieus. Ah'e-
nos hoftes reformidat natura, domefticos vix perfentifeit, dfim
iilorum impetus vel frangit, vel eludit patente pubiica vid. Ca-
Jidi & humidi feliciores audiunt , non ab ingenio , quo meJan-
cliolicis cedere dicuntur, fed libertate fumftionum, quam libera
debent perfpirationi. Frigidi & ficci fenefeunt ante fcnedutem,
vix adolefcunt, cum e.xiguus qui Hhs ineft fpiritus , yix fpirat,
Homini nihil tarn metuendum, quam a feipfb,. Feheior igitur ib
lorum conditio , qui habitum porofum quern contraxerunt ab
ortu, redd vivendi ratione tuentur, diuque perfpirationis ben.e»-
ficio fundionum libertatem perennant,
Zrgo k facili prfpratione , funBionum lihertas.
DOMINI DOCTORES DISPUTATURI.
M. ludevicut-Renuus Marteau »i. A/tttmm le Camas.
M. Jafephtts Lallmant.
M, Pelm Poifunnier, Prufefar
& Cenjor Regius.
M. Claudius Bourdier de la
Mottliere.
M. GuiUelmus Radian.
M-Hiacynthus-Thcodoras Haron^
Extrenas Regii in italid
Proto Medicus.
M. Laduvicus - Maria Poufe .
Cenjor Regius.
M. Antonias Cafamajor , Cc*-
fur Regius.
Proponebat Parifiis JOANNES-JACOBUS MESSENCE^
Andegavenfis , Dodor Medicus Remenfis , Saluberrimc'e Fa-
CLiJtatis Medicina: Pariftenfis .Baccalaureuj, A. R. S. H.
a fexta ^d meridiem. *
Typis Q uIL L A u, Uniyerfitatis &FacuItatis Medicine Typograplii, 1
|
There are several regions in the world known as the Midlands. These include:
Midlands, Tasmania, Australia.
Midlands, England.
Midlands, South Carolina, United States.
Natal Midlands, South Africa.
Midlands, Zimbabwe.
Mittelland, Switzerland, see Swiss plateau.
Vidzeme, Latvia. |
| tl
ec DE
PARTIUM EXTERNARUM
GENERATIONI INSERVIENTIUM
IN MULIERIBUS
NATURALI, VITIOSA ET MORBOSA
DISPOSITION E,
4 4T 3b
ANATOMICO-CHIRURGICA;
Quas , Dro JuvaANntTe, & Prefide M. ANTONIO
LOUIS, Artium Liberalium & Chirurgie Magiftro ,
Scholarum Profeffore Regio, Academiz here Chirurg.
Confiliario & Excerptorum Secretario, Regio Librorum
Cenfore , & -è Regia Lugdunenfi Societate , tueri cona-
bitur JoawwNEs-PETRUS-ZnNULPHUS ÜHAUPEN , Pari-
fienfis , in Alma Parifienfi Univerfitate Liberalium. Artium
| Magifter , Confiliarius Regis Chirurgus-trimeftris.
| PARA STIS,
| IN REGIIS CHIRURGORUM SCHOLIS.
| DieVeneris 134, Decembris , anno falutis 17 $4. à fefgui-fecundä
| 2 poft meridiem s feptimam , Hees
| PRO ACTU PUBLICO
| ET SOLEMNICOOPTATIONE
Typis DELAGVETTE, Collegii & Academiz Regie Chirurg.
Typographi, vid San-Jacobeá , fub figno Olivze.
TIT TTT TTT MITT
1 mmj Pmp n TTT TTT n]
0 l 2 3 4 5 6 7 8 9 10
TL os C À
TH TT TRUE |
) [ie nr =|
Ye Sed EE
|
Aa . &
ES il P
M WS :
$e.
e
DICIS
a=
om
D E
PARTIUM —EXTERNARUM
GENERATIONI INSERVIENTIUM
IN MULIERIBUS
NATURALI, VITIOSA ET MORBOSA
Dep SRi Osso AO NE
THESES
ANATOMICO-CHIRURGICA.
*ULIERUM genitalia, miraculum nature
à Swammerdamio fuiffe appellata nemo mira-
bitur, qui, quanto fint artificio fabricata ,
mirifque eorum in foetu concipiendo , gerendo
& excludendo fun&ionibus animum intende-
rit. Omnium partium generationi dicatarum
fru&uram & ufus varios, abftrufiffimaque
phenomena que generationis & partüs tempore obfervantur ,
hic contemplari prefentis inftituti ratio non finit. Externas fo-
lùm partes, premiffis quibufdam circa pelvis offa , confidera-
turi, harum perfectam & integram in ftatu naturali difpofitionem,
vitia quibus à prava conformatione deformantur, & artis, ad in-
commoda horum debellanda in fublidium vocate , proceffus
& rationes exponemus. Utile quidem argumentum , mundis.
mundum, causà cujus, nonnullas que in foro poffunt moveri
lites. lucubrationibus Anatomicis componendas , operz pretium:
erit expendere.
$. L
e RPORTs truncum firmant & fuffentant offa pelvis, quæ
quamdam inteftinorum partem, & in mulieribus uterum
continet & obvallat. Lumbis os facrum fubfternitur , {pine ve-
luti fundamentum , quod utrinque offa innominata excipit; Eorum.
compagem , ex fimilitudine forme, pelvim nuncupárunt Ana-
tomici. Sacrum os eft latiffimum , triangulare, cavum ante-
riore parte, ut amplior effet pelvis capacitas , pofteriore gibbum..
Ex offibus quinque , aliàs fex coagmentatur , quz in adultis tam.
arte coherent, ut unicum os efficiant, Hujus extremo adne@itur
os coccygis, tribus vel quatuor offibus conflatum, antrorsim infle-
xis, qu cartilaginibus flexilibus coadunantur. © ffium innominato-
rum, in pueris tripartitorum., fingula portio propriis nominibus
& limitibus difcernitur ; unicum tandem os utrinque conficiunt ,
anteritis inter fe, pofteritis offi facro commifla , intermediis car-
tilaginibus. Zn partis tempore offa pelvis diducantur, queftio peruti-
lis difcutienda ; de quà quidem varii , varia: fuper hac diftra&ione
rixantur Anatomici & diffentiunt, tanquam de eddem .materiá
veritas non effet unica & eadem. Offium pelvis fieri diftrae--
tionem: faltem in primo partu fcripfit Hippocrates, libro de natur
pueri +» ex puerperis autem precipué laborant que primos par-
» tus experiuntur , ed quód doloribus non affueverint , & totum.
» quidem. corpus dolor occupat , pracipue veró lumbos €» coxendices
qua ipfis diducuntur. Hanc operationem validifimum effe ex na-
turz-operibus zefert Avicennas, perperé à Fernelio * reprehenfus.
» Avicennas, inquit, in ed eft opinione ut exiftimet oflà pubis
» tum neceffarió-fejungi , horumque. cemmiffuram quafi diffolu-
æ tam patere : quod tamen nulla ratione fieri poteft, nec eft
» ufu deprehenfum. Sed anno 1 579, menle Februario, nek
tris in fcholis, Jacobus d'Amboile in Artibus Magifter & in:
Chirurgia Baccalaureus , ( dein Salub. Facult. Medic. Parifienfie
Doctor, & Regis Medicus) pro more Collegii Chirurgicam
fladium. :percurrens, mulieris annos circiter viginti quatuor
* Eernel, De hominis procreat. phy[ic. lib. 7. de pariendi nodo. te 20>.
$ ;
mate , laqueo. fufpenfe decimo à partu die, proptered quód
foetum ftatim ab enixu propriis manibus interfecerat, fecuit ca-
daver ; & oculatiffimorum virorum docrinà anatomicá infi-
£nium ceetui, * offa pubis ab invicem, & offa iliûm ab offe
facro, miro nature opificio diduci & diftrahi demonftravit. Hæc
feparatim mobilia, non modó digitis palpárunt , fed propriis vie
derunt oculis. Hanc queftionem tractavit , fententiamque de
diduétione , rationibus , auctoritatibus & exemplis confirmatá,
numeris omnibus abfolutiffimam reliquit antiqui Collegii Chi-
rurgorum decus & ornamentum, Severinus Pingus, Anatomiz &Bo-
tanices Profeffor : nonnullos habuit rationum fuarum fautores &
affeclas ; alii veró , quorum femper non minima turba eft, cervi-
ces Indurárunt , rationefque contrarias in medium adduxére.
Primus Pingo, quem tamen fatetnr Anatomen ma-
ximá cum nominis fui commendatione docere, & rem Anato-
micam fcriptis illuftraffe,, adverfatus eft Andreas Laurentius
Archiater Regius, & Univerfitatis Monfpellienfis Cancellarius ;
hajufque rationes de diftraGione offium pelvis ordine diffolutas
à fe credidit indiligens rei fcrutator. Tempore graviditatis cartis
lagines offium intermedias. copiofo humore fubađas emolliri &
dilatari fcribit Pinzus nofter 5 copiofiori» autem latice irroratas
cartilaginum fibraselongari , & indè pelvim ampliari ratio docet,
eique fuffragatur experientia. Si verd Laurentio credatur, » nullo
» humore madefiunt cartilagines, quia uterus , ad os cujus intere
» num fentus humor obliniens fertur, offa pubis immediatà non
>» tangit , fed inter uterum €» offa adeft vefica. Sed impedito fangui-
nis motu libero, ob uteri vala comprimentis extenfionem , om-
nia intumefcunt , coxz dolent, varicofz fiunt venze , madefiunt
& relaxantur cartilagines; fluidis versus illas majori luxu deter-
minatis : exemplo fiut cartilagines intervertebrales quz decubitiis
tempore minus compreffz , vi elafticá, & fluidorum intüs-fufcep-
tione adaudá , crafliores ita fiunt, ut homo major videatur MI
reverà eminentioris fit flature poft decubitum.
Irrva € pubis ofa in partu dearticulari poffe non puto , inquit
Laurentius ; iza enim uniuntur , ut nullo impetu divelli poffint. Quod
Ji divulfionem fimul pa[fa fuerint , quo medio copulabuntur ? quo glutine
unientur ? nova enim fieri (ynchondrofis non potefl. Talia dicturo à
* Hec hiftoria apud Severinum
Pineum leGu digna, ubi adftantes in
Anatomia verfatiflimi nominantur ,
inter quos externi notabiles , Lau-
rentius Jobertus , D. M. & in Acad.
Monfpellienfi Profeffor; & Monf-
pellienfis Chirurgus Bartholomeus
Cabrollius , Regius Facultatis Medi-
cine Anatomicus, qui tunc Lute-
tiam juffu Regis venerant : itemque
Cafparus Bauhinus Bafileenfis, Pi-
nai noftri difcipulus , qui non multà
poft apud fuos Anatomiz Profeffor ,
Medecinz etiam laude inclaruit.
A ij
In opufcu-
lis Phyfiol, &
Anatomic.
Hift, Anas
tom. Lib, 8.
quaft, 3 3
i]
|
fic Pineus.. .. » Ofa ab invicem diftrahuntur magis quidem im
» aliis, in aliis veró minüs , pro magnitudine & craffitie fetuum .
» & in aliis citiüs, in aliis tagdiüs pro humoris copia , & corporis
» totius exercitatione, & praefertim ambulatione breviori aut
» longiori, & partis ficcitate aut humiditate. Unde non fitluxa-
» tio, quz folis articulis competit, non vero fimphytibus. Cer-
» tiffimum autem eft dolorem fentire mulieres preiertim tempore
» partüs, ante & poft , circa predi&as fynchondrofes , qui
» aliundé accidere nequit quam ob extenfionem /ynnevrofeon.
» Quse extenfio fit quando oftreorum more, offa neceffitatis ergo
» dehifcunt atque diftrahuntur, utilla ad efüm aperiuntur, qua-
» vix aliter , nifi ab experto artifice, ferrum validum & acutunr
» prz manibus habente. Offium diftractio poft partum , pereunte
».causà, abfumpto humore mucofo, in dies reparatur atque
»reftringitur folo nature inftin&u & beneficio; fed non tam
» exacté quimantea , quandoquidem quz vi dilatata funt, nun—
».quam ad: priftinam conftri&ionem redeunt.. ;
LAURENTIO objicienti validam offium.unionem , op-
poni etiam poffet quod Anthropograph. Lib. z, capite de difcrimine
corporis muliebris. ac virilis tradidit. Riolanus hifce verbis » in
» pariente & puerpera Obfervabis offibus pubis interjectam carti-
>» laginem, molliorem , magifque dilatatam , ideóque videbis
»-unur crus elevatum alteri fupereminere atque dimoveri. Idem
» de commiffurá. offis facri cum offibus iliüm invenies , & offa
» ifthec fcalpello tenuiffimo feparabis in puerperá recens enixi,
» alio tempore infeparabilia in muliere , multo magis in viro ,
» nequidem in infante. * Afferit Spigelius pro difhicultate in la-
boriofo parta magis minüc-ve offa pubis & facrum dehifcere ,
cartilagine & ligamento facilé ad omnem hiatum , ob maximum
humorum ad illas partes affluxum, fequactbus; additque fefe
illam laxationem aliquando oftendiffe in publicis demonftratio-
nibus, addu&o. cadavere foeminz ex partu dififcili mortuz..
*TJttima. hzc. Riolani verba. ex-
perientie repugnant : obje&ctionem
ex. offium validiori conftriGione
naturali dédu&am infirmat Pinzus
dicens...tantàüm abeft ut non nifi
magna. vi & difficultate feparari
poflint , cùm potis in quolibet
fene'id facilé preftetur , fi cultrum
habeas acutum ,' qui dorfo aciei
fer& zqualiter tenui preditus fit:
nunquam enim eorum intermedia
cartilago ficceffit, nifi poft morbum
occalleícat , quod tamen rarum. eft,
&.am aliquis viderit ; dubito, Quan-
tim ad me, nunquam-iftud- vidi ,
. legi, aut audivi, etiamfi centena
offium millia Lutetiz & alibi vide-
rim, quz adhuc expofita funt cui--
libet videre cupienti. Semel autem
. vidi utrumque os iliàm cum offe
facro, & bis horum alterum. tan—
tim cum prediGo offe, fimphy&
unitum accidentaria , ob humorum
pituitoforum ibi congeftorum , &
eorumdem concretionem atque ih
offeam fubftantiam, aut callum fi:
velis offeum , converfionem..
Harveus patturitionem jam inftare dicit chm partes laxantur &
diftenfioni apte fiunt. » Quin etiam facri & pe&inis oium cum
» coxendice copula aded. emollitur & folvitur, ur di&a offa
» facile exeunti foetui cedant ; & hiantia regionem toram hypo-
» gaftricam reddant ampliorem. Mirande hujus folutionis exem-
pla paffim in rerum natura obvia funt; admirabile fané eft , exi-
guum pullulantis nuclei apicem , amigdalarum puta, autaliorura
fructuum , offa , que vix malleo rumpuntur , effringere; tenellas-
que radicis hederz ‘fibras in tenuesfaxorum rimulas irrepentes ,
pregrandes tandem muros difcindere. Non eft tamen hoc admi-
ratione dignius quàm reliqua nature opera; Jovis enim plena
fünt omnia, & nature numen ubique prefens cernitur. Hary.
de partu. Offa pubis in recens denatis puerperis ita diducta
reperit: Santorini, ut facile fuerit pollicem: tranfverfum indere :
ex quo id illi confequi videtur , eorum cium connexionem non
per fynchondrofin effici; cùm que legitimæ cartilagines funt,
fle&i quidem ; at diftrahi, ut ipfi compertum eft, nunquam
patiantur. Santorini Obf. Anat. cap. XI. Docüilimorum virorum
lucubrationes confirmant, non ita pridem obfervationes in vivis
& in mortuis inftitutz." Duas:à partu difficili fuperftites vidit
clar. Collega M. Verdier , Anatomes Profeffor emeritus , que
difficulter admodum incedere potuerant; ed quod offa:ilidm, ab
offe. facro: parturientibus violentits fuerint feparara. Sed hac
dilatatio in omnibus non eadem , ut Pineus fubnotavit: in om-
nibus tamen , tempore gravidiratis , incrementum capiunt pleniüs
enutrite cartilagines: quod probant experientiz a:gumenta ab
electillimo Chirurgo Jacobo, Guillemeau relata; nec non qua à
viro clariffimo, bené de Anatomia merito D. Bertin, Faculr. Med.
& Acad. Reg. Scientiarum focio , traduntur. In binis fceminis ,
quadrimeftrem altera , altera feptimeftrem foetum. gerentibus
obfervavit, in hac prefertim, digitum unum craflam cartilaginem
{calpello facilé fe prebuiffe feparabilem , nec multo difficiliüs.
fine ferro, fed levi manüs auxilio, alterum os ilii ab. offe facro
plané divulfum.. Cartilagines,. offium pelvis, caeteris: paribus,
molliores elfe in mulieribus quàm in viris , etiam- in- iis que non
utero geflárunt, jam novimus ,.typifque mandari curavimus.
Quin etiam in viris-off facri ab innominato diaftafim obfervavit
Henric. Baffius, Medic. & Chirurgie Door Profeffor in alma.
Fridericana ; citatque cafum ftudiofi cujuídam- juris 20 annos
nati, mollioris ac laxioris corporis habitüs, qui'arti digladiandi
dans operam. in. palzllrá, adverfarium. graviter aggrefius , ven-
trem dehinc motibus exercens validé, offis- facri ab innominato
dehifcentiam paffus eft, à nemine , quod fciam, adhuc in viris
annotatam. Sæpiùs infantes hoc malo affici-eb partium laxitatem,
aec fatis perfectam offium reciprocam conformationem , conftac
Vid. Ofteol.
Autor.
Liv. 2 de
VPheureux ac-
couchement..
chap. 1.
Vide Au&lo-
ris: Offeol. nu-
perrimé editz-
Parif. apud ^
Vincent.
In Encyclo-
pedid feu didlo
artium €
fcient. artic»
Accouche-
mente.
ex aliis hiftortis ab Auctore citato relatis ; hecque diaftafis non
infrequens claudicationis caufa. Hx Baffii laudati obíervationes,
vel fimiles, fi dentur alie , defiderantur in orthopediis , & aliis
tradatibus , ubi de medica, ut aiunt, puerorum educatione
agitur.
Hi sce pofitis quid alias Laurentii adversis Pingum objec-
tiones memorem ? Hic faciliores effe adolefcentium partus quàm
«tate provectiorum afferit ; in his enim exficcate cartilagines
cedere nefciunt; in illis vero fucco turgide & molles , obfequen-
tiores fe prebent : contra Laurentius, non quia ficciores cartila-
gines, fed quia uterus ficcior , difficilits parturire feniores con-
tendit. Contract oris fermonis neceffitate alteras non majoris mo-
menti pretermitrimus Arcbiatti rationes ; quibus tamen affenfum
quemdam dedit Vir in Anatomia przcellens , eruditiffimus Mor-
gagni, qui adverfar, Anat. I I I. animadv. X V. cautiffimé me-
dià vià incedendum exiflimat , diductionemque offium alias,
prefertim in partu difficiliori, contingere; aliàs vero non idem
pror:às accidere ; in quzftione controversa Conciliatoris munere
potiüs fungi, quàm rem proprii indagationeperfcrutari, maluiffe
videtur Au&or celeberrimus : per graviditarem enim in omni
foeminá incipit mechanica pelvis dilatatio,ulteriüs inter pariendum,
plus vel mints, pro re natá; promovenda. Nec Palfini diftra&tio-
nem offium , nulla ratione allata , negantis ; nec Heifleri , alie-
nam,nempe Morgagnianam opinionem tenentis, hic teftimo-
nia adversüm nos adduci queunt. Sed cùm fua fit clarifimo Ræ-
derero , Profeffori Gottingenfi bác de controverfià cogitatio ,
didu&ionemque offium pelvis neget; quam rationibus à veri
fpecie non abhorrentibus doctrinam , in nuper editis artis obfle-
triciz elementis, tueri conatur, hanc periclitari fas fit.
» CowPUTATA diametro fuperioris aperture ellipticz pel-
» vis, que in muliere ben? conftituta eft quafi 5 + pollicum ab
» uno offium iliüm ad alterum; à fimphyfi verð offium pubis ad
» os facrum 4 4 pollicum 5 & cùm færûs caput proportionis
» jutg, & à dolorum vi compreffum, dimenfionibus fuis has
» dimenfiones non excedat, foetus utique aperturam hancceliberé
» intrare poteft. Hac ex Rederero, Sed fosttis maturi moles cum
pelvis ambitu interiore, non in fceleto' comparanda; multis
enim partibus tranfitus impeditur & coarétatur ; nempe mufcu-
lorum iliacorum & pfoas portionibus inferioribus , obturatoribus
internis, veficá, re€to, portione peritonei cellulosà, vagina
denique ips, & pinguedine fpatia inter partes replente : quibus &
addi poteft obftetricantis manus nonnunquam in uterum, juxtà
fcetum ipfum, pro eo excludendo intrufa , que maximo conatu
reducitur. Qua igitur ope tam ar&um , totque difficultatibus
|
i
Jij
circumfeptum iter à foetu exeunte fuperari poffet; nifi ofiium
innominatorum laxaretur compages. * Solo nature inflindu
edoctz hanc dilatationem credunt , in ufumque revocant mulieres
ruftice. » Memini enim, hzc funt Piagi noftri verba, fæpiùs
» me vocatum fuiffe ad mulieres rufticas parturientes liberandas,
ə quibufcum plures alias vicinas & amicas , ut fieri folet, alfif-
»tentes mulierculas reperiebam , que obftetricis juffu in difi-
» cili partu , egre crura ad utrumque latus trahendo diduce-
» bant,divaricabantque. Quod ut facilius preftarent,manus valvis,
» & orificio finüs utrimque admovebant , fynchondrofimque vi
æ relaxabant , ad offa pubis vehementitis conftricta, quafi fublato
»longurio , aut nodo conftri&iori foluto , diftrahenda.. ...
» Aptius id fa&um fuiffet, fi do&os Chirurgos non cenfores,
» fed coadjutores aut imperatores habuiffent, à quibus me-
» thodum dilatandi vias didiciffent. ;
» Ur divellantur offium innominatorum conglutinationes,
» inquit Redererus , accedat oportet vel violentia externa, vel
s majus cartilaginum incrementum. Sed neutrum horum obfer-
» vari poft ablolutum partum afferit, indè neque offa pubis,
» neque offà iliüm à facro , in partu unquam fejungi polle
» concludit, nifi in rariffimo cafu , fcilicet ligamentis quàm
» maxime relaxatis , quale quid accidere poteft cachectice, vene-
» ree , fcorbutice, &c. in majori gradu tali.
SoriTro plus nutritas cartilagines in. gravidis intumefcere
- fat fuperque probatum; que autem vis par fir (ejungendis offi-
bus, patet, Nonne faxei ingentis molis cylindii ,, indu&is ex
ligno: arido , pofteà madefa&o , cuneis , in tabulas plané divel-
luntur ? Nam & polypus , mollequidem & feré pulpo vm. tumo-
ris genus, palati, narium , male offa, quamvis pectinatim , &
more dentate ferre commiffa, paulatim erefcendo, fic à fede
fuĝ dejicit , ut facies horrendo modo deturpetur. Oculum bác
de caüsá ex orbità ejectum , hujufque cavitatem feré obliteratam
vidimus. Moles fcetüs hujus generis tumoribus longè pondero-
fior, offium pelvis ambitui interiori incumbens , hanc ipforum:
internam fuperficiem veluti cuneo comprimit ; & cùm in dies
femper aliquid incrementi cartilaginibus accedat fanguinis materni
ad foetum perpetud., copiofiifque quàm par eft, allabentis,
parte fuperfluá in laterales arteriarum ramos , hinc atque hinc
diversà , pelvis quotidie ampliatur.
Ossa pelvis non diduci, verbis & fcriptis evulgaverat
* Vid. Ambrof. Parei, lib. XXIV. Schol. Medic. jParif. propugnat..
de generat. cap. x3. Sever. Pingi, anno 1725.
Opuftul. Phyfiol. & Anatom. lib. 2. |- An offa innominata in gravidis €
cap. $« & clar. Bertin, Thef, in b parturientibus diducantur è
- Liy.2. chape
4
^E $
Ambr. Pareus. Res autem accuratits explorata opinionis com-
mentum delevit. Preftantiffimi Auctoris exemplo, non dubita-
mus quin fe laudabilem præfter , qui Parei palinodiam , nature
judicia rationibus & exemplis confirmantem , attenta mente
legerit. *
A x14 eftoffis coccygis ratio: mobile id effe, breviufque
in mulieribus quàm in viris, & minüs antrorsum ih illis infle-
xum, quem fugit .? An verð in omni partu extrorsüm cedat ,
varie funt Anatomicorum fententiz. Coccygis retroceffionem
vanam , ejufque utilitatem in partujejunam admodüm effe; &
penitüs nullam dicit Severinus Pingus. Affertionis autem ra-
tionem defamit ab oflis fitu inferiori & pofteriori : quando
enim ad ejus fyntaxim pervenit foetus egrediens, jam. inquit,
anguítias maternas evafit. Praetereà talem effe contendit lauda-
tus Auctor, coccygis cum offe facro unionem , ut frangeretur
potis quàm retrò moveri & cedere poffit. //anf lingen artem
obfletricandi profeffus , affirmat fe offendifle os coccygis fractum
per vim in partu difficili, ab imperitá obftetrice parturientiilla-
tam. Violentam hancce coccygis ab obftetricibus retropulfionem
graviora fubfequi accidentia fcripfit Bourdonius : & vir in arte
obftetricandi verfatiffimus Guillelmus de La Motte , coccygem
partui unquam obfitife non vidit, unde hujus offis retro-
ceffionem , ab Au&oribus etiam graviffimis decantatam , partui
quantumvis laboriofo' ioutilem elle , do&ilfimorum virorum
au&oritatibus & rationibus fuffulti, propriáque ne: minus at-
ten:a rei confideratione edo&i , contendimus. Quin imo, capite
infantis versüs. pofteriora in partu pracipitato vergente , manus
admotione , pars inferna vulvz, perinzum ~ ipfumque os:coc-
cygis fublevanda, ne partes laceratione violentá rumpantur ;
quod pluries accidit. Nunquam ergó opera chirurgicá retrodu- — "a
cere os coccygis necefle ef. quod , caput infantis maximo matris
damno impetum faciens ; fatis faperque-repelleret. In partu vero
naturali & facili, nihil moveri docet experientia & ratio con-
firmat. Major eft enim à coccyge offis pubis diftantia quim ab
offe facro cùm tranfiit foetus fine damno per aperturam pelvis
fuperiorem , qui illum remorari poffet coccix ad inferiorem ?
& ut clariffimus Redererus annotat, axis pelvis, cui vertex capitis
infantilis refpondet , medius cadit inter arcum offium . pubis &
offis coccygis extremum. | Hinc fcetus ; inta&o . offe .coccygis y
per aperturam ‘pelvis inferiorem eliminatur,
* Pareus , generat. lib, XXIV. cap, XIII.
S TI
C NITALES mulierum partes externz, fine fe&ione &
diductione folá in confpectum prodeunt : extrinfeciis, etiara
citra didu&ionem , examinantium oculis fefe exhibent mons
Veneris, fiflura magna & labra duo, que omnia pudendi muliebris
nomine indigitantur. A pinguedine fubftratà tumida fant, &
tempore pubertatis nova obferuntur lanugine. Rima, feu fiffura
magna, ab offium pubis inferiori parte ad anum feré pertingit;
ità ut inter illam & anum , fpatium quod perinzum , feu inter-
foemineum appellatur, vix in puellis grandioribus duorum polli-
cum tranfyerforum latitudinem excedat. Inferiüs frenulo uniun-
tur labia , quod in virginibus tenfum , crebrá venere deprimi-
tur, fimulque grandefcit rima, & magis adhuc frequentior
partu, ob partium extenfionem, dilatatur: natura enim fuí ad-
modür- follicita , dificultati, quz parturientibus füboriri poterat;
prudenter prefpiciens tam amplam ordinavit fiffutam, Didu&is
labiis ,' vulva confpicitur in cujus fuperiori parte notanda venit
Clitoris , pars virili peni analoga , corporibus cavernofis, glande
& preputio inftru&a , cujus magnitudo ordinaria , inftar parve
uvule, extraordinaria fubindéingens, ut mentulam virilem fepé
equaverit. * Hanc dicunt amoris dulcedinem , & libidinis fedem
ac irritamentum; quz perfricata torpentem excitat venerem:
‘kine dicitur etiam tentigo, magnaque ipfi delé&ationis pars
in congreflibus adícribitur ; & fi blandé pulpofis digitorum apici-
bus tractetur, in iis que pruriunt, non folüm voluptas excitari
poteft , fed etiam affluentibus cum fanguine per arterias , & per
*.Vilit Regnerus. de Graaf in- rat , talifque à quamplurimis rei
fantem cujus clitoris tantam cum anatomicz aliundé peritis exiftima-
membro virili fimilitudinem refere- |. batur, fato fun&us aatis anno cir-
citer 25, Cauti fint ergd Chirurgi
in dijudicatione fexüs dubii, cüm
prona fit ad errorem via, ex quo
quidem multa in familüs, perfo-
narum & focietatis civilis incom-
modo, minis bené poffunt ordi-
nari : exemplo fit filie Tolofane
hiftoria à Saviarde relata ( Obf.
chir. XV.)quz decreto Confulum
Capitolinorum ( les Capitouls )
anno 1691, nomen & veftimenta
virilia accepit , indico virgarum
fupplicio , non immutanda.
bat, ut cum obftetrice unà vicine
mulieres, ac peritiores alii illum
mafculum judicaverint, & mafcu-
tino nomine in Baptifmo infigniri
juíferint, Pro feminà quoque maf
culus facilé haberetur , cujus urina
per foramen fingulare in perinzo
circà penis'imperforati & exilioris
radicem , flueret ; qualem fe vidiffe
refert Gerard. Blafius , * talem &
mihi alter fe exhibuit. Sic conftitu-
tas fervat in mufeo Dominus Ver-
dier viri partes, cujus fecuit cada-
wer ; femper fe feminam credide-
B
"*"Obt. Meé.
rarior. fe
Hift. Ana--
tom; cent. 3.
Anatom.
renoy, lib, 12.
©
oO
nervos fpiritibus animalibus, liquor’ genitalis turgefcens erume
pere. T
D £ congreffu à prominentiori clitoride impedito . prolixius
dicens Nicolaus Venette Med. Rupellenfis , hanc divortii caufam
haud dubié pronunciat: feorsüim ab eo fentimus , cùm tuto poffit
clitoris exuperans , encheirefi chirurgicá eximi; & aliundé pre-
oftere veneri indulgere licitum ip/emet alio loco affirmet ,
innitens Divi Thomae fententià (a), converfumquefitum , proli:
gignendz accommodatiorem exiftimet (b )..—
CrLriTORrIDISindecoré prominentis refe&io in junioribus-
falacitati venture occurrit, fceleftoque: mulierum. inter fe con-
greflui, feu tribadifmo , vel aliis Veneris immodezstis illicidíque
appetitibus. Notum enim eft à clitoride nimi, fæpiùs ut fere
femper accidit, 'contrectatà , lafciviam , Veneni{que orgatmum-
excitari ; und& omnibus pudicitiz fractis repagulis , turpiter ife-
non modo cuivis follicitanti fupponunt mulieres , fed invitis.
etiam, nunc lafcivo geftu ac verbis , nunc aliis illecebris ult:
fe offerunt. Clitoridis autem exemptionem. lizaturá tentatam ,.
aft fruftrato fucceffu ob enata accidentia , adnotavit clar. Venetie:
unde ligature anteponendam,ope fcalpelli, clitoridis refcifionem;-
circularique facta partium mollium divificne, ferrula fecandam
effe , fi fit offea , judicamus. Talem quippe vidit Venetiis Thom. .
Bartholinus in {corto „cujus in amplexu impediebantur , ledeban=
turque amafi , ut (zepisinflammatione obortá Chirurgorum im-
ploraverint auxilium. Hanc clitoridem fuiffe jam. abiciffam alio»
loco fcribit Autor perilluftr. Hàc in operatione hemorrhagize fe«
dulà: profpiciendum , aftringentium admotione, debit deliga-
Ga ) Monuerim aliquando con- tàm difcrepat; quàm quod maxime;
verfionem debiti fitüs omninó.culpà Hzc eft folertiffimi Morgagni ani»
vacare , cüm non.captande volup-. madverfio. ( Adverf. 1. n?, 14.) Ex.
ipsa Anatome, in procreandis liberis-
adveríam. Venerem aversa preftan-
tiorem ,. gratiorem , .magifque na-
turalem jam demonftraverat.Pineus
noiter, Opufcul. Phyfiol. & Ana-
2 tom. 1. cap. 9. Triplicatà -expe=-
putantur TE s A oa
Golpe uii ) GRENADE [ARERI rientià fe confirmatum: credidit
tatis gratia , fed aliqua juftá causá- |
fint È | Paul. Zacchias, Med. Roman. par-
intercedit, fcilicet ob pinguedinem
viri , fuffocandique -feetlis metum,
Sanéius Thom.
(b)... + + Nam more ferarum
Quadrupedumque magis ritu, plerumque
Peétoribus pofttis y fublotis femina lumbis. tus pofticá Venere conceptos, om-
De rerum natura, lib. 4, ad Calc. nes in pedes, aut alio modo preter-
Antiquior que fic à Lucretio tra- naturali; non yeró naturali modo ;
debatur , nunc .obfoleta eft. opinio : incaput nafci. Quod quidem nulla
in quadrupedibus uteri ofculum non ratione fuffulcitur. Vid. Quz f. Me-
ad pudendum € regione convertitur , dic, Legal, lib..2. tit. . 1, : quasi:
fed parietem vaginz fupernum fpec- Vail, x "
tat; quz res à muliebri difle@ione “oth:
YE
"tione ; & remediorum internorum, veneris zítui compefcende
sdicatorum ufu; c
, CLITORIDIS preputium conftituit. membranofa pro-
'du&tio, cujus expanfione efformantur ale feu carunculz cuticu-
Jares , nympharum nomine ab Anatomicis donate A clitoridis
glande, anguftiori principio , incipiunt; utrinque ad meatüs uri-
narii latera, ufque ad orificii vagine medium extenduntur;
criftis gallorum fub gutture pendentibus non abfimiles , cùm in
Veneris ccftro percitis, fimili fere rubello colore gaudeant. Earum
fubftantia- fpongiofa -eft ; *papillis .nerveis.copiofis, undé valde
fenfiles, & glandulis parvis liquorem febaceum fecernentibus ,
funt inftrude. Noñ extra omnis controverfig aleam pofitum eft,
quod denympharum ufu dixerunt praflantes in. Anatomia viri,
„A naturá ordinatas effe uc præfint aquis,& uring fluxum dirigant,
abfque: pudendi labrorum irrigatione , & ne pedes made-
‘fiant, quis credet ? cùm iis dimotis , ulteriùs uring propellantur:s
quod etiam fine ullà partium diductione obfervatur in adolefcen-
otulis , quarum tenerrimæ funt nympha. Eas in partu, penitùs oblit-
terari fubnotavit Collega nofter M. Levret , artis obftetricie
‘praxi & incremento quam. maximé addidtus ( 4); quidnì cum
ipfo concluderemus in eum finem conftrudas effe , ut fir unde
poflint in partu muliebria loca dilatari. Hujus usüs animadverfo-
ses quoque laudandi Severinus Pingus (.b) & Chirurgie Magift.
Lugdun. Acad. Parif, focius sD. Flurant (c J, Vaginze amp'iandz
nymphas infervire confirmatür experientià: in virginibus etenim
xubrz funt, firme, tenues , nec multim late ; fed in mulieri-
bus que frequenti coitu utuntur, & iis quz pepererunt , livide
fant & multó laxiores, magiíque. pendule. Jn quibufdam .étiám
mulieribus, extra pudendi labra excrefcunt, atque propendent; `
quale vitium Ægyptiis tam familiare eft, tantamque moleftiam
adfert, ut eas exícindere nupturis virginibus cogantur; teftanti-
bus Galeno, /Eginerd & aliis. Hâc in re deceptos fuiffe opinatur
Regi de Graaf, judicatque per nymphotomiam aüctoresclitoridis &
-non nympharum amputationem intellexiffe , quod Riolanus plu-
ribus probare nititur. Hanc operationem improbat M. Levret ex
ufu nympharum animadverfo. Eam celebravit Collegii noftri
decus eximium Francifcus Mauriceau , de hoc à muliere nobili
enix? rogatus, tum quia cùm equitare fepiffime cogeretur , into-
lerando urenti doloris fenfu afficic batur , ob attritum nympharum
s i e . ? é üt tE $4 D ay f
(a) In libro cui titulus , Z'Zrt des (c) Splanchonologie raifonnée’ s
Paris, 1752. typis Delaguette , Col-
‘F degii & Académie Regie Chis
‘Accouchemens ,in ufum do&rinz do-
mefticx '
(b) Lib. de graviditate & partu Typograph.
naturali. cap... A EL | EEN aan TEN
BH
127
quas longiffimas habebat 5: tum proptereà quod fibi equà ac ma»
rito hzc indecora nympharum exuperantia muliüm difplicebas.
In hac operatione ab immodico fanguinis fluxu cavendum 3 ref=
&ffionis locus aquá aluminosá abluatur , appofitaque linamenta
carpta ficca diligenti fafciatione comprimantur: tardéà nympha-
rum abfciffione fubfecuramhzmorrhagiam, cum vitz periculo vidit
läudatus Mauriczus, * Redà infra clitoridem , parva eminentiá fe
prodit meatus urinarius , & fub ipfo orificium vaginz, mem-
brand Hymene in virginibus coardatum.
S ITE '
e dentur certæ virginitatis notæ ? non levibus intricatæ
^ 1 difficultatibus quæftio. Virginem dignofcere rem admodim:
difficilem ac penè impoffibilem afferit juris peritia vir fpeCtariffi=
mus Cujacius ; & certa. atque infallibilia effe virginitatis figna
Sanchez negat. Sed’ Theologorum & Jüris-Confultorum allegatis
non immoraremur , fiartis falütaris peritorum teftimonio pru-
denter fic de virginitate affertum fuiffe non conftarer. Sunt enim, .
nec horum pauci, qui-de virginitate aftruenda ac diffitendà, ejuf-
que characteribus determinandis coram judice poftulati ; arduum.
hoc renuntiandi munus ingenué detre&ant,, nullumque fignum-
proprium & univocum virginitatis dari affirmant: Multos artis pro-
ceres fic fentientes, inter quos Pareum , Guillemeum, Mauriceum. .
fcholz noftre clariffima lumina , quibus affentitur , nominat erudi-
tiffimus Bohnius Tra. de Offic. Med. afferereque haud dubitat,
artem Medicam & per hanc factas genitalium muliebrium vifita-
tiones atque contrectationes vix forsàn ad&quatumr exiftere-
modum virginis à deflorata difcernenda. Nihilominüs, certo-
certius eft. in intactis, finüs pudoris orificio velum: pretenfum:
effe, quod claufttum, feu interfeptum virginale, hymenis no~
mine infigniverunt. De hujus. membrane: exiftentiá, forma &
fübftantià inter Anatomicos diffidii caufas fuiffe videntur cadave-
‘yum penuria, przjudicata examinantium opinio, & earumdem
partium difcrimen 5 non tantüm ob diverfam tater alias-ve
circumf[lantias , fed etiam.ab ips4 prima conformatione admodüm
fiequens. Et
J NgoTER1CO RUM inventis tandem obfolevit queftio dé
Hymenis prefentid, in, virginitatis {tatu integerrimo, femper-
vaginam..coar&antis. Hac membrana modó' circularis, modó-
femiluparis, non nihil primàm ex vaginz ipfius fubftantià , mox:
** De-morbis. mulier, tom, 11, Obf, 1745.
1
nihil fermé nifi tenuiffima sai lecum vafcula , circum. circa in-
fignis annuli fpecie affurgit, in puellis junioribus parvo fora-
mine , in adultis ver} plerumque majore , inftruĝi. - f
Inrer pu w accidit, ut ab annuli fumma parte que urine
meatui ftatim fübeft , exipså prorsùs hymenis fubftantià , firma
lamina parvz inftitæ aut columnz modo deorsùm recta demitta-
tur, cumque annuli inferiori parte commiffa, illud in duo
fpatium dividat, quod medium intrà annulum relictum eft. Hee
accuratiffimi Mergagni unica obfervatio eft, fimiles duas Val-
falve confirmans. Parem vidit inftitam Paljinus in virgine 24
annos nat : rariorem tamen effe hanc hymenis difpofitionem
indè judicare fas fit , quód mihi haec nunquam fe exhibuerit,
fexcenta puellarum. immarurarum corpora infpicienti,
De hymenis verá conftitutione dicens D. Henricus- Baffius ,
conftantem elfe ratione zetatis, hujufce membrane varietatem,
columnamque virgineam perpetuo in recens nàts annotari con-
tendit ; quam flantem. injuriofo luxu. diruit urina, partem ejus
fuperioiem,, anguftiorem ac debiliorem irrigando ; undé hzc
emollicur, colliquefcit. & confümitur. Hinc trianguli figuram
affumit hymen, in puellis junioribus fub hic forma confpicuus.
Tandem paulatim diducitur & explanatur, ita ut in juvenculis
confiftentis etatis ad femilunarem figuram accedere ,. vel. annala-
rem, fi portio fuperior limbo orificii vaginze continua manet , re-
prefentare cogatur. An hymen vario {chemate , &tatum. mutatio--
nem fic fequatur , judicent equi rerum eftimatores ?
Ex hymenis Jaceratione in primo ut plurimüm congreffu,
Obf, decads.
Ze
oriuntur caruncule myrtiformes, & nunc duæ , tres vel quatuor
obfervantur , eo przcisé loco ubi olim hymen aderat : defunt in:
infantibus , & nunquam iftz caranculz nifi in mulieribus his com=-
périuntur , quas virum expertas effe- conftat.
CERTISSPMUM, etiam-eft omnes virgines in. ftatu integes--
rimo, quamvis viro fint mature, primos congreflus, erli eos:
exoptaverint, habere difficiles,& dolorem pati alias aliis majorem,
propter membranz làcerationem , atque finüs & ejus orificii an-
guftorum neceffariam dilarationem.; undé.in primis. confliCtibus:
venereis ez dolorem experiuntur,& viri laborant acrius; clauftrum:
autem virgineum ob exilium vaforum texturam fanguinem fundir,
in. iis copiofiorem,, quibus vafa penes hanc membranam. funr
ampliora 'njora , pauciorem in iis quibusexilia.& exinanita
funt. Ex hoc"etiam patet cur lege Mofis indubitatum virginitatis
fignum habebatur. linteorum:. cruentatio.,. quz. quidem. apud
nos virginem femper illibatam non demonftraret., cùm amplexus
moleftus ac cruentus fingi & arte poflit effici. Pratereà. non=
"
Deutesoc--
nom. X XI,
|
|
|
|
|
t14
nulla füntrationes quibus affeveratürpnon operofum & incrüen-
tum coitum "Virginitatis dmiffas indicium" non efo, & exinde
nullum dari fignum | diflinguens virginem à muliere corrupt
venereoque congreffui affuetà , quo pofito infallibile habeatur
de virginitate argumentum , quo etiam remoto .mulierem effe
ftatui poffit.
RuproORIBUs multaimponunt, quibus non decipiuntur
attebti rerum fcrütatores, Penis poteft equidem effe jufte exilior, -
& via ob magnam virginis flaturam naturaliter lata. A. cafu rariori
generalis regula non infirmatur : pofità nihilominüs hác reciprocá
& minime confentanea difpofitione , hymenis circulus flaccefcet ,
nymphe colore. erunt, obícuriori , cunctaque relique partes,
quz in virgine integerrimá colore funt rofeo,-eamdem coloris
mütatiobem patientur * neceffe itemque'eft' id” aliquando accidat
.- quód , "teftánte' acutifimo' Morgagni, Hyeronimus ‘Mercurialis
aiebat , ut paulatim plácidó diuturnoque concubitu , longè latè-
:que fine ullà effra&ione dilatatus annulus. oblitteretur; quod &
Pineus affirmat, Poffe etiam dicunt naturalis vaginz orificii
coarGatio & membrana virginitatis- munimentum ,-ob defluen-
tium humorum copiam “itd relaxari ; ut in defloratis laxior effe
hon poffit ;citát & uteri-prolapfum* Reg. de Graaf. -qui morbus
puellis etiam 5) in humidioribus Batavie regionibus nimis eft
familiaris; Certé quidem preter libidinem, morbi cachedtici ,
puta fuor albus , &'' uteri hemorrhagia recidiva; virginitatis
figna phyfica itimutare poffunt , non veró deftruere. Alterius fen-
tentiz levitas eO conyincitur, quód menfes aut humores expur-
gati ( Pinzei, verbis utor ) liquidi funt , qui quidem finum pu-
doris itrigare aut hume¢tare , non autem dilatare auc vim aliquam
illi inferre poffunt. Quod ad uteri puellarum prolapfum , com-
pletus , vel vaginze prolapfus major, hymenem vitant, genita-
-]iumque habitum mutant; undé etiam fi uterus in priftinum
lecum: redücárár , inter.virgines qua tali morbo: laboravére, &
vüulicres d viris Gofruptas , nullum effe"&ifcrimen pronuntiant
Jof his opinio (fübilitur rationibus adversùni virginitatis
rotas; Signis et etm vel diagholticis vel commeinorativis hujufce
dilatationis caufa indicatür ; fed'etiaitifi caufe morbofe diligenter
inquirentem facil? latere poffent-; “proprio chara&ere vitiofa par-
iium difpofitió innore!cit. Hymien qui fit ab exurgente duplicatá
iüte;fori vagina membrana, pefirüs hoc in. cafu soblitteratur ;
6b maximam hüjüfce partis fenfim factàm expan :
que gon spparent-carünéulze myrtiformes , qua'alit
"ab hymiene
' faéétato per impetum atiétantis viri efformantur. Que dilpofitio;
fon nifi à c'ebris'partübus contingit, quorum Tülla'in cafuiup-
pófito videntur veftigia. Po é ,
HywENneE™ in virginibus quanddque defidérari dicunt,
| quia lafcive puellze venereis ftimulis agitatz , hunc inopinanter
effringunt , dim digito alio-ve immiffo inflrumento coitum
imitantur. Sed iis perraró rumpitur. clauftrum virginale , fi qui-
dém dolorem ullum fentire nolunt dim. per fe voluptuantur.
Siautem effrzna!g in {eipfas craffiori machinamento irrumpe- -
rent, quo laceraretur. virginitatis munimentum ; qui virgines
haberentur, quibus virgineum florem: decerpfiffet. malefuada
libido ? Virginitas materialis: in integro partium habitu phyfico
p fita eft 5 ficque virgo in paffiones 1gnominize tradita ere -S, Puul.
roris-- fui mercedem recipit.. Sunt & quibufdam- in. regioni- Epift. ad Rom:
bus “obftztrices alique; que manu -hymenem: divellunt-in 095. | =
recéns natis.. Et! fcilcitantibus cur'id faciant ? refpondent’, ne ee
adulte prima noge nuptiarum ; ex°coitu dolores percipiant, Du Me.
cüm matrimonium debeat effe initium gaudii, non doloris; De- lib. r:
leto igitur, ut videre eft. ex predictis , interfepto- virginali;
femper amiffa non debet dick virginitas , quod: ex oircumftan-
tiis dijudicandum. Sed alter obex non levioris momenti in præ-
fenti quzftione amoliendus integritatem non certd-probari ab
hymenis prefentia ftatuitur, Binas hac de re hiftorias vere comi-
cas refert Severinus. Pineus, Et quidem alteram de quodam Nobili
juris peritifimo, qui. fexdecim annos natam virginem caltiffi-
mamin uxorem duxerat , quz nuptiarum die mentfes-patiebacur,
paffaque fuerat tribus ante, ut pofteà duobus adhuc diebus çon-
tinuis, ei. fluxerint. kanc- primo iniultu,, & vix. faluato hymene
compreffit , fubiitque facile : hinc maritus fufpe&am uxgris alios
quin pudicz habui; caftiratem De lite movendá pro diffolutiene-
matrimonii, facilids (ua opinione,& judicio .confummati; cogitas
bat. Interea elapíis ftatis diebus uxoris menftrua-ceflant, jacue+
runt unà., fed perperàm primá ac altera nocte. rem habere
conati fant; tertio. folim die .voti compotes Iztati fuat, Akera
hiftoria cft de mercatore qui cum: virgine, duos. &. viginti annas
natá..matrimonium | contraxerat: Cubuerupt.. fimpl fluentibus:
men(truis: rem femel habuerunt, fed ità facile, liberaliter. Be-
opportune; ut-ex; virgine faa fir mulier , que .eodem temporis
momento concepit gravidaque. ipla fuit. Poftridié; nuptiarum ,
maritus rura fatis longa petiit, in.memoriam fzpiüs revocans facis
lem quem habuerat cum uxore congreflumy, Keverlus vero. poft
vigcíumum diem,, ipfe & uxor dormierantíimul, fed rem habere
tentarunc frufiraifta prima vice, proptes anguftins mulco,red=
ditum. quim:antea finds pudoris orificium , poft Auxun men-
ftruorum &. partium pudendarum. exüccationem,. Quare: virgo”
corruptam. & corrupta virginem retulerat. Ex hifee.patet. quo-
modó- placandi (int.máfiu qui ob facilem ad.fponfàs introitum :
fufpedam habent illaramcaftitatem: INiaiüm huic prolafioni ne
credant puelle. Nunc quzritur an virgines , que menftruationis
tempore abíque dolore & conceptione coitum illicitum admit- |
tunt, poftmodiinque ceflante humorum affluxu , iterüm ità an- |
i guftantur , ut nullum Izfionis fignum in earum partibus obfer- |
| vetur, pro virginibus adhuc habenda: fint ? Virgines minimé dici
| Elyf. camp. pofle contendit Czfpar a Rejes, licèt virginalem adftri@ionem |
quelt.jucund. iterùm acquirant. Si de virginitate morali , vel formali ad mentem |
| ke Zacchie & V'errheyen agatur , que , tempore flaxüs menfium viros |
| omninò admiferunt, ficut & quæ ob membrane fortioris refiften- |
tiam abfque immiffione penis virilis, graviditatis tamen periculo
fele commiferunt , pudoris naufragium nihilo fecits pafíe funt.
Sed cum partes pudendz in flatu integerrimo cernuntur , mate-
rialis, à quá pouffimüm fumitur phyfica virginis denominatio,
3 amiffa nequit dici virginitas. Ex diGis fequitur à cujuívís renun-
tiatione in re ancipiti & lubricá non ftandum ; fed cauté ac
circumípe&é penfitatis penfitandis , non effe temerarii nec im- i
prudentis afferere ; ergd eerte dantur virginitatis note, i
| | 16 |
| :
|
|
|
Su IV, : i
|
| N partibus genitalibus earam. que virum paff funt, aut
| peperére , non leve difcrimen ab inta&is obfervatur: in illis
| injucundè nonnunguam relaxatus ultrà modum confpicitur pu-
| doris finus , cujus orificio coar&ando nonnulla fant ufu recepta,
| que partes adeò reddunt anguftas, ut non modò naturalem
| cohærentiam antè corrupram virginitatem adæquent , fed etiam
| Vid. San- longè exuperent. Hzc fophifticatio ( fic appellant arte fatam
ehez de ma- orificii vagin conftri&ionem ) remediis aftringentibus , ftypti-
| trimon, lib. cis & conglutinantibus, quorum non parva fupellex , compara-
| Lib. 76 tur. Quz in fe mundiori cultu incumbunt. mulieres, huic cure
| feduló vacant ; quod quidem non improbandum in nuptis , fi
id bond mente fiat, fcilicét ut mariti non eas faftidiant : ua
| de causa jocofum quid legere eft in Di&ionario Trevoltienfi (a).
Locorum etiam muliebrium laxitatem conceptioni non, favere
quidam autumant : & Hippocrates ($ partibus obferandis , poft |
purgationes ope fubdititiorum medicamentorum , collutiones &
fuffitus ex aromatis conducere fcribit. Sed quibus non abutuntur;
per quod nefas non ruunt fceleftz ! quid non cogit auri fames!
cum maribus frequentioris congrefsüs fibi confciæ mulieres,
vocabulo rétréciffeufe. vid. ultim. (4) De morbis mulier, lib. 1. page
(a) Didionnaire de Trevoux, ment.
edit. vel tom. 7. prioris edit. fupple- | $97. edit. Foëfii.
fponfum
X
fponfum vel amafios perfidà debant compofita virginitate , ut
ts ilibatas glorientur. Quadam hâc utuntur arte, ut repetito
mercatu porcum fuum vendant. Quin étiam , Medicine Scrip-
stores modos docent virginitatis reparande, vel potitis fimulanda;
nam-ut amiffos-colores medicata fuco lana non refert ; nec’ vir-
-ginitas, cum femel excidit, ullà reparabilis arte. Poffunt tamen
medicaminibus con&ringi genitalia, dolorque in congreffu fimu-
dari, & ut refert Arnoldus deVilld-nov4,indita veficá pifcis fanguine
plenà in locos mulieris, eruptio fanguinis quz fit in primo coitu
-effingi. Verfütarum etas parentum , avis non vitiofior, nec tulit
noftri temporis feeminas bác in re nequiores, Acriora quandoque
adhibent medicamina meretrices, ex quibus multa ipíaque le-
thalia fuboriri queunt accidentia: quod quidem obfervare milii
contigit in adolefcentulà decimum-quartum etatis annum agente,
decreto judicis, in carcerem Nofocomii generalis, dùm ibi Chi-
rurgie precipuas partes tenerem , demiffà. Facies-ejus rubore
faturato aclivori propiore fuffondebatur.; febri comatofz acces
debant bilis fincere vomitio, & infaufli ominis fymptoma,
frigus extremorum. Inquirenti mihi in caufas principiaque affec-
tüum preter naturam quibus miferé afflicta erat, retulit lena,
quam habuerat diffolutioris vitæ fautrícem ægra , hujus vulvam
in oftentationem virginitatis, & paul largioris lucri ratione,
medicamentis fuiffe illitam , nullamque à quatuor diebus urine
excretionem fuiffe. Tanta- partium externarum: erat corrugatio ,
quam & adauxerat fubfecuta inflammatio , ut vix meatum uri-
narium diftinguere potuiffem , nifi aque tepide fotu partis pau-
lulàm imminuta fuiffet diftentio. Immiísà in veficam fiftulà;
‘putride & graveolentis urinz libras circiter quinque educebam.
Sed gangrena jam interné correpta, mortem . libidinis ftipene
dium , eodem die accepit forma non illepide juvencula.
SrwurATE autem & ementite virginitatis à genuinad
feu illibata dijudicatio poftulatur, fi nempé vitiata caftitatem
integram jacet, ut infamiam vitet; vel quando lucri causá,
reftitutionem .in integrum ex matrimonio quedam anhelat ;
qualia exempla paffim obvia funt , teftante Bohnio ; aut fi Juven-
cula divortium requirat, ideò quód à marito cognofci haud
potuerit. Penes imperitos vel minus attentos error erit fi fimulata
non dignofcatur virginitas : intemerata muliebria , contracta
quidem funt & coanguflata , fed natürali quádam humiditate &
florido nitore dotantur : at ubi medicamentis ufa eft mulier, ea
loca exfu&a & indurata contra&tione aridá adnotantur , earum-
que rubicundior immutatur color, nifi tinGilibus imbuta fine
medicamina; quod facilé vifu , & partes linteolis extergendo
dignofceretur. Demün ut rofa fub imminentem noctem. foliis
C
De Offieie
Medic,
1$
contra&ioribus fe prodit , talis cernitur illibata virginitas; Come
pofitam autem turpantibus rugis exarat fophifticatio , faffumigiis-
aquofis , vel fortibus emollientibus.brevi ceffura..
fe BÓ DERE
$ V.
RETER naturam, à malà conformatione nonntnquam:
- occluduntur genitalia mulierum, undé fymptomata moven-
tur, pro claufure & partium obturatarum diverfitate , varia, Ant
pubertatis. annos , ut plurimüm , ab hác.causá. nulla. exordiun-
tur incommoda , nift vulvze labrorum coadunatio vitium pariat:
tunc enim ab ipfo ortu , guttatim per exiguum foramen ih quå-
dam pudendi parte, ftillarurina , qua foras ex. urethra dire@d»
nequit extrudi. Facilis hujufce prave difpofitionis in. naturalem.
reftauratio :fcalpello- feparatis labiis vulva glütinatis , urine via-
expeditur ; interpofitifque linteolis oleo rofaceo imbutis, ne
vulva denuó coeat, intra pauciflimos dies utriufque labii vul-
nufculanr confolidabitur..Si vaginz orificium , membrana nullo
fOramine inftrata & menftruis imrpervià , claudatur, varia
exorientur accidentia, varios affe€tus morbofos mentientia, De-
vagine. imperforatione in puellà feptemdecim annos natá.
commemorat Francifcus Mauriceau , que: uteri: prolapfu dabo-
rare credebatur. : tumor. pugni mole major: inter. femina
pendebat, menftruorum. fanguine à duobus annis congefto-
repletus.. Hiftoriam. refert Fabrice ab Aquapendente’ Medicos
Chirurgus, illuftris, » de virgine nobili que ætatis anno
» decimo-tertio , ob menftruarum purgationum retentionem ,
» patiebatur dolores infignes circa lumbos , &.in-ima abdominis
».parte, qui etiam coxis & articuló coxendicis communica-
»;bantur; undé Médici curabant affedionem, perinde ac fi efer
» morbus - articularis , dolorque coxendicus; fenfim- ccepit corpus-
» emaciari, ac tabefieri, continuáque feré. febricula detineris
»vigiliis infuper , inappetentia., tandemque. delirio, Tumor -
»:quoque renitens ac dolensin imo abdomine, è regione uteri
» obortus eft; que omnia magis invalefcebant quo tempore
» menfttuz purgationes magis inftarent urgerentque.. Tandem
»:cüm morti jam: effet propinqua , accerfitus . Fabricius » pre-
$
» pris oculis affedibne- perfpecta , incidit fimplici incifione
» membranam , & ftatim maxima fanguinis crafaflimi , vifcofi ,
sreruginofi, ac foetidi copia effusá, ab omnibus affeGionibus-,
» quaft miraculo quodam, extempià fuit liberata. In. puella
Golonienfi qua fingulis: menfibus. ventris torminibus maximis , .
k rg i |
Wpethimia, vertigine, & nonnunquam paroxyfmis epilepticis
E dies aliquot mirum in modum divexabatur ; deprehendit
Fabricius Fizdanus oriicium. vayine membrana denfiffima clau-
fam. Olf. 60. cent. 3...
ATRETIS feu imperforatis etiam venter: fic 4 menftruorum
retentione intumefcit , ut illibatz virgines graviditatis infimulari
poffint. Ex Joannis: Wieri., Medici, libro de preftigiis dosmonum
fequentem narrat cafum Marcus-Aurelius Severinus. A- fupprefsa
menftruali materia ob validam orificio vagine. pretenfam-mem-
branam , virginis venter. ingentem in tumorem prodibat , cum
dolorum cruciatu , quafi ipla. parturiret..Vocate obftetrices , his
que fiebant & apparebant animadverfis, ipfam partis dolores
pati affirmabant , éi conftanter affereret, nunquam: fibi rem
cum viro fuiffe. Extrema patienti ab urine retentione , jugibus
vigiliis ,. doloribus, fuccurrit Chirurgus fectione membranx
exitum fanguini denegantis: edque apertá fanguinis concreti ,
nigri, Jamque putreícentis libre circiter o&to dimánárunt ; tri-
xe poft , omnis morbi omuifque doloris expers virgo
evafit..
IMpERFORATARU™M hiftoriis turgent Obfervatoruny-
fcripta ; tales autem folim.dicantur quibus hymen omnind#
impervius :.fi enim membrana eth crafior, foramine exiguo
donetur , licét exehic dilpofitione veneris ufus impediatur, nulla
poffunt effe atrefig feu imperforationis perfecte incommoda.
Vidit pediffequam. Fabr. ab. Ziquapend. quam multi {chelares
fruflrà. deflorare tentaverant , quód hymenis foramen altius-
vaging vacuo non refponderet, &, oppofito co;pore.folido ,,
penis ingreffus prohiberetur. Refert Joan.-Bened. Sinibaldus 5 .
Geneanthrop. lib. 4. Rome, dim ftudiis operam navaret, in quo--
dam nequitiz. hofpitio tres proftitutas fuiffe forores , qua-
xum: pulcherrima natu minor, .clauíurà laborabat , adeó ut chm:
pellex callida rem nemini-amafiorum detegeret ,. ignari agonifte
qui ad eam. ut forma preftantiorem inclinabant magis , in vene=-
reâ lucta infüdarent, anhelarent, ac tandem. defatigati abirent,
libidine aut non expletà , aur malè & cum verecundid.-Ab impe-
dito veneris ufu non fequitur , nullo foramine fuiffe his in cafibus
hymenem pervium,quod non fatis perfpe&um crediderim ab Auc--
toribus, in fuis de atretarum.impregnatarum relátionibus. T ¢/=-
tante Riolano „Parifiis anno 1609. mulier imperforata coram
Judice maritum accufabat , quód nondum ab eo quidquam pafla
fuiffet; càm- utriufque. partes diligenter infpicerentur, mulier
inventa fuit gravida, Ev Clementiná 2. quafi. 15. de confang..
mefertur in Francia olim impregnatam fuiffe quamdam cujus
virginitatis clauflra omnia firma atque illzfa manierant , adeoque :
Medicine
efficacis, libs-
I. part. 2.
Cap.-46.-
: Anthrogs'-"
Iibe2.
—— JV —Á— Án
> |
| 20
impregnatam effe virginem non defiiffe. De juvene femin®
gravida loquitur AMauriczus , Obf. 583.cujus clauftrum virgi-
| ale, nonnifi parvo foramine ad magnitudinem caulis penne
| i apertum erat; per quod foramen di&a femina , fine membri
virilis introductione, conceperat.
|
Ap conceptionis poffibilitatem , abfque penis in vaginam
immiffione, ulterits probandam, argumento fit faceta queftionis,
De Operat. à Sacerdote quodam , Fabricio ab. Aquapendente fa&z , hiftoria:
Chirurg. Acceperatille ab adolefcentibus, femind & mare, quód cùm ob
amorem mutuum fimul in locum folitarium conveniffent , dim fe
ofculis & illecebris, ac blanditiis ità ftantes fe amplexarentur,
femina permifit colem maris ad vulve orificiam vix pertingere;
hic veró tentigine flagrans, femen ad vulve orificium invitus
ejecit , & gravida facta virgo eft fine concübitu ; quem poterat
uterque fateri, fi fecutus eflet; cùm gravidam eam effe conftaret :
‘fed ambo affeverárunt penem in vulvam nequaquam penetraffe.
:|
|
|
ExEMPLA atretarum, & cafus conjugum in Pratoriis Eccle-
fiafticis & Civilibus , ob hoc cohabitationis impedimentum ,
; matrimonii diffolutionem five divortia petentium , non rato
* contingunt. In folvendo matrimonii vinculo ob atrefiam Chirur-
: gorum renuntiationibus fidem habent Judicess ad eos igi-
tur de rerum ftatu circumípe&é feramus. Membranam finum
pudoris occludentem , operatione Chirurgica , eádemque fimpli-
ciori fuiffe referatam , aufpicatiffimo fucceffu, innumeris apud
Autores probatur obfervationibus : unam aut alteram hic obiter
Joh. Hel- enarrare fas fit. Par conjugum ex plebe rufticanà fe invicem
wig. Ob, coram Cenfiflorio Epifcopali Ratifbone, de impotentiá mari-
139. «tali coarguentes , divortium petebant. Prefes Confiftorialis mu-
-]ierem imperforatam cognovit , fa&á utriufque conjugis, quam
decreverat, infpectione corporali : dein per Chirurgum ex artis
‘lege incifione celebrata, concordes in conjugio vixerunt, &
liberos progeneràrunt. Alterum cafum, non indio Auctore,
commemorat Schurrisius. Cùm aurifaber quidam Parifiis ho- |
neftam puellam duxiffet , fibique in congreffu liber aditus ad
‚illam non daretur, de divortio cogitavit. Cùm autem ideò
Collegium Medicorum & Chirurgorum convocaretur, infpe&is |
muliebribus, collum matricis , mediante membrana dura atque
callos , exiguis tamen foraminulis ad menfes expurgandos per-
foratà , claufum repererunt, Hanc membranam Chirurgi- fic
inciderunt, ut de divortio non ampliüs locutus fuerit maritus.
j Què. A timiditatis reprehenfione non abeft Zacchias , qui in inci-
med.: legal. fione membrane crafle & valide. fpafmi, convulfionis , inflam-
lib. 4. tit. 1e marionis & fphaceli periculum recenfet. Si tamen callus altior
uel. 7. n° eis : ucl SEDO ER MAL RES z
Tiger cità mortis difcrimen incidi non poffe exiftimaretur, ab hujus
Gynzco-
log. p. 163
$9.
Zi
fe&ione abftinendum. Talem partium pudendarum claufu-
ram vidit Benivenius in muliere , cui lues venerea totam vulvam
eroferat,. & incuriâ Medici, quidquid erofum erat oris invicem
jun&is obcalluerat ; indéque fola urina, & ea ex parvo quidem
foramine reddebatur. Huic Benivenius confuluit , ut incurata
otitis viveret , quàm operationi periculofiori fefe exponeret.
Å tali confilio ftare vetat Gerardi Blafii Am/telodamenjis obíervatio
feptima. Mulier ante annum infantem primum pepererat ab eo
tempore latera vagine coalita funt; que coalitio tanta erat, ut fec -
tione prima fa&á etiam ad digitorum aliquot latitudinem, omnia:
conjun&a obfervarentur : & inteftino recto hac in operatione lefo ,
nonnifi poft aliquot dies, quibus vulnus hoc inteftini confolidaba-
tur, fecundam apertionem inftituere licuit , quá ad orificium inter-
num introitus coneedebatur, & ope eburneiinftrumenti apertus
refervabatur , adhibitis medicamentis idoneis. Antequam diflectio
prima inftitueretur , latere dextro fub foramine urinario exiguum
fe exhibebat orificium , per quod menftrualis liquor nigricans
exftillabat. Operis confiliique focios meritò nominat Áuctor
clariffimus , inter alios, Henricum Roonhuyfen & Rogerium , Hen-
rici filium , Chirurgos infignes. Timiditatis vitium in opera-
tionibus. Chirurgie fufcipiendis vitantes , audacioris non fiant
animi. Omnis medieina. prudentia fit.
A cra imperforationis- apparentis fpecies hic manet recen-
fenda, de quá non itd pridem Parifiis vidimus exemplum notatu:
dignum, vernaculé in Academiarum commentariis. non traden-
dum , ob verecundiam dere pudenda fervandam, Adolefcentula.
in quá nullum vulve & vagine vefligium; per anum purga-
tiones menftruas patiebatur. Eam vir quidam adamavit; & huic,
qua data vid, fe commifit , non tangenda tranfiliens: vadas.
Quod alibi nefanda fuiffet fceditas., in hoc cafu fuit fecundüm
nature intentum, Gravida enim facta, færum tempore oppor-
tuno enixa eft, lacerato ami fphin&tere. An uxore fic difpofità:
wti.fas fit, vel non , jadicent Theologi moroles..
Lib. de ab-
dite rerum:
caufis,
|
La Dolce Vita is a 1960 Italian comedy-drama movie. The movie is divided into many sections. It follows Marcello Rubini, a gossip columnist, across seven days and nights in Rome. Marcello Mastroianni plays the gossip columnist.
This movie got very good critical reviews. It became a classic in later years.
Other websites
1960 comedy movies
1960 drama movies
1960s comedy-drama movies
Italian comedy movies
Italian drama movies
French comedy movies
French drama movies
Italian-language movies
Movies directed by Federico Fellini
Movies set in Rome |
Trimeresurus jerdonii is a venomous pitviper species found in India (Assam), Burma, Tibet, China and Vietnam. Three subspecies are currently recognized, including this one.
Where they are found
Found from Assam in India, through northern Burma to Tibet, China (Hupeh, Szechwan and Yunnan) and Vietnam. The type locality given is "Khasi Hills, India.''
What they look like
Males grow to a maximum total length of 835 mm with a tail length of 140 mm; females 990 mm with a tail length of females 160 mm.
Subspecies
References
Vipers |
a
CAN NEWYDD,
aeaaad o GGANUDY CU FF i |
' î N * « ŵR y o RF :
Y^ Fawl i Grist,
as Am. y fath iselder dirfawr. daelh
NE iddo, irwy ev fawr 'gariad, ên -
'L mwyn achub pechadurt0ad.
o _ Cenir ar y dôn Fychan.
*
1. Dewch drigolion yr holl ddaear,
I roddi mawl i Grist yn hawddgar,
Am agoryd ffordd trwy gariad,
I achub torf o bechaduriaid,
2 Ein gwerthu wnaed gan Adda. wreiddiol,
Yn ngardd Eden gynt i Ddiafol;
A dyma'r pryd cyhoeddwyd Iesu,
' I dd'od mewn amser i'n gwaredu. :
2. Yn nghyflawnder amser hyfryd,
'Efe a ddaeth yn ol eiaddewid, .
At yr eiddo'i hun i deuodd, Cr
”. A rhai'n trwy bechod ai gwthododd,
ar
;
2
4 Er bod yn Bethlehem blasau hyfryd,
Ni chafwyd le i awdwr bywyd ;
Ond pan y ganwyd Oen tangnefedd,
Mewn preseb ych fei rhoed i orwedd,
5 Yno rhwymwyd mewn cadachau,
Sylwedd mawr yr holl gysgodau;
Creawdwr môr, a daear, ac awyr,
Yn sugno bronau ei wael greadur,
6 Dydd y ganwyd Crist ein Llywydd,
nef a lanwyd o lawenydd;
“ Fe hedai Angelion Duw trwy gariad,
I draefhu'r newydd i'r bugeiliaid,
7. Yno canent anthem wiwlon,
Gogoniant yn y'goruwchafion ;
“Tangnefedd ar y ddae'r yn ebrwydd,
Mae ceidwad i chwi yn ninas Dafydd.
8 O'r wlad y dwyrain ar blygain-ddydd,
Doethion ddaeth ìi ddinas Dâfydd ;
Ac offrymasant i'r mab bychan,
Aurathysâmyrrynfuan.
9' Simeon ganodd yn dra llawen,
Pan y gwelodd-ef y baban;
Gan ddweyd hwn yw'r goleuni diogel,
'A'c mae'n ogoniant i bobl Israel,
10 Yn wythnos oed dechreuodd ddiodde”,
(Ot: morifane)-dros ein beiau;
Enwaedi wnaed yr Oen diniwed,
O'r fath gu ragorol gariad,
11 Tair blwydd ar ddeg ar hugain helaeth,
Yn wir arodiau o flaen y gyfraith ;
3
O fan i fan y teithiau'r Iesu,
O amgylch rhaî gan wneyd daioni.
12 Iachau rhai cleifion byddau beunydd, “J
— . Feroi i'r mudan ei leferydd ; o
Pr c]offion rhoddai draed i gerdded,
Efe a wnai i'r byddar glywed.
19 Troi'r dwr yn win a wnaeth o'i wirfodd,
Mawr y gwrthiau a gyflawnodds
Yr Oen cywiredd a thrugarog,
Efe oedd porthwr y newynog,
14 Dioddefodd angen a thylodi,
Dwys ystyriwn ei dosturi; ;
Weithiau newyn, weithiau syched, . â
Oedd ar fab Duw pan ddaeth i'n gwared 4
15 Ni drown i nawr i Gethsemane,
Ar noswaith rewllyd yn y gaia),
Yno gwelwn ef mewn pridd-der,
Yn chwysi'r gwa'd yn ddafnau'r dda'r,
16 Ei ddysgyblion aeth oddiwrtho,
Yno ei hun 'roedd yn gweddio;
Un a'i gwerthodd, un a'i gwadodd,
A'r holl rai ereill a'i gadawodd,
17 Yno cyrchent o flaen Pilat,
Yr Iesu hawddgar, tra diniwed ;
Ei fflangellu wnaent a'i guro,
A choron ddrain a roddent iddo,
18 Ei waed a ffrydiau trwy'r heolydd,
' ,, Hwn yn wir yw gwreiddyn Dafydd;
Dyma'r wialen o gyfl. Jesse,
' Yn cario'r groes i fryn Calfaria,
4
19 Dyma sylwedd ìi broffwydi,
Dyma ddiwedd ar aberthu;
Dyma frawd a phriod Sion,
Wedi ei hoelio rhwng y lladron.
20 Dyma'r cyntaf a'r diwedda”,
Dyma'r Alpha a'r mawr Omega ;
Dyma'r bachgen îi mi roddwyd,
Ar Galfaria'n dweyd gorphenwyd.
21 Hwn yw hen addewid Eden,
Hwn yw Seren Jacob lawen;
*. Haul cyfiawnder Malachiïa,
. Yw'r gwr a welwyd ar Galfaria,
*
ï
22 Craig yr oesoedd Silo sylwedd,
Mewn bedd ograig rhowd crdîfri orwedd
'Mhen y tridiau fe gyfododd,
Yn awr mae'n eiriol yn y nefoedd,
b 23 Arno rhoddwn inau'n gweddi,
nm O! rhown heibio'n holl ddrygioni;
Boed i ni ddweyd o galon addas,
O! Dudw'r cadernid doed.dy deyrnas,
' :” RICHARD WILLIAMS, a'i cânt.
DB. Morgan, Argraffydd, Merthyr.
|
Vahan Tekeyan (, January 21, 1878, Constantinople - April 4, 1948) was an Armenian poet, journalist, and public activist. He was educated in Armenian schools in Constantinople and moved to Egypt in 1914, escaping the Armenian Genocide.
1878 births
1948 deaths
Armenian poets |
<p>I want to make a request to verify people's ID using laravel. Since it's very credential, I want to make it available only if they verify it from their mobiles.<br>
So it must be prevented that the IDs are verified from postman request.<br>
Is there a way to detect that a request is sent from postman or not?</p>
<p>Any idea would be very appreaciated :).<br>
Thank you before</p> |
<p>Please feel free to correct me if I am wrong at any point...</p>
<p>I am trying to read a <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Comma-separated_values" rel="nofollow noreferrer">CSV</a> (comma separated values) file using .NET file I/O classes. Now the problem is, this CSV file may contain some fields with soft carriage returns (i.e. solitary \r or \n markers rather than the standard \r\n used in text files to end a line) within some fields and the standard text mode I/O class StreamReader does not respect the standard convention and treats the soft carriage returns as hard carriage returns thus compromising the integrity of the CSV file. </p>
<p>Now using the BinaryReader class seems to be the only option left but the BinaryReader does not have a ReadLine() function hence the need to implement a ReadLine() on my own. </p>
<p>My current approach reads one character from the stream at a time and fills a StringBuilder until a \r\n is obtained (ignoring all other characters including solitary \r or \n) and then returns a string representation of the StringBuilder (using ToString()). </p>
<p>But I wonder: is this is the most efficient way of implementing the ReadLine() function? Please enlighten me.</p> |
John Anthony Panozzo (September 20, 1948 – July 16, 1996) was an American drummer. He was best known for his work with rock band Styx.
Career
Panozzo grew up in Chicago, Illinois. He had a fraternal twin brother, Chuck. At age 7, the twins took musical lessons from their uncle. John took an interest in drums and percussion. They attended Catholic school. They were part of a 3-piece accordion band in which John played drums and Chuck played guitar. They would play weddings at age 12 and were paid $15 apiece.
Styx
In 1961 John, Chuck, and their neighbor, Dennis DeYoung, formed a band called the Tradewinds.John played drums, Chuck played guitar, and Dennis played the accordion and sang. They played at bars and began gaining popularity as a garage band on the South Side of Chicago. In 1968, Chuck switched to bass. They added guitarists/vocalists James "J.Y." Young and John Curulewski and changed the name of the band to TW4. The band signed to Wooden Nickel Records and changed their name to Styx.
Death
By the early 1990s his health suffered from heavy drinking. He took a less active role with Styx. In 1996 he was replaced by Todd Sucherman for the reunion tour. He was found dead in his home a few days later. He died from cirrhosis of the liver.
References
1948 births
1996 deaths
American rock drummers
Deaths from cirrhosis
Musicians from Chicago |
Google
This is a digital copy of a book that was preserved for generations on library shelves before it was carefully scanned by Google as part of a project
to make the world's books discoverable online.
It has survived long enough for the copyright to expire and the book to enter the public domain. A public domain book is one that was never subject
to copyright or whose legal copyright term has expired. Whether a book is in the public domain may vary country to country. Public domain books
are our gateways to the past, representing a wealth of history, culture and knowledge that's often difficult to discover.
Marks, notations and other marginalia present in the original volume will appear in this file - a reminder of this book's long journey from the
publisher to a library and finally to you.
Usage guidelines
Google is proud to partner with libraries to digitize public domain materials and make them widely accessible. Public domain books belong to the
public and we are merely their custodians. Nevertheless, this work is expensive, so in order to keep providing this resource, we have taken steps to
prevent abuse by commercial parties, including placing technical restrictions on automated querying.
We also ask that you:
+ Make non- commercial use of the files We designed Google Book Search for use by individuals, and we request that you use these files for
personal, non-commercial purposes.
+ Refrain from automated querying Do not send automated queries of any sort to Google's system: If you are conducting research on machine
translation, optical character recognition or other areas where access to a large amount of text is helpful, please contact us. We encourage the
use of public domain materials for these purposes and may be able to help.
+ Maintain attribution The Google "watermark" you see on each file is essential for informing people about this project and helping them find
additional materials through Google Book Search. Please do not remove it.
+ Keep it legal Whatever your use, remember that you are responsible for ensuring that what you are doing is legal. Do not assume that just
because we believe a book is in the public domain for users in the United States, that the work is also in the public domain for users in other
countries. Whether a book is still in copyright varies from country to country, and we can't offer guidance on whether any specific use of
any specific book is allowed. Please do not assume that a book's appearance in Google Book Search means it can be used in any manner
anywhere in the world. Copyright infringement liability can be quite severe.
About Google Book Search
Google's mission is to organize the world's information and to make it universally accessible and useful. Google Book Search helps readers
discover the world's books while helping authors and publishers reach new audiences. You can search through the full text of this book on the web
at http : / /books . qooqle . com/
Digitized by Google
Digitized by Google
y Google
SPECIALLY INTENDED
FOR CHILDREN,
TOGETHER WITH
KVOTIONS FOR THE HOLY SACRIFICE :
TO WHICH ABB ADDBD
HYMNS, GRACE BEFORE AND AFTER MEAT, ETC.
EDITED BY THE
+D#tfns m lemembrmtce of Me. 3 ^
* 1 will w to m Altar ot m\>.1£*
Digitized by Google
Panting ana (Spiring $Jn*|jers
SPECIALLY INTENDED
FOR CHILDREN,
TOGETHER WITH
DEVOTIONS FOR THE HOLY SACRIFICE:
TO WHICH ARB ADDED
HYMNS, GRACE BEFORE AND AFTER MEAT, ETC.
EDITED BY THE
REV. FEEDEKICK G. LEE, D.C.L.,
Chaplain to the Earl of Morton.
LONDON :
J. T. HAYES, LYALL PLACE, EATON SQUAKE.
/Sf< ^ ^byGoogle
London :
printed at the regent press, 55, king street,
regent street, w.
Digitized by Google
MY DEAR CHILDREN,
REGINALD, AMBROSE, AND MARY,
FOR WHOM IT WAS COMPILED,
AND
TO MY VARIOUS GOD-CHILDREN,
m THE HOPE THAT IT MAY BE SERVICEABLE,
I DEDICATE THIS BOOK
WITH AFFECTIONATE LOVE.
B 2
Digitized by Google
Digitized by Google
MORNING AND EVENING DEVOTIONS,
WITH
SDetootuma for t&e |)o!p S>atriftce,
SPECIALLY INTENDED FOR CHILDREN.
a^nthtg 2Detarti<m&
When first you awake make the sign of the Cross, and
say,—
In the Name of the Fatheb, and of the Son, and
of the Holy Ghost. Amen.
Then, after having dressed, kneel down before a Picture
of Jesus Christ crucified, and add, —
O Good Jesus, I thank Thee for having preserved
me safely during the past night : I desire forgive-
Digitized by Google
( 6 )
ness for all my past sins in word or in deed, and
pray for grace to continue in Thy favour and love
for evermore. Amen.
Lord, have mercy.
Christ, have mercy.
Lord, have mercy.
0 Sweet Jesus, I presume to say the prayer
which Thou Thyself hast taught us : —
Our Father, "Which art in_ Heaven, Hallowed be
Thy Name. Thy kingdom come. Thy will be done
in earth, As it is in Heaven. Give us this day our
daily bread. And forgive us our trespasses, As we
forgive them that trespass against us. And lead us
not into temptation; But deliver us from eviL
Amen.
Memorial of the Incarnation — The Angelical Salutation.
Hail i Mary, full of grace, the Lord is with thee :
blessed art thou among women^ and blessed is the
fruit of thy womb, Jesus.
Digitized by Google
( v )
Then stand up, join your hands together, and say the
Creed, as follows : —
I believe in God the Father Almighty, Maker of
heaven and earth ;
And in Jesus Christ His only Son our Lord, Who
was conceived by the Holy Ghost, Born of the
Virgin Mary, Suffered under Pontius Pilate, Was
crucified, dead, and buried, He descended into hell ;
The third day He rose again from the dead, He
ascended into heaven, And sitteth on the Bight
Hand of God the Father Almighty ; From thence
He shall come to judge the quick and the dead.
I believe in the Holy Ghost ; The Holy Catholic
Church ; The Communion of Saints ; The Forgive-
ness of sins ; The Besurrection of the body, And
the life everlasting. Amen.
Tlten kneel down again, and say the following Prayers : —
Prevent us, 0 Lord, in all our doings with Thy
most gracious favour, and further us with Thy con-
Digitized by Google
( 8 )
tinual help ; that in all our works begun, continued,
and ended in Thee, we may glorify Thy Holy Name,
and finally by Thy mercy obtain everlasting life;
through Jesus Chbist our Lord. Amen.
Prayer for Parents.
0 most righteous God, "Who dost visit the sins of
the parents upon their children, yet hast mercy
upon those who love Thy commandments ; bless, I
beseech Thee, my dear father and mother ; repay
to them all their labours and tender love for me by
pardoning their sins.
Give to them patience in all their trials : grant
them a long, happy, and peaceful life, and make
their children the comfort and succour of their old
age.
May their virtues descend to their children, and
may we all be joined together for ever in Thy happy
kingdom above. Amen.
Digitized by Google
( 9 )
Prayer for Friends and Relations.
0 Lord, for Thy Name's sake, graciously reward
with eternal life all who have done us good.
Prayer for a Household.
Visit, we beseech Thee, 0 Lord, this house and
family, and drive far from it all snares of the enemy.
Let Thy holy angeJs dwell herein, preserve us in
peace, and let Thy blessing rest always upon us ;
through Jesus Christ our Lord. Amen.
Prayer for the Dead.
0 Lord Jesus Christ, of Thine infinite charity
look with mercy upon the souls of the faithful
departed ; grant them light and peace, and in the
end to live with Thee for ever in Heaven. Amen.
Address to my Guardian Angel.
0 my good Angel, given me by Almighty God to
be my guardian in the journey I have to make
through this world, I salute thee, and render thee
Digitized by Google
( io )
thanks for all thy kind care of me from my baptism
till this moment.
Thou art ever near me, my dear holy Angel, and
if I sin I shall give thee great sorrow. 0 teach me
to love thee, and always fear to displease thee. I
pray that by the help of God's grace I may so live,
that when I die, thou, my good Angel, wilt be ready
and greatly rejoice to go with me to the throne of
Jesus Chbist, my Judge. Amen.
O may my Guardian while I sleep
Around my bed his vigils keep ;
His love angelical instil,
Stop all the avenues of ill.
Or, instead of the above, add the following Prayer : —
0 Almighty and Merciful God, I beg Thy blessing
on myself, my parents, teachers, friends, and play-
mates : on all here present ; on the sick, the dying,
and all who have heavy sorrows : on every person,
whether living or dead, who has tried to teach me
to love and serve Thee. I implore Thee for all who
Digitized by Google
( 11 )
have asked my prayers, and for all who pray for
me, or who at this moment may greatly want Thine
aid. And, especially, I ask Thy gracious protection
during the present day. Preserve me from evil
thoughts and wicked deeds : teach me to hate sin
and to love Thee more and more, and give me grace
to persevere in keeping Thy commandments all the
days of my life ; for Jesus Christ's sake. Amen.
The grace of our Lord Jesus Christ, and the love
of God, and the fellowship of the Holy Ghost, be
with us all evermore. Amen.
Digitized by Google
y Google
( 13 )
Veiling 2DriHrtiott£*
Kneel down in silence for a short time before you begin
to say your prayers, and remember to Whom you are
about to speak. Then make the sign of the Cross, and
say : —
In the Name of the Father, and of the Son, and
of the Holy Ghost. Amen.
If you hare fallen into any grievous sin, say the fol-
lowing Act of Sorrow : —
I have sinned, 0 God of righteousness ! I have
sinned, I have been tempted and have fallen : have
mercy upon me, 0 God, have mercy upon me, a
sinner. I am sorry I have done wrong. 0 Lord,
increase my sorrow, and give me strength to avoid
this sin and all other sins for the future. Amen.
Digitized by Google
( 14 )
If you have been mercifully preserved from committing
any great offence against Almighty God during the past
day, say the following Act of Thanksgiving : —
I thank Thee, 0 merciful God, for having given
me strength to resist temptation and grace to avoid
sin. Thy gifts have been the means of preserving
me from falling, given for the merits of Jesus
Chbist, my Saviour. All praise be to Thee !
Glory be to the Fatheb, and to the Son, and to
the Holy Ghost. As it was in the beginning, is
now, and ever shall be ; world without end. Amen.
Then say : —
Lord, have mercy.
Chbist, have mercy.
Lobd, have mercy.
Our Fatheb, Which art in Heaven, Hallowed be
Thy Name. Thy kingdom come. Thy will be done
in earth, As it is in Heaven. Give us this day our
daily bread. And forgive us our trespasses, As we
Digitized by Google
( 15 )
forgive them that trespass against us. And lead us
not into temptation ; But deliver us from evil.
Amen.
Hail ! Mary, full of grace, the Lord is with thee :
blessed art thou among women, and blessed is the
fruit of thy womb, Jesus.
I believe in God the Fatheb Almighty, Maker of
heaven and earth ;
And in Jesus Christ, His only Son our Lord,
Who was conceived by the Holy Ghost, Born of
the Virgin Mary, Suffered under Pontius Pilate,
Was crucified, dead, and buried, He descended into
hell ; The third day He rose again from the dead,
He ascended into heaven, And sitteth at the Bight
Hand of God the Father Almighty ; From thence
He shall come to judge the quick and the dead.
I believe in the Holy Ghost ; The Holy Catholic
Church ; The Communion of Saints ; The Forgive-
ness of sins ; The Besurrection of the body, And
the life everlasting. Amen.
Digitized by Google
( 16 )
Then add the following Prayers : —
0 Blessed Saviour of the World, Who by Thy
Cross and Precious Blood hast redeemed me, Save
us and help me, I humbly beseech Thee, 0 Lord.
Amen.
Save me, 0 God Almighty, from evils, past,
present, and to come. Let the prayers of Thy
Saints avert from me Thine anger, justly due to my
sins, and grant me peace both here and hereafter ;
through our Lord Jesus Christ, Thy Son, Who
liveth and reigneth with Thee and the Holy Ghost,
for ever and ever. Amen.
0 Most Sweet Saviour Jesus Christ, Who for my
sake didst take the form of a weak and helpless
child like me, I most humbly thank Thee for having
shown me, in Thine Own most Sacred Person, how
I must make my youth holy, if I wish to draw Thy
blessing on my future life.
Most dear Child Jesus, fill my heart with Thy
fear and the love of Thy Holy Name, that I may
Digitized by Google
( 17 )
learn from Thy childhood the duties of my state of
life. Do not suffer a single day or hour of my life
to be spent in any way that is not for Thy service,
since this is the only end for which I came into the
world.
Most lovely Child Jesus, it has pleased Thee to
ask for my heart, and I here offer it to Thee. I
pray Thee take it, and make it like Thine Own
Sacred Heart. Fill it with the love of Thee : Give
it a great dread of sin, which would make it unfit to
belong to Thee ; and grant that the virtues of Thy
early youth may always be its aim. Let Thy grace
make it meek, humble, docile, and truthful.
0 Divine Child Jesus, take me, Thy poor child,
under Thy care : save me from the dangers of the
world, which is not Thy kingdom, and direct my
words, thoughts, and deeds to Thy honour and
glory. Amen.
The grace of our Lord Jesus Christ, and the love
of God, and the fellowship of the Holy Ghost, be
with us all evermore. Amen.
Digitized by Google
Digitized by Google
( 19 )
<©cca$fiona! $raper&
Grace before Meat.
Making the sign of the Cross, say, —
Bless us, 0 Lord, and these gifts, of which of
Thy bounty we partake, for Jesus Christ's sake.
Amen.
Grace after Meat.
Making the sign of the, Cross, say, —
We give Thee thanks, 0 Lord, for these and all
Thy other mercies, for Jesus Christ's sake. Amen.
Prayer on Entering Church.
Making the sign of the Cross, kneel down, and say, —
Cleanse my heart and my lips, 0 God, that I
may be worthy to offer up my prayers to Thee here,
and to worship Thee for ever in heaven hereafter.
Amen.
c 2
Digitized by
( 20 )
Prayer on Leaving Church.
Accept, 0 my God, this service of mine. What
by Thy grace I have done with attention, of Thy
mercy regard and accept; and what I have done
amiss, of Thy great mercy forgive ; for Jesus Christ's
sake, our Lord. Amen.
Digitized by Google
( 21 )
Eitanp of tf>e J^olp <Cpto 3[e£u&
Lord, have mercy.
Christ, have mercy.
Lord, have mercy.
Christ, have mercy.
Christ, hear us.
Christ, graciously hear us.
0 God the Father, of Heaven,
0 God the Son, Eedeemer of the World,
0 God the Holy Ghost,
Holy Trinity, One God,
Child Jesus, Son of God,
Child Jesus, Son of Mary,
Child Jesus, equal to the Father,
Child Jesus, glory of Thy Mother,
Child Jesus, Prince of Peace,
Child Jesus, Hope of Saints,
Child Jesus, Saviour of Sinners,
Digitized by Google
( 22 )
Child Jesus, Firstborn of all things,
Child Jesus, made Man for us,
Child Jesus, born in a stable,
Child Jesus, Who didst obey Thy elders,
Child Jesus, Who didst love the poor,
Child Jesus, Who didst suffer in silence,
Child Jesus, Who didst love little children,
Child Jesus, Who didst die on the Cross,
Child Jesus, Who art throned in heaven,
Child Jesus, Who art still on our altars,
By Thy humble Birth,
By Thy cold and hunger,
By Thy tears and sorrows,
By Thy poverty and labours,
By Thy sweat of blood, and crown of thorns,
By Thy purple robe, and painful way,
By Thy Cross and Passion,
By Thy Death and Kesurrection from the
grave,
By Thy Ascension into heaven,
By Thy life which never ends,
By Thy love for little children,
Digitized by Google
( 28- )
Lamb of God, that takest away the sins of the
world, Spare us, good Lord.
Lamb of God, that takest away the sins of the
world, Hear us, 0 Lord.
Lamb of God, that takest away the sins of the
world, Have merey on us.
Let us pray.
0 Sweet Saviour, and Most Dear Child Jesus, Son
of the living God, suffer us little children to come
unto Thee, and forbid us not ; for Thou hast said
that of such are the kingdom of heaven. Grant
that, by Thy holy grace, we may always revere the
wonders of Thy Sacred Youth with such sincere
piety as to become like Thee, meek and lowly of
heart.
Give us, 0 Divine Child, a share of Thy love for
our God and Father, that, leading the lives of the
righteous on earth, we may one day find in heaven
the rewards He bestows upon His faithful children.
O holy Virgin, Mother of the Child Jesus, to whom
was commended the beloved disciple Saint John, be
to us, by grace, our most dear Mother. Amen.
Digitized by Google
Digitized by Google
( 25 )
%tt$ of £ aitf>, $t.
An Act of Faith.
My God, I believe in Thee, and in all that Thou
teachest us by Thy Church. Give me grace to live
and die in this faith.
An Act of Hope.
My God, I hope in Thee, and trust by Thy mercy
to dwell with Thee, and enjoy Thy Presence for
ever.
An Act of Love.
My God, Who art so good, I love Thee for Thy
goodness, above all things ; and for Thy sake I love
my neighbour as myself.
An Act of Contrition.
0 my God, I am very sorry that I have offended
Thee, because Thou art so good, and by Thy grace
I will never offend Thee again.
Digitized by Google
Digitized by Google
( 27 )
SDefcotiong for tfte J^olp £acriftte*
To be said on going into Church.
In the greatness of Thy mercy, 0 Lord, I will
enter Thy house, and bless Thy Holy Name.
After having entered, make the sign of the Cross, and
say,—
Cleanse my heart and my lips, 0 my God, that I
may be worthy to offer up my prayers unto Thee.
As you bow in front of the Altar, before taking your
place, say, —
I adore Thee and bless Thee, 0 Jesus Christ, for
by Thy Holy Cross Thou hast redeemed the world.
0 Blessed Saviour of the World, Who by Thy Cross
and precious Blood hast redeemed me, Save me and
help me, I humbly beseech Thee, 0 Lord.
Digitized by Google
( 28 )
Prayer before Service,
0 Divine Jesus ! Sacred Victim, offered to save
mankind ! I beg of Thee that I may assist at this
holy altar with faith, hope, and most tender love.
Grant that I may follow Thee in the Way of the
Holy Cross, and so call to mind each stage of the
bitter Passion Thou didst suffer to save us from sin
and everlasting death.
The Priest-celebrant standing at the foot of the Altar
makes the sign of the Cross. Do you the same, and say, —
In the Name of the Father, and of the Son, and of
the Holy Ghost. Amen.
0 Dear Jesus, Thou hast made me by Baptism
Thy child; wash me yet more from all sin, and
grant that my spirit may rejoice in God my Saviour.
1 confess that I have many times offended Thee,
my good God : 0 give me grace never more to offend
Thee. I beg all the blessed Saints in heaven to join
Digitized by Google
( 29 )
with me in my prayer to be cleansed from the guilt of
sin. May the Great God in His mercy pardon all I
have done which has offended Him !
The Priest goes to the north side of the Altar.
Give us Thy blessing, 0 Lord, that we may be
worthy to assist with pure minds at this Thy holy
altar.
At the Commandments said by the Priest, turning to
the people : —
0 Good Jesus, I bless Thee for all Thou hast done
for me. Give me grace to weep over those sins
whicfi drew streams of blood from Thy sacred veins.
I wish to call to mind, with the most lively and
humble sorrow, Thine Agony in the garden, and I
resolve to the last moment of my life to detest all
sin. May the bonds which bound Thy sacred hands
save me from evil habits, and bestow on me the
sweet freedom of Thy children !
And grant us grace, 0 Merciful Jesus, to keep Thy
commandments, both in word and deed. Write Thy
Digitized by Google
( 30 )
law in my heart, and incline me to keep that law as
long as I live.
When the Priest reads the Epistle y say, —
0 Holy Spibit of God ! it is Thy Word I am so
happy as to hear ; grant that I may never listen to
it like the Jews, who so long heard without fruit Thy
sacred maxims. Let the law of Thy gospel be the
rule of my life ; let me not only know Thy will, but
also do it, by the help of Thy grace, without which I
can do nothing.
The Server moves the book to the other side, and all
stand when the Priest reads the Gospel. ♦
0 Meek Lamb of God ! whilst Thy unjust judges
revile Thee, I rise without fear or shame, to declare
in the face of heaven and earth, that I believe Thee
to be Christ, the Son of the Living God ; and that I
believe every article of faith Thou hast taught us by
Thy holy Church. 0 give me grace to profess my
faith more by my actions than my words. Have
mercy on all who have not yet learned to fear and
Digitized by Google
( 81 )
love Thee. Let the light of Thy grace shine upon
them, and so touch their hearts that they may see
the beauty of Thy truth, and be glad to embrace it.
The Priest stands in front of the Altar, and recites the
Creed.
I believe in God the Father Almighty, Maker of
heaven and earth ;
And in Jesus Christ His only Son our Lord, Who
was conceived by the Holy Ghost, Born of the
Virgin Mary, Suffered under Pontius Pilate, Was
crucified, dead, and buried, He descended into hell ;
The third day He rose again from the dead, He
ascended into heaven, And sitteth on the Eight Hand
of God the Father Almighty ; From thence He shall
come to judge the quick and the dead.
I believe in the Holy Ghost ; The Holy Catholic
Church ; The Communion of Saints ; The Forgive-
ness of sins ; The Eesurrection of the body, And the
life everlasting. Amen.
Digitized by Google
( 82 )
When the Alms of the people are being collected, and
presented on the Altar, say, —
Accept, 0 Lord, these offerings, for all that we
have is Thine. Of Thine Own do we give unto Thee.
Vouchsafe to receive our alms.
Here the Priest takes Bread, and pouring out Wine and
Water into the Chalice, offers them to God.
Dearest Savioub ! when I call to mind Thy tor-
ments when Thou wast bound to the pillar, I begin
to learn the dreadful nature of sin, and the extent of
Thine Eternal love. But, 0 Lord, how happy am I
in being able to offer Thee on this altar a spotless
Victim which will soon become, by Thy mercy and
goodness, Thine Own Most Precious Body and Blood.
With it, I offer the pain Thou didst endure for me
when Thou wert scourged at the pillar, and also my
heart and mind, body and soul; my thoughts, words
and desires, affections and sorrows ; that I may be
all Thine by the bonds of ardent love.
Digitized by Google
( 38 )
Where it is the custom, the Priest washes his fingers.
0 wash me, Dearest Lord, in Thy Precious Blood,
that I may all my days stand before Thee, by the
help of Thy grace, pure, just and truthful. Grant
that I may assist at this altar with a heart free from
the world and from sin.
The Priest then says the Prayer for the Church.
May the Lord receive this Sacrifice from thy
hands, to the praise and glory of His Holy Name.
May He hear thy prayers, and accept thine inter-
cessions. 0 Jesus, I implore Thee by the sorrow of
Thy heart when Barabbas was preferred to Thee, that
Thou wouldst preserve me from loving any creature
more than Thee. They clothed Thee, my Saviour,
with a purple robe, and placed on Thy sacred Head
a crown of cruel thorns ! 0 grant that through Thy
love and mercy I may one day win a crown of never-
fading glory.
D
Digitized by Google
( 34 )
The Priest then invites those who intend to com-
municate to make a public Confession.
0 Thou Eternal God, Who canst read our hearts,
and knowest if mine is at this moment fixed on Thee,
grant that I may not rob Thee of Thy honour by
letting my thoughts wander from the solemn duty
I came here to perform. Thou seest my wants ; I
need only kneel, humble and meek, before Thee, and
beg of Thee to aid me in such manner as I most
need help. Let, then, my weakness plead for me.
Thou wilt not be deaf to it, for Thy wondrous love
brings Thee on this altar for the very purpose of
giving help and pardon to Thy poor sinful children.
The Priest then says the Preface.
0 holy and happy saints and angels, who art ever
in the Presence of God, pray for me, that after my
journey here, I may with you laud and magnify God's
glorious Name, evermore praising Him, and saying :
Holy, holy, holy, Lord God of hosts, heaven and
earth are full of Thy Glory: Glory be to Thee,
0 Lord most High !
Digitized by Google
( 35 )
When the Priest kneels down in front of the Altar,
say —
Grant me, Gracious Lord, one day to eat the Flesh
of Thy dear Son Jesus Christ and to drink His
Blood, that my sinful body may be made clean by
His Most Sacred and Adorable Body, and my soul
be washed through His Most Precious Blood, and
that I may evermore dwell in Him, and He in me.
The Prayer of Consecration, or most sacred part of
the Sacrifice.
0 my God, I offer Thee my prayers this day for
this parish, and all Thy Church.
1 beg Thy blessing on myself, my parents,
teachers, friends, and playmates ; on all here
present ; on the sick, the dying, and all who have
heavy sorrows ; on every person, whether living or
dead, who has tried to teach me to love and serve
Thee. I implore Thee for all who have asked my
prayers, and for all who pray for me, or who at
d 2
Digitized by Google
( 36 )
this moment may greatly need Thine aid. 0 may
this solemn Sacrifice be received by Thee as was
that which Chbist offered on the Cross.
Bowing down when the Priest elevates the Blessed
Sacrament, say, —
Hail, 0 King of Glory ! Hail, Prince of Peace !
Hail, holy Victim, offered once for us on the altar
of the Cross, and still to be daily offered up on
our altars till the end of time ! I bless Thee, I
adore Thee, I love Thee. I wish all the world could
join in blessing for ever Thy most Holy Name.
0 Jesus, let Thy Precious Body and Blood avail
me to eternal life. I believe, 0 Lord; do Thou
strengthen my faith.
While the people are communicating t say some of the
Hymns , (pp. 48-64 J and then go on with what follows : —
0 my God, how happy are those who may ven-
ture to receive Thee in this most blessed Sacra-
ment. 0 that my soul were fit to have a visit from
Thee, my King and my God. But I hope Thou
Digitized by Google
( 87 )
wilt come to me in spirit, and prepare my heart
and soul for that most happy time when I too shall
kneel at the foot of Thy holy altar, and ask for the
Bread of Life. 0 grant me grace, so to spend my
life, as that I may daily prepare myself to receive
Thee.
I implore Thee, most dear Lord, to aid with Thy
mercies all who having left this world, are not
yet in heaven. Let the light of Thy gracious Face
shine upon them, and bring them to the city of
eternal peace. Accept my humble prayers for all
who have asked them, or for whom I ought to pray ;
for such as have done me any good, or tried to
teach me my duty to Thee.
Here pray for the Visible He-union of the Christian
Family.
0 Lord Jesus Christ, Who saidst unto Thine
Apostles, My Peace I leave with you, My Peace I
give unto you ; regard not my sins, but the Faith of
Thy Church, and grant her that Peace and Unity
Digitized by Google
( 38 )
which is agreeable to Thy will; Who livest and
reignest, God, for ever and ever. Amen.
0 Jesus, I presume to say the prayer which Thou
Thyself hast taught us : —
Our Father, Which art in Heaven, Hallowed be
Thy Name. Thy kingdom come. Thy will be done
in earth, As it is in Heaven. Give us this day our
daily bread. And forgive us our trespasses, As we
forgive them that trespass against us. And lead us
not into temptation; But deliver us from evil.
Amen.
Save us, 0 Lord, from evils, past, present, and
to come. Let the prayers of Thy Saints avert
from us Thine anger, justly due to our sins, and grant
us peace all our days. Through our Lord Jesus
Christ, Who liveth with Thee, and the Holy Ghost,
for ever and ever. Amen.
At the Gloria in Excelsis.
Have mercy on me, 0 God, for Thy mercy is
above all Thy works. Look on me, dearest Jesus,
Digitized by Google
( 89 )
with the pity and love which melted the heart
of Thy contrite Apostle, in order that I may dare
to sing the song of the angels.
Glory be to God on high ! Glory be to that good
Saviour, Who forgot all His Own glory that He might
endure, for my sake, such painful and humble sor-
rows. 0 let it be ever my glory, dear Jesus, to
follow Thee in the way of the Holy Cross.
When the Priest gives the " Peace."
May the peace of God remain with me for ever-
more.
And when the Priest adds the Blessing.
May the Holy Trinity, Father, Son, and Holy
Ghost, bless me for ever and ever. Amen.
Prayer when the Priest is consuming what remains of the
Blessed Sacrament.
Accept, 0 my God, this service of mine. What
Digitized by Google
( 40 )
by Thy grace I have done with attention, of Thy
mercy regard and accept; and what I have done
amiss, of Thy great mercy forgive; for Jbsus Chbist's
sake, our Lord. Amen.
Then make the sign of the Cross, and reverently bow
to the AUar before you go away.
Digitized by Google
Digitized by Google
y Google
( 43 )
HYMNS.*
1. — Christmas.
HYMN TO JESUS.
0 Jesus ! God and Man !
For love of children once a Child,
0 Jesus ! God and Man
We hail Thee, Savioub, sweet and mild ;
0 Jesus ! God and Man !
Make us poor children dear to Thee,
And lead us to Thyself,
To love Thee for eternity.
* Several of the Hymns here provided may appear too diffi-
cult for very young children either to learn or use. It is well,
notwithstanding, that they should learn such. The plain
dogmatic truths contained in them will thus become " house-
hold words," while their meaning will be unfolded in greater
clearness year by year.
Digitized by Google
( 44 )
0 Jesus ! Mary's Son,
On Thee for grace we children call ;
Make us all men to love,
But to love Thee beyond them all.
0 Jesus ! bless our work,
Our sorrows soothe, our sins forgive :
0 happy, happy, they
Who in the Church of Jesus live ;
0 God most great and good,
At work or play, by night or day,
Make us remember Thee,
Who dost remember us alway. Amen.
2.— C&rtatmaa.
(THE MIDNIGHT CELEBRATION.)
Alleluia ! Lord most Holy,
In Thy manger-throne we hail Thee ;
Alleluia I meek and lowly,
Never shall our worship fail Thee.
Digitized by Google
( « )
Alleluia ! choirs of angels
Sing at midnight hour Thy glory,
To the wakeful shepherds telling
From the skies Thy natal story.
Alleluia ! Child of Mary,
Low the shepherds bend before Thee ;
Alleluia ! Eastern monarchs
With their costliest gifts adore Thee.
Alleluia ! still unended
Eings the angel note above,
From our altars sweetly blended
Echoes earth's response of love.
Alleluia ! shine the tapers ;
Gleams the holly's burnished spray ;
Alleluia ! chant the Sanctus,
Christ, we welcome Thee to-day.
Alleluia ! dearest Jesus,
Come to dwell once more with men —
Hush ! the priest his prayer has finished,
Jesus is on earth again !
Digitized by Google
( 46 )
Down in adoration falling,
Hail ! sweet Sacrament divine !
Jesus hail ! our souls are calling,
Thou art ours, and we are Thine. Amen.
3.— ©ptpiwnp.
Alleluia ! best and sweetest
Of the hymns of praise above !
Alleluia ! thou repeatest,
Angel host, these notes of love.
This ye utter,
While your golden harps ye move.
Alleluia ! Church victorious,
Join the concert of the sky !
Alleluia ! bright and glorious,
Lift, ye saints, this strain on high :
We, poor exiles,
Join not yet your melody.
Digitized by Google
( 47 )
Alleluia ! strains of gladness,
Suit not souls with anguish torn :
Alleluia ! sounds of sadness
Best become our state forlorn :
Our offences
We with bitter tears must mourn.
But our earnest supplication,
Holy God ! we raise to Thee ;
Visit us with Thy salvation,
Make us all Thy joys to see ;
Alleluia !
Ours at length this strain shall be. Amen.
4.— lent
Soul of Jesus, once for me
Offered on the shameful tree,
Heal and make me by that cure
Pure as Thou Thyself art pure ;
Thou of life the Fountain fair,
Draw me in and keep me there.
Digitized by Google
( 48 )
Blood of Jesus — crimson sea 1
Glorious as eternity,
Fathomless — alone — sublime,
Boundless bath of human crime ;
Me, the leper, vile and mean,
Plunge me in and make me clean.
Water from the sacred side
Of my Saviour crucified,
Blending with the purple gore,
When His agony was o'er ;
Flow in mercy, full and free,
Flow for sinners, flow for me.
Holy Jesus ! Lord of Heaven,
Hide me where the wound was given ;
Piercing through Thy heart divine :
Hide me there, and make me Thine.
Thou my only rest shalt be,
Never let me fall from Thee. Amen.
Digitized by Google
( 49 )
5.— Paaatonttoe, an* g)olp SSEUetu
In the Lord's atoning grief
Be our rest and sweet relief ;
Store we deep in heart's recess
All the shame and bitterness.
Thorns and cross, and nails and lance
Wounds, our treasures that enhance,
Vinegar and gall, and reed,
And the pang His soul that freed.
Crucified ! we Thee adore,
Thee with all our hearts implore,
Us with saintly bands unite
In the realms of heavenly light.
Christ ! by coward hands betrayed,
Christ ! for us a captive made,
Christ ! upon the bitter tree,
Slain for man, be praise to Thee ! Amen.
Digitized by Google
( 50 )
6.— (Scott jFufcap,
HYMN TO JESUS CHRIST CRUCIFIED.
Jesu ! meek and lowly,
Savioub, pure and holy,
On Thy love relying,
Come I to Thee flying.
Prince of Life and power,
My salvation's tower,
On the Cross I view Thee,
Calling sinners to Thee.
There behold me gazing,
At the sight amazing,
Prostrate down before Thee,
Helpless I adore Thee.
See the red wounds streaming,
With bright crimson gleaming ;
Blood for sinners flowing,
Pardon free bestowing.
Digitized by Google
( 61 )
Fountain rich in blessing !
Christ's fond love expressing ;
Thou my aching sadness
Turnest into gladness.
Sweetness never cloying
Sin and death destroying ;
Come, and without buying,
Drink life never dying.
Lord, in mercy guide me,
Be Thou e'er beside me ;
In Thy ways direct me,
Evermore protect me. Amen.
7.— <So0& JFrifcap,
THE CBUCIFIXION.
Overwhelmed in depths of woe,
Upon the tree of scorn,
Hangs the Eedeemer of mankind,
With racking anguish torn.
e 2
Digitized by Google
( 52 )
See ! how the nails those hands
And feet so tender rend ;
See down His face, and neck, and breast,
His sacred Blood descend !
Hark, with what awful cry
His spirit takes its night !
That cry it pierced His mother's heart,
And whelmed her soul in night.
Earth hears, and to its base
Rocks wildly to and fro ;
Tombs burst, seas, rivers, mountains quake,
The veil is rent in two.
Shall man alone be mute ?
Come youth and hoary hairs,
Come rich and poor ! come all mankind
And bathe His feet with tears.
Come fall before His cross,
Who shed for us His Blood,
Who died to save us from our sins,
And lead us back to God. Amen.
Digitized by Google
( 53 )
8.— ©aater.
Now at the Lamb's high royal feast
In robes of saintly white we sing,
Through the Eed Sea in safety brought
By Jesus our immortal King.
0 depth of love ! for us He drinks
The chalice of his agony ;
For us a Victim on the Cross
He meekly lays Him down to die.
Hail, purest Victim Heav'n could find,
The powers of Hell to overthrow ;
Who didst the chains of Death destroy ;
Who dost the prize of Life bestow.
Hail, victor Christ ! hail, risen King !
To Thee alone belongs the crown ;
Who hast the heavenly gates unbarr'd,
And dragg'd the Prince of darkness down.
Digitized by Google
( 54 )
0 Jesu ! from the death of sin
Keep us, we pray ; so shalt Thou be
The everlasting paschal joy
Of all the souls new-born in Thee.
Now to the Fathee, and the Son
Who rose from death, be glory given ;
With Thee, 0 holy Comforter,
Henceforth by all in earth and Heaven. Amen. •
9.— C&e Slacenaton 0C ottr iortu
Hail the day that sees Him rise ! Alleluia.
Glorious to His native skies —
Christ awhile to mortals given
Enters now the highest heaven.
Thee the glorious triumph waits, Alleluia.
Lift your heads, eternal gates ;
Christ hath vanquished death and sin,
Take the King of Glory in.
Digitized by Google
( 66 )
See ! He lifts His hands above ; Alleluia.
See ! He shows the marks of love ;
Hark, His gracious lips bestow
Blessings on His Church below.
Still for us He intercedes ; Alleluia.
His prevailing Death He pleads ;
Near Himself prepares our place,
He the first-fruits of our race.
0 though parted from our sight Alleluia.
Far above the starry height ;
Grant our hearts may thither rise
Seeking Thee above the skies. Amen.
10.— SM&ttetmttoe.
Come, Source of light and Spibit of love,
From Heaven's bright sapphire throne above
Let undimmed radiance dart ;
Come, Thou Father of the poor,
Bich benedictions that endure,
Diffuse through every heart.
Digitized by Google
( 56 )
For Thou 'rt of all consolers best,
Cheering oft the troubled breast,
So let us know Thy peace ;
Eest give us for our toiling feet,
Glad coolness in the burning heat, —
Bid our keen anguish cease.
0 true, undying, glorious light,
The faithful with Thy Swkit bright
Keplenish Thou and fill ;
Without Thy radiance divine
Nought in the heart of man can shine,
And good becometh ill.
Bind up each wound, our powers renew,
Shed o'er us Thy refreshing dew,
And wash our sins away ;
Bend Thou the proud and carnal will,
Melt Thou the frozen, warm the chill,
And guide those going astray.
On all who love Thee and adore,
In humble trust for evermore
Thy sevenfold gifts shower down ;
Give consolation at the last,
Eternal life when death is past,
And then — a fadeless crown 1 Amen.
Digitized by Google
( 57 )
11. — Gfl&e f)eatoenlp Srerttaaleim
Jerusalem ! my happy home !
When shall I come to thee ?
When shall my sorrows have an end ?
Thy joys when shall I see ?
0 happy harbour of the saints,
0 sweet and pleasant soil,
In thee no sorrow may be found,
No grief, no care, no toil.
In thee no sickness may be seen,
No hurt, no ache, no sore ;
There is no death, nor ugly dole,
But life for evermore.
No dampish mist is seen in thee,
No cold nor darksome night ;
There every soul shines as the sun ;
There God Himself gives light.
There lust and lucre cannot dwell,
There envy bears no sway ;
There is no hunger, heat, nor cold,
But pleasure every way.
Digitized by Google
( 58 )
Jerusalem ! Jerusalem !
God grant I once may see
Thy endless joys, and of the same
Partaker aye to be I
Thy walls are made of precious stones,
Thy bulwarks diamonds square,
Thy gates are of right orient pearl,
Exceeding rich and rare.
Thy turrets and thy pinnacles
With carbuncles do shine ;
Thy very streets are paved with gold,
Surpassing clear and fine.
Thy houses are of ivory,
Thy windows crystal clear ;
Thy tiles are made of beaten gold,
0 God, that I were there !
Within thy gates doth nothing come
That is not passing clean ;
No spider's web, no dirt, no dust,
No filth may there be seen.
Ah ! my sweet home, Jerusalem,
Would God I were in thee !
Digitized by Google
( 59 )
Would God my woes were at an end,
Thy joys that I might see !
Thy saints are crowned with glory great,
They see God face to Face ;
They triumph still, they still rejoice ;
Most happy is their case.
We that are here in banishment
Continually do moan ;
We sigh and sob, we weep and wail,
Perpetually we groan.
Our sweet is mixed with bitter gall,
Our pleasure is but pain ;
Our joys scarce last the looking on,
Our sorrows still remain.
But there they live in such delight,
Such pleasure and such play,
As that to them a thousand years
Doth seem as yesterday.
Thy vineyards and thy orchards are
Most beautiful and fair,
Full furnished with trees and fruits
Exceeding rich and rare :
Digitized by Google
( 60 )
Thy gardens and thy gallant walks
Continually are green ;
There grow such sweet and pleasant flowers
As nowhere else are seen :
There nectar and ambrosia flow :
There, musk and civet sweet ;
There many a fair and dainty drug
Are trodden under feet :
There cinnamon, there sugar grows,
There nard and balm abound :
What tongue can tell or heart contain
The joys that there are found ?
Quite through the street with silver sound,
The flood of Life doth flow ;
Upon whose banks, on every side,
The wood of Life doth grow.
There trees for evermore bear fruit,
And evermore do spring ;
There evermore the angels sit,
And evermore do sing.
There David stands, with harp in hands,
As master of the quire ;
Digitized by Google
( 61 )
Ten thousand times that man were blest,
That might this music hear.
Our Lady sings Magnificat
With tones surpassing sweet ;
And all the Virgins bear their part,
Sitting about her feet.
Te Deum doth Saint Ambrose sing,
Saint Austin doth the like ;
Old Simeon and Zachary
Have not their songs to seek.
There Magdalene hath left her moan,
And cheerfully doth sing
With blessed Saints, whose harmony
In every street doth ring.
Jerusalem I my happy home !
Would God I were in thee !
Would God my woes were at an end,
Thy joys that I might see ! Amen.
Digitized by Google
( 62 )
12.— jFeaate of tfre *Utf*e* Statin ;Jttarp*
Mother of Mercy, day by day
My love for thee grows more and more ;
Thy gifts are strewn upon my way
Like sands upon the great sea-shore.
Though poverty and work and woe
The masters of my life may be,
When times are worst, who does not know
Darkness is light with love of thee !
But scornful men have coldly said
Thy love was leading me from God ;
And yet in this I did but tread
The very path my Saviour trod.
They know but little of thy worth
Who speak these heartless words to me ;
For what did Jesus love on earth
One-half so tenderly as thee ?
Get me the grace to love thee more ;
Jesus wilt give if thou wilt plead ;
And, Mother ! when life's cares are o'er
Oh, I shall love thee then indeed!
Digitized by Google
( 68 )
Jesus, when His three hours were run,
Bequeath'd thee from the cross to me ;
How can I rightly love thy Son,
Sweet Mother ! if I love not thee? Amen.
13.— St fSLitWl an* ail an^ela.
Dear Angel ! ever at my side,
How loving must thou be,
To leave thy home in Heav'n to guard
A guilty wretch like me !
Thy beautiful and shining face
I see not, though so near ;
The sweetness of thy soft low voice
I am too deaf to hear.
But I have felt thee in my thoughts
Fighting with sin for me ;
And when my heart loves God, I know
The sweetness is from thee.
And when, dear Spirit ! I kneel down
Morning and night to prayer,
Something there is within my heart
Which tells me thou art there.
Digitized by Google
( 64 )
Yes ! when I pray, thou prayest too —
Thy prayer is all for me !
But when I sleep, thou sleepest not,
But watchest patiently.
And thou in life's last hour wilt bring
A fresh supply of grace,
And afterwards wilt let me kiss
Thy beautiful bright face.
Ah me ! how lovely they must be
Whom God has glorified ;
Yet one of them, oh sweetest thought !
Is ever at my side.
Then for thy sake, dear Angel ! now
More humble will I be :
But I am weak, and when I fall,
Oh, weary not of me.
Then love me, love me, Angel dear !
And I will love thee more ;
And help me when my soul is cast
Upon the eternal shore. Amen.
THE END.
Digitized by Google
Digitized by Google
|
<p>While trying to install the <a href="http://kaldi.sourceforge.net" rel="nofollow">kaldi asr</a> toolkit on my mac I always stumble over some issues.
(OS: 10.8.4, xCode and command-line tools are installed)</p>
<p>My approach was pretty much as recommended in the kaldi tutorial:</p>
<ol>
<li>checking out the repository via svn (I've tried both the trunk and the stable version)</li>
<li>in the tools directory running $ make or $ ./install.sh depending on on what the installation instructions said in the specific version
(I also tried the ./install_atlas.sh approach)</li>
</ol>
<p>Step 2 seems to work for the non-optional libraries except for openfst for some reason...
To get openfst to work I installed it via homebrew (version 1.3.3), I think kaldi by default would install version 1.2.10 ... is this a problem?</p>
<p>Anyway, assuming that kaldi can work with this openfst as well, I tried to run configure in the src directory like $ cd ../src; ./configure; ... but the configuration command always returns 'You must run "configure" from the src/ directory.'</p>
<p>So has anybody an idea what's the problem about the configuration or my total installation approach?</p> |
<p>I'm trying to query my database for my class to find out which customer has placed the most orders. The table I'm searching is a three attribute table that has the customerID, orderID, and the placedDate. </p>
<p>The query I thought would work is:</p>
<pre><code>select cid from placed order by sum(oid);
</code></pre>
<p>But I keep getting an error saying cid is "not a single-group group function" the oid is the primary key and is a foreign key that references another table. Is that what the issue is? </p> |
Sheikh Humaid bin Rashid Al Nuaimi III (; born 1931) is the ruler of the emirate of Ajman and a member of the UAE Supreme Council of the Union. He is the 10th ruler of Ajman. He became rule when his father Sheikh Rashid bin Humaid Al Nuaimi III died on September 6, 1981.
References
1931 births
Living people
United Arab Emirates
Current national leaders |
Glen Coe (, ) is a glen of volcanic origins, in the Highlands of Scotland.
References
Volcanoes of Europe
Geography of Scotland |
Reem Al Numery is a children's rights activist in Yemen. In 2009 she received the International Women of Courage Award.
Life
When Al Numery was 12 years old, she had to marry her 30-year-old cousin. She protested the wedding, but her father gagged her and tied her up. After the wedding, she tried to kill herself twice.
Al Numery's father would not let her have a divorce. A judge said she was too young to decide, and she could decide when she was 15 years old. Al Numery went to live with her mother. Her lawyer said she would appeal. Reem's father said he would kidnap her but Al Numery wanted to go to school. She got her divorce in 2010
Awards
In 2009 Al Numery received the International Women of Courage Award from the U.S. State Department.
In 2010 Al Numery was named one of Time Magazine's most influential people.
References
Women who received the International Women of Courage Award
1996 births
Activists
Living people
Yemeni people |
<p>I'm trying to create an overlay panel within a project using backbone and JQM. The overlay panel should work like the example described in the JQM documentation:</p>
<p><a href="http://jquerymobile.com/demos/1.2.0/docs/pages/popup/popup-panels.html" rel="nofollow">http://jquerymobile.com/demos/1.2.0/docs/pages/popup/popup-panels.html</a></p>
<p>My project which is based on a first step tutorial for backbone and JQM, uses the backbone routing. Normal routes to changePage() are working well. I just can't get the overlay panel to work.</p>
<p>I created a git repository for my project. If I click the "menu" button in the header, the overlay panel should slide in like in the demo above.</p>
<p><a href="https://github.com/Devthias/BackboneJQM.git" rel="nofollow">https://github.com/Devthias/BackboneJQM.git</a></p>
<p>Inside my router I tried to set the data-role attribute to popup bevor calling the changePage function.</p>
<pre><code>var AppRouter = Backbone.Router.extend({
routes:{
"":"home",
"settings":"settings",
"menuPanel":"menuPanel"
},
initialize:function () {
// Handle back button throughout the application
$('.back').live('click', function(event) {
window.history.back();
return false;
});
this.firstPage = true;
},
....
menuPanel:function(){
console.log('#menuPanel');
this.openPopup(new MenuPanelView());
},
changePage:function (page) {
$(page.el).attr('data-role', 'page');
page.render();
$('body').append($(page.el));
var transition = $.mobile.defaultPageTransition;
$.mobile.changePage($(page.el), {changeHash:false, transition: transition});
},
openPopup:function (page){
$(page.el).attr('data-role', 'popup');
page.render();
$('body').append($(page.el));
var transition = $.mobile.defaultPageTransition;
$.mobile.changePage($(page.el), {});
}
</code></pre>
<p>});</p>
<p>Has someone an idea what i'm doing wrong and could help me?</p>
<p>Thank you very much!</p> |
Bauxite is the main ore of aluminium. It is mostly aluminium oxide.
Bauxite is the most important aluminium ore. It is largely made up of the minerals Gibbsite Al(OH)3, Boehmite γ-AlO(OH), and Diaspore α-AlO(OH), together with the iron oxides Goethite and Hematite, the clay mineral Kaolinite and small amounts of Anatase TiO2. It was named after the village Les Baux-de-Provence in southern France, where it was first discovered in 1821 by geologist Pierre Berthier. Today the four biggest producers are Australia, Brazil, China and India.
Kinds
There are two main kinds of bauxite ores: carbonate bauxites (karst bauxites), and silicate bauxites (lateritic bauxites). Carbonate bauxites were discovered earlier, and occur mainly in Europe and Jamaica above carbonate rocks such as limestone and dolomite.
Lateritic bauxites occur in many countries of the tropical belt. They were formed from various silicate rocks such as granite, gneiss, basalt, syenite, and shale.
For bauxite to be created there must be intense weathering conditions and very good drainage. Bauxite deposits with highest aluminium content are frequently located below an iron-bearing surface layer. In lateritic bauxite, the aluminum hydroxide contained in laterite deposits is almost entirely a form called gibbsite.
Rocks
Ores |
Lyon County is a county in the state of Nevada in the United States. In 2010, 51,980 people lived there. The county seat is Yerington.
Nevada counties |
Derek O’Brien (born 13 March 1961) is an Indian politician. He is also a quiz master. He is Member of Parliament in the Rajya Sabha (Upper House of India's Parliament) from West Bengal. He is also a member of the All India Trinamool Congress Party. He is the leader of the All India Trinamool Congress Parliamentary party in the Rajya Sabha. Other than to his Parliamentary career, he became well known as the quizmaster for the Bournvita Quiz Contest and other shows.
References
1961 births
Living people
Indian politicians |
The Khazars were a semi-nomadic Turkic people. They formed an empire called Khazaria in Russia from the 6th to 10th century CE. They came from the Western Turkic Khaganate of the Eurasian steppe, after it was conquered by Tang China.
Khazaria was an international trading center. It was an important place on the Silk Road that linked China, the Middle East, and the Kievan Rus'. For three centuries (c. 650–965) the Khazars conquered the area from the Volga-Don steppes to Crimea and the Caucasus.
Khazaria was between the Byzantine Empire, the steppe nomads, and the Umayyad Caliphate. It helped Byzantine defend itself from the Sasanian Persian empire. The alliance ended around 900. Between 965 and 969, the Kievan Rus replaced Khazaria.
Tengrism may have been the main religion, as it was for the Huns and Turkic peoples. Abrahamic religions were also popular. The ruling class may have converted to Judaism in the 8th century.
Some people think that the Cossacks, Muslim Kumyks, Kazakhs, and some Jews, like the Ashkenazi Jews, descended from the Khazars. Some disagree.
Name
Khazar or Xazar may have come from *Qasar. The Turkic root qaz- means "to ramble, to roam" (used in Qazaqsa or Kazakh). It is similar to the Common Turkic kez-.
Others say it is from qas- ("tyrannize, oppress, terrorize") because it is similar to the Uyghur name Qasar.
Others think it is a person or tribe's name. For example the Chinese name Kesa for "Khazars" may be one of the tribal names of the Uyğur Toquz Oğuz (of the Gokturks), namely the Gésà. But others say Kesa was not a tribal name but the name of the chief of the 思结 Sijie tribe of the Toquz Oğuz. Also in Middle Chinese the name "Khazars" always comes before the word Tūjué (Tūjué Kěsà bù: 突厥可薩部; Tūjué Hésà: 突厥曷薩).
Khazar language is extinct. But modern Turkic languages still refer to the Caspian Sea as the "Khazar Sea".
Language
No known records of the Khazar language survive. The state was polyglot (spoke multiple languages) and polyethnic. The ruling elite probably spoke an eastern dialect of Shaz Turkic. The ordinary people may have spoken Lir Turkic, such as Oğuric, Bulğaric, Chuvash, and Hunnish. The Persian historian al-Iṣṭakhrī said that the Khazar language was different from any other known language.
After the Khazars became Jewish they may have written in the Hebrew alphabet. Though they spoke a Türkic language, they may have also spoke Hebrew.
History
Where are they from?
They appear to have came from Mongolia or northern China after the Xiōngnú (Huns) were defeated by Han dynasty of China (Han–Xiongnu war). The tribes probably had Iranian, proto-Mongolic, Uralic, and Palaeo-Siberian people.
The Turkic tribes may have conquered the Western Eurasian steppe as early as 463.
In 552, they conquered the Rouran Khaganate and moved westwards, taking more people from Sogdia.
The ruling family may have came from the Āshǐnà (阿史那) clan of the West Türkic tribes. The Chinese and Arabic records are almost identical, indicating strong support for this theory. The leader may have been Yǐpíshèkuì (乙毗射匱). He died around 651. Moving west, the Khazars reached Akatziroi, one of the important friends of Byzantium fighting Attila's army.
How did it begin?
Khazaria began after 630. It came from the Göktürk Qağanate, after it was crushed by Tang China between 630–650.
Göktürk armies conquered Volga by 549. The Āshǐnà clan whose tribal name was 'Türk' (the strong one) arrived in 552. They overthrew the Rourans and created the Göktürk Qağanate.
The Chinese Tang Dynasty defeated the Turkic Qağanate and established the Anxi protectorate (Tang dynasty in Inner Asia). The Khaganate split into many tribes. Some tribes went west to the Sea of Azov area. Ashina and the Khazars went further west.
In 657, General Sū Dìngfāng (蘇定方) dominated the Turks and Central Asia. They imposed Chinese overlordship to the east of those Turkic tribes. In 659 the Chinese defeated the remaining tribes. The Khazars did not dare return.
Instead the Khazars defeated the Bulgars further west.
And so the Khazars Qaganate was born, from the ruins of a nomadic empire destroyed by the Tang armies to the east. It became the westernmost successor state of the Gokturks.
The Khazars conquered the lower Volga region and the area between the Danube and the Dniepr. In 670, they also conquered the Onoğur-Bulğar union and made the Onogur-Bulgar language the official language of the empire (lingua franca).
The empire is sometimes called a 'steppe Atlantis' (stepnaja Atlantida, Степная Атлантида).
Historians often call this period the Pax Khazarica. The state became an international center of trade.
Ibn al-Balḫî wrote in Fârsnâma (c. 1100) that the Sasanian Shah (ruler), Ḫusraw 1, Anûsîrvân, said there were three kings who had as much power as he did: the King of China, the King of Byzantium, and the king of the Khazars.
References
618 establishments
Caucasus
Ethnic groups in Asia
Ethnic groups in Europe
Former countries in Asia
Former countries in Europe
Former monarchies of Asia
Former monarchies of Europe
Nomadic people
Russia
Turkic peoples |
ELOGE
BE
J.-A. ROUGHER.
/
E L O G E
D E
JEAN- ANTOINE
ROUGHER,
DE MONTPELLIER,
AUTEUR DU POEME DES MOIS.
Par M. r Je an-Cyrille RIGAUD,
Membre resident de la Societe des Sciences , Lettres
et Arts de Montpellier - Docteur en Medecine ;
Bibliothecaire de la Bibliotheque publique ; Profes-
seur - suppliant dans la Faculte des Lettres de la
lneme Ville ; Membre de la Societ6 d’Agriculture
du D6partement de l’H6rault j de la Societe medi-
cale de Montpellier, etc.
MONTPELLIER,
De i’Imprimerie d’Andre Tournee, Ain<§, Imprimeur
de la Societe des Sciences, Lettres et Arts.
i8i3.
I
DE J.-A. RQUCHER,
Prononc£ a VAssemblee publique de la
Societe des Sciences, Lettres et Arts de
Montpellier f le 3i Decembre 18
JLjes hommes de lettres ne peuvent etre
loues que par leurs pairs je le sais , et je
ne me permettrois pas d’elever la voix dans
* M. Carrion-de-Nizas, mon collegue a la Societe
des Sciences, Lettres et Arts de Montpellier /, a
recueilli dans un des bulletins de cette society ,
sous le titre de Fragment d'un essai de necrologue ,
quelques traits pour servir a 1’histoite de la vie et des
ouvrages de Roucher, auteur du poeme des Mois.
Je ne me serois pas permis de traiter le meme sujet,
j’aurois eu trop a perdre a la conaparaison, si ce dignq
I
2
cette circonstance., si le devoument qu’exige
l’amitie, si l’interet qu’inspire le malheur,
si l’indignation qu’excite l’injustice , nem’eu
faisoient un devoir , et ne m'en donnoient le
courage.
Jean-Antoine Roue her naquit k Mont¬
pellier le 22 fevrier 1745? de parens honnetes
dont la fortune etoit peu considerable, mais
qu’ils consacrerent toute k l’education de leur
nombrcu.se famille.
II fit ses premieres etudes dans un de ces
colleges dpnt la direction etoit confiee a un
ordre a qui rien de ce qui tient aux sciences,
aux lettres et a l’ambition n’etoit etranger.
Aussi fit-il des progres rapides , et tels, que
ses maitres , qui se connoissoient en merite
et qui le devinoient cbez ceux memo ou il
ne paroissoit pas germer encore , firent ce
q.u’ils purent pour l’attacher a leur corps , et
n’omirent pas ces paroles amiables , et ces
xnanieres insinuantes a qui leurs ennemis ont
donne le nom de seduction. Ces tentatives
durent le flatter, mais. ne le seduisirent pas.
panegyriste ne se fut restreint a une simple notice
ires-courte , et qui le paroitra beaucoup Prop aux. per^
sonnes qui aiment a voir les homines a talent lou£a
par ceux qui en out.
5
II embrassa eependant l’etat ecclesiastique 3
qui , lui paroissant plus eloigne qu’aucun
autre de toute espeee de distraction , devoit
seconder son ardeur pour F etude.
A Edge de dix-buit ans il fit , avec une
eloquence qui frappa d’etonnement ses supe-
rieurs 9 et avec toute la clarte que comporte
un pareii sujet , un sermon sur la grdee j
matiere qui Fut , pendant plus d’un siecle,
Foccasion ou le pretexte des querelles les plus
vives , et qui sont tombees dans un profond
oubli, des que la raison a pu se mettre de
la partie. Ainsi , pendant le sommeil , mille
objets fantastiques se presentent a nous ; ils
nous occupent, ils reveillent nos passions >
ils nous epouvantent: ouvrons-nous les yeux 9
nous ne voyons plus rien.
A vingt ans il se rendit a Paris pour etudier
en Sorbonne j et ce qui prouve ses beureuses
dispositions pour la poesie, c'est que la science
qu’on enseignoit dans cette ecole ne refroidit
pas son imagination , et ne Fempecba pas de
la diriger vers des objets agreables.
- Enfin , malgre les esperances d’un prompt
avancement dans l’etat qu’il avoit embrasse 9
son gout pour la litterature devint pour lui
une passion; il lui sacrifia une place avan=
tageuse qui venoit de lui etre offerte.
Peut-etre sera-t-il blamabie aux yeux de
4
quelques peres de famille qui n’aiment pas
que l’on contrarie leurs vues : mais qu’ils
soient sans inquietude ; on n’a pas a craindre
de voir s’accroitre , d’une maniere bien
effrayante , le nombre de ceux qui ne sau-
raient resister a ieur vocation pour les lettres,
et aupres de qui l’interet puisse avoir tort.
Cependant le caractere heureux et sensible
de Roucher , son amabilite , ses talens , une
philosophic douce et aussi eloignee de cette
licence devergondee d’opinion , que la vraie
piete Test de l’abus qu’on en a fait 3 le firent
rechercber et cherir dans les meilleures so-
cietes. II y recitait quelquefois de ses vers ,
et il dut y etre flatte , bien moins sans doute
des applaudissemens que lui prodiguoient la
plupart des auditeurs , que de l’attention que
lui pretoient, et du signe d'approbation que
lui faisoient en meme-temps quelques gens de
lettres. II n’avoit jamais de copie sous ses yeux:
il etoit doue d’une grande memoire , mais elle
neledispensa pas de penser d’apres lui-meme,
comme cela n’arrive que trop souvent.
Il eut de vrais amis , parmi leSquels il pou-
voit compter M. Turgot , cet homme extra¬
ordinaire, rempli de connoissances et de ver-
tus, qui , anime d’un desir imperturbable de
faire le bien, et doue d’une inflexibilite decou-
rageante pour les courtisans 3 fut cependant
5
appele au ministere. 11 avoit une estime parti-
culiere pour Rouclier; aussi le nomma-t-il re-
ceveur des gabelles a Montfort - Lamaury ,
place que celui-ci conserva long-temps, et dans
laquelle, cliose aiors extraordinaire , il se con¬
cilia I’estime et l’amitie de ses superieurs, sans
perdre celles du public* ]M. Turgot , ce cou-
rageux et vertueux Miuistre , ne conserva
sa place que bien peu de temps , comnie les
amis de la France le craignoient, et comme
il s’y etoit atlendu. Jloucher ne 1’avoit point
flatte daus son elevation , il ne l’oublia point
dans sa retraite. Il laissa la foule courir a
d’autres idoles, et cboisit ce moment-la , pre-
cisement parce qu’il y avoit quelque danger,
pour lui adresser des vers qui n’honorent pas
moins le talent du poete reconnoissant que
son noble courage.
" Je ne puis resister au desir de les citer -
on m’excusera quand on les aura entendus,
Ministre de qui Rome eut adore i’image,
Au nom du laboureur, je viens terendre hommage.
Ton eloge en ce jour me doit etre perrnis.
Quand la faveur des Rois te faisoit des amis,
Je me suis tu : mori vers suspect de flatterie
Eut ete vainement 1’echo de la patrie.
Mais lorsque tu n’as plus d’autre eclat que le tien;
Lorsque de ton pouvoir , mon sort n’attend plus rien*
6
'Je puis, libre de crainte ainsi que d’esp6rance,
Benir mon bienfaiteur et l’ami de la France (i).
Roucber avoit a peine vingt ans, qu’il etoit
lie avee la plupart des gens de lettres de la
capilale. II etoit instruit, doux , aimable ; il
avoit eette imagination brulante et cette viva-
cite des gens du midi qui annonce un bon
coeur 9 qu’on pardonne a la jeunesse , qui
plait meme dans certaines societes, mais qu’on
doit chercber a moderer ; car P experience
nous apprend que presque toujours dans le
anonde , on perd en consideration ce que Ton
gagne en agremens.
II vit , en frequentant le monde , conibien
les jeunes-gens les plus instruits , lorsqu’ils
sortent des colleges , out encore de cboses a
apprendre et meme a oublier. II recbercba
(i) Quand Fouquetde Louis eut perdu la faveur,
Jjafoataine resta l’ami de son malheur.
D’un coeur naif et pur deploj^ant 1’energie ,
II fit sur son destin soupirer 1’elegie,
Et laissant les flatteurs a leur vulgaire effroi,
li chanta son ami, meme devant son roi.
Discours en vers sur Tindependance de Vhomme
de lettres par M. Millevoye , piece qui a remporte le
prix de poesie a VInstitute
7
surtout la soeiete des gens de lettres : elle
devint le plus agreable et le plus utile comple¬
ment de son education litteraire. Que de
choses se disent dans la familiarite de la con¬
versation , qui ne pourroient se rendre avec la
plume ! Un homme, s’il est permis de le dire ,
est plus lui-meme lorqfi’il parle que lorsqu’il
ecrit j il se fait mieux entendre , et les lois du
style nelui en font pas une de ne pas repeter
ce qui a besoin d’etre dit plus d’une fois. Les
lecons des anciens pbilosoplies etoient de veri-
tables conversations jaussi leurs ecoles etoient-
elles remplies d’auditeurs , parmi lesquels on
comptoit des femmes , ce qui suppose que
l’ennui n’osoit s’y montrer j car elles se gar-
dent bien d’aller ou elles craignent de le ren-
contrer , et il ne se trouve jamais oil elles
sont. Roucher n’ignoroit point qu’il y a bien
des gens qui ne se donnent pas la peine d’ecrire
ce qu’ils pensent , et qui se font pourtant
un plaisir de le dire. 11 les mettoit a contri¬
bution j il en faisoit ses maxtres , puisqu’ils
refusoient d’etre ses modeles.
Il fit d’abord , comme pour s’^ssayer , des
vers qu’on appelle de soeiete. C’est par la
que presque tous nos jeunes poetes debutent
dans le monde. C’est assez souvent le pre¬
lude du talent 3 quoique cela ne le suppose
pas toujours. Ils annoncent de 1’eSprit; rnais
8
il y a aussi loin de ce genre d’esprit au veri¬
table talent , que de la fleur au fruit. Quand
on faisoit des offrandes a Pomone , on lui
presentoit des fleurs , mais il y avoit des fruits
dessous.
Le gout pour la poesie etoit une veritable
passion pour Roucber. Les plus belles pen :-
sees de l’esprit humain , disoit-il, sont en
vers .
On trouve dans les Journaux du temps , et
particulierementdans rAlmanach des muses ,
depuis 1772 jusqu’en 1787 , un assez grand
nombre de pieces de notre poete. Elies ont
toutes une teinte d’amabilite, de philosophic,
et parfois de melancolie qui les fit singu-
lierement recbercber alors , et qui les fait
lire encore avec interet. 11 en fit de plus con¬
siderables : parmi celles-ci on compte un petit
poeme qui annonce deja son talent pour le
genre eleve j et quoiqu’il n’eut alors guere
plus de vingt ans > il n’a jamais ete aussi heu-
reux dans le cboix de ses sujets. C’etoit la
France et l’Autriche au temple de l’hymen
qui fit alors a TEmpire francais, pour son
agrandissement et pour sa gloire , des pro¬
messes qu'il tient aujourd’bui.
Il composa aussi un poeme pour celebrer
le devoument du Prince Leopold de Bruns¬
wick , qui , comme tout le monde sail, ayant
9
voulu , dans une affreuse inondation , sauver
des mallieureux pres d’etre engloutis dans les
dots , se jeta , malgre tout ce que 1’on put
faire pour Ten empecher , dans une frele bar¬
que , k la vue d’iine foule immense , oil ii ne
se trouva que deux bomrnes assez courageux
pour le suivre , et qui sur le point d’arriver
a ces infortunes , peril victime de son devou-
men t et de son courage , dans les eaux de-
l’Oder 3 le 27 avril 1785. L’histpire seroit belle,
si elle avoit souvent de la part des Grands,
de pareils traits a transmettre a la posterite.
L’humanite apparoit a notre poete ; elle lui
faitlevrai portrait du Prince, c’est-a-dire, son
eloge. Quelle idee heureuse que de mettre
Feloge d’un Prince dans la bouclie de l’buma¬
nite ! Toute cette piece est veritablement
attendrissante. S’il y avoit une muse qui pre¬
side aux productions du coeur , nous dirions
que c’est elle qui Fa dictee., et que Fay ant
fait voir a ses soeurs pour corriger quelques
legeres negligences, elles ontmieux aime les y
laisser que de toueber a l’ouvrage du coeur,
et se sont contentees d’applaudir.
II seroit trop long de parler ici de toutes
les bonnes pieces de vers de notre poete.
Je rappellerai seulement qu’il prononca dans
une assemblee de plus de quatre cents per-
sonnes , k la fin d’une ceremonie funebre
IO
consacree h la memoire de Court de Gebelin.
et du Comte de Mailly , de l’Academie royale
des sciences , une Ode en stances regulieres
sur PImmortalite de Pdme : le plus puissant
motif de consolation dans de pareilles cir-
constances. Peu de temps apres, al’occasion
de la mort de M. Elie de Beaumont , celebre
avocat au parlement de Paris, et son ami,
car il l’etoit de tous les homines doues comme
lui , d’un grand talent et d’un bon coeur,
Roucber prononca un chant funebre sous le
litre de Lecons de la mort : et elle en donne
de terribles.
Mais le principal ouvrage de ce poete, celui
qui lui assigne une place distinguee sur le Par-
nasse francais , c’est son poeme des Mois.
Avant de le livrer a Pimpression , Pauteur
en avoit lu un grand nombre de passages dans
les cercles de Paris. Les eloges qu’il y recut
durent le flatter , mais lui nuisirent. La
jalousie etoit aux aguets , ses arroes etoient
pretes quand l’ouvrage parut. Elle fit payer
cher a Roucher quelques instans de jouis-
sance. II ne tint ( i ) pas a quelques criti-
(i) Dans les affiches ,annonces et avis divers du
2a mars 1780, un journaliste dont on ne peut sans
doute que louer la direction d’intention, voyant que
plusieurs de-ses confreres, amis, comme lui, de 1’auteur
ques de profession a a quelques folliculaires ,
que le poeme et l’auteur ne fussent preci-
pites dans la fange aux pieds de l’Helicon.
Rouclier s’y attendoit, il les meprisa. Qu’avoit-
il a faire de mieux avee des gens presses du
besoin de mal faire , qui affectent de dire du
mal des meilleures productions ; comme ces
demons de Milton , qui ne blaspbement Dieu
que parce qu’il est bon.
Je le dis a regret, mais il faut bien m’y
resoudre , puisque je me suis fait une loi de
ne pas cacher la verite; parmi ceux qui ont
pris a tdcbe de ravaler Pauteur des Mois , je
vois un bomme a qui d’excellens ouvrages
de litterature ont rnerite une place honorable
parmi les auteurs du dix-huitieme siecle; qui
ayoit forme avec presque tous des liaisons
d’amitie (i) ; qui par une inconsequence peu
du poeme des Mois , en avoient deja dit ce qu’il en
auroit voulu dire lui-meme avant eux, s’ayisa de com¬
parer ce poeme a la Pucelle de Chapelain : dont il fait
au surplus feloge, pour ce qui regarde le plan , aveG
une complaisance digne de remarque, et qui donne
lieu de presumer qu’il auroit bien autrement vant6
cet ouvrage s’il avoit ose en dire son sentiment, apres
ce qu’en avoit ecrit Boileau et les illustres amis de
ce legislateur de la poesie frangaise.
(i) C’est-a-dire qu’on auroit pu prendre pour de
1 ’amitie avant la publication de sa Correspondance,
12
d’accord avec ses derniers principes , se fit le
champion de Voltaire, dans un moment oh.
il y avoit une sorte de courage a prendre le
parti de ce Grand-homme ; qui a crie si haut
et si souvent conlre les injustices litteraires,
contre les exces en tout genre ; qui s’est fait
im devoir de denoncer le scandale des lettres
a toutes les nations policees , ce sont ses pro-
pres paroles ; qui a preche la moderation
comme un devoir , et qui n’est point au-
dessus du besoin que nous avons tous d’indul-
gence; M. de La Harpe enfin, s’est permis
de censurer, avec toute l’amertume que pou-
voit j mettre la mechancete (i), et en des
termes que la decence et la justice reprou-
vent , l’ouvrage d’un poete que nous nous
honorons de compter parmi nos plus illustres
d’apres laquelle il est atteint et convaincu d’un xefroi-
dissement de cceur en vertu duquel il a ete condamne
a n’aimer qae lui-meme.
(i) On peut voir dans le'cours de litterature de
La Harpe, tom. VIII, pag. 335 . e et suiv. les termes
dont il s’est servi en pariant de Rouclier et de son
poe'me. La Harpe convient que le chantre des Mois
4 tait bon pere, bon epouoc , bon ami , et en conse¬
quence il emploie contre lui ce que 1’ironie a de plus
amer , et la critique de plus mechant. Il le traite plus
durement encore dans sa Correspondance , oil il avance
lift fait 6vjdemment faux sur le pere de ce poete.
compatriotes : ouvrage ou son detracteur lui-
ineme a trouve plusieurs morceaux e'crits de
verve , et dont Fauteur ( victime de ces bour-
reaux insenses dont M. de Latlarpe auroit du
s’occuper un peu moins dansun ouvrage de
litterature 5 ) etoit fait pour inspirer a ce cri¬
tique plus que severe , Fidee de choisir du
moins une autre victime que le malheureux
Roucber, pour la sacrifier a ses opinions litte-
raires } ou plutot politiques.
A la vue d’une injustice , le plus souvent
la faussete approuve , la timidite se tait 9 la
prudence bMme tout bas ; Famitie seule ose
parler tout baut, et se fait ecouter quelque-
fois. C J est elle qui m’a fait peut-etre nn peu
trop elever la voix contre un critique eclaire 9
mais cette fois in juste : elle me servira
d’excuse.
(i) Revenons au poeme des Mois, L’un des
( i) Roucher commence par une invocation au soleil,
et il fait fort bien ; mais dans sa remarque sur l 1 expo¬
sition , il appelle Calliope , Uranie, etc. des divinites
surannees , et comme cette espece de proscription
pourroit etre prise a la lettre par quelques jeunes
poetes, j’ai cru devoir transcrire ici un passage du
eours de La Harpe , l’un de nos legislateurs en litte¬
rature , qui montre le plus de gout et qui merite le
plus de confiance quand il veut etre juste. Apres avoir
premiers reproches de la critique, c’est le
choix du sujet , qui, embrassant la nature
entiere, effraie l’imagination , et a offert un
trop vaste champ a celle de l’auteur.
Que la flatterie ( dont un des plus sublimes
genies du siecle dernier n’avoit pas besoin.
pour occuper l’une des premieres places dans
le temple *de la gloire ) , repete tant qu'elle
citS un morceau qui se trouve au commencement du
poeme de 1’Agriculture par Rosset :
Sourdes divinites , insensifales idoles,
Mes chants n’empruntent rien de vos secours frivoles, etc.
La Harpe s’exprime ainsi : « Ces vers ont tout le
« rnerite qui manquoit aux pr^cedens; ils sont vrai-
« ment poetiques. L’auteur ne pouvoit annoncer par
« des tournures plus heureuses qu’il excluoit les fables
o anciennes du plan de son ouvrage ; mais il valoit
« mieux s’en servir. Au Keu d’un seul morceau que
« cette exclamation lui a fourni , l’usage de la mytlio-
« logie lui en offroit vingt qui se presentoient d’eux-
u memes dans son sujet et l’auroient enrichi. Croit-
o on que la querelle de Neptune et de Minerve et
« l’origine fabuleuse du cheval et de l’olivier, n’eus-
« sent pas figure tres-heureusement dans un poeme
« sur 1’Agriculture » ?
Quelqu’un a dit: « Venus, les Jeuoc et les Graces.
« commencent a vieillir ». II prefere a la mythologie
des anciens , une mythologie mains riante : trahit
sua quemque voluptas.
voudra : il embrasse la nature entiere : la
flatterie ment ; une pareille puissance n’ap-
partient qu’a un seal elre, et cet etre ce n’est
pas l’homme.
Cette premiere faute de Rouclier 3 a-t-on
dit , estpeut- 4 tre la source de la plupart des
autres. Pour renfermer chacun des douze
mois dans un cadre separe 9 il a fallu empieter
sur les mois voisins , et forcer plus d’uae fois
le lecteur a feuilleter le livre pour savoir
le mois ou il en etoit. Entrame par sa verve
poetique ? Rouclier court avec rapidite d’un
objet a l’autre : il se saisit de tout ce qu’il
jcroit a sa convenance. De la un eRoix qui
n’est pas toujours egalement heureux .» d’epi-
sodes , et de quelques morceaux souvent tres-
b.eaux y mais que rien n’amene y de la encore
des transitions ou le travail se fait un pen
sentir, car il en a fallu pour faire un tout de
parties Reterogenes. On a pu vouloir donner
& cela le nom de variete ; mais quand la
variete revient trop souvent ; elle produit le
meme effet que l’uniformite.
Un de nos litterateurs a dit que nos defauts
n’etoient guere que des qualites portees a l’ex-
ces ; cela est vrai surtout de RoucRer. Son
imagination , qui lui inspire les plus Relies
cRoses , Tentraine quelquefois un peu loin.
Sa versification ordinairement noble , abon-
dante et facile y devient peu souvent, il est
vrai, guindee , verbeuse et negligee, ( c'est
le critique qui parle ) : on lui a reproche des
enjambemens d’un vers a l’autre ; enjambe-
mens qui sont si rarement une beaute, et
si souvent un defaut. La critique n’a pas non
plus oublie de I’accuser d’avoir employe desr
metapbores que la raison et m£me le gout
reprouvent ; d’avoir adopte un systeme defec-
tueux pour la coupe des vers, et de s’etre
servi de quelques expressions forcees, de
mots etonnes de se voir ensemble , et qui se
repoussent mutuellement ; d’autres qui ont
vieilli, plusieurs meme qu’il a crees. Inno¬
vations rarement heureuses ; reprouvees d’ail-
leurs par nos grammairiens les plus estimes
qui ont pense que la langue une fois fixee par
nos meilleurs auteurs 9 il ne falloit pas souffrir
la moindre innovation , le symptome le plus
sur d’une degeneration procbaine.
Enfin , un defaut principal et qui tient a
la nature de I’ouvrage 3 c’est d’etre un poeme
descriptif. Les litterateurs se sont depuis long-
temps^ en France , eleves contre l’abus des
descriptions. Quelques poetes ont cependant
pris a tdcbe de les accumuler : une descrip¬
tion , cbez eux j, n’attend pas Tautre, quoique
rien ne les rende necessaires. Aussi ces sortes
d’ouvrages soofc-ikpeu lus \ ils ne disent, pour
*7
la plupart, rien au coeur, et ne sanroient
former un tout interessant (i).
On n’a pas manque de taxer d ’amour-
propre le cbantre des Mois : on s’est trompe;
c’est estime de soi qu’on a voulu dire ; et
dans ce eas, que celui qui n'a rien k se repro-
cber se nomme. L’bomme qui ne s’estime
pas lui-meme est incapable de rien de grand.
Pascal 9 Malebranche et beaucoup d’autres,
avec leur bumilite, ont ete leur propre dupe,
si nous n’avons pas ete la leur.
Je ter mine enfin la tkcbe desagreable et
penible que j’ai du. m’imposer , de ne pas
me taire sur les defauts reproches au poemcf
et a Pauteur: on ne dira pas que j'aie ebercbe
k cacher les cotes foibles ; et si la critique
osoit se plaindre que je ne lui ai pas fait sa
part , eile ne seroit plus que mecbancete.
(i) Virgile lui-m£me, malgre tout le cbarme de
sa versification , et toutes les richesses d’expression
que lui offroitla langue latine, acru devoir racheter
la secberesse didactique, par des episodes que tout
le monde sait par coeur. Convenons enfin que le chantre
des Mois emploie souvent tres-heureusement ce moj^en.
L’abus seul en ce genre, estblamable. Saint-Lambert,
I’Abbe Delille , et quelques autres Poetes , ont dd~
montre a ceux d’entre les incredules qui croient du
moins apres avoir vu, qu’il etoit possible de faire en
frangais d’excellentes choses dans le genre descriptif.
i8
Quant aux eloges legitimement dus a l’ou-
vrage , ils pourroient paroitre suspects dans
la Louche d’uu paiiegyriste. J’emprunte done
la plume d’un journaliste du temps , qui s’est
mo litre assez severe sur le poerne des Mois ,
pour ne pas craindre le reproche de llatterie
relativement au bien qu’il en dit. Yoicises
propres paroles:
On doit d’abord k M. Roucher un eloge
merite bien rarefiient, e’est qu’il a su se pre¬
server de deux defauts que la mode a intro-
duits dans notre poesie: defauts trop familiers
memeaceux qui les condamnent chez autrui;
.qu’on proscrit par gout et qu’on imite par
interet , parce qu’ils servent a l’interet du
moment: je veux parler du faux bel esprit
qui seduit toujours le vulgaire des lecteurs;
et de ce style hache si propre a enfanter ce
qu’on est convenu d’appeler de beauoc vers ,
e’est - a - dire, de ces vers qui forment un
sens cbmplet, qu’oin retient sans effort, et
qti’on cite toujours avec succes. Le style de
M. Roucher est toujours pur, nombreux et
noble, meme dans les details les plus simples.
.Dans les descriptions agreables> iln’est jamais
precieux, et il est toujours pdetique. .....
iia poesie des Mois a un caractere de creation ;
Tautenr a lu nos modeles , non pour imiter
leur style, mais pour enrichir et perfectionner
1 9
le sien : ses beautes comme ses defauts lui
appartiennent. On trouve , ajoute le meme
critique 3 dans les details de l’ouvrage de
M. Roueber , une imagination vive et pro-
fonde ; les mouvemens de fa veritable elo¬
quence, la phrase et 1’expression poetiquesj
ce talent createur qui donne a tout Fame et la
vie ; cette abondance qui ne vient pas d’une
faeilite indigente, mais d’une ricbe feconditej
l’art de jeter des masses, d’enchainer les objets
divers dans un mime tableau ; une marche
sure et bardie; un pinceau large et vrai ;
enfin , l’dme et la voix du poete , meme a
travers les defauts , s’y fait sentir et s’ecbappe
de tous cotes. On voit que M. Roueber aYos
magna sonaturum.
L’idee du journaliste est enfin que , s’il est
vrai qu’un poeme doive etre un ouvrage suivi,
et former un tout auquel toutes les parties
correspondent, on pourroit cbicaner Tauteur
'Sur le titre de poeme , mais que dans tous
les cas , e’est une reunion d’excellens mor-
ceaux ecrits de verve et pleins de beautes
poetiques (i).
(i) Tels sont ceux oil il dlcrit les amours du cheval 5
la cliasse au cerf, les glaciers des Alpes , la planta¬
tion desbois , les jardins , les fleurs d’avril, la sensi¬
tive , la pests noire, etc.
20
J’ajouterai a cet eloge, qu’ou trouve dans
ce poeme, Femprcinte des plus, aimables ver-
tus. L’auteur y recommande surlout Fhuma-
nite, et il semble avoir pris pour devise, cette
niaxime de Jean - Jacques : Hommes , soyez
humains, c’estvotre premier devoir. II s’affiige
des fleaux auxquels la nature a condamne
Fhomrae ; il s’ixtdigne contre ceux qu’il s’est
ci’ees lui-merne , et ce ne sont pas lesmoins
affreux.
11 fait le plus cbarmant tableau de FAgri-
culture , qui cbez les peuples les plus ver-
tueux, c’est-a dire , les plus heureux , est
regardee comme le premier des arts (i).
(i) L’auteur du voyage d’Anacbarsis dit, en parlant
d’un peuple agricole. « Je connois le secret de leurs
« vertus, ijis preferent 1’agriculture aux autres arts ».
Lorsque 1 ’habitant des campagnes etoit meprise et
traite comme une bete de somme; dans ces temps
qui trouvent encore leurs partisans, ou il n’avoit-
contre la ferocite des Seigneurs qui alamusoient a
le poursuivre dans les champs a coups de lance,
d 1 autre asile que des croix qu’il avoit soin de planter
a sa portee, on a- du relever im etat si injustement
avili ; mais apres avoir assign^ au cultivateur , an.
pere nourricier de 1’etat, une place honorable parmi
les citoyens ; qu’on ne cherche pas a rendre trop
brillant Vetat olseur oil les Bieucc Vont cache. If
n’eprouve plus de vexation , cela lui suffit, il ne lul
en faut pas, il n’en desire pas dayantage.
11 saisit toutes les occasions de faire l’eloge
du travail. Parle-t-il des abeilles , du castor 3
il fait ressortir des lecons de ses agreables
peintures. C’est, comme personae ne 1 ’ignore,
le meilleur preservatif contre levice : le coeur
de 1’bomme ne sauroit rester vide ; il est
comme la terre : c’est y semer l’ivraie que
de ne pas y semer le froment.
Lorsque ses tableaux n’offrent pas un aussi
grand degre d’utilite , il vous dedommage
par des episodes on ne pent plus interessans ,
par des peinture^agreables, les amours des
oiseaux s les fleurs d’avril , la sensitive , la
veillee du chateau , etc,
11 parle de Fenelon : c’est annoncer qu’il
se livre sans reserve au plaisir de dire du
bien.
Il rend hautement justice aux grands bom-
mes qui ont illustre le siecle dernier : siecle
qu’on a pris a tdche de calomnier (i) 3 mais
qui nous paroit plus grand a mesure qu’il
s’eloigne ; car nous sommes presque tous
(i) L’admiration est un hommage qui coute a rendre;
et les ouvrages qui Font obtenue enfin , malgre les
cris de l’envie, deviennent une barriere qu’on se fait
un malin plaisir d’opposer aux nouveaux champions ,
toutes les fois .qu’il s’en presente. Il est plus dans
1 ’intention de eertaines gens, de facher que de corriger.
22
cottime ces presbites qui ne jugent bien les
objets, que lorsqu’ils les voient deloin. Encore
si dans le siecle actuel ou. fon se montre
deja si severe, et ou Fon ne fait encore que
Se trainer dans les traductions , on pouvoit
prevoir d’avance qu’il y eut quelque genie
& opposer a ceux du siecle dernier.
Roucher prend le parti des femmes cele-
bres , et cite a cette occasion la fameuse
Hacbette , a'ieule de son Spouse (i) , et qui
en 1442, sous le regne de Louis XI., defendit
Beauvais contre Charles Id Hardi, autrement
dit le Temeraire ou Coeur-de-Lion, enleva
un etendard a l’ennemi, et le forca a lever
le siege. Je ne mepermettrai aucune reflexion
sur la question de la eelebrite des femmes 5 il
me semble seulement que si je voyois le beau
sexe dans un point de vue si eleve, je le
trouverois trop loin de moi.
On pense bien qu’il n’a pas oubli£ de cele-
brer cet atlrait invincible , quelquefois doux
et precede par des caresses ; quelquefois ter¬
rible et precede par les combats. Loi impe-
rieuse a laquelle les plus aimables habitans
(1) Ce fut an 1775 que notre poete epousaM. IIe
Hacliette, descendante de Phero'ine de ce nom. II regna
dans cette union uri -bonheur pur et sans melange
qu’on trouveroit plus souvent dans ces noeuds sacr6s,
si on \'y cherehoit plus souvent.
des bois obeissent en cbantant, et les tyrans
des forets en grondant.
Peint-il I’imagination ; c’est a grands traits.
II en fait l’eloge ; ii eut ete bien ingrat s’il
ne Feut fait ; il lui devoit tant ! C’est d’ail-
leurs la premiere divinite d’un poete. Et
n’est-ce pas/elle qui anime tout, memo la
mort. C’est la mere du genie, toutes les gran-
des conceptions nous viennent d’elle ; elle de 4
Tance le temps. Le sommeil qui nous arrache
a toutes les puissances , nous livre a la sienne.
La fable dit que Famour est fils de Yenus ;
mais la verite dit qu’il a Fimagination pour
mere. Elle nous promene dans un pays de
prodiges et d’encbantemens , oil il faut bieu
cbercber la felieite , puisqu’on la trouve si
rarement ailleurs. Elle fait mieux que la na¬
ture elle-meme, et Napoleon seal a pu la forcer
a rester au-dessous de la verite.
L’imagination a ses ecarts , il est vrai; mais
est-ce pour rien que la deesse de la sagesse
preside aux sciences et aux arts ? Ainsi les
ehevaux du soleil sont representes retenus
par des renes ; elles retardent leur marcbe ,
mais elles les empeclient de s’egarer.
Il me restcroit encore beaucotip de eboses
a dire sur le poeme des Mois; mais je dois
me renfermer dans des limites qu’il seroit
indiscret de depasser.
2
Je ne parle point des notes (i) dont l’ou-
vrage est enrichi ; ce n’est qu’apres les avoir
lues avec l’attention qu’elles meritent, qu’on
peut se faire une juste idee du gout et de la
variete de connoissances de notre poete.
Comme rien de tout ce qui tient a la litte-
rature ne pouvoit lui etre indifferent, il prit
part a une discussion relative a la preference
qu’on devoit donner a la langue latine ou
h la langue francaise pour les inscriptions.
II ecrivit a ce sujet , en 1784 , quelques
lettres dans les journaux 9 et se prononca
pour la langue de son pays. Son opinion
etoit que la langue francaise pouvoit tout
dire aussi vivement, hrievement et poeti -
quement que toutes les langues anciennes
et etrangeres. Si les Grecs et les Remains
(1) Ges notes annoncent une grande erudition : la
plupart sont tres-instructives; toutes sont interessantes.
J1 y en a trois seulement, qui n’appartiennent pas k
Roucher j il les doit, comme il a soin d’en prevenir
le lecteur, a deux de ses amis. La premiere sur le
commerce des grains est de M. de Freville , qui a
donne a notre litterature la traduction de quelques
ouvrages anglais. La seconde sur le divorce et la
troisigme sur l’esclavage des Negres, sont de M- Garat,
6 cxivain profond quoique toujours aimable, connu par
1 ’eloge de Suger, et par beaucoup d’autres productions
litteraires ou l 1 esprit est reuni au savoir , et la raison
a [’eloquence.
pouvoient l’entendre , ils le suspecteroient
d’un p'eu de flatterie. Son opinion cependant
etoit d’autant plus desinteressee , que les
auteurs latins Ini etoient tres-familiers , et
qu’il eut a combattre tout ce que la recon-
noissance inspire ordinairement de preven¬
tion en faveur de ceux a qui nous sommes
redevables de notre premiere instruction et
de nos plus douces jouissances litteraires.
Boucher , dans ses leltres , s’attache a relever
Tine contradiction de Boileau, d’apres laquelle
il paroxt que ce fameux satirique avoit penche
pour la langue francaise avant d’avoir emis
une opinion contraire. Lorsque Bon combat
up pareil athlete , il n’y a rien de mieux a
faire que de I’opposer a lui-meme , on devient
alors 3 si j’ose le dire , fort de toute la force
de son adversaire, et l’on lie sauroit etre accuse
de temerite.
En voyant quelques-unes des inscriptions
que notre poeie a faites en francais., et en parti-
culier celle qu’.il a consacree a la memoire de
son ami particular M. Dupaty , ce Magistral
celebre qui avoit adopte pour principe, l’ac-
cord dela justice et de l’humanite ; on ne peut
disputer a Boucher, qu'en defendant la cause
de la langue francaise pour les inscriptions ,
il n’ait su joindre aux bonnes raisons , les
xneilleurs exemples.
TTne pareille discussion avoit deja eulieu
plusieurs fois y mais jamais avec plus d’acbar-
nement que , iorsqu’il fut question , il y a
plus d’un siecle, d’elever un arc de triomphe
Jilagloirede Louis XIV. Lesinjures nefurent
pas epargnees (i) : Santeuil , Commire , le
Pere Lucas , les Universites , les Colleges
jeterent legand pour la defense de la langue
dans laquelle ils ecrivoient le mieux , et ce
motif qu’ils ne firent surement pas valoir ,
influa peut-etre plus qu’aucun autre dans leur
determination. Ils se giorifioient cependant
d’avoir raison, comme s’ils n’avoient consulte
qu’elle dans cetfe circonstance. Perrault,
Cbarpentier , l’abbe Eatteux, le plus grand
nombre des Membres de l’Academie fran¬
chise , et plusieurs autres gens de lettres rele-
xerent le gand; ils se giorifioient aussi d’avoir
pour eux la raison , et surtOut Louis XIV.
(i) Les injures qu’on se dit reciproquement entrent
. dans une bourse commune , d’ou chacun tire son con¬
tingent au bout de 1’annee, Duclos a dit: « je crois
« voir dans la republique des lettres, un peuple dont
« l’intelligence feroit la force , fournir des armes a
« des barbares et leur montrer l’art de sen servir.
« II semble qu’on fasse aujourd’hui le contraire de
« ce qui se pratiquoit lorsqu’on faisoit combattre
a des animaux pour amuser des bommes ».
27
Cette dispute finit comme toutes celles de
ce genre. La raison ne ramena personne.
11 ne m’appartient pas de prononcer sur
une si importante question. Je remarquerai
seulement que la langue latine a ete la langue
commune des savans , tant que les langues
modernes ont ete des idiomes imparfaits et
barbares ; mais qu’elle a perdu de son uni-
versalite, a mesure que ces dernieresse sont
perfectionnees.
La langue francaise est actuellement repan-
due partout ; et cet avantage* elle le doit a
ses chefs-d’oeuvre en tout genre, k sa dou¬
ceur, ala facilite de sa prononciation , ksa
clarte , a la regularite de sa construction ,
au earaetere doux et liant du peuple qui la
parle , a sa gaite, a son gout pour les voyages,
au besoin qu’il a de se communiquer , au
desir de plaire qui en est presque toujours
Tun des plus surs moyens ; a ses modes , a
son activite, a ses defauts meme qui ne sont
malheureusement que trop aimables ; a ses
conquetes enfin.
Je termine ici une discussion deja trop
longue, mais a laquelle j’ai cm devoir donner
un peu d^extension , parce que Pioucber,
et bien des personnes avec lui , y ont attache
ety attaebent encore beaueoup d’imporlance.
La poesie a ete souvent le delassement du
28
philosophe, du savant , de l’homme d’etat;
et il paroit naturel que l’on passe d’un tra¬
vail serieux et qui exige une grande conten¬
tion d’esprit , a des objets moins fatigans ;
plus rians , et qui ont un peu moins directe-
menta faire avec la raison, Ce n’est cependant
pas la veritable cause du delassement qu’of-
fre ce nouvel objet d’application. La poesie
exige aussi une grande contention d’esprit,
et le repos n’est pas moins necessaire au poete
qu’au philosophe , au savant ou a l’bomme
d’etat, Mais les uns et les autres ont besoin
de changer d’occupation. Locke a fort bien
observe que si les jeux qui plaisent le plus
aux enfans, devenoient poor eux un travail
derigueur, ils les prendroient en aversion ,
et finiroient peut-etre par regarder leurs
etudes les plus serieuses comme des objets
de recreation.
Roucher nous offre un exemple bien
propre a confirmer cette verite. Yers Fan
.1789, au milieu de ses travaux litteraifes, et
presque sans les interrompre , il s’amusa a
traduire l’ouvrage de Smith, De la richesse
des nations , qui a fait epoque dans les annaies
de l’economie politique : science qui ne
paroit pas avoir ete assez connue des anciens ,
et qui, il n’y a pas encore deux siecles ,
n’etoit qu’un compose de principes errones
2 9
et ridicules y auxquels , vers le milieu du
siecle dernier, des.citoyens instruits et bien
intentionnes (i), en substituerent d’autres,
plus attrayans sans doute mais que Inexpe¬
rience , avant laquelle ils avoient voulu
marcher , n’a pas to us confirmes. Ils eurent
d’ailleurs le malheur de faire secte, ce qui
ne previerit pas ordinairement en faveur
d’une doctrine.
Roucher regardoit l’ouvrage de Smith ,
comme l’une des plus beureuses applications
qu’on eut faites des speculations de la philo¬
sophic a l’economie politique, au commerce,
h Feducation , etc. II l’a prefere a tant d'au-
tres pour le traduire , parce que Fautejur y
cherche les moyens , non de procurer aux
nations un bonheur sans melange 3 qu’il n’est
pas au pouvoir de l’homme de procurer a
(i) Grimm dans sa decourageante correspondance
les traite avec un mepris insultant. Qu’avoit-il a leur
reprocher ? Leurs intentions ? elles ne pouvoient. etre
meilleures. Leurs erreurs ? Un vrai philosophe, comme
il faisoit profession de l’etre , les auroit combattues
au lieu de leur en faire un. crime. Leurs caiculs,
leurs systemes enfin qui se perdoient, dit-on, dans le
vague des possibles ?>c’est ce qu’il falloit faire voir.
Vouloir, dansde pareilles matieres, avancer sans 1 ’ex¬
perience, c’est, je le sais, marcher comme un aveugle
qui n’a rien pour se cpnduire , mais encore vaut-il
mieux lui fournir un baton, que de Fen frapper.
l’homme , mais d’eviter quelques - tins des
maux qui tiennent a l’ignorance des moyens
de s'en garantir.
Ilavoit deja paru une traduction assez bonne
de cet ouvrage , mais le style n’en etoit pas
elegant. Roucker a donne a la sienne ce qui
manquoit a la premiere , elle a de plus le
merite d’une grande fidelite. Nous rn^us abs-
tiendrons de faire ici l’analyse de cet excellent
livre. Nous observerons seulement, qu’apres
1’avoir lu pour la premiere fois , on est tout
etonne de reconnoitre en soi, sur plusieurs
matieres , que tant de gens croient d’autant
plus connoitre , qu’ils les ont moins etudiees ,
un si grand nombre de prejuges.
Tandis que Roucker se liTroit a ses travaux
litteraires et scientifiques , la France eprouva
une commotion politique , qui eut renverse
entierement cette puissance, sans le bras, sans
le genie de l’etre le plus extraordinaire dontles
fastes de 1’kistoire aient eu jamais k trans-
mettre le nom a la posterite ; Heros toujours
Yainqueur, quand il n’a eu que des kommes
k combattre. Je ne reviendrai point sur ces
scenes de mort, oil, de concert avec la folie,
le Crime ne savoit que ( i ) frapper , et la
(i) Le glaive est sans pine, les bourreaux sans remord ;
Tout ce qui fur iliustre a des droits a la mort.
Alex. Sodmet.
5 r
vertn ne savoit que mourir. Roucber vit un
combat si inegal; il n’besita pas; il aima mieux
etre victime que complice. Il osoit parler
equite, raison , bumanite : il n’en falloitpas
tant pour etre proscrit. D’ailleurs , dans une
circonstance ou Ton etoit vena proposer a
une assemblee qu’il presidoit , d’assister a
une (i) fete qui ne tendoit a rien moins,
selon Ini, qu’a sanctionner la revolte et Tassas-
sinat , il avoit fait une reponse propre k
faire trembler le crime, si le crime alors avoit
pu trembler.
(i) Des soldats re voltes, ayant dirige le canon centre
une foule d6sarmee , le brave et generenx Desille
qui les commandoit -fit ce qu’H put pour les empecher
de tirer, mais, voyant que ses efforts etoient inutiles
il se ruit a la bouche du canon , et s’ecria : vous
tirerez sur moi , plutot que sur le peuple , ils tirerent et
il fut leur premiere victime. On etoit venu cependant
inviter la section que Rouclier presidoit alors, a vouloir
bien assister k une fete preparee pour ces soldats.
Voiei sa reponse: « j’accepte, citoyens, mais a condi-
« tion que le buste du general Desille sera porte en
« triomphe par les soldats de Chateauvieux, afin que
« tout Paris 6tonne contemple 1 ’assassine porte par ses
« assassins ». On peut compter parmi les faits extraor-
dinaires qui se passerent alors a Paris, que Fauteur
de cette bardie et terrible reponse , n’ait pas et 6 massa¬
cre dans ce moment.
32
En. consequence , comme ses amis le lui
avoient predit, et comme il s'y etoit prepare
depuis long-temps , il fut arrete et conduit
dans la prison de Saiute-Pelagie , le 12 ven-
demiaire an deux (1).
(1) Roucher a l’dpoque de l’assemblee.- legislative ,
s’6toit attire le ressentiment de Roberspierre et de
Collot-d’Herbois , par des ecrits courageux. Une imagi¬
nation brillante audacieuse , l’avoit distingue parmi
les bomtnes de lettres : une ame sensible et forte le
rendoit cher a tous les gens de bien.
Precis kistorique de la revolution frangaise
par la Cretelle le jeune ( convention natio¬
nal ) t. I. pag. 2. 78, 279.
Ce qui a surtout attire a Roucber bartimadversion
des partisans du terrorisme, c’est la maniere coura-
geuse dont il se comporta a l’assemblee electorate
de Paris qui se tenoit a l’Eveche. Il s’opposoit aux
nominations qui lui paroissoient inconvenantes ou
nuisibles a la cbose publique. Il se forma dans la salle
meme des elections , un club compose de patriotes
exaltes, et d’intrigans qui se concertoient pour les
nominations du lendemain. Roucher en forma un a
la Sainte-Cbapelle , pour s’opposer a l’influence du
premier sur ces nominations , et se concerter pour
d’autres cboix. Il :eut un jour avant la seance electo¬
rale une dispute avec Danton .qui l’auroit ecrasev,
si on ne fut accouru. Danton etoit irritd de ce qu’on
33
Environne de mallieureux , il s’attendrissoit
suf leur maux plus que sur les siens propresy
parce qu’ils n’avoient pas , comme lui , la
force de les supporter : «bon Dieu ! s’ecrioit-
« il, que de foiblesse et de pusillanimite l
« avee un peu de courage , ils oteroient au~~
« malheur les trois quarts de sa force. . ...
« Je vois ici bien peu d’hommes ; ils s’affli-
« gent, pour moi, je ne m’afflige pas. La
« necessite est la.»
Toute sa consolation etoit d’ecrire k sa
femme, a sa fille, a quelques amis ^car il
en avoit des amis : ceux»la seuls qui n’airbent
qu’eux dans le monde , n’en ont point , et ne
veulent point y croire.
Tandis que l’epee de Damocles etoit sus-
pendue sur sa tete, il levoit quelquefois les
yeux , versoit quelques larmes sur sa femme
.et sur ses enfans , et quand il ne pensoit qu’a
lui, il redevenoit tranquille. En lisant cette
interessante correspondence, on le voit s’oc-
etoit venu pour se saisir de lui, jusque dans le seid
de Fassemblee. "
Il en accusoit le parti qui lui 4 toit oppose, et parti-
culierement Roucher; en quoi il se trompoit fort: j’ai
6 te temoin de ces querelles. J’6tois membre de cette
societe electorale.
5
34
Ciiper d’objets de litterature avec la plus
grande tranquillite. il discute , il traduit, il
compose , comme si la mort etoit bien loin
de lui, comme s’il etoit dans une eampagne
riante. II ue se dissimuloit pourtant pas tout
-be que l’avenir lui preparoit d’affreux , et
les lieux ou il se trouvoit lie pretoient rien
Tnoins qu’a Tillusion. Son epouse etoit plus
Simigefe! que lui, elle n’avoit pas du- moins la
force de cacher sa douleur. II etoit oblige de
'Ik consoler du fond de sa prison , et il ebar-
igeoit sa fille de le seconder dans ces soins
Igenereux: c’est-a-dire 3 d’dbtenir par ses ca¬
resses , ce que son epoux ne pouvoit obtenir
par les meilleures raisons. Qu’un homme qui
‘sbuffre seul > souffre avec fermete , c J est cou¬
rage , c’est grandeur dame ; mais voir souffiir
"avec soi, et a cause de soi , son epouse et
Ses enfans } et pour ne pas auginenter leur
"douleur , renfermer la sienne an fond de
ton ebeur , e*@st vertu, c’est plus que vertu.
Il employ oil a travailler tout le temps qu’il
n’etoit pas oblige de donner au sommeil ou
aux repks, il disoit du’travail *
Il charmoit xnes ennuis a Sainte-Pelagie,
Par lui je retrouvai ma premiere eiiergie.
Il appelle sa fille, son eleve; il la traite com^fe
35
son ami. TJn pere n’en auroit jamais de.meil-
leurs , s’il vouloit les prendre ainsi parmi se§
enfans. Roucher consulte cette fille cherie
sur ce qu’il compose, et ses reponses justifient
une si honorable con fiance.
Un pere disoit.a sa fille : vos talens m’ef-
fraient. Roucher disoit a la sienne : leshi-
mieres que tu acquerras , tu en f eras . des t
vertus.
Roucher pecachoit a son Eulalie, ni sop
amour, ni son estime, ni merne son admira¬
tion ; et son amour-propre paroissoit se cotq-
plaire davantage dans le merite de cet objefc
de son affection, que dans le sien propre. i-ef
regies ordinaires de l’education reprouvgn|;
une pareille conduite: mais, si coirupe toufef
les autres regies, celles-ci doivent avoir leu?
exception, jl se croyoit en droit d’en reclanier
une pour son Eulalie , et la suite a propyp
qu’il Pvoit raison.
Sa fille ayoit alors djx-sept ans , et sa cor-
respondance annonce tout ce que le beau sexe
et la jeunesse peuvent supporter de science
et de raison , sans cesser d’etre aimables,
Elle preparoit elle-meme les ajimeps de son
pere , et les lui portoit tous les jours dans
sa prison , quoiqu’elle n’eut pas chaque jour
la satisfaction de le voir , et quelquefois seu-
Xement de loin , sans pouvoir Ipi parlcr.
36
11 travail] oit dans son cachot k line seconde
edition do Smith ; il s’occupoit a en faire
tine de Thomson. 11 lisoit Horace, Virgile,
quelques auteurs italiens. II faisoit desvers.
II s’amusoit a preparer des plantes que lui
envoyoit sa fiile, lorsqu’au milieu de la nuit
tin bruit affreux de verroux , et de grands
cris se font entendre. « La mort vient-elle
,« chercher ses victimes? Pas encore. Qu’on
;« se prepare, on va partir... Pour ou done?...
:« Pour Saint-Lazare, pour une autre prison :
« ce n’est done pas. ..... Dieu soit loue,
s’ecria Roucher , je verrai encore une fois ,
peut-etre , ma femme et mes enfans. II fut
transports avec la plupart de ses compagnons
d J infortune dans sa nouvelle prison, ouplutot
dans un de ces cimetieres de vivans , oil Von
■parquoit les victimes humaines avant de les
immoler (i).
Je me presse de terminer un tableau de
plus en plus affligeant. On lui avoit accorde
lafaveur bien precieuse pour un pere, d’avoir
aupres de lui , dans sa prison , son fils encore
dans 1’enfance.
Je voudrois que tu sortes , et moi que je
rests , dit-il un jour a son pere, eh ! mon
0 ) Decad. phil.
5 7
fils y que ferois-tu id sans ton pere ?.... Je
mangerois du pain , et je boirois de Veau.
Le 5 thermidor, RoucRer apprend son arret
de mort: on lui avoitporte un de ces chiffons
derisoires appeles actes d’accusation 9 dernier
outrage quon faisoit a Vhumanite et a la
justice (i). La vue de son enfant devint un.
supplice pour lui ; il lui otoit tout son cou¬
rage : il le renvoie a sa mere. Le pauvre
enfant ! il se plaignoit de ce que son pere
le forcoit a le quitter. Ge pere infortune n’eut
pas cette fois le courage de retenir ses pleurs.
Quel pere les eut retenus?
Le 6, il consentit a laisser faire son por¬
trait f aubas duquel il ecrivit les vers suivans :
A ma Femme , a mes Enfans , ames Amis,
Ne vous etonnez pas, objets sacres et doux,
Si quelqu’air de tristesse obscurcit mon visage.
^Quandun savant crajon dessinoit cette image ,
J’attendois l’ecbafaud, et je songeois a vous.
Le 6 au soir , il fut transfere a la con-
ciergerie.
Le y , c’est-a-dire, deux jours avant le 9
tRermidor , Rouclier Retoit plus.
(1) Decad. pbiL
58
II laissa, dans la plus vive affliction , une
epouse qui faisoit son bonheur, une demoi¬
selle qui a justifie toute la bonne opinion
qu’on se forme d’elle d'apres sa correspon-
dance , et un garcon encore enfant.
Roueber avoit plusieurs freres et soeurs,
tons recommandables par leur merite et par
Jeurs moeurs. I/un d’eux, medecin instruit 9
auteur de plusieurs ouvrages tres-estimes de
piedecine-pratique, et notre confrere a l’Aca?
demie , apres avoir, pendant vingt amiees
consecutives, consacre ses talens et ses veilles
au traitement des malades de Phospice de
Saint-Eloi, a eu pour recompense , et c’etoit
celle qu’il prisoit le plus , l’estime et la con¬
sideration publiques , et tout ce que mille et
mille occasions d’etudier la nature souffrante,
peuvent procurer de lumieres sur un art qui
n’est veritablement un bienfait pour l’buma-
nite , que lorsqu’il a pour guide F experience.
Aussi ce digne frere de notre poete, est-il
compteparmi les premiers praticiens de Mont¬
pellier , c’est-a-dire , de l’une des villes du
Monde on Fart de guerir se cultive et a ete
39
cultive avec le plus de sucees , meme daiiS
des temps anterieurs a ceux oil les medecins
'arabes vinrent s’y fixer : ville ou la mede-
cine est en quelque sorte naturalisee; qu’Hip-
pocrate prendreit pour sa patrie adoptive,
et dont le nom , cbez tous les peuples civi¬
lises , se lie avec celui de medecine ou d’arfe
de guerir ; oil mille et mille jeuues - gens,
1 ’elite de la France et de toutes les nations
avec qui elle est en paix , viennent chercher
les meilleurs principes , et trouvent ce qu’iis
cherchent.
Le poete Rouchera laisse encore unfrere
ins trait, charge pendant plusieurs annees de
professer la physique a Fecole centrale de
Montpellier , et qui a compose sur cette par-
tie des ouvrages qui se font remarquer , sur-
tout par une grande imagination.
L’infortune Roucher etoit dge de 49 ans ?
'lorsqu’il devint l’objet des regrets de sa fa-
1 mille , de ses amis et de tous ceux qui s’in-
teressent aux lettres. M. son frere le inedecin.
dont nous avons deja parle , lui a fait eriger
a sa campagne pres de Montpellier , un mo¬
nument funebre.
Dans un cabinet de cypres est un tombeau
a la romaine , surmonte du buste dtt pdete
Roucher. Sur ce tombeau l’on voit un labou-
retir assis sous : un saule-pleureur , aux bran-
4 °
obes duquel sont appendus et sa lyre et sou
cbalumeau. Ce laboureur , la main, armee
d’un poincon, grave sur ce saule cette epi-
tapbeque Roucber avoit faite pour lui-meme:
Flatteurs! qu’au lieu d’encens, de fleurs et d’hecatombe,
La main, d’un laboureur derive sur ma tombe:
II aima la campagne et sut la faire aimer.
De ebaque cote s’elevent deux obelisques i
dont l’un represente un cabinet de cypres.
On voit au-dessus le Mont-Parnasse et les
Muses , au milieu desquelles est Apollon.
Sur le socle de 1 ’obelisque sont graves ces
vers :
Et toi, chantre des Mois , a ta muse hautaine,
Digne d’un autre temps et d’an destin meilleur,
D’un berceau de cypres j’offrirai la douleur.
Cast EL , Poeme des Plantes.
Sur l’autre obelisque sont representes deux
!Nympbes desbois qui couronnent de lauriers
et de roses le medailloa de Roucber, place
au milieu d’elles. Sur le socle on lit ces vers
graves :
Et toi Roucber aussi, chantre pompeux des Mois *
Je te vois couronhe par les nymphes des bois.
Les roses , leslauriers , les odorantes herbes ,
Sont le modeste prix de tes accens superbes.
Marnesia , Poeme de la nature champetre.
•. . -V
4- 1
On avoit droit d’attendre beaucoup de la
jnusede Roucher. 11 avoit fait unpoeme sur les
jardins, mais il n’apas vule jour, on en trouve
seulement dans un ouvrage de M. Morel,
ay ant pour litre : La theorie des Jardins ,
quelques fragmens qui font regretter ce qui
manque de ce poeme, divise en quatre parties:
i.° les jardins des souverains et les jardins
publics.
2. 0 Le jardin de la ferme.
3 .° Le jardin propre a orner des maisons
de campagne.
4 «° Le jardin qui embrasse dans son en¬
semble tons les tableaux, tous les effets que
presente la nature.
II travailloit aussi a un poeme epique, dont
le sujet etoit: La Liberte de la Suede , ou
Gustave Was a. Ce genre' de poesie convenoit
a son talent , et cette fois-ci on n’auroit pu
le cbicaner sur le cboix du sujet.
Roucber avoit des moeurs irreprocliables (i);
( x) H portoit le scrupule a cet egard au point de
toe pas vouloir que, dans les bois d’ornement qu’il pro¬
pose de planter, il y ait des lieux trop ombrages :
it -exige an nom de la decence, que le jour present
partout commande la pudeur. Cela me rappele une
personne qui par delicatesse de conscience^toit serieu-
sement facb.ee qu’ il y eut des nuifs. Ovide, qui le diroit l
donne par le merne. motif, des conseils tres-sages:
De rem, amor.
42
il etoit bon citoyen(i), bon epoux,bon p£re,
bon ami ; son coeur compatissant etoit tou-
jours ouvert.au malbeureux. II recueillit cbez
lui, ie savant, l’infortune Bitaube , poursuivi
par la misere, qui paroit redoubler d’achar-
nement lorsqu’elle a pris pour victime un.
bomme de lettres.
II quitta la vie non sans regret, il laissoit
line epouse , des enfans , des amis ; mais avec
le courage d’un boinme qui n’a aucun repro-
clie a se faire. Le mepris de lamort estVun
des plus grands bienfaits de la vertu.
(i) II n’etoit pas de ceux qui se font une sorte de merite
de mal parler de leur pays qui n’ajxmt jamais fait
pour lui le moindre sacrifice, et souffrant moins que
les autres , se plaignent pourtant davantage et plus
haut; faisant pour les succes de nos ennemis des voeux
repousses par un etre juste et bon, et qu’un etre malfai-
sant pourroit seul exaucer.
Au milieu meme des persecutions qu’il eprouvoif,
et dans le moment ou il avoit le plus a craindre,
Rouclier faisoit des vceux pour le bonbeur de la France:
eloigne de sa ville natale, de ses parens, de ses premiers
amis qui sont toujours les meilleurs , il leur conservoit
l’une des premieres places dans son cosur. On peut
voir dans le second cliant de son poeme , comme il
prend plaisir a serappeler ces objets de sa tendresse
et de ses regrets.
!Extrait des Bulletins de la Societd des Sciences \
Lettres et Arts de Montpellier .
|
Contentment or Satisfaction is a pleasant or positive emotion, feeling or state of mind. Satisfaction is when a desire or a need is fulfilled. Satisfaction is when a person has nothing to complain about. Someone feels satisfied when they achieve a difficult goal. A person feels satisfied by accomplishment, recognition, invention and service. Someone can feel job satisfaction when they like their work. A person tends to feel satisfied by basic body functions. These can include eating, exercising, hygiene, sex or defecation. Some people feel satisfied when they get revenge for something that hurt them. Satisfaction is related to pleasure, gratification and contentment.
Contentment as an emotion
Humans and many other mammals feel satisfaction. Sometimes a person lacks satisfaction. They may feel negative feelings such as discontent, emptiness, boredom or sadness. This is the opposite of satisfaction. It is called dissatisfaction. Dissatisfaction occurs when we fail at doing something many times. Dissatisfaction occurs when comparing yourself to another person. This is called social comparison theory. Ongoing dissatisfaction causes complacency, apathy and even depression.
Satisfaction does not occur automatically. Satisfaction is the process of coping with life. Humans are in a constant fight against dissatisfaction. The Dalai Lama spoke about this:
"When you are discontent, you always want more, more, more. Your desire can never be satisfied. But when you practice contentment, you can say to yourself, "Oh yes—I already have everything that I really need."
If someone slips into total dissatisfaction, they might experience anguish. A person is more likely to be happy and satisfied if they learn how to control their negative experiences and to process positive thoughts. Usually, a person does not share their satisfaction with other people. That is called pride.
Satisfaction, like all emotions, is a motivator of behavior. Satisfaction is an important part of one's quality of life. In positive psychology, researchers are studying what gives a person satisfaction in life.
Delayed gratification is a part of satisfaction. Delayed gratification is when a person chooses long-term rewards over immediate rewards. Delayed gratification is also when a person prioritizes long-term objectives over closer targets. When a person delays gratification, they feel satisfied.
Psychologists say that life satisfaction and well-being are the two main ingredients of happiness.
Satisfaction and happiness
Satisfaction is different from happiness. Satisfaction refers to a particular situation or state of mind. Satisfaction is often temporary. Happiness is a prolonged condition.
Hedonism
Satisfaction is different from hedonism. A hedonist seeks pleasure or enjoyment above everything else. Satisfaction is not about doing things simply to feel pleasure. Satisfaction is not self-indulgent.
Related pages
Happiness
Pleasure
References
Other websites
Can’t Get No Satisfaction? The Buddha and Nietzsche Can Help
The United States of Satisfaction
Emotions |
Not Your Personal Army, often shortened to NYPA, is an Internet meme which serves as a catchphrase used to imply that the community a person is requesting aid from refuses to help them in any way. It is often used as a reply to site raiding threads.
The usage of the phrase begun on 7chan's now defunct invasion board, otherwise known as /i/.
Taking note of the success rate of /i/, people often requesting help from this board for their personal problems and vendettas. As these issues do not usually matter to anybody else on the board, the phrase was often used as a reply to the original poster to signify that the board refuse to provide aid to someone.
The phrase eventually spread off to other sites and chanboards, most notably 4chan (/b/ is not your personal army.) where it is now a commonly used phrase.
Somewhat ironically, it has been claimed that 4chan was a primary motivator for the creation of 7chan's /i/ board.
Eventually, the phrase was seen as a humorous catchphrase, being used in image macros where the phrase's original intent is not even implied.
A definition for "NYPA" was posted to Urban Dictionary on December 8, 2007.
References
Internet memes |
G. A. Grierson—Some Further Notes on Kalidésa. [No. 1,
03
LS)
Some Further Notes on Kalidasa — By GEORGE A. GRIERSON, ESQ., B. 0. s.
In the April number of the Indian Antiquary for 1878, there is an in-
teresting account of the traditions concerning Kálidása current in Mysore.
The tradition in Mithila, where I am at present, is somewhat different,
and it may not be out of place to mention what I have gathered concerning
Kalidasa in Bihar.
It will be observed that the two legends coincide in describing Kálidá-
sa as being ignorant in his youth, and as acquiring his unrivalled power
over the Sanskrit language by the special interposition of a deity.
According to local tradition Kalidasa was born at Damodarpur, a village
near the town of Uchait, and situated within the confines of the Madhubanf
sub-division of the Darbhanga or Eastern Tirhit district.
As narrated in the article above referred to, he was left an orphan at
an early age, and being destitute of means of support, he was, although a
Brahman, obliged to allow himself to be brought up amongst some low
easte tribes, who tended cattle. He grew up so stupid, that even amongst
his fellows he was considered little better than an idiot.
Now, there was once on a time a Bráhmaņ, who lived in a certain city,
who had a daughter (name unknown), who was the most learned woman of
her age. She refused many advantageous offers of marriage, averring that
she would only wed a man more learned than herself, At length her father,
losing all patience, made a secret vow that he would marry her to the
stupidest Brahman he could find. So he went about searching for such a
man; but could not find one, for ignorant Brahmans are rare in Mithila.*
At length one day, he was passing through Damodarpur, when he saw a boy,
dressed as a gowdld, sitting on the branch of a tree, and cutting the branch
at a part between himself and the trunk. The Brahman looked, and the
boy cut on and at last, when he had cut through the branch, fell to the
ground along with it. The boy got up, much hurt, and expressed won-
der at the result of his labour. The Brahman thought that if this boy
were only of his caste, he would be just the husband for his daughter. He
made enquiries and found that his name was Kálidása, and that he was a
Brahman, who, being left destitute, was supported by the charity of the
Gowalas of Damodarpur. After inquiring as to his stupidity, and finding the
result of his inquiries satisfactory, the Brahman took Kalidasa to his home
* So says the legend. I only wish that, at the present day, there was some truth
in the statement. The difficulty now is to find a Brahman, who can do anything but
fight and bring false cases. Experto erede ; Tivhitiyé Brabmans are the bane of a sub-
divisional officer’s life,
1879.] . Œ. A. Grierson—Some Further Notes on Kalidasa. 83
and introduced him to his daughter, as her future husband. The daughter, in
order to test Kálidása’s knowledge, asked him if he was learned in Sanskrit.
Kálidása in his ignorance replied “ råt aif Ga,’ meaning, of course,
“sta afa.” The daughter was highly offended at this ignorant answer
and told her parent that he ought to have known better than to bring for-
ward such a dolt as her future husband. But her father was not in the least
taken aback and replied that, by saying as she had just said, she had
shown her inferiority to Kélidasa in Sanskrit learning, in that she was not
able to understand the excellence of the idiom with which he spoke,—“ For,”
said he, “‘wt’ means ‘knowledge, ‘Rr? means ‘of us,’ i e, ‘of me,’
‘atfe means ‘there is not’; ‘Ag’ is compounded of ‘ar’ and ‘qa, of
which <ar means ‘ Lakshmi,’ and ‘ga’, ‘like.’ The whole phrase ‘ HT àt
aif Ra’ therefore means ‘I am not as learned as Lakshmi.’”’* On hearing
this explanation, the daughter was compelled to confess herself vanquished
and agreed to marry Kálidása. After the performance of the ceremony,
Kalidasa hastened to meet his bride in the wedding-chamber ; but she,
being strong-minded, refused to allow any familiarities, until she had cate-
chised him in the soundness of his knowledge of the Sastras. Of course,
poor Kalidasa was utterly confounded and so incensed his wife that she
gave him a sound drubbing with a broom-stick.
He fled from the chamber and passed the rest of the night wandering
about in a neighbouring wood, and crying with the pain of the broom-stick.
In the morning he resolved to deserve his wife, by at least learning to read
and write at a path-s‘dld in Uchait.
He attended the páth-s'álá regularly, but in vain. He was a bye-word
amongst the pupils and an example of stupidity continually held up to the
other boys by the guru.
At Uchait, there is a famous Durgasthén situated in the midst of the
jangal: and one rainy stormy evening, his school-fellows dared Kalidasa to
visit it at midnight. Out of his innate stupidity, Kálidása was perfectly
indifferent in the matter of ghosts and readily undertook to perform the
venturesome action. As it was necessary for him to show some token of
his visit, he smeared the palm of his hand with ashes, that he might leave
the impress of his hand on the image.
Now, it must be observed, that it is the custom in Mithila, when any
one has committed a grievous sin, for the people to smear his face with
ashes and to parade him in this state before the town. Therefore it is a
“ yat paro nasti’” insult to cast ashes on the face of an innocent man.
* T fear this story did not originally apply to Kélidasa, though I have heard it
attributed to him. I have met it in the Purusha Pariksh4, but no mention of Kalidasa
is made in that version.
E
84 G. A. Grierson—Some Further Notes on Kéliddsa. [No. 1,
Kalidasa arrived at the Durgdsthan at midnight, as agreed upon, and
prepared to leave the ashy impress of his hand on the face of the image of
Durga. No one but a fool would have dared to do this,—but then Káli-
dasa was a foolindeed. As he lifted his hand, the awful consequences of
the action became evident to Durg4, who foresaw that in the morning her
own image would become the laughing-stock of all the country round ; she
therefore appeared before him in her proper form. Nothing deterred by
this, Kalidasa was reaching out his hand towards the face of the image in
spite of her entreaties, when to save her reputation she promised him any boon
he might ask for, on condition of his abstaining. He consented and asked to
be the wisest man in the world. She granted the boon, promising that he
should know the contents of every page which he should turn over during that
night, and that he should always be victorious in any public disputation in
which he might engage. Kalidasa thereupon hurried home and spent the
rest of the night in continually turning over all the leaves of all the books
in his guru’s library. At daybreak he retired to rest, and while he was
yet asleep the pupils arrived and sat at the feet of the guru for their daily
instruction. No one took any notice of Kalidasa, as he remained asleep in
the room, till the guru, while instructing, made a slip in his Sanskrit.
Without awaking, Kaliddsa instantly corrected it; and then all, being
astonished at this precocity on the part of the fool of the Academy, joined
in waking him and in demanding the authority for the correction, Kalidasa,
on the spot, quoted the necessary sutra of Panini, a work which, till
then, he had never read. The astonishment of all can be imagined, and it
was not diminished when he described the miracle which was the source of
his knowledge.
There is a story about Kalidasa current here, which is not unamusing.
It runs as follows. There was a king called S’ibay Sih, the father of Rup-
narayan, who was renowned for his patronage of learned men. As he
knew nothing himself, he invented a very simple way of judging the capa-
bilities of the crowds attracted to his court,—he valued pandits not by their
learning, but by their weight. The fatter and more unwieldy a Brahman
was, the more he was honoured, and the greater the rewards given him for
his learning. Before Kalidasa had made his name, he determined to attend
at the king’s court. His friends dissuaded him, saying, “ You will never
succeed there, for you are small and lean,” but nevertheless he started,
repeating the following verse—
ag asia at a ar ata ate aw alana wafa |
tia afa a a ai ater aie Ashes eatauia i
That is to say, “ Whether a king presents gifts or not, when he hears
a poet’s voice (he will certainly give) ; just as, whether a bride will admit a
1879.] G. A. Grierson—Some Further Notes on Kalidasa. 35
man to her embraces or not, (she will certainly yield) once she has set her
foot upon the threshold of the room dedicated to amorous sport.” On
the way he picked up a man of the Bheriyar or shepherd caste, who was
the fattest man ever known. Kalidasa persuaded him to accompany him
and to pretend that he was the master, and Kalidasa only the pupil. He
further instructed the shepherd on no account to let his voice be heard,
promising to do all the talking himself. The shepherd agreed to this, and
the two journeyed to king Sibay Sifh’s court. Kalidasa introduced the
shepherd as his master, and the weight of the latter immediately told. He
was rapidly promoted and soon became the chief pandit in the court. All
this time he never opened his lips, Kalidasa officiating on all occasions as
his mouth-piece ; and probably the fact of his silence increased his fame,
for the legend (unconsciously foretelling the story of Jack and his Parrot)
says, that the king considered that as he did not speak, he must think a
lot.
One day, however, the Bheriyar forgot his instructions, and in a full
Sabha, in the presence of the king, while the conversation was about the
Ramayana, he opened his lips, and pronounced the word vmu when he
should have said traa.* The whole assembly was electrified at this one
word of the Silent Pandit. The king to do him justice saw the mistake,
but still it did not shake his faith in the weight of its utterer. So he pro-
pounded the following question to the assembly—“ I have always heard
other pandits pronounce the word as xtaq ; and I have seen the Ramayana,
and in it the word is always spelt traw. How then does it happen that
this pandit, who is the greatest pandit at my court, pronounces q as ¥,
and says qtq? Thereupon Kalidasa stood up, and on the spur of the
moment repeated the following s‘loka :
HURT mta warciste fata |
Uaa FSI TAI A g WAU: N
-“Kumbhakarna (was a Rakshasa, and) his name contains the letter
“bh,” so does the name of Vibhishana. Rav(bh)ana was the chief of the
Rakshasas, and therefore his name should be Rabhana, and not Ravana.”
This very lame excuse appears to have filled the sabhd with admiration for
Kálidása’s wisdom, and thenceforth his name became famous throughout
the three worlds.
At King Bhoja’s court, the pandit who had the ear of the king was
* This is evidently an allusion to the local pronunciation of the lower orders. In
my notes on the Rangpur Dialect, published in the Journal of the Bengal Asiatic
Society for 1877, I have shown that similar changes to this exist in at least one pro-
vincial dialect of Bengal.
36 G. A. Grierson—Some Further Notes on Kalidasa. [No. 1,
one named “ Dallan Kavi” (qaa_afa).* This man was neither very clever
nor very ignorant, but was only moderately learned (awa afwa). By
dint, however, of intrigues he had attained to such promotion, that no
pandit could approach the king, until he had been examined and passed by
Dallan Kavi. Dallan naturally abused this power and introduced only the
most ignorant pandits to the king, sending all who were more learned than
himself away, re ineffectd.
Kalidasa wished to be introduced to King Bhoja: but, noticing that all
the good pandits returned home disappointed, while the bad ones were
received into favour, he suspected the true nature of the case, and had
recourse to the following artifice :—
He set out for Dhara, where King Bhoja reigned, and on the way he
met three poor ignorant pedagogues, who were bent on the same errand as
himself, These three had put their heads together to concoct some
verses which they might recite before the king, but their united
efforts only brought them as far as the first half of a single anushtubh,
-which was as follows :—
afwagares ya: GRIZA |
This being interpreted means “ Like a bone, like a crane, and again
like a mendicant’s tooth,’+ but they could get no farther. When they
saw Kalidasa, they asked for his assistance, and he replied by giving the
second half of the sloka impromptu, as follows,—
qaa Wat à alfa: afa N
the whole śloka then meaning. “ (Bright) as ivory, or as the (snowy)
crane, as the teeth of a mendicant, or as the rays of the autumn moon, is
thy glory,O King Bhoja,” which incongruous display of metaphor im-
mensely pleased the three poor pandits. Kalidasa then went on his way
to Dhara, and dressing himself in very mean attire called to pay his respects
to Dallan Kavi. He took care, however, to call when Dallan was not at
home ; and repeated this every day for a week, during which time he made
himself thoroughly acquainted with all the habits, customs and hours of his
future patron.
After the expiration of the week Kalidasa went again to Dallan’s
house in mean attire, at a time when he was engaged in a ceremony usually
performed apart from the multitude.t In spite of this, however, Kálidása
* So his name is pronounced and spelt now-a-days; a reference, however, to the
S’ardila vikridita verse later on will show that it was originally Dalana (aera).
t A Sannydsé is not supposed to chew betel-nut and pán. Hence his teeth are not
discoloured, but retain their pristine whiteness,
| agua eaaataareuta TR: Wi
1879.] i G. A. Grierson—Some Further Notes on Kaliddsa. ` 37
forced himself into his presence and made a most profound obeisance. In-
dignant at the interruption, Dallan ordered him to leave the place, but
Kálidása pacified him by a string of far-fetched compliments, and he at
length condescended to ask the new-comer his business. Kahdasa replied
that he was a poor poet from the south, who did not know the manners
and customs of Dhara, and that he wished to be introduced to king Bhoja.
Dallan asked if he had ever composed anything in Sanskrit. Kalidasa
replied, “a little,” and that he was prepared to give an example there and
then. It was as follows :—
cafe sacha aa aR
afear afa aie ara wast |
aa aga wa fara ae +
q: faa faa atc at RIR |
This remarkable composition Kalidasa translated as meaning. “ The
cuckoo sings in the city and in the forest, and a woman keeps pounding
sandal wood, and says I cannot bear my life. Separated from my beloved
one, my heart goes pit-a-pat.”’
To understand this ludicrous mixture of pedantic and ignorant mis-
takes some explanation is necessary. The following verse occurs in the
Amarakosha, “aati: yoza: Afaa: faa qafa,” “the cuckoo is also
(xafa) called pika and other names.” Kalidasa, however, represents him-
self as thinking that the meaning is that kokila, pika and ityapi are all
synonymous terms, In sata there are three mistakes. Kalidasa meant
to say aùrfa, mistranslating it as “sings.” The verb @ “to make” is
marked in the Dhatupdthas as “ Sat > in which g and Sf are anuban-
dhas or indicatory letters, which form no part of the root and only draw
attention to certain peculiarities of conjugation. Kalidasa, however, repre-
sents himself as thinking that only S is an anubandha, and that “ sa” is
a ready made root of the first class meaning “ to sing.” With regard to
ufear, the following verse occurs in the Amarakosha :
Aw ~ ~
Ged Ia RRT RAIAT: |
aaa: garga waar g RaRT i
That is to say, “ Of the following five names of celestial trees, the
manddra, the párijátaka, the santana, and the kalpavriksha are masculine,
while the harzchandana is optionally neuter.” Kalidasa, however, took
“ puñsi vd” as being a synonym for “ harichandana” or “yellow sandal-
wood.” ‘The words “afẹ afẹ wry waa” are Hindi. With regard to war,
the “afeat azar aan’ of the Amarakosha led Kálidása to represent him-
38 G. A. Grierson—Some Further Notes on Kalidasa. [No. 1,
self as saying that “ agi’ meant “a woman.” The words “awa wa faa
@e are again Hindi. From“ g: qata: "qaaar Feat qan @z:” of the
Amarakosha, Kalidasa makes out that “ Q” means “a beloved one.” The
rest of the verse is Hindí,
Dallan, after hearing this elaborately explained to him, came to the
conclusion, as he well might, that Kalidasa was a very poor pandit indeed,
and that it would be quite safe to introduce him to king Bhoja. He there-
fore applauded the composition, and requested him to leave him, promising
to introduce him after he had concluded performing the office at which he
had been interrupted.
They accordingly started off to the palace, and on the way Dallan ask-
ed Kálidása, if he had composed any verse to recite before the king. Káli-
dása said he had one, and repeated the verse which he and the three poor
Brahmans had concocted between them. Poor as this was, it-was far better
than anything that Dallan could write, and his jealousy was not appeased
until Kalidasa had assured him that it was not his own, but that be had
got some one else to make it for him. It was then written down on a slip
of paper, and they proceeded into the audience chamber. After the usual
ds'irvada the following conversation took place :
=
Dallan WaAq ayz
King ZERA |
fa famia
Dallan Zz I
RT
King RY RAT
Dallan AA RATRI
King anaqat
Kálidása Waa Il
farrraacaegacent |
FIR WAUTSIIANS I
SRT HATA TART ATT |
Rit ae aati
That is to say, the king and Dalana were only talking prose, but
Kalidasa ingeniously turned the whole conversation into four complicated
S'ardilavikridita verses. The king was surrounded by a bevy of damsels,
and Kalidasa expresses himself unable to read his verse, being distracted
by their charms. The translation is as follows :—
Dallan. O king, may you prosper.
King. Dallan Kavi, what have you in that paper ?
1879.] G. A. Grierson—Some Further Notes on Kalidasa. 39
Dallan. This is a poetical composition.
King. Of what poet ?
Dallan. Of this ingenious gentleman here.
King. Let it be read.
Kélidasa. I proceed to read. But first, let the wanton tinkling of
the bracelets on the slender arms of these damsels, beautiful-eyed as
lotuses, as they wave their chauñris round thee, be stopped for an instant.
By this display of learning Dallan was obliged to confess himself con-
quered, and ever after Kalidasa retained the post of honour near king
Bhoja.
At King Bhoja’s court, there were three pandits whose names are now
unknown, but who are called collectively the three S’rutidharas.* Now,
one of these three was such that he could repeat a composition when it was
repeated before him once, another could do the same when it was repeated
twice, while the third could do so when he had heard it thrice. In
order to attract poets to his court, King Bhoja offered a prize of a lakh of
rupees to any one who could compose an original piece of poetry. Num-
bers of poets became candidates for the prize, and recited their original
compositions in the presence of the king and the three S'rutidharas : but
always with the same result. S’rutidhara No. 1 exclaimed that the composi-
tion was an old one, that he had heard it before, and backed his opinion by
repeating it, which he could, of course, do, as he had heard it once. Then
No. 2, who by this time had heard it twice, also averred that it was an old
one, and also repeated it, and the same course was followed by No. 3, who
by this time had heard it thrice. In this way all the poets were driven
with shame from the palace. Kalidasa, however, was not to be beaten,
and going before the king as a competitor recited the following sragdhara
verses,
TIA A RATS |
fawanfafear |
BUE EEGEN CIRGEN
* A similar trio is met in the Kathá Sarit Sagara, (Introduction—story of Vara-
ruchi). They lived, however, at Pataliputra, being patronized by king Nanda. The
three were named Vararuchi, Vyadi, and Indradatta. The story tells how there was
a brahman named Varsha, who was an idiot. Kartikeya, however, had granted him
as a boon, that he should be endowed with every science, with this proviso, that he
could only communicate his learning to a brahman who should be able to acquire it
all at one hearing. Vararuchi was such a person, and Varsha communicated his lore
to him in presence of the other two. Vararuchi thereupon repeated it to VyAdi, who
was able to remember a thing on hearing it twice repeated,—and Vy4di again repeated
it to Indradatta, who thus heard it three times, and was then himself able to repeat it.
40 G. A. Grierson—Some Further Notes on Kalidasa. [No. 1,
faar à ar wetar |
aaaafafaat |
tafser I
are gR atà: |
THRGUTAT |
Brae Bacar |
aT afaa ae A |
agafa |
ef ud aat A N
That is to say,— Hail, King Bhoja, thy father was famed throughout
the three worlds as a virtuous man. The ninety-nine krors of jewels be-
longing to me, which thy father took from me, do thou now restore unto
me. All the wise men who stand in attendance on thee know this to be
the fact,—or else,—if my words are false—this poem of mine is an original
composition, and thou must pay to me the proffered prize of a lakh of
rupees.” The three S’rutidharas dared not say that they had heard this
before, for that would be tantamount to confessing that Bhoja owed Kali-
dasa ninety-nine rors of jewels.*
Before Kalidasa became wise, but after his marriage, his wife used to
try and teach him a little learning. One day she tried to teach him to
pronounce the word “3g” “a camel” (ushtra). But Kalidasa could not
form his mouth so as to pronounce the word, and at one time would he
would say “Sq” (wr) and at another time ¥¥ (ushk). His wife at length
lost her patience, and after saying—
Sẹ qafa <a sar
aa ou faqafaaar I
fa a acifa a va fe xa: |
fa a aufa a va fe gg: i
“ He mispronounces ushtra with ra, and sha ; and yet God has given
him a round-limbed wife. What can He not do when he is angered, and
what can He not do when he is pleased,” + she launched forth into words
of no measured abuse. When Kalidasa remonstrated with her on the foul-
* I have met a story somewhat similar to this in Persian literature, and much
regret that I cannot lay my hands on it now. A comic version of the Persian tale can
be found in Punch, Vol. II, January to June 1842, p. 254, It is called “ Jawbrahim
Heraudee.”
+ i. e. He must be angry with me, inasmuch as he has given me a dolt for a
husband, and he must be pleased with Kálidása, for he has given him me for a wife.
1879.] G. A. Grierson—Some further Notes on Kalidasa. 41
ness of her language, she replied “ aza man afa:” “ What else is fit for
one so utterly debased ?” These words dwelt in Kalidasa’s mind and
rankled there. After the miraculous gift of learning was given to him by
Durgá, as previously described, before returning home, he disguised him-
self as a Vairágí and, taking a dish of flesh food, sat himself on the edge
of the tank where his wife usually bathed, and commenced to eat. His
wife presently came up, and the following conversation ensued,—in the
Strdila-vikridita metre.
The wife. faa atafatad qa |
Kélidésa. fa da aa fear i
W. wa ata aa fai
Ká. feaaer |
URIN: az |l
W. Ja zaafa: grea wat |
Ká. waa VAT AT 1
W. gareraaerer sfq waar |
Ka. “aga a ata:” |
That is :—
Wife. Oh mendicant, are you eating flesh ?
Kálidása. What is that without wine ?
W. Do you also like wine ?
Ka. Indeed I do, and women with it.
W. But courtezans expect money. Whence can you pay them ?
Ká. From gambling and stealing.
W. So, Sir, you also gamble and are a thief?
Kd. “ What else is fit for one so utterly debased ?”
When the wife heard her own words thus hurled back in her teeth, she
was ashamed and recognized her husband and, taking him home, ever after-
wards lived in due subordination to him.
There was a pis'ácha or demon who inhabited a wood in Dhara, through
which ran a much-frequented road. It was his custom to seize passers-by
and to propose to them a question in the words “‘@1T@H, ATAR, ATTRA”
“ koruk, koruk, koruk?’ As no one could understand this, the traveller
was invariably seized and eaten by the demon, his worldly possessions being
added to a pile of those which had been the property of previous victims.
One day Kalid4sa had occasion to go along the road, and as usual, the
pisacha seized him and asked the hard question, Kalidasa understood it
to be AT WR, AT SW, AT SMA , that is to say, “ who is free from disease ?”
repeated thrice. He thereupon replied as follows:
F
42 G. A. Grierson—Some Further Notes on Kalidasa. [No. 1,
aug a wala wife a nafa |
Saana q |
rafa aun AN A Stata a
OT SRR BT STA Fr SA |i
“ He who stays at home in the rainy season, eats little in the autumn,
eats his fill in the cold and dewy season, goes abroad in the months of
spring, and sleeps in the hot season, is free from disease.” The pis'acha
was much pleased at Kalidasa’s reply and released him, giving him all the
wealth which he had levied from his former victims.
One cool spring evening when the south wind was blowing softly, and
the mango blossoms were nodding on the trees, king Bhoja was walking in
his garden, accompanied by Kalidasa and Bhavabhiti. The king, charmed
by the graceful motion of the mango blossoms, asked Kalidasa to tell him
why they waved so prettily. Kalidasa replied :—
TÀ GAM! FUCA CAI HAAT |
acai age aauafa aaa cat |
SACU TAKS Ha Ya aaa |
Barat Que afte ate aAa Hee
“ < It is evening, and, lo, I have come from Malaya afar ; I would pass
one night in thy house, O graceful one.’ When the newly blossomed
mango tendril is thus addressed by the wind, she shakes her head, and says
‘Nay, nay, nay. ”
The king was pleased at this poetical description, but asked Kalidasa,
why the mango said “nay” three times. The latter dared not plead exi-
gencies of metre, and being unable to give a plausible excuse, hung his
head ashamed. The king then turned to Bhavabhiti, and asked him the
same question. Kalidasa’s famous rival, giving a different meaning to
awaqgegfaat, which also means a woman who is not ‘ =q@qrar’, explained
that the three-fold repetition referred to the three days of uncleanness
which precede the purificatory bathing: as stated thus in the S‘uddhi
veka.
saa aa areret feala quarfcat |
gata taat ial IJA QARATA, N
“ Tf a woman admit her husband on the first day, she sinks to the
level of a chándálí, if on the second day, to that of a leather-worker, and
if on the third day, to that of a dhobiní ; but on the fourth day she may
bathe and admit him.”
There was a famous courtezan at Dhdra, who loved Kálidása and was
beloved by him in return. She also admitted king Bheja to her favours.
1879.] G. A. Grierson—Some Further Notes on Kalidasa. 43
The latter, however, she only allowed to approach her in pursuit of her
calling, while Kalidasa was admitted for pure love. For what will a woman
not do for love? Does not the poet Vidyakara Misra say as follows.*
gaaifa q vata agia
TACHA AUT l
eredigfaqur A Eg:
fatenar wafa gE:
“ Lo, there are many bonds, but none like the binding of the toils of
love. Even the bee, skilled as he is in cleaving timber, lies helpless,—
bound in the hollow of a lotus.”
And again does not the poetess Lakhima Thakurain say :—
Tas we af afaa aa
data Ge awaa a ae Rerky |
aaf Fez vafa are natà WHT
wy sie Se wag IRRIA: II
fe quae a traaaraae |
amfa fa afe a eaaqaag I
equ fa yf aaa au aaf |
fa ar atatwaar afg aTa: We
Tar q
aAA ar safaat) fafaa,
ae TAS gugus faat 1
aa damar ausan Ra |
agi +4 ate aaa weuaeafaar ii R ti
WIS Il
Srey rap aa mAN |
wat yer efeaat 3 Ware I
feng versace tam |
ara TAa eqaaalai I 8 il
(1.) “Ah! may I never love, but if I must,—letit not be with a
wanderer ; and if it be with such, may he not be full of excellence: and
even if it be thus, may my love be never broken ; and if it be broken, may
my life, which is not mine, be mine to cast away.
* The following verses are generally quoted by pandits when telling this story.
As I have not noticed them in any of the usual Chrestomathies, I give them here,
d4 -© . G. A. Grierson—Some Further Notes on Kalidasa. [No. 1,
(2.) “ What are adornments, if a woman hath not youth; and what
is youth, if she hath not perfect comeliness ; and what is that, if virtue doth
not dwell within ; and what is virtue, if her beloved one doth not possess
it too ?
(3.) “ My friend, a tender plant hath been planted by fate in the
treacherous soil of thy heart. Cherish it jealously, for it beareth many
flowers. Sprinkle it daily with the water of remembrance that it may not
fade,—for that plant is love.
(4.) “Like the shadows of the fore and of the afternoon are the
loves of the wicked and of the good. The first beginneth great and gra-
dually fadeth away; but the second is delicate at first, and afterwards
waxeth mighty.”
One evening Kalidasa was with his mistress, when they were inter-
rupted by the sudden arrival of the king. Kalidasa having no time to
escape was obliged to hide himself under the bed, she cautioning him, as he
valued his life, not to let his presence be known by either word or action.
The king after his arrival, fancying himself alone with the courtezan, and
wishing to pay a compliment to her beauty, laid his hand upon her bosom
and addressed her as follows :
aq afa gaaat fagar aaatear |
Having got thus far, and having accomplished half a verse, he tried to
finish it, but could not, and hemming and hawing, stuck there. Kalidasa,
who would rather have died than have heard an incomplete verse, could no
longer contain himself ; and his poetic fury overpowering him, he burst from
under the bed, upsetting it and its occupants, erying out—
AIEE AAT GA ACIS! I
The whole couplet, containing a pun on the word qv, which means
both “ tax” and “ hand,” meaning—
King. “Verily, my fair one, thy breasts are like two monarchs of
the world.”
Kalidasa. “Yes—for doth not His Majesty, who levieth tribute from
sea to sea,* lay his hand upon them.” F
The king, in consideration of the neatness of the reply, forgave Káli-
dasa’s indiscretion.
The following verses show how poetically Kalidasa used to do his
marketing.
He went up to a pán seller and said :—
* A aaj, isa tract of country running from sea to sea.
t Which may also be translated “pay tribute (at) unto them.”
1879.) -G. A. Grierson—Some Further Notes on Kalidasa. 45
GUifa Gvauifa Tay RAAR |
quartaat xu quae Paras Î
“ Give me golden-coloured pán, O fair one with the winsome eyes;
and give me lime, O thou whose face is fair as the full fair moon,—and
be quick about it.”
Now it happened that the pán-seller was no other then Devi in dis-
guise: and she, not understanding the tone of compliment which was fol-
lowed so unceremoniously by a peremptory order, took it into her head that
Kalid4sa was mocking her, and, being a woman, took offence and ignored
his request. But Kalidasa, nothing daunted, went on,—
faar afectartu giv efculent |
HIT AIT TAT NATIT GAIT il
“(and give me also) betel spice, for without it the lip of my fawn-eyed
love will lack its lustre; e’en as her bosom doth when shorn of its neck-
lace.”
Whereupon Devi, charmed with the sweetness of his language, appear-
ed in proper form and gave him her blessing.
I bave already quoted one uncomplimentary expression of opinion
made use of by Kálidása’s wife, with regard to her husband. Another runs
as follows :—
at aca: garag
a ata gar QARAR: |
gama sitvqe feats
a aaetar RARCAGAT l
“ Even a beggar, who knoweth the whole law and the prophets, is bet-
ter than a ruler of millions who is a fool. A fair-eyed damsel shineth
even in tattered weeds,—not so one who is blind, even though she is adorned
with gold.” l
In the days of his wisdom Kalidasa often took occasion to playfully
chide his wife for her former unkindness; as in the verses connected with
the following story.
The husband and wife were taking a morning walk by the side of a
tank covered with lotuses. The sun was rising, and the bells of the lotuses
` were in agitation, although there was no visible cause for their being so.
The wife accordingly asked :—
~ ~ EN se
afani afa fare va TMA |
afaa fed as] aud at Sqar NR
Kalidasa replied—
46 G. A. Grierson—Some Further Notes on Kalidasa. No I,
VIRREI] watlaaasara |
gaama ae BA AA GJA R
She again asked—
TEA dea NAGAN ANTA F |
ayaa A a fa aa Sqar R i
And he again replied—
yga aad Stat WAT Tacaa |
aara faa ara wear seu a fX NB
She. (1) “ There is no current of air, nor can I observe the approach
of any elephant. Why, then, is the water-lotus agitated ?
He. (2) “ The coal black bees have been clasped within its bells all
night, and now they wish to see the sun. Therefore, my love, is the lotus
agitated.
She. (8) “ But bees and their kin can pierce the hardest wood, and
the lotus bell is exquisitely tender. Why, then, does not the bee tear it
forcibly open?
He. (4) “ The lotus clasps him in her bell in love, and the bee returns
her love. Therefore he does not tear the bell asunder,—for, my Love, he
is not like thee.”
The following verses in praise of contentment are universally attribut-
ed to Kalidasain this part of the country. They are excellent specimens
of their style, and are worth recording here.
faa afe ni wal anna aa agafa |
watt fafaned fafafa aAa ga: lR II
GRU guara Bulag We agfa |
aor nE fuer vfa emafi ATNA: Wk II
wat anaaga fad yi a fafaga we |
aa aifagetarafed aa Hart ARAT ti = II
Wa arafaf TSS VTA AT AAT !
gal gafan RAA argria saag le i
anari aaafaat AARTE WaT faat |
Zami q ga Sanaa vara QUIS WA? JI Y II
saaa fanatu faya MAANI agza: |
saaa fear uwaga Rifa war HA |
13879. ] G. A. Grierson—Some Further Notes on Kalidasa. 47
aa Vil
A Ac 2
ae Beara: Wai Ae |
aL act
Agua FTA aaf |l
war: Aafa yai a q ZITA |
JAN CF yy WL UF A I 9 Il
(1.) “He who has nothing wishes to have a hundred ; and he who
owns a hundred, desires a thousand, while the lord of a thousand wishes for
ten thousand. The possessor of ten thousand would be a king, while the
king desires to be an emperor.
(2.) “An emperor wishes to rule the gods like Indra, while Indra
aspires to the power of Brahman. Brahman himself wishes to obtain the
throne of Siva, and even Siva, that of Vishnu.* What being has ever
reached the limit of desire ?
(3.) “You have wandered over far and rugged countries, but you
obtained no fruit: you abandoned your caste, and all your pride of birth,
but your servitude was fruitless.
(4.) “You laid aside your pride, and ate like a crow,—fearfully, in
another’s house,—and yet you are not satisfied. To-day even your thirst
dwells in vile and wicked actions.
(5.) “The bee deserts the fragrant jasmine and seeks the amaranth.
Perchance he leaves it too, and approaches the champaka, and then the
lotus.
(6.) “ Imprisoned therein by fate and night, the foolish creature weeps,
A fool may obtain discomfiture, but never contentment.
(7.) ‘Saints pass their lives enjoying roots and fruit. Elephants live
on dried grass, and are mighty. Snakes quaff the wind, nor are they want-
ing in strength. Contentment alone should be the most precious wealth
of man.”
Much of the preceding is trivial, and, of course, none of it can lay
claim to any historical value. My aim has been a very humble one, and I
shall be happy, if I am thought to have only moderately come up to it.
Even in a backward country like Tirhtt, the old class of pandits is fast
dying out, and is being supplanted by men with a smattering of English
and Urdi, and only a moderate book-knowledge of Sanskrit. The older
pandits acknowledge the change with sorrow, and say that even the women
who most conserve the purity of the language, are beginning to use Ydvant
* Vishnu is appropriately placed last, as being absolutely fama “froe from
desire,”
48 G. A. Grierson—Some Further Notes on Kalidasa. [No.1
words. Circumstances have thrown me much amongst these men, and I
have taken advantage of this, to make an attempt to preserve some of the
vast amount of unwritten lore, which is so fast being forgotten.
In this paper I have thrown into shape part of what I have collected
concerning Kalidasa: and if it meets with favour, and if time and health
permit, I may at some future time give similar legendary accounts of other
famous heroes and heroines of Mithila. With regard to the verses sprinkled
through the foregoing pages, my reading has been too limited for me to
assume that none of them have been printed before. It must suffice that
I do not remember meeting any of them in the usual collections of
apothegms, and if my memory has betrayed me, I shall be the first to wel-
come my error being pointed out.
|
AUMEX
UBRARY
CORNELL
UNI VERSITY
LIBRARY
UNIVERSITY LIBRARY
CORNELL
CsC o
F(^5
V • 3>
Digitized by the Internet Archive
in 2017 with funding írom
BHL-SIL-FEDLINK
https://archive.org/details/foldtanikozlony3187magy
1873. (3-ik évfolyam.) I. és II. SZ.
FÖLDTANI KÖZLÖNY
KIADJA
A MAGYARHONI FÖLDTANI TÁRSULAT.
A VÁLASZTMÁNY MEGBÍZÁSÁBÓL SZERKESZTIK
Sajóhelyi Frigyes és Róth Lajos
TITKÁROK.
TA RTALOM:
Társulati ügyek. Szakgyiilés 1873. évi január hó 8-án.. — Közgyűlés
1873. évi január 22-én.
Értekezések. A Trachytok osztályozása természetes rendszer szerint
Dr. Szabó Józseftől — Emlékirat az alföldön fúrandó artézi kút tárgyában
Zsigmondy Vilmostól. — A henger-fúrás Zsigmondy Bélától. — Notiz
über Zoopbycos gigauteus v. C. Kalckbrenner, — Vegyesek. — Tit¬
kári közlemények.
Melléklet. A magyark. l'öldt. társ. tagjainak névsora.
Társulati ügyek.
Szakgyiilés 1873. évi Január hő 8-ikán.
Tárgyak : i . Zsigmondy Vilmos úr az alföldön terve¬
zett artézi-kutakról szólott.
Értekező úr kiemelé, hogy országunk két főhegysora
egyfelől a Kárpátok, másfelől az Alpok keleti-ágazatai
a Duna-partján három helyt találkozván, két medencze
előállását idézik elő.
Ezen két medencze belseje mostkori és negyedkori
lerakodmányok által van kitöltve, szélei azonban min¬
denütt harmadkori képződmények által szegélyeztetnek,
különösen a Congeria-képlet által.
A nagy — magyar — medencze területének kiter¬
jedését mintegy 2100 négysz. mtfdnyire becsüli, melynek
több mint fele (1 100 négysz. m.) áradmányi képletek által
fedetik. Többi része, mintegy 1000 négysz. mtfld. negyed¬
kori rétegek által boríttatik. — Értekező úr a következőben
a két képlet vastagságával foglalkozott , s ebből kiderül,
hogy a mostkori képlet észlelt vastagsága 7^2 — l°l/2 öl,
az összes negyedkori lerakodmányok észlelt vastagsága
pedig a medencze belsejében nem volna több mint
34—55 öl.
Ezek után értekező úr áttért a Congeria-képlet
1
2
tárgyalására s az általa mélyesztett alcsuthi fúrlyuk
szelvényét ismerteté meg, melyből kiderül, hogy ott a
Congeria-képlet összes vastagsága 66° 3' és 8", melynél
nagyobb vastagsággal eddig még sehol sem ismerjük.
A Congeria-agyag mint a medencze szélein, úgy
ennek fenekén is előfordulván, világos, hogy egy nagy¬
szerű földalatti víztartó létezik, mely vizének értékesítése
a medencze bármely pontján lehetséges, miután megvan
a többi, egy artézi-kút előállítására szükséges feltétel is.
Zsigmondy úr szólott továbbá az artézi-kút való¬
színű mélységéről, melynek legkisebb mélysége körül-
belől 150 ölre tehető. Ezek után a tervezett artézi -kútból
várható vízmennyiség vétetett tekintetbe, mely, ha a
kút 2 láb átmérővel állíttatnék elő, 24 óránként legalább
is 2 millió 875.000 köblábra rúgna. Végre a tervezett
kút költségét hozta fel. (Egész terjedelmében lásd az
értekezések között).
2. Zsigmondi) Bőin mint második értekező szólott az
alkalmazásban levő fúrmódokról , ezek előnyeit vagy
hiányait fejtegette; végül a hengerfúrást magyarázván
az ez utón nyert hengerpéldányokat is bemutatta. (Lásd
az értekezések között).
3. Az első titkár bejelenti új tagokul Gerevics Sándor
egyetemi tanársegéd és Petrovits Gyula természettud. társ.
másod titkár urat.
Közgyűlés 1873. évi január hó 22-én.
Tárjrysik : i. Elnöki jelentés. 2. Titkári jelentés.
3. Pénztárnoki jelentés. 4. Költségvetés az 1873-ik évre.
5. Titkárok választása és a választmány kiegészítése.
1. Az elnöki jelentés a következő:
Elnöki jelentés
H 3
a magyarhoni földtani társulat 1873. évi január hó 22-én tartott köz¬
gyűlésén.
Tisztelt Jcözgtjülés !
A tisztelt közgyűlést szívélyesen üdvözölvén, sze¬
rencsém van a magyarhoni földtani társulat állásáról s
az utolsó közgyűlés óta előfordultakról áttekintetes tudó¬
sítást adni.
Mindenekelőtt fel kell említenem, hogy a Nagy¬
méltóságú m. kir. belügyministerium a társulat alapsza-
bályoknak az utolsó, t. i. 1872. évi márczius hó 13-án
tartott közgyűlésen módosított pontjait, valamint a 8. §.
után közbeszúrt 8% §. szövegét még 1. é. april hó
28-án megerősíteni, s a törvényes záradékkal ellátva
Pest szab. kir. város közönsége utján visszaküldeni ke¬
gyeskedett.
Az alapszabályok módosított pontjainak szövege köz¬
lönyünk XVI. számában közhírré tétetvén, ennek ismét¬
lése ezennel tehát elmaradhat.
Munkálkodásunk mint az előbbi években úgy a
lefolytban sem szenvedett fennakadást. Gyűléseink az
előre meghatározott rend szerint megtartatván, a társulat
helyi tagjaihoz aránylag jól látogatva voltak.
Nem mulaszthatom el, ezennel a társulat nevében
köszönetét mondani a magy. tudományos akadémiának,
mely gyűléseink megtartására a szokott helyiséget a
lefolyt évben is átengedni szíveskedvén, ez által lényege¬
sen segített.
Közlönyünk, a szünhónapokon kívül, szintén rende¬
sen megjelent s a szakgyüléseken tartott előadásokat,
valamint egyéb társulati ügyeket közölvén, mindenről
értesülve voltak a társulat kültagjai is.
Mint 1871-ben, úgy 1872-ben is megtartatott ván-
dorgyülésünk, még pedig az utolsó közgyűlés határozata
értelmében Igló városában.
E vándorgyűlés folytára vonatkozó bővebb adatokat
a közlöny XVII. száma tartalmazza s tisztán kiderül, hogy
a magy. földtani társulat közgyűlése nem csalódott,
midőn 1872-diki vándorgyűlése helyéül Igló városát
tűzte ki.
Azon szives fogadtatás, melyben társulatunk tagjai
mindenhol részesültek, csak is fokozhatja bennünk azon
rokonszenvet, melylyel a lelkes és buzgó bányapolgárság
iránt már eddig is viseltettünk.
Különösen fel kell emlitenem azon készséget is,
melylyel a felső-magyarországi bányapolgárság magára
vállalta a közgyűlés rendezését és vezetését.
Itt a hely említést tenni azon előzékenységről, mely¬
lyel a „Cs. kir. szabadalm. Kassa-Oderbergi vaspálya¬
társaság", a „Cs. kir. szabad, államvasúti-társaság", a
„Cs. kir. déli vasúti-társaság", az „Első Erdélyi vasút
főigazgatósága", a „Tisza- vidéki vaspálya üzletigazgató¬
sága" és a „Magy. kir. államvasutak igazgatósága" árle-
szállitást engedélyeztek az iglói gyűlésre utazni kívánó
tagok számára, s csak is a t. ez. közgyűlés érzelmét
4
vélem tolmácsolni, ha a nevezett igazgatóságoknak köszö¬
netét mondok.
A magyar orvosok és természetvizsgálók 1872-ik évi
szeptember 22 — 29-ig Mehádián tartott nagygyűlésén tár¬
sulatunk szintén képviselve volt dr. Szabó József, Hant¬
ken Miksa és Téglás Gábor tagurak által, valamint
képviselve lesz a bécsi világkiállításon is évkönyveink
1 — 5 kötete és közlönyünk 1. és 2-ik évfolyama kiállí¬
tása által.
Mint a közelebbi években, úgy erőnkhez képest
jelenleg is fordítottunk némi összeget tudományos vizs¬
gálatokra , úgy hogy e tekintetben sem maradtunk
vissza.
Anyagi helyzetünket tekintve, azt a múlthoz képest
szintén kedvezőnek vélem állíthatni.
Hazai vállalataink közül az utolsó közgyűlés óta a
Salgó-Tarjáni kőszénbánya-társulat mint alapitó tag lépett
be, a nagyméltóságú m. kir. pénzügyministerium rende¬
leté folytán pedig a m. kir. bányaigazgatóságok és az
ezeknek alárendelt bánya- és kohóhivatalok munkála¬
tainkra rendes előfizetők. így mindinkább tágul munkál¬
kodásunk tere s szaporodik a nélkülözhetlen anyagi erő.
Csere viszonyba léptünk továbbá a „Naturforschen-
der Véréin in Brünn“, a „Deutsche geologische Gesell-
schaft in Berlin “, a TKönigl. physikalisch-ökonomische
Gesellschaft zu Königsberg in Pr.“ czimü társulatokkal
s így könyvtárunk is gazdagodott becses munkála¬
tokkal.
Tagjaink száma nem csak hogy nem csökkent, de
sőt növekedett, mint ez a titkári jelentésből kiderül,
habár mind a halál némi áldozatot követelt, mind pedig
kilépések vagy pedig az alapszabályok 11. pontja értel¬
mében kitörültetések is történtek.
Végre fel kell hoznom, hogy Koch Antal volt 2-od
titkárnak Kolozsvárra történt áthelyezése által ezen állo¬
más betöltése múlhatlan szükségessé válván, a bizottmány
a 2-od titkári teendőknek a jelen közgyűlésig való ideig¬
lenes átvállalására Saj óhelyi Frigyes urat kérte meg, ki
e kérésnek készségesen helyt is adott. Szintúgy megürült
3 hely a bizottmány körében, melynek betöltése jelen
közgyűlés feladatai közé tartozik. Ugyanis Abt Antal
tanár úr a kolozsvári egyetemhez történt kineveztetése
folytán leköszönt, lemondottak pedig Hantken Miksa és
Pávay Vájná Elek tagtárs urak. A választmány köteles¬
ségének tartotta őszinte sajnálatát nyilvánítani Hantken
5
Miksa tagtárs urnák azon felhívással , hogy ha csak
legyőzhetetlen személyes viszonyai nem gátolnák, választ¬
mányunkban még tovább is részt venni szíveskedjék. Erre
feleletet eddig nem nyertünk.
Szükséges tehát, hogy a tekintetes közgyűlés mind
a 2-od titkári állomás, mind pedig a bizottmányban
megürült helyek betöltése iránt intézkedjék; szükségessé
vál azonban továbbá az első titkári állomás újjá betöl¬
tése is, miután Böckh János első titkár hivatalos teendői
miatt mai nappal állomásáról szintén visszalép.
Ezek a fontosabb események, melyek az 1872-iki
közgyűlés óta társulatunkban felmerültek, s azon óhajjal
fejezem be jelentésemet, hogy a társulat további műkö¬
dését és fáradozását minél fényesebb siker koronázza.
Kelt Pesten, január hó 22-én 1873.
2. Ezután az első titkár olvasta fel jelentését:
Titkári jelentés
a m. földtani társulat 1873. évi január hó 22-én tartott közgyűlésén.
Tisztelt közgyűlés !
Társulati életünk főmozzanatait már az elnöki jelen¬
tés vázolván, jelentésemet röviden tarthatom.
Az 1872-ik évi márczius hó 13. óta társulatunk
Pesten 8, Iglón pedig 2 szakülést tartott.
Mindezen ülésről s az ezeken tartott előadásokról
vagy tett jelentésekről részint egészben, részint kivonat¬
ban bő tudósítást szolgáltat a földtani közlöny.
A fentebbi 10 szakülésen tagtársaink közül előadást
vagy rövidebb közleményt tartott :
Böckh János 1-et.
Bruimann Vilmos 1 et.
Hantken Miksa 4-et.
Koch Antal 2 -őt.
Matyasovszky Jakab i-et.
Neubauer Ferencz i-et.
Roth Lajos 2-őt.
Rybar István 1 -et.
Dr. Szabó József 6-ot.
Tóth Ágoston i-et.
A választmány a társulati ügyek elintézése felett
pedig 6 ülésben tanácskozott.
A társulat tagjainak számát illetőleg bátor vagyok
jelenteni, hogy az utolsó közgyűlés óta a tiszteleti tagok
száma 2-vel, a pártolóké i-el, az alapítóké szintén i-el
szaporodott.
A rendes tagokra vonatkozólag pedig meg kell jegyez¬
nem, hogy 1872. márczius hó 13-ika óta belépett 26, kilé¬
pett vagy pedig az alapszabályok 11. pontja értelmében
6
kitörültetett 16, meghalt 2, úgy hogy a társulat rendes
tagjainak száma, ha az utolsó közgyűlés alkalmával bemu¬
tatott névjegyzéket tekintjük, tényleg csak 8-al szaporo¬
dott, s jelenleg 228-ra rúg.
Feltűnő a kilépettek aránylag nagy száma, de meg
kell jegyeznem, hogy ennek oka abban rejlik, hogy jelen¬
leg a kilépettek közt olyanok is szerepelnek, kik már
1871-ben sem fizették le tagdijukat, tényleg tehát már
akkor szűntek meg a társulat tagjai lenni.
Végre bátorkodom a magyarhoni földtani társulat
jelenlegi tagjainak névjegyzékét ide mellékelni, s ez
alkalommal felemlíteni, hogy szükséges lesz lépéseket
tenni a nagyméltóságu földmivelés, ipar és kereskedelmi
m. kir. Ministeriumnál az iránt, hogy kegyeskedjék az
eddig a társulatnak átengedett 200 db. földtani intézeti
évkönyv számát 250 darabra emelni, miután a társulati
tagok száma az engedélyezett példányok számát már
jóval felülmúlja, s igy a társulat, ha a szükséges évkönyv¬
többletet saját költségén megszerezni kénytelen, csekély
vagyonát tekintve, súlyos kiadásoknak lesz alávetve.
Kelt Pesten, január hó 22-én 1873.
Böckh János.
társulati 1-ső titkár.
3. Felolvastatott a számvizsgáló bizottságnak a pénz¬
tár állására vonatkozó jelentése.
Jelentés
a m. földtani társulat pénztárának ügyében.
A társulat 1872-dikí számadásai 1873. Január
20-kán általunk megvizsgáltatván a legjobb rendben
találtattak.
A következő kimutatás , melyben a tavalyihoz
hasonló módon az 1872 iki évre tervezett költségvetés,
az 1872-iki tényleges eredmény és az 1873-iki előleges
költségvetés tervezete egymás mellé állíttattak, kellő tájé¬
kozásul szolgáland.
7
Bevételek :
Herczeg Eszterházy adománya
Évdijak .
Okmány dijak .
Értékpapírok kamatjai .
Eladott munkálatokért .
Uj alapítványok .
Takarékpénztári és alapitv. kamatok.
Adakozások .
Posta megtérítés .
A bevetelek összege .
Tervezet
1872-re
Eredmény
1872-ben
Tervezet
1873-ra
frt.
| kr.
frt.
I kr.
frt.
kr.
420
1150
181
10
45
50
420
1133
70
193
327
400
23
23
3
68
50
6
31
12
84
420
1140
193
300
55
50
50
1806
50
2594
51
2109
—
Kiadások:
Igazgatási költségek .
850
—
686
42
750
—
Földtani kiküldetések ,,....
600
—
350
—
600
—
Könyvvétel ... ....
—
—
9
25
—
—
Kiadványok .
800
—
570
71
1200
—
Póstabérek és különfélék ....
—
—
84
6
100
—
A kiadások összege .
2250
—
1700
44
2650
—
A tervezett kiadástöbblet ennélfogva . . 540 ft —
melynek fedezésére a múlt évi megtakaritások egy része
lenne fordítandó.
A két utolsó pénztárvizsgálás alkalmával talált va¬
gyonállapot a következő volt:
1872 jan. i-jén 1873 jan. i-jén.
Földhitelintézeti záloglevelekben 3300 ft — kr 3300 ft — kr
A keresked. bank zálogleveleiben — „ — „ 400 „ — „
Alapítványi kötelezvényekben 500 „ — „ 500 „ — „
Alapítvány takarékpénztári köny¬
vecskében . 105 „ — „ 105 „ — „
Készpénz . 296 „ 66 „ 812 „ 90 „
összesen .... 420ift66kr 5ii7ft9okr
Vagyonunk ezeknél fogva az 1872-iki évben 916 ft.
24 krral szaporodott.
Pest, 1873. január 20-án.
Zsigmondy Vilmos.
Bruimann Vilmos.
Dr. Hofmann Károly.
8
4. A társulat eddigi első titkára Böckh János úr
hivataláról leköszönvén, a társulat érdekében tett siker¬
dús működésének elismeréséül Zsigmondy Vilmos tagtárs
úr ajánlatára a közgyűlés köszönetét szavazott, s vissza¬
lépése miatt sajnálatát fejezte ki.
5. Sorra kerülvén a két titkár megválasztása s a
választmány kiegészítése, titkos szavazat utján általános
szavazattöbbséggel megválasztattak :
a) választmányi tagokúi : Böckh János, Hantken
Miksa és Krenner József Sándor, b) első titkárnak Sajó-
helyi Frigyes, pesti reáltanodái rendes tanár, másod¬
titkárnak Róth Lajos, osztálygeolog a m. kir. földtani
intézetnél.
6. Az első titkár a belépett új tagok neveit olvasta
fel, ezek: Dr. Frommhold P. orvos; Hradszki Antal és
Máriássy Mihály földbirtokos urak.
7. Végre Dr. Szabó József alelnök úr fölszólitotta a
közgyűlést, miszerint értésére esett, hogy Luczenbacher
Pál úrnak Szobb mellett, Zebegényen levő téglagyárá¬
ban Mammuth maradványokra akadtak, s ezek előfordu¬
lási viszonyainak tanulmányozása végett csatlakozzanak
hozzá s ránduljanak ki többen a lelhelyre. A közgyű¬
lés e fontos ügyet magáévá tette s Dr. Szabó József,
Dr. Hofmann Károly, Zsigmondy Vilmos, Roth Lajos,
Matyasovszky Jakab és Gerevics Sándor urakból alakult
bizottságot kért fel, hogy az említett helyre kirándulva
a jövő szakgyülésen tüzetesebb jelentést tegyen a hely
színén tett észleletekről.
Ezek után az elnök a közgyűlést befejezettnek nyil-
vánítá.
Értekezések.
A Trachytok osztályozása természetes rendszer
szerint.
Szabó József -tői.
(Felolvastatott a társulatnak 1872. é. deczemb. 11-én tartott szakgyülésen).
A mesterséges rendszernél egy elv alkalmaztatik, a
természetesnél több, s ezeknek összevágásából áll elő
maga a rendszer. Ha végig tekintünk az eddig divó
Trachytbeosztásokon, azok mind mesterségesek és mint
mesterségesek sem tökéletesek, mert azoknál ugyanazon
elvet keresztül vive nem találjuk.
Eltekintve a Beudant által felállított s utánna sokáig
használt beosztástól, melyben hol a szin, hol a szöveg, hol
némely ásvány, hol más elv keverten vétetett az osztályozás
alapjául, a legújabbra megyek át, mely most nálunk
általában használtatik s melynél az ásványos alkat jön
tekintetbe egy maga , s e részben valódi haladásnak
tekinthető.
Ezen beosztás szerint az ásványok egy maguk, és
ezek között főleg a töldpátok az irányadók, s azok szerint
a vulkáni kőzetek két csoportra oszlanak, az egyik jel¬
lemezve van Orthoklas, másik Plagioklas által, az Ortho-
klas Trachyttá, s Plagioklas Andesittá teszi; a Földpát
mellett még a Quarcz, Amphibol, Augit és Biotit is
számba vétetik, és ezt is meg-emlitve, lesz Quarcz-Trachyt
(részben Rhyolit), Quarcz- Andesit (Stache-Dacitja'i ; vala¬
mint az Amphibol és Augit szerint lesz Amphibol-Andesit,
Augit- Andesit, sőt emlittetik Biotit-Andesit is.
Ezen beosztás tisztán ásványtani lévén, következik,
hogy első tekintetre a kérdést eldönteni nem lehet, hogy
a kőzet Trachyt-e, Andesit-e, a természetben tehát azon
ritka esetet kivéve, midőn a Földpát magát elárulja az
ikerrovátkosság által, határozottan alig mondhatjuk va¬
laha, hogy Trachyt-e vagy Andesit. A Quarcz az Am¬
phibol, az Augit és Biotit olyan közös ásványok, hogy
minden Földpáttal megférnek először, másodszor pedig
sok esetben együtt jönnek elő kiképződve egy és ugyan¬
azon kőzetfajon, tehát a kérdés megoldásának segítségére
nem nyújtanak megbízható támaszt.
Mindenesetre tehát hiánya ezen beosztásnak az, hogy
a főcsoportot sem bírjuk a hely színén eldönteni, hanem
annak eldöntésére egyikét a legnehezebb, a legbajosabb
határozásoknak tudniillik a höldpát-meghatározást kell
véghez vinnünk.
Egy más baja az, hogy a Trachytnak régen meg-
honosult és a geologok vérébe átment fogalmával ellen¬
kezésbe jött. Ezen új beosztás szerint a Trachytnak egy
közetfaj jelentősége van, a régi fogalom , melylyel a
Trachyt még Hauy által hozatott be a tudományba, a
vulkáni kőzet kiképződési módjára vonatkozik s nem Ortho-
klast magát, hanem általában Földpátot tételez fel üveges
repedezett állapotban, egy durva érdes szövegű anyakő¬
ben. Ez egy olyan tulajdonság, mely hamar feltűnik és
a geologok több generátioja alkalmasnak és gyakorla-
10
tosnak találta egy vulkáni Földpát-kőzet egész családjá¬
nak gyüneve gyanánt használni s használja is a termé¬
szetben, s csak utólagosan a Földpát meghatározása után
jön azon tudomásra, hogy ez Plagioklas lévén, a kőzet
nem is Trachyt, hanem Andesit !
Tehát csak ezen tekintetből is kivehető, hogy az
emlitettem beosztás egyoldalú és mihelyt más oldalról
vizsgáljuk, összeütközésbe jövünk.
Az Andesit név sem új, azt még 1835-ben hozta
javaslatba Buch bizonyos sötétszinü kőzetek elnevezésére,
melyek Humboldt és Boussingault által gyűjtve, arról
tanúskodtak, hogy a dél-amerikai Andes hegyláncz ösz-
szetételében nagyon szerepelnek. Tehát kezdetben szintén
kiképződési módra vonatkozott, s csak későbben Abich
(1840) talált fel ezen sötét kőzetek egyikében egy külön
Földpátot, melyet ő Andesinnak nevezett. Ezen Földpát
létezése mások által kétségbe vonatván , az Andesit
név is elhagyatott, és Beudant Trachytja maradt meg a
még régibb Bazalt névvel együtt, a harmadkori vulkáni
kőzetek elnevezésére.
Cotta és Roth későbben újra elővették az Andesit
nevet az Oligoklas tartalmú Trachytokra, s Tschermák álta¬
lánosítása után most minden Plagioklasra van kiterjesztve,
úgy hogy Beudant Trachytja most kétfelé oszlik : Tra-
chytra és Andesitra.
Miként ebből kivehető, a Trachytnak is, az Ande-
sitnak is más volt kezdetben a fogalma, más most. Kez¬
detben az Andesit is kiképződési módot jelentett, úgy
mint a Trachyt minden tekintet nélkül a Földpát fajára;
most pedig nincs tekintetbe véve a kiképződési mód, hanem
csak a Földpát, e kétféle felfogás egymáson keresztül
kasul hatol és a Trachytok kezelésében a legnagyobb
zavart idézi elő, előidézi azért, mert e két körülmény,
t. i. egy kőzetfaj fogalmának és a kiképződési módnak
megállapítása nincsenek kiemelve s egymástól kellőleg
elkülönitve.
Ez csak egy tekintet, a mely ezen egyoldalú mes¬
terséges beosztásnál hiányosságot mutat ki, de van még
más is, t. i. a Trachytok geológiai viszonyai, melyek
a Trachyt és Andesit jelen fogalmával összefüggést alig
gyanittatnak.
A természetes rendszer szellemében nem esak az
ásványos összetétel, hanem a geológiai viszonyok és ha
lehet, még másokat is kell igyekezni együttesen venni
tekintetbe , s az összevágó eredmények kifejezésében
van adva az osztályozás a természetes rendszer követel¬
ménye szerint.
Én a Trachytok beosztásánál tekintetbe veszem:
a) az ásványos alkatot
b) a kiképződési módot
c) a tömöttséget a Földpátoknál és az azok által ké¬
pezett kőzeteknél
d) a korkülönbséget a kőzetek képződésénél
és ezen tekintetek eredményeit egymással összeha¬
sonlítva találok egy oly kifejezést, melynél az értékek
kölcsönösek, úgy hogy egyik elv szerinti meghatározás¬
ból a többi elvekre is következtetést lehet vonni.
Irachytfaj. — A Trachyt az ásványok közül lénye¬
gesen csak Földpátot tartalmazván a faj a benne talál¬
tató Földpát után határozandó meg. Lesz Orthoklas-
Trachyt, Oligoklas-Trachyt, Andesin-Trachyt, Labradorit-
Trachyt, Bytownit-Trachyt, *) Anorthit-Trachyt.
A Trachyt egész családja legelőbb két csoportra
oszlik a Quarcztartalom szerint, és lesz Quarcztrachyt,
meg egyszerűen Trachyt; a csoportok mindegyikében a
fajok a Földpát szerint párhuzamosan állíttatnak szembe
oly sorban, melyet a Földpátok savas vagy alyas ter¬
mészete szab meg; ezen tulajdonság a Földpátoknál kü-
lönvéve, és az általuk képezett Trachy toknál is mélyebb
jelentőséggel bir , nevezetesen összefügg a Földpátok
tömöttségével és az ezzel járó Trachy ttömöttséggel egy¬
részt, másrészt a Trachytok korbeli viszonyával is.
Az ismeretek különböző mennyisége szerint a Tra-
chytnak általánosabb vagy részletesebb nevet adhatok.
Legelső a csoport, mit megnevezek, s így lehet Quarcz¬
trachyt vagy Trachyt, e mellé teszem még azon kisérő
ásványt , mely puszta szemmel is kivehető, például :
Quarcztrachyt vagy Trachyt Amphibollal, Augittal, Biotit-
tal, Gránáttal. Ezen ásványok akár egyesen, akár együt¬
tesen jöjjenek elő, a Trachytfajt nem képezik, csak mint
ásvány társ van jelentőségök.
*) A Bytownit név kell hogy felcseréltessék, miután Zirkel vizsgá¬
lata alapján ez nem ásvány, hanem keverék, és így kőzet. Azon Földpát,
mely ezen összetételnek megfelel, tehát más névvel lesz elnevezendő, mit
Tschermák nem sokára meg is teend.
12
A fajmeghatározás künn a természetben nem tör¬
ténhetik, ez ásványtani laboratóriumi munka, valamint a
többi társ-ásvány meghatározása is.
Ha tisztában vagyok a földpáttal, a fajok a követ¬
kezőképen állanak elő :
Quarcztrachyt-csoport
Trachyt-csoport
Orthoklas Quarcztrachyt
Orth. Oligoklas „
Oligoklas „
Andesin „
Labradorit „
Bytownit „
Anorthit „
Orthoklas Trachyt
Orth. Oligoklas „
Oligoklas „
Andesin „
Labradorit „
Bytownit „
Anorthit ,,
Ha a Plagioklast már a természetben észleltem az
ikerrovátkosságnál fogva, kőzetemről azt mondom : Pla-
gioklas-Trachyt , s ezen nevet a pontos meghatározás
után részletesebbel cserélem ki.
Ha az Orthoklasok között különbségek jönnek elő,
mi csakugyan előjön is olyan Trachytvidéken, hol azok
erősen és nagyobb változatosságban vannak kiképződve,
akkor az Orthoklas gyünév helyett is a részletes nevet
tesszük oda, s lehet:
Adular Quarcz-Trachyt illetőleg Trachyt
Amazonit „ „ „
Perthit „ „ „
Loxoklas „ „ „
Épen úgy, ha elő találna fordulni a Natrium-fö Pi¬
pátoknál valamely Trachytban az Albit, Albit-Trachytfajt
állítanánk fel.
Magyarország területe kiválólag a Calciumföldpát
Trachytok hazája lévén, itt azok minden árnyalatával
találkoztam, a Nátriumföldpátokból csak az Oligoklasszal,
a Kalíumföldpátokból leginkább a Perthit sorhoz tarto¬
zókkal ; azért általában Orthoklast használok. Az Euga-
neák Trachytjai között ellenben a Loxoklas határozottan
lépvén fel a sokféle Orthoklas Földpát között, az ottani
vidék Trachytjainak részletes tanulmányozásánál ezen faj
megkőlönböztetése is előfordul.
*3
Trachxjttypus. — A íöldpát meghatározása még nem
elegendő egy vulkáni kőzet teljesebb megismertetésére, a
vele együtt telismerhetőleg kiképződött ásványokat is
meg kell határozni, s azt találjuk, hogy ezen társas fel¬
lépésben is nyilvánul valami ^szabály. Midőn az ásványok
associátióját is meghatároztuk, akkor a Trachyttypust álla¬
pítottuk meg.
Egy és ugyanazon Trachytfaj különböző typust
adhat.
A vulkáni kőzetek összehasonlítása különböző he¬
lyekről a kor különbségre nem is nézve a Typusok által
igen fontos és mély jelentőségű. Az elváltozás neme és
módjához az eruptív kőzeteknél ezen a módon biztos
alapon állva szólhatunk. Midőn a Typust is ismerem, a
a fajt előre bocsátom, s utána következtetem a társ
ásványokat oly sorban, a mint nagyságra és gyako¬
riságra nézve következnek , a makroskoposakat előre, s
utána a mikroskoposakat, s telismerésül ezeket zárjel közé
helyezve.
1. Orthoklas- Oligoldas- Quarcztrachyt.
(Augit Biotit Nephelin Magnetit.)
Tokaji hegy.
Ezen kőzetnél makroskopos ásványtárs csak az első
három, t. i. az Orthoklas, Oligoklas és Quarcz, a többi
mikroskopos.
2. Oligoldas Quarcztrachyt.
Biotit.
Párád.
Ennél a Mikroskop sem fedez fel egyebet, s látván
a Magnetit hiányát, következtethetem, hogy színe fehér.
3. Labrador it Quarcztrachyt.
Amphibol Biotit (Augit Nephelin Magnetit).
Majdan, Kucajna, Szerbia.
4. Bijtownit Trachyt.
Amphibol, Gránát (Augit, Nephelin, Magnetit, Menakunit).
Börzsöny.
5. Anorthit, Trachyt.
Augit (Nephelin, Magnetit, Menacumit).
Mátra.
A JciJcépzödési mód.
A harmadkori és mostani vulkáni kőzetek összesége
ezen három név által jellemezhető Trachyt Bazalt, Leu-
citophyr. Ezek közül a Trachyt és Bazalt földpátkőzet,
a Leucitophyrban a Kaliumföldpátot Leucit helye-
tesíti.
A Leucitophyr könnyen felismerhető ezen ásvány
által. A természetben kizárólag Kaliumföldpátu Trachyt
területen fordul elő.
A Bazalt egy sűrű, aprón krystályodott vulkáni
földpátkőzet, melyben különféle földpát, de lényegesen
Olivin kíséretében, fordul elő. A Bazalt a legkülönfélébb
Trachytfaj területén fordulván elő, különféle Trachyttal
lehet faji rokonságban. Ha végletben nézzük a Trachytot
és Bazaltot, nagy a különbség közöttök, egy jelleges
Trachyt nagy krystályodásu és Olivint nem tartalmazó
— , a jelleges Bazalt apró krystályodásu és Olivint tar¬
talmazó kőzet.
Lehetnek azonban ezen két véglet között átmeneti
tagok, lehetnek kőzetek, melyeket Trachytnak tartunk,
de már Olivin is lép fel gyéren ; lehetnek másrészt
kőzetek, melyeket Bazaltnak tartunk, de Olivint nem
lelünk benne. Itt igazságot tenni nehéz, mert a különb¬
ség nem annyira az ásványok társaságában , mint a
kiképződési mód különbségében van.
A normál -Trachyt lényegesen a lassúbb és cseké¬
lyebb hőfoknál véghez ment krystályodás eredménye, a
Bazalt szintén a krystályodásé, de az feltünőleg gyor¬
sabban és a magasabb hőfok mérvadó hozzájárulása
mellett történt meg. A Trachyt nagyobb medencze alakú
mélységben képződhetett , a Bazalt egyes keskenyebb
hasadékokban. A Trachyt magasabb, a Bazalt mélyebb,
a föld középpontjához közelebb álló helyből tódult íel,
és ezért tömöttsége nagyobb, mint akármely Trachyté.
A nagyobb tömöttséget kiválólag az Olivinnek köszöni,
mi a Trachytok közül csak azokban van meg, melyek a
Bazalthoz nagyjából is hasonlitnak.
Meg kell tehát a Trachytoknál a kiképződési módo¬
kat is különböztetni, s azon Trachytoknál, melyek nem
porphyrosak, hanem sűrűk és egyöntetű feketék, s így a
kiképződési mód szerint értelmezve nem trachytos, hanem
a Bazalt felé hajló kőzetek, a kiképződési módot a régi
szóval élve doleritesnek mondom, s az úgy kiképződött
átmeneti tagok összeségét Doleriteknek is nevezhetni
egyelőre, mig a faj és typus meghatározása után a kellő
név megadatván, csak azt tesszük hozzá „kiképződése
dolerites", vagy egyszerűen „dolerites."
A dolerites és trachytos kinézést gyakran egy na¬
gyon csekély körülmény idézi elő. Ez a földpát azon
i5
tulajdonságától függ, átlátszó-e vagy nem átlátszó. Ha
átlátszó, akkor mögötte, mint egy üveg tábla mögött, az
Angit, Amphibol, Magnetit stb. szóval a fekete ásványo¬
kat látjuk s így egyöntetű fekete a szin*); ha nem
átlátszó hanem fehér, ekkor mögötte semmit sem látunk,
hanem ő maga tűnvén ki fehér szinével, a kőzet általá¬
nos színe tarka , porphyros , s ilyet senki sem tart
más mint Trachytnak. Ha ellenben Olivin is kezd fel¬
lépni az ásványok társaságában, ez maga is elegendő
arra, hogy a kiképződést doleritesnek mondjuk.
Csupán a kiképződési módot véve osztályozásul, a
vulkáni kőzeteket voltaképen négy csoportra lehet osz¬
tani : Trachyt, Porphyr, D.olerit és Bazaltra. A vulkáni
kőzet :
Trachyt, midőn a Földpát üveges és hasadékos, a kőzet
nem sötét, többnyire tarka, az alapanyag érdes,
mikroskop alatt gyakran fluidál-szövegü.
Porpliyr , midőn a Földpát nem üveges és hasadékos, hanem
fehér, nem átlátszó, a kőzet lehet sötét, vagy
nem sötét, az alapanyag lehet érdes vagy nem
érdes. Fluidál szöveg nincs.
Dólerit, midőn a Földpát nem fehér, hanem átlátszó, szín¬
telen és így fel sem igen tűnik, a kőzet tehát
egyöntetű, sötét szinü.
Bazalt, midőn a Földpát csak apró krystályodásu és így
nem irányadó a kinézésre, a kőzet sötét s benne
az Augiton kivül mint irányadó az Olivin szerepel.
Tömöttsége a fönebbi kiképződésű vulkáni kőze¬
tekénél nagyobb.
Ezen csoportitásnál , mely magát első pillanatra
készifi, és melyet a geologok a természetben dolgozva
szakadatlanul használnak is , az ásványos összetételre
tekintet nincs, és így lehet az egyik, másik, harmadik és
negyedik kiképződési móddal egy vagy többféle Földpát
összekötve. Itt tények döntenek, a mely tények a Földpát
és a többi ásvány meghatározása által nyeretnek. Ezen
tényeket összevéve és ugyan együtt a szóban forgó vul¬
káni kőzetek geológiai viszonyait is tekintetbe véve az
tünnik ki, hogy az ásványos alkat és a geológiai viszonyok
alapján egynek tartható valamely vulkáni kőzet, lehet tra-
*) Az optikai csalódás odáig megy, hogy ha ilyen fekete kőzetet
csiszolunk, a csiszolt vastag darabon a legfényesebbeknek látszó fekete
ásványok a Földpátok, miről meggyőződünk, ha aztán a darabot a másik
oldalán is csiszolva végre átlátszóvá tesszük, ekkor azt találjuk, hogy a
fekete fényes ásványok lesznek átlátszókká.
1 6
chytosan, porphyrosan és doleritesen kiképződve, tehát a
kőzetfaj fogalmának megállapításában van még egy maga¬
sabb felfogás is, mint a kiképződési mód, és ha a fajt a
Földpát s a typust az ásvány-associatiojának alapján
készítjük , a kiképződési mód mellékes tekintet, s ha
megemlítjük, csak mint ilyet említjük meg.
A geológiai viszonyok és az ásványos alkat össze¬
hozván a trachytos, porphyros, dolerites kiképződésü vul¬
káni kőzeteket, ezek egy családot képeznek, mely a
Bazaltoktól eltér nemcsak a kiképződés sajátsága miatt,
de itt már ásványtani, tömöttségi és geologiailag eltérő
helyzeti különbség miatt is.
A régibb eruptív kőzeteknél a Földpátok csakúgy
előfordulván, mint az újabbaknál, erre családkülönbsé¬
get nem fektethetünk; a kiképződési módnál ellenben
eltérést találunk, ezeknél a’trachytos kiképződés, mitDeville
egy szóval „ Trachy tismus“ -nak nevezett el , soha nem
mutatkozván, mig a porphyros és dolerites kiképződés
megvan, az újabb vulkáni kőzeteknek, mint családnak
egy általános nevet keresvén, alkalmasabbat nem találni
mint a Trachyt, és most adhatni a Trachyt definitioját.
A Trachyt egy olyan vulkáni földpátkőzet, melynél
a poryphyros és dolerites kiképződésen kívül olyan is
jön elő, hol a Földpát üveges hasadékos, az alapanyag
pedig feltünöleg érdes.
A Trachytképlet.
A természetben összekeresvén mindazon Trachyto-
kat, melyeknél a faj és a mennyire kivehető a typus
megegyez , ezek összesége a Trachytképlet fogalmát ad¬
ja meg.
A Trachy tképleteket vizsgálva arra jövünk, hogy
némelyek vulkáni működés közvetlen, mások egy olyan¬
nak közvetett terményei.
A vulkáni működés közvetlen terményei egyrészt
mint láva rétegek vagy mint eruptív breccia s tufa veszik
ki magokat, melyek térbeli viszonyaik által szorosan
összefüggnek ; másrészt mint egyes kúpok, táblák (Dyke)
vagy telérek (irruptiv tömegek) mutatkoznak. Ezeknél néha
fluidál szöveg mutatkozik.
A vulkáni működés közvetett terménye gyanánt vehető
egy oly Trachytképlet, melynél sem láva-, sem breccia-,
sem tufa-képződés nincs, hanem csak passiv feltolás ered¬
ményeként tűnik tel. Ennél fluidal szöveg nincs , ez
pusztán olyan krystályodásnak eredménye, melynél a
1 7
magasabb hőfok közbejötté nem mutatkozik, ezen képlet
egypassiy eruptioi terménynek vehető. A legkisebb részek
összefüggése olykor nem nagy , az alapanyag többé-
kevésbé földes, a hegy alakja gömbölyödött, mert a kőzet
könnyen mállik, sokszor egy téli fagy után a nedves
kőzetdarab tavasszal szétesik, de néha szétesik nyári eső
és hőség váltakozó befolyása következtében is. Az ilyen
passiv eruptioi termény kőzete olykor a legszebb réte¬
gességet mutatja, minél akaratlanul az jut eszünkbe, hogy
az az egykori üledékes detritus rétegessége.
Korkülönbség.
A Trachytképletek tanulmányozásánál kitűnik, hogy
azoknál korkülönbség is mutatkozik, egyszer áttörés más¬
szor superpositio által észlelhetővé téve.
Az áttörés a normál anyagnál, a superpositio a tör¬
melék kőzeteknél mutatható ki.
Ha az áttörési viszonyoknál az anyag iránt tisztában
vagyunk, vagy azt találjuk hogy az áttörő eruptiv kőzet
ugyanazon faj mint a melyen áttört, vagy hogy eltérő
faj. Az első esetben ugyanazon kőzetfaj későbbi eruptio-
jának bizonyitéka áll előttünk, a második esetben pedig
arról győződünk meg, hogy az áttörő Trachytkőzet fia¬
talabb eruptio terménye ; ha már most a brecciák és
tufáknál is arról győződünk meg , hogy ugyanezen
viszonyban fedi egyik a másikat, akkor biztosan meg¬
állapítható a korkülönbség két különböző Trachytképlet
között.
Ezen viszonyokra figyelmemet különösen fordítot¬
tam, és az eredmény a következő. Az Orthoklas-Trachy-
ton egy és ugyanazon a vidéken minden más Trachytfaj
keresztül tör, azt különféleképen módosítja, míg maga
egyiken sem tör keresztül, ezt tehát a legöregebbnek kell
tartani. Az Oligoklas-Trachyt keresztül tör az Orthoklas-
Trachyton, más fajon nem, mig rajta a Calcium-földpátos
Trachyt mindegyike keresztül tör, tehát ezeknél öregebb,
az Orthoklas-Trachytnál fiatalabb.
Most következnek a Calcium-földpátos Trachytok,
ezeknél az Andesin-Trachyt a legöregebb, keresztül tör
az Oligoklas-Trachyton, az Orthoklas-Trachyton, de rajta
törnek keresztül a Labradorit-, a Bytownit- és az Anor-
thit-Trachyt, és viszont nem.. Követi korban a Labradorit-
Trachyt, és így tovább eztet a Bytownit-Trachyt s végre
jön mint legfiatalabb az Anorthit-Trachyt, a mely minden
2
— 18 —
előtte említett Trachytfajon keresztül tör, s törmelékes
kőzeteivel minden más Trachytkép letet borit, tehát a
Trachyt-eruptio zárképletének tekinthető, mely után leg-
főlebb még csak a Bazalt tódult fel, de Trachyt töb¬
bé nem.
Az imént mondottakat röviden sorolva kapjuk a
következő rendet a Trachytképletekre nézve a legkoro¬
sabbal kezdve s a legfiatalabbal végezve:
Orthoklas-Trachyt.
Orthoklas-Oligoklas-Trachyt.
Oligoklas-Trachyt.
Andesin-Trachyt.
Labradorit-Trachyt.
Bytownit-Trachyt.
Anorthyt-Trachvt.
Az eruptioi viszonyok gyakorlati, s tényleges meg¬
állapítása, miként látni összeesik a Földpáttal, mely a
Trachyt lényeges elegyrésze, s azon sorral, melyet a
Földpátoknál először azok kovasava által decrescendo, a
tömöttség által crescendo és legalább részben az olva¬
dási fok által szintén crescendo meg lett fönebb álla¬
pítva.
Ebben igen fontos törvényt látunk kifejezve, és azon
nevezetes tényt, hogy a Földpát meghatározása a Tra-
chytban, annak viszonyos koráról is tájékozást nyújt
ugyanazon vidék egyéb földpátos Trachytjaira nézve, s
inrét a Trachytok beosztása a Földpátok alapján, méltán
nevezhető beosztásnak a természetes rendszer szerint.
A normál,- és módosait állapot.
Azon állapot, melyben valamely Trachytfaj, mint a
vulkáni működés közvetlen terménye tódul fel s az anya¬
got a rendes krystályodás bizonyos fokában mutatja be,
a normál állapota azon Trachytfajnak, s annak mint ilyen¬
nek meghatározása csak is ilyen normál állapotú kőzetre
vonatkozik. Ezen állapot azonban nem mindenkor van
meg, számos uj körülmény közé juthat valamely vulkáni
kőzet utólagosan s ezek módosítják, s eredeti vagy nor¬
mál állapotából többé-kevésbbé kivetkőztetik.
Ilyen módosulatokat külön kőzetnek tartottak, de ha
a Földpátot és a társ-ásványokat, valamint a térbeli ősz--
szefüggést a hely színén vizsgáljuk, kiderül, hogy azok
nem önálló kőzetek, hanem egy bizonyos Trachytképlet
i9
módosult tagjai, s tovább haladva vizsgálásunkban ok¬
vetlenül arra is jövünk, hogy azon képlet, melynek mó¬
dosított tagjai vannak régibb eruptio terménye, s ott
egy fiatalabbnak képletnek is kell előfordulni, melynek
feltódulási idejében azon módosulatok a felette fekvő
Trachytképlet tömegén véghez mentek.
Ilyen módosulat gyanánt tekintem a következő nevek¬
kel ellátott kőzeteket : Rhyolith, Lithoidit, Domit, Zöldkő,
továbbá szólhatni alunitos, kaolinos és hydroquarczitos
módosulatról.
Leggyakrabban a következő eruptiok tartama alatt
huzamosan tartó hőség behatása lép fel módosító té¬
nyező gyanánt a legkülönfélébb körülmények között, s
így az eredmény is nagyon eltérő lehet ; ezen összes
hőségi módosulatokat közös névvel ellátni tanácsos s
arra nézve a Richthofen által ajánlott Rhyolith megfelel.
Az üveges Földpát, az alapanyag ritkás szövege csak a
kezdet, a hyalinos alapanyag a ‘közép-, a Perlit, Tajtkő,
Szurokkő és Obsidián a végső állapot. Az üveges Föld-
páttal nem ritkán az alap-anyagban a mikroskop fluidál-
szöveget árul el, midőn az alap-anyag már megolvadott,
de benne, nem olvadott állapotban a normál kőzethez
hasonlítva még a Földpát s egyéb ásványok (Quarcz,
Amphibol, Biotit stb.) még meglehetnek. Én egy Or-
thoklas-OÍigoklas-Quarcztrachytnál Biotittal Selmeczről
(Geletneki-völgy) az átmeneteket a Perlitig követve, az
első fokozatnál igen szépen észleltem, hogy az Orthoklas
üveges, leveles, de tovább nem változott, az Oligoklas
összezsugorodott és sugaros Sphárolithokat képezett, a
Quarcz és Biotit szintén változatlanok, tehát csak a leg¬
könnyebben olvadó ásvány az Oligoklas egy maga esett
a magas hőfoknak áldozatul, a többi nem, mert azon a
helyen a hőfok hatása nem volt akkora, hogy az Ortho-
klast is képes lett volna olvadásra bírni. Ezen fokozat¬
tól aztán folytonosan átmenő példányok vannak a Per-
litbe, hol a Quarczot és néha a Biotitet kivéve, minden
egyöntetű üveges anyaggá lett. Ezen Perlit tehát nem
egyéb mint az Orthoklas-Oligoklas-Quarcztrachyt Rhyo-
lithja.
A hőfokon kívül a víz a gázok is folyhattak be, és
mellékes módosulatokat idézhettek elő. E behatás minő¬
sége a kitódulásban levő vulkáni kőzet kisebb vagy na¬
gyobb tömege szerint is változik.
Az üveges állapot nem maradandó, sokszor üvegte-
lenedés következik be vagy részben, vagy egészen. Ezen
2*
20
utóbbi módosulat eredményei Lithoidit névvel neveztetnek
A Lithoidit csak ott jön elő, hol Rhyolith is van.
Domit egy olyan módosulat, melyet a hőfok egy¬
részt, de másrészt kiválólag a gázok, s ezek között sósav
idéztek elő. A Domit valószínűleg tenger-víz behatása
nélkül, mig a Rhyolith legtöbbször a tenger-víz együt¬
tes behatása alatt, képződött. Színe fehér vagy általában
világos.
A Trachyt-zöldkö az ércztelérekkel együtt jön elő, s
nem egyéb mint valamely Trachytfaj átjárva kénegek
által. A Magnetit, mi a Trachytok fekete színének egyik
főokozója, átváltozik Pyritté, de még megmarad az Am-
phibol Augit, melyek színe sokszor zöld, és így a Tra-
chyté is zöld lesz a fehér Földpátok társaságában.
A solfatarai behatás az alunitos módosulatot idézi
elő. A Földpát kénsav tartalmú, utóbb a kovasav nagy
tömegekben kitolva, külön válva találtatik, míg az alkáli
és alumínium a kénsavval alunitot képez.
A Kaolinos módosulat az alunitosnak elváltozása
gyanánt nagyban lép fel, eltávolodván a kénsav és az
alkálik, Kaolin marad a vissza; de önállólag bármely
Trachytnál is beáll a kaolinos módosulat mállás követ¬
keztében. Néha egy és ugyanazon Földpat-íajnak van¬
nak ngyanazon Trachytban még ép és mállott példányai;
mig például az Orthoklas-Oligoklas-Trachytoknál nem
ritka, hogy az Oligoklas már kaolinlisztté mállott, mig az
Orthoklas még ép.
A hydroquarczitos módosulat igen fontos, de eddig
kevéssé van méltatva. Kovasav átjárván a Trachytokat
azok legkülönfélébb tagjaiban s módosulataiban , oly
nagy változásokat idéz elő, melyek az egyes krystályokra
is behatván, ezek tulajdonságait is megmásítják a láng-
kisérletben nem kevésbbé mint az elemzésben, és a mikros-
kop alatt.
Emlékirat az Ajtóidon túrandó artézi kút tár¬
gyában.
Zsígmondy Vilmos-tó 1.
(Fel olvastatott a társulatnak f. é. január 8-án tartott szakgyülésén.)
Mielőtt értekezésem felolvasásához fognék, szüksé¬
gesnek tartom, annak keletkeztéről rövideden szólani.
21
Ezen értekezés nem volt a nyilvánosság elé szánva,
miután az emlékirat formában készülvén , ezelőtt egy
évvel a m. kir. ipar- és kereskedelmi minisztériumnak
nyújtatott be.
Hazánk jelenlegi pénzügyi viszonyainál fogva ter¬
vem keresztülvitele hamarjában alig lévén várható, czél-
szerünek tartottam azt a tisztelt társulatnak bemutatni,
— nehogy az eszme — ha a társulat azt helyesnek és
üdvösnek elismerné, az acták között elporladozzon, hanem
hazánk financzialis viszonyainak jobbra fordultával —
legyen az bár csak évtizedek lefolyta után — megteste-
síttessélc !
I. Bevezetés.
1871. év april 17-én tartott akadémiai székfoglalóm¬
ban, melyben az artézi szökőkutak fúrása körül tett
tapasztalataimról szólottám, rövideden felemlítettem volt,
miszerint az artézi kutak hazánkban nagy szerepre hivat-
vák, s' miszerint azok fontosságát vizöknek öntözési ezé-
lokra való felhasználhatásában találom.
A jelen emlékirat feladata, akkori állításom bővebb
indokolása.
II. Magyarország belterületének földtani vázlata.
Magyarország földtani térképét figyelmesen vizs¬
gálván azt találjuk, hogy országunk két főhegysora, egy¬
felől a Kárpátok, másfelől az Alpok keleti ágazatai a
Duna partján három helyütt egymással találkozván, —
elsőben a Hainburgtól Pozsonyig, — másodszor az Esz¬
tergomtól Váczig, — és harmadszor az Uj-Moldovától
Orsován tálig terjedő vonalon, két medenezének előállá¬
sát idézték elő. A kisebbik, vagyis nyugoti medencze
Pozsonytól Esztergomig a Duna jobb és részben a Rába
Vág és Nyitra folyók két oldalán terjed el. A nagyob¬
bik, a Vácztól kezdődő s a tulaj donképeni magyar Al¬
földet képező nagy medencze, melynek széle Nógrád,
Heves, Borsod, Abauj, Zemplén, Ungh, Beregh, Ugocsa,
Szathmár, Bihar, Arad, Krassó és Temes megyéken ke¬
resztül Baziásig húzódván , innen Szerbia és Bosnia
éj szaki részét érinti, egy Dubiczától (az Unna mellett)
Bosnia határszélén, Horvátországon, Zala, Somogy, Vesz¬
prém és Fehér megyéken keresztül tartó vonalban záró¬
dik ismét Vácznál. Ezen két medencze belseje szintúgy,
22
valamint a Duna mellékfolyói által keletkezett öblei is,
mostkori s negyedkori lerakodmányok által vannak
kitöltve, szélei ellenben mindenütt harmadkori képződ¬
mények által szegélyeztetnek, melyek legifjabbik tagja a
Congeria, leginkább ki van fejlődve.
A nagy magyar medencze középszélessége 30 —
hosszúsága 60 mértföld, — területének kiterjedése pedig
2100 □ mértföldnyire tehető. Fölületének főlejtje ugyan
éjszakról délre van irányozva , de miután nyugoti és
keleti szélei is közepe felé hajlanak , a három hajlás
egyesülése vonalán, mely a medencze közepére esik,
előáll annak legmélyebben fekvő lejtős része, melyet az
ezen végig folyó Tiszának csatornája jelöl.
A mostkori rétegek leginkább a medenczét minden
oldalról átszelő folyók mentén, a negyedkoriak az ezek
közti fölsíkokon, a Congeria végre a medencze szélének
lejtőin, terülnek el.
1.) A mostkori és negyedkori képletek.
A medenczének több mint fele mostkori vagyis
áradmányi képletek által fedetik , melyek kiterjedése
körülbelül 1100 négyszög mértföldre tehető, többi része,
mintegy 1000 négyszög mértföld, negyedkori rétegek által
boríttatik.
Mind a mostkori, mind a negyedkori képződmények
kavics-, homok- és agyagrétegekből állván, azoknak egy-
mástóli megkülönböztetése egyedül csak zárványaik nyo¬
mán lehetséges, melyek kétségen kívül helyezik a föld¬
tani korszakot. A mostkori rétegek legfontosabb zárvá¬
nyait képezik az emberi működés és mivelődés emlékei, a
negyedkoriakéit pedig azon óriási emlősök tetemei, me¬
lyek a negyedkori időszak kortársainak tekintendők.
Mind a két képletnek közös tulajdona, hogy a ka¬
vics csak a medencze szélein és a síkságra kinyúló he¬
gyek közelében található; miután a medencze közepén
sem mostkori, sem negyedkori kavicsképlet elő nem
fordul.
A két képlet vastagságára vonatkozó adataink igen
hiányosak, miután természetes feltárásokat csak a folyók
partjain észlelhetünk, mi magában véve csekélység, és
azon fontosabb feltárásokról, melyek mesterséges utón
kútásások és fúrások által eszközöltettek, tudositásaink - —
sajnálattal legyen mondva — felette gyérek. Egyikét a
legérdekesebb természetes feltárásoknak szolgáltatja a
23
Dunapartja Zimony mellett, hol Cotta tanár 1856-ban a
televény alatt 10 öl vastagságú agyag-lerakódmányt
telve még most is élő állatok csontjaival és cserépedé¬
nyek töredékeivel észlelt, mi kétségtelenné teszi, misze¬
rint a mostkori képlet vastagsága meghaladja ott a
10 ölet. A Sajó völgyében eszközlött fúrások által a
mostkori képlet 10 */2 ölnyi vastagságúnak találtatott.
Pest környékén ezen képlet legnagyobb vastagsága
7Y2 öl.
A bécsi geológiai intézet egyik tagja Wolf Henrik,
ki az Alföld mostkori és negyedkori lerakodmányait
nagy szorgalommal tanulmányozta, az intézet 1867-ki
évkönyvében „geologisch-geographische Skizze dér nieder-
ungarischen Ebene“ czim alatt megjelent értekezésében
az alföldi negyedkori lerakodmányokat két osztályba
sorozta, s a felsőhez:
a löszhomokot . 2 — 3 ölnyi vastagsággal
és a löszagyagot . . . . 1 — 2 „ „
az alsóhoz pedig a Löszt . . 3 — 10 „ „
a Lösz alattihomokot (Driftsand) 7 — 1 7 „ „
a „ „ agyagot(Driftthon)>5— 35 „ „
számitja. Szerinte tehát a negyedkori felső osztály 3 — 5
öl, az alsó pedig 35 —62 öl, ennélfogva az összes negyed¬
kori lerakodmány 38—67 öl vastagsággal bírna. Egyik
újabb, a bécsi intézet 1869-ki évkönyvében (235 — 264.
lap) megjelent értekezésében, ezektől eltéröleg Wolf
alig két év múlva, a negyedkori lerakodmányokat más¬
kép osztályozza, miután a medencze szélének és belsejé¬
nek képződményeit egymástól megkülönböztetvén, azokat
hasonidejüeknek kijelenti. A Lösz, mint a medencze szé¬
lének képződménye, szerinte kiesnék a fentebbi sorozat¬
ból, nemkülönben a lö.szagyag, melyet újabb észlelései
alapján a futóhomokkal együtt mostkori képződménynek
tart. Ezek folytán a Wolf által 1867-ben 38 — 67 öl vas¬
tagságúnak kijelentett negyedkori lerakodmány összes
vastagsága a medencze belsejében nem volna több 34 —
35 ölnél.
Dr. Peters tanár a Congeriaképletre települt Löszt Hida¬
son Baranya megyében 30 öl vastagságúnak találván, azon
megjegyzést teszi, miszerint annak vastagsága Bonyhád,
Szegszárd és Mohács vidékén még sokkal jelentékenyebb.
(44. Bánd dér Sitzungsberichte dér mathem. und naturw.
Klasse d. kais. Akademie dér Wissenschaften in Wien
Seite 613.)
24
Dr. Szabó József egyetemi tanár, ki az Alföld most-
kori és negyedkori lerakodmányainak tanulmányozásával
hosszú évek során foglalkozik, azokat tárgyazó értekezé¬
seiben seholsem nyilatkozik ezen két képlet általa ész¬
lelt legnagyobb vastagságáról. A negyedkori képződmé¬
nyek egyes tagjainak vastagságát illetőleg igen érdekes
adatokat közöl Oláh- és Moldvaországokba tett 1861-ki
kirándulásáról, miszerint ugyanis Galaczon 120 — 130
lábnyi löszfalakat észlelt , — az Oceli és Nemes falu
közötti völgyben a Löszben ásott 2 1 ölnyi mélységű kutat
talált, melynek alján a Congeria-képletre jutottak, —
végre Pekin táján egy völgyben, mely felett a Lösz
24 ölnyi magasságú felsikot képez, 18 öl mélységű kútra
akadt, melynek fenekéből szintén a congeriaképlethez
tartozó kagylók kerültek ki. Szerinte ez utóbbi helyen
észlelt 42 ölnyi lösz vastagság egyike a legnagyobbak¬
nak, melyről tudomása van, (Kir. term. tudományi társ.
1861. évi közlöny 222 — 228. lap).
A negyedkori rétegcsoport összes vastagságára vo¬
natkozó fontosabb adatok az imént közlőiteknél tudtom¬
mal a földtani irodalomban alig fordulván elő, s ennek
folytán más országok és világrészek hasonnemü lerakod¬
mányainak viszonyai a magyarországiakkal összehason¬
líthatók nem lévén, amazok vastagságáról az itteniekre
következtetéseket vonni lehetetlen.
2. A Co ng e r i a k é p le t.
Ez Dubiczától elkezdve — a nagy medencze szélein —
Petrinián, Zágrábon , Biszkupétzen , Poganyetzen, Szlá-
nyen, Viriczán, Lendván, Lövőn, Szt. Gróton, Keszthe¬
lyen, Szigligeten, Tihanyon, Palotán, Székes-Fehérváron,
Csákváron, Ó-Barokon, Hanzsabégen, Kőbányán, Czin-
kotán, Veresegyházán, Bottyáron, Uzsán, Palotáson,
Fancsalon, N.-Réden, Makiáron, Miskolczon , Arnó-
thon, Bocsodon, Gadnán, Szinán, Zsujtán, Csanáloson,
Zomboron, Tokayon, Sátoralja-Ujhelyen, Zemplénen, Ma-
gyar-Izsépen , Gálszécsen , Hanusfalván , Krivostyánon,
N.-Mihályon, Kuszinon, Unghváron, Csaposzkán, N. -Új¬
falun, Gyulán, Szinér-Váralyán, Nagybányán, Berenczén,
Kelencsen, Sólymoson, Gorcsonon, Zilahon Batásházán,
Markaszén, F.-Deznán, Élesden, Csarnóházán, Szászfalván,
Ronthón, Lunkaszpién Braniethen,, F.-Kristyován, Füz-
egyen, Karaszón, Déznán, Bucsaván, Kiszindián, Ravnón.
Drautzon, Muszkán, Lippán, N.-Gladnán, Zsidováron és
25
Kakován , Magyarországon, — ezenkívül Semendrián és
Groczkán Szerbországban észlelhető.
Részletes földtani tanulmányok folytán a medenczé-
nek Muszkától (Világos közelében) Baziásig terjedő szé¬
lein kétségtelenül a Congeriának még számos uj lelhelye
fog felfedeztetni. Habár végre Szerbiára és Boszniára
nézve csak annyit tudunk, hogy a nagy magyar meden-
cze felé kiágazó éjszaki magas hegységének előhegyei
Szemendriától elkezdve Groczkáig, tényleg Congeriából, a
többi helyeken pedig régibb Neogen-rétegekből állanak,
idővel kétségtelenül be fog bizonyulni, hogy a Congeria
képlet ott sem hiányzik.
A Congeria-lerakodmány leginkább kifejlődött tagjai
állanak majd durvább, majd finomabb szemcséjű laza
homokkőből, márgából és tályagból. Az általam 1867-től
1869-ig véghezvitt alcsúthi fúrás a Congeria vastagsá¬
gára és tagjainak települési viszonyaira nézve a legfon¬
tosabb felvilágosításokat nyújtotta. Ezen fúrásnak szel¬
vénye fölülről lefelé a következő :
1. Televényföld . o° z‘ o"
2. Lösz, legalúl márgagömbökkel . . . 70 1' 10“
3. Kék homokos agyag . . . . . . 50 o1 2“
4. Lágy homokkő, kavics és homok, benne
Melanopsis Martiniana, Paludina Sadleri 170 4' 4"
5. Kékes, zöldes, feketés, sárgás, fehéres,
barnás márga- és agyagrétegek egy¬
mással váltakozva, Congeriákkal . . 430 5' 2“
6. Cerithiummész . . 22 0 5' 10"
Az átfúrt rétegek viszonyos korát illetőleg , a
felső réteg mostkori, — a 2-ik negyedkori, — a 3-ik — 5-ik
Congerialerakodmányokból, a 6-ik végre Cerithium-mész-
köből, állanak. A Congeriaképlet összes vastagsága ezek
szerint Alcsúthon 66° 3' 8"-nyinek bebizonyulván, egyszers¬
mind világosan kiderült, miszerint ezen lerakodmánynak
homokkő-, homok- és kavicsból álló tagjai egy nagy vas¬
tagságú vízhatlan márga és tályagtömegre, mely Al-
csúthon 430 5' 2", vannak települve, s miszerint ezeknél
fogva a tályag a Congeriának legidősbik tagja, mely
közvetlenül a Cerithium-meszen nyugszik.
Hasonló települési viszony észleltetett a Tata köze¬
lében előállított Száki artézi kutnál, hol a 22 öl vas¬
tagságú Congeriatályag szintén a Cerithium - meszen
fekszik.
Miután az alcsúthinál nagyobb vastagságú Congeria-
lerakodmányt eddigelé az osztrák-magyar birodalomban
2Ő
nem ismerünk, az Alcsúthon talált 66° 3' 8" a Congeria-
képlet vastagság-maximumának tekintendő.
A bécsi cs. kir. birodalmi földtani intézet igazgatója
Hauer Ferencz lovag, egy még 1860-ban ezen czim alatt:
„Über die Verbreitung dér Inzersdorfer (Congerien) Schich-
ten in Oesterreich“ az érintett intézet évkönyveibenmeg-
jelent értekezésében a Congeriarétegek terjedéséről az
osztrák birodalomban szólván , kétségtelennek állitja,
miszerint az egy nagy összefüggő édesvizi tóból eredő
lerakodmánynak tekintendő, melynek legnagyobb kiter¬
jedését a nagy magyar medencze, a bécsi pedig csak
egyik öblét, képezte, s mely egyszersmind Erdély és
Szerbia lapályait és az A1 Duna szorosán túl a fekete
tenger mellékeit boritotta. Pedig midőn Hauer ezeket
állította, a nagy magyar medencze szélein a Congeriának
még csak igen kevés lelhelye ismertetett.
Az azóta történt számtalan észlelés egyrészt, más¬
részt pedig a medencze szélén eszközlött több rendbeli
fúrás Hauer nézetét tökéletesen igazolták. A többé-
kevésbbé vastag mostkori és negyedkori lerakodmányok
alatt mindenütt a Congeriarétegeket érte el a fúró, így Lip-
piken, Fehérváron, Nyéken, Alcsúthon, a Rákoson, Aszódon,
Miskolczon, Szathmáron, Nagybányán és Arad közelében
Aljoson. Az első hat helyen a Congeria keresztül furatása
után artézi szökőkút állott elő.
Miután ezek után most már kétségtelennek bebizo-
nyúlt, hogyanagy magyar medenczének széleit szegélyező
Congeriaképlet tényleg egy nagy tóból vagyis inkább
édesvizi tengerből eredő lerakodmányt tüntet elénk, mely
a tenger fenekét szintúgy, valamint annak széleit bori¬
totta, világos, miszerint az ezen Congeria-képződményben
mindenütt meglevő nagy vastagságú s kitünően vízhat¬
lan tályagrétegek alatt egy nagyszerű földalatti víztar¬
tónak kellett keletkezni, melybe a Congeria által fedett
és a medencze szélein szintén tömérdek helyen észlelhető
Cerithium — és Lajthamészbe, úgyszintén a Trachyt- és
egyéb eruptiv-kőzetek tuffjaiba beszivárgó víz kerül. Ezen
víznek öntözési czélokra való értékesítése pedig a me¬
dencze bármely pontján lehetséges, miután tekintettel arra,
hogy a Congeria a medencze szélein fel van emelve, azon
kellék, mely egy artézi szökőkút előállására szükséges:
hogy t. i. a földalatti víztartó besziváryási szintje , melyből
vizét nyeri , a kifolyási pontnál magasabban legyen elhelyezve ,
itt seholsem hiányzik.
27
III. A tervezett artézi Jcut valószínű mélysége .
Tudtommal a nagy magyar medencze belsejében
eddigelé nagyobb mélységű fúrások csak Nyíregyházán,
Debreczenben , Kecskeméten, Tobán (i mértföldnyire
éjszakkeletnek Kis - Kikindától), Holdrnezővásár helyen,
Szabadkán és Pécskán vitettek véghez, az első hat víz
után, az utolsó szénkutatás czéljából. A 3 nyíregyházi
fúrás közül a legmélyebb 46° 4', a 13 debreczeni közül
520 3', a pécskai 530 5', a holdmezövásárhelyi és tóbai
60 öl. A kecskeméti és szabadkai fúrások mélységéről
csak annyit tudok, hogy azok mindegyike a 40 ölet
meghaladta.
Ezen fúrásokkal , melyek közül egyedül csak a
debreczeniek és a nyíregyháziak vezettek eredményre,
jelentékeny mélységük daczára a Congeriaképlet sehol sem
éretett el, miután mindnyája a mostkori képződmények
áthatolása után a negyedkori lerakodmányban állapodott
meg. A felszín felébe emelkedő vizet egyik sem ered¬
ményezett, mert mind Debreczenben, mind Nyíregyházán,
hol — • mint mondám — jó sikerrel fejeztetett be a
fúrás, a feltárt víz csak merítés utján nyerhető, habár
Debreczenben az 52% ölnyi mélységből kikerülő víz 1%
öllel a fenékvíz fölé emelkedik, melynek szintje 3 öllel
van lejebb a fölszinnél.
Az imént tárgyalt fúrások, egybevetve azokkal,
melyek a medencze szélein eszközöltettek, és melyekről
a fentebbiekben szólottám, arról tesznek tanúságot, mi¬
szerint a mostkori és negyedkori lerakodmányok a me¬
dencze szélétől annak belseje felé tetemesen vastagodván
és közepén kétségtelenül legvastagabbaknak fogván be-
bizonyúlni, minden a medencze szélétől távolabbra közepe
felé megindított fúrlyuk nagyobb mélységet igényel a
Congeriaképlet elérésére s annak keresztül törésére. Milyen
lehessen ezen legnagyobb mélység, annak meghatározása
a lehetetlenségek közé tartozván, — tekintetei mai isme¬
reteinkre egyedül csak a mélység minimumát vagyunk
képesek a medencze egyes helyiségeire nézve kijelölni.
E czélra nézve pedig irányadónak tekintendő az alcsúthi
fúrás eredménye, mely szerint a Congerialerakodmány ott
66° 5' 8" vastagságúnak bebizonyult. Ha már most fel¬
téve, hogy a Congeria az Alföldön sehol sem mutatkoz¬
nék vastagabbnak, hozzáadjuk annak Alcsúthon tapasz¬
talt vastagságát azon egyes, a fennebbiekben felemlített
mélységeket, melyekre az Alföldön eddig véghez vitt
28
fúrások — a nélkül hogy a Congeriaképletet elérték volna
— jutottak, a következő mélységek állanak elő :
Nyíregyházán (46° 4') -f- (66° 3' 8") = 1130 i' 8"
Debreczenben . . n9° o' 8“
Pécskán . 1200 2 ' 8“
Tobán és Holdmező vásárhelyen . . 126° 3' 8“
Ezen számok által tehát csakis azon minimális mély¬
ségek jelöltetnek, melyek a Congeriának áttöréséig szüksé¬
geltetnének, ha az érintett helyiség fúrásainál a Congeriale-
rakodmány tényleg elérethetett volna. Könnyen megérthető,
miszerint az absolut mélység mindenütt sokkal nagyobb
leend, miután — mint emlitém — a negyedkori képződ¬
mények az alföldön még eddig seholsem lettek keresztül
fúrva, s ennélfogva azok vastagsága mindekkorig isme¬
retlen.
Miután ezek szerint a tervezett artézi kút absolut
mélysége még csak megközelitőleg sem megállapítható,
a fúrási költségek előleges kiszámítása pedig csakis
határozott mélységek után lehetséges, tekintettel a feneb-
biekben kijelölt minimális mélységekre, melyek szerint
Tobán és Holdmezővásárhelyen a Congeriaképlet eléré¬
séig 126° 3' 8“-nyi mélység szükségeltetnék, ha ezen
helyiségek fúrásaival a Congeria tényleg eléretetett
volna, a tervezett kút legkisebb mélysége 1 50 öllel
felvehető.
IV. A tervezett artézi kidből várható vízmennyiség .
Az artézi kutakból kikerülő vízmennyiségre nézve
irányadó egyrészt az infiltrationális terület nagysága,
t. i. azon területé, mely az artézi kutat vízzel ellátó víz¬
tartónak kibúvását képezi, és a beszivárgási és fúrási
pontok közti magasságkülönbség , másrészt a kútnak
átmérője. Ezek növekedésével növekszik egyaránt a kifolyó
vízmennyiség is.
Az első tételt igazolják az általam előállított mar¬
gitszigeti, lippiki és alcsúthi artézi kutak, az utóbbit
az eleintén 6 hüvelykes átmérőjű margitszigeti artézi
kútnak 10 hüvelyknyire eszközlött bővítése.
Összehasonlítás végett ide iktatom az érintett 3
artézi kút infiltrationális terület nagyságát , a kutak
átmérőit és az azokból 24 óránként kikerülő vízmennyi¬
ségeket.
29
A margitszigeti artéú kutnál .
A lippiki „ „ .
Az alcsúthi ,, „
Tekintetbe véve már most , hogy az eredetileg
6 hüvélyk átmérőjű margitszigeti artézi kút 24 óránként
1 80,000 köbláb vizet szolgáltatván, ezen vízmennyiség annak
10 hüvelyknyi átmérőre való bővítése által 500,000 köb¬
lábra szaporodott, mi a megváltoztatott szelvénynek töké¬
letesen megfelel , minden tétovázás nélkül állíthatjuk,
miszerint a lippiki és alcsúthi kutak átmérőjének na-
gyobbitása által hasonnemű eredmény lenne előidézhető.
Feltéve, hogy ezen két kút jelenlegi szelvénye hat
hüvelyknyi átmérőjére átalakíttatnék, a kifolyó vízmeny-
nyiség kitenne akkor: Lippiken 81,100, Alcsúthon pedig
35,500 köblábat. Ha végre ezen számokat combinatióba
hozzuk az infiltrationális terület nagyságával, mely a
margitszigeti kutnál 6, a lippikinél 3 és az alcsúthinál
1 V2 négysz. mértföldet tészen, és ha a margitszigeti kút
beszivárgási területét alapul felvéve vizsgáljuk, mennyi
víz kerülne ki hasonló nagyságú beszivárgási terület mellett
Lippiken és Alcsúthon, akkor a fennkitett vízmennyiségek
Lippikre nézve kettős, és Alcsúthra nézve négyes számmal
szorozandók, minek folytán a következő eredmény áll elő :
Lippiken . . 162,200 négysz. láb.
Alcsúthon pedig 142,000 „ „
mely számok igen közel állanak a 180, ooo-hez, t. i. azon
vízmennyiséghez, mely a margitszigeti kutból elébbi 6
hüvelyknyi átmérője mellett kifolyt.
Miután bármely csekély kiterjedésű földalatti víz¬
tartó beszivárgási területének nagysága mindég csak a
legrészletesebb földtani tanulmányok alapján meghatá¬
rozható , könnyen megérthető , miszerint azon roppant
terjedelmű infiltrationális terület megjelölése, mely a
nagy magyar medencze alatti víztartót látja el vízzel,
tekintettel hazánk földtani viszonyaira vonatkozó eddigi
hiányos ismereteinkre, nagyon kényes feladat.
Az infiltra¬
tionális terü¬
let nagysága :
Az artézi
kút átmé¬
rője :
A 24 óránké .t
kikerülő víz-
mennyiség :
négysz. mért¬
föld.
bécsi
hüvelyk
köbláb
6
10
500,000
3
57,
68,040
1 V.
4s/4
22,800
30
A nagy magyar medencze szélének összes hossza,
ide számítva a Dubicza-Groczkói közt is, kitészen 320
mértföldet. Ha a beszivárgási terület szélességét —
egyet másba számítva — egy mértfölddel felvesszük,
akkor azon infiltrationális terület nagysága, mely a nagy
magyar medencze földalatti víztartójába kerülő vizet szol¬
gáltatja, 320 négyszög mértföld.
Meteorologiai észleléseink eddigelé hazánk kevés
helyiségeire szorítkozván az Alföld szélén — Hunfalvy
szerint — mindössze csak 1 1 észlelési jállomás ismeretes.
Miután pedig azon évi csapadék középmennyiségének
meghatározása, mely a nagy magyar medencze földalatti
víztartójának beszivárgási területére befolyást gyakorol,
csak az érintett 1 1 helyiségen eszközlött észlelések alap¬
ján némikép lehetséges, ide iktatom ezen észleléseket,
melyek szerint az évi csapadék kitett:
Budán ....
1 5,84 hüvelyket
Egerben ....
15,08
11
Edelényben .
18,05
19
Kassán ....
I9P7
11
Tokajban
22,79
11
Beregszászon .
29,35
11
Orsován ....
26,40
11
Török-Becsén .
22,85
11
Zimonyban .
18,35
11
Ó Gradiskán
32,32
n
végre Zágrábban .
26,27
n
Azon évi csapadéknak középmennyisége tehát, mely
az Alföld földalatti víztartójának beszivárgási területére
befolyással van, kitészen ezek alapján 22,4 pár. hü¬
velyket, vagyis majdnem 23 bécsi hüvelyket.
Feltéve, hogy ezen csapadékból csak 4 hüvelyk
szivárog az érintett területbe, holott Arago észleletei
szerint Párís csapadékának csak egy harmada kerül a
folyókba, a többi kétharmad pedig beszivárgás utján a
földbe, akkor a 320 négyszög mértföldnyi területen esik
egy napi beszivárgásra 168.328,533 köbláb, 6 hüvelyknyi
beszivárgás mellett pedig 252.492,800 köbláb, mely utóbbi
szám oly roppant vízmennyiséget képvisel, melyből egy
másodperezre 2922 köbláb jut, vagyis azon vízmennyi¬
ségnek felel meg, mely másodperczenként egy két öl
mélységű és 40 % öl szélességű csatornán 1 lábnyi
sebességgel keresztül folynék.
31
Tekintettel az alföldi víztartó beszivárgási területé¬
nek imént jelzett nagyságára és a fenebbiekben mondot¬
takra , kétségtelen , miszerint a tervezett artézi kutból
várható vízmennyiség azon esetre, ha a kútnak átmérője
azonos találna lenni a margitszigetinek átmérőjével,
semmi esetre sem leend kisebb az ezen kutból kikerülő
vízmennyiségnél, és miszerint a tervezett kút szelvényé¬
nek nagyobbodásával a vízmennyiség is egyaránt növe¬
kedni fog. Miután pedig a margitszigeti io hüvelyk
átmérőjű kutból kifolyó vízmennyiség 24 óránként kité-
szen 500,000 köblábot, kétségtelen, miszerint a tervezett
artézi kutból, ha az két lábnyi átmérővel állíttatnék elő,
a nagyobb szelvénynek megfelelőleg 24 óránként leg¬
alább is 2.875,000 köblábnyi vízmennyiség várható.
Milyen nagyságú terület megöntözésére legyen ezen
vízmennyiség elégséges, annak meghatározása igen bajos,
miután az erre vonatkozó eddigi tapasztalatokból merített
adatok felette ingatagok.
Dunkelberg szerint (Dér Wiesenbau in seinen land-
wirthschaftlichen und technischen Grundzügen. Braun-
schweig. 1865. Seite 168) 4 hüvelyknyi havi csapadék
mellett, mely igen nedves időjárásnak felel meg, miután
Hunfalvy szerint a két magyar medencze havi középcsa¬
padékának legnagyobb átlaga a Május hóra 25,49 párisi
vonallal esik, egy holdra (1200 négyszög öllel szá¬
mítva) jut másodperczenként 0,0074 négyszög láb — •
vagyis 24 óra alatt 639,46 — kerékszámmal 640 köbláb
víz. 2.875,000 köbláb vízzel ezek szerint 4492 hold meg¬
öntözhető, de csak drainek segélyével. Közvetlen átfolyatásra
Dunkelberg szerint (pag. 191) egy holdra másodperczen¬
ként 0,207 vagyis 24 óránként 17884, 8 köbláb víziévén
szükséges, a tervezett artézi kutból várható vízzel csak
160 hold lenne megöntözhető.
A két adat közti különbség oly roppant nagy, hogy
ingatag voltuk könnyen megérthető.
Artézi kutvíz eddig öntözésre fel nem használtatván,
annak előnyeiről vagy hátrányairól a gyakorlat eddigelé
nem is nyikatkozhatott. Tekintetbe véve azonban az
artézi kutak vizének két tulajdonát, egyfelől a földszin
fölé való emelkedését, másfelől állandó hőfokát, mely az
illető helyiség középmelegét mindég fölülmúlja, úgy
hiszem alig lehet kétség, miszerint öntözési czélokra az
artézi kutak vize minden egyéb víznek elébe teendő.
Emelkedési ereje biztosítja ugyanis annak a legkevesebb
költséggel való szétvezetesét, és állandó — mint mon-
32
dám — az illető helyiség középmelegét mindig megha¬
ladó hőfoka oly tényezőnek tekintendő, mely az öntözés
czélját, t. i. a talajban meglévő és a növényzet számára
elkerülhetetlen szükséges alkatrészek feloldását a leghat-
hatósabban elősegitendi.
V. A tervezett artézi kát költség-kiszámítása.
Ezen emlékirat harmadik fejezetének végén a ter¬
vezett kútnak minimális mélysége 150 öllel állapíttatott
meg. Habár tekintettel a fenebbiekben előadottakra nem
hiszem, miszerint a kitűzött czél elérésére sokkal nagyobb
mélység igényeltetnék, mindamellett, hogy költségveté¬
sem tökéletesen biztos alapra fektettessék, — a kútnak
mélységét 300 öllel veszem fel számításom alapjáéi. Nap¬
pali és éjjeli folytonos munka mellett ezen mélység 3 év
lefolyta alatt elérhető.
Miután a kútnak, mindvégig szükséges csövezése
folytán nagy terheket kellend emelni, a íúrtorony szint¬
úgy, valamint a gőzgép alapzata is rendkívüli szilárdsá¬
got igényelnek.
Mind ezek tekintetbe vételével állíttatott össze a
következő költségvetés :
1. Berendezési költség:
Egyenként: Összesen:
a) Gépház . 14000 frt.
b) Gőzgép két kazánnal . . . 20000 „
c) Fúrórudazat 300 ölre 110 mázsa
36 írtjával . 3960 „
d) Fúrszerszámra . 16000 „
e) Iránycső 20 öl hosszú, ölenként
8 mázsával á 30 frt. . . . 4800 „
f) Cső vezet A 3" belürrel, 4 vonal-
nyi lemezből 1575 mázsa 30
írtjával . 47250 * 1060 10 frt.
2) Felügyelet és munkadijak:
a) Két felügyelő mérnök 2400 írt¬
jával 3 évre . 14400 frt.
b) Két munkavezető 4 frt. napi-
dijjal 3 évre . 8760 „
c) Két gépvezető 3 frt. napidijjal
3 évre . 6750 „
33
Átvitel 29730 frt. 106010 frt.
d) Két kazánfűtő 1 frt. 50 kr. na-
pidijjal 3 évre . 3285 „
e) 5 segédmunkás 1 frt. 50 kr.
napidijjal 3 évre .... 8212 „ 41227 „
3. Szerek:
a) 30000 mázsa kőszén 70 krjával 21000 „
b) 36 öl tűzifa 20 írtjával ... 720 frt.
c) kenő olaj, tisztitó szerek, lámpa-
világitás . 3000 „ 24720 frt.
4) Fúrszerek javítása: . 6000 frt.
5) Előre nem látható költségek. . 10043 „
Összesen. . 188000 frt.
Az első évi szükséglet kitenne ebből :
1 a berendezési költségből az a) b) d) és e)
alatti költséget egészen és a c) és f)
alattinak egy harmadát . 7 1870 frt.
2) a felügyelet és munkadijak egy harmadát. 13742 „
3) a szereknek és fúrszerjavitások, és előre
nem látható költségeknek egy harmadát. 13588 „
Összesen . . 99200 frtot
a második évi szükséglet tenne:
1) a berendezési költségek c) és f) tételeinek
egy harmadát . . 17070 frt.
2) a többi költségeknek szintén egy harmadát . 27330 „
Összesen . . 44400 ftot.
A harmadévi szükséglet azonos a másodévivel 44400 frt.
Megjegyzendő végre még, hogy a fenebbi költség-
vetésben csak egy csőrakatnak költsége vétetett fel,
miután a fúrszerkezetnek legújabb időben tett czélszerü
változtatása folytán meg vagyok győződve, miszerint egy
csőrakatnak alkalmazása a munka teljes befejezéséig
elégségesnek fog bebizonyúlni.
Pest, 1872. január 7 én.
Zsigmondi / Vilmos , s. k.
A fenebbi emlékirat a következő indokolással nyuj-
tatott be 1872 január 27-én a m. kir. földmivelés és ke¬
reskedelmi ministeriumnak, illetőleg Szlávy József minister
úr ő Excellentiájának.
3
34
Nagyméltóságu Miniszter úr!
Midőn ide mellékelve egy az Alföldön mélyesz¬
tendő artézi kútra vonatkozó emlékiratomat Nagyméltó¬
ságod elé terjeszteném, kötelességemnek ismerem, abban
foglalt tervezetem indokolására a következőket felhozni :
Az Alföldre, hazánk e Kánaánjára, rendkívüli idő¬
járáskor kettős baj nehezedik. Nagy szárazság idején
Saharává, túlságosan nedves időjárás mellett pedig ten¬
gerre változik át. Állításomat az imént lefolyt évtized
igazolja.
A két baj közül kétségtelenül súlyosabb az, mely
túlságosan nedves időjárás folytán áll elő, miután az föld¬
árak keletkeztére szolgáltatván alkalmat, ezek éveken át
veszélyeztetik a földmivelést.
A szárazság elleni óvszer a kellő öntözés, a túlságos
nedvesség ellen pedig a vízfölösleg elvezetése.
Tervezetem első pillanatra fölöslegesnek látszhatnék,
azon nézet lévén általánosan elterjedve, miszerint mind
az öntözés, mind az ármentesités legczélszerübben folyam¬
rendszerünkre alapitott nagymérvű csatornázás által esz¬
közölhető. Ilynemű csatornázásnak mindkét iránybani
nemcsak üdvös voltát, de elkerülhetetlen szükségét távol¬
ról sem vonván kétségbe, mind a mellett szükségesnek
tartom, Wallandtnak magyarországi vízszinmérési térké¬
pére utalnom, melyből világosan kivehető, miszerint az
érintett csatornázás által a két bajnak elhárítása csak
részben lehetséges. Vannak ugyanis sok négyszög mért-
földnyi terjedelmű felsíkok, melyekre a víz csatornázás
utján fel nem vezethető, s vannak hasonlókép sok négy¬
szög mértföldnyire terjedő mély fekvésű lapályok, melyek¬
ről a földár vizei csatornák által le nem csapolhatok.
Állításom igazolására mindkét irányban csak egy-egy
példát hozok fel. Azon felsík ugyanis, mely a Jászságot
és Kis-Kúnságot egészen, Bács megye éj szaki és Pest
megye legnagyobb részét elfoglalja, s Borsod, Heves és
Csongrád megyékbe is benyúlik , folyóból nyert víz
által nem öntözhető, a Békés, Csanád és Arad megyékben
keletkező földárak vize csatornázás utján pedig el nem
távolítható. Tervezetem jogosultsága ezeknél fogva az
öntözésre nézve elvitázható nem lévén , engedje meg
Nagyméltóságod, hogy annak fontosságát az ármentesi-
tésre nézve is kimutathassam.
35
A földárakat dőközi (periodicus) felszálló források
idézik elő. Felszálló forrás pedig csak is ott állhatván
elő, hol az illető vidék földtani viszonyai egy vízhatlan
rétegek által fedett földalatti víztartónak oly módoni
keletkeztére alkalmasak, hogy annak bészivárgási szintje,
melyből vizét nyeri, a kifolyási pontnál magasabban van
elhelyezve, lássuk : váljon találhatók-e az Alföld földtani
szerkezetében hasonnemü viszonyok ?
Annyit határozottan tudunk, hogy mind azon terü¬
leteken, hol földárak keletkeznek, mindég három egy s
ugyanazon sorozatban egymásra települt réteg megkü¬
lönböztethető, legfeljül televény, utána agyag és legalúl
homok. Dr. Szabó József egyetemi tanár úrnak az
Alföldre vonatkozó fontos tanulmányai folytán pedig
azt is tudjuk, hogy az imént érintett homokréteg, mely
tetemes vastagsággal bir, olykor fent van, úgy hogy a
külső réteget képezi, mig azt máskor többé-kevésbbé vas¬
tagon az agyag és feketeföld fedik. Miután ezek szerint
minden kellék megvan, mely egy földalatti víztartónak
keletkeztére szükséges; a rétegzetnek lejtős volta, mely
kibúvásán mindég némi — ha még oly csekély — emel¬
kedést feltételez, a meteorvíz beszivárgására alkalmas
réteg és felette vízhatlan fedő, a földárak keletkezte
könnyen megérthető. A lejtős homokrétegbe beszivárgó
és az agyag alatt meggyűlő víz végre az agyagrétegre
oly nyomást gyakorol, hogy azt szétrepesztvén, felszálló
forrás áll elő, mely a felületet elönti.
Pedig — a mint fenebb már is érintém - — hazánk¬
nak számtalan ily mély fekvésű, a legkitűnőbb termő
talajjal ellátott és sok négyszög mértföldnyi terjedelmű
lapálya földtani szerkezeténél fogva ki lévén a földár
veszélyének téve, melyen a csatornázás segíteni képtelen
— meggyőződésem szerint ezen veszélynek orvoslása s
illetőleg elhárítása számtalan esetben egyedül csak el¬
nyelő artézi kutak előállításától várható.
Az elnyelő vagyis negatív artézi kút a szökőnek
ellentétét képezi. Mig ennek czélja a távolabb vidékek¬
ből származó források feltárása, amannak feladata alkal¬
matlan vizek lecsapolása. Angola es Francziaországban
ilynemű elnyelő kutak évek óta sok helyütt a legjobb
sikerrel létesíttettek.
Elnyelő artézi kút csak ott állítható elő, hol terje¬
delmes földalatti víztartó létezvén, az annak fúrás általi
megcsapolása folytán kikerülő víz fel nem száll a felü¬
letig. Akár mennyi víz töltessék egy hasonló feltételek
3*
36 —
alatt előállított kútba, annak vizszintje megtartja majd¬
nem változatlanúl egy s ugyanazon magasságát, minek
megértése igen egyszerű, ha tekintetbe vétetik, miszerint
a gyakorta sok négyszög mértföldnyire kiterjedő föld¬
alatti víztartó szintjének csak némikép érezhető emelke¬
désére mily roppant vízmennyiség szükségeltetik.
Az imént mondottak után azon kérdés merül fel,
váljon az Alföldnek eddig ismeretes földtani szerkezete
után Ítélve, ott elnyelő artézi kutak sikerrel mélyeszt-
hetők-e ? Erre határozottan igennel kell válaszolnom.
Emlékiratomban felemlítettem ugyanis , miszerint
Debreczenben az 52J/2 ölnyi mélységből kikerülő víz
i % Öllel a fenékvíz fölé emelkedik, melynek szintje
3 öllel van lejebb a fölszinnél. Az Alföld földtani szer¬
kezetében meg van ezeknél fogva azon kellék, melytől
egy elnyelő artézi kútnak előállhatása a fenebbiek sze¬
rint feltételeztetik, nagy terjedelmű földalatti víztartója,
melynek vize megcsapolása után némileg emelkedik
ugyan, de fel nem száll a felületig.
Ha a debreczeni artézi kutak szelvényét közelebb
szemügyre vesszük , a következő rétegsorozatot ta¬
láljuk :
1. legfelül áradmányi képződményeket 3 öl vastagsággal
2. utánna agyagos negyedkori réte¬
geket . 49J/2 öl
ez alatt végre durva szemű homokot, mely a vizet szol¬
gáltatja.
Miután ezek szerint a debreczeni artézi kutak
majdnem 50 ölnyire jutottak a negyedkori lerakodmányba,
mielőtt jelentékenyebb földalatti víztartó feltáratott volna,
kétségtelen , miszerint elnyelő kutak előállításától az
Alföld minden részében csak akkor várható siker, ha
azok szintén a mostkori képlet átfuratása után a negyed¬
kori képződmény valamelyik föld-alatti víztartójáig mé-
lyesztetnek.
Nasyméltóságod ezek után jogosan azt kérdezhetné
tőlem , hogy habár az elnyelő kutak fontosságát az
Alföldre nézve beismeri, mind a mellett azok mikénti
összefüggését az általam tervezett, és az Alföld öntözé¬
sére vonatkozó artézi kúttal be nem látja ?
Engedje meg Nagyméltóságod, a következő felvi¬
lági tást. Emlékiratom meg volt már írva, midőn legújabb
időben dr. Szabó József, egyetemi tanár úrnak szives
közlései folytán annak tudomására jutottam, miszerint
báró Richthofen , ki évek óta China földtani viszo-
— 37
nyainak buvárlatával foglalkozik, a londoni kir. földtani
társulatot nehány héttel ezelőtt azon fontos tudósítással
lepte meg, hogy a lösz Chinában sok helyütt 500 lábnyi
vastagsággal bir.
A negyedkori lerakodmány összetételében kétség¬
telenül legfontosabb tagja a lösz, mely nálunk szintúgy,
valamint az al-dunai fejedelemségekben is, hatalmasan
van kifejlődve. Mily álláspontot foglal el a negyedkori
képletben, eziránt a nézetek mind ekkorig igen eltérők.
De tekintettel azon roppant távolságra , melyben a
mieinkkel hasonnemü viszonyok között előfordúl, jogosan
azon következtetés vonható, miszerint keletkeztének té¬
nyezői világrészekre kihatván, az a nagy magyar meden-
cze kitöltésében is főszereplő.
Az elnyelő artézi kutak kérdése ezeknél fogva sür¬
gősen megkívánja, hogy az Alföld negyedkori képleté¬
nek összetétele mielőbb kimerítően tanulmányoztassék,
mi pedig egyedül csak az általam tervezett kút fogana¬
tosítása által érhetőek Ekkor és csak is ekkor lehetend
biztossággal a negyedkori képlet azon réteget kijelölni,
mely valószínűleg az egész medencze alatt elterjedvén, az
elnyelő kutak czéljának a legjobban megfelel.
A költség, melyet tervezetem életbeléptetése meg¬
kíván, kétségen kívül nagy, sőt ha egy csőrakattal nem
sikerülne a munkát bevégezhetni, s egy másik csÖrakat-
nak szüksége adná magát elő, ezen költség még vagy
50000 forinttal szaporodnék. Azonban tekintetbe véve
azon roppant előnyöket, melyeket tervezetem kivitele
kilátásba helyez, midőn általa mind az öntözési, mind
az ármentesitési kérdés megoldása az Alföldre nézve
hatalmasan elősegittetik , midőn kijelöltetik az irány,
melynek követése mellett számtalan földbirtokos egyesü¬
lés utján földbirtokát az időjárás eshetőségei ellen biz¬
tosíthatja, midőn az Alföld települési viszonyainak megis¬
mertetése a földtan és bányászat czéljait a leghathatób-
ban elősegíti , midőn tehát tervezetem keresztülvitele
hazánk anyagi érdekeinek sok irányban való előmozdítását
czélozza, azt Nagy méltóságod kegyes figyelmébe ajánlja:
alázatos szolgája
Zsigmondi/ Vilmos, s. k.
Jegyzet. A 32-ik lapon 2) c) tétel alatt 6750 helyett 6570 frt,
olvasandó.
38
A hengeríürás.
Zsigmondi/ Bőid- tói.
(Szabad előadás a társulat t. évi január 8-diki szakgyülésén).
A hengerfúrásról akarván röviden szólani, minde¬
nekelőtt meg kell emlitenem azt, miszerint jelenleg álta¬
lánosan két fúrási mód van alkalmazásban. Nevezetesen
a) a forgatva való fúrás, mely mintegy hámozva veszi
magába az anyagot, melynél a szerves maradványok kevés
kivétellel nagyon apróra töretnek, s melynél a fúranyag már
nem mutatja a kőzetet a maga eredetiségében ; — ezen mód
különösen laza kőzetben csak, és abban sem nagyobb mély¬
ségekben, alkalmazható. Ezen technikai nehézségek miatt
már régóta egy más mód van használatban, t. i. b) a
vésővel való fúrás. Ennél a kőzet tökéletesen apróra
töretvén, a szüremlési víz hozzájárultával iszap képződik,
melyből a fúrpróbák nyeretnek. Ezekből bajosan lehet
csak következtetést vonni a kőzet szilárdságára, miért is
Petrozsényben egy munkálatban levő kutató fúrásnál
valami biztos alapot igyekeztem felállítani e részben. Ez
sikerült is , mert egységül véve száz vésöütést, azok
eredménye mindég valami haladás lesz lefelé, és pedig
annál kisebb lesz a haladás, mennél keményebb a kőzet.
A haladást ioo ütésre, hüvelyekben kifejezve, röviden
„keménységi foknak11 neveztem. Ha a munkavezetésnél ezen
keménységi fok pontosan feljegyeztetik, sok baj előálltá¬
nál nagy értéket nyerhet, mert a teendő lépésekre nézve
irányadó lesz.
Ezen fúrási módnál is szétzuzatnak majdnem kivétel
nélkül a szerves maradványok, és a kőzet állománya
gyakran a felnemismerhetésig megváltoztatik.
Példákat szolgáltatnak ezekre az „Alcsúth, Pest vá¬
rosliget) és Petrosényi fúrások, melyek próbáit a mon¬
dottak illustrálására van szerencsém bemutatni.
Nehány egyéb módon is lehetséges ugyan, na¬
gyobb próbadarabokat nyerni, de itt áttérek most a hen¬
gerfúrásra.
Ezek feltalálójának Kind tartatik, de már sokkal
előbb alkalmaztak az angolok hasonló működésű eszközt.
A fúrhenger vagy hengerpróba egy villaalakú véső¬
vel állittatik elő akként, hogy ezen eszköz, csupán a fúr-
lyuk peripheriáján képezve egy gyürűalakú űrt, középen
sértetlenül marad a kőzet. Mihelyt a henger a kivánt
39
hosszat elérte, a hengerfúró felhuzatik és helyébe a hen¬
gertörő bocsáttatik le. Ennek feladata, mint neve mutatja,
a henger letörése és felhozatala. Az eszköz maga egy
pléhhengerböl áll, mely alól fogakkal van ellátva, melyek
egy második rudazaton levő gyűrű segélyével a kőzetbe
veretnek, és ilyképen a hengert letörik.
A petrosényi kutató fúrásnál előállitott nehány
hengerpróbát bátorkodom bemutatni, melyek egyrészt
igen szilárd agyagpalából, másrészt pedig szintén szilárd
homokkőből állíttattak elő. Ezek valószínűleg az első
hengerpróbák, melyek az osztrák-magyar birodalomban
készíttettek. A hengerpróbák előnyei szembeötlők, mert
a kőzet a maga eredetiségében maradván, azon mindég ép
törési lapok láthatók, a netalán létező zárványok sértet¬
lenül maradnak, szóval a kőzet vagy ásvány minden
tulajdona tisztán vizsgálható. Meghatározható továbbá
mindég a réteg dülési szöge és a csapás iránya, az első
goniometer segélyével, az utóbbi pedig azáltal, hogy a
hengertörésnél a rudazatra mutatók alkalmaztatnak, me¬
lyek segélyével a külre hozott henger ugyanazon állásba
hozható, melyben eredete helyén volt.
Habár a hengerfúrás költségesebb a közönséges
fúrásnál, aránylag mégis olcsóbb, mert mig különben a
rétegek pontos meghatározására 3 fúrlyuk szükségeltetik,
a hengerfúrásnál egy elégséges.
Szénbányáknál p. o. az adományozás oly henger¬
próbák előállítása mellett lehetséges leend, mely nagy
előnyt méltányolni leginkább a bányász fogja tudni.
Mihelyt a hengerfúrás általánosabb lesz , annak
előnyei is mindinkább elismerést fognak nyerni, és nem
csak a tudomány, hanem a praxis is, ezen fúrási mód
életrevalóságáról meg fog győződhetni.
40
Notiz über Zoophycos giganteus, *)
Von Kari Kalchbrenner.
(az iglói váudor-zár-gyülésen l872. szept. 2-áu német nyelven tartott
értekezés.)
Durch die Felsensprengungen an dér Kaschau-
Oderberger Bahn wurden in dér Náhe des Wallendorfer
(Szepes-Olaszi) Stationsgebáudes Versteinerungen blosge-
legt, welche wegen ihrer ungewöhnlichen ‘Grösse sowohl
als ihrer eigenthümlichen Beschaffenheit dér Aufmerksam-
keit dér Paláontologen im hohen Grade würdig sind.
Sie befinden sich an dér Wand eines Sandsteinfel-
sens, vvelcher sich durch die in ihm enthaltenen sparsamen
Blattabdrücke von Ficus und Daphnogene, so wie durch
Steinkerne von Pecten- und Cardiumartigen Meeresmu-
scheln, als zűr eocaenen Formation gehörig charakterisirt.
Wir erblicken an dér, durch Absprengung senk-
recht gewordenen Wand, mehr oder minder deutlich aus-
geprágte Abdrücke von halbkreisfürmigem Umriss und
3 — 6 Fuss Durchmesser. Ihre Form erinnert an ein halbes
Wagenrad oder einen ganz ausgebreiteten Fácher; nur
dass die Rippen und Furchen, von denen sie durchzogen
sind, nicht radial verlaufen, sondern concentrisch sind,
etwa wie die Windungen eines kloossalen Nummu-
liten.
Ausserdem habén sie am Rande einen handbreiten,
gefalteten Saum und sind zuweilen rundlich gelappt. Die
meistcn stehen aufrecht, d. h. halbkreisrunder Saum ist
nach oben gerichtet, nur sehr wenige sind herabgebogen
oder habén eine schiefe Lage. Übrigens sind sie in dér
Masse des Steines zerstreut und stehen uber einander,
gleichsam in zwei Etagen, und hinter einander, in etwa
spannbreiten Entfernungen.
Besonders auffallend ist es, dass diese Abdrücke
durchaus keine kalkige oder kohlige Rinde zeigen, son¬
dern dér in dér Richtung des Abdruckes sich spaltende
Stein überall seine unveránderte graue Fárbung behalt.
Nur an einem Exemplar ist in den concentrischen Fur¬
chen eine schwache braunliche Farbung bemerkbar.
Es frágt sich nun vor Allém, ob diese seltsamen
*) Lásd a földt. közlöny 2-ik (1872) évfolyamának 199-iki lapját, hol
ezen képződmény „Panidites gigantea“ neve alatt szerepel.
4i
Gebilde pflanzlichen oder thierischen Ursprungs sind,
oder nur etwa Produkte des Wellenschlags und áhnlicher
physikalischer Ursachen. Nehmen wir vorerst Letzte-
res an.
Es ist ja bekannt, dass Sandsteine, besonders aber
Mergel, an ihren Schichtungsfláchen nicht selten concentri-
sche, farbige Zonen zeigen, oder eine wellig-gerunzelte-
Oberfláche, in dérén oft seltsamen Windungen eine etwas
lebhafte Phantasie gar leicht den Abdruck irgend eines
organischen Wesens zu erblicken vermag. Ganz ist daher
die Vermuthung nicht ausgeschlossen, dass wir hier viel-
leicht etwas Aehnliches vor uns habén, zufállige Gebilde
geologischer Agentien.
Nur freilich, dass sich dériéi Gebilde nur an dér Tren-
nungsfláche dér Schichten, an dér Aussenseite dér Stein-
platten, befinden können, wáhrend die hier in Frage ste-
henden Figuren in dem Innern dér Steinmasse zerstreut
sind und zwar in einer fást senkrechten Stellung, alsó
mit dér horizontalen Schichtungsfláche einen rechten
Winkel bildend. Da ist es denn nicht denkbar, dass sie
ihre Entstehung dem Einfluss des bewegten Wassers ver-
danken sollten. Gebilde, die bei aller individuellen Man-
nigfaltigkeit einen ganz bestimmten, gemeinsamen Typus
tragen, und eine constante Gliederung zeigen, — wie
hier den gefransten Rand und die concentrisch gefurchte
Scheibe — können unmöglich das zufállige Produkt
mechanischer oder chemischer Einwirkungen sein.
Sie müssen alsó organischen Ursprungs sein und
es fragt sich nur noch, ob thierischen ? — oder pflanz¬
lichen ?
Nehmen wir den Ersteren an, so liegt es uns nahe,
an urweltliche Mollusken zu denken, z. B. an Ammoni-
tes, denn auch diese zeigen ja oft colossale Dimensionen
und eine radförmige Gestalt. Doch, es muss dieser Ge-
danke sofort fallen gelassen werden, denn allé die verstei-
nerten Schnecken und Muscheln oilden Steinkerne, welche,
wenn sie heraucfallen, Höhlungen zurücklassen : sie zei¬
gen einen Kör per von mehr oder minderer Dicke und
meist auch Spuren dér kalkigen Schale. Von alledem
aber ist an unseren Sandsteingebilden nichts zu sehen.
Diese habén durchaus keinen Steinkern, sondern liegen
flach aufeinander, wie diess bei Abdrücken dér Blátter
dér Fali zu sein pflegt.
Diess scheint auf einen pflanzlichen Ursprung zu
deuten. Sind es aber Abdrücke von Pflanzen, die wir
42
hier vor uns sehen, so können sie nur von Meerespflan-
zen, von Algen, herrühren. Diese erreichen auch heutzu-
tage noch kolossale Dimensionen, zeigen die verschie-
densten Formen, und dass sie auch in dér Vorzeit existir-
ten , wird durch die zahlreichen Abdrücke bewiesen,
welche sie im Fucoiden-Schiefer und Fucoiden-Sandstein
zurückliessen.
So könnten wir alsó unsere Abdrücke ganz einfach
für Fucoiden erkláren ? Keinesweges, denn unter den
bisher bekannten Fucoiden- Abdrücken ist keiner, dér
mit unsern Abdrücken auch nur die entfernteste Aehn-
lichkeit hátte, und dann erscheinen jene sámmtlich durch
eine kohlige Masse dunkelbraun oder schwarz gefárbt,
wáhrend die Unsrigen fást farblos sind, überall den
unveránderten grauen Sandstein erblicken lassen. Sie
können daher unmöglich von den leder- oder knorpelar-
tigen, dunkelgefárbten Melanophyceen (Fucaceen) her¬
rühren !
Aber es gibt ja auch eine andere Klasse dér
Tange, die Rhodophyceen, welche von einer, in dér Regei
sehr zártén, fást gallertartigen Substanz sind und lichte
Farben habén. Wenn alsó unsere Abdrücke überhaupt
von einer Alge herrühren, so gehörte diese zűr letztge-
nannten Klasse. Unter den Arten dieser Klasse aber
finde ich nur eine, welche ein halbkreisförmiges, con-
centrisch gefurchtes Blatt besitzt , und — abgesehen
von dér Grösse — mit unseren Blattabdrücken eine
auffallende Aehnlichkeit besitzt : diess ist die Padina
pavonia (Lamourx).
Nach all diesen Combinationen schien es mir, dass
die fraglichen Gebilde als Abdrücke einer colossalen
Alge aus dér Klasse dér Rhodophyceen, aus dér Ver-
wandtschaft dér Padina, aufzufassen seien und mit dem
Namen : „Padinites gigantea“ angemessen bezeichnet
werden könnten.
Nun aber musste ich mir Gewissheit verschaffen, ob
nicht dieselben oder áhnliche Versteinerungen, auch schon
anderswo beobachtet und beschrieben worden seien ?
Nach den Mittheilungen, welche mir, — besonders von
meinem Freunde Oswald Heer, Professor in Zürich,
einem dér ersten Paláontologen dér Jetztzeit, zu Theil
wurden, kann ich darüber folgendes sagen :
Es gibt allerdings eine ganze Reihe blattartiger
Abdrücke, welche besonders dadurch auffallen, dass mán
an ihnen nie eine Spur von Kohlenrinde findet Mássá-
— 43
longo hat diese Gebilde unter dem Namen „Zoophycos"
zusammengefasst, Fischer-Ooster nennt sie „Taonurus".
Sie sind ungemein weit verbreitet, finden sich in Európa
sowohl als Amerika, vöm „Devon" angefangen bis zum
„Miocaen" hinauf, und erfüllen manchmal, besonders im
braunen Jura, ganze Felsen. Heer hat in seiner „Urwelt
dér Schweiz" zwei Arten derselben abgebildet, und eine
dritte Art (Zoophycos procerus) erwahnt, dérén blattar-
tige Gebilde über Fuss láng sind. Mán kennt sie au eh
aus dem Eocán Oberitaliens und eine sehr grosse Art,
aus dem Miocán, befindet sich im Museum zu Turin.
Die systematische Stellung von Zoophycos ist, wie
schon dér Name andeutet, zweifelhaft, ob Zoophyt? ob
Alge? ist schwer zu entscheiden; die Meisten jedoch
neígen sich letzterer Ansicht zu.
Ich stehe daher nicht an, unser Gebilde — einst
weilen — Zoophycos giganteus zu nennen ; obgleich
mir die betreffenden Abbildungen und Beschreibungen
nicht zűr Hand sind, ich daher nicht bestimmen kann
wie er sich zu seinen übrigen Verwandten verhált, und
überhaupt , ob er sich ihnen ohne Zwang anreihen
lasst.
Schliesslich noch eine Bemerkung !
Es falit auf, dass die colossalen Blattabdrücke in
dér klafterdicken Sandsteinschicht eine aufrechte
Lage habén ! — Wie kommt es, dass sie durch den san-
digen Niederschlag nicht flach zu Bódén gedrückt wur-
den , dass sie, da doch die Bildung einer klafterdicken
Schicht lángé Zeit zu eríordern scheint, sich ungestört
entwickeln konnten ?
Ich glaube, das Ráthsel ist nicht schwer zu lösen,
wenn wir annehmen — was auch durch die Gleich-
massigkeit des sehr feinkörnigen Sandsteins angedeutet
wird — dass jene Algen in einer stillen, beschützten
Bucht des Eocán-Meeres gesellig wuchsen, und da im ruhig
wogenden Wasser ihre máchtigen Blatter entfalteten.
Sonach konnten, wahrend dér Katastrophe, die sie be-
grub, die draussen stürmischerregten Weilen ihnen nur
die feineren Schlamm- und Sandtheilchen zuführen, und
diese sich im verháltnissmássig ruhigen Wasser níeder-
schlagen , ohne die daselbst vegetirenden , durch die
Wogen hin und her bewegteu Algen zu Bódén zu
drücken. Dass aber unter solchen Verháltnissen ein
gar máchtiger Niederschlag binnen dér kiirzesten Frist
erfolgen kann, ist nicht zu bezweifeln. Ich selbst beob-
44
achtete , dass eine klaftertiefe Vertiefung durch die
vorbeiströmende Hernad ineiner Nacht völlig ausge-
füllt wurde.
Jedenfalls beanspruchen die hier besprochenen Ge-
bilde, schon vermöge ihrer enormen Grösse, ein beson-
deres Interessé und sind würdig7 von gewiegten Palaonto-
logen an Őrt und Stelle studirt zu werden.
Vegyesek,
S. F. Szén a jövő nemzelék számára. A hírneves
angol geolog Sir Roderick Murchison halála óta Ramsay
tanár vezeti a londoni geológiai intézetet (Geological
Survey). Legérdekesebb kutatásainak egyikét a jövendő
széntelepeinek kifiirkészése képezi. Azokra nézve, kik
attól félnek, hogy a szén nem sokára fogytán s ennél¬
fogva igen drága lesz, mindenesetre nem lesz érdektelen
megtudni azt, hogy mily alaptalan ezen félelem. Ugyanis
Ramsay kutatásai szerint a Permi képletben a vörös
homokkő alatt nagy széntelepel; vannak, melyek a szén
kifagyásának félelmét megsemmisítik. South- Strafford-
shire és Shropshire-ben 10,000 millió tonna (1 tonna =
köriilbelől 20 mázsa) szén van már jelenleg is elérhető
mélységben, s a Warwickshire-ben jelenleg müveit szén¬
telepekben Ramsay vizsgálatai szerint még 1760. mill.
tonna szén foglaltatik. Ezek, s még más kutatások után
tehát a szén kifogyásától tartani — legalább a közel
jövőben — nem kell, mert, ha a telepek nagy mélység¬
ben fekszenek is, majd akadnak genialis emberek, kik
oly gépeket fognak szerkeszteni, melyekkel a szén föl¬
hozatala könnyítve lesz. (Pol. Journ. 206. 336).
S. F. A Gcdicziai Petroleiimtermelés. A Galicziai kőolaj -
tartalmú terület az éj szaki és éjszakkeleti Kárpátok hosz-
szában húzódik el. Galiczia nyugati részén Limanowa-
nál kezdődik 1 — 4 mtfld. széles, s majdnem minden meg¬
szakadás nélkül egész Bukowina- és Oláhországig húzó¬
dik. Nagyobb mennyiségben találtatik Siary, Woytowa,
Lipinki, Kopianka, Bobrka, Gleboki, Plowce és Borysláw
községekben. Kisebb mennyiségben Pisargowa, Mecina,
Kleczany, Librantovva, Wawrska, Sekowa, Kryg és számos
más helyen találtatott. (Polyt. Journ. 206. 2 37.)
S. F. Kő- és barnaszén-termelés a Porosz államban
1871 évben. A Porosz államban 1871-ben 446 kőszénbánya
45
lett (ezek között 20 állami) kiaknázva, (1870-ben 4 23).
A munkások összes száma 131,575 5 1870-ben pedig- 107,782 ;
a termelt szén összes mennyisége 1871-ben 519,340,875,
1870- ben pedig 466,324,753 mázsa volt; a termelt szén értéke
1871- ben 60,914,635, 1870-ben 46,038,624 tallér; vagyis a
szén mennyisége 10-2 az érték pedig 24-4°/0-al nagyobbodott.
Középértékben jutott egy bányára 1,164,441 mázsa 136,580
tallér értékkel, s így az 1870-ik évhez képest 62.018 má¬
zsa illetőleg 27.742 tallérral több. Egy munkásnak megfelel
3947 mázsa (1870-ben 4327 tehát itt csökkent) az érték
azonban 427-ről 463 tallérra emelkedett. Átlagban egy
mázsa szén értéke 3-52 ezüst garas — 1870-beu 2-96 —
volt. A következő táblázat az 1871-ben termelt különböző
kőszéntelepek termelési mennyiségét mutatja :
műn-
széntermelés
a termelés
értéke
«
Széntelep.
... ... ^
általában
mázzák
egészben
tallér
átlagban
kasok
száma
bánya
tallér
mun¬
kás
tallér
mázsa
ez gar.
Felső Silesia. . . .
28087
131,144,049
12,353,707
102,097
440
2-83
Alsó Silesia ....
11175
39,400,740
4,563,008
120,079
408
347
Wettin .
193
820,958
142,299
14^,299
737
519
Löbejün .
Hannovera (Wealden-
253
958,569
133,477
66,738
528
418
szén) .
2064
5,972,845
786,095
46,240
381
390
Hohnstein .
172
469,356
60,607
20,202
352
3-87
Schaumburg ....
689
1,978,429
340,949
340,949
495
517
Minden .
114
109,847
29,176
29,176
256
8-00
Ibbenbüren ....
1417
4,066,314
249,235,184
642,617
321,308
453
4-74
Ruhr .
62384
29,583,405
I 2,241,264
130,900
474
3 56
Aachen ...
5572
19,923,919
65,261,165
117,961
402
3-37
Saar .
19445
10,038,031
669,202
516
4 61
összeg : . . . .
131575 519,840.875
60,914,635
136,580
463
3-52
1870-ben : . . .
107782| 466,324,753
46,038,624
108,838
427
296
emelkedés (v. apadás)
23793
53,016,122
14,876,011
27,742
36
0-56
A barnaszén termelés a Porosz államban 1870-hez
viszonyítva: 15,194,479 mázsával s ennek ára 1,186,010
tallérral emelkedett, bányánként átlagban az évi termelés
263,458 mázsa s munkásokként 8159 mázsa volt. A mun¬
kások munkaképessége itt csökkent, nevezetesen 1 1 8
mázsával, mig az érték 391 tallérról 413-ra emelkedett,
s az átlagos eladási ár mázsánként 1.42 ezüst garasról
1.52-re hágott. Általában az 1871-ik évi eredmények a
következő táblázatban foglaltatnak.
46
A kerület neve.
mun¬
kások
száma
Termelés¬
mennyiség
általában
mázsa
a tér
összesen
tallér
m e 1 é
á t
s értéke
1 a g b a n
bánya
tallér
mun¬
kás
tallér
mázsa
ez. gar.
Oppeln .
16
60966
1793
1793
112
088
Boroszló .
117
366489
20695
4139
177
1-69
Liegnitz .
1273
7,281863
333157
11488
262
1-37
Posen ......
52
197112
9953
2488
191
1-51
Bromberg ....
13
39648
1542
1542
119
117
Frankfurt az 0 m.
2092
17,851359
830510
8562
397
1-40
Potsdam .
764
4,387403
216442
18037
283
1-60
Magdeburg ....
3267
36,322304
2,225591
57065
681
1-84
Meiseburg ....
7121
64,242875
2,863593
12392
402
1-34
Minden .
7
820
30
30
4
1-10
Cöln .
526
2,224795
82989
2024
158
112
Coblenz .
31
36102
962
137
31
0-80
Aachen .
49
235211
5917
1479
121
075
Wiesbaden ....
589
926511
104186
5209
177
337
Hannovera ....
4
7085
236
236
59
100
Hildesheim ....
8
40559
2152
2152
269
1-59
Lüneburg ....
16
14217
1753
1753
110
3'70
Cassel .
910
3,639583
264470
9795
201
2-18
Összeg: . . .
16855
137,524902
6,965931
13345
413
1‘52
1870-ben: . .
14780
122,330423
5,779921
11158
391
1-42
emelkedés (v. apadás)
2075
15,194479
1,186010
2187
22
010
(Zeitschr. f. B.-Hütten- u. Sal.-Wesen 20 26 — 74).
47
Titkári közleméoyek.
Nyilvános nyugtat vány ozás.
Az 1873-ik évre tagdijukat lefizették :
Abt Antal, Bizenti Frigyes, Bruimann Vilmos, Defranee Károly,
Ferjentsik János, Hazslinszky Frigyes, Dr. Hollósy Jusztinián, Keller Emil,
Kuncze Leó. Dr. Mácsai István. Neubauer Ferencz és Zsigmondy Vil¬
mos urak.
1874 — 1877-re a tagdijat lefizette :
Defranee Károly,
Értesítés.
A magyarhoni földtani társulat választmánya f. évi
január hó 19-én tartott gyűlésében elhatározta, miszerint
a Buda-Pesten lakó társulati tagok számára az eddig
használatban volt szakgyülési meghívók szétküldetni
többé nem fognak, miután a gyűlések sorrendje úgyis
előre meg van az egész évre állapítva s az egyes szak-
gyűléseken tartandó előadások cime a hírlapokban min¬
denkor közölve lesz.
Fölszólitás !
Az első évnegyed vége közelegvén, fölkéretnek a
társ. t. tagjai, miszerint tagdijukat — 1873-ra — a m.
kir. földtani intézethez — Pest, muzeum-uteza 8. sz. —
címezve beküldeni — a társ. alapszabályai értelmében
— minél elébb szíveskedjenek.
Bupapest 1873 febr. 10-én.
Sajóhelyi Frigyes,
társulati 1-ső titkár.
...
. .
.
.
,
Melléklet a „Földtani Közlöny1' 1873-iki I. és II. számához.
A magyarhoni földíani társulat tagjainak név¬
jegyzéke.
Jegyzet. Minden tagnak neve és lakhelye után következő szám
a választási évet jelenti.
A társulati tisztviselők nevei a többiekénél vastagabb betűkkel
nyomattak.
PártfogO.
Galaatai herczeg Eszterházy Miklós, Buda, 1866.
Tiszteletbeli tagok.
Gróf Almásy Móricz, Becs 1850.
Gróf Andrássy György, Pest 1850. (Alapitó tag is).
Báró Geringer Károly, Becs 1850.
Lovag Hauer Ferencz, Becs 1867.
5 Heer Oswald, Zürich 1872.
Dr. Peters Károly, Grácz 1869.
Stur Dénes, Becs 1872.
Gróf Thun Leó, Bécs 1850.
Pártoló tagok.
Kőszénbánya és téglagyár-társulat, Pest 1872.
Papi Balogh Péter, Debreczen 1861.
Schwarcz Gyula, Székes-Fehérvár 1860.
4 Báró Sina Simon, Bécs 1856.
Alapító tagok.
Drasche Henrik, Pest 1866.
Lovag Hantken Miksa, Pest 1860. Választm. tag.
Ittebei Kiss Miklós, 1858.
Bárő Podmaniczky János, Pest 1850.
5 Salgó-Tarjáni kőszénbánya részvény társulat, Pest 1872.
Rendes tagok.
Abt Antal, Kolozsvár 1867.
Adler Károly, Pest 1872.
Dr. Albert Ferencz, Eger 1871.
4
Angyal József, Selmecz 1871.
5 Dr. Arányi Lajos, Pest 1861.
Dr. Bach J.. Haraszti 1872.
Ballus Zsigmond, Pest 1869.
Dr. Balogh Pálné, Déva I872.
Bárdos Mihály, Diósgyőr 1868.
10 Belházy János, Kolozsvár 1867.
Bellovics Ferencz, Esztergom 1872.
Benes Gyula, Petrozseny 1867.
Berecz Antal, Pest 1867.
Bernáth József, Buda 1864. Választm. tag.
15 Bielz Albert, Buda 1871.
Bizenti Frigyes, Pest 1870.
BÖckli János, Pest 1868. Első titkár.
Bothár Dániel, Pozsony 1866.
Brellich János, Pest 1867.
20 Bruimann Vilmos, Buda 1870. Választm. tag.
Brzorád Rezső, Mogyorós 1867.
Buda Adam, Réa 1866.
Buda Elek, Russ 1866.
Buda Károly, Oláh-Brettye 1870.
25 Burány János, Esztergom 1870.
Búza János, Sárospatak 1872.
Choczenszky József, Szápár 1867.
Csató János, Koncza 1866.
Cseh Lajos, Selmecz 1871.
30 Csernyus Andor, Pest 1872.
Czanyupa József, Pest 1864. Pénztárnok.
Dávid Vilmos, Pest 1866.
De Adda Sándor, Rónaszék 1867.
Dapsy László, Pest 1872.
35 Deil Jenő, Kassa 1872.
Dr. Dékány Rafael, Kecskemét 1867.
Déry Mihály, Pest 1871.
Deutsch Emil, Nyerges-Újfalu 1872.
Divald József, Buda 1869.
40 Dobay Vilmos, Dobsina 1867.
Drasche Gustav, Bécs 1866.
Dr. Dubay Miklós, Buda 1872.
Duma György, Budán 1872.
Ébner Nándor. Pest 1866.
45 Eggenberger-féle könyvkereskedés, Pest 187
Egger Samu, Pest 1856.
Báró Eötvös Lóránt, Pest 1867.
Gróf Eszterházy Kálmán, Kolozsvár 1870.
Failhauer Alajos, Leoben 1869.
50 Faliéi* Gustav, Kassa 1871.
Farbaky István, Selmecz 1871.
Fauser Antal, Pest 1851.
Felsőmagyarországi bányapolgárság, Igló 1867.
Ferenczy János, Pest 1866.
55 Ferjentsik János, Göllniczbánya i8óó.
Fillinger Károly, Pest 1871.
Frivaldszky János, Pest 1853.
Gerenday Antal, Pest 1867,
Gerevics Sándor, Pest 1873.
60 Gesell János, Pest 1872.
Gesell Sándor, Szlatina 1871.
Ghyczy Géza, Pest 1868.
Ghyczy Kálmán, Pest 1866.
Glanzer Miksa, Diós-Győr 1867.
65 Goldbrunner Sándor, Selmecz 1871.
Gombossy János, Diós-Győr 1872.
Gömöry Sándor, Salgó-Tarján 1868.
Gránzenstein Béla, Buda, 1872.
Greguss János, Petrozseny 1872.
70 Gretzmacher Gyula, Selmecz 1871.
Gross Miksa, Tooos 1871.
Gyújtó Lajos, Buda 1869.
Dr. Halassy Vilmos, Veszprém 1869.
Halmágyi Sándor, Kolozsvár 1871.
75 Hamberger József, Brennberg 1867.
Dr. Hasenfeld Manó, Pest 1866.
Dr. Hausmann Ferencz, Pest i85o.
Flazslinszky Frigyes, Eperjes 1871.
Herrich Károly, Pest 1852.
80 Hofmann Bódog, Majdan-Kucsaina 1868.
Hofmann Ernő, Orsóvá 1867.
Dr. Hofmaim Károly, Pest 1867. Választm. tag.
Hofmann Rafael, Vajda-Hunyad 1868.
Hofmann Róbert, Orsóvá 1867.
85. Dr. Kohenauer Ignácz, Pest 1872.
Dr. Hollósy Jusztinian, Esztergom 1869.
Hozák József, Vöröspatak 1871.
Hudoba Gusztáv, Nagybánya 1871.
Huffner Tivadar, Buda 1 87 1.
90 Hunfalvy János, Buda 1857. Választm. tag.
Hürsch Ágoston, Pest 1871.
Húsz Samu, Oravicza 1861,
52
Jendrássik Miksa, Igló 1866.
Joob Frigyes. Buda 1867.
95 Jvácskovics Mátyás, Arad 1866.
ifj. Kachelmann Károly, Selmecz 1871.
Kállay Benő, Belgrad 1859.
Kalmár Ferencz, Bihar-Diószeg. 1872.
Dr. Kanka Károly, Pozsony 1851.
100 Kaufmann Kamillo, Göllniczbánya 1866.
Keller Emil, Vág-Ujhely 1864.
Kerpely Antal, Selmecz 1871.
Klier Rudolf, Selmecz 1871.
Dr. Knöpfler Vilmos, Maros-Vásárhely 1867.
105 Koch Antal, Kolozsvár. 1866.
Kohen Jakab, Pest 1871.
Dr. Komarek József, Szászváros 1872.
Korizmics László, Pest 1853.
Kosztka Vilmos, Sóvár 1872.
no Kraft János, Selmecz 1871.
Dr. Krenner József, Pest 1866. választm. tag.
Dr. Kubacska Hugó, Selmeez, 1872.
Kubinyi Ágoston, Pest 1850.
Kubinyi Albert, Nagy-Rév 186b.
1 1 5 kubinyi Ferencz, Pest 1850. Tiszteletbeli elnök.
Kuliinka Géza, Kokova 1866.
Kuhinka István, Kokova 1866.
Kuhinka Katalin, Kokova 1866.
Kuncz Péter, Pest i8b8.
120 Kuncze Leó, Győr Szt.-Márton 1869.
Láng Ede, Buda 1871.
Dr. Lészay László, Kolozsvár 1867.
Leutner Károly, Buda 1867.
Luczenbacher János, Pest 1867.
125 Dr. Lutter Nándor, Buda 1867.
Dr. Mácsay István, Zajecsár 1867.
Márkus Ágoston, Marmaros sziget 1867.
Matyasovszky Jakab, Pest 1872.
Meczner Vendel, Buda 1867.
130 Báró Mednyánszky Dénes, Selmecz 1866.
Medveczky Árpád. Buda 1858.
Meinhold Rudolf, Selmecz 1871.
Méray Ferencz, Buda 1869.
Miháldy István, Bakony-Szt.-László 1872.
135 Mikó Béla, Nagybánya 1871.
Milkovics Zsigmond, Szt., Mihály 1866.
— 53
Mosel Antal, Kolozsvár 1866.
Gróf Nádasdy Lipót, 1866.
Nagy Gustáv, Pest 1872.
140 Návay Gyula, Ronicz 1867.
Dr. Nendtvich Károly, Buda I850.
Neubauer Ferencz. Igló 1872.
Neumann Frigyes, Pest 1871.
Niki Mihály, Kis-Jenö 1872.
145 Ifj. Novelly Antal, Pest, 1872.
Nyulassy Antal, Bakonybél 1869.
Obiak József, Selmecz 1871.
Oelhoffer Henrik, Pest 1871.
Ölberg Frigyes, Zalathna 1867.
150 Orbán Antal, Pest 1872.
Dr. Óváry Endre, Szántó 1867.
Pálffy Samu, Abrudbány 1867.
Péch Antal, Buda 1867.
Perger Ignácz, Pest 1866.
155 Petrogalli József, Beszterczebánya 1807.
Petrovits Gyula, Pest 1873.
Pettkó János, Selmecz 1852.
Pfiszter Károly, Buda 1869.
Platzer Ferencz, Selmecz 1871.
160 Pongrácz Ernő, Beszterczebánya 1871.
Pöschl Ede, Selmecz 1871.
Posepny Ferencz, Becs 1871.
Posner Károly Lajos, Pest 1866.
Prélyi István, Pest 1854.
165 Preuszner József, Pest i867.
Prugberger József, Marm. Sziget 1866.
Pulszky Károly, Pest 1869.
Rácz István, Szathmár 1869.
Reitter Ferencz, Buda 1867.
170 Reitz Frigyes, Buda, 1864. Elnök.
Richter György. Selmecz 1871.
Riegel Antal, Pécs 1867.
Rieger János, Sebeshely 1867.
Roha Benedek, Anina 1867.
175 Rombauer Emil, Pest 1871.
Rómer Flóris, Pest 1860.
Rónay Jáczint, Pozsony 1868.
Rosty Pál, Duna-Pentele 1850.
Roth Lajos, Pest 1870.
180 Dr. Rózsay József, Pest 1865.
Ruffiny Jenő, Dobsina 1872.
54
Rybár István, Unghvár 1871.
Sajólielyi Frigyes, Pest 1871. helyett, másod titkár.
Sárkány Kálmán, Dobsina 1872.
185 Sárkány Miklós, Bakonybél 1869.
Sárkány Miksa, Dobsina 1872.
Scharf Nándor, Selmecz 1871.
Schneider Gusztáv, Dobsina 1872.
Schröckensteín Ferencz. Kralup 1867.
190 Schroll József, Pécs 1867.
Schwarcz Ottó, Selmecz 1871.
Sebestyén Pál, Pest 1866.
Dr. Senek István, Selmecz 1871.
Steinhaus Gyula, Feistritz 1871.
195 Stepán Miksa, Petrozseny 1872.
Dr. Stessel Lajos, Tápio-Szele 1866.
Süssner Ferencz, Nagybánya 1869.
Dr. Szabó József, Pest 1850. Alelnök.
Szabó Károly, Bécs 1867.
200 Szász Sándor, Pest 1872.
Szathmáry Béla, Zalathna 1869.
Széles Dénes, Buda 1866.
Szilniczky Jakab, Selmecz 1871.
Szlavik Dániel, Buda 1867.
205 Szőnyi Pál, Pest 1850.
Téglás Gábor, Déva 1872.
Themák Ede, Temesvár 1869.
Torma Zsófia, Szászváros 1867.
Tóth Ágoston. Buda 1868. Választm. tag.
210 Tribusz Ferencz, Oravicza 1867.
Gróf Vass Samu, Pest 1859.
Báró Vécsey József, Acsád 1868.
Veress József, Petrozseny 1867.
Vidacs János, Pest 1866.
215 Volny József, Pest 1870.
Dr. Wagner Dániel, Pest 1850.
Wagner József. Selmecz 1871.
Dr. Wartha Vincze, Pest 1868. Választm. tag.
Wein János, Pest 1867.
220 Weiss Bernát, Pest 1866.
Weiss Tádé, Zalathna 1867.
Wettstein Antal, Buda 1866. Választm. tag.
Wieszner Adolf, Selmecz 1870.
Winkler Benő, Selmecz 1867.
225 Zemlinszky Rudolf, Salgó-Tarján 1866.
55
Zlocha Ferencz, Igló 1866.
Zsigmondy Béla, Pest 1871.
Zsigmondy Vilmos, Pest 1864. Választm. tag.
E szerint a magyarhoni földtani társulat jelenleg a
következő tagokból áll:
1 pártfogóból, 8 tiszteletbeli, 4 pártoló, 5 alapitó és
2 28 rendes tagból; tehát összesen 246 tagból.
Kelt Pesten 1873. januárhó 22-én.
Böckh János.
társulati titkár.
1873,
(3-ik évfolyam.)
III. SZ,
FÖLDTANI KÖZLÖNY
KIADJA
A MAGYARHONI FÖLDTANI TÁRSULAT.
A. VÁLASZTMÁNY MEGBÍZÁSÁBÓL SZERKESZTIK
Sajóhelyi Frigyes és Róth Lajos
TITKÁROK.
TARTALOM:
Társulati ügyek. Szakgyülés 1873. évi február hó 12-én.
Értekezések : Jelentés a Mammuthról Zebegényen Dr. Szabó József¬
től. — Egy új Cephalopoda-faj a Bakony Ceratites Reitzi szintjéből.
Böckh Jánostól. — Irodalom; JA borostyánkő eljöveteléről a keleti
tengeren Roth Lajostól, stb. — Vegyesek. — Titkári közie¬
mé nyék.
Társulati ügyek.
Szakgyülés 1873. évi február hó 12-ikén.
Tárgyak: i. Dr. Szabó József a zebegényi Mammuth
leletről értekezett. Előadó úr mindenekelőtt az említett
lelhelyen talált őslénytani tárgyakat s ezek külön fek¬
helyeit és előfordulási viszonyait ismertette meg, elő¬
adását a hely színére vonatkozó — Dr. Krenner József
úr által készített — rajzokkal is világosítván föl; ezután
több, ehhez hasonló, már régebben föltalált leletről tett
említést. (Bővebben lásd az érte kezések között.)
2. Roth Lajos szólott a borostyánkőnek a keleti¬
tenger vidékén való előfordulási viszonyai s a különböző
nyerési módokról. (Lásd az irodalmi rovatban.)
3. Böckh János egy új Cephalopoda-fajról — a
Bakonynak Cer. Reitzi szintjéből — értekezett. (Lásd az
értekezések között).
4. Végül az első titkár bejelenti új tagokul Defrance
Károly, belga bányatársulati főigazgató, Szakács István
tanárjelölt, Baczoni Albert tanárjelölt, Drottner Pál ügy¬
véd és Paszlavszky József tanár urat.
5«
Értekezések.
Jelentés a Main unit líról Zebegényen.
Dr. Szabó József- tői.
(Fölolvastatott a föleit, társulatnak 1873. febv. 12-én tartott szak gyűlésén).
Az 1873. évi január 22-én tartott közgyűlés után tett
abbeli közlésemre, hogy Luczenbacher Pál úr Szobbról
tudatja, miszerint az ő téglavetőjében Mammuth csontokat
fedeztek fel, s gyanítható, hogy az egész váz együtt van,
s szívesen venné, ha a szakemberek megtekintenék, egy
bizottság küldetett ki, melynek tagjai dr. Hofmann Ká¬
roly, Roth Lajos, Matyasovszky Jakab, Gerevics Sándor
és én voltunk.
Másnap, azaz január 23-á.n Szobbra kimentünk s a
küldöttség Dr. Krenner József úrral szaporodott, ki a
m. n. Muzeum részéről lett kiküldve, Luczenbacher úrnak
óhajtása alapján, ki e leletről Pulszky urat, mint a mu¬
zeum igazgatóját is értesítette.
Szobbon Luczenbacher úr először is megmutatta az
irodában az ott eddig összegyűjtött tárgyakat, melyek között
a Mammuthnak két agyara, foga, bordái, valamint Rhino-
cerosnak szárcsontja, végre ökör- és szarvas-csontmarad-
ványok voltak, s ez utóbbiak között egy agancs-darabon
mesterségesen hegyezes es átfúrás mutatkozott. A tár¬
gyak megtartási állapota rósz, a Mammuthcsontok s
különösen az agyar igen mállottak, úgy hogy szétesnek
kis nyomásra, és csak a legnagyobb óvatosság mellett
hozhatták a lelhelyről az irodába, agyaggal és zsineggel
összetartva maradhatott meg úgy is, a mint van. Az
agyar legnagyobb átmérője 8 — 9", meglevő hosszasága
vagy 4 láb, a többi el van törve s nincs meg; ha kiegé¬
szítve gondoljuk az egész agyart , az 9 — 10 láb
hosszú is lehetett. A Rhinoceros- es ökörcsontok vala¬
mivel épebbek, a szarvascsont egészen ép, és üde kiné¬
zése van.
Fődolog volt azonban, az előjövési helyet tekinteni
meg. Luczenbacher úr szives volt intézkedni, hogy hala¬
déktalanul kiszekerezhessünk a téglavetőbe, mi Szobb es
Zebegény határán van, egy a Dunától befelé menő kis
völgyben, melynek neve „Uj völgy."
59
A téglát Löszből készítik itt, és ezen Löszben bete¬
metve találtatott a Mammuth. Tulajdonképen három
helyről valók a csontok. Az első lelhelyen a Mammuth
egy maga volt, ez a Dunához legközelebb esik. Egy kis
fensík ez, mely a vasút vonalától beleié hullámzatos felü¬
lettel húzódik a Trachythegység oldalán fel, s a melybe
az Ujvölgy is vájódva van. Ezen fensílcot felül több¬
kevesebb televény borítja, de zöme Lösz, s látható vas¬
tagsága io — 12 bécsi-láb. A fehér löszcsigák itt-ott nagy
számmal jelentkeznek benne, s egész kinézése a jelleges
Löszt árulja el. Vagy 4 lábnyira a felülettől le fekszik a
Mammuthváz, melyről valószínű, hogy nagyobb része
meg volt, de minthogy a Lösz a vizet átereszti, a csont¬
anyag ki lúgozódott, meglágyult s porló állapotba jött és
így a finom részek szétesvén, fel sem tűntek, s csupán
a vastagabb csontoknál lettek figyelmessé a leletre.
Része a váznak még a helyszínén a Löszben feküdt,
nevezetesen egy fog, mely még az állkapocsban volt,
úgy szintén bordák is, de elázott s porlódó állapotban.
Krenner úr kérésemre szives volt az előj övetet le¬
rajzolni.
A második lelhely, mely az elsőhöz legközelebb
állott, tulajdonkép ugyanazon fensik lejtőjén, az Ujvölgy
felé, ennek jobb oldalán, nem Löszben, hanem a Löszt
boritó televényben betemetett csontokat szolgáltatott.
Nevezetesen innen kerültek ki a szarvas-agancsok, azok
tehát korra nézve egészen eltérnek, nem negyedkoriak,
hanem mostkoriak, s az ember ott létéről tanúskodnak,
mig a Mammuthtal együtt ott az embernek semmi nyoma
sem mutatkozik.
A harmadik lelhely az Ujvölgy bal oldalán ismét
Löszben volt, innét a Rhinoceros-csontok kerültek ki,
de csak egy-két darab. Ez szintén negyedkori. Krenner
úr ezen leihelyről is készített egy vázlatot.
A rétegzeti viszonyok itt érdekesek. Alul Trachyt-
breccia van vagy 6 láb magasságban, melyet építésre
fejtenek; ezf fedi kavicsréteg szintes települési vonalok¬
kal, a kavics legtöbbnyire Trachythömpöly. Vastagsága
7 — 8'. Végre ezt fedi Lösz 6 — 7'. Azon neogen rétegek¬
ből, melyek Szobbnál a szép mediterrán faunát tartal¬
mazzák, itt e helyen semmi sem látszik, a vulkáni erup-
tiobreccia és üledékes rapilli-rétegekre közvetlenül a
negyedkori Lösz borul.
Csigolyát mindeddig nem találtak, vagy legalább
nem vették észre, mi az egész vázhoz okvetlen kellene.
5*
6o
Luczenbacher úr a csontokat beküldeni ígérte a
m. n. Múzeumba, és miként Krenner úrtól tudom, már
be is érkezett egy küldemény, melyben van az egyik
agyar öt darabban, és az alapi nyakszirtcsont egy része
a két bütyökkel (os occipitale basilare, condylus).
Szabadjon ezen alkalommal megemlékezni egy más
Mammuth példányról is, melynek lelhelye Nagy- Maros,
tehát a mely ugyanazon Trachythegységnek, mely Nagy-
Maros és Zebegény között oly feltünőleg _ nyomul a
Duna felé, ellenkező lejtjén volt betemetve. Én az 1865.
évi május 1 -jén tett kirándulásom alkalmával jöttem tudo¬
mására s a hely színén az előj ö vési körülményeket fel¬
jegyeztem.
Mindjárt a házak felett, egy előhegyen találták egy
évvel korábban az u. n. „Kurzer Riegel“ déli oldalán a
szőlők között. A kőzetsor a következő: felül Lösz, sok
csigával és egyes quarcz-kavicsokkal. Vastagsága vagy
20 bécsi láb. Alatta kavicsréteg 3 — 4 láb vastagságban,
melyben kisrészt Quarczot, legnagyobbrészt amphiboldús
Trachytot ismerhetni fel hömpölyökben. A Löszt helyen¬
ként Nyirok borítja még, melynek színe veres, savval
nem pezseg, csiga nincs benne, úgy tetszik utólagosan
jött a Löszre a magas Trachythegységről. Egy helyen
a Löszben magában is látható Nyirok, mint kis bete¬
lepülés.
A Mammuth-csontokat a helybeli orvos dr. Rónay,
egykori tanítványom vette észre, ki engemet a hely
színére kisérni szíveskedett s a dolgot így adta elő : a
csontok a Lösz alatt, a kavicsrétegben jöttek elő, legelő¬
ször a medencze látszott, aztán ástak az általa kimutatott
irányban s találták a koponyát , de igen porladozó álla¬
potban, a koponyában benne voltak a fogak. Megtalál¬
ták az alszárcsontokat, a lapcsontot, s a csigolyákat. A
hátcsigolyák együtt voltak, szépen lehetett a csigolya-
nyujtványokat kivenni, sőt ezek lefolyása szerint halad¬
ván jöttek a fejre azon a helyen, hol azt gyanítani lehe¬
tett. Bordákat is szedtek, de nagyon el voltak korhadva.
Az agyarnak darabjaiból én is láttam valamit. Az
egész hely, melyen ezen csontok előjöttek, vagy 4 öl
hosszú volt. Igen valószínű, hogy az egész állat váza
együtt volt.
6i
Ezen tárgyakból Miiller József szűcsmester 1864.
augusztusban Pestre hozott 4 darab fogat s a m. n.
Múzeumban átadta Palkovicsnak. A csigolyák dr. Rónay
szerint a helybeli káplánnál vannak.
De nemcsak a Duna völgye, hanem a szomszéd
Ipolyvölgy is gazdag a vastagbőrüek maradványaiban.
Én egyik legrégibb kirándulásom alkalmával Kubinyi
Eerencz úrral Hontnál a téglavetőben láttam Mammuth-
és Rhinoceros-csontokat előjönni, melyekből a Múzeumba
szintén jöttek példányok. Újabban pedig Zsigmondy úr
indítványára Ipoly-Szalkán határoztatott el hasonló ma¬
radványok gyűjtése.
Egy új Cephalopoda-íaj a Bakony Cer. Reitzi
szintjéből.
Böchh János- tói.
Felolvastatott a földtani társulat 1873. évi február hó 12-én tartott szak-
gyülésén.
Az alsó- és felső-trias közti határrétegek faunája
eddigelé még oly kevéssé ismeretes, hogy csak örömmel
üdvözölhetjük azon leleteket, melyek ezen határrétegek¬
ben tétetnek. Azért nem is akarom elmulasztani az alkal¬
mat s bátorkodom megismertetni egy fajt, mely Roth
Lajos barátom által gyüj tetett a felső-őrsi Királykút-
völgyben. Az itt megismertetendő példány felette érde¬
kes s azon szintből való, melyet a magy. kir. földtani
intézet évkönyvében II. k. II. f. közhírré tett „A Bakony
déli részének földtani viszonyai" czimű munkálatomban
mint a Cer. Reitzi szintje írtam le.
Ezen szint faunáját, a mennyire az idézett munka
elkészítése idejében előttem ismeretes vala, magam közöl¬
tem. Utánam Roth újra meglátogatván a Bakonyt, ismét
hozott egy pár fajt az említett szintből s ezeknek egyikét
a magy. földtani társulat 1871. évi november 22-kén
tartott szakgyűlésén bemutatá s leírását egyúttal a köz¬
löny 1. évf. 213. lapján adá. Az általa gyűjtött darabok
között azonban még egy más felette érdekes darab is
mutatkozván, Ő ennek megismertetését reám bízta. Ennek
folytán nem akarom a szóban álló faj bemutatását és
megismertetését továbbra halasztani, s bátorkodom ennek
jellemzését ezennel közölni.
Ó2
Ammonites (SagecerasJ Zsigmondyi n. sp.
Ezen sajátságos alak háza lapos. Az oldallapok
csak kevéssé domborodottak s a hasrész-felé annyira
közelgnek, hogy a hasrész maga éles. Szorosan véve
azonban a hasnak éle nem képeztetik az oldallapok
közvetlen egyesülése által, mert behatóbb vizsgálás mel¬
lett tisztán látható, miszerint ez élesítés által képez¬
tetik.
Ily tető alakú hasrész a Cer. Reitzi szintjének
már több alakjánál mutatkozott, p. o. Cer. Zalaensis,
csak hogy ezeknél erősen van kifejlődve, holott az itt
leírandó alaknál csupán jelölve van.
A ház legnagyobb szélessége a köldök tőszomszéd¬
ságában van, s a tekervények annyira fedők, hogy köldök
alig marad.
A szóban forgó példány harántmetszete, nem te¬
kintve a hasrész kis tető alakú voltát, körülbelől oly
képet nyújt, mint az Ammonites floridus Wulf. sp. azon
példánya, melyet Hauer F. „Ueber die Cephalopoden
des Muschelmarmors von Bleiberg in Kárnthen" czimü
értekezésében a I. táb. 9. ábra alatt ismertet meg, csak¬
hogy az Am. floridus idézett alakjánál az élesülés a has¬
rész felé még nagyobb mint az én példányomnál, s az
él közvetlenül az oldallapok által képeztetik.
A köldök bakonyi fajunknál még kisebb mint a
fentemlitett Am. floridus ábrájánál.
A ház belső tekervényének hasrésze sokkal ke-
vésbbé éles, mint a külső tekervényé, sőt inkább kere¬
kített.
Az előttem fekvő példány csak egy töredék, miután
csak is az osztályozott rész kőmagját mutatja, a lakosz¬
tály nincs meg.
A mi ezen alakot azonban különösen érdekessé te¬
szi, ez a lobavonal, s ez némileg ugyan ceratit jellegű,
de másrészt oly sajátságokat is észleltet, melyek oly
fajoknál mutatkoznak, melyeket Dr. Mojsisovics *) leg¬
újabb időben a M Sagecerasu nem alatt akar összefoglalni.
A nyergek mindenekelőtt simák, a lobusok pedig
csak egyszerűen fűrészeltek. Ez az eset legalább a ven-
trallobusnál, továbbá az i-ső és 2-ik laterallobusnál. Az
i-ső segélylobus már kevésbbé mutatja a fürészelést, s
inkább rovátkolás áll be, s e mellett a lobus úgy van
*) Dr. Mojsisovics. Über die Entdeckung von Ammoniten
in dér carbonischeu Forraation Indiens. VerhandluDgen der k. k. geol-
Reichsanstalt 1872. Nr. 15. Seite 316.
- 63
helyezve, hogy legmélyebb pontja nem közepén mutat¬
kozik, hanem közelebb a köldök felé. Szintén ez észlel¬
hető különben a 2-ik laterallobusnál és a 2-ik segély-
lobusnál is.
Ezen lobusok feneke ennélfogva tehát hajlást mutat
a köldök irányában, úgy hogy legmélyebb pontját a
köldök felé eső végén éri el, a hasrész felé fekvő része
pedig magasabban fekszik.
A 3-ik segélylobus és a következők úgy látszik
már sírnák. A haslobustól a 2-ik laterallobusig mindig
nagyobbodik a mélység, úgy hogy a 2-ik laterallobus a
legmélyebb. Ezen túl azonban ismét csökken a lobusok
mélysége, s az első segélylobus már valamivel csekélyebb
mint az i-ső laterallobus.
Az oldallapon a mennyire láthatom 8 nyereg áll, a
9-ik már a köldökben fekszik.
A nyergek keskenyek és magasak, fűrészelést nem
mutatnak, de végük felé különös hajlamot mutatnak
nyelvalakú kiképződésre. E tekintetben felette nagy a
hasonlatosság a Goniatites Orbiynyanus Vem. & Keys.
lobavonalával, mely a „Geologie de la Russíe d’Europe
et des montagnes de L’Oural" czímü munkában a 26 tábl.
6C ábra alatt közöltetik.
A külső nyeregtől kezdve a 2-ik lateralnyergig a
nyergek magassága emelkedik, úgy hogy az utóbbi a
legmagasabb, de a mag'asság emelkedésével egyszersmind
szűkülnek e nyergek és úgy, hogy a három első nyereg
közt szintén a 2-ik lateral a legszűkebb.
A második lateralnyereg- után következő nyergek
ismét kisebbülnek, s egy, a nyergek hegyét összekötő
vonal előre domború görbét képez, mint ez Goniatites
Orbignyanus Vem. &' Keys. és Goniatites Haidingeri Hau.-nél
az eset.
Eltekintve tehát attól, hogy e bakonyi példányunk¬
nál a lobusok feneke a ceratitesek módja szerint fűré¬
szelt és nem mutatja azon fogacskát mint az épen felho¬
zott fajok, félreismerhetlen azon hasonlatosság, mely a
bakonyi faj és az idézettek lobavonalának alkotása közt
létezik.
Végre még egy sajátságot akarok kiemelni, mely
a szóban forgó példányon észlelhető, s melyet Hauer F.
az Am. Haidingeri-röl szintén említ s a Goniatites Orbignya
nus- nál is mutatkozik. Ez a kamarák sokasága és ezek¬
nek elhelyezése.
64
A kamarák válaszfalai t. i. annyira közel állanak
egymáshoz, hogy a szomszédos kamarák nyergei és lo-
busai egymásközé tolvák, úgy hogy a lobavonal menté¬
nek nyomozása éber szemet igényel.
Közelebb a hasrészhez és a köldökhöz, szintúgy mint
az Am. Haidingerinél, könnyebb a lobavonal nyomozása,
miután a nyergek és lobusok falaikkal nem érintkeznek,
de az oldallapok közepe felé ezek annyira közelednek,
hog'y a falak egymást érintik és egybefolynak. De ezen
esetben is csak a köldök felé eső oldalon történik az
érintkezés.
Ezen érintkezés következtében aztán szintoly a teker-
vény irányában húzódó vonalak mutatkoznak a kőma¬
gon, milyeneket Hauer F. az Am. Haidingerinél emlit.
Mind a mondottakból következtethető, hogy az itt
leírt bakonyi faj rokonságban áll az Am. Haidingerí és
Orbignianussal, melyeket, mint mondám, Mojsisovics az
általa felállított és még közelebb okadatolandó“ „Sagece-
rasu nemhez számit, s melyhez ennélfogva valószínűleg a
mi fajunk is tartozik.
Mér eteli :
átmérő . = 34 m. m.
az[utolsó tekervény magassága —21 „
ennek vastagsága . . . . = 7-5 „
Elöjövetel , a vizsgált példányok száma: Felső-Őrs,
Királykút-völgy, a Cer. Reitzi tartalmú mészkőben 1.
Bátorkodom ezen fajt jeles tagtársunk, Zsigmondy
Vilmos úr után elnevezni.
Irodalom.
4 borostyánkő eljöveteléről a keleti tengeren.
Roth Lajos- tói.
(Kőzöltetett a földtani társulat 1873. évi február hó 12-én tartott szak-
gyűlésén.
A legújabb időben a magyarhoni földtani társulat
a „kgl. physik. ökonomische Gesellschaft zu Königsberg
in Pr.“ czímű társulattól egy becses, a nevezett társulat
által kiadott — iratok s külön lenyomatokból álló —
65
könyvküldeményt kapott, mely elég érdekeset tartalmaz,
hogy itt egy rövidebb közleménynek tárgyává tétessék.
Bátorkodom az ez iratokban foglalt dústartalmú
anyagból mindenekelőtt különösen egy értekezést ki¬
emelve, azt kivonatban megismertetni. Ezen a „phys.-
ökon. Gesellschaft" iratainak 7-ik évfolyamában 1866-ban
megjelent értekezésnek czime a következő : „Die Bern-
steinablagerungen und ihre Gewinnung“ , szerzője dr.
G. Berendt.
Az egyetlenegy vidék, hol a borostyánkő eddig
eredeti fekhelyén találtatott és találtatik, a keleti tengeren
fekvő, s a porosz tartományhoz tartozó „Samland." A
nyugoti Samland átlag 100 — i2o'-nyi magas, meredeken
ereszkedő nyugoti és éjszaki tengerpartján t. i., mint
legalsó 4 — 5'-nyi vastag rétege egy zöld homoktömeg¬
nek, mely Zaddach tanár szerint glauconitdús, az úgy¬
nevezett „kék föld“ vagy „ borostyánkő-föld “ jut nap¬
fényre. Ezen, a borostyánkő-darabokat többé-kevésbbé
gazdagon tartalmazó réteg majd kevés lábbal a keleti
tenger színe fölött, majd ismét ezzel egy szintben látszik,
és, a hol e magasságban hiányzott, egészen 40 lábig a
tengerszín alatt találtatott löl. E 4 — j'-nyi vastag, a
borostyánkövet tartalmazó „ kékföld “ feküje eddig úgy
szólván még terra incognita, és lemélyesztett fúrlyukak
csak azt a negatív eredményt szolgáltatták, miszerint ez
alatt i8'-nyi mélységig egy második borostyánkövet tar¬
talmazó réteg nem következik.
Az említett réteget fedő homoktömeg egész 5o'-nyi
átlagos vastagságig, alkotó részei által félreismerhetlenül
bizonyítja be hozzátartozását egy és ugyanazon réteg-
csoportozathoz, melyet a szerző „ borostyánkő-képlet “ neve
alatt foglal össze.
A szóban forgó homok részben vasoxydhydrat által
szilárdabb vagy porhanyóbb homokkővé , az úgynevezett
„Krantschicht“-té van megkeményedve. A borostyánkő¬
képlet e homoktömege fölött, zavaratlan települési viszo¬
nyok esetében a partlejtők legnagyobb részét képezve,
egy barnaszén-képlet homokjai következnek, melyek
agyag- (Letten) padocskák s itt ott valódi széntelepekké
vált barnaszén-erecskék által vannak átjárva.
A zárrétegek végre , melyek tehát a parthegyek
szélét s azoknak magasságát képezik, változó vastagság-
66
bán negyedkori hömpölyök-, homok-, márga- vagy agyag¬
ból (Lehm) állanak. E negyedkori rétegekre itt ott még
homokbuczkák (Sanddünen) települnek, melyek képződé¬
süket a mostkornak köszönik.
A borostyánkövet tartalmazó réteg, vagy is a kék
föld félbeszakadásokkal a Samland legéjszaknyugotibb
végétől, a brüsterorti jeltoronytól, kezdve a nyugoti part
hosszában egészen „Kraxtepellen“ falváig, az éjszaki
part mentében pedig egészen „Neukuhren“ felé követhető ;
tehát úgy szólván a Samland egész éjszaknyugoti részé¬
nek alapját képezi. Tovább, a Samland belseje felé eddig
még ismeretlen, úgyszinte a Samland-on kivül sem isme¬
rik sehol, sem a keleti teng'er partjain, sem pedig az
ország belsejében, noha a legújabb időben a kűri ten¬
geröbölben (kurisches Haff) eszközölt kotrozásokból (Bag-
gerungen) az érintett rétegnek a kűri tengeröböl partjai
alatti tovább-kiterjedésére lehet következtetem.
A Samland éjszaki és nyugoti partjától a réteg
mindenütt , hol a tenger felszínével egy magasságban
vagy főleg a tengerszin alatt a parton ismeretes, ter-
mészetszerint tovább terjed a vízszin alatt ; és pedig
odáig, hol nagyobb mélység-ben a tenger azt átszelte,
kibúvása tehát nagyobb vagy kisebb távolságra a part¬
tól magában a keleti tengerben keresendő. E tengeralatti
kibúvásban található tehát a keleti tenger partján még
folyton kivetett borostyánkőnek a forrása. Szüntelenül
pusziit a tenger hullámzata e helyeken s egy vihar
alkalmával bevájja magát se rétegbe, melynek boros¬
tyánkövét csekély fajsúlyánál fogva, könnyedén veti ki
a part felé.
Ha ez a tenger által kivetett borostyánkő évszáza¬
dok, sőt, lehet mondani, évezredek óta a partlakosság
álfal nem gyüjtetnék, már egy nem csekély mostkori
vagy alluvial réteg képződött volna, mely többé kevésbbé
bőven tartalmazná a belerétegzett borostyánkődarabokat.
Ily mostkori telepek különben tényleg is találhatók, és
pedig nem csak a tulajdonképi tengerfenéken, hanem
egyes figyelembe nem vett, vagy ezelőtt hozzáférhetlen,
tehát még eddig ki nem zsákmányolt parthelyeken
is. Ilyenek a „prökuls“-i és „pempen^-i borostyánkő¬
telepek , hol 2 — 5 lábnyi mélységben a „haff “-rétek
fekete lápföldje alatt a borostyánkövet tartalmazó úgyne¬
vezett „ szemét “ fekszik, mely nem más, mint a keleti
tengerben oly gyakori fucus.
í>7
Azonban épen oly módon , mint ezt mai nap a
keleti tenger teszi, a borostyánkő-képletet követő ké¬
sőbbi harmadkorban is az akkori vizeknek vájniok s
roncsolniok kellett a kék földnek már letelepült rétegén
és az így kimosódott borostyánkövet az új képződmé¬
nyekben, és pedig az akkori partokon, a sekély vízben
és sok helyt a tenger fenekén is, újból le kellett rak-
niok. így jött létre a sok fészekszerü borostyánkő-elő-
jövetel a már emlitett barnaszén-képlet homokrétegeiben.
Ez a fészekszerü lerakodás a borostyánkő első áthelyez-
tetésének eredménye, tehát a harmadkor secundár-lera-
kodásának tekintendő. Rendesen az agyagrétegek közt
települt, s Zaddach tanár által „csíkos homok “-nak neve¬
zett fekvetekben íordúl elő. A borostyánkő e fészekszerü
betelepülése a barnaszén-képlet homokjában , melytől
azonban a Retinit-előjövetel a barnasz én-ben és a barna-
szén -nél jól különböztetendő meg, messze a samlandi
határon túl is van elterjedve.
Mint a harmadkori barnaszén-képletkor, úgy a kö¬
vetkező negyedkorban is, ismétlődött vagy folytatódott
az érintett kimosás és áthelyeztetés, azon különbséggel
azonban, hogy itt a kék föld rétegéből való kimosáso¬
kon kivül a borostyánkőnek a barnaszén-képletből, tehát
már másodlagos fekvetéből való újabb kimosatása, me¬
hetett végbe.
Ez esemény eredményét a borostyánkőnek azon
messze elterjedt, szinte fészekszerü előjövetelei képezik,
mint azok a porosz , pomerániai, poseni és márki dilu-
vial-rétegekben, sőt még az egész éjszaknémet alföldön
is, egyes darabokban találhatók.
Rendszerint tiszta diluviál-homokban , és pedig az
ottani vidéken „nordischer" vagy „Spathsand“ neve
alatt ismert, sok vörös földpát-szemcse által jellemzett,
homokban fordulnak elő szenesedett fadarabok kíséreté¬
ben, úgy mint ez utóbbiak mai nap is a borostyánkővel
együtt a hullámok által kivetve összetalálkoznak. A
borostyánkő-betelepülések különben itt ott a Diluvium
agyagos-meszes rétegeiben, a diluviál-márgában is jönnek
elő, és általában a Diluvium rétegeiben sohasem hiány¬
zanak egészen.
E rétegek valamennyi borostyánkő-előjövetele te¬
hát mint a negyedkor secundár-lerakodása különböz¬
tetendő meg. Ily negyedkori borostyánkő-fészkekben gaz¬
dag Danzig környéke, az úgynevezett „Tuchler Haide“,
hol messze elterjedéssel birnak, továbbá az „Ortelsburg
68
és Johannisburg közti vidék, s végre még felemlítendő,
ha nem is oly nevezetes , a borostyánkő-előjövetel a
„Neumark“ sternbergi kerületében, valamint egy ilyen
a „H a v e 1“ - folyón fekvő „Brandenburg" környékén.
Végre kerülnének sorra a már tent tárgyalt alluviál-
vagy mostkori borostyánkő-kivetések, és így kényszerítve,
látjuk magunkat négy, a kor-, úgy mint az előjövetel
módjára nézve különböző borostyánkő-lerakodás megkü¬
lönböztetésére ; ezek :
a borostyánkő-képlet primar lerakodása
a barnaszén-képlet secundár „
a Diluvium „ „
és az Alluvium v. a kel. tenger „ „
A mi a borostyánkő termelését illeti, ez különféle
módon történik. A hullámok által kivetett borostyánkő
vagy"' a tengerparton szedetik föl, vagy pedig egyenesen
a hullámokból ragadtatik ki. Hosszú , vaskapcsokkal
ellátott rudak segélyével viharos időjárás alkalmával a
hullámokon a part felé hajtó moszat-tömeg, melyben a
borostyánkő könnyen megakad, a partra húzatík, vagy
jobban, a mennyire csak lehet a vízben álló emberek
által zsákforma hálókba, az úgynevezett „Kescher“-ekbe
fogatik és a partra hozatik, hol a borostyánkő a fucusból
ki lesz szedve. Egy más, rendesen jövedelmezőbb, de csak
ritkábban alkalmazható módot a borostyánkő nyerését
illetőleg, az úgynevezett „Bernstein -stechen“ képezi. Az
első föltétel erre tökéletesen dsendes tenger ; ez t. i.
ilyenkor a part tőszomszédságában átlátszó-tiszta. A csen¬
desen fekvő vagy csak igen lassan előre haladó csónak
az egyik párkányával majdnem a víz felszínén nyugszik,
a 4 — 5 a csónakban levő ember szorgalmasan vizsgálja
a tenger fenekét, és 15 — 2o'-nyi hosszú nyársak és
kapocsalakú villák segélyével hálókba rakja a talált,
többnyire nagyobb borostyánkő-darabokat, minek megtör¬
ténte után a hálókat felhúzzák a csónakba.
A negyedkori , barnaszén-képlet- és borostyánkő¬
képlet borostyánköve vagy egészen 9o'-nyi mély ak-
nácska (Duckelschacht) — , mint Danzig környékén, vagy
30 — 40'myi mélységig feltakaró munka (Aufdeckarbeit) —
által nyeretik.
A keleti tenger partján, t. i. a már többször érin-
6g
tett Samland éjszaki és nyűgöd partján, „Warnicken“,
„KI. Kuhren“, „Rosenort", „Dirschkeim" és „Gr.-Hub-
nicken“ helységek vidékén még mai nap meglehetős
nagyszerű mivelés történik a valódi kék- vagy boros¬
tyánkő-földre, hol ez külbányászatilag , körülbelől oly
módon vitetik véghez, mint az a kőbányáknál szokás.
Jahrbuch dér k. k. geol. R.-Anstalt 1872. XXII. Bd. Nr. 2 ,
Nr. 3, Nr. 4. April — Dezember.
Ezen három füzetnek tartalma a következő:
Il-d i k füzet:
1. Geologische Uebersichts-Karte d. österr. Monar-
chie. (Blatt IX, XI u. XII) Von Fr. Ritter v. Hauer.
2. Über Dislocationen im Pribramer Erzrevier. Von
F. Posepny. (Mit Tafel X).
3. Vöm Czipka-Balkan. Von Fr. Schröckenstein,
(Mit Tafel XI).
4. Aus den Tiroler Central- Alpen. (Aufnahmsbe-
richt). Von J. Niedzwiedzki.
Mineralogische Mittheilungen :
1. Über d. Vorkommen v. Kalkspath in den Drusen-
raumen des Granits v. Striegau in Schlesien. Von M.
Websky in Breslau.
2. Guadalcazarit, ein neues Mineral. Von Th. Pe-
tersen. •
3. Beobachtungen an Baryt, Pyrrhotin, Gold und
Fluorit. Von R. Helmhacker.
4. Analysen aus dem Laboratórium des Herrn Prof.
A. Bauer.
5. Die Meteoriten von Stannern, Constantinopel,
Shergotty und Gopalpur. Von G. Tschermak.
6. Über die Mikrostructur dér Vesuv-Lava vöm
Sept. 1871, Márz u. April (letzte Eruption) 1872. Von
A. v. Inostranzeff.
7. Felsarten aus dem Kaukasus, Von G. Tschermak-
8. Notizen: Pseudombrphose v. Friedek. — Dér Sulz-
bacher Scheelit. — Borazit v. Stassfurt. — Silber v. Copiapo
7o
III-ik füzet.
1. Das Gebirgsland südlich Glina in Croatien, ein
geol. Bericht. Von Dr. E. Tietze.
2. Beitrag z. Kenntniss d. Ausdehnung des sog.
Nyfaner Gasschiefers und seiner Flóra. Von O. Feist-
mantel.
3. Über eigenthümliche Störungen in den Tertiár-
bildungen des Wiener Beckens u. über eine selbststan-
dige Bewegung loser Terrainmassen. Von Th. Fuchs.
(Mit Taf. XII— XV).
Mineralogische Mittheilungen.
1. Über den Kaluszit, ein neues Mineral von Kalusz.
Von J. Rumpf (Mit Taf. IV.)
2. Entwicklung dér Hauptsátze dér Krystallographie
u. Krystallphysik. Von Ar. Brezina.
3. Beobachtungen an Löllingit, Gránát, Chlont. Von
J. Niedzwiedzki.
4. Die Meteoriten des k. k. mineralog. Museums am
1. Okt. 1872. Von G. Tschermak.
5. Über Staurolith. Dr. A. v. Lasaulx. (Mit Taf. V.)
6. Chalkolit u. Zeunerit, nebst Bemerkungen über
Walpurgin u. Trögerit. Von A. Schraut.
7. Über die chemische Formel des Epidots. Von C.
Ludwig.
8. Notizen : Anatas mit Rutil v. Rauris. — Adular
= Albit v. Sulzbach- — Kaluszit, Syngenit.
IV-i k füzet:
1. Die geologischen Verháltnisse des östlichen Thei-
les dér europaischen Türkei. Von Prof. Dr. F. v. Hoch-
stetter. (Mit ein. geolog. Karte in Farbendruck (XVI), u.
einer Tafel (XVII). Zweite Abtheilung.
2. Geologische Übersichtskarte dér österr.-ungar.
Monarchie. Von Fr. Ritt. v. Hauer. Bl. IV. Ostkar-
pathen.
Mineralogische Mittheilungen :
1. Die Insel Ischia. v. C. W. C. Fuchs.
2. Zűr Kenntniss dér Minerale von Eule in Böh-
men. Von Fr. Babanek.
3. Über den Guadalcazarit. Von Dr. J. Burkart.
7i
4- Über die Krystallform des Pucherit vöm Schnee-
berg. Von M. Websky. (Mit Taf. VI)
5. Andesit von St.-Egidi in Süd-Steiermark. Von J.
Niedzwiedzki.
6. Analysen aus d. Laboratórium des H. Prof. E.
Ludwig.
7. Notizen : Nachtrag z. Mittheilung über Staurolith.
— Mineralvorkommen bei Reichenau. — Kupferschaum
v. Prein. — D. Glimmerkugeln v. Hermannschlag in
Máhren. — Fundort des Milarits.
Vegyesek.
M. J. A legmélyebb artézi Iáit Missouri államban St.-
Louis mellett a vízhiány-kérdés megoldása czéljából
mélyesztetett le egy artézi kút és pedig, hogy ezen vál¬
lalatnak sikere is legyen, egész 1230 méterre (648.5°)
kelletett fúrni. A víz azonban csak 31 méternyire szál¬
lott tel a kút nyilása alá. A fúrás a Carbon-képlet réte¬
geiben vette kezdetét, keresztülhatotta a St.-Louis-féle
mészkövet, következőleg a Silurképlet homokkő-rétegeit
és a dolomitot. 1152 méternyi mélységben elérte a jege-
czes kőzetet, melyben a fúrás egész 1230 méternyi mély-
ségig folytattatott.
480 meter mélységig a víz friss és tiszta, ezen pont
alatt azonban a benne feloldott sók aránya növekedik
és körülbelől 1078 méternyi mélységnél eléri a maxi¬
mumot, hol 4°Baumé-t tartalmaz; alantabb ezen arány
csökken és 1095 méternyire csak i°B.-val bir. E mélység¬
ben először akadtak szénsav- és kéntartalmú vizekre, me¬
lyek 41. 70 C melegséggel birtak.
Ha tekintetbe veszsziik az ott uralkodó egy évi
középhőmérséket, mely i3°C, a hőfok minden 37,7 m.
mélység után i°-kal növekszik. A fúrlyuk átmérője
torkolatánál 253 mm. és egész 320 méternyire csövezve
van , innen mélyebbre csak 100 mm. átmérővel bir.
A fúrási munkálatok 3 évet vettek igénybe , anélkül
hogy valami baleset félbeszakította volna és körülbelől
300.000 frankba kerültek. (Bolletino 1872. 11. 12. sz.)
S. F. Vas-, horgany-, ólom- és rézérczeh termelése a
porosz államban 1870- és 1871-ben. Erről a következő
schematicus táblázat ad általában fölvilágositást ;
— 72
Ércznemek
1871-ben
mázsa
1870-ben
mázsa
emelkedés
(apadás)
mázsa
Gyepvaskő .
1,088926
847216
241710
Barna vaskő Limonit .
28,800969
21,607982
2,192987
Vaspát — chalybit .
12,213782
10,631549
1,582233
Haematit- és féleségei ....
887292
951442
(64150)
Szénvaskő .
5,613626
5,347362
266264
Vörösvaskö-Haematit ....
11,362970
10,213190
1,149780
Xanthosiderit .
—
20937
(20937)
Delej vaskő .
196178
191384
4794
Babércz .
3.241749
3,716946
(475197)
Összeg ....
58,405492
53,528008
4,877484.
A többi érezre nézve az eredmény a követ¬
kező volt :
Az érez neve
1870
1871
Termelés
mázsákban
érték
Termelés
mázsákban
érték
ált.-ban
tallér
mázsánk,
ez. gar.
ált.-ban
tallér
a cs
00
tsa
'o3 SJ
a ®
Horganyérczek .
7,271658
2,303928
9505
6,613938
1,760983
7*988
Olomérczek . .
1,977160
5,104512
17 450
1,845535
4,891449
19-510
Rózérczek . . .
4,082954
1,589325
11-678
3,280289
1.789171
16363
(Zeitschr. f. B. Hütten. u. Sál. Wes. 20. 74 — 105).
S. F. A kénsav előfordulása Texas keleti részén. Közel
a mexikói öbölhöz, mintegy 30 ang. mtfld. -nyíre a Nel-
hes-Rivertől sekély források és mocsárok jönnek elő,
melyeknek ize erősen savanyú. Az e tekintetben tett
vizsgálódásokból kitűnt, hogy ezen íz kénsavtól ered,
mely különféle kénsavsók (kénsavas alumínium, kénsavas
vas stb.) mellett az illető vizekben foglaltatik. (Chem. N.
26. 147.)
- 73
S. F. A Vanad és Után meghatározása Bazaltokban.
Hogy meghatározzuk, tartalmaz-e valamely Bazalt Vana-
dot; e czélra a kérdéses Bazaltból finom poralakban
8 gr.-ot négyszer annyi szénsavas nátriummal (sziksó)
olvasztunk össze, a megolvadt tömeg csekély mennyi¬
ségű salétrommal keverve újra he vitte tik, azután lehűtve
vízzel eresztetik föl ; ezen oldat szénsavas ammoniummal
főzetvén, megszüretik ; az igy nyert folyadék sósavval
lesz bepáritva s kénhydrogén vezettetik bele. Az ezáltal
keletkezett csapadéktól szűrés által a folyadék elkülö-
nittetvén, vele egyenlő térfogatú erős ammóniákkal lesz
keverve s ismételten kénhydrogén vezettetik bele mind¬
addig, míg csak a szabad ammóniák összes mennyisége
közömbösitve nincsen. Ha ekkor az oldat szép borvörös
szint vesz föl : ez a Vanad jelenlétét mutatja. Ezen eset¬
ben a vörös folyadék megszüretvén sósavval lesz telítve;
a keletkezett csapadék kénből és Vanadin-sulphidból áll ;
ezt kiszárítva és izzitva a maradékot kevés salétrommal
olvasztjuk össze. Ez által vanadinsavas-Kálium áll elő,
mely forrasz cső előtti jellemző sajátságairól könnyen
ismerhető fel.
A Titán jelenlétének kimutatása czéljából a kérdé¬
ses Bazaltból 12 gr.-ot finom porrá törve 6-szor ennyi
savanyú kénsavás káliummal olvasztjuk össze, hogy a
szabad kénsav legnagyobb része kifizessék. Ezután az
egészet lehűtve szétdörzsöljük s vízben föleresztjük ;
ezen vízbeni oldat igen higitott állapotban kénessavas
nátriummal lesz főzve. Mihelyt a lecsapódás teljes, ki
hagyjuk hűlni és még kevés kénessavat adunk hozzá,
hogy a vas és alumíniumnak netán szintén lecsapódott
csekély mennyiségét ismét oldatba vigyük át. A csapadék
— mely titansavból áll — az ismeretes módon alakitta-
tik át kalium-titan-fluoriddá; ez megmért szűrőn ösz-
szegyüjtve és kevés hideg vízzel kimosva megméretik.
Ellenőrzésül a titán fluoridot forró vízben föloldjuk , a
titansavat ammóniákkal lecsapjuk s ismét megmérjük.
Apjöhn Bilcárd ezen módszer szerint három különböző
Bazaltban 1-58, 070 és 0-91 gr. titansavat talált. (Chem.
N. IV. 26. I83).
S. F. Bajmond B. W. az. éjszakamerikai egyesült
államok nemes fém- termelését- illetőleg az 187'f-i'k évre a;
kivetkező adatokafTesztnk&zzéi ri£d£V£fi emlu [ 0^8 1 .neb
itíoávcj : le síbie'A nÁjJ-tüq irígev ion öyíof saasT *
I's iimoL&vI y’gori Jnüiiú nőbirn £
74 —
Arizona .
California ....
Colorado
Idaho .
Montana ....
Nevada .
Uj Mexico .
Oregon és Washington
Wyoming .
Utah .
a többi helyen.
összesen .
800,000 dollár
20,000,000 „
4,663.000 „
5,000,000 „
8,050,000 „
22,590,000 *
500,000
2,500,000 „
x 00,000 „
2,300,000 „
250^00 »
66,663,000 dollár
(B. u. Hütt. Z. 31. 389).
S. F. A lapplandi aranytermelés. Miután Lappland
különböző vidékein már régebben találtak aranyat, de
mindenkor csak csekély mennyiségben : nehány év előtt
egy Ewast nevezetű ember nehány társával aranykuta¬
tásra vállalkozott; rövid idő alatt körülbelöl 1000 márka
értékű aranyat gyűjtöttek, mely feltűnő eredmény álta¬
lános érdekeltséget vont magára, annyira, hogy igen
sokan sereglettek az aranytartalmú vidékre aranykere¬
sésre ; mivel azonban ezek között számos oly egyén is
találkozott, ki az e tekintetben szükséges jártassággal
nem birt, ennélfogva a Finn Senatus által 1870 april
8-án megerősített Ukas folytán elrendeltetett, miszerint
az aranykeresés Lapplandban csak adományozás utján
vihető végbe, s az erre vállalkozóknak az e czélra szüksé¬
ges segédeszközök birtokában kell lenniök. így tehát egyes
társulatok alakultak s ugyanazon év junius havában 19
társulat jelentkezett az aranymosásra. A munkálatok Ivalo
mellett a Tanna folyó partjain kezdettek meg, mely helyen
terjedelmes épületek s a munkások számára lakások
állíttattak fel. A munkálatok az emlitett folyó mentében
Ivalo, Vaskó és Tanna-Yuk mellett, később Kenna és
Kytnien folyók partjain is vitettek végbe ; leggazdagabb¬
nak azonban a Tanna folyó mutatkozott. A talált arany
rendesen platina tartalmú volt. Az arany előjövetele e
helyen sokban hasonlit a Californiai San-Sacramento
folyó melletti előjövetelhez. — Az aranytartalmú terület
a telepitvénytől fel- és lefelé 26 werst-nyire — mintegy
4 geogr. mrtfld — terjedt, ezentúl mindinkább kevesbe-
dett. 1870 julius havában Daal norvegiai bányakapitány
a Tanna folyó norvegiai partján kezdte el a további
kutatást, a midőn kitűnt, hogy az Ivalonak a Tannaba
— 75
*
való folyásánál relatíve legnagyobb mennyiségben fordul
elő az arany. A norvegiai kormány megengedte az orosz
társulatoknak a Norvég területen is az aranykeresést s
ezentúl itt is mosták az aranyat. September közepe
táján a növényzet minden nyoma eltűnvén a munkát
tovább nem folytathatták s vissza kellett vonulniok.
Julius 21 -tői september 9-ig 124,141 köbláb arany tar¬
talmú földet mostak ki, melyben a nyert arany mennyi¬
sége 19,135,193 grm. volt. (Polyt. Centr. Bl. 26. 1225).
Titkári közlemények.
Nyilvános nyugtatványozás.
1871- és 1872-re a tagdijat lefizette :
Oelboffer Henrik.
Az 1873-ik évre tagdijukat lefizették :
Adler Károly, Bernáth József, Bieltz Albert, Bothár Dániel, Böckh
János, dr. Dubay Miklós, Eggenberger-fóle akad. könyvkereskedés, Gere-
vics Sándor, Gbyczy Kálmán, dr. Hofmann Károly, dr. Hobenauer Ignácz,
Huffuer Tivadar, Kalmár Ferencz, Láng Ede, Mosel Antal, Nyulassy Antal,
Petrovits Gyula, Pfiszter Károly, Pongrácz Ernő, Sárkány Miklós és dr,
Stessel Lajos urak.
Budapest, 1873. évi márcz. hó 12-én.
Sa jóhelyi Frigyes ,
társulati 1-ső titkár.
6*
iii - :fíí
;• ; . : . •••••/ -.-1- !■ iíl /. Sj.t
. . fi . .. . p
U-. /itst f ; '* .í : b ■ ,r ..
. . • : | . . , I ■
. - . . ■
8 ,,:■■■ i • . . i Í
A>; • •. .. > h . - . s ft > , ■. . t v
.Á'.yfy/M L'-Iiii ’ ' -j:J i :T
1 >. .is / tj
»\y» c * .
Pest, 187 3. Ny o matott K h ór~éíT Wein könyvnyomdájába^
*4
(3-ik évfolyam.)
IV. SZ,
1873.
FÖLDTANI KÖZLÖNY
KIADJA
A MAGYARHONI FÖLDTANI TÁRSULAT.
A VÁLASZTMÁNY MEGBÍZÁSÁBÓL SZERKESZTIK
Sajóhelyi Frigyes és Róth Lajos
TITKÁROK.
TARTALOM:
Társulati ügyek: Szakgyülés 1873. évi márcz. hó 12-én. — Szak"
gyűlés 1873. évi márcz. hó 26-án.
Értekezések: A Vihorlat-Gutin-hegység némely quarcztartalmú
fcracbyfcjának plagioklas kristályairól, dr. Hofmann Károlytól. — Trachyt
Pétervárad és Szerémböl , dr. Szabó Józseftől. — Vegyesek. —
Titkári közlemények
Társulati ügyek.
Szakgyülés 1873. évi márcz. hó 12-én.
Tárgyak : i. Dr. Hofmann Károly a Vihorlat-Gutin
hegység némely quarcztartalmú trachytjának plagioklas
jegeczeit mutatta be, tüzetesen ismertetvén meg ezek
előfordulási viszonyait , vegyi szerkezetüket és jegecz-
alakjukat. (Lásd az értekezések között).
2. Dr. Szabó József a február hóban tett eszter¬
gomi őslénytani leletet ismertette meg ; bemutatta ennek
egyes részleteit, melyekből azt lehet következtetni, misze¬
rint a csontok két külön egyéntől, sőt valószinüleg két
külön fajhoz tartozó egyéntől eredtek. (Bővebben lásd a
következő számban).
Miután e lelet összegyűjtése Beszédes Kálmán, akad"
festész úrnak — Kollár Antal, sz. kir. Esztergom városa pol¬
gármestere közreműködésével — ■ köszönhető: Dr. Szabó
József azon indítványt tette, miszerint nevezett uraknak
a társulat külön levélben fejezze ki köszönetét, mit a
szakgyülés egyhangúlag elfogadott. Roth Lajos úr indít¬
ványára a szakgyülés Beszédes Kálmán urat a társulat
levelező tagjává választotta.
7
78
3- Ezek után dr. Szabó József tett még egy rövid
jelentést a nagy-sápi lösz-ember-maradványokra vonatko¬
zólag; az egyes részek véglegesen vannak már tanulmá¬
nyozva — összesen mintegy 150 db. csont, — melyek
összehasonlitó vizsgálatából mintegy 5 külön egyénre
lehet következtetést vonni. Az előfordulási viszonyoknak
biztosabb tanulmányozása végett azonban a lelhelyre
még fognak kirándulások eszközöltetni.
4. Végre az első titkár a be- és kilépett tagok
neveit olvasta fel. — Új tagokul beléptek Klein Gyula
műegyetemi tanár, Némethy Imre földbirtokos, Sramkó
Mihály aszódi gymn. tanár urak és sz. kir. Esztergom
városa. — A 1 1 . §. értelmében kilépetteknek tekintendők :
Gretzmacher Gyula és Schwartz Ottó urak. Meghalt :
Kubinyi Albert.
Szakgyülés 1873. évi márcz. hó 26-ikán.
Tárgyak: i. Böckh János úr a déli Bakony Liasz-
lerakodásainak taglalásáról szólott Értekezésének rövid
tartalma a következő :
„Azon kereten belől, mely a felső triaszi fődolomit
zöme és ennek Város-Lödtől délnyugatra húzódó ellen¬
szárnya által képeztetik, a Liasz lerakodásai több helyt
mutatkoznak.
A Gombás csárdától kezdve délnyugati irányban
Úrkútig több helyt lép fel a Liasz, fiatalabb lerakodások
által környezte foltokban, de nagyobb, összetartó vonu¬
latokban seholsem látható.
Fellépése annyira szakgatott és elszórt, hogy az
egyes előjövetelek szigetként bukkanak ki az említett
vonalon. Ezen körülmény, valamint az is, hogy kőzetei,
bár különböző szintekbe tartoznak, gyakrabban felette
hasonlók, igen nehezíti részletesb taglalását.
Értekező úr kiemeli, miszerint a Bakony Liasz kép¬
letének összhangzása az Alpok hasonnevű lerakodásával
minden tekintetben felette nagy. A Bakony Liaszkőzetei
petrografiai tekintetben felcserélhetően hasonlítanak az
alpi Liasz-kőzetekhez, úgy hogy azon nagy összhangzás,
mely a Bakony és az Alpok lerakodásai közt egyálta¬
lában létezik, kifejezést nyer a liaszi képződményekben
is. Mint az Alpokban úgy Bakonyunkban is nagy nehéz¬
ségekkel van összekötve a Liasz lerakodásainak tanul-
79
mányozása s ebből kifolyólag azoknak taglalása, mint¬
hogy a már emlitett, e tekintetben kedvezőtlen, kö¬
rülményeken kívül hozzájárul még szabatos szelvények
hiánya is.
Ennek daczára azonban a Paláontologia segítségével
egyes, többé-kevésbbé élesen jellemzett szintek mint az
Alpok Liasz-területében úgy Bakonyunkban is kimutat¬
hatók. Taglalásának könnyebb megérthetése czéljából
értekező úr röviden ismerteti meg a Liasz azon mintegy
mintáúl szolgáló beosztását, melyet Quenstedt és Oppel
remek munkáikban megállapítottak , áttér ezután több
helyiség bővebb megismertetésére, nevezetesen az Ihartü
(Szt. Gáltól délnyugatra), Város-Lőd (Hámorvölgy), Tüz-
köveshegy (Herendtől Ny.-ra), és Úrkút vidékén előfor¬
duló Liasz-lerakodások részletes leírására, előadását az
illető vidékek földtani térképével, valamint több általa
gyűjtött kövülettel világosítván föl. A bemutatott kövü¬
letek között több értekező által megnevezett új faj for¬
dul elő. A mondottak alapján áttér végre a déli Bakony
Liasz képleteinek átnézetes taglalására, mely szerinte a
következő :
1 . A Liasz-lerakodások legmélyebb szintje sárga
színű, Cardinia cfr. concinna, Lima Rothi n. sp. Bkh.
M. S. stb. tartalmú mészkövekből áll. (Ihartü). Ezekkel
hihetőleg egy szintbe állitandók a Tűzköveshegy bra-
chiopodadús mészkövei.
2. Vörös Ammon. Conybeari stb. tartalmú mészkő.
(Amm. Bucklandi szintje).
3. A Tűzköveshegy vörös, brachiopodadús, alsó-liaszi
kőzete, valamint az ezzel egyenértékű úrkút i bra¬
chiopodadús alsó-liaszi kőzet, (úrkúti erdészlak).
4. Az alsó-Liasz legmagasabb szintje : a Rhyncho-
nella úrkútica tartalmú kőzet.
5. Közép Liasz: Ammon. Jamesoni tartalmú ad-
nethi kőzet.
6. Amm. fimbriatus stb. tartalmú adnethi mészkő.
(T üzköveshegy .)
7. Az Amm. margaritatus szintjének képviselői.
8. Felső Liasz: Posidonomya és Belemnites cfr.
tripartitus tartalmú szaruköves márga. (Gombás csárda).
Ezen igen érdekes és tanulságos értekezés csak
rövid kivonatát képezte egy — a m. k. földtani intézet
által kiadandó 1873-ki évkönyvnek szánt — nagyobb
7*
8o
munkának, melyben Böckh úr a déli Bakonyban előfor¬
duló, a Triász és Rháti képletnél fiatalabb lerakodmá-
nyokat, tehát először a Liasz-képletet, egész terjedelmé¬
ben tárgyalandja.
2. Mint második értekező dr. Szabó József a Péter-
várad vidékén Popovits V. Sándor újvidéki gymn. tanár
úr által gyűjtött trachytokról szólott. (Lásd az értekezé¬
sek között).
3) Az első titkár felolvasta dr. Heer Oswald, zürichi
tanár köszönő levelét tiszteletbeli taggá választatására vo¬
natkozólag.
4) A másodtitkár Majláth Béla Liptómegyei fő¬
jegyző úr által készitett s egy példányban a társulatnak
— tisztelete jeléül — ajándékba beküldött Liptómegye
földtani t4rk4pét mutatta be. A szakgyülés, határozata
szerint, Majláth Béla úrnak külön levélben fejezte ki a
társulat köszönetét, s nevezett urat a társulat levelező
tagjává választotta.
4 Viliorlat Gutin- hegység némely quarcztar-
talmú trachytjának plagioklas kristályairól
Dr. Hofmann Károly-tól.
(Felolvastatott a társ. f. é. márcz. 12-én tartott szakülésén).
A kőzetekben kikristályodott kőzet-alkatrészek kris¬
tály alakjainak meghatározása, fájdalom, mindeddig még
nem részesült a petrographok részéről azon figyelemben,
melyet úgy petrographiai — gyakorlati, mint petrogene-
tikai tekintetben — a kőzetek meghatározására és kép¬
ződési körülményeik kipuhatolására — • megérdemel, ám¬
bár fontosságát e tekintetben is többen, s nevezetesen
még nem oly régen Blum, lithologiajában, jó érvekkel
kiemelték. A legtöbb petrographiai leírás e tekintetben
csak igen általános és határozatlan adatokkal szolgál,
melyek főleg csak a kőzet-elegyrészek alakjainak álta¬
lános habitusára vonatkoznak, vagy arra, hogy egyszerű
egyénhez vagy ikerképződéshez valók. Nevezetesen az
8i
eruptív-kőzetekre nézve, melyeknek közelebbi képződési
körülményei még oly sok nyílt kérdést nyújtanak, —
kikristályodott elegyrészeik kristály alakjuk részletes
ismerete petrogen etikai tekintetben nem csekélynek tekin¬
tendő értékkel bir. E tárgy egyszerű megfontolása ezt vilá¬
gosan fogja szemünkbe tüntetni.
Az anyagok közönséges oldatokból való kikristá-
lyodásáról tett megfigyelések azt mutatták, hogy azon
részletes kristályalakok , melyek a kiváló anyagon
kiképződnek, ezen utóbbinak anyagi minőségén kívül,
lényegesen függnek a kiválás alkalmával uralkodó
külső körülményektől , nevezetesen a körüllévő folyé¬
kony közeg minőségétől, a mérséklettől és a súlyozó
nyomástól. Ezen külső körülmények megszabják azon
egyszerű alakokat és combinatiókat, melyek a kiváló
kristályt határolják; míg a kiválási folyamat gyorsasága
lényegesen csak a képződő kristályok absolut nagysá¬
gára látszik befolyással lenni. Kétséget nem szenved¬
het, hogy valamennyi plutoi és vulkáni kőzetünk valaha
folyékony silikátelegy volt, melyekből a kőzeteket je¬
lenleg alkotó eredeti ásványbeli elegyrészek ugyanazon
általános törvények szerint — habár igen eltérő körül¬
mények közt — váltak ki, mint például valamely kom¬
plikáltabb só-oldatból az adott körülmények között leg¬
nehezebben oldható sók szilárd alakban válnak ki és a
kiválási körülményeknek megfelelő kristályalakot ölte¬
nek. Világos tehát , hogy az említett kőzetek eredeti
alkatrészeiknek részletes kristály alakja, függvén az őket
környező közeg minőségétől, kiválásuk alkalmával ural¬
kodott nyomástól s mérséklettől, ez által visszakövet-
keztetést engednek azon körülményekre , melyek alatt
az illető kőzetek képződése rideg tömegekké végbement
és melyeknek különbségén a természetben előforduló
eruptív kőzettömegek nagy változatossága legnagyobb részt
alapúi. Ilyféle következtetések természetesen feltételezik,
hogy azon függvény ismeretes, mely az egyes befolyásos
körülmények s a kiváló kristály alakzata közt létezik. Ezen
függvény kipuhatolására az eruptív kőzetek alkatrészeire
nézve a kísérleti út alig áll rendelkezésünkre ; de itt a
természet maga nagy műhelyében már a kísérleteket
változó körülmények közt vitte véghez, s ezeknek ered¬
ményeit az egyes, a természetben előforduló etuptiv-
kőzettömegekben nyújtja át, melyek anyaguk szerint a
bizonyos határok közt lévő, legkülönbözőbb silikátelegye-
ket képezvén, igen változó nyomás- és mérséklet-beli
82
körülmények közt megmerevedtek. E tényezők beha¬
tásának megítélésére pedig az egyes esetekben az észlel¬
hető geológiai, chemiai és összes ásványtani viszonyok
szolgáltatják az alapot.
A mondottaknál fogva tehát az eruptiv kőzetek
eredeti alkatrészeinek részletes kristály alakjai e kőzetek
genetikai körülményeinek kipuhatolására minden esetre
egy új és fontos elemet szolgáltatnak. Hogy e tekintetben
mindeddig még csak igen kevés megfigyeléssel ren¬
delkezünk, főleg annak tulajdonítandó, hogy rendesen
nagy nehézséggel jár, sőt gyakran teljességgel lehetetlen
a kristályokat a meghatározásra szükséges minőségben,
t. i. alakjuk megtartásával a kőzetből kiválasztani.
Az utolsó évek alatt a Vihorlat-Gutin hegységnek
a Tisza bal partjára eső részét geologiailag vizsgálván,
az ott előforduló különböző trachytkőzetek főbb elegy¬
részeiből számos , jól megvizsgálható szabad kristályt
gyűjtöttem ; ezeknek alakbeli viszonyai a vidék földtani
leírásában részletesen fognak tárgyaítatni.
Ez alkalommal legyen szabad, nehány az ottani
quarcz-trachy tokból való háromhaj lásu földpátkristályt
bemutatni s alakjukat és elegyüket tárgyalni.
i . Oligoklaskristályok , quarcz-oligoklas-biotit-trachytból.
Legelőször is a vizsgált hegység legidősebb s egy¬
szersmind kovasavban legbővelkedőbb trachyt - kőzetei
egyikének földpátját akarom tárgyalni : t. i. a Szathmár-
megyében, Felsőbányától délkeletre, Bájfalu mellett elő¬
forduló oligoklas-quarcz biotit-trachyt földpátját.
A kőzet, melynek főelegyrészét a tárgyalandó föld-
pát képezi, Bájfalu éjszaki és keleti szélén nehány, már
messziről szembeötlő hegyes kúpot és éles gerinczet
alkot, melyek mérsékelt magassággal a környező, ifjabb,
szármáti korszakbeli üledékes lerakodások képezte ala¬
csony dombos vidékből kiemelkednek ; tovább éjszakra
a más kőzet-typusokból alkotott trachyt-hegység hatal¬
masan magaslik fel, s a közel szomszédos Feketehegyben,
melyet quarcz-ment labrador-augit-andesit alkot , már
közel 4000 lábnyi magasságot ér el.
A báj falusi kőzet igen kemény, törése nagy-kagylós,
szarukőszerü, gyengén fénylő, friss állapotában szürkés¬
ibolya szinü, alapanyaga számos makroskopiailag kivált
földpátkristályt, quarcz szemet és biotit táblácskát zár körül.
Ezen elegyrészeken kívül a kőzet vékony-csiszolatán a
mikroskop alatt még kevés amphibol- és augit-oszlopocska,
83
magnetit-szemecske és számos hosszúkás, színtelen, kettős
törésű mikrolith vehető ki ; ez utóbbiak elrendezése az alap¬
anyagban, a kőzetnek kitűnő fluctual-szöveget kölcsönöz.
A kivált földpát-kristályok mindnyájan egy fajhoz
valók ; víztiszták, színtelenek, fehéresek vagy világosan
sárgásak, keresztmetszetben hosszúkás lemez- vagy tábla-
szerű alakot tüntetnek elő, legnagyobbjai 5 — 6 mm..nyi
nagyok ; ikerrovatozatuk által azonnal plagioklasnak
ismerhetők fel ; a gázlángban azon eljárás szerint vizs¬
gálva, melyet Szabó tanár úr a földpátok meghatározá¬
sánál követ , kevés kali-t tartalmazó oligoklasnak
bizonyultak, mit az ásványnak mennyileges vegyelem-
zése, melyet Balló tanár úr volt szives véghez vinni,
tökéletesen kétségtelenné tesz.
Szabad quarcz a kőzetben nagy mennyiségben s
mindig már makroskopi darabokban van kiválva ; mint
a mikroskopi vizsgálat mutatja, nem képez ép, éles-élű
kristályokat , hanem gömbölyödött kristályokat vagy
kristály töredékeket, melyekbe a körülzárő kőzettömeg
gyakran zsákalaku öblökben kisebb-nagyobb mélységre
belényomult ; — ezen jelenségek tisztán mutatják, hogy
a kivált quarczkristályok a még hőfolyó közettömegben
széttöredeztek és ismét részbeni megolvadást szenvedtek ;
— hasonló tüneteket a quarcztrachytokban és quarcz-
porphyrokban kivált szabad quarcz igen gyakran mutat.
A kőzet alapanyaga helyenkint likacsos , némileg
habosán felduzzadott ; ily részletek könnyen m állnak, s
belőlük azután a zárványok könnyen szabadon választ¬
hatók ki; igy például az Izvora -maré- völgyben , közel
Bájfalu éjszaki széléhez a Pa-Tyé nevű hegygyei szemben,
hol a most közelebbről tárgyalandó földpát-kristályokat
gyűjtöttem.
Ezen földpát-kristályok üvegesek, átlátszók, világo¬
san - bőrszínűén sárgásak ; e sárgás színezés azonban
csak benyomult szerves anyagnak nyomától származik,
miután a kristályok gyenge izzitás után ismét oly víz¬
tisztává válnak, mint a legépebbek, a legfrissebb kőzet¬
ben. Vegyelemzésük , melyet — mint emlitém — Balló
tanár úr vitt véghez, a következő eredményt adta:
Si 02 = 60-9 i-g
Al2 03 = 24*19
Fe2 03 nyoma
Ca 0= 6- 51
Mg O = 0*28
84
K2 O = 2-47
Na2 O = 6' 14
Hevitési veszteség = 0-83
Összesen 101-33 §
Tschermaknak már jelenleg általánosan elismert
elmélete szerint, tudvalevőleg, a természetben előforduló
háromhajlású mész-natron földpátok a tiszta nátron földpát-
nak Na2 Al2 .SiG 0,G, és az ezzel chemiailag és alakilag
isomorph tiszta mészföldpátnak Ca2 Al4 Si4 Ó,G; isomorph
elegyét képezik ; az először említett anyag a természetben
csaknem teljes tisztaságban mint a 1 b i t, a második csak¬
nem theoretikai tisztaságban mint a n o r t h i t fordul elő.
Ha most földpátunk analysisét ezen elmélet szerint
akarjuk értelmezni, azon egyszerű és exact módszert
követjük, melyet Bunsen (Ann. d. Chem. u. Pharm. 1868.
Supplementband pg. 188 — 196) az elegyedett földpátok
kiszámítására felállított. E módszer természetesen felteszi
— mint egyáltalában az analysisek bármely theoretikai
értelmezése, — hogy a vegyelemzett anyag tiszta, azaz
minden idegen ásvány-elegytől ment légyen ; oly feltevés
ez, mely a plutoi és vulkáni kőzetekben kivált földpátok-
nál teljes szigorral, lehet mondani, soha sem fordul elő,
miután e íöldpátok, legfrissebb állapotukban is, csaknem
mindig több-kevesebb idegen anyagot tartalmaznak, mint
egyes ásványzárványokat , salakkal telt pórusokat stb. ;
ily elegyrészektől lehetőleg ment anyag azonban e fel¬
tevésnek is igen közelítőleg tesz eleget, s az e tökélet¬
lenségből eredő eltérések igen csekélyek lesznek s nem
is fogják túlérni azon hibahatárt, melyet már az alkat¬
részek meghatározásánál, a chemiai methodusok tökélet¬
lensége okoz. Miután szóban lévő földpátunk vegyelem¬
zett kristályai közönséges megtekintésre épnek látszottak,
s a kőzet csiszolatában, a górcső alatt vizsgálva, a föld-
pátkristályok aránylag csak kis mennyiségű magnetit-,
mikrolith- és salak-zárványokat mutatnak, szabad fen-
nebbi analysisüket a kiszámítás alá bocsátani.
A Bunsen-féle számítási módszer szerint analysisünk-
nél legelőször is a hevitési veszteséget kell levonni, s a
talált Mg O és K2 O mennyiséget aequivalens Ca O és Na2 O
mennyiség által helyettesíteni. Ezt követve és az analysis
számait 100 százalékra reducálva a négy lényeges alkatrész,
Si 02, A 12 03, Ca O és Na2 O, mindegyikéből egyszerű egyen¬
let utján kiszámíthatjuk azon arány lagos albit- és anorthit-
mennyiséget, mely elegyedett földpátunk egyes alkat-
85
részei talált mennyiségének megfelel. Földpátunk analy-
sise így a következő elegyelési arányokra vezet:
a talált
Si02-menny. megf' oly isomorph elegy, mely 70-62£albit-, 29'38g anorthitb. áll
aAlgOs „ „ „ „ „ „ 73'22„ „ 26 78,, „ „
Ca 0 „ » n n » » 65‘55„ „ 34-45,, „ „
Na2 0 n n » n » » 65‘93„ „ 34-07,, „ „
Ezen elegyelési arányok megegyezése azonnal sze¬
münkbe ötlik ; természetes, hogy tökéletesen meg kellene
egyezniök akkor, ha a vegybontott földpát absolut tiszta
volt volna és az egyes alkatrészek absolut pontossággal
meghatároztathattak volna.
Bunsen továbbá azon feltevés alatt, hogy a valószinü
ség, miszerént az alkatrészek talált mennyiségének eltérése
a valóságos elegyési, értéktől, az egyes alkatrészekre nézve
egyenlő nagy, a legkisebb négyzetek módszere alapján
egy képletet vezetett le, melyből a különböző alkatré¬
szekből talált elegyelési arányoknak megfelelő középső
arány kiszámitható. Jelen esetünkre alkalmazva ezen, a
valósághoz leginkább közeledő középső elegyelési arány
a következő : albit anorthit
69-33$ sulyrész 30-67 sulyrész
vagyis 2-26 albit : 1 anorthit-ra.
Ha már most azon czélból, hogy megitélhessük,
mennyiben egyeznek meg ezen földpát-elegy alkatrészei¬
nek értékei a vegyelemzésnél talált megfelelő értékekkel,
Bunsen szerint könnyen kiszámíthatjuk ezen értékeket,
e mellett a számításba vont káli és magnesia-mennyisé-
get ugyanazon arányban ismét helyreállítván , a mint
azok az eredeti analysisban találtattak. Ezen számítást
végrehajtva, kapunk :
2-26 sulyrész albit és 1
mig földpátunk-
sulyrész anorthitnak
nál a
kísérlet
megfelelő kiszámított
adott :
eltérés
mennyiségek :
Si
o2
60-25
0
(J
6o-6o $
+ °’35 8
Al,
03
24-74
V
2 4‘°7 »
— 0-67 „
Mg
O
0-25
0-28 „
4- 0*03 »
Ca
0
575
6-48 „
+ °73 »
k2
0
2-58
2-46 „
— 0-12 „
Na2
0
6'43
w
6-i 1 „
— o*32 »
I
oo-oo
100-00
A kísérlet adta és a kiszámított egyes értékek
közt tehát a fenebbi utolsó rovatban álló különbségek
mutatkoznak. Ezen eltérések, mint látjuk, igen csekélyek,
és tökéletesen még azon hiba-határba esnek, mely egy-
86
részt az elemzésnél elkerülhetlen hibák, másrészt pedig az
elemzett anyagnak a mikroskop kimutatta idegen ásvány¬
részek csekély tartalma — által idéztetik elő. Földpátunk
vegyelemzési eredménye tehát igen jól felel meg a
Tschermak-féle elméletnek, s a mint ez utóbbi helyessé¬
gének támogatásául szolgálhat , úgy viszont a közeli
megegyezése a véghezvitt analysis pontossága felől is
tanúskodik.
Földpátunk chemiai összetételét tehát:
Anx Ab2.20
elegyelési képlet fejezi ki. Miután az oligoklas-
sorba való földpát-elegyek Ant Ab8 és An: Ab2 közt
ingadoznak, földpátunk határozottan még ezen sorba
tartozik, hol helyét már közel az andesin-sor határához
foglalja el.
Áttérek most ezen oligoklas-kristályok alakjainak
tárgyalására.
Azon, a Valia-Izvorá-ban igen kis helyen gyűjtött
kristályok több alakbeli válfajt tüntetnek elénk, melyek
részint a kiképződött kristálylapok különböző kiterjedése,
részint pedig az alapul szolgáló ikertörvények és egyé¬
neik összenövési módjának különbsége szerint térnek el
egymástól. A kristályok aprók, legnagyobbjai 5 — 6 mm.
nagyok. Az egyéneiket határoló alak következő egyszerű
alakok combinatioja :
O P. OO P 00. OO P. 00 P. 2, P, 00. 00 P3. 00 P3. ,P. P,. 2 P 00.
PM Tly z fpon
A legtöbb lap bemélyedett benyomásokat mutat, s
többnyire nem terjeszkednek folytonosan ki, miután a
kristályok ismétlődött ikerképződésükön kivül legtöbb-
nyire még több-kevesebb számos párhuzamos kis egyén¬
ből való összetételt mutatnak. Éleik és csúcsaik nem
igen élesek, mintha ezen kristályok is kezdő megolva¬
dást szenvedtek volna ; oP rendesen 00 'P való találko¬
zása felé igen feltűnően görbülve van s durva, részútos
combinatioi rovatozatot tüntet elé. A kristályokon o P
és oofoo az uralkodó alak, mig a ,P. P, lapok rendesen
csak igen alárendelten vannak kiképezve. Úgy a mint
az alj vagy a főtengelye övébe eső kristálylapok többé-
kevésbbé uralkodnak, a kristályok typusa ferde táblás,
rövid oszlopos vagy függélyes táblás. Egyszerű kri¬
stályokat nem észleltem, valamint olyakat sem, melyek
csak egy ikertörvény szerint alkotva volnának, hanem
87
mindig oly ikercsoportokat képeznek, melyeknek egyénei
két, sőt nem ritkán még három iker-törvény szerint is van¬
nak özszekapcsolva. A rajtuk megfigyelhető iker-törvények
már valamennyien az oligoklasnál, s általában a plagio-
klas-sor különböző tagjainál ismeretesek ; ezen törvények
a 3 következő :
1 . Ikertengely a kis átlói lappárnak merőle¬
gese, — az úgynevezett albit-törvény.
2. Ikertengely a főtengely; ezen törvény az egy-
hajlásu orthoklas karlsbadi törvényének felel meg.
3. Ikertengely anagy átló; ezen nagy átló az oligo¬
klasnál, G. vöm Rath mérései szerint, összeesik, vagy csak¬
nem megmérhetlenül tér el a kis átlónak az aljban lévő
függélyesétől, úgy hogy ezen löldpát-elegynél az úgyneve¬
zett periklin-törvény, mely így hangzik: ikertengely a kis
átlónak az aljba eső merőlegese — nem idézhet elő meg-
mérhetőleg különböző ikertünéseket, mint az épen emlitett
harmadik ikertörvény , tehát ez utóbbival e földpát-
elegyeknél felcserélhető.
Leggyakoriabbak azon ikercsoportok , melyek az
i-ső és 2-ik törvény szerint alkotvák. A mellékelt
tábla 1 a, b ábrája egy ilynemű ikercsoport vizszintes és
függélyes (oo"p 00 síkja szerint) projectióját vázolja.
Ezen csoportoknál két albit-iker, vagy, mi közönsé¬
gesebb, albit-poiysynthetikus kristály a karlsbadi tör¬
vény szabta állásban van egymással összekapcsolva,
még pedig úgy, hogy az egyének részben egymást kö¬
rülfogják t. i. oldalvást vannak egymásba nyomulva. Az
albit-törvény szerint alkotott iker-képződések mindig
függélyes táblákat képeznek a kis átlói lappár iránya
szerint, egyénei az ikersík szerint egymáshoz vannak
nőve, az ikertengely irányában erősen röviditvék, külö¬
nösen a polysynthetikus kristályok belső egyénei, melyek
igen gyakran csak papirnyi vékony lemezkéket képez¬
nek ; ez utóbbiak nem terjeszkednek mindig az egész
kristályhalmaz egész szélességén át, hanem olykor csak
közzé ékkelt, kurtább lemezkékként tűnnek elő. A tompa
be- vagy kiugró szögek, melyek alatt az albit-tör vénynél
az egyének alji véglapjai vagy a velük párhuzamos főha-
sadási lapok egymással találkoznak s polysynthetikus
kristályoknál azon igen jellemző ikerrovatozatot idéznek
elő : azonnal felismerhetővé teszik az e törvény szerinti
iker-képződést.
Előfordulnak továbbá oly ikercsoportok is, melyek
az első és harmadik törvény szerint alkotvák. A
88
2. ábra egy ilynemű csoportnak függélyes és vízszintes
projectióját adja. Nála egy, az albit-törvény szerint ala¬
kult polysynthetikus, ferdén-táblás kristály, mely az aljon
a jellemző ikerrovatozatot igen szépen mutatja, fent bal¬
oldalt egy második egyén vékony lemezét zárja körül,
mely vele a harmadik törvény szabta állásban van össze¬
kapcsolva ; az ezen harmadik törvény szerint összenőtt
egyének kis átlójának véglapjai egymással igen tompa
be- és kiugró szöggel találkoznak s oly élekben metszik
egymást, melyek a kis átlóval egyenközüek. Más idevaló
csoport-kristályoknál a harmadik törvény szerinti iker¬
képződés többszörösen ismétlődik.
Még complicáltabb elvégre az előforduló ikercso¬
portok harmadik válfaja, melynél az egyének mind a
három felsorolt törvény szerint összekötvék. Ezen
háromszoros ikerképződések nem ritkák. A 3. sz. ábra
egy ide való csoport-kristály vízszintes és függélyes pro-
jectioját tünteti elénk.
Ezen példánynál egy az albit-törvény szerint alakult,
vastag-táblaszerü polysynthetikus kristályt látunk, mely
egy második kristálylyal a karlsbadi törvény szabta
állásban van összekötve. Ezen utóbbi kristály, valamint
az előbbinek ellenkező oldalán lévő, szélső egyéne, egy-
egy keskeny beékelt lemezkét a harmadik törvény állá¬
sában zár körül, mely lemezkék kis átlós véglapjai a
körülzáró egyének hasonnemü lapjaival a jellemző tompa
be- és kiugró szögeket képezik.
G. vöm Rath tavaly „Poggendorff’s Annáién d.
Phys. u. Chem.“-ban (147. köt. 57. 1.) a vesuvi anorthit
egy ikercsoportját ismertette meg, mely ép ugyanazon
három ikertörvény szerint van alkotva, mint a báj¬
falusi oligoklas utóbb tárgyalt ikercsoportja. Oligokla-
sunk előbb tárgyalt, két-két ikertörvény szerint képző¬
dött polysynthetikus kristályaihoz hasonlók úgy a ve-
zuvi anorthitnál , mint a plagioklas-sor egyéb tagjainál
gyakoriak, mit nevezetesen G. vöm Rath és G. Rose
munkálataiból, valamint Krenner úr „egy magyarhoni
trachyt földpátjáról11 czimű értékes értekezéséből tu¬
dunk.
Krenner úr az imént említett, a magy. természet-
tudományi társulat 7-ik kötetében (344 — 352. lap) közzé¬
tett munkálatában, szintén egy magyarországi oligoklas
kristályait irta le; e kristályok Ardó-Sátor-Allja-Üjhely
vidékéről, ugyanazon kőzet-typusból valók,' mint a báj¬
falusiak, t. i. oligoklas-quarcz-biotit-trachytból. Krenner
úr azon kristályokat igen pontosan megmérte és szögű-
8g
két az oligoklaséval megegyezőnek találta ; hogy e föld-
pát oligoklas, azt Csiky úr véghezvitt vegyelemzése is
bizonyltja, mely oligoklas-elegyre vezet, ha az alkálik
meghatározásától eltekintünk, melynél a kalimennyiség
igen nagynak, a natronmennyiség ellenben igen csekély¬
nek találtatott. *) Krenner úr az ardói oligoklason ugyan¬
azon ikertörvényeket ismerte fel, melyek a báj falusiakon
is előfordulnak, s szintén olyan, két ikertörvény szerint
alkotott csoportokat megfigyelt, milyeneket a báj falu¬
siakon is találunk. Az ardói oligoklas, Krenner úr sze¬
rint, egyszerű kristályokban is fordul elő ; ilyenek a
Bájfalu vidékén gyűjtött oligoklas - kristályok közül
hiányoznak.
Az imént tárgyalt báj falusi , az ikerképződésük
combinatioja, valamint lapjaik relativ kiterjedése szerint
oly változatosan alakult oligoklas - kristályokat vala¬
mennyien igen kis, alig egy pár quadrat-lábnál nagyobb
helyen gyűjtöttem, s az anyakőzetük csiszolatán is a
górcső alatt láthatjuk, hogy mindazon emlitett alak- vál¬
faj ugyan egy kőzetdarabocskában egymás mellett fordul
elő. Ezen körülmény mindenesetre némi figyelemre méltó.
Bizonyára helyesen következtethetjük, hogy ama kristá¬
lyok kissé eltérő alakzatának kifejlődésére a kiválási
körülmények némi különbsége volt a szerző oka ; azaz :
hogy a kőzet földpát-kristályai nem tökéletesen meg¬
egyező körülmények közt, egyidejűleg, hanem hogy
némileg különböző időben képződtek, mi közben külön¬
böző körülmények az által állottak vagy állhatták be,
hogy a földpát egy részének szilárd kiválása folytán a
hátramaradó hevenfolyó kőzettömeg chemiai összetétele
is megváltozott, vagy hogy, a kőzettömeg a földszin felé
nyomulván, a súlyozó nyomás is kisebbedéit ; még a
mérséklet is részben befolyást gyakorolhatott a kiválásra,
a mennyiben az imént emlitett két tényező változásával
*) Szabó tanár úr jelen értekezés felolvasása alkalmával tett meg¬
jegyzése szerint az ardói kőzet, melyből a Krenner úr vizsgálta kristályok
valók, a három hajlású földpát mellett még határozottan orthoklast is
tartalmaz ; ennek folytán sokkal valóbbszinű, hogy Csiky ur vegyelemzé-
sénél (magy. term. tud. társ. közi. 1866. 21. 1.) a 9-86%-nak talált káli
mennyiség is helyesen határoztatotfc meg, de hogy a vegybontott anyag
nem tisztán csak a háromhajlású földpátból, hanem a kőzetben előforduló
mindkét földpátból, t. i. orthoklas- és oligoklasból való volt. Miután az
orthoklas és albit chemiai összetétele csak abban különbözik, hogy az
elsőnek kalium-parányai az utóbbiban egyenlő számú nátrium-parány által
vannak helyettesítve, az elemzett anyagnak százalékbeli összetétele többi
alkatrészeire nézve úgy a fennebbi mint az iménti feltevés szerint igen
közelítőleg egyezik meg.
90
ugyanegy oldott anyag kiválási pontjának mérsékleti
foka is kissé változhatik. A bájfalusi kőzet fluctual szö¬
vege kétségtelenné teszi, hogy tömege a porphyrosan
benőtt földpátkristályok kiválása után is még haladó
mozgásban volt.
A báj falusi oligoklas-quarcz-trachyt — mint emli-
tém — a keleti Vihorlat-Gutin-hegység trachyt kőzetei
kovasavban legdusabbak s egyszersmind legrégiebbek
egyike. Balló tanár úr e kőzetet is vegyelemezte ; kova¬
sav tartalmát 68*8og-nak találta. Eruptioi kora a medi¬
terrán korszakba esik, miután tuífja közel szomszéd¬
ságban, Kovács mellett, számos mediterrán korszakbeli
kövületet tartalmaz. Ugyanily oligoklas-quarcz-biotit-tra-
chyt-tuffok az általam geologiailag vizsgált területen a Gu-
tin-Vihorlat-hegylánczolat ellenkező, éjszaki oldalán, Már-
marosmegyében, nagy elterjedésben fordulnak elő, szoros
kapcsolatban az ottani sótelepekkel; a tuffokban azon
vidéken is több helyen jellemző mediterrán korszakbeli
puhány és foraminifera-maradványt találtam. A szom¬
szédos vidéken előforduló trachytok közül csak az or-
thoklas- és orthoklas-oligoklas-trachytok lehetnének ré-
giebbek, mint a bájfalusi kőzet. Az orthoklas tartalmú
trachytok a keleti Vihorlat-Gutin-hegység déli szélén,
nevezetesen Felsőbánya és Nagybánya környékén, nem
egészen jelentéktelen tömegekben fordulnak elő, a felső¬
bányái Nagybánya-hegy és a nagybányai Kereszthegy
hires ércztelér- vonulata orthoklas- trachy tokban van. Vi¬
dékem orthoklas-trachytjainak relatív koráról azonban,
fájdalom, mindeddig nem sikerült biztos adatokat szerezni. A
Vihorlat-Gutin-hegység főtömegét alkotó azon plagioklas-
trachytok ellenben , melyeknek földpátja bazikusabb és
mészben dúsabb mint oligoklas, bizonyára valamennyien
fiatalabbak a bájfalusi kőzetnél; kitörésük a szármáti
korszakba esik, mit azon, a vidéken számos helyen tuti¬
jaikban talált jellemző szármáti kövületek bizonyítják és
számos egyéb körülmény támogatja.
2. Andesin-kristályoJc dacitből (andesin-quarcz-amphíbol-
augit-trachyt).
A keleti Vihorlat-Gutin-hegység ifjabb trachyt-
kőzetei közzé kétségtelenül az ottani dacit is tartozik,
melynek földpátját a következőben közelebbről fogom
tárgyalni.
Kőzetek, melyekre a dacit-név jogosan ráillik, a
Vihorlat-Gutin-hegység a Tisza bal partjára eső felében
9i
nagy kiterjedésben fordulnak elő, nevezetesen a hegység
déli részében, az ottani bányakerületben; Kapnikbánya
nagyrésze daciton áll, s nyugoti ércztelérei ezen kőzet¬
ben vannak. Kapnikbányától e kőzetnek elterjedését egy
széles övben követhetjük éjszaknyugoti irányban Felső¬
bánya és Nagybánya vidékén át Láposbányáig, honnan
nyugat felé a hegység déli szélén, Nagy-Sikorlón még
valamivel túl, éjszakkeletfelé pedig az avasi harmadkori
medencze partjáig, Vámfalu és Felsőfalu közt elterül;
folytatását éjszaknyugati irányban még az Avast éjszak
és nyugat felé környező hegységben is követhetjük,
hol Bikszád, Turcz és Visk közt tetemes hegytömegeket
alkot.
A kőzet ezen terjedésében közönségesen nagy por-
phyros szöveget mutat, mely nevezetesen az alapanyag¬
ban bő mennyiségben belészórt nagy plagioklas kristá¬
lyok által van előidézve. Quarcz a kőzetben soha sem
hiányzik; majd bő mennyiségben majd csak gyérebben
van behintve; néha mogyoró-nagyságú , máskor még
kisebb gömbölyödött kristályokat és kristálytöredéket
képez ép azon jelenségekkel, mint a bájfalusi kőzet
quarcza. A kőzet egyéb lényeges alkatrészei amphibol,
augit s nem oly jelentéktelen mennyiségű magnetit is.
Ezekhez járul még mellékesen biotit is, mely néha némi¬
leg bővebb mennyiségben , közönségesen csak gyéren
jön elő, néha teljesen is hiányzik, A friss és eredeti
minőségű kőzet világos szinezésű ; kékes szürke vagy
barnás alapanyaga tömött, olykor durván érdes, néha
rhyolithszerü , vagy félig üveges ; ez utóbbi esetben
gyakran sphárulith-gömböket zár körül. A kőzet külön¬
ben bizonyos régiókban „zöldkő" állapotban is fordul elő.
A kivált földpát-kristályok igen különböző nagy¬
ságúak, legnagyobb része apró, de ezek mellett ugyan
egy kőzetdarabon rendesen több, sokkal nagyobb, néha
félhüvelyknyi nagy kristályok fordulnak elő ; de az egy¬
formán mutatkozó ikerrovatozatjuk már tanusitja, hogy
valamennyien plagioklasok, s tökéletesen egyenlő maga¬
tartásuk a gázlángbeli vizsgálódásnál azt mutatja, hogy
valamennyien ugyanazon földpát-elegyhez valók. Töké¬
letesen ép állapotukban, melyben azonban csak ritkán
találjuk, üvegesek s víztiszták ; közönségesen már világos
sárgás színezetet mutatnak, vagy kezdő mállás folytán
fehéressé váltak; a sárgás szinezés l\pvités alkalmával
eltűnik s csak kevés beszivárgott szerves anyagoktól szár-
mazhatik. Ha a nagyobb földpátkristályokat vékony csiszo-
— 9 2
latban a górcső alatt viszgáljuk, látjuk, hogy azok; gyak¬
ran igen sok salak részecskét és magnetit szemet zárnak
körül, melyek gyakran egyes, a kristály körrajzával
egyenközü övékben sűrűbben elrendezvék.
A dacitunk földpátját a terület igen különböző he¬
lyekről való példányaiban a lángkisérleteknek alávetvén,
igen megegyező eredmények mutatkoztak s legnagyobb
valószinűséggel az andesin-sorba tartozó elegynek tűnt
ki. Mily helyet foglal el elegye a plagioklas-sorban , azt
határozottan kimutatja a főalkatrészeinek mennyileges
meghatározása, melyet tisztelt barátom, Wartha tanár úr
laboratóriumában véghezvittem. A vegyelemzett példá¬
nyokat Illoba-helység éjszaki szélén emelkedő magasla¬
ton gyűjtöttem durva dacit-brecciából, melynek töredékei
a csekély távolságra keletre, Nagy-Sikárló felé, igen
tetemes tömegben a felszínre bukkanó dacitból származ¬
nak; a dacit onnan, mint emlitém, Kapnikbánya vidé¬
kéig majdnem szakadatlanul követhető. A nevezett lei-
helyről való földpátkristályok már nem tökéletesen épek,
mit fehéres színezésük s már nem tökéletes átlátszóságuk
mutatja ; az analysisre azonban lehetőleg legtisztább és
legépebb darabkákat szorgosan kiválasztottam. — Az
előbb gyenge izzitásig hevített anyagban a kovasavot
és meszet határoztam meg. Következők a taltált meny-
nyiségek :
Si02 = 5 9'° 2 #
Ca O = 9-03 „
Ugyan az előbbi számítást végrehajtván , a két
meghatározott elegyrészből következő elegyelési arányok
vezethetők le :
A talált Si02 -mennyiségű. megf. 37 36J5 anorthit- és 6264J5 albit-ból álló elegy
„ Ca 0 n yf 44 99„ „ „ 55 01„ „ „ „ >
ezen arányokból következő középső elegyelési arány
adódik ki :
anorthit 40-27 g
albit 61-73 *> mely elegy
Si 02 . . 58-28 „
Ca 0. . . 8-o8 „ igényel.
Az eltérés a kísérlet adta és eme kiszámított értékek
közt tehát
a Si02-ra nézve -f- 074#
» Ca O-re „ -j- 0-97 „
Tekintve az analyzált anyag minőségét és azt,
hogy a meghatározások csak kis mennyiségű anyaggal
93
(°7539 gr.-mal) vitettek végbe, a fenebbi számok kielé¬
gítő összhangzásban vannak ; az egyes elegyelési arányok
mindnyájan még az andesin sorába esnek ; a földpát tehát
határozottan andesin; középső elegyelési aránya a
fenebbi szerint :
Anj Abj .63
mig az anaesin-sor elegyei ingadoznak Ant Abx és
Anj Ab2 közt.
A keleti Vihorlat-Guttin-hegység terjedelmes dacit-
terület andesin-kristályai a legkülönbözőbb helyeken igen
megegyező alakzatot mutatnak. A rajtuk kiképződött
egyszerű alakok a következők :
ooP oo ; oP;_2,P,oo ; oo P. oo P. ,P. Pr 00P3 . 00P3
az utóbbi alak (00 P3) csak némely kristályon fordul elő.
A Pyramis-lapok rendesen erősen kiképződvék , mig
azok a bájfalusi quarcz-trachyt oligoklas kristályain csak
igen alárendelten fordulnak elő. Az andesin-kristályok
széles, függélyes táblákat és rövidebb, a kis átló irányá¬
ban nyújtott oszlopokat képeznek. Leggyakrabban látjuk,
hogy két táblaalakú vagy oszlopszerü kristály a karls-
badi törvény szerint van összekötve ; de a táblák vagy
Oszlopok véglapján csaknem mindig az albit-törvénynek
megfelelő ikerrovatozat mutatkozik, úgy hogy a kristá¬
lyok voltaképen két ikertörvény alkotta csoportot ké¬
peznek ; előfordulnak oly kristályok is, s ezek rendesen
alacsony oszlopszerüek, melyek csak az albit-törvény szerint
összekötött több vagy kevesebb egyénből állanak. Gyak¬
ran több kristály szabálytalan halmazzá csoportosúl. —
Itt is azt látjuk, hogy ikerképződésük és alakjuk általános
habitusukban eltérő válfajok ugyan egy kőzetdarabban egy¬
más mellett fordulnak elő, miből a földpátnak a higfolyó
kőzettömegből való kiválása körülményeiről hasonlót követ¬
keztethetünk , mint a hasonnemütevetekből a bájfalusi
kőzetnél.
A tábla magyarázata.
1 a, b ábra Oligoklas Bájfaluról, ikercsoport : két polysynthetikus kristály
melyeknek egyénei az albit-törvény szerint (ikertengely oopoo
függélyese) összenövék, a karlsbadi törvény állásában (ikerten¬
gely a főtengely) vannak összenőve ; 1 a ábr. vetület a vízszintes
síkra, 1 b ábr. vetület oopoo síkjára.
2 a, b ábra. Oligoklas Báj faluról, az első (a Ibit) és harmadik tör¬
vény szerint alakult ikercsoport: az albit-törvény szerint polysyn¬
thetikus kristály lyal egy egyén (jel«i II- vei ékelvék) a harmadik tör¬
vény szabta állásban van özszenőve ; 2 a ábr. vetület a vízszintes
síkra, 2 b ábr. vetület 00 p' síkjára.
3 a,b ábra Oligoklas Bájfaluról, ikercsoport mely három ikertörvény sze-
8
94 —
rint van alakulva : az a 1 b i t-törvény szerint polysyutbetikus krystá-
lyok a karlsbadi törvény szerint vannak összenőve ; a polysyn-
thetikus kristályok egyikében vékony lemezke (jelei iV-el ékelvék) a
harmadik ikertörvény szabta állásban (ikertengely a nagy-átló)
van beékelve ; 3 a ábr. vetület a vízszintes síkra, 3 b ábr. vetület
oo p co síkjára.
4 a, b ábra. Andesin Illobáról, ikerkristály az a 1 b i t törvény szerint ; 4 a
ábr. vetület a vízszintes síkra, 4b ábr. vetetül oopoo síkjára,
5 a,b aora. Ande in Illobáról, ikercsoport: két polysynthetikus kristály
az a 1 b i t- törvény szerint, a karlsbadi törvény szerint van ösz-
szenőve; 5 a abr. vetület a vízszintes síkra, 5 b ábr. vetület
oc J'oo síkjára.
Trachyt Pétervárad és Szerémből.
Dr. Szabó József- tői.
(Előadva a társulat f. évi márczius 26-án tartott szakgyülésén).
A múlt év (1872) nyarán Popovics Sándor úr, egy¬
kori tanítványom és most tanár Újvidéken, Péterváradon
serpentínt s egyéb azzal fellépő kőzeteket gyűjtött s
ekkor azon meglepő felfedezést tette, hogy a péterváradi
hegy nem csupán serpentin, mint eddigelé emlittetik,
hanem hogy azon trachyt is tör keresztül. Péterváradtól
indulva Kamenicza felé is ment és I.edincze nevű falu
halárában szintén gyűjtött trachytot.
Az előjövési körülményeket levele a következőkép
állítja elő :
„A trachytok két helyről valók: pétervári ser-
p e n t i n b ő 1, s egy Pétervártól feljebb, a beocsini
hydrauli hegység előtt, a „Fruska Gora“ belsejében
fekvő L e d i n c e nevű faluból. A pétervári trachytok
feltűnnek azonnal tarkaságuknál fogva. Magam is azon
gondolatban valék, hogy ezen trachyt nem lehet csak a
vidék ezen részén elterjedve, hanem hogy még továbbra
terjeszkedik. Nagyságod észleletei Szerbiában e tekintet¬
ben tehát igen érdekesek s fontosak. A pétervári tra¬
chyt előjöttének viszonyai ismeretesek Nagyságod előtt;
azoknak leírását tehát nem is kísérlem meg.
Ellenben a ledincei trachytoknál azonnal észre-
vehetni , hogy ezek a ritkán előjövő sanidin - trachyt-
typusához tartoznak. Az ezt képző sanidin-földpát oly
szép s nagy krystályokban fordul elő, hogy valódi élvezet.
Ezen kívül többi alkatrészei is teljesen kivehetők. Legyen
szabad itt előadnom, habár röviden is előjövési körülmé¬
nyeit. Ledince igen gazdag trachytban. Mihelyt az ember
kilép e falu délnyugati részén, azonnal az elfolyó patak¬
ból veheti észre az itt igen szépen előforduló kőzet első
95
nyomait. Fölfelé haladva dél felé a patak mentében levő
darabok mindinkább szebbek, s alkatrészeik feltűnőbbek
lesznek, mig végre egy órányi hegymászás után elér az
ember két magas kúphoz, melyek között a patak folyik el.
A patak egyik oldalán levő kúp meglehetősen van már meg¬
rongálva, mert az ottani lakosság a trachytot fejti s épitésre
használja fel. Ellenben a patak másik oldalán felemelkedő
kúp még meglehetősen ép ; részletesebben nem vizsgáltam
meg, mert igen meg valék lepve s csak gyűjtési vágyamat
elégitém ki, fenntartva magamnak, még többször látogatni
meg e gyönyörű, s ennélfogva még tudományilag fontos s
becses helyet. Feltűnt előttem, de magyarázatát csak sejtem,
hogy nagyobb távolokban a kúptól a sanidinkristályok mind
nagyobbak s bővebben fordulnak elő, mint közvetlen a
kúpnál. Azt is vettem észre , hogy a trachyt e két
kúptól tovább terjed nyugat felé, s hogy a trachyt
kinézése, e részén a vidéknek, mely Rakovác felé
tekint, más, legalább tisztább s a sanidin valamint az
augit- s amphiból-kristályok kifejlettebbek. Egyike »a
beküldött daraboknak e helyről való, s azt hiszem, hogy
kiváló figyelmet érdemel. A többi darab mind a déli táj
felől, s legtöbbnyire magáról a kúpról van szedve.
A szerémségikőzetek köztKoch úr tanulmányozta aRaková-
con előjövő trachytot. Koch úr értekezését nem bírom tel¬
jesen, csak kivonatát ismerem, melyet Nagyságod az aka¬
démiának bemutatott. De tekintve az e kivonatban felem¬
lített előj ö vési viszonyokat a trachytot illetőleg, tekintve
annak szerkezetét s ismeretes lévén előttem a ledincei
trachyt viszonyai (habár annak alkatrészeit pontosan s
vegyi hatányok segélyével meghatároznom intézetünk e
tekintetbeni szegénysége nem engedé) : úgy hiszem nem
csalatkozom, s nem mondok valami lehetetlent, ha azt
állítom, hogy a rakováci sanidin-trachyt nem egyébb,
mint maga a ledincei trachyt , mely Ledincén vagy
(tekintve némely észleleteimet) még inkább Kamenicán
kezdődik s tovább halad Rakovác felé.
A serpentinis két helyről való. Egy része a beocsini
patakban lelt serpentinből áll. A mennyire kivehettem, ez
nagyon hasonlít a Schilleríels-hez, vagy talán Schillerspath-
hoz. Mindenesetre érdekes darab. A többi pedig mind a
pétervári szikla, különböző részeiből gyüj tetett. Az egészen
fekete példányok, majdnem a Dunába nyúló részen sze¬
dettek fel. A legkisebb itt beküldött darab valószínűleg
homokkő, de nevezetes, hogy benne arany- szemcsék
vannak ; én legalább azoknak tartom e szemcséket, a
8*
gb
mennyiben azon helyen, honnét e darab vétetett, 1848
előtt „ aranybánya “ volt. E hely Kamenica északi részén
levő egy hegy, mely most is gondosan őriztetik az
erdészek részéről. Mindenesetre igen érdekes adat lenne,
ha valódi arany, az aranynak ezen sajátos előjövetele. “
A trachytok nem épen különös megtartási állapot¬
ban vannak, azok meghatározásával Gerevics Sándor egye¬
temi tanársegéd fáradozott, s az eredmény a következő :
A péterváradi trachyt , mely a serpentinen tör
keresztül , orthoklas-olígoklas-quarcztrachyt,
s a typust kiegészítő ásványok amphibol, biotit, (augit
magnetit, nephelin?)
Mellékes ásványul a pyritet és calcitot kell
felemlítenem. Ezen utóbbi elárulja magát az által, hogy a
kőzet sósavval leöntve pezseg. A pyrit szabad szemmel
is jól látható.
A ledinczei trachyt orthoklas quarcztrachyt,
s a typust kiegészítő ásványok : amphibol, biotit (augit-
magnetit, nephelin ?)
Ezen trachyt némely darabja savval leöntve kissé
pezseg, más nem pezseg. Általában véve hömpölyök a
küldött példányok. Egyikben nagy diónyi quarcz van,
mig a vékony csiszolaton vagy nem, vagy apró, de nem
jelleges szemekben mutatkozik.
A rakováczi trachyt, melyről említi Popovics,
hogy folytatása a ledinczeinek, már be volt egyszer mutatva
Koch tanár úr által, s leírva a m. tudományos Akadémia
értekezéseiben*) mint orthoklas-trachyt, amphibol,
biotit, (augit, magnetit, nephelin?) elegyrészekkel. A quarczot
nem említi Koch tanár úr, és abban igaza van, mert az
általa gyűjtött példányokban alig látni valamit a vékony
csiszolatokban a mikroskop alatt. En azonban, mig elegendő
anyag máskép nem dönt, egyelőre az orthoklas
quarcztrachyt képletébe számítom, először, mert a
typust kiegészítő ásványok a rakováczi trachytnál töké¬
letesen megegyeznek a ledinczei trachytéval, de másod¬
szor a ledinczei trachytnál is előfordul, hogy két, három
kézipéldányon nem látunk quarczot, a negyediken pe¬
dig egy nagy darab mutatkozik. Itt tehát a nagyobb
anyagon tett tanulmány eredménye fog majd biztosan
dönteni. Egy harmadik ok, mely miatt ezen képletet
orthoklas-quarcztrachytnak veszem az, hogy egy vidé-
*) Értekezések „górcsövi kőzet-vizsgálatok 1871“ 17 oldal; valamint
a magyarhoni földtani társulat munkálatainak III. kötetében 82. lapon.
97
ken , melyen valamely fiatalabb trachytképlet quarcz-
trachyt, az öregebb is quarcztrachyt szokott lenni; már
pedig a péterváradi orthoklas-oligoklas-quarcztrachyt
kétség kívül tartalmaz quarczot minden egyes kézipél¬
dányban, és korra nézve a földpát ujjmutatása szerint
fiatalabb eruptio terménye , mint az orthoklas-trachyt,
ennélfogva ezen öregebb képlet is a quarcztrachytok
sorába kell hogy tartozzék, ha egyes darabjaiban nem
is látnék ezen ásványt, ez csak annyit jelent, hogy nincs
egyaránt eloszolva, egyszer nagy darabokban jön elő,
aztán ismét több kézipéldányon nincs.
Nevezetes ezen előj öveinél az, hogy Péterváradnál
a trachyt a serpentinen tör keresztül. Ez honunkban az
első eset, hogy a régi, de metamorphisált eruptiói termé¬
nyen egy fiatalabb vulkáni kőzet menjen keresztül. Sze¬
rűmben a serpentin szintén ki van képződve, és így nem
lehetetlen, hogy a ledinczei kameniczai, rakováczi tra¬
chytképlet azzal érintkezik s viszonyban áll, de eddig
adatunk róla nincs.
Szerbiában a trachy telőjövetelt 1872-ben tanulmá¬
nyozván, egyik főjelleg gyanánt azt tüntettem ki, hogy
ott a trachytképlet a régi kristályos kőzeteken : a
grániton, gabbrón és serpentinen tör keresztül, és azok¬
kal érdekes módon érintkezik. Ezen viszonyok a föneb-
biek szerint már Péterváradnál és Szerémben veszik
kezdetüket, és így egy más vulkáni medencze szélén
állanak ezek, mint Magyarország trachy tképletei, noha
ezek tovább keletre szintén áthúzódnak Szerbiába, de
egy fiatalabb trachytíaj által képezett lánczban. Péter-
váradtól a Fruska-Grorán keresztül lép fel az orthoklas-
quarcztrachyt és orthoklas-oligoklas-quarcztrachyt, délre
ettől Belgrád közelében ezen utóbbit újra találjuk, s
attól kezdve az orthoklas-oligoklas-quarcztrachyt több¬
ször serpentinen keresztül törve Szerbia közepéig, — hol
a rudniki hegységet nagy tömegben fellépve képezi, —
követhető. Ellenben honunkból nevezetesen a Bánságból a
calciumföldpátú, tehát fiatalabb eruptíók trachytjai men¬
nek át, hogy Szerbia déli részében a másik vonallal találkoz¬
zanak, a mely találkozásnál az átmeneti tagok teljes szám
bán észlelhetők.
Vegyesek.
S. F. Mashelyne és Flight, a „Deutsche Chem. Ges.“
Berichtjeiben (990 1.) némely ritkább ásványra vonatkozó
98 -
tanulmányaikat teszik közzé. A megismertetett ásványok
a következők :
Isopyr, Ezen elnevezés alatt a különféle gyűjtemé¬
nyekben oly ásványok értetnek, melyek egymástól mind
szin, keménység, karcz, törés, külkinézés, mind pedig
vegyi összetételre nézve lényegesen különböznek ugyan,
de opálnemü kovasavat és vasoxydult közösen tartal¬
maznak. A különböző példányok valószínűleg kovasav-
és szénsavas vasoxydul tartalmú ásványos vizekben kelet¬
keztek. Az eredetileg Haidinger által 1827-ben Isopyrnek
nevezett példány, mely jelenleg a Britt-Muzeumban van,
St. Just-ből (Cornwall) származott. Szurokfekete, nehány
vörös folttal, melyek következtében Heliotrophoz hason¬
lít, keménysége: 6-5; fajsúlya 2*912; törése kagylós,
karcza halvány zöldes-szürke s csekély mértékben hat
a delej tűre. Turner által véghezvitt régibb elemzése nem
teljesen pontos, a fluort nem vette észre, s a vas-oxyd és
— oxydul viszonya sincs meghatározva ; a fent említett tu¬
dósok analysise szerint: 14*335 (szabad) kovasavat, 31*818
(lekötött) kovasavat, 12*594 timföldet, 3*026 vasoxydot,
15.909 vasoxydult, 13*208 mész-, 1*665 rnagn.-, 1*154
kálium-, 0*698 natr.-oxydot , lithiumnak nyomát, 1*096
rézoxydot, 2*278 fluort és 0*851 vizet tartalmaz. A fluor
mennyisége a találtnál csekélyebbnek van véve, azon
oknál fogva, hogy az aljakban visszatartott éleny meny-
nyisége ellensúlyoztassék.
Percylit. A British-Muzeum ritkább ásványai között
egy, Percy után elnevezett, Sonorából (Mexico) származó
oxychloridja az ólom és réznek fordul elő, melyre nézve
elnevezője saját elemzései alapján Pb2 Cl2 O. Cu2 Cl2
O.H2 O képletet állított fel. Az itt megismertetendő
példány éjszakafrikai , hol apró-jegeces bevonat- vagy
ér-alakjában jön elő ólomvitriol, szaruezüst stb. kísére¬
tében. Nagy nehezen választatott ki egy töredékes jegecz-
rész, melynek élszögei megméretvén Rhombtizenkettesre
engedtek következtetést vonni, hogy valóban szabályos
rendszerű a polorisált világossághozi viszonya bizonyítja.
Néhány gondosan kiválogatott szemcse elemzése szerint :
22*979 kénsavas ólom, 8*979 ezüst, 37.640 ólom, 8*782
réz, 13*368 chlor, 1*394 szénsav, 2*871 víz és teljes biz¬
tossággal meg nem határozott mennyiségű élenyből áll.
E számok tisztán mutatják, miszerint az elemzett példány
még mindig tartalmazott idegen ásvány-elegyrészeket,
cerussit, szaruezüst stb. A fentebbi számokból az elegy¬
részeket levonva , a maradék oly számokat ad, me-
99
lyek a Percylit összetételének — 0-295 ólom, ov. 77 réz,
0-293 chlor és 0-319 víz — felelnek meg. Egy másik,
dél-Afrikából származó, kékes bevonatot képző ásvány
következő alkatrészekkel bír: 18824 kovasav (oldható),
9- 791 arsénsav, 11-749 phosphorsav, 3-448 kénsav, 0-997
szénsav, 32*154 rézoxyd, 4-359 vasoxyd, 2.274 timföld,
10- 922 egyéb keverékrészek és 5*412 víz. Ez valószínűleg
Atlasércz, két más ásványnyal keverve, melyek egyike a
Brochantit-csoporthoz tartozik s valószínűleg Langit, a másik
pedig egy réz-arsén-phosphát.
Vanadinit. Az itt szóban forgó példány Maskelyne
által, dél-afrikai ásványokkal telt ládából lett kivéve. A
jegeczek — szabadon feküdvén a többi anyaggal ez
által — ugyan nagyon szenvedtek, de rendkívül tiszták
voltak s elemzésük 78*416, 77-770 ólomoxyd, 19*239,
18*570 vanadinsav és 2*56 Odorból állóknak mutatta. A
vanadinsav második meghatározása Boscoe szerint fel-
mangansavas káliummal viendő végbe. A sav, ha az
oldat egy bizonyos töménységi fokot el nem ér, csak
nehezen szinithető legalacsonyabb oxydatiói fokára.
Urancsillám. Egy, limonit és quarcztartalmú, Redruth
szomszédságából (Cornwall) származó értölteléken sárgás-
szinű, meglehetősen tömött kéreg találtatott, mely micro-
skopicus apró, zöldes színű jegeczekkel volt keverve. Ez
utóbbiak valószínűleg Uranphyllitet képeznek s az elem¬
zés által kimutatott réz összes mennyisége tőlök eredhet.
A leválasztott kéreg — az elemzés szerint — a következő
alkatrészekkel birt : 4*058 rézoxyd , 2*556 bismuthoxyd,
2*101 ólomoxyd, 62*496 uranoxyd, 2*41 2 mészoxyd, 14*041
phosphorsav, 1-191 arsénsav, 0*952 kénsav, 0*215 víz
(ioo°-nál) és 10*377 víz (ioo° fölött). Ez eredményből
47‘85 % rézuranitot levonva oly maradékot nyerünk,
mely az okoskodásra nézve igen érdekes tárgyat képez,
annál is inkább, ha ezen Bismuth, Urán- és Arsentartalmú
keveréket a legújabban a Schneeberg melletti „Weisse
Hirsch-Grube“-ban talált Walpurgin- és Tröyerit-tel ha¬
sonlítjuk össze.
Pisoliticus vasércz. Egy, a Lanwerchymedd (Anglesea)
közelében talált példány következő összetétellel birt :
13*917 kovasav (szabad), 1*799 kovasav (lekötött), 11*364
phosphorsav, 16*038 szénsav, 10.566 vasoxyd, chromoxyd
nyoma, 28*946 vasoxydul, 12*309 mészoxyd, 1*914 Mg.
oxyd és 4*084 víz és szerves anyagok. Egy másik Prollely-
ből (Cornwall) eredő példány, mely mint zárvány jött elő,
elemezve ezen alkatrészeket mutatta : oldhatlan rész :
JOO
5-150 kovasav, 6-565 kovasav (lekötve), 0-754 vas- ®s
mészoxyd, 0-736 szerves anyagok; oldható rész: 1 1 *686
vasoxyd, 1-640 timföld, 5-408 vasoxydul, 37-479 mészoxyd,
magnesia nyoma, 24*415 phosphorsav , 0-721 szénsav,
2-484 víz, meg nem határozott mennyiségben fluor. Az
anyakőzet következő összetétellel birt: 11-606 vasoxyd
9-391 timföld, 29-861 vasoxydul, 1.499 mészoxyd, 1-012
phosphorsav, 9-699 szénsav, 5-993 víz, 28-439 oldhatlan
alkatrészek és 1-926 szerves anyagok.
Prasin. Egy, a Pseudomalachit csoportba tartozó
ásványnak több példánya elemeztetvén Prasin vagy
Ehlitnek — azaz kétrézoxydhydratot és egy tömecs vizet
tartalmazó Pseudomalachitnak — bizonyult be ; a nor¬
mális Pseudomalachit, Rammelsberg szerint három
rézoxydhydratot tartalmaz.
Titkári közleméuyck.
Nyilvános nyugtatva ny ozás.
Az 1873-ik évre tagdíjukat lefizették :
Dr. Arányi Lajos, Ballus Zsigmond, Búza János, Csemyus Andor
Dávid Vilmos, Déry Mihály, Drottncr Pál, Éber Nándor, Fauser Antal’
Frivaldszky János, Gesell János, Hasenfeld Manó, dr. Hausmann Ferencz,
Herrich Károly, Hradczki Antal, Hürsch Ágoston, Joób Frigyes, Klein
Gyula, Kubinyi Ágoston, Kubínyi Ferencz, dr. Lutter Nándor, Matya-
sovszky Jak., gr. Nádasdy Lipót, Nagy Gusztáv, Némethy Imre, Neumann
Frigyes, ifj. Novelly Antal, Orbán Antal, Perger Ignácz, Petrogalli József,
Prélyi István, Preuszner József, Reitter Ferencz, Rorabauer Emil, Romer
Floris, Roth Lajos, Sebestyén Pál, dr. Szabó József, Szász Sándor, Szőnyi
Pál, Tóth Ágoston, dr. Wagner Dániel és Weisz Bernát urak.
Budapest, 1873. évi april hó 1-jén.
Sajóhelyi Frigyes ,
társulati 1-ső titkár.
Pest, 1873. Nyomatott Khór és Wein könyvnyomdájában.
la.
I.Táb.
3 a.
*
4
I
1873,
(3-ik évfolyam.)
V. és VI. S2.
FÖLDTANI KÖZLÖNY
KIADJA
A MAGYARHONI FÖLDTANI TÁRSULAT.
A VÁLASZTMÁNY MEGBÍZÁSÁBÓL SZERKESZTIK
Sajóhelyi Frigyes és Róth Lajos
TITKÁROK.
TARTALOM:
Társulati ügyek: Szakgyülés 1873. évi ápril hó 9-én.
Értekezések: Jelentés a „Frusca-Gor.i," hegységben az 1871 év
nyarán tett földtani kutatásról, Koch Antal, kolozsvári egyet, tanártól. —
Őslénytani lelet Esztergomnál dr. Szabó Józseftől. — Vegyesek. —
b. Liebig Justus. — Titkári közlemények.
Társulati ügyek.
Szakgyülés 1873. évi ápril hó 9-én.
Tárgyak : i . Koch Antal kolozsvári egyetemi tanár
űr tett jelentést azon földtani kutatásról, melyet á ma-
gyarh. fldtni. társulat megbízásából a Szerém megyében
fekvő „Frusca-Gora" hegységben az 1871. év nyarán
vitt véghez. (Lásd az értekezések között).
2. Zsigmoncly Vilmos úr a zsilvölgyi vastag telep
fedüjéből magával hozott, igen szépen megtartott levél¬
lenyomatokat mutatta be.
3. llantken Miksa úr az általa és Madarász Zs. Ede
úr által kikészített, s a bécsi világtárlaton kiállítandó
nummulit-gyüjteményt mutatta be, következő magyarázó
szavak kíséretében :
A nummulitok kikészítésének czélja azoknak külső
és belső szerkezetét oly módon kitüntetni , hogy a
nummulit-fajok meghatározása lényegesen elősegíttessék.
A nummulitok fajukra való meghatározásánál szük¬
séges lévén azoknak felületét, vízszintes és függélyes
átmetszeteit tekintetbe vennünk e gyűjteményben a kü¬
lönböző helyekről kevés kivétellel 3 — 3 nummulit-pél-
dány van.
9
102
Az egyik példányon a felület, másikán a vízszintes
és harmadikén a függélyes átmetszet látható. A felület
megtekintésénél kivehetjük — váljon az sima, reczézett,
pontozott vagy vonalozott-e, vagy váljon a tekervények
a felületen is feltünnek-e már , hogy a nummulitokat a
Vicomte d’Archiac által megállapított rendszer szerint
osztályozhassuk. Ez említett rendszer a következő csopor¬
tokra oszlik :
I. csop. Nummulites laeves aut sublaeves. Sima nummulitok
II. „ „ reticulatae — reczézett „
III. „ „ subreticulatae — félig reczé¬
zett „
IV. „ „ punctulatae — • pontozott „
V. „ „ striatae — ■ vonalzott „
VI. „ „ explanatae — kitetsző „
A nummulitok felülete minőségének biztos megha¬
tározása több esetben elégséges arra, hogy megállapít¬
hassuk a rétegek földtani helyzetét.
A nummulitok függélyes átmetszetein*) látjuk a
nummulithéj csavaralakú tekervényeit, az azok által ké¬
pezett csatornát és a kamrákat egymástól elkülönítő
válaszfalakat. Ez az átmetszet a nummulitok fajainak
meghatározására nézve a legfontosabb. Mert a fajok
meghatározásánál okvetlen szükséges tekintetbe venni a
kezdő kamra nagyságát, a válaszfalak hajlását, azoknak
egymástóli távolságát és a tekervények számát az átmérő
bizonyos nagyságánál.
A vízszintes átmetszet mutatja a tekervények egy¬
másba helyezett , többé-kevésbbé hosszú kerülékalakú
átmetszeteit. Ez az átmetszet a fajok meghatározásánál
csekélyebb fontossággal bir, mint a függélyes.
A gyűjtemény 71 készítményt és 154 különböző
nummulitpéldányt tartalmaz, és pedig :
Magyarországból 74-et
Erdélyből . . .
Stiriából
Dalmátországból
Bajorországból .
6
3
1
1 1
*) A nummulit tengelyének nevezzük a két oldal középpontját össze¬
kapcsoló vonalat. E tengelyre függélyes irányban, a nummulit kezdő¬
kamráján tett átmetszet — a függélyes átmetszet. Ezen átmetszetet
többnyire könnyen megkapjuk, ha a nummulitot alkohol-lángban fél¬
egész 1 perczig hevítjük — s aztán annak szélére a czélnak megfelelő
súlyú kalapácscsal ráütünk.
Svájczból .... i-et
Olaszországból. . . 26 „
Francziaországból . 16 „
Belgiumból .... 6 „
Angolországból . . 2 „
Krímből . 2 „
Egyptomból ... 4 „
Persiából .... 2 „
Összesen . . .154
A magyarországi és olaszországi nummulitok leg¬
nagyobb részét magam gyűjtöttem, a külföldi nummuli-
tokat két évvel ez előtt tett külföldi utazásom alkalmával
kaptam ajándékba: Londonban Woodward, Brüsselben
Nyst, Münchenben Zittel és Gümbel, Bécsben Fuchs
Theodor uraktól. Az erdélyi nummulitokat a kolozsvári
múzeumtól és Pávay Elektől kaptam. Pávay úr szives
volt azonkívül egyptomi nummulitokkal kedveskedni.
A gyűjtemény 46 fajt tartalmaz, tehát körülbelől
2/3 -át az eddig ismert nummulitoknak, melyek száma 64.
Megjegyzendő azonban, hogy a tömegesen előforduló,
tehát földtani tekintetben fontos nummulitok közül vala¬
mennyi faj van képviselve.
A nummulitok közül, melyeket új fajoknak tar¬
tok, van :
magyarországi 3
olaszországi x
angolországi 1
A magyarországi új fajok közül kiváló fontossággal
bírnak num. subplanulata és num. hungarica. Az első
Esztergom vidékén a harmadkori tengeri eocénképződmény
legalsó osztályzatát jellemzi, — a másik nagyobb meny-
nyiségben a Bánhida környékén előforduló Lucasana-
nummulit- rétegekben fordúl elő. Az ottani nummulitokat
Koch tanár úr gyűjtötte.
Az olaszországi új faj nagy mennyiségben van
elterjedve Vicenza vidékén az ottani reczés nummulitok
által jellemzett nummulit-rétegekben. Külső alakjánál
fogva nagyon hasonlít a nummulites intermediához, de
belső szerkezete által határozottan különbözik tőle.
Az angolországi faj, melyet új fajnak tartok num¬
mulites levigatának tartatik, — de annak belső szerke¬
zete annyira elüt a Francziaországban és Belgiumban
tömegesen előforduló nummulites levigatától, hogy helye¬
sen új fajnak vélem tarthatni.
9*
104
A gyűjteményhez egy catalogus lesz csatolva, mely
a nummulitfajok nevét és lelhelyét ismerteti meg, még
pedig magyar, német és franczia nyelven/1
4. Bruimann Vilmos úr 200 írtos alapítványt tett le,
melylyel ,,az első cs. kir. szab. dunagőzhajózási társulat*,
a fldtni társulat pártoló tagjai közé lép.
5. A másodtitkár Beszédes Kálmán akad. festész
úrnak levelező taggá válacztatására vonatkozó köszönő¬
levelét olvasta fel.
6. Végre új tagokul bejelentettek: Kókán János,
m. kir. fldtni. intézeti gyakornok és Belányi Ferencz, kir.
pénzügyi titkár urak.
Jelentés a „Frusca GoraÉ‘ hegységben az 1871.
év nyarán tett földtani kutatásról.
Koch Antal , kolozsvári egyetemi tanártól.
(Egy földtani térképpel és két kőnyomata átmetszettél.)
(Előadatott a társ. 1873. april 9-iki szakülésén )
Bevezetés. A hutatás terjedelme.
A magyarhoni földtani társulat tisztelt választmá¬
nyától főképen a cserevici völgyben általam föltalált
Gosau-képlet kiterjedésének és települési viszonyainak
megvizsgálásával és a nagy mennyiségben előforduló
kövületeknek gyűjtésével bizatván meg, mindenekelőtt
ezen czélt tartottam szemeim előtt s számos kirándulást
tettem a cserevici és a szomszédos harántvölgyeken fel a
hegység gerinczéig, mi által egyrészt a Gosau-képletnek
egész kifejlődését és elterjedését megismerém, másrészt a
képletnek különböző rétegeiben több újabb, igen gazdag
kövület-lelhelyt találtam fel.
Annak eldöntésére, hogy a gosau-képlet hasonló
kifejlődésben nem fordúl-e elő a hegységnek déli oldalán
és keleti folytatásában , különösen Kamenic és Iregh
között, — hol Wolf már az első általános fölvételnél a felső
krétához sorolt némely homok-követ, — továbbá az egész
hegység szerkezetének megismerése végett három helyen
átléptem a hegységet és pedig : Cserevic és Gergurevce,
Vrdnik és Ledince , Kamenic és Iregh között. Végre
részletesebben átkutattam még Kamenic és Ledince
völgyeit is.
A cserevici gosau-képletet hasonló kifejlődésben s
kövületekkel sehol sem találtam ugyan, de egyébbként
igen érdekes észleleteket tettem és fontos adatokkal
járulhatok az egész hegység földtani szerkezetének fölvi-
lágositásához.
Fölemlithetem még, hogy a múlt év nyarán dr.
Oskar Lenz, a bécsi cs. kir. földt. intézet gyakornoka is
bejárta a hegységnek egy részét s különösen Vrdnik és
Rakovác környékéről előlegesen már közölt is néhány
érdekes újabb észleletet, melyekre jelentésem folyamában
visszatérek még. Kutatásainak teljes eredményei a „Jahr-
buch-‘ következő füzetében fog megjelenni, melynek csak
örömmel nézhetek elébe, mivel alkalmam lesz saját isme¬
reteimet ezen érdekes kis hegységről egy szaktársnak
észleleteivel és tanulmánya eredményeivel bővíteni. Köte¬
lességemnek tartom köszönő elismeréssel kiemelni egy¬
úttal Hrobács N. futtaki uradalmi erdész úrnak páratlan
szivességét, ki számos igen fontos geológiai pontra részint
figyelmeztetett, részint maga elvezetett s egyáltalában
minden tőle telhetőt megtett, hogy kutatásaimat elősegitse
és a kivánt czélhoz vezesse. Több érdekes kövületnek és
egyéb tárgynak birtokában lévén, szives volt ezeket is
a m. földt. társulat részére átengedni. Hasonlóképen
köszönettel tartozom Vasas, kamenici uradalmi igazgató
úrnak is, ki igen sok érdekes helyre utasitott, az erdészt
adván kisérőmül, és sok fontos adatot közlött velem.
A hegység általános földtani szerkezete s képződményeinek
átnézete.
A Frusca-Górának architektúra! szerkezete nagyon
egyszerű. A hegység egyetlen hosszemelkedés, melynek
nyeregháta párhuzamosan a Duna és Száva itteni folyá¬
sával nyugat-keleti irányban elnyúlva, szakadatlanul ösz-
szefüggő gerinczet alkot, melyen végig' Illőktől Karlo-
viczig út is visz, az úgynevezett ,,Venac“ v. ,,Eugena útja.
A gerincz közel i mérföldnyi távolságban a Duná¬
hoz és 2 mérföldnyi távolságban a Szávához elnyúlván,
északnak jóval meredekebben esik az Alföldre, mint
délnek a Száva síkjára, miért is Bácskából tekintve
jóval tekintélyesebb a hegység, mint a Száva síkjáról
nézve.
A gerincz emelkedése körülbelől Erdővég és Kar-
lovic közt középszámban iooo'-at tesz , legmagasabb
pontjai pedig Beocsin, Rakovác és Vrdnik közt vannak,
ioó
mely okból „Vdniki hegységnek11 is nevezik a Frusca-
Górának ezen részét.
A hegységnek magva Rakovác és Vrdnikig agyag,
csillámpala (Thonglimmerschiefer, Phyllit), mely idáig
mindenütt feltalálható a gerinczen s a két lejtő magasabb
pontjain, Cserevic és Gergurevce közt pedig legnagyobb
szélességét éri el. Rakovác és Vrdniktól keletnek más
fiatalabb képződményekből áll a hegységnek zöme is.
Az agyagcsillámpala, mely néha agyagpalába és
csillámpalába átmehet , tökéletes nyereghát - alakban
van a fölületen, mert rétegei a gerinczen végigvonuló
ellenhajlási vonaltól északnak és délnek dűlnek.
Helyenként csillámdús palásmészkő rétegek vannak
az agyagacsillámpalába fektetve, ezek közül a legtekin.
télyesebb az északi lejtőn vonul végig. Úgy látszik,
hogy vasércztelepek vagy fészkek is fordulnak elő benne,
mert az északi lejtőn lefutó patakok mindegyikében,
de különösen Cserevic és Beocsin körül számos vas¬
csillám és limonit-darabot lehet a görkövek közt találni,
Beocsinnél pedig, közel a gerinczhez sikerült egy helyet
is föltalálnom , hol az agyagpalában a vascsillámot ész¬
leltem. Az agyagcsillámpalára a lejtőkön lejebb aztán
fiatalabb képződmények következnek ; ezeknek egész sora
azonban csak az éjszaki lejtőn van meg, a déli lejtőn csupán
a harmadkori képződmények jutnak a felületre, úgy hogy
ennélfogva a hegység emelkedése egyoldalú. Csak azon
részben, hol az agyagcsillámpala hiányzik, tehát Kame-
nic, Karlovic és Iregh között bonyolodottabb a hegy¬
ségnek szerkezete, de a harmadkor! képződmények neo-
gen tagjai itt is rendes dülést mutatnak.
Cserevicnél és Beocsinnál az agyagcsillámpalán
közvetlenül a felső kréta képletnek változatos és hatal¬
masan kifejlődött rétegei feküsznek, melyek között egy
hatalmas és több vékonyabb serpentin-telep vonul végig.
A krétaképlet hatalmas homokkő- és conglomerat, palás
agyag, agyagos márga, gabbró vagy serpentin tufák és
brecciák, mészkő, tökéltelen magnesit-rétegeiből áll, me¬
lyek sokszorosan váltakoznak, a mint azt a melléklendő
átmetszeten pontosan ki fogom mutatni. Ezen kréta-képlet
teljes kifejlődésében csakis a csereviczi völgyben észlel¬
hető, keletnek a kövületdús rétegek hiányzani látszanak,
de a kövületment conglomerat, homokkő és palásagyag
annál nagyobb mértékben uralkodik s különösen Rako¬
vác , Kamenic és Iregh közt éri el legnagyobb kifejlő¬
dését. Wolf bécsi geológ a sötét, kövületment agyagpa-
jó;
Iákat és az ezekkel váltakozó homokkő és conglomerat
rétegeket, melyek Karlovic vidékén is kilépnek még a
felületre a völgyeletek alján, a culm-képlethez sorolja ;
én azonban hajlandóbb vagyok eddigi észleleteim alapján
azokat mind a krétához számítani.
Sajátságos s a települési viszonyokból ki nem ma¬
gyarázható egy kristályos, nagy szemcsés, igen szép
szürke és tömeges mészkőnek előfordulása a krétahomok¬
kövek és harmadkori rétegek határán a kamenici völgy¬
ben, melyen ez tetemes vonulat alakjában Ledince hatá¬
rából Bukovce felé átcsap. A mész tökéletesen elüt
minden ezen hegységben előforduló mészkőtől , s még
azon tömör vagy apró szemcsés márványoktól is, melyek
az agyag csillámpalába rétegezvék. Lehetséges, hogy
ezen vonulat is az agyagcsillámpala képlethez tartozik s
hogy vetődés által jutott itt a fölületre, csakhogy kisérő
agyagcsillámpalát egyik oldalán sem észleltem. A kréta¬
képlethez tökéletes kristályos volta miatt nem igen lehet
sorolni.
A krétaképlet rétegeire Cserevic és Beocsinnál a
harmadkor neogen tagjainak sora következik, mig Ra-
kovác , Kamenic és Vrdnik közt idősebb harmadkori
rétegek, t. i. a Sotzka rétegeknek megfelelő rétegcsoport
van a neogen és kréta közt kimutatva, mely ipari szem¬
pontból legfontosabb, mivel több, tetemes vastagságú bar¬
naszéntelepet zár magába.
A harmadkornak neogen rétegei egészen szabályo¬
san vannak lerakódva, s párhuzamos övék gyanánt kör¬
nyezik az egész hegységet, mely csupán Remete és Ger-
gurevce közt, a déli lejtőn látszik megszakadva. A lösz
végre a hegységnek legalantibb lejtőit, és dombnyulvá-
nyait borítja, a hol azok nagyobb eséssel nem bírnak,
tehát kiválóan csak a hegység déli lejtőjén, továbbá ke¬
leti és nyugati folytatásában. Az eruptív kőzetek közt
főszerepet játszik a serpentin, melynek egyik vonulata,
t. i. az északibb, mint említve volt — a krétaképlet
rétegei közé van települve. A másik vonulat, mely az
elsővel részben párhuzamosan, a hegység déli lejtőjén
halad végig, Wolf fölvétele szerint nyugati felében az
agyagcsillámpalát töri keresztül , mig keleti felében
saját észleleteim szerint hasonló viszonyok közt van,
mint az első, t. i. a kréta conglomerat, homokkő és palás
agyag rétegei közé fektetve, mint azt az elsőnél világo¬
san lehet látni. A péterváradi várhegy serpentinje végre
egy önálló tömeg — tehát tömzs gyanánt lép a felületre.
io8
Ezen serpentinfekvetek kőzete nagyrészt teljesen
átalakult stádiumban van már, de meg van az eredeti
kőzet is, melynek átalakulásából a serpentin származott,
t. i. a gabbro és pedig főképen a déli serpentin vonulat¬
ban; szálban csak egy helyen találtam egy gabbró-fajtát,
görkövekben azonban több helyen is. A péterváradi
várhegynek kőzete maga fél átalakulási stádiumban *van,
tehát nem mondható még tökéletes serpentinnek. A
gabbro kitörése, előjöveteli körülményeiből Ítélve, minden¬
esetre a felső krétaképlet korába esik. Valószínűleg
gabbrónak társaságában fordul elő a granit-féle kőzet
is, melynek . görélyeit a beocsin- és vrdniki völgyben
találtam. *)
A hegység földtani szerkezetét kiegészíti végre a
trachyt kitörése Rakovác és Ledince határában , hol
eddigelé a kréta-képződmények közepette három külön¬
álló kitörési kúpot találtam, melyek közt az ostra glavica
úgy látszik, az egész hegységnek is legmagasabb pontja.
A trachyt, górcsövi-kőzettani vizsgálataim nyomán sanidin-
trachyt. Lehetséges, hogy Ledince és Rakovác határá -
nak részletesebb átkutatásánál még több apróbb kitörés
vagy telér is fog találtatni.
Ezek után észleleteimnek és tanulmányaimnak ered¬
ményét, a legidősebb képleten kezdve, a következő rend¬
ben állíthatom össze.
a) Üledékes képződmények.
1. Agyagcsillámpala (Phyllit), palásagyag, beleréteg-
zett csillámpalás-mészrétegekkel és vasérczekkel.
2. Kövületment szürke kristályos mész-1 Határozatlan
kő (márvány) j korú
3. Homokkő , conglomerát, gabbro-1
tufa, palás-agyag és márga, agyagmészkőj Felső kréta,
és tisztátlan magnesit váltakozó rétegei! Túron emelet
(gosau-rétegek) serpentin fekvetekkel
4. Sotzka-rétegek (palás-agyag, már¬
ga és laza homokkő) barnaszén telepekkel
5. Lajta márga és mészkő (mediterrán
emelet).
*) Dr. Lenz utazási jelentésében (Verhandl. d. k. k. geol. Beichsanst.
1872. Nr. 12. 250, 1.) porphyrkőzeteket is említ, váljon nem ezen granit-
féle kőzetet érti-e alatta ?
[Felső oligocan
képi.
Aquitiniaiemel.
1 Neogen.
6. Cerithium márga és mészkő (szar-^
mát emelet). i
7. Congeria márga (beocsini cement-} Neoeen.
márga). (
8. Congeria-agyag és homok; lignit- 1
teleppel. j
9. Negyedkori rakódmányok. Lösz.
10. Jelenkori rakódmányok, Kamenicai ó-alluvium.
b) Kitörési Mzeték.
11. Serpentin és azt kisérő kőzetek. (Gosau képi.)
12. Sanidin-trachyt. (Harmadkori képi)
Az egyes képződmények részletes leirása.
1. Agyagcsillámpala ( PTiyllitJ , agyagpala, csülámpala , b de¬
rét egsett csillámos palás méss-rétegelchel és vörösvasércscsel
( vascsillám) .
Ezen kőzeteket csak Cserevic, Beocsin és Gergu-
revce közt volt alkalmam észlelni, hol mint említve volt,
legnagyobb kifejlődésüket elérik s a hegységnek magvát
alkotják.
Az uralkodó kőzet a vékonypalás, finom levelekre
hasadozó, selymes fényű agyagcsillámpala , mely leg¬
gyakrabban fahéjbarna és barnás-szürke, de sok vas-
élegtől festve barnás-vörös színű is, igen lágy s anya¬
gában a haránttörési fénytelen lapokon a kézinagyitón
nézvecsupán csak egyes igen apró csillámlevelke tűnik
fel. A hegység-gerinczén ez az uralkodó kőzet, mely
gyakran egészen fénytelen, világos- vagy sötét-barna
agyagpalába , sőt mállás következtében barnás-szürke
palásagyagba is átmehet. A Cserni Csott (288' gA) csú¬
csán átvivő út igen jól feltárja rétegeit, melyek a két
lejtőn világosan ellenhajló düléssel bírnak; hasonlóképen
jól láthatók a rétegek a Cserevicről Gergurevcére átve¬
zető út legmagasabb pontjain is.
A hegységnek két lejtőjén hasonló leveledző agyag
csillámpalán kívül előfordulnak olyan rétegek is, me¬
lyekben fehér tömör quarcz 1 — több hüvely knyi ré-
tegecskékben váltakozik az agyagcsillámpala papirvékony
rétegeivel, úgy hogy a réteglapon csak az utóbbi tűnik
fel, a quarcz pedig csupán a haránt-törési lapokon. A
lejtőnek még alantibb helyein a quarcz mennyisége any-
I IO
nyira növekedhetik , hogy uralkodóvá lesz, a rétegei
közt levő csillámanyag pedig zöldes és sárgás-szürke,
zsírfényü és lágyságánál fogva fagyagra emlékeztet. Ezen
fagyaganyag annyira háttérbe szorulhat a tiszta quarczréte-
gekhez képest, hogy a kőzet valóságos quarczit gyanánt
lép föl s kiálló szirteket és sziklákat alkot, különösen a
Potorány-patak két ága között, a Tánczos hegynek lejtő¬
jén. Gergurevcénél a Sulyomszki Glavica nevezetű, fel¬
tűnően kúp alakú hegy szintén quarczitból áll, mely nagy
sziklákban és kőtuskókban köröskörül kiáll a hegy
felületén. A quarczit azonban igen vasdús, s a vasélegtől
és vaséleg-hydrattól gyakran egész tömegén keresztül
téglavörösre vagy rozsdasárgára van föstve, s ha nem
mállott még, gyakran vörös jaspishoz hasonló.
A hegységnek déli lejtőjén Gergurevcéhez közel,
a „Golo brdo“ hegyen valóságos mészcsillámpala fordul
elő, melyben a quarcz tökéletesen mész által van pótolva,
s a váltakozó csillám-rétegecskék is bőven kifejlödvék. E
kőzet különösen rudaspalás szövege által is tűnik fel, az
elváló táblák ugyanis egy irányban még kitünően vé¬
kony rudacskákra is széthasadoznak, s miután a kőzet
szine héjbarnás, sokszor feltűnően fahasábkákhoz is ha¬
sonlít. Ezen mészcsillámpalát kivéve az emlitett kőzetek,
egyike sem pezseg savakkal, tehát szénsavas vegyületek-
től egészen ment.
Belerétegzett mészkövek. A hegységet át¬
lépvén a mészkőnek 4 betelepülését észleltem. Egy számos
öl vastagságú, és vékonyabb rétegekben az agyagcsillám-
pala-rétegekkel váltakozó betelepülés a gerinczen magán
(Venác) vonul végig, két vékonyabb, pár ölnyi betele¬
pülés közel ahoz a két lejtőn következik, a negyedik
leghatalmasabb telep végre, mely települési viszonyaiban
és kőzettani tulajdonságaiban egészen elütő, az északi
lejtőn agyagcsillámpala felületi határához közel van.
A három első betelepült rétegnek anyaga sötét¬
szürke, finom szemcsés, csillámos palás mészkő, telve fehér
calcit-erekkel. A palásszerkezet a csillámtól van, mely
papirvékony rétegecskékben váltakozik a tiszta mészszel ; a
kőzet tehát nem egyéb mint tökéltelen mészcsillá m-
p a la. Az északi lejtőn végigvonuló rétegek dülését 500
EEK-nek találtam, a déli lejtőn levő rétegekét pedig
500 DDK-nek.
Az északi lejtőn a legvastagabb betelepült rétegek
anyaga vörös, fénytelen, tömött, laposan kagylós törésű
mészkő, melyben kézi-nagyitóval tekintve , itt-ott apró
1 1 1
csillámpikkelykék is csillognak. Rétegfelületei egyenetle¬
nek, gumósok s agyagos vaséleg-porral bevonvák. Savval
élénken pezseg. Települési viszonyai is sajátságosak. Az
i — 4'-nyi függőlegesen hasadozott rétegpadok ENyNyN. —
DDDK. iránynyal a bánostori pataknak két ágán átcsap¬
nak s valószínűleg kelet és nyugat felé tovább is foly¬
tatódnak ; keletre a Beocsin felett legmagasabbra emel¬
kedő AAliki-breg mészkövét ezen rétegek folytatásának
tartom. A tiszta mészkő-rétegeknek vastagsága a bános¬
tori pataknak „Grkova voda“ nevű ágában, hol legjob¬
ban észlelhetém, legfeljebb io ölre terjed, de mind fedő¬
jében , mind fekiijében vörösbarna vagy barnás-sárga
homokos és kavicsos mész, és erre mészdús homokkő
közvetítésével megy át a quarczdús agyagcsillámpalába.
A rétegek dülésiránya 50 — 6o° DDNy, tehát épen
ellenkező az agyagycsillámpalának általános dülésirá-
nyával.
A „ Veliki-breg :! mészköve ezen mészkőrétegeknek csa¬
pás-irányával tökéletesen összeesik. A Veliki-breg feltűnő
szabályos és északnak meredek kúp gyanánt emelkedik
ki a laposhátú agyagcsillámpala-gerinczből s mint ilyen
messziről feltűnik s a rakováczi Ostra Glavica után való¬
színűleg legmagasabb pontja a hegységnek. Mészköve
világos-vöröses, fehér és sárga calciterekkel és foltokkal
tarkázott, finomszemcsés vagy tömör, tehát már valósá¬
gos tarka márvány. A rétegek nem vehetők ki, inkább
idomtalan összevissza hasadozott tömegekben és zömök¬
ben van a felületen, és az elhagyott kőbányában is.
Mind ezen világos tarka, mind az előbb említett vörös
mészkövet vagy márványt azelőtt több kőbányában tör¬
ték, de csupán mészégetésre alkalmazták ; alig szenved
azonban kétséget, hogy a Veliki-breg márványa mint
műkő is jöhetne alkalmazásba, ha kellő szakértelemmel és
pénzerővel rendes kőbányát kezdene valaki s legelőször
a szállításra alkalmassá tenné a fölvezető utat.
Csillámpalát tisztán elváló csillámlevelekkel,
különösen a Cserni Csott és a Veliki-breg-hegycsúcsok
közti gerinczen és a Cserni Csottnak Beocsin felé eső
lejtőjén észleltem. A csillámpala itten csaknem tisztán
csillámból áll, a quarcz igen apró és alárendelt, mely
okból a kőzet igen porhanyó és a felületen csakhamar
csillámlemezekké szétmállik.
Agyagpala és vörös vasérc z. A Beocsinról
a Cserni Csott-ra vagy a „Ikonicza" nevű pontra vezető
úton, igen közel a gerinczhez sötét- és fahéjbarna agyag-
I 12
pala van tetemes vastagságban a csillámpalába települve.
Ezen agyagpala feküje felé helyenként egészen át van
hatva finom leveles és pikkelyes vascsillámmal, nagyobb
tömegeket vagy épen telepet azonban nem sikerült ma¬
gában a kőzetben föltalálnom. Még közelebb a gerincz-
hez, mint a behintett vascsillám lelhelye, találtam azon¬
ban egy fejnagyságú tiszta leveles Hámatit-darabot, me¬
lyet szétütvén, belőle több példányt magammal hoztam.
A Hamatit igen szép s csupán a hasadékok felületén
van igen kevés malachittal bevonva. Miután föl nem
tehető, hogy’ ezen darab alulról jutott vagy hozatott ide
fel, azt kell gyanítanom, hogy e helyen, közel a hegy
gerinczéhez valószínűleg az említett agyagpalában na¬
gyobb tömegben is előfordul a vörösvasércz s lehet,
hogy kibányászásra érdemes telepet vagy fészkeket is
lehetne ezen tájék figyelmesebb átkutatása után föl¬
találni.
A leveles és pikkelyes vörösvasércz különben
másutt is kell, hogy előforduljon, mivel Csere vicnél a
Potorány-patakban és a rakováci völgyben is gyakran
lehet a görkövek közt ilyen vasércznek kiseb o-nagyobb
darabjait találni s Hrobács N. futtaki uradalmi erdész már
régebben gyűjtött ilyeneket.
A vörösvasérczen kívül találni mindezen helyeken
még gyakrabban barna-vasércz-görélyeket is , melyek
azonban aligha nem a serpentinhez lesznek kötve, mivel
egy darabon világosan látható, hogy a serpentinből való,
vagy talán nem is egyéb, mint igen vasdús serpentin,
mivel a serpentinekben gyakori zöld Bastit is látszik
rajta.
Vasas, kamenici jószágigazgatónak szives közlése
szerint Ledince határában , de a rakováci oldalon , a
„Perim majdan" nevű hegyen 1820 és 30 között állítólag
aranybányát kezdtek művelni, s a tárnának nyoma még
most is megvan. Egy bányász, ki ottan dolgozott, most
Ireghen kútásó, s mint mondják próbái vannak az arany¬
előjövetből. Sajnálom, hogy kifogyván az időből, nem
volt alkalmam a kérdéses helyet s a bányászt megláto¬
gatni s a dolog mibenlétéről biztos tudomást szerezni.
E helyen íölemlithetem még, hogy Cserevicnél a
Potorány - patak görélyei közt chloritpalához hasonló
anyakőre nőve sárgásfehér , igen tökéletesen hasadó
ásványt találtam, melyet közelebb megvizsgálva Albitnak
találtam. Hasadása kitűnő ; az apatitet jól — az üveget ke¬
vésbé jól karczolta. Forraszcső előtt meglehetősen köny-
H3 “
nyen hólyagos üveggé olvadt s a lángban csupán Na-
íestés mutatkozott. Tömé sósav nem volt hatással porára.
Itt-ott még a táblás kristályok is kivehetők. Legneveze¬
tesebb benne az, hogy igen hasonló a tyroli periklinhez,
melynek anyakőzete is chloritpalaféle kőzet.
2. Határozatlan korú szürke kristályos mészkő.
Ezen már az átnézetben részben fölemlitett sajátságos
települési viszonyok közt előforduló kristályos mészkő
legjobban föl van tárva a kameniczi völgyben az Ireghre
vezető út két oldalán, hol több nagyobb kőbányában
törik s részint útkavicsozásra, részint mészégetésre hasz¬
nálják. A kristályos mész egy, a környezetből kimaga-
sadó külön kis vonulatot képez, mely nyugat felé Le-
dincze határáig elhúzódik, kelet felé sem tart messze. A
vonulatnak szélessége a völgyben körülbelől 160 ölnyi
lehet s ennél sokkal nagyobb mérvet alig fog másutt is
fölmutatni. Ott, hol a kameniczi patak keresztülszeli e
vonulatot, a völgy szűkre szorul és a kristályos mész
meredek lejtőket alkot.
Itt, a meredek két lejtőn, vannak az említett kőbá¬
nyák. Kamenicről jőve az első, kisebb kőbányában a
mészkő 5 — 6'-nyi, összevissza hasadozott^ pados rétegekben
észlelhető, melyek 50° alatt közel E. felé dűlnek, a
csapás világosan ENyNyNy — DKKK. lévén. Az átellené-
ben fekvő nagyobb kőbányában hasonlók a rétegzeti viszo¬
nyok. A mészkő mindkét bányában a felülettől 3 — 4°-ig
sárgás-szürke porhanyó mészszé van mállva, de még
mélyebben is a rétegfelület sárgás-szürke málláskéreggel
van bevonva. Maga a mészkő tökéletesen kristályos,
nagyobbrészt igen szép egyenletes füstszürke színű és
nagy szemcsés. Csupán a második bányában van közel a
felülethez sárgás-szürke szemcsés mészkő 2 ölnyi vastag¬
ságban belérétegezve. Minőleges vegyelemzéséből kitűnt
a mésznek nagy tisztasága. Sósavban igen csekély fekete
maradék híján fölolvadt, mely üvegcsőben hevítésnél
elégett, tehát mindenesetre szén, mely finoman eloszolt ál¬
lapotban a mészkő füstszürke színét okozza. E szín kü¬
lönben a mész izzitásánál is csakhamar eltűnik. A sósavas
oldatban ^emmi vas, csupán mész és igen kevés magne-
sia találtatott.
Mindezen tulajdonságoknál fogva e mészkő joggal
sorozható a kristályos-szemcsés mészkövek vagyis már¬
ványok közé s bizton hiszem, hogy müfaragványokra is
a legjobb sikerrel volna alkalmazható ; csakhogy szük¬
séges volna előbb oly helyet fölkeresni, hol a pados
rétegek kevésbé hasadékosak, mint az emlitett két kőbá¬
nyában.
Földtani korára nézve semmi biztosat nem lehet
mondani, csak annyit észlelhettem a kameniczi völgyben,
hogy északi oldalán mindjárt a fehér krétanemü ceri-
thíum-márga következik, déli felén pedig agyagos ho¬
mokkő, palásagyag és márga váltakozó rétegei, barna¬
szén nyomokkal vannak a felületen, melyek valószinűleg
a Vrdniknál kimutatott Sotzka rétegekkel azonosak.
A Gosau-képlet rétegei a betelepült serpentin-fekvetelcJcel.
A cserevici patakban a harmadkori és a Gosau
képletü rétegeknek egész összlete az agyagcsillámpaláig
föl lévén tárva, legegyszerűbbnek és legvilágosabbnak
tartom, ha ezen igen érdekes átmetszetnek rajzátadom, s
fölülről lefelé haladva, folyó számokkal megjelölöm a
különböző rétegeket, s ezen számok alatt röviden jel-
lemzem azokat.
Az I. számú átmetszetnek értelmezése.
1. Szürkés- vagy sárgás-fehér, palás márga, kemé¬
nyebb és földes rétegek váltakozva (Szármát emelet).
2. Likacsos, sárgás-szürke mészkő Amphistegina
Hauerina d’Orb.-val. (Lajta képi.)
Mindkét képződmény rétegei az érintkezés határán 6o°
alatt ÉÉK. felé dűlnek. A lajtamész a völgyben jó messze fel
eltart, de nagyobbrészt alluvíal-görély és agyag által föde-
tik; a völgy első összeszorulásánál még mindig az amphis-
teginamész uralkodik. A szorulaton túl azonban következik:
3. Breccia ser p ént in-tor edékekkel. Zárványai: igen sok
fehér és szines quarcz, kevesebb csillámpala, agyagcsillám-
pala, mészkő, serpentin, homokkő- és conglomerat-darabok,
tehát csupán oly kőzetek, melyek a másodkori és a
hegylejtőn magasabban fekvő rétegekből valók. A köt¬
szer szürke márga, vagy vasélegdús agyag és néhol
kovasav is. A lejtőn felfelé, vagyis a rétegsorozatban
lefelé, a breccia zárványai apróbbak és gyérebbek, a
vörös agyagos kötszer uralkodóbb lesz. A breccia vastag¬
sága itten nem tudható, mert felső határa alluvial göré-
lyek által van elborítva.
Ezen brecciát a rétegek általános csapás-irányában
Cserevic , Bánostor és Beocsin között minden haránt-
völgyben föltaláltam s helyenként , így különösen a
Potorány- és a bánostori patak völgyeiben tetemes vas¬
tagságban van kifejlődve, mi legalább is io ölnyire
tehető. A bánostori pataknak nyugati ágában, a Grkova
voda nevű kúpnak alján elhagyott kőbánya is van e brec-
ciában. A zárványok itten, homokkő, csillámpala, serpentin
és quarczgörélyek és egész i'-nyi átmérővel biró tömbök.
A kötszer vaséleghydrat által rozsdasárgára festett márgás
mész.
Ezen breccia, ha összetartóbb, pados rétegekben
lép föl, melyeknek dülése 20 — 300 közel É. felé. Kövületeket
nem tartalmaz ugyan, de mivel szoros összefüggésben
van az alatta következő rétegekkel , azért már a kréta¬
képlethez számitom ; a gosau-képletnek legfelső rétege
volna tehát a Frusca-Gorában.
5. Palás, vasélegdús agyag z ö 1 d f ö 1 d-p e t y-
tyekkel és foltokkal (elváltozott zöldkő-zárványok).
Helyenként a patakban vörös, igen képlékeny agyaggá
mállik és ázik, s mint ilyen igen használhatónak mutatko¬
zik. Az úgynevezett pipa-agyaghoz egészen hasonló. Vastag¬
sága úgy látszik csak nehány ölnyi lehet. Kövületek hiány¬
zanak.
5.Chalcedone]rekkel átszőtt vagy kovasav¬
val áthatott fehér és sárgás magnesiadús tö¬
mött mészkő (tisztátlan magnesít) pados réte¬
gekben. Ezen tisztátlan magnesit tetemes (helyenként
legalább is ioo°-nyi) vastagságban az eg'ész hegységen
végig vonul, s úgy látszik, mindig a serpentinfekvettel
van érintkezésben. A cserevici völgyben egy Pecten sp.
is elöfordúl benne. Érdekes voltánál fogva, ezen rétegről kü¬
lön fejezetben s a serpentinnek kapcsában fogok értekezni.
Igen valószínű, hogy a tisztátlan magnesitnak fekü-
jében egy serpentinfekvet következik itten is, miként
másutt észleltem, a patak görélyei azonban mindent elbo¬
ntanak. Följebb aztán már
6. Palászöldföld - pettyes agyag rétegei
következnek, mint a 4. számú. Még tovább aztán, a patak
keletnek fordulása felé
7. Csillámdús fekete agyagmárga sok
k övüle ttel jön a felületre. Legtisztábban kilépnek e ré¬
tegek azon sarokban, hol a patak először fordul keletnek,
s hol épen e márgának meredek falait mossa a patak
vize. A kőzet itten annyira össze-vissza van hasadozva,
és a felületen nagyrészt agyaggá mállva, hogy a réteg-
dülést biztosan nem lehet meghatározni ; a dülés azon -
bán itt is E. felé kell, hogy menjen, miután ezen irány-
bán e meredek partokon számos földcsuszamlásnak biztos
nyoma látszik.
A fekete csillámdús agyagmárga épen a patak for¬
dulásánál annyira tele van kövületekkel , hogy majd
minden kalapácsütésre kihull belőle egy vagy több darab.
A puhányok héja egészen megvan ugyan, de oly erősen
tapad hozzá az agyagos márga, hogy a legtöbb esetben
el nem távolítható a nélkül, hogy a héjnak felületi diszit-
ményei is tönkre ne jussanak. Hosszabb gyűjtés és fárad¬
ságos praparálás után mégis sikerült a meghatározható
kövületeknek meglehetős gyűjteményét összehoznom, me¬
lyet azonban teljesnek még sem lehet mondani, mert
bizton reményiem, hogy újabb és ismételt gyűjtés által
igen sok fajjal lesz még pótolható e gyűjtemény.
E köviilet-lelhelyre már 1865-ben akadtam, a midőn
rövid idő alatt össze is gyüjték nehány száz példányt.
Ezeknek közelebbi megvizsgálása és meghatározása azon¬
ban csak 1870-ben történt, a midőn azokat e czélból
Fuchs Tiv. custos úrnak Bécsbe kiildém. Fuchs úr
szives volt a következő meghatározásokat közölni velem.
Janira quadricostata Sow.
Psammobia cf. Suessi Zitt.
*Venus cf. Matheroni Zitt.
*Pholadomya rostrata Math.
*Pectunculus cf. Marottianus d'Orb.
a héj felületének diszitése kissé elül azonban a megjelölt
fajétól.
*Natica angulata Sow. (Ampullina bulbiformis Sow. sp.)
*Cerithium torquatum Zek.
*Cerithium cf. simplex Zek.
*Turritella cf. leviuscula Sow.
*Delphinula (Turbo) cf. granulosa Zek.
És közelebb meghatározott következő nemek : Pec-
ten sp., Trigonia (v. Chama sp.), Psammosolen sp. Tel¬
iina sp., Nucula sp., Corbula sp., Arca sp., Cardium sp.,
Cerithium sp., Turritella sp.
Ezen jegyzékből tökéletesen kitűnt már, hogy a
kérdéses agyagmárga az alpesi Gosau - képlethez tar¬
tozik.
Az újabbi gyűjtés számos egyéb puhányfajt és
különösen még sok korallt is eredményezett. Ezekből a
rendelkezésemre álló irodalom nyomán a következő fajo¬
kat határozhattam meg ;
H7 —
a) Puhányok.
*Pecten cf. sparsinodosus Zitt e. gy.
*Crassatella macrodonta Sow. . . . gy.
*Cytherea polymorpha Zitt . . . . e. gy.
Cucullaea Chimiensis Gümb . . . , e. gy.
Natica semiglobosaZek. (N. lyrata Sow.) gy.
Nerita Zekeliana Stol. sp . e. gy.
Pleurotomaria (textilé Zek?). ... r.
Trigonia limbata d'Orb . r.
*Lima (Pichleri Zitt?) . 6. gy.
Sphaerulites sp . r.
Nerinea sp. egy nagy példánya.
b) Burányok.
*Placosmilia consobrina Rss. .
*Trochosmilia inflexa Rss.
*Brachophyllia glomerata Rss.
*Stephanocoenia formosa M. Edw.
i- gy-
r.
r.
r.
c) Gyöklábuak (Rhizopoda).
Orbitulites sp . gy.
Ezeken kivül még számos egyéb faj, melyeknek
meghatározását azonban hiányos és töredékes voltuk
miatt addig el kell halasztanom, mig ismételt gyűjtés
után jobb példányok birtokába juthatok.
Ezen kövületek közül aPecten cf. Marottia-
nus d’O r b. a leggyakoribb s miután csakis ezen réteg¬
ben fordul elő , a legjellemzőbb is arra nézve ; ezen
okból Pectunculus-rétegnek is nevezhető. Ezen
puhányfajon kivül nagy mennyiségben és kizárólagosan
előfordul még benne a Placosmilia consobrina
Rss. burány is. A többi csillaggal jegyezett fajok is
kizárólagosan e rétegben találtattak csak, de aránylag
sokkal gyérebbek, mint az emlitett kettő.
8. Hi p p u r i t-més z kő padok. Barna tömör vagy
apró szemcsés bitumenes mészkő, sárgás-fehér mészpát-
erekkel és a hippuritek calcitra változott héjaitól fehér
foltos. A vastag pados rétegeknek összes vastagsága
körülbalül 2o°-nyi lehet. Ezen mészkő telve van, több¬
nyire apróbb Hippurites sp. fajokkal, de ezek oly benső-
leg nőttek össze a mészkővel, hogy ép állapotban nem
kaphatók. Az apróbb fajok tökéletesebb állapotban kap¬
hatók s a Hippurites sulcatus Defr.-sal egyeznek.
xo
Egy igen nagy töredék — úgy látszik — H i p p u-
ritescornu vaccinum Bronn.-tól való, mely azon¬
ban nagyon ritkán fordul elő a másik fajhoz képest.
A hippuriteseken kivül nagy korallok is gyako¬
riak, u. m.
Mycetophyllia antiqua Rss.
(Szt. Wolfgangnál a hippurites-mészkőben.)
Ulastraea cf. Edwardsi Rss. (a Gosauban ritka).
Trochoseris (lobata Rss. ?)
(A Gosauban igen ritka).
9. Sphaeruli t-a gyagmárga, serpenti n-z á r-
ványokkal. A feketebarna agyagmárga csillámdús,
kavicsos és homokos. A quarczkavicskák és homoksze¬
meken kivül már sok fekete vagy olaj-zöld serpen-
tinzárvány is mutatkozik , melyek gyakran mogyoró¬
nyiak, zöld bastit-lemezkékkel és zöldes-fehér Chrysotil-
erecskékkel ellátvák. Végül fekete és vörös mészkőda¬
rabkák is vannak ritkásan elhintve benne. A kőzet
sósavval erősen pezseg. A légbeliek és víz behatása által
lassanként égészen földdé mállik , ily helyen aztán a
nagy mennyiségben belezárt kövületek kihullanak s jó
állapotban gyűjthetők.
A patak által mosott rétegek leginkább ki vannak
téve a mállásnak s azért itten legtöbb is gyűjthető.
Mélyebben a felülettől már szilárdabb a márga és a
kövületek alig kaphatók meghatározható állapotban. A kö¬
vületek megtartási állapota általában jobb, mint a pec-
tunculus-márgában levőké, de tökéletes kiszabadításuk
a márgából itt is nagy bajjal jár és nem könnyen
sikerül.
Eddigelé a sok közül következő fajok határoztat-
hattak meg:
a) Has lábúak (Ga s te r o p o da).
Natica lyrata Sow. (semiglobosa Zek.) . . gy.
Nerita Zekeliana Stol . gy.
Pleurostomaria (textilé Zek. ?) .... gy.
Turbo (Delphinulina) granulata Zek. . . r.
Delphinulina acuta Zek . r.
Turritella quadricincta Goldf . r.
„ columna Zek . e. gy.
„ Eichwaldana Goldf. . . . . e. gy,
b) Kagylósok (Conchifera):
Tapes (fragilis d’Orb. ?) . r.
— 1 19 —
Cucullaea Chiraiensis Gümb . gy.
„ crassitecta Zitt . e. gy.
Limopsis Calvus Sow . gy.
Chama Haueri Zitt . r.
Pholadomya granulosa Zitt. (?).... r.
Janira quadricostata Sow . gy.
Mytilus anthracophilus Zitt . i. gy.
Cardium productum Sow. (?) . r.
c) Karlábuak (Brachyopoda):
Sphaerulites sp . i. gy.
Caprina sp . r.
Terebratula sp . r.
d) Burányok:
Cyclolithes (elyptica Lám cf.) . . . . i péld.
(a patak görélyei közt találtatott ugyan, de a felületére
tapadt homokszemek ezen rétegre mutatnak).
Ezen kövületek közül a Sphaerulites sp. roppant
mennyiségben fordul elő ezen rétegben, úgy hogy reá
nézve csakugyan jellemző kövület ; egyes szórványos
példányokban azonban egyéb rétegben is találtam.
10. Orbitulit- mészkő. Sárgás -barna tömör
mészkő telve orbitulitekkel, melyek a mállásfelületen jól
feltűnnek. Vastag táblás rétegeinek összes vastagsága
körülbelől io ölnyi.
11. Mészkötszerű serpentin - homokkő.
Apró, gömbölyű serpentin-szemek szürkés - sárga, vagy
barnás mészkötszer által szilárd kőzetté összeragasztvák,
mely a sötétzöld serpentin-zárványok és gyakran fü-zöld-
bastit-levelkék túluralkodása miatt sötétzöld, mállásnak
indúlva rozsdabarna, különösen a felületen, hol gyakran
valóságos barna vas-szemcsék és foltok láthatók. Sósav¬
val élénken pezseg. A patak mentében kiálló pados
rétegekben helyenként gyakoriak a kövületek, de igen
erősen belenőttek a kőzetbe, s azért többnyire csak
töredékekben kapkatók. Igen kevés faj van csak kép¬
viselve, u. m.
Gryphaea vesicularis Lám. . . . . .. i. gy.
Trigonia limbata d’Orb. ...... e. gy.
Janira quadricostata Sow . r.
Sphaerulites sp . . . . . e. gy.
12. Vörös csillámdús palás-agyag zöldföld-
pettyekkel és fehér magnesiadús-mészpát erekkel, kövü¬
letek nélkül.
io*
I 20
íj. Homokkő, conglomerat, és sötét palás-
agyag váltakozó rétegei, a patak kétfelé ágazásánál.
14. Vörös, csillámos, palás-agyag zöldföld-
pettyekkel és fehér magnesiadús calciterekkel. Egy helyen
nehány ölnyi vastag sötét vörhenyes barna zsírfényű
finomabb palás-agyag van belerétegezve, melyben a csil¬
lám csak kézi-nagyitón nézve tűnik fel; dülés 200 E-nak;
odább aztán
15. Vastag táblás, szürke, tömör mészkő, fehér calcit¬
erekkel van többszörösen váltakozva 4'-nyi, egész 2o-0nyi
vastagságig belerétegezve. Sem a palás-agyag, sem a
mészkő kövületet nem tartalmaz.
16. Kékesfekete, csillárrdús agyagmárga
hasadékosan palás, hasonló a 7. számú vagyis pectuncu-
lus-réteg anyagához. A patakon fel messze eltart, tehát
tetemesebb vastagságú réteg. Kövületek gyérek benne,
csupán egy turitella-fajt és echinodermata töredékeit kap¬
hattam belőle.
17. Brachyopodadús serpentin breccia.
Sok serpenlin-töredék sötét agyagos márga által ragasz-
tatik össze ; a kőzet színe ennélfogva zöldes-fekete. A
felületen meglehetős porhanyó s a kövületek elég köny-
nyen kiválaszthatók belőle, mélyebben azonban összetar-
tóbb és keményebb. Sok, igen érdekes kövületet tartal¬
maz, különösen sok brachyopodát és cephalopodákat is ;
ezeken kívül azonban egyéb puhányokat is elég bő¬
ven ; ú. m.
Gryphaea vesicularis Lám . i. gy.
Trigonia limbata d’Orb . r.
Ammonites cf. Neubergicus Hau. ... r.
Terebratula sp.
Terebratula sp.
Rhynchonella compressa Lám . e. gy.
Lima sp. (cf. rarispina Zitt.) . 1 péld.
18. Szürke, kemény, táblás mészmárga, kovasavtól
áthatva és magnesia tartalommal. A kemény kőzet ré¬
tegei jobban ellenállván a víz kimosó hatásának , a
lazább fedü réteggel való érintkezésnél kiálló szirtfokot
alkot, melyen a patak vízesést képezve lezuhog. Kövü¬
letek hiányzanak.
19. Serpentinfekvet, melynek vastagsága körülbelül
io°-nyi.
20. Szürke palás agyagmárga, egyes sötét mészkő-
I 21
rétegekkel és lencse-alakú í észkekkel. Kövületek hiány¬
zanak. A rétegek dülése 200 ÉÉK.
21. Hatalmas serpentin-fekvet, mely több száz ölnyi
távolságban van a felületen.
22. Szürke, földes, palás-agyag 4'myi sötét mészkő-
réteggel. A serpentin az érülési határon sárga porhanyó
anyaggá mállott.
23. Homokkő és conglomerát váltakozó rétegei,
melyek közt néhol vörös palás-agyag is találkozik. A
homokkő sárgásbarna vagy jobban mállva vörös szinü ;
a kötszer rendesen vaséleghydrátdús mész vagy márga,
helyenként azonban kovasav is. Rétegeinek vastagsága
5" — 1'. A második és harmadik vízesésnél a homokkő
kovasavkötszerü , igen kemény, s itt a rétegek csaknem
fölállitvák. Egyebütt jóval csekélyebb - fokú szög alatt
É-nak dűlnek. A conglomerát kavicsai quarczból állanak,
a kötszer is rendesen vasélegdús kovasav,
24. Sötét, földes, palás-agyag.
25. Barna, táblás mészkő telve rudisták és egyéb
kövületek töredékeivel, melyekből azonban ép példány
nem volt gyűjthető.
26. Homokkő és breccia váltakozó rétegei vagy
100 ölnyi távolságig a felületen. A breccia zárványai na¬
gyobbrészt csillámpala-darabok, melyek olykor tetemes
nagyságúak.
27. Csillámpala kis darabig a felületen.
Erre ugyanazon rendben ismétlődik a 24. 25. és 26-ik
réteg, mire aztán végkép a csillámpala és agyag-csillám-
pala foglalja el a tért. Világos e szerint, hogy itten,
közel a gerinczhez a krétaképlet legalsóbb három rétege
vetődés által jutott ismételve a felületre.
A 11. sz. átmetszetnek magyarázata.
Szintén igen érdekes, s az imént leírt átmetszettél
sok tekintetben elütő egy második átmetszet , mely
Beocsinnál az Erdell-hegytől kezdve a hegység gerín-
czéig tart, s azon úton követhető , mely az Erdell-hegyről
mindig a harántnyulván}^ gerinczén föl, a hegység gerin-
czére visz s az „Ikonica“ nevű helynél a „Venac“ útjára
vezet. Mivel azonban a rétegek ezen úton nincsenek
mindenütt oly tökéletesen föltárva, mint azokat a pata¬
kok alján lehet észlelni, az átmetszet nem lehet oly rész¬
letes és tökéletes, mint az előbb leirt patakmenti. A
rétegek és kőzetek sora itten a következő :
12 2
1. Congeria- és alsó részében valószínűleg cerithium-
márga.
2. Cerithium-mészkö (szarmát emelet).
3. Amphistegina-márga I mediterran emelet.
4. Lajta-meszkő J
5. Krétaképletü breccia, őskőzet és serpentin-zárvá-
nyokkal, hasonló a cserevici átmetszetben előforduló 3-ik
réteghez. A íekü felé e réteg általmegy laza homok¬
kőbe.
6. Chalcedoneres, sárgás-barna, magnesiadús mészkő.
7. Serpentinfekvet, telve chalcedonerekkel, i°-nyi.
8. Sárgás és fehér, chalcedoneres, magnesiadús mészkő,
4 — ő'-nyi pados rétegekben és a hegyoldalon kiálló szikla¬
tömegekben. Dülés ÉNy.
9. Serpentin-fekvet , vagy 2O0-nyi távolságig a
felületen.
10. Chalcedoneres, magnesiadús mészkő, mely vagy
io°-nyi távolság után hasonló minőségű szürke palás
mészkőbe megy át, mely azonkívül serpentintöredékek-
kel is annyira telített , hogy valóságos breccia-kiné-
zése van.
11. Serpentin nagy távolságig a felületen.
12. Homokkő és conglomerát váltakozó rétegei, ha¬
sonlók a cserevici átmetszet megfelelő kőzeteihez.
13. Csillámpala.
14. Vörösbarna vagy szürke agyagpala, helyenként
behintett vascsillámmal.
15. Csillámpala a hegység gerinczéig.
Az első átmetszetből világosan kitűnik , hogy a
kövületet nem tartalmazó homokkövek és conglomeratok
és az ezek közé rétegzett sötét palás-agyag, továbbá a
serpentinfekvetek mind a krétaképlethez számítandók s a
felsorolt kövületek után Ítélve, csak a gosau-képletnek
különböző tagjai. Miután azonban a 2-ik átmetszetben
kijelölt homokkő és conglomerát , továbbá a Rakovác,
Ledince és különösen Kameníc határában előforduló
szürke csillámdús homokkövek, conglomerátok és palás-
agyag-rétegek egészen azonos kőzettani szerkezettel bír¬
nak, s a mi fő, ugyanazon övbe esnek, s a serpentin-fekvet
épen úgy van ott is beléjök ré tegezve, mint a cserevici
völgyben , azt kellett következtetnem , hogy mind ezen
kövületment homokkövek és palák, a beléjük települt
serpentin-fekvetekkel és magnesiadús chalcedoneres mész¬
kőrétegekkel tökéletesen' egykorúak, s nincs okunk föl¬
venni, hogy a rakováci homokkő és pala a Culm-kép-
123
lethez tartozik, annál kevésbé, miután maga Wolí is, ki
az utóbbi nézetet vallja, a kamenici homokkövet, mely
pedig a rakovácinak csapásvonalába tökéletesen bele¬
esik, már a felső krétához sorolta. A rakováci sötét
palának részletesebb vizsgálata valószínűleg fog eredmé¬
nyezni kövületeket is, melyek alapján ezen kérdés bizto¬
san el fog döntethetni. A homokkövekben általában
nyoma sincs a kövületeknek ; csupán Kamenicnél találtam
benne itt-ott féregalakú kídomborodásokat, a minők né¬
mely kárpáti homokkőben is gyakoriak.
Sfírpentin és ezt kisérő kőzetek.
A leirt két átmetszetből világosan kitűnik, hogy a
serpentin a krétaképletü rétegek közepette nem tömzs-
alakban, hanem valóságos, a csapás irányában messze
futó fekvetek alakjában fordul elő. A hegység északi
lejtőjén végigvonuló vékonyabb és hatalmasabb fekvetek
mindig a gosau-képletü rétegeken belül vannak, s töre¬
dékes anyaguk, a mint láttuk, köviiletdús tufa- vagy
breccianemü rétegek képezéséhez is nagyban hozzájárult.
Ezen előfordulási viszonyokból kitűnik, hogy a serpentin,
vagy tulajdonképen a gabbro, melyből a serpentin átala¬
kulás utján később jött létre, a leirt krétakori réte¬
gek lerakodása alatt a csapás irányában végigmenő
hasadékokon többször egymásután tódult a felületre.
Arra, hogy csakugyan a gabbronak átalakulási terménye a
serpentin , több bizonyítékot fogok fölhozni ; hogy a
gabbro pedig valóságos kitörési kőzet, daczára, hogy
fekvetei a gosau-rétegek közé települve vannak, arra
legjobb bizonyíték a péterváradi várhegy, mely egy
valóságos eruptív tökéltelen serpentin-, vagy helyeseb¬
ben félig átalakult gabbro-tömzs.
A hegység déli lejtőjén föllépő serpentin-fekvet
(Láger), Wolf H. fölvétele szerint, nyugatra Gergurevce-
nél kezdődve, északkeleti irányban az agyagcsillámpalá-
ban van, s csak a hegység gerinczén jut ismét a kréta¬
képletü rétegek közé, s azonnal ezeknek csapásirányát
fölvéve egyenesen keletnek húzódik. Itt tehát világosan
látható, hogy a kitörési hasadék csakis a krétakorú
rétegekben megy a csapás irányában, az ősképletű agyag-
csillámpalában ellenben egészen független annak iránya
a rétegességtől.
Ezen déli serpentinfekvet jóval hatalmasabb és hosz-
szabb , mint az északiak ; saját észleleteim azonban
124
annak csupán egy pontjára vonatkoznak csak, s azért a
térképbe egészen úgy rajzolám , a mint azt Wolf a
bírod, földt. intézet első átnézetes térképén kijelölte.
A serpentin kőzettani leírása. Külső tulaj¬
donságait és górcsői szerkezetét tekintve a különböző
leihelyek serpentinjei elütök egymástól.
A péterváradi várhegy kőzete már szabad
szemmel tekintve sem egynemű, világosabb és sötétebb
zöld foltok és barna vagy fekete fénylő lemezek képezik
elegyrészeit. Utóbbi physikai tulajdonságai után ítélve
bronzit. A másik két zöld elegyrész pedig átalakulási
termény. Górcső alatt a csiszolatokban víztiszta szemcsés
vagy rostos alapanyag látható, melyben zöldes kristály¬
metszetek vannak elhintve. Utóbbiak sötétebb erek által
vannak háló-módra átszőve, ép úgy, a mint a serpentinné
alakuló olivinen észlelte ezt Tschermák és Drasche R.
Keresztezett nikólok közt forgatván a csiszolatot, mind
a víztiszta alapányag, mind a zöld metszetek tarka szí¬
neket mutatván világos, hogy az eredeti elegyrészek
megtartották kettőstörésüket s nem alakulták át még
tökéletesen egyszerű-törésű serpentinné.
F. évi april iő-ikán Popovics V. Sándor újvidéki
tanár úr kíséretében újra meglátogattam a várhegy éj¬
szaki alján kiálló sziklákat, melyek utolsó látogatásom
óta kőfejtési munkálatok által jobban kitárattak. Az
imént leirt tökéletlen serpentin csak is egyes sziklatöme¬
geket alkot, a legnagyobb rész azonban külemre nézve
kissé elütő szerkezetű. A kőfejtések helyén a kőzet egy-
nemübb , de mégis finomszemcsés , broncit-pikkelykék
nem látszanak, de itt-ott magnetit-szemcsék tűnnek fel.
Az elválás nagyobbrészt sokszögű tömegekben, de he¬
lyenként vékonyabb-vastagabb táblákban és lemezekben
történik. Igen érdekes az, hogy több ölnyi hosszúságban
vörhenyes szürke agyagcsillámpala van a serpentin-
tömegte ékelve, s hogy ennek fedüjében a serpentin is
egészen palás szerkezetű s inkább réteges, mint tömeges
kőzetnek tetszik ; odább azonban mind a feküben, mind
a íedüben a tömeges kőzetbe megy át. Lehetséges, hogy
ezen palás változat az eredeti zöldkő tufájának átalaku¬
lása. Az agyagcsillámpalának említett töredéke minden¬
esetre a felületre törő zöldkő által záratott körül s hoza¬
tott a felszínre. Igen nevezetesek még a fehér calcit és
quarcz, melyek keverten 3 — 4"-nyi, sőt még vastagabb
ereket is képeznek a tömeges serpentin-féle kőzetben
s helyenként nagy mennyiségben fordulnak elő. A tömör
125
quarcz közönségesen az érnek közepét tölti ki, mig a
calcit annak két oldalán van kristályosán kiválva. A
calcitban s a serpentinben magában is helyenként sok
Pyrit van kiválva, mely rendesen a hatalj és az ötszög-
tizenkettős összalaklatában jelenkezik, a hatalj túlural-
kodásával. Popovics tanár úrnak gyűjteményében barnás¬
sárga kristályos calcitet és igen jól kifejlődött olajzöld
epidot-kristályokat is láttam.
Rakovácnál a Gradác és a Sindevriti-hegye-
ken gyiijték serpentineket. Ezek igen változatosak s
külsőleg tökéletesen hasonlók a typicus serpentinekhez.
Uralkodó itten a sötét egész ieketezöld serpentin, mely
táblás, lemezes darabokban elválik. Hasadási lapjain
zöldes-fehér, egynemű, zsírfényü, tömött, helyenként rostos
szerkezetű ásvány képez i -3'"-nyi kérgeket, mely minő¬
leges vegykisérletek alapján szintén serpentin-anyag, az
úgynevezett P i k r o 1 i t h.
Nevezetes még a rostos serpentin* is. Ez világos
kékes-zöld, lemezesen rostos, vékony lemezei és rostjai
fehérek s a serpentin-asbesthez hasonlók • az egész át¬
menete a serpentinnek a chrysotilbe. A rostok és leme¬
zek között néha i — 2,H-nyi chalcedon-ér található, mely
az eredeti kőzet átalakulásánál válhatott ki.
Legnevezetesebb az almazöld fekete foltos
serpentin. Ennek főtömege egynemű tömött, igen szép
almazöld-szinű, s ebben fekete dendrites foltok vannak
bőven elhintve. A fekete foltok közepén fémfényü fekete
érez van dendrit-alakban elhintve , ezt közelebb meg¬
vizsgálva chromvasércznek találtam. Nagyobb szemekben
azonban nem találtam azt, de valószinü, hogy előfordul.
Hantken igazgató úr szives közlése szerint Gergurevce és
Grabovo között a hegység gerinezén található serpentin,
melyben a chromvasércz vékony hálózatos ereket képez.
Ezen almazöld serpentin csiszolata górcső alatt
szintén nem mutatkozott teljesen egyneműnek. A szürkés¬
zöldes, egyszerütörésü alapanyagban sötétebb zöld apró
töredékek, lemezek és szálak kettőstörésüeknek mutat¬
koztak. Csiszolva igen szépen veszi ki magát s apróbb
dísztárgyak faragására igen alkalmas volna. Tömegesen
azonban nem fordul elő, a sötét-zöld serpentinben csupán
kisebb-nagyobb fészkeket képez.
A beocsini és cserevici völgyekben előfor¬
duló serpentin sötét, üdén többnyire feketés-zöld,
csak a légen állva kap sötét olajzöld színt. A kőzet
egynemű alaptömegében csupán olajzöld fénylő bastit-
126
lemezek vannak elszórva. Vékony csiszolatai górcső alatt
a jelleges serpentinnek képét mutatják, t. i. sötétebb
erek hálózata által átszőtt világosabb egynemű anya¬
got. A sötétebb erek egyszerű töréssel bírnak s gyakran
magnetit -szemek vannak sorban elhintve benne. Ezek
ennélfogva tökéletesen serpentinanyagból állanak már.
Az érhálózat közei néha még kettőstörést mutatnak,
úgy hogy itt sem ment még véghez tökéletesen az
átalakulás.
A serpentinnek ezen górcsői szerkezetéből kitűnik
tehát, hogy az eredeti kőzet olivindús lehetett, mert az
olivinkőzetek átalakulási terményei bírnak Tschermák
G. vizsgálatai szerint ilyen górcsői szerkezettel.
A serpentin mellékkőzetei. A déli serpen-
tinfekveten belül Kamenic és Iregh közt az országúton
közel a hegység gerinczén álló csárdához egy sajátságos
kőzet áll ki. A kőzet szürkés-fehér és zöldes-tarka, s palás¬
táblás elválással* bir, a táblák felületén gyakran szemcsés
quarcz vagy pornemü vaséleg-kérgek találhatók. A kő¬
zetnek szürkés-fehér elegyrésze földpát , melyet törne
sósav hosszú főzés és állás után fölbontott, s miután a
lángkisérlettel sok Na- , az oldatban pedig erős Ca-
zavarodás mutatkozott, igen valószínű, hogy labradorit.
A zöld elegyrész finom pikkelyekben van jelen, melyek
egészen lágyak s még vékonyabb lemezekre szétválnak.
Törne kénsavban főzve lassanként fölolvadt, sósavban
egészen változatlan maradt. Minden tulajdonsága arra
mutat, hogy chlorit. Igen valószínű, hogy ezen kőzet
csak egyes fekveteket képez a gabbroban vagy a ser-
pentinné átalakult zöldkőben s hogy a chlorit is átala¬
kulási terménye valami magnesia- és mészsihkát-ás-
ványnak.
Inkább gabbrohoz hasonló egy görkő, melyet
Vrdniken a hegyoldalon találtam. A kőzet közép-
szemű, sárgás- vagy szürkés-fehér földpátból és egy sötét
fűzőid ásványból áll, mely igen könnyen válik szét finom
lemezekre s egyéb a górcső alatt észlelt tulajdonságai
után ítélve is diallag. A földpát csaknem alaktalan sze¬
mekben van jelen, hasadási lapokat is keveset mutat s
zsírfénybe hajló. Törne sósav porát lassan föloldotta, az
oldatban elég bő Ca-tartalom mutatkozott. Csiszolataiban
a földpát tisztán mutatta az íkersávokat is, s így igen
valószínű, hogy labradorit. Olivintartartalmat azonban
semmi módon nem lehetett kimutatni. A kőzet különben
igen üde kinézéssel bir s arra mutat, hogy szálban sem
X 27
lehet messze Vrdniktől, mindenesetre a déli serpentin-
fekveten belül keresendő.
Itten kell fölhoznom még egy sajátságos granit-féle
kőzetet, mely görk övékben mind a déli, mind az északi
oldalon messze el van terjedve, s miután mindig a
serpentin-fekvetek közelében jön elő leggyakrabban, va¬
lószínűleg azokon belül keresendő is. Magam a beocsini,
a rakováci és a vrdniki patakok görkövei közt találtam
azt, Popovics tanár úr a ledincei és a kamenici patakok
görkövei közt is megtalálta azt.
Ezen granit-féle kőzetek mind nagyszemcsések a
quarcztól és az orthoklastól, melyek, kristályosán kiválva,
a kőzetnek uralkodó elegyrészeit alkotják.
A beocsini kőzetben az orthoklas barnásszürke, a
quarcz sárgás-szürke ; az orthoklas uralkodó. E két
főelegyrészen ldvül itt-ott fekete finomnemü foltok és
erek láthatók. Górcső alatt a csiszolatban tekintve ezen
foltok biotit és magnetit keverékének bizonyultak. A kőzet
igen szilárd és kemény, s a gömbölyödött görkövek szét¬
törése csak nagy erővel sikerül.
A vrdniki nagyszemű kőzetben uralkodó elegyrész
kékes, igen szépen hasadó orthoklas, ezenkívül kevésbé
hasadó fehéres és sárgás földpát, mely Szabó tanár láng¬
elemző kísérlete szerint szintén orthoklasnak bizonyult ;
a szürke quarcz jóval alábbrendelt szerepet játszik. A
quarcz- és orthoklas-szemek közt itt-ott halvány-zöldes
pikkelyek csillámnak látszanak. Ezeken kívül mellékes
elegyrész gyanánt telve van a kőzet elhintett apró pseu-
domorph (pyrit után) limonit - hataljakkal , melyeknek
sárgásvörös élénk színe a rutilra emlékeztet. A hataljak
legnagyobbika vagy i mm.-nyi élhosszal bir, s a fényes
lapok felületén gyakran a combinatiói rovatok is lát¬
hatók.
A Popovics tanár úr által Eedincénél és Kamenic-
nél talált görkövek kőzete hasonlít a beocsinihez össze¬
tételre nézve, csak a pzinben és szövegben van némi
különbség. Az egyikben az orthoklas húsvörös-szinű , a
quarcz átlátszó vagy szürke, a csillám ritkásan elhintett
zöldes vagy barna foltokban mutatkozik. Egy második
példányban az orthoklas szürke és fehér s a szürke
quarczczal szorosabban elegyült, úgy hogy alapanyag¬
forma kinézése van, melyből egyes nagyobb orthoklas-
kristályok kiválanak. A fehér csillámnak pikkelykéi
gyéren elhintvék s a nagyszemü elegyrészek közé szo-
ritvák.
128
Egy harmadik példány hasonlít a vrdniki kőzethez.
Kékes, szépen hasadó nagy orthoklas-szemek kiválanak a
sárga- és szürke-szinü, kevésbé hasadó orthoklas- és quarcz-
keverékből. A nagyszemü elegyrészek között finom zöld
csillámpikkelykék elég bőségesen elhintvék ; sőt a pseu-
domorph limonit sem hiányzik, de a hataljak igen rit¬
kák, csupán csak vörös loltok alakjában jelenkezik.
Mind a serpentinnek, mind az azt kisérő kőzeteknek
behatóbb petrographiai tanulmányozását akkorra kell
hagynom, a midőn azoknak előfordulási körülményeit
ismételt kirándulások után teljesen fölkutattam, s a pontos
tanulmányozásra elegendő anyagot is gyűjtöttem már.
Magnesiadús , kovasavtól áthatott és chalcedoneres mészkő.
Ezen kőzetnek kristályos -szemcsés darabjait 1864-
ben magam hoztam először Beocsin, Cserevic és Rako-
vác völgyeiből , hol azokat a patakok görkövei között
szedtem s „Beocsin környékének földtani leírása “ czimü
dolgozatomban mint magnesitet föl is emlitém. Később
Hantken M. úr hozott Cserevic vidékéről egy fehér,
tömör kőzetet, melyet Szabó J. tanár úr a társulat 1867.
jun. 6-ikán tartott szakülésén mint vaskos magnesitet
mutatott be, mely hasonló a Hrubschitznál Morvaország¬
ban előfordulóhoz, csakhogy tisztátlanabb. Mindkét eset¬
ben csak a közönséges ásvány-meghatározási módszerek
szerint történvén meghatározása, a tisztátalanitó anyagok
minősége és mennyisége nincs meghatározva.
Ugyanakkor Szabó tanár úr chromvasat is mutatott
be, mely finom szemcsékben vagy erecskékben a serpen-
tinben van elhintve.
Az említet magnesitnek valódi lényegéről és előjö-
vési körülményeiről mindeddig semmi sem volt ismeretes,
csak 1 8 7 1 . év nyarán volt alkalmam azt egész kiterjedé¬
sében követni, előfordulási viszonyait tanulmányozni és
itthon aztán vegyi szerkezete is tökéletesebben földe¬
rítve lett.
Physikai tulajdonságai és vegyszerke¬
ze te a) Kristályos-szemcsés, kovasavtól áthatott barna-
pát. Ez kisebb mennyiségben, de mégis gyakran fordul
elő a serpentin-fekvetnek egész hosszában, s főképen
ez van chalcedonerektől keresztül kasul szőve és kova¬
savtól áthatva. Szine sárgás, sárgás-zöld, egész a fű¬
zőidig, áttetsző, gyöngyfénybe hajló üvegfényü, a rostos he¬
lyeken selyemfényű; K — 4*5 — 5. Nagyobb önálló tömegek-
ben soha sem kapható, mindig vaskos quarczon vagy kékes¬
fehér chalcedonon ül és a tömör magnesiadús mészkővel
van egybekötve. Közvetlenül a chalcedonra nőve ennek
felületére függélyesen rostos, odább szemcsés lesz, a tömör
magnesitbe átmenőleg pedig még héjas szöveget is kap.
Legszebb lelhelye a rakováci völgy, hova a serpen-
tinből álló Sindevriti- és Gradac-hegy aljáról, merre a
magnesiadús mészkő-vonulat átcsap, lejut. Itt egy tömör
mészkőből álló conglomerátot is találtam, melyben min¬
den görély i — i Vadnyi szemcsés-rostos zöld barnapát-
tal van körülvéve s a kötszer is hasonló anyag.
Előfordul azonban igen gyakran a többi völgyekben
is, különösen a beocsini, cserevici és a Potorány - völ¬
gyekben.
A tiszta magnesitnél rendesen nagyobb keménysége
(5) is már finoman eloszlott kovasavnak jelenlétére utalt.
Hideg sósavban darabban nem pezseg, melegítve azon¬
ban élénken fölpezsdül és nagyrészt föl is olvad. A
hátramaradó rész tiszta Si02 és kevés oldhatlan FeO.
Nagyobb darabok is meleg sósavban hosszabb ideig állva
fölolvadnak lassanként, s a S02 olyankor igen finom
szerkezetű hálós-sejtes váz gyanánt marad vissza. Meny¬
nyileges vegyelemzése, mely Wartha V. tanár úr labo¬
ratóriumában Vadász József assistens úr által vitetett
véghez, a következő eredményt adta, melyben a mész,
magnesia és a vasélecs a szénsavhoz kötve lett kiszámítva.
Sósavban föl nem oldódott Si 02 = 14 '62
Ca C03 = 46 ’ 95
Mg C03 = 28*84
Fe C°3 = 9’ 79
1 00 " 20
A Si02 levonásával, mely, mint látható, csak eset¬
legesen van hozzákeveredve, s a carbonátokat százra
kiszámítva kaptam :
Ca C03 = 54 ‘86
MgCO, = 33’ 69
Fe C03 = 11-40
99’95
Ezen vegyszerkezetből kitűnik , hogy ásványunk
legjobban hasonlít a barnapátok vegyszerkezetéhez, s a
kovasav - tartalom nem is ok arra , hogy ne annak
nevezzük.
b)A tömör tisztátlan magnesit, vagy helye¬
sebben kovasavtól áthatott s magnesiadús mészkő, mint a
— 13° —
krétaképlet egyes rétegeinek elsorolásánál fölemlítettem,
a serpentinfekvettel érülésben tetemesebb vastagságban
vonul végig az egész hegységen, és pedig először is
annak éjszaki lejtőjén, az éjszaki serpentinfekvet mentében,
egy kevésbé hatalmas-, és másodszor a hegység gerincén,
Rakováctól kezdve keletnek, egy sokkal hatalmasabb
telep. Beocsintól nyugat felé vele érülő serpentinfekvetet
nem észleltem ugyan a felületen , de igen valószínű,
hogy itt is megvan, csakhogy igen vékony, épen olyan,
mint Beocsinnál is az Elesova-hegyen az első serpentin¬
fekvet. Ezen két magnesiadús mésztelep minden pontján
többé-kevésbé át van hatva kovasavval, a hasadékok és
üregek pedig részben jegeczedett quarczkristálykákkal, de
leginkább fürtös chalcedonnal bevonvák, sőt Beocsinnál
az Elesova-hegyen még kristályos amethyst gyanánt is
megvan. A kőzetnek keménysége (4 — 6) legjobban elárulja
a kovasavnak mennyiségét.
Legtisztább állapotban sárgás- vagy , szürkés-fehér,
fénytelen tömör, k. 4, s ilyent talaltam a banostori patak¬
nak keleti ágában, a Szrednya és az átellenben fekvő
hegynek lejtőin hatalmas töfnegekben és sziklákban kiállva,
s ily alakban szokott egyáltalában egyebütt is föllépni
és föltűnni a hegy lejtőkön. A legtisztább példány minő¬
leges vegyelemzéséböl kitűnt azonban, hogy meglehetős
mennyiségű kovasavon kívül elég szénsavas mész is van
jelen az uralkodó szénsavas magnesia mellett, s így min¬
denütt csak tömör magnesiadús mészkővel, vagyis tömör
dolomittal van dolgúnk. A kevésbe tiszta változatok
sárgás, ibolyás, barnás színűek csekély, mennyiségű vas¬
tól. Sokszor küllemére egészen hasonló más e területen
előforduló krétamészkövekhez, de ilyenkor mindig az
dönt, hogy sósavval hidegen nem pezseg.
Lehetséges, de alig valószínű, hogy valahol a hegy¬
ségben mégis lesz található egeszen tiszta tömött magne
sit is ; csakis ilyent lehetne sikerrel technikai czélokra
alkalmazni.
Ásványtani szempontból igen érdekes az ezen mag¬
nesiadús mészkőben előforduló clialcetlou , melyből ne¬
hány gyönyörű fürtös példányt sikerült gyüjtenem. Ive-
vésbé szép és vékony táblás darabok minden patakban
találhatók , mert a kőzet mindenütt tele van annak
1 — 4" Enyi ereivel, de kiváló szépeket csak a cserevici
és a rakováci völgyben találtam.
A rakováci patakban egy % — i'* vastag táblás
példányt találtam , melynek egyik fele szemcsés és
bibircses felületű veséded, s melynek szine áttetsző vas-
éleg-rétegtől vörösbe játszó.
Ugyanitt egész 2u'-nyi hosszú tiszta hegyi jegőcz-
csoportok sem ritkák.
Legszebb fürtös chalcedont és még pseudomorph
alakját is Cserevicnél, a Sakotinác-hegynek leghátsóbb
kúpján , épen szemközt az Orlovác-hegy irtásával, egy a
völgybe levezető erdei úton találtam.
A chalcedon 1/2“ vastag táblák alakjában kapható,
melyek egy serpentin- és mészdarabokból álló breccia
hasadékainak falait bevonják, a nélkül, hogy összeértek
volna. Ezen lapos daraboknak befelé fordult felületén
V2, ritkán i "-nyíre kinyúló félgömbök sűrűén csoportúi¬
nak és sorakoznak egymás mellé s így alapjukon össze¬
nőtt félgömbsorokat képeznek. Ily sorok némely példá¬
nyon párhuzamosan mennek, majd egy sor kettéágazik.
A félgömbök mindnyájan, különösen a kinyulóbbak,
egy és ugyanazon oldal felé hajlanak s ezzel mutatják
az irányt, melyben a kéreg a hasadék falát bevonta,
mennyiben a beszüremlő kocsonyás kovasav mindenesetre
lefelé csepegni törekedett. Ezen szép fürtös chalcedonnak
szine kékes-tejszinü, alig fénylő és áttetsző, úgynevezett
opálizáló ; ha a kéreg aljára vasoxyd tapad, ez pirosasán
tűnik keresztül rajta. A kéregnek alsó fele, mely a
kőzetre tapadt volt, egyenetlen, durva felületű s néha a
kőzetből kisebb töredékek is rajta tapadnak még.
Az imént leirt fürtös chalcedonok lelhelyén találtam
még egy darabkát, melynek felületén világosan kivehető
rhomboederek láthatók, azonnal a calcit hasonló fennőtt
kristálycsoportjaira emlékeztetve. A chalcedon tehát e
helyen mint eltolási álalak (pseudomorph) is jön elő,
lehet, hogy nagyobb mennyiségben és szép példányokban
is, mint a minőt én sietve gyújtván véletlenül találtam;
mindenesetre érdemes volna azon leihelyet föltöretni s
közelebb megvizsgálni. Ezen pseudomorph chalcedonnak
anyaga s physikai tulajdonságai tökéletesen megegyez¬
nek a fürtös példányokéival ; még a kéregnek vastag¬
sága is megegyez.
A leginkább kiálló rhomboederek végélszögeit sor¬
ban s többszörösen kézi-szögmérő segélyével megmérvén,
mindannyiszor 95 — 97 fokot kaptam; úgy, hogy valószí¬
nűen nem más , mint a 4/5 R. lesz előttünk, melynek
élszöge 95'5°. Hogy pontosabb értéket nem nyerhettem
méréseimmel, annak főoka az, hogy a lapok nem simák,
de kissé domboruak s telvék apró bibircsekkel s fél-
132
gömböcskékkel. Az élek és csúcsok mind gömbölyödöt-
tek s ez koránt sem tekinthető éltompitásnak, mert erre
világosabb példa van. Egy legszélső és legnagyobb
rhomboederen ugyanis tisztán látható éltompitás alakjá¬
ban egy hegyesebb ellen rhomboeder, ezenkivül
ugyanennek övében egy skalenoédernek is nyoma.
Megmérésük a lapok kicsinysége és egyenetlensége miatt
lehetetlen volt. Nevezetes még ezen példányon az, hogy
minél nagyobbak, annál tökéletesebbek még az álalakok,
az apróbbak mindinkább gömbölyödnek, a legapróbbak
a nagyobbak közeiben és alján már a chalcedon utánzó
alakjával, az egymásmellé halmozott és összefolyó fél¬
gömbalakkal birnak csak
Mindezeknél fogva csaknem biztonsággal ki lehet
mondani, hogy e chalcedon eltolási- álalakot képez calcit
után, annál inkább, miután a rétegek, melyekben előjön,
képződésének természetes magyarázatát engedik.
A kovasavtól áthatott magnesiadús-mész-
kő települési viszonyai és elterjedése világosan kitűnik
a mellékelt átmetszetekben és a térképen. Az átmetszetek
értelmezése azonban már a kréta-képlet tárgyalásánál
megtörtént, a térképre pedig egy tekintet elégséges,
hogy viszonya a serpentin-fekvethez föltűnjék. Megjegy¬
zem azonban, hogy a kisebb mérvek miatt a legalsó és
igen vékony két serpentinfekvet, melynek legfelsőbbike a
kovasav és magnesiadús mészkő-telep által közvetlen
födetik, nincs a térképen kitüntetve, csupán a főfekvet
van belerajzolva. A két átmetszet azonban részletesen
kimutatja a települési viszonyokat.
Mindezek után a kovasavtól áthatott magnesiadús
mészkőnek eredése könnyen magyarázható ki. Mindenek¬
előtt világos, hogy e kőzet eredetileg csak olyan mészkő
volt, mint a krétaképletnek egyéb, a palás agyagba, már-
gába és homokkőbe települt s más leírt vékonyabb-
vastagabb rétegei, melyek a serpen' in-telepekkel közvet¬
lenül nem érintkeznek, s hogy a kőzet mostani állapotá¬
ban valódi átalakult kőzet. Az átalakulás úgy történt,
hogy a szénsavas mésznek egy része elvitetvén, helyette
szénsavas magnesia és a szemcsés barnapátnál kevés
szénsavas vasélecs lépett, egyúttal kovasavat tartalmazó
oldatok is átjárván a kőzetet az nagyobbrészt alaktalan
állapotban, kisebbrészt kristályodott állapotban is lera¬
kodott annak üregeiben és likacsaiban.
133
Ezen átalakulási folyamat szoros kapcsolatban van a
vele érintkező serpentin egykori átalakulásával. A ser-
pentin tudvalevőleg olivintartalmú kőzeteknek, gabbro
és egyéb vele társaságban levő zöldköveknek átalakulási
terménye, s különösen az olivin az, mely a légbeliek és
a szabad szénsavat tartalmazó víz befolyása következté¬
ben lassanként serpentinné változik az által, hogy a kova¬
savnak nagy része, továbbá a magnesia egy része a
szénsavhoz kötve s ha vastartalmú, a vasnak is egy része
eltávolodik, mig e három alkatrész azon arányban nem
marad vissza, hogy a további fölbomlásnak ellenálló serpen-
tint (3Mg O, 2Siö2 -f- 2H20,) képezheti, melyben a vas
mint vasoxyduloxyd vagyis magnetit, vagy néha chrom-
savhoz is kötve, mint chromvasércz apró nagyobb sze¬
mekben és lóitokban van kiválva, mit ezen hegységnek
serpentinjében is alkalmunk volt észlelni. A mészteleppel
érintkező serpentinfekvet azonban nem volt elég hatal¬
mas arra, hogy a szénsavas másznék egész mennyiségét
tudta volna pótolni a szénsavas magnesiával, a mint ez
más helyeken, p. Styriában és nálunk az Aldunán Tiszo-
vica vidékén teljes mértékben véghez ment.
A fő-serpentinfekvet szomszédságában mészrétegek
nincsenek, különben bizonnyára jobban átalakultak volna
magnesitté , mint ezen legalsóbb legvékonyabb fekvet
behetása által ; ottan csupán a vörös vagy fekete palás-
agyag és homokkő vagy conglomerat-rétegek vannak
fedőjében és feküjében, de ezekben is lehet biztos nyo¬
mait látni a fenn leírt magnesia- és kovasav-kiválásnak.
Az agyagban előforduló fehér erek ugyanis csaknem
tiszta magnesitból állanak, a vörös agyag pedig helyen¬
ként, így különösen Cserevicnél a Kesztén leghátsó ré¬
szében valóságos vörös jaspopálba ment át, a benne
előforduló zöldföld pettyek és foltok pedig barna opál¬
anyag által pótolvák.
Ezen kovásodás észlelhető a homokköveken és a
serpentin-brecciákon is , mely utóbbiban a már leírt
kiváló szép chalcedon is találtatott, s a hol csak mutat¬
kozik valamely kőzeten, biztos jele annak, hogy a ser
pentin sincs messze tőle.
(Végét lásd a jövő számban.)
1 1
Őslénytani lelet Esztergomnál.
Dr. Szabó József- tői.
(Előadva a társulat f. évi márczius 12-én tartott szakgy ülésén).
Esztergomból Beszédes Kálmán úr akadémiai fes-
tész 1873. februárban hozott le Pestre őslénytani cson¬
tokat azon meggyőződés által buzdíttatva, hogy valamint
a Szobb-Zebegény határán levők, melyekről a hirlapok
által értesült , úgy ezek is érdekesek lehetnek a vidék
geológiai ismeretére nézve.
Azon csontokat előbb a Természettudományi társu¬
lat utolsó ülésén bemutatta, aztán pedig nekem adta át
meghatározás végett.
Az elöjövési körülményekről a következő adatokat
szolgáltatta : Esztergomban közvetlen a város fölött az
ú. n. Mélyúton Kovács György ottani lakos pinczét
ásott sárga agyagban (I .őszben); mintegy 1 2 ölre halad¬
ván befelé, ezen csontokra akadt. Beszédes úr véletlenül
tudomására jővén, azoknak kíméletes kiszedésére és ősz-
szegyüjtésére lépéseket tett, mi Kollár Antal úr Esz¬
tergom városa polgármesterének szives közvetítése által
sikerült is, és így azon vidékről tudomására jöttünk egy
hasonló negyedkori állatmaradványnak, minőket a Du¬
nának ellenkező bal partjáról, miként említeni alkalmam
volt, már több pontról ismerünk.
A csontok legnagyobb része oly töredék, mely a
meghatározásra nem alkalmas. A megtartási állapot sem
a legjob. Legtöbbet érnek a fogak, s ezek által azonnal
eldönthető, hogy nem Mammuth, miként a nagy csonto¬
kat általában tartani szokás, hanem Rhynoceros. Margó
tanár úrnak az egyetemi állattani intézetben tett össze¬
hasonlításai szerint a fogak közül két mellső zápfog
van, melyek egészen épek, az egyiken a zománcz is
teljes, míg a másikról lepattogzó félben van. Egyéb
fogak is vannak jobb-roszabb állapotban, mindössze 5.
Ez után legjobban van megtartva két lábcsont (meta-
tarsus) mind a két véggel.
Van végre még fél medencze, baloldali (os pelvis),
minél az nevezetes , hogy két példány van és azok
annyira különböznek egymástól, hogy tán két külön
fajból valók.
A koponyacsontból, lapoczkából, lábszárakból, bor¬
dákból sat. oly töredékek vannak , melyek közelebbi
meghatározást nem engednek.
Tekintve hogy honunkban eddig a Rhynoceros tichor-
hinus jött csak elő, valószínűleg ez sem lesz más.
*35 —
Beszédes úr hozott ázon földből is példányt, mely¬
ben találták, az homokos Lösznek látszik, mely azonban
a Lösz jelleges tulajdonságait nem mutatja, a mennyiben
benne a fehér löszcsigák hiányzanak, s kérdésemre hogy
olyanok látszanak-e nagyban a Mélyúton, Beszédes úr
tagadólag válaszolt. Egy kis márga-concretiot azonban
észrevettem a hozott példányban, olyat, minő e kőzet
zárványa gyanánt előfordulni szokott.
Az esztergomi őslénylelet a magas hegység azon
előhegyének oldalában jön elő, mely ENy irányban egé¬
szen a városig nyomni előre, hogy eredeti löszrakódáse-
vagy regenerált, azt későbbi nyomozások dönthetik el.
A Lösz függélyes vastagsága a pincze fölött vagy 6 öl.
Beszédes úr közlése szerint Esztergom tőszomszéd¬
ságában a királyvárosi szőlőhegyen Pergő György, kis-
kúriai dűlőben levő szőlőjében 1871-ben egy ép Mam-
muth-fogat találtak, mely azonban magánbirtokba ment
át. A döntés-gödrökben ugyanott egyéb Mammuthma-
radványok is találhatók.
Örvendetes dolog gyanánt kell kiemelnem, hogy
Esztergomban a geológia tudományának ügyét oly lel¬
kesen felkarolták, tudván, hogy észlelni, gyűjteni min¬
denki van hivatva, s ez által, a szakembernek anyagot
szolgáltatván, a tudomány előbbre vitelét eszközük.
Vegyesek.
S. F. Az ovifaki meteorvasat illetőleg F.
WöJiIct az Ann. d. Chem. u. Pharm.-ben (165. 313) a követ¬
kezőket teszi közzé : az ovifaki (Grönland) meteorvasat
Daubrée is elemezte, s ezen vas eredete és sajátságaira nézve
igen nagybecsű jegyzeteket tett közzé. Rendkivüli nagy
élenytartalmát ő is kimutatta , illetőleg megállapította
azt, miszerint a vasnak nagy részét oxydált állapotban
tartalmazza. Azonban a mennyileges viszonyokat illetőleg
eredményei, a szerző (Wöhler) által találtakétól, neveze¬
tesen a vastartalom számaiban annyira elütnek, hogy
ezen különbség sem Daubrée , sem pedig a szerző
részéről nem alapulhat hibás meghatározáson. Ez egy¬
szerűen onnan magyarázható ki, hogy ők két különböző
vasat elemeztek. Már NordensJciöld figyelmeztet az ovi¬
faki vasdarabok egymástól eltérő szerkezetére s maga
Daubrée három féleséget különböztet meg , melyeket
x, 2, 3-al jelöl. Tökéletesen véghezvitt elemzésekor az
1. számút alkalmazta , melyet fémfényü , sötétszürke,
majdnem feketének ir le. Ebben 7 1 °/0 vasat talált. A
1 1*
2. számúnál mint látszik nem minden alkatrészt határozott
meg tökéletesen, ezt fémfényű, világos-szürkének mondja,
vastartalma 82 °/0. Úgy látszik, hogy ez a W. által
elemzett vassal azonos, melyről ő azt állitá, hogy töké¬
letesen íémfényü, szürkés-vasszinü, félig leveles, finom
szemcsés törésű, a levegőn teljesen változatlan, s vas¬
tartalma 8o,64°/0. Fajsúlya — melyet Daubrée nem kö¬
zölt — W. meghatározása szerint _o C° mellett 5-82.
Legfeltűnőbb az, hogy mig Daubrée észleletei szerint
ezen 2. számú vasnak friss vágási felülete nehány nap
múlva harmattal húzódott be és rozsdásodni kezdett,
addig a W. által elemzett — majdnerfi 1 fontnyi súlyú
darab, — még most is — egy év lefolyta után —
szabadon fekve változatlanul maradott, a nélkül, hogy
fényét elvesztette vagy vaschlorürt kiizzadott volna.
S. F. Petro leumelő jövetel Éjszak - Ma¬
gyarországban. K. M. Paul , bécsi geolog már
1868— 69-ben, Sáros, Zemplén és Ungh megyék geológiai
felvétele alkalmával kimutatta, miszerint Galiczia petro-
leumtartalmú rétegei Magyarországnak emlitett terüle¬
tére is kiterjeszkednek, s már akkor több pontot sikerült
megjelölnie, melyeken a petróleum előjövetele be van
bizonyítva. Ezen rétegeket megkülönböztetésül az oli-
gocen-kárpáti-homokkő többi rétegeitől „Ropianka-réte-
geknek“ nevezett el, s a rétegek vonulatát a térképen
lehetőleg kitüntette.
Újabb időben ugyanazon tárgygyal tüzetesebben
foglalkozik J. Noth bányagondnok Duklaban, s vizsgála¬
tainak eredménye a Paul által közlöttel teljesen egyezik.
E tárgyra vonatkozó közleményének rövid tartalma a
következő :
Galiczia petróleum-területén már 1872-ben követte
nehány petróleum tartalmú réteg vonulatát s már akkor
fejezte ki azon nézetét, miszerint a „Beskid“ -- a kár¬
páthegység egy része, — mely a Visztula, Dniester és
Pruthnak éjszakkeleti, a Tiszának pedig déli vízválasz¬
tékát képezi megszakítja ugyan, de végét nem veti a
mértföldekre terjedő petróleum-területnek; ez állítását a
felső Magyarországban legújabban feltalált nehány pont
fényesen igazolja, a mennyiben felső Magyarországban
a Kárpátok déli lejtőjén is fordulnak elő mértföldekre
terjedő, a galicziaikkal analóg körülmények között petró¬
leum tartalmú rétegek ; e rétegek .nemcsak természetük
és összetételük, hanem helyezkedési viszonyaiknál fogva
is hasonlók a galicziaikhoz s az ismeretes trachytemelke-
dések által szakíttatnak meg.
i37
E rétegek nem egyenként, különváltan lépnek fel,
hanem mind egymással, mind pedig a galicziaikkal ösz-
szefüggésben vannak, s a legtöbb esetben igen könnyen
ismerhetők föl.
Tüzetesebben ismerteti azután a Ropianka-Tylawai
vonulatot, mely Duklától 2 mtfldnyire d. felé, Barwinek
mellett hagyva el Galicziát, Komarniknál Magyarországba
lép át. A mély vízmosások tisztán mutatják a petro-
leumtartalmú rétegek vonulatának folytatását. Tovább
K. felé Driczna-Czentisna, Mikowa-Boro mellett hegyek
közé van ékelve ; kivétel nélkül az eocan kárpáthomok¬
kőhöz tartozik. A főrétegek e helyen inkább homokos,
mint agyagos palákból állanak , néha nyeregalakúak,
gyakran meredeken állanak s ez esetben a petroleum-
gázok, sőt magának a petróleumnak felhatolását esz¬
közük, így pl. Luch mellett az Unghvártól Sambor
felé vezető útnál, 8 mfldnyire e. ra Unghvártól, az Ungh
folyó mellett. Az Ungh medrében a rétegek kitünően
fel vannak tárva s nagyobb vízállás alkalmával a víz
felülete, a rajta levő petróleum következtében gyönyörű
szivárvány-színeket játszik , mely tünemény az éjszak¬
amerikai Oel-Crecki-re emlékeztet. A gázfejlődés oly
nagymérvű , hogy ha egy fúrlyukban fölfogatnék, gőz¬
gépek fűtésére vagy gázvilágitásra lenne alkalmazható.
A nagy paraffin-tartalom megnehezítené ugyan a pe¬
tróleum fölfeléemelkedését , a mennyiben a rétegeket
boritó s ezek hasadékai és nyílásaiba benyomuló víz,
mihelyt -f- 90 C.t vesz föl, a 9 — 10% paraffint tar¬
talmazó petróleum megalvad s a többi még folyékony
résznek kifolyását gátolja ; ennek következtében igen
czélszerü lenne a fúrlyukakat mélyebbekké alakítani át
s ezután a hydrostaticus nyomás, valamint a vízzel való
érintkezéstől megszabadítani.
Mindenesetre igen nagy fontosságú lenne nemcsak
az ezen helyen levő kőolaj -tartalmú rétegek , hanem
általában az egész területnek lehető kizsákm'ányolása
fűtési és világítási czélokra. — (Verhandl. d. k. k. geol.
Reichsanst. Nr. 3. 1873. 49 — 51. 1.)
.4 m. kir. földtani intézet által az idén eszközlendö fel¬
vételek tárgyában Hantken Miksa osztálytanácsos és
m. kir. földtani intézeti igazgató f. é. márt. hó 23-án
tervezetet nyújtott be a földmivelés-, ipar- és kereske¬
delemügyi m. kir. minisztériumhoz, mely tervezet jóvá¬
hagyatván, f. évi april hó 10-én 4883. sz. a. kelt rende¬
lettel elfogadtatott.
i38
A tervezet szerint az idén 5 osztályban fogják a
hivatalos földtani fölvételeket eszközölni; és pedig:
Három osztály a bécsi katonai törzskari eredeti tér¬
kép F10 és Fn jelű osztályain foglalt területet veszi föl
földtanilag (Somogy-Tolna-Baranyal, mely éjszaki oldalá¬
val a két évvel ezelőtt fölvett vidék egy részéhez csat¬
lakozik, s a melynek egyik részén a bányaipari tekin¬
tetben igen fontos pécsi hegység terül el, a másik két
osztály pedig Erdélyben fogja a fölvételeket folytatni.
Az előbb említett három osztály munkaköre követ¬
kezőleg oszlik föl: az F10 jelű osztály XXIX/58, XXX/58,
XXXI/58> XXIX/59, XXX/59, XXXI/59,XXIX/g0, XXX/6n
és XXXI/60'ik számú szakaszain foglalt terület fölvételével
Roth Lajos osztálygeolog ésSzölőssy Sándor gya¬
kornok; az Fj, jelű osztály XXIX/6i, XXX/61, XXXI/61
és XXIX/62-ik számú szakaszain foglalt terület fölvételével
dr. Hofmann Károly főgeolog és Matyasovszky
Jakab segédgeológ ; végre az Fn jelű osztály XXX/62,
XXXI/62, XXIX/53, XXX/„ és XXXIc3-ik számú szaka¬
szain foglalt terület fölvételével Böckh János főgeológ
és Kókán János gyakornok uraK bizattak meg.
Az Erdélyben eszközlendő fölvételeket illetőleg, a
Kolozsvár és Toroczkó közötti vidék fölvételével dr.
Pávay Vajmi Elek lett megbizva , ki e vidéken már
működött; végre Herbich Ferencz ez évben is folytatni
fogja fölvételeit Erdély délkeleti részében, az erdélyi
határhegységben.
Ilantken Miksa igazgató úr pedig, részint a fel¬
veendő területet fogja meglátogatni , részint pedig és
különösen a pécsi hegységtől délre eső területet utazza
be, hogy annak általános földtani szerkezetével megis¬
merkedvén a jövő 1874-ik évben eszközlendő földtani
fölvételek tervezetének megállapitásához a szükséges
adatokat megszerezze.
A hivatalos fölvételek tárgyában a föntnevezett
minisztérium megkereste az illető törvényhatóságokat,
hogy azok a fölvétellel megbizott geologokat kiküldeté¬
sük teljesítésében minden módon támogassák, s e czélból
a geologok mindegyike „nyilt igazolványnyal“ van el¬
látva. A fölvételek f. május hóban kezdetnek meg.
E gyászhir futotta be f. évi aprilhó 20-ika felé
mgyorsasággal — lehet mondani — a világot, a meny-
»39
nyiben föl nem tehető, miszerint lenne müveit nemzet a
világon, mely Liebig nevét ne ismerné, mely neki kö¬
szönettel ne tartoznék ; s bár föl nem tesszük azt, hogy
e tudóst olvasóink bármelyike ne ismerte volna, mégis el
nem mulaszthatjuk, róla e lap keretében néhány szóval
meg nem emlékezni s különöseu nehány életrajzi adatot
föl nem jegyezni róla.
Liebig Justus 1803 május hó 12-én született Darm-
stadtban, hol atyja füszer-festékárukkal kereskedett s
így már gyermekkorában folyton volt alkalma a legkü¬
lönfélébb anyagokkal megismerkedni , mi a vegytan
tanulmányozására serkentette. Hogy kedvenc tárgyával még
többet foglalkozhassék 1 81 8-ban gyógyszerész növendék¬
nek ment, de itt reményében megcsalatva, különösen
magasabb elméleti kiképeztetés végett a bonni, majd az
erlangeni egyetemre ment, hol már önállólag is működött
— durrezüst stb. — I. Lajos hesseni nagyherczeg pártfo¬
gása mellett a párisi intézetet látogatta meg, hol Gay-
Lussak, Thenard, Dulong előadásait látogatta, s szorgal¬
masan folytatta már előbb megkezdett — részben önálló
— vegyi kutatásait. 1824-ben — 21 éves korában —
a giesseni egyetem rendkívüli tanárává neveztetett ki,
hol 2 év múlva rendessé lett, s 1852-ig, tehát 28 évig
működött , s tudományos buvárlatai rövid időn euró¬
pai hirt szereztek az addig kevéssé ismert giesseni
egyetemnek, melyet kőlföldiek nagy számmal látogattak.
1852-ben meghívást kapott Miksa bajor királytól a mün¬
cheni e gyetemre, ezt ő elfogadta s életének hátralevő
részét ott töltötte mint vegyészettanár s később mint a
tudományos akadémia elnöke is.
Nem terjeszkedhetvén ki itt azon specialitásokra,
melyek egyenként köszönhetők Liebignek, csak nehány
szóval irodalmi működésére akarunk szorítkozni, ismere-
retesek lévén általában azon nagy horderejű változtatá¬
sok, melyek a szervi vegytan s a mezőgazdasági vegy¬
tan körében neki köszönhetők.
Nagyobb önálló munkái közül, lehet mondani a
világirodalomban szerepelnek: „DieChemie in ihrer
Anwendung a u f A g r i c u 1 1 u r und Physiologie
1840“, ez 1865-ig 8 kiadást ért; „Die Thier Chemie
oder die organische Chemie in ihrer An¬
wendung auf Physiologie und Pathologie
1842“; „Handbuch dér organischen Chemie
mitRücksicht aufPhar macié 1843“; „DieGrund-
sátze d e r A g r ik u 1 1 u r c he mi e mitRücksicht
auf die in England angestellten Untersu-
140
chungen 1855“; „Zűr Theorie und Praxis in
dér Landwirthschaft 1856“. — Legáltalánosabban
ismeretesek azonban „Vegytani levelei 1844“ ;e mü¬
vében a vegytan , élettan és mezögazdaságtan lényegét
szorosan tudományos, de általánosan érthető modorban
állitotta össze. — Ó alapította, illetőleg Geigcr- rel át¬
vette a Magacin für Pharmacie czímü folyóirat
szerkesztését 1831-ben, melyet később Koppal „A n n a 1 e n
dér Chemie und Pharmacie" czím alatt adott
ki, ez s a Póggendorff és Wöhler-rel 1837-ben megindított
„Handwörterbuch dér reinen und angewand-
ten C h e m i e“-czímü 10 kötetre terjedő alphabeticus
mü kidolgozása legnagyobb érdemeiként említhető föl.
— Ezeken kivid számos más kisebb-nagyobb, részint tel¬
jesen önállóan, részint más szakférfiak társaságában ki¬
dolgozott műve jelent meg.
Életében igen sok kitüntetés is érte, így a göt-
tingai egyetem orvostudori oklevéllel tisztelte meg,
II. Lajos, hesseni nagyherczeg 1845-ben bárói rangra
emelte. Az európai akadémiák legnagyobb része így :
a magy. tud. akad. — 1858. decz. 16-kán — , a Royal
Society Londonban, a párisi, stockholmi, dublini, berlini,
müncheni, bolognai, sz.-pétervári s számos más aka¬
démia külső tagjává választotta, 1860 óta a müncheni
akad. elnöke s az állam tudományos gyűjteményeinek
felügyelője volt.
A tudományos világ igen soká fogja betöltetlenül
látni azon helyet, melyet Liebig elfoglalt s életében oly
kitünően töltött be.
Titkári közlemények.
Nyilvános nyugtatványozás.
Az 187 3-ik évre tagdíjukat lefizették:
Angyal József, Baczoni Albert, Czanyuga József, Dapsy László,
Egger Samu, dr b. Eötvös Lóránt, dr. Frommhold Károly, Kállay
Benő, Kaufinann Kamilló , dr. Krenner József, Kuncz Péter, Popovies
V. Sándor, Pulszky Károly, Reitz Frigyes, Rybár István, Volny Józse
és dr. Wartha Vincze urak.
Budapest 1873. május 1-jén.
Sajóhelyi Frigyes ,
társulati 1-so titkár.
1873,
(3-ik évfolyam.) VII. VIII. IX. SZ.
FÖLDTANI KÖZLÖNY
KIADJA
A MAGYARHONI FÖLDTANI TÁRSULAT.
A. VÁLASZTMÁNY MEGBÍZÁSÁBÓL SZERKESZTIK
Sajóhelyi Frigyes és Róth Lajos
TITKÁROK.
TARTALOM:
Társulati ügyek : Szakgyülés 1873. évi május hó 28-án. — Szak-
gyülés 1873. évi junius hó 11-én.
Értekezések: Jelentés a „Frusca-Gora“ hegységben az 1871 év
nyarán tett földtani kutatásról, Koch Antal, kolozsvári egyet, tanártól.
Vége. — Gleichenberg basalt és trachytképleteiről, dr. Szabó Józseftől. —
Adatok hazánk ásatag bacilláriainak ismeretéhez, Wissinger Károlytól. —
Berichtigung des Artikels im „földtani közlöny* 3 évf. 1. II. sz. S. 40. v.
Friedrich Hazslinszky — Irodalom: Erdély földrajzi, sótelepeinek föld¬
ieméi és sóbányászata művelési viszonyainak rövid vazlata 8 átnézettél;
összeállittatott a kolozsvári m. kir. bauyaigazgatóságnál 1873. Ismerteti
Sa,óhelyi Frigyes. — A trialeti hegység ásványos forrásainak r ndszereről.
Abich értekezése után ismerteti G. -^Y e.g y e s e k. — Titkári közle¬
mények.
Társulati ügyek.
Szakgyülés 1873. évi május hó 28-án.
Tiiroyak: 1. dr. Krenner József m. n. museumi ásvány¬
földtani custos és műegyetemi tanár úr a magyarországi
legújabb mastodon leleteket ismertette meg. — Fölem-
lité mindenekelőtt, miszerint a mastodon az elephastól
kölőnösen a zápfogak alakja és szerkezete által külön¬
bözik, hogy általában 3 faja ismeretes, mind a tertiár
korból, a 4-ed korban kiszorittatott az elephas által. Ame-
ricaban azonban az elephas a mastodonnal együtt is élt.
A neogen korban hazánkban élt 3 faj két faunához
tartozott, nevezetesen : a mastodon tapyroides és m.
angustidens egykoruak, a marin és szarmát korban éltak,
12
*42
a mastodon longirostris ellenben fiatalabb, ez t. i. a neo-
gen kor Congeria emeletében található csupán. — Ezen
általános bevezetés után magokra a leletekre tért át, ezek:
a) Aszódról iPest megye) 4 '/2 öl mélységből az alsó
állkapocs mindkét oldali utolsó zápfoga segy agyartöredék.
b) Puszta Sz. Lőrinczről (Pest megye) 7 öl mély¬
ségből a leghátulsó zápfog.
c) Salgó-Tarjáni lelet Nagy Salgóról a mastodon
tapyroides alsó jobb-állkapocs zápfoga. Mindezen tárgya¬
kat értekező úr be is mutatta ; végre
d) Abaujból van a m. n. Museum birtokában egy
mastodonnak egész állkapcsa, ezt be nem mutathatván
a szakgyülést a m. n. Museum helyiségeibe hivja meg
megtekintés végett. —
2. dr. Szabó József Schöckenstein Ferencz bánya¬
mérnök úrnak a társulathoz múlt évben beküldött mun¬
káját ismerteti. -- Kiemeli annak érdemeit, különösen
azon óriási szorgalom és igyekezetről tesz említést, melyről
aszóban forgó munka tanúskodik, igen számos vegyi-elem¬
zést és táblázatos összeállítást tartalmaz, melyekre nézve
azonban a kútfőket nagyrészt nem említi föl. A munka
azonban inkább az újabb irodalomban megjelent kutatá¬
sok és vizsgálódások gyűjteménye, mint önnálló búvár¬
kodás terménye s oly terjedelmes, hogy már ez okból
sem vállalkozhatnék a társulat az egész mü kiadására.
Kívánatos lenne azonban, ha kivonatosan a társulat tagjai
s általában a földtan barátai vele megismerkednének,
mivel sok szépet, hasznosat s általánosan kevéssé ismertet
tartalmaz; beosztása is igen helyesen a földpátokra van
alapítva. Hogy azonban ezen kivonat csak a javát, lényegét
tartalmazza, ennélfogva maga Schröckenstein úr fog ennek
megírására felkéretni. — A munka maga szerzőnek
további felhasználás végett köszönettel vissza fog szolgál¬
tatni. — A munka cime : Entwurf eines Systems dér Vul-
canischen und Ptutonischen Gcsteine nnch den neuesten Ent-
deckungen dér Gcognosie und Chcmie; — • benne a tárgyalt
kőzetek a következő osztályokba soroltatnak.
Orthoclas kőzetek ; 2 '/2 silicatok.
Oligoklas kőzetek ; 2 silicatok,
Oligoklas Labrador kőzetek ; (közép csoport)
Labrador kőzetek ; 1 ]/2 silicatok.
Anorthit kőzetek ; egyszerű silicatok.
Ezen osztályok egyenként ismét Plutonitok és Vul-
canitok csoportjára kiilönítvék, a Plutonitok, kivéve a
»43
középcsoportot Granoid és Porphyrid, a Vulkánitok pedig,
kivéve a középcsoportot Nephelinid és Trachytid alcso¬
portokra oszlanak; a középcsoport Plutonitjaihoz csak
Porphyridok, Vulcanitjaihoz pedig csak Trachytidok tar¬
toznak. — Az egyes osztályok, csoportok, alcsoportok,
ezek rendjei stb. tüzetesen s külön-külön kimerítően van¬
nak ismertetve és leírva. —
3. Az első titkár Hazslinszky Frigyes tagtárs úr levelét
s illetőleg kiigazító jegyzetét olvasta föl, Kalchbrenner
Károly úr Zoophycos gigagteusára vonatkozólag. Határoz¬
tatok hogy a közlönyben kinyomassék, még pedig, miután
Kalchbrenner úr értekezése (földtani közlöny 1 87 3-iki évfo¬
lyam 40-ik lap) német nyelven jelent meg, e reá vonatkozó
kiigazító jegyzet hasonlóan német nyelven nyomassák ki.
(1. a jelen füzetben)
4. Az első titkár bemutatta a kolozsvári k. bánya¬
igazgatóságtól a társulatnak két példányban — magyar
és német nyelven — beküldött sóbányászati táblázatos
munkát. (E munka rövid ismertetését 1. alább).
5. Kollár Antal sz. kir. Esztergom városa polgár-
mesterének levele olvastatott föl, melyben jelenti, hogy a
Rhinoceros maradványokat az esztergomi városi tanács a
társulatnak általengedi.
6. Majláth Béla, Liptó megyei főjegyző úr köszönő¬
levele lett felolvasva, melyben köszönetét fejezi ki leve¬
lező taggá választatását illetőleg.
7. Végre az elsó titkár a belépett uj tagok neveit
olvasta föl, ezek: Balló Mátyás, főreáltanodai tanár Pesten;
Jermy Gusztáv, fögymn. tanár Iglón ; Iglói evang. főgymn.
Popovics V. Sándor, szerb fögymn. tanár Újvidéken; Simo-
nidesz Pál, oki. gyógyszerész Aranyos Maróthon és Wis-
singer Károly m. n. museumi segédkustos és reáltanodái
tanár Pesten. —
Szakgyülés 1873-ik évi junius hó ll-én.
Tárgyak : 1 . Dr. Szabó József Gleichenberg basalt és
trachytképződményeiröl értekezett, (lásd az értekezések
között).
2. Wissinger Károly adatok hazánk ásatag Bacil-
lariainak ismeretéhez cimü értekezését, miután szerző a
szakgyülésen meg nem jelenhetett az első titkár olvasta
föl. (1. az értekezések között.) —
i44
3- Az első titkár a kolozsvári bányaigazgatóságtól
beküldött sóbányászati müvet ismertette. (1. az „Irodalom"
rovatban). i
4. Az első titkár bemutatta Zsigmondy Vilmos urnák
az általa fúrt artézi kutakra vonatkozó s a társulatnak
egy példányban átadott munkáját.
5. Végre a belépett uj tagok nevei olvastattak föl,
ezek : Knöpfler Gyula, egyetemi tanársegéd, Kolozsvárt :
dr. Maár József h. ügyvéd, Nagybányán; Ponner Nán¬
dor, m. kir. segédkémlész, Nagybányán ; Wagner Vilmos
m. kir. főmérnök Pesten és Walny Alajos ni. kir. főszám¬
vizsgáló, Nagybányán.
Jelentés a „Frusca Gora“ hegységben az 1871.
év nyarán tett földtani kutatásról.
Koch Antal , kolozsvári egyetemi tanártól.
(Előadatott a társ. 1873. april 9-iki szakülésén.)
(Vége.)
Harmadkon képletek.
Sotzka-rétegek barnaszéntelepekkcl. (Felső olígocen képi.
Aquitaniai emelet).
Figyelmessé tétetvén a vrdniki barnaszén előjöve-
telre, melyet vagy 15 év előtt Luczenbacher műveltetett
egy ideig, elhatároztam, hogy megnézem az elhagyott
szénbánya helyét. A hely a vrdniki patak keleti ágának
völgyében, 1 4 órányira északra a falutól van s „Majdan"
(az az bánya) név alatt ismeretes. A patakban odáig itt ctt
csupán agyagos márga észlelhető, de többnyire el van
födve alluvial-képződmények által. Az elhagyott bánya
helyén több tárna nyoma és magas hányák látszanak
még, de a magát mélyen bevágó patak által a völgyön
keresztülcsapó széntelepek és a közöttük fekvő rétegek
is jól föl vannak tárva. A rétegöszlet vagy 6o°-nyi szög
alatt közel E-nak dűl.
A fedütől a fekü felé a következő rétegsorozatot
lehetett kivennem :
1. Világos barna, tömött, lágy palás anyag,
levéllenyomatokkal.
2, Barnaszén telep
'4—5
145 ~
3. Palás agyag, mint feljebb . 7- — 8'
4. Barnaszén telep . 4'
5. Palás agyag, mint feljebb . 6'
6. Barnaszén telep . 6— -7'
7. Palás agyag, mint feljebb . 4'
8. Barnaszén telep . 1 1jii
9. Palás agyag s tovább agyagos márga (mely-
lyel kemény mészmárgarétegek váltakoznak.)
Ezen telepekből a legvastagabbat (7') kezdették
kibányászni.
A barnaszéntelepek közt fekvő barna palás agyag¬
ban csupán levéllenyomatok tűntek fel, melyekből is a
rövid látogatás miatt csak keveset gyűjtöttem össze.
A barnaszén kinézése után Ítélve tiszta, de inkább
szép lignithez, mint valódi tömött barnaszénhez hasonlít
a felületen.
A palás agyagban gyűjtött leveleket múlt évben
Bécsben Sturnak megmutatám, ki a következő fajokat
határozta meg :
Quercus Drymeja Ung. (Sotzka rétegek), Grewillea
grandis Ung. (Sotzka rétegek), Myrica banksiaefolia Ung.
(Sotzka-r.), Cinnamomum Scheuchzeri Heer (Hohe Rhonen)
Ephedrites Sotzkianus Ung.) „
Catuarina Sotzkiana Ett. ) (Sotzka rét-)
Glyptostrobus Ungeri Heer (?) (Sagor, Parschlug),
Physogenia Parlatori Heer (?) (Alteni neogen), Sapotacites
minor Ung. (Sotzka rét.), Pinus cfr. tedraeformis Ung.
(Parschlug).
Kilátszott ebből, hogy miután a legtöbb s köztük
sok jelleges faj a Sotzka-rétegekben is előfordul, sőt maga
a palás agyag is tökéletesen hasonló a sotzkai növények
palás agyagához, hogy a vrdniki barnaszéntelepek teljesen
egykoruak a Sotzka mellett, alsó Styriában előforduló,
igen sok növénylenyomatot tartalmazó rétegekhez.
A sotzkai rétegek, pontosan tanulmányozott flórájuk
szerint a felső oligocánhez — vagyis Meyer K. Aqui-
taniai emeletéhez tartoznak, s igy a vrdniki szénképlet
kora is meg van határozva.
Hantken igazgató úr Vrdniknél a Sotzka rétegek
közé települve egy vörös mészkőnek vastag rétegeit ész¬
lelte, melyek a patakon átcsapnak. A mészkő 7°/0 vasat
tartalmaz.
1 46
Dr. Lenz a múlt év nyarán részletesebben átvizs¬
gálta Vrdnik vidékét s azt találta*), hogy a széntelepek
csapásuknak irányában számos helyen kilépnek a felü¬
letre s egyúttal azt is közli, hogy ezen barnaszéntelepe¬
ket újabban rendszeresen kezdik bányászni.
Kula romjaitól ENy-ra, az ároknak jobb lejtőjén egy
4/-nyi barnaszéntelepet talált, fedőjében, mint mindenütt
növénylenyomatokat tartalmazó barna palás agyaggal.
Tovább keletre egy 7 — 8'-nyi barnaszéntelepet bányász¬
tak; egy régi tárnában, melyet most megújítanak, föl
lehet ismerni a barnaszénnek csekély fokú dőlését észak¬
nak és csapását 7 — 8 óra szerint. További kiterjedésében
ezen telepet a Reketz árkában 12 — 14' vastagnak találták
30 — 35°-u északi dőlés és 7—8 óra csapás mellett. Ezen két
pont között egy kis kibúvás is észleltetett.
Tovább délnek, Ravanica (Vrdnik) klastrom köze¬
lében, valószínűleg fekő (?)telep búvik ki, mely két 15’- és
5'-nyi telepből áll, melyek 4'-nyi palás agyag által elvá-
lasztvák. A csapás itten 3 — 4 óra, a dőlés 25 — 30° E.-nak. —
Hasonló körülmények között találtak barnaszenet még
Ireghtől északra is, Görgeteg és Opova klastromoknál.
Dr. Lenz az említett palás agyagban a Ravanica
klastrom és a Vrdniki korcsma közt lévő hídnál igen
sok növénylenyomatot gyűjtött, melyeket SturD.**) újabban
meghatározott. Az általa közlőit fajok jegyzéke a követ¬
kező :
Libocedrus salicornioides Ung. Pinus sp. (3 tővel.)
Glyptostrobus europaeus H.
Myrica cf. lignitum U.
„ acuminata U.*
„ arguta H.
Carpinus sp.
Quercus Drymeja U.*
„ Lonchitis U.*
„ urophylla U.*
» 2 sp.
Castanea atavia Ung*
Liquidambar europaeum A. Br.
Cinnamomum lanceolatum U.*
„ Rossmássleri H.*
*) Die Frusca *Gore.“ Verhandl. d. geol. Reichsanst. 1872. Nro 12.
250. lapon.
**) Pflanzenreste von Vrdnik in Syrmieu. Verhandlung. d. k, k. geol,
Reichsanst. 1872. nov. 17. 340. lap.
147
Andromeda protogaea U.*
Panax longissimus U.*
Acer cf. trilobatum A. Br. ( töredékek.)
Celastrus Persei U.*
Celastrus cf. oreophilus U.
Elacodendron (Ficus) degener U.*
Eugénia Apollinis U.*
Eucalyptus oceanica U.*
Ezen 24 fajból a *-gal jelölt 14 faj ismeretes, mint a
Sotzka-rétegeket jellemző növénymaradvány, melyekből
egynéhány, mint különösen a Panax longissimus, eddig
csak Sotzkáról ismeretes.
A többi 10 faj fiatalabb emeletre, t. i. a neogen
tengeri szintjének édes vizi rétegeire utal, a melyek t. i.
a Sotzka-rétegek és a Lajthamész között feküsznek. Ezen
fajok megvitatása után Stúr határozottan kimondja, hogy
a vrdniki barnaszéntartalmu rétegösszlet a Sotzka réteg
csoportba sorolandó,
A hegység északi lejtőjén azonban szintén biztos
nyomai vannak ezen édesvízi képletnek — a kamenici, a
ledincei és Dr. Lenz szerint a rakováci vögyben is.
Kamenicnál az említett szürke kristályos mészkővonu¬
laton túl azonnal az ide tartozó rétegek következnek s különö¬
sen a délkelet felé elágazó Uglya(szén)patakban észlelhetők.
Az Uglya patak elején palás szürke agyag, porha¬
nyó homokkő és breccia rétegek észlelhetők legelőbb,
melyek ÉÉÉNy — DDDK. csapással bírnak s DKKK
felé látszanak dűlni.
Tovább keletnek szürke agyagos márga, a sötét
palás agyag (EK — DNy. csapással), porhanyó meszes
homokkő (50° dülés ÉKre) rétegek következnek és válta¬
koznak. Még beljebb keményebb szürke csillámdús homokos
agyagmárga van hatalmasan kifejlődve. Kövületeket egyik
rétegben sem találtam, még iszapolás után sem, csak az
utolsó rétegben mutatkoznak vékonyabb barnaszénerek
és ezek kíséretében rosszul megtartott növénynyomok is.
A barnaszén tömött, lemezesen elváló, fénylő s nagyon
hasonlít a Vrdnikihoz
A pataknak újból való kettéágazásánál már a kréta¬
képletbe sorolható szilárd táblás homokkőrétegek jönnek
a felületre.
A barnaszén-erek és nyomok ENy. — DK. irányban
húzódnak végig az említett homokos márgában s a pata¬
kon keresztül-csapnak.
148
A főpatakban följebb palás agyag jön először, odább
porhanyó homokkő kezd túluralkodni, csaKnem fölállított
rétegekben és ÉKK. — DNyNy. csapással, mely vörös
palás agyag rétegekkel váltakozik.
A pataknak egy helyén, éppen a Cserni Csott alján,
Vasas jószágigazgató úr közlése szerint 6"-nyi barnaszén¬
réteg kibúvásánál tárnát is hajtottak, de eredmény nélkül.
A tárnának nyoma most is meglátszik s DDK. irányban,
épen a rétegek csapásában van behajtva, s igy természe¬
tesen nem kaphattak eredményt. A feküben agyagos
homokkő, a íedüben pedig vörös agyag rétegek vannak
a felületen, egészen azonosak az Uglya patakban előfor¬
dulókkal.
Még följebb itt is szilárdabb táblás csillámdús kré¬
tahomokkövek következnek s tartanak fel a hegység
gerincéig.
A ledincei völgyben az Ostra glavica lejtőjén és
alján a patakban hasonló agyag, márga és porhanyó
homokkő és conglomerat rétegek vannak kifejlődve. A
pataknak nyugati ágában, annak kettéágozásához közel,
évek előtt egy aknát és két tárnát mélyesztettek a bar¬
naszén után, mely a homokkő és coglomarátban nyomok
gyanánt mutatkozik. A rétegek csapása itt K.— Ny, dülés
31' közel E.-nak. Innen közel a faluig palás sötét agyag,
szürke márga, vörös agyag és conglomerat rétegek vál¬
takoznak, melyekre aztán a lajtamész rétegei jönnek.
Kövületeket növénynyomokon kívül mind ezen rétegekben
nem találtam.
Dr. Lenz közleménye szerint* a rakováci patakban
is több helyen mutatkoznak szénnyomok. Egy helyen
különféle szinü agyagot és palás agyagot talált telve
széndarabokkal. A palás agyagokban igen bőven növény¬
lenyomatokat is talált, melyek azonban igen nehezen
gyűjthetők. Egy kék agyagnak réteglapjain végre számos
apró édesvízi kagylót gyűjtött.
A beocsini völgyben hasonló rétegeket már nem
észleltem s igy valószínűen Rakovác vidékén megszakad¬
nak s a krétaképlet rétegei foglalják el megfelelő övét.
Mindezekből kitűnik, hogy a barnaszén az éjszaki
lejtőn is föltalálható lesz s igen valószinü, hogy a vrdniki
barnaszénnel egykorú. A mellékelt térképen ezen okból
*) Verhandlung, d. k, k. geol. Reichsanst. 1872, november 14. 293.
lapon.
az említett rétegeket is a Sotzka-rétegekhez számítom s
a hegység keleti végén egy öv gyanánt körülfektettem.
Végül ki kell még emelnem hasonló laza homokkö¬
veknek előfordulását Kamenincél, hol azok a Duna men¬
tében a meredek part alján búvnak elő. Ebből is kitűnik
az, a mit a kristályos szürke mészkő előfordulásának
magyarázatára felhoztam, t. i. hogy Kamenic vidékén
vetődés által a rendes települési rend mog van zavarva
s idősebb rétegek a fiatalabbak közé jutottak.
A mediterrán emeletnek rétegei.
( Lajtamész és márga.)
A Beocsin, Cserevic és Rakovác vidékén hatalma¬
san kifejlődött lajtamész és agyag-márga rétegekről rész¬
letesen szóllottam már „Földtani tanulmányok Beocsin
környékén" cimü értekezésemben, mely a társulat mun¬
kálatainak III. kötetében ki van nyomtatva. Azóta alkal¬
mam volt újabb, meszszebb terjedő vizsgálatokat tennem
és uj kövületeket gyüjtenem. A kellő öszhangzás végett
a régibb eredményeket birálatilag átnézve éz az újabbak¬
kal bővítve akarom átnézetesen összeállítani.
A lajtamészkő hatalmas öv gyanánt körül veszi az
egész hegységet s csupán a déli lejtőn, Gergurevce és
Jazak közt látszik megszakadva. Vastagsága igen tete¬
mes lehet, mert p. Beocsinnál Cserevicnél, körülbelül
50 — 60 0 É dülés mellett legalább is 8oo° távolságra van
a felületen, a mi körülbelül 600 lábnyi vastagságnak
felelne meg. A déli lejtőn Gergurevcéig közvetlenül az
agyagcsillám-palán nyugszanak rétegei, Gergurevcénél
csekély nyomait találtam még e rétegeknek, — úgyhogy
itt valószínűleg a lősz takaró alá vonul. Jazaktúl kezdve
keletnek s aztán Bukovcenél megkerülve a hegységet,
nyugatnak Rakovácig az épen leirt Sotzka rétegeken
fekszik, a kamenici völgynek kivételével, hol mint szintén
fölemlitém már, a szürke kristályos mész vonulata esik
közükbe. Rakovácon túl nyugatnak végre a már leirt
krétaképletü rétegeken terül el
Az Erdell és a szomszédos Fasinara hegy a legta¬
nulságosabb, mert ezeken számos kőbánya által föl vannak
tárva a rétegek. Az Erdell és a Fasinara hegy kőbányá¬
iban 50 — 6o°-nyi szög alatt dűlnek a rétegek közel E-nak.
A legtöbb kőbányában sárgásfehér, tömött vagy kevésbé
likacsos mészkő pados rétegekben van alul, mely tele van
150 —
ököl — egész lófejnagyságú tüzkőgumókkal. Ezen réte¬
gekre azután helyenként sárgás fehér földes márga követ¬
kezik, telve foraminiferákkal s különösen az Amphiste¬
gina Hauerina-val. A Fasinarán azonban ezen márga hiány¬
zik s azonnal a szármát emelethez tartozó líkacsos mész¬
kövek rétegei következnek. A cserevici völgyben a
Sakotinác és a Resztén hegyeken szintén hiányzik ezen
amphistegina- márga, de meg van itten mint megfelelő
amphistegina- mészkő. Annyi minden esetre áll, hegy az
Amphistegina Hauerina tartalmú rétegek a kijtaképletnek
felső részén vannak, de annyi is bizonyos, hogy nem
megy körül övként az egész hegységen, mint a tömöttebb
alsóbb szintű mészkő, mert Rakovácon és Ledincén
például már nem találtam fel.
a) A tömött alsó mészkőben sok puhány maradvány
van, de többnyire csak kőmagvak alakjában, csupán a
calcithéjú pectenek és ostreák és az echinidek vannak
jobb megtartási állapotban.
A szerves maradványokból eddigelé a következőket
találtam :
Ostrea Cochlear Poli (Gryphaea navicularis Broce.)
Erdell h. ritkább, Fasinara gy.
Ostrea Boblayi Desh. Erdell n. gy.
Pecten sarmentitius Golds. (elegáns Andrz.) Erdell
n. gy-
Pecten (cf. Besseri Andrz.) Erdell n. gy.
Pecten aduncus Eichw. ? (födőhéja, egy tüzkögumóba
félig belenőve). Fasinara, Erdell, gy.
Lucina leonina Bast. Erdell i. gy.
„ columbella Lám. Erdell i. gy.
„ Haidingerí Horn. Fasinara n. gy.
Isocardium cor L. (?) Erdell n. gy.
Cardium multicostatum Broce. (?) Fasinara gy.
Trochus patulus Broce. Erdell, Rakovác.
Echinolampas conoideus Pávay Fasinara. r.
A cserevici patakban továbbá a
Pecten latissimus Broce. igen szép két példánya
találtatott, melyek valószínűleg szintén az alsóbb rétegek¬
ből mosattak ki.
Szintén a cserevici patakban a
Pecten Beudanti Bast. egy szép példánya fordult
elő, két héja közt sárgásszürke tömött mészmárgával, a
milyen közetet az emlitett föltárt rétegekben nem találtam.
Miután a Pecten Beudanti a horni rétegekben, vagy a,
— 15 1 —
neogénnek legalsóbb rétegeiben szokott előfordulni, igen
valószínű, hogy ezen Pecten a lajtamésznek legalsóbb
rétegeiből került ki, melyek már átmenetet képeznek a
felső oligocánbe.
A tüzkőgumók és gömbök szintén igen nevezetesek.
A tűzkő barnaszürke szinti, tömött és nem oly hasadékos,
mint a szarukő szokott lenni. Gyakran a gumónak bel¬
sejében még likacsoskrétás mész van, máskor hasonló
mész kisebb nagyobb foltok alakjában mutatkozik a tűzkő
anyagában ; legnevezetesebb pedig az, hogy a tűzkő
kövületeket, különösen Pecten-fajokat is zár magába, s
hogy néha ezeknek csak fele van a tüzkőgumóban, fele
pedig kinyúl a mészkőbe. Mindezekből világos, hogy a
tüzkőgumók képződése a lajtamész lerakódása után oly
módon ment végbe, mint azt a krétánál is fölvesszük,
t. i. hogy a kovasav lassanként bizonyos pontok körül
concentrálódott és kiválóit.
b) A felsőbb szintű Amphistegina Hauerina tar¬
talmú rétegekben, különösen az Erdell-hegyi márgában
iszapolás után találtatott :
Amphistegina Hauerina d’ Orb. Erdell,
Cserevicnél Sakotinac, Kesztén.
• í- gy-
Robulina cultrata d’ Orb. ....
gy,
■f
„ simplex d’ Orb .
gy-
„ intermedia d’ Orb. ....
gy.
„ Soldanii d’ Orb. ....
gy-
„ Ackeriana d’Orb .
• n. gy-
„ Ungeriana d’Orb .
gy-
Nonionína tuberculata d’Orb .
gy-
„ Soldanii d’Orb. .....
• e- gy-
Asterigena planorbis d’Orb. ....
• e. gy:
Polyostomella crispa Lám. .....
gy-
„ Fichteliana d’Orb.
• e- gy-
Globigerina bullsides d’Orb .
• í- gy-
Uvigerina pygmaea d’Orb .
gy.
'
Dentalina (Nodosaria) sp .
• í- gy-
és még számos egyébb faj, melyeknek részletesebb meg¬
határozása végett az anyagot Karrer F. úrnak adtam át.
A cserevici Sakotinác és Kesztén hegyeken a márga
helyett sárgás szürke színű, likacsos, helyenként kavicsos
mészkő van, telve az Amphistegina Haueriná-val és azon¬
kívül Lithothamnium sp. gumóival. Valószínű, hogy ezeken
kívül itt is | meglesznek az apróbb foraminiferák is.
152
A Resztén hegyen nyitott kőbányákban a mészkő
csaknem i°-ig a fekülettől egészen porhanyós és kréta-
nemű s benne semmiféle kövület ki nem vehető. Még tovább
nyugotnak a Tavanác nevű hegyen fehéres-szürke és vör-
henyes, tömött, szilárd mészmárga van, mely szintén a
lajtamésznek övén belül esik.
Ledincén a falu végén igen nagy kőbányákban
fejtik a lajtamészkövet. A mészkő itten vagy fehéres¬
szürke tömött és homokos, vagy sárgás-szürke apró
oolitos szövegű; 5" — i'-nyi rétegei egészen fölvannak állítva
s ÉNyNy. — DKK. irányban csapnak át a völgyön.
Kövületek közül csak elhintett Lithothamnium sp. gumók
tűnnek fel a fegyvertelen szemnek.
A rétegeknek tökéletes fölállításából látható, hogy
a hegységnek keleti fele nemcsak hogy nagyobb emel¬
kedést szenvedett, hanem hogy általában összes rétegei¬
nek zavart települési viszonyait is tekintve, több emelési
és rétegzavarási tényezőknek kellett közremüködniök.
Popovics V. Sándor újvidéki gymn. tanár a ledincei
köbányában’sok kövületet gyűjtött; ezek azonban nagyobb¬
részt kőmagvak és alig meghatározható állapotban van¬
nak. A töredékek közt a Pecten latissimus Broce. fajt föl
lehetett ismerni. A puhánvokon kivül szintén sok kurall
is előíordúl.
A szármát-emeletnek-rétegei.
Ceriihium-mészkő és márga
A lajtaképződmény és a beocsini cement-márga
(congeria képi.) övei között valószínűleg mindenütt
föltalálható lesz idővel a szarmát emelet is, csakhogy
igen beható és részletes vizsgálat tárgyává kell majd
tenni a lajtamészkő legfelső és a beocsini krétás márga
legalsó rétegeit. Néhány helyen azonban, hol sok termé¬
szeti és mesterséges föltárás a vizsgálódást elősegítette,
sikerült ezen emelethez tartozó rétegeket is bizton ki¬
mutatni.
A cerithium-mészkövet kis mértékben kifejlődve az
Erdell és Fasinara hegyek kőbányáiban találtam és pedig
főleg azokban, melyek legalantabb feküsznek, a lejtőkön
É.-nak
A mészkő sárgás vagy szürkés fehér, likacsos és
néha igen porhanyó, mindig lazább szerkezetű, mint a
lajtamészkő hasonló rétegei. A legtöbb helyen tele van a
k
*53
Cerithium pictum Bast.
ürlenyomataíval vagy kőmagvaival, melyektől gyakran nagy
likacsos. Az Erdell hegyen csupán ez egy kövület hal¬
mazából áll a mészkő, a Fasinara hegyen ellenben meg¬
lehetős fajszámban tűnnek elő a kövületek, de ép olyan
rósz megtartási állapotban, mint előbbi helyen. E benyo-
matokból a következőket sikerült meghatároznom :
Cerithium pictum Bast.
Cerith. rubiginosum Eichw.
Cerith. nodosoplicatum Horn,
Macira podolica Eichw.
Cardium cef. multicostatum Broce.
Fusus sp.
Turritella sp.
tehát nagyrészt olyan fajok, melyek másutt is milliószámra
fordulnak elő hasonló rétegekben.
A közvetlen felette elterülő sárgás-szürke földes
krétás márgában már iszapolás után sem találtam ugyan
semmit, de igen valószínű, hogy egy része a legalsóbb
rétegek, t. i. még a szarmát-emelethez sorolható, mig
felső rétegei kétségtelenül már a congeria-képlethez szá¬
mítandók.
Ezen véleményemet a Kamenicnál kifejlődött sárgás
vagy fehéres szürke hasonló márga támogatja, melyben
közel az említett szürke kristályos mészkő vonulathoz,
ritkásan elszórt apróbb quarz kavicsokon kívül a követ¬
kező néhány kövületet is találtam :
Carithium pictum Bast.
Cardium obsoletum Eichw.
Circe minima Mont.
Fusus sp. (lamellosus Bors, ?)
és a csekély íszapmaradékban csupán az
Amphistegina Hauerina néhány kopott példánya,
úgy hogy ezek világosan csak úgy mosattak bele a ka¬
vicsokkal együtt.
Sajátságos azonban, hogy e helyen a lajtamész
egészen hiányzik s ezen említett márga a kristályos
mészre dűl; lehetséges azonban az is, hogy a márga
legalsóbb rétegei már a mediterrán emelethez is tartoznak
s e helyen csupán a mélyebb tengerre mutató márga
rakódott le ugyanazon korszakban.
154
Congeria-képlet.
Ezen képlet a hegységben a legkülső övét foglalja
el s köröskörül kifejlődve lévén, a harántnyúlványok sze-
lidebb lejtőjű alacsony végdombjait alkotja, de ezen
nyúlványok magasabb pontjaira, melyek t. i. lajtamészből
állanak már, fölnyúlik itt ott, a völgyeletekben ellenben
jó mélyen benyúl e hegységbe.
A képlet két, határozottan különböző szintre osztható ;
az alsó, a beocsini cement-márga, vagyis congeria-márga,
félig sósvizi képződmény, a felső szint csak nagyon alá¬
rendelt az előbbihez képest s úgylátszik az előbbiben
képződött, vagy tán hátramaradt egyes kisebb meden¬
cékben és mindig egészen a szélén rakódott le, agyagból
és csillámdús homokból áll, melyek közt a homok a fel¬
sőbb pontokat, az agyag a völgyek alját tölti ki.
a) Congeria-Márga. Részben ez a hires beocsini cement-
márga, melyet vizépitési célokra mindenütt még a leg¬
sikeresebben használtak. Cementre alkalmas márga azonban
nemcsak Beocsin közelebbi vidékén, de a hegység északi
lejtőjének hosszában, a dombkiágazások végében mindenütt
található. A harántvölgyekben jól lehet rétegeit észlelni
a legalsóbbaktól a legfelsőkig, s különösen a beocsini
völgy igen alkalmas erre. Itten látható, hogy legalul a
mész-márga általában igen tömött, kemény s szép táblá¬
sán rétegezett ; már a helységben, a patak meredek part¬
jain ismét az vehető ki, hogy ily kemény fajtájú mész-
márga 2 " — i ' vastag barnás-sárga mészhomokkő-rétegekkel
váltakozik, s itt is a dülés a rétegek táblás volta miatt
jól vehető ki s — 3o°-ot É-nak tesz. A dombok vége
felé aztán már csak a sárgás, krétanemü lágy mészmárga
uralkodik, i — 3' össze-vissza hasadozott rétegekkel, úgy
hogy legtöbb helyen a dülés biztosan meg nem határoz¬
ható, még a kőbányákban sem. Csak Ohrenstein cement¬
gyára mellett a bányában volt kivehető 70 — 75°-nyi dülés
E-nak, a mi a tömött táblás mészmárga rétegeknek cse¬
kélyebb fokú dülésétől igen elütő.
Csupán ezen lágy krétanemű congeriamárgát hasz¬
nálják a cement égetésére Jelenleg már három helyen
van márgatörés és cementgyár. A legrégibb a beocsini
völgynek elején, ennek jobb felén van és Csiki N.
birtoka; a második 1870-ben keletkezett, az országúton
van Beocsinhoz igen közel Cserevic felé s nagyszerűen
van berendezve, Ohrenstein testvérek-é. A márgát terje¬
delmes tárnák által nyerik, nagy állandó kemencében
‘55
kőszénnel égetik, és gőzerővel hajtott malomkövekkel
őrlik. Naponként 4000 mázsát képesek előállítani.
A harmadik kezdetleges márgatörés és cementgyár
Cserevichez közel a Stipin dől elején van s Vasas úr
tulajdona.
A felületen és ehez közel levő márga sárgás-szürke
szinü, tökéletesen krétás; a mélyebben levő márga ellen¬
ben kékes-szürke, valamivel összeállóbb, de szintén földes.
E két változat vegyszerkezetre nézve is kissé elüt egy¬
mástól, de világos dolog, hogy a fölületen levő sárgás
változat a kékes-szürkéből a légbeliek behatása által
keletkezett. A csekély vegyszerkezeti különbség elég arra,
hogy a szürke üdébb márgából erősebb égétés mellett —
úgy hogy részben salakos lesz már — - Portland-cement
készíttessék.
Ohrenstein testvérek márgájukat elemeztették lov.
Hauer Károly és Kletzinszky V. tanár által ; egy régibb
vegyelemzés Dr. Ragszkytől a „Jahrb. d. k. k. geol.
Reichsanst." 1852. II. k. I. füzet. 161. lapján van. Mind¬
ezen elemzések eredményei a következ'ö táblázatban egymás
mellé vannak állitva és a középérték is kiszámítva.
I. A márga physikai tulajdonságai.
Kletzinszky V. tanár szerint.
1
Sárgás márga
Szürke márga
Izzítási veszteség
3i-5%
O
O
Tömöttség
25
2.8.
Viztartási képess.
60%
2 5%
1 köblábnak súlya j
50&
90
II. A márga alkatrészei.
Dr. Ragszky ( 1 ) Hauer K. lov. (4. és 5.) és Kletzinszky V. tanár
(2. és 3. sz .) vcgyelemzései szerint.
1
1
2
4
Savban oldhatlan részek
27'59% |
30%
25%
Savban oldható rész j
72-41 °/o |
70%
75%
H
«5&
s.r-2^ g ~ n v >
■^Pk1 3 | k? o> n ^ ffi
< 1* « EL " (Ki * - " o s: v
a- 1 |> £ P ° c - “
O
Cm
n-
(T) Cw KJ KJ
^ , — O'OoO'OOKjKj
CD' 1 -4 «’ Úi Pj Cjj 'j d
0) 00 OS vO O O C w vO
3 0)
3 p-
p» n
3 00
oq 3,
fi) 03
"
o
o
d
o
ŰJ ** Ni *"*
O O O Oj •- Cjj oo^JKj
Cjj vO Oj £> Kj Q\ Oj "V j*1 00
-PKjkjO-POV'OjOO
3 o)
3
P~ Í-,
<*) 3,
3 03
Ni
vO
vO
CO
o
3
VJ -P Oj «
i o | - tj b J> ^ o H
3 1 « ó- d KJ -4 Cm* ob
p Cn Kj O O P> O Ö
3 05
3 fi)'
P* 3
3 OQ
K> p-
3 03
Cm
o
o
o
o
Cm Cm
OOo-i«'^KjOOOO>-
>1 Oj I— Oi Oj C> O "V VO
^OO^-PPjC/iKjj-ivO
tr CD- ^
*t 7s
P? ft Qí
1 <£ n
g. ?3 Ct-
% p
o
o
o
o
Oo Ni >-
O»;00-p-'^i\0 0'00
OOkjOcÖkj^iO kjO
Kj C/i O O Oi Cn Oi -P
3 1/1 1
3 N
P' 3-'
l-t >1
<rc? ?r '
P CD
-p
vO
vO
o
3
Gj Oj >-
o o 00 m 00 O 00 Ki
3 1 obdoioj’oÓK)d
p OcoOOkjOO
3 w
3 N
P' 3:
rt "•
crq ?r
P 3
Cn
o
O
CO
o
Cm K)
COOCO'»-OOvO^JCn
o có m Öb -* oJ c vb ní o
Cm Cm *-« O Oi Cm 4- Ni Ni
p*r
C*- O:
a> h3
5Í ^ co-
°> ° “S
ss 5;
7T
vO
vO
'd
KJ
Cm Oj ^
O 0 O » C> kj Co O <> <-*J
o 0> w >1 00 O Gj kj vO Cn
*vj C' 0 O "V -P 4* 00 O
n 3 S
O: N
^ Oj •§.
03 3.
^ P &
N er
O
o
d
0
ff p p ? j? 1 S> £ »
s s ^ ^ Q n n 0
o •? c PPo P P
# 8* O *
g >
_ ^ N
~ ^ CIS
0: O 3
N 03
CD' 3^ p
O <
®- N p
«■ ?? C
3- O: r>
?r ^ P
CD O
«« W
O «
OGjOOKjKjGiiOOO'
>- Oi Cn »« O Ca CO Gj O
Cn O O O -P O -P -P -J
*5 7
Az utolsó rovatból kitűnik tehát, hogy a szénsavas
mész és a csekély magnesia mennyisége a beocsini cement-
márgában általán véve : 68*34° o> az a?ya8Ta pedig 25*3O°/0
jut, mely igen közel áll a legjobb cementek typikus
összetételéhez.
Égetés után a márga megkeményedik, zöldes sárga
szint kap és csengő cserépforma lesz. Ezen égetett márga
alkatrészei Hauer K. és Kletzinszky V. tanár ellemzései
után középszámban :
Portland cement
Közöns. cement
Si 02
3**00
21*72
Al2 03
I 2*20
13*10
Fea 03
2* 50
3*04
Mg O
i*75
2*31
Ca O
50*95
58*87
(K2 O,Na0) 0)
'
1*32
0*40
Mn2 O3
017
o*i 6
Pbosp. sav. és súlyv.
0 1 1
0*4° !
100*00
IOO'OO
Kletzinszhy V. tanár szerint továbbá :
Portland cement
Közöns. cement
“Az oltásnál hőmér-
sék emelkedés
2° C.
5°C.
Vízfölszivási
képesség
3
2
A megkeményedett
cement keménysége
3*5
közel 3 í
Közlém mindezen adatokat, hogy ezen vizépítészeti
anyagnak kitűnő tulajdonságai minél szélesebb körben
ismeretesekké váljanak.
13
158
Kövületele általában véve nem gyakoriak ezen már-
gában, tömöttebb táblás alsóbb rétegeiben eddigelé csak
Beocsinnál találtam némi lenyomatokat s a cementmár-
gában talán csak azon oknál fogva gyakoriabbak, mert
számos évek óta törik és kutatták már. Az eddig össze¬
gyűjtött kövületeket Reuss*) tanár határozta meg; a kis
jegyzék a következő.
Valcnciennesia annulata Rouss. n. g'y (magamnak
ezen fajból nem sikerült egy példányt sem kapnom, noha
a többit százanként gyüjthettem volna a beocsini márga-
törésnél.)
Cardium edentulum Desh . i. gy.
„ littorale Eichw. cfr . n. gy.
Limnaeus velutinus Desh. . n. gy.
s az ostracodák családjából :
Cytheridea Mülleri sp. . i. gy.
végre határozatlan levéllenyomatok.
A beocsini márgatörésnél ezeken kívül még a követ¬
kező, közelebb meg nem határozható nemeket találtam
Congeria sp . gy.
Planorbis sp . n. gy.
Végre a márgának feküje felé a kemény táblás
változatnak rétegfelületén egy Cyclas — forma kagylónak
nyomait is nagy mennyiségben találtam.
Mindezen kövületek általában rosszul vannak meg¬
tartva, a héj ritkán van meg, csupán annak vasélegtől
vörösre festett kinyomata ; de még ez alak is a szét-
nyomódás és lapítás által sokat szenvedett
Végül megemlítem még, hogy Ohrenstein márga-
töréseíben az említetteken kívül nem ritkán halmaradvá¬
nyok is találtatnak, csigolyák, fejcsontok, szálkák ; magam
is egy példánynak számos töredékeit kaptam s Dr. Lenz
szintén említi jelentéseiben, hogy több csontmaradványt
hozott magával**).
Mindezen kövületek nyomán határozottan állíthatni,
hogy beocsini márga félig sósvízi képződmény s egy
csendes beltenger vagy tengeröböl - partjához közel, mint
azon tengernek iszapja, rakódott le.
Végül nem tartom érdektelennek Vasas úrnak köz¬
lését a cementmárga történetére vonatkozólag is előadni.
Vasas úr szerint a beocsini cementmárga fölfedezője és
*) Palaeonfchologische Beitrágc, 7. Fundorte von Valenciennesia annulata
Reuss. — Sitzungsber. d. k. k. akad. d. Wis. in Wien. LVII. B. 1. Abth. 92. 1.
**) Eg.v körülbelül l'-nyi bosszú, lehetőleg tökéletes példánya egy
hal-fajnak Hrubacs Ferencz uradalmi erdésznek birtokában van.
i59
első alkalmazója már e század elején Pöblinger kamenici
uradalmi mérnök volt, ki azt sokáig titokban tartotta.
A Ferencz csatorna építésénél alkalmaztatván, ő a cement-
márgát legelőször a verbászi zsilip építésénél használta
és kipróbálta. Egy munkás elárulta azt a kamenici ura¬
dalomnál s onnan tudta meg aztán Clark Ádám létezését,
de nem ő volt, ki azt fölfedezte. A pesti lánchidhoz az
anyagot a beocsini kalugyerek határán törték, de Pesten
égették és őrölték. Csíki jelenlegi bányája a kamenici
uradalom határában van.
A pesti lánchíd építése óta nagyobb mértékben alkal¬
mazták még a bezdáni nagyszerű zsilip építésénél, később
a pesti rakparnál s jelenleg a nagyban folyó fővárosi
vízépítéseknél.
b) Congeria - agyag és - liomolc. Beocsin környékének
első földtani leírásában ezen képződményeket, a kékes¬
szürke agyagba települt 4 és 3 lábnyi lignittelepekkel
együtt részletesen leírtam. Miután azóta alkalmam volt
a cserevici patak alján a lignittelepek közti 3— 4'-nyi-,
és a felső telepet közvetlenül fedő agyagban nagyobb
mennyiségű kövületet gyüjtenem, úgy hogy a fajok meny-
nyiségére és elterjedésére nézve lényegesen uj adatokat
nyertem, azért is közlöm azoknak teljes jegyzékét.
A gyűjtött kövületek közt, melyeknek meghatározá¬
sánál Bielz A. és Fuchs Th. segédkezet nyújtottak,
következők a két lignittelep közti agyagrétegből valók :
Melanopsis nov sp. .... gyakori.
*(cfr. costata Olivi)
*Melanopsis praerosa Lin. . elég gyak.
*Neritina serratilinea Ziegl. (var.
danubialis Mhlf). . . gyakori
Paludina Frauenfeldi Horn. gyakori
Unió Zelebari Horn. . . . elég ritka.
A következők a felső lignittelep fölötti agyagban
jönnek elő, közvetlenül a lignit határán:
Vivipara (Paludina) Sadleri Partsch . igen gyak.
*Lithoglyphus naticoides Feruss. . . elég ritka
Paludina Frauenfeldi Horn .... gyakori
*Valvata piscinalis Müll .... gyakori
Bithynia (Paludina) sp. .... ritka
*Congeria polymorpha Pali. . . . elég ritka
(Mytilus Chemnitzii Fér.) .... gyakori
Unió atavus Partsch . gyakori
Unió maximus Fuchs . gyakori
13*
- I öo -
A legutolsó feltűnően nagy kagylót, csak a helyszí¬
nén tett észleletek után, miután egy darabot sem sikerült
kifejtenem, tartom Unió maximus Fuchs-nak, melyet leg¬
előbb Paul*)j bécsi geolog ismertetett meg nyugat
Slavoniának congeriaképletébőfúgy hogy a lelhelyek szom¬
szédságánál fogva is valószínű mindkettőnek azonossága.
Végre meg kell említenem még edesvizi halak csont¬
jainak nagy számát, melyek az iszapolási maradványban
találhatók.
Ezen faunát tekintetbe véve látjuk, hogy az lényegesen
elüt a congeria-m árga faunájától ; mert míg ez világosan
féligsósvizi jelleggel bir ; a cong. agyag é inkább édesvízi.
Feltűnő a kövületek közlött jegyzékében az arány¬
lag sok most is élő faj (ezek csil aggal megjelölvék), a mi
Neumayr**) után nyugoti Slavoniában is úgy van s arra
utal, hogy ezen agyag a harmadkor legifjabb képződ¬
ményeihez sorolandó.
A cserevici völgynek bal lejtőjén, a Lippa hegynek
végnyulványán sárga agyagban levéllenyomatokat is talál¬
tam, de sokkal kevesebb számban és roszabb megtartási
állapotban, sem minthogy valami fontosságot tulajdonít¬
hatnék nekik.
Végül fölhozhatom még, hogy Dr. Lenz Görgeteg
klastromnál is talált egy agyagot telve paludinákkal s.
a. t., mely valószínűleg azonos képződmény a cserevici
congeria agyaggal.
Negyedkori képződmények.
Lösz , kavics.
A lösz az északi lejtőn sokkal kisebb mérvben van
kifejlődve, mint a délin, hol szakadatlan takarót képez,
mig északon csak Cserevictől nyugotnak és Kamenictől
kezdve keletnek fordul elő mint szakadatlan takaró.
Cserevic és Kamnic közt az egyes völgyeletekben gyak¬
ran találkozik ugyan az ember lösszel és belerétegzett
kavicscsal, de ez csak kis foltokként s védettebb helye¬
ken van meg. A Potorány völgynek elején a lösz szür¬
késsárga, kissé csillámos s a következő csigákat tartal¬
mazza :
*) K. M. Fául : Beitráge zűr Kenntniss dcr Congerienschichten West-
slavoniens uud dérén Lignitfiihrung.
Jahrb. 3. geol. Reichsanst 1870. Nro. 2. 251. S.
**) Dr, M Neumayr: Beitráge zűr Kenntniss dér Binneufaunen ;
Die Congerienschichten in Croatien und Westslavonien Jahrb. d. geol.
Reichsanst. 1869. Nr. 3. 370 1,
1 6 1 —
Succina oblonga Drap.
Helix striata Drap.
„ hispida L.
Clausilia pumilza Ziegl.
Bulimus lubricus Drap.
Ide kell sorolnom még azon Cervus sp. agancsokat
is, melyeket Hrobács Ferencz uradalmi erdész úrtól kap¬
tam. Közlése szerint ezek egy, az Erdell hegy lajtameszé-
ben létezett barlangüregből kerültek ki, hol fehér mész-
porba ágyazva még sok szarvas és egyéb csont is talál¬
tatott. Sajnos, hogy nehány agancs töredéken kivül a
többi csontok elvesztek, még Dr. Lenz is fölhoz nehány
hasonló töredéket, miket ő mentett meg. Ezen töredékek
x db. agancskorona, i nagyobb db. agancs és egy db.
agancs ága ; a csontok megtartási állapota is arra látszik
utalni, hogy még negyedkori fajtól valók.
Mostkori képződmények.
Kamenici ó-alluvmm,
A hegység ész. alján és a patakok mentében lera¬
kodott mostkori képződményekről kimerítően szólottám
„Beocsin környékének földtani leirása“czimü értekezésem¬
ben, azért itten csupán a Kamenicen észlelt ó-alluvial
képződményt irom le. Kamenic helysége nagyobbrészt
a löszből vagy lőszhomokból álló dombon épült. A nagy¬
korcsma megett lemenő mély útban, körülbelül 3o'-nyira
a Duna jelenlegi ártere és a többi alluvial képződmények
felett a löszhomokon barna iszapos réteg terül el, telve
Unió batavus Lám. jól megtartott héjaival s födetve a
legújabb mostkor televényével. Világos, hogy a Duna
ártere itten egykor 30 és több lábbal feküdt magasabban
mint a mostani, s hogy fokonként hagyta el a nagyobb
terraszokat. Az ember jelenlétére mutató nyomokat nem
észlelék, de nem is volt alkalmam behatóbban átvizsgálni
még ezen ó-alluvial réteget.
Sanidin-trachyt .
A sanidintrachyt, melynek részletes kőzettani vizs¬
gálatát „Górcsővi kőzetvizsgálatok“ cimü, az akadémia
által kiadott értekezésemben közlöttem már, eddigi észle¬
leteim szerint csupán három részletben jön a felületre
Rakovác és Ledice határában. Az első részlet a rakó-
I 6 2
váci patak keleti ágában található fel, hol a Gradac
nevű serpentinhegynek lejtőjén szélesen elterülve és észak¬
keletnek 20 ölnyi telérbe keskenyülve a kréta képletü
homokkő és palás agyag rétegei közé nyúlik. A második
és harmadik különálló részlet az Ostra-Glavica és a me¬
gette emelkedő két messze feltűnő kúp, melyek valószínűen
legmagasabb pontjai is az egész hegységnek. E két kúp¬
nak trachytja egészen azonos a rakováci patak alján
található sanidintrachyttal s tisztán a krétaképletü homok¬
kő és palás agyag takaróból ütötte ki magát.
A kőzetnek leírását feleslegesnek fartanám itt ismer¬
tetni, helyette itt csupán az akadémia által kiadott érte¬
kezésemre utalok.
A sanidintrachytnak geológiai korára nézve semmi
biztost nem lehet állítani, mivel csupán a kréta képletü
rétegekkel van közvetlenül érintkezésben és összekötte¬
tésben.
A kréta képletü rétegek a trachyt érülési határán
erősen fölállítva és zavarva vannak, különösen jól lehet
ezt a rakováci patakban találni, mely helyenként io ölnyi
mélységig belemosta magát azokba.
Szabó tanár úr a „Földtani Közlöny1' ez évi IV.
számában közié Popovics Sándor újvidéki tanárnak egy
levelét, melyben az Péterváradról a serpentint áttörő
trachytot említ és melyből ő példányokat küldött be.
Folyó. é. april hó 26-án Újvidéken lévén, Popovics tanár ur
kíséretében magam is meglátogatám a helyet, hol ő a
trachytpéldányokat gyűjtötte volt; de dacára annak, hogy
a várhegy azon része kőfejtési munkálatok által jól föl
van tárva, a trachytkitörések nyomát sem találtuk s mi¬
után Popovics tanár maga is bevallotta, hogy csupán
egy tömzsöt talált a trachytból az út mellett, melyen
Ledincéről szállítják a trachytot, s azonkívül egy darab
sem volt lelhető többé a várhegy egész kerületében, nyil-
nánvaló, hogy az egész közlés tévedésen alapult s hogy
a Szabó tanár úr által „péterváradi trachyt" név alatt
leirt kőzet valószínűen szintén csak Ledince vikékéről
való. Ezen és a ledincei trachytok kőzettani vizsgálata
Szabó tanár úr által ugyanott közölve van.
Bazalt és Tracliyt Gleichenberg: vidékén,
dr. Szabó Józseftől
(Előadatott a társulat f. évi június 11-én tartott szakgyülésenj
A Magyar Nyugati Vasút Székesfehér vár-Gráczi
vonalán egy kőbányából, mindjárt Stiria keleti szélén,
Feldbach állomás szomszédságában feltűnő növényzárvá¬
nyok kerültek ki, melyekből egy küldemény jött Buda¬
pestre Szentgyörgyi Albert úrhoz, azon vasút fő felügye¬
lőjéhez. Ezeket Zzigmondy Vilmos társunk figyelmeztetésére
megtekintettem s láttam, hogy a felismerhetőleg megmaradt
fadarabok Bazalt-képletben fordulnak elő, oly érdekes mó¬
don, hogy azok megtekintésére a helyszinén magamat elhatá¬
roztam, s a kirándulást 1873 junius 8 — lo.-énmeg is tettem.
Feldbachra érkezvén Waymaier osztálymérnök ur
szives volt engem a kőbányákba kisérni, és ezek sorát
Feldbach mellett D.Ny. irányban, Leitersdorf község ha¬
tárában, Kaimtz tulajdonos kőbányájával kezdettük meg ;
ez a legnagyobb minden kőbánya között e környéken
s a legkeményebb követ adja. A kőzet Bazalttufa, réte¬
gekben települve. A kőzetfal összes látható vastagsága
vagy 20 meter. A legfelső réteg nyirokféle Bazaltagyag ;
alatta mállott Basalttufa 2 — 3 m. vastagságban, melyet
nem használnak mert nagyon mállott; ez alatt jön két,
szintén ily féle vastagságú réteg már jobb kővel, s ezek
azok, a melyekben a fazárványok előfordulnak.
A zárványok helyzetét illetőleg feltűnő, hogy azok
mind a rétegzet irányával megegyezöleg feküsznek :
legnagyobb részt lapos deszkahasábnak néznek ki és a
darabok gyakran fél, egész egy láb hosszúságúak is
lévén, ezen helyeződés tisztán kivehető. A megtartási
állapot különböző. Szinre nézve veresbarnák s hasonlí¬
tanak pörkölt fához, vagy némely lignithez. Megkövesedve
épen nincsenek, mert meggyujtva elég jól égnek. Néme¬
lyek azonban a helyszinén annyira elvannak már korhadva,
hogy érintéskor porrá esnek szét, mig mások épebbek
és vannak kitűnő épségüek is, melyeket késsel faragni
sőt tán csiszolni is lehetne, A hasábdarabokon kívül
Budapestre Szentgyörgyi úrhoz fel volt küldve egy ág¬
darab is 26 cm. hosszaságban és 5 cm. átmérővel, a
melyen még a kéreg is meg van tartva. Jurányi ur meg¬
határozása szerint ezen növény Taxus (Tiszafa). Egy igen
feltűnő zárvány, a mely szintén a Pestre küldött példányok
között volt, — de melynek előjövési módjáról a helyszi-
t6q
nén is beszéltek, egy ászbeszt kinézésű növényzárvány,
a mely csomóban összezsugorodva fordult elő a kőzetben.
A csomó kibontva az anyag vagy 33 cm. hosszúságú
felGr rostokat képez, a melyek meggyujtva csaknem
mint kender - szálak égnek. Ezeket Jurányi úr hasonló¬
képen meghatározta és szintén Conifera (fenyüféle) marad¬
ványnak ismerte fel. Egyik véggel e rostpamatok némely
része még most is erősen tapad a tömött Bazalttufához;
az ezen növénymaradványt tartalmazó rétegek alatt elő¬
forduló kőzetanyag a legjobb és az az, a mely az építés¬
hez használtatik.
A kőzetzárványok között ezen Bazalttufában meg
vannak a környező geológiai képletek tagjai is: igy a
Cerithium mészből kisebb nagyobb darabok jól megtar¬
tott puhányokkal, igy trachyt és a legfiatalabb Congeria
kavicsból quarzhömpölyök, a melyek ezen bányában a
legmélyebb rétegtől kezdve a legfelsőig szakadatlanul
tartanak.
Minden oda mutat, hogy a Leitersdorfi Bazalttufa
neptuni eredésü ; az eruptio alatt kitóduló vulkáni hamu
és rapillik a viz által rétegképezésre nagyon csekély
eséssel lettek felhasználva s ezen rétegekbe a környék
egyéb kőzet, sőt némely szerves anyaga is belejutott.
Gleichenbergben, a fürdőben volt alkalmam egy felette
nevezetes és érdekes állati zárványt látni ugyanezen réte¬
gekből : ez egy hal, melynek 2/3 törzse és feje jól látható
nehány csigolával, uszonyokkal és pikkelyekkel. Átmérője
vagy 5 cm. Ez az unicum Dr. Prasil egykori fürdőorvos
gyűjteményéből került Gleichenbergben az ottani terem¬
ben felállított érdekes környékbeli gyűjteménybe, s a
mint közölték velem Heckl csukának határozta meg.
A legjellemzőbb kőzetzárványok a vulkáni Bazalt¬
bombák egy részt, más részt az olivin, a mely nem ritkán
ökölnyi darabokban jól megtartott anyaggal jön ' elő.
Amphibol nem hiányzik néha egyes ép kristályokban,
másszor lemezes halmazokban. E Bazalttufa savval erősen
pezseg, kötszere tehát egyrészt szénsavas mész, de más¬
részt úgy látszik, hogy Palagonit is van benne kifejlődve.
A második kőbánya Leitersdorf szomszédságában
Pertlstein határában van ; az egy egyptomi pasának a
tulajdona, közönségesen Noé bányának mondják. Viszo¬
nyai egészen hasonlítanak az előbbihez ; meg vannak a
quarzhömpölyök, sőt nagyritkán fazárványok is, és ezek¬
ről különösen emlitették, hogy mig a leitersdorfi bánya-
i6$ —
bán a legvastagabb darad 16 — 18 cm. volt, itten comb¬
vastag is jött már elő. A követ használják nemcsak
falépitésre, hanem faragásra is.
A környéken Bazalttufa még sok helyen jön elő a
Rába völgyben, annak nemcsak jobb partján, hol ezen
említett kőbányák vannak, hanem gyére bben balpartján
is, hol különösen Riegersburg Bazalthegy emelkedik ki.
A Bazaltképlet nyugatra követve a vízválasztón túl,
a Mura völgy vizkörnyékében alig több mint egy órányi
távolságban Gleichenberg fürdő felé Trachyttal jön érint¬
kezésbe, s e miatt nem mulasztottam el, a kirándulást
folytatólag- Gleichenberg vidékét is megtekinteni.
Gleichenberg vidékén a fő magaslatok Trachyt által
vannak képezve, ott egy helyen azonban a Bazalttufa
és a Trachyt érintkezése tisztán kivehető. Ezen utóbbi a
„Röhrl Kogelt“ képezi. Ott erősen munkált kőbányában
jól fel van tárva, s tisztán kivehetni, hogy a trachyton
nyugszik. A legközönségesebb építkezési anyagot szol¬
gáltatja Gleichenbergben. Zárványai között homokszem,
Quarctörmelék, szögletes Bazaltdarabok és néha Olivin
kivehető, összetartva Palaponit és mészcarbonát által.
A kőzet elég jól engedi magát dolgoztatni, sürü és pál-
hás. Sósavas oldata a lángot nem csak Calciumra fösti
erősen, hanem Na.- és mi több K.- ra is.
Gleichenbergben a kirándulásokat dr. Clar fürdő¬
orvos ur társaságában tettem, ki a környék geológiai
viszonyai iránt igen érdeklődik és sok helyi ismerettel
bir. Mindjárt arra figyelmeztetett, hogy kétféle Trachyt
jön elő: közönségesen orthoklas oligoklas Trachyt Qrarz-
nélkül és gyérebben orthoklas oligoklas Quarztrachyt.
Stur*) csak az élőbbemről tesz említést.
Az Orth. Ólig. Quarztrachyt Gleichenberg fürdőtől
Ek.-re „Baierisch Kühldorf“ helységnél „Schaufelgraben“
nevű tájon jön elő, hol egy kisebb kúphegyet képez
egészen a Trachyt képlet szélén. Itt egy patak jobb és
bal partján építésre fejtik, miáltal meglehetősen van fel¬
tárva. A quarz ametiszt színű, néha borsó nagyságú kris¬
tályokat vagy szemeket képez és a hófehér kőzeten jól
feltűnik. A orthoklas üvegfényű, leveles, igen ép; mig
az oligoklas fehér és gyakran mállott. Biotit is mu¬
tatkozik gyéren. A kőzet legnagyobbrészt mállásnak indult
*) Geologie dér Steiermark. Graz 1871,
vagy morzsás. Egyhelyen kis fészket vagy eret képezve
Pyrit is mutatkozott benne.
Ha makroskopos quarz egyebütt nincs is, a hozott
példányok között találtam több ponton is, Orth. Ol.
Trachytot quarzzal ; úgy hogy ezen hely nem az egye¬
düli. így például ezen bányától a patak mentében fölfelé
haladva, Absetz nevű helységnél egy kőzetrakásban,
mely a hegyoldal szántóföldjeiből volt összehordva,
a példányok itthon vizsgálva szintén Orth. Ol. Tra-
chytoknak bizonyultak be Quarzzal, gyéren ugyan de
biztosan.
Az Orth. Ol. Trachytra nézve quarz nélkül, melyben
ez legalább macroscoposan nem tűnik fel Gleichenberg
fürdőnél „Sulz Kogel“ a lelhely, hol azt kőbányában
fejtik és építésre használják. A kőzet morzsás és igy csi¬
szolatra nem alkalmas. Feltűnnek benne nagy üveges
Orthoklások, fehéres Oligoklás és gyér Biotit mellett.
Dr. Clar figyelmeztetett egy Trachy térre, a mely
egy másik világosabb Trachyton keresztültör. A leihely
Gleichenberg közelében „Eichgraben41, hol az csupán a
patak jobb oldalán látszik, a balon nem s ott vagy 4 mtr.
vastagságban keresztül tör egy másik trachyton, a melyen
azonban nagy változást, valószínűleg tömegének csekély¬
sége miatt, nem tett. Az áttörő kőzet sötét szinü igen
sürü, Quarz nem látszik benne mikroskop alatt sem ; de
annál inkább szép üveges földpátok, nagyobb kristályokban
is és ezek között vannak, melyeknél az ikerrovatosság puszta
szemmel is jól kivehető. A meghatározás eredménye
az, hogy ezen áttörő Trachytfaj Orthoklas Oligoklás
Trachyt. A kisérő ásványok között Biotit és igen gyéren
Magnetit vehető ki.
Egy más helyen, nevezetesen Klausen falunál, a víz¬
választó tetején, a mint a Rába völgyből felérve a Mura
völgy egy mellék ágába, Gleichenberg felé leereszkedni
készültem, feltűnt egy Trachyt-áttörés nagyobb mérvben,
úgy hogy az áttörő tömeg vagy 12 m. széles. A pont
Klausen patak jobb partján van, a hegy tövében, az
országúton. A kőzet itt is sürü, ép, kristályos. Feltűnik
benne üveges földpát, nagyobb példányokban és gyakran
ikerrovátkosan ; valamint Biotit, kicsi de fényes pikke¬
lyekben és a mikroskop alatt gyéren Quarz és Augit.
A földpátok lángkisérletben csupán Oligoklasnak bizo¬
nyultak be. Ez tehát Oligoklás Quarz Trachyt Biotit,
Augittal Az augit többé kevésbbé roncsolt állapotban
íródul elő. Azon kőzet, melyen áttör hasonlóképen Oli¬
goklas quarztrachit Biotittal.
Gleichenberg vidékén e szerint következő Trachyt-
képletek fordulnak elő. Mint legöregebb Orthoklas Oli-
goklas Quarztrachyt, melyen keresztül tör Orth. Oligok-
las Trachyt Quarz nélkül, ez a második és fiatalabb
Trachyt képlet.
Ezen Orthoklas Oligoklas Trachyt Quarz nélkül
nemcsak mint ér fordul elő, hanem az a legjobban elter-
jedett faj a fürdő táján. A legjobb lelhelyek egyike a
„Sulz Kogel“, hol azt kőbányában fejtik és ott nagy
üveges, rostos Orthoklas, fehéres Oligoklas és fénylő
fekete Biotit gyéren, de nagyobb pikkelyekben is előfor¬
dul. Ebben a nagy szemű és lazult Trachytban látni
néha zárványokat apróbb szemű Trchytból is ; ez azonban
nem más, mint ugyanazon faj s találtam darabokat,
melyekben az átmenet a durvaszemüből az apró szeműbe
látható volt. A módosulat, melyben ezen Trachyt van domi-
tosnak mondható. Egy lelhelyen Gleichenberg közelében
a Trachyton olyan neptuni rétegek nyugosznak, melyekből
kövült fák’ és egyéb növényi részek kerülnek ki ; ezek¬
ből sok példány látható a fürdőteremi, Dr. Prasil-féle
gyűjteményben s közöttük reám nézve legfeltűnőbbek
voltak az opállosodott fenyütobozok, minthogy azok
egészen a megyaszói előjövet hasonmásai gyanánt néz-
_ nek ki.
A harmadik Trachytképlet, melyet Gleichenbergből
felmenet Klausen felé találtam, s melyből látszólag Glei-
chenberg-hegy áll Gróf Trautmansdorf kastélyával, Oli¬
goklas Quarz Trachyt, Biotit, Augittal. Itt is van egy
áttörési hely, de az anyag nem mutat változó Tra-
chitfajra.
Styriának még két helyéről is határoztam meg
Trachytot, a melyeket Dr Sturtól kaptam, ki azoknak
korát részletesebben meghatározta; egyike déli Stiriából
való, ez az öregebb és O öregebb Dacitnak nevezi,
lelhelye Möllan. Az én meghatározásom szerint ;
Oligoklas Quarz Trachyt
Amphioól Biotit (augit, magnetit)
A fiatalabb st. Egidiről való, ez andesit, a melyben
legújabb meghatározás szerint Niedzviedzki ur nem Augi-
tot hanem Hyperstent fedezett fel. Szerintem ez Anorthit
Trachyt Hypersten és Magnetittal-
1 68
Ennek a földpát sorozat geológiai jelentősége szerint
is fiatalabbnak kell lenni. És igy a Stíriai Trachytok
elöjövésében négy eset van, a mely a Trachytok termé¬
szetes rendszeri beosztását, úgy a mint föállitottam,
támogatja.
Adatok hazánk ásatag bacillái iáinak
ismeretéhez.
Wissinger Károlytól.
(Két kőre rajzolt táblával.)
(Fölolvastatott a társ. 1873. évi május 28-iki szakülésén.)
Már 1871-ben mondá ki Nitzsch, miszerint a Bacil-
láriák, ellentétben más Infusoriákkal nem rothadnak el.
Midőn azonban Kützing 1834-ben ezen lények páncéljait,
mint kovasavból állót ismerte fel, ezek állandósága be
volt bizonyítva. A tenger és folyók üledékében, egyálta¬
lában földkérgünk legfiatalabb rétegeiben ezen lények
találtatván : közel feküdt azon kérdés, váljon régibb for-
matiókban nem volnának-e szintén lelhetők ?
Kützing említett felfedezése követkéztében ez való¬
színűvé tétetetett. Ekkor 1836-ban, Fischer a Berlini kir.
tudom. Akadémiának jelenté, hogy közel Eggerhez a
Franzensbadi turfában előforduló kovaföld (Kieselsruhr)
majdnem teljesen Bacillariák páncéljaiból áll, a mi Ehren-
berg által be is bízonyíttatott, a midőn e híres búvár
az említett kőzetet főleg Navicula viridis és — majorból
állónak találta.
Fischernek ezen észlelete általános örömmel fogad¬
tatott, mert igy lett először, ezen górcsői lények ásatagi
léte kimondva és bebizonyitva-
Ehrenberg további vizsgálatai kimutatták, hogy a
San-Fiorei hegyiliszt Toscánában, a Bilini csiszpala Cseh¬
országban és hasonló kőzetek számos más lelhelyröl egész
tömegükben Bacillariák páncéljaiból állanak*).
Feltűnő azon körülmény, hogy bizonyos alakok min¬
den egyes ily kőzetben túlnyomó mennyiségben jelennek
meg, úgy hogy ezeket általuk pontosan meg lehet külön¬
böztetni. így például a San-Fiorei hegyi liszt Synedra
*) Puggondorff Annál. 2. Reihe, Baud 8. Pagin. 213. „Vorláufige
Mittheilungen über das wirkliche Vorkommen fossiler Infusorien, und ihre
grosse Verbreitung.
169
capitata, a Bilini csiszpala majdnem egyedül Melosíra
distans páncéljaiból van alkotva. Későbben Dr. Philippi
által jelentetett, hogy a Habichtswaldi csiszpala, mely
ott egy hatalmas telepet képez, Bacillariák pánczéljaiból
áll, melyek között egy, eddig élve nem talált, Ehrenberg
által Gallionella undulata-nak elnevezett tünteti ki magát,
mely Ehrenberg Mikrogeologiájának XII. tábl. 9. a. áb¬
ráján és Kützing, Die Kieselschaligen Bacillarien cimü
müvében a II., tábl. 9. ábráján van lerajzolva.
Fontos még, a mit Ehrenberg*) (Poggendorff Annál.
2. Reihe 8. Bánd, pag. 255 „Weitere vorláuffige Nach¬
richten über fossile Infusorien") a Bilini kőzetről mond.
Ö ugyan ezen cikkben következőleg nyilatkozik. „Azon
különös figyelem, mely a ragpala és félopálra fordíttatott,
azon eredményre vezetett, hogy mind az, mind ez az
infusoriákkal a legszorosabb összefüggésben áll.
A górcsői vizsgálatból kiderült hogy a ragpala nem
más, mint egy csiszpala, melynek infusoria páncéljai
alaktalan kovasav által vannak összekötve (cámentirt) és
úgy vannak kitöltve, mint az üres és kitöltött kagylók.
Ezen körülmény okozza nagyobb faj súlyát és többi jel¬
legeit.
Eassankénti átmenetekben a félopálokba, látható,
a mint a cementanyag az infusoria páncélok rovására
szaporodott és a kis páncélok mennyiségükben csök¬
kennek.
A félopálok képződése csiszpalában úgy mutatkozik,
hogy alig észrevehető átmenetek mellett, ragpalából gu-
mónemüen vannak ebbe elhelyezve. A Bilini félopálok pon-
tos'górcsői vizsgálata mutatta, hogy mindezek, keménysé¬
gükre sokszor a tűzkővel egyenlő kőgumók, részben sőt
gyakran egészen egy kovaragasz által egybekötött iníu=
soriákból állanak, vagy csak egyes infusoria alakokat
úgy tartalmaznak, mint borostyánkő a rovarokat. Sokszor
a legvilágosabban lehet látni, hogy a csiszpala rétegei,
sem ragpalába, sem félopálba való átalakulásánál máské¬
pen nem változott meg, mint hogy valami különösen az
apróbb infusoria páncélokat föloldotta és vele a nagyob¬
bakat körülvette. E mellett a rétegzés ép úgy maradt,
mint az a csizpalában volt, és ez képezi a félopál csikjait.
A fehér, kevésbé átlátszó csikók rendesen még jó karban
levő infusoria rétegek." Ehrenberg azt véli, hogy a tűz-
*) In dér ersten Zeile.
170
kövek ép úgy, mint a félopálok Bacillariák páncéljaiból
képződtek, Kützingnek*) azonban nem sikerült azokban
ilynemű páncélokat feltalálni.
Azóta ásatag Bacillariák Retius által a skandiná¬
viai félszigeten is fedeztettek fel. Mialatt észak és közép
Németországnak krétája és tűzkövei, hasonlóképen észak
Francziaország és Anglia hegyláncai, ásatag Bacillaria
pánczélokat nem tartalmaznak, addig Görögország és észak
Afrika kréta márgái, melyeket Ehrenberg különös szor¬
galommal vizsgált meg, számos, eddig élő állapotban
nem észlelt alak által tüntetik ki magukat, melyekből
Ehrenberg több új fajt volt kénytelen alkotni. Úgy lát¬
szott, mint ha ezen kréta hegységek oly Bacillaria neme¬
ket zárnának be, melyek a most élőktől különböznek, mi
által a geologok azon nézete, miszerint csak a legfelsőbb
molasse és harmadkori rétegek tartalmaznának oly neme¬
ket, melyek a most élőkkel azonosak, uj támpontot nyert.
De alig hogy Ehrenberg fontos kutatásait az úgy¬
nevezett krétamárgák fölött, melyeket a Bacillariák ter¬
ményének csekély számú mészállatok hozzájárulása mellett
tekintett, befejezte**), már jövő évben 1840-ben egy uj
munkában***), számos oly krétaál’atról emlékezik, melyek
a Cuxhaveni Élbe kiömlés, Kiél tengerpartjától és más
helyekről származnak, és melyek a krétában találtakkal
tökéletes azonosságot mutatnak.
Az 1808-ban Cordier által fölállított Dysodil nevű
ásványfaj, Ehrenberg által****) mint egy, földi szurok
által véletlenül áthatolt csiszpala, ismertetett fel. Ide
tartozik még számos barna szén.
Ezeken kívül Németországban még két nagy Bacil¬
laria telep lett találva t. i. a Lüneburgi Haide és a Berlin
mellett és alatt.
Hasonlóképen észak Amerikában találtattak ily tele¬
pek. Mióta Ragers „Report on Geology of Virginia íor
1840“ az első amerikai ásatag Bacillaria telepet leírta,
számos új lelhelylyel szaporodott látkörünk.
Hazánkban is találkozott már férfiú ki ezen, a föld-
*) Ktitzing dic kieselschaligen Bacillarien, pag. 14.
**) Ehrenberg, Die Bildung dér europaischen, libysehen und arabischen
Kreidefelsen und des Kreidemergels aus mikroskopischen Organismen.
***) Ehrenberg. Ueber noch zalhreicb jetzt lebende Thierarten dér
Kreidebildung.
♦***) Poggendorf Annál. d. Phy6ik und Chemie. 2. Beihe. Bánd. p. 573
tanra nézve oly fontos lényeket vizsgálás alá vette. Neu-
pauer János*) egy igen szép munkában hazánknak
különféle lelhelyéről, névszerint Czekeháza, Szurdok, Tálya,
Gyöngyös, Deméd, Kavna, Árka, Korlát, Körmöcz, Ara¬
nyos, Erdő-Bénye és környékéről származó ásatag, kü¬
lönösen csiszpalában előforduló Bacillariákat ismertet.
A midőn e sorokat a t. társaságnak átadom usryan
azon szavakkal élhetek, mint Neupauer úr, a midőn utó¬
szavában így nyilatkozik: „Midőn ezen észleleteimet köz¬
löm, célom nem annyira ezen felette csekély adatokkal
a tudománynak használni, hanem új, talán szerencsésebb
erőket figyelmeztetni ezen nálunk oly gazdag és mégis egé¬
szen parlagon heverő mezőre. “
A mocsári Bacillaria-föld.
Diatoma Felit.
Kissé öszszetartó, krétás tapintatú, igen kevéssé
mázoló kőzet, melynek fajsúlya = i : színe világos sárga.
Tisztán bacilláriákból áll.
Előfordulási viszonyait illetőleg, miután személyeben
Mocsáron — Selmec mellett — nem jártam s a megvizs¬
gált kőzetpéldány a m. n. museum gyűjteményéből való,
csupán anynyit tudok, hogy Mocsáron félopálok talál¬
tatnak csiszpalával és Diatoma-Pelittel Trachyttuffban.
A megvizsgált kőzetben a következő bacillaria fajokat
volt alkalmam észlelni :
Melosira variáns Ag.
Henger alakú, az egyes egyének egész lapos tokré¬
szeikkel minden összekapcsoló szallag nélkül egymáshoz
kötve, az átmérő egy egyén hosszához úgy aránylik mint
i : x/2- hez, az övnézetben az egymásba tolt övszallagok
külső határvonalai tisztán láthatók, a tokrész pontosan
köridomú, súgáralakú a középpontot el nem érő csikókkal.
Hossza a = o‘o 2 3mm
•Átmérője b = o-04Ómm
Syn. Gallionella variáns Ehrbg,,
Conferva hiemalis Roth. Meloseira variáns Ag..
Conferva fasciata Dillw.
Vesiculifera composita Hassal, édes vizi.
Táb. I. 1. 2. 3. 4. 5. 6. ábrák.
Ezen M.-nál sikerült egy tokrészt elkülöníteni,
mely az 5. ábr. rajzoltatott. A vizsgált anyagban
nem épen nagyon gyakori, különösen nehezen sikerül
*) Mathem. és természettudom. Köziem. V. p. 183. s folytatólag.
172 —
az övre fektetni mint az i. és 2. ábrákban látható.
Aránylag gyakoribb a toknézet, melyben a sugáralakú
csikók tisztán vehetők ki.
A fedő lemezre gyakorlott csak gyenge nyomás
által is széttörnek. 6. ábra, úgy mint általában ily tok-
rész darabok nagyobb menynyiségben találtattak. Nagyon
elterjedt, a mennyiben Európán kivül Aegyptom és Dél-
perzsiából is ismeretes.
Melosira distans f Ehrbg. J Rütz.
Fonalakban, hengeralakú mind az övrész, mind a
lapos tokrész simák.
Hossza a = 0-005, mm átmérő b = o-oo6.mm
Syn. Gallionella distans Ehrbg. Mikrog. Édes vizi.
Táb. I, 7. 8. 9. 10. ábr.
Igen elterjedt, anyagomban is nagy menynyiségben.
Melosira orichalcea ( Mertens ) Kütz.
Fonalakba összekötve, fonalak egyenesek, henger¬
alakú, kéttagú gyűrű alakú szallagok által a tokrészekkel
összekötve, tokrész pontosan köralakú, sima, övrész ferde
vonalakban álló pontokkal ellátva.
Átmérője o‘oi2mm. — o*02omm. hossza 0-04 imm.
Syn. Melosira orichalcea, — Italica, — Italica var,
ft. crenulata Kütz. Bac., Gallionella aurichalcea Ehr. Inf.
Orthosira orichalcea W. Sm. Syn. Édes vizi.
Tábl. I. 11 , 12 , 13, 14 ábra.
Ezen Melos. nagyon hasonlít M. variáns és M. Jür-
gensii-hez, mely utóbbitól azonban lapos tokrészei által
különbözik.
Egész Európa és Északamerikában. Ehrenberg Mexi-
cóból is észlelte.
Túlnyomó mennyiségben fordul itt elő.
Melosira arenaria Moore.
Az ismert fajok legnagyobbika, a tagok hengerala-
kuak, szorosan összekötve, hosszuk az átmérővel egyenlő ;
az övrészen két erősebb pont-sor látható, a tokrész kevéssé
domború, szélén sugáralakuan csikós, közepében pon¬
tozott.
Hossza a = 0-037. mm
Átmérője b = 0*043. mm
Syn. Gallionella variáns Ehrbg. Mikrog.
Orthosira arenaria W. Sm. Syn.
*73
Melosira arenosa. Hass részben G. undulata és bis-
biseriata Ehrbg. Mikrog, Édes vizi.
Táb. I. 15, 16, 17. ábr.
Az ábrák egy kissé felfelé álló egyénről vétettek,
mi által a domború tokrész jobban tűnik elő, a második
pont-sor azonban, az árnyékba esvén, nem látható.
Elterjedt, anyagomban nem épen gyakori.
Melosira undulata Kütz.
Nagy M. fonalakban az egész tokrészszel egymás¬
hoz kötve, hengeralakú és ennek következtében a tok¬
rész pontosan köralakú, sugáralakuan csikós, az öv két
helyen vastagodva, igen finom ponthosszsorokkal.
Hossza a — 0047 ram — o-o5ram
Átmérője b — o-032mm
Syn. Gallionella undulata Ehrenb. Mikg.
Táb. I. 18, 19, 20, 21, 22. ábr.
Eddig csak ásatagilag találtatott.
A 18. ábra két és egy fél egyént még összekötve
mutat. Itt is sikerült az egyik egyénnek két tokrészét egy¬
mástól elválasztani, mi által a doboz alak igen tisztán lett
láthatóvá, 22. ábra. Egyszersmind az oszlás által beálló
tokresz nagyságnak különbsége ezen egyéneken szem¬
betűnő.
Egy levált tokrészen (23. ábra), melyet azonban a
fedőlemez alatt egészen felforditani nem sikerült, tisztán
lehetett ezen résznek sugáralakú csikjait kivenni.
Eddig főleg a Habichtswaldi csiszpalából ismeretes,
lelhelyünkről aránylag gyakori.
Cymbella gastroutes Kütz.
Nagy C. kissé hajlított tokrész, asymmetrikus, kö¬
zepén kidomborított, a végek gömbölydedek, közép csomó
és innen a végek felé hosszhasitékok, haránt csikók a
közép vonalat nem érik el. Hossza o-092,nra. i/ínomm-ben
g haránt esik.
Syn. Cymbella maxima Nágeli Kütz. Spec.-ben
Frustulia gastroides Kütz.
Synops. Édes vizi.
Táb. II. 24.25. ábra.
A Cymbellák és Cocconemák alakjaikra nézve meg¬
egyeznek, csak a hiányzó vagy jelenlevő láb által külön¬
böztetnek meg. E szerint ásatag egyént, a hol ezen szer¬
ves anyagból álló láb nem fordulhat már elő, csak az
Vioo^-ben levőcsikok száma által, határozhatni meg,
a mi itt is történt.
*4
174
Száraz és még jobban izzított egyéneken a csíkok
igen finom pontokból álló sorokra bontatnak fel.
Közönséges, anyagomban nem igen gyakori.
Epithemia Zebra (7 hrbg) Kütz.
Háta egyenletesen domborított , gömbölyített vé¬
gekkel ; az átmenő harántcsikok kissé convergensek.
Hossza o-03ómm, y^^-ben 5 esik.
Syn. Eunotia Zebra Ehrbg. Inf. Navicula Zebra
Ehrbg. Abh. 1833, Epithemia adnata Bréb. Cons., Cym-
bella Zebra Hassal Brit. Édes vizi.
Táb. II. 26. 27. 28. ábra.
Elterjedt, anyagomban gyakori.
Cocconema cymbiforme {Kütz) Ehrbg.
Kissebb az előbbeni Cymbellanál, kissé hajlított, a
tokrész asymmetrikus, közepén kidomborított a végek
inkább gömbölydedek, mint az előbbi Cymb. Különben
evvel megegyez. Hossza = o-o52ram. yi00m,n-ben 11, alig
látható esik.
Syn. Frustulia cymbiformis Kütz. Édes vizi.
Táb. II. 29. 30. ábra.
Dacára annak, hogy láb, mely a Cocconemákat
jellemzi, nem volt észlelhető, ide soroltam a kérdéses
egyént, mert mind alakja, mind hossza, mind a haránt
csikók száma a nevezett fajjal jobban megegyeznek,
mint akármely Cymbellá-val. Éuropában és Amérikában
gyakori, anyagomban ritka.
Fragilaria Harrissonn Rabenh.
Élve fennött, csak kevés egyén csúcsaikkal össze¬
kötve, tokrész keresztalakú, gömbölyded csúcsokkal ; az
erős csikók a közepet nem érik el. Hossza o-023mm.
Syn. Odontidium? Harrissonií n. sp. W. Sm., Bib-
larium Crux Ehrbg. Mikrog., Odontidium Harrissonií
Girard, les Diát. fossiles, (Tetracyclus lacustris és Crux,
Grunov. vest. Diát. ?) Édes vizi.
Tábl. II. 31. ábr.
Ehrenb. Mikrog. egy kissebb csúcsosabb végekkel
tőle Biblarium-nak elnevezett alak van rajzolva, melyet
Smith var. /?. alatt említ. Rabenhorst Flóra europ. Alg,
czimü müvében még F. forma mediocris, forma minor és
forma minima válfajokat említ, melyek egyike sem vág
össze ezen egyénnel. Találtatott Anglia, Austria, Német
és Francziaországban úgy mint Sveizban. Leihelyünkön
igep ritka, csak két egyént voltam képes feltalálni.
i75
c .
Fragilaria — ? Lyngb.
Lándzsaalakú, az övrész hosszúkás négyszög. jHosz-
sza 0'o\o.mm
Táb. II. 32. ábra.
Kicsisége miatt górcsövemmel pontosan meghatá¬
rozni nem voltam képes, valószínűleg azonban F. dioph-
thalma Ehrg.
Anyagomban gyakori.
Phytólithariak.
Spongilla acicularis (Sp. lacustris)
Tábla II. 33. 34, ábra.
A táblák magyarázata.
A rajzok mind középnagyságú Hartnak-féle górcső¬
vel, a 7. és 8. objectivum és a camera lucida alkalmazásá¬
val, készítettek, mely elrendezés szememnél 380 és 435-
szöri nagyítást ad.
Tábla I.
1. ábra Melosira variáns nagyítás 435, övnézet
2* » » » n 380, „
3- » » „ » 435? toknézet
5- » » » » 380, »
egy fonalvég,
melytől egy
tokrész a hoz¬
zá tartozó öv¬
szalaggal el¬
vált.
6.
99
99
r, 435 egy eltört
egyén
7-
ábra Melosira
distans
435 övnézet
8.
99
99
99
380 „
9.
n
99
99
435 két egyén övné¬
zetben
10.
99
r
435 toknézet.
11.
ábra
Melosira
orichalcea nagyítás 380 övnézet
12.
99
r>
7)
„ 380 toknézet
i3- ’
14. ” »
V
435 övnézet
14*
176
15-
ábra Melosira
arenaria nagyítás
435 övnézet
16.
ff
ff
ff
ff
380
17-
ff
r>
n
ff
380 toknézet
18.
ff
Melosira
undulata
ff
380 övnézete egy
fonalrésznek
19.
ff
fi
ff
ff
435 egy egyén
övnézete
20.
ff
ff
ff
r>
38o övnézet az
előbbi egyén
21.
ff
ff
V
ff
380 övnézet
22.
ff
ff
n
ff
380 a levált
egyénnel
23-
ff
ff
ff
ff
380 egy szaba¬
don fekvő
tokrész,a hoz¬
zá tartozó
övszalaggal.
24.
ábra Cymbella gastroides
nagyítás 435 toknézet
25-
ff
n
ff
ff
O
OO
26.
ff
Epithemia
Zebra
fi
435 „
27-
ff
ff
ff
ff
38o „
28.
V
ff
V
1)
380 „
29.
ff
Cocconema cymbiferme
ff
380 „
30.
ff
ff
ff
ff
435 „
3 1-
ff
Fragilaria
Harríssonii
ff
435 „
32.
ff
Fragillaria
— ?
ff
435 »
33-
ff
Spongilla acicularis
ff
380
34-
ff
ff
ff
ff
435
35-
ff
általános kép.
Berichligung des Artikelsiui „Földtani Közlöny"
3. évi. 1. II. sz. S. 40.
(fölolvastatott a társ 1873. évi május ‘28-iki szakülésén).
Durch die Felsensprengungen an dér Kaschau-Oder-
berger Bahn wurde in dér Náhe des Wallendorfer Stations-
gebáudes keine Spur von Versteinerungen blosgelegt,
selbst diejenigen Schichten nicht berührt, aus welchen
ich einige Blattabdrücke besitze. Es wurden nur an zwei
Stellen allgemein bekannte Verwitterungserscheinungen
an tertiáren Sandsteinen durch die Sprengung sichtbar
gemacht.
*77
Es ist bekannt, dass das Tagwasser, besonders wegen
seiner Kohlensáure, die es gröstentheils aus dér frucht-
baren oberen Krummen aufnimmt, die Fáhigkeit erhált,
mehrere Stoffe, namentlich Kaik, Eisen und Mangan, als
Oxyd und resp. als Oxydulsalze aufzulösen, und selbe
wieder theils als solche, theils als Oxyde abzulagern.
Dieses luftführende Wasser dringt in das zerklüftete
Gestein und veranlasst dessen Umánderung und Ver-
witterung. Die Bildung dér Sphaeroide aus Bruchstücken
dér Basalt und Trachytsáulen, die Bildung concentrischen
V erwitterungsschalen an altén Trachytgerollen etc. gehören
hieher. Besonders auffallend ist diese Verwitterungsweise
in unseren tertiaren Sandsteinen. Das Tagwasser dringt
in die Spalten des Gesteins, und aus diesem von jeder
Spaltfláche, in das Gestein, und zwar an den Kantén und
Ecken, in diagonaler Richtung dér wirkenden Aufsau-
gungsrichtungen, so dass viele Jahre hindurch noch immer
ein mehr oder weniger kugelförmiger Kern (von einen
Hexaeder eine vollkommene Kugel) des unveranderten
festen Gesteins zurückbleibt. Nachdem das eindringende
Wasser nicht immer dieselben aufgelösten Stoffe enthált,
und die athmosphárischen Niederschláge, nicht immer
gleich heufig sind, desswegen dringt auch das Wasser in
verschiedene Tiefen und lásst verscnieden geíárbte, ver-
schieden starke concentrische Schalen-Zeichnung zurück,
welche bei Spaltung dér mehr oder weniger kubischen
Felsstücke als concentrische Ringe erscheinen, wie mán
selbe so háufig, in den Sandsteinpflaster dér Oberungari-
schen Stádtchen bei Regenwetter sehen kann.
Nur solche Verwitterungs-Zeichnungen wurden bei
Wallendorf entblöst, und diese durch Herrn Kalchbrenner
als Zoophycos oder Pavonites erklart. —
Eperies den 13 April 1873.
Friedrich Hazslinszky.
■78
Irodalom.
Erdély földrajzi, sótelepeinek íöldismei és só-
bányászata művelési viszonyainak rövid vázlata
8 átnézettél. —
Összeállittatot. a boloszvári m. kir. Ininyaigazjtatóságnál. —
Kolos svárt , 1873. —
Ismerteti : Saj óhelyi Frigyes.
(fölolvastatott a társ. f. évi. juoius 11-iki szakülésén).
E 20 nyomatott kis nyolcadrét lapot és 8 nagyobb
átnézetes táblázatot tartalmazó müvecske igen érdekes
és különösen sóbányászati szempontból nagy fontosságú
adatokat tartalmaz röviden összefoglalva.
Legeiül általánosan szól Erdély általános földirati,
oro,-és hydrographiai viszonyairól, megemlítvén egyszer¬
smind futólag geológia fekvését, nevezetesen hogy Erdély
belföldé egy harmadkori medence, melynek boo négysz.
mtfdnyi területét a Kárpátok liász- és júra mesze és homok
képleteivel fölmerülő jegeces hegységek, eruptiv- és tö-
rneghegységek szegélyzik. Maga a belföldi medence neogen
rétegek által képeztetik, ezeket csaknem folytonos régibb
harmadkori- eocen-öv környezi. Éjszakra a Marostól eocen
mészkő, márga gipsz és nummulit rétegek, az ország d.
k.i részében pedig az eocen homokkő és Conglomerat
uralkodnak, a harmadkor neogen képletei : homok, ho¬
mokkő és márga túlnyomólag fedik a medencét s a
hegysorok magvát alkotják, a medence é. k.í és d. ny.i
részében az agyagképletek vergődnek túlsúlyra, déli
részében a kvarzos, csillámos, helyenként kagylós homok¬
rétegek a túlnyomók. K.i szélén végre a trachyt hegylánc
mentén trachyttuff rétegek mtfdnyi szélességben terülnek
el, melyek a neogen képletek közepette is kisebb-nagyobb
tömegekben fordulnak elő, sőt szórványosan csaknem az
egész medencében találtatnak. Helyenként basalt kúpok
és vulkáni Conglomeratok meg basalttuffok is észlelhetők.
Legnagyobb nevezetessége azonban Erdély tertiár
medencéjének a kősó, melynek hatalmas tömzsei, nagy-
kiterjedésű telepei, sőt gyakran kiálló sziklái kisebb
nagyobb medencéket és völgyeket töltenek ki, valóságos
sóhegyekké emelkednek s a sóképlet csoportozatához
tartozó homok, kőtörmelék, agyagmárga, gipsz, homokkő,
179
barnaszén stb.-vel együttesen a belföldből 450 négysz.
mtfdnyi területet foglal el. Ez óriási sótelep külső határ¬
széle csaknem maga a medence határával esik össze ; —
Vastagsága óriási-nak bizonyult be, a mennyiben Tordán
120, Deésaknán és Marosujvárt 84, Parájdon 72, Vizaknán
76 ölnyi vastagságban ismeretes, de teljesen még sehol
sincs áthatolva s igy feküje sem ismeretes. Keletkezési
idejét illetőleg azonban az eddigi kutatások alapján biz¬
tosan állítható, miszerint a sótömzs s a hozzá tartozó
rétegek a harmadkorszak miocén osztályába, tehát a
lajtamész és szarmát, tisztán tengeri s a congeria és ceri-
thium féligsós képződményei közé sorolandó. —
A sótelepek és tömzsök főtömege jegeces, szemcsés
és tömör, néha rostos szerkezetű kősó. Gyakran viztiszta,
majdnem átlátszó, üvegfényü, fehér, néha kékes, piszkos¬
szürke, sárgás vagy vörösös szinü ; tisztán sósizü, hygro-
scopikus ; könynyen oldódik ; keménysége : 2 ; fajsulya
2-2 — 2-3. Egy köbláb áltagban 126 bécsi fontot nyom.
Teljesen tiszta állapotban vegyelemei 60-34 °/0 nátrium és
39-66% chlor, különben keverve lehet mészchlorid,- mag-
nesia,- gypsz, anhydrittel stb. 1868-ban Hallban a főkémle
hivatalnál különböző helyekről vegyelemeztetett ; az elem¬
zések eredményei a müvecskében közölvék. A só leg¬
gyakoribb zárványait szenesedett növény és illetőleg
famaradványok képezik. Szorosabb értelemben vett kövü¬
letek csak a Tordai- és Marosujvári sótelepekből isme¬
retesek ; a legnevezetesebb :
Turbonilla, Truncatulina, Cerithium, Globigerina,
Conciferák és Gasteropodák széttört héjai , Corbula,
Puliina, Trochus, Delphinula, Turitella, Buccinum, Den-
talium sp. stb. a foraminiferák közül : Amphistegina,
Globigerana, Triloculina sp. stb. — A rétegzeti viszonyok
gyakran kétesek és kivehetetlenek, rétegek, erezetek,
közbe ékelt telepek, hasadékok stb. által vannak meg-
szakgatva.
Ezután egyes adatokból ki van mutatva, miszerint
a bányamüvelet által eddigelé még sehol sem éretett el
a tenger síkja. A sőtömeg menynyiségét illetőleg pedig,
tekintettel a sótelep kiterjedése s eddig feltalált vastag¬
ságára 2465 millió köbméterre vagy 5,501.400 millió
kilogrammra lehet átlag becsülni.
Megvannak ezután egyenként nevezve azon helyek,
a hol a kősó részint haj dankori - római - miveletek stb.
részint újabb vállalatak folytán fel van tárva, e helyek
— i8o —
száma körülbelül 52. — Sóskút a legújabb összeírás sze¬
rint 235, sósforrás pedig 415 ismeretes Erdély sóterületén,
ezek sótartalma 2 — 26% között ingadozik. — Ezeken kívül
vannak sóslápok és posványok és sósivatagok több helyütt.
A növények között, melyek a sótelepre engednek
következtetni legnevezetesebbek a Salicornia, Salsola,
Arenaria, Atriplex, Scirpus, Apium, Artemisia, Aster,
Chenopodiun stb. sp.
Jelenleg Deésaknán, Marosujvárt, Parájdon, Tordán
és Vízaknán müveiteknek nagyobb mérvben a sóbányák.
Ezen helyek geographia, hegy- és vízrajzi stb. viszonyai
röviden szintén föl vannak említve.
Hogy mikor kezdették mivelni az Erdélyi sóbányá¬
kat teljes biztossággal, történeti adatok hiányában meg¬
mondani nem lehet, annyi azonban egyes kétségbevonhatlan
maradvány után elvitázhatlan, hogy a rómaiak uralma
alatt több helyütt ásták már a sót.
A legelső hiteles adat 1405-ből való, Zsigmond
király egy törvénycikkéből, melyben a íöldesuraknak
betiltatik a bányanyitás másoknak eladás végett. Ezen
kívül igen számos érdekes történeti adat van fölemlítve,
melyekre azonban egyenként helyszűke miatt nem terjesz-
kedhetem ki. —
A mi a sófejtést illeti az vagy régi modorban csáká¬
nyokkal réselés utján, vagy pedig nevezetesen 1866-óta
— lőporral robbantás által történik.
A szállítás azelőtt Magyarországba a Maroson tör¬
tént, nevezetesen Vízakna és Tordáról fuvarozás utján
vitetet előbb Marospart,- Maros-Solymó- és Miriszlóra,
jelenleg azonban e helyek háttérbe szorultak a menynyi¬
ben majdnem kivétel nélkül Marosujvár fedezi Magyar-
ország alvidékének sószükségletét.
A szállítást 1820-ig az állam kezelte, ekkor azonban
egyes vállalkozóknak adta ki. 1848-49 után pedig ismét
a kincstár vette át a szállítást, s részint magá kezelte,
részint magán vállalkozók által kezeltette. 1872-óta pedig
a vasúti szállítás van általánosan és szakadatlanul alkal¬
mazásban.
Ezek után következnek a füzethez mellékelt táblák
zatos átnézetek, melyekben az erdélyi sóbányaüzem főbb
adatai foglalvák és pedig 1861 — 1866-ig az évi áltagok
az osztrák, az 1867 — 1872-ik évek ellenben a magyar
kormány időszakára vonatkoznak. Az egyes táblázatok
főbb eredményei ezek;
- í8i —
I. Az erdélyi magyar királyi sóbányák 1 86 1 — 1872-ik
évi sótermelésének és kiállítási költségének átnézete ;
Sótermel
mázsa :
és,
Pénzkiadás
forint
1861 -66-ig:
053,654 !
3-583,946
átlag 1 . évre :
933.942
597,324
1867- 72-ig:
7-453,985
3-899,658
átlag 1. évre :
1-242,330 i
649,943
II. A saját és belföldi raktárakba, Magyarország- és Szer¬
biába szállított sómenynyiségnek átnézete :
Elszállított konyhasó
mázsa
Elszállított marhasó
mázsa
1861 -66-ig
5 -399,428
565,941
átlag 1. évre:
889,904
94,323
1867-72-ig :
8-881,713
345,152
átlag 1. évre:
1-480,285
57,552
III. Az eladott sómennyiségnek s az azért befolyt pénz¬
összegnek s az ingyen kiszolgáltatott sónak átnézete :
Elárusíttatott
mázsa
Befolyt
pénzösszeg
Ingyen kiszolgál¬
tatott
mázsa
1861-66-ig :
2-334,949
7.824,815
23,100
átlag 1. évre :
389,158
1-304,136
3,580
1867-72-ig:
2-575,707
9-695,340
23,327
átlag 1. évre :
429,284
1-615,890
3,887
IV. Az öszszes sókezelésnek és az annál talált sóapadás
és sóhulladéknak átnézete :
Kezelt sómenynyiség
mázsa
kezelési apadás és
hulladék, mázsa
kősó
marhasó
kősó
marhasó
1861-66-ig: 7-571,387
752,031
1 22,602
1,508
átlag 1. évre : P261,897
125,338
20,433
251
1867-72-ig : 11.347,855
478,044
126,847
22,606
átlag 1. évre : 1-891,306
79,674
21,141
3,767
l8 2
Az V. táblázat a fejtett sónemek és a tiszta és földes
sóminőség arányának, az aprósó fölhasználásának és a
vizhúzás átlagos menynyiségének átnézetét adja.
A VI. táblázat egy sóász átlagos müvelménye s a
ló- és gőzgépek átlagos munkájának átnézetét tartal¬
mazza az 1861-1872 évben.
A VII. táblázat a feltárt sóböségnek, az épületek s
azok értékének, a müutak, bányák, viztárnák és személy¬
zet számának átnézetét foglalja magában az 1872-ik évben.
Főbb pontjai :
Sóbőség 278
mázsányi
köbölekben
kezelési épü-
Lakbázak
Utak
Személyzet
etek
Gépek
O
C<3
s
értéke
ce
a
értéke
lóerő
vas | fa
o>
bJD
cd
bp
-3 a
napsz.
NJ
m
frt
tsa
</>
frt.
hoszsz. öl
2
SÍ
tn
sg
1 79-393,600
95
231,200
87
0
0
0
t—
03
174
3150 185
32
27
61
721
288
Végre VIII. A tiszti-szolga-, s munkás személyzet fizetése,
díja s bérének s a társpénztár vagyonának átnézete az
1866 és 1872-ik év végén:
Fizetés
díj
bér — kr.
8 órai műszakra
Évi közép
keresménye egy
társpénz¬
tári
frt.
írt.
r. műnk.
napsz.
nő vagy
frt.
vagyon
gyermek
r. rnu.
nak
napsz.
nak
nő v.
gy. n.
forint
1866 : 17,045
9,719
42—63
31—42
21—31
173
114
65
128,719
1872 ; 20,579
18,787
05
O
1
O
O
42-60
21-45
220
139
85
168,130
Mint az itt fölsorolt adatokból láthatni e miivecske
minden esetre igen sok érdekes és becses adatot tartal¬
maz, melyek igen könnyen áttekinthetőleg tárgyalvák ;
ha valami megrovandó benne úgy ez a sok erőltetve
magyarított műszó az, melyeket valóban sokkal helyeseb¬
ben és érthetőbben cserélhetni föl az általánosan alkal¬
mazásban levő műszavakkal.
így pl. 7. 1. tuffok mállamát = elmállási termény
8. 1. tündék és kibúvások ;
10. 1. hamag = kálium; különben a kálium
hamany szóval szokott átfordíttatni, egyik
oly rósz, mint a másik.
i8 3
1 1 . 1. paszmok és csikozatok.
1 2 1 1. mostani szinély.
VI. tábla sóász , müködmény , müv élmény , stb.
az I. és II. táblázat végeredményei között ellenmon¬
dás van a mennyiben a szállított só összes mennyisége
a termelt só menynyiségét meghaladja.
Lényegesebb nyomdahiba III. tábl. ingyen kiszol¬
gáltatott étsó 1861 — 66-ig; 100 mázsa helyett 23100
teendő.
4 trialeti hegység ásványos forrásainak
rendszerérői.
(Abich akadémikus értekezésének rövidlete.)
Közli: G.
Abich ur értekezése kezdetén, melyben a trialeti
hegység földrajzi és földtani viszonyai s az azokon talál¬
tató számos ásványos forrás tárgyaltatik, azon meggyő¬
ződésének ad kifejezést, hogy ama források elhelyezésében
szembe ötlő részarányosság uralkodik és hogy azok
különfélesége lényeges összefüggésben van valamint a
nevezett hegység szerkezetével, úgy az azt képző kőzet¬
fajok stratigraphiai és chemiai tulajdonaival. Ezen össze¬
függés még jobban kiviláglik, ha figyelembe vesszük
ama fontos körülményt, hogy mindazon hegyláncok közt,
melyek összessége képezi felső és alsó Kaukázust, egy
sincs, melynek vulkanicus eruptív működése oly hathatós
és határozó részt vett volna a hegység előállításában,
miként az a trialeti hegység gerincén látható. Ezen
hegység kőzetei fejlődésének tartama a felső kréta és a
mostkor közti időközt tölti ki. E kőzetek a következő
csoportokba oszthatók:
1. csop. Legrégibb kőzetfajok, a melyek mintegy
alapját képezik a gerincnek, s melyek a bennök talál¬
tató kövületek alapján tengerieknek bizonyultak be.
2. csop. Olyan kőzetek, a melyek szintén az üledé¬
kes kőzetek közé tartoznak, de a melyek egyszerre erup¬
tív és üledékes tulajdonokat mutatnak. Ezek viz alatt
jutottak a föld fölületére s helyeződtek azon el.
184
3- csop. Kristályosán szemcsés közetek, melyek
Összetételre nézve az előbbi csoporttal rokonok, vagy egészen
azonosak. Ezek függélyes repedéseken keresztül jöttek a
felszínre s miután fokozatos fejlődésük követte a hegy¬
láncok lejtjeit, azok mostani reliefjének kialakulására
döntő befolyással voltak.
Ezen utolsó csoport régibb kőzetfajai feljövetelökkor
mindenkor keresztül törték az előbbi két csoport tagjait ;
az újabbak pedig részint hasadékokon, részint krateralakú
nyílásokon, részint végre kúpokon keresztül jöttek a felü¬
letre s láva alakjában borították be a nálok régiebbeket,
s némely helyeken oly mérvben, hogy 400 — 500
versztnyi (egy verszt = '/6 ném. mf.) területek vannak
általuk fedve.
Hogy ezen, oly különböző körülmények közt létre¬
jött, oly különböző kinézésű, de jelleges tulajdonokkal
ellátott kőzetfajok, a geológiai térkép szükségeihez képest,
pontosan maghatároztathassanak, elkerülhetetlen szükség¬
nek látszott az összehasonlító-, vegyi-ellemzésekhez folya¬
modni. Ezen elemzések, melyeknek kivitelére szentelte
Abich ur idejének legnagyobb részét, oly eredményeket
hoztak napfényre, melyek bebizonyiták, hogy az említett,
oly különböző physicai tulajdonságokkal felruházott kő¬
zetfajok között szoros vegyi összeköttetés van s lehetsé¬
gessé tették a bonyolult viszonyok között rendet csinálni
s a kőzeteket a geológia kívánalmainak eleget tevő
nomenclaturával ellátni. E mellet különböző, geológiai
szempontból igen érdekes és fontos viszonyok merültek
fel, egyrészt a trialeti meleg és hideg ásványos források
chemismusa s némely mineralizálódási különlegességei
közt, másrészt azon gerinc, melynek gyomrából a források
feltörnek, eruptív kőzeteinek összetétele közt. Ennek meg¬
mutatására felhoz Abich néhány bizonyítékot, melyek
átvivése a többi kaukázusi forrásokra a legmeggyőzőbb
módon erősítik meg a tudomány ama törvényét, mely
szerint ama források úgy tekintendők, mint egymástól
független rendszerek, melyek mindegyikének tulajdonsá¬
gait azon hegyek, melyekből kiszivárognak, kőzettani,
települési és geotektonikai viszonyai határozzák meg. A
tárgy nagy terjedelme és gazdagsága mellett Abich úr
csak azon pontoknál állapodhatott meg kissé tovább,
melyek vagy támogatására szolgáltak az előbb említet¬
teknek, vagy természettüdományi tekintetben bírtak
fontossággal.
185
Tisztán geognostikai tekintetben az összes trialeti
meleg ásványos források épen úgy, mint a vastartal¬
múik, vagy közvetlenül oly kristályos tömegekből
folynak ki, melyek függélyes erekben törik át a gerin¬
cet, vagy közel ezekhez üledékes kőzetekből, de min¬
denkor oly helyeken, melyeknek orographiai küleme a
rétegek mechanikai megzavarása és áthelyezése által
határoztatik meg.
Ezen körülményekhez járul még vegyelemzési tekin¬
tetben, hogy a második és harmadik osztály kőzetfajai,
melyek pedig a meleg ásványos források keletkezési
helyeivel szoros összefüggésben vannak, igen hasonló vegyi
alappal, bírnak , úgy hogy lényeges alkatrészeinek össze¬
tétele szembeötlő családi közösséget mutat. A genetikai
összeköttetés, melyre az említett rokonság mutat, hason¬
lóan abban nyilatkozik, hogy az újabb kristályosán
szemcsés eruptív kőzetek s velők együtt a mandolaköves
féleségek, melyek chronologiai rendben ezek alakjában
törhettek fel, kezdve a kréta korszaktól a mostkorig,
gyakran az őket megelőzők anyagából képződtek (?).
Különösen kitűnik ez a legfiatalabb kristályos kőzetek¬
nél, melyek láva alakjában jutottak a felületre és kéreg-
szerüleg boríták a náluk régiebbeket. Hogy ezen, igen
csalékony mineralogiai tulajdonságokkal ellátott, nagy
kiterjedésű és az építkezéseknél keresett, andesit láva
valódi teimészete megállapíttathassék ; szükséges voltche-
miai analysiseket eszközölni. A láva fő elegy részét, az
Abich úr áltál 1842. évben, andesin elnevezés alatt önnálló
fajnak felállított három-hajlású földpát képezi. Különös
figyelmet érdemel ezen andesin láva, hogy chemiai és
physicai tulajdonságaira nézve tökéletesen megegyez a
mostani islandi lávákkal. Ezen megegyezés kitűnik három
különböző helyről vett, trialeti láva elemezése középszá-
mának összehasonlitásából az islandi lávák elemezés!
számaival :
i86
Augit-andesit láva.
I. Trialeti
hegység
II. Háts.
Island
III. Efrahvolsfraun.
Island
Faj súly
2,92
2,919
2,776
Kovaföld
52,48
55,92
60,06
Timföld
15,51
15,08
16,59
Vaséleg és élecs .
10,56
15,18
11,37
Mész ....
7,83
6,54
5,56
Magnesia .
7,77
4,21
2,40
Káli ....
0,79
0,95
1,45
Nátron
3,69
2,51
3,60
Veszteség .
0,40
—
—
Mangan éleg .
0,35
- -
—
99,38
100.39
'
101,03
;
A meglehetősen jelentékeny különbség a kevéssé
nagyobb kova és kisebb mész s magnesiatartalomra
nézve az islandi lávákban, magyarázatát abban leli, hogy
a trialeti lávákban több augit és olivin van. Ezen oknál
fogva a 2,694 fajsúlyú földpát, mely a trialeti láva
78.30% teszi ki, talált összetételére nézve igen közel áll
a III. számú andesindús islandi lávához.
Az I. számú láva földpátjának
Kovaföld ....
Timföld .
Vasoxyd ....
Mész .
Magnesia ....
Káli .
Nátron .
összetétele
60,27
i7,3ő
5,6o
6.20
3.20
1 ,27
5,96
99,86
Nevezetes, hogy a trialeti andesitláva, a Kaukázus
legnevezetesebb kőzetei közé tartozik, nemcsak épitkezési,
de földmivelési tekintetben is. Azon helységek, hol nagy
menynyiségben fordul elő eme láva, nevezetesek a fekete
földről, a melyben a legszebb vetés terem : gazdag fű nő
és hatalmas erdők díszelegnek. Ezen előnye, mely szerint
i87
fekete, a vizet igen kedvező mennyiségben beivó és
átbocsátó földet adhat, inkább physicai tulajdonsága¬
iban, nevezetesen likacsosságában rejlik; mert különben
nehezen változik át.
A trialeti andesit láva szerkezete figyelemre méltó
módon külöli magát azon régibb eruptiv kőzetfajokban,
a melyekből a trialeti ásványos források ki folynak. S
ez ama fő elv, mely szerint tisztán vulkanikus erők
által (?) képződtek a föld gyomrában mindazon vulkani¬
kus kőzetek, melyek fő tömegét képezik a trialeti
hegylánc gerincének, a tiflisi déllőtől a fekete tengerig.
Az említett rokonság (a láva és forrásokkal viszonyban
lévő kőzetekkel) bebizonyítására, nem lesz érdektelen
megfigyelni oly három analóg érkőzet szerkezetét, melyek
közeli viszonyban állanak az abasztumani forrásokkal, de
physicai tulajdonságaikban felette különböznek.
I. Augit andesit, három hajlású földpáttal, melynek
közelében erednek Abasztuman melegforrásai.
II. Rejtett szemű (mikrokrystallinisch,) tömött, sötét
andesit féleség, hálószerüleg átszőve háromhaj lásu föld-
páterecskékkel.
III. Ugyanazon fajú szurokkő kinézésű féleség,
melynek üvegszerü tömegében viaszsárga háromhajlású
földpáttöredékek foglaltatnak.
I.
II.
III.
Fajsúly ....
2,750
2,466
Kovaföld ....
55,35
60,10
57,05
Titansav ....
0,74
nyoma
nyoma
Timföld . .
15,84
14,96
13,73
Vaséleg ....
9,90
7,28
7,35
Mész .
4,42
5,57
5,83
Magnesia
2,72
1,80
2,77
Káli .
1,47
1,18
1,14
Nátron ....
6,53
2,44
5,08
Mangan ....
nyoma
nyoma
0,21
Víz .
2,03
5,87
4,20
Különféle illő anyagok.
Illő olajok
—
—
2,07
99,00
99,20
99,43
i88
A nevezett, ezekben fellépő, andesittypusú kőzet¬
fajok említett rokonságán kivül a trialeti és islandi lávák¬
kal, még különösen érdekes az, hogy bennök mindenkor
chemiailag vegyült víz található. E tekintetben különösen
nevezetes a III. sz. alatti szurokkő andesit. Ez mindenkor
oly forma augit-andesitok társaságában lép föl, melyeknek
a bennök foglalt nagy háromhajlásu földpát, porphyros
kinézést kölcsönöz. Telve lévén ezen porphyrok különböző
nagyságú s szeszélyes alakú geodákkal, melyek leggyak¬
rabban lapítottak vagy összezsugorítottak, az ezek közt
találtató üregek pedig sürü hófehér, lemezes zeolitokkal :
megtekintésük azonnal eszünkbe juttatja, hogy eredetileg
plastikus anyagot képeztek.
Rendkívüli s nagyszerű a benyomás, melyet ezen,
a hegyek lejtőin haladó ér-kőzetek gyakorolnak a szem¬
lélőre, a mennyiben tőlök nyerik az achalczich ~ impe-
retini határ hegygerinc déli lejtői nagyszerű s festői
jellemöket. — (feologiailag pedig abban rejlik ezen, a
régibb korszakok szurokköveire emlékeztető kőzetfajok¬
nak jelentősége, hogy száraz lepárlásnak alávetve előbb
elvesztik vizöket, később pedig — - a hőség nagyobbitása
mellett az eredetinél majdnem kétszer nagyobb térfo¬
gatot vesznek fel, miközben gáznemü részek illannak el,
melyekben, kevés szénsav mellett, kreozot szagú illő olaj
fedezhető fel.
A fölebb elmondott vélemény támogatására azon
általános törvényt illetőleg, mely szerint a trialeti hegy¬
ség vulkanikus tömegei és eruptív kőzeteiben az elegy¬
részek chemiai alap alkrészeikre nézve szoros viszonyban
állanak, szükséges megemlékezni még azon féleség szer¬
kezetéről, mely mintegy alapképződmény lép fel azon,
legtöbbnyire törmelékes eruptiv kőzetek körében, melyek
gyomrából erednek a dabachani hasadékban a tifliszi
források. Ezen kőzetféleség hatalmas rétegekben lép fel
és feketeszínü, igen kemény és tömött, szuroknemü pala
vagy inkább pelitféle kőzet jellemével bír; szálkás
töréssel s rejtett szemű szöveggel. Ezen közetféleség az
említett 2 csoport trappszerű egészen szabályos rétegei közöl
való. Fajsúlya 2.573. Szárító kemencében hosszas mele¬
gítés után 4,67 °/0 vizet veszt, mi mellett előbb éghető
szénkőnegek, végül pedig szén-és kénsav fejlődnek ki.
Ilyen szurokszerü pelit szerkezete, melyen keresztül
folynak a dabachani hasadékból, Tifliszben a meleg¬
források :
Kovaföld
Timföld .
59,50
14,11
6,91
4,29
3,ii
0,66
5,52
2,61
0,68
0,83
2,61
Vasoxyd
Mész
Magnesia
Káli
Nátron
Kén .
Titanoxyd és vasoxyd
Szénsav
Szén élegek és viz
Mindenek fölött érdekes ezen réteges kőzetre nézve
is megtalálni a vegyi közösséget az augit-andesitlávákkal.
Tekintetbe vévén, hogy a tifliszi meleg forrásokból kifej¬
lődő gázkeverékben sem szénsav sem kénköneg nem
fedezhető fel, de igenis éghető szénkönegek, és pedig na¬
gyobb menynyiségben, mint légeny; az említett réteges
kőzetfaj elemzése következő következtetés tételére ad
alkalmat :
1 ) Hogy a szénköneg csak másodlagos alkrésze a meleg
forrásnak, mely azt az említett szurokszerű paláktól vette át.
2) Ugyanez mondható a kevés kénről is, mely hihe¬
tőleg Nátriummal van egyesülve,, s a mely a palában levő,
ismeretlen összetételű kénvegyből jut a vízbe.
Abich ur nem látta helyén valónak tovább kibo¬
csátkozni a vegyelemzésekből kifolyó tényekre, melyek fel-
jogosíták őt a trialeti gerinc összes forrásait, mint külön álló
rendszert „trialeti rendszer" elnevezés alatt, felfogni, azért
értekezését nehány synthethikus következtetéssel, melyek
kifejtését későbbre halasztó, fejezé be.
1) A mi illeti a trialeti öt u. m. tifliszi (370 R),
Abasztumani (38*90), bagdadi (290), abanoi (25*80),
aszpinszai (32*20), fő meleg forrás természetérőTés össze¬
tételéről jelenben fenn álló nézetet, alig van kétség abban,
hogy ezen meleg forrásoknak tökéletesen egyenlő össze¬
tételűk van. Ezen források typusaként, vegyi tekintetben,
az abasztumaniak fogadhatók el, melyeknek részletes,
Struwe által eszközölt elemzési eredményei rövid időn
nyilvánosságra hozatnak. Ezek azt tanúsítják, hogy a
trialeti rendszer meleg forrásai, melyek mind augit-aude-
sit formatióból folynak ki, az ásványos források azon
csoportjához tartoznak, melyek kiváló vegyi tisztaságuk-
i5
nál fogva kitűnő gyógyerövel rendelkeznek. Kétségtelen,
hogy a tifliszi, abanói, aszpinszai forrásokhoz hasonlóan,
az abasztumáni források egyikében sincs szabad kénköneg
vagy szénsav, továbbá szénköneg, mely a tiflssi vizekben
megvan. Hasonlóan hihető, hogy a trialeti forrásokban, me¬
lyeknek hőfoka 150 R. azon kis menynyiségü Nátrium is,
mely bennök található, nem szénsav, de kénsavhoz és
chlorhoz van kötve.
Kivételt képeznek a trialeti gerinc azon számos
ásványos forrásai, melyek az u. n. szénsavas natronátok-
hoz (Natron-Sáuerlinge) és vasas forrásokhoz (Stahl quel-
len) tartoznak, mert ezekben igen sok szénsav és vas van
s hőfokuk jelentékenyen lejjebb áll 15 R°-nál.
Ezen két osztály ásványos forrásai között fontos
középhelyet foglalnak, mint meleg Natriumtartalmuak, a
borzsomiak. Struve ur vizsgálatai megösmertettek minket
a borzsomi források vegyi szerkezetével, (hőfokuk 18-20
és 23'8o R°), és megmutatták, hogy azon csoportba tar¬
toznak hova Emsz, Schlangenbach és Vichy.
Kettedszénsavas nátriumban való gazdagságuk miatt
(33,8 gran esik egy fontra — százalékban pedig 72,6 rész)
a borzsomi meleg források legközelebb állanak a Vichy-i
forrásokhoz. Bouquet kiszámitá, hogy ez utóbbi forrásokból,
melyek déli Franciaország központi vulkánjai közelében
folynak ki évenként 122,375 kilogram kettedszénsavas
nátrium jut Allé folyóba.
2) A trialeti források általános geológiai föltételeiből,
és különösen a gerinc alkotásában résztvevő kőzetfajok
hasonló chemiai alkatából, mely mint andisittypus külöli
magát és ennek következtében nátrium- mésztartalmú
földpátokban, igen gazdag eléggé kimagyarázható a meleg
s vegyileg felette tiszta, úgy szintén a hideg, natriumsó-
kat tartalmazó forrásoknak, mint a melyekben igen kevés
szénsav van, alkalikus természete.
3) Minden esetben ezen tények azon föltevést enge¬
dik tenni, a kaukázusi források képződését illetőleg,
hogy ásványos részeiket oly kőzetfajokból nyerik, melyek az
ottani látható lávákkal igen rokonok ; és legfölebb oly
mélységben, a hol az ásványos viz az őt megillető hőfokot
a lefelé mindig növekedő földi melegtől kapta.
— I9I —
Vegyesek.
S. F. F. Pisani egy uj vanádtartalmu aluminum mangan-
silicatot ismertetett legújabban Salm-Chateau-ból — Bel¬
gium. — Ezen ásvány apró jegeczes, lemezalakú tömegekben
fordul elő a quarzban. Elemezve a következő összetételt
mutatta :
kovasav
timföld
vasoxyd .
manganoxydul .
mész ....
magnesia
rézoxyd .
vanádsav
hevitési veszteség
2870
28.36
2-94
26-40
4'3°
4'32
1-30
i-8o
0-98
Ez összetétel a Masonittéhez
áll legközelebb, ha tekintetbe
vesszük,, hogy ennél a vas
mangan által van helyettesítve ;
a masonit azonban ezenfelül
még 5% vizet is tartalmaz, s
eltérő optikai tulajdonságok¬
kal bir. P. ez ásvány számára
a belga geolog Dewalque tisz¬
teletére Dewalquit nevet ajánl. — Végre még azt említi
föl P., miszerint ugyanazon ásványt vele egyidejűleg
Lasaulx is elemezte s Mangandisthennek ajánlotta elnevezni,
a menynyiben ő úgy tekinti, mint Disthent, melyben 1. r.
alumínium mangan által van helyettesítve. — Azonban
miután ez ásvány phosphorsavval hevítve ibolyaszint nem.
mutat, a mangánt csupán oxydul alakjában kell tartalmaz¬
nia, de ezenkívül kristallographiai és különösen optikai
sajátságai a Disthénétől teljesen különbözvén: a man-
gandisthen elnevezés jogosultnak semmiképen sem ne¬
vezhető. —
S. F. Nehány arsen és phosphor savtartalmú ásvány újabb
vegyelemsésc :
Apátit. Ez ásvány tiszta jegeceiben — Murciából,
Spanyolország — majdnem i°/0-al több trikaliumphos
phat, s körülbelül 2°/0-al kevesebb kaliumfluorid talál¬
tatott, mint a mennyi a Ca5 3PO4 F. — képletnek meg¬
felelne. Ezen apatit fajsulya 3*25. —
Arsem'osiderit. ARomanechben — Ma9on mellett — elő¬
forduló, különösen szép és tiszta példányok elemzése
5 Ca0.fe2 03,H2 0, 3As2 U5 -|- ( a 3 Fe2 03, 2 H2 0 képletre
vezetett. — E kifejezésmód helyes volta különösen iga¬
zolva van a szabadon, tiszta állapotban ismeretes, ezzel
analóg összetételű vasoxydhydrat, az u. n. Xanthosiderit
létezése által, mely külső szerkezetére nézve is sok tekin¬
tetben hasonlít a szóban forgó ásványhoz.
Childrenit. Ezen szép és ritka phosphatnak l'avistok
192
közelében — Devonban — efőforduló példányai nagy
számmal elemeztetvén : 5 Fe 0, 2 Mn 0 , 2 tl2 0, 3P2 05 -f-
2 (Al2 03, 3 11 20) összetételűnek bizonyult be.
Ehlit. Ez ásványnak Cornwall-böl eredő három pél¬
dánya elemzés alkalmával oly számokat eredményezett,
melyekből 3 CuO , P2 U5 -j~ 2 ( CuO , H20) + U20 képletet
lehetett levezetni. E szerint az Ehlit a rézphosphatok
között azon helyet fogjalja el, melyet a Cornwallit a
rézarseniatok között.
Tyrolit. Ezen ásvány, mint a chalophyllit — melyhez
sok tekintetben hasonlit — nagy mérvben hygroscopicus.
A szénsavas mész, melyet tartalmaz lényeges alkatrészét
képezi. A hygroscopicus utón fölvett viztől — körülbelül
7 °/0 — eltekintve a tyrolitra nézve következő képlet
állítható föl :
3 Cm 0) P2 O5 . y „ n T7 . TT y,
Ca 0) C 02+ 2 (Cu °< + 2 #2 °-
Wawellit. (aluminiumphosphat). Néhány az Easton —
aknából — Cork, Irland — származó, tiszta példány vegy-
elemzése folytán — levonva a megfelelő fluort, s eltekinte
a hygroscopicus úton fölvett víztől -f- ezen ásvány
2 {Al2 03 , P2 05) -f- Al2 03, 3 II2 0 — 8 H2 0 összetétellel
bir. (Bér. d. deutsch. chem. Ges. 5. 1061).
S. F. C. Rammelsberg szerint a Gotthardti Stanrolith
— keresztgránát — tí2 R“ ^Al& Sí6 034-nek megfelelőleg
R‘22 Si3 017 összetétellel bir, vagyis nem egyébb, mint
harmad- és negyed-Silicatoknak vegyülete. (Bér. d. deutsch
chem. Ges. 6. 127.).
S. F. A Telliir és kén felfedezése az ércekben melegség
alkalmazása nélkül. Tudvalevő dolog, miszerint a tellur
minden nagyobb fáradság nélkül ismerhető föl egyik
végén beforrasztott üvegcsőben, forraszcső segélyével a
kémlethez legközelebb lerakodott víztiszta csöppekről,
ezen eredmény azonban nem mindenkor, vagy legalább
nem teljes biztossággal éretik el azon esetekben, ha
közvetlenül oly ércet vetünk a kémlés alá, melyben más
fémnemi i testek is fordulnak elő, s melyben a tellur meny-
nyisége csekély Amerika egyesült államaiban a tellur-
ércek igen gyakoriak, igy Californiában a Stanislaus
telérben a Golden Rule-ban a Petrít, Altait, Calaverit
[Au Tei — Genth szerint — ) található, Névadóban, Jefer-
son Canon-ban tellur-arany gazdag ezüstércekben fordul
elő, Idaho-területén, Warrens Diggings-ben nagy meny-
‘93
nyiségü telluraranyat tartalmazó aranyat mosnak. Igen
nagy mennyiségben fordul szintén a Red-Cloud-telérben
- Colorado-területén — elő Továbbá Californiában
találtatik a Melonit (Ni2 Te3 — Genth szerint — ), Montana-
területén a Montanit ( Bi03 , TeO. H20 — Genth szerint — )
és Virginia, Georgia és éjszak Carolina államokban
Tárad]) (Bi S3 - \- 2 Bi Te3- al) találtatik. Belmontban a
Jeferson Canoni ércet megvizsgálták, hogy kiderüljön
váljon közvetlenül — pörkölés nélkül — kezelhető-e a hi¬
ganynyal, a midőn észleltetett az is, miszerint egy isme¬
retlen anyagot is tartalmaz, melynek folytán az, ezüst,
miután kívállott megmerevedési percében kiterjed, s belőle
apró gömböcskék ugrálnak szét.
Az érc sötétszinü homokkőhöz hasonlít s egy tonnában
— 20 mázsa — kölülbelül 10,700 dollár ezüstöt és 2000
dollár aranyat tartalmaz. Miután azonban ezen gazdag
tartalom mellett benne szabad arany észrevehető nem volt,
igen természetes volt azon következtetés, miszerint ez ércben
az aranynak tellurarany alakjában kell előfordúlni. Miután
az amalgamáló helyiségben Nátriumon kívül — mely
majdnem minden ilynemű helyiségben tartatik — egyébb
reagens található nem volt G. Küstel, ki az itt leirt vizs¬
gálatokat véghezvitte ezt használta reagensül a Tellurnat-
riumnak ismeretes ibolyaszine alapján, s erre nézve a
következő eljárást ajánlja : mindenek előtt higany-natrium
amalgamot kell készíteni egyszerűen apró natricumdarab-
káknak kissé megmelegitett higanyba hegyesitett pálcikán
való mártogatása által, legcélszerűbben egy kis hesseni
tégelyben, úgy azonban, hogy a nátrium a bemártás al¬
kalmával a higany által teljesen befödve maradjon mind¬
addig, mig tompa elpuffanás nem hallatszik ; borsónagy¬
ságú nátrium darabka 2 — 3 részre vágva 1 — 2 unzia
higanyhoz elégséges, a foncsor jól elzárt üvegcsében
bomlás nélkül eltartható; — a megvizsgálandó érc —
nem túlságos finommá szétdörzsöltetvén, ebből egy
késhegyni porczellancsészébe tétetik, kevés viz 1ji — */2
lat higany hozzáadása után mintegy kendermag nagyságú
nátrium amalgam gömböcske tétetik a higanyra. Ha az
érc tellurt tartalmaz a viz azonnal szép ibolyaszint vesz
föl. Kénércek jelenléte mellett az igy nyert vízből egy
csöppet tiszta ezüsttel hozva érintkezésbe, ez rövid idő
alatt fekete vagy barna színt vesz föl — kénezüst kelet¬
kezésének a jele. — A fennt említett ezüstből — mely
az ezüst kiolvasztása alkalmával kiterült — mákszemnyi
i94
darabkát ugyanígy kezelve a vizet hasonlóan erősen
ibolyaszinüre festi, mi azt bizonyítja, miszerint az ezüstnek
szétterülése a tellur által idéztetett elő. — Vannak azon¬
ban oly esetek, midőn az érc tellur mellet az ezüst vagy
vas kénegeit is tartalmazza. Ilyenkor a pillanatnyilag
keletkezett natriumkéneg, valószínűleg a jelenlevő oxydok
következtében vaskéneggé alakul, mi által a viz oly sötét
szint vesz föl, melynélíogva a teli urnák színe nem is
vehető észre. Ily esetekben, nevezetesen tehát ha a viz
sötét barna szint ölt magára a vizet leöntjük úgy, hogy
a higany és az érc viszszamaradjon, ehhez újra vizet
öntve nátrium amalgammal hozzuk öszsze. Ha a viz még
igen sötét lesz ismét leöntjük s az előbbi műtétet ismé¬
teljük. Az ibolyaszin tellur jelenlétében ilyenkor még
mindig igen tisztán vehető ki. — Ily módon gyakran
nagy mérvű reactiokat észlelhetünk oly eseteknél is, a
midőn a beforrasztott üvegcsővel ugyanazon érccel vagy
semmiféle tellur reactio sem vehető észre, vagy pedig
legalább egyébb illő fémek következtében a csapadék föl
nem ismerhető. (Oesterr. Zeitschr. 21. 109.). —
S. F. Külföldi vasércek Westpháliában. A westpháliai
„Phönixhütte" Bessemernyersvas előállítás céljából cse¬
kély menynyiségü phosporsav tartalmú külföldi vasérce¬
ket olvaszt ki. Nevezetesen: phosphorsavszegény vasérceket
Mokta el Hadid ból (Algier), 0029 — 0.079% phosphorsavat
vagy 0.013 — 0.03 i % phosphort tartalmazó, kénmentes,
0-024 —0.074% rezet tartalmazó mágnesvaskövet; Elba
szigetéről 0'019% phosphorsavat (0.008n 0 phosphort) és
0.17/0 ként tartalmazó vaspátot; Spanyolországból külön¬
böző fokú tisztaságú érceket igy pl. Bilbaoból 0.28%
ként, 0.13% phosphorsavat, 0.98% bismuthot, 0.12% ónt
és 0.ú2°/0 rezet tartalmazó érceket. A serbiai magnes-
vaskövek 0.025% phosphor és 0.072% rezet tartalmaznak;
a Svédek ellenben egész 0.040% ként és 0.059 — 0.09%
phosphorsavat. (B. u Hütt. Ztg. 3,2.100). —
S. F. Ásványanalysiselc : — S. de Luca szerint a Puzzuolii
Solfatarak stalagmitjei a következő alkatrészekből állanak :
20-7% (vízmentes) kénsav, 3'tí% kénessav, F5% arsenes-
sav, 7-9% timföld, 6*9% mész, 5-3 % ammoniumoxyd,
1’5% chlor, 1‘4% vasoxydul, 0’8% kovasav, 27‘8% viz
(100°-nál) és 22‘7% phosphorsav, magnesia káli és
nátron.
Az Ar hegyről származó „ Arit11 vegyelemzése F . Psanitól.
Ezen ásvány alaktalan, fajsúlya 7*19 és 1'7% kén, 11*5%
— 195
arsen, 48‘6 antimon, 37*3 nickel s 2'4 horganyból áll. Az
arsen és antimon viszonya a nickelhez : 1 : 2. Ebből
Ni2 As képlet vezethető le, mely az arsentartalmú Breit-
hauptitnak felel meg.
Egy „ Franklinból “ (New-Jersey) eredő Jeffersonit vegy-
elemzése F. Pisanitól. Ez °oP°o szerint lehasított jegeceket
képez ; hasad igen jól ooPoo irányában, (°cPo©) irányában
nehezen. °°Po°: (oopoo). 90 u45] ; ooPoc 105045'; keménysége
5.5; fajsúlya: 3’63. Összetevő részei: 45'95°/o kovasav,
O85°/0 timföld, 21-55% mész, 1020 manganoxydul. 8*91 °/0
vasoxydul, 3*61 °/o magnesia, 10*15 zinkoxyd, 0*35°/0 tüz-
beni veszteség. Ebből a kovasav oxygen viszonya az
aljakhoz RO = 2 : 1. — (C. r. 76. 357. 239. 237.).
S. F. Az öntő tv ásnák kénhy drogén tartalmú ásványos víz
behatása áltat előidézett megváltozása. Jarolimek k. úr kérelme
folytán Privornik E. úr egy a földben fekvő öntött-vas
csőnek megváltozását vizsgálta meg, melyen keresztül
12 esztendeig folyt a Német-Óvári kénhydrogen tartalmú
ásványos viz. A cső friss törési-fölületén három külön¬
nemű, különböző vastagságú és egymástól határozottan
eltérő réteg különböztethető meg. Az első legbelső és
egyszersmind legvékonyabb réteg barna színű és földes
kinézésű. Főtömegében vasoxydhydrat, kén és vaskéneg-
böl áll, az említett hydrat öszszetétele 2 Fe2 02 6 (OH)
képlet által fejezhető ki, mely képlet a barnavaskőnek
— limonit — is megfelel. Ez a lecsapott amorph, nor¬
mális vasoxydhydratból is előállítható, ha hoszszabb ideig
tartatik vízben. Eehetséges ennélfogva, miszerint a vas
rozsdásodása alkalmával oly időszak áll be, a midőn
normális vasoxydhydrat képződik, mely a vízzel való
hoszszabb érintkezés által Limonittá alakul át. Ezen réteg
elemzéséből következik, miszerint kén és vaskéneg viz-
vezető csövekben is leválnak, s a vasoxydhydrattal ben-
sőleg keverve bizonyos helyeken tömött és szorosan
öszszefüggő réteget képeznek. — A második réteg némely
helyütt a cső fala vastagságának felét foglalja el, sőt
egyes pontokon az egész csövet képezi s a szürke nyers¬
vastól teljesen eltérő, leveles-jegeces szerkezettel bir.
E réteg 72-2 vasat, csekély menynyiségü ként és tetemes
menynyiségü graphitot és amorph szenet tartalmaz. — A
harmadik, legkülső réteg azonnal könynyen ismerhető
föl teljesen változatlan nyers vasnak. Ez 92*6°/0 vasat s az
előbbinél csekélyebb menynyiségü szénenyt tartalmaz.
Az öntöttvasnak ezen szóban forgó szöveg-változása
ennélfogva az ásvány-viznek a vas oxydatioját előidézett
bizonyos szilárd és illó alkatrészei által hozatott létre, mely
részben föloldódván az említett, kinézésében megváltozott,
graphitszegényebb és kevésbé tömött anyag maradt viszsza .
Ezen ásványvíznek vegyi öszszetétele tehát a vas oxyda-
tiojára nézve különösen kedvező. E szerint ezen vizsgá¬
latból következik, miszerint ezen víz az öntöttvasra
ugyanazon hatást gyakorolja, mint a hígított savak és
mint a tenger vize, melyben öntöttvas tárgyak hoszszú
állás után hasonlóan egész tömegükben, szürke, likacsos
graphittartalmú tömeggé alakulnak át. (Wien. Anz.
1873. 3i-)-
S. F. Az alkalikus földek vízmentes súlphátjainak isomor-
phiájáról. Arzruni különféle Coelestineket analysálván, azok
mindegyikében csekély- de változó mennyiségű Calcium-
sulphatot — anhydrit — talált, a miből következik,
miszerint a Strontium és Calcium sulphatjai isomerek.
(Bér. d. deutsch. chem. Ges. 5.1043.)
S. F. A Bandongí (Java) meteoritekről. Ezen meteorit
1871-ik évi dec. 10-én d. u. 1. óra 30 perckor esett le s
számos darabra szétzúzva találtatott meg. A három leg¬
nagyobb darab egyenként 8, 2'2\ és o-68 kgrm-ot nyomott,
mig három kisebb együttesen körülbelül 150 gr. súlyú
volt. Vég y elemzésük a következő részekből állónak
mutatta: I. sósavban oldható rész, öszszesen 6o- 17%, állott :
2-1 3°/0 kén, 4.95 °/0 vas, 1-03% nickel, 0-14% kobalt,
o-i2°/0 manganoxydul, 16-87 °/0 vasoxydul, i2-8i°/0 magnesia,
0-36% mész, 0-89% káli, 0-70 °/0 nátron, 1-43% timföld,
I7‘25°/o kovasavból. II. Sósavban oldhatlan rész, öszszesen
39-83%, állott: 4-41 chromvas, manganoxyd nyoma,
4‘3°% vasoxydul, 0-43% magnesia, o 76% mész, o-i8°/0
káli, 1-49% nátron, 2-53% timföld és 20-40% kovasavból.
E szerint e meteoritre nézve következő öszszetétel állít¬
ható föl :
Vasnickel ....
. 2-8 1
Vaskéneg ....
• 5'44
Chromvas .
• 4*4*
Peridot . . . .
. 47-26
Augit .
. 20-98
Földpátnemü ásvány .
(C. r. 75. 1676.). —
. 17-00
197
Titkári közlemények.
Nyilvános nyugtatva nyo/.ás.
Az 1873-ik évre tagdíjjukat lefizették :
Dr. Albert Ferencz, Balló Mátyás, Belányi Ferencz, Ballovits Ferencz ,
Benes Gyula, Berecz Antal, Brzorád Rezső, Buda Ádám, Burány János
Csató János, Deadda Sándor, dr. Dékány Rafael, Deutsch Emil, Divald
József, Duma György, Esztergom városa, Eszterházy Kálmán, Eeilhauer
Alajos, Pallér Gusztáv, Felsőmagyarországi bányapolgárság, Ferenczy
János, Fillinger Károly, Gerendái Antal, Gesell Sándor, Ghyczy Géza,
Glanzer Miksa, Gombossy János, Gömöry Sándor, Gyújtó Lajos, Hamberger
József, dr. Halassy Vilmos, Hofmann Ernő, Hudoba Gusztáv, Hunfalvy
János, Iglói ev. főgymn., Jendrassik Miksa, Jermy Gusztáv, dr. Kanka
Károly, Knöpfler Gyula, dr. Knöpfler Vilmos, Kőben Jakab, Kókán János,
dr. Komerek József, Korizmics László, dr. Kubacska Húgó, Kuhinka Géza,
Kubinka István, Kuhinka Katalin, Leutner Károly, Luczenbacber János,
dr. Maár József, Máriássy Mihály, Márkus Ágoston, Meczner Vendel, Med-
veczky Árpád, Méray Ferencz, Miháldy István, Miké Béla, Milkovics Zsig-
mond, Návay Gyula, dr. Nendvich Károly, Niki Mihály, Pálffy Samu,
Poszlavszky József, Péch Antal, Ponner Nándor, Posepny Ferencz, Prug-
berger József, Rácz István, Riegel Antal, Roha Benedek, Rónay Jáczint,
Rosty Pál, dr. Rózsay József, Schroll József, Scbröckenstein Ferencz, Simo-
nidesz Pál, Sramkó Mihály, Süssner Ferencz, Szabó Károly, Szakács István,
Szathmáry Béla, Széles Dénes, Szlavik Dániel, Themák Ede, Torma Zsófia,
Tribusz Ferencz, Vidacs János, gr. Vass, Wissinger Károly, Weiss Thádé,
Zemlinszky Rezső, Zlocha Ferencz cs Zsigmondy Béla.
Budapest 1873. Julius 15-én.
Sajóhelyi Frigyes ,
társulati 1-ső titkár.
1873. (3-ik évfolyam.) X. szám.
FÖLDTANI KÖZLÖNY
KIADJA
A MAGYARHONI FÖLDTANI TÁRSULAT. "
A VÁLASZTMÁNY MEGBÍZÁSÁBÓL SZERKESZTIK
Sajóhelyi Frigyes és Róth Lajos
TITKÁROK.
TARTALOM:
Társulati ügyek: Szakgyülés 1873. évi november hó 12-én,
Értekezések: Ásvány- és só-csiszolatok dr. Wartha Vincétől. —
Az árpádi kövületgyűjtés eredménye Kókán Jánostól. — Irodalom. —
Vegyesek. — Titkári közlemények.
Társulati ügyek.
Szakgyülés 1873. évi november hő 12-én.
Tárgyak: i. dr. Wartha Vince azon csiszolat-gyűj¬
teményt ismertette s mutatta be a polariscoppal együtt,
mely gyűjtemény a m. kir. műegyetem kisérleti physikai
cabinetje számára lett a bécsi nemzetközi világtárlaton
megszerezve. (I.. az értekezések között).
2. Kókán János az árpádi kövületgyüjtés eredményé¬
ről szólott. (L. az ért. k.)
3. Stürzenbaum József a turmalinnak egy magyarhoni
új lelhelyéről, Versetz vidékéről szerzett példányokat
mutatta be, és azok jegecesedéséről, valamint előfordulási
viszonyairól szólott. (Bővebben a jövő számban.)
4. dr. Szabó József Erdély nehány geologiailag fontos
vidékének igen sikerült fényképét mutatta be ; e vidé¬
kek névleg a „Detonata Basalt képlete, Verespatak.
Kirnik és „Csetátye-Mareu vidéke.
5. Az első titkár a belépett új tagok, s a kilépett
-lletőleg meghalt tagok neveit olvasta föl.
Beléptek : Héder Lajos, oki. gyógyszerész Marm.-
Szigeten; Krisz Ferenc, főreáltanodai tanár Pesten;
Lakner Ambró, gymn. tanár Szombathelyen ; Ormán dy
16
200
Miklós, főg'vmn. tanár Veszprémben: Sebesy Alajos,
g-ymn. tanár Keszthelyen és Stiirzenbaum József, tanár¬
segéd Pesten.
Kilépett : Ivacskovits Mátyás Aradon .
Meghaltak : (rross Miksa, Kubinyi Ágoston és \ i-
dats János.
Értekezések.
A bécsi világ tár laton a íu.k. íuiíeiftcteiii számára
vett optikai csiszolat-gyüi temé ny.
Dr. Wartha Vincétől.
(Megismertetett a társ. f. évi november hó 12-én tartott szalcgj nleeen.)
Az optikai gyűjtemény, melyet szerencsém volt a
m. földtani társulat ülésén bemutatni, a m. km. műegye¬
tem természettan; szertár számára szereztetett a becsi
világkiállításon. Ára 500 tallér. ..
Steeg, a híres homburgi mechanikus, ki e gyűjte¬
ményt készíté, a legnagyobb gondot fordította nemcsak
a csiszolatok minél tökéletesebb előállítására, hanem
leginkább instructiv és ritka darabok kiválasztására.
Tartalmaz, a gyűjtemény oly ritkaságokat, melyeket ez
időszerint egyátaljában megszerezni ^ nem lehet, s csaK a
véletlenre kell ily becses anyag lelését bízni.
A gvüjteménv nem csak ásvány-kristály, hanem só¬
kristály csiszolatosat és nehány darab csillám-keszitmem t
tartalmaz, mely utóbbiak rendkívüli tudományos becs¬
esei bírnak azért, mert azokkal E. Keusch tubingai a na
felfedezése alapján sikerül nem csak optikailag egyten¬
gelyű-, hanem még circumpolár-kristályokban mutat oz<-
tüneményeket is imitálni. Ezen lemezek több mint ,<>
foknyi tengely szöggel bíró csillámból készíttettek^ és
oly vékonyak, hogy bár 24 egymásra rakott lem .
áll egy-egy készítmény, még sem sikerül egy csomagna
vastagságát szabad szemmel megítélni.^
E csillám-collectióhoz Steeg úr még egv /* unctuia-
tios lemezt csatolt, mely oly rendkívül vékony, hogy vas¬
tagságát csak a milliméter milliomodrészeiben fejezhetni
ki. Á gyűjteményben foglalt ásvány-csiszolatok ^ ro/.o
első helyet foglal el két 1 — 1 □ cm. felületű cmober-
csiszolat, melyeknek egyike balra, másika pedig a ra s
201
jobbra fordítja a polarisatió-sikját. miért is az utóbbi
mutatja az ismeretes spirálvonalokat, melyeket különben
egy a gyűjteményben lévő színtelen természetes kvarc¬
lemezen még fényesebben láthatni. Kitűnő minőségű to¬
vábbá az axinit. titán it, zirkon, pyrargyryt, veres sínkére,
ónkő, zafír, beryll, topáz, epidot, turmalin, cerrussit stb.
Igen tanulságos a kvarc-collectió is, mely több külön¬
féle irányban metszett lemezből áll, péld. 22 y2°, 450 a
főtengelylyel metszett lemez stb.
A sók közül említendő mint kitűnő praparat a han¬
gyasavas réz, vasvitriol, borax, kénsavas magnezia, mag-
nesium-platin-cyanür, ecetsavas réz stb.; a dichroismus
tüneményeinek kimutatására szolgál 2 gyönyörű dichroit-
példány, valamint egy pennin-csiszolat. Végre két specia¬
litásról is kell említést tennem, melyek a gyűjtemény¬
ben foglaltatnak. Az egyike ezen készítményeknek az an-
tigorít, egy a serpentinhez közel álló, ha nem identikus
hőset, melyen Haidinger a polarisatió tüneményeit felfe¬
dezte ; a másik pedig egy leucit-kristály, mely hasonló¬
képen gyengén ugyan, de mégis polarisatiót mutat. A
leucitet illetőleg utolsó időben G. v. Rath igyekezett
kimutatni, hogy nem a tesseral. hanem a tetragonál rend¬
szerben kristalizál ; előadó véleménye szerint azonban az
által is magyarázható a tünemény, hogy a leucit vulkani¬
kus kőzetben kristalizál a megmerevülés következtében
egyenlőtlen nyomásnak lévén kitéve, kettőstörésü lett,
mely tüneményt melegített vagy sajtolt üvegen könnyen
észlelhetni.
Az árpád! kővület-gyüjtés eredményéről.
Kákán Jánostól.
A magy. kir. földtani intézet igazgatósága által a
jelen 1873-ik év augusztus havában Szőllősy Sándor úr¬
ral Árpád vidékére lettünk kiküldve, hogy a kövületek¬
ben dús helyiség réteg-lerakodásaiból gyűjtést eszközöl¬
jünk. A menynyire főbb feladatom, a gyűjtés megengedte,
kisebb térben a nevezett helyiség földtani viszonyaival
is megismerkedtem.
Árpád falu fekszik Baranya megyében. Pécs városá¬
tól délkeletnek mint egy órányi távolságra. Valamint Ár¬
pád. úgy közeli határa Mizleny. Kis-Kozár, Málom har¬
madkori (tertiár) lerakodás, s ennek egyik osztálya, a
1 6*
202
congeria-réteg tökéletes kifejlődésben van képviselve.
Fordúlnak elő egyes helyiségek, a hol e congeria ho¬
mok-rétegeket hatalmasabb vastagságú lösztömeg fedi,
mint a Mizlenyhez közel fekvő téglavetőknél, a hol a
löszt tégla készítésére fel is használják (úgy a tizenötö¬
dik számú vasúti őrháznál látható egy nagyobb átmet¬
szés, melyet hatalmas lösz-gumóiról már távolról felis¬
merhetni) ; azonban ha e lösz-emelkedésekről mélyebb
fekvésű helyekre megyünk át, s kutatás alá veszszük,
láthatni/ miként a congeria-homok csaknem a felszinre
jő. Már Pécs éjszaki oldalán, a téglavetőknél látható
emez élesebb homoklerakodás, a melynek meghatározását
elég biztossá teszik a benne található congeria-köviiletek
és így véleményem szerint az árpádi ennek csak folyta¬
tása, a mennyiben Üszögön keresztül a vasút-vonal men¬
tében haladva folyton eme homoklerakodás látható, a
miről szintén volt alkalmam meggyőződhetni, miután ab¬
ból csekély idő alatt sikerült pár Congeria triangúlaris-t
megszerezhetni. Azonban egy pontja sem mutatkozott
oly anynyira érdekesnek, mint Árpád falutól keletnek,
alig egy negyed órányira völgyben fekvő patak-malom¬
nál, a mely helynél a rétegnek áttekintésére, s a kövüle¬
tek megszerzésére annak menynyiségét tekintve kedvezőbb
leihelyt nem kívánhatunk. Az épülettől mintegy tiz-
tizenöt lépésnyire látható egy nagyobb lemetszés, a mely
feltárásnál a kövületeket dúsan tartalmazó homokrétegek
igen jól kivehetők, s külön-külön megkülönböztethetők.
Felül mintegy i y2 láb vastagságban barnás-fekete
agyaghordalék terül el, kissé homokos kövületeket csak
annyiban tartalmaz, hogy a mellette elvonuló magasabb
fekvésű homokrétegekből az esőzés ' által időnkint bele¬
mosatnak. Alatta igen csekély vastagságú homokos lösz
terül el, s így mintegy átmenetét képez az alatta fél öl vas¬
tagságban elterülő igen finom tiszta csillámdús, és kissé
kvarcos homokrétegbe , a melyben azonban közben-
közben vaskénegtől vörösre festett gumók még is látha¬
tók; kövületeket gyérebben tartalmaz.
Mig az alatta fekvő három láb vastag éles homok¬
réteg némileg kövület-telepet képez, a mely rétegeket a
már elmállott kövületek héjai csaknem fehérré festik. A
lemetszés felszínéből, dacára a legnagyobb elővigyázat¬
nak, részint a nedvesség, részint a levegő behatása mi¬
att valamely jobb megtartású kövületet ki nem vehet¬
tünk, azonban erősebb bemélyesztés után sikerült egyébb
igen érdekes és ép példányokat megszerezhetni.
2°3
LeggyaJköribb, és igen tiszta s élénk példányait
kaptuk a Cardium Arpadense-é nek. Úgy feltűnő nagyság¬
ban, habár nem oly nagy számmal a Cardium Schmidti- 1.
Igen gondos vigyázatot ig'ényelt a tisztább megtartásra
a Cardium Hungáriáim, a menynyiben élesebb bordái igen
hamar eltompultak , de sőt elmállottak. A többi talált
kövületfajok közt megemlitendők még : a Cardium ítiegeli
Cardium Majori , Cardium planum , Cardium Haueri , Cardium
Petersi, Cardium apertum és Cardium edentulum. A conge-
riák közül, habár meglehetős számmal de csak két fajt
kaphattunk, a Congeria rhomboideá-t és Congeria triangularis-t.
Megemlítem még itt, hogy egy sajátságos alakú kö¬
vületre akadtunk, a melyről az árpádi kövületek leírását
illetőleg : „ Abhandlungen dér k. k. geologischen Reichsan-
stalt“ című évkönyv épen nem tesz említést. Törekedni fo¬
gtok, hogy leg'közelebbi értekezésemben, ha a kellő át¬
vizsgálás megleend, azt megismertessem.
Midőn a nevezett kövületeket háromszáz sikeres
megtartású példányban már bírtuk, síi gyűjtést e helyen
bevégzettnek véltük, felkerestük a vasúti vonal kilence¬
dik számú őrházát, a hol Hantken Miksa igazgató úr a
gyűjtést igen eredménydúsnak ajánlotta. A menynyire a
fennforgó helyiviszonyok s körülmények a gyűjtést
megengedték, mondhatom csekély idő után sikeres ered¬
mény mutatkozott. Mint fentebb említem, itt is a conge-
ria-homok terül el, éles szemcsés, inkább fehéres s azon
különbséggel az előbbeni lelhelytől, hogy a homoklera¬
kodást illetőleg a különböző színezetű s minőségű réte¬
gek nem oly könynyen vehetők ki, de sőt egymásba való
átmenetük igen finom lévén, igy csaknem egy felszint
tüntetnek elő, s továbbá, hogy feküje felé mindinkább
márgás, s aljában csaknem tiszta márga-concretiók mu¬
tatkoznak. Mig az előbbeni helyen lelt kövületek fel¬
tűnő nagyságban fordultak elő, itt inkább kicsinyek,
azonban e lel helyen is egy faj nagy számmal volt talál¬
ható, s ez Congeria Czjzéki. A kövületpéldányok sorrend
szerint a magy. kir. földtani intézet helyiségében lettek
elhelyezve.
204
Irodalom.
4 magy. Mr. földtani intézet évkönyve.
II. kötet ín. füzet.
E füzet tartalma a következő :
„A budai márga.u Hantken Miksától, és ,, Adalék a
buda-kovácsii hegység másodkon és régibb harmadkori kép¬
ződései puhány -faunájának ismeretéhez, dr. Hofmann Ká-
rolytól, 6 táblával. Pest, 1874.
Jahrbnch dér k. k. geolog. Reichs- lustáit.
1873. XXIII. Bd. Nr. 1. (Jánner, Február, Marz.)
Tartalma a következő:
1. Ueber die Bedeutung von Tiefbohrungen in dér
Bergöhlzone Galiziens. Von F. Jul. Noth. (Mit Tafel
I. u. II.)
2. Beitráge zűr Kenntniss fossiler Binnenfaunen.
Von Th. Fuchs. (Mit Taf. III. u. IV.)
Szerző új puhányfajokat ir le a Congeria-rétegek-
böl és a szármát-emelet lerakodásaiból. Az e leíráshoz
csatolt két táblán (III., IV.) az új fajok lerajzolvák.
3. Geologische Darstellung dér Gegend zwischen
Carlstadt in Croatien und dem nördlichen Theil des Canals
dér Morlacca, mit besonderer Rücksicht auf die hydro-
grafischen Verháltnisse jener Gegend und die Karstbil-
dung im Allgemeinen, Von dr. E. Tietze.
4. Geologische Uebersichtskarte dér österreichisch-
ungarischen Monarchie. Von Fr. Rítt. v. Hauer. (Blatt
VIII. Siebenbürgen.)
Mineralogische Jiittheilsngen
gesammelt von Gustav Tschermak.
Jahrgang 1873. Heft I. Mit Tafel 1.
(Beilage zum Jahrbuch d. geol. K.-Anstalt.)
W. K. E szóban levő füzet több általános és egy¬
néhány hazánkra nézve különös érdekkel biró közle¬
ményt tartalmaz.
1. dr. Drasche Richard: T Zűr Kenntniss dér Eruptivge-
steine Steiermarks-1. című értekezésében a stíriai hegységek
eruptív kőzeteit ismerteti s ugyan e tárgyra vonatkozó föld-
205
tani-irodalmi adatokat tesz közzé. — Egy Videnáról, Ro-
hitsch mellett , származó augit-andesit-példányon oly
bastit-ikret talált, mely egy, eddig ezen ásványon nem
észlelt ikertörvény szerint van öszszenőve.
dr. Doelter C. : „Ueber das Muttergestein dér böhmi-
schen Pvropen“ czimü értekezletében említi, miszerint Me-
ronitz közelében py ropok egy agyagos conulomerátban
fordulnak elő, mely azonkívül még más kőzeteket, név-
szerint gránitot, granulitot, gneisst, csillámpalát, serpentint
és opált zárt be. A két utóbbi sziklafaj pyropokat tar¬
talmaz. Reuss és Hochstetter azon nézetnek hódolnak,
miszerint a serpentin volna a pyropok anyakőzete, míg
értekező azon kérdést vitatja, váljon a serpentin maga
is már nem más kőzetekből eredt-e ?
Pontosan kivitt veg'yelemzések és helyes okosko¬
dás utján értekező azon eredményhez jut. hogy a serpen¬
tin olivinből származott, s e szerint ez utóbbinak a pyro¬
pokat tartalmazó kőzetek is köszönnék létüket.
dr. Brezina Aristid : „Krystaliographische Studien
über Álhit'', i táblával.
Értekező egy szép. Schmirnből Tirolban származó
albit-ikret mér, mely a bavenoi ikertörvény szerint van
alkotva. Ezen értekezés megírására szerzőt az indította mert
hasonló ikreken eddig (021 és 021) egymásra függé¬
lyesnek, az utóbbi egyszersmind ikerlapnak tekintetett.
Üjabb mérésekből azonban kiderült, hogy az említett
két sík egymásra nem függélyes, mi az ikertörvénynek
újabb meghatározását tette szükségessé. Egy, a jegec-
mértanra nézve igen érdekes számítás útján (021) síkot
találja mint ikerlapot.
Ludwig E. tanár vegymühelyében Sipöcz L. úr ál¬
tal véghez vitt vegyelemzéseket emelem ki.
Jordanil, Imfeld, Binnenthal-lelhelyről.
Ezen ásvány, minőleges elemzése szerint ként. ól¬
mot, arsent és antimont , de utóbbinak csak nyomát,
tartalmazza. Fajsúlya 6-3927.
Miután értekező a menynyileges vegyelemzés mene¬
tét leírta, azon eredményhez jut, hogy a jordanit öszsze-
tétele : As2 Pb4 S-, mi a következő képlet által is fe
jezhető ki:
SPb
SPb
>S
S
ÁS :
41 b>s
2 o6 —
Bustamit Rézbányáról.
Egy barna, sugaras ásvány , melyet Posepny úr
gyűjtött. _
Ezen ásvány öszszetételében teljesen a Mn Ca Si2
06 képletnek felel meg.
Továbbá csillám-elemzések, különféle vegyészektől,
vannak a szóban forgó füzetben tárgyalva, mely csillám¬
félék Keletindiából származnak.
Ludwig E. : pUeber den Atakamit“ és Ischermak
G. : „Ueber Atakamit.“
Az első értekezésben különös súly fektettetik ezen
ásvány tömecs - képletére , melyet csak azon föltétel
mellett tart helyesnek, midőn ezen testben a réz mint
négyértékü elem vétetik tekintetbe.
Ezen értekezésből, úgy szólván, foly a második,
mely különösen pseudomorphosisokkal, atakamit után
foglalkozik. A már múlt alkalommal említett ardenmt
nevű új ásvány bővebben van itt dr. A. Lasaulx által
tárgyalva, melyből kitűnik, hogy a vanadinsav ezen ás¬
ványnak jellemző alkatrésze. Jegecalakja : rhomb. Ki
van emelve egyszersmind ezen ásványfaj közeli rokon¬
sága ilvait-tal, melytől azonban mind mangan, mind va-
nadin tartalma által különbözik.
Képlete valószinüleg :
5 (R2 03. Sí 02. R O . Si 02) -f 3 ^ O. V 05 -h 5 aq.
Végre kiemelem még, hogy Eggerth úr által a bé¬
csi muzeum egy darab gneisst kapott , mely a tiroli
Pfitscher Joch-ról származik, melyet Brezina A. közöl és
melyen anatas és brookit találtatott. A fentebbi helyi¬
ségre nézve ezen két ásvány előfordulása új.
Vegyesek.
S F. Cranstonn a PJiilos. Magas.- ben (44. 2 44. 1. ,) néhány
irlandi szénféleség vegyi összetételét ismerteti,, méer pedig
egy az Antrim grófságból eredő lignitét (I) és két a Tyrone
grófságból eredő szénféleségét (II. III.). Az, elemzés ered¬
ménye a következő táblázatban van öszszeallitva .
J I II. Hl
Széneny . 47'30 47‘08 48 01
Köneny . 6'31 6'25 596
Élenyéslégeny3l"49 30 45 30 04
Kén . — — —
Hamu . 1409 15'01 1503
Öszszíg . . 9919 98-79 99 64
7331
7 02
13 77
106
4-03
76 05 78 09
642 630
1293
1 45
2 07
99 19 98 92
10 35
105
295
9874
7338
601
344
2u3
1487
77-58
553
277
2 11
1201
7907
512
2-01
1 91
11 89
9973 1C0 00 10000
207
S. F. A B.- u. Hüttenm ■ Ztij. (32. 300.) Angol- és
Poroszország 1871. évi bányatermelésének öszszehasonlító
táblázatót közli, e táblázat a következő:
A termelés tárgya
Angolországban
a termelés
Poroszországban
a termelés
mennyisége
mázsa
értéke
tallér |
mennyisége
mázsa
értéke
tallér
1
Vasércek*. ....
332.107,828
51.137,147
58,405.492
8.479,141
2
Ónércek ....
330,647
6.872,227
—
—
3
Rézércek ....
1.973,661
2.580,787
4.280,289
1.789,171
4
Ólomércek ....
1,909.389
7.705,133
1.845,535
4.891,449
5
Horganyércek .
360,416
375,533
6.613,938
1.760,983
6
Wolfram s wolframso-
ros Na .
406
1,520
—
7
Mangánércek .
112,735
153,053
252,823
154,703
8
Bismuthércek .
2
93
_
.— 1 '
9
Nickel-, Kobalt- s An-
timonércek**
102
1,453
699
9,570
10
Ezüstércek
102
2,807
368
54,260
11
Higanyércek .
—
— -
140
63
12
Arsen ércek ....
84.287
103,460
8,900
4,450
13 Yas- s egyébb kénsavsók
1.259,291
433.247
2.366.639
4:,' 7, 875
14 Timkövek (palák stb.).
-■ - T
—
343.846
12,238
15
Kőszén .
2,384.593,209
234.704,053
519.340,875
60.914,635
16
Barnaszén .
—
137,524,902
6.965,931
17
Keprolith illet, phos-
phorit
741,680
340,000
677,393
279,034
18
Baryt és fluorit .
113,060
23,767
77,301
9,536
A mindkét államban
termelt anyagok rész-
öszszege
2,723.588.810
304.434,280
731.739,140
85.783,039
19
Vasocker s hasonló
14,163
9,306
—
—
20
Finom s tűzálló agya¬
gok (részben becslés
után) .
25.501,600
3.166,667
21
Egyébb földes ásvá¬
nyok (becslés sz.) .
különféle
súlyban
4.000,000
_ _
—
22
Pala-kőzetek (fedésre) .
—
-
kiilönf. sú>yb
376,709
A csak az egyik állam¬
ban termelt anyagok
részöszszege
25.515,763
7.175.973
376,709
A termelt bányászati
anyagok főöszszege.
2,749.102,573
311.610, 253 731.739.140
86-159,748
*) Az egyes esetekre nézve nem volt mindenütt fölemlítve váljon
a vasérc nyers- vagy pörkölt volt-e. A termelési mennyiség tehát a fönt
említettnél nagyobb lehet.
**) Ezekre vonatkozólag Angolországban ca. 40 mázsa nickelérc és
60 mázsa cobaltérc termeltetett 653, illetőleg 800 tallér értékkel, Po¬
roszországban pedig 123 mázsa nickel-, 361 mazsa cobalt- és 215 mázsa
antimon érc 3657, illetőleg 5671 és 332 tallér értékkel.
2o8
S. F. A J. f. prad. Oh. -ben (7. 278). II. Laspeyras
a pinít -csoport egy új ásványát, a hygrophylitet ismer¬
teti. A wettini kőszénbányákban rendesen apró, pa¬
lás, isolált szabálytalan darabkákban, néha azonban fej¬
nagyságú fészkekben is egy hegyzöldszinü, kövelőnemü
ásvány találtatik. mely bár sajátságaiban mutat ugyan
némi hasonlatosságot számos ismert ásványhoz, azonban
teljesen egygyel sem egyezik meg. Laspeyras ez ás¬
ványt megvizsgálván, egészen új- eddig ismeretlennek
tartja, s a föntebbi elnevezéssel látta el. Vegyi tekin¬
tetben sajátságai a következők: tömény forró sósav s forró
kalilugban a nagyon tinóm porrá tört ásvány lassan
ugyan.de teljesen föloldódik. Előbbi esetben a kovasav pe-
helyalakban válik le ; mindkét esetben a netán benn-
foglalt vaskovand-részecsek fémfényű, parányi csillogó
szemcsék alakjában maradnak viszsza. Szénsavat általában
nem tartalmaz. A véghezvitt két elemzés középértékei
a következők :
silicium
22-597%
807
p arány
Si
co
C
^4
VI
alumínium
17-059 >.•
624
V
R
—
312
vas
2-538 »
45
%
calcium
magnesium
0-823 „
1030 „
21
43
11
R
l I
1 ,c
1 5
n
kálium
4707 »
1 2 1
M
RJ
1
nátrium
1-012 „
44
V
I
köneny
1-001 „
1002
JJ
H
11
—
1002
éleny
5i-895 »
3244
V .
O
==
3244
Öszszeg
: 102-660
Ezek
szerint a
kérdéses ásvány a
H325tí
Si
O
co
O3244 == 807 (114 Si 04) öszszetételü kovasavra vezethető
viszsza; ha tehát a víz összes mennyiségét, vagy helye¬
sebben mondva majdnem öszszes menynyiségét „basicus"
viznek tekintjük, úgy az ásvány egy u. n. singulosili-
cat. — A hygrophilit a vele hasonló, rokon minden
ásványtól különösen különbözik: 1. kalilugban való ol-
dékonysága által, mely ezen ásványok egyikére nézve
sincs fölemlítve ; 2. sósavban való oldékunysága által,
mely a többi fajok mindegyikét legfeljebb csak részben
s nehezen támadja meg; 3. a víz és vízgőzhöz való vi¬
szonya által, mely a vele rokon - ásványok egyikére
nézve sincs eddigeíé fölemlítve. Vízhezi viszonya, melylyel
kezelve szétesik, oly feltűnő és sajátos, miszerint a többi
20Q
vele rokon-ásvány analóg viselkedése az észlelők és le¬
írók által lehetetlen hogy észre ne vétetett volna, a víz-
gőzhöz való viszonya ellenben, illetőleg vizelvonó képes¬
sége (hygroscopia) már sokkal könynyebben kerülheti ki
a figyelmet, úgy hogy a vele rokon-ásványok egyike
vagy másika mutathat analóg viszonyt a vízgőzhöz ; 4.
aránylag csekély fajsúlya = 2 '670 által, a többi vele
rokon-ásványok fajsúlya 2705 — 3-086 között változik,
középértékben tehát — 2-80. Csupán a killinit fajsúlya
— 2-656 — 2-688. e mellett azonban keménysége 3-5 — 4
(a Hygrophilit-é : 2 — 2*5) és sósavban föl nem oldódik.
S. F. Laurence Smith némely éjszak-carolinai , ge-
orgiai és montanai ásványról a következőket teszi közzé :
Korund. Éjszak-Carolinában a korund feltünöleg szebb
alakú példányokban található, mint többi lelhelyein. Az
egyes példányok gyakran 300 — 400 kgr. súlyúak, rend¬
kívül tiszták s szép hasadási lapokat mutatnak. A jege-
cek hasonlóan nem ritkán tűnnek ki nagyságuk és
szépségük által. A Jenks által talált s jelenleg Shepard
birtokában levő két jegec közül a nagyobbik körülbelül
150 kgr.-ot nyom, felületén vörös és belsejében kékes¬
szürke : alakja általában pyramisféle, 6 oldalú. A kisebb
jegec alakja tisztán kivehető hatszöges oszlop, színre
nézve szürkéskék, s némely pontján saphirkék. Legna¬
gyobb szélessége 15 cm. és hoszsza; körülbelől 12 cm.
Chlorit. Ez különböző változatokban a korunddal együtt
szokott előjönni. Ugyanígy a niargarit, sdisit és andesin is.
S. F. Mikrosommit névvel ismertet G. v. Hath a
Monatsber. d. Béri. Acad.-ben (1873, 270) egy ásványt,
melyet Scacchi nevezett így el s talált először az 1872-ik
évi Vesuv-eruptió kivetési termékei között. Ez utóbbi
következőleg ismerteti : alakja hatszöges, a jegecek oly
parányiak, hogy 20 közülök körülbelül r mgr.-ot nyom;
alakja után a nephelinhez lehetne sorolni, de többi sa¬
játságai után Ítélve, ezen ásványnyal nem egyesíthető.
A nephelintől különösen az által ütnek el e jegecek, hogy
némelykor sajátos ecsetalakú csoportosulásokat mutatnak,
de még határozottabban térnek el vegyi tekintetben
chlortartalmuk által. — Ez ásvány sósavban oldékony s
minőleges elemzése által a következő alkatrészekből ál¬
lónak bizonyult be : kovasav, timföld, mész, káli, nátron,
chlor és kénsav. Váljon ez utóbbi két alkatrész, melyek
menynyisége körülbelül 6°/0 ezen anyagok mindegyikére
nézve, az ásvány nélkülözhetlen öszszetevő részei gya¬
nánt tekintendő-e, még teljesen bebizonyítva nincsen,
210
miután teljesen tiszta állapotban kiválogatni a jegeckeket
rendkívül áajos. Az ,87.. évi április 26;.k, Vesuv-erupUo
kivetési termékei között, melyek Scacchi által r. .
nak adattak át, olyanok is fordultak elő, melyek egyes
üregeikben újonnan képződött mikrosommitot is tartal¬
mazlak. Ezek közül nagy számmal sikerült apró jegec-
kéket kiválasztania. Megvizsgálásuk a kővetkező ere -
ményre vezetett: jegeczalak hatszöges az egyes alakok
oszloposak, véglappal határolva; yegyelemezve 33 ,o ko¬
vasavat. 29% timföldet, 1 1-2% meszfoldit, 1 5 A
8-7°/ nátront, 9-i°/0 chlort es i7°/o kensavat tartalmaz
tak/ Ezek alapján e testre : nézve
SQ állítható föl.’ A mikrosommit a sodalith-csoportot a
nephelinnel kapcsolja öszsze , ez utóbbihoz különösen
alakjára nézve hasonlít nagy mértekben.
S F. A stassfurti Hali-ipar egy évtized alatt óriási
terjedelmet vett fel s bámulatos emelkedést mutat. A
bécsi világkiállítás német osztályának katalógusából
tárgyra vonatkozólag a következőket tartjuk érdekesnek
közzétenni: Stassfurt és Leopoldshallban a nyers anyagot
azon hatalmas anyalugsó-telepek szolgáltatják, melye
az ottani kösótelep fedüjét képezik.
£ nyers anyag fő részeit kepezik : a carnallit (víz¬
tartalmú ' kaliumchlorid-magnesiumchlond) s a kieserit
(vízbirtalm ú magnesiumsulphát) melyek -tegei többe,
kevésbé tiszta sótelepekkel váltakoznak Ezek mellett
másodlagos képződmény gyanánt előfordul meg a Ka
víztartalmú kalium-magnesiumsulphat,
riddal) és a sylvin (kaliumchlond,, az e ső hatalmas te
lepekben, az utóbbi egyes kisebb helyedre szorítva.
Végre még az egész képződményben elszórtan : a boracit
(savanyú borsavas magnesium magnesiumchlonddal) a
tachhydrit (víztartalmú calcium magnesiumchlorid , az
anhydrit (vízmentes calciumsulphat) es ^dúlnak
tartalmú natriumsulphat magnesiumsulphattal) fordulnak
elő. A carnallit,kainit és tachhydrit csekély menynyisegü
bromvegyületeket is tartalmaznak. Ez anyagok i8öo-ban
tárattakgföl először, miután előj o veteluk s !™n"f1S|U
már 1857-ben megállapíttatott. 1861-ben állíttatott tol az
első gyár dr. Frank által, melyben az anyagok kalium-
chlorfdra, és kálitartalmú trágyára dolgoztattak föl s ez
évben 47.233 mázsa lett földolgozva^ 1862 ben a leopolds-
halli sómű szintén elkezdette működését,, .
sóműben termelt 408,000 mázsa menynyisegú anyag mar
2 I I
négy gyárban lett feldolgozva. Ez időtől fogva a kalí-
ipar úgyszólván megtízszerezte magát; az 1863- — 72-ig
terjedő időszak évenkénti termelési menynyiségét a követ¬
kezőkben állíthatni öszsze :
1863-ban 1 1 gyárban 1,288.000 mázsa dolgoztatott föl.
1864 ,.
19
99
2, 775-000
99
99
99
1865 „
16
99
1,900.000
. 99
99
99
1866 „
1 6
99
3,452.000
99
99
99
1867 „
16
„
3,350.000
99
99
„
1868 „
18
„
4,033.000
-99.
99
99
1869 „
20
99
4,600,000
99
99
99
1870 „
2 1
6,244.000
99
99
99
1871
25
99
8,064.000
99
99
99
1872 ,.
33
99
10,284.000
. »
99
99
A stassfurti és leopoldshalli kali-ipar jelenleg — a só¬
bányákban dolgozókat kivéve — középszámban 3000 mun¬
kást foglalkoztat. Ezek mellett a gyárakban gőzgépek
dolgoznak mintegy 1500 lóerővel, mely gépek hajtására
120 gőzkazán szolgál ; ezek szolgáltatják a szárításhoz
szükséges gőzt is. Stassfurt és Leopoldshall, melyek
1861 -ben 2700 lakost számláltak, jelenleg 12,000 lakos¬
sal bírnak.
Az előállított czikkek között a legfőbbek :
Kaliumchlorid 98, 95, 90 és 8o°/0 tartalommal, sa¬
létrom, kénsavas kálium, hamuzsir (szénsavas kálium) és
timsókészitésre stb. ; körülbelül 1,000.000 mázsa. Kali-
trágya, különféle töménységben, keverve kénsavas mág¬
nestűm- és konyhasóval, mintegy 1,250.000 mázsa. Kén¬
savas és szénsavas kálium 50.000 mázsa. Kénsavas mag-
nesium nyersen és jegecítve. Kieserit és keserűsé
250.000 mázsa. Magnesiumchlorid megolvasztva s jege-
cesen 130.000 mázsa. Glaubersó jegecesen és calcinálva
150.000 mázsa (a magnesiumsulphát és natriumchlorid
cserebomlása által, e keverék fagypontjánál). Bórsav és
boracit 400 mázsa. Brom 700 mázsa A stassfurti kali-ipar
megkezdésekor a kaliumchlorid ára mázsánként 7 — 8
tallér volt, jelenleg 2 V4 — 3 tallér.
A nyers kénsavas magnesium (kieserit 55— 6o°/0 víz¬
mentes kénsavas - magnesiumtartalommal} jelenleg má¬
zsánként 5 ezüst garasért (30 krajczár o. é.) adatik el.
A brom, mely 1865-ig tisztán csak tudományos célokra
használtatott föl 16 — 17 tallérral fizettetett kgr.-onként,
jelenleg a gyógyászat s a nagy ipar számára is hozzá¬
férhetővé vált s kgr.-ja csak 3— 3% tallérba kerül. Az
öszszes termelt s előállított an}^agok 7o°/0-ja kiviteli-
* r 2
cikket képez, övezetesen Angol-. Francziaország-, Bel¬
giumba. az Egyesült-Államokba stb., mig'jo°/0 tovább hasz¬
nál tátik s dolgoztatok föl.
S. F. Desdemaine-Hugon a foktartományi gyémánt¬
mezőkről tesz közzé általános érdekű ismertetéseket. E
mezők az Orange-folyó s a foktartomány telepje mellett
fekszenek, a Fokvárostól körülbelül 1200 kilométernyire,
a déli szélesség 29-ik foka. s a keleti hosszúság 23-ik
foka alatt; körülbelül 2000 mtrnyi fensikot képeznek.
Megkülönböztetnek folyami és szárazföldi tárnákat. Az
előbbiekben a gyémántok a folyók partjain és medrében
találtatnak különböző ásványok: calcedonok, achatok,
olivinek, gránátok stb. társaságában. Az utóbbiakban
slemeritek. gránátok , elmállott földpátok, gránit, tuff,
pala és aragonitek között helyezkedvék el ; a talaj fö-
lülete vörös agyagos, 30 cmtr. és 3 metr. vastagság kö¬
zött váltakozó földrétegből áll. A gyémántok csak bi¬
zonyos helyeken találtatnak nagyobb mennyiségben.
Négy száraz akna van körülbelül 5 kilomtrnyi kerület¬
ben. Ezek egyike, 900 angol láb hosszú, 630 ang. láb
széles medencét képez, s nagygyában oly körtéhez ha¬
sonlít, melynek nagyobb átmérője ny. e. ny. felé van
fordítva. E medence felülete közepe felé egyenlőtlenül
lejtős. A gyémántok benne már majdnem a felületen ta¬
lálhatók. Az eddig észlelt mélységekben mindenütt majd¬
nem egyenlő számmal vannak elterjedve. Általában an¬
nál sárgásabbak, minél nagyobbak. Az eddig talált leg¬
nehezebbek 288. 104 és r 44 Garat súlyúak voltak : eddig-
elé a világ egyetlen aknája sem szolgáltatott hasonló
nagyságú gyémántokat ily számmal. Azon medence,
melyben szerző 8 hónapon át dolgozott, közép számmal
naponként 3000 gyémántnál többet eredményezett. .
S. F. Az acél defnitiója. Miután a vas és az acél
gyakran majdnem ugyanazon módszer szerint állittatik elő.
s egyik a másikba átmenetet képez, célszerűnek lát¬
szik, a kettőt egymástól szorosan megkülönböztetni, mire
nézve definitiójuk (legalább az egyiké) okvetlenül szük¬
séges. E célra A. Grreiner már régebben ajánlotta azon
megkülönböztetést, mely szerint a siderurgia mindazon
kovácsolható terméke, mely folyékony állapotban nye-
retik acélnak, ellenben a kovácsolható meg nem olvasz¬
tott termékek vasnak lennének nevezendők. Ez indítványt
Jordán elfogadta, s a vasiparról írott müvében e defini-'
tiót föl is használta. E szerint számos, a közéletben acél¬
nak nevezett tárgy csak kisebb vagy nagyobb menynyi-
213
ségü szénenyt tartalmazó acélnemü vasnak tekintendő.
Valódi acélnemek csak a tégelyben olvasztattak át, Bes-
semer. Siemensacél stb., melyek olvadt állapotban min¬
tákba Öntve homogén és sűrű tömegeket szolgáltatnak.
Csak az acélnemek teljesen homogén és egyenlősürü tö-
megiiek. a vasféleségek ellenben salakot zárnak gyak¬
ran magukba, s különböző vasféleségeket szolgáltatnak.
Ha a kopásnak ellentálló fém szükségeltetik valamely
célra, az esetben nem választunk vasat, valamint azon
esetben sem. lia az illető anyag lökések és állandó rez¬
gésnek van kitéve. E szerint ajánlatos az acél a vas¬
úti sinekre. hajlott sikokra. kötésekre, csapokra stb.
Ugyancsak acél használandó azon esetben is, midőn
össze nem forrasztott darabokra van szükség, péld. a
hajógépeknél, meghajtott tengelyeknél stb. Ezeken kivül
számtalan más esetben is az acél ajánlatosabb homo¬
genitása miatt, tekintetbe nem véve természetesen azt.
hogy ára nagyobb. Azonban ki fogja-e az acél a vasat
teljesen szoríthatni? Szerző e tekintetben elhamarkodott¬
nak tartja az igenlő választ. Alkalmazását mindenesetre
korlátolandja, de még mindig elég változatos marad a
vasnak alkalmazhatása.
A vasipar mai állása szerint két termék-sorozatot
tüntet föl. melyek vegyi szerkezetre nézve teljesen meg¬
egyeznek s egymástól csak a gyártás módjára nézve
különböznek. Az első sorozatot a vasféleségek képezik ;
e sorozat a közönséges vassal kezdődik különféle módo¬
sulataival, innen a szemcsés vashoz emelkedik, s végre
az acélvasat képezi, mely gyakran oly sok szénenyt tartal¬
maz, hogv keményíthető is :sőt némely esetben csak nehezen
kovácsolható, mint a stiriai acél. E sorozat tetőpontját
cementvas vagy acélféleségek képezik , melyek általá¬
ban vasból állanak, a mely szénneli közvetlen érintkezés
által erősen van szenesítve. A második sorozatot az
acélféleségek képezik , e sorozat az előbbivel pa¬
rallel . s annak minden egyes tagja ebben egy-egy
analóg- féleséget talál. Ebben az első az „egészen
lágy acél" , mely mint a vas forrasztható , s ke¬
ményíteni nem lehet ; utána jön a „lágy acél“, mel)’'
a szemcsés vasnak felel meg, s részben az acélvasnak
is, s végre következik a cementvas- vagy acélnak, s
a stiriai acélnak megfelelő „kemény acél“ ; ez nehezen
forrasztható, s mindenkor keményíthető. A következők¬
ben e fém két caracteristikus sorazatának megközelítő
szénenytartalma van adva százalékokban:
214
Szénen y tartalom
0—0-15% 0-15—0-45 °/0 0-45— 0-55% 0-55-1-50%
I. Vassorozat.
Közön. vas. Finomszemcséjű Acélszerü vas. Cement-vas
vas. v. acél (stíriai
acél).
II. Aczélsorozat.
Egészen lág-y Lágy acél. Félig lág-y acél. Kemény
acél. acél
A valóságban e megkülönböztetés nem ily éles, az
egész csupán e két sorozat parallelismusának kimutatá¬
sára szolgál anélkül, hogy az egyes határok teljesen
pontosok lennének. (B. u. H. Ztg. 32. 476.)
Titkári közlemények.
Nyilvános nyugtat ványozás.
Az 1873-ik évre a tagdíjat lefizették :
Buda Károly, Drasche Gusztáv, Hofmann Bódog, Ivacskovits Má¬
tyás és Wein János urak.
1874-re a tagdíjat lefizették :
Hofmann Bódog és dr. Stessl Lajos urak.
Értés ité s.
Azon t. tagtársak, kik tagdíjukat a f. évre lefizették s a m. kir
öldtani intézet kiadványaiból a f. évre járó részt (II. köt. fii. fűz ) ha
netán még meg nem kapták volna, szíveskedjenek minélelőbb ez ügy¬
ben reclamálni. Kik pedig tartozásuknak eddigelé eleget nem tettek, a ne¬
vezett müvet, a társulati alapszabályok értelmében mindaddig meg nem
kaphatják, mig e kötelezettségüket le mm róják.
Budapest 1873. december 1-én.
Sajóhélyi Frigyes ,
társulati 1-ső titkár.
1873.
(3-ik évfolyam.) XI. és XII. szám.
FÖLDTANI KÖZLÖNY
KIADJA
A MAGYARHONI FÖLDTANI TÁRSULAT.
A VÁLASZTMÁNY MEGBÍZÁSÁBÓL SZERKESZTIK
Sajóhelyi Frigyes és Róth Lajos
TITKÁROK.
TA RT A LOM:
Társulati ügyek: Szakgyülés 1873. évi december hó 10-én.
Értekezések : Egy új Echinolampas-faj u tüsköncök (Echinides) rend¬
jéből, dr. Pávay Elektől. — A turmalinnak egy új magyarországi lelhelye
Stürzenbaum Józseftől. — Verwabrung gégén Prof. Ha.zslinszky’s Berich-
tigung dér Notiz ii bér „Zoophyeos giganteus“, von C. Kalchbrenner. —
ír od aló ni. — Vegyesek. — Titkári közlemények. —
Melléklet: Tartalomjegyzék.
Társulati ügyek.
Szakgyülés 1873. évi december hó IO=én.
Tárgyak : t . dr. Saabé József társulati alelnök úr két
brazíliai quarzpéldánvt mutatott be s ismertetett meg,
melyeket a bócsi világtárlaton volt alkalma a m. kir.
tud. egyetem ásványtani gyűjteménye számára meg¬
szerezni.
Előadó úr mindenekelőtt azon különbségeket em-
lité föl, melyek a külalak tekintetében a krystallo-
graphiai viszonyokat illetőleg oly rendkívül érdekes és
szép svájezi quarzok s az alakra nézve föl alig tűnő
braziliai quarzok között észlelhetők ; ezzel ellenkezőleg
azonban a belbecsei tekintve a braziliai példányok a
svájeziakat sokszorosan fölülmúlják ; a szóban forgó és
előadó úr által bemutatott példányokon az imént em¬
lített két tünemény szintén egész tisztán volt észlelhető,
a menynyiben külalakra nézve ezek sem mutatnak sokat,
de az anyag tisztaságát s homogenitását véve tekintetbe
valóban bámulatra ragadják a szemlélőt.
2IÓ
A bécsi világtárlaton különösen francia, jelesen
párisi optikusok állítottak ki ilynemű brazíliai quarzokat,
és pedig különböző állapotban, ugyanis mind már tel¬
jesen földolgozva, — különösen lencsékké, — mind csak
félig földolgozva, jelesen egyik oldalon még öszszefüggö
lemezekké fűrészelve, mind pedig még jóformán teljesen
nyers, s legfeljebb a végen csiszolt példányokat. Ezen
optikusok egyikétől vette értekező úr a szakgyülésen
bemutatott két quarzpéldányt.
E quarzok egyike két végén csiszolt oszlop-alak,
melynek belső anyaga oly rendkívül tiszta, oly homogén,
hogy a szemlélő az első pillanatra okvetlenül üres cső¬
nek véli, s csak közelebbi megvizsgálás után győződik
meg a belső anyag ottlétéről. E teljesen homogén belső
anyagban a külső áttetsző kéregtől egyes befelé haladó
szálak vehetők észre, melyek értekező úr tapasztalata
szerint nem egyebek igen finom repedéseknél ; e ta¬
pasztalatot előadó úr egy, a zlatnói üveggyárba vitt, s
neki ajándékozott 4 oldalán csiszolt, s tisztaságra nézve
a brazíliai quarzzal versenyző, körülbelül 1 1 nagyságú
rima-letohai quarzon tette, melynek egy kiálló csúcsa
lévén, hogy könynyebben fel lehessen állítani e csúcsot,
gyenge kalapácsütéssel iparkodott eltávolítani , mely
ütésre az egész példány rögtön ily repedésekkel lett el¬
lepve anynyira, hogy átlátszóságát és tisztaságát jófor¬
mán teljesen elvesztette. — E rögtöni megváltozás an¬
nál is inkább megmagyarázhatlan , mert a kérdéses
quarzpéldány mint hömpöly számtalan iitödés és lökés¬
nek volt kitéve, mely iitődések az anyag tisztaságát, s
átlátszóságát meg'változtatni képesek nem voltak, s egy
egyszerű s aránylag csekély kalapácsütés mily nagy¬
mérvű változást idézett elő !
A bemutatott másik példány egy brazíliai füstquarz ;
a füstquarzok általában véve már inkább ásványtani,
mint optikai tekintetben birnak nagyobb fontossággal.
Érdekes ezeknek — a bemutatott példányon is tisztán
kivehető — réteges, gyűrűs szerkezete ; ugyanis ezek nem
egyféle színezetűek, hanem a legközépső tömeget egyes,
különböző sötétségü, árnyalatú rétegek veszik körül, mi
úgy magyarázható ki, hogy e gyűrűs rétegek anyaga
nem ugyanazon időben rakódott le, hanem bizonyos idő¬
közök lefolyta után, s ezen lerakodott anyag mindenkor
különböző színű lévén, innen ered e példányok sajátos és
érdekes kinézése.
Második tárgy gyanánt dr. Pávay Elek : „Egy új
echinolampás faj a kövült tüsköncök osztályából1' cimű
értekezése olvastatott föl a másodtitkár által. Ez érteke¬
zés szerzőtől nagyobb körökben — - különösen külföldön
— való megérthetés és összehasonlítás kedvéért magyar-,
német- és francia nyelven Íratván meg, a szakgyülés
határozata folytán ugyanígy fog a közlönyben egész
terjedelmében kinyomatni. (L. az értekezések között.)
3. Ezután az első titkár olvasta föl Kalchbrenner
Károly úrnak a társulathoz német nyelven Írott levelét
s megjegyzéseit a közlönyben — 176. 1. — megjelent s
hasslinszky Frigyes tagtárs úr által írott „Berichti-
gung des Artikels im Földtani Közlöny" cimű megjegy¬
zéseire. Kalchbrenner úrnak ezen irata némi változások¬
kal — a menynyiben e2ek a tárgyhoz nem tartoznának
— a jelen számban van közölve.
4. Végre még Wissinger Károly a Monté- Amiatáról
(Olaszország) eredő ú. n. infusoria-földet, s az ebben
szereplő bacillariákat ismertette meg. Folytatásul egy,
értekező által a f. évi junius 11-iki társulati szakülésen
tartott előadásnak fölemlíti általában azon e földnemben
előforduló lényeknek jellemző ismertető jeleit, melyek
bacillariák vagy diatomaceáknak neveztetnek. Ily jelek
gyanánt fölemlíti e lények egysejtüségét, és kiemeli kü¬
lönösen azon körülményt, miszerint az ezen lényeket élő
állapotban képező protoplasma-tömeg maga körül páncélt
rak le, mely jellemzőleg mindenkor kovasavból áll, úgy
hogy e lények a hozzájok hasonló képződményektől, me¬
lyek szénsavas mészből álló páncélt választanak ki, egy
csepp hígított sósav által igen könynyen megkülönböz¬
tethetők — mint péld. a desmideaceáktól stb. E lények
tulajdonságai megegyeznek úgy a valódi infusoriákéval,
mint a moszatokéval is. Kezdetben — ez átmeneti foko¬
zat miatt — az állatok később növényekhez soroltattak.
Mai nap a búvároknak — lehet mondani határozott
többsége azon nézeten van, hogy a bacillariák azon
láncnak képezik egy tagját, mely az állatországot a.
növényországgal öszhangzólag köti öszsze,
A kovasavnak azon képessége, hogy az elmállás-
nak s általában a légbeliek behatásának igen nagy
mérvben képes ellentállani, nagy mértékben elősegíti a
diatomacea-héjaknak fossil állapotban való föltalálhatá-
sát. A kovasavat tartalmazó kőzetekben igen gyakran
találtatnak ezen lények, sokkal ritkább azon eset, hogy
a kőzet egész tömegében csupán e lények páncéljából
legyen öszszetéve. Ez utóbbi eset áll a tárgyalt s termé-
17*
Zl8
szetben is bemutatott olaszországi infusoria- földre nézve.
E földes tapintatú, világossárga lisztnemü anyag még az
által is igen érdekes, hogy a mostanáig ismert infu-
soria-földek között alakokban a leggazdagabb s külö¬
nösen nagy fajokat tartalmaz.
A legérdekesebb fajok rajzai W. úr által bemutattat-
ván,ezek a jelen levő társulati tagok előtt annál is nagyobb
érdekkel birtak, mert mindjárt öszsze is hasonlíthatták
a természetes bacillariák górcső alatt nagyított képei¬
vel, s így e lények változatos alakjaival személyesen —
habár csak futólag — is megismerkedhettek.
5. Az első titkár a belépett új tagok és kilépett
illetőleg meghalt tagok neveit olvasta föl.
Beléptek : A kecskeméti református fötanoda, Par-
ragh Gedeon, kecskeméti ref. fötanodai tanár. Markos
György, kincstári jószágigazgató Unghvárt es Scheffer
Vilmos, vasgyártulajdonos Antalóczon.
A rendes tagok sorából kilépett, illetőleg 100 frt.
lefizetése mellett alapitó-taggk lett: Kállay Benő, főconsul
Belgrádon.
Meghalt Kuhinka István.
Értekezések.
Egy aj E c h i a o I a m p a s-f a j
aTiiskönczök (Échinides) rendjéből.
giné neue gdjittofítmpíts - Jlrt
óné bet 43t&mutjj bet ®eei$et (Echinoidea).
Dr. Pávay Elektől.
(Egy kőnyomatu táblával.)
(Felolvastatott a társ. 1873. dec. 10-ki szakülésén.)
Kolozsvári eg}retemi tanár
t. Koch Aíntal úr 1871-ik év
nyarán Szerém megyében fekvő
,Frusca Gora* hegységben
földtani kutatásokat tevén a
Fasinara hegy kőbányáiban a
mediterrani emelethez tartozó
sárgás-fehér, kevéssé likacsos
mészkő-rétegek közt, egy csi¬
nos Echinolampas-fajratett szert,
melynek meghatározását reám
bizva, a következőkben igye¬
keztem feladatomnak megfe¬
lelni.
A Tüskönczök állatosz¬
tályából az Echinolampas nem-
zék egyike azoknak, mely egy¬
mástól igen nehezen megkü¬
lönböztethető fajokat tartalmaz,
mivel az egyes fajoknak egy¬
másban i átmeneteiét több eset¬
ben tisztán ki lehet mutatni.
Éhez járul még azon körül¬
mény is, hogy életkoruk kü¬
lönböző szakában vázuk idom-
zata egymástól jól kivehető kü¬
lönbségeket mutat fel. Végre
az ivarbeli különbség is sokban
nehezíti a faji jellegek felismer-
hetését, mivel a hímek váza
az anyákétól ugyan azon élet-
|)err Sínfon jJSrofefjor
an bér Unioerfitat p fílaufenburg,
fjatte roafgenb feiner geoíogifdjen
Únterfndjungen, roeldje er int @om=
mer béé ^íaíjreá 1871 auj bem in
(Sgrmíen geíegenen „Frusca Gora"
©ebirge cmfteűle, in ben ©teinbriF
d)en be8 Fasinara*33erge§ (sroifdjen
ben pr Mediterran*@tufe gerecf)^
neten geíbíidproeifjen, etmaá poröfen
faíffteinfd)id)ten fid) eine t)itbjcf)e
Echinolampas-Sírt üerfcfyafft, bérén
SSeftimmung er mír anoertraute. $d)
bemüí)te mid) im jjoígenbett meiner
Slufgabe p entfpredjen.
^n bér gangén 37t)ierabt^eiíung
bér (Seeigeí geíjört bie ©attung
Echinolampas p einer berjenigen,
tt>eld)e bie am fd)tt)ierigften non ein=
anber p unterfd)eibenben Sírten
entíjaít, inbem mán bie Übergange
bér einjelnen Sírten ineinanber in
öielen ^aűen fíar nadjroeifen íann.
|jiep gefeíít fid) nőd) bér Umjtanb,
bajj bie ©eftalt ober Síníage bér
©eíjaufe in ben oerfdjiebenen Síb=
fd)nitten ifjreS Sebenéaíteré beutíid)
eríennbare Unter|djiebe jeigt. ©nbíid)
tragt pr ©rfdjroerung bér Sírten-
erfenntnífj and) bie Oefd)íec^tSE>er'
fdjiebenljeit baé tfjrtge bei ; inbem
bie <®d)a íe ober áapfeí bér maww*
220
korban íelütlö idomzati eltéré¬
seket tüntethet ki. Különben az
ivar szervezetéhez kötött váz¬
beli különbségek valószínűleg
az összes Tüskönczöknél ész¬
lelhetők , csakhogy eddigelő
igen kevesen foglalkoztak ezek¬
nek felderítésével.
Annyi már ismeretes az élő
Tüskönczök ívarzásáról, hogy
az anyák a tetőponti készülé¬
ken (appareil apicial) elhelye¬
zett tenyészszervi likacsokon
(pores génitaux) bocsátják ki
lassanként tojásaikat vagy pe¬
te-ikráikat, melyek csak később
termékenyittetnek meg a hi
mek tejes nedve vagy ondója
(sperme) által, melyet ezek ha¬
sonlókép vázuk tetőpontján lévő
nyiláraikon lövellnek ki. S mint¬
hogy feltehető, hogy a hig te¬
jes nedv kisebb likacson is ki¬
tódulhat mint a tojások vagy
ikrák , tehát igen valószínű,
hogy ugyanazon fajnál a na¬
gyobb tenyészszervi likacsok¬
kal biró vázak ikrázó egyének¬
től, tehát anyáktól, maradtak
vissza kövülten, mig a kisebb
nyiláruak hímekhez tartoztak.
Legelsöbben a budai már-
gában számos ásatag-példány-
ban előforduló Macropneus-
tes ésPericosmus új fa¬
joknál észleltem azon jelensé¬
get, hogy ugyanazon fajnál a
nagyobb tenyészszervi nyilá-
rokkal biró anyák vázai jóval
idjen itub meibíidjéu ^nbiuibueu in
bemfelben Idebengabfdjnitte auffal*
' enbe jjormabmeicíjungen jeigett tanú.
^nbeffen fíttb bie non ben uerfdjie*
benen ®efd)Ied)tgmerÍ3eugen abt)iin=
genben <jormunterfd)iebe bég ©e=
íjaitfeS matjrfcíjeintict) bei fümmtli*
d)en ©eeigeln erfennbar, big jetjt
befdjaftiigten fid) aber mtr menige
$orfd)er mit bér Unter[ud)ung unb
Síuffícirung biefer (£rfd)einungen.
©oniel ift fdjon bei bér Skr-
meljrung ober ^ortpjlflnsung (eben*
bér ©eeigel beíannt, bafj bie meib=
lidjen Söefen ií)re ©ier burd) bie ant
<Sct)eitelfd)iIb (discus ovarialis) be-
finblidjen ®efd)led)tgüffnungen (fo-
ramina genitalia) alímalig íjeraug*
treiben, meldje @ier erft fpater burd)
ben tniídjigen ©ámen (sperma)
bér miiunlid)en ^ubinibnen, meldjen
bieje ébenfáiig burd) bie ®efd)íed)tg*
lödjer ifjrer ©djeitelfdjeibe Ijeraug*
fpri^en, befrud)tet merben. Unb itadp
bem fid) ooraugfetjen lafjt, baj) bér
biinnfíiiffige miídjige ©ámen and)
burd) tíeinere őocfjer Ijeraugbringen
faun alá bie ilíoggen ober (íier, fo
ift eg l)öd)ft maí)rfd)einíid), bafj bei
einer unb berfeíben Sírt bie mit
gröfjeren ©efd)led)tgöffitungen oet*
felelten ©djalen non eiertegenben,
mití)in meibíidjen %fen, íjingegen
fene mit íleinerett Öffnungen non
mannlidjen ^nbioibnen gurücfgebtie-
ben fein biirften.
Sín ben im £>fener sDíergeí in
grofjer ‘átngaf)! foffií ooríommenbcn
Macropneustes uttb Pericosmus,
neuen Sírtcn, beobadjtete id) juerft
jetié ©rfdjeiitungen, bafj bei beifcb
ben Sírt bie mit gröfjeren ®efd)led)tg*
öffnungen oerf ellenen @cí)aufe, ge*
bunfeitcr ober űugefdjmoHener aué-
221
duzzadtabbak mint a hímeknek
kisebb nyilárú váza , valószi-
i nüleg azon okból hogy az ikrá¬
kat rejtő tömlő nagyobb űrt
foglalt el az anyák vázában,
mint a csak rendre és koron¬
ként kifejlődött ondó a hí¬
mekében.
Ha az elősorolt jelensége¬
ket szemügyre vesszük, bizo¬
nyára azon eredményre kell
jönnünk, hogy azon körülbelől
2000 tüskönczfaj, mely eddig-
elő leíratott, s részben le is
ábrázoltatott , legalább is fél
akkora számra leszállítható,
mert a köztök létező néha cse¬
kély különbségek részint csak
az életkor, részint pedig csak
ivarbeli különbségek kifolyá¬
sainak tekinthetők.
Egyébiránt e tárg'yra egy
későbbi munkálatomban még
vissza fogok térni.
Az Echinolampas nem-
zék már a kréta-korszakban
tűnik elő, de igen ritkán, mi¬
vel eddigelő egész bizonyosság¬
gal csak egyetlen faj (Echino-
'lampas Francii) ismeretes a leg¬
felső kréta-rétegekből (Danién).
A harmadkorszakban különö¬
sen a pénzige-alakulatban (tér
rain nummulitique) fejlődésének
tetőpontját éri el , elannyira
hogy az eddig'elő ismert 50
fajnak csaknem kétharmada élt
a Nummulitesekkel együtt. A
mediterrani emeletben is még
meglehetős számban vannak je¬
len, de azóta folytonosan apad¬
tak, úgy hogy ma már a jelen¬
jein álé jene, meldje fíeinere
jd)Iecf)téíöcf)et befizeti, miiíjin mémn-
lidjen $nbioibnen angefjören bürften ;
raaí)rjd)einlid) aué bem (Srunbe, roeií
bér éter bergenbe @d)laud) in ben
roeiblidjen ©e^aujen einen gröjjeren
9tanm eingenontmen fjatte, álé bér
nur állmaiig unb pmeiíen entmideíte
@anten in ben ©ameníeiter bér
mctnnlid)en ©egálén.
Senn roir bie je|t angejüfjríen
(Srjdjeinungen geíjörig roürbigen, fo
miijjen mir gemij3 p bem ©rgebnif?
gelangen, ba| jene ungefai 2000
©eeigelarten, méltóé bié jetjt be¬
jeikben unb t^eiíroeife etűd) abge*
bilbet murben, ftc^ menigjtené auj
bie fjalbe Sínpi non Slrten oer=
ntinbern liejje, inbem bie unter
iljnett obmaltenben geringen $ortm
uuterfcíjiebe tíjeilé álé $olgen iíjrer
Sebenéalter, tfjeilé ií)rer ®efd)lecf )té*
oerjcí)iebení)citen p betrad)ten finb.
$nbejjen merbe icí) auj biejen
©egenjtanb in eiitem jpateren Síuf=
jat$ nőd) priidfommen.
£)ie ©attung Echinolampas
erjdjeint graar jdjott in bér Hreibe^
periobe, aber nur jei jelien unb
oereinplt, inbem bié jetd mit uoíícr
©eroijjljeit nur eine eingigc Sírt
(Echinolampas Francii) alté ben
oberjten ®reibefd)id)ten (Danién)
befannt gemorben ijt. $n bér £er-
tiargeit, ittébejonbere in ben üfturn*
mulitengebilben (P'ormatio num-
mulitica), erreidjt jie bie gröjjte
©ntroidlung, jo baji 2/3 ií)rer bié
jetjt befannten 50 Sírten mit ben
Síummuíiten sujammen gelebt íjat.
$n bér attebiterranjiuje marén jie
nőd) jiemlid) píjlreid), aber nad)
biejem |$eitraumtierminberteu jie jid)
jortmaíjrenb, jo ba£ iutptage in
222
kori tengerekben Gray és Du-
jardin szerint csak három, Cot-
teau szerint pedig csak egyet¬
len faj él még.
Mint fölebb már említve
volt. a kérdéses Szerémmegyei
Echinolatnpas a földközi
(mediterrán) emelet Lajta-
mész rétegeiből való. Leírásá¬
nál a főjellényeket (Diagnose)
a tudomány mostani kívánal¬
maihoz képest latinul adom. A
részletes leírást magyar és
germán nyelven Írtam ; mig a
hasonlatok és különbségek(Rap-
ports et différences) franczia
nyelven vannak szembeállitva,
hogy ily nemzetközi utón több
szaktudós is képes lehessen az
állandó faji jellegeket felis¬
merni, különösen ha az ide¬
mellékelt lehető hü ábrákat is
részletesen megvizsgálja.
íme itt következik részletes
ismertetése.
ben jefigen 9fteeren nad) ®ratj
unb D u i a r b i n nur 3 Sírten
leben, nad) 6 o 1 1 e a 11 aber nnr
nőd) eine cinege Sírt.
Söie oben jd)on erraafynt rourbe,
ftummt bú fraglidje ftjrmifcbe Echi-
nolampas^ifrt au8 ben Süiebú
terranftufe gefjörenben Seitfyafalb
jd)id)ten l)er. 33ei il)rer 33ejd)reibung
gebe id) il)te .£)uuptertennungSmerL
mate (Diagnosis) nad) ben jeligén
^Dtberungen bér 58iffenfd)aft in
íateinifcíjer @prad)e. ÍMe auöfitfjr*
tic^e 93efd)retbung raurbe ungarifd)
unb beutfd) get)alten ; enbltcí) finb
bie üerroanbtfd^aftíicíjert Unterfcí)ei=
bungáíennjeidjen (similitudines et
differentiae)tníran3Öjtj^er@prac^e
einanber gegenübergefteíít, ba§ auj
biefe internationaíe SBeife nteíjrere
^adjgeleíjrte bie beftanbigen Uníet-
fd)iebe btefer neuen Sírt ju erfennen
int ©tanbe fein foűen, inébefonbere
roenn bie I)ier beigelegten ntögíid)ft
treuen Síbbiíbungen in iíjren Sin-
gelníjeiten and) in Síugennter! ge=
nonttnen raerben.
•fy.er foígt nun bte eingetjenbe
@d)tíberung.
Eí'liiiinlaiiipa* couoiifeus. nv u sP. \sn.
(Tab I, Fig. 1, 2, 3.)
Corpus mag mim, cmoideum ; facie p este riore for-
titer obliqua : arnbitu ovato, postico multo latiore quam
antico; rostro vix prominente, laté truncato. Vertice
veddé excentrico , assula stellari elevata. A m balac r i s
petedóideis, paribus amplis , posticis longioribns. F acie
inferio r i concava , marpine subpulvinato ; infundibulo
peristomali peramplo. leniter declivi , majorem partém os
inter et ambitum occupante. Őre pariim excentrico ,
transverse pentagonom floscello conspicuo ornato. A no
subtriangiilari, fere marginali, transverso. Tubercu-
lis homogeneis , crebris , serobiculo laevi impressoque
circumdatis.
Részletes leírás
Váz (test) a nag-y alakiak¬
hoz tartozik.
Felzet (face supérieure) na¬
gyon kúpos, egyenetlen mere-
dekségü oldal-lejtőkkel.
Mellzet (face antérieure) na¬
gyon meredekendomborodikalá.
Farzat (face postérieure) sok¬
kal hosszabb és kevésbé mere¬
dek lejtőt alkot.
Körzet (circonférence) toj ás¬
dad, hátulsó fele sokkal széle¬
sebb a mellsőnél.
Alzat (face inféríeure) ho¬
morú.
Farnyujtvány (Rostre) alig
kiálló, széles és csonkitott.
Tetőpont (Sommet) erősen
központon kívüli a homlokzat
irányában.
HusfűDrftdie ikfíflrriíittttg.
Stjiafe (corpus) geprt ju ben
grojjen permen.
(Dfierfetfe (facies dorsalis) íe=
gélig érijeiben, mit ungleidjförmigen
@eiteuabf)angen.
IlJorberffietf (facies frontális)
bitbet etnen giemticí) fteilen 5lbí)ang.
Xnníetííjetf (facies posterior)
ift tnel langer unb faűt oiet roentger
fteil fyerab.
fímfattg (ambitus) eiförmtg ;
bie pintéré |>aífte ift niel breiter,
al§ bie norbere.
flttíerfeite (facies ventralis)
nmbgefjöíjlt.
Ilfíeniorfpíuug (Rostrum) faum
íjeroorfteíjenb, breit unb geftu$t.
gtyátd (vertex) gégén bie
(Stirn [tar! auf?ermttteípun!t[tanbig.
Tenyészszervi nyilárok. (po-
res génitaux) a megrongálás
miatt nem észlelhetők.
Szirmok (pétales) egyenet¬
len hosszak és szélesek, mind¬
nyájan kiemelkedettek a váz
felszinéről, a mellső három de¬
gesz alakuan, a hátsó pár pe¬
dig lapos bordaformálag.
Homlokszirom (pétale fron-
tal) legkeskenyebb és legrö¬
videbb.
Páros szirmok (pétales pairs)
közül a mellsők csak fél
vonallal keskenyebbek a hát¬
sóknál.
Hátsó szirompár (pétales pos-
térieures) jóval hosszabb a
mellső párnál, s lejebb nyúlik
a váz felzetének kétharma¬
dánál.
Likacsöv (zone porifére) be-
méiyedt ; a rézsútoson álló lí-
kacspárok ivhajlásos görbe ho¬
rony által vannak összefűzve.
Kiizmezöny (zone interpori-
fére) bordásán van kiemelkedve
és a páros szirmoknál mintegy
5-szerte szélesebb a likacsővnél.
Szájnyílás (Péristome) kevés¬
bé központon kivülli mint a
tetőpont , ötszögü , valamivel
szélesebb mint magas, s lát-
szatos virammal (floscell) van
diszítve , melynek foszlányai
(phyllodes) a száda szögletei¬
ből ágazódnak ki.
Szájtöltsér (infundibulum pé-
ristomal) nagyon terjedelmes,
(^efi^redjteőflfngen un(foramina
genitalia) gerjtörungátjalber nid)t
beobad)tbar.
<3fő(jferíifaffer (petalodia) un=
gleid) láng uttb breit, fammtlid) über
bie Oberfíadie bér @d)ale §eroor=
tretenb ; bie uorberen brei íjebett fid)
raulftförntig, baá íjintere ^aar aber
platt rippenartig empor.
£tirn6faít (petalodium fron-
tale) ift baá allerfd)tnalfte uttb íür=
Sefte.
^ű^ferkfőfferpttűre (petalodia
gemina) bie uorbern firtb nur unt
% £inie fdjmtiler alá bie tjintern.
pintéré ^üijferkfaífer (peta¬
lodia posteriora) niel liinger alá
baá norbere ^aar, unb reidjett tneiter
alá 2/s kljeit bér Oberfliidje fjerab.
^orengange (zóna porosa) eiit=
gebrüdt; bie fd)ief ftel)enben üödjer'
paare finb burd) bogig=ge!rümmte
kurdién aujantntengejodjt.
fütitíeffefb (area intermedia)
rippenartig eríjaben, unb bei ben
paarigen $üí)terbíattern etiua fünf-
mai breiter alá bér ^orengiirtel.
^Sttnböflfnttng (os) roeniger aufjer*
mittelpunftftanbig alá bér ©djeitel,
füitjedig, etinaá meíjr breit alá íjod),
unb mit an|eí)nlid)em 2JZunbfeld)
(floscellus) géniért, bejjett gipfeí
(phyllodii) auá beit (Sd'en fid) ner-
jtneigen.
iS&Mt&frtdjicr ( infundibulum
peristomale) feljr auágebreitet, in-
— 225
ugyanis széle az alzat karimá¬
jának duzzadványáig terjed.
lűmiyilás (Périprocte) három-
szögded, harántosan fekszik az
alzat szélén, s egyenesebb ol¬
dalával érinti a,körzetet.
Szemcsézet (Granulation) egy¬
nemű ; a szemölcsök (tubercu-
les papillaires) mindenütt be-
mélyedt gyűrűs udvarral bír¬
nak, csakhogy a felzeten oly
tömören állanak, hogy csak¬
nem érintik egymást, mig az
alzaton ritkásabban. vannak el¬
helyezkedve, s valamivel na-
gyobbocskák is.
Nagyságú méretek (Dimen-
sions du grandeur) :
Hosszátmérője a
a váznak. . . 85 milliméter
Szélessége ... 75 „
Magassága. . . 45
Szirmok küzmezönyeinek szé¬
lessége :
Homlok sziromé *, 5 milliméter
Mellső szirmoké . 7 „
Hátsó szirompáré . 8 „
Likacsőv szélessége 1 x/2 „
Szirmok hosszúsága csak a
homloksziromnál puhatolható ki
pontosan , mivel ez mindkét
oldalról egyenlő hosszú lika-
csővel bir, ellenben mindegyik
párossziromnál az oda tartozó
likacsővek hosszúsága rendkí¬
vül különböző. Ezeknél a hosz-
szúság'ot a hosszabbik likacsőv
szerint mérjük, tehát:
bem feín fftanb bté gum polfteriq
tjebunfenen Umfaitge bér Unterfeite
fid) erftred't.
Jlfíer (Anus) faft breieá'ig, liegt
quer am 9tanbe bér Unterfeite, íutb
bérűért mit feiner meljr gerabeu
Hanté ben Umfang bér Édjale.
$őrnefuug (Granulatio) qleidp
artig ; bie $>rüfenroargdjen (tuber-
cula papillaria) firib auf bér gam
óén ©djale überatl mit tief einge-
briicíten ringartigen Ipöfdjen utm
gingeít, nur [teljen [ie auf bér Ober-
feite [0 bid)t an, bafj fie fid) gégém
feitig faft beriüjreu, bid [ie auf bcr
Unterfeite gerftreuter finb unb gm
gíeicí) auctj etroag gröfjer erfdjeiueu.
^yd|cm>er6(íftntffe (Dimensio-
nes magnitudinis) :
Sangenbitrdjmeffer bér
©djaíe . 85 föíiűiméler
93reitenburdjmeffer bér
©cíjaíe . 75 „
bilije bér ©djaíe . . 45 „
Iketíe bes ftiifíeffefbeő fict ben
3?iíljfer0í«ítern :
33eim ©tirnblatt ... 5 fDHUiméter
8ei bem SSorberpaar . 7 „
Sei ben íjinteren fjülp
lerbíattern . 8 ,,
93reite beá ^orengangeé 1 V2 „
düange bcr ^ű^fcröfaíícr lafjt
fid) nur beim ©tirnbíatt geuaucr
ermitteín, roeií eá beiberfeité gleid)
langeu fjSorengang bcfiigt; íjingegcn
bei allén paarigen giiljlerblattern finb
bie bagu geíjörigcn ifJorengange
fjödjft uitgleidj láng. 2Bir tedjnen
bei biefett náci) bem íangeren f^orem
gang, alfo :
22Ó
Homlokszirom . 33
Mellső szirompár 35
Hátsó szirompár 40
mm. hosszú
©tirnblatt . .
SSorbereé ^Saor
■jpinteres ^aar
33 9Jhn. láng.
35
40
ll
II
Önként értetődik, hogy a
felsorolt nagysági méretek csak
az előttünk fekvő, leábrázoh,
és eddigelő egyetlen példányra
vonatkoznak.
©elbftuerftanblicb bejieíjen fídt)
bie aufgesaíjlten ©röfjenoeríjaltnijfe
nur auf ba§ oorliegenbe, abgebil=
bete unb btá je|t einjige SJhtfíer.
Fekme és Fekhely (Gisement
et localité): Myocen alakulat a
nediterrani emelet Lajtamész
nevű szintjéből. Cserevitz Sze-
rémmegye.
Rappoits et
Ecbinolampas Laurillardi, Ag
Espéce de grande taille, or-
biculaire, subpentagonale.
Face supérieure réguliére-
ment bombée.
Sommet un peu excentrique
en avant.
Pétales subégales saillantes,
convexes, renflés en forme du
bourrelet.
Pétale frontal un peu plus
étroit que les autres.
Pétales antérieures presque
d’égale largeur que les posté-
rieures.
Zoues poriféres déprimées,
quatre fois moins larges que
l’épace interporifére.
Infundibulnm péristomal s’
étendant jusqu’ au midistance
du bord.
4t(tgerttttg tutb ^ímtbort (stra-
tum et localitas) ;2Jít)ocen*($ebUbe,
auő ben ficitt)afatffá)id)ten bér 2D?e=
biterranftufe. S $ e r e 0 i $ in ©gr*
ntien.
Différences.
Echinolampes conoideus, Páv.
Espéce de grande taille,
ovalaire.
Face supérieure irréguliére-
ment conique.
Suliimét trés excentrique en
avant, situé presque au tiers an-
térieur du grand diamétre.
Pétales inégales renflés: les
antérieures en forme de bourre¬
let, les postérieures en forme
de cótes plates.
Pétale frontal beaucoup plus
étroit, et plus court que les
autres. •
Pétales antérieures un peu
plus etroits que les postéri¬
eures.
Zoues poriféres deprimées,
cinq fois moins larges que
l’éspace interporifére.
Iafundibulum péristomal s’
étendant á peu prés jusqu’ au
bord.
227
Gisement et Localité: Myo-
céne inférieure ; étage médi-
terranée inférieure. Bordeaux
Dego Cassinelle. Gauderndorf
et Ritzing (Basin de Vienne.)
Észrevételek.
A fölebbi összehasonlításból
kitetszik, hogy az általunk fel¬
állított új faj legfőképpen ma¬
gas ferdén kúpos felzete, tető¬
pontjának igen nagy központ
kívülisége, hátulsó szirmainak
lapos bordák alakjában kiemel-
kedetsége, végre szájtölcsérének
nagy terjedelme által különbö¬
zik az Agassiz által felállított
Echinolampas Laurillardi faj¬
tol. Igen sajnos, hogy csak
egyetlen példányban találtatott,
s ennek is tenyészszervi nyi-
lárai a tetőponti készülékkel
együtt annyira meg vannak
rongálva, hogy az ivarbeli kü¬
lönbségre legcsekélyebb követ=
kezést sem lehet vonni.
Van még némi hasonlósága
a pénzige alakulatban előfor¬
duló Echinolampas Beaumonti
és az ehez közel álokkal is,
azonban ezeknél mind az 5 szi¬
rom lapos bordaalaku s vázuk
alzata hosszudad ; mig a mi
fajunknál csak a hátsó szirom¬
pár lapos bordájú, a mellső
pár ellenben a homlokszirom¬
mal együtt inkább domború
bordákhoz hasonlítanak, tehát
degesz alakuan duzzadtak és
sokkal rövidebbek az előbbi
fajokénál, ezenkívül a váz al¬
zata is kerekded. Ez elősorolt
jellegeken kívül még a fekme
Gisement et Localité: Myocéne
moyenne ; étage : Mediterranée
supérieur. Montagne Frusca
Gora. mont Fasinara (Hongrie).
^áernerftttttgen.
2tué bér obigen $ergleid)ung
fieljt matt gleicf) eitt, bafj uttfere Sírt
inSbefonberő burd) ifjre fjolje fdjief*
íegelförmige Dberfeite, burd) bie
ftarfe Ülufjermittelpunftftanbigfeit béé
©djeitelé, burd) bie platt rippenartig
nid)t trmlftförntig erfjabenen ^inte=
ren jjü^íerbíatter, enbltcf) burd) ben
felír auégcbreiteten SÖiunbtricbter
fid) uott bér burd) & g a f f i 3 auf*
geftellten Echinolampas Lauril-
lardi unterfdjeibet. Setbcr ift nur
ein einjigeé ©titá aufgefunben mór*
ben, unb aucfy bei biefem finb bie
®efc|íed)téöffttungen fammt bem
gangén ©djeiteífdjilb fo ftar! be*
fdjabigt, bafj mán betreffs béé ®e*
fdjícdjtéunterfdjiebeé nidjí bie gc=
rhtgfte $oígerung makett faun,
(Sittige $í)níid)íeif geigt fte ttod)
aud) mit bér in beit SWumntulitbiF
bungen ciní)eimifd)en Echinolam¬
pas Beaumonti unb mit béréit
nadiftüenuanbtcn, aber bei aűen je*
nen finb fammtlidje |Jüf;íerí»ídtter
fiad) rippenartig eríjaben, unb bie
Unterjeite iljrer (SJefjaufe ift immer
íangíidj ; í)ingegen bei unferer Sírt
befi^t nur baé í)intere fJiiíjíerblatF
paar eine platt rippenartige fjrortn,
baé oorbere iJJaar aber fammt
©tirnblatt finb meíjr runbíidjen
iRippen af)nlid), baljer rneíjr rouIfF
förmig aufgeblaíjt, pgíeid) finb biefe
oieí fiirger álé bei ben oorigett 2lr=
ten, unb aud) bie ©runbfladje ifyrer
228
(gisement) beli nagy különb¬
ség is elválasztja azokat egy¬
mástól.
A Darwin-féle fejlődési el¬
mélet nyomán az eocen kor¬
szakbeli Echinolampas Beau-
monti, mely az égyptomi leg¬
nagyobb pyramisok kőanyagá¬
ban is honos, a mi myocenkori
fajunk ős-szülőjének vagy elő¬
dének tekinthető.
@d)aíe ift ntefyr runbíicfy. Síujjjer
biefeit SDíerfmalen roerben beibe Sír=
teu aud) bnrd) bie grofje £agetung<ő;
üerfd)iebenl)eit non eiitattber getrennt.
Sía d) bér £>antnn’fd)ert (£nttt>id =
íungg^eorte faittt bie eocene
Echinolampas Beaumonti (roeld^e
aud) in bent ©teinmateriaí bér gröfp
ten egt)ptijd)en ^gramiben ju |jaufe
ift) jebenfaűS alá 23orfat)re ober
33organger unjerec mgocenen Sírt
betradjtet roerben.
Ábrák magyarázata.
(Svflárting bér Stbbilbu illeti.
— 230
Eclrínolampas conoideus, pav. a. «p. im.
Fig
Felzet (face supérieure) dom-
boruan kiemelkedett három
mellső szirommal (pétales
antérieures) ; lapos bordalakuan
kiálló hátsó szirompárral
(pétale pair postérieure). A mellső
szirmok közül a homlokszi¬
rom (pétale frontal) legkeske¬
nyebb és legrövidebb.
Fig
Vizát (face inférieure ou ven-
tral), v i r a m m a 1 (floscelle) kör¬
zőit 5-szögü nagy szájnyí¬
lással ( péristome ) ; három
szögdedii farnyilással (péri-
procte) ; s csaknem a körzetig
terjedő tágos és mély száj-
töltsérrel (entonnoir buccal).
Fig
Oldalkép (profil), melyen a
szirmok valódi hoszsza, a kúpos
felzet, és a tetőnek (sommet)
nagy központkivülisége (excen-
tricité) a homlokzat (front) irá¬
nyában jól szemlélhetők.
1.
^üeríeite (pagina dorsalis)
mit brei runblid) erfjabenen norberen
giií)íerbíűttcrn ( petalodia
anteriora), roorunter baá ©tini-
blatt (petalodium frontale) alá
baá fiirjefte unb fdjntalfte erfdjeint,
unb mit bem platt rippenförmig í;er-
Dorfteíjenben pintérén ^üíjíerblatt'
paar (petalodiaparia posteriora).
2.
^Iníerfeite (facies ventralis)
mit einer nőm SJJÍ u n b f e 1 á) (flos-
culus oris) umgebenen 5*ecfigett
grogén 3JÍ unböffnung (cavitas
buccalis) ; ctma 3*e<figer H f t e
o f f n « tt g (anus) mtb beinatje bié
jum ÍRattbe reidjenbem roeiten
2)i u ti b t r t d) t e r (infundibulum
peristomale).
3
SciíeitBífb (profilúm) alt méh
c^em bie roaljte Síiinge bér ^üf)íer-
blattéi, bie íegelförmig erí)abene
ÍRücfenjeite, unb bie ftaríe áufjer*
mittclpunftjtanbigfeit (excentrici-
tas) beá <éd)eitelá (vertex) gégén
bie ©tirn (frons) t)in gut ju be*
obadfien fínb.
231
4 turmalinnak egy magyarhoni új lelhelyéről.
Stürzenöaum Józseftől.
(! ölolvastatott a társ. 1873 nov. 12-én tartott szakülésén.)
Folyó év szeptember elején Versetzen (Temesme-
gye) időzvén barátom Bruck Ferencz tanár úr kíséreté¬
ben több kirándulást tettem a versetzi hegységbe, mely
a bánsági hegység egyik végkiágazását képezi. E hegy¬
ség főtömegét tekintve, durvaszemcséjü gneiszből áll, ez
azonban gyakran képez átmenetet a csillámpalába. A
gneisz főkép csak a felületen oly durva, nagyszerr.ü,
mélyebben fekvő rétegei mindinkább finomabb szem¬
cséjű összetétellel bírnak , mely szakadatlan átmene¬
tet az ottani kőbányákban igen szépen lehet látni.
Ugyanis a gneisz a versetzieknek. más, jobb építkezési
anyag hiányában, mely az ottani vidéken általában egész
Oraviczáig nem található, építési anyagul szolgál, s így
természetesen több helyt fejtik. E több kúpot képező
hegység számos vékonyabb vagy vastagabb quarcit-eret
tár magába, mely erek egyes részei, bizonyos helyeken
a főtümearet képező s elmálló gneisztől megszabadítva,
kiálló tuskókat s tömzsöket képeznek.
Egyik kirándulásunk alkalmával, az ú. n. birkahegy
(Schafsberg) keleti oldalán föntemlített barátomnak egy
feketeszinü zárványnyal telt gneisz-darab ötlött szemébe,
mely. a többi gneiszdarabtól első pillanatra eltérőnek
látszott, s annyival is inkább érdekelt mindkettőnket,
mivel barátom, ki versetzi születésű, s a hegységet min¬
den irányban számtalanszor bejárta , nem emlékezett,
hogy e vidéken valaha ily zárványokat tartalmazó gneiszt
vagy quarcitot talált vagy ily leletekről másoktól említést
tenni halott volna. Közelebbi s figyelmesebb megtekin¬
tés után e zárványok feketeszinü fomwaím-jegeczeknek
bizonyultak be. Igen természetes azonban, hogy ez egy
példánynyal be nem elégedve, kerestünk tovább és nem
épen siker nélkül, a menynyiben ugyanazon hegyen még
io — 12 turmalint tartalmazó gneisz vagy quarcit-d arabot
sikerült gyűjtenünk ; feltűnő azonban, hogy a turma-
lin sokkal nagyobb mennyiségben s gyakrabban fordúlt
e helyütt elő a quarcitban, mint a gneiszban.
E turmalín-zárványok fekete átlátszatlan jegeceket
képeznek, általában rövidek, töredezettek, s a quarcit
anyaga által mintegy össze vannak tapasztva. Vastagsá¬
guk 2-5—15 mm. Trigonalis habitusok igen határozott.
Egyes, a bezáró kőzetből kiszabadított jegecek igen szé-
18
232
pen mutatják a ooP2,oo - et. Véglapokat általában
nem észlelhettem egy példányon sem ; az oszloplapok a fő-
tengelylyel párhuzamosan rovatoltak, barázdáltak. Telje¬
sen önálló, szabad jegecet nem sikerült találnom.
Habár e turmalinok föltűnően szépeknek nem mond¬
hatók. és sem alakra, sem pedig nagyságra nézve nem
igen tűnnek föl. mindamellett már a lelhely újsága, s
eddig ismeretlen volta miatt sem tartottam érdektelen¬
nek s fölöslegesnek bemutatni s megismertetni.
Célszerűnek tartom ezek után még a turmalinnak
eddigelé ismert magyarországi s erdélyi lelhelyeit össze¬
hasonlítás miatt fölemlíteni. Az egyes lelhelyeknél az
anyaközet is föl van említve :
Úrvölgy- czillámpalában.
Libethbánya) . ,
j quarcitban.
Felső-Szlana-csillámpalában, továbbá
Magos- és |
Oláhpián | csillámpalában, és
Zoodon, gránáttal)
Heltau-ban.
Ezekhez járul még mint új leihely a versetzi, gneisz
és quarcitban.
Igen feltűnő és különös, hogy a Birkahegyen kí¬
vül a versetzi hegység semmiféle más részében nem
sikerült turmalinra akadnom. Hogy csakugyan nem for¬
dul itt elő a turmalin, mutatja azon körülmény is, mivel
a Birkahegy mellett levő többi hegyek kőbányáiban
dolgozó munkások — bár némelyik már több éve van
ott elfoglalva — ily fekete zárványokat tartalmazó pél¬
dányra általában nem emlékeztek, hogy valaha láttak
volna.
El nem mulaszthatom még végül, hogy röviden meg
ne emlékezzem azon — néha igen nagy — földpátjege-
cekről, melyek rendesen a carlsbadi törvény szerint ké¬
peznek ikreket, s melyek a gneiszből, mint a melynek
összetevő részét képezik, ennek elmállása után, kihullva
nagy mennyiségben találhatók szabadon kivállva. Ejegecek
némelyike már szintén mutatja a mállás nyomait, s külö¬
nösen a széleken töhbé-kevésbbé nagyobbrésze le van
kopva, illetőleg gömbölyítve, s így a jegecalak már nem
vehető mindegyiken egészen tisztán ki, azonban hasítva,
igen szépen mutatják az ikerképződést.
Verwalirnng gégén Prof. Iluzslins/ky's Beiich-
tigmig dér Notiz iiber Zoophycos gigantens. )
(Fölolvastatott a társ. 1873. évi dec. \0-ki szakülésén,)
Vor einígen Tagén erst geriethen jene Blátter des
FÖldt. Közlöny in raeine Hánde, welche Prof. Hazs-
linszky’s Berichtigung meiner Notiz ütaer Zoophycos gi-
ganteus entlialten. Nun hatte ich zwar gégén eine wirk-
lich sachkundige Berichtigung' meiner Ansichten nichts
einzuwenden, aber was ich da lese ist eben keine Be¬
richtigung, sondern eine entschiedene Negation des von
mir geschilderten Sachverhaltes.
Meine Notiz beginnt mit den Worten : „Durch die
Felsensprengungen an dér Kaschau-Oderberger Bahn
wurden in dér Náhe des Wallendorfer Stationsgebáudes
Versteinerungen blossgelegt etc. ; mein geehrter F reund
und Kollege dagegen erklárt : „Durch die Felsenspren¬
gungen .... tvurde kelne Spur von Versteinerungen bloss-
gelegt.u Eine gewiss sehr unumwundene Erklárung !
Seit dem Beginne des Bahnbaues habé ich den
Fortgang dér Felsensprengungen fást táglich beobach-
tet, habé den Steinbrecliern für das Sammeln dér vor-
kommenden Blattabdrücke Geld gegeben, habé diese
Abdrücke im Stationsgebáude niedergelegt, wo síé von
Einheimischen und Fremden gesehen wurden, ja noch mehr,
— nachdem ich Herrn Prof. Hazslinszky meinen Zoo¬
phycos gezeigt hatte; führte ich ihn ín das nahegele-
gene Stationsgebaude und legte ihn die aus dcr Zoopliycos-
schícht geivonnenen Blattabdrücke vor , von denen er aucli
einige mit sích nahm ; — und trotz alledem vermag es
inéin werther Kollege zu beliaupten, dass beim Stations¬
gebáude zu Wallendorf keine Spur von Versteinerungen
blossgelegt worden sei ?
Doch, vielleicht ergreift mein Gegner die Ausílucht :
„Ich wollte ja nicht sagen, dass überhaupt keine Ver¬
steinerungen blossgelegt wurden, sondern dass , was
Kalchbr. für Versteinerung (Zoophycos) ansient, bloss
Verwitterungserscheinung sei“, aber dann enthalt sein
erster Punkt genau dasselbe, was auch im zweiten Punkt
steht, ist alsó eine Tautologie ; und zudem stellt er die
erst zu enveisende Ansicht des Verfassers als eine be-
reits feststehende Thatsache hin.
*) (Vei'gl „Földtani közlöny" 1873. 8, áO u , S. 173.)
l8*
2 34
Und was soll dann dér Nebensatz bedeuten : „Selbst
diejenigen Srhichten wurdcn nicht bér illírt, aus welchen ich
cinige Blatt abdrücke besitze“ ? Auch abgesehen davon, —
dass, wie aus dem vorhin Gesagten erhellt , Hazsl.
allerdings aus dér genannten Schicht Blattabdriicke be-
sitzt, ist nicht abzusehen. was sein Besitz oder Nicht-
besitz mit unserer Frage zu thun hat.
Doch, das sind Nebensachen, gehen wir zum We-
sentlichen, zu den Gründen über, welche gégén meine
Ansicht sprechen sollen !
Ich suche sie diese Griinde, finde sie aber nicht,
sondern statt ihrer nur . eine wortreiche Auseinander-
setzung, die sich in die Worte zusammenfassen lásst : „Die
von Oxijden saturirten Tagivasser dringen in das verwitternde
Gestein und lassen oerschiedengefarbte concentrisehe Schalen-
zeichnun gén zurüek'* ; und dann kommt zum Schluss noch
einmal die Versicherung : „Nur solche Verwitterungs-
zeichnungen wurden bei Wallendorf entblösst.“ —
Hazsl. spricht alsó von jener alltáglichen Erschei-
nung, dérén auch meine Notiz in den Worten erwáhnt:
„Es ist bekannt, duss Sandsteine — — nicht seltcn concentrisehe
farbige Zonen zeigen “ ; aber die ganze Tendenz meines
Aufsatzes geht ja eben dahin nachzuweisen, dass hier
keine solche Erscheinung vorliegt ! — Darum spreche
ich ja von ausgeprágten Eürchen und Rippen und hebe
als besonderes Charakteristicum die Farblusigkeit dersel-
ben hervor. Mein geehrter Ereund ignorirt aber das
Alles auí’s vollstándigste. Er sieht nichts von dem, was
ich beschrieben habé, dafür aber Etwas, was mir un-
sichtbar blieb, náinlich : „concentrisehe farbige Zeich-
nungen."
Ich muss gestehen, dass ich diesem Wiederspruch
gegenüber fást an mir selbst irregeworden bin, und mich
nicht enthalten konnte noch einmal hinaus zu gehen,
und das so oft Gesehene noch einmal zu betrachten. So
lángé ich aber auch dastand, so sorgfáltlg ich auch
prüfte, — ich fand nur das schon früher Beobachtete,
etwas verwischt zwar, etwas angegriffen durch die Wit-
terungseinflüsse zweier Winter, — denn Sandstein ist
kein Marmor — aber dér Hauptsache nach immer noch
gut zu erkennen. Da ich nun doch wohl meinen Augen
trauen muss, kann ich auch nach dér erneuerten Prüfung,
nur die Ueberzeugung aussprechen, dass Prof. Hazslinszky
dér das f rag Hehe Gebilde nur einmal , und zwar sehr flüehtig ,
- 235
bdrachtet Juit and dabei ivahrscheinlkli unter dem Eindruck
einer vorgefassten Meiming stand , diirch seine Erinnermigen
getáuscht worden ist.
leli fordere ihn demnaeh auf, das fragliche Gebilde
nochmals zu besichtigen ! — Sieht er auch dann noch
farbig'e Zeichnungen, so bleibt freilich nichts Anderes
übrig, als dass ein Dritter oder — eine ganze Jury —
in unserer Beider Gegenwart den richtigen Sachverhalt
constatire.
Bis dahin weise ich Hazslinszky’s Berichtigung als
völlig unbegründet zurück.
Wallendorf, 5. Nov. 1873.
Kari Kalchbrenner.
Irodalom.
JaSirbuch dér Sí. K. geolojg. R.-4 listait.
1873. XXIII. Bd. Nr. 2. (April, Mai, Juni.)
R. L. E füzet tartalma a következő:
1. Th. Fiich s u. F. Karrcr. Geologische Studien in
den Tertiárbildungen des Wiener Beckens.
E cím alatt folynak az utolsó évek óta nevezett
urak a bécsi medencére vonatkozó értekezései a „Jahr-
buch“-ban. E medence fiatalabb harmadkori lerakodásai¬
nak tüzetes s beható tanulmányozásával foglalkozván,
már több igen becses adatot köszönünk a miocén lerako¬
dások ismeretére nézve e fáradhat! anul szorgalmas búvá¬
roknak. Jelen füzetben Karrer úr először a berchtolds-
dorfi öbölből közöl egy földtani átmetszetet, másodszor
az úgynevezett rohrbachi conglomerát földtani korát tár¬
gyalja , mely utóbbira nézve azon eredményhez jut,
miszerint a rohrbachi conglomerát mindenesetre a lajta-
conglomerátnál fiatalabb, sőt valószín üleg a szármátináí
még fiatalabb emelethez , t. i. a cong-eria rétegekhez
tartozik.
2. Ér. E. von Mojsisovics. Beitráge zűr topischen
Geologie dér Alpen. Dér Rhátikon. (Vorarlberg.) A keleti
s nyugoti alpok közti határterület átnézetes földtani tér¬
képével és egy földtani átmetszeteket tartalmazó táblával.
3. Dr. Gr. Stache. Dér Graptolithen-Schiefer am
Osternig-Berge in Kárnthen und seine Bedeutung fúr die
236
Kenntniss cles Gailthaler Gebirges und für die Gliederung
dér palaozoischen Schichtenreihe dér Alpon.
Nr. 3- (Juli, Aug., Sept.) tartalmaz :
1) Mcd. Be. Ottók. Feistmantel: Über das Verháltniss
dér böhmischen Steinkohlen- zűr Permforrnatinn. (Egy,
földtani átmetszeteket tartalmazó táblával.)
Szerző a „Riesengebirge“ alján-, továbbá Prágától
éjszaknyugatra-, és Pilsen környékén- elvonuló lerakodá¬
sokat részletesen tárgyalván, a következő eredményekhez
jut: !. A csehországi kőszénképlet egész kiterjedésében
a permképlet sokkal nagyobb zöme által van fedve, mint
ez eddig tétetett fel, és pedig az azt fedő, majdnem min¬
den helyt szenet tartalmazó, permképlet-csoport e képlet
legmélyebb osztályához tartozik, minek (a széntartalom¬
nak) folytán e legmélyebb osztályt Csehországban termé¬
keny permcsoportnak lehetne nevezni.
2- szor. A szenet tartalmazó permcsoport az ennek
feküjét képező köszénképlettöl, melyre minden jelentéke¬
nyebb zavarás nélkül egyformán mindenütt rátelepül,
semmi szembetűnő rétegcsoport által elválasztva nincs.
3- szor. A tárgyalt terület virányára nézve a mun¬
kában felhozott eredményekből kifolyólag következik,
miszerint az úgynevezett kőszénvirány nem csupán a kő-
szénkorszakra és ennek egyes alosztályaira szorítkozott,
hanem hogy az egész kőszénképleten át lehetőleg egy¬
forma elosztásban, legnagyobbrészt, még pedig jellemző
alakjaiban, az ezt követő rétegcsoportban is megmaradt,
hogy tehát mindenek előtt alosztályok szerint való be¬
osztás nem állhat, — hogy továbbá az ezelőtt a kőszén¬
képlet vezérnövényeiként felsorolt maradványok tényleg
ilyenek gyanánt többé nem tekinthetők, miután a növé¬
nyek legnagyobb része mind a két itt felemlített képlet¬
ben fordul elő. Habár a permképletben új növények is
léptek fel, e korszakra nézve mégis csak az abban ta¬
lálható s döntő erővel biró állat-maradványok a jel¬
lemzők.
A szóban lorgó csehországi kerületeket illetőleg
e következtetésekből mindenütt azon értelemben ered a
taglalás, hogy az úgynevezett fekiitclepck mindig kőszén¬
telepek , a fedövonalatok ellenben az azokban tartalmazott
fedő- vagy felső-teleppel a permcsoporthoz, még pedig en¬
nek legalsó osztályzatához, tartoznak.
23?
2) J, Niedtsiviedslá. Basalt-Vorkommnisse im Máhrisch-
Ostrauer Steinkohlenbecken. Nach Berichten des Berg-
raths Andrée. (Egy térképpel.)
A már báró Richthofen által a morvá-Ostrau mel¬
letti hruschaui kőszénbányában észlelt s 1857-ben leirt ki¬
törési kőzeten kivtil az ostraui bányakerületben azóta
még négy pont lett feltárva, melyekén egy az akkor le¬
írthoz hasonló kitörési kőzet a kőszénhegységen keresztül
tört. A mellékkőzetre való behatás mind ezen öt eljöve¬
telnél hasonló volt ugyan, de csakis a hruschaui bányá¬
ban lehetett a közelfekvő keskeny széntelepnek coaksz-szá
való átalakítását tisztán észlelni,
A báró Rothschild-féle Teréz-aknában a szabályosan
rétegzett szénhegység s egy erre következő különnemű
törmelékkőzet közt lévő, élesen kivehető érintkezési lap
éretett el. E törmelékkőzet — kinézése szerint — hatá¬
rozott breccia, melynek alapanyaga a zárványokhoz ké¬
pest túlnyomólag uralkodó. Az alapanyagot Összetétele- s
minemüségéből elmállott bazaltnak, úgynevezett „bazalt-
\vacke“-nak lehet felismerni. A zárványok a breccia tő-
szomszédságában lévő szénképletnek szögletes, élesszélü
kőzet-töredékeiből állanak. E breccia képződési módjára
nézve szerző azon szerinte egyedül- valószínűnek látszó
nézethez jut, miszerint az, most már tökéletesen elmállott
eruptív-anyagként tűnik fel. mely utóbbi folyékony álla¬
potában magával rántotta töredékeit s darabjait azon kő¬
zetnek, melyen keresztül tört vagy pedig melyen tovább
folyt. — A törmelékkőzet határos egy egynemű szilárd
tömegkőzettel, mely, már az első pillanatra a bazalt kiné¬
zését mutatva, közelebbi megvizsgálás alkalmával csak¬
ugyan annak is tűnt fel ; és pedig e kőzet a Zirkel által
kristályos (makro- és mikro), porfirikus földpát- bazaltok¬
nak (B. osztályának) nevezett kőzetekhez tartozik , egy¬
szersmind az üveges porfirikus bazaltokra is emlékeztet¬
vén. A bazaltelőjövetel másik oldalán azután megint a
sphárosideritet tartalmazó s palásagyagból álló kőszén¬
hegység éretett el. Szerző említést tesz még az ostraui
bányakerületben szintén előforduló gömbös bazalt-dara¬
bokról, melyek tekealakuan elválasztott bazalt szétesett
maradékainak tekintendők. E bazaltgömbök tökéletesen
megegyeznek a Teréz-aknában áthatolt, helytálló bazalt¬
kőzettel, úgy hogy egész biztossággal lehet föltenni, mi¬
szerint az álló kőzet és a bazaltgömbök egy és ugyan¬
azon bazalt-előjövetel tulajdonai.
238
3- A. Pelz. Über das Vorkommen tertiárer Bildungen
im oberen Marizathal. (Egy térképvázlattal.)
Szerző igyekszik kimutatni, hogy az eddigi löltevés,
mely szerint a Balkan legdélibb kiágazatai (a thraci kö¬
zéphegység) és az éjszaki Rhodope között csak negyed¬
kori s mostkori képződések fordulnának elő, nem áll,
hanem hog'y ó-harmadkori képződések, nevezetesen num-
mulitmészkő képezik az átmeneti emeletet a Balkan és a
Rhodope között. Két, az értekezés szövegéhez csatolt
hegység-átmetszetből tisztán kivehetni, hogy a nummulit-
mészkövön trachyt tör keresztül, mi által a nummulit-
mészkőrétegek fölemelvék, s helyenként nagyon merede¬
ken állanak. Ezen óharmadkori képződésekre tovább ke¬
letre fiatalabb harmadkori-, főkép édesvizi-képződések te¬
lepülnek, melyek márga-, homokkő- és márgapalából
állanak.
4. Dr. U. Lcnz. Beitráge zűr Geologie dér „Frusca
Gora" in Syrmien.
A „Frusca Gora- hegységről közlönyünk már ez év¬
folyamban (1. V. és VI., VII., VIII., IX. sz.) Koch Antal,
egyetemi tanár úrtól hozott egy igen becses s hosszabb
jelentést, ennek netaláni kiegészítéséül azonban mint ada¬
lékot jelen értekezést is üdvözöljük.
91iiieralo£ische Hlittlieilu nsren
gesammelt von Gustav TschermaJc.
Jahrgang 1873. Il-ik füzet.
W. K. E füzet tartalma a következő :
Zűr Kenntniss dér quarzfiihrenden Andesite in
Siebenbürgen und Ungarn. C. Doelter. (Egy táblával.)
Bericht über die vulkanischen Ereignisse des Jahres
1872. C. W. Fuchs.
Ueber das sogenannte Katzenauge und den Faser-
quarz. H. Fischer.
Ueber eine pseudomorphose Bildung nach Feldspath.
Dr. R. Drasche.
Analysen aus dem Laboratórium des Herrn Prof.
E. Ludwig.
Ueber die Zusammensetzung des Jordanits. V.
Wartha.
Bemerkungen zűr vorstehenden Notiz. L. Sípöcz.
Notizen.
239
Dr. C. Doelter hoszszabb értekezésében az erdélyi
és magyarhoni quarctartalmú andesitekről, kiemeli ha¬
zánk kiterjedt és válfajdús trachytképletét, megemlítvén,
hogy ezen fiatalabb eruptív kőzet öszszehasonlitva más
országbeliekkel, még- alig van tanulmányozva.*) Némely,
e kőzeteket tárgyaló idevágó munka felemlitése után át¬
tér a trachyt-családnak általános jellegzésére.
Szerinte a fiatalabb eruptivkőzeteket két nagyobb
csoportra lehet osztani : a tracliytok és hasaitokra, ezek a
basikus, amazok a savas tagokat tartalmazzák.
A trachytok fő alkatrészei (eltekintve a phonolitok-
tól) : sanidin, plagioklas (oligoklas, andesin, labrador) am-
phibol, augit, biotit és némelykor quarc.
E kőzeteknek Beudant és később Richthofen általi öt
csoportra való felosztásnak fölemlitése után, áttér a tra¬
chytok ásványtani felosztására Rose G. Roth és Zirkl
osztályozása alapján, és öszszeállitja végre ezen kőzete¬
ket saját nézete szerint, előbb még megemlítvén, hogy
egy sanidin-oligoklas-trachyt csoportnak felállítását nem
helyesli.
A beosztás a következő :
tartalmú
Ouarc-trachyt,
(rhyolit)
Íamphibol tartalmú
pyroxen „
biotit „
Az egyes alkatrészek tárgyalását a földpáttal kezdi.
A quarctartalmú andesitek alkatrészei között a
triklin-földpát a főszerepet játsza. A túlnyomó plagio¬
klas mellett alárendetlen mindig sanidin is találtatik, de
nem sikerül minden egyes esetben, a górcső segítsége
nélkül a plagioklast az orthoklastól megkülönböztetni.
A kivált jegecek nagysága igen változó , a
menynyiben pl. a szuligatai andesitben egész 2 cm.
hoszszuak találtatnak, míg másokban ezeknek nagysága
csak 1 — 2 mm.-nyi. Bővebben iratnak le ezután azon
tünemények, melyek ezen földpátok górcsői vizsgálásá-
nál mutatkoznak polarizált fényben.
A szóban levő kőzetben a földpát sokszor átválto¬
zott, úgy hogy az elemzésnél a földpát ezen állapotára
szükséges tekintettel lenni, mert sokszor a kalitartalom
*) Szerző, mint látszik dr. Szabó J., épen e téreni bő vizsgálatai¬
ról nem bir tudomással.
240
túlhaladja a natrontartalmat, dacára annak, hogy az ere¬
deti kőzetben a kaliföldpát menynyisége sokkal kisebb,
mint a mésznatroníöldpáté, mert talán ez utóbbi nagy
részben már átváltozott, mig amaz még ép.
Számos, Hauer K. által eszközlött vegyelemzés azon
eredményhez vezetett, hogy a dacitok triklin íöldpátja
nem bir állandó öszszetétellel. A kovasavtartalom 60 és
53% között, a mésztartalom pedig 5^5 és 11*5°/, között
ingadoz.
A quarc vag-y gömbölyű magvakban, vagy homá¬
lyos dihexaederekban lép föl.
A földpát után az ambhibol képezi e kőzet főalkat¬
részét. Az egyes jegecek nagysága 2 és 8 mm. közt in¬
gadoz, a jegecek, melyek Nagyág mellett találtattak, vég¬
lapokkal bírnak.
A górcső alatt az amphibol hoszszukás, épszögü
vagy szabályos hatszög ü, zöldes-sárga vagy vörösös-barna
átmetszeteket mutat. Ikrek, a közönséges törvény szerint
gyakoriak. Maghetit az amphibolban soha sem hiányzik.
Számos andesitben az amphibol átváltozott epidot
és chlorittá. Pseudomorphok chloritból amphibol után
gyakran, különösen a górcsői vizsgálatnál láthatók.
Majdnem minden quarctartalmú andesitben, amphi¬
bol mellett magnesiacsillám is foglaltatik, sokszor az
amphibollal hasonló , némelykor túlnyomó menynyi-
ségben.
Kalicsillám eddig nem találtatott.
Az augit csak ritkán fordúl elő nagyobb menynyi-
ségben, sőt sokszor teljesen hiányzik.
A magnetit nagyobb kiválásokban csak ritkán ész¬
lelhető, ez ásvány aránylag nagy elterjedését csak a gór¬
cső mutatta ki.
Egyúttal származását illetőleg szerző azon nézetet
mondja ki, miszerint a megolvasztott kőzet szilárd hal¬
maz-állapotba való átmenése alkalmával vált ki, tehát
nem másodlagos képződmény : míg az átváltozott am¬
phibolban talált magnetit másodlagosnak tekinthető.
Sok eruptiv kőzetben, habár csekély menynyiségben
apátit is találtatott, de szerző a nephelin hiányát con-
statálja dacára egy nephelin- és quarctartalmú trachyt
felemlitésének, melyet Szabó tanár úr a Mátrából irt le.
Hasontóképen hiányzik a quarctartalmú andesitekben a
tridymit. Mint másodlagos képződmények chlorit, epidot
és pyrit említtetnek, míg az olivin szerző szerint hiány¬
zik. Titanit, mint accessorikus alkatrész itt-ott találtatott.
2^1
A quarctartalmú anclesitek classificatíója után ily kőze¬
tek bővebben, egyes lelhelyekről iratnak le számos vegy-
elemzéssel világosítva föl, névszerinti a Rodna- és Vle-
gyasza vidék granitos és porphyros, Nagyág, Offenbánya,
Herczegány és Fehérmegyének trachytos ; Kisbánya,
Meregyo, Kapnik, Bogdán- hegység, Kis-Sebes, Boicza,
Nagyág porphiros kőzetei, úgy szintén quareszegény am-
phibol-andesitek és biotit-andesitek.
Mind ezek után szerző következő eredményhez jut :
Erdély és Magyarhonnak dacitjai vagy régibb quarz-
trachytjai, a trachyt-családnak azon tagjaihoz tartoznak,
melyeket andesiteknek szokás nevezni, ha t. i. ezen név
alatt oly trachytok értetnek, melyek főtömegükben trik-
lin földpát, alárendetlen sanidin és amphibol, pyroxen
vagy biotitból állanak. Leggyakoriabbak az amphibol-
andesitek, ritkábbak a biotit-andesitek ; quarc-andesitek
túlnyomó augittal eddig- Erdély- és Magyarhonból is¬
meretlenek.
E füzet második cikkében C. W. Fuchs az 1872-íki
vulkanikus eseményeket állította öszsze, megkezdvén azok
leírását a Vesuvval.
E vulkán már január hóban kezdette meg újonnan mű¬
ködését, a midőn lávadarabok egész 50 méternyi magas¬
ságig lökettek ki. April 24-én négy kráterből felszálló
tüzoszlopok és kiömlő lávafolyamok, melyek a régibb
láván gyorsan lefolytak egy nagyobb kitörést jeleztek.
Következő napon a kitörés gyengült úgy, hogy
számos látogató mászta meg a hegyet. Szerencsétlen¬
ségre épen ezen éjjel új erővel kezdődött a kitörés. A
Somma tetejétől körülbelül 100 méterre, az úgynevezett
iktria dél cavalloban egy repedés támadt, mely nagy
tömegű lávaáramot bocsátott ki. Ezen láva, kitörése al¬
kalmával, az 1855, 1858 és 1868-iki salakokat egész 60
méternyi magasságra emelte fel. A hegy szétrepedése és a
láva kiömlése oly gyorsan ment végbe, hogy a látoga¬
tók közül 200-an vesztek el, kik részint a gőzöktől ful¬
ladtak meg, részint a lávafolyam által temettettek el.
Nápoly városa e kitörés alatt folyton rezgeti. E hó
26-án délutáni 4 órakor a kitörés legnagyobb fokát érte
el. San Sebastiano teljesen, Mássá di Somma nagyrész¬
ben tönkre tétetett, nem különben szenvedett Tőrre dél
Greco a lávától. Hamu és salakdarabok Salernoig rö¬
pültek, míg San Sebastiano helyenként 6 méternyi ma¬
gasságig lávával volt fedve. Május 2-án megszűnt ezen
242
A Nápolyban esett hamu súlya egy [J mtr.-re 210
gr. volt april 28-án egy óra alatt. A különösen sós ha¬
mut és az ez alkalommal képződött ásványokat Scacchi
különös figyelemmel tanulmányozta s közöttük egy új
ásványra, az eritrosideritre : Fe2 Cl0, sKCl O akadt.
Nemkülönben fordult tovább !i elő a kremersit, chlorcal-
tium jegecedve, cupromagnesit stb. Folysav és sósav,
nemkülönben chlorammonium is észlelteit a fumarolákban.
A Scacchi által mikrosommitnak nevezett, nephelin-
hez hasonló új ásvány öszszetétele valószínűleg :
3SiOa,2 Als 03, 2 R (O R).-
Hasonlóképen kitörtek még a Vesuvon kívül a
Kilauea- a Sandvich szigeteken és Merapi Java szigetén.
A számos felsorolt földrengés közül csak azt említem
fel, mely január 23-án Bukarestet, Jassyt és Brassót,
márczius 22-én Zárát, május 30-án Jászberényt érte.
Öszszesen 76 földrengés van felsorolva. —
Fischer H. az úgynevezett macskaszem és rostos
quarcról értekezik.
Az úgynevezett macskaszemek, különösen melyek
Malabar tartományból erednek , csillogását benőtt as-
best fonalaktól vélték eredni, e cikkből azonban tisztán
kitűnik, hogy ezekben asbest egyátalában nem lordul elő,
hanem az említett tünemény a quarcnak finom szálkás
szövegétől ered. A vizsgálatok csiszolatokon a górcső
alatt vitettek végbe.
Dr. Drasche Richard egy Budweis közelében talált
földpát-pseudomorphot ismertet, mely vegyalkatára nézve
a Kefmgott- féle, Zdjar hegyről (Morvaország) eredő pseu-
dophithoz leginkább hasonlít.
Ludwiy E. tanár úr laboratóriumában Zellner A. egy
fekete csillám vegyelemzését vitte ki Tscheborkul-ból
(Siberia). Fajsulya 3*004; e csillám tartalmaz: fluort,
kovasavat, timföldet, vasoxydult, vasoxydot, mangan-
oxydult, magnesiat, kálit, nátront, lithiont és vizet.
Ludwig tanár úr csekély fluor mennyiségek megha¬
tározására egy uj módszer közlését helyezi kilátásba.
Elemeztetett továbbá Dingelstedt E. által egy Ve-
suvi olivin , és Boeck Eug. által egy reichenaui zöld
pala.
A következő két cikk a jordanit structur képletét
tárgyalja, melyben Wartha V. és Sipőcz L. urak nézetei
egymástól eltérnek.
A közlemények több kisebb érdekes újdonságot tar¬
talmaznak, melyek közül kiemelem, a bécsi világkiállítás óta
243
ismeretes keletindiai kálísókat, egy jegectani értekezletet,
és azon rövid közleményt Brezinától, melyben az alsó
osztrák birodalomban, Waidhofen közelében talált hegyi
jegecet ismerteti.
Schrauf egy Leadhills-i lanarkit jegecalakját tár¬
gyalja. A jegecek 1: auser úr gyűjteményéből valók.
Ugyanezen tudós, egy új, joachimsthali ásványt, a
„Schroeckingeritet“ ismerteti, mely ?wm-ásvány vékony,
hatszöges, gyöngyházfényü táblákban jeged.
Az i mm. nagyságú jegeclemezkék gömbalakú szö¬
vetben, uranszurokércen vannak elhelyezve. Színük vilá¬
gos-zöldeskék.
Továbbá ugyancsak Schrauf még a pharmakolith
jegecalakjáról, a joachimsthali zeuneritröl és a pseudo-
malachit jegecalakjáról tesz rövid említést.
A vizsgált jegecek, — melyeknek jegecalakja az
előbbi, Haidinger-féle mérésekkel öszsze nem vág — vegy-
alkata :
3 CuO P205 -h 3 CuO, H20.
III-dik füzet.
E füzet tartalma a következő :
Das Wesen dér Krystalle, Dr. A. Brezina.
Hygrophilit, ein neues Mineral in dér Pinit-Gruppe,
dr. H. Laspeyres.
Grundzüge einer mechanischen Theorie dér Krystal-
lisationsgesetze, dr. Hirschwald.
Ueber zwei Mineralien aus Krain, dr. Fr. Ullik.
Ueber Weissbleierz, A. Schrauf.
Notizen.
Ezen tartalomnak megfelelő értekezések előtt még
megemlékezés történik az újabb időben üdvös működé¬
sükről a halál által elszólított Rose (megh. Jul. 15-én)
és A. Breithaupt (megh. Sept. 22-én) ásványbuvárokról.
Rose, ki tudományunkban nem csak az egyes ága¬
kat alapította meg, hanem annak minden részét tulajdo¬
nának nevezhette, ki működésének kezdetétől, annak vé¬
géig egyenlő buzgalommal, egyenlő lelkesültséggel mun¬
kálkodott, ki mint számos új tény és a már felismert
igazságok nem sejtett összefüggéseinek felfedezője tisz-
teltetett, elhunyt !
Mint Berzelius-nak tanítványa, az elméleti ismere¬
tekkel, vegytani vizsgálatokbani különös jártasságot kp-
— 244 —
tött öszsze, úgy hogy lehetetlen volt, hogy fel ne ismerje
a jegecalak és vegyöszszetétel közötti öszszefüggést, s va¬
lóban Rose az isomorphiának felfedezésénél csakugyan
fontos szerepet játszott. Jegectani vizsgálatainak kezde¬
tétől, a midőn először a meteoritekben előforduló jegece-
dett testeket határozta meg, ismételve tért viszsza ezen
rejtélyes égi testekre és felfedezte a vasmeteoritek sza¬
bályos szövetét. Hasonlóképen több Ízben foglalkozott a
kőzetek vizsgálásával. és az elsők közé tartozott, ki a
kőzetek górcsövi vizsgálat végetti csiszolásával foglal¬
kozott.
Utazásai közül kiemelendő az, melyet Humboldt
Sándor társaságában az Ural-, Altai- vidékre és a kaspi ten-
gerretett, és mely utazásában oly sok újat tapasztalt, hogy
ennek alapján egy külön, nagyobb müvet szerkesztett.
Földtani felvételeknél is működött, s a sileziai hegység
földtani ábrázolásánál mint munkatárs szerepelt.
Legfontosabb felfedezései tisztán ásványtani téren
történtek.
Nemkülönben bámulatra méltó Rose egyénisége, ki¬
tűnő jelleme miatt, úgy hogy mindenkinek mintául szol¬
gálhat, ki a nyugodt, igénytelen vizsgálatot és igazság-
szeretetet tűzte ki céljául.
Utána nem sokára A. Breithaujpl szólíttatott ki az
élők sorából, ki a híres freibergi iskolán mint Werner és
Mohs utódja sokáig működött. Főfeladatáúl az ásvány¬
testek egyszerű módszerek segélyéveli megkülönböztetését
tűzvén ki , ezt számos meghatározás által gyönyö¬
rűen oldotta meg. Az aránysúly fontosságát belátván
ezt számos kísérlet által a legkülönbözőbb testekre nézve
meghatározta, mi legfőbb érdemei közé soroladó.
Működése azonban nem csak a tudomány bővítésére,
hanem ásványtani ismeretek elterjedésére is terjeszkedett
ki. Évenként számos ifjat küldött ki, kik tanait az
egész világban terjesztették.
Szerény működésben folytak napjai, életének utolsó
éveiben azonban szemei nagyon elgyöngülvén, ez némi¬
leg hátráltatta munkálkodásában.
Benne a tudós világ épp oly munkás, kitartó tagját
vesztette, mint Roseban. —
Dr. Brezina A. a jegecek lényegéről tartott előadá¬
sában mindenek előtt kiemeli, miszerint a vizsgálat a
tények és elméletek csekély számából fejlődik, mind¬
inkább növekedik , terjed , míg egy bizonyos határt
ér el, mely az alapnézet minősége folytán át nem lép-
245
hető ; a régi módszerek ez által tarthatatlanokká lesznek.
Ekkor egy új elmélet szolgál a vizsgálódásnak kiindulási
pontjául és ez folytatódik mindaddig, míg inkább és in¬
kább közeledünk a valódi középponthoz, az igazsághoz.
Az egy középponthoz való törekvés jellemzi a mai
vizsgálatokat, és előadó a jegectan terén véli ezt legin¬
kább elérhetőnek.
E nézet támogatása végett mindenek előtt a jege-
cek alaptulajdonságait tárgyalja.
A jegec belszerkezetét tekintve, a közönséges anyag¬
hoz ép oly viszonyban van, mint egynemű építési kövek
szabályosan fektetve egymásra s valamely rendezetlen
kőhalmaz között. Látni ebből, hogy a jegec a mathema-
tikai bizonyosságnak jelképe, mert részecskéinek fekvése
egy mathematikai törvény által fejezhető ki, míg a nem
jegecedett anyag, a mathematikai valószínűség jelvénye,
ily törvénynek nem hódol.
Belső, lényeges tulajdonság tehát az, a mi a jegecet
jellemzi; nem a határ olás síklapok által, sem a törési
képesség, hanem az egyes részecskéknek egyenlő, ál¬
landóan ismétlődő fekvése jellemzi azt.
A jegeceknek ezen alaptulajdonságából mathema¬
tikai úton a következtetések egész sora vonható ; a leg¬
fontosabbak egyike az, hogy az egymás mellé helyező¬
dött részecskék száma korlátolt, bizonyos határok közt
fekszik; igy például lehetetlen, hogy valamely jegec ré¬
szecskéi egy szabályos mértani pentagondodekaederré
csoportosuljanak, mert ily elrendezés az egynemű felosz¬
tás feltételével nem fér öszsze.
A jegecek ily alaptulajdonságainak tárgyalása után
áttér előadó előbbi állításának okadatolására, mely sze¬
rint csupán a jegecekről szóló tan azon tér, a melyen
a physikai tünemények egyöntetű elmélete hozható
létre.
Előadó bebizonyítja, hogy a jegecekben nem csak
az egyes részecskék fekszenek szabályosan, hanem ezen
részecskéket alkotó tömecsek és az ezeket képező pará-
nyok is, ha bár a parányok és tömecsek elhelyezése más
törvényt követhet, mint milyent a részecskékben ész¬
lelünk.
Az a priori is feltehető, hogy valamel}* jegec phy-
sikai tulajdonságai függnek a részecskék, tömecsek és
parányok hármas elrendeződésétől. Erre nézve általában
tapasztaltatott, hogy ezen elrendezések egyenként nem
gyakorolnak egyenlő befolyást a physikai tulajdonsá¬
gokra. Mily fontos ezen tény, kiviláglik abból, hogy bi-
24Ó
zonyos esetekben ezeknek csak egyikét kell számításba
vennünk.
Végre előadó ezen vizsgálatainak folytatását helyezi
kilátásba.
Dr. Easpeyras H. a füzet második cikkében egy új
ásványt ismertet, a hygrophilit-e t. Ezen ásvány közlö¬
nyünk 10-ik számában már le lévén írva, fölöslegesnek
tartjuk itt újra szólani sajátságairól.
A füzetben lévő harmadik értekezletet dr. Hirsch-
wald J. „a jegecitési törvények mechanikai elméletének
alapvázlata“ képezi.
E cikk bevezetésében egyenesen ki van mondva
azon cél, miszerint ennek szerzője azon nézetét szándékozza
bebizonyítani, hogy amorph testek egyáltalában nem lé¬
teznek, s ennek mintegy bizonyitékáúl hivatkozik egy
Leydolt által irt érdekes cikkre, melyben a legtöbb üveg-
nemü test jegeces belalkata emeltetik ki.
A szóban levő nézet igen érdekes öszszehasonlítás-
ból vezettetik le, nevezetesen a megolvasztott ólomtö¬
meg, mely szabadon golyó alakkal bir, egy ólomhexae-
derrel hasonlíttatik öszsze, mely utóbbinak cohaesiója csak
a jegeclapokra függélyes vonalak, az úgynevezett nor¬
málok irányában egyenlő, míg a golyóalakú megolvasz¬
tott tömegnél cohaesio a közzéppont körül minden sugár
irányában azonos.
Valamely jegecet határoló lapok az anyag cohae-
siójával bizonyos öszszefüggésben állanak, úgv hogy je-
gectani egyenértékű lapok ugyanazon cohaesióval bír¬
nak normálaik irányában.
így tehát a hexaeder 3, a hexakisoktaeder (a 48-as) 24
irányban bir egyenlő cohaesióval, úgy hogy az utóbbi már
közeledik a cseppfolyó halmazállapot cohaesio viszo¬
nyához.
A cikknek többi része tisztán jegectani és csak az
előbb említettnek támogatására szolg'ál , így elő van
péld. adva : a symmetria-törvény fejlődése, a jegec ki¬
számításának módszere különös tekintettél a topázra,
a hexaid tengelyeinek különzékelése és a jegecek nö¬
vekedése.
Dr. Ullik F. a negyedik cikk írója : „Két krajnai
ásványról “ értekezik :
A) Stein vidékéről származó fehér sílikat.
A steini alpokban, gailthali palák és triaszmész
•247
közt nagyobb tömegben fellépő porphyr találtatott, mely¬
ben egy helyütt a szóban levő ásvány fordult elő.
Az ásvány fehér, sokszor kékes erekkel átvonva,
lapos, kagylós törésű, kevéssé zsirfényü, zsiros tapintató
és erősen ragad a nyelvhez.
Fajsúlya 2 • 209 ; vegyalkata a közlött elemzésekből
kiszámítva
Sia Al2 H4 o9.
Kénsavban az ásvány tökéletesen oldékony, sósav¬
ban nem.
14-24 °/0 mechanikailag lekötött vizet tartalmaz.
Az ásvány tehát hason öszszetételü, mint a Kaolin,
melytől azonban fajsúlya és egyébb physlkai tulajdon¬
ságai által különbözik.
Legközelebb áll hozzá a hálloysit.
Az anyakőzet (a porphyr) is vizsgáltatott, és elmál-
lásban levő részei azt mutatták, hogy sokkal több ko¬
vasavat vesztett mint alkálit.
Az elmállott porphyrban az eltávozott alkali a ko¬
vasavhoz úgy viszonylik, mint 1 : 22.
B) Ikrakönemű (roggenartig) sphaerosiderit ugyan-
azoa vidékről.
Stein vidékének harmadkoii rétekeiben egy agyag
találtatik, melyben k!s, világosbarna eggsz 1 mm. átmé¬
rőjű spharosiderit-golyocskák vannak behintve.
A vegyelemzés :
ferrocarbonát . . 72*96 magnesiacaraonát . 3-18
ferridoxyd . . . 2-03 oldhatlan anyag . 11-93
calciumcarbonát . . 9-68
azonkívül mangan nyomai, víz és kevés szerves anyag¬
ból állóak mutatta.
Schrauf A. : Fehér ólomércről szóló értekezése egy
táblával tisztán jegectani. A cerustion eddig észlelt je-
geclapokon kívül még másokat is talált, ez új lapok
megismertetésén kívül az ezen ásványon észlelhető iker¬
képződés némely neme van megismertetve.
A „notizokban“ több ajándék van felsorolva, melyek¬
kel a bécsi muzeutn gyűjteménye szaporopott, melyek
közül csak azon nagy apatit-jegecet említem föl. mely
Kragerő-ből (Norvégia) származik és 30 cm. hosszúság
mellett 18 cm. átmérővel bir.
A világkiállítás ékszerei közül mint kiváló példá¬
nyok említésre méltók, a stewart “ délafrikai, sárgás-
szinü gyémánt, mely 288 % karatot nyom és körülbelül
*9
248
4 cm. tengelyhoszszal biro negyvennyolcast tüntet elő ;
továbbá egy különös nagyságú saphir, mely 4-9 cm.
hoszszú, 3 '9 cm. széles, 2 cm. vastag és 284 % karatot
nyom. Szine gyönyörű berlinikék. Egy 8 cm. hoszszú
smaragd és egy tiszta aquaniarin.
E füzet végén még két ásványról tétetik emlités,
mely bennünket közelebbről is érdekel, ezek ; gehlenit
Oraviczáról ésjordanit Nagyágról. Az utóbbin 2 új jegeclap
találtatott, különben megegyez mind vegyöszszetételre,
mind ikerképződésre nézve a binnenthali-val ; az előb¬
binek vékony lemezkéi górcső alatt a tetragonal jegec-
rendszerbe tartozóknak bizonyultak be.
Vegyesek.
S. F. Kálisók. A Galicia keleti részén , Stanislautól
3 mtfdnyire fekvő kaluszi kalisótelep felfedezése a maga
idejében jogosan tűnt föl. A remények azonban, melyek
e sótelephez eleinte köttettek, nem teljesültek. A körül¬
mények nyomasztó súlya alól csak lassan képes szaba¬
dulni. 1871. márt. i-én e sómü a kaluszi kalitársulat bir¬
tokába ment át. Az előforduló főbb anyagok a sylvin
(kaliumchlorid) s tetemes menynyiségü kainit (kalium-
sulphat, megnesiumsulphat és magnesiumchlorid keveréke).
A carnallit (k. mg. chlorid) csak alárendelten fordul elő.
A sylvinből kilúgozás által, a forrón telített oldatnak
gyors lehűtése folytán választatik le a 85 — 90 °/0 tartalmú
kalium-chlorid, mely vagy közvetetlenül ily állapotban jön a
kereskedésbe, vagy pedig tisztítás által előbb még 98iyo-úvá
változtatják át. A nyers kainit nyersen , vagy calcinált
állapotban mint trágyaanyag adatik el, vagy pedig kálium
magnesiumsulpháttá alakíttatik át, a midőn glaubersó és
magnesiumchlorid előállítására alkalmas lúgok keletkez¬
nek melléktermék gyanánt. — A társulat Bécs' mellett,
Simmeringen, salétromgyárral bir, melyben a kaluszi só
egy része föl le$z dolgozva. E helyütt 1872-ben 40,000
mázsa kalisalétrom állíttatott elő. A kaluszi gyárban
180 férfi és 45 nő, a banyákban 360 férfi dolgozik. — A
gőzgépek 190 lóerőt képviselnek. A tüzelés kivétel nél¬
kül fával történik. — A kalisók egy újabb előjövetele elő¬
ször a bécsi világkiállítás által lett ismeretessé, ugyanis
Pendscheb (Keletindia) egy részében, Mayoban, sylvint ta¬
láltak, s annak előjöveteli körülményeiből analógia utján
nem csekély kiterjedésre lehet következtetni. — (Die
chem. Grossind. auf d. Wiener Weltausst. 1873.)
— 249 —
S. F. As egyesült államok nickelbányája. A nickel,
mely újabb időben nagyobb jelentőségű szerepet kezd
játszani, különösen az ezüsthöz hasonló fémötvények elő¬
állításánál egyetlenegy bányából nyeretik csupán, mely
Pennsilvánia Lancaster grófságában van művelés alatt. E
bányában 17 év óta foly a munka s jelenleg 200 lábnyi
mélységben vannak. Terjedelme 2 — 3000 láb között fek¬
szik s havi termelése 400 — 600 tonna (1 tonna == 20 mázsa);
öszszesen 170 munkás van e bányában elfoglalva. Az
iparban a nickel ára gyorsan emelkedett, mi igen termé¬
szetes magyarázatát leli azon körülményben, hogy az
ezüstöt lehet vele az acéllemezek , a vas és más fémek
bevonásánál helyettesíteni; miután pedig a nickel az
ezüstnél hasonlíthatlanul olcsóbb, valószínű, hogy még
igen számos célra fog e helyett alkalmaztatni. 1850 —
1 855-ig még' egy más bányában is termeltetett a nickel,
Missouriban, hol ólom és réztartalmú kénércben fordult
elő, e bányából körülbelül 100,000 dollár nyereség folyt
be. A nickel nyomai még Madisonban is találtattak. A
tisztított fém értéke jelenleg fontonként 3 dollár. (B. u.
Hütt. Ztg. 32. 329.)
S. F. Pettenkofer a talajlég szénsavtartalmának meg¬
határozásával már hoszszabb idő óta foglalkozván, az e
téren gyűjtött tapasztalatai, illetőleg észleletei az 1871-ik
év novembember haváig terjedő időszakra középértékben
kifejezve a következő táblázatos összeállításban foglaltat¬
nak, még pedig két különféle mélységre, jelesen 4 mtr.
és 1 y2 mtr. -re vonatkozólag :
Kelet
A talajlég szénsav-
tartalma 1000 tér¬
fogatban
Kelet
A talajlég szénsav¬
tartalma 10C0 tér¬
fogatban
4 mtr.
mély- ég
1 7a mtr.
mélység
4 mtr.
méiység
lx/s mtr.
mélység
1871. nov.
6*693
5-472
<N1
00
máj.
11-813
8-775
1871. dec.
6-048
4* I25
99
jun.
18 718
11-983
1872. jan.
5 ‘ 312
3-864
ff
jul.
26 ‘ I 10
!4’547
„ febr.
5 ‘ 369
4-176
91
au g.
19-724
10-308
„ márc.
é’552
3-593
w
sept.
17-288
11-156
» apr.
7-825
5-641
11
okt.
OO
ro
co
ÍVJ
8-227
E számításból tisztán kitűnik, hogy a minimum té¬
len, a maximum nyáron éretett el ; de igen feltűnő s
váratlan azon eredmény, hogy az absolut szénsavtartalom
a második évben sokkal nagyobb, a menynyiben az 1870-ik
250
év novemberétől az 1871-ik év novemberéig terjedő idő¬
szakban tett kísérletek sokkal csekélyebb szénsavtartal-
mat mutattak, bár sem a lemélyesztett csövek, sem ezek
környezete legkevésbbé sem változott meg ; a talaj is
ugyanaz, mint eredetileg volt. E mellett a hőmérsék-el-
térés sem olyan, hogy ebből lehetne a szénsavmenynyi-
ség megváltozását kimagyarázni ; ennek eldöntésére nincs
más mód, mint tovább vizsgálódni s a további mérések
eredményeiből vonni e lényeges eltérés okára következ¬
tetéseket. E két év egyes hónapjainak középértéké¬
ből az évi középértéket véve, a 3 mtr -nyi mélységben
kapunk :
az első évre nézve 6-73 és
a második évre nézve ii-8i-et
1000 térfogatban, vagyis a második évben átlagban
7 5°/0-al több a szénsav menynyisége, mint az első évben.
Évszakonként véve a középértéket ugyanez marad a vi¬
szony, nevezetesen :
jan. — márc -ig a középérték 1 87 1 -ben 3-914 ; 1872-ben 5744.
apr. -jun. „ „ „ „ 5'5i6; „ „ 12758.
jul.— sept. „ „ „ 12742; „ „21-040.
E két év különbsége más szóval úgy lenne kifejez¬
hető illetőleg értelmezhető, hogy 1872-ben már télen volt
a talajban anynyi szénsav, mint 1871-ben tavaszszal, s
1872. tavaszán anynyi, mint 1872. nyarán. Relatíve a
legnagyobb eltérés a tavaszi hónapokra esik (5-5 és 12-7,
mi i3o°/0 többletet mutat föl 1872-re). Az ezen tárgyra
vonatkozó vizsgálódások már eddig is elegendő érdekkel
bírnak arra nézve, hogy folytattassanak. Ha már a mün¬
cheni durva homokos és kavicsos talaj szénsavmenynyi-
sége akkora, mint a minőre következtetni senki sem
mert volna, úgy a különböző évszakok eltérő menynyisége
még- inkább meglepő és fontos. Mint ebből láthatni, a
talajban oly folyamatoknak kell véghezmenni, melyekről
eddigelé legcsekélyebb fogalmunk sem volt, s melyre
ekkoráig nem is gondoltunk.
Hogy a talaj szerkezete mily nagy befolyással bir
s menynyire föltételezi a szénsav menynyiségét a talaj¬
légben, mutatják azon kísérletek s meghatározások, me¬
lyek H. Fleck 1872 óta Dresdában vitt véghez ugyan e
tárgyra vonatkozólag. A kísérletek két különböző helyen
vitettek végbe következő középértékekkel :
i. A dresdai botanikus kertben:
Kelet
A talajlég szénsavtart.
1000 térfogatban
Kelet
A talaj lég szénsavtart
1000 térfogatban
6 ratr.
4 mtr.
1 mtr.
6 mtr
4 mtr.
2 mtr.
1872. jan.
28 • I
1 9 ' 4
7 ' 94
1872. jul.
5° ' 0
44 9
32 ' 5
„ febr.
20' 4
1 5 ' 9
5*2
» aug.
65-6
56-5
47-6
„ márc.
29-5
22 • 1
10-3
„ sept.
Ó4’ 0
55 ' 2
39 ‘ 6
r apr.
I 33 ' 1
28-5
20 • 2
„ okt.
ú>7 * 3
49-0
26-5
„ máj.
35’5
34 ' 1
2 7 • 6
,, nov.
76 • 2
48“9
23 ‘ 9
» jun-
45' 1
38 • 9 30 • 6
I 1-
-
2. Az
Élbe jobb partján :
A talajlég szénsavtart.
A talaj lég szénsavtart.
Kelet
1000
térfogatban
Kelet
1000
térfogatban
-L A-Vy L
6 mtr.
4 mtr.
2 mtr.
6 mtr.
4 mtr.
2 mtr.
1872. máj
1-91
4 ’ 1 7
4* 74
1 872. sept.
4-68
5* 16
5*i3
» jun.
3 '61
5-10
5*67
„ okt
3 ‘ 45
3-50
3-64
„ jul.
5-20
6 • 41
7-48
» nov.
2 • 92
2 ’ 78
2 • 27
» aug.
3-84
6 • 60
7 ' 93
E számok több tekintetben nagy fontossággal bir-
nak. Mint belőlök kitetszik a dresdai botanikuskert ta¬
laj levegője nagyobb menynyiségü szénsavat tartalmaz,
mint München talajának levegője. A szénsav menynyi-
sége Dresdában is tetemesan nagyobbodik lefelé haladva,
de már 2 mtrnyi mélységben sokkal nagyobb, mint
Münchenben 4 mtrnyi mélységben. Egészen mások azon¬
ban a viszonyok az Élbe jobb partján, itt a talaj ugyan¬
is homokos, melynek felülete növényzettel van benőve,
s talán évszázadok óta változatlan maradt, nevezetesen
trágyázva nem volt. Természetes tehát, hogy itt a szén¬
sav menynyisége lefelé csökken, a menynyiben a szén¬
savképződés leginkább a felfelsö, növényhulladékokkal
stb. borított rétegre van szorítva. A botanikuskertben
Ilecli havónként egyszer az éleny menynyiségét is meg¬
határozta a talaj levegőjében, s itt általában arra az
eredményre jutott, hogy a szénsav menynyiségének na¬
gyobbodásával az éleny menynyisége csökken, mi biztos
jele annak, hogy a szénsav mindenesetre oxydatiói fo¬
lyamatok útján áll elő. Ez észleletek megismertetése után
25 2
PettenTioffer még- azt jegyzi meg, hogy a talajlég szén-
savmenynyiségének meghatározása nagyfontosságú és
mérvül szolgálhat arra nézve, hogy valamely, emberek
által lakott helyen miként lehet a levegő szénsavtartal¬
mából azon helynek túlnépességére következtetést vonni.
Ki fog e vizsgálatokból tűnni, váljon a túlnépes és tisz¬
tátalan városrészekben a talajlég szénsavtartalma való¬
ban oly sokkal nagyobb-e, mint a kevesebb lakost szám¬
láló s tisztább városrészekben.
A müncheni orvos-egylet ajánlata s kezdeményezése
folytán a talajlég és talajhő vizsgálására az Isar jobb- és
balpartján levő két kórházban állandó észleldék szervez¬
telek. Ugyanily észleldék München 7 kaszárnyájában is
állíttattak föl, jelenleg Münchenben 10 ily észlelde van.
(N. Rep. Pharm. 22. 483.)
Titkári közlemények.
Nyilvános iiyu»tatványozás.
Az 1873-ik évre a tagdíjat lefizették ;
Héder Lajos, Lakner Ambvó, Markos György, Parragh Gedeon,
Posner K. Lajos, Scheffer Vilmos, b. Vécsey József nrak, s a kecskeméti
ref. főtanoda.
1874-re a tagdijat lefizették ;
Ballus Zsigmond, Böckh János, dr. Hofmann Károly, Kelle r Emil,
Kuncze Leó, dr. Mácsay István és Mosel Antal urak.
Budapest 1874. január 15-én.
Sajó helyi Frigyes,
társulati l-ső titkár.
Roth Lajos,
.rsulati Il-od titka;.
Az 1873- és 1874-ik évre a tagdíjat lefizette :
Sajóhelyi Frigyes úr.
Budapest, 1874 jan. hó 15-én
TARTALOMJEGYZÉK.
Értekezések.
1) A trachytok osztályozása természetes rendszer szerint, dr. Szabó
József-től. 8. lap.
2) Emlékirat az alföldön fúrandó artézi kút tárgyában. Zsigmondy
Yilmos-tól. 20. 1.
3) A hengrtrfúrás. Zsigmondy Bélá-tól 38 1.
4) Notiz über Zoop'nycos giganteus. Von C. Kalchbrenner. 40. 1.
5) Jelentés a Mammuthról Zebegényen. dr. Szabó József-től 58. 1.
6) Égy új Cephalopoda-faj a Bakony Cer. Beitzi szintjéből, Böckh
János-tól. 61 1.
7) A Vihorlat-Gutin-hegység némely quarctartalmú trachytjának
plagioklas kristályairól, dr. Hoímann Kárclytól. 80. 1. (Egy kőnyomatú
táblával )
8) Trachyt Pétervárad és Szerémből. dr Szabó József-től. 94. 1.
9) Jelentés a „Frusca Gora" hegységben az 1871. ót nyarán tett
féldtaüfi kutatásról. Koch Antal-tó!. 104. 1. (Egy földtani térképpel és két
kőnyomatú átmetszette! )
10) Őslénytani lelet Esztergomnál, dr. Szabó József-től. 134. 1.
11) Jelentés a „Frusca Gora" hegységben az 1871. év nyarán tett
földtani kutatásról Koch Antal-tól. (Vége.) 144. 1
12) Basalt és trachyt Gleichenberg vidékén, dr. Szabó József¬
től. a163. 1
13) Adatok hazánk asatag bacilláriáinak ismeretéhez. Wissinger Ká-
roly-tól. 168 1. (Két kőre rajzolt táblával )
14) Berichtigung des Artikels im „Földtani közlöny" 3. évf. I. II.
sz. S. 40 Von Friedr. Hazslinszky. 176. 1.
15) A bécű világtárlaton a m. k. műegyutein számara vett optikai
csiszolat-gyűjtemény, dr. Wartha Vincé-től. 200 1.
16) Az árpádi kővülatgyüjtés eredményéről. Kókán Jánostól. 201. 1.
17) Egy új Echinolampas-faj a tüsköncok rendjéből, dr. Pávay
Eiek-től. (Egy kőnyomatú táblával) 219 1.
18) A turmalinnak egy magyarhoni új lelhelye. Stürzenbaum
József-től. 231. 1.
19) Verwahrung gégén Prof. Hazslinszky’s Berichtigung dér Notiz
über „Zoophycos giganteus". Von Cári Kalchbrenner. 233. 1.
Irodalom.
A borostyánkő előjöveteléről a keleti tengeren. Roth Lajos¬
tól. 64 1
Jahrbuch dér k. k. geol. R.-Anstalt 1372. XXII. Bd. Nr. 2, 3, 4.
April — December.) 69. 1.
Erdély földrajzi, sótelepeinek földieméi és sóbányászata müveléei
viszonyainak rövid vázlata 8 átnézettél, Ismerteti Sajóhelyi Frigyes 178, 1
254
A trialeti hegység ásványos forrásainak rendszeréről. Abich akad.
értekezésének rövidlcte, közli G. 138. 1.
A m. kir. földtani intézet évkönyve. II. köt. III. fiiz. 204. 1.
Jahrbuch dér k. k. geol R.-Anstalt. 1873. XXIII Bd. Nr. 1,
Mineralogische Mittheilungen ges. von G. Tsehermak 1873, Heft
1. 204. 1.
Jahrbuch dér k. k geol. R.-Anstalt, 1873. XXUI. Bd. Nr. 2. 3.
(April — Sept.)
Mineralogische Mittheilungen ges. von G. Tsehermak, 1873. Nr.
2. 3. (April — Sept )
Vegyesek.
Szén a jövő nemzedék számára. 44. 1. A galicziai Petrolemnterme-
les. 44. — Kő- és barnaszén-termelés a porosz allamban 871. évben.
44. — A legmélyebb artézi kút. 71. — Vas , horgany-, ólom- és réz¬
ércek termelése a porosz államban 1870 és 1871-b n. 71. — A kénsav
előfordulása Texas keleti részén. 72. — A Vanad és Titán megbatarozása
Bazaltokban 73. — Rajmond R. W. (nemesfém-termelés.) 73. — A lapp-
landi aranytermelés. 74. — Maskelyne és Flight (ritkább ásványok.) 97.
Ovifaki meteorvas. 135. Petroleumelőjövetel Éjszak-Magyarországban. 136.
— A m. kir. földtani intézet felvételei. 137. — b. Liebig Justus. 138
— P. Pisani (egy új van ad tartalmú aluminium-mangansilicat. 191 —
Nehány arsen és phosphorsavtartalmú ásvány újabb vcgyelemzése. 191.
— Rammelsberg (Staurolith.) 192. — Tellur és kén érczekben. ,192. —
Külföldi vasércek Westphaliában. 194. — Ásványán dysisek 194. — Az
„Arit“ vegyelemzése. 194. Az öntöttvasnak kénhydrogén t trtalmú ásvá¬
nyos víz behatása áltál előidézett megváltozása. 195. — Az alkalikus föl¬
dek vízmentes sulphatjainak isomorphiájaról 196. — A bandongi (Java)
meteoritekről. 196. — Cranstoun (irlandi szénféleségek.) 2v6. — Angol-
és Poroszország 1871. bányatermelése. 207 — Hygrophylit, a pinit-cso-
port egy új ásványa. 208. — Lawrence Smith (éjsz -karolinai, georgiai
és montanai ásványok.) 209. — Mikrosommit. 209. — Stasst'urti Kali-
ipar. 210. Desdemaine-Hugou (foktartományi gyémautmezők.) 212. — Az
acél íefinitiója. 212. — Kalisók. 248. — Az egyesült államok nickelba-
nyája. 2 !9. •— Pettenkofer a talajlég szénsavtartalma) 249. —
Társulati üjryek.
, Szakülés : 1873. évi jan. 8-án. 11. — febr 12 én 57 — márc.
12-én. 77. — marc. 26-án. 78 — april 9 én. 101. — május 28-an. 141.
— jnnius 11-én. — nov. 12-én. 199. — dec. 10-én. 215.
Közgyűlés; 1873. évi jan. 22-én. 2. 1.
Titkári közlemények.
Nyilvános nyugtatványozás : 47 1. — 75. 100. 140. 197.
014 _ 252
Értesítés : 47. 1. - 214.
Folszólítás : 47. 1.
Melléklet ; A magyar földt. társ, tagjainak névjegyzéke. 49.
Táb ii .
24.
25.
28.
&?
82.
26.
35.
<y^
'Q
H
- - o
/VS 5 o
// o
V?
i — i
o
P O \LiJp
^J~l v O ,
✓> 6
~ ’ V ’
<\ 0 v> o ,.:o
ov
W /> ű^° \
\ <u
V \
0 • v
-i'.'-v' ,
■o'Hí
t j-
j§ ?>
Q -O
O
o .p
4» 4
/x /
Tem. utánzóié rajz.Wissin^eT K.
Szín kulcs.
Jelenkori kc/i xödményck (Alluvitiin)
Kösz ( Di luxit un )
Congeria.- agyag és
- homo/o lignillel
CongciisL-márga v.
bcocsini cement -inára a
( irit/uiirn - mess kő ex
- máre/a (Szármát emelet)
\
í
/ q/ta/nesxkő és m á n/ a
( Mediterránt cm etet )
■5u
San fám - Iraáiyl
)
Sofx/ea -rétegek \ J'ctsö ()tá/b cem
barnaszén tete/ieA tcel / (Ai/uilnniar eme/el )
Kréta /iomo7c/co, - ami/ loméra/, \
//a /ás agyag es márt/a és xöldkö-
b/eceták ( O ósdit réteg e/e )
Magncsiaditx, tova sav/ót és
Chatced öntőt áthatott mészkő ,
( dósa u rétegek. )
Ser/i cniin lékvetc/c. (láger J
és xéinio/c (Sté/e/ce) j
h ristátyos szár/e mészkő.
Ag vág esittáni/i a ta k /% i f/it /tel) en
/cent csilléim "és agyag/tá/dba á/me
nő utóbbiban vörösvasérc f vascsilláin >
(síitám dús mcsz/ia/a és tömör
vörös mészkő f márvány) a /iJiyl/itbe
réteg xitlcn .
Kréta. Dirim emel el
I átmetszet. A czerevicí patak által föltárt rétegek sora föl a ke évséé gerincűié
II. átmetszet. A rétiek sora az Erdéll hegytől a hegység gerincéig, a mint azok a
Beocsinról főivezető utón föltárva észlelhetők.
|
Paper Moon is a 1973 American road comedy-drama movie directed by Peter Bogdanovich and was based on the 1971 novel Addie Pray by Joe David Brown. It stars Tatum O'Neal, Ryan O'Neal, Madeline Kahn, John Hillerman, Burton Gilliam, Randy Quaid and was distributed by Paramount Pictures. It won an Academy Award and was nominated for 3 others in 1974.
Other websites
1973 comedy movies
1973 drama movies
1970s comedy-drama movies
1970s road movies
American road movies
American comedy-drama movies
Movies based on books
Movies directed by Peter Bogdanovich
Paramount Pictures movies
Black-and-white movies
Movies set in Kansas
Movies set in Missouri |
كاب أ لصلواتك الاح
حسب طريقة البيعة المتحجة من الاتنجريزية والايرينية
وايضا
مؤأميو داود الولك النبي وغيره
مكسومة :0 مة ومغصلة كياقة تقر ف الجمح
بعضها ( يعنى صلاة الج والمساء ودترديعءمب القربان القدبس وعماد الاطفال )
وبعضها ) يعنى صلوارت «خصوصة لايام الادت والاعياد والشترح الأمختصر في أصول الدين )
وكل ما بقى سوعل المزامير والاناجيل والرسائل ( التى هى مترجمة غتيقة )
في كلكتة دار السلطنة الاتجريزية ني الهنت
وظو مولف حواي المؤاميمر
قن طيع في مطبع المدرسة الاسقفية لكلكدة
فى السنظ المسيميئ “زم |
ذم
كه لآل لدان 4ظق ع أل قال 1781/1044
8117
17 1 1 3 10 1 14 0 )6 11 10 20 1 8 2 21 11 لد
10111171511:41101115 0111111101111
79254
1101 18 ]1 0 31 15 1 15 00 “11 111 [1آ 11313-51833111 160-62
111510لخهد 711215اخئط 10100 جام
1108 01701110117 2101713
1:100-118[15111015 )للم 3 51ثلآرآنا نظ الف 51015101 51:010111(21[101 ٠.
.5 10 11 1:10 10115 21111101131 721011 035 488 قد
1 #اردع ابره ةه0ت) 2 0# 012518202 [عنهطظة .5 )0/70215 1111© ,61'12108تروه 7 67 1101442:03 وومم رط
“أن) .ك1 3ع 115 ماع :1م:27211 07407111
لآ .'5.'1 ,2020:00:11 .11117
2115 ++ 7 21 19515131811175 111301085 111511810113 .42173(« 0201111211515 2055018
11801115, 13:1 31:13:11 861411 0113 113110111 1210175501
8 تت رود ومقوع 001 ١ .
بطسا .عسدسآ ,تاظارط "151 .10
زدم/1اءمرع "1 41-0526 2021820122 010170144 ندت 7291:160705 02*منوامرة 807 .لل .كر “1ص "دمر :01727120 :900و 11م
2 6102:ال 012712 72072714تدم1[ أ اعم :5 © 267520122 2507/6712 زم راون[ رهد
00 112 70601*0/717 01/12 ,0111201/0:111116 0675201201112 2ه #مقم دق 11 علاائدع1
8 217720116 ,0114201012012 6710:1012 2510:11261170 7
10 .1 .5 ,مم41 .18 آنا )
و 1801115 "2188:7151 ©04100011181151 151500241 001115010
و 28150-12615125 21518 11م )1131773 8518110715 50011818115
ه85 500117 11 5701© 61331381835 :871718181 2172م 11111118115 .5 .5 6175 ظابلآ/01© 1231
81 © 1:15خ28 121500 0017:1131 7515م
7 وص .م
8 اا 15 11ه0 9 11020500 علازاار1 110 أ6 : 0زآه"مر 6171 1018م "رمن 2706
1267111110 06 0010٠
11155 4 1111م[
ين 1
11101[0178ظ2
نر 5 .[ه0) 17
لا ال ه01
: 111-1111019
ا ا ا 0 0
ك1 .6سامكطة .6017 .81 .لذ ,رقتصم 1110 .11 .0
لما
١ 200 206 1 3 0511157 ل ال
عر ا وم1ئ1 114551554 ."1 .0
0 18686 .هه .0015012 .مهمه 117
نهرست كل هنا اندرج في هذا الكعاب
ظ الصغمز الصفير
احكام على الصلوات العامة ترتيمب العشاء. الرباني اي القربان
قرآة المزاميو ||القديس هما
قرأة ساثر الكتست المقدسة ترتيمب عماد:الاطفال العلاني المدبرني البيعة | لا"
اجات الفصول والمزامير الجتعصوصة ترتيب عفاد ادال لديو ف الجواة
لايام الاحج والايام الكبيرة ]]) مع تقريز ذلك العماد قِ البيعة * ها"
التاردج مع ز#جانت الفصول لايام كل ترتييب عماد البالغينى القادريى علي
شير امن العثة الاجابة بانفسهم اسم
اجات وقوائين للاعياد السمارة والثابتة شرح مغتصر ني أصول الحيى للتعلم
والصيام لكل سنا قيل التثبيت من الاسقف ار
زبجات لتعصيل يوم الفعدي وما غيره ترتيب التثبيت دعوم
مني الاعماد السيارة ترتيب عاتن النكاح وممم
ترتيمب صلاة الصدبج م ترتييب عيادة المرضاء لمعرم
تركيسه “صلاة الهبيناء عا || قربان المرضي /اه”
أماذة اثناسيوس المقدس وراد ترتيمب دفن الموتي 9"
الليتانيا 4 || شكر النساء بعح الولادة ' 4م
صلوات وشكر مخصوسة “م |) الوعيت اي اظهار غضب الله وقضائه
الصلوات والرسائل والاناجيل لكل على الخاطئينى َم
يوم الاحد والايام: الكبيرة لكل سنة +9 || مزامير داود
احكام ظ على الصاوات العامة
0 المزامهر
يقرا سفر المزاممر جميعه كل شهركما تركل مقررا للصبمر والمساء لكل يوم
لكن في شهر شباط لا يقرأ الا اليوم الثامن والعشرين أو الي التاسع والعشرين ان كانت سنة كبيسة
ولان يكون في آذار وايار وتموز وآنب وتشترين الأول وكانون الأول والآخر احد وثلمُون يوما
ينبغى في تلك الشهور ان يقرا في اليوم الأخر ما قى قرا في اليوم السابق اي الثلثينى مكررا
0 000 قرأة المزامهر ني اليوم الاول للشهر التابع
ولان المزمور المائة والتاسع عشر ( الذي هو 8!| عن اليونانيينى) يقسم على اثنيى وعشزينى
جا وهو اطول من ان يقراً كله معا قد رتيب ان لا يقرا معا الآ اربع أو خمسة من تلك
الاجزاء
وني انتهاء كل مزمور او كل جزء منى المزمور الاطول المذكور تقر" هذه الاغنية
٠ ظ الأجد للاب والأبى وروح القدس
كما كان في الابتداء وشو الآن وسيكون الى الأب مين
#جمب ذكر ان البيعة الاأجريزية تتبع قسمة العبرائيين في المزامير
قرأة سائر الكتسه المقدسة
“كين العهت العتمق للفصل الأول المقروء في ضلاة الصبي والمساء حتول يقرأ اكثره مرة في كل سنة
.كما هو مقرر ني التارين التابع ْ
| ع العهد الجديى للفصل الثاني ى المقرو في صلاة الضبير والمساء وهو يقرأ على ترتيبه ثلث
مرات في كل سنة إلا سفر روية يننا المقدس لك يقرا بعض الاجزاء منها فقط التي تقراً في اعياد
“خصوصة وهو كل سوي الرسائل والاناجيل! لمر 2 وي للايام المقحسة المخصوصة
كن حقو ما هي النصول لكل يوم هو يوج !*نحص اليوم في التاريئ إلا للاعياد السيارة
التي هي ليست ني التاردع واما الاعياد الثابتة حيث تري موضعا خاليا للفصل تجح الفصل الخاص
للعين بتفيمورر في زدي الفصول المغصوصة واذا قررت قصول او مزامير مغصوصة لاي يوم تتركب
نصول ذلك اليوم ل في التاردخ ومزاميره ايضنا إن هي تتفرق من العقخصوصة -
1١1١ 10101 1 1 1 1 1|101 ]|[ز[<ز| ||| ااام 0ك
الفصول المخصرصة لايام الاحد
ايام الاحج في الورود ٍِ مساء
: | 0-7 اشعياء جعي ش اشعياء لم
1 0 عرم
سِ فض 1
م سم د
ايام الاحج بعد مملاد المسي
, | 2 اشعياء لسم اشعياء لرسم
| ظ اعا
ايام الاحج يعن التجل
لسن سن 0005-7 اشعياء 4ثام
1 |5 اك
م 0 21
ع /ا0 08
0 053 ور
١ 4 4
ايام الاحد قبل الصوم
م خليقة 2 | خليقة م
1 5 4
| 9 (الي آية ”٠ ) م
ايام الاحد في صوم الأربعوى
| 9 ( الى آيةا٠م) رار
و 00# عم
: مم باع
غٍْ مر وع
٠0 خروج يورأ خروج 5
4
الفصل الاول 9 ل
8 الغصل الثاني متي 4م عبرانيمنى 5 (الي آية 1١1 )
عبن
2 الفصل الأول |[ خروج "ا خروي ©
الفصل الثاني |روميي 9 اعمال "( صن أية "م" )
ايام الاح يعد الغصم
ا اغداله *| أعدادهك لم
م جز يغبن هم
7 استقناء م وسانثناء 5٠
اير 01
ايام الادى رعد الفصع ١ صزيج مببسأء
ع |استغناء 4 استغناء 7
0 ا 8م 9
يوم الاحد يعد السلاق وال ل
عيث العنصرةة
الفصل الاول 14 (اني اية 18 ) ]| اشعياء ||
الفصل الثاني | اعمال !| (من ايئة عل" ) ]اعمال 89 [(الى آية اثم)
اح التثليث (| بعد العنصرة ) 0
الفصل الاول أخليقة | خليقة 2 8|ا
ظ الفصل الثاني |متى اسم ايوحنا ه
| ايام الاحد بيعي العنصرة ع0 5
مٍِ بشوع أ بشوع | ثم
عم 03 1 نضاة 8
ع اسموئل بم 1 سسمرئل م
0 وال يورل
: ها 7
7 "ا سموئل "مر| إسموثل 9|ا
م 14 لد
8 ا ملوكك بم| املوكف !ا
78 18 19
١ 1 ا" ار
١ #ملوك ه #ملوف 95
عر 8 د
ها أرميا ا أرمياء رك
19 وم 1م
ذا حزقيال م حؤقيال 1
1 ع] لها
9 مم م
7 دانيال سم دائيال 8
ا" بوثيل م ميكا ا
سٍ حبقوق "م امثال 2 |
سوم امغال لم ف
عم ١
كر 1 6 ]
2 ! 1
لا" | 9
الفصول العصرصة لغيرايام اللحد_ |
توما المقدس
مملاد ل
| اتفااالة
| يوحنا المبشر المة
ْ قتل الاطفال
اعين التي
[ اناي يلين الب
| بشارة مريم العذراء المباركة
'ْ الفصل الاول
0 الفصل الثاني
| يوم الخميس تي الاسبوع 311
1 النصل الاول
الفصل الثاني
| يوم الجمعة المقدس
ْ التعيل: لايل
٠ الفصل الثاني | د
الفصل الثاني :.1١
الفصل الاول ١
الفصل لاني ا
الفصل الاول ( .
الفصل الثاني |
الفصل الاول ظ :
الفصل الثاني ١
الفصل الاول 5١|
الفصل الثاني !١
الخصل الأول 1
الفصل القاني |
كتانب ا مراع 6
2490 حمناأ
مد امال
ارال
9 (الى 5ي88) |اشعياء
” (الىآية 15) |تيتوس
2
9 (من آية 8)
و / (الي آية ٠س) |
5
| ظ
“١ (إلي آية 18 )|
(مى أية- |الي 11)
“ا (مى آية عاالي 9)
ع
7 استغناء ١١ ( من آية 186)
م / كولوسا دون 1
4 اشعياء وإعام
“/(الى ين بعرم ) بوحنا و (الي آي " 8
٠ ٠ حكيلة 9
!" (إلىآية #م) اعمال 9"
20008 | حكمة وال
9 | كتاب اينى سهراخ |
أ 1 ظ
ورلا هوشع عٍِ أ
|| (مىآية مع) متهت
8 أرضياء ا
#رل حون
*" زالي آية «" ) |اشعياء ”له
ما | بطرس "ا 52003000
ْ الفصل الأول
| دوم الأثنينى في أسموع لذ
ش يوم الثلقاء في أسبوع الفعد
الفصل الأول
ا مروقكقس املقدس
أيايبس ويعقوب المقدسينى
عمج السلاق
ظ الفصل الثاني
ْ داوئابا الوا
| الفصل الثاني
ْ ميلاد يوحما المعمد
النصل الثاني
بطرس المة
يعقوب الكبير 31
برتلماوس المآ
الفصل الثاني |
الفصل الاول |
الفصل الثاني |
الفصل الاول |
الفصل الكاني |
الفصل الاول أ
الفصل الثاني ١
| بوم الاثنيى في اسبوع العنصرة ١
الفصل الاول «١
ا الفضل الثاني | | كورنئيين |
وم الغاغاء فق أسبوع العنصرة ا
)18 اتمموئل 9] (منى آي | ١
الفضل الاول أ
الفصل الاول ١
الفضل الاول ْ
النصل الثاني |
8
وراد (من أي 00
45
دك
هآ
كز" ( الي آية "| )
ع
“دو
ان أي 6
|
عام ( مى آي عا )
| (الي آي )1٠١
| تسالونيكيين ه (من؟ية "|
1 جامد
اعمال
الي عل" )
|
ور
م
ِ
ها
سس
ام
عم
هينا 3
خروج سٍ
عجرانيمونى ع
خروج 7
أعمال سٍٍ
خروج م
ا كور نشيو ذا
جاع 5
امو 5
ا
أ
ملوكه " ا
افسييى *ا (الى أية 0ا1|) |
اعداد !١ (مىآية4! اليس))
اكورنقيين غا| ( الي آي 9م) [
استقناء ا
ايوحنا ا [الي أي ع ] ( ا
جامعة "| ا
اعمال ه| (الي كي كر ) ١
ملأكى ذا ْ٠
متي عر] ( الي آية م ١
جامعة 59|ا ظ
اعمال “زم
جامعة "م
88
ظ لمخصرصة غير ايام الأحد
| متي المقدس | جامعة هس" جامعة ”م
| ميكائيل وجممع الملائكة ْ ١
النصل الأول | خليقة “سم دانيال | (منى آي ه) |
ْ الفضل المانى | اعمال 22 "| (الي آي "٠ ) | يهودا (منآية4الي!1) |
| لوقا امه - | جامعة |ه ايوبا | ْ
جوجهع المقحسيمنى
الفصل الاول | حكمق " (الي آية ٠١ ) | حكية « (الي كية /|) |
| عبرانيين || (مى آية #رم) | روية 9!(الي آي 1|100 )|
ب 0 .
المزامير المعصوصة لايام كبيرة .
| يوم الرماد | مزم -- إمه 0202020202 ".|
ظ 0 1 مر
سردا
يوم جمعة القدس | صؤم. سم ]| مزم 15
عيد الفصج ف م
| عيد السلاق | صزم "
فيد العنصرة | صزم 2 مزم ع
١ [ بكرن سكن الشهيذ]
ّْ اريت الاسقف] . .
أء* التجلى (وهوالشهوربعيدالهميم)
[١ بظرس سقف سسطية ] . ش
| ( لوقيانس القسيس الشهيد )
ش [ تيدوثاوس الأستف 0500
| #*» انابة بولس الرسول المقدس |
| [بلكريس الاستف الشهيد] . .|
| [يودنا قم الذهمب اسقف قسطنطنية
! للعلم ] 06 ْ
1ْ [. قوريقس بطلريف السكتعرية] أ ْ
1 2#
ب د » تطهير مريم العخراة. .
صوم |
٠ و
0 اغثاء العذراء الشهيدة ) 8
. ][اعذاد|| ١ | ١
04 اا اغا |
١ 4 ]ا
١ 0 2
'" | لوقا ا(الي.
أيغ 9 ١
( ولنتيئس القسيس الشهيح) .
[شهداء قيصرية في الفلسطيى]
[ سمعان ن أسشفب كك الشهيد ]أ : ا المى آيقو”) | غلاطييى |
ل ا ل 1ْ / ١ ١ ال
[شاعدوست اسقفدالوقيةالشميد] 01 1 ا
ا ا 0 :23 ْ نكر ٍ 8] |
. | استقناء | هأ ها
٠ 5 0 5 .0* صوم ا ِ 94 1 1 9
ٍ 5 4 ا
[الكقور يناري الاسكندرية ] . : ا 1 0
ا . ا
]] 8
مني 1 روهسممرى ذا ا
ْ م كن سئلة كبيسة » كانت 5 500 5 القهر وم قط 5 كل , عمق درف ٠
:بوي بسع يي دسي جد حون مسوي سور بسو ب
520110
آذار (وهو مارتيوس في السنة الرومية وبرمهات في القبطية )
| الأسبوعى
/ 3
0
ادليه الاسقف ٠ البرطاني ) استثناء ١ | لوقا "ال استقناء ]انيت #
أ (جان الاستف الانجرد دزي ) ' :
ْ [ادريانس واوبولس الشهيدان ] ش
هه
0
[الشتهداء الأربعون فيسبسطية |
ا أغريغورهونالكبير أسقف ارو ش
0 | [عاقبشما الاقف . وغجره مىى |
اليد في ملف ؛ الغرس]
ع
2
يي
1
3
| 5 3 سق شليمم] 0
7 قوريلس لايرو م
أذ (ادواره الملك الأجريزي )
ا زيوسفتف الما
( بنوكتس لس الرهبان ) |
٠. ْ .#0 صو ,
د البشارةلمريم العذرا ء المياوكة
>3 سد إلى 76 ل عد ال عد 78 25 ست الى
ج-
بوثن ١ وخمر” 0 الشهداء ]
© © 525 0 ها ساسا ]4 66 0 3-5 0 ها ساب 0-2 > اها
ى ان ذلك ايوم هو يوم ا القيصي 0 ا فؤدها دا لست 1 العده المكتوب |
| | والوم به بعن ذلك اك به مقابلةع العف اعد تلك السنة هو يكون يوم عيت الغصم فيها ٍ
تسبح سس صب سسب جرس ب
| نيسان ( وهو ابريلس فى السنة الرومية وبرموده في القبطية )
تاريخ
0 | تاودوسية العذراء الشهيدة 1
(امجرسيوس اسقّف ميلان المعلم )و
ا
[ الشهداء الماية والعشرون في
1 ]8
ا" |
ا ا د ا رم 1
الأون اسقف الروم المعلم | 5 7
ل ل ف بن /ام
ها سام . 6 ام اسن 1 2
0 0 7 كي ست سك ا ا ع 1 ا
| «[ سمعانى اسقف سلوقية
وغيره منى الشهداء | .
| [ابولونموس الشهيد] 4
[الغي الاسقف الانجريزي الشهيى 1
ار رع ل لي رذ
| [انسلم الاسئف الانجريزي] ]|
| | آزاد وغمره مى شهداء الفرس | 1
| ( جرجيس الشهيد فال
2
[ انكمس الاسقف وغيرة الشهداء ] عم
[ ديدمس وثاودورا الشهيدان || | ملوكف ”م
0 سهد يه ل يد يد يدان
101 ب جا واه © نا بن ها سام |
|" و”|بوحنا |
اهار (وهو مائوس في السنة الرومية وبشنس في القبطية )
03 7 د 0 ويعحقومب الصغير
( الرسولان
| كا سيوس بطويكف لكلف بعلم] ١
١ ملوك 8 إغمالمم 1 5 3 وين
1 ( وجدان الصليني ) ]
رذ
ْ ْ 0
ظ -- بيننا البشر قدام 0غ 1
اللضم الروسي) [يوحنا الدمفي ْ 0
7 5 ول
| [غريغوريوس اسقف نازيازو المعلم] | عير
الك ا ا ليا ور ل لو “دفاوتي م
| [ابيفانهوس الاسقف المعلم ] . .
3
١ .
اع وسوع دا الاسقفاى ' ش -
و الشويدان 5 ملك الفوس .|
1
ا 1 يعون الاسقف لقيو 0 8
(دتُستان الأسقف الانجريزي) . بر
:1 : زرا
كل
عور
1 اووزانس الاسقف الشهيد] . 3 01
أ ) لمت القسيس لاد عريزي 0 0 ا
٠
سد > عا و ين عن ا لالد جد
1
24
5
د (* ارجاع الملكة الالجريزية) .
ه | أسكمى
ذو
1 و
م زْ
ع ١
8 | سحب
1 ج
/7 د
م 5
5 و
]| زْ
]ا ا
#] إآبب
| >2
ورا د
ه ١! 8
5 و
7 زْ
/] 0
5] |انب
.3 | ج
|" | د
2" 0
ف 8
2م زْ
6 |
9م أبنب
كخر حش
8 أ د
65
حزيران ( وهو يوئيوس في السنة الرومية وبووئة في القبطية )
إ
ْ زوج الفصول
تاربخ لصم سس سس
ويج معنا
| : الا الفيلسوف الشهيد] | ٠
(نيتوميدس القسيس الشهيد) | استر ه«|مرقسمإاستر 1|| كورنتميين |
| فوثينس أسدعب تلغدون ف ٍْ ٠
الغودانا . 0 07 3 .0 4
١ عا ايوب ||" كورنثمينى |
[(ابقاقس. الاسقف المعلم] . ايوب "م 5 س 5
( بنفاكيوس الاسقف الشهيد) ع 4 0 س
[فيلين الشماس المهةق] . 0 07 3 م
[بواس أسقف قسطتطيئة الشهيد] م " 8 5
,: : ؛. ِ 9 | 9
ال | ور 3
هد عو الا ماسر 0ك غ | ]|] ها با/
يوي يارنبا الرسول المقدحس كه حت 2 3
ها ع ا جد © 8 8 1 "1 لاوما 5
هت ال ان ته ع اه ا خب 8 6] سم م 35
[باسيليوس اسقف قيصرية المعلم | !"| عام 17 |
خخ ال خا خا حو لع ا و 0ه 1 ها علاوه ”ا |
"وا" 14 8" 1# .
( البان الشهين الاول في برطانية ) | #9انيقا ) .| غلاطيين 2 |
ث0 2 واه
5 ورينةاسينا لففيوان] م س عرم 3
(اننقال ادواره املك الان جربزي ) ضن ع بام
اسم ٠ سم 5
[بوليفس الاسقتف اللعللم 0 مم 04 كا 5
. . * صبو ا / ممعر| افسميمنى |
2 اميلاق فمحقا الأعمى المقدس | سب تسم بد -
[ بوسبر لأتوتال المعار لم .| امقال ] 1 امثال م م
ف 1 ع
يه ل ل ل 4 + 0 > 4 م
[ايريناوس اسقف لغدون الشهيد 7 ]] / 3
المعلم | يو
”د بطرس الرسول المقدس عه 5 عت لك
> ا ا 0 1 5 9 7 | 1١
تاريج
ل ا ل كب امثال ١١
1١| |( تعهك مريم العذراء ) م
| سب | [قوقا الشهيد] ها
| (انتقال مارتين المقف) 7
| ت 9
| 5 ظ ون الأسقف] . ا"
و [بنطينس الاسكندري يمعط الهنى] عم
زا اء م
| ان افائم الشاء ي للعلم ] بام
ب 8
ا جج | [الأخوةالسبعةالشهداءفيروم] جامءة |
د | | يعقوباسقف نصيبين العلم أ
ا 5 ١
و . : ٠. . . .
| نز | (سويثين الاسقف الانجريزي)
ا ف أ لحف لخدا حي أل ا
نا اح عع 1ه 6 اأوفياء
ج ) الإسترري تورات
ل
ا 0 العخ أء الهيدة
ٍ | في حفن 2 نو
)ا همه ]). . . ٠. 9
ز |(مريم | الجدلية المقدسة) . ||
1 7 بق رده سٍ
ا لا] * صر ا
ا *بويعقوب الكبيوالرسول !1 0-3
| ده | (حناء ام مريم العذراء) /
5 [الفتية البعة اهاب الكهف] 5]
لق الل ل يلد ا"
از |[ مرنا المقدسة ] عم
٠١ | | [عبدون وسنين الشهيدان] مم
ا ل اا ا 0 4م
#” يم اله جا سدم سا 2 بن
ا
مساء |
: ا
لوقا | ]| امال | | فيلبيسيينى 0
ع ا م
ها 1 م
4 ما ع
ل 2 كولوسوينى ١
لما قر م
9 عم | ّ
م 1 ع
|" 8" | اقبالرتيكيين: ١
رار ا '
سم جامعة | ع
عم ع | ع
يوحن ٠ أ د 1 )-
١ م م ْ "ا تسالوثيكير حب ١
م || 1
ءٍ 1 س
٠ ]ارمياء "| | تيموثاوس |
9 ع | "او”/|
0 80 ع
8م ما 3
9 م :
١ تيموثاوس " | |! 1
|! عز| | م
,! 1 سم
| 3 عر |
]| 6| | ثئيتس )|
| 0 ويسم
00 4
7 1 عبرائسين ١
8| 09 ( و
15 مم ا س
١
) آب ( وشو اوفستس في السنة الرومية ومسري في. القبطية
1 0
وم 1 5 2 الزضبول
8 8 ظ
ا ظ ص ظ سنا
١ااج إ(بركة الخبز). . . . ١ |ارمياءوم أيوحنا.م| ارمياء .سم | عبرائييى عم
الا قد إلى © يت حب ااه مد اال - ]م |" ا 0
| | » |[نيترديس وجمليال ]. ٠. | سم ميال أ صم ١
ال ا ا ل ا ب ا و ود نو وم و ضرا 7
5 ؤَ :7 2 يم ّ مم م
١ | (تجآي . سيعنا ا عن 5 ثابور (ظ وم ع .2 9
اهب |(اسم يسوع ) . عا 0 لير ف
م]| خا( شرمزد الشهين الفرسي 1 : رع 4 عم |
9 د دعاو بعر 07 لخر 17
.| | 5 ) ديوس الشتلن الشهيى 00 بمعر 4 ضر رلا
١| | بين اسه . .ااقاء 0 9 أه | يعقورب |
1# بو لاه اسان وو هن سه ص عا | مج !٠ إمراتي |
#م) | ١ |[ هبلطس القسيس الشهيد ] . | مراثى م ١ 3
ع) | سب |[ اوسابيوس القسيس الشهيد ]. |[ ثم ل 5 3
هر| ج أء .'٠١ . . . . . .أحرقيالم | ”| احزقيالسم 0
4] | د 8 #8 ب ك8 ب غ] | | بطرس ١
// 5 هه 8 جم عوك ا له ال ل 0خ بم | هأ ] ّ
|| و [ هيلانة ام قسطنطين قيصر ] إ' ل 14 | زد 1
15 ؤْ [ تيموثاوس وغهره منى التهجاء 1 عم /ا] . دانهال أ ع
.م | ١ [ برناردس 0 1 .د ٠ ٠ أأدائثيال م 8| ا م ٠
|" امب مم 0/9 2 5 ١] بطرس 2 |
مم | ج 1 بلاس الاستف الشهين 1 4 بكر : ٠.
سروم | دن *صوم | م ||| ١ ّ
عرم | 5 |4 » بزتلماوس الرمول موس 1 - ار ]| | يوحنا ا
ه" | د ا | وراد ل م
ا 1 *ا" | هوقع | س
/” ف[ اع خخ © 8# اخ > فوشع «رم كر ع ع
١ ]| ب |( اوغستينس الاسقف لمعلم ) . |[ © و9 1 / 0
9 ]| ج |(قطع رأسيوحنا المعمدالمقدس ) . 1 ”م 9ؤذ])" و" يوحما
1 | 4 ( 6 كدض عد اع ف سان ٠٠ | ما || | يهودا
|“ | ه *] | متي | ]| | روميينى |
) اتجديوس رئيس الرهيان )
0 مريم العذراء) 0 بوتس
0 1 1 غرعوثيوس وغورة من الشهداء 1" |
| لاض 1 الاسقفب د كيدا ميكا
0
1
( رفع الصليمب القديس) .
|[ كبريانس الاسقف الشهيد ] .
ؤ ( لمبرتس الاسقف الشهيد ) .
|[ مثوديوس اسقف صور الشهيد ]
6
06
ث0
/
|
| ه 4 8 #0 قد
ب لعذرء الشبيدة 3
) الشهين 0 ) ٠ .:
1
ا
/
ْ #0 *ومكائيل مخف اللايكم المقدسة
1 0 القسيس 5
.ل صمو م ححص نح صوص سح م ليجع حبسو رخات حنا وحنل ب جوري
ظ تشرين الأول ( وهو اكتوبر في السنة الرومية ودايه في القبطية )
0
1 2 #حتيوس الأسقكفتف 1 طوبيم كل مرقس
9
م ادوين الملككت الشهية 0 ورا
يودبيك ا
) ذبويك بس العذراء الشهيدة 1 م
١ 3 3 0 ٠. 0 0. 5 25
1 14 : 5 85 8 3 .
1 سي لك 6 ٍ لل
طركسووفروبسوائدرنيقسالشيها | اصن
1
7 لوقا (الي كينوس
. ه اا (مىاية؟ة*) | غلاطوينى !
ا ل 5 ١ 16
) الاريك العذراء الالجريزية ) | 9 ل 1
د لوقا و ١ بتب م 7
١ !] 1, 0
بارس رفي الشهداء في ارا دم| 1 1
١ : 5 إٍ ها 07 التقسونىي |0
مو : | ما م 1
[. ثاودوريتس القسيس الشهيت 1 1[ 9ا) 5 0
5 6.0 2060ء. [الرسيراخم | 00
( كرسوينس الشهيد ) . 1١ ) )0
٠ 1 : 311 0 0
0 55-5 ملم احبضى] * صوم| 2 5 00 ا
4# سمعان الغوورويهودا الومولان : متمد وا ١
المقدسان : 0 ش
١! 9 | [ تاركس اسقف بروشليم ] | ه ١ 1
]اب : ١ 4 سم 0
ا [قويئتين القهية ] «صوم | ثتم| 7 8 | كولوسائين |
بتس سم ووب جسن د
0ك موسج
سس 0001
ا ع جموع المقحسينى 5
ما
م66
0
عم
خر
5
| (* الادعة بالبارووت 5
| ( لاوناردس المعترف )
ْ [ ولبرد الاسقف المعترف ] :
| ( مارتيى الاسقف امعترن ) وم
وم
]ا
ان
وغ
اعم
سكلونين الاسكفن )
| ) هوغو الاسقف الانهريزي وغهرد) ا
أ[رومانسويا راللةوغمر: مسرم ى الشهداء ١ ع
0 [ بارحم الشهيج ] . : ْ إلى
ْ (ادمئج الملكب الانجريزى الشهيد)ا درونا ”م
ال كلمبانس المعترف 1 . ١ ع
( كيكلية العؤراء الشهيدة ) 200 1
| (اكليمنس الاسقف الرومي الشهيد ) | حكايةبيل
( كقرينة العذراء الشهيحة ) 0 8
زبطى س الاسقف الاسكندري الشهيد ]| ا
| رصمو # ٠.
ات
| [أبرسيراخ9 || لوقه ٠
أخاد
مم .
يب سس عسي بده يسوي
19
كولوسائينى م
0
ي- م
"ا تسالونيكون |
| تيموثاس ||
ا 0
”ا توموثاوس
م2 عا اله هدج 3 عدا
ََ بعت 5 اسع جد غك مج تح عا دعجم سو عوج وي جحي جو حا ايب 2 و سدور ب سي عب بي لحت عه عم مج يج يوج وبع و
002022
و
كانون الاول ( وهو ديكمير في السنئة الرومية وكيهكه في القبطية )
للق
ما
53
ب
١ الأب وى
5
(محبولية ٠ مر العذراء ( 85 :1
لعي السبعة عل ي الفوات ] 1
| دهده هدس ها > جح واه
1 تسيا 8 الأسقف 52-6 1 3
) لوقي العذرا. الشهيدة 8
1 اوسا لجوس) الاستف المعترف 1 ا
( اغنية يا حكمة )
تمسهون ناليد المري ] . ظ
* صوم
0 *بي توما الوسول القدس
0 . 3 0 نا صوم :
4 عيث ميلاد ليسم 1 3
0 أصطفان الشهمى الال المتدس
. 4# يوحنا الرسول المبشر المقكس
21 0 الخال المعصومين
عا ساب 6 هس 6 ”اجات ]. هه » قا نات مت » عااءنانت ]: © ن » اها ساس |
و
[ [ لكنى في هذا الفهرست كله ون الي كانون تتميز بالكوكبة الاعياد والصيام المصيونة في
| البيعة الاتجريزية * واما الموضوعة ني قلابيى ( كذلكف) بلا كوكبه فهي مكتوبة فقط في الفهرست
: الافجريزي بلا تعيى العيادة لتذكرة ما عيّد ف البيع الرومية * واما الموضوعة في قلابيى
1 دض نمي مضافة الى هذه ال ققط ار ما فيد في البيعات الشامية ب وغيرها * ] ٍ
ل مغك يسيع مم ا و
ز#جائت: وقوائيى للأعياد السيارة والقابتة مع ايام 0 والامساكب
و قوانيى التحقيق لوقت ابتداء الأعياة والايام المقحسة السيارة
| يوم عمد القصسم الذي يتعلق عليه جميع الأخر من السيّارة هو دائما يوم الاحد الأول بعد البدر
| الواقع على ا" آذار ( يعني علي يوم الاعتدال الربيعي) او الأقرب يعده * وان يكن ذلكب البدر
0 في يوم الأحد فيكون الاحد بعد ذلك يوم الف 2
0 0 الأحد المعروف بالسبعينى هو التاسع قبل الفصم
٠ ء ٠. والستينى شو الثامنى 1
بالخمسين هو السابع ٠. . .
بالاربعيى هو السادس
ظ اما يوم الرماد أي أيتداء العدوم الكيور فهو الوم السابع والأربعون قبلة (أو وم الا ربعاء السابع قيله ) ْ
ظ اما يوم عيد السلاق فهو اليوم الاربعون بعد القصي ( او يوم الخميس السادس بعده )
ؤ ويوم عيت العنصرة هو يوم الاحد السابع بعد الغصم ( او اليوم اللخمسون بعده )
ويوم احد التثلييث هو الأحد الثامى بع الغ
: اما الاح المعرونب باحد المسئلة فهو الغامس يعد القصد
ظ اما يوم الاحد الاقريب من عي اندرأوس الرسول المقدس إمّا قيله إمّا بعده فهو احد الورود
1 لكى ل د هدري ك2 59 دورى السلا اليولية المصيوذة ف النضاري المشرقييونى ونون السئة ١
حتحهة الغريغورية المروجة ني الانجريزيين وجميع الأفرني + لاثئة حسبا القاثوي المولي كما قرره
يولموس قيصر كل سنة رابعة يعنى كل سنة يقسم عددها على "ا بلا كسر هى سنة كبيسة ويذبغى ْ
أضافة دوم اليهأ علي انتهاء شهر خبرواريوس اي شباط ولذاكت 5 كل اربعة سنينى كاننتك ثللة ْ .
ل
منها عامّة ( لي ذات 15"بم يوما منفردة ) والرابعة كبيسة ( ذات 4لاثم يوما ) *
لكى في التصيمي ع الغر يغوري يكون كل ذلك كذا الا ان #خرج من عحد السنمن الكبائس كل سنة |
| ماكب َ 5 0 تسيم عددهأ علي ٠ئز بلا كسر * مثلم السئمنى ه٠لا! |59١٠ |8٠١٠ لا تكون ٌْ
| سنيى كبائس في القانون الغريغوري وان كانت في القانون اليولى لكن السئيى +149] ٠٠ءم وءءعام |
يكون سنين كبانس في كليهما * ولذلكت في كل اربعة ماية سئة 0 ثلثمائة وثلثة عامة(لي ذات 455" |
دوما منفردة) والباقية يعني سبع وتسعون سنة كبيسة ذات اليوم المضاف الي انتهاء شهر شباطه فلاجل |
هذا 1 :خون الآن تغاويت ذخ ي عقر يوما ددن سد النصاري المشرقمينى العتيقة وسذة النصاري الي عمة
المصيصمج لانّه يوم | من الشهر مارتموس لي آذار في المغربيين الذي هو يرم الاعتدال الربيعي
التحيي هوني المشرقيين الأن 9 آذار وهكذا لكل الباقية* وبعد سن ++19 يكون التخاووت ثلث
| عشر يوما وهكذا يتزايث ان لم يقبل المشرقييون التصويم الغريغوري ]
ا
ا
37 زب جميع الاعياد الوعودة ني البيعة الاجريزية والأيرينية
ختانة سيدنا يسوع مسيم [ ١ كانون الآخر ]
التجلتى اي عيدت الهميم [ 1 كانون الأخر ]
أذايئة 5 الرسول المقدس [ ه" كانون الآخر ]
تطهير العذراء لمباركة [ "ا شباط ]
متقياس الرسول المقدس [ علا شباط ]
البشارة لمريم العذراء المباركة [ 9" آذار ]
موقس المبشر المقدس [ ه"! ئيسان ]
فيلبس ويعقوبي الصغير الرسولين المقدسين [ | ايار ]
السلاق اي صعود سيدنا يسوع المسيج [ وهو سيار ]أ
بارنابا المقتدس [ ١١ حزيران ]
ميلاد يوحنا البعمد [ اا حزيران ]
بارس الرسول المتدس [ 9 حزيران ]
يعقوب الكبير الرسول المقدس [ ه# تموز ]
فتركلما وين الرسول المقوس ( 11 نب ]
منتي الرسول المبشر المقدحس [ "١ ايلول ]
ميكائيل وجميع الملائكة المقدسينى [ 9" ايلول ]
لوقا المبشر المتخس [ 1١8 تشرين الاول ]
سمعان ويهود! الرسولين المقدسين [ 8" تشرين الأول ]
جميع المقدسينى 1 أ تشرينى الأخر ]
اندرئوس الرسول المقدس [ !”٠ تشرين الآخر ])
توما الرسول المتدس [ ا" كانون الاول ]
مملاد سودئا إإسوع المسيم [ هم كاذثون الاول 1
اصطفان الشهيد الاول اليقتدس [ 9" كاثون الأول ]
هوحتا الرسول المبشر المقتدس [ 7" كانون الاول أ
المعصومين ( اي يوم قتل الاطفال ) [ 8" كانون الاول ]
الاثنيى ويوم الثلثاء ني اسبوع النسي | [ وهي سيارة ]
الاتنمى ويوم الثلثاء في اسبوع العنصرة
مم20
0 زيجي السهرات والصهام وايام الامساكب
ا العشية قي أمس ميلاد سي دنا بسدوع اميت 1 أو عشية عم كانون الأول 5
تطبير مريم العذراء المباركة [ عشية ١ شباط ]
البشاررت للعؤراء المباركة ْ عت غم آذار] ا
دوم عيث القص ٠
لدوم عيد السلاق 0 1 سيار و
يوم عي العتصرة
عبى معياس الدقدين 1 عن مم شياظ |
عيت يوحنا المعمدى [ عل ”ا حز يران أ
غيد بطرس المة [ عش :8" حزيران ]
عيد يعقوب المة [ غش عا" تموز أ
عيث برتلما وس المة [ عش "ا أب 1
عيد متى الم [ عش "٠ ايلول ]
يد سمعان ويهود! المة [ عت 7" تشرين الاول |
عيد اتوراوس الم | ع 9 تشرينى الأخر ]
عيد توما الم | عل "١ كانون الأول ]أ
عيه جميع المقدسين [ عش ١ ”| تشرين الاول ]
الكل" أما أن وقع أي عبلك من الأعياد المذكورة 5 كوم الأثنيى قلا يوضع هيرط
[ ايام الصيوم أو الامساب
| الايام الأربعون ق الصوم الكبير [ خصوصا أمس النصيم والايام الغمس قبلءه ق الأسبوع المقدس ]
'! الايام المشهورة بالرمادية ني المواسم الاربعة لارسام الاقسة وغيرهم يعني ايام الأخميس والجمعة
| والسبيكت التي يعن الايام الأربعة المذكورة يعني
أ يعت يوم الاح الاول في الصوم الكبير
ا بعت يوم عي العنصرة
“| بعث اليوم الرابع عشر منى شهر ايلول
١ *ا بعد اليوم الثاللكث عشر من شهر كانون الأول
|" ايام المسئلة الثُلثّة وهي ايام الاثنين والمُلماء والاربعاء قبل يوم الغميس المباركت آي عيت السلاق
*!ا جميع ايام الجمعة ني السنة [ خصوصا يوم الجمعة المقدس لموبت المسبى ] إلا عي مهلاد
| المسمي أن هو يقع في الجمعة
موصت .
عم
ايام معينة توضع لها عبادات مخصوصة في البيعة الانجريزية
١ | الهوم الخامس من تشرين الآخر لذكر العفاوعة بالبارويت
ْ ! اليوم الثلثون من كانون الآخر لذكر شهادة الملكب كارلس الاول
| " الهوم القاسع والعشرون منى شهر ايار لذكر ارجاع الملكب كارلس الثاني
ْ عا الهوم الأول منى جلوس الملك الحاضر
| [ كن من اجل السيمب المذكور آنفا يكون الآن تفاوت اثني عشر يوما
الكل الاعياد الغابتة النى هى موعودة ني المسميويينى المشرقيين والمغربيينى
<١ واما الاعياد السيارة فهى لا تتفاوت لتقويميها الآ أذ يقع البدر بيى اثني
| عشر يوما بعد الاعتدال الربيعي يعنى بين |" آذار المغربى ( الذي هو
| الاعتدال التحبي ) وا" آذار المشرقي لاذه يكون ذلك الب الفصسي
| للمغربيين ولا يكون للمشرقيين البدر الفصحي حتي البدر التابع نلذاكف
ٍْ 5 كل السخينى كذلكت يكون تفاويرك ثلثينى يوما دين المغربيين والمشرقميونى
ظ لعيد الفصي وكل ما يتعلق منه لكى في سنة غيرها يتوحد القصر
| والسلاق والعنصرة وغيرها في تقويمها ]
| اما يوم عمد القصم فيمكن تحصياع لكل سنة منى هذا الزييٍ المنقول عن
أ التأر ص السابق يعني ان تنظر العدد الذهبي للسنة ني العماد الاول فيكون
| اليوم المتابل له يوم بدر الفصي ومن الايام السبع التابعة له الوم الذي
| مخالفه ني العماد الثالث الحرف الاحدي لتلكب السنة شو يوم عيد الغصي *
| أما العدد الذهبي فيمكنى تحصيلم لكل سنةز مسمعيخ ياضانة احد الي
| عددها وتقسيم المجموع على 1١9 فتكون الباقية ( ,ان كانت ) العده
]| الذهبي وأكن لم تكن باقية فيكون 19 العدد الذهبي
| اما الحرف الاحدي فيمكن تحصيله لكل سنة مسمحية إلى السنة 1899
| حسب التائون الغريغوري ياضافة ربع عددها بلا كسر الى ذلك العدى |
| وتقسيم المجموع علي 7 فان لم يبق شي فيكون العرف الاحدي |
ظ وآن يجق شي قيكون الععرف حسمب هذا الزبي لكى في كلسنة ٠| ,0
| كبيسة يكون الحرب الموجود حرفها الاحدي بعد اليوم لضاف
| فقط يعني يعد 9" شباط واما الجزء السابق من السنة يعني,
| في شهري كائونالآخر وشباط فيكون الحرف الاحدي له
ظ اعرف الفوقاني في الزبي
يي كص
آ
ظ 0 ن بن اهأ ساسا من ل عأاياه " فذا سامد من هن اها ماما من مو لو نوا كت هم
د م ب ا 0 27
100
0-0-7 0ك 0 000
ا يت ضََ 200
حم ا سق 5 ١
ا الست ا د 2 ا ١ 2 د ْ دم الاحد الشهر العربي ا
ْ 2 0 - أ المعروت الذي بدره
المسمسية و 2 |1 5 اسهد 50000
ال ا 0 لكلا لس عله
ظ د ظ ه إشباط «! |آذار عا|نيسان ١9 | شوال
١ ١د اقل لاا
ا ب | اه أكانونالاخرمم ا !
ا ازا 5 أشباط ]1 ذو القعدة
ْ و | ظ
ظ : أكانونالأخرةم |
د إشباط ه١1 ذو (أعميز
جسب | ٠3١) إكانونالآخر|"ا | شباط |
ل مم
“از ه إشباط ]اا ظ محرم
ا يا
ا - | آذا | مله
0 ا اعد
١ 5 إكانونالأخيما
ْ اذه 9 0 م 6
[ 0 0 | أكائونالأخر 3|)
ْ 1 |0 ف شباط . 4 ْ بيع الأت
ا ا" ٠ إكانونالآخرا” ٠ | رسع الجر
ٍ 5 4؟ “إشباط + إآزار ما جمادي الاولى
4 عٍٍ 0 ْ
2 | " أكانونالآخرلام| [
ظ ه إشباط 1١| 5
هج| عر | 0ش -- 0
مب | م إكانونالأخوسما
: | ه إشباط ]آذ 58
2 7 ع
*ا! | "| ه*| ١ |]كانونالأجر»"ا
0 1 | شباط , له شعبان
اج |كانونالأخرا | ْ |
ل د 19 إشباط +!آآذار 9) | رمضان
0 م « إشباط "ا" |
ظ السذةة دوم قيت الغصم
ا المسيج
ردمي | *ربي
8 ْ
“اما ؤذار وض زا
#رعزم| نيسان| |اربيع [1)) |
| عرعرم || 6
“لها | آذار 7 ضْ]
5 ايسان" |ربيع ()0 |
يعلم | ع 7
معلم || ا" جمادي(19)1
ثتعلماا م ا
|85٠١ آذار ام 7
8١| اانيسان»إجمادي (")ىا
وى || |! م
سال ممم 0 كا
ْ ”م
النا آذار مم 9
/ا88 !| أنيسان "| شعبان/ |
لهل الك
اءثرم| ]ا 7
سما سم امم
ا“اثزم| "| "اذوالقعدةا”
سانا 7 ١ ٠7
أعلث/ةا اكذارءحسمر ا
8٠ | ائيسانةاذواأيز.م
ْ ضيا م 9
الا“زم| ذال 9م
احلا إنيسانه | مصعم +" |!!
6 ا انار ا” ها
ْ
اموم| ع 5
| 55ما| 6زم رمضضمان |"
| .كما 4 /
أحح
المسئلة
9
م
ا
ذا
نيسأن 0 1 ٍ
ايار /ا| ١
5
مم ا
|
5
"٠
4
ا
"|
ب
ا م
ايار 8
9
اك جب ويح د
يعنى من السن” المسيسية 9ه إلى |894٠
ؤ8م| نيسان9! شوال *[! | ايار “اا | ايار !| حؤيران ٠ ذو عمسي ززع عرفرم |
بوم عويد دم عبد العتصرة التجرر و د
السلاق روسي | عربي الذلف 1
ب ب 1 5
يوم
عم
«لاايار ءسم ااتفرارا 5
1 ام ٠ العام|| لم
“ا حزيران* 1 مسرم |! العام !| عام
آاايار *! 9 6م|) 5م
م ما 65 ]+*ه !|| لام
م8 حؤيرآن ٠7 صقر +| | هما عم
اازايار “” ه !5]|) "وم
و 2] م"ازه "|| مم
ونا حؤيران ”أ ربمع (1) *| “له ١١ هم
5آايان 59] لاحي 2#
"!| حؤيران / ربمع (")1 |١١59| عم
يض ايار م لم الاه"||) مه"
5 ها عر اه" | امم
© "ا حزيرانكا جمادي(9|9)1ه١١) هم
1إايار لم 6-بوم|ا بم
| ]ا عا اروم || مم
|" |“ جمادي (5715)0م|) هم
سّ اذ ااسو ايوم
حزؤيران || حزيران| ١ رجمب 59 عزنا |) غرم
يار 7ا|اايار 0" ١ |ه8م|) بم
9 15 #17" | ببسم
9 حزيران 8 شعبان 907/8" || عر"
ل|ايار” هسم ٠١ |ى”ما هم
3 ها 8455| بم
را حزؤيران عا رمضان ماءب "||| هم
7أ|ايار لا" ٠ االام|| لم
| ل 8 ”| مم
" | شوال 7 اريم || ه”م
| #رارا 9عريام || بوم
9" ا حزيران !| حزيران ١" ذوالقعدة!|| أه/" || ”زا
/ازايار م لايم || وم
ل
ايار
عددايام الأحد
تشرين (م)٠م د
0
-
3
١١ 8
ااا 1غ
0م
كانون () م
ا
| ْ
نشرينى(")9"
8"
”/
ْ كانون (]) مم
١ ||
تشرين (")٠م
ا لخر
دمر
كانون (]) مم
ا
| تشرين(")ء”م
8
ير
تشره ن) مل
5
م"
با"
كانون(1) ”"
كانون (1) "|
1
|
ظ
ا
ٌْ
ا
ظ
--ظ4ظ - 20006
ويمكن ايضا تحصيل يوم عيد الفصصم بالزبي الأني
ا
00 2 د 0 6 5 و 2
١ 7/ 9 00 51 | 8 | وا
1 0 | ع | هم
س 8" ذا 6" | 59"
ع 14 + ١10 | ل | و
0 ) 0 ئٍٍ 0 يسان
04 م" | ويه ه” | ا
0 5ذ|[ |٠١ لاما
4 م سم | آذار ه" | ؤو”م يسان
١ 4 17 | 6 | 5ا
١ | .| | || ه
|] 8 7 | م" | 5م
إل 9 17] | 8 | ؤا
سٍ م م ع | ه
| 1 0م هم" | ""م
ها 5 | || | "ا
18 م سٍِ عا | هج نيسان
7 رار برلل 6 | 5ا
8 : : م لل ارلا
65 5ُستبنارن # | آأذار لام 8" | ؤم !”| ١ ئيسأن
ا
«2
211
-6
-
لاستعمال هذا الزبي تطلمب الجرف الاحدي للسنة المفروضة في الخط الفوقاني والعدد الذهبي
لها في العماد اليميتي [ لانا قد بينًا طريوق تعصيلهما ] فالهوم الذي تحت ذاكب العرف
ومنتابل للعدد المذكور هو يوم عيد الفصج لتلكب السنة * لكنى ينبغي ذكر ان اسم الشهر
( يُطلسب ههينا من الفوقاقي كما في سائر الزيجات بل متجانيا من اليمين
1
2
وايضما كتبنا قانونى تعصيل يوم عيد الخصى لكل سنة غير تلكك الي 1899 تحينئن نعطي
وها لتورمصيل ايام الاعمادى السيارة كلها مني دلب الوم دائما ]
0 2 30
-- أحدئ السيعمن بوم الوماد احد اإسئلة م عيث | يوم عيت م _ احج الورود
3 1 السلاق ١ العتصرة :0 ْ
ا !| اكانوى()م! شباط عإ| نيسان 9" | ئيسان ٠«ث”/| ايار»!] ا تشرين(م) 9" ١
0 5] 0 لم اايار | ١ 2
0 5 9 2 م | "زا كانون () ١ أ
4# | 6 7 88 سْ “|| ١ م
ار ام / نم ٍٍ عم] | سم |
7 م 9إ]ايار | ه| 15 تشرين (") لا"
ام | ظم| عا 1 15 4ا 01
|" ا | م و9 ا وم ١
0 1 ْ ار ”1 ع 4 8م| ١ 2
| "ا ا ”م م 0 9 185 كأنونى (]) |
سر | م| زا 4 ||٠ | 0 ير
ال 0659 ها و0 | |" ا
ا 1 همم]| | 4| 6 ١ 0 تشريى (ما بام
| 5 ْ 6 | 9 ورا 1 ا”
سم | شباط ا ما م 8 زكر 5
اسم | 5 5] ]! ه | هم كر
سم | سر .”م م 14 9" كانون (1) !
عر | ب |" درل 1 يثر م
عر ) 5 اث عا ما 8م سس
| ع أ 4 سم ه] 6 4 تشرين (") /”]
| عر | 4 عم 1 م اا م
| عم ) 8 هم 1 76 1 ار
| عم ْ 5 05 م برثر حزؤوران | بك
عر | 5 لخدا 5 رار ١ كانون (]) ١
| ه ١ | هر 6 7 1 ْ 1
| جح ا "| | أذار | |" 1 ٍِ ْ م
اه | 1 م 38 0 نشرين(م) ”أ
ٍ 5 ع ] م “|| | ”ا ١ مم
| 0 ا ها ٍ ترا 8" ب 5
اه 4 3 م 8 4 ا
0ه 7 1 6 ”| 5 كأنون (]) |
4 8 ]| | لا" مور ٠
4 009 م م" | حزيران أ || 9
1 94 م 9 5 5 تشريى (") "٠
| * |" 8 لكر وا ل م"
لكى في كل سنة كبيسة ينبغى في العماد الثاني ان تأخخ العددى تحت العدد المكتويب ههنا
أعدد أيام الاحعدث دكي التجلي واديضا 5 العهاد بعد ذه يكون الهوم الذي ميت اليوم المكتوسب
هنائه دوم أحدث ألسبعيرى 5 تلك السرة الكبمسلا واما وم الرماد 5 العماد التابع و بلي أضافخ ١
٠ الي عدد كل يوم من ايام شهر شباط للسنة الكبيسة لكى ايام آذار لا تختلف مما ههنا
لوس ميب يسيبب بيسح بسع .بحسب توش ين
52 اعطينا طر بك لتحديين خدم الفعدص لكل سدم قري ٠ السئتين 5 و +8 ) لكنى 0 ا ا
بالف قليلا موضع الأعداد ذلخ هدي 0 لايام آذار وتيسانى فنظاهر الأ مأ 0 الاحتلاف | ا
زدي توجدان يوم المصي ا
لكل سح ىن | انيدم
المسيم ييز 8.٠ | الي 199" |
29*|يىم |35
3 ع الشير 95 0
9]] إآذار "| د
ا “| هس
٠ عا" | و
الل | ز
٠ لام| !ا
8] يام أ ضيه
م الزيراة 2ت
68" | د
4 .”|| 5
3 || همه
تلات | أت
م كل
م يسم ابيب
]| ج
أ 5 ن
8 | 5
م8 ا 17| ا هم
ا ز
9 ا
هأ ]| نبا
ع |)||١ ج
م| | ى .
م || ه
| عما| و
ه«أ| ذز
0 9]] !
ا ]| صبا
: 8]] ج
6 8
و 4
|| ه
"| ف
م1
0ك ججد سسا ِ مسي ع
للسخيى المتينى بكي لك يعي
اما هذا الزدي فهو جزء التارج الشهريٌ كل السنينى المتتين
المذكورتينى في لقبه واستعماله كاستعمال الزدي المستطيل ْ
( نوجدان يوم الفضي الأن الي السنة 1899 ) لان القانوى الكلي [
لوجدان العدد الذهبي هو ذّكرٌ هناف ْ
واما العرف الاحدي فيمكنى تعصيله لهذه السنينى المكتينى باضائة ؟
الي «تجموع عدد السنة وريعه بلا كسر وتقسيم #جموع كلها علي ٠7
فاى لم يبق شي فيكون العرف الاحدي ! وان يبق شي فيكون العرف |
الاحدي حسب الزبي الصغير المسطور هثاب
4 لشوصيل يوم الغصصم جميعا كل سن صرى السكْمى حسمب 1
القانوى الغريغوري ينبغي أن تستعمل الزةجاءت القلقة التابعة
وتجائت عامة لتحصيل ! عرف الأحدي ومقام الأعغداد الؤهبمية 5 التأرد
مسمدصممموصممن أ مصحمت ححصت أ سوبو مج جح
؟ صمي مستعمب أ سس سمحت أ حص سعد أسسسس ميمه أوسسسسسسي ره
| مسمصححي مسد | مسعتائص مندميون | «صخصتسي بصعت أ ممرصممه وسعمهه» أ بمتسمسسميسير أأسمحسحيس سوم
أ مهمه مدع دن | مص محص ألح صب سيم أ ممص ودعو
1
مسجسمجصيع | جسم جع | محص تست ووم | سسسم و مبتصمة | بسسيسصميية | سمس هه بيجتست |
/
مسي لست ها اننا
0 الععرف الاحدي لاي سئة مسحوية تضيف |
الي غددها و ربعه بلاكسور وايضأ العدن القائم على ١
ْ راس العماد الذي فنية السنة المفروضة في هذا الزيج ْ٠
0 | الاول ثم تسم المجموع علي /اذان لميبق شي يكون
ْ العرف الاحدي للسنة واى يميق شي التعرف القائم
ْ تت العدد الباقي علي رأسالزير هوالك رف الاحدي 5 1
0-2
< | جايلوية | سو ه 0 | 22و22 2 | عد يت | ل يب كك طاح | 1 كسم ب
2-2 -225 5< -د | ><« مو بوه ٠ : |2 2 22 |2 2<
لك 1317 2-8 - اس اس ل ال لاسي و 1 اس 2 1 الأو لك تاس 14 1 سل
5 | ج- عاج | هو ووو | .و 2 2ع ين 3 | ملاسو حة ع سا | للع مت يي
| و 25 | ين لعج 0 | امسا عه ج30 | 2ه 9 سم | سه و خا د | لف ا 0
-10201--1 9 1 د ع مااع[ الأماساد ا 1 للستي 1 ال ا 1 1
| مه اسه | تصاح مودم امه | مسد ف ب ا بي ا | ا ا يا ا ا ا ا
جد 0.2 | 2-5 .32 © | عةا عع 32.0 | «سخدحة -0م | لون ةيوه ه | 22 2 252
| ع سوم | « حو ا ل ا | ا 2( لط كل للج ع 5
| في اللإضوحة | >< © حت جو | سذطف الوه ا عمد د 2 | 25 ع يع | اد فى 2 22
احاح | 52 | 225-25 مداع ( كن إلى ص هه | عن حوا للا | شاع و 22
8 ا 1 ا ا 122 7ك 8 24 1 سا م ا 1 4 د
تخ 3 وماسع ١-8 | - سناع الس ك1 ا د 8 4 ا اا ل ل 2 0 15 سو
و ]| للخ | 2ج الاو سكس #2 2045 2 5 | خل سلا ملاعة -< | © حي ان بيد ني | ا هه نه سم
< | 3 حص +« | ونه نويه | ده 1 | 0 لل ع ا | الل يا ل | علا 2
1# اد 11-1 8 01 قر 1 70312 7 ا 111 ]| 0 7 1
ع | حوسة فى | كات شرح | خبطا 6 2 | 2 22 اط 5 جه 2 ا عه | جا ع عن همه
08 ظح ع | مادج نواه | وول وسدت :| لا ا 2 | 2
ا 1-1-7 ل ا ا 11-1 و 1 2# ا 111و
الاعدأد الخ
7 َ
الزدج الثالث
لتعصيل الشور والايام التي تكتسب في مقابلتها الاعداد الذهبية ني أية سنة مفروضة ( يعني
في آية مائيّة وكل ما بعدها الي السئة المائي» التابعة ) تطلسب في العماد الثاني للزبي الغاني السنة
الم ثبلا الي قبل السنة المفروفضة وتنظر العدد المقابل لها في العماد الثالك له ثم ني الزبي الثالمفه
تطلمب ذلك العدى في العماد الذي تحت اي عدد ذهبي فيكون اليوم المتجائنب لم ني منتهئن
اليمين هو اليوم الذي يكتت مقاباله في التأرد ذكت العدد الذهبي في السئة المفروضة ولكل
المتعلقة لها بيى هاتين السنتين المائيتين لاظهار يوم بدر الغصحي ني تأريس تلكب السينين
واما الجرف نب المكتوبب في العماد الاول للزبي الغانى يتميز به السئون المائية النى هى كبيسة
وكل ماسواضها من المائية هي لا كبيسة حسسب القانون الغريغوري (وان كانت في القانون اليولبي)
اعنم الاب والآابى ورواح القدس الالم الواحى
| لصلرات العامة
على عادة البيعة الا لجريزية
ل أ ف
2
اللى " فى بحه الصلاة صياح درئع الكافى صوتع 00 بعض هذه الأقوال الماخوذم
مى الكتمب المقسة ثم يقول ما يثلوها
اذا رجع الاثيم عن اثمه الذي صنعه وصنع حكما وعدلاً هو .دبي نفسه [ حزقمال
باب 1 ]
الي عارف اثمي وخطوتي أمامي في كلّ حين [ ااافوسون ]
اصرفب وجهكب عن خطاياي وجميع آثامي تعصوها [ ايضا 1
ذبائم الله ارواح متواضعة قلمب منسكق متواضع هذا يا الله لا ترذله [ايضا ]
شقوا قلوبكم و ثيابكم وارجعوا الى لريب الهكم لانه رحوم ومترااف هو طويل الروح
وكثير الرّحوة وثواب على قبائى النشن || يؤتول ناجوه 1
الوبٌ البئا له الرافات لآنا تباعدنا من الربٌ ولم تسمع عيودت الريب البنا
لتسير بنواميسه التي اعطانا اياها لوجبنا [ دائيال باب 39 ]
ادبنا يا ريب لكن بعكم ولا بغضبب لكيلا تجعلنا قليلين [ارمياء باب"ا! وايضا |" مؤمور ]|
توبوا فقد اقتريبت ملكودت السموات |[ متي باب ا ] ظ
اقوم وامضى الى ابي واقول له يا ابة خطأت في السماء و#دامكسا ولست بمستصق
أن ادعي لكب ابناً [ لوقا باب 18 ]
كر
لا,تحاكم عيدكب قان كل حي لا يتوكى امامكب [ “عا مؤمور |
اذ قلنا اى ليست ابا خطية فادّما نخدع نفوسنا ونضكها والعحق ليس هو فينا وان
اعترفنا #غطايانا فهو ثقة صادق وعدل أن يغفر خطايانا لنا ويطهرئا مى كل ظلم
ايها الاخوة الاحيا الحبوبيى ان قد حةتنا الكتب المقحسة حماً كثيراً على أن
نعترف بذبوبنا ونقر باثامنا كثير عددها والأتحدها او نسترها بيى يدي الله الضابط
الكل ابينا الذي ني التبماوات بل نعترنب بها بالقلسيه اإتواضع الماشع التائب
الطائع لكي يصير لنا غفرانها من عظيم لطفه ورحمته واما الاعترافب يؤثوبئا وان كان
واجباً علينا في كل حين نهو اوجمب حين أجتيع جميعاً لنشكر له الإنعام الكثيرة التي
انعم بها علينا ولغغبر بتسجحاته الجليلة ولتسمع كلامه المقذس ولنطلمب منع ما يلوق
باجسادنا وباروادنا ولاجل ذلكب ادعوكم واسألكم الحاضريى جميعكم ان تصاجبوق بصفا
الضمير والغنفاض الصوت الى كرسي النعمة السماوية قائليى بعدي
و*ن الاعترافب بالذنوب العامي الذي يقوله القوم ياسرهم يعد الكاهن
جاثيين علي ركبيم
ابونا الضابط الكل الرحمن * انا قد ضللنا وحبدنا عن سبلك مثل الغثم القبائعة «
افرطنا في طلسبهم شبوات قلوببًا واهواها » خالفنا وصاياكب المقدسة * لم نعمل ما كان
نجسب عليئا عيله * وعيلنا ما كان #جمب علينا ان لا تجيله * وليس فيئا معدم #لكن اتدل
يا ريب ارحمنا فصن الغطاة الإشقياء * اشفق يا الله على المعترفين بذئوبهم * اصلم
التائبيى* كمثل مواعيدك الني اظهرتها الي بني البشر ني ربنا يسوع المسيى * واعطنا
يا ايانا ركيم مى اجله * أن في ما بعد نعيش ما بقي ممى ياتا في ثقوي اتله 5
والعفاف « الى مجن اسمكب القديس * أمينى
م
”+ التبرية او التبشير بغفران الغطايا الذي يقرا القسيس وحده قائما
وسمهح القوم جانيينى
الله القبايط الكل ابو رينًا يسوع المسيم الذي لا يريت موت الغغاطي بل بالاحري
أن برجع عن اثمة وبي ومنج قسوسء سلطانا وأمرهم أن #خبروا وديشروا عبيده
الثائيين بالبرآء من ذنوبهم وغفرائها وهو يغفر لجميع الذي تابوا بالتوية ممع
وووستون : بالصيلة اويانا ضالع] ويجريهم فلاجل ذلك نساله ان يرزقنا التوية المتكيمج
ورمع كوي فى :ما نعل الآن تصير مرضيا عنده ويكون باقي حياتئا ني ما بعد
في البر والطبارة لكى في الآخرة نصل الى سروره الابدي بربنا يسوع المسبر
ي#ه ثم #جثي الكاضى ويقرا الصلاة الربانيّة ويقولها القوم بعده جائيين
ابونا الذي في السموات * يتقدس اسمكب * تأقي ملكوتك * تكون مشيتك كما
ف السماء وعلى الارض * خبرنا كفافنا اعطنا في الهوم » واغفر لنا ذنوبنا كما تغفر نصى
للذيى اذنبوا علينا * ولا تدخلنا للتجاريب » لكن نجنا من الشره لان لك هوالميف
والقوة والتسجحة الي دهر الداهرين * آمين »
01 ثم يقول الكاشرىي يا ربب تفتم شفاهنا
الجماعة كينعاق قمنا تسبييى
الكاهى اسرع يا الله وخلصنا
الجماعة امل با ربب وانصرنا
”د ثم يقومون جملة فيقول
الكافن.. (أعه للآبب والاى وروم القحيين
الجماعة كما كان في الابتداء وهو الآن وسيكون الى الآبت أمين
الكاهن #نحوا الوب
الجماعة ليكنى اسم الرب مسجها
#”» ثم يقرا المؤزمور الخامس والتسعين الا في صبير عيت القْصي الذي يقرا فيه
لحي
ياي شاملا 2 مؤامهر الهوم
مؤمور 95
تعالوا فلنبتهي يالب ولتهلل لله مغلصنا »
ولنسبق الى وجهه بالشكر ولنهلل له بالمزامير *
لان الله اله كبير وملكب عظيم على جميع الالهة *
الذي في يده اقطار الارض جميعها واعالى الجبال هي له *
والبصمر هو له وهو الذي خلةه يداه صنعتا الأرض *
هلهوأ فلنسيى ولخهر له وثجاركا أمام 5 الذي صنعذا ني
لاثه هو البنا وثعى شعسب رعيتة واغنام يديه *
ألهوم !دآ سمعلم صحو ده ذلا تتذسوا قلوبكم مل م 5 التمرمر كهوم الامخجان 5 البرية 5
حيث جربني أآباؤكم اختيروي ونظروا اعمالي *
أربغينى سن من اجل هذا بغضات ذلك الهيل وقلت الهم ضالون بقلوبهم دائمة
وظم لم بعرفوأ سبلي أ
كها حاشيك ف خغضبى الهم ل يدخلون ف موضح رأحتى *
8
0
امجن للاب والأبى وروم القدس »
كمأ كان 5 الادتذاء وهو الأى وسيكون الى الأبيد أمين #*
ا ثم بقرا” العزب مى الخ أمور المعيى لذالكب ألهوم حدى أن كل شهر تختم كتايب
كما كان في الابتداء وهو الآن وسيكون الى الأبك أمينى
0 ثم يقرة الفصل ا معي من كثسب العبت العقيق وعنن تمامهم 5 الصباح لأسيي نز
مار أممرسهوس التي هي
نسمم لكك يا الله نعترف انكب الوب
الارض كلها تسجى لكك الأب الازلي
اليك تصرخ جماعة ملائكة السموات وجميع القوات فيها
قدوس حوس دوس الريب أل الصياوويك
البمياء والأرض مملوة من جلال معد كفب
جماءة الوفل المجيدة تسبم
#نويرةق الانيياء اشر بذ تسجم لكا
اكب
جتى الشهداء الجليل تسبي لك
ع
البيعة المقدسة ني الدنيا كلها تعترفكف
الأب لا منتهى أعجلائه
وايتك الكريم العقيق الوحيج
وايضاً روح القدس الفارقليط
انلت ملك الهد يا تصن
انث الاين الأزلي للأنب
اذا قصدرت ان تخلص الئاس لم تكرة بطنى العذراء
اذا غلبت شدة الموت فصت ملكودت السماء لكل الموامنيى
انت جالس عن يمين الله في ميهج الاب
ومن ابكب ستائي لتديئنا
ولاجل ذاكب نطلمب اليكب أن تنصر عبيدكب الذيى فديتهم بدمكك الكريم
اعددهم مع قديسيكت في الجى الدائم
با ربب خلص شعيك وبارك ميرائكبي
سيسهم وارفعهم الى الايد
درما فيوما نعظمكب
وتسيى لاسمكب دفور الابيد
2 اى تحفظنا اليوم من الخطية
ارحونا يا ريب ارحينا
تويب قل علينا 'وححكب كنا لكان ملكن
8 5 عليك توكلت قلا اخو ابد
2 أو عوفها تسيصة الثلائة فتية يعنى
ياركوا الرمب دا جويع اعمال الريب سجيووى وأرقعوه الى الدشور ع
بأركي الويب أيها السهوائك ماججد يو وأرئعوه الي الك هشور »
باركي الربب يا ملائكة الوب #بحوه وارفعوه الى الذهوز »
باركي الربب يا جميع المياه التي قوق السماء #جحوه وارفعوه الى الدهورء
باركي الويب يا جميع قوات الريب #بسوه وارئعوهة الى الدفور ه
باركي الريب يأ ايتها الشمس والقمر #“احوه وارفعوه الى الدضور »
باركي الربب يا جوم السماء “تحوه وارفعوه الى الدشور *
باركي اليا كمع الرياح 5-5 وأرثعوة الى الذهور *
ياركي الوب ايها الثار والدر “"بحوه وارقعوة الى الذهور *
ناركرا الرفلةالييا اقرف ونوك “جهوة وارقعوه الى الدشور
باركوا الريب ايها الاذدية والامطار “دحوه وارئعوة الى الدشور ة
باركوا الريب ايها الليالي والايام #ثحوه وارثعوة الى الدهور ه
ييا
5-3
باركى الريب ايها الثور والظلمة «#ذحوه وارئعوة الى الدذهور ©
باركي الريب ايها العليد واليك “مهوة وارئعوه الى الدغور *
باركي ادريب أيها الصقيع والقاج “#خوه وارذعوه الى الدضور *
باركى الريب ايها البرونه والسهبب «بصوةه وارفعوه الى الذهور *
لتباركت الريب الارض تسجهم وترئعة الى الدهور *
باركي الريب ايها الأجيال والاكام #“محوه وارنعوة الى الدشور *
باركي الرمب يا جميع النياتات في الأرض «*هوه وأرفعوه الى الحشور *
باركي الربب أيها الينا بيع “هوه وارفعوة الى الدشور *
باركوا الريب أيها التهار والانهار “بعوه وارفعوه الى الدهوز +
باركوا الريب ايها العيتان وجميع المتحركات في المياه «بصوةه وارفعوه الى الدهور ة
نارف أأربيب با ايت ف طيور السهاء م وو وأركعوه الى الدفور »
داركي الريب ايها الوحوش وجميع البهائم «جسوة وارنعوه الى الكشور *
-
باركوا الريب يا بني اليشر #بحوةه وارفعوه الى الدضور *
8
ليباركب أسرائيل الربي #سجعه ويرئعه الى الدهور »
باركوا الريب يا كهنة الربب #عوه وارنعوه الى الدهور »
باركوا الربب يا عبيج الربب #جهوة وارثعوه الى الدهور »
باركوا الريب يا ارواح الصديقين ونفوسهم “نوه وارفعوه الى الدهور »
باركوا الريب ايها الأبرار ومتواضعي القلسب «نحوة وارثعوة الى الدهور »
باركوا الريب ها حنانيًا واعزاريا وميسائيل سبحوه وارثعوه الى الدشوره
اأجد للأمب والأببى وروح القدس ٠
كما كان ني الابتداء وهو الآن وسيكون الى الابد أمين »
#* ثم يقرا الفصل المعيى من الاناجيل المقدسة أو منى كتاب
الابركسيس او من سائر العهد الهديى وعند تمامده تسمجة ركريا الكافى
( الا في عيد ميلاد يوحنًا العمد لاذه يقرأ حينئن بموضعم في الانجيل) يعني
مبارك الريب اله اسرائيل لاذه افتقد وصئع خلاصا لشعبه
واكام لنا قرنى خلاص من بيت داود فتاه
كالذي تكلم على افواه اذبياته القديسين من الابد
خلاصا من اعدائنا ومن إيدي كِلَّ مبغضينا
ابضئع بردم ميق آباقنا: ولي كر مه اقيق
القتسم الذي أقسم به لابرهيم ابينا ليعطيئا
أن بلا خوفب ناجوين من أيدي أعوائنا أخدومه
دالبو والعدل قدامم كل ايام حواتنا
واننت ايها الصبي نيبي العلي 5
أي ققدم وتسلكب قدام وجه الررب تنعت طرقه
لتعطي عام اأخلاص لشعبه لمغفرة خطاياهم
10
0
من اجل تعنى رحمة الهئا الذي افتقدنا مشرق من العلو
ليضئ لأجالسينى في الظلمة وظلال المورت ليقوم ارجانا لسبيل السلامة
الفهى لأسب وألأبنى ورفح القدحس
كها كان 5 الأتداء وو الآنى وسيكون الى الابيد مين
و*» أو عوضها المزمور المأية يعذى
76
غطلوا للرب يا جميع الأرض اعبدوا الريبٌ بالفرح ادخلوا امامة بالتهليل »
اعلموا ان الرب هو الله هو خلقنا اذ لم نكى أ شعبه وغنم رعيته »
أدخذوا ابوابه بالشكو ود داره بالتسبيم اعترقوا لم وبأركوا لأسمخ »
كان الزنيي صالى والى الابد رحمته وامائته الى دهر الدهور »
الجد الاب والابى وروح التدس ه
كيأ كاري 5 الأيتداء وهو الأنى وسيكون الى الأبت فين 8
ي*؛» وعند تمام تلكب الفصول وإلتمعات يقرا الكاهنى والقوم جملة امانة الرسل
( الا في الايام اذا يقرا اماثة اثناسيوس ) وهم كلهم قائُورن
. اذا اومن بالله الاب الشبابط الكل خالق السماء والارض *
وبرينا بسوع المسيم * ابنه الوحين * الذي حبل منى زوح القدس 5 وولد منى
عريم العذراء » الم في عهد فيلاطس البنطي * وصلمب * وماك * وبر * وشبط الى
الجهيم * وف الهوم الثالث قام من بين الاموارت * وصعد الى السموات * وجلس
عن يمين الله الاب الضابط الكل * وسياق مى هنالكب ليدين الأحياء والموتي *
واوصن بروح القدس * وبالبيعة الجامعة المقذسة * وبشركة القديسينى * وبغفران
الغخطايا * وبقيامة الاموارت * وبالعياة الموبدة * أمينى *»
]!
و*» وعنك تمامها #2جمون كلهم ويقول الكاشن رافعا صوته
الريب معكم
الجماءئة ومح روحكه
الكاهنى لنصلي
ارحمنا يا ريب
العماءة أرحمنا با 222
يت
اكافن. امنا ياب
ود ثم يرفغون صوتهم ويقولون
ازونا اذى في السموات + يتقدس اسكت » تاي ملكرتكها « تكون مشيتك كما
في السماء وعلى الارض * خبزنا كفاننا اعطنا في اليوم * واغفر لنا ذثوبنا كما نغفر نحن
للذين اذنيوا علينا * ولا تدخلنا للتجاريب * لكن أجنا مى الشر » أمين »
”.د ثم يقول الكاهن وهو قائم
فلويت اليو عله مكيسة
الجباعة وهب لنا خلاصى
الكاهن. ارب سلم املك
العجماءة «بالرحمة اسمعنا اذا ندعو
الكاشى اليس قسوسك البر
الجماءة وفرح شعيكك المعتار
يا ا خلص شعيكه
الكامنى
الجماءعة وباركك ميرائكك
[احأشرى
اأجماءة
الكافى
1
جماعة
ص
هدي السلامة فق ايامنا يارب
لآن اين من يقاتل عنا الا انك وحدكتب ياائله
يا الله طهر قلوينا
ولا ترئع نداخ قدسك عنأ
اليوم وشي التي تقراً ايضا ني القربان أما الباقيتانى
فهما لا تفترقان لكن ثقراً يوما فيوما في صلاة الصباح هكن!
يا الله الذي تصنع السلام وتسب الصلاح الذي في علمه حياتنا الابدية 'قائمة
والؤن عبوديتم كاملة اعصمنًا عييد ى) المتواضغينى عى جميع صولات اعداتثنا د
0-3
5
كا
إذا 0ط على تنصركف ل ثعهاف قوة أي الاأعواء حول بسو المسيم 3 أمينى
يا ريب ابونا السماوي الله القدير الازلي الذي اوصلتنا سالمين الى بدأة هذا النهار
ِ
وقنا في تمامه بقذرتك العزيزة واعطنا ان لا نقع هذا اليوم في خطية ولا نعثر في شى
(#سوع امسوم آمينى
0 وهذا موضع الغناء اما أن لم يغى فيذهسب الكاهى قورا الى ما يتبع
4 ثم يقرا الكاشى الصلوات الخمس الاتية الا اذا ثقراً الليطانية
فعينئخ لا تقراً الا الاخيرتيى منها
5 اللو أموثأ الستهوايكت العلى العؤزيؤ ماكث الماوك ع الأرباب 00 المدبريى
الذي مى عرشك تنظر الى جهيع سكان الأرض 5 المكنا أي برضا كت تنظر
ورلا
الى مولانا العزيؤ السلطان [ <١ أوان تمليئه نعمة روح تدسكه لكى يميل دائماآ
الى مسرتك ويسلك في طريقك افض عليه المنايم السماوية واعطة طول العمر
هذ العياة يصل الى السرور الابجدي والسعادة برينا يسوع المسبى أميى
و يدن ل اتافان
الله الصابط الكل ينبوع جميع الغيرات نتضرّع اليكث ان تبارف آل السلطان
جويعهم أر زقهم ررح كدسك أعذيهم. 35 السيارة أ ذلحهم حلي البعادة وأوصطهوم
يد لاجل الكهنة والشّعب جيلة
اللّة الضابط الكل الازلى الذي وحدكه تصنع العجائيب انزل على اساققنا وكهائتا
وعلى سائر الجماعات التي وكلت اليهم روح تعمتكك الصالحة وليرضوك كواجب
العق انض عليهم دائما طل بركتكب هب هذا يا ريب لكرامة شفيعنا ووسيطنا
يسوع المسيم 556
يد صلاة يوديًا فم الذهبب
الله الشيابط الكل الذي العمت عليئا الآن باتفاق واجتباع في التضرع اليككت
ووعدرتك ان ديثها اجتمع اثناى او ثلكة باسك انكت ستستجبب طلباتهم اللهم تهم
الان متي عبيدك وطلباتهم على وجه الاصلم لهم وهب لنا في هذا الدهر معرفة
كنال الآ حياة الأبد أمينى
ا يسوع المسيم ومعبظ الله الاب وشركة روح القدس معنا جميعنا
دائم أممني
1
1 أ لوا
5
0 5 33و الصلاة نا درئع الكافنى صودخ ويقراً بعض فيه الأقوال الماخوذة
من الكتسب المقؤسة ثم يقول ما يتلوها
5-6 9
أفي عارف اثمي وخطوتي امامي في كل حين [ ١| مزمور |
اصرف وجهكسا عن شطاياي وجميع آثامي تمحهوها [ ايضا ]
ذباثم الله أرواح متواضعة قلب منسهق متواضع هذا يا الله لا ترذله [[ايضا ]
شقوا قلوبكم ولا ثيابكم وارجعوا الى لريب الهكم لاذه رحوم ومترااف هو طويل الروح
لنسير بنواميس» التي اعطانا اياها لوجبنا [ دائيال باب 9]
اذفنا جارف » لكنى (حكم ولا بغضسب لكيلا تجعلنا قليلين [ ارمماء بالبعا! وايضا " مؤزمور]
تودوا قد اقتربكت ملكورت البنووانت [ متى بابب ]|
اقوم وامضى الى ابي واقول له يا ابة خطأدت في السماء وقدامكب ولست يعستوق
ون ادعي لكب اين [ لوقا باب 18 ]
8
لا تصاكم عيدكه قان كل حي لا يتوكى امامكب [ *©ا مزمور |
ان قلنا اى ليسدك لنا خطية فاثّيا نفدع نفوسنا ونضكها والعق ليس هو فينا وان
اعترفنا (غطايانا فهو ثقة صادق وعدل ان يغفر خطايانا لنا ويطهرنا مى كل ظلم
[ رسالة يوحنا الأولى باب |[ ]
ايها الأخوة الاحيّاء العبوبين ان قد حثتنا الكتب المقحسة حثاً كثيراً على ان
تعترف بذبوبنا وثقو باثامنا كثير عذدها والاأتعدها او نسترها بين يدي الله الضايط
الكل انهنا لذن في السماواك بل نتعترفه بها بالقلشب التواضع التماشع الثائشب
الطائع لكي يصير لنا غفرائها من عظيم لطفه ورحمته واما الاعتراف يذنوينا وان كان
واجي علينا في 0 حون فهو اوجسبه حدين تجتمع 0 لنشكر له الائعام الكثيرة التي
انعم بها علينا ولثغير بتجعاته الجليلة ولنسمع كلامه المقدس ولنطلب منه ما يليق
باجسادثا وبارواحنا ولاجل ذلكب ادعوكم واسألكم العاضرين جميعكم ان تصاحبوق يصفا
الضمير وانخفاض الصوءت الى كرسي النعمة السماوية قاثأيى بعدي
يي الاعتراه بالذنوب العامي الذي يقوله القوم باسرهم بعد الكاهنى
جاثيين على ركموم
أبوثا الضابظ الكل الرحمن * انا قد ضللنا وحدنا عن سبل مل الغنم الضائعة »*
رطق طلسبه شبوات قلوبنا واهواها * خالفنا وصاياك المقدسة * لم تعمل ما كان
تف علينا عمله * وعملنا ما كان سي علينا أن لا نعيله * وليس فينا معدم * لكنى اذيك
يا ريب ارحمنا نحن الغطاة الاشقياء * اشفق يا الله على المعترفين بذئوبهم » اصذم
التائبيى * كمثل مواعيدكك الآني اظهرتها الي بني المشر في ربنا يسوع المسي * واعطنا
يا ابانا الرحيم مى اجله * ان ني ماوق ل اقل و سافنا لاحتتري للشو اليد
والعفافب * الى مجن اسمكه القديس * آأمون
85
2 التمرية أو التمشهر بغفران المطايا الذي يقرأة الفسميس وحدة قائماأ
ش ويسمع القوم جاثيينى
الله الضابط الكل ابو ربنا يسوع المسيم الذي لايريد مورت الغاطى بل بالاحري
أن مرجع ثري أذمة وأتحوى ومن كسوسة سلطانة وأمرهم أن تخبووا وبمشروأ عذيبخ8
0 2 0 5 -
5 الجو والطبارة لكي ق الاخرة نصل الى سرورة الابدي بربنا إسوع المسييج 3 مين
20 ثم تحني الكاهى ويقرا الصلاة الربانية وبقولها القوم بعده جاثيينى
نوا الذي في السبواتك + يتقدس السمكنا > كاق ملكويكك + تكون مقيدف كنا
في السماء وعلى الارض * خيرئا كقافنا اعطنا ني الهوم * واغفر لنا ذنوينا كما تغفر نحن
للذيى اذنيوا علينا * ولا تدخلنا للتجاريب * لكن نجنا من الشر» لان لكك هوالملكه
والقرة والتسمهز إلى دهر الداهرين * أمين »
ل ثم يكول الكافنى ب ربب دير شغاهما
الجماعة ينطق قمنا تسبسىف
الكاهى اسرع يا الله وخلصنا
الجماءة اتدل يا ريب وانصرنا
ود ثم يقومون جملة فيقول
الجماعق كما كان ثي الابتداء وهو الآن وهيكون الى الأبت آمينى
الكافنى #جهوا الريب
الجماعة ليكن اسم الربب مسمّيها
و*» ثم يقرا او يغنول الحزبب من المزامير المعيّى لذلكب اليوم في المساء
و*» ثم يقرأ الفصل المعينى مى كتسب العهت العتيق وعند تمامة
تسجوخ السبيكة مريم العزراء يعني
تعظم نفسي الرسب وروحي نبلل بالله مخلصي
لأنه نظر الي تواضع امت
أن من الآن يعطيني الطوبيل جميع الاجيال
لان الشوي صنع بي عظائم فقدوس أسمه
ورحمته كائنة منى اجيال الي الاجيال أخائفيه
صنع الثقوة بذراعه وفرق المستكبرين يفكر قلوبهم
انول الاقويا عن الكراسي ورفع المتواضعينى
اشبع الجياع من الخيرات وارسل الاغنياء فرعا
عضد اسرائيل فتاه وذكر رحمته كالذي قال لابائنا ابراهيم وزرعة الي الايد
التجد لاب ولأبى وروح القدس
كما كا 5 الايتداء وهو الأى وستيكورى الى الأيد أمينى
.
ا" أو عوضها ال أؤمور الشأمنى والتنسعونى كدي
عجهوا الرب تسبعها جديد! لان الرب قد صنع اعمالا عجيبة
أحوت 3 لهيئة وكدس ذراعم
ذكر ردمته ليعقوبب وحقه أبيك أسرائيل رأت اقطار الأرض جميعها خلاص الهنا
0
18
فهللوا للربب يا جميع الأرض #بحوا وهطلوا وزصروا
ورتلوا للريب بالقيثارة وصوبت المزمور
بابواق خافقة وبصوت بوق القرن هطلوا قدام الملكب الربب
فليضطرب البعر وجهيع م وبية وال مسكونة وكل سكانيا
الانهار تسفق بايديها جميعا العجيال تبتهج قدام وجة الريب لانم جاء يد فى الارض
يدين المسكوئة بالعدل والشعوبب بالاستقامة + الليلويا *
امجن للأءب والأبن وروح القدس *
كمأ كأن فى الابتداء وشو الان وسيكون الي الأبت * آمين «
و” ثم يقراً الفصل امعينى منى رسائل العواريين او منى سائر العهن العجديى '
وعئن تمامر تسجيولة رمعان يعني
الأ يا سيد اطلق عبدكت بسلام كمثل كلامب
للى عيني قد ابتصرتا خلاصف
الذي اعددته قدام وجه جميع الشعويب
ثورا استعلنى للامم ومجد! لشعب اسرائيل
الجد للأمب والأبنى وروح القدس
كما كاري ىق الأبقداء وهو لآ وسيكون ألي الأبت أمينى
عه او عوضها المزمور السابع والستين الآ في اليوم الثاني عشر
منى كل شهر اذ هو يأني شاملا 3 مؤأمور الهوم
مزمور 107
الله يترائف علينا ويباركنا #جلي وجهه علينا ويرحمنا
لتعرفب 5 الأرفي. سيلكها وف جميوم الشعوب خلاصكب
ل
قلتعترف أكسا الشعوبب ولتشك ركسا جميع الشعويب
ولتفرح الأمم ويبتههوا لانى تعكم بين الشعويب بالعدل وتهدي الامم ني الأرضن
فلتعترف لكب الشعوب يا الله ولتشكرك الشعوبب جميعها
وتعطي الارض أثمارها باركنا الله
الله الهنا يباركنا فلتغشاء جميع اقطار الارض
المهد للابب والآبن وروح القدس
كما كان في الابتداء وهو الآن وسيكون الى الأبد آمين
0 وعدن ثمام تلك الفصول والتسججارن 0 الكافى والقوم جملة [(ماذة الرسل
وشم كلهم قاتُموي
انا اومن بالله الأب الضابط الكل خالق السماء والارض »
وبربنا يسوع المسيج + ايئه الوحيت * الذي حيل من روح القدس * وولد من
مردم العذراء * الم قي عهد قيلاطس البغطى * وصليب * ومأشى * 57 * وضيط الى
0 5 مات 1
| “كيم م« وف اليوم الثالمث قام من دون الأمواركت #«* وصعتث الى السهواركت #* وجلس
عن يمين الله الاب الضابط الكل * وسياتي من هنالكت ليدين الاحهاء والموتي »
وأومى روح القدس د وبالبيعة الجامعة المتدسة 2# وبشركة أله يمون . وبغفراني
الغطايا » وبقيامة الأموات * وبالعياة المكبدة * أمين *
يب وعند تمامها #جثون كلهم ويقول الكاهى رائعا صوته
وحم
الجماءة ومع روحكسا
1 00
الكاهرىىي ( صلي
ارحمنا يا ربب
الكافى أرحمتا يا و
0 8 8 35 0
بن ثم يرفعويى صوتهم ويقولونى
أبونا الذي قٌّ السمواركت +« ينقدس نوكن دنا تاي ملكوتكها 8 تكون مو ب كسا كما
5 السهاء وعلي الأرض * خبزنا كفافنا اعطنا 52 الهوم # واغفر لنا ذئوبنا كها تغفر نعى
للذينى دجوا علينا نا ولا تند خلأنا للتيهاريب +« لك أعنا م الشر 2 أمونى 2
2 ثم يقول الكاهى وهو قاتم
ها ريب اظهر علينا رحمتىف
وهب لنا خلاصكته
فازب سلم لفلف
وبالرحمة اسمعنا اذا تدعوكه
البس قسوسكت البر
وفرّح شعبكت المختار
وكوب خلضن :مركن
وباركه ميرائكه
فتب: السلامة .فى اوامنة جا بوي
لأآن ليس من يقاتل عنما الا اننت وحدكت يا اللن
يا اللد طهر قلوينا
1م
5 ثم يقرا الكاهنى تلات صلوارتك أولمها ممتقصوصةخة
الهوم كما ب الصبم أما الباقيتان ذخهما لا تفترقان
لكى تقر يوما فيوما في صلاة المساء هكذا
يا الله الذي منه يصدر كل الاشواق الطاهرة والاراء الصالحة والاعمال العادلة امني
عديدكت منى السلام ما لا تنطيق الحنها عطاه لكي تقصىد كلوبنا الى طاعة وصايامب
ونعنى قي الأمى عري خوفت أعكاينا نتصرفت مذي زماننا ني الراحة والطمائيئة
باستهقاق (#سواع اللممنجي مخاصنا اعون
دُساالكب يا ربب أن ثنير ظلامنا وبعظيم رحمتكى أجنا من جميع معاطصب هذه
#*» ثم يقرا الكاهى الصلوات الخمس الأنية
ها الله ابونا السماوي العلى العزيز ملك الملو ريب الارياب مدير المدبرين
الذي من عرشكب تنظر الى جميع سكان الارض نتضرع اليكف أن برضا تنظر
الى مولانا العزيز السلطان [ 0 وان تمليئه نعمة روح قدسكب لكى يميل دائما
الى مسرتك ويسلاكف قي طر يفكت انفض عليع المقائي السمان ب واعطة طول العمر
بالضصة واليسارة وايذه حتى يغلب جميع اعدائه ويقهرهم وني الآخرة عند انقضاء
هذه العياة يصل الى السرور الابدي والسعادة بريّنا يسوع المسيم امن
عو لاجل آل السلطان
الله الضابط الكل ينبوع جميع الخيرات نتفرّع اليك ان تباركف آل السلطان
6
ركع
جميعهم ارزقهم روح قدسك اغنهم بنعمتك السمارية اذلعهم بكلية السعادة واوصلهم
الى ملكوتك الايدي برينا بسوع مسبو أمينى
يكت لاذل ]كيه بالشجية حيلة
اللّه الضابط الكل الازئى الذي وحدكه تصنع العجائسب انول على اساقفنا وكبائنا
وعلي سائر الجماعات التي وكلت اليهم روح نعمت الصااحة وايرضوكب كواجيب
العق انض عليهم دائما طل بركتكف هب هذا ياريب لكرامة شفيعنا ووسيطنا
إسدوع المسمج أمينى
وه صلاة يوحنًا فم الذهصب
الله الضابط الكل الذي انعمت عليئا الانى باتفاق واجتماع في التضرع اليك
ووعددتك ان حيثما اجتمع اثنان او ثلثة باسمك إنكن ستستجبب طلياتهم اللهم ثمم
الآأن مني عبيدك وطلباتهم على وجه الاصلم
مكو درق الالرهياة الأند مين
لهم وهب لنا في هذا الدهر معرفة
تعمق ربنا يسوع المسيم ومحية الله الاب وشركة روح القحس معنا جميعنا
سيم
دائم أمجمرى
ارال
الل في اعياد ميلاه لسر 51 ومتثيا اللقدس وني عيد النصي وعيد السلاق ,
وعين العنصرة وميلاد يوحنا المعمح وني اعياد يعترسب و برتولوماوس ومتي
وسمعأن مع يهود! واتدرأوس المقدسين وايضا في يوم الأحح بعج العذصرة المعروفسه
باحد التثليث يقرا ني صلاة الصبي عوض أمانة الرسل الاعتراف الاي بالايمان
السيحيّ الذي هو المشهور بامانة اثناسيوس المتدس والكاهن والجماعة قائبون
كل ين يشاء ان #خلص فلا بد له قبل كل أن يؤمى بالايمان التجامعي
وان لم #حفظه ثماما وبلا عيمبه قلا شكب انه يهلكب ابدا
والايمان الجامعيٌ هو انا نعبد الها واحدا! بالتثلييتك وتغليثا اعد
لا خالطين بالاقائهم ولا قاسميني بالجوهر
لاله للاب اقنوم وللابى اقنوم آخر ولروح القدس اقنوم آخر
لكى الالهية الأب وللابى ولروم القتدحس ع الجد متساو وااتعلال ازلي مةماثلا
فكما كان الأرب كذاكب الأبى وكذكته روح القدس
الأب غير مغلوق الآبى غير مخلوق وروح القدس غير *غلوق
الأب غير “عدود والآبن غير م“عدودة وروح القدس غير مدوه
الآمب ازلي والابن ازليٌ وروح القدس أازلي
لكى لم يكوئنوا ثلثة ازليينى بل ازليا واحد!
وكذلكتف لم يكونوا ثلثة غير مغلوقين وثلثة غير #معدودين بل غير مشلوق
وأحد! وغير #تهدود واددا
وكذلكت الاب ضابط الكل والابى ضابط الكل وروم القمبي ضابط تقل
لكى لم يكونوا ثلثة ضابطي الكل يل غبابطا واحدا للكل
عم
كذاكيك الآنبب هو أله والآبنى هو أله وروم القدس هو اله
لكي لم يكونوا ثلثة آلهة بل الها واحد!
كذلكت الأب هو ريب والأبى هو ريب وروح القدس هو ريب
كني لم يكونوا ثلقه ارباب بل ربا واحد!
كما انه وجمب نا بالعقية الم#جحية ان نعترف كل واحد من الاقانيم فردا قرد!
أنه اله وريب
كذلكت منعنا الدين الجامعي ان نقول بغلةة- آلهة وثلثة ارباب
الأب ليس مصنوعا منى شي وهو لا مخلوق ولا مولوه
الأبى هو من الأب وحده وهو لا مصئوع ولا “خلوق بل مولوده
روخ القدس هو من الأب والاين وهو لا مصنوع ولا “خلوق ولا مولوه بل منيٌق
فلهذا لم يكن ثاثة آباه بل اب واحد ولا ثلثّة ابناء بل ابى واحذ ولا ثلقة أرواج
القذس بل روح القدس واحد
ولم كن في هذا التثليك تقديم وتاخير ولا فيه تعظيم وتصغير بل كل منى ثلئة
اقائيم ازلي متمائلا ومتساو
ولهذا في كل ما مر يوجدبه ان نعبيد توحيدا! بالتكليت وتغليئًا بالنوحيد.
من يشاء أن #خلص فليؤمنى كذكت بالتثليتك
اما ما سوكل فينبغي للعلا الأبدي ان يؤومى صدقا ايضا بوسح ربنا
يسوع المسمم
والايمان الصوير ان نومن ونعترنب أن ريتا يسوع المسبم ابن الله هو اله وانسان معأ
آله منى جوفر ابيه مولود قبل الدفور وانسانى مرى جوفر امم مولود في الدشر
وشو اله كامل وانس كامل مركب من النفس الناطقة والعسى الانسي
مسأو لأسب صرىي يحم الالوفية وأذون مب الأنب مرى حيدت لاانسمة
14
فهو و 9 كان الها وانسانا لكنه لم يكن اثثيى بل مسهها واحدا
كد واحن لا بتبديل الالوهية بالعسى بل باخخ الانسية ني اللم
وهو واحد جدًا لا باختلاط العوفر بل. بوحدة الاقنوم
لانه كما أن النفس الناطقة والعجسد كلاهما انس واحد كذاكب الله والاثس كلاهما
مسيس واحد
هو الم مى اجل خلاصنا وهبط الي الاسفل وف اليوم الثالك قام من بين
الأموارت
وصعن على السيزاك: تليق عن تددن لان وشاتن قي "قناكت: البدين
(لإحياء والأموائت
فعند ورودة يقوم جميع الناس مع اجسامهم و#حاسبون ياعمالهم
والذينى غملوا الصااعمات فهم يدخلون في الحياة الابديّة والذين عملوا السيّات
فهم 5 النار الأبدية
وهذ! هو الايمان الجامعي الذي أن لم يؤمنى به الناس صدقا وثبوتا فلا يمكى
إن #خلص
المين للأيب والابن وروح القدس
كما كان ف الابتداء وشو الآن وسيكون الي الأبت أمين
5 ع وضو 356
د
الليعانيا أو الطلبات الشاملة
بو" ينبغي أن تأترا مع صلاة الصبي في ايام الاحت والاربع والجمع وني اوقارك
آخر ايضا إن أمره 2053-56 أو تأذين
الكاهى يا الله الاسب السماوي ارحمنا نحن الغطاة الاشتياء
الجماعة يا الله الأب السماوي اردمنا نحن الغطاة الاشثياء
الكافى يا الله الابى “خلص الدنيا ارحمنا نحن الغطاة الاشقياء
الجماعة يا الله الأبى مخلص الدنيا ارحمنا نكن الخطاة الاشتياء
الكافنى يا الله روح القدس المنبق من الاب والابى ارحمنا نحن النغطاة الاشقياء
الجمامة يا الله روج القدس لمنبق من الاب والابنى ارحمئا 5 العطاة الاشقياء
الكاهى يا ايها الثالوث التدوس المياركك المعين ثلقة اقانيم واله واحت أرحمئا
تعى الغطاة الاشقياء
الجماعة يا ايها الثالوت القدوس المباركت اليد ثلثة اقانيم واله واحه ارخمئا
أوبى اأغعطاة الاشقياء ٠
الكافنى بها ريب لا تذكر ذنوبنا ولا ذنوب آباثنا ولا تنتقم من خسطايانا اشفق
ها ربب علينا اشفق علي شعبكك الذي فديته بدذمكب الكريم ولا تغضمبيه عليئا
إلي الابى
الجماءة اشفق علينا يا رب
الكاهى من كل الشر والغيرٌ من الغطيئة من كل حيل الشيطان وغيله سن غشيكت
ومى الديئوئة الأبدية
الجماعة تبجنا يا ربب
”/
الكاشى مى عهي القليب من الكبريا والافتجار والنفاق منى اأعسح والبغض والأعقد
وعدم المودة
الجماءعة “ينا يا ريب
الكاضىي من الزنا وسائر الخطايا المميتة ومى غرور الجنيا والجسح والشيطان جميعها
الجماعة نجنا يا ربب
الكاشىي من البرق والعواصفب من الوباء والطاعون والجوع من التعريب والقتل
ومن موت (١ غيياة
اأجماءة لجنا يا ربب
الكاقى.. “من كل انقله ب والنكيين كدان من كل التعليم والجاطل والبدعة
والشقاق من قساوة القلمب وازراء كلامكب ووصاياكف
الجماءة ينا يا ربب
الكاهنى بسر تسد كنا امقس بميلاد نب الطاهفر وكتانتك بمكمود تكسا
وصومكب وامتعسان
الجماعة أبجنا يا ربب
الكافى بفرزعكت وعرقك الدم يصلييك وتاليمكا بموتكب العزيز ودتلكت
يقيامتكت الجليلة وصعودكب الى السماء وحلول روح القدس
الجماعه نجنا يا ربب
الكاهى في كل أهام بوسئا في كل ايام رفاهية عيشنا 5 ساءة المورك وي يوم الدين
الجماعة نجنا يا ربب
الكاهفى تبيدا كبن يا ذيها الريب الاهنا عكري العطائ أن تسمعنا حتى ترضي, و3
بيعاكب المقّدسة الجامعة وتدبرها في طريق الاستقامة
؟« 5 9
الجماءة تسالكه أن تسمعنا يا ربب
لون
الكافنى وحثى كرضي تحفظ عدد كب 1 1 ملكنا وموانا العؤيز وتأ يده 5
عبادتك على وجه العق والير وعدل السيرة
الجماءعة تسألك ان تسمعنا يا ربب
الكاشى وحتى ترضي وترشد قلبه ني ايمانكك وتقواكب وحبكب وان في كل حين
يتوكل عليكت وني كل شي يقصدد معد كا وكرامتك
[لعوافق تاكن ان عونا وا رضنا
الكافىي حقتى ترضي وتعميه وتوقيه وتعطيه الغلية على جميع المقاومين له
العباعة". تسالكت: ان ايا مارت
الكاهفىي حتى ترضي وتباركه سائر آل السلطان
الجماءة سنااكه ان تسمعنا يا ربب
الكاهىي حتى ترضي وتضي جميع الاساقف والقسوس والشمامسة بالمعرفة |أفتهميمج
وفهم كلامكب حتى يعلنوه وتخبرون يه بتعليمهم وبسيرتهم على الواجبب
الجماعة تسألكب ان تسمعنا يا ريب ْ
الكاضىي حتى ترضي وتلبس “حاب المشورة للملكب وسائر الاشراف بالتعمة
واأحكية والعقل
الجياءة نسألك ان تسمعنا يا ريب
الكاهى حتى ترضي وتبارك الولاة وتحفظهم وتعطيهم النعمة كي يصنعوا العدل
واعموا الوق
العمائة تسالكت ان تسيعتا يا ردب
الكاشى حتى ترضي وتباركه جمعيع شعيكهسا وتصونهم
العواعة تاك أن تيهنا نا برقت
05
الكاشن حتى ثرضي وتعطي جميع الامم الالفة والصام والوفاق
الجياءة نتسألك ان تسمعنا يا ريب ظ
الكاشنى حنى ترضي وتميل قلوبنا الى حبكب وهيبتكت وان تجهد جهدنا في
طاءعة وصاياكف
الجماعة نسألكب ان تسمعنا يا ريب
الكافن حتى ترضي وتعطي جميع شعبكب زيادة النعمة حتى يسمعوا كلامكف
بالدعة يقبلوه #خلوص النية ويعملوا ثمار الروح
الجماعة نسألكب ان تسمعنا يا ريب
الكاهى حتى ترضي وتهدي الى سبيل الق جميع الذين سهوا وضلوا
الجماعة نسألكب ان تسمعنا يا ربب
الكاشى حتى ترضي وتعصم القائميي وتعزي ضعفاء القلوب وتقيم الساقطينى
وتببط الشيطان تعدتك اقجامنا بتة
الجماعة تسألك ان تسمعئا يا ربب
الكاهى حتى ترضي وتعضك جميع الذيى هم في التمطر والعاجة والشدة
وتعيني.م وتعزيهم
الجماءة نسألكب ان تسمعمًا يا ربب
الكاهى ختى ترضي وتحفظ جميع المسائرينى ني الير او ال#جمر وجميع اأحبالي من
النسوان وجميع المرضي [خصوصا الذيى طليت صلواتنا لهم ] والاطفال وتراف (جميع
الحبوسين والأساري
الجماعة تسألكت ان تسمعنا يا ربيه
الكافنى حنى ذرضي ودوقي الإيتام والآراملة وجميع العديمونى والمظذومينى
1
الكاهرىي
الجماعغ
الكافى
اأجماعة
الكاهىي
وخ
حتى ترضي وتركم القاس أجمعيون
نسألكب ان تسمعنا يا ربب
حتى ترضي وتغفر لاعذاثنا ولى يضطهد نا وبشتمنا وترد قلوبوم
تسألكه ان تسمعنا يا ريب
حتى ترضي وتعطيئا غلات الارض الطيي*ة وتحفظها لعاجتنا حتى نتمتع
بها في زمانها
الجماءعق تسألك ان تسمعنا يا ربب
الكاهنى
حنى رضي وتمفصنا النوبج إل“ محة وتغفر لنا جميع ذنوينا وما سهونا غفلاً
الجماعة
الكافى
الجماعة
الكاهنى
الجماعة
الكافى
الجماعة
الكافشى
الجماعة
الكافى
الجماعة
الكافرى
العماءة
تسألكت ان تسمعنا يا ربب
يا أبن الله نسألك أن تسمعنا
يا ابن الله نسألك ان تسمعنا
يا حمل الله الذي ترفح خطايا العالم
أعطنا سلامكه
يا حمل الله الذي ترفع خطايا العالم
أرحمنا
يا مسي اسمعنا
اسمعنا يا مسيج
يا رمب ارحمتا
أرحمنا يا ربب
أ ات ارحمنا
أن دينا ب ات
14
الكاشىي يا ربب ارحمنا
الجماعة ارحمنا يا ربب
و ثم يقولونى جملة
ابونا الذي في السموات * يتقدس اسمكب * تاق ملكوتك ٠ تكوى مشيتك كيا
ف السماء وعلى الارض * خبزنا كفافنا اعطنا في الهوم * واغفر لنا ذثوبنا كما نغفر صن
للذيى اذنبوا علينا » ولا تدخلنا للتجاريب * لكن نجنا من الشر» آمين »
الكاهى يا ريب لا تصنع الينا كغطايانا
الجماعة ولا تجازنا كاثامنا
الكافى نصلي
يا الله الاسب الرحيم الذي لا ترذل انين القلمب النسهق ولا مطلوبات الوجعينى
قراف ايك صلواتنا التي نتقريب بها اليك في جميع شدائدنا وبلايانا اذا ما تضيق
عذينا ومنعما اسمعنا حتى الشرور التي يقصدنا بها مكرالشيطان أو الناس تبطل جميعها
وتدفع !عسن عنايتك لكي نحن عبيدك سلمينى من آفة كل الاضطهاد نشكرك
دائمها في بيعتك المقدسة بربنا يسوع المسبم
الجماعة يا ريب قم انصرئا ونجنا مى اجل اسيك
الكاهى اللهم اننا قد سمعنا باذائتا واخجرنا آباونا بالاعمال الجليلة التي صنعت
في أيامهم وني الايام المتقدمة ا
الجماعة قم يا الله انصرنا وأجنا من اجل كرامتف
الكافى الح للابب والاينى وروح القتدس
الجماعة كما كان ني الابتداء وشو الآن وسيكون الى الابد أمين
الكاهىي من أعدابّنا امنا يا مسوج
الجماعة منعما انظر الى شدابدنا
لل
الكاهى ترأفة انظر الى أوجاع قلوبنا
الجماعة رحية افر ذلوب شعيكهة
الكاضى اشفاقة بالرحمة انصدت لصلواتنا
الجباءة يا ابنى داوده أرحمنا
الكاهشى الان وني كل اوان ارض واسمغنا يا مسوم
العجماعة منعما اسمعنا يا مسوع متعمة أسمعمًا يا رسب امسوم
الكاهىي ياريب تكون ردمتكب علينا
الجماءة كما اتكلنا عليكف
الكانى نصلي
انا نتضرع اليكب يا ابانا ان بالرحمة تنظر الى فعفنا وأعد اسمكب تصرف عنّا
جميع الشرور الواجية بالعق علينا وتنعم ان في جميع شدائدنا نثق بك وحدف
ونتوكل على رحمتكب ونعب حك دائماً بالتقوي وطهارة العيش الى “جد كت وكرامتكبف
بوسوطنا وشفيعنا الوحيد يسوع المسسيم ربا مون
”ب صلاة يوحمًا قم الذضب
الله الضابط الكل الذي انعمدت علينا الاى باتفاق واجتماع في التضرع اليك
ووعدت أن حيثها اجمتع اثنان اوثلثة باسمكت انكس ستستجبب طلباتهم اللهم تمم
الآأن مني عبيدكك وطلياتهم على وجه الاصلي لهم وهب لنا في هذا الدهر معرفة
حشكقه ري الاق حياة الابى مين
نعمة ربنا يسوع المسبر ومحية الله الاب وشركة روح القدس معنا جميعنا
دائمة أمينى
نر
التي تقراً قبل الصلانينى الاخمرتين من الليتائيا او مي صلوة الصبم والمساد
إن #جمب استعمالها
ي*ه الصلاة لجل المطر
يا الله الآنب السماوي الذي باينكب يسوع المسيم وعدت لعميع الذي يطلبون
ملكوتكت وبرها كل ما #حتاج اليه لحفاظتهم العسمانية فنلتمس منكب أن ترسل
علينا في حاجتنا هذه مطرا متوافقا وطلاً بعيث أ>صل ثمرادت الارض لتسليتنا
سي و لاجل الانجام
يا الله الريب الضابط الكل الذي مرة على خطيّة الانس اغرقت العالم كله سوي
ثمانية ا#خاص وبعهده عهددت بغاية متكت ان لا تهلكه ثانيا يالياء فنيعى نلتمس
منكى خاضعين ولو كنا بذئوينا مسحي بلية المطر والطوفاى ان ترسل عليئا
توبتنا لصيكييمبر إنهاما تخد به ثمرات الأرض في الموسم وذتعلم بتعؤييكك اصلاحا
أعياتنا وباطنفكب تحميدا! ولعجيى! ايا بيسوع المسيم ريئا أمينى
4# ق الجدب والتعط
يا الله ابأنا السماوي الذي بكرمكب يئزل الغييف وتنتج الارض وتزيد البهائم
وتكثر العيتان فنلتمس ان تنظر مصيبة شعبكب وتعطينا تصريف هذا الهدب
وللضيقة التي أعتملها استحقاقا منى ذنبنا الى الرخص والغصبه بعحبة يسوع المسيم
ربنا الذي له معكب ومع روح القدس العسين والتسبوة إلى الابن أمينى
1
ع
ع أو عوضها
يا الله الأب الرحيم الذي في زمان اليشع النبي صرفت أجأة شدة الجدب
والمضيقة عن اهل السامرة الى الرغد والرخص فارحمنا حتى أ#د ايضا خلاصا مواقا
ونعن العذبون الأى من اجل خديائنا بمصيبة مثلها فزده ثمرات الأرض يبركتكف
السماوية واعط ان تجن نعمتكب الكريمة ونستعملها اعجدكت ولنصر المحتاجينى ولتسليتنا
بومسوع المسيم ريبما مين
1 52 الغزو والعتنى
يا الله الضايط الكل ملكت الملوك جميعهم ومدبر الاشياء كلها الذي لم يمكن لشي
من المغلوقات خلاف قدرته الذي مى صفاته تعذيسب العاطين بالعدل والترحم على
النائبين “#معة فنلتمس منك أن تغاصنا وتنجينا مى ايدي اعداثنا فانقص كبرهم
وسكى حسوهم وشوش مشوراتهم لكي تسلج بجمايتكت وتحفظ من جميع الغطرانت
لخميويى كه وحيوذا معطى العتين ياستوفاق ايكب اأوحيث وسوع المسيي وبنا أموى
«*»* في الوباء او المرض العام
يا الله الضابط الكل الذي يغضبك ارسذت الوباء على شعبكت في البرية من أجل
عصيانهم وتهردهم على موسى وشرون وادضا في زمأن داود الملكب افشلكنت بالطاعوني
سبعين الف رجحل بل بتذكر رحمتكا شفقت على بقيتهم ارحمنا ونعنى الغطأة
الاشتياء المضطربون بالمرض الشديد والمورت وكما تقيلت الكفارة ذلك الوقت
وامررت املك المورت أن ينتهي عن التعذيب فكذا ارتض ان تدفع عنّا هذا
الوباء والمرضن الشدذيتث بيجسموع المسمع ربنأ أمونق
وم
و صلاة تقر كل يوم من الاسابيع المقخصوصة
التي في آخرها يرسم الاقسة والشمامسة
يا الله الضيابط الكل ايانا السماوي الذي اشتريت لىف بيعة جامعية بالدم الكر يم
لابن المحبويب انظر اليها بالرحمة والان اه ضمائر عبادك الاساقف رعاة رعيتكف
ودثرها لثلا يضعوا ايديهم على أحى تأ بل ت#تعتاروا بالوفاء والحكمة إشعاصا حرنينى
ان يعبدوا بالغومة المقدسة لبيعتىف وضصب نعمتك وبركتك السماوّة كل الذينى
5 على ايئ منؤلة قديسة حتى !حيأتهم وتعليمهم كليهما هم يظهروا “عويكت
ويثموا خلاص الناس كلهم بيسوع امسيم ينا امه
| بيد او عوضها
يا الله الضمابط الكل الواضب كل موهبة فاضلة الذي بتدبيرك الالهي عينتتٌ كثيرا
من المراتب في بيعتكك فنسألك ان تهسمب نعمتكت لكل الذيى يدعون الي ايتما
منؤلة وخدمة فيها وتمليّيم (حقيقة تعليمكت وتلبسهم بركاة العياة كي ##دموا بالوفاء
قدامكت تمويىا لأسوكت الكبير واحسانا لييعتكت المقحسة بيسوع المسيي رونا أمينى
وله كنا اساري الخطية وموثقين بسلاسلها تطلقنا رأفة رحمتكب الوائرة لعجن يسوع
#*» صلاة لاجل المجلس العالي للقوم تقر عند جلوسهم
يا الله الانعم نسألك خاضغين تعامة القوم وخصوصا للمجلس العالي المجتمع الآن
تصت مككنا الصالم النعيم انه يرضاكب أن ترشد وتصلم جميع مشوراته في ترقى
عجد كا وافادة بيعت وسلامة سلطاننا ومملكته وكرامتها ودواتهها ##ينث يترتيب
ويستقر 586 كل الاشياء على احسنى الاساسارت واسلمها لكي تكبمت قيئا السلامة
والسعادة العق والعدل الديانة والتقوعل إلى جميع الاجيال نفتسألك بالفضوع هذه
وكل ما #دتاج اليه له ولنا وأجميع بيعتكا بأسم إصسوع المسسيم ووساطتع وهو ربنا
وعخلصنا المباركه أمين
ي*» الصلاة لاجل كاثة الناس التي ينبغي استعمالها
كل يوم لا يقرأ في» اللميتانيا
يا الله خالق بني آأهم وحافظهم بأسرهم نتضرع اليكب منى اجل جميع اصنافب
الناس ومراتبهم حتي ترضي أن تعلمهم سيلكك وجميع الامم خلاصكه وخصوصا
نسألكت ني صلاح البيعة الجامعة حتى تهدي وتتدبر بروحك الجيد لكي جميع
إلمنتهولينى بدينى المسجم المنتسبين اليه يقادو! الي سميل الحق وبمسكوا الايمان باتحاد
الروح يرباط الصام وبعدل السيرة والآنى نستودع للطفكب الابوي جميع الذين هم ني
شذة ما او ضيق اما في أرواحهم واما في اجسامهم او اموالهم [خصوصا الذين طلِبث
صلواتنا لاجلهم ]| حتى ترضي ان تعزيهم وتعينهم #عسب حاجات كل واحد منهم
وتمنعهم البصر عند شدائدهم والنهاة مع الفرج من جميع البلايا وهذا نسأله من
أجل بسوع المسيم مين
و* الشكر العامي
الله الضابط الكل ابو الوأفات تعن عبيدك غير المستعقين نشكركت من القلسب
الفاضع على جميع لطفكف ونشملكت الينا وائي ساثر بني البشر [ خصوصا الي الذين
يشتهون أن يقربوا مدحاتهم وشكراتهم لاجل مراحم قد وهيتها لهم ] نبارئف لغلق
وخنظكت ايانا وعلى سائر بركات هذه الحعياة العاضرة ولا سيما على حبكه لا يوصفب
قذره الذي اظهريكت 5 خلاص الدنها برينا يموع المحميج وعلى أسبايب المدمة ورجاء
, مم
إلى ونسألك إن تمنعنا التفكر في جميع اتعامكب الواجمب حقي تشكركب قلوينا
شكرا صادقا حتي ننطق ت-بحدب لا ني الكلام فقط بل في سيرتنا متعبدين لكت
بكليتنا وسالكيى قدامكب ني سبل الطهارة والعدل جميع أيامنا بربنا يسوع امسبم
الذي له معى ومع روح القدس الجن والتسبسة إلي الأبى آميى
و علي المطر
اال انا الفيجانت الذي تنزل بتقديركك النعيم علي الارض مطرا خريقيا وربيعيا
لاى تثمر ثائغة للناس فنشكركت خضوعا علي ما رضيمك في اشن الحاجة بسقي
ميرائك مطر الرضي وجيره اذا جدبب لاقوي تسليتنا ونحنى عبادككن الغير
المستحقينى ولتمييد اسمك القديس بمرادمك في يسوع المسير ربنا آمين
3 علي الانجام
يا الله الب الذي قد اسفلتنا حقا ببلية المطر الشديت والطوفانى برحمتف
مارت سابع انفسنا بتصرينها المتوافق المتباركب فنسيم تمن اسم القديس علي
هينه رحمتكب وتداوم نظهر فضلكت من جيل الى جيل بوسمدوع المسيم وبنا أمين
ياابانا الرحمن الذي من نضلكي النعيم سمغت ثقاة صلوات بيعتكه وصرقكت
3عطنا وجدبنا الي الرخص والرغد فتشكر خاضعينى علي هذا الكرم الخاص لنا
ونلتمس منكب ان تداوم بالافضال علينا كي تعطي ارضنا ثمرتها لتمجيئكب وتسليتنا
لوسموع الفسيير اط بنا أمون
7
لذلو
8 علي الصلي والنجاة من الاعداء
يا الله الضابط الكل الذي صرت برجأ قويا لعماية عباد كب في وج اعدائهم فشك ركسا
ولسبيوكي على أجاتنا منى اخطار عظيمة احاطت بنا فتعرف بتضلكب علي أن
ياسلينا كالصين اليهم فئلتمس منكب ان تدوام بهذه المراحم علينًا لكي يعرف
حتجومع العالم 524 معاصنا ومنهينا 2 دجسموع المسمم رينا مين
22 علي أرجاع الصدلم العام يي ديارنأ
يا الله الأزلى ابانا السماوى الذى وددكت تجعل الئاس ذوى الغان. الواحد في
زي وي الذي و س ذوي ك4 :
بيت وتسكنى شغسب القوم الشديت الطاغي فذبارت اسمكت القديس علي ما رضيت
يتسييل هذه النتد ال قد وقدت: فينا ننسافت يغاية العضوء ان تحط كل
: يٍ م ع يي
منا نعمة لاى نسلكب من هذا الي مطيعين في وصاياكت القديسة حتي نقيم فيه
عمر فاد وساكن بكافة الديانة والصلاحة وندوام بالتقر بمب اليكب ذل#كتنا منى العمد
والشكر علي مراحمكه هذه غلينا الجسموع المسيم ريئا أمينى
#*» علي الخياغء من الوباء او المرض العام
يا الله اليب الذي قد جرحتنا لاجل خطايانا وائنيتنا لاجل آثامنا بابتلائك
الشديد المرهب الآن ني قضائك ذكرت رحمتكب ونديت انفسئا من حنكى
الموت فنقريب الي لطفكب الأبوي انفسنا ارواحتا واجسادنا التي نجيتها ضعية
حبر أمامكه مسجيوينى ومعظميى مرادمك داتيأ يي وسط بيعتكها لجسو ع المسويي
ربنا أمينق
0 أو عوفية
يا ايها السب الرحون نعترفب خافعين امامكب بان العقوبارت الموعدة في شريعتكب
غير
امكنى ان ينزل كلها علينا حريا لاجل كقرة آثامنا وقساوة قلوبنا اما انّكا برحمتكهب
وشفقتك ولو كاى تضرعنا ضعيفا وناقصا رضيت بتسكين المرض المتعدي .قن ابتلينا
به وبارجاع صوت الفرح والح ني ديارنا فلهذا نقرمب الى عظمكب الالهي ذب#حتنا
من العم والشكر حامدين ومعظدين اسمكب العجليل على حراستكب واحتفاظكب لنا
(م#صسواع المسيم وبنا امون
يكل
الضلرات ,الرسائل ,الاناجيل
المعينة واحدة واجدة لأيام الاحد وسائر الايام المقدسة من السنت
و اما كل دوم الاحد وكل عوث عيره الذي قباه سهر أو عو للتهية '
تمجبب قرأة الصلاة المعيّنة لذلك اليوم في مساء امسم ايضًا
4# اول دوم الاح منى ايام ورود المسوم
الصلاة
يا الله الضابط الكل 5 لنا تعمة ان نطرح اعمال الظلمة ونليسن إسلعة الور
الآن في هذه اعيوة الفانية التي بها جاء اينكب يسوع امسير لتعهدنا بتواضع
كثير نعيث فى اليوم الآخر متى يعود بعرته وجلالء ليدين الاحياء والإموات
لم
نحن نقوم لأعيوة الابدية بوسيلته الذي هو حي ومسلط معكب ومع روح القدس
الان والى الابك أمينى
#”* وينبغي أن ثقراً هذه الصلاة ني كل يوم سواء من الايام
المذكورة مع سائر صلوات الورود الى امس ميلاد المسيج
الرسالة
الياب الثالمث عشر من رسالة بولس المقدس الى اهل الروميّة ( من 8 آية)
لا تكونوا غرماء لاحح بشئ الا باى #عسب يعضكم بعضا * لان من صب رذيقه فق
اع
للقرسمب ما تصنع شرا فتمام الشريعة اذا التسية * ومن هذا اعرفوا الوقت أن قك
حانت الساعة ان ننيض من النوم قان اأخلاص الزن متا الان اكترنبن الوقيك
حينى آمنّا » الليل قن ولى والنهار قد دنا فلتطرح اذا اعمال الظلمة ولئليس (سلمعغ
الور * وتسلكب كاالسلوكب ثي النهار عمال التورع لا نتصرف في الانمائي والمسكرات
ولا في الشهوات النسائية والطماثات ولا في المعكب والحسد * لكن البسوا الريب
يسوع المسيس ولا تهتموا بالبشرة جانعين الى شهواتها *
الاثجيل
الباب العادي والعشرون من الجيل متي المقدس ( من | آية )
ولما قربوا منى بروشليم وجاوًا الى بيك فاجي عند جيل الزيتوى * حينئن ارسل
يسوع اثنيى من تلاميذه وقال لهما * اذهيا الي القرية التي أمامكيا فتجدان
إثانا مربوطة وجحشا معها فعلاهما وايتاني بهما * فان قال لكما احد شيا فقولا ان
الررب “حتاج اليهما ذهو يرسلهما للوقت * هذا كان ليتم ما قيل من النبي * قولوا
لابنة 0 ها ملكك يائيكب متواضعا راكيا على اثأن وجعش ابن اتانى »* قذخضصب
التلميذان وصنعا كما امرهما يسوع * واتيا بالاثاى والعفو وتركا ثيابهما عليهما وجلس
قوقهما وجمع كثير فرشوا ثيابهم ني الطريق * وآخرون قطعوا اغصانا من الشجر وفرشوها
في الطريق * والجمع الذي يقدمه والذي يتبعة صرحوا قائليى هوشعنا لابن داود
مبارك الأقِ باسم الرمب هوشعنا في العلاء » قلما دخل يروشليم ارتجت المديئة كلها
قائليى من هو هذا * خفقال الجمع هذا يسوع النبي الذي من ناصرة الجليل »
قدخل يسوع فيكل الله وأخرج كل الذي ببيعونى ويشترونى في الهيكل وقلمب
موائد الصيارف وكراسي باعة العمام » وقال لهم مكتوب أن بيتي يدعي بيت
الصلاة وانتم جعلتموه مغارة لتصوص »
21
ود
0 ثاني يوم الأحد من ايام الورود
الصلاة
يا أيها لريب المبار 5 انكام سطررت جميع المكاتييب المقدسة لتعليمئنا هب ثنا
أن نسمعبا ونقرئها ونتوجه اليها ونتعلمها ونتفكر فيها بتوجه القلمب يت اثّنا
بالصبر وبتعزية كلمتكك المقدسة نعتقد رجاء الحيوة الابدية ونتمسك دائثما بهذا
الرجاء المبار الذي اعطيته انا فى مخهينا يسوع المسيج امون
الرسالة
البابي الجامس عشر من رسالة بولس المقدس الي اهل الرومية ( مى عا آيغ )
كلما سلف تسطيره لتعليمنا كتبب قديما ليكون لنا الرجاء بالصبر وبتعزية
الكتب * والاه الصجر والعزاء يعطيكم أن تعتقدوا بعضكم في بعض هذا ااعتقد نفسع
األخصوص لجسدوع امسوم 5 لكي تمجىرا الله ابا ربنا يسوع المسمي بثم واحد وراء
متفق * فلهذا فليعضد احدكم الآخر كما عضحكم المسيي لجن الله * واقول ان يسوع
السير صير للختانة خادما من اجل صدق الله لمعيس مواعيج الآباء * والامم
#جدون الله منى اجل رحمته اياهم كما كشب * لهذا اشكركت يا ريب في الم
وارتل لاسيكف * ويقول ايضا ايتها الامم افرجوا مع شعبه » وايضا ايتها الامم سبدوا
الربب ويا كافة الشعوب امدحوه * واشعياء يقول ايشا سيكون 15 يسي والقنام
منة يروس لأمم والامم عليه يتوكلون * والاه الرجاء يملوكم كل سرور وسلامة ني
أن تصدقوا الوعد لتزيدوا ني الرجاء وتنموه بقوة روح القدس »
الاعجيل
اليابب العادي والعشرون 7 العجيل لوقا المقدس ( منى 9ه" آي )
وتكون علامات في الشمس والقهر والنجوم * و#حدث على الارض ضيق للامم مى
ورك
هول صوت البصر والزلازل * وتخرج نفوس اناس منهم من الغوف وانتظار ما ياتي على
المسكونة لان قوات السماء تضظريب * تنظرون ابن الانسان آتيا في السبحاب مع
قوات ومححجد عظيم * فاذا بدأت هذه ان تكون فارفعوا رؤسكم وانظروا الى قوق
فان خلاصكم قد دناء ثم قال لهم مثْلا * انظروا الى التينة والى كل الاثجار* اذا اينعت
علمتم منها ان الصيف 5ن دنا * كذلك انتم ايضا اذا رأيتم هذا اكلم كائنا اعلموا
ملكوت الله قد اقتربت * آمين اقول لكم ان هذا الجيل لا يزول حتى يكون
هذا كله * السماء والارض يزرلان وكلامي لا يزول »
”د ثالمك يوم الاح من ايام الورود
الصلا
يا ايها الريب يسوع المسير الك عند ورودك الأول ارسلت ملككت امام
وجهكب ليسهل طريقكب امامكب كذلكب هلب لنا ان خذامك وقهارمة لاسرارف
يسهلون طريقكت ويهيونه بره قلوب امتمردين الى علم الابرار يثك عنج ورودكف
الثالي لتدينى العالم لنوجت قوما مقبولا اعضرتكية واننت حى ومسلط مع الارب
الرسالة
الياب الرابع منى رسالة بولس المتدس الاولى الى اهل قورنثهوس ( من | آية)
هكذا فلعشينا انسان كنعدام مسي وقهارمة لاسرار الله * ومع هذا سيطليون
في القهارمة ان يوجد احد ثقة * وهذا امر حقيرلي ان تكشفوا انتم عني أو بوم انساي
بل ولا انا اتفحص ذائي * واني لست اعرف في ذائي شمًا بل ولا بهذا اتزكي والرمب
تزكر
هو الذي يستفييصس اموري * فلهذا لا تدينوا شيعًا قبل الوقت ان يوائي الريب
الذي ينير مكتومات الظلمة ويظهر اراء القلومب وحينئخ يكون المديى لكل احج
مي الله ».
الانجيل
الباب الحادي عشر من الجيل متى المقدس ( من ” آية)
فلما سمع يوحنا ني السجنى باعمال المسمى ارسل اليه اثنيى من تلاميذه قائلا ه
انك هر الأقِ ام تنرجي آخر * اجابهما يسوع قائلا اذهيا واعلما يوحنا يما رأنتما
وسمعتما * العميان يبصرون والعرج يمشون والبرص يطهرون والصم يسمعون والموق
يقومون والمساكينى بيبشرون * فطوبى لمن لا يش في * ذلما ذهب هذان بدأ يسوع
ان يقول الجمع منى اجل يوحنا * ماذا خرجتم الى البرية تنظرون * اقصية تحركها
الربم * أو ماذا خرجتم تنظرون * انسانا لابسا لياسا ناعما » ها اهل الياس الناعم
في بيوت الملوكك * او ماذا خرجتم تنظرون * اثبياء * ثعم اقول لكم انه افضل منى
نبي * هذا الذي كتسب من أجله هائذا مرسل م()
ي أمام وجهكسا لويسهل
41 رابع يوم الاح من ايام الورود
الصلاء
يا ايها الريب 5206 ان تنصمب قدرتكب وترد اليئا وتعيننا يكجرائكب حيرت
اننا اذا كنا معوقين وممنوعين جدا بذنوبنا وشرورنا في مسابقع الجهاد المنصوي آنا
فنعانى وننجى سرعة بنعمتك الوافرة وبرحتمكه امتكاثرة بكفارة ابنكب ربنا الذي"
يكون له معكب ومع روح القدس التمويى والتسييم الى الايد أمينى
مم
الرسالة
الباب الرابع من وسالة بولس المقدس الى اهل قيليبيس (منى عا آية )
أفرحوا بالريب دائها واقول افرحوا ايضا * ولتعرف دعتكم عند جميع الناس * الريب
قربسب * فلا تهتموا بشي بل فلتعرف مسثلاتكم عند الله في كل صلاة وطابة بشكر »
وسلامة الله التي تستولى على كل عقل تحرس قلوبكم وقطئاتكم بيسوع المسيم :
الانجيل
البايب رمن الجيل يوحنا المقخس ( من 19 آية)
وهذه شهادة يوحنا اذا ارسل اليه المهوه من يروشليم كهنة ولاويينى ليسألوه اننت
مى * فاعترف ولم ينكر واقر انّي لست المسيم *» فسألوه فات ايلياء فقال لست »ه
افالتبي انت فاجاب كلا » فقالوا له من اندت لنجييب الذين ارملونا * ماذا تقول
عى نفسكب * فقال انا الصوت الصارخ في البرية قوموا طريق الريب كما قال اشعياء
النبي ؟ قاما اولئكت المرسلون فكانوا من الفريسيين * فقسألوه قائليى فلما ذا تعمد إن
كنت اننت لست المسيم ولا ايليّاء ولا النبي * اجابهم يوجنا قائلا * انا اعمدكم بالماء
وي وسطكم قائم ذاكف الذي لستم تعرفونه » الذي يائي بعدي وهو كان قبلي ذاف
الذي لست لمستهجق ان احل سيور حذابّم » هذا كان ني بيت عنيا ني عبر الاردن
حيث كأن يوحنا يعمج ؟
عيدث ميلآد المسييج
يا الله الضابط الكل اتلكب وهببرت لنا ابنكب الوحيد لان اتخذ طبيعتنا له
الصلاة
ويتولد من عذراء عفيفة كما انّه في هذا الوقت ذهسب لنا اننا بعد تولدنا ولادة اخرى
ل
مم
وصجوورتنا أولادك بالتيثي والنعمة نعود دل دوم بروحكا القدوس دوسيلة ذلك ربنا
يسوع اسيم الذي هو حي ومسالط معكب ومع روح القحس الء واحد الى الابد آمين
الرسالة
الباب الأول من رسالة مولس المقدس الى العبرانيين ( من | أية)
بمعني كثير الاصئاف واعمال متلون الاثواع خاضطب الله الأباء بالاذبياء قديما ه
وف آخر هذه الايام كلمنا يابئه الذي جعله وارث الكل الذي به خاق الدهور *
الذي لم يزل شعاع مجده وصورة قنومه وحامل الكل بفعل قدرته * واذ صنع به تطهير
خطايانا اجلسه في يمين عظم الجلالة ني الاعالى * صائرا بهذا المقدار افضل من الملائكة
قدرا بقدر ما انه وريث اسما انفضل منهم * لآن لمن من الملائكة قال منذ قط اننتك
ابني وانا اليوم ولدتكب ٠ وايشدا انا أكون له ابا وشو يكون لي ايئا * واذا ادخل البكر
أيضا الى المسكونة يقول لتسجن له جميع ملائكة الله » ويتوخي الملاكة ذيقول الصانح
ملائكته أرواحا وخدامه لهيسب ثار * ويقول للابى كرسيك ايها الأله الى ابد الدهر
عصا ملك عصا الاستقامة + احببت العدل وابغضت الظلم من اجل هذا دهن
الله الوك دزيت الابتهاج اكثر من شركائك * وانت يا ريب في المبادي اسست
الأرض والسماوائك هن اعمال يديكث : هم يبادون وانت باق * وكلهم كالثُوب يعتقون
وتطويها كالردي وتبتدل * وات على ماهيتك انلك وسئواتكب لى تنقص *
الانعيل
الباب الارل مى اتجيل يوحنا المقدس ( من | آية)
5 في البدى< كان الكلمة والكلمة كان عتن الله والله كان الكلية + مخ البدء كان هذا عنلن
الله + كل به كان وبغيره لم يكن شى مما كان * يم كائيك الحياة والعياة كانت ثور
مام
الناس * والنوراضا في الظلمة والظلية لم تدركه » كان انسان ارسبل من الله سمه يوحتاة
اهذا جاء للشهادة يشهد للنور ليو الكل يد * ولم يك هو النور بل ليشهد للنور »
الذي كان نور الجق الذي يقبي لكل انسان الات الى العالم * ني العالم كان والعالم به
كان والعالم لم يعزذه * الى خاصته جاء وخاصته لم تقبله * فاما الذيى قبلوه فاعطاهم
سلطانا ان يصيروا بني الله الذين يومنون باسمه * الذين ليسوا من دم ولا من ارادة
لع ولام مقيئة وجل لكي باكرا متي الله » والكلمة صار جسذا وحل قينا وراينا مجده
“جد ابن وحيد لأببه ممتلي نعمة وخا »
3 ب اصطفان المقدس
الصلاة
ياايها الب همب انا في جميع آلامنا التي يطراً علينا في هذه الارض للشهادة على
:حك ان نرفع نظرنا الى السماء وبالايماى نيصر الجح العتيد ان يعتلى ونكنى مهلوون
من روح القدس نتعلم به ان حسمب مضطهدينا ونبار لهم بمثل شهيدكك الاول
اصطفان المقدس الذي هو دعا لقاتليه عندكب يا يسوع المبارت الذي انت واقف من
ميامن الله لتعين جميع من يبتلاً لاجلك لانكب وسيطنا وشفيعنا الوحيذ أمينى
”يه ثم ياقٍ بعد هذه الصلاة صلاة الميلاد السابقة
وشي تقر" كذلكا في كل يوم الى .امس الختانة
عوض الرسالة
الباب السابع من كتاب اعمال الرسل (.من 85 آية)
واصطفان اذ كان مملوًا من روح القدس رفع نظره الى السماء فابصر موت الله
ويسوع واقفا من ميامن اللء * وقال هانذ! ارى السماوات مفتوحة وابن الانسان “منى
مم
ميامن الله واقفا * فهتفوا صوثا غظيما ومسكوا آذائهم وتواثبوا جميعا اليه * وأخرجود
خارج المدينة ورجموة باأعتجارة * والشهود وضعوا ثيابهم لدى رجل شابب اسمه شاؤٌول *
ورجموا اصطفان متخبرعا وقائلا ايها الربب يسوع اقبل روحي * ثم احني ركبتيه وهتغب
صوتا عظيما يا ربب لا نقم لهم هذه الخطية * واذ قال هذه جع *
الاتجيل
الجائب الثالث والعشرون من انعجيل متى المقدس ( مى عا آية )
من اجل هذا هانذ! ارسل اليكم اذبياء وحكماء وكتبة * ذتقتلون متهم وتصلبون
مجهم وتعلدون مكهم 5 مجامعكم وتطردوثهم من م دنا الى مديدم « ليأي عليكم
كل دماء الصديقين المسغفوك على الارض من دم هابيل الصديق الى دم ذكريا بن
براشيا الذي قتلتموه بين الهيكل واللذبج * امين اقول لكم ان هذا كله يات على
هذا الجيل + يروشليم يروشليم يا قاتلة الانبياء وراجمة المرسلين اليها كم مسى مرة
أرذدتك أن اجمع ينيكب كما #جمع الطائر قراخهة تصك جنتاحيه فلم تريدوا »
هانذا اتركت لكم بيتكم خرابا * وانا اقول لكم انكم لا ترونئي من الإنى حتى
تقولوا ممارك آذقي باسم الرب +
0 عيث يودنا المبشر المقدس
الصلاة
بيعتكب حتى تتنور بتعليم يوحنا رسولكف ومبشري المبارف فتسلكف في نور
حقى الى ان تبلغ ني الاخر الى ثور الحعياء الإبدية يبسوع المسبح ربنا أمينى
غير
الرسالة
الباب الأول من رسالة يوحنا المقدس الاولى الكاثوليكية ( من ١ آية )
الذي كان منخ البداً الذي سمعناه الذي رأيئاه باعينئنا الذي شاهدناه فتشته
أيدينا مى أجل كلمة الحياة * والحياة ظهربت ورأيناه وشاهدناه وبشرناكم بالعياة
اللبدية التي كانت لدي الاب وظهرت لنا * والذي رأيتاه وسمعناه نيشركم به ليكون
لكم شركة معنا وشركتنا تحن مع الاب ومع ابنه أيسوع المسيم * وهذه الاقوال ذكتيها
أليكم ليكون سروركم كاملا * وهذا هو الخبر الذي سمعناه منه واخيرناكم به أن اللع
هو ثور وليس فيه ظلمة واحدة * واذ قانا لنا شركة معه ونسلكب في الظلمة فقى كذينا
وما تعمل العق * وان سلكنا في النور كما ان ذلكت في النور فلنا شركة بغضا مع بعض
ودم ايسوع المسب أبنه يطهرنا مى كل خظية * واذ قلنا ان ليست لنا خطية فائيا
تدع نفوسنا ونضلها والعق ليس هو فينا * وان اعترفنا إ+طايانا فهو ثقة صادق وعدل
ان يغفر خطايانا ويطهرنا مى كل ظلم * ان قلنا اننا ما اخطأنا فنجعله كاذيا
وكلامه ليس ع قينا *
الانجيل
الباب العادي والعشرون من الجيل يوحنا المقتدس ( من 19 آية)
قال يسوع تبطرس اتبعني * والتغت بطرس فرأي ذلكث التلميخ الذي كان يسوع
#عبع تابعه وهو الذي اتكا وقت العشاء علي صدرة وقال له يا سيد من الذي
يسلمكب * هذا لما وآه يطورس قال ليسوع يا ربب قهذا ما باله * فقال لم يسوع
أن اردت أن اتركه حتى اج فما بالكب اننت اتبعني الت * فذاعدت هذه الكلمة
في الاخوة ان ذلك التلميخ لا يموت * ويسوع لم يقل اذّه لا يموت بل ان اردنت
أن أثركه حتى اح فما يالكب انلك * هذا هو التلميئث الذي شهدت بهذا وكتبه
0
0
وتعنى نعلم أن شهادته حق هي * وقعل يسوع اشياء اخر كقيرة ايضا لو كتبسرت
واحدة واحدة لظننشك أن العالم لم يسعها *هفا مكتوبة »
5 عيبت المعصومينى أو يوم قتثل الاطفال
الصلاءة
يا الله الضابط الكل انكب من أفواه الاطفال والرضعان هيت مها وجعشته
ان #مجدك الاطفال الصغار بموتهم امت جميع شرور انفسنا واقتلها وقونا بنعمتكت
ميك أفهن اسم المقدس بعصمة حيوتنا وبدوام ايماننا الى الموك بيسوع
المسيم ربنا أمين
عوض الرسالة
الباب الرابع عشر من روية يوحنا المقدس وهي الابوكائيسيس (من ١ آيغ)
نظرءت فاذا بالغروتف قادما على طور صهيون ومعت عدة وشي ماثّة واربعة واربعون
الغا عليهم اسمء واسم ابيه مكتوبب على جياهم * وسموعك صوتا من السماء كصوركت
أمياه كثيرة وكمل صوت رعدة عظيمة والصوت الذي سمعك هو كصوت القياثو
اذا ضربت * ولسبصونى تسبحة جديدة قدام الكرسي وقدام الحيوان الاربع وقدام
المشائ ولم يكن احن يقدر يتعلم تلفت السبحة الا اولائكب الأربعة واربعيى ومائة
الف الذينى اشتريوا منى الارض * ع الذين لم #تأجسوا مع النساء لانهم ابكار *
وهاولي هم الذينى تبعوا الخخروف حيث ما توجه * وهم الذينى اشتريوا بيسوع من
المشر مي البدي للع واميتهروف 5 ولم بوجت ني فيهم كذب لانهم بلأعيمب 8 5
لك
الانجيل
الباب القاي من الجيل متي المقدس ( من ”|| آية)
ملا الريب ترأى ليوسف في الحلم قائلا » قم فخ الطفل وامه واهريب الى مصر
وكنى هناكب حتى اقول اكب فان شيروديس مزمع ان يطلمب الطفل ليهلكد » ققام
واخث الطفل وامة ليلا ومضى الى مصر * وكان هناك الى وفاة هيروديس ليتم
ما قاله الرمب بالنبي ان مى مصر دعورت ابني * حينئُخ لما رأى هشيروديس
سهرية اأجوس به غضب جدا وارسل فقتل كل الاطفال بيت ألم وكل تكومها
كن أبن لكين كواووى كن الزمانى الذي تعققه من اأجوس * حينئن ثم ما قيل
من ارمياذ النبي * صوكف سيع في الرامة يكاء ونوج كثير راحيل تبكي على بنيها
ولا ثريث أن تتعزى لفقىهم 3
0 دوم الاح الذي بعك مبلاد المسيوم
الصلاة |
يا الله الضابط الكل ايُكب وهبيت لنا ابنكب الوحيى لأن اتن طبيعتنا له ويتولد
من عذراء عفيفة كما ادم في هذا الوقت تهيم لنا اننا بعس تولدنا ولادة اخرى
وصيرورتةا اولادكب بالتبنّي والتعوة لتجدد كل يوم بروحكب القدوس بوسيلة ذلك ربنا
يسوع المسيع الذي هو حي ومساط معكت ومع روج التدس اله واحب الى الأبد آمين
الرسالة
الباب الرابع مى رسالة بولس المقدس الى اهل غلاطية ( من | آية )
واقول انه محي الزمأنى الذي يكون الواريكظ طفلا فلن يفصل على العبيد شيا
اذهو سيث العبيد كلهم بل يكون تحدت حجر الاوصياء والقهارمة الى تأجيل ابيع *»
0
كذلكى وثعن اذ كنا اطفالا كنا مستعيدين تعدت حجر استقصارت العاألم * قلما حأنى
كمال الؤمانى ارسل اتلن أيئة مولود! من امراة صائرا تيرك الشريعة * ليوتاع الخبنى
تحت حجر الشريعة لتتسلم التبتّي * فاذا انتم ينون ارمل الله روح ابنه الى قلوبكم
هانقا بالاب يا ايانا فلذلكب لسسلت هيبدا ايضا بل ابنا كان كنت ابنا فاته
وآاريتت للع بالمسوم
الاتجيل
الباب الأول من اتلعيل متى امقدس ( من 18 آية)
مولت يسوع المسميج هكذي * كان لما خطيبت مريم امه لووسف فقبل ان يعترنا
وجددت <يلي من روح القدس »* وكان يوست خطيبها صديقا لم يرد ان يشهرفا وهم
بتخليتها سرًا * وفيما هو مفكر في هذا اذ ظهر له ملكت الريب في الحلم قائلا * يا يوست
بن داود لا تغف ان تأخن مريم مرأتكت نان الذي تلده هو من روح القدس *
وستلذ ابنا وتدعو اسمم يسوع لانه الذي #خلص شعيه من خطاياهم * هذا كله كان
لتم ما قيل من قبل الربب بالنبي * أن ها ذه العذراء #حبل وتلك ابنا وبدحعي أسمه
عمانوييل [ الذي تاويله معنا الله ] » فقام يوسفب من الوم وصتئع كما امره ملك
اليب واخخ مريم مرآته * ولم يعرنها حتى ولدرت ابنها البكر * ودعا أسمة يسوع *
01 عية ذخناذة المسمج
الصلاة
الهم الضابط الكل انكب قد فرضت على اينكت المباركت ان #تن وأن يضير
مطيعا للشريعة لاجل الانساى هسب لنا الغتانة الععقيقية الروخانية بحيث ثمات
قلوبنا وجميع اعضائنا مى جميع الشهوات الدئثيوية والبشرية فنطيع مشيتكتف
اللباركة في كل حالة بذلكك ابنكب يسوع المسيى ربنا آميى '
او
الرسالة
الياب الرابع مى زسالة بولس المقدس الى اهل الرومية ( من 8 آي )
الطوبول لمرجل الذي لا #عسب الريب له خطية * فقهذا التطويمب اذا قيل على
اأغمتانة ام على الغلفة * لائنا نقول ان التصديق رسب الابراشيم عدلا » فكيف اذا
حيسب له » وممتى * لما كان في الخنانة او اذ كان في الغلفة » لا * ليس في الختانة بل فى
الغلذة » واخخ علامة الختانة ختما لعدل الايماى الذي كان في الغلفة * ليكون ابا لجميع
الذيى يومئوّن في الغلفة لمعسب لهم العدل * وايا لاهل ختانة لا للذينى يومنون
من الغختانة فقط بل والذين يقتفون اثار ايمان ابيئا ابراهيم الكاثى ني الغلفة * لأنى
ئيس ف الشربعة كان الموعت لابراههم أو لتسلءة أن يكون المعالم وأرثا بل في عدل
تصرديتم * لان الذين مى الشريعة اي انو وراثا قد اتسلب الايمان وبطل الهموعج *
الانجيل
الباب الثاني من الجيل اوقا المقدس ( من 5! آية)
فلما ذهصي الملائكة عنهم الى السماء قال بعض الرماة لبعض * نمضى الي بيدت
لجم لنظر هذا الآمر الععاذيث الذي اعلمنا به الربب * أجاوًا مسرعين فوجدوا مردم
ويوسفت والطفل موضوعا في مود * فلما رأوه علموا أن الكلام الذي قيل لهم من
اجل الطفل * وكل من سمع تعجمب مها تكلم به الرعاة معهم * وكانت مريم
تحفظ هذا الكلام كلم وتققرره في قلبها » ورجع الرعاة #*جحون الله و##«محون على
كل ما سيعوا وعايئوا كما قيل لهم * خلما تمت ثمانية ايام ل#ختن دعوا اسمه يسوع
كالذي دعاء الملاكه قبل ان #حبل به في البطنى »م
يي ويمكنى استعمال هذه الصلاة والرسالة
والانجيل لكل يوم ايضا بين الختانة والتجلي
فرج
01 عود التجالي
الصلاة
يا الله اكب يهداية النهم اظهرت ابنكب الوحيد الى العوام هسب لنا بالرحمة
اثنا اذا عرفتاكك الأن بالايمان فيعد هذه الجيوة نتمتع بالوهيتكب الخويدة بيسوع
المسيم زْ دنا أمينى
الرسالة
الهانب العاني من رسالة بولس المقدس الى اهل افسس ( من ١ آية)
آنا بولس أسير يسوع المسيم المقيدت منى اجلكم معشر الامم * ان كنتم لعلكم
قد سمعتم سياسة نعوة الله التي مثستها لكم * انه عرفني السو باعلان كما تقدنت
فكتبت بقول يسير * اذا قرأتموه يمكنكم ان تفطنو بفقهي بسر المسيم * الذي
لم يعرف به ينو الناس في اجيال آخر مثليا قد اعتلنى الأن لرسله القديسين بالروخ
القدسي * لتكون الامم متساويا مورثهم منتظما جسمهم متفقة شركتهم بموعد المسيى
بالبشارة * التي صربت انا لها خادما بموهبة نعمة الله التي اعطيتها كما #غتص بفعل
قدرته » فلى أنا احقر ادنياء كان القديسين أعطيت هذه النعمة ان ابشر ني الأمم
بثررة الله التي لا يستقرى أثرها * وان اضيئ الكافة ليعرفوا ما شو السر المكتوم
متخ الدهور عند الله الباري الكل ببسوع المسيم * لتعرّف الآنى عند ذوي الرياسغ
والفتلظانق في السارييانك تافنينة كيه الله الجويل علونيا سايق علمة فيل
انشاء الدهور التي صاعها بيسوع المسيم ربنا * الذي لنا الدالة بم والاقتياد اليه
بامانغ ونيوغة #*
نك
الاثعجيل
الباب الثاني من اأجيل متي المقدس ( من ١ آية)
فلما ولك يسوع ني بيت أحم يهودا في ايام هيروديس الملكب أذ موس وانوا
من المشرق الى يروشليم * قائلينى ايى هو المولوده ملكت اليهود لانّا قد رأينا
أجمة في المشرق ووافينا لنسجى لد » فلما سمع هيروديس الملكب اضطريب وجميع
يروشليم معه * وجمع كل ا الكهنة وكتيخ الشعب واستهبرهم اينى يولد المسيج 9
فقالوا له في بيت لهم يهودا لانه مكتوب قي النبي وانمت يا بيت لحم ارض يهود!
لسرت يصغيرة في ولأيات يهودا لانى من رج المدبر الذي يرعي شعبي
اسرائيل * حينئث دعا هيروديس المجوس سرا وتحقق منهم الزمان الذي ظهر لهم
فيه النجم * وارسلهم آلى بيت لحم قائلا امضوا فااحثوا عن الطفل باجتهاد قاذا
وكدتمرة اعبووق» لآق انا واسجد لع * قلما سمعوا من الملكب ذهبوا فاذا النهم
الذي رده في المشرق يقدمهم حتى جاء وونق فوق حيت كان الطفل * قلما راوا
الهم فرحوا فرحا عظيما جدا! * واتوا الى البيت راوا الطفل مع مريم امه نهروا
له سجدا وفتحوا اوعيتهم وقدموا له قرابيى ذهيا ولبانا وميرا * واوحي لهم في الحلم
أن لا يرجعوا الى هيروديس فذهبوا في طريق اخرى الى كورتهم »
عو اول يوم الاحن بعن النجلي
الصلاغ
يا ايها الربب للتمس منكك ان تقبل بالرحمة صلوات شعبكه الذينى
يدعولك وضبا لهم أن يدركوا ويعرفوا الاشياء التي ينبغي لهم ان يفعلوما
وايضا أن تكون لهم نعية وقوظ أيكيلها بالاستيفاء ليسوحع المسيم ربنا أمينى
الرسالة
البياب العّْاني غشر من رسالة بولس المقدس الى اهل الرومية ( من ١ آيغ)
أيها الاخوة اتضدرع اليكم برانات الله ان تقيموا اجسامكم قينا حية قديسة مرضية
لله ديانتكم النطقية * ولا تتشكلوا بهذا الدهر بل انقلوا صورتكم الى تجدد عقولكم
لتهتيروا ما هى مشية الله الصالع: والمرضية والكاملة * لائني اقول بالنعمة ذيه التي
أعطيتها لكل مى هو موجود فيكم أن لا يعلى رويته خارج ما عجنب أن يرى بل يري في
ان يتعففب كما قسم الله لكل أحد مقذارا من الأمانة * وكما أن لنا في جسم واحح اعضاء
كثيرة والاعضاء كلها ليس لها فعل واحد نفسه * هكذا نحن الكثيروى جسم واحد بالمسيم
وذل واحد اعضاء بعضنا بعض *
الانجيل
الباب القاني من الجيل لوقا المقدس ( من !خا أيؤ)
وابواة كاثا يمضيان الى يروشليم كل سن ني عيث القصج * فلما تمبنك ل إتننا
عشرة سنة مضيا الى يروشليم الى العيح ؛العادة * قلما كيلت الأيام ليعودا تعّف
عنهها الصبي وسوع في يروشلهم ولم تعلم أمة ويوسفب * لإنهما كانا يظئان أنه مع
السائرين في الطريق * ولما سار نعو يوم طلباة عن اقربائهما ومعارفهما * فلم #جداه
قرجعا الى يروشليم يطلبانه * وبعدح ثلثة ايام وجداه في الهيكل جالسا في وسط
المعلمينى سمح مذهم ون ليد * وكان كل من يسمعة مبهوتين منى علمه وأجابتد +
قألما ابصراأه بهنا فقالنت له أمه يا بني ما هذا الذي صنعدك بنا هكذي لان اياك
وانا كنا نطليكب باجتهاد معذبيى * فقال لها لما تطلبانني اما تعلمان انه ينبغي
أن أكون في الذي لبي * خاماهما فلم يفهما الكلام الذي قاله لهما + ثم نول معهما
الى الناصرة وكان #تفيع لهما * وكانت امه تحفظ جميع هذا الكلام في قليها »
وكأن يسوع يتمو في القامة والحكمة والنعمة عند اللء والناس »
/اق
ع“ ثاني يوم الاحى بعد اللي
الصلاة.
ب الله الضابط الكل الأبدي الكت تدبر فق جمويع كائتارت السماء والأرض أسهح
بالرحوة تصرفائكت شعوبسكب وضشبا تنا سلامكب يي جميع أيام حيوتنا بجسوع
المسيم _ دنا أمينى
الرسالة
الجاب الثاني عشر من رسالة بولس المقدس الى اهل الرومية ([من 4 آية)
فأذا لنا مواضب مختلفة كما اتخص النعمة التى اعطيئاها أن تكون ذيوة فعلى
مقدار الامانة * وان كانت خدمة فالغدمة + وان كان من يعلم فللتعليم * وان كان
منى يعي فللتعرية * المعظطى فليعط بسماحة وطلاقة * الواقف مننقدما ليك ذا حرص *
ملاصقينى للصالج * متوددينى في المجبة الأخوية احدكم الى الآخر * الى اكرام يعضكم
بعضا متسابقينى + في الععرص غير عاجزين. والروح مستي رين وللرمب خادمينى *
مركي ولقعيةا "القرواء ماكسايقينى. :8 باركوةة دن ولتظيفكع باكر رلالطترا +
ارتاضوا أنى تفرحوا مع المسرورين وان تبكوا مع الباكئينى * معتقدينى هذا اليا
نفسه احدكم للآخر * ولا تريوا ررايات عالية بل انقادوا مع المتواضعينى *
الافجيل
الباب الثاني من الجيل يوحنا المقدس ( من | أآية)
وقي الهوم الثالنكت كان عرس 5 انا العجليل وكاننكت أم بسدوع فناكف * ودءعى يسوع
وتلاميذه الى العرس + وكانت الخمرة قد تنغدرت فقالمت آم يسوع له ا خمر لهم *
©
اذك
فقال لها يسوع ما لكب ولي ايتها المرأة لم تأت ساعتي بعد + فقاللت أمء للهن ام
افعلوا ما يأمركم بع * وكان هناب ست اجاجينى <جارة موضوعة لتطهير اليهود
يسع كل واحد مطرين او ثلثة * فقال لهم يسوع املوًا الاجاجينى ماء قيلوها
الى قوق + .روقال لهنم استقوا الآى وتاولوا وكيس التكاة كودرا: + وتها اق وكين" انتكاة
ذلك الماء التحول خمرا ولم يعلم من اين هو وكان الخدام يعلمون لانهم ملوًا الماء »
فدعا رئيس التكاة العروس وقال له كل انسان انما يات بالشراب الْحيّد أولا واذا سكروا
عند ذلك يائي بالدون افانت ابقيت الخمر الْعيّد الى الأى * هذه الاي الأولى
التى فعلها يسوع فى قانا اأجليل واظهر مجده وامى به ثلاميخه *
ا ثالث يوم الاحد بعد التجلي
الصلاة
يا الله الضابط الكل الإبدي انظر بالرحمة الى ضعفئا وني كل خطراتئا
وحوائجنا وابسط يمناتب لاعائتنا وحفاظتنا بيسوع المسيى ربنا آمين
الرسالة
الباب الثاني عشر من رسالة بولس المقدس الى اهل الرومية (مى 19 آية)
لا تصيروا عنت انفسكم عقلاء * لا تجازوا احدا عوض شر شرا * واسبقوا فتفطئوا في
معقولات حسنة امام الناس كلهم * وآن كان ممكنا لكم أن تسالموا جماعة الناس »
يا احبائي لا تنتقموا لانفسكم بل اعطوا الغيظ موضعا قاقد كُتمب لي الانتقام يقول
الريب واذا اجازي * فان #جع عدوكب قاطعمه وان عطش قاسقه قانك اذا عيللك
هذا فانما تجمع على راسه جمر نار» لا يغليتك الشر بل اغلب بالخير الشر»
535
الانعويل
الباب الثامى من الجيل متي المقذس ( من ١ آية)
ولما نول من الجبل تبعه جمع كثير * واذا أبرص قد جاء فجن له وقال يا ريب
ان شيئّلت فاننت قادر ان تطهري * نمي يده ولمسه وقال له قد شئّت قاطهر وللوقت
طهر برصه * وقال له يسوع انظر لا تقل لاحد لحن امض فار تنفسكفب لكان وقدم
قربابا كما امر موسول شهادة لهم * ولما دخل كفرناحوم جاء اليه قائد ماثة وسأله قائلا
ياربب فتناي ملقيا في البيمت مشاع وسيم جدا * فقال له اذا أ وابرئة » قاجاب
قائد المائة قائلا يا ربب ست إعستوى ان تى دل حصت سقف بيني لكنى قل كلمة فقط
قيبرء ذتاي + فافي رجل منى قبل سلطان وحصت يدي جند + ان لت لهذا اذهب
كيين ولأخو ات فهاق ولعبدي اعمل هذا عمل * فلما سمع يسوع تسب وقال للذين
يتبعوته امين اقول لكم اذْني لم أجد مثل هذه الامانة في احد من اسرائيل * واقول لكم أن
كثهريى سماتون من المشرق والمغريب فيتكون مع ابراهيم وا“وق ويعقويب في ملكوت
السموات وبنو الملكوت يلقون في الظلمة البوانية حيتف البكاء وصرير الاسنان * ثم قال
يسوع لقائح الماثة اذضصب كامانتكب يكون لكب » فابراً الفتى في تلكت الساعة »
4 رابع ددم الأحد بعد التجلي
الصلاة
يا الله الكه عرفت اذنا موضوعون بين عدة من الغطرات العظيمة حتى انا
إسدمبه ضعرف طباعئا ل تقتدر على القهام دالاستقامخة داثها ذهسب لما قوة
وحفاظة كافية لاعتمادنا في جميع الغطرات ولاخراجنا من جميع الامتعانات بيسوع
المسييم اط دنا أمينى
ا
الرسالة
الباب الثالبت عشر من رسالة بولس المقدس الى آهل الرومية ( مى ١ آية)
كل نفس فلتعضع لاسلطان المستولية * لان السلطنة ما تكون إلا من الله
والسلطتات الموجودة هي مرتية من الله * حتى ان من يقاوم السلطان فلقد قاوم
ترتوييب الله والذينى يقاومونهم يفتنونى لانفسهم دينونة + لأنى الروساء ليسوا خوفا
للاعمال الصالحة لك للطالحة * اتوثران لا تخشي السلطان اعمل الغير ثيكون يكف
منه مرييحا * لاند خادم الله هو لكب ني الصلاح * وان عملت الشر خف قائه
ما يتقلح السيف جرافا لانه خادم الله في السعط منتقما ممن يعمل الشر» فلذلكف
التفضبوع له ضرورية لازم لا مى اجل السيممطز فقط بل ومن اجل ذات المعرفة * لانكم منى
اجل هذا تأدون خراجات لأن جياتها خدام الله هم ملازمينى هذا الآمر نفسه »
فاقضوا الكافة ما #جسب لهم فاقضوا جباة الضريبة. الضريية ومستهرجي الجزية
الجوية امنهوا ذوي الغونف الخوف وا“حاب الكرامة الاكرام »
الاتجيل
ألياب الثامنى من انجيل متي المقدس ( من "ا" آي )
فلما صعت السغينة تبعد تلاميذه واذا اضطراب عظيم في البحر حتى كاددت الأمواج
تغطي السفينة وهو نائم * فتقدم اليد تلأميخه وايقظوه وقالوا ياريب نجنا لكلا نهلك »
فقال لهم ما اخافكم يا قايلي الليمان * حينمّن قام فانتهر الرياح والجحر فصار هدر!
عظيبا * ذتتجهبب الئاس قائلينى كيف هذا ان الر - والببعر يسمعان له * وجاء الى
عجر كورة الجرجيسيين فاستقليه “جنونان جائيان من المقابر رديان جذا حتى انه
لم يتحر احدان #جتاز مى تلب الطر بق قصاحا قائليى ما لكب معنا يا يسوع د
ع
الل اجيتك لتعؤينا قيل الومان * وكان شتاب تامع خنازير كثهر كر عي بعيدا
منهم + فطلب اليه القياطين قائلين ان كنت تغرجنا فارسلنا الى قطيع الغنازير »
]9
فقال لهم أذشبوا تهرجوا ومضوا ودعلوا في المنازور وأذ! بقطيع الغنازير جميعه
كن وتسي على جرف وتواقع فق البجر ومات في الهياد «* قهربوأ الرعال ومشبوا الى
المدينة فاختبروهم يكل شي وبال فجنوتيى * فرج كل من 5 المدينة للقاء البسواع
فلما ابصروة طلبوا اليه #تمول عنى تغومهم »
خامس يوم الاحد بعد التجلي
الصلاة
يا أيها الريب نلتمس منكب ان عفظ كنيستكب واهل بيتكه في دينكب الصقيقي
دائما الى ان اولئكب المتكدينى على رجاء نعميتكك السماوية ققط #حماون
بكدرتكبت القوية أبدا ديسو المسبم ودما أمينى
الرسالة
الباب الثالمث منى رسالة بولس المقدس الى اهل كولوساييس ( من "| آية )
البسوا اذا ا القديسونى واأكهبوبون كها يليق (+خثاري الله حنوا تراأفا خيربة
وما كمأ سمح المسيير لكم كذلكب واثتم أسحىي ىا * ومع هذه كلها المسوا الخصيل التي ه يِ
وباط الكمال * وسلامة اللى تيهنا 5 قلويكم الى دعيلم اليها تسد وأحد وكوئوا
شكورين * وليسكنى فيكم قول الله بغرارة بكانة الحكمة اذ تعلمون انفسكم وتعظونها
بالمؤامهر والتسابيم والترثهائت الروخانية مترتمينى للريب 5 قلوبكم « وكل
ما تعلمونها يقول أو بغعل كلها يسم الريب بسواع أعملوها شاكرينى د83 لاله الاب يا
الانجيل
الباب الغالنكف عشر من الجيل متى المقذس ( من “ا" آية)
1
94
فؤرع زواذا وسط القهم ومشى * قلما ذييت الحم واثمر حيئئئ ظهر الزوان ايضاأ *
ذمهاء عبيد ريب البيدك فقالوا 5 يا سيت اليس زبرعا جيدا زرعت ني دق اكه
قمنى اينى صار فيه زوان * فقال لهم رجل عدو قعل هذا * فقال 8ه عبيده اتريد
ان نذهصب فأجيعم * فقال لهم لا لئلا تجمعوا الزرّانى فتقلع معم الحعنطة * دعوهما
للم
يتبتاى جميعا الى زمان العصاد وق زمان العصاد اقول للحصادينى اجمعوا اولا الووان
وشد وه حزما لمعرق واما القمي فاجمعوة الى اهراي *
2 سادس يدوم الا بعد للخل
الصلاة
يا الله ادّمه ظهر ابنكب المباركت لنقص اعمال الشيطان وأععلنا اولاه الله وورثة
العيوة الابدية فنلتمس منكب اذا كنا نوّمل هذا الرجاء انّا نطهر ذاتنا كما أن
ذا طاهر حتى اذّه متى يظهر ثانيا مع قوة ومجد كبير فنجعل نظراره في ملكوتة
الابدية الجينة ايثها معكب يا انب ومعكب يا روح القدس هو حي ومسلط اله واحد
الي الزيت امينى
الرسالة
الباب العالث من الرمتالة الاولي الكاثوليكية ليوحنا المقدس ( من | آية)
قد عرفتم اية محبغ متعكم الاب ان نسمي اولاد الله + من اجل هذا ما يعرنكم
العالم لاه ما عرتم * يا احباي نحن الآن اولاد الله فاذا ظهر لنا ماذا نكونى فقت
عرفنا ائنا أن ظهر ستكون نظراوه لاننا سنعاينه كما هو * فكل من يؤمل منه هذا
الرجاء يطهر ذاته كما ان ذاك طاهر هو *» كل 5 يعمل الخطية يعمل ضح الشريعة
لان خطية ضح الشريعة * وقد علمتم ان ذاكب ظهر لينتوع خطايانا وليسدت فيه خطية »
ٍ؟
وكل من يقبت فيه ما #خطي وكل من عطي فما قث ابصرة ول عرفة » يا اولادي
لا يضلْنكم احد * من يعمل العدل عدل قو كما ان ذاكب عادل هو * ومن يعيل
الغطيّة من الععال هو لآن العيجال منخ القديم #خطي « لهذا ظهر ابن الله لنقض
اعمال اأممال [ اي الشيطان ] »*
ظ الانعجيل
البابب الرابع والعشرون من الجيل متي المقدس ( من " آي )
حينئذ ان قال لكم احد أن المسيى هنا أو هناف فلا تصدقوا * فسيقوم مصيهو
كذضب وإنبياء كذبة ويعطون علامات عظيمة وآيات حاتي يضلون أصفيائي أن
دروا * هوذا قد تقدمرتك فاخبرتكم ٠ فى قالوا لكم انه في البرية فلا تخرجوا أو في
المخادع فلا تصدّقوا * كما إن البرق مخرج من المشرق فيظهر في البغرب كذل
يكون “سبي ابن الانسان * لانه حيث تكون العجنة فهنااكب تجتمع النسور * وللوقت
من بعد ضيق تلكب الايام تظلم الشمس والقمر لا يعطي ضوءه والكواكيب تتساقط منى
السماء وقوات السماء ترتي * وحينئذ تظهر علامة ابى الانسان في السماء وتنوج حينئخ
دل قبائل الارض * وبرون ابن الانسان آثيا علي «“جابب السماء مع قوات ومحد
كبير * ويرسل ملائكته مع صوت السافور العظيم وجمعون متختاريه من اربع الرياح
من أقصي السموات الي اقصاها *
0 اذ كان ايام الأحت خمسة عشر بين التجلي وبدر القصم فتقراً
الصلوات وغيرها لجميع ايام الاح السابقة الي هذ! السادس منها الذي هو
يكون العاش قبل الغصم أما راى كانت ايام الاح اربعة عشر ققط بين التجلي
والفصدم فلا تقر _الا الي الغامس منها وإى كانت “| فقط بيئهما فلا تقر إلا
الي الرابع منها وان كانت ١" فقط فلا إلا الي الثالمك اما ران كانت
|! فقط فلا يقرا ل الاوليى متها ووأن كانت ]!٠ فقظ فلا الآ الأول منها
لانه ينبغي دائما قرأة ما سياتي ني يوم الاحد الذي هو التاسع قبل الغصم
عه
يي“ يوم الاحت العروفب بالسبعينى
وهو اتناسع قبل القصير اي الثالنث قبل العدوم
الصلاة
يا ليها الرمب لتمس منكب أن تسمع صلوات اهلك بالنعمة بحييث اثنا وان
كنا فستوجمب حقًا اى نعذضب لاجل ذنوبنا فننجي رحمةٌ باحسائف لتعجين اسمكك ,
بيسموع سبي مخلصنا الذي هو حي ومسلط معكب ومع روح التدس اله واحث
الي الأبت أمينى
الرسالة
البائب التاسع من رسالة بولس المقدس الاولي الي اهل قورنقيوس ( من عل" آية )
اما تعلمون اي الذين يتسابقون في الهداني وكضا كلهم يركضون جريا وراية الغلية
يأخذها واحد منهم * هكذا اجروا لتصلوا * لان كل منى #جاهد يمسكت من كل شي
فاوائك كتمون ليأخذوا اكليلا باليا ونعن تأخذ اكليلا لا باليا » فانا اذا هكذا احاضو
3 كم هري في شي غامض وفكذ! الأكم ١ كمن يقرع الهوعل * بل أصمر يدس ةي
وأعبذه لكيلا اكرز لأخرينى وأوجث إنا غير معلكب .
الانعيل
الباب العشرون من اأعيل متي المقدس ( من | آية )
تشبه ملكوت السمواات انسانا ربيب بيتك خرج بالغداة يستاسر فعلة لكرمع »
قشارط الفعلة علي ديئار في النهار لكل واحد وارسلهم الي كرمه * ثم خوج في اللف
ساعة ابصر آخر في السوق قياما بطاليى * قال لهم امضرا انتم الي كرسي وانا
اعطيكم ما تستحقون فيضوا * وخرج ايضا ني الساءة السادسة وني التاسعة فصنع
كذلكه ٠ وعرج في العادية عشرة سامة فوجد أخر قياما فقال لهم ما قيامكم
4
كل النهار بطالين فقالوا له لم يستاجرنا احد * فقال لهم امضوا انتم ايضا الى الكرم وانا
أعطيكم ما ستو قوزء دنا كلما كان اأاساء قال رنب الكرم وكيلع أدع الفعاة وأعطهم الاجرة
وابداً بهم من الأخرين الى الاوليى * نجاء اهاب العادية عشر ساعة اخذوا دينارا
واحدة أجعلتهم اسوتنا #ن الذين احتملنا ثقل النهار وحره * فاجاب قائلا لواحت
واقل المتتهبينى *
وفو الثامى قبل الفصي اى القائى قبل ألص
2 كك ع ي ئ
الصلاة
يا الله الريب اذكب تركل اننا لا نتوكل على اي ذعل نفعله هسب لما بالرحمة انا
رم هه
توقى بقدرتكب عن جميع البلية بيسوع المسوع ريئا أميى
الرسالة
الجاب العمادي عشرمن رسالة بولس المقحس الغانية الى اهل قورنئيوس (من ١9 آي8) .
لانكم اذ انتم عقلاء تحتملون بالتذاذ السفهاء » لانّكم تعتملونى منى يستعيؤكم منى
يست ا كلكم ومى ياحث مالكم ومن يتعالي عليكم ومن يضربكم علي وجوشكم 5# بمغذي
الهوان والتقريع اقول هذا كاثنا نحن قد ضعغفنا * مهما اجري عليه احد ( لجهالة اقول )
اجتري وانا * اعبرائهونى هم وانا كذلكب ٠ اسرائيليون هم رانا * انسل ابرهيم هم
8
159
2
وأنا * اخدام مسيم هم ( خار ج حد التمييز اتكلم ) انا اعلي متهم شأنا» بالتوابد في
الاتعاب كثيرا بافراط الصير في الجراحات جدا بكثرة المقام في الحبوس مرار كثيرة
حصت في الميتات * خمس مرات ضربتتي اليهوه أربعيى جلدة الا واحدة »
م وام 1 يم هام مه م ل 7
فرستكت يأالعصا ثلقة مرارت رجومنت دذعة غرشكت يي المركيب اخ مرارت بلست
في العمق يوما بليلته » ني اسفار الطرق مرارا كثيرة حصلت في معاطب الانهار
في مصاءمب اللصوص في معاطمبه منى ذوي جنسي ني شداثد من الامم في مصاعسب
في المدينة في معاطب في القفر في مغاطصب في البحر ني شدائكح من الأخوة الكذبة »
في التعمب والنصمب في الاسهار مرارا كثيرة في الاصوام كرات عديدة ني الجوع والعطش
بالبرد والعوك * سوي الشدائت التي هي خارج هذه الموصونة والتجمع علي كل يوم
اهتمامي بالكنايس كلها » مى يمرض فلا امرض انا معه » مى ذا يشك فلا التهب انا »
فان كان سب أن إفتهر فافتهر بدواعي امراضي * يعلم الإله وابو ربنا يسوع المسوم
الذي لم يزل مباركا الي الابى انني ما اكذب »
الانجيل
الباب القامى من الجيل لوقا المقدس ( من عا آية)
واجنمع اليه جمع كبير مع الذين كانوا ياتون اليه منى كل مدينة فقال لهم مملا *
خرج الزارع ليرزع زرعة * وفيما هو هزرع منه ما وقع على الطريق قديس واكلهة
طير السماء * وآخر وقع علي المصيهرة خنما نيت يبس لانم لم يكن له ثربة * وآخر
وقع في وسط الشوف فنبت معه الشوكت وخنقه * وآخر وقع علي الأرض الصالحة فاثمر
مأئة ضعف * فلما قال هذا نادي من له اذنانى سامعتان فليسيع * ثم سأله تلاميذم
قائليى ما هو هذا المثل * فقال لهم لكم أعطي علم سرائر ملكوءت الله فاما الباقون
قباممال كي يمصروا فلا يبصرون ويسمعوا فلا يسمعون ولا يفهمون * وهذا معني المثل +
47
الؤرع هو كلام الله * فالذي وقع علي الطريق هم الذي يسمعون الكلمة فياق ابليس
فينزع الكلمة مى قلوبهم ليلا يومنوا #مقلصوا * واما الذي وقع على !أ عاهرة فهم
الذيى يسيعون الكلمة ويقبلونها بغر ج وضولاء .لا أصل لهم وهم أنّما يؤمتون زمنا
يسيرا وني زمى التجربة يتركونها * والذي وقع في الشوكب هم الذيى يسمعون الكلمل
فمهنتهم الاهتمام والغني وشهوات معشيتم الذاهبين فيها ذلا ياتونى يثمرة * واما الذي
وقع ني الارض الصالعة فهم الذيى يسمعون الكلمة بقلب صالج جيّى فيوحنظونها
ويمروني بالصبر »
وهو السايع كيل 9 أي 5 اللعمسين قمل<
الصلاة
ياايها الربب الكم علمتنا اى افعالنا يغير المجبغ كلها مخسولة ارسل روح قدسف
واصيمبه في قلوبنا الموشية المفضلة من المحبّة وهي رباط السلامة وجميع الكمالات
ومى يعيش بغيرها خانم يعد كبية امامكك هب لنا هذا لاجل يسوع المسمم
ابنكى الوحيت أمينى
الرسالة
الباب القالث عشرمن رسالة بولس المقدس الاولي الى اهل قورنتهوس ( من ايخ )
كلمت بلغات الناس واللائكة ولا يكبون لي معبّة فقد صربتٌ نجاسا
8 إى صني علب * وان تكون لى الندوة وأعايى الاسرار كلها وكانة العلم وأن تكنى
لي الامانة نجملتها حتى أنقل الجبال ولا يكى لي مكعدبة فلست شيمًا * وان طعمرت
كل الاشياء التي املكها وان دفعت جسدي ل#حرق وما يكون لي محبة فما يتفعنى
ذلكه شيبًا ٠ الحيّة تتمول تتوخي الصلاح + المحبّة ما تحسد * المحيّ ما تطرمخ
98
ولا تبذح » ولا تتقبى اخلاقها ولا تلتمس حقوقها ولا تستحّ ولا تتذكر الشرٌء ولا تسرّ بالظلم
بل تفرع بالق * تحتمل كل شي تصدق كل شي تترجي كل شي تصبر علي كل
شي * المحبغ ما تسقط اصلا ان قلت النبوات فانها تبطل وان ذكرت اللغات
تستسكن. رخف وان قصذية العلم فسييطل * وائما تعرف من يعض جزء العلم
قمع مه
وتتنهى من بعض جزء التنبي * فاذا واني الامر الكامل فسيبطل حينئخ الشَيِي الذي
هو الجوء * ولا كنت طفلا اتكلم كطفل واممز مغل طفل وافتكر كما يفتكر الطفل
مس 0 85 سمهو 5 5 5
وأذا صررك رجلا بطلت خلايق الصبي * لاثنا نيصر الانى كاثنا ننظر في لمراة
برمز وحينيّن نيصر وجها بازاء وجه * الآنى اعرف بعض جرء المعرفة وني ذلك الوقنك
اعرف كماقد عرفتت » قالان تيقي الامانة الرجاء الحبة هذه ااغلثة واعظمهن الحية »+
الانجيل
الباب الثامن عشر من الجيل لوقا المقدس ( من |“ آية)
ثم احضر اليه الاثني اعشر وقال لهم ها نحن صاعدون الى يروشليم ويكمل جميغ
المكتوب ثي الانيياء على اين الأنسان * لادّم يسلم الى الامم ومزون به ويشتم
ويتفلون عليه ويضربونه ويقتلونه ويقوم في اليوم الثالك * فلم يثهموا منى هذا
شيئًا وكانى هذا الكلام “خفيا عتهم ولم يكوثوا يعلمون ما يقوله لهم * ولما قريب
من أردّحا واذا اعمي جالسا خارج الطريق يتسوّل * فسمع صوت الجمع الجتاز فسال
ما هذا قاخبرره أن يسوع الناصري جائز * فصرخ قائلا يا يسوع بن داود ارحمني
قانتهرة المتقومون ليسكت فازداد صياحا يا أبى داود ارحمئي * فوقف يسوع وأمر أن
يقدم اليه فلما قريب مته سأله قائلا ما تريد ان اصنع بكب فقال يا ربب أن ابصر»
فقال له يسوع ابصر ايمانكك حاص * قابصر للوقت وتبعد م*جدا لله وكان
جميع الشعيب الذين رأوا #“بحون الله »
49
”+ يوم الارنعاء المعروف بيوم الرماد
فهو اليوم الأول من صوم الايام الاربعينى قبل الغصم
(اي جميع الايام من يوم الرماد هذا الى امس الغفصح سوى ايام الاح السئّة بيتهما)
الصلاة
يا الله الضابط الكل الابدي انك لا تكره شيئًا مما صنعته وتغفر خطيات كل
مى يتوب فاخلق واصئنع قينا قلوبا جديدة منكسرة حتى ان ذنوح لاجل ذذنوبنا
ونعترف بشقاوتنا كما حقع فنعصل منكب المغفرة والعفو الكامل وانت اله الرخمات
”د ويتبغي ان تقتراً هذه الصلاة كل يوم غيره
في صوم الاربعيى بعد الصلاة الغصوصة للهوم
عوض الرسالة
الباب الثاني م كتائي يوثيل النبي ( مى ١" آية )
والآن يقول الريب الهكم ارجعوا الى من كل قلبكم بالصوم واليكاء والنوح * وشثو
قلوبكم ولا ثيابكم وارجعوا الى الريب الهكم لانّه رحوم ومتراآف شوطويل الروح
وكير الرحمة وتواب علي قيائج البشر * منى علم هل يرجع الرب ويتوسهب ويفضل
خلفهء بركة ذبمحة وقارورة للريب الهنا * بوقوا بالبوق في صهيون قذسوا الصهام
نادوا بالخؤمة * اجمعوا الشعسب قدّسوا الجماعة اختاروا الشيوخ اجمعوا الاطفال راضعي
الشدي » لمخرج العريس من حجلتة والعروس من شدرفا * وسظ ؤس المذبم
تبكي الكهنة خدّام الريب ويقولونى * اشفق يا ريب على شعبكه ولا تعط ميراكف
للعار لتروس عليه الامم كيلا يقولوا ني الأمم ايى هو الههم *
ام
٠ 4ك
الافجيل
الياب السادس من اأجيل متي المقدس ( من 4! آية)
اذا صمتم فلا تكونوا كامرائين لانّهم يعيسون وجوههم ويغيّرونها ليظهروا للناس
صيامهم * آمين اقول لكم لق اخذرا اجرهم * وانت اذا صمت فادهن راسك واغسل
وجهيك ليلا يظهر للناس صيامكب لكن لابيكب عام السرٌ وابوكب الذي يرى الس
#جازيكه * لا تكنزوا لكم كنوزا ني الارضش حيث الاكلة والسوس يفسدون والسارقون
للحيلون فيسرقون * لكنى اكنزوا لكم كنوزا في السماء حيمث لا اكلة ولا سوس ينسدون
ولا بغت السارقون كوسرقون * لاذع يمك تكون كتوزكم قهتاكه تكون قلويكم 9
اي اول يوم الأحد 5 صطوم الأربعينى :
أى السادس قبل النعيو
| الصلاة
5 75 ِ :
ياأيها الريب اتلك لاجلنا صمت اربعين نهارا واربعين ليلة هسب لنا النعمة حتول
نوفج يدث بتخضع بشردنا تأر وح فخطيع داثما لالهاماتكتك الانهية بالعدل والقدس
العقيقى اكرامتكف و#جدكب واننت حي ومسقلط مع الأب وروح القدس اله واحد
الرسالة
الياب السادس من زسالة بولس المقدس الثانية الى اهل قورنةيوس (منى | آية)
قاد تساعد هذا العزم نسلكم ان لا تقيلوا نعمة الله جزانا * لانّه يقول ني وقت
مقبول استجيب لكب وني يوم الخلاص اعيتكت * ها الى وقتا حسنئا قبوله ها الأن
يوم التملاص * لا نمنم تعويقامًا ولا في شى من الاشياء ليلا تغيمب الخدمة وتم +
ول وضع ذاتنا في كل أمر كخوّام الله بصبر كثير بعموم بشدائد بضيقات بعراحات
344
كبوس باعواز مواضع نقيم ذيها باتعاب باسهار باصوام » بطهارة بمعرنة بتمهل
بخيرية بروح قدس بمحبة بلا مرأة بكلام الحق بقوة الله باسلحة العدل اليميئئة
واليشارية * بشرف وهوان بسوء الذكر وحسن الثناء كمضلين ومحتين كمجهولين
ومعروقينى * كمائتين وها تسرى' غائشون كمودبين وغيرمائتين كمغمومين ومسرورين
داثما كمساكين ومغنين كثيرين كمن لا شي لنا وللاشياء كلها مالكيى »
الانجيل
الياب الرابع من اأجيل متى المقدس (من | آية)
وللوقت اخرج الروح يسوع الى البرية لمجرب ابليس * خصام اربعون نهارا
واربعين ليلة وجاع اخيرا * أجاء المجرب قَائْلا له أن كنت اننت ابن الله فقل أن تصير
هذه الصبارة خبزا * فاجاب وقال مكتوب ليس بالخبز وحده يمي الانسان بل وبكل
كلمة تغر ج من قم اللة * حينم مضي بد ابليس الى المدينة المقدسة واقامه على
جناح الهيكل * وقال له ان كنت اننت ابن الله فانطرح منى شهنا الى اسفل قادّه
مكتويب اذه يوصى ملائكته من اجلكب لتعملك علي ايديها لكلا تعثر رجلكا
اختجر»* 55 يسوع مكتورب ايضا لا تجرّب الريب الهكب * قفاصعده ايشا ابليس
على جبل عال جدا واراه كل ممالكب العالم و#جدهن * وقال له اعطيكب هذه كلها
أن خررت لي ساجذا * حينئخ قال له يسوع اذهب يا شيطان لانّه مكتويب للريب
الهكتب اسيىن وله وحده أعيجح *# حبيئئذ تركة ابليس ا ملائكع تومه *
1 ثافي يدم الاحد في صوم الأربعيى
اي التمامس قبل الفصم
الصلاة
يا الله الضابط الكل اتلكب ترى اذه لا قدرة لنا ان نعين انفسنا فاحفظنا
برل
أجسامئا خارجا وارواحنا داخلا حتى تصاى منى جميع اليليات النازلة على
الجسم ومى جميع شر الوساوس التي تصول على الروح وتضره بيسوع المسييج
رينا مين
الرسالة
ألبائب الرابع من رسالة بولس المقدس الأولى الى اهل تسالونيكية (منى اكية)
فيما بعت يا اخوتي تسلكم ونتضرع اليكم بالرب ايسوع ان كما اتسآمتم مما
كيف #عمب أن تستسيروا وترضوا الله ان تزيدوه كثيرا + لاذّكم تعلمون اي
توصيات دنفعنا اليكم باليب يسوع * لان هذه هي مشية الله قداستكم وابتعاد كم
من الزنا وان يعرف كل وأحت متكم أن يستقنى اناءه بقدامة وكرامة لا بالم
الشهوة مثل الأمم الذين لا يغرذون الله * وان لا #تهم ويستغنم اخاه ف الامر لان
الربب منتقم من اجل هذه كلها كما سيقنا فقلنا لكم وحذرناكم * لان اللع ما دعانا
ألى النجاسة بل الى القداسة * تمن #خالف اذا فما #خالف انسانا بل اما
اخمالف الله الذي اعطاكم روحه القدوس *
الانعجيل
الياب العامس عشر منى العجيل متي المقدس (من |" أية)
لما خرج يسوع من هنايب جاء الى نواحي صور وصيدا! * واذا امراة كنعانية
خرجدت من تلكثب التخوم تصيم قائلا ارحمني يا ريب يا بن ذاوه 'ابتتي بها
شيطان يعذيها » فلم #كيها يكلية » خياء تلاميخه وسأً لوع قائليى اطلق هذة ا
قانّها تصبى في اثرنا * فاجابهم قائلا لم أرل الا الى الخراففب الضالة من بيك
أسرائيل * فاتت و“جدت له قائلة يا ريب اعَنى * فاجابها قادلا ليس ؛حيد
أن يوخخ خبز اليئيى ذيعطي للكلاب * فقالت نعم ها ربب وقد تأكل الكلابب
0
مى الفتات الذي يسقط من موائد البنيى *» فاجابها يسوع قائلا يا مرأة
عظيم أيمالكب يكون لكب كما أردرك * قجرأات ابنتها مخ تلكب الساءعة *
لي الرابع قيل الفصم
الصلاة
يا الله الشايط الكل نلتمس منكا أن تنظر الى يعبات قلشب عبيدف
الياي التهامس من رسالة بولس المقذس الى اهل افسس ( من | آية )
صيروا اذا متشبهين بالله كاولاد “حبونينى * وتصرنرا #+حية كما احينًا المسيي
واسلم ذاته عمًا قريانا وضعية لله نسيما طيبا عرفه * فاما الؤنا وكافة النجاسة
أو التغطرس فلا يسم فيكم اصلا كما يلوق بالتديسين * ذكذالك الكلام القبيم والقول
المائق والمؤاح هذه التي ما تنفع بل الاولى ان تستعملوا الشكر * لانّكم تغرذون
هذا يقينا أن كل زان أو أجس أو متغطرس الذي هو عابج الاصنام ليس له موريث
في ملك المسبم الاله * لا يطغيئّكم احى باقوال باطلة قان مى أجل هذه الرذائل
يوافي رجز الله على اولاد المعصية * فلا تصيروا شركاء معهم فتك كنتم قديما ظلمة
وانتم الآنى يالريب ثورا * ختصرفوا كاولاد الثور ( فان ثمر الروح موجودٍ في كانة
مع اد و
الصلاح والعدل والعى ) مستشحصينى ما هو العمل المرضى الربب * ولا تشاركوا امال
الظلاية العاقىة الثمر يل ونوها نا قأنى الافعال الصادرة مخهم 1 قجبم شو أن تذكر»
2
يرف
وكل الأثعال الى يوبخها الور ويكشفها تظهر لان كل امسر مظهر فهو ثور م قلت لكسه
يقول ايها النائم انهض وقم من الموثيل فيضى لكب المسيم 3
الانجيل
اليابب اأعمادي عشر من الجيل لوقا المقدس ( من عا| آية)
وبينها هو غخرج شيطانا من اخرس فلما اخرج الشيطان تكلم الأخرس فبهدت
الجمع * وقال قوم متهم انّه بباعل زبول رئيس الشياطين #هرج الشياطين * وآخرون
“جربون كانوا يطليون آي من السماء * فعلم فكرهم كال لهم كل مملكة تنقسم
كقرومين: او قوف على بيفك: :كه سقط :د فان كان الشيطان ينقسم على نفسة
فكيف تثبت مملكتة لانكم قلتم الئي اخرج الشياطين بياعل زبول * قان كنت
أن اخرج الشياطيى يباعل زبول قابناء كم دماذا رجو * منى اجل هذا يكونون
انا عليكم * وان كنت انا اخرج الشياطيى باصبع الله فقد قردت منكم ملكوت
الله * اذا تسآى القوي وحفظ منزله فان امتعته تكون في سلامة * واذا جاء من
هو اقوعل منه فاته يغليه وياخذ سلاحة الذي هو متكل عليه ويقسم غنييتة » منى
لم يكن معي فهو علي ومن لا #جمع معي فهو يفرق * اذا خرج الروح النجس منى
الأنساى ذمجتاز بامكنة عديمة الماء يطلب راحة فلا #جن * فيقول ارجع الى بتي
الذي خرجدتك متهم قاذا جاء وجده قارعًا مكندى, مزينا * حينئث يمضي وياخث
معد سبعة ارواح أخمر شرا منه ويدخلون ويسكنون هناف فتكون أوآخر ذلكت الانسان
شرا من اواثله * وفيما هو يتكلم بهذا رنعت مرأة من الجمع صوتها قائلة له طوبى
للبطن الذي حملكب والثديين الذانى ارضعاكب »© فاما هو وختال لها مهلا طوبى لمن
سمح كلام اللم وتعفظء +«
128
”4 رابع يوم الاحد في صوم الأربعين
أي الكالمتكت قدل الفصي
الصلاة.
يا الله الضايط الكل نلتمس منتكب شيب لنا وان “كن استوجينا بان نعذب لاجل
أعمالنا الشريرة ان نتسكيل ترحما بتعزية نعمتكف برينا ومخلصنا يسوع المسيم أمين
الرسالة
الباب الرابع من رسالة بولس المقدس الى أهل غلاطية (من "١ آية)
يقول لي المريدون ان يكوئوا تصت شريعة اما قن سمعتم الشريعة * لاله
مكتوب أن ابراهيم كان له ابنانى فواحت من الامة وواحن من العرّة » لكى الذي
من الام ولد لما #ختص بالبشرة والذي من الحرّة ولد بالموعن * وهاتان لهما معني
هو غير لفظ خبرهما لأنى هاتين هما العهدتان فالواحدة من طور سينا ناتجة ارلادا
للعبودية التي هي هاجر * لان شاجر سينا ججل في البلقاء وتتاخم اورشليم هذه تخدم
مع اولادها * فاما اورشليم التي ني العلي فهي حرّة التي هي امنا كلنا » لانه مكتويب
افرحي ايتها العاقر التي لا تلد تردمي واهتفي يا من لم تطلق فان اولاد البرية كقيرون
اكثر من أولاد التي لها الرجل * يا اخوي تكن اولاد الموعد كاسحاق + لكن كما كان
في ذلكش الوقرت الذي ولد بما 'نخص البشرة قد طرد الذي ولت يما #خمص الروح
كذلكب والان * لكن ماذا يقول الكتائب اخرج العبدة وابنها لآن ابى العبدة لى يرث
مع أبن الحمرة * ايها الاخوة ما نحن أولاد الامة بل اولاد الحرّة »
الانجيل
الياب السادس من الجيل يوحنا المقدس ( من | آية )
بعت هذا مضى لإسمواع الى عير عر العجليل الى طمرية 5 وتدعه هع كبمر لاذهم
14ب
كانوا عاينوا الأيات التي صئع ني المرصئ * ثجاء يسوع الى اليل وجلس هناف
ومعه تلاميذه * وكان عين فصي اليهود قد قريب * فرنع يسوع عينيه قركل جمعا كبيرا
مقبلا اليه فقال لفيليس من اين نبتاع خيزا لنطعم هولاء * واثّما قال هذا ل#جريه
لانه كان عالما يما سونب يصنح * اجابه فيليس قائلا مأ يكفيهم خبيزخ بمائتي ديتار
اذا فال كل واحد منهم يسيرا * قال له واحد منى تلاميذه هو اندراؤّس اخو سمعان
الصفا اى ههنا حدثا معد خمسه ارغفة شعيرا وسمكتان لكنى هذا اين يبلغ من هولاء *
تقال يسوع: دعو الاين بعكو وكا دكت «المقان..عقرببه كتير هافاقعا خمهينة
القن رحل دهعووا بواعة يضوة الغيو خباركتة واقطا 'المتكين كذ كنا من السمكين
بقذر ما شارًا * قلما شبعوا قال لتلاميذه اجمعوا الكسر التي فضلت للا يضيع شى
منها * تجيعوا وملاوًا اثنى عشر زنبيلا من الكسر التي فضلت عن الأكليى من
خمسة ارغفة الشعير * خلما راى الناس الاية التي عملها يسوع قالوا حا ان هذا
هو النبي الجائي الى العالم »
2 خامس جوم الاحجى 5 صوم الأربعينى
اي الثائي قبل الغصم
الصلاة
يا الله الضابط الكل نلتمس منكث ان تنظر بالرحمة الى شعيك حتى أن يساس
وتعفظ باحسانكت العظيم ابدا بالهسم والروح بيسوع المسيى ربتا مين
لرسالة ظ
الياب التاسع منى رسالة بولس المقدس الى العبرائيينى (منى ١١ آية)
قلما ورد المس رئيس الكهنة الخيرات المنتظرة بالغباء الاعظم والكامل جدا
راثيا
دخل دفعة واحدة الي المقادس قوجد فداء موبدا * لانّه أن يكنى دم الثيران والتيوس
ورماد العجلة اذا تُضيين على المفحيسين يقدسهم لتطهير البشرة فكم أولى بذلف
دم المسيم الذي بالروح الابدي قريب ذاته لله بلا معاب أن يطهر بصيرتكم .
من الاعمال المائّتة لتعيدوا الها حيًا * فمنى اجل هذا المسيم هو واسظة العهن
الجديد كي اذا صار الموت افتداء من المعاصي في العهد الأول ياخخ المدعون موعد
الانجيل
الياب العام من اأجيل يوحنا المقدس (مى 4عا آية )
00 كك
.قال يسوع من منكم يواخني على خطية فانى كنت اقول الحق فلما ذا
لم تومنوا بي * من كان من الله فيسمع كلام الله ولذالك لستم تسمعون لانكم لستم
م0 م
من الله * اجابه اليهود قائلين السنا “حستين أذ نقول الك سامري وبكسا جئون *
اجابهم يسوع قائلا اما انا فلس بي جذون ولكنني اكرم ابي وانتم تهينوني » وأنا
قفاسكثت أطلمسي تعجيدي قاى الذي يعااسيت ودين موجوة # أمينى أمونى اقول لكم
أن من #عفظ قولي لا يرى الموت الى الابد * فقال له اليهوه الان علمنا ان بكب
جنونا قد مات ابراهيم والاثبياء ايضا افانت تقول أن من #حفظ قولى لا يذوق المويك
الى الابد ء* هل انست اعظم من ابمنا ابراهيم الذي مارك ومن الأنيبياء الذين ماتوا
هق م
هدنك كذايا مخلكم لكنى غارب دخ وحانظ تقول #* أبراهيم ابوكم اشتهى أي دري بؤودمىين
قرأى وخرح * فقال له المهود لم يارت لكب بعت خمسون سنة انقد رانك أبراهيم *
قال لهم يسوع أمين امينى اقول لكم اننى قبل ان يكون ابراهيم * فاخذوا حجارة
لمرجموه فتواري يسوع وخرج مني الهيكل وجاز بينهم هكذا »
3
م١0
0 بوم الآاحنى منى الأسبوع المقحىس قيل الفمع
الصلاة
يا الله الضابط الكل الذي منى تحن محيتكب الى الانسان ارسلت اينكب مخلصنا
يتيعه على مثال تواضعه الكبير هصمب لنا بالرحمة ان نتيعم على مغال صبره وايفنا
أي نصير شركاءة ني قيامةه يذلكه يسوع المسيج ردنا أمينى
3
ود فنقرا هذه الصلاة ايضا ني الايام
التابعة الاربعة الى يوم التجمعة المقدس
الرسالة
الباب الثاني من رسالة بولس المقدس الى اهل فيليبس ( من « آية)
وهذا التواضع ذليعتقد فيكم الذي هو في يسوع المسيم * الذي لم بزل بصورة
الله » ما حوي انّه مساويا لله حضا “ختلسا * بل وضع ذاته اذا اخذ صورة عبد
صائرا بشبه الناس * ووججبد في شكله كانسان وواضع ذاته أذ صار مطيعا حتى الموك
اي موث الصليمب + قلذلكت اعلاه اللد اعلاء ومتجهه اسما يفوق كل اسم لكي باسم
يسوع تحجنو كل ركبة السماويين والارضيين والذيى تحت الثرى وكل لسان يعترفم
أن يسوع المسيج ريا ينج الاله الأب »
الانجيل
الباب السابع والعشرون من الجيل متى المقؤس (من | آية)
ولما كان الغى تشاور جميع روساء الكهنة وشموخ الشعسلب على يسوع ليقتلوه *
فربطوه ومضوا به الى فيلاطس التائى * حينئخ لما رأى يهودا الذي اسلمه انّه قن
دين ندم واعاد الثلثين الفضة الى روساء الكهنة والشيوخ * وقال اخطأئت في تسليمي
هما وكيا 8 فقالوا لع تعن م علينا ألنكت اعلم 9 قطرح الفضة 5 الهيكل ثم مضي
78ئ
فاحتنق « فاخخ روساء الكهاآ الفضة وقالوا لا #حل لنا أن #جعلها في بيت
القربان. لانها ثمى دم * فتشاوروا وابتاعوا بها حثل الثغار مقبرة للغرباء ولذلكف 5
ذاكك العقل حقل الدم الى اليوم * حيتئن ثم ما قيل من ارمياء النبي اخذرما الثلثيى
فضة ثمن الركي الذي شارط عليه بنو اسرائيل ودقعوها في حقل الثخار كما امرثي الريب
كذا اقول * فقام يسوع قدام القائك فسأله القائن قائلا اانت هو ملكت اليهود
فقال له يسوع انت قلت * وثيما يقر عليةء روساء الكهنة والشيوخ لم بهم
بشي *» حينئخ قال لد فيلاطس اما تسمع ما يشهودون به علي فلم تجبه بكلمة
فعجبب التائد جدا * وكان للثائد عادة ان يطلن المجيع ني كل عيد اسيرا من ارادوا ©
وكانى لهم <ينئن لصا اسير يدعي بارثبان * وقيماهم مجتيغون قال لهم فيلاطس
منى تريدون ان اطلق لكم ابارئباى ام يسوع الذي يقال له المسييج * لانّه كان
علم انهم الها اسلبوة حسذا * وثيما شو جالس على المتبر ارسلت مراته اليه
قائلة تجتّب ذلك الصديق فاثّني تاتمت في هذه الليلة كثيرا في الحلم من اجله *
وروساء الكهنة طلبوا الى الجمع ان يسألوه في بارئيان ويهلكب يسوع * اجابهم
القائد قائلا مى تريدون ان اطلق لكم من الاثئيى فقالوا بارنيان » فقال لهم فيلاطس
فما اصنع بيسوع الذي يقال له المسيى خقالوا كلهم يصليب » قال لهم اي شر عمل
قازدادوا صياحا قائلينى اصلبه » فلما راي فيلاطس انه لا ينتفع شيا لكى يزداد “جسا
اذخ ماء فغسل يديه قدام الجمع وقال اثّنى بري من دم هذا الصديق انتم اخبر »
فاجائب جميع الشعبب قاثليى دمه علينا وعلى أولادنا * حينكث اطلق بارتبانى
ظ وجلت يسوع وأسلمه ليصلشب » حيئئخ اخخ جنك القائد يسوع الى الأيوان وجمعوا
عليم الجن * وعريه والبسوة لباسا احمر وضفروا اكليلا مى شوك وتركوة على راسم *
وجعلوا قصرع في يمينه ثم جمُوا على ركبهم قدامه وتهزوا ب قاثليى سلام
هم
يا ملك اليهوه * وتفلوا في وجهه واخذرا التصبة فضربرا بها راسه * فلما هروًا
به نزعوا عنه اللباس واليسوه ثيابه وذهبوا به ليصلسب * وقيما هم خارجون وجدرا
انسانا قيروانيا اسمه سمعان ف«خروه ل#حيل صليبه + واتوا به مكانا يسمى الجاجلة
وتفسيره لجمجمة واعطوه خلا “خلوطا بمر فذاق ولم يرد أن يشريب * ولما صلبوه
اقتسموا ثيابه بينهم واقترعوا عليها »* وجلسوا هناك لتحرسوه * وجعذوا فوق راسة
لوخا مكتو با هذا هو ملك اليهوه * حيتئة صلدوا معة لصي وأحمت عنى دميئة آخر ع
يساره * وكان ال+جتازون به #تجدقون وتتحركون روسهم ويقولون يا ناقض الهيكل وبائيع
2 ثلثة ايام خلص نفسكه وان كنت اننت ابن الله فائثول عنى الصليب * وهكذا
ووساء الكهنة والكتبة والشيوخ والفريسيون كانوا يهؤيّن به قائلينى حلط آخرين اثلم
يقذر ان لص نفسه أن كان هو ملك أسرائيل فلينزل الآن عن الصليب اثري
ونؤمن يه * أن كان متوكلا على الله لتم الآى ان كان يحيّه لانّه قال انا ابى
الله » وكذلك ايقنا اللصان الذان صليا معه كانا يعيرائه ومى ست ساعات كانت '
ظلمة على الارض كلها الى الساعة التاسعة * خلما كان وقت الساءة التاسعة صرخ
يسوع بصوت عظيم قائلا المي الهي لماذا تركتني » فقوم من القيام هناك لما
سمعوا قالوا اثّه دعا ايليا * وللوقت أسرع واحد متهم واخخ اسفْنْوة فيلاها خلا
وجعلها على قصية وسقاه * والباقون قالوا دعوه لننظر هل ايليا ياق تمتاصعر ٠
قصرخ يسوع بصرت عظيم ايضا وأسلم الروح * فانشق ستر حجاب الهيكل باثنيى
من فوق الى اسفل * والارض تزازلت والتنهور تشأقت والقبور تفقّصت وكثيرون من
أجساد اعد ييشين الرقود قاموا وخرجوا من قبورهم ومن بعح قيامتهم دخلوا المدينة
المقدسة وظهروا لكثمرينى * واما قائد الماثّة والذيى كانوا معهم لجحرسون يسوع
لما نظروا الزازلة وما كان خافوا جدا وقالوا حقا أن هذا هو ابن الله *
ألم
”4 يوم الاثنيى من الاسيوع المقدس قيل القصضم
عوض الرسالة
اليانت الكالنقه والستون مى كتاب اشعياء النبي ( من ١ آية)
مى هذا الاي من أدوم وصيغ ثيابة منى ع * هكذا بهي في لباسه تجوز يقوة كخيرة »
انا اتكلم بالعدل وحكم الخلاص * ما بال ثيابكت حمر واباسك كدواس المعصرة المملوة
المداسة » دست المعصرة وحدي وليس معي رجل من الامم موجودا ودستهم بغضبي
ووطيتهم مل الارض وانزلت دمهم على الارض * وانزحت ثيابي بدمهم ودنّسوا جميع
لباسي + لأن يوم الججازاغ جاء لهم وسنةا الانقاذ ا 0 ولشلوية ولم يكن معينى
وتأملت وليس من يسئدى ونجاهم ذراعى وغضبي هو وقف * 5256 درجزي واسكرتهم
يغضبى واثؤلات دمهم على الأرض * ا وحمة الريب وساذكر فضائل الرب تسبيوخ
الريب على كل ما كافانا به الريب * الريب حاكم صالم ابيت اسرائيل علب عليئا
كرحمته وكثرة عدله * وقال اليس هم شعرب لي تون ولا عدون وصارلهم خلاصا من
كل حوتهم * ليس شفيع ولا ملا لكن هو الريب خاصهم من اجل انه #حبهم ويشفق
عليهم * وهو انقذهم وقبلهم ورفعهم جميع ايام الدهر» وهم عصوا واغاظوا الروح القدس
فرجع لهم عداوة وهو حاربهم * وذكر الايام الدهرية ايى هو المصعى من البعر اع
خرافه * ايى هو الواضع فيهم الروح القدس المصعك موسيل بيمينه وذراع مجده شق
الماء عى وجهه ليصنع له أسما ابديا * واقتادهم في العمق مل فرس في البرية ولم
يتعبوا * ومثل بهائم في الفلاة ولم #جرهوا نزل روح من الريب وهداهم * هكذا اقتورت
شعبكت لتصنع اذاتكك اسم “جد * ارجع يا ربب من السماء وانظر منى مسكنى
مجدك المقدس » ابن هي غيرتكف وقوتكب أينى هي كثرة رحمتكب ورافاتك لانكا /
تغضى 5 رنب * لألكت انك هو أايونا لان أبراهيم لم يعرقما واصرائيل لم يتعرفتف بنا
22
م8
لكى اندت يا ربب ايوثا ذجئا واسمكب هو علينا مئخ اأيدء * لما اضللتنا يا ريب
عنى طريقكب سيت قلوبنا ان لا "خانكب » ارتّجع لاجل عبيدى ولاجل قبائل
ب انك ٠ لكي ترثك قليلا مى جيل المقحّس * معاندونا داسوا قدسكب ٠ وصرثا
كما كنا منة البةء لما قرس علينا ولا دعن" الشمك علينا >
الانجيل
الباب الرابع عشر من الجيل مرقس المقدس ([ من | آية)
وكان الفصي والفطير بعد يومين فطلب روساء الكهنة والكتبة كيف يمسكونه بمكر
ليقتلوه * وكانوا يقولوى ليس في العيح لثلا يكونى شعصمث في الشعمب * وبينهما هو
في بيت عنيا ني بيت سمعان الابرص متكمًا جاءرت مرأة معها اناء فيه طيسب
نارديى قائق مثمن فافرغتة على راسه * وكان اناس متدمرينى في انفسهم قائلينى
20 تلف هذا الطيمب قد كان ينبغي أن يباع باكثر مى ثلث ماثة دينار ويدفع
للمساكين وانتهروها * فقال لهم يسوع دعوها لم توذونها نعم العيل عملت بي » لان
المساكيى عندكم كل حين فاذا اردتم قدرتم أن تحسنوا اليهم واما انا ولسنك
عندكم كل حين * فالذي كان لها قن نعلته لانّها بدأرك قطيمب جسدي لدفني *
امين اقول لكم انّه حيثما يكرز بهذا الانجيل في جميع العالم ينطق بما صنعتٌ هذه تذكارا
لها * وان يهود! الا“خريوطي احد الاثنى عشر ذهب الى روساء الكهنة ليسكّمه اليهم *
فلما سبعوا فرحوا ووعدره بعطية الفضة * ركان يطلب فرصة كيف يسكمه اليهم »
وي اول يوم من القطير اذ كانوا يذبعون الغصم قال له تلاميذه اين تريد أن نمضي
ونع لتأكل الفصي * فارسل اثنين من تلاميذه وقال لهما امضيا الى المدينة فسيلقاكما
انسانى حامل جرة ماء اتبعاه الى حييكف يدخل *نقولا لرب البيت أن البعلم
يقول لكك ايى موضع الراحة حيث آكل الفصي مع تلاميذي » فهو يربكما غرفة كبيرة
مفروشة معدة فاعق لنا هناك ٠» فلما اتيا التلميذان الى المدينة فوجد! كما قال
“زيم
لهما واعدًا القصم * ولما كان المساء جاء ومع الاثنى عشر * فاتكارًا ليأكلوا فقال
يسوع امين اقول لكم ان واحث منكم يسلمني وهو الذي يأكل معي © تهونو
وقال كل واحت منهم لعلى انا هو * فاجابهم قائلا واحد من الاثنى عشر هو الذي
يضع يده معي في القصعة + لان ابى الانساى يمضى كما شو مكتويب مبى اجلم
والويل لذلكه الانسان الذي يسلم ابن الانسانى خير لذلك الانسان ان لا يولح »
قبينياهم يأكلونى اخث يسوع خبزا فباركب وكسر واعطاهم وقال خذوا هذا هو
جسدي * واخث كاسا فشكر واعطاهم فشربوا منه كلهم ٠ وقال لهم هذا هو دمي العهن
الجديد الذي يراق عنى كثيرين * اين اقول لكم اثّني لا اشرب من عصير الكرمة الى
ذلك اليوم اذامأ شريته جديدا في ملكورك الله » ثم سبيو ١ وخرجوا الى جبل
الويتون * فقال لهم يسوع كلكم الشكون في هذه الليلة لانّه مكتويب انّي اضرب
الراعى فتتفرّق الغنم » لكثني لما اقوم اسبقكم الى التجليل * قال له بطرس ان شكوا كلهم
فلست انا * فقال له يسوع امين اقول لى الك اننت اليوم في هذه الليلة قيل
أن يصوح الديكه مرئين تكفر بي ثلما * فتمادي بطرس وقال له وان اضطر ريك الى
آي أموركت معكت 2 اكثر يك وكذلكى قال جميوكهم * ثم جاوا الى حذل دعي
جنساماني فقال لتلاميذه اجلسوا ههنا حتي اصلي * ثم اخث بطرس ويعقوبب ويوحنا
وددأاً #مزىن ويعيس * وقال لهم ان نفسي لحزينة حتى المودت فاقيموا ههنا واسهروا *
ثم تقدم قليلا وخر على الارض مصليا قائلا هل يستطاع أن تعبر عني هذه الساعة *
وكان يقول ليها الاب كل شي بقدرتكب اجز عني هذه الكاس لكن ليس كما اريح انا
بل انت ٠» ثم جاء فوجدهم ثياما فقال لبطرس يا سمعان انك نائم الم ثقدر
ساعظ * اسهروا وصلوا ليلا تدخلوا ال#جاريب أما الروح فمستعت وامأ
العا اكت م مضى ايقدا وصلي وكان يقول هذءه الكلمة * وجاء ايضا فوجدهم
ه.
و
عم
واسترهوا فقد 000 الغاية وجاءءت الساعة ايسكلم ابن الانسان ني ايدي الغطاة »
قوموا بنا نذهسب فتاد قريب الذي يسلمني * وبينيما هو يتكلم جاء يهودا الاسخر يوطي
احد الاثنى عشر ومعه جمع بسيونف وعصي مى روساء الكهنة والكتيلا ا * وكاني
مسلية قد اعطاهم علامة ان الذي اقيّله هو هو فامسكوه واوثقوه * فلما جاء ودئا منع
قال له يا معلم يا معلم وقيله * قالقوا ايديهم عليه وامسكوه * وان احى القيام
انتضي سيفا وضرب عبد رئيس الكهنة فقطع اذنه » قاجابهم يسوع قائلا امثل لص
انا خرجتم بسيوف وعصيّ لتاخذوني * وني كل يوم كندث معكم في الهيكل اعم
ولم تمسكوني * ذلك ليثم الكتاب * فتركه التلاميخ وهربوا كلهم * وكان يتبعه شاب
علية ازار على عرية فامسكوه ذتركب الازار وفرٌ عاريا * تجاوا بيسوع الى قيافا رئيس
الكهنة واجتمع اليه روساء الكهنة والكتية والمشمييع * وكان بطرس يتبعه من بعيد الي
داخل دار رئيس الكهنة وجلس مع الخدّام عند النار يصطلي * فاما روساء الكهنة
والمحفل فكانوا يطلبونى شهادة على يسوع ليقتلوه فلم #جدوا * وكثير شهدوا عليه زورا
ولم تتفق شهادتهم * فاقاموا قوما شهدوا عليه وورا قائليى * تحن سمعنا هذا يقول
الي احل هذا الهيكل الذي صنعتز الايدي وبعد ثلمة ايام اقيم آخر غير مصنوع
بالا 55 * ولا هولاء اتفقت شهاد تهم * فقام رئيس الكهنة في الوسط وسأل يسوع قائلا
أما تعيب بشي عنى ما يشهد بم هولاء عليك * فلم #جببا بشي دل كان ساكئا *
فسأله ايضا رئيس الكهنة وقال له آانت هو المسهى ابن المباركه * فققال له يسوع
أنا هو وسترون ابن الانسان جالسا عن يمين القوة جائيا على حاب السماء » فمورّق
عظيم الكهنة ثيابه وقال ماذا تعتاجون الى شهادة قد سمعتم التجديف ظاهرا لكم * نحكم
عطية جميعهم يده مستوجيب المورك * وددآ قوم يتغلون عليه 57 وجوه وبلطموثة»
وفتولون لد اتبيه ناا المسمم دن خى الذي :لطايكته الى 5 بوكان الخدام يلطمونج
جدا * وفيما بطرس اسفل الدار جاءسيب فقاة مى جواري رئيس الكهنة رأتد يصطلى ذلما
هم
رأته قالت له وانت ايقدا قد كنت مع يسوع الناصري * فانكر قائلا لست ادري ولا
اعرف ما تقولين * وخرج الى خارج الدار فصاح الديكب * ورأته فثاة اخرى ذقالت
للقيام ان هذا منهم فانكر ايضا * ودعت قليل قال القيام ليطرس حثنا الكك منهم وانت
جليلي وكلامكب يشيه كلامهم * نيدأ يلتعنى و#حلف انّه ما يعرف هذا الانسان الذي
تقولون * ثم مكائه صاح الديكى ثانية * فذكر يطرس قول يسوع انك قبل أن يصيم
الديكت مرتين تنكري ثلثا نتحول يبكي »
”د يوم الثلثاء منى الاسبوع المقدس قيل القعدم 7
عوض الرسالة
الباب الخيسون منى كتاب اشعياء النبي (منى 5 آية)
اهب الوب يفتم امن مزالا تله القض' مولح ابنذ د عطي اللووي: "سداق
وخذي للطم ولم ارد وجهي عنى خزي اليصاق + والريب صار عوتي لاجل هذا
لم اخجل لكنى وشغدت وجهي مثل الصهرة الصماء علي اثني لست أخؤى *
لأى الذي دجرري فُريمبا محى #تتاكمني لجا كسا معدي معأ ومني يدينني ليقتريب لي *«*
ها الرمب يعينئي ف اسن الى * هاانتم جميعا مثل الثورب ثيلون ومثل النسوين
ياكلكم » من فيكم #خات الررب قليسمع صوت عيده الذيى يسيرون في الظلمة
وليس لهم نور * توكلوا على اسم الريب وتشددوا بالله * ها انتم جميعكم نار تأكل
فقوا لهيبا وسيروا في ضوء ذاركم وي اللهيسب الذي اوقدتموه * لاجلي صاريب
هذه لكم ني حون ترقدون *»
الاتعيل :
الباب الغامس عشر من اأجيل مرقس المقدس ( من | آية)
فَذلوأ (#*نهوا أيثمر ووساء الكهاخة مج المشيهبر والكتبغ ومح ماكر البجموع فاوثقوا
7
1م
يسموخ ومضوا ذخ الى فيلاطس #« كسا قيلاطس أائيك 206 الويهود فأجادجة انل أثمك
ووه 41 تَ ءٍِ 5 5 .
فلمك نا وقرقة ووساء الكهذة كقيرا دنا ثم 5 9 بلاط أيكأ آم يم حسما جني افظار مم
03
308 * قلم 4 #جبه يسوع بشي حتى أن خيلاطس #*#جسب * وكان ف كل عيد يطلق
لهم آسيرا من احيوا * وكان الذي يقال له بارنبان اسيرا من المناققين الذينى كانوا
قتلوا في الفتئة »* فصاحت الجماعة وبدأت تسال كما قد كان يصنع لهم + فاجابهم
فيلاطس قائلا اتريدون ان اطلق لكم ماك اليهود * لانّه كان قد علم أن روساء الكهنة
انما اسلموه حسدا! * وان روساء الكهنة حركت الجماعة بان يسألوه بزيادة أن يطلق لهم
بارنياى * فاجابهم فيلاطس ايفنا قائلا ماذا تحيون ان اصنع بالذي تقولون عنه اذه
ملكت اليهود فصاحوا ايضا اصلبه » فقال لهم فيلاطس اي شرّ فعل فازدادوا صياحا
اصلبة * فاراد قيلاطس أن يرضي الجماعة فاطلق لهم بارتبان واسام اليهم يسوع ليصريب
ويصلشب * ذذشب ب الشوط الى ذاخل الدار الابروطوريون الذي هو دار الولاية
وجمعوا عليه العسكر * ثم النسوه لياسا برفيرا وضفروا اكليلا مى شوك ووضعوه على
رسن رتكا ومسل مون علية قائلينى السلام يا ماكب اليهود * ويضربون رأسه يقصبة
ويتفلونى ني وجهه و#*”جندون له على ر كبهم * فلما شؤوًا 2 عروة ثهابب البرثير واليسوه
ثيابه ثم اخرجوة ليصلبوه * و#خروا واحدا قيروانيًا يسمّى سمعان جائيا مى العقل
0 0 وو
وهو ابو ألا 5ستدرس وروقس لمحيل فليية * واتوا يه الى موضع الجاجلة الذي ى تاويلها
ال#نجية * واعطوة خمرا ممؤوجا بم 59 فلم ياخذه * ولما صلبوه اقتسموا بييتهم
ثيابة واقترعوا عليها * وكان وقّت الساعة القالقة 57 * وكانت عليء صف مكتوبة انه
اكه اليؤوف © وفدليوا د ميد مين واحد! عن يمينه وآخر عن يساره * وتم الكتاب
القائل أنه #خصي مع الاثمة * والذين كانوا يدرون به #جذفون عليه و#عركون روسهم
ويقولون يا مى #حل الهيكل ويجنيه في ثلةة ايام تخلص وانزل من الصليب * وكان
#7
ع مضا 6 وتنا .2 5 و صر
ووساء الكينة وتهزون بعضهم مع بعض وكذلكت الكتية قائليى * خلص آخرين اما يقدر
ام
أن #خلص نفسه إن كان هو المسيم ملكت أاسرائيل ينزل الآى من الصليسب لننظره
لدم 4:2 زالكان صن معد كانا يعيّرانة ايضا * ذلما كان وقدتك الساعة السادسة
5 ظلمة على الارض كلها الى وقدت الساعة التاسعة * وني وقمت الساعة التاسعة
صرخ يسوع بصودرت عال قائلا أيلي ايلي لما عربتني الذي تاويله لهي الهي لماذا
تركتنى نا ولهأ مدع قوم مئى القيام قالوا هوذا بدعو ايليا نيا وبادر و دى فملاً إاسفخميع
ل ورقعها على تحددة وساء اثلا خالوه لننظر هل أيذيا دي ليد لذ * فقصرخ لواح
فلما راى قائكح الماثة الذي كان قائما قدامه اذم قد اسلم الروح قال حقًا اى هذا
الانسان شو أبى الل ندا
0 دوم الأربعاء مني الأسيبوع المقدس
الرسالة
ألبائب التاسع من رسالة بولس المقدس الى العبرانين (مى 19 آية)
حومما ما عه توصي تعتلب بالضر ورة على الموصى مونا * أن عهد الوصية
للمرق معز .إل فلم يكن لها قوَة مادام الموصى حيّا * فمنى ههنا ولا العهد الارل
2 و م نا 9 يي عا و 4 و
ع
ابن
3ك يتودكى :"لان فوس أذ اميه الشعب بكافة الوصية المختصة بالشريعة
اخ دم التهول مع ماء وصوفه قرمزي وزوفا فتتهم على المديوىقى نفسم وعلى
جماعة الشعسب * قائلا هذا هو دم العهد الذي وصاكم الله به * ونضي على الخياء
وآلات الخدمة كلها بالدم * كذلك وكل الاشياء الا قليل بالدم يطيَّر على ما يلايم
الشريعة وخلوا من اراقة دم ما يصير صفى * قالضرورة اذا ان تطيّر مالاث
الاشياء التي في السماوات بهذه اما السمائيات ذوات العهد الجديخ قتطوّر
بايا انضل مى هذه قدرا * لأنّ المسيي ما دخل الى المقادس المعولة بالايادي
تحلف
اشدباه المقادس العقيقيّة لكنه دخل الى السماء نفسها ليظهر الآن لوجه الله من اجلنا »
لاكي يقرب ذاتة دفعات كقيرة كما يدخل رئيس الكهنة الى المقادس في كل سنت
ببدم اجبنبي ( وال نقد كان #كعناج أن يتاآم منخذ انشاء العالم مرارا كثيرة ) #فالان :اتا
ظهر دفعة واحدة عند انقضاء الدهور بذبمعتم اأحشخالقة الغطية واخمادها * وكما أن
معط اللناس ان يموتوا دنعة واحدة وبعد هذه الدينونة + كذلك والمسيى قريب د فعة
وأكدة ليقدم خطادا كثيرين وسيظهر ثانية بلا ختطية للمذيوى بترجوثة خبلاصا .
الاثهول
اليابب الثاني والعشرون من الجيل لوقا المقدس ( من ١ آي#)
ولما قريب عيت الفطير المسمي الفعدم طلبب روساء الكهنة والكتية كيف يهلكوئع
وكانوا #هانون الشعببه * فدخل الشيطاى في يهودا الذي يدعى الاسخغريوطي الذي
كان من الاثني عشر * فمضي وكلم روساء الكهنة والكتبة والجذى ليسامة اليهم * ففرحوا
وكرر وأ معد ان يعطوه فضة » فشكر وكان يطلب فرصة ليسكم اليهم مغردا عن الجيع »
فجاء يوم الفطير الذي يذبي فيه الغصي * فارسل بطرس ويوحنا قائلا امضيا فاعدًا لنا
الغصم لنأكله * فقالا له اينى تريت ان نعي * فقال لهما اذا دخلتما المدينة فسيلقاكما
رجل حامل جرة ماء اتبعاه الى البيت الذي يدخلم * فقولا لريب البيبت
ان المعلم يقول لكا أيى موضع راحتي الذي آكل فيه الغصي مع تلاميذي * وذاكيه
دريكما علي عظيمة مفروشة فاعدا هناكب * فانطلقًا ووجد! كما قال لهما واعدًا افطع .0
فلما كانت الساعة اتك” ومعه الاثنى عشر الرسل * فقال لهم شهوة اشتهيت أن أكل
معكم الفصي قبل المي * اقول لكم اثّي لا آكل مته ايضا حتى يكمل في ملكوت اللرا»
ثم تناول كاسا وشكر وقال خسذوا هذه فاقتسموها بينكم * فاثني اقول لكم اثني لا اشرب -
اسل
مج الأن من ثمرة هذه الكرمة حتى تاي ملكونتك الله » ثم أخخ خبزا فشكر وكسر
88
وأعطاهم وقال هذا هو جسذي الذي يبدل عنكم هذا افعلوه لذكري * وكذاكب الكاس
ايشا من بعى العشاء قال هذه الكاس هي العهدح العجويد بدمي الذي يسفك مى
اجلكم * وها يد الذي يسلمني معي على المائدة * وابن الانسان ماض كما هو مزمع
لكن الويل لذلكب الانسان الذي يسلمه * فيدوا يتسائلون بينهم من تري متهم يفعل
هذا * وكات بينهم مشاحرة من 3 الاكبر فقال لهم ان ملوكب الامم هم ساداتهم
والمستّطون عليهم 55 المحسئون اليهم * فاما انتم ذليس كذلكب لكن الكبير منكم
يصير مثل الصغير والمقدّم كالخادم * ايما اكير المتكيّ ام الذي لخدم اليس المتكئٌ فاما
انا ففي وسظكم كالخادم » وانتم الذين صبرتم معي في تجاربي انا اعولكم كما قرر
0 أٌ ى الملكورك تتا كلوا وتشربوا مكى على ماثدتى قي ملكو وتجلسوا على كراسى
يي "5
فتدينوا اثنى عشر سيط اسرائيل * ثم قال الربب سمعان سمعان ها الشيطان قد سأل
اخوتكك * فقال يا ررب انا مستعحٌ ان امضى معكث الى الجن والى الموت * فقال له
اقول 4 با بطرس أنه ل مع الديكب الهوم حنى 50 رفي ثلكت مرات الكب لا تعرفذي .
١ 5 :
ثم قال لهم لها ارسلتكم بغير كيس ولا مزود ولا حذا هل اعوزتم شيمًا فقالوا ولا شي »
قال لهم مرى كان 3 الآن من فأيدقكد مك وكذلكب أيضأ مرى كان لىع مؤوة و>نك لجس
ل« نيلت فطوجع ثُوده ولوشتر سيها ٠. اقول لكم أن المكتوب سوئت يكمل 2 الْنى ألخصدى
أي 1 -
مح الاثمة لأنى الذي كتسب لاجلي له كمال * ققالوا له يا ربنا ههنا سيفان فقال لهم
60 و 7
وكيقية وصلا و قائلا د أرك أن كنك تش" فلتعور عذى شذه الكاس لكنى ليس مشسيمتى
عرقه كالدم العبيط نازلا علي الأرض * وقام مى الصلاة وجاء الى التلامين فوجدهم نياما
28
5
من العزن * فايقظهم وقال لهم لما ذا تنامون قوموا قصلوا ليلا تدخلوا التجارب »
كينها و يتكلم واذا جمع والمسمي يهودا احث الاثئى عشر كان يمشي قدامهم فدنا
من يسوع وقبله * فقال له يسوع يا يهودا ايقبلة تسلم ابن الانسانى * قلما رأى
الذين معه ما كان قالوا له يا ريب ١ نضرب بالسيف فضرريب واحجد متهم عيت رئيس
الكهنة فقطع اذنه اليمئي * اجاب يسوع قائلا اكفف ولمس اذئه قابرأها » وقال للذيى
جأوا اليه من روساء الكهنة وجئك الهيكل والمشائ انكل لضن انا جئّتم الى يسهوف
وعصي لتاخذرني * وقد كندثك معكم كل يوم في الهيكل ولم تمذّوا الىّ ليديكم لكى هذه
شي ساعتكم وسلطان الظلمة * فاخذؤوه وجاوًا به الى بيت رئيس الكهئة وكان بطرس
يقبعة من بعيد فاضرموا نارا وسط الدار وجلسوا وكان بطرس جالسا وسطهم * فلما
رأته جارية ام جالسا عند الضوء ميّوته وقالت هذا ايضا كان معه فانكر وقال
يا مرءة ما اعرفه * ثم بعد قليل ايضا رآه آخر فقال اثنت ايضا منهم ختال بطرس
يا انسانى ماانا هو + ثم بعد ساعة كرر عليه القول آخر قائلا حقّا هذا ايضا كان
معه لانّه جليليَ ؟ فقال بطرس يا انسان ما اعرف ما تقول وفيما هو يتكلم صاح
الديك * فالتفت الربب ونظر الى بطرس فذكر يطرس كلام الربب الذي قاله له
انه قيل أن بيصي الديك الهوم تنكرني ثلث دنعات * ذغهرج بطرس خارجا وبكي
بكاءٌ مرا * والرجال الذين امسكوا يسوع كانوا يهزون به ويغطون وجهه ويضربونه
ويسالزئه قاثليى “كتنبه نا مى الذي ضربكب » وكانو ايفترون عليه ايضا باشياء كثيرة ٠
فلما كان النهار اجتمع مشائر الشعببه وروساء الكهنة والكتبة وادخلوه الى محكمتهم
حً
1 زه 7 و 0 م 9
وقالوأ لع أن كنك أاثنكب المشيع قتل لنا » فقال لهم أن قث لكم قلم توؤمئوا ورأت
م 5 5206 سخ
سا لتكم فلم لحيبونى ولم تخلونى لكوونة الآأى يكون أبن الأنسانى جالسا غرى ةك
قوة الله *» فقال جميهم نقد صي انك ابى الله فقال لهم انتم تقولون أن انا هى م
م 2 ت هم أنخم نعو يي 2
فقالوا مأ جاجتنا الى شهادة لاثنا قن سمعنا من فيه »
لل
1 يوم اميس من الأسبوع المقدس
وهو أمس الم المسيم 7 في ليلته العشاء السيدي
الرسالة
الياب العمادي عر من رسالة بولس المقجس الاولى الى اهل قورنقيوس (منى 17 يغ )
اذا ا يخ انيت امدحكم الكم منقادون لا الى الافضل بل الى الادنى »
قاولا انكُم اذا اجتمعتم في الكنيسة أسمع أن بينكم شقاقات فقاصؤق بعضها + لانّه
#جبيبه أن يكون فيكم عصبات للهوكل ليصير المغتير ون فيكم ظاهرينى * وي
حال اجتماءكم متفقيى ما تأكلون عشاء سيديا * وان كل واحد منكم يسايق
في اكل عشاءه وواحت #جوع وآخر يسكر * العلّ ما لكم منازل تأكلون فيها 558
أو تؤدرون بكئيسة الله واختجلون الذيى لا شي لهم * ماذا اقول لكم امدحكم في
هذا لا لست امدحكم ٠ لاني انا تسكّمدك من الريب الامر الذي 57 اليكم »
أن الردب يسوع في الليلة التي اسلم ذاته فيها اخث خبزة * واذ شكر كسرها وقال خذرا
كلوا هذا هو جسدي المكسور من اجلكم هذا اعملوه لتذكاري * كذلك اذخ الكاس بعد
ان تعشوا وقال هذا الكاس هو العهج الجديح بدمي هذا اعملوه كل مرّة تشربوثه
لتذكاري * لان كل دفعة تأكلون هذا الغبن وتشريون هذا الكاس تخبرون بموت الريب
الي ان يي * فذلكب من يأكل هذا الخد خبز ويشريب كاس الررب بغير استعقاق فسيكون
غريما بطائلة جسد الرب ودمم » فلكتير الانسان ذاته وهكذا فلياكل من الغين
ويشريب من الكاس * فا مى يأكل وبشرريب بلا ا“تحقاق فاتّما يأكل ويشرب دينونة
لنفسم أذ لم يممز جسامة جسد الربب * ومن أجل هذا فيكم مرضى كثيرون وسقام
و«كُمرون قد رقدوا * لاثنا لو حاكمنا انفسنا لما دائنا * فاذا دائنئا الرب قهو يؤودّبنا ليلا
ندان مع العالم * فلذلك يا اخوتي اذا اجتمعتم لتأكلوا فلينتظر يعضكم بعضا + فان جع
م١
الافجيل
الياب الثالث والعشرون مى الجيل لوقا المقدس ( منى ! آيغ )
فقام جميعهم باسره وجارًا به الى فيلاطس * وبدوا يقرفونى عليه قائلين انا وجدنا
هذا يقلمب امتنا ويمنع ان تعطي اأجزية لقيصر ويقول انه المسيم الملكب "» تسأله
قيلاطس قائلا آاشنت ملكتب اليهود فاجابه قائلا اننت قلت * نقال فيلاطس لرؤساء الكهنة
والجمع انا لم اجد على هذا لانسان علة * وكانوا يتشحدون ويقولون اذه يفت الشعسبه
اذ يعلم في جميع اليهودية وابتدا مى العذيل الى ههنا * فلما سمع قيلاطس العجليل
َال اهو رجل جليلي * ذلما علم انه مني سلطان فيروديس ارسله الى هيروديس لانّه
كان ايضا بيروشليم في تلب الليام * وان ههروديس لما رأى يسوع فرح جدا لاذه
كان يشتهي ان يراه مخ زمان طويل لما كان يسمعه عنه وكان يرجو أن يعاين منه
آية يعملها * وسألد عن كلام كثير فلم #جبه بشي فوقف روساء الكهنة والكتبة
يترئون عليه * واحتقره شيروديس وجند»ه واستهؤزا 5 والمسوة ثيايا حمرا وارسله الى
فيلاطس * قفتصاحيب قيلاطس وهيروديس مخ ذلكىف الهوم لأن كان بينهما عدأوة مى
قبل * قدعا فيلاطس عظماء الكهنة والرؤساء والشعلب * وقال لهم قجمتم الي هذا
الرجل كمنى درد الشعسب وهانذا قد حصت عه أمامكم فلم اج في هذ الانسان علة
من جميع ما تقرفونه به * ولا هيروديس ايضا لانّه ارسله الينا وها هوذا ليس له
عمل يستهق به الموت * وانا اودبه واطلقه * وكانت لهم عادة ان يطلق لهم اسيرا
قي العيك * فصاح كل الجمع قاتلينى خث هذا واطلق لنا بارينان + وذاف 5 ح في
الون :من اجل. الفتنى “والقتل: الذي كان في المدينة » ثم ناداهم ايضا فيلاطس
واراه أن يطلق يسو * اما هم م قصرخوا قاثلينى اصليه اصليد * قا ل لهم تألئة ؟
شر صنع هذا فلم اجن عليء علة توجمب المورك أوديه واطلقد + فكانوا 0
باصوائت عالية ويس أ لوه ان يصليم واشتورض اصواتهم واصوارت ركساء الكمنة » فيه
2 صوانوح:«واصو دم 4 مم
ول
فيلاطس أن يكون غرضهم * واطلق لهم ذلك الذي حبس من اجل القتل والفتن كما
طلبوا واسلم يسوع كما ارادوا * وبيئما شم متذدلقون به امسكوا واحد! جائيا من العقل
ل سمعان القير وأني تعملوه الصليمب خلف يسوع * وتأن جمع كبير من الشسبه
يتبعة مع النسوة اللوائي كنى ينديتم ولأحن عليه + ذالتنت يسوع اليهنى وقال
يأيئارت يروشليم لا تبكينى علي لكنى أابكينى عليكنى ن وعلى أولادكنى لانّه ستاتي ايأ م تقلى
فيها طوبى للعواقر والبطون التي لم تلد والقدي التي لم ترضع * حينئن تقلى للجبال
5
يا
علينا وللاكام غطينا »* وان كانوا يفعلون هذا بالعوده الرطسب قماذا يكون
باليابس * وجارًا معه باثنيى آخرين عاملي ردي ليقتلا * فلما جارًا الى موضع
التعجية فهناكا صلبوه مع عاملي الشرٌ واحث عنى يميئه وآخر عن يساره »
فقال يسوع يا ابة اغغفر لهم فانّهم لا يدروى ما يفعلون * واقتسموا دينهم ثيابه
واقترعوا عليها * والشعمب قائم ينظر وكان الروساء ايضأ يستهزون به ويقولون اذه
فج خلص آخرين فلمغاص ننسه إن كان هو المسيي ابن اللع المنتخمب » وكان الجن
ايضنا يستهزون نوق درن البق ووقة نز ان عا دريعدرن ان لتر لنت
ملكت اليهود فنج نفسكب + وكان عليه ايضا كتاب مكتوبب باأليونانية والرومية
1 0 هو ملكت اليهود * وواحد من عاملي الردي الذين صَلبا معه كان
#يوذزف عليه قائلا 7 كنت اثنك المسمج فزي تفسكب وايانا » فاجايه الأخر وأتقهره
قائلا اما تغانف الله اذ كنا تحت هذا الأحكم الواحد وحن يعدل جوزينا كيا
تستدى إِما صنعنا فاما هذا فلم يصنع شيئا رديا * ثم قال ليسوع اذكرني يا ريب اذا
جكت في ملكوتك * قال له يسوع أمينى اقول لك انكب ألهوم تكون معي قٍ
الفردوس * وقد كان وقنت الساعة السأدسة وان ظلمة غشت الأرض كلها الى وقلت
الساعة التاسعة + واظليت الشمس * وانشق ستر الهيكل منى وسطع» * وصأح يسوع
8 2 1
0
بصورثك عال قائلا يا ابه في يديك اصئع روحي ولما قال هذا اسلم الروح >
قَلما راء فأيد المادغ م كاي مجن للد وقال حا نقد 55 هذخا الانسانى صديةأ 2#
8 1 3-5
وكل الجموع الذيى حضروا هذا المنظر لما عايئوا ما كان رجعوا وهم ودقون على
حدثو رهظم 8 وكان جموع معارقهة قياما يعبيت! والفسوة اللواي ك يتدعزر دري
العجليل رأيى هذا »
لوم الجبعة البغدس
5 وهو الصوم الأكير لالم المسيم وتصليدة وموثة
الصلوارت
يا الله الضابط الكل نلتئمس منكك ان تنظر انعاما الى هذه ابيلتك التي لاجلها
رضي ربنا يسوع السب ان يسلكّم ويفوّض علي ايحي الاشرار وان تمل
الموت على الصليبب وهو الآن حي ومسلط معكب ومع روخ القدس اله واحن
دائما إلى الابد آمينى
اللهم القادر على الكل الابدي الذي بروحك يسيس ويتئس جميع جست الكئيسة
تقبل التماساننا وصلواتنا التي نقدّمها قدّامكت لاجل جميع مراتتب الانسان في
كئيستك المقدسة اال أن كل عضو منها في متؤلهة وخدمتهة يعبن كه بالصدق
والتقوي بربنا ومخلصنا يسوع مسيم آمينى
يا الله الرحيم الذي انت خلقت جميع الانسان ولا تكره شيئًا مما خلقته
ولا تريد مورك الخماطي 55 أن يرجع ونحبي فارحم على جميع اليهود والفكمديين
والكفار والمبتدعين واخرج منهم كل التجهل وقساوة القلمب وتوفين كلامكه ادخلهم في
ان
بيت قطيعكتب يأ ريب المياركب بحيت تغلصون في اليقية من الأسرائيليين
لصديقينى قيصيرون وعمة وأحدة تورك واع وأحيى وفو لإسوع ا مسيم ويا الذي هو
حى ومسقآّط معكب ومح روح القّدس اله واحد الى الأبد أمونى
الرسالة
الهاب العاشر من رسالة بولس المقدس الى العبرانيين ( من | آي )
لان الشريعة فيها ظل الخيرات العتيدة المنتظرة لا صورة الامور نفسها يتلكت
قتف "المتقدمين ألنهاا 4 وإلا :افيا عانية» فج كذنك: لبها من اخل: أن
م 5-8 2«
لكى فيها تكرير ذكر الخمطايا كل سنة * لان دم القيران والتيوس لنى يستطيع
ان ينتودع الخطايا * فلذلكب عند دخولة الى العالم يقول ما اردت فحيّغ
وقر بانا واقتئيت لى جسما * اأعمرقات بجملتها والتى عن الغخطايا ما ارتضيت
و 7
بها » حينئخ قلت هانذا اجيّ اذ قد كتسب عني ني راس الهف أن اعمل
اللهم مشيئتك * ولما ذكر قوق هذا قائلا ان التكية والقربان والمحرقات
#جملتها والتي عن الخطايا التي قَدّمَتٌ بمفترض الشريعة ما اثرتها ولا ارتضيتٌ
بها حينئن قال هائذا اجيْ لاعمل اللهم مشيتك * يقتلع الاول ليقيم الثاني »
الذي به نحن بمشيّته متدّسون الذيى قدّسنا في دنعة واحدة بقربان جسن
يسوع المسمم * وكل كافن قن وقفف كل يوم خادما يقذم مرارا كثيرة هذء الفنهايا
التي لى تستطيع قط ان تزيل الغطايا + فاما هذا اذ قرب عن الغطايا ذبمحة
واحداة جلس في يمين الله جلوسا [ يعبر مذاه متوقعا فيما بعت ان توضع
اعداه ثحت موطي قدميه * لآن قربانا واحدا تمم المقدسين الى مالا يعيبر
99
مداء * ويشهد لنا روح القدس لأنه بعح أن قال »* هذا هو العهح الذي اعاهدهم
به بعد تلكه الايام يقول الرب اعطيهم شرائعي ني قلوبهم واكتبها في آذانهم »
ولى اذكر خطاياهم وآثامهم ايضا * فعيث المتفار 55 فلن #حقاج قربان عنى
خطيئة ايضا * فان لنا ايها الاخوة في مدخل القديسين دالة بدم يسوع الذي
جدّده لنا طريقا محدثا ظاهرا وحمًا باأتجاب أي ببشرته ولنا كاهنا عظيما
على بيت الله » فلنتقدّم بقلب معق باقتناء الامانة وننضي قلوبنا من قطنت
خبيثة ونعم الجسم بماء نقى * ونمسك اعتراف الرجاء غير مال قان الواعت
صادق وتتامّل بعضنا بعضا تأملا #حرّص المحبّة وينمى الاعمال الصالعخ * لا تهملوا
الاجتماع معهم كما لقوم عادة بذلف بل عرّوهم بهذا المقدار كثيرا بمقدار ما علمتم
أن اليوم قريب »
الانهجيل
الياب التاسع عشر من اأجيل يوحنا المقدس ( من | آية)
حيئث اخخ ذيلاطس يسوع تجلده داخلا * وضفر الشرط اكليل شوك ووضعوع
على راسم » والبسوه ثوبا احير * وكانوا يتقدمون اليه ويقولون السلم يا ملكه
الههود وكاثوا يلطمونه * ثم خرج فيلاطس ايضا خارجا وقال لهم هانذا اخرجه اليكم
خارجا لتعلموا اَي لست اجد عليه علة واحدة * فاخرج يسوع خارجا لابسا اكليل
الشوك والثوب الاحمر نذقال لهم فيلاطس ها الرجل * فلما أبصره روساء الكهنة
والشرط صرخوا قائليى اصلبء اصلبه * فقال لهم فيلاطس خذوه انتم فاصلبوه فانّي
انا لم اجد عليه عل واحدة * اجابه اليهود ان لنا ناموسا وغلى ما في ناموسنا
هو مستوجبب الموت لانه جعل ذاته ابى الله * فليا سيمع قيلاطس هذا الكلام
0
أزداه خونا * تجحذخل بمجسوع أيضا الى الأيوان وقال له من اين اننت فلم أتيعر *
أب
فقال له فيلاطس لماذا لا تكلمني الست تعلم ان لي سلطانا ان اطلقكت وسلطانا
ان اصليكه * قاجابه يسوع ليس لكب علي سلطان واحج لولا انكب اكيت قن
قوق من اجل هذا خطية الذي اسلمني اليكب اعظم * قمن اجل هذا اراد قيلاطس
أن يطلقه * فاما اليهوه ذكانوا يصرخون قائلين أن الت اطلقته قما انت صاحصسيبه
لقيصر لاى كل من #جعل نفسه ملكا فهو ضح لقيصر * فلما سبع قيلاطس هذا
الكلام اخرج يسوع الى خارج * ثم جلس على ا في موضع يعرف درصيفه
وأعسجارة وبالعبرانية يسمى غباثا * وكانت جمعة الغصم وكآن ' ونكت الشادع
السادسة فقال لليهود ها ملككم * قصرخوا ارنعه أرئعه اصلبه فقال لهم فيلاطس
7اصلمب ملككم فاجاب روساء الكهنة ليس لنا ملكب غير قيصر * حينكث اسلمة
اليهم ليصلبوة فاخذوا يسوع ومضوا به وهو حامل صليبه الى موضع يسمي الجميجرة
وبالسياتة وى جاجحل #تنييت صلبوء' وطليوا مع لصن أخرين من ههنا وى
جههنا ويسوع في وسطهما * ثم كشب قيلاطس صصيفة ووضعها على صليبه وكان فيها
مكتوبا هذا يسوع الناصري ملك اليهود » وهذه التحيفة قرأها كقير من اليهود
لان الموضع الذي 56 فيه يسوع كان قريبا من المدينة وكانت مكتوبة بالعبرانية
واليوئانية والرومية * فقال روساء الكهنة واليهود لفيلاطس لا تكتسب اله ملك اليهود
كى هو قال ني ملكت اليهود * أجابب قيلاطس ما كتين قد كتيب * قاما اأجنجى
لما صلبوا يسوع اخذوا ثيابه وجعلوها اربعة اجزاء كل جزء لواحت من الجنن
وكان القّميص غير مغيط من فوق بل متسوجا كلم *» فقال بعضهم لبعض لا نشله
لكنًا نقترع عليه لأمنى يصير ليكمل الكتاب الذي قال اقنسموا ثيابي بينهم وعلى
لاسي اقتروعوا هذا فعلد الشرط * وكن واققات عتج صلييب يسوع امه واخنك
امه مريم ابنة اكلاوبا ومريم المجدلية * فنظر يسوع الى امه والتلمية الواقف
262 ش
لد
الذي #عيّه فقال لامّه يا امرأة هذا اينكت وقال للتلمين هذه امكا وني تلكه
الساعة اخذها ذلك التلميخ الى بيته * وبع هذا رأي يسوع أن كل شي قد
كمل منخ حين فلكي يتم المكتوب قال: انا عطشان * وكان هناك اناء موضوعا
مملوًا خلا فملوًا إسفنيغ من الل ورفعوها على قصبة وادنوها من فية * فلمًا
ذاق يسوع الخل قال قد تم وامال راسه واسلم الروح * ولانّه يوم الجمعة فلبلا تقيم
الاحساة 5 الصدليمب ني السبت ولان يوم السبت ذاكب كان عظيها سأل المهوه
قيلاطس ان يكسروا ساقات اولئكب ويئؤّلونهم » قجاء الجنن فكسروا ساقي الاول
والأخر الذينى صرقنا معه * ذأما انتهوا الى يسوع وجدوه قد مات فلم يكسروا
ساقيه * لكن واحدا من الكعنن طعن جنبه إعربة فللوقت خيرج منه ماء ودم »
ومن عايى شهت وشهادته حق هي وهو عالم انه قال الحق لتؤمنوا انتم ايضا *
لان هذا كان ليتمٌ المكتوب اذه لا يكسر له عظم * وايضا الكتاب الآخر الذي
قال سينظروا الى من طعنوا »
”د السبت المقدس اي امس القع
وشو الصوم الكبير لموت المسيم ودذنة
الصلاة
يا ايها الربب همسب لنا كما انا اصطبغنا بموت ابنكت المباركب مخلصنا ©
يسوع المسبىر فكذلكب بالامانة الدائمة لشهواتنا الفاسدة ان ثدفى معد ونجتاز
بطريق القبر وباب الموت الى قيامتنا المنشرحة باستحقاقات من هو مات
ودخى وقام من اجلنا وهو اينكا يسوغ المسيم رينا آمين
99
الرسالة
الباب الغالث من رسالة بطرس المقحس الاولي الكاثوليكية ( من ١ آي#)
لآن الانضل أن تعملوا الخير .أن ثرت مشّية الله وان تتالموا اجود من ان تعملوا
الشر فتضلوا * لان والمسوح دفعة واحدة تالم من اجل خطايانا الصديق الم من
اجل الظالمين ليداخلنا الى الله * واذ مات بالبشرة عاش بالروح * الذي به ذهب
الى الارواح التي في الحبس وكرز * للعصاة وقناما حيى اقتبل بتعطف الله دفعة
5 ايام نوح السفينة المتقنة التي خلص ذيها بالماء نقر يسهر اي ثماني انفس *
الآمر الذي اتبغاتته .الآن اللعمودية تخلصنا (لا مزيلة وس البشرة فقط بل بابأتهاج
البصيرة الصالحة الى الله ) بانبعات يسوع المسيىر * الذي هو في يمين الله واذا
مضى الى السماء خضعت له الملائكة وذوو السلطات والقوّات *
الانعجيل
الياب السابع والعشرون من التهجيل متي المقدس ( منى /5 آيغ ) .
ولما كان المساء 5 انسان غني من الرامة يسمى يوسفف وكانى هو ايقبا
قد تتلةن ليسوع * تقدّم الى فيلاطس وسأله جست يسوع * حينئخ امر فيلاطس
ان يعطاه * فاخخ يوسف العسح ولثّه بلفائف نقيّة وتركه ني قبر جديد كان قد نحنه
لنفسه في كخرة * ثم دحرج ججرا عظيما علي باب القبر ومغنول * وكن هناك مريم
الجدليّة ومريم الاخرئل جالستيى قبالة القبر * وني الغد بعن الجمعة اجتمع روساء
القينة والفرتسكون. الى قيلاطس #:رقالر؟ اسوك ذكرنا آنى دلكه الضال. قال لد كان
حيا الي بعد ثلةغ ايام اقوم * 5 بحراسة القبر الى اليوم الثالك لملا ياتى تلاميذه
فيسرقوه ويقولوا ني الشعيب انه قام من الاموات فتكون الضلالة الاخيرة شرا من
الاولى * فقال لهم فملاطس عندكم 8 اذهيوا واوثقوا القبر كما تحرنون * خمضوا
0 2
الى القبر وختموا ١ #تجر مع العراس *
1
عبت أ افص
أي يوم الاحد الأكبر لقيامة ربنا المسيم منى الموثيل
”ب في وقلت صلاة الصبح لهذا العيح الاكبر عوض المؤمور | تعالوا فلنبتوج
بالرمب والخ أيقرا أو يغني (لتسبيارن الاتية مى رسالات بولس المقدس
2 براىم 2
ليس اتعميرة عتبقة ولا لكميرة رذيلة وخبسث لكب بفطائر صقاء السداجغة والعق
١[ لافل قورنفيوس باب 5 ]
أن المسمم أذ قد البعمث من الهوتى لى يموت ايضا ولى يتسلّط عليه المودب
أن منى قن ماك عن الخغطيئة فقد مات دئعة ومن هو حي يعيش لله
شكذا احتسيوا انتم انقسكم اذكم موت عن الغطية وعائشينى لله بمسوع المسي ريما
[ لاغل رومية باب 1 .أ
امنا المسيم الان قد قام من الموتول وصار مقحّمة الراقدين الناجمة
لان الموت اذ صار بانسان وقيامة الموتيل بانسان |
.وكما ان الكل يادم ماثوا كذلكك وبالمسوج يعيش الكل [ | لاهل قورنةبوس باب 15
المجى للاب والأبى وروح القدس
كما كان في الابتداء وهو الآن وسيكون الابى أمين.
”د وني وقت القربان
الصلاة
يا الله الابط الكل الذي ات بابنكت الوحيد يسوع المسيى غلبت الموت
وتتعدت لنا باب العيوة الابدية نلتمس منكب كما انكث بالنعمة التماصخ السابقة لنا
الل
وضعدت في خواطرنا الاشواق الحسنة كذلك ان تعيننا دائما حتي ذتهمها بالغير بيسوع
المسيعع وبا الذي هو حي ومسطط معكا ومع روح القدس الع واحي ألي الابيد أمونى
الوسالة
الباب الثالث من رسالة بولس المقدس الي اهل كولوساييس ( من | آية)
وان كنتم اذا قمتم مع المسيي فاطلبوا الني في العلى حييث هو المسير ني يمين الله
جالسا * ني الني في العلي تفطنوا لا في التي في الارض * لانكم قد متم وحياتكم قن
أخفيت مع اسيم في الله » فاذا ظهر السيم حياتنا فعيئن ستظهرون وانتم معم
بتشريف * فاميتوا اذا اعضاءكم التي علي الارض الزنا النجاسة الالم الشهوة الردية
الشره الاستغنام الذي هو عبادة الأصنام * هذه التي من اجلها يوا في خط الله علي
اولاد المعصية * الني قد كنتم انتم تتصرنون فيها وقتا مأ حيين كنتم فيها *
الانجيل
الباب العشرون من الجيل يوحنا المقدس ( من | آي )
وي احد السبوت جاءءتت مريم المجى ليل بحرا الي القبر وكان الغلس بعح »
فرأرت الجر قد دهرج عى القبر * فاشرعصت نادت الي سمعان يطرس والي
التلميخ الآخر الذي كان يسوع يبه فتالت لهما قن حملوا الريب من التبر ولا
اعلم ايى تركوه * أخرج بطرس والتلميخ الآخر واقبلا الي القبر * وكانا مسرعين معا
قسبى التلمين الآخر الصفا وجاء اولا الي القبر مسرعا * وتطلع فنظر اللغائف موضوعة
ولم #جسر ان يدخل * ثجاء سمعان الصفا ايضا تابعه ودخل الي القبر فرأي اللفائف
موضوعة والمنديل الذي كان على رأسه ليس مع اللفائف لكنه ملفوف منفره في جهة *
حينئخ دخل التلميخ الآخر الذي جاء قي الاول الي القبر فري وأمن * لانّهما لم يكونا
عرفا ما في الكتمب انّه يقوم من الاموات * فرجع التلميذان الى موضعهما *
2 2
-]
2 2وم الأتنيى مسر أسجموع الغصصم
الصلاة
يا الله الضابط الكل الذي ائنت بأبنكب الوحيح يسوع المسوم غلبسيكت
اموت وفتهمرت لنا باب الحعيوة الابديّة نلتمس منكب كما انكف بالنعمة الخاصة
السابقة لنا وضععت في خواطرنا الاشواق العسئة كذاكت ان تعيئنا دايّما حتي نتممها
بالغير بيسوع المسيم ربئا الذي هو حي ومسلّط معكب ومع روح القدس اله واحد
الي الابدت أمونى
عوض الرسالة
الباب العاششر من كتاب اعمال الرسل ( من “اث آي )
ظ ففتم بطرس فمه وقال بالحقيقة علي حسمب ظني أن الله لى #حابي الوتسوةة
لكى من يتّقيه في كل امة ويعمل العدل هو مقبول عنده * والقول الذي ارسله الي
بني اسرائيل يبشرهم بالسلامة بيسوع المسيى ذاك هو ريب الكل * وقد علمتم انتم
بالغبر السائر ني بلد اليهودية كلها خبر الذي بدأ من الجليل بعد المعمودية التي
كرز بها يوحنا * يسوع الذي من الناصرة إن مسعمع الله بروح القدس والقوة الذي
ورد “حسنا وشافيا جميع الذين استساد عليهم المعال لان الله كان معد * ونعمن
هم الشهود !جميح الاشياء التي عملها ني بلك اليهوديّة وني اورشليم * الذي قتلوه
اليهود حين علقوه على خشبة * فاقامع الله في اليوم الثالنت ومنجم ان يظهر»
لا لجميع الشععب بل لنا نحن الشهود الذين سامنا الله سالفا الذين اكلنا معم
وشربنا بعد انبعاثه من الموتى * واوصانا اى نكرز للشعيب ونشهد لهم :ان هذا
هو الذي حدده اللة قاضي الأحياء والاموارتك * وله يشهد جماعة الانبياء أن كل 0
يومى به ياحخ باسمم تكفيو الغطايا ه
| ٠]
الانجيل *
البائب الرابع والعشرون من العجيل لوقا المقدس ( من ”ما آية)
وفيما اثنان منهم سائران في ذلك اليوم الى قرية اسمها عمواس بعيدة من
يروشليم نحو ستين غلوة * وكانا #اتغاطيانى من اجل جميع الامور التي كانت »
وفيها هما يتكلمان ويتسائلان قريب منهما يسوع ومشي معهما * وكان قد حجرب
اعينهما عن معرفتة * فقال لهما ما هذا الكلام الذي يكنم احدكما صاحبه به وانتما
ماثيان مكتيّبين * فاجاب احدهما الذي اسمه اكلاوبا قائلا انت مقيم بيروشليم
'افانت وحدكب لم تعلم ماكان فيها ني هذه الايام * فقال لهما وما هو * فقالا له امر .
يسوع الناصزي الذي كان رجلا ذبيا له قوة ني الفعل والقول قدام الله وجميع الشعسب «
فاسلمة عظماء الكهنة والرؤساء لحكم اموت وصلبوة » وحن كنا ترجو ائه مغلص
اسرائيل لكنى مع هذا كله هذا اليوم الغالمث منذ كان هذا * لكنى نسوة منّا امحجبمًا
انه بكرت الى القبر فلم #جدن جسةةه واتين وقلن انهن ابصون ملائكة وقالوا عنه
ك2 حي * ثم مضي قوم مما الى القبر فوجدوا كما قالتٍ النسوة فاما هو فلم يروه *
فقال لهما ايها المسلوبة افهامهم والثقيلة قلبوبهم عن لطا ها قت به
الاذبياء » اليس كان المسيي مزمعا أن يقبل هذه الام ويدخل الى مهد * 5
يفيسر لهها منى موسى ومن جميع الاثبياء ما ني جميع الكنمب من أجله * فاقتربوا
من القرية التي كانا منطلقين اليها وكان هو يوهمهما اذّه ينطلق الى مكان بعد »
قامسكاد غصيا وقالا له اقم معنا ذقد مال النهار وهو مساء فدخل ليقيم 217
قلمًا جلس معهما اخد خبزا قباركه وكسره وناولهما » فانفقصت اعينهما وعرفاه وخفى
عنهما * فقال احدهما للآخر اليست قلوبنا قد كانت مسترقة فينا اذ كان يكلمئا
ع
الأحد عشر “جتمعين هم والذينى كانوا معهم * وهم يثولون حقًّا لقن قام الرنب
وظهر لسمعان * ثم اخبرا ايضا بما اثفق لهما ني الطريق وكيفف عرفاة عند
كسر الغبز»
0# يوم الاثنيى من اسبوع الفصم
الصلاة
يا الله الضابط الكل الذي انك باينكت الوحيت بسوع المسيج غلابت المورك
وتتضت لنا باب العيوة الابدية نلتمس متكت كما الكب بالنعمة الشاصع السابقظ لنا
وضعت في خواطرنا الاشواق العسنة كذلكب أن تعيننا دائما حتى نتممها بالغير بيسوع
المسيم ربئا الذي هو حي مسلط معكب ومع روح القدس اله واحى الى الابك أمين
عوض الرسالة
الباب الغاللث عشر من كتامب اعمال الرسل ( من 4" آية )
ايها الرجال الاخوة يا بني جنس ابراهمم والمتقين الله فيكم اليكم أرسلت كلم
الخلاص هذا * لان القاطنين باورشليم ورؤساءهم لم يعرفوه واصواءت الاذبياء المقروة
في كل سبيث اكملوها ان حكموا علية * واذ لم #جدوا عليه للموت ولا “ج8 واحدة
قطلبوا الى قيلاطس ان يقتله * فلما اكملوا صائر المكتوبات من اجله احدروه منى
الخشبة ووضعوه فى قبر * فاقامه الله مى الموتى وظهر مدة ايام كثيرة للذينى صعدوا
معه من الجليل الى اورشليم الذين هم شهوده عنن الشعنب » ونحن الآن نبشركم
بالموعت الموعود به اياءنا ان الله قت اكميله لاولادهم اذ اقام لنا يسوع كما كتنب
في المزمور الثاني انمتا ابني وانا اليوم ولدتكب » قاما انه اقامه من الموتئل
وانّه ليس مزمعا ايضا ان يعود الى بلي فهكذا قيل ساعطيكم معدلات داؤه
١١أ|
الأمنيّة » خلهذا يقول ني فصل آخر ما تيذل بار يعاين بليا [ اي لم تدع صفيكه
يرل الفساه | » لآن داؤد في جيله خدم ورأي الله ورقد واضيفب الى آباثه وابصر
بليا زاي الفساد ] * اما هذا الذي اقامه الله فلم ير بليا * فليكى معلوما
عندكم ايها الرجال الاخوة ان بهذا توعدون باغتفار الخطايا * والفرائض كلها التي
< نبو
في شريعة موسى التي ما استطاعت تزكيكم بهذا كل من يؤمن به يتزكي » فاحذروا
انا في ايامكم عملا إى حذثكم به احد ما تصكقونم »
الانجيل
الجاب الرابع والعشرون من الجيل لوقا المقدس ( من #9 آية )
فاضطربوا وخافوا وظنّوا انهم ينظرون روحا * فقال لهم ما بالكم تضطربون ولِم ثاتي
ليبس 3 لهم ولا عظم كها ثرون لع لى « ولمها قال هذا أراهم بح دخ ورجلية نيا وأث .م
مى خودت مشوي ومى شهح عسل * فاخئث قدامهم واكل واخث الباقي' واعطاهم »
3 مو و
ثم قال لهم هذا الكلام الذي كتمتكم به اذ كنك معكم اذى ينيغي ان يكمل كل ما
هو مكتومب قي اموس موسول والاثبياء والمؤامير لاجلى نا وحيئئث ع قلوبهم
لوفهموا المكتويب - وقال لهم فكذا شو مكتوب آنى المسيم سوئا يوام ولقوم مني
الهوتى قِ الهوم القالشنت #* ويكرز داسرهة بالتوية ومغفرة الغعطايا 5 جويوع الأمم
. فاجلسوا انتم في مدينة يروشليم حتى تتدرعوا القوة من العلاء *
27
|
يود اول يوم الاحد بعد الفعدم
الصلاة
ابونا الضابط الكل الذي انت وهيدت ابنكب الوحيد ليموتك من اجل ذثوبنا
ويقوم من اجل ثيريرنا هسب لنا ان تعطل خميرة رذيلة وخحيرث الى أن
نعبدك دائما بطهارة العيش وبالعحق باستحقاقات ذلك ابن يسوع المسيم
ربنا أمين
الرسالة
الباب الغمامس من رسالة بوحنا المقدس الاولى الكاثوليكية ( من عا آية )
أت كل من قح ولده الله يغلبب العالم وهذ: الغلبة التي غليتم بها العالم أطانةكم 9#
من هو الذي قد غلب العالم إلا من قن أمن وصدّق أن يسوع هو ابن الله * هذا
هو يسوع المسمج الذي ورد بالماء والدم ليس بالماء فقط بل بالماء والدم * والروح
هو الشاهد لان الروح هو المق « لان ثلثة هم الشهود الروح والماء والدم والٌلة هم
في واحد » إن كنا نتّغِن شهادة الناس فشهادة الله هي اعظم لان هذه هي شهادة الله
التي شهدت بها على ابئع * منى يؤٌمنى بابى الله قله الشهادة في نفسه + ومن لا يومنى
بابى الله فق جعل الله نفسه كاذبا لانه لم يصدّق الشهادة التي شهد الله بها عى
ابنه * وهذه هي الشهادة ان الله اعطانا حياة ابدية وهذء العياة هي ني ابنه ٠
من له الابى فله العياة ومن ابن الله ليس هو له فالعياة ليست لء *:
ش الانجيل .
الياب العشرون من الجيل يوحنا المقدس (من 19 آية)
فلها كاى عشية ذلكب الهوم الذي هو احد السبوت والابواب مغلقة حيث كان
التلاميذ “جتمعينى من اجل خوف اليهود جاء يسوع ووقف في وسطهم وقال لهم
1 >1١
» السلام لكم * فاما قال هذا أراهم يديء وجتبع ففرح التلاميخ اما رأوا الريب
« فقال لهم ايضا يسوع السلام لكم * كما ارسلني ابي كذلكه انا ايضا ارسلكم .
فلما قال هذا نف في وجوضهم وقال لهم اقبذوا روح القدس * من غفرتم له
عر 2 0 ص عاض © 5
خطايا غقريت ومرى امسكتووها عليع مسككك 8
0 ثاني يوم الاحى يعن الفصم
الصلاة
يا الله الضابط الكل الذي انت وهبرك اينكب الوحيت ليكون لنا ذامجهة منى
أجل الصطية وايضا لكو تمثال العيش المتقي ضب لما التعمة حتويل أن تأخخ داثما
بغاية الشكر ذلك انعامه الذي لا يوصفف قدره وايضا ان تحجتهح كل يوم انقتفي
آثارة المباركة في عيشه الاقدس بذلىف يسوع المسيس ربنا آمين '
الرسالة
الياب العاني منى رسالة بطرس المقدس الاولى الكاثوليكية (منى 519ي2)
ان هذا “حبموده ان #متمل الأنسان من اجل معرقة الله عموما ويضائب ظلما »
ال اها أخر لكم اذا اخطاتم فل فصبرتم بل ان عملتم الصالحعارت وتم
فصبرتم فهذا حمدا لكم عند الله ٠ لالكم الى هذا دعيتم للق والمسيى الم عا
مهلها لنا تمثالا لنقتفي آثاره » من لم يعلم خطيّة ولا وجد في مه عش » الذي
يم
لها شتم لم يسسمب عوضة واذا الم لم يتوعن بل فوض الامر الى من حكم حكما
عدلا * ذلك الذي حمل خطايانا جسده على خشبة كيما تُقْلم عنى الغطايا فنعيش
في العدل » الذي بجراحه شفيتم © لالكم كنتم كغنم ضالة لكنكم الآن رجعتم
الى الراعي والمراقيب الفسكم »
م٠ )
الانجيل
الباب العاشر من اأعيل يوحنا المقدس ( منى|اآية)
قال يسوع انا هو الراعي الصالم والراعي الضال يبدل نفسه عن الغرات * واما
الاجير الذي ليس براع وليست التهراف له قاذا رآي الذيب قد اقيل يدع الخراف
ويهريب فياتي الذيب ذ#خطف ويبدّه الغراف * رانّما يهريب الاجير لانّه مستاجر
ولوس يشفق على الغراف * انا شو الراعي الصالم وانا عارف برعيتي ورعيتي
تعرفني » كما أن الاب عارفت بي وانا عارف بالابب ونفسي ابدّل دون التغرافت *
م 2 1
ولي كجاش اخر إييسك مرى فخا القطيح فينيغي لي 5 أ مم أيضا يشوكو ني
صودى وتكون الوعيتم وأحددةا تراع وأحد 1
3 قالنتكت :وم الاحد دعدت الفعد
2
الصلاة
م 6
يا الله الضابط الكل الذي انك تظهر نور صدقكب للذيى في الضلالة كى
م وم
أن ترجعوا الى طريق العدل ب أجميع المدخليونى قي مشاركة دون المسمم
2ك
أن يجتعدوا عن الاشياء التي تهالتف اعترافهم وانى يتبعوا جميع الاشياء التي هي
موافقة لغ بيسوع المسيم وبنا آمونى
الرسالة
الجابب الثاني من رسالءة بطرس المقحس الاولى الكاثوليكية ( مى! ااي )
يا احباي انضرع اليكم بما الكم 57 وجلاة ان تبتعدوا منى الشهوات البشرية
الني تتجدد على النفس » حاويى تصرفكم في الامم #حمودا لكيما بالشيّ الذي يشنعونكم
3 كعاميلي الشرو مي أعمالكم التمعساظ آذآ أبصروها يدون الى 5 يوم التعه 2#
6
فاخضعوا اذا لكل برية بشرية من اجل الريب * اما للملكب قمنى اجل سلطائه واما
الإمراء فيما انه يرسلهم للانتصار من عاملي القبائي وامدبج فال الم لتشا رت 4 لان
هكذا هي 0 الله ان تعملوا الصلاح فتبكمونى جهالة الئاس السفهاء + مثل
احرار لا ل لهم العرية حجابا للشر لكنى مل عبيد الله * اكرموا العجماعة احبوا
المواخاة اتقوا الله اكرموا الملكب ٠
الانهيل
الباب السادس عشر من الجيل يوحنا المقدس ( من ؟!| آية)
قال يسوع تلتلاميذه قليلا ولا ترونني وقليلا وترونني ايشا وانا منطلق الى
الاب * فقال بعض تلاميذه لبعض ما هذا الذي يقوله لنا قليلا ولا ترونني وايضا
قليلا وترونني واني منطاق الى الاب * وقالوا ما هذا القليل الذي يقوله
ما ندري ما يتكلم به * نعلم يسوع الهم يريدون ان يسألوه فقال لهم اعى هذا
الكلام يناظر بعضكم بعضا لاني قلت لكم قليلا ولا ترونني وقليلا ايضأ وثرونني *
آمين آمين اقول لكم اذكم تبكون وتنوحون والعالم يفرح وانتم تكزنون لك
حزنكم يؤول الى فرج * كالمراة اذا حضر ولادها #حرن لانّه قد جاءرتك ساعتها »
فاذا ولدىث ابنا لم تذكر شدّتها منى اجل الفرح لانّها ولدرت انسانا في العالم »
وانتم الان حزان لكى سوفت اراكم وتفرحون ولنى ينتزع احد قرحكم منكم ه
اه رابع دوم الاحث بعد الفح
2
الصلاة
يا الله الضابط الكل الذي ات وحدكب تقدر على ترتيمب مشيات الغاس
الخماطئينى وشهواتهم الغمر المنضمطة شُميها لشعيكه أن عدوا م ثامره و بطمعون
2
]| ]
مأ تعن به #عيرثف عنح تغيرائت العالم الكثيرة والمتنوعة تكبدت قلوبنا هناك
أيبى يوجد المسوات الحقيقية بيسوع المسيم وينا" امي
الرسالة
الباب الاول منى رسالة يعقوب المقدس. الكاثوليكية ( مى ١7 آية )
كل عطيّة صالعة وكل موهية تام من العلي شي متحدرة من ابي الانوار الذي ليس
عنده ابتدال رأي ولا ظل تغيير * شاء قولدنا بكلية الحق لنكون مقدّمة ما لبراياه *
حتى يكون يا اخوت الاحباء كل انساى سريعا ني الاستماع بطيًا في الكلام يطيًا
في الغمظ * لاى غيظ الانسان ما يعمل عدل الله * فلهذا اذا طرحتم كل طفاسة
وزيادة رذيلة اقبلوا بوداعة النطق العزيريٌ القادر ان #خلص انفسكم *.
الاأجيل
الباب السادس عشر من العيل يوحنا المقدس ( من « آية)
قال دواع العلا سوةه الى فانّي متنطلق الى منى ارسلني وليس احد منكم يسألني
الى ايى اذهب * لانّى قلت لكم هذا وجاءءت الكابة فملاٌت قلوبكم * لكني
اقول لكم الحق اله خير لكم ان انطلق لاني .إن لم انطلق لم ياتكم المعرّي فاذا
انلطلقت ارسلته اليكم * فاذا جاء ذاكب فهو يَوْبٍ العالم على الخطيّة وعلي البرّ
وعلى الحعكم * اما على الخطية قلالّهم لم و بي * واما على البو فلاني منطلق
الى الاب ولستم تروذئي * وامنا على الحكم فانّ رئيس هذا العالم يدان * وان لي
كلاما كثيرا اريت أن اقوله لكم لكنكم لستم تطيقون حمله الآى * فاذا جاء روح
العن ذاكب ذهو يرشدكم الى جميع العق * لاذه ليس ينطق من عنده بل يتكلم
يما يسمع وتخبركم بما ياتي » وذاكت #«جدتي لاله يأخخ .مما لي و#خبركم » جميع
الل
1 خامس دوم الأحجى بعد. الفصج
الصلاة
يا ايها الرب الذي تأتي منكب جميع الموفيات الصالعة هلب لنا وكنى
عبيد كت المتواضعون حتى 50 المقدس نفكر الصالعات وبترحم هدايتكك
تكملها بربنا يسوع المسيعم مين
الرسالة
الياب الاول من رسالة يعقوب المقدس الكاثوليكية (مى"!" آية )
كوئوا عاملين الناموس لا سامعيى فقط مهملين: انفسكم * لأانى منى هو سموع
الناموس وليس عمولا فهذا يشابه انسانا يتأمل وجه كونه في المراءة * لانّه قد
تأمّل ذاته وانصرف ونسي لأحينى كيف كان * فاما المطلع في شريعة الحرية التامة
والها ل فهذا ما يكون سموعا ناسيا بل يكونى صائعا للعمل هكذ! سيكون بعملد
مغبوطا * مى يظن فيكم الَّه عاين ولا يليهم لسائه بل تدع قلبه نعبادة هذا
باطلة » والعبادة النقيّة المهدّبة عند الاله الاب هذه هي تعاهد اليتامئ والارامل
في ضيقتهم وان #حفظ الانسان نفسه من عيوب العالم غير دلس *
الانجيل
اليابب السادس عشر مى الجيل يوحنا المقدس ( من" آية )
5
34
لم كما لوا ما باسمي سئلوا فتعطوا ليكون قرحكم كاملا » كلمتكم بهذا بامقال لكنم
مدوتسا ثانى ساءة ل اكلمكم بامقال 54 أخجركم مرى أجل الأب علانية نا ني ذلك
7 7 0 ع 7 1 35 ٠
الهوم تسألوى باسمي واسدت اقول لكم الي اسأل الاب من اجلكم لان الاب
مض و
هو أيضا تحعدكم لاذكم احدبتموي وأمختم أذي مي الاب خرجصرك # خرجمك قسري الأنبه
]]
واتيت ألى العالم وانا ايضا اتركف العالم وامضيل الى الاب * قال له تلاميذء ها
أثنت الآن تتكلم علانية ول ا تقول شيا بمثل * الاى تعدّقنا انك عالم يكل شي
ولشيات (محتاج ان يسألكت احد بهذا نون الك من الله خرجت » اجابهم
بوم لان آمنوا ستاقي ساعة وقد اتنت الآنى تتفوّقون فيها كل واحد منكم الى
موضعة وتتركوني وحدي وات وحدي لأن الابب هو معي * قلت لكم هذا ليكوني
لكم السلام بي * وسيكون لكم ضيق في العالم لكرى تقووا انا غليمت العالم »
عيد السلاق
هو الهوم الأربعون بعن الفصم (أو العاشر قيل العنصرة )
الصلاغ
يا الله الضابط الكل نلتمس منكى أن 5 لنا كما مما بصعود ابنكب الوحيى
ربنا يسوع المسيى الى السمواتك كذلكب ان نصعى تحن ايضا ثمء بالقلمب والروح
ونسكى معه دائما وشو حي ومسلط معكب ومع روح القدس اله واحد الى
الاب أمينى
عوض الرسالة
الباب الأول من اعمال الرسل (ممىاآية)
اها القزل: الازل عونا كاوقيلسن قاد في جميع الامور التي ابتدأً يسوع يعملها
ويعلم بها الى الهوم الذي وصّي: فيه بالروج القدس تلاميذه الذيى اصطفاهم
وصضعح مرتقيا * الذي اقام لهم نفسه بعد تألم حيا بعلامات معقة كثيرة شاهدوه
ظاهرا لهم مدة اربعين يوما وقائلا اقوالا عى ملك الله * وني اجتماعة معهم وصاهم :
“| ]
أن لا يبرحوا من اورشليم لكن ينتظرون موعت الاب الذي سمعتموه مني * .ان يوحنا
اعمث بالماء وانتم 27 بالروح القدس لا بعح ايام كقيرة مى هذه * وانهم تقدموا
ألية فسألوة قائلينى يا ربب اثي هذه الوقت يرد الملكب الى اسرائيل * فقال لهم
لم يفوض اليكم ان تعرفوا السنين او الأوقات التي جعل الأب معرفتها في سلطانه ٠
لكتكم ستاخذون قوة بورود الروح القدس اليكم وتكونونى شهودا لي في اورشليم
وفي كافة بلح اليهودية والسامرة والى مختهي الارض * واذ قال هذه ارتشع عنهم
وهم ناظرون اليه وقبلتم «حابة من امام اعينهم * وبينها هم يتفرّسون في انطلاقه
ل
ى السماء اذا هم برجلين قد وقفا بهم بحللة بيضاء » فقالا لهم ايها الرجال
العليليّون ِمّ قد وقفتم ناظرون الى السماء * هذا يسوع الصاعت عنكم الى السماء
سمجع هكذا نظير الحال الذي عاينتموه به ذاهيا الي السماء »
الاثعجيل
الباب السادس عشر من انعيل مرقس المتدس: ( منى*|| آية 0
وبعد ذلك والاحج عشر مجتمعينى ظهر لهم نوع ويكتيع نعل ابفانيم وسار
قلوبهم لانهم لم يصدّقوا الذينى ابصروه انه قام من الاموات * وقال لهم انطلقوا
الى العالم اجمع واكرزوا بالاثجيل ني العليقة كلها * فمنى أمن واعتمت خلص عن
7" يون يدان + وهذه الايات تتيع المومذينى باسمي #خرجون الشياطين ويتكلمون
بالسئغ جديدة * واكملون بأبيحديهم العيات فلا توذيهم وأن شربوا السيم القاتل
فلا يضوّهم ويضعون ايديهم على المرضى فييرؤن * ومن يع<: ما كلمهم الرمب ايضا
ارتفع الى السماء وجلس عى يمين الله * وخرج اولئكب ذكرزوا في كل مكان م
وكان الريب يعمل معهم واسلانى كلامهم بالايات التابعة اياهم *
29 ش
] ©
«*»* يوم الاحد بعى السلاق (اي الصعود )
وهو السادس بعد القتبيع
الصلاة
يا الله ملك اأجى الذي اننك رئعت ابيئك الوحيت يسوع المسبى بغاية
الابتهاج الى ملكوت على السموات نلتمس منكب ان لا تدعنا ايتاما بل ترسل
اليئا روحكب القدس إايسكينا وليرفعنا الى المكان الذي سبق اليه مخاصنا المسيم
وشو حي ومسلط معكب ومع روح القدس اله واحد الى الأبد آمين
ا الرسالة
اليانا الرابع من رسالة بطرس المقدس الأولى الكاثوليكية ( من 7 آية )
نهاية الكل قد دنيك فارتدعوا اذا وفيقوا في الصلوات * وقبل كل شي اقتنوا
الحمصبئز في انفسكم دائمة فان ١ حبة تستر كثرة الققطايا * وأمصب بعضكم اغتراب
بعض بلا تدمر * وكل احد كما قد ات موهبة اخدموها في انفسكم كما يليق
بتهارمة فضلاء على نعمة الله المتلونظ » 9 يتكلم يتكلم مقل اقوال الله 59 #شدم
#خدم نظير قوته الذي يرزقد يمجن الله على سائر الاحوال بيسوع المسبر الذي
له الجن والعرّة الى آباد الدهر أمين *
الانجيل
الباب الغامس عشر من الأجيل يوحنا المقدس (مى 1" آية)
اذا جاء اليعرّي: الذي أربي اليكم روح العق الاتي مى الاب فهو يشهد لي ه
وانتم ايضاً تشهدون لالكم معى مذ الابتداء * كلمتكم بهذا لكيلا تشكوا » فانم
موقا #تخرجونكم من “جامعهم لكنى سكائي ساعة يظنى قيها كل دري يقتلكم اند
5 ]]
يقرب قربانا لله * واثّما يفعلونى هذا لالّهم لم يعرفوا الأب ولا انا * لكنى كلمتكم
بهذا حتى اذا جاءعتك ماعتهم تذكرون الي قلت لكم *
لعنصرة اى الغنطف.
عيد العنصرة اى ١ غنطقستى
يعني اليوم الخمسون منى الغصم أو يوم الاحد السابع بعده
وشو يوم الاحت الكبير لنؤول روح القدس على البيعة
ش الصلاة
اللهم الح في هذا الوقت علمت قلوب شعبكه المؤمى بارسال ضوء
روحك القدس اليهم هب لنا بذلك الروح ان أحكم بالعق في كل شي وخ
دائما بتسآيه القديس با“تحقاقات المسيم يسوع مخلصنا الذي هو حي ومسقط
معكب في اتحاد ذلك الروح بعينة اله واحد الى الابد أمين
عوض الرسالة
الباب الثاني من اعمال الرسل ( منى! آي )
في ثمام يوم العنصرة التعمسينى كانوا كلهم جميعا على ماهيتهم * فصار بغتة
من السماء هفيف كانه وارد منى رياح عاصف وملا" البيت كله الذي كانوا فيه
جالقيين 4 اوظيرنى: لهج الببن مقسومة كالنار وجلسك على كل واحد متهم »
وامتلا و | كلهم من الروح القدس وطفقوا يتكلمونى بلغات لخر كما مندتهم الروس
أن ينطقوا + وكانى في اورشلهم يهودا ساكئين رجالا ورعيى من كل ام من الامم
التي 5-56 السياء » فلما صار هذا الصوت تبادر اكثرهم يتقاطرون معا لإنى كل
]]5
ب
اليس هولاء المتكلمون كلهم جليليون * فكينف نسمع أعنى كل واحد مما لغ التى
ولد فيها » تعن العجهم والديلم واهل الاشواز 'والقاطنو التجزيرة 95 يهودا
وكتاذوكتا والبتطن: وابنيا :وادرويعيا وبنفيليًا مصر ونواحي انريقيّه التي بكورينا
والروم الاضرونى من . روميّة واليهود المستيج يرون الاقريطشيُون والعررب نسمعهم
يتكلمونى بلمغاتنا طايه الله +
الانجيل
الباب الرابع عشر من اليل يوحنا المقدس ( من 5! آية)
قال يسوع لتلاميذه و كنتم تحبونني فاحفظوا وصاياي * وانا اسأل أبي
فيعطيكم مسليا آخر ليثيت معكم الى الابن * روح العق الذي لنى يطيق العالم '
اى يقيلوه لانّهم لم يروه ولم يعرفوه * وانتم تعرفونع لاله مقيم معكم وهو تابنت
فيكم + لسر أدعكم ايتاما لانّى سوف اجيكم عن قليل. * والعالم ليس يروئني وانتم
ترونني. لاثني حي وانتم تحيونى * في ذلك اليوم تعلمون انتم اذني في ابي وانتم
في وانا فيكم * مى كانت عنده وصاياي وحفظها ذاف هو الذي #حبّني والذي
#حبنى #حيّه ابي وانا احبّه واظهر له ذاتئ » قال له يهودا وليس الاسعريوطي يا سين
م معذى 5ولكنا الك مؤمع بان تظهر 64 ل للعالم +« أجاره (سوع قائلا 0 التدمنى
9 0
#حنظ كلمتي وابي #حبم واليه ناتي وعنده نتن المنزل * ومى لم ي#حفظ قولي
0 4 7
لم اتحبني والكلمة التي تسمعونها ليست لي بل للاب الذي ارسلني * كلمتكم
بهذا لاي عند كم مقيم * وأذل جاء روح القدس المعرّي الذي :برسله أبى بأسوى
اعطيكم ولسست اعطيكم »كما امذى العالم لا تقلق قلويكم ولا تجزع * قت سمعتم الى
قلت لكم اثّني ماض وت اليكم ؟ لو كنتم تحبونني لكنتم تقرخون بمضيّى الى
/ 11
الأب فان ابي هو اعظم مني * وها قد قلت لكم قبل أن يكون حتى اذا كان
تومنونى ولسمت اكلمكم كثيرا لان رئيس العالم ياتي وليس له ذي شي * لكنى
ليعلم العالم اثّني احبب الاب وكما اوصائى الاب كذلكب افعل »
عي*» يوم الاثنيى منى اسبوع العنصرة
الصلاة
اللهم انك .ني هذا الوقت علمت قلويب شعبكه المؤمنى بارسال ضوء
روحكب القحس اليهم هب لنا بذلكت الروح ان نكم بالعق في كل شي ونفرح
دائما بتسليه القديس بامةحقاقاكت المسيم يسوع مخلصنا الذي هو حي ومسلط
معكب في اتحاد ذلكت الروح بعينه اله واحد الى الابى أمين
عوض الرسالة
الياب العاشر مننى اعمال الرسل ( من عا آية )
قفتم بطرس قمة وقال بالعفيقة على حسسب ظنّي ان الله لى #حابي الوجوه »*
76 9 يتقيء في كل امة ويعمل العدل هو مقبول عنده * والقول الذي ارسله
الى يني اسرائيل يبشرهم بالسلامة بيسوع المسيي ذاكب شو ريب الكل * وقد علمتم
انتم بالغبر الصائر ني بلك اليهودية كلها خبر الذي بدأ من العليل بعد
المعمودية التي كرز بها يوحنا * يسوع الذي من الناصرة إن مسجم الله بروج
القدس والقوة الذي معبرنا وشافيا جميع الذين استساد عليهم المحال لان الله
كان معم * وأكنى هم الشهود !ججميع الاشياء التي عملها في بلح اليهودية وني
اورشليم الذي قتلوه الوهود حينى علقوه على خشية * فاقامه الله في الهوم الثاللت
ومنحم ان يظهر * لا لجبيع الشعمب بل لنا تعن الشهود الذينى سامنا الله سالفا
.
الذيى اكلنا معد وشرينا بعت اذبعاثه من الموتى * واوصانا ان تكرز للشعب
8 2
18
ونشهد لهم ان هذا هو الذي ححّده الله قاضي الأحياء والأموارك * وله يشيد
وام الأنيياكن ان عل سن يؤمنى به ياخث باسمم تكفير الخطايا * وبيتما بطرس
يتكلم بهذه الاقوال هبط روح القدس على جميع الذي سمعوا الكلام ؟ وائتدهل
ا مومثون الذيى مى ذوي الختانة وجميع الذين جاو! مع بطرس وحاروا منى أن
موفية روت الكلاين ك3 السكبيت وعلى الامم » لانهم سيعوهم يتكامون بلغارت
الخو :وغطيون الله » حيئئخ اجاب بطرس وقال العل احدا يمتع الماء لثلا يعيّد
شولاء الذيى اخذوا روح القدس كما اخذناه تعن * وأمرهم أن يصطيعوا ياسم
الريب * حينئخ سالوه أن يقيم عندهم اياما ما »
الانجيل
الباب الغالثك من الجيل يوحنا المقدس ( من 98ا5آية)
هكذي احبب الله العالم حتى بذل ابنه الوحيد كيلا يهلكب كل من يمن
به بل يثئال حياة الابد * لانّه لم يرسل الله ابه الى العالم ليدين العالم لكنى
لينجي به العالم * دن يومن به لا يدان لم يومن به فهو مدان لادّه لم
ون جاسم الوحيت بن الله * وهذه هي الديئونة ان الثور جاء الى العالم واحسب
الناس الظلمة اكثر من الثور لآن اعمالهم كانت شريرة » لان كل من يعمل السيانت
يبغض النور وليس يتقبل الى النور لثلا تبعت اعماله لانّها شريرة * فاما الذي
يعمل العق فانّه يقبل الى النور وتظهر اعماله انّها بالله معموائ »
الصلاة
اللهم الكا في هذا الوقتك عكليكت قلوب شعيكب الهومن بارسال ضوء
روحكا القدس اليهم هسب لنا يذلكب الررح أن تحكم بالحق في كل شي ونغرح
19
دأثها يتسطيخة القديس واستهقافارت المسيج يسوع معخاصنا الى هو حى ومسططا
معف في اتاد ذلك الروح بعينم اله واحد الى الاب أعينى
عغوض الرسالة
البانت الكاسن من. اعمال الوسل ([ من *|! آي2)
أذ :ضوع الرسل الذيى باورشليم ان اهل السامرة قد قيلوا قول الله ارسلوا
اليهم بطرس ويوحنا فلما نزلا اليهم صدّيا عليهم مبتهلين ان ياخذ.ا روح القّدس «
لاق الروع لم يكن حل ولا على واحد منهم لانّهم كانوا قد اصطيغوا باسم يسوع
المسيي فقط * فوضعا حيتئخ ايديهما عليهم فاخذوا روح القدس *»
الانجيل
الباب العاشر منى الجيل يوحنا المقدس ( من.! آية )
آمين أمين اقول لكم ان من لا دخل من الباب الى زريبة الغرات بل يتسور
مى موضع آخر فانٌ ذاكك لص وسارق * والذي يدخل من الباب شو راعي
الغرات » والبواب يفتى له والغراف تسمع صوته ويدعوا خرافه باسمائها قاذا
أخرج راف دمضى امامها فتتبعه لانّها تعر صوته * قاما الغرييمب فليس تتيعع
لكنّها تهريب منه لانها لا تعرف صوت الغرييب * هذا مثل قاله لهم يسوع فاما هم
قلم يغبموا ما كتمهم به * ثم أن يسوع قال لهم ايضا ان آمين اقول لكم الي
انا هو باب الغخراتف » وجميع الذين اتوا قبلي كاثوا نصوصا وسراقا لكن الغرانه
الم تسموع لهم * انا هو الياب واي انسان يدخل 0 #خغلص ويدخل وخر ج وتعهن
المرعي * قاما السارق فليس ياثي الا ليسرق ويذبم وتاكهة ناا نا انها قرم
لتكى لهم اأعياة المؤبدة ولمكنى لهم افضل *
تخرال
و”*» اول يوم الاحج بعن العتصرة
56 باحه التثليكت
الصلاة
يا الله الضابط الكل الابدي الذي ات وهبيت لنا النعمة 0 020
لنعترفب عجن التثليت الأزلي باقرار الايمانى الصادق ولنسجى التوحيك في قوة
الجلالة الالهية نلتمس منكت ان تحفظنا ثابتيى بهذا الايماى وتقينا دائما منى
جميع السيئات وائنته حي ومسلط اله واحد الى الابد آمين /
ظ عوض الرسالة
الباب الرابع من روية يوحنا المقدس وهي الأبوكاليسيس ( من ١ آية )
بعد هذه تاورث قاذا ببانب مشتوح في السماء والصورت الذي كنس يح
كالبوق يتكلم مغي قال لي اصعت الى شاضنا لاريكت كل ما يجب أن يكون يعن
هذه * تعينئخ و بالروح فاذا بكرسي قد نصمب في السماء وكان على !كرسي
جالس صفة الجر الجوهر الذي يسهي اسبيذه وسرذيوس وكان داثرا حوالي
الكرسي منظر كالزمرّه * وحوالي الكرسيّ اربعة وعشرينى كرسيًا وعلى الكراسي اربع
وعشريى مها جلوسا عليهم اباس اييض وعلى روسهم توجانى ذؤهمب + وكان
#هرج من ذكب الكرسئ بروق واصواك ورعود وكانت سبعغ .مشاغيل 'موقودة
من ثار قذام الكرسى التي هي سبعة ارواح الله * وكاى قدام كرسيم بحر منى
زجاج كشيم الجليد ومى جوالي الكرسيى اربعة دوائب ممتلئة اعيى من قدام
ومن خلف * وكان العيوان الأول كشبه الاسى والعيوان الثاني كشبع التجل والعيوان
الثالنك وجهه كوجه الانسان والحيوان الرابع كمثل عقاب يطير * وكان لكل واحد
مري الجيوان الاربعة ستة اجنمة وحولهم وداخلهم مملوئين اعينا وليس لهم قرار لا. ليل
لقال
وله نهار قاتطينى قدوس كخوس قدوس ألريب الربب صاباوورت الماسكب الكل الذي
لم يزل وهو وياتي * واذ كان الحيوان تعطي الفجد والكرامة والشكر لأجالس علي الكرسي
العىْ الى ادهار الادهار » يسقطون الاربعة وعشرون مها قدام الجالس على الكرسي
ولسجدون للحي الى ادهار الدهور ويضعون #جانهم قدام الكرسي قاثلين مستوق
انت يا ربنا والاهنا القدوس ان تقبل المج والكرامة والقدرة لانكب انيت خلقت الكل
ع دس 0
وأرأد تكني كاتيك وخلاقنت #
الانجيل
الجاب القالمث من الاثعيل يوحنا المقتدس ( من ١ آي )
كان رجل من الفريسيين اسيوعء نيقوديمس رئيس اليهود + هذا اتى الى يسوع
لهلا وقال له يا معلم تعن نعلم الك اتيك من الله معلّما لانّه ليس يتدر احد
أن يعمل هذء الايارت التى تعمل إلا 5 كان اللم معم + اجابة وسوع قائلا أمينى
آمين اقول لكت اذه من لم يولك مرة اخركل لن يقدز ان يعايى ملكورت الله *
قال له نيقوديمس كينب يمكن أن يولك الانسانى مرّة أخركل بعنى شمهوضةه ايقدر
أن يلي يطنى أميه كانية ثم بولح نا اجادة بسدواع قاثلا أمين أموينى اقول لكا أريع
من لم ولت مني الماء والروج لي بقدر أن يدذدل ملكورت اللن + لان المولوة مني
الأعسح تت شو والمولود مر الروح تجو روج + ذلا دين منى قولي لكسه ادع
ينبغى لكم أى تولدوا مرة أخر * الرد - ثهمبا حيدته تشاء وتسمهع صوتها لكلك
للستت تعلم منى أيى ثاتي ولا الى أن همه هكؤذى هو كل مولود مي الروبم *
اسرائيل انلا تعلم هذا * آمينى آمين اقول لكب انا اثما ننطق بما نعلم ونشهد
بما رأينا ولستم تقبلوى شهاداتنا » اذ كنت اعلمتكم الارضيات ولستم تومنون فكيف
0 م 206 5 5 8 6ه
أت قايثته لكم السمائيارك تصد دون ع وما وعدت احث الى السماء له الذي نول ريج
21
رادا
السماء بن البشر الكائنى ني السماء * وكما رفع موسئ العية في الجرية فهكذي
يتبغي أن يرع بن البشر كي كل من يوّمن به لا يهل بل يكون لد الححياة
الابيد ين *
(اي الاول بعد احح التثليث)
الصلاة
يا الله انكف المقوي لكل من يعتمح عليكث اقبل صلواتنا بالرحمة واذا يسيب
ضعف طبيعتنا الفانية لم نقدر ان نعمل اي عمل صالي بغير هسب لنا اعانة
2
نعتمكث حتى لع*حافظة وصاياف نرضيكتث تق المشيّة والعمل كليهمأ بيسوع المسوع
ربنا أميى
الرسالة
الباب الزابع من رسالة يوحنا المقدس الاولى الكاثوليكية (مى 7 آي )
يا احيتي لمعيب بعضنا بعضا فان المعية من الله هي وكل من صب فاتك
ولدة الله ويعرف الله * ومن لا #حسب فما قد عرف الله أنّ الله محبة هو ٠ بهذا
ظهررت محبة الله فينا ان الله ارسل اينم الجبيمب الوحيت الى العالم لمميا بع »
في هذه هى الكحبة اتنا لسنا أن احبيئا الله بل شو احبنا وارسل ابنه اغتفارا
من اجل خطايانا * يا احبتى .ان يكن آله قى لحبنا هكةا سبيلنا لحن أن
#حمب احدنا الاخر * الله لم يعاينه احذ قط فإن اديب احدئا الآخر قالله
يبت فينا وتكون محبته متكاملة فينا ؟ بهذا نعرف اتنا ثابتونى ثيه وضو
ثابت قينا اده اعطانا من روحه * ونعن قد رايئا وشهدنا أن الأدب أرسل اينه
مخلصيا للعالم * كمنى يقران يسوع هو أبى الله خاللة بيرك ديك وهشو يكسنك يي اللو ع
#رنال
ولعي قن عرفنا وصدّقنا المحبع التى لم يزل الله يسبغها قينا * الله محبة هو
سج
كمنى يسنك في العوبة يقبت في الله والله يبرت فيع *» بهذا تكاملت المحية
معنا ان تكون لما دالة في دوم الدينونة ان كما كان ذاكه نكن نون . في 5
العالم » المعبة ليست هي العمافة بل المعية التامّة تطرح الحضافة خارجا لان
العغانة فيها عذاب والخائف فيا قن تكيّل في العيع » فجن تحيم لاله هى
أحبنا ارلا ا ل عه اذني احمب الله ويبغض اناه فهو كاذب لأن ع
لا تحب اخاه الذي قد ابصره كيف يمكند أن #صب الله الذي ما قد عاينه »
قهذه الوصية لنا مته أن يكون من #حمت الله بحب واخاه *
الانعجيل
الياب السادس عشر من الجيل لوقا المقدس ( من 19 آية)
رجل كان قنيا ويليس الخرير والأرجوان وكان يتنعم كل دوم بزينة * ومسكينى
كان اسمه لعازر كان مطروحا عند بابه مشروبا بالقروح * وكان يشتهي ان يملاً
بطنه من الفتادت الذي يسقط من مائدة ذلكب الغني * وكانت الكلاب تاتي
تلهس قروحه * فليا ماك ذلك المسكين حيلتد الملائكة الى حضن ابرافيم »ع
78 مات ايضا ذلك الغني 5 * قرئخ عينيه وشو معذتت فِ اجيم فنظر
ابراشيم من بيغيد ولعازر فى حضنه * قنادي قائّلاً يا اب ابراهيم ارحمني وارسل
تعازر ايبيل طرف اصيعه بماء يبرد به لسائي لاني معذب في هذا اللهييب »
فقال له ابراهيم يا بني اذكر انلك قد قبلت خيراتكت في حياتكك ولعازر ني بلاثه
والآن فهو يستربم فشهئا وانيت 2 * ومع هذا كله فبيننا وبينكم هوة عظيمة
ل! يقدر احد على العبور من ههنا اليكم ولا من هناك الينا * فقال له اسلف
يا اب أن وله الى بيت أبي قاى لي خمسة اخوة حتى يشهد لهم املا ياثوا
ايضا الى موضع هذا العذاب + فقال لهم ابراشيم عندهم موسول والانبياء
ترارل
توسمعون متهم 6 فقال لع 1 يأ أي أبراهيم رأكن لم بمض الههم وأحة من الإأموات ما
6 9
ايتونون: قال لوا ران كانوا لا "يستكون: من مونتي .والاقيياة فلا راى بقاع رحد
منى الاموارك يصدقونم »
1 ثالمث يوم الاحن بعد العنصرة
( اي يعه اده التثليت )
يا ريب انكت لم تزل تعيى وتدبر جميع الذين تربيهم اخوفكه ومحبتكب القابتة
نلئمس منكب ان تحفظنا تصت حماية تدديركه العسن واجعلنا ضائفينى من اسمكب
القديس ومكبينى منه دائما بيسوع المسمى ربنا أمين
الرسالة
البالب الثالمث من وسالة يوحنا المقتحس الاولى الكاثوليكية ( مى “11 آية )
لإ تعجبوا يا اخوتي إن كان العالم يبغضكم » ذفنن قب عرفنا اثنا قد انتقلنا
من الموت الى العياة لاثنا نسب الاخوة * من لا صب اخاه يبت في المورت *
كل من يمقت اخاه قاتل الناس هو وقد علمتم ان كل قائل الناس 1
في ذاته حياة ابحية ثابتة » بهذا قد .عرفنا الحعبة اى ذاكه مى اجلنا بذل
نفسه ونعن يتبغي لنا ان نيذل انفسنا منى اجل اخوتنا © من كان لغ معاش العالم
ويبصر اخاء قد مسشته الحاجة فيغلق تعثّنه عليه كيف تثبتك قيم مجرة الله »
يا اولادي لا نحلب بكلام ولا بلساى بل بالفعل والعق * فبهذا تعرف اتنا من العمق
وامامه تقنع قلوينا » نت كان قلبنا يلومنا لان الله اعظم منى قلبنا ويغرف الكل »
باللعيتي: إن كان قلينا جنا يريت فلنا عاض اتدق ازثله ع رمهيا ماله داز به
لاثنا نحفظ وصاياء ونغمل الأعمال المرضيّة أمامع * وهذه هي وصيتة ان تومن ياسم
أبنت يسو ع المسيي وتعكسها بعضنا بغضا كما منهنا وصيئ بهذا * ومنى #حفظ
تفرل
وصاياه يتدلت في وذاضن ايضا يثبربك فيه * يهذا نعرفب انم يثببك فيئا
من الروح الذي أعطينا» » ظ
الانهجيل
الباب الرابع عشر من الجيل لوقا المقدس ( من 4 آية)
اتسانى صدنع وليمة عظيمة ودعا كُخُيريى * فارسل 55 وقنث العشاء يقول للمدعوينى
تغالوا قهوذ! كل شي معخ # افيا جميعهم يستعفون * فالاول قال الي اشتريت
حقلا والضرورة تدعوني الى الخروج اليه ونظره واسالكت ان تعفيني * وقال آخر
قد اشثر لي اوواع “يلتق واف عافن العربها اسشالكت ان تعفيني * وقال آخر
فد تررجيك مرأة ولاجل ذا لا امغنى * فاتى العبد واخبر سيده بهذا * حينئن
قفسب ربب البيدك وقال لعبده اخرج مسرعا الى الطريق وشوارع المدينة وادع
المساكين والمعوزين والعميان والمقعدين الى ههنا * فقال العيه يا سيد قد نعلدك
ما افيت به وضهئا أيضنا مكان * فققال السيح للمعيح اخرج الى الطرق والسياجاترك
واضطرهم أن يدخلوا ليمتليّ بيتي » اقول لكم انم ولا واحتق من ارلئكب الناس
المدعوين بذوق لي عشا *
1 رابع يوم الاحد بعي العتصرة
ز(أي " بعى النة,)
الصلاة
ا ربب للتئمس ونكت أى تسمع لما تارك وهصبه لا أذ وهيرت لما نيع
الصلوة فنوقيل ونسكلل باعانتك القوية في الغطرات والاضطرار جميعها بيسوغ
المسيم ردنا فين
2
19
الرسالة
الياب الغخامس من رسالة بطرس المقدس الأولى الكاثوليكية ( من« آية )
كانتكم فلبغفع احدكم للآخر اشتملوا التواضع فان الله يقاوم المستكبرين
ويعطي المتواضعين نعمة * فاتضعوا تحت يد الله العزيزة ليعليكم ني آوان الاستعلاء*
وهمكم كله القوه عليه فله الاهتمام بنا » فيقوا تيّظوا فانّ المحال معاندكم حول
كالسبع الزائر طاليا انسانا يبتلعد * فقاومو متمكنين في الامانة. واعلموا انكم
تكملون اسباب الألام انفسها باخوتكم التي ني العالم * والاه كل نعمة الداعي اياكم
الى مجده الابدي بيسوع المسيج تناليوة قيلا و يويدكم ويوطتاكم ويقويكم
ويؤسسكم ٠ الذي لد الفجن والعزة الى آباد الدهور أميى *
الاثجيل
الباب الغامس عشر من الجيل لوقا المقدس ( من ! آية)
ودنا منه جميع العشاريى والخطاة ليسمغوا منه + قتدمر الفريسيون. والكتية
قاثليى هذا يقبل الخطاة ويأكل معهم * فقال هذإ المقل مخاطيا اي رجل: منكم
له مائة خروف فيتلف منها واحد اليس يتركب التنسعة والتسغيى في البرية
ويمضى في طلبب الفال حتى #جده + فاذا وجده حيله على متكبيةه فرجا +
وبأتي به الى بيته ويدعو اصدقاءه وجيرانه ويقول لهم افرحوا معى جميعا
لوجودي خروني الضال * اقول لكم أنّه يكون فرح في السماء لخاط واحد يتوبب
اكثر من الفرج بالتسعة والتسعيى صديقا الذين لا #>تاجون الى توبة * واية مرأة
لها عشرة دراهم يتلف منها واحى اليسن توقح سراجا وتكنس بيتها وتطليم
“>جتهدة جنى لجده + قاذا وجدتة وعلدك احيائها وجاراتها قائلة انرحنى معي
لوجودي درهمي القالف * اقول لكم انّه هكذي يكون فرج عظيم قذام ملائكة الله
بخاط واحد يتوب ©
لل
د خامس دوم الجن دعت العنصرة
الصلاة
يا الله الذي اننت العامى لكل مى يعتمن عليكت وبغيرك لا يوجد شي
قوي ولا شي مقدس وفر رحمتكب علينا وكثرها. إحيث اذا كنلكت موبرنا
يا ابانا السجاوي منى اجل يسوع المسيى ربنا آميى
الوسالة
لباب الثامى من رسالة بولس المقدس الى اهل رومية (من 18 آية)
اثئى اعتقد ان آلام هذا الوقك ما تغادل المون التي أن يعتلنى علينا 8 ار
انتنظار البربة يتوقع استعلاإن بي الله + لان البريّة 500 للظلالة لا باختيارها لكنى
مى اجل من خفع بتإميل ؟ ان والبرية نفسها تعتق من استعباد البلى ني عتق
“حجن اولاد الله * وادّنا نغلم أن البرثة كلها يه وتتؤجع معنا جحتى الآن ٠
وليس البرئة فقط بل والذيى كانت لهم مقدّمة باكرة الروح انفسهم ونحسن انفسنا
يتنه في ذاتنا متوقّعين التبنّى الذي هو انتداء جينمنا +
الالجيل
الياب السادس من الخيل لوقا المقدس (منى #8" أيغ )
>هزوز مطقول في حضوثكم نا لاد بالكيل الذي تكيلون يكال لكم 8 ثم قال لهم ملا
آخر هل يستطيع أعمول أن ينود أعمول اليس. يقعان كلأفما 2 حثر 8 0 لجس
تاميث انضل م معامه قطيكنى كل احج مستعنا مل مغلم * لماذا تنظر ألقذآ
لودل
الذي في عين اخيك ولا تتامّل السارية التي ني عينك « او كيف تستطيع أن
تقول لاخيك يا اخي دعني اخرج القذا مى عينكب وانت لا تنظر اأخشبة
التي في غينكب * يا مراثي ابداً باخراج اأخشبة من عونك وحينئن تنظر ان ترج
إلقذا مي عوني أخيكتب 0
2 سادس يوم الاح بعد العتصرة
(أي ه بع التهة,)
الصلاة
يا ربب نلتمس منكب ان تهمب لنا انه يترتشب سلوكب هذا العالم متصالحا
بتدبير الي ان تعيدكب بيعتكب سرورا ني كل سكوك ثقاوة بيسوع المعييي
ردنا أمينى
الرسالة
الياب الثالكف من رسالة بطرس المقدس الاولى الكاثوليكية ( من 8 آية )
نهاية التوصية ان تكونوا كلكم تمييزكم متساريا مشفقين الاخوة محبين مخمئنين
نشيطيى * لا تكافوا عوض الشرٌ شرا او عوض السمب سيا بل بالعكس باركوا
غالهينى الكم الى هذا دعيتم لترثوا بركة * لأى منى يوثر العياة وبحب أن يري
أياما صالعة فليكفف لسانه من الشر وشفتيه من ان يتكلما عا * وأمجنم 5
الشرٌ وليعيل الخير وليطب السلامة ولمحاضر وراها * فاق عينتي الريب الى
الصديقين وسامعتيه الى طليتهم ووجه الربب على العاملين الأسواء * من الذي
يؤذيكم أو يشركم أذ كتتم مشابهين الضائي * لكن وان اسيكم من أجل العدل
فستكوذون مغبوطينى قاما خوتهم فلا ترهبوه ولا تضطربوا * باركوا الربب الاله
3 قلوبكم :
165
الانعجيل
الباب الخامس من الجيل لوقا المقدس ( من ١ آية )
كان لما اجتمع اليه الجموع ليسمعوا كلام الله كان هو واقنا على احيرة
جاناشر » فراي سفينتين مرساتينى على شاط البحيرة والصيّادون قح طلعوا عليها
ليغسلوا شباكهم * قصعد الى احداهما التي لسمعان وامره ان يبعدها منى الشاط
قليلا وجلس يعلم الجمع من السفينة * ولما اكمل كلامه قال لسمعان تقدّم الى
العمق والقوا شياككم للصيت * فاجابه سمعان قاثلا يا معلم قد تعينا الليل كله ولم
تحن ب" وبكلمتىف من ذلقي الشبا * فلما فعلوا ذلكب اخذوا سمكا كيرا
50 شباكهم تتفرق * فاشاروا الى شركائهم في السفينة الاخركل ليأتوا ذيعينوهم
فلما ان جاوا ملوا السفينتينى حتى كادثا تغرقانى + خلمًا راي سمعان ذلك خَدٌ
عند قدمي يسوع وقال ابعد عنّي يا سيدي فاثي رجل خاطيّ * لان اأخوف اعتراه
وكل 1 معه لاجل اأحيتان الي صادوا * وكذلكف ايضا اعتري يعقويب ويوحناأ
ابني زبدي اللذان كانا شتريكي سمعان * فقال يسوع لسمعان لا تخمف لائى
مه الآن: تكون: صتادا قضيى النانن > "فصوي تفن “الى الشاظ وتكوة كلاه
يٍِ
وتدعوة نا
0 ساب يوم الاحدد بعد العتصرة
زأي !9 بعد اله ,)
الصلاة
يا الله الكف هيت للذيى #عبونكب الاشياء الطيبة المستولية على عقل
الانساى صب في قلوينا محبة تحبكب بها فوق جميع الاشياء ونقتئي مواعيدكف
وي أفضل عري كل ما يمكنى لنا طيعة لعتسوع [الفتسمت ريما مين
1 2
ا
الرسالة
الباب السادس من رسالة بولس المقدس الى اهل رومية ( من "" آية)
أو قد غبي عليكم اننا معشر الذيى اصطبغنا بيسوع المسيح انا بهوثه
اصطبغنا * نقد دفن معه بالمعمودية في موته كى كما قام المسيج من الموتي ب*جد
الاب كذلك ونعن نسلك ني تجدين الحياة ٠ لاثّنا إن كنا قد نصبنا معد في
277 كذلكف ستصير مغروسين معة في شب البعائة * عالميى هذا ان انسائنا
العتيق قن سلس معد ليبطل جسد الخطيّة حتى لا نغدم الغطية ايقا * لآن من
قد مارت قد ترك من الغطيّة » ولى كنا قد متنا معت اعني المسيم فنصدق
انّنا سنعيش معد + عالميى ان المسيى اذ قد انبعك من الموتئل لنى يموتك ايضا
5-5 هماقا عليه النريت عب م قد مالك عن لفطك فق حائت: دقع وم
هو حي يعيش لله * هكذا احتسبوا انتم انفسكم الكم موتى عى الغطية وعائشينى
لله بيسوع المسمم ربنا » الانجيل
الباب الغامس من انجيل متي المقدس (من +" آي8#)
قال يسوع لتلاميذه اقول لكم ان لم يزد بركم على الكتبة والفريسيين فلا تدخلون
ملكوت السموات * قد سمعتم انّه قيل للاوليى لا تقتل فانى من قتثل وجب
عليه الدينوئة * وانا اقول لكم أن كل من غضسب على اخيه فقد وجلب عليه
زع 6 5 4 . 32
وجبت عليه نار جهنم * ران اننتك قدّمت قربانئىف على المذبج وذكررت هثاكب
أن اخاك واجدا عليكب قدع قربانكب هناكب امام المذبج وامض اولا فصالج
اماك وحينئن فأرت وقدم قربانك 9 كنى متفهما من اصيكب سريعا ما دميكت
معه في الطريق لملا يسليكىف الخعدم الى العماكم والحاكم إلى المستعرج وتلقي
اع
فى إلسون *» آمينى اقول لكا انك لا تخرج منى هناك حتى تودّي آخر
فلس عليكب »ع
3 ثامى و الأحد بعد العنصرة
(اي ل بعى الت .)
الصلاة
يا ربب كل قوة وقدرة الذي اننت باعرث جميع الطييات ومعطيها رس
الكويرة رتنا وي دجسدواع المسيم ريبما عون
الرسالة
الياب السادس من رسالة بولس المقدس الى اهل رومية ( مى 19 5ي#)
قولا انسائيًا اقول منى أجل ضعف بشرتكم وكما انّكم اوقفتم اعضأكم بالنجاسة
والاثم عيدانك للاثم فكذ! أوقفوا الأنى أعضا كم بالعدل عبدايركت للطهارة لزيا وأن
ووه . َه ووه 5 2 0 دوو ره ٠.
ندم العامة عبيدا كنتم ابرياء مني العدل * فاي شهورة كان لكم وكدوتى بالذي
تأنفون الأن مد واو لان تهاية تلك الموت * قالان أذ قد تعررتم هدري
الغطيّة وتعبدتم لله فلكم ثمراتكم للطهارة وغايتها حياة موابدة * لان جرايات
الخطيّة ونوائدها موتك وموهبة الله حياة خالدة بيسوع المسيم ربنا *»
الافجيل
الباب الثامى من الجيل مرقس المقدس ( من ١ آية)
5 تلك الأيام أيضاأ 5-5 جهوع كثيرة ولم يكن لهم م يأكلون * قدعغا كلاميذةه
وقال لهم انا اتراأف على هذا الجمع لان لهم معي ثلثة ايام مقيمون وليس لهم
افا
عن جاء من بعيد * فاجابه تلاميذه من يقدر ههنا يشبع هولاء خبزا ني البريّة »
فسألهم كم عندكم من الخبز فقال سبعة * فامر الجموع ان يتكئوا على الارض »
واخث سبع كك بزات قباركب وكسر واعطي التلاميخ كيما يقدّموا لأجيو ع * وكان
معهم ايضا سمكب يسير قياركه وامر أن يقدّموا اليهم * فأكلوا وشبعوا وجمعوا
مى الكسر سبع قفاف وكأن الذينى اكلوا اربعة الف واطلقهم *
و" تاسع يوم الاحد بعد العنصرة
(اي 6 بعد النة, )
الصلاة
يا الله الذي انت تدبر كل ما في السماء والارض بتدييركه وهو إنى يؤوان
نلئمس منكه بالخضو ع أن تيعد عنما جميع الاشياء المضرة وتهمب لنا جميع
الاشياء المفيدة لنا بوسوع المسيج ربنا أمينى
الرسالة
الياب الثامى من رسالة بولس المقدس الى اهل روميظ (مى "| آية )
فنن اذا يا اخوتي غرماء 1 للبشرة ان نعيش فيما نص البشرة * لانكم إن :
عشتم فييا ختص بالبشرة فانتم عتيدون أن تموتوا وان اننم بالروح افعال الجسم
فقد عشتم * لأن جميع الذينى يقتادوى بروح الله فاولئكب هم ابناء الله »
لاكم ما اخذتم ايضا روح عبودية لأغوف بل اخذتم روح التبنّي الذي به نهتف
3-0 96 عن
5 : 3 ٠.
و
اي
شرف معن
117
الانعجيل
الباب السابع من الجيل متى المقدس ( من | آي )
احذروا الانبياء الكذبة الذينى يأتونكم بلباس العملان وداخلهم دياب خاطنفة *
فون ثمارهم تعرفونهم هل تجمع من الشوك عنيا او من العوسي ثينا » هكذا
كل شجرة صالعة تخرج ثمرة جيدة والجرة الردية تغرج ثمرة شريرة ٠ لا تقذر
تجرة صالحة ان ترج ثمرة شربرة ولا شجرة رديّة تخرج ثمرة جيّدة * وكل
جرة لا تمر ثمرة جيّدة تقطع وتلقى في النار »* خمنى ثمارهم تعرفونهم » ليس
كل من يقول لي يا ريب يا ربب يدخل ملكوت السموات لكنى الذي يعمل
ارادة ابى الذي ني السموات *
( اي أبعند النه , )
الصلاة
يا ريب نلتمس منكب انى تهلب لنا روحا نتصور بها دائما الاشياء ااعقّة
ونعملها !ميث اذا لم نقتدر على أي عمل صااج بغيركه فنقتدر بعوئكت
على الاخلاق حسب مشيتكف بيسوع المسيم وبنا أمينى
الرسالة
الجاب العاشر من رسالة بولس المقدس الاولى الى اشل قورنةيوس ( مننى| آية )
لست اشاؤكم ايها الاخوة ان يغبو عليكم ان آباءنا كلهم كانوا تعت السعابة
وكلهم عبروا في البحر * وكلهم بموسى اصطبغوا في الغمام وني الجر » وكلهم اكلوا
الطعام الروجاني نفسة * وكلهم شربوا الشرائب الروحاني بعينه * لانّهم كانوا يشربون
مى “غرة روحائيّة تابعة والعبصرة كانت المسيى * لكن الله لم يسر باكثرهم
22
مسر
انهم إنسغعطوا في القفر * وهذه الخغطوب صاريتك لنا رسوما للا نكوى مشتهين
الشهوات الردية كما اشتهاها اولئك * ولا تصيروا عابدين الاصنام كقوم منهم
كما كتنب جلس الشعسب يأكل ويشريب وقاموا يلعبون * ولا تزنوا كما زي قوم
منهم فسقط منهم في دوم واحد ثلثة وعشرون الفا * ولا تمتيروا المسوح كما
جربه قوم منهم قاشلكتهم العيّات * ولا تتدمروا كما تدمرت طائفة منهم
فاهلكها المبيد » هذه الاشياء كلها ع لوي وسوما 5-7 لوعظنا
وتعليهنا الذيى قد انتههت اليئا اواخر العقير * فلذل من يظنّ اله قد وقنف
فلمحزر أن لا يسقط * فلم تساء لكم محنة الا محنة انسائيّة * لصادق هو الله الذي
ما يهملكم إن تمتحنوا بها يفوق طاقتكم بل يصنع مع العا ونفودها مخرجا
لتستطيعوا ان كتيلوها *
الاتجيل
الياب السادس عشر من انجيل لوقا المقدس ( منى | آية)
قال يسوع لتلاميذه انسان كان غئيا وكان له وكيل فسعي به عنده اذم يبد
ماله * فاستدعاه وقال له ما هذا الذي اسمع عنكب اعطني حسابب وكالتكك
فاتك لا تكون لي بعد وكيلا * فقال الوكيل في نفسع ما ذا اصنع اذا أذ مني
ميّدي الوكالة ولسث استطيع الفلاحة واستحي أن التسول » أكذن اعقينث» ما 18 اسع
حتى اذا خرجدك عنّي الوكالة يقبلونني في بيوتهم * قدعا واحدا واحدا
منى غرماء سيده وقال الاول كم لسيدي عليكب فقال ماثة قفيز زيتا فقال ل
خذ كتابكف واجلس مسرعا واكتب خمسينى * ثم قال للأخر وانت كم عليف
فقال مائة كر قدجا فقال له خخ كتابك واكتسب ثمانينى * فمدج الريب وكيل الظلم
لانة بحكمة صنع لان بنى هذا الدهر احكم من بني الور في جملهم * وانا ايضا اقول
لكم اتخذوا لكم اصدقاء مى مال الظلم كي اذا نفذتم يقبلونكم ني مظالهم الابدية »
1
اي ٠١ بعى التة, ).
الصلاة
يا ايها الدب لتنفتير اذنا رحبتكب لصلوارتك عبيدك المتوافضعينى وتعيت
عا المرضة 2 - .5 : ىع
ياأخذون مدعواتهم أجعل أن يطليوأ ما وموييك د لوسواخع المسيم ربنا أمينى
الرسالة
الباب الثاني عشر من رسالة يولس المقدس الاولي الى اهل قورنثيوس (منى ١ آيغ)
3-35 5 7< ع 5
فامًا عن المواضب. الروحانية. يا اخوتي فلسست اوثر ان يغبو عليكم هذا *
وقد علمتم الكم كنتم امها منقادينى الى الاصنام الفاقد النطق كيف اقتدتم *
فلذلكب انا اعرنكم الّه ما يتكلم احث بروس الله فيقول ان يسوع مغروز ولنى
خم د روح . 3
يستطيع احد أن يقول ان يسوع ربا الا بروح القدس * نقد تكون للمواضمب
توزبعات والرب هو ذاك نفسه * وقد تكون للهدم توزيعات والروح ضو شو
نفسه * وقد تكون للافعال توزيعارت ولاله هو ذاكب نفسكم الفاعل ف الكل
وى م 2 م
قول حكمة وآخر يعطي كلام معرفة بالروح نفسه وآخر يماج امانة بالروح نفسة وآخر
يعطى مواهصب اشفية بالروح نفسع * وآخر يهنم افعال قوّات وآخر يعطي نبوة
َّ م 39 52 ع م
وهذه كلها :يفعلها الروح الواحث نفسم موزما لكل أحي ما تخصه كما يشاء +
الانجيل
الباب التاسع عشر من الجيل لوقا المقدس ( من | ا آية )
فلما قريب ونظر المدينة بكي عليها وقال * لو علمت في هذا الهوم ما لكب
7 “اف و موسي اطي ل أ لله ف 1 6 عن ع
توك تمرى السلامة قاما الاى كانة كدت حدي عنى عيئيك * وسوفسا ثائي ايام بلقي
اسر|
اعداؤ معالمكت ولحيط بكب فيها اعداوكا ولحاصرونكب. منى كل ثاحيةة
ويقبّلونك وبنيك فيكت ولا يتركون في <جرا على <جر لالكه لم تعلمي
زمانى تعهد كن * ونيا دخل الهيكل بدا هرج الذين يديعون ويشترون فيه. * وقاكل
لهم مكتويب أن بيتي هو بيت الصلاة وانتم جعلتموه مغارة للتصوص * وكان
كل يوم يعلم في الهيكل »
اي ثاني عشر يوم الاحن بعد العنضرة
(اي |! بع التغ ١ )
الصلاة
يا الله الذي انت تظهر قدرتكه المطلقة خصوصا بالترحم والتحدّى هسب لنا
بالرحمة قدر نعوتكف نسعي به في طريق وصاياكه ونئال مواعيدكه المنعمة
ونشاركف في كنوك السماوي بيسوع المسيع وبنا أمينى
الرسالة
الباب الخامس عشر من وسالة بولس المقدس الاولى الى اهل قورنتهوس (مى ا آية)
هآ اخوتي اعوفكم. بالبشارة اثني بشرتكم يها آلتي 'تسلمتموها وثبتم. فيها *
وستخلصون بها باي كلام بشرتكم أن كنتم قد امسكتموة ووعيتموه الا أن تكونوا
قن آمنتم باطلا * لاني في المبادي دقعت اليكم .ما تسلماده انا ان المسيي مات
عن خطايانا كما في الكتسب » وانّه دذن وانّة قام في اليوم الثالث كما في الكتدب *
وانّه ظهر لبطرس ثم للاثنى عشر » وبعد ذلك ظهر لاكثر منى خمسمائة اخ ني
دفعة واحدة الذين منهم باقون الى الان وقوم منهم قت رقدوا * وظهر يما بعن
ليعقوب ثم للسل اجمعينى * وآخرهم كلهم ظهر لي كمن ظهر لسقط ظهر لي *
لاذّني انا هو الحقير ني الرسل الذي لست كفوا ان ادعي رسولا لاذني اقنايو
يخدلا
كنيسة الله * وينعمة الله انا ما انا « ونعمة» الواصلة الي لم تصك الي جزافا بل
لاذني تعبت تعيا اكثر منهم كلهم ولستف أنا لكنى نعمة الله التي معى » قان
كنت انا وان يكن اولقك فهكذا ذكرز وكذلكف آمنتم *
الانعجيل
الباب الثامن عشر من الخيل لوقا المقدس (مى 9 آية)
قال يسوع من اجل اقوام يقولون انهم صديقون و#حتقرون البقية هذا المثل »
رجلان صعدا! الى الهيكل ليصليا احدهما فريسي والآخر عشار » فاما الفريسي
فوقف يصلي بهذا ني نفسه اللهم انّى اشكرك لاني لست مثمل باقي الناس الغاصبيى
الظلمة الفجار ولا مثل هذا العشار * اصوم يومين ني كل اسبوع واعشر جميع مالي *
فامًا ذلك العشار فكان قائما من بعيتح ولا يشاء ان يرفع عينيه الى
كن كان يشبريب على صدره ويقول اللهم اغفر لي فاني خاطي » اقول لكم أن
نزل الى بوت البق سن. زان لق كل من اترقخ. ثقية يتفخ وكأ هين
يضع نفسهم يرتفع *»
”+ ثالث عشر يوم الاحد بعد العنصرة
ز(اي "| بعد الت )٠١
الصلاة
يا الله الضابط الكل الابدي اذكب اش استعداد! المسماءة من استعدادنا
للسلاة واقنت متعود بالغطاد اكثر مما الظمعه الو اتستوجيع صب عليئا .وقوو
رحمتكك اغفر لنا الاشياء #تخوف ضميرنا عنها وهب لنا الاشياء الجيدة
التي 8 قنترجببة إن تطلبها إلا با-تحقاقات يسوع المسير ابنكب ربا
2 37
كارن
الرسالة
الباب الغالمث من رسالة بولس المقدس الثانية الى اهل قورنقيوس ( مى”! آي )
فلنا مثل هذا التأميل بالمسيم عنح الله + لا اننا فينا كفاية ان نفتكر فكرا مأ
من انفسنا كانه منى ذاتنا بل كفوتنا من الله * الذي جعلنا كفوا أن نكون
خادمين الموثق الجديد لا عهن الكتابب بل عهد الروح لان الكتاب يقتل والروح
حيبي * فلن كانت خدمة الموت الموسومة بكنائب في ال“جرين كانت مشرفة
حتى لم يستطع بنو اسرائيل يتفرسوا في وجه موسي من اجل “جد وجهه المبطل »
فكيف لا تكون خدمة الروح اولى بالمجد واحق * ولئّى كانت خدمة المداينة مجدا
فخدمة العدل اوليل كثيرا واحق أن تفضل في الجخ وتزيد شرنا »*
الانجيل
الباب السابع من الجيل مرقس المقدس ( من|"اآية )
خرج يسوع من اتخمة صور وعبر من صيدا الى بحر الجليل والى وسط اتخمة
عشر المدن * تجاوًا اليه باخرس اصم وسألوه ان يضع يده عليه * فاأخرجة وحده
من الجمع وترك اصابعة في اذنيه وتفل ثم مس لسانه * ونظر الى السماء وتنهت
وقال افاتي الذي هو انفتسر * فللوقت انغتم سمعه وانحل رباط لسانه وتكلم
مستويا * وأوصاهم ان لا يقولوا لاحت شيا فاماهم فكانوا يكرزونى كثيرا ويبهتون
جذا قائلينى ما احسن كل ما يصنع الخرس يتكلمون والصم يسمعون *
بي” رابع عشر يوم الاحد بعد العنصرة
(أي | بعى التغء )
الصلاة
يا الله الضابط الكل الرحيم الذي منى موشيتكب وحدكبا هي ألّد #تدمكف
خرل
ظ شعبكه الممى خدمة حقيقة معمودة نلتمس منكى لاعطائنا ان نخدمكب في هذه
األحيوة خحمة امانة التي لا نعدم ان ثثال بها مواعيدكس السماوية با»تحقاقات
يسوع الفسي ربنا أمينى
الرسالة
الباب الثالث من رسالة بولس المقذس الى اهل غلاطية ( من 1| آية)
فالمواعيت اثّما قيلت لابراهيم ولنسلة * ولم يقل سلالات كانه توخي كممرين
بل كمنى يتعمد واحد! ولتسلكت الذي هو المسيم » واقول هذا مونها اله عهد
قد سبق الله نيتم للمسمج والر بعة التي صاربيت بعت اربع ماثة وثلثينى سنة
إن الاقمو باو #لاطل «الموعف #كلآن المنوويكه إن كان أ لقره فلشن دن ردك
ايضا والله اثّما وهب لابراهيم بموعت * فما الغرض اذا * الشريعة ادّما انشيت
من اجل المعاصي الى ان بحي النسل الذي له الموعك * ورتبت بملائكة بيد
واسطة * والواسطة ليس هو واحت واسطقة اما الله فهو واحد * فالشريعة اذا تنقض
على مواعين الله » حاشا فان كانت قد اعطيت شريعة تستطيع أن تحيي
فالعدل بالعقيقة من -الشريعة هو * لكن الكتاب حيس الكل تعصت الخطية
ليعطول الموعث للذين يأمنون من آمانة المسي »
الانجيل
الياب العاشر منى الأجيل لوقا المتدس ( من "" آية)
عاد يسوع الى تلاميذه خاصة وقال طوبي للعيون التي ثري ما رأيتم * اقول لكم ان
انبياء كقيرينى وملوكا اشتهوا أن ينظروا ما نظرتم فلم ينظروا وان يسمعوا ما سمعتم
فلم يسمعوا * واذا بناموهي قام لتجربة فقال يا معلم ماذا اصنع لارريك حياة الاب »
فقال ماهو مكتوب في الشريعة وكيف تقر * فاجابه قائلا تصب الريب الهكب من كل
قلبكتب وق كل لفسكت ومري كلل دوتككت ودرى كل تملكسه ولكرييكه مل نفسكب 8
و ]
فقال له يسوع بالصواب اجبتٌ افعل هذا فتعيا » فاراد ان يزكي نفسه فقال ليسوع
ومى هو قريبي * فاجابه يسوع قائلا رجل كان نازلا مى يروشليم الى ارنحا فوقع بين
اللصوص ذسلبوه وجرحوه ومضوا وتركوه قريب المورك * واتفق ان كاهنا كان ناز
يي تلك الطريق فابصره وجاز *» وكذلكب لاوي جاء الى المكان وابصره وجاز * وان
سامريا جاز به فليا رآه تحتّن عليه * ودنا منه وضمّد جراحه وصلب عليها
زينا وكخمرا ودمله على دأته وجاء به الى الفندق وعني بامره * وني الغد احرج
ديئاريى أعطاهما لصاحسبه الفندق وقال لع أشنم به بهذين فإن انفقتت علية
اكقر منهما 55ظ لكا علد عودتي * 5 من الثلقة نظن انه قد صار قريبا
للذي وقع بين اللصوص * فقال له الذي صنع معه رحوة » فقال له يسوع اذضب
اتصلاة
يا الله الضابط الكل الابدي هسب لنا الازدياد من الأيماى والرجاء والمعهبة
ونعبيث أعصل ما تعد به اجعلنا ان حلب ما توصي به مبى أجل يسوع
المسيج ربئا آمينى
الرسالة
الباب الغامس من رسالة بولس المقدس الي اهل غلاطية ( من 11 آي )
واقول < سلكتم بالروح نما تتممونى شهوة البشرة * لأن البشرة انما تشتهي ما
#تجند على الروح والروح تشهي ما لتعتّد على البشرة وهذا ان احدهما يعائد الاخر
يها الاشياء التي توثرونها تلكه لا تعملونها » فان اقتدتم بالروح فلستم تعلت
كزع
شريعة * واعمال اليشرة ظاهرة هي الفسق الزناء النجاسة الشبق عيادة الاصنام السعر
العداوات المماحكات المغايرات المغاصب اللمغايضات الغصوماتت عصييات الهوكل
المعاسد الاقتاف المساكر الاغاني ونظائر هذه التي اتقدّم قاقول لكم كما سيقت
أن الذينى يعملون مثل هذه ما يرثون ملك الله * وثمرة الروس اأحبة الفرح
السلامة طول المهل الغيرية الصلاح الامانة الوداعة اأعميةا ذمثل هيولاء ليسنكت
عليهم شريعة * الذينى قد صلبوا للمسمي البشرة مع اللام والشهوائت *
الانعجيل
اليائب السايبع عشر مى العيل لوقا المقدس (مى|! آية)
وكاى بينما يسوع منطلق الى يروشليم اجتاز بين السامرة والعجليل * وبيتما
هو داخل الى احدي القرعل استقبله عشرة رجال برص فوقفوا مبى بعيت *
ورئعوا اصواتهم قائليى يأ يسوع المعلم ارحمئنا * فنظر وقال لهم أذهبوا فاروا
نفوسكم للكهنة وفيماهم منطلقوى طهروا * فلهًا رأي احدهم اله قد طهر رجع
بصورتك عظيم “*جدا! لله * وخرّ على وجهه عند قدميه شاكرا له وكان سامريًا *
فقال يسوع اليس العشرة قد طهروا فايى التسعق * الم يوجدوا ليرجعوا و#بجدوا
الله ما خلا هذا الغرسب الجنس « ثم قال له قم قامض ايمانكه خاصكك *»
1 سأدس عشر بوم الاحن بعد العتصرة
1 !ا بعد الدةٌ . )
ما تسسا نلتمس 227 أي تعؤزظ كئوس تكسا برحيتكث الحاثية وأذأ ل فت قعري
سقوط التجن الانساي بغيركا احفظنا باعانتكب دائما منى كل ما يقير واهدنا
الى كل ما يقين لخلاصنا بيسوع المسيع ينا أمينى
0 2
عر
الرسالة
البابٍ السادس من رسالة بولس المقدس الى اهل غلاطيّة ( من اا يغ )
اعرنوا ثيه كتاشب كتبت اليكم بيذي * أن جبيع المؤثرين أن يضير لهم جافا
بالبشرة هولاء يضطهدونكم ان تختتئوا لا لشئْ آخر إلا حتى لا يسعوا في الايقان
يصليب المسيج فقط ٠ لاق ولا المختونوى #حفظون الشريعة لكنهم يريدونكم انتم
ان تكنتنوا ليفاخروا ببشرتكم * اما انا قلا كان ق إن افتغر إلا بصليسب رينا يسوغ
المسيم الذي به صذِبب العالم غندي وصلِيت انا عتذ العالم » لا في ديائة المسيم
يسوع لى تقدر الغعتائة على شي ولا الغلفة لكن البربّة الجديدة تقتدر » وكاكل
الذيى يرتضون بهذا القانون والترتيسب فعليهم السلامة والرحمة وعلى اسرائيل
خصديص الله » وثيما بعج لا سسب لي اح اتعابا فاتّني انا حامل في جسذي وسوم
جراحات يسوع المسيم * نعمة رينا يسوع المسيح مع روحكم ايها الاخوة أمين *
الانعجيل
الباب السادس من الانجيل متي المتدس ( من "ا" آيغ )
لا يستطيع احد ان يعيد رين إلا اذه يبغض الواحد وحمب الآخر أو يحل الواحى
وأتوتقر الآخر » لا تقدرون ان تعبدوا الله والمال * فلهذا اقول لكم لا تهتموا
لنفوسكم بما تأكلون وبما تشربون ولا لاجسادكم بما تلبس اليست النفس انضل
من الطعام والجسى من اللباس * تَأمّلو طيور السماء. فائها لا تؤرغ ولا تحصن ولا
تغزن في الاشراء وابوكم السمائي يقوتها افلا انتم بالعريٌ إفضل متها * من منكم
اذا اهتم يقدر ان يزيك علي قامته ذرعا واحدا! * خلماذا تهتمون باللياس اعتبروا
بزهر العقل كيف ينمو ولا يتعسب ولا يعمل * اقول لكم أن سليمانى في كل ؟يذه
لم يلبس كواحدة منها * قاذا كان زهر الحقل الذي يكون اليوم وني عد يطرخ
في التثور يلبسه الله هكذي فكم انتم احرل يا قليلي الايماى * خلا تهتموا وتقولوا
وزاكرل
0 3
ماذا! تاكل وماذا نشرمب وماذا نلبس + هذا كله تطلبه الامم البرائية وأبوكم
السمائي يعلم نكم تعتاجون ألى هخأا بأجمعهة * أطلموا أولا ملكوية الله وبره
وهذا كله تزادونع » لا تهتهوا للغد فالغن يهتم بشأنه ويكفي كل يوم شره *
1 سابع عشر دوم الأاحة بعت العتصرة
(اي 8ا بعد التغ )٠١
الصلاة
يا رمب للتمس مكنا أنى يظهر كنيستكه وتكميها تعتنكب دائما ولانّها
لا يمكى وقوقها في السلامة يدون اعانتكب احفظها ايدا بمددكه ولطفكب
منى أجل يسوع المسبج ربنا آميى
الرسالغ
البائب الثالمث من رسالة ولس المقدس الى .اهل افسس ( من "| آية)
اسالكم ان لا “جروا وتذهلوا في احزاني منى اجلكم التي هي شرفكم *
الهة وعد ف ينا
قبيلة في السماواتنك وغلى الأرض * أى يعطيكم كما بخص ثروة “هده أن تقابيدوا
بقوته بروحع * بان يسكن المسيم في الانسان الباطى بالامانة في قلوبكم متاصلينى
في معبته وموسسين * لتقدروا انى تحركوا مع كافة القديسينى ما هو العرض
والطول والعمق والعلو * فتعرقونى مدية معرفة المسيم الفائق افراطها لتكيلوا ني
كمال الاع أجمع 2# وللقادر أن يصخح وبسدي الينا اكثر فزي كام المقولاركت فوق
ما يزيد على الطلبات التي نسئل فيها ان نفطن بها بما #خص القوة الفاعلة 2
قينا © لأعمد قُ الكنوسة لوسوع المسميج الى كاف اجيال أبت الدطهور 2
فك
الاتعجيل
الباب السابع من الجيل لوقا المتدس (من|| آية)
وق د كأنى يسوع ماضيا الى مدينظ اسمها نأثينى وتبعه تلاميذه اجمعون
وجمع كبير * فلما قربب من بابب المديئة واذا يميت محمول ابى وحيد لأمه
وكانت ارملة * وكان معها جمع كبير من اهل المدينة * ذلما رآها يسوع تحمدنى
عليها وقال لها لا تبكي * وتقدم فلمس النعش فوقف الحاملون فقال ايها الشاب
لكب اقول قم » تجلس الميت وبداً يتكلم فدنعد الى امه * وأحقهم خونفب
ومجدوا الله قائليى لق قام قينا نبي عظيم وتعيّد الله شعبه بصلاح » قداع
هذا الكلام ث0 جويع بلاد اليهود ية 8
”د ثامن عشر يوم الاحد بعد العنصرة
( أي | يعن الت ٠ )
الصلاة
يا ربب ندعوكا ان تتقدمنا وتصاحينا تعمتكن مداما وتجعلنا ان لازم داثما
بالاعمال العساة كلها منى أجل يسوع المسيم ربنا
الرسالة
الباب الرابع من رسالة نولس المقدس الى اهل افسس (من | آية)
فاتضرع اذا اليكم انا المقيّح بالريب ان تسيرو بما هو اهلا للدعوة التي
كافرتمرها * يكانة التواضع والوداعة مع طول الاناة #عتمل بعضكم بعضا ل*صيع »
أذ تخرصون أن تحفظوا اتحاد الروح بزمام الععيّة والسلامة * صيروا جسما واحدا
عي
وروحا واحدا كما دعيتم في رجاء دعوتكم الواحد * الربب واحد الامانة واحدة
لكل
اديه
المعموديّة واحدة * الاله واحك وابو الكل الذي هو قوق الكل والمهتم بالكل
وفينا كلنا *
الاأجيل
البالب الرابع عشر من اأجيل لوقا المقدس (من ا آي )
كان لما دخل الي بيمت اح روساء الفريسيينى ف سيبت ليأكل خبزا وهم كانوا
يرصدوثه * واذا بانساى مستسق كان قدامه * فاجابب يسوع قائلا للكتبة والفريسيينى
شل فل فعل الخير في السبيت آم لا فسكتوا * فاخذه وابرأه واطلقه * ثم قال.
لهم من منكم يقع ثوره في بِيّر يوم السبت فلا يصعده للوقتك * فلم يقدررا
ان نجيبوه عن هذا * فقال مثلا للمدعينى لاتهم كانوا #تخيّرون اوائل المتكات
هكذى * متي دعاك احد الى عرس فلا تتكب في اول الجماعة فلعله قى دعا
هناكب واحدا أكرم منكب عليه فيأتي الذي دعاك واياه فيقول لكب دع المكان
لهذا قتخزي وتقوم #تجلس في الموضع الآخير » كن اذا دغيت ناذضب واتكب
في آخر موضع لكي اذا جاء الذي دعاك يقول لكب يا صاح ارتفع الى قوق
تسيزئخ يكون لكب جد أمأم المتكيين معكب * و كلل 57 برتفع يتضع وكل
مني يخضع 0 تشع #«
0 تاسع عقر ددم الأمن دكذدى العنصرة
الصلاة
يا والسسيسا تلئمس كما آي هيا لع سكسا النعمة لهقأوم هرباية العالم والمشرة
و ليوطاي وتمتبعكسا ا لهأ و حد] ب تفوس أ لوكية وكا لنمايت أ لطاهرة توحسو 9
المسيمي ويما أممنى
5 2
15
الرسالة
البادب الأول من رسالة بولس المقدسس الاولى الى اغل قورنئيوس ( من *ا آية)
انّني شاكر لالهي كل حيى من اجلكم على نعمة الله التي اعظيتموها بيسوع
المسبى لانّكم في كل امر استغنيتم به في كل قول وني كل علم كما فح تكست فيكم
شهادة المسيى * حتى انكم ما اعوزتم ولا في موهبة واحدة منتظرين اعتلان رينا يسوع
المسيم * الذي سيتبتكم الى الغاية عادمين الزلل في يوم ربنا يسوع المسيى *
الانهيل
الباب الثاني والعشرون من الجيل متي المقدس (من “ا آية)
فلمًا سمع الفريسيّون انه قن ابكم الزنادقة اجتمعوا علية جميعا * وسأله كاتنب
منهم لمجربه قائلا يا عام ايما اعظم الوصايا ني الناموس * قال له يسوع
تصب الب الوكت من كل قلبكب ومن كل نفس ومن كل فكركب هذه هي
الوصية الأولى العظيمة * والقانية التي تشبهها ان تعحمب قريبك مثل نفسك *
بهاتين الوصيّتين الناموس والانبياء معلقون * ثم اجتمع الفريسيون قسألهم يسوع
قائلا ماذا تظثون في المسيم ابن مّى هو قالوا له ابن داو * قال لهم كيف
داوّه بالروح يدعوه ريّه اذ قال قال الربب لربي اجلس عن يميني حتى اصنع
اعداءمف تحلك قدميكا * فان كان داود بالروح يدعوه 0 فكيف هو ابنه » فلم
يسقطع احج أي يبه بكلمة ولم #توممر أحد مربي ولت الهوم أن يسالة ف
”د عشرون يوم الاحد بعى العنصدرة
(اي 5] بعح الت )
الصلاة
يا الله لانده لا ييكنى ان ترضيكه بيغيركه هربا لنا بالرحمة ان
يقل
بكم قليينا" ك٠ القوون. ووتستن خليها: في كل هي بيسوع مسبم
ريغا مين
الرسالة
الجاب الرابع من رسالة بولس المقدس الى اهل افسس (من 7| أية)
هذا اقول اذا وانامدكم بالريب أن لا تسيروا كما تستسير باقي الامم ايضا يي
اغرار عقلهم مظلما ذهتهم اذهم مغتربون من مجن الله من اجل 7أجهل العاصل
فيهم من تلقاء عماية قلبهم * اولئكت الذين لما ايسوا من الفسهم دفعوها الى
الطماثة الى افتعال كاد النجاسة باستكثار » فانتم ما تعلّمتم المسيم هكذ! * ران كنتم
قد سمعتموه وعلمتم يد كما ان الحق في يسوع المسيم ف قاط رشتر1. الالمنان
العتيق المغتص بالتصرّف الأول البالي المفسود بيما مخص شهوات الطغيان *
وتُجِدّدوا بروح عقلكم والبسوا الانسانى العديد المبرئٌ نظير الله بالعدل وبر
العمق * فلهذا اطرحوا الكذنب وكل واحد منكم يعلم قرييه حقا لادّنا اعضاً بعضنا
57 افغريوا ولا تخطفوا ولا تغربى الشمس غلى اغتياظكم * ولا تعطوا المحال
موضعا * والسارق فلا يسرقن ايشا بل أولي به أن يتعمبه عاملاً بيديه العمل
الصالج ليكون له ما يعطي المعتاج » لاتبدون من اتقواهكم كل كلام طالج بل
تكتموا ان كان لاحدكم كلام صالم لايتناء الكاف ليهنج السامغيى تعر » لا تكحزنوا
5 الله القدوس الذي شُتِتم به في يوم الافتداء * وليتتزع منكم كل مرارة
وغفضسبه وفيظ وصراخ واثتراء مع كل رذيلة * وليصر بعضكم لبعض خيريى متصتنينى
مسامحعين كمأ ب الأع لنا بالمتمم 5
الاثجيل
البابب القاسع مى الجيل متى المقدس ( من | آية)
و م
صعد تسموع السفينة وجاء الى العدر ودخل مدينته * ققدم اليه متملع علقي
08ز]
على سرير فلها نظر يسوع امانتهم قال لذلكك المملع ثق يا بني مغفورة لكب
خطاياك * فقال قوم من الكتاب في انفسهم هذا عدف » فعلم يسوع فكرهم
فقال لماذا تفكرون بالشو في قلوبكم * ايما ايسر أن اقول مغفورة لكب خطاياكف
او ان اقول قم فامش * لتعلموا ان السلطان لابن البشر ان يغفر الخطايا على الارض
حيئئخ قال للمجاع قم فاحمل سريرك واذضب إلى بيتك * فقام ومضى
الى بيتع * فلما نظر الجمع تعجبوا ومجدرا الله الذي اعطي هذا السلطان
3 حادي وعشرون يوم الاحد بعى العنصرة
(لي +" بعد الته, )
الصلاة
يا الله القادر على الكل الرحمنى نلتمس منكك لاجل لطفكت الوافر أن
تععفظنا عن كل ما يضرنا حتيل نهمّأ بالجسح والروح ان نتمم بالفرحة الاشياء
التي تريد فعلها بيسوع المسيى ربئا آأمين
الرسالة
الباب الخامس منى رسالة بولس المقدس الى اهل افسس ( من ١١ آية )
فانظروا اذا كيف تتصرنون باحتراز لا كغير حكماء بل كحكماء * مبتاعين الوقت
قا الايام خبيقة هي * فلهذ! لا تصيروا سفهاء لكنى تغهموا ما هي مشيّة اليب *
ولا تسكروا بالغمر الذي فيه النهم ني القبائم بل امتلوا بالروح * وخاطيوا
انفسكم بمؤامير وتسارمم وترثّمات روحانيّة ممه جين ومرثّليى في قلوبكم لومب #
شاكرينى عنى كل شي دائما للاله الاب باسم ربنا يسوع المسمي * ولمخضع
احدكم للاخر بمغانة الله +
خرل
الانجيل
البابب الثاني والعشرون من الجيل متي المقدس ( من ١ آية)
قال يسوع تشبه ملكوت السموات رجلا ملكا صنع عرسا لابنه * فارسل عبيدة
ليطلبوا المدعوّين الى العرس فلم يريدوا ان ياتوا * ثم أرسل أيضا عبيد! أخرينى
قائلا قولوا للمدعؤين أنّ طعامي معد وعجولي العلونة قد ذبحت وكل شي معق
فتعالوا الى العرس * فتكاسلوا وذضصب بعضهم الى حقله وبعضهم الى تججارته *
والباقوىن امسكوا عبيده فشتموهم وقتلوهم ه ذلما سمح الملكه غغفسب وارسل
جنئده فاهلك اولئكب القتلة واحرق مدينتهم * حينئخ قال بيت اما العرس فمستعتى
57 فغخير مستحقين + اذهبوا الى مسالكب الطرق وكل من وجدثموه أدعوه
الى العرس * *خرج اولئكب العبين الى الطرق تججمعوا كل منى وجدوا اشرارا
صالعين كابكة الفرس من. المككين » هلما جعل الملقي: ايتطر البتكتين آي
شتاكن رجلا ليس عليه لباس العرس * فقال له يا صاحسب كيف دخلثت الى ههنا
وليس عليكب ثياب العرس فسكتك *» حينئخ قال الملكى للغدام شدّوا يديه
ورجليه والقوه في الظلمة البرائيّة حيث البكاء وصرير الانسان * ما اكقر المدعويى
واقل المنتخبين *
يو” ثاني وعشرون يوم الاحد بعى العنصرة
الصلاة
يا ايها الب الرحيم نلتمس منكت أن تهمب لشعيكب المومن المغفرة والسلامة
حتى يتطهووا مى جميع خطاياهم ويعبدوه بالقلشب المطمينى من اجل يسوع
الميييد 1 دنا 1 0
209
8
الرسالة
البابب السادس من رسائة بولس المقدس الى اغل افسس ( من *| آية)
يا اخوتي تايدوا بالرب وبعزة قوّتد * البسوا كانة سلاح الله لتستطيغوا
ان تقفوا بازاء حيل المعال * فاك المصارعة ليست لكم بازاء دم ولحم بل بازاء
الروساء عذاء السلاطين بازاء ماب عالم ظلمة هذا الدهر ؛عذاء روحائيات
الغبيث في الهو + فلهذا تناولوا كانة سلاح الله لتستطيعوا ان تقاوموا انتصابهم
في اليوم الخبيث * واعملوا كل شي لتقفوا ثابتينى اذا متمنطقينى حقوكم بالعق
لاإبسيى درع الغدل وحاذثين ارجلكم باستعداد بشارة السلامة » وقيل هذه كلها
تتاوليا قرس الامائةا الذي بع تستطيعون: ان تظفيوا كاله لقانب البيث العجمي *
واقبلوا خوذة المغخلص وسيف الروح الذي هو قول الله *. مصكينى في كل وقبت
بالروح بكل صلاة وتوسل وساهرين في هذا المعني بعينه بكافة القبات والتضرّع
عى جميع القديسينى * ومى اجلي لاعطي في انفتاج نمي قولا لاعرفف بسر
البشارة #*جاهرة الذيعنه اتشفع في سلسلة لكي اجاهر به كما #جمبب على
أي اتكام بع * 5
الاتعيل
الباب الرابع من اليل يوخنا المتدس (من 8 آية)
كان بيكفرناحوم انسان ملكي ابئةه مريض * هذا لما سمع ان يسوع قى جاء
من اليهوديّة الى الجليل فانطلق اليه وسأله ان ينزل فيبريٌ ابنه لانّه كان قد
قارب الموت * فقال له يسوع إن لم تعاينوا الايات «الاعاجيمب لم تؤمنوا »
فقال له عبت الملكب يا سيد انزل قبل ان يموت فتاي * قال له يسوع امض
فابنكن. قن شفي * نامن الرجل بالكلمة التي قالها يسوع وسار » وفيما هو ماش
استقيلمه غلمانه وبشروة قائلين ان ابنكه قد شفي * فسألهم قائلا في اي وقت
لحكل
8 -
برا فتألوا له امس في الساعة السابعة تركتهد المي * فعلم ابوه انّها تلك الساءة
و حت
التي قال له يسوع فيها ابنكه قد شفى * فامنى هو وبيته بأسره + هذه ايضا
0
أية ثانية عملها يسوع لما جاء من اليهوديّة الى العليل +
اي "! "ا بعت الت , )
الصلاة
يا وب للتمس منكث اى تحفظ اهل بيتكه الكنيسة في التقوي الداثم
حذي لما ينه تعنق كرد ايه المصائّب وثاتوجه بالتديى الى عباد تك قي
اعمال 5ظهظ2: لتدوين أسجهكسها +فوسدوع المسع ريما أمينى
الرسالة
الباب الاول من رسالة بولس المقدس الى اهل فيليبس ( من " أية )
. اذني اشكر لالهي على كافة ذكركم داثيا ( ني جميع تضرعي من اجلكم كلكم
صانعا طلبتي بسرور ) على اشتراككم ني البشارة منخ اول يوم الى. الآن * واثقا
بهذا العمل نفسهم أن الذي ابتداً فيكم يعمل صالم سيتهه الى يوم ايسوع المسمج 0
كها هو واجدبه علي اعتقح هذا فيكم كلكم مى اجل اثكم في قلبي في قيودي
وني اعتذاري وي تحقيق البشارة اذ كنتم كلكم شركاء معي في ثعمتي * والله
هو الشاهن لي اثني اشتاق الى جماعتكم بتعشّنات يسوع المسيى * وهذا
الابتهال 'ابتهل أن تزويد مصيتكم ايضا اكثر وافضل بمعرفة وبكلية الس *
لتمتسئ١ا الامور المختلفة لتكونوا اتقياء السداجة وغير متسكعين في هوم المسيس *
مملوئين ثمر العدل بيسوع المسيي لعجن الله ومداسم »
ؤ١|
الاأجيل
الباب الثامى عشر من انجيل متي المقدس ( من |" آية)
قال بطرسن لسوع اها وبيب اذا أخنطة افق اعتى, الى كم الققى الها الى سنيج
مرات * فقال له يسوع لست اقول لكب الى سبع مرّات يل الى سبعين مرة
سبع مرّات * ولهذا تشبع ملكوت السموات انسانا ملكا أراد أن «#جماسسب
عبيده * فليا بدأ #حاسبتهم قدم اليه واحدى عليه جملة وزئات * ولم يكن معد
ما يونى فامر سيّده ان يباع ومرأته وبنوه وكل ما له حتى يوفى * أخر ذلكت
العبد له ساجد! قائلا يا ربب تمهل علي لاونيكب كل ما لكب * فتحدّنى سين
ذلك العبن عليه وتر له كل ما عليعء * تخرج ذلك العبح فوجد عبدا! واحدا من
اصدقائه له عليه مائة دينار فامسكه وخنقه وقالة اعطني ما عليكب * تر ذلك
العبح على رجليه وطلسب اليه قائلا تمهل علي وانا اوفيك * فابي ومضي فوضعه
في السجن حتى يوفي جميع ما عليه » فرأي اجابد العبيت ما كان *حزئوا جذًا
وجاو!ا قاعلموا سيدهم بكل ما كان * حيئئّث دعاه سيدة وقال لكم ايها العيح
الشرير كل ما كان عليك تركته لى لانكت سألتني * انما كان #جمب عليكب
أيضا أن ترحم ذلك العبت صادبكف كرحمتي اياك * وغضسبا سيذه ودفعم
الى المعذبينى حتى يونى جميع ما عليه * وشكذا ابى السماثي يصنع بكم .ان لم
تغفروا لاخوتكم من كل قلوبكم *
”د رابع وغشرون يوم الاحث يعد العتصرة
(اي “م بعد التذ.)
الصلاة
يا الله الك ملْجاوٌنا وقوتنا واصل جميع التقوىل ذلتمس منكا أى تستعت
“رم |
لسماعة كتوستكها 5 صلواتها المتدينة 0ش سما لما أن م تططليه بالأيماى أعصلة
5 يق هدري أجل لت المسيم ونا أمونى
الرسالة
الباب الغالمثت من رسالة بولس المقدس الى اهل قيلبيس ( منى 17 أي )
أيها الأخوة تشيهوا وترقبوا الذينى يتصرفون هكذا كما كنا عم لكم وسما 8
لان كثيرين يسلكون الذينى قد ذكرتهم لكم دفعارت كثيرة والان اذكرهم باكيا
على اعداء صليسب المسيى * الذي نهايتهم تهلكة الذين الاههم المطنى وشرفهم
خزبهم الذين يرون رويات ارضية * لان تصرّفنا في السماوات هو التي متها
ننتظر «غلصنا الررب يسوع المسيم » الذي ينقل شكل حسي مذلتنا الى أن
تصير هو بعيئة مساويا لصورة جسدح “جنه كما لختص بالفعل الذي يقتدر عليه
الاتجيل
الباب الثاني والعشرون من العجيل متي المقدس ( منى | آية)
حيئئنخ ذهب الفريسيون وتشاوروا ليصطادوه يكلمة * قارسلوا اليه تلاميذهم
ممع الهرود يسيينى قاثلينى يا معلم كذ علونا الك هق وطربق الل بالق تعلم
ولا تبالى باحت ولا تأخث بوجه انسانى فقل لنا ماذا تركل اجوز اعطاء الجزية
لقيصر ام لا «ه فعلم يسوع شرهم فقال لهم لماذا تجربونني يا مرائمى أروثي
صورة الدينار فاتوه بدينار * نقال لهم يسوع لمنى هذه الصورة والكتابة قالوا
هذه لقيصر » حيئئة قال لهم اعطوا ما للملكب للملكبه وما لله للم * فلها سمعوا
22
عزم |
وي*ي خامس وعشرون يوم الأحد بعن العنصرة
(أي ع[ يعج التهٌ. )
الصلاة
ها ربب للتمس منكا ان تبريُ شعيكها من ذثوبهم ححتى بلطفكب الوافر
ننتبي كلنا من قيود الخطايا التي ارتكيناها بسييب ضعفنا هسب لنا هذا يا ابانا
السماوي مني اجل يسوع المسيم وهو ريئا المباركب ومغلصتا
الرسالة
الجاب الأول مى رسالة بولس المقدس الى اهل كولوسائيس ( من ا آية )
نشكر لله وابي ربنا يسوع المسيس دائما ميتهلين من احلكم اذ سيعنا بايمانكم
بيسوع المسييم ومحبّتكم لكانة القديسين * من اجل الرجا المع لكم في السماوات
الذي سمعتم به فيما سلف يقول صدق البشارة * العاضر عد كم كما هو في كاف
العالم وسيكون مثمرا كما قد اثمر وفيكم منث يوم سمعتم وعزفتم نعمة الله لتحقيق ٠
وكما تعلمتم من ابافر العبيمب وقريئئنا في العبوديّة الذي هو امينى من اجلكم
شادم المسيم الذي عوننا #حيتكم بالروح © فلهذا ولحنى مذ يوم سمعنا ما كففنا
عى الأبتهال منى اجلكم وطالبينى أن تثتموا معرفة مشيّته .بكافة الحكمة والفته
الروهاني * لتسلكوا سلوكا اهلا للربب بكلية الارضاء مثمرين ثي كل عمل صالم
ونامئيى في معرفة الله ء مؤيّدين بكل القوة كما بمتص بعد مجده ثي كافة الصمر
والتمهل بفرح * شاكرين للاب الذي اغلنا لظ قسم القديسيى ني الذور »
الانجيل
الباب التاسع 'مى. انجيل متي المقدس ( من 18 آية )
وثيما يكام يسوع بهذا تلاميخ يوحنا واذا رئيس قن جاء اليه ساجدا له قائلا
8ه أ
أن أبنتي ماقينت الآ كن تماق وضع يدكب عليها نتعيا « فقام يسوع وتبعة
تلاميذه * واذا بمراة كان دمها ينزف منذ اثنتي عشرة سن جاءمت من خلثه
ومست طرف ثوبع للها قالت في نفسها اثّني اذا مسسرتك طرف ثوبه فقط
خلصت ٠ فالتفغت يسوع قرأها فقال لها ثقي يا بنت ايمان خلصكب ٠ فبرأات
المرأة في تلك الساعة + وجاء يسوع الى بيت الرئيس فنظر الى الزمرة
والجمع مضطربين * فقال لهم اخرجوا لم تمت الجارية لكتّها نائمة فضهكوا منه *
فلمًا خرج الجمع دخل وامسكا بيدها فقامت الجارية * وخرج خيرها في
جميع تلك الارض *
3# اذا كان ايام الأحد ثلثمن بين العنصرة وميلاد المسيج فتقرا الصلوات
وغيرها لجميع ايام الاحد السابقة الى هذا القمامس والعشرين منها الذي
هو يكون السادس قبل الميلاد اما إن كانت ايام الاحد تسعة وعشرين
فقط بين العنصرة والميلاد فلا تقرأ إلا الى الرابع والعشرين منها وإن
كانت 8" بيئهما فقط فلا تقراً إلا الى الثالث والعشرين منها لاله
ينبغي داثما قرأة ما سياتي ني يوم الاحد الذي هو الخمامس قبل الميلاد
اما ران كانت ايام الاحد ازيد من ثلثين بين العنصرة والميلاد يعني |*م
لو ”ا ثم لامتلاء الموضع الغمالي بين هذا الاحد والاتي ينبغي ان تقرا الصلاة
وغيرها لاحد او لاثنيى من ايام الاحد التي كانت ثركت بعد التجلي
و”» آخر يوم الاحد بعد العنصرة
وهو يوم الاحد قبل ايام الورود ( اي الخمامس قبل ااميلاد )
الصلاة
يا ريب نلتمس منكب ان تستنهض مشيّات شعبكب المؤمنى حتى يثمروا ثمر
الاعمال العسنة وائرا وبتحصلوا منكب اجرا جزيلا بيسوع امسي رينا آمين
؟<]
عوض الرسالة
الباب ألثالات والعشرون من كتاب ارمياء النبي ( من ه آية )
ها ايام تأتي يقول الربب واقهم لداوده مشرقا عادلا ويبلكث ملك عادل
ودثهم ويصنع حكما وعدلا على الارض * في ايامه #خلص يهود! واسرائيل يسكنى
مظميّنا وهذا الاسم الذي يدعوه به الربب يوصدق [ الذي ثاويله الربب عدلنا ] »
لاجل هذا ها ايام تأتي يقول الريب فلا يقولونى ايضا حي الربب الذي اصعح
بني أسرائيل من أرضن مصر * لكنى حي الربب الذي جمع كل زرغ اسرائيل
مى أرض التجربياء ومن جميع الكور حيث اقصاهم هناك وردهم الى ارضهم » '
الانعيل
الباب السادس من الجيل يوحنا المقدس ( من « آي )
رفع يسوع عينيه فرأي جمعا كبيرا مقبلا اليه فقال لفيليس من اين نيتاع
خبزا لنطعم هولاء * واثّما قال هذا ليجريه لانده كان عالما يما سونف يصنع »
اجابه فيلبس قائلا ما يكفيهم خبز بمائتي دينار اذا نال كل واحدت منهم يسيرا »
قال الها واعنت. فى ملاميقية خو الكراثين افو سيعان السفا ل قينا حدقا بعد
خمسة ارغفة شعيرا وسمكتان لكن هذا اين يبلغ من هؤلاء * فقال يسوع دعوا الناس
يتكئون ( وكان ني ذلك المكان عشسب كثير) فاتكاً خمسة الف رجل عددا * واخذ
يسوع العبؤ خبارك واعطي المتكئينى وكذلكب من السمكتينى بقدر ما شاوًا » فليا
شبعوا قال لتلاميذه اجمعوا الكسر التي فضلت لئثلا يضيع شن منها ٠ نجمعرا
وملأوا اثنى عشر زنبيلا من الكسر التي فضلت عن الأكليى من خمسة الارغفة
الشعير ٠ فلمًا رأي الناس الاين التي عملها يسوع قالوا حتّنًا أن هذا هو النبي
الجائي الي العالم »
/أه |
6
و*+* ههنا قد تمك جميع ايام الأحد والايام المقدسة الكبرعل مى السنة
فانه بعت يوم الاحن هذا يأتي اول يوم الاحد من الوروه وثلثة غيره
الى عيت الميلاد التى قد ابتدينا بصلواتها ورسائلها واناجيلها
[ اما السنئة المسمحية منى ههنا الى عين التجلي وما بعده من ايام
الاحد فهي شمسية فقط وأما مى يوم الاحن المعروفب بالسبعيى الى
الصوم والغصم والسلاق والعخصرة وما بعدها الى ههنا توي غير انيت
موضعها في السنظة الشمسيّة لانها متعلتة كلها ببدر الغصم 1
قد بقي .ان نكتمب الصلوات والرسائل والاناجيل لاي عية ثيرها
ألتي هى ثابت موفعها في السنة الشمسية وهى ما كانت مندرجة
”+ عيد اندراوس المقدس
الصلاة
يا الله الشضابط الكل ذتى عطيت لرسولكب امقدس الدراوس لعمة لعيث
اطاع دعوة ابنكب يسوع المسيم اطاعة طائعة وتبعه ولم يتحر هسب لجميعنا واثّنا
مستدعون بكلامكت القدوس أن ثواظمب بالسرعة على اكمال وصاياكب القديسة
يذلكت بسوع المسيم رو بنا أمينى
الرسالة
البائب العاشر مى رسالة بولس المقدس الى اهل رومية (من 9 آية)
ال أن اعترفنت يفمكه أى يسوع ر' با وصدقت يقليكب ان الله اقامه
من الموتل تخلص * لان القلسب يصدّق بغ للعدل والغم يعترف بحم للغلاص ٠
أن الكتاب نفسه يقول كل من يؤمن به أى يستغزي ٠ لآ ليس قرقا فاصلا
بيى المهودي واليوناني لان الربب نفسه مستغنى في جميع المستغيثين به * لأن كل
25
|88
من يستغيث باسم الريب #خلص * فكيف يستغيثون بمن لم يؤمنوا به وكيف
يومنون ين لم يسمعوا به وكيب يسمعون بغمر 5 يكرز * وكيف يكرزون 6 لم
يرسلوا كما كتنب ما احسنى بهاء ارجل المبشّرين بالسلامة والمغبرين بالميرات *
قن البغازء ما اطاغها كل الناس لآق القعياء بيقول إيا ربب مى سكق سيافنا»
فالامانة اذا من السماع والسماع يكلمة الله * لكنّي اقول لعلهم ما سمعوا * لا ولكى
الي الارض كلها شخصلت نغمتهم والى قواصي الدنيا بلغت كلاماتهم * لكنّي اقول
ثري اسرائيل ما عرف * فموسى يقول 'وا لأغيرتكم انا بغير امة بامة لا فهم لها
اغايظكم * واشعياء #تجاسر ان يقول قد وجددث عند الذين لم يطلبوني طري
ظاهرا للذين ام يسلوا عنّي * ويتوكي اسرائيل فيقول كل اليوم بسطت يدي
الى شعيب عاص و“جاؤيب *
الانعجيل
الباب الرابع مى الجيل متي المقخس ( مى 18 آية )
فيما يسوع يمشي على ساحل بحر الجليل ابصر اخوين سمعان الذي دعي
بطرس واندراوس اخاه يلقيان شباكهيا ني البحر لانّهما كانا صيّادينى * فقال لهما تعالا
فاتبعاني لاجعلكما صيّادي الناس * وللوقت تركا شباكهما وتبعاه * وجاز مى هناكب
فرأي اخوينى آخرين يعقوب بن زبدي ويوحنا اخاه في سفينة مع ابيهما زبجي
#صأحان شباكهما قدماهما » وللوقت ثركا السفينة واباهما زبدي وتيعاه م
يويد عيت توما الرسول المقدس
الصلاة
يا الله الضابط الكل الي الاإبدي الكنتا لازدياه تقوية الايمان. حملنتك رسولكه
المقدس توما على اذّه يرتابب في قيامة اينكه صب لنا أن نومن على يسوع المسيع
56
ابنكي ايمانا كاملا بلا ريسب إحعيث لا 2 قط ايمائنا في نظركب اسمع لنا
يا ربب يذلكب يسوع المسيم الذي له معكب ومع روح القدس المي والتسييمع
الأى والى الأبد أمينى
ّْ الرسالة
الجاب الثاني من رسالة بولس المقدس الى اهل أفسس ( من ١9 5ية)
فلستم اذا غرباء وسكانا ايضا بل قرباء القديسينى في مدينتهم واهل الله
الغماصين * الذينى قد ع على اسن الرسل والانبياء الذى <جر زاويته قنوم يسوع
المسيم * الذي كل بناء فيه متلاصف الفضول ومنتظم به ينشوٌ بالريب هيكلا
قديسا * هذا الذي به تشتركونى في بنيانكم لتصيرو!ا مسكن الله بالروح *
الانجيل
اليالب العشرون من الجيل يوحنئا المقدس ( من *!! آيغ )
وتوما احت الاثني عشر الذي يسمي التوّم لم يكن هناكب معهم لما جاءهم
55
رم م
يسوع * فقال له التلاميئ قد راينا السيد فقال لهم ان لم آر في يديه رسم
المسامير واضع أصبعي في رسم المسامير واتركب يدي في جنيه لا ان * وبعث
ثمانية ايام كان التلاميث “جتمعين داخلا ايضا وتوما معهم قدخل يسوع والانواب
مغلقة فوقف وسطهم وقال السلام لكم * ثم قال لتوما هات اصيعكف الى ههنا
وانظر الى يدي والق يدكب في جنبي ولا تكن غير مومن بل مؤٌمئا » قاجاب
توما قائلا ربي والهي * قال له يسوع اما رأيتتق اعت طوبي للذينى لم يروا
وبؤمنون * وصنع يسوع قدام تلاميذه آيات آخر كثيرة لم تكتب في هذا الكتاب *
وهذا كتسب متها لتؤمنوا بان يسوع هو المسبى ابن الله لتكون لكم اذا امنتم
باسميع الحعياة الموبدة 3 ا
وي وهذ! العيت اربعة ايام قبل الميلاه كن ثلث اعياد بعده
4 ]
يعني عيد اصطفان المقدس ويوحنا الميشر المقدس وقتل الأطفال
وقد كتبت صلواتها ورسائلها واناجيلها بين الميلاه والغتائة 0
اما بعى الغخستائة ( التى هي اليهوم الثامى بعد الميلاد ) والتجلي
( الذي هو الثائي عشر بعده ) فيكون اول عيك عيد انابة بولس المقدس
يود عيث اناب بولس المقدس
الصلاة
الله الكت بموعظة رسولك المباركف المقدس بولس نورت ثور الانتجيل
على جميع العالم نلتمس منكا ان تهسب لنا اثّنا نذكر انابته ال#جيية ونظهر
شكرنا لاجلها باتياع التعليم المقدس الذي علمه بيسوع المسيج وبنا أمينى
و الرسالة
الياب التاسع منى اعمال الرسل ( من | آية)
واما سولس فكانى ثافعًا على تلاميث الربب وعيذا وقتلا ايضا * نتقدم الى
رقو الكينة عطتيع: :قثو رروائن الى ادمقى إلى السيؤع: اليكييين جه لكيه إن
وجدوا قوما في الطريق رجالا ونساء يقتادوهم مكتوفينى الى اورشليم * وني ذهوبه
واقترابه من دمشق ابرق عليه بغتة نور من السماء فسقط على الارضش وسمع صوتا
يدول له يا شاوول يا شاوول لم انت تضطهدني * ذقال يا ريب من اننت فقال الربب
انا هو يسوع الذي انلك تضطهده شديدا علي ان تقاومني * فاجايده قاثلا
يا ريب ماذا ثريد ان اصنع * فقال له الربب انهض وادخل المدينة و«تغاضب
بما تسب أن تعمله * فاما الرجال الذين رافقوه قوقفوا صامتينى باهتينى قت سمعوا
الصوبت ولم يعاينوا أحدا * فتهض سولس من الارض وعيناه مفتوحتأن وهو لا ييصر
احدا فاقنادوه وادخلوه الى دمشق * فاقام ثلثة ايام لا يبصر شيا ولا اكل ولا شريب ه
11
وكان بدمشق تلميذما اسمه حنانيا فقال اليب له في المنظر ليلا يا حنائيا فقال
هانذ! يا ربيب * فقال له الربب اذا نهضت فاذهسب في الشارع الملسيب بالدريب
المستقيم واطلب في منؤل يهودا رجلا اسمه سولس طرسوسيًا * قاته كان يصأي
وابصر في المنظر رجلا اسمه حنائيا داخلا ألى عنذه جاعلا يديه عليه ليبصر ايشا *
الى عملها بقديسيك باورشليم وههنا فله سلطان ممق كيل ونساة الكهنة أن يقي
جميع المدعوين باسمكب * فقال له الريب اذضب فإن هذا هو لي أناء مصطفي
ل#عمل اسمي امام الامم والملوف وبني اسرائيل وساريه انا مقدار ما ينبغي له
أن يصيبه من اجل اسميى * فمضي حنذانيا ودخل الى المنزل ووضع عليه يديه
وقال ايها الاخ سولس اليب الذي ظهر لكت في الطريق التي جكّت فيها ارسلني
لتيصدر ايضا وتمتلئ من روح القدس * فلأحال سقط شي من عينيه مثل القشور
الذيى كانوا بدمشق اياما يسيرة * وني الحينى كرز بالمسيم في ال#جامع ان هذا
هو ابن الله * فبهتوا كلهم اذ سمعوه وقالوا اليس هذا هو ذاكت الذي اباد
في اورشليم جميعح المدعوينى بهذا الأسم وق هذا الأمر جاء الى ههنا ليصرعد هم
الانجيل
الباب التاسع عشر من العيل متى المتدس ( من 7" آي )
حبائُذ أجايب بطرشس بسوع قائلاً ها -5 ود تركنا كل شي وتبعذا كب فمأ
عسى أن يكون لنا * قال لهم يسوع آمينى اقول لكم الكم انتم الذيى تبعتموني
اذا جلس ابن الانسانى على كرسي مجده في الجيل الاتي تجلسون انتم على
2
ولحل
اثنى عشر كرسيًا وتدينون اثنى عشر سبط اسرائيل * وكل مى تركه بيتا او اا
او اخوارت أو آبا او اما او مرأة او ابنا او حقولا مى اجل اسمي يأخث مائة
ضعف ويرث حياة الابد * كثيرون اولون يصيرون آخرين وأخرون اولي *
0 - ريسب المسنني في الهيكل
المشهور بعيت تطهير مريم العذراء المباركة
وهو اليوم الاربعون بعد الميلاده
الصلاة
يا الله الضابط الكل ألمي الابدي نلتمس بالتواضع من كبرياءكك انه كما 5
هذا اليوم ابنكك الوحيك ني الهيكل #جوهر بشرتنا نحن قري اليك بقلويب
طاهرة ومصقاة بذلكف ابن يسوع المسيج رينا آمين
عوض الرسالة
الباب الثالث من كتاب ملأكي النبي (من | آية)
ها انا ارسل ملأكي وينظر الطريق امام وجهي وبغتة يأتي الى ضيكله الربب
الذي انتم تطلبونه لفك العدل الذي انتم تريدونه ها يقبل يقول الريب
الضابط الكل »* فمّى يصطبر ليوم مدخله أو من يقبت في ظهوره من اجل انه هو
يدخل مثل نار كور ومقل حشيشة الغسالين * وبجلس يسبك وينّي مثل الفضة
والذهب وينقي بني لاوي ويغرغهم مثل الذهب والفضة ويصيرون للريب يقدّمون
ذنمحة بالعدل + ويرضي الرمب ذبمحة يهودا ويروشليم كمثل ايام الدهر وكمثل
سنين التي من قبل * واقريب اليكم بكم واكون شاهد! عجولا على الساحرات
وعلي الفاسقات وعلى الذينى #حلفون' باسمي بالكذيب وعلى الذين يظلمون اجرة
الأجير وعلى الذينى يتقوون على الارملة و#حيفون على الايتام والذين يميلون حكم
الغريمب والذين لا #جاذوني يقول الريب الضابط الكل »
1
ايل
الياب الثاني منى الجيل لوقا المقدس ( مربي" آية)
لما" كهلت ايام التطهير كناموس موسي صعدرا يه الى يروشليم ليقيموه
ليب * كما هو مكتوب فى ناموس الربب أن كل ذكر فانى رهما يدعول قدوس
اليب * ويقرب عله كما كنم في ناموس الريب زوجا يمام أو فرخا حمام 5
وكاى انسان بيروشليم اسم سمعان وكان رجلا بارا تقيًا يرجو عر اسراثيل وروخ
القدس كان عليه * وكان قد اوحى اليه من روح القدس اذه لا يعاينى الموبكت حتى
يعايى (١ الربب * قاقبل بالروح الى الهيكل تعندما دخل بالطفل يسوع
1
أبواة ليصنعا عنم كما صب في الناموس * فحمله على ذراعيه وباركه الله قائلا »
الأى يا سيد اطلق عبد بسلام كمثل كلامكب لان عينىٌ قد ابصرتا خلاصكب *
الذي اعددته قدام وجه جميع الشعويب * ثورا استعلنى للامم ومجهدا لشعيف
اسرائيل » وكان يوسف رامد يتعجيان مما كان يقال من اجله * وباركهما سوعان
وقال لمريم امّع ها هوذ!ا هذا موضوع لسقوط وقيام كثير منى يني اسراثيل
وعلامة المعاندة * وات ايضا فسجهوز رمج الشكه في نفسكب لتظهر افكار في
قلوب كثيرة * وكاندت حمًا النبية ابن قائثويل منى سيط اشير قد طعنرت
في ايام كثيرة عاشت مع زوجها سبع سنينى بعد بكوريتها * وتملت الى اربع
وثمانيى سن غير مغارقة للهيكل عابدة بالصوم والصلاة ليلا وثهارا * وفي تلك
الساعة جاءرت قدامه معترفة لله وكانت تتكلم كن اجدلة:اعدة: كل مين درسي
خلاص يروشليم * فلما أكملا كل شي كناموس الربب رجعا الى الجليل الى مدينتهما
كائيئت علمع »
ع4 |
يو” عيدت متثياس المقدس
الصلاة
يا الله الشابط الكل الذي اثك في موضع يهودا المسلّم اختريكت متثياس
عجث كسما المومنى ليدذل في عدد الرسل الاثني عشر فيا لكتس كي أن تصفظ
داثها مى رسل كذبة وتدبر وتهدعل برعاية مؤمنيى صديقينى منى اجل يسوع
المسيم رننا مين ظ
عوض الرسالة
الباب الأول من اعمال الرسل ( منى ا آي )
وفي تلك الأيام قام بطرس في وسط التلاميخ (وكان هناكب جمع اسمائهم
وعزاتههم متفقة على هذا المعتقنى نفسم نحو ماثة وعشرين ) فقال * ايها الرجال
يا اخوتي قد كان #جمب ان يتم هذا الكتاب الذي قاله قذيما الروح القدوس
بفم داوه منى اجل يهودا الصائر مرشدا للذينى قيضوا على يسوع * لانّه كان
مغنا مغدودا وحصل لد حظ في هذه الخدمع « هذا اذا اقتني ضيعة مى اجرة
الظلم وسقط طريحا على وجهه وانشق منى وسطه والسكبنثت احشاءه كلها »
وصار خبره معروفا عن جميع قاطني اورشليم 55 أن تلكهب الضبيعز كلتهت
بلغتهم حقلدما الذي مترجيه حقل الدم * لان قد كَشِب في مصعف المزامير
لتصر مدينته قفرا ولا يوجت من يسكنها ورياسته يأعذها أخر» تمصب اذا أن
أختاروا احدا من الرجال المتصرّفين معنا في كافة الزمانى الذي دخل اليئا فيه
اليب ايسوع وخرج اذا ابتد! من معمودية يوحنا الى الهوم الذي فيه ارتفع
منى عتدنا يكونى شاهدا معنا بقيامته * واقام اثنينى وهما يوسف الملشسب بيرصا بان
الذي كني يوسطس ومتكياس * واذ صلّوا قالوا ايها الريب العارفب قلوبب الكل
58
انك اوضع من تختاره مى هذين الأثنيى واحذا يأخذ حظ هذه الغذمة والرسالة
على متقيا وجسب مم الأحد عشر رسولا 5
الانجيل
في ذكب الزمان اجابب يسوع قائلا اعترفف لكب ايها الاب ريب السموات
والأرض لاتكب اخفيت هذه عن الحكماء والغهماء واظهرتها للاطفال * نعم يا اب
5 5 7 و ب
ا هذه المسرة التى كانت امامكتث * كل قى دفع الى من الأنب وليس احد
يغرف الابنى الا الاب ولا الانب إلا الآبى ولمّى يشاء الابى يكشف * تعالوا الي يا جميع
المتعبين الثقيلى الحمل وانا اراتحكم * احملوا نيري عليكم وتعلموا مي فاثي وديع
”د عي البشارة لمردم العذراء المباركة
وطو تسعة اشهر قيل مملاد المسمج
يعنى اشهر بعده ني السنة ( وقريسب من القصج (
الصلاة
فاازنت نلتمس من أن تصسب نعمتكا في قلوبنا واذا أطلعنا على لجسى
بتك يسوع المسيم ببشارة ملاكب فنيلّغ بصلييه والمءه الى “حت قيامتم
يذلكت يسوع المسوج ريئا أممنى
عوض الرسالة
الباب السابع مى كتابب اشعياء النبي ( من ٠١ آي )8
وعاد الرمب يتكلم مع احاز قائلا » سل نكب آية من الربب الهكب في العمق
2
5
او في العلو « فقال احاز لا اسأل ولا اجرب الربب * قال أسمعوا يا بيت داود
فل صغير عندكم إن تمتنهوا الناس جهادا فكيفب تمنهون الرمب جهادا * لاجل هدا
يعطيكم الرب نفسه آية ها العذرا ء تحبل وتلد ابنا ويدعون اسمه عمانوئيل * ويأكل
الؤيت والعسل من قبل ان يعلم ان يرذل الشر إختار اأغخير * من اجل اذّه قبل
ان يعلم الصبي خيرا او شرًا يرذل الشرٌ لمختار الغير وتستيق الارض التي اننت
خائف عليها من وجه هذين الملكين *
الاثجيل
الباب الأول من الجيل لوقا المقدس (مى 9" آية)
وني الشهر السادس أرسل جبرئيل الملأكف من غند الله الي مدينة في الجليل
تسمّى ناصرة * الى عذراء خطيبة لرجل اسمه يوسفا من بيت داود واسم
العذراء مريم * فليا دخل اليها الملك قال لها السلام لك يا ممتليّة نعمة
الوب معت مباركة اننتك في النساء * قلما رائته اقطريكه من الامو وقلع
ما هذا السلام * فقال لها الملك لا تغاني يا مريم فقد ظفررتك بنعمة مى
عند الله « وانت #معبلينى وتلدين ابنا وتدعين اسمه يسوع » هذا يكون عظيما
وابى العلي يدعي ويعطيه الريب الأله كرسي داوّد ابيه * ويملكت على بيت
يعقوبب الى الاب رلا يكن لملكد اتقضاء » فقالنت:مريم للنلكفا كيف يكون:هذا
ولم اعرف بعلا » فاجابها الملك قائلا روح القدس بحل عليك وقوّة العلي تظللكت
لهذا المولود متك قدوس واين الاله يدعل * وفي ذه اليسبعة نسيبتكف حبلي
بابى على كبر سنّها وهذا الشهر السادس لتلكب التي تدعيل عاقرا * لانّه ليس
عند الله كلمة بغير قوّة » فقالت مريم هانذا عيدة للريب فليكن لي كقولف
وانصرفب غنها الملك »
7
#* عيت مرقس المقدس
الصلاة
يا الله الضابط الكل الذي انت عذّمت كنيستكب القديسة بالتعليم السماويه منى
مبشرك مرقس المقدس هسب لنا النعمة بعيث لا نكون كاطفال متقلبينى مع كل
رياح التعليم الباطل بل نقببت في صدق اجيلك المقدس بيسوع المسوم ربنا أمونى
الرسالغ ْ
الجائب الرابع من رسال بولس المقدس الى اهل أفسس ([ من 7 آية)
والئعمة قن اعطيت أكل احد مما على مقدار موهية المسيم * فلذلكف يقول
اذ صعد الى العلاء استبي سبيا ومنم لقان عو ان لكوتو سق من خالا
الذي نول اولا الى اعمق اسافل نواحي الارض * فالذي نزل ذاكب هو الذي صعح
فوق اعلى السموات كلها ليملا كانة البرايا * وهو مني ان يكون قوم رسلا وطائفة
انبياء وقوم مبشرين وطائفة رعاة ومعكمين » لاتقانى القديسين لعمل الخدمة لابتناء
جسث المسبي أن ننتهى كلنا في اتاد الامانة ومعرثة ابنى اللم أأي زجل
ع * الى
كامل الى مقدار قامة كمال المسيم « لكيلا نكونى اطفالا متموجينى ومتقلبينى مع
كل و أ تعليم في تقلشب عزائم الناس ب#هابسرت توي نا الجادعة + بل
مين في الحبّة ومنهيّن اليه كل شي الذي هو المسيج الرأس + الذي مله كل
العسن اذ هو ملتصق به ومنتظم فيه يعمل بفعل الدرور في كل لمس بمقدار واحت
قواحذ من الاعضاء اثماء الجسد لابتنائه بمجية *
الانجيل
الباب الغخامس عشر مى الجيل يوحنا المقدس (من | آية)
آنا هو كرمة الحق رابي الكرّام * فكل غصى ني لا يأق بثمار يقطعه والذي يأقي
كما بنقيه أي بثمار كثيرة * وانقم من قيل انقياء مرى اجل الكلام الذي
8 ]
كلمتكم بد ٠ فاثيتوا ني وانا فيكم وكما ان الغصن لا يطيق ان يأتي بالثمار من
ذاته وحدة إن لم يغبت في الكرمة هكذى ايضا انتم إن لم تأبتوا في » انا هو
الكرمة وانتم الاغصان م يقبت في وانا فيه فهو يأقي بثمار كثيرة وبغيري لستم
تقدرون ان تعملوا شيا » قإن لم يبت احد في طرح خارجا مثل الغصن الذي
#جف فيأخذونه ويطرحونه في النار #>ترق « فإن انتم ثبتم في وثبت كلامي
فيكم كان لكم كل ما تريدونه * وبهذا عه أبي بان تأتوا بكمار كثيرة وتكونوا
تلاميذي * كما احبني ابى كذلكب أحيبتكم اثبتوا في عبتي * 5 حفظتم
وصاياي يتم في ميتي كما الي 8 وصايا ابي وانا ثابت في معيته » كلمتم
بهذا ايكون فرحى فيكم ويتم فرحكم *
يد عيد فيلبس ويعقوب الصغير المقدسينى
الصلاة
يا الله الضابيط الكل الذي عرنانف الحقيقي هو العياة الابدية همب لنا أن
علم يقينا ان اينف يسوع المسبج هو الطريق والعق والعياة يعييث نقتفي
على آثار رسوليكب المقدسيى فيلبس ويعقوب ونسلكب ثابتيى علي الطريق
الموصل الى العياة الابدية بذلك اينكت يسوع المسيع ربئًا أميى
الرسالة
الياب الأول من رسالة يعقوب المقدس الكاثوليكية (من | آية)
من يعقويب عبد الاله والريب يسوع المسيم الى الاثني عشر قبيلة اللواتي في
الشتات * إن افردوا يا اخوتي احتسبوا كل الفرح اذا سقطتم في “عن متلونة »
عالميى ان عغتبر ايمانكم يفتعل صيرا * والصبر فليكن له عمل كامل لتكونوا كاملون
وتامّمنى غير ناقصين من شي « فانى يكن احدكم ينقصء حكمة فليسل من الاله المعطي
]45
الكل بسماحة ولا يعيّر آحد وسيعطي * وليسل يامانة غير منقسم العزم في شي لان
المرتاب المنقسم يضافي تموّج الأحر الذي تخيطه الربس وتنفئن فيه باعصافها
ليتعالى جدا * فلا يظى ذلكب الانسان انه يأخث من الريب شيا » الرجل
ذو النفسين لا تمكين لد ني جميع طرقم » فلمفتغر الاح المتواضع بعلوه والغني بتواضعه
لان كما العشيش زهره يعبر * لأن الشمس تطلع مع الحرٌ فاذا قد يبس النبارت
وانتثر زهرة وهلكت حسن بهاء وجهه هكذا والغئي يضمر في متصرفاتة * الطوبي
للانسان الذي يصبر على المحنة فاته اذا صار مختيرا يأخة: اكليل العياة الذي
وعت يه الربب أحباءم »+
الانهيل
الباب الرابع عشر من الأجيل يوحنا المقدس ( من ١ أية )
وقال يسوع لتلاميذه لا تقطريب قلوبكم آمنوا بالله وآمنوا بي ايضا * ارى
المنازل في بيت ابي كثيرة ولولا ذلك كنت اقول لكم اثني انطلق لاصلج لكم
مكانا * و أن انطلقتت وأعددرت لكم مكانا فسوف آتي وآخذكم ألي لتكوذوا
انتم حييث أكون انا * وانتم عارفون الى اينى اذضسب وتعرفون الطريق * قال له
ثوما يأ سيت ما نعلم اينى تذصسب وكيف نقدر ان نعرفف الطريق * قال له يسوع
انا هو الطريق والعق والعياة لا يأتي احد الي أبي رالا بي * لو كنتم تعرفونني لعرفتم
ابي ايشا .ومن الآن تعرفونه وقد رأيتموه ايضا * قال له فيليس يا سيد ارنا
الاب وحسبنا * قال له يسوع انا معكم كل هذا الزماى ولم تعرفني يا فيليا *
من رأف فقد رأى الاب فكيف تقول انت ارنا الاب * اما تومن الي في ابي
وابي في وهذا الكلام الذي اقوله لكم ليس هو من ذاتي وحدي بل ابي الحال
قُ هو يفعل هذه الافعال + آمنوا بي الي انا ني ابي. وابي في ولا قامئوا بى
546 0
مى اجل الاعمال * آمينى أمين اقول لكم أن ا يومى بى يعمل الاعمال التي
2 ش
]|
اعملها وافضل متها يصع اذى ماض الى الأبسب 5و كل فى نينا لوى بأسمي أصنعع
لكم ليتميوين لأسب بالادنى وأن سألتموني باسومي أذعل لكم ما كر بيدونه #
| اما العيدانى العابتان فهما بينى الغصع والعنصرة
لكنى العيى الاي لبارئابيا المقدس هو اقرب
مي العنصرة وجميع الاعياده التابعة هى بعدها]
”د عي بارنايا المقدس
الصلاة .
يا ايها الريب الله الضابط الكل الذي اثنك البسيت بارئابا رسولكب المقدس
بالمواهيب الخاصز من روح القتدس نلتمس منكبه ان لا تتركنا مأيوسين عى
مواشبكت المتلونة ولا عن النعمة لكي نتستعملها دائما لعزتكب ومجدكسا بيسوع
المسيم ربنا أمينى
عوض الرسالة
الياب العادي عشر من اعمال الرسل (من ا" آية )
تسمع خبر ووصل الى آذان اهل الكنيسة الذ ي باورشليم مى اجلهم قارسلوا
برنايا يطوفب الى الطاكية * فلمًا جاء اليها وشاهن نعمة الله فرح وعدي بسالف
توطين قلبه أن يكبدرا في امائة الربب * لانّه كان رجلا صالها وممتلئا من
روح القدس والامائة واضاف الى الربب جمعا جزيلا * ثم خرج برئابا الى طرسوس
ليطلمب بولس * فاذ وجده جاء به الى انطاكية فاقاما #جتمعان بها ني الكنيسة سنلة
كاملة وعلما شعبا جزيلا » وني انطاكية اولا شب التلاميخ بالمسمحييى ٠ وني تلك
الايام العدر مى أورشلهم الى انطاكية انبياء * فقام احدهم أسمه مابس نعرّف
بالروح أن جوعا عظيما سيكون قيما بعد ني الدنيا كلها فصار ذلك على عهت
54
كلوديوس قيصر الملكث * واذ آمر التلاميث كل احد من المومنين ان يرسل بركة
كما تيشر له ويسم به لخدمة الاخوة القاطنيى في بلح اليهودية * ففعلوا ذلكت
وكانوا ينفؤونها الى الشيوخ بيت برنايا وبولس *
الاثويل
الباي الغخامس عشر من العجيل يوحنا المقدس (مى"| آية)
هذه وصيّتي ان صب يعضكم بعضا كما اجيبتكم * ما مى حسمب اعظم من هذا
ان يبدل الأنسان نفسه عن احبّائه * وانتم احبّائي إن علقم كلقا لوقك ريز
ولسبتٌ استيكم الآى عبيدا لان العبد لا يعلم ما يصنع سيده لكي مالك اعبات
لاني اعلمتكم بكل :ما سمعت: من ابي + اليس :تنم اشترقموني “بل. آنا اخترتكم
وادعكم تنطلقون لنأتوا بثمار وتدوم ثماركم لكي يعطيكم ابي كل ما تسألونه يباسمي »
وث؛» عيد ميلاد بودنا المعمج المقدس
وهو سغ اشهر قيل ميلاد المسيج او ” اشهر بعد البشارة
الصلاة
يا الله الضابط الكل الذي بتدبيركت تولك عبدك يوحنا المعيّح تولن! معيهبا وارسل
ليعة طر يق ابنكى مغلصنا بكرز التوبة فاجعلنا ان نتبع تعليمه وسلوكه المقدس
ليث نتوب التوبة الصادقة على كرزه وايضا على آثاره نكلم العق دائما تجاهر
بتودمج الرذيلة ونتألم بالصبر من اجل العق بيسوع المسيى زيما مهن
عوض الرسالة
الباب الأربعونى منى كتاب اشعياء التبي ( من !| آي#)
عرّوا عرّوا شعبي .قال الله * ايها الكهنة تكلموا ني قلسب يروشليم عؤوها لأن
تواضعها كمل العللت خطيّتها لانّها قبلت من يد الريب خطاياها مضعنة « صورتك
|]
صارخ في البرية اعدوا طردق الرمب أصنعوا سبل الهنا مستقيمة * كل واد يمتلئ
وكل جبل واكمة تتضع وتصير جميع المعوجارك مستقيمة والغشنة الي طريق لين »
ويظهر بجت الربب ويعاين كل ذي جسد خلاص الله لان الرب تكلم + صوبتك قال
اصرخ فقلت بماذ! اصرخ كل جست عشب وكل مجد الانسان مثل زهرة العشب *
يمس الغشسيبه وتساقط الوهر مني أجل أن روح الرب 0 3 هكذي مس
حشيش هذا الشعب * يبس العشسب وسقطلت الزهرة وكلمة الهنا تدوم الي الابى *
على جيل عال اصعديا مبشر صهيونى أرفع صوتكه يقوة يا مبشر ايرو شليم
ارفعوا ولا ثهانوا قل تمدن يهودا ها الهئا * ها الربب يقبل بقوة وذراعت بسيادة
ها أجرتة معد وعمله قدامع + مل الراعي الذي يرل قطيعد وبذراعه #جمع
الغراف ويعذي السعبالي 3
الانجيل
الباب الأول من الأجيل لوقا المقتدس ( من 50 آيغة )
ولْمَا تم زمنى اليسيعة قثلة: كولذت ابئا *» قسمع جيرائها واقرباوٌها ان
البب قد عظم رحمته لها ففرحوا معها * فلمًا كان في الهوم الامى جلوًا
لمتنوا الصبي ودعوه باسم ابيه ذكريا * فاجاببت امم قائلة لا لكن ادعوه يوحنا *
فقالوا لها ليس احد ني جنسكب يدعي بهذا الاسم * فاشاروا الى ابيع ماذا تريح
أن د * فطلسبه لوحا وكتمب قائلا اسمه يوحنا فت*جسبه جميعهم * وللوقت
انفتى قمه واتطلق لاذه وتكلم وباركه الله * وصار خوفا غلى جميع جيرائهم
وتعدثك بهذا الكلام في جميع أخُوم يهودا * وفكر جميع السامعينى في قلوبهم
قائلينى تركل ماذا يكون من هذا الصبي ويد الرمب كاننك معه « فامتلا ذكريا
ابوه من روح القدس وتنبي قائلا * مباركه الريب اله اسرائيل لانّه انتقن
وصخحع خلاع.ا شعيم * وأقام لنا ذرنى خلاص من أودية داوه قناع * كالذي تكلم
ع
على افواة اثبياثه القديسينى من الابيد * خلاص من اغدائنا ومنى ايدي كل
ميغضينا * ليصنع رحمة مع آباثنا ذكر عهده القدوس * القسم الذي اقسم
بع لابرافيم أبينا ليعطيئا * يلأ خخوفه العلاص مى ادي اعداثنا 5
بالطهر والعدل قدّامه كل ايام حياتنا * وانت ايها الصبي نبي العلىّ تدعيل
وتنطلق قدام وجه الريب لتعث طرقه * لتعطي علم الغلاص لشعيه بمغفرة
خطاياهم * منى اجل تعدّن رحمة الهنا الذي افتقدنا مشرق من العلو * ليضى
للجاسين في الظلمة وظلال الموت لتستقيم ارجلنا لسبيل السلامة * فاما الصبي
'فكاى يشب ويتقوي بالروح واقام ني البراري الى يوم ظهوره لاسرائيل *
عيتك بطرس (امقدس
الصلاة *
يا الله الضابط الكل الذي اذك باينكت يسوع المسيم وهبت لرسولكثدك
المقدس بطرس مواهصب قضائل كثيرة وامرته أن يرعي تنوكت احتياطا نلتمس
منكه ان #جعل جميع الأساقف ورعاة البيعة لمجتهدوا في كرز كلمتكا
القديسة والشعب ليتبعوها بالاطاعة حتول بأخذوا كلهم اكليل العجى الابدي
لجسو المسيم وينا أمينى
عوض الرسالة
الياب الثاني عشر من اعمال الرسل ( من ١! آية)
في ذلك اأعينى بسط شيروديس اليلكب يديع ليسي الى قوم مى الكنيسة *
وقتل يعقوب اخا بوحنا بالسيفب * واذ ابصر ذلكب مرضيا لليهود اضاف اليد
ان فبض على بطرس * وكان ذلك في ايام الفطير * واذ قيض عليه جعله في
23
ا
الى الشعب بعحى الغصير * وآذ كان يبطرس محيوسا في الستجن كائبك الكئيسة
تقريب منى أحله الى الله صلا مديدة ٠ أحين أعقزم هيروديس أن يصعده اليهم
في تلك الليلة كان بظرس نائما بين عن مغلولا بسلسلتين وكان الحراس
امام الأبواب يرصدون العبس * أذ وقف به ملأاف الريب قاشرق ثور في المسكنى
قضريب جنب بطر س وانهضه قائلا قم مسرعا فسقضصتك السلسلتاى من يديه *
وقال له الملكف تزثر واليس نعلي فعمل هكذا فقال له البس ثو 5 والحقني »
وخرج يتبعه ولم يعلم ان الصائر بالملاف هو حق بل كأن يظن انه يبصر مناما »
قاذا عبرا العرس الأول والثاني اقبلا الى بابب العديح المؤدّي الى المدينة فانفتم
من ذاته لهما وخرجا فعبرا ني شارع واحد ٠ وللحين ابتعد الملأف مند * فعاده بطرس
الى +15تموقال:. الآن: «عليرت تتعنيق: ران ارس اول 1 وانقذني من يت
فعروديس ومن كل شعمب اليهود *
الافجيل
الجاب السادس عشر من العيل متي المقدس (من "1 آي )
ولمًا جاء يسوع الى نواحي قيصريّة سن قبا تلاميذه ماذا تقول الناس
: 5 البشر * فقالوا قوم يقولوى يوحنا المعمداني وآخرون ايلياء وآخرون
أرمياء أو واحت من الانبياء * فقال لهم خانتم ماذا تقولوى من انا * قاجاب
سمعان بطرس قائلا الت هو المسيم أبن الله العمي * فاجابه يسوع قائلا طوباكب
دا سمعان بن يونا * لالم ليس جسد ولا دم اظهر لكب هذا لكنى أبى الذي
في السموارتك * وانا اقول لكب اتلكب ائنتك الصهورة وعلى هذء التضرة ابنى
دبعتي وابواب اتيم لا تقوي عليها * واعطيكه مفاتمى ملكويك السمواركت
قها ربطته عل ى الأرض يكى مربوطا في السووافة وما حلاتم على الارض يكن
“علولا في السموات »
1
3
:
ا
ا
2
ا
1
0
1
/
ا
ٌ
ا
آ
|
3 غيل يعقوبب المقدس أب زفي
الصلاء
قا الله الرحهم طرحسسا لنا كما أن يعقوبب رسولكت المقؤس ترك أيأة لتجموع
ما له واطاع بغير مهل دعوة اينكب يسوع المسيم وتبعد اذا عن ايضا نتركب
جميع الشهوات الدنيوية والمشرية ونستعى داثما لاتباع وصاياكه القديسة بيسوع
المسيم وبذا آمين
الباب الحعادي عشر من اعمال الرسل ( من 7" آأية )
وني تلكب الايام انحدر من اورشليم الى انطاكية انبياء * فقام احدهم اسمد
اغابس قعرفف بالروخح أن جوعا عظيما سيكون ذيما بعد تي الدنيا كلها * قصار
ذلك على عهد كلوديوس قيصر الملكس * واذ آمر التلاميخ كل احد من المومنينى
أن روسل دركة كها ليسول له وتسمع بئ ليح مر الادوة القاطنينى ني بلى المهودية- »
ففعلوا ذلك وكانوا ينفذونها الى الشموخ بيد برنابا وبولس * تي ذلك الحينى
بالسيفب * واث ايصر ذلكت مرضهًا لأيهود اضافب المع أن قيض على بطرس *
الاتعيل
الباب العشرون من اليل متي المقدس ( من +" آي8)
حيةكن جاءرت إليع أم أبغي زدذي مع ابنيها و«هؤركت لى طالبة مرخ شيا «
فقال لها ماذا تريدين قالت له قل ان #عجلس ابناي هذان احدهما عن يميتكب
لاخو عنى شمالكك في ملكوتئك * اجائب يسوع قائلا لستم تدرون ما تطليون
اتكدراآن أن تشر يا الكاس الي اذا ممع أنى اشربها واى تصطيغا الصبغة الى
و
اصطبغها فقالا له نستطيع + خقال لهما اما كاسي فتشربان وصبغتي تصطبغان وأما
|]
جاريما عن يمئهي وعنى يساري فليس لي أن اعطيه إلا للذين اعت لهم ابي *
كلما اعبياييلت العشرة دليوقهوا على الأخوينى نا فجعاهم جسدوع وقال لهم آم علمتم
أن روساء العم يسود وذّهم وعظمادهم مسطلطوي عليهم 2 فلا يكون فكذ!ا فيكم
كن حَن أرأه أي يكون فيكم كبيرا قليوكنى لكم خادما 1 أرأت أن يكون فيكم
م م
م 0 ىم
نفسعد خلاصا للكقيرينى 9
ورم
و*ن عيت برتلماوس المقتدس
الصلاة
رمي
يا الله الضابط الكل الأبدي الذي ات وهبت إرسولكس برتلماوس نعمة
حيست آمن بكلمتكب وكرزها نلتمس منكنا أن تهمب لكئيستكب ان تحلب
الكليظ التي أمنى بها وتكرزها وتتقيلها ايضا لجسوع المسم رينا أمينى
عوض الرسالة
الباب القامس من اعمال الرسل ( من "| آية )
وصاريت بايدي الرسل جرائج وأيات كقبرة في الشعب ( وكانوا كلهم أجمغون
في اصطوان سليمانى * واما باقيهم خلم يكن احد #أجري ان يلاصقهم بل كان
الشعسب يعظمهم * وكان الذين يومئون بالرمب يزدادون كثرة رجال ونساء كثيرة )
حتيل انهم ني الشوارع كانوا #جلبون المرضول ويصنعونهم على اسرّة ومعات لكييا
أذ! اجقاز 47م بطرس ولو صار أن يفي ظله على أحدهم * وكان #عجي متهم اكثر
اهل المدن لأحيطة بهم الى اورشلهم جائينى بسقمي وموذين من الارواح النهسة
وكانوا يبرن كلهم اجمعون »
/ك/ا]
الانجيل
الباب الثاني والعشرون من الجيل لوقا المقدس ( من عا! آأية)
وكانت بينهم مشاجرة من متهم الاكبر * فقال لهم ان ملوكت الامم هم ساداتهم
وتيت عليهم يدعون الحسنين اليهم * فامًا انتم فليس كذلك * لكن الكبير
منكم يصير مثل الصقيو والمقدم كالخادم * ايما اكبر المذكمي ام الذي #خدم اليس
المتكي فاما انا ففي وسطكم كالتخادم * وانتم الذيى صبرتم معي ني تجاربي ٠
انا اعت لكم كما قرر لي ابي الملكوت * لتأكلوا وتشربوا معي على ماثدتي في
ملكوتي وتجلسوا على كراسي فتدينوا اثني عشر سبط اسرائيل ء
عيد متي المقدس
الصلاة
يا الله الضابط الكل الذي انت بابنكت المبار دعوت متي من اأخاذ الجزية
ليكون رسولا ومبشرا هسب لنا نعمة نترك بها جميع طبع الفضة وفرط محيّة المال
ونتبع ذلك ابنكب يسوع المسير الذي شو حي ومسلط معكا ومع روح القدس
اله واحد الي الابد أمينى
الرسالة
لباب الرابع منى رسالة بولس المقدس الثانية الى اهل قورنكيوس ( من ١ آية)
مى اجل هذا اذ لنا هذه الغدمة كما قن رحمنا فلا نوئس ولا نضهر ٠ لكا
قد داحضنا خفيات الغزي غير مستسيرين بمكر ولا غايى كلام الله بل باظهار
الصدق نحقق امرنا ني كافة قريحة الناس امام الله * ولكُّى كانت بشارتنا
“#جوبة فاثما هي مستترة عن الهالكيى * الذين بهم اله هذا الدهر قد اعبى
بصائر الذينى ام يومنوا لكيلا تلمع لهم استنارة بشارة مجد المسيى الذي هو
27
8// |
صورة الله الذي لا يرول *لاثنا ما نكرز بانفسنا بل نكرز بيسوع المسيم ريا ونشيت
بانفسنا عبيدا لكم من اجل يسوع * لان الاله الذي قال سيشرف مى الظلمة
نور هو الذي اشراقه في قلوبنا لاستنارة معرفة عجن الله بوجده يسوع المسيبى *
الانجيل
الباب التاسع من انهيل متي المقدس ( من 9 آية)
واجتاز يسوع من هناف قرأي انسانا جالسا على التعشير اسمه مني فقال لج
اتبعني فقام وتبعه * ونيما هو متكي في بيت متي جاء عشارون وخطاة كثيرون
فاتكاوا مع يسوع وتلاميذه * ذلما نظر الفريسيونى ذلكت قالوا لتلاميذة لماذ!
معلمكم يأكل مع العشارين والغطاة * فلمًا سمع يسوع قال لهم الامجاء لا يتاجون
ألي طبييب لكنى ذوو الاسقام * اذهبوا فاعلموا ما هو انّي اريت رحمة لا ذ«محة
لم آت لادعو الصديقين لكى الخغطاة الى التوبة *
و”د عيت ميكائيل وجميع الملائكة المقدسينى
الصلاة
يا الله الضابط الكل الذي انت رتبت وعمنت العبادة للملائكة والانسان على
اسلوب عجيسيب كما عبدكب ملاُكتك المقدسون ابذا في السموات ضمب لنا
بالرحمة ان يعينونا و#همونا بتدبيرك على الارض بيسوع المسيم ربنا أمينى
عوض الرسالة ,
الباب الثاني عشر من روية يوحنا المقدس وهي ابوكالبسيس ( من 7 آية)
ثم تحر في السماء حريب قيما بين الملا ميكائيل وملائكته لتحاريب
العبان * وحاربه الثعبانى واجناده فلم يكنى له مقدرة ولم يوجد له موضع بعد
079
8 مي ص 5 وي
كس في السماء * وطرد الأعبان العظيم الحنش القديم الذي سمي ابليس وشمطان
له 7 و و :
الملضل لكل المسكوئة 2 وطرح في الأرض وطرحوا احجنادة معخ 8 تسوعيكتف صوتئا عظيمأ
ني السماء يقول الآنى صار الخلاص والقدرة .والملكىف لالهنا والسلطان لمسيدى لانّ
مه
باغي اخوتنا قد طرح الذي كان يبغيهم قدام الله الليل والنهار » وهم قد غلبوة
يدم الغخر وف وبكلام شهاداتهم الذينى لم #حيوا انفسهم الى الموت + تلذلكف
افرحوا يا ايتها السموارت 5 بها * الويل لالارض والبحر لاى ايليس ذول اليهما
ممتلكًا غضبا عظيما لما علم ان زمانه قليل »
الانجيل
الباب الثامى عشر من الجيل مقى المقدس (من | آية)
٠. 0 5 95 0
ملكورت السمواات * فدعا طفلا واقامه في وسطهم وقال أميى اقول لكم أن لم
ترجعوا وتكونوا مثل الصبيان لا تدخلون ملكوت السموات * ومن اتّضع مثل
هذا الصبي ذهذا هو العظيم ني ملكوت السموات * ومن قبل صبيًا مثل هذا
2
باسمى فقت قيلنى * ومن شك أخد هولاء الصغار المومنين بى أخير له أن يعلق
في عنقه حجر الرحي ويغرق ني البحر * الويل للعالم من اجل الشكوب فلا بى
9 مت 0
ان يكون الغتن * الويل للانسان الذي منى جهته تأتى الشكوك * ران شيكئف
يدكب أو رجلكف فاقطعها والقها عنكب تخير لكب ان تدخل الععياة واننكت
وان شككتكف عينكب اليمني فاقلعها والقها عنكب *خير لكب ان تدخل العياة
بعيى واحدة انضل من أن يكون لكب عينان وتلقي في جهنم ٠ انظروا لا تعقروا
أحد هولاء الصغار اقول لكم ان ملالكتهم في السموات كل حين ينظرون وجءه
أبي الذي ف السموارس »
ءلم ]
بي*» عين لوقا المقدس
الصلاة
يا الله الضايط الكل الذي انك دعورك لوقا الطبييب الذي مد4عه في الانجيل
ليكو مبشرة وطبييا 'للزوع فليرقكة: ان 5 جميع : امراض ارواحنا بالدواء
المصلع من التعليم الذي هو افاضم باستحقاقات ابنكسا يسوع المسيم ربئا أمينى
الرسالة
الباسب الرابع مى رسالة بولس المقدس القانية الى تيموثاوس ( منى « آيئ )
فتيقظ انت في سائر الامور والاوقات كابت الشقا اعمل عمل مبشّر وحقق
نح ملكي *» فاثني هانذا -0 وقد وقض بي وقت انصراني * وقد جافدرت الجهاة
العمسرى قد تومت السعي كذ حنظت الامانئة » قمئخ الآن أكليل العدل معن لي
الذي سيقضينيه في ذلك اليوم الربب القاضي العدل وليس لى فقط بل ولجميع الذي
احبّوا ظهورة * بادر أن تي اليّ صريعا * فانى دميان قد تركني اذ احبب الآى هذا
الدهر وذهب الى تأسالونيكية فريسكس مضي الى غلاطية وتيطس الى دلماتيا »
لوقا وحده معي *» خط مرقس وإحضره معكب لاله صلم أخدمتي * تيشيكوس
قد ارسلتة الى اقسس * الفلونية التي تركتها باطراواذ!ا عنت كر 7 في محيكا
اجلبها معكب والمدرجات لا سيما الرقوقيّة * الاكستدرس النكاس قد ارائي شرورا
كثيرة يقضيه الربب نظير اعماله * #تحقّظ انت منه فانّه قح قاوم اقوالنا جد! ه
الانجيل
الباب العاشر من الجيل لوقا المقدس ( من | آية)
وبعد هذا ايضا ميز الربب سبعينى آخر وارسلهم اثنين اثنينى قدّامه الى كل
مديئة وكل موضع ازمع أن يأتيم * وقال لهم العصاد كثير والفعلة قليل اطلبوا
الى ريب العتصاد أن #غر ج فعلة لعصاده » اذهبوا هائذا انا مرسلكم كالخرانب
ىا
بيى الذئاب » لا تحيلوا كيسا ولا مزودا ولا حذاء ولا تقبلوا احدا ني الطريق »
واي بوت دخلتموه فقولوا اولا السلام لاهل هذا البيت *» فان كان هناك أبن
سلامكم فإن سلامكم يحل عليه والآ فسلامكم راجع اليكم » وتكونوا في ذلكث البيت
تا كلونى وتشربون مري عند هم فان الفاعل مستيرق أجرته .9
”د عيد سمعان ويهودا! المقدسينى
الصلاة
يا الله القنابظ الكل الذي آنلف بتيت كنيستف على اس الرسل «الاثبياء
الذي حجر زاويته قنوم يسوع المسيم هسب لنا اثّنا نتلاصق ني اتحاد الروح
بتعليمهم حتل نصير هيكلا قديسا مقبولا لكك بيسوع المسيى رينا آمين
الرسالة
رسالة يهودا المقدس الكاثوليكية ( من | آية)
من يهودا عب ايسوع المسبى واخي يعقوب الي المقدسين بالله الاب وليسوع
المسبم المختارينى المحفوظينى » لتكثر لكم الرحمة والسلامة والمحيّة + يا احبتي
قد عبللث كل الحرص أن آكتب اليكم من اجل الخلاص الكامل والشامل ال مشتركف
واضطرررت أن اكتمب اليكم متضرعا ان تجهدوا ني الامانة التي دعت الى القديسينى
مرة * لان خنس واندس قوم منافقونى قد سلف اكتتابهم قذيما في هذه المداينة *
الذيى ينقلون نعمة ربنا الى الطمأثة و*#حدون سيدئا وحده الهنا وربئا ايسوع
المسيم * مؤثرا ان اذكر لكم اذ قد عرفتم دنعة واحدة هذا المعني * الريب خلص
الشغضب من ارض مصر وى الثانية اهلكث الذينى لم يؤمنوا * والملائكة الذين
لم حفظوا رئّاستهم بل تركوا مسكنهم الخاص فهم محبوسون الي دينونة يوم عظيم
بوثاقات ابدية » كسدوم وغمورة والمدن التى تحيط بهما بالعزم الذي يشابه عزم
ه 35
381 |
هولاء زنيى ومضين وراء بشرة قصرن مغْلة رادعة مستوجبات طائلة النار الموبدة *
كذلكى وهولاء #جتنبون في منامهم ويدنُسون بشرتهم و#خالفون السيادة وعلى الم
المعجس يفترون *
الانعجيل
الباب الغخمامس عشر من الجيل يوحنا المقدس ( م7١ آية)
الما اوضيتكم بهذا لكي بصب بعضكم بعضا » إن كان العالم يبغضكم تاعليوا
انه قد ابغضني قبلكم * لو كنتم من العالم لكان العالم #حمب من هو منه لكنكم
لستم من العالم بل اخترتكم من العالم مى أجل هذا يبغضكم العالم * اذكروا
الكلام الذي قله انا لكم ما مى عبد اعظم منى سيدء * إن كانوا طردوني فسوف
يطردونكم ايضا وان كانوا حفظوا قولي فسوف حفظون قولكم ايضا * لكتّهم اذّما
يفعلون هذا كله بكم من اجل اسمي لانّهم لا يعرفون من ارسلتني * لولم أت
واكلمهم لم تكن الهم خنطية: والآن قيس لهم حبجة في خطيتهم * مُى يبغضني يبغض
ابي ايضا * لولم اعمل فيهم أغمالا لم يعيلها آخر لم تكن لهم خطية والآن قانهم
قد رأوا وابعضوني مع ابي ايضا * لتم الكلمة المكتوبة في ناموسهم انهم ابغضوني
مجانا * اذا جاء المعرّي الذي ارسله اليكم روح الحق الاتي من الاب فهو
بشهدني * وانتم ايضا تشهدون لانكم معى مخ الابتداء »
ي”» عيد جميع المقدسينى
الصلاة
يا الله الضابط الكل الذي اننت نظمت منتخبيكى في شركة واحدة ومصاحبة
واحدة ني الجسى السؤي لابن المسيى ربئا هسب لنا النعمة كي نتبع قديسيكه
المباركيى في جميع السلوكب لسن والتقوى حتيل نبلغ الى المسرّات التي
ٍِ تخطق بوصفها التي اعجدتها للذينى يحبونئف دلا مراة بوسوع املسم ربنا أمونى
#رلدل
عوض الرسالة
الباب السابع مى روية يوحنا المبشر المقدس وهي ابوكالبسيس ( من "” آية )
فرايت ملكا آخر وهو صاعد من مشرق الشمس ومعه خاتم الله الي وكان
ينادي يصوبت عظيم ويقول للاربع ملائكة الذين امروا ان يهلكو الارض والبحر *
احذروا ان تهلكوا الارض ولا الجر ولا الاشجار حتيل نرسم عبيد الهنا في جباههم »
52 عدد المرسومينى مأية الف واربعة واربعين الفا * من سبط يهود! اثنا عشر
الغا مرسومين * ومن سبط رأوبيى اثنا عشر الغا مرسومين * ومن سبط جاه اثنا عشر
الفا مرسوميى * ومى سبط اشير اثني عشر الفا مرسومينى * ومى سبط نفتالي
اثنى عشر الفا مرسومين * ومن سبط منسي اثنى عشر الفا » ومنى سبط سمعون اثني
عشر الفا * ومى سبط لاوي اثني عشر الفا * ومن سبط يساخار اثنى عشر الفا * 6
سبط زابلون اثنى عشر الغا * ومى سبط يوسف اثنى عشر الفا » ومى سبط بنيامين
اثنى عشر الغا + ومى بعد هذه نظربت فاذا جمع كثير ما لا يستطيع احن
#عخصية من كل الأمم والقبائل والشعوبب والالسى وهم وقوف قذام الكرسي وقدام
الغروف وهم كلهم لابسين حللا بيضا وبايديهم تل » وهم #ضدحون باعلى
اصواتهم قائليى الغلاص لالهنا الجالس على الكرسي والغغروف * ورايت جميع
الملائكة القهام حول الكرسي والمشائج والعيوان الاربع قد سقطوا قذام كرسيه على
وجوفهم وعجدوا لله قائلينى آمين البركة والمجى والحكمة والشكر والكرامة والقوة
. والقدرة لالهنا الى ادهار الأدهار آمين *
الانجيل
الجايب العمامس مني لعجيل مي المتدحس (منى أ أي (
قاء يعليهم قائلا * طوبا المساكين بالروح فاق لهم ملكوت السموات * طوبا الععزانا
5 ا
عرم]
انهم يعؤون * طوبي المتواضعين فاثهم يرثون الأرضن » طودي الجياع والعطاش
مى اجل البر فانّهم يشبعوى * طوبي الرحماء قانّهم برحكون * طوبي النقية
قلوبهم فاتّهم يعايئون الله * طوبي فاعلى السلامة فاتّهم بنو الله يدعون » طوبي
المطروديى من اجل البرٌ فاق لهم ملكورت السموادت * طوباكم اذا طردوكم وعيروكم
وقالوا فيكم كل كلمة شر كذية مرى اجلي * افرحوا وتهللوا فان اجركم عظيم في
السموات لأن هكذ! طرودوا الائبياء الذيى قبلكم *
وقد تمك الصلوات والرسائل والاناجيل
الخعمصوصة للاعياه كلها ني السنة
وشيب العماء الربانى
5 ب
ول جميع الذينى يريدون ان يشاركوا بالقرباى القديس صب أن
#خبروا باسمائهم للكاهى امس او قبل امسه
و*» وإن كان منهم من اعتلى شر سلوكه او قن ظلم اسحابه بكلام او عمل
وهو مشككف الجماعة بذلك فالكاهن اذا أطلع على ذلك يطليد رينصهى
أنه لا تتحتري علي التتويب الى مذبم الرمب حخيل يظهر صدق ثوبته و يصاع
سلوكة الفاسد بحعيثك ترضى بم الجماعة المشككة بم سابقا وايضا يكاذيل
لمى ظلم عليه ولولا كذلكب قلا بد من اظهارة قصده الكامل الى المكافال
بلا مهلة اذا استطاع
#”# ويسلك الكاهنى علي هذا الاسلوب الى من علم بان يكون اأحمسسى
واألعقد بينهما ولا #جيز تقرّبهما الى مذبم الب حتى أن لتحقق لد
تصالعهما وان يرض احد مى المتخاصمينى بان يعفو مى جذر قلبه
كل هنا “دنه علي" لامر اويكاقيز مها اذتيةة هو دليد كن الأخر
لا يمكى ترغيبه الى التوافق تقاة بل يبت في عناده وبغضه تحيئئذ
ينبغي للكافنى أن يقيل تقريب التاثب الى القربانى القديس ولا المعائى
ما أن طرد الكافنى اي رجل كما جمب حسعب هذا التفصيل والسابق
فلا بد له مى أن “خبر به الى اسقفم في اربعة عشر يوما مى الطرد
ثم يعمل الاسقفف باليذشب حسببه مأ ثي القانوي
3 8
)|
"ني نا اق قيس القرباني تمس على المذبي اي المائدة في موضعها
في الكنيسة ثرمب ذقي ابيض ويقوم التقسيس على شمالها ويقرا الصلاة
الربائية مع الصلاة التابعة والشعمب جائرن
ابوئا الذى في السموات * يتقدس اسمكب * تأقي ملكوتكب * تكون مشيتك كما
أي السماء وعلى الارض * خبزنا كفافنا اعطنا في اليوم * واغفر لنا ذنوبنا كما تغفر سنن
للذين اذنبوا علينا * ولا تدخلنا للتجارب * لكن نجنا من الشر * آمين »
الصلاة
يا الله الضابط الكل الذي عنده مكشونة ضمائر التلوب كلها واشواقها معرونة
الذي لا “في عنه سر من الأسرار طهر انكار قلوبنا بالهام روح قدس حتى
نديّىف حيًا تامًا ونعظم اسمكب القدوس علي ما يجب له بربنا يسوع
المسيم نين
و" ثم نتوجة القسيس الى الشعسب ويقراً بالتفصيل عشر كلمات
أي عشر وصايا الله والشعمب جاثون وهم بعد كل واحدة منها يستغفرون
الله من تعديتهم اياها وبستعينوه #حفظها ني ما بعد على هذا الوجهة
الكاهى 2 تكلم الله هولاء الكلام قائلا انا الله ريبك
لا يكون لكا معبود آخر من دوني
الجماءة يا ريب ار<منا وايل قلوبنا الى حفظ هذه الوصيّة
الكاهى لا تصنع لكب منحوتا ولا شبها لما في السماء من العلو وما في الأرض
سفلا وما في الماء مت الارض لا تسيى لها ولا تعبدها لانّي الله ربك القادر اغيور
مطالب بذنويب ااياء مع البنينى والثوالث والروابع لشأني وصانع الاحسان لالوف
من محبي وحافظي وصاياي
الجماعة با ربياه أرحمنا وامل قلوبنا الى حفظ ل الوصية
الكافنى
أ لجماعة
الكاهنى
والهوم
م ]
لا تسلف يأسم الله ربكب باطلا لان الله لا يبري من #علف باسمه باطلاً
يريب أرحمنا وامل قذوبئا الى حفظ هذه الوصية
اذكر وم اأسست وقدسم ةذ ايام تخدم وتصمع كحوممع صتائعكه
السادع سبيت تسيدت فيكم للكء تكب لا تصنع شيا منى الصتائع إتمنتب
دع سه 2 9 قت 6
وابنكب وابنتك وعبدكف وامتكب وبهائمكت وضيفكت الذي في مدسكب لأن الله
خلق في سنة ايام السموات والارض والجحر وجميع ما فيها وراح في اليوم السابع
ولذلكب تاركب الله في ا'موم الساوع وقدسة
الجماعة
الكافنى
اأجماعة
الكاهنى
الجماءعة
الكاهنى
الأجماءة
الكاغنى
الجماءة
-الكاهن
يا ربب ارحمنا وامل قلوبنا الى حفظ هذه الرصية
اكرم أباكف وامكب لكي يطول عمركب في البلد الذي الله ربكب معطيكة
يارب ارحمئنا وامل قلوبنا الى حفظ هذه الوصية
لا تقتل النقس
يا ريب ارحمنا وامل قلويئا الى حفظ هذه الوصية
لا تون
يا رمب ارحمئا وامل قلوبنا الى حفظ هذه الوصية
4 تسرق
يارب ارحمنا وامل قذوبنا الى حفظ هذه الوصية
لا تشهد على اخيك شهادة زور
يا رب ارحمنا وامل قلوبنا الى حفظ هذه الوصية
١ تهو دديتف صاحيكب لا نشته زوجة صاحيكا وعدده وأمقهة وثورة
يا ريب ارحمنا ونطلسب متك ان تكتسبه جميع وصاياكب هذه في قلوبنا
3 6 6
4# دم ناي واحدة نكري شادون الصلائوى لاوجل السلطان والقُسميس بقول قاثما
لفل
تصدلي
يا الله الضابط الكل الذي ملكه ابدي وقدرته غير متناهية لوحم على الكئيسة
كلها وارشه قلب عبدكا المنتهمب [ 0-0 ومولانا كيما يعام انه لمنى خادم
هو فيقصد على كل شىْ كرامتكب و#جدكب ونعن وجميع رعاياه نفتكر أله ممنى
مقتدر هو *أخدمهم بالوفاء ونكرمة ونطيعه خضوعا يكب ومن احلك حسسب
كلام المبارف وترتييكسا بيسوع المسيج ربنا الذي هو معكب ومع روح القدس
حي وه سقط الى الانك أمونى
أو عوض ذاكه
يا الله الضابط الكل الابذيّ نحن نتعلمنا بكلاءك المتدس أن قلوب الملوف
شي في يدك وتدبيرك وانت تثميلها وتقلبها كما يرضى أحكمتكف الألهية فتلتمس
وتكنه» مقووكعات أن كمر ايه وتاددر قلب 201 ] عبدكا ماكنا ومولانا كيما تجميع
إفكاره وكلماته واعماله يقصى داما كراءتكه ومجدكا وتجتهد ان #حفظ شعيكت
المتوكل علي باليسارة والسلامة والتقية صب لنا هذا يا أرب الرحيم من اجل
82
و*» ثم يقرا الصلاة ال#خصوصة لذلكب الهوم وبعدها الرسالة منى رسائل
بولس المقدس او الرسائل الكاثوايكية أو مهرها من الكتمب المقدسة على ما سبق
وبعدها الفصل من الاناجيل المعروف بالأعجيل الهوم كما مر ويقول عند
ابتدائهما وانتهائهما هكذا الرسالة ( أو الفصلة من الكتمب المقدسة المغروضة
عوض الرسالة) هى مأخوذة من باب كذا ني كتاب كذا منى آية كذا
وبعدها هكذا قو نونك الوسالة اما الاجيل القذيس فهو داخترة من بابب
: 2000 -00000 ا 9 3
كذا للمبشر الغلاني منى أية كذا وعتى مام الانعجيل تقر أو تغني أصانا
الاساقف الثلائمائة وثمانية عشر الذيى اجتمعوا في نيقية التى كملها المجمع
الكبير الثاني في قسطنطنية وهي الاتية ( والشعمب قائمون )
589
اومن بأله واحت انب الشابط الكل خالق السموائت والأرض وكل ما يري وما
1 يري »
وبربب وأحث يسوع المسويج * اين الله الوحيت * المولوق من الابب قبل كل
الدذهور * أله من اله * نور من ثور * اله حق من اله حق * مولود غير مخلوق ه
مساو للأب في اأجوهر * الذي به كان كل شي * الذي من اجلنا ونسن البشر ومن
اجل خلاصنا نزل من السماء * وتجسج من روج القدس منى مريم العذراء وتانّس *»
وصلب عنّا على عهد بيلاطس البنطي وتألم » وقير * وقام ني اليوم الغالث على
ما 3 الققتب المققية 2 وضفى ان الملواء + ولس عق 8 الاب » وايضا يأتيي
أده ليدين الاحياء والاموات * الذي لا فناء لملكه »
وأومني بروح القدس » الربب المي * المنيثئق من الاب والابى * الذي هو مع
الاب والابىي مسهود لم وممحّن » الناطق في الانبياء » وازمن بكنيسة واحدة
جامعة رسوليّة * واعترف معمودية واحدة لمغفرة الخخطايا * واترجا قيامة الموي
وحياة الدهر العثود * أمينى نا
«”» ثم يكرز الكاهنى للشعمب بالاعياد او الصيام .ان كانت في الأصبوع التابعة
وبر ههنا أيضنا عن القأربان أن كان بعنى هذا الأسبوخع ويقرا 1
كان من الخكام والدعوات والاخراجات من البيعة | لكن لا #جوز !!
في العبادة الا من الكاهن ولا #جوز له كرز شي إلا نا حسب 7
هذا الكتارب أو ما أامره الملكف او الاسقف ]
ع“ ثم بخغطب الخطيسب أو يقرا يعض المقالات أو الميامر المعروقة
باوميليا
#*» وعند تثمامها يرجع عنى المتبر الى المذبم ويبتد١ا بالقربان ويقراً
لمث الناس على الصدقة بغض الايات المأخوذة من الكتتب المقدسة
مثل هذه
3 6
|]
هكذا ليضيٌ نوركم كَدَّام الناس ليروا اعمالكم المسنة و##جدوا اباكم الذي في
السموات [ متي باب 5 أ !
لا تكنزوا لكم كنوزا ني الارض حييث الاكلة والسوس يعسدون و«السارقون يتسيّلون
قيسرقون لكن اكنزوا لكم كنوزا في السماء حيث لا اكلة ولا سوس يفسدون ولا ينقب
السارقون فيسرقون [ متي باب 1 ]
كل ما تريدون ان يفعله الناس بكم افعلوه انتم بهم فهذا هو الناموس والائبياء
[ متي باب 7 ]
ليبس كل من يقول لي يا رنب يا ربب يدخل ملكورك السموات لكنى الذي
يعمل ارادة ابي الذي ني السموات [ متي باب 7 |
قف 125 وقال للريب هانذ! يا سيد اعظي المساكينى نصف مالي ومن غصبته
شما اعوضه اربعة اضعاف [ لوقا باب 19 ]
مَى منذ قط تجنح بارزاقه بماله امن ينصب كرما وما يأكل من ثمرته
لم برعل رعبية وما يأكل من لبن رعيته [ الرسالة الأولى لاهل قورنقيوس باب 9 ]
فلم كنا نحن قح زرعنا فيكم الروحانيّات افيكونى مستعظها ران حصدنا بشريّاتكم زايضا]
اما تعلمون ران الذين يعملون الاعمال الكهنوتية من الهيكل يأكلون والمقابرون
المذبم يقاسمون المذبر * وكذلكت اويمز الربب ورتب للذينى يكرزون البشارة
ان يعيشوا من البشارة [ ايضا |
مى بزرع بي فسيحصى ثوابا يسيرا ومّى يزرع ببركات فسيحصى ببركات
جزاء ومتوافرا * كل واحك كما قت سبق فانول ني قليه لا مى حزن ولا من الزام
قا الله بحسب المعطي الباش [ الرسالة الثانية لاهل قورنيوس باب 9 ]
ومتعلم الاقوال فليشارك من يعليه في جميع خيراتد * لا تضلوا الله ما اتادع
الثمي الذي يزرعه الانسان اياه بعصت [ الرسالة لاهل غلاطيه باب 9 ]
5|
قاذ لنا اذا وقت فمنعملن الخير مع الكل وخصوصا مع المختصين بالايمان [ ايضا ]
فالعبادة الحسنة بالقناعة تجارة عظيمة الفائدة هي * لاثّنا لم نورد الي العالم .
شما ومن الواضج انّه ما يمكننا أخرج منده شمًا [ الرسالة الاولى الي تيموثاؤس
باب 4 ]
اوص الاغنياء في هذا الدهر العاضر ان لا يعلوا ذهنهم ولا يتوكلوا علي غناء غامض
بل يتوكلوا علي الاله الي الواهصب لنا كاف الاشياء بسعة لتمتّع * وليعلموا صلاحا
ويستغنوا بالاعمال الصالعة ويكونوا اسنحياء العطاء مشاركينى في مالهم خازثين
لانفسهم اساسا نانعا ني الدهر المؤتنف ليتسكّموا الحياة الأبدية [ايضا ]
إن الاله ليس ظالما فينسي عملكم وتعب محيّتكم التي اوحتموها لاسمه
اذ خدمتم القديسين وتخدمون |[ الرسالة الى العبرائيين ياب 1 ]
لا تنسوا الاحسان الي الضعفاء والمشاركة لاى بمثل هذه الفبعايا يرتضي الله
[ايضا باب "| ]
مَنى كان له معاش العالم ويبصر أخاه قد ممست العاجة فيغلق تعئنه عليه كمف
تنيت فيه محبة الله [ رسألة يوحنا الاولي باب ” ]
تصدّق من جميع مالكب ولا تصرف وجهكا من أي مسكين فلا ينصرف
عنكت وجه الريب [ كتاب طوبيت باب "ا ]
تضدّق على قدر مالف إن كان كثيرا قتصوّق وافرا فإن كان قليلا للهافك في أن
تعطي فرحا من ذلك القليل فهكذا تكنزن لكب كنزا حسنا لهوم الاحتياج [ ايضا |
مَى يرحم مسكينا يقرض الله وسيكافيه على قدر عطيته [ امثال سليمان باب 19]
طوبي لمَى" يتعطف على المسكين الريبّ لخلصه في اليوم السوء [ المزمور 1*١ ]
«*» حيى ثقراً هذه الايات فالشمامسة او خدّام الكنيسة أو أواخر عينوا
لذلكنا ياحدين الصدقات للمساكين وما يعطي الشعمب وراءها في اناء
57
حسن مغ لذلكه من اهل الكنيسة ويأتون بها احتراما الى القسيس
فهو يقدّمها خضوعا ويضعها علي المائدة المقدسة
ي*؛» واذا يتقدس القرباى فيفع القسيس حينئئن ايضا على مائدة الربب
ما يكنى من الخبز والخمر فيقول صلاة التقريب فكذا
نصلي على حال بيعة المسيم المجاهدة ني الارض عامة
الله الضابط الكل الازلي الذي بيد رسولك اوصيتنا ان نصلي ونتضرع ونشكركب
من أجل جميع الئاس نتضرّع اليك أن برحمتكس تتقيّل |( صدقاتنا وقرابيننا
وتقبل ) طلباتنا هذه التي نقرّبها الى عظمتكب الاالهية سائلين ان تلهم دايما بيعتكب
الجامعة روح الدق والاتحاد والالفة وان تعطي ان الذينى يعترفون ياسمكب القديس
يتّفقوا كلهم في حق كلامكث المقدس ويعيشوا بالالفة والمحمّة مع تقوي الله ونسأل
ايضا ان تغيمث جميع الملوكب والروسا والولاة المسعحيين وتعصمهم وخصوصا عبدكف
[ ]مكنا حتى تحت حكمه نتدبر بتقوي الله والهدون وان تهسب جميع
اهاب مشورته ولسائر الموكلين تحت يذه أن بالعق وبلا محاباة يصنعوا الحكم
للانتقام من الشر والرّذيلة وتعاضد دين الله الحق والفضيلة اعط يا ابانا السماوي
جميع الاساقفة والكهنة كي بسيرتهم وتعليمهم #خبروا بكلامى الحق المدي ويدبروا
اسراركت الطاهرة علي وجة الدق والواجمب وجميع شعيكب وخصوصا جماعة العماضرين
ارزقهم نعمتكت الالهية كي يسمعوا ويقبلوا كلامب المقدس أخضوع القلمب وما
يليق به من الهيية ويعيدكى اخلوص النية ني الطهارة والبر جميع ايام حياتهم
ونتضوع اليك ياريب ان لاجل احسانك تعزي وتعين جميع الذيى ني هذه
العياة الفانية اصابهم شَىّ من الأذي او الحزن أو العوز أو المرض او غيرها من البلايا
ونباركف ايضا اسمكث القديس من اجل جميع عبيدك الذيى قضوا اجالهم ني
+ ان لم يكى صدقات وقرابيى فلم يقرأ هذه الكلمات الثلاث
لحل
ايمانكب ومخافتكب سائلينى ان تمعننا نعمتكب لكي نع مقتدين بأثارهم الجسنة
نشاركهم في اربيث ملكوتكه السماوية هسب هذا يا ابائا منى اجل يسوع المسيسم
الذي هو وحده وسيطنا وشفيعنا أمين
و*» اما اذ #جسب الغبر بتقديس القربان (ولا بد من :هذا الغبر
في وم الأحد الأقريب قبله أو في أي عيت اقرب ) قمهبر 8 الكافنى
ههذاأ يعى الخطية بقرأة الموعظة الاثية
ها احبائي انا اقصن في اليوم الفلآان الات ى على ان ادير لكل منى خاطره
بالتدين والتقاة السر المعّى أجسد المسيي ودمه الذى ينيغي تناوله لتذكار صليبه
مج
597 المستوق ؤي به وحده نتكسيه غفران الغخطايا وتشاركت بملكوركت السماوات »
فلهذا صب لنا ان نشكر بغاية الخضوع والصداقة لله القادر على الكل ابيئا
السماوي لأنّه اعطى ابه الوحيت لكي لا يموت فقط من اجلنا بل ايضا ليكون
مأأكلنا وقوتنا الروحاني في ذاكب السو القديس * ولاجل ان يكون ذلكب شيا الهيًا
ومعرّيا للذينى يتناولوه بالاستحقاق لكنء مغاطر للذينى #جترون على تناوله بغير
استعقاق لهذا #جصب لى أن اعظكم في الوقت المتوسط لتفكروا عزة ذلكنه السرّ
المقدس والغطر العظيم من تناولع بلا استعقاق وتمعنوا وتعتبروا ضمائركم (وذلكب
8 بالمقة او كالمرائيى عند الله ) بل بعيث تأتون مقدسين وطاهرين الى هده
الوليية السماوية يلباس العرس الذي يقضي به الله في الكتائب القديس ونون
كشاركيى مستوقين بتلك المائدة المقدسة ٠
اما طريقة هذء ووسيلتها اولا ان تختيروا سلوككم وتصوفاتكم على قانون وصايا
الله واينما تيصرون ان اذنبتم بالمشيّة او بالقول أو بالعمل فتبكون على خاطئيتكم
وتعترفون لله الضابط الكل يكمال القصت على اصلاح السلوكه * 51 تيصروا
ذنوبكم انها لا الى الله فقط بل ايضا الى (صحابكم فتضالحوا معهم معذين لأن
2 8
ريل
تردّوا وتكانوا علي غاية قدرتكم من اجل كل نقصان وظلم ارتكبتمره لأي كان
ومعدين ايضا لتغفروا الاواخر الذيى اذنبوا اليكم كما تريدون غفران ذنوبكم من
يد الله وإن لم تفعلوا كذلكت فتناولكم القربان القديس لا لمحصل رالا ازدياد دينونتكم »
فلهذا ران يكى ادن منكم مجدفا لله معارضا كلمته أو مفتريا لها او زائيا او حي
في الحعتتد والحسد او أي اثم كبير فليتب عن خطاياه وإلا فلا يقرب الي تلكب
المائدة المقدسة لبلا يدخل فيكم الشيطان بعد تناواكم ذلك السرّ المقدس كما دخل
في يهودا الا“خريوطي ويملئكم من كل شر ويوصلكم الى هلاكب التجست والروح »*
ولما انه ينبغي ان لا يقرب احد الي القربان القديس الآ بالتوكل الكامل على
رحمة الله وبضميره مطزينا إن يكنى فيكم احد لا يبكن له تسكيى ضميرة بالطريق
الم كور بل #متاج الي زيادة موعظة ونصجحة فليات الي أو الي اي خادم آخر مميّو
فقيد لكلمة الله كيما جد بخدمة كلمة الله القديسة انعام التبرية مع التوصية
والنصمحة الروحانية لتسكين ضميره ولاحتراز كل شبهة وفك ٠
#*» او ان ابصر الشعنب الهم غائلون عن اتيانهم الى القربان القديس
فومستعمل الموعظة النابعة عوض السايئة
ْ إيها الاخوة الاحياء اقصكس في الهوم الفلآان الاتي بنعمة الله باى اصنع العشاء
الربائي وادعو اليه باسم الله كلكم الحماضر يى والتمس منكم من اجل الربب يسوع
المسيم ان" لا نبوا :فى الانيان اليه اذ يدعوكم الله هو بعهبة كذا » فانتم
عالمون كيفما #حون واخالف لطفا اله اذا اع انسان وليمة عظيمة واحسنى مائدته
بانواع الاطعمة ولا يعدم شنا الا ان لجلس عليها الاضياف لكن اليدعوّين يبون
بلا سبمب كثرانا عن اتمانهم اليها » فمى منكم لا يضطريب جدّا ني مقل هذه الجالة
ومن 1 22 بردممها أذ عليه ظلم وتعدي عظيم نا قطلهخ|! يأ احياثي قِ المسيم أحخاطوا
5
ين هم
احتياطا لثلا تنضبوا الله عليكم بتباعدكم عى هذا العشاء القديس » فح سهل
لانسان ان يقول ان لا اتناول القربان لاني ممنوع بامور دنيوية اكن لا يسهل كذلكتب
3 : َ ك 38
تقبّل هذه الاعذار واجازتها قدام الله * اما ران يقل انسان انّني خاطيّ شديد
6
.
قلهةًا اخوفب من الاقيان تفيفة نا 9 كنوه وتتصلم « اذا يدعوكم الله
إفلا تستهون ان ثقولوا لى نأي * أذ #جلب رجوعكم الى الله افتعتؤرون وتقولون
اننا لسئا بمعدين * تفكروا تفكرا ما قل فائدة هذه الاغذار المفترية عنن اللءد +
اما الذينى ابوا الوليمة ني الانجيل باهم اشتروا حقلا او ارادوا أن لحجربوا ازواج
بقرهم أو تزوّجوا النساء فما قيلت اعذارهم بل حسبوا غير مستعتينى ذوق
العشاء السماوي * أما انا فاستعك وحسسب خدمتي ادعوكم باسم الله اداعيكم
عوض الفشير اعظكم كما تبون صلاحكم ان تشاركوا بهذا القريان المقدس * وكما
ابى الله رضي بان يبذل نفسم بيالموت علي الصليمب منى اجل خلاصكم هكذا
#جسب عليكم ان تناولوا القرباى لتذكار ذ*حة موته كما وصي هو لكن ان تغفلوه
احتسبوا كم من تعذي كبير تفعلوه الى الله وكم من عذاب شديت يتعلّق على
روسكم من اجله حينى تتباعدون اختيارا عى مائدة الريب وتتقرقون عن اخوتكم '
الآتيى ليرئعوا بوليوة ذلك المأكل السماوي * إن تتفكروا هذه الاشياء اجتهادا
فترجعوا بنعمة الله الى خاطرة تضلول ولاجل ذلكه لا نزال نطلب خضوعا من
الله القادر على الكل ابينا السماوي «
و*» اما عند تقديس القربان اذ قد ترشب المشاركون لتناول القربان
القديس فيعظهم القسيس يهذه الموعظة
يا احياي في سيدنا انكم الذيى قصدتم ان تتناولوا مى جسكى المسيم معلضنئا
ودمد فلكم ان تتأمَلوا ما قال بونس في الرسالة الاولى الى اهل قورنيوس حيت
05
#حصث جميع الناس على إن ##تحنوا واختبروا الفسهم قبل أ #جترون إن
يأكلوا مى ذلكت الغين ويشربوا منى ذلك الكاس « لان كيا أن التماصل عظيم
الفائدة لنا إن بالقلمب الغالص التائمب وبالايماى الصادق نتناول ذلكه السو
الطاهر مى حيث انا اذا تأكل لهم المسمير ونشررب دمم ول تحن في
المسمي . والمسيم فين ونعمنى واحذا مع المسيم وهو معنا كذلكب فالامر عظيم
اللطر ني نتناوله بغير الاستسان مى حيمث انا اذاكب مذئبون الي جسد المسيم
“خلصنا. ودمه ونأكل ونشريب ديئونة لانفسنا اذ لا نميّر جسح ربنا وتغضصب الله
علينا ونسهطه حتى يبلينا بالامراض ال#ختلفة واصناففب المورت * ولاجل ذاكب
تدينوا انتم انفسكم يااخوتي لكي لا يدينكم الربب توبوا توبة صادقة عن
اخطاياكم السالفة آمنوا بالمسيم مخلصنا 4جة الامائة ويقينها ا#لحوا سيرتكم
حبّوا جميع الناس حيًا كاملا وهكذا تستاهلون لتناول هذه الأسرار المقدسة +
وخصوصا يتبغي لنا ان نشكر الله الأب والأبى وروح القدس من القلسب التماضع
علي خلاص الدنيا بموت وآلام المسمم مخلصنا الذي شو اله وهو انسانىن ووضع
انفسم ستى الموبت في الصليسبه من اجلنا ونعمن الخطاة الاشقياء الذيى جلسنا
في الظلام وظل الموت لكي تجعلنا ابنأ لله ويرنعنا الي العياة الأبدية » ولنذكر
دائما عظيم حصب سيدنا و“خلصنا الوحيد الذي مأرك من اجلئا ذلكب المورت
والانعام 8 *تحصي عددها التي اقتناها لنا باهراق دمه الكريم اله قت رسم
الأسرار المقدسة ووضعها عربونى *ممبته وان يداوم بها لنا تذكر موتم معرية لنا
عظيمة لا زوال لها * فلذلكب نقريب له مع الاب وروسالقدس كما #همب علينا
الشكر داثها: ونسلم انفسنا بالكلية الي مشيّته ومسوّتة القديسة وأجهد على ان
تعبده في البو التمالص والعدل جميع أيام حياتنا ٠» أمين 5
يا |
ين ثم يقول القسيس الى المقربمنى
ايها الذي تبتم عنى خطاياكم «خلوص النية وكاندك فيكم العسبّة والرد
أجيرانكم وقصدتم أن تعيشوا عيشا جديدا متطاوعين لوصايا الله وسالكينى في ما
بعد في سبلم الطاهرة هلموا آمنوا وتناولوا هذ! السر المقدس تعزية لكم وتعترنوا
بذنوبكم علت الى مكبمضيعينى وجاثونى على اركبكم
”د ثم يقرا هذا الاعترافب العام عن كل مَى يقصى .
تناول القربانى المقدس بفم احح من الكهنة وهو وجميع
أ لكيه حاتونى خضوعا على أركبهم وقائلوى معا
يا الله الضابط الكل * ابو ربنا يسوع المسوع » خالق جميع الاشياء » حاكم جميع
الناس * اثّنا قن اعترفنا ال#ختلفة وتندمنا على آثامنا * التى اثمنا بها مرة مر *
اما بالفكر وأما بالقول او بالفعل + على عظمكب الجليل » والتي قن إستهققنا بها
غضبك وسخطكه عليئا * تبنا يا الله وتندمنا على تلك انثعالنا القجمئ؟ » صعب
عليونا تذكارها نا ووزرها اثقل موي أن تتعبلة . أرحمنا ارحمنا يا ابانا الرحموني بن
ري أجل ادنكه وينا دواع المسيم نا اغغر لما م سحق حتهوبم 25 « وأعطنا أري ق
المستأنف نعبدكب دائما وترضيكه في تحعديد العياة + لكرامة اسمكب و#جده »ه
يوسوع امسوم وبنا * أمينى *
9
01 ثم القسمس أو | هه فا أن كاري حاضرا يتوم
ويتوجه الى الشعسب ويقول هذه التبرية
اللمى الضشابط الكل ابونأ السماوي الذي بروحيوقة أوعك التائيمنى الذينى إرجخون الي
بالتوبة الصادقة والايمان اميم انه يصغم عن ذذوبهم يرحمكم ويغفر لكم وتغلصكم
ممرى جميح خطاياكم وبويذكم الى لأصياة الأبت دنآ بربنا بسموع المسجيي أميري
ادنك
58
ي## ثم يقول القسيس ايفيا
اسمعوا كلمارتك التعزية التي بشر بها المسيى مخلصنا جميع الراجعين
أليخ بالعق
تعالوا الي يا جميع 'اللتديي والثقيلي العيك وانا ارتحكم [ الجيل متي بابب ]1
هكذا إحسب الله العالم حتي بذل ابند الوحيد لكيلا يهلكت كل من يرمن به
بل يئال حياة الابد [ الجيل يوحنا باب ]أ
واسمعوا ايشا ما قال يولس الرسول
صادق القول ولكافة القبول اهل أن يسوع المسيم جاء الي العالم امغلص
الغطاة [الرسالة الأولى الى تيموثاوس باب 1 ]
واسمعوا ايضا ما قال القديس يوهنا
5 #خغطاً 55 فلنا لدي الأب معؤي عدل أبسوعم المسيج وذلكسا هو اغتفار
مى اجل خطايانا |[ الرسالة الاولى الكاثوليكية ياب "أ
36 ثم يذخهصسب القسيس ويقول
أرقعوا قلوبكم
العماعة فرفعها الى الربب
القسيس نشكر الريب الهنا
الجماعة الاق والعق هو ان نفعله
ي*» ثم يتوجه القسيس الي مائدة الرب وبقول
اله اللائق والعق والواجمب علينا أن قي كل حينى وكل مكانى تشكركس يا ريب
ابونا القدوس الالد القدير الأزلي
[ ع*» فلا تقراً في احث التقليث هاتان الكلمتان ابونا القدوس ]
568
*» وتتلوها في بعض الاعياد المقدّمات المخصوصة والآ فيتبع ههنا
قلاجل ذلك مع الملائكة وروؤوس الملائكة وكاقة افل السماء تعمج ونعظم اكب
الجليل مسبعين لكب دائها وقائليى قدوس قدوس قدوس الريب اله صباووت
الرض والسماء ممتليّة بعجدت المجى لكب يا ايها ااريب للاعلى أمين
#*» اما المقؤمات المقصوصة فهذه
#*» فى عيت الميلاد وسبعة ايام بعده يقال
لاتكك اأعطيئنا يسوع المسيي ابنكب الوحيد ان في مثل هذا الزمان يولت
مى اجلنا الذي هو يفعل روح القدس صار انسانا حقا من جوهر مريم العذري
امه بل بلا دنس اأخطية حتى يطهرنا من كل خطيّة فلاجل ذلكب مع الملائكة وال
ا وق عي القصع وسيعة أيام بعده
أما خصوضا تعسب غليئا أن تممججكي من اجل قيامة اينك يسوع المسيم
رينا الجليلة لانّه بالعق خروف الفصي الذي تقوب من اجلنا ورفع خطيّة
الونيا الذي فو دموته أيظل المويكت وبقمامته الى الععبائ لينف وتم رث اهما
العياة المؤيدة فلاجل ذلك مع الملائكة والخ
د وقي عو السلاق وسبعة أيام بعدة
يابئكت اأعبيب الأحمبه يسوع المسيج ربنا الذي بعد قيامته الجليلة تظهّر
علائية لجميع رسله وصعى وهم ناظرون الى السماء ليعحٌ مكانا لنا لكي تمن ايضا
تصعث الى يمرك فيو شنا كسا وتملكس ادا 5 اأعجى فلاجل 3 لكضة ع الملايئة والخ
#0 وف عيت العتصرة وستة ايام بعدة
1 ا ل ا كن 0 سهد س1 :ةي ارد وال. 885 04 | > شيعه
هوخ
نهذ وف عظهم كائج صدوت الريج الى تت ق شية الالسئة ممعي الثار 0 على الوسلى
ليعلمهم ويهديهم الى كل سق ومنحعهم انواع اللغارت وايفيا إاتجاعة حتى باجهح
3 1 كل
اأجهت ببشروأ جتهوع الأمم الذي موساطته أخرجنا نكن ةا الظلام والضل للى وضاح
الثور وحقيقة معرقتك اللت وابنك يسوع المسيج قلاجل ذلكها والخ
0 وق الاحدة الأول ايديف العخصرة المعروفسة باحن التقايمتف الححفل
الذي النك هو اله واحند ربب واحهد لا اقنوم واحد وحين بل ثلثة إقانهم
في جوهر واحى قن ما تعتقده بعجى الاب تعتقده ايقنا بهد الأبنى وروح
القدس بلا فرق أو نقى سوية ني شي ما فلاجل ذلك وال
بهد 3
و*» فبعد المقدمة آية كانت على الغور يغنى او يقال
اليل وين لكب ذَأدها وقاتلينى دوس كدوس ككدوس ثريب أله صباووبته
الأرضي والسماء 000 (خمت كه الفيى اكت با ايها الريب الأعلى أمينى
2 ثم اعجثي القسيس على ركبتيه عند المائدة المقدسة
ويصلي قائلا عى جميع المقربينى
اننا لا تجتري على ان نتقدّم الى ماثدتك يا ايها الريب الرحيم من حيكف
اقكالنا على استحقاق يونا بل اثكالا على عظيم رحيتكب اما أحن ذلا نستسى
أن نلقط الفتات تحت ماتئدتك ولكنى ات هو الريب الذي منى شانه ان لا يزال
مرحما قمنى اجل ذلك اعطنا ياايها الريب الرحيم ان تأكل لعم ابنكب العزيز يسوع
المسويم ونشرِيب دمخ حتى احسادنا المدنسة تطهر لعسده وارواحنا تغسل ددمهة
الكريم وان تعمل داثما فيه وهو قينا أمينى
ار
ي*» ثم يقوم القسيس قذام المائده المقدسة واذ قد رشب الغبو
والثمر سا يمكنى أن بقاية الأمتعداه واللياقة سو الغيو واخث
الكاس بيديه فيقول صلاة التقديس هكذا
الله القادر على الكل أبونا السماوي الذي يرائة رحيتكب اعطيتنا اينكي الوحيج
5 ديمورت بالصطيب مرق أجل قدايما الذي بناريسه نقسة مرك وأحدة قريب
الخلمعة والقرباى والكفارة التامة الكاملة الكافية بدل خطايا جميع العالم ورتب
لنا واوصانا في التجيله المقخس ان “خلن تذكار موته الكريم الى مجيّه الثاني
أسمعنا يا ابانا الرحيم نسألكت وهب أنَّا اذ تناولنا م“خلوقاتكب هذه من الغبز
والغمر على ترتيسب ابنكب و“خلصنا يسوع المسيى تذكارا لموته وآلامه نشارف
جسدة المباركه ودمه * الذي في تلك الليلة التي الم فيها اخث ' خبزا وشكر
وكسر” واعطاه تلاميذه وقال خذوا وكلوا” هذا شو جسدي المعطي من اجلكم هذا
انعلوه لتذكاري ٠ وكذلكت بعد أن تعشوا " اخخ كاسا واذ شكر اعطاهم وقال اشربوا
منه كلكم لان * هذا هو دمي من العهت الجديح الذي يهراق عنكم وعن الكثيريى
لغفراى اأخطايا هذا اعملوه كلما تشربوه لتذكاري * آأمين *
*ي* ' شهنا يأخث التسيس بيديه صحنة الغخبز
" وههنا يكسر ١ عبن
وشهئًا يبسط يده علي جميع البو الذي همه تقدحيسه
ههنا يأخث الكاس في يده
© وضهمًا يبسط يده على كل اثاء كاسا كأنى أو قدهحا
الذي فيه خمر تعب تقديسد
وهم جاثون على اركبهم وهو اذا يناول كل احد متهم العبز يقول
7 3
مك
جست ربنا يسوع المسيير الذي أعطي يدلف تعفظ جسدف وروحكب الى
العياة الإبد كا + خث هذا وكلم تذكارز ان السيع مات من اجلك وارعه في
قلبك بالايمان مع الشكر
”+ ثم يناول كل احى منهم الكأس ويقرل
دم ربنا يسوع المسيم المراق عنكب يحفظ جسدب وروحكت الى العياة
الابدية + اشرنئب هذا لتذكار ان دم المسس قد اريق من اجلكى فاك
ِ عر 22 م0 رق منى
م 0م
”+ ان يصرف أخبز او الخمر المقحّس كله قبل ان كان تثناواء جميع
الشععب فينيغي للقسيس ان يقدّس ازبد منم على الطريقة المصورة
آنفا مبتديا من كلمات مغلصنا المسيم في تل الليلة التي اسلم
فيها اخذ والخ لاجل بركة (أخبز اما لاجل بركة الكاس قمنى كلمانتك
وكذلكب بعد اى تعشوا اذخ وال
«”» واذ قد ناول جميعهم فيرجع القسيس الى ماثدة الرسب ويضع
عليها احتراما ما بقي من النوعين المقؤسين ويستره بورك نقى
2 ثم يقول القسيس الصلاة الربانية والشعسب متابعه في كل دعائها
أبونا الذي 5 السهوايكت 5 يششتسن اسيكة :6 تأتى ملكوتك ٠ تكون مشيتك
كما في السماء وعملى الارض * خبزنا كفانما اعطنا في اليوم * واغفر لنا ذثوبنا كما
نغفر نحن للذين اذنبوا علينا » ولا تدخلنا للتجاريب ٠ لكن نجنا من الشرٌ *
لان لك هو الملب والقوة والتسبموخ إلى دهر الداهرين * أمين *»
اللهم ابانا السماوي .انا عبيدكب المتواضعون نبتهل الى لطفكب الابوي أن
برحمتك تقبل ذبمكتنا هذه منى الحبن والشكر ونتضرع اليكب لتعطي أن
ال
بامتعقاق اينكب يسوع المسيى وموته وبالايمان في دمم تمن واهل بيعتكب
كلا كسس ران الغمطايا وسائر الخيراتك اقتناها لنا بالامه والان نقوّب لكب
اليه اثّنا جميعنا الذيى تناولنا هذا السر المقجس نمتلي بنعمتكت وبركتكه مننى
السماء ومع اثنا منى حيثك كقرة خطايانا عددا ونئونا لسنا اهلا ان تقريب
5 أي ما كان مى القرباى فنسألك ان تصير مقبولة عندكه هذه خدمتنا
الواجبة علينا ولا تنظر الى إستستاقنا بل تصغى عن ذنوبنا برينا يسوع المسيم
الذي به ومعه باتحاد روح القدس يكون لكب يا ابانا القادر على الكل المجى
والكرامة إلى أبث الأباد هين
أو هذا
اللم الضابط الكل الازثي اننا نشكرك من قلوبنا لاثكب رضيدت وارعيتنا تمن
الذي تناولنا كواجسب العق هذه الاسرار المقدّسة غذاء روحانيًا مى جست اينكب
ماصنا يسوع المسيم ودمد وتستيةنى يذل لنا نعمتكب ونضلكه الينا واثّنا
لتو بالعقيقة صرنا اعضاء جسم ابنكب السرّي الذى هو معشر المومتين ابارت
وتعسينا فيه وانا ايضا بالرجاء ورثة ملكوتكت الابوية باستحقاق مورت اينكنا
اأعبيب والأمد وتتضوع اليك يا ابانا السماوي ان تويدنا بنعمتكا حتى تثبرنتكت
دل لكسه الشركة القديسة ونصفخع جميع الاعمال الصااعغة التي اعددتها نا لنسلكب فيها
بربنا يسوع المسمى الذي لذ عن ومع روح التدس يكون إالمعن والكرامة الي دهور
إلايت أمينى
يب ثم تقال أو تغني التسبوة الملأكيّة هكذا
المهن لله ني الاعلى وعلى الارض السلام وني الناس المسرة » تسبحك تبارككت
ب
عرم
ع
جد نشكركب على عظيم مجدكه يا ايها الربب الاله الملكب السماوي الله
الأب الضايط الكل »>
يأ ايها الريب الأب الوحيث يسوع المسيم » ياايها الربب الم حمل الله أبنى الأب
الذي ترقع خطايا الدنيا ارحمنا » انت الذي ترفع خبطايا الذنيا ارحمئا © انك الذي
ترفع خطايا الدنيا اقبل صلواتنا » ات الذي تجلس عنى يمين الله الأب ارحمنا »
قاتكت اننك وحدكا قدوس * النك وحدكسا 2 * انك وح د كسا يأ مسيج
مع روخ القدس الاعلى قي مه<. الله الأرب * أمينى »
”يه ثم القسيس او الاسقف ان كان حاضرا يدعهم بهذه البركة
سلام الله الذي يفوق كل عقل #حفظ قلوبكم وهممكم في معرفة الله وابنه يسوع
وتبتى معكم دابيا * أمين *
و الصلواتك تجمبه قرأة واحدة او اكقر منها قبل البركة التي تنمتم بها
الصلاة بعد صلاة التقريسب أن لم يقدس الآربان ويمكنى امتعمالها ايضا
على مشية الكاهى في صلاء الصبم او المساء او الليتانيا
الابديُ كي في جميع نوائب هذه الحياة الفانية ومصائبها نتوقى كل حين
بلطف عوذكنا القريسبه در ينا يسوع المسيع مين
يا ايها الرمب الضابط الكل الالد الازلي تسالىف لترضي وتهدي وتقدس وتى بر قلوبنا
واجسادنا 3 سيل ستتكت واعمال وصأيا كه حنى بعظيم تصركت دالج وكل
م
أوانى حعفظ جسدنا ونفسنا در دما بوسموع المسمي مين
ثم
همب يا الله الضابط الكل أن الكلمات التي سمعناها اليوم بظاهر آذائئا هي
بقوة نعمتكا تنغرس ني باطنى قلوبنا حتى تثمر فينا ثمار العيش الصالى الي
“جتن اسمكن وحمدذه بربنا يسوع المسبم أميون
اسبقنا يا الله تي كل افعالنا بفضل نعمتك وعاضدنا دائثما بعونكه حتى
بجميع اعمالنا اذ ابتدأنا بها ومضينا قيها وتمّمناها فيك لمجد اسم القدوس
واخيرا ثئال برحمتى أعياة الابدية يربنا يسوع المسيم لأمينى
يا الله الضابط الكل يتبوع العكية كلها الذي تعرف حاجاتنا قبل ان تطلب
وجهلنا في طلبها نتضرّع اليك ان تشفق على ضعفنا وما لا ثجتري من حيث
عدمنا الاستحقاق ولا نستطيع مى حيثك اعمى عقولنا ان نطليه اعطنا من اجل
إستوقاق اينكب يسوع المسيج أمينى
يا الله الضابط الكل الذي وعددرت أن تسمع طليات السائلين باسم ايتكب
نتضرع اليك ان بردمتكه تستمع الينا الذين ابتهلنا اليكب بادعيتنا وضعب
إن ما سألناه بالايمان على ما يوانق مشيّتكف نناله حسسب ما تكفي به حاجتنا
تظهر كرامتكب بربنا يسوع المسيىم آمينى
و*ه في ايام الاحد او في الايام المقدّسة غيرها وإن لم يكن فيها تقديس
القربان يقرا كل ما 2 لترثيسب القربان الى صلاة التقرببيه وبعدها
واحدة او زائدة من الصلوات السابقة تمهتم بالبركة
”» لكن لا يكو تقديس القربان إن لم يوجت عدة كافية من الشعب
لتناوله مع التسيس وشو حسسب راء القسيس
»”» اما ان لم يكى في اهل تلك الكنيسة فوق عشرين شخصا قابلا لتناول
القربان قلم يكن هنا ايغا قربانى إلا انى يتناول العلثة او الزائد
5 4
حير
ي*» اما ني الكنائس الاسقفية او الجامعة او ثي المدارس اذا كانت فيها
كثرة الاقسة والشمامسة فيتناولون القربانى جميعهم ني كل يوم الاحد
أن لم يكى سبيب كاف مانعا لذلكك
#*ن اما لاحتراز كل موجب اختلاف او وسوسة التى تخطر لاي شغص
في الغبر والخمر فيكفي أن يكون الخبز كما يأكلونه عادة لكنه ان
يكون خبزا انضل واخلص من التعنطة التى هى يسهل وجدانها
وه وإن يبق من الخبز او الخمر وهو ليس بمقدس فمحفظه الكاهن لاستعمال
نفس الكنى أ يبق من الغبز والغمر المقدسينى فلا يجمل عن الكئيسة
بل بعد البركة يأكله ويشربه احتراما القسيس مع كل مُنى يدعوه
لذلك من الشعسب المتناولين
”د أما الخبز والخمر للقربان فيهيّهما الكاهى وحقاظ الكنيسة على مصرف اهلها
2# فينبغي على كل واحكه من اهل الكنيسة ان يتناول القربان ثلقة
مرات او ازيث في كل سنة وتكونى مرة منها داتما ني عيد الغصم
وي ير كل واحت من اهل الكنيسة عاسب كاهنا او ثادّبه أو
نوائبه ويودي له او لهم كل مأ هو مديون بم من اجل حقوق الكنيسة
التي ينبغي ادائها حينئخ على العادة
#*» واما بعد اختتام العبادة الالهية فيصرف ما قد اجتمع من الصدقاتك
في وقدك القرباى باستعمالات تقية ومجية 53 يستصلم الكافى
وحقّاظ الكنيسة لكن إن #ختلفوا على ذلكب ذمحكم الاسقنب على صرنه
تم القربان المقدس
: توذيسب اه الاأطغال ١! لعلانئ
المدثر يي يه
2-2-7 تنصيم الشعمب على ان يصاح تدبير المعمودية فقط في لهام
الاحد أو في غيرها من الايام المقدسة إذ قح اجتمع اكقر الناس كيما
تشهن الجماعة العاضرة هتاكب على تقيّل المصطبغينى الجديدين في
عده بيع الممع وايضا كيما كل واحث منى العماضرينى عنك معمود يآ
الأطفال يذكر ما عقد هو نفس للم في 00 ولاجل ذلكب تيمب
أيضا أن تعمل المعمود يلآ جام العمومي بى أن احتاج بمكن تعميد
الاطفال في غيرها من الأيام
و فينبغي ان يكون لكل صطبي معتمك كفيلانى وكفيلة ولكل صبية كفيل
وكفيلتان
و*» اذ كان اطفال نجسب لهم المعمودية تمخير به الابوان للكاهنى في امس
او في الصبى قبل ايتداء صلاة الصبع ييه #عضر الكفلاء والكفيلارت
وغيرهم مع الاطغال عند المصطبغ بعد الفصل الثاني من الانجيل ني صلاة
الصدبي او بعد الفصل الثاني في صلاة المساء كما يقرره الكاهى براثم ثم
يأق التقسيس في ذلكته الوقت الى المصطبغ وهو مملوء ماء خالصا
ويقوم هناكت ويقول
هل كان اعثمت هذا الطفل
6
ون اما إن اتخاريوا لا:فيقول: التسيس كما ياتى
جه م
يا احبّاي من حييث أن الناس كلهم حبلوا وولدوا بالغطيّة وان المسبي مغلصنا
كد قال أن من لم يولك من الماء وروح القتحس ميلادا آخر لا يدخل ملكورت الله
أدعوكم ان تتضوعوا الى الله انب ربنا يسوع المسيم لكي برحمته الغزيرة يماج
هذا الطفل زاو هخئه الطلفلة أو هذه الاطفال | ما لا يمكنى ان يكسيه | أو تكسبخ
35
نك 0 5 9 يس م دا
وروح القدس ويقبل [ تقبل او يقبلون ] ني بيعة المسيم المقؤسة ويصير عضوا حيًا
تن أعقناقها" | اى بوتضيو كذلكيه "ا وبوزطون اعقاء ده من انها | +
* هكذا يبدل الالفاظ الى المونقغة او المجموعة في كل ما
ع © 5 5 57 03
بيانى ان كائيكت صبية أو دخرة أطفال عوض صبى واحج
اي ثم يقول الكسيس
لنصلي
الله الضشابط الكل الازلى الذي بعظيم رحمتكب ذحيت ثوها واهله في السفيئة
ري الهلا كب يالماء وايضا هد بي أسرائيل عاج كسا سالمينى قٍ أعمر القأزم
رما على معموه يتك المقدسة وباعتماد اينكب العبيسب يسوع المسيم في نهر
الأردن قدّست الماء للغسل السوّي من الغطية نتضرّع اليك من اجل رحمتك
ظ لا نهاية لها أن بالعنيى تنظر الى هذا الطفل اغسله وقحسه بروح التدس لكي
انه ينقث منى غضيكه ويقبل في سفينة بيعة المسمم واد يكون مكينا في الامانة
الأمر يصل الى أرض اأحياة الايد د وفيها يملكت مك الى دور الأبد برينا
جسوع المسيم مين
و 0م
الله الضايط الكل الازلى تصير جميع ال+حتاجيى عون جميع المستغيثين اليك
حياة المؤمنينى قيامة الموثي انا ندعوكه لاجل هذا الطفل لكي انه متقريب الى
5
معمود يتك المقوّسة ينال ثفراى خطيتد بالميلاد الثاني الروحاني اقيلده يا ربب
توق نا رمد الكت العسيي لاقلا مزلا تعر اتير #القدرا رفيا يفقم
لكم هكذا اعطنا الآن ونصى السائلون نج تعن الطالبون افتي لباب لنا القارعين
حتى أن هذا الطفل تلعق بركة الغسل السماثي الازلية ويصل الى ملكوتكب
الابدية التى وعدتها بربنا المسيم مين
و ثم يقول التسيس للشعنبه وهم قأثُمون
اسمغوا كلماءت الاأعيل الذي كتبه مرقس المقدس في الباب العاشر (من “|| آية)
احضروا اليه صبيانا ليضع يده عليهم فانتهر التلامين «+ضريهم * فلمًا راي
يسوع تألم قليه وقال لهم دعوا الصبيان يأتوا الى ولا تمنعوهم لان ملكورت الله
تمل هولاء * آمين اقول لكم أن من لا يقبل ملكوت الله مل صبي لا يدخلها ه
ثم احتف نهم ووضح لفن عليهم وباركهم إننا
يوي ثم يعظهم بهذا الوعظ المختصر علي معني الفاظ الانجيل السابق
يا ايها الاحياء قد سمعتم في هذه البشارة ما قاله مخلصنا المسيم انه وصي ان
عضر اليه الاطفال وانتهر الذينى ارادوا ان يمئعوهم وانّده يأمر سائر الناس ان
يتشبهوا بهم في النقاء ونظرتم كيف بظاهر اثعاله اعلن وده اليهم فانم احتضتهم
ووضع يديد عليهم وباركهم فلا تشكوا بل آمنوا ايمانا صادقا انه كذلكه يقبل
هذا الطفل بالرضا وانّه #حتضنه بذراعي رحمتهد ويمتهد بركة الحياة الابحية واجعله
شريكس ملكوته الابد'ية ولاجل ذلكب اذ اتقنًا برضا ابينا السواتي على هذا الطفل
الذي اعلنه بأيشة بسصدوع المسوح وكمًا غير مرتابينى قي الى درتضي يعول وه ثأ
هذا أ اذيما بهذا الطغل الى معموه به الطاهرة فانشكرة بالأمائة وصد قي
النية قاتليى
1 2
]م
يا الله القأدر على الكل الأزلي ابانا السمائيّ انا بالتواضع نشكر لف اف
قد رضيدت ودعوتنا الى: معرفة نعمتكب والى الايمانى بكا زدنا هذه المعرفة
وثبست فينا هذا الأيمان دائما امن هذا الطفغل روح قدسكه حتى يولد ميلادا
ثانيا ويكوى واريث الخلاص الابدي بربنا يسوع المسبى الذي #حيي ويملكبف
كسا ؤمجمم روح تدسكت الان والى الأبد عن
و*» ثم #عاطب الاشابيى اي كفلاء الطفل على هذا الوجه
ها احدياي قد اتيتم بهذا الطفل لكي يعتوح وتضوعتم ان ربنا يسوع المسوم
رضي ويقبله ويبريه منى خطيته ويقدّسه بروح القدس ويمنجهد ملكورت السماء
والعياة الابدية وسمعتم ايضا ان ربئا يسوع المسيم قد وعد في الجيله انه يعطي
ما طلبتم بادعيتكم كله ولا شك اذه من جهتد #نجز ويواني ما وعده واذ وعدنا
المسمم ما قد وعد ذمهجب علي هذا الطفل انه بوساطتكم وانتم كفلاه يع ما
اذا بلغ لد أن يوقيه بنفسه اذه يرفض الشيطان وجميع انعاله ويقبت على
تصديق كلام الله المقدس و#تحفظ وصاياه ويطيعهم
فاسأل كل واحت منكم
اعوضا عنى هذا الطفل ترفض الشقيطان وجميع اعماله وزخاريفف الدثيا الباطلة
وكبريائها وجميع شهواتها الحريصة واشواق الجسى البشريّة حتى لا تتليها ولاتنقاد لها
الجواب الي ارفضها كلها
2# ثم يسأل الكافنى
اومن بالله الاب الضابط الكل خالق السماء والارض »
وبرينا يسوع المسبى أبنه الوديد * واذه دبل من روح التدس * وولت منى مريم
00 و بيه
الل
العتجيم » وايضا قام في اليوم القالنث من بين الاموات * وانّه صعد الى السبوات *
وجلس عن يمين الله الاب الضابط الكل * وسيأق في آخر الؤمان مرّة أخرل ليدين
الاحياء والمرقي »
وهل تومن بروح القدس * وباابيعة الجامعة المقدسة * وبشركة القديسينى »
وبغفران الغطايا * وبقيامة الجسح * والحياة المويدة بعد المورت *
الجواب هذا كلم اصدق بالايمان الثاببت
الكاهى هل تريد ان تعتمد بهذا الايمان
الجواب فو مطلوبي
الكاهغى وهل تريح ان تطيع مشية الله القديسة ووصاياه وتساكب فيها جميع
ايام حياتكف
الجواب الي اريد
لي ثم يقول القسيس
يا الله الرحيم أاعط أن الادم العتيق في هذا الطفل يدن لكي الانسان الجديى
يقيم فيد * مين 5
اعط ان الشهوات البشرية كلها تموت فيه وأن كل ما هو للروح #حيي وبنموً
قي * أمينى 3
اعطه القدرة والقوة حتى يغامب وينتصر على الشيطان والدنيا والبشر * أمين *»
اعط ان الذي وقفف الركب ' (خدمتنا وتدبيرنا فهو يلبس الفضائل السمائيظ
ونتهزي جزاء ابديا برحمتكب يا ايها الريب الاله الذي تحيي وتدبر جميع الاشياء
الى ابن الاباد * آمين *
0 ثم يقول الصلاة لنقديس ااماء هكذا
اللهم الععىّ الازلىّ الذي اينكب الحبيب الععيوبب من اجل غفران الخطايا
“م
اهراق الماء والدم جميعا مى جتبه الكريم ووصي تلاميذ»ه أن يذهبوا ويلمذوا
كل الأمم يعمدوهم باسم الاب والابى وروح القدس تسألكب ان تستمع الادعية
جماعتك قدّس هذا الماء للغسل السرّي من الغطايا واعط هذا الطفل الذي هو مؤمع
ان يعتمن فيه اله يمتلي من نعمتكك واخلد في حزنب اولادكب الامينين المختارين
بربنا يسوع المسيىم » أمين *
#*»* ثم يأخن القسيس الطفل في يديه ويقول تكفلائه
سموا هذا الطفل أسما
#*» ثم يدعوه بذلكت الاسم وإن علموه أنّ الطفل
بمطيق على ذلك يغمسه في الماء بالعذر وقول
يا فلاى انا اعمدكب باسم الالب والابى وروح القدس * آمين *
نا ان علمونة از" الكقايت فون
يكفي أن يصب عليه الماء ويقول كما مو
يا فلآن انا اعمدحكس بأسم الأب والأبى وروح القدس * آمين »
و ثم يرسمد بعلامة الصليسبه على الحجبهة ويقول
نقبل هذا الطفل في «جمع رعية المسيج وترسمد بعلامة الصليمب اشارة انه
في ما بعد لا يستحي مى أن يعتقد يدين المسيى الذي صلب وتحلتك رأيتة
يقاتل بالعهد الخطية والدنيا والشيطأآنى وأنى يكوى جنديا وعبدا اميئا للمسيج
ما دام حيأ اعون
ي”» ثم يقول القسيس
يا ايها الاخوة الكحيوبون اذ قد ولد هذا الطفل ميلاد! آخر وغرس في جسم
ديع المسييمر فلنشكر للم الضايط الكل هذه الانعام ونيتهل اليه اجمعون أى يستمرٌ
فخا الطفل م يقَى ري حياتة ف ما جواقق هيأ الأبقواء
ور
و** ثم يقول وكلهم جاثون
اونا الذي ق السموائثت ينا ونقدس أسومكسا 8 تأي ملكوتكت 1 تكون مدي كنا كمأ
في السماء وعلى الارض * خبزنا كفافنا اعطنا في اليوم * واغفر لنا ذنوينا كما نغفر
عن الذين اذنبوا علينا » ولا تدخلنا للتجاريب * لكنى نجنا من الشر * آمينى *
4# ثم يقول القكسيس
نشكركه ابانا الرحيم الكه رضيت وولدتك هذا الطفل ميلادا آخر بروج
تسكن والشوكة لكه واد وحستة ق: كه المتكنة ونتضت اليكه اله
اذ صار ميّنا للغطيّة وحيًا للبر ودذن مع المسيم في موته يصلشب الانسان العتيق
ويبطل بالكلية جسم الخطيّة وان كما شارف ابنكا في موته فكذلكت يشاركه
في قيامته لكي آخر الامر هو مع سائر بيعتكت المقكسة يررثت ملكوتكك الابدية
برينا وسوع المسيم أمينى
ور*ي ثم اذ كلهم قائمون تاطسب القسيس الكفلاء بهذا الوعظ
لاجل ان هذا الطفل قد عهد على ايديكم وانتم كفلائه انه يرقض الشيطان
وجتويوع أعمالحد انه بومن بألله ولعيدده فلكم أن تذكروا انه وأجمت عليكم أن
تعتنوا بامره حتى اذا يستطيع ان يتعلم بعلم ما هو عظم النذر والوعد والاعتقاد
الذي عهده الآن على ايديكم ولك بحسن علم تلك الاشياء فلكم أن تعثوه على
ان يتسامع لكلام الله وخصوصا تهتمّوا به ان يتعلم اعتقاد الايمان والصلاة الربانية
وعشر وصايا الله وسائر الاشياء التي المسمدى ملزم أن يعرفها ويصدقها لغلاص
نفسخ وأن يتربي بالأديب الصالم لكي يعيش عيشا على ما هو اهل اله وللمسيم
متذكرا دائما أنّ المعموديّة تصور لنا اعتقادنا الذي حاصله هو ان نقتدي قدوة
معتصنا المسيم
13 3
ونتشابهه لكى كما انه مارت واقام من اجلنا كذكه تحن الذينى
]ام
اعتمدنا نموت من الخطيّة ونقيم الى البو ونميعت دائما شهواتنا الخبيثة الفاسدة
ونؤيد كل يوم الفضل وبر العيش
و” ثم يقول
انتم لكم ان تعتنوا بهذا الطفل ان يوي به الى الاسقف ان يثبرت بدينه
اذا يتعلم قانون الايمان والصلاة الربانية والعشر وصايا وشرح قواعح الدين المغتصر
الذي الف لتعليم الاولاد بامر البيعة
ه*ه أن المتيقى من كلام الله خلاض الاطفال المعتدينى الذين مائرا
قبل ارتكابهم الخطية العملية
لول >3 عباد الاأطغفال الغير العلانية
المدثر في البهرثت
و لحمب لكهنظ كل كنيسة نصير الشعمب مرار! بأنى لا حرا 'تكهيبت
إطفالهم عن يوم الأحد الأول أو . الثاني بعت ميلاد هم أو عرى أي عبتي آخر
متوسط إلا بسيمب عظيم وناطق يرضى بم الكاهى نفسع
وهو يخصيوهم ادقا باري ١ يكسبوا تحهيت [طقالهم 5 بوهم ا على
سبيب قوي واحتياج شديد كن اذ يضطرهم الاحتياج الى ذلكت
فعينئخ يدبر التعبيد على الترتيمب الاتى
ي*» اولا يأتي الى البيمت كاشنى كنيسة التي منى اهلها ابوا الطفل
كن 5 2
( أوران كأنى هو بكيت قاي كاهى آخر يمكنى وجدائه ) ويتضرع الى الى مي
كل من #>ضر ويقراً الصلاة الربائيّة وما يمكى قرآته في هذا الاحتماج
العالي من الصلوات السابقة المعيّنة للعماد العلاني ثم يعذط تسمية
الطفل بقم أحد من العاضر تبر يصمب الكافنى الماء عليه قائلاً
يا خلان انا اعمدكب ياسم الاب والابى وروح التدس * أمينى *
#* ثم يشكر الكاهى الله هكذا وكلهم جاثون
نشكركت ايانا الرحيم الك رضيدتك وولدتك هذا الطفل ميلاد! آخر بروح
قدسرك واتؤْتد لك ولدا وجسمته في بيعتك المقدّسة ونتضرّع اليكب اله كما
شارك اينكت في موته فكذلك يشاركه في قيامته وانّه آخر الأمر مع ساثر
كديسيكه يرث ملكوتكه الابدية بذلكه ربنا يسوع المسيج مون
حر
»*ي فلا يشكوا عنى الطفل الذي اصطبغ كذلكه اله تعميده صدق وكاف
ولا تعسبه تكعميد»ه مرلة اخري لكو أن حيبي بعدء الطغل المغون كذلكب
فيناسب أن يأتوا به الى الكنيسة لكي ان صحداقة المعمودية المحبرة آنفا
بغير العلانية تتحق عنى الجماءعة كلها فهو يعمل على الترتييب الاني
يرذلك العباد 8 الكنيسة علانيا
”د أن كان كاهنى تلكب الكنيسة هو الذي عمّح الطفل أنفا
في البيت فيقول هكذا! الى الجماعة
اعرنكم بالى حسمب ترتييب البيعة التحّق المامور عتدرت هذا الطفل
في الوقت كذا وثي الموضع كذا قدام بعض من الشهوده
© 5 00
2 اما أت كاي أعثمت الطدل يخ أي غيرة تمن كافنى الموضع الذي
افطح فيه الطفل هل اعتمثت هو حذًا أو لا قفيعن ذلكمه أذ اجارب
الأتون بالطفل الى الكئيسة يانم قن اعتمد قيسا ألهم الكافى اها شكذا
مَنى عمد هذا الطفل
منى كأنى حاضرا حيى تعمكح هذا الطفل
لكى لامكان تركب شي منى اشياء لا بك متها لكمال هذا السرّ يسبيب الغخونب
او التعجيل ني الاضطرارات كذلكب لهذا اسألكم ايضنا
بايما جوهر تعمد هذا الطفل
ياية كلمارت تعمّن هذا! الطفل
»© بس 5 و
2 فا وجدت الكاهى باجوبة الاتين بالطفل انه كان عمل كل ذلكه
كما تنه عيلهة تهينئخ لا يعمد الطفل ثانيا دل يقيله كواحده منى
رعية الشسبه المسيييو العتيقى قائلا
در
و
اعرفكم بانه حسب حق الترتيسب قد صام كل ما عمل ني تعميك هذا الطفل
الذي هو كان ولد في الخطيّة الاصلية وتحصت غضمب الله لكى قد تطهر بمغسل
و
اعادة الولادة في المعمودية وقبل في عده اولاد الله وورثة الحياة الابدية لاى رينا
بسمواع المسمحع م ماع تعوته ورحوته من الاطفال كذلككت بل بدعوهم يغاي
المدبّة اليه كما يشهن لنا الانجيل القديس لتسلينا هكذا
احضيروا اليد صبيانا ليضيح بده عليهم قاذخهر التلاميث مهفب ر بهم + ذلما راي
يسوع تألم قلبه وقال لهم دعوا الصبيان يأتوا الىّ ولا تمنعوهم لان ملكوت الله
لمثل هولاء * آمين اقول لكم أن من لا يقبل ملكورت الله مل صبي لا يدخلها *
ثم احتضاهم ووضع يده عليهم وباركهم * [ انجيل مرقس باب ١٠١ ]
و*» ثم يعظهم بهذا الوعظ المختصر على معنى الفاظ الانجيل السابق
يا ايها الاحيّاء قد سمعتم ني هذه البشارة ما قاله مخاصنا المسيى انّه وصى أن
عضر اليد الاطفال وانتهر الذينى ارادوا ان يمنعوهم وانّمه يأمر سائر الناس ان
يتشيهوا بهم في النقاء ونظرتم كيف بظاهر انعاله اعلنى وده اليهم فاه احتضنهم
ووضع بحيه عليهم وباركهم فلا تشكوا بل آمنوا ايمانا صادقا اّه كذلكب قد قبل
هذا الطفل بالرضاء وانّه احتضنه بذراعى رحمته وحسب ما وعد في كلامه القديس
يمنجى بركة العياة الابدية و#جعله شريك ملكوته الابدية ولاجل ذل اذ اتقنًا
برضاء ابينا السماثي على هذا الطفل الذي اعلنعم بابئنه يسوع المسوم فلنشكره
بالامائة وصدق النية قائثلين الصلاة علمناها الربب نفسه
ابونا الذي في السموات « يتقدّس اسم * تأت ملكوتك * تكون مشيتكه كما
5 السهاء وعللى الارضن *« خبونا كقانئا إعطنا 2 الهوم * واغفر لما ذنوبما كها تغفر
-5 الذيى أذْدبوا علينا # ولا تدخلنا للتجاريب لكى تنا درق اشر . أمين *
1 5
"8
يا الله القادر على الكل الأزلي ابأنا السمائى انا بالتواضع نشكر لى الهف
قد رضيدك ودعوتنا الى مغرنة نعمتكا والى الايماى بكب زدنا هذه المعرفة
وثست ينا هذا! الايمان دائما امنى هذا الطفل روح تدسكب إحيث شو مولود
ميلادا ثانيا ومجعول واريث الخلاص الابدي بربنا يسوع المسيى يدوم تي عدد
عباد وينال وعدكف بذلكا ريئنا يسوع المسيم ابنكب الذي “حيبي ويملكت
تعكا وفع اروم كفسكفب الآى والى. الاي مين
”+ ثم يسأل القسيس ما اسم الطفل وإذ قاله الكفلاء
فقيسألهم واحدا واحدا بما يأتي
اعوضا عى هذا الطفل ترفض الشيطان وجميع اعماله وزخاريف الدئيا الباطلة
وكبريائها وجميع شهواتها الحعريصة واشواق الجسح البشرية حتى لا تتليها ولاتئقاد لها
الجواب الي ارنضها كلها
4# ثم يسأل ايضا
اتومن بالله الاب الضابط الكل خالق السماء والارض »
وبربنا يسوع ا مني ابنه الوحيد * وانّه حبل من روح النتدس * وولت من مردم
العذري * وانّه الم في عهد قيلاطس البنطي * وصلمب ومات وقبر * وانّه شيط الى
الحيم * وازضا ام قي اليو القالق من مين الاموات » وائة صعد الى السيورت »
وجلس عن يمين الله الاب الضابط الكل * وسيأقى في آخر الزمان مرّة آخرل ليدين
الاحياء والموق *
وهل تومن بروح القدس * وبالبيعة الجامعة المقوّسة * وبشركة التديسين ٠
وبغفران الخطايا * وبقيامة الجسح + والحياة الموبدة بعى الموىت *
الجواب هذا كله اصدّق بالايمان الثابت
89م
الكاهى وهل تريح ان تطيع مشية الله القديسة ووصاياه وتسلكب ذيها جميع ايام حياتكة
الجواب انّْي اريد
و*» ثم يرسم القسيس الطفل بعلامة الصليمب على الجبهة ويقول
نبل هذا الطفل في “جمع رعية المسيم وترسمه بعلامة الصلسسب اشارة انّه ني ما
بعد لا يستمى من أن يعتقن بدينى المسيم الذي صلب وتعحدت رأيته يقاتل بالتجهن
الخطيّة والدئيا والشيطان وأن يكون جند يا وعبد! امينا للمسبي ما دأم ديا مين
8
2# ثم يقول القسيس
يا ايها الاخوة الخصبوبون اذ كان ولد هذا الطفل متّلاد! آخر بالمعمودية وغرس في
جسم بيعة المسهم فلنشكر للم الضابط الكل هذه الانعامات وتبتهل اليه اجمعون
أن يستمرٌ هذا الطفل ما بقي من حياته ني ما يوافق هذا الابتداء
#1 ثم دةول القسيس ( وكلهم جاثون )
نشكر ابانا الرحيم انلكا رضيدت وولددت هذا الطفل ميلاد!ا آخر بروح
سكت والهذت الله ولدا وعسنكد في بيعتكا البلادمة ونتصرع لكف الم
إن صار مينا للجمنية وحيا للجر 5-3 مع المسوسم في موتك يصامب الانسان العتيق
ويبطل بالكلية جسم الغطية وق كما شارك ابنكن ني موته فكذلكف يشاركه
في قيامته لكي آخر الامر هو مع سائر بيعتك المقدّسة يرث ملكوتك الابدية
بربنا يسوع المسيم آمينى
و”» ثم اذ كلهم قائمونى #خاضصب القسيس الكفلاء بهذا الوعظ
لاجل ان هذا الطفل قد عهتى على ايديكم وانتم كفلاته انّه يرفض الشيطان
وجميع اعماله وانّه يومن بالله ويعبده فلكم ان تذكروا انه واجبب عليكم ان
تعتنوا بامره حتى اذا يستطيع ان يتعكم بعلم ما هو عظم النذر والوعك والاعتقاد
م
الذي عهد:ه الان على ايديكم ولكي #حسن علم تلك الاشياء فلكم أن لوه على
ان يتسامع لكلام الله وخصوصا تهتموا به ان يتعلم اعتقاد الايمانى والصلاة الربانيّة
وعشر وصايا الله وسائر الاشياء التي المسييميى ملزم ان يعرفها ويصدقها أخلاص
نفسه وأن يتربي بالدب الصالى لكي يعيش عيشا على ما هو اهل لله وللمسيم
متذكرا دائما ان المعموديّة تصور لنا اعتقادنا الذي حاصله هو ان نقتدي قدوة
مخاصنا المسيم ونتشابهه لكي كما انه مات واقام من اجلنا كذلكف نحن الذينى
اعتمدنا نموت من الخطيّة ونقيم الى 'البرٌ ونميت داثما شهواتنا الخبيقة الفاسدة
ونزيد كل يوم الفضل وبر العيش
[انتم لكم ان تعتنوا بهذا الطفل أن يوق به الى الاسقف ان يثبرك بدينه
اذا يتعلم قانون الأيمان والصلاة الربانية والعشر وصايا وشرح قواعن الدين الغتصر
الذي الف لتعليم الاولاد بامر البيعة ]
و" لك إن كانت اجوبةة للاتمين بالطفل: الى الكنيسة غير متيقاة في اسؤظ
القسيس -المذكورة آنفا !حيث لا يتحةّى ان الطفل كان معمد! بالماء
باسم الاب والابى وروح القدس ( وشي اجزاء لا بد متها للمعموديّة)
أحعينئخ ليعمده القسيس على النرتيب السابق المقرّر لعماد الاطفال العلانى
إلا ان يضيف الالفاظ الخمسة الاتية عند اصطباغ الطفل في الماء يقلن
زعا 598 -
أن لم تكنى متعمدا قبلا يا فلان فاعمدكب باسم الاب والابن وروح القدس * أمين *
ثم عماد الاطفال
قرثر
كرد فيسب عباد البالخيون
القادرين على الأجابة بأنغسهم
4و 5
»#*» اذا يعزم بتعمين اشخاص من البالغيى فع#جمب لأبوين أو لغيرهما من
العاقليى ان #خبروا به الاسقف او نائبه على الوقت الكاني وهو لا يقل
منى أسبوع واحدة قبل العماد يعيبكت هو يأمر بالاهتهام على إمتحانهم
هل هم قد تعلموا كانيا فى اصول الدين السمحي وايضا «عيث ينتصهوا
لاعداد انفسهم بالصلاة والصوم لقيول هذا السرّ المتدس
»*» وإن يوجد بالامتحان انهم قابلون للمعيوديّة نفي يوم الاحد المقرّر او
غيرة منى الايام المقدّسة اذ قن اجتمع الشعمب في الكئيسة يستعيى كفلاثهم
لتقديمهم عند المصطبغ بعح الفصل الثاني ني صلاة العدوم او المساء كما
يقرره الكاهن برام
المقدّميى وإن تجاوبوا لا فيقول القسيس كما يأتي
يا احباي من حيث أن الناس كلهم حبلوا وولدوا بالخطيّة وان المولود من الجسد
جسد هو والذين هم في البشرة ما يمكنهم ان يرضوا الله لكنّهم يعيشون في الغطيّة
ى
ويرتكبون اكثر الذثويب العملية وان المسيي مخلصنا قد قال ان من لم يولك من الماء
وروح القّدس معرظ آخري أنى يقدر أن بدخل ملحويت الله أدعوكم أن تتضرعوا الي الله
008
ازارائل
الاب بابئه ربنا يسوع المسيج لكي برحمته الغزيرة يمام هذه الاشغاص [ ] ما لا
يقدرون ان يكسبوه [ | !حقيقة الطبع اي انهم يعتمذون [ ] بالماء وروح القدس
وبتبلون [ | في بيعة المسير المقذسة ويصيرون اعضاء حيّة من اعضائه [ | *
* ههنا وني كل ما يني كذلك يبدل الالفاظ الى المغردة
فى تان وعية؛ واسيقة أو اسراة راسد
”د ثم يقول القسيس
لنعدلمي
[ عو*؛» فههنا تجني التجماعة كلها ]
الله الضابط الكل الازلي الذي بعظيم ردمتكى أعجيت ثرحا واهله في السفيئة
من الهلاكب بالماء وايضا هديت بتي اسرائيل شعب سلمينى في اجر القلن
رمزا على معمود يتك المقدسة وباعتماه اينك العبيمب يسوع المسيسى في نهر
الأرمرن الكاست: جوفو الفا للسل السرّي عى الفط ضوع اليف هن آل
رحمتكب لا نهاية لها أن بالعنيى تنظر الى هذه عبادك اغسلهم وقدّسهم بروح
القدس لكي انهم ينقذون من غضبكت ويتبلوى في سفينة بيعة المسبي واذ
يكونونى مكينين ني الامانة مسرورين بالرجاء ومتأصلينى في الححيّة #جوزون امواج
هذه الدنيا المضطربة وثي آخر الامر يصلون الى ارض الحياة الابديّة وفيها يملكون
مع الى دهوز الابد بربئنا يسوع المسيع مين
الله الضابط الكل الأزلي تصيو تفع الكستاجين عون يمع الستعيفين الك
ا المؤمنيى قيامة الموتي انا ندعو لاجل هذه الاشخاص لكي الهم متقربون الى
معموديتكب المتؤسة ينالونى غفران خطياتهم بالميلاد الثاني الروحاني اقبلهم يا ربب
كمثل 7 6ظظ بابنكى اعبيب قائلا سلوا فتعطوا اطليوا ت“جدوا اقرعوا فيفتم
لكم هكذا اعطنا الآنى وحن السائلون نجى نحن الطالبون افتى البائب لنا القارعيى
عام
حمذىي أن ل الاشخاص بلدقون بركلا الغسل السهاثي الأزلية ويصلطلون الى ملكوت كه
الابدية التي وعدتها بربنا المسيى آأمين
اسمغوا كلمارت الانجيل الذي كتبه يوحنا المقدس في الياب الغثالمك ( منى | آية )
كان رجل منى الفريسيين اسمد نيقودييس رئيس اليهود * هذا اثى الى يسوع
ليلا وقال لم نيا معلم نع نعلم انك اتيت من الله معلما لانه ليس يقدر احد
أن يعمل هذه اأيات ااتى تعمل ,الا من كان اللم معد * اجابة يسوع قائلا أمين
آمين اقول لكب انه من لم يولك مرّة اخركل لى يقدر ان يعاين ملكورت الله »
قال له نيتوديمس كيف يمكن ان يولك الانسانى مرة اخركل بعى #مهوخته ايتدر
أن يلي بطى أمد ثانية ثم يولح * اجابه يسوع قائلا آمين آمين اقول لكت ان
من لم بولد من إلهاء والروج لرى بقدر أن يدذل ملكوركت الله 0 لان المولوده مري
العجسح جست هو والمولوه من الروح فهو روح * فلا تخجبنى من قولى لكب انه
ينبغي لكم أن تولدوا مرة اخرل * الري تهسب حيث تشاء وتسمع صوتها اكلكا
لست تعلم من اين ثاني ولا الي ايى تذهصب * هكذا هو كل مولود من الروح *
»*» ثم يعظهم بهذا الوعظ
يا ايها الأحياء قد سمعتم فى هذه البشارة ما قالد مخلصنا المسهي صرننها
34
أن منى لم يولك من الماء والروح لن يقدر ان يدخل ملكوت الله قمنى هذا
تعرفون كيثما لا بك من هذا السر اذ يمكنى وجدانه وايضا قبل صعوده الى السماء
( كنا :تغرا" فى البائيب" الأخز .من اليل .تركس «التقديس ) اولس الانيذة عاثة
انطلقوا الى العالم اجمع واكرزوا بالانجيل في الخليقة كلها فمَّى أمرى واعتيث
#خلص ومن لم يوم يدان وهذا يرينا ليضا كينما عظم الانعام ثناله من المعمودية
قزاناق
فكهذا! عند كرز بطرس الرسول المقدّس بالانجيل اولا الى بني اسرائيل اذ تخشعوا
اكثرهم بالقلومب وقالوا له ولباقي الرسل ايها الرجال اخوتنا ماذ! نصنع فاجاب
لهم توبوا وليصطبغ كل واحد منكم باسم يسوع المسير لغفران الغطايا فتأخذون
موهبة روح القدس لان الموعد لكم هو ولأولادكم ولجميع الذين في البعد القاصي
الذين سيدعوهم الربب الهنا وناشدهم باقوال أخو اكثر مى هذه وتضرع اليهم
قائلا اخلصوا مى هذا الجيل الصعب لانّه كما شهح هذا الرسول بطرس في موضع
آخر ان المعمود'ية تغخلصنا لا مؤزيلة وه البشرة فقط يل بايتهاج البصيرة الصالحة
الي الله بانبعاث يسوع المسبم ( لي قيامته) فلا تشكوا بل (منوا ايمانا صادقا
انه كذلكك يقيبل هذه الاشخاص تاثبينى توبة صادقة ومتقربين اليه بالايمان وانّد
يعطيهم غفراى خطاياهم وموهبة روح القدس. لكى يمنحهم ايضا بركة الحياة
الابدية و#جعلهم شركاء ملكوته الابحية
ولاجل ذلكت اذ اتقنا برضاء ابينا السمائي على هذه الاشخاص الذي اعلنه بابنه
يسوع المسيم فلنشكره بالامانة وصدق النية قائليى
يا الله القادر على الكل الازلي ابانا السمائي انا بالتواضع نشكر لك اتلكب
قد رضيدت ودعوتنا الي معرنفة نعمتكا والى الايمان بكب زدنا هذه المعرفة
وتيت فيئا هذا الايمان دائما امني هذه الاشخاص ووح قدسكى حتى يولدون
ميلاد! ثانيا ويكونون ورثة الغلاص الابدي بربنا 558 المسيم الذي #حيي ويملك
#*» ثم #خاصب الاشخاص القائميى على المعمودية هكذا
با احدياي كد ١ تيم شهمًا طالبيى قبول المعمودية المقدمة سمعكم كوف 8+ العجماءة
أن وبنا بسو ع المسيم .2 ضي و يقبلكم و يجار ككم و يبريكم موري خطياتكم و يقدسكم
م
روح القدس 39 جام ملكوركت السهاء والعياة الأبد يلا وسمعكم أيضأ أنى ردنا يموع
المسيج
منى جهذد وي وبواي ما وعده
قد وعد ف كلامهد المقدسة انه يعطى كل ما طلبنا يادعيتنا ولا شك اله
وأ وعدنا المسيجج ما كج وعدت 3 سينا عليكم أنى تعدوأ أمام هذه شهودكم
وضثه العماءة كلها نكم ترفقدون الشيويطان وجووع اتعالهة وتكبتونى على تصديق
كلام الله المقدّس وتحفظون وصاياه وتطيعوهم
4 ثم 0 الفّويسس 2 وأحث دري القاتمونى على الاعتهاد الأسولد الأاثية وأحدا واحدا
إترفض الشيطان وجميع اعماله وزخاريف الدنيا الباطلة وكبرياثها وجميع شهواتها
العريصة واشواق الجسد البشريّة حتى لا تتليها ولا تنقاد لها
الجوائب الي ارفضها كلها
السوال اتؤمن بالله الاب الضابط الكل خالق السماء والارض *
وبربنا يسوع المسيى ابنه الوحيت * وانّه حبل من روح القدس * وولت مبى
مريم للعذري * وانّه الم في عهد فيلاطس البنطي * وصلب * ومات * وقير * وانّه
فيط الى التجحيم * وايضا قام في اليوم الثالنث من بين الأموات * واه صعى الى
السموات * وجلس عن يمين الله الاب الضابط الكل * وسيأي في آخر الزمان مرة
أخركل ليدين الاحياء والموتي *
وهل تومن بروح القتدس * وبالبيعة الجامعة المقدّسة * وبشركة التديسينى *
وبغفران الغطايا * وبقيامة الجسى * والحياة الموبّدة بعد الموت *»
اأجواب فخ كلد [ضذة. #الآبدان لايك
السوال هل ثريد ان تعتمى بهذا الايمان
الجواب هو مطلوبي
3 23
رار
السوال وهل ذريت أن تلمع مشي الله القؤيسة ووصاياء ودس كس فهها جتجوع
يام ديا تك
الجواب انّي اسعي لعمل ذلكب يعون الله
#”» ثم يقول التسيس
8 الله الرحهم أعط أن الادم العتمق 5 فده الاشغخاص ودف لكي الأتنسانق العدين
يقيم فيهم * أمين *»
اعط ان الشهوائت البشرية كلها تموبتك فيهم وان كل ما هو للروح نتهيبي وينمو
فيهم * أمين *
أعطهم الخورة والشوة حدذى يغليوا ويتةهدروا على القيطاني والدثيا والبقى » أمينى ف
أعط انهم المتقومونى اليكيه شهمًا تح مزنا وتدبيرنا 5 بلبسوا الفضائل السوائية
واه زوا جزاء ابديا بردمتكت يأ ايها الرسب الآله الذي تعيى وتد بر جميع الاشياء
الى ايخ الاباد » أمين +
د
1 ثم يقول الصلاة لتقديس الماء هكذا
اللهم الي الازلىٌ الذي اينكب الحبيب الفحبوب من اجل غفران خطايانا
اشضواة الهاء وألى جميعا وى “0 [زك 3م ووص ثَطْ مبيثء 5 بخ هش أ لجذوا!
راقن م0 عا رم يي ن .و و
كل الأمم ويعه< وهم بأسم الأب والادى وروح القدس 52-00 أي تستمعح لادعية
جماعتكب قدّس هذا الماء للغسل السرّي من الططايا واعط هذه الاشخاص الذينى
فم مؤمعونى أى يعتمدوا فيه انهم يمتليون منى لكمتكت وتغلدوني 2 حوبب
اولادكب الأمينيى المختارينى بربنا يسوع المسيم * أمين *
اليمنى 5 يفرع عحث المصطبع كها سه براثه ييا كقلائع
بأسيهخ ونعة ذلكب بكمسم ق الهاء أو بصدميها عليه ألماء ويقول
الام
يا فلاى انا اعمدكب بامم الاب ولابى وروخ القدس * أمين *
و*» ثم يرسمم بعلامة الصلييب على الجبهة ويقول
نقبل هذا الشخص في مجمع رعية المسيم ونرسيه بعلامة الصليمب اشارة الم
في ما بعد لا #«تحي من أن يعتقد بدين المسيم الذي صلسب وتصت رأيته
يقاتل بالجيد الغطيّة والدنيا والشيطانى وان يكونى جنديا وعبدا امينا للمسبي
2 3 3 لعا د ١
ع كم يقول الكّسيس #
ب أبها الاخوة المحيوبون أذ قت ولدوا هذه الافخاص مبلاد! آخر وغرسوا 5
أن يستمر هخةه الاشغاص م بلي من كهاتهم ق مأ دوافق هث1 الابتداء
#”» ثم يقول الصلاة الربانية وما بعدها وكلهم جاثون
ابونا الذي في السموات * يتقوّس اسمكب * تأتى ملكوتكه * تكون مشيتكب كما
5 السماء وعلى الأرض # خبرنا كفاننا أعطما في الهوم 5 واغفر لما ذدويما 5 تغفر
تمن للخو (ذنبوا عطينا 8« ولا تند خلنا للتيجارب # لكن نجنا مرى الشى # مين #
نشكركب ابانا السمائى بالتوضع الك رضييتك ودعوتنا الى معرفة تعمتكك
وألى الايماى يكه زدنا هذه المعرفة وسكت فينا هذا الايماى دائما امذى ضثة
الافهاص نقح قن سكسا متا ظم مولودون الأن مبلاد! ثانيا وصاثرون ورثة
الملاص الابدي برينا دواع المسمج بدكومون قي عه عباد كسا وينالونى مواعيد كا
يذاكسا ريبما موا المسدير ابذك الذي فو حي ومسطط معكسا باتعاد ذه
زوك وسكي ان انك انان مدي
وث# ثم أذ كلهم قائمون القسيس #خاضب الكفلاء اولا بهذا الوعظ
لاجل أن هذه الاشخاص قد عهدوا امامكم انهم يرفضون الشيطانى وجميع اعماله
وانّهم بومتون بالله ويعيدوثه فلكم أن تذكروا ادّه واجمبه عايكم أن تعتنوا بقوصيتهم
كار
خصوصاً وأنةم شهودهم الفهتبون ولكم أبضا أي تاجو وهم على أن #جنودواأ كل
الجهاد الى التعلم الصادق ق كلام اله القديس سيك ينموا 5 التعمة ومعرفة ربنا
يسوغخ المسيم وتعيشوا ق فَذ1ا الدفر لعفف وبتهذب العقل وبتد دنى حممدرق
5 تغاضطب المعمدين الجديدينى هكذا
اما انتم الذينى قد ابستم المصيم فانّه واجلب عليكم ايشدا وانتم “تجعولون
أبناء اللخ وابناء الفور بايمانى وسشوع المسممي أن تتصرفوا مج مها دعوتكم إأمسميه يلا
ومةال اولآد الخور متذ كرينى داثما أن المعمود يآ تصور لنا اعتقادنا الذي حاأصلة
هو ان نقتدي قدوة مغلصنا المسمم ونتشابهه لكى كما اثّنه مارت واقام منى
اجلنا كذلب نعن الذينى اعتمدنا نمويت من الخطيّة ونقيم الى البرٌ ونميت
دائما شهواتنا الغبيقة الفاسدة ونزيد كل يوم الفضل وبر العيش
يي #صب كل واحد من الاشغفاص المعمدين كذلكب ان يثبت بايدي
مو
الاسقف على ما يمكى من التجلة بعد اعتماده الى ان يقبل “الى
0 5 8
د أن يدوا للمعمودية يفاص لم يعمدوأ فق طغوليتهم لكنّهم عر بالغوى
ولا قادرينى على الأجادة بانفسهم فيكفي أن يستعمل ثرتيسب عماد
لكى يبدل لفظ طفل الى صبي او ثلام أو فص كما يليق
07 0 لو 000 2
يكو لكن أن “لم يتسقى لشعص ( بالغا كان أو غلاما ) هل هو كان
اصطبغ في طفوليّته او لا فينيغي أن تضاف الالفاظ الخمسة الاتية عند
تعجيتة (إحسه هذا الثركييب أو السمابقونى ( لاحتراز تقنية المعمودية يعذى
0 5
أن لم تكن متعمت | قبلا 8 فلان فاعمت تب اسم الأب وألابى ورفح القدس 5 أمونى 1
تم العماده اى الأصطياج
سرح ا تعدر في أص صرل الدين
ينبغى ان يتعليد كل واحى قيل ان يأتوا به الى الاستقف للتكبيت
ي#بد سؤال الكاهن أو المعلم
ما أسمكا
بي جوائب المتعلم
قلان
سوال من سما كمه بهذا الأسم
جواب كفلاثي وكفيلاتي عند تحمدي الذي 50 بده عضو المسيج وولة اللة
وواريث ملكورت السماء
سوال كفلائكب وكفيلاتكت ما صتعوا من اجلكب حينئذ
جراب اولئكه وعدوا ونذروا عوضا عثّى ثلثة اولا انّي أرفض الشيطاني وجميع
اعياله وزخاريف الدنيا الباطلة 50 وجميع شهواتها العريصة واشواق التجسد
اليشريّة ثانها اني اومى بعقائد الابمان المسيهي كلها ثالنا أن أطيع مشية الله
القديسة ووصاياء واسلكب فيها جميع ايام حياي
سوال الا تظنٌ اثّه يلزم علي ان تمن وتعمل كما عهدوا مى جانبف
جواب ثعم ويعون اللخ ومن واعيل كذلكب واشكر ابانا السمائي بالقليب 3١
عم
«عاني الى هذا خال الغلاص بيسوع المسيى مخلصنا واصلى الله أن يعطيني
لعبته أتصديرثك أدوم قبي اديت حيأ
سال كل تعكانن” ابيائكك
جوابب انا اومن بالله الاب الضابط الكل شالق السماء والارض *
وبربّنا يسوع السيى ابنه الوحيد * الذي حبل من روح القدس * وولك من مريم
العذراء * الم في عه فيلاطس البنطي ٠ اب * ومارك * وقبر * وهبط الى الحيم > وق
الهوم القالمت قام من بين الاموارت * وصعت الى السموات * وجلس عن يمين الله
الأب الضابط الكل + وسياتي من هنالكت ليدين الاحياء والموق *
59 بروح القدس * وبالبيعة الجامعة المقدسة * وبشركة القديسينى * وبغفران
الغغطايا * وبقيامة الاموات » وبااحياة الموبدة » أمينى » ٠
سوال ما تتعلم خصوصا في هذه العقائج
جواب اول اتعلم ان اومن بالله الاب الذي هو خلتني وجميع العالم
ثانيا بالله الأبى الذي هو خلصني وجميع الانسان
ثالها يا روح القدس الذي هو يتدّسني وجميع مصطني الله
سوال قلت أي كذلا نكب وكفيلا تك وعدوأ عوضا عذكىي أن تحذظ وصايا اللح
قل لي م هي
جواب عشر
سوال مأ هم
جواب هي الوصايا الى قالها الل لجزى اسرائيل قي اليايب العشرينى مي
العبود ري »
ا يكوى لكب مكدودة آخر من ذوذى *
راد
لا تصنع لكب متحوتا ولا شبها لما ني السماء من العلو وما في الارض سقلا
وما في الماء تحدت الارض ولا تسجى لها ولا تعبذها * لاني الله ربكت القادر الغيور
ولحي يدتري اذناء مع البنين والثوالت والزوايع لشأني وصانع الاحسان لالوف
مى “حبني وحائظي وصاياي * ْ
لا تحلفف باسم الله ربكب باطلا * لان الله لا يبري من جلف باسيه
ياطلا *
*ا اذكر يوم السبت وقدسم * سنة ايام تخدم وتصنع جميع صنائعف
واليوم السابع سيدك تسبِرك يم لله ربكا لا تصنع شمًا من الصنائع ات
وابنك وابينتكه وعبدكب وامتكب وبهائمكت وضيفك الذي في محلكب + أن الله
خذق في ستة ايام السموات والارض والبجر وجميع ما فيها وراح ف اليوم السابع
ولذلكب باركب الله في اليوم السابع وقدسم »
8 اكرم باكب وامكه لكي يطول عمركب ثي اليلد الذي الله ربكا معطيكه *
) لا تقتل الئفس *
لا لا تون *
لا تسرق +
أ لا تشهد على اخيكا شهادة زور *
]| لا تهوبيت صاحبكه لا تشته زوجة صاحيكه وعبت»ه وامته وثورة وحماره
وجميع ما ل« »
وال اها تتعلم خصوصا منى هذه الوصايا
جواب اتعلم اثنين ما يلزم علي حق الله وما يلزنم عليّ حق قريبي
سوال ما يلوم عليكت حى اللع
جواب يلزم عاي حق الله ان اومن به وإخافه واحيه يكل قلبي وبكل نيتي
ازلوال
وبكل نفسي وبكل قوق وان اده واشكره وان اتول عريد اقوكلا “قا وام
وأكر م أسمم القدوس وكلامة واعبده بالصوق كل ايام عميائي
سوال م عن 3 علبيكس حدق قريب
ب أر لقيق
جواببف لوه عن حدق قريبي ان أحيه مثلي وااعل #جميع الناأس ؟
ان يفعلوة بي وأن احسب أبي وامي واكرمهما وأعيتهما وان اكرم السلطان وأطيعم
وكل منى هو ذو الاقتدار تتم وان اخضع لموددي و, علمي ورعاتي الروسانييى
واربابي وانصرف بالتواضع والاخترام الى كل من افضل مني وان لا أذي ياحد
بالقول او العمل وان اعمل اعمال ي كلها بالصدى والعدل وان لا اتمخ شما مى البقض
والعداوة في قلبي وان امنع يديٌ عن الاختلاس والسرقة ولساني عن الشتم والكذيب
والبهتانى وأن احفظ جسمي ني الاعتدال والعقّة والعصمة وان لا اطمع ما لغيري ولا
ارغبء بل اتعلم واسعي بالصدق لاكتساب رزقي ولعمل ما هو حق عليّ في ذلك
العال الذي يرضى اللءم أن يضعنى فيه
سوال يا طفلي الصالم اعلم الكت 1 تقدر على تلكب الاعمال بنفسكب ولا تقتدر
على ل 2 وصايا اللى ولا على عماد ذخ ددون تعوقد الخاصة ولذا 224 يذو زم
علوكب أن تدعا م طليها. اجتهاد! بالدعاء 5 جميع الأوقارك تلذالكت أ ليق أن
اسمع هل تقدر على قول الصلاة الربانية
جواب ابيونا الذي ني السموات * يتقدس اسمكب + تأقي ملكوتك * تكون
مشيتكت كيا ني السماء وعلى الارض * خيونا كفاننا اعطنا في اليوم » واغفر لنا
ذنوبنا كما نغفر نحن للذيى اذنيوا علينا * ولا تدخلنا في التجاريب * لك تنا
من الشر * أمبين »
وال ما تطسب مني اللم بهذه الصلاكء
جوامب اطلنب
من ربي اللم الذي شو أبونا السمائي الواهمب الغيرات كلها
ورلارلا
8 درل تعمتم دلي وعلى جميع النأس لكي تسويح لم وتعبذةه وتطيعة كمأ يتبغي
ل 5-7 لام أى يرسل آلينا جميع الاشياء المحتاجة لانفسنا واجسامنا وان
إرحم علينا ويغفر ذئوبنا وان يرضيل بان #أجينا في جميع الغطرائت الروحانية
والجسمائيّة وب#حمينا منها وان #حفظنا من الخطيّة والشريرة ومن عدونا الروحاني
ومن المويت الابدي واني اتوكل على ان يفعل كذلكب من رحمته ولطفه برينا
يسوع المسيم واذلكت اقول آمينى اي ليكن كذلكب
سوال كم مى السرائر المقدسة رشب المسيم في بيعته
جواب اثنيى فقط لا بد منهما عموما للعلاص يعني المعموديّة :وعشاء الريب
سوال ما تعنى بلفظ السر المقدحس 1
جواب اعني به علّما ظاهريًا مرئيا على نعمة باطنية روحانية موهوية لنا الذي
وضعة المسوج بنفسه ليكون لنا وسيلة لاكتساب النعمة المخكورة ورهنا لايقانذنا بها
سوال كم من أجزاء تندرج في سر مقحس
جواب اثنان وهما العلامة الظاهرية المرئية والنعمة الباطنية الروحانية
سوال ما العلامة الظاهرية المرئية اي الصورة في المعمود يئة
جواب الماء الذي يتعمد الشخص فيه باسم الاب والادن وروح القدس
سوال ما التعية الناطنية الروهانية
جواب الموت عن الغطيّة والميلاد العجديد الى البرٌ لاثّنا بالطبع مولدون
بالغطية واولاد الغضسك فصرئنا بذلكب اأولاد النعمة
سوال ما يطلب من الاشخاص قبل تعدّدهم
جوائب التوبة التي يتركون بها الخطئة والايماى الذي يعتقدوى به اعتقادا ثايتا
غلي مواعيت الله الموعودة لهم في هذا السر المقدس
سوال خلم يتعمد الاطفال الذينى لا يقتدرون على اداء هذين الامرين تلصغر سنْهم
0 3
نور
جواب لهم يعدوى كذيهما براسنة كفدثهم وبعد بلوغهم يلزم عليهم أن
مودوا ذالكت الوعت. بانفسهم
سوال لم كان سير العشاء الرباني موضوعا
جوابب لولج التذكار اذ تجا موتك المسيج وللتعماء التي فنالها مغ
سوال ما الجزء الظاهري اي العلامة في العشاء الرباني
جواب الخبز والغمر اللذان امر الرب ان نأخذهيا
جوأمب > مم2 المسجى وذمة اللذانى يأخذهميا ويتناولهها المومنونق قي العام
الربانى تناولا حقيقيا يقينيًا
سوال ما النعماء التى نشاركها به
جوايب تقوية ارواحنا وترواعها منى جسة البسيم وذ مق كها وممه مه
اجسامنا بالغبر والغمر
هي سه
سوال مأ يطلب تمرى لاتونى الى العشياء الرباني
جوابب أن #متهنوا انفسهم هل هم يتوبون منى خطاياهم الماضية توبة صادقة
ويقصدون قصدا مستحكيا اى يسلكوا مسلككا جديدا! وايضا هل يؤمئوى برحمة
الله
لدسوع المسييم ايمانا حدما مع ذكر موئخ بالشكر وهللى يكونون قي العمبة
مع جميع. الانساني
2 ينبغي لكادنى كل كنيسة في ايام الأحى وثي غيرها من الايام المقحسة
بعد الفصل الثاني من رسائل الرسل في صلاة المساء إن يعم الاطفال
ولمتجينهم علانية في جزء من الشرح المفتصر السابق وهم الذي قن
بعقوا اليه لذلكت أو بعض متهم كما يلوق براثه
ناورك
و اما الاباء والاميات والسادات تمجب علي جميغهم في ذلك الوئت
ان يبعثوا الى الكنيسة ابنائهم وخوادمهم الذينى لم تكونوا تعلموا الشرح
المغتصر المذكور الى أن يسمعوا تعليم الكاهنى ويطيعوه في وصاياه
هذى تعلموا كل ما هو مقورر لهم
و*» اذا بلغ الصبيان والصبيارت الى سن التمييز وقد قدروا على قول
قافون الايمان والصلاة الربانيّة والوصايا العشر كما مر في لسائهم التماص
وليضا على اجابة الاسؤلة الآخر التي في هذا الشرح المغتضر تينئن
يأتوى بهم الى الاسقفف ونتجسب أن يكون لكل واحد منهم كفيل
وكفيلة. لشهادة تثبيتهم
و واذا غير الاسقففب يان يأتوا اليه بالصبيان او غيرهم للتثبيت تجهب
لكاهن كل كنيسة ان يأتي الى الاسقف باسامي جميع اللاثقيى لذاكت
من اهل كنيسته او ان يبعثها مكتوبة بخطه واسمه تمعتها فان يرض
الاستففى بلياقتهم فيليقهم حسب الترتيمبه التابع
م
لان
كم الشرح المختصر في اصول الدينى
هرد
668 ©هة 95 84
أي وشع يد الاسقفف على المعتمدين اذ بلغوا الي سن التمميؤ
وثدافي اليوم المعينى لهذا الامو اذا اجتمع القائمونى على التثبيمت كلهم
وينتظمون قدام الاسقف فهو (او كاشى آخر يعينه ) يقراء الفاتجة الانية
كي ايتواة. الترويلة لكل من يتمد خدمة التثبيت رضي البيعة ان تأصر بان
لا يتقيّت إِلآ مّى يقدر علي قول قانون الايمان والصلاة الربائيّة وعشر وصايا الله
وايضا علي اجابة المسائل الاخرل المتدرجة في الشرح المختصر لاصول الدينى
فوب جدا حفاظة هذا الامر بحيث الاطفال اذ قد بلغوا وتعلموا ما وعد
كفلائُهم وكفيلاتهم من جانبهم فيقررون ذلكت الوعد ويثيتونه بانفسهم بافوافهم
وارادتهم علانية امام البيعة وايضا يعدون أن تجتهدوا ينعمة الله بأى ي#عفظوا اعتقادا
بانفسهم ما قد قبلوه كذلكب باعترانهم
#”» ثم يتول الاسكف
انتم قدام الله وقدام هذه الجماعة تجودون الوعت والنذر العظيم الذي كان
قد صنع عوضا عنكم عنح تعيدكم واثتم مقرروة ومليتوه بانفسكم ومعترقون بانّه
يلم عليكم ان تؤمنوا وتعملوا كما عهد كفلائكم وكفيلاتكم اذاكب من جانيكم
و عيب كل واحت منهم مسمعا
تعم أن كولكمب
يان
”د فيقول الاسقفب
معوئتنا باسم الرسب
العياءة الذي خلق السماء والارض
الاسقفب ليكنى اسم الرمب سباركا
الجماءعة منخ الآن والى الابح
الأسقفه يارب إسخصب صلواتنا
الجماءة وليصعى امامكب ايتهالنا
الاسقفب نصلي
اللهم القنابط الكل العي الازليّ الذي رضيت بتوليد هؤلاء عبادكف مرة آخري
من الماء وروخ القدس واعطيتهم الغقران منى كل خطاياهم فتلتمس منكسا يأ ربب
ان تقؤيهم بروح القدس المعذزي وتزيت فيهم يوما فيوما موهبات تعمتكه
المتلونة * وهو روح الحكمة والفهم * روح المشورة والقوّة الروحانيّة * روح العلم
وحسن العبادة * واملئُهم باوب بروح شوئكنا القديس الان والى الابن » مين »©
و ثم تجثي كلهم على اسلوبهم قدام الأسقف فهو يضع
يده على رأس كل واحد متهم فردا فردا قائلا
اهم يا رب هذا الطفل [[ او عبدكب هذا ] يتعمتكب السمائية تحييف
يدوم لكب داثما ويزيت كل يوم دروح قدسكه زيادة زيادة حتى يصل إلى
ملكوتكب الايدية آمين
و*» ثم يقول الاسقف
لوبي فعكد
3 2
ممم
0 ثم #تجني كلهم فيقول الأسقفب
تصلى
إنونا الذي في السموات ٠ يتقدّس اسمكب * تأقي ملكوتكيه * تكون مشيّتكب كما
5 المهاء وعلى الأرض * خبونا كقافنا اعطنا ق الهوم واقفر لنا ذنوبنا كها تغفر
تعن الذينى اذثبوا علينا * ولا تدخانا للتجاريب » لكنى نجنا من الشرٌ * أمين *
07 ثم يقول ايضا هذه الصلالة
يا الله الضابط الكل الأزلي الفاعل فينا ان نشاء وان تعمل ما هو صالج ومرضي
عنن كبريائكب الالهى فنلتمس منكب خضوعا لاجل عبادكه هذه قد وضعنا
و
ولطفك الكريم اليهم خنلتمس منكب ان تكونى يدك الابوية عليهم داثها وبكون
روح قد سكس دمكهم ابد! و40362م في علم كلك سكس وأطاعته حذى يي الانتهاء
يصلوا الى الياء الأبى د برينا يسوع المسيم الذي ضىو ممعكسا ومع روح القدحس
حي ومسلط اله واحد ازلى الى الابيد أمينى
يا ايها الربب الضابط الكل الاله الازلى نسالكب ان ترضى وتهدي وتقدس وثه بر
ع سم
أوان زط حجسدنا ونفسما بربنا (#سموخ المسيج أمونى
و*» ثم يباركهم الاسقف قائلا
لتكى بركة الله الضابط الكل الاب والابى وروح القدس عليكم ولتدم معكم
الي الأبى أمينى
02 و
#ي”؛» فلا يقبل احه الى القرباى المقدس
حتى يكون متبقيتا او مهيا ومريه ان يتقييت
خركر
توذيب عقد أ لنكاح
رو م
و*» يتبغى لكل قاصدي النكاح اى يظهر مقذماته في الكنيسة ثلث ايام
الاحد متفرقة ني وقلتك صلاة الصدبع و ان لم توجد ففى وقلك صلاة
المساء بعد قرأة الفصل الثاني من العهى الجديد والكاهى قاثل هكذا
على الرسم المعناد
انا اظهر مقدمات النكاح بين الفلاى ساكن الموضع لان والفلانة ساكنة الموضع
0
قلانى فانى احت منكم يعلم سببا مانعأ واعتراضا صادقا لان لا يتزاوج هذان بعقن
النكاح المقئس فلا بت أن يبينه * فهذه المرتبة الأولي [ او الغانية او القالثة ]
لهذا السؤال »
6 5 20 5
بي”» أما إن كان الناعان ساكني موضعين متفرقين فيظهر مقزماءت نكاحهما
كذلكه في كنيستي كليهما فلم يزوجهما كاهنى اح الموفعينى بغير
سند اظهار المقدّمات ثلث مرت كذلكب من كافن الموضع الآخر
”د في اليوم والساعة الموعودة للنكاح يدخل الناكهان في وسط
الكنيسط مع احيائهما وجارهما ناذا يقوما معا هناكه
الرجل في اليميى والامرأة ني اليسار فيقول القسيس
يا احبائي قد اجتمعنا ههنا قدام الله وامام هذه الجماعة لتزو ب هذا الرجل
وهذه الامرأة في النكاح المقدس وهو حال مكرم وضعه الله في وقت معصوميّة الناس
وظو علامة لما على ألواج والاتعياد السري الذي ومن امسوم وكتيسته وذ المسيم
دار
هذا اأعال المقوّس واحسنه 5 وبالاية الاولي التى فعلها ني قانا العليل
ومدحه بولس المقدس يأنه مكرم علي كل حال ذلهذا لا عدب عزؤمم وقصده متهورا
مستهها ومتشايقا لاكيال شهوات الناس واشواقهم الجسمانئيّة مل الوحوش الى
لا فهم لها بل “حترما متفهّما متعقّلا متورعا ونخوف الله متفكّرا بالاسباب
التي وضع النكاح منى اجلها ش
أولها لولادة الأولاكه على ان دريوا بأديب الرمب وشسوقم وبين اسيم القديس
ثانيها للعلاج علي الغطية وللاثقاء عى الؤناء حتى الذينى ليست لهم موهبة
أميينأ كب ذاتهم فيتزاوجوا وتحفظوا انفسهم اعضاء المسيم بلا دنس
ثالثها للتشاركف والتعاون والتسلي المتوافق الذي جنب ان #عصل لاحدفيها
من الآخر في السعادة والشتاءة
فقد اتي هذان العاضران للتزاوج في هذه العالة المقؤّسة فلهذا 9 يمكن لاحد
ان يظهر سببا صادقا كيلا يتزاوجا بالحق فيقل حيئئخ و َ فليسكتكت من
حيئئخ دائما
ع*» ثم يقول للناكعين
انا اطلدب منكما واشهح عليكما كما تحجيبان في يوم الديئوئة المهيسب حينى
تظهر اسرار جميع القلويب يانّكما أن يعلم احدكما اعتراضا مانعا لتزاوجكما بالق
فلتعترفاه حينئث وايقنوا ان كل من 3 تزاوج بغير ما اجازه كلام الله ما زوجهما الله
ونكاحهما ليس اق ظ
1 وق وم النكاح هذا آن بقل ويبين احد اعتراضا كيلا يقؤاوجا بالنكاح
وق شريعة اللخ أو شرائع هذا الملكب ذهو بنعقة علي ا نمع فأمنونى
كافمون رى عت نا ين ل أو يأق نحردنى ى #ماتساو 0 الذي تعوعدل للا كين
مت
اقزاد
و امأ كن لم يتبين اعتراض فيقول القسيس للرجل
يا فلاى اترضي بان تكونى هذه المرأة زوجتك المنكوحة لتعيشا معا ونق شرع
الله ني حالة النكاح المقّسة اترضي بان تعبها تسليها تكرمها وتحفظها في المرض
وفي العبدة وتاركا كل الأآخر تلتصق بها وحيدة ما دامت حياة كليكيا
انا ارضي
#*» ثم يقول القسيس للامرأة
يا فلانة اترضينى بان يكون هذا الرجل زوجكب المنكوح لتعيشا معا وثق شرع
الله في حالة النكاج المقدسة اترضينى باى تطيعيد وتخدميم تعبيد تكرميد وتحفظيد
في المرض وني الصعة وتاركة كل الاخريى تلتصقين به وحيد! ما دامت حيائة كليكما
وأ فتهيب الامراة
آنا ارضي
ي*» ثم يقول القسيس
من يغطي هذه المرآة لتزوج هذا الرجل
ي*ي فبعد هذا يتعيّدان احدهما الى الاخر على هذا الطريق
# حون أحث الكسمس الامرأة ري أدبدي أبيها أو صح يها تمجعل أي
الرجل يلخن يمناها بيمناه وبقول هكذا يتعليمه
انا الغلاى ؟خذك الخفلانة لتكونى زوجتى المنكوحة لاملككب واقبفك من
و 3 م
الصدة لادرّى واحييكه حتي يفوّقنا الموت وفق شريعة الله القديسة واعهح
اليك بذلكا
و“ ثم ينرقان ايدييما والامرآة كذاكت تاخث يمئول الرجل بيمناها
وتقول بتعلهم الكسيس هكذا
3
مم
إن الفلانة لخ ةكس الفلانى لتكون زوجى المنكوح لاملككك واقفبشضكت من فين
أليوم الي ما يعن اتضل كنت أو أدون لأغنى أو اغقر 5 المرض وي إلصيييز اك
أصميكت واطيعكت حذى يفورقنا الهويتكت وفق شروعخةا اللخ القذيسة واعهد اليكب بذاك
5 ثم يفوقان ايديهما ثانية فيعطى الرجل الامرأة خاتما واضعد على
00
الكثاب مع م يمينا أده للقسيس وخعاد مع فياخخ لدُسويس اأخاتم
ويضعه بيد الرجل كي #غتيه ني بنصر المرأة من اليسرن فهو ياأخذا
بالغاتم هناب ويقول ( بتعليم القسيس ) ما يأي
بهذا الخاتم انا تكسف و#جسمي أعزكب وبكل اموالي الدنيويّة اصدقكك باسم
الأب والابن وروح القدس * أمينى 5
0 ثم يترت الرجل العاتم في بنصر يسري الامرأة وتعيثيان كلاهما فيقول التسيس
07
يا الله الأبدي خالق جميع بني آدم وحافظهم الواضب كل النعمة الروحائنية الصائع
العياة الابد ير ارسل بركتكت علي عبديك هذين الرجل والامرأة الذينى تباركهما
#اشيكنة حتي كما عاش اتحاق وربقة بالوفاء هكذا هذان يعملان ويعفظان النذر والعهج
المقطو ع بينهما الذي علامته ورهنه هذا الغاتم الموشويب والمقبول ويداومان معا
في المعبة الكاملة والسلامة ويعيشان وفق شرائعكك بيسوع المسيس رينا آمين
4 ثم يواصل يمنييهما القسيس ويقول
من جمغهما الله لا يفرقهما انسان
ظ #*» ثم يقول القسيس الي الشعب
لاجل ان الغلان والفلانة توافقا في النكاح المقدّس وشهد! بذلكب قدام الله وهذه
الجماعة وتعهدا علي ذلكت احدهما الي الآخر واظهراة ايضنا بموهبة الماتم واقباله
وبتواصل ايديهما انا اقول اذهما زوج وزوجة باسم الأمب والابى وروح القدس * أمينى »
م
0 ثم بقبيف الققسويس هخع البركة
الله الاب الله الاب الله روح القدس يبارككما يتصركما و#حفظكما » الررب ينظر
عليكها رحمة بنعمته ويملاكها بكل البركة الروحانيّة والنعمة لكى تعيشا ني هذه
العياة عيشا تصلان به الي العياة الابدئية في العالم الآخر * أمين ٠
و*» ثم القسيس او الغدام صاعدين الى المائدة الربانيّة
يقرون أو يغنون المزمور التي
المؤمور 8" |
طوبي كل الخاثفينى من الريب السالكيى في سيله
تأكل من ثمرة اتعابك تصير مغبوطا ويكون لكب الخعير
امرأتك تصير ملأل كرمة مغصرة في جوانيتك: يبتكت
ينوك مقل غروس الو يتون حول مائدتك
ما هوذا يبارك الرجل الخائف من الربب
شكذا يبارككت الربب من صهيون وتري خيرات يروشليم جميع ايام حياتكب
وثري بني بتيكب والسلام علي اسرائيل * الليلويا *
العجى للاب والابى وروح القدس
كما كاري 3 الابتداء وظو الآن وسيكون الى الايد ف أمينى 5
”د أو عوضه الهؤزمور نا يعني
الله يترآف علينا ويباركنا #جلي وجهه عليئا ويرحمنا
لتعرفب في الأرض سيلكب وق جميع الامم خلامكنت
فلتعترت لكب الشعوب يا الله ولتشكرك جميع الشعويب
ولتفرح الأمم واجة4كهوا اذك تحكم في الشعويب بالاستقامة وتهدي الامم في الأرض
ع
فلتعترفه كسما الشعوبب يا الله ولتشكركت الشعويب.. جميعها
الأرض اعطت ثمرتها باركنا الله
الله الهنا يباركنا فلتعشاه جميع اقطار الارض * الليلويا »
الجد للامب والابى وروح القدس
كما كان في الابتذاء وهو الآن وسيكون الى الابح » مين *
#*» اذا ثم المؤمور فالرجل والامرأة #جثيان امام المائدة الربانية
ويقول: القسيين قالما عتج المائدة ومعوبها البهها
يا رسب ارحمنا
العمائة يا مسبم ارحمنا
القسيس با ريب ارحمنا
#*+ ثم يقولون جملة ْ٠
ابونا الذي في السموات * يتقدّس اسمك ٠» تأي ملكوتك ٠ تكون مشيتكه كما ا
في السماء وعلى الارض * خبرنا كفافنا اعطنا في اليوم * واغفر لنا ذثوبنا كما تغفر نعي
اللذين اذنبوا علينا * ولا تدخلنا للتجارب * لكى جنا منى الشر * أمين *
القسيس يا ربب خلص عبد كسا وامتكت
ابباعة ٠ البتوكلين: عليف» ش ١
القسيس يا ريب ابعلث ليما العون منى مسكن قدسكتف ا
الجماعة واحمهما ابد ش
القسيس صر لهما برجا قويا
الجماعة في وجم عدوّهما
القسيس يا ررب (*#جسبه صلاتنا
الجماعة وليصعح امامكب ابتهالنا
فرفر
فيقول القسيس
يا اله ابراهيم اله امداق اله يعقوب باركك هذين عبديكت وازرع زرع
اليا الأبى ب قٍ قلوبهما حتى كل ما ليا للفائدة منى كلامكب القديس فيكملانهة
بالعول وادرني» الع غليهما بالرحمة من السماء وباركهها وكما ارسلت بركتكب علي
ابرافيم وسارة لاعظم تسأيهما كذ ارض بارسال بيركتكب على هذين عيدي
لكي يطيعا مشيتكت ريكونا دائما فى الامانى تحت حمايتكب ويثيتا في معبتكب
الى انتهاء حياتيهما بيسوع المسيم رينا أموينى
عي أما الصلا* الأثية قلا تقر ان كاك الامرأة أيسة
يا ريب الرحيم واب السمائي الذي بموشبتكت النعيمة يتكثر الناس نلتمس
منكب أن اعاون ببركتكت هذين التخصين إاحيث يثمرا ولادة الاولاد وايضا يعيشا معا
بالخصية المتدينة والوقار الي ان يريا اولادهما مربين بالادب المحيّ والصلاح
لتميي ى كف وتكردمك بيسوع المسوج ربنا لون
يا الله الذي بتدرتك القويّة خلقت الاشياء كلها من العدم وايضا بعد وحدتم
ترئييب سائر الاشياء عيّنت ان من الانسان الهخلوق على صورتك وشكلكب
الروحانيٌ #عصل ابتداء الامرأة وعلمت بتزوجهما ان لا يستحل قط تفريق ما
وحدته بالنكاح يا الله الذي قدّست حالة النكاح الي سر مفضل يعبر عنه لي
التزوج الروحاني والاثعاد الذي جين المسير وكنيسته فانظر بالرحمة الى هذين
عيديكت كي #حلب هذا الرجل زوجتة وفق كلامكب كما احرب المسمىم زوجةه
الكنيسة الذي هو اسلم ذاته مى أجلها و#حبها ونحميها كما بشرته وايضا تكون هذه
الأمرأة معسبة وبحبوبة موفية ومطيعة لزؤوجها وبكل سكينة وعقّة وسلامة تتبع
جميع البلاخيات القديسة المتقية يا الله باركه كليهما وهب لهما أن يرثا
ملكوتكسا الأدت يغ بمسوع المسدر ردنا أمينى
(01
سك
«”» ثم يقول القسيس
الله الضابط الكل الذي في الابتداء خلق ابوينا الأوليرى آدم وهوا وقدّسهما
ورمخيها بالنكاع عا عليكيا ثروة نعمته يقدّسكما ويبارككما كى ترضياد بالجسم
وأرواح وتعيشا معا في المسير المقدسة الى انتهاء حياتيكما أمين
#ث» اما بعى 0 لم يكن وعظ لاظهار حقوق الزوجينى فيقرا الكاهن ما بأني
ها جميع المتزوجين او المريدينى ان تتغذوا حالة النكاح المقسة فاسبعوا ما
قال الكتاب الالهي في ما #جب علي الرجال لزوجاتهم وعلى النساء لأزواجهن
بولس المقدّس في الباب الخخامس من رسالتم الى اهل انسس يأمر جميع الأزواج
هكذا » ايها الرجال احبّوا نسائكم كما احصب المسيي الكنيسة واسلم ذاته من اجلها
ليقذهها وطهّرها بحعميم الماء بكلمته ليمقلها له مجيدة لا دنس فيها ولا وس
ولا شي منى مثل هذه بل تكون قديسة بلا عيب + هكذا سبيل الرجال ان #جيوا
تسائهم كما يحيون اجسادهم منى يحب امرأته انما #حصب ذاته لان عن 55
يبغض بشرته قط بل يغذوها ويدميها كيا احبٌ الريب الكئيسة لاّنا تمن اعضاء
جسده مى بشرته ومن عظامة * عوض هذا يهول الأنسان اياه وامه وبلاصق أمرائة
والاثنان يصيراى بشرة واحدة هذا السو لعظيم هو ونا اعنى بقولي المسيج
لكي * بل انتم واحد فواحى كل واحن تلصعيب امرآته هكذا كما يحب ذاته »
وهذا بولس المقدس في رسالته الى اهل كولوسائس يقول هكذا لجميع الازواج *
أيها الرجال حجوا نسائكم ولا تكونو!ا لديينى متمردين +
أسوغوا ايضا ما قال بطرس المقّس رسول المسيم الذي متؤوج هو * انتم
أيها الرجال هكذا سأكنوا نسائكم بمعرنة [متحوهن اكراما كيا يلوق بالاناء النسائي
لشحيد ضعفةه * وبيا انهن وارثاك معكم النعمة السية كيلا تنقطع صلواتكم »
بكرم
الى الآن سمعتم ما تجمب على الرجال لزوجاتهم وحينئخ انتن انها النساء
أسمعرى وتعلمن ما تحمهف علمكنى لازواجكنى كما تجمنى ظاهرا 5 الكتمب القديسة
بولس المقدّس في الرسالة المذكورة الى اهل افسس يعلمكنى هكذا * انتى اليتها
النساء اخضعن لرجالكن تضوعكن للريب فان الرجل هو رأس الامرة كما أن المسيي
رأس الكئيسة وهو نفسهم متغلص العسد * لكي كما تخفيع الكنيسة للمسيم كذلك
فلتهضع النساء ني كل امر لرجالهن * وقال ايضا * والمرأة #جمب ان تغاف رجلها »
وني رسالتة الى اهل كولوسائس يعلمكنى اختصارا * ايتها النساء اخضعن للرجال
بختمافة لوت كها جنب »
بطرس المقوّس ايضا يعلمكنى احسن تعليم قائلا * النساء فلمغضعن لرجالهنى خامّة
لكيما ان كانوا طائفة لا #خضعون للكلمة لاجل سيرة النساء العسنة تربحوهم
بغهر علم كلام أكْ درون سيرتكم الطاهرة لغوت * السيرة الذي لا تكى بضغفر من
الشعر دارج ولا بترصيف حلي الذهصب ولا بالتزديى بلبوس العلل بل انسان
القلمب المكتوم يوشي بعدم بلي الروح الوديع والساكن الذي هو امام الله عظيم
الجلالة » لان هكذ! النساء القديسات المتوكلات على الله قديما وشيى انفسهونى
خافعارت لرجالهن * كسارة اذ طاعت ابراهيم وسمته مولاها التي قد صردن اولادها
عاملات الصلاح قير خائفات ولا من شَيّ من المذهلات *
يوث #صب علي المتؤوجين ان يتناولا القربان المقخس في وقلنك
انعقاد النكاح أو في الغرصة الأوليل يعده
ثم النكاح
تريب عيادة المرضاء
في ببست المريض ويقول
0 وأذ قد اني امام المريض فيقول جاثيا
يا ريب لا تذكر ذنوبنا ولا ذنويب آبائنا اشفق يا ريب علينا اشفق على شعبكب
الذي فديته بدمك الكر يم ولا تغضب عليئا الى الابد
“هاب اشفق علينا يا ريب
0 ثم وقول الكاهنى
لنصلي
ارحمنا ها ربب ش 1
و#جاب ارحمئا يا مسمج ْ ْ
الكافنى أرحيئا يض ولسيما
ابونا الذي في السموارتك * يتقوس اسمكت * تأتي ملكوت * تكون مشئبك كيا
في السماء ويلى الآرضش * خبرئا كفافئا اعطنا في الهوم * واغفر لنا ذثويئا كما تغفىر
“عن للذين اذئبوا علينا * ولا تدخلنا للتهاريب * لكنى نجنا من الشر * (مينى »
عم
الكاهري يأ وفتسة خاص عدث كسا
ولتجارب المتوكل عليكتف
الكاهى يا رب ابعث له العون من مسكنى قدسكب
و#جارى وأحية ابذد١ا بالقوة
الكاهى لا يرتاس العدو مند
وتجابب وابن الاثم لا يعود يشاررة
الكاهىي صر لك يا ريب يرجا قويا
و#جاب في وجت عدوه
إلكاهنى يا ربب إستهرب صلواقنا
و#عاب وليصعدى امامك ابتهالنا
الكافى
وامريس اللو ان النلاف ولنضرى عيوكنا فذاتوعده عيادة وسكند انظر علية
باعين رديتك هسب له التسلي والتوكل الثابت احمه من خطرة العدو واحفظة
في السلامة الدائمة والاماى بيسوع المسمى ربنا أمين
أسمع عنّا يا الله الضابط الكل الرحمن الغخلص ابسط شيركه المعتاة على
عبدكب هذا المتألم بالمرش نلتئيس ان تقدّس له هذا تأديبك الابوي كي يزيد
احساس عجنه قوة في ايمانه وسعيا في توبتةه ولهذا 5 كان لكت المرضي الععسن
إن ترده إلى الجة السابقة فيسلكب بقية حياته في خوفكه ولتمهيده والا
فهمب لهم النعمة الى إن تعمل مصيبتكه تحملا كي بعد انقطاع هذه العياة الوجيعة
بسكن معكت في الأحياة الابدية ييسوع المسيم ينا ميق
و ثم بعظ الكاهنى البريض على هذا الطربق أو مقله
يا لحمب اعلم إن الله الضابط الكل هو ريب التعياة والمورت وكل ما يتسسب
+>5م
أليهما كالشيابي والقوة والضعة والشيعب والضنعفب والمرض فلهذ! ايّما كان مرضكبف
تتيقن أده تقدير الله اما اي سبمببه كان عرض به عليكه هذا المرض فامًا كان
لابتلاء صبركب الى تمقال الاخر دن كى بوجت ايمانكب في يوم الربب مذإنها مجيد!
30 صم هو 9
كرديا ليؤدات العين والسعادة الازلية واما أرسلى اليك نا ث سس م لدو ء بكيذى
صو
ابيكت السمائي فان تيت توبة “ميحة عن خطيائف وتعيلت على مرشف
بالصبر واثقا برحمة الله منى اجل ابنه العبيمب يسوع المسيى وشكرت لد بالفضوع
على تقديره الابوي متواضعا تواضعا كليًا لمشئته فأعلم يقينا اى يصير هذا المرض
لنفعكب ويتعاونى لسيقكب في الظريق المستقيم الموصل الى الحعياة الابىية
ا أن كاى للرجل مرض شديد فيكم الكاهى وعظه ههنا
وإلا فيضيف هكذا
قلهذا اقبل ياحسنى #بول تأديب الوب (كما يقول بولس المقس في البارب
الاي عشر منى رسالتم الي العبرائيين ) فان اليب يؤدسيب من لجيه واجلد كل
ابى يقتبله * اصبروا في الآدبب فيديتكم الله ويقدم م اليه كبنين * من ضو الأب
الذي ما يودّبه ابوه * وان كنتم خلوا من الدب الذي قد شاركه الكل فانتم
اذا نغول ولستم بنين * ثم اذا كان آباء بشرتنا اذا ادبونا اكه منهم افليس الاولى
بئا اى تضم لابى الأرواح. ونعيش لان اولئكسب ريما ادبوا علي ما يظتّونه موافقا
اياما يسيرة وهذا يودب لما يوافق لينال منى قداسته * قى 5 هذه الكلمة
ليها الاخ الصالم في الكتمب المقحسة لتسلينا وتعليمنا كي تتحمّل بالصبر مع الشكر
علي أدب ابينا السماثى كلما ير ضي خيره التعيم باى يبتلينا باي نوع من البلايا »
والعق ان لا يكون للمسيسيّين تسليا انضل من أن يصيروا نظراء المسيى بمصابرة
البليات والوجاع والامراض لاه ما صعد الى السرور حتى كان تجيّل على الالم
و ا
وما دخل في “تجده حتى كانى صلب فهكذا بالعقيقة طريقنا الى السرور الابدي
]5م
هو إن تتصوّل هناكت مع المسيي وبابنا للحعول الى العياة الابدية هو أن ذيوت
فرحا مع المسيع كي نقوم من المورت ونسكنى معم ني العياة الازليّة » فلهذ!
اننت صابر على مرضكك الذي هو ينفعكى كذلكىف اعظك ان تذكر ما اعترقت
لله في تعميدكب ولانّه معىٌ للناس يعد هذه العياة أن نجيبوا عن انفسهم للقاضي
العادل الذي #حكم على كل واحك حكومة لا محاباة الوجوه فيها اسأل متك
إن ت#ثدنى نفسكب وحالكب عنح الله والناس (ععيث اذا وثّضت ودينك تفسكت
تعيوبكب تين الرحمة من ايحي ابينا السمائي مى اجل المسيى قلا توبث وتدأن
في تلك الديئونة المهيبة * فلهذا اذكر لكب عقائد ايماننا لان تعلم هل تومن
كما جنب لمسيحي ل 11 0
و ثم يقول جملة عقائد الايمان سائلا هكذا
اتؤمنى بالله الاب الضابط الكل خخالق السماء والارض +
وبربنا يسوع المسبم ابنه الوحيت * والّه حبل من روح القدس * وولت مبى
مريم العذري * وان الم في عه فيلاطس البنطي * 52 + ومارش * 5 * وان
هبط الى اعمحيم ٠ وايضا قام في اليوم الثالث من بين الاموات * واه صعد الى
السموات * وجلس عن يمين الله الاب الضابط الكل * وسياق في آخر الزمان مرة
أخريل ليدين الاحياء والموتي *
وهل تومن روح التدس * وبالبيعة الجامعة المقؤسة * وبشركة القديسينى *
وبغفران الخطايا * وبقيامة الجسد ٠ والعياة الموبّدة بعد المورت »
يو “جيب المريض
هذا كلم اصدق بالايمانى الثابيكتك
'
د ام 1 2 ل لي 7 9< توق
1 ثم تمن الكافنى رأت تاب توبة ييز عي خطماته وأن كأ لد ليت :
الى جميع العالم وينصدم له ان يغفر منى جذر قذيم كل مني اذتنب
رادار
عطيئر 98 أ ذعسس على الأخرينى وطل لصم المغفرة مفهم وأ ظلم أو اضر
2
احد ان يكافيه الى غاية قذرته على ذلك وأن كان لم يعمنى لماله
قيخصوى أن يوصى بيخ وان يظهر ديونه كانت له أو عليه كى يزكى .
مجيره كن أوصمياء ( لكى الأحرعل أي يذكر كرابك للناس أ كأنوا
في الصبعة إن يرتبوا علائقهم الدنيوية )
0 فيمكرى نطق الكلية الهذدكو رة قيل أنى يبدا الكافى بصلاتم كما ثري سدممخع
4 ولا يغفل الكافنى أن يخصع افاماماأ للمرضول القادرونى بالسيهاوة إلى امسأ كيرقى
و 9
01 وههماأ بخص الهر بض باعتراتب خدطاياء المصصوصة أن
كأ اضطريب قلبجخ بدي شحيت وبع الاعتراف بريه
يا
التسوون:( ان يطلبه بالتواضع والاهتمام ) علي هذا الوجه
وين يسوع المسيى الذي ترك السلطان الي بيعته بان تبر كل التعاطئيى
الثاثيين والمومنين به يغفر لكك ذنوبك بعظمة رحمته وبقدرته المسلمة لي ابرّأف
من كل خطاياكب باسم الاب ولابى وروح القدس آمينى
1 ثم يقول القسيس
لنصلى ظ
يا الله الرحمن الذي ككثرة رحماتكب تمجو خطيات التاثبينى تربة “عتميمة الي
أن لا تذكرها احيانا افتم عينى رحمتكب علي عيدكه هذا الطامع بالعفو والغفران
طمعا شديد! ويا ارب الفعيب حما جذه فيه كل ما نقص بعيل الشيطان
وحقده او بارادة نفسه البشريّة وبضعفه احفظ هذا العضو المريض وداومه في اتحاد
البيعة اذكر بندامته اقبل يدموعه وليّن المه كما تعلم احسن له ولانّه يتوكل علي
رحمتكب فقط لا تحسب له خطياتد القديمة لكنى قوه بروحكب المجاركه واأ
ترضي لاخذه من هناكب أخذه في تعبتكب باستعقاقارن ايتكب الاحبٌ يسوع
المسيم زبنا أمونى
روم
يه ثم ثم يقول ١ لكاشى المؤمور (أحادي والسبعمنى شكذا
عليى يا رب توكلت فلا اخزي ايدا بعدلك أجني وانقذئي اصنع الي
وت كسما وتخلصني
كى لي الها تصيرا وحصنا بتخلاصي لان قوتي وملجائي
اللهم امسق من يد التماطئ ومن يد مغالف 5 والظالم
قاننت هو صبري يا ريب الريب هو رجائي منذ صبائي
علوي تماد من الاحشاء ومئخ كنت في بطن امي اثبت هو ناصري
1 وتمه يهني 224 5 كل حونى
فرت مثل عصب للكثيرينى وانت لي تاصر ومعين
بركة لكي اباركب م«جدكه وعظيم بهائكه النهار كله
ع
فيمتلي ذمي
لا تطرحني زمى الشمهوعة ولا ترفضني عند نفاذ قوتي
لان اعدائي تكلموا في والذيى يرصدون نفسي اشتوروا جميعا قاثلين
قد ركضع الله فاطلبوه وادركوه فاته ليس من #خلصد
فلا تبعت عنمي يا الهي الهي التفت لمعونتي
لمهي وليبين الثالبون نفسي وليابس العار والغزي الطالبون لي الشر
وانا وجو تكننا في كل حون وازيد علي كل تسجعسويكيى
قمي اتغبر بغدلكه وخلاصكي النهار كله لاني لم اعلم ١ الكتايب
فادخل في قوّة اليب يا ريب انا اذكر عذلكب وحدكا
الذي علمتني من صبائي يا الهي والى الآن اخبر بعجائيف
والى إلثمهوة والهرم اللهم لا تطرحني الى اى اخبر بذراعك كل الجيل الاقي
95 50 وعدلكا يا الله الي وا! لعلم ي العظائم التي صنعتها معى يا الله قمى ايه كسا
بال
عزج م
افج لاب ولابى وروح القدس
كنا كان :فى الالقواء تومي الآن بوسايكؤة. الى «الانة ا اأعين ذ
ود فيضشيف هذا
يا مخلص الدئيا الذي انت فديتنا بصليبكب وبدمكت الكريم نلئمس منكه
خضوعا ان تخلصنا وتتصرنا يا ربب
”د ثم يقول الكاهى
الريب الضابط الكل الذي هو برج اقوكل لكل من يتوكل عليه وكل ما في السموات
والارض وتعرت الأرض يركع م ويطيعم ليكنى هو حمايتكب الأ والىي الابت وهو
ليعلمك واحتسكف إن لا يوجد اسم آخر تحنت السماء معطي للناس يمكنى
ان تأخة به الشناء والغلاص إلا اسم ربنا يسوع المسير وحده آميين
5 فبعنى هذ[ يقول
الى رحمة الله النعيمة وحفاظته نستودعك » يباركب فيكت الررب واكنئاكا »
ضيبي بنور وجهه عليكب ويرآفك * ويقبل الريب 58 ليكب ويصير لكب السلام
الآن والى الأبنى < أمين »
يا الله الضابظ الكل والاب الرحيم الذي عندكب وحدكب مخارج الععياة والمووت
تلتمس من بالمضو ع ان تنظر من السماء بعيني الرحمة على هذا الطفل المغطيم
علي سرير المرض تعاهده يا الله بخلاصكب ونجدم في اطييب زمائكب المعينى
عنى وجعة الجسمائي وخلص ننسه منى اجل وحهاتكت ىّ 8 ترضي بأطالة أيامم
ههنا علي الأرض “كيل لكب ويكنى آداة معدىف بعبادتكب الوائقة بعمل الغير في
جيله والا فاقبله في مساكن السموات اينما نفوس الراقدينى بامانة !١
رمه وسدوع
5م
تتمدّع بالراحة والفرحة الدائمة هسب هذا يا ريب من اجل رحماتكب بذلكت
أنفكسنا سدوع المسيج الذي هو حي ومسطط معكسا ومع روح القدس الخ وأحة
الأبج مدن
صلاة لاجل مريض لم يظهر لشفأه إلا رجاء خفيف
يا انب الرآقات وإله كل عزاء الذي اننت وحدكب معونتنا ني زمان الاحتياج
تلواء اليك لاعائة عبدكه هذا الضاجع حت يدكب بشدة ضعف 9 انظر
عليه بالرحمة يا ربب وكم يبلي انسانه الظاهر نسألكى أن تقرّيه كذل تقوية ازيى
دائيا بنعمتكت وروح قدسكا قُ الانسان الباطى هرب له التوية بلا مرأة مسري
جميع خطيات حياتم الماضية والايمانى الثابت بابنكب يسوع كي يعدم آثامه
رونك وغتم علي غفرانه في السماء قبل أن يذهسبه من ههنا ولا يعود ينظر 8
انا نعلم يا الله انه ليس عندكب كلمة بغير قوّة وان شيّت تقدر علي اقامته
الآن ايضا وتعطيه ان يدوم عمره فينا لكن لانّه اري لنا اى قريب وقت وقاته
قنلتمس منكب ان تعدّه وتهيّه لساء الموت إلي أن بعد رحلتةه من ههئا
بالشلامة وباتعامكتب. تعيل وهو ي. تكرت البدية با-تصقاقات يسوع المسير
ابنكت الوحيد ربنا ومخلصنا وبتوسطه أمين
صلاة مسئكود عية لاجل «محتضر
يا الله الضابط الكل الذي تعيش معكى ارواح الصديقين الكاملينى اذ جروا
مى “#هونهم الارضيّة تودع بالفضبوع روح عبدكب هذا اخينا التعبورب في يديك
بما الك خالق آمين وتخلص رحمن ونلتمس منكب خضوعا أن تكونى هي كريمة
#(مامكب تسا لكب ١ أن تغسلها بدم العمل معاب قيه ولا دنس الذي 7 لوفع
5م
ص ظَ
خطايا العالم لأنى يطهر ويرقع كل وس نعقها ني هذا العالم الشقي والشرير بشهوات
البشرة او فتنارك الشيطان وهي تتقدم طاهرة بلا عيبب أمامكس واما تعن الباقون
فعلمنا بهذا منظر الفناء وكل ما مثله ان ثعرف عيجر حالنا وعدم ثبوتة ونعتّ
اامنا في هذه العياة مع المؤدبيى القلب بالعكمة المقؤسة السمائيّة التى نهتدي
5 أي اليا الأبت يغ واستىمقاقارس لإسمواع المسوث شكس الوحكيث ربنا أمونى
صلاة لاجل المفبطربين بالقلب
يا الله المباركت ابا الرأقات واله كل عزاء نلتمس منكب ان تنظر بالشفقة
والْتعنّن علي هذا عبدكك المتألم قد كتبت عليه التبعة واورئتم آثامه القديمة
واشتدٌ عليء سمغطب وامتلأت نفسه من الشرّ لكن يا الله الرحمن الك سطررتك
كلمتكب القديسة لتعليمنا ليكونى لنا الرجاء بالصبر وبتعرية الكتسب قهمب ل
صدق ادراكسا نفسة ووعداتكت وود امك لكلا يطرح تنه بكب ولا يضعها بشي
سواكب هسب له القوّة على جميع “عنه وشف جميع اسقامة ولا تكسر القصبة
المرضوضة ولا تعطفف السراج المطفطف لا تمئع بالسهما فتك عنه بل سمعة سرورا
وفرحا وتجتمم عظامة المنكسرة ونجه من خوف العدوٌ وارفح تجلي وجبكث
عليج وصير ل« السلام واستعتافارن بسوع المسيج وبئا وواتوسطلة أمونى
تمك الصلوارتك لعيادة المرضى
لاه ]
ثربان البرضى
ي*ي لان جميع الئاس الفائين هم معرضون الى اكثر مى خطرات الفجأة
والامراض والعال وغير متيقّنين دائما بوقت رحلتهم عن العياة لهذا
ينبغي لتهيتهم علي الوفاة ( اذ هرضي الله القادر على الكل بدعوتهم ) أن
بوصى الكهنة شعبهم اهتماما وقما ودنا خصوصا يي زمان الوياء أو الهرضص
المتعدذي أن يتناواوا مرارا القربان المقدس من جسح المسيم معاصناأ ودمه
دمن يقدّس هو ظاهرا ني الكنيسة حتي يقل سبمب اضطراب خواطرهم
0 0
بعدمه اذا وقع عليهم مصيبة الفجأة كذلك * لكن ان لم يمكن للمريض
الذهاب الى الكئيسة بل يشاء تناول القربان في بيته فمغبر به الكافى
على الوقت ويبين له ايضا كم انسان يتناولوا ايام معد ( واعمب أن
يكونوا ثلثة او لا يقلوا البتة من اثنينى ) واذا وجح موضعا لائقا له في
القريان المقدس مبتديا من الصلاة والرسالة والانجيل كما يتبع
العلاة
الله الضابط الكل الأزلي خالق الناس الذي تنبه من تحبّمه وتأديب كل من
تقبله نلتمس منككه أن تترحم على عبذك هذا المضطريب ديدكا وتهب
له ان #تجمول على مزظة ووم اق ستل الجسوالية إن كاقس سلكت
النعيوة اما حينها ترتعل روحه من الجسد فهي تتقدم بلا عيب امامكب بيسوع
المسمج _ بنا مين
17 3
58 ”م
الرسالة
5-7
اليارب الثالي غشر مى رسالة بولس المقدس الى العبرائييى ( من 5 أية)
يا بنى لا تفنهر منى تأديمب الريب ولا تسترخ اذا واخكك + فاك الريب يودب
من تحبّه ونجلد كل ابى يتتبله *
الانجيل
الباب الخامس من الأجيل يوحنا المقتدس ( من عا" آية )
آمين آمين اقول لكم أن مى يستمع كلامي ويؤمن بمنى ارسلئي فلم الحياة
الموبدة وليس #عضر الى الدينونة بل قد انتقل من الموبت الي العياة »*
وث» وبعت هذا يذهسبه القسيس حسبب القانونى المرشب للقربان المقدس
مبتديا من الكلمارتك ايها الذينى تبتم عن خطاياكم واي
#و”» في وقت تناول القربان فيتناوله القسيس اولا بنفسه وبعجى ذاكب يناول
الناس المهيّيى لأخذه مع المريض وبعد كلهم يئاول المريض
وك اها أ لاجل شدّة المرض او لعدم الاخبار للكاهى على الوقت أو لعدم
أنسان يتناول معه او لمانع صادق غيرها لا يتناول المريض سوا جست [أسيير
ودمة. فيوصيم الكافنى بان يتوب قوبة “#تمحة عنى خطياتد ودومن تابنا
بأرى مأرت يسوع المسمم على الصليسب من اجذه واراق دمة لغداثه
ويذكر اهتماما جميع المنافع التي مى ذلكب ويشكر عليه بالقلمب فهكذا
.«
4 اذ كأن عيادة المريض وتناوله بالقرباى ني وقت واحى فللعيي: #ختصر
الى ) الى القويان
م ي تكربان
0 5 بي 9 30
ع امأ 3 وقنت الوباء أو اأرض المتعدحي أن لم يمكنى عر كت وأحد من
الجوار ان يتناول مع المرضاء في بيوتهم مى خوف أصابة العلة ذسينئخ
9 ص
إن سدع دخ المريش ”هاز القسيس مناولتخ لمحن
ثم قربان المرضى
006
ترقيب دفن الموثى
5 م
#*» ينبغى ملاحظة ان لا يستعمل هذا الترتييب للذؤينى ماتوا غير متعمدين
53
5 0 موا من البيعة أو قتلوا انفسهم
#ي”» يستقبل القسيس مع الغخدام الميت عتك الدخول الى المقبرة
ثم يقدّمم اما الي الكنيسة إما الى القبر قارئًا او مغنيا ما يأتي
قال يسوع اذا هو التيوامة والحياة فمى ان ف 5 مارك فادم «امعيي > وكل
من كاي حيى و اخ بى لا يبوت الى الابك * ( اتعيل يوحنا ياب |1)
وانا فانّى اعلم اى مخاصي حي ون الآخر علي الارض يظهر * وان علي جلدي
فق العرقيت هذه ( البشرة الظاهرة ) واما على لعمي قايصر الله الذي ابصره لنفسي
وعيناي قد رأته ولا غيري * ( كتاب ايويب يالب 19)
اثنا لم نورد الي العالم شيمًا ومن الواضم انم ما يمكننا تغر ج مند شييًا *
الربب اعطي والريب أخذ يكون اسم الربب مباركا » ( رسالة | الي تيموثاوس
باب 2 وايضا كتابب ايوب ياب [)
و* فليا هلوا في الكنيسة يقرا التسيس احدا من الفومورين الاتين او كلييباً
المرمور التاسع والثلثون
انا قلنك احفظ طرقى لكلا اخطائّ بلسائى
تركت حافظا على قمى عند قيام الاطي امامى
م
ريت« «ووزافييرت وتيت عن الخير فتجدّه وجعى
حمى قلبي في باطنى وني تلاوتى اضارمت النار منّى كأَمتٌ بلسانى وقلتٌ
عرفني يا ربب منتهاي ومأ هي عدة ايام ي لأعلم ماذا أعهوها
قد تركت ايامي قصيرة وقوامي كلا شي امامكسا بل كل شي لانساى حي فهو باطل
ان الأنساى يمشى بصورة وكالفى يزول وتخخؤن ولا يعلم لمى تجمع
وإلآت من رجائي اليس هو الريب
وقوامى هو من عنده طهرنى مى جميع آثامي جعلتني عارا الجاهل
يفت ولم افتى فمي لانكب انلك خلقتني
ارفع عني تأديبف لاني قد فنيت من قوة يديك
5 الانسان بالتوبيين من اجل 0 ومثل العنكبوت جعللت نفسه تأجل
ومثل المنام تذهمب شهواتةه ومعّل الذ جميع البشر
اسمع صلاتي ودعاي يا ربب ولا تغفل عنى دموعى
فانى غريب في الأرض وذاهسب مثل آباي
اغفرلي ولا تغذل عن دموعى لكي أمتر 2 قبل أن اذهب قلا اعود أكون
الجن للأنب والأبى وروح القدس
كها كاي قٍِ الأبتداء وفو الأن وسيكون الى الأبج أممنى
الهؤمو 2 التسعون
يا ربب صرءت لنا ملياء مى جيل الي جيل
قبل ان تكون الجبال وقبل أن “خلق الارض والسكونة وانت منخ الازل والى الاب
فلا ترك الانسان الي الذل وقد قلت ارجعوا يا بنى البشر
لان لنب سنة امام عينيكب يا ريب مثل نهار امس الماضني ومثل مجعة من الليل
سمط 0
مر
سئوهم تكون مرؤولة بالغدوات يزول مثل العشب
يزهر في الغدوات وؤؤول وفي العشيات يسقط ويذبل وييبس
لانّا فنينا في غضبك واضطريئا في «غطكت
جعلت إثامنا قدامكه ودهرنا في ثور وجهوكب
لأى جدووم ابامنا كيت 5 5 غضبيكن قُنيِمًا سئونا 0 لجسن العنكيورت مأفبية
0-7
وأيأم حياتنا سبعون سئة وان زادتك فثمانون والاكثر تعب ووجع ونحن الآن في
فتكت :هنا د دون
انا لا نقدر على شدّة مغطاكى وخشية رجزف
افونا ميييت: لفون مم المردبيى القلب «بالعة
حني متي يا رب تتعطف علينا واقيل السؤال في عبيدك
4
امنتلانا وقت الغداويتك من رحمتك وابتوجهنا وشرحنا وسررنا جموع ايامئا
عوض الايام التي اذللتنا فيها والسنين التي رأينا فيها الرزايا
وانظر على عبيدك والى اعمالك واهد بنيهم
وليك نور الريب الهنا علينا كما اصاي قينا عمله وسهل اعمال ايدينا
المج للاب والابى وروح القدس
كما كاري 5 الأتداء وهو الأنى وسيكون الى الأيد 3 لممنى 5
1 ثم يقرا الفصل التابع وضظو الياب المامس عشر نسي وسالة
بولسن الفقدس. الاولى. الى اقل كو تيوس من 1 آي )
قاما المسمي الاى قد قام من الموتى وصار مقدّمة الراقدين الناجمة .* لان المويك
أ صار بأنسان وقياسة الموتيل اسان نا وكها أي الكل دادم ماثوا كذلكت وبالمسيس
يعيش الكل * كل وأحث ني موكبع فالمسجم المقدمة التاجمة ثم أولياء المسميج
الانقضاء اذا دفع الملكب الى الاله والاب اذا ايطل كل
يقومون في حضورة * ثم
5006
ام
رئاسة وكل سلطان واقتدار * لاله يجيب له ان يملكت الى ان يصنع كاثّة الأعداء
تعصت قدميه * ويبطل المورتك العدو الاخير» انه قد اخضم الكل تحت قدميد *
فاذا قال ان الكل قد خفعوا ثمن البين ان الكل من غير من قد اخضع له الكل » فاذا
خضع له الكل حينئخ والابى نفسم #خضع أمى اخضع له الكل ليكون الاله في الكل كل
شىُ * والا فماذا يصنع الذي يصطبغون من اجل الاشخاص المائتة »* ان كان اموق
بالجملة ما يتومون فلم يضطبغون من اجل الاشخاص المائتة > وام تعطبب تعن كل
ساعة » واذني في 5ل يوم اموبت وحق تخركم الذي لي بيسوع المسوم وبنا *
وان كتنك نكا رسب لوطو كنا سن بانسان ياقسس فما منفعتي * فإن كان الموق
ما يتومون * فلنأكل ولنشريب فائّما سنموت غدا » لا تضيلّوا فانّ العوائى الصالعة
تفسدها الاحاديت الرديّة * فيقوا افاقة واجبة ولا تهطموا فاى فيكم قوما لا معرئة
لهم بالله اتخيبي ركم اقول هذا * لكى سيقول احدكم كيف يقومون الموتى وباي
جبيم: تيلو * يا جاهل انت البذار الذي تزرعه أن لم يمك فما يعيش »
وأالذي تزرعه فما تزرع الجسة .الذي قد اينع ونبت بل ريما يتفق أن تؤرع حيرلا
حنطة مجردة او حيّة من باقي اليذور * والله كما شاء اعطاها جسما ويعطي كل نوع
من البذور جسمه * ودل بشرة ليست تلك البشرة نفسها لكنى بشرة الناس اخرى
وبشرة البهائم اخركل وبشرة السمكب اخرى وبشرة الطير اخرى * واجسام سماوية
واجسام ارضية لكى مهد السماويينى آخر و”هد الأرضييى آخر * وعجن الشمس
كي وجد القمر آخر ومجد الأجوم أخر لان نجما يفضل على تجم في الجن »
وكذلكب قيامة الموق ترزع في البلي فتقوم بعدم البلي * ترزع في الهواى فتقوم
في الأجد ترزع في الضعف فتقوم بالقوة ترزع جسم نفساني فتقوم جسم روحانيّ »
ومن الاجسام جسم نفسائئ ومنها جسم روحائي * وكذلىف كتنب أن آدم الانسان
الأول صار عل نفس حدية وآدم الأخير صار ذا م تكييةا 8 لكى ليس الروحاني أولا
انبر
دلى النفساني وبعت الروحانىي * فالانسان الاول من الأارضشن ترابيًا والانسانى الثاني
الربب مبى السماء * فمثل الترابي كذلكب الترابيون ومثّل السماوي كذلكس السماويون »
وكما ابسنا صورة الترابى نلبس صورة السماوي * هذا المعني ميرت يا اخوتي
أن البشر والدم لى يستطيعا ان يرثا ملك الله ولا البالي يرث عدم البلي *
فهانذا اقول لكم سرًا اثّنا لى ترقت كلنا وستبتدل كلنا في هنيّاة لا تقطع ني
لحظة عين بالبوق الاخير لانّه سيبوّق فنقوم الموتي غير باليّينى ونبتدل نحن » لأن
هذا البالي جب له ان يلبس عدم البلي وهذ! الماثت ان يلبس عدم الموث »
فاذا ليس هذا البالي عذم اليلي وسربل هذا الماثت البقاء فيصير حينمن القول
المكتوب بعلن الموت مغلوبا مباد! * ايى جمتكت ايها المورك واديى غليتكه
أيهأ اتيم * دعي الموئت هي الخطيّة وقوة الغطية شي الشريعة * ذالئعية لله
الذي اعطانا الغلبة بربنا يسوع المسيم #افلذلكه يا أكرق الاعراء صيروا متوطدين
غير متحركين زائدين مفضلين في عمل الريب دائما عالمينى ان تعبكم ليس هشو
في معهية الريب باطلا
»”؛*» اما اذا وصلوا الي القبر ثصيى #جهزون المييك لتدفينه
يقول السمس ما يفي (أو بكلية القسيس مح العدام )
حمس و#سترق و ِل فحها مثل الظل ولا دبي *«
قيرا عجو ارات كن اق لبوا طم نه تمي لمتكي "الاخيتكية يا ونش القت
كيمأ دمن + نى قي الممائئت ذهمرى تسكدينق يا ريب واثرئث
متسيهر م| حا مي أجل خطابانا 8
دل يا لسسع اللء الأقدس 8 ونيا الأتوكل د مغخاص القذوس الرحمني ل تدئئنا
الى شذة عذاب الموت الابدي *
ات يا ريب العالم اسرار قلوبنا لا تغلق اذني رحمتكب من صلواتنا بل. اشفق
يم
ينا يانونيب الاتكشس ا الله الأقوي يا “خلص القدوس الرديم واننت الديان المستمق
الابدي فلا تدعنا ني ساعتنا اأخيرة أى نسقط عنكه باية اوجاع من المورت ه
»*» ثم أذ قد وضعوا الميت في القبر ويرميل التراب
عليه بايدي من العاضرين فيقول القسيس
لانه رضي الله الضابط الكل برحمته العظيمة بان يأخث غنده روح اخينا المعبوب
المتوني هذا لذلك ندفع جسده الى الطين ارضا الي الأرض رمادا الى الرماد
قراب إلى الشرافك مع الرجاء القابت اليقين للقيامة الى أعياة الابديّة بربئا يسوع
المسبى الذى هو ينقل شكل جسد مذلتنا الي ان يصير هو بعينه مساويا لصورة
جسكد #جده كما لتقتص بالفعل الذي يقتدر عليه هو واتمفضع لهم الكل
ثم ب أو يغنّي
سوقت .موقا من السماء يقول اكتنب طوبيل هم الموتي الذيى ماتوا علي
دين الريب الأ * يقول الرو ح عم ليسترنكهوا من جميع كرو بهم *
#*» ثم يقول القسيس
ارحمنا يا ربب
و#تجامب ارحهنا يا شن
القسبيس ارحمنا يا ربب |
ابونا الذي ني السموات * يتقذس اسمكب * تأق ملكوتكه ٠ تكون مشيّتكف كما
في السماء وعلى الأرض * خبرنا كفافنا اعطنا في اليوم » واغفر لنا ذئوبنا كما نغفر
عن الذيى اذنبوا علينا * ولا تدخلنا للتجاريب » لكن نجنا من الشرٌ * أمين »* /
5 الله الضابط الكل الذي عندب تكيل ارواح المرتعلين من هناك على دين
صخلم
الب وعندكب ارواح الامناء يغد نجاتها من ثتل الجسح تكون في السرور والسعادة
فنشكرت بالقلب لالكب رضيت ينجاة اخينا هذا من شقوات هذا العالم المغطي
ونلتمس منكب ان ترضى باحسان نعمت علي اكمال عدد مختاريك وتمجيل اتيان
ملكوتكف حتى تحن مع كل من توثل ني الايمان الصادق باسمك القديس نعدصل
تكميلنا التام وسرورنا بالجسم والروح ني مجدكب الازلى والابدي بيسوع المسيم
الصلاغ
يا الله الرحيم ابا ربنا يسوغ المسيم الذي هو القيامة: والحياة ذمن أمن به
ون مات فانم «##جيى وكل من كان حيًا وآمن به لا يموت الى الابد وهو ايضا
علّمنا برسوله المقدّس بولس ان لا حزن كما #حزن باقي الناس الذين لا رجاء لهم
من اجل الراقجين بامانتع نلتمس منكب متواضعا يا اب ان ترفعنا مى موث الغطية
الى حياة العدل حتي اذ نرتحل من هذه العياة نستربي عنده كما ترجو ان يستريم
اخونا هذا وعند القيامة العامة في اليوم الاخر نوجج نحن مقبولين بعضرتك ونحعصل
البركة التي يقولها جينئئخ ابنكت الحبسب أجميع الذيى #>جونكب وإتجانونهف قائلا
تعالوا الي بيا مباركي ابي رثوا الملكث المعحٌ لكم منذ انشباء العالم فنلتئمس منكب أن
تعطي هذا يا اب الرحيم بيسوع المسيم وسوطنا ومقدينا أمينى
نعمة ربنا يسوع المسمج ومحبة الله الاب وشركة روح القدس معنا جميعنا
دائما مين
تم دفن الموتي
1م
عند دخولهن الأول في الكنيسة
»”؛» الامرأة ني القت المعتاد بعد النفاس تدخل في البيعة متليسة لباسا
لاثقا وتجمى ني الموضع المعتاد أو ايى عينه الاسقف ثم يتول لها القسيس
لما انه رضي الله الشابط الكل باحسانه ان اعطاكب وضع العمل بالسلامة
وحفظك عن الغطر العظيم من الولادة لذلى تشكرين الله بالقلمب قائلة
»”» ثم يقرا القسيس المزمور المائة والسادس عشر يعني
احييث أن يسمع الربب صورتك تضرعي
لاد أصغي الى بسمعه وني ايامي دعوتة
لان غمرات الموت احاطت بي وشدائد المحيم اصابتني
وجخدك وكا وسرنا #دعورت الم الربب ووب خلمن الى
اليب هو روف وهو بار والهنا يرحم
الذي #حفظ الاطفال هو الرب اتضعث تخلصني
ارجعي يا نفسي الى موضع راحتكف لأن الربب قد احسن الى
ولص نفسي من الموتك وعيئي من الدموع ورجلي من الزلل
ارضي الله امامه في كورة الاحياء
لخر
أمنك 'لاجل هذا تكلميتك وانا تواضعدت جذا أن قلثك في تحيري ان كل
الناس كدّابون ظ
ماذا اعطي الربب مكافاة لاجل كل شي اغطاي
آخخث كأس الخلاص وادعو اسم الريب
اوفي الريب نذوري قدام جميع شعيد ني ديار بيت الريب في وسط يروشليم *
الليلويا *
الجن للأب والبى وروح القدس *»
كما كان 5 الابتداء وو الأن وسيكون الى الأبد ا أمينى ٠.
”د او عوضه المزمور الماثة والسابع والعشرون يعني
اذ لم دمن الريب البيت تعب البناون ياطلا
وان لم #حفظ الريب المدينة سهر الححافظون باطلا
ناطلة يكون كورتم انهضوا من بعت جلوسكم يا آكلي الخبز بالهموم اذا اعطي
“حبيه نوما
فها هوذ! البئونى هم ميراث الريب اجرة ثمرة اليطن
مل السهام فى يد الجبّار هذا هو مثُل البنيى في شبوبيتهم
مغبوط هو الرجل الذي يكمل شهوته منهم جينئن لا #خزون اذا كلموا اعدائهم
في الابواب * الليلؤيا *
إالجد الاب والابى وروح القدس ٠
كما كان في الابتداء وهو الآن وسيكون الى الابن * أمين ه
#*» ثم يقول القسيس
تصد
نهر
أرحمنا يأ ربب
جاب ايعينا يا مسبج
القسزس: “ارعينا ولريب
ابونا الذي في السموات * يتقدّس اسمكب * تأي ملكوتكه * تكوي مشيتكب كما
فق السسماة وعلى الارض * خبزنا كفافنا اعطنا في اليوم * واغفر لنا ذئوبنا كما نغفر نحن
للذيى اذنبوا علينا * ولا تدخلنا لواو » لك تنا منى الشر * لان كب هو
الملمب والقوة والتسبهة إلى دهر الداهرين * آمين *
التسيس يا رب خلص هذم الامرأة امتكب
وجاب المتوكلة عليك
القسيس صر لها برجا قويا
ولاجاي في وجه عدوها
القسيس يا ريب استحجبب صلاتنا
و#جابب وليصعج امامككب ابتهالنا
الكسيسن لنصلي
يا الله الضابط الكل نشكركه خشوعا لاتكه رضيبت على ثجاة هذه الامراة
امتكب من وجع الولادة وخطرها الشديدينى فتلتمس منكب يا أب الرحمنى أن ثهبب
لها انها يعوتكسا تحبي موامئة وتسلكب حسب مشيتكت في هذه الحياة الموجودة
وأيضا نا ركني بافعجى الابدي 5 لبا الأتيئة لموسوع المسميم ربئا أمينى
و تجمب للامرأة الاثيئة الى الشكر ان تقدم الهدايا المعتادة
وأما رأن قدس كيدخ قربان كيناأسيه أن تتناول صلخ |
تم شكر النساء
هر
اأوعيد
اي اظهارغضب الله وقضائه على الخاطثين
مع الصلوات المتعلقة به
فهو ينبغي قرأته ني يوم الرماد او في غيره عينه الاسقف
#”» بعد صلاة الصبم اذ قد تمت الليتانيا على الاعتياد يقول القسيس ,
وهو قائم في موضع القرأة او المنبر
يا اخوتق كانت في البيعة القديمة ضابطة صالحة وهي في ابتداء الصوم الكبير
قبل الفعني أن المرتكبين اثما مشهورا يلزمون علي التوية العلانية روي يي
هذا العالم أخلاص ارواحهم في يوم الربب ولاتعاظ غيرهم بتمثيلهم كي يزيدوا
خوفأ منى الذنب
وبعوض ذل (الى ان تعاد هذه الضابطة وهو حري ان نطليه جدا) رضى
ان تقرأ الآى امام كلكم الفتاوي العامة للعن الله علي الخاطيئن الغير التاثبين
وفى “جموعة من الياب السابع والعشرينى منى سفر الاستقناء وغيرده من الكتب
المقحسة وانتم تجيبونى لكل فتوى آميى حتى تتّعظوا بشدّة عنف الله علي
الخاطئينى وتنهضوا زبادة الي التوبة العجهودة الصادقة وتسلكوا بزيادة الاحتياط
في هذه الايام الخطيرة هاربين من الفسوق التي تعترفون بافواهكم انها مستواة
أعري الله
432
التسيس
رام
ملعون الرجل الذى يصنع فسلا أو مسبوكا ليسيىهى
#*» ولعيبه الشعمب ويقول
أمينى
ملعون المستعف بابيه وامه
فين
ملعونى من «جوز تخم صاحبمع
٠ أمين
ملغون مشل جاهل في الطروق
أمين
ملعون من يميل حكم غرييب ويتيم وارملة
د السداة
ملعون من يسعي علي صاحبه شرا
ملعون من يشاجع زوجة صاحبه
أمينى
ملعون الاخخ وشو ليقئل نفسا برية
أمينى
ملعون الأنسان الذي له التوكل علي انسان ويسنك لحم ذراعه عليه
وقلبه بعيت من الربب
وجاب
ليق
0-0
أمينى
ملعوى القاسون والزانون .والفجار والطامعونى والعابذون الأصتام
والمفةرون والسكيرون والمتغطرسون
و#إجاي
ثم انه ملعونى كل منى #ديد عنى قضايا الله كما شهت داود النبى فلاثنا
(ذاكرون الديئونة المهيبة المعلقة علي روسنا المعدّة دائما انى تقع علينا) نرجع الي
الله ربنا بغاية انكسار القلب والغضاعه باكينى وشاكينى على حياتنا المخطية معترفينى
. ومقرين بذنوبنا وطالبيى ان تمر ثمرة تليق بالتوبة * ها الفأس موضوع على
اصول الشجر فاية شجرة لا تثمر ثمرا صالجا تقطع وتلقي في النار » انه مر مرشوب
الوقوع ني يدي الله الحي * اله يمطر على الخطأًة ثاخا نارا وكبريتا وريجا عاصفا
خه أصديبب 7-7 أن ها الريب من ال موضع المقتدس بورد ليتعهين اثم السكان على
الأرضش عليهم * فمى يصطير ليوم مدل أو من يكبت في ظهوره * بيده الرئش
9
ينقّى بد بمدره ولجمع تمجير يي الإشراء وتتجرق التبى بنار لا تطفي * يوم
الب هكذا «جي كالسارق في الليل وانّهم اذا قالوا سلامة وحياطة حينئخ يدهمهم
الهلاكب بغتة كالطلق الذي يدهم العدبلى وما ينفلتون * ثم يعتلنى سغط الله في
يوم الانتقام الذي خونه لانفسهم الخاطئون المتمردون على حذو قسارة قلوبهم
الذيى استهونوا ثروة خيرية الله واحتماله وإمهاله ان اقتادهم داثما الي التوبئة ٠
ثم يستعينوني بي ( قال الررب ) فلا استجمب لهم يطلبونئي فلا #جدونني لانّهم مقتوا
العكمة وما اثروا منمافة الربب ولا ارادوا ان يصغوا الى مشوراتى وكانوا يستهزؤن
بتوبخائى ٠ حينئن لا يبقى وقت لقرع الباب اذ قد أفلق هو ولا وقبك لدعوة
الرحمة حين كان ميقات العدل * يا ايها الصوت المهسسب للفتوئ الاغدل الذي
يقتضى عليهم اذ يقال لهم اذهبوا عنّي يا ملاعين الي النار المؤّبدة المعدّة لابليس
وجنودة * فلهذ! يا اخوتي لننظر على الغور حين كان يوم الخلاص لانّه سياتى الليل
الذي لا يسطيع احن أن يعمل فيه عملا * اما تحن ما.دام النور فنوّمن بالنور
مو
ونتصرنفب كاولاد النور حتى لا نلقى في الظلمة البرانية حييث البكاء وصرير الاسنان »
رض
فلا نستعمل باطلا نعمة الله الذي يدعونا رحمة الي الاصلاح وبشفقتد الابدية
يعدنا بعفو ما مضيل ان رجعنا اليه بالقلب التامّ والصادق » فانى تكن خطايانا
مثل السواد ليبيقعها مثل القلي وان تكن مثل القرمز ليبيّضها مثل الصوف النقي »
قال اليب ارجعوا وانصرفوا من جميع نفاقكم ولا تصيرون انتم للعقوبة اطرحوا الظلم
عنكم وجميع نفاقكم الذي نافقتم به علي واصنعوا لكم قلبا جديد! وروحا جديدة ولماذا
تموتون يا بيت اسرائيل من اجل انّي لا اريد موت الماشت يقول الريب *
لهذا ارجعوا فتحيوا » وان اخطأنا فلنا لدي الريب معرّي عدل يسوع المسيم
وذلك فو أغتغار من اجل خطايانا » وهو جرح لاجل آثامنا وتوجع لاجل خطايانا *
فلهذا لنرجع اليه وهو المتقيّل الرحيم أجميع الخاطئين التاثبيى صدقا ولنتيتنى
الّه معت لقبولنا وارضئ لغفراننا إن اتينا اليه بالتوبة الايمانية وإنى تخاضعنا له
وسلكنا من اآن على ظرقة وعملنا علينا فين الطيب. وعيلة الغقيف القيعة في
التواضع والصبر. والعبّة ونتدبر بتدبير روح قدسه طالبين مجده دائما وخادمين
نو تتا كنا دعاناامع الفكرة إن تعمل هكذ! تمنجينا المسير من لعنة الشريعة ومن
الطرة القديد الأغر للذين عن نسارة وؤقاعتنا عن يمينة. وياثنا بركة تعمة ابية
وبأمر ان نرث ملكد المجيد * وليرض أن يأني بنا كلنا إلية من اجل رحمتة الغير
المتناهية * آمين *
»*» ثم #جقون كلهم واما القسيس مع الخدّام فهم جاثون ني الموضع
الذي يعتاد قرأة الليتانيا فيه يقولون المزمور الحادي والخمسين كما يأتي
ارحمني يا الله كعظيم رحمتك ومثل كثرة رآفتىف تمدو ذنبي
وتغساني كثيرا من اثمي وتطهرني مني خطيتي
لاني عارف اثمي وخطيّتي امامي في كل حون
ير
لكه وحد اخطأأت والشو #كأمكت: مستغرث لكي تصدق في اقوالكف وتغلب
آذ حودر
لاي هانذ! بالاثم حبل بي «بالفطايا ولدتنى امي
لاذكب ها انت هويت العدل اعلمتني خفايا وبواطى حكمتف
تنضم علي زونك فانقاً وتغسلتنى فابيض مثل الثلم
سمعتي سرورا وفرحا وتبتهي عظامي المتواضعة
اصرف وجهكب عن خطاياي وجميع آثامي تمحوها يا الله
قليا طاهرا تخلق في يا الله وروحا مستقيما جحّده في ياطني
لا تطرخني من بيى يديك ولا تنزع عمّي روح قدس
اعطني 6دة خلاصب وبروح قادر ثمتني
لاعلّم المغالفيى طرقكف واليكب يرجع المنافقون
خلصنى من الدماء يا الله اله خلاصي ليسم يعدلت لسانى
انك لو شيك الذبايرم لكنت اعطيها وايضا محرقات الشواء لم تسر يها
ذبايم الله ارواح متواضعة قلب منسوق متواضع هذا يا الله لا ترذله
أنعم يا ربب على صهيون بمسرتكت واأبى حصون يروشليم
حينئن تسر بذبابم العذل والوقود الكاملة حينهن ترتفع التجول علي مذااحك
المجد للاب والابى وروح القدس
كما كان في الابتداء وفو الآن وسيكون الى الاب * أمين *
ارحمناً يا ريب
الهواب ) أرحينا يا مسيم
ارحمنا يا ريبا
ه 4
عام
ابونا الذي في السموات * يتقدّس اسك * تأتي ملكو تكن * تكو سشيكنت كنا
في السماء وعلى الارضش * خبزنا كفافنا اعطنا في اليوم » واغفر لنا ذنوبنا كما نغفر
عن الذي اذنبوا علينا » ولا تدخلنا للتجاريي » لكن نجنا من الشر » آمين »
الففيس:.. “يااوكت كلم عناد كن
و#جاب المتوكلينى عليكف
التسيس ابعث لهم العون من العلو
و#جاب واحمهم أبد! بالقوة
القسيس اعنّا يا الله مخلصنا
وتجاب ولتعجيد اسمك ذجنا ترحم علينا ونجن التماطئون من اجل اسمف
يا رب إستهب صلاتنا
القسسين
و#جاب وليصعنح إمامكبه ايتهالنا
ال نصلي
يا رب نلتمس منكب إن تستجلب صلواتنا بالرحمة وتشفق على جميع المعترفين
#خطاياهم اليك حتى الذينى توج بصيرتهم بالغغطاء يتبرون بغثران رحمتىف
كدري اجل المسيم ربئا أمينى
يا الله الاقوي والاب الرحيم الذي ائنت مترآف على جميع الناس وغير كاره
6 مما خلقتم ولا مريه موتك المعاطى بل أن 5206 مى خطاثه وتغخلص
اغفر ذنوبنا بالرحمة اقبلنا وعرّنا لانّنا متوجعون ومتعبون يعمل خطايانا أن لىف
شأنا أى تترحم دائما ولك وحدكف عفو الغطايا ولهذا اشفق ياريب علينا اشفق علي
شعيكه الذي فديته ولا تحاكم عباد كب الذين هم تراب دني وخطاة اشقياء.بل اصرف
#خطكب عنا الاثنا 'مقرون: قوع ومذلننا وكتاتبون ضذفا من ذنوينا. عدن باعانتنا
5 هنا العالم الى أن نحيي معكا أبدا ف العالم الاتى دوماع اشير ركنا أمينق
0
رع كك
تبصرة
ان كتسب العهث العتيق كلها سوي التورة وحدها كانت كُرجمك في العربي
ور ب اران ( ص مى 'اعرية اورت الم ال 1 د ان
السريائيٌ ولا مى الاصل العبرانيٌ اما هذه الترجمة العربية فهي قديمة ومتداولة في
النصاري الشاميين والمصريّين ولذلكت تُقل كتاب المزامير الكامل الأتي منى تلكف
الترجمة المشتهرة لكن يسبمب التفاوت الكثير الذي هو ني بعض المواضع بين اصليها
الهوذانيَ والسرياني وبين العبراني كما كنية داود أو غيره تعن نذكر هذه التفاوتاركت
كلها في المواشي كي يمكى أجميع القراء تصيعيم المزامير العربيّة ونذكر ايقنا هناك
كل ما كان تقل عن المزامير ني الاناجيل او اعمال الرسل او رسايّلهم لاظهار معانيها -
الروحانية وتكميلها بسيدثا المسيم |
اما العلامات التي استعملها ني حواشي هذه المزامير فمراداتها هذه
العلامخ المرات
عه 00 عبراني : أي أصل المزامير )
بود 2 يوناني ( اي الترجمة السبعينية )
سرع سرد 5 |
كلى ٠2 | كلداني (اي الترجمة العتيقة في ذلكت اللسان المشتهرة ني اليهود)
م 1 | مقدس
+ | ما يزاد ني العب أو اليوذ على الترجمة العربية
مأ 2 لذن رأ تكسا كلية أو كلمائني تخي قلابونى [ كذلكت | فالهراة انها أوسمت في الع
131
يمي
52
ياب 5
منسييّ
الاحيا
التبرية
بالابرآء
#سوع المسمم
وهم
الليطائيا
المقدس
الاثنوى
ددن المسيج
2
كان
| اللبتانيا
إأصم 1
2
باب 18 ]
| متسحيق
الاحباء
التبرية
| بالأبراء
يسوع المسيم مين #* ظ
| ه
م
| القدحوس
| التلشاء
ْ دحت زر أأويسهم
| بدين المسيم
| كان
|
<p>To make a responsive 4x3 video embed for YouTube videos, the Bootstrap site says do this:</p>
<pre><code><div class="embed-responsive embed-responsive-4by3">
<iframe class="embed-responsive-item youtube" src="…"></iframe>
</div>
</code></pre>
<p>But I want the video to have a max-width of 400px. So I defined a class:</p>
<pre><code>.youtube {
max-width: 400px;
max-height: 300px;
}
</code></pre>
<p>I tried this and it works:</p>
<pre><code><div class="embed-responsive embed-responsive-4by3">
<iframe class="embed-responsive-item youtube" src="…"></iframe>
</div>
</code></pre>
<p>But for the life of me I cannot make this max-width (yet responsive below that max) iframe centered. I've already tried adding <code>.center-block</code> to <code>.embed-responsive</code> and to <code>.embed-responsive-item</code>, but it does nothing. Any ideas?</p> |
Eva Marie Saint (born July 4, 1924, Newark, New Jersey) is an American movie and stage actress. She has performed in many movies, television programs and stage acts.
Personal life
Saint has been married to producer/director Jeffrey Hayden since October 28, 1951. They have two children, Darrell (born April 1, 1955) and Laurette (born July 19, 1958), and three grandchildren. Hayden died on December 24, 2016.
Works
Awards and nominations
References
Other websites
Academy Award winning actors
Emmy Award winning actors
American movie actors
American stage actors
American television actors
Actors from Newark, New Jersey
1924 births
Living people |
BIGBANG is a name of the album in Japanese released by Big Bang in Japan. Big Bang is a boy band that comes from South Korea. Bigbang sings hip hop and R&B. This album was released on August 19, 2009.
Track listing
References
2009 albums |
<p>I am developing a manged HTTP Module that will intercept requests to and response from IIS 7. The intercepted messages will be modified based on a set of business rules by a custom filter. The business rules will be stored in a configuration file.</p>
<p>The messages must be intercepted web site wide. This includes any applications or virtual directories that exist as children of the web site. My first attempt at this was to install the HTTP Module assembly in the bin directory of the desired web site.(e.g., C:\inetpub\wwwroot\bin for the Default Web Site).</p>
<p>Once installed I modify the <code><compilation></code> element of the web site's web.config file to reference the assembly, like so:</p>
<pre><code><compilation debug="false">
<assemblies>
<add assembly="Company.Product.Module, Version=1.0.0.0, Culture=neutral, PublicKeyToken=xxxxxxxxxxxxxxxx" />
</assemblies>
</compilation>
</code></pre>
<p>I also modified the <code><modules></code> element of the web site's web.config file.</p>
<pre><code><system.webServer>
<modules>
<add name="MyModule" type="Company.Product.Module.MyModule" />
</modules>
</system.webServer>
</code></pre>
<p>This works well for most content under the web site. However, if there is an application configured under the website (e.g., /wwwroot/MyApplication) I receive the following error when navigating to any resource under that web application:</p>
<blockquote>
<p>Could not load file or assembly
'Company.Product.Module,
Version=1.0.0.0, Culture=neutral,
PublicKeyToken=xxxxxxxxxxxxxxxx' or
one of its dependencies. The system
cannot find the file specified.</p>
</blockquote>
<p>There are two ways I know to get around this:</p>
<p><strong>Option 1:</strong></p>
<p>Copy the HTTP Module assembly and all dependent assemblies to each application's bin directory. I believe that I would also need to duplicate the configuration information from the parent directory. This can become a management nightmare as more and more applications are added to the web site.</p>
<p><strong>Option 2:</strong></p>
<p>Install the HTTP Module assembly and all dependent assemblies in the GAC. This seems to work quite well and avoids a lot of management overhead, however, where does configuration information live? If in the web site's web.config file is this information inherited in all the child applications?</p>
<p>What is the recommend method for deploying a managed HTTP Module site wide? How should configuration be handled so that all configuration is in a central location?</p> |
Worms () is a 2013 Brazilian stop motion animated adventure fantasy family comedy film directed by Paolo Conti and Arthur Nunes. It is the first Brazilian stop-motion animated film. It was released in Brazil on December 20, 2013.
Plot
When Junior, a worm who is eleven years old or twelve years old who is protected too much, accidentally goes up to the surface, he has to go back home, which could be dangerous for him.
Cast
Cadu Paschoal as Junior
Jullie as Linda
Yago Machado as Nico
Rita Lee as Martha
Anderson Silva as Hairy (Cabelo)
Daniel Boaventura as Big Wig / Mister Jumping
Isabella Fiorentino as Florence
Duda Espinoza as Noodles
Luiz Sérgio Navarro as Arthur
Manolo Rey as Ranho
Sérgio Stern as François
Notes
References
Other websites
Canadian animated movies
2010s animated movies
20th Century Fox movies |
Pascal's law is a law about the physics of a fluid. It says that if pressure is exerted on a non compressible fluid in an enclosed vessel, this pressure will be distributed evenly throughout the fluid. It is named after Blaise Pascal who discovered it in 1647. An example of Pascal's law is the way a fluid flows out of one syringe to another through a pipe or tube.
[[Category:Laws of physics]
Pascal took a barrel and inserted a tube in it. It caused the barrel to burst. This proved Pascal's hypothesis correct. :) |
Pyotr Fyodorovich Lysenko (, ; 16 September 1931 – 23 March 2020) was a Belarusian archaeologist. He was the author of over 110 scientific works, including many monographs. He is also known for opening the Berestye Archeological Museum in Brest.
Lysenko died on 23 March 2020 in Minsk. He was 88.
References
1931 births
2020 deaths
Archaeologists
Belarusian people |
"The Only Difference Between Martyrdom and Suicide Is Press Coverage", also shortened to "The Only Difference" for radio plays and ease, is a song written by Ryan Ross for Panic at the Disco's debut, A Fever You Can't Sweat Out. It was released as a radio only single.
2005 songs
Panic! at the Disco songs |
An electric current is a flow of electric charge. The equation of current is:
where
is the current flowing
is the change in electric charge
is the change in time
The SI unit of electric current is the ampere (A). This is equal to one coulomb of charge in one second.
Current can be found in wires, batteries, and lightning.
The source of current
In conducting materials, some electrons are very loosely bound to the atoms of the material. When large amounts of these atoms come together, there is a sort of electron cloud that "hovers" near the atoms of the material. If you examine a cross-section of the piece of conducting material, the electrons will move very quickly through it. This motion is caused by temperature, and electrons flowing in one direction tend to equal the electrons flowing from the other direction, so this is not what causes current to flow. Electrons flow from one atom to another, a process has been compared to the passing of water buckets from one person to another in a bucket brigade.
When an electric field is put on the wire, the electrons respond almost instantly by drifting slightly in the opposite direction of the field. They gain energy from the field, which is lost very quickly when they bump into other electrons in the material. As long as the field is in place, however, the electrons will gain back that energy that they lost, and the process will continue. This "jolt" that electrons receive from the electric field is the source of current, not the overall flow of electrons themselves. From this discussion, we can see two things that current is not:
It is not an actual "flow" of electrons in the everyday sense of the word: If we examine the speed given to the electrons by the field, it is usually very small, on the order of millimeters per second. It would take half an hour for electrons to cross a 10-foot (3 m) room at this rate. Since a light bulb flips on almost immediately after hitting the switch, something else must be at work.
It is also not a "domino effect", although this analogy is closer than the flow. Since electrons are so tiny, even when they are moving very quickly they are not being propelled by great force.
Current in circuits
When current is flowing in a wire circuit, it accelerates when there is no resistance in the circuit. Resistors are used to increase resistance in the circuit so it slows down the current. The relationship between resistance, current, and voltage (another part of the circuit) is shown by Ohm's law.
References
Electricity |
<p>I have a dialog in vb6 which changes the values being displayed in its parent dialog.</p>
<p>The x1 is displayed in txt_c1 text in parent dialog and it has a txt_1validate function too for the text box. Now i want to change the value of txt_c1 txtbox from child dialog and then call its validate function. But the problem is that txt_c1 is not available in child dialog.</p>
<p>Please note that i am working in vb6 in the MS VB 6.0 IDE</p> |
is a former Japanese football player.
Club statistics
|-
|1998||rowspan="5"|Ventforet Kofu||Football League||||||||||||||||
|-
|1999||rowspan="4"|J. League 2||31||3||||||||||||
|-
|2000||34||2||||||||||||
|-
|2001||38||3||||||||||||
|-
|2002||0||0||||||||||||
||||||||||||||
||||||||||||||
|}
References
1975 births
Living people
Footballers from Kanagawa Prefecture |
ZAOSTEROPS LUTEUS: Gould,
A Coala and UC Richter del et litte. CMllinandel Lng.
ZOSTEROPS LUTEUS, Goud.
Yellow Zosterops.
Zosterops luteus, Gould, in Proc. of Zool. Soc.
Tris new species is an inhabitant of the northern portion of Australia. “I first met with it,” says Mr.
Gilbert, “in August, on Greenhill Island, Van Diemen’s Gulf, dwelling among the mangroves or the
densest thickets. It is much more wild and solitary than Zosterops dorsalis, and does not resort like that
bird to the gardens and the neighbourhood of the houses of the settlers; its note is also very different,
being a pretty canary-like song, instead of the long drawn-out note of Z. dorsalis. When disturbed it
usually left the thicket for the higher branches of the gum-trees, where it was effectually hidden from
view by the thick foliage. It was generally met with in small families of from three to seven or eight in
number.”
All the upper surface olive-yellow ; primaries and tail-feathers brown, margined with olive-yellow ; fore-
head and throat pure’ yellow ; lores and line beneath the eye black; eye encircled with a zone of white
feathers ; abdomen and under tail-coverts dull yellow; irides light reddish brown; upper mandible blackish
grey, the basal half rather lighter; apical third of the lower mandible blackish grey ; basal two-thirds light
ash-grey ; legs and feet bluish grey.
The figures are of the natural size.
|
Clairette de Die is a kind of sweet white sparkling wine made from the Muscat Blanc à Petits Grains (75% minimum) and Clairette (25% maximum) grape varieties. It is produced in the Drôme department of France, in a part of the Rhône valley near the town of Die (pronounced "Dee"). The vineyards are some of the highest in France, between 400 and 700 metres above sea level. The region has a very long history of wine-growing, going back to Roman times.
The wine is bottle fermented. The muscat grapes which ripen first are kept separate from the clairette grapes. The grape juice is kept a low temperature, about 7°C, which means the fermentation will be slow and takes time. After filtering, but leaving some yeast the juice is blended in the bottle. It must be fermented in the bottle for at least another four months. The wine is then filtered again and put into new bottles for sale.
References
French wines |
Bayon-sur-Gironde is a commune. It is found in the region Aquitaine in the Gironde department in the southwest of France.
Communes in Gironde |
Vladyslav Savchenko (Ukrainian: Савченко Владислав Ігорович) is a Ukrainian IT businessman, President of European association of software engineering, founder of Powercode — International IT company and Foodex24 delivery service.
Biography
Vladyslav Savchenko was born on November 17, 1991, in Zaporizhia.
He graduated from Zaporizhia National University.
Career
In 2014, Vladyslav Savchenko founded a sports club "Pitbull Boxing & Gym" in Zaporizhia.
In 2015, he founded Powercode IT company. Now it has representative offices in Hong Kong, Singapore, Poland, Germany, England and Ukraine. The company has its own training center — "Powercode Academy".
In 2020, he established the "European association of software engineering". It unites IT & innovative companies in one community.
On April 24, 2020, Savchenko’s company Powercode launched the digital resource about COVID-19 for Ukrainian doctors to help the Ministry of Health of Ukraine. Later this year Company launched the digital resource about Covid-19, for the World Health Organization.
Foodex24
During the 2020 Covid-19 quarantine, Vladyslav Savchenko launched a delivery service Foodex24, the first in Ukraine online supermarket with its own storage and products.
In 2020, Foodex24 was included in the record list for the fastest (13 days) opening of an Internet supermarket by the National Register of Records of Ukraine.
Awards
2019 — Prize "Person of the Year" in the nomination "Manager of the Year".
Private life
Vladyslav is married. The couple raises a daughter and a son.
References
Ukrainian businesspeople
1991 births
Living people |
Walt Disney Television is the name of the television production division of Walt Disney Productions (now known as Walt Disney Pictures since 1985).
Walt Disney Television's television productions are broadcast, mostly on Disney Channel, Playhouse Disney, Toon Disney, ABC, Disney Cinemagic and other platforms owned by Disney-ABC Television Group.
History
It was started in 1983, as the Walt Disney Pictures Television Division, the name was later shortened to Walt Disney Pictures Television and in 1986 was later shortened to Walt Disney Television in 1988. Until 1983, Disney shows were aired under the banner of the parent company, then named Walt Disney Productions.
References
Other websites
Walt Disney Television at Museum.tv
Disney companies |
Appapillai Amirthalingam (, 26 August 1927 – 13 July 1989) was a Sri Lankan Tamil politician. He was a Member of Parliament and Leader of the Opposition. Amirthalingam was assassinated by the Tamil Tigers.
1927 births
1989 deaths
Sri Lankan lawyers
Assassinated people
Sri Lankan politicians |
2010 AFC U-16 Championship was held in Uzbekistan from 24 October to 7 November.
Results
Group stage
Group A
Group B
Group C
Group D
Knockout stage
References
AFC U-17 Asian Cup
2010 in association football
2010 in Asia
Football in Uzbekistan
October 2010 events
November 2010 events |
Ture Lennart Bodström (20 April 1928 - 30 April 2015) was a Swedish politician. He was born in Gothenburg. He served as the Minister for Foreign Affairs in Olof Palme's Social Democratic cabinet from 1982 to 1985. Following the 1985 election, Bodström was reassigned to the post of Minister for Education.
References
1928 births
2015 deaths
Civil servants
Government ministers of Sweden
People from Gothenburg |
Ariel is a 1988 Finnish drama movie directed and written by Aki Kaurismäki and starring Turo Pajala, Susanna Haavisto, Matti Pellonpää. It was distributed by Finnkino.
Other websites
1988 drama movies
1980s road movies
Finnish movies
Movies directed by Aki Kaurismäki |
Prosthechea cochleata is an orchid that lives in Central America, the West Indies, Colombia, Venezuela, and southern Florida. It is commonly called the Cockleshell Orchid or Clamshell Orchid
Prosthechea cochleata is the national flower of Belize, where it is known as the Black Orchid.
References
Other websites
Orchids
Epiphytes |
Mr. Gray on new Genera and Species of Mammalia. 117
Entedon (Horismenus, n.g. Haliday MSS.) Cleodora, Fem. Æneo-ater,
antenne nigre, pedes fulvi, femora nigra, ale limpide.
Corpus angustum, convexum, neo atrum, nitens, lave, fere glabrum :
caput transversum, brevissimum, thorace non latius; vertex sat latus ; frons
impressa, abrupte declivis: oculi rufi, sat magni, non extantes: antennæ
nigræ, submoniliformes, extrorsum crassiores, thorace non longiores ; clava
fusiformis, acuminata, articulo præcedente plus duplo longior: thorax longi-
ovatus : prothorax transversus, brevis, antice angustus: mesothoracis scutum
transversum, latum; parapsidum suture non bene determinate; scutellum
subrhombiforme, unisulcatum, postice latum ; paraptera et epimera magna:
metathorax sat magnus, declivis, obconicus, nigro-viridis: petiolus brevis,
crassus : abdomen ovatum, convexum, subtus carinatum, apice acuminatum,
thorace paullo brevius; segmentum 1° maximum; 2™ et sequentia bre-
vissima: pedes fulvi; coxæ nigrse; femora nigra, apice fulva ; tarsi 4-arti-
culati; articulus 1"* brevis ; ungues et pulvilli minuti: ale limpide, hirte ;
squamule piceze ; nervi fulvi; nervus ulnaris humerali duplo longior, ra-
dialis vix ullus, cubitalis brevissimus; stigma minimum. (Corp. long. lin.
1; alar. lin. 2.)
- [To be continued.)
XXI.—Descriptions of some new genera and species of Mam-
malia in the British Museum Collection. By J. E. Gray,
Esq, F.R.S., Keeper of the Zoological Collection in the
British Museum.
Fam. VESPERTILIONIDA.
Mosia (n. g.) Vespertilionina? Cutting teeth the upper oblique,
far apart ; wings thin; head small, hairy ; forehead flattened, rather
concave in front; lips rather thick, lower with a triangular wart in
front; nose rounded ; nostrils apical, roundish, not produced, and
without any groove on its hinder edge ; ears moderate, lateral ; tragus
elongate, well-developed; interfemoral membrane large, truncated ;
heel-bone rather long; tail slender, tip produced on the middle of
the upper surface of the membrane ; hind feet small; wings from the `
base of the toes.
This genus has all the external appearance of a Vespertilio, but it
has the tail of an Hmbalanura ; it differs from that genus in the nose
not being produced and truncated, and the nostrils not tubular. It
appears to be the link between the Vespertilionine and the Nostilio-
nine.
Mosia nigrescens. Fur brown, rather paler below ; wings black-
ish; tragus elongate, linear, blunt. Length of body, 14 inch.
Hab. South America ? Capt. Belcher, R.N.
This may be the Vespertilio canina of Prince Neuwied, Embala-
nura canina of Temm. ; but the tragus of that species is described as
very short, broader above and with a constriction at the base, and the
animal as considerably larger. i
Kerivoula Brasiliensis. Blackish ; hairs with brownish tips, beneath
rather paler ; ears large, acute, bent back.
Hab. Brazils.
118 Mr. Gray on new Genera and Species of Mammalia.
Fam. Fenrpa.
Mustela Horsfielditi. Uniform dark blackish brown, very little
paler beneath ; middle of the front of the chin and the lower lips
white; whiskers black ; tail slender, blacker, half as long as the body
and head.
Var.? Throat with a large white spot, chin all white. Mus. East
India Company.
Hab. Bhotan, India.
This species differs from P. subhemachalanus, Hodgson, in the dor-
sal line not being darker ; from M. Cathia, now M. auriventer, of the
same author, in the much darker colour; and from M. sibirica, in
the face not being varied with black, and in the general colour being
much darker.
Mustela xanthogenys, Yellow-cheeked Weasel. Bright chestnut,
beneath golden yellow; chin, small spot above the angle of the
mouth, and feet white ; spot under the ear yellowish white ; spot be-
hind the angle of the mouth towards the “throat chestnut; end of
tail black.
Hab. California, Capt. Belcher, R.N., C.B.
Rather larger than M. erminea; the upper lip and spot on side of
the head chestnut, and spot under the ears whitish.
Mustela Hodgsoni, Hodgson’s Weasel. Fur yellowish brown,
rather paler beneath; upper part and side of head much darker;
face, lips, chin and throat varied with white ; tail elongate, rather
bushy, rather more than half as long as the body and head.
Var. Rather darker, white extended to between the eyes.
Hab. India, Himalaya. s
This species does'not agree with either of those described by Mr.
Hodgson*.
Vulpes flavescens. Pale yellowish, back rather darker; face and
outer side of fore legs and base of tail pale fulvous; spot on side of
face just before the eyes, the chin, the front of fore legs, a round spot
on the upper part of hind foot, and the tips of the hairs of the tail,
blackish; the ears externally black ; end of tail white.
Hab. Persia.
Lurra.
The species of this genus are said to be extremely difficult to de-
termine, but this appears to arise from sufficient attention not having
been paid to organic characters which are of a permanent description.
They may be thus divided into genera or subgenera :—
A. Hind and front feet similar in size ; tail tapering, acute, elongate.
1. Lontra. Muffle hairy; soles of hind feet half naked; claws di-
stinct. L. canadensis, L. brasiliensis.
2. Lutra. Muffe bald, oblong, transverse; claws distinct ; soles
half naked. L. vulgaris, L. indica, L. chinensis.
* Neither of these Indian species are amongst Mr. Hodgson’s collection
of Nepaul animals which he has just presented to the British Museum pre-
paratory to their being published by Mr. F. Howard.
Mr. Lovell Reeve on the Pearly Nautilus. 119
3. Aonyx. Muffle bald, oblong, transverse; claws rudimentary ;
soles half naked. A. Horsfieldii, A. aurobrunnea, A. indigitata of
India, and 4. Lalandii of South Africa.
4. Latax. Muffle bald, large, oblong, triangular, angular above ;
claws distinct ; soles hairy, L. Lataxina.
B. Hind feet large.
5. Enhydra. Tail short, cylindrical; muffle bald, oblong, trian-
gular; soles entirely hairy. Æ. marina.
6. Pteronura. Tail elongate, with a fin on each side. P. San-
bachii.
XXII.—AHistory and Observations on the Pearly Nautilus,
involving a new Theory to account for the camerated con-
struction of its Shell by the aid of the Siphonic Membrane.
By Mr. Lovexu Reeve, A.L.S. *
Tur two great conchiferous Cephalopods, Argonauta and
Nautilus, seem to have been equally well known to the father
of natural history; for in Scaliger’s translation of the ‘ Hi-
storia Animalium’ we learn that Aristotle, when speaking of
his Polypi, or Cephalopodous Malakia, makes especial mention
of two of them having shells. They were both regarded by
this venerable philosopher as species of Nautilus ; “the one,”
says Aristotle, “has a hollow shell, not naturally adherent to
it; the other has a shell, which like a snail it never quits.”
Here, however, remained the history of these mollusks for
ages. Pliny, and indeed other writers subsequent to Aristotle,
seem only to have noticed one of the Nautili of their prede-
cessor, for their observations embody little beyond what he
had transmitted to them of his Nautilus primus, the light mo-
nothalamous Argonaut of Linnzeus. The Nautilus secundus of
the ancients remained in obscurity until the revival of letters ;
Belon, a French author of 1550, gave a representation of the
shell; and its animal inhabitant was figured in 1703 by Rum-
phius, a Dutch merchant and naturalist resident at Amboyna.
Although an accurate delineator of character for the age in
which he lived, he was no anatomist, and his drawings are
somewhat inaccurate; having lost his sketches, he is said to
have renewed them from recollection ; they have, however,
been valued from necessity, for no other living specimen of
this mollusk was discovered for the lapse of a century and a
quarter. -
Cuvier, the first great anatomist who tested the organism -
* From Mr. Lovell Reeve’s valuable work on the Mollusca.
|
<p>I've used SVN for about two years now (mostly via TortoiseSVN and IntelliJ), and experimented with git (mostly via TortoiseGIT ... detect a pattern here?)</p>
<p>Our company is using SVN for the repository, and they're not thinking of switching any time soon. What is the recommended best practices and tooling to use git locally and work with the remote SVN server?</p>
<p>As you probably gathered by now, I prefer a simple shell-extension/IDE GUI to command line tools. Also, I'm working on Windows (see this <a href="https://stackoverflow.com/questions/350907/git-svn-on-windows-where-to-get-binaries">related yet outdated question</a>).</p> |
<p><code>#target</code> is a input text field. As the user types something into it, I want to check via an ajax request (function <code>ajaxSend</code>), if the value is correct. I want to slow down the ajax-check a little bit, as if somebody is typing very fast I do not have to check for each keyup, but i.e. for each 500ms.</p>
<p>The inout field is created dynamically, that's why I have to delegate the keyup event.</p>
<p>I don't know, what I'm doing wrong, but there are still multiple requests for each keyup:</p>
<pre><code>$('body').off('keyup', '#target').on('keyup', '#target', function() {
var value = $(this).val();
if (value) setTimeout( ajaxSend(value), 500 );
});
</code></pre> |
Kathleen M. Hobbs (born December 28, 1969) is an American politician and social worker. She is the Secretary of State of Arizona since 2019. She was an Arizona state senator representing the 24th district from 2013 to 2019 and an Arizona state representative representing the 15th district from 2011 to 2013.
She is a candidate for the Democratic Party nomination for Governor of Arizona in the 2022 election.
References
1969 births
Living people
State legislators of the United States
Politicians from Phoenix, Arizona
US Democratic Party politicians |
<p>I'm writing a .net win app that loads foreign assemblies and executes third party scripts. I am looking for a way to sanitize the code executed by the foreign script, and only allow the third party scripts access to a defined set of websites. Creating a PermissionSet with its state set to none, and then adding the desired websites, and selecting "Permit only", would seem to do the trick, if it wasn't for the fact that the third party code can, under full trust, revert this by using Assert. Still I want the part of the code that I control myself to run under full trust, so I am looking for a way to restrict the trust level for a particular thread, or at a particular point in the stack, programmatically.</p>
<p>Any help would be much appreciated.</p> |
Sol Polansky (November 7, 1926 – January 6, 2016) was an American diplomat. He served as the Ambassador to Bulgaria from 1987 until 1990. He joined the United States Foreign Service in 1957. While in the Foreign Service, he was stationed in the Soviet Union, Poland, West Germany, East Germany and Austria.
Polansky was born Newark, New Jersey. He studied at the University of California, Berkeley and Columbia University.
Polansky died after a long illness on January 6, 2016, aged 89.
References
1926 births
2016 deaths
Ambassadors of the United States to East Germany
American diplomats
Columbia University alumni
Politicians from Newark, New Jersey |
John Joseph William Molesworth Oxley (1784—1828) was a Royal Navy officer who became Surveyor-General of Australia, and an important early explorer. He first arrived in Sydney in 1802. He is famous for his exploration of the Lachlan River. His findings helped the later explorations of Captain Charles Sturt and Major Thomas Mitchell. He died in Sydney in 1828.
In 1901 an Australian electoral division was named Oxley after him.
References
1784 births
1828 deaths
Exploration of Australia |
208
D ЭХХА DEL. LAGO 22 22)
GRAND š OPERA
iN P
ЖЕ dii. 3) 3:
72 х ч Ва
2 сайн,
ЖЕЖ 2772 Z227 ` g 2 um ВЭ? Ж 277
ГЕ” TET Dal Sig" M: LU x 2
(mese. 4 Мосс Ма |
И Bs % Chim uer e EUR
AWIU” Sig Conte па Гари
0—7
ENS
N | б | ты
ae A 4
Fini x)
—
хэс
— хааг 9
сс ЭЭЖ ” 4
اتب T Бали ЁС
— ч 4 E
29 5
P ZZ eas ORE Se y t
; b. 5 a
я (INO vu MAN
Е к ж еы E И Жр ДЕ: ТА " L E „ПР l4
ГИ 97 @ о ( | 7 4 97 Lu ағ (та LI CL ID Ре ;
< aD SSE! FETT SSS. | 1s | [xp 75221 ee ex EE FEA Га А Г 41-41 1 1-1 1 1 1 19. 27 eee
Eee Г: EAS 4-21 м i — | | W | | ыы, | = НУ. GP CEES GM or E
-Ф- on’
У T — ums — = --Шық an em uo ل
21! E — 8 ELI
و EE
ШШ шани i | a
2 ган: 7-7 w NEM "|
рагыз
| шна ий E Е заз Гума LL YF A
—— -- — | O0
ла --- | E ты РТ = —' == ==. T Сома | / яв
ITD TF | |" Гц БЕ БН БР” ЕР ЛЕ. | | NEN | L. 4 =
ТО > >= _- НЕТ. YF ШЫР” ADU يي لبا Г 4 4 Ц а ә |__-_--_ = он
Wien ;
Sa Serres SS EE
LII ка Ыг ева а E
ies eee гай
с
Са /
qa on aa SL BA EE EW =
= 2: Шон!
Rae n |
О ر ma HIM 1-3
اا a س c4 ER RL EET: AF АЛШЫ] EE
cae а, - | J SRLS Еж р =
-a
EAT F АДЕ
SE 2 AT Se ЖШЕРИ па
als
: و t~ =
T ___„ A 4,5 |_-- T на m ТЕ
Rim 4". 2 T g 1. mmm м -2S
sa “аш лылы ла...
Cn 2 a ali Aa IS кені EAA sssi E Бэ. MED
? EBES) REGES BZ EES E E CE (Бә раар (n ха Ê LE a] шау [os rans ба ЕЕ у^ j
Oho қыны | тайтын -., а удың Ce ӨТ ЕЕ E re ee СЪР
Ys и
=
>- Го Фа || АЕ Рег нет, << |
Ае РГР ГГ Гы |] 2 eee Ре =
7 РР ~ wa
‘amy Ка ра 1 / ш ду | | || 2 ЕН SN БЕН РЕ ЕР" IPP ыыы РР 1 ==
ША д a | __| 4 км —— = nm $0 вие
нь--325 — So БӘ —
У 1 Tear гатан See” ees eS
б EE ERT TE CERE (e ln g-——1— 9 n9— | @ + 4 ma = mor Jaa кұ "СИ рая TEE ee
КІСІ E AA Еэ PSPL ПРЕ) е Па) XS ser uud [e SSS E E E EEE EE I RL
4
“ЯР і |-- __ ~ |. .1/! да” A 7-2
| г 57. РГ gi Pls w Рей AR ALY mT -
[T 71-1 34. umm ЕБ 7 ea е-е
Ж Lamm |. "к = || а
P 2-6 pos e mans — Гэ ЭР. с.
В ра чан | ا O mu ess и? га МН эш |
87 2 4
-4- У а й
ERE ER E7 Ey ДА SEAS EE Ay a
+ a EEF ИН НЬ. UTP i T Pr
УХ |__| hein а час
e №
Wasp muna. 4:242. ۾
РМ РАД — PL |
| қый |. ЫЫ.
u --. Bees m die
1 ~ = ч. | -
77992222 > 2227
E — — SON ETETE N SI ue nl =s
aw 7-4 << ie Е е. == E E
Fy Е E a SoS Tm ue мања =
2 25, GES SF Д "а sae: 273 2 te
wg
| СЕ А al . 2 .
Gay пиана те
CEE Be J BOS PESESKUE 2 ҚАЛ ын Pj awe,
noes == ТЕ ети: пива ыш
a ==
4 ИТҮ Kupu = L Z L Ls] ا ص ЖИН sss
0, ж
hd r E Y 3 e Ј f. // 1 i e
ES rg е a Bei Swab S| ARETE PAIR OC тт ра (i E саасан ne Шынғыс eS БЕ EET
BRE E RA НЭЭС ty ст | руде е ре пр ан
LS. ЕА TE ае E ИЯ: КЛИ KRN т M LÀ 152 LL
G кюз сс ] u ee 91-04 E ае НЕ a O рате и qe
5 ZZ: 503127 d 220. Z. ues А
АСАДЫ ар, 4
La a. ad 2l 2 ad rl. PS SS тЫ 1 тн.
[e Ve ww Ww Wero YY PT ше бе ан з T
А] тына ШЫ тал Си ШАШ ee TES
И
R7 Bs ДАШ FEL ЁЛ ТА А Eo НЕ
E . ia ab A A E ее
EI ^ VERE те,
BE | га ја | 4
| piscem o a uir sc a Ба йн
7 ЛЫК: о LL cierta у ETE Ей (теті, Au [SE Ce ВИК. FE EE ЕЗ ВИНЕ OS I. эж eS SFE)
Ян On ar) EEE ET EN [БА азы шиг БЕ МЕРЕ УГЕ тылға) А Гал ET
" Dae wc E m ива pu
(to 12 Г 76554 91 tet
IN. JA Бъ И о
| ош ФФ. | тарты ва!
„~
.
Sar ae ЧИШ
A 4 Е Em |
DEE Sy — pupa] Sha ——=
2 17772 па E APS По 2250 9“ШЖ ЯВЖ û а ee MES желін Бы w узак атысынан
7^ x а ита те пе. R инша ma а a a a E
Е — 1o ` ER па
аны! бр рт 02-34 ТҮЗЕСЕ ІТ
"Елеш ту? го: ЕНІН =-= Аа
L ==...
Ко _Р_А шн БУ СІ, ЮЕШ! ЕР:
(A Fai‘. Lap
/
Ee Bea ЗИ ДЕЖ REE — — ызы. —
on қап лаға Жай ыл > BÉ г | Á 4.4 m AA AA E EEA мин 58 нан шин Биг даа Та беш =
5 Г t T 2
о пр ae ee eee ee ا اک e
PE DADON ViA) az
Ec Il e
To 7]. FE... БОЯ REE ВИ вел ~ a] — —
т ВИДИ ВИ м
+ > DUE DEDA BE A A
Sa ec ми eee to қығы ee Se жн
less EEF" өші Е LU 1 mni — Т — uni —— lU.
мы мы т мы:
pen ST -=
Фра vum sm asr жай Рин: EEF пан DUI eT SELE Ae
утро? на үлы ыы пая и па а. Se И
9 бы; Em ГГ ГГ ры’
er SS mum. у]
== Eger Ara ir n= | В eae
1h. me 7 E ЧИШ ЙИШ ЙЕ ЛЕ — ИШЕ ЕЙ, ээ ПЛЕН ШЫМ EEE БН ған ент шын
у Sms J| CE U Гы ия
En F SS баты. ҰЙЫ... ТАЙ ҰН ЖЕБЕНІ! г. атр БЫТ аттан)
£ ez әу!
= Йа —
К
gg E
423 2873 B.
а 2
2208) й
НУ Л БІНЕ ЖЕҢ ea Із (J т сте
pot ( ey | RA hes tt — ae Ра
Гм ||
a а |
лиза ПР, о ЕУ ЕР] а Lf — = 4 3 —=
HEEE) (KF FASE ,
— =
— ks а— а Ae m 9 -
ЕР" ЖЕ ЕН” Ж.А ЯҒ O E a REC (лм 2 жа жия шк ыы о < _
ТРУ ---. | 7 1 د мм. Теа:
LU 1 | __- C ——— hoa ы!
7 i хс з= LE EE TET ілі Бо? EAS | AAR Я sx S: кита о mmm
э = зэ | fF Ш и Me ЕР ғ == 7 — «2000 -
24 A. a7 SEDGE _ Вил fe ——— w imm | / i i |, “Зил? ||! Pr Gee a
| ee -— 4 _____2 4" "_ ae ВИРУ УНИ
(9 ae Sar о ка |. \ A7
р ВВ. 4.72”
Rey блы 1471 ЛЕЙ... «Ж s • РА у
2 а Yayaq eee a ви 7 BE пати a е ы у AR ТД al N41 ме
a 1” д 4 ` annt “БЕН. — EE EE ema | Wc TE с оёх
P
Lg — 0 dou. en s/f EF AEE Sa ur——rh- dn “47961 Ив __| | -4/7 А! ЕРЭН 227 22-00 ал
г. А Е — ул ps Л 2 SEE Z 7 mall] УТРУ БЕ Е.
"SO: _ Ж ы т [| [| T Wy sx „___|| ¢ “ан — 177: 1 зу...
u | | 2 —
ЫГ I Зээ. 2-1 | ым |j; бы 2, | ———— mm
Жж Ba Р Р
=
РР vifu ээ Г s: ee ا
ےچ === yr, Ui E E E ? U AA РИ 9 S€i/52o7 2"!
EE E 1 ЫЙ 49 Г. Jan aw ОР ERT ARE FE! AEE E ш ашина шин тш йил SSS
шина —— - Saree „БЕГ Г - _ ага CaS (ИЕН SEE e E] FY E ب Е Be pets 1
55 Ију Су
елге? 475 ЖО 9
иа
— — —— س
Баса | و K Чат
E [De cc SG |
oe I
ER
p.» s S) EISE ETT : Г = T
RE к 2 oe [LLLI 7
i | gids 3 !
Ра tt 1; ا asî 2-5 ЖОЛ ie ДП
: , 4
LE их eee EE Биш” и
94 — 1 sz С lh 0E > peo (i CIS IC! а а РР SET
: - -
SS ЕВА
SL KLEE IG ‘wae
“ne ыы ташы | EEE ЕЕ
ую Па E. Шу И | 4 8 — Р
/ EEF =p amas EET mcr Е Е вал поете
ГР VS :
AARON. 26 Ед ПИН WEE AR SS Gd БӨЗ! Gee БЛ | EEE EEL ЖО as Se
са 222727, Y 2 27238 i
IOS > EES rE Тев, | ا ҚҰЗЫ 9 مو و
єк J hM IL у +Z um Т уи 4-1
E UTI
ЕСТЕ ТАП
|
| | uu РР sS LN жүл |52 С.
т М РЕГ и
сы (Еа. p P$. lm n
E E LE RAGE NR
АЕР ту 3571 | A ERU; a = Евы "FI --
EL DEL Se БЕ кайи os каш а oe каз oe om = = о сал ü
| al ee Уд IIo оо 8 Bea. Жы 0
семе ат. и Ы БЕН ee EF Ga zu
——— — — C" 99
He ASE din wp ЖЕ an” шат” BER ME шш
BE ына m
—— -—9 ага P | 4 [S _.
ЕЕ жанын r£ "ЛВ АВ Рока
A
== 21.6 DIL А ызыр = ОЛ ШЕШ ВИ РТ ioc
(мез Е = — sa Г рн оо 007-2...
DAR Uo vr УТД >
РР СРИ u
p. | _ = gry ZF
ны | m | ae QE -е wm | E AE,
| a" mm ГР
раа 8. ay
ыы saus 338 ааты,
е = а
map г ИТ LIE а Y E ees Рода] е. ЮР eee. Nee Ed ATOR, EE} «СУ
202 Seca и аа CF ”- || vm | |" J| а | оу L. ЕГ то лечи «47 ai Xm ла
Z пт _ n 7" == | Ча E 4 Е айты |; М Г Г 7 maaa. LA а “Энн
e “2. шэн |, HUM s ше < mS j| | ` ИР" а чм шеп. чаша ma ES
A SE __. eas БҮР!
SS ba Ge E SS FF B FET (Roxy een a EE БЕЛ ШЕ ЛЕ 77
BAG se дау ЕЕ Б... ТЗ eec eee EEE Пи) WEWSE E ESSET IBI эхн
зада See le eee В’ ЖЫ — —]
и у ЕНІ ы га Pg)" | | £499). ЕУ
BENE SS | ee eee че ee “| Ta шу 27 21 |
7 | Jon @ |
нае 77411-8
m | Бие | әні
) TE re, AEE 25-275 A 7 = 7]
parece i eae GY a АД” a.m: off 7 of | ТА
7 EIE I | + юр ——
wem 10-11 Ew 54 l
493 455449
шш
—-T——— ic
Е тт
i EEN es шга: ЕЛЕЙ ҮЗЭН, сг шшш ус —— Fo SI, 1-0 А A DIN карта „у: SET
PT LX LN [c есе _ | 5 АЖ ce aes RS Ws A № ЕЕ N31 We, áf. kaptay а ісі
is SERT, теди ней NE NERONE == А Li d d d d i ii
(ген maire md ҰР ыж анада
aga стаза БЕЙ. реле. ҚР ТЕРЕ хээ
A/S ДЕГІ а AO s S E EE O
ا الى يو ىلا i Л ЛИ iil 2d
т Р
ЕЕ [CI La DIDI Li ===== "шшш шн а аиан танин ——— ТЕТІ
"АШУ Ne NN waspa ш — wm пат сли — — — ээ... + ھ E ixl iê a
MIEL be ее ВИДА [^ | a | я
Исгэлэн Ива EET
#4
р
22 123 £i
ғ ЕЕ
ҮСУ us (um ШЕ
тт سس
5 E E Sr Si EEE ШЕШ = —— — m 22254. ҚҰН ea "EE UNE v, ва е кале қарш тілі сел. к та
icm == === See —— m 9 — = m
ны = - cem ڪڪ —
-
‘ia сае т == = as А-Т лын
[| Ú
Jl | Өв: = | Umm o ¿m فبلا er ES un а ча та р oe
ТЕБЕ ЕЕ ЕНЕ
ШЕ RR a SEET EA [nm] РФ 4
Y ү ee ar l E a ЕЕ,
2 т.н: [ N o | —— V ma _ m ит. BE E
SESS И S| em == === а г 20808 "Wa | | 7 “Ээ. ~ 2 Ta m / ara Буин
fe таи: m нагана у
Жаны FT
72 UB A eru,
Й
ЕРКЕ? УРИП ЕК ae ТЕЗЕ) шана D a TEE
TARRI Пе FE SA pf fF —
` A Bae URN GL
eae eae
(3-2 HE a2
5,
Рт НР ee Ea, „ЕЕ
ВЕТРЕ ЕН Рив, жито си
f .. a Мамық - feta
г ята 1-3
EL) 7 —
Су w
ГА pe t^1—r ГР ҮК w эө с FE E
жаза _ s ге. U Фа, | РЕР РЕ? И
22 "m a —— Umm ЖЕР Eu w-—- ИВ еттті
~ = | |
ва | DDD со Se ва RETE We] е аа састым E |
' ^ | mmm. "mu 1] 7 | и || , "mmm | «7 | LH || 7 М || ~ | e | ? 24
2 ПУ T == Шиа eee eee. | ^ | "n 7] | 5c ЕШ! ЕРЕН Бан»... ШЕН ЖЕН 21 "o
O i Erai {iia Rae Rese aes EES
~ ~
—
925.922: ~ 29 = “Gian, Ses a — ТЭНЭЖ
ТЕ 7 7 Eee et ба ар с T D E ee eo
ГП | ына “ee ш 2 Тэг?! eee S I——— P ——
г а Юй! — —— ~~ дам = 2 dil" . —— Мы та...
ey --- EBERLE m on bum с du ER. -m RENEE p ша
ЕН РА Г----ЮИ _____- Ad лш Se E
А CST SST 14 aru a il. „ЖЯ “Са ПЕШ ШЕ ТШШ ARNG
КС |7 ре | ВИ | = м hat | @ (ее салта
ЕР жағ ui |] чий —
es ——.
ча ЕН ЖЫЙ ШЕ ET etd
2
v
= Ws 14! — - = Банан ES ez EN. ss —
ТГ > ша. ее тт оба a | pe — >з Нэн... h
44 гай Zima | Se 4 ee! a Ба” = == шин с на E35 матчда Um жанған
14:
—— usa
56858,
— س
Soman EDI dX в
3-2 “او ا وا a AP Г
ИИ: 949—949 y 9 ^ v ташаан аа сї тау کے = ж”
No egeo mre
| /
ил 10488 ПА E ПЕРЕ ARC «Е ИЕ eges кке Ши ey 41:22 77 и 4 £7 0 и JR PR „ай 01 2 geni | {лады em С ты „д
Ll a tf tf tt} +f ТТТ БЕН. | Е ee
т п i — —— — сл mmm | ју ЖЕН... “ = —— = — и | т мм |
е — | 1 —<ə > ИИ | = 12:23 -— Е
| ва *. 24. 9
—
ғ аа бој -. Lu umm m amma l 15 1 m aud ute mp / — — —
£ ' > EE ыы — ры = —88—— —
T ын == — ==
e
Fe
: v-
+ z £. = ® - -6- г £
IT emm E | m == ыы ee
4 ПИ: i gast HEE — иш __. пиш | ا ғ
е/
£ *
ji c на EE на
WE me шы 14-24
LIII TIS
“НЫ .____-_-- а
EI
нїш Па ВК A [ЕЛЕП ET si В С КӘ] EE (ЕГ tee perse
== om mmol == = TE FS FE ES EE N = =
n ян... | | — m —— — — | — Lo P | ЭЖЕ М | Ч: |__БЕ_ ни
E et 2 F.
ил # . e |
(qi = — 1-— — -Г- Е N= eee m мы
yi (ree ЖЕ — || 7 | | у mm | |. --------- ыы — —— mM. —
реа == ш = ш шоя = Е = ==
= ~. ~
e - y — цагт 7 — =
m — = Fria
pe EE | Fer "Е, au
€— — pu ај ји Жи (нн Е ҒҰН БІНЕ 1 7] ео вва таг с
Жағы يما жи ЖН JAG Sy, 42 45-11 a
LA аа Aem
ИЗ ШЙ ЕЕ ae | ic: ЕЕ [РОЙ es zo REET EF E EFA 22125 EEF E НЕН i EES БЕЗІН "Ше! 28 < ШЕП ТЫЗ БП EF Жес аг.
es Wapa s Сва шин 1 mi шин || | f Ме
Г | қолыма шин ë ЖШ Л —— | | „>| MMM =
Е RE
X 9
An _№ ил 4 [M — iuc poe m П
КӘНЕ [ERES HE AO RET E s ТО BEES EF EREN, ga Баса EFE [СҮТ (есе Етті
47 ЖҮ БЕН! ЈА EEN ao E ро бла. 4 ише Ga Ені EE Ea |
'/ EEE хл ET <M SEN E i ba. EAT ج
122 В. 22
4 тека 2723 2
75:27 2242 2 27,
Z sr Ч a a вее: М... ر
tert ta ا 22222855 DUET TING EI C ur
|
eer 2 © . MERE
Ж. L ж 2 Ц 7 27772
ж ж |
7. 4
Е И > ЛА ar ~-
Ooo жаза. ж.а — 7 133 P AT Be
T SATA ГІ. эс; RR WE UN SED A
Е. ат. таша (АЛАШ
OEDI VE E MA MAE E DSi 1 mE E БЭ
ыы mami mas em 138 TOENE FS ИРИ селе E
Er os ЖЫР rer ben tt 2245421
L| __| ТТ [| | эээ | | عب
=. рн —=— — | — —
? £1 A | 14
БР” 4 O41 _ 1w р Б
WIES а, T БЕ و اللو
]— 4 a f ! M EN BD Rear a
ZZ + GD una
16 WMO 7; 220” :
2% boy” CS 7 > ; - 2 oc
eG ДЕТ (71 па I ft r Fa E ud: aa maat ез |н pa و ا ЕЙ ESD poen Ee ee
Р ЕЕ a ص ---
2 ова | m E N ET bE OL. зу... w E JE ПЕТА АВНЕ ОРУ < zs
Е: د хань RE EES „и m om я ا
7
алУ угу ЖЕН
2 өр Ж ДРЖЕ
тг Ний gis n na A EA
—-- Би Г.
РАЕН mE
ET даш тт фм — м
j wmm НЫ ___ — — oso L ES SSS
бега выш Шш ға ЕН ұры”
422) BSE || _— ре“ |
P P d ITE TT м p” d
съжел Fie OC Y ac
РАТ %7 ей: Lp pc
ШЕЛ E ЕЛГА
я F : (2 М CHEUE БЯ ERI
ç — e e ЕЭ > ee | = == = = ~ ATF WE NE E | a eS 200
” s а тэты es Г | алғ лиг ЛЕШ “АЖ ЖҰ” U њива. 2
жин. шаш | iu ыч ЛИ ae ЕСІ маган = ص
— 46
2 (EE eee SET = — ЕР ЗЕЕ Ей | шы ган jp E
. е е
e e 2 he /
= 7
4. 4d ш М’ | Е а ан рына 1 Ук TERE m i
Ұқ---- Ра D sq lu 7 120 7 B4 э | м #2 1" у Am Шай |. ща
= == m |i" %е 1% À g pp Га a 44 ро“ M
ee НЕР, AMEE (жа. Caen este | See DU SS ева. ^ D [cu °
Y24 4478 В.
>”, бәз ¿S
Ж ЭС ТО e
cc 61 жу (ay K == | а | | m] ш шн. ұғ
poe таз 913. mas 4.3 51 8 Ма Wa NE
Ge жин. Ал” 1 Tm
Егіс GEE...” = 2
Г = ua п a кк ET SEL Ga EE See C] EE ИСА алалар
1 TT n a n, --1-1-2-Ё- T A c
Sei) CS EESSI Gee Ree EKE E ~ — ENSE ee ee
„т тү 2-2
(72212 бити пуши Ee БА 00 ae
DOAA TES oY Гага
' | —
1
Бос Y ар š % ^ ЖЭ,
y 2 9- v T (2 ял, 7)
1 di. И EUR uto
16 (OM PIC A. зай, ^ 272 ~“
— ===
pel ee "fet mm чим
= =
E ге £ | р а 222. | 1
Е. ———— || у № така - ei. un + "
а тоне TE кый oe et tt 8 tig теч
=== / = КЛ 2 7 ej </ 27 ے ем Mr | =
МВ — — — on — nt
ТТТ
Pr ДРЕР ИГ ty 64 Au ue
ү? эт», аи ee
•
57 aay SRA А ТЕД E R, E a — mumuam ——— goce — ——..._ олын.” Ж ЖҒ Вет ЖТ 1.47
95а 574 Р Ж £g nae EE |__| вх яасан | РЕЯ — — ow
E Мел әс 1 ШӨ РЕБ Е. Баса ат Р | Г] ща SE ды 220 —
(0 — — (X Б г? 4 "1 29 s. u
à т 1)
m, >z
2: Я р | тсе sles Ó— | тесер Lea kS RETF
72 си Gl EE Ge С Se SS; шашы, E 1:
p uU —r-—I ЧАЯ танана таа per ГЧЭ II E HEIL
V—1——-— Em 1 | w |
CHES
шингээн -.
7
р тъ. ~:
семе кечист эшш ну
Эй бай d EY AEE
па ү | Г ва —
ALAM H.
22 122 ето” 19
EAN 7. eee |
ite мм | | w 2а
рг БЭРЭН ВЭЭ ___. „айй БАСТЫ _ M
ДАРА
а. a ао]
гі کے کے a |А <a
اک ید کے et E FE
ааа Кое
Жа ла иинин Fs === a
wap та ет Tas LI ELI II T ` E DiS В W I V ВЕБЕ
- ЕГ ма | umi |) O04 ||" —— LÀ !
жән EE Re EUER Са m
ry BF US SER. 02 Жишээ ER RN NOE pi —
Ур —
pup лам ар ` олку бав. Бий ыла лаан ЕП
2-1 ا hae FW (258 TEC A ED
T A |
Cs E ОшТ ЧӨК REF SES WEE „ЖЫП === ABB лэ 21-11: SE, РЯВ ey ЗЕН GEN NE
аз сены ғал [mi Ee ТЕ а
—H-4-—-—LHE- 2
[7] | (71 | 11] чуг | аи |
Za Ша тш ce ви m
[pto Baar E O Ww s Du J 1]
= perm] FEET ER EF ET
т uni — md — LI Е
praeced ot tt ee E -/
pD———————— sa f= ОВЕ m
| ШЫН тр ји | Би 4 '
|
ЕЕ шт RD ОЛЖ «Либана НЭШ зима лаа нал ЛЕЖЕ lt ee НКЕ usar SE БРЗА SON ШШ 1 а Е
ий ашпа зла шна кнр —— гү үүлэн А мн RE С 8,
Гэр KESE Ба. 0-1
Оо-ой ШЕР FET Se ПЫ ME SD БИА IERI. (MEE аташе
Шы и Ж туе с]
123 15413. LP.
T€
AR + ends (LR ada ахын
ІШ ЖИН ке көс кин [реге тема “жаны. жатр Û ELE
parar m LE 234... ажин
— г emm —,
— |2, . , EPEE EELER waman Ц
ш E ee |
pm |
N Wm] ~~ (Sub RE Сад го (eee м
тағы олын Бауман Pe ID LAER аа „Де үштіл Vers
AP Way Бан ES PSS Ж эй”
` i EET НЕД РЕН ku e €i. 7*9 — 2!
Ем ыы ИР. ЧУЕ YF j s
4 а BEL. СЕЙ a ЕЕЕ Re Bee. DEM G Tass 2 ШЕН ЕНЕ МЕЗ mmm. |__- ДР m || що:
CBE EL. га FT а (“ат -_-- Gs с — ӨНЕ DIC | es ee EEE ша... кип ишни.
2—1 =< LSE GEO SST Se ЕЕ
gt. 7 اوي و P Lm pe — Ри“ и ———;—
DE ПШР GA SM, AN Re Ae XD a — _ a P, Г 99-1-4 AS гакт же то
i eR состу го даш ки т —шш ——— ит
wx | | E | ям,
ЕРУ м)! AEN quu ta Фе £ ø.
ғ RAS TE E Бас” Ss Ser ee ee: ESE ёт m зк ишана Ir9—9 ——I—1 та
= ызын к= ЕЕ ык ИВ-Э е ЖШ” А zo y
т — — — — —— — | | | m Em w Rem 38mm 1 71 ленные s.s Са Ра
Ұз. 1 7. Шй ee (иа... ғанға. ше ET == _|
7 у . | I
As
ET TIS
д ДИ» fF et с.
у АЗДЫ eA pas 58 A um
ва А. Е ин
у мшш —- ss виши мале лана R3 — E7 Ж Р ТТТ Ја | I |
КЕ) чи 1 | >71 ИТГ м s ____ m o > DT
8 LV ESSERE ше. d [he ES. i REESE RT == == -— Baas
—— سے
EER ER ET ГҮР-Э I = = ` А
hie | | ~“ 7 M л гр
(| ТИ Р | EE C РЕ 200010
271 !
||
1
45
|
i
:
|
|
|||
МРІРІ | ПРИ!
ФУ | ZU
| — — 4 mm lj ee
aS „Кыр AT ЭРЧ ШИ.
So же. | шн шн!
amara.
EE a”
L— ГРИ _
Г
m _
d е сз ы | жі
E |
,
”
РЕБ ST N GIG ud] Ем Du
nn massa тон ees |||
ia
в
Г — — —
~ — j | 4
` 4973 8.
22 е жо СУР?"
| hb
‹ Ж 7222 ee
nir d A :
VIR TO GT TET шиг
Г ШЕШ LS и ---------ШБН
"an
aE «OED EEE ТЕЗ) ЕСЕТ EF EEE TWEEN Нм ка اوا بو و و ےا
ЕЕ کے کے کے БРАШНА Ha ttum
E =
Zf vfu
ry) | ADN XO cen
waa pM
бїл. х.
5 №
7 Coline. Фи» 95
Y i = = А ===
етра ЖҰТ Ж sm = РТИ ГА E See eg
ЕЕ ЕР Ш Г 4 < E 77 io mu енінен
D ин ЕСЕН — -ouwam ЫН ГО ——— 5 TALIA жез =
^ m cwm ПЕЕ о
ZZ ر ты КУ i ЖЕ 1-1
ee At ут p ЛЕР | (LIT 15
ar
a Ge ee ee ШШШ FII]
РГ ТГ эн!
== ETE ERE]
193 7.22 ^n
/ 217
22 Z #7 2124 £ | 7 CMO”
ne) aS Se Se eS Vang
wn b cc eec
I5 АВ Г EEN E EF ЕЕ ac
Гу г l um [once
телен ас Bina nm пай
677 =— =
2.1 ЖЕР ГН Гава. |
fi sh g ي
S E KEEN ET вата [жи ZS RE E RÎ БЕ
Е و eee NAP E
a eee.
ее. Яо .— ٠ “يا ي٣
eee Eee aa)
(бі BE / ДЕ әсәр SEE TE сенш LI l1: ee ee Есе мн as See E
шинжин Г...4-2-24-2--22--241--4:2 жине ЕИЗ 02
Macon. coi md ге |; „ إإإ ي | oe — Be Базы EE E
722 В.л87.3.
ПИ 1373 2274027 | 25
a wan wama =
0—9 —— WE кака ER 13-52
БЕЛ ë GEN cA | Үл
r 72-2 элй жч... REN ee ИЗ.
ЕЗІ 7 E! ЊЕ on ENE ia. hear
ED SE — FFE EEF (ШМ ERE
2
E
BE Il.
Ee
BEATE |
СО EB ees —— (Ed —7— БИЕ „“ - ШЕ ER
porq =e ЕЮ eee санын
41
TE EE үст е ER) ER
гг у ты
АЛИ |
EEN pese eS SEDÎ (ЕВА EEE xou airo por cr e лет ан
`
,
"
LI
Ы -
y
:
М |
`
£
4
* e...
>
`
`
*
4
4
QU
OC Lin lope : A 2777720 t
Ау 722322 Ия) СА „Atto 2°
у "ЊЕ МЕ -
> ⁄ ЕЈ
УФ ”?2 фес Р—__>-Р-Р—Р Р-Р—
’ 2 9
Bans REE LE ERT EET” ү ыт ин w: ===
асы SS ағаға a А. mU ER HE a> а GS E === ana
pce ен ылы. Bae раб др ES)
Bi SESS "ғғ лған eS ЛБ улт та со Це БАТГА
ГЕ ттен Паста тұста ee Ae а ва" у а. ee
У Е = ИИ
eu — 7-2
~ 4 м х
(2 Wu | Lom и
4 Ф 4 14 7 س TL а | BS 7 > ын Бий J BE aru. ee A. UM
! Г l жа | ww ЕЖП Ы: кеу ее Ey АТА Жазатын ФЬ ЧЕН — ан” )اا ل E.
= ee ЭШЕҢ Ae Oe ee
ae f, | ive RS Y AY У е
важен aera
Ea 1221) ЕЕ, стена нн “OV У
Би à UK a ie a — r AES П р ЕА. TCR? Ib CST
2 КОРО аи |
gg Nye her та “АВ. га; ДЕТ ur shj et Р FP |" | ж шш ја -tir NS ht
v
ҮН | Sr д GC CR VE ir ul ML УРА 47 пи: и SS — ТТ Жа . jw у ЕУР
2—— 49—— 3 Ft sss] LU ee < A. NN z ق ни
~ И 4
wm. GINI g;
M, od T9 Aat РА ХИ
а DEL إل ИРИ +
СЭДВЭЭ RT |
1 өв ЦЕР / ees
rie Nul a ae me —EB—— И Ее Жа шан Мани» ss
Я же ААА re ян шы | Чи Ч | У ә е те ег
E. 4 ^ ча Ayr ANY AB ДВ oS 7777 шин шш _
[cre eI [| w G“ Шы M аа. |
„ЖЕ
РИ ТУ" —
ОРИ IP: атты E лийн EET ETI тұт” EE mg |
Ї 7 бы mmm ШЕШ” D рад йй тшу ва тъ 2525-9833
——c————————-avh
is ele sss ео ele le le 2 а.
(ДР РР л... ههد -.4.4 Е
mum — қақың umpan mam a s
-3 s- e `. . Л
Ц | ` 4
Э аа ааа 00—100 р м: № AS 7 они
ох но ни шаң | 77 уу рыу рт ә а а
Ри тн али 33131 ЖРА — |] um V | um / ми“ РЕ
147, DOE тете 249 m > | қы Мы ШЫН” a 1 сс |
; x жол і
ОЖАУ, үз | - = `
x = aT, — =
: lil» bod. Ка 2276222 М | АРВ TI
б айл pem у $ 14515141 кра 5 اليل : 2,9 а
TES DECHERTER RIS F7 EE ee 234 У #16) ТЕ Le E aba Cw 114 Шы ажа ETA sre
Pr e 99-143 pcm TEE کی maa ПР ГА [AO
UU WT í [1-9 ЖЕР с жаса. Жа жн
iy Ш T
У тт РЕ
L [4.1 E E S
om aN жаш a EES E] ата
Wd "4 £47 7 | | ти | | 274322
РЕ T TID 99.2 8 | mas" или 28 | 55112
рт M NER. S
oman: ee eee
ёс "eu ee 3-3
s тат оа тало ARI AE
: ' \
CAT hi | тал 019 9
uM — uc une |: м
4 AEE ER ET (CEST FEET EN E] EF г! کچ اا — 29 —
Î FT REL р FE = Aes т? DUE Ли EET L. E пан À ERE RT RE DI ET ET
ae РГ |_-ђ v7 у RF 3 AE EE! RE OT M E a ETT ea
— a г —WN --(1--4-0--4-5-1--5---4 ЖӨН Б” SEF FEE AEN FA EEE эл: 0 им ны
ХА”, aun c ic Л. See => = s M n 29 EF ЕТ EF Sse
ал 7894. В.
714 22 СА 5
FEY а ~ ——2f 2 ымы = == -ща ______- Pl наел eS tan
A. ,. 2,4 [| | ШЕ |1 === |___- у виза | е am S
58 — ST LL = y wa CI 34
-— | ЮМ — ul 1 ш | :
eee та бр. 4.4 FY ЕЕ
SEY 9-47. '"* A 1 Жы SUR TE A Gal EK БЕНИ NAI
_ | 3
wu Шинэ rt aa)
aes = жа ot == ВЕ НИ. 7 7 1]
ET Ea
ta авг a ee d
L/ У 2-0 eg —— ~ a PEE
Pi Ё
Se сэ" ый асал кв == hws. pe
ASA ù Yaw 3p 22218 === ко = Е те Tl eA НИ
—
Ши” ¿masi 7]
ШШЕ Ж E üm Emm YU Кеч E El DEP EY F — ull EE [РЕЙ A ДУ
dE ZE i ee ee БН ee... ПС EE ннн ~ >
=)
E [1f Eng ci E ат а Г
гази к ———m'F"
zea OEE Eee
гу Be Se Gee 101/7 Jae ES Sa eres P
nr =—— Ea ЛУКОВ D Wi ШКЕ ВИ Бен» ЕЕЕ Би = 4 p СИ ia
Il i mmm | | UF | „4 т — — тг DEE ES —-
Х-1- -— a | i | E E
í 27. В.
7 2
E ПЕ ИЕ 5 ha py9—- Il аба вы 275 ] | | ——)
25-17 11 1757 Ls шоша Сы сн. ва р 0 ао а 3.
YY U A ЖЕБЕЙ e БИ | ЇЕЖ a AE E a
NET E E c
Сан |
=
v
([lv.z 6. г |
ке Ж уде Фе Wa Те
m 4A 1)
w !
ГО ev
ша ақан ша зэв “==
a С
Rk? Fae
Bee 43, РЕШЕ ITEC,
SBS Sa ПГ,
BC Re а ما
а ашы: чип x ЕНЕ UV ==
اوو ا тт я тата —
/ у
идат 4 NN c rtc Е.
p ФГ ИС Soon Жилини TU am
W ЈА ДО ТА Mim с> A =
$7 — Е ра ас. ва
эы з т | 24
E —| эй — usss. s
eee а Жо
a мо
»
| gu O А Pir- Nia. m...
[ [m$ ЕНІ lou P А ا и
; 27, PP IRA E CUR илнэ P РА шт. ЖР БІР” ЈУ 171.
аи а dido E" 72-2 њи Sie ¿waspa apa AY nM
- ЕНГ гүсү бе ЕЛ с: — a تڪ ж... SET
| Um жа 77 | ПЕЙ. РЕВ В. К” m Ра —— T iwan им
EID] | 12-1-4ж-У 1Р29өГ174 y oS ТУ КГ АА ж и пиши ле та
eS ®
ы а! Lig 11-23 E ll 4 n2 |
' ——— f 2. сања
' жау i NI p № | м PELLEM mamaq i GS сев 01: ПТ WAT 11171 MEA.
та > Z øo إا ي В gE 5-2
CURE, ARN о, =
4
N 707 : بلق ЕН: + ис ——
"Tip ¿Kum ¿mamam Ey ЕК м--мЕ--- TTF — y Nm
Md ие SI КУ Ш/ A. ее ee CST Ру? (ят тя 7—0 аи
Е РЕ мыс РВ -- з
зе ас | нан! — |. 2 чм (озы mm MAN. теле FE E ыммен EF 2
` !
е” “7/2 ниє. |
F T VE t+ №“ Те ИИ ан L T& EMO OT | 2 ай |/ A^" aP 2s 27 ШЕРҮ.
Fp AME LL esi „Еч УГ «Ул О ТГ ЖҰ) Jg" D | 1.4067 14 "m" m i4
ян — Ema писана оу —— попона E ПТ] ТУР EE RN ESE SP FR ee ESE EWE
(22S © FEET eee NOR. —. sas SS GSS БЕН НЕР اا ا ا ا ا ا Б> وا ا uat لاا
Лус
peat ре 2 WY 2719. 2 41 э SERR m-— ее
MM ШР AAW AAW AAT AN Aw тб s? перет тд ЕТ ^
+. A APS eee Pee ESE БЕШ ЕА eR,’ AF EFF FE FF EF РФ ii
-4-ң gt lee ший amas Манцин | |__ || | LAT Lld ед ЕЕ
> =
р Ә0---б--ы-Ө----ӨПІ-,ФДЕРІ | | T иша amm am aun L
ےک کے کے AE S SESSE S ESEESE ATIA T TA TL TA Ta T
4 1 у 4 4 er? A ‘aur 9^ д.4 |
Uu E — —L ША ОЙ ШЕ р БЕН FA ШЕ НЕН ЕШ i am |] MEP 12729 K РТУ РГ P РТ и a ae =
=
/ )
Lg" m" 27 | ФЕ Ig" "' 27 Ф? ИРГ ЖУ) 2447 1458
hmm Е E E BG NEUE ғат
214, 49548
---
a Wa
ЖОРА» Эд»
~
РР» АШ ASAE ЈАНИ p^ | 1.55 g? ә? s? | || ET] = P
ЕЕЕ ЕНДЫ ЫНЫН oer rer are АЕ
4 у и,
21а са а | ийн = кегі. m ч “ы ur NS
Lor шаа FE ee
Нил үнэ Вла EE ЧЕ OO N E. НЕЛЕ TER E = ae
Ију = eg a aaa ааа o y ورو РА E
/ rf sama MALA ШЕР” 1 реуе-—|_Фре EPS. i= Бн 499-319 7 aT ЛИ
Е EF ES Ее =
=== الا
14 a cen ЕН 27,
Y тен
FT ер ET ти Sas Esas El ШЇ) ДЫ 3
PY E Fz ig re дей
| 45177 === => WS ie Aes LEF мет
Te TS -- — g^ laf та НА
ата пи "153 == 54 папин im === та se а Ра жетіні
OO چوڪ „=т= BEN E7 ы и REST ЛИ ПЕН ЛЕ БЕЗ БР 22-258
Swe FT Daw bo ИСА...
йге ГЕГИ ЕЕ
гу № 4 „е Ио
Secum lg
TSG ЗИД а ee ee P NU Еке ee + упрте / LI EIE =l
гг То y ^ Мө К || ЖИЙ БЕЯ БЕ жы GEA FT ren r= = =a P7 iT EZA
ё у A 1X0 24 7--42-2------4- se ГИ [COT PP и
et DRE
је = Е
У ЕЕ Күт a PY ЯШ 48 те] 2 Bey, TEI “> а ы ==
>! 1. FE SE БҮР Бай SM, m E p ea r + M — ж. > хе:
Ss а D миы окы сөн ER Z—Y dde - La p ПНЕ шагаа өзек жоға ыг
EEG Ef 22 = a | : a
4 03 =- > Розије 3 "hm: Баси БЛОГ s 1] Eee pes
002022 ERU `< š 38 S [941 X. See ere [ $9 4 == ERG вээ ста
-o ри ер Мр ве прече ee үл р. p nw еще ет |
ТЫЙ БЕЯ? LEM F7 РЕЯ AE 7 KE гы ПО am ————
FE a FEM EA
OLS [ри EBES НЕП? EC BA Ro -- ЭШЕ
Bees нь
_—
| ^ e. 7 /) ,
T / VA SAIO
Bier E: „= ШШ Ha EI (2607 9” JEEP QST 57-0800
B NIELSEN
те,
Li
(= 1
Без ов че Па ee
и 99-2--2092-12-1
ал e би
me eo Se eee eee
алала TA
om Sana 1 A, N (62 HEA ES rv inar EEF See ~ ие сазан” SE ИШ” Дк ӘӘ зз - 2
7
- ST ӘРИ | Ee eee RAE р ыг ал эв с: 2
ЖАСТЫҒЫН Ға. А Да НР ЖА ме | РУТ le ee 4i. ж BEE y || и 0
f+ SES 0010-40100 0—10 sa; iss FF КЛ C2 SRA GB: RY AE TL eee ee
eae Se bE NET ae SERS: ee [LL RN
О s
Db -1
a E u === === ===.
[Г lee | EIE = pe Feu
1 4. 4
8 | Aa —— РШ ӨФ И ЕЕ Rümr A te ev L 1-1] | 1] тес
|| ЕЛІСЕПІРІРІР ром ЫЛ ШШ) О ee РЫЙ —= 1 12-11 ЕТТІ ee E БЫ Sa cv
J aby [| EEE ВИЛЖ, et БА 1 um
y |] ............................ | | ega uo E E |
BEM Era = 2 e ي ابل ل e Ре? Ге реа
Beam t= FER Шей RE ee В [Г АКО ICD БЕН RF | 1. 50 жи Ян БИр: EE û EE Ст
ра _ ы. En кы СО
| EE NEZ Se Pea 5 aa ae ees EO ХҮР КЕ ЕТЕТІҢ
|
А fa £ ---т-1Ы === = =>
oS ee ЗЕЕ ТҮ. 1 eee ae EEA E (ЕГЫП EEF a REIN eem xpo ELI #=—— M ——————
’ Жал EK: REKÎ ШИ E EBE ЯНИ FE Кру Fem EFL ———————— ДЕ реф. Жооңо л FEE EE E ya а
oe ھا EEE q qb їнэ” | жән те — 12 ЕТ DD G | |
جت i EEA FE EE E DEE KEE SEE ED үз 03930 ә *® — — |
| E у
ь . е
dum up imam teftetrt ТЕРИ 203
ВЕНЕ то ығы
124. 44574 D.
(1 là
Е мая
[oe БЕН тықты N ОУ КУУГ =
| 2 жалып гв ЯМБА... Бек әлі ЕРГЕН ама EE ses ^ ES El 2525 кїй S: 69 Si E ТІГІН Гн ГЕЛЕК Т а
зо БЕЙ s=. ГЕ SP SS парни WE а D пий BE СЗО BE E I E1 р° E ES ES ПЕ ШЫ SE; ЫШ LL LL n EE LEO
En — — —— —
a) _ LL Ti = NI INC ya E ФЕЯ nee aS ЕТІ ЕТ
РЕЯ sess БЕК
—
A АУА [7 м ا 485. 4
“жери Vo. w ama w mam m ua = ДРЕ et rcp €—
р e a f C“ и
: Рв
Sl G5 VICA пага CHER ONEU ee ЕЙ as артып ee | al LN Ce PERE NE
a ee TEE TF De Se | SS) RE SE ee ee PAR) ИДР 9
(2 00 723) зга ёш 2B EF: TF AE FEE OF ee EE‘ BS GS TAS А 1 =
ы AMF ачлтж меп Ee) Sas SS Se. SSS SL. SRE ЕН SRE SEE PSE ПЕШ. dH. JL. HERF EEE ee
25 желе Tb EEN шалқан, FFE сы DP ae ЧЕНЕП „Оу EE — E EE HEEE" EES РФ: ee МЕ. БҮҮ ae t4 Р
ие "m7 57 19 117 | | HE FY i2 14а ЛМ мг
МИН Sh ean Ge GGEEN MD ЕР м eee —— ee —— — — |
Ooo --- ли сны с Dae НЭЭ ESE €— — ча 7 Уа ' | |] = — am ALLY
<. ее ___
(ЕУ 4 کے
- ——— Г бии 4" . г 28 м
| Ган БЕР” ЕЕЕ БЕР ЖЫН.” РП ве
ms.
FRY SUD SER РЕЖ Е РА Fh PES ee Ze EF | a щ Хей!
Heg Sah a Erne 24 1A SSSR Af Senn ee ОБОИ ee MESE ET жиш жишээ
iY HG. ДҮ Ды Г | --. u. NS. г ИН SY mM 40!
E SESI РЕП БЕ /4 UE Бі GOES) ве Еп сеща гы пылт тартп шыла аа Арнас — — 2
704 „> Р.
[0
<
уат са идва 7:4 | ВЫ: следи |.
У ASLAY dR УСЫ? АТЫ мй ШЕ GR" Js. vrap
MX. У | — ے ا ا ا 12
Ví араг a me.
7 mua PP?ssFL.ssyvs—
ae
ЭЛЕ / 14406 pg ти 111327 г Ё E
— — À—— — ——
РЪТ ГА
Be 7 AN ADEE eS a=
— Mu 1 шан .
(БЕН а —— 7
— == sss
2 AA | A Be G есе теу
м сай а Бин [ай жағ жалы Уж ES EB ЕО ЕЕ E E ЕШ Б® с E ES БА ри элээ THREES
— ee йй ЕМ L. L L ТТ | [len Le т ее
45-41 Бя нг s р ша”. LI | NA d 14. —1-—w4 w-- = qc
еее ЕЕ сЕ E — n шилэн ee HEN „у j т с —
а
ft pe eran LEN — 5. т _ —— | Ll e | |. ша
E Р" ЦЕСС T | |ж ят Зашингаш ын») Шиний” пе Z ES DE
„amm ы 4 EE T pg ^ AGRE) гр Ше Д | 1] (gee | | | di UL Lad — . ғ A
CA —— a | д 4 ре NW дни 2ى дете. ӨЙ” 14 ot === i294 Y Acie E PT.
Шы МЕР Aaa
TEE
]: dep E FT domi p do aes ве EXT Hh
Oe а === Р| | | И" | 2 ا
ве” = = pr” pr
КУ вата, TERETE TEE Cr сатта ЖУГУУ CE HE Tn EEA. мээн ТА ео fe
"ma PUL м | Aes РА АЛАНИ URL N V VAYA T EEId y m
DE 4 үүл: даргаас ДЕ гет ad IR EEN Se RC Е ИВ, pa iu uuu) et
oF bey BEP Кај Рај кг Е 5: 5 — 2
124 SUB,
we tod TED, Т ТТІ ТЕРІ
И 41 -——q ment е Пр Ми e 7
ии:
== NIU a da i| POL Sas У: ~)
pP pn Б
д и“ | Аир А ee Дос SSS AM а Лү! ee EEA A 220727 41223
кү a те Кете tte ttre АТ F Еа — ый ла! г. шш д. ИЕТ ш he
AV ме gy ^ Tl РЕНЕ РА пия” уа аа Fiche E I ee ШЕ ea дра ay
' үсе зе р ГЕНИИ
zz ЕШ
[^x өте) чз NEES SEP; ЕЕ k ec ar oes BLOT E
N ana
EET ус тата 2187 ДП ЯГ
650—511
pt-———— EL lll
5 cr mamaqa (Nm.
ENT WL ТУ ЗРРТА ТЈ, |
аны 21.57... GA VER Sà D” ERR Im
(0o S8 1228 کک > Soe ПЕНИИ
— | V BEI RSE е т)
TU — ES FE Bee Да РЕДИ
Шинээ”
——— amia zar A
P d
sed ча ДИР PY Кыры ған л рол рз ME : Елегіг 172 PT "m
шиш др, „СЖ Ле то иж 2713 a
ч. —— > "UE si 7-5 Са waw E——A ааа (23) LE
ши”
—— sy
Шилэн — ——— —
---- — — —
Fg шиг" f Р
- T gama e no
Әл enr AN AU O—— I шй КЮТЕ? Ыш == TCHC— — — — — lilium am mia
я. == ‚ы Er pano.
и Г عر У — PF элин fr, m muU, 2/29 Гра
Н2-1-1-55-109-0441-1 EIU a a tt 2299.9 — —;|
NN ST А "ЧИН
та is
[ace
ы 0 = IL TD ба | и Br ZN SS ит
~ 7... ا yg 4^. 2 LII €» —"--—- || ^ юм
£
жиса Ва Чаи PY ld P8
ПРАТ SE
ЕСГ Ao "m 1 II EET m BS BI DESR
EXT Viral 1951. Е и ee 2
uz — 1 — лае. мощ RT L— 425939. V —mm "mu —
с; p d _—
v т "r3
wn". Seer _ ee FEE EFF rt Барып. АҒ reese! _ Fa lS
val ШЕН! DES ча по та. dup (ЖЫШ ES a eS РДР | | Фа Е
“1 А а
£ у = -и#/ m -
Eas --- айя ————оҗе Қамы” ЖАҒЫ ет
Ж —W—-— Em — T жш і: зс м — mum Жын
ез еее г F sss s b --
шини”. Wickes EÊ Aã Î ei po АЕ E „АЕ pex
Еу о m ا ل ا ي 1ана E R
ESTE эку LES REE
E epe
3 1
12 ССА 29 УУ УУЛ
—
E Ea = ee
Ж ДР:
[4
И ЕЕГ ТЕЕ
РЕ
ne Е ее = |:
К | a ЖЕ. PT
[ 4 U Ta! Es N == E = ee EY нча FE Де E MK ә” “ӨТ [fg ار . F oa d a
У Ae SU FER ПЕТ Пед um эы | m ms 9 RES emo "REI RE === — =, LED n
Beg ee
132 5 т ===-= = “+ г чт.
Ли 7146 машы [ — "— — | М | ЫН рға ye te
кде Жї АИ Е | |
| T g4 ат РЕ
1 ТИЕ Шен |) Шы” ARR [D pig
6. Ата IDEE |ж зді” eJ ще БЕ чи [| j V ү „Өе Е | W l же чм __|
—— Ті» —— = т со со 11
---
[ 4 __ 5.4 9 а 14
RAN. 2-5 RI mL i.t frezo ort 615 Чэ ө а EE.
ГЭ НЕ ЕЕ:
/4 A а-ы Жа ыы ще s Ри Sr ХОХЬ УЛАЛЖ
TEER ажал кылатын DEED — КЕЙ (тысты. — J 273.419 р
| М шэнэ. |
7 РТ — | и тан —I-— L4, —— — c Qm i Ж Ress 4” Бан Se: _
TAP E Aria ИНЬ Arse
nH mo ro- PLAT v9 4, к Ж. дш IERNAT AW | Г ЗАЈ | |_|ђ
57 om Oe 1293 а a9, 416-764; i c 2 "Wm | —Ljg4 А
= и NF. FT AES
es ar — N Ta АН, Ж SEE
И К 1, ИР” - | |
ee ae 4 A
СА 22 2292 222 < Fer а -
14 25%.В.
SEES CARTE TEE _
| РА. "ong | |
= r E к=
== ——RER— ——A Pe "ре, „Е ee ine
а rp. 3) — — лың J € —— wa
Y R wa 54 аж cm ss Ben тн в ж.
LINE “шив
ы — |
| РТ аа
ЇР — t
- ———— s
——— Up Pr
— Пе ИЕН Ии —
a7 1 _ —— w
—— те” "11 ШШ. д ИЕШЕ ШЕ: |
Rg тізе тенше Бында аа EE RE E 201 wag |
Й——
44)
EI SE-LLI- E AF 1
уу ӨГ A a a
"st a. w 2E — mum.
ЖАР-Ғ 1 БВ?” — |
f= HU
2 p е БН!
—
I^ Sew 12S eee ee Cape
Eu | ра р
4 «алин нь! Ps А 13H34: 44 ав —U
ES ту ноу |: ——— ч |
3 Пи “и 191-179 + РТ
ф5%
ағ
қ сар
*
2
„>
«>
ЛЭН
о.
.
27,
720
д
M ur".
s 4
emm e
меж
р
v= Atto 1
:
/
e
Ке
еее:
ее ная
шард a И
Pa
N t4. ла |
1 A EF i E 8 EF FEE ате)
AA HRA? RE TER a E
сл
ха
"2
44
Ма”,
ww mT
'"
\
=
maura E
| +
|
Ц
L|
г
||
"I
ДЕ
|
y
" |
| Š
Mp- N
|| Vh
Ша mm
mo №
i
пай
ІШ
ШІ
Г!
H
ЮВ
|
2
ЦОРЖ,
у
7
Me j
220 Jt LEM
~
/
}
— хе
ХЭМЭЭС ХЭЛЖЭЭ ТЭГТЭЛ)
ale
E | wa Г 11-11 jm |
Е
ae EE ET
ы
7/
ү
23:
117
h
'
к
|
ae
хи
ДАРА 25€ p
T
` A REE WW SUA E TEA LA Ea |
а) тоз тар SUPE ES
ТІ
Чи
Ч
[
@
d
[ |
E [ --——D usa Wa Gi BES is SEE наити
--1-1-8-2 СЕРЛЕ EN; БЕР шина AT A
-2-2---. АМЕР”! о ЖЕ V
е m ү" 17 co
p Are Е
' EST —— Эг |
Ni ЕР ll A Re пита р
— 114—796 د A
4
/
—k НА
HM ANS
Би ad ? " )
за СС УО СЕ
Е eae
ү (ee p E [Ж Фе Лог оез ERE EST
= oon sa EG ET
ley t2x* 44 | | нык МЕНЕ eS E
Pr Wy Жахан БЕ Se ae EE EEE ee ХИТ LS mM
рече ЛИР. ЛИ Р БЖ те wer ET Se iyu
Банн | |] —1 ee Ae ЕЛ ee
sess Bae [8 ГЫП КҮГЕ 0 E dicii eun ——
ОФ
й Е?
Е
A
Ке;
ее, РОС
DIL
2
EEE
ШИШ а ЧЕ |
> тт) ӨӨӨ: паң Es | = Ба 232001
me RI EE 47-1]
шн.
жағаға” ПР ПР БР ааа
Lm ZAG AR ӨЙ I a EHE
15- s
"n <
108 >
C
Š Tib
БОЛ
ТШ» йн
li ІШ!
NY
|! йыл
Hr tes
h M Г
17 Шо
Y [n
MN [NDS
ЕГЕ
Це qi. š
сред.
РАК 0 |
ЕЯ ER) НЕД EE b йш
> -
743.
rY
а”,
шн |
N !
|| |
[ N
ЇГ Л
BEE j
| |
+ 43 “
+ / |
" | :
:
wo it
№ Ш ju Ме
г ii 1
xl n Г
li || E
||| lli LY
| li Ë
iN n че
Ч у - "
м A рі
" Ш ТЇ
à ul ВАК
Ски Wi
D HÑ II;
T Ї!
| иь
` | Wi
! n n
1 | 17
| d a
peg d ; :
ть — — Ta
В
e
ets
87,
v
[ПШ
ШЕ
[Б im
~ ЇЇ
ТП il
PN. Ш
WM. E
xk. EM |
ес
fa Ye
| х |
ІШЕ |
1 Ë
Ө. ЕЗУ c d ОИУ
EER ыс. БЛ ЇЙЇ! IR ss e man ші В
1272-2-24
L se ae сади = 2 ЗА. ак жыны
=: и Se с CUI
a
L ЫР” Ж.Р. Ka eg шыу жаз: еніне Swi #2 UH wQ вее Serie ан 151281... 4 ГР ШЕР” ee е
Гар РА PL 4 Бар 3-4 » Р”
A
eo 1 T4 ІР жасы” шаш чеш
ACH V лэл [
т Ae је" n
ef Py | У P ll |
u D шы, уле | | l| [| ی w s k
S! 05851 ED Al Eq Ik es 321734 [77] Ре
|| ليا ا اى и. LII III ILLI г __ |
ЕЕЕ 2% рш һ дыш o 27 ШШ hat zs. Pu |
r
ТТ-----4-441-Н- mmm um
221262, Гы; раш mer E
іш Bass ima za: us; ian und xa ee
-1-1-1-225-4-1 ДЕ]. ce
|10007 Г 2 -9—999—
T E ЕА есе FEE | W: ЕЕ аға ЗУ” Е раси ае ое |
i L Ге 2 ГА الي ا الل [еф d 4 жи шта RE M RUINA
x Sasa | mei — —— CER пасат Sa
HM M^ EG ot 5
Lr Lco E T жаа жесе ES a e
1
- ~ —
xr a Кш k — >> =
ЫГ Саен" аиа — – — mr —— До mama — sü тин.» г —
: ма шин Ела ш — um t| paq. — — | p. 9 17924 d | 1] X8 14 11 E M
SY ۲ / 7 Y E анача — ПР ЈЕ MSRP — М ED а аш RA На е PS ДН В
Ч ЧИГ
E cy
БӨРІСІ E aa a ГЕ”
ята. Fit 2 RS Sear wama. ry sa D ШӘ... E E =° EI ER < ЗЕЕ) Se E 7 FEE — ---- es We 1
a КГР иав АРА ДЕА <a 4.37943 4 сь es | 51 SESEj h Л 1701-12-54
= A ت aa a ал сама” Ë ZZ: ESSEN ES]
” г d =>
Pu TI“ КЕГІ ЕСІТІП pp ит
И ETE TT GT Ру Pht oe Гын эг
4 a ЛЕ —- ee И Palisa ase E 7 өжет ы EE FE ФА ОАВ EF 21277 ЕС
é ЭРЭР E» ла |
са
ا aa - — А -=g H
uec um am алаған WES UE MUT ERE. SHS CEST АДЫ af BE _ sa. M =m | 2 7 MEN „у“
pirga car E ESI Е“ ОБА EET REI | BS AEE] EEN EE E RS ШД ШӘП ey БАЯР eee ЕЗЕШ EA TF
= == mi see A Cl SEC ES š | SE
Mes ose ر ا Pf д ы PhP RSA AAG ИИ
ы 4 4 =. ñ
E пе ал S= TE EC SL. DIES 3. BUT ше LU eee "езі NEES Ж—#=—-#
TE RES е | Га ee E ee DU
> | New ZZ 71 NO РР 5| (СО 7 » Jl. No 2
maa Aa Р A AA =
GUNES RESET ST РЎ (oe та
ттн =
HEF 278 ER
ең айту سے 01 کے АА (эв СА
EERE O | RF MENS
| "721 1] 72 1)
| ват
у ts 174
ЕПГТРАРЕТТІ |
Ее
пет л ни а E
| = T 11
uu риш Г Рр ng
48 ا
| =
кеін Аға),
bæ EF 1
as
ей
==
Ши
DECEM
rire
г
la
БЕТ,
Шыр еге,
р ug
ى | |7
ОЙ FEET EE EE EA
ДЈ У |
М фй
А
дин
б я | | de — ны
Кк |
ТЕ раина {a TL
perque
= um
2 73
/ s pia rei 15
rU 7]
= S в asa т 324 x ae j| | | у mm | ax — (ERES) E Sn E
к ШАРДЫ aa sn Е 21 2 oe Ae свита È L4 4 mar ew. Ge
“> yh = вез Ат == To
=
? (74 E
— 8 — — ГР" шын | | №
Е ae
Die та вт, RSE ке EI ш PEG SEE. ES) Ч a n
шош i жолама жыт
EJ- BEE (1 -. -. ——
DUTT wok сте ен ЕЕ
РРА шағы “m an ae w NE ia ада. _
ығы ria year MBP Рта Е Е aa anan, veem
[d па. / | |g 34— ше. — деи Л элий хэхэ ний
solli vos- 3 | я
”
C1 — —— - НЭГ pr 75 mme Fa 1134 № 2 >= ae a... `
ЕЕЕ “ГГ rss Ши И 7 а eee що suc r
ЕР Да ет атар на pee he
2 v- 7
. A
mee гс
Ей | 42w Пе мед А
ay Loy wae ل —
~
e ы 220 ода 2 = nny -) ae Ba дел - —u Y E E OA E S
27 2723 ЖИЫН [" В. | ia |». 12 Фиг а 19.02 ff te ee
L1 /2 CATER A У ЦИ — ss
у Sa ZE [ЖУЗГЕ 2 ПМ EE а” ee Т Бе
À— SFO ПИШЕ | сто ي
ШЕР ia | x e | ш 1
arn a CU БРИ НЕ y a im ee
ти | wq УУ [c] | жасат... BS E 7
ав =
| pum -
7292
2
/ 7 775 Set A < T
- ee ET пина РВИ“ Мања пина
= ج | ag | DNE I ETAR ER ER
А - анар ,
07—000 SO 233391545: т 11 15 ——1 —— —1—9 1-—1-«——l— d9————
У ава рр
г Аға Ур NAT AH ша... "HN
кт > th
$e S ы الك
LTCO - етед
,) НЭ
Г po pop oa ee ния ee ола
HG AS | Ш’ C 2 = т) жының А.Н... lL) SS
БОЙ кесі тың Еэ MEN. of Bu €E3 SS БЭЛ ПУ БЕ] ШШ ТШЕН] EZE) —a c= == ЭНН asss БЫН A ee ee ee,
ӨЕ? 2 1-8 тш ашыг YES! „ей? Bary Е Бес ol eee ТЕШЕР] KEEN E
{> Ф- ‘
E _____ a Gear ae ee
— — — Ш SS === —, — УН BS eee Ши У
Е == ВИ SS Rew oe о ис ОЕ E RET SSES ee Багны сай
077 SAP! їз Sy 2 ee E] E” ee N
p | mrrwvwwpwm EEEF Ж 22 چ HO اا ا
E |
ccm io. Ио ЗИ: itt 255 3 |
— --
ЕСІ [m 4 . [ ewes —— -—
= a ЮРЖ ЫН LESE ee - ee ee ., ~. |
тт | рнннннниницици | | | |] | Ri WY An. TIN
у -жа y PL питала و — 1 TEBE, FA
, = eS ES 0 а И а
Me ———T— кеге” --- кн кн Msz: 4 26 2 ж” жие D ISI FREE I— Перт шаа
EN м РР у Ж. 4 = 0
ига $i ә # “——» *——„—7-#——
EX
| j| 9 4
ГОЛ Orr rrr? | eS ИРИГ 17 at ШГ |
ЖЕН Ж” вар тен
за ааа ст šE ¿SE ИТ.
аа TET
n
ray | Га RE PY Ри на WII
бай РР РОТ ll dl
пи пи пиона а V nas VM للا
—
22) “7. 873 J
~
X
=
[m |m |m 1 |
27 iT EE ERAN, E AER
яж amr.
2012
z
C p
ва: \
ка А
Ж Am
БЕ 157
я
ee # | 111706 477
вата gt
ae
1-7——l.-.— —m- 81
2-1
Lg Wy „ДР -| |
Ко
EW ATE EE BAR WEE Ам үг: гн
в |
N 67 x» |
М
25
7873
85
2
куа
Wm
AVAN МАЯ
n
| 47 | реу Ae |
(ен YA TER IYA Ga AURI
А
Y KY |
При | те | -| 17427 | ШЕН 42 | |
— |
EN TUM ЖЕ
У
шиг...
№ том ыыы | —
|“.
ey ABBE
E 1598.
123
662; (Soe. o же”
wasa — سس а вла
=u и ee
mw asr ww wir Av FFE „АР №.
та w 4 Zig 17 Ce Р | |. | | | РА Pees Pee Pees Pee __ ae i
[rn Дй MN ا (ee
e | ш — j L. аини a mpm 2: ан.
سس ا س ت mm [| ___ ا ا ا __ —
E male. Ба ч m | ми |
ооо. у C 9 tapa Е
JANE SNP S 2 ДР EEF = бг |
“Уй 8883; На СЕ ee a ДЕШ РҰР ШҒАҒА/? 47 Г
——LP р n poe de
E LEGE 5 4 P ТД / | s 1. mmm
SBE SA AAT y [em ——— НГ Yr rh a 1
ет мА БЕТТІ ЕС ee ee
КК ша и лиш ЕРЕ ЕН А” көкі гине шегі жаң EEE EFE АЫ AOE зе Е EET ERE тос Ge Se ee |
Магаси “ PAS БИН се ne У" PES, A сы FFT GE Е Le Е ЕЕ —— |
143 УАР АР
# f. ж; Secon 19
(7 Ё гей 22442242.
SUT бағда
1 1-5 = mimi”
та = ar ca
—— | ње 9 9 7| |
— _
вен
ہے ШЙ __. —— с сосе ЁЁ i. rrr m ЕН
ааа ПА је — т —k—
Ler ЕЕ шын ____ }$4—__ 14 аа — ны
Е, Pa شک HE ETC Li ERU ат S SSS Esa .
2
un 1
“е
C
го.
(2
и GEE Пе ее
Biz
7 [з т >з жо > 7! ooo — ШИИ
78: «елі ШИН ШЕ ШИН БЕНЕН ИШЕН, Ты ПЕ ee ——— | <7
AMAT
_ ай) E es) Re SEE SEMI ee ee ERE ШС Тл.
ЕГФ al хэ ч мор М ШИШ CL IAL
f. QUEE LEY Saba
Tar" GE GEN ASE AGS PST FF 1—1 ең вт SESI REE | Ш
Г — == 6] 457,“ ро EE ас алкен кек та
Na az «| <> «4 leo Neo ХҮҮЄ ГЭ» Ч ЖУК РХ 11323524
L l l Z NO LA Z VAs 4 A TET Z NA ыы БАРА TY 71 u ДЫР ДЕ тъче с E
7 |
7
| | ух» eq} хо еу |
Les Jg 51-45 үүзэ” чу» S рате е те 228 7 AA теу Ды же ШЕШ Ио
ие BE
J ЯВЖ" ЭШ Ра <<» <<<
БЭЭ
12 АА
АУ ышы um
7 a U
E KES KER S
сын
аа SK
u— — —
аага کک азы аа гы IN Add
|
|
|
ЖИВИ ج
VET Uem mam
EE pear
pup pres d е
YS Tae
t=
га
TJ
99,
[Г
===
і
|
=== ===
95
fo
2
ES 4 Ba
-EF
delUAtfo во.
је
Ки
ЛЕР
AT]
||
,
л
t
,
f 2
kx
5
435
€ <
а
UT
^ ms 4
В 23 4 Би Z Р
714144 xG 714 41171124 t
К ын. E-
огт М ж... ЕЗ €: С] mal [У | Гэ! ee A7
== ` E Sa за ЕА masan Patt ae Ens ИГ ЕА ES Er ee ЕКПІН ТЕГІ ЖАҒА
tt . EE E Ee.
N
1—1 0228 перла ee eee Ua
же & ағ ри р Но тър. Бо ee WE ГЫ ee | _-
aK y 2-2 4 сет وة لال اا ا ا ЁС ГО |
See Sw Пума Ha Sn Беу” e = қылын
Г)
^7 o7 6 .5 A ТІ
А
Е. au O TUII <> "ои. ~ | · ~ __ =
>
07 — аа — ЭЭэвы —] Le NC eg | | —8t9— t4 м
25 EF AE Роза ET 220 РАЦ aaa. EEE
=== == Rw CERE Eo Ыыы D] М ТОР Lae Le Пала ETE
Gh ПЕТА maw | t 4.4
Ра 66.) Be ex IEE аа. ب | Сэ ЖС ж SE P fa oo س и га |
ڪن Eg pw ШЫ ШЕ ШЕ) ИЕ >Ш МУ NU NU МУ У NT -— sai...
|= а ту | 2171 МЕ ДЕ \ ШЫР” t di ТИ ER | wi
mx Бат SS TETER EN
| М ee ee ee 2^] eee Шың / ұшын
——--WNi-——-—N sm W
/
E uw и К |
|___- мы | дар 1 ФР
и аде у Fi Пе дї. ER А 7,4 Пер јер > —
ета EE E Û [а RFE ESTE ЕЕ | ще жағ!
N =... P 9 a jeu Мо mtm знатния Б ШЕ с со о кен кез БИІ каш кен шп шиш -
цан L Ig 2224
71 ЕГУ NO де" өө" e ONY 772424 ЛОЖИ М ШУР УШ 332—2—2 БР ВУ ЛИ
aY, L1 1 £ **" / ола = Lame | —g aa — Foor |
і а о
ЕЕ БЕ eee eae
"eg < 3 — š [d] тата газ де си
Terse СЕ Шы сала ТЕ
BREE сз 122122 E EF SS wiser и и я ERS Г, “ст” ее Дым
| Ме | | 4-4. ee | P” m | | لے моме М | Г oa? اا ( >> |
| 1129.9 г ФТП | = 1l | 1260 Де
тв Ф E SX. Yu. [0000007
— = aes
> i inn 7121 1 2 24 к жа
каша Бл ш Б | — a ee J 1 Га.
mie d Lg ici gd gf gd 4 1449 KC | 9 494 459 — — — —— — —
‘ Ке = = ВБ’, 5 = — т IE: = МЫ нк ИШАА
— en
EX ПР о ә! | Le |. iY' 124 a BR RES se 2228-01-00
ни k ٣ ٣ T 2127 ШШ ЖҒ | | КҮ # | | -
md | mmm | | | Бин, 7717 — ее
TU ERSTES диня. БЕР — —
ELI Bibs BS E EER БЫ] 2 BE Бен Sf aes
| | инээ. | sam гу | ЈЕР g 17 3 7
“ялыг A ee ee ee ———— — eee ——— y 22 солга
| L7 AN UV “42 үү Сүг «4 | үес | as WELS SSE: ed a a дни ин пи
LA [ou liwra АЛУ 12 b Wu ДЫШ t 3 ја = IJ | I gy E WET GSE: реа Е” БАР та ы п з з И
Жы EE e xDygo up t m LE. uw. vo |. —— — oq po s ЕЕ i S - 1
у
1
>, 00% Z Dedo
mes
pl NV Re RY AS |
кан Daw” Жегі ЖЭ TW ЕРЕ weve ree vl
PEOR таш лған МА К ft NAAN
жа ia ar pao 2] SS A вай
7 ВЕЛЕВ Gla ee ESE)
7 жор ан УВА. rm ers ВЭЭ ЗЫ = 2 Set АС АЗА EXC IE a E E р” Dei 2 СУ
T l ЛАА EEL E OR А мын БУ Va ee ТЫ 70 | м дыг. НЕГ Eod 7
- 24087 за 2C TO SERR ESE] jE a ig PUS 4. EI:
жы е!
Nu ДУ ie N> ж. NZ Локо теке Ке NUT NU K ХӨ ХӨ
7 ПАЗАР AS, ИГУ 1 И А
ppt ати танта EN II Ep ily API ONE Д.П ныл ABT AK
222252 = ےک
еа Ен ee
FES BT A a A Hx ESE SEE ЧИННЕ Ua
O TI 1 DUMP 1-4 as ne
EY ee ma wasan Е қоласы бэлэн. |) pav" 4T әз я 2-1
hip гы * 51x Em — HR — uu mm — i-r из д-р ar |
хоо = =
` EK ESTE BB: SW тала: eS
A) у 17 4 7 U +
Ley |
(А LL Es ОЕ. теу ЕН
УЕ (RS APS [n E ВЕРА
la | Ала | dx 1-1 > ла |- у ёч» MN Е ии
ас EE вар o Noe | жазуга кир наза КЕ Ут жемени LEE LST EE eT
146.
шал... иш ee | — E
por ج ка 7076 ae ши Тева | Nu P | — | 4 mam... ...
г.а = та НО яй ом. FY EEN Ro EE EC
НЕ m бре en А
ka
-— |] |
v9 gee
E سے سسس
| d даР візами 242 ot ЕВ
||
>
| [«4 | ERU VEL ae EL TENIISIIWIIWIIMIIIAIIAIIIAII
карала ЫЫ] Xû EE ШО саит |) ha baa шета ена em
Гл“ #2 | Y. EEE
>
aria.
= ЕЕК
IW ee Лы Күзү у IN 4
| Х 67 7] wa
OSEE АЕ ДЕ VE SS) (едені) Wa sen РВИ)
Gr SES ет ñ ЈЕ ЗЕН ae у ОНА Y 1^
74 Ра
ГА "PIED 77727222:
E WIN соён
" SEX t que meten] ^ ИЕ
АЕ, Жа Жа Zo —r—— NU TX DEM
РЕ ЕЕ —— — لے اپ пали MEC ІСТЕТЕ
22 = = А та cm Ne; m | N پس نداي ee tuom кода ka —
7 т
[OY U Эйут |. EU m НЕ mum BEE гот EE гэн у Фе £7 wa ==
X |S Фа git 9 Р” |" @ ~gis 2 ЫЛЫН а Ы а
PPE ».»- 7- НО. Е
wera з жид | А...» == | — ә 1 Е Kas. MEM Emm ен
“Ч x3 | 277. =
и
g 75
Py tt
BY, ae
шах | 3 ей биеэ ча
4. = = AW AW | 4 ета ee ee Sah БУЛ aS wi Ber FE EE
вр —1]-1--4 | = ны р РЕНН [2
x Ele А Iw —-— БІ Wires po Bice mer 222 —
Gar: — E
Ge E = С 252 === kur асыш Те А сыны
2) Ir: са 9.2 9:
Фи ИО 7
UIN کے ыл =
и y
С:
>
тд | И 12 74
8 / “бег 22 OnE
—— —N- MM
CLEAR ETE ера, ЕЕ mama
— Р ШИШЕ"
| | 2 P 7 — —P"T m
И
реа J 1:
=> ا
2 -.
emi АВ E Î ETT Вет ken
м `>
p | mor LE EIS ЕЕ
“>S — r || ш
it,
Гете o
£9 P T ИФ: ә |
АР.
[2]-— *3 5341-4121 2
Ite
8
Е.
E
Pond
Pd C
e
уят ет YF ~ уа
EEE (ECP E
| а GNE лау VC | а
ЕГІ ИЕ, ES AEE DEERE
SE DE ET. E.T - 7344
1574.4.
194
0 СС 7272“ “Doe
AE 7???
ва У. ура | | [ 4-7... umi av,
=> p mw аға eee m 37 92-79 2122
е” ` | T ХК T O | l fg 2286; 9 Pa
Finale 2-
Dnars ҮЗ
5—Р — — r o ———- ET
К БЭ. ae марины L7 ни и ا ای ت ا سس ~ ин MÀ |] | SS јајна 7 1228 71
И hune 7) _.... шин —— өм —— — 7 — ре ا У )اا СРР ^^
— E 7 ааа ШИНЖ TIC на | me = [249417421 14.4. 14. N J^ ^
ын”, 2-19 ar P 19: > БЕР Еле 42, «t / Ep
hee ae be
pp — = UE шалыс ЕЕ bh Мам || мм ||^/ шш | DAEA Hm A-—-umu
NAVARRA EP L^ РЕНЕА a ква T: ДЕЛИДЕН ши eet eet ТЫ
шиш. ТЭЭ —— — 11211212
а-аа e7 — = TT E7 — ти
= Dey me ——— — ШЕЕ == а — NN Са! —
ИДИ К n 8. sr ——— 7 иж ||:7 шиш ||:7 зээ |||. нм
KO l kan | m | | 7 m ГП WAN... 11/7 1 I1 122110 РОД T
T ДЫ АСЫ Ажы! mal Заг: — 3 “g 921—494 | 4! 7272 472.2 Па? 4
€—— —— Iu — — 1 —— M — о БЕ t EN s БЕЙ кән ажил سے сток ша
ДД CLAS ||| 7 maq | |Z Wapa | |< 7 maqaq ee eee | 177 ak =
сан elo 4 5,4. 0 (9. 010 1g) 21 4227,4 ge cl РИД a =
MP" Ga SEEF>= i Фа“ 2 У а Ра gi 20 я 34 ott و
(~
Б ДП # ERE EERE ..... ao а
К prp] _ ae жаа х7 2 у aa Z—qq == Ж...» re umm",
«ФУ: EM a —— == == PR me S EZ; 35:12:57 ge a "ја ет
(Рта Ий Ыы” Ра ga gig gi 9 9 9 9'9P 2 FJ | 4 2 4 29520 2 #87 2 #?# 2 д
[crm p meti
| 7 ни | [47 јин || ZZ — | | таш 1 ^»
PE iba е, желин ERA Be ЕЕ Piven ш/Аға-ағыша- "шы
59 92 ЛЕШ PI Р ЫРШЛЕР d 1-2 "5.9 O ЛЕГ 4i
gr WEM к ЙЕН єй дё] e ЭРЧ іа ән = Коща та ШЕ” ЖҰМ” PY ideo Ш.
ит EO aS f NX e T N = | єв... 7 em | 47] m {| V» | ———..
КИО ы П па бт 1. I SSS mum. medir НЕ Т {| == |
Еи ا
ре
E221 Lm — an шай: о,
Ј ^ | ë — ==
ШЕ ы | | N = N N
ева htt ht тимин هج ل ر ИЕ
за үе 94 9094.9 ЕСЕ ЕЕ Е ро 0—0 това
ras Е eee
2
т — T
u- 1 s REE EER ee ый ЕЕЕ EEz are HEEFT EE
Baa SS
е УД |
Ga
[| e 4 |
P E> E E=
|
х
Y
|
1
ћ
|
|
ü
|
d
х ИА ПУ
пи = м ху
ПИ три т UD “| “1 шаа ымға” уж 1
12
ІҢ» 17. d Са
Nu T t Лет
АШАР 7 L 4
ЕРЕ is
h
Е et ANA
У ПУ 1157!
Kh
> + )
⁄ M hie t - Е
2” . à y
4 | |
7 ` Р . x
ғ. >
” ' \
"e
- 4 `
"m 3 т 2 > $
ә t Y
- М Р, * А Ч D
- y EY
5 : : s e^
` ne
ё $. 4
~ а
# 5 ђ š
. , 4 x
+ »
3 ий нд 2 à ~
ды е
5824 E Ч А
t } ` ` ‘ M
i i >
B E .
2 А H "
, Р -
П У D у
4
|
!
|
|
1
|
1
|
V
moot t EP EAE] | RET
ELS TED
new
a — 2 MEESTER AREE ZW НР
ле РА эъ ———— E
ВОЛО ARE SE. m De Уш 12050 a) [ЫРУЫ
һа DES, ee ee РАП D KF
LY __|] 7] | - ЕР” ҰНАР” СУ 7ا 7 |
— —M ——— MÀ
= EE EFI ga” EF
В ар Е гагара
[1$ —— RU î EU 1-9 Дь; EP > ЛЕШ FY ER Fr ü RET Не. БЕ EE. С "22 fa Gr DES REF E
ley а (а га г а | dil EE ' 4 "бк ЖЕ ШР" эш У Рей
A «n А А
лае аи | i] ,; Гн ЕЕЕ Мыны поо | |
Дура т] L—1] B
1 ALE 5 SPEEA „с cipi SN] РЕЗ шы |е: SSE уу үлэ B (BG СЕРИИ. RT T. Likes BEES" ы а Н-7-2-4-542---1--4-7-0-
103 aS жа) ee EEN EF ласта) Vay ПЕРИ) E = Ewe — г
— || Kk 78:5 9 f 4
Г Пит РР
Ты 171 м |
-— V Es |
LOT ЕЕ i EET A
OMA! BEY a CEE E REE YF cd
е У] / |] Mem | Мы
Ir» / яны ——
—
LOT -ж P A || ко Ри таго ER ise a PM
1⁄9 А Дач ЕД. I uie oe ag м a 9714
: Ld “нэн ыы т
Ея
(асы «кей
[E PES papa Dci л le
Е мем с
1 ü 2 CORE KEES Бе E tiny Ари 9 ЕТЕ TI
Па? D 4J/
131... ESER ee тараа ae [RETO SPS Se SR EE әз”? ы МАИ
AW AM ИТ ШЕН EEE SN AY AFT т Ша SPE. ое a a 8“ к
етер EYRE. SE EN E GET -1 7 EA E sea: = = aE ES == S FSA a ср саги арии Ber A о
OPE нын? PPR Sarees 3 | T see qe о |
ae PS SG GSS DRE (Ce DEN DURO RES ee
ES (5 a SURESSESSS: ЧЕР IRI RE ATES AF осты (ES CS UIDI m pro
Был A SSS _ SS | aus EE НЕШЕ ЛН ИНИНЕН ITI
TT ee ee іы жат ТТІ ТЕСТТІ
и ИЕШЕ Ol — LZ. LL _ 62 —[L “ хе >" | __ бре Se BR FS ATI з
MANI) EE e” жоғы рР_________-___- Se eee
И
Lowa ЕТ М а ВЗР 1-107 р о НЗ: 0220-0000
АУ Ш ГЕ Ре ее a
eG ке” ДЫР BE Бөлен эхэн oer RE Eee (ten ПАН) GEE EDE RAE Ge МЫРС) Gs E ET OA ELT 21122127 — س RE
СЭ Д «Ф р Sa =~" Г Те и
poe
GD it най Бела, AS ey D 2F ums ре ЛУ FEET ЕП Enr e eee
Гое Д eee Bel. lI cT 7 ee ee eee ДГ + га ЭРТ E A ров OS EE ни
jhe f RE _-_- = E —ј> ју [.4- |1- ]J Yay Py — sp dp pecu CI
ПМ м-р ттт т CF VT
(на ا |
7? И. „а. 2
$
77
УД 4 fff”
27” $74 ЖУУА
ты — ---- “ва —— sa не" ہے | майкл Па
74 227 ФА оз ШР та. 0 P ER. саша a > Же --- — --.
CL 70 € А р м A ا a و НЕЕ. жаспын
13——22———3-1-9-3— 1-3 йб, „Ж 1—] ae
БТ Є ЭЭ Є ЫН
<
ERN EFE E Я ты Ee = it ВЕР T si a
— oe et en ee = — | 27224 Ри | айну 7 18”” «ay Z
ВЕЕТ LL ЕТ E SSE Sa, в D Па сана qS” S ü FS F A BE a и apy RAK EF”
Бый ик? a Lai BE FF E E O E tE -
E
ту бы РРР T — amm
ЦА IH وا ىا ا اقا ا
а ИН” x
=
Wy Jey ли? 2.4 “Жи ЕЯ
19 нв. a 7227-5551 24—12 mur
4 БЭ” کک
иа, asss = -> НЭЭ е | s um "ко
,> ді)» менн тәнен Б А А ТЕ ТЕН ТІ тај A == rid E A
ое пыт пр занона у менна ІІІ ашаа а ала ва ВЫ t= 0—09 Г-15-8--43
iv EU Дева УРЕЙ И ПИШЕ Г-у — көт
о UA 14200222 22
| 2
\ A Р N
1 = aaa TE OB E EE ^рш ELE | WESEL, ағалы Saami = И am —
se a 2 END ЗГ FEL: EEE T 7 E BEER. Se es | E P да БР“ ЕЕ А ава B Ü Dry,
Т SS то a ET Бу SD ШЕБЕРИ ae SET (1 Е Е И
ІШЕ Ес ЕЕ 5р ae Sa жы a_i ТІНЕ! және ЮОРЛЫЫН
+ al OA. N
waar a ЕЛЕ وااو =
Кессе су иге ВЕР E
\
=“
IE Sw, (шегі ші =~, — | чай —— шит | = Lg کک
РЕ Р” БЕ mu) ем. ӨР | Бя". бж. |
сағаға, жамы шта
Bev База зам иа а vam TAPRE eae cod тазны cae ome
7 4”
Bite a „шшш — Е жай > —|
Р|
pot ê f E EH EF EA THES || ни —— аван
-6----6
ие ЕР
I mak assis BE REY FS REE RE Бан! ASEI SB Ва EDARAN EE EE. а 22
Т” — = Ее” ы! шилээ” | кеші
әл сл гт a a ids ee пон E Р Батан ші В БЕШ ЖИ каланы Ë
ИЕ P 12551! L ^ 211 ег ELI AAT ЭР SSES” A fe SE ESE ИЗ E: el ВИЧ ПНО ДНР В
[9 493 ПЯ Le 4.29. а? 4 ї
LI
а: [SSF ЗЕ ШИ BP” SS SEE ИШ "ШЫ ИЕ? ли r DY j AMY VJ
jî FT! Sie RE n. ae CS See Gane БЫ а
/24 | 20 /573
ра аа
——
ЕЕ E
[quce има S
А7 ИЮ (тып со шалығы 12 асылым с.
SS Paar SR
Ee Oe UE) = AES 77 E быш
аа с ee RE аа есе 22
бааа TS
і | ———-
йр EBAY FE Ar ————- r LI llb OR, a
Pea [Se Bet. 2 ees E
SS == rs a= TT oo NERSIVA
vane yt f — —*—34—.» —* pl i: —
=
EN RETF? ee БЕРДЕН EFI ES у И
Дод, тай | 97 1 Ju j| liwvi- м үр РРР
WE SRO WAT AFF 4. 4 а а тачат 2 SJ
YY ЖН ____ BAe SE ME ET w— Z па ET Hela Tees EL
K FP. a 2 ЖИ | || === — — 4 pos
ae IDEE =
Г ав д FYE
оваа E FA
PETTITT tt E Vf Ty гт Ж Ж. Fr [:—3—. 3 maemo
БЕ
у
d m. >
: ABE" 7 a Hat PgR Bin. — эг? ГІ YT па а Y VI Ë
у p qur [жеу а-а-а а va
— Ë Р T T TY BY —. . За || па Е к Ea E —49.459-.9-20— я —9 9 4
RE KET Tina GEE PEEV FLAT j 1.49 1.45) 7 149 AD a
онь “ань
т
p" h А ” | М
Пн AL a A MD ИТ рак WSESI eee eee а
witama 0-0 — ГАР | YUU UCU 162. вл Е ft — LALA IL И | ‘ =
ПНЕ a вая Жай а Mf Baar Fi J ЙҮ ыу GAR АНЫ БИШ [A79 717898 7 18571] — Ж...
74 жаям ІН пр о з X et тыл қыт Мағ алы Но И: (АҒА? жұты. . -. RE RST
га \
ESN EES KEE E EA ЖИ Б ASESI'
ميل لي لو
2 7 82. 2...) 1 WEES AGES TF Rawr pe
ж ДР е 1.1 4 az E s
Евр ESE ee ES: бера Z ES) ee | СЕНА eee (с ee a ee ee ee EEN
pee Е E ESS LEE Ey SEI EEE АНЫ уатын” ұтымы
wn j | gm
ссе ааа а DS ee ee хөр Ч БИН
OUT SÉRSÉGC ; — = | й 7 || а
Дд th سے
IN اد уа! az iT
gee oe ed
/24 | 4. „из...
TO 11
MAST
5
|
"
ү``
1
|
4247
EDO А
17 |
IN SN
BS
al ©
1222
1 »
ЧИ
Ни p:
|
n
JT
|
!
|
||
||
Ш
мо.
ans <
тома: ЫЕ, E Uy p sJ
/ Не пе FTF GEA р р | | ET gî A EA
P age اھ زیی лыт یرد En „сж сес Др Кы ла л چ جک چ === s
TOS E - EE
ENS |1|Yvww- | — | BEL АГУ FY 1— | | ` E AEE! жа 7 s cn ا ع ا ا
са Lin aaa ЛЕНЕ ME 1177 BE SE” Пойа BEE ls 2 RIN БЕН ШЕТ,
0.32205 EE ал FEED је DE CAU ZBE= ШЫБА N SSK се TEGO i E БТ, SERT
EI 7
BEEN —1—1—1— 17]
2 2 пал анал 1 —]
у 1 а 4 |, 4 ЛЖ
بے
үл aw ,17 49
Пе 4
LO T TEN сес лам \\ | am (SGI ышы BATES, FETU eee. EE ee are
Шеш Mer аза
— 1 i ПЕ) мы w
ТҰ Не! a ee шан
™ Л F e | |
Ре tH саара
I9 9 417 28) ag h РЕ 7175 TF = m |“ iF BAL.
ЕЕ АЕ aA EE 124 SEE EE LEF ARs. EE 71-77! a mmu,
| Про Ра (4 pa wama E ШЕГІ = у BD Le !
Е I E, l—— (M EuGH
i erem Na IN qu poU ката c Xu Ve tz. - qae 87 We BZ Al E ED"
TEJ BAC жәнен
IE лад Бі.
{AD BPS ШШЕ ЛЕР ~ GW ee ЖС АД (Ae уд ДЕ’ p 9-4 ЕР Ж ARSE
| LS hee ју __ = Ж Ensis ll ae эвээ) RE Be а» NS сэш ш Se PS eee сын)
И
И
SEI LETTE аи BEL FATT |: | E .
pes Sea
Нау Яра
—— ا
и 1
"r=
22; | е 22733 е.
d مط
70
ТЕСТТЕГИ
1252 ДИЙ» 237 | —. ИРИ >”,
У tt 7 9 - i -7
EM а
нен
EZ D ЕЛРІ ТІП ГР 777 | ЫШ
a ШГ лы
—
ERI ILLI O4 £$£1.——3À саса Poa ag s
r Pe sie РН LATE L1 1 71 = к К с E НУ ЖЫ BERD
AG See шышы || sGELARSENR гу сэ.
IDA Ea ЖУЛ — да ЛЕШ ЖУ) ae в Тоя, ¿= НЕ Ире TIRES
BEER В ae Li e em mz rui i pinum ре T ee a
Бтр у / ت
~
от Soe
КЕ 16 | 96 94 P s й (РЕ
ОП T, 2 ба в 2s V2 f| - 7 Hg. — Fb, pa. гсэн a =
-- A ИЕ” — 1 1 1-1 111044 INE 4217
rt У ee, AGE ADI |
пи و چچ + -EA pey] ——
== ES E E By ГЕ а :
VY ари s EEE ELI ==
“~
а 3 wawas р Z ? y | “эв.
ах, 2 ша»... j| | е; L iy Tem (7120
ДАЈ PVF ДАР ТРЗ Fase = h ~ — Е A = > га EES
|| - E WAR оше CIE E „л Ру Pg dy | Си | 3 LY y |
> Етіс ff 27 ed
ЕГЕ ЖЕ. .د BEF: Paes 52
^£
wee
777 BF ы У БЕ НЕН ee ee БЕН pacer
em 3 Pr
жу 77;
"wp yi 24 г; MET дан LY aie”. _ у ж сы тя акт. REIN саат Co^ pusaq a 9. = B L
Е HEEL کے کے ЕЕ ра РЕ
| ^ \ | \ \ | ) | —
тун —4 эш та. | а
МВТ ылыш 2. SEER => 5 =— = eË: анастан аа, 2
| 2 вы ——
- = س
= — “ма
Lp EERE E 7T 1 m = Ш
m
EF ER TEE | 7 Be
ГР Жу 44
папрати
11949 ل 1إ 4 Piesi
Nac лг [ж лл | е Бен
ВЕТ ма FEF Qu вола т сан ee,
y+ rt 0. 22-12-32 7») «sig | d f...
E S-ra чаи AFT f L A 9]? AM РР Е ҒТА N > ee Ka -;
re Ar SSS. ` St MRSS eee ee es eee ee = ат
О] GEF 1 ЖЕП ey 171 E ee. Be 1 БЫН 1 215 571117 — ee a 1-1 1-0 | US, СС I
BETTS гыз жағы 2 4
жиз
—— Á aa | ы — — мал |
/ A Y MER UM.
-Ф-
ша DA ЛЕВА 2: КҮЗІ (ET. ¥ ЖШ! 255 о--б6--- 2 [I © оа мем EFER Нето hS ЈЕ ыг: o a ива bate Е (аи oh e
EY ДЕЛЕ ШЕ (538971 E Ex; BE 7 а sassa. EE | МЛР] SA usan үзі a ТАР БЕЈ | Ши! E эрч ПТ дам... ва SE сс at За as me т ак
ПР) у’ Эни t ENL—EN—-— — и Рен — || ӘӘ ———- „ш — Шш — —
ЕЕ iso D са
t a> — ча иш
Ir»
Try. Siete Е E \ N. < вээ Р с ВИ SS ki Ən 91 ----4 Am wem a кш єз SS
WA LR ATS CET IER E Eres i aad т ا [T |. (ВЕК сы < |
Y "- ее ЕЗ EM са | 1.11 T1 |
(87 ) ts 21-25 | 2 Е IE ка -—
Bin
KAYE; EE ШАН Еэ... ЖЫН
Би 44-44
| о "4
+
p > г PY A
ҰҒЫН Rob: ТЕР . ol Cuz “SEP: Ете састы ЭСИ | a Е БОЕ ГЕ ЕТ hCard TEN
ін sr a iË ee
= 154552 UT IY TENNENE LYS
ВОД у О 14-41 1-7 СРР БЕН” --- — uh — == Гың б саны ===
1117 дава SERS See sem š = —— e
=
—
| FEI: ТЕ FEE BE3 Е Е Ce РЕНИ EE Г Г و РП 1 246
Алга” д pe ПЕ ces
HHA `` баны VERUELIEO ир d к= Be в — i
СЕ к нае
Р”| Р”
ГЕЛ EE EXT pou] T ШЕ” а ==
ê AL re НЕЕ ЕЕ E
по) a Bae ГАИ FI TS Fs, бб
Gatos EP. те с = MS Wa
1.2770 wi EN
— P
mtaa mm гет fl, ТЕР m
аы L LEE
193 É. 1373, fo қ
et Ық Жы МЕИ ан да и
cow pO PY A FEE ва а м
o» Q BR. яй. ST
170 мазам ӨР 4
WEI Шаа 07 ae
(147 4 if! ек крак," ВАР Pe ы АРҒЫ
SET J DET Е Е
(ea EV GO Rae ЫШТ eS AE III ,
EF. 7 № - №
_— ра ди даагаа
i TA TF BE E nd] 2
DTA TG” FF ESE” E M M
Ta ETS ma
= ae
кол К ег Ра m у
SETA [plc
7 E улыг» =
tS er Gey BS lS BAUR Bae ae өлен
= Sy set МАЙ TD ЕРЕ ATT DTP, FET ERE FETT ae a ж ee | Gn J SESI ee ағуда
ete ee SE SE Сто ма DA ee эрэ рэг EET ! REA? a раса СЕНЕ A ДАВИ
mat тат iE gE жы олш! EPFETIIO NUES ЕНИ RELATOR TEE кла
h
ПИ“ ево ағы БАГ
д prr + T METTE . явав:
Р-Н
ка бржи S М z Г as
“as
[L7 | IO +]
Ki nn A oe T TJ — ЖҮН
БЕРЕКЕ жды наи ue
печатани pta ат гг Sine ET
HAN VOR ca ЕРЕСЕН ІІІ Та —
BEES 1 М” нн 4 ПР е 1.14 Emm. m
НЕГЕ Jg V d CURE Ба CAREER: | v" кий Въ. ЗЕ EUER] AP
талын ESE и
preti. ops
МИ 27227
2 1 пен re жаны Е 2: ка P |
БЕБЕУ. Ty a گم (Sa aE
CI A EES ee S а |
Ц Су;
17,9
CREE IX I FS]
CI due
SSS ЖЕ ЖИ ЖИН P i
24m лиш I — 1 A 7 анта кс AY HE SAET БЭ Re ШЕСІ EEN Ef 7: Gul
—— nw ae Sere oo ——
775%) РРР] - |
аһ 22 ~ ат сүттү nÀ ee КВС [oem
| р зен ТЕХ” Е МЕГ ЫЫ 2 ИН А-Б Heo м
НЭ (ies ess ل 4 " ї ER hpa ET 27. 2 ~ а => 4867 ВЕЋИ 2 У >? 2
p LET dope Le =
sae ува | LI M
-5 ma] oy ater тату сред, 3 | 79/Áw/2.2.s F^"
a таи А нэ! DRI 7. CERE I 5
ри бо 4d. 14 ПР tata ра SENT Да И
h Á В n \ = \ \
Ym Рам ну er а 79411 аа Те ра amme amr P ае
amu А M А | ___=о 2:
72, c oasis dur cL LY ELE. lY Е EE TT
HAN Dt Pt a or EER [7 AR EE EE IK лдаш шы 7E Яса” — 1—3—— Pao
ee = = е ЖИІ АЛРЫН" SSG АҒЫ АСЫР WT ¿HES SO ey през ЛД: дж ДЕ 1-0
ЇЇ usque Er rompere FEN FE FE EE УЕ ПАР л ——
ЦА.Л VLL] ~ УТ a ¥ MM = i
Тея BSS — (21222273 Ses
My = SSES ен шй EEN. TE _ i` Awe МНИ Ay T 4 ШЕ ЖШ УГУЛАТ
—— = M» * —A BE AR ЕЕ =L S= 09
27
к
На |
ИШЕТЕЛЕР КУ” SF ЕЗЕНГЕ чанати ee иений тесі ي а
Куше е ое
A
Цел —
(5/3.
E
ҒЕЛЕ 117.
Е
` + SE £2. РТР! 14
ШЕ
F
Y
ЖЕСІ | HS ИШ
(0055. юз ај
Z | id
Ty > 3n uL
Сю vw
У —1 oo
А. А
Пн“ 41.2 ы „анн eee бик БЕРЕ
ге 1 oa ШЫР |
5:5 ANE ар пи” Е пано > |
ПИ 4 са Tcl де
с сызат TEE gm E MN - 14
ТГ © ai^ mtu iM |
со мес D ихээ
пити _____ a р —
рт -2
WARAN
"Фа
MEME D cO cLILI-I-MS > r 7 |
EDT В Wix дъ Wi
00 LSESGEEREDNES 4
ЕРА B1
IN aus
е
724.
, SSES ҺӘР O J БИРЧЕ, D: 272122 EE РТТ
[A a шав ан Br et k= ТІСІ a АГ Ae ST se 11 114212 1X
қазығын Pe LARS данын БЭЛ гэл.
(Тел МЕН ШЫРЫ- — —-— БЕРДІ Se uU LEURS (mo uns [+] —1 [d Ёс ий کح
OF hi) р ps r A h 777 P эй ur a БРЕГ 2-4 ERIS шш a — m жуаны 420 М хш _
YL a FF ҒИ . |; ~" | МИН МЯН 4 № [ / “EES ||| M |] ~“ #22.
ICY RN | AN 1 ат. FE OEP | MS (08. M с | EA e | > P инин l ги Л3" S I UU
ИГУ, ЖШШЕ ИШ “== ree ta pi oi —
ПАРЕ ЛОЙ ДЕШ] ПЫЛ! IPSEJ re гэлээ т=ш= о... = — „ШЖ [ЕШ
irs REHT — 43433 ااي و ^
IE RYT HF FI FF 2 NH , | |
e
Inm FET Mad T EFI Бшш T —— ——— uuu —— —— еее BER
191 ЗА тотже аво У Бат Саа Б а 7 08 EL
INA ccu DDu.-.q4.Eg w-L-I ДВА ОРИ SER. Ps; меен
БЭЭ ү017-0Г oe 0 ' £ PI др jg —
= h Ed س
НЕ °; , WESESENQ А EEE EEE ПЕШЕР пазя: МЕШ А) EFF MRF Sa, HEF REF EE! RET и ағыз
AS ДЫ rT i [Si 1” ДАР F ДОШ ПЕМ" "ёё , لى :ال 4 z _ BEI ЭО 5 M s мне SSR Se UE Lis c:
A - LIF ll — 197 эээ! А] 7 perio | 17 û ij | 1 yw ЛС ПИО
IE (ae [SESSIONE POT SRST Lec көнек | 2 / _ = „ш
та” rE Say Ғғ АН
11.77. 37 . L... REN AVE APY. EE ФГ E LEFT | ——
DISCO TU. EDO НАБЕРА STF OF if ВСУ BE ей yy --- b a M
|. L REIER | ee ee ee, Sey (лгы l
IR a Ce We EF ee, ШЕР сәз. HN ај SE ЭД
IS A 4. ЖӘ иа «Өт «БЕН A SB SSES LFF EE a Е EE للا
TY SEL ДЕ! E E EE FE HEF үү “~ EEN [ЕТЕНЕ FFF AEE d = Bul
BZ Гони | ТТТ ОР” | = ы M |
ITE SS SS. DIN 52.0
ә аса ж-тама рр |
ЕР ТЕГ eas БЕ ВЕ: БЕН (“же Ge |
COLD FP МЕ ық кен ae шым ооо
B GNI UAM DS RC ам EEE: FSI Pee SS SE SS EEF но ee
т --------ФБЖ---48
LOIS Го.) у «АТ Б ae TER алт 23 49 ЕЕЕ ] [3 ај ез SS EF EF g
Вермеер те ОРЕ | G2 = р а -2- 1. AEN г E ET ATT AT
اي الي ي ا ق ي ا ال لاإ ا فو ل nqTNT
ИП sane —— 1] 1. Ee ee PR Lee laa aa
ге
722727,2
Z 3
2 tole
A
По БУ — —
А ИТУ | [7 —
iis eases
Коча талаи ^^ — ша — — N لک X.
179 IRAMA” == гон | N t t. “aa ВИ,
ci um дийг Сэ
ПУЦА ДЕ 7 17 ел sss HER EY E BY,
и>. Зее ЕСЕ ШЕ assis (ше Ar ¿Sesi
ИЕ ИШ ШЕШЕН көш == —
Бәс? — — 07 7 F mn — |,
30-12 юж "=. —_ ШЕК |
TEES PRESA SR ,
ээ ШИНЖ... пш шуп — — — 7 - md |
Ut ef usé is T Нам ~g
7 | РРР 7 7 да в #2-44--1-4-4-
18.8 wanu ee т p аса аи
АНУ ры ee rer aT Be
[Ig eh FG, eA | ПИЯ ГЕТЕ
У —__ Py a ФА f желп БЭ „СЫНСУ AER
ит
Таста оди аа RES (GY ED p ГИ EFER ED TED
cam ie!
ЕНГ ЕТ ЖЕ ЖЫҒА ee 05
1257-4143 КЕНТ ЕЗЕСА aaa
SEES НЕН ее E ——1
- | “T A
VEE | 2
LE «ӘН > BE
He XA VEL NEN ICE... [BNET НАШ Гиш
Н — ДИ ЖЕН ЖЕН | лт ЖШ ЕЕЕ:Е-
НО === =з
fa FEE клат исан
ет
=
ната ee [scops КЕЛД — о
IATA HEEE EE a) [ose] БЕЗ E РР EES GS EK FEE EES —— —— e 9», грама ir . Ji
pr} Жы ШЕШ МЕ | | -[. [7T a T
Әу; 0-98-99 Ж Ш ДЫ ЛЕ ЛИШ НЕ ШЫ 9 m Baar ТҰЗ EE, = ا ال ا اا EROT
ETE TEE «ET ы ee FE ЖБ EER
[LY AH ER END IN Baa Boas al
É P rey [ а
7222 ка Je.
“а
Tia >] - | =
SATa BS КУ мл]
р +
— — p 7 d
Eyri гө ЫН два ЕЕ 1059-05-01 E med
Бест Ха лигата RE Lye ПБ a
==
= ee A
с — пик ЕО
4, o Ч
=
, 9772 А 1 ЖАТЫ» ETA та 4 1
ead ы 2 X ae He A а= = Lr A 19 ди Вале
ЯНУ ET TZ is ЈЕ as LLL RA gla E ee SEL 3588) Бру ЯЙ 0) RE
irs a скара а / LI UA [5 - | =. =o we жаның E | |
пау а |
1.9 пр AT |
Eu AFM
7а
цас лт ын
НЭГ" ТРА
о m im
EN — [— 4
т у |
ЕУ] тш.
Fi
fet fae шилд Xv € анил
жы, 714 TFA E eg E ei
D | mS El.
CÓ и же = —
іу; i E» re EET == [ | —— 4 Е
А i me S ito oy
=; 7 [II سا س" |. | eee да
г ДЕ == t.i 5 :
2 a h TG ү D ГИЙ AE TS OES EET h
Пе ДЕР, З, А W ЖЕГІ? м 8 До дд LIN „2 Y”, лён (Г al ЧЕ АУ Ng ИНЕ. НИ #77
tbe GR | SE. | ШЕЕ НО (жау ли АЗЕРИ ies ЕДЕ PES li ui Ste AK САВ fos (oath, E N Rk. ті, мер лот жилы Te ye Bk A a) и Де де
ШУ, RSE Диу. GV РЫН ORE о те Др үнэ Реа ВЕНЕ 12:12:41 Wa aet tio
ВТ м м (с Cum
ЫШ гай мы ый
О РС а — |
— s (m . | 4 ш шн
(тағ s
aS NS CES DEAD ew E [2 АД ба № Se E ар TOE ЕА ee ВН سے
IPN ДР раме Mt als yii 9 INE эй Дыл ОР ВИНЫ
ПО 2 TIR ӘЖ SIS A “E риса Paes 7 ЖЕЛ
D rx wr сы.”
A
KAT FE 42-70 a SFE 7 Pg A LI КМ То او г гм — УЧ
py E: — Ee $f A — = = ر e aa „АШИ. A ГР жиг. ^ аа
қалын, ажлын | | 27 ГИП 7 2. Ж” = У] др" | 7 ана
| LE ea ^ РР SA EL о ш
—— |
~ zm
E a ШИНИ) ГӘНЕ БЕРЕН ЕТЕНЕ EA | EF AFA x II --- O c du
Бор لی وو رھ ی gy жығы SILA! A а УЯЛ OP Дт Уго ti
C Те EF AE = | ДРЈ ee ilg г 28 [= 1 мии ЖЕ
lj cp LL — ща ——} __2 = 1 — -7 410 9 47i
Гоа e | м | ма =~
H4 444 eee
ы ә ГА“ а ат Q
ЕЕ Lir PIT MS
сыы pg fp + ft
PE == Se «ву <> >
[ER
21—79
Аг тех
ТТ ле ORL NE ERLE | |
ae STIS GU Wido PE N 2F CR жағ ا wy. <= WERE
м о т т Se yu — EC REN, uw
= DoS ЕВА. “Жаз ee GENES, ТЕ: SSR ЖО. 75 —ÉÓ ee 9
: Да то e EFE #7 БҰЛТЫН че < pe С
—— ا
[porca 1 Sy ESE EE Дог FH BE
Аа cdi ДР t (ode Le t.
пин, — P | ay пи r ну SIE RF,
— SS
i a aa
31-1715 =
1-3
По агч Wis fl N. Nes Т?) 77.
ES РЕП \ \ T 707] 7 TST,
F 909 #2717 | ЛЕШ ИШ МЕ 9ig : '* ] и "VT
па
ДЕ аго 2/7 m | 2,9,90,0,. 3; В |
УЕ ае EEA ey Queer EE л: 2124 /ТЕУГЕЗ! ЖА x m. ЕЕ жу
L: ёгт ER RE KF
Ела GIS Og tt Ү Pere 4d — |
Bain
J a TET BSE Taras Ирене ei] 27 Ра ке ea FT iia к-на ET irre о
ВИГО £5 a, ШЕР” дан 18 иып! ШЕЗЕ E
| =
ea. rug Ч EEE ETE Ч ЄНЗЧЄЭ ates: "Ра
ты || Ра оре пороте ee ПЕЕЛ Tw
ДА. _____| ж, [ом iy |
124 17) (У. -
Ба
рне 1)
—— - - —— “
yEX Ү у EBE У | F وي
и шу | ала = n pay eruit ағы, саз
Lg WE TTS KAN ЕВЕ ар
ETD a NZ 4^ | i
FREE ЕТЕСІҢ BR EB) 4 28. RF
P = Z12122] -= | i TT РИ —
—— — | >
8H ی ر اا | ر
L-L- па гета аа вечу г
ГРИМ тэвч
p ¿á Шинээ
CERE Bi ERT
132 ls ary a oa o <n LII. BF AK o p —— EY
220224) 12-21 3 -1---- НГ. هي uri и
Se жәнее prc Loma mI Se SSS) EF AEN ITY атан ETD
ШҰҒА 3 Жер сор ЖЕЙ ша
22232 уж) кэмш O ШР МЕН ШЕШШ Ту
E SE
Namin”.
155 157187 7—17
99-3 بى =
ма
HOLT HH
kiri ЕЕ 22141525 =L?
HOH S Ki. ۶ ASA ПОР М и ي пс 4 = ва
“аав!
7 dum
T,
т T Ё ауе лга v E OET БЕН 2 SEP ӘБ 4T
Р му мъ lih _| - ا : $t Е 18 ms НУЛЕ ало A
SERMA AUF 74 p- 24 “mu 7i P / 6/4 ea ГЕРД ӨГӨ, | ОНА
зите звани ЖЕ ЖИГ ' i E Aer ДЕ ІН ЛАК жағалы те ин
à Гета та
пт eth хєх
те E7847 ИФ 7- ug NS
а! (АҒЫНАН ГАК ES EE TS
ا
in BP vive Я а A ы Dl JT
каланы ctt LZ AA Ж Єр Ж а #7 000)
irs та аи m МА MT ЕЕ ПРИ BW 25-4--4
r 1 ei se ea W 9 — NC TALL каа
pz == sss Ка = = m 31-9 s
[Y =
v rapi po. ا nindoidxsss-i
14 86 AF Т ——r1r- 1-3 Ее E gj O RESET ЫМ EE SAREE БҰ RARE ЕТЕ TS
AZ 1*7] < — “и Ра | | ШИН МЕН A РР" 2 | 1 w smi | cari e up M ai ME
| 4 Қ тера ЕЕЕ ТІР kV ал? PEE FF FERRET NC xe ual
Ec 21 GEN SF Бате 24 rua
Pate? FL
Peat er A
ee
a НДЕ
па
E = 568: Сара CAO
Шы WRF FATE а 1 "HW LAU Г [№ а за
МА РАН НЕ г |
ДЦ Ам L...
[43 1 Ka AR ia
IENA m ER] GE SATA === DAS EK Рай е az
Беше Дод lasu ез ь — END
157 eum, ie = C
L1 Em А:
ш ВИ А | I LI TI D LN
т АГ — 11 111 14 D А: A |
т | ram [i-r
umm ||
ШЭ k — — Гь, m
hes HEL ДА E E EF P> БЇ 28)
J KW SES KEY Ig ева
ТИРЕСЕ FE (ЕЛ апранае жа сегіз
ОН ue] WAIT пяха tt
Н ШЕТ T SEI
TE Ja REST | La RS CU
Tye ars Е 1200 || | ГІ
12,2 ОЧ gt М ive VA ee Те re ШИН
I mu RAEN Zn) т АГ lb.
ПІРА: о EGER] Cae) HERSE A
м
ho ec ЖАЛ РЕ FERNY гез LF EC E
то m» ИР 7 1724
ie
IEE DE aaa [a omni ЗЭ Р 229 FES REE EEE r] EE SSES” EE eee FZ Z=”
и РИ БЕЙ ZT N кендік КАИ ај 22555442 BP a ENT різ Із 5-1 FAS E
nau: SED SENSE | (eae Gare Е. D 1. — Г ДЕЛУ Х 12121625 uc oer cR
[cua eM E — зй и SSSR Cs RGA SE Би а Р. 7 TE EO 47 72121-20
== gc Ер НЙ гала е
ot г LC —— Hoa 2 e Ae mmm = е +
SS Tiya етанола samasaa of fat реше fon дааш ад лы дек рете жа
SIRA E а ss
Ен | Бр: 1 << ДОЛНА ил“ > | pes E EZ ет JE AEA Ep EF НЕ
оу ——=—— - ма не ЕО БНН БР” шы. Ч 11 3» м
А!
Two ER ее CLIS 0126 nes Є пази! ARE ING AW? De EF GO ТЕШЕ ШОП” ШЕ See AS See ee = алија НЫ ИИС,
DE и! | ق iM ЖЕ АРУ E AAB EF CO FE FE SF EM E FE SEIS tan EE FT ДЕЛ EP EE ET ду Аааа! ETS слу; БЕШИН ST Ж:
ЦЭР 17-23 š š MER EV, ШШ By EES ВВС 3 FT O EF LEF НЕШЕ; ESE; HELE ESE E E МЕ AEE! REESE eee 028 насар E EE (ЭКЕ) E EEE EET FETE 1
1477 yi 51 ЗЕЕ "EF ESE EE E FE E EFA EEA Gc Enc Bro Сава ЗБЕ) EE LA] БЕН, EEE АН ПЕН HF) 2 саз ЕЕ j
Г\ ћ z h ۸ N 2
пета 1 Еа М - ЕК- Езера ee FE STE TE FE ee PU АРИЯ
[o ш. ي 772: | gly За ее: 277 Я У ме V.: A
a gE meg 0770-40
DATEN Y Ms OETA
"ОУ Ят
ВИДРИ gg n کي Еа]
1 — Туа SS Ey SEEN. НИР Бар SNS.
—-
ПВ] p E, 11 :
LUNAS и. 3/17! FP 4 === Еа
ЦУ Нат | wc ве eh RP
і TiS Wm Е] | (кетір У BS AEE ГИНЕ Жл
/% 2222 MO.
NER. 4
I1 — а)
ни дил ar 2
УЛ =
M h |!
ЧИНЭВ EE "ШИ BR GB ee
eiie ааа trea
£I LIS HITE ІТ 317128)
ЖЫЛЫ У ¿KAN ogg باي و
пала на ee Па РБ 01 с s
ЕНЕВ НАР oma
22422208 REIN EES RF,
A SE ТЕТІ) мо ар РА
Ц A © бт Е. УЫҒЫ EN ETS
ЧЫЎ wow Ec rax.
Ша ЧИ ESS E D E ©
E am WD
у et tt + س
— [ [54 BERGE зэл СУР ла нышты
f RESET EE FET 51:22 Бари Ne eee FEK (AY EF SEF ET ЭЭЛ FET СЭ FET REE,
8527 TEE ЕБ” ЕЕ iat ERE БЕГ АРЕ FET KEF Ge EET, Se EN EF ДЕР DES OEE
И RET SE SEPT RE
у
ЖИ @ ит а ae
— ра В ПВР сеси | с Be => — ITI
араара а аан Бы FR Bs нн ШИХТА ey a а ae Кеша eee
ل ار و و وال و و a ае
2 BPW __=- | O ЕР ДИЛЕП ЯТ с“ ЕЗЕРО И E25 oq
ши" p. Ше». Б” |
ее м ЭЖЕ МЕ et 11-1; — ITE
PAP PEEB "| Be BFF SERERE KFA 21 —— 7 Nef T | у сау E d брао y
уруса аала E е ree DSS --2 # Z E WAR C 1727 ERI TE ЖҮ ee АВ
Ж 220 2
ГІР E EITHER
М
سه E Em = = E ER -- XI سلا
KS па M lae ET гт
BE A I a ЁЁ. -—7 —L Cn utes :
/2% е 75/4 . fo i
[V] Jed [ef Пе TW
UL 12414242
Ha
ES) ЧЕЛИ EFE mw
ATL LP Пе je
FFF FEAF? SS W i
EFA ЕДО РЕД
| 22211:75:12:2
۶
ns
|
|
R
СУД ll T
eA БР ША ad ES
pope ее up ухарсан
F |
MET
|
[1
ITW AF М” LB
з)
[| 9 | 92
А |
A - 727 Ji / МА]
У
í
2“
97772
ETT SS SS
i
је Еве“ - "NUM паа
= ь —
LO Tater 4 +J 38 НЕ
ms am =" x p | — —w — —
пачи: „= л. арии" n = ill ани ВИ s PUR —-— Нн — -- эше ш ИМ
m — avin Em a ae y Ч эв BIA RRA "ENTE P ER. ty et Gv m и
y X ee e اوا 4%/292%4/2%,%,/.4% 727. РВИ AFDE AUY РАИ РМ БЕЛІРІ РА ИЗ
| Фу, | : ИЙ
WIS INA EM на". _ | YT #95 — | шн с н | | Гані | иаа || Я =
ИЯ ary [ 4 [477 4.1 РЕ | ^y Р ВЕ 2 де ig و yt لوو 219. "SER AM t — а
к» 28.0 7 Pl gi d," 28. & MES т’ Н 71.47 1547".
cave 7 — ===> 27 > ----ат--- шия ——-sW! — ми s
ВОШЛА — mik: mL — —. = =. =. =. = =. = en
T И ЯРАР ЕГ БЕРЕ sx БЕРД ЖЕ arar pr aray mariw sm
70° a” АК АМ А4 ЖИ И А4 ЖЕ 7739 Н kd б ЖИ рибар рио
Te рен — s пи [Hl EVER zs —pumm ВИИ — m
уБ УЕ BE za, AT ЕВРЕ E 2 EI
AY Dg gg J еј та. Д ФР S: <
Гати: - — _ — Lol e ===
pU RE IET,
ЇЗ ДЕШ Ad ЖӘН пара
—— па РУ — | |, — я aoe
a او as
ШЕРНЕ ВЕРУ Piss
Ж d
—-— —EN — -—m
ВВ
Г . "49 K Дед А де
IU), FH але Це пе
(527724 TER из е 3 gt tt
НВ Я ec 77714 ‚ЗБ G SSE WE 23 ware E ГУ
eel Pi [47 |62225 GL Sita Ёс fo See Кој та ер €i. ””” Жл — ed
: —%— рр АЕ D m —=— === ER
[ £e | Ж sO га ЭЕ №8 ТО жн BE
I Di PY RA ARA IAM
cort пе 77-0 шш
4 «Ж.
4 Г-9-1-14 a НР
УМЕ Io m a === — ші
ІГЕ LANI ыры
же
Ж ДИ 4 6 22 2 2 2 g АИ ЛЕШ 6 g 4
г Ж” ЖҰ ЖИ” 222/2277 0700 е о A S-
m 1— oh А
4444 [24242134312
: ћ ү А
и D. i ge E rap ЕЯ EA EBA ТРН SS Pt ee Т ЕГА 2 ГДЕ 137-39 До 4*9 фи E
ОУ РУ Реал 7 = ft TTE P= = аязын == TE L j+ су ЛЕ qus
СҮҮ A, РР. 7 E f^ AT uz РИ РРР: r313-3933 ҒҒ 27|22 ДТ ВЕЖЕ.
из y 1 ص |) EEK ВЕДЬ?” Жән
eww ВБР . ый
ге Ра WE ОЛЕНИ EE Е, ERTL
L— ДИ ВИ ee dd are
L لآ إا لإ سر #۴
- Ё HEC тъ: е, „>
НЯ — ت учеа Р РУ, کے
ње" № - ФУ. е
дела: зу al tyes
7S SS a ^
| | [Iw [22 ST aia ف M =
нөү БР. ДА EFH لسنلا
|
u 2
aa
1 А А
Зара he уы Z hz уе oe te ЭГ дана ee i
1 E 2-2. Pag гай 111... ІҢ 2 ге ter ET ТӘЖ Ж. хыза
НА 77 HG HS NON MN U ЮМ ;. 247; i a MESS AE ТАМА ығы
ПА I I1]. ЕТ Hui] УЕ: маня pesar 22 52
А
ПА
А А :
[5 ил l CART П igra ОЙЫР ЕГА
AT Vi FS а |. 47 4 rag Fu А”. ff. Ра TE GAS ESE: GESTOR МЕНЕ жат Ооо el a: BORE.
КЕ AR r OU I ae Wy e ку. а. яшъ. м Sy ДЕЈ ИЕ; ЖӘН Ни ЖЫН 14845 ЛЬ ДАУ,
ПИ Е. 1 BO ИАР НР 1 » жата 2 HA ЕД у |
ь
ҮС ELS 1 гета R Ман
НАТ 1147 9 „7 2 2; 2:71! ПЫ ПУ ПУ
rs 7 рота |" I4 ЖІ!
и |
— = — pm Lupe l
11 ° СШ заана не ~ ` ---
МАР 1 |
ДУ ЯШ E SESI
М у 89 9 d
у 7
` Ad М Ч А h
eg У не ди РДЕ
" қ”
LAS
LI
M
| ALI
РА
+
о
ээ
...
"ант
ati
EI а
520
Ф, | | 2 LOCO И
Ec = dl = . Ай!
7 ГА SE] судара 2 —t
РР Бо 106
Lor ЕЗ” mam mm m М "A.J KI a |
aoe и
зе су т.
Ee Be —— = ивээ
слама CASE eyes Ax заето ШЙ ЕЕ. — 3 ХУ 2M
5 ce XH X Mass وق А -125-41--
РО ээг EET (ЫА. УРЖА МШЕЗ ЕЛ LAY ERATES әл eme 4 Такава ажал
қызынан Me Ir ae
للل Ила td ا ae
iS E REE E Ses ee
ma hai си
im d ИШЕ E
Бен га BERE 09 БЕ RT CRY
| 4 4 49. И, 7“)
Ба de RRA [ss ЗЕР 3
а
a — 54 4241111!
АГ | 7
Е 1/1 12 14
-
mu << 2, |
EE | WET ДЕР Baye
БЕЧ
`
E
E J. D EEE 0 Lee ЧЕ] REE
> у,
о 219 | SRN 7O RE ТИ хетт!
ебе АЕ сайуу OO S чйр Be E 9 EE FEE
aA s= АМ =k; АД zŠ Biles Asks
BTM EDI L Ci’ ae
[ 5797 г И
"АЕ DUP PAW! ПЕТА 27 EFA ay
ВЕ
ah
AMAT,
122
TEE GE) ym ê уел Ez FF 09) ЧЕЛ ОШ ШЫ] D) ur FS ко GSS UNT s Va 0 IET RES Е ETT E
le Fe ИД им ~
rae
|4 7 24 IIRI
ЕЕ E А ОКЫ
ПУ «|
FEE a EEE шй ар
WW а ЖЕ РУ
юэ! A wq
= BERI,
V 4 |
à
БЕТА We а Ip » C Pw |
пее
UI энер ажа ату
Та шата» E Gay АШ AAA
А а | Ne ”
кке 3 TES qi 88 (ӨБ ЛЕР P (War A
Fa5ys.
FF AE. HER |
ге РОНА
: А74 2222
к scenes ч ланы [yet
№. te ANa a2] ЖҰ P d A m = po
i E EF ARE QUE REOR. МА йй Or en ир Las Lack o ЦАВ ТА e
Ig AE. ае DRE. JACI G “pos eem as Г т.“ Г 00-200 00
ө” "| | - i
РТ 190 анаи на" TERA ESU, at ҮЛ: е
Gir ЖИН 4 Lg |
№ L HU тал”
| — BEL ee г и.
e
десет и || J SR eT eee ДЕ A p uu
nu DMM Eee ASM Bes r ee Е Етегі ДУ доза Ви? IÁ GS |1| | [ 127.
| БЕН,” үң ЕЗ ЕН ЕН БИЕ IPE d popa. i c — LLL L LLL. g Pins |
ГДЕ ЗАЛИВ. эгэл) БҰҒАТ” БЭЭ, оса В PE АНТО Ee on E KEKE od EES E SS BE FERE ТИ 717-615-6-д--4
~ ~ = — — yy A n n Е Lamm Oe р [Мм
fos И Y 22 VSS) UE Wa ss. .--1 1-1 ] Тосты ЕЕ
У ЖИ ; i 211 ШЕ ГЫ] Ра E ШЕ] ЕЗ ed EZ) р يي ا ا ШИ E EE WE УР E ООО -
warmam RSE el дыла шшш г Rise) РР LEL S=" Sr SP” |l Тр 2. ШЕ: ШЕ Бол ЗЫР үс» Хэр толин
(Озо ос ХЭ
ЛЕЗ 275 1 T — зато WAGE ши Ge за GS Le лл т лн
Г Z Na ye ] Кич | ыз Т IN به ee Lg ww 214. | 5 4
p T TO D 4. ll£í.Nib МИ 22Х жен із Еу жасты ЕЕ ТУДАРЫ али BEL Se BE HET Se ET Тү et ae ste
UE ЛҮН is 8 > c 1.9. 7-7 4 Ur EIAS ЫЙЫ EF => а А SEs АВТО ВЕ UK С Шар SRL AEC РР
Р | Lr
TW GG NOUM EN Es NEU ee Хал Pr нын ee рио FERT та сто Жил СТ
Ач АА АА Фр U «ӨРУН Е ЧЕЧ Г ПМ ЛЕ | „РЈУ
ОСН РТ eS S| Se LIS LIS EMER
2 ко I - SY по е про J LT p л. стр о род = = jo
Гы 214 |__1 ~ 4
“2 ЕУРО Bawa
у DAY U:
ing 8! 1574.
Шан малата LD Waa Tee
— АЧ 71 NU ДАТ Хаа. Ree Ыы
IF CEA [pe 99-104
EO EF s [d
....
ЗЕЕ EE ЕР”
— Аа“
B E E A طا ار
ےک TREE
Fg | Са N а +5 wur" S ho - e —9— v
U7 Dao А DOO UL Го“ "Ума Æ пио РМ. ВА Жа лғ» mg Ћи wer hae a EE = |
9-76. ТМ вита ПЛЕ ИЗ ИТ И Лы. „ЛУГ м Ма | 4 да: И аа __ 75291
m le 4i. ph ал. ۷ x 2 BA GA) ЭДӘ таг EU ра ГЫР, Р. 3) (ee е
tu
W.
в (Г
У le а «а S. | # ке К (= ыты - Ас. es HOS eee es eee
Nur Та awam am vv B. am v m [ & G || ом J| ы А 1 | 44 ха |
Ад. 774! |НР в | Л MANNE Am. тї Jie. АЛАМ 1 7 ~ 77:51:22)
07 PUBL EB Ei age SÉ ee) Ue ДЫ 221
oc cmq
TI N ТЕА ., FI Fo FI 9 o БҒЯҒ 2o «, |
пик ту -L IL EE DS + EET ER HEE SO E AEE f E ii 1 Е |
КЕ Lan Re BN KA ER ES asi DT ШИТ SESI Пыл апи
оса СУ жаза ЖТА Ессе Ж оет» CORRUT қата)
шш нім” Ba ШЕШУ 7 БЕН Г Ам [ душ P «| f рим ШІ eg A
НЬ лар FFF ШЫЙ шин калын маты 8 ғ. 0070 Aes
128... = ER jGI "gu 005 Жай БЕЛЕСІ
си Tare np F Sa ши SEIN EN [SSD eee iO
al. Пл Kal ы» | аа Ka SSS У Вр 197 ДР и АРТ amaka
ПЕНУ ТИП === t oua | ер тр ET AF se ws b W у] Уе
nD Е ВЕ ни SQ BE EEE WS FEF ИД. ЗАВЕТ ESE eee поена ж тт чапам ` ap m) а
т A ee У
Въ _ 1157 11571 1 Друз 1 елә 11 KU А ШШШ
рим таа „ра мига се РЕКЕ AM am
===. BLY асан РЕБ yi ST танынарса агар
e
EE 2 T 5 lI У ШП FT 7 Ж” eee
TS =s ZZ SS i QE SEL gd n | “РФ 7
парити 701.1 | ср“ aA | 1. IM гр те) د
ST НЫ ¿° ШОШ лета e 419 Лача A FF \ ig \
RSL YD aes eT Te cana ERCUD 07]
TE EF EER E . EEN Ge БА BELED EIUS Иена IU MERE МҮЭ
- 1 “ك жа. ре ku P ad v у Басар ыма bo SG ee Rari]
ЕТ Sk ку EMA Sea wee GUT ШЕР ¿SED Gl ane AGERE ыу дағу насты клен Аннан
EE E EF Нес м E AR TT EF ЕА. BE BE BE Sa oases REE
` FEES EE) TEA EE ранена ` FES EEA Ee. мы
g чама аһ. ыы іэ ИГ 317 —— шь.л | He E „у 3 W— 3 3 اا
(~ sms 12“ 22-10 ЖФ e ЯН АҒЫМЫ ЖАЛЫР sr ss ——— a P VORE Ar ЛЕ ЖЖ T AmA
= шатыр шанақты E RE EEE Qd AED SET ДА. Gn ВАВА
[A чз М | Е РЕБ" | WYITATE.
CSS Sa ИТ “~ ~ г ~ 2 ШИН! ЕУЛЭСЭЭ.
الو لوا “٠ 1ا الإ لاإ |
123 F.1573
6 Z а
ообо
WEE, ыны A CAE, NOU тағыны usos ug до. |! J FR JP диск лл 1 Вы ees ux
Гр Кеа 2877475727 ДУ l 7 P g; qq | дел TTT 1] Ч УЧ
BD Ñ LL равага агае ТТИ ТИГР ee aa
о РА
ALES И | BW °, |. ST) мега 1 057 L 1. T WA
1272) у A EPI LAB ы; ГТА УМУ] тт |[___[] ТУ
TN NN РГА
LI. gg —9 de n —W Lud
. * Li
у NEU ЗРНА, ЕДЕД. ағын НТ, I Қала: жал ылу ES QNM жалған (тел іш аа иа Із 222120 Quo 2
ЖЫЛ гї Neer re uq uq NTT NIN нА ЖЫ ЖИ ЕЛ КИН KES 7v A Pll yf): | Nue У
MN УСЕ КІЛ
— espe say у Lg CL] s L Ja igi. | 1 1 Ши d نبلم АР" i ig =
' BET O) EER | Ц pit got ig 9 огаН Vf Eie EE |68 T e
RRS, — — — ——— — 072077 LLL Za A
527 7 7 NOT в 10757 3Ш ДЭРЭН 77 4| 177 Њ 177 ~ Жез BINT ST Mu k=
shew df АГЕН Ae Aa Pid mwr Polis 22722048: 7//27 22002 1 У ПР” (Га
J; жолында > й
[cre IDENT ATRL E RRC E
ТЕ 2 731257 № 17.7 Г СУГУ ИШК? ЧИ, £ МЕ. pie ج не
ppt td git tg ais d eil ae WC GRUT и
PHÓ НИ SEE ор =
еее
Т^ ir FERE ЕО | А. ДДС TEE eee ea Loe о ду ЧР АТ | - и > | ‚1 с мина j
d née taf {| 4 МЕР. ЛЕ т Ини
7. «ЕЕЕ (REE) GE EEE Ее Лига TS (BS E | L LU L SEE — s ey Ka +
mme
45 әде
Шьс// Lb ЕР”)
Пе.
P 2 4
ана ГЭХ сивен и
- КЪУ | 9 ЈГ од [о ТЭ" | (|-| JE |9 ЮМ 11 (|994,1. 11/7 LT - = 7
Ta (РЫ So ПЕ DEG ЫЫ PEER See Ben E A
RE EET лу Ae IRF" пей bP ee НЕШЕ Oa LS ырысты бы а TOTS
(2
фи — Q , Fe WEF TE Lc 3
ЕРЕ E = а loo
Ee USD EUTERSPD ed БИ ЕРЕ ee GE > ОИ РҒҰНАР АҒЫ IS ie ee | гэ ээ SSES. E TE Г) Loi
ЕЗ, ee WO БР: ГУ un г. а 3515 Іі Р,
сага ge ER ey
Were UE A= = шағ”
J TANA ПЕЕ 17 eae GF Ба Rae ген!
Bt mak ТЫЙ ae Sa ee EEE ЕЕ 22:21 LII ILES
"A Gs GG АЧ — F ЖҰ ЖШ РТ ||
SRS де ES] Бе FF ЕЕ
SE WW Ir ES ДЭЖЖЧ ОЛЖЭЭ ЭН vd ara
FA Ма 53 TI 39 | 9 за {LIS eee eee о e м
UNPRC ВИВА Ч КОЛ GE ры PERS EO A ТЕХ ир) ES БИР yO ST ITT тото.
RE Gs ИЙ o ee I E EEK EN E рава FET Se 1225) a um то
ж7 46% B ;
P S= ДЕ
D ж.т а П врат Ру в n
109—997. Еее
А ұғ SE
ya = gt E
ACERO Das. ae By дас. PAE Да
Кер Жез EF IET) TEES E EE HII 3 BE
В ва TERETE] г SSS p] EE A HE
-ә--- в жа әәә و و الو |ә یوی
= т = z=zz= ІШ 9». Ё РГР тгд
rrr
ЕРТЕ.) Sn ERI
E RSF E U <F ED Cy
IRE EY датата)?
ee сут РИ ҮРЕ МС ERE БЕРРВЭКЖЕНГ ERE ЕВЕ
02207 10072711 | ZF ШЫР £-— VSEEREL Baez
12:25) Есе YF EY DY. ee away ADS maw
i ae be
—— =O гээ
|7 ХИ’ CRI x KW ra вж. данни
тати тг пре
а= EEN Бэ
л
— 1: EZ TES k G
TIS KW. KAK ЖҰР ee XW ИИН ИШЕН: (5-3
Нед 4 = =f — c4 3 f LA
м
147
Аел ГА
VS VECES TN ELT PE ШӘЙ ОН үре ШЕЕ Бү РЕ aS
i" у por г [— 24A = ли.)
See
= ye, > == = zx
e — ge te 7 14 ЕТ =. ` и е
LH 5 4 = 7 : > -A
| 11)” ТҰЗ Si 2551-1522: 35:59: 3826-2520 | : рй! à
БЕГИ Ga.
| bs AK” —"—— ee
JE am tee aye ——
ТА7
н Ее ae
ҮҮ, JEA a 4
C ы — i REPRE LI
Øp sa
27 ед ri ? наи ыы
ШЕМ ка ка аз в ес
iv 2 А АХ 177 „У! |7 ы е а
Vian ewer U7 М ls 127)
ПК _ В МЕ а Л ESE | ee
URL
ERAN VR Булы
PETE Арно | aaa, (EGS Wr ЛЕ So K IURE
ГАПАГ AL ЖАҺЛАУ ЗР Av MAUVE ЖҰРАМЖЫНАМА” АЖ АБЛШАҺЫАУ JE А/ЛИНАМАУ ЖЫ жиш Бат 172147 ЛЛАР Ж
лагъа чинии Sa” Ст wr Fit fT ме” ФЕР
1-1-0-0-- шынымды. SL Y
Бэл гс GEE aaa,
201917, ШУУ 19У 14 EH До Baby,
. fa ll | а!
ESE GE SER I ЖЕ Es; emery ДКА ase
РҮ 1 ЛИ —z Ay ne таи
БЕ Sees eee ad ИЕР]
24 716 го тт ТТ „1
mp УЕ пса ل i
peu
ны Ен SEN ЕЯ А
—" SS Cl) Dan has? a шағыны DB азса. ae oe
Corto, ez Mh
— g —*—
«өт ЧЕ Е
< x = ama Pm mm m mm!
[DICITIS Ge ТЕТ ee г:
я я е я е та шшш
am Le mm ===
7 AU 7] | wl لے 2
Y. uu | | веб
USER E БЕДИ аго -—-— som ES ии
о اا ا کال
Bae Л!
[ || |
و 7 2204 e esas ee —— ym
(2 и (2
to Z 72222100 |
S= saris Seo Ek
О | V d E II p NS ЛЕ ЧН TARP 2 TEE REN NM ! л 2 “Ж! Pine
(28 ELM rs а а ay а rm
В \ ижт
. = L I [Cd — ú
їе. — — =з, wot — ا РЕ GV. DLP Y А
he о ESS ЕЯ; AYA 12) (ДЕРЕП — -— |“
La — ul ИД ----
ro РТ
ЕЕ
ШИВЭЭ Пе Paes о ‘> = s. Қ
all PEAY Am EH a = ЕЕЕ Е
шин AMET Si ad мг — ааа 4-3 Г" 0
D. е ту A (аура KR EDS.
еніне ган ЫЛ, дис aa eee COP 47 on™ — |
A n у ы „Шы | ~ JM | | дини — зе e
|_| til Owais || 28 жээ 21 | аня EB EF i 5 +
и 14. ЕҢ | - - _
— 4
£ 2
Ss KS NI do C] EEE „МЕТЕ TEE n ——1—3 E U
Г ^ ЈЕР An) amy т” у AR bb Ga BN [y ы] oar
BEE EES аба Py IEE Pee سي Ee PES E SA
eae EEA EE Бей „ыи | „ Еее тен Кота с Be ааа са
A "eames D : f2 3
ASG Л Ea’ Filly AEG | БЕ j F A
- nl Àj I -— — m REM
Фо, 85. | . трие, | at L cp
а= 72?” Ра Та ГАУ ||| Ми Ее "ius
је | | LL е м 44 Val |: + ا ee МЕ QR.
2
1 01:12:21: ttt te ГР „ | @! AERE E-L
на и И | Па“ 77. d шісі Eg] Все =s ЕА DE Fe] ee лапа аве аа — ы У s" А ГЕУ- =, I
С ШШЕ чл EL. К ЭШ wae. AAEM TEB кии БА zB || EW AE AES eo see 0 `
Ea ee E د l N Ugo ЕЕ EE | — wu" | 2S EB |.
дај 0. CT IGT NOI NTT TI SITTER Ss 2 АТ ОЛКЕ iG
DESEF ДЖО? a FD m CL, AR. лез дк EEE БЕН] Glow! eave EE Gr ETI i и РАГУ ‚ЖА. жи:
AB? Lo Pa qa 5 а-ы и Яв + РА A рре лен مسال
BELED SRE STE EE SEET [БЫР TE RT LEA BES
ти | 738.
ћу ee O c-i 3-2---0- єг -ст-
PU, aes GE i a 1. E, БАр ЧЫ. ETE E à W У SED WE
аана эе ал a) соон ОВ! Те жылата ox мг к СУТ
—À— ЗЕ) WS ES га See CL pec tou 0 Ce
‘et «пиг 14:25 28 ны Gay Еос Baa БРЕЈ eco 8 M - мила
HN mE Ca. lA малшы ша کک UR D a oe ا Би ru D HEEE (RE ES „~E AEN
HEEE КЕТ ар EOE p fe a тања Jy
— P: K ЕЈ ` SRSA SEES
: ~ | 7
За = ана e ҮШ. ENS
КИ
LS Nig а Кг то - баа Жа.
ПИЯ ДА А Не а r a ud
7211 8 /1 ызы | “а
at жыша З е... `
ee иа Ата
ЖАЧА СРР 7-4 ==
< Lm
5 22225-22. ASSEN Ae
— ee Е —3 956) 17 17 УГ ИГЙ?ГҮЭЭХ-ХЭХЧ
4 = ; nm Ae ЛЕШ ШОГ ЛУШ ЖИ! ЛЕТ SOR Oe А ( 177 117:
Gp Sete Bera = U UE: познае Bes Ваза
НА ЖОЕ TS „ДЕ, "ЗЕЕ кои жыр жЕ ЕР eee те 5 КЫШ. ЧЕ НИНЕ eee
| ER A У 5 У a w 2 DU бё 87 SRR A RE В. BANE CAC КГК тм
Ма а» | | i (4 ا 7? 119 mw :2 [4 Е А IAL as 14 pP Le. ] BRT |
LiF? WE таза EF РЕВ” раъди) bs BS LES ЖЭШ Паш” > Бърд ШӘСӨШЕ BS ЧУУ
LESS ix. ыт E Н ll. енінен
- CO ECT да Эй I © د — —À
EE ee Ээ.
>
SS” през == l8 [№ Кл | лына оные див Пери
EE MIE РР ail La РТ ag ЯР... mas E ERE FEE FA û ЖП) SS ВЕ E ЕА aa ER РГ Wa |
ГР 2 4 ща ОК aA! И.Л’ Г 9 P d АЛЕ 222 лг" ns
| gs <= لے | === ЖаН се ie RS ERE 2” РУ e 9—9-9-0-9 -— 6 ——€——
сура Ww E ее KESE AS eee 207
Ра ETE SS ss EE See жалны” ee” | Г ТЕХ ШШЕН С Ske 5523 ызаны FE. pea BG БЫ |. — tp
27 ЕЕ Se? эзш Tae Ba CEES | Ре pL ШИН БЕГ —— EE EF АРЕСТ RUE GSE с ew. ao В
Zu me Ree eS Re) Дъ АЕ Е"? Xs
P 1593 В
огой
Е plang rv rate 1—9: CU rus T Ка
E PUF TAn ФА. у а а
bc ль. RU Lin а. OA ла. ВО. есе a
=
: £N AYL. alt ДУЋ = - ye gu А
ма tet er L. иа w пуни
A "el ER EE іс CA a L ——— о тм Ее
——— аа = 3-31. е м
CEM | м | 0 س 2اه YS ЖУ > Е «5 217 А ert Бе ИЕ SER: apama ча ıı ПРАТИ
Е p— +p ل шалан AER rf ey m EE ый Додо” эл аф ыз ии
ЕТ өөө I C -е-4 ELM unm. iru а то
E AFAT EEN EFE KE жа EER
)ЖЕС“ШҒ ЖОЛ 1221 277 27 mes IEEE инат Ir du
m ан — ДЕРДЕ БОНУ” A Ea eb 2252 Ayaq БЕН mw Rewer
етл] EE СА SESE г.а EER LE Phi QE Oe EXT ed
=
ا ҒА 4
SEPT, сарала, ку ———É Ne gaa мы аа а ert ги
‹ 2: СА amaru V wa „Ум Ад ат a да Е L6 834] A W AAT — 7 РУ
ЛА ee E] E аи зна ona ли на 5 E HEr ESS [4 * Wi БИ БАЈЕ
ЖЖ г 14 Ha Фу | mee таа.
[x 0) EEF a I U p ma eque
(ЯН БЕН ey ag хэ eg |
а ee а аце foem | aN 1F Rs OB Eas
AUR. PROS FU жау ЧЬИ LE FEES [ЫБ ДА EEE REF RA EF” E
БА SSE HE ШС ЧИР А o E ee 25255)
Ó— sn =.
Tae ЕТУ SSeS Se FO
булж و E ЈЕ раа <
Гимли? л: T See
yavanna VER tum (iE ae Ae поп” eee
ПАЗАРА ea 8 wam ' mama mas == === а ДИ ABS PARA A EE EE ESE
чигт.
[1247 | 511]. Ж. мин | L3 1 4 1 | — tiam — 7 — ШЕН Ша Л. 3
= —— r n
трета |. | У
ЕЙ т ee
лан > ы ра! L 4-44 آم |
ри ДЕ ЋЕ L—N E RTE | SES Ero EN FEAF TY AS AB
БАЯН! ВЕР LA МСН OE «St TUS, FLD ET ВАНИЕ FF ект EER EK GELE | AEE E лг
< q T ED ——nc TO 21 A EFER В ЯВЯВА "Ч ЭД HED ESE. Bi
2) KL. АДИ S xL ILL ида ар ›, VEA вл GRE: V. ман d B DUAE! ES ARE E
EE BERTIE EASE ETT
дам N T es pre asl TU gol | d гар ыы ЖЫШ
AD EEE РУ ДТ A 7 114 9-1 Те
У a врат: 1 | Тад г YD EL l1 E ED p o | «ЕЗ ЭНИШ ҚЫР {ра EEE ие
” STW РФ # eem | | (ІР — diia eee Див ЧА Ала: eS ТУ Sa mM
e Е EE:
Й 2 aa ee
=== — („ЈА lid == | L нең | жаа - каган а 5 -- | 4 te — — = ше
123
И “ж, фи ді 13
ee у Oy, + hit gu
ГМ ГИ ММ РЕКЕ
| |] € k | | | # у 7. Teyr иа ч
ы ӨР" с, Af в به ag
V Gy АР SA») Bey АЙРЫНЫ
S МУ
РАНЕ БР = БАУ ДЕЙ тн СЕ.
E нива — на __-_--- ЯТВЫРЧОГЭ ЛЭН
س س
Нэг RIES ERE DIRE SEFO BEKAS қ ЕЖ а-ы.
STIL a 1 9 ЕЕ МЕН ЧЕ У - iat a Ку Дъ
DE Om Y. co. ie DR GEN iar так 2 2 7: LETTO
OT ере MF је еј
Ги | ауте И ДЕ أو و
в ме (WF K BE” co == пи oo a FT RAK ROLE EF 3
-16-6-6-6 FC | ~~~ |
и жоса.
0 ева, E
ризи чар дема са kur
де те EE ЛЕВУ ss pi ASS Vie Ey RES AEE TE
— 497. AUF EF әжет м
се А
B Берер з фе, с>] Sa eae
is КЕ - TEiE IT TIS MOL I NT | шиг бо ХЭ | J Чу аа | РД VIS VERE TAS | all
22-74 дса: SPIRES FIERA ВИ ЯР FUSS GL I N17 NI] {з-на SG EB a НЕС
Керле АШУ „Ыы; уы Sa
т
е.
М 7
a
Сава L^ РФ Z Z F =
~ : | —® |“ x Чу с
PELIS ДВЕ BB EAS „Ше 2 LAW
Ре
cr ИЕ ужа Ka т\т,
[пири кай гё ЕТ ЕСИ Неа LEA
7 М ==
Pilas а Nerii e Nu UG Г 11737 паг Ма! Ам] به په | [| Ум, 1 FAT hg a x ap ta
= AFIT EEN a р? ЫЎ ASP де ПИН GE) ШЕР, ту BL Sh) SITES EF ETA FEK D F ART A. OF ЖЕЎ ЕНЕРІ, ЕР «ОУ,
JES B'S Ue — و fit 2] ABS RAY STE ME SBE /У у -7е x 1 Ылан ни
”
Gv SE SPP қане REST SSE АХ ті, Е asa ]
7” са с, | ча, 4 2 (47 55 Р ИСУ ЛЕГУ Sea | \ ەە [76 CRORE | рта
ЖОЛУ Mi TAF X7 JE Û ДЕЗЕ, сананын ен ДЕ ee Wi) Aa GB AR y А
ا ee р ЕЕ Ep ара ea
Way жа |. еі LR E SES.
®. жш „дай га ей E f E Ee S
Хе EB eg ET SE
ЖР БО” LU. 4d d d i ls 5! рав
E ¥. ва tx 7 Р —— wmm |) < машы | / С.
шинээ | 7 нэ | \/ ~ | 7 7 | жән (7 бөн | | ДА
Р? 14 8813-4857 рути СР T
ы. CS Te E
[| € rrr |
| «7 ЖЕЛЕ БӨ ЕК ~ NSN N ИРА РЕ Mu
|287 1] eer EISELE SN EAL poop 2.
+ en ee ey up Е ES FERES] Газ ER EES ES БАТЕ Ш
| ПА хэ /4 ———s—— FA Boe Tm
E X 6: Ха менн шеген” EE rd = ze 7 — FENER
pd E EET 128 EE HIER es? dy (ше EKE E 2807
FES EES P | А
Noy Nu RING Ке М” Л ШИШИ... Т | || 4
| ЕУ ДЕЙ ae b W A A “SS РЕ А TRIER DIR 4
да” ВД" LEA р” LEF La рам [ЕУ CD. pora GSESD ууз ш
— [ |
рате E E WIY Жаку eed
ET "ld ` 2 ` 2 ДЕГ ШЕ g— 1 4d I M
Саа
WEE SEE SEER г тфа ри mais
| Ф уә 14 [ v9 | 4
РИЗА
5
ПЕ ЕТ [ А МУ ДС ~
ا һал ма ль -12 L= z aD EET SEEN
44 ұра ШУ ` Wa РА B LI wg: КИ
erate
ee HR
f у
EFC RECTE
шиш”
за зает sZ l l Зи -- L — |ж | ef | 84
[Г |, lem av | А за um
НЭГЭ тъ ылы EA SEER la TJ
~ 7 —— ett, at уә ым ја -€-——- wr ee SS Sw EEE E A
1 i a Шан боза БІР? ГР. 1. 610 ДР i лғ ЖАР Жо Ee SS ы жаз БУ 897 < =
222002 Ww 1.21 Шт L1 јр / 14 9292 ДЕТ "|
ПК HER. ЛБ } ___чју LED EE a маты ТА БШ] SS Bao ee ИЛ E БНВ Заб ЕС — — EE 8. NND REO
= 4 — 4
CIT пра раар «же ала: тай қа жз! 1 | [T j= БТ EA ҮШ r A y ИР” Sees We A FE ee ита
у ee ااي اا + 7 7 Ј за EEE SSS A A EE Se р Р П бг 4 ‘ees 2 "CO тың ETI СВЕТИ ü ра
вето а ЕЕ a EF ДЕР Sipe! IDEEN... mE EE E E usa ДА Li Ú ШЕ Wine HF YER 3 E . Saas
гт тте т е 9 ADE ин NUT emm | Ll EER
4 ل ال
ж “ же С
OE 27222 рес Allo 9*
и 4
act ЕРЕ Бата СЕНБЕ ==
(~ 77112222 = Е ==
ene
О тпк a k l Gat р, -- "Еа и м Г
ку. an LEJ ore ers ad ae до E 221215552” — 4 Ба ан т шо и Я Fe Wm Em A
са Bry ЈУ д г изар ОНЕ А. реа B BES СК ар = ы Ее р уЛЖЭУ АШИ ШЕМ; ED,
OD РЕЧНИ анығы ARTE El uL UL NE! КЕЗЬ лез а) SR Је 119 ЇЗ Р” — LC 17 [77 cas ван ЕШР
ПЕЛЕ т.ч “Ааа = БА E a Зага тын”
"ЖЕ: TIT 7 М 717 | ip er a шна (ет ди БР шш wru
Boreas ENET
[рада | 7 A414 xà 34 | Ы/ 14 14A a4 | B 14 14 ЦУ | Фи s | M ччэ Z цы 7 7
GES у @ 3 ео са WARD NIGRI 28 ма | шй GE Sua Sea у В ДШ TT Al — ADT ДИВИ 8 ж Saws SL aw IS ҮЛДЕ] ЫШЫ 334
(cose Sate а SADR BD (237 GL TL BBO ДЕ, : RS! SRS АР, Bu: UI ы ЕА ЛБ БООХ ee ДОЗА
TEE де
Lag ae | ПУ вы. ЕШ /”ҮТЕ WAY guise | Maley | ДР ла за ка. 54 | 4 Fuss ag NTE
Сх е GL A. As а БД ЕТ FA. © Rr BR FF Ue ae ISE 28 ЧУ SE” Bie АУ САЛЫҒЫ ЫШ Ї ПЫ ET EY Д B' SSS ae EEF ОУУ RN
dro» ва „ШЫ SC 8 жш: Б E FF 3 E — АТ та са КЗЫ {|} ЭКА СЭРЫ 1722 1 талатты 7 EE E SNL Se жол)
i [=a DS VENE У vg ~ ја ~ а ја -_рај-- N. — - ЕР ea
и 3 чч 991 11422 БР, "Ig ан и а ave aay дин» даны
БЕР FF жн е О MB wl AT OM [- и јер ИВ ПТ БЕСС? E VAI GI ашыу ORE
iT SL 2 9) В’ GSE ҮЛ] ЗОРЫН) = SI aem Г” RO AR Датата
ЗЕ EET pra ee Gea E VESTRI] “Дх йг. эхн
‘Чт ЧУИ ЧӘ | 9777 WAZA BILAL 11 AL
LLLI 1 143 12774 (12774 11174 hoe
PLE ЗЕ SRI T. a] LA ae) ы L FF СЕО KEF СТОИ
тазы Tae) Gas
Ж” | ag ae L jG АМ "n d Q
pre. y m. LE В
OBO Yo» POR ЕИ UEBER] eae ЖЕЗ GE ARMS ewes eps) Dadi)
СӨРЕ ЕРЕ 7 7) 164444444448 Чи” ¿SE Î Î За, чиш и Ч Оо 12101 (ЕНЕ
Іш — 22222.
те ла -6----ч-чц11Ң-- ае ша а == ШТ. 7 7). ЭЭ... Г. —$-0-9--99 9— 9,4 ^ 469 ي Kd VW ә
= Ж. GA. and RUN шини. меди asnu. —— шана о план
CUIU шш nU NES сән алық од _____-_» DE tt на ot + SBT ET LF стз Дэг — ее ЕЕ ГРУ БЫ
Pal мү к та Бет Б Бе, ee REN ЗА | 14 pue (EC АГА) ој ey wa ДЕ c
C оваа = | 4. / Z و Ge EEA 39227275: A ЛИН / umb] Ee 6) SEP ee В ЕЛ
Е ESR 2 RS) es f EEE
T. 113 щета ар па. 4 uoo itty الوب Eg
rhe =: р мы | — mama Ay Poy ДҮ A |!| | У | | wi 1 umm | | 0 3): |
a> | ыы LEE eT — mem — ee РАД) | ЖЕЕ БИНЕН — БИЙ ШЕШ ——-— ——
нь — зе Т гого A 22 / сан үл ст МАРА С
194 € 1574. F.
Rh) 74 el
5
ПР alil
Га С XK R эн CELE END Ги м Е 1 EEN sf
3 Ш үү S 4294. | Mega, | 44 ам | 119765 фара | Dana, Lu] WM | РГ УРЫ # 17:71! еше mum? Z2
МИДИ | a a) - --- Ya ope сад В x
V ШЫ Шай. (84 АВИ Т D e kes: пе DG 421 “я URL A ld i e yt + us У спин ни 7... VY] |
Г ТГ - U P #24--4 2,2 IA sooo vef", > mme | amu Ve Ие? асыл е
| Ar mam № ~ y d аа s Pu RW ual di ЛАРҒ ДЕР NS T 8:55 z. ШЕ Виа РОТ жаилы
Г а —
—
ol ИУ Г akan ре RAE Е 234 64-1 чы 271277)
D E "ЛА ДИВИ ——— ~ === om 2l 1. Өтек тен ХОВЫН... нил m 1
уже; 1 3:6: AER РР Ёз тшшш ту ы = m ши ——— A Ра
ry ДУГУ УН) | mm mm | wm Psi | нон ХЭ ТЭЭЛ Тан: гэд | m жина | tn w".
У 21117 J / Ба пк eee О мы Фу 4 |
т = мн. эы = “” |
Ц П
вар шылы ЕВА Вес іі ғазы ы жы — tt ар АР пили 15.
St анын | r # F7 БМ a DUO шет "T J T P — —— LL
|l 4 ДР p __ МЕНЕ Se Dou Amm за 717) FP 54 РЁ 7 با ٢ | | ys 0
d КП T s on ___ Чаш эш | Өй эмээ нь. | Гар ини Р 17714749" — j// Ду ут: 7 —_|17/ 114 (74 77!
МЕД ыы Да MN л... = “= | БЕНИ Малалы Ш ae ف La Hl LSS - |
=
as کے سے
Ел ____ Е| | мт | Ps р — РР ЕБ © Rad ли
pa ey ee eh ea у! vu "15 us ug М ru Ват wr ry aes) У w ~ и чи —
РІ Ы Г) М Lama) 70] | | | 4 ref 1712774 (1-1412218487 71.6 њени |/,4 ҺА У То ни ЫГ
BP: а-н Г ДАР сала ET Ul LEM __ нші 17 ` Жи) T эй = -- 2
prc K. --- 05
KCE | 4.) هز 4 |
1114 ВИ
ddil:
RII T SSS Fu اللاي Г 08 rP
4 Ж АҒ ~ ла |
: 1.97 У ле | ги #5 "и ЕШ ШЕ Ышы ШЕЕ ДҮ 24
EE E —— 5 == = 1120 Ake Ss
БЕЯ REE —— Н а — —— [sa 8
шин WSR EE шан ки Wee ығ се. O С
гп ПТ У
БЕР” - 1 472. Пс
Gy жа ао ЛВ. Па See E
ees: Eee EO X Ss ER OBIIT
EA [ы | | Pu! lus xls ии
Sarwa s Жааш sasa sa =a Ei o ЕЕ —— [~ | || АС ДРИ | ВЕРА eee
SIA KT ГҮ ааа рээ ЩЫ] Пей пл дып Жи а Це го реа BE EE (СА Ро || | u Z ДЕА n
OER E lgi gasas 01201201
mm Not he OPP Re РЕ Vo) 11% 1 5 В ыша ям x» е |
-— иа k4 11. нв. А-а-а Arar ABS TFT жасу”
FT LF рЫС EET III ENDE) “су БР КЫП
F — Gy Gea GY ay ees aaa LEE === =
оч Шат oF ы | ы 141] с7 Ца | у. Ж | eee
AS CY EA Û EF OS SS “Sor AS _ î ÊY ÊÊ î EF A iT eae ЖЕЗ ЕТТЕ СІ ESE WE = Ка“ ЕЕ
iL YUL IY" ПИ FTI a е) E E BEA h SS ART LTE EF ен LUC om IV Па Hu ce EES!
Ни 1 ат 7 E 3 Счита
2 = [9 | C m 102 ww 1/9. №, | ns NEED Мат.
Loup ox speed
ee 2 V азр ИЯ OS жола: ED I P L 1 Es
Pa TEEN Ecl Sw a, ШР" 3 1 ee 12 ee үүлс ee ee e suc ee
A
2222
ЛЖ Е
kL.
:
[
i
|
3
И Dew По Le
Е 1 313131-L А
+ -
57 N Ure ЦИ
[UP |
El GES aa
QW Laie a
засгын.
А —
pur
По:
VQ
шн.
а.
=
EN I
А +
па
11
14 1
мои
— a ss
Zs
ғ”
АЕ. Г \ i hg 17
mae we Pe I ESR дозата Ц,
жағ ГА
NET IJ Га
Bel БГ 1 131
|
ка
тун FF 1
yey ын |!
~
Ч
He
У i
|. ав
7*5 M 2
[ d
7)
E
|
f
|
ГД
1
1
і
i
E |
(721772
1 ШИЕ ЧИХ,
,
=
w.
E E OE
arn
ar м. А
WIPE Тм
eet ВМО ЗМО: И А МЫ ИНЕТ ETOR 1 ШЕР:
Ку
1 BE ST) CORREO SSES) ROSA
19.4,
отел “Кс T - اسا
-y————— э
ob 277 20444 7
«РТР VOOR
322494 uf [
E n LE | == | = | ши
2 ишу ATES ur Поста ГЭ T
г Я WA aw" rer [s n dis d
" ! TID H 4-62-66
T 740 T с
= ' |_= | - | м | 9 | _ | сит.
dI ағ: asss tss اسه اا الا
en epee Ht Pathe а пша бла чите 545 тим o
ПР МЕР RW EW FFU ДРЕ ДР Phe МЫ В РА RS 44-2
иа | LIT ITE
>
27 Ё
9, I
Бүл | Teer Кә; w І © РУ اا —
ur. INI XN Hie H Da i ig H SH جا r pri — ~ Ed Ух
EN А [LCD es иа E- ГИГ -—
Ален УМ
са € 22
1 ААА COME
4. ® м AE + AE Eg паи TL с
Па ма "Еге — WS MESRC HE cuero
журил! q try; DE 2 РИ 9 ын кас в ны
гето i гр па: ши LU
ДӨӨ” маны ЫС" E ERE s
о — DES CAR КЫР a FY A |
— ты о /
z ш
хма уары EET 6 CE: за кана сычан Erie КГ гэжэ.
EXT ХҮЧ ээтэн LI L T LA ред? 214
F а ри دبال ра же
ҮҮ AM 7 # лапа
ге зет И
p Nou. | | «49» Nod د
зага P жи шелі; Сыя Т дус لچ
x= АЖ АТ | ЖҰ AA жүн
7 EE
) ма
4 7 ие Z E 5
Са
> LN “ад са мн ЕТЕР
5 рева
чата 31 UL
= жын шу ып s 7
ARIA
ЗЕ =
БЫЛЫС аа 22221 ee aa |. зерви
је NYP чи ма аав | — 3-1 / < (ЕЕ. ER А ы E pw) R 7 ДЕШЕ ieee Д..57.. хэ
ез 70 7-4 — E ҖР T С FEE: E, і / Ил UE хэн я BEN اس لسا
а apas --2 | 4 AEE ES EE
БЕЛ: Кеш] ваза Bo E e
gu v у ЕЕ. ЖЕ husk ЛЫ” [-.— IX У 7. | =
eun 28 | E
Rupe WA E] с 4
- /
Ou. 3 Ж
I бх ава (< ео
Ж in гета селга БЕСТЕН FES мн | l i J s | БИ. га 4 s | T Е
— SP SE GSE ЧЫ т: و йы ОРЕ ШЕ Гей > ч я 1| BRIG Ее
I БОЖЕ «ттен мә” жынына Баз г ç 2 N - RRS) Ca GLO ae 1 Ч LG а
REE о и Em aa AD Т1 sd я eee атыр" Ses 1 EEE,
3 ДР РА Ч
x 3 + 2. г Le. 8 ‚д “е
[| E enm nn | вл e
ње Пе АУ АХ Мој mauu з» Feet tots ИУ
үа 1754 АМИ av ВЕНЕ ALAS TOT Ivey VARF NAV ЛАШ WAY ауа VAY ASA
реа Г ¿ya ма asawa па |АНА mier ом йылы a Wade var trade а
9," T 27 Ø) é 24 Z
k EA зч Ойлы майда ЖШ чена EST МЫ УЧЫНА. толе ИЯ "Алыны, чарт ES сни даалы яра iw
Әу Aa Nvv a ta P wa qapa a ч = = еи гр rip
/ 4 4 n 4 (~ PE 4
RAR ҮЗ емы SES ORR E SA рді палих го SAO ЕЗІНЕ 42-21 LLL ,
7-Ө
2
EN FERES PE Pe ee
< | 142 l'ad iN [472 | 62 |I ж.
rm Lal 2. ЧЕ БЕ АР 7 O (3 | eee CO
| На N O1 ДЕТ ЛУ ЛЕ 455 0
29
шээг ------- Ei 1 L Lla, 2008
Dil s a ер || ГЕРЕ]. [17 21115
ЕРІН ИЯ s ДРЕ
СРЕ T — = 8—8
--- Бий”
С ГИ MEE = DOR ЗІРГІ ТЕГІ .
Saa E Tan WEY АҒ OF Зе i s ae
ам. ES 22.
| ы Жы ا h
= — = Wa НӨКЕР” (не ЈЕ: a оға -— ид BS ох жа
Aca Ren Noy HAJ Pus | Ко Хе Не rats Peg Ам 1157 ырызы 1,5 ee м в т
Tg] ЫЙА ye АҒА” ша — = Po Iw w
АЗ Ni Pcie 1” 4
е Мо)
CAR و و C6 8 eed ie 42
Ж АА ФУ“ s 17,
РАНЕ 2 [23:2 2.4 БЕРЛЕР?! Ж.Ж d
Bar nn Е ul lw [Al o FER
EN авари Ses l ЕАБР
о А O_o
End — Жән БР. БӘР - 4 W^y SE ы ыз". ОВЕН PRT уға GA EY
qv Др EP A 2
SE sR EIA E E 77 жағаға КАСОВИ б ж FW E] GERE WSS ET
тая” жаға DOVER. = ТАДА LA ED.
ОС сағы” REW ыу || ~ —.]
ПН У" = | š |
17 dtu
i | LL - | 2" __ ГК مالل واوو وة
њи деня ЕУ Teres Fut NY 6 Жат MEE MW
Fag БЕУ БАЛАСЫ ЖЕР” ЖШ БЕНЕН АН! БЛ ДІ / le Priel ЖШ а 4 ВИРУ Ж SS ү БУДЫ Б ГІ Sa Т BEES oe 9 4—
TITY. AR B7 KERR ИЕ t we Le ИФ! Еа гет Ч: У EU] ESED feas y ГЭВ FEOF EEE
тра Ga Ga E рай LST TE TEE iS EEE ey SSE ЗВ We
га Ера K == АДУ ЖР АҒ AW Фи |] 7 1] Cé ВР Sul e Ц Æ РОГ «111 # <¿ iv 9 2 2i 4
АГА 112 102 10718249 4
-y Haf E ere
OTe FRI FM В БУДЕ БР IFA WF ҒА HA = мэн 2172 T БАРАЖ. АН АШ АДЛ ИП И НУ АН. EX E E
и 92 Ср е 552 | ТЫШЫ ЕЛЕП LIF Bot Ae AUOSEJELGU U' E Рыб ре ре ро ре и NER
= М АХ! = ҮЕР
ре Ne |
wr [-— ana 1712” / 4
naw = ЖАЛ”
Da- Mics чини eee ҰР ОБЕГ
nt — ASNT LONG 91 9-2”
PLivit tit@a@ggigggg’ liga له جال
9999 9999 -—|
a SE SE жәнее.
ayuu ГР а ҮЧЕ а | 5 || |
-— — — РА [|] ГРА |
D c ___ 4” »
i
й
4
4
|
The HDI-Arena is a football stadium in Hanover, a city in north Germany. It is the home stadium of the football club Hannover 96. The HDI-Arena was built from 1952 to 1954 and called "Niedersachsenstadion" (stadium of lower Saxony) and later "AWD-Arena". Lower Saxony is a German federal state and Hanover is its capital.
Originally the Niedersachsenstadium was large enough to hold about 80.000 people. It was changed for international football championships in 1974 and 1988, especially changing standing room into seats. In 2003, it became changed to be used only for football and the name was sold to the German company of AWD. Today it can hold 49.000 people.
In 2006, the Football World Championships were played there.
Buildings and structures in Lower Saxony
Football stadiums in Germany
Hanover
Sport in Lower Saxony |
The Nero Redivivus legend was a legend where Nero would return. Several people pretended to be him.
Legends |
A xerocole (from Modern Greek xēros /ˈzɪroʊs/, meaning 'dry', and Latin col(ere), meaning 'to inhabit'), is an animal adapted to live in the desert. The main problems these animals face are very little water to drink, and a very hot environment. Xerocoles tend to be nocturnal or crepuscular to escape the heat.
Saving up water
Xerocoles have many ways to conserve (save up) the water in their body. Most xerocoles do not sweat, or sweat very little. Many desert birds and mammals have oils on their skin to prevent water from escaping. There is also very little water in their urine and feces.
Different types of xerocoles
Aardvark
American black bear
Chipmunk
Coyote
Gila monster
Gemsbok
Hyena
Lion
Meerkat
Ostrich
And so on.
Animals
Deserts |
26
nagbibigay at pinagmumulan nang
lahat na eagalingan. .
Hindi tinitignan nang pag-ibig
ang manga biyaya; eondi aiig nag-
bibigay ay siyang minamahal na
lalo sa lahat.
Ang.pag-ibig madaMs na hindi
na tototong magsabing siieat na;
eondi sa tand^ng sueat ay luma-
labis ang subo.
Ang pag-ibig ay hindi nagda-
ramdam nang bigat hang^^pasan,
ang manga eahirapan ay hindi
inaanomana, ang labis sa iliaeaea-
yanan ay nihanasang gauin: ang
hindi macaya,i, hindi .idinadaing
sapagca,t, inaae^la, na maeaeaya-
nan din, at magagaudng magaling.
"Oaya nga masigla ang loob sa la-.
hat ng b'agay, at rnarami ang natu-
tiipad, ai riagagau^ ang,anomaE(^
maeaeayahan na ualang pag-ibi g .
I
■'o^
■■ —2?— ■.. ■
^85<— — ■ — • — -—^—7 — ■ " ■ '■ ■ ..■ '*oJag
5/^— Aog pag-ibig ay nagpupu-
. yat, : at natotdlog man ay hindi
^ nahihimbing.
Cahima,t, napapagal ay hindi
nagdaramd^m" nang eahinaan, na-
pipiit nian ay maaliualas, nata-
tiao^t man ay hihdi naliligalig; eon-
dt parang isang buh^y na ni-ngas,
at ilao na maliuanag na napa-
paita;as at do()h ,.sa ; iniibig ay
dumarating na ualahg liuag.
Sino mang umiibig," ay na ca-
eaalam, eoh an6 ang eahulogan
nang uieahg it6",
Malae^s na sigao samanga tainga
nang Dios a,ng maningas na pag-
ibig hahg e^loloa na nag-uiulea:
Dios co, sinta co, ieao ay boong
aquin, at aco,i, b6.ong iya,^ :
6.'*— Ponoin .mo aeo nang pag^
ibig nang, aquing malasahan sa/
nang puso e& m tuong ma-
-omm
.. :■■ , " —28— . „ :.;..; ■
tamis ang pagsinta, at aiig pii'so
co,i, sa pag«inta,i, matimao at
lumaiigoy.
Maguing alipin naua aeo nang
• pag-ibig, . at magolomihanan sa
labis na |)agcaramdam co nito at
panguiguiiaTa's. ^
Auitin co nauang rpalagui ang
tola nang pag' sintgt,:^ maea^ondd
haua aeo sa sinta co ■ doon sa
-itaas, himatayin sa pagpuri sai-
ayo ang ealoloa co na naliligaya ;
sa pag-ibig. ■.■■. ^ ■' ..,!f*^,',-
Il)iguin c|uitang lalo sa aquin,
at huag aeong umibig sa aquin-
eondi dahil saiyo, at sa ij^ co
ibiguinang lahat na sa iyo,i, umi- "^
ibig alin.s6nod: sa otos nang pag-
ibig'^tttt nag'iriningning sa iy^^^^^
7.0— Matulin an^pag'-ibig, hindi
solOpiea, Tnaauain, masaya, at e.a-
__ : toMoa^imalaeas:; at-j^^^
t : : '::. ... ■ i
patin : mabait , mapagbiyaya, ma-
tapaiig, eail^ii ma,i, ualang pag-
mam<ihal sa sarili.
Nauaitalan nga nang malaq[uing
halaga ang pag-ibig, eon ang sa-
rilihg paquinabang ang siyang hi-
nahanap. ;
Ang pag-ibig ay mahinhin , ma-
pagpaGunibaba at matouid; hindi
nah^map hang layao, hindi ma-
gas6 at liindi nag ^aanom4na - sa
mga bagay na uablng eabulohan:
hindi niapagpasasa, malinis ang
Ugali^ matibay, matiuasay at'ma-
pagalaga sa tanang pagearamdam .
Ang pagribig .ay napapasaeop
at masunurin.samangapuno, uma-
a^'op-a3:o|>^^^^|^^^^^
diquit sa |)ios at eumieiuilala s^
manga biyaya • niya, sa~caniya
;umaasa £it nananMig din, eahi^
iTindt^ra^gdrararmdahT^na'ng^alt^^
' —30
gRo— — — — -r —r
j sa Dips; sapagca,t, ualang pag-
I ibig na di may easamang saquit.
8.°— Ang iiiiidi nallahanda su
pagtitiis^ nang lahdt na saeuna
at sa pag-ayon sa ealooban nang
iniibig, ay hindi dapat panganlang
masintahin.
Gailangan na eusang yaeapin
nang sumlsinta ang anomang
mabigat at mapait alang-alang
sa iniibig at huag huniiualay sa
eahiya, eahi,t, magtiis nang mad-
lang eahirapa'
GAPITULO ^6,*^
Timgeol sor pagcaquilala sa totoong
imiiMg: ,
1." — Anae cp, ang pag-ibig
mo sa aquin ay' hindi pa ma-
lac4s at tapdt. :_-..
" iB^luiir fega;"rPai^^
■ ' ■■ ..' ■ ».'.' — ' ^-T — ' — "mm
IBS^ •.."". . ■ — — — — — — — »^|
Pa,libhasa,i, dahil sa munting '|
sacuna,i, tinataliedari mo ang
pinasimulan, at nagnanasa eang
lubha naiig manga eaaliuan.
Ang may malaquing pag^big
ay lumalaban sa manga toeso,
at hindi naquiling ang Idob sa
manga paraya na,rig eaauay. Con
ae6,i, i'niibig sa panah6n nang
eaguinhauahan, hindi, naman da-
. pat aeoilg ayauan sa guitn4 nang
manga saeund. * . -
^.•^— Hindi tinitingnang lubhi
nang tapat na umiibig ang bi-
yaya nang iniibig, para nang
'pag-ibig nang nagbibiyaya.
Ang pagsirita,i, rainamahal na'
iMo sa mang^^^
sinta, at a^g sinisinta,!, sijang
pinaeamariiahal na lalo sa nianga
:piriaqMiquinabang: nang- sumistnta:
SSfO " ' • ' — . " ■ "" ' ' — -,—-——— — »--— — — ■ oi^^
'"■ - '■ ■, ■' ,-^ 32 — """
^8^ ^ -^ '■>' ■ - — ^ : > ''■■" ' : :.:.J' " ' . ' ■ '>m
^ ' ■ :
a\^ lmi(lt nauiiitl i M man ga biyaya
co;: eondi aeo aiig quinauiuililiang
= Idlo sa laliat na biyaya. ,
Gaya nga may ' pinaqui(iuiria-
barig ca rin, sa panalion hindi
ca nagdadamdam nang"" eaguin-
hauahah nang loob sa pagh'arap
sa aquin, 6 sa manga Santos co
para nang ninanasa mo. ^
Ang gayong-niagaling at mata-
mis na eaaliuan nang loob, ria «on
,minsa,i, iyong madadamdamari ay«
bunga iyari narig easaliieuyang bi-
, yaya at isang paunang.liigod d(}on
sa langit na bayari: ito,i, hindi da-
pat panaligian lubha sapagca,t, na-
alis, at na^babalie.
Nguni,t, arig paquiquilaban sa
OTngaj^ n^^ ^ia masasa-
, mang quilos nang puso, at ang
pag-uauaesi S:a : manga ^^^^^^^ M
riang^DiaPo j^ {^^
mm^
-33
nei tandA, nang oabanalan, at da
quilang eapa-patan.
S.'*— Huag mo ngang ipagpig-
hati nang loob ang manga ca-
samang panimdim sa anomang
bagay na hindi mo tinitiquis ay
dumarating,.
Paeatibayan ino na lamang ang
pagtitiea, at paeatouirin ang iyong
bantang magaling sa liarap nang .
Dios.
; Hindi eani^Han ang mangya-
yari, na eon minsa,i, bigla eang
napapaitaas , at bigla ca iiainang
nagbabalie, sa dating ealamigan
i nang puso. :
Sapagca,t, eon hindi mo tihi^
I tiquis ito, ^eondi^m^^
^l tinitiis at hAngan ibinibigat nang
loob moatiuinalbaesi ay naooeol
|.. sa*-cai'apatan , at hihdi sa pagea-
paoTiTsama^
*^m
S^" '■ . — — — — •; - '■ ■■ .' >^i
^.p— Tandaan mo iia aiig dating
eaaaiay ayte^tdong: nag pipiUt na
mailaing ang pag, nanasa mo nang
magaling, upanding taliedan mo
ang tanang gauang eabanalan, ang
pag samba sa nianga"'Santos, ang
banal na pag ninilay nilaj naiig
aquing saquit, an gmapait na pag-
aalaala iiang manga easa^iian,
. ang pangoligosiua sa quilos nang
sariling puso, at ang matibay ria
banta na pag papaeabanal.
Pasasagiiimsiman ca nang ca-
auay naiig maraming giHiitang
masasama, nang mag damdam ca
nang eabigatan nang loob at pag-
eahambal „ upand ing pabayaan nio
._ang^p;aiianalangin. at-.}:mg ilm^^^
banal na libro.
1 Mapait sa looB niya. ang ma- 1
tlas- niOTig"^mg'coT50iiipimt,::^^^^
nteg^giiM'TTij'a^i^^^
mi^-
— 35-
pilitaii'na pabayaan mo ang pa
guiguinabang. :
Huag* eang maniuala sa eaniya
at huag mo siyang anomanahin,
eahit madalas eang quinaGanaan
nang manga silo nang pag (Ja-
raya. • ..■ ■
* Con dinadalQhong ca nang ma-
sasama. at mahahalay na gunita,i,
aeaiaiii mong sa eaniya nang
gagaling iyan. at iyong paguieaan
nang . ganitd.
HayOy marimmg emiiay, mahid ca,
dne-hd; ualang msing halay ca: ieao
ang nag ^apasaguimsim sa aguin'nang
gauang mangcfcahalayan,
Hayo, eammammaang manonovM, at
mdd edng patiuiguinabangan sa aguin;
sapagca,t, na''sa aqmn si lesus, na
pai'aag isang hayaning babuea^sa iyo
M poponbm M ndng pdgedMya, "
ibig co pang manmtay at mag tiis
&■■
m^. ' ' .: ■ ■ — - — — '^i
M
m mona nang tanang hirap bago
somonod sa nianga paraya mo.
Mdiimid ea at hiiag unwnie: ieao
ay hindi co na paquiquingan, eahit
anong pag usig ang gauin mo sa
aquiii . Aang Panginoon co,i, siyang
ilao 00 at lualhati i^Sinong * aquing
eatataeutiin? ' ;
I Cakit dalohongin aeo nang nuinga
hoelwyi, hindi nialialiambal ang puso
co. Ang panginoon eo ang .aquing
eatolong at siyang tomobos sa "aquin.
5.*^— Luma1)aii earig parang
isang bayaning soldado, at eoii
saealing na daraiyo ca dala nang
iyong ealiinaan,; ay mag bagong
laeas .eang lalo sa una, na mana-
ligj|sa ixquing biyayang laganap,
atytotoong mangilag ea sa hamae
na pag asa, at-eapalaloan,
" 4)aMU ditOyiy
•■■■.- —37 —
.ffis^— -^-, — •: " - — /' •.' • — ^>^^
^ ■ "' ^
sa eabiilagaii - na totoong mahirap
.gamutin.'-;. .: [.. ' ^ "^ "■.-.... '.y<(f.'
Ang pagea holog na ito nang
manga palal6 na mey honghang
na pagasa sa sarili ay . .ounan
mo naua nang halimbaua sa pa--
ngongosiua at palaguiing pag pa-
paeumbaba.
eAPITULO 7.«
Toneol sa pag l^him nang biyayang
tinatangap at pag tatagd niyan sa
ilalim nang eapaeumbabaan...
1 .0— Anae co, lalong mag^iling
at tbtoong malayo sa panganib
ang ilihim ang banal na ealooban
huag ipagpf^lal6 sa iba, huag
sabisabihia,^ 'a!t huag paeapurihin
eondi lalorig ayopin ang sarili,
at mataeoi na parang «aloob iyan
; sa ;isang di earapat dapat.
asi o ■ ■ ' . — ■■ — ' o^^
— 38 —
ggK*^-^ , ' . .. ' ■'. — — — >^»
.|- . ■ /-■ ■....:...,..:..-.:■■: ._--.^-4
Hindi dapat manalig na hibha
sa gayon^ banal na ealooban- sa-_
pagca;t, iriey pangyay^ri na ma-
uala agad; pag-isip-isipin mo sato-
long nang mahal na graeia, na tan-
tong aba ca al due-ha, eon mauala
sa iyo iyan.
Ang taas nang eabanalan ay
hindi ha quiqiiilala sa biyayang
ligaya nang ..loob. lamang; eondi
sa eapaeumbabaan, pagtangui sa
sarili, at pag papaeatiis, eon ito,i,
binabaupnang nagbigay: sa maea-
touid, 'ebn mauala man ang liga-
yang iyan ay hindi mo pabayaan
ang manga dating pananalangin,
at eori pagpilitan mo na di isa
mang mageulang ca sa ibang ga^
uang eabanalan na eaugalian niong
tinutupad.
Gauin mo ngang tiquis ang
ganang sa-iyo^-^^ara-Bang-IaloBg^ r
A .. . &
m^ — ^- — ■ — »^sg
/ ,, , ■ - ■-■39-, -
!9'^.__., .;/ ... „; '.^....,^.. _,.....,::;■:;.::; :..,;...::.:,■: ..:.:." ■ !
maeaeayanan mo, at ma-aaeala: at
huag eang padaig sa eatamaran,
eahit nagdaelamdam ca nang eaitu-
yuan at eabigatan nang loob.
2.^ — Sapagca,t, marami ang
nageueulang sa pagpapaeatiis, at
napapadaig sa eatamaran, eon
hindi nangyayari ang biyayang
ninanas^ nila.
Madalas na • ang daan nang
-tauo,i, uala sa eaniyang eapang-
'yarihan; eondi na sasaeamay nang
Dios, "na nag bibigay niyan at nag-
eaealoob nang ligaya, eon eailaa
ibig, eon gaano ang' ibig, at eon
eanino ibig ipagealoob, para n^ng
minamagaling niya, at sueat.
, May manga ualang timtimang
loob na na;)ga pahamae ilahil sa
labis na i:)ag asa ,sa biyliyang ligaya
nang ■loob : sapagca,t, : minagalm
Tmltmg gGiimi^-ltang 4abis sa .^a-
^ * ■■- ■
■ggg^o-;— — — _ ■'•'■'• »^18.
— 40 —
88^— , — ' — ' — — — -^ — ■'• . .. ' — : — -^mm
eaeayanan, iia hindi sihueat ang
Ganilang eauntian; eondi ang' nasA,
nan^ eanilang puso,i, siyang si-
nonod, at hindi ang hatol nang
eatouira'n:
Palibhasa,i, 'nangahas silang
guniaua nang niaUxlaquing bagay
na hindi na ooeol sa ealooban nang
Dios, eaya nga naualan sila agad
nang biyayang ipinagealopb.
Naguing due-ha, at pinabayaan
sa eadue-haan ang manga nang:a-^
has mag pugad sa langit: nang
eon ' maquilala ang eaiiilang ca-
babaan at eadue-haan, .ay mag-
aral na huag lumipad naiig pae-
pae na sarili, eondi mag hin-
tay sa ilaliih nang aqiiing manga
•paepae. "
•Ang manga b'ago pa at hindi^
biimsang lumaea
; 4^angi^tQ^n:,"t!0^n^h iiiTit paareay" sa
:g^ — ■■ — ^^' ' ■■_.:.■■ — :-oia)S
— 41 —
manga bihasa na,i, may mala-
quing panganil) na mapagdayaan
at mapahamae. - , -'
3.^ — Con sa sariling aeala ma-
nanalig,^t hindl sa nianga bi-
hasa maniniuala, ay eataeot-taeot
ang mararating, c4p£i,g nanatili
sa ganitong laead . - ..
Bihira sa mangia gayaong pa-
lalo lia nag-aaring pantas ang
tiquis na napa-aaeay sa iba nang
boong eapaeumbabyaan.
Ang pageaalam nang niunting
bagay, at ang maiesing earunu-
ngan na easama nang pag pa^
eumbaba ay lalorig magaling sa
daquilang eapantasan** ria ipin"ag-
mamalaqulng loob. ^^ ,^ ^ _:_^ ^ ^
Ang magea^oori nang eaonti ay
mabuti pa sa'iyo sa mageamit
ea: nang marai^^i, co& i^^^
papalalS md.
■■-41—.
mf^ — — — — -^— ^
Hindi nag-aar^l nang boong
eabaitan ang taiiong nabiibuhos
ang^ loob sa eaaliuan, dahil sa
linilimot ang eaniyang eatotoboiig
eadue-haan, at ang dalisay na
pag-eataeot sa Dios, pageataeot na
nangangambang mauala ang bi-
yayang (luinaeamtan.
Gayon din hindi lubhdng bandl
ahg sa panah6n nang saeuna at
anomang eabigatan nang loob,
ay nageueulang nang tapat na
pananalig, atliindi nag-iisip, hindi
nagdaramdam nang pag-asa sa
aquin na dapat isipin , at dam-
damin.
4.° — ^^Ang tauo ha sa panah6n^
nahg eapayapaan ay nagnanasang
mapa^l^bgtii'Tsa earagayang ualang '
panganib na anoman, ay madalsis
ha siyahg' hauaualang diua at
sigl.1, sa panMion nang pagb^
ms^ — -— ^ ^ — ^ -—«8
— 43 —
mk" — ., ^ ^ . ,; ■ ^-— >^
Con matuto eang manatiling
])alagui sa pag]iapacumbaba at sa
tiquis mong pagpapaeaunti , at eon
magpaariTo ca , at uraaeay na ma-
galing sa iyong ealooban, ay hindi
ca mahoholog agad-agad sa pa-
nganii),' at pag eaeasala. «
Ito,i, mabuting hatol na edn
nagdaramdam ca nang banal na
eaningasan nang~loob, ay goni-
tain mo, eon anong mangyayari
sa iyo eapag uala na yaong ningas
na maliuanag.
Con ito,i, mauala. na, ay aea-
lain mo naman ha magbalie uli
' ang ilao na binaui co, upan ding
huag mapanib61os ang loob mo,.
at mapatongeol sa aquing eara-
Ang ganitpng pagtiquim co sa
Iiyo,i, paquinabangan mong lald:
sa mageamit eang parl^uWnang.
&: ■
«8 ^ ' = ' .: . :: ■■ "• • -:-:•
■ . ■ ,^ ■ ■• ■■ ■. ■' '■ . '■■
matatamis na , earam^damaii, , na
hangad nang- loob mo.
Sap.agca,t, ang tiinay na manga
earapatan ay quinacamtan nang
tauo hindi sa mang'a pagea. quita
niya nang manga la^iang langit,
hindi sa pageatalastas nang ma-
hihilim na eahologan nang manga
Santong sulat, hindi sa pa^^tatam^
nang mataas na ealagayan.
Gondi eon ang loob niya,i,
lumagui sa ilalim nang totoong
pagpapaeumbaba, at mapuno nang
pag4big sa Dios, at eon- ang ca-
purihan nang Dios ang siyang
laguing. nasain nang' malinis,' at
boong loobi oon mag-aeahmg siya;!,
ualarig eaboloheln, at totoorigjmg-
ariySrig hamae lamarig,' at eon'
siyct,i, siphayoin nang eapua at
liaiiiachamaquin , ito , ii^,. teatuang
lal 6 sa isiyavi , "pur itit ri . 7 - -
m^"^ — ■ — -- ^- "^ — — ' — ^ — o^i
eAPITULO 8.«
Tongeol sa pag-alimura sa ~ stmli
sa matd nang Dios.
l.^—Maqui(iuiusap aeo sa aguing
Panginoon, eahit dco,i, alieaboe at abd.
I ' (Geii. 18. Y. 27.)'Coa aco,i, niag-
mapiiri at magmalaqui, ieao po
aiig aqiiing ealaban, a^t ang manga_
I Gasamaan co ay iiagpapatotoo narig
r labun sa aquin, na hindi mang-
l yaring maitatiia co.
I Uatapiia^t, eoii aeo-.i, magpa-
eaalimiira at lumagdv na ualaiig
cal)ololian sa harap ilio, at eon
aquing ualing halaga ang tanang
eapurihan eong_ sarili, at eon pii^
maris sa >alicaboc aeong tuuay
iia alieaboe, ailg iyong pageaaua
: sa aquin ay malolob6j, ai sa pus
~eo7i , -maTglirlitirHnag ang iyong ilao-:-
-it' ■'■:''" . : ._,
^:sj< — — r,— — — - — ■— — . • ... :.; i>^m-
— 46-
-, '. — : — ^ ^m
■- ^ , .— -:.-- :- .- — :- ." --T-^:
at ang tanang eUmgal, mag paea-
untiunti, man ay lalubdg sa ilalim
ng aquing pagea h > mae lamang, at 1
malitipol mag paeailan man.
Diyan liio p6 ipaquiquil la sa
<'iquin, eon ano ac6 ngayon, eon ano
ac6 sa panahong naearaan, at eon
gaanong easaman ang quinasadla-
e'in co: sapagca,t, aco,i, uaMngea-
bolohan, ay hindi co ito quinilala.
. Con aco;i, napapaubaya saaquing
sarili, ay uala aeong easaysayan at
mahinang mahina; datapua.t, pag
h^pay sa ^uin nang mata mong
maauain, ay agad aeong lumalae is
at napupuno nang bagong eatuaan.
At bagay itong iubhang eaguila-
g^uilalas, na itinataas ino,^ at ma-^
^molig' niyayaeap mo ^j,c6ng ipi-
naiilalim din nang aquing sariling
*o
S^ ,■..-■" ' "'
aig^ ' ' ■ — ; , \ ' ■ ^ — 0^«
— -47— ■: ;■■■,■,
— . .1 — — — >«8K
pag ibig sa aquin: baga ma^l;,
ac6,i, di dapat ay hirialialina mo,
at sinasaeidlohan aeo sa aquihg
•madlang easalatan, ipinagaadia
mo namau sia malalaquing pa-
nganib, at sa ualang- bilang na
easaman ay iyong inililigtas. -
Naiiaha;mac nga ac6 dahil sa
pagea ibig co sa aquin din; da-
tapua,t, nang ioao lamang ang
aquing .hanapin, at ibiguin nang
' dalisay, angibuhay nang ealoloua
co, at ieao ay aquing quinamtan, at
ang dalisay na pag ibig co sa iyo,i,
siyang iquianaquilala eong totoo
nang aquing pagea hamac~lamang\
Sapagca,t, 6 Gatamistamisang
Tesus, gu inaealinga mo ac6, nahgl
labis sa nadarapat sa aquin, at ma-
higuit sa mahihintay eo, at ma-
hihingi sa iyo.
Ipagdtuang ca nau a , Dios. eo;* sa , I
'8f«-— r— — ^- — __ — .^ . '—^o^a
i
— 48 —
_- . __ __io^
■■■■ W
pagca,t, eahit aeo,i, liindi dapat
pagealooban mi9 nang anomang bi-
yaya; datapua,t, ang eamahalan mo
at pageamaauaing ualang hangan
ay liindi mag sasauang mag biyaya
sa manga. hindi maronon^ gumanti,
at lumahiyo sa iyo. / ^
Ibalie mo nami eami sa iyo nang
eami matutohg eumiLahi sa iyong
manga pageaaua, mag paeababa
nang \6oh at mag lingeod sa ea-
mahaLan mo: sa pagea,t, ieao ang '
aming hialhati, bagsie at laeasTia-
min.
eAPITULO 9.« ^
Aa(j Idhdt mj,d(tj)at i]^atonqc6l m Dios
u(Lsiymi^-^BiulihHlihanfj oouian nang
: lahat.
j _ Anae c^6v aco..ang dapat mong
pa^tGBgohai^, nar^yoiig TouM^
8gJ<,^- : , . . __«_ — oiS®
— 49
j lobos at eahullhulihan^: eon nag-
I nanasa eang mag eamit nang tu-
j nay na eaguinhauahan.
I Ang ganitong panata,i, siyang
1 iealilinis nang pag nana^a inong
! madalas na humihinguil nang ma-
"i sama sa iyong sarili at sa 'manga
i nilalang.
~"^apagca,t, eon susundin mo ang
hangad nang iyong sariling eatauan
ay agad eang magdaramdam nang
i eahinaan at eatoyoan nang loob.
Ang lahat nga,i, sa aqjiii}«mo la-
long ipatongc61 , sapagca,t, aeo ang
nag bibigay nang lahat.
2.0— Aealain mb na ang balang
na,i, nag munTula sa eagalihgang
lobos na lobos: eaya nga sa aquin
na parang_„bucaLmpiixagimi^^
dapat ipatongeol ang lahat. ^
Ang timau^ at guinoo, ang due-
:ha,t; raay maii sa aqran na parang
4,
Y0
apo
50
buhay na bitis sumaloo iiang tubig
na buhdyr
Ang manga tiquis at eusang nag
lilineod sa aquin ay siyang nag ca-
eamit nang ganting biyay a .
I)atapu^;t, ang nag-iibig lumual-
ating hindi sa aquin eori di sa ibarig
Mgay naliligayarig lubos, hindi ma-
i^natili sa tot6ong eatunayan.-^hin-
di magdaearodn ndrig pusong ma-
aliualas,' eon di bagay bagay na
saeuna at eapighatian ang dadam-
damin.
Gaytliga hindi ca dapat mag aea-
la na mey galing na nasasarili ca,
6 sinomang tauo; eon di ipalag^y na
ang lahat na eabutihanay sa Dios,
ai ang Dios lamang ang nagbibigay
injixix sa tauo, . -v
"T Ang lah.at ay ibmigay eo sa tauo:.
ibig C0 naman na ipasarili sa aquin
ng tauo ang lahat, at • iniadtas eo
>
t.:-S^ ■-■^: • — ^ ^- -T-^' : — r— *<S.^
k
■....-^51—..,,
mo^— — ^ — .— — : : ; . o ^
!! ■ m
itong mahigpit na ipag pasalamat
sa aquin.
3.— It6 ang eatunayan na puma-
patay sa manin^as na pagnanasa
naiig earangalan . *^r
At eon ang tauo,i, mageamitiia
ng biyaya nang langit, at tunay lia
pag ibig sa Dios at sa eaptia, ay
mauauala ang anomang pananag-
hili, at ang tanSng eapighatii^n ng
puso, at hindi na mananaig ang
pag ibig sa sarili.
Sapagea , t , nag tatagiimpay sa la-
hat ang pag ibig sa Dios, at nag
papalaeas sa tanang bagsie nangea-
loloUa. - /
Con totoong mag aeala ca ng ma-
galing, ay sa aquin ca na lamang
malilig^y^rs^a^ a^H» <^^^^
mananalig r sa pagea , t . ualang ma-.
«raiini? siho man c6n di ang Dios
iani4wjg^^m daipat_4mribijig'l f
j*iHH ^ >o • ' I ■! »11 I ' I ■ I ■• II ^ ii I I i. j ^3 ^ ^i .
— 52
laliat, at sa lahat na, i , dapat ipag
diuang.
GAPITULO 10.
Gwpag tmalieddn na ang mtmdo ay tu-
matamis ang pag lilineod sa Dios.
1. — ^Muli aeong maquiqiii osap
ngayon sa iyo, Panginoon co, at-
hindi aeo^mag papaeaoniid . Uiuieain
eo^mangatainga nang aqui'ng Pa-
nginopng, nang aquing Haii-na na
sa langit:
iAnong.dami aya Panginoon co
-^ang-4iiga^ataiiu^ag-itinataa.n™ma-.
sa mga natataeot sa iyo! fNguni,t,
ano eaya baga sa manga umiibig sa
^iyai-iAna-ea-sa nia«QgaH4i ag^4iliHt^^^^
sa iyo nang boong p&so?
oatamisannangpagninilaynllay, na
e
— 53
ipinageaealoob moi sa nlanga surai^
sinta sa iyo. [ _ ■ _
Dito lcilong-ipinahah.ayag mo sa
aquin ang tarnis nang pag ibigmo;
sapagca,t, aeong na sauala,i, lina-
lang mo, at nangaco,i, lumalaga-
lag na malayo sa iyo, ay hinalina
mo, na pag lineoran eata, at ipinag
otos mo na ieao aY sintahin co.
batis nang pag ibig na ualang
eatapusah 2,an6ng masasabi co tong-
eol sa iyo?
Paanongmalilimotaneo ieao, na
nagdalitang mag ala^la sa .aquin,
baga ma^t, humiualay aeo sa iyo;
at:nBg^^casama;. ~ ~~~"
Na aua ca sa alipin mo na hindi
sueat maea dsa iia iyong eaauaan:
at diTO
han mo nang biyaya at pihaquitaan
mriian^-^ag ibig^^ -^-^^-.L^i.^^.^jj^i ^^^
eAno eay^ng maigageinti co sa iyo
'as^
54-
na pag quilala sa aua mong it6? Hin-
di ang laihat ay eapag uinalang ha-
laga angtanang ealupaan, at tuma-
lic6d sa mundo, ay maeaeap^soe sa
Monasterio.
v^Malaqui na bagang bagay ang
mag liheod ac6 sa iyo, ieao na
pinag liliHCorau nang lahat na lir
nalang?
Hindi co dapat aealain na mala-
quing bagay ang aco,i, maea paglin-
c6d sa iyo; eondi ito aiig daquila, at,
d^pat panguilalasah, naieao ay nag-
dadalita na maguing alipin mo
aeong isang abang-ab^ at di earapat
dapat, at isinas^tma mo sa iyohg
nga aliping minamahal.
3.^ — Tantong iyong lahat ang Ca-
galingang nasasara^uin, patr Tiang'
mKh>'
pinag iilineod co ^a iyd .
I)atapua,t, balietad lia asal ang
TtiangyayaTtrimgiPWl^^S^'^^^^^
aquin ay mahiguit sa pag lilineod,
co sa iyo.
Tantong ang Idngitat liipang li-
nalang mo nang paquinabangan ng,
tauo,i, handang palagni at arao
arao ay tumutupM sa balang ipi-
nagotos mo. -
Hindt it(5 Bmang eondi pati ang
manga Angeles ay inatasan mo na
mag alaga sa tauo.
: Nguni,t, lalo pang eaguilaguila-
)as sa lahM nang ito ang nagdadar
lita eang mag lineod sa tauo, at
mangaeong pasasarili sa eaniya.
2, An6ng^ maigagAnti^ep sa
hil sa lahdt na manga libolibong
biyaya mo? Maeapag linc6d naua
ac6 sa iyo arao arao sa, br>oitg.bti-
hay^o. , "
Isang arao man lariiang ay ma-
eatupM haua aeo nang pag liliheod
na tap;^t na taplt. .
56 —
Tantong sa iyo na dar^pat ang
tanang paglilineod, angtanangea-
purihan at dangal na ualang han-
gan. ,
Tantong ieao ayDios co, ataco,i,
alipin mo, na mey eatongeolang
mag lineod sa. iyo nang boorig na-
eaoayanan co, at dapat na huag
mag saua eailan man nang pagpu-
puri sa iyo.
,Gay6n ang ibig co, gay6n ang
nasa co, at ario mang^ maguing ca-
enlangan co,i, iesbo na p6 ang ba-
halangTriiag puno. *
65.r^Daquilang puri, daquilang
earangal^ang mag lineod saiyo,
at' dahil sa iyo,i, ualing halaga ang
lahat na, " :.
~~"Sapagca7l;, mageaeamit ng ma-
laquirig biyaya ang tiquis na riapa-
paalipiri sa iyo. :
Daquilang pag alio narig Espiri-
«»*-
•. .. . • - . —57.—
ffi^ , " ' .'' ' '■ r— — ^- >^1
f - .-■:.. . .■■•.--•,-.:'.-:.. ■..
tu Santo ang eaeamtan iiaag vnag
uauaosi nang tanang layao ng cl
tauan alang alaiig sa pag ibig sa-
iyo. ", • ' .
Mageaeamit nang daquilang ca-
aliualasan nang loob ang ^umala-
'^ead sa maquipot na daan alang
alang^j.a pangalan mo at tumatali-
c6d sa madlang ligalig nitong
muiido.
eauiliuili at masayang pag li-
JiucM na tautong' iquinaaaliualas
haiig\tauo at nag bubunga ng ca-
banaian . . v^ ..
si>gradong pag lilineod. rig ca-;
lagayan nang riianga religiosos, na
dahii ka; iyo,i, naca<Daparis angtauo
sa_manga_Angeles_,^ quina aauaan
nang Dios, quinatatac6tari riang
dem0nioj af nag<jiguing oliran nang
m aram ing binyagan.
O sueat aminin, at palaguing na-
r
58
saiii na pagea alipin, na ipinagea
eamit nang eagalingang |ob6s na
lob6s at ipinag tatam6 nang liga-
yang ualang hangan,
eAPITULO 11.
Dapat pag isipisipin at piguilin, ang
inamja pag hahangadnang puso.
* , - ■ ■ ' '
l.(^Anac c6, maraming bagay
pa ang dapat mong matotohan, na
hindi mo pa pinag aaralan.
[An6 baga iyan, Panginoon co?
Ang boong hangad mo,i, iayon
- mohg lob6s sa ealoob^n co, at huag
.^eang maibigiiin salyong sarili eoii-
di ang ealooban co;i, siya mong ca-
uilihan4i3ttg4upar4nv" r '"
Madalas na dumating sa iyo ang
mstnga^pag riahasa, at malaeas na
itittuMM-Ca; J^tapua,i,-pag^coro-
i!B8 ^ ' . ' ■ '- . • : — —— : '" -!3a»
59 —
. — — . ^m
eoroin nio; cQn ang lyong pag na-
nasa,i . Ilahil sa pag puri ,sa aquin ,
6 daliil sa iyong eaguinhaiiahan .
Con ac6 ang dahi lan ^ ano mang
ipagtalaga co,i, mstiutua ca; data-
pua,t, eon ang dahilan nang pag-
nanasa mo,i, ang lihim na pag ibig
sasarili, ay narito ang naeahahad-
lang at naeabipigat, sa iyo.
Mag ingat ea/nga na huag mapa-
nibulds na lubha ang loob~mo sa
^ ninanas^ mo, ca p^g hindi na uuna
ang pag sanguni sa aquin, baea sa
huli ay mag sisi ca, 6 iyong masa-
min arig hang' una,i, na ibigan at
lalong minagaling mo.
'Hindi nfa mandiii dapat sundin
agM an^ tandiig hangad na^^ loob
Tiar irla TriBga}ing;"gayoff ^n mma^
hindi dapat itae^il eapag'earaea ang
aealang laban sa hinguil nang caT
— GO —
tes^ -. ' - ' • ' — ^ — -•— — *^-
Goii minsa;iy magMkig ang^^ m
pigai! nang loob sa manga pag gaus^
at pag nanasa, eahit magagaling,
nang Iiuag ean^ maholog sa ealiba-
ngan nang loob tlahil sa earamihan
niyan: • nang huag eang maeapag-
big^y sa iba nang masanielng ha,-
limbaua, dahil sa di dapat na pag
gaua mo; o nang hu^ eang maba-
lisa at mah61og sa pageaeasala, eon j
salansangin ca nang eapua.
Con minSan nama,i, dapat eang
mag pilit^^at Hiablaeas na lumaban
sa ealupaang nasA iiang iyong loob, |
at mag ualang bahala ca eon an6
ang iniibig, at eun ano ang ifia-
yauan nang oataoan: at ang lalong
dapat pSkg pilitan ay masupil nang
<5aiol^ud- ang-^ta€^feg aayatr -sti^
mon6d. -r .
Dapat parusahang uaMng hum-
^a?! ai: pilitingLjD(iagMiig -^^^ ,
— 61
hangan sa lumag{5y na palaguing
handa sa balang gauang magaling,
at mabihasa sa eaeaonti, at niatou^
Sa manga bagay na munting halaga
at huag tumangui sa anonEiang pag
babata. . ^/
CAPITUL0:i2.
Tongedl sa pag titiis at pag leiban nang
looh salmjm nang eataodn.
-1.--— Dios na Pjangino6n co,- alin-
sonod sa aquing naquiquita,i., to-
toong eailangan na a'co.,i, mag tiis;
sapag(m,t, sa biihay na ito.i, mara-
ming 'saeuna ang dumadaan .
PaUbhasa,i, paanhin co man ang
-^ageaeainit nang-catiua,saydn liangi^
loob, a,y hindi inangyayari naaco,i,
, mabuhay na ualang saeuria at ,
hi r a p.
— 61 —
2.— Totoo nga, anae co. Data
pu^.t, ibig epng haniipin mo, hindi
ya6ng eapayapaan n-a ualang toe-
s6ng easama, 6 ualang liirap na
daramdamin;
C6n di ipalagay mong nageamit
eal'in ng eapayapa^n,- eon tiuasay
na loob na tinitiis mo ang manga
eahirapang dumarating sa iyo, at
eon ieao ay namimihasa na sa pag
babata nang maraming saeuna.
Gon uiuieain mong hindi ca ma-
eaeapag bata liang maraming hi-
rap, paanong matitis mo ang apuy
sa Purgatorio. "^-
Sa dala-uang masama dapat ding
piliin ang hiudi luliha.
Caya nga nang maealigtas ca sa
diisang uaiang hangan na darating,
matoto eang mag bata ngayon nang
tiuasay na ' loob alang alang sa
Dios :„ ■ :--- :! _ -
63
jlnaacald mo ba^a na ang ma-
riga tauo4g;%campon nitong mundo
ay hiridi&riiig^titiis nang ano man,
6 nag titiis man ay bahagya na?
'j , li^li. fiaan lan^ang ay uala eang
riiaquiquifa, eahit, humanap ea^a
earamihan nang manga maguiguin-
h4ua. ■ \ ,
3.— Datapua,t, ani mo,i, mey
niarami silang eaaliuan , at nasoso-
nod nila ang eanilang ibiguin: eaya
hindi nag bab8ttaji^lubha nang ca-
nilang manga saeuna/
4.— Baga ma,t, magea gayon
na quinacamtan nila ang lahat na
ibiguin; idatapua,t, sa aeala mo,i,
liangan eailan eaya malalaon?-- -n
TingSan mo,t, mapapauing pa-
rang asd ang manga mayayaman
dito sa mundo, at ualang maeaea
alaala nang naearaarig manga ca-
iuaaa^nila. . ^ - — — —
?
I<«J»*^ q . i . » ^ i n.— > •. . i..f -... ^ . ■■» .. n ., ■ !> ■>. '. U. I....WI I I 1 I t»<; ;^W i> ^ "
— 64— "■' ' '^
■ J?
At boeod sarito,i, liangan nabu-
biihay pa,i, hindi' natitiuasay, hin-
di nauaualan nang ca,paitan, pan- |
hihinaua at pagea taeot.
Sapagca,t, ang bagay na qui-
naiutua,i, madalas na siyang pi-
nangagalingan nang dusa,t, sa-
quit.
Ito.i, dapat sa eanila, na yaya-
niang luimah^uiap at sumosonod
sila sa manga ealigayaliang ualang
uasto, ay huag matupad iyan nadi
easama 'ang pagea hiya, at ca-
paitah. - 'v ■ .
iOh ang tanang ligaya nila,i,
saglit hmiang, sinongaling, ualang 1
uasto, at mahahalav.
Gayon ma,i, hindi nila napag- \
uauari daliil sa ealaboan nang pag »
iisip at eabul^gan nang bait: at pa- i
rang manga piping hayop na dahil 1
sa eamunti ng layao . nan g eatauang t
■ ------■ "■_"■•'"■ "■■" ''■-''.''".''' r\ '^i
• V —65— ^
m^ "'. '■— — ' — '^ - ■ om^ ■ '. ' ' o ^m
mabiibuloe, ay nasugba sa eamata-
yan nang ealoioua,
Gaya ugk ieao jia anae co,i, huag
sumomd sa manga layao natig eatauan
mo, at iuaesi mo iyan sa iyong ealoo- .
ban. (Eeeii. 18 vers. 30.)
Sa Panginoong Dios maligdya ca, at
ihibigay niya sa iyo ang manga liina-
hangad nang puso nio. (Psalm. 36k
■yersT 4)^ ■ ' . ^
5.-— Con ibig mo ngang mag ta-
rao nang tunay na ligaya at mada-
l/)s na^ag alio eo sa iyo, ang aquing
pagpapala at masaganang pag alio
ay maeueuha . mo sa pag ualang
halaga sa manga lamang bayAh at
sa pag mauaesi sa tanangeaaliuang
ualang easaysayan.
At eon gaano ang lalong pag ilag
sa madlang 'ligaya nang mga lina-
larig, gayon anglalongtamisat laeas
nang^nag^ aUja-cang-cacamian-^mOx.^
gHg^ — . ; -. ■- — -— — - — o^m
■ ■ ■ 5
66 —
Datapua.t, haiigan bago,i, hiii^i
lobos %a tatamohin mo iyan; eondi
mey easama ring ealumbayar^at hi-
rap sa paquiquilabaa.
Susuay ang eatotobong ugali;
datapua,t^ ito,i, madadaig riang la-
longiiiagaling na eaogaiian.
Dadabog ang catauan;^ctUryipua,t,
masusupii nang maningas na ca-
looban. \ ■
Totoesohin ca at babaiisahin
nang , dating manonoesong ahas;
datapua,t, niapapaalis mo * nang
panalangin, at boeod sa rito,i,
matataepan mo nang pag gaua
nang ano mang^bagay na mabuti
. ang maluang na pintong pinapa-
— suean niya.: , . . .
HiBi^— "-- -'" ~~ ; . ' ^M
67 —
GAPITULO 13.
Tongeol sa pagsonod riang saeop na-
nagpapaeumbabia dahil sa pag tulad
eay Jesucristo.
1 , -^Anae co ang nag pipiUt
umilag sa utos, ay umiilag sa gra-
eia, at ang nag iianai,sang ; mag ari
nang sarili, ay hindi naquiquina-
l)ang sa ari nang lahat.
Ang sa otos nang eaniyang pono
ay hindi tiquis at oiisang sumoso-
nod ay tanda it6: na ang eaniyang
eataueiri ay hindi pa tantong-uma-
ayon sa eaniyang ealooban; eondi
madalas na i;iag nginf itngit, at du-
madabog. \ y
Mag aral ca ngang tuniupa(:l .
^^'aiH'i^l t5ic otos^ nan^g i j^ gT^ir^^
— 68 —
msir^' — ■ — ■ ■ — — ^i
ig
eon ibig mong masiipil ang iyon
eatauan.
Sapagea^t, •madaling madadaig
ang eaaiiay "na ditmadalohong, eon
ang loob nang tauo,i, hindi nasi-
sira, . '■ — ^
Ualang eaauay na lalong malu-^
pit at masama na maeaeaparis nang
iyong eatauan ' na bumabaea sa
iiyo rin.
Totoong eailangan na magearoon
ca nang tunay na pa^ayop sa iyo
rin eon ibig mong manaig saiyong
laman at dugo; •"
\Palibhasa,i, umiibig ca pa nang
labis sa iyo rin, ito ang dahilah
eaya mabigat sa loob mo ang lobos
na pagpapabahala sa ealooban nang y
iba; - ' /"•• ■■
: 2.— lpatapua,f, malaquing ba-
gay baga, ebn ieao, na ab6 at imla,
a^ pMeop sa tauo-aiaug-alang sa
* ■ ' -■" • ." . ■ '' -' •' ' ■ ' J^
— 69—.
^g^' — -— r— '--ism
f . . •^■.- • ■ 'f
Dios, bliga riia,t, aeong maeapang-
yarihan sa lahat, at ualang easing
taas ay nag paeunibabang napasa-
eop sa tauo alang-alang sa iyo?
Aco,i, nag paeababa at nag pa-
eaunti sa lahat, upan ding madaig
mo narig aquing pag papaeumbaba
ang iyong pagpapalalo,
leao ua abo ang mag aral nang
pag sonod ^"leao na lupa at putie ay
mag aral nang pagpapaeababa, at
pag yueo sa manga paa nang lahat.
Mag aral ca nang pag durog sa
iyong ealooban, at nang boong pag
suyo sa iba. \
Mapoot ca sa i^o rin at huag
mong pabayaah na mamahay sa ca-
lodbaii mo ang pageapalalo, eondi
mag anyong alipin ca, at munti, na
mangyaring,mayapadian ea.nang la-
hat at mayuraean na parang putio
sa manga lansan^ao.
— 70 —
m^ — — ^ — ^ — _» . ^^8
or
O
Tauong ual^ng eabolohan ^an^n
maidadaing mo?
Maeasalanang easuelamsuelam,
[appng maitototol mo sa manga lu-
mtilait sa iyo, na nageasala ca nang
marami sa Dios, at^ maealilibong
'naguing dapat eang ibulid sa in-
Aerno?
Datapua,t, tiniis ea nang mata
^o, at pinatauad, sapagca,t, mina-
mahal co ang iyong ealoloa, nang
quilalanin riio ang' aquing pag ibig
sa iyo., at matoto ea ring gu-
manti sa aquing manga bi^'^aya: at
upan ding mamihasa ca sa tunay
na pag suyd at palaguing pag pa-
pa,cababa, at palag^y na loob na
mag tiis ca nang iyong pageadu^-
hagui. '^ ■■'■
w«-
— 71— ■ , . .
GAPiTULO 14.
Tongeol sa manga liliini na eahatoldn
nang Dios, na dapat nilay^nilayin,
nang huag ilagui nang ating lodb
ang manga gauang magaling.
1 .— Pinapopotoe mo po sa aquing
olo, na parang malae^s na eoloi'g
ang manga eahatol^n mo, at pi-
'nasasaeiLiitan mo ang aquing manga
boto nang pageataeot at panganga-
tal, at ang ealoloua co,i, sini-
sidl^n nang pangambang hindi
gay(5n lamang. o
Aco,i, natitilihan, at napagdi-
lidili ccf, na ang manggJ langit
man ay hipdl malilinis sa mata mo.
Gon* sa manga Angeles ayi mey
minasam^ . ca, at hindi jmo „siliL
— 72
■>iSi
piiiataiiad; Ano eayang mangya-
yari sa aquin? .
■Nanga laglag ang manga bituin
sa L^ngit; at ac6ng M ^anong
ipinangangahas co? ■
Nangaholog sa eailaliman yaong
manga gumaua nang manga ca-
galingan, na an^qui d^pat puri-
hin, at ang manga eumaeain nang
tin^pay nang. manga Angeles ay
naquita eong «nasasan'pan nang
manga hahog sa manga baboy.
2. — UalSng e'abanalang eaeam-
tan sino m^n , eon ilalay6 mo
p5 ang iyong eamay.
Ualang easaysdyan ang earo-
n6ngan, eon hindi mo paqiiiiqui-
al^ttian. •
Ualang /paquindbang sa lae^s,
na hiiidi mo tinotolongan._
liaUng ealinis'ang inapaparMi ,
eon hindi mo amponin.
«8Jo. ~-pr . . . ... .. ; >ja:
9 -'■■ ■ V ^
U^eiarig pinaquiquinabang sa sa-
riling pagiingat, eon hindi mo
pangangasiuaan .
Sapagea.t, eon pabayaan nio ca-
nii, ay luniulubog a.t namamatay;
datapu£l,t, eon dalauin mo,i, lumu-
lutang eami at aabubuhay.
Palibhasa,i, mahihina eami; da-
tapua,t, .sa tolong mo,i, lumala-
eas: lumalamig ang loob namin;
datapua,t, naeaeapaitaas eami sa
iyo sa tolong mo rin. ■
3. — iLaqui ayang eapaeumba-
baan, at pageahamae lamang ang
dapat eOng damdamin sa loob eo!
Aeo , i , dapat magpaeaonti , eon ibig
eohg magearoon nang eaonting ca-
galingan.
Tantong cailangan,..na iyoeo co
uang mabaim.njg^mababa ang aquing
ulo sa ilalim po nang manga mataas
mong eahatolan: at dian co quilala-
■■ ■■ ■■■ ■■ • i^
l^
^^ ' ^.^^ — — — ^
— 71—, .- (
• nin na ac6J, di iba, eondi uala
at i}ald. ^
^Nasasaan n^a ang bagay na su-
eat eong raaipagmarangal? ^Nasaan
ang sueat eong maasahan. ,
Ang tanang ealae-han nang loob
na ualang uasto.i, lumubog sa ila-
lim nang iyong manga eahatolang
tongeol sa aquin,
iAno baga ang boong lamang ba-
yari sa harap mo?
?,Ditata, i , macacapagmalaqui ang
putie na nasasaearriay nang magpa-
p^lioe? , . .
iPaanong maeaeapagmapuri ang
tauong sumusuyo sa Dios nang_
boong pus6,t, loob?
Ang tationg cumiquilala sa eatu-
nayan nang eaniyang pagea'ualang
halaga ay hindi maiho|;iolog nang
boong mundo sa salang eaparanga- 1
lan ; at hindi mabibighani ' hang la- I
i[K^-'^ — .— ~ — ' — - — ^ — " — ' .' l '■■■ " ■ —
jmt na piimupuri, eon.inilagay na
sa Dios ang eaniyarig boong pag
Sapagca,t, pati ang lahat na pu-
raupui'i ay liindi gasino, eondi ua-
la lamang; palibhasa.i, mauauala
easama nang tingig nang eanilang
mga uiea. Datapua,t, ang eatunayan
nang Panginoon ay siyang manana-
tili magpaeailan man. (Psalm. 116,
vers. 2.) l..
GAPITULO 15.
Con ano ang dapat asalin, at nieairt
tongeol sa tanang bagay na siieat nasain.
1 . — Anae co , sa tanatig bagay
na niimnas4 mo,i, ganito ang iyong
uieain : Pangimon co, eon baga naaayon
sa iyong ealooban ay ito naua angmang-
I yari.
-^-'T-r- - - ^--^-^--— ~-— -- — ^-^
as»°— ' -— .^- . — . — ~ — - — ~— 0^1
— 76-
msio ^ . , ^ , -^ffi
® ■-
Pangmoon eo, eon iyony ieapupuri
ito; ay maiigyari naud alaiig-alang sa
pangalan mo. ,
Gon naquiquita mo pong na ooeol sa
aguin, at paguinabangan co,i, ipahinto-
lot mong magaua co, 6 magamit alang-
alang sa earangaldn md.
Datapua,t,-con ndaalaman mong ma-
easasamd saaguin, at liindi paguinaba-
ngtin ndng ealoloa co,i, alisin mo sa
loob cojing gayong pag nanasd.
Sapagca,t, hiiidi ang laliat na
pagliabangad ay nqig mumula sa
Dios Espiritu Santo, eahit sa aeala
nang tauo,i, nasa sa iiiatouid at
magaling,
Maliuag ang pagquilala sa eatu-
riayan: ang paghahangad mo nito
6 niyon , ay sa Dios galing 6 hindi :
6 b§Lca daya hamari .nahg sarili
mong ealoobari. .
Marami aiig, nang unaii, nag
— 77—
aaealang magaling na pasaguim-
sim ang nag oodyoe sa earrlTai^da-
tapua,t, naquilala sa eatapiiisan, na
sila, i , na pagdayaan . ^
2. — Caya nga sa ano- mkng du-
maraang pasaguimsim tongeol sa
bagay na mahahiarigad, ito,i, hindi
dapat hangarin at nasain;j'^condi
e^asama nang pageataeot sa Dios,
at pag papaeahaba nang loob: at
isa pang lalong eailangan na ang.
boong ninanasa,i, ipabahala sa
aquin nang sariling pag ayon nang
loob, at uieain:
Panginoon eo-^timalaman mo po, eon
alin ang lalong magaling sa aquin:
mangyari riaiua ito 6 iyon aUnsunod ,
sa iyong ealooban.
Ibigay nl^ ang ibig mong ibigay ,
at eoii gd^sj[i&^iig ibig nao, at eon
eailaii'mo if)ig.
Gauin mo sa aqiiin ang iyong
— =_ . S — i^ig^
" ■ T
/ ;- — 78— .
MBio ■ —
ibiguin alinsonod sa mataas mong
earonongan, at sa lalo mong mina-
magaling at lalo mong ieararangal.
Ilagay mo aeo, oon saan mo ibig
ilagay, at ieaO ang lobos na lobos
na mamaliala sa aquin sa lahat
nang bagay
Nasa sa eamay mo ac6: bilingin
at balietarin paeabieabila. V^
N^rito aeong alipin mong naha-
handa sa lahat mong ipagtalaga,
sapagca,t, hindi aeo nag nanasang
mabuhay sa aquin, eondi sa iyo:
mabuhay naua aeo sa iyo nang ca-
rapat dapat at magaling na pagea-
buhay.
PANALANaiN. :
Sa pag lfiingi Tiang b66ng,pag ayon s;^
■ ealaoban nang Dioa.
3,— Ualang easing anioiig Jesus;
easiLuin mo p6 aoo nang mahal |
■ .■ . —79—
»h- — ■■ — •■* • 1 : — — •i«?B
■' ?
mong graeia, nang mapa sa aquin,
mag ealinga sa aqu:in, at manatili
sa aquin hangan sa eatapusan.
Ipagealoob mo p6 sa aquin na
parati eong nasain ang lalong ma-
lial sa loob mgl, at lalo mong mi-
namagaling.
Ang ealooban mo,i, siya edng
maguing ealooban, at ang aquing
ealooban ay ^umun<)d eailan ma»
sa calooba& mo, at omayon lu-
bos na lubos.
Mageaisa naua ang pag4big co.
at pag-ibig mo; gaydn« din ang
pag-ayao mo,t, pag-ayao co: at
huag manyari na mey ibigin ac6,
6 ayauan;, eondi ang iniibig, 6 ,
iriaayaaa^n mo.
4,— leaaua mo p6 sa aeiuin na
mamatay ria 'ang loob co sa tankng
i.amang ba^^an: at alang-alang sa'
iyo,i,^quin nasain ang pagea ali-
^ ' - -' ■ .■ ■^ ^
80 —
mura, at aco,i, lim6tm naiig lah^t
dito sa mimdo. ■
Ipagealoob mo sa ^quin lalo
sa lahat eong ninanasa; it6ng
ac6,i, malualhating tumahimie sa
iyo, at ang puso co,i; sa iyo
tumiuasay. ^ ^
le^o ang timay na eatiuasayan
Tiang puso; ieao na liimang ang
, lualhati: . liban sa iyo,i, ang lahat
ay pauang hirap at eabalisahan.
le^o ang eatiuasayang ito: ieao
rin ang lobos na lobos at ualing
hang^ng eagalingan: sa iy6 ma-
totolog ac6, at malulualhati. Si-
ya naua.
eAPlTULO 16.
— '-^ \
Ang tunay na 1 emlmati ay m Dios
Idmang ddpat handpin.
l.-^Ang lahtU eong mahaha-
ngad, 6 maiisip na sueat con<g:
i i
bksie — . i— — — — — : — -o««
— 81
HBg^' „ .._ • . •■ —
ieaalio, ay hindi sa buliay na it4,
epndi doon sa iealaiiang buhay
inaasahanTeo.
Gahit mapisan sa a^iun ang la-
hat na eaguinhauahan nang mundo,
at ang lahat na eatuaan ay eamtan
co, tantong hindi marigyayari na
nialalaon iyan sa mahabang pa-
nahon. - ■ ^ - •
Caya nga, ealoioua co, hindi ca
maeaeapagtamo nang boong eaa-
^liuan at.lobos na eaguinliaaahan
sa ibang bagay, eondi sa Djos na
mapagligaya. sa manga due^ha, at
mapagealinga sa ] manga mapa-
eurnbabain.
Maghintay eang sumandali, ca-
loloua co, hintayin mo ang pang-aeo
nang Dios at eaeamtan mo ahg ca-
saganaan liang tariang hialhati sa
Jangit, -
Con labis at ualang uasto ang
— °*
■ —82— i ,
msio^ ^-^— ^-~ — - — »^-
; ■•; ' ' ■ ' v9f'
paghahangad iiu) iiitotig' maiiga ca-
gumhauahang hinaharap, ay liimli
ca magtatanio nang gninhanarig
ualang hahgan sa liingit.
, Ang mang-a bagay na nadadaia
uang panaliyn ay gamUiii sa ca-
baitan: ang manga eayainanang
liiapaparati magpaeailan man, ay
siyang nasaing eanitan. ■
Ano mang laniang bayan ay
hiiidi maeabobosog sa iyo, 6 ealo-
loua co; sapagca,t, hindi (3ayu ca
linalang ay nang iy n^ang eaui-
,'liban mo.
Gahit ang lah t iia lihal ng na
lam ing bayan av masariii nio, ay
uah'.ng: pangyayari nar-g'uminhA.«a
ca,t, lumualhati; sa Dios lainang
na lumala narorooh
,ang iyong boong guiwhau^t^ ca-
lualliatian.
Atang ealualhatiang 116, ij^Jii^
^ — -^_ — ^ ^
---83
eaparis niyang naquiqii:ita at pi-
nitpiir i nang manga hunghaiig,
na eampon nitong mmido; eondi
yaong inaasahan tang tamohin
nang nxanga ma1)nhuting linc6d ni
Gristo: aj;.natiticman na eon min-
sAn nallTg manga ealolouang banal
at malilinis na 16ob', na ualang;
quinauiuilihang saiita', eondi ang
tongeol sa langit.
Ualang easaysayan at madaling
n€uauala ^g tan ng eaaliuang
mula sa t^uo.
. JVIaltialhati at timay na logod
ang sa eatunayan ay nadaram-
daman nang 16oh.
Ang tauong ban^ll saan man
naroroon ay -pasamasama si Jesu-
cristoiig^^f£^aalio sa eaniya, at
caniy;tilg bueang bibig: lesus na
Piinginoon eOy hiidg mo pd aeong i>^-
b a^'aaiL j^l% Jinaii_at.4jail^-^m
--84
Ito naiia ang maguin.g eaaliuan
co, na ;tiquis eong nasain ang ca-
ualan-nang ligayang na?gmunuila
sa tauo. ,
At eahit mageulang sa aquin
ang eatuaang nangagaling sa iyo,i,
ang ealooban mo,t, pagsuboe sa
aquin ay siya co naiiang ariing
lobos na log(3d.
Sa[)agca,t, hindi -sa tuituina,i,
nagagalit ca sa aquin, at hindi
paliguing pagbabaia a% iyong^
pangongosap;
' GAPITULO 17.
Ang lahdt nating pangangasiua ay
dapat ipabahdla sa Dios.
1.— Anae co, pabayaari mong
gauin 00 sa iyo \ang 'Bqujng 1131-
'guin ; ae^ ang naeaeaalam nang
lalong nabaMgay &:a_Jy:o,:i^_-„:
'
AB h ' • — -— — — *-- — — ^a
.-■ -, ,. — ■88^, .•■■.
Ang aeala mo,i, para nang pag-
aaeAla nang tauo: ang iyong pag-
daranidam sa mariiming^ bagay
ay alinsoiiod sa inoody(|c nang
masamang hinguil nang-t?mp;
Panginoon co, totoo ang sabi
mo. Ang pangangasiua mo sa
aquing ieagagaling lalo sa mad-
lang magagaua co.
Sapagca,t, nasasamalaquing pa-
nganib na maliolog ang tauo, eon
hindi ipabahala sa iyo ang mad-
lang pangahgasiua niya.
■ Pangindon co, .i,mapalagui la-
mang ang ealooban co sd eatoui-
ran at sa pagibig sa iyo,i, gauin
nm ^sa, aquin ang balang minay
matapat mo.
Sapagca?t, ualdug pangyay^ri
ria hindi magaling ang ahomang
ij>agtalaga mo sa aquin.
2.—C6n ibig raong aco,i, mgl^a-'
«^
jK«- -— — ' ; - . - , . , • j ■ ?m
lagay sa dilim, ay piii,'ihin ca naua;
at eon ibig-m6ng sa liuanag, ay ga-
y6ri din naman, purihin earin. Con
magdalita eang umalio sa aquin,
ay" purihin ca;.at eon ibig mong
aco,i, magdUsa,i, purihin earing
ualang hump^y.
3. — Anae co, dapat eang mana-
till sa ganitong panata, eon nag-
nanasa eang sumama sa ;iquin.
Dapat eang humanda maguing
sa p9 g titiis nang" hirap , maguih
sa pageaeamit nang guinliaua.
Gailangan na lumagay ca nang
magandang loob sa eamay nang
hirap at easalatan, para nang sa
guinhaua,t. easaganaan .
Panginoon cd, titiisin co nang
magandan loob alang alang sa iyo
bdlang ibiguin mong ipagtalaga sa
~r Magaling armasama, rilatamis
6 - ■
« K- ' — ' — . ' — '—^m
.■ • _ -^ ■■ ■ .
; . , —87— ■ : ... .
j at mapait, hiaeasasaya at niiaealu-
I lumbay tatangapin eong ualang pili
{ sa'eamay mo, aibalimglpagtalaga
mo sa aquin ay pasasalamatan co.
Ipag adya mo accV, fea madlang
sala, at ang eamatayan man at In-
ficrno,i, bindi co eatataeiitan.
Iluag mo lamang acong~^ltacuil
magpaeailan man, at huag 'payiin
sa libro nang eabuhayan, ay hi.ndi
maeaeaan^:') sa aquin ang tanang sa-
eunang dumarating.
GAPITULO 18.
An(/ manga hirap sa panahong.ito,i,
dapat tiisin nang magandang looh, para
nangrpagtitiis ni Gristo.
L— Anae co, aco,i, nau^^og sa
langit liahg doo7i7 Timcaat5yatn3^
-#->«i
mm- ' . ' V ,. • • — — : — )^
tinanga-p co ang iyong manga ca- [
hirapan diman eailangan, eondi
dala lamang nang pagea ibig co sa
i}^o, upan ding niatoto eang mag
. tiis at huag ieaaira nang lopb mo
ang pag babata nang manga eahi-
rapang taglay nang panalion. -|-\
Sapagca,t, mula nang ipanganae
ac6 hang^n sa namatay sa Cruz ay
hindi aeo liiniliiualayan nang sa-^
quitna binabata' ■ -
Nagdaan aeo nang malaquing
easalatan sa ioabubuhay; mara-
ming pag alimura ang madalas na
ipinaringig sa aquin : tiniis co nang
maamong loob ang manga pagea-
hiya at pageiaduah^gui: sa manga
biyaya co,i, eataesilan ang igui-
nanti; sa m^anga milagros 6 eaba-
balaghaS naSpag papagaling- co sa .
may manga saquitjll3^^--maiiga-tti-
--mng ealapastahganan sa Dios ang
ggR^— : — -^ : -r— »^K
^e L- ' —
ibinayad: sa manga aTal co,i, ang
pag suat' sa aqiiin.
2.— Panginoon co, yayamang
nag tiis ca sa biiliay na ito, at sa
pagtitiis lalong tinuprtd nlo ang
otos nang iyong am , dapat naman,
na aeong abang maeasalanan ay
mag bata ialinsonod sa iyong ca-
loob^n: at bangan sa panahong tad-
hana mo,r, pasanin co ang mad-
ri'ing hirap nitong.buliay na mata-
'tapus, nang aco,i, raageamit nang
lualhati.
Sapagca,t, eahit mabigat pasa-
nin iyan; dataput»,t, sa tolong nang
iyong mahal na gracia,i, ip^nagea-
eamit nang daquilang earapatan,
nadadala nang mahihina,, at iqui-
nararangal daliil ga olir^ng ibini-
gay mo at sOl pag son6d_sa J)aM^
^ — imng-mangar^antos. " _^ „ _ Z
Boeod sa rito,^ ngayon ang pag
«••: _____ ■
g,g^__ , , _
-90 —
babata narig hirap ay di iiiabigai na
lublia eaparii lioong panah''>ii nang
liimang testainento na ang pinto
nang langit a.y natatacp;iit pa at
ang daan namikn iiang eabaiinlan ay
tila madilim, at bihira ang nag pi-
pilit maearating sa eahari.iiig ma-
liiaHuiti.
At liindi ito h\mang, eon di i^ati
arig manga banal na maluluaUi itiay
hindi maeapnsoe sa eahariau nang
langit, noong hindi ca pa ])inahi-
liirapan, at hindi mo pa tinolo])6s
ang sangeatauohan nang mah^l
mong pageamatiiy.
■ 3.— - jOh gaano eaya bagang pag
papasalamat sa iyo ang n;!giiing
eatongeeMan co dahil s^i nag dalita
eang mag toro sa aquipi, at sa laliat
~mottg eam^3^n nang^d^ang jiial uuid
na iealoioualhati?
Caya nga ang buhay mo,i , siyang"
•' •- -■; .- -91-. ^ ■
daan namin at sa ^ag titiis nang
hirap maearating eami sa iyo, "na
mag papahialhati sa amin.
Con hindi ca disin nanguna, at
• nag turo sa amin nang daang ito,
^^Sinong maeasosonod?
iAbaa! Dami ayang malalayo at
maiiuan sa huli eon hindi sumon6d
sa manga magand&ng halimbauang
ipinaepiita mo.
Naringig na tiamin ang manga
bababalaghang gainaua mo, at iti-
nonY na sa amin an^ daan, tingnan
mo,t, ' nanghihinamad pa eami,
jAno eayang raangyayari disin, eon
liindi naliliuanagan nang daquihxng
ilao na iyan ang aming pag dada-
anan sa pag sonod sa iyt)?
m^-
■: ■ ■ —92— .
g8jc-— - — —— ' — - — ■ -^H
i , eAPITULO 19.
'H' : .~~~":, ■
Tongeol sa png tttiis nami manga sip-
hayd, at eon saan nac]uiqi(ilala ang tu-
nay na nag papdeaitis.
1. — Anae 00, jAnoiig uiea mo?
Yayamang; naalamaii mo ang mga
hirap co, at ang sa manga Saiitos
Imag eang dumaing. ,
Ilindi ca pa. nariuipagb^iea han-
gan sa umagos ang iyong dugo.
Hindi gaano ang tiniis mo, eon
iyong ipaparissa tiniis nang manga
Santos na mala]aquing eahirapan,
mababaesie na toeso, mabibigat na
saeuna, at bagay bagay na pag sia-
bpe at pag paparasa sa eaniia,
Gaya nga dapat mong alalahanin
ang lalong matitinding saquitnang
iba, upan ding maMs 'mo nang
magandang loob ang ...manga mia-
gagaang saquit mo.
At ('on baga ito,i, iyong mina-
mabigat, tingnan mo, baea ito,i,
gaiia nang iyong eaualang loob na
m.ag tiis. •
Datapiia,t, sa magaaii man, 6
I ma]>igat, pag tiagaan mong pasa-
i? ning lahat nang tiuasay na loob.
^,._Con gaano calaqui ang pa-
nata moiTg 'mag pa'eatiis, gayon na-
man ang eanHmngau naug asal
luong ito, at lalong nag eaeamit ca
iiang earapatan; mababata m»: na-
inan iyang ualapg liuag nang mag
hinahong loob at dsal nahalian-
dang magaling -
Huag eang mag uiea nang ga-
iiito : 1 1 indi co mangyaring matiis
ito sa gayoipg tauo, at hiiiai co na-
man' dapat tiisin; sa,pagca,t, mala-
(luing/ easanmi ang guihaua sa
mk
_94-_
.—^ — _ — _ —^^ — >^m
:. -:■•. . ■ -i
aquin, at aco,i, pin^rarataiigan
nang manga baga^Y na liindi eo na-
gimita eaiian nian;4idatapiia,t, sa
iba.i, titiisin . co, alinsiinod sa
aqnlng aeala na dapat tiisin..
CahoiigU()i;igan ang gii.}:ong aea-
la, na iialang pag^niainalial sa ba—
nal na asal lui mapag tiis, at^ sa
gumaganti iiang ealualhatian sa
matiisin; at ualangtinitingnan, eon
di ang manga tauo at ang^asam-an
nangpag siphayongguinnua sa. ca-
niya.
3.-^x|Iindi tuna^Mia hiatiisin ang
aay?to mag^its hang ibang hirap,
eon hindi ang ininanuigaHng hv
mang, aledn sini) ang Ibig niyang
tiisin.
I)atapua,t, ang toloong ma pag
tiis ay liindi pumipili,lM:)n sino ang
tauoilg titiisin hiya, eon eaniyang
Puno, eon eapualamang 6n^^''>^ba
- ■ ■. ' .. ,—95--
hK?-. — --, :. < ^m
t ■ ' /■• ■';■ - ■■»
sa eaniy-a, eon mabait at banal na
tauo, 6 eon tampalasan al; Ualang
eamahalan; Gon di ualang pinipili
sa tanang linalang, gaano man at
eailan nlan tlumating sa e^iya ang
balang saeuna, i, ))Oongfbifong: tina-
tangap sa eamay iiang Dios nang
daqLiilang pasasa^lamat, at quini-
((uilalang tanging biyaya.
Sapagca,t, anp mangliirap mag
paeaeaonti-pnti , eon tinitiis alang
ulang sa Dios, ay bindi mangyaya-
Ving maualan nang earapatan. '
4r . — Caya nga humanda ca sa pag
laban, eori ibig mong mag ta-
gumpay. *^
. Con liindi ca maquipag baea, ay
hindi ca mag tatamo iiang ealual-
hatiang ganti sa iyong pag titiis.
Con hind4 mo ibig mag tiis,
aayao ca nang malualhatingeorona.
Dat;apuH,tr eon ibig mong mapo-
96 —
toiigaii ca nit('>,i. .mataparig iia lu-
iriaban ca, tiisin mo jiang tiuasay
na loob ang ano mang saquit. .
5. — Panginoon co, magaua co
naua sa tolong nang iyong malial
na .graeia ang hindi maeayanan
nang aquing eatotobong ]iina.
Natatalastas mo po na bahagya
na aeong maeapag tiis, at agad na-
sisira ang loob co nang eamuhting
i, hii'eip iia duniarating sa aquiii,
Ibiguin co naua at nasain ang"
pag titiis nang ano mang .liirap
alang alang sa pangalan mo; yaya-
mang ieagagaling na lubha nang
eaioloua co ang.pag titiis at pagea-
casaquit dahil sa.iyo.
-^m
— 97
GAPITULO 20.
Tongeol sa p^g papahayag nang sari-
ling eahinaan at eahirapdn nang buhay
na ito.
1. — Ipahahayag- co nang lahan
sa aquin din ang easaman co: ipa-
hahayag co sa iyo Panginoon co
ang aqiiing eahinaan.
Madalas na dahil sa isang bagay
lamang naualangeabolohan, aco,i,
nalulugami at nababalisa.
, Nag titiea aeong lumaban nang
pusOng bayani; saea pag dating
nang munting tocso,i, nagdadam-
dam ang loob co nang panghihi-
nagpis.
At eon minsan_^ munting bagay
na hamae lamang ay haeatotpeso
sa aguin nang malag uK ■- ' "'•
At eon aquing inaaeala na uala
■■■ — 98'— •'■' ■ ^■- :■■
. aeo sa pang'aiiib, eon hiiidi aeo nag
dadamdam nang toeso, alipala,i,
;_samunfin liiliip lamang nito, aco,i,
halos madaig na. '
Gaya nga Panginoon co, maaua
ca p5 sa aquing eababaan at hina
na hindi liliim sa iyo.
Gaauaan mo aeo at hangoin sa
iLlsae, nang haag aeong maeaisip
na mauatili sa masamang ealaga-
yan hangan sa eatapusan.
Ang palaguing n^ig papasaqmt
sa aquin at iquinahihiya co sa ha-'
rap mo ay ito, na lubhang^aimru-
pue ang loob co at mahina sa pag
laban sa, manga masasamang hin-
guil hang cafauan co.
At baga man hiri-di lobos eong
tinatangap sa ealoobari; gay'ou
ma,i, • dinadamdam nang loob co
^Mig,jnadaMs at m ala e ^s na pag
toeso sa aquin, at ipinaghihina
■ ■.'/■/ — 99— ^
^ — ... — . . , ; — ', — — »iag
iiaiig Idblia naiig loob co ang ga-
hitong i>aquiqiiipagb^ca sa arao
arao. '' , ' ' ^ . * -■'. '
At dito co napagqui(|uilala ang
aquing eahinaan; sapagea.t, ang
manga panimdim na marammi ay
biglaiig sumasalaeay sa aquing
gunita, datapua,t, hindi bigla eong
mi iuauaesi. ,
;3,— Dios sa IsraeT; na ualang
easing laeas, at mapagealinga sa
manga tapdt mong camp6n,. ma-
anong tingnan mp nang mat^ngma-
auainang pagal at dusa nang. iyong
al i pin , at saelolohan nio„ sa mad-
lang panganib na nasosonipongan.
Bigyan mo aeo nang laeas ha
galing sa langit, naTig huag aeong
madal g nil"iig dati Jig l\inguil niya-
ring abang eatauan na aayao pang
p a^gpil sa ealo loua: siya hga ang
dapat epng iMoahin liangan aeo
— iOO
mm^- — - —
humihinga sa biihay na itoiig^_a.-
hapishapis.
i Abarig aba iiaiig buhay iia itong
hindi nauaualan nang sacuna,i.
oahirapan, at saaii maii paroon ang
tauo,i, nalilibot nang silo at ca-
auay!
Sapagca,t, halos hindi pa iiaea-
earaan aiig isang saeuna, 6 tocs6,i,
mey iba iia namang dumarating;
at alipala,i, Jiindi pa napagtata-
gumpayah ang nauuna, eaguinsa
guinsa, i , maramihg dumadalo)bong
na nag totolong tolong.
4.— -^At paanong eauiuiiihan ang
buhay na punong puno nang gani-
tong manga eapaitan, at ,quiiiaca-
ladeM nang maraming dusa,t, ca-
hirapan?
?At baquin naman pinanganlang
biihay ajig piriii^g mu mulaii n an g
mara.ming eamatayan at salot? .
• — TOR—
8E$<— — .. _— — ^l
i}iiyon ina,i, riaiibigari nang ma-
ranu at qiunauiuililiari nila^^ng
maiiga ligavang daya nang buhay
na ito.
Madalas na nasasabi natin na ang
iiiundo,i, hainae lamang at magda-
Vs?*^y;i; gayon ma,i, hindi nlatalie-
diuig uaiang liuagang eaniyang
in a f i ga p.aray a ; sapagea , t , tayo , i ,
iiasusupil^ na lubha nang manga
layao nang eatauan.
Sa nuindo,i, maraming bagay
na humahaiina sa ating pag-ibig,
marami namanang totoong lason
sa nting ealoobari. ^
Humihila sa pag-ibig sa mundo
aiig nasa nang eatauan, ang ha-
iig d nang manga niata, at ang ea^
palaloan nang pa,gca buhay; data-
|)ua,t, ang manga saquit at hirap
iia bunga niyan ay iquinapopoot at
anghihinaua sa mundo.
i
■o'
N . ' O -a^
— m
5.— I)atapua,t, iAba ayaf ang
masaniang logod ay iiananaig sa
ealolouang inaalipin nang mundo,
at ang pagsonod sa manga earam-
daman ay inaaring lualhati; palil»-
liasa,i, hindi naca(iuita at hindina-
ealasa eailan man nang eat^misan
nang Dios, at nang ligaya nang
loob sa eagandahang asal.
JNfguni,t, angmangatumataliedd
na lob(3s sa mundo at nagpipLlit na
mabuhay sa Dios sa ilalim nang
regla nang manga banal na Mon-
jes ay sila ang naeatatalastas nang
catapfiisan na pangaeo nang Dios
sa manga tumangui na sa tanang
lami^ing bayan, at totoong maliua-
nag na naquiquita nila ang _mala-
quing eamalian at bagay bagay na
paraya nang mundo.
:^^W^
sB^.- — — ^ ;' , , ;: ~ »^88
eAPITULO 21.
Sa Dios dapat tayo lumualhati lalo sa
tatiang caff^Mn^a:n at biyayd.
Sa PanginooiTg Dios lalo sa la-
hat at eailan man liimualbati' ca
ealoloua co, sapagca,t, siya ang
lualliating ualurig eatapusan nang
n^tang'a Santos. '^
Ipagealoob nio sa aquin, eata-
'mistamiSan at masintabing Jesus,
-na^a iyo lalo sa tanang linalang
lumualbati aeo: ialo sa lahat nang
eagalingan at eagandaban, lalo sa
labat nang earangalan at puri, lalo
sa lahat nang eapangyariban at ca-
taasan, lalo sa labat nang earono-
ngan at catg.liman nang isip, lalo
sa labat nang eayamanan at ca-
tongeolan, lalo sa labat nang ca- I
,*8E^ — -I • '„ — ' r-oiSS
— Tu! — r"
m" ■ — - — ■ : — ^l \
t ■, ■ : '/ >.; - ■ .: n
tuaan:at galae, lal«K]ga lahat nang i
eabalrtaannang btiti at diuang, lalo i
sa lahat nang touaat eaaliuan, lalo \
sa lahat nang pag-asa at pangaeo,
_ lalo sa lahat nang earapatan at
pagnanasa.
Lalo sa lah4t nang biyaya at ca-
, loob na maibibigay at maieaeasi,
lalo sa lahat nang ligiaya at logod
na maaabot nang pag-iisip at ma-
tatamo nang ealoloua.
Cat;a4pstapusan, lalo^s^^
Ahgeles at Areangeles, lalo sa la-
hat nahg hoebo nang ealangitan,
lalo sa lahat. nang maqu iquita , ' at
hindi maquiquita, at lalo sa lahat
nang hindi Pios na eaparis mo, 6
Dios co.
Sapagca,t, ieao Dios na Pangi-
n'oon, aifig lalongltiiagaling sa la-
hat: ieao laniang alig ualang easin-
taas: ieao lamang ang lalong ma
- . ■ •• ■ - .■—100-
icapangyarihan : ieao lamang ang
ualang eaeulangan at punorig pono:
ieao lamangang eatamistamisan at
ualang ea^ing lualliati .
"le^o ISmang ang eagandaganda-
llan at masint^hing ualang eaparis:
iedo Umang ang earangaldangalan
at malualhating lalo sA lahat: ang
lahat nang buti,t, galing ay saiyo
lobos na napipisan at mapipisan
magpaeMlan man^^^^^
Gay^ ligk liban sa iyo ang lah^t
na ibinibigay mo sa 4quin 6 ipina-^
hahayag , 6 ipinangang^eong easa^
ganaan mo,i, eulang din at eulang,
hangan hindi ieao ang maquita eo
at lobo^na tamohin.
SapageS,t, hindi man^'yayaring
mapatahimie ang pus6 eo at hindi
maeapage^ieamit nang tunayna ca-
tou^an hangan hindi sa iyo napa-
pahingalay at. lumulualhati, at
■A,.
*84<—- ' -T
lampasaii aiig lahat iiang manga
biyaya at tanang linalang.
0' Jesiiensto, eatamistamisang
Esposo nang aquing ealoloua, ma-
liiuintang ualang easing Unis, Pa-
nginoon nang tanang li nalang . iSi-
no eayang magbibigay sa db^mti
nang paepae nang tunay na eaali-
■ ualasan, upan ding aco,i, maeali-
pad at maeadapo sa iyo^
iOli! ^Oailan eaya ipageaealoob
sa aquin ang lobos na pagcaquita
at panonood sa iyong pagea Dios
na Pangiiioon co? -
Gailan eaya malolob6s ang pag-
eapatahimie co sa iyo, na dahil sa
laeas nang pag ibig co,i, maualan
aeo nang pagearamdam sa aquin ,
at ieao na lamangang maramda-
man co nang^nahiguit sa lahat na
earanidaman at pagdaramdam na
hindi natieman nang lahat.
— i07-
gg^. . . " ■ — 1 ^ — - — ~-^ — ' ' ' ■ __j " ■ » g g
Datapua.t, ngayoiray panghihi-
nagpis na lamang ang nagagaua
CQ, at ang pag titiis nang aqiiing ,
pageaaba,.
6.— Sapagca,t, sa bayang itong
eahapishapis ay marami ang ma-
saniang nangyayarr na palaguing
naeababalisa; na eahilumbay sa
aquin at naeadidilinii sa pag iisip
co: madalas na pumipiguil at na-
ealilibang sa aquing loob: omood-
yoe at umiilang sa aliualas na pag
•dolog co sa iyo, at nang huag aeong
magtamo nang manga maligayang
pag yaeap mo na palaguing naha-
handa sa inanga mapapalad na ca-
loloua. N^- ■
Dinguin mb p6 Panginoon co ang
aquing pag daing, at tingnao mo
nang matan^ maauain ang sarisa- -
ring easamiin na nangyayari 7sa
lupa.
8RJ«— — — — — — — -'^ ! ' — »vsa .
'O Jesiis na liiianag nang ealual-
hatiang ualang liangan, ligaya
nang nag lalaebay na ealoloua, na-
(juiquita mo ang mga labi eong sa
harap mo,i, hindi maeapango^ap,
at ang pageaomid co,i, siyang du-
madalangin sa iyo.
^Hangan eailan eaya malalaon
ang pagdating nang Panginoon co?
Dalauin naua aeon'g abang ali-
. pin niya at ihialhati: igauad ang
eani^'ang eamay, at aeong 'eaaua-
aua,i, iligtas sanpadl mg eapig-
hatian.
Halina, Kalina, sapagca,t, han-
gSn hindi ca dumarating, aco,i,
ualang arao at oras na masaya,
palibhasa,i, ieao ang aquing easa-
yahan: at eon hindi eata easalo,
ang ealoloua co,i, hindi maeaeain.
Ac<5,,i, eaauaaua at tila nabibi-
^ango Sii natatanicala4n, hangan
^Km»-
-109
hindi naliuanagari nang iyong pag-
dating na maeaaalio sa aquini hstn^
g<\n hindi mo ac6 hangoin sa pag-
eabilango, at paqaitaaii nang niue-
hang masintahin.
Humanap ang iba nang ibang
bagay, at anomang ibiguin: ac6,i,
ualang naiibigan,' at uaMng iibi-
guin eondi ieao na Dios eong ina-
asahau, at lualhati eang ualang
eatapusan,
l^i^an^ aco^-atJiiiHli^iimJatar
han nang pagdalangin sa iyo, han-
g n hindi nagbabalie sa aq«in ang
pageaaua mo, at iiang;in liindi mo
quinacausap ang aquing eaiolbua.
Tingnan mo,t, narito na aeo,
dinadalao eata, sapagea.t, tinauag
mo aeo^ Ang' mga luha mo at na,sa
nang iyong ealoloua, ang^pagpapa-.
-«ababa-me^- a4-*ng^-pa^ih^^
nang i jong puso ay siyang humila i
-^HO
at nag dala sa iu[\i'm sa pagparito
sa iyo.
At aquing uiui.eain: Panginoon
co, tumauag p6 aeo sa iyo at ninasa
eong tamohin eata; handanghanda ,
na ang loob co sa pagtalieod sata-
m^ihg eahipa^n alang-ahing sa iyo.
Sapagca,t, ieao ang unang umo-
dioe sa aquin na hanapin eata.
Gaya nga purihin >ca naua Pa-
nginoon eong gumaua nang ganit6
sa iyong alipin alinsunod sa eara-
mihan nang iyong pagea aua .
^Ano pang masasabi sa harap mo
nang iyong allpin? ^Anong maga-
gail^, eondi ma.gpaeababang lubh?i
sa harap mo, at (juila!anin ang osl-
niyang pagea hamae lamang.
Sapagea.t, sa lahat na eababa-
iagiian nang iangit at lupa,!, iiar
liing naeaeaparis ca,:
Ang manga gaua m o , 1 , i u b hang
t
magaling, ang manga ^ eahatulan
mo,i, tantong "nasasamatouid, at
sa boong mundo,i, ieao ang nanga-
ngasiu?i. ,
Purihin ca nga.t, ipagdiuang, 6
eamnungan nang Ama: purihin
ca,t, ipag diuang nang bibig co,
nang ealoloua co. . . at nang lahat
na linaUng.
eAP'lTULO 22.
I'ongedlsa pag aala-ala mng maramt,t,
mrisaring hiyayA nang Dios.
1.— BuesSn mo p6, Panginbon
co, ang puso co nang diy^n mama-
hav ang ivon^ ealooban at toroan
mp aeo n^ng pagtupad sa iyong
,manga otps.
l^man co ang iyong ealooban, at
IK ■■ " ■ . " — - ' ■ ' ' ' ... i'wii
~ • .. —112— ■-
188^«-,—. ^. . -_ ^i
ang lahat mong manga pagea auang
guinaua sa aquin, pati ang manga
tangi ay alalahanin co nang mala-
quing pag galaHg at daquilang pag
quilala, nang 9quing mapasalama-
tan sa iyo sa touitouina nang tapat
na pasasalamat.
Datapua,t, natatalastas co at ipi-
riahahayag na ang ealiitliiian sa
manga biyaya,mo,i, hindi co mati-
timbangan nang tapat na pag pu;-
puri.
Lalong maliit aeo sa manga bi-
yayang ipinagealoob mo sa aquin,
at eon gonitain co ang iyong eai'a-
ngalan, dahil sa ealae-han nito,i,
nauaualang loob aeo.
2.— Ang lahat na nasa aming
caloloua,t, eatauan, at ano mang sa
labas at loob na inaari namin, ma-
j|uinigjeatotoM-m
tauo, maguing 'ealoob nang iyong
%m- — - — - — — — — ■ — ^mt
— 113 —
.1^ . — —- — ■ — . , — ' ■.'.
»'•■ . .■■■"■'"'
mahal na gracia,i, y^auang'pagea
aua mo, at nagpapatotoong ieao
ay mapagbiyaya, mabait at maa-
uain ; palibhasa,i , aiig lahat nang
iyan ay sa iyo tinangap namin .
At eahit mey tumangap nang
marami,at mey tumangap nang ca-
eaunti; datapua,t, ang lahat ay sa
iyo mula, at ieao ang nagbibigay,
at eon hindi mo bigyan, sino man
ay hindi mangyayaring magtatam^o^
nang eamunti man lamang.
" Yaong nag tam6 nang malala-
quing biyaya ay hindi dapat mag
malaquing loob, at mag aeala na
iyan ay nararapat sa eaniya: ang
malaqui ay hindi dapat mag la-
long malaqui; at lalong magaling
sa harap nang Dios yaong nagaaoar
la na siya,i, .lalong hindi dapat s%
manga biyayang tinatangap, at sa
pag papasalamat niya J, lalong nag
i
8.
r-
114 —
papaeababa, at lalong lnaiiingas
ang pagibig.
At ang nag aaring hamae na'lalo
sa laliat at nag aaealang siya,i, la-
long hindi earapatdapat ay siyang
lalong naguiguing ^apat na easihan
nang biyayang laloyg naalalaqui.
3. — ^^Datapua,t, ang quinasihan
nang niuniul'iti ay hindi dapat ma-
lumbay; ito,i, hindi dapat isama
nang loob, at ipanaghili sa quina-
sihan nang maialaqui; eondi bag-
eus dapat magalaala sa iyo, Pangi-
noon co, at mag puri sa iyohg ca-
butihan dahil sa ipinageaealoob
mo ang iyong manga biyayA, nang
pag eaealoob na lubhang masagana
sa ualang earapatan, at ayon sa
iyong ealooban lamang, na ualang
tauong pinipili.
Ang lahatay galing sa iyo, eaya
sa lahat ay dapat eang purihin.
-^ , , ^igl^
Natatalastas mo ang lalong ma-
galing na ibigay sa isa,t, isa: Jiin-
dieami, eondi ieao ang naeaeaalam
€onl)aqain mey binibigyan ca nang
eaeaonti, atmey (q[uinacasihan nang
marami; palibhasa,i, ieao lamang
ang nag tadhana nang earapatan
nang isa,t, isa.
4.— Caya nga, Dios na Pang:-
noon co, ipinalalagay co namang bi-
yaya mong malaqui ang hindi mo
pageaealoob sa aquiii nang mara-
ming bagayna ipageaeamit co na,ng
puri at dangal sa mata nang taiio;
sapagca,t, ang eaeulangan nang
man|f bagay na iyan ay hindi da-
pat isama nang loob at damdamin;
<5ondi bageos dapat ieaalio at iea-
ioua nang malaqui.
Sapagea^t, ang manga due-tia at
hamae na tauong ualang eamaha-
1 ian dito sa mundo,i, siya mo pong
— 116
pinili na maguing eatdto mo,t, ca
sing bahay. - ■ .
Saesi ang manga Apostoles na
iniatas mong magning Prineipes sa
ibabao nang lupa.
Batapua,t, dito sa'mundo,i, na-
biihay silaiig ualang daing, mapa-
eumbabain at tiuasa,i, na budhi,
tant6ng malinis at iapat na loob at
iqninaliligaya nila ang pag titiis
nang manga eaalipustaan alang-
alang sa pangalan mo, at tinatan-
gap nila riang \malaquing pag-ibig
ang manga bagay na lason sa loob
nang m-anga eampon nang mundo.
5.— Caya nga ang manga umi-
ibig sa iyo, at cumiquilala sa iyong
manga biyaya; ay uaUngdapatiea-
touang lubha, para nang pag tupdd
sa iyong ealoobari at ipinagtatalaga
ng iyong eabaitang uaUng hangan .
It(5 an£j;otoong^ da^al^aioiLa^
l!l»«- " ' ' . '"•-'' ' • ' "" ■ — 0^3
- —117— ,
f»^— -^ __ —
at maguing eaaliuaii riarig lirieod
mo, iia tiquis ibigain ang lalorig ca-
babaan, hindi eaparis nang ibang
iiagnanasa nang lalong cata?isan.
- Tiuasa}' at m^sayang mapalagay
sa eahuUlmlihan, para narig sa ca-
unaunahan: at nasain ang pagea
ayoxj at pagGaduahagui, at aealsiiii
na aiigganit6ng <5ah\gayan ay si-
yang lalong mararigal at eagaling-
galingau sa lahat Ulto sa mundo.
Sapagca;t, ang pag tupad sa ca-
looban mo, at arigpag nai^asa nang
iyong eapurihan ay sueat ipagpauna
uang tauo sa hxiiat nang bagay, at
lalon^ iealigaya at magalinging
maliiguit pa sa ir-nang biyayang ti-
naagaii na at tata^^^
mh'
— HS —
OAPlTULO 23.
wm^
Tongedl sa apat na 'hagay na eailangun
sa pageatituisdy . _
1.— ^Anae co, aquiiig itotoro sa
iyo arrg daan nang catiuasav^n at.
nang"tunay na eaaliualasan nang
loob.
2.--Ganapin mo p6 Panginoon
co ang iyong sabi, sapagca;t, aco,i,
nauiuiiing maquinig sa iyo.
3. — Anae co, mag pilit eang ma-
eatup^d sa ealoobari muna nang
ibia, bago- sa ealooban mo.
Gailan ma,i, magalingintno ang
magearoon narig eaonti ]h\o sa mag
earoon nang marami^ . »
Gailan ma,i, piliin mo ang pag
lagay sa eahulih ulihan, at man6y6
ca MiTaliat^;
— 119 —
ffiK« — — ■
f . • \ \'
Gailan ma.i, nasain mo at hi-
ngin sa Dios na matupad sa iyong
lobos na lob6s ang ealooban niya.
Tingn'an mo,t» ang gayong ta-
uo,i, siyang naeapapasoe sa manga
silid nang eapayapa^an at eatahi-
miean.
4 . — Panginoon co , malaquing
eabanalan ang napapalaman diio
sa maiesing aral mo. .
Maicsi,4r iilang uiea, d?btapua,t,
' pun6ng pono nang. eaholog^n at
masagand sa paquinabang.
Sapagca,t, eon mangyaring ma-
tupM co nang tapM, hindi disin
aeo earaearaeang masasalaeay nanig
pageabalisa.
Gailan mang maramdaman co,
na nagogo!<5 ang aquing loob at na
liligalig, ay naquiquilala co na
it6,i, dahil sa hindi co pag tup^d
sa aral mong iyan. -^ ;-^ ^
wm^-
Iko
— -120 —
— ■ — --_ — ; — , ^^
Datapua.t, yayamang naeaea-
pangyari ca sa lahat, at ibig mo
ririg mapaeagaUng ang aquing ca-
loloua, ay easihan mo p6 ac6 nang
mabagsie na biyaya na sueat eong
ieatupad sa aral mong iealalualha-
ti co sa langit.
PANALANGIN ,
na laban sa masam^ng^panimdim.
■i .
5;— Panginoon eong Dios, huag'
ca p6 nauanglumayo saaquin. Dios
00, saeloldhan mo p6 ac6; sapag-
,,Ga,t, sjnasalacay ac6 nang sarisa-
• ring panimdim, at malaquing pag-
eataeot, na nagpapasaquit sa aquing
oaloloua.
iPaijdi,no-(^A mg pagoaligtas co?
^Paano ang pagtatagumpay co?
. 6.— Ac6 aniyd mo, Panginoon
co, ay mangunguna sa iyo, at pa-
r-———— — -^
sosoeoin co ang m&hga mararangai
na palalo dito sa lupa. Bubuesaneo
ang i)int6 nang biliangoan, at ipa-
hayag co sa iyo ang maraming ba-
gay na lihim.
7. — Gauin mc|,p6 Panginoon co
ang Jyong sinasabi, at tumanah
naua sa harap mo ahg lahat na ma-
sasamang panimdim.
It6 ang maasahan co at iquinaa-
alio, ang pagpapaampon sa iyo s^,
tanang toeso, angpananalig sa iyo,
ang pag tauag sa iyo, at ang pag
asa sa iyong ealigaligayang tolobg..
PANALANGIN
sa pag hingi nang ei^liuanagan nang isip.
-■\.. - p .■.,•■■ , ., .■
8 . — Liuanagan mo p6 , Masinta-
hing Jesus, ang pag iisip co niyong
ilao mo sa ealolou^: at pauiin mq
■ — 122 —
r — — — ^
ang tanang eadilimang namamahay
sa aguing puso.
Iligtas mo ang gunita co sa ma-
raming pagealibaiig, na bumabaea
sa aquin.
Ipag adya nio ac6 sa mangaea-
auay na it6, at itab6y mo ang ma-
nga masasamang liayop, alalaong
co,i, aiig manga magdarayang hin-
guil nang eatauan, nang sa tolong
mo,i, mapatiuasay aeo, at lalong
maeapag puri sa iyo nang^ malinis
naloob.
Pag otosan mo ang liianga bagy6
at col6g: uieain mo sa dagat: dagat,
ieao ay imnahimie^ at sa . hangin ay
sabihin mo : hai0n,f huag eang humi-
hip, at eon gay6n ay hahalili ang
mabuting panahon. -
9.— -Pairalin mo ang iyong ilao
at eatunayan, nang mag liuanag
anglupa; sapagea.t, lupa aeong ha-
Wm— — ■ — : — *— — — — -'■'■ . ' ' • ' « 8
' - : —-123— ---■.
w^" — -— — L ■ ' » a H |
mae lamang, at ualang qiunapapa-
ean-an , hangan hindi mo aeo lini-
liuanagan.
lealat mo ang iyong biyayang
mulasa itaas: diliguin mo ang puso
co nang hamog na galing sa langit,
ibuhos mo saaquin angtubig nang
banal na.loob, nang maghalomig-
mig aeong tuyonglupa, at nang
mag bungang magaling ang ti-
nanim.
Buliatin mo ang ealolouang na-
dadaganan nang mabibigat na ca-
salanan, at ipatongo mo ang lahat
eong pagnanasasa manga eayama-
nan nang langit, upan ding eon
malasapan co ang sarapnang lob6s
na ealualhatian, ay ibigat nang
loob co ang ^ag iisip sa mangaila-
m^ng b^yan.
Agauin mo aeo, at iligtas sa ca-
aliuang hindi malalaon nang m^-
— ^^ -^ . '-^M
. —.124 —
pi» ^ . — . — . ■ — »«|
ngalinalang; sapagca,t, aliu mang
linalang ay hindi maeaeapagpata-
himie sa nasa eo at hindi maeapag
paguinhauang lobos saaquin.
Ilaii3jip mo ac6 sa iyo, at itali
nang tali nang pa^- ibig, ,na hindi
sueat mapatid; sapagca,t, ieao la-
mang ay Siieat na 6 labis. pa sa
umiibig sa iyo, at eon ioao ay na-
hiliiualay ay ualang eabolohan ang
lahat na.
GAPITULO 24.
mm^
Papat ilaganang lianganih sa pag oosi-
sd sa biiliay nang ihd.
Anae co, huag eang mapanghi-
masoe, at pabayaan mo^g manga
pangangasiuang hindi p^quiquina-
bangan.
Sa it6,t, yaon ang nangyari
-»»H
— 125— ■
-__i— ^ — . , ,^^
ai; ?an(3ng masaqu.it sa iyo? ieao ay su-
mondd sa aquin.
^An6,t, naquiquialam.ca, eon si
Fulano,i, 6 si Fulana,i, ganito,t, -
gsiydn; eon si Sutano 6 Sutana,i,
it6,t, ito, angguinagaua 6 uiniuiea?
Ang natotongc61 sa iba,i; hindi
mo eaiiangang paquialaman; eon
ang natotongeol sa iyo,l, siya mong
ipagbibigay al^m sa Juez na mag
hohoeom. ^Eaquin nga nang hrhi-
masoe ca sa iba? f
* Ac6 ang nacaquiquilala sa^ lahat
na nangyayari dito sa lupa4, nar
quiquita oo, at naalaman co eon
paano ang laead nang isa,t, isa,
eon ano ang iniisip, eon an6 ang
ninanasa at eon a.n6 ang binaT '
baiita.
Sa aquin Kga dapat mong ipaba-
hala ang lah^t na: ieao ay manatili
sa banal na eapayapaan, at paba-
»♦•
— 126 — •
- 'i 1 1 II 1 1 •■ I if 1 1 1 ' II
yaaii raoiig maligalig ang nag-iibig
na maligalig.
Siya ang mag susulit sa aquin,
at mag papasan uang lahat niyang
uiniea at guinaua; sapagca,t, iiindi
niya ac6 mapapag bulaanan.
2. — ^Huag mong bigyang halaga
ang anino nang marangal na pa-
ngalan, atang paquiquiIagoy6 nahg
marami, at ang paquipagcatoto
nang manga tauo.
Sapagca,t, ang bunga niyan ay
manga pagealibang, at maraming''
eadiliman sa puso.
Masaya dising eaeaosapin eata,
at ipahayag co sa iyo an aquing
manga liliim, eon matiaga; eang
mag hintay nang aqmng pag da-
ting at buesan mo sa aquin ang
pinto n.attg4yong4ULsm._
Magpaeatatag ea^a touitoui na,
mag puyat ca sa pananalangin, at .
mm^ — ' — ' '^ ' — — *iiS
r
127 —
inag pacumbaba„.sa' lahat nang
bagay. >
GAPITULO 25.
i I
Con ano ang matihay na ^ eapayapaan
nang puso, at ang tunay na pagpapa-
toloy sa daan nang eabanalan.
1 .— Anae co, aeo ang nag sabi:
a7ig eapayapaan ay miiuan eo sa inyo:
ang eapayapaan co ang aguing ibinibi-
gay sa imjo,at ito,i, liindi eaparis nang
eapayapaang ibinibigay nang mundo.
Ang lahat ay nagnanasa nang ca-
payapaan; datapua,t, hindi ang la-
hat ay nag pipilitnang manga ba-
gay na naooeol sa tunay na eapa-
yapaan.
Ang eapayapaan co , i , nasasa ma-
nga mapagpaeiimbaba at maamong
loob . Ang eapayapaan mo , i , nasasa
iyong pagpapaeatiis.
\ \ _- -mtm
— 128 —
8»-*' ' — ^ ^
Con.aco,i, paquingan mo, at tu-
mupad ca sa aquing aral, ay mag
tatamo ca nang (laquilang eapa-
yapaan. I
2.— Panginoon co. ^Ano pong
gagauin eor
3. — Sa touitoui na,i, pag eoeo-
roin mo ang iyorig uiniuiea at gui-
nagaua, at uala eang bantain eon
di ang matoua ac6 sa iyo, at liban
sa aquin ay uala eang nasaing lalo
at hanapin. _
Boeod sa r4to,i, liuag eang ma-
ngahas . iia mag hinala tongc6I sa
mangauiea at gauanang iba, huag
ca namang manghimasoesa m8i,nga
bagay na hindi sueat paquialaman:
at eon gayori ay mey paugyayari
na bahag}^, 6 bihira eang mali-
ligalig. ,
Datapuat,t, ang hiridi pag da-
ramdam eailan man nang pageaba-
-p— — - — : . ,^
— 129
m^ —5 — ^^
lisaat aiig liindi pagelaralita nang
ano maiig eabigatan nang loob at
nang eatauan, a}^ jialang pangya'-.
yari sa panahong hinaharap, eondi
doon sa eahialhatiang ualang-han-
gan; . ^
Caya huag eang mag aeala na
imgeaiiiit ca nang tunay na eapa-
yapaan, eon hindi nagdaramdam
nang' ano mang sania nang loob:
" at gayon din ang lahat ay hindi
pauang guinhaua, eon hindi ca di-
nadatnan nang toeso nang eaauay,
" at hindi naman ito ang lalong
magaling na ealagayan eon ang la-
hat na nangyayari ay alinsonpd sa
iyoug ealooban,
At eon nagdaramdam ca nang
baiial at daquilang sarap sa pana-
rialangin , ito , i , huag ilaqui nang
loob mo, 6 huag eang mag aeala na,
naiibigan ea nangtangingpag ibig,
Je^ -"-"- ' — -— ., — o«3;
■ - ■' 9
— 130-^
sapagoa,t, liindl (lian naquiqLiilaia
angtunay na maibiguin sa eabana-
lan at hindi iyan ang lalong ma-
taas at lobos na eagalingan nang
tauo.
4..— ^Atalin baga Panginoon co?
It6,i, ang lobos na pagdodolot sa
ealooban nang Dios nang boo mong ^'
caloloua,t, eataoan, na gaoiii saiyo
ang eaniyangibignin, at huag eang
magnasa nang sariling guinhaua
maguing nuinti, maguing malaquii;
maguing sa baga}' na matatapus at
dalti nang panahon, maguing sa
bagay na ualang eatapusan mag
paeailan nian.
. Boeod sa rito,i, ipagpasalamat
mo sa Dios nang masayang mue-lia
ang balang nang dunjarating sa iyo .
maguing bagay na ieaguiguinhaua,
maguing bagay na ipagdudusa, at
magalingin mo nang taim-tin sa
M'mo ' — ^ ■ '-^
— 131 —
gg^ — . — h-- -^ . ' — ; — -oisii
loob ang lahat na ipinagtatalaga
niya.
Con totoong'nialaeas at matibay
ang iyong pananalig, na eahit ma-
uala yaong eaaliuan nang loob at
sarap sa gauang eabanalan, ay ini-
liahanda mo rin ang iyong puso sa
^^titiisnanglalonghirapi at hin-
di nag aaeala na ieao ay hindi da-
pat pahirapang lubha:
Condi minamagaling mo ang la-
4vat eongipinagtatalaga. at sa lahat
ay pinupuri mo ang santong ealbo-
ban co; eon gayon* ay lumalaead
ca sa tunay at matuid na daan
nang eapayapaan, at malolobos ang
iyong pag asa na maligayang ma-
quita mo uli .ang aquing muc-h.d;
At eoib tamohin mo na ang lob6s
?ta pag;ayop sa iyo rin, maniuala
ca na eaeamtan mo naman ang ea^"
payapaang daquilang daquila na .
siya lamang namangyaringmaabot
dito salupa. .
eAPITULO 20.
Tongeol sa eagalingan nang palaiidyiia
looh nu iquinacasi lalo sa earapatan
nang pananalanyin, at dt luhhd sa ca-
rapatan nang pagbasa.
\. — Panginoon co, tantoiig gaua
nang ban^l na lobos ang iialang
Inrni'pay na pagba]janta nang ma-»
nga bagay iia ieapapasalangit, at
ang. mab'ihay "sa guitna naiig ba-
gay bagay na pangasiua na tila
ualangpinangangasiuaan, hindi ca-
paris nang ugali nang tauong ali-
saga, eondi para nang quinacasi-
hari nang banal na..-oaaliualasan
naiig lQob^ naliindi B
ualang uastong pag^aibig sa alin
mang Hnaiang.-
»^ —r T— — ■ ^i
— 133 —
. 2.— kUnadalangin co po sa ijo
Dios (?ong maauainglubha, na aco,i,
iligtas- mo sa manga labis na pa-
ngangasiua- nang biihay na ito,
upanding huag aeong maligalig na
hibha: ihtyo mo aeo sa manga ca-
hingiang labis.nang eatauan, upan-
ding huag aeong madaignang.ma-
samang layao at sa lahat nang raa-
eaeaikuig sa aquing ealoloua, nang
huag aeong madaganan at mainis
hang mabibigat na basag-olo.
- Hindi co uiea ito tongeoi sa iiia-
nga bagay na ninanasang masaquit
nang manga eampon nang mundo;
eondi tongeol sa nlanga easaman
nang pageatiili sa manga bagay na
iyan, na naeabibigat sa ealoloua
nang iyong alipin dahil sa eatoto-
bohg hinguil na masama, na tapat
iiiong parusa sa sala ni Adan, na
minana mi«ing::lahair a^prtimipi—
■^
'- _i34 —
a^sg ^ , ' ' >««;,
?■ . ■ ■ f
guil n^^pg* huag magtanio nang ca~
aliualasan nang loob sa pag gaua
nang balang magaling na ibiguin
sa touitouina.
3.— Dios eong eatamistamisan
(na di sueat masabi, gauin mo na-
uang pumait sa loob co ang tanang
layao nang eatauan, na humabad-
lang sa pagnanasa co nang manga
eayamanang ualang hangan at hu-
mahalina sa aquin, 'at nagdodolot
nang magdarayang logod na hina ■
harap. , .
Huag nauang .madaig aeo, Dios
00 , huag nauang magtagumpay ang
laman at dugo: huag nauang ma-
pagdayaan aeo nang mundo, at
nang earangalan niyaiig madaling
mauaila: huag nauang-maiholog aeo
nang diablo^at nang eaniyang ma-
nga paraya. ,
I|jaigcatoob mo po sa acqtriii ai^
'Bg^ '" . / '
0«
135
ws^ — - — ■"■' - '-"■ - ■ .. '^- — ^ ~mm
graeiang mabagsie sa paglaban, sa
pagtitiis, at ^a pananatili sa maga-
ling na laead.
Bigyan mo aeo nang masarap na
pagdaramdam nang iyong pasa-
guimsim, na siyang maeapalit nang
eaaliuan nang mundo, at ponoin
mo ang puso" co nang pageaibig sa
iyong pangalan, na maeapalit nang
pag-ibig sa eatauan. '
4. — Tingni,t, ang quinacain,
.^ng iniinom, jang dinadamit at iba
pang eailangan sa pageabuhay nang
eatauan ay naeaeabigat sa nag ni-
ningas na loob.
Ipagealoob mo na ang manga ba-
gay na iyan ay gamitin co lamang
nang tapat, at huag aeong mahila
nang labis najDagnanasa.
Hihdi mangyari na ta;nguihah
nang tauo ang lahat nang iyan; sa-
pggca,4.milangan^sa^pj,gjcabu^
->«i
. '\:- •• ■ ;,.— .436 —
datapua,t, kiig paghanap naiig ca
labisan, at nang manga bagay na
naooeol lamang sa logod at masa-
mang layao nang eatauan,' ay ipi-
nagbabaual nang Santong otos mo;
sapagca,t, eondi gayon ay mana-
naig sa ealoloua ang eatauan?
Hinihingi co na sa guitiia nang
mang^ bagay na iyan, >ng eamay
mo a}' siyang uma^ay sa aqurin, at
magturo nang daan, nang huag
aeong mageulang, 6 lumabis.
GAPITULO 27. •
Ang pageaibig sa sarili ay naealalaong
lubhd sa pagtiitamo iiang lubos na ca-
galingan.
1 . ■ — Anae co, eailangan ha boong
"^oo eang dumulot sa aquin, at uala
eang itira sa iyo, nang eamtaii mo
i=angJDoan^^agumh^uahan.. — ^-
— 137 —
gg^ -^ r-^ -^ .«j
Maniuala ca iia ang pageaibig
mo sa iyo rin ay siyang lalong na-
easasama sa iyo, mahiguit pa sa
alin mang bagay sa mundo.
Con gaano ang pagnanasa mo at
pageaibig sa ano mang bagay, ga-
yon naman ang paniniquit nito sa
puso mo.
Con ang pag-ibig mo,i, nialinis,
ualang sania, at mahusay, hindi ca
.maguiguing alipin nang lamang
bayan.
lluag mong nasain ang hindi mo
dapat ariin.
Huag eang niag ari nang maea-
eailang sa iyo, at maeauauala nang
oaaliualasan nang loob nio.
Catacataca na hindi mo ipinaba-
bahala sa aquin nang totoongtaim-
tim sa lool) aiig boOng caloloua,t,
eatauan mo, pati nang iyong ma-
jiga Mnahangad at .inaari .
1
— 138 —
Bi*^ ^ — • — .. ^ ■■ -■■ : ■ — . — -»^g
2 . — 'i Baq uin ca parang eandi-
lang iia uupos sa pagealumbay na
ualang dahilan? ^,Baquin ca nag
papagal sa manga pangangasiuang
ualang easaysayan ?
Sa ealooban co umayon ca, at
ualang masamang mangyayari sa
iyo.
Con ito, 6 iyon ay ibig mong eam-
tan, at eon ntig nanasa ca nang ga-
nito 6 gayong ealagayan, dahil sa
iyong sariling paquinabang,at pag-
ayon sa sarili mong ealooban, ca-
ilan ma,i, hindi ca matitiuasay, at
hindi mo maiilagan ang pagea hi-
lahil; sa pagca,t, sa lahat nang ba-
gay ay macaquiquita ca nang ca-
eulangan, at saan eaman paroonay
maeasosompong ea.nang aauay sa
iyo.
3.— Naeatotolong nga sa ealo-
loua, hindi ang lamang bayaii na
■ /] 39
PS^ ; L . , __ , ^a^
qiunamtan at naparami; eondi ang
pag hamae at pagtataeuil nito sa
puso.
Huag mong aealain na ang aral
na ito,i, tongeol lamang sa pilae at
ibang"~cayamanan; eondi tongeol
naman sa pageaeamit mng puri, at
pag hahangad nang earangalang
ualang eabuluhan na pauang duma-
daang easama nang mundo.
Hindi mag tatangol sa iyo ang
lugar na quinalalag-yan mo, eon
uala oang maningas na loob; at
hindi maloloatan ang eapayapaan
na naeueuha mo sa labas, conjing
eabanalan iiang puso mo,i, hindi
natatanim nang malalirn; sa ma-
eatouid, eon Iiindi sa aquin ca ma-
natill, ay mting^^^yaring mag iba
ca; datapua,t, hindi ca iarong ga-
galing.
Sa pagca,t, pagdating nang pa-
& ::: ■7:-- -^■--- - ^--^^- - .-:-- ^
agg:^ > : — — »^g
3»»«-* ■ — — r -T """^^i
nganib sa^liarap nio, a.y ma80som- |
pongan mo ang eaauay na iyong
inilagan, ktiba pang lalong maba-
ngis. — ,
PANALANGIN
Tongeol ea paglilinis nang puso, at pag
hingi nang earianungang nag mumulasa
langit.
4.._Dios co, paeatibain mo_po
nang graeia liang Espiritu.Satt^o
ang loob co.
Gasihan mo po aeo nang laeas na
maeaeapag patatag sa aquing ca-
loloua, at sa puso co,i, maealiliriis
sa tanang pageahilahil at pag ca-
balisang ualang quinapa-pacanaii,..
upanding huag aeong niahila
nang sarisaring pagnanasa nang
anomang- bagay na haniae na, 6
malialaga; eondi aealain eonaang
8^
—oiaai
^^^- — _-___..^ — ^. — . — -«^.^ — _^g
lahat na lamang bayan ay matata-
^pii^, at angbiihay CG,i, easama ni-
lang matatapus din naman.
Sa pagca,t, dito sa ibabao nang
lupa,i, ualang mapaparati: dito
ang lahat ay paiiang hamae lamaiig at
eapighatian nang looh ioh! tantong
marunorig ang nag aiaeala nang
ganito.^
5. — Panginoon co, ipagealoob
mo po sa aquin itong earonungan
naog hmgit nang matutuhan co ang
paghanap at pageaeuha sa iyong la-
lo sa hiliat, nangmaquilalacata, at
ibigainglatosa lah^t, atang ibang
bagay ay maquilala co naman
alinsonod sa tuuay nilang eala-
gayan, para nan^ ipinagtalaga nang
iyong earunungan.
Ypagealoob mo po sa aquin na
matotoliah eorig ilagan ang tauong
mapanlamovot, at matiis co nang
, 7-"""'"^ " " '^ ""V"" ' - V--^
--'142—:
B8jc_- -^_- — _ — , — .- — ^>m$
maamong loob ang timaauay sa
aquin.
Sapagca,t, malaquing earunu-
ngan ang huag padala sa hangin
nang tanang uieauiea, at liuag ma-
qiiinig sa paglamuyot nang Sire-
nang magdaraya: eon gayon ay
maealalaead aeongualang panga-
nib sa daang pinasimulan co.
CAPITULO 28.
Laban sa mamja masasamami dila.
1 . — Anae co, huag eang magalit,
eon mey naghihinala sa iyo nang
masama, at nag uiuiea nang hindi
mo ibig maringig,
Dapat eang mag aeala na ieao ay
laloAg masam;V, at nianiuala iia iia-
lang" lalabis nang himi sa iyo . • —
Gon pinag iisip-isip mo ang mga
quiIos nang iyong ealooban , ayjnag
ggio— — — .'..' ■ ■ I , - . ^ m
— 443 —
r - . . — . - — — — — >8aB
. . :f
uaualang bahala ca sa " manga ui-
,cang lumilipad.-
Hindi munting oabaitan ang huag
umimie sa panahon nang pageaga-
lit, at mag alaala sa aquin nang
taimtim sa loob at huag iealigalig
ang hinala nang tauo.
2. — Huag sa bibig nang manga
tauo mapalagay ang iyong eapaya-
paan: sapagca,t, magalingin ca-
mano masamin, ito,i, hindi moipi-
nag-iiba. ^Nasasaan baga angtuna^'
naeapayapaan, ang totoong ealual-
hatian? Hindi baga nasasa aguin?
Ang nag nanasang eatuaan nang
manga tauo at hindi natataeot na
aqiung paghinanaotan, ay hindi
mag tatamo nang malaquing eapa-
yapaan. _
Sa ualang uastong pag-ibig at
pageataeot jia ualang eabolohan
nagniumula ang lahat na pageaba-
t^' " '• — ' "^ — — — — ^M
— 444— *"
^gSh' ■■ ^ — ■ — ^ — — ^^g
lisa nangpuso at pagealibang nang
manga iquinadarani<lam.
^ - eAPITULO 29.
1
Tonedl sapagtauag atpagpupurisa Dios,
eon may nadating na saeuna. v
1.— Panginoon co, purihin naua
magpaeailan man ang pangalan mo,
yayamang iyong minagaling na
mangyai'i sa aquin ang sacuna,t,
toesong ito.
Hindi co iyan maiilagan, data-
pua,t, aco,i, napa-aampon sa iyo:
saelololian mo po aeo, at gauin
mong iya,i, lalong ieagaling co.
Ngayon po,i, nasasaeapighatian
aeo, at hindi ieatahimie nang p^uso
co, ediidi bageos ipinagdiidusa eong
lubha itongtiadaang toeso.
At ngayo,i, ^Anong masasabi co
Amang iniibig? Aco,i, naeoeobeob
,— 145— ■ _3
mio — — -~- — - — — oisi
hang maraniing pighati. Iligtas nio
aeo sa panganib nang oras ha ito;
Datapua,t, sUmapit aeo sa oras
na itong mey panganib, nang iea-
rangal mo.ang iyong pagsaelolo at
pagliligtas sa aquin na lubhang
abang aba.
Magdalita ca, Panginoong co na
acoVi , ipag'adya nao; sapag:ca , t7
^anohg magagaua co: aco,i, isang
aba? ^at eanino aeo pa-aampon, li-
,ban sa iyo?
Gasihan mo po aeo nang pagpa-
paeatiis-sa oras na ito naman.
Tolongan mo aeo, Panginoon co,
at magpaeabigatbigat man ang
manga eahirapang dumarating sa
\aquin, ay hindi aeo matataeot.
2. — At n0ayon sa guitna nang
manga saeunang ito,i, ^anong uiui-
eain mo? Panginoon^ oo, matupad
naua ang "ealooban gio. Tantong
10
— 146
iegs^_« — — *— .
iiararapat sa aqiiiri ang i^ahirapan
at papagdusaliin. '
Palibhasa.i, ieagagaling co ang
magbata nang hirap, at ito,i, ma^
tiis co naua nang mababang loob,
hangan sa maearaan ang sama narig
panalion at lumiuanag./
Nguni,t, mailaiayo saaquin nang
eamay mong maeapaiigyariliaii ang
toesong ito, at mapahihina ang ca-
niyang laeas, nang Iiuag aeong ma-
daig na lublia, para nang madalas,
na pageaaua mo sa aquin Dios co .
sa manga naearaang arao.
At eon sa sarili eong laeas la-
mang ay totoong maliuag iia aco,i,
maealigtas, datapua,t, ang tolong
nang langit, at pagaaliya sa aquin
ay ualang munting ^aliuagan sa
iyo.
■■ ■ *
r
-147 — "
— «ss^
GAPIT ULO 30.
Toneoi stt pagliingl sa Dios nang saelolo,
at pngasaug eaeamtan ult ang eaniyang
biyaya:
1 . — Anae co, aeo ang Panginoon
na nagpapalaeas sa tauo sa arao
nang saeuna.
Paaua ca sa aquin eon mey ma-
sani£ing dinaramdam ca.
' An^- hindi pagdalangin agad ay
siyang' naealiliuag na sa pagtatam6
nang eaaliuang galing sa langit.
Sapagca,t, bago ca paaua sa aquin-
nang teiimtim sa loob ay humahanap
i-a miina nang manga ibang bagay
n:\ ioaUligaya mo, at nag aalio ca
$a manga lamang bayan. ;
Caya nangyayari na , sa lahal;
naug iyan. ay di gasino ang iyong
4)aqiiinabaiig, hangan sa maaS^^
-«^a
—.148— -
^g^— : ' ^- r^ * y'-— »«j
mo, iia aeo aiig mapagadya sa m'a-
iiga umaasa sa aquin: liban sa aquin
ay ualang saelolong moy halaga,
ualanghatol na paquiquinabangan,
at ualang alio na maluhiatluatan.
Datapua,t, eon mapatiuasay na '
uli ang loob mo, pagearaan nang
sama nang panahon, mag bagong
lae^s ca sa tolong nang" manga
pagea-aua C0: sapagca,t, nahahanda
aeo (uiea nang Panginoon) sa pag-
babangon nang tanang nahapay at
nasira, na maiiuli eong para nang
dati, 6 magaling pa at niariquit ^'a
dati.
2. — ^Ano baga, mey munting ca-
liuagan sa aquin ang anoman^ ;6
aeo baga,i, eaparis nang nanga-
ngaeo, at hindi tumirtupad?
eNasaan anig iyong pagsampaja-
iaya? Manalig ca nang matibay, at
ualang humpay.
*»*-
— 449 —
^B^- *— 's- — — _-f>iS$
', ' ■ ' ' ■ , ■,'■•■
Magpdeatatag ca, 'at maglaeas
loob; sa eapanahouaii ar^darating
ang alio na.biyaya. .'
Hintin mo aeo, mag hintay^
ca: aco,i, daratin^ at gagamotin
eata. '
Ang tocs6,i, siyang nagpapasa-
quit sa iyo, at ipioangingilabot mo
ang pageataeot na ualang sanhi.
^Anong mapapala mo sa pagea-
taeotr^a manga panganib nang pa-
nahon darating? Saeat na ang sania
nang a^'ao na hinaharap .
■ Ualang ea^aysayan, at hindipi-
naquiquinabangan angpageabalisa,
6 pageatua sa manga bagay na
hindi pa nadating at marahil ay
hindi mangyari.
3.— i)atapua,t, ugaling mapma
nang tauo aAg padald sa gayong
manga gunitang magdaraya, at
tanda nang mahinang' loob ang
— 150 —
iS:^ ■ '• — -- — ??affii
l - i!
padaig oaraearaea sa pag-odyoe
nang eaauay.
Sapagea,t, mapagdayaan lamang
ang caloloua,i, naguaualang bahala
si Satanas tongeol sa manga pa-
raang magagaua niya maguing sa
manga bagay na tunay, maguing
sa ualang eatotohanan; 6 eon ma-
ipahamae niya dahil sa pageaibig
sa manga eaguinhauahang hinaha-
rap, 6 dahil sa pageataeot sa manga
eahirapang titiisin.
Huag ngang mabalisa ang looli
mo, at huag mataeot.
Sumampalataya ca SA aquin at
sa pageaaua co manalig ca.
Sa oras na inaaeala mong ieao
ay malayo sa aquin, madal^s na
aco,i, laiong malaptt sa iyo.
Sa oras na ayon salsip mo,i, ha-
los iiala ca nang mahihintay na
anoman, madalas na ang oras na
— 151 —
bS^e — _- : — : — -PttM^
iyan ,ahg siyaiig ipageaeamit mo
nang lalong daquilang earapat^n.
Con mey malaqaing saeundng
dumarating, hindi ang lahat na,i,
lobos na napapahamae.
Iluag mpng ipalagay na ang
mangyayari ayialinsonod sa iyong
inaaeala, at hindi ca dapat maua-
lan g loob , at magpighati dahil sa
anomang masamang dumarating sa
iyo, na parang namat^y na ang
boong pag asa mo s^ aua nang
Dios.
4 . — -Huag eang mag aeala eailan
man, na ieao ay lobos na, pinaba,-
yaan co na, bagama,t, manaeana-
eang pinadadalhan eata nang eahi-
rapang ipagdudusa mo, 6 bin,abaui
co ang eaaliuang iyong nijianas^:
ang pagtiti^s nang ganitong manga
eahirapan a^ siyang daan nang pag
paron sa eaharian nang langit.
f
r
m,
At itp,i, siyang tantong ieaga
galing mo, at nang ibang maiiga
alipin co, na cayo,i, mamihasang
magtiis nang hirap, at matamisin
ninyo sa loob ang tandng ipinagta-
talaga co,
Natatalastas co ang manga lihim
na gu^ita^^^ a-li^^hasa.i, lubhang na-
raraj3at sa pageaeamit mo nang
lualhati, na ieao ay manaeana-
eang ,huac|: maealasa nang sarap,
upanding huag mong ipagpalalo
ang matamis na pagdaramdam sa
aquin, at huag ilaqui nang iyong
loob ang inaaeala mong sariling ca-
galingah.
Ang ibinigay co,i, aquing maba-
baui,, at maibibigay co uli, eon eai-
lan ,CQ ibiguin.
5. — Con binibigyan'' eata, ang
ibinibigay., co,i, aquing sarili; at
Gon aquing bauiin ay hmdi iyo ang
— 153 —
binabaui co; sapagca,t, aquin ang
lahat nacabutihangiquinacasi eoat
aquin ang-tanang lobos na biyaya.
Con pinadadalhan eata nang ano-
mang hirap 6 saeuna, iyan ay huag
ibigat nang loob mo, at ipanglomo'
nang iypng puso.
leao ay maitataas eong bigla, at
aquing mapapalitan nang ligaya
ang hirap mo. ' ■ ' .
Nguni.t, ang lahat eong gaua,i,
na sasaeatouiran, at aco4, dapat
mong.purihin sa gayong gaua co
sa iyd.
Con tapat ang pag-iisip mo, ,at
iyong pinageoeoroeoro ang manga
bagay na ipinatatalaga" co, alins^-
nod sa eatouiran, eailan ma,i, hindi
dapat ieasira nang loob mo ang
mauga saeuna, eondi ieatoua bag-
eos at ipagpasalamat sa aquin.
Boeod sa rito,i, iyong ipalagay
6
— 154 -
- : 1
iia ito aiig lalong dapat moiig iea-
toiia, na sa pagp.apasaquit co nga-
yon sa iyo,i, hindi co ipatatauad
sa buliay na ito ang dusang dapat
mong tiisin sa iealauang buhay.
Con paano ang pag-ibig sa aquin ni
Ama, gayon naman ang pag-ibig co sa
inyo: ito,i, uiniea co sa aquing ma-
nga iniibig na diseipulos: tantong
sila,i, hindi co itinalaga' sa manga
eatuaan nang panahong ito, eondi
sa malalaquing paquiquipag baea:
hindi sa manga earangalan, eondi
sa pageaalipusta: hindi sa pag-
aalisaga, eondi sa manga pagea-
pagal: hindi sa pagpapahinga, eon-
di sa pagtatamo nang*malaquing
earapatan hang pagtitiis. Alala-
hanin; mo, Anae co, ang manga
uieang ito.. i
S^
■•isi
— 155
CAPITUL0,31.
Tongedl sa paguatialang halagd sa ta-
nang linalang, nang matamo ang lu-
malang.
1. — Panginoon co, totoong nag-
eaeailangan pa po aeo nang lalong
malaqaing biyaya, eon dapat aeong
maearating doon «a paroronan co,
na eon aco,i, naroroon na.,i, alin
man sa manga linalang ay hindi na
maeahahadlang sa aquin.
Sapagca,t, hangan may pnmipi-
guil sa aquin na anomang lamdng-
bayan, ay hindi aeo maealipad na
aliualas sa iyo. - ^7
, Nagnanasang lumipad na maali-
ualas yaong nag-uiea ^Sinong mag-
hibigdy sa aguin nang paepae nang eala-
pMi;^atJiUpad^'ac0j~^hma^p&pahitifd?
i
— 150 —
r— — — ——
jAno ang lalong tahimie na ca-
paris nang matuid na banta?
2,Alin ang lalong maaliualas na
eaparis nang ualang ninanasa dito
sa liipa?
Caya dapat taliedan nang lineod
mo ang tanang linalang, at pagpi-
litan ang lob(3s na pagayop sa sarili,
ang palaguing pagaalaala sa iyo,
at pagninilay, na ieao ang lunia-
larig sa lahat at sa lahat na linalang
mo,i, uala eang eaparis,
At hindi maeapangangasiuang
magaling sa manga bagay na tong-
c61 sa Dios ang nauiuili sa manga
lamang bayan.
Palibhasa,i, bihira ang l6\)6s na
tumatalieod sa manga ealupaan at
sa. manga linalang, ito ang dahilan
eaya bihira ang nageaeamit nang
mataas na pagninilay.
g.— Sa_r]>agcacamit nito,i, ca
a^
■ —■.157— ■ ^^ '
— — — — — ' oimm
ilangan ang malaquing biyaya na
magdala sa ealolou^, at- itaas sa
hind i niy^ sueat maabot . _
At eon ang ealoloua riang tauo,i,
hindi naeaeapaitaas nang ganit6,
at sa tanang linalang ay hindi ma-
layo ang puso, at hindi boongboong
nalalangeap sa Dios; eon gayo,i,
ang lahat na naaalaman, at pati
ang lahat na tinatamo ay ualung
malaquing halaga.
Ang nagaaeala na liban sa iisa,
at lobos, at ualang hangang eaga-
lingan ay mey ibang bagay na da-
quila, na sueat iSiguin, mahabang
panahon, na maeaeapads nang ba-
tang munti, -at sa manga ealupaan
lamang mauiuili.
Ang lal^at, liban sa Dios, ay ua-r
lang eabulith^n, at dapat iparis sa
uala.
Ibanglba ang earun ungan na n
@ , -—138 — ;- ■
tauong banAl ria naliliurtriagan sa
earunungan nang pantas na nag-
aaral gabi,t, arao.
^ Yaong aral na mula sa it^as at
iquinacasi naug DioSi ay lalong
magaling sa dunono' na pinagpapa-
galan nang tauo.
S.-rr-Marami ang nagnaimsa na
maeapagnilaynilay; clatapua,t, hin-
di nagpipilitgumaua nang paraang
eailangan sa pagniniiay.
Naeaeailang na lu]jha ang pag-
iisip lamang sa manga bagay na
naquiquita, at nadaramdaman; at
ang hindi pagpaparusa 6 pagsupil
na lobos sa sariling ealooban.
Ayauan eon baquin, eon anong
toesu ito, at eon anong hinahangad ^
nating. manga nag ngangalang ba-
nal sa pagpapaeapagod at panga-
ngasiuang lublia sa manga bagay
na mauanalauat-tawae laiiHHtgr^
&S^'-
— 159 —
bihirang iligpit natin/ahg mahga
eapamdaman nang eatauan, nang
mapag-isipisip ta ang tanang qui-
los nang ating ealooban.
4.— iAba aykl Ang sumandaling
pageatahimie nang ating loobat
earamdaman ayagad nating pinag-
sasauaan, at humahanap tayo sa
labAs nang manga eagolohan, at
ang manga gau^ natin ay hindi ta
pinag-iisipisip na magaling.
Hindi natin pinageoeoroeoro oon
anong qiihiabobohosan hang ating
loob, at hindi ta iquinalulumbay
ang earumihan nang ating manga
gaua. - , ,
Palibliasa,i, at laliat na layao
nang eatauan ay.nagpaeasama nang
eaniyang lagad, eaya dumating ahg
raalaquihg sigua.
Gayon diii naman, palibhasa,i, •
tatooiig imsamli aug' hinguil nan2!'
i.:- " ..(
,^^ ^ — ^ — .. -. , ->^l
Sm^
— 160 —
— — — • ■-.,.. ^: -»«a
ating ealooban , eaya " ang manga
gaua natin ay naliahauahah nang
easaman dahil sa eaualan nang ba-
nal na ugali nang ating loob.
Ang malinis na puso.i, siyang
nag bubunga nang barnU na pagea
buhay.
Tinitingnan eon gaano calaqui
ahg gaua nangisa,t, isa; datapua,t,
ang eagalingan nang pag gaua,i,
hindi pinag pipllitang timbangin.
Ipinag tatanong eon ang guma-
gaua,i, malaeas, mayaman, ma-
ganda, matalihOng, 6 eon mabuting
sumulat, magaling magdalit, ma-
riquifmag pamuti: Nguni,t, hindi
nas^sabi na totoong niababang
loob, matiisin, at maamo, banal at
mataimtimi^. —
Ang manga lamang bayan ay
siyang earanyoang quiniquilingan [
nahg tauo; datapua,t, -ang ealo- |
-— . — , ^^
161
iouang ^iniliuanagan nang mahal
na graca,i, samanga lamang langit
nauiuiuili.
Yaon ay' madalas na namamali;
ito,i, sa Dios na nanalig nang huag
. mapagdayaan. ' ->-<*
GAPITULO 32.
Tongeol sa pagtangui sa sarili, at pag
tataeuil sa tanang layao nang eatauan .
1 . — Anae co hindi ca maeaeapag
tamd nang lob6s na eaaliualasan
nang lodb; eon hindi mo pag pili-
tan ang boong pag tangui sa iyong
sarili.
Natatalian ang puso nang manga
mayayaman, manga maibiguiri sa
eanila rin, manga masasaquim,
mapag osi-osisa, mapag paroo,t,
paritd, na ang hinahanap ay ang
manga layao nang eatauan; hindi
Ea&f — ■ — .;
- 41
— 462 —
r ' • - •■ 1
' ang pag lilineod eay J0sivei;isto, M
sila.i, palagtiing nag eoeonpari, at
nag papaeana nang manga bagay
na hindi mapaparati, '
Sapagca,t, malilipol ang lahat
na hindi gg^ing sa Dios.
Tandaan mo itong maiesi at ca-
galing-galingang aral: . Taliedan
mo ang lahat, at ang lahat_ ay ma-
oaeamtan mo. luaesi mo ang eaya-
moan at maeueuha mo ang eapa-
yapaan.
■ Pageoroeorom mo ito, at eon
iyong tuparin, ay matatalastas mo
ang iahat.
2, — rPanginoon eo, ito,i, hindi
gaua sa isang arao lamang, at hin-
di laro ito nang manga bata: sa
maeatouid ay sa maiesing aral na
ito,i, napapalaman ang niataas na
Ieab.analan nang manga ileiigiosos. .
B.^Amie co, hintlie^ dapatraag T
Bko '. ■ — ' o^aS,
— 163 —
1«*— -^. . . _- — ;.-o«|^
balie M huag ieasira nang
loob mo aiig pageaalam nang daan
nang manga banal na lobos; eondi
bageos eang mag tiagang magea-
init nang manga bagay na mata-
taas, 6 nasain mo man lamahg iyan
nang maningas na pagnahasa.
jOh! eon ito na sana ang nang-
yari sa iyo, at sa ganitong eabaga-
yan ay naeaabot ca na disin, na
hindi ca na umiibig sa i^o rin, eon
di lobos eang umaayon sa ealooban
co, at sa Amang ilinagay edng puno
mo: eon gayon disin ay eatotouaan
eatdng liibha, at ang boong buhay
mo,i„ mapopono nang ligkyaatea-
payapaan.
Marami ca pang dapat taliedan,
at hindi mo eaeamtan ang iyorig hi-
nihingi, :condi boongboong paba-
hdtla ea sti aquin;
, rnlhahatol co sa iyo na bumillea-^
«»« —- ^ ^ — »«:«t
164
sa aquin narig giiihtong dalisay ai
uianingas na pag-ihig; sa maeatpid
ay yaong earonongan holog nang
langit, nayumuyurae sa tanang la-
mang bayan.
Ipagpahuli mo sa earunungang
ito ang earunungan dito sa lupa, at
ang lahat na iealologod nang tauo,
pati.ang tanang eatuaan mo.
3. — Sinabi co na yaong manga
bagay naualang halaga. ay siyang
dapat mongbilhin at paoamahaliiig
lalo sa manga pinaeamamahal nang
tauo at inaaeaiahg mataas ang ha-
laga.
Sapagca,t, tila hamae lamang at
munting halaga at halos hindi na
na-aalaala ang tunay na earumi-
ngang galing sa langit-: ang hindi
p£)gaacala nang bana.1 na siya,i,
mey dafjuilang buting maipagma-
malaqui, at ang hindi pagnanasa
*»• ' : ■ »^^
na siya,i, mahalin dito sa lupa, ito
ang earunungan na pinupui'i nang
marami; (latapua,t, hindi inaayo-
iian nang eanilang pageabdhay.
Nguni,t, ito ang marii^uit na mut-
yang lihim sa marami.
GAPITULO 33.
Tongedl sa eahinaan nany loob, at sa
,pafjpap.atongc6l sa Bios lamang nmg
-binabantA.^
Anae co, huag eang maniuaia sa
iiadaramdaman mo sa loob: eon nga-
yo,i, may nirianasa ca, agad eang
mageueuli, at magnanasa nang iba.
Harigan nabubuhay ca, ay pala-
guing magba.'bagohago ang loob mo,
eahii hindi mo ibig: ano 'pa,t, ma-
raranasan mo, na ngayo,i, masaya
ea, at mamaya,i,^ malumbay; riga-
— 166— .
fm^ ^ .. /_., . ■ ■ . - — — -— ^-— -»«*i
yo,i, payapa, atmamaya,i, ligalig;
ngayo,i, maningas ^ng pag-ibig mo,
at mamaja,i, malamig; ngayo,!,
masipag at mamaya,i, tamad; nga-
yo,i, mabigat ang eatauan at ma-
maya,i, maliesi.
Datapua.t, ang tunay iia maru-
nong at naliliuanagan nang mabu-
ting aral nang langit sa caloloua,i,
hindi naaano nang ganiyang manga
pageaeabagobago; sapagca,t, uina-
ualang bahala niya ang bagay na
nadaramdaman, at ang pinang-ga-
galingan nang hanging humihihip
na ipinagbabago,i, hindi inaano-
mana; eondi ang boong banta ni-
ya,i, ipinatotongo sa Dios, na dapat
patongohan nang lahat at nasain.
Sapagca,t, ito lamahg ang pa-
raahg ieapananatiling matatag sa
eapayapaah/ eapag ipinatongeol sa
aquing pnagui ang c^aniyangn6anta
— 167 —
sa guitna nang marami at bagay-
bagay na nangyayari.
At eon gaano ealinis ang
iyong pagbabantang ipinatotongo
sa aquin, ay gayon naman ang"
iyong pananatiii sa eatibayan nang
loob at eatatagan sa guitna jiang .
sarisaring baguiong dumaraan.
l)atapua,t, madalas na lumalabo
ang mata nang pagbabanta; sapag-
ca,t, ang eauiliuiling lamang bayan
na nafiuiquita ay siyang tinitingnan
agad. /
At bihirang mangyari na inala-
layong lob6s ang pagtingin sa sa-
riiing paquinabang.
Gayon nang unang panahon ang
manga Judios ay naparoroon sa
Betania, sa bahay ni Marta at ni
Manariiindi dahil sa pagnanasang
maquita lamang si Jesus, eondi
hMg maqirita ntla naman si tazar^.
— 168 —
'■' ' ..' .. . . .. — — ^-^
.■ ■- ■"" ■■ ■■■ f
Gaya nga dapat paealinisin ang
pagbabanta na manonton sa eatiua'-
sayan at eatuiran, at sa aquin ipa-
tongo pati ang tan^ng paraang gui-
nagaua.
GAPITULO 34.
Sa lahat at lalo sa laliat ay eatamista-
misau ang Dios sa umiihig sa eaniya.
Dios co, at boo eongeailangan:
?,Ano pang lalong iibiguin co, at
alingeapalarang lalong malualhati
ang aquing mahahangad?
iO masarap at matamis na uiea!
Datapua,t, sa umiibig sa Verbo;
hindi sa mundo at sa manga bagay
na nasasa mundo.
Dios co at boo eong eagalingan.
Sueat ang uieang ito sa naeaea-^
unaua, at ang paguulit-ulit nang ui-
■gJto,i,^Ugaligaya sar-umiibig".-— 7
l8i|o____» _^ .^
— 169 —
Bi* " ' '. I I — \ — ;- ,.- • , . ' , " ^ .. , '! ; ■
Sapagca,t, eon eaharap fca,i» ca-
ligaligaya ang lalial na, at ang
iahat na,i, naeapangliihinana, eon
ualaiea.
leao ang nagbibigay sa puso
nang eatahimiean, eapayapaang da-
quila at dalisay na ligaya.
leao ang nageaealoob sa tauo na
mHgaeala rin nang magaling sa
lahat, huag maghinala nang ma-
sama eanino man, at ang lahat
nang bagay ay ipagpuri sa iyo: at
anoman liban sa iyo ay hindi ca-
uiuilihang mahabang pahalion; at
nang sumarap at malasapang ma-
galing nang caloIoua,i, eailangan
na mahaloan nang mahal na gra-
eia, at eon baga sa eaeanin, ay
ang earumingan mo ang siyang
magpuno.
iAnong hindi iealiligaya nang
4auong naliligaya sa iy 0? -^ —
170-
At anoiig maealologod sa tauo,
iia sa iyo,i, ualang pagealugod? ,,
Datapuart, ang manga pantas sa
mundo at manga nasasarapan nang
layao nang eatauan ay ipinahaha-
mae nang eanilang pageapahtas;
sapageat ang earunungan nila,i,
puno nang maraming eapalaloan,
at sa layao nang eatauan ay naeu-
euha nila ang eamatayan.
Nguni,t, ang manga alipin mo
na dahil sa pagsonod sa iyo,i, tu-
matalieod sa manga ealupaan, at
pumapatay sa hiyao nang eanilang
eatauan, ay siyang tunay na manga
pantas; sapagca,t, ang manga la-
m^ng bayan ay ipinagpapahuli sa
eatunayan nang manga lamang la-
ngit, at ang ealoloua , i , ipinagpa-
panna sa eatauan.
Ito ang manga naliligaya sa Dios,
at angilh4t-fta-eag^Bgang na<iu-
■Ste— » «a
ikm^ — s—- — : — -- .^ ■ ■ -r
55 ■ ^
euha nila sa inanga linalang ay iiii
natotongeol sa eapurihan nang lu
malang sa eanila.
I)atapua,t, hindi nageaeaparis,
at ibang iba ang pagealigaya sa
Dios, at sa manganinalang, ang
I)agcaligaya doon sa panahong ua-
lang €atapusan, ay iba sapanahong
itong matatapus; ang pagealigaya
sa liuanag na hindi Unalang, ay
iba sa liuanag na mula sa luma;lang-
liuanag na ualang pinangali-
ngan, at mahiguit ha di sapaia
sa tanang ealiuanagang linalang,
mula sa eaitaasan ay hologui aeo
nang iyong sinag, na luinampas di-
sin sa eailaliman nang aquing puso .
Linisin mo, aliuin, liuanagan,
at buhayin >ang aquing ealoloua pati
manga eabagsiean, nang maeapa-
naimtim aeo sa iyo sa guitna nang
labis na manga pagealigaya." ^-^
m^-
_, — ; -— -- — ~^^m
!0h! ^,cailan pa eaya darating
itong mapalad at ealogodlogod na
Iioras na pa^ealualhati co sa harap
mo, na ieao na lamang ang ma-
guing lahat co sa lahat nang bagay?
Hangang ito,i, hindi mo ipinag-
oaealoob sa aquin, ay hindi malo-
ioJbos ang logod co.
jOh saquit! hangan ngayon ay
nadaramdamam co sa aquin, na
buhay pa ang tauong dating ma-
sama, hindi pa napapaeong ma-
galing, hindi pa namamatay na
lob6s.
Hangan ngayon ay malaeasang
pagnanasa nang laban sa ealoloua,
manga pagbabaea ang nadaramda-
riiatieo sa aquingcalooban, at hindi
pabayaang mapatahimie 4xng eaha-
rian nang ealoloua.
Datapua^t, ieao na_nac&ap-ahgT_
yari sabagsie narigdagat, atpuma-
^S^ . . — .,^8
— 173 —
payapa sa laeas nang manga alon,
tumindig ca, at aco,:i, saelolohan.
N Lipolin ino ang mangatauong na-
iibig nang pagbabaea, at duruguin
mo sila nang iyong eabagsiean.
Hinihingi co na ipaquilala mo sa
aquin ang manga*»<^ababalaghan mo
at ipagdiuang co ang laeas nang ca-
nan mo; sapagca,t, ieao lamang,'
Panginoon eong Dios, ang pinana-
naligan co, na mag aampon sa
aquin.
GAPlTOLe ^5.
Sa buhay na ito;i, ualang hindi bina-
baea nang toem.
1 . -— Anae co , - sa buh ay na ito
eailan ma,i, hindi ca maeaeailag sa
paquiquilaban, at hangan ca nabu-
buhay ay pala^uing eailangan mo
Ss^
— in —
im^ — — ■* -^ ■ ■ : o^^
NalilLbdt ca nang manga <liauay,
at sa Qaliua,t, eanan ay dinada-
lohong ca.
Con hindi mo nga gamitiri ang
sandata nang pag titiis ay hindi ma-
lalaon, at masusugatan ca.
Bucodsarito,i, eon hindi mo ila-
gay na palagui sa aquin ang puso
mo, at eon hindi eamagearoonnang
tapat na pagea ibig na magtiis nang
tanang eahirapan alang-|ilang sa
aquin, ay hindi mo madadalumat
itong niainitna paglalaban, at hin-'
di ea mae^easapit sa ealuaHiatian
nang manga Santos.
Caya nga eailangan na yoraean
Rio nang matapang na loob anij la-
hat na, at gamitin mo ang iyong
boong laeas sa paglaban sa manga
«aauav. ■ .• „
Sapagca,t, sanagtatagumpay ibi-
nibigay ang tinapay nang ealolua,
— i75 —
at ang alisaga.i, pababayaangnia-t f
gotom at mag hirap.
2. — Con ibig mong mag pahin^a
sa buhay ria ito, ^paanong pageasa-
pit mo sa lualhatiilg ualang pagea-
tapus?
Huag mong eauililian aug ma-
habang pagpapahinga, eondi ang
daquilang pag babata.
Hanapin moang tunay na eata-
himiean huag dito sa lupa, eondi
doon. sa langit, huag sa manga tauo
r at iba pang manga linalangr e^
sa Dios lamang.
Alang-alang sa pagea ibig sa Dios
ay dapat mong Msin ang tanang ea-
-Mrapan, pagal. saquit, toeso, pag
lupig., pigkati,- eaeulangan, pagea-
casaqufit, pagayop, pagmura, pag-
sua,t, pag -arR, pageahiya, pag-
.saiiay at paghairiae-hamae.
Ang lakat nang ito , i , pl,naq uiq«i-
' ■ — - ' " '"- — = — -SS.ii-
— 176 —
nabangan sa pageai^amit ns«,ug ba-
nal na ugali; siyang iquinaquiqui-
Ma saeampon ni Cristo, at siyang
ipinagtatam6 nang ealualhatian sa
langit.
Caguinhauahang ualang hangan
angigaganti co sapag babata nang
hirap na madaling natatapus, at
lualhating ualang eatapusan sa
pageahiyang dumadaan lamang,. .
3 . — i Sa aeala mo baga , i , pala-
gui eang mageaearoon nang ca-
aliuanjiang ealoloua ayonsa,iyQng-'
ealobban?
Ang manga Santos co,i, hindi
iiagearoon niyan sa touitouina, eon-
di nagdamdam din nang maraming
easuealan n^ng Ibob, sarisaring
toeso, at malalaquing eapighatian.
Datapua,t, sa lahat na saeunang
iyan ay nag paeatatag sila at hindi
umasa sa eanilang sariling laeas.
— 177 —
eondi sa aquing saelolo: palibha-
sa,i, naaalaraan hila, na ang manga
eahirapan sa panahong ito,i, hindi ca-
rapatdapat, 6 alangang liibha sa lual-
hating igaganti
Ibig mo bagang tamohin agad
ang biyayang bahagya na quinam-
tan nang manga luhang umagos,
at nang malalaquing hirap nang
maraming Santos.
Hintayin mo ang iyong Piangi-
;noon, mag^sal Gang bayani , at mag
paeatatag: huag masira ang i^-bng^
pananalig, huag eang umurong;
eondi bageos mong idolot sa toui-
touina ang iyong calQloua,t, ca-
tauan sa.pag pupuri sa Dios.
Gagantihin eata narig ganting
masaganang^ lubha: aco,i, hindi
hihiualay sa iyo sa tanang saeuna.
L
12
— 178
W^ ■ '-'. — f
OAPiTULO^e.
Laban sa manya ualang uastong pag
kihinala nang manga tauo.
1-. — Anae co, boong-boong ipa-
baliala mo ang iyong puso sa Pa-
nginoon mo at hiiag eang mataeot
sa aaealain nang tauo, eon ang
iyong budhi 6 conciencia,i, matinis
sa mata nang Dios.
Magaling at mapalad angpag
babata myn4ijd^ioJ^ gasi-
nong bigat sa mababang loob, na
umaasa, hindi sa eaniyang sarili,
eondi sa saelolo nang Dios,"
Marami ang matabil na lubha;
eayasa manga ganito,i, bihiraang
paniniuala.
Gayon din naman, ualang pang-
yayari na ang tauo,i, maeapagbi-
gay loob sa lahat.
sm^
— 179 —
i^asio — — ^ — *>«i
"~CEliit ^r Sair Pabl , i , nag" ptltt
na maeatoto nang lahat alang-alang
sa Dios* at boong tumalaga sa la-
hat: gayon ma,i, nag ualang ba-
hala sa eahatolan nang tauo.
Gruinaua niya ang lahat na ma-
Gaeayanan dahil sapag bibigay nang
magandang halimbaua at sa eaga-
lihgan nang eapua tauo, gayon
ma,i, hindi naealigtas sa masa-
mang eahatolan nang iba at pag-
duahagui eon minsan. '/
Oaya ipinabahala niya ang lahat
sa Dios na liaeatatelastas nang
lahat: at ang pagtitiis, at eapaeum-
babaan ang siyang guinauang pa-
nanga sa matatalas na dila, 6 sa
manga pag-iisip nang masama,t,
eataesilan, |it sa manga nag oopa-
sala nang anoman alinsonod sa ca-
nilang nasa' . r
Datapua,t, sumasagot eon min-
' ' ■ — -^— »mm
— 180-
^ :_:jj_,± ■ ',., :_ ___..,..._ , , :,.
saii , - ii|ia n diiig aiig, c!ani yang^ luMi
pag-iniie ay huag maguing dahilan
nang pageaeasala nang manga ma-
hihinang loob.
3.— ^Sino ca baga na matataeot
sa taaong maboboloe? Ngayon ay
malaeas ca at bueas ay baneay.
Sa Dios ca mataeot, at s°a bagsie
nang manga tauo,i, hindi ca ma-
ngangamba.
fMacacaano baga sa iyo ang ca-
nilang manga uicfi at pagalipusta?
Sa eaniya rin sila lalong naeaea-
sama, at hindi sa ivo: at sino man
sila,i, hindi maealiligtas sa eaha-
tolan^nang Dios.
Alalahanin mong palagui, na
ieao ay nasasaharap nang Dios, at
eanino man ay huag eang maqui-
pagtalt!ila,n, : \
Na eon ngayon, sa aeala mo,i,
n%^ladaig ea^ atnagtitiis nang pag
—481 —
oahiya na di: d^pat sa iyo ito, u
huag mong ieapoot, at ang eaou^
lang^n nang pagbabata ay huag
ipageulang nahg iyong ealualhar
tian:
Gondi itaas mo ang iyong mata
sa langit sa aquin na maeaeapag-
ligtas sa iyo sa pageahiya at sa
manga pagayop, at maeaeapagbi-
gay sa isa,t, isa nang nadarapat sa
eaniyang manga gaua.
GAPITULO 37.
Tongeol sa tapat at boong pagpapabaliala
sa ealooban nang Dios na ipageaeamit
nang eaaliiialasan nang puso.
1 . — Anae co , ipabaya mo sa
aquin an^ iyong caloloua,t, ca-
tauan , at aeo , i , tatamohin mo .
Lumagay eang ualang pili, at
huag magsarili n^ng ano mang ari,
'm6k<^
— 182— • '
■ wm* — . . \ : ^m
alsa tauitouim^i, pa^umabang ang
eaeamtan mo.
Sapagca,t, ipageaealoob sa iyo
ang lalong masaganang graeia, ca-
pag- boongbodng napabahala ca sa
aquin, at eapag hindi ca omorong,
2.— Panginobng co, ^maeailan
co po ipababahala sa iyo ang boo
eong pageatauo, at sa ano anong
bagay tatangui aeo sa aquin din?
3.— Palagui at sa lahat riang
oras: sa munting bagay at sa nia-
laqui. Uala aeong ibinoboeod; at sa
lahat nang bagay ay ibig eong ma-
quita eatang hubad nang sariling
eolooban.
Con hindi ^ayon ay paanong,
pangyayari na ieao ay maguing
aquin at aco,i, maguing iyo, eon
sa loob at labas ay hindi ca hubad
na hubad nang tanang sariling ca-
looban.
-. : : : . >)^
t
— 183 —
|Sf«-- : . ■ ■ »^!
h ' V ■ ~ ■ ■ ■ !
Goiv gaariio Gadali angv pag aasal
mo nang ganito,i, gayon naman
ang pagcac0,mit mo nang lalong ca-
galingan, at eon lobos na lobos at
tapat na tapat mong gauin iyan,
ay lalong matutua aeo sa iyo, at
lalong malaqui ang iyong paquiqui-
nabangin, ■
4.— Mey manga napababahala
sa aquin, datapua,t, hindi lob6s na
lob6s. eondi may roon ding ibino-
boeod; dahil sa hindi lobos ang pa-
' hanali^'-sa^^qjuin ; uoa^ra^ imgn^
ring magearoon nang sariling pa-
quinabang. '
Ang iba naman ay domodolot
mona, at ipinababahala sa aquir^
ang lahat; dapua,t, na papadaig sa
tocs(5: eaya hindi naeapagpapatoloy
sa daan naifg eabanalan.
Ang manga ganito ang asal ay
liindi iiageaeamit nahg eaaliuala-
SK« '. ' ^ \ ^8
— 184 —
ife«. — — — — ' — •>m
san miig pusong malinis, at naiig
easarapan nang maligayang paqui-
quiosap sa aquin, hangan hindi li-
nolobos\nila ang pagpapabahala sa
ealooban eo, at ang pag tangui sa
eanila rin sa arao arao, at hangan
hindi ito natutupad ay ualang pang-
yayari ngayon at eailan pa man
ang malualhating pananaimtim sa
aquin. ,
Sinabi co na sa iyong maeailan,
at inoolit co ngayon. Tumangui ca
sa iyo rin, boong boong pabahala -
ca sa aquin, at daquilang eapaya-
paan nang loob ahg eaeamtan mo.
Ipaiit ang laliat sa lahat, sa ma-
eatouid ay palitin mq nang lahat
na linalang ang lumalang sa lahat,
uala eang nasaing lalo, uala eang
lalong hingin, eondi ang tapat at
palaguing pananaimtim sa aquin
at eaeamtan moaeo. «
»»«— ^ — • , — I "■ » i a8
— 185 —
^ — _>— — - ' '. ' ■ ^ ; '■ " ■>j^
Aiig puso mo,i, aaliualas, at ang
eadiliman nang puso,i, lalayo sa
iyo.
Ito ang iyong pag pilitan, ito ang
hingin mo, ito ang iyong nasain sa
touitouina_, na ieao ay maeapagli-
nis nang pag sasarili nang ano
mang ari, at hubad na sumunod
GUy Jesus: mamatay ca sa iyo riri,
at mabuhay sa aquin magpaeailan
man.
Con gayon ay mauauala sa iyo
ang manga gunitang ualang uasto,
ang manga masasamang pagealiga-
lig, at manga pangangasiuahg ua-
lang^eabolohan.
Gayon din naman lalayo sa iyo
ang labis na pageataeot at ma-
mamatay ang hindi tapat na pag
ibig.
;»•-
— 186 —
GAPITULO 38.
Ik*
Tongeol sa magaling na paraan nang
pageabuliay sa giiitna nang manga ba-
gay nanaquiquita, at pag dalangin sa
Dios labdnsa man§a toeso.
1. — ^Aiiae co, dapat eaiig mag
pilitnang,malaquing pag titiaga na
ang' loob mo,i, manatiling maali-
iialas, at maeagaua nang ibiguin
saanea man naroroon, at ano nmng
guinagaua mo, 6 pinangangasi-
uaan, at mangibabao ca sa laliat
na, at huag sila ang mangibabao
sa iyo: -
Nang ieao ay maguing pangi-
noon na mag otos sa. iyong manga
quilos, at hindi alipin na pag ooto-
san nila; eondiparahgtangi at tu-
nay na Hebreo na naealigtas sa-
pagea'alipin, at nag eamit nang ea-
Ir
187 —
palaran nang manga Anae nang
Dios.
Itong mapapalad ay nangingiba-
bao sa manga bagay ria hinaharap,
atang manga bagayna ualang han-
gan ay siyang pinagninilaynilay.
_ Tinitingnan nila nang ealiuang
mata ang manga lamang bayan, at
ang eanan ay sa manga lamang la-
ngititinitingin. '
Sila,i, hindi gumagamit nang
manga bagay nang panahong ito,
nang eanilang eauilihan, eondi
nang maipaglineod na magaling sa
Dios, palibhasa,i, gayon ang inOo-
tos, at sa gayon itinatalaga nang
lumalang, na sa linalang niya,i,
hindi gumaua nang ano marig di
dapat.
2. — Cori sa tanang nangyayari
ay nagpapaeatatag ca naman, na
. ang pag tingin mo,t; paquiquiriig ^
Ik< — _- — - — -— «^
S»*— — ^ ■ — -^ s ■ »«|
uiyan ay liindi dahil sa pageauili
sa magdarayang' an}'o, na naqui-
quita nang niata, eondi para ni
Moises na pumapasoe ca sa taber-
naeulo at turnatauong sa iyong Pa-
nginoon, .manaeanaeang madiringig
m,o ang eaniyang sagot, at mara-
ming bagay na hinaliarap, at dara-
ting ang iyong matototohan.
l)umulog 4igang palagui si Moi-
ses sa Tabernaeulo, eon nley ipi-
nag aalangan na ibig niyang maa^
laman: at sa tolong nang panala-
ngin nanalig sa pag ilag sa manga
panganib at eataesilari nang manga
tauo.
Gayon ^din naman dapat eang
mag tago sa sagrario nang iyong
puso, at diyan mo hingin ng taim-
tim sa loob ang saelolo. ^:
Ito nga ang dahilan eaya naba-
basa na si *Josud ay riapagdayaan
[\
^189 —
. . — — ^ .- ■ , — -^•588
nang manga Israelitas; sapagca,t,
hindi tumanong muna sa Panginoon
Dios; eondi naniualang lubha sa
manga matatamisna uiea, ca,3'a na-
daia nang sinongalingrna pageaaua.
eAPITULO 39.
Ami tauOyi, dapat magpaeabait sa ta-
nang bagay.
1 . — ylnae co, eailan ma, i, ipaba-
bahala mo sa aquin ano mafig gui-
iiagaua mo, at ipaaanyo^eong luma-
bas na magaling sa eapanahonan.
Hintin mo ang aquing ipagtata-
laga at paquinabang ang iyong ma-
eueuha.
2. — -Panginoon co, boong boang
napapabahala aeong tiquis sa iyo;
vsapagca A ua lanig malaquing paqni-
quinabangin aeo sa sarili eotig ca-
is^'
runungan.
— 190 —
i^. _. — , . — ■ - . • .. ■ — .»^i
Maahong mag ualang bahala sa-
na aeo sa manga bagay na mang-
yayari, at sa ealdoban mo naua
umalinsonod aeong ualang liuag.
3. — Anae cp, madalds na ang ta-
uo,f, nagdadala nang mala^iu^ing
pagealigalig dahil sa bagay na ni-
nanasa; datapua.t, eon ito,i, eam-
tan na,i, nag babago agad nang
aeala; sapagca,t, ang pageauili sa
iisang bagay ay hindi nalalaon; eon
di bagc6s nagtutulae sa tauo sa pag
hahahgad nang iba,t, iba.
Hindi gayon lamang ang galing
nang pag tangui sa sarili, eahit sa
manga bagay na munting halaga.
4. — Tunay na eagalingan nang
tauo ang pag supil sa eaniya rin: at
ang tauong ganito ang ugali ay si-
yang tantong maaliualas na loob at
nialay^ sa paiigamb.
Nguni,t, ang dating oaauay na i
.8»» ' ' — -^ — -. ' ' «^
— 191 —
g»«— -T—^ ■ • — -
bumabaea sa manga banal, ay hin
di nagpa]3ahinga nang pag toeso;
eondi sa arao at gabi ay nageaeana
nang malalaquing paraya, upan
ding madaquip niya sa silo ang ua-
lang pag.iingat.
Mag puyat^eayoat manalanyin, uiea
nang Panginoon, «a/i^ huag eayong
mdholog sa toesd.
GAPITULO 40.
Atig tauOyii ualang eagalingang sarili
na muld sa eaniya rin, at ualang ma
ipagmamalagui.
1 , — Panginoon co, ^Ano baga ang
tauo at iyong naaalaala? /,And ang
Anae nang tauo, at nugdadalita eang
dumalaosa eamyal
jAnong earapatan ang quinam-
tannangtauo, at siya.i, quinacasi-
han mo nang iyong pagea aua?
r
— 192 —
tw
Pang'inoon co. ^,Baquit aco,i,
irraghihinanaquit, eon aco,i, iyong
pinababayaah? ?,0 anong eatuiran
ang maitototol co, eon ang aquing
liiMhingi ay hindi mo ipinageaea-
l'oob? . .. "
Tantong maaaeala co at mauiui-
ca ang eatunayang ito: Panginoo7i co,
aco,i, liamae lamanr/, acq,i, nalang na-
cacaiianq,n\ aco,i, ualang eabutihang
sarili, na gaiing sa aquin din; eon-
di sa lahat nang bagay ay nag cu-
eulang aeo, at sa pag eueulang din
aeo humihinguil.
\At eon aco,i, hindi mo saelolohan,
at or-mo pag tibayin ang aquing
loob, aco,i, ualangmadarating, eon
di ang boong ealamigan at easaman .
2.— -l)atapua,t, ieao po,i, hindi
nag babago, at ganit6 ca: eapagea-
raoa, eailan ma,i, maamd, tapatat
santd: at ang lahat ay guinagaua
'— — -— ^ ' " ^^wk
— 193— V
mo at pinag uauasto nang lyong ca-
runungan, eaamoan, eatunayan at
easantosan.
Datapua,t, aeong lalong hiriguil
din sa easam-an, at hindi sa eagali-
ngan, eailan ma,i, hindi nananatili
sa isang ealagayan; sapag<?a,t, ang
pitong panahon ay nagbabago sa
aquin.
Nguni,t, lalong magaling na ga-
yon ang mangyari , eon siya mong
ealooban, at igauad mo sa ae^uin
* ang eamay mong sumasaelolo; sa-
pagca,t, ieao lamang ang maeasa-
saelolo sa aquin, na > di Gailangan
ang tolong nang tauo, at maeaoa-
pagpatatag na lubha sa aquin, na
ai)g mue-ha ooyi, huag nang mag
bagobago , eondi sa iyo na lamang
manaimtim* ang' puso co at tuma-
hiiaoie/.- , , • . . \ ,?■ :■ ■. .-.■■■-^.^
3.— Caya nga eon aco,i, matu-
j.'-',""""f=!.^^M||
13
— 194 —
^fBI(^ _ — . ^-_^ . ..M , ■ , . »«
tong mag uaesi naiig tanang eaali-
uan nang tauo dahil sa paegaeaniit
nang banal na 'pag daramdam, 5
dahil sa aco,i, napipilitang dumu^
log saiyo; sapagca,t, ualang taiiong
maeaeaalio sa aquin: eon gayon ay
maeaeaasa aeo sa iyong aua, atma-
lologod sa biyaya nang bagong pag,
eaalio.
4.— vSalamat Sa iyo na pinaaga-
galingan nang lahat na eagalingang
nangyayari sa aquin. ,
Baga ma,t, aco,i, hamae lamang
at ualang halaga sa harap mo,
aco,4, tauong pabagobago at ma-
hina.
lAn6 baga ang maipagmamala-
qui co, 6 baquit aeo nagnanasang
mahalin? .
Dahil bag^ sa aeOii, hamae ta-
mang? ito ang bagay na eahamale
hamaean sa lahat.; <•
i #"'.\ "' - / — — — ' — «w!
1
193 —
1
Mabisang salot mandin ang ua-
lanjg iiastong pagmamalaqui, at la-
lorlg malaquing eapahamaean; sa-
pagea, t, naeaeaal^ nang tun^y na
ealae-hanat naeauauala nang graeia
nangiangit.
Palibhasa.i, hindi mo po quina-
totouaan ang tauoiig natotoua sa
eaniyang sarili: at eon naghaha-
ngad naiig manga pag puPi)uri nang
tauo,i, nauaualan nang tunay na
eabanalan.
5. — 'Datapua,t, tunay ha lualha-
ti at banai na eatouaan nang tauo
aug lumuAlhati at matoua sa iyo,
at hindi sa^ eaniya rin at ang mali-
gaya sa pah^alah at hindi sa eani-
yang eaban&lan, at huag maalio sa
eanino mangJiualang, eondi alang
alangsa iyo/ -
i-*arihin naua ang paii^^lan mOi
huag ang pangalan co: mala^uihin
!sfr ^' ' - ' .. • • . -..-.:-,^-4-..-- L: >ii
<s
— 196-
haua ang gaua mo, huag ang gaua
co : ipag diuang ang santong panga^
lan mo at ano mang pag pupuri
nang tauo,i, huag sa aquin, eoudi
sa iyo. f^_
leao ung lualhati co, ieao an^ li-
gaya nang aquing puso .
Sa iyo aeo lulualhati, at mato-
toua sa boong arao: datapua,t, sa
aquin din ^' hindi aeo maliligaya;
eondi sa man«fa eahinaan co la-
'o*
mang.
Hanapin nahg manga Judios ang
eapurihan na galing sa eanila rin:
ang puring hahanapin co,i, ang
mula sa Dios lamang.
Ang tanang eapurihan nang tauo,
ang tanang earangalan sa pana-
hong ito, ang tanang eataasan sa
mundo ay tantong hamae lamang
at eahunghangi^n.
eatunayan, pageaaua Dios co,
Sb^- ' ■ — — ^ — ^ '".l^--'-''»J M8
— 197 —
Triiiidad Santa sa iyo nau4 lamang
ang puri, dangal^ ;iacas at lualhati
mag paiGailan man.
C2\:PITUL0 41.
Tongeol sa pag uaualang halaga sa ca-
pipihan nUon^ panahon. ^
1.— Anae co, huag eaiig manag-
hili, eon ang iba^i, pinupuri at nag
oaeamit nang eataasan] at ieao ay.
inaayop at dinuduahagui.
Itaas mo ang iyong manga mata
sa aquin sa langit, at hindi mo iea-
lulumbay ang pag duahagui sa iyo
nang iaup sa lupa.
'2.— Panginoon co, bami po,i,
parang hulag^, at, madaling nato-
£ocs6 nang manga lamang bayan.
Con tirritingnan eong magalinor
ang aquing ealagayaiTT^sa msmga
linalang ay ualang -umayop sa
':4ieS^
-.198 —
aquin eailan man: eaya aeo ualang
eatouiran na inag hinanaquit sa
iyo.
Datapua,t, (lahil sa pag cacasah\
co sa iyo nang madalas at mabigat,
may eatouiran ang tanang linalang
na bumaea sa aquin.
Sa aquin nga nadarapat ang pag
eahiya at pageaduahagui; at s%
iyo,i, ang eapurihan, earangalan at
ealualhatian.
At epn aco,i, hindi mag handa at
hindi mag nasang tiquis na ayopin,
ualing halaga, at arilng pospos na
hamae lamang, hindi aeo maeapag-
eaeamit nang eapayapaan nang loob
at eatatagan, at nang ealiuanagan
nang ealoloua, atnang lobos na pa-
nanaimtim sa iyo.
l i >gV<> ii ; ' '--•• j,::v:; -" ; i iMr i il i ro^ __
, :J99
r --- ^ '-•....-- ' - -■ — . . . ' ' *m m
eAPITULO 42.
Ang eapayapaan ay hindi dapat hanapin
sa manga tauo.
:: 1 V— Anae x;o, eon ang, eapaya-
paan ay hahanapm mo sa tauo da-
hil sa hinguil nang loob mo sa ca-
niyaat nasang maeasama, mababa-
lisa ca rin at malilig^ill^
Con sa catuiifeiya!JBg buhay at ma-
paparati magpaeailan man dumu-
duiog ca, hindi mo iealulumbay
ang pag panao, 6 pagea matay
nang eatoto mo.
Aeo ang eatotong dapat ibiguin,
at alang alang sa aquin ay dapat
ibiguin naman ^ng balang sa aeala
mo,i, mabait, at totoong eaibig ibig
saJbaihay. Jia ito .
Ang pag iibigan na hindi easama
nang pagea ibig sa aquin ay ualang
-*^
— 200 —
i»< L ' '....-; •., ' Z ' -- - — •\ •... — --«!
easaysayan at hindi malalaon: at
liindi tunay at malinis na pag ibig
na hindi co iquinacasi.
Dapat eang mag aring patay na
sa mangapag ibignaganiyan nang
manga eatoto, na eon saganang iyo
lamang lalong magalingin mo di-
sing mapalayo ca sa paqaiquisama
sa tauo.
Con gaano ang pagea palayo nang
tauo sa tanang eaaliuan nang mun-
do, ay gayon ang pagea lapit niya
sa Dios.
At eon gaano ealalim ang pagpa-
paeababa at pag aaring hamae sa
eaniya rin, ay gayon naman ang
taas nang pag aeyat sa Dios.
2.— Ang nag aaoala na may ca-
galingan siyang nasasarili, ay umi-
ilang na ang graeia nang Dios ay
mapasa eaniya; palibhasa,i, ang
pusong nag papacumbaba,i, si-
?!8^— > ." ^ I.-:-.. -■ omS;
— 201 —
» ■ "";" ' ', .- . ' "": ■■ — -' --- ' - — o^M
' j . ;■ '■ '
yang hinahanap din nangEspiritu
Santo.
Con matoto ca dising mag paea
ohti ontt, at lumayo sa tanang pag.
ibig nang- linalahg, aeo.i, mapipi-
litang pa sa iyo at pupunoin eata
nang masaganang graeia.
' Con tumitingin ca sa manga lina-
lang nang di dapat na pag tingin,
ang mue-ha nang lumalang ay iti-^
natalieod saiyo.
. Mag aral eang mag tagumpay sa
iyo rin sa lahat nahg bagay alang
alang sa lumalang: eon gayon ay
maeaeaabot ca sa tapat ha pagea-
quita sa Dios.
Ano man eahit nlunting munti,
pon iniibig nang di dapat at hipa-
hanap ay naeasasama at naeapipi-
guil sa pag tatamo nang lobos na
eagalingan.
">mi
-^202
l^ :■ ." :-;: -^
GAPITULO 43.
Laban sa uahmg saysay na earunugan
nitong mundo.
1. — Anae co, huag eang padala
sa m^tnga matatamis at matataas
na uiea nang tauo: sapagca,t, ang
eahdrian 'nang Dios ay himli quinacam-
tan sa uied, eondlsabanal nagaud.
Paquingan mo ang manga uiea
co,' na ipinagniningas nang manga
puso, at ipinag liliuanag pang ma-
nga ptig iisip: gumiguising sa pag
sisisi, at nag bibigay nang sarisa-
ring eaaliuan. •
Gailan ma,i, huag mong tang-
eain ang ieao ay maturang lalong
niarunong 6 pantas.
Mag aral ca nang pag patay sa
miasama mong eaugaliaii, at ito
ang paquiquinabangan mong lalo
"""'^^P
r
203 —
sa pageatoto nang maraming ba
gay na mahirap maalaman .
Con maeabasa ca na, at matoto
nang maraming bagay, eailangan
din na ieao ay mag balie sa puno,
at maalaman mo itong isang eatu-
navan:
Aeo ang nag totoro sa tauo nang
earunungan, at nag bibigay sa ma-
nga mabababang loob nang pageaa-
lam na lalong maliuanag sa maito-
toro nang tauo.
Ang inaaralan co,i, agad mato-
toto, at malaqui ang paquiquinaba-
ngin nang ealoloua.
Abang aba nang manga napapa-
toro sa tauo nang manga baga,y na
iealologod , at ang d^aa nang pagli-,
lineod sa aquin ay hindi pinag pipi-
litang matotohan. '
Darating ang panahon n«L paqui-
quita si eristongMaestpe^ang ma-
mt*^
w
204 —
nga Maestros, Panginoon nang ma-
nga Aiigeles: siya ang susulit sa
lah'at, sa maeatouid ay siya ang si-
siyasat sa eoneieneia nang isa,t,
isa, siya ang mag hohoeom sa
lahat.
Sa panahong yaon ang Jerusa-
lem ay iilauan at hahaloghoguin,
at mababantog ang tanang lihim
nang manga eadiliman, at maoo-
mid ang eatabilan nang manga
dila.
3.— Aeo ang sa isang saniandali
ay nag papataas sa ealolouang nag
papaeababa, nang maeatalos nang
maraming bagay iia eatunayang ;
uailang hangan, na sampuong taon
mang pag aralan sa manga elase
ay hindi matototohan.
Ang pag totoro co,i, hindi sa to-
nognang manga uiea, ualang eago-
lohaiinang-mangaaeaaeala, ualang
^lps— — — ' ' — — -?»«p
— m
pamuti nang ^arangalan, at ualang
pag tataltalan sa manga pag haha-
nay nang matouid.
Aeo ang nagtotoro, naualing ha-
laga anig mangaeaiupaan, pang hi-
nauaan ang manga lamang bayang
hinaharap» hanapin ahg manga la-
mang langit na ualang eatapusari,
taliedan ang Tiranga earangalan,
mag paeatatag sa manga^Danganib
naiig masamang halimbaua, sa
aquin lamang imnalig, liban sa
*aquin a^^-ualang na>sain, at papag-
ningasin ang pagea ibig sa .aquin
lalo salahat.
4.— Isang banal na mey taimtim
na pagea ibig sa aquin ay nag aral
nang maraming lihim nang ;Dios,
at nag sasaysay nang, manga eaba-
balagkan. " >, ,
, Ang lalong iquinatoto,i, ang pag
siphayo satanang ealup^an, at jiiin-v
^ l ^ y ei .^i wjiii- i i ip I. ii..uiL .i i uaiii uj.uu- iLuji. .u.-. . . ' ^LL ..-- . ' . , ' . j" "■> ' P- ' J- ' ' ' - "".. ' ' i ' -' !' .J " ' -^.i^ ll
— 206-
-.^ -■ . q
di ang pag aaral nang manga ma-
tataas na bagay.,
Nguni,t, ang ifea,i, tinotoroan c6
nang manga naooeol sa ealahatan,
l^ng iba,i, nang naooeol sa iilan.
Sa iba , i , maamon g napapaq ^ ita
aeo sa giiitna nang manga tanda at
larauang icaquiquilala sa aquin/ at
sa iba,i, ipinahaliayag c6 nang ma-
laquing ealiuanagan ang manga
misterios.
Ang aral nang manga libros ay
nageaeaisa sa lahat; datapua,t, hin-
di nageaparis ang pageaalam nang
lahat; sapagca,t, sa loob**ay aeo
ang nagtotoro nang eatunayah, aeo
ang naeaeasiyasat nang nasasa pu-
s6, ac6 ang naeatatalastas nang ma-
nga gunita, aeo ang nag bibigay
nang tolong sa pag gaua, at aoo
ang n^tg babahagui s^ isa,t, isa
alinsonod sa nadarapat;
— 207 —
_ — : ,) saxki
CAPITUL0 44.
Hindi dapat nasaitig eamtan ang manga
^ ealupaan.
1 . — Anae eo , sa maraming -ba-
gd^' eailangan na ieao ay Imag ma-
eaalam, at aealain mong parang
patay ca na dito sa lupa, at sa ga-
nang iyo ang boong mundo,i, pa-
rang napapaeo iia, sa maeatouid,
ay hindi na dapat paquialaman.
Dapat namang mag bingibingi-
han ca sa maraming bagay at pag
isipisipin mo ang manganaooeol sa
pageaeamit nang eapayapaan .
Ang hindi pag tingin ' sa bagay
na hindi na iibigan, at pag papa-
baya na ang isa,t, isa,i, sumunod
eaniyang aealU ay magaling pa sa
sa maquipag taltalan.
Con eatoto ca disin nang Bios, at
r
208
umaayoii sa eaniyairg hatol, pada
daig eang ualang liuag.
iOh! Dios co jharigan saan eami
dumating? pinanghihinayangan na-
min ang masam^^i^ ilala hang pa-
nahon, nag- papagal eami at nali-
ligalig dahil sa munting bagay na
hinahangad, at aming uinaualang
bahala arig ieapapahariiae nang
ealoloua, ■ na bahagya ritnig uia-
alaala.
Pinangangasiuaan rianiin ang
munti 6 ualang halaga, at ang*
lalong eailangan ay pinababayaan;
sapagca,t,, ang boong pagea ta-
uo,i, nahihila nang manga ealu-
paan, at sa riianga ealupaan eu-
sang nananatili, eori hindi nag ho-
honos dili agad.
209
eAPITULO 45.
Hindi dapat paniualaan ang lahat, at
t untmg t mdalasr4p{tg-emarlar^mg-%ibig .
1.— Panginoon co, saelolohan
mo po aeo sa aquingcahirapan, sa-
pagca,t» ang tauo,i, hindimaililig-
tas nang eaniyang sariling laeas. '
Madalas na hindi co pinaquiqui-
nabangan ang pag asa sa taugng
inaeala eong maaasahan,
At madalas naman na aquing na-
eueuha, eahit hindi co eusang hi-
nahanap.
Gaya ualang ^uiim^a paeanan ^ng
pananalig sa tauo, ut ieao lamang,.
Dios co, ang nag liligtas sa maiiga
banal.
Purih in c n naua Ranginoon eong
Dios sa balang nangyayari saamiii.
" Gami mahihina at ualang tatag,
,«.__ __ —^
— 210
•^
eaini ay agad jtiapax)ag dajaan, at
hindi naeaeapanatili sa magaliiig.
2. — iSinong maeaeapag ingat na
lobos sa lahat nang bagay, na eailan
manrayhindi napapagdayaan, 6 hin-
di nagaalinlangan eon minsan?
Datapua.t, ang nananalig sa iyo.
Panginoon co, at nagnanasang mag
lineod nang tapat na loob, ay mali-
uag maholog.
At eon dinadatnan hang anomang
saeuna, paapaanomang pageabalot
sa eaniya nang panganib, ay.. agad
mohg'ipinag aadya, at inaalio; sa
pagea.t^hindi pinababayaan hangan
sa eatapusan ang nananalig sa iyo.
Bihira ang eatoto, na nananati-
ling tapat na loob sa lahat na eahi-
rapan nang eatoto.
leao po lamang, Panginoon co,"
angtapat na tapat sa lahat, at ua-
lang naeaeap'aris ca.
t
— m —
L
3. — iOli! ito ang tantong natata
lastas niyaong banal na ealolouang
iiag uiea: <an(j ealoloua co,i, parang
haliguing itinirie nang malalim eay
Jesucristo.
Con gayon disin angaqiringasa-
lin, Iiindi earaearaeang matotoeso
aeo nang i^ageataeot sa uiuieain
nang tauo, at hindi maaano nang
manga palasong sabi, 6 pag ali-
mura. ^
iSino bagang naeatatalastas nang
'lahat, at sino arig siya lamang ay
sueat nang maeapangilag sa ta-
nang masamang mangyayaril
Con ang manga masamang pi-
nag iingatan na,i, naeaeapaha- j
mao pa, ^.hindi baga jalong maea- \
oapahamae ang manga hindi ano I
auo,i, bigiang dumarating? • !
i Ng uni , t , aba co ! . iba^uin hindi '
aoo nag iingat na magaling? ^at ba-
r
— 212
quin iniibig eong nianiualaagad sa'
manga sinasabi sa aquin nang iba?
Datapua,t, masasabi na lamang
na tayo,i, manga tauo, at manga
tauo palibhasa, ay mahihina at
abang aba, baga ma,t, may manga
honghaiig. na nag,>aacala at nag
uiuiea na tayo,i, manga Angeles.
^Ganino baga aeo mananalig, Pa-
nginong eo? |Canino, eondi sa iyol
'leao ang eatunayan, na liindi nag
dadaya at hindi mapapagdayaan.
At uuliiin eong sabiiiin : Alhi inang
tauo,i, sinonyaling, mahina, mapag-
bagobago, at madalas maholog sa
sala, lalo na sa. manga pangongo-
sap: eaya bihira ang dapat pani-
ualaan sa sinasabing, tila sa big^
lang bagap, ay may .eatotohaiian.
4 . — Totoong magaling ang hatol
mo sa amin na mag ingat eami sa
manga tauo: at palibhasa,i, eamiay
r
213
na?i(j tauo dny manya easangbahdy
niya,i, hindi dapat paniualaan ang
nag uiuiea: Tingnan mo,t, ito,i, ga-
nito, 6 tingnan mo,t, iya,i, ganiyan.
Dala na aeo dahil sa masamang
nangyari safiquin: at ito,i, ipag
ingat co nauang lalo, at huag ma-
guing daan-nang aquing pageapa-
'hamae.
Alag ingat ca, iiiep. nang isang
nag bilin sa aquln, mag ingatl3a,
^ iyong ilihim itong bagay na ipina-
hahayag co sa iyo. At nang ito,i,
iliniiihim co, at sa aquirig acala,i,
ualangi naeaeaahanl^ siya ang hin-
di maeatiis na di niagbansag nang
bagay na ipinalilihim sa aquin,
eondi pati aco,i, idinamay sa sa-
ma nang eaniyang- eatabilan, at
saea lumayas.
Sa ganitong manga eathaeatha,
at sa ganiyang iiianga tauo,i, ilig-
i
^
— 214 —
r ■ - :. ^. 1
tas mo po aeo, Panginoon co, nang
huag aeong maholog sa eanilang
earaay at eailan ma,i, huag naua
aeong pumaris sa eanila.
Manga uieang matouid at maga-
ling aug ipag daloob mong gamitiri
nang aquing bibig, ^t iiayo mo sa
aquin ang masamang dila.
Ang aayao eong tiisin ay dapat
eong pag pilitang ilagan. "
5.— lOhi tantong - magaling at
matiuasay aug hindi pag sasalita
nang buhay nang iba, at ang hindi
paniniuala agad sa tanang nadiri-
ngig, at ang hindi pagsasabi niyan
eon ualang dahilan. ^ ^
Ang hindi pag papahayag nang
nasasa loob, eondi sa eailangang
pagpahayagan, ang pag hanap na
palagui ' sa iyo na tumitingin sa
pusp:
. Ang hiudi; pag sohod sa balang .
t»— -r • ■■ — ^\m
r
— 245
hangin nang eatabilan; eondi ang
pag nanasang matupad ang lahat
nang bagay na nasasa loob at labas
alinsonod sa iyong ealooban.
Tantong ualang paiiganib at ma-
galing ang lumayo sa manga para-
ya nang tauo, nang maingatan ang
biyaya nang Langit, at huag mag-r
nasa na'ng manga ealupaang pinag-
tatae-han; conjitpalaguing tuparin
I yaong manga bagay na ipinagba-
,%ago nang masamang pageabuhay,
at ipagniningas nang loob.
Naeasama sa marami ang eaba-
nalang hayag at nabansag ay hindi
sa panahon.
! Oh ! eailan ma , i , phiaquina-
bangan ang graeiang ip^nag lihim
sa buhay iia itong marupoe na
pauang paq\iiquilaJian-Hsar'iB[anga-
tocs6.
■omk
— 216 —
as^o . . . —_- ^—oim
CAPITUL0 46.
Tongeol sa pananalig sa tolong nang
Dios, eon tayo,i, dinuduahagid nang
masasaguitna uiea.
1. — Anae co, mag paeatatag ca,
at umasa ca sa aquin jAno baga a-ng
manga uiea, eoudi manga bueang
bibig na nadadaia nang hangin, at
sa manga bato,i, hindi naeaeagalos.
Con ieao ay may sala, magtieaea
nang tiquis na pagbabagong asal.
Con uala eang easalanan, iyong
aealain na ibig mong bathing ti-
quis ang manga uieang iyan, alang
alang sa Dios.
Hindi nag baeasiya ang mana-
eanaeang pag titiis.mo nang masa-
saq«it na uiea, yayamang hindi
ca pa' maeabata nang matitinding
hampas.
!
— 21-7— ■.
r "' • --■ , ■'^
At baquin tumataos sa puso mo
ang ganiyang mumunting saeuna,
condj dahil sa pagmamahal mo pa
sa iyong eatauan, at dahil sa pag
aalaala mong lubha sa manga: ui-
Uieain nang manga tauo.
Palibhasa nga,i, natataeot eang
siphayoin, mapaitsa loob mo na sa-
uayin angiy^ngmangaeasaman, at
humahanap ca nahg madadahilan.
2. — ■Nguni,t, mag isip-isip eang
,magaling sa iyong sarili, at mauu-
haua mo na buhay pa sa iyo ang
mundo, at ang ualang halagang
pagnanasa na eatuaan ca nang ma-
nga tauo.
Gaya nga,t, iniilagan mo ang
pagea siphayo, ot pag eahiya dahil
sa iyong riiajjnga_.cacutangan, ito,i,
maliuanag na tanda na icaquiqui^
lala mo narhiildi^ea tunay na mapar
eumbabain, hindi pa namamatay sa
mt^— — — —: -^im
— 218 —
puso mo ang miindo, at hindi pa
napapaeo sa iyo,
Nguni,t, paquingan mo ang aral
co, at iiindi mo bibigyang halaga
ar>g sampuong Ubong sabi ming
manga tauo.
lOh; (J)on uiuieain sa iyo ang la-
hat na manga easamasamaang ma-
eaeatlia ^Maeaeaano baga sa iyo ,
iyan, eon pabayaan mong dumaan
na lamang, at eon ang halaga ni-
yan ay iparis-mo sa isang yaguit? .
^Maeabobonot baga iyaii sa iyo nang
isang buhoe?
Datapua,t, ang hindi nananaim-
tim sa puso niya at hindi nag aala-
ala na siya,i, nasasaharap nang
Dios, agad naliligalig sa isang pag
siphayo.
Nguni,t, ang nanalig sa aquin, at
hindi nag nanasa na ang eaniyang
acala,:i, siyang mangyari, ay hindi
j^ — , — _H — ~ — ~ — *>A
— 219 —
f— — — 1
Imatataeot sa manga uiuieain nang
tauo.
Sapagca',t, aeoangHoeom na ha-
hatol at naeaeaalam nang lahat iia
manga lihim: aeo angnaeatatalas-
tas nang manga nangyari, at eon
paano ang pangyayari : naquiqui-
lala co ang. sumisiphayo, at ang si-
niphayo.
Sa aquin mulaang uieang ito, gtt
ito,i, ipinahintnlot eong mangyari,
.nang mahayag ang nasasa loob nang
maraming puso.
Hahatolan co ang maysala,t, ua-
langsala; datapua,t, eapua co sino-
sosoboe muna sa liMm na eahatolan.
4 . — Ang sabi nang manga tauo , i ,
madalas na namali: ang aquing ca-
hatolan ay tunay, mapaparati, at
hindi mababago.
"Madalas na ito.i, nalilihim at bi^
hira ang naeatatalastas nitong isa
9h-
520
isa; datap?aa,t, hindi namamali at
ualang pangyayari ua mag eamali,
eahit tila hindi matouid sa aeahi
nang manga honghang,,
Sa aquin nga dapat mag saedal
sa lahat nang eahatolan, at huag
manalig sa ealoobang sarili.
Sapagca,t, ang banal ay hindi
mababalisa, anomang ipagtahaga sa
eaniya' nang Dios. Bagama,t, may
ipinagbabansag na uala sa matouid
laban sa caniya,i, uiuaualang ba-
hala ito.
At hindi naman Iumalaqui ang
loob, eon may nag tatangol sa ca-
niya nang ayon sa eatouiran.
Palibhasa,i, inaalaalana aeo ang
naeaeaalam nang na sa puso,t, loob,
at hindi humahatol ayon sa naqui-
quita lanlang nang mata at sa hagap
nang tauo.
Sapagc£i,t, madalasnasa manga
-^221 —
te<- — , ' — ■ ' — ^ — -:-^,^;:
mata co,i, masam^ ang sa aeala
nang tauo,i, sueat purihin.
5. — Panginoong eong Dios, mato-
uid na Hoeom, mabagsie at mapag-
tiis, ieao ang naeatatalastas nang
aquing eahinaan at easaman, ieao
ang maguing laeas co, atboong pag
asa: sa pagca,t, hindi nageaeasiya
sa aquin ang budhi coJamang;6
eoneieneia.
Naaalaman mo ang hindi co na-
tatalastas, eaYa nga dapat iieong
magitaeumbaba sa manga pag suat
sa aquin, na dapat eong tiisin nang
mababang loob. '^
Ipatauad mo naman sa aquin
nang boong pageaaua ang madalas
na hindi eo pag aasal nang ganito,
ateasihannp po aeo nang graeiang
ieapagtitiis eong lalo.
Sapagca,t, sa pageaeamit nang
■patauad ay magaling pa sa aquin
— 222 —
"n
ang inasagana mong pageaaua na
maeaeapagtangol. sa lihim nang
aquing budhi 6 eoneieneia, lalo pa
sa hinahagap eong eabanalan.
Gahit aco,i, ualang salang iqui-
nababalisa; datapua,t, hindi ito
ang inaasahan eong niaeaeapagbi-
gay sa aquin nang eabanalan; sa-
pagca,t, eoridi sa bagsie nang iyoiig
pagcaaua,i, ualang maguiguing ba-
nal sa lahat na nababuhay.
/GAPITULO 47.
Dapat tiisin ang tanaiig hirap tiahil ka
buhay na ualang hangan.
1.— Anao 'C0, huag ihina nang
loob mo ang'manga ealiirapang bi-
nabata mo alang alang sa aquin,
atang manga sacuna,i, huag mong
iealumbay na palagai; eondi sa la-
hat na nangyayari ay ilaeas nang
aU ' — ^- ■ — -^
— 223'—
■ - . : :1 i
loob 1110, at ieaalio aiig aquiiig pa-
iig:aco.
Aco,i, m.acapangyarilian na ma-
eagaganti nang labis sa dapat at
sa sueat.
Dito,i, hindi ca matuluataii iiaiig
pagtitiis, athindi naman palaguing
casaquitan angjdadamdamin mor~
Maghintay eang munting pana-
hon, at madali mong maquiquita
ang ^atapusan nang manga nia-
sasama.
Darating ang oras na pageata-
pus nang tanang hirap at golo.
■ Munti at madali ang lahat na
dumadaang easama nang panahon.
2. — iyong paeagalingin ang gaua
mo: alagaan mo nang tapat na loob
ang aquing halamanan, at ang
^anti 00 sa iyo,i, aeo rins.,
Sumulat'ea, bumasa; magdalit,
dumaing, huag umimie, manala-
%gi»'~. . I I-" ^mAm
r-
— 224
..,'' '
m
ngin, tiisin mong matiaga ang ma
nga eahirapan: ang m|tlualhatiiig
huhay na ualang hangah a/ sueat
ipagbata nang manga hirap na
iyan, at nang malalaquing paqui-
qu4pagbaca.
Darating ang eapayapaan sa
arao, na naaalaman nang Pangi-
noon: at mauaoala na'ang arao at
gabi nang panahou ngang ito: ma-
hahalinhan nang ilao na ualang
pageamatay eailan man, liuanag na
ualang pageatapus, eapayapaang
mapaparati, at ligayang lobos mag-
paeailan man.
Doon ay hindi mo maitatanong
iSmong magliligtas sa aquin sa eata-
iiang itong mag pageamatay? hindi mo
masabi: ^Aba co,t, ang aquing pagea-
uaeauae ay nalalaong tubha? sapag-
ca,t, ang eamatayan ay mahoholog
sa eailaliman nang InAerno, at ang
iR*^
— 225
lualliati ay di na mauauala, ualang
dadamdaming pighati, eondi ma-
palad na li^aya, at matamis, at ca-
logodlogod na pagsasama.
iOhl eon maquita mo sana ang
ualang hangang eoronas nang ma-
nga Santos sa langit, at ang lobos
iia ealualhatian nang manga pi-
nagsiphayo dito sa mundo, at halos
inaaring bagay ha di dapat mabu-
hay, tantong nanasain mo agad ang
j)agpapacababa hangan sa lupa, at
ang panunuyo sa lahat ay iibiguin
mong lalo pa sa mag puno sa iisai.
At hinid ca na mag hahrmgad
nang masasayang arao sa buhay
na ito; eondi lalong ieatotoua mo
ang pagtitiis nang saquit alang
alang sa Dios, at mamagalingin
moiig parang malaquing paquiiia-
bang na hamac-hamaquin ca nang
m*
manga tano.
15
Im^
226
iOli! eon masarapan ca sana
nang manga aral na ito, at tuma-
imtim nang' malalim sa piiso mo,
^.paanong mangangahas eang du-
maing minsan man lamang?
?Diyata,i, hindi iibiguing. tiisin
ang^anang^ eahirapan dahil sa bu-
hay na ualang hangan?
Hindi bagay na munti lamang
ang maualan, 6 magtamo nang ca-
harian nang Dios.
• Itaas mo nga ang iyong muo-ha
sa langit. Tingnan mo aeo, at pati
nang l^hat na manga Santos co na^
na.sabuhay na ito,i, nagbata nang
malaquing paquiquipagbaca; iiga-
yo, i , malualhati , ngayo , i , nalolo-
god , iigay , i , ualang panganib na
inaalaala, ngayo,i, nasasaeaguin-
hauahan, at*maeacasama co mag-
paeailan mah sa oaharian nang
aquing Ama.
r
227 —
GAPITULO 48.
■"I
Tongedl sa panahong-imldng eatapusan,
at sa manga eapighatian nang huhdy
na ito.
1, — |01i! mapalad iia tahanan
nang Hari nang langit. iOh! ua-
lang easing liuanag na ai*ao na
ualang pagjcatapi:i, na liindi na-
aabot nang dilim nang gabi, eondi
palaguing nasisinagan nang lobos
na eatunayan; arao na palaguing
masaya, palaguing tiuasay, at eai-
lan ma,i, hiRdMnababago.
iOh! WaaMliig suminag na disin
ang ariio na iyan, at matapus na
sana ang tanang eahipaan nang pa-
nahong ito..
Sumisirang na nga sa manga
Santos ang maningning na liuanag
nang arao na iyan; datapua,t,
^BMR*
228
malayong naaalinagaagan lamang
nang ina^ga naglalaebay pa dito
sa lupa na parang sa isang salamin .
Naaalaman nang manga taga la-
ngit na masayang lubha ang arao na
yaon; datapua,t, ang arao nang pa-
nahong ito,i, itinatangis nang ma-
nga nangingibang bayang anae ni
Eva, sapagca,t, mapait at mahirap .
Ang manga arao nang panahong
ito,i, eaeaunti at masasama, pono
nang saquit at pighati: dito,i, na-
durumihan^ ang tauo nang mara-
ming easalanan, natatalian nang
maraming hinguil na masam% na- ^^
liligalig nang maraming pageata-^'^^ {
eot, nalilibot nang maramihg ca-
golohan, nadadala nang maraming
eatibangan, nahabalot nang mara-
ming lamang bayan, naeoeobeob
nang maraming eamalian, nasasa^
quitan riahg maraming dusa, riabi- ^
ir,
229 —
bigatan nang manga toeso, pinahi-
Iiina nang ma-nga ealologdan, pi-
riahihirapaa nang easalatan,
iOh! ^^eailan eaya matatapus arig
mariga easam-ang ito? leailan aep
maealiligtas sa eaauaauang pag-
aiipin sa aquin nang manga uga-
ling masasama?
^,Caiiari eaya ieao na lamang, Pa-
nginoon co, ang aquing aalalaha-
nin^? ^Gailan eaya aeo matutua sa
4yo nang lobos na pageatua?
^^€ailan pa eaya mapapalaigay aeo
wiunay naeaaliualasan, na ualang
maeaeailang sa aquin, at ualang
maeabibigat sa ae^uing caloloua,t,
eatauan?
^Gailan pa aeo riiagtatamo nang
eapayapaang tunay, na ualang,pag-
eagulo at panganib, eapayapaan sa
loob at laiyas, eapayapaang hindi
„ magbaba^o?
1»— — . ' ^-': /' — -»«8
— 230 —
r~- — - . 'i
^O Maamoi^g Jesus, eailan pa i
baga wiaqniqiiita eata? ?,Cailan co |
panonoorin ang eahialhatian nang
eaharian mo? |CaiIan ca magui-
guing tanang ligaya co sa lahat
nang bagay?
iOh! ^eailan pa eaya maeaea-
sama mo aeo sa iyong eaharian na
eapagearaea na,i, inihanda mo sa
iyong manga iniibig?
Napapaubaya aeong abang aba
na nangingibang bayan dito sa
mundong eaauay, na sa arao arao
ay bumabaea sa aquin at nagpapa- •
hirap na lubha..
4.— Aliuin mo po yaring pagea-
paubaya co, tingni ang aquing sa-
quit; sapagca,t, angboong pagea-
ibig co,i, sa iyo nabuJ)uhos, at ma-
bigat na pasan eo ang lahat na
eaaliuang idinuduiot sa, aquin ni-
tong mundo.
WBh" — -o^
f
— 231
«Jc- .
«El^-
Ibig eong maeapanaimtim sa iyo
nang lobos na pageatua; nguni,t,-
hindi co maalaman eon paano.
Ibig eong niauili sa manga la-
manglangit, nguni,t, naeladaganan
aeo nang manga lamang lupa, at
masasamanghinguil na hindi co pa
nasusupil.
■ Ibig co, na ang aquing ealo-
loua,.i, maeapangibabao sa lahai
nang bagay; nguni,t, pinipilit aeong
ij3ailalim nang aquing eatauan.
Aeong tauong aba,i, nagdaram-
dani sa loob nang ganitong pagba-
baea, ataco,i, naeasasama sa aquin
din, eon ang ealoloua eong ibig pa-
itaas ay pinipiguil nang eatauan
eong nagpipilit na paibaba.
|0h! iaquing tinitiis nang loob
co, eon aco,i, nagninilaynilay nang
manga lamang langit, at saea du-
madaluhong ang eaban naiig ca-
i
-o^n
. — 232 —
mo — ^^ ^*^«|
lupaan sa aquing pananalangin.
Dios co, huag eang luniayo sa
aquin: huag mo pong hluialayan ang
iyong alipin dahil sa pageagalit mo.
Pasilangin mo ang iyong liua-
nag, at itaboy ang dilim nang ma-
nga ealupaang iyan: pauiin iyang
manga eadiliman, bigeasin ang
iyong manga palaso, nang matulig
at tumanan ang masasamang pa-
saguimsim nang eaauay.
Pisanin mo sa iyo ang lahat eong
earamdaman: ipagealoob mong mu-
limutan co ang tanang lamang ba-
yan at maiuaesi cb agad, at ualing
halaga ang manga paraya nang ma-
sasamang hinguil.
Saelolohan mo poaep, 6 oatuna-
yang ualang hangan,- nang huag
aeong mahila nang ano mang ealu-
paan.
Halina logod langit, at sa harap
— 233
mo,i, mapaui ang tanang earu-
mihan.
PatauajLnn mo naman aco,t, ca-
auaan, eailan mang sa pananala-
. ngin ay nalilibang aeo sa ibang
bagay liban sa iyo.
Quiniquilaia co ngang totoo na
sa ganiyang pagealibang ay aco,i,
namihasa. •
Sapagea.t, raadalas na aco,i, uala
sa quinalaltigyan, 6 quinaoopan
nang eatauan co; eondi nadoroong
21o sa manga guinogonita co.
Gon saan nalalagay ang pag-iisip
►,i, nadirian aeo. At eon saan na-
doroon ang aquing iniibig madalas
na nadirian ang aquing pag-iisip.
earanyoang sumusumpong sa
aquing alaala ang sueat eauilihan,
6" ang aquing pinamisaBhan.
Caya_nga ieao na eatuiran ang
nag sabi nang maliuanag: eo^soaw
r V
— 234 —
. — — <><g«
1 nadoroon ang iyong yaman, ay nadirian
namnn ang puso mo.
Con iniibig co ang langjit, ay ang
manga lamang langit ang siya e6ng
quinauiuilihang gonitain.
Con umiibig aeo sa mundo,!,
iquinatutua co ang eaniyang manga
eaguinhauahan , at iquinalulUmbay
co aifg manga eahirapan niya.
Con minamahal co ang aquing
eataoan, ang mariga layao nang
eataoan ay siya eong madalas- na
guinugunita.
Con ang ealoloua co ang aquing
minamalial, iquinalologod co ang
pag iisip nang bagay na tongeol sa
ealoloua.
Anoman rigang iniibig co,i, si-
yang quinauiuilihan eong sabihin
at marinrgig, at ang manga lara-
uan nang manga bagay riaiyaii.ay
si^arig easamasama co sa bahay .
SIer«— ^ o^
^im —
.Datapua,t, mapalad, Panginoon
co, ang tauong alang-alang sa iyo,i,
, tumatalieod sa tanang linalang,
bumabaea sa eaniyang masasamang
hinguil, at ipinapaeo nang ningas
nang loob ang manga layao nang
eaniyang eatauan, nang sa eatahi-
miean nang budhi 6 conciencia,i,
maeapag alay sa iyo nang pan aia-»
ngin, at nang maguing dapat na
maquisama sa eoros nang manga
Angeles, eon mataliedan na sa loob
at labas ang tanang ealupaan.
eAPITULG 49.
Tongeol sa pagnanasd nang hiihay na
ualang eatapasan , eon gaano ang ma-
nga eagalingang pangaeo sa manga
nuquiquipag baea.
\. — Anae co, eon naeaearam-
dam ca nang pag nanasa nang ca-
— 236 —
»8^ —-^ .-- ^*^
Uialhatiang ualang.liangan, at eon
nsig liahangatl eapg maealabas sa
bilangoan nang eataoan , nang ma-
panood mo ang aqLung ealiuanagan
na ualang pagbabago, buesan mo
ang iyong p.up, at tangapin mo
•itong santong pasaguimsim.
Magbigay ca nang niaraming pa-
sasalamatsa Dios, na nag dalitang
maaua sa iyo, dinadalao ca, ino-
odyoe na masaquit, at itinataas
ca nang eaniyang eapangyarihan,
nang huag eang madaganan nang
manga ealUpaan dahil sa sarili
mong bigat.
Aealain mo, na ang manga pag-
nanasang iyan ay hiudi mo quina-
eaiutan nang iyong laeas at paraan,
eondi sa bagsio lamangnangmahal
na graeia, at ealooban nang Dios,
•u[)anding 'magtamo ca nang maga-
gandang asal at malalim na eapa-
mm*-- — • -: ' — ■ »^
r
— 237 —
lu
eumbabaan, at nang maeapag-
iianda ca '^a manga darating na pag
lalaban, at nang aco,i, ibiguin mo
nang boong puso; at nang magpilit
eang mag lineod nang maningas
na loob.
*^Anac 00, madalas na ang apoy
ay lumalaab, datapua,t, ang ni-
ngas ay hindi napapaitaas na ua-
lang easamang aso.
Gayon din naman ang pagna-
nasa nang marami ay napapaitaas
sa ealangitan; datapua,t, mey ca-
sama rin toeso nang layao nang
eatauan .
Ito ang dahilan eaya hindi sa
alang-alang lamang sa ITios guina-
gaua nila ang idinadalanging ma-
saquit.
Gayon ang madalas na pagna-
nasa na iyong i^3inaquiquilala nang
asal na di dapat. -
'm'
- —238 —
^ — — — ^- -»aMi
»■■
Sapagca,t, liindi malinis, at hin-
d! totoong maggHing ang nahaha-
loan nang sa^Luling guinh^ua. .
3.— Hingil^i mo, huag ang iyo/ig
iealologod at iguiguinhau^; eondi
ang minamagaling co at ieapupuri;
sapagca,t, eon matouid ang pag-
iisip mo,i, ang ipinagtatala^a co,i,
dapat mong ipagpauna sa pagna-
nasa mo, at siya mong sundin, huag
ang iyong hinahangad.
Naaalaman co ang iyong nasa,
at pinaquiquingan co ang manga
pagdaing.
Ibig mo na dising magtamo nang
ealualhatian nang manga anao
nang Dios: iquinalologod mo nd
aqg pageagunita sa bahayna ua-
lang hangan, at sa bayan nang ca-
langitan na puno nang eaaliuan ;
datapua,t, hindi pa dumarating ang
oras. Ngayon ay ibang panahon.
4
— 239 —
r — ~~^i
imnahon pa nang pagbal>aea, pa- '
nahon nang hirap at pagsuboe.
.Lalongminamagaling mong ma-
pun6 ca iia nang lobos na eaguin-
hauahan; datapua,t, ito,i, hindi mo
inatatamo ngs^yon .
- Aeo ang eaguiiihauahang lobos:
hintin mo aeo, uiea nang Pangi-
noon, hangan sa dumating ang ca-
harian nang Dios.
Dapat eang subuquin mpna dito
sa lupa, at mamihasaiig mag tiis
nang maraming saquit.
Manaeanaeang pageaealooban ca
nang eaaliuail; datapua,t, ang lo-
l)os na eatuaan ay hindi pa- ipag-
Gaya nga magpaeatatag ca, at
magpalaeas, sa pag gaua nang ca-
barialan, at sa pagbabatia. nang ca-
hirapari.
Gaiiangan na magearoon ca nang, .
— 240 —
«»*-«*^ — — li . ^ »^ffi
bagong pageatauo, at ang dating
pageatauo mo ay ni{|g iba.
Gailangan na madalasrmong ga-
uin ang laban sa iyong ealooban,
at ang ibig mo,i, siyang pabayaan.
Ang magaling na ibig nang iba,
eon suiidin nio,i, iyong paquiqui-
nabangang lalo; eon ang ibig mo,i,
siya .mong sundin ay hindi lubha.
Paquingan mo ang sinasabi nang
iba; at ang iyong sinasabi siya mong
ualing halaga.
5. — Ang ibii,i, hihingi, at mag
tatamo, ieao ay hihingi, ay di ca
bibigyan.
Ang iba,i, pupurihin nang ma-
nga^ tauo; ieao ay hindi maba-
banguit.
Sa iba ito 6 yao,i, ipageaeatiuaia,
at ieao ay ipalalagay na ualang ca-
saysayan. .
Dahil dito,i, malulumbay eon
«»<■ ■ — >m.
— 241 — .. .
»8Jo ■• '• -: : ^-^m
minsaii ang pusb mo: m^abuti eon
iya,i, matiis mong ualang imie. .,
Sa manga bagay na ito,t, iba pang
maraming ganito rin, ang tapat na
lineod nang Dios ay parang sinusu-
boe, eon gaano ang pagtangui niya
saeaniyarin, at ang pagsupil sa sa- .
riling <3al6pban sa lahat nang bagay,
Bihira ang ba^ay ,na totoong ca-
ilangan sa pagpatay.sa iyong ma-
sasamang hinguil,,para nang pag-
caquilala at pagtitiis nang manga
laban sa iyong calo@ban, at lalo na
eon an^- manga ipinagagaua sa
iyo,i, inaaeala mong hindi dapat
at hindi paquiquinabangan.
A:tpalibhasa,i, nasasacOpanca,i,
hindi mo masalangsan'g ang lalong
mataas na eapangyarihan, eaya
minamabigat mo ang sumunod sa
ealooban nang iba> at paba-yaan ang
lahat mong minamagaling.
U)
!»« ' '•«»
f
6. — I>atapaa,t, pag-isipisipin ino,
^anae co, sing bunga nang manga
eahirapang ito, at madaling pagea-
tapus, at ang magaling na ganting
labis nang laqui; eon gayo,i, hindi
mo mamabigatin iyan, eondi bag-
eus lalaeas ang loob mo sa pagpa-
paeatiis.
Sapagca,t, dahil sa munting sa-
quit nang iyong loob na ngayo,i,
tiquis mong sinusupil ay'mageaea-
mit ca haman sa langit nang lobos
na eaaliualasan nang loob mo mag-
paeailan man. ■
Palibhasa,i, doon mo maeueuha
ang lahat na ibiguin mo at ang la-
hat na iyong mahahangad .
Doon mo eaeamtan ang tanang
eagalingan; na hindi mo ieatataeot
na mauala.
Doon ang ealooban mo.t, ealoo-
ban co,i, mageaeaisa, at hindi ca
Sb^
•^M^
— 243 -
m^io — ' ■• - . ■ — ' -^ "»«!
na magnanasa nang anomang tangi
6 di sueat nasain.
Doo,i, 'ualang' lalaban sa iyo,
ualang magliihinana(ituit, ualang
iilang, ualang hahadlang, eondi
mapapasaharap mo ang lahat na -
iyong ninanasa, at^tutupariii nila
ang boo mong ealooban.
Doon ibibigay eoang ealualha-;
tiang ganti sa eaalipustaang tiniis,
ang mariquit na damit nang eara-
ngatan na ganti sa pagdadalita, at
ang loeloean sa eahariang ualang
hangan na ganti sa nagpaeababarig
lumueloe sa eahulihulihan.
Doon mababansag ang paquina- '
bang narig panunuyo, ang hirap sa
pagpaparusa,i, mahahalinhan nang
ligaya, at ang niapagpaeumbabang
napasaeop ay popotongan nang co-
rona nang ealoalhatiaii.
t .— Gaya nga ivoeo mo ngayon
i ^ ' &
■ . —244 —
agg^. . — ^— ^ u-^p^sg
ang iyong olo ,sa eapangyarilian
nang lahat, at huag mong' paqui-
alaman, eon sin6,t, alii? ang nag
iiiea nito, 6 nag otos.
At ito ang pagpilitan mong ma-
saquit, na ang anomang hingin sa
iyo, 6 ihiuatig nang pono, eahit
bata pa saiyo, 6caparismo,i, iyong
magalingin, at pagtiagaang tupa-
rin nang tapat na loob.
Humanap ang isa,t, isa nang ibi-
guin niya: ito,i, magpaearangal sa ,
bagay na ito; yao,i, sa bagay na
iyon at purihin silang maealilibo:
datapua,t, ieao ay huag matua sa
bagay na ito, 6 sa bagay na yaon,
eondi sa pagsiphayo mo sa iyo
rin, at sa ealooban at eapurihan co
lamang.
Ito ang dapat mong nasain, na
&,ng Dios din ay siyang purihin sa
iyo,sa buhay ca 6 patay. '
ft ' .. -— -
»»«-— • ■ : — '■ ■ — ■ — '"•oism
1*»«-.^ . , — \ . — ^»
? ; ?
CAPITULO 50.
A)ig tauong nasasaeapighatian ay dapat
pabahald at lumagay sa eamay nang
Dios. ^' ^
1.— Panginoon eoiig'^Uios, AmaAg
Santo, purihin ca naua ngaydn at
mag[)acailan ma«; sapagca,t, eon'
ano ang ibig mo,i, siyang nang-
yayari, at ang gaua niio,i, tantong
mabuti.
Sa iyo naua nialigaya ang iyong
alipin, huag sa eaiiiya 6 sa iba;
sapagca,t, ieao lamang ang tui|ay
na eatuaan: ieao ang inaasahaii eo,
at maglulualhati sa aquin: ieao po
ang aquingligaya, at eapurihaneo.
^Anong ipaari nang alipin mo,
eondi ang tinangap sa iyo, di man
earapatdapat.
lyt) ang lahat na ibinigay mo,
•^m
■ ■, '■ — "246 —
f f
at ang lahat na, iyong guinaua sa
.aquin. Aba aep, at puno nang^ahira-
pan mulang pageabata co: fjt ang ca-
loloua co,i, nalulumbayeon minsan,
hangan sa lumuluhakiha: eon min-
san nama,i, nababalisa dahil sa
masasamang hinguil na bumaba-
eang palagui.
2. — Hinahangad co, ang logod
nang eapayapaan, hinihingi co ang
eapayapaan nang manga anae mong
nabubusog nang masarap na tiua- .
nag nang eaaliuan. j
Con bigyan moaeo nahg eapa-
yapaan, eon easihan mo aeo nang
Santong ligaya,- mapupuno angea-
loloua nang iyong alipin nang mata-
mis na earamdaraan , at maeaeapag-
puri sa iyo nang maningas na Ipob.
Datapua,ti eon humiualay ea,
para riang guinagaua mo Ba ma-
dalas mangyari, ay hindi maeala-
i i
»»• ' ' : • '-■ »«»
. —247— '
mi^-^ — ' ■ — . ^m
» , , w
laead nang matuliri sa daan nang
iyong manga otos; eondi manghi-
liina ang,manga toliod, at masa-
saetan ang dibdib sa pageaparapa;
sapagca,t, hindi para eahapon at
eariiaealaua, na nag liliuanag ang
ilao mo sa Waas iiSrig eaniyang uio,
at sa ilalim nang iyong manga pae-
pae ay naeaeapangubli sa paglaban
sa manga toesong dumadaluhong.
3.--Amarig puno nang eatuiran
at da-pat purihin eailan mang du-
mating ang y^ras na pagsuboe sa
iyong alipin.
Amang dapat igalang na pala-
gui, eon dumating ang oras na ca-
pagearaea na,i, naaalariian mong
darating, na ang alipin mo,i, dapat
maalipusta sa munting panahon,
datapua,f, 'ang loob ay mabuhay
rin-mharap mo.
Su mandaling hamae-ham aquin ,
— 248— '
msno '" ' • — — —r—^ -T- ^^
dustain, at liiyain sa harap nang
manga tauo, pasaquitan nang ma-
nga mas9jsamang hingui)», at nang
manga eahinaan, nang lumulualha-
tiiig eas.ama mo sa pagsilang nang
bagong Uuanag, at nang mapuno
nang ealiuanagan sa langit.
Amang Santo , gayon ang i pi nag-?^ .
otos" mo, gayon ang inibig mo, at
itong ipinagotos mo,i, siyang nang-
vari.
4.^Ito nga,i, biyayang ipinag-
ealoob mo sa iyong eatoto, na mag
tiis at magdalita dito sa mundo
alang alang sa pag-ibig sa iyo, eai-
lan man at eanino man na ipina-
hihintolot mong ito,T, mangyari.
Ualang nangyayari sa lupa na
hindi mo ealooban, tala^a at tangea.
;. Magaiingsaaquin, Panginooneo
naipinahiritolot mohgaeo,i, mahiya
iiang aquing matotohan ang manga
mmh> ■ — ' ■ — — ^— »j3l
— 249
aral mong ipageaeaiiiit co nang ca-
banalan, at nang aqning iuaesi ang
manga ealae-hang lobh at eapanga-
hasan.
Magaling sa aquin na ang"muc-ha
co,i, maeobeob nang pageahiya:
nang. lalong hanapin co ang eaaii-
uan sa iyo at huag sa manga tauo.
Dito co naman natotohan ang
pageataeot sa eahatolan mong hin-
di maholilip, na pinasasaquitan mo
_ ang 43analat ang maeasalanan, da-
tapua,t, ayon sa iyong ininamaga-
ling at minamatouid.
5. — Aco,i, nag papasalamat nang
marami sa iyo: sa pagca,t, hindi
mo pinatauad dito ang aquing ma-
nga easam-an; eondi pinarusahan
mo aeo nang matitinding hampas,
nang manga eahirapan, at saquit
nang caloloua,t, eataoan, 6 sa loob
at labas.
m^ ' ■■ — r — • — r »^m
— 250 —
. Ualang u^nalio sa aquin, anoman
'dito sa ibaba nang langiteondi ieao
Dios na Panginoon co,taga langit na
mang-gaganiot sa rnanga ealoloua,
sinasaetan md,t, saea pinagagaling,
linilibolmo nang mapaming saquit,
at saea mo inilulualhati.
Ang aral mo,i, huag lumayo sa
aquin, at ieatototo co ang iyong
pamsa. '
6 . — ! Oh i Amang eaibigibig ,
aco,i, nasasaeamay mo: iniyuyueo
'eo ang aquing ulo, at aquing tina-
tangap ang iyong parusa.
Dagoean mo ang aquing lieod,
at tagain mo ang aquing batoe,
upanding uma^^on sa ealdoban mo
ang masama eong banta.
Gaoin mo aeong magaling at ma-
paGumbabaing lineod, para nang
earanyoan mong asal, nang aco,i,
sumtinod sa oalooban mo.
JuJ -::
mSh^ — r- —-. . -0^3^
f
»»«
Ipinababahala co sa iyo ang bo-
ong pageatauo co at ang laihat eong
ariarian; lalong magaling sa aquin
ang aco,i, parusahan neio dito, at
huag doon sa isang buhay.
Anglahat atbaua,i, isangbagay
ay na-aalaman mo^ at ahg tanang
nasasabudhi nang tauo,i, hindi na-
lihhim sa iyo.
Bago mangyari ang anoman ay
natatalastas mo, at hindi eailangan
na toroan ca ninoman, 6 sabihin sa
iyo ang mariga nangyayari sa hipa.
Naaalamah mo ang na ooeol sa
ieagagaling co, at alam morin, na
ang hirap at saquit ay naealilinis
nang dumi nang masasamang ca-
ugaliari.
Gauin mo sa aquin ang iyong
ibiguin, at liuag mong pabaylian
na aco,i, manatili sa masaniang'
pageabuhay na alam nlo na, at ua-
-■X
» "■252 • ■ " '
«s^~ • • ' " •.■'■'- — -■ »$8»
51
laiig laloiig naeatatalastas nito eon-
di ieao laniang.
Ipagealoob mo po sa^iquin, Pa-
nginoon co, na matanto co ang da-
pat maalaman, ibiguin co ang dapat
ibiguin, puriliin co augv iyong na-
iibigan, malialin co ang iyong ini-
namagaling, at siphayoin co aiig
malialay sa manga mata mo.
Iluag mong ipaliintalotna aco,i,
humatol alinsunod laniang sa na-
quiquita nang manga mata, at'huag
magpasiya alinsunod sa nariringig
nang manga tauong mangmang;
eondi maquiiala co nang tapat na
pagcaquilala ang eatunayan sa ba-
' gay na naquiquita , at sa manga
hindi naquiquita, na oeol sa ealo-
loua, at sa manga bagay na itQ,i,
lianapin co rin ang iyong minama-
galing at siya eong tuparin.
8.— Madalas na namamali ang
SS^ -^ 7-- ■ — "»«1
iBB5*— , — _ — »^3* -
» ■' ^
manga pagearamdam nang tano sa
manga pagliatol nito: namamali
naman ang manga eampon nang
mundo sa pageaibig lamang nila
sa manga bagay na naqiiiq,mta.
|Diyatabaga,i, igagaHng na- lalo
nang tauo ang pagpuri sa eariiya
nang tauo?
Ang sinongaling ay nagdadaya
sa sinoBgaling na eaparis ni^^a, ang
liambog ay sa hambog, ang bulag
,ay sa bula^7 ang mahina ay sa ma-
hina nagdadara naman, eori eani-
yang pinupuri: at eon'gaano ang
pagpupuring sinongaling ay.,gayon
naman ang paghila sa eamahan
riang aeala.
' Sapagca,t, eon gaano po ang
buti nang isa,t, isa sa iyong manga
mata,i, gayon na lamang na ualang
labis, uiea ni Sari Franciscong mar-
paeumbabain. ,
— 254
«»0
OAPITULO 51
Aiuj mumunti at mahahabang gaua,i,
liindi dapat nating pahayaan, eon hindt
tayo maeagand nang malalaqui at ma-
,' tataas.
1 . — Anae co, hindiea maeaeiapa-
natiling' palagui sa maningas na
pagnanasa nang manga gauang ca-
banalan, at hindi ca mapapalagui.
sa mataas na pagninilaynilay : eon-
di eailangang buraslbaea eon min-
^san sa pangangasiua nang mumun-
ting bagay dahil sa eatutubong
sama nang tauo, at magpas-an ca"
naug mabibigat na saquit nitong
buhay na mabubuloe, eahit laban
at mapait sa k)ob mo.
Hangan dinadala mo itong ca-
tauang mamamatay, ay magdadam-
« K- -^— i ^M
— 255 —
(lam ca nang pait at eabigatan
nang puso. ^
Cailangan nga na hangang na-
bubuhay ea sa eatauang ito, ay ma-
dalas na idaing mo ang bigat nang
iyong eatauan, sapagca,t, hindi ca
maeapanatili sa ualarig humpay na
pangangasiua sa iyong ealoloua,
at sa palaguing pagninilnynilay sa
Dios.
2,— -Sa panahong iyan ay ma-
,buti sa iyo ang gK)"golin mo ang la-
eas nang iyong eatauan sa pag
gaua nang anomang magaling na
munting halaga, at sa manga ga-
nitong gaua malibang ca, mag hin-
tay nang matibay na pananalig sa
pagdating co at pagdalao sa iyo,
magtiis nang iyong pangingibang
bayan , at nang eat^yoan nang loob ,
hangan sa pagdalao co uli at pagli-
ligtas sa iyo satanangeapighatian.
s»«
4
— 256 —
Sapagca,t. gagaum co na mali-
miitaii mo aug manga eahirapang
iyan, at magtamo ca nang isapaya-
paan nang puso.
Ilaladlad co sa harap mo ang
yamongmong nang manga Santong
sulat, nang sa eaaliualasan nang
puso,i,4nagpasimula, eang lumaead
nang matuiin sa daan nang aquing
manga otos.
At mauiuiea mo: atig manga easw-
quitan sa pnnrhong ito,i, Imidi eara-
patdapa t sa ca lualhatiang darating na
ipahahayag sa atin. '
GAPITULO 52.
is^
Ang tauo,i, huag mag aealahg siya,i,
nadarUpat sa pagtatamd nang eaaliuan;
eondi hageos dapat siyang parusahan.
1 . — Panginoong 00, aco,i, hindi
eairapatdapai sa iyong pagalio sa
— 257 —
— . . — ■■»«»
■ ?■
•aqiiiii, at sa aUii marig pagdalao i
mo sa aquing ealdloua: eaya nga |
nasasamalouid ang gaua mo sa
aquin, eon aco,i, pinababayaan mo
sa eadue-haan at saquit,
Oabiit ang dami nang luha co,i,
maeaparis nang dagat, hindi pa aeo
eitrapatdapat na aliuin mo.
iralahg dapat sa aquin, eondi
hampasin at parusahan; sapagca,t,
nageasala aeo sa iyo nang mabigat,
at sa maraming bagay gumaiia aeo
° sa iyo nang eataesilan.
Con titimbangin nga ang boong
eatuiran, sa eamunting eaaliuan
man lamang ay hindi aeo earapat-
dapat.
Datapuu,t, ieao Dios na maha-
baguin at maauain na di mo ibig
na ang mahga gaua mo,i, mapa-
hamae, nang maipahayag mo ang
easaganaan nang iyong eagalingan
fs^ — : . i .»^
17
•m- ■ , ■ , ; — — — - — ' — --*^'
sa inaiiga quinaaauaan ii)o,i,"iiag-
dadalita eang iimalio nang labis sa
maiisip nang tauo, sa iyong alipin
na ualang anomang earapatan.
Sapagca,t, ang iyongmanga pag
aiio ay iiindi eaparis nang manga
salitaan natfg maiiga tauo.
•l . — iAnong aquing guinaua Pa-
nginoon co,. nang aco,i, easihan mo
nahg ligayang laiigit? " '
Uala aeong na aalaalang maga-
ling na guinaua: ang aquing ha
aalaala,i, palaguing liinguil aeo sa
masasamang eaugalian,- ut iamad
sa pagbabagong Sair
Totoo ito,t, liindi co nxaitatan-
gui. Con magsabi aeo nang ibaii,
sosoatanmo aeo, at ualang magsa-
sangalang sa aquiii.
^Anong nadai'apat sa aquin dahil
sa manga sala co, eondi ang Infler-
no at apuy, na iialang pageatapus?
'&•— — ' — ^
r — ~~ — ——^
Tantong iquinoaompisal co, na
dapat aeong alipiistain at sipha-
yoin, at hindi aeo sueat maeabilang
nang iyong raanga eatoto. At baga
ma,t, mapait sa loob co na ito,i,
kquing maringig, datapua , t ,' ipaha-
hayag co rin ang manga easalanan
colaban-sa aquin, at alinsonod sa
eatunayan, nang mageamit aeong
ualang Huag nang iyoig pageaaua.
Aeo , i , maeasalanan at puno nang
tanang eahihian. ^Anong masa-
sabi co? : .
Uala aeong masabi, eondi ang
uieang ito: mgoasdla aeo, Panginoon
co, maaud ca p6 sa aquin: patauarin
mo po aeo.
Pabaiiaan mo aeong sumandali, na
matangisaneo muna ang aquing saqmt,
hago aeo maparoon sa lupa mng.manga
oaMliman, na nac^Gobc4>h nang ulap
nang eamatayUn,
— 260 —
m^ ■ ■ ^—
^^Andiig lalong iniootos mong pi-
lit ga, taesil at eaauaauang maea-
salanan, eondi ang liiagsi'si, at mag,
paeababa dahil sa pagquilala sa-
manga sala niya?
Sa tunay na pagsisisi at pagpa-
paeababa nang loob nag mumula
ang pag asa sa patauad, tumitiua-
say ang budhing, nababalisa, qui-
naeamtan uli ang graeiang nauala,
ipinagsasangalangangtauo sa poot
na darating, ang Dios at ang <'alo-
louang tumatangis sa pagsisisi ay
nageaeasalobong sa isang banal na
paghahaliean. .
;, 4. — Ang malalim na pagsisisi
nang manga maeasalanan, ayisang
alay na quinatutuaan mo, Pangi-
noon co, at sa harap mq,i, huma-
halimuyae ah^ bangong mahiguit
na di sapala sabango nang ineienso.
Ito ang langis na mahalaga na
»»«
— ^261 —
-— : — «?
iiiibig inong'ibuhos sa iyoiig manga
rnahal na paa; sapagca,t, ang pu-
song\ nagsisisi, at nag papaeum-
baba,i, hindi sinipliayo eailan man.
lyanang pangohgoblihan sa pag-
ilag sa mabangis na eaauay: iyan
ang maealilinis at mae-ahohogas ►sa
j|uinamtang dumi nang sala.
GAPITULO 53.
Angeirmia nmtg Dios ay hindi luma!-
lapit sa manga nabobohos ang loob sa
manga ealupaan.
1. — Anae co, niahalaga ang
aquing graeia: teintlt niya matiis na
siya,i, ihal6 sa ibang bagay, at sa
manga eaaliuan dito sa lupa.
Dapat ngang iuaesi mo ang lahat
na maeaiil^ng sa graeia, eon ibig
mong ito,i, ieasi sa ivo.
is^ , . , .oiam
m
-262 —
Hanianap ca nang lagay na ta-
himie: eauilihan mo ang pag-iisa,
na ualang easama, eondi ieao rin
hangan mey pangyayari: huag eang
magnasa nang manga salisalita
nino man; eondi sa Dios iharap mo
ang iyong panalangin na easihan
angloobmo nang taos na pagsisisi,
at ealinisan nang budhi, 6 eon-
eieneia.
Ang boong mundo.i, ualin niong
halaga; at ang paeamahalin mong
lalo sa tanang lamang baya,i, ang
pananaimtim sa Dios.
Sapagca,t, hindi ca maeaeapa-
naimtim sa aquin, eon mauiuili ca
sa manga ealupaan.
Sa manga caquilala,t, eatoto.i,
magaling na humiualay ca, at tan-
guihan mo ahg eaaliuan nang loob
/la dala nahg panahon.
Gayon ang hatol ^i San Pedro
Apostol, na aiignwga eampon iii
Cristo,i, niabuliay'na parang ma-
nga nangingibang.l^ayan at duma-
daan dito sa mundo . ; <
27— iOh! laquing pananaUg nang
isang naghihingalo na ualang pag-
eaibig sa . anomang bagay na punii-
piguil sa eaniya dito sa muttdo,.
NgLini,t, ang ealolouang may
saquit ay hindi pa naeaeatalastas
eon ano ang gaypng paglayo, nang
puso sa lahat.nang bagay. /
, Datapua,t, eon totopng il?ig naa-
naimtim sa, Dios, eailang^hg , tu-
mangui sa nfxaii^a eatnia^anae at
ibang tauo, at ualang lalong dapat
pag ingatan, eondi siya r^ii., ,
. Gon mag t^igumpay eaiig Ipbp? s^
iyo rin ay masusupil nioag ualang
liuag ang rbaitig eaauay, •
j Ang lobos na pagtat9igi;inp,ay,ay
I aiig pagtatagumipaLy n^ s,$^ili.
r
264
Sapagea.t, mg iiaeasusupil sa
eaniya rin, na an^layao nang ca-
tauan ay tumutogad/sa matouid laa
ealooban nang caloloua,i,- siyang
sumosonod sa aquin; itoangtunay
na bayaning nag tagumpay sa
eaniya rinSy^ at Panginoon ns^iig
mundo.
3. — Con nag'nanasa eangumae-
yat sa eaitaasang ito, eailangang
mag pasimula ca nang boong sigla,
at ang ugat ang siyang putulin
nang palaeol, nang mabunot at mar
bual ang lihim na pageaibig mo sa
iyo rin, at sa cag4iinhauahan nang
sarili mong eatauan. \
Sa masamang ugaling ito na ua-
lang uastong pagqaibig nang tauo
sa eaniya rin, ay nag ijiumula ha-
los ang lahat na eailangang pag-
tagumpayan nang lobos: na eon
madaig na at masupil ang ugaling
f
IB^ ii ; — , ,1^«
1 ito , i , malaqui ng^ eapayapaan at ca-
tahimiean ang palaguing iiral.
Datapua^t, palibhasa,i, bihira
ang nagtitiyagang pumatay sa pag
ibig nila sa eanila rin, at hindi Ip- _
bos ang pagtangui sa eanilang sa-
riling ealooban, ito ang dahilan
eaya sila,i, parang nagagapus nang
eanilang dating ugali, at hindi ma-
eapahgibabao sa eanilang eatauan,
at maeapaitaas ang eanilang ca-
loloua.- ■
. Nguni,t, ang nagnanasang su-
monod na maaliualas sa aquin ay
eailangan na mag tiagang puma-
tay sa tanang masasamang hinguil
niya, at huag eumiling sa di dapat
na pageaibig sa alin mang linalang.
Sb^-
-^i
— 266 —
»»* . — ^ — , . ^^i
CAP:TUL0 54.
i
Tongedl su iba,t, ibang quitos uang aito-
tobong hinguil, at n§ mahal na graeia.
1. — Anacco,pagcorocoroiiimong
magaling ang manga quilGs nang
eatotobong hinguil, at nang niahai
na graeia; sapagca,t, totoong nag-
eaeahiban, baga ma,t, halos hindi
napapansin. at bahagya nang ma-
quilala nang tauong banal na na-
liliuanagan ang eailaliman nang
loob.
Ang lahat ay tantong nag haha-
ngad nang magaling, at sa manga
uiniuiea, 6 guinagaua nila.,i, me}'
eagalingang tinatangea: eaya nga
marami ang hamamaii dahil sa
anino nang eabutihan.'
Ang eatotobong hinguil ay mag-
daraya: 'inarami ang quinaladcad,
sinisilo, at piiiagdadayaari, at iia
lang hinahangad, "eondi ang ca-
niya ri^i. ^ -^ -
Datapiia,t, ang gracia,i, luma-
lac?id nang tapat, sa anino man
lamang nang masama.i, umiilag,
hindi nag tatangea nang manga
pagdarayay at ang lahat na giiina-
gaua, i , alang alang lamang sa Dios,
na siyang eahulihulihang pagpapa-
hingahan.
3^ — Ang eatotobong hinguil ay
aayao papatay, aayao pasupil, pa-
daig at paaliping eusa.
Datapua,t, sa bagsie nang graeia
ang tauo,i, nagpipilit pumatay, sa
sariling hinguil na masama^ suma-
salangsang sa layao nang eatauan,
ibig pasupil, nagnanasaug padaig,
aayao sum'unod sa sariling ealoo-
ban , ibig na siya, i , pagpu^oan , at
hindi naghahangad na mag puno
ll I
- „ . —268--
■rnm^^ . : — .«. — ^ — : — -0^8
aaniiio man; eondi sa ealooban
uang' IMos inia'ayon ang pageabu-
haj niya, pagcalaga.y at pagea tauo,
at alang alang sa Dios ay naha-
handA sa pagpapaeababa at pag-
yoeo sa tanang linaiang na tauo.
4. — ^Ang eatotobong hinguil nang
tauo,i, nagpipilit humanap naug
oaniyang eaguinhauahan, at bina-
batyag eon anong mapapaquina-
bang iiiya sa iba.
Datapua,t, sa bagsio 'nang-gra-
eia ang lalong pinageoeoroeoro
nang banal ay hindi ang paqui-
quinabangin,,-niya at ioaguiguin-
haua, eontli ang maeagagaling sa ^.
marami.
5. — Ang eatotobong hinguil nang 1
tauo,i, natutuang siya,i, purihin
at igalang.
Datapua.,t, sa bagsin nang gra- f
cia,i, sa Dios ibinibigay nang ta- I
««• — -— ' '■ — -— >«B'
— 269 —
9^-^ ^ ^ ^ o^i
uoilg taijat na loob arig4aiiang ca-
purihari at earangal'aTi.
6. — Angvcatotobong hinguil nang
tauo,i, natataeot sa pagcahiya,t,
pageaduahagui.
Datapua,t, sa bagsie nang ^gra-
cia,i, iquinatutua nang tauo ang
pagbabata nang pagea alimura
alang alaiig sa pangalan ni Jesus.
7. — Ang eatotobong hinguil ay
naniuili sa pagaalisaga at guinhaua
nang eatauanr. /
Datapua,t, sa bagsienang graeia
ang tauo,i, hindi mapalagay na ua-
lang gaua, eondi eusang yumaya-
eap sa gagauin.
8.— -Ang eatotobong hinguil ay
naghahangad na mag ari nang ma-
nga aring eauiliuiling panoorin, at
maririquit, at napopoot sa manga
ualang halaga at magagaspang.
Datapua,i , sa bagsie nang'gi'aeia
»»*- ^ ' ' «m
I
r
— 270 -
— — — 1
ang taao,i, nalologoel sa manga eia-
; sangeapang masasama at hamae la-
mang, hiridi inaayauan ang maga-
gaspang, at hindi nahihiyang mag
sootiiang manga lumang damit.
9.— Ang eatotobong hinguil ay
naghahangad nang manga ddla
nang panahon, at natutua sa pag-
tatamo nang manga ealupaan, na-
lulumbay eon nauaualan, at iquina-
popoot >ang munting eaahpustaan.^
Datapua,t, sabagsie nang graeia
ang tauo,i, sa manga eagalingang
ualang hangan nag-iisip, hindi na-
lalapit ang loob sa manga dala nang
panahon, eon nauaualan niyan ay
hindi naliligalig, at hindi iquinaga-
galit ang lalong matiligas na uiea
sa eaniya; sapagca,t, ang- eani-
yang eayamanan at oaakuan ay
nasasa langit, atdoon ay ualang
nasisira.
Ug^ — — — ..— — ™— ^,--,..^-» — -, ,^,,, i.„.„,,*.«^^
■ — 271 —
gS^ ; — ^ ^ . : — — »«1
lO;-^Ang eaiotobong hiiiguil ay
iuayamo, at lalong iliig ang tuman-
gap sa magbigay, at lalong mina-
mahlil ang eaniyaiig manga aring
sarili, at tangi.
Datapua,t, sa bagsie iiang gitieia
ang tauo,i, nageaearoon nang pu-
song maauain sa lahat, umiilag na
mapatangi, sa eamunti natutua na,
at minamagaling na lalo an^ mag
bigay sa bigyan siya.
11. — Ang eatotobong hinguil
nang tauo,i, umiibig sa manga li-
nalang, sa sariling eatauan, sa nia-
nga eaparangalan at pageaUbang.
Datapua,t, sabagsie nang graeia
ang taiio,i, sa Dios at sa manga
gauang eabanalan humihinguil, tu-
matangni sa manga linalang, tu-
matalieod Ba mundo, napopoot sa
manga nasa nang eatauan, pinipi-
guil ang maiiga laead ha ualang
^^m
— 272 —
i»* ■ ^- • [ - . ' . '.
easaysayaii, at nahihiyang paquita
sa eararnihaii.
12, — Ang eatotobon^ hinguil ay
natutuang magearoon nang aliuajfl_
na iealologod nang manga earam-
daman.
Datapua,t, sa bagsie nang graeia
ang tauo,i, sa Dios lamang nagna-
nasang maalio, at malogod sa lo-
bos na eagalingang mahiguit sa la-
hat na naquiquita.
13. — Ang lahat na gaua.nang
eatotobong hinguil ay dahil sa ca-
niyang paquinabang at sariling ca-
guinhauahan, ualang ibig gauin na
di mey ganti, eondi nagnanasang
magtamo nang paquinabang na ca-
paris nang magaling na guinaua,
6 paquinabang naJalong piahalaga;
6 earangalg^n 6 saelolo, at nagha-
hangad na ang manga ga.ua niya at
biyaya ay paeapurihin.
Sk' ■• — — — -o^
—•273 —
'^
«f
Datap ua , t , sa bag^ie nang graeia
ang tauo.i, hindi naghahangad nang
anomang dala nang panahon, at
hindi huniihingi nang ibang ganti
- libau sa Dios lamang, at hindi nag
nanasa nang manga lamang bayang
quinacailangan liban samanga ma-
gagamit niya sa pageaeamit nang
ealiialhatiang ualang hangan.
14 . — Ang eatotobong hinguil .
naiig tauo,i, n^^lologod sa earami-
han.nang manga eatoto at eama-
'ganae, ipinagmamalaqui ang ma-
taas na ealagayan, at marangal na
lahi, nanunuyo sa manga maea-
pangyarihan, matamis na dila sa
mauga mayayaman, at ang ma.nga
eaparis ay pinupuru
Datapua,t, sa bagsie nang graeia
ang tauo,i,'umiibig sa manga ca-
auay, at hindi ipinagmamalaqui
ang earamihan nangmanga eatotO,
S'»*— — ' — — • — • — ' ~7r~~'»«i"
» ^ 1 o
— 274 — ., . ...
gS^ ^ ^ \ : -_-o^5g
hindi iquinatbtoua aiig" nuitaas na
ealagayan at ang earangalan naiig
lahi, eon ito,i, hindi pinamumiiti-
han nang malaquing eabanalan.
' Guinagauan nang magaling ang
duG-ha muna bago ang mayaman:
quinaaauaan muna ang abang aa-
lang sala bago ang maeapangyari-
han: naquiquipagcatua sa tapat na
loob, hindi sa magdaraya.
Aiig mababait ay hinahatolan na
magpilit umabyat sa mataas na ca-
banalan, tumuladea sa Anae nang
Dios sa pag gaua nang "magaling.
1 5. — Ang eatotobong liinguil ay
duinadaing agad dahit sa dina-
daanang easahitan at liirap.
Datapua,t, sa bagsie nang graeia
aqg loob nang tauo,i, tiimatatag sa
pagbabata nang easalatahg ga-
niyan.
16. — Ang eatotobong hinguil
naiig i'auo,i, nagpipilit na ang la-
hat ay sa eaniya maeagaling: dahil
dito naquiquipagtalo at naquiqui-
pagtaltalan.
Datapua,t, sa bagsie nang gra-
cia,i, ipinatotongeol nang tauo ang
lahat sa Dios lia pinagmumulan
nang laliat: ualang eagalingang si-
nasarili siya, iniilagan ang pala-
long eapangahasan, hindi naqui-
quipagtaltalan , hi ndi ipinagpapa-
una,. ang eaniyang aeala sa aeala
nang iba; eondi sa lahat na ina--
aeala at iniisip ay umaaiinsunod m
earunungang ualaiig hangan at ta-
laga nang Dios.
17. — Ang eatotobong hinguil ay
naghahangad na maeatanto nang
manga lihim at maquinig nang ma-
nga balita, ''iiaiibig na matanyag sa
marami, at mabatid nang eaniyang
manga earamdaman ang maramiri*g
I
i
— 276 —
bagay, laagiianasa na siya/i, Ma-
quilala, at giiinagaua riang balang
ieapupuri, at panguig-uilalasan.
r)atapua,t, sa bagsie nang graeia
ang tauo,i, liindi nagpipitang ma-
eaalam nang manga balita at bagay
na maeaeaalio; sapagca,t, ang lahat
nangito.i, galirig sa dating easam-
an, at ualang anomang nababago,
at mananatili ga ibabao nang lupa.
Caya nga itinuturo nang graeia,
na dapat supilin ang mauga ea^^am-
daman, ilagan ang masamang pag- '
eatuua sa sarili, at ang pagmama-
rangal, itago sa ilaliin nang eapa-
eumbabaan ang nianga bagay na
ieapupuri at sueat panguilalasan,
at hanapin sa lahat na gaua at
earunungan ang bungang paquiqui-
nabangan, at ang puri'at earanga-
ian nang Dios.
Ang banal>y aayao na ang ma-
&H
.-277
msh' • ^ — —
nga eagalingan ij.iya,i, mabalita
eondi ang ninanasa,!, sa eaniyang
manga biyaya.i, ipagdiuang ang
Dios, na nag bibigay nang lahat na
ryan dahil lamang sa eaniyang
pagibig. ^
18.— Ang^graeiang ito,i, isang
ilao nang Dios, at tanging biyaya
niya, at tunay na tanda nang ma-
nga pinili, atsanglanang ealualha-
tiang ualang hangan: ito ang nag
lili^tas sa tauo s|t manga lamang
-lupa, nang mauili sa manga lamang
langit: sa bagsie nito ang tauong
eataoang lupa.i, naeaeapanaimtim
sa Dios, nang eaniyang ealoloua.
Con gaano nga ang pagsupil at
pagtatagumpay nang tauo sa eato-
tobong hiD^uil, gayon calaqui ang
graeiang ipinageaealoob sa eaniya,
at ang tauoiig nananaimti.nji sa
Dios av n£ig babago sa arao arao at
k - ^ 6:
Sss^- — T — — ' — ^»
~m~-
psio— ; . . ■ .. — ^— —
lalong gumagalirig alinsonod sa la
rauan nang Dios, dahil sa manga
bagong pag dalao sa eaniya.
GAPITULO 55.
Tongeol sa easam-an nang eaiotobong
hinguil nang tauo, at sa eabagsiean
nang graeia nang Dios.
1 ;,— Dios na Panginoon co, na .
lumalang sa aquin na parang lara-
uan mo at eauangis, ipagealoobmo,
po sa aquin ang graeiang ito, na
ipinahayag mong totoong daquila
at eailangan sa^ pageaeamit nang
ealualhatian, na magtagumpay aeo
sa easamasama-ang hinguil eong
eatotobo, na humihila sa aquin
sapageaeasala at pageapiaeasama.
Sapageat nadaramdaman co sa
aquing laman ang otos nang easa-
lanan na sumasalangsang sa otos il
i8t< ' - — ' ' — ««t
■-^,279 — . '
%e^ : — • — ■ : — r ^»
m ^
iiang cafoloiia co, atdinadalaaeong
parang bihag sapagsonod sa layao
nang eatauan sa maraming bagay:^
at hindi aeo maeatangai sa masasa-
mang pita niya, eon aco,i, hindi sa-
elolohan nang iy6ng easantosanto-
sang graeia, na ieasi mo sa aquing
puso parang apuy na nagniningas.
2. — Gailangan co nga ang daqui-
lang graeia, nang madaig co ang
eatotobong/hinguil co sa masama
eapagearaea na, mula sa aquing
eabataan. - -
Sapagca,t, noong maholog ang
pageatauo namin na pinasama^ang
easalanan dahil sa guinauang sala
nang unan.g tauong si Adan, ang
lahat nangtauo,i, nahauahan nang
duming ito: eaya ang pageatauo na
linalai^ mong mabuti at ma,tuuid,
ay sumama dahil sa easalanan at
humina; sapagca,t, anomang gaoin
' ■ " o^^
r
280 - -
_^ ■ --->«3
ay hiiiguil sa m,asama at^sa manga
ealupaan.
Palibhasa,i, ang muniing bagsie
na natira.i, parang isang quilap
lamang: na natataepan nang abo.
It6,rr ang^eatutubong bait iia
nababalot nang dilim, datapua.t,
nacaquiquilala pa eon ano ang ma-
' sama at magaling, at eon ailin ang
totoo at di totoo, bagaraa,t, ualang
laeas na ieatupad nang lahat na
minamagaling, ualang lobos ria li-.
uanag Bang eatunayan, at ualang
nialinis na pita. ,
Ito ang dahilan, Dios co, eaya
aco,i, natutuua sa iyong otOs alin-
sonod sa matuuid na ealooban nang
aquing ^ealoloua, palibhasa,!; na-
aalaman co, na ang otQs mo,i, ma-
galing; matuuid at santo, natata-
lastas co naman|na d'apat ilagan ang
tani\ng masania, at pageaeasala.
— . — . ^
— 281 —
Aiig laman co,ij sumosonod sa
otos nang easalanan, eon tumutu-
pad aeo sa layao nang aquing ca-
tauan, at hindi sa hatol nang ca-
baitan. -•"'
Totoo mandin, na naeaeapag-
riasa aoo nang magaUng, datapua,t,
hindi co natutupad na magaling
ang nasa co. , ' t' ■
Toto.o nga na madalas aeong
nagtitieang gumaui nang mara-
, min'g eagalingan, datapua,t, eon
•hindi saelolohan nang graeia ang
aquing eahinaan ay sueat ang mun-
ting niaeailang at agad aeong nag-
babalie at nalo-logami.
Totoo nga na niaalaman co ang
daan nang mataas na eabanalan,
at maliua^ag eong naquiquita ang
dapat eong gaoih sa pageaeamit
niyan, datapua,t, hindi aeo nagjpi-
pilit gumaua nang lalong magaling
m^' • -^ . — — ■ — ' -— —
■.[>
palibhasa,i, iiabibigatan aeo narig
pinapasan eong sariling easam-an.
4. — Tantong. eailangaiji co, ang
iyong graeia, Panginoou co, sapag
papasiniLila nang gauang magaling,
sapag papatoloy nang magaling na
pag gaiia, at sapag papaeagaling'
nang pag gaua.
Sapagea.t, eon hindi. aeo saelo-
lohan nang iyong gTacia,i, uala
aeong magagauang magaling, ^^ at
ang lahat na magaling ay maga-
gaua co satolongmo conaco,i, big-
yang laeas nang iyong graeia.
tunay na graeia nang langit na
eong ualaca,i, ualang quinapapaca-
nan ang manga sariUng'^earapatan,
at ualairhig eabuluhan ang manga
biyayang eatotobo nang pageatauo.
Ang ma,nga earunungan at eaya-
manan, ang ganda 6 lacas,^rig ta-
lin'ong, 6 eauiliuiling pangongosap
im^-
*>«n
— 283'-^ ■
8iR— — ■ — ■ " »«■
ay paraparang ualaiig halaga sa
harap mo, Panginoon co, eon hindi
nalalangeapan nang iyong graeia.
Sapagca,t, ang' manga biyayang
eatotobo nang pageatauo ay na
ooeol sa lahat nang tauo, maguing.,
banal, maguing maeasalanan; data-
pua,t, biyayangtangi,t, sarili nang
manga pinili ang graeia, 6 pagea-
ibig, na iquinapaguiguing dapat '
nila sa malualhating buhay na ua-
J[ang*hahgan.
. Tanging tangi ang graeiang ito,
na Gon uala nito,i, ualang oasaysa —
yan ang biyayang maeapanghula at
maeagaua nang manga milagros d..
eababalaghan, at anomang mataas
naearunungan.
Hindi ito lamang, eondi pati ahg
pag sampalataya, at pananalig, at
iba pang manga mabubuting ugali
ay hindi minamahal nang Dios,
'mh -r '• ' — - — —^'
m —
r
ffift^
eondi ealaneai^ nang pagea ibig at
nanggraeia.
5. — easantosantosang graeia,
na iniyayaman nang due-hang loob
sa mga l)anal ha ugali, at sa bagsie
mo,i, nagcacan\it nang pusong ma-
paViumbabain ang tauong masa-
garia sa madlang eayamanan nang;
mundo. ,
Haiina manaog ca sa aquin, po-
noinmoaeosa umaganang eaaliuan,
nang hineli humina ang ealoloua co
dahilsa eapagalan at eatuyoan nang
aquing Idob.
Idinadalangin co po sa lyo, Pa-
nginoon co, namagearoon aeo nang
graeia sa manga mata mo: sueat
nanga sa aquin ang iyong graeia
eahit hindi aeo mag eamit nang
manga bagay na ninanasa nang ca-
totobong Jiinguil co.
Con aco,i, dinadaanan nang
-o^a
r
285 —
toeso, a;t nasasaquitaii nang mara-
ming liirap, hindi »00 eatataeotan
ang anomang toeso nang masama,
eapag ^00,"^, sinasaelolohan nang
graeia mo.
Ito ang aquing laeas, ito ang
magtotoro at totalong sa aquin.
Ito,i, maeapaugyarihang lalo sa
lahat na eaauay at marunung na
lalo sa lahat liang manga pantas.
6. — Ang g^aeiang ito,i, siyang
inaostro nang eatunayan, siyang nag
totb^^nang earunungan, siyang
riag ]p(apaliuanag sa puso, siyang
pumaut nang saquit, siyang iquina-
aalio nang Jumbay, siyang naeaua-
, uala nang taeot, siyang nag pa-
paningas nang pageaibig, siyang
nag bibigay nang matatamis na
luha. *
Con hindi sa tolong nang gra-
eiangito; ^ano aeo, eondi isang ca-
MS^
>^i
B^ r^ -^ • >mi
lioy na tiiyo, at sangang itinanim,
na hindi tumutubo?
Caya nga Panginoon co, eahi-
manauari aeayin din aeo at sama-
han sa touitouin,a nang iyong gra-
eia, at palaguing tolongan sa pag
pipilit eong maeayari nang manga
gauang eabanalan alang alang sa
Anaemong si Jesucristo. Siyanaua.
GAPITULO 50.
Dapat tayong tumangui sa atin din,
at tumulad qui Cristong napapaeo sa
Cruz
1 . — Anae co, eon gaano ang pag-
hiualay mo sa iyo rin, ay gayon
naman ang iyong pagoapalapit sii
aquin.
Con ang hindi pagiianasM aaug
i/ranga lamang bay?ui ay ipinagea
o
— 287 —
gg^— — o^'
eamit uang eapa.yapaan nang puso,
gayon din ang pagtangai sa sariling
ealooban ay ipinagtatamo nang pa- '
nanaimtim sa Dios,
Ibig eong mag ai^al ca nang lobos
na pag alinspnod sa aqaing ealoo-
ban na ualang sama nang loob at
paghihinanaquit.
Sumunod ea sa aqwin; aeo ang daan,
catunayan,at eabuhayan. Hindi ca ma-
ealalaead, oon ualang daari, hindi
da maeaaalam, eon ualang eatu-
nayan, at hindi ca mabubahay eon
"ualang eabuhayan. Aeo ang daan
na dapat mong sundin; ac® ang ca-
tunayan na dapat mong sampahita- .
yanan; aeo ang eabuhayan na da- i
pat mong hintin. \
Aeo ang daang ualang pageasi ra , |
eatunayang" hindi masaSala, at ea-
buhayang ualang hangan.
Aeo ang daang ualang ea"-^^-
— 288— .
s8^ — . : —•««
k »
tuid, eatunayang lobos m. lobos,
eabuhayang tuDay, eabuhayan ma-
palad, eabuhayang hinili linalang.
Con manatiliea^sa daan co, ma-
aalanian mo ang eatunayan, ang
eatunayan ay iealulualhati mo, at
mag tatamo ca nang buhay na
ualang eatapusan.
2.-t#Con ibig mong mabuhay magpa-
caila^;man^ ay lomopad ca sa manga
otos. ,
Con ibig mong maalaman ang
eatunayah, ay sumampalataya ca
sa. aquin .
Con ibig mong mag paeabanal,
iyong ipagbiii ang h\hat mong ari .
Con ibig mong maguing Disei-
pulo co,i, tumangui ca sa iyo rin.
Con ibig niong mag^ eamit nang
mapalad na buhay, ay aal-in mong
halaga ang buhay na ito.
- Con ibig mong mapataas sa la- "
Sh — i ■ *«a«
— 289 —
SS^-- ■ — — — --''«1
rigit, ay magpaeababa ca dito sa
mundo.
Con ibig'mong mag haring easa-
ma co,i, magpasan canangaquing
Cruz.
Sapagca,t, ang m^^ngasiaiipin la-
ma-ng nang. Cruz' 'anpilii^ ■ tatamo
nang' buliay na mapilmia^t tanay
na liuanag. ■ , ■ T'. -'^
■ 3. — Jesu^ na P,aM|^Oin co,.sa
pag;ca,t, maquipot angllaan mo, at
uinaualang halaga nmg inundo,
ipagealoob mo sa aquin, na ma-
tularan eata nang pag^iph^yo sa
mundo. - ■■ . '■ \' - '■' l'''S ,i, ' '
S,apagca,t, ang ilipin ay' hindi
r lalalo sa Panginoon, glyon,diiiiang
j Diseipulo ,i , hindi lalalo sa ]]ilae^tro .
Aeong alipin mo,i, /maniiliasa.
1 naua sa daan mo, ^a pagca,t,'5na-
;. dirian ang aquing luail|iati , at ang
V +unay na eabanalan. '
^ ■ ■ . - -' - -' .-
ii»*- — -^' — :" ' — ' A ' — ^:
1 C/
— 290 —
!»<._--.>. .. — . ._^ .
Liban dito, ang laliat iia bijiaba
sa co, 6 nadiringig, ay hindi na ca-
liligaya sa aquin, at hindi co iqiii-
nalologod na lobos.
4.— Anae co, yayaraang liaala-
maii mo ang manga arai na ito, at
iyong binasang lahat,raapalad ca,
/^eon iyong tuparin.
Ang naeaeaalani naug mangn otas co,
at tumiitUrpad nifo,i, siyang umiibig sa
aqu}n, at siyanj iniibig co naman, iit
pagpapahayagan co co7i sino,t, aho aeo^
at siyang~i\)i\gsm'AnY<). co sa eaharian
nang aqning Aina.
5. — JeFnisna Panginoon co, itohg
sinabi rao at ipinangaco,i, eahiraa-
nauari siyang mangyari, at aco,i, '
maguing, dapat naua sa iyong bii-
yayang ito. , •
Tinangap c6-, tinangap co sa ca-
"may mo ang Gruz, papasanin co,
papasanin co iyan suedang iea-
Bh — • — ~»~ 9 — ■ — — — »^i
— 291 -
•— ^ — '■ •«»
matay co, yayamang.iniatang mo_
sa aquin.
Totoong'Gruz ang buhay nang
banal na Monje, datapua,t, siyang
aaeay sa pag paroon sa ealual-
hatian.
Y-ayaaiang pinasimulan co| ang
pag paroon, ay hitidi dapat aoong
mag balie at hindi sueat sinsayan
<ang daang ito.
6. — lIalina7mangaCapatid, mag
aamasama tayong^-paroon, maea-
easama naman natin sUesus.
Alalang alang eay Jesus ay tinan-
gap natiu ang Cruz na ito, alang
alang eay Jesus ay p^asanin natin,
at huag pabayaan.
Siya ang ating eatoloug, siya
ang na aeay S'a atin atnangongona.
:^ Tingni,t, nag papauna ang Hari
'^ na nagsasangalan sa atin.
Sumonod tayo sa eaniya nang
wSi^
-»»■
— 292 —
HS^ ^ . . : ^i
- ■ > ■ ■> (
bayaiiing loob,'^ala»g mataeot sa
,ycalac-liari iiang mga panganib, hu-
manda tayo sa matapan^ na pagea-
matay sa paqiiiqiiilaban, at Imtig
natin laitinnangpagtalieod saCruz
ang earangalan naiig lualhati natin.
GAPITULO 57. -
Huay .malo(jamin(j lithlid 6 Itumina
an(j.loob nang tauo, eon naliohobg m
anomang (■a&ulan(jan.
Anae eo, ang mararaming banal
na eaaliuah at ningas nang loob sa
panahon nang; guinhaua,i, hindi co
quinatotouaang lubha, para nang
pagpapaeatiis at pag p^aeababa sa
pahahon nang manga eahirapan.
^Baquin iquinasisira nang loob
fiio ang muntirig pag alimura sa
iyo?
— 293 —
»s^— ' ' — - — -r- ^m
Cahit malaqiii, hindi mo disin
dapat iealigalig. ,
Ngimi,t, ngayo.i, pabayaanmong
dumaan: hindi iyan ang una, 6
bago 6 ang huli, eon humaba ang
buhay mo . '
Nag maniatapang ca hangan ua-
iahg bumabaea sa iyo.
Nag bibigay ca naman nang ma-
buting iiatol, at maronong eang
mag palaeas sa loob nang iba nang
iyong manga aral; saea eon tumog-
•tog sa iyong pinto ang biglang sa-
euna, i , uala eang maalamang gaoin,
at liumihina ang loob mo.
Pag eoroeoroinmo angiyong ma-
laquing eahinaan, na madalas mong
nadaramdaman sa mumunting pa-
nganib;' datapua,t, ito,t, ang iba
pang nang^yari ay iyong ioagaga-
ling.
'msi^
luaesi moLsa iyong pusa ang tim-
— 294 —
|JR8J«— 1. . .
nga'paiiganib iia iyan , ayon "^a iyong
naeaeayanan, dt eon ieao ay naiina-
man, gayon nia,i, huag masira aiig
loob mo, at huag maligalig na ma-
laon. .
Tiisin mo na lamang na mahina-
hon, eon hindi ca- maeapagtiis nang
masayang loob.
Gahit naeaearingig ca nang ma-
bigat sa loob mo,.at nag daramdam
nang eagalitan, ay mag piguil ca,
at huag mangosap nang anomang
di dapat, na maeapag bibigay 'nang»
masamang halimbaua.
' Madaling mapapayapa ang pag-
eabalisang naramdaman ma, at ang
saquit nang iyOng loob ay mahaha-
linhan nang logod sa pagdating
nang graeia.
Nabtibuhaypa aeo, ulea nang Pa-
nginoon, na nahahanda sa pag sa-
elolo sa iyo, at aalio nanglabis vsa
9 m < " — — ■ ' __»jj|:
II
— 295 —
^^ ~ — . — ^ — . --*^s
earanyo^n, eon manalig ca sa aquin,
at tumauag nang, maningas ,na
ioob.
Matuto eang mag palagay na loob
at humaiida ca sa lalong pagtitiis.
Hindi ca nauaualan nang paqui-
nabang, edn madalas eang nag da-
ramdam nang hirap, at mabibigat
na toeso.
Tauo ca at hindi Dios; laman ca
at hindi Angel.
^,Paanong maeaeapanatilieang pa-
lagui sa lagay na ualang pag paba-
go nang eabanalan, eon ito,i, hindi
tinamo nang Angel sa langit, at
nang unang tauo sa paraiso?
Aeo ang bumubuhalsa pagealu-
gami nang manga nalulumbay, at
ang manga cumiquilala sa eanilang
eahinaan ay4tinataas co sa aquing
pagea Dios .
, 4. — Pangionon co, ipag diuang
^ ^ -—-- — . ^l
1
— 296 —
gie ; ^ . . ^ ^oisj
. naua ang sabi niong maiamis sa
aquing bibig mahiguir^a di sapala
sa pulot poquiotan, ^^
^Anong magagaua co sa guitna
nang maraming hirap at %apigha-
tian, eon hindi mo aeo aalalayan
nang iyong manga Santong aral?
Maearating lamang aeo sasadsa- .
ran nang ealualhatian, ^.anong ma-
saquit sa aquin ang maraming ca-
hirapang pinagdaanan co?
Pagealooban mo po aeo nang
isang mabuting pageatapus nang»
buhay co. leasi mo sa aquin ang
malualhating pag panao sa mundo.
Alalahanin mo po aeo, Dios ,co,
aeayin mo po aeo sa daang matuuid
na patoloy sa iyongeaharihan. Siya
naua.
\Sk? : — ■ — « — '• — »asi'
— 297 —
m^ — - — — ■ <^«
GAPITULO 58. I
Ang tauo,i, hhuli dapat mag osisa
nang mga hagay na matataas na.luh-
ha, at nang manga liliim na eahatolan
"" nang Dios.
1 .- -Anae co, umilag ca sa pa-
quipagtalo naiig eatouiran tongeol
sa manga matataas na bagay, at sa
manga lihim na eahatolan nang
Dios: eon ano,t, ang tauong ito,i,^
pinababayaan, at angtauongyao.i,
quinaea,lmgar nang eaniytan^ pagea
aua: eon baquinnamanito,i, siyang
pinahirapang lubha, at yao.i, si-
yang napapaearangai.
Ang manga bagay na ito,i, hin-
di naaabot «lang pagiisip ninomang
tauo; ang lahat na eatouiran at ca-
tunayan ay alangan at ualang dia-
( 3»-
« <■ . - »»
i
— 298— ,
buiohaii sa pa-g osiosisa iiaiig eaba-
tolan nang Dios; ^ .
Caya liga eou ito,i, itinotoeso sa
iyoiiangeaauay, gayon din naman,
eon may nag oosisanangmangaba-
gay na iyan, isagot mo iyong uiea
nang Propeta: Tapat ca Panginoong
. co, at matoiiid any iyong manga ca- -
hatolan . " -
At yaon naman: ang manya ealia-
tolan nang Panginoon ay tunay. at na-
sasa eatouirang parapara.
, Ang manga eahatolan co,i, sueat ^
eataeotan, at di dapat siyasatin:
sapagca,t, hindi mang5^aring ma-
abot nang pag iisip nang tauo.
2.^ — Gayon din hindi mo dapat
siyasatin at ipaquipagtalo ailg ma-
nga earapatan nang mahga Santos,
' eon sino ang lalong Santo 6 lalong
(laquih\ sa eahariaii nang langit.
Ang gayong manga pag oosisa 1
L— — ^ — .J t
— ^99 —
?
at pagmamatouiran ay pinangaga-
lingan nang manga pag oosap at
pagtatalong ualang quinapapaca-
nan, at ngtg papalaqui nang eapala-
loan, at eaparangalau : diyan nag
mumula ang manga eainguitan at
pag aauay, edng ang ibig nang
isa,i, ipag pauna ang Santong ito,
at ipinipilit nang isa na huag; eon-
di ang Santong yaon.
Datapua,t, ang pag nanasang
maeaalam at pag Qosisa niyan ay
liindi nag bubunga nang magaling,
eondi lalong isiriasaiiia jnang^- 1^^^
nang manga Santos; sapagca,t,
'aco,i, hindi Dios nang pag aauay,
eondi Dios nang eapayapaan: ang
eapayapaang ito,i, nasasa tunay na
pagpapatababa, at hindi sa pag
mamarangal:
3.— May manga nadala nang
malaquing pagmkmahal sa manggt I
— m —
«»• — — ^^
8(vntong ito, 6 yaon dahil s£> lalong i
pageaibig nilat datapua,t, pagea-
ibig nang tauo sa tauo, at hindi
alang alang sa Dios.
Aeo ang lumalang sa lahat nang
Santos: aeo ang nagealoob nang
graeia, aeoang nagbigay nang ca-
loualhatian. .
Aeo ang. naeaeatahistas nang .
manga earapatan nang isa,t, isa:
aeo ang capagcafaca,i, eiimasi sar
eaniha nang aqning raatatamis na
biyaya.
Aeo ang cumih\Ua saarpiingmar
nga iniibig eamulamulaan nang
uala pang panahon: pinili co sila sa
miihdo, hindi sila ang na unang ,
pumili sa aquin.
Aeo ang tumauag sa eanila nang
aquing graeia, inaloi3 co nang
aquing pageaaua, at inaeay co sila
sia guitnanang mangatoeso.
mm^
• —301— .
i88j«— ^— — ^ ■ • "iS^
? ^ ?
j Aco aiig eiimasi. sa eanila riang
1 (laraquilang manga eaaliuan, aeo
I ang nag bigay nang pananatiii sa
I eabanalan, at pinolongan co nang
eorona angeanilangpo-gpapaeatiis.
* Aeo ang naeaeaalam eon alinsa
manga Santos ang una,t, huli, at
silang lah<\t ay niyayaeap co nang
di mahulilip na pag ibig.
Aeo ang dapat purihin sa lahat
eong manga Santos: aeo ang d&pat
ipagdiuang na lalo sa lahat, atipag;
dangal sa bauat isa; na malualhati -
eong ])in()gp{;ila, ai-mulamula pa,i,
itinalaga co sa ealualhatian, eahit
sila,i, ualang naunang earapatang
sarili,
Hindi gumagalang sa Santong
diupiila aug sumisiphayo, naman
sa manga mumunti; sapagcaL,t, sa
munti,t, intllaqui ay aeo ang gmnaua^
At.ang sumisiphayo sa eani-
' 8:'Btt* '■II I I " ^» wiiiiiiiiiii I I III ■ t mm mmmmm i^lf^ \
iMb"
>
— 302 —
r — ^ — ' 1
nonmng Santos ay sumisiphayo
naman sa aquin, at sa lahat na
nasasa eaharian nang larigit.
Ang lahat ay .iisang nabibigquis
nang pagea ibigr hageaeaisa nang
aeala, iisa ang ealo^obaii nang lahat,
at ang lahat ay.umiibig sa isa,t,
isa..
Boeod pa sa rito na lalong'ea-
taastaasan ayumiibig sila sa aquin
mahigait pa sa eanila rin, at sa
manga earapatan nila.
Sapagca,t, pulibhasa,i, naeaea-
pangibabao sa eatotobong liinguil,
at nasusupil na nila ang sariling
ealooban, oaya lobos ang pag ibig
nila sa o;quin, at sa pag ibig iia ga-
nito,i, tinatamo nila ang'eapaya-
paan at lig;ayang hindi masabt.
Ualang sueat maguing- dahilan
^a mapaliiualay sila at mapalayo
sa aquin; pali'bhasa,i, puno nang
• ^ P
I )j|^K« . — ^ — . . aism
— 303 —
88R»—: ~ — ■ — — - — :■ omw
eatunayang ealang hangan ay na-
ngag niningas sa apuy nang pag
ibig na ualang pageamatay.
Caya nga ang manga tauong
alipin nang laya,o nang eutaoan at
lamang hayop^. ay huag magtalo
nang eanieanilang eatoiiiran tong-
eol sa ealagayan nang mga Santos:
sapagca,t, sila,i, ualang na-aala-
mang ibiguin, eondi ang manga li-
gayang sarili: inaalis nila at dina-
dagdagan. ayon sa eanilang .pita,
hindi ayon s'a eatunayang ualang
hangan.
6.— Dahil sa daliangalan nang
marami lalopa mya,ong manga hin-
di naliliuanagan nang graeia, sila.i,
bihirang uniibig nang lobos na pag
ibig na oeol sa ealoloua. , :
Sila,i, nadadalapang lubha nang
eatotobong hin^uil at nang di tapat
na pag-ibig sa tauong ito, 6 sa ta-
mmio
— 304 —
wm^ • — — -- — — J5i
?
I
uongyaon, at in^naeala nila, naang
manga lamang laugit ay maipapa-
ris sa manga lamang iliipa.
Datapua,t, malaypng malayo ang
pag Ga62feaguat ^iang to^4i#^^^^^P^"
ang piiiiOgonita^irt^iSluoi^ naui-
uili sa inanga iamang lupav at nang
manga lamang lang
nilaynilay nang manga^ Santetng
liniliuanagan nang Dios, at pinag
papahayagan nang eaniyang nia-
nga lihim. r
7 . — ^Gaya nga, anae co huag eang
mag osiosisa nang nianga bagay na
itong hindi naaabot nang iyong ca-
rununga»; eondi ang lalong pag pi-
litanmo at pangasiuaan ayang ma-
eabilang ca nang manga Santos sa
eaharian nang Dios, eahit eahulihu-
lihan sa lahat.
At eahit maalaman nang tauo' .
eon sino ang lalong Santo, o >t>ii
m" ' ' -' — ^ — —<>«»
— 305 —
• !!»<,- — ^ — - — ' -r- ^0« I
aliii ang lalong dagiiila sa eaharian -
nang Dios iAnong paqiuqmnaba-
ngin sa pageaalam niya, eon ito,i,
hindi ipag papaeababa sa harap co,
at hindi lalong ipag pupiiri niya sa;
aquin?. ■ ■ ■ ■ - ■.'' . -■,;.;,aj;. ^^ ".
Ang tauong nag eoeoroeorp nai;^g , ,
cabigata,n : nang cagipjig manga I
pag^ ^^^sala, at nan:|g;casalatffli
niya sa manga banal n^'Ugali, 'at
tiunataghoy dahil sa siya,i, malayQ,s
, pang maeaparis sa daquilang eaba-
nalan nang manga Santos, ang ta-
■ uong ito,i, siyang lalong qUinatoto-
uaan nang Dios, hindi ang naqui-
qnipagtalo nang eatouiran tongeol
sapag ca daquila, 6 eaontian nila.
Ang pagdalangin si\ manga San-
tos nahg t<^imtim na pag mamaea-
aua at maraming lulia, at aiig ma-
\ucumbabang pag hingi nangeaai-,
I r.:a.>g malualhating saclolo,i, maga-
i:»«-
20
— 306 —
»&^ — ~ — — , — , -^m
ling pa sa nalang ,quinai)acanang
pag oosisa iiang eanilang manga
ealihiman, ^
8.— Sila,i, lalong natutua, eon
ang manga tauo,i, mag aral nang
mabuting pag eatuua, at mag pi-
guil nang eanilang ualang uastong
eatabilan.
Hindi nila ipinag mamarangal
ang eanilang sariling earapatan, pa-
libhasa,!, hindi sa eanila, eondi sa
aquin ipinatotongeol ang lahai na
eagalingan; sapagca,t, a^eo ang nag
bigay niyang sa eanila,. dala nang
aquing pageaibig' na uahmg han-
gan. .:
Punong puno sila naug daquilang
pageaibig sapageaBios co, at nang
labis labis na ligaya, na aiig boong
ealualhatian. ay nasaslt eanila, at
ualang pangyayari na mauala ang
eanilang eaguinhauahan.
&
fig^' - ' — ^5
— 307 —
»SJ*— ■ : ^— --««
f »
j Con gaaiio ang' taas nang lahat
1 nang Santos sa ealualhatian ay ga-
! yon naman ang lalim nang eanilang
I eababaan nang loob,' atgayon ang
pagea laprt nHa sa aquin, at pagea
ibig co sa eahila.
Caya nasasulat ito: ilmagay any
mangd putong nilang eoronas s(t harap
nang Dios at nan§ag patirapa sUa sa
liarap nang Gordero, at sinamba ang
nabubuhay niag ^niilamula nang hindi
' pa linalalang ang manga panahon.
9 . ■ — Marani ing nag tatanong, eon
sino ang lalong daquila sa eaharian.;
nang Dios, samantalarig hindi nila
naaalaman, eon nararapat silang
maeabihing nang manga mumunti.
Mahiquing palad ang mapasa
hngit, eahit mapalagay sa eahuli-
hulihan: d'oon ang lahat ay daquila,
snpagca,t, ang lahat ay pangangan-
lang' anae nang Dios, at hindi s^,
gg^— i ' -r — — >^
-308 —
«»« ~-. -' ' . ■ — <-»^i
ff '5
p{xi)galaii lamarrg, eoiidi parang
titnay iigang anae.
Ang lalong munti ay' ma]aqiii
doon at eahalobilo nang sanglibo, at
ang naguing maeasalanang lublia
ay parang hindi, njj,gcasala.
Narigtt'ianang narig inanga Disei-
pulos, eon sinong lalong daquila sa
eaharian nang langit, ay ito aug
isinaget sa eanila:
Con hindi eayo mag sisi, at hindi
tumulad sa manga bata,i, hindi
eayo maeaeapasoe sa eaharian naiig
langit. Cayanga angsinomangmag
paeababa eaparis nang batang ito,i,
siy^ang lalong daquila sa eaharian
nang langit.
Abang aba nang manga aayao
magpaeumbaba na paitt nang nia-
ngabata: sapagc£i,t, hindisilapahi-
hiritolotang pumasoe sa maquipot
na pinto nang eaharian nang langit.
mm^ — • ^ — £— oj^
o
• — 3oa—
»8^ ^ : -.— . . ^ .o^S
Aba iiaman naiig. mayayaman na
dito sa lupa ang eanilang manga
caaliuan-"sapagca,t, eon maeapasoe
na sa cu1mriBn nang Dios ang ma-
nga ducha,i, sa labas nang pinto
sila uungal-. :
Manga mabababang loob, mali-
gaya eayo ; manga dueha; eayo , i ,
matuua, sapagca,t, inyo ang eaha-
rian nang langit.
GAPI TULO 59. ' .
Sa Dios lamang dapat ilagay nang tauo
ang boong pananalig at pag asa.
^Panginooneo, alin ang aasahan
co sa buh^y na ftb? iAlin anglalong
eaaliuan na sueat eamtan co sa
tanang Ciilupaan? . .
?,Diyata baga,i, hindi ieao ang
Dios eo,t, Panginoon na angmsmga
pagea aua ay ualang bilang?
«j»o— i ~ ~ — o^
— 310 —
»^. , — : . : — «- ^ ;^-jg .
^Saaii aeo nag-^earooii imng nia-
galing na ealagayan na di eata ca-
sama? ^,0 eailan aeo nag damdani
nang lagay na masama, eon ieao
ay eaharap eo^
Lalong ibig co na maguing du(i-
hang easama mo, sa yumaman,]
eon 4eo,i, mapapahiualay ~sa iyo!^ \ji
Ang mag laebay cHto sa"lupa 'ii^SiJ:
eaabay mo,i, lalong ibig co sa ma- '
pasa langit, eon doon ay iiindi eala
easania.
Con saan c^\ na doroon, a}' nari-
rian angtangit: at naririap ang ca- ''
matayan sa Intierno na\ hinj(,li )no
quinalalagyan. ' '
leao aiig ninaaasa eong eamtan
eaya nga eailangan lia aco,i, eki-
maing, tumauag, at dUmalangih
sa pag sonod sa iyo. ■;
Hindi co mailalagay car|iho-
man ang lobos eong panahMig
i • \\ • _
■»»* -^ -oiS^
— 311 —
mko- — -^ ^88 ■
na maeasasaelolo sa aquiii nang
tapat, eoiidi sa iyo lamang, Dios co.
leao ang aqiiing pingbnaligan,
ieao ang inaasaiian co: ieao ang
aquing eaaliuan at tapat na eatoto
sa lahat nang bagay.
Ang lahat a}^ humahanap nang
ieagagMing nila; angieagagalirig
co,i, siya lamang na ninanasa mo,
at ang lahat ay ipinanalagay mo
sa aquing eagalingan.
Bagama,t, itinataya mo aeo sa
bagay bagay na toeso at sacuna,i,
ipinagtatalaga mo na ang lahat
nang itoi, "aqui,ng paquinabangan,
para nang ugali mong pag suboe
sa iyongmangainiibignang sarisa-
ring paraan.
Sa maiiga pag. soboe ria ito,i,
dapat eatang ibiguin at purihin na
pararig piriopono mo aeo nang ma-
i^ga eaaliuan nang langit.
mm^— -^- ' ■ — — »«1
— 312 —
mo. — p— — , . . — ^s
3 . — Sa iyo nga, Dios na Pangi-
noon, ilinalagay co ang aquing
boong pag asa at pag papaampon:
sa iyo co ipinababahala ang hirap
co,t, eapighatian; sapagca,t^ ang
lahat na naquiquita co liban sa
iyo , i , paraparang marurupoe at
ualang eatibayan.
Sapagea^t, ang earamihang ca-
toto,i, hindi co paquiquinabang,
hindi maeatotolong sa aquin ang
malalaeas na sumasaelolo, liindi
maea pag totoro nan^ magaling na
sagot ang marurunong na humatol,
hindi maeaalio ang libro nang ma-
ngapantas, anomang bagay na ma-
halaga,i, hindimaeaeapagligtas, at
alinmang lugarnalihim at ealogod-
logod ay hindi maeaeapagsanga-
lang, eondi ieao rin ang mag eali-
nga sa aquin, tumolong, mag pala-
cas,umalio, magtoro, atmagadiya.
1»«- — • '■ •>m>i
— 313 —
1«»» ■ '• — — —»«»•
4.— Palibhasa,!, ang lahat na
tila maipageaeamit nang eapaya-
paan at lualhati ay ualang easaysa-
yan , af hindi maeapagbibigay nang
anomang guinhaua, eon hindi ca
eaharap. "" .- , .
leao nga Ung saedalan nang la-
hat na eagalingan, eataasan nang
buhay at ealaliman nang dunong,
at ang pag asa sa iyo,i, siyang
iguiniguinhaua nang loob nang
iyong manga alipin.
Sa iyo po, Pangihoon co, aquing
itinataas yaring manga mata: sa
iyo aeo umaasa, Dios co,t, Amang
maauain.
Pag palain mo,t, paeabanalin ang
ealoloua co nang pag papalang la-
ngit, nang maguing tahanan mo, at
oopan nang iyongealualhatiang ua-
lang hangan: at ang templong ito ,
nang iyong earangalang ay huag
»«• . - ■■ i gi
— 314 —
.«s^ — — . ., .. . -o^a
nauaiig inag earoon nang anoniang
hindi nadarapat sa maga. mata nang
iyong eamalialan.
■ Alinsonod sa laqui nang iyong
eagalingan , at ayon sa earamiiian
nang iyong manga pageaaua, ay
tingnanmopoaeo, at iyong paquin-
gan ang panalangin nang abang
alipin mong nalalagalag sa lupang
nadidiliman nang eamatayan,
Amponin niopo at ipag adiya ang '
ealoloua nang iyong alipin sa ba-
gay bagay na panganib nang bu-
hky nix itong mabubuloe, at aeayin
mong eaabay naiig iyong graeia sa
daang payapa napatuloy sa bayan
nang e^aliuanagang ualang han-
gan. SIYA NAUA.
— T^~ACf7^^:c^>^0>^— ' — -
man^'-
TONGGGL
SA
317
TONGGOL
Mit i'iti tai iiiit i
LIBRO GUART0.
T()N(i£OL SA SANTISIMO SAGRAMENTO.
Masjintahing paghieayat sa eamahalmaba-
lang eoam'union.
Parini eayo sa aquin manga nagda-
ralita nang manga eahirapan, at na-^
ngag papasan nang mahigat na 'eapig-
liatian, at caijo,iy aquinpaguiguinhaua' I
hin, uiea nang Panginoon.
Ang tinapay na ibihigay eo ay ang
eatauarL^i^a^ie^
.^angdp^^^ at eanin; itoan^
aqijin eatauan napah^^a^iid^
' .4
'' K -'■'^r.' ■■ — -^ii
.^'^\
r- — -^— — ^
inyo: gaoin ninyo ito alang alang sa
pag aalaala sa aquin.
Ang enmaeain: nang aguing eataoan
at umiinom nang aquing diigo, siya.iy
sumasaaguin at aco,i, sumasaeaniya .
Ang manga pangungusap u^. sinabi
coJ,^ pauang espiritu at eatutuha-
nan.
GAPITULO 1.'^
eun gaano ang pay-galang na gagauin'
sa pag tangap 'eay Jesucristo.
I, — Ito ang iyong manga pa-
ngung;usap, 6 C: isto, na ualang
hangang ^eatutuhanan, bagaman
hindi ipinahayag sa iiss'ng panahon
at di isinulat sa iisang lugar.
. At yayamang ieao ang hag sabi
nang manga pa|igungusap na ito, at
ISi.- ^_— . _ —«8
pauang totoo, ay dapat eong tanga-
* pin lahat nang maraming pasasala-
mat at tapat na loob.
Manga pangungusap mo ito, at
ieaoang nag pahayag; at aquin na-
man, sapagca,t, ipinahayag mo
nang ieagaling co.
Gusa nang loob na tinatangap co
iyan sa iyong bibig, nang tumaos
na lubha sa eaibuturan nang aquing
puso.
. Pinapapagningas a«g loob eo ni-
tong manga uieang puspos nang
aua, eatamisan at pagibi^; nguni,t,
ang manga easalanan co naman
ay iquinatatacot co, at ang maru-
mi eong eoneieneia ay pumipiguil
sa aquin sa pag tangap nitong
camahalnaajialang misterio,
Ang eat^misan nang iyong ma-
- nga pangungasap ay nag papa^w-
long .sa aquing loob; datapua,t,
a»*-
m^
— •- «{
aco,i, iiabibigatari iiaiig e^ramihan
nang masasama eong eaugalian.
2. — Iniuutos mo sa aquin iia du-
mulog aeo sa iyo nang boong pag
asa eon ibig eong maguing tunay
na eampon mo; at tangapin co ang
tinapay na ieabubuhay mag paeai-
rlan maii, eon ninanasa eong mag
eamit nang eabuhayan at ealualha-
tiang uahang hahgan.
Parini caijo sa aquin, ang uiea mo,
eayong lahat na mga nagdaralita nang..
manga eahirapan at nangag papasan
nang mabibigatna eapighatian , at cayo,i,
aquing paguigninhaiiahin.
\0 matamis at eauiliuili sa
tainga nang maeasalanaa ang pa-
ngimgusap naito, na pag aanyaya
mo, Panginoon eong l)ios, sa ma-
nga due-ha at maralita sa paquiqui-
nabang sa easantosaniosan mong
eatauan.
— 321 —
r- — ■ — —• ^
Ngurii,t, ^.sino aeo Panginoon co,
na mangangahas na dumulog sa
lyo?
Natatalastas eong diea mageasiya
sa eataastaasan at calaquilaquihan
langit; at saea nag uiea ca nang
ganito: Paiini eayo sa aguing lahat.
'■ 3— lAnong eahulugan nitong di
maniageano mong pageaaua at ni-
tong eaibigibig mong pagaanyaya?
^Paanong maeapangangahas aeo
na lumapit sa iyo sa ganitong uala
aeong naquiquita sa aquin na ano-
mang eagalingan?
^Paanong aco,i, mangangahas
na mag pap^soe sa iyo sa aquing
tahanan, aeong madalas na nagea-
sala sa harap mo, 6 Dios na ualang
easing amo?
Ang ' mangu An geles at Areange-
les ay napiTpuspos nang lubhang;
-malalim na pag galang: nangata-
21
— 322 —
i»-, ■ , M
taeot ang maiiga santos at nianga
banal; at saea nag uiuioa ca nang
ganito: Parini eayong lahat sa aquin.
Con hindi ieao, Dios na Pangi-
noon Q0, ang nag^uiea nito ^sino
ang maniniuala?
At eondi ieao ang nag uutos ^si-
no ang mangangahas na dumulog
sa ivof
4. — Si Noo, na tauong banal ay
isang daan taong nag paeapagod sa
pag gaua nang isang daong nang
siya,i, maligtas na easama nang
mga ilang tauo, at paanong maea-
eapaghanda aeo sa loob nang isang
oras lamang sa pag tangap nang
ueol na' pag galang sa hmiie-ha •
nang sandaigdigan?
Si Moyses na daguiTa mohg \m^
eod at tangi mong o4toto, ay gu-
maua nang isang Area' 6 eaban na
ang guinamit na manga eahoy ay
»it^*_ : . i , . — — •«(
— 323 —
ualang 'pageagato at quinubcob
nang guintong dalisay, nang mai-
lagay doon, ang dalauang tabiang
quinasusulatan.nang sampong utos;
at diyata,t, aeong hamae na quina-
pal, ay mangangahas tumangap
agadagad sa iyo na siyang nag bi-
bigay nang otbs at pageabuhay.
ST Saloriion^ na siyang lalong
pantas sa lahat nang manga hari sa
Israel ay nag tayo sa loob nang
pitong taon nang isang mariquit
n'a Templo na ieararangal nang
iyong pangalan: ipinagdiuan^ ni-
ya sa loob nang ualong arao ang
paghahandog nang naturang Tem-
-plo; at nag hain nang isangiibong
hostia na pang paluUag sa galit mo
at inilagay nang boong earangalan,
at sa guitna nang manga musiea sa
pagsasaya, ang eaban nang tipan .
sa lugar na pinag lalaanan.
■ ■ • — ^d
" —324— ■
ws^ < — — »««
? ¥
At aeoiig aba, at laloiig marali-
ta s'a lahat nang manga tauo ^>y
paanong magpapapasoe co sa iyo sa
aquing bahay ay bahaguia na la-
mang guinugugol co ang ealaha-
ting horas sa pag papaningas nang
aquing loob at maano namang ma-
minsan minsa,i, gamitin eong ma-
galing itong ealahating oras?
5. — iOh Dios co! malaqui ang
eanilang pag pipilit na maeapag
bigay higod sa iyo isa aba co! to-
toong eaeaunti ang nagaga'ua. co sa
paghahanda sa paquiquinabang.
Bihirang magaua co ang pagpa-
patahimie at pagpapaeahinhin nang
ealooban.eo, at bihirang bihirang ,
maligtas aeo sa lahat nang ealiba-
ngan. - - , ,
At tunay nga, na 'sa eaibigibig
na harapan nstng iyong pag ca Dios
ay di dapat sumagi^i sa aquing pag
liS^-
— 325 —
igse^« . oissg
iisip ang anomahg'bagay na; inay
iniinting eahalayan, at hindi dapat
ealibangan nang agtiing puso ang
anomang quinapal; sapagica,t, ang
patutuhiyin c6 ay di isang Angel
lamang; eun diang Panginoon nang
manga Angeles.
8.— At bueod sa rito,i, ang ca-
ban n^ng tipan pati nang manga
nalalaman ay ibang iba, sa ealinis-
linis^n mong eatauang pospos nang
'di malirip na manga eabanalan: at
yaong manga saeritieio 6 handog sa
ley ni Moyses najgauang larauan
himang nang manga misterio nang
ley de graeia, ay ibarin naman sa
tunay na hostia nang iyong eatoan,
na siyahg eaganapan nang lahat
nang manga unang saeritiGio.
^Paano bagang di l9,long; mag
aalab ang aquing loob dito sa eaga-
lang galang mong harapan?
1<«*T— '■ ■ »«1«
— 326 —
liBio— — ■ ' — o^m
?
iBa((uit di aeo mag papaeahan-
daharida iia caiaquip naiig boong
pag iingat sa pag tangap sa iyo di-
yan sa easantosantosang Saeramen-
to; eon yaong manga banal sa una
na manga Patriareas at Profetas, at
sampo nang manga Hari at manga
Prineipe ay nangag-paquita nang
manga tanda nang eaguilioguilio
na ningas nang loob sa pag samba
sa Dios? ■
8. — Ang lubhang banal na ha-
ring si David sa pag caquita nang
manga biyayang ipinagealoob hang
Dios, nang unang panahon, sa ca-
niyang manga magulang ay nag
sayao na puspos nang galang sa
harap nang Area; gumaua nang sa-
risaring easanoapan nang manga
musieo: eumatha nang manga^sal-
mos, at ipinag utos niya na auiti,n
I nang boong eaHgayahan, at ma-
i ■ ,
H»»*— ' •
— 327 —
r- — ~~ — ~~ — *i
dalas namang inaa'uit niyang ca-
tono nang alpang hinuhulugan
nang graeia nang Dios Espiritu
Saiito; tinuruan ang l>ayang Israel
nang pag puri sa Dios nang boong
puso, at nang pagdarangal at pag
bubunyi sa eaniya nang sabay
sabay sa ar^o arao.
Con sa panahong yaon ay tantong
nianingas ang pag dedevocion at
totoong daquiJa ang pag papaala-
ula sa pag bi bigay puri sa Dios sa
hiarap nang Area nang testamento;
jgaanong_ pag galang at ,^pag de-
devocion ang dapat eong 'taglayin
at nang boong bayang binyagan, sa
pagdulog ngayon sa har?tp nang Sa-
oramento at sapag tangap nang ca-
mahalmahate-ng eatauan ni Gristo !
9.— Mar3,ming nangag lalaebay
sa ibat ibang baya^n sa pagdalao sa
manga reliquias naiig manga san-^
}»«— . — -i . ^g
— 328 —
■ »*- ^— ^ 1 . ■ *flaa»
tos; at naiiga-nlamangha sa paqui-
quinig nang manga guinagauani-
la at sa panonooB nang eanilang
malalaquing simbahan athinahag-
ean ang manga mahal nilang buto
na nababalot nang giiinto at sutla.
At ieaodiyata.t, nariritong hina-
harap co sa altar, Dios co, Santo
nang nianga Santos, lumalang sa
manga tauo at Panginoon nang ma-
nga Angelos.
Garanyoang guinagaua nang ma-
nga tauo ang manga pag dalao na
yaon dahil sa pagiianasahg rhaea-
quita nang manga nababago sa ma-
ta; at sa pagea uilingmanood nang
manga bagay bagay; datapua',t,
munti ang paquinabang toneol sa
pag babago nang asal lalong lalona
eon ang tangea nang eanilang pag
lalaebay ay ang pag sisiyasat nang
manga bagay bagay, at di ang
tts^ ■ — ■ — . ^i
i
— 329— .
I pagnanasa nang .tunay na pag'
sisisi.
Datapifa,t, naririto eang buong-
buosa Saeramento, Jesucristo, Dios
na totoo at tauong totoo; sa iyo ti-*
natamo ang manga masaganang bu-
nga nang eagalingang ualang han-
gan, eailan mang tangapin ca nang
tapat at banal na loob.
At sa pag tangap nito,i, hindi ang
naeaeahieayat sa amin ay ang pag
ea^alauahan nang loob, hindi ang
pag sisiyasat nang manga bagayba-
gay, hindi ang pag sunod sa layao
nang eatauan; eundi ang matibay
na pananampalataya, ang mataim-
tim na panahalig, ang dalisay na
pag ibig.
10. — i-Oh Dios na di naquiquita
at lumalang nang siandaigdigan
jlubhang eaguilaguilalas ang gui-
naua mo sa amin! anong pageata-
»»*- ^ 1 ■ : — *«3
r
i
— 330— .
: : ,H8W
mistamis at eaaya aya ang manga
paraan mo sa pag aanyaya sa iyong
manga liirang na tangapin ca dito
sa Saeramento.
Tunay nga,t, ito,i, lumalanpas
sa sueat malirip nang lahat na pag
iisip, naeahiliieayat na hibha sa
manga puso nang manga devotos,
at naeapag papaningas nang pag
ibig.
Sapageat ang manga tun^iy na
tapat na loob sa iyo na humahanda
sa pag babago hang boohg buhay
ay tumatangap na palagui dito sa ca-
mahalmahalang Saeramento nang
daquilang 'graeia at pagea ibig sa
eabanahin.
1 1 . — Oh eahangahanga at lihim
na graeia hang Saeramentong ito,
na ang naeararamdam lamang" ay
ang may tapat na loob eay Gristo,
at di sueat maranasan nang manga
• — ■ -ism
I
: — 331— ■^■■.- ■
giS^ : , ^ ; . . — >$g^
sueab at nabubuhay ria alipin nang
easalanan.
Di mamageano eon minsan ang
graeiang ito, na dahil sa masaga-
nang tamis na ipinagoaealoob ay di
•lamang ang ealoloua, eundi naman
pati nang eatauan ay naeararam-
dam nang daquilang laOias.
12. — ^Datapua,t, dapat nating
ipanaghoy at itangis na masaquit
ang ating eatamlayaii at eatania-
ran, sa pagca,t, di napupileao ang
ating loob nang lalong daquilang
pag ibig sa pagtangap eay Gristo, na
siyang quinalalagyan nang boong
pag asa at earapatan nang manga
mageaeamit nang langit.
Sapagca,t, siya ang batis nang
ating eabanalan at siya. ang su-
maeop: «siya ang eaaHuan na—
ting nangingibang bayan sa,bu-
hay na ito, at siya ang ealualha-
»* T-^—^ ■ — ■ — -^ — ^^^^a»
— , — . - ■ ■'- -— M <;».")
.>.)Z —
U»—^ . '. ^ ■ — »«j
tiang ualang luuigari nang manga
Santos. ' ■
Dapat ngang ipanagliot nang ma-
rami ang i^ag nanalang lialaga sa
mahal na Saeramento, na naealili-
gaya sa langit, at nag bibigay sa
sanglibntan nang tiinay na eabu-
hayan.
iOh eabulagan at eatigasan nang
piiso nang tauo, na hindi nag aalin-
tana sa ualang easing mahal na bi-
yaya, at ang paquiquinabang sa
arao arao ay siyang pinangaga-
lingan nang pag uaualang bahala,
at. eaeulangan nang paghahanda.
13. — Sapagca,t, eon itong easan-
tosantosang Saeramento ay^ipinag
eoeelebrar disin sa iisang lugar, at
eon sa boong mundo,i, 'dala disin,
sa isang saserdote ang eu'moednsa-
grr.r igaanong ;Iaquing pagnanasa
disin nanii' manga tauo na mapa-
& ^ i
— ooo —
rooii i<a lugar na yaon at maeasama
nang Saeerdoto ^at inaeapanood
nang pag gaua nang nianga miste-
rio nang Dios.
Datapua , t , ngayon aiy maraming
manga saeerdote, at si Jesucristo ay
inihalmndog sa maraming iugar,
nang mapagquilala na eon gaano
earanii ang eamaiialmahalang cu-
munion na ipinamamahagui sa bo-
ong nmndo, 4y siyang pag.cadaquir
la nang graeia at pag ibig iiang Dios
sa nianga tauo. , '"
Salamat sa iyo, 6 eagali iig gali-
ngang Jesus Pastor na ualang han-
gan, ua minarapat mong ibigay sa
aming manga nag daralita at nahi-
hira£an ang iyong eaniahalmaha-
langoaiaiian atdug6; ataiiyayahan-
na tanga,j.nn iiamin itong manga
misteriong Cctlaquip nang manga
uieangnaiigaling sa iyo riiig bibig:
y|^ — , — ..^ --— : — '——■ • — ^-^» ■
— 334 —
mm" — ■ »«»
f
Parini, animo, saaquin eayong lahat na
hanyag (la^'alitd naMg mangU eahirapan,
at nanga bibigatan nang eapighatian, at
ca\fo,i, aquing paguiguinhauahin .
GAPITULO 2.^
Sa Saeramentong ito,i, nahahayag ang
d(iquilang eagalingan at eaauaan nang
Dios sa tauo.
UIGA^^ IVJ%1WG PI801RUL.O.
1 . — Pangiiioon co, sa pag asa co
sa dabquila| mong eagaringan at pag
eamaauain ay dumudulog aeong
may saquit sa Mananaeop; aeong
gutom at uhao ay lumalapit sa bu-
eal nang oabuliayan; aeong abang
pulobi ay dumudulog sa hari nang
ladgit, aeong alipin sa aquing Pa-
nginoon, acx)ng quinapal sa cu-
niapal, aeong nahihirapaiY ay nag
mamaeaaua sa iyong map^galio sa
aqum.
?«_ . _ ^.
I
?
— 335 —
'Mh- ' ^ ^ _.^»»ii
-Bat^T,pua,t, ^saan nangaling itong
di mamageanong aagalingang qiii-'
namtan co, na minarapat mong ieao
ay lumaprt sa aquin? ^Sino baga aeo,
na.-pa,g bibigyan mo nang iyo ring
eatauan?
^.Paanong maeapangangahas ang
maeasalanan na humarap sa iyo
^At baquit? nagdadalita eang lu-
niapit sa maeasalanan?
Naquiquilala mo ang iyong lin-
eod, at na tatalastas mo na sa ca-
niyang sarili ay uala siyang eaga-
lingan na ieapaguiguing dapat sa
iyong biyaya.
Ipinahahayag co sa iyo ang
aquing pageahamae lamang, qui-
niquilala co ang iyon eagalingan,
pinupuri co ang iyong pag eaaua,
at pinasaiamatan co ang pag ibig
mong uaiSing pageasiahari.
Sapagca,t, eaya ca nag aasal
?
«»•'
—^36 —
)£»« « ; • o^n
?
iiang ganiyan sa aquin ay hin^li tla-
hil sd earapatan, co, eondi dahil sa
iyong pag ibig; upanding lalo eong
mapag guilaia at matanyag ang
iyong eagalingan, at nang aco,i,
mabahaguihan nang lalong mahi-
ngas na pag ibig, at nang ang eaba-
baan nang loob ay lalong malimbag
sa, aiiuing puso. Yayaman ngang
iquinaliligaya mo ito, at ganito ang
guinaua mo, ay iquinapupuspos co
naman nang tuua ang iyong pag
papala at eaUimanauari huag maea-
hadlang sa iyong pag eaaua ang
aquing manga eataesilan.
2. — -iOh eatamistamisan at ca-
amii-amuang Jesas! igaanong pag
galang, at pag papasalamat-na eala-
quip ang pagpupiiring ualang Heat
ang dapat gaoin co sa 4yo sa pa-
quiquisama sa eamahalmahalan
mang eatauan, na ang eamahalan
»»«—-—: — — — ■ *iS3S
— 337 —
B^~ . — — — . ■• — .^m
ay di si\cat masayod nang sinomang '
tauo!
.j,Ngiiiii,t. ano ang iisipin co sa
aquing pag lapit saiyo, at sa paqui-
quisamang ito sa aquing Panginoon,
na di co mangyaring masamba gaya
nang nararapat, at gayon ma,i, ni-
nanasa eong tangapin si^^a nang ma-
ningas na joob^
^Anong bagay na ialong niaga-
ling at lalong paquiquinabangan
ang sueat eong^ maisip, eondi ang
aco,i, magpaeababababa sa iyong
harapan, at ibunyi co ang ualang
hangang pageaaua mo sa aquinT '
Pinupuri quita, Dios co, at nina-
nasa eong ibunyi ca magpaeailan
man, samantalang sumasalilong
aeo sa iyon^ eaniahalan, at nag
papacababa,aco hangang sa eailali-
man nang aquing sariling eaba^
baan.
22
— 338 —
m:-r—-—- — ^ -^l^
, 3. — leao ang saiito naug nianga
santos, at aeo aug maeasalanan sa
dilang maeasalanan.
Mina.rapat mo;ig ihilig'ang iyong
loob sa aquin, na di earapatdapat
na itaas co ang aquing manga mata
sa pagtingiii sa iyo.
leao ay lumapit at ibig mong
maquisaina sa aquin, at inaanyaya-
han mo aeo sa iyong dulang.
Ibig mong paeanin aeo nang
eanin sa langit, at nang tinapay
nang, manga Angoles, na di ibang
bagay, eondi ieao rin Tinapay na
buhay, na nanaog mula sa langitsa
pag bibigay nang buhay sa sangli-
butan.
4 . — i lyan ang pinangagali ngan
nang pag ibig! iat gaanong pag pa-
pala ang ipinaquiquita ilio sa amin!
iat gaanohg manga pag 'papasala-
mat at manga pagpupuri ang dapat
^ ^ : . _- _— ..^
— 339 —
mmo . — — — :- , — ^•«gi^
eorig igauad sa iyo dahil sa di ma-
iiiageanong biyaya nlo.
iOli gaaiiong eagalingan at eapa-
quinabarigan ang maadhiea mo sa
' paglalang nang Saeramentong itol
igaano eatamis at ealigaya ang pi-
guing na ieao ri,t, di iba ang ibini-
gay mong pageain!
,. iOh! itotoong eahangahanga,
Panginoon' co, ang iyong manga
gaua! itotoong malaeas ang iyong
eapaagyarihan! itotoong di ma-
sayod ang iyong eatotohanan!
.Sapagca,t, sa isang uiea mo la-
niang ay nayari ang lahat nang
bagay; at nayari ang iyong ipinag
utos.
5.— Gahangahangang bagay, li-
liim na dapat sampalatayanan at di
mataroe napg pag iisip nang tauo,
na ieao, Panginoon eong Dios, Dibs
na totoo at ta'uo namang totoo, ay
— 340 —
£»• — ^ ^ . ' ■ — • — ^a
■wr- j
naririaiig booiig-boo sa ilaliii?. naiig
anyo nang eaunting tinapay at alae,.
at quinacain ca man nang tuina-
tan'gap sa iyo ay di ca naba-
bauasaii. leao, Panginoon nang
sangsinueuban na diea nag eaeaila-
ngan nang anoman, ay nag dali-
tang inibig mong tumaliang easama
namin sa Saeramontong ito.
Ipagealoobmong maparati sa ca-
linisan ang aquing puso at ang
aquing eatauan, nang mangyaring
maipag diuang eong madalas nang '
maligaya at malinis na eonsieneia
ang iyong manga misterio, at nang
tangapin co, at ipag eamit nang
ealualhatiang ualang hangan, yaya-
mang guinaua mo ang nianga mis-
teriong ito, nang siyang ipag puri
sa iyo una-una, at sa<la mag^ing
tandang rnag paalaatang palaggl s^t-^
amin nang iyong, pag ibig. - i|
Mr^ ^ ■ • 'L
«K*.^^ — — — -^*
Vj
— 34'J — \ V,.,
!»« ■ ■ ^ — ^ —- V~»^»
! . ■ . ■ ■ ■ W.,
(*).— ^Maligaya e^, ealoloua co, at
• inag pasalamat ca sa Dios sa di ma-
tingealang biyaya; at sa tarigi ng ca-
aliuan na iniiian sa iyo dito sa ba-
yang eahapishapis.
.. vSapagca4-, sa tuing pag aala-
ala mo sa misteriong ito, at pag
tangap mo nang eatauan ni Gristo,
ay turautupad ca sa nasa niya at
tangea nang sa iyo,i, pag saeop,
at naeaeabahagui ca nang lahat
. nang manga earapatan nang ma-
nanaeop,;
Sapagca,t, ang pag ibig ni Jesu-
eristo eailan ma,i, di nabslbauasan;
at ang ealaehan nang eaniyang ma-
nga eaauaan eaMan ma,i, ualang
pngea ubus.
Caya ng^, dapat eang humandaing
|^y^iMj|i^liiihaguhin mb arig ca~
;^#fflijciTaa^^n^4yong ealoloua,» at
%guriamgiinamin <|fiong lubha ang
' - \ ^. , r •,
— 342 —
m* ' • ~— •J«2
, daquilang misterio nang iyong pag
eapaeagalin.
Dapat mo nganing aealain na
lubhang daquila, lubhang tangi, at
lubhang ealugodhigod^ eon ieao ay
nagmimisa 6 nag sisimba na parang
yaon ang pag baba ni Gristo sa tian
nang mahal na Virgen at nag eata-
uan tauo; oparangniyongnabibitin
sa Cruz, nag casaquit at namatay
dahil sa pageapaeagaling samanga
tauG. ' ,
y ■ ■ ■
GAPITULO 3."
Totoong tnagaling ang malimit na pa-
quiquinabang .
1.— Sa iyo aeo dun:ijadolog, Pa-
nginoon co, nang aquing paquina-
tiangan itong mahalagamong biya-
[ ya, at nang aco,i, maligaya dito sa
I . ■ m
^R«... . : — ■■■<>«»
|®« -— ^ ■ ■ '■ ■ 0^%
eamahalmahalan mong piguing, na
dahil sa matam-is mong-pageaaua
Dios eo, ay iyong inihanda sa dueha.
Na sa sa iyo ang lahat na nina-
hasa co at dapat eong nasain; ieao
ang aquing eagaringan at eatubu-
san, ieao ang aquing pag asa at eala-
easan, ieao ang aqmng puri at ca-
loualhatian,
Bigyan mo, nga nang ealigaya-
han ngayong arao na ito ang ealo-
loimnang iyong ITngeod, sapagca,t,
ieao, Jesus co, ang aquing quina-
guiguiliuan.
Ang ninahasa eo ngayon ay tanga-
pin quita nang boong pag ibig at pag
galang: ninanasa eong patukiyin
(|uita sa bahay nang aquing dibdib
na maguir^g dapat baga aeong pag
palain nio na gaya ni Zaqaeo, at
ipaquibilang mo aeo sa manga apae
ni Abrahan.
"IsRe.
-m
_ 344 —
gS^ ,- ^ . ~0«j
Ninaiiasaiigmasaquitiiangfci(iuing
ealoloua ang i^ong eatauan: hina-
hangad nang aquing piiao ang pa-
^ui^uipageailsa sa iyo.
2. — -Pasa aquin-^a at sueat na:
sapagca,t, eon uala ioao ay ualaiig
eaaliuang naealiligaya.
Hindi aeo mapalagay, eondi sa
iyo; at eung di mo aeo dinadalao ay
dili mangyayari aeong mabuhay.
Gaya nga nararapat na dumulog
aeo sa iyo ng»ng madalas, at tan-
gapin quita, sapagca,t, ieao ang
ieagagaling nang aquing manga
earamdaman, nang aco,i, huag ma-
lupa3q)ay sa daan eong aco,i, ma-
uala^itong pag-eaing-langit.
Jesus na lubhang maauatn, sa
pangangaral mo sa manga bayan,
at sa pag-gamot sa sarisaring ma-
nga saquit, ay nag uiea ca nang ga-
ni^o: aayao eong pabayaan sila na
m-' ' — : : ' ^ m
i
— 345— ■ -
^ . . ■- ■ •■-' -- ' ■• -- -■ ■ ^ m
umoui >sa eanilang hahay na di euma^
eain, baea sila,i, mdlupaypay sa daan.
Ganito„ang gauin mo ng^yon sa
aquin, yayamang lumagae ea, dito
sa Saeramento, nang iea-alio nang
manga binyagan,
Yayamang ieao ang matamis na
pageain nang ealoloua, at ang sa
iyo,i, eumaeain nang dapat na pag
eain, ay maguiguing eabahagui, at
magmamana nang ealualhatiang '
ualang hangan.
Aeong madalas na nahoholog sa
c§isalanan, at palaguing malamig
at patay na loob eailangan na sa
tolong nang madalas na manga pa-
nanalangin at manga j3agcocompi-
sal at pagtangap nang eamahalma-
hal^n nLiong eatauan, aco,i, mag
bagong a^l, mag paealinis, at mag
paningas nang loob, at eon liine^i,
ay baeaeon pabayaaneo ang paqui-
R— . — i , — ■ • . . — — oari
!
^346
quinabaiig na rnalimit ay di co ma
ganap ang santo eong tiea.
3. — Sapagca,t, ang manga ca-
randaman nang tauo ay nahihilig
sa masarna magmula sa ear^iyang
eabataan; at eondi siya tulungan
nang gamot sa hxngit, ay mahuhu-
j log sa manga lalong daquilang
easaman.
Ang santa Gomunion ang naea-
pagpapalayo sa easaman at naeapag
bibigay nang ealaeasan nang ioob
iia,icagagaling.
At eon ngayon na aco,i, naqu|-
quinabang at nag mimisa ay totoong
mabagal at matamlay ang aquing
loob, ^anoeayang mangyayari eondi
co tangapin ahg gamot na ito, at eon
hindi co hanapin itong totoong ma-
bisang lunas? Cahima,t,^ ang boong
arao ay hindi co nagogogol sa pag
hahanda at di aeo nagagayae na
«s^
. -^ 347 —
BK«. — — ^ : ^^m
lubha'sg, pag mimisa; gayong ma,i;
' pag pipilitan eong tangapin ang
manga eamahalmahalang misterio
sa panahong iieol, nang aco,i, ma-
(piinabang nang di mamageanong
graeia.
Sapagca,t, ai^g pinacadaquilang
eaaliiian nang ealolouang tapat na
loob , samantalang nangingibang ba-
yan dito sa bapa ay ang pag tangap
sa oaniyang easi, nang mataimtim
, na •dc-vocion nang puso at pagaala-
alang palagiii sa eaniyang Dios.
4. — iGh eahangahangang pag
eaealoob sa amin nang iyong aua!
Panginoon eong Dios, na lumie-ha
at nag bibigay buhay sa laliat nang
--^-manga espiritus, minarapat mong
pumarito ca sals^g duc-ha,ng dalo-
loua, at busuguin mo ang eaniyang
eagutuman nang boo mong pag^a
^ Dios at pag eatauo.
M '"'■''' ' " *i4
'/ars^ — '■ -, — — — r- '■ •»iiBim
— 348 —
IK* — -— — — -«^S
iOh! mapalad iia espiritu, ealo- i
. louang nialuailiati yaong maguin- |
dapat tumangap sa ijo, Pangi-
noong Dios niya nang tapat na pag
tangap, at mapuno nang banal na
ligaya sa paqui(iuinabaiig.
;6h! ilaquing Panginoon ang
tinatangap, lubliang eaibig-ibig na
panauliin ang pinatutuloy, totoong
ealiigod-lugod na easama ang pini-
piguing, hibhang tapat na oatoto
ang na eaoaU^gnyo, hibhang maga-
ling at mahal na esposo ang hini-
rang na mahiguit sa laliat nang
manga iniibig, at earapatdapatang
ibiguin sa salat nang sueat nasainl
Maumid sa iyong harap, eata-
. mistamisaneong sinta, ang langit
at iupa, pati ang lahat jriang manga
bagay na naeapagbibigay dilag-sa.
eanila; sapagca,t, ang lahat nang
luningning at eagandahan nila ay
m»< •■ »iam
— 349 —
wiR— T— — ^-— "^ m
caloob~ iiang iyong easagaiiaaii; at ,
.eai lan ma , i , h indi maear^rating
sila sa eataasan nang iyong nga-
lan, at eariinanganmong ualang
hangan;
GAPITULO 4.«
Tongeol sa hmraming eagalingan na
ibinabahagui sa munga naquiquinabang
\ namalimit.
,w
»JICA I¥AI«G OEfe.CH»Ul.d
1 . — Panginoon eong Dios , pag.
palain mo naua ang iyong lingeod
naiig manga matatamis moiig biya-
ya upan tling maguing dapat du-
mulog nang maningas na loob sa ca-
mahalmahalan mong Saeramento.
Hieayatin mo naua ang aquing
puso na umibig sa iyo, at pueauin
mo aeo sa 'mabigat na pagea gupi-
ling, dalauin mo aeo at easihan narig
— 350 —
!ai«— — ' — ' — -'- ' -— «aii
iyoiig graeia, nang aiatiemaK'nang
aquing ealoloua ung iyong eatami-
san, na naliligpit sa Saeramentong
ito na parang masaganang batis na
binubuealan.
Liuanagan nio nanian ang aquing
manga mata nang maquilala co
itong totoong mataas namistorio, at
pag ealooban mo aeo nang iaeas,
nang paniualaan co nang lalong
matibay na pananampalataya.
Sa pagca,t, ito,i, gaua mo, liindi
yari nang eapangyarihan nang tauo;
camahalmahalanm©nglalang, liindi
eagagauan nang manga tauo. •
Sa pagca,t, ang sinoman^ sa ea^
niyang laeas na sarili ay di sueat
maeataroe at maeatalastas na^ng ma-
nga bag'ay na totoong malalalim
na hindi maabpt nang. cafalinphg:an
man nang manga Angelos,
l'At anong masisiyasat co at ma-
n0« • ' — •«'
— 351 —
mm^^ — r. — ' oism
"* : 9
alamaiisdito sa totoong malalim na
Saer^mento, ay aco,i, isaug di ca-
rapatdat na maeasalanan, lupa, at
abo?
2. — Pangi'noon co, dumudulog
aeo sa iyo nang tapat na puso, nang
malinis at matibay na pananampa-
lataya,at alangalang sa iyong utos;
at totoong sinasampalatayanan qui-
ta, Dios na totoa at tauo namang
totoo, na ieao av naririan sa Saera-
mento.
ilhig mo, nga, baga na quita,i,
tangapin at aco,i, maquisama sa
iyo sa bagsie nang pag ibig?
Caya duraudulog aeo sa iyong
pageaaua, at hinihingi co ' sa iyo
ang tanging graeia, upang ang
,aquing puso,i, matunao sa ningas
naiig . pag-i big sa iyo , at eailan
ma,i, huag co nang nasain ang pag
hanap nang ibang oaaliuan.
Sitsi'r ' - ' " • » »»
— 352 —
si»*-T — : ^ — - — -^ — -T- — —-»«« :
^N
I SapagcM,t, itoiig.cataastaas7iii at
I earapatdapataiig' Saeraiiieiito ay si-
yaiig eagalingan nang aquing ealo-
} loua,t, eatauang, eagamutan sa la-
I hat nang saquit naiig aquing loob,
I ii^uinagagaling nang niasama eong
r eaugalian, naeapipiguil sa manga
ualang tatong liinguil nang aquiiig
eatauari, i<iuinagagahis 6 iquina-
I pagbahauas nang.laeas nang ma-^
] nga toeso nang (lemonio, ipinag
I Ccu;amit co ii.ing lalong ekKiuihing
I graeia, itiuinadaragdag nang eaba-
I Tialan , iquinatitibay nang pana-
I nampaiataya, iquin{ibubuhay nang
\ pananalig, ilinalaeas at ilinalaqui
l nahg pag ibig.
I ^i. — Maram i ng eagali ngan ang
iyong ipinagealoob at madla ang
ibinibigay mo dito sa Saeramento sa
manga iniibig mo na naquiquina-
baiig nang dapat, Dios oong umi-
— 353 —
r-^ ' —-»«»•
ibig sa &;quing ealoloua, iiag papa-
?aeas saeahinaan nangtauo, atnag
bibigay nang lahat nang eaaliuan'
nang loob. ,
Sapagca,t, binibigyan mo nang
masaganang eaaliuan na labansa
sarisBTiTrgm^ngarea^hirapan, at sa
eailaliman nang sariling eaabaan
ay ibinabangon mo sa pag-asa sa
iyongpag-tiampon, at inaaliomo at
liniliuanagan a,iig loob nang bagong
graeia; upang ang manga bagong
maquiquinabang na nangalulupa}^-
pay at malamig ang loob ay eon
mabusog na nitong pageaing langit,
ay maearanas nang pagbabago, at
ang masama ay gumaling.
Ito ang' guinagaua mo sa iyong
manga. hirang, nang maquilala
nil^ nang- tunay, at maranasang
maliuanag ahg malaquing eahi-
naan nila, at ang daquilang eaga- .
Ibh.. . . . — . --.^'
. 23 ■ ■
— 354 —
w
lingan at graeia na quiriacanntan sa
iyo. V ^
Sapageat sa ganang. eanila ay
malalamlam at patay na loob, data-
pua,t, sa iyo quinacamtan angeani-
ngasan, ang eaaliuan at ang banal
na ealooban.
jSino nga, ang di maeaeaeuha
nangmasaganang bunganangrtamis
sa paglapit^a tunay na eatamisan?
^,0 sinong di mag dar^mdam
nang init, eon nalalapit sa isang
malaquing silab?
leao ngA ang batis na palaguing
umaagos at dumadaloy nang hoong
easaganaalh: ieao ang apuy na para-
ting nagniningas, at eailan ma,i,
di namamatay.
4. — Caya nga eondi aeo maeasa-
loe nang tubig sa masa.ga-nang bati s
i\a ito, at hindi maeainom hangan
sa mabusog, ay ilalapit ooman la-
■^»
mang '!a?ng aqumg manga labi sa
hibig nang pansol, upanding mata-
labsian napg ilang patae man la-
mang, na maeapaui sa aquing eau-
hauan, at nang huag malobos ang
pagealiyo nang loob co. .
At hindi man aeo maeaparis nang
manga taga langit, na totoong nag-
niningas sa pag ibig, na para nang
manga Oiierubines at SeraAnes, ay
pagpipilitan eong mageaiilit nahg
banaJ na loob, at maihanM ang
pusoeo sapagtatamo nangbaunting
ningas nang pagea ibig, sa Dios
dito sa pag tangap co nang Saera-
mentong ieabubuhay.
Datapua,t, sa eaeulangan co,i,
ieao napo ang- mag pun6 nang
iyong graeia, ' eagaling-galingan
congJGsuSy^Gasantosant^sangMana-
naeop; yayamang minarapat mong
tauaguih ang lahat, na ang uiea
— 356 —
tt8f_ ; . : . . -»a|,if
mo, i , : Parine sd aquin eayong Hahat na
nangaydaralita nang manga eapagalan \
at nangdg papasan nang manga casaqui- \
tan, at cayo,i, aquing pagniguinha-
uahin.
5. — Sapagca,t, sa pageapagod
co,i, pumapauis ang aquiiig mue-ha,
1 ang.-saquit nang puso,i, nag papa-
I hiralD sa aquin, ang eabigatan nang
man«a easalanan co av naeaiinis sa
aquin, ang maraming masasamang
asal nang eatauan d.j naealilinga-
tong at naeabibigat sa aquin; at ua)a
sinomangtumulorig saeahinaah co,
ualang" magligtas sa aquin '^eondi
ieao, Panginoon eong Dios, na Ma-
nanaeop co: sa iyo napapabahala
aeo pati nang lahat naganang aquin,
nang aco,i, ingatan mo at ipatnugot
►^ sa buhay na ualang haBgan .
Tangapin mo aeo alang alang sa
eapurihan at eakialhatian nang
i»c_ — . — , — • — -^««s
— 357 —
r — — — — — 1
iyoiig" satitong^ iigalan, yayama,ng . i
,inibig mo iia ihanda sa aquin ang
iyong eataiian aldugo nang maeain
eo-at mainora.
At ipag ealoob mo sa aquin, Pa-
nginoon eong Dios, na Mananaeop
na niaragdagan ang ningas natig
loob co sa eatimitan nang pag tan-
gap'oo nang misteriong ito.
GAPITULO 5.«
• Tongeol sa eamahalan nang Saeramento
at ealagayan lumg Saeerdote.
uieiiL iv<%rv(; iiviibig.
1.— Gahit mag earoon ca nang
ealinisan iialig manga Angeles, at
nang e.asantusan ni San Juan Bau-
tista, ay ,liindi earin earapatdapai
..sa pagtan^'ap at„ pag gaua nang
Saeramontong ito.
Sapagca,t, hindi naooeol sa ma-
— 358 —
(«9^ — . ^ .«I
n ... .
nga earapatan nang tauo' na ang
tauo,i, eomunsagrar at tangan ta-
nganan niya. ang Sae^amento ni
Griisio, at eumain nang tinapay
nang manga Angeles.
Mataas ang misteriong ito, at
daquila ang earangalan nang ma-
nga saeerdote, , na pinag ealooban
nang di ipinagealoob sa manga
Angeles.
Sapagca,t, angmanga-saeerdotes
lamang na tunay na inordinan sa
Santa Igleeia, ang may eapangya-
rihang mag misa, at eumonsagrar
nang eatauan ni Gristo.
Totoo,t, ang saeerdote ay'minis-
tro nang Dios, na dahii saeaniyang
orden ay naeagagamit nang pangu-
ngusap nang Dios alinsonod sa ipi-
nag otos niya: datapu,t, ang Dios
ay siyang lalong gumagaua niyan
bagama,t, hindi riaquiquita, palib-
m
•ifc»o'— . — ^ — . — _ — . ^ . - 'im%
— 359 —
hasa,r,.>riasasailalim nang eaniyang .
^eapangyariiiainang lahat niyang
ibiguin, at sa eaniyang utos ay su-
musunod aug lahat.
2.— Gaya nga dapat mong pani-
ualaang lalo ang Dios na maea-
pangyarihan dito ^sa eataastaasang
Sacram§|jto, na mahiguit sa iyong
manga sariling earamdaman at sa
lahat nang manga tandang naqui-
qaita.
Qayangariamanangtauo,i, dapat
" dumulog samisterio"ng ito nang ma-
iaquing taeot at pag-galang.
Gunamgiinamin mo ang iyong
ealagayan, at pag nilaynilayin mo
ang eatungeulang ipinageatiuala sa
iy(y iipong ieao ay ordinan nang
Obispo. "
leao ;ay ' naguing saeerdote at
binigyan nang eapangyarihan ria
^ maeapag misa: mag pilit eanga-
mi^ . — _. — ; -^ tisSi
— 360 —
ms^ : ; — *«s
1
yong maghaiidog nitong aacrificio
sa Dios nang tapat at malinis na
loob sa panahong ucoj, at m'ag
paeabanal ca nang asal.
Hindi ca naauasan nang pasan,
eondi ieao ay nagapos nang lalong
mahihigpit na eatongeoian, at isa
sa manga eatongeolang ito,i, ang
mag pilit eang mageamit nang da-
quilang eabanalan.
Ang saeerdote ay dapat maguing
oliran sa lahat na manga banal na
eaugalian, at mag-bigay sa iba nang
magandang halimbaua sa mabu-
ting pamumuhay.
Ang eaniyang paquiquisamahan
ay hindi ang mangatauong eampon
nang mundo; eondi ang jnanga
Angeles sa langit,-at ang manga
tauong banal sa lup^. ,
3. — ^Ang saeerdoteng nagagaya- j
e'an nang manga sagradong damit I
^ &
-tm*' rr ! ■ *mm
- (
— 361 —
r~ — — ^
I ay lialalagay sa lugar ni Gristo,
naiig magmaeaaua sa Dios nang
boong pag ibig, at eapaeumbabaan ,
at ipanalarigin ang bayan.
Nasa sa eaniyang harap at lieod
ang tanda nang cruz, nang pala-
guing alalahanin ang Pasion ni
Jesucristo,
Dala niya sa harapan nang easu-
lia ang cruz, nang gunamgunamin
niyang parati ang manga baeas ni
Cqsto, at mag paeasipag- siyang
sumunod nang boong eaningasan
nang loob.
May dala namang cr«z sa lieod,
nang bathin nang maamong loob
alang alang sa Dlos ang lahat nang
manga easam-ang guinaua sa eani-
ya nang eapua tauo.
Dala sa' harapan ang Cruz, nang
itangis niya ang manga sariling
easalanan, at dala sa lieod, nang
:iiiSH> • ■ -;— ■ : *^
■ ^L
362 —
eaniyaiig taiigisan naiig boongpag
eaaiia ang manga ca$alaiian nang
iba, at nang alalaiianin .na siya,i,
nalalagay na tagg, pamaguitan sa
I Dios nang maeasalanan.
] At nang hiiag lieatan ang pana-
3' nalaiigin a,t pag hahandog nang
I santo .saeiitieio, liangang sa ma-
1 guing (lapat ila maeamtan. ang
I graeia at i^ag eaaua nang Dios.
I Oapag ang saeoi-dote ay nagmi-
i misa, a,y nag bibigay nang eapuri-
! han sa Dios, naoaealigaya sa ma^
I nga Angoles, naguiguing oliran
^ nang nuinga eristianos, sumasa-,
(;lok) sa manga buhay at ipinana-
langin at .inilulualliati ang nianga
namamatay, at siyaJ,,..iia^acabalia-
gui nang lahat nang manga eaga-
lingan.
mm^ — . --.--^_ — . — . — ^...«eS
3G3
— ■ ■ <,
18
GAPITULO 6.«
TanoiK) nanatutimgeol sa dapat gauin
bago maquinabang.
1. — Panginoon co, eapag nagu-
gun:amgu*iam co ang iyong eara-
ngalang: at ang aqiiing eapahama-
I ean, ay totoo aeong iianginginig at
I napiipuspos nang ealiihiyan.
I .r.Sai»agca,t, eon hindi aeo (kinio-
I . dulog sa iyo, ay lunialayo aoo sa
eabuhayan: at eong dudulog aeo
nang di earapatdapat, ay pag eaea-
salang malaqui ang eaeamtan co.
^Ano nga^ ang gagauin co, Dios
eong taga tulong at taga hatol sa
aquirig mariga eailangan?
2. — It;uro mo sa aquin ahg daang
matuid: hulugan mo ang aquing
isip uang ealiuanagan nang maqui-
■%Bi c . . . . . ^ i-o«»!
r
— 364 —
_ .. .^i
|ala co ang (lapat eong gauin sa
ta[)at na paqiuqiiinabang:
Sapagca,t, niabiiting niatalastas
co eon ano ang dapat eong gauing
I)ag hahanda nang ioob at pag
gahing, nang paquinabangan c6
ang pag tangap nang iyong Saera-"
niento, 6 sapag haiiandog, nitong
eataastaasan at eamalialmahalang
saeritieio.
GAPiTULO.T." .
Tomieol sa pag papaealinis nang sari-
ling eoneimda 6 budhi, at pagtitiea.
UIC<% KA.XG IIWIIOI<>.
1. — :Ang eaunaunahang dapat
gaoin nang saeerdote nang Dios na
mag mimisa, mag bibigay at ta-
tangap nitong Saeramento,i, ang
boong pag papaeumbaba nang puso,
ang malalim na pag galang, ang
i ■ V ,'^'' i
'» » ' '■ ' — »m
— 365 —
I». — ^^ — . . : ^ oism
matiBYuy ria pananampalatayea, at.
ang malinis na pag nanasa nang
eapurihan. nang Dio's. --
Siyasatin mong magaling ang
iyong eoneieneia, at linisin mo,t,
gayaean nang lalong mabuting
para-ang maeaeayanan mo., eala-
quip ang tunay na pag sisisi tit ma-
paeumbabang pag eoeompisal; sa
maGatuid ay ualang matira na ano-
mang salang malaqui na sueat
ma^alingatong sa iyong eoneien-
.eia, at maealiadlang sa iyosapag
dulog nang bobiig pag asa sa Sa-
eramento.
Galupitan mo ang lahat mong
manga easalanan, at iealumbay
mo at tangisano' tangi ang manga
easalanan o'uinagaua mo sa arao
arao. ^
At eon may panahon ca,i, ieum-
pisal mo sa Dios nang taos sa
m-
— 366-
puso ang laliat iiang earalitaaR
nang nianga hiliguil nang iyong
eataiian.
2. — Itangis mo,t, ipagpighati,
na ieao aj totoo. pang maibiguin
sa layao nang eatauan, at hilig sa
manga daya nang mundo, totoong
eaeaunti ang pagsupil mo sa masa-
samang gaui, at totoong supil ca
nang manga pita nang eatauah,
Tantong pabaya ca sa pagiingat
nang manga earamdaman, totoong
nababalot eang madalas nang ma-
nga ualang easaysayang hangad.
Totoong nahihilig ca sa manga
l)agay nahaqui(|uita, totoong tamad
ca sa manga bagay ha hindi naqui-
quita.
Totoong madali ca sa pag taua
atGahalaghagannangloob, totoong
malayo ca sa pag tangis at pag
sisisi.
I^
— 367 — .
tBg ge » II.. . : .1 , ....,.
Totooiig gaui ca sa ualang uas-;
tong pamumuhay at sa mang-a
eaguinhauahan nang eatauan, to-
toong tamad ca sa pag ganap at j
GAtaimtiman.
Totoong mapag usisa ca sa paqui-
quinig nang manga balita at paho-
nood nangmanga bagay na ealugod-
lugod: totoong matamlaylea sa pag
nanasa nang manga bagay na naea-
pag bibigay nang eababaan nang
iooh.
Totoong mapag nasa ca nang
pag titipon, totoong maramot sa pag
bibigay, totoong masaquiiii sa pag
tatago. "
Totoong uala eang tuto sa pag
sasali.ta, totoong dimo quinauiuili-
.han ang di pag imie.
Totoon^' ualang uasto ca sa ma-
nga eaugalian, totoong ualang ca-
baitan sa manga gagauin.
L..
-^368 —
gggB. . . ,M
- Totoong ualang cas^iyahan'(3a sa j
pag eain, totoong bingi sa i^ianga
pangungusap nang Dios.
Totoong hilig ca sa ealibangan,
totoong mabigat ang eatauan sa
1 pag gaua.
I Totoong guising ca sa paquiqui-
] nig nang manga salitaang ualang
I easaysayan, totoong matologuin sa
1 pananalangin.
I Totoong nag dudumali eang ma-
I eatapus, totoong ualang ingat. sa
1 pananaimtim.
j Totoong tamad sa pag darasal
! nang oiieio, totoong malamig ang
j loob mo sa pag mimisa at paqui-
quinabang. >
. Totoon g madal i eang m al ibang
at bihirang tumaimtim ang loob.
Totoong magagatltin, at mapag-
bigay nang isasama nang loob nang
eapua tauo.
— 369— .
IBRe— ^ »M
Totopng palabintang, totoong ti-
^gas mong maguica»sa sinasauay.
Totoong maligaya sa eaguinha-
uahan, totoong mahina ang loob sa
eahirapan.
Totoong sag'ana sa pag gaua nang
mabubuting tiea, totoong m?ibigat
sa pag tupad nang pinagtieahan.
3.— Pageatapus ha maieumpisal
mo at matangisan ang manga ca-
eulangang ito, at libo pang gang-
ganito nang boong pagsisisi at da-
•quilang ealumbayan dahil sa iyong
sariling eahinaan, ay pagtieahan
mong matibay na baba^uhin mo
ang iyong buhay; at paeagagalingin
mo sa manga haharaping arao.
Pageatapus, sa lubos na pag-
tangui'sa sarili at.boong ealooban,
' ay humandog eang parang pala-
Iguing nah3,hain sa earangalan nang
aquing ngalan sa ilalim nan'g
24
— 370— J
r- — • — — *?
ivong pusp, at ipag tagubiUn mo
nang buhay na pananampalataya
sa aquing pageaealinga ang iyong
caloloua,t, eatauan.
Nang sa paraang ito.i, marapat
eang dumulog nang dapat sa pag-
hahandog nang saeritieio sa Dios,
at nang paquinabangan mo ang
pagtangap nang Saeramento nang
aquing eatauan.
4. — Sapagca,t, ualang haing to-
toong earapatdapat, at ualang la-
long daquilang eabayaran na 'iea-
lilinis nang manga easalanan, gaya
nang humandog sa Dios nang lobos
at boong ealinisan sa misa at sa pa-
quiquinabang nang sacriflcio nang
eatauan lii Gristo.
Gung gaoin nang tauo ahg ga-
nang maeaeayanan niya, at mag
sisi nang taos sa puso, eailanma.t,
damulog sa aquin, at liumingi nang
. — 374 — A
i9io — .__ _ — . — — . —
tauad at»gracia, ay tahas na sabieo,
anang Panginoon Dios, na aayao
aeo nang eamatayan nang maeasalanan,
eundi ihig eong siya,i, mag balie loob
at mabuhay: at di co na aalalahanin
ang eaniyang manga easalanan, eondi
ang lahat ay ipatatauad eo sa eaniya.
G^PITULO 8.»
Tongeol sa pag hahandog ni Grista sa
Cruz, at eusang pag ayon sa ealooban
nang Ama.
iuiOA NANG INIIBIG.
1. — Gung aco,i, etisang human-
dog sa Dios Ama dahil sa iyong
manga easalanan, na ang nianga
eamay cp~i, nadiripasa cruz, atang
cataua,i, hubad; nasa maeatuid ay
uala na aeoiig sueat maihain: na
ialay co na apg lahat na ilulubag^
nang pusb nang Dios.
• -, ^ ^
— 372 —
r- — : — ~ — -"
Ganito rki naman, dap'at eang
humandog na eusa parang isang
malinis na alay sa aduin sa pag
mimisao pag sisimba mo, at ilaquip
mo sa iyong pag aalay ang lahat
mong laeas, pag ibig, at panaimtim
sa Dios alinsonod sa iyong naeaea-
yanan.
Ito ang lalong hinihingi co sa iyo,
na mag piiit eang pabahala sa
aquing lobos na lobos.
Hindi co tinitingnan ang , lahat
nang ibinibigay^mo sa aquin, libaii
sa iyo; sapagca,t, hindi co ninana-
sa ang alay mo, eondi ieao.
2. — Con ang lahat nang bagay,
liban sa aquin, at hindi naeapupuno <
sa boong loob mo eon uala aeo; ga-
nitorin naman dieo mangyayaring
ealugdan ang anom^ng bagay na
ialay mo sa aquin, eon ang boong
loob mo,i, di ealaneap.
L
— 373— »
BB$«- : ^ ■ »»«,
Hiimandog ca saaquing lobos'na
lob^: ialay moang boong ealaloua
mo,t, eatauan alang alang sa Dios,
at ang pag hahain mo,i, tatanga-
pin .
Tingnan mo,t, humandog adong
. lobos na lobos sa aquing Ama dahil
sa iyo : ibihigay co naman sa iyo ang
aquing eatauan at dtigo nang ma-
eain mo, at nang aco,i, maguing
iyong lobos at nang ieao ay lobos
,na maguing aquin. _
. Datapua,t, eon ieao ay susunod
sa iyo rin, ut hindiea pababahalang
lol)os sa aquing ealooban; ay hindi
malulubos ang iyorig pag hahain,
.. at aco,t, ieao ay hindi mag eaea-
roon nang lobos na pag-eaeaisa,
Caya nga, eon ibig mong mag
eamit nang^eaaliualasan at graeia,
ay dapat mong ipag pauna sa lahat |
na gauang eabanalan ang eusang I
■ i n^Sn
— 374 —
m»" — ^- ■ : -»«3
pag papabahalang lobos at* pag la-
gay sa manga eaniay nangTlios.
Ito ang dahilan eaya bihira ang
nagtatamonang banal na ealiuana-
gan at eaaliualasan nang loob, sa
pagca,t, hindi tumatangiiing lubos
sa eanilang sariling ealooban.
Ito ang pinasia eong matibay.
Hindi man'gyayaring maguing dis-
eipulo co ang hindi tumatangui sa
lahat nang bagay.
Gaya nga, eong nagnanasa <5ang
maguing diseipulo co, ay human-
dog ca sa aquin calaquip nang ma-
nga nasa nang iyong loob.
•m
— 375— ^
GAPITULO 9.«
«B^
Dapat tayong humandog sa Dios, at
ihandog naman ang lahat na ganang
atin at ipamlangin ang lahat nang
taiio.
Uielt «iARTG OI8CIi»UL,0.
1. — Panginoon co, iyong lahat
ang nasasa langit at lup^. Nina-
nasa eongihandog sa iyona parang
pag aalay na ualang humpay, at
manatiling iyo mag paeailan man.
Panginoon co, humahandog aeo
ngayon sa iyo sa eaibotoran nang
aquing puso, naimaguing lingeod
mo sa touitouina, nang mapanibu-
los aoo sa pag litrngeod na parang
alay nang ualang hangang pag
pupuri. .
^ Tangapin mo aeong calaquip ni-
tong santo saeriiieio nang eama-
— 376— '
gBS^« . . — . : oism
halmahalan mong eatauan, na ini-
hahandog co sa iyo ngayon sa ha-
rap nang manga Angel,es na na-
ngaririto,i, di naquiquita, upan
ding ieagaling co at nang boong
bayan. ;
2.— Panginoon co, inihaharap
co sa ibabao nang altar nang iyong
mga pageaaua ang lahat eong ma-
nga easalanan ^t oataesilang gui-
naua co sa i^^ong harap at sa iiara-
pan nang iyong manga Santos An-
geles, mag mula sa unang arao na
pasimulan co ang pageaeasala mag
pahangaii ngayon; upang sunuguin
mo at tupuquing lahat sa apoy nang
iyongpag ibig, at paealinisin mo ang
lahat na earumihan nang 8quing
eonoieneia, at isauli mo sa aquin
ang iyong graeia na ipinahamae
nang aquingpag eaeasala, atipata-
uad mong lubos sa aquin ang lahat.
wm^
— 377
1
at taagapin mo aeo nang boong
eaamuan at.pag eaaua.
"3. — iAiio pang magagaua co, $a
pag sisiai sa aquing manga easala-
nan, eondi ang ieompisal co nang
boong eapaeumbabaan na tumutulo ^
ang manga luha sa aquing mata, at
dalanginineoangiyong pageaauang
ualang lieat?
Ipinag mamaeaauaeo saiyo, Pa-
nginoon eong Dios, na aco,i, din-
guin mong malumanay sa pag dulog
.sa iyong harapan.
Ouinalulupitan co sk eaibuturan
nang aquing~ pus6 ang iahat eong
manga easalanan; at ipinahahayag
co, na di eona muling gagauin
eailan vman ; pinagsisisihan eong
lahat at pag sisisihan 'eo habang
aco,i, nal^ubuhay, nahahanda aeo
sa pag pepeneteneia at sa pag bal)a-
yad ayon sa aquing m^eaeayanan.
378-
y- — — ~~~*^
Ipatauad mo sa aqum, Dios co,
ipatauad mo sa aquin anglahat eong
manga easalanan alang alang sa
iyong santongpangalan; iligtas mo
ang aquing ealoloua na iyong sina-
eop ni^ng eamahalmahalan .mong
dugo. '
Sa iyong pag eaaua na papaba-
hala aeo, sa iyong mahga eamay
aeo h'imalagay. "
Tingnan mo aeo ayon sa iyong
eagahngan, huag ayon sa aquing
easam-an at manga eataesilan.
4.— Inihahandogeo saiyonaman
ang lahat eong mangaeagalingan,-
eahit eaeaunti at puno nang manga
eaeulangan, upang iyong paeagali-
ngin at paeasantosin, nang iyong
ealugdan at marapatin mong tanga-
pin at paeabutihin; at sa eata-
pn.sa,i, sa aquin, tauong ualang
hK»
hamae' at tamad, ay Lpatnugot iho 4
r
379-^
■B^
sa mapalad na eahanganan at ca-
lualhatian.'
5. — ^^laihahandog co nanian sa
iyo ang manga banal ha nasa nang
manga deYotos, at hinihingi co ang
tolong mo sa manga eailangan nang^
aquing manga magulang, hang
aquing mangaeatoto, nan^ aqaing
mahga eapatid na lalaqui,t, babayi,
at nang lahat eong manga easuyo,
at nang manga gumagaua nang. ma-
galing sa aquin at sa iha dahil sa
pag ibig sa iyo.
Gayondin naman .sa_-lahat nang
nagnasa 6 humingi na ipanalangin
co 6 ipag misa sila at ang eanilang
manga easamahan, maguing sila,i,
nabubuhay pa 6 namatay na: upang
maranasan nitang lahat ang tulong
nang iypng graeia, ang pag aam-
pon nang iyong eaaliuan, ang pag
aadya sa manga eapanganiban, at
-M»
— 380 —
«»•— ■ ~— — ^
ang eagumhauahan sa eaniiang
manga eahirapan; at nang eon
sila,i, maligtas sa lahat nang ma-
nga easam-an, aj pagbigyan ca ni-
la nrlng lalong maligaya at masin-
tang pag papasalamat. ' ;
G^ — Inihahandog co i,iaman sa
iyo ang aquing manga pagmama-
eaaua at ang saeritieio lalong lalo-
na sa manga . nageasala sa aquin,
umalipasta 6 nag upasala, 6 guma-
ua sa aquin nang anomang eapaba-
maean.
Gayondin naman yaong lahat na
pinag easalanan co, inalipusta 6
guinagauan co nang anomang easi-
raan, at biriigyan co nang masa-
mang halimbaua sa gaua at sa ui-
ca, sa napagtatalastas man nila at
diman; upang patauai^in . mo ca-
ming lahat nang aming manga ca-
salanan at pagsisiraan namin .
S8$«- '■ — y ". ' »»11'
— 381 -r
SB^ — — — ■ — • ' ■ ■ >«»
Hayo mo, Panginoon co, saamii;ig
manga pus<) ang» iahat nahg masa-
samang bintang, • ang lahat nang
eagalitan, ang lahat nang pagealu-
pit,~ ang lahat nang pageaeasigalot,
at ang lahat nang maeasisira sa
pag iibigan, at maeapagbabauas'*
nang pag-ibig eapatid.
Maaua ca sa amin, Panginoon
00, mag dalang habag ca sa lahat
nang nag aamo-amo nang iyong
aua, ipagealoob mo ang i|'ong
graeia sa lahat nang manga nag-
eaeailangan at gauin mo na eaming
lahat ay maguing dapat mag eamit
nang iyong gracia,'at paquinaba-
ngan namin sa buhay na ualang
hangan. Siya naua.
9m*
— m
GAPITULO 10.
1
Hiruli dapat pabayaan earaearaea ang
santong paquiquinabang .
1 . — Dapat eang dumulog na ma-
dalas sa batis nang mahal na grai,cia
at aua, sa batis nang dilang eaga-
lingan at ealinisan; nang mapaui
ang^.iyong masasamang caugali£^n
at asal, at nang maguing dapat
eang palaeasin at iligtas sa lahat
nang manga toeso at daya nang de-
demonio.
Palibhasa,i, natatalastas nang
oaauay angdaquilang paquinabang
atbagsie naquinacamtan nangtauo
sa eamahalmahalang Gomunion ay
nag papaeapilit at guinagaua sa
touitouina, ang lahat nang paraan,
— 383-
»»• — — ■ . — I— . — ^u— .5«|.
upanding ang manga bin^^agari' at
manga banal ay mailang at huag
maea^^'^^^g-
2. — Gaya ngaangmanga tauong
naghalianda sa mahal na paquiqui-
nabang, ay nangagdaralita nang
lalong malalaeas na toeso ni Sata-
nas. / .■
Ito ring euhilang eaauay (gaya
nang nababasa sa libro ni Job) ang
sa mga anae nang Dios ay lumiliga-
lig nang eaniyang earaniuang pag-
easheab, nangsila.i, pasuean nang
eataeutan at pag aalinlangan, nang
mabauasan ang nihgas imng loob
nila, 6 mauala ang eanilang pana-
nampalataya, upanding sa bagsie
nang manga toesong ito,i, huag
mapatulo,i, eailan man ang eani-
lang paqu3.quinabang, 6 dumulog
na bihirang bihira.
i ' Datapuat hindi dapat pag piipa-
r-"
384 —
naiiin ang gayong manga daya at
gunita, Gahima,t, tila totoong ma-
halay at eataeot taeot; eondi sueat
ang iuaesi, at itampal sa mue-ha
nang eaauay ang manga panimdim
na iyan.
. Dapat nating hamachamaquin
at . libaquin arig manonoeso, af
huag pababayaan ang eamahalma-
1 halan paquiquinabang dahil sa ma-
nga pag usig at pag ligalig niya sa
atin.
3. — Naguiguing hadlang na-
mang madalas ang labis na pag-
susumaquit sa pageaeamit nang
eaningasan nang loob, at ang pag-
ealigalig sa pageoeompisal.
Tumupad ca sa hatbl nang ma-
nga banal naniarurunong, at iuaesi
mo ang manga escrupu\os na pag-
ealigaiig nang iyong ioobat pagea-
taleot na ualang eabuluhan; sapag-
Ik» — — ^ — ■— -^*»
— 385— '
ca,t, nacahahadla»g sa graoia] nang
Dios at naeapapaui sa inatarais na
eapayapaan nang ealoloua. i
Huag mong pabayaan ang ma-
, hal na eomunion dahil sa niunting
pagealigalig 6 eapighatian; eondi
mageompisal ca agad: atpatauarin
mo sa boong loob ang anomang
easam-ang guinaua sa iyo.
At eun ieao ay nageasala eani-
noman^ ay ipagmaeaauamo saea-
niya nang mapaeumbabang loob
^ng eapatauaran at patatauarin
eang madali nang Dios.
4. — jAnong mapapaquinabang
sa ealaonan nang hindi pag eoeom-
pisal, 6 sa ipag libanliban ang San-
tong paquinabang? _
Magpaeailinis earaearaea,, iiua
mo ang iSbson, mag dumali ca sa
pagtangap nang garaot; at mara-
ra,mdaman mo ang eagalingang
' f5
\
tm^
— 386 —
— ^^ ^sg
lalo sa eon palauiiin mong maha-,
bang panahon;
CoH ngayo.i, pababayaan mo
ang pa(iiiiquinabang dahil sa isang
bagay, bueas ay pababayaan mo
dahil sa ibang bagay na lalong ma-
hiqui: ang mag^uiguing bunga nito
ay tatamlay arfg inyong loob arao
arao sa q>aqui^iuinabahg, at U\k>
eang di eix maguiguing ^t.dae-
Alisin mo iyang G.abigatan pa at
tamlayan nang loob agad agad alki-'
sonod sa maeaeayana.n mo; sa pag- :
ca,t, ualang paquiquinabangin ca
sa mag pighating mahabang pana-
hon, sa patalo samangaeserupulos
at sa lumayo sa Saerameuto dahil
dito sa manga earaniuang naeaha-
hadlang. /
Bageus pangang naeasasamang
totoo ang lubhang ealaunan nang
hindi paquiquinabang, sa pagca,t,
— 387 —
9
ang ealaunaiig ik),i, naguiguing
dahilan nang malaquing eabagulan
nang ealoloua.
iOhsaquit! maraming matatam-
lay at manga halag-hag na loob na
iniibig nilang ipagpabueasbueas
ang pag eoeompisal at nihanasa
nilang ipagpalibanliban naman ang
mahal na paquiquinabang; nang
huag silang.mapilitang mag ingat
na lubha, at ma^ paealinis hang
asal.
5. — iOh! anong unti nang pag-
ibig at anong lamig nang loob ni-
yong nag papabaya nang paquiqui-
nabang ay ualang malaquing da-
hilan. ■ ; '
iTotoong mapalad at ealugod-
lugod sa Di'Gs yaong nabubuhay sa
eabanalan^t pinaeaiingatang lubha
ang totoong ealinisan nang eoneien-
eia, na nahahanda at nagniningas
HS^. ^ ^^^--r— ^ ^^m
— 388-
r -^
sa pag nanasa,' na maquinabang
araoarao, eon siya,i, pahihintulu-
tan, at niagagaua niya na di mapu'-
pun.'l.
Ang nangingilin^ manaeanaea sa
paquiquinabang dahil sa rapaeum-
babaan, 6 dahil sa anomang bagay
na naeaiilang ay dapat purihin
dahil sa eaniyang pag galang.
Datapua,t, eon pasuean siya nang
eatamlayan nang Ipob, ay dapat
mag pilit nang paghahanda, at
gauin ang lahat nang eaniyang
maeaeayanan, at pagpapalain nang
Dios ang . eaniyang nas^ dahil sa
mabuti niyang ealooban, na siyang
lalong tinitingnan. "
6. — ^^Datapua,t, eon niay tunay
na eadahilanang naeahuhadlang sa
eaniya, ay pag pilitan din na mag
earoon nang mabuting calool)an at
banal iia pag nanasa sa paquiqui-
meh'
— 389
r
nabang; at sa pamaiig' ito,i, liindi
siya maaaualan nang bunga nang
Saerameiito. • .
j\Iang}'a}'ari naman na ang banal
ay maeagaua nangpaquiquinabang
nang puso sa arao arao at horas
horas, na pinangangulang eomu-
nioi.i espiritual at sa ganite^g pa-
quiquinabang ay ualang anomang
maeahaliadlang. -
X)adatapua,t, sa manga tanging
arao at manga Aesta ay dapat tan-
'gapin imng masintang pag-galang
ang Saeramento nang catajjan pang
Mananaeop, at hangaring, lalo ang
eapurihan at ealualhatian nang
Dios, at huag ang sariling ca-
aliuan.
At eaikm ma,i, naquiquinabang
ang tauO* 6 nag eoeomunion espiri-
tual, at si Cristo,i, diman naqui-
quitia,i, tinatangap nang ealoloua,
«R* ' ■:
s
— 390 —
Ko-^ , . ■ °«»
eon nag ninilayriilay nang misterio
'nang pageaeatauan taiio, at nang
saquit ni Jcsucristo, at nagniningas
sa pag ibig sa eaniya.
7. — DatapLia,t, ang hindi nag-
hahanda sa paquiquinabang, eondi
sa eaarauan na nang tiesta, 6 eun
ang paquiquinabang niya,i, sa ca~
ugalian lamaug, madalas na ang
paghahanda ay hindr magaling.
Mapalad ang nag aalay sa Dios
nang eaniyang boong caloloua,t,
oatauan tuingmagmimisai') maqui-
quinabang.
Huag eang mag maliuag, 6 mag
madali sa pagmimisa: ganapin mo
ang eatatagan na nararapat, at
mamagalingin nang manga tauong
quinacasama mo. '
Huag eang maeayamut at maea-
galit 'sa iba, eondi sundin mo ang
eatatagan ayon sa ipinagbibilin
L.
-»«i
— 391 —
»8^:^— — • — ■ — ,— r—'^sm
nang manga pimot at tingnan mong
lalo ang 'paquinabang nang iba,
huag ang iyong sariling santong
aeala 6 nasa.
GAPITULO 11
An(f pag tangap sa eatauan ni Cristo at
an[/ pagtupdd sa manga santong sulat
ag totoong aailangan sa ealolouang tapat
na loob.
1 . — iO eatamistamisang Jesus na
Panginoon! jlaqui ayang eatami-
sang tinatamo nang ealolouang
banal, na naquiquisalo sa iyong
anyaya! dito,i, ualang inihahain,'"
eondi ang eaniyang iniibig lamang
n^ earapaMapatang nasaing lalosa
lahat na' mahahangad nang eani-
yang puso.
Tunay at totoong matamis sa
\m^ i- — . y — -^ ; ^l
— 392 —
f ?
aquiu iia ibiihos oo sa iyong liarapan
ang masaganaat niatatainis na luh^,
at diliguin co ang iyong manga pa^
eatulad nang masintahing Magda-
lena.
Datapua,t, ^saan naroroon ang
ningas nang aquing loob?:i^Tiasaan
ang masagana at matatamis na
luha?
Tunay nga^t, ang boo eon puso.i,
dapat mag ningas at umiyae sa
•ealigayahan sa iyong'liarapan at sa
harapan nang iyong manga santos
Angeles. .
Sapagea.t, tunay ngang ieao ay
na sa saharap eo dito sa Saeramen-
to, ca]iima,t,. nalilihim sa anyong
tinapay.
2.— Ang' aquing manga mata,i,
hindi mangyayaring maeatitig sa
eamahalmahalan mong ealiuana-
gan; at ang boong mundo,i, hindi
— — — ' ' '■■-■ ■ [ ^^•wi
— 393 — ^
inangyayarlng malbuhay sa liarap'
nang ealiuanagan riang lualhati
nang iyong eamahalah.
Tinitingnan mo nga ang aquing
■eahinaan sa pagtatago mo sa ilalim.
iiiyong Saeramento.
Tunay nga,t, na sa aquin at sina-
samba co yaon ding sinasamba nang
manga Angelessalangit; tinitignan
00 ngg^yon nang pananampal^taya,
nguni,t, naquiquita nilang maliua-
nag, at ualang tabing.
Dapat" eong ieatua ang aco,i,
maliuanagan nahg ilao nang isang
tunay na pananampalataya, at ipat-
nugot aeo riangilao na ito, hangan
sa magbueang liuayuay sa aquin
ang arao na ualang hangang eali-
uanagan, «,t mapaui ang manga
animo natig manga larauan.
,Datapua,t, eon dumating itong
eagaling-galigang ealagayap, ay
-•W
p
— 394 —
; -— 'o^i
matitiguil aiig i^ig-gamit naug ma-
nga Saeramentos , sapagea , t , ang
malualhati sa langit ay hindi nag
eaoailangan nang lunas nang ma-
nga Saeramento.
Gondi lagui nang napupuspos
nang ealigayahan sa harap nang
Dios, sa panonood na maliuanag
nang eanilang eahialhatian, at na-
pupuno' sila nang ealiuanagang
ito sa eailaliman nang pag-ibig
nang Dios, ay natitieman nila ahg
manga eatalmisan nang 'Yerbong
nageatauang tauo, gaya sa mula
mula at lalagui mag pasa ualang
hangan .
3.— Gapag na aala-ala co ang
manga eababalaghang ito, ay ang
, alin mang eaaliuan, eahit natu-
tungeol sa ealoloua, sa"aquin ay
ni^guiguing daq'uilang ealungeutan;
sapagca,t, samantalatig dieo naqui-
llK*.. / ■■"■ •' o aa
— 395— ^
'aS^e.-.^ . : -~
quitang maliuanag ang aquing.Pa
nginoon sa ealualhatian, ay inaari
eong ualabg easaysayan ang lahat
eong naquiquita,t, naririnig sa
mundo.
leao ang aqujing saesi, Dios co
na ualang sueat maea alio sa aquin,
ang sinomang quinapal ay hindi
mae^apagbigay nang eatahimiean sa
aquin, eondi ieao, Dios co, na ni-
nanasa eong ^ianaorin mag pasa
ualang hangan; datapua,t, ito.i, dili
inangyayari habangacp,i, nabubu-
hay dito sa eatauang raabubuloe.
Gaya ilga eailangan na aco,i,
mag earoon nang malaquing pagpa-
paeatiis, at aco,i,.umayQn sa iyo sa
lahat 'nang aquing ninanasa.
Sa pag(?a,t, ang iyong manga
santos n^tman, Panginoon co, na
ngayo,i, nangaliligayang casan*iaf
mo sa eaharian na^ ]angit, ay
1»«^
r-
396
SBH
naiigeig antay sa tolong nang da-
eiuilang pananampalataya at pagti-
tiis, habang nabubahay dito sa
niundo, nang pagiU^ting ntiiig iyong
eahialhatian. Sinasanipalatayanan
co ang siinainpabitayanan nila: ina-
asaban co ang ina-asalian nibi; at |
nananalig aeong sa catapusa,i, da-
rating din aeo satolong nang iyong
graeia iloon sa dinating nila.
Sahiantala,i, balaead aeo na tag-
lay ang pananampalaya,t, pma-
panhihinapang nang manga hatim-
baua nang nianga santos.
Ang manga librong mahal na-
man ay maguiguing eaaliuan co, at
maguiguing salamin nang aquiug
buha^y^; at sa lahat nang manga
biigay na ito,i, ang iyoag easanto-
santosang oatauan ay siyang ma-
gtiiguing lunas at pahingal^yan
co.
i
— 397— ^ ,
»»*■ ^ ^ ; r»«i
I •. . .?
I^ 4.— Sapagca,t, «abuhayna ito,i,
I qiiinacailaiigaii eeng 'totoo ang da-
) laiiang ba^ay, na eong uala ito,i,
totoong dieo matitiis itong marali-
tang buhay.
:Sapagca,t, naeueulong aoo sa
bilang-guan nang eatauan co, ay
hibos eong quinacailangan 'it'ong
dalauang bagay: eailangan na
aco,i, eumain at maliuanagan. •
At aeong may saquit ay binigyan
mo* nang iyong eatauan na ma-
"guing pageain nang aquing ealolo-
ua,t, eatauan; at gayon din naman
pinagralooban mo aeo nang iyong
maluil na liuanag riang maguing
ilao sa aquing manga paglaead.
Co!i uala ang dalauarig bagay na
ito,i, dili mangyayaiMng aco,i, ma-
buhay na*magaling: sapagca,t, ang
aral nang Dios ay ilao nang aquitig
(•aloloiia, at ang iyong Saeramento
r
398 —
ay siyahg tinapay iia nagbibigay sa
ac[iiin naiig buhay.
Ang dalauang bagay na ito,i,
matatauag na dalauang dulang na
nalalagay sa dalauang tabing nang
santuario nang Santa Iglesia.
Ang isang'dulang ay ang eama-
lialmahalang altarna eminasisidlan
nang mahal na tinapay: sa maea-
tuid ay a'ng eamahalmahalang ca-
tauan ni Jesucristo.
_Ang isang dulang ay ang utos
nang Dios, quinasisidlan nang ma-
hal na aral, nagtuturo nang tunay
na pananampalataya, at pumapat-
nugot nang boong^ eapanatagan
hangang sa ealooblooban nang ta-
bing na quinalalagyan nang santo
nan^ mangasantos. «
Pinasasalamatan quita; Jesus co,
ilao nang liuanag na ualang han-
gan alang-alang sa dulang nang
»»•■- — ■ i^-^ — ^ ■ ■ — -— »«
_399— ^ l
r~~. — ■1
mahalnaaral, naipinag ealoob mo*
*sa amin sa pamaniaguitan nang
iyong mahga lingeod na manga
Profetas, nianga Apostoles at ibang
manga doetores.
5.— Pinasasalamatan eata, Cu-
mapal at mananaeop nang m;anga
tauo, na sa pag papahayag mo sa
boong mundo nang iyong pag ibig,
ay naghanda ea nang isang daqui-
lang haponan na dito,i, ang ipina-
• eaeain mo,i, hindi ang oorderong na-
I'alarauan, oondi aag iyong oasanto-
sang eatauan at dugo; binibig-yan
mong oaligayahan ang lahat nang
manga binyagan; at binubusog mo
. eami nang lunas .na oalis na quina-
lalagy'ah nang lahat nang eatuuaah
sa Paraiso, at dito easalo na-
mih ang manga santos Angeles, da-
tapua,t, mahiguit ang eatamisanpg
eanilang quinacamtan. i
r
400 —
— ■» « aii
6. — iOh! ilabis ang laqui at ca-
rangalan nang eatimgeulan nang
manga saeerdotes, na piaagealo-
I obang maeonsagra nila ang Pangi-
j noong-eamahalinahalan, at purihin
. nan<j eanilang manga labi attanga-
j nan nang eanihmg manga oamay,
at tangapin sa eanilang sariling
bibig, at Ipamahagui sa iba! !0h!
igaano ealinis disin ang manga ca-
may nangSaeerdote, gaano eadilag
disinangbibig, gaanoeabanal disin
angeataiian, gaano cadali«ay disin
ang puso, na pinapasueang mgt-
dalas nang lumalang nang eali-
nisan!
Sa bibig nang Saeerdote na tu-
nmtangap na madalas nang Saera-
mento ni Jesucristo, ayvj^ialang da-
pat lumabas na pangungusap, na
Mndi santo, maayos at paquiquina-
bangan.
Ibh — — — . - ■ — — =>Ji
— 401— t l
?
7.-^Ang eaiiiyaHg manga mata'
. na nagagauing tiimingin sa eata-
iian ni Gri^tb ay nararapat disin na
mahinhin €it malinis: dalisay at
taas sa langit ang eaniyang manga
ean^ay na humihipo sa tunay na
iumalang nang langit at lupd.
Ang manga Saeerdotes ay siyapg
lalong tinutueoy niyong pangungii-
sap sa ley: mag paeasantos eayo, sa-
pagca,t, aeong inyong Dios at Pangi-
noon^ay santo.
8. — rTulungan mo eami nang
iyong gra'eia, 6 Dios na maeapang-
yarihan, upangeaming manga Sa-
eerdotes ay mangyaring maglineod
sa iyo nang tapat at boong ealini-
san at j3alisay na budlii 6 eoneien-
eia. ^
. Ai eondi^mangyaring magearoon
eami nang lalong mataas na eabas-
nalang dapai namiiig pagpilitari ay
26
j i — m~
jg:^. . ^ ~„ ^m
•*•■■■.'?
^pagealoob rnomari lamang «a pag-
sisihan narnin ang rnanga masasa-
mang aming guinaua, at.sa rnanga
hahar'aping araoaypag Hneuran ca
namin nang boong eataimtiman.,
nang boong eapaeubabaan, at nang
dr rnagmalio na pag ibig.
CAinTITLO 12. ' ' .- ..
Tongeol sa masi(fdsig nei pnghahan-
da nang tatangap sa eatauan ni Cristo:
1. — Aco,i, masintahiri saealiiii-
san at aeo ang magbibigay nang
boong eabanalan.
- Aco,i, humahanap iiang isang
pusong roalinis,,at sa eaniyii naro-
roon ang lugar na aquing pagi^apa-
hingalayan. » -
• Handaan mo aeo nang isarrg
-rnalaiiui at uagagayaeang Genaerr-
-•»1
— 403~V ;
l^— - ' , -^
lo, at' tloon aeo inag papaseo na ca-
sama nang aquing manga diseipu-
k)s. .
Con ibig mo aeong lumapit
at Itlmagui sa iyo, ay lisahin
mo angdating.easama-an, at linisin
mo ang iyong pnsongtatahananeo.
Ilagan mo ang laliat nang na-
lkst«:
auool'sa mundo, atang masasaman
eaugalian: maupo eang parang
ibong solitario ang ngalan na sasa-
bubungan, at gunamgunamin mo
ang*,iyohg manga easalanan nang
boong eapaitan nang iyong loob.
Sapagca,t, ang lahat nang nani-
niiita ay magliahanda sa eahiyang
siaisinta nang lugar na lalong ma-
galing;, at lalong nagagayaean, pa-
libhasa,i, dito, napagquiquilala ang
pag ibig j)ang tumatangap sa si-
liisinta.
2.— Gayon ma,i, dapat niong
'^\
i?^— ■ — —^ -™_^„
Riatalastas iia dianangyayari-tnong '
niaeamtan ang, i»aghahandang ito
sa earapatan nang iyong inanga
gaua, caliima,t, niaghaLida ca sa
loob nang bodng isang taon, na
uahi eang g:auing ibang bagay.
Datapua,t, daliil sa pageaaua co
lamang at graeiai ay pagcacak)o))an
eang dumulpg ga aquing duhang
eaparis nang pag aanyaya uaiig
isang mayaman, at pag papaeaing
easalo niya ang isang maralitang
tauo na ualang ibang bagay na
maibayad sa biyayang ito, eondi
ang eapaeumbabaan at pag gan-
ting loob.
Gauin mo ang lahat mong maea-
eayanan.nang masigasig nt^, pag-
gaua, huag maparaan sa eaugalian
at sa piiit ang pag tangap mo sa ,
eataoan nang Pangiiioon mong ini-' i
ibig, eondi taugapin mo nang lobos
'wm"
■»«1
l^
, —405— V ,. ;
~ — •- — ' — ^ — — »«,.<>^jgl
na pag-galang at niatiingas na pa^-
nanasa yayauiang nag ciadali{a si-
yang dumalao sa iyo.
Aeo artg tumauag sa iyo; aeo
ang nag utos na ito,i, gauin; a-e-o
naman ang mag pupun6 sa .ca-
eulangan mo: pai'ino ca at tanga-
pin mo aeb.
3.--Ca[)ag ipinag eaealoob co
ang graoia riaug eaningasan nang
loob ay. mag pasalamat ca sa Dios,
hindi daliil vsa ieao ay dapat, eondi
dahil so. aco,i, na aua sa iyo. '
Con ]iiala eang devocion at nara-
ramdaman mong totoong malam-
lam ang iyong loob, ay magtiaga
ca sa panaualangin, manangis ca,
tumaiiag ca, at huag mong lieatan
hangang (}[ maguing dapat eang
tumangap naugisang mumooisang
patae nang graeia.
leao ay mag eaeailangan sa. aquin,
MISSING
PAGE
MISSING
PAGE
r
— 408 —
dog na lubos; sa^ maeatuid aj huag
eanaiig mabuhay sa iyo, eondi sa
aquin nang boong eapana.tagan .
GAPITULO 13.
Ang ealoloang banal ay dapat magiiasa:
sa boong puso namaguipageaisa eay
Gristo sa Satttisimo Saeramento .
triCA 1%AIVG uiseii^ut.0.
1 . —Sinong mageaealoob sa aqu in ,
Panginoon co, na ieao lamang ang
masunduan co, at mabuesan co sa
ijo ang aquing puso, at eamtan
quita gaya nang ninanasa nang
aquing oaloloua: at sinoma.i, huag
magpahamae sa aquin, atalinmang
quinapal ay huag maealigalig sa
lopb co, eondi i^ao lamang ang ma-
ngusap sa aquin at aco,i, sa iyo, i
tulad sa earaniuang pangugusap
1»«^-- '■ \ — -_ — . — ^^
_.. —409 —
m»^ — —_
— — — — 1
nang kiiibig, gaya- nang pagea 11-
gaya nang eatoto 'sa eaniyang' ca-
Ito ang •ipinagmamaeaua co, ito
ang.ninanasa co: mangyaring ma-
quipagcaisa aeong lubos sa iyo: ma-
[)ahiualay naua an^ aquing puso sa
lahat nang bagay na quinapal; at
matutong numamnam nang manga
lamang lang-itiia ualaug hangan sa
pagtangap nang^agrada eomunion
at sa malimit'na pagmimisa.
. \Ay Panginoon eong Dios! iCai-
lan aeo maquiquipagcaisang lubos
at mapapanibulos sa iyo, at maea-
ealimot na lubos sa 'aqning sarili!
Ipagealoob mo po na ieao ay ma-
palagiii sa aquin at aco,i, maparati
sa iyo, at mageaisa tayo.
2,—^Taniong ioao ang aquing sini-
sinta, hinirang sa libolibo; naluluggd
ang aquing ealoloua na maeasama
•^nS:
_410— .
«Wo— ^ »»B
» »
emo sa lalial iiaiig arao iiaiig aquing
buhay. , .
Tantongieao ang ieatitiuasay co:
sa, iyo naroroon ang lobos na ca[)a-
yapaan at ang tunay na pagpapa-
hingalay, at liban na sa iyo,i, ang
hihat ay cahira[)an at easarpiitaii,
at earalitaang uahuig hangau.
Totoong ieao ang Dios, na nali-
lihim, at ang (piinaguigniliuan mo
av iiindi aiii^: masasamahiL^ tauo,
eondi angi (]ainacausap mo,i, ang
manga tapat at mababang Joob.
iOh Panginoon 60, totoong ma-
banayad ang iyong loob, na sapag-
papahayag nang iyong eatamisan
sa iyong inanga anae, ay pinapa-
guingdapat mong paeanin sila nang
eatamistamisangtinapay na nanaog
sa langit!
Tantong ualang bayang totoong
daquila na mayroong manga.dioees
L
■^i
SB^ — -_ — ™- 5t_.i*l
m . V , . I
naioteonglumalapitsa eanila ga.ya.
mo Dios namin, na lumalapit eu sa
lahat nan.g manga tapat na loob sa
iyo; ibiniWgay mo ang iyong ca-
tauan, nan.g eanin nila at eam-
tan, nang maguing lagui nilang
eaaliuan, at nang itaas. ang eani-
lang puso sa langit.
8 — -^^ Al i ng eatauohan ang toto-
ong magaliiig p.a gaya nang ba-
yang Oristiauor
(^aling quinapal na nasailaliin
nang laiigit ang t(>t(>0H:g4niibig mo
gaya nang ealoiouang banal, na
pinapasuean nang Dios', naug ma-
busog nang malualhati niyang ca-
tauan?
iOh graeiang di malirip! iO ca-
taeataeang pagpapala!- (O- daqui-
lang pag i'Dig na itinalagang tangi
sa tauo!
^At ano ang igaganti co sa Pangi-
- 41 5 — .
'jioonl)ios(laliil-sa graeiang 'lto, d.a-
hil llito sa totoongtangingpagibig?
Uala aeong bagay na lalong ca-
lugodlugod na sueat maibigay sa
eairiya, eondt- ang igauad eong lu- [
bos sa eaniya ang boo eong pus^o.
at tainitini na nia(|uipagisa aeo sa
eaniya. .
Oon gayo,i, maliligayang lubos
ang boo eong pus'^ eon ang aepiing
ealoloua,i, na(|ui<iuipageaisang to--:i.l
too sa Dios. • • " • 1
Con gayo,i, sasabihin niya sa, l
aquin, Con. ibig mong sumaa^ium-, 1
ay ibig co namang suma iyo. At ang !
isasa^ot co: Marapatin mo, Pangi- p>
noon co, na tumahan ea sa a^iuin,
. sapagca,t, iniibig eong lubha na
sumaiyo.
^ Ito ang boo eong nasa, n.a ang
aquing puso ay maquipagcaisa sa
iyo..- ■ ■ :■
1»«
^m
r
- 113.- ,
— " ' — '— ' ' H "
eAPlTULO 14.
Tongeol sa maningas )ia pagnanasanang
ibang Dei'Otos sa eatauan ni Gristo.
1* ■
«JIC A I\f AMC5 I>ISClf>UI^O.
iOh! anong hwiui at dami naiig
eatainisan mopo, Pangiuoon co, na
I inilaUian mo s» nianga natataeot sa
iyo. Gou na-aalaala co po ang ibang
manga l)evotos na dumadulog sa
iyong Saerameuto nang daquilang
deypeion at pagea ibig, madalas na
aco,i, iiaiitilihau at nahihiya dahit
sa pagdu'log co sa Sagrada Gomu-
nion nang malamig at patay na
loob.
Dahil sa aeo^i^ nanauatili sa ca-
tuyoan nang\puso at eaualang loob:
dahil sa ang puso co,i, hindi boong
boong nagniningas sa harap mo,
Dios 00, a't ualang malaquing' pag-
eauili at pag guilio sa iyo, hindi e^- !■
i * Jl
uw— ; : — ^ — - — ■ — -^im
— 414 —
mmo _. — :_. _-_^g
paris naiig maEamiiig J)e\ol.m na
dahir sa (laquilang pagnanasang
macapaqui]ial)ang, at sa, pag sin- \
tang nadaramdaman na^ig puso,i, \
iiindi nih\mapiguilan angpag iyae. |
At hganga ang ibig nang eani- |
lang puso at eataoan sa iyo Dios na I
batis na buhay, at ang eaniking l
pagea^gotom ay liindi humupa at |
mapaui, hangan hindi natatangap [
ang caia6ah mo . nang ^ malaquing l
logod at pita nang ealoloua.
iOh tunay at maalal) na pagsam-
palataya nila iia nag papaquiIaU\ng
naririto ngarig ealiara[) ca sa San-
tisimo Saeramento.
. Sila nga ang tatoong nacacaqui-
lahi sa Panginoon nila sa pag piraso
nan(j tinapaij: Inbhan^^ naglakiab ang
eanilang puso noong si Josus ay ca-
sama niiang nagk\lacad.
i^Iadalas na malayo sa aquin ang
I'
— 415 —
«»»- : ... ; . ■ . : — i »—^9
gt
ayoilg loob at dev,ocion: aco,i, ua- i
. lang malaeas na' i?ag ibig at rrbani-
ngas na puso. " •
Maamong Jesus eong matamis at f'
niaauain, maliabag eapo sa aquin,
ang pulobi mong nagpapalinios ay
pagealooban mo manaeanaea man
lamang nang eamunting pageaibig
sa iyong laos sa puso, eon ac6,i, 'tu-
matangap nang Sagrada eomuiiion,
upanding lumaeas ang aquing pag-
saippalataya, tumibay aiig panana-
' lig co sa iyong pageamaauain,, at
eailan ma,i, liuag mamatay ang
ningas nang aquing pageaibig; eon
nag aalab nang magaling,at pina-
babagsie nitong tinapay-ldngit.
M8|jlaqui ang eapangyarihan nang
iyong pageaaua na maeapagbibigay
'sa aqain Mng graeiang ninanasa
co, at madadalao mo aeo nang bo-
ong pageahabag, ai niaeaeasihan
— 416 —
ii»o-^.w^ . ^ . : ^ ^l
f
iiaiig caiiingasaji iiaiig loob, eon
dumating ang arao na ijong inina-
magaling.
Sapagea.t, ealiit hindi.nag aalab
ang aquing pagnanasa na para nang
sa mangatanging^doYotos mo,i', da-
tapua,t, sa tolong nang i^'ong gra-
cia,i, liinaiiangad cD yaong daqui-
lang pagnanasa nilang nagnini-
ngas: at idinadalangin co sa iyo na
aco,i, maeabahagui nang iyong ma-
nga dov6tong iniibig, ttt mapabi-
hxng sat eanilang banal na pagea-.
sama. "
.^ GAPITULO 15.
Atig grada na hanal na earamdaman
ay guinaeamtan sa pagpapaeahaba, at
P^agtangui sa sariling pita.
A.RAL IWAlIVO MA(E:SXR0IV0 tIVIIBIG.
i. — Dapat mong hanaping pala-
. ... ' ■ —417 —
^Bio • — — — . — — — : . — *—»jag
gui ai'ig graeia na >J:)aiial iia ealoo-»
. baii, mapilit na hlngin, pagtiaga-
ang liintin nang tiinay na pag asa,
ingatan sa. ilalim nang eapaeum-
babaan, gamitin sa matiyagang
l>ag-gaua nang magalihg, ipaba-
liala sa Dios ang ealuatan at paraan
nang eaniyang mahal na pagdalao,
hangan sa dumating.
Dapat eang jnag .paoababa lalo-
l»a, eon hindi 6 baliagya eang nag-
dai'iimdam nang banal na eaninga-
' san nang loob, ito,i, huag, morig
ieabalisahg lubha,- at iealumbay
nang labis.
. » Madalas mangyari na ibinjbigay
nang Dios sa isang sandali ang ma^
laong^mnahong ipinageait. ,
Marahil ay ang graeiang hindi
ipinagealoob sa pag papasimula
nang panalangin, ay ibinibigay s^a
'pagtatapus. ^ |
88**— — 3 ■ — r- — 7:z — «^*
/ — 418— ^
|8^ K ^ : , ^ ..»»8
< 2. — Ooii palaguing ipag'ea.eklool)
agad,' at iaaliiiSLinodi sa nasa nang
nananalangin, ito,i, hint\i niaeaea-
vanan naiig taiiong malHna.
Caya nga ang graeia na niani-
ngas na ealooban ay dapat Mntin
nang masintahing pag asa, at ma-
paeunibabang pagtitiis. Datapua,t,
c6n hindi ipinageaealoob sa iyo, at
gayondin naiiian, eon lihim na ina-
^is, aealain mp na ang dahihin
nko,i, ieao at ang iyong manga.ea-
saianan..
Alipala, i , angnaeaeailarigat iqui-
nauauala nang graciangito,i, niun-
ting bagay lamang eonbagamasa-
sabing munti at hindi maUiqui ang
umiilang sa ganiyang da(iuila.ngca-
galingan. /
Sa ito,i, munti man o malaqui,
oon maalis mo,t, madaig na lobos,
ay eaeamtan mo angiyong hinihingi .
' '■ "" ' ■ ■; ;■« . rMi . . .. I ..i - ilii Mi i.i "^ J
• — 419— •
I»*— — :-_ -—_ . — ^ — o^
„
3 . — Sapagea , t , ;'c'apagriapa,baha-
la ca sa Dios nang boong puso„ rao
at eapag hindi ca na nagnanasa na
ito 6 yaoif ay mangyari alinsonod
sa iyong pita 6 iniibig, eon boong
hoong kimalagay ca sa eaniyang
oandungan iiiaeaeapanaimtim ea sa
eaniya at maeueuha mo ang eapa-
yapaan nang loob; sapagca,t, ua-
lang lalong magaling at ealigali-
gaya, para nang minamagaling
iiar.-g ealooban nang DiOs.
Sino i)ian ngang nagbabantang
maglingeod sa Dios iiang boong
puso, at umiilag sa tanang pag ibig
na^di dapat at nanghihinaua sa
manga linalang, ay naguiguing da-
pat na'magtamo nang graeiaat ma-
cara,mdam ,nang maningas na ca-
looban. /
Palibhasa,i, j)inopon6 tiang Dios
nang eaniyang pagpapala ^ng iia-
-•»1
ftSi«— -^ . — ~ '> «BI
qLiiquitaiig' pusolig uataiig' lamaiig
ealupaaii.
At eori gaano <;alaqai aiig pag-
taiigui sa maiiga lamai/g lupa, at
pagpatay sa catutu])Oiig hiiiguil, at
pagsipliayo sa eaniyariii, ay gayon
naman eadali aiig pag dating nang
graeiang niasaganaiig puniapasoa
at itinataas na lalo ang pusong
malinis at inaaliualas.
4.— Con gayon ay maquiquita
niya at tatangapin ang masaganang
graoia, at irianguiguilalas, at Iiilii-
lab ang eaiiiyang puso sa eaaliuan,
»apagca,t, ang eamay nang Dios ay
nasasa eaniya, at siya,i, lumagay
sa eamay liang Dios magpaeailan
man. Caya gayon ang pagpapala
sa tauong naglilineod sa Dios nang
boong puso, at narigangair'iuang ma-
galing sa eaniyang ealoloua.
Ito,i, eon tumatangap nang Sa^
Sk«
m —
88^^
•^l
graiia. ■Eucaristia,i, iiaguigiiing da
j)at i^agnaloobait nang gi^aeiang
inacapa]vainitim saDios, sapagca,t,
hindi binfibantang lalo ang ningas
nang Q/iniyang lool) at eaaliuan,
eondi ipinagpapaiinang bantain ang ^
capuriliaa,at earaingalan nang Dios
na lalo sa tariangi deyoeion at ca-
aliuan . I
GAPITULO 16.
Dapatnating idainri edy Gnsto ang ating
inanga tailangan at hingin ang eani-
yang graeia.
1 . — eatamistamisan at masin-
tahiijg-Panginoon, na ninanasaeong
. tangapin ngayoti nang maningas na
loob, na-aalaman mo ang aquing
eahinaan, at ang easalatang tinitiis
co; aco,i, pur^e^ang maraming ca-
8K« r^ ' "■ *Hi5
- —422 —
ssBi« — . '■ — ^ — ~ — oitm
¥ f
sam-an at marm;iiiiiiiig asal-, ma- "
dalae na.aco,i, i'iatatamad, nato-
toeso, naliligalig, at narurumilian.
Dumodolog aeo sa iyo nang aeo, i ,
iyong gamotin: dinadalangin eata,
nang aco,i, easihan mo nung liga-
ya,t, eaaliualasan.
Naquiquiosap aeo sa iyo na-naea-
eaalam nang laliat, at liaeatatalas-
tas nang bpong ealooban co, at ieao
lamang. ang macai)agbibigay sa
aquin nang lobos na ligaya at ?>a-
elolo.
-iNa-aalaman mo eonalin ang ma-
nga biyayaiig lalong eailangan co,
at aco,i, salat na salat sa manga
banal na ugali. - '
2. — Tingni,t, aco,i, aba at. Iiu-
bad na dumodolog sa iyo, humihi-
ngi nang graeiaat nagmainaeaaua.
Paeanin mppo ang iyong polo-
bing nagugutom: paningasin ang
&^ . _ —o^
,' . --^423 —
SS^^ ^ :- „—»$8«
r ■ . ,..■•. ^- ■ ■ W
'ealaMigan co sa jtpuy nang iyong
])ag ibig, liiianag^ui ang eabtikgan
co nang ,caliuanagan mo.
Gaoin 4nong pumait 'sa loob co
angtanang ealupaan, ang lahat na
mabibigat, at masaquit ay matiis ^
co. Ang manga niumunting halaga
' at linalang ay ualain eong bahala
at limotin.
Itaas mo ang puso co sa iyo doon
sa Langit, at huag mo' aeong paba-
yaang maglagahig dito sa lupa.
leao na Lamang ang matamisin
co sa loob mula ngayon mag paua-
hang hangan; sapagca,t, ieao ■ la-
mang arig eanin at tubig eong
iinumin, ieao ang eatamisan co,t,
boorig eagalingan. .
3. — Gahimanauari aco,i, boo^g
J)Oong pa\)agninga^in nmisa i^CTg
liarap : sunoguin , at papanaimtimin
sa iyo, nang ieao at aco,i, maguing
mB^"
"^
f
— 424 —
iisang ealoloua sa bagsie naiig gra-
ciajia'ng pageaea'laneapnang loob
•natin, at dahirsa pageatiinao nang
piiso co sa ningas n'ang' pag ibig
sa iyo.
Iluag mong ipahintolot naaeo.i,
gotom, at tuyong humiualay §a ha-
rap nio, eondi gaoin mo sa aquin
ang pag eaauang eahangahanga .
para nang guin'agaua mo sa iyong
manga Saiitos,
Baquin panguiguilahisan naaco,i,
rboong magningas sa iyo, at matii-
nao, c.on ieao ay apuy na paUiguing
nag niningas, at caihxn ma,i, hiindi
napupugnao, eon ieao ay pag ib(g
na nagpapalinis sa manga puso, at
nag papaliuanag sa pag iisip?
8»—^ : ■ , , — .{^
1 —423 — .
mm» .
OAl'ltUr.O 17. • '•
Tongeol sa, maningas na pag ibig, at
mabagsie na pagnanasang matangap si
Cristo.
1 . — Panginooii co, ibig eong tan-
gapin eata nang lobos at marii'ngas
na doYoeion at pag ibig, at nang
boong pagnanasa at silaebo nang
aqiijng paso, para nangpag nanasa
. sa paqniquinabang nang niafa,ming
Santos at manga Dovotos na qiiina-
tuaan mong hiblia dahil sa eabana-
hin nang eanilang buhay, at dcvo-
eiong saedal nang ningas.
«D.ios co, pag ibig na iialang
eatapusan, boong eagalingan co;
ealiialhaiiarig ualan pag eatapus,
ninanasa eeng tangapin eata nang
•mabagsie na. pagnanasd at pag-ga-
r- ■ '• M^
«8*- r-
•
— 426— ^
\\ -:..^ —' 9,
lang na tapat na tapat, al^ lalopa
(lisin sa naramdanmi nang manga
Santos. ' .
Bagama,t, hindi aeo earapatda-
pat na magearoon nang lahat nang
•manga earamdanmng yaon nang
banal na loob; datapLia,t, idinulot
co sa iyo ang boong pag ibig nang
aquing puso, at ibig eo disihg mag-
earoon niyaong lahat na matatamis
at manining{3ts na pagnanasa, nang
maidolot eong lahat sa iyo.
Boeod sa rito,i, ang tanang ma- ,
iisip at mahahangad ninomang ca-
loh)uang bianal, anghihat nangiyon
ay iniaalay co naman at idinodolot
sa iyo nang mahilim na pag galang
at tabs na pag ibig.
Ualaaeongninanasang matirasa
aquin, eondi ang lahat na sarili co,
at aeon^ boong boo,i, mapasa iyo.
Dios na Panginoon eong luma-*
L.
•oiA
- ■ —427—/
KK« , . : -^ — •«■
* ■ , " »
^laiig 'saaquin at siunaeop, niiianasa
^ eong- tangapin eata nang lobos na
' pag ibig §it pag galang, nang lobos
na pag pupuri at pag saniba, nang
lobos na pag quilala, at pag sinta,
nang lobos ua pag sampaliSttaya pa-
nanalig,' atealinisan, paranaugpag
tangap sa iyo, at pag nanasa nang
easantosantosan at niarualhating
Virgen Maria, noong sumagotnang
j lobos na eapaeumbabaan sa Angel
na„ uag pahayag sa oauiya nang
misterio nang pag eaeatauang tauo
ni Gristoi NMrito emg (dipin imng Pa-
I nyinoon, gauin sa aquiu ang ayon sa
eaniyang uiea.
3. — -At para naug Preeursor m6
na si .San Juan Bautista,. earangal-
dangalan sa manga Santos na sa
harap nio,i, natuua nang banal na
eatuuaan noong nasasa loobpa nang
4ian nang is^niy^ang Ina, at saea .
KlK«'
•^^'Mai
■ • —428 —
laaiig: maquita si Josi(s na oasama
naiij^' mai\i>^a 1 aiio,i , uag papaea-
l)al)a.at ito,i, uiiiiea iiaiig ^naniiigas
na pag ibig: Anfj ealato runui Esposo
na }iasa sa liarap ui]ia at naqniquinig,
(ill iiapuno nanri li{iaiiar'WmffWadi^^^^^
ang tin{ii(i nang Esposo. (layon naman,
i))ig eong aco,i, magningas sa ma-
lala(|ui at santong pag nanasa, at
liumarap sa iyo narig boong pagea-
ibig nang aquing puso.
Cava n^^a iniaalav co, at idino-
<loi()(. sa iyo. ang })Ogcatuaa nang
lahat na nianga l)anal na puso, ang
eanilang maniningas na pag ibig,
ang labis na })agcalogod nang ca-
nilang,caloloua, ang eanilang eali-
uanagang ipinagealoob mo, ang
nianga gunitang langit pati ang
manga banal na asal at'pag pupu-
ring guinaua at gagaoin sa langit
at lupa nang maiiga linalang: ang
Sbk- — -r— o^
{^ , _«_: -.-. — o^sm '
lahat ■ iiaiii:'' ivaii av iiiiaalay oo s^
iyo (laliil sa aquiii at sa marig'a iia-
pai^asaea^.) sa a(iuiiig paualaugiii,
1 iiaug i(mc>ay purihiu uamiug iahat
1 naug tapat at ipagdiuaug mag pa-
I eaihiu uiau,
I 4.— Taugapiu mo po, Dios na
I Paugiuoou 00 aug a(iuiug mauga
1 : haugad at luig uauasa uaug iyong
I eapunhauguahiughaugau, atnaug
I lohos ua oaraugalau mo, para nang
j nararapat sa iyo aliusouod sa danii
|. nang hiudiniasa])ingcaIae-hanmo.
\ Aiigiaheil nangito,i, iphiatotong-
1 00 1 00 sa iyo, at ninanasa eong ipa-
] tongool sa arao arao, at sa tuuitu-
I uina:^ at niyayaeag co ang manga
tageu hingit, at ang tanang lingeod
mo dito sa lupa,"at hinihingi co sa
eanihtng lahat na eami magsama-
sauiang ruag pasaiam'at sa iyo at
ma"g Duri
Wfej*-^-- ■ - m ^ •— -,«..-.-«~--i»-pjj||5
r
— 430 -
5. — Puriliiii ca nga iiang^lahat
nang bayan, manga eapuloan, at
nianga tauong may.il)a,t, ibang
uiea, at ipagdiuang ang 'pangalan
mo nang lobos na eatuuaan, at ma-
ningas na loob.
At ang laliat na suniasamba sa
iyong eataas-taasang Saeramento
nang ,pag-galang at pag ibig^ at
tumatangap nito sa matibay na pag-
sampalataya,i, maguin dapat na
eaauaannio at easilian nang graoia
sila, at aeong maeasalanan ay ipa-
''nalangin nilang masaquit.
At eon sila,i, mageamit na nang
ninanasang doYoeion, at nang di
masabing .pananaimtim sa iyo, at
oon matangap eaha nang malaquing
eaaliuan, at oaguilaguilalas na pag
ca busog, ay magdalitang alalahin
nila aeong aba.
— 431 —
mmo — --t-^' ^ ^' ■— »«i
GAPITULO 18.: '
Aiig tauo,i, huagnmv(jo}ias na mag
osisa nang manga ealihiman nang Sg-
rranientong ito; eondi nmbahang loob na
tumulad cayCristo, at-ang manga ca-
ramdaman ay Hsueo sa tunay na pag
sampalataya.
1. — Umilag ca sa ualaiig tiasto
at ili dapat iia pag sisiyasat nang
.nianga eababalaghan nitong Saera-
nientong saedaL nang lalim, eon
liindi mo ibig lumtibog sa eailali-
man nang pag-aalangan .
Ang inapagsiyasat nang ealae-
han n>ng Dios ay masisilao sa li-
uanag nang eaniyangealuarnatian.-
Ang IMos ay naeagagaua nang
bagay na hindi na-aabot nang pa^-
iisip nang tauo. a
■ ■ —432— - -^ ,. "
msh ^. . . ^_ — ^.
{ IpiiialiihiiitiiUit aiig pag .liaiiap
j naiig' eatuiiayaii, eoii baiial at ma-
1.^^ l)agi)acuiiibafba at iiag .iiaiiasaiig
liiaturoan, atnagpipilit luinaead sa
I daan nang nianga niabubuting aral
I , nang inanga Santos l^atlres.
• 2. — Arapalad ang tauong inabait
iia uiniilag sa nianga pa^uieiuipag-
taloMangeatouiran, at sa i^atag at
ualang panganib na daan nang ina-
iiga otos nang ])ios luinalaead.
Maranii ang naualan naiig banal
at inaningas na loob dahil sa pag-
oosisa nang manga matataas na
Misterio.
Pagsampaiataya ang liinihingi
sa iyo at banal na pageabuhay,
hindi ang eataasan naiig pag^iisip,
at pageatalastas nang inanga inis-
terio 6 lihim naiigDios.
Oon hindi iuo .iia-aalaman, at
hindi natatalastas ang manga ba-.
k
r
— 433
gay na nassisailalim nang iyong ta-
lampaean;
^Paanong matatalastas mo ang
matataas iia di mo maabot?
Sumuyo ca sa Dios, at ang iyong
aeala ay isueo nio sa pagsampala- ^
taya.
3. — May manga lubhang tino-
toeso ton^eol sa pagsampalataya sa
Saeramentong ito; datapua,t, ito,r,
hindi dapataealaing easam-an nila,
eondi eataesilan nang eaauay.
Huag eang mag anomana sa ga-
yong manga toeso, huag eang ma-
quipagtalo sa iyong manga panim-
dim, at sa manga pag-aalangan na
pasaguimsim nang Diablo,i, huag
eang. sumagot. oondi sumampala-
tayasa manga uiea nang Dios: pa-
nipalaai), mo ang manga Santos
niya, at ang manga Profetas, at ta-
• tanan ang raalupit na oaauay.
m m»" u ^ . ^ ' ' " *'>«»
^_434 —
m« — 96 • . — —4^ •«
' I^adalas na naeagagaliiig sa ali-
pin iiang Dios ang pagtitiis nang
gayong manga toeso. .
Hindi tinotoeso nang eaauay ang
manga ualang pagsampalataya at
ang manga maeasalanan na inaali-
pin na niya; datapua,t, sa manga
tapat na eristianos ay bagay bagay
na pagtoeso at pagpapahirap ang
guinagaua.
4. — Lumapit ca nga nang tapat
at matibay na pagsampalataya.^at
dumulog ca sa Saeramento nang
malalim na pag-galang.
At ang lahat iia hindi mo maabot
nang pag iisip ay ipabahala mo
nang lobos iia pag asa sa Dios na
maeapangyarihan sa lahat.
Hindi ca. pinagdadayaan nang
Dios; napapagdayaan ai;ig uma-
as?ing lubha sa sarili:
Sumasima ang Dios sa manga
HBm^^ j
•^ —435—,
WK«: i^^— ■ — " oi sm
palagay na loob 6a manga mapa^
eumbabain napapaquilala: nag'bibi-
gay nang eabaitan sa manga bata:
liniliuana!gan ang malilinis na ealo-
loua, at ipinageaeait ang eaniyang
graeia sa manga mapag-osisa at^
palalo.
Ang pag-iisip nang tauo,i, ma-
liina, at eon minsa,i, nasasala; da-
tapua,t, ang tunay napagsampala-
taya,i, hindi mangyayaring mag-
eamali.
5. — Ang tanang eatuuiran at ca-
runungan nang tauo,i, «dapat su-
monod sa pagsampalataya, huag
manguna at huag sumalansang.
Sapagca,t, ang pagsampalataya
at pag ibig ay siyang lalong pina-
eamamahal dian, at siyang sa ibat,
ibang p3,raan ay umiiral sa eama-
halmahalang Saeramento .
Ang Dios na ualang hangan at
Ik.-
-•M
r
— 436 —
' " ' ~ -.>«m
'i
Idmal^ganap sa \%]mt at maca''paiii
yarilian sa lahat ay siyang guma-
gaud sa langit at lupa nang mala-
quirtg eababalaghang hindi mahu-
lilip, at ;tialang maeaeatanto nang
jnanga gaua niyang eahangahanga.
Con ang manga eababalaghartg
gaua nang Dios ay ualang liuag na
matalastas nang pag iisip nang
itauo,i, hindina na dapat pangalang
eaguilaguilalas, at di mahuliHp.
CATARU$AN.
&«-
} -437-,
-jZ.. ,. ^ " 'i^gg
. INDIGE.
LIBRO TERGERO.
Cap. !/• Tongeok sa pangongosap ni
"■ Grislo sa loob nang tapal na
ealoloua. .
2.'' Ang eatunayan ay nangongosap
na ualang bueang bibig^- sa
ating loob. ......
3." ^hg nianga uiea nang Dios ay
riapat |)a(|uingan nang lubos
na capacun]babaan;,,^,Bftfni,t,
-niuaualang halaga nang nia-
,L.
rami. . 8
4.^ Uapal tayong humarap sa Dios
nang tunay at mababang loob. 46
5.^ Tongeol sa eaguilaguiial^s na
bunga nang pag-ibig sa Dios. 22
6.« Tongc61 sa pagcaquiiala sa to-.
«toong unnibig,,,. . . . . SO
7 .^iTorlgeol sa paglilihim nang biya-
yang tinatangap at pag tatagd
niyan sa ilalim nang eapa-*
, eumbabaan. . . . ; . . 37
^^
r*
— 438
PAg.
Cap. i^y Tongc61 sa pag-aaliraura sa sa-
riii sa mati^ nang Dios . , : , i5
9.« Ang lahM ay da|)at ipatongeol
sa Dlos na siyang eahulihu-
lihahg oouian nang lahat. 48
40. Gapag tinalic(h\n na ang niuneio
ay tunratamis ang pag lilin-
eod sa Dios.. ..... S:2
11. Dapat pag isipisipin at pigui-
lin» ang manga pag hahangad
nang pus6. 58
12. Tongeol sa pag titiis at pag la-
ban nang loob sa liiyao nang
ealapi'in . 61
13. Tongc()l sa pag sonod nang sa-
eop na nag papaeumbaba dahil
sa pag tuiad eay lesueri^ to. 67
14. Tongeol sa nianga lihim na ca-
hatolan nang Dios, na dapat -
nilay nilayin nang huag ila-
gut'nang ating loob ang ma-
nga gauang magaHng. . . 71
15. Cong ano ang dapat asalin, at
uieain tongc61 sa tanang ba-
gay na sueat nasain.. . . 75
16. Ang tunay na eaaliuan ay sa
Dios lamang dapat hanepin. 80
17. Ang lahat nating pangangasiua
ay dapat ipabahalk sa Dios. 84
, 18, Ang manga hirap sa panahong ^.
mm^ —. ^ ^ r- ^t
r-¥
439 — .
'w.
ito^i, dapat tiisin- nang nia»-
gandang loob, para nang* pag-
"titiis ni Gristo. . ... 87
Cap. 19. Tongeol sa pagtitiis nang ma-
nga sipbay6, at eong saan na-
quiquilala ang tunay na nag
papaeatiis. . . . ._ . . 9^2^
.20. Tongeolsa pag' papahayag nang
sariling eahinaan at eahira-
pan nang buhay na ito . . 97
21. Sa Dios dapat tayo lumualhati
lalo sa lanang eagalingan at
biyaya. ....... 103
22. Tongeol sa pag aala-ala nang
marami,t, sarisaring biyaya
nang Dios. . . . . . IH
2;^. Tongeol sa apat na bagay na
.eailangan sa pagea tiuasay. H8
24. Dapat ilagan ang panganib sa
pag dosisii sa buhay nang
ib^. ..... . . . 124
25. Con ano ang matibay na eapa-
yapaan nang puso, at ang tu-^^
hay na pagpapatuloy sa daan
nang eabanalan. ," . . . 127
2fi. <yongc61 sa eagalingan nang pa-
^ "'\ lageO' na loob pananalang in,
atdi lubhA saearapatan nang
I ' p^basa. ..... . ^. 132
27. Ang pageaibig sa sarli ay naea-
U9^ '^ ' ^ — ' — "^ ' — ^^— r»«i»
440
»•
P4fl.
lalauni; liibhii ^a pagtataino
nang lubos na ingalingan. . i;)G
('ap. ^28 Laban sa manga inai?asamang
rlila • • ^''*2
^29. Tongeol sa pagtauag al sa paj;-
^/ j)upnri sa Dios, eong may na-
^ datin^' na saenna 144
oO Tongeol sa paghin^? sa Dios
tiany^ saelolo, ai pag-asang
eaeanitan uli ang oanivang bi-
yaya. . . . :^ . . 147
^)! Tongool sa pag nanalang halaga
sa ianang iinalanL:: nang nrata
mo ang lumalang 'iss
'H. Tongeol sa pagtangni sa sarili,
at pag tataeiiil sa lana,ng layao
nang eatauan, . . . .o . 161
HH Tongeol sa eahinaan nang loob
at sa pagpapatungeol sa Dios
lamang nang binabanta. . . 165
:>4. Sa laliat at ialo sa lahat ay
eatamislamisali ang Dios sa
umiibig sa eaniya . . . 168
?>IS. Sa buhay na ito,i, aalang hindi
/^ . binabaea hang toeso.. . . 173
o6. l.aban sa manga ualang'>uas-
tong pag hrhinala nang maiiga
tauo, 178
:57. Tongeol sa tapal at boong pag
papabahala sa ealooban nang
mBi^'
'^nm
T
l
— 44d— •
, . —^
Dios na ipageaeainit nang oaa-
yualasan nang pus6. . . , 18i
(\M\ 38. Toogeol sa niagaling na paraan
nang pageabuhay sa guitna
iiang manga bagay na na-
quiquita, at pag dalangin sa
Dios laban sa nianga toeso. . 186
39. Ang tauo,i, dapat niagbabait sa
tanang bagay. . . . 189
40. Ang tauo,i, ualang eagalingang
sarili na mula sa eaniya rin,
at liaiang ipagmanialaqui . 194
41 . Tongeol sa pag uaualang halaga
sa eapurihan nitong panahon. 197
• 42. Ang eapayapaan ay hindi elapat
hanapin sa manga tauo ' . . 199
43. 4aban sa ualang saysay na earu-
nungan nitong mmulo. . . 202
44. Hindi dapat nasaing eamtan ang
manga oalupaan. . . . . 207
45. Ilindi dapat paniualaan ang lahat
at tantongmadalas ipageasala,
ang bibig . . 209
4t). Tongool sa pananalig sa tolong
nang Dios, eong tayo,i, dinu-
dtiahagui nang masasaquit na
^iiea. :. . . \ .... 216
47 Dapat tiisih ang tanang hirap
dahil sa buhay na ualang han-
gan . . .... . 222
^ — — -:o*J
442
P4B
1
Cap. 48, Tonyeol sa panahong ualang ca-
tapusan, at sa inang^) c?ipigha-
tian nang bjihay na ito. . 2^27
49. Tongeol sa pagnanasa nang bu-
hay na ualang eatapitsan, eong
gaano ang manga eagalingang
pangaeo sa manga naquH|ui^
pag baea. . . . . . . ^l'^ri
50. Ang tauong nasasaeapighatian
ay dapat pabahahi at hiniagay
sa eauiay nang Dios . . . 245
51. Ang nuimunti al mabababang
gaua,i, hindi elapat nating pa-
bayaan, eong hindi tayo maea-
gaua nang mti.lalaqui al niata-
taas. .■' . , .... 214
82. Ang tauo,i, huag mag aoalang
siya,i, nadarapat sa pagtatamo
nang eaalinan; eondi bageos
dapat siyang parusahan . 216
53. Ang graeia nang Dios ay hindi
lumalapit sa mani;a nabobo-
hos ang loob sa manga ea-
lupaan. ... . . . . Hil
J)4. Tongeeil sa iba,t, ibang quilos
nang eataoang hin^niil, at
nang mahal na graeia. . . 266
55. Tongeol sa easam-an nang ca-
totobong hinguil nang tauo, .
at sa eabagsiean nang Dios. 278 ^
i»^—^ _: ^ ; ^
r
X
rf-^^^-\ '^
Cap. S6. Dapat layong tuniangui sa atin
(fcin, at tuniulad eay Cris-
tong napapaeo sa Cruz. . 286
57 Huag malogaming lubha 6 hu-
niina ang loob nang tauo,
(*ong nahoholog sa anoniang
eaeulangan. ...... 292
^8. Ang tauo,i, hindi elapat niag
osisa nang nianga bagay na
nialataas na lublul, ^t nang
manga lihim na^ eahatolan
nang» Dios 297
59. Sjj Dios lamang dapat ilagay
„nang tauo ang boong pana-
• nalig at pag asa. ... . 309
-»«»
— 444 —
■Bi—. ■ -T — ~ -J- !-•«
LlBROeUARTO.
i ■ ■
f TON(;COL SA SANTISIMO SACKAMI:NT0
M,ashiiUiliins' pat^lu'eayat sa ea-
inahalinaluilan«i' Comunion. . :M7
C\v.\ i^ Cung gaano an;^' pag-^^alan,^
na ^ai.'auin sa pai;' tangap
ray ^esneristo ?A8
2/' Sa saeranienton;^' itoJ, mahaha-
yaij;- ani4(la(piilanu ^'ai^aUri'lian
at eaauaan nang Dios sa tauo. 334
3.*> Totoong nia|j;alinL,^ an^' malimit .
i na paquiquinabang. . 342
4.^^ TonL^eoI sa maramin.;j;' eagali-
ngan nti il)ina))ahai,^ui sa ma«
nga naquiquinabani;; na mali-
mit. ... .... 349
■ T).*' Ton^c61 sa eamahalan.nang Sa-
eramento at calagayvi.n nang'
Saeerdote. ' 7' . .' . . . 357
6.^ Tanong na natutungeol sa dapat
gaui'n bago inaquiuabang. . 363
- 7.^ Tongeol sa pagpapae^ilinls nang
1»^— _ .. ^Jl
— 445— . ) •
»«- f : ^- «— wi
^
• P«g.
tsi'»
i
• ^—
sarilini;' eoneieneiii 6 budhi, ,
at pagtitiea ... . . . 364
Cap. 8.*' ToiToeol: 8a pag hahandog ni
Gristo sa Criiz, at eiisang pag
ayon sa ealooban nang Aina. 371
V).*' Dap'at tayong humandog sa Dios,
at ihandeg nanian ang lahat
na ganang atin at ipanalangin
ang lahat nang taiio. . . . 375
™ 10. ilindi dapat pabayaanearae^raea-
ang saritong paqiiiquinabang. 382
'H. Ang pag tangap sa eatauan ni
eristo at ang pag tupad sa ma-
nga santong sulat ay totoong
^ eailangau sa ealolouang tapat
na loob. ... . . . 391
12. /jjonge6l sa masigasig na pag
liahanda nang tatangap sa ea-
_. lauan ni Gristo . . . , .402
13. Ang ealolouang banal ay dapat
magnasa sa boong pusd na
maquipageaisa eay Gristo sa»
Santisimo Saeramento. . . 408
. 14. Tongeal sa moningas na pagna-
lUisS nang ibang Devotos sa
eiitauan ni Gristo 413
ir>. Amg graeia na banal ria earani-
daman ay qulnaeamtari sa liag
, papaeababa, at pag tangui sa^^ •
sariling pita • "^^^ jL
— 446 —
?
Pag.
r.Ai>. V3. Dapnt nalinis idaing eay Crislo
ang ating nianga eailangan ao
hingin ang eaniyang^graeia, 421
n. Tongeol sa maningas na pag
ibig, at mabagsie na pag na-
nasang malangap si Gristo. 225
18, Ang tauo,.i, huag mangahas na
mag osisa nang manga eali-
hinian nangSaeramenlongilo;
eondi mahabang looh na tu-
mulaei eay Gristo, at ang ma-
nga earamdaman ay isuc6 su
lunay na pag sampalataya. . 431
i..
^mm
447 —
zh
_i-.
PAUN7\UA. -
?
Aiig pageaubus agad nang ipinalimbag
na latlong libong Kempis sa uieang taga- i
log ay tandang nag babansag na mara- I
ming lubha ang naiibig na piaioto nang
manga aral nitong nasabing libro tong-
c61 sa pag eaeamit nang tunay na eaba-
nalan na pag tulad eay Gristo. Ito ang
dahilan eaya^pinagpilitan nang tumagalog
nang una at iealauang librong naibigan
naag manga may loob sa Dios, na booin
^ at ipalimbag naman ang ieatlo at ieaapat
* na Mbro^yayamang marami ang nag na-
nasa na maboo ang Kempis na uieang ta-
galog, ekparis nang Kempis na uieang
latin at eastila. Paquihabangan naua nang
manga ealoloua at iearangaU ieapuri
at iegsanghaya nang Panginoon Dios
magpaeailan man.
-r««S
|
<p>I want to show 2 notifications per day in my application in 2 specific time, until now i'm just able to show one notification.
This is my code, how can i show multiple notification.
one at 7 AM , and the other at 6 PM for example?</p>
<pre><code> Intent myIntent = new Intent(Calender.this, MyAlarmService.class);
int id = (int) System.currentTimeMillis();
pendingIntent = PendingIntent.getService(Calender.this, id,
myIntent, Notification.FLAG_ONLY_ALERT_ONCE);
AlarmManager alarmManager = (AlarmManager) getSystemService(ALARM_SERVICE);
Calendar timeToSet = Calendar.getInstance();
timeToSet.set(Calendar.HOUR_OF_DAY, hour);
alarmManager.set(AlarmManager.RTC_WAKEUP,
timeToSet.getTimeInMillis(), pendingIntent);
</code></pre>
<p>and i called this in MyAlarmService in the onStart method</p>
<pre><code> final Calendar c = Calendar.getInstance();
Notification note = new Notification(R.drawable.icon,
getString(R.string.app_name), System.currentTimeMillis());
Intent intent = new Intent(this, Calender.class);
PendingIntent i = PendingIntent.getActivity(this, 0, intent,
Notification.FLAG_ONGOING_EVENT);
note.setLatestEventInfo(this, getString(R.string.app_name),
"Some String", i);
note.flags |= Notification.FLAG_AUTO_CANCEL;
NOTIFY_ME_ID = System.currentTimeMillis();
mgr.notify((int) NOTIFY_ME_ID, note);
</code></pre> |
Len Brown (born ) was the 1st mayor of Auckland in New Zealand and a lawyer. He was elected mayor of Manukau in October 2007, the second time he ran for that office. He won the 2010 Auckland mayoral election on 9 October 2010 and was sworn in as mayor of Auckland on 1 November 2010. His term ended in 2016.
Early years
He was born in Taumarunui, and his family moved to Otara in Auckland when he was seven years old. He attended Mayfield Primary School, Papatoetoe Intermediate School and De La Salle College. He has fond memories of his early life, saying "they were generous, generous days". His life growing up has been described as centred on family, church, school and community, while parents Tom and Ngaire were described as strong believers in social equity and social justice as well as active in the community life. While he did not grow up in Auckland, his family often travelled to see relatives there, because his parents had moved to Taumarunui from South Auckland.
Brown worked as a lawyer. He was a partner at law firm Wynyard Wood, and co-founded the Howick Free Legal Service.
Political career
He was first elected to the Manukau City council in 1992, and continued as councillor until 2004 when he did not run for re-election. He was also the chairperson of the Counties Manukau Health Council from 1998. Brown first ran for mayor of Manukau in 2004, and narrowly lost to long serving mayor Sir Barry Curtis; he lost by fewer than 600 votes. Brown had considered requesting a re-count due to the closeness of the vote, but decided that he had not been close enough to warrant it. Despite his affiliation with the New Zealand Labour Party since age 17, Brown did not run for election in the 2005 General Election, and instead returned to working for Wynyard Wood.
Mayor of Manukau
Brown announced that he was running to be the Mayor of Manukau in 2006. Barry Curtis announced that he would not be running for re-election, and Brown's main opposition were former Olympic runner Dick Quax and radio host Willie Jackson. Brown resigned from Wynard Wood in 2007 to focus on his candidacy full time. In August 2007, both Quax and Brown were polling "neck and neck". Brown's campaign was based on several policies, including; capping rates at the cost of inflation, increasing public transport, and working with youth in the region.
Brown won the election in October 2007 with more than 32,000 votes; his next closest rival Dick Quax had less than 18,000, and the election was jokingly called a 'Lenslide' by some. He was officially sworn in on 26 October 2007 at the Manukau City Council hall.
On 31 May 2008 he suffered a heart attack while at a music awards ceremony, and was admitted to Auckland Hospital. He had a congenital heart problem that had not been diagnosed before. Brown had successful heart bypass surgery two days later and made a full recovery, returning to his duties after a few months. His wife acknowledged that the attack was not stress-related, but rather a family issue, with Len's mother having died from a heart attack at 47.
Mayor of Auckland campaign
In August 2009, Brown stated he would run for the mayoralty of the combined Auckland "super-city" in the Auckland mayoral election, 2010. Brown announced his candidacy in front of more than 300 supporters at Sorrento in the Park, One Tree Hill, Maungakiekie. His campaign speech focused on delivering public transport, public ownership of the region's public assets, environmental protection, economic and social development. He won the position by 60,000 votes over main rival candidate, Auckland City mayor John Banks, on 9 October 2010.
Credit card and expense issues
In June 2010, Brown came under media attention for matters relating to his spending on his council credit card and other council expense claims, which included items of a personal nature like toys, groceries and insect repellent. His later explanations for these purchases were also examined at a council meeting, where Brown repeatedly slapped his face and got emotional. An advisor later explained that Brown's emotional behaviour was caused by his use of a Maori tradition, which Brown said was not true.
Another council expense claim included an $810 dinner at a restaurant, but Brown refused to say who was there. He said that the event was a fundraiser for a local singer for which the Council bought a table, an explanation later supported by the artist.
Private life
Brown is married to Shirley Anne Inglis, and has three children. They live in the Totara Park suburb of Manukau.
References
1956 births
Living people
New Zealand lawyers
Mayors
Politicians from North Island |
<p>I have a Date type column in Oracle DB and it contains date and time for sure. But when I'm trying to get data in java application it will return date with bunch of zeros instead of real time.
In code it'll be like:</p>
<pre><code>SQLQuery sqlQuery = session.createSQLQuery("SELECT table.id, table.date FROM table");
List<Object[]> resultArray = sqlQuery.list();
Date date = (Date)resultArray[1];
</code></pre>
<p>If it was 26-feb-2010 17:59:16 in DB I'll get 26-feb-2010 00:00:00
How to get it with time?</p> |
Lars Valerian Ahlfors (18 April 1907 – 11 October 1996) was a Finnish mathematician known for his work in the field of complex analysis.
Bibliography
Complex Analysis: an Introduction to the Theory of Analytic Functions of One Complex Variable (1953, 1966, 1979) ()
Contributions to the Theory of Riemann Surfaces: Annals of Mathematics Studies (1953) () (co-author and co-editor)
Other websites
Ahlfors entry on Harvard University Mathematics department web site.
Papers of Lars Valerian Ahlfors : an inventory (Harvard University Archives)
Lars Valerian Ahlfors The MacTutor History of Mathematics page about Ahlfors
The Mathematics of Lars Valerian Ahlfors, Notices of the American Mathematical Society; vol. 45, no. 2 (February 1998).
Lars Valerian Ahlfors (1907–1996), Notices of the American Mathematical Society; vol. 45, no. 2 (February 1998).
National Academy of Sciences Biographical Memoir
Author profile in the database Zentralblatt_MATH
References
1907 births
1996 deaths
Academics
Mathematicians
Scientists from Helsinki
Wolf Prize winners |
<p>A friend of mine today asked me why should he prefer use of singleton over global static object?
The way I started it to explain was that the singleton can have state vs. static global object won't...but then I wasn't sure..because this in C++.. (I was coming from C#)</p>
<p>What are the advantages one over the other? (in C++)</p> |
Digitized by Googlfi .
BIBLIOTHECA.
RE (HA
MONACENHItJ.
Digitized by Google
Digitized by Google
BUFFON.
HISTOIRE
DB
SES TRAVAUX ET DE SES IDEES.
Digitized by Google
Tvr. i.AiniMri kt coup., rik UAniiTTP,
Digitized by Google
BUFFON.
IIISTOIKE
DK
TRAVAUX
DE SES IDEES,
k:
ET
TAK
P. FliOURElVi^,
Mcmbrc lie 1 AcaiiiMiiic franfai-<L' ol Soorotiiirc ilc rAcailornie royale
*lcs science:} ( de i'rance); Memlire des Socicles rnvales dc
Lmidresetd'EdimUourp^dcs Aradeinios roy.i!es des sciences do Sleckliulni,
Turin, Municli, etc., etc.; Profes^eur de physiolui^ic cuinparco an museum
d’histuire iwlurelle do Paris.
PARIS,
PAULIN, LIBRAIUE ftOITEUR,
Bl'R RICHELIEU, fiO.
i8i4.
Digitized by Google
BIBLIOTHECA
j bf,oia
blOXACEffSIS.
Digitized by Google
N
Je me suis propose d’ecrire I’histoire
des idees .de Biiiron.
I.’hisloire de I’espril himiain est telle
de quelques genies lieureux qui onl
pense.
« Cinq oil six homines, dil nn ecrivain
Digitized by Google
relebre, oul pense ('I cree iilces,
It* resle dii moii'ie a li’availle siir ces
idees. »
J’ai public, en I8il, \ Analyse raison-
nee des Iravaux de G. Cuvier.
L’liistoirc des li'avaux de BulTon touche
pai'loul ii I’histoire des Iravaux de Cuvier :
ces grands Iravaux bent deux siecles;
bulToii devine, Cuvier demon Ire; run a
le genie des vues, I’aulre sc donne la
I’orce des fails; les previsions de Tiiu
devieunenl les decouveiles de raulre.
Cl quelles decouveries ! les ages du
iiionde, marques; la succession des elres,
prouvee; les temps antiques, reslilues;
les populations eleiules du globe, len-
dues a noire imagination etonnw. Les
Digitized by Google
Iravaux do lUiffon cl do (kivici’ soul,
pour I'cspril humain, la dale d’lino gran-
deur nouvellc.
J’ai vu CCS grands Iravaux. el j’al
voulu cn ccrire I’liisloirc.
Digitized by Google
Digitized by Google
BUFFOlN
uiSTOiitii:
DB
SES TRAVAEX ET DE SES IDEES.
CHAPITHE PREMIER.
IDEES DE BI FEON SI R l.A AICTIIODE.
II y a, dans tout cp qu’a ecrit Tliiffon, un oidro,
une suite, une giuieratiou visible des idees. On
peut demeler partout, dans ccs idees, ce qui cst
de lui et ce qu’il emprunte a d’autres, et partieulie-
rement aux trois hommes qu’il avail le plus etu-
dies, Aristote, Descartes, Leibnitz; on lesuit, pas
a pas, dans ces combinaisons profondes d’oii il a
faitsortir tantde vues nouvelles; il rend raison de
tout ce qu’il dit ' ; et lui-raemc nous a laisse I’liis-
1 « .>1. dc BufTon rend raison dcs inolirs tin prnfnrrnrn qu’il a
Digitized by Google
2
IDEES DE BUFFON
toirc la plus sure et la plus savante de ses medita-
tions et de ses pensees.
C’est cette histoire despenseei de Buffon, ecrite
par lui-m6me, que je me propose d’etudier ici.
Je commence par I’examen de ses idees sur la
mithode.
U Histoire des animaux, ou, comme on dit au-
jourd’hui, la zoologie, se compose de I’histoire
m6me de cliaque espece prise a part, et de la dis-
tribution methodique de toutes les especes compa-
rees entre elles.
Or, de ces deux choses, Buffon a merveilleuse-
ment compris la premiere, Vhistoire proprement
dite, et il n’a jamais bien compris la seconde ou
la distribution methodique.
Buffon n’a jamais vu, d’une vue nette, ce que c’est
que la methode en histoire naturelle. Tant6t il la '
confond avec la description ou V histoire : « La vraie
methode, dit-il, est la description complete et I’his-
toire exacte de chaque chose en particulier *. »
eus pour tous les mols de ses discours, sans cxclure m^me de
cotie discussion Icsmoindrcs parlicules, los conjonctions les plus
ignorces. » ( Nouvenux Uelanges exlrailt dtt Manuscrilt de
madame JVecker.) Celle raison qu’il rendait, dans la conversa-
tion , dc tous ses molt, il I'a rcndue, dans sou livrc, de loules
SOS penseet.
1 Tome I, page 21, Wilion In-lo dc Vlmpritnoric royale. CVsi
Digitized by Google
sun LA METHODE.
3
Tantdt il Ten separe pour n’y voir a qu’une con-
vention, nne langue arbitraire, un moyen de s’ en-
tendre dont il ne pent resulter aucune connais-
sance reelle » Ailleurs il se meprend sur le vrai
sens du rapprochement des especes dans la me-
thode, et croit se moquer de Linn4 : « Ne serait-il
pas plus simple, dit-il, plus naturel et plus vrai
de dire qu’un Ane est un Ane, et un chat un chat,
que de vouloir, sans savoir pourquol, qu’un Ane
soit un cheval, et un chat un loup-cervier*? »
toujoun ccUe Edition, la premiere el la meilleure de toutes, quo
je cile dans cel ouvrage.
i Tome I, page 16.
* Tome I, page 40. Le loup-eenier est une esp6ce de lynx, et,
par consequent, comrae le dit tr^s-bien Linne, une espdce de
felu, de ehat. — aClasser I’homme avec le tinge, le lion avec le
chat, dire que le lion est vn chat d eriniire at d queue longue,
c’est d^grader, d^flgurer la nature, au lieu de la decrire ou de
la denommer. » (Tome IX, page 10.) Voila ce que dit BufTon, et
void comment Daubenton lui-m£me relive ccUe m^prise :
a BufTon veut jetcr du ridicule sur Ics naturalistes qui ont
mis ie chat el le lion sous un m6me genre. Il fait dire 4 Linnd
que le lion est un chat a eriniire et k queue longue. Cer-
laincmcnt le chat n’est p.as un lion, et ce n’est pas ce que
Linn6 a voulu dire. L’auleur qui le critique n’a pas bien en-
tendu la ra6thode de Linn^ ; s’il avail seulcment parcouru les
especes rapportees sous le genre appele felts, chat, il y aurait
trouv6 I’espice du lion et celle du chat... Cette Equivoque est
r
venue de la roaniere de denommer les genres, en leur donnant
le nom de I’une des especes qu’ils comprennent. » (DatmEN-
TOH, Seances des Scales normales, tome I, page 293.)
Digitized by Google
lUEES DK BUl'FON
Enliii , il va jusqu'u ecrire cette phrase singti-
liere ; « Ne vaut-il pas mieux ranger, non-seule-
ment dans iin traite d’histoire naturelle, mais raeme
dans un tableau oupartout ailleurs, lesobjets dans
I’ordre et dans la position oil ils se trouvent ordi-
nairement, que de les forcer i se trouver ensemble
en vertu d’une supposition ? ]\e vaut-il pas mieux
. faire suivre le cheval qui est solipede par le chien
qui est fissipede, et qui a coutume de le suivre en
effet, que par un zebre, qui nous est peu connu,
et qui n’a peut-etre d’autre rapport avec le cheval
que d’etre solipMe^ ? »
II fallait en vouloir beaucoup aLinne pour trou-
ver mauvais qu’il eut place le cheval pres du zebre.
Assurement, tout n’est pas parfait dans Liniie :
il n’a pas connu la grande loi de Vimporlatice re-
lative des caractercs®; mais il a vu que tons les
caracteres devaicnt etre pris dans les objets m6-
mes Ceci a ete le premier pas, et ce pas a ete
1 Tome I, page 36.
* Voyej!, sur la grande loi de I’importance relative des carac-
t^res el sur lout cc qui licnl a la mclhode, mon Analyte raiton-
nee det travaux do Georgei Cuvier. Paris, 1841.
3 Avant lui, on classait les animaux d’apr^sdes circonslances
exlerieurcs, par exeraple, d'apr^s les lieux qu’ils liabitent : met-
tant ainsi les c<itaces pariiii les poissons, les chauvu-souris panni
les oiscaux, etc.
Digitized by Google
sun LA METilODE. 5
immense. Pour Buffon, il consent bien que Ton
separe, en se reglant d’apres leur nature, les ani-
maux des vegetaux, les vegetaux des mimraux;
il consent que Ton separe les quadrupides des oi-
seaux, les oiseaux des poissons; mais, cela fait, il
repousse toutes les autres divisions fondees sur la
nature des choses. II ne veut plus juger des objets
que par les rapports d’utilile ou de familiarite
qu’ils ont avec nous; et sa grande raison pour
cela, c’est « qu’il nous est plus facile, plus agrea-
ble et plus utile de considerer les choses par rap-
port a nous, que sous aucun autre point de
vue*. »
Il est curieux de I’entendre exposer lui-m6me
ce qu’il appelle sa methode. Il imagine un homme
qui, ayant tout oublie, « s’eveille tout neuf pour
les objets qui I’environnent ; » il place cet homme
dans une campagne, tc oil les animaux, les oiseaux,
les poissons, les plantes, les pierres se presentent
successivementiisesyeux. » — «Bient6t, dit-il, cet
homme se formera une idee g^n^rale de la matiere
animee, il la distinguera ais4ment de la matiere
inanim^, et, peu de temps apres, il distinguera
trfe-bien la matiere animee de la matiere vegeta-
1 Tome I, page 54.
\.
Digitized by Google
6
IDEES DB BUFFON
live, et naturellement il arrivera a cette premiere
grande division : animal, vegetal et mineral; et
comme il aura pris en meme temps une idee nette
de ces grands objets si differents, la terre, I’air et
I’eau, il viendra en peu de temps a se former une
idee particulieredes animaux qui habitent la terre,
de ceux qui demeurent dans I’eau et de ceux qui
s’^levent dans I’air, et par cons^uent il se fera
aisement a lui-m6me cette seconde division : ani-
maux quadrupedes, oiseaux et poissom; il en est
de m^me, dans le regne vegetal, des arbres et des
plantes; il les distinguera tres-bien, soit par Icur
grandeur, soit par leur substance, soit par leur
figure. Voil^i ce que la simple inspection doit ne-
cessairement lui donner, et ce qu’avec une tres-
legere attention, il ne pent manquer de reconnal-
tre ; c’est aussi ce que nous devons regarder
comme reel , et que nous devons respecter comme
une division donn^e par la nature m6me. Ensuite
mettons-nous a la place de cet homme, ou suppo-
sons qu’il ait acquis autant de connaissances et
qu’ii ait autant d’experience que nous en avons ,
il viendra ^ juger les objets de I’histoire naturelle
par les rapports qu’ils auront avec lui : ceux qui
lui seront les plus necessaires, les plus utiles, tien-
dront le premier rang ; par exemple, il donnera
Digitized by Google
SUB LA METHODS.
7
la preference, dans I’ordre des animaux, an chien,
an boeuf, etc., etil connaitra toujours mieux ceux
qui lui seront les plus famiiiers; ensuite il s’occu-
pera de ceux qui, sans etre famiiiers, ne laissent
pas que d’habiter les m^mes lieux , les m^mes cli-
mats, comme les cerfs, comme les lievres et tons les
animaux sauvages ; et ce ne sera qu’apres toutes
ces connaissances acquises, que sa curiosite le por-
tera a rechercher ce que peuvent 6tre les animaux
des climats etrangers, comme les elephants, les
dromadaires, etc. 11 en sera de meme pour lespois-
sons, pour les oiseaux, pour les insectes, pour les
coquillages, pour les mineraux et pour toutes les
autres productions de la nature : il les ^tudiera a
proportion de I’utilit^ qu’il en pourra tirer; il les
considerera a mesure qu’elles se presenteront plbs
familierement , il les rangera dans sa t6te relati-
vement a cet ordre de ses connaissances, parce
•que c’est en effet I’ordre selon lequel il les a ac-
quises, et selon lequel il lui importe de les conser-
ver. Cet ordre, le plus naturel de tous, est celui
que nous avons cru devoir suivre. Notre m^thode
de distribution n’est pas plus mysterieuse que ce
qu’on vient de voir ‘ »
1 Tome I, page 31.
Digitized by Google
8
lUEES DE Dl'FKON
Voila poll riant jusqu’ou pent conduire la pre-
vention ; et, quand on songe a I’epoque oil Buflbn
s’exprimait ainsi, I’etonnement redouble. Lors-
qiie Buffon ecrivait ce qu’on vient de lire, il y
avait plus d’un demi-siecle que Ray • et Tourne-
fort* avaient public leurs grands travaux sur la me-
thode. Linne avait public ses Fundamenta hotani-
ca^, premier gerrae d’une philosophie nouvelle de
la science; Ics idees de Bernard de’ Jussieu com-
men^aient b se repandre, et je trouve la preuve
de ce dernier fait dans un monument bien pre-
cieux.
Nous avons, de Malesherbes, des Observations *
pleines de savflir et surtout de bon sens sur les trois
> Melhodut plantar um nova, <68-2.
i £Umentt de botanique, ou Miihode pour eonnaitre lex
plantex, <691.
3 Fundamenta botaniea, etc , <736.
* Obtervaliont de Lamoignon-Maletherbex tur I’hixtnire na-
turetle generate et partieuliere de Buffon et de Uaubenton.
I.’ouvrnge, qui ii’a paru q<i'apr£s la mort dc I’auteur, avail ele
compose cii <749, a I'opoquc m6me oil BulTon publiail ses pre-
miers volumes. Malesherbes, n6 en <721, avail done i peiiio
vingl-huil ans lorsqu'il ecrivaii, en <719, 1’ouvrage remarquable
quo je rappelle. II ful nomme meiiibrc honorairc de I’Acadc-
mie des Sciences cn <750, membre honoraire de I’Acad^mie
des Inscriplions en <759, el incmbrc dc I’Acadcmic Tran^aiso
en <775.
Digitized by Google
SUR LA MKTIIOUE.
9
premiers volumes de VHistoire naturelle de Buf-
foii. La cet esprit, souverainement droit, demele
bien vite la cause reelle de toutes les erreurs de
Buffon, en fait de methode. « Je crois, dit Males-
herbes, que le peu de connaissance que M. de Buf-
fon a des auteurs systematiques , est ce qui I’a
emp^che de faire attention la premiere et prin-
cipale utilite de leurs m^thodes’ C’est un re-
proche, dit-ii encore, que je ne puis m’empecher de
faire h M. de Buffon, surtout a I’egard de M. Lin-
naeus, dont je crois qu’il a trop peu lu les ouvra-
ges, et dont il n’a pas saisi I’esprit®. »
Et, en effet, si Buffon a mal jug6 les melhodes,
c’est tout simplement parce qu’il ne connaissait
pas les methodes. « Lorsque I’ouvrage de M. de
Buffon fut annonce au public, dit Malesherbes , il
me parut que, sous ce titre d'Histoire naturelle
generale et parliculiere, I’auteur promettait un
traite complet sur chaque partie de cette science ,
et ce projet me sembla d’autant plus hardi que
M. de Buffon n’avait pas encore paru dans Ic monde
savant comme naturaliste ; il etait dejii celebrepar
plusieurs memoires lus a I’Academie sur differents
sujets d’agriculture , de physique et de geometrie ,
1 Ob$erm(iont sur I’Hisloire naturelle, elc., tome I, page 8.
s Obtervalious sur I’Hisloire naturelle, etc., tonic I, page 4.
Digitized by Google
40 IDEES DE BUFFON
et par une traduction tres-estimable > ; mais ces dif-
ferentes connaissances me paraissaient autant de
diversions a I’etude de la nature* »
Dans tout ce qu’il dit ici, Malesherbes a com-
pletement raison. Lorsque Buffon, nommeen 1739
Intendant du Jardin du Boi, concut le projet de
son grand ouvrage, il n’etait pas naturaliste. D'un
autre cdte, rien ne convenait moins a son genie
que I’etude rigoureuse et abstraite de la nomen-
clature et des caracteres. li se rait done decrire
les animaux una un, comme il les etudiait, n'ayant
pas eu ie temps de les etudier tons ensemble et de
les comparer entre eux; et, ce parti pris, il ne
chercha plus qu’il multiplier, autant qu’il put, les
objections contre les methodes.
« Il est ais6 de voir, dit-il, que le grand d^faut
de tout ceci est une erreur de metaphysique dans
le principe m6me des m4thodes erreur qui
consiste a vouloir juger d’un tout par une seule de
ses parties®. » Buffon se trompe; il n’y a point la
1 La traduction do la Slatique det Vegitaux, de Hales. La
preface de cette traduction est rcmarqiiable & plus d’un titre:
j’y reriendrai plus tard, et dans plus d'une occasion. Males-
herbes oublie la traduclion du Traili detFluxiont, de] New-
ton. Et cette traduclion a aussi une tr^s-belle preface.
> Obsenationt sur I’Hiiloire naturelle, etc., tome I, page 3.
* Tome I, page 20.
Digitized by Google
SUR LA METHODS.
11
d’erreur de metaphysique : toutes les parties d’un
animal etant faites les unes pour les autres, chacune
donne les autres; on peut juger du tout par une
seule de ses parties ; il s’agit seulement de bien
choisir cette partie*. « II sufflt, disait deja Males-
herbes, de choisir des caracteres fixes, constants,
et invariables ; et il y en a dans la nature*. »
Buffou pretend « qu’il est impossible de donner
un syst^me general, une methode parfaite, noh-
seulement pour I’histoire naturelle entiere, mais
m^me pour une seule de ses branches*. » Sulisti-
tuez aux mots vagues de methode parfaite les mots
precis de methode naturelle, et 1’ assertion de Buflbn
sera jugee.
Il dit ct qu’il n’existe reellement dans la nature
que des individus, et que les genres, les ordres et
les classes n’ existent que dans notre imagination *: »
idee mal demtHee, et, depuis Buffon, bien souvent
reproduite *.
1 Voyez, sur Ics deux grandcs lois dc la surbordinalion det
earar.lbret el de la corrilntion des parties (deux lois qui don-
nenl toute la mithode], mon Analyse raisonnie des travaux de
G. Cuvier,
* Observations sur I’llistoire naturelle, elc., Ionic I, page 15.
8 Tome I, jiage 15.
* Tome I, page 38.
8 Les groupes mal Tails n'existent que dans noire imagina-
tion; mais les groupes naturels, les groupes bien fails, existent
t
Digitized by Google
12
I DEES DE BUFFON
Voici, sur cette idee mSme, quelques-unes des
remarques de Malesherbes. « Outre les systemes
arliflciels , dit-il , les naturalistes connaissent une
autre methode qu’ils appellant methode mturelle.
Pour sentir le principe de cette methode, il faut re-
marquer qu’il y a dans la nature des collections
de genres, ou, si Ton veut, des classes, qui sem-
blent separees naturellement de toutes les autres.
C’est ce qu’on appelle families naturelles : telles
sont, parmi les animaux, la famille des oiseaux, la
famille des poissons, etc. La division de ces deux
families ne part pas de la fnntaisie d’un nomencla-
teur, qui a dit : je donnerai le nom d’oiseaux aux
animaux qui ont des ailes, et le nom de poissons a
ceux qui ont des nageoires. C’est la nature elle-
m6me qui a rapprocbe, par une foule de ressem-
blances, les animaux de ces deux families; et la
somme de tous ces rapports est ce qu’on appelle le
caractere naturel'^ Parmi les especes dont ces
families naturelles sont composees, il s’en trouve
encore qui se tiennent plus particulierement que
les autres. Ainsi les mouches et les papillons sont
des families particulieres dans la famille des insec-
dant la nature. Les jroupe* soni I’exprcssion des rapporU des
elres, el ces rapport* sont des clioscs reelles.
• f>bte> ration* *ur I’Hitlnire naturelle, elc., tome I, page 9.
♦
Digitized by Google
SCR LA METIIODE.
tes Cette marche de la nature, une fois bien
connue, donnerait ce qu’ou appelle la melhode na-
turellCf etc., etc. * ».
On voit, par tous ces passages , combien Males-
herbes, aide sans doute, ainsi que je le disais tout
a I’heure, des idees de Bernard de Jussieu, avail
profondement etudie les methodes. 11 voyait deja
dans la methode naturelle ce qu'elle est en effet
par-dessus tout, un instrument de generalisation.
« Rien, dit-il, n’est plus propre a etendre la science
et a generaiiser les decouvertes *. » II est peut-^tre
le premier qui ait bien compris la fondamentale
distinction etablie par Linne entre les methodes
artificielles et la methode naturelle , et je citerai
encore de lui ce passage, car j’avoue que je trouve
un grand bonheur a le citer. Buffon reproche sou-
vent a Linne ce qu’il y a d’artificiel dans le systeme
sexuel des plantes : « Pour repondre a ce reproche,
dit Malesherbes, il suffit de remarquer que le sys-
teme de M. Linnaeus est un systeme artificiel, qu’il
le donne pour tel , et qu’il est meme celui de tous
les botanistes qui a le mieux marque la difference
entre la melhode naturelle et les methodes arlifi-
I Obsercationt tur I’HUloirt naturelle, tome I, page II.
* Observttlions tur I'Uitlnire naturelle, eic., loine I, page 18.
3
Digitized by Google
IDEES DE nUFFOX
1i
cielles. Lorsque ses principes le conduisent a quel-
que classe, qu’il regarde comme naturelle, il a soin
d’en avertir... li a in^me donne le petit nombre de
families qui lui paraissent naturelles, et cela pour
faciliter le travail de ceux qui clierchent la me-
thode naturelle generale ‘... »
M. Cuvier dit : Par tous ces travaux, Linn^
fut conduit a distinguer nettement les systemes ar-
tificiels de la methode naturelle. Jusqu’a lui cette
distinction n’avait pas ete faite clairement ; on ne
se rendait pas bien compte de la difference des
methodes de classification. Chacun clierchait sans
doute a rapprocher, autant qu’il le pouvait, les
plantes,' les animaux et les mineraux qiii se res-
semblaient par certains rapports ; mais on ne s’at-
tachait pas a rendre ces rapports simples et precis.
Linne adopta le systeme artificiel , mais il declara
qu’il ne convenait que pour arriver a la determi-
nation positive des especes, et qu’il ne fallait pas
negliger de travailler a la d^couverte d’une m^-
thode naturelle fondee sur les veritables rapports
des objets*. » M. Cuvier juge done Linne comme
Malesherbes ; mais M. Cuvier est M. Cuvier, et il
1 Ob$ervations tur I’lhtioire naturelle, etc , pige 60.
s Court de I’llistoire det Sciences naturelles, troisi6tne par>
tie, p. 95.
Digitized by Google
SUR LA MBTllODE. 45
ecrivait de nos jours : Malesherbes ecrivait il y a
pr6s d’un siecle.
Je reviensaBuffon. Ses preventions centre la rae-
thodene pouvaientdurer bien longtemps. A mesure
qu’il avancait dans son grand travail, il se faisait
de plus en plus aux id^es, et par les idees au lan»
gage des naturalistes ; il sentait, de plus en plus, le
besoin de ranger les objets d’apres leurs rapports,
et, comme le dit si bien M. Cuvier , « Parvenu k son
Histoire des oiseaux , il se soumit tacitement a la
n^cessite oil nous sorames tous de classer nos idees,
pour nous en repr&enter clairement I’enserable'. »
J’ajoute qu’il n’avaitpasattendu jusque-la. Lors-
que apres avoir decrit I’un apres I’autre, et sans
aucune vue methodique, le cheval, I’dne, le boeuf,
la brebis, la chfevre, le cochon, le chien, le chat,
tous les aniraaux domestiques, il passe aux anl-
maux sauvages , il rapproche plus d’une fois, et
avec un dessein marque, les esptees semblahles ; il
met le daim pres du chevreuil, la fouine pres de la
raarte , etc., etc. Arrive aux singes, il les met tous
ensemble, et meme il les distribue deja par groupes
distincts, d’apres de tres-bons caracteres *.
1 Bingraphie unicertelle, art. Buffon.
s (( Des que Buflbn arriva aux quadrumanes, aux singes, il
ful oblige, par leurs nombreux points de ressemblance, d’^lablir
Digitized by Google
IDEES DE BUEEO.N
Uj
Maisc est smtOMldansV Bistoiredes oiseaux quo,
comma le remarque M. Cuvier, sa marche devient
reellement methodique. « Au lieu , dit Buffon lui-
meme, de trailer les oiseaux un a un , c’est-a-dire
par especes distinctes et scparees, je les reunirai
plusieurs ensemble sous un m6me genre » En
des divisions omre ces animaiix, dc former des genres el d’indi-
quer les caracl^res des especes. La m^me n6cessite se (It senlir
dans I’histoire des oiseaux. Aussi ceile histoire est-elle presque
enti^rement distribute d’une manitre mtlhodique; il y a des
families, des genres, qui sont aussi bien fails que ceux des au-
tres mtibodistes. On peut done dire que Buflfon, sans I'avouer,
a refute lui-meme les declamations qu’il a repandues contre les
mtlhodcs dans ses divers tcrils. » Court de I’Hitloire det Scien-
cet nalurellet, Iroisitme partie, tome IV, p. 164. L’opinion de
M. GeolTroy-Sainl-Hilaire est ici trts-importantc : u BiiCfon,
prive' d’abord, dit-il, du principe de la ressemblance des tires
crul Irouver un ordre plus(^ralionnel en proctdanl du cohnu
a I’inconnu ; raais il ne faut pas se le dissimuler, c’ttaituniquc-
ment un ordre relaiif t ses propres besoins... Sa distribution
des quadruptdes, n’ayanl pas pour base I’apprtciation de leurs
rapports de famille ctde leurs degres divers d'alTinite, n’ttait
ct ne pouvait tire, pour DulTon, qu’iine combinaison propre t
deguiser son peu d’habilude dans I'arl d’apprecierces rapports
el CCS aflinites... C’esl dans cette portion de son ouvrage (I’ffit-
loire det Singes) que Buffon renonce au classement lout per-
sonnel k lui, el vraimenl ttranger t la nature des choscs, qu’il
avail suivi jusqu'alors. Ce qu’il avail condamne dans Linnt, il
I'adopte alors... » ( £ludet tur la Vie, let Ouvraget et let Doc-
trine t de Buffon, page 40, 1838.
t Oiseaux, tome I, page 20.
Digitized by Google
SUR LA METIIUDE.
M
effet, a chaque espece principale, ou qu’il prend
pour type, il joint toutes les especes, soit de notre
climat, soit etrangeres, qui s’y rapportent’ ; il forme
oinsi des groupes reguliers, des families, des gen-
res ; et, presque partout, il respecte les grands, les
vrais caracteres.
(( Rien de plus fautif, dit-il, que la distinction
des especes, fondee sur des caracteres aussi incons-
tants qu’accidentels *.
a Nos nomenclateurs modernes , dit-il encore ,
paraissent s’Mre beaucoup moins soucies de res-
treindre et reduire au juste le nombre des espies,
ce qui neanmoins est le vrai but du travail d’un
naturaliste, que de les multiplier, chose bien moins
difficile et par laquelle on brllle aux yeux des igno-
rants ; car la reduction des especes suppose beau-
coup de connaissances, de reflexions et de compa-
raisons , au lieu qu’il n’y a rien de si aise que d’en
augmenter la quantite ; il suffit pour cela de par-
courir les livres et les cabinets d’histoire naturelle,
et d’admettre, comme caracteres specifiques, toutes
1 « Mous presenterons les oiieaux dans I’nnlrc qui nous a paru
le plus nalurel... Mous joindrons a cliacun leg oiseaux Stran-
gers qui onl rapport a ceux de iiolrc climat. » (Oiseaux, tome I,
page 63.)
3 Oiieaux, tome I, page 70.
Digitized by Google
48
1DEE3 DE BUFFON
les differences, soit dans la grandeur, dans la forme
oil la couleur, et dc chacune de ces differences,
quelque legere qu’elle soit, faire une espece nou-
velle et separde de toutes les autres ; raais malheu-
reusenient en augmentant ainsi tres-gratuitement
le nombre nominal des especes, on n’a fait qu’aug-
menter en meme temps les difficultes dc I’histoire
naturelle, dont I’obscurite ne vient que de ces
nuages repandus par une nomenclature arbitraire,
souvent fausse, toujours particuliere, et qui ne
saisit jamais I’ensemble des caracteres; tandis que
c’est de la reunion de tons ces caracteres, et sur-
tout de la difference ou de la ressemblance de la
forme, de la grandeur, de la couleur, et aussi de
celles du naturel et des moeurs, qu’on doit con-
clure la diversite ou I’unite des especes ‘ »
Enfln, n’y a-t-il pas, dans le passage qui suit,
quelque chose de plus reraarquable encore, et
comme un sentiment confus de la belle theorie de
la subordination des parties?
« Les differences exterieures ne sont rien en
comparaison des differences intdrieures ; celles-ci
sont, pour ainsi dire, les causes des autres qui
n’en sont que les effets. L’interieur dans les 6tres
1 Oi$eavjT, tome I, page 71.
Digitized by Google
SUR LA HETHODE. 49
vivants est le fond du dessein de la nature; c’est
la forme constituaiite, c’est la vraie figure; I’ex-
terieur n’en est que la surface ou ra^me la drape-
perie; car combien n’avons-nous pas vu, dans
I’examen compare que nousavons faitdesanimaux,
que cet exterieur, souvent tres-different, recouvre
un interieur parfaitement semblable, et qu’au con-
traire la moindre difference interieure en produit
de tr^s-grandes a I’exterieur, et change meme les
habitudes naturelles, les facultes, les attributs de
I’animal t ? »
Lorsqu’on parle des idees de Buffon sur la m4-
tbode, il faut done tenir compte, et grand compte,
derepoqueoii il les a eues, et, si je puis dire ainsi,
de leur date Et il en est de presque toutes les
1 Tome XIII, page 37. II n’y avail plus qu’i appliquer ceg
belles idees de physiologie generalc i la m^tbode.
3 Comrae il n’etudiail les objets que successiremenl et Tun
aprds I’aulre , les points de vue ne se decouvralent aussi quo
successivement a ses yeuz. De la, bien des variations et, souvent
m^me, bien des contradictions. Par exemple, il dit, i un en-
droit, « qu’il n’exisle dans la nature que des indivldus » (tome I,
page 58); et puis il ^crlt, a un autre endroit, cette belle phrase:
a Tous les itres semblent se r^unir avec leurs voisins, et for-r
mer des groupes de similitudes d^gradees , des genres. »
(tome XIV, page 29.) En un lieu, il se moque des methodet et
des milhoditles : « Il estn^cessaire, dit-il, de prevenlr les voya*
geurs centre I’usage dc parellles m^tbodes, avec lesquelfes on se
Digitized by Google
2!) lOEES UE Bb’FKO.N
autres opinions de BufTon, comme de ses opinions
sur la methode. Nul liomme, peut-6tre, n’a plus
constamment raodifi^ ses pensees, parce que nul
homme ne les a plus constamment travaillees. On
\ient d’en voir un exemple : Buffon avait com-
mence par se moquer des methodes, et il a flni par
suivre, ou plutdt par se faire une excellente rae-
thode.
Cependant, Buffon n’a jamais bien compris ce
qui, a considerer le c6te philosophique, c’est-a-
dire le vrai c6tc du probleme, constitue reellement
la methode.
La methode est I’expression des rapports des
choses.
La methode subordonne les rapports particuliers
aux rapports generaux, et les rapports generaux a
de plus generaux encore, lesquels sont les lois.
dispense de raisonncr, et on se croit d’autant plus savant que
I’on a nioins d’esprit » (tome XIII, page 8); et. en un autre
lieu, il paric Ic langage le plus severe des metkoditles : a Comme
I’un a donn^, dit-il, le nom de maki i plusicurs animaux d'es-
p6ces difl’drentes, nou* ne pouvons I’employer que comme un
terme gitUrique, sous IcqucI nous comprendrons trois animaux
qui se ressemblent assez pour dire du mdme genre, mais qui
difTdrent aussi par un nombre de caractdres sufTisant pour
constituer des especes dvidemment dilTdrentes. » Tome XIII,
page 173.
I
Digitized by Google
SUK LA MKl'llODB. 21
Montesquieu definit admirablement les lois :
des rapports * .
C’est la tout un ordre d’idees que Buffon n’a
pas soupconnees. Jusqu’a lui la methode semblait
faite plutdt pour conduire aux noms qu’aux rap-
ports des cboses. Aprfes lui, le veritable objet a
paru ; mais il fallu pour cela tout ce long travail
sur I’anatomie comparee que Buffon n’a pas vu,
et auquel peut-Mre, lors mfime qu’il eut pu le
voir, il n’aurait pas donne toute I’attention re-
quise, car il avail la patience du genie et non pas
celle des sens.
Buffon n’a done pas compris cette metbode qui
donne les rapports, ces rapports qui donnent les
lois, ces lois qui, sous le point de vue abstrait, sont
toute la science*.
Son veritable titre est d’avoir fonde la partie
hislorique et descriptive ® de la science. Et id il a
1 « Les lois, dans In signification la plusclendue, sont les rap-
ports n^cessaires qui deriventde la nature des choscs. » (Eiprit
des Lois, lirre I, chapitre i.)
* Voyez, sur ces rapports el sur ces lois, mon Analyse rai-
sonnee des travaux de G. Cuvier.
3 II a loujours reuni ccs deux parties : I’Aiafoire et la des-
cription. « L’histoire doit siiivrn la description .. » (Tome I,
page 30.) « Ces deux parties (I'histoire et la description), que
Ton ne doit jamais s6parer cn hisloire nalurclic... » [Oiteaux,
tome I, page v.)
Digitized by Google
22 IDEES DE DUFFON
deux m^rites pour lesqucls il n’a ete egale par
personne. II a eu le m^rite de porter le premier la
critique dans I’histoire naturelle S et le talent de
transformer les descriptions en peintures. Il ne se
borne plus h compiler, comme on faisait avant
lui, il juge; il ne d^crit pas, il peint.
II a connu deux cents especes de quadruples,
et de sept a liuit cents especes d’oiseaux ; et pour
chacune de ces especes, il a donn4 une histoire
complete : posant ainsi, pour la zoologie^ des bases
qui seront eternelles, en m6me temps que,par les
descriptions anatomiques de Daubenton, il prepa-
rait des materiaux a jamais precieux pour I'ana-
iomie comparee.
Mais, il faut bien le dire, ce qui a fait de Buf-
fon, dans la science, un homme ^ipart, et dont la
grandeur semble, chaque jour encore, devenir plus
imposante, c’est le genie avec lequel il a ecrit ses
1 Sa critique s'etcnd a tout : i la comparaison des espices
entre ellcs, a celle de Icurs caractfires, de Icur structure, de
leurs habitudes, de leurs noms, etc. « La premiere chose que
Ton doit se proposer lorsqu’on enireprcnd d’eclaircir I’histoire
d’un animal, c'est de faire une critique severe de sa nomencla-
ture, de d^mfiler exactemcnt les differents noms qui lui ont eld
donnes... et de distinguer, autant qu’il est possible, les diffd-
rentes espdees auxquelles les mdmes noms ont etd appliques, »
( Oiteaux, tome II, page t.)
Digitized by Google
SCR LA METnODE.
23
ouvrages. Son style lui assure, dans les sciences,
une immortalite propre ; et lui-meme le pressentait
bien : «Les ouvrages bien ecrits, dit-il avec com-
plaisance, seront les seuls qui passeront i la poste-
rity. La multitude des connaissances, la singula-
rity des faits, la nouveauty m6me des dycouvertes
ne sont pas de stirs garants de rimmortality : si
les ouvrages qui les contiennent ne roulent que
sur de petits objets, s’ils sont ecrits sans gotit,
sans noblesse et sans genie, its periront, parce que
les connaissances, les faits et les dycouvertes s’en-
levent aisyment, se transportent et gagnent mfime
ti titre mis en oeuvre par des mains plus habiles.
Ces choses sont bors de Thomme, le style est
Thomme mtime... ^
C’est par ce style, qui est I’/iomme meme, que
Buffon s’ est fait une place qui n’est qu’a lui; et,
chose qu’on n’a pas assez remarquye, c’est que le
style, je ne parle pas ici de la langue scientifique*,
je ne parte pas de la nomenclature 3, je dis le style,
a yty pour beaucoup aussi dans les grands succes
de Linny.
Linne parle une langue morte ; il altere mfime,
1 Discourt de reception d 1‘Aeademie franfaite.
* Linn6 a cree une langue deecriptice.
3 Liniid a cr6e ia nomenr/atwe binaire.
Digitized by Google
21 IDEES DE BUFKON SUB LA METHODE.
SOUS plus d’un rapport, les formes de cettelangue:
qu’importe? Son genie, original et vif, trouve dans
cette langue singuliere des ressources pour tout
animer et tout peindre; car il est aussi grand
peintre, mais a sa maniere. Tout, entre Buffon et
lui, differe. Buffon a la puissance de la medita-
tion, Linne a la puissance de I'enthousiasme; Buf-
fon ramene tout lui et par lui a I’liomme, Time
de Linne semble se repandre dans la nature et de
la nature s'elever a Dieu; on sent partout dans
Buffon la force raisonnee de i'esprit , on sent plus
d’une fois dans Linne I’emotion du coeur.
Sa description de Thirondelle a quelque chose
d’inspire et qui tient de I’hymne: Venit, venit
hirundo, pulchra udducens tempora et pulchros
annos 1
II peint ainsi les tristes amours du chat : Cla-
tnando rixandoque misere amat.
Sa description du cheval est tres-helle : animal
generosunif superbum, forlissimum, cursu fu-
rens, etc.
Et quelle pensee que celle-ci : 0 quam contemla
res est homo, nisi supra Humana se erexeril I
V.
\
Digitized by Google
CHAPITRE II.
IDEES DE BUFFON SLR l’eCONOMIE ANIMALE.
Lorsque Buffon commeuca son grand ouvrage,
il n’etait pas plus anatomiste que zoologiste. II de-
vint plus tard zoologiste, comme nous avons vu.
11 ne devint jamais anatomiste, a proprement par-
ler ; et cependant, d’une part, il a fait beaucoup
pour rana/omie, et, de I’autre, il lui a beaucoup
dd.
11 est d’abord le premier ‘ qui ait joint la des-
cription anatomique, c’est-ii-dire interieure, a la
description exterieure des especes. 11 appela , il
inspira Daubenton; il jeta, par les mains de
Daubenton , les premieres bases de I anatomic
comparee; etpeut-etre comprit-il mieux que Dau-
1 J’cxceple loujours Arisiote, qui cmbrassa lout et r^unit
tout : I’anatomie, la xootogie ou la milhode, et Vhitloire natu-
relle proprement dite. Voyez inon Anatyse raitonnee des tra~
vnux de G. Cuvier.
3
Digitized by Google
20 id^:es de buffon
benton lui-meme toute la portee de celte nouvelle
science.
« Depuis trbis mille ans, dit-il, que I’oii disse-
que des cadavres humains, I’anatomie n’est en-
core qu’une nomenclature, et a peine a-t-on fait
quelques pas vers son objet reel, qui est la science
de Teconomie animale i... Nous avons des milliers
de volumes sur la description du corps humain, et
a peine a-t-on quelques raemoires commences sur
celle des animaux: dans Thomme on a reconnu,
nomme, decrit les plus petites parties, tandis que
I’on ignore si, dans les animaux, i’on retrouve
• Tome VII, page 22. n ... Celte m6lliode n’est pas la science?
ce n'esl que le cliemin qui devrait y conduire, et qui peul-6lre
y aurail conduit en effel, si, au lieu de loujours marcher sur
la nifinie ligne dans un senlier elroil, on eul eiendu la voie, el
menfi de Tronl I’anatomie de I’homme cl celle des animaux... »
(Tome VII, page 21.) — « Quelle connaissance rdelle peul-oii
lirer d’un objet isol6? Le rondement de toute science n‘csl-i*
p.is dans la comparaison que I'esprit humain pent fsirc des ob-
jels seniblabics et dilTerenls, de leurs proprieies analogues ou
conlraires, ct de loutes leurs qualilds relatives?... Ainsi, toules
les fois que, dans une melhode, on ne s’occupe que du sujcl,
qu’oii le considere seul et independamment de ce qui lui rcs-
semble et de ce qui en diff^re, on ne pent arriver d aucune
connaissance rdelle, encore moins s’elever d aucun principe
gdndral ; on ne pourra donner que des noms, et faire des
descriptions de la chose et de toules ses parlies... » (Tome VII,
page 21.)
Digitized by Google
SLA l’eCONOMIE ANIMALB.
27
non-seulement ces petites parties, mats m6me leg
plus grandes ; on attribue certaines fonctions k de
certains organes, sans Stre informe si, dans d’au-
tres 6tres, quoique prives de ces organes les m6-
mes fonctions ne s’exercent pas; en sorte que,
dans toutes ces explications qu’on avoulii donner
des differentes parties de I’economie animate, on
a eu le double desavantage d’ avoir d'abord atta>
que le sujet le plus compliqu^, et ensuite d’avoir
raisonne sur ce merae sujet sans le fondemeut de
la relation et sans le secours de I’analogie. Nous
avons suivi partout, dans le cours decet ouvrage,
une methode tres-differente : comparant toujours
la nature avec elle-meme, nous I’avons consid^ree
dans ses rapports, dans ses opposes, dans ses ex-
tremes ; et pour ne citer id que les parties relatives
k reconomie animate que nous avons eu occasion
de trailer, comme la generation, les sens, le mou-
vement, le sentiment, la nature des animaux, il
sera aisd de reconnaltre qu’apres le travail, quel-
quefois long, mais toujours necessaire pour ecarter
les fausses idees, detruire les pr^juges, separer
I’arbitraire du reel de la chose, le seul art que
nous ayons employe est la comparaison. Si nous
avons rdussi a repandre quelque lumiere sur ces
sujets, il faut moins I’attribuer au genie qu’a cette
Digitized by Google
28
IDEES DE BltPFON
methode que nous avous suivie constamment, et
que nous avons rendue aussi generate, aussi eten-
due que nos connaissances nous font permis »
Les \ues principales que Buffon a dues h Ta-
natomie sont au nombre de trots. Je veux parler
ici de ses vues sur le plan general de la nature,
sur les nuances graduees des 6tres, et sur la pree-
minence relative des differents organes dans les
differentes especes : c’est de ces trois vues que
date la grande physiologic.
1. — Unitormil6 du plan general de la nature.
« Si, dit Buffon, dans I’immense variete que
nous presentent tous les etres animes qui peu-
plent I’univers, nous choisissons uu animal, ou
m^me le corps de I’liomme, pour servir de base
h nos connaissances, et y rapporter, par la voie de
la comparaison, les autres 6tres organises, nous
trouverons que, quoique tous ces etres existent so-
litairemcnt, et que tous varient par des differences
graduees h I’infini, il existe en m^me temps un
dessein primitif et general qu’on pent suivre trte-
loin et dont les degradations sont bien plus lentes
1 Tome VII, page 24.
Digitized by Google
sun l'euonomie ammale.
29
que celles des figures et des autres rapports appa-
rents ; car, sans parler des organes de la digestion,
de la circulation et de la generation qui appartien-
nenta tons les animaux, etsans lesquels I'animal
cesserait d’etre animal et ne pourrait ni subsister
ni se reproduire, il y a dans les parties memes qui
contribuent le plus a la variete de la forme exte-
rieure, une prodlgieuse ressemblance qui nous
rappellenecessairementl’idee d’un premier dessein
sur lequel toutsemble avoir ete concu : le corps du
chevaM, par exemple, qui du premier coup d’oeil
parait si different du corps de fhomme, lorsqu’on
vient h le comparer en detail et partie par partic,
au lieu de surprendre par la difference, n’etonne
plus que par la ressemblance singuliere et presque
I Au moment oil BiiCTon ^crivait ccci, Daiibenton,par le soin
qu'il avail cu de nommer du m£me nom les m6mcs parties dans
rhomme el dans le cbeval, venait dc faire ressortir I'extrSme
simililude dc leur structure. « Cette methodc (cello qui donne
des noms tout sp^ciaux aux parlies du cbeval) peul 6tre conve-
nable a ceux qui trailenl uniquemeiil du cbeval; mais elle en-
traincrait des inconv^nients cn liisloire nalurelie, lorsqii’mi
Toudrait eomparer tous les animaux les uns aux autres et les
rapportera I'homme : pour raciliter celte comparaison, nousap-
pliquerons les denominations des os du sqiielettc hiimain a
ceux du cbeval cl des autres animaux, cl nous suivrons I’orrire
usite dans I’analomie de I’homme... » Daubenton, Detcriplion
du checal, (tome IV, page 5S8.
Digitized by Google
30
I DEES DE BUFFON
complete qu’ou y trouve... On vient de voir, dans
la description du cheval *, ces fails trop bien eta-
blis pour pouvoir cn douter ; mais, pour suivre ces
rapports encore plus loin, que Ton considere se-
parement quelques parties essentielles a la forme,
les cotes, par exemple, on les trouvera dans tons
les quadrupMes, dans les oiseaux, dans les pois-
sons, etc... ; que I’on considere, comme I’a remar-
que M. Daubenton®, que le pied d’un cheval, en
apparence si different de la main de Thomme, est
cependant compost des m^mes os, et que nous
avons a I’exti^mite de chacun de nos doigts le
m6me osselet en fer de cheval qui termine le pied
de cet animaP; et Ton jugera si cette ressem-
blance cachee n’est pas plus merveilleuse que les
differences apparentes; si cette uniformite cons-
tante et ce dessein suivi de I’homme aux quadru-
ples, des quadruples aux cetac^s, des cetac^s
aux oiseaux, des oiseaux aux reptiles, des reptiles
1 Par Daubenlon.
s On voil, par cet exemple et par cent autres, comment, a me-
sure que Daubcnton avangait dans la partie matcrielle de la
science, BulTon saisissait I'esprit de ces progr^s successifs.
3 « Ce qu’il y a de singulier, c’est que cette forme de fer A
cheval se trouve aussi sur I’os dela troisii^me phalange des doigts
des pieds et des mains de riiomme. » Daubcnton, Description
du cheval, (tome IV, page. 365.)
Digitized by Google
SLR l’eCONOMIE ANIMALE.
31
aux poissons, etc., dans lesquels les parties essen-
tielles, comme le coeur, les intestins, I’epine du
dos, les sens, etc., se trouvent toujours, ne sem-
blent pas indiquerqu’en errant les aulmaux, i’£tre
supreme n’a voulu ennployer qu’une id^e et la va-
rier en meme temps de toutes les manieres possi-
bles, afin que I’liomme put admirer egalement et
la magnificence de fexecution, et la simplicite du
dessein i . »
1 Tome IV, page 579. II revient souvent surcelle grande id6e;
il 7 revient en parliculier dans le passage qui suit, et qui n’est
pas moins beau que celui que jc viens de citcr, quoiqu’il ait etd
moins remarqu^ : « Prenant son corps pour le module physique
de tous les 6lre vivants, et les ayant mesures, sondes, compares
dans toutes leurs parties, I'homme a vu que la forme de tout ce
qui respire est a peu pr^s la m^me ; qu'en disseqiiant le singe
on pouvail donner I’anatomie de I’homme; qu’en prenant un
animal on trouvait toujours le m^mc fond d’organisation, les
mdmes sens, les m^mes visc6res, les m^mes os, la m£me chair,
le mfime mouvement dans les fluides, le meme jeu, la m6me
action dans les solides ; il a trouve dans tons un coeiir, des veines
et des art^res; dans tous, les memes organcs de circulation, de
respiration, de digestion, de nutrition, d’excretion ; dans tous,
une charpcnle solide, composee des memes pieces a peu pr6s
assemblees de la m£me mani^re ; et ce plan toujours le mfime ,
toujours suivi de I’homme au singe, du singe aux qiiadrup£des,
des quadrup6des aux cetac^s, aux oiscaux, aux poissons, aux
reptiles, ce plan, dis-je, bien saisi par I’esprit humain, est un
cxemplaire lidele de la nature vivante, el la vue la plus simple
et la plus gen^rale sous laquelle on puisse la considerer : et,
lorsqu'on veut I’^tendre el passer de ce qui vita ce qui veggie
Digitized by Google
32
lUEES DB liL'KFUN
Assurement, ce passage est fort beau, et il a ete
souvent cite ; mais il ne sufflt pas de le citer : apres
I'avoir admire, il faut voir, et voir enfin avec pre-
cision jusqu’a quel point la grande idee d’un plan
general, d’un seul plan, dans I’organisation des
animaux, est une idee solide et vraie.
Newton avait remarque avant Buffon : wL’uni-
formite qui, disait-il, parait dans le corps des ani-
maux : car, en general, les animaux ont deux
c6tes, I’un droit et I’autre gauche , formes de la
m6me maniere; et, sur ces deux c6tes, deux jam-
bes par derriere, et deux bras, ou deux jambes, ou
deux ailes par devant sous leurs 4paules; et, entre
les epaules, un cou qui tient par en has a I’epine du
dos, avec une t6te par-dessus oil il y a deux oreilles,
deux yeux , un nez, une bouche et une langue,
dans une m6me situation »
on voil ce plan, qui d’abord n’avait vari6 qiic par nnancea, se
d^rormer par degr^s des reptiles aux insecles, des insccles aux
vers, des vers aux zoophytes, des zoophytes aux plantes; el,
quoique allere dans toutes les parties ext^rieures, conserver
neantnoins le meine fond, le meme caractire, donl les traits
principaux sont la nutrition, le ddveloppement et la reproduc-
tion; traits generaux etcommuns i toiite substance orgaiiisec,
traits 6ternels et divins que le lemps, loin d'efTaccr ou de de-
truire, ne fait que renouveler et rendre de plus en plus 6vi-
dents. » (Tome XIV, page 28.)
t Traite d’optique, etc. (trad, de Coste, tome II, page 577.)
Digitized by Google
SL'B l’eCONOMIE AMMALE. 33
A I’epoque meme ou Buffon piibliait I’idee que
j’examine, un autre grand natuialiste, Reaumur,
la jugeait ainsi : « Quoique cette vue ne soit pas
exacte, disait Reaumur, elle prouveque M. de Buf-
fon concoit tres-bien qu’il y a un plan general qui
rappelle tons les animaux a une id^e d’unite, a un
point de conformite par lequel tout animal , quel
qu’il soit, est distingue des v^getaux. L’inexacti-
tude de la reflexion * consiste en ce qu’il met ce
point dans certaines parties qui manquent h beau-
coup d’ animaux, comme la charpente des os que
n’ont pas les insectes, le coeur qu’on distingue dans
quelques animaux et qui ne se trouve pas dans
d’autres, etc. 2. »
On voit, par les paroles de Newton , que I’idee
I V inexactitude dc la reflexion n’est pas precisemenl dans cc
quo remarque Iteaumur. Ce n’esl pas parce que certaines parties
manquent que les animaux different dc p/an, e'est parce que
les parties qui restent ne gardent pas la m^me position relative.
En un mot, il y a un fondt commun d'organisation dans les ani-
maux, et e'est par ia que I’animal se distingue du vegetal; mais
ic plan, e’est-a-dire I'ordre relalif des parties qui constituent ce
fonds commun, change. II y a un fondt commun, et plusicurs
plant ditlinclt. Voyez ce que jc dis pius ioin. Voyez aussi mon
Analyte raitonnee det Iravaux de G. Cuvier.
Lellret d un AmSricain, etc. (tome IV, huiti^me partie,
page 188) : ouvrage dc I’abbC de Lignac, mais oil I’on reconnait
aisement, et dans pius d’un lieu, la main de Reaumur.
Digitized by Google
31 IDEES DE BL’FFON
(I’une ccrtaine uniformite dans les aiiimaux a etc
saisie de bonne heure ; et I on voit, par les remar^
qups de Reaumur, que cette belle idee d’un plan
general, d’un desscin suivi, a grand besoin d’etre
demelee.
Lorsquc, avec Buffon, on passe de I’liomme au
cheval , iiux quadrupedes , on trouve un dessein
suivi ; lorsqu’on passe des quadruples aux oi-
Bcaux , des oiseaux aux reptiles, des reptiles aux
poissons, cc ra^me dessein, quoique toujours de
plus en plus modifie, subsiste : on a toujours le
dessein, le plan de I’animal vertebre.
Mais , si des animaux vertebres on passe aux
mollusques, le dessein change; si des mollusques
on passe aux inseetes, il change encore; il change
encore, si des inseetes on passe aux zoophytes.
]1 n’y a done pas un seul dessein, un seul plan;
il y en a quatre : il y a le plan des verteln*^ le
plan des mollusques, le plan des inseetes et le
plan des zoophytes.
C’est ce que nous savons tous aujourd’hui 2, et
ee que Buffon ne pouvait savoir. Buffon n’a connn
I'anatomie que par Daubenton, et Daubenton n’a-
' Ou, plus geniiralcinent, des arliculit, plan quicomprend les
cruttaeis, les arachnidet et les intectes.
2 Voyez mon Analyse raUonnee des tracaux de G. Cuvier.
Digitized by Google
SI R l’eCOXOMIE AMMAl.E. 3T)
vait etudie que les animaux vertebres. Les mollus-
ques, les insectes, les zoophytes, tout ce qu’oii
appelait alors les animaux a sang blanc , lout ce
qu’on appelle aujourd’hui les animaux sans vertt?-
bres, tous ces animaux n’ont ete, si je puis ainsi
dire, soumis a I’anatomie comparee que par M. Cu-
vier.
Au temps de Buffon, si vous exceptez quelques
Etudes particiilieres de Mery sur la mou!e tics
Hangs, de Malpighi sur le ver d soie, de Swam-
merdam sur un certain nombre d' insectes, etc., la
structure de toute cette grande partie du regne
animal etait a peu pres inconnue. Les belles etudes
de Lyonnet sur la chenille du saule, de Pallas sur
les aphrodites et les nereides, etc., ne sont venues
qu’apres. Et encore, avec tout cela, qu’avait-on ?
des vues detachees, des fails isoles , epars ; mais
nulle vue generale et comparative, iiul travail
d'ensemble.
Ce travail d’ensemble n’appartient qu’a M. Cu-
vier. Et, ce travail fait, toutes ces structures nou-
velles des mollusques, des insectes, des zoophytes,
ont donne leurs lois distinctes; on a eu de nou-
velles formes generales, de nouveau x desseins, de
nouveaux plans , de nouveaux types. La belle loi
de Buffon, bornee aux seuls animaux qu’il coi>-
Digitized by Google
36
IDKES DE BUFFO.N
nut, c’est-a-diie aux seals auimaux vertebres,
a paru aussi juste que belle. En un mot, Buffon a
donne la loi geuerale d’uiie partie du regne ani-
mal , et M. Cuvier a donne les lois distinctes du
regne animal entier; Buffon avail donne la loi ge-
nerale des animcux vertebres, et M. Cuvier a
donne les lois distinctes des auimaux vertebres,
des moliusques, des insectes et des zoophytes.
li. — Nuances graduecs des (Jlros.
L’idee d’une gradation continue des 6tres date
d’Aristote.
« Le passage des ^tres inanimes aux animaux se
fait, dit Aristote, peu a peu : la continuite des
gradations couvre les limites qui separent deux
classes d’^tres, et soustrait a I’oeil le point qui les
divise. Apres les etres inanimes viennent d’abord
les plantes Le genre entier des plantes semble
presque anime , lorsqu’on le compare aux autres
corps; ellesparaissentinanim^es, si On les compare
aux auimaux. Des plantes aux animaux le passage
n’est point subit et brusque : on trouve dans la
mer des corps dont on douterait si ce sont des ani-
maux ou des plantes La meme gradation in-
Digitized by Google
SI R I’ECONOMtE ANIMALE. .‘H
sensible, qui donne a certains animaux phis de vie
et de mouvement qua d’autres, a lieu pour les
fonctions vitales »
Vingt siecles apres Arislotc, Leibnitz roproduit
I’idee de la continuite des dtres. « Les hommes,
dit-il, tiennent aux animaux, ceux-ci aux plantes,
et celles-ci aux fossiles... La loi dc contimtife, dit-il
encore, exige que tons les etres naturels ne for-
ment qu’une seule cliaine, dans laquelle les difle-
rentes classes, comme autant d’anneaux, tiennent
si etroitement les lines aux autres, qu’il soit impos-
sible de fixer precisement le point oil quclqii’iim*
commence ou finit, toutes les espeees qui oecupeiit
les regions d’inflexion et de rebroussement devant
6tre equivoques et douees de caractin’es qui se rap-
portent egalement aux espeees voisines 2 . »
Apres Aristote, apres Leibnitz, Buffon adopte
I’idee d’une echelle continue des 6tres; Bonnet 3
I’adopte apres Buffon ; et presque tons les natura-
listes de la fin du dernier siecle I'adoptent avec
Bonnet.
1 Ilitloire des animaux, livre VIII, cliap. i (irad. de Camus)
* Letlres de Leibnitz, dans V Appel au public dc Koenig, Ap-
pendire, page 45.
3 Bonnet: CnntidcriiUnus stir les corps nujanish; Principe,
phitosopbiiiues siir In eavtc premiire ct sur smi ejfrf ; C onlems
plalion de In ralurc, etc,
4
Digitized by Google
38
IDEKS DB BUFFOX
« Les nuances imperceptibles, dit Buffon, sont
le irrand oeuvre de la nature La nature mar-
clie, dit-il encore, par des gradations inconnues...
Elle passe d’une espece a une autre esp^ce, et sou-
vent d’un genre a un autre genre, par des nuan-
ces imperceptibles; de sorte qu’il se trouve un
grand nombre d’especes moyennes et d’objets mi-
partis qu’on ne salt oil placer*. »
Buffon parle done comme Aristote et Leibnitz ;
Bonnet parle comme tons les trois^; et cependant
cette idee d’une echelle continue n’a guere moins
besoin que celle d’une unite de plan d’etre serieu-
sement discutee.
« Que veut-on dire, s’ecriait deji Beaumur, que
veut-on dire lorsqu’on nous annonce que la nature
marchepar des gradations inconnues.,. quelle passe
d’une espece a une autre espece, et souvent d’un
> Torae I, page 12.
* Tome I, page 13. « La nature ne va jamais par sauls, dii-il
encore. » (Tome XIV, page 12.) datura non facit $altus, avail
dil Linne.
s ((Touteslgradiiu et niianc^dansla nature: il n’est point d’etre
qui n’eii ait au-dcssus ou au-.Jessuus de lui qui lui ressemblent
par quelques caraclercs et qui cn dilTircnl par d’aulres it
esl, enlre deux classes, deux genres, des productions pour ainsi
dire milojrennes, qui sont comme autaiil de liaisons ou de points
de passage » (Ilonucl, Principes philosophiquet, etc., page
22C, Keufi IiAtel, 1785.)
Digitized by Google
SIR l’ecO.NOMIE AM.UALE.
39
genre a im autre genre par des nuances impercep-
tibles?... Veut-on dire que, dans le spectacle que
la nature nous offre, elle nous presente une suite
d’animaux qui diminuent de perfection dans leur
organisation , de mani^re que nous confondons
aisement les espeees moiiis parfaites de ces ani-
inaux avec les simples v^g^taux?... J’entends
cela; mais jen’y vois point d’autre myst^re, sinon
que nos yeux ne peuvent suivre le travail de la
nature dans la derniere perfection. Car de penser
que le polype a bras qui a I’air d’une plante, que
le polype a bouquets qui ressemble a une fleur...,
que tous ces polypes, dis-je, aient une construc-
tion qui ne diflere que tres-peu de celle d’une
plante, d’une fleur; c’est assurement ce qu’on ne
me fera pas croire. Tant que je verrai a un corps
des mouveraents spontan^s, une sorte d’industrie,
une adresse a se derober a tout ce qui tend d le
detruire, un art pour se procurer de la subsistance,
la faculte de changer de place, je ne verrai qu’un
animal; et, entre cet animal et une plante quel-
conque , J’apercevrai une ligne tres-forte et tres-
sensible *. »
Ces idees sont justes. Buffon s’attache , comme
1 Lettret d un Amerieain, clc., tome I, Icllre ii, page 22.
Digitized by Google
•10 IDKKS 1)E m KfON
tous ceux qui sout veiius aprcs lui, a rexemple ilu
polype. «11 y a, dit-il, des etres qui ne sout iii
animaux, ni vegetaux, ni mineraux, et qu’on ten-
terait vainement de rapporter aux uns ou aux au-
tres; par exeraple, lorsque M. Trembley, cet au-
teur celebre de la decouverte des animaux qui se
multiplient par chacune de leurs parties d^tachees,
coupees ou separws, observa pour la premiere fois
le polype de la lentille d’eau, combien employa-t-il
de temps pour reconnaitre si ee polype etait un
■ animal ou une plante I et combien n’cut-il pas sur
cela de doutes et d’incertitudes ! C’est qu’en effet
le polype de la lentille n’est peut-etre ni I’un ni
I’autre, et que tout ce qu’on pent dire, e’est qu’il
approche un peu plus de I’animal que du veg^
tal »
Mais, point du tout : on. pent tres-bien dire que
le polype est un animal , et qu’il n’est qu’un ani-
mal. II a la sensibilite, I’instinct, le mouvement
des animaux; il se nourrit comme eux, il mange,
il digere; a la vmttS il se reproduitpar bouture,
comme les plantes; mais il n’est pas le seul ani-
mal qui se reproduise ainsi : des animaux parfai-
temcnt animaux , des animaux qui ont un coeur,
i Tome II, p 4 gc 262.
Digitized by Google
SCR l’eCONOMIE AM-MALK.
41
un estomac, un cerveau, ime circulation, des in-
testins, des nerfs, etc., etc., le fcr rfc terre, les rerx
d’eau douce *, etc., se reproduisent aussi par bou-
ture : le polype n’est done qu’un animal.
Apres ce que j’ai dit sur I'unite de plan, la ques-
tion de I'ichelle continue des etres sera facilement
eclaircie.
II n’y a pas un seul plan, il y en a plusieurs : il
y en a quatre. S’il n’y avait qu’un seul plan, il
pourrait y avoir une echelle continue * pour le regne
animal enlier. Mais il y a quatre plans : V echelle,
au lieu d’etre continue, sera done interrompue,
chaque fois qu’on passera d’un plan a un autre ,
chaque fois que le plan sera change
Tant que Ton restera , au contraire , dans le
m^me plan, il y aura des gradations continues.
Buffon, s’en tenant, comme je le disais tout a
I’heure , aux seuls animaux vertebres , a vu des *
nuances graduees, et il a bien vu. II y a des nuances
graduees d’un animal vertebre a un autre; mais
d’un vertebre a un mollusque, d’un ni'fillusquc'^a
un insecte, d’un insecte a un zoopliyte, ce ne sont
plus des nuances graduees, ce sont des changements
1 Yoy. les experiences dc Spallanzani, de Bonnet, etc.
s Expression de Bonnet.
3 Voy. nion Analyte raitonnee des Iravaux de G. Cutitr.
* i.
Digitized by Google
IDEES DB BUFFON
42
brusques. La loi des degree nuances, coniine la loi
d’un dessein suivi a done son c6te vrai, cai* il y a
des nuances graduees et des desseins suivis; et
elle a son cdte faux, car ce qui est, ce n’est pasune
seule ^helle continue de nuances graduc^es, ce n’est
pas un setU dessein suivi.
« Quoiqu’il y ait des cas, dit M. Cuvier, ou i’on
observe une sorte de degradation et de passage
d’une espece a I’autre, qui ne peut etre ni^, il s’en
faut de beaucoup que cette disposition soit g^n6-
rale. L’echelle pr^tendue des 6tres n’est qu’une
application erron^e la totality de la creation, de
ces observations partielles qui n’ont de justesse
qu’autant qu’on les restreint dans les limites ou
elles ont ete faites ‘ . »
J’ajoute encore un mot : Buffon, comrae Bon-
net*, comme tous ceux qui veulent une echelle
* continue des £tres, suppose toutes les corabinai-
sons possibles.
1 Le Begne animal, etc. (teconde Edition), tome I, page xxi.
! « Toutes les combinaisons qui ont pu s’ex6cutcr avic les
oidmes parlicules de la mali^re, ont ete ex^cutees, el oni pro-
duit autant d’csp^ces dilTerentes. D'autres parlicules, jointes a
celles-U, ont donn^ naissance k de nouvelles combinaisons, cl
consequemment a de nouvelles especes. Par U, tous les vides
ont <^16 remplis, toutes les places ont ^te occupees. » (Bonnet,
Prineipes philotophiquet $ur la cause prenUire, etc., page 227.
Digitized by Google
sun l’economie animale.
13
« II faut lie rien voir, dit-il, d'impossiblc, s’at-
tendre a tout, et supposer que tout ce qui peut-
etre, est. Les especes ambigues, les productions ir-
regulieres, les etres anomaux cesseront d^s lors de
nous etonner, et se trouveront aussi necessaire-
ment que les autres, dans I’ordre infini des choses;
ils remplissent les intervalles de la chaine, ils en
forment les noeuds, les points intermediaires, ils
en marquent aussi les extremity *. »
Buffon se trompe. Sans doute, tout ce quipeul-
etre, est-, maistoutpeut-il 6tre? Evidemment, non.
Toutes les corabinaisons ne sont pas possibles ; cer-
tains organes s’appellent, d’autres s’excluent : un
estomac de carnivore exclut necessairement des
dents d'iierbivore, etc.; et si toutes lescombinaisons
d'organes ne sont pas possibles, tons les etres ne
le sont done pas : il y a des interruptions, des la-
cunes, des discontinuites obligees, et la grande loi
de la corrdation des parties, pos4e par M. Cu-
vier, est la refutation demontree de la pretendue
eontinuite de I’ecbelle des etres*.
1 Tome V, page 10-2.
s Voye* raon Anatyte raitvnnee det tracaux de G. Cuvier.
Digitized by Google
M
lOEES DE ntri-ox
III. — Iiiflupnce du developpement dc chaque organc sur la
nature des dilTdrcnlcs esp^ccs.
J’arrive a la troisieme des lois gtnierales, piii-
sees par Buffon dans I’anatomie.
Ici la marche de Buffon est tout expeiimentale;
et cette marche le conduit aux principes les plus
eleves de la physiologie comparee
11 commence par etablir « que ce n’est qu’en
coinparant que nous pouvons juger, et que nos
connaissances roulent meme entierement sur les
rapports que les choses ont avec celles qui leur
resseinblent ou qui en different*. » Suivant done
cette marche de la comparaison des choses , « et
sans vouloir d’abord raisonner sur les causes, se
bornanta constater les effets'*, » il voit les ani-
1 (( Scs iddes (les idees dc BufTon) concernanl I'inducncc
qu’cxercenl la dclicaiesse el le degr6 de developpement de cha-
que organc sur la nature des divcrscs espSccs sont des idees dc
genic, qui rcront desormais la base de toulc histoire naturcllc
philosophique, et qui ont rendu lanl dc services a Part des m6-
thodes, qu’elles doivent Taire pardonner i leur auteur le inal
qu'il a dil de cel art. » (Cuvier, Biographie univertelie , art.
Buffon.)
* Tome IV, p. 5.
3 Tome IV, page 6.
Digitized by Google
SLK l’ecoxomie ammai.e. 45
maux differer entre eux par leiir cnveloppc, sur-
tout par les extremites de cette enveloppe, et les
parties interieures qui font le fondement de I’dco-
nomie animale rester au contraire a pen pres les
memes dans I’horame et dans les animaux qui ont
de la chair et du sang ‘ : ces parties sont done les
plus essentielles, puisqu’elles sont les plus con-
stantes, les moins sujettes a varier.
« En prenant, dit-il, le coeur pour centre dans
la machine animale, je vois que I’homme ressem-
ble pai’faitement aux animaux * par I’economie de
cette partie et des autres qui en sont voisines :
mais plus on s’eloigne de ce centre, plus les diffe-
rences deviennent considerables, et e’est aux ex-
tremites qu'elles sont les plus grandes; et lorsque,
dans ce centre mdme, il se trouve quelque diffe-
rence, I’animal est alors infiniment plus different
de riiomme; il est, pour ainsi dire, d’une autre
nature, et n’a rien de common avec les especes
d’animaux que nous considerons* Une legere
1 Expressions de DufTon. (Tome IV, page 9.) Les Tues de
BufTon ne s’elendcnt, je I’ai d^ja dit, qu'aux animaux vert^br^s ;*
ce sont les animaux qu’il designe par ces mols : let animaux
qui ont de la chair et du sang.
s Enlcndez toujours ics animaux vertebret, et particuH^re-
ment ici ies quadrupede* et les oiseaux.
* Tome IV, page H. iV’o rien de commun: s’il n’y a rien de
Digitized by Google
IDKES DE BUFFOX
is
pai ticulier de chacuue. On dirait des papes de-
robees a la science future des Bichat et des Cu-
vier.
Enfln, il arrive a la preeminence relative de
chaque sens dans les diffth’entes especes ; et ce qu’il
ecrit lii-dessus pent etre donne, presque partout,
comrae le modele d’une analyse exp^rimentale
aussi delicate que nenve.
11 remarque que les animaux ont les sens exeel-
lents, et que ccpendant ils ne les ont pas tous aussi
bons que riiomme; il observe m6me que les degres
d’excellence des sens suivent dans I’animal un
autre ordre que dans I’liomme; et de la cette dis-
tinction' luinineuse des sens relatifs a I’appetit,
a I’instinct , et des sens relatifs a la pensee
« Le sens le plus relatif a la pensee et a la con-
naissance est, dit-il, le toucher; I’liomme a ce sens
plusparfait que les animaux. L’odorat est le sens
le plus relatif a I’instinct, a I’appetit; I’animal a ce
sens infiniment meilleur que I'homme : aussi
riiomrae doit plus connaitre qu’appeter, et I’ani-
mal doit plus appetcr que connaitre. Dans rhomme,
le premier des sens , pour I’excellence, est le tou-
cher, et I’odorat est le dernier; dans I’animal, I’o-
t Tome IV, page 50.
Digitized by Google
Sl'R l’kconomie ammale.
49
dorat cst le premier des sens, et le toucher est le
dernier : cette difference est relative ii la nature
de I’un et de l autre » Apres avoir compare
riiomme aux quadrupedes, il compare Thommeet
les quadrupedes aux oiseaux. Dans i’homme , le
sens du toucher est le premier ; dans le quadru- '
pede, e’est I'odorat; dans I’oiseau, e’est la vue*; et,
dans chacun de ces etres, les sensations dominan-
tes suivent le meme ordre. « L’homme, ditBuffon,
sera plus emu par les impressions du toucher, le
quadrupede par celles de Todorat, et I'oiseau par
celles dc la vue; la plus c:rande partie de leurs ju-
gements, de leurs determinations, d^pendront de
ces sensations dominantes; celles des autres sens,
etaut moins fortes et moins nombreuses, seront
subordonnees aux premieres, et n'influeront qu’en
second siir la nature de I’etre®. »
Et comme si, dans ces vues de genie, Buffon ne
devait rien oublier de ce qui tient a la grande loi
de la jyreeminence relative des organes, il remarque
<c que le cerveau, siege du sens interieur materiel,
est dans I’liomme comme dans I’animal , et que
1 Tome IV, page SI.
* Oheaux, 1. I, page 4S.
* Oiteattx, Ionic I, page 49.
M
O
Digitized by Google
50
IDEtS DE DUFFON
m6me, relativement au volume du corps, il y est
d’uue plus grande etendue'. »
On volt maintenant quelles sont les lois gene-
rales que Buffon a dues h I’anatomie; et non-seu-
lement quelles sont ces lois, mais comment il les a
concues, mais jusqu’u quel point il lesa conduites.
La premiere regie de la critique est de juger les
opinions d un auteur par la science de son epo-
que. On reconnait bieu vile alors que ses gene-
ralisations ne sont jamais que des generalisations
relatives. Buffon pose luniformite de plan et les
nuances gradnees comme deux lois generales ; mais
il n’a connu qu’une partie du regne animal, et ce
n’est aussi que relativementacette partie du regne
animal qu’il a connue, que ces deux lois sont gc-
n^rales et vraies. L’erreurn’est done pas a Buffon,
qui a pose de grandes lois , dans les limites oil
il les a posm aussi vraies que grandes. L’erreur
est a ceux qui, venant aujourd’hui , oublient ces
limites, et veulent appliquer au regne animal eu-
tier les lois que Buffon n’avait donnees que pour
une partie de ce regne.
1 Tome IV, page 53.
’V, '
Digitized by Google
STIR L’eCOXOMIE AMMALB.
IV. — De quelques autres vue> de BufTon sur
r^conomie animate.
Je trouve dans Buffon tons les premiers germes
de la grande physiologie.
Ici, il distingue, dans le corps animal, des ma-
tieres actives, et, par une vue de genie, il place ces
matures actives, dans les parties sensibles, dans
le systerae nerveux, dans les nerfs, c’est-ci-dire
dans les parties memes qui sent en effet, comme
nous le savons tous aujourd’hui, I’organe primor-
dial, le siege du principe actif de la vie
« Le corps animal est compose, dit-il, de plu-
sieurs matiercs differentes, dont les unes, comme
les os, la graisse, le sang, la lymphe, etc., sont in-
sensibles, et dont les autres, comme les nerfs, pa-
raissent 6tre des matieres actives, desquelles de-
1 Voyez mes Recherchet experimentalet sur le$ proprietet et
let fondiont du tytteme nerveux dam let animaux vertebrit
(seconde edition, Baris, iM2): ouvrage oil je fais voir que lou-
les Ics parties du corps animal liennent au syst^me nerveux, et
toutes les parties du sysKmc nerveux 4 une d’entre elles, la-
quelle constituc le nocud vital du syst^me et le si^ge du prin-
cipe, primitif et un, de la vie.
Digitized by Google
52 IDEES UE Dl l'FON
pendent Ic jeu de lontes Ics parties, et Taction de
tons lesmembres »
Plus loin, il revient, par une vue nouvelle, a la
distinction de la vie animale et de la vie organi-
qne; et Tetat de somnieil, compare a Tetat de
veille, lui doniie les deux lois opposees de ces deux
vies : Vintermitlence d' action de Tune, et la conti-
nuite d'action de Tautre.
« La partie, dit-il, qui est en action pendant le
sommeil,estaussi en action pendant la veille: cette
partie est done d’uue necessite absolue, puisque
Tanimal ne pent exister d’aucune facon sans ellc ;
cette partie est independante de Tautre, puisqu'elle
agitseule; Tautre, au contraire, depend de cellc-
ci, puisqu’elle ne pent seule exercer son action *...
Nous pouvons done distinguer dans Teconomie
animale deux parties, dont la premiere agit perpe-
tuellement sans aucune interruption, et la seconde
n’agit que par intervallcs. L’ action du coeur et des
poumons dans Tanimal qui respire, Taction du
coeur dans le foetus, paraissent etre cette premiere
partie de Teconomie animale : Taction des sens
et le mouvement du corps et des membres sem-
1 Tome III, page 552.
s Tome IV , page 6.
Digitized by Google
si:u l’economie ammale. o3
blent couslituei' la seconde' Si nous roduisons
I'animal, meme le plus parfait, a cette partie qui
agit seule et continuellcment il nousparaitra,
quant aux fonctions exterieures, presque serabla-
ble au vegetal il possedera une vie vegetale;
niais il sera prive de raouvement progress! f, d’ac-
tion, de sentiment, et il n’aura aucun signe exte-
rieur, aucun caractere apparent de vie animate *.»
Enfin, dans une de ses inspirations les plus lieu-
reuses, il nous expose, sur les forces de la vie, les
idees les plus elevees.
« Les vrais ressortsde notre organisation, dit-
il, ne sont pas ces muscles, ces veines, ces ar-
teres, ces nerfs que Ton decrit avec tant d’exac-
titude et de soin ; il reside, comme nous I’avons
dit, des forces interieures dans les corps organises,
qui ne suivent point du tout les lois de la meca-
niqiie grossiere que nous avons imaginee, et a la-
quelle nous voudrious tout reduire : au lieudecher-
cher il connaitre ces forces par leurs effets, on a tdche
d’en (“carter jusqu’a I’idcje, on a voulu les bannirde
la philosophic; dies ontreparu cependant, et avec
plus d'(jclat que jamais, dans la gravitation, dans
les affinit(is cbimiques , dans les plmnomenes de
1 Tonic IV, page 7.
* Tome IV, page 9.
5 .
Digitized by Google
54
IDEES DE BUFEUN
relectricite, etc.; mais, malgre leur evidence et
leur univci’salite, corame dies agissent a I’inte-
rieur, comrae nous ne pouvons les atteindre que
par le raisonnement, comme, en un mot, elles
^chappent a nos yeux, nous avons peine a les ad-
mettre, nous voulons toujours juger par I’exte-
rieur, nous nous imaginons que cet ext^rieur est
tout , il semble qu’il ne nous soit pas permis de pe-
netrer au dela , et nous n^gligeons tout ce qui pour-
rait nous y conduire . »
Les forees de la vie sont la vie m^me ; nos or-
ganes ne sont que la matiere dans laquelle ces
forces agissent; et mes nouvelles expmences sur
le developpement des os* le font bien voir.
Tout change dans I’os pendant qu’il s’aecroit.
Cet os que je considere n’a, dans ce moment, au-
cune des parties qu’il avait il y a quelque temps ;
et, dans quelque temps, il n’aura aucune de celles
qu’il a maintenant. Toute sa matiere change, et
dans cette mutation continuelle * , deux choses
seules restent : la force et la forme.
1 Tome II, page 486.
* Voyez mes Recherehet $ur le ditieloppemeni des os et des
dents, Paris, 1842.
3 Voycz ma theorie de la mutation continuelle de la maU6re
dans mes Recherches sur le diveloppetnent des os, etc.
Digitized by Google
SUR l'economie animale.
55
« Ce qu'il y a de plus constant, de plus inalt^
rable dans la nature, dit Buffon lui-mfeme, c’est
I’empreinte ou le moule de chaque espece; ce
qu’il y a de plus variable et de plus corruptible,
c’est la substance ^ »
Comme je I’ai dit ailleurs : « Toutes les parties
de I’os paraissent et disparaissent ; toutes sont, suc-
cessivement, formees et resorbees : la raatifere ne
possWe done pas en propre les forces de la vie; elle
n’en est que depositaire * ; » en un mot, la raatiere
passe et les forces restent; et la suprematie des
forces sur la mature, cette grande et permanente
vue des bons esprits, est desormais un fait prouve
par I’experience.
* Tome VI, page 86.
1 Vojez mes Reeherchtt lur le diveloppement det ot, etc.,
page 27.
by Google
CHAPITRE III.
SYSTEME DE BUFFON SUR LA GENERATION.
Nous avons vu les idees positives de Buffon sur
reconomie animale. Void son syst^me.
Ce que je remarque d’abord, c’est que Buffon,
a cdte d’une theorie positive, met presque toujours
un systeme : a c6te de sa theorie de la terre, il
met ses hypotheses sur la formation des planetes ;
a c6te de ses idees experimentales sur I’economie
animale, il met son systeme sur la gend*ation.
II met ces choses a c6te les unes des autres et
ne les confond pas ; au contraire, il a grand soin de
les separer. Il commence son discours sur la for-
mation des plandes par ces paroles : « Nous nous
refusons d’autant moins a puhlier ce que nous
avons pense sur cette matiere, que nous esperons
par la mettre le lecteur plus en etat de prononcer
sur la grande difference qu’il y a entre une hypo-
these oil il n’cntrc que des possihilites, et uuetheo-
Digitized by Google
BYSTEME DE BUKFON SUB LA CJEMiBA riON, ii7
I’ie fond^ sur des fails ; entre un systeme tel que
nous aliens en donner un dans cet article sur la
formation et le premier etat de la terre, et une
histoire physique de son 4tat actuel, telle que nous
venons de la donner dans le discours prece-
dent »
II commence I’exposition de son systeme sur la
generation par declarer nettement qu’tl cherche
une hypolhese *.
Buffon lie Descartes ^ Nexyton. II fait encore
des hypotheses et des syslemes comme Descartes ;
mais deja il separe Texperience des hypotheses, et
e’est un pas, un grand pas vers Newton, vers ce
Newton qu’il a traduit, etqui, le premier des hom-
mes, a eu la force de s’en tenir a I’experience.
Buffon a traduit Newton, il a traduit Hales, et
il a ecrit les phrases qui suivent : « En fait de
physique, on doit rechercher autant les experien-
ces que I on doit craindre les systemes... C’est
par des experiences fines, raisonnees et suivics
que Ton force la nature a decouvrir son secret ;
toutes les autres methodes n’ont jamais reussi, et
les vrais physiciens ne peuvent s’empdeher de
1 Tome I, page 129.
! « Cberchons done une liypoih^se qui n’aitaucun des derauls
dont nous venons de paricr... » (Tome II, page 33.)
Digitized by Google
58 SVSTfcllE DE BUFFON
regarder les anciens systemes comme d'ancieunes
reveries, et sent reduits a lire la plupart des nou-
veaux eomme on lit les romans... II ne s’agit pas,
pour 6tre physicien, de savoir ce qui arriverait
dans telle ou telle hypothese.... il s’agit de bieu
savoir ce qui arrive , et de bien connaltre ce
qui se pr^sente a nos yeux ; la connaissance des
effets nous conduira insensiblement a celle des
causes, et Ton ne tombera plus dans les absurdit^s
qui semblent caracteriser tous les systemes. En ef-
fet, I’exp^rience ne les a-t-elle pas detruits suc-
cessivement ?... Amassons done toujours des
experiences, et eloignons-nous de tout esprit de
systeme i... »
Buffon tient a deux epoques, a deux esprits, a
deux philosophies opposees. 11 a, de la philosophie
de Descartes, le gout des hypotheses ; il a, de la
philosophie de Newton, le respect de I’experience.
Et voila pourquoi Ton trouve dans Buffon, tou-
chant ce qu’il y a de plus fondamental dans la
science, touchant la methode, les idees les plus
sages, les plus saines, les plus severes m^me, et,
tout a c6te de ces id^es, des systemes.
Je vais examiner le sysUme sur la generation:
> Preface de la traduction de la Slatique des vegitaux , de
Hales, page 8.
Digitized by Google
SUR LA GENKRATION.
59
et ce que j’y cherche, c’est beaucoup moins I’opi-
nion particuliere de Buffon sur le mystere a jamais
impenetrable de la generation, que Buffon lui-
raeme, c’est-a-dire que Buffon s’offrant ^ nous
par un nouveau c6te, que Buffon s’offrant a nous
quand il imagine un systeme.
Quatre idees principales, ou plus exactement,
quatre hypotheses reunies, constituent le systeme
de Buffon. La premiere est rhypothese des germes
accumules; la seconde est celle des monies inte-
rieurs ; la troisieme est celle des molecules organi-
ques ; la quatrifeme est I’hypothese, fort ancienne,
mais renouvel^e par lui, des generations sponta-
n4es.
I. — Hjrpotht^se des germes accumules.
« Sans nous attacher, dit Buffon, a la gcnch-a-
tion de I’homme ou a celle d’une espece particu-
liere d’ animal, voyons, en general, les phenome-
nes de la reproduction; rassemblons des fails pour
nous donner des idees*, et faisons I’enumeration
> « Rassemblons des fails pour nous donner des id<5es. » Je
pric que Ton remarque ces paroles, et je les rappcilerai plus
d une fois, car elles sonl Texpression du proc<?de le plushabi-
/
Digitized by Google
CO SYSTEMK DE BL’FFON
des differents moy eus dont la nature fait usage pour
l enouveler Ics 6tres organises. Le premier moyen,
et le plus simple de tous, est de rassembler dans un
6tre une infinite d’etres organiques semblables, et
de composer tellement sa substance, qu’il n'y ait
pas line seule partie qui ne contienne un germe de
la meme espece, et qui, par consequent, ne puisse
elle-meme devenir un tout semblable a celui dans
lequel elle est contenue. Get appareil, continue-t-il,
parait d’abord supposer une depense prodigieuse
et entrainer la profusion; cependant ce n’est
qu’une magnificence assez ordinaire a la nature,
et qui se manifeste meme dans des especes" com-
munes et inferieures, telles que sont les vers, les
polypes, les ormes, les saules, les groscillers et
plusieurs plantes et insectes dont chaqiie partie
conticnt un tout, qui, par le seul developpement,
peut devenir une plante ou un insecte »
On voit assez quels sont id les faits sur lesquels
, liuffon s’appuie. Au moment oil il iinaginait son
systorae, Trembley venait de publier ses expdien-
ces sur les polypes; Bonnet publiait ses experien-
ces sur les vers d’eau douce. Des polypes, des
lufl do BulTon : il rassemble, il combine des fails pourte donner
lies iders.
1 ioiitc II. pa^i? IS.
Digitized by Google
Sim LA GENKBATION.
61
vers avaient cte coupes par morceaiix, et chaqiie
morceau avail reproduit uii ver, iin polype eiilier.
Tous les esprits etaient occupes de ces etounaiites
merveilles. Buffon vitces beaux fails; et, presque
aussitot, il y vit le premier anueau de toute une
nouvelle chaine d’idees, de tout uu nouveau svs-
teme; mais il n’y vit ce premier anneau de toule
une nouvelle chaine d’idccs, que parce qu’il sub-
stitua au fait I'interpretation du fait.
Quand Buffon dit qu’il ya « une infinite d’elres
organiques semblablcs, » quand il dit que « chaque
partie conlient un germe de la meme espcce, » il
croitne dire que le fait; mais ce qn’il dit, c’est la
raaniere dont il concoit le ftiit ; et cette distinction
est ici capitale.
Quand je dis qu’un polype etant coupe par mor-
ceaux) chaque morceau reproduit un polype ontier,
je dis le fait. Mais quand j’ajoute qu’il y a une
infinile d'elres organiqucn sernblables, qu’il y a au-
tant degermes que de parties^, ie dis la maniere
dont jc con^ois le fait. A I’idee de reproduction^
qui m’est donnee par le fait, j’ajoute I’idee d'elres
organiques sernblables, I’idee de germes , qui ne
• On, ce qui revicnl au nii'mc, que chaque parlie eonlieni un
germe de la mime etp'ccc.
6
Digitized by Google
62
SYSTEME DE BCFFON
m’est donnee que par mon esprit : car d’oii sais-je
qu’il y a une infinite d'etres organiquts semblables ?
d’ou sais-je qu’il y a des germes?
Je coupe la tete a un ver, et ce ver reproduit sa
t^te; je lui coupe la queue, et il reproduit sa
queue ; je lui coupe la tete et la queue, et il re- -
produit une t^te et une queue. II y a done non-
seulement des germes, mais iWs parties de germes,
des germes qui contiennent prwisement ce qu’on
coupe, et qui ne contiennent que ce qu’on
coupe*.
Je coupe a une salamandre un pied, une main,
et elle reproduit un pied et une main ; je lui coupe
un bras, et elle reproduit un bras tout enticr; je
lui coupe une jambe, et elle reproduit une jambe
tout entiere. Il y a done des germes qui ne con-
tiennent que des pieds, que des mains; et il y en
a d’autres qui contiennent non-seulement des
mains et des pieds, mais un bras, uu avant-bras,
une main, ou une cuisse, une jambe, un pied.
Bonnet a coupe jusqu’a six et sept fois de suite a
une salamandre le m^me membre, et cette sala-
1 Ronnet dit sericuscmenl : « N’est-cc poiiil qu'il eus;c
dans loulc I’ctcndiie de la jambe des gcrincs qu’on pourrail ap-
poler repomleu?*#, et qui ne contiennent precisement <|uc <e
qu’il s’agit de reniplacer? » (Bonnet, tome VII, page 2G/.)
Digitized by Google
SLlt LA GENERATION.
63
raandre a reproduit jusqu’a six et sept fois de
suite le m6me nierabre*. II y a done, pour chaque
partie, plusieurs gerraes, et toujours les germes
qu’il faut , des germes qui ne reproduisent jamais
que les parties que Ton coupe*.
Mais que sont de tels germes? Que sont des
germes qu’on suppose de toutes les facons, pour re-
poudre a toutes les circonstances des faits?
« En considerant, dit Buffon , sous ce point de
vue, les etres organises et leur reproduction, un
individu n’est qu’uii tout uniformement organise
dans toutes ses parties interieures, un compose
d’une infinite de figures semblables et de parties
similaires, un assemblage de germes ou de petits
1 Tome V, partie i, page 343. Spallanzani I’arait pr^ced6 pour
la plupartdeccs Taits sur les salaniandrcs:Prodromodtun opera
topra le riproduzioni animali. Bonnet a vu un ver repousser
successlTement douze tStes. (Tome III, page 130.) J’ai rdpdte
moi-meme toutes ces experiences, particuli6rcmcnt celles sur
les salamandres. Voyez mes Recherchet experimenialet sur let
proprielet et les fonctiont du tytlime nerveux, 3e edition 1843,
page 431.
* « II esttrds-manifeste, dit encore Bonnet et toujours tr6s-
s^rieusement(caril nes’aper^oit pasqu’il accommodesesprdten*
dutgermet a tous les besoins desos experiences), que le boutqui
est I’ant^ricur dans un tronQon qiielconque aurait pu devenir le
poslerieur, si la section avait ete faile dans un autre point; le
hazard seul en a decide. II y a done, a chaque bout, un germe de
tele et un germe de queue » (Tome III, page 343.) •
Digitized by Google
64
SY5TKME DE BUFEO.N
inciividus de la meme espece, lesquels peuvent
tous se developper de la m^me facon, suivant les
circonstances, et former de nouveaux touts com-
poses com me le premier i. »
Selon Buffon, I’individu n’est doncque la repe-
tition indelinie de lui-m^me*; Tindividu n’est
que I’assemblage de petits individiis semblables *
un polype n’est qu’un compose d’autres polypes* •
idee singuliere ct que les memes faits donnent
pourtant , presque en meme temps, a Buffon et d
Bonnet apres I’avoir donnee a Reaumur.
1 Tome II, page 19.
* « Un corps organise donl loutcs les parlies scraicnl sembla-
bles liii-ineme, cominc ccux que nous venons de ciier, est un
corps donl I’organisalion esl la plus simple de louies, carce
n'esl que la r^pt^lilion de la m6me Tonne » (Tome II,
page 47.)
3 « L'individu lolal esl form6 par I’assemblage d’une mulliludo
de pelils inciividus semblables » (Tome II, page 35.)
4 (( II parail plus ais6 de concevoir comment un cube de
sel marin est nT'ccssairemenl compose d’autres cubes, que de
voir qu’il soil possible qu’un polype soil compose d’autres po-
lipes ; mais examinons » (Tome II , page 21.)
3 (cll Taut rcconnailre, dii Bonnet, quo les germes sont
r^pandus universeliement dans tout le eorps de I’arbre. Celle
consequence esl lr6s-iegitiine , puisqu’il ne s’y trouvc aucun
point d'ou il ne puissc sorlir, ou d’uii Ton ne puissc fairc sor-
tir des radicules el des bourgeons » (Tome III, page 209.)
(( I.cs germes de nos vers, dil-il encore, sont repandus dans tout
le tronton. L’experieucc le demontre, puisqu’en quelqiie en-
Digitized by Google
si r. LA GENERATION. Gli
Avant Buffon, avant Bonnet, Reaumm* avail,
en effet, propose la conjecture des germes caches et
accumules; maisil ne I’avait proposee que pour ce
qu’elle est, que pour une conjecture.
« Tout ce que nous pouvons avancer de plus
commode et pcut-etre de plus raisonnable , dit
Reaumur dans son beau Memoire sur la reproduc-
tion des jambes de I'ecrevisse *, ce serait de suppo-
ser que ces petites jambes que nous voyons naitre
etaient chacune renfermees dans de petits oeufs, et
qu’ayant coupe une partie de la jambe, les m^mes
sues qui servaient a nourrir et faire croitre cette
partie sont employes a faire developper et naitre
I’espece de petit germe de jambe renferme dans
cet ceuf. Quelque commode apres tout que soil
cette supposition, pen de gens se resoudront a
droit dutron^onqu’on Tasse la scctiun, il reproduit dc nouvraiix
organcs. » (Tome III, page itlO.)
1 Mdmoire sur les diverses reproductions qui se font dans les
ecrecisses, les homars, les crabes, etc., el, entre attires, sur
celles de leurs jambes el de leurs ecailles. {lUemnires de V Aca-
demic des sciences, ann6c 1712.) Ce miimoire est dc 1712; les
premieres experiences de Treinbley sur Ic polype sonl dc 1710 ;
les premieres experiences dc Bonnet siir les vers d’eau douce
sont de 1711 ; les premiers volumes de Biiaon sont dc 1719 : les
idees de Bonnet sur les germes se Irouvent siirlout dans ses
Memoires sur les salamandres, 1777-7S-10, cl dans ses Considv-
ralions sur les corps organises, 17G2.
6 .
Digitized by Google
GG
SVSTEME UK IU;H-0.\
radineltrc. Kile eugagerait a supposer eucore qu’il
n’est point d’eudroit de la jambe d’une ecrevisse
oil il n’y ait un oeuf qui reuferme une autre jambe,
ou, ce qui est plus merveilleux , une partie de
jambe semblable a celle qui est depuis I’endroitou
cet oeuf est place jusqu’au bout de la jambe, de
sorteque, quelque endroit de la jambe que Ton as-
signAt, il s’y trouvcrait un de ces oeufs, qui con-
tiendrait une autre partie de jambe que celle qui
est contenue dans I’oeuf qui est un peu au-dessus,
ou dans celui qui est un peu au-dessous. Lesocufs
qui seraient a I’origine de cbaque pince, par exem-
ple, nc contiendraient qu’une pince; pres du bout
des pinces, il en faudrait placer d'autres qui ne
continssent que des bouts de pinces. Peut-etre ai-
merait-on mieux croire que chacun de ces oeufs
contient une jambe entierc : mais ne serait-on pas
encore plus embarrasse lorsqu’il faudrait rendre
raison puarquoi de chacune de ces petites jambes
il n’en renaitrait qu’une partie semblable a celle
que Ton a retranchee a I’ecrevisse. Ce ne serait pas
mAme assez de supposer qu’il y a un a*uf a cha-
que endroit de la jambe de I’ecrevisse, il faudrait
y en imaginer plusieurs, et nous ne saurions de-
terminer combien. Si Ton coupe la nouvelle jambe,
il en renait une autre dans la meme place. Knfln,
Digitized by Google
SUU LA (iE-NEHATlON. 67
il faudrait encore admettre que chaque nouvelle
jambe est, comme I’ancienne, remplie d’uoe infi-
nite d’ceufs qui cbacun peuvent servir a renouve-
ler la partie de la jambe qui pourrait lui etre enle-
vee*. »
II. — Hypothise des moulcs inl^rieurs.
« De la raeme facon, dit Buffon, que nous pou-
vons faire des monies par lesquels nous donnons
a I’exterieur des corps telle figure qu’il nous plait,
supposons que la nature puisse faire des monies
par lesquels elle donne non-seulement la figure
exterieure, mais aussi la forme interieure : ne se-
rait-ce pas un moyen par lequel la reproduction
pourrait ^tre operee*? »
Je ne m’arr^e pas plus que Buffon sur I’espece
de contradiction que presente, an moins dans les
termes, I’idee du movie inUrievr. « On pent nous
dire, remarque-t-il lui-meme, que cette expression,
movie interieur , parait d’abord renfermer deux
id^es contradictoires , que celle du moule ne pent
se rapporter qu’a la surface, jet que celle de I’inte-
' Memnirei de I’Acadetnie des sciences, 17<2, page 252.
I Tonic II, page 54.
Digitized by Google
(38
SVSTEME DE HL EEON
rieur doit avoir rapport ici a la mnsse : e’ostcomme
si on voulait joindre ensemble I’idee de la surface
et I’id^e de la masse , et on dirait tout aussi bien
une surface massive qu’un moule interieur. J’a-
voue que, quand il faut representer des idees qui
n’ont pas encore ete exprimees , on cst oblige de
se servir quelquefois de termes qui paraissent
contradictoires > »
Je passe done avec Buffon sur les mots, ct je
viens a I’idee. Eh bien! I’idee n’est encore ici,
comme pour les germes accumuUs, que la maniere
de concevoir le fait substituee au fait, transformee
en fait.
Le moule interieur de Buffon est le corps meme
de I’animal ; et ce corps est un moule, parce que la
matiere qui s’y ajoute, s’y ajoute dans un ordre
constant et determine*.
« Le corps d’un animal, dit Buffon, est une es-
pece de moule interieur, dans lequel la matiere qui
sert a son accroissement se modele et s’assimile au
total® 11 neus parait certain, dit-il encore,
1 Tome II, page 55.
2 « Que pcul-il y avoir qui prcscrivc a la matiere acccssoirc
cclte rigle, ct qui la cunlraiguc a arriver egalcment el propor-
lionnellcincm a tous les poinis de l’inl(3rieur, si cc n'est Ic
moule interieur? » (Tome II, page *2.)
S Tome II , p.ige 41.
Digitized by Google
sun LA GEMiUATION. 6'J
que le corps de I’animal on du vegetal est un
moule intcrieur qui a une forme constante, mais
dont la masse et le volume peuvent augmenter
proportionnellement, et que I’accroissement, on,
si Ton veut, le developpement de I’animal ou du
vegetal, nese fait que par I’extension de ce moule
dans toutes ses dimensions extmeures et interieu-
res; que cette extension se fait par I’intussuscep-
tion d’une matiere aceessoire et etrangere qui
penetredans I’interieur, qui devient semblablea la
forme et identique avec la matiere du moule »
Le moule interieur n’est done que le corps de
I'aniraal. Et si le corps entier est un moule, il faut
en dire autant de chaque partie du corps, il faut
en dire autant de chaque partie de partie.
« Mais ce developpement , dit Buffon ,
si on veut en avoir une idee nette, comment peut-
il se faire , si ce n’est en considerant le corps de
I’animal, et meme chacune de ses parties comme
autant de monies inltTicurs qui ne recoivent la
matiere aceessoire que dans I’ordrequi resulte de
la position de toutes leurs parties®? »
» Tome II, page k%
* Tome II, page 12. Le moule est la forme do cl:aqiic partie.
« Celtc malidrc nc peut operer la nutrition cl le dtWi;loi)pe-
ment qu'en s’a^similanl a ciiacjue partie du corps, el eii priie-
Digitized by Google
70
SVSTEMli DE BUFEON
Lcs monies inierieurs ne sout done que les par-
ties m^mes ou que les formes donnees des parties.
(( Comme nos corps, dit Buffon, ontune certaine
forme que nous avons appelee le moule interieur,
les parties organiques, poussees par Taction de la
force penetrante, ne peuvent y entrer que dans
un certain ordre relatif a cette forme, ce qui par
consequent ne pent la changer, mais seulement en
augmenter toutes les dimensions, tant exterieures
qu'interieures , et produire ainsi Taccroissement
des corps organises et leur developpement »
II y a un fait, c’est que nos organes croissent et
se developpent sans changer de formed. Ainsi, dire
que la forme de nos organes , dire que la forme
des corps organises est constante, c’est dire le fait;
mais dire que cette forme est un moule, mais Tap-
peler moule interieur parce qu’elle est constante,
c’est ajouter au fait la maniere dont nous conce-
vons le fait; c’est, pour expliquer un fait, imagi-
ner un mot.
Irani intimcment la tonne de ces parties, que j’ai appelcc le
moule intirieur. » (Tome II, page 420.)
1 Tbmc II, page 46.
- Du moins par le fail de I’accession de la maliere elrangbre,
de la nuirilion : II y a les eliangcmciits de forme determines par
Vii'olution regulibre el prelixe des organes, mais dont il ne s’a-
git pas ici.
Digitized by Google
SfK I..\ flENKIUTinX.
71
III. — Rypolhcso (Ics molrciili-s or".iiiiqiie$
Buffon, qui tient si fort, comme nous avons ui,
a I’idee des gertnes accumuUs, ue vent pas dos ger-
mes preexislants.
«11 n’y a point de germcs proexistants, dit-il;
point de gernies contenus a I’inlini les nns clans les
mitres »
IL n'y a jms de germes preexixtanls : mnis cjn’est-
ce done que des gennes accunmies? Buffon n’apas
I e courage de Bonnet; Bonnet va jusqu’au bout;
des germes arcumules, il passe aux germes preexis-
/ants; des germes acrumules qui reproduisent les
parties des 6tres, il passe aux germes preexislants
qui reproduisent tout I’etre; et, en se jetant reto-
lument dans cette hypothese, il eeliappe da moins
a toute autre. A\ ec Thypotliese de la preexistence
des germes tout est fini. Vous demandez comment
les 6tres se forment, et riiypothese vous repond
qu’ils sont tout formes. Buffon s’arrete aux germes
accumulcs qui reproduisent les parties; et, pour la
production des etres, il imagine les molecules or-
ganiques.
> Tome II, pagH 426
Digitized by Google
SYSTiiME DE BUFKON
72
(dln’ya point de germcs preexislants, dit-il,
point de germcs contenus a I’infini les uns dans
les autres, mais il y a une matiere organique,
ton jours active, toujours prete a semouler, a s’as-
similer, et a produire des etres semblables a ceux
qui la recoivent*. » — « II y a dans la nature, dit-il
encore, une infinite de parties organ iques actuelle-
ment existantcs, vivanteset dont la substance cst
la meme que celle des etres organises, comme il y
a une infinite de particules brutes semblables aux
eorps bruts que nous connaissons ^ )>
lJuffon imagine done une matiere organique
toujours active, une infinite de particules vivantes,
et, puisqu’il faut tout dire, une infinite dc petits
6tres organises.
<f II me parait tres-vraisemblable , dit-il, qu’il
existe reellement dans la nature une infinite de
petits etres organises semblables en tout aux grands
etres organises qui figurent dans le monde, que
CCS petits 6tres organises sont composes de parties
organiques vivantes ®... »
Alnsi , les grands etres organises qui figurent
dans le monde sont composes de petits etres orga-
1 Tome il, I'agc tiG.
* Tome II, 20.
5 T mil' II, page 2i.
Digitized by Google
SEIl LA GENERATION.
73
nises; ces petits ^tres organises sout composes de
parties organiques vivantes ; la generation , la
mort, ne sont que des changemenis de forme : « la
• reproduction ou la generation , dit Buffon , n’est
qn’un changement de forme qui se fait et s’opere
par la seule addition des parties semblabies ,
corame la destruction de l’6tre organise se fait par
la division de ces m^mes parties i ; » la nutrition,
le developpement , ne sont qu’une generation con-
tinuee, c’est-a-dire qu’une addition nouvelle de mo-
lecules; et les molecules organiques sufflsent k
tout : avec les molecules organiques , I'animal se
nourrit ; avec les molecules organiques, il se de-
veloppe; par les molecules organiques, il sc repre-
duit, etc., etc.
a II suflit de concevoir, dit BufTon, quc dans la
nourriture que les 6tres organises lirent, il y a des
molecules organiques de differentes especes; que,
par une force semblable ii celle qui produit la pe-
santeur, ces molecules organiques penetrent toutes
les parties du corps organise, cequi produit le dtW
veloppement et fait la nutrition ; que chaque partie
du corps organise, chaque moule interieur n’udmet
que les molecules organiques qui lui sont proprf "
I Tome II, page '21.
7
Digitized by Google
74
SYSTEME DE BUFFON
et enfln que, quand le ddvElopperaent et I’accrois-
sement sont presque faits en entier, le surplus des
molecules organiques qui y servaitauparavant, est
renvoye de chacune des parties de I’individu dans
un ou plusieurs endroits, oil, se trouvant toutes
rassemblees , dies forment par leur union un ou
plusieurs petits corps organises qui doivent 6tre
tous semblablesau premier individu, puisque cha-
cune des parties de cet individu a renvoy4 les mo-
lecules organiques qui lui etaient les plus analo-
gues, celles qui auraienf servi a son developpement
s’il n’eut pas ete fait, celles qui , par leur simili-
tude, peuvent servir a la nutrition, celles enfin qui
onl a peu pres la mdne forme organique que ces
parties elles-rndnes »
On est confondu de voir un aussi beau g^nie,
un esprit si net, se payer d’un mot; et, parce qu’il
dit ce mot s’imaginer qu’il explique un fait.
1 Tome n, page 51.
t Les molecules organiques ne lont qu’un mot que OutTon
doue de toutes les proprieles qu’il cherche; il les suppose done:
indestruclibles , pour que la nature soit toujours egalement
vivanle; retersibles , pour qu'ellcs puissent passer d’un ^Ire
a I’aulre ; communes aux vegelaux et aux animaux, pour que
I’animal puisse se nourrir du vegetal, et le vegetal des debris de
tout ce qui a vecu et v6gete, etc., etc. « Tout ce qui a vie dans
la nature, dit Biiiron, vit sur ce qui v^gt'te, et les vegetaux
Digitized by Google
8UR LA GE.NERATIO.V.
75
0 Mais, dit Buffon, comment appliquerons-nous
ce raisonnement a la generation de I’homme et des
animaux qui ont des sexes, et pour laquelle il est
necessaire que deux individus concourent * ? »
— C’est, r^pond Buffon, que, dans I’homme et les
animaux qui ont des sexes, « les molecules or-
Tlvent A Icur lour des debris de tout cc qui a vecu et vegetd
pour vivre il faut delruire, et ce n’cst, en effet, qu’en de-
truisant des dires quo Ics animaux pcuvcnl se nourrir et so
multiplier. Dieu, en creant les premiers individus de chaque
espdce d’animal et de vdgdtal, a pon-sculement donnd la forme
i la poussidre de la lerre, mais il I'a rendue vivante et animee,
en renfermant dans chaquc individu une quantite plusou moini
grande de principcs aciifs, de molecules organiques vivantcs,
indestructibles , el communes a lous Ics dlres organises. Ces
moldcules passcnt de corps en corps, et servent dgalement a
la vie actuellc et d la continuation de la vie, d la nutrition, d
1‘accroissement de cliaquc individu ; cl aprds la dissolution da
corps, aprds sa destruction, sa reduction en cendres, ces mo-
ldcules organiques, sur Icsquelles la mort ne peut ricn, survi-
vent, circuicnt dans I'univcrs, paSsent dans d'autres dtres, et y
portent la nourriturc et la vie : toutc production , tout rcnou-
vellemenl, tout accroissement par la generation, par la nutri-
tion, par le developpement , stipposenl done une destruction
prdeedente, une conversion de substance, un transport de ces
molecules organiques, qui ne se multiplient pas, mais qui ,
subsistant toujours en nombre dgal , rendent la nature toujours
dgalement vivante, la terre egalemcnt pcuplec, et toujours dga*
lement resplendissante de la premidre gloire de celui qui l*a
creec. » (Tome IV, page 437./
1 Tome II, page 5S.
Digitized by Google
76 8VSTEME DE BL'FFON
ganiques iic pcuvent se reunir et former de petits
corps organises semblables au grand qne qnnnd
le.s liqueurs scminules des deux sexes se m6-
Icnt K »
Avec les molecules organiques rien n’erabar-
rasse, pas meme la question de savoir pourquoi
le iiouvel etre, produit par la reunion de ces
molecules, est tantdt une femelle et tantdt uii
mdle. « Lorsque , dit Buffon , dans le melange
qui se fait des molecules organiques, il se trouve
plus de molecules organiques du mSle que de la
femelle, il en resulte un mAle; au contraire, s’il y
a plus de particules organiques de la femelle que
du mAle, il se forme une petite femelle 2 . »
Chose curieuse! Buffon imagine les molecules
organiques pour ^chapper aux germes preexistants,
et les molecules organiques ne sont que les germes
preexistanis, sous im autre nom. Des parties orga-
niques f vivantes, indestructibles , reversibles, de
pelits itres organises semblables en tout aux grands
etres organises qui figurent dans le monde, etc. , etc. ,
ne sont evidemment que des germes qui preexis-
tent : seulement, Bonnet suppose ces germes reu-'
1 Totne I', |).ige 58.
> Tunin II, page 58.
Digitized by Google
Sfl^ LA GENERATION. 77
nis, pour chaquc espece, dans les seuls iiidividus
de cette espece, et Buffon les suppose repandus
partout.
IV. — llypolh^sc des generalioiis spoiilanecs.
I
Au moment oil Buflbn rcproduisit k'^*jencratiun$
spontances, dies etaicnt oubliees, et, scion toutes
Jes appareuccs, pour toujours oubliees.
Les meprises des anciens etaient trop palpables.
Aristote dit que les chenilles vieiment des feuilles
vertes^; les puces, d’une legere fermentation qui
s’ excite dans les ordures 2; les poit.r, de la
chair 3, etc., etc. ; plusieurs pomonx, soil du li-
mon, soit du sable etc. II dit entin que «tout
corps sec qui devient humide, et tout corps humide
qui se seche. produit des animaux , pourvu qu’il
soit susceptible de les nourrir 3. »
Les travaux de Redi, de Swammerdam, de Val-
lisneri, avaient depuis longtemps detruit toutes
I Hutoire det ilnimaux, (raduction dc Camus, tome I,
page S87.
* Ibid. Tome 1, page 509.
^ Ibid. Tome I, page 311.
* Ibid. Tome I, page 563.
t liiV. Tome I, page 313.
Digitized by Google
78
SYSTEM E DE BUFFOlt
CCS crreurs. Redi, le premier, avail raontr6 qu’on
trouve jusque dans les animaux qui vivent dan$
d'autres animaux ^ des m^des , des femelles , des
oeufs. Redi, le premier encore, avail monlr4, el
montre par les experiences les plus exacles, que
« les vers qui naissenl dans les chairs y sonl pro-
duils par des mouches el non par ces chairs md-
mes 2. »
« II y a deux cents ans , dit tres-bien Reaumur,
qu’on n’avait point surpris dans leur operation ces
mooches qui d^posent leurs oeufs dans les fruits ,
el quand on voyait un ver dans une pomme, c’6-
tait la corruption qui I'avait engendre. Maintenant
il est bien prouve, au contraire, que le ver est la
cause de la corruption du fruit 3. »
Chose a peine croyable 1 tant et de si beaux rd-
sultats de la science moderne sont enti^rement
perdus pour Buffon. Les generations spontanees
sont une consequence des molecules organiques^
Tune de ces hypotheses suit de I’autre, et Buffon
admet les generations spontanees^
1 Otttrvazioni intorno agli animali vivenli che ti trovano
ntgli animali vivenli, iCSi.
> Eiperienxe inlomo alia generazione degl’imelti, 1668, tra-
duclion de la Collection acadi^mique, tome IV, page 420.
* Lettres d tm Am/rirain, lettre ri, page 46.
Digitized by Google
PUR LA GENERATION.
79
ff II y a peut-^tre, dit-il, autant d’^tres, soil vi-
vants, soit vegetants, qui se reproduisent par I’as-
semblage fortuit des molecules organiques, qn’il y
a d’animauxou de v^getaux qui peuvent se repro-
duire par une succession constante de genera-
tions » — « Plus on observera la nature, dit-il
encore, plus on reconnattra qu’il se produit en
petit beaucoup plus d’etres de cette facon (par la
generation spontaifee) que de toute autre. On
s’assurera de meme que celte maniere de gene-
ration est non-seulement la plus frequente et la
plus geaerale, mais la plus aiicienne, c’est-i-dire
la premiere et la plus universelle ’>■. » •
Ici Buffon semble avoir pris e tdche de repro-
duire toutes les meprises des anciens. Selon lui, les
vers ^terre, les champignons, etc., n’exislent
que par generation spontanee. « Des que les mo-
lecules organiques, dit-il, se trouvent en liberie
dans la matiere des corps morts et decomposes, dfes
qu’ellts ne sont point absorbees par le moule inte-
rieur des 6tres organises qui composent les especes
ordinaires de la nature vivante ou vegetante, ces
molecules, toujours actives, travaillent a remuer
• Tome IV, page 335 {Supplemenlit).
* Tome IV, page 337 {SupplevxenU).
Digitized by Google
80 SVSrtMK UE BtKKO.V
la matiere pulrefiee , dies s’en approprient quel-
ques particules brutes, et forraent, par leur reu-
nion, une multitude de petits corps organises, dont
lesuns, comme les vers de terre, les champi-
gnons, etc., paraissent die des animaux ou dr^
vegetaux assez grands, mais dont lesautrcs, rn
. nombre presque inlini , ne se voientqu’au micros-
cope; tons ces corps n’existent que par une gene-
ration spontanee i... »
Si le vcr de terre, si les champignons sont pro-
duits par generation spontanee, a plus forte raison
les animaux qui vivent dans les autres animaux,
les tenias, les lombrics, les douves, etc., le seront-
ils aussi. « La generation spontanee, dit Buffon,
s’exerce constamment et universellementapres la
mort, et quelquefuis aussi pendant la vie... Les
molecules surabondantes qui ne peuvent penetrer
le moule interieur de I’animal pour sa nutrition
cherchent a se reunir avec quelques parties de la
matiere brute des aliments, et forment, comme
dans la putrefaction, des corps organises; c’est la
i'origine des tenias , des ascarides, des douves et
de tons les autres vers qui naissent dans le foie,
dans I’eslomac, les intestins, et jusque dans le si-
• Tome IV. rage 339 (SuppUrntnU),
Digitized by Google
sun LA tiENEnATION. 81
mis des veines de piusieiirs auimaux ; c'est aussi
I'odgiine de tons les vers qui leur percent la
peau >... w
Mais ce n’est pas tout : Buffon s’anime de plus
en plus, et croit bientot decouvrir et voir les moU-
ctiht orgdniques, les particules vivantes. cfMon
premier sOupcon, dit-il, fut quc les animaux sper-
matiques que Ton voyait dans la liqueur seniinale
pouvaient bien n’6tre que ces parties organiques *. »
— « Ces pretendus auimaux, dit-il encore, ne sont
tout au plus que I’^bauche d’lm etre vivant, ou,
pour le dire plus clairement, ces pretendus ani-
maux DC sont que les parties organiques vivantes
dout nous avons parle » — « Les anguilles de la
colle de farine, dit-il enfin, celles du vinaigre, tous
les pretendus animaux microscopiques ne sont que
des formes differentes que prend d'elle-m6me , et
suivaiit les circonstances , cette matid’e toujoui's
active et qui ne tend qu’a I’crganisation *.
On voit tout ce que Bufl'on se permet dc sup-
positions, de substitutions de mots aux faits, de
meprises visibles, pour son systeme : il imagine.
1 Tome IV, p.igc 341 (Supplcmentu
1 Tome II, page 46S.
3 Tome II, page 60.
4 Tome IV, page 345 [Supplemenh'',.
Digitized by Google
83 erSTEHE db buffon sub la genEkation.
d’abord , les germes aecumules, les vnoUcults orga-
niqueSy les monies interieurs ; puis, il admet les
ginerations spontanees; il prend, enfin, de vrais
animaux (les animaux spermatiques, les animaux
inftuoirts ] pour de pretendues particnles vivan-
tes, etc., etc.
Ah ! ce n’est pas ainsi que se font les vraies theo-
ries : les vraies theories se font d’elles-mfimes. Au
eontraire , tout , dans le systeme de Buffon , est
de I’esprit de Buffon. La vraie theorie n’est que
renehainement nature! des faits qui, dte qu’ils
sont assez nomhreux , se touchent et se lient les
uns aux autres par leur seule vertu propre.
« Le temps vientlra peut-6tre , dit Fontenelle,
que Ton joindra en un corps r^gulier ces memhres
dpars ; et, s’ils sont tels qu’on le souhaite, ils s'as-
serableront en quelque sorte d’eux-m6mes. Plu-
sleurs verites s^parecs , des qu’ellcs sont en assez -
grand nombre, offrent si vivement a I’esprit leurs
rapports et leur mutuelle ddpendnnce, qu’il semble
qu’apres les avoir detachees par une espfece de vio-
lence les unes des autres, elles cherchent naturel-
lement a se reunir L »
< Preface eur I’utiliU dee tcieneee, etc.
Digitized by Google
CHAPITRE IV.
loiES DB BCFFON SUR LA DEC^.HERATION DBS ANIHAUl
ET SUB LA MUTABILITY DBS ESpYcES.
1. — Idies de DulTon sur la d(}g£n£raiion dea animaux.
Un des beaux chapitres du grand ouvrage quo
j’Ytudic est celui qui traite de la degeneration des
animaux.
Et je remarque qu’il y a encore ici deux par-
ties ; une partie experimentale et une partie toute
de sy Sterne.
Voyons d’abord la partie experimentale.
Trois causes principaies, le climat, lanourriture
et la domesticite, produiseut le changement, I’altY-
ration, la degeneration dans les auimaux.
Buffon demYle et suit les effets de ces trois cau-
ses sur la plupart des espYces, et particuliYrement
sur les espYces que nous coimaissons le mieux,
sur les espies domestiques.
Digitized by Google
1DKE8 DE BL'FFOX
8i
La brebis, comparee au mouflon dont elle est is-
sue, nous offre des chaugements tres-marqui^s.
Le mouflon, grand, leger, arine de comes d^
fensives, convert d’un poil rude, ne craint ni
i’inclemenee de fair, ni la voracite du loup; nos
brebis ne peuvent se defendre mcbne par le nom-
bre, elles ne soutiendraicnt pas sans abri le froid
de nos hivers, toules periraient si I bomme cessait
de les soigner et de les proteger, leur poil rude
s’est change en une laine fine', leur queue sest
chargee d’une injisse de graisse,plusieursont perdu
leurs comes; enfiu, dit Buffon, « de toutes les qua-
Iit4s du mouflon, 11 ne reste rien a nos brebis, rien
a noire belier, qu'un pen de vivacite, maissi douce
qu’elle cede encore a la houlette d’une bergere*. »
L’cspece de la chevre, quoique fort dcgenerec
aussl. Test pourtant raoius que celle de la brebis.
Les varietes de nos ch^vres domestiques se distin- *
guent entre elles par la taille, par la longueur, la
couleur, la finesse d!u poil, par la direction, la
grandeur, et raeine le nombre des comes : il y a
1 Voycz, sur les ilciix cs)>i‘ccs dc poil qu'ont lous les aniinaui
sauvages, le poil laineux el Ic poit toyeux, mon anoly-
Uque det obtervaliun* de F. Cuvier tur I’imlinrt el I’intelli-
yenee det animaux. Paris, 1811, pagf> 10!i.
* Tome XIV, page 51 1 ».
Digitized by Google
SUB LA DKCKNEBATnN DES AMMAL'X. 85
des bones, comme des b^liers, a quatre comes.
Le boeuf vaiie d’abord sous I'influence de la
nourritnre : un bceuf, iiourri dans une conlree oil
le pAturage est riche, acquiert le double du volume
d’un boeuf nourri dans un pays sec; il varie en-
suite sous I’influence du climat : Ics races de la
zone torride portent une loupe sur les i^paules; le
zebu, le batuf a bosse, n’est, en effet, qu’une va-
riele, qu’une race de noire boeuf doniestique.
Tout le monde sait combien nos chevaux diffe-
rent les uns des autres par la couleur, par la taille,
par les formes de la tete, etc.
Le lupin varie par sa grandeur, par la couleur,
par la quantite, par la qualite de son poil, etc.
Le samjlh r, devenu domestique , a pris des
oreilles a demi pendanles; sa couleur a passe du
noir au blanc, aiurouge, etc., etc.
La couleur des animaux cst, de tous leurs ca-
racleres, le plus variable. I.eur couleur originaire ^
est, cn general, fauve on noire. Le eliien, le boeuf,
la chevre. la brebis, le cheval, domestiques, ont
pris toutes sortes de couleurs ; le cochon, comme
je viens de le dire, a change du noir au hlanc; et
mfime le blanc, le blanc pur, parait etre, en ce
genre, le signe du dernier degre de degeneration.
On le voit par les honinies qu’on nomine albinos.
8
Digitized by Google
86 IDEES DE BUFFOX
II y a aussi des albinos dans les animaux. II y a
des ^l^phants, des cerfs, des daims, des guenons,
des taupes, des souris, des lapins, etc., qui sont
absolument blancs. Tous ces albinos, comme les
albinos de I’espece huniaiue, out les yeux rouges,
roreille dure, etc. Une mutation inverse change la
couleur de quelques especes du fauve au noir : il y
a des panthercs dont tout le pelage est noir’. Le
simple changement de saison fait passer le lievre
des climats froids, du gris, qui est sa couleur d’et^,
au bianc, qui est sa couleur d’hiver*, etc.
Le chien est I’animal dont I’espece a subi les al-
terations les plus profondes : nu dans les pays
chauds, convert d’un poil epais et rude dans les
contrees du Nord, pare d’une belle robe soyeuse en
Espagne, en Syrie, il varie encore plus par la taille,
par la forme du ermine, par celle du cerveau, par
I’intelligence, par la voix; le chien sauvage, ou des
peuples grossiers, est presque muet. a La voix de
ces animaux, dit Buffon, a subi, comme tout le
* Feli$ mela$. «Ccs in<]ivitiu5 tioirs nc forniciu pas une csp6cc;
on cn a vu plus d’unc fois de noirs cl de fauves, allailes par la
mdme m^re. » Cuvier; Hegnc animal, elc., lome I, page 162. —
« 11 y a au?si, dans I'csp^ce du jaguar, dcs individus noirs dont
les laches, d’un noir plus profond, ne sc voieiil qu’a une ccr-
Uine exposition.)) Cuvier : Regne animal, clc., louie I, page 162.
• De I.i lui est venu le noin de Lrpus varinbilit.
Digitized by Google
&CR LA MCTABILITE DES ESP^CES.
87
reste, d’^tranges mutations ; il semble que le chien
soil devenu criard avec I’homme, qui, de tous les
etres’ qui out une langue, est celui qui en use ct
abuse le plus »
II — Ideet dc UulTon sur la mutabilitd dct ctpdcei.
Rien n’est plus interessant que le tableau, trac6
par Buffon, de la degeneration des esptees*. Mais,
cedant toiijours au besoin qu’il a d’agrandir son
horizon et d’etendre sa vue, il quitte bientdt cette
belle et solide etude experimentale pour se livrer h,
toutes les seductions d’un systeme.
er Apres le coup d’ceil que Ton vient de jeter
sur ces vaiietes qui nous indiquent les alterations
particulieres de chaqueespece, il se presente, dit-il,
une consideration plus importante et dont la vue
est bien plus etendue, e’est celle du ebangement
des especes memes, e’est cette degeneration plus
ancienne et de tout temps immemoriale , qui
paralt s’etre faite dans chaque famille, ou, si Ton
* Tome XIV, page 323 .
> Dicn qu'il sc irompe sur plus d'un Tail parliculier, comme,
par excmple, lorsqu'il allribue les bosses du cAameau k riction
de la domeslicii^, etc , etc.
Digitized by Google
88
IDfeES DE BI FFON
vcut, dans chacun des genres sous lesquels on peut
comprendre Ics especes voisines et peu differentes
entre elles*. »
« Eu comparant ainsi, dit-il encore, tous les
animaux, et les rappclant chacun a leur genre,
nous trouverons que les deux cents especes dont
nous avons donne I'histoire peuvent se reduire a
un assez petit nombre de families ou souches prin-
cipales desquelles il n’est pas impossible que toutes
les autres soient issues 2. »
II etablit done, d’une part, neuf especes qu’il
regarde comme isolees ; et, de I’autre, quinze genres
principaux, souches primitives d’ou il tire, a sa
maniere, tous les animaux qui lui sont connus.
Les neuf especes isolees sont : I’^ldphant, le rhi-
noceros, I’hippopotame, la girafe, le chameau, le
lion, le tigre. Tours, et la taupe.
Or, une premiere remarque a faire, e’est que la
plupart de ces especes, isolees an temps de Buffon,
ne le sont plus aujourd’hui.
Sans compter les especes fossiles, nous avons
deux elephants vivauts : Telephant d’Asie et celui
d’AfrIque; nous avons quatre rhinoceros : deux
• Tome XIV, page 335.
* Tome XIV, page 358.
Digitized by Google
89
SUR LA MUTABILITE DES ESl’ECES.
unicorues, celui des lodes et celui de Java, ct
deux bicomes, celui de Sumatra et celui d’Afri-
que *. Nous connaissons jusqu’a sept ou huit especes
d’ours; deux especes de taupes, la taupe commune
et la taupe aveugle; Ic dromadaire est une espece
tres-distiocte decelle du chameau ; et, pour le lion,
pour letigre, ce sout, tres-certainement , deux
especes d’un meme genre >, car le lion et le tigre
peuvent se meler et produire ensemble*.
Restent la girafe et I’hippopotame dont nous ue
connaissons encore, il est vrai,qu’uue espece; mais
rien n’empeche qu’il ne puisse y avoir, pour cha-
cun de ces animaux, plus d’une espece ; et Tunite,
I’unite de type, ne pent, en aucun sens, etre don-
nee comme un privilege de leur nature.
La seule espece qui, pour me servir des expres-
• « Lc rhinoceros, dil BufTon, scnible ne din'ercr de lui-nicnic
que par le caract^re singulier qui le Tail tlilTerer de loiis Ics
animaux, par celte grande cornc qu’il porie sur le nez: cede
come esl simple dans les rhinoceros dc I’Asie et double dans
ceux de l’Afrique.» (Tome XIV, page 534.) II prend ici, pour
un simple caraclerc dc varirle, un vrai csracliTc ti’eipice.
aVoyez , sur les caracitJrcs [lositifs de Vetpece cl tUi f/enre ,
mon Analyse raisonnee des travaux de G. Cuvier. Earls, lillf ,
page 264.
3 Ils onl produit a l.ondros : voyez mon Resume annhjl.que
des observations de F. Cuvier sur Cinslincl el Cintetliyence des
animaux. Paris, 1841, page 92.
8.
Digitized by Google
90 IDEES DE BUFFO!t
sions de Buffon, « fasse en m6me temps esptee et
genre*, » la seule vraiment simple, la seule essen-
tiellement une, est I’espece de Thomme.
Je ne clterai que quelques-uns des qiiinze genres
primitifs supposes par Buffon. Le premier de ces
genres comprend le cheval, le zebre, l’6ne, etc.; le
second, les brebis, les clievres^, etc. ; un autre, le
sanglier avec toutes les varietes du cochon; un
autre, le chien avec le loup, le renard, le cha-
cal, etc., etc.
Je m’en tiens h ces premiers genres, et je juge
les opinions de Buffon par les fails.
Le cheval, I’dne, le zebre, sont certainementde
la m^me famille, comme Buffon le dit ici, et quoi-
que ailleurs il ne le veuille pas, parce que e’est
Linnequi le dit®. Mais s’ensuit-il quel’Ane vienne
du cheval, ou le cheval du zebre?
Le cheval produit avec I'Ane ; le cheval et I’Ane
produisent avec le zebre; mais le mulct, mais
rindividu ne de ce melange, est toujours un indl-
1 Tome XIV, pnsc 335.
* DutTon met dans cc genre, avec les brebis cl les chivres, les
g.'izelles el les chcvrol.iins, qiii apparlicnncnl a des genres Iris-
dilT^rcnls. Mais je n’examinc pas ici les genres de UufTon sous
le poinl dc vuc zoologique; je ne clierche que ses idees lur la
Iransformalion des cspi^ccs.
* Voyez, ci-devant, chap- I*', page 4.
Digitized by Google
sen LA HUTABILITE DES ESPECES. 94
vldu Sterile*. Et il y a bien plus : il y a un fait,
un grand fait, que Buffon n’apercoit pas, et qui est
la refutation directe de son hypoth6se.
Le cheval et I'ane sont peut-^tre Ics deux especes
les plus voisines, les plus semblables entre elles,
qu’il y ait dans toute la classc des mammifbres.
L’oeil le plus attentif n’a pu decouvrir, jusqu'ici,
aucune difference caracteristique entre leurs sque-
lettes. Ajoutez que, depuis des siecles, on les
meie, on les excite a produire ensemble. Assure-
ment, si jamais une transformation avait pu se
faire d’une esp^ce en une autre, il semble que
cette transformation aurait du se faire ici. Et ce-
pendant s’est-elle faite? le cheval n’est-il pastou-
jours le cheval? I’tine n’est-il pas toujours I’Ane?
Un fait tout pareil nous est donne par I’exerople
du bouc et du beiier. Le bouc s’accouple avec la
brebis, le holier se joint avec la chevre; « mais,
comme Buffon lui-meme le dit ties-bien, quoi-
que ces accouplements soient assez frequents,
et quelquefois prolifiques , il ne s’est point formd .
d’espece intermediaire entre la chevre et la brebis.
Ces deux especes sont distinctes, demeurent con-
1 Ordinairemeni, d^s la premiere generation, et toujouri d6i
la seconde.
Digitized by Google
IDEES DE UlEEON
stamment separees, et toujours a la meme distance
Time de Tautre; elles n’out done point ^te alte-
rees par ees melanges; elles n’ont point fait de
nouvelles souches, de nouvelles races d’animaux
mitoyens; elles n’ont produit que des differences
individuelles qui n’inlluent pas sur I’uuite de cha-
cune des especes primitives, et qui confirraent au
contraire la realite de leur difference caracteristi-
>
que’. »
L'exeraple du sanglier et des cochons, allegue
par Buffon, n’est pas id a sa place, car il s’agitici
d' especes proprement dites ; et les cochons ne sont
que des varietes, des races d’une espece, d’une
souche primitive, qui est le sanglier.
Enfin, Buffon croit pouvoir deriver le chien, le
chacal, leloupet lerenard d’une seulede ces quatre
especes. Mais, pour nous en tenir au chien, qui est
celle de ces quatre especes que nous connaissons
le mieux, il ne vient surement pas du loup, car le
loup est solitaire et le chien est essentiellement so-
ciable; il ne vient pas du chacal, car le chacal a
line odeur si particuliere, qu’il ne semble guere
possible que le chien, venu dii chacal, n’en con-
servdt pas au moins quelqucs traces; d’un autre
I Tome V, page CO.
Digitized by Google
SLR LA HUTABILITE DES ESI’ECES.
93
cdte, le melange du chien avec le reiiard u’est
point proliflqne; et voici quelque chose de plus
decisif encore : le chien a ete rendu a I’etat sail-
\age et il n’est point passe a I’une des trois autres
especes, il est reste chien.
' Les especes ne viennent done pas Ics lines des
autres Toutes sont primitives ; et, ce qui trorape
1 BufTon le voil aillcurs, ct Ic dil Ires-bion : « Quoiqu’on
nc piiisse pas demontrer que la production d’une csp^cc par
la dt^g^neration soil unc chose impossible A la nature, le nutn-
bre des probabillles conlraires est si ^norme, que, philoso-
phiquement meine, on n'en peut gudre doulcr ; car si quelque
espeee a etc produilc par la degeneration d’une autre, sil’espice
de I’aiic vient de celle du cheval , cela n'a pu se Taire que siic-
cessivcinent el par nuances ; il y auraileii enlre le cheval et
I’ilnc un grand nonibre d’aniniaui intermediaires, dont les pre-
miers se seraient peu a peu eloignes de la nature du cheval, el
, les derniers sc seraient rapprochds peu A peu de celle de I'^iie ;
ct pourquoi ne verrioiis-noiis pas aujoiird'hiii les rcpresentanls,
les descendants de ces especes inlcrmt^diaires? Pourquoi n’en
esl-il demeure que Ics deux extremes? » (Tome IV, page 390.)
« Si I'on admet unc fois que I'dnc soil de la famille du cheval, et
qu’il n'en diff^re que parce qu’il a d^genere, on pourra dire
()galement que Ic singe est de la famille de I'homme, que e'est
. uu bomiiie degeuere, que I'lioniiiic el Ic singe out eii unc ori-
gine commune comme le cheval cl I'dne, que chaque famitie n’a
eu qu’une seulc souehc , ct mdme que lous Ics animaux sont
venus d’un seui animal, qui, dans la succession des temps, a
produil, en se perfeclionnant el en d^generant, toutes les races
des aulres animaux. » (Tome IV, page 38-2.) « ... S’il clail acquis
que, dans les animaux, il y cut, Je ne dis pas plusieurs espe-
Digitized by Google
19 IDEES DE BUFFOX
BufTon, c’est qu’il ne voit pas la liraile fixe qui s6-
pare partout les varieles des cspices. L’homme, qul
ne peut rien sur Vespice, pent tout, ou a peu pr^s
tout, sur les varietis, sur les races.
Tout, ou presque tout, est artificiel dans la pro-
duction dequelques-unes de nos races domestiques.
On produit h volonte des cbiens gros ou petits,
et de plus cn plus petits, ou de plus en plus gros,
en unissant ensemble les plus grands ou les plus
petits individus.
« On est toujours sur, dit F. Cuvier, qui avait
beaucoup medite sur cette matiere, on est toujours
sdr de former des races lorsqu’on prend soin
d’accoupler constamment des individus pourvus
des purticularit^s d’organisation dont on veut faire
les caracteres de ces races. Aprfes quelques gene-
rations, ces caracteres, produits d’abord ncciden-
tellement, se seront si fortement enracines, qu’ils
ne pourront plus etre detruits que par le concours
de circonstances puissantes , et les qualites intel-
cet, mail une (cule qui cdt ete produitc par la degeneration
d'une autre cspece; s’il clait vrai quo I'iinc ne Tilt qu’un cheral
degenere, n n'y aurait plus do borncs i la puissance de la na-
ture, et Ton ii'aurail pas tort de supposcrque d'un seui dtre
elle a su tirer, arec le temps, tous les auircs eiros organises. »
' {Ibid., page 382.)
Digitized by Google
sun LA MUTABILITE DES ESPECES. 95
lectuelles s’affermissent comme les qualit^s physi-
ques, etc. *. »
Daubenton a produit, avec des races de France,
les plus belles laines, et par consequent les plus
belles races des moutons d’Espagne.
Unissant, par exemple, des beliers dont la laine
avail six ponces* de longueur des brebis dont
la laine n’avait que trois pouces*, il a vu, des la
premiere generation, les petits avoir une laine de
cinq pouces et demi de longueur* : poursuivant
ainsi, et unissant toujours, a chaque generation,
les individus, beiiers et brebis, dont la laine etait
la plus longue, il est parvenu a produire des laines
longues de vingt-deux pouces*.
Et il en est de la taille entiere de I'animal, comme
de la longueur de sa laine. Daubenton a uni des
1 Voycz mon anahjlique des observations de F. Cu-
vier sur I'inslincl el i’inleUigence des animaux. Paris, 18*4,
page 113. «Dc deux individus siiigulicrs, dit UiifTon, quo la na-
ture aura produils comme par liasard, I’homme cn fcra nne race
constanle ct perp^lucllc, eide laqucllo il lircra plusieurt aulrci
races qui,sans ses suins, n'auraicnl jamais vu le jour » (Tome II,
page *97, Oiseiiux.)
* Seize cenlim^lres cinq millimtHrcs.
S Hull ccniimeircs.
* Quiiizc centimetres.
( Soixanle centimi^ires. (Daubenton, Instruction pour letbtr-
gers et pour les propriitaires de trnupejiix; en x, page 109.)
Digitized by Google
96
IDEES DE BITPOX
hrebis qui avaieiit vingt pouces* de hauteur a des
beliers qui ea avaient vingt-buit*; et, d6s la pre-
miere generation, il a eu des agneaux dont la hau-
teur etait de vingt-sept pouces®.
Lc melange des races, le climat, la nourrilure,
I’esclavage, etc., peuvent done beaucoup, peuvent
tout, sur la production des races. Mais, ce qu’il ne
faut jamais perdre de vue, c’esl que les alterations
qui amenent les varieies, les races, ne portent que
sur les caracteres les plus superficiels des animaux :
sur laeouleur, sur I’epaisseur, sur la longueur des
polls, sur la grandeur, sur le volume du corps, etc.
M. Cuvier, qui, en reprenant tout.le travail de
Buffon, a si bien vu ces limites marquees a la de-
generation des especes que Buffon n’avait pas
apercues,M. Cuvier a etudi^lesnombreux squelet-
tes de chats, d’ibis, de chiens, de singes, de croco-
diles, de boeufs, etc., rapportes d'Egypte; « etcer-
tainement, dit-il,il n’y a pas plusde difference entre
ces etres et ceux que nous voyons, qu’entre les
momies humaines et les squelettes d’hommes d’au-
• Cinquanle-quatrc ccnlin.rlrcs.
* Soixanle-dii-srpl crnlimi-lrcs.
s Soixanlc- quaiorzp ci'iitiuii-iief. ( Dauhi'iilon , In$lruclion
pour les bt-rgers, pagf 108 .J
Digitized by Google
SLR LA MUTABILITY: DES ESPECES. 97
jourd’hui*. » II a compare des crAnes de renards
du Nord avec des crAnes de renards d’Egypte, ot
n’y a trouve qiie des differences individuelles. line
criniere plus fournie lul a paru faire la seule dif-
ference entrc rityene de Perse et celle de Maroc.
Le squelette d’un chat d’Angora ne diff^re en rien
de constant de celui d’un chat sauvage : plus ou
moinsde taille, des comes plus ou moins longues
ou qui manquent, une loupe de graisse, forinent,
comme nous avons vu, toules les differences des
boeufs; il y a quelques races de cochons oil les on-
gles se soudent; enfin I’extreme des differences
que I’esclavage, porl4 a I’extrAme, a produites,
se voit dans le chien, dont quelques individus out
un doigt de plus au pied de derriere, et quelques
autres une dent molaire de plus*.
L’alteration des formes n’est done pas indefinie.
Et ces alterations niAmes, ces alterations bornees,
que les circonstances ont mis tant de temps a
produire, ces alterations ne sont pas ineffa^ables.
Supprimez les circonstances qui les ont amenees,
et les caracteres primitifs reparaissent.
Nos chevaux, redevenus libres en Amerique, y
I Ciivicr : bitrnurs sur ht remlulicttt de la turface du glebe.
* Ciivier : l)i$enur$ lur let revolutioni de la turface du globe.
9
Digitized by Google
98
IDEES DE BUFFON
ont repris leur instinct, qui est de vivre en troupes
conduites par un chef ; leur taiile, qui estmoyenne;
une couleur uniforme, qui est le bai chdtain : nos
cbiens y out perdu leur aboiement ; le cochon y a
repris les oreilles droites du sanglier, et ses petits
la livree du marcassin, etc.
La degeneration des animaux a done des liraites
fixes; et e’est parce qu’il n'a pas vu ces limites,
que Buffon a cm a la mutabilite des especes.
Le melange de quclques especes tres-voisines est
prolifique. Le loup produit avec le chien, I’line
produit avec le cheval ; mais ici encore il y a des
limites, et toujours des limites fixes : d’une part,
lesmrii>, nes de ce melange, sont steriles des les
pi*emieres generations; et, de I’autre, ces memes
metis, unis a I’une des deux especes primitives,
reproduisent bientdt tous les caracteres de cette
esp6ce.
Les especes sont done immuablcs : elles ont ton-
nes une m^me origine, une meme date, et e’est la
m^nie main, la main du Maltredu monde, qui les
a toutes formees*.
1 Voyez les curieuses Obtervaliont de M. Roulin lur let Ani-
maux domesliquet Irantportit de I’ancien datit le nouceau con-
tinent : ilemoiret det Savants elrangert, <833.
* « P.'irmi les divers sysl^mej sur I’origine des Cires organises,
Digitized by Google
SUR LA MOTABILITE DES ESPECES. 99
Mais je ne puis terminer cet article sans revenir
un moment a Buffon. C’est un spectacle qu’il ne
faut pas se lasser d’observer que cehii de ces mu-
tations profondes auxquellesil a constamment sou-
mis scs idees.
Id il adraet le changement des especes, il les tire
toutcs de quelques-unes, il suppose un petit nom-
bre de families ou souches principales, desquelles
« il n'est pas impossible, dit-il, que toutes les es-
pfeces soient issues »
Id il veut que le cheval \ienne du zebre, ou le
zebre du cheval ; et ailleurs il ne veut pas m^me
que Linne les metle Tun a c6te de Tautre*.
Id les especes peuvent changer, puisque quel-
ques-unes donnent toutes les autres ; et ailleurs il
appelle les espfeces : « les seuls 6tres de la nature,
dres perpetuels, aussi andeus, aussi permanents
il n’en cst pas de inoins vraisemblable qtie cclui qui cn fait nafire
successivcmenl les differenls genrA par des devcloppcmenls ou
des m^iainorplioscs graduclles. » (Cuvier, Reeherehet fur le$
ossemenls fouUes, tome III, page 297, 3« edition.)
1 Tome XIV, page 358.
» On se rapprlle ceile phrase si singuliirc : « No raut-il pas
mieux faire suivre le cheval, qui esl solipdde, par le chien,
qui esl flssipide el qui a coutume de le suivre cn efTet, que par
un zibre, qui nous esl peu connu, el qui n’a peut-^lre d’autre
rapport avec le cheval que d’etre solipide ? » (Tome I, page 36.)
Digitized by Google
100 IltKF.S I)E BUKKON SVn L.V MUTABILITE.
qu’elle * ; » et U ecrit cette belle phrase : « L’em-
preiute de chaque espece est im type dont les prin-
clpanx traits sont graves eii caracteres iiieffaca-
bles et permanents a jamais*. »
Plus on etudie Buflon, plus on voit combien il
etudiait lui-meme sans reldche, sans tin, et com-
bien son genie, aussi flexible que puissant, se
pretait facilemcnt a loutes les idees nouvclles que
faisait naitre, tour a lour, ou la meditation pro-
fonde des fails, ou le charme entralnant dcs com-
binaisons et des vues.
• Tome XIII, page j.
! Tome XIII, page ix. « II y a dans la nature un prototype
general dans chaque csp6cc sur lequel chaque individu est mo-
dcl6, mais qui scmble, en sc r^alisant, s’alterer ou se perfec-
tionner par les circonstances ; en sorto que , relativement a do
ccrtaiiies quallles , il y a unc variation bizarre en apparence
dans la succession dcs individus, et en mdme temps line con-
stance qui parait admirable dans I'cspece enti^rc. » (Tome IV,
page 2I5J
Digitized by Google
CHAPITRE V.
FIXITE DES ESrECEs.
I. — Iddes dc Buffon sur ic caracicre posilif de I’cipdce.
Buffon nous a donne le caractere positif de I'es-
peoe.
Cc que les naturalistes appellent brdinaircment
espece n’est que le resultat d’une coraparaison .
Pour eux, c’est la resserablance qui determine
V espece. Mais cette ressemblance n’a riend'absolu •
souvent des individus de la meme espece different
plus entre eux que des individus d’especes distinc-
tes. L’dne et le cheval, qui sont deux especesdis-
tinctes, se ressemblent plus que le barbet et le
levrier, qui sont de la meme espece.
« La comparaison du nombre ou de la ressem-
blaiice des individus n’est, dit Buffon, qu’une idee
accessoire... car I’ftne ressemble au cheval plus que
le barbet au levrier, et cependant Ic barbet et le
9 . '
Digitized by Google
102
miT£
levrier ne font qii’iine mfirne espece, puisqu’ils
produisent ensemble des individus qui peuvent
eux-memes en produire d’autrcs ; an lieu que le
cheval et I’Ane sont certainement de differentes
esptees , puisqu’ils ne produisent ensemble que
des individus vicies et infeconds »
II fallait doncun caractere positif pour I’espece,
t Buffon I’a trouv6 dans la fecondite continue.
La fecondite continue est le caractere positif de
I’espece.
« On doit regarder, dit Buffon, comme la meme
espece celle qui, au moyen de la generation, se
perpetue et conserve la similitude de cette espece,
et comme des especes differentes celles qui, par
les mfimes moyens, ne peuvent rien produire en-
semble ; de sorte qu’un renard sera une espece dif-
f^rente d’un cbicn, si en effet de I’union d'un mdle
et d’une femelle de ces deux especes ii ne resulte
rien, et quand meme il en resulternit un animal
rai-parti, une espece de mulet , comme ce mulct ne
produirait rien , ccla suffirait pour etablir que le
renard et le cbien ne seraient pas de la mdme es-
p^ce, puisque nous avons suppose que, pour con-
stitaer une espece, il fallait une production conti-
I Tome IV, page 385.
Digitized by Google
DES ESPECES. 4 03
«
nue, perpetuelle, invariable, serablable, en im
mot, a celle des autres animaux »
L’idee de I’etpice est done une id^e certaine,
puisqu’elle repose sur uu fait certain. Tons les in-
dividus qui produisent ensemble des individus qui
peuvent en produire d’ autres, sont de la meme es-
pece. « A commencer par Thomme, qui est l’6tre
le plus noble de la creation, Tespece en est unique,
dit tr^s-bien Buffon, puisque les hommes de tou-
tes les races, de tous les climats, de toutes les cou* ,**
leurs, peuvent se meler et produire ensemble, et
qu’en m6me temps Ton ne pent pas dire qu’au-
cun animal appartienne a I’homme, ni de pr^ ni
de loin, par une parente naturelle*. »
A c6te du cheval est I’Ane : I’espece du cheval
et celle de lAne peuvent se meler et produire en-
semble; a c6te du chien est le loup ; I’espece du
chieu et celle du loup peuvent se meler et produire
ensemble, etc., etc. Mais les individus produits
« Tome II, page 10.
< Tome IX, page 9. «Comme ceux (lea chiens) qui different
le plus les uns des autres i tous egards, nc laissenl pas de pro-
duire des individus qui peuvent se perpetuer en produisanl
eus-mimes d’autres individus, il est dvident que tous les chiens,
quelque diOdrents, quelquc varidsqu'ils soient, no fontqu'une
seule et mdme espdce.w (Tome V, page i9l-)
Digitized by Google
FIXITE
1 04
par le melange du dieval et de I’Ane, les individus
produits par le melange du chien et du loup, etc*.,
etc., sontdes mulelft, e’est-a-dire des individus ste-
riles, ou du moins d'une fecondite tres-bornee II
/
y a doncici fecondite, mais non fecondite continue,
et par consequent il n’y a pas unite de Tesp^je.
L'unite, la realile de I’espece sont done dans le
fait de la fecondite continue.
II. — Itaison de la flxild des cspiVcs.
La fecondite continue qui donne iunite et la
realite de I’espece, en donne aussi la fxild, la
Constance. L’espeee n’est qu’une rcprorfuction con-
tinue : produire n’est tjue se reproduire, et, s’il en
est ainsi, comment I’espece pourrait-elle n'6tre pas
constante? Comment I’individu, qui se reproduit,
se reproduirait-il different de lui-meme?
Dans cette question de la fixite des espices, de-
meurw jusqu’a present si confuse, je cherche le
fait. Dans les choses de fait, e’est le fait qui donne
la lol : « New ton a cru, dit tres-bien Buffon, qu'il
< l.c mulei du clicval el du I’diie cat slerile des la premiere,
ou, au plus (ard,d^s la seconde generation ; le mulet du clii;n
et du loop rst sterile des la seconde ou la iroisieme generation.
Digitized by Google
UES KSPiXES.
405
vulait beaucoup mieiix 'etablir les lois par lesphc-
nomenesm^mes‘, » Jecherche done le fait, etiefait
me prouve que la fccondiU continue est toujours
born^ a I'espece. La feconditd contiinie, bornee a
I’espece, donne done la raifon, et la raison de-
montree de la fixite des especex.
« Un etre qui durerait toujours, dit Buffon ,
ne ferait pas une espece, non plus qu’un milliard
d’6tres semblables qui dureraient aussi toujours;
I’espece est done un mot abstrait et general, dont
la chose n’existe qu’en considerant la nature dans
la succession des temps, et dans la destruction con-
stante et le renouvellcinenttout aussi constant des
^tres *. »
L’espece, comine il le dit encore, n’est qu'une
suite d’individus.
«ll n'existe, dit-il, que des indi\idus et des
suites d’individus, e’est-a-dire des especcs®. »
L’espece estdoncuneiucccMton,une«u»4e:comme
I’e le disais tout a Theurc, I’espece estunereproduc-
t ion continue, puisque Vespece n’est qu’une repro-
duction,]’ especc est neoessairement fixeetconstante.
• Ionic I, page 127 (Siii<pletnenl).
* Tome IV, page 384.
3 Tome XI, page 309.
Digitized by Google
106
FfXITE DES ESPECES
Concluons doDC, et concluons avec Bulfon lui-
mdme, lorsqu’il voit bien : que la nature « im-
prime siir chaque espece ses caracteres inalt^ra-
bles ‘ ; » que « chaque espece a un droit ^gal a la
creation * ; » que les especes, m^me les plus voi-
sines, « sont separees par un intervalle que la na-
tive ne peut franchir *; » et que « chaque espfece
des uns et des autres- aj'ant 6t6 creee , les pre-
miers individus ont servi de raodele h tous leurs
descendants *. »
L’histoire naturelle n’a pas de fait mieux d^-
roontre que celui de la fixile des espies; et, pour
qui sait voir la beaute de ce grand fait, clle n’en
a pas de plus beau.
1 Tome VI, page 53.
< Tome XII, page 5.
s ((Quoiqiie les crp^ces, dans les animaux, soient toutes sepa-
r^es par un Intervalle que la nature ne peut Tranchir, quelques-
unes semblent se rapprocher par un si grand nombre de rap-
ports, qu’il ne reste, pour ainsi dire, entre elles que I’espace
nccessaire pour tirer la ligne de s6pgration.» (Tome V, page 59.)
* Tome XIII, page vij.
Digitized by Google
CHAPITRE VI.
LOIS DE LA FfiCONDITE.
I. — Rapports de la recondite arec la taille.
Bnffon semble iravoir oublie aucune des ques-
tions secondaires qui tiennent a la grande ques-
tion de la perpetuation des especes.
II a cherche les lois de la fecondUe. II a donn^
une Table sur les rapports de la fecondit^ dans les
mammiferes^. Cette Table, di\isee en cinqcolonnes,
comprend le nom de ranitnal, I’dge auquel chaque
sexecommenceaproduire,laduree de la gestation,
le nombre des petits pour chaque portee, le nombre
des portees pour chaque annee et I’Age auquel
Unit la fecondite, soit pour Tun, soit pour I’autre
sexe. Elle contient pres de soixante especes ; et, d’a-
> Tome HI, page 25 (Su/Jp/inirn/).
s Le nombre des petits et celui des parties soni conipris dans
la m^me colonne.
)
Digitized by Google
108
LOIS
bord, ce grand fiiit en ressort avec Evidence, quo
la fwondit^ est toujours, ou presque toujours, en
raison inverse de la taille ou de la grandeur.
Par exemple, I’elepliant, le rhinoceros, I’hippo-
potame, le chameau, le dromadaire, etc., ne don-
nent qu’un petit parportee; le cheval, le zebre,
I’Ane, le boeuf, etc., en donnent un, et quelquefois
deux; le chamois, la chevre, la brebis, etc., en
donnent de deux a trois ; ct les petites espcces, le
lapin, le furet, le niulot, le cochon d’Inde, le sur-
mulot, etc., en donnent de huit a dix, de dix a
douze, et jusqu’a dix-neuf et vingt.
Ajoutez que ces petites especes ont , en outre,
plusieurs portees par ann^e. Le surmulot, qui pro-
duit jusqu’a dix-neuf petits par portee, a trois por-
t^es par annee. Le coqhon d’Inde produit jusqu'a
liuit fois par an, et jusqu’a dix ou douze petits par
portee. Le dromadaire , le chameau , le boeuf, le
cheval, etc., au contraire, n’ont qu’une portee par
ann4e ; I’^lephant n’a qu’une portee tons les trois
ou quatre ans.
Une seule espece, dans la 2’abh de Buffon, se
soustrait, ou du moins parait se soustraire d’uno
maniere marquee a la loi de la fecondite inverse de
a grandeur, et cette espece est celle du cochon,
^tantde moyenne laille, le cochon ne devrait avoir
Digitized by Google
DE EA FECONDITE
109
qu’nne fecondite moyenne, et cependant il produit
deux fois par annee, et jusqu’a quinze, jusqu’a
viugt petits par portee. Cost presque autant que
les especes les plus petites. Mais c’est aussi que le
eochon apparlient I’ordrc des animaux les plus
pigantesques. Le cochon cst beaucoup plus petit,
par rapport a I’dephant, au rhinoceros, a I’hippo-
potame, etc., que le surmulot ou le cochon d'lnde
ne le sont par rapport aux rongeurs de la plus
grande taille; et peut-fitre, pour bien juger de
la grandeur relative d’un animal , ne faut-il pas
moins tenir compte de son ordre que de sa clause.
Ainsi done, tout cela etant observe, plus I’a-
nimal est grand, plus, en general, la fecondite est
petite. La premiere loi de la fecondite, pos^ par
Buffon, est done celle de la fecondite inverse de la
grandeur K
La seconde est celle qui regie la proportion
des sexes dans les naissanees ; et, scion iiuffon,
cette seconde loi est la predominance des niAles
sur les femelles.
< Ccllc loi, prise cn g^iuJr.il, est vr.iie; in.iis pour re.'aMir
tiellemenl, il faudrait ne comparer ciilre ellrs quo les espi'ce*
sauvages. car \a domeiticiti accrotl boauroup la fc^conditc; et-
ceci a surlout lieu, ainsi qu’on Ic verra tout .i I'lioiiro, pour les
esp^ccs du lapin,dii cochon el du coction d'Indo.
<0
Digitized by Google
no
LOI5I
II. — Rnpports do* sexes dans les naissances.
(t II nait, dit Buffon en parlant de rhomme, en-
viron un seizieme d’enfants mftles de plus que de
femelles; et, ajoute-t-il , on verradansla suite
qn’il en est de m6me de toutes les especes d’ani-
maux sur lesquelles on a pu faiie cette observa-
tion *. »
II dit ailleurs : » II nait plus de filles que de
gar^ons dans les pays ou les hommes ont im grand
nombre de femmes, au lieu que dans tous ceux
ou il n’est pas permis d’en avoir plus d’une, le
mdle conserve et realise sa superiorite en produi-
sant en effet plus de mdles que de femelles *. »
II dit enfin : « Le nombre des mdles, qui est dejh
plus grand que celui des femelles dans les especes
pures, est encore bien plus grand dans les especes
inixtes »
Ln rapprochant ees trois passages de Buffon, on
voit qu’il avait reconnu d’abord la predominance
generale des m^les sur les femelles; et qu’il avait
reconnu ensuite que cette predominance croissait
«
> Tome II, pane 73.
* Tome XI, pa^e 291.
* Tome III, page 15 [Suppli'mi'nlj.
Digitized by Google
ni-: LA FECOAUITE. <H
sous riufluciice, d’une part, de la monogumie, et,
de I’autre, du melange des especes. Le r^ultat de
ses experiences sur le croisement des especes est
curieux.
II fit acooupler, dans I’annee 1751 S deux boucs
avec plusieurs brebis ; et il obtint neuf mulcts, sept
mdles et deux femelles. II obtint, I’annee suivant?,
de la meme union du bouc avec les brebis, huit
autres mulcts, dont six males et deO\ femelles*.
D’un autre cdte, I’accouplemcnt d’une louve etd’un
cbien * donna quatre mulcts , trois mdles et une
lemelle. Buffon s’assura d’ailleurs, par de nom-
breuses informations, que, dans I’accouplement de
I’dne et de la jument , le nombre des mdles I’em-
porte constamment sur celui.des femelles. Enfin,
la predominance des mulcts mtUes sur les mulcts
femelles lui parut bien plus grande encore dans la
classe des oiseaux ; car, sur dix-ueuf petits, prove-
nus d’une serine et d’un chardonneret, il n’y eut
que trois femelles.
« Ainsi, dit Buffon , le nombre des mAles dans
les mulcts du bouc et de la brebis, est comme 7
1 Tome III, page 3 {Supplement}.
* Tome 111, page 7 {Supplement).
i Obaervalion communiqu6e iUufron parlo marquis deSpon-
tin-Ucauforl. Tome III, page <> {Supplement}.
Digitized by Google
H2 LOIS
sont it 2 ; daus ceux du chien et de la louve, ce
iiombre est comme 3 sout a 1 ; ct dans ceux des
churdonnerets et de la serine, comme 16 sont a 3.
II parait done presque certain, que ie nombre
des mdles, qui est deja plus grand que celui des
femelles dans les especes purcs, est bien plus grand
encore dans les especes mixtes »
Telles sont les deux premieres lois de la fecondiU
posees par Buffon : Tune, la fecondite inverse de
la grandeur; Tautre, la predominance des m^iles
sur les femelles; la troisieme loi est la fecondite
accrue par la domesticite
in ’ Inllucnce de la doineslicil^ sur la fecondite.
La domesticite augmente beaucoup la fecondite :
Ie chien libre n’a qu’une portee par an, et que cinq
ou six petits par portee; le chien domestique de
• Tome III, page <3 [Supplement),
> Ces Irois lois sont vraies en general, surtout la troisieme;
mais, pour etablir, en cc genre, des lois completement sdres,
il faudrait beaucoup plus dc fails que n’en avail Uuffon, cl
peut-dtre nidme qu’on n'en a encore. Voyez le Rapport que
j ai fait a I'Academie sur la Table de la fecondiU, publide dans
CCS diTiiiers temps par M. Oellingeri : Comptes rendutdte $ean-
eet de I'Academie dee Sciences , tome IX, page 3:8.
Digitized by Google
DE LA FECONDITE.
H3
grande taille ' a deux portees, et jusqu'a douze et
dixrneuf petits par portee.
Le lievre, espece sauvage tres-voisine du lapin,
n’a que deux ou trois portees par an , et que trois
ou quatre petits par portee; le lapin domestique a
une portee par raois , et de cinq a neuf petits par
portee.
Le sanglier, souche de notre cochon domestique,
n’a qu’une portee par an, et que huit a dix petits
par portee ; le cochon domestique a deux portees,
et jusqu'a quinze, Jusqu’a vingt petits par portee.
Enfin , Vaperea, souche du cochon d’lnde, n’a
qu’une portee par an et qu’un ou deux petits par
portee; et le cochon d’lnde a huit portees par an,
et jusqu’a huit, jusqu’a douze petits par portee.
« Dans les animaux domestiques soignes et bien
nourris , dit Buffon , la multiplication est plus
grande que dans les animaux sauvages; ou le voit
par I’exemple des chats et des chiens qui produi-
sent dans nos maisons plusieiirs fois par an, tandis
que le chat sauvage et le chien abandonn^ a la seule
nature ne produisent qu’une seule fois chaque au-
nee. On le voit encore mieux par I’exemple des
1 Le chien domeslique de pelilc laille (race plus raibic) n'a
pas loujours deux portees par an ; souvenl il n’en a qu’une, el il
n'a qu'un ou deux pelils par portee.
10 .
Digitized by Google
J
114 I.Olfj UK LA FKr.ONDITE.
oiseaux domestiques. Y a-t-il dans aucuue cspece
d’oiscaiix libres une focondite comparable a-celle
d’une poule bien nounie? Et dans I’espece hu-
maine, quelle difference entre la chetive propaga-
tion des sauvages, et Tiramense population des
nations ch ilisees et bien gouvernees ‘ ! »
1 Tome III, page 24 [Supplemenf).
Digitized by Google
CHAPITRE VII.
;
INTELLIGENCE DE l’hOMME. — MECANISME DES BETElS.
1. — Iiildli^oticc dc riiuiuiiie.
L’ esprit de I'liomme est un probleme qui sera
eternel pour I’csprit de rhoiume. L'intelligence des
betes est un autre probleme, d’un ordre tres-iu-
fmeur a celui-lu suns doute, et qui pourtant ne
parait guere plus facile ii resoudre. En etudiant
ces deux problemes, Buffun suitprincipalenieut la
philosophie de Descartes.
Persoune n’a aussi bien \u qiie Descartes la li-
mite precise qui separe Ics fails inctaphysiques des
fails physiques, I'csprit du corps, I'diue de la ma-
tiere. C’est par la surtout , e'est parce qu’ellc pose
une Uinile lixe entre I’esprit et le corps, I'anie et
la matierc , la psychologie et la physiologic, que
la philosophie dc Descurtes est la grande philoso-
phie.
Digitized by Google
416 I.NTELLIGfcNCR
.... « Je couuus de la, dit Descartes, que j’etais
une substance dont toute I'essence ou la nature
n’est que de penser, et qui pour 6tre... ne depend
d’aucune chose matericlle ; en sorte que ce moi ,
e’est-a-dire I’dme, par laquelle je suis ce que je
suls, est entierement distincte du corps, et ni^me
qu’elle est plus aisee a connaitre que lui, etqu’en-
core qu'il ne ful point, die ne lairrait pas d’dre
tout ce qu’elle est »
« [/existence de notre ^ime , dit Buffon , nous
est demoutree, ou plutdt nous ne faisons qu’un ,
cette existence et nous : 6tre et penser sont pour
nous la m^me chose ; cette verite est intime et plus
qu’intultive; elle est independante de nos sens, de
notre imagination, de notre memoire, et de toutes
nos autres facultes relatives. L’existence de notre
corps et des autres objets extdieurs est dou-
teuse *... »
Descartes dit encore : « Je remarque ici , pre-
mierement , qu’il y a une grande difference entre
I’esprit et le corps, en ce que le corps, de sa nature,
est toujours divisible, et que I’esprit est entifere-
ment indivisible. Car, en effet, quand je le consi-
1 OEuvret de Detcarlct (edition de M. Cousin', tome I, page
158 .
1 Tome II, page 432.
Digitized by Google
6E l/ HOMME. H7
dere, c’est-a-dire quand je me cousidere moi-
raeme, en tant que je suis seulement une chose
qui pense, je ne puis distinguer en moi aucunes
parties, mais je connais et con^ois fort clairement
que je suis une chose absolument une et entiere *. )'
Et Buffon dit ; « ISotre Arne n’a qu’une forme
tres-simple , tres-generale , tres-constante ; cette
forme est la pensee ; if nous est impossible d’aper-
cevoir notre ame autrement que par la pens4e ;
cette forme n’a rien de divisible, rien d’etendu,
rien d’impenetrable, rien de materiel; done le
sujet de cette forme, notre dme, est indivisible et
iramateriel *. »
Buffon etait pleiu de la philosophie de Descartes.
a Le premier pas et le plus difficile , dit-il avec
Descartes , que nous ayons a faire pour parvenir a
la connaissance de nous-m^mes, est de recounaitre
nettement la nature des deux substances qui nous
coraposent ®. »Mais BuiTon, qui, comme ecrivain,
est toujours au premier rang, u’est sou vent qu’au
second comme philosophe. Sa philosophie n’est
pas une. £u physique, il passe tour a tour de la
methode experimentale de New ton a la methode
> Tome I, page 3*3
1 Tome II, page 434.
» Tome II, page 430.
Digitized by Google
118
INTtLLlGtN(.R
systeninti(iue de Descartes Kn psychologie , il
m61e plus d’une fois Ics idecs de Descartes avec
les idees de Locke.
Locke, etudiant le rdle que jouent les sens dans
la formation des idees, accorde Leaucoup trop aux
sens ; Condillac leur accorde beaucoup plus en-
core. 11 y a des moments oil Luffon semble enche-
rir snr Condillac et sur Locke.
<f On ferait bien , dit-il , de laisser a I’enfant le
libre usage de ses mains, des le moment de sa
naissance ; il acquerrait plus tot les premieres
notions de la forme des choses, et qui sait jusqu’ii
quel point ces premieres idees influent sur les
autres? Un bomme n’a peut-etre beaucoup plus
d'esprit qu'uu autre que pour avoir fait, dans sa
premiere enfance, un plus grand et un plus prompt
usage de ce sens -. »
1 Voyi‘ 2 , ci-devaiil, chap. Ill, page 57.
* Tome III, page 362. II dil ailleur* precist iiienl lecnnlrairc:
« L'cxcelicnce des sons et la pcrfcclion nieine qii'un pout Icur
doiiner, n'onl ties eiTcls bien sensible s quo dans I'animal ; il nous
paraiirn d'aiiUnt plus aciif et plus intelligent que ses sons scronl
iiioilleurs on plus perrectioniies. t.’homnic, au cuntraire, n’en
csi pas |ilus rai.sonnable, pas plus spirituel, pour avoir beaucoup
exercc sou oreille et ses yeux. On no voit pas que les person-
nesqui ont les sons ubtus, la vue courle, rorcillc dure, I’odorat
di-trnitou insensible, aienl rnoins d'esprit quo les autres : preuve
Digitized by Google
D£ l'mOMME.
H9
Voila pourtant jiisqu’ou va Buffon, iorsquilou-
blie Descartes pour Locke. AlaiS avec quel boulieur
il Se corriuc lui-menie! « L’ esprit , quoique res-
serre, dit-il, par les sens, quoique souvent abuse
par leurs faux rapports, n’en est ni moins pur ni
moinsactif; rhoniinc qui a voulu savoir a coir>-
raence par les rectifier, par demontrer leurs er-
reurs; il les a traites comme des organes mecaui-
ques, des instruments qu’il faut mettre en experience
pour les verifier et jugerde leurs elTets »
Buffon a resume toutes ses idees sur les erreurs
des sens dans ces belles pages oil il imagine im
homme, « tel , dit-il , qu on pent croire qu’etait le
premier homme au moment de la creation, e’est-
a-dire un homme dont le corps et les organes
seraient parfaitement formes, mais qui s’eveil-
lerait tout neuf pour lui-nieme et pour tout ce qui
I’environne *. »
J’ouvris lex yeit.r, quel xurcroil de sensa-
tion! La tumierc, la voutc celeste, la verdure de la
(erre, le cristal des eau.r.,. je crus d’ahord que tons
cesohjets Haient enmni... Je commensal d souppon-
Cvidontc qii'il y ,i d.ins I'liommi! qiiclqiic chose de plus qu'un
sens Inlerioiir anim;il. » Tome IV, page 53.>
• Tome XIV, page 25.
* Tome III , page 5«i.
Digitized by Google
12(1
JNTKU-ir.EXCR
ner quil y avait df. I'Hlusion dams celte sensation
qui me venait par les yeux
Mais , tout en admirant ces pages brillantes oil
la precision des idees se joint au charme des mots
et la methode a la fiction, puis-je ne pas remar-
quer que Buffon n’ v parle que des idees qui vieu-
nent des siuis? 11 n’y dit rien des idees qui vien—
nent de I’Ame; il peint r<lme qui decouvre toutce
qui n’est pas elle, et il onblie de peindre I'dme qui
se decouvre elle-meme.
Les sens ne servent ii I’dme que pour les idees
etrangcrcs a I’dme. Cc ae sont pas mes sens, e’est
mon Arne qui peuse. En perdant mes sens, je perds
les impressions, les sensations, les occasions de
penser qu’ils me donnent , je ne perds pas ma
pensee.
Buffon dit tres*l)ien ailleurs : « Un aveugle n'a
nulle id(?e de I’ohjet mctcriel qui nous represente
les images des corps ; un lepreux dont la peau
serait insensible n’aiirait aucune des idees que le
toucher fait naltre; un sourd ne pent counaitre
les sons : qu’on detruise suecessivement ces trois
moyens de sensation dans I’homme qui en est
pourvu, I’Ame n’en existera pas moins, ses fonc-
I Tonif* III, pago ani.
Digitized by Google
DE l'hOMME. 121
tions interieures subsistcront, et la pcnsee«ema-
nifestera toujours au dedans de »
Entre moi et mes organes, entre Tesprit et le
corps, il n’y a que des rapports d’occasion, et non
des rapports de nature. Ceux qui , a I’exemple de
Cabanis , veulent tirer la pensee de la matiere se
trompent. Ceux qui , a I’exemple de Stahl , veu-
lent expliquer toutes les operations du corps par
les operations de I’Ame se trompent : une limite
precise, une limite fixe separe, comme je I’ai deja
dit, les causes metaphysiques des causes physi-
ques, I’esprit du corps, I’Ame de la matiere; Buf-
fon a vu cette limite ; et , plus d un siecle avant
Buffon , Descartes I’avait posee.
II.— Aniomalismc de Descarli s,
L’homme a un esprit et un corps; I'animal n'a
qu’un corps. L’homme a un esprit et des organes ;
I’animal n’a que des organes.
L’automatisme de Descartes, hien vu, n’est que
I’organisme.
On a pris heaucoup trop a la lettre ses bites-
machines.
t Tome II, page 4SS
Digitized by Google
SIECAMSMF.
« II faut pourtantremarquer, dit Descartes, que
je parle de la pensde , non de la vie ou du senti-
ment ; car je n’dte la vie a aucun animal... .le ne
leur refuse pas meme le sentiment autant (ju'il
df^pend des organes du corps. Ainsi, mon opinion
n’est pas si cruelle aux animaux '. »
On se recrie sur les esprits animaux, dont en
effet Descartes abuse. Je reponds qu’il fautsavoir
degager le fond , le fond durable d une opinion de
ce qui n'en est qu’un accessoire, ton jours diffe-
rent suivant les epoques. A rejjoque de Descartes,
onavait \esesprits animaux, comme, a I'^poquede
Buffun , on eut les ebranlcmcnfs nrganiqucf. Les
esprils animaux ne sont ici que I’accessoire; le
fond de I'opinion est Vorgnnism?.
Descartes, tout Descartes qu’il est, fait ici comme
les autres : il prononce un mot, et ne s'apercoit
pasqu'il ne dit qu’un moL
Les anciens avaient imagine des exprits detrois
sortes : des enprits naturets, des esprils vitaux et
des esprils animaux. Au moment oil vint Des-
cartes , les esprils nalurds et les esprils vilaux
^talent oublies; malheureusement les esprils ani-
maux subsistaient encore.
' Tome X. pase
Digitized by Google
I)fc» BETES.
<23
C’est de oes esitrils animaux (|ue Deseai tess’en-
tcte... « Si ces esprits, dil-il, sont plus abondants
que de coutuine , ils sont propres a exciter en
ellc > des mouvemcnts tout semblablcs a ceux
qui temoigncnt en nous de la bonle, de la liberalile
et de I’auiour; et de semblablcs a eeux qui temoi-
gnent en nous de la con fiance ou de la hardiesse,
si Icurs parties sent phis fortes et plus grosses...
Comme , au contraire , ces memes esprils sont
propres a exciter en elle des mouvemcnts tout
semblablcs a ceux qui temoignent en nous de la
mali(jnile. de Id limidile... ii ces memes qualit^s
leur defail lent *. »
Oublions le petit mecauisme des aprils ani~
maux , imagine par Descartes ; oublions toutes
ces petites explications de ce qui ne s’explique pas,
I'action du cerveau, I’action inlime de I’organe,
et remarquons une belle et grande vue, grande
et belle surtout au temps de Descartes, la vue de
supprimer toutes les umc$ cejelativcs et sensitices
dont les anciens avaient embarrasse la science ,
la vue de reduire tout, dans la brute, a I’organe et
a la fonction de I’organe.
« Je desire , dit Descartes, que vous cousi-
I Uaiis la ir.acliiiic qii'il imigim* pour expliquiT riioinnu'.
* Tome I V, page 7>VJ.
Digitized by Google
deriez apres cela que toutcs Ics fouclioiis que j’ai
attribuees h cette machine, comme la digestion
des viandes, le battement du coeur et des arteres,
la nourriture et la croissance des membres, la res-
piration, la veille et le sommeil...; I’impression
des idees dans I'organe du sens common et de I’i-
magination ; la retention ou I’empreinte de ces
idees dans la memoire ; les mouvements interieurs
des appc^tits et des passions.... Je desire, dis-je,
que vous consideriez que ces fonctions suivent
toutes naturellemeut en cette machine de la seule
disposition de ses organes... en sorle qu’il ne faut
point, a leur occasion , concevoir en elle aucune
autre dme vegetative ni sensitive, ni aucun autre
principe de mouveraent et de vie ‘... »
III. — .\uloiiialisnic dc UulTon.
V automat isme de Buffon ressemble beaucoup a
celui de Descartes.
Descartes, comme nous avons vu, ne refuse aux
animaux ni la vie, ni le sentiment. Buffon leur
refuse beaucoup moins encore. ((Bieii loin, dit-il.
1 Tonic IV, page 427.
Digitized by Google
I)ES BKTES.
de tout dter aux auimaux, je leur accorde tout, a
I’exception de la peusee et de la reflexion; ils ont
le sentiment, ils Tout meme a un plus haut degre
que nous nel’avons; ils ont aussi la conscience
de leur existence actuelle;... ils out des sensa-
tions »
Buffon accorde aux animaux une sorte de me-
moire : « La memoire, qui ii’est que le renouvel-
lement des sensations » 11 leur accorde des ap-
petits : a Lcs animaux n'ont, dit-il, qu’un raoyen
d’avoir du plaisir, c’est d’exercer leur sentiment
pour satisfaire leur appetit*. »
II leur accorde meme des passions : « Ils ont,
dit-il, leur espece d’amitie, leur espece d’orgueil,
leur espece d’ambition*... »
Buffon a d’ailleurs, comme Descartes, une pe-
tite hypotliese, un petit mccanisme pour expli-
quer toutes ces clioses; et, qiioique ecrivant un
siecle apres Descartes, il n’est giiere plus sage.
Aux esprits animaux, il substitue les ebranle-
ments onjaniqucs. Par ces cbraniemcnts organi-
ques, il explique tout. Ces ebranlcmcnts sout-ils
1 Tome (V, page -Jl.
* Tome IV, page CO.
S Tojnc IV, page 15.
1 Tome IV, page 83.
11 .
Digitized by Google
MECAMSlie
4 26
agrcables? ils font nnitre Tappetit,- dcsagreables?
ils font naitre la repugnance Le chien qui a etc
corrige, batlu, refuse-t-il de toucher a la proie
qu’on lui ofire? C'estque « les ebranlements de la
douleur se miouvclleut en meme temps queceux
de I’appetit se font seulir *. » Le chien se decide-
t-il a recevoir ectte proie de la main de son mai-
tre? C'est que « I’ebranlement cause par I’action
de son maitre, de la main duquel il a souvcntrecu
ce morceau qui cst I’objet de son appetit... devient
la cause determinante du mouvement »
Laissons les ebranlements organiques, et vojons
le fond des idees,
Buffon accorde aux animaux des sensations, du
sentiment, de la inemoire, des appetits, des pas-
sions, etc.; il leur accorde plus que Descartes;
V aulomalUme de Buffon n’est done, coramc celui
de Descartes, que Torganlsme.
* Les iinprctisioiis, Iransmises par lessens exlerieurs, ns'arrS-
lom aur Ic sens iulerieur, cl produisciil dans le cerveau qiii en
csl I'organe, des cHiratilcinenls durables ctdistincis. Ces dbran-
Icnicnis soul agreablcs ou desagrcubles... ct font nallrc I'app^-
lil ou la repugnance...)) (Tcnic IV, page 5i.]
* Tome IV, page nr.
> Tome IV, page 4o.
Digitized by Google
DES &KTKS.
<27
IV. — Jlreaiiisme exclu»if dc UulTun.
Mais HulTon ne s’arrele pas la. Taut qu’il ne
parle que des aniinaux siipcfrieurs, desoiseaux,
des quadrupedes, aniinaux qu’il avail etudies, il
voit bien, il voit juste; mais, des qu’il parle des
iosectes, animaux qu’il n’etudia jamais, il tombe
aussitdt dans les exagerations les moins conce-
vables.
II se moque de Ueuumur, qui nous u revele tant
de merveilles de I’industrie des inscctes : « On ad-
mire toujours d’aufant plus, dit-il, qu’on observe
davantage, et qu’on raisonne moins » II veut
expliciuer les cc'lules des abeilles pur la seule com-
pressionreciproque des abeilles I’une par I’autre.
cc Ces cellules des abeilles, dit-il, ces bexagones
tant vantes, tant admires, me I’ournissent une
preuve de plus contre I’enthousiasme et I'admira-
tion : cette figure, toute geometrique et toute re-
guliere qu’elle nous parait , et qu’elle est en effet
dans la speculation, n’‘est ici qu’un resultatmeca-
nique et assez imparfait qui se trouve souvent
dans la nature, et que I'on reraarque meme dans
1 Toinr IV, p.igi- 01.
Digitized by Google
«28
Mtr.AXlSME
ses productions les plus brutes... Qu'ou remplisse
un vaisscau de pois ou plutdt de quelque autre
graine cylindrique , et qu’on le ferme cxactement
apres y avoir verse autant d’eau que les intervalles
qui resteiit entre cesgraines peuventen recevoir;
qu’on fasse bouillir cette eau, tons ces cylindres
deviendront des colonnes a six pans. On en voit
clairement la raison, qui est purementmecanique:
chaque graine, dont la figure cst cylmdrique,
tend par son renflement a occuper le plus d'espace
possible dans un espace donne; elles deviennent
done toutes necessairement hexagones par la com-
preasion reciproque K a
Comment Buffon peut-il s’en tenir a des idees
aussi vagues? Comment peut-il comparer le travail
de I’abeille, ce travail si delicat, si parfait, si sa-
vant (quoique d’une science que I’animal ne sait
pas), h la simple compression d'uu pois par un
autre pois? Et, d’ailleurs, quand meme la com-
pression reciproque expliquerait les cellules des
abeilles, en serait-on plus avance? Combien d’au-
tres industries, non moins admirables, la compres-
sion reciproque n’expliquerait pas ! Le uid de I'oi-
seau, la cabane du castor, Ic cocon du ver a sole.
> Tome IV, p >gc 99.
Digitized by Google
DES B^TES.
129
sout-ils le rmiUat mccanique de compressions rcci-
proques? La compression reciproque explique-t-elle
la toile de I’araiguee ?
V. — Insiincl dc$ aniniaux.
C’est au siijet de ce mecanisme exclusif de Buf-
fon qiie M. Cuvier a dit : « Buffon a eu le tort de
vouloir substituer u I’instinct des animaux une
sorte de mecanisme plus iiiintelligible peut-6tre
que celui de Descartes*. »
La vraie philosophic est de suivre les faits. Les
fails nous doniient les forces. Or, les faits, bien
suivis, nous montrent, dans I’animal, des forces
particulieres, des forces propres, des forces qui ne
sout ni dans le mineral, ni dans la plaiite; et
I'instinct est une de ces forces.
L' instinct des animaux est une force propre, et
d’une nature tres-particuliere.
L'instinct est ce qui, dans la plupart des ani-
maux, et pour la plupart de leurs actions, rein-
place I’intelligence.
L’homme lui-meme fait certaiues choses par
* Bingrafthit universdle, art. hvffon.
Digitized by Google
f
V
130 vt:<:AM>.MF.
instinct : rtnlnnl qni tette , tctte par instinct;
c'est par instinct que I’oiscau sc construit un nid,
que le castor se Ldtit ime cabane , que i’araign^
se tisse une toile.
Dans tons ces cas , I’enfant , I’oiseau , le castor,
raraignee , font une action tres-compliquec ; cette
action a un but tres-deterniine , ct ils la font sans
1‘avolr apprise, sans voir ce but.
L’action inslinctive est Taction que Tanimal
fait sans aucune vue, mais qui, pour elre fuite
par Thomme, denianderait les vues les plus com-
pliquceset les plus savnutcs
V instinct est une force purcincnt organique.
VI. — Dc I’espi-cc (I’inlclligcnce qu'un observe dans
les aiiiniaiis.
II y a, dans les animaux, deux forces : il y a
uneespece d'inteUignx -e, c'est-ii-dire une force qui
s’insiruit, qui se niodille; et il y a la force raachi-
nale et aveugle, il y a Vinstincl.
Les animaux, du moins les animaux superieurs,
• Voyez 11)011 liemme anulylii/ue tin obtercalivvi de Frederic
Cuvier $ur I'intiinet et I’intellifjence det animaux. Paris,
4841 .
N
Digitized by Google
DF.s nArKs.
ontune expece d'intelUgence ; et c’est iei, c’estdans
la maniere dont ils nous depeignent cette espcce
d' intelligence des aniinaiix, qu'il faut siirtout ^fu-
dier Buffon et Desoartcs,
Lc genie a ime analyse qui est d’une finesse
admirable.
« Jc ne leur refuse pas m^me le sentiment, dit
Descartes, autant ((u’il depend des organes du
corps ))
II y a done la sensibilite qui depend des organes,
la sensibilite phijsigue.
Descartes dit ailleurs : « Par le root dc penser,
j’entends tout ce qui se fait en nous de telle sorte
que nous I’apercevons immediatement par nous-
m6mes ; c’est pourquoi non-seulement entendre,
\ouloir, imaginer, mais aussi sentir, est la m6me
chose ici que penser *. »
Descartes distingue done la sensibilite qui de-
pend des organes, de la sensibilite qui tient ^ I’es-
prit, du sentir qui est la meme chose que penser.
a Je distingue, dit Buffon, deux especes dem4-
moires... la premiere est la trace de nos idees,
la seconde... n’est que le renouvellement de nos
' Tome X, page 20S.
* Tome III- oage. 67.
Digitized by Google
132
MECAMSMF.
sensations... la premiere emane de I’dme... la se-
conde... est la seule qu’on puisse accordera I'ani-
mal *. »
Dans la m^me phrase , Buffon pose d’un cdte
I’intelligence qui tient a la matiere , et de I'autre
I’esprit. « L’elephant, dit-il , approchede I’horarae
par I’intelligence, autant au moins que la matiere
pent approcher de I’esprit *. »
Les philosophes de la fin du dernier siecle sem-
blent avoir pris a tAche de defaire, tout ce qu’a-
vait si admirablement fait Descartes. L’homme,
suivant Helvetius, n’a que deux facultes, et toutes
deux physique*.
« >'ous avons en nous, dit-il, deux facultes.
L’une est la faculte de recevoir les impressions...
on la nomme sensibilile physique... L’autre est la
faculte de conserver I’impression... on I’appelle
memoire... et la memoire n’est autre chose qu’une
sensation continuee, mais affaiblie ^
A (luoi tient done, suivant Helvetius, la superio-
rlte de I’homme sur les animaux ? a V organisation
cj:/pr/cMrc. «Ces facultes, dit Helvetius, que je
regarde comme les causes productrices de nospen-
1 Tome IV, page 60.^
* Tome XI, page 2.
5 De r Esprit. Diteourt /.
Digitized by Google
nRs bf'tks.
133
sees, et qui nous sont communes aver les animauo',
ne nous occasionneraient cependant qu’un tres-
petit nombre d'idees, si elles n’etaient jointes en
nous a une certaine organisation exterieure *. »
Helvetius ne voit que l’or<;ani5Cf//o» exterieure;
Cabanis ne voit que \' organisation interieure ,
c'est-a-dire que le cerveau. Oui , dans I'animal ,
dans la brute, ii n’y a que je cerveau, que I’or-
gane ; mais, dans I’homme, il y a I'esprit et l or-
gane.
Mon sens intime, dont je suis plus si'ir qu’Hel-
vetius et Cabanis n’etaient si'irs de lours svstemes,
me dit que je suis libre, c’est-a-dire independant
de I'organe.
Au defaut du sens intiine , il y a tout un ordre
d’idees qui revelerait a I’homme sa naturepropre.
f.es idees intellectuelles, les ideos morales, I’idee
du juste et de I’iiijuste, I’idee du bien et du mal
moral, toutes ces idees innecs (c‘est-a-dire nces en
nous), com me on les appelait autrefois, toutes ces
idees etahlies de Dieu, comme les appelle Descar-
tes, toutes ces idees ne sont qu’a I’homme.
L’idee d’une verite morale vient de mon dme
et non de mes sens. L’idee du juste ne me vient
• Dt I'Eipril. Ditenurs 1.
12
Digitized by Google
13i
MECAMSMK
pns d’un sens. L'animal , qui n'a que des sens, n'a
pas d’idee morale; il n’a pas d’idee.
Dans tout ce que fait l'animal , j’apercois Tor-
gane. II veut, mais par appetit , par besoin, par
faim. Sa volonte n’est que I'impulsion de I’organe.
Ce qui est physique agit sur l’animal, parce que
l'animal a des organes. Ce qui est metapbysique
n’agit pas sur lui , parce qu’il n’a que des or-
ganes.
Ici le. fait tranche la question. Ce qui est meta-
physique n’agit pas sur l'animal , done l'animal
n'a pas de principe metaphysique.
VII. — Dll prOlcndu langagedesanimaux.
ie remarque que tout ce qui agit sur l'animal
est physique. Ce sont les caresses , les coups , Ics
objets, lessons. Ma parole n'agit pas sur I'ani-
mal coinine signe intcllectuel , mais comme son,
comme bruit, comme cause physique.
« Les sansonnets, dit llossuet, repetent le son,
et non le signe »
Ceu\ qui accordent aux animaux une langue
tombent dans une etrange m^prise.
* De la eonnaiteanre de Diet/ el de $oi-mfme.
Digitized by Google
DE8 BETES. 435
Les animuux ont des cris , des sous , des voix
naturelles ; ils n’ont pas de langue.
a On ne doit pas confondre, dit Descartes , les
paroles avec les mouvements naturels qui t^moi-
gnent les passioos... ni penser, comme quelques
anciens, que les betes parlent, bien que nous n’en-
tendions pas leur langage. Car s'il etait vrai,
piiisqu’elles ont plusieurs organes qui se rappor-
tent aux ndtres, elles pourraient aussi bien se faire
entendre a nous qu’ii leurs semblables »
Parler, c’est convenir d un signe. On se parle
par sons, par gestes , par figures, par lettres, par
toutes sortes de signes. L’ecriture est une langue.
« Tout est bon , dit Bossuet , pour averlir
fhomme, pourvu qu’oii s’entende avec lui *. »
On a beau me dire que I’animal a des cris dis-
tincts pour la douleur, pour la joie, pour toutes
les emotions physiques. Ces cris sont naturels,
et ne sont pas convenus ; ces cris ue sont pas des
signes.
L’animal ne sort jamais du physique. Pour par-
ler, il faut sortir du physique. Le son vient de
I’organe; le signe vient de I’idee; I'idee vient de
‘ Tome I, p ige 188.
* De la evnnainavee deDieuet de
Digitized by Google
136 MiicA.M^MK
r&me. L'aniinal n'a que des sensations ; I borame
seul a des idees.
Condillac dit que I’idee n’est que la sensation
qui se tramforme *. Condillac se trorape. Ce qui
separe la sensation de IMdee , ce n’est pas seule-
inent une transformation , un changement de
forme , c'est un changement de nature. Passer de
la sensation k I’idee , c’est passer du physique au
metaphysique , du corps a I’esprit , de la matiere
a r^me.
u Le sentiment , dit tr^s-bien Buffon , ne peut,
a quelque degre qu’il soit , produire le raisonne>
ment *. »
Dans les animaux , les cris de chaque especc
sont toujours les memes ; ces cris sont les m^mes
depuis I’origine de I’espece, et le seront jusqu’a la
tin de I’espece. Pour me servir d’une belle expres-
sion de Buffon, le cri de I’animai est quelque
chose de « trace dans I’espece »
J)ans ces cris tout est miturel , rien n'est in-
I « l.c jiigeniPtit, !a refli!)iion, les passions, loules les opera-
lions dc I'diiic, cn nil mol, ne sont que la sensalion ni£mc qui
se transforine. » {Eartrail raisonne du Traiti det sensalions.)
1 Tome IV, page i0».
3 a Plus les aiiiiiiaiis soul sliipides, plus I'imilalion Iracee dans
respite esi parfaiic. .» (Tome VI, page 71, 0/»euMx).
Digitized by Google
DES Bi:ThS. W\1
vciile. Tout, dans la langue de I’homme, est in-
vention.
L’aniinal n’invente rieu parce qu’il n’a que des
sensations. On ne cree pas des sensations, on cree
des idees ; et c’est parce qu’il eree des idees que
I’homme a des signes, qu’il a des langues.
Parmi ces peuples , presque innoinbrables , qui
couvrent la surface du globe, combien de langues
divcrses ! Cette variety prouve I’invention. Dans
chaque langue rafime , I’expression la plus ordi-
naire devient souvent une expression nouvelle par
Ics sens nouveaux que le genie lui domic. Plus on
a d’esprit , plus on en donne aux mots.
L’animal n’a done pas d’idees, et u’ayant pas
d’idees il n’a pas de signes ; et, n’ayant pas de si-
gnes, il n’a pas de langue.
« G’est une chose bien reraarquable, dit Des-
cartes, qu’il n’v ait point d’hommes si hebetes et
si stupides, sans en excepter m^me les insenses,
qu’ils ne soient capables d’arranger ensemble di-
verses paroles et d en composer un discours par
lequel ils fassent entendre leurs pensees ; et qu’au
ccntraire il n’y a point d’autre animal, taut par-
fait et tarit beureusement ne qu’il puisse etre, qiH
fasse le semblable. Ce qui n’arrive pas de ee qu’ils
ont faute d’organes : ear on i oit que les pies et les
< 2 .
Digitized by Google
SI^X.\.^I^MK l»K!« DiVri;;*.
4.i8
penoiiuels peuvent proferer des paroles ainsi que
nous, et toulefois i.e peuvent parler ainsi que
nous , c’est-a-dire en temoignant qu’ils pensent
cequ'ilsdisent; au lieu queles hommesqui, etant
nes sourds et muets, sout pi ives des orgaues qui
servent aux autres pour parler, autaut ou plus que
les beles, out coutume d’inventer d’eux-in^raes
(luelques signes par lesquels ils se font entendre
a ceux qui, etant ordinairement avec eux , ont
loisir d’apprendre leur langue. Et ceci ne temoigne
pas seulement que les betes ont moins de raison
que les homines, mais qu’elles n’en out point du
tout.
a Quelque ressemblance , dit Buffun , qu’il y ait
entre le Hottentot et le singe, I’intervalle qui les
si^pare est immense, puisqu’a I’interieur il est
rempli par la pensee, et au dehors par la pa-
role »
I Tonitt I, page 187.
* Tome XIV, page 32.
Digitized by Google
CHAPITRE YlII.
LOIS DE LA DISTKIBUTION DES AMMAUX SUIl LE GLOBE.
»
Les idees deBuffon touehnnt lu distribution des
nnimaux sur le globe sont des idees de genie. Ce
sont, comme I’a dit M. Cuvier, de verilables decou-
rerles Ajoutons que jamais deeonvertes d’un or-
dre plus eleve n’out ete preparees et amcnees par
des combinaisons plus savantes.
Buffon avail dejd decrit les anhmnix domesti-
ques; il avait decrit plusieurs animaux sauvagcs;
il en elait a riiisfoirc du lion, et c’cst la que je
trouve pour la premiere fois sa grande vue sur les
animaux propres a diacun des deux continents.
I « l.fs iilces (le BufTon stir la degeiioralioii des aiiiinuiix cl
siir les liniiles ijiic les cliinals, les iiiuiila{i;nes ot les liters assi-
gncnla diaque espece, pcuvenldlre considiin-es coniine do vc-
rilables decouvcrles, qiii se coiifiriiiciU cliaqiic Jour, etqui out
doiine au.x redierclies des voya^eurs line base lixe, donl dies
inanquaiciil absoluiiient auparav.-iiil. » (Cuvier; Hitigraphie
unitvr$tHe, article liulfon.)
Digitized by Google
I 10 LOIS DK LA DISTHIBI'TIO.N
« L'aniinal d’Amerique que les Europecr.s ont
appele lion, et que les naturels du Piu’ou appellent
puma, n’a point, dit-il, de criniere, il est aussi
beaucoup plus petit, plus faible et plus poln'dn
que le vrai lion... • » II ajoute : « Le puma n’cst
point un lion, tirant son origine des lions de I’an-
eien continent... c’cst un animal particulier a
I’Amerique, coiv.mc le sont aussi la plupart des
animaux de ce noincr.u continent*. »
Pour se faire tine idee de l obscurife profonde
dans laquelle etait plongee cette partie de la
science, au moment oil Buffon enlieprit d'y porter
le jour, il faut se rappelcr que, lorsque les Euro-
peeus llrent la decouverte du Xouveau-Monde, ils
trouverent eu effet que tout y etait nouveau; les
animaux quadrupedcs, les oiseaux, les poissons,
lesinsectes, les plantes, tout parut inconnu, lout
retail : spectacle etonnaiit pour I histoire nalurelle,
et que, deux siecles et demi plus tard, I’explora-
tion des cdtes de la Nouvelle-Hollaude devait lui
domier une fois encore.
Tout cc que presentait I’Amerique se trouvait
done different dt; cc qu’on avait vu jusqu'alors.
DTine part, tout etait nouveau ; de raulre, il fal-
I Tome IX, pago 12.
* Tunic IX, page 13.
Digitized by Google
I
DES AMMAL'.V tjUR LE ULUBE. lil
lait tout Domraer, il fuilait du moins iionimer les
principaux objets, et I’on fit ce qu'on a toujours
fait eu pareil cas : on donna aux choses inconnucs
les noms des choses connues. Le puma fut appeie
lion; le jaguar, tigre ; Valpaca, mouton; et ainsi
du rcste.
Les Romains eu avaient fait autant : lorsqu'ils
viient pour la premiere fois I’elephant, ils I’appe-
16rent bceuf dc Lucanie ‘ ; ils appelerent le rhino-
ceros b(jBuf d'Eggptc *; ils donnerent a la girafe le
nom dc deux animaux connus, le chameau et le
camdopardali$, etc., etc.
Je reviens a Bufi'on. Au moment oil il confut sa
grande idee des animaux propres a chacun des
deux continents, tout etait done confondu. Pour
me servir de sa belleexpression,«les noms avaient
confondu les choses*; » et ce n’ etait pas tout ; les
choses elles-m^mes etaient deja melees et confon-
ducs ensemble; car, depuis la decouverte del’A-
1 a Elcpliantos llatia primum vidil Pyrrlii re^^is bcllo, el
buves Lucas appcilavit, in Lucanis visos... » [Plim-, liber VIII,
caput VI.) , '
1 Parce que Poinpee I’avail fail amcner d'Egypic. Voycz le
curieus tn^moirc de feu M. Mongez sur les animaux promenct
ou luii dans les cirques. (Memoires de VAcademie des Inscrip-
fion* e< Ionic X, page 381.) ^
® Tome IX> page sr>.
Digitized by Google
tOIS DE LA Dli»THlULT10> '
meriquc, Its Europeens n'hvaieiit cesse d'y trans-
porter Its aniinaux de I’ancien monde.
V II fallait done enlln mettre un terine u ce grand
desordre, et e’est ce que fit Buffon. Rien n’estplns
admirable, ritn n’est d'une methode experimen-
tale plus savante que son enumeration comparer ‘
de tons les aniraaux quadrupedes connus de son
temps.
Le resultatde cette belle f«?miera/jon comparie
futde lui dunner une vue nette de tons les ani-
raaux quadrupedes, qu’il partage en trois classes,
savoir : en ceux qui sont propres a I’ancien conti-
nent, en ceux qui sont propres au nouveau, et en
ceux qui sont coramuns a I’un et a rautre.
Comme les aniraaux les plus grands sont aussi
les mieux connus, e’est par ceux-la que Buffon
eommence son examen.
L’tdephant, le rhinoceros, Thippopotame , le
' charaeau, le droraadaire, la girafe, appartiennent
a I'ancien monde, et ne se trouvent point dans le
Jiouveau.
• « Pour prtWenir. la confusion qui resutlc de ccs denomina-
tions mat appliquecs A la plupart des animaux du Nouveau-
Monde... j'ai pensu que lu moycn le plus sdr etail dc fairc una
ciiuineraliun coinpaiee ihs aniinaux quadrupedes...)) (Tome IX,
page .V) }
Digitized by Google
DF.S A.M.MAVX PUB LE GLOBE.
443
Buffon lie distinsnait pas encore I'elephant des
Indes de cdui d’Afriqiie : nous les avons distin-
gu^sdepuis; il nc connaissait que deux rliinoce-
l os, celui d’Afrique et celui des Indes; a ces deux-
la nous cn avons ajoute deux autres, celui de Java
et celui de Sumatra; et, commeon voit, la propo-
sition de Buffon reste toujours vraie : aucun de
ces grands quadrupedes ne setrouve dans le Nou-
veau-Monde.
.\ueune espeee du genre chat ne s’est trouvee la
m^me dans I'un et I’autre continent. ]Nous avons
le lion, le tigre, le leopard, la panthere etc. ; I’A-
merique a le puma, le jaguar, le jaguarondi, I'o-
celot, etc,, etc,
Aucun de nos animaux domestiques n’etail en
Amdique. Personne n’ignoie quelle surprise,
mdlee de frayeur, nos ehevaux causerent aux
Americains; I’Ane leur ctait egalement inconnu ;
le bceuf, la brebis, la chevre, le sanglier, le ccf~
ebon, le cbien, le chat, etc., out ete transportes
d'Europe en Ameri<|ue, et ne s’v trouvaient
point.
I/Ameriquen'avait aucun des animaux suivants,
tons enumeres par Buffon : le/ebre', Idjuiffle*,
> Dp la panic itieridionalc <ln r.\fri<pip,
* Originairp dP I’lntJe.
Digitized by Google
4 44 I.OIS DE LA niSTRIBl'TION
I’hyene^ le chacal *, la genette*, la civetteS In
gazelle*, le chamois®, le bouquetin', le chevro-
taln*, le lapin®, le fiiret'®, le rat", la souris **,
le loir ", le lerot ", la marmotte ", la mangouste’®,
le blaireau la zibeline ", I’hermine ", la ger-
boise*®, etc., etc.
1 l.’lirene ray^e habile depuis Ics Indes jusqu'en Abyssinie
'Ciiv., Rffne anim., tome I, page 160) ; I'hyinc brune el I'hy^ne
Ucheiec soul dll midi de I'Afrique-
I Depuia lof Indea jusqu'aii Senegal ; re sonl probabicmrnt
di's capeces dialinctes.
a Commune on d’Eiirope.
I Dll midi de TAfrique.
> Dll nord de rAfiique. '
* Dc r Ell rope.
Un en coiinall aujoiird'hui plnsiciira eap^cea , maia loutef
de I’ancien continent.
* Toua lea chcvrolaina aujourd'lini conniia aont dia paya
cliauda dc I'ancicn continent.
* Commiin on d'Eiirupe.
10 De Barbaric.
It Dca i-liniats leniperes de I'ancicn continent.
II MOme palrle.
1* Du midi de I’Eiiropc.
11 MCinc pa trie.
19 De rEiirope. Lcaespi)cea d'Amcrique aont toulea difTcren*
lea de cellea d’Enropc.
i« II y a pluaicura mangouates ; celle d’^yptc, celle dea
Indes, etc., maia toutca de I’ancicn continent.
11 Le blaireau d’Europe. '
1* De la Sibcric. * '
1* Dll nord dc I’Eiirope,
10 D’AfrIqiie ct d’.Araliie.
Digitized by Google
DES AMMAI X Si ll LE GLOBE.
Uo
l iiP des plus belles parties du grand tiavailde
Buffon estcelle qui a pour objet I’etude des sin-
ges. On avail vu dans I’Ainerique des animaux qui
ressemblaient ii nos singes, et on les avail appe-
les ftivges. Mais ces singes des deux continents
etaient-ils les memes? .le dis plus ; y avaif-il une
seule espece de singe qui flit la m^me dans I’un et
I'autre continent?
Exanien fait, il s’est trouve quMI n'v en avail
pas une.
Aucun singe de I’ancien continent n’elait dans
le nouveau, et reciproquement aucun singe du
nouveau n’etaitdans I’aneien.
I/orang-outang ', le chimpanse*, tous les gib-
bons®, tons les babouins*, toutes les guenons
sont propres h I’ancien continent; le singulier
genre des inakis® n’existe qu’ii I’lle de Madagas-
car; les loris ou singes paresseux' appartiennent
aux Indes orientales : voilii pour I'nncien monde.
D’un autre c6te, le Nouveau-Monde a, et n’a
1 De Malaciiidc la Cochinchine, de Borneo.
i De Guince, du Gon^o.
3 Des Indes eldelciir archipel.
• Ou cynocephales. D’.Afriqiie.
^ D’.Afriqnc.
*> II y a plusieurs makis, tnais Ions de Mad.isasi .ir.
■ On en connail deus : le lori.s paresseui el le loris pr.-le.
n
Digitized by Google
U6
L0I3 DE LA DISTBIBL'TION
quepoiir lui, les alouattcs, les sajous, les aleles,
les sakis, les sa^ouins, les ouistitis, etc., etc.
Tons les animaux que je vais iiommer sont ex-
clusiveineiit propres a l’.;^meiique : le pumq on
couguar, le jagiAir, I’ocelot, le ju^uarondi, le ta-
pir *, le pecari , Ic tajassou , le lama , I'alpaca *,
la vigogne, le cabiai, le paca, ragouti, I’acouchi,
le cochon d'lnde, les mouffettes, etc.
II en est de meme dcs fourmiliers propremeut
dits : le tamanoir, le tainandua, le fourmilier a
deux doigts, etc.
II faut en dire autant des tatous*, despares-
seux S dessarigues® : il faut le dire surtont, et avec
line attention particuliere, des sarigucs, ces ani-
maux qui, seuls, auraient sufli pour mtTiter au
Nouveau-Monde le nom de nouveau, car ils nous
out offert un mode de generation vivipare inconnu
jusquc-la, le inode de generation propre aux ani-
maux d bourse.
1 II y a deux lapirs proprps a I’Am^riquc. Lc tapir de I’lnde
rsl uno espi-ce distincte de ces dciix-la.
* L'alpaca csl line varieie ilu lama, caracterisee par de longs
polls laineux.
s II y a plusicurs lalnus,niais Inns sont propres 4 I’Amerique.
* On n'en roimail ipie dcnx : I’aY el riinau.
5 On les a nonmies sarigiies, opossums, eayopollins, eic.; une
esp^ce esl la mannose ; ions sont d’Ainiriqne.
Digitized by Google
UES A.MMAUX SHU I-E GLOBE. 147
L'Amerique, porticulierement I’Amerique dii
Sufl, a done sa population distincte, sa popula-
tion qui n’estqii’a elle; ct Buftbn pose, avec as-
surance, sa grande loi, savoir :« ^u’aucundesani-
maux de la zone torride dans I’nn des continents
ne se. trouve dans I’autre »
Je dis jiartietdiirement VAmirique du Sud. En
effet, il n’en est pps absolument de m^rae pour
I’Ainerique duNord. T/Amerique du Nord a quel-
ques especes de I’ancien continent : le renne, I’e-
• Tome IX, page 96. « Les animaux dcs parlies meridiona-
los dc cliacun des continents n’existent point dans I'aiilre. »
(Tome IX, page 96.) « ... II cn csl de nidme dc tons Ics autres
animaux des parlies iiieridionalcs de noire continent : auciin
ne s’est trouve dans les parlies meridionalcs de I’auirc. J’ai
dtSmonlrd celtc veriid par iin si grand nomb're d'excmples,
qu'on ne pent la revoquer en doule. » { Tome V, page 176,
Sup/i/emetils .) « Aucun dcs animaux dc I'.Amerique in^ridio-
nale ne rcssemhic assez aux animaux des terres du midi dc
noire continent , pour qu’on puissc les regarder comme dc la
roeme esp6ce; its soul, pour la plupari, d une forme si dilTc-
rente, que ce n’est qu’apri's un long examen qu’on peul les
80 up(onncr d’etre les rcpre'sciilanls de quelques-iins de ceux
de noire continent. Quelle dilTerence de I’eleplianl au tapir, qui
cependant est de lous Ic seui qu'on piiisse lui comparer, inais
qui s’en eloigne deja bcaucoiip par la figure, cl prodigicusement
par la grandeur; car ce lapir, cel elcplianl du Nouveau-Monde,
n’a ni trompe. ni defenses, ct n’esl guerc plus grand qu’un Anc.
Aucun animal de I’Amdrique m(?ridionale ne ressemble au rhi-
noceros, aucun a I’liippopolame , aucun a la airafe ; ct quelle
dillercncc encore cnirc le lania el Ic cliamoaii, quo’qu’ellc soil
Digitized by Google
I iS LOI> l)i; I.A 1I1MKM51 rU>N
lau, le loup le castor par exemple; mais, d’a-
bord, ces especes communes seat en tres-petit
nombre; en second lieu, les deux continents, se-
pares au midi par des mers immenses, se rappro-
chent beaucoup vers !e nord ; on pent done croire,
avec Buffon , que les especes communes en ce
point aux deux continents ont passe de I’uu a
I'antre.
Cliaque continent, ou, si I’on veut plusderi-
gueur, ebaque midi des deux continents a done sa
population distincte, sa population propre : e’est
la le beau, le grand fait que Buffon a su reveler a
I’admiration des naturalistes. Et les naturalistes
ordinaires, les naturalistes conteniporains ont eu
beau conlrcdire : plus on a edudie, plu3 on a ap-
profomii cesgraiulcs questions, plus on s’est livre a
des rechercbes, a des comparaisons exactes, plus
on s’est convaincu (jue Buffon avait eu raison : il
avait vu de haut, il avait vu avec genie; et, cette
fois-ci encore, la vue haute, la vue de genie s’est
trouvee la vue juste.
Chose remarquable, il n'est pas une erreur de
detail eebappee a Buffon dont on n’ait voulu tirer
moin* granite qu'cnlrc le lapir et IV-lcplianl I » (Tome V,
page <78, Supplement!.)
< Le loup commun ou pioprrincnl rtii.
Digitized by Google
DBS AMMAUX SI:R LE GEOBE. H9
parti pour combatire sa belle loi, ct il ii’est pas
une de ces erreurs qui, completeraent corrigee, ne
soit venue confirmer cette loi parun fiiit nouveau.
On ne connut d’abord d’animaux a bourse que
les sarigues, que les animaux a bourse d’Anaeri-
que. On en etait la, lorsque Buffoii recut, sous le
nora de rat de Surinam, I’animal a bourse qu’il
nomma phalatujer ; et il le crut d’Ainerique.
Eh bien, il y avait la une erreur; car I’animal
qu’il avait appele phalanger n’etait pas d’Ameri-
que : aucun animal de ce genre n’est d’Amn-ique;
tousles phalangers sont des terres australes. On
s’empressa de relever I’erreur de Buffon, etBuffon
s’erapressa de la corriger : mais sa belle loi n’en
souffrit pas ; car I’Amerique, qui a les sarigues,
u’a point de phalangers, et les terres australes, qui
out les phalangers, n’ont point de sarigues
Il venait de dire, et avec raison, que les four-
* « Je crois que cettc critique est juste, et que ic phalanger ap-
partient cn cITet aux Indes orientales et nieridionales ; niais, qiioi-
qii’il ait quclque ressemblance avec les opossums ou sarigues, je
ii’ai pas dit qu’il Till du m6mc genre ; j'ai, au contrairc, assure
qu’il diirerait de tous les sarigues, niarmotes el cayopolins, par la
conroniialion des picds, qui me paraissait unique dans cctle cs-
pi'ce. Ainsi, je ne me suis pas lronip<i en avan<;anl que le genre
des opossutns ou sarigues apparlicnl au nouveau continent, el
ne so trouve nolle part dans I’aneicu. » (Tome VII, page 279.
Sufpltmrnlt.'
< 3 .
Digitized by Google
<oO LOIS UE LA DISTIUBLTION
iniliers propreinent dits sont tons d’Amerique.
Sur CCS entrcfaites, Vosmaer, directeur du cabinet
d'histoire naturelle de Leydc, recoit du Cap un
animal qui se nourrit aussi de fourmis, et il sc.
Hatle quc la loi de Buffon en sera compromise.
Mais le fourmilier du Cap, le cochon de terre,
commeon Tappelaitnlors, Vorycterope, comme on
I'appclle aiijourd’hui, est un animal tout a fait dis-
tinct des fourmiliers d’Amcrique, et la loi de Buf-
fon reste tout entiere. Void la rcponse de Buffon
lui-m6me : « Nous avons dit et repde souvent
qu'aucune espece des auimaux de I’Afrique ne
s’est trouvee dans I’Amerique mmdionale, et que,
reciproquement, aucun des animanx de cette par-
tie de I’Amdique ne s’est trouve dans I’ancien
continent. L’animal dont il est ici question a pu
induire en erreur des observateurs pcu attentifs,
tels que M. Vosmaer, mais on va voir par so des-
cription et par la comparaison de sa figure avec
celle des fourmiliers d’Amerique qu’il est d une
espece. tres-differente *. »
Ce Vosmaer, un des opposants les plus obstines
qu’ait jamais rencontres une grande idee, avail
dit que la belle loi de Buffon ne reposait que sur
1 Tome VI, page 230, Suppliments.
Digitized by Google
UKS AM.M.U \ si r. U, l.I.OllK. lol
des projwsi lions idrairs. Buflbn repond : « Cette,
assertion n’cst point Ibudee siir des propositions
idenles, coinme le dit M. Vosinaer, puiscprelle
est, au contraire, etablie sur le plus iirand fait, !e
plus general, le plus inconmi a tons les naturalis-
tes avant mol ; ce fait cst que les animaux des
parties meridionales de I'ancien continent nc se
trouvent pas dans le nouveau, et que reciproque-
mentceux de I’Amerique meridionale iic se trou-
vent point dans I’ancien continent *. »
Buffon dit ailleurs : « Ce n’est pas qu’absolu-
ment parlant, et mi^me raisonnant philosophique-
ment, il ne fut possible qu’il se trouvAt dans les
climats meridionaux des deux continents quelques
animaux qui seraient precisement dc la mc'me es-
pece... ; mais il ne s’agit pas ici d’une possibilite
pbilosophique, qn’on pent regardercomme plus ou
moins probable: il s’agit d un fait et d’un fait tres-
general, dont il est aise de presenter les nombreux
et tres-nombreux exemples. Il est certain qu’au
temps de la decouverte de I’Amtb’ique, il n’existait
dans ce nouveau monde aucun des animaux que jc
vais nommer : I’elepbant, le rhinoceros, I’hippo-
potame, la girafe, le chameau, le dromadaire, le
' Tome Vlf, page 129, Supplements.
Digitized by Google
Ii»2 I.OIS l»K L.V DJbTIllBtTlOX
buftle, le chc\al, l ane, le lion, le tigie, Ics singes,
les babouins, les guenons, etc., et que, de mdme,
le tapir, le lama, la vigogne, lepecari, lecouguar,
le jaguar *, I’agouti , le paca , le coati , I'unau ,
I’ai, etc., n’existaientpointdansranciencontinent.
Cette multitude d’exemples, dont on ne pent nier
la verite, ne suffit-elle pas pour qu’on soit au
moins fort en garde lorsqu’il s’agit de prononcer,
corarae le fait ici.M. Vosmaer, que tel ou tel ani-
mal te trouve egalement dans les parties meridio-
nalesdesdeux continents*? »
En comparant les unsaux autres les animaux de
I'Amerique et ceux de I’ancien continent, Buffon a
fait deux remarques, toutes deux tres-impor-
tantes.
La premiere est que la nature vivante parait,
en general *, beaucoup moins grande , beaucoup
moins forte dans le Nouveau-Mondeque dans I’an-
den.
I « UufTon a nieconmi le jaguar, qu’il a pris pour la panthire
>lc I'ancicn conlincnl, cl il n’a pas bicn dislingiic la panlhiire du
leopard. ... » (Cuvier, lirgiie animal, Ionic I, page 162.) La dis-
linclioii cxaclc dc cos cspcces a elti faile depuis, cl la loi de
DiilTon cn a ele cunnrmce.
- Tome ill, page 2T0, Supplement/.
Je dis en gnieral , carcetle rciiianiue de Biifron ne »’ap-
pliipic giicrc Miraiiv fpiadrupedcs.
V
Digitized by Google
DKS AM.MAl \ SI B LK (iLORE.
153
Par exomple, le tapir est I’animal Ic plus gros
de I’Araerlque, le lama en est le plus grand; mais
le tapir n’approche pas de I’tdephant, du rhinoce-
ros, de I’hippopotame ; le lama n'approche pas du
chameau, du dromadaire, de la girafe; le jaguar,
qui estl’animal le plnsterribledu Nouveau-Monde,
n’est pas aussi fort, a beaucoup pres, que le lion,
que le tigre, etc., etc.
La seconde remarque de Buffon est plus impor-
tante encore : c’est que les aniniaux du Nouveau-
Monde , compares a ceux de I’ancien , forment
comme une nature parallele, collaterale, comme
un second regne animal, qui correspond presque
partout an premier.
Dans I’ordre des pachydermes, le tapir, le pe-
cari, letajassou, repondent a nos cochons, a nos
sangliers, a notre tapir ‘ ; dans I’ordre des chats,
le couguar, le jaguar, I’ocelot, repondent a nos
lions, a nos tigres, a nos pantberes, etc. ; nos ru-
minants sont represen tes, dans le Nouveau-Monde,
par le lama, par I’alpaea, par la vigogne, etc. ; nos
rongeurs, par le cabiai, lepaca, I’agouti, le cocbon
d’Inde, etc. ; nos singes, par les singes qui lui sont
propres*; et nos fourmiliers, le pangolin et le
• Le tapir de I’lnde.
* « Comme lea singes , les baboiiins el les siienons ne se Irou-
Digitized by Google
15i LOIS I>K LA DISTIUBI.TION
phatygiu', par des fourmiliers (lui ne sont qu’ii
lui, le tamanoir, le tamandua, etc., etc.
Cependant, le Nouveau-Moude a mie nature vi-
vante qui n’a ppijit de nature parallele dans I’an-
■ v. I Vta *vjr< 4 I a.TXfc
cien monde. Les tatoiis, lf*sparesseiix, les sangues,
n’appartiennent qu’au Nouveau-Moude, et n’ont
point de representants dans I’ancien.
De ces trois genres d’animaux, le plus impor-
tant a considerer sous le rapport qui m’occupe en
ce moment, est celui des sarigues on des animaux
a bourse de rAmericpie. Pour trouver les repre-
sentants des sarigues, il I'aut quitter * I'ancien
monde proprcment dit, c’est-a-dire TEurope, I’A-
frique et I’Asie, il faut passer jusqu’aux terres
australes. Mais ici nous touehons a un fait aussi
etonnant, peut-etre, que celui que nous a offert
I’Amerique; nous touehons a une population ani-
inale toutc nouvelle.
vent que dans I’ancirn conlinnnl; on doil regardrr les sapajous
el les sagouiiis comme Icurs represcnianis dans le nouveau. »
tTonie XIV, page SGS.)
I « I.es fourmiliers, qui sont des animaux tres-singuliers, cl
donl il y a irois ou quaire especes dans le Xoiiveaii-.Monde, (la-
< raisseiit aussi avoir leurs rc[)resenlanis dans I'ancien; le pan-
golin cl Ic plia'iigin leiir rcsscinbleni par Ic caraci^rc unique de
n’avoir point do denis, el d’etre forces, coinine ciix, a lircr la
languc cl vivre dc founnis. » ,Toinc XI V, page 571.)
Digitized by Google
DES AM5IAEX SER LE GLOBE. 153
De m^me que I’Anith-ique nous a donne le cou-
guar, le jaguar, le tapir, le cabiai, le lama, la vi-
gogne, les paresscux, les tatous, les fourmiliers,
lessarigues, les sapajous, etc., tous aiiimaux in-
counus a I’ancien monde ; de meme la Nouvelle-
Hollande nous a donne les kanguroos, les phas-
colomes, les dasyures, les perameles, les plialan-
gers volants, les ornithorinques, les eehidnes, etc.,
tous animaux inconnus au nouveau comme t\
I’ancien monde.
Et remarquez comment la progression s’est efa-
blie.
L'Amerique nous offrait deja les sarigues, ani-
maux a generation vivipare nouvelle ; mais a cdte
de ces animaux a generation vivipare nouvelle
s’en trouvaient une foule d’autres generation vi-
vipare ordinaire. Les animaux a generation vivi-
pare ordinaire dominaient encore dans I’AmcTique.
Dans lalNouvelle-Hollande, c’est tout le contraire :
a deux on trois exceptions pres, tous les animaux
y ont la gcMieration des sarigues. Tous les animaux
de la Nouvelle-Hollande que je. viens dc nommer
sontdes animaux a bourse '.
' Les ornillioriiiqtics cl les eehidnes n’onl p.ns dc poche, mais
its out les n$ martupiitu.r, on le caraclere inlerieiir qui repond
a la poche.
/
Digitized by Google
LO!S I»K L\ UISTHIBITIO
M. C.ii\ iera eu l iieurcuse idee de faire un groupe
a part drs animaiix a bourse* ; et cela seui lui a
decouvert dans ee croupe une classe parallele a
celle des niaminiferes ordiiiaircs: les sarigucs, les
dasyures, les peraineles, repondent aux iiisectivo-
res, tels que les tenrecs et les taupes; les phalan-
gcrs et les poloroos, aux herissous ct aux musa-
raignes; les phascolonies, aux rongeurs*; ct les
ornitborinques, les echidnes, aux edentes ordi-
nal res.
Voila done trois populations animales Lien pro-
noncees ; celle du midi de i’aneien monde, celle
du midi du nouveau, et celle de la Nouvelle-Hol-
landc. Mais ccs trois populations animales ne sont
pas les sen les.
Au point oil en cst la science, il est facile de
distinguer aujourd'hui plusieurs centres de popu-
lations animales distinctes : eelui dc I'Ameriquc du
Midi, eelui de I’Ameriquc du ISord, eelui de I’Afri-
que meridionale, eelui del'Jndc, eelui de I’Afrique
du Nord, eelui de I’Asie eentrale, eelui de I’Asie
du Nord, eelui de I’Europe, eelui de la Nouvelle-
Hollande, et d’autres encore.
• Ou monupiaux.
* i.es kangiirons proprcnirnl liils ii’uul ( as ili? U iuir ii> tcni-
(.ai'aison hipti inarijuO.
Digitized by Google
UUS AM.MAl \ Sl l\ l.r. GLOUK.
107
Chacun de ees cfiitres a ses aninuuix propres.
L’Amerique moriclionale a los sapajoiis ' , les ^
sajoiis, les alouattes, les ateles, les coailas, les
sakis*, les sagouins, les ouistitis. etc. ; le puma, le
jaguar, le juguaromli, I’ocelot, le ralon-crabier, le
loup rouge, le renard du IJresil, le grison, le laira,
les coatis, roux et bruu, la moufiette chlnche, etc.;
le cabiai, le coendou, I’agouti, I'acoucbi, I’npe-
rea*, le chinchilla, etc.; lessaiigues, les fournii-
liers, les paresseux, les tatous, les pecaris, les ta-
pirs, le lama, la vigogne, plusieurs cerfs, etc.
L’Ameiique du Nord a plusieurs ecureuils, plu-
sieurs marmottes, I'ondatra ou rat musque du Ca-
nada, le lemming de la haie d’Hudson, etc.; un
blaireau, plusieurs re«uirds, plusieurs martes,
Tours noir. Tours ten ible %un raton, un glouton,
plusieurs loups, etc. ; le cerl du Canada, le bison,
le baaif musque, etc. .Ic nc parle pas des especes
qui lui sont communes avec le nord de Tancien
continent, Telan, Ic renne, etc.
L’Afrique mth’idionale et TInde meritent d’etre
• Sapajous, ou singes h queue prcnatile.
» Sakis, ou singes .i queue non prenantc.
3 r.’esl la souclic du cuchun d’liide.
* On ne sail pas hien encore si cet nurt terrible esl une es-
p^ce differciile de Tours brim d'Europc. Voyez Cuvier; Hegne
animal, Iniue I, page 15Q.
u
Digitized by Google
458 LOIS DE LA DlSTRtRlTlOX
comparecs, ou pliitdt opposees I’une h Tautre; car
I’liule n’a auciuie des especes de I’Afrique meri-
dionale, et reclproquement I’Afrique mei idionale
n’a aucune des especes de I’lnde.
L’Afrique meiidionale a I’elephant d’Afrique, le
rliinoceios d’Afrique, I’hippopotame, le sangliera
masque, I’orycterope, le pliatagin ou pangolin a
longue queue, le chimpanse, toutcs les guenons,
le papion noir, le babouin, le drill, le mandrill, les
galagos, I’hyene tachetee, I’hvhie brune,lacivetle,
le leopard, le scrval, etc. ; le zebre, le eonagga, le
daw, un grand nombre d’antilopes, etc., etc.
L’lnde a I’elephant, le rbinoceros, le tapir des
Indes, plusieurs macaques, plusieurs semnopithe-
ques, les loris ou singes paresseux, une loutre, le
zibeth, unegenelle, leparadoxure,unemangouste.
Tours jongleur, le pangolin proprement dit ou
pangolin a queue conrte, le guepard, plusieurs
cerfs, plusieurs anlilopes, etc., etc.
L’Afrique du Nord, joiute a T Arabic, h la
Perse, etc., a aussi ses especes : Thjene rayee, Ic
lion, la panthere, Tonce, la gerbillc des Pyrami-
dcs, celle de Nubie, la gazelle, le caracal', le lynx
I n U'psl It' vrai lynx il 1 un.'ii ns... . ) (Cuvier, Rrgnf animal,
loiiio I , IC4.'
Digitized by Google
DES AMUADX 8UR LE ULOBE. 159
des marais, le lynx botte, plusieurs antilopes, etc.
L’Asie centrale nous donne le cheval, I'hetnione,
Tdne, le chameau, le diomadaire, Tours du Thi^
bet, le chevrolain qui portele muse; plusieurs an-
tilopes; le yack ou vache grognante de Tarta-
rie, etc. L’Asie du Nord, jointek TEurope du Nord,
nous offre le glouton du Nord, Thermine, la raarte
zibeline, le lemming, le zocor, T^lan, le ren-
ne, etc. Nous trouvons dans TEurope centrale le
cerf et le chevreuil communs, Taurochs, le loir, le
lerot; le loup, le renard, le lynx, la genette, le
blaireau d’Europe. etc.
J'ui d(^u nomme les principaux genres de la
population de la Nouvelle-Hollande; mais ^vi-
demment Tarchipel indien forme uu centre a part
et presente une population animale distincte, quoi-
qu’on Tait reuni a 1a Nouvelle-Hollande sous le
nom commun d’Oceanie.
L’arcbipel indien a une population propre et
m^me tres-remarquable : il a le rhinoceros de
Java, celui de Sumatra; il a Torang-outang, les
gibbons, plusieurs semnopitbeques , Tours ma-
lais, etc. ; et cette population, qui le sopare de la
Nouvelle-Hollande, le rapproehe beaucoup du
continent de TInde.
j\u contrnire, les Moluqucs, Celebes, la Nou-
Digilized by Google
160 LOIS DE LA DISTIUUITION
velle-Guinee, Aroe, Solor, etc., se rattachenta la
^oiivelle-Hollande par leurs phalangers, par leurs
kangiiroos, etc.
Sur une autre partie du globe, je trouve Tile de
Madagascar, laquelle semble former encore un
centre distinct de population animale, car j’y vois
plusieurs animaux qui ne sont que la, qui ne sont
pas m^me en Afrique : les makis, I'indri, ce singe
h demarche lente, et que les habitants de Mada-
gascar apprivoisent et dressent comme un chien
pour la chasse ‘ ; Icsingulicr rongeur qu'on appclle
aye-aye, etc.
Chaque animal, chaciue espece a done, comme
le dit Buffon, son pays, sa patrie naturelle-; des
lois, demeurees longtenips inconnues, president
done a la distribution des animaux sur le globe;
une science nouvelle nait qui lie la zoologie, ou,
pour parler d’une maniere plus generale, I'histoire
naturelle a la geographic; une lumiere nouvelle
eclaire les rapports des choses creees ; et tons ces
grands resultats sont dus a la forte et puissante
* « Sa demarche lenlo, qui I’avail fait prendre pour un pares-
teux , a engage qiiciques aulcur^ a noutcnir, conlrc UufTon et
centre la virite, que le genre des paresseux cxiste aussi cn
■Asie. » (Cuvier, JltQne animal, tome I, page
* Tome IX, page 2.
Digitized by Google
DHri ANJM.MX SI R I.E GLOBE.
161
fialteiire i d'lin lieuieiix genie qni a su combiner
des fails pour en tirer des idees*.
« Dans les animaux, dit Buffon, I’influrnce dii
climnt cst plus forte et se marque par des caract^-
res plus sensibles, parce que les especes sont di-
verses et que leur nature est infinimcnt moins per-
fectionnee, moins etendue que celle de i’homme.
^'on-sculement les varietes dans chaque espece
sont plus nombreuses et plus marquees que dans
I’espece bumaine; mais les differences memes des
especes semblent dependre des differcnis climats;
lesunes ne peuvent se propager que dans les pays
chauds, les antres ne peuvent subsistcr que dans
les climats froids : le linn n’a jamais habile les re-
gions du rs'ord , le renne ne s’est jamais trouve
dans les contrees du Midi ; et il n'y a peut-etre au-
cun animal dont I’espece soil, comme celle de
I’homme, gnieralement repandue sur toute la sur-
face de laterre; chacun a son pays, sa patrie na-
turelledans laquelle chacun est reienu par neces-
1 BuITon disail : « Lc gt-uio n’lSt (iu’unc plus gGiiule apiitudc
a la patience. » (UiTaiiit de Seciielles, Vnyuije d Monlbitrd,
page 15.)
. 2 « llassciiililons (ii's Tails posir non? domiiT des idi-es. »
fTonie II, page 18.)
li.
Digitized by Google
162 LOIS DE LA DlSTiUBUTION
site physique; chncun est fils dc la terrequ’il ha-
bile, et e’est dans ce sens qu’oii doit dire qiie tel
on tel animal est originaire de tel ou tel cli-
inat »
Les animaiix sont done sous la dependance du
sol ; leurs especes cliangent avec les cliniats : I’es-
pece humaine spule a le privilege d’etre partout la
meme, et ecla par la grande et belle raison qu’en
donne Iluffon, parce qu’elle est une.
« Dans I’cspece humaine, ditBuffon, I’influence
du climatne semarquequepardes varietes assez le-
geres, parce que cetlc espece est une, et qu’elle est
tres-distinctement separee de toutes les autres es-
peces : riiomme, blanc eii Europe, noir en Afri-
que, jaune en Asie, et rouge en Amerique, n’est
que le m^me bomme teint de la couleur du climat :
com me il est fait pour regner sur la ter re, que le
globe entier est son domaine, il semble que sa na-
ture se soit pretee a toutes les situations; sous les
feux duJSiIidi, dans les glaces du Nord, il vit, il
multiplie, il se tronve partout si anciennement re-
pandu, qu’il ne parait affecter aucun climat par-
ticulicr*. »
• Tome IX, page 2.
2 Tome IX , page I.
Digitized by Google
1)ES AMMAUX SUR LE GLOBE. ^63
.Te viens d’examiner Ics iddcs de Buffon sur les
l apports des animaux avec le globe ; j’examinerai,
dans le chapitre suivant, ses idees sur I’indepen-
dancc propre de I’espcce humaine et sur I’unite
de rhomme.
Digitized by Google
*
CHAPITRE IX.
VABICTES DE l'eSPECE HUMAINE. — UNITE DK
l’homme.
Buffon agrandit toutes les questions auxquelles
il touche; il fait plus, il cree des questions nou-
velles.
Avant lui, Vhisloire mturelledel'homme n’exis-
tait pas. On etudiait I'homme individu; on n’etu-
(liait pas Thoinme especc >. Depuis lui, Petude des
mrieles, des races humaints , est devenue une
M*ience particuliere. Telle est la puissance du ge-
nie ; une vue cle Buffon nous donne les lois de la
1 « Tuul cc qiie nous avons dit jusqu'ici dc la (generation de
I'homme, dc sa forinnlion, dc son devcioppement, dc son etat
dans les dilTerints 3ges de sa vie, dc ses sens et dc la structure
(Ic son corps, telle qu’on la coniiait par les dissections anatomi-
(jucs. lie fait encore que I'histoirc de I'individii ; cello dc I'es-
|tece demande tin detail partieiilier, dont les fails (irincipaiix
IIP peiivcnl se tirer que des varieles qui sc Irouvent entre les
linnimes des dilTirrnls elimals. » (Tome III, page 7171.)
Digitized by Google
I'MTE DK l/hO>l»E. 165
distribution clesnnimaux sur le globe'; une autre
vue nous donne ia science dcs races humatnes, et
le vrai principe sur lequel cette science se fonde :
TumVe de I'homme.
II ne faut compter pour rien le peiiqu’ont dit les
anciens touchant les diflerences physiques des
hommes. Aristote , qui releve quel([ues erreurs
d’Herodote, en adopte une foule d’autres. II croit,
par exemple, qu’il y a des peuples androgynes; il
va meme. jusqu’a distinguer, dans ces androgynes,
le seiu droit, qui, dit-il, est celul de t’homme, du
sein gauche, qui est celui de la femme *.
Plineparlede peuples qui n’ont qu’un ceil, de
peuples qui ont les pieds tournes en arriere, etc. ;
il parle, sur la foi de Ctesias, de peuples qui, faute
de bouche, se nourrissent par I’odorat et la respi-
ration; et meme de peuples sans tete et qui ont les
yeux sur les epaules*.
Nos modernes n’ont guerc mis, d’abord, plus de
critique dans ce qu’ils ont dit sur cette importante
matiere. Rondelet, I’excellent naturaliste Ronde-
let, decrit gravement un evcque ou moine marin.
1 Voycz le pniccdenl eliapiliT.
5 « Arijtotelcs adjicil dexlr.ini niamniain ii.s virileni , lapvain
muliebreiii esse. » (IMiiie, IiIkt VII, capii! ii )
3 Plinc, liber VII, capiil ii.
Digitized by Google
166 VABII'IKS IIK LKSl'kOi IIIMAINE.
moitie poisson, moitie liomme, « lequel avait, dit-
il, face d’hominc, mnis rustiquo ct mal gracieuse*. »
Maupertuls ecrivaitdes dissertations sur les Pata~
gons'; et, nialhcureusemcnt pour lui, il les ecrivait
dans le siecle ou plaisantait Voltaire.
Buffon cst le premier qui ait porte la critique
dans I’histoire naturelle. La critique est une par-
tie de I’esprit philosophique; et Buffon avait le
vrai esprit philosophique, celui qui edifie, et non
pas celui qui renverse.
Son Histoive mturelle (hl'hommc parut en 1749,
a la suite de sa Theorie de la terre. Apres avoir ad-
mire, dans la Theorie dc la terre, la grandeur du
sujet et la magnificence des vues, on admira, dans
I'Histoire naturelle de ihomme, la finesse des aper-
cus, une analyse delicate et profomle, une miHa-
physique d’un ordre superieur, qui rappelait la
grande philosophic de Descartes, et qui avait le
merite de la rappeler, a une epoque oil les idees de
Locked propngecs par Condillac*, commencaient
h la faire tomher dans i’ouhli.
La partie la plus neuve dc cette Ilistoire natu-
< L'Hisloire enticre ties pnissons, etc. 1538, page 362.
* LtUre sur le progres des sciences.
a Essai sur t’entendemenl liumain, ICOO.
V Essai sur I'oritjine des connaissances liumaines, 1746.
Digitized by Google
UNITE DE L’iiOMME.
'IG7
relle tie I'homme est le, chapitre sur les Variites
dans I'espece humaine lei Buffon joint a une eru-
dition admirable une sagacite plus admirable en-
core. « La critique, a dit un ecrivain plein de
sens, est I’art d’examiner les preuves*. » .Tamais
cet artn’avait eteporteplus loin. Buffon rassemble
tout cequ’out dit les voyageurs, les naturalistes, les
goographes; il compare entre enx tons ces auteurs,
de si differente nature; il les Juge, il les corrige;
)1 dem^le, dans leurs recits, le vrai du faux; ce
qu’ils n’ont vu qu’avec les yeux du corps , il le
voitavec les yeux de I’esprit*, ct par cela seul il
le voit mieux ; chacun d’eux n’a vu, d’ailleurs, que
quelques traits epars; Buffon voit tout : il rappro-
che ce qu’ils ont separe; il separe ce qu’ils ont
confondu; et de ces mille fails pelits, obscurs,per-
dus dans leurs livres, il tire une science entiere,
et qui est immense.
On a beaucoupecrit, depuis Buffon, sur les races
humaines : je mets tout de suite hors de ligno les
travaux de Camper, de Blumenbach, de M. Cu-
vier; mais d’abord, ces beaux travaux ne sont ve-
nus qu’apres celui de Buffon; et ensuite, si Ton
1 Tome III, page 371.
* Fleury, Ditcuart sur I'hlsloirf ecrUsiaslique.
3 « Voila, (lil-il, rr quo j’aprrgois par la viio ilo l'o«prii. »
Digitized by Google
108
VAIUliTks DK 1.’KH>ECE HLMAINE.
fousiilere la vue complete, la \ ue profonde, la vue
d’ensemble, le tra\ail de Cuffon rcste sansegal.
iilumenbach, eii parlant de RulTon, se borne h
dire : « Ruff’on recounait dans rcspecehumainc six
varietes dont voici les noms : la polaire on lapone,
la tartare, que j’ai nommee mongole d'aprcs son
nom vulgairc, rasiatiqne australe , I’europeenne,
la noire et rainericaine » Ce pen de mots n’est
pas ni^me exact. BulYon ne compte pas six races
principales, il en compte qiiatre : la polaire on la-
pone et fasiatique australe ne sont que des varie-
tes secondaires, des nuances determinees, des sous-
racex.
iM. Cuvier dit : « Durfon n’a pu parvenir a la
determination precise des races luimaincs, comme
Blumenbach et d’autrcs auteurs I’ont lait de-
puis'; )) et ceci a quelque chose de vrai. La de-
termination des races bumaines n'cst pas aussi
precise dans Buffon que dans Blumenbach, parce
(p-ie Buffon u’a pas, comme Blumenbach, le se-
cours de I’anatomie. Blumenbach voit mieux les
traits opposes, les caracteres precis, les races tran-
' De I’l'nile du genre humain el de xfi i'ar/V(M ( traduciion
fraiiraisp), p.i^c '.'91.
i Uith ire des teienres naturellei (coui s au coUigc d" Frsncpj,
loiiii' IV, page n.‘>.
gitized by Google
IM I K DK I. llOMAIi:.
rlin's; Bulfon Aoit mieux los inojlificntioiis "ra-
duecs, Ics nuances suivics qui lient les races les
lines aux mitres; il voit mieux Vunite Je I’homme.
Quatre races principalcs, simples varietcs d’unc
espece unique, se parla|;cnt !e monde: la blanche,
la noire, la jaune et la rou"e, on, en d’autres ter-
mes, I’europeenne, I'ethiopique, la mongolique et
I’nmericaine. « L’honime, dit Buffon, blanc en Ku-
rope, noil- en Afrique , jaune en Asie et rouge en
Amcrique, n'est que le meme homme teint de la
couleur du climal »
Voila done quatre races principales dans I’es-
pecc humaine, comme il y a quatre parties prin-
cipales du monde.
La race tarlare* occupe un espace immense.
Elle s erend de la Russie jusqu’a I’lndc. C’est pro-
prement la race d’Asie. Les Tartares oii plutdt
Ics Mongols, les Kalkas, les Calmouques, les Cbi-
nois, les Mantchoux, les Japonais, les Coreens, les
peuples dc Siam, de Tonkin, du Thibet, etc., etc.,
Torment cefte race. Tons ces peuples ont le haul
du visage large, le nez court et gros, les yeux pe-
titset enfonces, les joues elevees, la face plate, le
teint olivdtre, les cbeveux droits et noirs. On re-
I Tomo IX. page 2.
* ()u aniiidqiie^oM tnrinqole, oil j(ume.
15
Digitized by Google
170 VAIUKTKS DE l’eSPECE IIUMAINE.
trouve le sang tartaie on Europe, dans les Lapons;
en Amerique, dans les Esquimaux, etc. « Les La-
pons, lesSamoiedes, les Borandiens, les Zembliens,
et peut-etre les Groenlandais et les Pygmees du
nord de I’Amerique, sont, dit Buffon, des Tartares
degen^res autant qu’il cst possible ; les Ostiaques
sont des Tartares qui ont moins degenere; les
Toiiguses encore moins queles Ostiaques, etc. »
Buffon n'est pas moins heureux, c‘est-a-dire
moins profondement savant , lorsqu’il pose les li-
mites de la race cnucasique ou blanche. Cette
grande race, qui est la race d’Europe, etend scs
rameaux jusque dans ITnde. « Nous trouvons, dit
Buffon, que les habitants du Mogol et de la Perse*,
les Armeniens, les Turcs, les Georgiens, les Min-
gi eliens, les Circassiens, les Grecs et tous les peu-
ples de I’Europe, sont les hommes les plus beaux,
les plus blancs et les mieux faits de toute la terre,
et que, quoiqu'll y ait fort loin de Cachemire en
Espagne, ou de la Circassie a la Fi ance, il ne laisse
pas d’y avoir une singuliere ressemblance entre
< Tome III, page 370.
I « Les aiicions I'orses onl la ni^me originc qtie les Indicns,
ft lours descondanls portent rncorc .i prcsonl les plus grandcs
marques de rapports avec nos peoples d’Kurope. » (Cuvier,
Itignr nnimal, tome I, page 8-i.)
Digitized by Google
L'MTK Dli l'uOMME.
171
ces peupies si eloign^ les uns des autres »
Buffon est encore le premier qui nous ait appris
h deraeler toutes ces varietes si nombreuses dont se
compose la race noire. « 11 y a autant de varietes,
dit-il, dans la race des noirs que dans celle des
blaucs; les noirs ont, comme les blancs, leurs
Tartares et leurs Circassiens... *» — « En exa-
minant en particulier, dit-il encore, les diflierents
peupies qui composent chacune de ces races noires,
nous y verrons autant de varietes que dans les
races blanches, et nous y trouverons toutes les
nuances du brun au noir, comme nous avons
trouve, dans les races blanches, toutes les nuances
du brun au blanc^. »
A propos de la race rouge ou americaine, il fait
une remarque, qui a ete conlirmee depuis, savoir,
que, daus cette race, la diversite des sous-races
n’est pas, a beaucoup pres, aussi prononcce que
dans la race noire. « Autant on trouve, dit-il, de
variete dans les peupies de I’Afrique, autant il y a
d’liiiiformite dans la couleur et dans la forme des
habitants naturels de I'Amerique*. » Il dit en-
t Tome 111, page 453.
2 Tome III, page 453.
3 Tome III, page 454.
* Tonic III, pjg'’ 517.
Digitized by Google
ili VARIKTliS lib L'b>l'KtK IIIMAISK.
core : « U n’v a, pour uinsi dire, dans tout le nou-
veau continent, qu’une seule et mcine race d'hoir.-
mes, qui tous sont plus ou moins basancs; et, a
I’exception du nord dc I’Aincrique, oii ii se trouve
dcs hommes semblables aux Lapons tout le
restc de cctte vaste paitic du monde ne contient
que des hommes parmi lesqucis il u’y a presque
aueune diversile »
Blumenbach a fait une race parliculicre de ce
people malais, qui s’est repandu sur toutes les
cdtes de rarchipcl indicn. Cette race, ou,pour
parler ici le langage mcme de la zoologie, cette
coupe se trouvait deja indiquee dans Buffon.
« Tous CCS peuples, dit-il (Ics Siamois, les Pe-
guans, etc.), ne different pas beaueoup des Chinois,
et tienneut encore des Tartares les petits yeux, le
visage plat, la coulcur oliuUre; mais, en descen-
dant vers le midi, les traits commencent a changer
d’une maniere plus sensible, ou, du moins, a sc
diversider. Les habitants dc la prcsiiu’ilc de Ma-
laca et de I’lle de Sumatra sont noirsL.. » II
ujoutc : « Les Malais et les peuples de Sumatra
ct des petites iles voisines different des Chinois
1 Tome III , png'' H>.
2 Tntiic III, pnije
Digitized by Google
l .MTE DE l’hUMME.
173
et par les traits et par la forme du corps ' »
Apres avoir separe les Malais des Japonais et
des Chinois, il separe les Papons des Malais.
« Les Papons et les aiitres habitants des terres
voisines de la Nonvelle-Gninec sont, dit-il, de
vrais noirs, et ressemblentacenx d’Afrique, quoi-
qu’ils eii soient prodigienscment eloignes »
Je n’en finirais pas si je voulais indiqner ici tout
ce qne les successenrs de Bnffon lui ont emprunte,
ou m^me tout ce qu’on pourrait Ini emprnnter en-
core. Mais j’oublierais, je sacrifierais, comme taut
d’antres, pour qnelques vnes de detail , la grande
et principale vue, la vue de Vunite de Vhommc.
Tout, dans le travail deBuffon, tend a un grand
objet, et ce grand objet est de prouver rnnt/c de
rhomme.
J’ai deja cite cette belle phrase: « L’bomme,
Wane en Europe, noir en Afrique, jaune en Asie,
et rouge en Amerique, n'est que le nieme homme
teint de la couleur du climat *. »
Bnffon dit ailleurs : « Lorsque, apres des sieeles
(k’onles, des continents traverses, et des gnicra-
tions deja degenerees par rinfluence des diffe-
I Tome 111, p.ige r>;iR.
i I'ome III , page 4I('.
3 Tome IX, page 2.
i:>.
Digitized by Google
174 vahiet£s ub i/e8I>B(;k ih'&iaim;.
leules terres, Thomme a voulii s’habituei* clans
des climats extremes, et peupler les sables dii Midi
et les glares du Nord, les changements sont deve-
nus si grands et si sensibles, qu’il y aurait lieu
de croire c|ue le negre, le lapon et le bianc for-
mentdes especesdifftM-entes, si Ton n’etait assure...
quc ce bianc, ce Lapon et ce negro, si dissemblants
entre eux, peuvent cependant s'unir ensemble et
propager en commun la grande et unique famiile
de notre genre humain : ainsi leurs tachesne sont
point originelles; leurs dissemblances u’etant
qu’extcrieures, ces alterations de nature ue sont
(jne superflcielles; et il est certain cjne tons ne
font que le m6me homme *. »
L'unt/e de I’homme posee, Buflon se demaude
quelles sont les causes qui produisent les varieles
humaines; et il en trouvctrois principales ; le cli-
mat, la nourriture et la maniere de vivre.
« Tout, dit-il, concourt a prouver que le genre
hu main n’est pas compose d’especes esseutiellement
differentes entre elles, et qu’au contraire il n’y a
cu originairement qu’une seule cspece d'homracs,
(pii, s'etant multipliee et repandue sur toute la
surface de la terre, a subi dit'fereuts changements
I Ti me XI Y, page 311.
Digitized by Google
I MTIi OK I/UOMIIK.
<7o
par rin(Uiei)fc du climat, par la dil'faTiicc de la
Dourriture, par celle de la inaiiiere de vivre »
Dc ces trois causes, le climat est la principale ;
car les deux autres tienneut a cclle-la, et meme
en dependent.
« J’admels, dit-il, trois causes qui, toutes trois,
concourent a produire les varietes que nous re-
marquons dans les differents peoples de la terre.
La premiere est I’influence du climat; la seconde,
qui tieut beaucoup a la premiere, est la uourri-
ture; et la troisieme, qui tient peut-etre encore
plus a la premiere et a la seconde, sont les
moeurs*... >»
Relafivement a la couleur des homines surtout,
le climatcst la premiere cause, etpresque Tunique.
a On peut regarder, dit-il, le climat comme In cause
premiere et presque unique de la couleur des
homines »
II dit ailleurs : « La chalenr du climat est la
principale cause de la couleur noire : lorsquecetle
chnleur est excessive, comme an Senegal et eu
Guinee, les hommes sont tout a fait noirs; lors-
qu’clle est un peu moins forte, comme sur les c6tes
1 Tome III, page 5-29.
* Tome III, page <417.
Tome III, page .V28.
Digitized by Google
<76
VAKIKTKS I)K t KSl'KCK 111 . M VINE.
orii-ntnics de I'Afrique, les lioinmos sout moins
r.oirs ; lorsqu’clic commence a devenir un j eii plus
tempcrec, comme cn Barbaric, au Mofjol, en Ara-
hie. etc., les liommcs ne sont quo brnns ; et endn
lorsiiu’elle est tout a fail tempiM-ee, comme en Eu-
rope et en .Asie, les bummes sont blnncs »
La cbnicur est done bugrandc cause qui modifle
leshommes; e'est elle, pour rappeler encore une
fois la belle expression de Buffon, e’est elle qui les
teint de la couleur du climnt ; et, quoiqu’il y ait
un nombre presque inuombrable de races et de
sous-races hnmaines, il n’y a pourtant qu’une seule
especc humcinc, il n’y a qu’un hnmnie.
Je m’arrefe ici un moment : je viens d’exposer
les idees de Buffon ; ct je me demande, a mon tour,
ce qu’il faut penser sur cclte "rande question de
Vunile physique de I’bomme.
Je dis Vunile physique, ct cependant il est bien
difficile de ne voir, dans la question qui m’oe-
cupe, (|u’une ((ueslion de physique.
L’uniti* de I homme est surtout dans I’linite de
I’esprit, dans I’unite de Tame do. I’bomme. L’ame
de rbomme est partout la mi^me. Je refrouve par-
tout les memes m iIus, les memes passions, les
• Toni" Ml, pngp 526.
Digitized by Google
IMTK l)K L IIO.MMK. 177
niemes espenmces, Ics memes craiiites. « !.es do-
{?res, dit Buffon, sent naturellement compatissants
et meine tendres pour leurs enlants, pour leurs
amis, pour leurs compatriotes ; Ms partajreiit vo-
loutiers ie pen qu’ils out avee ceuv qu’ils voient
dans le besoin, sans meme Ics connaitreautrement
que par leur indigence, llsont done, comme Ton
voit, le coenr excellent, ils out le germe de toutes
les vertus; jene puis ecrire leur histoiresans m’at-
tendrir sur Icurciaf, ne sont-ils pas assez mal-
heureux d’etre reduifs a la servitude ’?... »
La question que j’examine ici ii’cst done, pour
moi, que la queslion de Vunild physique de I'homme.
C'estune question de physique, qu’ilfaut resoudre
par des faits pliysiriues.
Or, le fait physique qui resout toute question
d unite d'cspice est le fait dela fecondite continue.
Toutes nos races de chiens ne font qu’une seule
espece, parce que, en s’unissant ensemble, elles
domient toutes des iudividus feconds, ct d’une fe-
condite continue-. Le loup et le ebien sunt, an
I Itiiiie III, p.igc i09.
* La feconilile nmlinuc cst Ic caraclt!-rc absoiti ilf I'rspi’ec : en
rlTel, lo melange de qiiclqiies espices Iris-voisines esl qiiel-
qu^l'uis ftcoiiil, mais il csl loujoiirs d'une fecendite bnrnre : In
multi de I'iiie el du clieval csl slcrilc dt's la pmnitTC on des
la sccoikIc gei.i l alton ; citui du ddeii cl dn loop I’l si di's 1 1 sc-
Digitized by Google
178 VAHIETES DE LEljl'kct IIl’MAl.NK.
contralre, deux espcces distinctes, parcc que, on
s'unissant ensemble, ces deux espcees ne donnent
que dcs individus steriles <.
Toutes les races humniius ne font qu’une espece,
parce que, coinme le dit liuffon, « elles peuvent
s’unir ensemble, et propager en coininun la grande
et unique famille du genre bumain *. «
conde ou ta Iroisli-ine, clc., He. Voyez ci-devanl, chapilrc V,
page tot.
I L'n peu plus Idl ou iiii peu plus lard, cotmne il vient d'etre
ditdaiis la iiole precedentc.
1 Tome XIV, page oil. Duaoii dil ailleurs : «Uii ne peut pas
dire que ers liommes, tels que ceux des lies .Mariannes, ou ceux
d’Olaliiii et des aulres petites lies siluees dans le milieu des mers
i de si grandes distances de Inules terres lialdlees, ncsoient ncan-
moins des hoinnies de noire espece, puisqu'ils pi-nvent prodiiire
avccnous, el que les peliles diaerenccsqu'on remarquedans lour
nature nc sonl que de If'gi^res varicles causees par I’influence
du cliinat el de la nonrriture. » (Tome V, page 189, Supptc-
menlt.) II dil encore, en un aulre endroil : « ...Cnmme I'espice
humaine nous esl la inienx cunnue, voyons jusqu'ua s’eiendenl
ces inouvemenis de varialiun. Les homines dilTerenl du blanc
au nnir par la eouleiir, du double au simple par la hauteur de
la laille, la grossenr, la legerele, la force, He., el du loul au
rien pourl’espril; mais cctic derni6re qiialile, n’apparlenanl
poini ;i la maliiJre , ne doit poinl eire ici considcr^e ; les aulres
sonl les yariations ordinaires de la nature, qui viennenl dc I’in-
lluence du elimat el de la nourrilnrc ; mais ces differences de
couleur el de dimen>inn ilan< la laille n’enipcclicnl pas que le
blanc cl le n^gre, le l.apon cl le Palagon, le g'-anl cl le nain.
Digitized by Google
L’MTt I)E l’uUMME.
179
II nepeut y avoir ici place pour rarbitraire. On
a beau appeler especcs Ics simples rarletex de I’es-
pecebuinaine. ICii cbangcant le nom, on ne change
pas la chose. Ce qui caracltM'ise I’espcce est un
fait, ce qui caracterise la race est un autre fait;
CCS deux fails sont essenliellcment distincts, Vex-
pcce ct la race le sont done aussi.
Rien ne sert plus a la clartc des idees que la
precision des inols, Blumenbach ecrit un livre
pour prouver I’unite de I’espccc bumaine, et il
I'intilule : De I'unUe da genre huniain un genre
a des especes, une espece n’a que des varietes.
ne produisent ensemble des individiis qui pciiveiit riix-iiiCmes
se reproduire, el que par consequeiil ccs limumes, si diirerenis
en appareiice, tie soient tons d'uiic seiilc el iiieme espeee ,
puisqiie ccltc reprodiiclion runslanle e.sl ei* ipii eunsiilue I’es-
pi'cc. » (Tome IV, page 587.) — « Si le tii-gre el le tilaiic ne pou-
vaienl produire ensemble, si memo leiir pruducltuii demeurail
iiifeeonde, si le miilaire elail un vrai miilel.il yaurailalors
ileux esp6ces bien dislincles : In m'gre serail.i I'liommecc quo
I'aiie esl au clicval.oii pliilul si le blaiic elail liomme, le negre
lie serail plus un liomme, ce seiail uii animal a pari enmme Ic
singe, el nous serious en droil de penser que le b!anc el Ic
nOgre n'auraicnl point eu une origine enmmune; mais cello
supposition mdine esl demenlie par le fail, el pnisqne Ions lea
liummes peuvent communiquer el produire ensemble, lous lea
boinines viennenl de la ineme soiiche, et soul de la nu'ine la-
niille. » (Tome IV, page 588.)
I Ue I’Vniie dtt genre hnmain el de tet varirlrs. (Tr.iduclion
fran^aise. Paris, <801.)
Digitized by Google
VARlkrKS DF. 1,’kSIMXK IirMAI.NF.
4 80
Buffon, ecrivant sur le ineme objet, et se propo-
sant le mkme but, dit excelleinment : Varietes
dans I'espC'ce humaine >.
L’espece humaine est done line. Mais, cette
question lesolue, il s’en presente une autre : a la
question de Vunite de I'espi-ce succede la question
de Vunite des races.
Nous faisons, chaque jour, des races nouvelles
d’animaux domestiques. Nous en faisons quand
nous voulons-. Ce n’est pas tout: ees races, une
fois faites, rien n'cst plus difficile que de les
emp^chcr, si jc puis ainsi dire, de se defaire. II y
a un art, et tres-compliqui% qui n’a d’autre objet
que de conscrver les races.
Pour chacune de nos especes domestiques, tou-
tcs les races viennent si bien d une race, que,
dans certaines conditions donnees, toutes revien-
nent une.
1 Tome 111, p.igp 371.
4 « Coimno le diieii csl perptHiiclIomcnl sous les yeux de
I'lioiiitno, dil DulTt)ii, (ii'S que, par uii liasard assez ordinaire a
la nature, il se sera irouve, dans quciques individus, des
siiigiilarilus ou des varietes apparentes, un auia ladic de les
piTpetuer en unissant ensemble ces iiidividus 'singuliers,
cnmine on lefail encore aujourd'liui, lorsqu'on veul sc procurer
de nouvelles races ile chiens el d’aulres aniniaux. » (Tome V,
page 194.)
Digitized by Google
UNITE DE l’iIOMME. 184
iNos chiens, nos chevaux, redevenus libres en
Amerique, sont reveiuis a une couleur uniforme,
a un type unique. Le chien y a perdu son aboie-
raent ; il y a repris ses oreiiles droites. Le coehon
y est redeveUu sanglier
Toutes les races de nos animaux domestiques
viennent done d’une race, puisque toutes revien-
nent a une.
L’homme a, de m6me, une origine unique, un
seul type, une souche une.
Deux caracteres principaux distinguent les races
humaines entre elles : I’un, pris de la forme des
t6tes osseuses; I’autre, pris de la couleur de la
peau.
Camper est le premier qui ait mis quelque soin
faire remarquer aux naturalistes les differences
physiques qui se trouvent entre les tetes des
hommes.
Camper avait un genie facile, qu’il promenait
partout, et qu’il ne fixait sur rien. En dessinant, u
cbte les unes des autres, des t^tes d’homme blanc,
d’homme noir, d’orang-outang, etc., il vit qu’uue
ligne, menee du front a la rafichoire superieure,
et tombant sur les dents incisives, s’inclinait de
' Voyet el*deTatu, chapilre IV, page 98,
46
Digitized by Google
182
YAnTKTKS DF. LESPECE HUMAIXE.
plus en plus eii an iere a mesure qu’il passnit de
rhomme blaiic a I hoinnie noir, etde I'homme noir
a la brute, *
Ilya done une sorte de progres gradu6 ,
une sorte d’eebelle qui, du moins pour uncer-
tain rapport donne s’eleve du quadrupede an
singe, du singe a I’boinine, de I'bomme noir k
Tbomnie blane ; et c’etait la sans doute la remar-
que d’un fait curieux. Mais combien n’a-t-on pas
abuse de ce fait curieux? Que de consequences
outrees n’a-t-on pas voulu en tirer ’? ISe semblait-il
pas que la Itgne faciale devait tout donner et qu'il
1 Oil, cc qui revienl au mfime, que I'angle forme par ceite
ligiie (qui esl la lifjne faciale] avec la ligne de la base du critic
deveiiait de plus cn plus aigu. (Uitierlalivn tur Iti varied*
nalurellfs qui caracliritenl la phytionomie det hommet det
direr* elimalt, etc., page 57.)
* La ligne faciale de Camper, prise absolumenl, ne donne
que les saillies relalivt-s du froul el dc la nidchoirc sup^ricure.
3 Calliper s’esl vu oblige de combaltrc lui-indine qiielqucs-
uiics dc CPS consequences les plus absurdes. « La singuliiire
analogic qui enisle, dii-il, entre la idle du singe cl celle du
iiegre a porle qiielqucs pliilnsoplies .a celle idee eslr6nie : s’il
ne serail pas possible atis orangs-oulaiigs de parvonir insen-
sibleineiit par I’educalion A une enlrAiiic perfeclion, el de meri-
ter, par la suite des temps, d’etre placds au rang de I’esp^ce
humaino. Cc n'est pas ici Ic inomenl de faire voir rabsurdil6
(Tune pareille assertion » ( Dinerlation $ur let rarielrt
naturelles qui caraeUritent la phytionomie det hommet, etc.,
page 31.)
Digitized by Google
tMTK DE l’iIOMME.
4 83
serait d^sormais aussi facile de mcsurer les degris
de V intelligence que les degree d'lin angle ? Les
bommes feulent toujours juger les choses delicates
par des moyens grossiers. II a fallu I'esprit peroant
de La Bruyere, il a fallu le genie profond de Mo-
liere, pour soulever un coin du voile qui couvre
les mysteres du coeur humain. L’apprenti le plus
novice en phrenologie passe la main sur un crfinc,
et vous assure qu’il a tout vu.
Loin d’etre un moyen qui donne tout, la Hgne
faciale de Camper ne donne pas meme les caracte-
res physiques qui distingucnt les tetes osseuses
des races humaines, ou, du moins, elle ne donne
ces caracteres que pour quelques races.
a La ligne faciale, dit Blumenbach, convient
seulement pour les races que caracterise la direc-
tion des mAchoires, et ne pent s’admettre quand
la largeur de la face forme le caractcre distinc-
tif »
Ce qu’il ajoute peutdtre regarde comme I’expres-
sion d’une experience consommce. « L’habitude
et I’usage constant de ma collection de crimes me
font connaitre chaque jour davantage, dit-il, IMra-
1 De rL'niie du genre humain, etc. (fraduclion fran\:aiic),
page 21 1 .
Digitized by Google
184 YAniETES UK L’eSPKCE UL'MAINE.
possibilitc d’assujettir les varietes des cranes a la
regie d’un angle quelconque, la t^te 6tant suscep-
tible de tant de formes, et les parties qti la com-
posent, et determinent plus ou moins le caractere
national, etant de proportions et de directions si
differentes »
En tirant parti de tous les caracteres que pent
fournir la forme des tetes osseuses, Blumenbach
etablit cinq races huraaines : la caucasique ou blan-
che, la mongolique ou jaune, Yethiopique ou noire,
Yamericaine ou rouge, et la malaise.
La caucasique se distingue par la heauti de Vo-
vale que forme sa tele'; la mongolique, par ses
pommettes saillantes, son visage plat; Yethiopique,
par sa tele etroite, son nez ^crase : les deux au-
tres, Yamericatp et la malaise, ont des caracteres
moins precis
Une tete plus ou moins ovale, des pommettes
1 Del’Vnile du genre humain, etc. (traduction francaiiei,
page 215.
s Voyez M. Ciiricr, Ri-gne animal, tome I, page 80.
« Les Americains n’ont pas de caractere k la fois precis el
constant qui puisse en faire une race parliculiOre. »( Cuvier,
Rt-gne animal , lome I , page H.) « Les Malais peuvcnl-ils Oire
nelleinent distingues de Icurs voisins dcs deux c6lcs, les Indous
caucasiques cl les Chinois mongoliques? » (Cuvier, Rigne ant-
mal, page 8t.)
Digitized by Google
TJNIT^ DE l’HOMMB.
485
plus ou moins saillantes, un nez plus ou moins
^crase, etc., voil^ done les differences extremes
que presentent les' races humaines. Je dis extre-
mes, et je le dis h dessein ; car ce que je compare
ici, ce soot les races les plus opposees, les races les
plus diverses. Et vous n’oublierez pas qu’entre ces
races opposees, diverses, il y a une foule de varie-
ty, de nuances intermediaires, qui les joignent, qui
les unissent les unesaux autres : aussi Blumenbach
n’hesite-t-il pas a conclure que «les variates in-
nombrables qui composent le genre humainse con-
fondent insensiblement les unesdans les autres *.»
Quelques differences, plus ou moins marquees,
dans la forme des t^es, ne sont assurement pas
des barrieres que les races ne puissent franchir. Le
levrier et le dogue dnt une t6te tres-differente *, et
t De I'Unite du genre humain , etc. ( traduction francaise ) ,
page 281 .C’est aussi le sentiment de Camper. « Comme ies dif-
ferentes contrdcs du globe liennent, dit-il, les unes aux autres,
on n’apcr^oit, en g^n^ral , entre les divers peoples, qu’une
difT^rence graduelle, et qui ne devient remarquable qu’a de
trds-grandes distances.)) {Disiertation $ur lee variations na-
turelles qui caraelerisent la phytionomie dee hommee, etc.,
page 16 .)
s « Les ditr^rences apparentes d’un mitin et d’un barbel,
d’un levrier et d'un doguin , sont plus fortes que cclles d’au-
cuncs cspfices sauvages d'un m&me genre naturcl. o (Cuvier,
Diecoure sur lee revolutions de la surface du globe).
46 .
Digitized by Google
186
VARI^^ DE L’ESPECE llUMAl.NE.
soDt de ia meme espece. Le cheval et I'ane ont une
t^te tout a fait semblable i, et soot de deux espe-
ces distinctes. Dans un cas, la difference des tetes
n’emptehe pas I'unite d’esp^; dans I’autre, la dif-
ference d’ espece n’erap^he pas la ressemblance
des tetes.
Dequelques diff^ences, plus ou raoins mar-
quees» que j’observe dans les t^tes des hommes, je
ne puis, dvidemment, conclure I’origine propre,
c’est-a-dire la distinction primitive, I’indepeu-
dance absolue des races humaines.
Ceux qui veulent une origine propre pour les
races humaines, ne la veulent probablemeut pas
pourtoutes. A ceux qui la veulent pour trois, je
demande pourquoi pas pour quatre? a ceux qui
la veulent pour quatre , je demande pourquoi pas
pour cinq ? M. Cuvier admet trois races principa-
les ; Camper * en admet quatre ; Blumenbach ,
1 a J’ai compart arec soin les squeleltos de plusieurs Tari^-
de chevaus, ceux do mulet, d’Ane, de zebre cl de couagga,
sans pouToir leur trouver de caraclire assez fixe pour que
J’osasse hasarder de prononcer sur aucune de ces espi^ces d'a-
pr6s un os isol6; la taille mAme ne rournil que des moyens in-
complets de distinction, les chevaux et les Anes variant beau-
coup A cet egard, A cause de leur elat de domesticite. » (Cuvier,
Recherches *ur let ottemenlt fottilet, 1823, tome II, page 412.)
3 « L’on partage assei coramunement les pcuples de la mAme
Digitized by Google
I'NITK DK l’iioMMK.
187
cinq. Oil sera la llmite? Apres les races viennent
les sous-races. Faudra-t-il aussi des origines pro-
pres pour les sous-races?
Plus j’etudie ces grandes questions, plus tout
semble me confirmer ce grand fait, savoir, que
I’esptee seule a une origine primitive et propre.
Le second caractere qui distingue les races hu-
malnes est celui de la couleur de la peau.
On nepeutvoir, pour la premiere fois, unhomme
noir ou un homme rouge sans eprouver un eton-
uementprofond. « Qui edt ose croire, s’ecrie Pline,
h I’existence des Ethiopiens avant de les avoir
vus*? »
« Lorsque les Portugais, dit Raynal, ayant de-
pass^ le Niger, trouverent des hommes absolument
noirs, avec des cheveux crepus, un nez ecrase, des
16 vres epaisses, et tres-differents de tout ce qu’ils
avaient jusqu’alors apercu, cette vuo leur parut
une confirmation des erreurs antiques, et ils dou-
terent d’abord s’ils ne devaient pas retrograder *.»
roani^re qu’on divise les grandes parlies de la lerre, c’est-a-dire
en Europ(!‘ens, Africains, Asialiques el Aniericaiiis. » {Camper,
Diuertation tur les variations nalurelUs qui earaclerisenl la
physionomie des hommes, etc., page 1G.
1 ff Quis enim ^thiopas, anlcquam corncret, crcdidil? »
(I.ibcr Vn, capul i.)
2 Uistoire philosophique et politique des etablissemenls el du
Digitized by Google
188 VARICTES DE l'eSPECE ncHAINE,
L’ingenieux historien de Colomb, M. Washing-
ton Irving, enumeraiit les objets nouveanx, rap-
ports par Colomb d’un nouveau monde. Is ani-
maux inconnus, les plantes rares, Tor du pays en
poudre, en masses brutes, etc., fait remarquer que
rien ne parut plus etonnant que les Indiens, « les-
quels, dit-il, etaient I’objet d’un vif et inepuisable
interet, car, ajoute-t-il, il n’y a rien de plus cu-
rieux pour Thomrae que les variets de sa propre ,
espece »
De grands anatomistes, Malpighi, Albinus,
Ruysch, Meckel, ont cherche dans quelle partie
de la peau rside la couleur noire des n^gres.
Uien n’est plus celebre, en anatomie, que le
re$eau muqueux de Malpighi *. Voltaire en a
parlc.
« La maladiedes systemes, dit-il, peut-elle trou-
bler I’esprit au point de faire dire qu’un Suedois
et un Nubien sont de la meme espece, lorequ’on a
sous les yeux le reticulum mucosum des negres,
rommeree del Europeent dant lei deux Indei, Edition de 1820,
loine I, page 14.
1 Hiitoire de Chriilophe Colomb, tome I, page S4I (traduc-
tion rran^aise).
* J’ai fait voir que ce prttcndu reieau n'cst point un reieau,
cnmine I'avait cru Malpighi, mais unc lame, line couchc conti-<
nue. (Voyer mon Anatomie genfrale dela peau, etc., 1843.)
Digitized by Google
UNITE DE l’hOHME.
489
qui est absolument noir, et qui est la cause
^vidente de leur noirceur inherente et sp^cifi-
que 1 ? »
Apres Malpighi, apres Ruysch, apres Albinus,
apres Meckel, j’ai cherche aussi quel pouvait 6tre
le siege de la couleur noire des n^gres. J’ai trouve,
dans la peau du negre et dans celle de I’Am^ri-
cain, entre le derme et le second epiderme*, une
couche de matiere secret^e, noire dans le negre,
rouge ou plut6t couleur de cuivre dans I’Ameri-
cain. Cette couche de matiere secr^tee, cette couche
de mature pigmentale, siege de la couleur des
races huraaines colorees, ne se trouve point dans
I’homme de race blanche. Voil^i done, dira-t-on
aussitdt, une difference tranchee, une difference
profonde, entre I’hommede race blanche et I’homme
de race coloree. Non, il n’y a point de difference
profonde.
Cette meme couche pigmentale, que j’avais trou-
vee dans I’homme de race noire et dans Thomme
de race rouge, je I’ai retrouvee dans le Kabyle,
dans I’Arabe, dans le Maure, qui certainement
1 Det iingulariles de la nature, chapitre xxxvi.
* J’ai fait voir qu’il y a toujours deux ^pidermci. Avant moi ,
on n’en connaissait qu’un. (Voyez mon Anatomic ginerale de
lapeau, etc., 1843.)
Digitized by Google
190 VARIETES UE l’eSPECR IIUMAINE.
ne vienuent nl des Americalns iii des Negres,
qui certainement sont des hommes de race blan<
che.
II y a plus : j’ai retrouv^ j usque dans I’homrae
de race blanche un germe de la couche pigmenttUe.
Le mamelon de Thomme blanc est colore, et il
doit sa couleur a une coucht pigmentale, toute
semblable a la couche pigmentale de I’Am^Ptcain et
du Negre.
La difference de couleur des hommes, vue super-
ficlellement, semblait les doigner les uns des au-
tres. Cette mfeme difference de couleur, mieux
etudlee, devient une preuve nouvelle de leur unite
premiere; car elle fait voir comment, du moins
pour un caractere donne, les races se modiflent,
comment celle qui n’a pas ce caractere peut
I’acquerir, comment la race blanche peut acque-
rir la couche, Vappareil pigmental des races colo-
rees.
M. Cuvier fait im reproche a Buffon d’avolr dlt
que a la couleur des Negres n’est que le produit de
la chaleur et de la lumiere *. » L’appareil pigmen-
tal que je trouve dans la peau du Kabyle, dans
1 Hittoire de$ Seieneet natureile$, etc. (Court Tail au college
<le France), tome IV, page 173.
Digitized by Google
UNITE DE l’hOMME.
191
celle de I’Arabe, dans celle du Maure, n’est-ii pas
le produit de la chaleur et de la lumiere * ?
Buffon lui-m6me dit ; « li y a une autre rai-
son beaucoup plus forte contre mon opinion, et
qui d’abord parait invincible, c’est qu’on a decou-
vert un continent entier au Kouveau-Monde, dont
la plus grande partie des terres babitees se trou-
vent situ(^es dans la zone torride, et ou cependant
il ne se trouve pas un homme noir, tons les habi-
tants de cette partie de la terre etant plus ou
moins rouges, plus ou moins basanes ou couleur
de cuivre*. » Buffon ne se ferait plus aujourd’hui
I’objection quiluiparaissait invincible. A la nuance
pres (cuivree dans I’un et noire dans I’autre), I’Ame-
ricain a une couche, un appareil pigmental tout
comme le INegre.
Je le repete done; on pent assurer aujourd’hui
que Buffon ne s’est point trompe dans ses deux
grandes vues ; la grande cause qui modifie les
hommes est la chaleur; la grande loi,qui regne,
au milieu de cette multitude presque infmie de
1 Dans loul cc que DiilTon dit dc I'aclion de la chaleur, il Taut
eiUendro /’nr/i'on reunie de la chaleur cl de la liuiiiere. Au
temps dc BulTon, on no connaissait pas asscz I’aclion propre de
la lumit^re sur la couleur des litres vivants.
Tome III, page 4Si.
Digitized by Google
492 VARI^T^S DE l’espece humaine.
races et de sous-races hiimaines, est V unite de
I'homme.
L’espece humaine est done une, I homme est
un.
Digitized by Google
CHAPITRE X.
THEORIE DE LA TERRE.
La grande vie scientifiqne de Buffon eommence
par la Theorie de la terre, et finit par les Epoques
de la mture. Une admirable destinee place ainsi
les deux plus beaux ouvrages de Buffon aux deux
termes de sa carriere. Tout, dans ces deux ouvra-
ges, est d’une extraordinaire grandeur. La Theo-
rie delaterre,qai paruten 1749, eionna lemonde.
Les Epoques de la nature ne parurent que pr^s de
trente ansplus tard, en 1778 ; et, de tous les ou-
vrages du dix-huitieme sifecle, c’est peut-6tre celui
qui a le plus eleve rimagination des homines.
Au moment oil parut la Theorie de la terre,
I’histoire du globe, la science de la terre n’etait
qu’un chaos ou tout se trouvait confondu, les fails
et les hypotheses, les observations et les conjec-
tures, la theoi ie proprement dite et le systerae.
17
Digitized by Google
m
THEOniE DE I.A TEUnE.
Buffon d^m^la toutesces choses. Avec rautorite
que donne le genie, et que le genie seul donne, il
rail d’un cdte les fails, les observations et la theo-
rie;etde I’autre, les hypotheses, les conjectures
et le systeme. On avait mele la fable a la physique
il les separa. II se permit encore bien des fables
sans doute, mais du moins ne les donna-t-il jamais
que pour cequ’elles etaient, pour des fables.
« jVous nous refusons d’autant moins, dit-il, a
publier ce que nous avons pense sur cette matiere,
que nous esperons par la mettre le lecteur plus en
etat de prononcer sur la grande difference qu’il y a
entre une hypothec oil il n’entre que des possibi-
lity et une th^rie fondee sur des fails, entre un
systeme tel que nous a I Ions en donner un dans cet
article sur la formation et le premier etat de la
terre, et une histoire physique de son etat actuel,
telle que nous venons de la donner dans le discours
precedent *. »
Commeje I’ai deja remarque bien souvent, Buf-
• « ... On a ra4l6, dit-il, l.i fable .n l.i pliysiqiie : .mssi ces
systeroes n’on^ rc;us que dc ceux qui resolvent lout aveuglc-
iiienl, incapabics qu’ils soul de dislingucr les nuanres dii vrai-
semblable, el plus flam's dii merveillcux que frappes du vrai. »
(Tome I, page 67.)
X Tome I, page 129.
Digitized by Google
THBORIE DE LA TERRE. 495
foil tient tout u la fois de Descartes et de Newton.
II tient de Descartes le godt des syst^mes; il tient
de Newton le respect pour I’experience.
« II est plus aise, dit-il, d’imaginer un systeme
que de domier une theorie ; aussi la th^rie de la
terre n’a-t-elle jamais cHe traits que d’une maniere
vague et hypothetique >. »
« Ge que nous avons a dire au sujet de la terre
sera sans doute, ajoute-t il, moins extraordinaire,
et pourra paraitre commun en comparaison des
grands systenies dont nous venous de parler; raais
on doit se souvenir qu’un historien est fait pour
decrire et non pour inventer, qu’il ne doit se per-
mettre aucune supposition, et qu’il ne peut fairs
usage de son imagination que pour combiner leg
observations, generaliser les faits, et en former un
ensemble qui presente a I’esprit un ordre metho>
dique d’idees claires et de rapports suivis »
Buffon separe done partout, comme je viens de
le dire, les faits des hypotheses, les observations
des conjectures, les theories des systemes. En exa-
minant ici sa theorie et son systeme, ii faut done
les separer aussi.
Voyons d’abord la thiorie.
1 Tome I, page 66.
2 Tome I, page 67.
Digitized by Google
496
THEORIE DE L\ TERRE.
Buffon, concevant le grand projet de soumettre
I’histoire naturelle entifere h tout un nouvel en-
semble de theories, commence par la theorie de la
terre. Le premier coup d’oeil qu’il jette sur la na-
ture est pour la voir en grand.
cf L’histoire generate de la terre, dit-il, doit prd-
ceder I’histoire particuliere de ses productions ; et
les details des fails singuliers de la vie et des
moeurs des animaux, ou de la culture et de la v^
gelation des plantes, appartiennent peut-etre moins
A I’histoire naturelle que les resultats generaux
des observations qu’on a faites sur les differentes
matieres qui composent le globe terrestre, sur les
eminences, les profondeurs et les inegalit^s de sa
forme, sur le mouvement des mers, sur la direction
des montagnes, sur la position des carrieres, sur la
rapidite et les effets des courants de la mer, etc.
Ceci est la nature en grand ‘... »
J’imite Buffon. Ce ne sont pas les petites erreurs
de Buffon que je cherche. Je clierche les grandes
vues, les id^es vastes, la metaphysique superieure
qui preside a ces id^es et a ces vues. Ceci est Buf-
fon en grand.
Autant Buffon, ecrivant un sysUme, se permet
1 Tome I, page 63. C ; .'_L
Digitized by Google
TIIEORIE DE LA TERRE.
197
facilement tout ce qui lui parait commode en fait
d’hypotheses, autant Buffon, ^crivant une <^c'one,
se montre rigoureux observateur et philosophe
severe
Le systeme est Texplication desfaits par les cau-
ses possibles. i
La theorie est Texplication des faits par les
causes reelles.
(f Je ne parle point, dit Buffon, de ces causes
eloignees qu’on prevoit moins qu’on ne les devi-
ne, de ces secousses de la nature dont le raoindre
effet serait la catastrophe du monde : le choc ou
I’approche d’une comete*, I’absence de la lune,
la presence d’une nouvelle planete, etc., sont des
snppositions sur lesquelles il est aise de donner
carriere a son imagination ; de pareilles causes
produisent tout ce qu’on veut, et d’une seule de
ces hypotheses on va tirer mille romans physiques
que leurs auteurs appelleront theorie de la terre.
Corame historiens, nous nous refusons a ces vaines
t « La s6r^ril6 de ces principes Dionne ceux qui gavenl com-
bicn est grande ailleiirs la liardicsse de scs suppositions. » Vicq-
d’Azyr, tiloge de Buffon. {Ditcours de riception d I'Academie
franfaise . )
a Le qu’il dit ici de la supposition d’unc commie est d’anlant
plus ciiricux, que lui-memc Tait jouer d une comdte Ic princi-
pal rdic dans son Syitime.
17 .
Digitized by Google
198
TMKOKIK I)K LA TtnilE).
speculations... ; mais des effets qui arrivent tous
les jours , des mouvements qui sc succedcnt et se
renouvcllent sans interruption , des operations
constantes et toujours reiterees , ce sout la nos
causes et nos raisons ‘ . »
Les esprits \ulgaires se trompent en tout. 11s
appeilent Buffon hardi, pai*ce qu’il imagine uu sys-
teme. IIs ne voient pas que Buffon est bien plus
hardi, lorsqu’il ose donner une theorie. C'est par
faiblesse qu’on imagine un systeme. La faiblesse
est de s’en tenir aux causes possibles ; le courage
est de remonter aux causes reelles. Le grand es-
prit n’est pas celui qui imagine, mais celui qui
decouvre ; la force n’est pas dans Thypothese, elle
est dans le fait , et la methode experimentale est
la seule grande methode.
Soumettant done la science de la terre, I'histoire
du globe, acette grande methode, Buffon reraarque
trois faits principaux.
' II voit *, d’abord, qu’ou trouve des coquilles et
d’autres productions marines par toute la terre “ ;
et c’est la le premier fait.
I Tome I, page 98.
* Uu plulAt croit voir; mais j'expose ici les Tails lets quo
BulTon leg a tus ; je les exposerai bientot tels qu'ils sont.
3 « Jc vois que, dans I'intcricur de la terre , sur la cime des
Digitized by Google
TiieORIE U£ LA TERRE.
499
II voiti ensiiite que les matieres qui compo-
sent lu terre sont toujoui*s disposees par couches
horizontales et paralleles ; et c'est la le second
fait.
II voit*, enfin, que les montagnes ont partout
des angles correspondants * ; et c’est la letroisime
fait.
J’avouetoutde suite, etj’avoue sans peine, que
Buffon se trompe sur chacun de ces trois fails;
mais je remarque aussi que I’erreur dans laquelle
il tombe, n’est que dans le fait, dans le detail du
fait, et non dans la miUhode.
Je revlens : Buffon se pose done trois fails; et,
ces trois fails pos^, \oici comment il raisonne.
On trouve des coquilles et d’autres productions
de la mer par toute la terre ; la mer a done con-
vert toute la terre.
monU ct dang leg lieux leg plus eloign^s do la mer, on trouve
deg coquilleg, des gqueleltes de poissons de mer, deg planles
marines... » (Tome I, page 76.)
1 On plutdl croil voir. Voyez la note S de la page precedents.
* «Je remarque que ces couches sonl toujours poseeg paralie-
lemChtlcs unes sur leg aulreg...» (Tome I, page 73.]
3 Ou plutet croit voir. Yoyez la note 2 de la page precedents.
* « Les angles saillants d'une montagne se trouvent toujours
opposes aux angles rentrants de la montagne voisine, qui en eat
Ecparee par un vallon ou par une protondeur. » (Tome 1,
page 73.)
Digitized by Google
200 THiTORIB DE LA TEBRE.
Les matieres qui composent la terre sont dispo-
sees par couches horizontales et paralleles; ces
matieres ont done ete amenees et deposes par
I’eau, car il n’y a que I’eau qui ait pu les disposer
ninsi
Enfm, les montagnes ont partont des angles cor-
respondants; ces montagnes se sont done forraws
dans la mer, car il n’y a que lamer,il n’y a que le
courant des eaux qui ait pu leur donner ces an-
gles.
a Ce qui prouve evidemment, dit Buffon, que la
mer a convert et forme les montagnes, ce sont les
coquilles et les autres productions marines qu’on
trouve partout en si grande quantite, qu’il n’est
, pas possible qu’elles aient ete transportees de la
mer actuelledans des continents aussi ^loignes;...
ce qui le prouve, ce sont les couches horizontales
\
et paralleles qu’on trouve partout, et qui ne peu-
vent avoir eteformees que paries eaux...et, enfin,
ce qui le demontre incontestablement, ce sont les
angles correspondants des montagnes et des col-
1 « (Jne cho<<c h laquelle nous derons encore faire attention,
et qui condrmc cc que nous Tenons de dire sur la formation des
couches par le mouvement et par le sediment des eaut, e’est que
toutes les autres causes de revolution ou de changement sur le
globe nepeuvent produire lesmfimes eCTets.» (Tome I, page 80.)
Digitized by Google
TilEOniE DE LA TERRE. 201
lines qu’aucune autre cause que les courants de la
mern’aurait pu former... 1 »
Les coquilles de la mer partout repaudues, les
couches de la terre partout horizontales, les angles
des montagnes partout correspondants, tout prouve
done que la terre a ete couverte par la mer, qu’elle
a ete un fond de mer, et, pour me servir ici de
I’cxpression meme de Buffon, qu’elle est I’ouvrage
des eaux *.
II faut remarquer et suivre lamarche des idees
de Buffon : Buffon ne voit dans sa Theorie que la
terre ouvrage des eaux; ii ne voit dans son Systime
que la terre ouvrage du feu : dans ses Epoques de
la nature, il voit tout a la fois la terre ouvrage des
eaux et la terre ouvrage du feu, et e’est la seulement
que ses grandes idees selientetse completent. Pour
avoir I’ensemble des idees de Buffon sur I’histoire du
globe, il faut done examiner successivement sa
Theorie, son Systime et ses Epoques de la nature.
Exarainons ici les trois faits principaux sur les-
quels il fonde sa Theorie.
1 Tome I, page 3(5.
1 « ... On doit cesser d'etre elonn6 de Irouver partout des
' productions marines, et une composition, dans I’int^rieur, qui
ne pent 6lre que I’ouvrage des eaux. » (Tome I, page <06. )
« ... Les couches des diCTerenles maliOres qui composent la terre
Digitized by Google
202
TIIEOniE I)E LA TERRE.
I. — Premier fait. Que Ton irouvp parloiil des coqiiillcs
cl d’auirci producliong niarincs.
Selon Buffon, on troiive des coquilles partout,
et dans I’fnterieurde 1a terre, et dans les lieux les
plus eloignes de la mer, et jiisquc sur les somniets
des plus hautes montagnes.
« Je vois, dit-il, que dans. I’interieur de la terre,
sur la cime des monts, et dans les lieux les plus
eloignes de la mer, on trouve des coquilles, des
squelettes de poissons de mer, des plantes mari-
nes... * » «11 parait certain, dit-il encore, que la
terre, actueliement seche et habitee, a ete autre-
fois sous les eaux de la mer, et que ces eaux elaient
sup^rieures aux sommets des plus hautes monta-
gnes, puisqu’on trouve sur ces montagnes et jus-
que sur leurs sommets des productions marines et
des coquilles «... »
A r^poqueoii Buffon ecrivait ces lignes, on n’a-
vait encore que quelques faits ; et ces faits mfimes
n’avaient pas encore leurs liraites.
etanl poshes parall^Ienionl ei dc nivp.ni, il osl clair que ccllc
position e>l I'ouvragc des eaux. . » (Tome I, p.igc 79.)
I Tome I , page 76.
> Tome I, page 77.
Digitized by Google
TIlkouiR DE LA TERRE. 203
Buffon n’avait pas assez vii par lui-mfime. Pal-
las lui rcprochc « de n’avoir juge des montagnes
en general que par celles de la France*. »
Et Buffon, dans ses Epoques de la nature, con-
vient lui-inkme qu’il s’etait trompe. « J'etais alors
persuade, dit-il, par I’autorite de Woodward et
de qnelques autres naturalistes , que Ton avait
avait trouve des eoquilles au-dessus des sommets
de toutes les montagnes; au lieu que, par des ob-
servations plus recentes, il parait qu’il n’y a pas
de eoquilles sur les plus hauls sommets... d’ou il
rksulte que la mer n’a peut-etre pas surmonte ces
hauts sommets *... »
Mais , si Buffon s'etait trompe en admettant
beaucoup trop vite qu’ou trouvait des eoquilles sur
les sommets des plus hautes montagnes, du moins
ne se trompa-t-il pas sur la veritable nature, et de
1 Observaliom sur In formalion des montagnes el let change-
mentsarrices au globe, \~’il . I’allas va pcut-etrc iin pen Irop loin.
BulTon avail vii pliisieiirs parlies ties Alpes ; it remarque mime
quelque parl(cc qu’il oiiblie bieiilbl, a la vi'riUl), que les vieilles
roches ne coplieiinenl poinl de eoquilles. «On lie Irouvc jamais,
dil-il, de eoquilles, ni lians Ic roc vit ou granil , ni dans le
grfs; ail moins je ii’y en ai jamais vu... u (Tome I, page *J77.)
* Tome V, page S21 (Supph mtnl). Les iiialieres qui compo-
senl ces hauls sommcls onl ele sous la mer ; mais dies n’^laienl
pas alors ;i I’et.il de. hauls tommels.La Iheorie du toulbrement
des iiionlagnos nous a ibinne, sur toiiles ces dioses, des idees
•
Digitized by Google
TI1K0RIE DE L\ TERRE.
20.i
ces coquilles, et de tous les debris organises que
renferme le sein du globe, li a meme ici une gloire
particuliere. Malgre les ouv rages de Burnet, de
Whiston, do Woodward, etc., malgre I’autorite
du grand Leibnitz, les vieilles erreurs subsistaient
encore. Voltaire lui-m^me se plaisait a les pro-
teger ; il ne \ oyait dans les pierres figurees que des
jeux de la nature L II pretenduit que u c’etaient
les pelerins qui, dans le temps dcs croisades,
avaient rapporte de Syrie les coquilles que nous
trouvons dans le sein de la terre en France *. »
a Comment se peut-il, s’ecrie Buffon a cette
occasion, que des personnes eclairees, et qui se pi-
quent m^me de philosophie, aient encore des idees
aussi fausses sur ce sujet ® ? » — all ne faut pas
croire, ajoute-t-il, comme se I'imaginent tous les
gens qui veulent raisonner sur cela sans avoir rien
vu, qu’on ne trouve ces coquilles que par liasard;
plus justes. Nous verrons cette theorie dans le chapiirc sui-
vantsur les Epoques dela nalure,
t « Ces pierres Tigurecs sont Tort communes; on les appelle...
xoomorphitei, quand le jeu de la nature leur a imprim^ la res-
seniblance imparfaile de quciqiies animatix...» Des Singularilis
de la nalure.
t Letlre italienne, cilOc par Buffon. \oyeza\x$si\esSingulari-
de la nalure.
3 Tome I, page 281. ^
Digitized by Google
TIIEORIE DE LA TERRE.
205
qu’elles sout dispersees ^ et la, ou tout au plus
par petits tas, corame des coquilles d’huitres jetees
d la porte; c’est par montagnes qu’on les trouve,
c’est par bancs de cent et de deux cents lieues de .
longueur »
Voila comment s'exprime Buffon dans un mo-
ment d’humeur; mais, dans les Epoques de la
Nature, lorsqu’il est calme, quel autre langagel
« On a pu trouver, dit-il, comme je le trouve
moi-m6me, que je n’ai pas traite M. de Voltaire
assez serieusement ,• j’avoue que j’aurais mieux
fait de laisser tomber cette opinion que de la rele-
ver par une plaisanterie, d’autant que ce n’est pas
mon ton, et que c’est peut-etre la seule qui soit
dans mes ecrits. M. de VQltaire estun homme qui,
par la sup^riorite de ses talents, merite les plus
grands egards. On m’apporta cette Lettre italienne
dans le temps m^me que je corrigeais la feuille de
mon livreou il en est question... et ce ne fut qu’a-
pr6s I’impression de mon volume sur la Theorie de
laterre, qu’on m’assuraque la/e/freetait deM.de
Voltaire; j’eus regret alors a mes expressions.
Voila la verity ; je la declare autant pour M. de
Voltaire que pour moi-m6me, et pour la posterite,
I Tome I , page S66.
18
Digitized by Google
20C
TilEORIB DR LA TERRE.
h laquellc je ne voiidrais pas laisser douter de la
haute estime que j’ai toujours eue pour iin homme
aussi rare el qul fait taut d’honneur h son sle-
cle . »
II. — Dtuzitme fail. Quc les coucbet de la terre sont partout
horizonlales.
II faut dire, sur ce second fait, ce que j’ai dit
sur le premier. A I’epoque oil Buffon ecrivait sa
Thiorie de la terre, on avail le fait, mais on n’avait
pas la limite du fait.
« Les montagnes les plus elev^es, dit Buffon,
sont eomposees de couches paralleles tout de m^me
que les plaines les plus basses *... » Buffon suppose
done id des couches paralleles partout, comme il
supposait tout a I’heure des coquilles fossiles par-
tout ; et il se trompe id de la m^me manifere que
tout h I’heure, parce qu’il prend pour general un
faitqui nel’est pas.
Void, surcette erreurparticuliere de Buffon, ce
que dit Pallas: « Woodward,' sans s’inquider des
1 Tome V, p. Sfi’i (Sup/iltment).
* Tome I, page 80.
Digitized by Google
TriEORiB DE LA TERRE.
207
chaines devieilleroche, etayaitson systeme... sur
la persuasion ou il etait que toutes les montagnes de
I’univers etaient composees de couches a peu pres
horizoutaIes.6uffon,demdme, ne semble avoir juge
des montagnes en general que par cellesde la France,
qui, pour la plupart, sont composees de couches a
peu pres horizontales, ou simplement derangees
par I’effet de quelques volcans. II n’aurait pas,
sans cela..., avance que les traces de la mer se
voient jusqu’au sommet des plus hautes monta-
gnes, que ces montagnes sont toutes composees de
couches horizontales, ainsi que les plaines... :
toutes assertions totalement ou en partie contrai-.
res I’ordre general de la nature >. »
Lorsque BufTon ^crivait sa Theorie de la terrc,
on ne connaissait pas encore la structure propre
des grandes, des hautes montagnes, des monta-
gnes primitives, comme les appelle Pallas. Bientdt
les observations de Pallas, de Deluc, de Saus-
sure, etc., jeterent sur toute la science de la terre
un jour nouveau. On eut des faits nouveaux, les
faits anciens furent mieux circonscrits ; on distin-
gua les montagnes de dilTerents ordres : ayant des
faits divers, on soupconna des causes diverses; et
•
i Ob$ervaiiont $ur la formalion det monlagne$, etc.
Digitized by Google
208 th6orie de la terre.
le globe entier ne panit plus a BufTon lui-m^me
n’^tre que Vouvsrage des eaux.
Trente ans apres la publication de la Theorie de
la terre, Buffon, ecrivant ses Epoques de la nature,
s’exprime ainsi : « Les eminences qui ont ete for-
mees par le sediment et les dep6ts de la mer, ont
une stucture bien differente de celles qui doivent
leur origine au feu primitif; les premieres sont
toutes dlsposees par couches horizontales et con-
tiennent une infinite de productions marines; les
autres, au contraire, ont une structure moins re-
guliere et ne renferment aucuii indice des pro-
ductions de la mer 1... »
III .—Troisieme fail.Qae les montagnesont partout des angles
correspondanls.
' Je n’ai presque pas besoin d’en avertir : il faut
dire sur ce troisieme fait ce que j’ai dit sur les
deux autres. Ici encore, Buffon prend pour general
un fait qui ne Test pas.
Lorsque Buffon pose en regie g^nerale la cor-
respondance des angles des montagnes, il se fie
1 Tome V, page 312 {Supplement).
Digitized by Google
THl^ORIE DG LA TERRE.
209
trop a Boui^uet*, comme il se fiait trop a Wood-
ward, lorsqu’il posait en regie generale I’horizon-
talite des couches ou I’existence des coquilles et
des autres productions marines.
« L’assertion de Bourguet, renouvelee par Buf-
fon, sur les angles correspondants des montagnes,
souffre, dit Pallas, bien des exceptions dans les
chaines granitiques, et mOme souvent dans les
montagnes des ordres secondaires*. »
Voila ce que dit Pallas, et void comment Buf-
fon se corrige lui-m^me dans les Epoques de la
nature :
«.... Toutes les montagnes et toutes les collines
ont eu, dit-il, deux causes primitives : la premiere
est le feu, et la seconde I’eau... Le feu a produit
les premieres et les plus hautes montagnes qui
tiennent par leur base a la roche interieure du
globe;... ensuite... lorsque les eaux ont convert
toute la surface de laterre... les mouvements des
eaux ont forme des collines dans les vallees ; ils
ont reconvert et environne de nouvelles couches
*
1 « ... Les angles saillanls de chaque c6le n'-pondenl recipro-
quement aux angles rentrants qui leur soul loujoiirs alternali-
Tement opposes. » ( Bourguet , hlimoire sur la theorie de la
terre.)
a Obsertations sur la formation des montagnes, etc.
18 .
Digitized by Google
210
TIIBORIE 1)E LA TRItRK.
de terre le pied et les croupes des montagnes; et
les courants outcreusedes sillons, desvallonsdont
tous les angles se correspondent ‘ »
On le voit assez : lorsque Buffon ecrivait sa
Theorie de la terre, 11 n’avait que des fails in-
complets , il ne voyait qu’une epoque de la na-
ture, il ne connaissait de la terre que la partie qui
a des couches horizontales et des productions ma-
rines : il ne connaissait que la terre qui est V ou-
trage des eaux.
Ce n’estdonc qu’a cette terre, outrage des eaux,
que sa theorie se rapporte.
V.— ManiAredontBufTon explique.par la seulc action des eaux,
tout I’etal acluel du globe.
La theorie dQ Buffon, e’est-a-dire la maniere dont
il explique, par la seule action des eaux, tout 1’^
tat actuel du globe, n’est, au fond, que la thwrie
connue de nos jours sous le nom de Theorie des
causes lentes.
Buffon ne veut que des causes ordinaires, des
Tome V, page 3H {Supplement). La loi dc la eorretpondance
de$ angles n'a lieu cn cITet, comme le dil ici BufTon, que dans
cs valloes, que pour les collines, el que pour le pied des hau-
cs raonlagnei.
Digitized by Google
THEORIB DE LA TERRE. 214
operations constantes, des effets qui arrivent tons
tes jours *.
Or ces causes ordinaires, ces operations con-
stantes, ces effets qui arrivent tons les jours, ce
sont le flux et le reflux de la mer, les vents, les
courants de la mer, les eaux du ciel, les fleuves,
les rivieres, les torrents, etc., etc.
a Ge sont, dit Buffon, les eaux rassembldes dons
la vaste etendue des mers qui, par le mouvement
continuel du flux et du reflux , ont produit les
montagnes, les valldes et les autres in^galit^ de
la terra ; ce sont les courants de la mer qui ont
creuse les vallons et elevd les collines en leur don-
nant des directions correspondantes ; ce sont ces
m^mes eaux de la mer qui, en transportant les
terras, les ont dispos^es les unes sur les autres par
lits horizontaux; et ce sont les eaux du ciel qui
peu a peu detruisent I’ouvrage de la mer, qui ra-
baissent continuellement la hauteur des monta-
gnes, qui corablent les vallecs, les bouches des
fleuves et les golfes, et qui, ramenant tout au ni-
veau, rendront un jour cette terre a la mer, qui
s’en emparera successivemeut , en laissant a de-
couvert de nouveaux continents entrecoup^s de
I Expressions dc BufTon. Vojfz cKdevant, page 198.
Digitized by Google
242
TH^ORIB DE LA TERRE.
vallonsjEt de montagnes, et tout semblables a
ceux que nous habitons aujourd’hui *.
Buffon explique done, par des effets de tons les
jours, par des causes ordinaires, actuelles, tous les
changements survenus dans le globe depuis le
commencement des choses. La iheorie de Buffon
est I'explication du globe par les cautes actuelles.
Or, ce qu’il importe surtout de remarquer id,
e’est que cette theorie de Buffon, cette thd)rie
des causes actuelles, des causes lentes, est prdiis^
ment I’inverse de celle de M. Cuvier*.
« C’est en vain, dit M. Cuvier, que Ton cherche,
dans les forces qui agissent maintenant a la sur-
face de la terre, des causes suffisantes pour pro-
duire les revolutions et les catastrophes dont son
enveloppe nous montre les traces * ; le fil des
1 Tome I, page 124.
s M. Cuvier examine, Tune apris I'aiilre, toutes les causes ac~
tueltes : les pluies cl les degels, qui degradenl les montagnes es-
carp^es, elen jetlcnt les debris a leurs pieds ; les eauxcouran-
tes, qui enlratnenl ces debris, cl vont les deposer dans les lieiix
ou elles ralcntissenl leur cours ; la raer, qui sape lepied des cdlcs
iMcv6cs pour y former des falaises, et qui rejelle sur les cotes
basses des monticules de sable, etc., etc. ( Discours sur let re-
volutions de la surface du globe) ; el il prouve que cescausesne
sauraienlaroenerdes effets pareils d ceux quionl produillcs an-
ciennes revolutions du globe.
3 Diseours sur les revolutions de la surface du globe.
Digitized by Google
TilEOUlE UE LA TEKUE.
213
%
operations est rompu, la marche de la nature est
chang^e, et auciin des agents qu’elle emploie au-
jourd’hui ne lui aurait suffi pour produire ses an-
ciens ouvrages*. »
Les theories de Buffon et de M. Cuvier sont
done opposees : I’un croit pouvoir expliquer tous
les phenomenes passes par les causes actuelles,
I’autre veut des forces particulieres pour des ph6-
nomenes eteints; Tun etablit la chalne des faits,
I’autre la rompt ; Tun ne voit que des forces affai-
blies, I’autre voit des forces perdues; mais, pour
bien juger les idees de Buffon, il ne faut pas s’en
tenir a sa Theorie; il faut, comrae je I’ai deja dit,
examiner son' Syslcme/il faut examiner ses Epo~
ques de la nature, et c’est ce que je vais fairedans
les deux chapitres qui suivent.
i Ditcourt tur lei rirolutioni de laiurface dii globe. Avant
M. Cuvier, Deluc et d’aulres avaienl combatlu la lli^orie
des causes actuelles, des causes lentes. « La construction el la
composition de nos continents sont tellcs, que nous sommes con-
duils A cherclicr quand cl comment la mer s’en est retiree ;
mais nous n’y troiivons aucune trace de cause lentc...» (Oe-
luc, Lellree phyiiques et moralet tur I’histoire de la terre el de
I’homme, etc., tome II, page 267.)
Digitized by Google
CHAPITRE XL
SVSTEME DE BUFFON SL'B LA FOBMATIOA DES PLANETES.
Buffon, dans sa theorie, n’admet que des causes
actuelles, il repousse les causes eloignees, qui pro-
duisent tout ce quon veut', et d’oii Ton tire mille
romans physiques^ ; il se moqiie en parliculier des
naturalistes qui ont eu recours au choc d'une co-
et e’est precisement le choc d’une comete
qu’il emplole dans son systeme.
« Ne peut-on pas iraaginer avec quelque sorte
de vraisemblance, dit-il, qu’une comete tombaut
sur la surface du soleil, aura deplace cet astre,
et qu’elle en aura separe quelques petites parties
auxquelles elle aura communique un mouvement
d'impulsion dans le meme sens et par un m^me
I Voyoz ci-(Iossiis, page 197.
Voyez ci-di’ssiis, page 197.
^ V'oyez ci-dossus, page 197.
Digitized by Google
SVSTEME DE IlUFFON SUR I.A FORMATION, ETO. 2<5
choc, en sorte quc les planctcs auraient autrefois
appartenu au corps du soleil, et qu’elles en au-
raient dte detachees par une force impulsive com-*
mune a toutes, qu’elles conservent encore aujour-
d’hui ‘ ? »
Lcs planetes ont done appartenu au soleil ; les
planetes ne sont done que de petites parties du
soleil qui en ont ete separees par le choc d’uue
comete. Mais, pour que le choc d’une comete
ait pu detacher quelques parlies du soleil, il a fallu
que le coup ne flit pas direct, ii I’a fallu oblique, et
par consequent ii I’aete, car il n’en coiitait pas plus
a Buffon de I’imaginer oblique.
« La chute des cometes sur le soleil pent se
faire, dit-il, de differentes facons ; si elles y tom-
bent a plomb, ou ineme dans une direction qui
ne soitpas fort oblique, elles demeureront dans le
soleil, et le mouvemeut d’impulsion
qu’elles auront perdu et communique au soleil, ne
produira d’autre effet que celui de le deplacer
plus ou moins, selon que 1a masse de la comete
sera plus ou moins considerable ; mais si la chute
de la comete se fait dans une direction fort obli-
que, ce qui doit arriver plus souvent de cette fa-
• Tomn I, page
Digitized by Google
i16
SYSTEM E DE BUKFON
con que de I’autre, alors la comete ne fera que ra-
scr la surface du soleil ou la sillonner a une petite
profondeur, et dans ce cas, elle pourra en sortir et
en cbasser quelques parties de matiere', auxquei-
les elle communiquera un mouvement commun
d’impulsion, et ces parties poussdes hors du corps
du soleil... pourrontdevenir alors des planetes qui
tourneront autour de cet astre dans le m^me sens
et dans le m^me plan*. »
Mais, si la matiere qui compose les planetes a 4te
separee du corps du soleil, les planetes ont done ete
d’abord, comme le soleil, brdlantes et lumineuses.
« La terre et les planetes, au sortir du soleil,
^talent, dit Buffon, brdlantes et dans un etat de
liquefaction totale; cet etat de liquefaction n’a
dure qu’autant que la violence de la chaleur qui
I’avait produit ; pen a peu les planetes se sont re-
froidies* »
La terre a done commence par 6tre lumineuse et
brulante. En se refroidissant, elle est devenue
opaque; tout le globe terrestre a ^te fondu; la
base de toute la matiere qui le compose est du
verre ; d’un autre c6t^, a mesure que la terre s’est
1 Tome I, page 135.
* Tome I, page U9.
Digitized by Google
SUR LA FORMATION DES PLANETF.S. 217
refroidie, les vapeurs, jusqu’alors etendues et ra-
r^fiees, se sont condensees; ces vapeurs conden-
sees out forme les mers; I’air s’est degage des
eaux, etc., etc. ; et peu a peu toutes les choses de
ce monde ont pris leur forme et leur place.
Tel est le systeme de Buffon.
Eh bien, ce systeme pris en soi ne sera, si Ton
veut (comme Buffon lui-m6me le dit des systemes
des autres), qu’un roman physique ’. On sail tres-
bien aujourd’hui qu’une comete n’aurait pas assez
de masse pour detacher une partie du soleil. L’i-
deede la fluidite primitive de la terre, et celle du
feu central du globe*, sont peut-6tre, j’en con-
viens, les deux seules id^es qu’il faille tirer de toutes
ces t'ues hardies, ou, si Ton aime mieux encore, de
tous ces jeux d’esprit auxquels Buffon s’aban-
donne. Et pourtant ce systeme frappera toujours
par sa grandeur, par son ensemble, par la liaison,
par le tour des idees ; id^es elevees, et dont on
peut dire ce que Buffon a dit de celtes de Leib-
nitz : «qu’on sent bien qu’elles sont le Jproduit des
meditations d’un grand genie®... »
1 Expressions de BufTon. Vcyez ci-devant, page 197.
> Je reviendrai sur ces deux id^es dans le chapitrc suivan
sur les Spoquet de la nalvrj.
8 Tome I , page 196.
19
Digitized by Google
248
SYSTKME DE BUFFON
Ce qui vaut niicux que le systeme de Buffon,
c’est la maniere dout Buffon juge les auteurs des
autres systemes.
« L'un‘, dit-il, plus ingdnieux que raisonnable,
astronome convaincu du systeme de INewton, en-
visageant tons les evenements possibles du coiirs
et de la direction des astres, explique, a I’aide
d’un calcul mathematique, par la queue d’uneoo-
mete, tous les changements qui sont arrives au
globe terrestre.
« Un autre*, theologicn heterodoxe, la t^te
echauffee de visions poetiques, emit avoir vu creer
Tunivers : osant prendre le style prophetique,
apres nous avoir dit ce qu’etait la terre au sortir
du neant, ce que le deluge y a change, ce qu’elle
a etc et ce qu’elle est, il nous predit ce qu’elle
sera, in6me apres la destruction du genre humain.
« Un troisieine®, a la verite meilleur observa-
teur que les deux premiers, mais tout aussi peu
regie dans ses idees, explique par un abime im-
mense d’un liquide conteuu dans les entrailles du
globe, les principaux phenomenes de la terre, la-
I will-ton.
< Burnet,
s W'oodward.
Digitized by Google
SUH LA FORMATION DES I'LA.NETES. 219
quelle, selon lui, n’est qu’une croute superficielle
etfort mince qui sert d’enveloppe au fluide qu’elle
renferme*. »
Ce qui \aut mieux encore que la maniere dont
Buffon juge les systemes des autres, c’est la ma-
tiere dont il juge son pvopre systeme.
« Quelque grande, dit-il, que soil h mes yeux la
vraisemblance de ce que j’ai dit jusqu’ici sur la
formation des planetes, comme chacun a sa me-
sure, surtout pour estimer des probabilites de cette
nature, . . . . je ne pretends pas contraindre
ceux qui n’en voudront rien croire*. »
(f J’aurais pu faire, ajoute-t-il, un gros livre
comme celui de Burnet ou de Whiston, si j’eusse
voulu delayer les idees qui composent le systeme
qu’on vient de voir, et, en leur donnant I’air
g^ometrique, comme I’a fait ce dernier auteur, je
leur eusse en m6me temps donne du poids; mais
je pense que des hypotheses, quelque vraisembla-
bles qu’elles soient, ne doivent point etre traitees
avec cet appareil qui tient un peu de la charlata-
nerie*. »
t Tome I, page 66.
5 Tome I, page 4.53.
3 Tome I, page 467.
Digitized by Google
220 FORMATION DE8 PLANETES.
Je viens d'examiner ud ouvrage admirable, la
Theorie de la terre ; dans le chapitre suivant, j’exa-
miuerai un ouvrage plus admirable encore , les
r
Epoques de la nature.
Digitized by Google
CHAPITRE XII.
EPOQUES D£ LA NATURE.
Dans sa theorie, Buffon ne voyait qu’une epo-
que, qu’une terre, que la terre ouirage des eaux.
Dans son syslime, il voyait une autre epoque, une
autre terre, la terre ouvrage du feu.
Dans ses Epoques de la nature, Buffon voit non-
seuleraent ces deux grandes etprincipales epoques,
il voit toutes les epoques intermediaires et subse-
quentes. Ici tout s’eclaircit, se dem^le; chaque
fait, chaque evenement prend sa place, tout se lie,
et Buffon, comme il le dit lui-meme, « forme une
chaine qui, du sommet de I’echelledu temps, des-
cend jusqu’a nous*. »
Jamais un plus magnifique tableau n’avait ete
presentc a I’imagination des hommes. « Comme,
• Tonic V, page 5 {SuppUinenl).
to.
Digitized by Google
222
EPOOl’ES DE LA NATUHE.
dans I’hlstolre civile, dit Buffon, on consulte les
litres, on recherche les medailies, on dechiffre les
inscriptions antiques, pour determiner les epoques
des revolutions humaines, et constater les dates
des evenements moraux ; de mantle, dans I’histoire
naturelle, il faut fouiller les archives du monde,
tirer des entraiiles de la terre les vieux monu-
ments, recueillir leursdehris, etrassembler en un
corps de pretives tous les indices des changements
physiques qui peuvent nous faire remonter aux
differents Ages de la nature. C'est le seul moyen
de Oxer quelques points dans I’inimensitA de I’es-
pace, et de placer un certain nomhre de pierres
numeraires sur la route eternelle du temps »
Ce que nous voyons aujourd’hui par les fails,
Buffon I’a vu par I’esprit*. II a vu que I’histoire
du globe a ses Ages, ses changements *, ses revo-
lutions, ses epoques, comme I’histoire de I’homme.
II a ete le premier historien de la terre. Get art de
faire renattre les choses perdues de leurs debris,
et le passe du present, ce grand art, le plus puis-
1 Tome V, page 1 {SuppUment).
2 J'ai aouvent cil^ ce rootdelui; aVoili ce que j’apercoU par
la vue de I’eaprit.n
3 « ... Ce sont CCS changemenls divers que nous appelons ses
Epoques. . » (Tome V, page 5, Supplement.)
Digitized by Google
EP0QUE3 DE LA NATl HE. 223
sant de I’esprit moderne, c'est a Buffon qu’il re-
monte.
« Comme il s’agit ici, dit*il, de percer la null
des temps, de reconnaltre par I'inspection des
choses actuelles I'ancienne existence des choses
an^nties, et de remonter par la seule force des
fails subsistants a la verite historique des fails
ensevelis; comme il s’agit, en un mot, de juger
non-seulement le passe moderne, mais le pass6 le
plus ancien, par le seul present, et que, pour nous
elever jusqu’^ ce point de vue, nous avons be-
soin de toutes nos forces r^unies, nous emploie-
rons trois grands moyens : 1" les faits qui peuvent
nous rapprocher de l origine de la nature; 2° les
monuments qu’on doit regarder comme les temoins
de ses premiers ^ges ; 3° les traditions qui peu-
vent nous donner quelque idee des Ages subse-
quents; apres quoi nous tAcherons de Her le tout
par des analogies S et de former une chaine qui,
du soramet de I’echelle du temps, descendra jus -
qu’A nous’. »
• Dans ses £poques de la nature, Buffon ne nicl plus le m^mc
soin A sdparer la thiurie du tytUme ; il veut former une chaine,
et, pour cela, il lie les fails par des analogies, par des conjec-
tures.
* Tome V, page 5 (Supplement).
Digitized by Google
2ii- liPOQl ES DE LA NATUBE.
Bu^ou pose cinq fails :
Le premier, que « ia terre est devee sur I’equa-
teur et abaissee sous les p61es, dans la proportion
qu’exigent les lois de la pesanteur et de la force
centrifuge ; »
Le second, que « le globe terrestre a une cha-
leur interieure qui lui est propre, et qui est inde-
pendante de celle que les rayons du soleil peuvent
lui communiquer; »
Le troisieme, que « la chaleur que le soleil en-
voie a la terre est assez petite, en comparaison de
la chaleur propre du globe terrestre, et que cette
chaleur envoyee par le soleil ne serait pas seule
suffisante pour maintenir la nature vivante ; »
Le quatrieme, que « les matieres qui composent
le globe de la terre sent, en general, de la na-
ture du verre, et peuvent etre toutes reduites en
verre; »
Le cinquieme, « qu’on trouve sur toute la sur-
face de la terre, et merae sur les montagnes, jus-
qu’a quinze cents et deux mille toises de hauteur,
une immense quantite de coquilles et d’autres de-
bris des productions de la mer‘. »
A ces premiers cinq fails, Buffon en joint trois
1 Tome V, page 5 (Suppk'menl).
Digitized by Google
EPOQUBS DE LA NATURE. 225
autres* qu’il appelle monuments, parce qu’il les
regarde en effet, et avec raison, comme les vieux
monuments, comme les temoins antiques des pre-
miers Ages du globe.
Premier monument. « En examinant les coquil-
les et les autres productions marines que Ton tire
de la terre, en France, en Angleterre, en Allema-
gne et dans le reste de I’Europe, on reconnait
qu’une grande partie des especes d’animaux aux-
quels ces depouilles ont appartenu, ne se trou-
vent pas dans les mers adjacentes, et que ces es-
peces, ou ne subsistent plus, ou ne se troiivent que
dans les mers meridionales. »
Deuxiime monument. « On trouve en Siberie
et dans les autres contrees septentrionales de I’Eu-
rope et de I’Asie, des squelettes, des defenses, des
ossements d’elepbants, d'hippopotames et de rhi-
noceros, en assez grande quantite pour eire assure
que les especes de ces animaux, qui ne peuvent se
propager aujourd’hui que dans les terres dii Midi,
1 Buffon comple cinq de ces Tails qu'il appelle monuments;
mais il y a quelqucs repetitions. Les premiers monuments no
sont, en grande partie, qiie la reproduction du cinqui^me Tail
precedent, savoir : <( qu'on trouve a la surTace et A I’int^rieur de
la terre des coquillcs et autres productions de la mer, etc. »
Les cinquidmes monuments ncsont que la reproduction des se-
conds.
Digitized by Google
H6
EPOgUEd DE LA NATIRE.
existaient et se propageaient autrefois daus les ter-
res du Nord. »
Troisieme monument. « On trouve des defenses
et des ossements d’elephants, ainsi que des dents
d’hippopotames, non-seulement dans les terres du
nord de notre continent, mais aussi dans celles du
nord de i’Amerique, quoique les especes de I'ele-
phant et de I'hippopotame n’existent point dans ce
continent du Nouveau-Monde *.0
Voila les huit faits pos4s par Buifon, et qui, rap-
procbes, combines par son beau genie, lui donnent
la vue nette de cinq ^tats differents, de cinq &ges
distincts, de cinq grandes epoques de la nature.
La premiere epoque est celle de la fluidity, de
I'incandescence du globe; la seconde, celle du re-
froidissement, de la consolidation ; la troisieme est
celle oil les mers couvraient la terre ; la quatrieme
est celle de la retraite des mers ; et la cinquieme,
celle oil les elephants, les hippopotames et les au-
tres animaux du Midi habitaient les terres du Nord.
Et ces grandes epoques qui se suivent et se suc-
c^dent, se succMent evidemment dans I’ordre que
Buffon leur assigne. Pour que les elephants, les
rhinoceros, les hippopotames, etc., aient pu ha-
1 Tome V, page 15 {Supplemenl).
Digitized by Google
EPOQUES DE LA NATURE. 227
biter sur la terre, il a fallu que les mers se fussent
retirees ; I’^poque des elephants, des rhinoceros,
des hippopotames, etc., succede done a celle de la
retraite des mers. Pour que la mer ait pu couvrir
la terre, il a fallu que la terre fdt deja consolidee,
refroidie ; I’epoque de la submersion de la terre
succede done a celle de sa consolidation, de son
i efroidissement : I’epoque du refroidissemeiit suc-
cede a celle de I’incandescence.
Buffon admet une sixieme epoque, et lui donne
pour date la separation des deux continents. La
separation des deux continents est evidemment
posterieure a I’epoque des elephants et des hip-
popotames, car on trouve des os d’el^phant et
d’hippopotame dans le nouveau comme dans
I'ancien monde. La separation des deux conti-
nents forme done, comme le veut Buffon, la
si.xieme epoque.
La septieme et derniere epoque est celle de
Thomme; car I’homme n’a point ete le con tempo-
rain des grandes et terribles scenes dont nous ve-
nons de parler. « Des motifs majeurs et des rai-
sons tres-solides se joignentici, dit Buffon, pour
prouver que la population des terres par I'homme
s'est faite posterieurement a toutes nos epoques, et
que riiomme est en effet le grand et dernier oeuvre
Digitized by Google
228
EPOOt’ES DE LA NATITRE.
de la creation*... » — « INous sommes persuades,
dit-il encore, independamment de Tautorite des
livres sacres, que rhomme a ete cree le dernier, et
qu’il n’est venu prendre le sceptre de la terrc que
quand elle s’est trouv^e digne de son empire*. »
Voila les sept grandes epoques etablies par Buf-
fon ; et voici les titres qu’il donhe a chacune.
i^e EPOQUE. Lorsque la terre et les planetes ont
pris leur forme.
lie EPOQUE. Lorsque la mature, s’etant conso-
lidee, a formi la roche interieure du globe, ainsi
que les grandes masses vitrescibles qui sont a sa sur-
face.
me EPOQUE. Lorsque les eaux ont convert nos
continents.
ive EPOQUE. Lorsquc les eaux se sont retirees, et
que les volcans ont commence d'agir.
\e epoquk. Lorsque les elephants et les autres
animaux du Midi ont habiU les terres du Nord.
1 Tome V, page 187 {Supplement). « Ou 6lail done alors le
genre humain?... Cc qui est certain, e'est que nous Bonimes
maiiitenanl au moinsau milieu d'une qualridme succession d’a-
nimaux Icrrcslrcs, cl qu’apr^s I’tlgedes repliles, apris ccliii des
pala^oteriums, apr6s celui des mammouths, etc., est venu I’flge
dc I’esp^cc liumaine... » Cuvier, Ditcourt tur let riwluliont
de la tur face du globe.
* Tome V, page 189 (Suppldmetil).
Digitized by Google
KPOQtTES DE LA NATURE. 2*29
vi« EPOQiiE. Lorsque s'est faite la separation des
continents.
vn'^EPOQUE. Lorsque la puissance de Vhomme a
seconde celle de la nature.
Je n’examinerai pas chacune de ces ^poques en
particulier : Buffon n'a vu qu’en grand. D’Alem-
bert dit tres-bien de Descartes : « que, s’il s’est
trompe sur les lois dii mouvement, il a du moins
devine le premier qu’il devait y en avoir'. » On
pent en dire autantde Buffon. II a vu que I'histoire
de la nature avait ses epoques, comme I’histoire des
bommes : la est lav«c de Vesprit, la vue du g^nie,
et il a laisse a ses successeurs le soin de determiner
ces epoques avec precision*.
Je n’examine ici que les grands faits sur les-
quels Buffon a cru pouvoir fonder ses epoques.
Premier fail. Que la lerre esi tMevie sur I'dqualeur el abaissi'e
sous les piMcs, dans la proportion qu’exigcnl les lois de la
pesanteur cl de la force centrifuge.
Le fait du renflement de la terre a requateur et
de son aplatissement aux p61es est uii fait certain,
1 Ditcours prHiminaire de I'EnryrlopMie. ,
* Voycz, sur les epoques r^elles et positives, donnees par la
science actuelle, nion Analyte raitmnfe des Iracauxde G. Cu-
vier, Paris, tS^t.
20
Digitized by Google
230 [kpoqces de la natihe.
un fait present; et c’est de ce fait certain, de ce
fait present, que Buffon tire I’etat passe de la
terre : Buffon conclut i’etat passe du globe de la
forme pr^sente du globe.
« Le globe terrestre a precisement, dit-il, la fi-
gure que prendrait un globe fluide qui touruerait
sur lui-m^me avec la vitesse que nous connais-
sons au globe de la terre. Ainsi la premiere con-
s^uence qui sort de ce fait incontestable, c’est
que la matiere dont notre terre est composee etait
dans un etat de fluidity au moment qu’elle a pris
sa forme*. »
La terre a done commence par etre fluide ; et,
cbose reinarquable, quand Buffon dit fluide, peut-
ctre ne dit-il pas assez. Suivant une opinion ce-
lebre de M. de Laplace, I’etat primitif de la terre
a ete I’etat de vapeur, I’etat de fluide elastique ®.
Mais, cette fluidite posee, quelle a pu en etre la
cause? Est-ce I’eau? Estrce le feu? Selon Buffon,
c’est le feu ; c’est aussi le feu, et a plus forte rai-
1 Tome V, page 6 [Supplement).
*«... Quelle que soil la nature de ccllc cause , puisqu’elle a
produitou dirige lesmouvemenls des idandles, il faul qii’elle ait
embrass6 lous ces corps; et, vu la distance prodigieuse qui les
separe, ellc ne peut avoir die qu'un fluiiie d'une iinmense eten-
due. » Expoiilion du tysteme du monde, tome II, page A33 ,
5e edit. « Les planelcs ont etc formees,. par la condensation des
zones de vapnirs... » ////(/., p. ASr,.
Digitized by Google
fil'OyUES DE L\ NATURE.
231
1
son, selon M. de Laplace, qui vent un etat priraitif
de vapeur, de vaporisation, defluide elastique. Le
plus sage des geometres pense done ici comrae le
plus hardi des naturalistes; et ce n’est pas tout,
I'opinion de ces deux grands hommes seroble con-
firmee, de nos jours, par des experiences directes.
a On ne concevait pas, dit M. Cuvier, quel pou-
vait avoir etc le dissolvant de ces enormes mas-
ses de granites, de porphyres, qui constituent la
base de nos grandes chaines de montagnes et
comme la grosse charpente du globe. M. Mitscher-
lich, en exposant a la chaleur des hauts fourneaux
les matieres trouvees par I’analyse dans plusieurs
especesdecristaux qui entrent dans la composition
de ces masses, a vu ces cristaux se reproduire avec
leurs formes et leurs caracteres; il a refait ainsi de
I’amphibole, du mica, de Thyacinthe. On ne peut
done plus guere douter aujourd’hui que la masse
primitive du globe n’ait etc d’abord en fusion, et
meme en vapeur; et les suppositions, assez gra-
tuites dans leur temps, de Descartes, de Leibnitz
et de Buffon, et les conjectures deja mieux ap-
puyees de faits, presentees plus recemment par
M. de Laplace, trouvent dans ces experiences une
confirmation inattendue »
1 Rapport, tur la chimie, lu le 23 avril 1826. lU. Cuvier oublic
Digitized by Google
. EPOyttS UE LA NATL'UE.
232
Deuxirme fait. Que Ic globe tcrreslre a une chaleur inlerieure
qui lui est propre, el qui csl independanle de celle que les
rayons du soleil peuveiit lui communiquer.
Le fait de la chaleur iuterieure dii globe, ce
fait si longtemps conteste, semble demontre au-
jourd’hui par des experiences nombreuses Le
globe a une chaleur propre : on reconnait cette
chaleur propre des qu’on peuetre au dedans de
la terre; on la reconnait par la temperature des
eaux thermales, par celle des puits artesiens, par
les observations faites dans les mines, etc. Buf-
fon disait deja: «Elle parait augmenter a mesure
que Ton descend*. » On pent afiirmer aujourd’bui
du rappeler id les beaux resuliats des experiences de M. Bertliicr
sur la futibilHe des siliraUs, resuliats cites par M. Milscherlich
lui-infitne dans son Memoire sur la production artiflcicUe des
mineraux cristalises (Annates de ehitnie el de physique,
p. 576.)
1 Je dis semble dimonlrv : en elTet, dans Ic plus grand nom-
bre des cas la chaleur croit d mesure que I'on descend, et la plu*
parldcs naturalislesadmettcnt, aveclU. Fourier, I’opiniondeBuf-
fon, I’opinion d’un feu central. Mais d'un aulre cote, il se Irouve
des lieux oCi la temperature nc croit pas a mesure que I’on pene-
ire dansl’inierieur de la terre ; el un geomelre ceiebre, M. Pois-
son, a propose, dans ces derniers temps, sur le grand phenomfi-
ne qui nous occupe, des idecs ires-dilTercnlcs de cellcs que j’ex-
pose ici. Voyex sa Theorie malhcmalique de la chaleur.
i Tome V, page 8 (Supplement).
Digitized by Google
EPOQUES DE LA NATURE.
233
qu’clie augraeiite en eflet , comrne le supposait
Buffon Plus on penetre, plus on s’enfonce dans
I’interieur de la terre, c'est-a-dire plus on s’eloi-
gne du soleil, plus la chaleur emit; la chaleur de
la terre ne depend done pas de eelle du soleil * ;
la terre a done une chaleur propre.
Troisieme fait. Que la chaleur que le soleil envoie a la terre esl
assez petite en comparaison de la chaleur propre du globe ter-
restre, cl que cette chaleur envoyee par le soleil ne serail pas
seule sulTisanle pour mainlenir la nature vivante.
Relativement a ce troisieme fait, Buffon n’est
pas aussi heureux, a beaucoup pres, que relative^
ment aux deux autres.
I Du moins dans la plupart dcs cas. Voyez la note I de la page
pricedente. « Les observations recucillies jusqu’4 ce jour parais-
sent indiquer que les divers points d'une mSnie verticale pro-
long^c dans la terre solide sont d’autant plus ^cbaufTes que la
profondeur esl plus grande, et Ton a cvalue cet accroissement a
un degre pour Irerite ou quarante meircs. L'n tel resuliat sup-
pose une temperature interieure trtSs-elevee ; il ne pout prove-
nir^de Taction des rayons solaires : il s'explique naturcllement
par la chaleur propre que la terre tient de son origine. » Fou-
rier, Remarquet giniralet sur let lempiraturet du globe ter-
reitre el det etpacei planelairet. {Annates de chimie el de phy-
sique, 1824, page 158.)
s « II est facile de conduce, el il resulte d’ailleurs d’une ana-
lyse exacle, que Taugmentalion de leinperature dans le sensde
la profondeur ne peut etre produile par Taclion prolongee des
rayons du soleil. La chaleur cmanee de cel astre s’esl accumu-
20 .
Digitized by Google
231
KPOOI ES DE t,.\ NATI RE.
Le point de la question cst ici de savoir si la
chaleur qui maintient la nature yivante a la sur-
face de la terre, en un seul mot, si la chaleur de la
surface de la terre vient du soleil ou de la chaleur
interieure du globe. Or, sur ce point, Buffon se
trompe de deux facons.
D’une part, il accorde beaucoup trop peu a Tac-
tion des rayons solaires; d’autre part, il accorde
beaucoup trop a I’action de la ehaleur interieure
du globe.
Buffon suppose que la chaleur que le soleil en-
voiedla terre est assez petite; et M. Fourier prouve
qu’elle est immense
Buffon suppose que la chaleur envoyee par le so-
leil ne serait pas seule suffisantc pour maintenir la
nature vivante : cependant elle sufiit, car tout vit;
et M. Fourier prouve qu’elle est la seule, ou pres-
que la seule, qui agisse aujourd’hui sur la surface
du globe.
I6e dans I’interieur du globe ; inais le progr^s a cesse presqiie
entiirement, et, si I'accumulation conliniiait encore, on obser-
verail I’accroissement dans un sens precisenicnl contraire a ce-
lui que nous venons d’indiquer. » Fourier, loc. eit., page <57.
> « Les alternatives ties saisons sonl enlreienues par une quan-
tile immense de chaleur solaire qui oscillcdans I’enveloppe ter-
restre, passant au-dessous dc la sui-race duranl six mois, cl rc-
tournanlde la terre dans I’air pendant raulremoi lie dcl’annee.n
Fourier, loc. cit , page <63.
Digitized by Google
EPOQDBS DE LA NATURE.
235
Buffon pretend que « les emanations de I’inte-
rieur de la terre a la surface ont un degr^ de cha-
leur tres-reel et tres-sensible ' ; » et M, Fourier
prouve que cela n’est pas : « La chaleur primitive
du globe ne cause plus, dit-il, d’effet sensible a la
surface L »
Enlln, Buffon nouseffraie par le refroidissement
prodigieux dont il menace le globe ® ; et M. Fou-
rier nous rassure : « La temperature de la surface
du globe ne surpasse pas, dit-il, d’un trentieme de
degre centesimal la derniere valeur a laquelle elle
doit parvenir »
1 Tome V, page 10 (Supplement).
s Lor. cit., page 138. II dil encore : « L’efTet de la clialeurpri-
milive que le globe .i conservee est deveiiu, pour ainsi dire,
insensible a la superficie de I’enveloppe terreatre. » Page 161. II
dil enrin : « Nous eonnaissoiis avee cerlllude, par la ihOorie el
let observations , que I’clTel de la chaleur centralc eat devenu
depuis longlenips insensible a la superflcic, quoiqu'il puisse Otre
trfis-grand a une profondeur mediocre. » Page 119.
s Scion IlulTon, il arrivera un moment oil le globe sera assea
refroidi « pour que la nature vivanle y soil an^anlie. » Tome V,
page 911 {Supplement).
* Loc. cit., page 138. On voil par lA combien BuiTon, ne con-
naissant pas les Inis du refroidissement , a dil sc Iroinper dans
le nombre des annecs qu’il suppose pourchacunc de ses epo~
ques, pour chacun des etats, pour cliacun des re/rot'dtaiemefi<a
successifs du globe.
Digitized by Google
236
EPOQtES UE LA NATIKE.
Quatriime fait. (Jue les manures qui coiiiposenl le globe de la
lerre soni, cn general, de la nature du verre, el peuvenl 6lre
toulei reduiteg en verre.
Buffon appelle vitrescibhs, dans ses Epoques de
la nature, les matiercs qu’il appelait vitrifiees dans
sa Theorie de la terre. La-dessus De Luc fait la
remarque suivante : « Les niatieres primordiales
de notre globe, dit-il, sont refractaircs, calcaires,
vitrescibles, et nullement vitrifiees. M. de Buffon
les nomme vitrifiees dans sa Theorie de la terre,
parce que cela devait etre dans son bypothese. II
les a nominees ensuite vitrescibles dans \es Epoques
de la nature ; mais alors I’objet changeait du tout au
tout, car il s’agissait de la difference d’avoir ete a
n’avoir pas ete fondues. Avec ce seul changement
de mot, il fallait changer totalement le systeme ;
cependant M. de Buffon le conserve, puisque le
passage d'un globe de matiere fondue a I’etat ac-
tuel de la terre fait tout le sujet des Epoques *. »
M. Cuvier dit : « 11 parait aujourd’liui extreme-
ment probable que la dissolution du globe a ete
produite par le feu ; car la ehimie est parvenue a
* Letlres phytique$ et morales sur I’histoire de la terre et de
I’homme, tome V, parlie ir, page 605, 1779.
Digitized by Google
BPOQllES DE L.V NATURE.
237
liquefier par la voie seche la raatiere des monta-
gnes primitives, qui sont toutes composees de
gneiss, de granit, etc... Ainsi, Buffon aurait de-
vine I’etat primitif du globe et le mode de forma-
tion des montagnes de granit, s’il n’avait pas sup-
pose que ces montagnes sont vitrifiees, tandisque,
dans la realite, les terrains primitifs sont seule-
ment vitrifiables »
Je prends ici le mot verre. dans un sens general
et large, dans le sens ou I’a pris Buffon. Laissons
le petit debat sur le mot vitrifie et sur le mot vi-
trifiable * : la question est de savoir si les matieres
qui composent le globe de la terre ont ete, ou non,
fondues. Eh bien, tout semble prouver que Buffon
avait raison, que ces matieres ont ete fondues ; et
1 Hisloire det sciences naturelles ( Cours fait au college de
France), lome IV, page 166.)
* OulTon n’a pas attache i ccs deux mots Timportance qu’^al-
lachcnt ici De Luc ct M. Cuvier ; il se serl assez indifTeremroent,
m6me dans sa Theorie de la terre, dc I'un ou dc I'autre. « L’in-
lerieur de la terre doit 6tre one niali6re vilrifiee... » [Theorie
de la terre, uu tome I, page LtO.) « En considerant la terre dans
son premier eiai, c'etail d'abord un noyau dc verre ou de ma-
ti6rc vitrillee... w [Theorie de la terre, ou Ionic I, page 258.) La
il appcile, cominc on voit, les matieres qui composent le globe,
des matUSres vitrifiees; il les appelle ici vitrescibles : « Les ni6-
taux, les mincraux, les scis, cic., ncsonlqu’une terre vitrcsci-
ble... » [Theorie de la terre, ou tome I, page 961.)
Digitized by Google
238
Kl’OQl'ES DE LA NVTl'RE.
UOU8 savons aujoiird’hui, par des experiences cer-
taines, qu’elles sont toutes fusiblcs.
Cinquiime fait. Quc Ton Irouve sur loulc la surface de la terre
et ni^me sur les monlagncs, jusqu'a quinze cents el deux raille
loises de hauteur, une immense quantity de coquilles el d’au-
tresdebris des productions de la mer.
Ce cinquieine fait est le plus evident, le moins
contestable de tons, celui que Biiffon a le mieux
connu,et, comme nous I’avons dejavu*, celui dont
il a tire le meilleur parti dans sa I'hcorie de la
terre.
I. — Formation des monlagncs.
Danssa Theoriede la terre, Buffon attribuait la
formation de toutes les montagnes a Taction des
eaux. Dansses Epoques de la nature, il distingue
tres-bien la formation des monlagncs primitives de
la formation des montagnes sccondaires.
a Lorsque j’ai compose, en 1774, mon J'railede
la Theorie de la terre, je n’etais pas, dit-il, aussi
instruit que je le snis actuellement, et Ton n’avait
pas fait les observations par lesquelles on a re-
1 Ci-dcvanl, page 202.
Digitized
KPOQL'ES DE L\ NATURE.
23i
connu que les sommets des plus hautes montagnes
sont composes de granit et de rocs vitrescibles, et
qu’on ne trouve point de coquilles surplusieurs
de CCS sommets; cela prouve que ces montagnes
n’ont pas ete composees par les eaux,jnais pro-
duites par le leu primitif, et qu’elles sont aussi
anciennes que le temps de la consolidation du
globe ‘. »
Les montagnes primitives ont done ete formees
par le feu ; mais comment le feu les a-t-il formees?
Selon Buffon, les montagnes se sont formees la ■
surface du globe, comme il se forme des inegali-
tes, des asperites a la surface des masses de verre
ou de metal fondu, qui se refroidissent*.
Buffon n'a pas eu I’idee du soulevement, de ce
mecanisme, enfiii trouve, de la formation des mon-
tagnes
1 Tome V, page 53r« {Supplement).
* «Cumparons les cffelsde laconsolidalioii du globe dc la lerre
on fusion a ce que nous voyoiis arriver :i une masse de verre ou
de metal fondu, loi squ'elle commence a se refroidir : il se forme,
.i la surface dc ees masses, des Irous, des ondes, des asperites...
lesquelles peuvent nous reprcseiiter ici les premieres inegaiit^s
qui se sont trouvees sur la surface de la terre;... nous auruiis
dis-lors une idee du grand iiumbrc de inonlagues...» (Tome V,
page 71, Supplement.)
3 La tlu5orie du smilh'lmenl des monlagnes est, comme je I’ai
c|(^ja (lit ei-devaiil, page 2ur. , une luiuiere loiile nouvelle, et
Digitized by Google
240 EPOOnCS I)E lA NATURE.
II suit, d’ailleurs, du mecanisme suppose par
Buffou, d’abord, que toutes les montagnes sont
contemporaines de la consolidation du globe i, et,
ensuite, qu’elles sont toutes contemporaines les
unes des autres; et rien de cela n’est conforme
aux faits.
Les beaux travaux de M. Elie de Beaumont
nous out appris, d'abord, que la formation des
montagnes est fort posterieure a la consolidation
du globe; et, en second lieu, quo, parmi les mon-
tagnes, les unes sont fort posterieures aux autres.
Buffon s’est done trompe sur le mecanisme de
la formation des montagnes et sur I’epoque oil
elles ont paru ; s’est-il trompe de m6me sur la
cause qui les a produites? On pent croire que
non, et que cette cause est en effet le feu, la eba-
leur interieure de la terre, ce feu, cette chaleur,
que Buffon a su voir comme un fait reel, general*,
qui a manque BufTon. CeUe thcoric nous expliqun comment
la mer a couvcrl loute la icrre; comment elle avail mSme de-
pose des terrains de sediment, des couclies, lorsquc les monta-
gnes ont et6 soulev^es; comment, en se soulevant, les mon-
tagnes ont redress^ les couclies liorizonialcs, ourrage deseaux;
comment les vieilles roclics ont perce ces couches el form6 les
hauts sommets, etc., etc.
t (( ... Elies soul aussi anciennes que le tcmpsdc la consolida-
tion du globe. » (Tome V, page 535, Supplement.)
II nous suHil... qu’on reconn.aissc cette chaleur Int^-
Digitized by Google
EPOOUES DE LA NATURE. 244
et dont il a tire, le premier, toute une th^oric
nouvelle du globe.
« L’action volcanique, dans le sens propre de
ce mot, ne saurait 6tre, dit M. Elie de Beaumont,
la cause premiere des grands phenomfenes qui nous
occupent ; mais les eruptions volcaniques parais-
scnt avoir elles-m^mes des rapports avec la haute
temperature que presentent encore aujourd'hui
les parties interieures du globe, et les analogies
qui, au premier apercu, nous feraient chercher
dans Taction volcanique proprement dite la cause
des revolutions de la surface du globe, doivent
nous conduire fmalement a chercher cette meme
cause dans le phenomene beaucoup plus large de
la haute temperature interieure de la terre'. »
II. — Espices perdues.
L’idee des especes perdues, la plus helle idee
du siecle en histoire naturelle, est dans Buffon ;
rieure dc la lerre comme un fail reel et general, duquel,commn
des autrcs fails geiicraux de la nature, on doit deduirc les efTcis
pariiculicrs. » (Tome V, page tl, SuppUmenl.)
1 Recherches sur quelques-unes du revotulion$ de la surface
du globe, etc. (dans le Manuel gfnlogique dc M. de Lab6che ,
page n;i).
21
Digitized by Google
242
EPOQUES DE LA NATURE.
et BufTon l a cue des le temps ou il ecrivait sa Theo-
rie de la terre.
(( II peut se faire, disait-il alors, qu’ll y ait eu
de certains animaux dont I’espece a peri : ces co-
quillages ' pourraient ^tre du nombre ; les os fos-
siles extraordinaires qu’on trouve en Siberie, au
Canada, en Irlande et dans plusieurs autres en-
droits, semblent confirmer cette conjecture, car
jusqu’ici on ne connait pas d’ animal a qui on
puisse attribuer ces os qui, pour la plupart, sont
d’une grandeur et d’une grosseur demesurees »
Tout semble deraontrer, dit-il, dans ses Epo-
que$ de la nature ^ « qu’il y a eu des especes per-
dues, c’est-a-dire dcs animaux qui ont autrefois
existe, et qui n’existent plus *... »
III. — Grands ossements fossiles du Nord.
Si I’idee des especes perdues est la plus grande
id^e de I’histoire naturelle, le fait des ossements
1 Lcs comes (T Ammon rosslles.
> Tome I, page 390.
s Tome V, page 37 (Supplement ' . « Ces ^normcs dents, dont
]a face qui bruie csl coniposec de grosses poiiitrs mousses, out
apparlenu a iiiie espeice d^lruite aujniird'luii siir la terre,
comiiic les grandes volutes apprises rornet d’ Ammon sont ac-
luellemenl detriiiles dans la mer. » (Tome V, page 21, Suppie-
Digitized by Google
EP0QUE8 DE LA NATURE.
243
fossiles trouves dans le Nord eh est le plus grand
fait, car c’est ce fait qui a prouv6 cette idee *.
Pendant un demi-siecle, le probleme des osse-
ments fossiles du Nord a et^ le probleme de tons
les hommes qui out pens4 en histoire naturelle.
Gmelin I’avait l^gu^ h Buffon ; Buffon le legua a
Camper, a Pallas, a Blumenbach; M. Cuvier I’a
r^solu, et c’est la sa gloire immortelle.
Buffon supposait que les terres du Nord, plus
tdt refroidies, et par consequent plus tdt babita-
bles, avaient ete le premier sejour des grands ani-
maux terrestres. Ensuite, ces terres s’etaient de
plus en plus refroidies, et, h mesure qu’elles avaient
perdu leur temperature, elles avaient aussi perdu
leur population : les grands animaux terrestres
avaient passe du nord au midi
Pallas imaginait une grande irruption des eaux
menl.) Les ^normes dents donlparle ici BufTon sonlcelles du
matfodonle, esp^ce en efTel perdue.
1 « C’cst par les os des quadrup^des que nous apprenons,
d’une mani^re assur^e, le fail important des irruptions repdt^es
de la mer, dont les coquilles el lesautres produits marins a eui
seuls ne nous auraient pas inslruils... » Cuvier, Ditcourt <ur le$
ritolulioM dt la surface du globe.
s a Nous ne pouvons douler qu’apr^s avoir occupy les parlies
septenlrionalcs de la Russie et de la Siberie,... oil Ton a trouv^
leurs d^pouilles en grande quantity, ils u’aien I ensuite gagnd les
terres rooins septenirionales... en sorte qu’i mesure que les
Digitized by Google
EPOQUES UE LA NATURE.
2ii
qui, venues du sud-est, avaient transporte et en-
foui dans le nord les animaux du midi.
M. Cuvier prouva que tous les animaux fossi-
les sont des animaux dont I'espece n’existe plus.
Les animaux fossiles ne sont done pas venus de
I’lnde, comme le veut Pallas, puisque les animaux
fossiles sont tous diff^rents des animaux de I’lnde.
Les animaux actuels du Midi ne viennent done
pas des animaux fossiles du Word, comme le veut
Buffon, puisque les animaux qui vivent aujour-
d’hui dans le Midi sont tous differents de ceux
qui ont vecu jadis dans le Nord.
Buffon n’avait pas su distinguer les elephants
fossiles des elephants vivants. « Les defenses, les
dents mdchelieres, les omoplates, les femurs et les
aulres ossements trouves dans les terres du Nord,
sont certainement, dit-il, des os d’elephant; nous
les avons compares aux differentes parties respec-
tives du squelette entier de relephaut, et Ton ne
pent douter de leur identite d’espece L »
M. Cuvier est le premier qui ait distingue les
elephants vivants des elephants fossiles. C’est
m6me par cette distinction qu’il a commence cette
terres du Nord se refroidissaiont, ccs animaux cherchaient des
terres plus chaudes... » (Tome V, page 172, Supplimenl.)
1 Tome V, page 20 [Supphlment).
Digitized by Google
EPOQUES DE LA NATURE. 245
suite de decouvertes et cette science de merveiiles
qui nous ont rendu toutes les populations antiques
du globe.
Qu’a-t-il done manque a Buffon? I’anatomie
comparee ‘ ; et meme sur combien de points, guide
par la seule bimiere de son genie *, ne I’a-t-il pas
devancee ? On pent en juger par cette page admi-
rable :
<( Les petritications sont le grand moyen dont la
nature s’est servie pour conserver a jamais les em-
preintes des etres perissables ; e’est, en efTet, par
ces petrification s que nous reconnaissons ses plus
anciennes productions, et que nous avons une
idee de ces especes maintenant an^nties, dont
I’existence a precMe celle de tons les 6tres actuel-
lement^’ivants et v^getants, ce sont les seuls mo-
numents des premiers dges du monde; leur forme
est une inscription authentique qu’il est ais6 de
lire, en la comparant avec les formes des corps
organises du m6me genre ; et, comme on ne leur
1 Voyez, sur I’applicalion de I’anatomie comparee a la deler-
mination des ossemenls fossiles , mon Analyse raisonnee des
tracaux de G, Cucter, Paris, <841.
< Expression de Buffon... « Lorsqu’on commence a lombur
dans cette profondetir du temps oil la lumi^re du genic scmble
s’eteindre... » (Tome V, page 2.5, Supplement.)
21 .
Digitized by Google
S46 EPOQI ES DE LA NATl'RE.
rroitve point (Vindividus analogues duns la nature
vivante, on est force de rapporter I’existence de
ces especes, actiiellement perdues, aux temps oil
la chaleur du globe etait plus grande, et sans doute
n^essuire a la vie et a la propagation de ces ani-
inaux et vegetaux qui ne subsistent plus. — C’est
surtout dans les coquillages et les poissons, pre-
miers habitants du globe, que Ton peut comp-
ter un plus grand nombre d’especes qui ne subsis-
tent plus; nous n'entreprendrons pas d’en donner
ici r^numeration, qui, quoique longue, serait en-
core incomplete; ce travail sur la vieille nature
cxigerait seul plus de temps qu’il ne m’en reste a
vivre, et je ne puis que le recommander h la pos-
terite
« Les ossements des animaux terrestres, conser-
ves dans le sein de la terre, quoique beaucoup
moins anciens que les petrifications des coquilles
et des poissons, ne laissent pas de nous presenter
des especes d’animaux quadrupedes qui ne subsis-
tent plus; il ne faut, pour s’en convaincre, que
comparer les dnormes dentsapointes mousses dont
j’ai donne la description et la figure avec cedes de
nos plus grands animaux actuellement existants...
1 Tonic IV, page 156 (ilin^raux).
Digitized by Google
EPOQCES DE LA NATUBE.
i47
De mdme, les tr^grosses dents carries que j'ai
cru pouvoir comparer a celles de I'hippopotame,
sont encore des debris de wrps demesurement gi-
gantesques, dont nous n’avons ni le modele exact,
ni n’aurions pas m^me I’idee, sans ces temoins
aussi authentiques qu’irreprochables ; ils nous de-
montrept I’existence passee d’esp^s colossales
dilTerentes de toutes les espies actuellement sub-
sistantes <...
« Je le repete, c’est a regret que je quitte ces
objets interessants , ces precieux monuments de
ia vieille nature, que ma propre vieillesse ne me
laisse pas le temps d’examiner assez pour en tirer
les cons^uences que j’entrevois... D’autres vien-
dront apres moi qui pourront supputer *...0
Je termine ici cet examen des idees de Buffon.
Quand on etudie, avec nous, cette suite toujours
croissante de grands travaux ; quand on s’^leve,
comme nous i’avons fait, des idws sur Teconomie
animale, sur la formation des ^tres, sur la g^gra-
phiezoologique,sur rhistoirenaturellederhomme,
aux idees sur la theorie de la terre, aux idees sur
les ^poques de la nature, on admire ce puissant
1 Tome IV, page 159 [Mineraux).
* Tome IV, page 172 (Mineraux).
Digitized by Google
248
jbogUES DE LA NATURE.
genie dont ia vue toujours domine. Dans les Epo~
que$ de la nature en particulier, dans ce dernier
et ce plus parfait de ses ouvrages, Buffon touche
a tout ce qu’il y a de grand dans le temps, dans
les faits, dans les forces de la nature, et neanmoins,
dans ce livre de Buffon, il y a quelque chose qui
parait plus grand encore que toutes ces grandes
choses : le genie de Thomrae.
Digitized by Google
CHAPITRE XIII.
PHILOSOPHIE GENERALE DE Bl’FFON.
I. — GoOt de Burron pour lei sysliroes.
Je ne fais que rappeler id ce que j’ai deja dit
tant de fois des deux esprits qui, tour a tour, con-
duisentBuffon : I’esprit d’experience et I’espritde
systeme.
Personne n’a plus sacrifie que lui a I’esprit de
systeme. On est tente, a chaque moment, de lui
appHquer ce qu’il dit si bien d’Aristote, qui, « en
raisonnant sur les phenomenes, ne voulut yas ou-
blier son systdne general de philosophic; qui n’i-
gnorait, d’ailleurs, aucun fait, aucunc observa-
tion... et qui avait un genie eleve tel qu’il le faut
pour rassembler avantageusement les observations
et gend-aliscr les faits K »
Peut-on n’en pas dire autant de Buffon? Ne
1 Tunic II, page 92.
Digitized by Google
rmLO:?(>i>iiiE (;E>t;uALE
2no
iTj'rcttna-t-on pas toiijours qu’il ait male si fre-
quemmentles systemes aux theories? N’a-t-il pas
toujours oonnu, des qu’il I'a voulu, toutes les ob-
servations, tons les faits?et n’avait-il pas aussi,
jioiir rassemblerpes observations et generaliser les
faits un genie admirable?
AssurementjBuffon est grand meme par ses sys-
temes ; car, a tout prendre, j’aime mieux une con-
jecture qui eleve mon esprit qu’un fait exact qui
le laisse a terre, et J’appellerai toujours grande la
pensee qui me fait penser.
C’est la le genie de Buffon, et le secret de sa
puissance : c’est qu’il a une force qui se commu-
nique ; c’est qu’il ose , et qu’il inspire son lec-
teur quelque chose de sa hardiesse; c’est qu’il met
partout sous mes yeux le courage des grands ef-
forts, et qu’il me le donne.
« Tout systeme , dit Buffon , n’est qu’une com-
binaison raisonnee, une ordonnance des choses ou
des idees qui les repr^sentent, et c’est le genie seui
qui peut faire cette ordonnance, e’est-^-dire un
systeme en tout genre , parce que c’est au genie
seul qu’il appartient de generaliser les idees parti-
culieres, de reunir toutes les vues en un faisceau
de lumiere, de se faire de nouveaux apercus, de
saisir les rapports fugilifs, de rapprocher ceux qui
Digitized by Google
DE BUFFON.
251
sont eloign^, d’en former de non velles analogies,
de s’^lever enfin asse/. haul ct de s’etendre assez
loin pour embrasser a la fois tout I’espace qu’il a
rempli de sa pensee ; c'est ainsi (jue le genie seul
pent former un ordre systematique des choscs et
des fails, de leurs combinaisons respectives, de la
dependance des causes et des eflets ; de sorle que
le tout rassemble, reuni, puisse presenter a I'cspi it
un grand tableau de speculations suivies, ou du
moins un vaste spectacle dont toutes les scenes se
lient et se tiennent par des idees consequentes et
des faits assortis *. »
Buffon estdonc grand, et ti es* grand jusque dans
ses systemes ; et pourquoi? Lui-meme nous I’ex-
plique, et vient de le dire ; C’est qu’il s’(deve assez
baut et s’etend assez loin j>our remplir tout I'espacc
(le sa pensee.
Cependant, quelque belle que suit la pensee qui
nous donne le spectacle des speculations suivies, la
pensee qui nous donne le spectacle des verites de-
comerles est plus belle encore, et toutes les hypo-
theses de Buffon ne vaudront jamais une seule de
ses grandes lois experimentales.
On a vu ce chapitre ou Buffon pose la loi qui
1 Tonin II, page 310 (Hin rnur).
Digitized by Google
252
PIIILOSOPIIIE GKN^ALE
separe les animaiix des deux continents : c’est en
comparant, un u un, sans hypothese, sans conjec-
ture, sans systeme, tous les animaux connus des
deux mondes, que Buffon a decouvert cette loi.
C'est aussi en comparant, un k un, tous les ani-
maux vivants a tous les animaux fossiles, que
M. Cuvier a decouvert la loi des especes perdues.
^ La sont les deux grandes lois de la nature vi-
vante ; et c’est la methode experimentale qui les
a donnees.
Et puisque enfin le probleme etait d’arriver jus-
qu’a ces deux lois, bases de toute une liistoire na-
turelle nouvelle , je demande ce qu'auraient fait
pour cela des systemes.
II. — Idccs de BufTon sur la naiurc.
Buffon, comme la plupart des ecrivains du dix-
huitieme siecle , a beaucoup abuse du mot nature.
Cependant Buffon n’a pas dit, tres-certaine-
ment, ce que lui fait dire Herault de Sechelles :
« J’ai toujours nomme le Createur, mais il n’y a
qu’a 6ter ce mot et mettre a la place la puissance
de la nature »
1 Yoynge A Mnntbnr, page 56.
Digitized by Google
DE BCFFON.
2o3
Si vous mettez la natuie a la place de rauteur
de la nature, la nature sera Dieu. Kt quel Dieu !
uu Dieu assujetti, borne, qui fait et ne sait pas,
qui me doune rintelligeuce et qui n’a pas I'intel-
ligence I
Buffon dit : « Lorsqu’on nomme la nature pu-
rement et simplement, on en fait uneespece d’etre
ideal, auquel on a coutume de rapporter, coniine
cause, tons les effets constants, tons les pht^nome-
nes de I’univers K »
Voila qui est tres-bien ; la nature n’esl qu’uii
^Ire ideal. Pourquoi done inetlre partout cet tHre
ideal a la place de I’etre reel? Pourquoi? Parce
en qu’un etre ideal est le rcssort le plus commode
philosophie. Buffon suppose a la nature des vues,
des projets', des erreurs des caprices^.
I Tome I, page 3 {Oiieaux),
1 « ... Nous ne devons supposcr A la nature que des vucs fixes
el dcsprojcls certains. » (Tome 111, page 450, Oiteaux.)
3 « La vieille nature de I’ancien continent, luujours superiouro
d la nature modernedu nouveau monde dans toutes ses prudnr-
linns, sc montre aussi plus grande, m6mc dans ses erreurs, rt
plus puissantc j usque dans ses Pearls. » (Tome VII, page 56,
Oiteaux.)
4 (( Toutes les parties qui, dans les animaux, sonl excessives,
surabondantes , placees a contre-sens,... ne doivent pas litre
mises dans Ic grand plan des vues direcles de In nature, mais
2i
Digitized by Google
254
PHILOSOPHIC GOCRALE
« II semble, dit-il , que quand la nature ps-
sayait toutes les puissances de sa premiere vi-
guenr, et qu'elle ebaucliait le plan de la forme des
etres, ceux en qui les proportions d’organes s’uni-
rent avec la faculte de se reproduire out ete les
seuls qui se soient maintenus ; elle ne put done
adopter a perpetuite toutes les formes qu'elle avait
tentees ; elle choisit d’abord les plus belles pour
en composer le tout harmonieux des etres qui nous
euYironnent : mais au milieu de ce magnifique
spectacle, quelques productions negligees, etquel-
ques formes nioins heureuses , jetees comme des
ombres au tableau, paraissent etre les restesdeces
dessins mal assort is ’. »
Voilii done un etre ideal, la nature, qui etsaie,
qui ebaurhe, qui chuisit, qui tenle, etc., etc.
Dans Buffon, le mot nature se prele a tout. La,
e’est la nature qui , prise au sens actif, produit la
nature, prise au sens passif : « La nature active,
en produisant les etres, leur imprime, dit Buffon,
un caractere particuliei »;ui fait leur nature pro-
pre et passive *. » Ailleuts : « La nature obdtaux
dans la peliie carle de sec c.*.r)rKc«. » (Tome VII, page 409, Oi-
seauT.)
Tome VIII, page 44S
* Tome I, page 4 (Oweow:).
Digitized by Google
DE BUFKON.
255
lois etablies par le sciiveiain £tre i ; » plus loin :
« La nature est le systeme des lois cHablies par le
Cr eaten r *. »
Buffon dit tres-bien : « La nature n’est point
une chose, car cette chose serait tout » 11 dit
beaucoup mieux encore : « La nature n’est point
un 6lre, car cet etre serait Lieu » Qu’est-ce done
que la nature? « Une puissance vive, immense,
qui embrasse tout, qui anime tout, etc. ® )'
La nature n’est ni une chose, ni un etre, ni
une puissance : comme Buffon le disait tout a
Theure, la nature, prise au sens actif, n’est qu’un
6tre ideal, e’est-a-dire un mot, et la philosophic
devrait bien se debarrasser enlin de lous les mots
qui ne sont que des mots.
> Tome II, page 107 {Mineruvx).
* Tome XII, page iij.
3 Tome XII, page iij.
*Tome XII, page iij.
» Tome XII, page i;j.
Digitized by Google
356
PIIILOSOPHIE GEXEBALE
111. — Causes flnales.
« II y a des choses, dit Montesquieu , que tout
le raondc dit, parce qu’elles ont ete ditcs une
fois *. »
Bacon nyant dit qu’il fallait exclure les causes
finales de I’histoiie naturelle, tout le monde a re-
pete qu’il fallait exclure les causes finales de I’his-
toire naturelle.
Lorsque Bacon se plaint de ce que : « La mauie
de trniter des causes finales dans la physique en
avait chasse et comme banni la recherche des cau-
ses physiques *, » il a raison ; mais lorsqu’il louc
Demoerite « d’avoir ecarte Dieu du systeme du
monde » il a grand tort.
1 Contidfrn(inn$ $ur lei cautes de la grandeur det Romaint
et de leur decadence, cliapitre iv.
* De la dig^nile el de I’accroinement des sciences. (Traduction
dc Lasalle.)
3 « La philosophie de Democrile el dc ccs aulres conlcmpla-
tifs fpii ont dearie Dicii du sysU'inc du monde, rl allribiic la
formation de I’univcrs a ce nombre iiifini dc lenlalices cl d’ei-
sais dc la nature, qu’ils ddsignnirnt par le seni mot dc destin
on dc fortune, ne reconnaissanl pour cause des cboscs pariicu-
lidresquc la sculc ndcrssild, sans I’inlervciition des causes fina-
les, cellc plidusopbic, dis-je, nous parait, quant aiut causes phy-
siques, avoir bcaucoup plus de solidile, cl avoir pcnclrc plus
Digitized by Google
DE BUFFON.
257
Jusqu'icI, la discussion sur I’cmploi des causes
finales en histoire naturelle n’a ete qu’un malen-
tendu. II ne faut pas expliquer les choses physi-
ques par les causes metaphysiques, pas plus qu’il
ne faut expliquer les choses metaphysiques par
les causes physiques ; mais il faut voir dans les
choses physiques comme dans les choses meta-
physiques le dessein qui y est partout, le grand
dessein, c’est-a-dire I’assortiment des choses entre
elles, le rapport des causes avec les fins, les causes
finales.
Bacon loueDemocrited’avoir ecarte Dieu du sys-
teme du monde : il dit encore que « la place des
causes finales est dans la metaphysique et non dans
la physique » et moi je dis qu’elle est partout;
car y a-t-il moins de dessein dans les choses phy-
siques que dans les choses metaphysiques? Y a-
t-il moins de combinatsons raisonnm, moins de
plan, moins de vues, moins de causes calculees
avanl dans la nature que celle do Plalon el d’Aristole, parccUe
raison-la mcme quo les premiers ne se sonl jamais occnp6s des
causes finales, au lieu que les derniers n’onl fail que reballre
sur ce sujel-la. » De la digni(6 el de I’accroissemenl des tciencet,
(Traduction de Lasallc.)
1 De la dignile et de I’accroUeemenl dee sciences. (Traduction
de Lasalle.)
22 .
Digitized by Google
528
PHILOSOPHIE UENERALE
pour les fins? Et ces causes calculees pour les fins,
ne sont-ce pas les causes finales?
« Ce n’est point, dit Buffon, par des causes fi-
nales que nous pouvons jugcr des ouvrages de la
nature , nous ne devons pas lui pr6tor d’aussi pe-
tites vues, la faire agir par des convenances mora-
les, mais examiner comment elle agit en effet, et
employer, pour la connaitre, tous les rapports
physiques que nous presente l immense variete de
ses productions »
Je reprends chacune de ces assertions en parti-
culier : « Ce n’est point par des causes finales que
nous pouvons juger des ouvrages de la nature : »
Non, mais des causes finales par les ouvrages de la
nature. « Nous ne devons pas lui preter d'aussi
petites vues : » Les causes finales , c’est-^i-dire
les plans combines, les rapports sui vis, les vues
assorties, les fins partout prevues , les causes
partout donnees , ne sont pas de petites vues ;
(f la faire agir par des convenances morales : »
Dans les choses morales, il faut la faire agir par des
convenances morales, etdans les choses physiques,
par des convenances physiques; « mais examiner
comment elle agit en effet : » Sans doute ; « et em-
< Tome V, page <06.
Digitized by Google
DE BUFFON.
2o9
plover, pour la connaitre, tons les rapports physi-
ques... » Mais, s’il y a des rapports physiques, il y
a done aussi des fins physiques, des rapports entre
les causes et les fins, des fins pievues en conse-
quence des causes, des causes donnees en previ-
sion des fins, en un mot, des causes finales phy-
siques.
Buffon dit encore : w Dire qu’il y ade la lumiere
parce que nous avons des yeux, qu’il y a des sons
parce que nous avons Jes oreilles, ou dire que nous
avons des oreilles et des yeux parce qu’il y a de la
lumiere et des sons, n'est-ce pas dire la meme
chose, ou plutdt que dit-on '? »
Oui : dire que nous avons des yeux et des oreil-
les parce qu’il y a de la lumiere et des sons, e’est,
j’en conviens , ne ricn dire; mais, montrer que
tout, dans I’oeil, est admirablement dispose pour
voir la lumiere, co.mme tout, dans I’oreille, pour
entendre les sons, je le demande a mon tour, est-ce
la ne rien dire ?
Ilya done des fins physiques, comme il y a des
fins morales : les causes finales sont partout, et
ces rapports assorlis, suivis, que je vois partout,
dans le monde physique comme dans le moude
1 Tome II, page 78.
Digitized by Google
260 PIIILOSOPIIIE GfiNERALE
moral, me ramenent sans cesse, dans le monde
physique comme dans le monde moral, a la cause
premiere et supreme, a la cause qui a tout pro-
duit.
IV. — Mol^ulri organiques.
Apres le mot nature, je ne vois rien dont Buffon
ait plus abuse que des molecules organiques.
La nature « pourrait tout, dit Buffon, si elle
pouvait ancantir et creer >. » Buffon pose les
molecules organiques imlestriiclibles ; et d^s lors
la nature n’a plus besoin ni de creer ni de de-
truire.
« L’organisation detruite, la vie cHeinte.. . ne sont
pour la nature, dit Buffon, que des formes anean-
ties, qui sont blentdt remplacees par d’autres for-
mes... la matih’e organique vivante survit a toute
inert *. » — « A prendre, dit-il encore, les etres en
gthieral, le total de la quantite de vie est toujours
le meme, et la mort, qui semble tout detruire, ne
detrult rien de cette vie primitive et commune a
' Tome XII, page iv.
s Tome IV, page 365 (Supplement).
Digitized by Google
DE BUKFON.
264
toutcs les especes d’^tres organises ; comme toutes
les autres puissances subordonnees et subalternes,
la mort n’attaque que les individus, ne frappeque
la surface, ne detruit que la forme, ne peut rien sur
la raatiere, et ne fait aucun tort a la nature, qui
n’en brille que davantage, qui ne lui permet pas
d’aneantir les especes, mais la laisse nioissonner
les individus et les detruire avec le temps pour se
montrer elle-m6me independante de la mort etdu
temps, pour exercera chaque instant sa puissance
toujours active, manifester sa plenitude par sa f6-
condite, et faire de I’univers, en reproduisant, en
renouvelant les etres, un theatre toujours rempli,
un spectacle toujours nouveau »
Quel magnifique tableau ! mais suivons les idees.
La mort ne detruit done que I’individu , que la
forme : au fond, la mort n’atteint pas la vie, car la
vie est dans les molecules organiques *, et, par la
supposition meme, les molecules organiques sont
indestructibles.
Je dis par la supposition : et, en effet, tout, ici,
n’est-il pas supposition et fiction? Les molecules
1 Tonic IV, page i:)8.
! Les molecules organiques « conslitucnl !a vie, el passcnlde
mCulcs en mouks pour la perp^luer. » (Tome IV, page 338,
SupplemetU).
Digitized by Google
S6S PHILOSOPHIE GENERALB
organiques sent une supposition ; la nature est une
fiction.
Je conrois tres-bien que la nature, 6tre ideal ,
ne pulsse ni creer ni detruire ; mats Dieu, £tre
reel , ne peut-il pas cr^er et detruire? Dieu a cree,
il conserve ; et par le seul fait qu’il conserve , il
cree encore.
Descartes a dit avec un sens admirable : « De ce
que un peu auparavant j'ai etiS il ne s'ensuit pas
que je doive maintenant 6tre, si ce if est qifeu ce
moment quelque cause me produise et me cree,
pour ainsi dire, derechef, e’est-a-dire me con-
serve... Une substance, pour etre conservee dans
tous les moments qu’elle dure, a besoin du m^me
pouvoir et de la m^me action qui seruit necessaire
pour la produire et la creer tout de nouveau , si
elle n’etait point encore; en sorte que e’est une
chose que la lumiere naturelle nous fait voir clai-
rement, que la conservation et la creation ne dif-
ferent qu’au regard de notre facon de penser, et
non point en effet *. »
Je I'ai deja dit : la nature, prise au sens actif,
n’est qu’un mot qui me cache Dieu ; je me lasse
dune philosophic toute de fiction, je veux une
1 Tome 1, pige 286. ,
Digitized by Google
DK BUFFON.
263
philosophie reelle ; et le veritable nom de la na-
ture ‘ est la Providence.
V. — Homo duplex.
Rien n’est plus comm, rien n’est plus souvent
cite que les belles pages ou Buffon peint les deux
hommes qui se trouveiit dans I’liomme, I’Aomo du-
plex, rhomme double.
Vhomo duplex de Buffon est, si je puis ainsi dire,
le dernier mot de sa psychologic.
INous avons vu qu’il admet deux especes de me-
moires, comme Descartes deux especes de sensibi-
liles *.
II y a done une sensibiUte physique et une sensi-
bilitc intellecluelle ; il y a la memoire qui n’est que
« le renouvellement de nos sensations, » et la me-
moire qui est « la trace de nos idees »
II y a deux especes de passions : « les passions
qui n’appartiennent qn’a Thomme n et les pas-
1 La nature, prise au sens passif, est I’ensennble des choses,
des Sires, des lois, des puissances elablics de Dieu ; mais ce u’est
pas de la nature prise au sens passif qu’il s’agil ici.
s Voycz ci-devant, chap, vii, pagelSI.
s Voyez ci-devant, chap, vii, page 131.
* Tome IV, page 77.
Digitized by Google
264 PHILOSOPniE GENKRALE
sions qui « lui soiit communes avec les animaux i. »
II y a m^me deux especes d’intelligences ; I’intcl-
ligence qui tient a la matiere, et I’intelligence qui
esl I’esprit, qui est I’Ame ; « I’elephant, dit Buffon,
approche de I’liomme par V intelligence, autant au
moins que Iji matiere peut approcher de I’esprit *. »
II y a, enfln, deux principes actifs, « deux puis-
sances souveraines de la nature de Thomme*, « le
principe materiel, et le principe spiritucl.
((L’homme interieur, dit Buffon, est double; il
est compose de deux principes differents par leur
nature, et contraires par leur action. L’Ame, ce
principe spirituel, ce principe de toufe connais-
sance, est toujours en opposition avee cet autre
principe animal et purement materiel... * »
Buffon peint, avec un art merveilleux, la lutte
de ees deux principes.
« II est aise, en rentrant en soi-m^me, de re-
connaltre, dit-il, I’existeuce de ces deux prin-
cipes : il y a des instants dans la vie, il y a meme
des heures, des jours, des saisons, oil nous pouvons
juger non-seulement de la certitude de leur exis-
1 Tome IV, page 77.
* Voycz ci-devant, chap. Vil, page 132.
* Tome IV, page 73.
* Tome IV, page 69.
Digitized by Google
DF. BrFFON.
2 on
tence, raais aussi cle Icur contrariete (Vaclion. Je
vouxparlerde ccs temps d’ennui, d’iiulolence, de
devout, oil nous ne pouvons nous djtei’miner a
rien, oil nous voulons ce que nous ne faisons pas,
et faisons ce que nous ne voulons pas «
« Si nous nous observons dans cet t^at, ajoute
Buffon, notre moi nous paraitra diiise en deux
personnes, dont la premiere, qui represcnte la fa-
culteraisonnable, bldme ceque faitlaseconde... *»
<( C’est, dit-il encore, parce que la nature de
Fhorame est composee de deux principes oppo-
ses, qu’il a tant de peine a se concilier avec lui-
mdme...'* »
Voila ce que dit Buffon, et chacun sent, en soi,
que le fond de tout cela est vrai ; mais chacun sent
aussi que Buffon place mal le siege de ses deux
principes.
Les deux principes de Buffon ne sont pas dans
I’interieur de I’homme. h'homme interieur n’est
pas double. L’espritestun, I’Ame est une, Vhomme
interieur est simple. Des deux principes de Buf-
fon, I’un est exterieur, I’autre est interieur; I’un
est hors de nous, I’autre est nous; I’un est le
• Tome IV, page 71.
* Tome IV, page 71.
s Tome IV, page 77.
23
Digitized by Google
266 PHILOi>OPlIIB GENERALB DE BUFFON.
corps, I’autre est I’dme; ct, comme le dit tres-
bien Buffon, « c'estparnotredmeque noussommes
nous ^ p
II y a done deux principes, mais soumis I’un k
I’autre : le corps et I’esprit, le principe assujetti et
le principe libre, le principe subordonne et le prin-
cipe mattre, le principe qui obeit et le principe qui
commande : « L’dme veut et commande, le corps
obeit tout autant qu’ii le peut, dit Buffon lui-
m^me * ; » et e’est par la subordination de I’lin
de ces principes a I’autre * que se fait Vunite de
riiomme.
Parce qu’ii a deux principes, riiomme est dou-
ble; mais parce que Tun des deux principes est
sous la dependance de Tautre, I’liomme est un.
• Tomp IV, page 8P.
* Tuinc II, page 435.
^ Subordination que BulTon nc vu>l pas assez.
Digitized by Google
CHAPITRE XIV.
REVUE DES EDITIONS DE BUFFON. ^
Je ne dirai qu’un mot des editions de Buffon.
On sait assez qiie la premiere de toutes, cellequi
a ete donnee par Buffon lui-m^me, I’edition in-4“
de rimprimerie royale, est encore aujourd’hui la
meilleure. Elle se compose de trente-six volumes :
quinze pour les quadruples, neuf pour les oi-
seaux, cinq pour les minnaux et sept pour les
supplements^.
Cette belle edition parut de 1749 a 1789* : mo-
• l.c litre dc Touvragc esl : Hi$lnire naturelle ginirale et
parlieuliere.avee la description du cabinet du Roi. L’imprime-
rie royale en a donne drux aulres editions : la premiere, en 73
volumes in-12 (1732 cl ann^cs suivanles), n’eslqu’une reimpres-
sion exaclc de celle dont jc parle dans le lexle ; la seconde, en
S8 volumes in-4 (1774 ct annecs suivanles), manque dc la partie
analomiquc par DaubeiUon, ct n'a que dc mauvaises gravures.
* RufTon 6lail mort le IBavril 1788. Le dernier volume des
Supplemenit ful public en 1789 par M. de Lacepede.
Digitized by Google
268 RKVl E DES EUITiO.NS
miment i-Ieve a la gloire d’uu sieclc, et temoi-
gnage admirable de cinquante annecs de grands
travail X.
Je dis cinquante annees : cn effet , Biiffon ,
nomme en 1739 intendant du Jardin du Roi, mit
dix anndes a preparer, avec Daubenton, les mate-
riaux de ses premiers volumes. II en parut trois
en 1749 ; le quatrieme est de 1753 ; les autres sui-
xirent. Une seulc interruption survint, et void
comment Buffon la deplore : « J’en etais, dit-il, au
seizieme volume de mon ouvrage sur I'histoire na-
turelle, lorsqu’une maladie grave et longue a in-
terrompu, pendant pres de deux ans, le cours de
mes travaux. Cette abreviation de ma vie, deja
fort avancee, en produit une dans mes ouvrages,
J’aurais pu donner, dans les deux ans que j’ai per-
dus, deux ou trois autres volumes de I’Histoire
des oiseauxi. »
Buffon se faisait beaucoup aider. Toutes les des-
criptions anatomiques dcs quadrupedes sont de
Daubenton. Pour les oiseaux, Gueneau de Mont-
beillard et Bexon lui pretd'ent souvent ieur atten-
tion, et merae Icur plume. Ce noble concours n’ote
rien a la grandeur de Buffon. Buffon avait plus le
genie de la pensee que celui de robservation , et
1 Tome 111, page j {Oiieaux\
Digitized by Google
PE BUFFO.N.
269
la patience dc I’esprit que celle des sens. II avait
besoin que I’onvit, que Ton cherchat, que I’on de-
crivit pour lui : il se reservait de penser et de
peindre. 11 a dit un mot qui nous fait blen voir
jusqu’oii allait sa conliance dans la force de la
pensee.
Un physicien lui parlait d’unc experience qu’il
projetait sur un dinmant. Je Ic ferai brriler dans
uncreuset d’or, clisait-il. Le mcilleur creuset, e’est
I’esprit, repondit Buffon.
« La plupart des naturalistes, disait-il encore, ne
font que des remarques partielles. II vaut mieux
avoir un faux systemc : il sert du moins a lier nos
dccouvertes, et e’est toujours une preuve qu’on
salt penser »
Quand II etait satisfait d'un ouvrage, son pre-
mier cloge etait dans cette expression : « Il y a de
I'idee. »
Vicq-d’Azyr a dit ; « Pour savoir tout ce que
vaut M. de Buffon, il faut I’avoir lu tout entier*. »
J’ajoute, ou plutdt je repete, que, pour connaltre les
idees de Buffon, il faut en avoir rhistoire entiere.
t
< Nouveaux milanges^ exlrriits det maniucriti de madame
Necker, tonic II, page -9.
s £logede Buffon. (Diicours de riception d I’Acadimie fran^
(aite.)
23 .
Digitized by Google
270
REVTE DBS EDITTONS
Buffon ne pense pas de la tnelhode an milieu de
son livre ce qu’ii en pensait au commencement.
Ses idces sur la formation du globe ne sont pas
dans les Epoqties de la nature ce qu’ellcs etaient
dans la Theorie de la terre.
Nous avons eu sou vent occasion de le remarquer
dans cette suite d’ctiidos : mil liommc n’a plus con-
stamment travaille ses idces; il les elaboralt sans
cesse ; il rail trente ans a faire, de sa Theorie de la
terre, ses Epoques de la nature.
Quand on cite une opinion de Buffon, il faut
done en citer la date. Or, c ost la le premier, le
grand avantage, I’avantage pliilosophique, si je
puis ainsi dire , de I’edition dont je parle. Elle
ne donne pas seulemcnt les pensecs de Buffon, elle
donne les raisons memes de chacune de ses pen-
sees.
Il y a, de Buffon, deux editions absurdes, et fa-
meuses par leur absurdite meme : celle de Castel,
et celle de Sonnini.
Castel m^le tout, transpose tout, met tous les
discours generaux dans un seul volume, range les
histoires de Buffon d’apres le systeme de Linne, ne
laisse aucune idee ti sa place dans un livre oil
chaque idee ne s’explique que par sa place, prend
une phrase dans un volume pour la porter dans un
Digitized by Google
DE BUFFON.
274
autre ; et, quand il a fait tout cela, se croit fort
habile : « il est heureux, dit-il, d’avoir trouve le
remede tout prepare par I’auteur. C’est lui-m£me
qui se corrige; une phrase, une page, sont rem-
placees par celles qu’il destlnait a cette fin, et son
style, sans melange, demeure dans toute sa pu-
rete‘. » Le style demeure dans toute sa purete sans
doute, puisque e'est toujours le style de BufTon ;
mais que devient I’ordre des idees? Castcl ne s’en
inquiete guere.
Sonnini s’en inquiete beaucoup moins encore.
Castel ne mele au moins que les idees de Biiffon ;
Sonnini mele les idees de Buffon avec eelles de tout
le monde. Dans son edition, apres un article de
Buffon, vient un article de Sonnini, et, apr^s uu
article de Sonnini, vient un article d’un autre ; car
cet honneur que Sonnini se donne d’ecrire a c6te
de Buffon , il ne le refuse a personne.
Allamand, professeur d’histoire naturelle a I’u-
niversite deLeyde, fit reimprimer, de 1766 i 1779,
toutce qui, dans la belle Mition de Buffon, se rap-
povte aux generalites et aux quadrupedes*.
Allamand ne respecte pas toujours I'ordre des
1 Edition de BufTon par Caslel : Prifacedt Vediteur.
>21 volumes in-4. Amsterdam.
Digitized by Google
272
REVL'E DBS EDITIONS
chapitret: mnis, ce qui vaut beaucoup mieiix, il
respecte toujours rordre des idees. II rapproche,
par excraple, riiistoire du chat de celle des autres
animaux domestiques ' ; il reunit tons les singes
dans im seui volume^ ; et tout cela etait dans le
plan de Buffon. Buffon en avertit meme spe.ciale-
inent,pour ce qui regarde les singes: «Nousavons
ete obliges, dit-il, de renvoyer au volume XV
riiistoire des sapajous et des sagouins, parce que
le volume XIV aurait ete trop epais®. »
Dans I’edition primitive, les trois discours sur
les animaux des deux continents ne viennent qu’a-
pres riiistoire du lion] ils la precedent dans I’edi*
1 Dans rcdition originate, riiisloirn des animaux domesliques
comprend les IV« cl Ve volumes, el I'histoirc du dial se Irouve
rejelf'e, faule de place sans dome, au commenccmenl du VI*.
Dans Tcdiiion d’Allamand, lous les animaux domestiques soul
rcunis dans les I Ve cl Ve volumes : le Ditcourt lur let animaux
tatwaget commence le Vie volume, cl tc commence bien ; car
c'cslavec ce volume que commence, en clTei, riiistoire des ani-
maux sauvages.
i Dans I’edilion primilive, I'histoirc des singes, parlagcc en-
Ire le XIV® et le XV® volume, esl separ(?e, et comme coupee en
deux, pjir le Ditcourt sur la degeneration det animaux. Dans
I’editioh d'Allamand, lous les singes sonl reunis dans Ic XIV®
volume , el le Ditcourt sur la degeneration det animaux com-
mencif beaucoup mieux Ic XV'®.
* Tome XIV, page 15.
Digitized by Google
DE BIFEON.
273
tiou d’Allamand. Si Ton ne coiisulte que la vue,
que I’idee prise en soi, Allamand a raison : la loi
geiierale semble devoir preceder la description des
especes ; niais si Ton cherche I’origine de I'idee,
de la vue, Allamand a tori , car c’est dans I’hiS'
toire du lion que cctte idee commence *.
Knfin, a mesure qu’Allamand publiait les volu-
mes de Buffon, il y ajoutait plusieurs articles; et
CCS articles etaient si bons que Buffon les reprenait
u mesure pour les placer dans ses Supplements *.
La meilleure de toutes les editions recentes de
Buffon est celle de Lamouroux*. C’est, d'abord,la
reimpression exacte de la grande edition de Buffon ;
en second lieu, les supplements y sont places a la
suite des chapitres auxqueis ils appartiennent : les
Epoques de la nature a la suite de la Theorie de la
terre, les supplements relatifs aux quadrupedes a
la suite des histoires des quadrupedes ; enfln, on
y ajointquelques notes utiles, partlculierement sur
1 On y voil mfmc, comme je I’ai dejidit (page 1*0), la raison
do celle vue dans la difference que Buffon Irouve enlre lo
lion d'Afriqiic el lu puma ou preiendu lion d'Anierique.
t • J'ai re<;u la belle edilion qu'on a failede mon ouvrage, ct
dans laqucllc j'ai vu les excellenles addilions quo M. Allamand y
a joinles... » (Tome III, page 52*, Supplement.)
^ En *0 volumes in-8, de 182* a 1830. Coinmcnccc par Lamou-
roux, el tcrmincc par Desmarest.
Digitized by Google
274
BEVl K I)ES EDITIONS
les qiindnjpedes ct les oiseaux, et, ce qui est plus
utile encore, la svnonvmie de M. Cuvier; et tout
cela est blen, mais cola est tout.
M. Cuvier avail eii le projct de donner une edi-
tion de Buffon » ; et nous regrettcrons toujours qu’il
ne i’ait pas donnee, car Buffon sera eternellement
lu ; il sera m^me toujours le plus lu des natura-
listes et le plus influent sur I’imagination des
homraes, parce qu’il a, pour influer sur les hom-
ines, la premiere des puissances, celle du style.
Une bonne edition de Buffon nous manque done
encore*. J’appelle une bonne edilion cclle oil I’on
suivrait la chaine des idecs de Buffon ; oil Ton rap-
procherait les supplements des morceaux primitifs,
sans confondre les dales ; ou Ton ne meleroit rien au
texte; etou, dans des notes courtes, simples, pre-
cises, on marquerait, d’une part toutes les erreurs
I « II est riclicux, (lil-il diins les Meinniret qii'il a laisses sur
sa vie, que mon projel n’ail pu se realiser; il aurail empeche
lea Editions absiirdes de Caslel ct de Sonnini, qui out fait tanl
de lortd la science.))
1 BulTun, qui a tanl remanie ses idees a inesurc qu’il publiait
de nouvcaiix volumes, n'a jamais louche aux volumes auciens,
qiioiqu’on les ail rLumprimes plus d’unc Tuis pendant sa vie.
D’une part, il voulait conserver les origincs, les dates, les nuan-
ces diverses de ses pensees ; cl, de I’aulre. pouvail-il ne pas res-
pecter son style?
Digitized by Google
DE BUFFON.
275
de ce plus eloquent des natuealisles, etde I’autre
toutes ses vues heureuses, ses idecs vastes, sa
grande philosophie, et tant de conceptions hardies,
et presque toujours si judicieusement hardies.
Une fois que Buffon eut commence sa grande
Ilistoire nalurelle, il ne permit plus a aucuii travail
particulier de Ten distraire. Durant cinquante ans,
il n’y eut pas un seui jour de perdu pour l etude, ni
une seule etude de perdue pour le grand oeuvre.
Avant CCS grandes eludes, Bufhm s’etait fait
connaitre par quelques memoires*, par une ex-
perience savante *, et par deux belles prefaces ®.
Et Ton peut dire que ces premiers essais I’annon-
cent. On voit, dans ses deux prefaces, Thomme
qui sail penser, comme, dans son experience sur
les miroirs brulants, on voit deja I’homme a qui
tout paraiira possible'^, pourvu qu’il soit grand.
Voltaire nous a laisse une suite de Lettres ad-
mirables par la facilite, par la grace, par I’elegance
du style. On n’a recueilli de Buffon, comme de
Montesquieu, que quelques Lettres familieres du
t On on Irouvera les litres dans Ic cliapitrc suivanl.
* Sur les miroirs ardenls.
S J’< n ai dejii parle. Voycz la page 10 de cel ouvrage.
^ « J'avoucrai volonliers, dit-il,quc lu plus dimcile de la chose
^taii de la voir possible. » Tome I, page 400, Supplement.]
Digitized by Google
276 RF.VITE DES EDITIONS
style le plus commun Cependant ces lettrcs
mt'mes sont curicuses. Si recrivain n’y cst pas,
riiomme y est, et avcc ses deux passions les plus
vives : I’amour du travail et le besoin de la gloire.
Dans ses Lcttres a Bexon, Buffon se plaint,
comine Montesquieu, de ce Paris qui laisse si peu
de temps pour le travail. « Lorsque vous aurez un
article de fait, lui dit-il, je vous prie de me I’en-
voyer ici*, car j'aurais trop peu de temps a Paris
pour m’en occuper autant que je Ic dt^irerais®. n
Montesquieu ecrivait ii Tabhc Guasco, en I'invitant
a venir le. joindre a la Brede : « Mon grand ouvrage
avance a pas de geant, depuis que je ne suis plus
dissipe par les diners et les soupers de Parish. »
Buffon ecrit a Bexon qu’il vient d’avoir un
rhume qui I’a fort incommode : « Cependant,
ajoute-t-il, je n'en ai pas moins travaille plus de
huit heures par jour®. »
Apres le travail, ce que Buffon aimaitle plus, je
I’ai deja dit, c’etait la gloire, et peut-^tre aussi la
louange.
1 Elies sont adrcssces i I'un de ses codaboratcurs, d I'abbe
Bexon.
s A Montbar.
s Voycz ci-apr6s : Le.Uret de Buffon d 1‘ahbe Bexon, lettre xr.
* LeHret familiire$.
® Voycz ci-aprCs : LeHret de Buffon d I’abbe Bexon, Icllrc XV.
Digitized by G= >^Ie
' DE BrFFOX.
277
« Vous ne me marquez pas,' ecrit-il a I’abbe
Bexon, si lepreambule des perroquets vous a fait
plaisir; il me scmble que la m^tapbysique de la
parole y est assez bien jasee*. »
On est touche, au milieu de toutes ces pensees
de travail et de gloire, de trouver quelques pa-
roles qui rappellent des sentiments plus doux.
« J’avoue que I'inquietude sur le retour de mon
fds m’avait 6te le sommeil et la force de pen-
ser*. »
II convient ailleurs que I’histoire des oiseaux lui
parait bien longue. « Je vous assure, mon cher
abbe, que, quoique je n’aie pas, a beaucoup pi-es,
comme vous, la grande fatigue de ce travail, il me
pese neanmoins beaucoup, et que Je desire aulant
que vous d’en 6tre quitte, et de ne plus travailler
sur des plumes^. »
On trouve I’expression de ce m^me ennui que
lui causait I’bistoire des oiseaux, dans un de ses
volumes, mais en termes beaucoup plus nobles :
« Me trouvant aujourd'hui, dit-il, dans la neces-
site d’opter entre ces deux objets (I’liistoire des
oiseaux et celle des mineraux), j’ai prefere le dcr-
1 Voyoz ci-apr^5 : Lettret de Buffiiti d I’abbe Bexon, lellre vi.
S Voyr-z ci-apu's : LeUret deBuffon rt I’abbe Bexon, lellre xxi.
* Viiyezci apt LeUret de Buffon d I'abbe Bexon, lellre xii.
2i
Digitized by Google
278
RFA'l^E DES EDITIONS
nier comme m’etant plus familier, quoiqiie plus
diflicile, et comme ^tant plus analogue h mon godt
par les belles decouvertes et les grandes vues dont
il est susceptible'. »
M. de Lacepede nous a conserve un mot de Buf-
fon sur Daubenton, qui est aussi gracieux que
juste. « Daubenton, disait-il, n'a jamais ni plus ni
moinsd'espritque n’en exige le sujetqu’iltraite. * »
De son c6t^, Daubenton se plaisait a dire :
« Sans Buffon, je n’aurais pas passe dans ce jar-
din cinquante ans de bonlieur’. »
(dependant quclques nuages s’etaient eleves en-
tre les deux amis. Buffon avait publie une edition
de VUistoire nalurelle, oil la partie anatomique
ne se trouvait plus*, et Daubenton en avait 4te
• Tome lll.pagc j (Oiiienux}.
1 M$cour$ $ur la vie et let outrages de Daubenton , (tr La*
cepide.
s Diteourt tur la vie et let outrages de Daubenton, par Lace-
p6de.
^ ((On rclranchade ccltu edition non-tculcmenila partie ana*
tomiquc, mais encore les descriptions de I'cxterieur des ani-
inaux, que Daubenton avail ri-digt'es pour la grande edition ;
et comme on n’y substitua rien, il en est result^ que cet ouvrage
ne donne plus auciine id^e de la forme, ni des couleurs, ni dcs
caracl^res distinclifs des animaux : en sorle que si cetle edi-
tion venait a r^sisterseule a la fauxdu temps, on n’y trouverait
guere plus dc moyens de reconiiaitro les animaux dont I’au-
Digitized by Google
DE BUFFON.
279
blesse. Ces nuages se dissiperent. « Daubenton
oublia tenement, dit M. Cuvier, les petites injus-
tices de son ancien ami, qu’il contribua depuis
plusieurs parties de VHistoire naturelle, quoique
son nom n’y fut plus attach^... Leur intimity se
retablit m^me entierement et se conserva jusqu’^i
la mort de Buffon »
Daubenton avail I’esprit aussi exact que Buffon
I’avait hardi. « Cent fois, dit M. Cuvier, le sou-
rire piquant qul whappait h son ami, lorsqu’il
concevait du doute, fit revenir Buffon de ses pre-
mieres idees ; cent ibis un de ces mots que cet ami
savait si bien placer I’arr^ta dans sa marche pre-
cipitee*. »
On peut croire toutefois que Daubenton, du
moins pour certaines cboses, allait trop loin. II ne
pardonne pas a Buffon les expressions metapho-
riques les plus simples ; 11 le bldme d’avoir pre-
sente le lion comme le roi des animaux. « Le
lion n’est pas le roi des animaux, s’ecrie-t-il ; il
n’y a point de roi dans la nature*. » — « L’elo-
teur a voulu paricr, qu'il ne s'en trouvc dans Pline el dans Aris-
tote, qui onl aussi negligii Ic ddiail des descriptions. » (Curiar,
6loge hiilorique de Daubenton.)
1 Stage historique de Daubenton.
> Stage hietoriquede Daubenton.
. il Stance! dee ecolet normalet^ etc., tome I, page 29K t
Digitized by Google
i80 REVUE DES EUITIO.NS
quent auteur dont il s'agit, dit-il encore,... fait
le chat infidele, faux, pervcrs, voleur, souple et
flatteur comme les fripons. Voila une grande op-
position a la noblesse et a la magnanimite du
lion , et aussi de bons moyens pour faire briller
les charmes du style*. »
Daubenton est ici trop natural iste. Lorsque
Buffon appelle le lion roi, ou le chat fripon, per-
sonne assurement ne s’y trompe; le fait reste le
fait, et Buffon y ajoute le trait qui nous int4resse.
« Les animaux, dit madame Necker, semblaient
etre les plus cloignes de nous, et I’art de Buffou
a 6te de les en rapprocher sans cesse*. »
Au moment ou parurent les premiers volumes
du grand ouvragc de Buffon, Reaumur tenait le
sceptre de I’histoire naturelle. Reaumur excel-
lait par le don d'observer, comme Buffon par la
force de la pensee. Ces deux hommes celebres,
parcourant la m^me carrierc, se traiterent bientdt
en rivaux. Et, ce qui est curieux, c'est la nature
des reproches qu’ils se font I’un a I’autre. Reau-
mur reproche a Buffon de trop raisonncr, et Buf-
foii reproche a Reaumur de trop observer : « On
1 Seancei det ecotefnnrmalet, elc., lomc I, page 292.
- JVouveaux melangei exlrailt det manutcriit de madame
jMecker, lomc II, page 294.
Digitized by Google
DE BUFFON.
281
admire toujoiirs d’autant plus, lui dit-ll, qu’ott
observe davantage et qu’on raisonne moins*. »
On a beaucoup ecrit surBuffon. Voici line opi-
nion de Montesquieu , que je ne cite que parce
qu’elle est de Montesquieu. « M. de Buffon vient
de publier trois volumes qui seront suivis de
douze autres : les trois premiers contiennent des
idees generales... M. de Buffon a, parmi les sa-
vants de ce pays-ci, un tres grand nombre d’en-
nemis ; et la voix preponderante des savants em-
portera, a ce que je crois, la balance pour bien du
temps : pour moi, qui y trouve de belles choses,
j’attendrai avectranquillite et modestie la decision
des savants etrangers; je n’ai pourtant vu per-
sonne a qui je n’aie entendu dire qu'il y avait
beaucoup d’utilite a le lire*. »
J'ai parle, dans un autre cbapitre, du petit de- •
mfele de Buffon avec Voltaire, au sujet des co-
quilles fossiles. Ce petit dem61^ s’apaisa bientdt;
et Ton pent dire que chacun des deux personnages
le finit a sa maniere, Buffon par cette belle phrase
que nous avons vue et Voltaire par un mot plai-
1 Tome IV, page 91.
* LeUret familiiret. {Lettre d Cerati.)
* Ci-deranl, page 205.
24.
Digitized by Google
282
REVUE DEE EDITIONS
sant : « Je ne veux pas, dit-il, rester brouille avec
M. de BufTon pour des coquilles. »
Voltaire reproche au style de BufTon trop de
pompe. On connait ce vers :
Oan« un style ampoule parlez-nous de physique.
II dlt ailleurs ; « Ce morceau, derobe a la poesie,
semble etre de Massillon ou de Fenelon, qui se
permlrent si souvent d’etre poetes en prose*. »
D’Alembert, qul presque toujoiirs outre Vol-
taire, ne voulait pas qu’on lui parlAt du style de
Buffon : « Je ne donnerais pas, disait-il, une obole
' du style de M. de Buffon*. » Heureusement pour
D’Alembert, de parells mots ne sont pas serieux.
I On parlait un Jour, devant lui, dc \’ni$toire»atureU$ ;« Pas
si nalurelle, »dil-il.
s Nouv0ttux melanget,ttc., demadame Meeker, tome I, pagetl.
R D’Alembert disait un JouraRivarol : Nc me parlez pas de voire
BufTon, de ce comie de Tuffb^re qui, au lieu de nommer simple*
ment lo cheval, dll : La plui noble eonquHe que I'komme ail
jamais fail* est eelle de ce fier el ftmgueux animal, etc. — Oui ,
repritRivarol, c’eslcommc ce sot de J.-D. Rousseau, qui s'avise
de dire :
Del bordi lacrei oil mil I'auroro
•Aux bordi ennammes du coiirhanl,
au lieu dc direde Vest i Voveil. a Cuvier, art. BufTon
p/lie universelle , )
Digitized by Google
DE BUFFON.
m
II faut convenir, d’ailleurs, qu’un homme aussl
habitue quelui aux methodes precises, devait peu
gouter les systemes aventures de Buffon. Les mou~
les interieurs, les molecules or ganiques, celte comete
qui detache une partie du soldi, ces mers dont les
courants forment les monlagnes etc., etc., tou-
tes ces hypotheses, qu’on eiit applaudies au temps
de Descartes, venaient un siecle trop tard. Depuis
Newton, la physique, d’hypothdique, etait deve-
nueexpdimcntnle.Un esprit nouveau avaitsuccede
a I’esprit ancien. « Newton, comme le dit si bien
d'Alembert, avait montre, ce que ses prMeces-
seurs n’avaient fait qu’entrevoir, Tart d'introduire
lageometrie dans la physique, etde former, enreu-
nissant i'expd'ieiice au calcul, une science exacte,
profonde, lumineuse et nouvelle *. » Tout dait (
change, et la methode experimentale 6tait d^sor-
mais la seule mdhode.
Mais, comme je I’ai dit tant de fois dans cette
suite d' etudes, qui ne voit que les hypotheses et
les systemes de Buffon, ne voit pas Buffon. D’A-
1 El 1c« inert det Chinuls ton! encore jtonneei
D’aToir, par lean couranlt, Tornie let Pjreneei.
(Voltaire, Let Sytlimet.)
s de philoiophie [Pkyiiqut gen6rale).
Digitized by Google
284
BEVL’E DES EDITIONS
lerabert ct Voltaire ont tort de s’arieter la. II y a
dans Buffon deux esprits, deux philosophies, deux
epoques. II y a I’esprit d’experience et I’esprit
d’hypothese, la philosophie experitneulale et la
philosophie systematique , I’epoque de Descartes
et I’epoque de Newton. II faut deplorer Tabus
qu’il fait des systemes, et admirer le grand en-
semble de lois experimentales et sures dont il a
enrichi la pensee des hommes.
Condorcet et Vicq-d'Azyr ont ecrit chacun un
Eloge historiquc de Buffon. Ces deux Elogex, tres-
differents, sont tons deux tres-remarquables ; mais
Condorcet n’etait pas naturaliste, et Vicq-d’Azyr
lui-m6me ne Tetait pas assez*. Aussi Condorcet
s’attache-t-il surtout an genie, a Thomme; et
Vicq-d’Azyr, qui voit mieux les travaux, n’y
voit-il pas toujours tout ce qu’ils ont de fecond et
de vaste.
Le veritable juge de Buffon estM. Cuvier. L’ar-
ticle de la Biographie universelle que Cuvier consa-
ere a Buffon est un morceau acheve. Ce que j’y
admire surtout, c’cstleton calme, c’estlavuenette,
et ce style de bon sens qui plait tant dans les
grands sujets. On aime, d’ailleurs, a voir ces deux
1 11 euit analomistc et physiologiste plulot que naturaliste.
Digitized by Google
DE BUFKON.
285
gloires se rnpprochcr ; I’esprit humain eu parait
plus grand ; et, pour rappeler ici la belle pensee d’un
4crivain celebre : c’est aux pieds de la statue de
Cuvier qu’on voudrait prononcer I’eloge de Buffon.
1 « Cc scrail aux pieds de la slaluc de Newton qu'il raiidrail
prononcer I'cloge de Descartes. » {Thomas, £logc de Detcarles.)
Digitized by Google
CHAPITRE XV.
VIE DE Bt'FFON.
Buffon* etait ne a Monthar (eii Bourgogne) le
7 septembre 1707; il mourut a Paris, au Jardin
du Roi, le 16 avril 1788. II vecut ainsi quatre-
vingt-un ans, dont il consacra plus de la moitie a
ses grands travaux. a J’aipass4, disait-il lui-m^me
avec une juste flerte, j’ai pass^ cinquante ans k
mon bureau ». »
Son pere, Benjamin Leclerc, etait conseiller au
parlement de Bourgogne ; sa mere passe pour
avoir ete une femme de beaucoup d’ esprit®; et
lui-meme se plaisait a le rappeler.
< Georgcs-Louis Leclerc, comle de BulTon.
s H^raiiUde S^clicllcs, Voyage A Monibar, page 44.
=)«Buflron avail pour principequ’cngi^neral lesenrants trnaient
de leur niiire leurs qiialites inlellectuellei el morales; cl lors-
qu’il I’avail developp^ dans la conversation, il cn faisait sur-le-
charap rapplicalion i Iui-m6me, en faisanlun ^loge pompeux
ME DE BUFFON.
287
dans la patrie feconde de saint Bernard et
de Bossuet, il commcn^a par faire d’excelientes
Etudes au college de Dijon. Bientdt apres , « le
hasard, dit M. Cuvier, le lia avec iiu Anglais de
son Age (le jeune due de Kingston), dont le goii-
verneur, homme instruit, lui iuspira le goAt des
sciences. Ils voyagerent ensemble en France et
en Italic; Buffon passa ensuite quelques mois en
Angleterre*... »
De retour en France, il traduisit la Static
que des vegetaux, de Hales, et le Traite des
fluxions, de Newtoh. 11 ecrivit les deux belles
prefaces' qu’il mit en tAte de ces deux ouvrages,
et publia plusieurs meinoires sur la geometric,
sur la phjsique, sur Tagriculture® ; enfin, en
do S3 m^ro, qiii avail on erret bcaucoup d’esprit, des connais-
s::iices clondues, uiie I6tc tr<is-bien organispo, el dunl il aimait
a p.irler souvent. » (Horaull de Sechclics, Voyage n Mnntbar,
page 2(. .
I Biographie univtrteUe. Art. Dlifron.
X Vuyez cc que j'en ai dil ci-devaiil, page 10.
X Voici les litres do qudqiios-uns ; Expiritneet tup la force
det bait ; Moyen facile d'augmenler la solidity, la force et la du-
r^f du boit ; Recherchet tur la cause de I’excentrieili det eou-
ehet ligneutet [cn commun avee Duhaniel), etc. ; Obtercationt
lur let couleurt aeeidentellet ; Disterlalion tur la cause du
tlrabitme ou det yeux louchei, etc., elc. ; Invention det miroirt
pourbrUler d de grandet diifaneet ; Reflexiont tur la lot d’af-
traction, elc.
Digitized by Google
'i’HR VIE DE BEFFON.
1739', il fut nomme intcndnnt du Jardin duRoi;
rt des lors commencerent cette grande \ie, ces
brillants travaiix, et cette gloire nouvelle de I’u-
nion de I'eloquence avec les sciences que laFrance
ne connaissait pas encore.
Descartes avait ecrit avec genie, mais avec un
g^nie qui etait plutdt celui du style philosophique
que celui de I’eioquence m4me. Fontenelle avait
porte dans les sciences toutes les ressources de la
langue la plus ingenieuse et la plus fine qu’uii
siecle d’esprit ait jamais parlee. Buffon y porta
TtHoquence. C’est une rcmarque qui a et^ faitede
nos jours, et qui aurait flatte Buffon , que « le
mot de grand coloristc etait inconnu dans la langue
de Bossuet et de Racine'. » Buffon est surtout
un grand peintre; il a ete nomme le peintre de la
nature ; il mtu-ite le beau litre qu’il donne lui-ra^me
a Platon, de peintre d’idees *.
Fontenelle raconte, a sa maniere, toute la petite
suite d’evenements qui avaient lini par faire sor-
tir la direction du Jardin des Plantes des mains
des premiers medecins du roi.
1 II entrai I’Acadi^mic des Science! le 18 mars dc cetlc niSme
annee 1759.
* Voyez le Tableau de la LiUeralure fratifaite au dix-hui-
lihnesiirle, par M. Yillcmain, tome II, page 229, 2e edition,
a « Ce phiiosopheeslun peintre d’idees. » (Tome II, page 74,)
Digitized by Google
VIE DF. BITFO.N.
« Nous avons fait eii 1718, dit Foiitenelle, une
petite histoire du Jardin royal des Plantes. Comme
la surintendance en etait attachee ^ la place de
premier mMecin, et que ce qui depend d’un seul
homme depend aussi de ses godts, et a une desti-
nee fort changeante, un premier medecin peu tou-
ch^ de la botanique avait neglige ce jardin, et
heureuseraent I'avait assez neglige pour le laisser
tomber dans un etat oil Ton ne poiivalt plus le
souffrir... II etait arrive pr^cis^ment la m^me
chose une seconde fois, et par la ra^me raison,
eii 1732, a la mort d’un autre premier mi^de-
cin*. »
*
Enfin, la surintendance des premiers medecins
fut supprimee ; la direction du Jardin fut jugee digne
d’une attention partjculiere, continue, et, sous le
nom d'intendance, conflee, en 1732, a Dufay, sa-
vant d’un esprit etendu et flexible*, homme actif,
< ^loge. (i$ Dufay.
> «ll fut si pleinement academicien, qu'oiitre la cliimip, qui
^tail la science dont il lirait son litre parliculier, il embrassa
encore les cinq autres qui composent avec ellc I’objet total de
I'Arademic : I'anatomie, la botanique, la geometrie, I'astrono-
iiiie, la mecanique... II esl jusqu'a present le seul qui nous ail
donn6 dans lous les six genres des M^moires que I’ Academic a
jugt^s dignes d'etre pr^senles aii public. » (Fontenelle. £loyc
dt Dufay.,
25
Digitized by Google
290
MB DE BL'FFOX.
administrateur habile, et qui , pres de mourir,
se fiant a une inspiration heureusc, designa Buf-
fon pour son successeur.
« 11 lit son testament, dit Fontenelle, dont c’^
tail presque une partie qu'uue lettre qu’il ecrivit a
M. de Maurepas, pour lui indiquer celui qu’il
croyait le plus propre a lui succeder dans I’inten-
dauce du Jardin royal. 11 le prenait dans I’Aca-
demie des sciences, a laquclle il souhaitait que
cette place fut toujours unie ; et le choix de M. de
BuiTon qu'il proposait etait si bon, que le roi n’en
a pas voulu faire d’autre*. »
Buffon avail epouse, en 1762, M"* de Saint-B^-
lin, dont les contemporains ont loue la gr&ce et
la bonte*. 11 en eut un fils qui fut colonel de ca-
valerie, et qui, a peine Age de vingt-neuf ans,
mourut sur I'echafaud revolutionnaire, quelques
jours avant le 9 thermidor de fan m.
En montant sur I’echafaud, ee Ills, heritier de
I’un des plus giorieux noms d’un grand siecle,
prononca, dit-on, avec calme, ces admirables pa-
roles : « CiloyenSfje me nomme Buffon. »
1 £loge de Dufay.
1 « ... C'elait, dll HerauU de Scchcllei, une femme charmania
qu'il avail ipousee a cinquantc-cinq ans par inclinalion, el dont
il ful loiijours adore.. .» {Vuyage d Monthar, page 54.)
Digitized by Google
VIE l)E nL'EEO.V. 291
On nous a conserve iiii mot du fils de Buffon
encore enfant.
Etant tombe dans 1‘eaii a I’dge de douze ans, on
I’accusa d’avoir eu peur : « J’ai eu si peu peur, dit-il,
que diit-on me donner I’esperance de vivre cent
ans comme mou grand -papa, je consentirais a
mourir dans I’instant , si je pouvais ajouter une
annee a la vie de mon pere : non pas dans I’ins-
tant, dit-il en se reprenant ; je demanderais uii
quart d’heure pour jouir du plaisir de ce que
j’aurais fait'. »
Nous quittons a regret ce noble et infortune
jeune homme, qui ne nous est connu que par deux
mots, et par deux mots pleins d’^me.
L’admiration publique n’attendit pas la mort de
Buffon pour lui rendre un hommage digne de ce
beau siecle, tout voue au culte de I’esprit, et qui
porta Voltaire en triomphe.
Une statue lui fut elevee dans les galeries du
Jardin du Roi avec cette inscription :
Majettad nntura par ingenium i
1 IVouceaux melanget exlrailtdet manutcrih de 31me Necker
(tome II, page 60).
* En peignanl le gtinic en general, Duffon pcintson proprc ge-
nie : « La puissance de comparer dcs images avec des idees, dc
Digitized by Google
VIE DE Bi rrox.
\ ers le meiue temps, sou tils lui en elevait unc
autre plus modeste, dans ses jardins deMontbar.
Je tiens peu u savoir quel fut le sentiment qu’il
< eprouva en voyant la premiere; mais ce que
j’aime a apprendre, c’est qu’il ne put voir
la seconde « sans 6tre attendri jusqu'aux lar-
mes'. »
(lonner <t(’9 cuuli'urs a iius |)eii»ft-». de ii'piesi'iiler ct d'agrjti-
ilir nos sensations, dc peindrc le senlinieni, en un mol, de sai-
sir vivcracnl lescirconslaiices et de voir neltemeiil les rapports
eloignes des objela que nous consiJerons... » (Tome IV,
page 69.1
I wLccomle de Buffoii (Us venait d’elever un monument a son
p^re dans les jardins de iUontbar. Aupris de la tour, qui esl
d’une grande elevation, il avail (ait placer une colonne avcc
cctic inscription:
F. rreUm (urn, Tamili* rohimna.
Parenii $uo, filius Buffon, 1785.
On m'a dit que le pire avait eli- attendri jusqu’aux larmes de
cel hommage. II disaiia son Ills : « Mon Ills, cela te tera hon-
neur. * (ll^raultdc Sechellcs, Voyngt A Montbar, p.ige 9.)
Digitized by Google
VIE DE BL’FFOM.
293
II. — Habitudes dc travail.
Je I'ai deja dit ‘ , Buffoii cut deux grandes
passions, celle du travail et cclle de la gloire ;
et il eut le bonheur que celle du travail fut la pre-
miere. « Je passais , a-t-il dit lui-m^me, douze
heures, quatorze heures h I’etude : cetait tout mon
plaisir. En verite je m’y livrais bien plus que je
lie m’occupais de la gloire ; la gloire vient apres,
si elle peut, et elle vient presque toujours*. »
Nomme intendant du Jardin du Roi, il parta-
gea son temps entre ce jardin qui lui doit tant de
gloire, et sa retraite de Montbar. Il passait quatre
mois a Paris et huit mois a Montbar : c’est a
Montbar qu’il a ecrit sa grande Histoire naturelle,
eomme Montesquieu son Jisprit des Lois a Id
Brede. Lcs deux grands ouvrages du dix-huitieme
siecle sont le fruit du genie qui a eu le courage
de ia solitude.
' Voyez, ci-ilevani, page -J76.
• Default de Sechclics, Voyage A Montbar, page 49.
25.
Digitized by Google
m
VIB OB BUrFO.f.
I
III. — Caracl^re de Bufron.
Ce qui domine dans le caractere dc BufTon»
c'est I’elevation, c'est la force, c’est I'amour de la
grandeur et de la gloire ; ii aimait la magnificence
en tout ^ Sa belle figure, son air majestueux,
semblaient avoir quelque rapport avec la grandeur
de son genie; et la nature ne lui avait rien refuse
de tout ce qui pouvait fixer sur lui I’attentioa
des bommes.
Rien n'est plus.connu que la naivete de son
amour-propre; il s’adrairnit de bonne foi, avec
franchise, mais avec bonhomie. On lui demandait
un jour combien il comptait de grands hommes,
il repondit « Cinq : NcA^tou, Bacon , Leibnitz,
Montesquieu et moi. » On voudrait qu'il ne se fdt
pas mis sur la liste ; pour moi, je le lui pardonne,
car il y mettait Montesquieu.
Ii a ete le plus reflechi des ecrivains, et le plus
reserve des pbilosophes du dix-huilieme siecle;
< II (lisaii « qu’il ne pouvait travailler que lorsqu'il sc senlail
bien propre et bicn arrang)'-. o H(^rauU de Sechelirs, Voyage A
Monfbar, page 43.
Digitized by Google
VIE DE BUFFON,
295
et cependant il loue Pline tie « cetle hardiesse de
penser qui est le germe de la philosophie*. » Mais
la philosophie dont il parle quand il parle ainsi,
est la philosophie abstraite. Dans la philosophic
oppliquee, Buffon est surtoiit reraarqiiable par le
bon sens.
J.-J. Rousseau declame contre la sociele, contre
la propricte, contre les sciences, contre tout ce qui
lie I’homme a I homme et les peuples entre eux :
Buffon laisse declanier J.-J. Rousseau ; il nous
prouve que « I homme ne pent que par le nombre,
et qu’il n’est fort que par sa reunion*; » il nous
montre a la propriete naissant partout du tra-
vail*, » et « rattachement a la patrie, des pre-
miers actes de la propriete*; » il laisse Jean- Jac-
ques ecrire contre les lettres et les cultiver avec
passion ; et il nous fait voir que I'intelligence de
rhomme est sa force , et « sa vraie gloirc , la
science*. »
Ce qui est la marque la plus sure d’un esprit
sain et fort , Buffon a mis de la moderation en
t Tome I, page 48.
s Tome XII, page xv.
s Tome V, page 2"26 {Supplrment).
* Tome V,pagc {Supplnnmt}.
* Tome V, page 2M (Supplement).
Digitized by Google
296 VIE UE BLFEU.V.
tout. La Surbouue imagina de lui faire uue petite
querelle ; il subit la petite querelle de la Sorbonne.
On ccrivit beaucoup centre lui, il ne repondit ja-
mais. Dans son grand ouvrage, on trouve a peine
(juelques traitsdictes par rhumeur, et Ton voudrait
(jue ces traits n’y fussent pas. Quand Buffon ecrit
ces mots : k peuple desnaturalistes^, le vulgairesa-
cantf let ecrivaint qui nont d’autre merile que de
trier contre let systemet*, etc., etc., il oublie, et
me fait oublier a moi-ra^me, pour un moment, le
grand Buffon , ce Buffon « dont la vue fut di-
rigee, pendant cinquante ans, vers les grands ob-
jets de la nature’. »
Finissous cet article pur un mot de lui qui est
plein de charme : « Le bonheur vient de la dou-
reur de rame*. u
IV. — Stjly tlo Buffon.
.Te ne me propose pas d'examiner ici le style de
Buffon. Je n’ai voulu ecrire que YHistoire de ses
penseet.
» Tome I, page 3% [Oiteauj-,.
* Tome II, page 3i6 [Miniraux],
* Tome I, page U3 (Supplement,. ,
‘ Tome VII, page 342 (Oi$eaux\
Digitized by Google
tiE DR Bi rroit.
297
L’elude de son style demaiiderait uue etude
noiivelle, ti’es-differente de celle-ci, et qni ne serait
pas moins etendue * ; car Buffon, qui est si grand
par la pensee, est plus grand encore par la parole :
Grandis est verbis, comme dit Torateur romain*.
11 y a, dans le style d’un grand ecrivaiu, le ge-
nie et I’art : I’art pent etre imit^ plus ou moins,
le genie ne peut I’fitre. On assure que lorsque
Gueneau de Montbeillard publia, sous le nom de
Buffon, ses premiers articles, on s’y meprit d’a-
bord , e’est qu’il avait imit^ I’art de Buffon ; mais
ou ne s’y meprit pas longtemps, e’est qu’il n’a-
vait pu imiter son genie. Vart du style appartieut
moins a recrivain ; le yenie du style est Vhomme
meme
L’art n’est que I’exterieur du style.
Au reste, meme pour cet art, pour cet exterieur
du style , que Gueneau de Montbeillard est loin
de Buffon 1 Et puis, il imite ! Celui qui imite
n’aura jamais de style , parce que , comme le
t Celle belle eludea, d'aillcurs, cle Taite par un grand maitre. \
Voyez le chapilre sur BuflTon, dans le Tableau de la litterature
francaiee au dix-huilieme eiecle, par M. Villemain. (Tome II,
page 201.)
> Brutus, site De Claris oraloribut.
* n Le style est I’homme meme. » 'BulTon, Discours dt recep-
tion dl’Academie fravfaise.)
Digitized by Google
VIE DE Bl'PFON.
!9S
dit Buffun, le »lyle e»t 1‘homme'. Madame Nec-
ker remarque, avec bcaucoup d’esprit, que Buf-
fon lui-m6me, lorsqu’il s'imite, ne r^ussit plus :
Cl L’^ioge du chevalier de Chastelux, composd
par M. de Buffon quand le chevalier Ait re^u k
I'Acadcmie A*ancaise, est, dit-elle, le seal mau-
vais ouvrage qu’ait fait M. de Buffon, et il est
mauvais parce que M. de Buffon s'est imite lui-
in^me; il n’avait que des idees communes sur ce
sujet, et il a voulu cependant les couvrir de son
beau style... * »
Il y a une chose que les imitateurs de style
n’imiteront Jamais : c'est le genie de Texpression.
Buffon dit : « Cette volonte vive acheva mon exi-
stence * ; » il dellnit les passions d^ordonn^es, des
abus de I’dme'^, Parle-t-il du travail des oiseaux
qui pr^parent leur nid , il I’appelle un iravail
ehiri*. et vous crovez entendre La Fontaine*. Il
1 <i On cberche en vain, disait BufTon, a iiniler le style d’un
grand ^crlvaln ; on ne pent y r^ussir : car on n’est eloquent que
par I’Ame; et mellre de I’ime dans une phrase, c’est ^Ire sol et
non pas un autre. » (Mi»« Nccker, Nouveaux Melange$, eic.,
tome I, page tSS.)
* Melangu, exlraits det tnanutcrtlt, elc., tome II, page 964.
3 Tome III, pageSTO.
* Tome IV, page 47.
* Tome VI, page 7 (Oiisauo;).
a S<t aufs, SCI tcndrei (Bufs, sa plus douce e^piranee.
Digitized by Google
VIE DE BUFFON.
899
dit, en parlant des fauvettes : « vives, agiles, 14-
geres et sans cesse remuee$ *. » Un imitateur, nn
ecrivaiu ordinaire n’aurait pas dit remuies; mais
raadame de Sevigne I’aurait dit.
C’est par le genie de I’expression que BuiTon
excelle. C’est ce genie de I’expression que d’Alem-
bert ne sentait pas*, etqu'admirait Jean-Jacques;
et quand je iis Jean-Jacques, je ne m’^tonne pas
de son hommage
Comme tous ies grands ^rivains, comme tous
les grands penseurs, Buffon a dit ou ^rit plusieurs
mots qui sont devenus des maximes.
On repete tous Ies jours le mot que je viens de
citer : h style est Vhomme meme; celui-ci : le ginie
nest quune plus grande aptitude d la patience,
n’est gu^re moins celebre.
A soixante-dix ans, ii disait encore : « J’ap-
prends tous les jours a ecrire; » et son dernier
t Tome V, page ItS {Oi$eaux).
t Vojez, ci-devaiit, page 3S2. la manidre dont il Jugeail io style
de BulTon.
9 «Il est un sanctuaire oii BufTon a composd presque tous ses
ouvrages, le Bereeau dt VHUloirt nalurelle, comme disait le
prince Henri, qui voulut Taller voir, et ou J.-J. Rousseau se
mil A genoux etbaisa le seuil de la porte. J’en parlais 2 M. de
Buffon: oUui, medil-il, Rousseau j fit un hommage*» (Uerault
dr Srchrlles, Voyaged Montbar, page I3-)
Digitized by Google
300
VIE DE BfF^OK.
ouvrage, les Epoques de la nature, est en effet, de
tous ses admirabies ouvrnges, le plus parfait.
II etait tres-diflicile sur le style des autres.
II ne trouvait pas que Montesquieu eut .iiii
style. « Le style du president de Montesquieu !
disait-il ; mais Montesquieu a-t-il un style? » —
« N’aurait-il pas m^rite, dit Grimm a cette occa-
sion , qu'on eut os6 lui repondre : II est vrai ,
Montesquieu n’a que le style du genie; et vous,
monsieur, vous avez le genie du style*. » La
reponse de Grimm n’est pas bien bonne : Mon-
tesquieu avail le elyle du genie et le genie du
style.
La. conversation de Buffon etait negligee : il s\v
delassait ; et cependant, pour peu qu’il le vouldt,
elle devenait singulierement attachante. En effet,
que de rapports nouveaux, que d’idees inconnues,
Buffon ne devait-il pas apporter dans cette por-
tion brillante du monde qui s’intitulait le monde,
et oil il etait le seul qui siH les choses qu’il sa-
vaitl (( La conversation de M. de Buffon, dit ma-
dame Necker, a un attrait particulier... il s'estoc-
cupe toute sa vie d’id^es etrangeres aux autres
• Corretpon^ianre Nlieniirf, p\c., inmi? XIV, page 29. Pa-
ris, <831.
Digitized by Google
\IE DE Bl'FFON. 30 <
hommes, eu sorte que tout ce qn’il (lit a le pi-
quant de la iiouveaute^ »
Auxyeux deBuffon, le genie supreme etait l(«
genie du style : « La quantite des connaissances, la
singularite des faits, la nouveaute m^me des de-
couvertes, ne sont pas, dit-il, de surs garants de
I’iramortalite... Les ouvrages bien ecrlts seront Ics
seuls qui passeront a la posterit(i*. »
« Que faut-il , dit-il encore, pour emouvolr la
multitude et I’entralner? que faut-il pour ebran-
ler la plupart memedes autres hommes et les per-
suader? un ton vehement et pathetique, des gestes
expressifs et frequents, des paroles rapides et son-
nantes. Mais pour le petit nombre de ceux dont la
i6te est ferme, le gout delicat et le sens exquis, et
qui compteut pour peu le ton, les gestes et le vain
son des mots, il faut des choses, des pensees, des
raisons ; il faut savoir les presenter, les nuancer,
les ordonner : il ne suffit pasde frapper I'oreille et
d’occuper les yeux, il faut agir sur I’Ame et tou-
cher le coeur en parlant a Tesprit*. »
Ainsi, I'eloquence m^me, Teloquence de la pa-
• Nouveaux Melanges, etc., tome I, page 323.
* Diseourt de reeeplion d I’ Academic frangaise.
i Ditrnurtde rheption d V Aradfmie frnngaiee.
26
Digitized by Google
301
VIK DE BCPFON.
role n’est pas le style. Nous ne trouvons ^lo>
quent aujourd’hui que ce qui Test par le style.
La grande influence s’est deplac^. L’art d’^crire
est,de nos jours, ce que fnt I’eioquence parlee dans
les temps antiques ; toutes ies forces nouvelles de
I'esprit humain se r^ument dans ce grand art ;
et, comme II appartenait & BufTon de le procia-
mer, la puissance des temps roodernes est le style.
nN.
Digitized by Google
LETTRES DE BUFFON.
Digitized by Google
Digitized by Google
J’ai cru devoir reunir ici le peu de Lellres dc
Buffon qu’on a conservees.
On nous a bien donne les Lellres familieres de
Montesquieu.
Ceci estun nouveau cdted’un grand hommc.
(( J'aime les maisons, disait Montesquieu, oil je
puis me tirer d’affaire avec mon esprit de tous les
jours. »
II est bon de connaitre I’esprit de tous les jours
de Buffon et de Montesquieu.
26 .
Digitized by Google
On lie retrouve plus Buftun, Montesquieu,
J.-J. Rousseau, dans leurs Lettres : la Correspond-
dance de Voltaire est un monument litteraire.
Buffon n’a presque jamais le vrai ton de ce
genre d’ecrire : dans ses Lettres a I’abbe Bexon,
son style est plat et vulgaire ; dans ses Lettres a
rimperatrice de Russie, a madame de Genlis, etc.,
son style est emphatique et vague.
Le grand style de Buffon avail besoin de gran-
des pehsees; il n’allait pas aux choses communes.
cc M. de Buffon, dit madame Necker, ne pouvait
ecrire sur des sujets de peu d’importance; quand
il voulait mettre sa grande robe sur de petits ob-
jets, elle faisait des plis paftout *. »
1 Uelanget, dc., lomc I, page 237.
Digitized by Google
LETTRES DE BUFFON
A
L'ABB^ BEXON.
LETTRE r*.
Je suis tres^salisfaU, moDsieur, et m6me plus qu« emtent,
car on ne peut se plaindre que du trop do travail qu’a dd
vous couler la composition des articles que vous m’avez en-
voyis ; il y a en general trop d’^rudilion, et vous no vouloz
pas qu'en comparant ces articles avec coux qui sonl imprimes,
on voie qu’on a redouble de science mylhologique et d’^mdU
lion assez inutilcs a I’histoire nalurelle. J’en retraneberai
done bcaucoup, et j'aurai I’bonneur de vous envoyer dans peu
le premier cahier corrige de ma main] cela vous servira
d’exemple pour ceux de la suite; niais, je vous le r^p^e, roon*
sieur, je suis parfaiteroent salisfait, el vous pouvez costinner,
attaquer la famille des herons et ssivre ensuite la classe de
tous les autres oiseaux de marais. Vous en avex pou# du
temps, el je tronve que vous en avez beaucoup fait pour le
peu desemainesquevousyavez employees. Tiichez, monsieur,
de faire louies vos descriptions d’apr^ les oiseaux indmes]
cela esi essential pour la precision. Je sais bon grd i M. Daii'
Digitized by Google
308 LETTRES DE Bl'Erorf
bentoii Ic jcuiicdc vous donuer toutes Ics facility nticcssaires.
Recevcz les assurances des sentiments de toutc I’estime et de
tout I’attacbement avee lesquels j'ai rhonneur d’dtre, mon-
sieur, votre tre>-humble et tr^s-ob4issant servileur.
VIontbar, ce 27 juillct 1777.
LETTRE IP.
M. de Buffon fait ses compliments a monsieur I'abbe Bexun,
et Ic prie de ne venir que dimanche, parce que demain, sa-
medi, il nc pourrait Ic recevoir. Monsieur I’abbe Bexon cn
aura d’autant plus de temps jwur arranger les fauvettes.
Au Jaxdin <lu Roi, ce 5 decembre 1777,
LETTRE IIP.
Jc vous envoie, mon tr6s-cber abb^, la copio de tous les
articles sur les pics et martins'peebeurs, tiree des extraits.
J’ai veriii^ que VHistoij'e yenerale des voyages n'a dtd extraite
quejusqueetcompris le sixitaie volume; ainsi vous pouvez
commencer votre travail a la Bibliotbdque du Roi, en com*
men^ant par le septi6me volume, cela nous sera tr»-utile;
inais il faut vous bomcr a extraire seulement les articles qui
ont rapport aux oiseaux qui nous restent a donner, et dont jc
crois vous avoir laisse la lisle cn commengant par les perro*
quels, qui doivent etre a la tdtc du sixi^mc volume. Je vous
envoie ci-joint le travail que j'ai fait surcettc famillesi nom-
breusc d’oiseaux, et jc vous pric, mon cber monsieur, de
Digitized by Google
A l'abbk bexo.n. 309
vous cu occupcr de preference lorsquc vous serez quillc dcs
I»ics et des marliijs-pecheiirs.
Vous voudrez bien suivre ina dislribuUoii el ina nielhodc
pour les iKJiToquels; jc les divisc d’abord cn deux grandes
classes : ceux de I’ancien continent et ceux du nouvcai
inondc; dans la premi6re classc jc place : 1" les kakaloes, sur
lesqucls vous trouverez un petit cahier de six pages;
2'’ Les perroquels propremenl dils, sur lesquels je n’ai en-
core ricn rccueilli, et que vous travaillerez lout a neuf ;
3" Les loris, sur lesquels je vous envois un cahier de six
pages.
l)aus la classc du nouveau continent, les premiers sout :
d® les aras, sur lesquels vous trouverez environ vingt-qualrc
pages d’ccrilure ;
2° Lesamazoues, un cahier de vingt-huit pages;
3° Les papegais, huit pages. J’y joins un cahier do notes
intitule : les perroquets, et qui a treize i>ages.
Ensuite viennent les pcrruchcs, dont il faut faire un trailc
separc, etqui doit suivre celui des perroquels, endistinguant,
autant qu’il est possible, les perruebes de i’ancien continent
de ccllcs du nouveau, et uussi cedes qui, dans ebaque conti-
nent, soot a queue longue ou a queue courle, a queue etagec
ou non elagee, etc. Vous trouverez sur cela irois cahiers,
I’un de vingt-deux, le second de buit, et le troisieme de vingt
et une pages.
Voila une bien longue et bien ennuyeuse besogne, dont
neuninoius nous sumnies plus presses que d'aucunc autre.
«t je vous serai Ires-oblige de nc vous occuper des oiscaux
de rivage que quand vous aurez epuise nos perroquels. Je
vous enverrai dans huiiaine la copie do lous les extraits qui
onl rapjmrtaux pcrro<juets, el qui nc laissent ikis d’etre con-
Digitized by Google
310
l-RTTRES DR Bl'FFON
sid^bles; co travail inu fait pcur i>our vous aussi bien qiic
pour tnoi, car jc suis persuade que nous ne nous en tircrons
l>as a moinsde cent trente pages d’t^riturc; jc travaillc an
preambule,qui sera court, ct qui ne contiendra quclcsqualites
particuli6rc8 et les rapports qui dislingu'ent ccs oiseaux de
tous les autres, et qui Icur donnent, par la facull(^ d’imiter la
parole, quelque relation avec cettc facultd de rhumme. S’il
vous vient queiques idees sur la nature cn general dc ces
oiseaux, vous me ferez plaisir aussi de me les communiquer;.
surtout ne vous pressez pas, mon tr^s-clier abbe, menagez
VOS petites entrailles, ct ue vous cxccdcz sur rien, pas meme
sur lo desir de lu’obliger. Je compte que vous en^avez
ici pour plus de deux mois; mais lorsque cct article sera
acheve, j'aurai plus de trois cents pages pour rimpression,
car tous les articles suivants sont fails jusqu’aux herons, et il
ne faut songer a ces herons qu’aprOs les jKirroquets. Le cin-
qui^me volume ne laisse pas d'avanccr. M. Mandonnet doit
.vous envoyer uno dpreuve pour reclidcr un passage italien
d’Ollva, qui a el6 mal copi6 et que je n’ai pu verifier ici,
ayant prete ce livre a M. de Montbeillard. Je vous prie ‘dc
corriger les fautes qui so trouvent dans cc passage.
J’ai re^u vos notes elcelles de M. Daubenton sur les bar-
bus, el j’en fais usage.
Toutes les personnes qui ont enicndu lire la belle ode dc
M. Le Brun s’accordent a I’admirer; mais' toutes convien-
nent aussi qu’ clle est un pen Irop longue, ct qu’il y a trois
ou quatre strophes moins belles que les autres, qu’on pour-
rait en relrancher, Je n’ai pas besoin do vous avertir, mon
cher monsieur, dc ne fairc usage de cet avis qu’avec le plus
grand mdnagcmenl ; e’est pour la plus grande gloire de I’au-
tcur que nous parlous ici. Je vous renouvellc, avec le plus
Digitized by Google
A l’abbe bexon.
311
grand plaisir, les senlimenls d’cslimc cl du veritable allache-
ment avec lesqucis j’ai I’honneur d’etre, monsieur, votre
tres-humblc et Iros-obeissaul servilcur.
Montbar, ce 5 fuvricr 1778.
LETTRE IV«'.
Jc vicns, mon trcs-cher abbc, dc rcvoir nos calaos, sur les-
qucis vous avez fait un travail tn^thodique dont je suis par-
faitemeut content. J’ai ^ril un billet a M. Daubenton le
jeunc, pour qu’il ait a noimner ralao du Malabar, et non pas
calao dcs Philippines, celui quo nous avons vu vivant. Je le
prie aussi de faire une planchc enluminec des quatre bci-s du
calao rhinoceros, du calao a casque rond, du calao des Phi-
lippines cl du calao d’Afrique, et au moyen de celtc repre-
sentation de bee, tout deviendra plus cluir.
A'ous complez onze especcs de calaos; je les Ktiduis a dix,
parce que le calao a liec rouge du Senegal, qui cst le vrai
tock, dont j’avais fait la description a pan, cst le m^me oi-
scau que le calao a bee noir du Senegal; cclui-ci cst I’oiseau
jeunc, et I’aulrc a bcc rouge est I’oiscau adulte. Ce fait m’a
ele assure par M. Sonnini, qui m’a dit avoir eleve de ces oi-
seaux au Senegal; mais comino vous avez observe un rudi-
ment d’cxcroissance sur le bcc noir que vous n'avez pas vu
sur le bcc rouge, il sc pourrait que ce fill ce inemc bee noir
qui fdt I’oiseau adulte, et le bcc rouge I’oiseau jeune : ceci
n'est qu’un doule qui |>eut-clre ineme n'est pasfondd; car il y
a desoiscaux, tcls que les pigeons, qui ont de petitesprotubd-
rauccs sur le bee quand ils sont jeunes, et qui s’eiTacent eu
Digitized by Google
Hi LETTRF.S DE Bl'EFOX
vicillissaiu. II se pourrait done en effel qiie le ealao a bee
noir fui In jcunc, el Pautre radiillc. Qiioi qu’il en soil, it me
parait certain quo tons deux ne font que le mt^mc oiseau.
Une seeondc observation, c’csl que le ealao dceril jKir Pe-
tiver, d’apri'*s Kamel, dans les Transactions philosophiques,
nVsl pas le m6me que noire ealao des Philippines; e'en est
une espccc voisine, ou du moins une varieie; vousn’aurez,
pour en dtre assure, qu'a com|iarer la description de tous
deux. Je vous enverrai I’anicle entier de ces oiseaux des qu’il
sera eopic.
.le vous remereic aussi de la bonne note que vous m’avez
donnee sur le Joli touraco ; au rcste, vous verrez parl’ebau-
elio de ce travail qu’il y aura encore beaucoup a retoucher,
el j’attendrai vos reflexions et vos observations pourl’ache-
ver. Le prcambule meme n’est pas encore, a beaucoup pres,
commejele desirerais. J’ai interpose Ics descriptions du cala<»
a casque rond, du ealao d’Abyssinie, etc.
.le viens de recevoir une lettre de M. Le Brun, avee son
ode sur la cainpagne d'ltalie du prince de Conti ; il y a de
ires-bclles strophes et de magniflques images; maisentout
cettc ode n’esl pas aussi siiblime quo colic qu’il m’a adressec :
on y rcconnail neanmoins le pinccau du genic dans plusieurs
endroits. J’aurai I’honneur de lui repondre d<!« que j’aiirai
quelqucs moments dc loisir; mais actucllemenl Ics ouvriers
des baliments cl des truvaux de mes forges m’occupenl pro-
digieusement : j’ai bicn de la iwine a derob'er quelqucs heu-
res pour nos oiseaux.
.le suis trcs'fache qu’on ait si mal servi la Bibliothdque
du Roi, el Jc tachcrai, a mon rctour, dc lui procurer un meil-
leur excmplaire de mes oiivragcs. Vous ferez mes compli-
ments a M. Le Brim, alnsi qu’a .M. I’abbe Desaunais. Vous
Digitized by Google
A l’abbk bexon.
313
fcrez mes hoinmages lres-sinc6rcs a madame voire mere el a
inademoiselle voire sopur, el j’cspere que vous nc doulerez
jamais de tous Ics scntimcnls d’ainilie avcc lesqucls j’ai
rhonneiir d’l^lre, mon cher monsieur, voire Irfes-humble el
lres^ob6issant servilcur.
Mfintbar, ce 11 fevrier 1773.
iV. B. Vous irouvercz ci-joinl loiil ee quc j’ai pu rccueil-
llr sur Ics pcrroqucls.
Vous pourriez pcut-6lrc me dire, mon eber abbe, ce que
e’csl qu’un M. Champlain dc la Blandterie, qui se dil a la
lelc d’line socii'Ki liltcrairc, el qui demeure a I’aneien col-
lege dc Bayeux, rue de la Ilarpe : il m'a ecrit une grande
epilre, cominc si lous Ics gens dc Icllres devaicnl s’inle-
resscr a son enlieprisc, qiii sc reduit a une espcce dc jour-
nal, sous le tilre de Nowelles de la Bepublique des lettres.
Je crois que lout cela n’esl ccril quc po.ur avoir des souscrij)-
lions, el jesuiselonne que noire ami Panckouckc ne s'oppose
]uis a tons ees nouveaux journaux qui font dii tort au sien.
l.KTTHK V«-.
Vous iravaillcz lani cl si bicn, mon Ircs-cber abbe, que jc
dois par lous moyensvousen marquer ma reconnaissance. Je.
vous prie done d’accepler six cents livres quc Lucas vous
Itorlera dans douze ou quinze jours, el veusm'en enverrez un.
re^u motive comme Ics prec6dcnls, pour voire travail sur
I’hisloire naturcllc jusqu’au i'r juillct proebain : je serais
charme que cello petite augmenlation pul vous faire jouir
Digitized by Google
3U
LETTKBS DC BUPPO:^
plus lon^eiops de la prince de votre ch^ maman et de
votrc irte-aimable ssur.
Jc viens dc recevoir ks pics, ct II ne resle que Ics marlins-
p^heun pour compiler ma partie du cinqui^nie voluine;
M. Cueneau fera le reste, et, jc crois, ne fcra rien dc plus.
Le sixkmc volume eommcnccra par le pcrroquct, dont je
vous envoie ci-joinl le prrambule, d’apres IcqucI vous pour-
rex diriger vos vues parliculiercs. Je vais Iravailfcr rarlicle
dcs pics, dont je n’ai lu que le premier article, qui me parait
trte-bien, et j'attendrai celui des martins -pecheurs pour voir
tout le parti qu'on pcut tirerde ces sujcts compares. Jc vous
embrasse, mun tr^s-cher monsieur, un {icu a la hdtc, car la
poste pressc.
Montbar, cc 3 mirs 1778. ^
LETTRK VI'.
Jc vous envoie, mon tr6s-chcr ahb<', tonics mcs notes sur •
Ics herons, les courlis cl ibis, Ics spatulcs, Ic pelican, le
cygne, el une petite note sur Ic marlin-p^cheur; el comme
cc paquet 6tait assez cros, je vous enverrai une autre fois les
oiscaux guerriers, car jc crois que cc sont Ics mimes que
ceux que vous appelez oiseaux combattants; je joindrai a ce
second envoi les notes sur Ics cigognes, la demoiselle de Nu-
midie, le jabiru, I'oiseau royal; mais je ne con^ois pas com-
ment vous avez pu acbever les pcrroquels cn aussi peu de
temps, et je vous prie d’eri bicn virilier les descriptions avant
de me les envoycr, car je n’en suis point presse ; vous me ferez
plaisir au contrairc de m’envoyer tout de suite I’article dcs
V
, lized by Googic
A l’aiibb be.\on.
315
inartiiiB-|)^heui‘S ; car, comme ils doivenl alicr avec Ics pics,
ct quo j’ai un arrangement a prendre avec M. Gueneau {)our
Ics articles qui doivent entrer dans le cinquieme volume, il cst
neccssairc que jc sacbe combien cet article des martins>pd-
cbeurs conliendra dc pages, ct je vous serai obligd de me
I'ccrirc tout dc suite. Vous ne me raarquez pas si le pr6am-
bule des i)crroqucts vous a fait plaisir; il me semblc quo
metapbysique de la parole y est asscz bien jasce : au rcste,
vous me faites trop dc rcmcrciments, et quoique je sols
Ires-sensiblc a la reconnaissance que vous avez la bont6 de
me marquer, jc vous prie dc croire que jc n’avais pas besoin
de nouvelles protestations pour 6tre assure de votre amitie.
Jc compte aussi sur cellc dc votre cb^re maman et dc voire
ebarmante sceur , ct comme vous ne me parlez pas dc leur de-
part, j'ai quelque espcrance delesrclrouver a mon retour, qui
cependant ne sera gu6rc que vers le 15 de mai. Faites-leur mes
compliments Ircs-bumbles, mon cber monsieur, ct soyez sdr
de tous Ics sentiments d'estime ct d’amitie avec lesquels j’ai
I'bonneur d’dtrc votre trcs-bumble et tres^bcissant scrvitcur.
Montbar, ce 30 mars 1778.
LETTRE VIK
Vous devez avoir re^u, mon cber monsieur, ies notes que
j'avais recueillies sur les oiseaux-mouebes etcolibris; il y a
qualre ou cinq jours que je les ai adressOes par la poste a Lu-
cas. Je viens aussi de remettre a un bomme qui part au-
jourd’bui pour Paris, un paquet a votre adresse, oil vous
trouverez les notes que vous m'avcz demandecs au sujet des
Digitized by Google
3!6
LETTHES DE Bl FF01
uiseaux d'cau, sur lesqueis vous avcz travaillc ; cl cc paquct
vous scraaussi rcinis par le sicur Lucas, qui le reccvra dans
le courant dc cctte seinainc.
Jesuis tres-contcnt de tout voire Iravuil, lant sur Ics per-
roquels que sur les inarlins-pecheurs; j'ai cru devoir chaiiacr
quelque cliose a I’ordre de dislribulion dcs pcrroquels, el ne
poinl melcr ceux dc I’ancicn eonlinenl avec ceux du nou-
veau ; j'ai aussi un |x:u auemoiilc le preambulc, el vuici inun
urdre dc dislribulion ;
Loa f)crruqvols de Puniicn contineiit.
i’ Lcskakalocs; 2® les perro<iuels propreinenl dils; 3* les
luris, qui tinisseul par les loris-perruchcs ou loris a loncuc
queue; 4® les perroquels a longue queue egalcinenl elagec;
6® Ics pcrruchcs a longue queue in^gale ; 6® Ics jierruches a
courlc queue.
Lex perroquels du nouveau continent.
I® Les aras; 2“ les amazoncs ; 3" Icscriks; 4“ les papegais;
.i" les perruches a longue queue el egale (j’ai appel<5 jMjrri-
ches ccllcs de I’Ameriquc i)our Ics dislinguer des perruebes
de I’ancien eonlinenl, el ce nom, pcrriche, esl assez eii
usage); 6® Ics perriches a longue queue inegale ; 7® les per-
riches a queue courle.
Par cetlc dislribulion, I’enumeraiion du grand noinbre dc
ees oiscaux devicnl Ires-clairc, cl on cn saisil aisemcnl les
differences.
Je vais fairc a |)cu pres la memo chose sur les luarlins-pe-
ebeurs, cn separanl ceux dc I'ancien eonlinenl de ceux de
Digitized by Google
A l’abb^ hexo.x. 317
l'Aiiii4i«iue, cl on les divisaul eu grands, luoyciis d pelils,
cominc voiis I’avez fail.
Au resle ces derniers oiscaux, qui nalurcllcmciil devraicnt
clrc mis aprcs les pics, en ne considerant <]iie la forme du
bee, nc lai&scnl pas d’en differer par lant d’aulrcs caraclercs,
qu’on nc risque rien de les en eloigner el dc les placer ail-
leurs, ct peul-^trc apres les hirondclles-marlinels, d’oii leur
est venu Ic nom dc marlinels-pUclicurs ou inartins-pecheurs.
Je crais, mon cher monsieur, qu’on vous remet, de I’im-
primerie royalc, les feuillcs a mesure qu’on les imprime, car
j’ai vu plusieurs correclions de voire main sur les nomcnela-
lures. J’ai ecril a M. Mandonnet qua c’elait par inadver-
lance que Ton a mis I’arlicle des lodiers enlrc cclui du pitpil
el cclui du pouillol, el jc le prie de me renvoycr cel arlicle
des lodiers, qui doil aller apriiscelui des marlins-pechcurs.
Maisnolrecinquicmc volume a dejalroisceiUcimjuaule paces
d’iinprimccs.ycomprisrarlicledcsdcmi-finsdeM. liueneaude
Monlbeillard, el il ne peul contenir que les arlicics suivanls ;
1“ le pilpil, 2“ Ic pouillol, 3" le Iroelodile, A® Ic roilelct,
5“ les mesitnges, 6^ le lorchcpot, 7° les grimpercaux, 8" les
pics cl les [)ics-grinq)creaux ; ainsi les marlins-pecheurs sonl
ncccssaircmenl rejeles au sixiemc volume. Vous avez raison
de dire qu’on peul vraimenl se plaindre de la fecondild dc
la nalure en mdme lemps qu'on I’admire; vous avez mille oc-
casions d’employer cclle jolie phrase, (jui est d’aillcurs de.
loule verile.
Je vous remercie, mon cher monsieur, du surcroit dc Ira-
vailquc vousm’avezcnvoye ausujetdesnidsduTonquincl des
ours marins; ce dernier article me servira pour mon volume
dc supplement aux quadrupedes, et jc ne serais pas d’avis de
renvoyer le premier a I’arliclc des hirondclles, parce que
27.
Digitized by Google
318
I.RTTnES DE BUPFON
nuus nc savous |»as quelle csp^ce d'hirondcllc fait ce uid ; il y
a inenic plus d'apparcnce quo c’esl un marlin-p^cbcur, puis-
quc vuus avcz si hien elabli quc Talcyon est Ic meme oiseau,
et par consequent les notices quc vous avez deja recueillies
sur cc nid, et celles quc vous trouvcrez dans le petit paquet
quc jc joins ici, pourront faire un article interessant d la suite
do nos inartius-iH-cheurs, el lorsquc j'aurai revu cel article,
je vous on enverrai la copic corrigee, a laquclle vous rclran-
cherez, ajoulerez ou changcrez ce que vous jugerez nwes-
saii'c. Accevez les assurances de nia tendre ainitie, et incs
res]iectueux hoininagcs pour votre bonne cbere maman et
])uur votre aimable sceur.
Montbar, re 27 avril 177B.
LETTRK VIII'.
Je suis cnchante, monsieur le pricur, de la bonne nouvclle
cl dc ce petit litre, en attendant un plus grand; car, quoique
sans ambition, vous avcz le merilc qu’il faut pour cn obtenir
les fruits, et tous ceux qiii vous connaitronl ne peuvent man-
*|uer dc s’inleresser a votre avancoment. Jc vois que le petit ^
surci-oll de fortune, loin de diininuer votre acliviid pour le
travail, semble au contraire I’angmentcr, et je le trouverais
bon si jenecraignais pour votre sante. M. Panckoucke, qui
vous est sincerement attache, le craint aussi bien quc moi;
aiusi, par grticc d’amilie, prenez du relache, et au lieu de
finir nos oiscaux cn six mois ou un an, prenez dix-huil mois
ou deuxans, el je serai encore plus quc satisfail. Lucas vous
rcmctlra mes notes sur Icsbecasscs, lespluviers, les vanneaux.
Digitized by Google
A l’abbe bexon.
319
la poule-suUane ct le messagcr ; je vousapporteraiaussi, puis*
que VOU8 le de^irez, tous Ics autrcs papiers qui ont rapport
aux oiseaux d'cau. Je n’ai que la dixieme ddition de Liniueus,
ct c’cst ccllc qu’il faudra toujoursciter, d'autantqueles rdfor-
mes ou additions qu’il a fait faire sont fort indiffdrentes. Je
ne connais pas YEssai do I’Histoitv naturelle de la Guyane,
cn anglais; il faudra prier M. Panckoucke dc le faire venir
j)Our inon comptc.
Vous auriez du, mon clier pricur, me marquer le noin de
la pcrsonne dc Dijon a laqucllc vous avez ecrit au sujct dc
la fcuillc du 7 avril dernier ; j’ignore coinme vous le motif de
la demande mentionnee dans cettc feuille, et e’est pcut-4trc
Ics gens qui travaillenl a une Histoire do Bourgogne qui
onl besoin de ces eclaircissements sur votre famillc. Je vais
cn ccrire a M. Frantin, imprimeur de ces feuilles, et a
M. Mailly, qui en cst I’autcur, el par Icsqucis sculs nous
I»ouvonselrc inslruils.
Envoyez-moi toujours vos oiscaux-mouches ct colibris;
j’aurai le temps dc les recevoir el d'y travailler avant mon
ddpart, car je no suis jias sur dc pouvoir parlir avant Ic 7 ou
Ic 8 du mois prochain. Je vous embrasse et fais mille tendres
respects a vos dames.
Montbar, ce 21 mai 1778.
LETTRE IX'. '
J’ai re?u, mon chcr monsieur, votre pranier el second pa-
quel; et coromc noire carle esl ce qu’il y a de plus pressd,
je vous la renvoie avec roes observations ; 1° 11 faut que bi
Digitized by Google
I.mnE3 DE BUFFOX
njo
caluttc dc glace solide, qui s’eicnd depuis Ic pule Jusqu’aux
glaccs flottanles, soil manju^e dc liachurcs d’autant plusnoU
res qu’on opproche plus prte du pole; ce qui representera la
vasle <5lendue dc cclte portion du globe envahic par les gla-
res. Je I’ai done fail ombrer au crayon sur ropreuve dc la
carle que je vous renvoie.
2° II faul marquer sur cellc carle les glares llottantcs irou-
vees par Ic capitaine Bouvet aux 48® el 4‘J® degres de latitude,
el qui ne sont pas representees; et comme ces glares (lollantes
sont siluees sous les 48, 49, 50 et 51« degrds de latitude,
el cn longitude, dc 15 a 30 degrees du cap dc Bonne-Espe-
rance, cclte panic de la carte scrait defcctueuse, el ne re-
|)undrait jws a rexplication que j’en donne; ainsi il csl al>-
solunient necessaire d’y marquer toulcs ces glares floltantcs
(|ui sont vis-a-vis Ic cap de Bonne-Espcrancc, el qui se Irou-
vent sous la latitude de 4S, 49, 50 et 51 degres dans I'clen-
duc dcl5 degres de longitude, e’est-a-dire depuis le 15' au
.30' du meridicn de Londres a I’csl, <iu’il sera aisc dc re-
duirc au meridien de Paris.
3" J’ai fait marquer a I’encrc quclqucs lies de glaccs llol-
tantes au 49' degre de latitude sous les 55 et 60' dc longitude
est, parce qu’on n’avait marque les glares llottantcs que jus-
qu’au 50® degre.
4“ J’en ai fait de meme marquer plus qu’il n’y cn avail
sur la carte au 58' degre dc latitude, et sous la longitude
de 80 a 90' degre est, ct jusqu’au 15' dc longitude est.
5“ II faul marquer par line gravure plus forte les terres de
Sandwich eldel’lle deGeorgie, sous les latitudes de 55 a 59
degrds, decouvertes par Cook : je dis qu’il faul que cetle
gravure soil plus forte, alin quo Ton distingue ces lerres
Digitized by Google
A i/abbk BEXON.
d’avcc Ics glaccs, et il faudra aussi Ics indjqucr jiar lours noins
aiiisi ((uc loutes Ics autres lerrcs.
6“ J’ai aussi auemcnld Ic noinbro des glaccs noUantcs qui
sc troll vent sous Ic 59' degre a 9 ou 10 degres de longitude
oiiest, ainsi que celles (jui se trouvent a jicu pr6s sous Ic
incine parallclc depuis Ic 60' justju’au SO' dc longitude oucst,
ct jusiju’au 480'; on sorlc que la carte sera bcaucoup inoins
imparfailc apr6s ces corrections, auxqucllcs jc vous pric dc
no pas perdre dc temps, afin dc pouvoir m’cii envoycr in omp-
Icinent une (■preuve.
Jc sens, inon chcr monsieur, combien cola vous detourne, el
en raeme temps j’admire que vous aycz encore Ic temps de faire
desoiseaux. M. de Montbeillard a voulu terminer le cinquieme
volume aux grimpcrcaux, ct il csl cn effet assez gros, car il con-
tient cinq cent quarantc-six pages, ct il y cn aura peut-elre
trente-quatre de table des matieres, a laquelle je travaillc actuel-
lcmcnt;cela fera doncciiiq ccutquatrc-vingtspagesavccvingu
ncuf planches; ainsi ce volume sera plus gros qu’aucun des
precedents.
Nos jobs oiseaux-mouclies vonldonc commcnccrlcsixiemc
volume; cl comme los {lerroquets doivent suivre imm6dia-
leinent, jc vous les enverrai danshuitou dix jours, afin quo
vous les lisiez allcntiveinenl avant de les livrer a I’impression.
Jc vous adresserai cc paquet, qui sera gros, par la diligence,
ou plutot je Tadresscrai a Lucas, qui vous le rcmcltra, et j’y
joindrai une vinglainc dc dessins d’oiseaux qu’il faudra don-
ucr a M. Leseve pour les faire graver; car ces gravures doi-
vent cnlrcr dans le sixieme volume, el quelques-unes dans le
cinquieme.
Je lirai avee grand plaisir votre article du vanneau, ct j’ai
Digitized by Google
322
LElVnES DK Bi pro?«
rcvu oos jiHirs-ei ccux ilc la crgosne cl do la gruc avcc salis-
fuclion.
Je vous rcnvoic ci-joint voire caliier d’cxlrails des voya-
gciirs, donl j'ai fail usage coinmc vous le verrez par la copic
fi-joiiite de rexplication de la carte geographique ; jc vous
pric dc lire celle cxplicalion avcc allcnlion, daus laquelle
vous changcrez les longitudes par la difference du mcridicn
de I.ondros a celui de Paris; jc vous pric aussi d’y fairc idles
addilionscl con’octionsciue vousjugerezi propos, apresquoi
vous voudrez Lien tne la renvoyer, car je ne veux la livrer
a I'imprcssion qu’aiM’es la carle, tanl auslrale que boreale, en-
tiereinenl aclicvcc.
Jc suis enchanle que vous soycz contcnl de votre nou-
veau logemenl'; mille tendres respocls a vos dames.
Montbar, ce 3 aoiU 1778.
P. S, Failcs, je vous prie, incs compliments a M. Dau-
benton Ic jcuue, en lui disant qu’il me fera plaisir dc vous
donner une dcmi-douzainc de colibris cl oiscaux-mouclies
bien equipcs, el inemc d’autres bijoux, si vous en voulcz,
en dchange de vos beaux cailloux des Vosges. MM. Bleneau et
Trccourt vous remercienl de vptre souvenir.
LETTRK
Jc vous prie, ma charinantc enfant, de faire ma paix avec
Ic ineebant abb^ , qui me gronde de ce que je nc lui dcris
l>as, tandis que j’ai mille fois plus de tori avec vous, made-
moiselle, et que vous 6tes assez bonne pour iie pas vous en
Digitized by Google
A l’abbe bexox.
323
plaindrc. Vous verrcz coinbion jc vous cn siiis de grti loreque
je serai de relour, cl je comple quo ce sera avanl la fin de ce
mois. Mille Icndres rcspccis a voire clicrc maman , cl inille
amilies, avee ces paperasscs, a noire chcr abbti , cn allendanl
quo j’aic rhonneiir de lui ccrirc.
Montbar, ce l«r octobre 1778.
LKTTRE \F.
Voila, njon Ires-cher abbe, Ics fcnilles C clD de noire scpticme
volume. J’ai renvoy^ les deux prm'dcnles par I’ordinaire der-
nier a I’adressc du sieur Lucas, que jc charge de Ics rcmcllrn
a Timprimerie royalc. Vous ferez bicn, mon clier ami, d’ex-
liortcr M. Mandonnei, cn lui faisant ines complimenis, pour
tachcr de regagner Ic Icmps asscz long qu’on a perdu. Jc vous
cnvoic en m4me lemps voire arliclc du greibe cl du casta-
gneux, qvii a du, cn cffel, vous coulcr lajaucoiijt de rcclier-
ches cl de discussions ; inais, encore un coup, mon Ircs-clicr
abbe, nous soinines bicn en avance vis-a-vis dc riinprnssion ;
par conscqucnl, n’en prenez qu’a voire aise; carjc nc cesse-
rai de craindre pour voire sanle qiic (|uand je vous vorrai
moins ardcnl pour !c Iravail. Ki (lu’imporlc quo les oiscaux
soient achev^ cellc annOc ou six mois plus lard , ccla m’csl
bien cgal ; je con?ois que ccl ouvrage doil fori vous ennuyer,
et c’esl pour cela qu’il faul Ic cou[)cr, en allanl lanl<5l aupres
de la belle comlesse, lanlol aupres du bon marquis, cl plus
souveiU encore aupres de mon frdre cl dc mon fils : aii resle,
jc vois avec Ic plus grand plaisir que voire ouvrage nc se
sent point du lout dc la prccipitaiion avec laquelle vous vou-
Digitized by Google
324
I.KrTHF.S DE Bl'VKON
•liif/. I'achover ; loul lu’y paiail exact, el meine senipiileuse-
uieiil Ml. Coiniiie j’ai Ics yciix lri*s-fatigiu's, jc ne rolls pas les
iioiiieiidaliircs, el jc vous pric il’y donner une double attention .
.Icsuisinaintenanl tr6s decide a ncfuirc aucunc rcponse an
Mijet du manuserit Boulanger; jc n'ai jamais hi inoi-tneine ee
inanuscril : c’cslTiecourl qui iii'en a lu quclqiics cndroits , cl
qiii m’a fait Tcxtrail dc cc qui recardait le cours de la Marne,
d«nl je vous ai rcinis u vous-memc la petite carle. Voila tout
ee quo j'ai lire' de ee manuserit, quo je eonnaissais d’avance,
|»ar la Icltre que Boulanger in’avail <?crilc en 1750; en sorte
qu'ayanl alors jeli^ cetle lelirc, j’ai dc ineme jele Ic manuserit
coinme papier ires-inutile : maisje voisqu’il ri’csl pasnives-
sairc d’en convenir aujourd’hui ; il vaut mieux laisscr ces
mauvaiscs gens dans I'inccrliludc, el eomme je garderai
un silence absolu, nous aurons Ic plaisir dc voir leurs man-
o-uvres a dccouveri. Jc viens dc lire Tcxlrait dc inon on-
vrage dan* le n“ 18 dii meme journal Crosier; il cst clair que
e.’csl un gucl-apcns cl un piege qu’on a voulu me lendre, en
voulanl me forcer de rc|K»ndrc a la Icltre tiobet, parce que le
journaliste, donl Textrail est pitoyablc et de mauvaisc foi,s’est
liien (Ionic que jc ne rc|Hmdrais jias a sa critique, mais que
je serais oldigc dc p.iraitre |X)ur me dcdeiulre dc la ealomnie.
I.e seui fail d'avoir lu puldiquemcnt a 1’ Academic de Dijon,
en 1772, le premier Discours des Epoques, qui en renferme
tout le plan, suflil |)our confondre les calomniatcurs, puisque
!(' nnmuscril Boulanger ne m’a (;-l6 remis que Irois ans aprte;
cl voila cc que pouvcnl dire mes amis avec d’aulanl plus d’as-
surance, (ju’il cii a (itf* fait mention lors de la lecture, dans
les feuillcs hebdomadaires de Bourgogne, impriraiesa Dijon.
II faut done laisser la ealomnie rctomber sur cllo-m^me, el je
Miis livs-aisc que vous en pensiez ainsi.
Digitized by Google
A i.’abbk bf.xon.
Failcs mille Icndrcsses do ina jKirl a voiro lr(^s-rcspccialjlo
iii6re el a voire tout aimablc strur. J’ai eu le plaisir do parlor
d’elles cl do vous avec M. cl ainadame dc Gonouilly,qui sont
vcnus diner liicr ici ; ils vous aimcnt bcaucoup tous deux ,
l»aree qu’ils vous coniiaisscnt bien tous deux ; et moi aussi ,
inon ires-cher abbe, jc vous aiine d'autanl micux que je vous
connais davanlage.
Montbar, ce 8 aout 1779.
LETTRE XI^.
Voila le cormoran quo je vous envoie, inon ires-cher mon-
sieur, avec Ics premiei'es corrections, car j’en ai fail dc plus
grandes sur la secondc copie; mais en tout il csl bien, el il n’a
|>as laisse de vous coiiler bcaucoup dc temps pour Ics reeber-
clics.
Jc vous ai dil par ina derniere que je m’otais fort occupd a
relire tous nos arliclcsduhuili^me volume. Jccompte que lout
cc qui csl fail, jusque cl compris le cormoran, fera au moins
irois cent Ircnle pages d’impression, a quoi ajoulant quarantc
pages, tant pour la table dcs mali6rcs quo pour colic dcs cha-
pilrcs, cela fait ddja Irois cent s<jixantc-dix pages pour ce
volume, qui, d’ailleurs, conlicndra vingt-ncuf planches; il ne
nous faut done plus qu’environ deux cents ou deux cent
viiigt pages au plus pour achever ce huilidme volume; el
voici I’ordre dans lequel je desirerais quo vous eussiez la
home d’en pri^i>arer le travail.
Apr^ le cormoran, nous pouvons placer les fous cl les fre-
galcs, dont il y a sept csp<-ccs dans Brisson : les paille-en-cul ou
•28
Digitized by Google
326
I.ETTr.ES DE iu:ffo>-
oiscaux lies iropiques. irois especcs; I’anhinga, unc cspece;
Ic bcf-cn ciscaux, unc espccc; les liirondclles dc incr, sept cs-
|)cces; el cni'm Ics goclands el les moucltos, qiiin/.e cspeecs,
avec les plongcons, six cspeces. J’itnagine quo ccs articles
soul suflisanls pour achever ce huiti(^mc volume , cl s’ils ex-
(‘ctlaienl Ics deux cent vingl jwges, nous |>ouiTiunscn oicr les
plongcons.
Jc fais cel arrangement dans la vue dc commencer Ic ncu-
vieme volume par le hcl article du cygne , en le continuant par
les oies, les canards, soueliets, morillons, sarcellcs, etc., cl
de la passant aux petrels, puffins, alhatros, pingouins, etc., ct
linissanl par le manchol, qui, dc tous les oiscaux. Test le
inoins. Vous me direz que cc reslant d’oiscaux, que jc des-
tine a commcncer le neuviemc volume, n’en fera que le tiers
ou peut-elre Ic quart , e’est-a-dire cent cin(]uantc ou deux
cents pages; mais nous y joindronslcs articles de supplt'menls,
qui en feronldu moinsaulant, et ensuile la corres|>ondancc des
noms, qu’ilfaudra prendre enfaisant le dcpouillcmcnt dc lout
I’ouvragc, dcpiiis le premier volume jusqu’au neuvieme, cc
qui scul fera plus dc cent pages , ct cent irenle y compris la
table dosmaliercs; en sortc quo cc neuviemc volume sera
tout aussi gros (jue les aulres.
Ainsi vous avez le temps de bien peigner votre beau cygne,
el jc nc nc vous conscille pas de vous en occuper, non plus
que des oies, des canards ct des aulres oiscaux cstropi6s qui
doivcnl entrer dans cc neuviemc volume, ct vousallachcrac-
lucllemcnt a ceux qui doivenl terminer le liuitit'anc.
M. dc Monlbeillard m’ecrilaujourd'hui qu’ilm’enverradans
huil jours la table enlierement faitc du sixieme volume, cl je
vous la ferai passer lout dc suite pour la remettre a I’impri-
inerie royale, parec que je vois qu'ils soul biculot au bout
Digitized by Google
A l’auue bexon.
.{27
dc leiir coj'ic, qiii linil a I’arliclo dii cinclc, ct quc la table du
sixiome volume doit clrc imprimce la premiere apres cet ar-
ticle qui fait la tin dii scptieme volume. J'ai aussi beaucoup
avancc la table do ce sc|)tieme volume , j»arce que je la con-
tinue sur les eprcuvcs a mesure qu’ellcs m’arrivent ; inais
il faudrait m’envoycr iiicessammcnt sept bonnes fcuillcs qui
me manquenl, ct qui doivcnt etre actucllcmcnt tirecs, dcpuis
la page 3G.) jusqu’a la page 41(i. Cest la sciile chose qui mo
inamiuciMJurquc cette table puisscelrecomplelcmentachevcc.
Jc vous assure, mon clicr abbe, (jue iiuoiquc je n’aie pas,
a beaucou|» pres, commc vous, la grande falignc de cc travail,
il me peso neanmoins beaucoup, ct qne je desire autant que
vousd’cn etre (juittc, ct de ne plus travailler sur des plumes.
Adieu, jc vous cmbrasse, ainsi «iuc vos bonnes el aimables
bonnes.
Montbar, ce 21 decembre 1779.
LKTTRK Mil-.
J’ai rcQii, mon tres-cber moi.sieur, voire Ictlre du 14 de ce
mois, el jc desirerais bien cpie voire sanld fut meillcurc.
M. Panckouckc, qui viont do passer un jour ici, m’a dit quc
votre rbume conlinuait, et j’en suis in(|uicl. Vous me ferez
done grand plaisir de in’cn eerirc un mot. Jc vous conscillc-
rais mcme de cesser tout travail; j’ai presque did oblige do
disconlinuer Ic mien pour un seul acces do lievre; ainsi mc-
nagez-vous, je vous cn ])rie; nous aurons loujouis de quoi
occuper rim|irimcrie royalc. Jc vous cnvoic ci-joinl I’avcrtis-
sement qui doit etre mis a la tele dc noire scptieme volume des
Digitized by Google
3i8
I.KTrnES DE BIKFO.V
uiscaiix : je crois quc vous serez conlent de la maniere doiit
j'y paric de vous ; ccpendanl voyez, mon cher monsieur, si
vous d6sirez encore quclquc chose de plus. M. Gueneau de
Monlbcillard a vu cct avcrlissemenl, cl e’est par celtc raison
qu’il nc raudrail y rien chaiigor; ce[>endaiU diles-moi nalurel-
Icment si vous etes aussi conlenl que je Ic desire.
Vous Irouvercz aussi dans ce [Kiquel voire article du paille-
ciMiueuc, avec as.-ez |)cu dc correelions ; c’esl un de ceux
(jue vous avez Ic mieux ecrils, cl je m'apereois dc plus en plus
que chaipic jour vous vous perfect ionnez , et que la belle
imagination ne vousabandonne guerc. J’ai fait part a M. Panc-
kouckc dc I’cnnui que me donne ce mallicurcux volume dcs
quadrupedes, qu'il faut refondre en entier; quatre. mois dc
mon sejour ici me sufliront a jicine pour cetlc sollc besogne,
cl, apres cclle perle de temps, I’ouvrage ne vaudra encore rien,
car ce ne seronl quc des compilations, des copies dc choses
deja donnte, et qui auraient tHe toulcs neuves si je Ics eussc
publieesily a quatre ans. Jesuisconvenu avec M. Panckouckc
tju’on imprimerait ce volume d’abord apres mon rctour a Pa-
ris; nous avons compte qu’il y entrerait soixantc-dix planches;
et comme M. Dcsevc nous lanlerncrait pendant peut-clre plus
d'un an pour les faire graver , je suis convenu avec M. Panc-
koucke d’envoyer a M. Plassan vingt-huit dcssins qu’il don-
ncra a M.Bcnard pour les faire graver a I'insu dc M. Deseve,
au<|uel je vous pric dc n'en rien dire : e’est le scul inoycn
tie |K)uvoir publicr promptemcnl ce volume, (pii n’aura guerc
tjue Irois cent soixantc jtages de discours; el j’enverrai en
effcl iuccssjimmcnt ces vingt-huil dcssins a M. Plassan.
Ouand vous irez a rimprimerie royalc, demandez, je vous
pric, mon clier abbe, 1" les bonnes fcnilles du sepliemc vo-
lume <iui me mamiuenl depuisla iwge ^i2i.
Digitized by Google
A l’abbe bexo.n.
3i9
2" Diles a M. Mandonnct d’envoyer a M. Gueneau dc
Montbcillard Ics eprcuves de la table des malicrcs du sixieme
volume, commc il lui envoyail prdcedeimnciU les epreuves
des articles de sa composition.
3" Dc m’cnvoyer a moi-meme les eprouvcs dc la table du
septi^mc volume ct cclles dc ravei lissement ct dc la table
des chapitres; il faudrait 6tre entiercmcnt quille dc cc
scptiemc volume avant de commenccr le liuitiemc. Nc negli-
gez pas, je vous supplic, de voir M. Desd'c i>our que les
gravures de ce sepli6inc volume nc nous retardent pas trop
longlemps, ct vous me ferez plaisir de me mander oil nous en
sommcs a cel cgard.
Lucas m’a cnvoyd votre reccpissc ; ainsi ccllc petite affaire
est en regie. Je vous cmbrasse, mon trcs-cber monsieur, cl
jc voudrais bicn vous embrasser ici.
Yoila aussi unc Icttrc qu’on m'a adrcssec pour vous.
Montbar, cc 20 janvier 1780.
P. S. VoilS une Icttre dc M. Baillon, quo jc vous prie,
inon cher monsieur, dc lire avec M. Daubenlon Ic jeune, et dc
lui faire de concert une tres-honnete rcponse.
. LETTRE XlV^
Fort bien et dc micux en niieux, mon tres-cher abbe; car
vous ne trouverez gu6re plus, ou pcut-etrc moins dc cliange-
mcnls et de corrections dans ces deux articles (|ue je vous
renvoic, que dans celui de I'anliinga. J’ai cru devoir suppri-
mcr Ic nom dc couiwur-d’eau, c]ui n'cst |tas bicn connu, ct
28.
Digitized by Google
330 LKTTHKS I)K Bl KKO\
(|iii (1’aillcui‘s a elo doiino fwr Cook a uu oiscaii iju'il dil clrc
un pclrel; j’ai cm de moine devoir rejelcr cclui de slcrco-
raire, aiiiant par sa maiivaiso otleur que par sa inauvaisc ap-
plit alion, cl jc crois qiic vous sorez coiilenl des corrcciions
(pic j’ai failcs siir le hcc-cn-ciscaux. Toutes ies fois que Ton
trailc un snjet dans nn point dc vne general, il faul lacber
d’(5lro court ct precis; cel article cl cclui dc I'anliinga ligu-
rcront Ires-bien parini ccs Iristcs oiscaux d’eau donl on ne
suit (|uc dire, cl dont la multitude csl accablanlc. Je suis sur-
pris de ne point rcccvoirdc nonvellcseprcuvcsdc riinpriincrie
royale; on vienl de in’envoyer les bonnes feuillesjusqu’a la
lellrc Y, mais il y a ilouze on quinze jours epic je n’ai vu
d’l^prcnves, cl a cc train le volume ne sera pas imprime avant
mon relour a I’aris , car jo complc loujours aller vous revoir
bur la iin de scpiembre; el je tronve dt’ja quo mon Iciniis
s’avance, surloul rclalivement a mon ouvrage des mineraux,
quoique j’en perde le moins qu’il esl possible ; mais I’liisloirc
des molaux est unc affaire encore [dus difficile, cl pcul-etrc
aussi longue ipic cello desautres mali6res loulcs prises en-
semble, cl j’entrevois quo cc volume me donnera encore plus
de peine el dc travail quo le premier; ccpcndanl jc no me de-
courage pas, cl j’espere cn venir a bout avec le leinps.
Jc n’ai jxiint pris dc parti an sujet du schorl, el quoique
tons les granils de Dancmark, dc Suede el des nulres provin-
ces du iNord cn conlicnncnl, cl qu'en mijnie leinps ils nc con-
liennent point do mica, il sc pent que ccs granils soienl mal
iiommcs, on qu’ils fasscnl un ordre de pierres diflerent dc cc-
lui des vrais granils; mais cc soul dc ces choscs sur les(|uelles
il serail difficile dc s’enlcndrc par lellres, el (luc nous exa-
ininerons ensemble lorsquc j’aurai Ic plaisir dc vous revoir.
^'ous ne pouvez in'cii fairc un plus grand quo dc voir sou-
Digitized by Google
A i/abhk bkxon.
331
vent inon fils; jc voiiJrais bicn ([u’il pvofilal de vus lemons
ct de VOS sjiires conscils; je lui ai dcinandd ces joiirs-ci qucl-
qucs fciiillcs dc son onvrasc, cl jc vous serais oblige dc I'cx-
horler ci nc pas abandonner scs eludes : il no sent pas Ic grand
tori qn’il sc fail par la perte dc son temps, Vous avez bien
employe Ic voire, mon Ires-ebcr ami, el vous en reeneillez
aujourd’bui le rriiit. Mille eomplimciilslr6s-liumblescltcndrcs
amities a vos dames.
Montbar, ce9juillft 1780.
LETTRE AV'.
J’ai rcQU avee grand plaisir voiro Icllrc, mon Ires-eher
abbe, ct jc vous ferai mon complimcnl quand vous serez
lout a failquitic dc ecllc iiomeiielalnrc, ct memedc ees des-
criptions d’oiscaux qui soni bien eimiiyeuscs. .le vousai ren-
voye Ics ealiicrs de coneordanec dcs tomes VI et VII;
mais Treeourl n'a pas cneore cn le tcriqis dc Iransa irc eelle
du tome Vlll : Ic lout ensemble, memo y eonqa is Ic tome
IX, nc fera guere que dciix cent cinqiiantc pages d’impression
a deux eolonnes; ainsi nous avons dc la marge (wnr placer les
arlielcs du eygne cl des aulres oiscanx d’eau (pii doivenl ler-
mincr I’ouvragc, cl il faut l.ielicr dc nous cn debarrasscr le
plus lot <iu’il vous sera jiossible, ear il ne reste guerc epic
cent pages ti iuqirimcr dans le second volume du suppb-ment
aux quadru|)edcs, el il esi neeessaire, pour quo rimprcmeric
ne ccssc pas, de livrer dc la eopic du neuvieme volume dcs oi-
scaux lout au plus lard dans sept semaines on deux niois. C’cst
done rarliclcducygne qui prcsse,parcc qu'ildoitprOeedereclui
Digitized by Google
3M
1.ETTHK DE BUEFON
(le I’oie, qui esl deja fait; apres quoi viendront Ics ca-
nards, etc., etc. Lorsquc vous aurez un article de fait, je
voiis prie de me I’eiivoycr iei, car j’aurais trop i)eu de tenq>s
ii Paris pour m’en occuper aulant que je le desircrais; cl
d’aillcurs je ne sais plus si je [Kiurrai arrivcr, comme je Ic
comptais, versle 20 de septeinbre; on a decouvcrl une car-
ricrc sous inon logemcnt, a laquelle on travailie iKuir ic mct-
tre cn surele, et cct ouvragc sera pcut-elre plus long que jo
lie le voudrais. 11 se pourrail done que je fusse forc6 de retar-
der mon depart jusqu’au 10 d’oclobrc, cl le volume des qua-
druikides sera cerlaincnicnl achevj' avant cc temps; il suf-
lirait que j’cusse Parliclc du cygne pour le livrer a I’im-
pression avec celui de I'oic, et ricn n’arretcrait.
J’ai eu un rliumc qui m’a fort incommode d’abord, et qui
in a dure pres d’un mois; cependant je n’en ai pas moins tra-
vaillii souvent plus de buil licurcs par jour, et vous verrez
mes mineraux bicn avances; j’en ai maintenant deux volumes
et deini, dont jo suis asrez content, mais sur lesquels vous
|K)urrez me faire quciques bonnes observations.
Soignez done voire santc, ce n’esl point le travail paisible
qui I’allerc; du moins je vois par mon experience que la
tranquillite du cabinet me fail aulant de bicn que le mouve-
inent du tourbillon de Paris me fait de mal.
.I'ai regu bier des nouvelles do mon fils, dalecs do Gollin-
gue ; il s’ esl toujours bicn porte, el aurait en effet du vous
ecrire; mais la jounesse ne pense pas a lout, et la paressc
onqieche plus de la moitie du lout de cc qui serail convenablc.
J’ai cu des nouvelles de la saute de M. et de madamc de
la Billardcrie, 'par une leltre qu’ellc a ecrile a madame de
la Riviere; s'ils sonl toujours a Paris, failcs-lcur de ma
|tarl Ics amities les |)lus tendres el Ics rcs[tccts Ics plus sin-
Digitized by Google
A l’abbe bexon.
333
ceres. Je vous dis la meine chose pour voire aimuble soBur
ct pour votre chore maman ; vous en prendrez aussi lelle part
qu’il vous plaira pour vous. Adieu, mon cher ami.
Montbar, ce 12 aout 1781.
LETTRE XVh.
Mon cher alibe ne me dorme pas signe de vie; je sais ce-
pcndanl Ircs-bien qu’il n’cst pas mort; inaisje suis dans I’iu-
quielude, et je craiiis vrairnent qu’il ne soil maladc ou in-
commode au ix)int de ne pouvoir ecrire ; dans ce cas, je
supplic ma belle Helene de me donner de ses nouvelles ainsi
(jue dcs siennes el de cclles de madame sa m6rc , et je Ics
j)rie tons tiois de recevoir les assurances do mon fidelc alla-
chement.
Montbar, cc 26 mai 1782.
LETTRE XVIR.
Je suis enchante d’avoir regu de bonnes nouvelles de la
sanle de M. I'abbc Bexon, el je n’ai pas le temps de lui re-
jiondie aujourd'hui en detail; je lui recommande seulement
la correclion des deux feuilles ci-jointes, qui sonl bien brouil-
lassecs.
11 me fera aussi plaisir de m’envoyer le resle de ses extrails
sur les sols , auxqucls je n’ai jkis encore commence de Ira-
Digilized by Google
334 I-ETTHES DE BI FFON
vaillcr; loul mon temps a etc employe a donner lu dernibre
main aux articles des mctaiix et minernux mcHalliqucs.
Montbar, cc vendredi 14 jiiin 178'2.
LETTRE XVIII«.
Vous pouvez, monsieur el clier ablx-, disposer lo sixieme
volume des oiscaux comme vous le proposez, et je croisener-
fet (|ue I'ordre ne sera gu6rc intenomi)u par eel le disposition.
A reirard do la pclilc eaissc qui vous a ele remise par
M. lloudon, je vous prie dc la remellre au sicur I.ueas, au-
qucl j’ordonne de la sener dans mon cabinet cn attendant
mon rclour ; car ellc peul contenir des elioses qu’il faut que
j’examinc, cl, reflexion faite, je vais ecrirc a Lucas dc me I'cn-
voyer iei.
Mon fils n’csl pas encore a relcrsbourc, et n‘y sera proba-
blcmenl que le 2o ou 30 de cc mois; il a passe quelques
jours a Gotha, hull jours a Berlin, el le roi dc Prusse lui a
fait un aeeueil tres-dislingue. M. Guilleberl peul vous cn
communiquer le detail.
J’ai commence la lecture dc I’article des petrels, el j’en suis
fort content; ccpeiulant vous y irouverez encore un asscz bon
nombre do corrections. Je pense (piMl faut en cffcl ecrirc p6-
Irtls, et non pas pcti'icls, d’autanl qu’il cst dit endeux endroils
differents, (|uc |)elrcl vicnl dc Peter (Pierre), i^ui sc prononce
pelic; au reste, j’ai raye Pun de ccs deux endroils qui n’elait
(pic I’exaclc repetition de Pautre. Panckouckc vicnl de m'ecrire,
cine me parlc ni dc vous, monsieur, ni dc votre ouvrage sur
les quadrujicdcs; il m’apprcnd seulcment, cn c(?missant, qu’il
Digitized by Google
A I.’Annfe BEXO-X.
335
vicnl {I’cssiiycr unc banqiicroiito de lu'0,000 francs, ct jc snis
vraimeiil facli^ dc nVMrc pas aclucllcmcnl dans la jwssibdile
(le raider; mais Ics d«'*pcnses dii Jardin du Hoi absorbenl
non-sculcincnl Ions tncs fonds, inais me forceot mdme a cin-
priinter.
Je remcrcic ina clicrc cl belle Helene de sa bontd pour mon
image, la sienne est souvcnl piesenle a incs yeux. Vous ne
me diles rien de madame volix: mere, cela me fail penser
qu’clle esl cn bonne s;nit('. llecevez lous Irois les assurances
de ma lendre amilic cl dc mon inviolable allachcmcnl.
Montbar, cc 18 jiiiii 1782.
LETTRK
C’csl avee joic, mon ires-chcr abbe, que nous apprenons vo-
ire nouvellc dignil6 ; j’aiinc ccllc bonne cl si belle princcsse,
cl j’ai regi’cl de n’avoir p.is eu occasion dc lui fairc ma cour.
Vous ferez tr^s-bicn de I’accompagner dans son voyage cl de
venir vons rabatlrc a Montbar, apres avoir fail un lour dans
vosgrandes inonlagncs. Cc projclinc fail grand pbiisir, cl nous
cn cau5crons [dus d’unc fois iiuand jc serai dc rolour a Paris.
.Icn’ai pit, depuis mon arrixec, rn'occiipcr d’autrecliosecpie
de tries affaires economiques; j'ai seuicmenl corrige Ic Ic.vlc
des epreuves (pte j’ai riioiineur de vous envoyer ci-joinles; je
n’ai [ws In ics nolcs qnc jc rciivoie a vos bons soins. Vous
irouvcrcz dans ce mfime paquel Ic rcsic dc la copic dc mon
Iravail sur les pierres. ^'ous me ferez plaisir dc fairc un pa-
quel dcs rpiaire caliiers dc la copic dn fer, el dc Ic rcmetirc
a M. Lucas pour i|u’il ail I’allcnlioii dc le fairc conlrc-signcr
Digitized by Google
.136 l.ETTBES DE Bt FFO.>C
lui-memc cl sans |»asscr p:ir Ics mains d un aulrc cnmmission-
naire. Jc vcrrai avcc salisfaction les observations que vous
avcz jugdcs noccssaircs. Jc n’ai encore rc(;ii aucune epreuve
lies malidres \ olcaniques; il in’csl seulcmenl arrive I’cpreuve
de la derniere feuille de la table dcs mali6res du premier vo-
lume des mineraux, el j’ai eii I’honncur dc vous la renvoyer il
y a huitou dix jours.
Faiies asrecr a vos dames mes Ircs-humbles compliments
et ceux du chevalier dc UulTon; ila pris, comme moi, la plus
grande part a la distinction flallcusc qui nc pcul en cITct man-
quer de vous fairc beaucoup d’honneur cn Lorraine cl par-
tout. Conlinucz a nous donner de vos nouvcllcs, cl nc doulez
|)as dc mon Icndrcel Ires-sincere allachcment.
Monlhar, ri* 4 dercmbri' 1782.
T.ETTRE XX%
Je re^ois les qualrc cahiersdu for, cl jc remercic mon Ircs-
cher abbe des courlcs remarques qu’il a cru devoir yjoindre
el que je n’ai pas encore cu Ic lemps d’examiner, mais que je
crois bonnes comme lout ce qui vienl dc lui. Je joins ici une
leltrc d’avis pour les crislaux qu’on voudrail vendre; le ca-
binet n’csl pas trop en dial d’aclieter; ndanmoins, si c'dtail chose
unique ou tres-rare, je pourrais m’y dclerminer. Faitos-moi
done Ic plaisir, mon chcr monsieur, d’aller a voire loisir voir
CCS morccaux, cl dc me dire ce que vous en pensez, ainsi
que le prix qu’on cn demanderait. Mes icndrcs amilies ct
respcctsa vos dames.
Montbar, cc 10 decembre 17i2.
Digitized by Google
A i.’adbe BEXO.V
337
LETTRK XXI-.
Mon fils viont tl’niTivor, «1 j’tii cm vous fiiirc pl;iisir, inon
In^s-cher abl)c, dc vous cn fairc pari. 1,’impcralrice ol le crand-
duc I’ont iro.s-liicn Iraile, el nous aurons dc beaux mincraux,
dont on aclicvc aclucllcmcnl la colicclion.
J’ai rc<;u votre Icllrc du 10, ct jc vous cn rcmcrcic, moii
tros-chcr monsieur, ainsi (pio le chevalier dc Buffon, qiii in’a
paru lr(*s- sensible aux marques dc voire amitie.
Cc ncsonl pas dccrandcs lellrcsqucjcvousdeniandcparmcs
billets instants ; je nc-voudraisque dc petils mots, maisphisfrc-
qnents et uniquemeni surlcs objctscouranls. Par excmplc, j’i-
gnore si vous ct voire ami avez trouve bonne la petite addition
quej’ai mise a la premiere page de I’ariicle du soufre. J’ignore
otien esll' impression duncuvieme volume des oiteauxin-'i“,et
du seplicinc volume in-folio. J ’ignore si Ton doit metlre bicn-
I6l en venlc le premier volume des mincraux. Je nesaispour-
quoi on ne m’envoic ni bonnes feuillcs, ni bonnes epreuves
du second volume, que Ton imprime aclucllcmcnt; voila ce
que j’appcllc Ics affaires courantes. Jc ne suis pas inquiet
du travail a venir, cl jc suis persuade que vos recherches sur
Ics belles pierres Ics rendronl encore plus brillantes; mais
vous saurez quo je ne m’en suis point du lout occupe; j’ai
fail toule autre chose ; c’csl un article sur I’aimant, qui est en-
core imparfuit, quoiqu’il m’ait pris beaucoup dc temps; el
d’aillcurs j’avouc <pie rin(iuietudc sur le relour de mon fils
in’avait ole le sommcil el la force dc penscr. 11 me charge de
s*!s compliments |ionr vous cl pour vos dames, cl je ne crois
jhis que nous tardions beaucoup a nous rendre a Paris. Je
29
Digitized by Google
338
LETTHES DE BUFFO:(
fcrai cnchantc de vous rcvoir cl dc voiis cmbrasscr, mon tr(\s-
cher monsieur.
Montbar, cc 24 f^vrior 1"83.
LETTRE WIR.
J’ai I'honneur de renvoyer a mon tr6s-chor coo[»draleur
Ics deux cpreuves ci-joinles, en Ic priant do lire los notes que
jc n’ai pas relues.
J’ai rc?u aujourd’hiii sa Icitrc, qui m’a fail iin extreme
plaisir; j'en ai fail pari a mon fils, qui m’a charge dc scs com-
idimcnls pour vous, cl dc scs hcininagcs pour vos dames; il
coin|ilc parlir lundi pour Paris, cl jc Ic suiirai quciques
jour.s api i«; il a couru d’asscz grands hasards dans son der-
nier vojage, cl mes inquiiHudcs elaient asscr. fomlccs.
J’ai rcru Ics bonnes cpreuves dcs inineraux jiisquo clcom-
pris la page cent qualic-vingl-qiialrc.
Dcpiiisrarrivcc demon fils, ma maison nc dcscmplil pas de
monde, cl jc n’ai que cc momcni pour vous assurer dc loule
inon amiliccl dc la sicnuc.
Montbar, cc 5 niurs 17S3.
EETTRE XMIK
C'csl avec tonic sensibilite, mon clicr ami, que j’ai rot.u Ics
icndrcs scnlimcnls que vousavez pi.rlages avec mon fils dans
le mnmeiil dc voire plus grmidc in ;uietude sur I’t'lal dc mu
Digitized by Google
A l’abbe bexon.
339
Baiitc; il esl inainlcnant pleiiicmeiit informu du coursctdcs
circonstanccs dc iiion indisposilioii, qui, quoicjue accidcn-
Iclle, m’a fail soufTrir do grandcs douleiirs; dies sonl heu-
reusemr'iit passccs depuis plus dc dix jours, et Jo vais sensi-
bleineiil do inieux on inieiix. Je rends encore quclques gra-
viers, niais sans doiilcur, cl ooinme j’ai foi en cc quo vous
me dilcs dcs caux dc voire Lorraine, j’ai ecrit d M. Lucas
d’en prendre deux bouteillos au inagasin des eaux ininerales
a Paris, cl dc inc los envoyer par la ddigcncc, pour quo jo
puisse les goiilcr el savoir si jc pourrai cn supporlcr le goul ;
apres quoi jc pourrai bien fairc usage do la lellre quo vous
avez cu la bonle dc m’envoyer pour cn fairc venir dircclo-
incnl. Jc vous rcinercio, inon clicr abbe, dc cello allcnlion
obligeanlc, el je vous prie dc rcinercier aussi inadaino voire
mere cl inadcinoiscllc voire sccur dc loul I’inlercl (lu’clies onl
bien voulu |ircndrc a mu silualion.
A’ous voudrez bien aussi fairc menlion dc inoi au bon mar-
quis el a colic belle dame donl les yeux suffiraicnl pour
ebarmer les [ilus grandcs doulcurs.
Comme cel accidenl m’a deja fail perdre Irois semaines, cl
qu’il s’en passcra bien encore aulani avanl quo je n’aic repris
loules mes forces cl que je no puisse m’occu|)cr de clioses
profondes, jc prends Ic parli de reincllrc I’iinprcssion dc I’ar-
licle de I’aimanl a la lin du IroisiCmc volume des mineraux,
et jc vonscnvoic ci-joini I’arlicle de Lor, en deux cahiers dc
ccnl scpl pages, par Icquel jc lorminerai le second volume;
plusicuis raisons me delcrmincnl a ce cliangement.
1" Je veiix donner a I’arlitlc dc raimanl loule la pcrfecliou
donl je le crois susccpliblc, el cola demande du lemps.
2” Cel arliclc dc raimanl avee les lables conlicudra plusdc
deux ccnls pages. Les scules obscrvaiions lirces du dernier
Digitized by Google
310 LET I RKS DK Bl’KKO't
voyuL'c de (iook, et «|uc M. Bancksm'a cnvoyt*cs, sonl en si
eraiul nombrc el d’line si cramle iiii[iorlanrc. qii’on no jteul
cn iii^irlieer aucunc; cl jc vois d’aillciirs qu’il sera noccssaire
d’en reprondrc encore l)caucoup dc ceiles qnc j’avais negli-
cees «lanslesaulresvoyatfciirs recenls; ainsi loiites res labics,
aver cenl-vinijl pages de Icxie, |tourronl fieul-etrc fairc deux
eenl-soixanlc |Kiges an lieu dc deux cenis, cl ii me faut un
iciiips considerable i>our arranger res lables que j’ai memc
dessein de fairc rcprescnier sur un globe ou sur deux he-
mispheres, elc. Je vous prie done dc porter vous-meine a
I’impriincrie royale ces deux cahiers dc I'or, cl de fairc re-
prendre Ic iravail pour achever Ic second volume des min6-
raiix. Je vais travaillcr a faire la lablc des malicres dc cc se-
cond volume, donl je n’ai les bonnes fcuilles que jusque et
compris la fcuilic LI, page deux cent-soixanlc-douzc, encore
me maiMiue-t-il leslrois bonnes fcuilles L, M, N, c’e;:-a-Jirc
depuis la |>agc qualre-vingl jusque et compris la page ccnl
quatre, qiii nc m’ont i>as tde fournics, cl qu'il faut demander
a M. AVerkaven pour me les envoyer le plus lot que vous
pourrez, ainsi que la suite des bonnes fcuilles a commcnccr
par la fcuilic M m, cl jc ferai la table des malicres a me-
surc que je les recevrai.
Jc n’ai aussi sur les oiseaux (juc les bonnes fcuilles, jusque
el compi'is C cc, page Irois cent quairc-vingt-douze, cl des
concordances jusque el compris la fcuille P, page cent vingl;
il faut encore qtic vous aycz la bonlc dc me faire coinplelcr
les bonnes fcuilles dc ce ncuvi6me volume des oiseaux ; mais
ccia n'e»l i>as aussi presse que ccllcs du second volume des
miniiraux, parcc que vous avez bicn voulu vous charger dc
fairc la lable des malicres dc ce dernier volume dcs oiseaux.
Adieu, mon chcr ami ; ccrivez-moi aussi sou vent que vous
Digitized by Google
A l’abb^ BEXON. 341
le pourrez, el soyez bicn assure du plaisir quc j’aurai toujours
a recevoir Ics temoignages dc voire tendre ainilie.
Montbar, ce 23 juin.
LETTRE \ VIV*.
Je vous serai oblige, inon elier ami, de recommaiider ccs
feuilles dc maniirc <juc Ics iiolcs corrcspondcnl au lexic, el
dc lire ccs memos notes avee soin. Comme je n’ai pas encore
Ics forces necossairos pour fairc dc bonne besogne, je nc me
snisoccupe qu’a fairc la lalile dosmaliercs; cl comme je n'ai
pas los bonnes feuilles «iuc je demande par la note ci-joinlc,
je vous serai oblige dc les demander cl dc me Ics envoyer
promplcmcnt.
Jeerois fpic la grande clia!eur(iuc nous cprouvons depuis
|)lusicurs jours relarJe mon rctablissemcnl ; il ne m’osl pas
iwssible de dormir tranquillcmcnt , quoique Ires-lcgercmenl
couvcrl d’un scul drap. Je crois que vous aurez el6 oblige
d'abandonner voire polite lour, cl j’aurai quclque inquietude
sur voire saute juscpi’a cc quc vous in’en aycz donne des
nouvcllcs ])lus fi-aiches ; car j ai vu par voire lellre du 30 juin
quc vous cliez dans iin elal de souffrance. Je suis aussi in-
•piicl pour madame voire mere, car celle grande chalcur esl
Ires-conlrairc aux i)crsonncs ipii onl les nerfs ddicals.
Nousavonscu du brouillard, mais beaucoup moins e|>ais
ipie vous ne Ic depeignez; nous avons eu aussi un i»elil
Ireinblcinenl de terrelc 6juillcla ncuf heuros trois quarts du
malin, il n’y a eu qu’unc seulo |)clitc secoussc; j't'lais dans
mon faulcuil , cl Ic mouvcmcnl s’csl fail comme si on I'ent
'29.
Digitized by Google
l.KTTRES DE BI KKON
soulcve d’un demi-pouce avec Ic plaiu-licr : cotte legerc com-
inoiioi) s'esl aussi fail st'iilir a Dijon, a Beaune, a Chalons-sur>
Saoiic, et |>oul-<*lrc plus loin dii (aue du Midi;maisje nccrois
p;is (pi’clle sc soil tlcndue du cole du Nord, c’csl-a-dirc de
Monlhar i I’aris. du inoins nous n’en avons [wiiil do nou-
vcllcs. A cclle (Hvasion, M. de Monll)eillard, tpii esl calant —
meinc avcc sosaiiiis, iii’a onvoye le petit papier <pic vous Irou-
vcrez ici en original, paree tpie je serais bien aisc i|uc vous
Ic donnicz a niadame Nceker, lorsipic vous aurez occasion
de la voir. M. Werkavcn avail raison dcvousassurer <]u'ilin’a-
vail ex|»edie la suite des bonne.s epreuvcs. Trecoiirl vicnt de
les rclrouver, el nous avons jiisiiue el coinpris la feuille A a a;
vous envcrrcz lu suile (|uand il y cn aura uu certain nuinbre
de plus.
Je nc coinpic pas vous renvoycr lescabiers sur raitnani,
car j'csperc Iravadler sur cclle inalierc des iiuc j’aurai re-
pris incs forces; ainsi vous me fere/, jtlaisir, mon ciicr ami, de
in'ciivoyer vous-meme ce tpie vous aurez fail sur le magne-
tisiiic animal, ainsi <|uc votre travail pour Ic mcreurc au
sujel du premier volume de ines niiiuu’aux; Je serais bien
aisc de le lire avanl quo vous le livricz a M. ranckoucke.
Adieu, mon cber ami, luillc tcndresscs a vos dames; je vous
embras'-c lous bien sincerement cl ilc tout mon cieur.
P.S . — Je nc sais commenl Je ferai pour lemoiguer ma
reconnaissance a MM. (ientil pour les riclicsses donl ils
in'aecablent; aidez-moi, mon cber ami, a les remercier : si Jo
savais (ju’un c,\emi)lairc de la nouvello edition in-'i“ ful un
present agreable pour cux, je me ferais un [daisir de le leur
offrir; mais, cn atiendant, assurez-les do toulc ma reconnais-
sance.
Montbar, ce 14 juillcl 1783.
Digitized by Google
A l’aBB£ BEXON.
343
LETTRE .\XV^
Je concois, mon cher monsieur, loute I’clcndue do votre
doulciir; je ne connais pcrsonnc qui ainie aulanl scs parenis,
et jo vois, par I’eMreine Icndrcsse quo vous avez pour voire
dignc mere, eombien la pcrle d'uii boii pere doil vous cire
sensible. Votre Icllrc ni’a louelie jusqu’aux lannes, el jc vou-
drais bien pouvoir vous donner qiiel(|ue eonsolalion. I.a dis-
traction vous scrail j)oul-eire neccssaire, el vous pourriez,
mon clicr ami, lorsquc les oiseaux soront finis, venir passer
quelque temps aupies de moi. Jc crois que mon fils pouira
bien obtenir un conge jKJur y venir dans le mois prochain, et
il seiait peul-elre possible do vous arranger avec lui pour
faire le voyage, on le prevenant que vous paieriez votre por-
tion pour la poslc, car il cst toujours mine, Jc ne suis pas
encore eiitiercment quilte des impressions d’unc colique
d’csiomae (|ui m’a fort incommode, cl dont j’altribuc la cause
aux inquiiqudes que m’a donnees la maladic dc mon fils. 11
lie faul pas le laisscr parlir avanl (jii’il nc soil parfaitcmcnl re-
labli; il comp;c d'avance quo ce sera pour le premier de
sepicmbre, mais lous mes amis me feront plaisir dc I’cngager
a retarder de buit ou (juinze jours.
Eu remettant a rimprimerie cctlc feuilic, qui n’esl venue
qu’au bout dc quinze jours, jc vous pric de dire a Wer-
kaven ipie jc suis tri's-pcii content dc cc qu’il va si Icntc-
menl surcc second volume des inineraux, qu’il faul tadicr dc
linir dans le courant d’oclobrc, et cela scrail possible s’il vou-
lait seulcincnt donner deux ou trois fcuillcs par scmainc.
J’ai fail votre commission aupres dc madamc Daubenton,
Digitized by Google
344
LETTRES DE BtKEO> A l’aBBE BEXON.
qui vous fait ses oomplinienis; cUe ii'a pas encore re^u re-
ponsc dc madamc Necker.
Au reslc, mon cher ami, je n’insisle pas sur cc quc vous
vcnicr a Monibar, parcc quc je sens que dans ccs premiers
lemps voire rcsiwclabic maman et voire aimablc sceur onl
besoin de se consoler avec vous; failcs-lcur mes plus Icndres
amities, el soycr sur de la pari sensible que je prends a voire
commune afUiclion (1).
Montbar, ce 17 aoCit 17B3.
(I) Ce< Lettrn a I’ablk- Rciun soul tirees du Conterrateur ou Kfeueil
dt moretaux ineditt, etc., par Francois (de Netifcbateau\ tome I, page 101
el suirantes.
Digitized by Google
LETTRES DIVERSES.
LETTRK Irr'.
A M. LE P)i£SIDENT BOUIllEn , A DIJON.
Jc viciis, inunsicur, d'ajiprendre avec une grande joic Ic
inariagc do mademoiselle vutre iille. Je vous suis trop atlaehe
cl a tout ce (|ui vous touche, monsieur, pour ne j)as prendre
une lr6s-grando pari a celle heureuse nouvelle. Permcltez-
moi done dc vous en faire mon compliment, el do vous offrir
cn meme temps mes sentiments el mes veeux. J’ai rec;u la
letirc donl vous m’avez honore, monsieur, et M. I'abbc I.c-
blanc m’a lu cello oil vous avez la bontt^ de vous souvenir dc
moi. Jc lirai votre nouvcl ouvrage, monsieur, avec celle ar-
dcur que jc me sens pour tonics les cxccllenics choses; mais
j’ai bicn jicur que celle malieie nc soil bion eloignecdc loutes
colics que jc [lourrais lire avec quclquc connaissancc. J’ad-
mirc, JC vous I’avoue, voire fecondild, cl, sans compliments,
je nc puis m’elonncr assez du grand nombre dc l*onnes choses
I (Iviit lellres an pro:ti(li'nt Boiihier >oiit aiiisi qtic Ici Iron
l«Ure< a M. de Vuinrt, de« .tfanuicrilt dc la bililiothcqiie Huyalc,
Digitized by Google
346
I.ETTIIKS DIVERSES.
que vous nous doiincz, qiioique jesadic a incrvQille quo vous
nous cn oaclicz encore ilavanlage. 11 parail unc nouvelle ep!-
tre lie A'oUaire sur la pliilosopliic de Newlon, ilcilicc a inadame
Du Clialelel. Osl assurcinenl un Ires-licau morceau de |)oesie,
mais qui de|)lail en qiielques endroils par des trails outres
contre Rousseau.
Pennellez-inoi, monsieur, d'assurcr madainc Boulder cl
mademoiselle voire lillc do mes respects trds-humliles. J’ai
riionncur d’etre avee un devouement enticr, monsieur, votre
Ires-humblc et tres-oheissant servilcur,
A Paris, to 23 decembre 1730, rue des Grands- Augustins.
LKTTRE II- .
AU MEME.
A toules les bonles dont vous m'honorez , monsieur, a la
part (jue vous daignez prendre a cc tpii me regardc, jc nepuis
repondre que par des sentiments de la plus vivc cl do la plus
sincere reconnaissance. On m’a fait ici mille foisplus d’lion-
ncurque jc nc meritc; on a bale la vacance de la place que jc
remplis a 1’ Academic; on m’a |)rcfere a des concurrents dis-
tingues. Tons ccs avanlagcs, dont jc me sens si peu digne,
n’auraicnl pcul-clre pas irouvc grace a des yeux aussi eclai-
rcs que les voltes; ainsi je taebais de les suitprimer, au ba-
sard d’etre gronde, comme vous I’avcz fail, rcrmcllcz-moi
tic vous rcmcrcicr, monsieur, de ces bons sentiments, ct de
vous sup[>licr do me les conserver.
Jc vous rends grAccs de la (luiltancc quo vous avez
Digitized by Google
LKTTnF.S DIVF.IISES.
cn la lonlt* de nrcuvoyor. A'ous Irouvoro/, monsieur, ci-
jt iiie b recoil ll{.i^sar.oc ilc ^1. liailly, ]iour lonelier ec qui
res'.c (le riiiiiiec lie g 'ces. Je eoinjitais vonsenvoyeron iiieine
temps 1 argeiil qi.c je ilois rcccvoir an premier jonr des gages
de sc:*relaire, el que Ton m'a promis dc me fairo lonelier iei;
imison me remet dc jonr en jonr. l.e prix dn loycr de ma
maison a eld employe, ec premier scmeslre, a payer (incl(|ncs
dclles qne j’avais a Dijon; mais, ilans la snile, iions nonsar-
rangcrons A cel egard. Cc ipril y a, eVsl qne jo regois moii
loycr a deux Icrines, el qne par eoiiseqnenl je iic ponrrais
m’einpei her de vons supplier d’allemlic nnc panic dc voire
rcnlc pcndanl six mois, an eas(|ncjc ehargeassc M. le procn-
renr general dc votic paieinent. I.c lihrairc s’elail IromfM'd’a-
l)ord en nc me dcrnandanl qne vingl -cinq francs [lonr Ics Irois
derniers volumes de YHisUdre ffnicdhir/if/iic : ils en eonleiU
Ircnlc-trois. Je vons envoie ei-joinie la qniltancc dii lihrairc ;
on les a remis depnis longlenips chez le sicnr Marlin. J’ai
deja fait parlir la nole des Irois livres d’.\nglelerre epic vons
souhailez, nionsienr; ear on allciid lonjoiirs Iroj) lungicmps
Ics livres de ee pays-la. Si nous n’avons pas guerre avec
scs eompalrioles, milord due dc Kiiigslun rcslcra a I’aris an
inoiiis nn an. Jc vonsenverrai des demain Ics inemoircs de
Pelei"sbonrg ; mais cumme j'<‘lndie qnelqncs qncslions (ju’ils
eonlicmieni, anriez vons la home dc les alicndre juscpi’au
prinlcinpis? (ionnne nons nc convenons pas des fails, M. Honr-
guel el moi, je pense qn'il csl innlilc <lc lui repliquer ; mais
je suis elunne qn il assure les animalenles dans la semenee
des femolles , cl d’anlres ehoses dc ecllc espcec qni sonl
ionics reeonnncs differenlcs de ec ijn’i! avance, par des ex-
[K'lienees rciierees. II parail depnis qninze joiii-s nn pelil
eeril en forme de gazelle, on pinlol de feuilles de spcclalcur.
Digitized by Google
348 LETTRES DIVERGES.
intitule : h Cabinet du PhHosophe. On n'a pas eoftte ret ou-
vrace.
M. Marivaiix a doniie aussi iinc broiliurc qui fait le se-
cond tome dc la f 'ie de Marianne. Lcs pclits esprits et les
pieeieiix admircronl lcs reflexions ct le slylc. l,a pit'ce de
Voltaire ne pent se soulenir et ne sc souiicnt pas, avee tous
les raecommodages (|u’il y a fails. Enfin, pour finir, j'aurai
I’honncur de vous dire que je vais, au premier jour, faire iin-
primer unc traduction, avee dcs notes, d'un ouvrage anglais
de physique «jui a pru nouvcllcnient, et donl lcs dccouvcrtes
in’ont Icllemcnt frappe ct sont si fort aii-dcssus dc cc que
I on voil en cc genre, que jc n'ai pu me refuser le plaisir de
lcs ilonncrcn noire langue au public; e'est un in-4“ d’eiiviron
3<t0 Paiges.
Adieu, monsieur. Honorez-inoi lo»ijours de vos Imnles, et
croyc7.-moi avee ratlachcmcnt le plus respeetueux, mon- icur,
voire lr6s-humble et Ircs-obeissant serviteur,
Bifto.x.
P.iris, le 8 fevrier 1739.
LETTUE UV'.
A M. l’ vBBE I.E BLANC
Je vous ecris direclemcnt, inon clier ami, [Kircc qu’il y a
liuit jours quo jc suis a Montbar, et quo je n’ai pas cru qu’il
1 Tirt'fi de la pr^cieiiM; (*olIecli;»n de M. Fcnillcl do Conches. Jo doi*
celte letlro a rolilitfe.inie intervonlinn dc M. ('hampoilioiv-Figeac.
Digitized by Google
LETTnES DIVEnSES.
3J9
convint d’envoyer ma lellrc par la poslo a M. Perrier. Je vous
suislrcs-sensiblement oblie6 des servicesque voms m’avez ren-
dus au sujet do monlivre. J’ai pris la liberie d'cn ecrire a M. le
due de Nivernais, qui m'a repondu de la maniere du monde la
plus polie et la plus obligcanle. .I’csperc done qu’il ne sera
pas question de le mellre a I’index, cl, cn verite, j’ai loul fait
pour ne le pas inerilcr ol pour cviicr les traeasserics theolo-
giques que jc crains beaucoup plus que les critii|ucs des phy-
siciens ou des geomelrcs. La troisieine edition de cet ou-
vrage vient de paraitre et sc debitc avee aulant de rapiditd
quo la premiere el la secondc.
Je parlage avee vous la salisfaelion que vous avez euc de
voir vos ouvrages goules par lout ee que nous avons de plus
respectable dans I’Eglise, et jc suis charme que vous les ayez
presenK^s a Sa Saintete, cl que vous ayez eu son approbalion.
J’ai fail voir cel arliele de voire lellrea quelques personnes,
el j'iinaginc qu’a voire relour vous oblicndrcz le privilege
quo vous demandez, el qu’il csl en cffcl ires-injuslc de vous
refuser. I.e p<’*rc Jacquier csl un lionuned’un grand inerile, el
je suis eharint' que vous soyez de ses amis. Jc vous serai bien
obliged si vous voulez bien I’assurerdcana pari que personne
ne peul I’eslimcr cl I’lionorer plus que jc le fais. Dans la dispute
que j’cus il y a plus do deux ansavee (dairaul,au sujel du mou-
vcmenl de I’apogec de la luiie, jc defenilis Newton cl ses com-
inenlateurs ; mais Clairaul s’etanl depuis riUracte cl ayanl sup-
prirn^ les parlies de son memoire qui allaiptaicnl direclcinenl les
eommenlaleurs, j’ai ele oblige do supprimer aussi cc que j’a-
vais ecril pour maiutenir cellc tbcoric, el il n’y a d’impriine
dans le volume de 1745 que ee qui regarde cn gtincral la loi
de raltraelion. Je vous eeris ceci ixnir que le reverend p4ro
Jaequier voieque je desire beaueoup une |»arl dans son amiliC.
30
Digitized by Google
330
LKTTnES DIVERSE3.
J’(ycrirai au premier jour a Maupertuis, et je lachcrai de liii
proposer d'une inanicrc efiicacc Ics clioses que vous souhai-
Au reslc, jc no vous riiponds dc rien. ISlaupcrltiis esl on
efret un honnetc homnic; inais il so grippe quclqiicfois, et jo
nc sais s'il n'est pas (oujours pique. Qiiui qu’il on soil, je lui
Oerirai, cl lui wrirai pressainincnt, surloul pour que vous
soycz dc I’Academie.
Jc rclournc a Paris dans Irois semaines. Jesuis venu passer
tri le temps du voyage dc Coinpifrgiic. On vous aura poul-dtro
(k-ril que A ollairc fail joucr chez lui loulcs les |»ieucs que les
runiedieus ont rcfusecs J’entends faire a qi!elt|ucs-uns dcs
(iloges de sa home saurtc ; ral)be Sallicr, qui l a vii repre-
scnler, in’en a dil du bicn. Voiis avez bien fait dc lui ecrirc;
il m’a demande souvent dc vos nnuvelle>. Madame Dupre
m’a aussi charge dc vous dire bicn dcs choscs de sa |Kirt. J’ai
souvent park' dc vous chez die cl clicz M. Trudainc, cl il ne
m’a pas paru qu’ils aient, rnininc vous vous Ic persuadiez,
cbang6 dc manierc dc penscr sur voire sujet. Oublicz, inon
clicr ami, les chagrins que vous avez cus ; les autres ont deja
oubli6 les calumnies qui les ont occasionnes. Soycz done tran-
quille, portez-vous bicn, cl continiiez a me donner souvent
dc VOS nouvellcs. Personne ne vous cst plus esscnliellemenl
attache que jc Ic suis.
BCFFO.t
A Montbar, le 23 juin 1*50.
Digitized by Google
LETTRES DIVERSES.
LETTRK IV*.
A BI. DE VAINES.
La leltrc, monsieur, que vous avez eu la bontd d’ecrirc a
mis cn mouvement MM. des eaux ct for^ls, qui, sans cela,
scraient demeurfe dans I’inaclion. Jc crois done qu’en con-
' sequence M de Marisy, grand mallre, ne tardera pas boau-
eoiip a doiiner son avis, el je ne m’attcnds point du tout qu'il
me soil favorable. Tons ces MM. des eaux et for6ls ont le
incme langagc; ils discnl que e’est dc[)ouiller leur juridic-
tion, el qu'ils ne i>cuvcnl inanquer de s’opposer a ma de-
mande. .le m’y attends done ; mais avee cela j'atlends tout des
bonles de M. le eonti oleur general et de la bonne volontc que
vous in’avez lemoigiiec. J’en ai deja une profonde reconnais-
sanee, et j'ai demandc a notre ami M. d’Angiviller la li-
berie de vous faire un hoinmage, en vous envoyant mes ou-
vrages. Daignez Ics agreer eomme une marque de la baule C9-
lime et du respeetueux altaebement avee lequel j’ai I’honneur
d'etre, monsieur, voire tres-liumblc et trcs-obcissant servi-
teur, Bvffon.
Au Jardin du Roi, ce 19 janvicr 1775.
LETTRE V*.
AU BIE.UE.
llieii n’esl pins llallcur pour moi, monsieur, que I’accueil
que vous aviez fail d’avance a mon ouvrage, et la bonti que
Digitized by Google
332
LETTRE!* UlYERSES.
vousavcz (Ic lie |kis regardcr mon hommajic coiimic un dou-
ble cm|)loi me louche scnsibloincnl. Jc incllrais vulonlicrs
dans mes titres Tapplicalion du beau passage dc Cicerun que
vous cilez, si je ne craignais de me Irop enorgueillir, el je
ne I'adople que coinine unc preuve dc votre indulgence cl
une marque dc voire eslimc. Jc ferai loul ce qui ddpendra
dc mui pour vous marquer ma reconnaissance el pour ineriler
quelquc |>arl a voire amilic. C’esl dans ccs sonliincnis, el
avee Ic plus respeclucux allachemcnl, que jc suis el veux
circ, monsieur, voire lies- humble cl trra-obeissanl serviieur,
Buffos.
Au Jardin du Roi, ce 23 janvier 177o.
LKTTRE VI'.
AU Ml^ME.
Qu'on serail heureux, monsieur, quand on a le pclil lualhcur
d’dtre auleur, si Ton ncdonnnil ses livres qu it dcs gens qui sa-
vent on Jiiger, jc ne dis pas comme vous, monsieur, donl le
discerncmcnl esl c.xcellcnl, mais comme je voudrais au moins
clre jugc, avec justice cl bonne foi ; el ccpendanl ricn n’csl si
rare; je nc vois que des eloges outres ou des critiques in-
jusles, el quoiejue voire lellre soil irop ilallcuse, comme vous
lirez du fond des choses loul ce qu’cllc conlicnt d’elogc-s, jc
vous en fais mes lr6s-sinccres rcmerciinenls, cn altendant que
j’aie I’honneur dc vous voir cel aulomnc, cl de vous donner
lecinquieme volume dc supplemcnl que vous Irouvercz pcul-
elre plus inleressaul que Ic qualriemc.
Digitized by Google
LETTHES UIVEBSES. 353
J’ai I’hoiincur d’clre avec un respeclueux allachement,
monsieur, voire tics-hunible cl tr6s-ob6issant serviteur,
Buffon.
Montbar, ce 16 septembre 1778.
LETTRE VII*
A MADAME LA COHTESSE DE GENLIS.
> Je ne suis plus aniant de la nature; jc la quitle pour vous
madame, qui fakes plus ct qui merkez mieux. Elle ne sail qu
former des corps, el vous cidez des ames. Que la miennn
n’esl-elle de celle heureuse crcaiion ! J’aurais ce qui me man-
que pour plaire, el vous jouiriez avec plaisir de mun inlidelile.
Pardonnez-moi, madame, ce moment de dclire el d’amour. Je
vais mainlcnanl parler raison.
Voire charmant Tlicalre m’a fail auianl de plaisir que si
j’elais encore dans I ace auquel vous I’avez consacrii. Vieux
el jeunes, grands et pelils, tons doivciU eludier ces tableaux
si louchants oil les vcrlus donnees par I’cducalion triomphent
des vices ct dcs ridicules. Chaque trait porle remprcinle de
votre ame celeste. Vous I’avez peinte en chaque scene, sous
un einbl6me different ct sous la morale la plus pure. Unc
connaissance parfaite du mondc, toules les graces de I’csprit
el du style ont conduit aussi vos pinccaux ; et, quoique vous
ii’ayez pas parl6 de Dicu, je crois ncanmoins aux anges. Vous
e!cs un dc ceux ijn'il a Ic mieux <ioiics. Recevez, en celtc
• Tiroc de la CorrctptmJance dc Giinim ,
de 1830).
(lime page 279 (edition
30.
Digitized by Google
354
KETTRES mVEHSEb.
qualile, toutcs inos adorulions; uul inorlel ne |>cu( vous en
offrir dc plus sincircs.
LKTTRE Mil- >.
A l’imperatrice DE nUSSIR.
Madame,
Dc Paris, le 13 decembre 1781.
J’ai rei;u, jiar M. le baron de Grimm, Ics superbes four-
rures el la ln*s-riche colicclion de medailles et grai.,’.s imi-
daillons (jue Votre Majeste Tmperiale a eu la boiite de in’en-
voycr. Mon premier inouvcmenl, apres le saisissemenl de la
surprise el de radniiralion, a ele de porter mes levros sur la
belle et noble image dc la plus grande pci'sonne de runivers,
en lui offrant les lr6s-rcspcelueux sentimenis dc mon cieur.
Ensuilc, consideranl la magnineeuecdcecdon, j’aipcnse quo
c’elail un present dc sou verain a souverain, ei que, si cc pou vail
etre dc genie a genic, j’elais encore bien au-dcssous dc ccltc
Iclc celeste, digne dc rc^'ir le inondc entier, cl donl toules les
nations admirenl el respcctent egalcmenl I’esprit sublime cl le
gland caraclere. Sa Majeste Imperialc esl done si fort elcvee
au-dcssus dc lout eloge, que Je no puis ajoulcr que mes veeux
a sa gloirc.
Cel ouvrage en cliainon, Irouve sur les bords de rirlisch, cst
line nouvclle preuve de ranciennele dos arts dans son empire;
le Nord, scion mes Epoques, esl aussi le bcrceau de lout ce
que la nature, dans sa premiere force, a produit de plus
I Tiri'C de la Corretpondance Je Gi iiuiii, teme XI, page 70.
Digitized by Google
LETTRES DIVER8ES.
355
grand, el ines voeux scraienl de voir cetle belle nature el Ics
arts desccndre one scconde fois du Nord au Midi sous I’elen-
dard de son puissant genic. En attendant cc moment, qui
mctira de nouvcanxtropheessurscs couronnes.et qui fcrait la
rehabilitation do cette parlie cvoupissante do I’Europe , je
vais conserver ina trop vieille sante sons Ics zibclincs ct Ics
licnnines, ipii des lors restcront sculcs en Siberic, ct quo
nous aurions dc la peine a babiluer en Grecc ct en Turquic.
Lc buslc autpiel .M. Houdon travaillc ii'cxpriincra jamais
aux ycux dc ina grande Iinperatricc Ics sentiments vifs cl pro-
fonds doni je suis [lenelre; soixantc cl quaturzeans imprimes
sur ce marble ne jwiirront que lc refroidir encore. Jc de-
mandc la j;ermission dc lc faire accompagner d'une cfrigic
vivanle ; mon lils uni(iue, jcunc oflicier aux Gardes, le porlc-
rait aux [licds dc son anguste personne : il rcvienl dc Vienne
et du camp dc Prague, oil il a etc bien accucilli , ct puisqu'il
ne m’esl pas possible d'aller moi-mcme faire mes rcmcrci-
mcnisa Votre Majeslclmperialc, jc donnerai une parlicdcmon
coeur a mon li!s, qui partage deja loutc ma reconnaissance;
car jc substiluc ccs magniliques medaillcs dans ma famille
comme un moniuncnl de gloirc rcsjieclable a jamais. Tout
Paris vient ebez moi pour les admirer, ct cbacun s’ecric sur
la noble muniliccncc cl les bautes qualites personncllcs dc
ma bicnfailrice ; cc sont aulant dc jonissanccs ajoulecs a ses
bienfails reels; j en sens vivemenl lc prix |iar I’honncur qu’ils
me font, cl je ne linirais jamais ccllc Ictlre, p(‘ut-clrc deja
trop longue, si jc me livraisa tonic I’effusion dc mon ame,
donl tons les sonlimenls seronl a jamais consacres a la pre-
miere cl Puniipic personne du beau sexe qui ait etc superieurc
a tons les grands liommcs.
C’csl avee un ires profond rcsjiccl, cl j’osc dire avee I’ado-
Digitized by Google
356
LETTREb Dl VERSES.
ration la tnicux rondel, que j ai I'honncur d'etre, luadainc, do
Votre Majcslc Impcrialc , Ic tr^humblc, etc.
LETTRE IX* '.
A M. LE COMTE DE BVRRCEL.
J’ai rc^ii, monsieur le comte, ct j’ai fait lire en bonne com-
|iacnie, quoiqiie en province, votre Lcttre sur Ic pocme dcs
Jardins. Nous autres habitants de la campagne, ct qui nc
nous piqiions pas d’etre |»oetes, I'avions juge conunc vous
|>uur le fond, ct nousavons admire votre inanicrc d'analyser
la forme.
Cette critique cst non-sculcincnt de tr6s-bon gout , muis
d’un excellent sens; et si vous ne savez jwis encore fairc dcs
vers mieux quo M. ral)bc, votre prose vaut inille fois scs vers.
f.e petit ecrit est picin d’esprit, Ic style est naturelct facile, cl
la plaisantcrie. est du ineillcur tun.
Jc vous en fais mon compliment, en attendant I'honncur de
vous recevoir a Paris. C'est |)cut-etrc de moi que vous aurc*
a dire que jc suis mcillcur a connaitre de loin que do pr6s.
J’ai I’honncur d’etre avee un respectueux attachement, etc.
• Tircc de U torrenpond ince de Grimm, Inmc \t, page t03. La
duol parte ici Bufron Cit de Kivarel.
Digitized by Google
LETTRES DIVERSES.
357
u:ttre
EXTRAIT D’i XE LETTRE A M. LE COMTE d’ANGIVILLER.
(
A Monibur, fi- 17 no' embrc 1773.
All ! que vous avez un digue ct respectable ami dans
M. Neckcr ! J’ai lu deux fois son ouvrage. Jc me trouve d'ac-
cord avec lui siir lous Ics iwiiits que je puis entendre. Ses
idecssont aussi simples que grandcs; ses vues saines el tres-
etendues; cl tous les 6conomistes ensemble, fussent-Us prot^
ges par tous les minislres de France, ne dcrangcront pas une
pierrea cel edifice, que je regarde comme un monument dc
giinie. Jc n’ai regrcl qu’a la forme; je n’cussc pas fait un
(iloge acad^mique, qui nc demande que des fleurs, avec des
matcriaux d’oret d’airain. Colbert mi'rite une parlie dcs cloges
<]uc lui donne M. Neckcr; mais certainement il n’a pas vu
si loin que lui ; d’ailleurs , I'auteur a ici le double desavan-
lage d’avoir ses envieux i>articulicrs, et en mcme temps tous
ceux qui ckcrcbcnl a burner I’Acaddmic. £n un mot, je suis
fAchc qu’un aussi bcl ensemble d'idees n’ait pas toutc la ma-
jcsle de la forme qu’il pout comporter. Le notes sont admira-
blcs comme le rcsic ; la pluparl sont aulant de traits dc gdnie,
ou dc finesse, ou de disccrncmcnt. Le style cst Ires-male cl m'a
licaucoup plu malgre les negligences cl les incorrections , el
les piloyables plaisanterics que les femmes ne manqueront pas
dc fairc sur les jouissanccs Irop souvent repetiics.
I ('iriinni, rormponrfnncr inr'rfile, pa^c 565.
Digitized by Google
LKTTBF.S mVFRSES.
2r>n
LETTRE XR>.
EXTRAIT d’lXE LETTRE A M. XECKER.
Mrmc date.
Jo n'avais jamais rien compris a cc jargon d’hopilal dc ccs
demandours d'anniuncs que nous appolons cconomisles, non
pliisqu’iiccltc invincible opinialretc dc nos ininisUesou sous-
ininisties jiour la liberie absoluc du commerce dc la denrte
dc premiere mJeessiK'. J'elais bien loin d’etre dc lour avis,
inais j’elais encore plus loin des raisons sans rcpli<iuc cl des
demons! rations (jue vous donnoz ile n'en pas elrc. J'ai lu
voire ouvrage deux fois, jc comptc le retire encore; e’est un
grand si»ectaclc d’idees cl tout nouveau pour inoi, etc.
LETTRE XFI-*.
A MADAME NEC.KER.
(leTTUE ECRITE pah BIFPOX OEIX JOIRS AVAST «A MuRT.)
(II I'a dicltit a son fils npres sVtre fait lire I'introdnction du livre
dc M. Ncckcr sur Ics Opinions roligieuses. II n’a rien 6crit ni
rien lu depuis cc moment-la. )
Mon perc me dicic, madamc, cc ipi'i! voudrail bien etre cn
f'lat de vousccrirc dc sa main.
t Grimm, Corre$pondance inedite^ i504.
S Tiree des Melanges fxtraitt dfi manuscriU de madame A'vdrtr,
Inmc 111, page 2 j5.
Digitized by Google
I-ETTHES DIVERSES
339
« Ah! la svipcrbc inlrodiiclion ! Cc nc sont [winl do vains
arciimonls, mais dcs veriu^s conslanlcs quc rauloiir d«;vcIop|)c
avcc unc fonc qni ii'api)ailieiU qu’a lui. Y a-l-il, cn effct,
aucun ordrc social dans lc(iuel Ic somcrain ot son pciqdc no
doivcnl oirc do nn^ino o|)inion religiciisc, (luello (piosoil colic
religion? et noire grand liominc, plus altachd a la sicnnc, a cii
loulc raison do la donncr pour cxouqjlo, on disanl nieinc com-
ment il a etc conduil, apies Ic viilc dcs affaires, a des spwuila-
lions i>lus elcvccs. .lo puis lui promcltic on effct Irois scjI'Ics
d’immortalilcs : la promiorc, cellc dont il ne doulc pas, et
qui , par nn elan sublime , porlo son aino dans cette im-
inonsilo dont clle est propie a fairc |)arlie; la secondc immor-
talitc sera cellc (pic l liisloire donnera a M. Ncckcr, comme
adminislrateur regrctti; do la nation entiijro; et cnlin la troi-
siemo immortaliti- dc inon (’lotpient ami sera cellc d'un (?cri-
vain qui n’a pas cu dc modeic , ot dout lo cu;ur et ramose
reunissent pour Ic bonlieur des homines.
« Cette jiartie m’a d'aulant plus touche, ([u'd y riiunit Ics
vcrtiis dc inu sublime amic, (pie je n’ai cesse dc resjiocter cl
d’adinirer comme iin don divin, ct dont clle sciilc avait (•te
favorisi’o par Ic souverain Klro. »
J’ai prosente la plume a mon pd-rc, cl il a encore ou la
force dc signer.
KIN 1>ES LETtUES Dt. Bl KKO.v.
Digitized by Google
I
Digitized by Goog[e
tabu; des matiEbes.
Avkriissi-ment.
\
<.iiAi>iTnE PRKMien. — liiePSilc BufTon sur l;i nii'ilmrliv
1
Eiiamitrk 11. — Idt'PS tie BufTon siir I'ceonomie animnltv
•’ri
1. — L'niforniile dii plan Reneral do la naliire.
2S
II. — Nuances Rraduik's des 6lrcs.
"(i
III. — liillucnce du dcvcloppcmcnl de chaquc orsanc
sur la nature des dilTercntes csneces.
It
IV. — Dc qticl(|iics aulrcs vies de BulTon sur I’econo-
niie animale.
31
Digitized by Google
TABLE
36 i
1*11 g«*».
Chapitbe III. — Srsl^me de BulTon sur la generation.
56
1. — llrpoili^se dca germes accuinules.
59
II. — llrpollidse des moulea inl^rieurs.
67
III. — llypolh^se des molecules organiques.
71
IV. — llypoth^e des generations spontaners-
77
Chapitbb IV. — Idees dc BulTon sur la degeneration des
aniniaus et sue la miilabilite des especes.
85
1. — Idees de BufTon stir la degeneration des aniraaux.
Id-
II. — Idees de BulTon sur la inutabilite des especes.
87
Cbapitrb V. — Fiiite des especes.
tot
1. — Idees de BnITon sur le caractere positif de I'es-
pece.
Id.
II. — Raison de la fixite des especes.
104
C.BAPiTRK VI.— Lois de la recondite.
t07
1. — llapports de la recondite avec la taille.
Id.
II. — Rapports des sexes dans les naissances.
tio
III. — Influence de la domesticiie sur la recondite.
112
Lhapitrr VII. — Inieihgence dc I'honiine. — Mecanisnie
ties betes.
11.5
1. — Intelligence deriioinnie.
Id.
II. — Auloniati.sme de Descartes.
121
III. — Antoinati.sme de niilTnii
121
IV. — Mecanisnie exclusirde BufTon.
127
V. — Instinct des aniniaiix.
129
Digitized by Google
DF.S MATIKRES.
365
VI. — !)«• I’esp^cc d'intelligeiice qu'on observe dans los
animaiix. 130
VII. — Oil prelpndii lang.igc dfs aniinanx. 134
CiiAPiTRR VIII. — Lois dp la disirihntion dcs anitiiaiix stir
le glolip. 139
('IIAPI.TRK IX.— Varielps de rpspiee liiimainp. — Lnile
de rhommp. 1 CA
Chapitrb X. — Theorie de la lerrc. 193
I. — Premier fait. — Qiie roii Irouve partoul des co-
quillps et d’aiilres produclions marines. 20-2
II. — Deuxieme fait. — Que les couches de la Iprre sent
partoul horizonlalos. 20G
III. — Troititme fait. — Que les nionlagnes out partoul
des angles correspondanls. 20s
IV. — Mani^re donl BufTon explique, par la sciile ac-
tion des eaux, tout I’clal acluel du globe. Sio
Chapitrk XI. — Sysleiiie de BufTon sur la formation des
plan^les. 214
Lhapitre XII. — Epoqups de la nature. 221
Premier fait. — Quo la terre esl dlevie sur I'^quatcur
el ahaissee sous los pAles, dans la proportion qu'exi-
gent les lois de la pesanteur et de la force centri-
fuge. ?29
Deuxiime fail. — Que Ic globe terrestre a line cbalctir
iiitericure qui liii est propre, et qui est indi^pendanie
de celle que les radons du soleil peiivent liii commu-
iiiqtier. 232
31 .
Digitized by Google
TABLE
PlkJPS
Tnihihne fait. — Qiie la clialeiir quc le soleil envoie a
la Icrrc e$l assi-z pctilc en romparaison dc la chalcur
proprp dll globe Icrrcalre, cl que cclle chalcur cn-
voyi^c par le golcil ne scrail pas seule suflisante pour
inamtcnir la nature vivanic. 253
Quatrifme fait. — Quc Ics mali^res qui composcnl Ic
globe de la terre sont, cii general, de la nature dii
verre, el pciivenl elre (oules r^duilcs en verre. 25G
Cinquiime fait. — Quc Ton Irouve sur loutc la surface
lie la terre cl memc sur les montagnes, jusqu'a quinze
eenis el deux niillu toiscs de hauteur, unc immense
quantile dc coquilles et d'autres debris des produc-
tions de la mer. 258
I. — Formation des montagnes. Id.
II. — Esp^ces perdues. 241
III — Grands ossements fossilos du Nord. 241
till leiTBR XIII. — I'hilosopliie generale de Dufroii. 219
I. — Gout de DiifTon pour les syslenies. Id.
II. — Iddes dc lIulTon sur la nature. 252
ill — Causes flnales. 256
IV. — Molecules organiques. 2C0
V. — Homo duplex. 2fi3
Cii\piTRR XIV. — Ucviic dcs Editions dc BufTon. 2G7
C'lAPiTHB XV. — Vic dc Duffon. 286
II. — Habitudes de travail 293
III. — Caracl6re de BufTon. 294
IV. — Style dc BufTon. 296
Digitized by Google
Lettres de Buffon.
50
Avcrlisseracnl.
505
Leltrcs dc Buffon .i I’abbe Bcxoii. 507
Lellros diverse*. 545
FIN DF i.v Tvni.E.
Digitized by Google
ERRATUM
l*.igo 253. Au lieu de :
Poiirqiioi ? I’arcc «n (|it'iiii (tro iilral r»l le r(*ssorl Ic plus
fominoiU* philnsophip ;
Litez :
Pourquoi? I’arco (pi’iin circ io< al rsl lo rossorl Ic plus
cniuiuoilp rn pliilosophir.
Digitized by Google
Digitized by Google
Digitized by Google
Digitized by Google
Digitized by Google
'II
I .
• «
^*r
I
. I
I j
I
l
I
I
|
Queen Kong is a 1976 German-Italian-British parody giant monster horror musical film directed by Frank Angrama produced by Dexter Film London and Harmony Gold and distributed by Constantin Film in December 10, 1976 and DVD by Retromedia was released in United States from April 22, 2003 and United Kingdom was not yet released until in August 12, 2015. an gender-flip spoof mockbuster of King Kong.
Plot
Ray Fay travels an island from Africa in a giant gorilla named Queenie when taken Ray, then escaped. Queenie fights off an gigantic Tyrannosaurus Rex and a hook on the Pterodactyl's leg, then captured by gas bombs, then carried off London. then went the presentation of Queenie in the stage later went jealousy while Luce, then and attacked by Queenie angrily, letting escaped and goes on berserk on the city. in the middle of the night, Queenie stalks with buildings also holds an phone booth, inside the building and saw her by a attacked the airplane swats down an building explodes. then punches the window, Ray reunited Queenie and climbs an gigantic Big Ben, then the British police calls an Royal Air Force to destroy the ape, then top an roof hangs an Queenie holds an helicopter, letting down. Ray protesting does not shoot to kill the giant ape and bring back to Africa.
Cast
Robin Askwith as Ray Fay
Rula Lenska as Luce Habit
Jon Rees as Queenie stunt
Charlie Simmons as Tyrannosaurus stunt
Roger Hammond as Woolf
Linda Hayden as Singing Nun
Valerie Leon as Queen of Nabongas
Release
the film was cancelled in United Kingdom due to legal action by Paramount, but later until August 12, 2015. outside of the film's released other countries in United States by DVD on April 22, 2003, Germany in December 10, 1976, Italy in April 29, 1977, Japan in September 22, 2001 and Philippines in March 10, 2004.
References
British horror movies
Monster movies
1976 movies
Giant gorilla movies
Parody movies
Movies about dinosaurs
Movies set in London |
Ernst-Wolfgang Böckenförde (19 September 1930 – 25 February 2019) was a German legal scholar and judge. He was a professor at the University of Freiburg and the author of more than 20 books and 80 articles dealing with legal and constitutional theory. Böckenförde was a member of the Ritter-School.
Böckenförde died on 25 February 2019 at the age of 88.
References
1930 births
2019 deaths
German politicians
German writers
German judges |
Abu Hurairah (603 – 681), also known as Horayra, was a companion of Muhammad. He narrated the most hadiths in the Kutub al-Sittah.
Related pages
Islam
References
603 births
681 deaths
Muslims
Religious leaders
History of Islam |
X E NT SS
RAMAYANA
| pauMA INDIANO DI VALMICI ©
PER GASPARE GORRESIO
SOCIO’ DELLA AP" ACCADEMIA DELLE ScIRNZE DI TORINO
EAVALIERE DELI OwwINe DEL MEWETO CIVILE DI SAVOIA
A 775 DELLA LEGION. dI ONOT Apt FRANCIA
2 BEG: x1
*
JAGEN STAMPERLA .ttALE DI FRANCIA
-$
j 3
7
ह g
> M, DOCG XLV
na s n E ge
oe
| IDLIUILLA l A |
XXIV" |
D
0
NAPOLI aol
==
E =
.
कै
~
1
`
A क
pi
a’. A
-+
Digitized by Google
Digitized by Google
रामायणं |
RAMAYANA.
IH
LA PRESENTE EDIZIONE 81 TROVA DEPOSITATA
ALLA LIBRERIA
DEL SIGNOR A. FRANCK
SUCCESSORE DEI SIGNORI BROCKHAUS E AVENARIUS
IN PARIGI
VIA RICHELIEU, N° 6g
RAMAYANA
POEMA INDIANO
DI VALMICI
TESTO SANSCRITO SECONDO I CODICI MANOSCRITTI
DELLA SCUOLA GAUDANA
ren
GASPARE GORRESIO
SOCIO DELLA REALE ACCADEMIA DELLE SCIENZE DI TORINO
CAVALIERE DELL’ ORDINE DEL MERITO CIVILE DI SAVOJA
DELLA LEGION D' ONORE DI FRANCIA
ECC.
VOLUME TERZO
PARIGI
DALLA STAMPERIA REALE
PER AUTORIZZAZIONE DEL GUARDASIGILLI DI FRANCIA x
M DCCC XLV
up
K^
५४?
PREFAZIONE.
PREFAZIONE.
Dopo un volgere di circa mezzo secolo dalla
prima apparizione del testo Serampurese, oscurata
più tardi dai luminosi lavori del critico di Bonna,
s' oltrepassa oggi finalmente di quasi due libri il
libro secondo, che pareva essere fin quì il limite
fatale alla pubblicazione della grande epopea. Dei
tre volumi, che ho fino a quest’ ora elaborati e
sposti in luce, questo è il prediletto, quello in cui
mi compiaccio con particolare amore. ‘Quì l Erde,
० . . ‘ ° . . क
settima iricarnazione di Visnu, umanatosi nella fa-
miglia di Dasaratha re d’ Ayodhya, sul finir del
Tretayuga, discende alquanto dall’ altezza della di-
vina sua essenza, e ravvicinandosi all’ umana na-
tura, ne partecipa le passioni, le sventure, i dolori.
Quindi la poesia anch’ essa diventa, per così dire,
più umana, si sviluppa per poco dall’ oscurità del
simbolo, in cui si diletta, e sgorga mirabile in ver-
gine vena di sentimento e d affetto. Ma forse che
a farmi prediligere sopra i due primi questo terzo-
nato contribuisce anche la maggior pena che io
nt, » a
ii PREFAZIONE.
ebbi nell’ elaborarlo; perciocchè tra le gioje trava-
gliose del pensiero, che si affatica, non ultima suole
esser quella della difficoltà superata.
La traduzione italiana, a cui ho già posto mano,
e che sarà continuata senza interruzione fino al ter-
mine del testo pubblicato, dischiuderà fra breve gli
arcani fonti della poesia Valmiceja. Frattanto, e per-
chè meglio si abbracci compendiata | ampia tela
dell’ epopea, ed affinché più facilmente si com-
prendano le osservazioni critiche, che m’ occorrerà
di dover fare più innanzi sul libro terzo e quarto,
sporrò qui un sunto di questi due libri, che se-
guita e si connette a quello, che ho tratteggiato
nell’ Introduzione al volume primo '.
Partitosi Bharata dal monte Citracuta senza aver
potuto smuovere Rama dal suo proposto di com-
piere nelle selve i quattordeci anni del suo esilio,
i romiti abitatori di quelle montane regioni soliti
per | addietro a conversar con Rama, si conducono
a lui con sembianti oscuri e mesti, annunziandogli
il loro pensiero di abbandonar que’ luoghi ora più
che mai infestati dai Racsasi. E così com’ erano
raccolti in ischiera, tolto congedo da Rama, ४ in-
dirizzano ad altre sedi più sicure. Il Citracuta fatto
1 Pag. xxiv e seguenti.
PREFAZIONE. il
vuoto, silenzioso e tristo per la partenza dei Muni,
venne in tedio a Rama. Que’ luoghi, dove ४ erano
a lui mostrati poc anzi Caikeyî, Bharata, la madre,
gli rinnovavano nel pensiero troppo acerbe memo-
rie; ond’ ei deliberò d’ abbandonare anch’ esso il
Citracuta insieme con Sità e Lacsmano, e di visitare
in una lunga peregrinazione attraverso i monti
meridionali dell’ India, i più celebri romitaggj e i
saggj più venerati per età, per santità e sapienza.
Si conduce ei dapprima all’ eremo del solitario Atri.
Quivi i tre esuli videro ed onorarono la celebrata
Anasiùyà consorte del Risci, la penitente antica di
cui eglino avevano udito già raccontare le austerità,
le meraviglie, i prodigj. La divina Anasùyà, canuta e
tremante per antica età, accoglie con mirabile festa
la bella e giovane Sità, si stringe con lei a fidato
colloquio, la commenda del suo amore al consorte,
dell’ aver anteposto, per seguitarlo, i disagj delle
selve alle dolcezze d Ayodhya, e le offre in dono un
prezioso unguento che perpetuerà la sua bellezza,
e la renderà ogni dì più cara e piacente allo sposo.
E continuando fra loro i secreti colloquj, Sita in-
terrogata da Anasùyà le racconta la portentosa sua
origine, e il suo divenir sposa a Rama; come, uscito
un di il re di Mithilà colle consorti regali a disegnar
IV PREFAZIONE.
coll’ aratro l area del sacrificio, ella Sità sorgesse
improvviso fuori del solco arato, levando in alto le
tenere mani (quì traluce I’ idea madre del mito di
Proserpina); come fosse con amore raccolta e cre-
sciuta dal re Mithilese; come, venuto il tempo del
doverla fidanzare, fosse ella dal padre proposta come
premio a quello tra i giovani principi, che avesse
potuto tendere I arco maraviglioso di Siva; come
molti vi si provassero inutilmente, finchè giunse
a Mithilà Rama, il quale non solamente tese, ma
spezzò J arco prodigioso, ed ottenne lei in isposa.
Tra questo conversare. è sopravvenuta la notte.
Compiute ai vicini lavacri le vespertine abluzioni,
sì raccolgono taciti ai loro asili i solitarj Muni; gli
augelli s appiattano tra le fronde; ४ accovacciano
nelle lor tane le belve, e cominciano a vagare attorno
gli esseri, cui son care le tenebre della notte. Cessa
allora ogni conversar tra gli ospiti, e alla gioja del
ragionare succede la quiete del sonno. Al soprav-
venir del nuovo giorno Rama, Sità e Lacsmano tol-
gon congedo da Anasùyà ed Atri. Questi addita loro
il cammino, che hanno essi a tenere; e i tre pe-
regrini si rimettono in via. In sull’ entrare nella
foresta Dandaca, la gran selva oscura ed aspra e
forte, si scopre loro dinanzi una cerchia d’ eremi.
PREFAZIONE. v
Nuovi solitarj accolgono qui i tre esuli, narrano a
Rama le crudeltà dei Racsasi, ed implorano contr
essi il suo soccorso. Dipartitosi da loro Rama colla
consorte e il fratello s addentra nel fitto della selva.
Improvvisamente si fa loro incontro un mostro or-
rendo, immane, che attraversa loro il cammino, e
pon le mani sopra Sità : il suo nome è Viradho.
Rama e Lacsmano vengono con lui a conflitto, e
dopo varia ed aspra lotta lo distendono a terra tra-
fitto da mortale saetta. Allora Viradho rivolge a
Rama liete e soavi parole; e gli narra, ch' ei fu già
per lo addietro un essere divino, uno splendido
Gandharvo per nome Tumburu, ch’ ei venne per
un suo misfatto maledetto dal Dio Vaisravano, e
trasmutato in quelle orride forme fino al dì, in cui
cadesse trafitto dalle saette di Rama. La sua espia-
zione è oggimai compiuta, e gli è concesso risalire
alle celesti sue sedi. Intuona egli gloria a Rama, lo
consiglia di condursi all’ eremo del gran Risci Sara-
bhango, e, riassunte le divine sembianze, si solleva
al cielo. Quì, come in alcuni altri luoghi del poe-
ma, I’ epopea va indicando la divina natura dell’
Eroe, che sparge sui suoi passi benedizione, sal-
vezza, riscatto. I tre peregrini proseguono oltre. In
sull’ avvicinarsi all’ eremo di Sarabhango scorgono
VI PREFAZIONE.
essi manifesti i segni della presenza d'un Dio: è
Indra disceso al romitaggio di Sarabhango; Rama
I’ ha riconosciuto alle note sue insegne. S' appressa
egli reverente al santo luogo ; ma il Nume scompare
improvviso : chè non è venuto ancora il tempo, in
cui Indra e gli altri Dei si discoprano manifesti a
Rama. Ei li vedrà presenti e combattenti con lui,
quando sarà accesa la gran guerra coi Racsasi. I due
fratelli e Sità sì trovano intanto al cospetto di Sa-
rabhango; Rama raccoglie con religioso affetto le
parole del Risci; ne riceve doni ospitali, e viene da
lui indirizzato all’ eremo di Suticsno, di cui il Risci
gli addita il dilettoso sito. In questo, suscitato il
divo fuoco e sparsovi sopra il sacro liquore, Sara-
bhango maturato da lunghe austerità ४ entra nel
mezzo per deporvi la salma mortale ed avviarsi al
cielo. Consunte dal fuoco le terrene membra, il
Risci n’ esce fuori raggiante di gioventù immortale,
e sen vola in seno a Brahma.
I Muni de circostanti romitaggj ४ adunano in-
torno a Rama sbigottiti, squallenti, maceri, e gli
indirizzano parole di preghiera e di sgomento : «0
Rama, onor della stirpe d’ Icsvacu, difensor delle
genti, deh! ci proteggi, ci salva dall incrudelir dei
Racsasi ; mira sparsi per le selve i corpi de solitar]
PREFAZIONE. vi
uccisi da loro; tu, signor del castigo, vendica i
nostri oltraggj.» Rama li conforta, li rassicura,
promette loro difesa e sostegno, e s' avvia all’ eremo
di Suticsno. Quivi egli entra in ragionamenti col
venerando Risci; passa la notte sotto I’ ospitale suo
tetto; e al nascer dell’ aurora ४ avvia oltre con Sita
e Lacsmano, fatta promessa a Suticsno, che il rive-
drebbe altra volta. Tra via Sità agitata da secreti
presentimenti tenta con soave discorso di rimuover
Rama dal suo pensiero d' entrare in guerra coi Rac-
sasi, che in nulla Il’ hanno offeso. Rama difende e
giustifica agli occhi della consorte il suo disegno.
Frattanto i tre viandanti, attraversati monti e selve
e fiumi, giungono ad un lago, da cui esce come un
concento di canti e suoni. Un Muni, per nome Dhar-
mabhrit, racconta a Rama I origine di quel lago,
che s appella Pancapsaro. Gran numero d' eremi è
sparso colà intorno : Rama colla consorte e il fra-
tello visita a uno a uno tutti quei romitagg], ९1
contemplatori austeri che v hanno solitaria stanza.
In questo peregrinar di Rama trascorsero intieri
dieci anni. Conforme alla sua promessa ei sì ricon-
duce allora all eremo di Suticsno, e si trattiene colà
ospite qualche tempo. Un ultimo desiderio rimane
a Rama prima di por fine a questa sua lunga pere-
va PREFAZIONE.
grinazione : ei desidera visitare il divino e celebre
Risci Agastyo. Suticsno gli descrive a parte a parte
il cammino, che mena all’ eremo desiderato; quindi
Rama con Sità e Lacsmano, tolto per la seconda
volta congedo dal Risci, ४ avvia alla dimora dell’
antico saggio. Ragionando varie cose fra loro, rin-
frescando la memoria dei mirabili prischi fatti d’ A-
gastyo, osservando i luoghi ch’ ei vanno attraver-
sando, i tre viandanti cominciano a discoprire i
segni della vicinanza del Risci, indicati da Suticsno.
La selva si dimostra men fosca, inarborata di piante
più miti : quà e là fiori leggiadri, e tutt' intorno un
alito di più tepida aura. «O Lacsmano, così parla
Rama, siam giunti all’ eremo del divino Agastyo;
entra tu innanzi alquanto, ed annunzia al Risci, che
io son qui con Sità venuto ad onorare I altissimo
saggio. » Lacsmano obbedisce alle parole del fra-
tello, e poco stante il gran Risci s' appresenta egli
stesso sulla soglia dell’ eremo. Quì liete ed iterate
accoglienze e lunghi ragionamenti fra gli ospiti.
Agastyo fa dono a Rama d’ un arco maraviglioso,
invincibile ; e richiesto da lui che gli additi in quelle
vicinanze un luogo, dove ei possa fermar sua stanza
e compiere gli anni del suo esilio, Agastyo gli in-
dica un dilettevole sito, che s’ appella Pancavati, lieto
ee ॐ
PREFAZIONE. l Ix
d’ acque e di fronde, dove Sità potrà ricreare tra la
varietà d’ amabili oggetti i lenti giorni della sua soli-
tudine. Venuti al termine del loro peregrinare i tre
esuli regali si dipartono da Agastyo, e $ indirizzano
alla- volta del Pancavati per fermarvi loro sede.
Mentre progrediscono innanzi, s' accosta improv- .
viso a Rama Gatayu, essere misterioso, simbolico,
creazione strana ma grandiosa dell’ epopea; il quale
debbe aver gran parte nel dramma lamentoso che
si prepara. Gatayu è sovrano augello, re degli avol-
toj TAQAT, grande, smisurato, altero. Egli fu amico
di Dasaratha, mentrechè visse I infelice padre di
Rama; egli antico di secoli ha assistito alla gene-
razione degli esseri, che popolaron la terra; egli è
re degli spazj aerei, sovrano degli avoltoj. Gatayu
adunque s'appressa a Rama, siccome a figlio del |
suo amicò Dasaratha, e s’ accompagna con lui. In-
terrogato da Rama intorno alla sua origine, Gatayu
gli espone tutta intiera una cosmogonia. In questo
mentre son pervenuti al Pancavati. Lacsmano 5 ado-
pra immantinente a drizzare colà una capanna atta
a servir loro d'asilo; la quale messa in punto vien
poscia purificata conforme ai riti lustrali. Soprag-
giunge intanto il verno, soggetto di bella descrizione
all’ epopea; Gatayu si diparte da loro, stretta ami-
ni. b
x PREFAZIONE.
cizia con Rama; e rimangono soli abitatori del Pan-
cavati Lacsmano, Rama, e la donna sua diletta, la
consolatrice del suo esilio, Sità.
Tutte quelle regioni meridionali erano allora,
siccome canta |’ epopea, percorse e funestate dai
Racsasi, che avevanoloro sede principale in Ceylan,
seggio del feroce regnator di Lancà, Ravano. Nel
continuo andare attorno, che fanno per quelle selve
i Racsi, soprarriva nel Pancavati una Racsasa, per
nome Surpanakhà, sorella di Ravano. Costei, veduto
Rama bello della persona, nobile d aspetto, fio-
rente di gioventù, arde improvviso d' amore per lui:
gli si appressa, gli apre la sua passione, e lo stringe
con ardenti istanze, perchè ei consenta a divenirle
sposo. | due fratelli si piglian dapprima scherzo di
lei deridendola; ma, veduta poi dalla Racsasa mi-
nacciata ed oltraggiata Sità, volgono in isdegno il
riso, e incrudeliscono contro Surpanakhà fino a
mozzarle le orecchie e il naso. La Racsasa si rin-
selva empiendo l'aria di gridi, e se ne va correndo
a Kharo suo fratello, posto da Ravano con grand’
oste di Racsasi a custodir que’ luoghi. Venuta dinanzi
a Kharo tutta insanguinata e deforme, gli narra,
che due eccelsi garzoni, non sa se uomini o Dei,
belli come Gandharvi, aventi con loro una donna
PREFAZIONE. XI
o Dea raggiante di belta celeste, furono da lei incon-
trati nel Ganasthana (sede delle genti), che ella
gittatasi sopra loro per isbranarli (qui mente la Rac-
sasa) ne venne a quel modo malconcia. Chiede ella
vendetta di loro, e vuol berne caldo caldo il sangue.
Kharo sceglie quattordeci fra i più intrepidi Racsi,
e gli invia con Surpanakhà contro Rama. Finora
preparata a mano a mano dall’ epopea incomincia
quì propriamente la gran guerra contro i Racsasi,
che s andrà d’ ora in poi vieppiù sempre ampliando
fino alla disfatta di quella gente nemica, la quale
sarà cantata sul finir del sesto libro. I quattordeci
Racsasi inviati poc’ anzi sono tutti uccisi da Rama.
Surpanakhà, testimone di quella strage, sen fugge
impaurita, e ritorna a Kharo, annunziandogli tutti
distesi a terra dalle saette di Rama i quattordici
guerrieri da lui spediti. Kharo s'accende di ver-
gogna e d ira, e si dispone a marciare egli stesso
con quattordici mila Racsasi per aver vendetta di
quell’ oltraggio, e cancellar quell’ onta. Segni pau-
rosi annunziatori di morte accompagnano la par-
tenza di quell’ oste. Giunge essa al Ganasthana ca-
pitanata da Kharo; entra in battaglia con Rama; e
dopo lungo e vario combattere vien ella parte dis-
fatta, parte volta in fuga ; Kharo egli stesso vi rimane
XII PREFAZIONE.
estinto. Qui appare di nuovo la natura divina dell’
Eroe. Tutta questa serie d’ eventi e di battaglie, che
io non ho fatto qui che accennare, è dall’ epopea
descritta a lungo e con magnifici colori.
Omai s' avvicina il momento, in cui entrerà ter-
ribile attor nel gran dramma Ravano, I oltracotante
e temuto signor dei Racsasi. Veduto lo sterminio
dell oste, Surpanakhà s'è messa in via alla volta di
Lancà : vi giunge tutta ancora esterrefatta, e si pre-
senta a Ravano suo fratello. Il dominator di Lancà
è là fiero, superbo, indomito, solcato la fronte e il
petto dalle cicatrici, che gli impressero, nella sua
guerra coi Devi, i fulmini d’ Indra, il disco di Visnu,
le zanne dell’ elefante Airavato. Surpanakhà co-
mincia dal rimproverargli } ozio imbelle, a cui egli
5 abbandona ora in Lancà; poi gli narra i disastri
del Ganasthana. Ma nel raccontargli quella doppia
disfatta dei suoi, ella, per vieppiù accendere forse il
suo animo alla vendetta, si stende particolarmente
a descrivergli la bellezza di Sità. « Nessuna donna
mortale, o Ravano, mi venne veduta mai così bella;
tu la diresti una Dea, una Gandharva. Oh! felice
colui, che può nomarla sposa, e ch’ ella farà lieta
१९ suoi amplessi! Tale è Sità, o Ravano, di te ben
degna consorte. » Non bisogna più oltre. Ravano già
PREFAZIONE. xu
arde d'amoroso fuoco; la sua determinazione è presa;
ei rapirà a Ramala bella sua Sità, e ne farà lieto il re-
gale suo talamo in Lancà. Ed ecco nell’ epopea, forse
la più antica dei tempi mitici, fatto nodo principale
del dramma epico un rapimento di donna; poco più
tardi canterà un nuovo ratto e una nuova guerra il
vate antico della Grecia; e la storia mitica dei ra-
pimenti di donne si troverà diffusa nelle tradizioni
di quasi tutti i prischi popoli. Il re de’ Racsi adun-
que, deliberato di rapir Sità e divisatone fra se il
modo, esce secreto da Lancà, e si conduce in sulla
sponda del mare opposta a Ceylan, ad un luogo
romito abitato allora dal Racsaso Marico. Questi fu
già altre volte uno tra i più audaci compagni delle
spedizioni di Ravano; il quale molto in lui si con-
fida, e vuole ora associarlo alla rischiosa sua im-
presa. Quando il figlio primonato di Dasaratha,
garzoncello ancora, protesse contro i Racsi il sacri-
fizio di Visvamitra !, Marico era stato uno dei Rac-
sasi, che egli aveva percosso delle sue saette; poi
in altri scontri ancora il feroce Marico era stato da
Rama fieramente maltrattato. Entratogli per questo
nell’ animo timor di quell’ avversario e dispetto di
quelle disfatte, s era egli ridotto a viver solitario
' Libro 1.
XIV PREFAZIONE.
fuori del tumulto delle continue lotte. Ravano tenta
ora di raccendere } antico suo ardore. Ma allor che
Marico ode pronunziare il nome di Rama, e conosce
che contro lui debb’ esser rivolto il tenebroso di-
segno di Ravano, un terrore invincibile s impa-
dronisce di lui, ricusa ogni ajuto a quella impresa,
e s'adopra a distoglierne Ravano stesso, afferman-
dogli che non può risultarne altro che danno e
rovina. Ma nulla giova : Ravano, esaurite le pre-
ghiere, adopra il comando, e costringe Marico a
piegarsi al suo ineluttabile volere. Quì son giunto
a quella parte del dramma epico, che canta il rapi-
mento di Sità, ed a cui non so quale altra creazione
poetica si potrebbe comparare : tanta quì abbonda
la vena del sentimento, la maestà del. dolore, la
verità degli affetti, la gentilezza de’ pensieri, la de-
licatezza e | efficacia di stile. Stupenda creazione !
Lascierò intatte per la traduzione tutte le grazie pu-
diche di questo pietoso racconto, e mi contenterò
di seguitare il movimento del dramma. 1) mezzo
convenuto tra Marico e Ravano per rapir Sità è
questo. Marico debbe trasmutarsi in bello ed ama-
bile cervo (i Racsasi hanno virtù di mutar forme),
mostrarsi a Sità, e scherzare innanzi ad essa in mille
graziosi modi. Sità non potrà rimanersi dal desi-
PREFAZIONE. XV
derar quel cervo, o vivo se fia possibile, 0 morto
per averne il delicato vello. Come prima Rama, tolto
l'arco e le saette, si porrà in traccia del cervo per
compiacere al desiderio di Siti, Marico s andrà via
via dilungando ora visibile, ora nascosto fra la selva,
finchè abbia di gran tratto allontanato Rama. Simu-
landone allora destramente la voce Marico griderà in
suono di sgomento : « Oh Lacsmano, oh Lacsmano,
ajuto!» Sità, spaventata a quel grido, crederà il
consorte in pericolo della vita, e invierà Lacsmano
al suo soccorso : rimasta ella sola, uscirà dall’ aguato
Ravano, e la rapirà senza contrasto. Ordinata così
la scellerata insidia, si mettono in via alla volta del
Ganasthana. All’ appressarsi di Ravano ४ appiat-
tano impauriti ne’ covili le belve, tra la frasca gli
augelli; s'arresta immoto I’ aleggiar de’ venti; vol-
gono più lente e chete le lor onde i fiumi. Tutto
addiviene come era stato divisato. Marico, in sem-
bianza di bellissimo cervo, invaghisce Sità, ed al-
lontana da essa Rama, poi Lacsmano; esce in quel
mentre dalle latebre della foresta Ravano, e rapisce
sul suo carro aereo Sità piangente e chiedente in-
vano aita. «O Ganasthana, o monti, o fiumi, 0 Di-
vinità protettrici di queste selve, deh! narrate a
Rama, che io son fatta preda त un rapitor spietato.
XVI PREFAZIONE.
Addio care sponde della bella Godavari, addio
piante ospitali, fidi e cari recessi addio. » Posato sulla
più alta cima d un monte, dorme ai caldi raggj
del sole il sovrano augello degli avoltoj, il vecchio
Gatayu. Ode egli fra il sonno i lamenti, che si span-
dono intorno; si desta improvviso, volge gli occhi
in giro, e vede rapita per I’ aria la consorte di Rama.
Ratto ei si dispicca dalla vetta del monte, e librando
immote dinanzi al rapitore le ali immense, contende
a Ravano il cammino e la preda. Qui s appicca tra
Ravano e Gatayu una battaglia aerea, strana, orri-
bile, degna di Dante. H vecchio Gatayu soccombe,
e Ravano colla sua preda si ravvia a Lancà. Inos-
servata da Ravano Sità lascia cadere sulla sua via
alcuni suoi femminili ornamenti, se mai per avven-
tura potessero essi servir d indizio a Rama e porlo
sulla sua traccia. Al trapassar della dolente infelice
mostra segni di duolo la natura impietosita. Fre-
mono nelle lor fronde le cupe foreste; percuotono
l'aria di lunghi ululati le belve; si vela di nubi il
sole; gonfia il suo seno il mare. Il gran misfatto è
consumato; è giunto Ravano in Lancà colla donna
rapita. Chi potrà oggimai riaverla in Lancà, cui
fanno insuperabil riparo i vasti flutti del mare? Ivi
ei s adopra, ma invano, a raddolcirla : la confida
PREFAZIONE. XVII
alla custodia delle sue donne; loro impone di non
contristarla, per quanto han cara la vita; nè dispera
di vincerne più tardi l'inflessibil rigore. Mentre Sita
attorniata da strana custodia s abbandona senza
speranza al suo dolore, nè pare aver più sollecitu-
dine alcuna della vita, discende a lei inviato da
Brahma Indra, il re dei Devi, in compagnia del
Sonno. 11 Dio la conforta, e raccende in lei colla
speranza l'amor della vita, promettendole ‘che fra
breve vedrà dinanzi a Lancà Rama venuto con
formidabile esercito a riconquistarla. Confortata
così di. care parole l infelice derelitta, si dilegua il
Nume.
In questo mezzo Rama, ferito il cervo, riconosce
in lui il Racsaso trasmutato , e discopre la frode.
Precipitoso ei ritorna sui suoi passi funestato da si-
nistri presagj , e scontratosi col fratello, che veniva
alla sua volta : « Tu quì, o Lacsmano, esclama,
lungi da Sita! Siam tutti ludibrio त un fatale in-
ganno. Il grido di sgomento, che quì ti trasse, non
uscì dalla mia bocca, ma dal cervo malauguroso
che discopersi un Racsaso : tremo pensando a Sità,
che tu lasciasti sola. » 1 due fratelli affrettano i passi;
giungono al loro abituro, e lo trovan deserto e muto.
Rama ne percorre aflannoso ogni angolo più ri-
m, c
XVIII PREFAZIONE.
posto; chiama iterando Sità; nessuno risponde;
tutto è solitudine e silenzio.
Chi narrerà le angosce, i pianti, i gridi,
L'alta querela che nel ciel penétra,
quando Rama cominciò ad esser certo della sua
sventura ? Tutto quel dì e } altro ancora e T altro
andò cercando la sua diletta per monti e selve e
valli; tutto fu invano : al nome di Sità non rispon-
dea che dai cupi antri I’ eco. Nel suo errar forsen-
nato ei ritrovò giacente a terra Gatayu : ma il so-
vrano augello morente potè dirgli appena, che Sità
era stata rapita, che egli tentò difenderla e fu vinto,
che il rapitore era il dominator di Lancà. Ma chi è
costui? dove è Lancà? Rama nol sa. La geografia
del Ramayana, come quella d Omero, è ancora
molto ristretta, e non ha che una conoscenza oscura
delle regioni meridionali dell’ India. Più utili in-
dizj all'uopo vengon dati al vedovato consorte di
Sità da Cabandho. Fu già questi un Danavo, tras-
formato per maledizione d' Indra in mostro : Rama
I incontra nella foresta, e il proscioglie dalla sua
espiazione. Cabandho addita ai due fratelli il monte
Risciamuco, dove ha sua sede Sugrivo, signor delle
scimmie (così qualifica l'epopea i montani abitatori
०९ mezzodi dell’ India, poco a lei noti). Sugrivo
PREFAZIONE. XIX
conosce tutta quanta la terra (l India); ei | ha per-
corsa ramingo, allorchè ei fuggiva I’ odio mortale
del suo fratello Bali. Conviene che Rama entri in
alleanza con lui : egli potrà meglio d'ogni altro
aiutarlo nell'impresa di racquistare la rapita con-
sorte, e di vendicar sopra i Racsi | iniquo oltraggio.
Tale è il consiglio di Cabandho ; Rama si dispone a
recarlo ad effetto, ed insieme con Lacsmano 5 avvia
al Risciamuco. Qui termina il libro terzo, |’ Ara-
nyakanda.
Il libro quarto canta la lega tra Rama e Sugrivo
il re delle scimmie, e narra i primi preparativi per
la gran spedizione contro Lancà. Sugrivo attorniato
da’ suoi fidi vede dall’ alto del Risciamuco appres-
sarsi armati di scimitarra e d’ arco i due fratelli
Rama e Lacsmano. Nasce in lui sospetto e timore
a quell’ insolita vista, e immantinente a gran salti,
spezzando e atterrando sul suo passaggio alberi e
piante, si conduce di vetta in vetta dal Risciamuco
al monte Malayo, seguitato da’ suoi compagni.
Quivi fermatosi manda un suo fidato per nome Ha-
numan a scoprire chi fossero i due armati, che ४ ap-
pressavano alla loro volta. Il messaggiere raggiunge
tra via Rama e Lacsmano; e conosciuto qual fosse
la cagione del loro venire, si rassicura e li intro-
XX PREFAZIONE.
duce innanzi a Sugrivo. 1 casi di Rama, la sua sven-
tura, il suo disegno son fatti manifesti al signor
delle scimmie. Sugrivo è lieto di tant’ ospite a lui
venuto : gli narra, che ha veduto trapassar per l'aria
il rapitor della donna, che ei piange; gli mostra al-
cuni ornamenti, che lasciò cader la rapita, e ch'egli
ha raccolti; poi, senza frapporre indugio, acceso il
sacro fuoco, al cospetto della fiamma che arde,
stringe con lui amicizia e lega. Sugrivo entra ora
in un lungo episodio a raccontare a Rama i casi
suoi proprj. Egli è da lungo tempo, per cagioni che
ei racconta appieno, scopo all’ odio e alla perse-
cuzione di Bali suo fratello primonato. Bali ha forza
smisurata, ha impero sulle scimmie, e sede nella
gran spelonca Kiskindhyà. Di lui vive in continua
paura Sugrivo; chè ei sa, quant’ egli possa, e come
egli aneli alla sua morte. Se gli venisse fatto di li-
berarsi da Bali, ei sarebbe oltre ogni dire felice e
signore assoluto delle scimmie. Rama consiglia a
Sugrivo di sfidare a singolar battaglia Bali, e gli
promette la sua assistenza e ]' aiuto delle sue temute
saette. Incoraggiato da Rama Sugrivo sen va con
lui alla spelonca Kiskindhyà, e chiama Bali a bat-
taglia. Combatte col fratello una prima volta con
infelice successo, e ne è aspramente percosso. Ma
PREFAZIONE. XXI
rinnovata una seconda volta la pugna, Bali cade
ferito dalle saette di Rama. In sul morire egli rim-
provera al suo uccisore l atto disleale e ingiusto
dell’ averlo ferito di nascosto e fuor d’ ogni ragione.
Rama gli risponde per giustificare quel fatto; e nei
rimproveri dell’ uno, nella risposta dell’ altro sono
espresse opinioni, usanze, idee veramente singolari
e teorie strane di diritto sociale e di regia autorità.
In questo muore Bali tra i compianti di Tarà sua
consorte e delle altre donne regali. Sugrivo è allora
proclamato e consecrato re, signor supremo delle
scimmie. Quì pare condensata in un fatto solo qual-
che guerra antica tra i silvestri abitatori delle re-
gioni meridionali, alla qual guerra ebbero forse
parte i popoli settentrionali dell’ India. Tutti questi
fatti, che io ho qui solamente indicati, sono materia
di lunga e magnifica narrazione all’ epopea.
Sopravviene intanto la stagione delle pioggie.
Rama e Lacsmano, cui è interdetto dalla condizion
dell’ esilio l entrare in città o villagio, si riducono
ad abitare sur un monte vicino ; Sugrivo entra in
possesso della regal spelonca Kiskindhyà, e s at-
tende il cessar della stagion delle piove (stagion che
cade nei mesi di luglio e agosto) per recare ad effetto
la gran spedizione contro Ravano. Ma gli oz) della
8 |
XXII PREFAZIONE.
Kiskindhyà e le dolcezze de’ nuovi suoi talami hanno
invescato Sugrivo. La stagione delle pioggie è ces-
sata; è sopraggiunto l'autunno, ed ei non si da pen-
siero alcuno di guerra. Rama ne muove lamenti, ed
invia Lacsmano alla Kiskindhyà, perch' ei rammenti
a Sugrivo le sue promesse. Il signor delle scimmie
si riscuote, e ponendo mano all’ opra ordina ad
Hanuman di andar percorrendo quelle regioni
montane, हैं intuonar per ogni dove il grido di guer-
ra, di raccogliere da tutte le parti esercito im-
menso; in quel mentre Sugrivo egli stesso si con-
duce a visitar Rama sul monte, dov esso ha posto
sua dimora. L’ esercito delle scimmie ४ aduna. Sono
migliaja di migliaja, che accorrono d’ ogni parte;
trema sotto ai lor passi la terra; ne son coperti
monti, pianure e valli. Ma prima d ogni altra cosa
conviene aver notizia di Sita, sapere dove l abbia
tratta il rapitore, dove ella si trovi. Sugrivo, cui son
note tutte le regioni del mondo, chiama a se alcuni
de’ suoi più valorosi, e li spedisce a cercare tutta
intiera la terra (1 India). Alcuni egli invia alle re-
gioni australi; capo di questi è Hanuman. E poi-
chè pare più probabile, che Sità si ritrovi in questa
parte, Rama confida ad Hanuman un suo anello,
acciocchè mostrato a Sità tolga da lei ogni sospetto,
PREFAZIONE. XXIII
ed acquisti fede al messo. Altri invia Sugrivo ad
occidente, altri ad oriente, altri a settentrione, ed
a tutti ei descrive partitamente i luoghi, che eglino
hanno a visitare. Questa descrizione della terra
पृथिबीवर्णा, sommamente rimarchevole come docu-
mento di primitive nozioni cosmografiche, ha qual-
che affinità colle nozioni Omeriche effigiate nello
scudo d' Achille. I messaggj spediti da Sugrivo en-
trano in via baldanzosi, e van percorrendo a parte
a parte tutta quanta la terra co’ suoi monti, fiumi
e mari. In capo ad un mese, termine posto da
Sugrivo al loro ritorno, si raccolgono reduci alla
Kiskindhyà gli esploratori inviati ad oriente, ad
occidente, a borea, e riferiscono a Sugrivo, che in
nessuna parte venne loro trovata traccia di Sità. Ma
non è tornato ancora Hanuman spedito ad ostro ;
egli certo sarà lo scopritor della donna rapita. Di
fatto Hanuman, progredendo verso } estremità me-
ridionale dell’ India, nulla lascia d’ inesplorato sulla
sua via : selve, spelonche, alture e valli, tutto ei
ricerca, tutto esplora; ma non gli vien fatto di sco-
prire indizio di Sità. Disperando oggimai di poter
vincer la prova e venire a capo della loro impresa,
egli e i suoi compagni vogliono piuttosto lasciarsi
morir त inedia, che tornare alla Kiskindhyà senza
XXIV PREFAZIONE.
aver scoperto Sita. In tali estreme angustie s'apre
loro improvvisa una via alla speranza. Erra per caso
colà intorno il fratello di Gatayu per nome Sam-
pati, sovrano degli avoltoj anch’ esso. Egli ha posto
mente al ragionar che fanno insieme gli esploratori
scoraggiati, e sentito farsi tra loro menzione di Ga-
tayu ucciso. Entra egli allora in colloquio con essi,
ed ode lo scopo del loro viaggio, la morte di Ga-
tayu, la cagione del loro scoraggiamento. Date al-
cune lagrime alla memoria del fratello diletto,
Sampati racconta loro, che ha veduto trasvolar per
l’aria il rapitor di Sita, Ravano; ch’ ei s'è raccolto
colla sua preda in Lancà; che là si trova ora la
donna, di che essi vanno in traccia. E proseguendo
ei descrive loro il sito e la giacitura di Lancà , quanto
mare la divida dalla terra, quale ne sia la condi-
zione, quale il dominatore. Hanuman e i suoi com-
pagni riprendon fiducia e lena : ei sanno ora dove si
trovi la consorte di Rama. Ma v hail mare di mezzo:
come venire a capo di tragittarlo ? Qui termina il li-
bro quarto, Kiskindhydkanda. Jl libro quinto canterà
la scoperta di Sità, e quello che poscia avvenisse.
Le rettificazioni critiche, che mi convenne fare
al testo di questo volume, son molte; ma la più
parte minute, occorrenti a mano a mano, troppo
PREFAZIONE. XXV
lunghe ad essere quì annoverate. Parlerò di tre sole,
che hanno qualche maggior rilievo, perché sono
amputazioni di più versi insieme. La prima si
trova al libro HI, capitolo Lxxv, dopo lo sloco 23,
नूपमासीन्ममाचिन्त्यं, ecc. Narra qui Cabandho a Rama,
perchè egli, già bello come un Dio, venisse trasfor-
mato in mostro e condannato ad errar fra le selve.
Nei versi troncati ei dice, che ciò gli avvenne per la
maledizione d un Risci per nome Sthtilasira. Poi,
continuando senza interruzione il discorso, rac-
conta, come e perchè egli venne maladetto da Indra e
cangiato inquel corpo informe. Due sposizioni diffe-
renti d'un medesimo fatto, seguitanti l una all’ altra,
ripugnano alla logica, al buon senso. Evidentemente
correvano due tradizioni differenti sulla‘ metamor-
fosi di Cabandho : I’ epopea ne ha raccolta e regi-
strata una; l'altra venne più tardi intrusa. La se-
conda delle due m’ è parsa preferibile, perchè
meglio accomodata alla narrazione e più intima-
mente legata con essa; onde ho troncato via la
prima, dodici versi, che pubblicherò a suo tempo
nelle note' generali. La seconda rettificazione fu
fatta al libro IV, capitolo शा, dopo lo sloco 6,
aga: साखन्तञ्ज , ecc. Sugrivo racconta qui in iscorcio
una singolar battaglia, che seguì tra Bali e Dundu-
m. d
XXVI PREFAZIONE.
bhi, la quale vien poi da lui narrata più distesa-
mente al capitolo seguente 1x. Tale ripetizione di
racconto non ha ragione alcuna; è soverchia, inu-
tile, fastidiosa; è una delle non poche macchie
diaschevastiche rimaste nel poema. Ho omessi i
venti versi che contengono la prima narrazione al
capitolo vin. La terza rettificazione cade sul prin-
cipio del capitolo x1, libro IV. Ho lasciato fuori
quì dieci slochi, che ripetono a parola a parola i
dieci slochi, che chiudono il capitolo 1x. Mi cadde
in mente qualche non irragionevole sospetto, che il
capitolo x, il quale si trova frammezzo, non fosse
per avventura qualche strano innesto, e che i fram-
mettitori, chiunque ei sieno, di quell’ episodio sulla
prodigiosa forza di Bali, che forma il capitolo x, si
fossero creduti, sebbene a torto, obbligati di ripetere
al cominciare del capitolo x1 gli ultimi versi, che
terminano il capitolo 1x, per riconnettere il filo del
pensiero generale. Il codice manoscritto M non ha
quel capitolo, nè i dieci slochi ripetuti al cominciar
del capitolo x1; e come episodio, il capitolo x po-
trebbe omettersi o conservarsi senza nuocere in
alcun modo all’ andamento dell’ epopea. Io aveva
dapprima giudicato doverlo escludere, e già era
passato oltre nella stampa, lasciandolo addietro.
PREFAZIONE. XXVII
Natomi quindi, nel ripensarvi, qualche dubbio, tor-
nai ad esaminare più attentamente quel capitolo,
riandai le ragioni contrarie dell’ ometterlo e del
conservarlo, e, mutato consiglio, ho creduto meglio
conservarlo. Tali sono le emendazioni più rilevanti
per mole, che ho giudicato dover fare al testo di
questo volume. Ma, come diceva più sopra, le retti-
ficazioni minute, correnti son molte e varie. Cadono
esse sopra versi ridondanti, versi dispajati, versi
fuori di luogo, stanze inopportune, luoghi sconvolti,
varianti, contraddizioni, ripetizioni, errori, ecc.
difetti tutti, che abbondano nei testi di questi due
libri, e che ebbi non poca pena ad emendare. Darò
nelle note generali tutto l'insieme di questo lavoro
critico.
Dopo la pubblicazione dei due primi volumi di
questa mia opera, sono usciti a luce due vasti ed
eminenti lavori sull’ India, opera di due celebri
maestri di scienze filologiche, i Signori E. Burnouf
e Lassen '. La sagacita, la scienza, la critica risplen-
1 Introduction à l'histoire du Buddhisme indien, par E. Burnouf
de l'Institut de France, et des académies de Munich et de Lis-
bonne, correspondant de celles de Berlin, de Saint-Pétersbourg,
de Turin, etc. Tome 1; Paris, Imprimerie royale, 1844. —
Indische Alterthumskunde, von Christian Lassen; ersten Bandes
erste Halfte. Bonn, H. B. Konig, 1843.
XXVII PREFAZIONE.
dono ugualmente in quelle due opere. Fedeli ai
grandi e fecondi principj della filologia, i due illu-
stri scrittori attinsero dalle sorgenti indigene, dai
monumenti nazionali , vera effigie del pensiero d’ un
popolo, gli elementi del loro lavoro. A che giova
di fatto ricorrere a fonti straniere? a scrittori, i
quali per lo più estranei alle idee più sostanziali, ai
fatti più importanti d’ una civiltà, van raccogliendo
di qua di 1a, confusamente, a brano a brano alcune
scarse notizie, sovente erronee, qualche volta assur-
de, quasi sempre inutili all’ intima conoscenza d’ un
popolo? E presupposto anche, che essi fossero iniziati
alle idee'd’ una civiltà, in che consisterebbe poi in-
fine il loro merito ? Nel darci di seconda mano e cer-
tamente meno esatte le notizie, che sì possono aver
più sincere alla sorgente loro propria. Nelle due
opere sopracitate dei Signori Burnouf e Lassen ho
trovato con qualche compiacenza o confermate o
non contradette alcune mie idee, concernenti la cro-
nologia indiana e l età dell’ epopea di Valmici , le
quali ho esposto nell’ Introduzione al primo, e nella
Prefazione al secondo volume di quest opera. Mi
sia lecito ravvicinare ad esse il consenso di due così
valide autorità. Ho indicato nell’ Introduzione al
primo volume, poi dichiarato più apertamente nella
PREFAZIONE. XXIX
Prefazione al secondo, il mio giudizio, che il solo vero
e positivo periodo cronologico nell’ India è il Kali-
yuga, e che conviene ridurre entro i limiti di questo
tutte le dinastie, che si trovano disseminate nei due
periodi precedenti, il Treta e il Dvapara, periodi,
secondo me, puramente cosmogonici , pigliando
questa qualificazione nel suo più ampio significato.
Or ecco il Sig. Lassen ', che nell’ esporre con molto
acume di critica i sistemi cronologici dell’ India,
viene a confermare, sebbene apertamente nol dica,
il mio giudizio. In fatti il Kaliyuga ha suo principio
} anno 3101 innanzi G. C. ovvero 3102, secondo il
computo del Lassen ; e le cronologie puraniche ne
pongono il cominciare immediatamente dopo ter-
minata la gran guerra dei Kuruidi e dei Panduidi,
guerra che fu tema ai canti epici del Mahabharata,
e che viene così a trovarsi sul confine delle due età,
il Dvapara e il Kali. Il primo re del Kaliyuga, se-
condo le cronologie puraniche, è Paricsit, dopo cui
si svolgono successivamente più altre dinastie. Ma
dalla nascita di G. C. ovvero dall’ età di Candra-
gupta (317 innanzi G. C.), risalendo per tutte
queste dinastie fino a Paricsit, non sì perviene in
nessun modo fino all anno 3102, principio del
! Indische Alterthumskunde, pag. 501 e seguenti.
XXX PREFAZIONE.
Kaliyuga. Secondo un sistema cronologico puranico
si perverrebbe fino al decimonono ‘secolo innanzi
I era volgare ; secondo un altro computo, che pre-
ferisce il Lassen, si arriverebbe soltanto al secolo
decimoquarto. Ei potrebbe forse trovarsi un terzo
sistema ancora, che non giungesse neppur tant alto.
Comunque sia, colle dinastie puraniche, il cui limite
supremo è Paricsit, ei risulta impossibile il risalire
fino all anno 3102 innanzi | era volgare. Dietro a
Paricsit rimane pur sempre uno spazio di Kaltyuga
più o meno disteso, il quale spazio non credo po-
tersi compiere altramente, che facendovi entrare le
dinastie sparse nelle due età precedenti, e tra queste
dinastie quella ५ Ayodhya, d onde discende Rama.
Ridotto così entro i confini del Kaliyuga l eroe del
Ramayana, io aveva giudicato per probabile con-
gettura', doversi esso collocare verso il decimoterzo
secolo innanzi G. C. Tale giudizio, come io scriveva
altrove ?, potrà parere ed essere forse alquanto ar-
dito, facendo Rama, che è pure anteriore alla guerra
dei Panduidi, meno antico che alcune cronologie
puraniche non faccian questi. Ma nella condizione
presente dei documenti storici concernenti | India,
1 Introduzione al volume primo, pag. c.
२ Prefazione al volume secondo, pag. xxxvn.
PREFAZIONE. XXXI
io non veggo troppo, come I eroe del Ramayana si
possa portare molto al di 19 del decimoterzo ० del
decimoquarto secolo innanzi | era. I Purani, che si
connettono alla tradizione epica, ९ 19 van conti-
nuando nelle eta posteriori, contano qual pit,
qual meno, circa sessanta re da Rama fino all’ era
volgare. Con sessanta re, stando nelle proporzioni
naturali e probabili della vita umana, non si va
certo molto al di là di tredici ० quattordeci secoli.
Con tutto ciò non pretendo finora, che questa abbia
ad essere la sentenza definitiva sull’ età dell’ eroe
del Ramayana; nè ricuso di rivocarla dinanzi alla
luce di più sicuri risultati.
Ho sostenuto con qualche insistenza, sia nell’ In-
troduzione al volume primo, sia nella Prefazione al
secondo, l universale tradizione indiana, che fa Val-
mici, il primo cantor del Ramayana, contemporaneo
di Rama I eroe del poema. Toccando di questa tra-
dizione il Sig. Lassen scrive ', che ella non può e
non debbe significar altro, se non che il canto epico `
celebrator di Rama ebbe la prima sua origine nell’
età dell’ eroe; ma che non s ha a credere, che esso
nascesse allora, e venisse poi tramandato, tale quale
ora si ritrova. Fin quì la differenza di giudizio, che
1 Loc. cit. p. 484.
XXXII PREFAZIONE.
mi separa dall’ illustre critico, non è molta. Che
il poema non sia pervenuto a noi, quale egli usci
dalla mente del cantor primo ; che esso siasi venuto
modificando nell’ attraversar delle età; che siano
entrati ed incorporatisi in esso nuovi elementi,
tutto ciò non solamente il credo indubitabile, ma
mi sono adoperato a dimostrarlo altrove !. Ma par-
mi che il Lassen vada poi tropp oltre colle sue con-
getture ; che troppo attribuisca all’ azione trasfor-
matrice dei secoli sulle epopee; che esageri oltre
il vero la facilità d’ innovarle; che faccia troppo
scomparire dalla creazione del Ramayana I opera
del vate, che gli ha dato il nome’. Stando alla teoria
del Lassen non si saprebbe quasi più, nè a qual fase
dell’ età del poema collocare Valmici, nè qual parte
assegnargli nella composizione dell’ epopea : questa
verrebbe ad essere un lavoro continuo di soprapo-
sizione, I opera successiva di tutto un popolo; con-
1 Introduzione al volume primo.
२ Si vegga quello che scrive il Lassen, loc. cit. p. 487 : « Ver-
« gegenwärtigen wir uns die Umgestaltungen, welche die alte In-
« dische sage, ecc.» E vero, che egli stesso sembra modificare e
temperare più innanzi l’arditezza della sua teoria, scrivendo,
pag. 491 : « Dieses beseitigt, glaube ich, dass wir die epischen
« Gedichte in wesentlich derselben form von uns haben, die sie
« schon bei den eigentlichen Diaskeuasten besassen, ecc. »
PREFAZIONE. XXXII
seguenza quanto contraria alla natura e al processo
generativo delle opere del pensiero, altrettanto
aliena dalla mente dello stesso Sig. Lassen. In fatti
il Sig. Lassen ' arreca, e giustamente, come prova
dell’ antichità del Ramayana il non trovarsi in esso
traccia di Buddhismo, nè delle due grandi sette dei
Visnuiti e dei Sivaiti, in cui era divisa già la reli-
gione indiana ai tempi di Candragupta (anno 317
innanzi G. C.). Ma affinchè cotali prove abbiano
qualche valore logico, conviene di necessità pre-
supporre, che I’ epopea conservi sostanzialmente
inalterato il primitivo suo aspetto, e non vada rice-
vendo via via l'impronta di tutti i secoli, per cui ella
passa. Se non si ammette questo presupposto, non
possono nè anche logicamente venire invocate a
favore dell’ antichità d’ un’ epopea le prove simili a
quelle soprammentovate. Oltrecid, le concezioni
intellettuali e morali d’ un secolo differendo per lo
più da quelle d’ un altro, se tutte insieme venissero
a trovarsi riunite e come impastate in un’ opera sola,
ne nascerebbe disaccordo, ripugnanza, confusione,
ne uscirebbe un complesso mostruoso. Ma le opere
dello spirito hanno, più che quelle della materia,
una virtù intima, che resiste all’ alterazione. Dico
1 Loc. cit. pag. 491.
Hi f
XXXIV PREFAZIONE.
adunque conchiudendo, doversi credere che il vate
primo del Ramayana è stato Valmici, a cui, siccome
a fonte primiera, attribuì I epopea il consenso di
più secoli; che non v ha ragione alcuna sufficiente
per rifiutare la testimonianza della tradizione, anzi
dell’ epopea stessa, che fa Valmici. contemporaneo
-di Rama, ० poco lontano dall’ età dell’ eroe; che il
poema, malgrado le modificazioni, cui dovette neces-
sariamente andar soggetto nel suo lungo corso rapso-
dico, non venne sostanzialmente alterato, e ch'egli
conserva in generale l'impronta sua primitiva. An-
tiche e primitive sono generalmente le sue idee, le
sue nozioni, le sue imagini; antica sopratutto la sua
cosmografia; antichi i suoi modi; antica la spo-
sizione generale del suo pensiero. In una epopea
non si può innovare altramente, che innestando al-
tri elementi antichi.
L’opera insigne del Sig. E. Burnouf è rivolta
principalmente all’ analisi critica dei testi Buddhici,
e allo scioglimento delle varie questioni, che na-
scono dall’ immenso problema del Buddhismo, uno
dei più grandi che abbia dinanzi a se la storia. Ma
vien provato ad evidenza in più d’ un luogo di quell’
opera, che al sorger nell’ India del Buddha storico
Sakyamuni (secolo vi innanzi । era), la civiltà brah-
PREFAZIONE. XXXV
manica, come io l indicava in altro luogo, era per-
venuta a matura pienezza colle sue instituzioni so-
ciali, co’ suoi sistemi, colle sue credenze, con tutto
il ciclo de’ suoi simboli e miti. D’ onde risultano
per l'antichità del Ramayana quelle conseguenze,
che ho accennate altrove.
Dopo qualche esitazione prodotta in me dallo
sgomento 0 una spaventosa fatica, io m' era infine
determinato a ricercare, percorrendo la vasta mole
epica del Mahabharata, se abbondassero in esso,
quanto abbondano nel Ramayana, le varietà delle
lezioni e la differenza dei testi. Il risultato di tali
ricerche doveva essere di schiarire sempre più
due importanti problemi concernenti il Ramayana,
quello della sua antichità, e quello delle due scuole
ordinatrici de suoi carmi; problemi, a cui ho con-
sacrato già molte pagine nel corso di quest’ opera.
Digià aveva messo mano alla dura impresa, e tro-
vato, sebbene non progredissi molto innanzi, che
le varietà di lezioni sono di gran lunga minori e
molto meno importanti nel Mahabharata che nel
Ramayana; il che veniva a confermare sempre più
le idee già da me esposte altrove. In questo mentre
mi giunse a notizia, che una persona abile e paziente
attendeva allo stesso lavoro di mettere in rilievo le
XXXVI PREFAZIONE.
varianti del Mahabharata. Io ho dismesso quindi,
e, il confesso, con molta soddisfazione, il mio pen-
siero, e starò ora aspettando il risultato del lavoro
del coraggioso erudito, per farne le opportune ap-
plicazioni ai due problemi soprammentovati.
Gaspare GORRESIO.
Parigi, addì 1° giugno 1845.
अरणयकाएरँ
रामायणं वाल्मीकीय॑
प्रतिप्रयाते भरते बसनू रामस्तपोवने |
लक्षयामास सोढिग्ांस्तवत्रारायनिवासिन: ॥ १॥
बे तत्र चित्रकूटस्य पुरस्तात् तापसाश्रमाः |
राममाभ्रित्य नितरां तांश्चालक्षषउत्सुकान् ॥ २॥
नयनेर्भकुटीभिञ्च राममुद्रीक्ष्य UAT: ।
अन्योन्यमभिन्नल्पत्तः शनेञ्चक्रुः पृथक् कथाः ॥ ३॥
तेषां चौत्सुकामालक्ष्य रामः शङ्घासमन्वितः ।
कृतान्नलिर्वाचेदमृषिं कुलपतिं तदा ॥ 8॥
मम कचिन्नु भगवन् वृत्तमाश्रित्य किञ्चन ।
दृश्यते विकृत पेन विक्रियत्ते तपस्विनः ॥५॥
प्रमदाचरितं किचित् कघिचावरज्ञस्य मे ।
सच्मणस्यर्षिमिट्ष्ट नानुद्यमिवात्मनः ॥ ६॥
रामायण.
गुरशुश्रूषणाचारा नित्यं भर्तपरायणा ।
प्रमदाध्युषितां वृत्ति सीता कचिन्न वर्तते ॥ ०॥
रामस्य वचनं श्रुबा तापसास्ते तपोधनाः ।
परस्परमधाल्तोच्य प्रत्यूचुस्ते न किञ्चन ॥ ८॥
ग्रधर्षिर्नरयाविष्टस्तपसा नियतेन्द्रियः ।
वेपमान डवाचेद् रामं भूतदयापरं ॥ १॥
न भद्र खलु पश्यामो ara यि ।
वर्तसे fe परां वृत्तिं तपस्विषु तपस्विवत् ॥१०॥
नेक दीघीयुषः कञ्चिदृषिर्न परितुष्यति ।
सदृत्तस्थ सुवृत्तेन श्रातुवी लक्ष्मणस्य ते ॥ ११॥
बं चेर् गुरुवदर्ती लक्ष्मणेन समन्वितः ।
कुतः कल्याणवृत्ताया ज्ञाताया विपुले कुले ॥ ११॥
चापल्यं तात वेदेव्छ्यास्तपस्विषु विशेषतः ।
बन्निमित्तं बघं तात नोत्सुकाः श्रुभदर्शन ॥ १३॥
maaa संत्रातं भयमेषां तपस्विनां ।
व्यधितास्तेन FATA: कथयत्ति मिथः कथाः ॥ १४ ॥
रक्षांसि पुरुषादीनि नानाइपाएि राघव ।
वसत्त्यस्मिन् मळारण्ये व्यालाश्च रुधिराशनाः ॥ १५॥
उत्साख तापसान् सवीन् जनस्थाननिवासिनः ।
पत्ति चास्मिन् मकारण्ये तान् निवारय राघव ॥ १६॥
ERRE _.. "
टष पन्था मरुर्षीणां फलान्याक्रतां वनात् ।
अमेन तु सुडर्ग ते प्रविशत्ति मरर्षयः ॥ १७॥
- रावणावरमो राम खरो नामेळ राक्षसः ।
उद्वेजयति नः सवीन् ननस्थानकृतालयान् ॥ १४॥
Foe जितकाशी च नृशंसश्च बलोत्कट : ।
गवलिप्रसक्ाधश्च त्वां च तात न मृष्यति ॥ १६॥
चं यदाप्रभृति कास्मिन्नाश्रमे तात वर्तसे ।
तदाप्रभृति रक्षांसि विप्रकुर्वन्ति तापसान् ॥ २०॥
दर्शयन्तो ५ तिबीभत्सं क्र्रेभीषिपकिरपि ।
नानाऱ्पेर्विदरयास्ते RUPIA ॥ २१॥
उपचारिरशुचिभिः संप्रयुन्य च तापसान् ।
दर्शयत्ति परां हिंसामनायीः पुरुषर्षभ ॥ २२॥
गरनेघाश्रमालेषु लीना विकृतदरर्शनाः ।
रमत्ते ताषसांस्तत्र त्रासयन्तः सुदारुणाः ॥ २३॥
ग्रपक्षिषत्ति घुग्भाएरं ट्रषयत्ति Yet कृविः ।
TREE नाशयन्ति समन्ततः ॥२४॥
विश्वस्तानामविश्वस्तास्तापसानां तपस्विनां ।
भेरवं कणमूलेषु विमृत्रत्ति मकाम्वनं ॥ २१॥
कलसांश्चाप्रमत्तानां पुष्पाणि समिधस्तथा ।
PATITI गच्छलि होमकाले सुदारुणाः ॥ २६॥
६ रामायणं
तेईरात्मभिराविष्टमाभ्रमं प्रेक्ष्य तापसाः |
TATRI वया सार्धमन्यत्र गमनोत्सुकाः ॥ २०॥
तद्राम घावदेतेषां भयं नेति तपस्विनां ।
तावदेवाश्रमस्थानमिद् त्यक्ष्याम वयं ॥ २८॥
बङ्कमूलफले चित्रं नातिद्वरादितो वनं |
पुराणमाश्रमं तत्र श्रयिष्यामस्चया सरू ॥ २१ ॥
यावच्च न खरस्तात बवि दोषाय वर्तते ।
FIERI वासमिमं तात सकास्माभिरितो व्रज्ञ ॥ ३०॥
एकेन सकतत्रेण AA नेक विलम्बितुं ।
वसता रन्नसामेषां समीपे क्रूरकर्मणां ॥ ३१॥
कामं राम समर्थस्वं राक्षसानां विनाशने ।
गन्तव्यो न तु विश्वासप्र्छत्वचित्ता कि AT: ॥ ३२॥
इत्युक्तवन्तं रामस्तं राज्पुत्रस्तपस्विनं ।
न शशाकोत्तरेतरीकीरवरोहुं समुग्यतं ॥ ३३॥
भिनन्ख समापृच्छ समाग्चास्य च राघवं |
स ब्रगामाश्नमं त्यक्का कुलेः कुलपतिः AS ॥ ३४॥
स चाश्रमस्तेर्मुनिभिः समं गतिरनिस्वनः श्रून्यतया कूतप्रभः ।
बभूव मौनव्रतधारिभिर्यधा समुत्सुकेव्यीलमृगेनिषिवित: ॥ ३१॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारएयककाएडे तापसवाक्यं
नाम प्रथमः सर्गः ॥
श्ररएयकाएई
11.
राघवस्तु प्रयातेषु तपस्विषु च चिल्तयन् ।
न तत्रारोचयद्वासं कारणिर्बङ़भिस्तदा ॥ १॥
HAS भरतो दृष्टो मातरो नागरास्तथा ।
मकान मे कूदये तापस्तान् नित्यमनुशोचतः ॥ २॥
स्कन्धावारनिवेशे तु तेन चेक निवेशिते |
कूयरस्तिकरीषाभ्यामपमर्दः कृतो मकान् ॥३॥
तस्मादन्यत्र गच्छाम इति निश्चित्य राघवः ।
प्रातिष्ठत ततः सार्धे सीतया लक्ष्मणेन च ॥४॥
सो५त्रेराश्रममासाग् ववन्दे तं तपोधनं ।
तं चापि भगवानत्रिः पितृवत् प्रत्यपूरयत् ॥५॥
स्वयमातिथ्यसत्कारं HAT रामाय सत्कृतं ।
सौमित्रिमथ सीतां च यथावत पर्षसान्यत् ॥ ६॥
पत्नीं स च मरूवृद्धां सिद्धां qui तपस्विनीं ।
अनसूयां मळाभागां सर्वभूतछिते रतां ॥ ७॥
प्रतिगृह्णीघ वेदेकीमित्याक मुनिपुड्वः |
योन्रयस्व प्रकामेस्वं रामपत्नीं यशस्विनीं uc
रामाय चाचचन्ने तां ब्राह्मणीं संशितव्रतां ।
तीव्रेण तपसा युक्तां निषमेश्चाष्यनुत्तमेः ॥ १ ॥
७
रामायणं
दशवर्षसरुस्राणि यया तप्तं मरुत् तपः ।
SAGA पुरा तात इयं मातेव तेऽनघ ॥ १०॥
दशवषीएपनावृष्ा दशे लोके निरत्तरं ।
घया मूलफले सृष्ट ब्राक्रवी च प्रवर्तिता ॥ ११॥
देवकार्षनिमित्तं च यया संचरमाणया ।
दशरात्रं कृता रात्रिः सेयं मातेव तेऽनघ ॥ १२॥
तामिमां सर्वमूतानां Rari तपस्विनीं ।
अ्रभिगच्छतु वेदेकी सिद्ामक्रोधनां सतीं ॥ १३॥
एवं ब्रुवाणं तमुषिं तथेत्युक्का स राघवः ।
सीतामुदिश्य धर्मज्ञ इद् वचनमन्रवीत् ॥ १४॥
सीते श्रुतं ते वचनं मुनेरस्य मकात्मनः |
श्रेयो ऽर्थमात्मनः शीघ्रमभिगच्छ तपस्विनीं ॥ ११॥
सीता gara: gar राघवस्य र्तिषिणी ।
तामत्रिपत्नीं धर्मज्ञामभिचक्राम वीक्षितुं ॥ १६॥
शिधिल्ां पतितां वृदां ana ।
प्रतनुं वेषमानाड़ीं प्रवाते कदलीं यथा ॥ १०॥
तां तु सीता मकाभागामनसूयां धृतत्रतां ।
ग्रभ्यवादयत fari ब्रुवती मेथिली काळूं ॥ १८॥
अ्रभिवाय्य च RR तापसीं धर्मचारिणी ।
बद्मान्जलिपुठा कृष्टा पर्षपृच्छ्दनामयं ॥ १९॥
श्ररएयकाएए t
_ततः सीतां मद्धाभागां दृष्टा सा ब्रद्मचारिणी ।
उवाच कुशलं TH दिप्था धर्ममवेक्षसे ॥ २०॥
त्यक्का ज्ञातिन्ञनं सीते सुखं मानं च भाविनि ।
अनुरागादने रामं दिण्या बमभिगच्छसि ॥ २१॥
समस्थो विषमस्थो वा पापी वा यदिवा श्रुचिः ।
यासां स्रीणां प्रियो भतती तासां लोका महोदयाः ॥ २२॥
उःशीलः कामवृत्तो वा धर्मेर्विरकितोऽपि वा ।
स्रीणामार्यस्वभावानां परमं देवतं पतिः ॥ २३॥
नातो विशिष्टे पश्यामि बान्धवं वे कुलस्त्रिया: ।
पतिर्बन्धुः प्रभुर्भती देवतं गुरुरेव च ॥ २8॥
न व्रेतद्वगच्छत्ति शीलदोषादसत्स्त्रियः ।
कामवक्तव्यक्द्या भतीरं FANTA याः ॥ २५॥
्राप्रुवत्ययशः पापा धर्मश्रंशं च मेधिलि ।
श्रकार्ववशमापन्नास्तादशयः खलु याः स्त्रियः ॥ १६॥
बद्विधास्तु गुणोपेता दष्टलोकपरावराः |
स्वर्ग बस्ति सुभगे सन्तः सुकृतिनो यथा ॥ २०॥
तदेवमेनं समनुत्रता सती पतिव्रतानां समपानुरोधिनी ।
भवेरू भर्तुः सर्धर्मचारिणी यशश्च धर्म च ततः समाप्स्यसि ॥ १४॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारएयककाएडे श्रनसूयावाक्यं
नाम द्वितीयः सर्गः ॥
111. 2
o
रामायणं
II.
सा वेवमुक्का वेदेकी भगवत्यानसूयया ।
प्रतिपूब्य वचो कष्टा वत्तं समुपचक्रमे ॥ १॥
नेद्माश्चर्यमार्थे वत् ्रमेवमनुभाषसे । ।
विदितं तु मयाधयेतव्यधा स्रीणां पतिर्गतिः ॥ २॥
TARA भवेद्रती ममार्चे गुणवर्जितः ।
अद्वितेनोपचर्षस्तु तथापि नियतं मया ॥३॥
किं पुनी गुणश्चाष्यः सानुक्रोशो नितेन्त्रियः ।
स्थिरानुरागो धमीत्मा पित्रोः प्रियतरः सदा ॥ ४॥
ai वृत्तिं वर्तते रामः कौशल्यायां महायशाः ।
तामेव नृषनारीणामन्यासामपि वर्तते ॥५॥
सकृद्रष्टास्वपि स्त्रीषु नृपेण नृपवत्सलः |
मातृवद्रर्तते वीरो मानमुत्सूब्य मानद्ः ॥ ६॥
श्रागच्छ्त्तीं च वित्ननं वनं TAMA ।
समारितवती पूर्व gA तत् स्थिरं मम ॥०॥
पाणिग्रकुणकाले च यत् पुरा पावकान्तरे ।
श्रनुशिष्टा TTT कि तच्च मे ददि वर्तते ॥ ८॥
न वीकृत तु तत् सर्वै तद्वाकोर्धर्मचारिणि ।
पतिश्नुश्रुषणान्नायीस्तषो नान्यद्विशिष्यते ॥ १ ॥
ग्ररएयकाएएं
सावित्री पतिश्रुश्रूषां कृबा स्वर्ग मळोयते ।
तंथेबारुन्धती याता पतिप्रुश्रूषया दिवं ॥ १०॥
वरिष्ठा सर्वनारीणामेषा च दिवि देवता ।
रोछिणी न विना चन्द्र मुछूर्तमपि वर्तते ॥ ११॥
एवंविधाश्चाप्यपराः खियो भर्तदष्व्रताः ।
देवलोके ARTI श्रुभे पुण्येन कर्मणा ॥ १२॥
तच्चानसूया FEAT FAT बचनमुत्तमं ।
शिरस्याघ्राय चोवाच मेथिलीं कर्षगद्रदा ॥ १३॥
उपपन्नं च युक्तं च वचनं तव मेथिलि ।
प्रीतास्म्यनेन तद्भूरि प्रियं किं करवाणि ते ॥ १४॥
नियेर्विविधेराप्ं तपोषोग्यं यदस्ति मे ।
तदाश्रित्य बलं सीते वरेण च्छन्दयामि ते ॥ १५॥
सेवं तस्या वचः श्रुवा विस्मितामनुविस्मिता ।
कृतमित्यन्रवीत् सीता तपोब्रलसमन्वितां ॥ १६॥
सेवमुक्ता तु धर्मज्ञा तदा प्रीततराभवत् ।
सकलं च प्रसादं तं कुर्वती तामुवाच कू ॥ १७॥
अङ्गरागेण दिव्येन रक्ताड्ी त्रमकात्मत्रे ।
मया दत्तेन सुभगे भूषिता विचरिष्यसि ॥ १८॥
ग्रव्यप्रभृति भद्रे ते मणउलं लु शाश्चतं ।
श्रनुलेषं च सुचिरं गात्रान्नापगमिष्यति ॥ N
११
LE qani
वमनेनाइरागेए मया दत्तेन मेथिलि ।
रमयिष्यसि भतार कात्तं श्रीरिव इपिणी ॥ २०॥
सा वासांस्यद्गरागं च भूषणानि FANFANI |
मेथिली प्रतिजग्राह प्रीतिदायमनुत्तमं ॥ २१॥
ततः Pi सा तर्णार्कसंनिभं
गतत्कमा वस्त्रयुगं सदामत्तं |
ava च विभूषणानि च
प्रसन्नचेता नगृद्धे तु मेथिली ॥ २२॥
इत्यार्षे रामायणे ग्रारायककापरे प्रीतिदायो नाम .
तृतीषः सर्गः ॥
अ्ररणयकाएउँ १३
IV.
ana च तं सीता प्रीतिदाषमनुत्तमं ।
्लिष्टान्नलिपुटा तत्र तामुषास्त तपोधनां ॥ १॥
तां विनीतामुपासीनामनसूया दृष्व्रता ।
वचनं वक्तुमारेभे सीतां कमललोचनां ॥ २॥
स्वयम्वरे किल प्राप्ता बमेतेन यशस्विना ।
राघवेणेति मे सीते कथा श्रुतिषथं गता ॥ ३॥
तां कथां श्रोतुमिच्छामि विस्तारेणङ मेथिलि ।
यथानुभूतं कार्त्स्येन सर्वमाव्यातुमर्कसि ॥ 8॥
एवमुक्ता तया सीता तां तपोब्रकाचारिणीं ।
श्रूयतामित्युषामत्य वक्तुमाचक्रमे कथां ॥५॥
मिधिलाधिपतिवीरि नको नाम धर्मवित् ।
क्षत्रधर्मेघनुरतो न्यायतः शास्त्ति मेदिनीं ॥ ६॥
स सीराकर्षणं कर्ते गतः काले पिता मम ।
पत्नीभिः सरू धम्पीमिः स ददशीदुतं मछूत् ॥ ०॥
अतरीक्षे च गच्छत्तीं दिव्यह॒पां मनोरमां ।
मेनकां वे grati खोतयन्तीं दिशस्विषा ॥ ८॥
तां दृष्टा उपसंपन्नाँ मन्मथस्य रतीमिव ।
तस्यासीन्मानसी बुद्धिस्तदा धेर्यविचात्तनी ॥ १ ॥
१9 रामायण
अस्यां नाम ममोत्परोदपत्यं कीर्तिवर्धनं ।
ममाषत्यविकीनस्य मकान् स स्यादनुग्रकः ॥ १०॥
FAT tal वागुचेरुवाचामानुषी किल ।
प्राप्स्यस्यपत्यमस्यास्वं सदृशं उपवर्चसा ॥ ११॥
तस्य AFAR कर्षतो पन्नमाउलं ।
Ti कित्तोत्यिता भिद्या जगतीं जगतो गतिं ॥ ११॥
स मां दृष्टा नरपतिर्मुष्टिं निक्षिपतीं पुनः ।
TATA विस्मितो जनको ४भवत् ॥ १३॥
अभिषग्येव च सेकादारोष्याड्रे५ब्रवीत् किल ।
ममेयं तनया व्यक्त स्रेकोऽस्यां येन मेऽभवत् ॥ १४॥
तथेत्यत्तर्दिता चेव वागुवाचाशरीरिणी ।
सकड़न्दरभिनिघीषा पुष्पवृष्टिपुरःसरा ॥ १५॥
मेनकायाः समुत्यन्ना कन्येथयं मानती तव ।
प्राप्स्यति त्रिषु लोकेषु यशः परमशोभना ॥ १६॥
विदार्य क्षेत्रवमुधां यस्मात् सीतेव चोत्थिता ।
तस्मात् सीतेत्यसौ व्यातिं लोके यास्यति ते सुता ॥ १७॥
ततः प्रकृष्टो धमीत्मा पिता मे मिथिलेश्वरः ।
वृद्धि चावाप विपुलां मामवाष्य नराधिषः ॥ १८॥
स्पेष्टायाग्रादददेव्या मामपत्यार्थकारणात् ।
तया संवर्धिता चारं AMATA तौकदात् ॥ ११ ॥
्ररणयकाएरं
पतिसंयोगसुलभं वयो दृष्टा च मे पिता ।
चिन्तामभ्यागमद्रीनो वित्तनाशादिवाधनः ॥ २०॥
सदशं चावकृष्टे च प्राप्य कन्यापिता वरं ।
प्रधर्षणामवाप्नोति वन्रिणापि समो भुवि ॥ ११॥
तां धर्षणामद्ररस्थामवेत्यात्मनि पार्थिवः ।
चित्तार्णवगतः पारं नाससादाप्रबो यथा ॥ २२॥
अ्रयोनित्नां दि मां ज्ञात्रा नाध्यगच्छत् स चिन्तयन् ।
सदृशं Asqad च वसुधाधिषतिः पतिं ॥ २३॥
तस्य बुद्धिरियं ज्ञाता द्व्मानस्य चिन्तया ।
स्वयम्वरं कारयिष्ये सीताया इति धर्मतः ॥ १४ ॥
mat कि यत्रतः पूर्वे IZ मकात्मना ।
न्यासो मम पितुर्दत्तं धनुस्तूणी तथाक्षयौ ॥ २५॥
पुरुषाणां शतं साग्रं पत् तद्वति गौरवात् |
तेन्नोयुतानां बलिनां तरुणानां च धीमतां ॥ २६॥
यत् तन्मनोरथेनापि हीनसद्वबल्तान्वयेः ।
न शक्यं सरुसा वोह कृतः संधातुमोत्रता ॥ २०॥
तथेव चारोषयितुं सर्वै रेव नराधिंपेः ।
TAI queta कृताखेः स्वविकत्थनेः ॥ २८॥
तदनुर्मे पिता स्थाप्य सवीनाङ्य मन्लिणः ।
तेषां मध्वे उवाचेदे तदा वचनमूर्नितं ॥ २६॥
U
१६ रामायणं
घ इद् धनुरुव्यम्य सञ्यमेकेन पाणिना |
करिष्यति स सीताया भुवि भती भविष्यति ॥ ३०॥
स्वयम्वरनिमित्तं च स्थापयिल्वा तदा धनुः ।
पित्रा मे प्रेषिता ट्रता राज्ञां विक्रान्तयोधिनां ॥ ३१॥
श्राक्रतास्ते बधाकालमुपन्नग्मुर्नराधिषाः ।
वराका वरवत् सर्वे स्वयं राज्ञा च सत्कृताः ॥१२॥
स्वयम्वरगृरुं तच समस्तास्ते नराधिपाः ।
ARR लक्ष्म्या ददपुस्तच्च कार्मुकं ॥ ३१ ॥
रूस्तिकस्तपरीणार् तत् ते दृष्टा ATAN: ।
विषेउर्भूमिपाः सर्वे समुदीक्ष्य परस्परं ॥ ३४॥
तत् ते धनुर्वरं दृष्टा SUT गिरिगौरवं ।
AAT नृपा अग्मुर्शक्तास्तस्य पूरणे ॥ ३५॥
ततः स्वयम्वरे AT प्रतियातेषु राजञसु ।
पिता बरं मे सदशं चिन्तयन् नाध्यगच्छत ॥ ३६॥
TI दीर्घस्य कालस्य राघवो५यं ARTI: ।
काकपक्षधरो धन्वी पूर्णचन्द्र इवोद्तिः ॥ ३०॥
घनतो मे पितुर्यज्ञं जनकस्य मकात्मनः ।
उपायाइनुषः भ्रुवा गौरवं वीर्यमेव च ॥ ३८॥
विश्वामित्रेण सक्तो गाधिपुत्रेण धीमता ।
अभिगम्य ततो रामः पितरं मेऽभ्यवादयत् ॥ ३१॥
ग्ररएयकाएएं १७
पितुर्वयस्यं दयितं ज्ञात्रा श्रुवा तद्यतः ।
कुशलानामयं पृष्टः पूर्व रामेण धीमता ॥ ४०॥
पित्रापि च तथा रामः स्मयमानस्ततो ब्रवीत् ।
TH मत्निणां मध्ये राघवोऽयं कथान्तरे ॥ ४१॥
मनुष्यशतसंधार्ये धनुस्तव किल प्रभो ।
तन्मे कौतूरुलं AE साधु दर्शय तन्मम ॥ ४२॥
अथ पाणौ गृद्धीबा तं पिता मे त्रगतीपतिः ।
जगाम देशं तं यत्र दिव्यं तिष्ठति तदनुः ॥ 8३॥
इद तदिति TET तोलयामास राघवः ।
AEST विस्मितो राज्ञा बभूव सरू मन्निभिः ॥ 88॥
तेनारोपयता वेगान्मध्ये भग्नं महुढनुः ।
तस्य शब्दोऽभवद्गोरः पततञ्चाशनेरिव ॥ 8५॥
बधिरास्तत्र पुरुषा PRATI मकीं गताः ।
धनुषस्तस्य शब्देन वर्नयित्रा त्ननत्रयं ॥ 8६॥
राघवं लक्ष्मणं चेव राज्ञानं पितरं घ मे ।
इतरस्तु नः सवी न धैर्य कृतवान् कूदि ॥ Bo N
राघवस्य तु तं दृष्टा पिता मे विक्रमं तदा ।
तुतोष गुणतश्चेनं तुष्टाव सक APART: ॥ 8८॥
asà तत्र रामाय पित्रा सत्यचिकीर्षुणा ।
भायीर्थमुख्ता दातुमुखम्य SERA ॥ BF ॥
HI. 3
we रामायण
प्रदीयमानां मां चेव न STATS रघूदरः ।
अ्रविज्ञाय पितुश्छ्न्द्मपोध्याधिपतेस्तदा ॥५०॥
ततः श्वश्ुरमाङ्ूय मम TS नराधिपं ।
धर्मपत्नों ददौ राज्ञा मां रामाय मकात्मने ॥ ११॥
` मम चेवानुतरां बालामुर्मिलां प्रियदर्शनां ।
भावार्थ लक्ष्मणायापि ददौ मम पिता स्वयं ॥ १९॥
“ya दत्तास्मि रामाय पित्रा तस्मे स्वयम्वरे ।
भावेन चानुरक्तास्मि पतिं वीर्यवतां वरं ॥१३॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारएयककाएउे सीतावाकां नाम
चतुर्थः सर्गः ॥
अरणएयकाएर
V.
अनसूया तु तां gar Ran मधुरां कथां ।
qaaa बाङभ्यां शिरस्याघ्राष मेथिलीं ॥ १॥
उवाचेदं वचः खिग्धमत्रिपत्नी तपस्विनी ।
रक्ताक्षरपदं चित्रमच्छन्दादिव भाषितं ॥ २॥
वया मम प्रीतिकरं कथितं पुत्रि पुष्कल ।
रमामि कथयत्त्यास्ते 76 मधुरभाषिणि ॥३॥
रविरस्तं गतस्वेष वृत्ता च र्ननी शुभा ।
ग्रकनक्षत्रसंपूणी विमत्ता विमलानने ॥ 8॥
दिवसं विप्रकीणीनामाङारार्थे च मेथिलि ।'
समागतानां नीडेषु पक्षिणां श्रूयते स्वनः ॥ ५॥
TAT सरो ५भिपेकार्थममी कत्तसपापायः ।
मुनयो विनिवर्तन्ते सलिलाप्नुतवल्कत्ताः ॥ ६॥
TRAI च say विधिपूर्वकं ।
कपोताड्रारुणो धूमो दृश्यते विमले ५म्बरे ॥ ०॥
ग्रल्यव्णीश्च तरवो घनीभूताः समन्ततः |
विप्रकीर्ण प्रुभे देशे प्रकाशन्ते यथा नगाः ॥ ८॥
निशाचराणि स्वानि प्रचरत्ति समन्ततः ।
तपोवनमुगाश्चेमे वेदीमध्येषु शेरते ॥१॥
११
२० रामायण
संप्रवृत्ता निशा सीते नक्षत्रप्रदूमणिडता |
ATA श्यते व्युदितो ऽम्बरे ॥ १०॥
गम्यतामनुनाने बां IT रामस्य मेथित्ति ।
कथयत्त्या कि मधुरे बयार साधि तोषिता ॥ ११॥
HART तावत् वं प्रत्यक्षं मम मेथिलि ।
निर्वुतारूं भविष्यामि दृष्टा at समलंकृतां ॥ १२॥
“ततः स्वघमलंकृत्य सीता सुरसुतोपमा ।
अभिवाख्ानसूयां तां घयी राघवमीक्षितुं ॥ १३॥
तां तथा भूषितां सीतां ददर्श वदतां वरः ।
राघवः प्रोतिदायेन तपस्विन्यानसूयथा ॥ १४॥
निवेदयामास च सा सीता रामाय AAA: ।
प्रीतिदायं तपस्विन्या AAT सभूषणां ॥ १५॥
प्रदृष्टो थाभवद्रामी लक्ष्मणश्च महायशाः |
मेथिल्या सत्क्रियां लब्धां दृष्ट्रा खीमिःसुड्॒लभां ॥ १६॥
ततस्तां शर्वरीं पुण्यां प्रियया सरू राघवः ।
उवास परमप्रीतस्तस्मिन् मुनिवराश्रमे ॥ १७॥
तस्यां रात्यां व्यतीतायामुपापृच्छति राघवे |
ङताम्रिकोत्रो भगवान् राममत्रिरभाषत ॥ १८॥
रक्षांसि पुरुषादानि नानाऱपाणि राघव ।
वसन्त्यस्मिन् मकाराषे व्यालाश्च रृपिराशनाः ॥ ११ ॥
mA २१
उच्छिष्टं वा प्रमत्तं वा तापसं धर्मचारिणां ।
छिंसलि राक्षसा राम तांस्वं रोदुमिळार्दुलि ॥ २०॥
एष पन्था मरुषॉणां फलान्यारूरतां वने ।
अनेन बं बनं ZAR ॥ २१॥
शिवेन वे यारि समीप्सितं वनं
सुखं निवासाष SANTAT ।
पुनर्निवृत्तं कृतकृत्यमाश्रमद्
TRA पश्येम भवत्तमागतं ॥ २२॥
इतीव तेः प्राज्ञलिभिर्मकात्मभिए
fest: कृतस्वस्त्ययनः परंतपः ।
बनं समार्षः प्रविवेश राघवः
सलक्ष्मणः सूर्य इवाश्रमएउल्ंं ॥ २३ ॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारएयककाएडे द्णडकारएयप्रवेशो
नाम पञ्चमः सर्गः ॥
२२ रामायण
१1.
प्रविशन् स मळारण्यं दएडकारणयमुत्तमं ।
ददर्श रामो डर्घर्ष तापसाश्रममएउल्लं ॥ १॥
कुशचीरपरिक्षिपं ब्राकृया लक्ष्म्या समावृतं ।
उष्प्रवेशं इरालच्त्यं सूर्यमएडत्लवर्चसं ॥ १॥
शरण्यं सर्वभूतानां सुसमृद श्रिया युतं ।
सेवितं चोषनृत्यं च नित्यमष्सरसां गणिः ॥ ३॥
विशालेरग्रिशरणिः AT रुचिरेः प्रुभेः ।
मर॒द्विस्तोषकलसेः फलमूलेश्व शोभितं ॥ 8॥
muta मझावन्नेः पुणयस्वाटफलिर्वतं ।
विचित्रपुष्पेस्तरुभिः पद्मिनीभिः सुशोभितं ॥५॥
फत्तमूलाशनेदातिश्वीरकृलान्िनाम्बरे: |
ूर्ववेश्वानरनिभेः पुराणिर्मुनिभिर्वुत॑ ॥ ६॥
बलिकोमार्चितिं पुएयं ब्रद्मघोषनिनादितं ।
नानाविनियताकरिः शोभितं पुरुषर्षभेः ॥७॥
तद्वकाभवनप्रश्यं ब्रव््र्षिगणसेवितं ।
TERRE ॥ ८॥
नानापक्षिरते रम्यं नानामृगसमावृतं ।
TEA राघवो ट्ररात् तापसाश्रममणडल्लं ॥ १ ॥
गरण्यकाएई २३
अभ्यागच्छ्न्मकातेन्रा fast HAT मरूदनु: |
सीतयानुगतो धीमान् श्रात्रा वे लक्ष्मणेन च ॥ १०॥
दिव्यज्ञानोपपन्नास्ते रामं दृष्ट्रा मदर्षपः ।
अभ्यागच्छत्त सुप्रीता वेदेकीं त्लक्ष्मणं तथा ॥ ११॥
साक्षात् सूर्यमिवोखततं दृष्ट्रा तं धर्मचारिणं ।
मङ्गलानि प्रयुज्ञानाः प्रत्यगृह्णन् धृतव्रताः ॥ १२॥
उपं प्रमाणां लक्ष्मी च सौकुमार्य सुवेशतां ।
ददशुर्विस्मिताकारा रामस्य वनवासिनः ॥ १३॥
Seat लक्ष्मण रामं नेत्रेरनिमिषिरिव ।
आश्रर्यभूतं ददृशुः सर्वे ते वनवासिनः ॥ १३॥
मुनयस्ते ततो राममतिथिं स्वयमागतं ।
aar: पर्णशात्तायां वासार्थे संन्यवेशयन् ॥ १५॥
ततो रामस्य सत्कारं विधिवत् ते तपोधनाः ।
TIR: सलिलं पुण्यं सक्ताः पुण्यचारिणः ॥ १६॥
पुष्पं मूलं Het बन्यमाश्रमं च ARIA |
निवेख् खलु धर्मेण ततः प्राज्ञलयो ४ब्रुवस् ॥ १७॥
बं नो धर्मः पिता राम तथा शरणदः सखा ।
पूजनीयश्च मान्यश्च स च राज्ञा नगदुरुः ॥ १८॥
देवेन्द्रस्य चतुभीगः प्रज्ञा रक्षति राघव ।
तस्माद्राज्ञा वरान् भोगान् AR लोकनमस्कृतः ॥ ९१॥
२४ रामाबणं
ते वषं भवता रक्ष्या भवद्विषषवासिनः ।
नगरस्थो वनस्थो वा बं नो राज्ञा रघूत्तम ॥ २०॥
न्यस्तदणडा वर्ष राम नितक्रोधा जितेन्द्रियाः ।
रक्षितव्यास्वया शश्चदर्मनिष्ठास्तपोधनाः ॥ २१॥
एवं ते ताषसाः सिद्वा रामं वेश्वानरोषमं ।
न्यायवृत्ता घथान्यायमर्चयामासुरागतं ॥ २२॥
स तु मुनिवरलब्धसत्त्रियस्
त्रिदशवरस्त्रिदणेरिवार्चितः |
सुसुवमवसदाश्रमे तदा
ननकसुतासक्ितः स राघवः ॥ २३॥
इत्यार्षे रामायणो श्रारएयककाएउे श्राश्रमदर्शनं
नाम षष्ठः सर्गः ॥
अरएयकाएई
VII.
कृतातिथ्यो मुनिगणेरुदिते रविमएउले ।
पुनः प्रतस्थे काकुत्स्थस्तानामल्य तपोधनान् NIN
वनं बहुमृगाकीएमृक्षशाईलसेवितं ।
घाइंगृघ्रगणाकीर्ण ददर्श सलिलाशयं ॥२॥ |
केंसकारएउवाकीर्ण नानासवनिषेवितं ।
नानापक्षिर्तं घोरं सिंदुनादविनादितं ॥ ३॥
निकूज्मानशकुनं किक्तिकागणनादितं |
लक्ष्मणानुचरो रामो वनमुग्रं व्यगारत ॥ ४॥
वने च तस्मिन् काकुत्स्थो घोरे पक्षिगणावृते ।
ददर्श गिरिकूटाभं राक्षसं धोरदर्शनं ॥ ५॥
CTS मळाकायं मृगव्यालनिवर्दृणं ।
वक्रनासं वित्रपान्नं दीघीस्यं निर्नतोदरं ॥ ६॥
TÀ सिंहानुपादाय प्रूलाग्रे रुधिरीक्षितान्।
aami TRI गन्नस्य च शिरो मरत् ॥ ०॥
- बसानं चर्म वेयाप्रं सपादं रुधिरोक्षितं ।
त्रासनं सर्वभूतानां व्यात्ताननमिवात्तकं ॥८॥
स रामं लक्ष्मणं चेव सीतां दृष्टा च मेथिलीं ।
भ्रभ्यधावत Foa: प्रजाः काल FATA: ॥ WI
ui 4
२६ रामायणं
स HAT भैरवं नादे चालयन्निव मेदिनीं ।
अङ्केनादाय वेदेकीमपक्रम्य ततोऽब्रवीत् ॥ १०॥
युवां TTA सभावी क्षीणन्रीविती ।
प्रविष्टौ दएडकारणयं शऱचापासिधारिणी ॥ ११॥
कथं वा ताषसाभ्यासे वासः प्रमदया सक् ।
अ्रधर्मचारिणी पापी की युवां मुनिद्रषकी ॥ ९२॥
अक बनमिदे डर्ग विराधो नाम राक्षसः ।
चरामि सायुधो नित्यमृषिमांसानि भक्षयन् ॥ १३॥
एवमुक्का तु तौ वीरौ विराधो वनगोचरः ।
अड्डेनोग्यम्य वेदेकीं खमृत्यत्याब्रवीत् पुनः ॥ १४॥
ग्रहो साधु मया लब्धं भायीभक्षणमृत्तमं ।
रात्मानं पृच्छतो ब्रूतं कौ युवां क्क गमिष्यथः ॥ ९५॥
तमुवाच ततो रामो राक्षसं क्रूरदर्शनं ।
PRAT ASAT इच्चाकुकुलनन्द्न; ॥ १६॥
पुत्री दशरथस्यावां श्रातरौ रामत्तक्ष्मणौ ।
aaa ज्ञातिसंपन्नी विद्धि नौ वनगोचरौ ॥ १७॥
बां तु वेदितुमिच्छामि कस्वं चरसि द्णउकं ।
घोरेणानेन पेण पापं चेवाध्यवस्यसि ॥ १८॥
स भ्रुवा रामवचनं विराधः प्रीतमानसः ।
राघवाभ्यां परं TT शशंस स यथातथं ॥ ११॥
MAG २७
पुत्रः किला कालस्य माता मम शतक्रदा |
विराध इति मामाहुः पृथिव्यां सर्वराक्षसाः ॥ २०॥
तपसा चापि मे प्राप्तं ब्रक्मणोऽपि प्रसादनं ।
शस्त्रेणाबध्यता AAA तथेव च ॥ ११॥
उत्सृन्य प्रमदामेतामनपेक्षौ यथासुखं ।
बरमाणी पलायेधां न वां नीवितमाददे ॥ २२॥
इयं नारी वरारोका मम भावी भविष्यति ।
युवयोः पापयोश्चापि पास्यामि रुधिरं मृधे ॥ २३॥
तस्यैवं ब्रुवतो धृष्टे विराधस्य मनस्विनी |
सीता प्रावेषत त्रस्ता प्रवाते कद्त्ती यथा ॥ २४॥
तां दृष्टा राघवः सीतां विराधाङ्गगतां तदा ।
ग्रत्रवीलक्ष्मणं रामो मुखेन परिश्रुष्यता ॥ २१॥
पश्य सौम्य नरेन्द्रस्य ज्ञनकस्यात्मसंभवां ।
मम भावी शुभाचारां AST दशरथस्ुषां ॥ २६॥
ग्रत्यलसुखसंवृद्धां राजपुत्रीं पशस्विनीं ।
पश्य लक्ष्मण वेदेकीं विराधाड़े मनस्विनीं ॥ २०॥
यद्भिप्रेतमम्बाया! प्रियं वीर् कृतं च घत् ।
केकेस्यास्तदनुप्रापतं क्षिप्रमग्रेव लक्ष्मण ॥ २८॥
या न तुष्यति राब्येन पुत्रस्यादीर्घदर्शिनी ।
यया सर्वभूतानां कितः प्रस्थापितो वनं ॥ २१॥
२ रामायणं
अग्येदानीं सकामास्तु माता मे सा यवीयसी ।
परामषीडि वेदेवा न TE परमस्ति मे ॥३०॥
पितुर्विनाशः सीमित्रे राज्यस्य करणां तथा ।
परामर्षश्च वेदेव्छ्याश्चित्तामुत्यादयत्ति मे ॥ ३१॥
हवं ब्रुवाणं काकुत्स्थं वाष्यपयीकुलेक्षणं ।
उवाच लक्ष्मणो वाकां Hal नाग इव श्वसन् ॥ ३२॥
AATI इव किं नाथ मकेन्द्रवरुणीपम |
मया प्रेष्येण काकुत्स्थ किमर्थे परितप्यसे ॥ ३३॥
शरेणामिकतस्याख मया क्रुद्देन रक्षसः ।
विराधस्य गतासोर्वे मळी पास्यति शोणितं ॥ ३४॥
राब्यकामे मराक्रोधो भरते यो बभूव मे ।
तं विराधे विमोक्ष्यामि वन्नी बन्नमिबाचले ॥ ३५॥
गप्रदूमणनिनिपाततुल्यवेगं
शरवरमप्रतिवार्यमुत्सूज्ञामि ।
Pree विराधमुग्रदपं
प्रतिभयप्रूलधर मृंधे7य्य पश्य ॥३६॥
इत्यार्षे रामायणे घरारएयककाएडे विराधदर्शनं
नाम सप्तमः सर्ग: ॥
A |
ग्ररएएयकाएर २३
१111.
लक्ष्मणः प्रत्युवाचेदं क्रोधसंरक्तलोचनः |
Tati विकृताकारं विराधं पापचेतसं ॥ १॥
aa धिक् तेस्तु कीनायूर्बधमन्विच्छसि ध्रुवं ।
नेमां प्राप्स्यसि तिष्ठ बं न मे ज्रीवन् गमिष्यसि ॥ २॥
CAA शरान् सप्त सुपणीनिलरंरूसः ।
रुक्मपुङ्गान् मकावेगान् विराधे व्यसृत्नत् तदा ॥३॥
ते शरीरं विराधस्य PAT वार्किणलक्ष्मणाः ।
निपेतुरसृज्ञा दिग्धा धरण्यां पावकप्रभाः ॥ 8॥
स विनय्य मकानादँ प्रूलमादाय सुप्रभं ।
चिक्षेप परमक्रुदो लक्ष्मणायाभिसंछितं ॥ ५ ॥
तच्छूलं वब्रसंकाशमन्तरीच्तगतं मरत् ।
द्वाभ्यां शराभ्यां चिच्छेद रामः शस्त्रनृतां वरः ॥ ६॥
ततस्तृतीषं विमलं args शिलाशितं ।
कूदि रामो विराधस्य निचखान शरोत्तमं non
स विमुच्य कराग्रान्यां वेदेकीं पर्वतोपमः ।
पपात शरनिर्भिन्नो विराधः कालचोदितः ॥ ८॥
स दीनो दीनया वाचा सफेनं रुधिरं वमन् ।
उवाच रामं fia प्रान्नलिश्चलितेन्द्रियः ॥ १॥
३० रामायणां
कौशल्या सुप्रत्ना राम बया पुत्रेण धीमता ।
बया नाधेन वेदेकी सनाथा लक्ष्मणस्तथा ॥ १०॥
विदितश्चासि मे पूर्वमागच्छ्न्नेव राघव ।
युवां कोषयता वीर मया सीता कृता तव ॥११॥
Rae घोरां प्रविष्टो राक्षसीं तनुं ।
तुम्बुरुनीम गन्धर्वः शप्तो वेश्रवणेन वे ॥ १२॥
प्रसाखमानश्च मया सोऽब्रवीत् सुमकायशाः ।
एष AAT शापो भविष्यति ARTO ॥ १३॥
यदा दाशरथी रामस्वां बधिष्यति संयुगे ।
ततः प्रकृतिमापन्नो भवनं स्वं गमिष्यसि ॥ १४॥
इति वेश्रवणो राज्ञा रम्भासक्तं शशाप मां ।
TATA मया वीर प्रभावान्मेदिनीतले ॥ ९५॥
प्रेरिता मेथिली सीता न च प्राणिर्वियोन्निता ।
तव प्रसादान्मुक्तोऽक्मतः शापात् सुदारुणात् ॥ १६॥
भवनं स्वं गमिष्यामि स्वस्ति तेऽस्तु मकाभुन्न ।
अध्यर्धयोत्नसे राम मरर्षिः सूर्यसंनिभः ॥ १०॥
` इतो वसति धमीत्मा शरभङ्गः प्रतापवान् ।
तं शीघ्रमभिगच्छ बं स ते प्रेयो विधास्यति ॥ १८॥
वटे चापि मे राम प्रक्षिपेमं कलेवरं ।
रक्षसां गतसद्यानामेष धर्मः सनातनः ॥ ११॥
MARG ११
naz ये निधोयत्ते तेषां लोका मळोदया: |
एवमुक्का स काकुत्स्थं विराधः शरपीडितः ॥ २०॥
स्वर्ग त्रगाम सरसा दिव्यत्रघधरस्तदा ।
तं समुख्म्य सौमित्रिर्विराधं पर्वतोपमं ॥ २१॥
गम्भीरमवटं कृवा निचखान परंतपः ।
ततः सीतां परिघब्य समाश्वास्य च वीर्ववान् ॥ २२॥
भ्रत्रवील्लक्ष्मणां रामो श्रातरं दोघततेन्नसं ।
घोरं वनमिदं डर्गे न स्थेयमिक लक्ष्मण ॥ २३॥
areni विराधेन MARAN रक्षसा ।
अभिगच्छामि तं शीघं शरभङ्ग तपोधनं ॥ २४॥
ततस्तु तौ काञ्चनचित्रकार्मुकौ
निकत्य रक्षः प्रतिलभ्य मेथिलीं ।
विराज्ञमानौ मुदितौ मकावने
विचेरतुञ्चन्द्रद्वाकरौ TAT ॥ २५॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारएयककाएडे विराधबधो
नाम भ्रष्टमः सर्गः ॥
३२ रामायणं
IX.
gar तु तं भीमबलं विराधं राक्षसं वने ।
ग्राश्रमं शरभङ्गस्य राघवो ४भिन्नगाम रु ॥ १॥
सोऽथ देवप्रभावस्य तपसा भावितात्मनः ।
समीपि शरभङ्गस्य ददर्श मरुददुतं ॥ १॥
विग्राज्ञमानं वपुषा सूर्यवेश्वानरप्रभं ।
्रसंस्पृशन्तं वसुधां ददर्श पुरतः स्थितं ॥ ३॥
सुप्रभाभरणं देवं विरज्ञोऽम्बरधारिणं ।
तब्धिरेव QUA: पूब्यमाने समन्ततः ॥ 8॥
रूरिभिवात्रिभिर्युक्तमत्तरीक्षगतं रथं ।
ददर्श हृरतस्तस्य राघवो ४भ्यासविछितं ॥५॥
पाएउराश्रप्रकाशं च चन्द्रमडत्लम0उतं ।
ददर्श विधृतं si चित्रमाल्योपशोभितं ॥ ६॥
चामरव्यन्नने चेव PRI मळाधने ।
TRA वरनारीभ्यां दोधृयेते५स्य मूर्धनि ॥७॥
गन्धवीः सुरसंघाश्च बक्वश्च मरर्षयः |
श्र्तरीक्षगतं देवं गीर्मिरग्र्यामिरीडिरे ॥ ८॥
तद्ृष्टा राघवः श्रीमान् प्रत्यक्षं मक्द्हुत॑ ।
क्षेण मताविष्टो लक्ष्मणं वाक्यमत्रवीत् ॥ १॥
, _ अरण्यकाएईं ३३
करयो वानिनः पूर्वे मया शक्रस्य वे श्रुताः ।
अन्तरीक्षचरा दिव्या इमे च करयो कयाः ॥ १०॥
इमे च पुरुषा दिव्या बाल्यस्य रथमत्तिकात् ।
परं श्रुभाः कुएउलिनो FAT: खड्गपाणयः ॥ ११॥
उरस्येषां च सर्वेषां निष्का त्वलनसंनिभाः ।
तूपं विभाति सौमित्रे पञ्चबिंशतिवर्षवत्-॥ १२॥
एतडि किल देवानां बयो भवति नित्यशः ।
TAR पुरुषास्तात दृश्यन्त प्रियदर्शनाः ॥ १३॥
इषव सरू वेदेव्छ्या मुहूर्त तिष्ठ लक्ष्मण ।
यावन्ज्ञानाम्यर व्यक्तं क एष इति राघवः ॥ १४ ॥
तमेवमुक्का सौमित्रिमिरेव स्थीयतामिति ।
अ्रभिचक्राम काकुत्स्थः शरभड़ाश्रमं प्रति ॥ १५॥
ततः समभिगच्छत प्रेक्ष्य रामं शतक्रतुः |
शरभङ्गमनुन्ञाष्य विब्रुधानिद्मब्रवीत् ॥ १६॥
ास्याम्यक्मयं रामो यावन्मां नाभिभाषते ।
कृतार्थमेनमचिषाष्रष्टास्म्यक्मरिदमं ॥ १७॥
कर्म व्यानेन कर्तव्यं मरदेवेः सुडष्करं ।
निष्ठां न यातो यावद्धि तावन्न द्रषटमर्कति ॥ १८॥
इति वञ्जभृदामल्य मानयित्वा च तं मुनिं ।
तेन कर्षश्चयुक्तेन TÀ रथवरेण सः ॥ ११ ॥
३8 रामायण
तस्मिन् याते सकखाक्षे राघवः सपरिच्छदः ।
अ्रग्रिकोत्रमुपातीनं शरभङ्गमुपागमत् ॥ २०॥
तस्य पादी तु ARI राघवो सीतया सरू ।
न्यसीदतामनुज्ञाती मुनिनामल्लिती तदा ॥ २१ ॥
ततः शक्रोपयान तत् पर्यपृच्छत राघवः ।
शरभङ्गोऽपि तत् सर्व राघवाय न्यवेदयत् ॥ २२॥
मामेषो ५भ्यागतो राम नेतुं लोकमितः परं ।
प्राप्ममुग्रेण तपसा इष्प्रापमकृतात्मभिः ॥ २३॥
We तु बां नरव्याघ्र वर्तमानमट्ररतः |
न गतः परमं लोकं बामदृष्टा प्रियातिथिं ॥ २४॥
अक्षया ARMEA जरिता लोका AAT NAT: ।
तानू गमिष्यामि सत्कृत्य भवत्तमिरू राघव ॥ २१॥
Ria नाकपृष्यांश्च प्रतिगृह्णीघ राम तान्।
भवान् राज्ञा च मान्यश्च गुरुः सत्कार्य एव च ॥ २६॥
प्रतिगृह्ण मया दत्तं रत्नमेतत् सुडलमिं ।
एवमुक्तो मरातेत्राः सर्वशास्त्रविशारद्ः ॥ २०॥
ऋषिणा शरभड्रिण राघवो वाक्यमब्रवीत् ।
ग्रक्मेवारूरिष्यामि स्वयं लोकाननुत्तमान् ॥ २८॥
THAT बघा ब्रकान् गच्छ लोकानतः परान् ।
TAT बरुमिच्छामि व्यादिष्टं भवता बने ॥ २१ ॥
IMTIRITÌ ३५
राघवेणिवमुक्तस्तु शक्रतुल्यबलेन सः ।
शरभङ्गो AVA: पुनरेवाब्रवीद्रचः ॥ ३०॥
सुतीक्षणमभिगच्छ d सिद राम तपोधनं ।
रमणीये मकारएये स ते वासं विधास्यति ॥ ३१॥
हष पन्था मळाप्राज्ञ AR तावदास्यतां ।
त्यज्ञामि यावत् स्वतनुं ज्ञीणी बचमिवोरगः ॥ ३२॥
ततोऽग्निं सत समाधाय SAT चान्येन मन्त्रवत् ।
शरभड्रस्तपःसिद्दः प्रविवेश SAT ॥ ३३॥
तं दधा भगवानग्निः सास्थिल्तोमनखबचं ।
समांसमेदोर्धिरं ततः शात्तिमुपागमत् ॥ ३४॥
स च पावकसंकाशः कुमारः समपय्यत ।
उत्क्रम्याग्रिचयात् तस्माच्छरभङ्गो व्यरोचत ॥ ३१॥
स लोकानाक्ताग्रीनामूषीणां पुण्यकर्मणां ।
देवानां च व्यतिक्रम्य त्रद्मसोकमवाप क ॥ ३६॥
स पुंणयकमी भुवने TI स्थितं
पितामद्ं सानुचरं ददर्श ।
पितामकञ्चापि समीक्ष्य तं तदा
मकाग्युतिं स्वागतमित्युवाच ॥ ३०॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारएयककाएउे शरभङ्गाश्रमाभिगमनं
नाम नवमः सर्गः ॥
३६ रामायणं
X.
शरभड़े दिवं प्राप्त मुनिसंघाः समन्ततः ।
` अभ्यगच्छत काकुत्स्थं रामं ऽवलिततेन्रसं ॥ १॥
वेखानसा बालिषिल्या ऋषयोऽथ मरीचिपाः ।
SIART: TIRI: पर्णीकाराश्च तापसाः ॥ २॥
TATA TAT दएउकारएयवासिन: ।
केचिच्च सलिलाकारा ३वलितानलवर्चसः ॥३॥
प्रश्रावकाशिनश्चान्ये केचित् स्थएउलशाविनः ।
उपवासरताश्चेव Tel कल्यान्तवासिनः ॥ ४॥
तपोरता ARIAT: केचित पञ्चतपोऽन्विताः ।
चतुमासकृताकारा निराकारास्तथापरे ॥ ५॥
वृक्षा्रातत्तपादाञ्च सदावाकिशरसः स्थिताः ।
IAA: कर्मफलमाग्रिताश्चापरे तथा ॥ ६॥
स्थिता वसुमतीं चान्ये कृवेकाङ्गपीडितं ।
एवं नानातपोृक्ता मुनयः संशितव्रताः ॥ ७॥
शरभङ्काभ्रमे रामं द्रष्टुमभ्यागमंस्तदा |
अभिगम्य च धर्मज्ञा ऋषिसंघा: समन्ततः ॥ ८॥
ऊचुः प्राञ्जलयः सर्वे सात्त्वपूर्वमिदं वचः |
वमिच्वाकुकुले ज्ञातः पृथिव्यां राम विश्रुतः ॥१॥
MARTI ३७
नाथः प्रज्ञानां तबीसां देवानामिव वासवः |
विश्रुतस्त्रिषु लोकेषु यशत्ता विक्रमेण च ॥ १०॥
पितुनिर्दिशादुर्घर्ष वनं घोरमुपागतः ।
अधर्मः सुमकान् नाम भवेत् तस्य मकीपतेः ॥ ११॥
यो करेद्रलिषड्भागं म च रन्नेदिमाः प्रज्ञाः ।
पौरजानपदान् रात्ना MARIA सुतानिव ॥ १२॥
यो न रक्षति डर्मेधाः स नरिर्भुवि गर्कितः ।
घस्तु रक्षति धर्मेण प्रज्ञा: पुत्रानिवौरसान् ॥ १३॥
राज्ञा दां समुख्म्य शमयन् भयमोजसा ।
स प्राप्रोति परां कीर्तिमिक च प्रेत्य चाव्ययां ॥ १४॥
विक्त्य चेर सुसुखी प्राप्रोतीन्द्रसत्तोकतां ।
चरत्ति सुखिनो धर्म ये च राज्ञाभिपालिताः ॥ १५॥
ततो राजञा कि षड्भागं सम्यगाप्रोति पालयन् ।
सोऽयं ब्राह्मपरभूषिष्ठो बामप्रस्थाणो मान् ॥ १६॥
TAT: पीद्यमानस्चां शरण्यं शरणं गतः ।
एकि पश्य शरीराणि मुनीनां भावितात्मनां ॥ १७॥
कृतानां राम रक्षोनिर्बळूनां बळुधा वने ।
पम्पानिवासिनामेषामनु मन्दाकिनीमपि ॥ १८॥
चित्रकूटालयानां च क्रियते कदनं मरत् ।
एवं बयं न मृष्यामो विप्रकारं तपस्विनां ॥ ११॥
३ रामायणं
BIG CPE भिर्जनस्थाननिवासिनां ।
श्राताः स्म शरणं राम भवत्तं समुपागताः ॥ २०॥
पारि पालव नः सवीन् स्वबाङ़बलमाश्रितः |
हेश्वरो४यं परो भावः श्रूं नाम राघव ॥ २१॥
इति FAT वचो रामस्तापसानां महात्मनां ।
इदे प्रोवाच धमीत्मा ASTRA तपोधनान् ॥ २२॥
नेवमर्कृथ मां वक्तुमहुमेव सलक्ष्मणः ।
तपः श्रुतवयोवृद्वान् भवतः शरणं गतः ॥ २३॥
इद तु USA UT नानासद्वनिषेवितं ।
भवतामर्थसिडार्थमागतो ऽ स्मि यदृच्छया ॥ १४॥
सकामो५पं वने वासो भविष्यति यशस्करः ।
संरक्षतो मुनिगणान् निप्रतो राक्षसान् मम ॥ २१॥
एं स तेषामभवं मात्मा
दबा मुनीनां वनमाश्रितानां ।
मरर्षिभिस्तेः सक्तो कि रामस्
ततः सुतीक्तणाश्रममाज्ञगाम ॥ २६॥
इत्यार्षे रामायणे भ्रारएयककाएडे श्रभवप्रदानं नाम
दशमः सर्गः ॥
श्ररएयकाएउं
XI.
रामोऽथ सरितो श्रात्रा सीतया च महाबलः ।
सुतोक्ष्णस्थाश्रमपदं जगाम RARA: ॥९॥
स गतला द्रूमधान नदीं तीबी मकावां ।
ददर्श विपुलं नीलं शेलमाश्रित्य काननं ॥२॥
ततस्तदिच्वाकुवरी नानाद्रुमलतायुतं ।
काननं वे विविशतुः सीतया सरू राघवौ ॥३॥
प्रविश्य च वनं वीरो बङ़पुष्पफलान्वितं ।
आश्रम तौ द्दृशतुश्चीरमालापरिष्कृतं ॥ 8 ॥
तत्र तापसमासीनं मलपडुन्दाधरं |
राम! सुतीक्ष्णामभ्येत्य तपोवृद्धमपून्रयत् ॥५॥
TREAT च तमृषिं सत्यविक्रमः ।
लगाम धरणीं ALT विनयेन कृताञ्जलिः ॥ ६॥
स निरीक्ष्य ततो वृद्धो रामं धर्मभृतां बरं ।
संपरिधब्य बाङृभ्यामिद् वचनमब्रवीत् ॥७॥
स्वागतं तेऽस्तु काकुत्स्थ राम धर्मभृतां वर ।
चित्रकूटमनुप्राप्तो राञ्यश्रष्टोऽसि मे श्रुतः ॥८॥
प्रतीक्षमाणस्वामेव नाउूछो५ कूमितो दिवं ।
त्ररानीर्णमिमं राम देळूं त्यक्ता मकीतले ॥ १॥
3°
8० रामायणां
तमुग्रतपसं वृद्ध मरर्षि संशितत्रतं ।
रामः पुनरिदे वाक्यमुवाचानत्तर् तदा ॥ १०॥
अवाप्स्यसि परान् लोकानितस्त्रमृषिसत्तम । |
TIT बळूमिच्छामि प्रदिष्टे कानने वया ॥ ११॥
भवान् दि प्ञानविज्ञानसंपन्नः सर्वविन्मम ।
्राव्यातः शरभड्रेण तपःसिद्देन धीमता ॥ १२॥
एवमुक्तस्तु रामेण मकर्षिलीकविश्रुतः ।
अब्रवीन्मधुरं वाक्यं क्षेण मछूतावृतः ॥ १३॥
प्रभूतपुष्यपानीयः स्वाउमूलफलत्रुमः |
नानासुरभिगन्धाथयः TAHT: ॥ १४॥
प्मिनीसंघचित्रेश्च सरोभिर्यशोभितः ।
वनरानिविचित्रान्तः श्रुभकाननशोभितः ॥ १५ ॥
ग्रथमेवाश्रमो राम गुणवानुष्यतामिक ।
ऋषिसंघानुचरितः सदा मूत्वफलावृतः ॥ १६॥
इममाश्रममागत्य मृगसंघा इतस्ततः |
प्रतियात्ति यथाकामं समन्तादकुतोभयाः ॥ १०॥
भवांस्तानभिद्रुक्येत किं स्थात् पापतरे ततः ।
एकम्मिन्नाश्रमे स्थानं चिरे च न तव क्षमं ॥ १८॥
एवमुक्का तु स मुनी रामं संध्यामुपास्त रू ।
उपास्य च स तां संध्यां तत्र वासमकल्पघत् ॥ ११॥
Digitisation
श्ररएयकाएउँ 8१
ततः श्रुभं तापसभोत््यमन्नं
स्वयं सुतीक्ष्णः पुरुषर्षभाय ।
सत्कृत्य रामाय ददौ मदात्मा
संध्यानिवृत्तौ जनों निरीक्ष्य ॥ २०॥
इत्यार्षे रामायणे TUT सुतीच्णदर्शनं
नाम एकादशः सर्गः ॥
8२ रामायणं
XII.
रामस्तु सहुसौमित्रिः सुतीक्ष्णेनाभिपूत्रितः ।
तां समुष्य निशां कृत्स्नां प्रभाते प्रत्यबुध्यत ॥ १॥
तावुत्थाय यथाकालं सीतया सरू राघवौ |
शौचं प्रचक्रतृवीरी नलेनोत्पलगन्धिना ॥ २॥
ग्रथ ते५प्रित्रयं तत्र वेदेकी रामलक्ष्मणौ ।
उपतस्थुर्मकाभागास्तपस्विशरणे वने ॥ ३॥
उद्यन्तं दिनकरं दृष्टा विगतकल्मषाः ।
सुतीक्णमभिगम्येद् रामो वचनमब्रवीत् ॥ 8॥
सुखोषिताः स्मो भगवंस्वया पूब्येन पूनिताः ।
ग्रापूच्छे बां प्रयास्यामो मुनघस्वरयत्ति नः ॥५॥
वरामके वयं द्रष्टं कृत्ल्ममाश्रममएउतं |
ऋषीणां पुएयशीत्तानां द्एउकारणयवासिनां ॥ ६॥
अभ्यनुज्ञातुमिच्छामः सर्भिर्मुनिपुङगवेः ।
धर्मशीलेस्तपोवृद्ेर्विशिखेरिव पार्वकेः ॥ ०॥
भ्रविषद्यांप्रुरादित्यो घावन्नातितपत्यसौ ।
तावदेवेत इच्छामो गत्तव्येऽनुमतं घया ॥ ८॥
CATA ततो रामो ववन्दे चरणी मुनेः |
लक्ष्मणेन सरू भ्रात्रा सीतया च मळाय्युतिः ॥ १ ॥
ग्ररएयकाएएं
तौ संस्पृशत्ती चरणावुत्थाप्य मुनिपुड़वः ।
memaga Haale वचनमब्रवीत् ॥ १०॥
aa गच्छ् पन्थानं राम सौमित्रिणा सरू ।
सीतया चानया सार्ध झाययेवानुवृत्तया ॥ ११॥
पश्याप्रमपदं राम दएउकारणयवासिनां ।
एषां तपस्विनां वीर तपसा भावितात्मनां ॥ १९॥
सुप्रापफलपुष्याणि विचित्राणि वनानि च ।
प्रशात्तमृणयूथानि कात्तपक्षिगणानि च ॥ १३॥
फुललपड्डन्नषाटानि प्रसन्नसलिलानि च ।
कारएउवविघुष्टानि तडागानि सरांसि च ॥ १४॥
पश्य बं दृष्टिरम्याणि गिरिप्रखवणानि च ।
रमणीयान्यरण्यानि मपूर विरुतानि च ॥ १५॥
शिवाय गम्यतां राम सौमित्रे वत्स गम्यतां ।
ग्रागन्तव्यं तु नो दृष्ट पुनराश्रममएउत्तं ॥ १६॥
एवमुक्तस्तथेत्युक्का काकुत्स्थः सरूत्तक्ष्मण: |
प्रदक्षिणां मुनिं कृता प्रस्थातुमुपचक्रमे ॥ १७॥
ततः श्रुभतरांस्तूणान् धनुषी चायतेक्षणा ।
ददौ सीता तथोश्रीत्रोरसी चारिनिवर्कणौ ॥ १८॥
निबध्य तौ च तांस्तूणान् धनुषी च प्रगृद्ध ती ।
निष्क्रात्तावाश्रमं द्रष्टे ततस्तौ रामलक््मणौ ॥ ११॥
8३
38 रामायणं
XIII.
प्रस्थितौ धृतचापौ च तौ निशम्याथ ज्ञानको ।
zam खिग्धया वाचा भतीरमिदमब्रवीत् ॥ १॥
प्राप्यते ४ छिंसया राम धर्मः सद्दिः सदा TA: ।
नाशनानि पुनस्तस्य सप्ाङर्व्यसनानि च ॥ २॥
तत्र कामसमुत्थानि FARA राघव ।
क्रोधोद्रवानि च त्रीणि व्यसनानि प्रचक्षते ॥ ३॥
मिथ्यावाक्यं तु प्रथमं यत् सद्विस्त्थव्यते सदा |
परदाराभिगमनं विना वेरं च रौद्रता ॥ 8॥
तानि सवीणि संयन्तुं शक्यं राम AR:
तव वश्येन्द्रियं च ज्ञानामि श्रुभनिश्चयं ॥ N
मिथ्यावाक्यं न ते भूतं न भविष्यति राघव ।
कुतो नु द्रषणं राम कृतः स्त्रीगमनं प्रभो ॥ ६॥
TOT वेरकरणं त्च ते समुपस्थितं ।
aR ते व्यवसितं Rai व्रततं ॥ ०॥
वेरप्रसडुनननं ₹क्षोभिस्ते न ते कितं ।
प्रतिज्ञातस्वया वीर दएउकारएयवासिनां ॥ ४॥
ऋषीणां रक्षणकृते बधः संयति रक्षसां |
बधार्थे raai वीर दएउकारएयवासिनां ॥ १ ॥
्रएयकाएर 8५
प्रस्थितस्वं सरू श्रात्रा TRTAT सशरं धनुः ।
वां चेव प्रस्थितं दृष्ट्रा राम चिन्ताकुलं मनः ॥ १०॥
सर्वतञ्चित्तयत््या मे तव निःश्रेषसं नृप ।
न च मे रोचते वीर गमनं दृएउकं प्रति ॥ ११॥
कारणं तत्र वक्ष्यामि वद्त्त्याः श्रूयतां च मे ।
बं कि वाणधनुष्याणिश्रीत्रा सरू वनं गतः ॥ १२॥
दृष्टा वनचरान् नाथ किं न AT: शरव्ययं |
नत्रियस्य धनुः प्रोक्तं ऊृताशस्येन्धनं यथा ॥ १३॥
तत्समीपे स्थितं भूयस्ते्ञो मूर्ते बलात् ।
एवं रि दृष्टा विक्रात्तं वित्रस्यत्ति वने चराः ॥ १४॥
एकाल्तेऽपि स्थितास्ते तु बधमिच्छत्ति तावकं ।
पुरा किल मकाबाको तपस्वी संयतेन्द्रियः ॥ ११॥
कश्चिद्रनगतः सिङस्तापत्तारणएयमाश्चितः |
तस्य केनचिदागत्य निशितं खडूमृत्तमं ॥ १६॥
संन्यासविधिना दत्तं पुण्ये महति तिष्ठतः ।
स तच्छ्खमनुप्राप्य न्यासरक्षणतत्परः ॥ १७॥
वनेऽपि न नङात्येनं रक्षन् प्रत्ययमात्मनः |
TA गच्छत्युपादातुं पुष्पाणि च फलानि च ॥ १८॥
न विना तत्र खड़ेन याति न्यासविशड्भितः ।
नित्यं शस्त्रं परिचरन् क्रमेण स तपोधनः ॥ १६॥
8६ रामायणं
चकार रौद्रां स्वां बुद्धि त्यक्का तापसनिश्चयं ।
ततः स रौद्रया बुद्धा तदानीं धर्मकर्षितः ॥ २०॥
तस्य शस्त्रस्य संसगीज्ञगाम निरयं मुनिः ।
ARTI बङमानाच्च स्मारये वां न शिक्षये ॥ २१॥
न कथचिन्मनः कार्ये गृहीतधनुषा वया ।
राक्षसानां विना वेरं बधो वीर न युन्यते ॥ २२॥
अपराधादते नापि VAT राक्तसास्वया |
क्षत्रियाणां रि श्रूराणां स्वधर्मीनिरतात्मनां ॥ १३॥
धनुषा कार्यमेतावदातीनां परिरक्षणं ।
TFT TS क च रणं क्क च चात्रं तपः H च ॥ २९॥
प्रतिषिद्वमिद् सर्वमेष धर्मस्तु पूब्यतां ।
वमार्ष कलुषां बुद्धिं त्यज्नेनां शास्त्रगर्टितां ॥ २५॥
TAT पुनरयोध्यायां क्षत्रधर्मे चरिष्यसि ।
अक्षया हि भवेत् प्रीतिः श्रश्रश्चशुरयोर्मम ॥ २६॥
श्रधर्मकलुषा बुदिन्नीयते शस्त्रसेवनात् ।
यदि राब्येऽपि संत्यक्ते TAR नियतो मुनिः ॥ २०॥
धमादर्थः प्रभवति धमात् प्रभवते सुखं ।
धर्मेण लभ्यते स्वगो धर्मसारमिदे नगतू ॥ १८॥
रात्मानं निषमेस्तेस्तेः कर्षपिव्वा प्रपन्नतः ।
प्राप्यते पुरुषिः स्वगी न सुखाल्लभ्यते सुखं ॥ २१॥
श्ररएयकाएउं 8०
RATA: सौम्य भव धर्मपरायणः ।
सर्वे दि ते सुविदितं लोके राघव AAT: ॥३०॥
ख्रीचापलादेतडदाकृतं मे
धर्म दि वहतुं तव कः समर्थः ।
विचार्य बुआ तु सकानुनेन
यद्रोचते वे कुरु तन्नरेन्द्र ॥ ३१॥
इत्यार्षे रामायणे आरएयककाएंडे सुतीक्ष्णाश्रमनिवासो
नाम द्वादशः सर्गः == सीतावाक्यं नाम
त्रयोदशः सर्गः ॥
8८ रामायण.
XIV.
वाकामेतत् तु वेंदेद्या व्याकृतं धर्मसंळितं ।
निशम्य मधुरं रामो मेथिलीं प्रत्युवाच रु ॥९॥
छितमुक्तं बया देवि स्निग्धया सदृशं वचः ।
कुलं स्वमभिसंधाय धर्मज्ञे त्रनकात्मत्रे ॥२॥
किं ते वक्ष्यामि सुश्रोणि यत् बयोक्तमिद् वचः ।
क्षत्रियेधीर्यते शस्त्रं नार्तशब्दो भवेदिति ॥३॥
ते चाती दाउकारापंये मुनयः संशितव्रताः ।
मां सीते स्वयमागत्य शरणयाः शरणं गताः ॥ 8॥
वसन्तो धर्मनिरता वने मूलफलाशनाः |
न लभत्ते सुखं सीते राक्षसेः परिपीडिताः ॥५॥
नियताः सर्वकालेषु विविधिर्नियमेर्वने ।
भक्ष्यले राक्षसेर्घेरिर्विकृतेर्वनचारिभिः ॥ ६॥
ते भक्ष्यमाणा मुनयो द्एउकारएयवासिन: ।
अस्मानम्युषषचेव तत्रो चुर्भयविकूलाः ॥७॥
मघा च वचनं FAT तेषामेतन्मुखच्युतं ।
FAT चरणाश्रुश्रूषां बाक्ममेतडदाळूतं ॥ ८॥
प्रसीदसु भवन्तो मे पीडिषा मम दारुणा ।
यदीद्शेरर विप्रेरुपस्थयेरुपस्थितः ॥ १ ॥
ग्ररणयकाएई 8
मघा किं करणीयं च इत्युक्ते दिञसंनिधी ।
सर्वे रेव च तेरातेवीगियं समुदाकृता ॥ १०॥
ाक्नसेर्दएउकारणपे बकुमिः क्रूरकर्मभिः ।
अर्दिताः स्म भृशं राम तेभ्यो EMA ॥ ११॥
रोमकाले५ग्रिकोत्राणां पर्वकाले च राघव ।
करदाः प्रधर्षयत्त्यस्मान् राक्षसा; पिशिताशनाः ॥ १११
राक्षसेः पीद्यमानामां तापसानां तपस्विनां ।
नान्या विमृशतामस्ति बढ़ते परमा गतिः ॥ १३॥ ,
कामं तपःप्रभावेन शक्ता Set निशाचरान् ।
चिरार्नितं तु नेच्छामस्तपः खणउयितुं स्वयं ॥ १४ ॥
बहुविध्न तपश्चर्तुं at चेव राघव ।
तेन शापं न मुञ्चामो भक्ष्यमाणाश्च राक्षसेः ॥ १५॥
TRITATA रन्ञोमिर्दएउकारणएयवासिमिः ।
रक्ञास्मांश्चापमु्धम्य वन्नाथा दि वयं वने ॥ १६॥
मया चेतदचः श्रुवा TRA परिपालन |
ऋषीणां RAR संश्रुतं लोकसाक्षिकं ॥ १०॥
संश्रुत्य च न शक्रोमि जीवन्नेतत् प्रतिश्रुतं ।
मुनीनामन्यथा कर्तु सत्यमिष्टे छि मे सदा ॥ १४॥
au त्रीवितं Tat वां सीते सरूत्तक्र्मणां ।
न तु प्रतिज्ञा संग्रुत्य ब्राकाणेषु विशेषतः ॥ ११ ॥
प्रा, 7
५० रामायणं
तदवश्यं मषा कार्यमूषीणां परिपालन ।
अनुदेगेन ये धर्मे साधयत्ति मनीषिणः ॥ २०॥
ari मुनिसंघानामेतड़क्तं मयापि रू ।
अनुक्तेनापि RR किं पुनः सत्यसंश्रवे ॥ २१॥
FEAT तु वया सीते RATA AT मम ।
सदृशं चानुदपं च कुलस्य तव शोभने ॥ २२॥
TARA प्रोत्या च घडक्तो”ळूं वया वचः |
परितुष्टोऽस्मि वेंदेळि नानिष्टो व्यनुशास्यते ॥ २३॥
एतावडक्का वचनं महात्मा
सीतां तदा मेथिलराज्ञपुत्रीं ।
रामो धनुष्मान् सरू FATA
ama रम्याणि तपोवनानि ॥ २४॥
इत्यार्षे रामायणे ग्रारएयककाएरे रामवाक्यं नाम
चतुर्दशः सर्गः ॥
अरणयकाएरं
XV.
अग्रतोऽथ यवौ रामः सीता मध्ये सुमध्यमा ।
पृष्ठतस्तु धनुष्पाणिर्लक्ष्मणो ४ नुत्रगाम छू ॥ १॥
पश्यन्तौ तौ च रम्याणि वनान्युपवनानि च ।
पर्वतांश्च नदीश्रेब राघवौ सरू सीतया ॥ २॥
सारसांञ्चक्रवाकांग्च नदीपुलिनचारिणः ।
सरांसि च सपद्मानि नानापक्षिगणानि च ॥३॥
zami TITAS मदोदूतांश्च TAT ।
ASAT Ria गवयांञ्चमरांस्तथा ॥ ४॥
ते गबा ट्ररमधानं लम्बमाने दिवाकरे ।
TEA: सक्तिता रम्यं तडागं घोन्रनायतं ॥ ५॥
पद्मोत्करविचित्रासं Ri ।
शरारिरुसकुररेराकीर्ण त्रलचारिभिः ॥ ६॥
प्रसन्नसलिले रम्ये तस्मिन् सरसि प्रुथुवे ।
गीतवादित्रनिधीषो न तु कश्चिद्दृश्यत ॥ ७॥
ततः कौतूकूलाद्रामो लच्मणग्च महायशाः ।
मुनिं धर्मभृतं नाम पपृच्छतुरुपेत्य वे ॥ ॥
इद्मत्यदरतं दृष्टा सर्वेषां नो मळाय्युते ।
कौतूळूलं Aran किमिदं साधु कथ्यतां ॥ १ ॥
AY
प्र रामायण
तेनेवमुक्को धमीत्मा राघवेण मकात्मना ।
प्रभावं तस्य सरस ग्राख्यातुमुपचक्रमे ॥ १०॥
इद TATA नाम सरः पीराणमुच्यते ।
निर्मितं तपसा राम मुनिना मन्दकर्णिना ॥११॥
स हि तेपे तपस्तीव्रं मन्द्क्णिर्मर्मुनिः ।
दशवर्षसकास्राण वायुभक्ष्यः शित्तासनः ॥ १२॥
ततः प्रव्यथिताः सर्वे देवा इन्द्रपुरोगमाः ।
अन्लुवन्नयमस्माक स्थानं प्रार्थयते मुनिः ॥ N
तस्य कर्तु तपोविष्रं निवुक्ताः सर्व देवते ।
प्रधानाष्सरसः पञ्च दिव्याभरणभूषिताः ॥ १४॥
तत्रागतास्ता गायत्यो ARIA सुमध्यमाः ।
तमत्लोभयन् ललना मुनिं तीव्रतपोव्रतं ॥ १५॥
ग्रघ्सरोभिस्ततस्ताभिर्मुनिर्ईष्टपरावरः ।
नीतो मदनवश्यवं सुराणामर्थसिद्यये ॥ १६॥
ताश्चेवाप्सरसः पच्च मुनेः पन्लीवमागताः ।
तडागे निर्मितं तासामस्मित्नतर्लितं गृरूं ॥ १७॥
ता इ्काप्सरसः पञ्च निवसन्ति यथासुखं ।
paa तपोयोगान्मुनिं वौवनद्र्षिताः ॥ १८॥
तासां संक्रीटमानानां मक्ानेषो५त्र निस्वनः ।
श्रूयते भृषणोन्मिश्रो गीतः श्रुलिमनोकरः ॥ ११ ॥
ग्रराधकाएरु ५३
राश्चर्यमिति तस्थेतदचनं भावितात्मनः ।
mia: प्रतिन्ने्ाक सक श्रात्रा ARIA: ॥ २०॥
एवं कथपतस्तस्य ददशीश्रममएडल्लं ।
कुशचीरपरिल्निप्ं नानावृक्षलतावृतं ॥ २१ ॥
तं प्रविश्याश्रमं रामः सीतया लक्ष्मणेन च ।
सक्तो मुनिभिः सर्वैः सत्कारेणाथ सत्कृतः ॥ १२॥
ततस्तस्मिन् से काकुत्स्थः श्रीमत्याश्रममएउले |
न्यवसत् सुसुखस्तेस्तेः पूज्यमानो मरर्षिभिः ॥ २३॥
ब्रगाम चाश्रमं तेषां पर्यीयेन मकात्मनां ।
पादाभिवादनं कर्ते सकाशं राघवस्तदा ॥ २४॥
छचित् परिवसन् मासमेकं संवत्सरं तथा ।
क्वचिच्च चतुरो मासान् पच्च षट् वापि च क्षचितू ॥ २५॥
ग्रपरत्राधिकं मासमध्यर्धमपरं चित् ।
त्रीन् मासानपरौनष्टौ राघवो न्यवसत् सुखं ॥ २६॥
मासद्वयं चापरत्र साग्रं संवत्सरं कचित् ।
पक्षमन्यत्र मासं च न्यवसद्राघवस्तदा N20 IN
तथा संबसेतस्तस्य मुनीनामाश्रमे सुखं ।
रमतश्चानुकूल्येन IT: संवत्सरा दश ॥ २८॥
तथा परिवसंश्रेव राघवः सरू सीतया |
सुतीच्सास्याभ्रमं श्रीमान् पुनरेव त्रगाम क ॥ २१ ॥
è रामायणां
स तदाश्रममागत्य मुनिभिः प्रतिपूत्रितः ।
तत्रापि न्यवसद्रामः कञ्चित् कालमरिदमः ॥ ३०॥
ग्रथाश्रमस्थः काकुत्स्थः कदाचित् तं मकामुनिं ।
उपासीनः स धमीत्मा सुतीच्णमिद्मव्रवीत् ॥ ३१॥
प्रस्मित्नराएये भगवन्नगस्त्यो मुनिसत्तमः ।
बसतीति मया पूर्व सतां कथयतां श्रुतं ॥ ३२॥
न तु ज्ञानामि तं देशं वनस्यास्य मकत्तया ।
यत्राश्रमपद् पुणं मकर्षेस्तस्य धीमतः ॥ ३३॥
तव प्रसादाद्रगवन् ATO: सरू सीतया ।
ग्रगस्त्यमभिगच्छेयमभिवाद्यितुं मुनिं ॥ ३४॥
मनोरथो fe मे नित्यं मकान मनसि वर्तते ।
यद्रू तं मुनिश्रेषठं प्रुथूषेयमपि क्षणं ॥ ३५॥
इति रामस्य स मुनिः श्रुवा वचनमुत्तमं ।
सुतीक्णाः प्रत्युवाचेदं प्रीत्या द्शरथात्मन्नं ॥३६॥
IANA बां वक्तुकामः सलक्ष्मणां ।
श्रगस्त्यमभिगच्छेति सीतां च ज्ञनकात्मज्ञां ॥ ३७॥
fn ब्िदानीं राम बं स्वयमेव ब्रवीषि मां ।
अ्रूमाख्यामि ते वत्स घत्रागस्त्यो मळामुनिः ॥ ३८॥
योन्ननान्याश्रमाद्रवा व्यस्माचचारि राघव ।
दक्षिणेन ततः श्रीमानाश्रमस्तस्य धीमतः ॥ ३६ ॥
गरणएयकाएई १५
अगस्त्यस्य तु धमीत्मा भ्राता प्राणसमो मुनिः ।
बसत्यभिरतो धर्मे यथा व्यातस्तपोधनः ॥ ४०॥
तृणप्राये प्रुभे देशे पिष्यलीवनशोभिते ।
पुष्यमूलफले रम्ये नानाशकुनिनादिते ॥४१॥
पद्मिन्यो विमलास्तत्र प्रसन्नसलिलाः प्रुभाः ।
उषित्वा IAT तत्र प्रभाते राम यास्यसि ॥ ४२॥
दक्षिणां दिशमास्थाय वनषएउस्य पार्श्वतः ।
तत्रागस्त्याश्रमपदे गवा योज्ञनमन्तरं ॥ ४३॥
asr: ARE नानामृगनिषेवितं ।
रमणीषि वनोदेशे विविधायतपादपे ॥ 88 ॥
TETÀ तत्र ARA लक्ष्मणश्च सरू बया ।
स रि रम्यो वनोद्देशो बङ़मूलफलान्वितः ॥ ४५॥
यदि बुद्धिः कृता राम द्रष्टं तं मुनिपुङ्गवं ।
HAI गमने बुद्धि रोचयस्व मकामते ॥ BE NI
इत्यार्षे रामायणे ग्रारण्यककाएरे श्रगस्त्यसंकीर्तनं नाम
पञ्चदशः सर्गः ॥
५६ रामायण
XVI.
इति रामो मुनेः AT सक् श्रात्राभिवाद्य च ।
प्रतस्थेश्गस्त्यमुदिण्य सानुः सरू सीतया ॥ १॥
पश्यन् वनानि चित्राणि पर्वतांद्याश्रसंनिभान् ।
` सरांसि सरितश्चेव पथि मार्गवशानुगाः ॥ २॥
स सुतीक्ष्णोपंदेशेल गला तेन यथासुखं ।
इदं परमसंकृष्टो वाकयं लक्ष्मामन्रवीत् ॥३॥
एतत् तदाश्रमपदं नूनं तस्य ARIA: ।
अगस्त्यस्य मुनेश्रीतुर्देश्यते पुण्यकर्मणः ॥ ४॥
तथा कीमे वनस्यास्य प्रधिताः पथि लक्ष्मण ।
संनताः फलभारेण पुष्यभारेण च द्रुमाः ॥५॥
मुखच्छायाः सुगन्धाध्या रूस्तप्राप्याश्च लक्ष्मण ।
नानाविक्गसंकीणीः सर्वे स्वाइफलद्रुमाः ॥ ६॥
पिष्यलीनां च पक्वानां वनादस्माइपागतः |
गन्धो*यं पवनोत्त्तिप्त: ASAT कटुकान्वयः NON
तत्र तत्र च दृश्यन्ते रचिताः काष्ठराशयः ।
gaa पथि दृश्यते कुशा वि्व्यसंनिभाः ॥ ८॥
एतच्च वनमध्यस्थं दृश्यते सरूसोत्यितं ।
पावकस्याश्रमस्थस्य TAT संप्रदश्यतां Nè WI
्ररएयकाएं ५७
विविक्तेषु च तीर्थेषु कृतस्तानोत्यितिर्दित्रेः ।
पुष्पोपकारा दृश्यन्ते कुसुमे; KATATE: ॥ १०॥
वचनं कि सुतीक्णस्य यथा सौम्य मया श्रुतं ।
तस्यागस्त्यस्य वे श्रातुर्दश्यते नूनमाश्रमः ॥ ११॥
निगृदा तपसा मृत्युं भूतानां रतिकाम्यया ।
यस्य ITA छि भ्रात्रा शरणया दिगियं कृता ॥ १२॥
TTI किल क्रूरो वातापिरपि चेल्वलः ।
श्रातरी सङितावास्तां ब्रद्मप्नी तौ मकासुरौ ॥ १३॥
धारयन् aA उपमिल्वलः संस्कृतं वदन् ।
न्यमन्नयत विप्रान् स भ्रादमुदिश्य निर्घृण: ॥ १४॥
भ्रातरं स तु तं राता संस्कृतं मेषत्रषिणं ।
तान् दिज्ञान् भोज्रयामास SETA यथाविधि ॥ १५॥
ततो भुक्तवतां तेषामिल्वलो वाक्यमब्रवीत् ।
वातापे निष्क्रमस्वेति परया स्वरसंपदा ॥ १६॥
ततो भ्रातुर्वचः श्रुवा वातापिर्मेषनिस्वनः ।
भिद्या भिद्या शरीराणि निष्पपात ढिज्ञन्मनां ॥ १७॥
ब्राद्मणानां सक्स्राणि ताभ्यामेवं परंतप ।
विनाशितानि संरूत्य नित्यशः पिशिताशया ॥ १८॥
ततस्तु भन्षितान् ग्रुवा ब्राद्मणानृषिसत्तमः ।
ग्रागतस्वरितस्तत्र यत्र तौ पापकारिणी ॥ ११॥
m. 8
ve रामायां
अगस्त्यमागतं दृष्टा प्रकृष्टी तावधोचतुः ।
तूर्णमामल्य सक्तौ भगवन् भुब्यतामिति ॥ २०॥
स एवमुक्तस्तु मुनिरनेर्ऊताभ्यामनिन्द्तिः ।
प्रतिगु वचस्ताभ्यां वाठमित्यत्रवीन्मुनिः ॥ २१॥
प्रत्युवाच ततश्चेनमिल्वलः प्रहसन्निव ।
कथं कि मेषमेकस्चं भक्षविष्यसि वे दिन्न ॥ २२॥
तमुवाच ततो विप्रः प्रक्सन्निव राक्षसं |
TE तु भत्तयिष्यामि सर्वमास्थापयस्व मे ॥ २३॥
ARIAS दानपते तपसा THAT: समा: ।
शक्यामि मेषमेकोऽपि श्राद्दे भोक्तुमरूं TT ॥ २४॥
अगस्त्यस्य वचः श्रुचा इल्वलो वाक्यमन्रवीत् ।
वाष्मेवं विधास्यामि भन्न बं यदि शक्यते ॥ २१॥
ततस्तु कल्पितं भक्ष्यं वातापिं मेषद्रपिणं ।
भक्षयामास भगवानिल्वत्तस्य स पश्यतः ॥ २६॥
ततो ब्रुशाव मनसा गड़ां भागीरथीमृषिः ।
सा तस्य वरदा तूर्ण प्रविवेश कमएडलुं ॥ २०॥
प्रच्छन्नं जलमादाय त्प्येनोषस्पृशन् मुनिः ।
निरवशेषं तं मेषं PIA द्वित्तसत्तमः ॥ २८॥
तमगस्त्यमविज्ञाय मुनिं परमकोपिणं ।
भ्रातरं निष्क्रमेत्युचेरिल्वलः समभाषत ॥ २६ ॥
ग्ररएघकाएए u
तं तथा भाषमाएं तु भ्रातरं विप्रधातिनं ।
अब्रवीत् प्रहसन् वाकामगस्त्यो मुनिसत्तमः ॥३०॥
कुतो निष्क्रमितुं शक्तिर्मया भुक्तस्य रक्षसः ।
श्रातुस्ते मेषद्रपस्य निष्क्रमो नोपपश्यते ॥ ३१॥
भक्षितं छि मया रक्षो न कास्य पुनरागमः ।
सेन्द्रा देवगणाः कुर्युरिति मे निश्चिता मतिः ॥ ३२॥
अगस्त्यवचन gal श्रातुनिधिनडः खितः ।
प्रधर्षयितुमारेभे मुनिं क्रुद्दो निशाचरः ॥ ३३॥
सोश्थ्यद्रवद्धिबद्रोकी मुनिमादीप्ततेत्नसं ।
STAT तस्य तीत्रेण निर्दग्धो भस्मसादभूत् ॥ ३४॥
TRA नाशयित्रा तु राक्षसौ पापकारिणौ ।
्राश्रमं प्रवरं विप्रो न्यवेशयत धर्मवित् ॥ ३५॥
तस्य संदृश्यते तात श्राश्रमः पुएयकर्मण : ।
बडङपुष्पफलोपेतो विविक्ता; प्रवरोदकः ॥ ३६॥
ROTA: प्रभावस्य तडागवनशोभितः ।
विप्रानुकम्यया येन कर्मेतदृष्करं कृतं ॥ ३०॥
एवं कथयतस्तस्य राघवस्य ARIA |
न्नगामास्तं ततः सूर्यः संध्या च समन्नायत ॥३८॥
तत्रोषास्य ततः संध्यां सक ATA यथाविधि ।
प्रविवेशाश्रमषदं मुनिं तं चाभ्यवादयत् ॥ ३१॥
६० रामायणं
सम्यकू प्रतिगृीतस्तु मुनिना तेन राघवः ।
न्यवसत् तां निशां तत्र प्राशय TRE APT: ॥ ४०॥
ततस्तु ते तेन मदात्मना समं
समेत्य सम्यञ्लुनिना घथाविधि ।
सुखोषितास्तत्र निशाक्षये पुनस्
तपस्विनं द्रष्टमभिप्रतस्थिरे ॥ ४९॥
इत्यार्षे रमायणे श्रारएयककाएडे श्रगस्त्यश्रातृदर्शनं
नाम षोउशः सर्गः ॥
ग्ररायकाएरं ६९
XVII.
तस्यां gai व्यतीतायां विमले ५भ्युदिति रवी ।
ग्रगस्त्यश्रातरमृषिमामन्लयत राघवः ॥ १॥
Ama वां भगवन् सुखमभ्युषितो निशां ।
द्रएमिच्छाम्यगस्त्यं रि तरं east मुनिं ॥ २॥
गम्यतामिति तेनोक्तो ज्ञगाम रघुनन्दनः |
घथोपदिष्टेन पथा गच्छन् समवत्नोकयन् ॥३॥
ददर्श रामः शतशः फुल्लकान्तारपाद्पान् ।
ततोऽब्रवीत् समीपस्थं लक्ष्मणं श्रुभत्तक्षणं ॥ ४॥
पश्य लक्ष्मण रम्याणि वनस्यास्य शुभानि च ।
काननानि विचित्राणि फलमूलधरेईमेः ॥ ५॥
श्रुभाञ्च श्रुभगन्धांश्च सुस्वाद्रन् सुबङ्कस्तथा ।
पादपानां ARIE पश्य लक्ष्मण सर्वशः ॥ ६॥
वानीरांस्तिनिशान् निम्बान् मधुकान् निचुल्लासनान् ।
ग्राम्रानाम्रातकांश्चेव तिन्ट्रकामत्तकांस्तथा ॥ ७॥
्म्बुतात्तकपित्थांश्च पनसान् वीज्पूरकान् ।
सोमवृन्षान् कर्मरङ्गान पियाललांश्च चित् काचित् ॥ ४॥
ITA बद्रीश्वेव सालान् भल्लातकांस्तथा ।
कद्त्तीवेत्रवेणुंञ्च तथा चान्यान् ASAT: ॥ १ ॥
R रामायणं
दाडिमान् करवीरांश्च ग्रशोकांस्तिलकांस्तथा ।
agers कुठेरांश्च नीलाशोकांश्च सर्वशः ॥ १०॥
ल्लोध्रान् शिरीषवृक्षांश्च मुचुकुन्दाँञ्च षाठलान् ।
चम्यकांश्च PZA सप्तय्ीश्च पादपान् ॥११॥
अन्यान् FATT नानागुल्मत्ततायुतान् |
इतस्ततः काननेषु पश्य लक्ष्मण रान्तः ॥ ११॥
पुष्पितान् पुष्यिताग्रामिर्लताभिः परिवेष्टितान् ।
स दृष्ट्रा काननं रम्यं पथि गच्छन् मक्ायशाः ॥ १३॥
HAAS पुनस्तत्र रामो राजीवलोचनः ।
` पृष्ठानुगं दाशरथिं लक्ष्मणं लक्ष्मिवर्धनं ॥ १४ ॥
पश्य सौम्य पथाम्यासे नन्द्नप्रतिमं वनं ।
रमणीयं च सौम्यं च यथेदं दीप्यते पुनः ॥ १५॥
खिग्धपत्रा यथा वृक्षा यथा कान्ततरा मृगाः ।
ग्राश्रमो नातिट्वरे ५सौ तस्य विश्रुतकर्मणः ॥ १६॥
श्रगस्त्य इति यः ख्यातो कोके पुण्येन कर्मणा ।
आश्रमो दृश्यते तस्य परिश्रालसुखावरूः ॥ १७॥
ग्रात्यधूमाकुलवनश्चीरमालापरिष्कृतः ।
प्रशात्तमृगवूथश्च नानाशकुनिनाद्तिः ॥ १८॥
Pora तपसा मृत्युं लोकानां हितकाम्यया ।
दक्षिणा दिक कृता पेन शरणया पुएयकर्मणा ॥ ११ ॥
्रणयकाएरं ६३
तस्येतदाप्रमपदं प्रभावाग्यस्य राक्षसेः ।
दिगियं दक्षिणा तात दृश्यते नोपभुब्यते ॥ २०॥
घदाप्रभृति चाक्रान्ता दिगियं पुएयकर्मणा ।
तदाप्रभृति सर्वेऽस्य प्रशान्ता रननीचराः ॥ २१॥
नाम्ना चेयं भगवतो दक्षिणा दिक् प्रदक्षिणा ।
प्रथिता त्रिषु लोकेषु इष्पेच्ता क्रूरकर्मभिः ॥ २२॥
क्रोधात् ATS: सुमरान् भास्करस्य नगोत्तमः
आदेश पालयंस्तस्य विन्ध्यशिलो न वर्घते ॥ २३॥
समुद्रमपिवच्चापि तिमिनक्रसमाकुलं ।
दानवानां विनाशार्थ देवः सेन्द्रः प्रसादितः ॥ २४॥
तस्यायं दीपतपसो लोके विख्याततेन्नसः ।
श्रगस्त्यस्याश्रमः श्रीमान् विनीतमुनिसेवितः ॥ २५॥
देवलोकार्चितः साधुर्ङिते नित्यं रतः सतां ।
अ्रस्मानमिगतानेष FIAT योजयिष्यति ॥ २६॥
ग्राराधविष्याम्यत्रारुमगस्त्यं मुनिसत्तमं ।
वनवासस्य कालं च शेषं वत्स्यामदे TT ॥ २७॥
रत्र देवाः सगन्धवीः सभूताः सरूचारणा: |
ग्रगस्त्ये नियताकाराः सततं पर्युपासते ॥ १८॥
नात्र ब्रीवेन्मृषावादी क्रूरो नेकृतिकोश्रुचिः ।
नृशंसः पाषवृत्तो वा ग्रनिल्लो घस्ताविधरः ॥ २१॥
`
= pe = tesi ZII = 2 È ॥
i रामायणां
पन्नगा RUT तथा विग्याधराद्यः |
वसत्ति निषताकारा मुनिमाराधयिज्नवः ॥ ३०॥
अत्र सिद्धा मकात्मानो विमाने; सूर्यसंनिभेः ।
त्यक्का RARO: स्वयीताः परमर्षयः ॥ ११॥
TATA च राब्यानि च धनानि च ।
नराणामत्र भगवान् विद्घे तपसा विभुः ॥३२॥
हवं स रानेन्द्रसुतो ब्रुवन् गुणान्
अषेरगस्त्यस्य चिराय राघवः ।
DTA: क्रमाद्वारमधाश्रमस्य
यत्र स्थितो दीप्तवपुर्मछात्मा ॥ ३३॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारणयककाएउे श्रगस्त्याश्ममवर्णनं नाम
सप्तदशः सर्गः ॥
ग्ररणयकाएं
XVIII.
स्थितस्वमरसंकाशो महाबलपराक्रमः |
राघवः ag ACT लक्ष्मणं वाक्यमब्रवीत् ॥ १॥
संप्राप्ताः स्माश्रमपद् सीमित्रे प्रविशाग्रतः ।
निवेदय च मां प्राप्तमृषये सक सीतया ॥ २॥
स प्रविश्याश्रमपदं लक्ष्मणो राघवाज्ञया ।
अगस्त्यशिष्यमासाय्य वाक्यमेतउवाच छू UBI
राज्ञा दशरथो नाम ब्येष्ठस्तस्य सुतो बली ।
रामो नाम ARTT मुनिं द्रष्टमिरेच्छति ॥ ४॥
लक्ष्मणो नाम तस्याळूं AAT तदनुनो कितः 1
सदारः सरते्ञस्वी मुनि दरष्टुमिकागतः ॥ १॥
प्रियः सर्वस्य लोकस्य प्रियधर्मञ्च स प्रभुः ।
भ्रनुरक्तत्रनश्रेब यदि ते श्रुतिमागतः ॥ ६॥
ते वयं मुनिमुदिश्य भगवन्तमुघागताः |
Agraria सर्वे वत्प्रसारान्मदामुनि ॥ ७॥
तस्य तद्चनं भ्रुवा लक्ष्मणस्य तपोधनः |
तथेत्युक्काश्रमपदं प्रविवेश निवेदितुं ॥ ८॥
प्रविश्य चाग्रिशरणं तमृषिं उष्प्रधर्षणं ।
कृतान्नल्िरवाचेद् वचनं STRUTT गिरा ॥ १ ॥
111. 9
६६ रामायणं
पुत्रो दशरथस्यासी रामो नाम मरछायशाः |
सर श्रात्राश्रमद्वारि भार्षया सरू तिति ॥ १०॥
भवन्तमिच्छति AE ुधूषार्थमिळागत: ।
घदत्रानत्तरे कार्य तदाज्ञापय मे मुने ॥ ११॥
ततः शिष्याइपश्रुत्य प्राप्तं रामं सलक्ष्मणं ।
RA च मद्धाभागामिद् वचनमब्रवीत् ॥ १२॥
दिण्या रामो मकाबाङः सभायी मामुपागतः ।
मनसा काङ्ति तस्य ममाप्यागमन स्वयं ॥ १३॥
गम्यतां सत्कृतो रामः सभार्यः सहलक्ष्मणः |
प्रवेश्यतामिङ क्षिप्रं किं चासौ न प्रवेशितः ॥ १४॥
एवमुक्तस्तदा तेन धर्मज्ञेन तपस्विना ।
ग्रभिवावात्रवी च्छिष्यस्तथेति नियताज्ञलिः ॥ १५॥
ततो निष्क्रम्य FATA: शिष्यो लक्ष्मणमन्रवीत् ।
क्वासौ रामो मराबाहुः सीमित्रे दर्शयस्व मे ॥ १६॥
क्क चास्य भावी वेदेळी नित्यं भर्तृकिति रता ।
मकूर्षिवचनात् तात दृष्टमिच्छामि तावुभी ॥ १७॥
ततो गव्याश्रमद्वारं शिष्येण सरू लक्ष्मणः ।
दर्शयामास काकुत्स्थं सीतां च ज्ननकात्मन्ञां ॥ १८॥
स दृष्टा तमुवाचेदे मुनिरिक्त्वाकुनन्द्नं ।
स्वागतं तव राजेन्द्र मेथिल्या लक्ष्मणस्य च ॥ ११ ॥
ग्ररणयकाएएई ६७
इति स प्रसृतिवीकीरगस्त्यवचनादथ |
प्रावेशयग्बधान्यायं सत्काराळूं सुसत्कृतं ॥ २०॥
प्रविवेश ततो राम ग्राश्रमं पुणयकर्मणः ।
प्रशात्तमृगसंकीर्ण समन्तादवलोकयन् ॥ २१॥
ततः शिष्येः परिवृतो निश्चक्राम मकामुनिः ।
कृल्ञानिनाम्बरधरेश्चीरवल्कलधारिभिः ॥ २२॥
तं दृष्टा चोग्रतपसं प्रनवलनत्तमिवानलं ।
अगस्त्यं स मुनिश्रेष्ठ रामो लक्ष्मणमन्रवीत् ॥ २३॥
्रयमग्रिरयं सोम हष धर्मः सनातनः ।
अस्मानिकागतानेष निष्क्रम्याभ्युपगच्छति ॥ २४॥
श्रीदार्ेणापि गच्छामः सो५गस्त्योऽयं न संशयः ।
निधानं तपसामेष तेजोराशिर्विभावसोः ॥ २१॥
अदो भगवतस्तेन इत्युक्तोपेत्य चेव coi `
SITE परमप्रीतस्तस्य पादावृषिस्तदा ॥ २६॥
सीतया सक बेंदेद्या लक्ष्मणेन च राघवः ।
ABATI यथान्यायं तस्थौ रामः FATA: ॥ २०॥
ग्रभिवादितवत्तं च राघवं सुमकातपाः ।
मूर्धन्युपाघाय तदा निषीदेत्यत्रवीन्मुनिः ॥ २८॥
दत्तासनं तदा रामं वेदेकीं लक्ष्मणं तथा ।
TAMA तु पप्रच्छ कुशलानामय मुनिः ॥ २३ ॥
ie रामायणां
पृष्ठा चानत्तरं शिष्यमुवाचेदं वचस्तदा |
अग्नौ Sa कविः पूर्व शेषं रामाय धीमते ॥३०॥
प्रतिपादय सत्कृत्य AAA प्राश्यतामयं |
वानप्रस्थेन विधिना सत्काराळी हि राघवः ॥ ३१॥
तस्मादेनं सत्क्रियया सत्करिष्येऽकमागतं ।
पून्ननीयञ्च मान्यश्च प्राप्तोऽयं नः प्रियातिथिः ॥ ३२॥
TI सर्वस्य त्लोकस्य गतिनीधश्च राघवः ।
लोकनाथमिमं प्रापतं पून्नयिष्ये यथाविधि ॥ ३३ ॥
अपून्यन् कि काकुत्स्थं तपस्विनमुषागतं ।
इः साक्षीव परे लोके स्वानि मांसानि खादति ॥ ३४॥
यो गृ्णायातमतिथिं यथाशक्ति न STAT ।
दूबा स उष्कृतं तस्य पुण्यमादाय गच्छति ॥ ३५॥
एवमुक्ता फलेर्मूलेः TOT राघवं ।
TAI यथान्यायं पुनरेवात्रवीदचः ॥ ३६॥
धनुर्वामिदे दिव्यं वन्रहेमपरिष्कृतं ।
Jaa पुरुषव्याघ्र निर्मितं विश्वकर्मणा ॥ ३०॥
ग्रमोघा इषवश्नेमे ब्रद्मदत्ताः सुतेजसः ।
दत्ता ARI AR तूणौ चाक्षयसायकौ ॥ ३८॥
संपूण निशितेवीणिर्न्वतल्द्विरिव पन्नगेः ।
मकाकोषनिवासी च मक्ासिर्केमविग्रकः ॥ ३१॥
IR tt
अनेन धनुषा राम TAT संख्ये मकासुरान् ।
man श्रियं दीप्तां पुरा विन्नुर्दिवौकसां ॥ 8०॥
इदं धनुः सतूणीरं खट्ग चेमं मयोग्यतं ।
` ज्रयाय प्रतिगृह्णीघ्च IT वन्रधरो यथा ॥ 8१ ॥
पुरा चोक्तोऽकमिन्द्रेण सरुखाक्षेण राघव ।
दा राम इकागच्छेत् तस्मे देयमिदं धनुः ॥ ४२॥
स a राम चिरेणासि संप्राप्तो TET ।
Term तदिदे दिव्यं धनुर्वरमनुत्तमं ॥ ४३॥
श्रनेन धनुषा राम कृत्स्नस्य जगतस्तथा ।
विषच्ामपीन्द्रस्य विनेतासि परंतप ॥ 8४ ॥
एवमुक्का महातेत्नाः सशर तन्मरूदनुः ।
दूवा रामाय भगवानगस्त्यः पुनरब्रवीत् ॥ ४५॥
धनुषानेन काकुत्स्थ यदा घोत्स्यसि संयुगे ।
त्रयाणामपि लोकानां तदा शात्तिर्भविष्यति ॥ Be
दूवा धनुश्चैव शरांश्च विप्रः खड़े च तूणौ च पृषत्कपूर्णी ।
वस्त्रोत्तमं चेव ददौ मदात्मा शक्रेण दत्ते अपि कुएउले च ॥ 8०॥
तद्राघवोऽथ प्रतिगृक्य द्त्तं मराप्रदानं मुनिना प्रतीतः ।
मराणुतिवीर्यिगुणोषपन्नो वचो मुनेरुत्तरमाचकाडू ॥ ४८॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारएयककाएडे धनुः प्रदानं नाम
अष्टादशः सर्गः ॥
७० रामायणं
XIX.
gia यथान्यायं देवेन विधिना मुनिः ।
प्रसृतं बङ़विस्तारमगस्त्यो वाक्यमन्रवीत् ॥१॥
पुत्र प्रीतोऽस्मि ते राम परितुष्टो ऽस्मि लक्ष्मण ।
अभिवादयितु यन्मां प्राप्ती स्थः सरू सीतया ॥ २॥
अपि श्रमो न वेदेकीं बाधते रघुनन्दन ।
सीता रि सुकुमाराङ्री सुवेश्च न विनाकृता ॥३॥
TAI वनं प्राप्ता ARIA ।
यथा रमेत वेदेकी बने राम तथा कुरु ॥ 8 ॥
उष्कर कि करोत्येषा वत्कृते वनमागता |
ra सदा स्रीणां भीरुवं ल्लोव्यमेव च ॥५॥
समस्थमनुरुध्यत्ते विषमस्थं त्यज्ति च ।
स्वभाव एप रि स्रीणां सृष्टिश्च पुरुषर्षभ ॥ ६॥
शतङ्दानां लोलव्रं शस्त्राणां चापि तीक्षणतां ।
दरुनानिलयो: शेष्यमनुकुर्वत्ति योषितः ॥ ७॥
इयं तु भवतो भावी दोंषेरेतेर्विवर्निता ।
man च व्यपदेश्या च यथा देवेघरुन्धती ॥ ८॥
mi कालंकृतो देशस्वया सौमित्रिणा सक् ।
Xan चानया साध्या वसतेक् ममाश्रमे ॥ १॥
MARG ०१
एवमुक्तस्तु मुनिना राघवः संकताज्ञलिः ।
उवाच प्रसृतं वाक्यं तमृषिं सत्यविक्रमः ॥ १०॥
धन्यो ५स्म्यनुगृ्ीतो ५ स्मि घस्य मे Agra: ।
गुणिः सश्रातृभार्यस्य सुतोषः परितुष्यति ॥ ११॥
किन्तु व्यादिश मे देशं सोदकं बङ़काननं ।
धत्राश्रमपद्ं FAT वसेयं निरतः सुखी ॥ १२॥
ततो«ब्रवीन्मुनिश्रेष्ठः श्रुवा रामस्य तद्वचः 1
ध्यावा मुहूर्त धमीत्मा धीमान् धीरतरं वचः ॥ १३॥
इतो द्वियोजने राम स्वाइमूत्तफलेर्युतः ।
देशः प्रुचित्रलः श्रीमान् पञ्चवटीति विश्रुतः ॥ १४॥
तत्र गवाश्रमं HAT राम सौमित्रिणा सरू ।
निवस बं Mastai यथोक्तमनुपालघन् ॥ १५॥
RADI वृत्तान्तस्तव सवी मयानघ ।
तपसश्च प्रभावेन AIERT च ॥ १६॥
कूट्रतश्चेव भावस्ते विज्ञातस्तपसा मया ।
TR वासं प्रतिज्ञाय मया सरू तपोवने ॥ १७॥
TAI बां वर्ष ब्रूमो गच्छ पञ्चवटीमिति ।
स रि रम्यो वनोद्देशो मेधिली तत्र रंस्यते ॥ १८॥
स देशः झाघनीयश्च नाति्ट्रे च राघव 1
गोदावयीः समीपि च तत्र सीतामिरंस्यते ॥ ११॥
७२ रामायणं
प्राब्यमूत्तफलश्चेव नानामृगगणायुतः ।
विविक्तश्च मझाबाको पुणयो रम्यस्तयेव च ॥ २०॥
भवानपि सदारश्च शक्तश्च परिरक्षणे ।
ग्रपि चात्र बसनू राम तापसान् पालयिष्यसि ॥ ११॥
एतदालक्यते राम मधूकानां AREA ।
उत्तरेणास्य गन्तव्यं न्यग्रोधमघिगच्छ्ता ॥ २२॥
ततः स्थलीमुषाइा पर्वतस्याविद्वरतः ।
तत्र पञ्चवटी नाम दिव्यपुष्यितकानना ॥ २३ ॥
तां गवा राघव क्षिप्रमितस्वं द्रष्टमर्कसि ।
स्वस्ति ma काकुत्स्थ गम्यतां वत्स मा चिरं ॥ २४॥
एवमुक्तस्वगस्त्येन रामः सौमित्रिणा सक ।
सत्कृत्यामत्चयामास तमृषिं सत्यवादिनं ॥ २५॥
तौ तु तेनाभ्यनुन्नाती कृतपादाभिवाद्नौ ।
सीतया सक काकुत्स्थौ नग्मतुवीसकाङ्रिणी ॥ २६॥
गृदीतचापौ तु नराधिषात्मन्नी
विषक्ततूणौ समरेघकातरौ ।
पथोपदिष्टेल पथा मराबत्ती
प्र्ग्मतुः पञ्चवटीं समाळिती ॥ २०॥
इत्यार्षे रामायणे आरएयककाएंडे श्रगस्त्योपदेशो
नाम नवदशः सर्गः ॥
अरण्यकाएई ७३
XX.
पञ्चवटीं तु गच्छत्तमत्तरा रघुनन्दनं |
आससाद महान ् गृध्रो AZIONA विद्रुतः ॥९॥
स रामं झक्ष्णया वाचा सौम्यया प्रीयमाणया ।
उवाच वत्स मां विदि बघस्यं पितुरात्मनः ॥ २॥
स तं पितृसखं AAT पूत्रयामास राघवः |
कुशलानामयं चेनमपृच्छद्रिनयान्वितः ॥ ३॥
श्रात्मनः संभवं तात संततिं कुलमेव च ।
कथपेत्यथ स प्राक रामः कौतूकूलान्वितः ॥ ४॥
रामस्य तु वचः भ्रुवा स्वकुलं जन्म चात्मनः ।
ग्राचचक्षे ATS यथावत् परिपृच्छते ॥५॥
आदिकाले मकाबाको ये प्रनापतयोऽभवन् |
तान् मे निगदतः FATATRA: श्रृणु राघव ॥ ६॥
कर्दमः प्रथमस्तेषां विक्रीतस्तद्नत्तरं ।
शेषश्च सुत्रतश्चेव बङ्पुत्रश्च वीर्यवान् ॥ ७॥
स्थाणुर्मरीचिरत्रिश्च क्रतुश्चैव मकाबत्तः |
पुलस्त्यः TARDA प्रचेताश्चेव वीर्यवान् ॥ ८॥
दच्तो विवस्वानवरोरिष्टनेमिस्तथेव च ।
कश्यपश्च मकाभागस्तेषामासीदपश्चिमः ॥ १ ॥
111.
५8 रामायणं
प्रन्नापतेश्च दक्षस्य TAT el नः श्रुतं ।
पष्टिईद्धितरो राम यशस्विन्यो बशस्विनः ॥ १०॥
कश्यप! प्रतिन्न्राक तासामष्टौ सुमध्यमाः |
अड्लिराश्रापरा राम कन्याः प्रत्यद्रिरास्तथा ॥ ११॥
ग्रदितिं च दितिं चेव कालकां RA च ।
ताम्रां क्रोधवशां चेव बलामतिबलामपि ॥ ९२॥
तास्तु कन्या भृशं प्रीतः कश्यपो वाक्यमब्रवीत् ।
ुतरांत्रेलोकाभर्तन वे मत्तः सं्रनयिष्यथ ॥ १३॥
श्रदितिस्तन्मना राम दितिश्च मनुननर्षभ ।
दनुश्च कालका चेव शेषा विमनसो५भवन् ॥ १४॥
श्रदितिर््रनयामास त्रयस्त्रिंशत् श्रुभान् सुरान् ।
दित्यांश्च बसूंश्रेव रुद्रांग्रेबाश्विनाबपि ॥ १५॥
दितिस्तु जनयामास देत्यांद्चाथ यशस्विनः ।
येषामियं वसुमती पुरासीत् समकार्णवा ॥ १६॥
दनुस्वन्ननयत् पुत्रमश्च्रीवमनुत्तमं ।
नरकं कालकन्नं च कालका समन्रीज्ननत् ॥ १७॥
क्रौञ्चीं भासीं तथा शपेनीं धृतराष्ट्रीं तथा श्रुकीं ।
ताम्रापि सुषुवे कन्याः पच्चेता लोकविश्रुताः ॥ १८॥
क्रौच्चां्चान्ननयत् क्रौञ्ची भासी भासानत्रायत |
शयेनो FIATI गृध्रांश्च तथोल्तृकानज्रायत ॥ ११ ॥
ETUE ILY ७५
धृतराष्ट्री बननयदंसान् न्रलविकारिएः ।
चक्रवाकांश्च भद्रे ते सारसांश्रेव सर्वशः ॥ २०॥
श्रुकी श्रुकानन्नयत् तनयान् विनथान्बितानू ।
कल्याणगुणसंपन्नान् सर्वलत्तणपून्रितान् ॥ २९॥
तथा क्रोधवशा नाम SÙ सा चात्मसंभवान् ।
मृगों मृगवतीं चेव शाली क्रोट्रकों तथा ॥ २२॥
मातड़ीं सिंळिकां चेव dai सुरभिमेव च ।
सर्वलक्षणासंपन्नां सुरसां च यशस्विनीं ॥ २३॥
मृग्याः सुता मृगाः सर्वे तत्र तासां परंतप ।
मृगवत्यास्तथन्षीश्च सृमराश्च तथा विभो ॥ २४॥
गनमेरावणं नाम मातङ्ग्षज्ञनयत् सुतं ।
द्रावणात् पुनन्नाता मृगमन्दाद्यो गन्ञा: ॥ २५॥
gira करयोऽपत्यं वानरा भुवि विश्रुताः ।
गोलाङ्गलाश्च शाट्टली व्याघ्रानज्ननयत् सुतान् ॥ २६॥
मातङ्ग्यपि च मातङ्ानपत्यं पुरुषर्षभ ।
fara चेव शड्ठाख्यं श्वेता वे समन्नायत ॥ २०॥
ततो उङ्तिरी राम सुरभिस्तु व्यज्ञायत ।
रोकिणीं चेव भद्रा च गन्धर्वी च यशस्विनीं ॥ २८॥
ARTI नज्ञिरे गावो गन्धव्यी वानिनस्तथा ।
सुरसान्ननयन्नागान् राम कद्रुश्च पन्नगान् ॥ २३ ॥
ok रामायण
मनुर्मनुष्यांश्च तथा जनयामास राघव |
ब्राद्मणान् क्षत्रियान् वैश्यान् शरांश्च पुरुषर्षभ ॥ ३०॥
शिरसो ब्राद्मणा ज्ञाता उरसः क्षत्रिया भुवि ।
TATA GAY वेश्याः प्रूद्राणां TH पादतः ॥३१॥
सप्त पिएटफलान् वृक्षान् ललनापि व्यज्ञाघत ।
कट्रुनीगसक्खं तु ननयामास भूधरं ॥ ३२॥
विनतां तु शयेनो अन्ने श्रन्येः सक् सुतेः सुतां ।
विनतायाः सुतौ राम ज्ञाते गरुडारुणौ ॥३३॥
TETTE गरुडातू सम्पातिश्चा्रनो मम।
त्रठायुषं तु मां विदि श्येनीपुत्रमरिंदम ॥३४॥
मोऽ वत्स सकायस्ते भविष्यामि यदीच्छसि ।
सीतां तथेक् रक्षिष्ये बवि ग्रून्ये सलक्ष्मणे ॥ ३१॥
तथेति तं तु प्रतिगृक्छ राघवो मुदा परिधन्य च तं खगोत्तमं ।
यितुर्दि श्रुश्राव सखित्रमात्मनो न्नटायुषा संकथितं पुनः पुनः ।३६।
स तत्र सीतां परिदाय मेधिलीं Ra तेनातिबलेन पक्षिणा ।
न्रगाम पञ्चावठमाश्रमं ततो ्रटायुषा तेन समेत्य वीर्षवान् ॥३०॥
ततो४विह्रे वनसंघसंकठे सलक्ष्मणो राघववंशवर्धनः ।
विवेश पच्चावठमुग्रसेवितं रिपून् दिधन्नुः शलभानिवाब्यभुक् ।३०
इत्यर्षे रामायणे श्रारएयककाएउे जटायुषः समागमो
नाम विंशतितमः सर्गः ॥
TUIR
XXI.
स तु पश्चवर्टी गबा नानाव्यालनिषेवितां ।
उवाच भ्रातरं रामो ल॑क्ष्मणं दोप्ततेञसं ॥ १॥
आगताः स्मो यथोदिष्टमिमं देशं मदर्षिणा ।
रमणीं वनं यत्र पुष्पमूलफलं स्थिरं ॥ २॥
पञ्चवटीपं सौमित्रे देशः पुष्पितकाननः ।
सर्वतश्चार्यतां दृष्टिर्वियुला निपुणो छासि ॥३॥
ATTI: कतरस्मिंस्तु देशे च तव संमतः ।
रमेत यत्र Ret मरं चेव लक्ष्मण ॥ ४॥
संनिकृष्टं च यत्र स्यादिध्मपुष्पफलोद्कंः ।
वनं रम्यं च सौमित्रे स्थली रम्या च यद्ववेत् ॥ १॥
एवमुक्तस्तु रामेण लक्ष्मणः RATA: ।
सीतासमन्षं काकुत्स्थमिद् वचनमन्रवीत् ॥ ६॥
परवानस्मि काकुत्स्थ वपि वषीयुते स्थिते ।
स्वयमेव रुचिदेशो दृश्यतां यत्र रोचते ॥ ७॥
सुप्रीतस्तेन वाकेन लक्ष्मणस्य ARTI: |
विमृश्य रोचयामास देशं सर्वगुणान्वितं ॥ ८॥
स तं रचिरपानीषं देशमाश्रमकर्मणि ।
प्रगुक् कस्तं कस्तेन रामो लक्ष्मणमब्रवीत् ॥ १ ॥
७७
or रामायण
ग्रयं देशः opr: श्रीमान् पुष्पितेस्तरुभिर्वतः ।
इक्ाञ्रमपदे सौम्य घथावतं कर्तुमर्दसि ॥ १०॥
इयमादित्यसंकाणेः पद्मेः सुरभिगन्धिभिः ।
वरे दृश्यते रम्या पुण्या गोदावरी सरित् ॥ ११॥
कुंसकारणउवाकीणी चक्रवाकोपशोभिता ।
न च ट्रे न ARIA मृगवूथेर्विलोडिता ॥१२॥
मधूरामिरुतो TA: A: कन्द्रवान् गिरिः ।
नानालतावितानाघः पुष्पितिस्तरभिर्वृतः ॥ १३॥
सालेस्तालेस्तमालेश्च जर्नरेश्नोपशोभितः ।
राजतेधीतुभिश्चत्रेदेशे देशे च लक्षितः ॥ १४॥
वानीरेस्तिनिशेश्वेव THATS: ।
चर्म्यकेः कर्णिकरिञ्च तथाशोकेर्विभूषितः ॥ १५॥
TARRA तिलंकिस्तिन्डकेरपि ।
दृश्यतामेष सौमित्रे नानामृगगणान्वितः ॥ १६॥
राजता धातवो यत्र काञ्चनाश्च मकागिरिः ।
श्रायसाश्चेव ताम्राञ्च विश्रान्नते समन्ततः ॥ १०॥
अभ्यास एव शेलस्य विशाला भूमः समाः ।
घासु तालास्तमालाश्च STA ARAN: ॥ १८॥
वानीराश्च तिमीराश्च पुन्नागाश्च नगोत्तमाः ।
देशोऽयं फलपुष्याष्यः प्रकृष्ट इति मे मतिः ॥ ११॥
ग्ररायकाएरं
चन्दनेः स्यन्दनेश्चेव पियालैर्वकुलेरषि ।
धवाश्वकर्णवद्रिः शमीकिश्ुकपाटलेः ॥ २०॥
इदे मेध्यमिदे रम्थमिदं बळगुणं वनं ।
of
वत्स्यामो“त्रैव सौमित्रे सकायेन पतत्रिणा ॥ २१॥
एवमुक्तस्तु रामेण लक्ष्मणः परवीरका ।
अचिरेणाश्रमं भ्रातुश्चकार सुमनोक्रं ॥ २२॥
पर्णशालां स मतिमांश्वकार विपुत्लां तदा ।
मनोज्ञां राघवस्यार्थे प्रेक्तणीयां मनोरमां ॥ २३॥
गवा तु लक्ष्मणः श्रीमान् नदीं गोदावरीं ततः ।
स्नावा पद्मान्युघादाय स शीघ्र पुनराययौ ॥ २8 ॥
पुष्पोपरारं FATT FAT चाग्निं विधानतः ।
दर्शयामास रामाय तदाश्रमपदं कृतं ॥ २१॥
स तु दृष्टाथमं रम्यमागत्य सरू सीतया ।
राघवः पर्णशालायां कर्षमाकारयत् परं ॥ २६॥
संप्रदृष्टः ALAS ASAT लक्ष्मणं तदा |
तिस्तिग्धं मनोकारि वचनं झ्क्ष्णमत्रवीत् ॥ २७॥
प्रीतोऽस्मि ते मरत कर्म बया यत॒ कृतमीदृशं ।
CRSP तावत् प्रीतिदायं गृदाण मे ॥ २४॥
TUTA कृतज्ञेन धर्मज्ञेन च लक्ष्मण ।
सत्पुत्रेण बया तात तारिताः पितरो मम ॥ २१॥
to रामायणां
एवं लच्मणमुक्का तु राघवो लक्ष्मिवर्धनं ।
तस्मिन् देशे बङफले बहुपुष्पोषशोभिते ॥३०॥
न्यवसत् सळितो वीरः सीतया लक्ष्मणन च ।
कच्चित् कालं स धमीत्मा स्वर्ग इन्द्र इवापरः ॥ ३१॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारणयककाणउे पञ्चवटीनिवासो
नाम एकविंशतितमः सर्गः ॥
अरणयकाएरं ७१
XXII.
वसतस्तस्य तु सुखं राघवस्य तपोवने ।
शरद्मपाये हेमन्तः प्रावर्तत भृशं प्रियः ॥१॥
स कदाचित् प्रभातायां शर्वयी रघुनन्दनः ।
अभिषेकार्थमुत्थाय ययौ गोदावरीं नदीं ॥ २॥
TE: कलसक्स्तश्च सीतया सर वीर्यवान् ।
पृषठतोऽनुव्रजन् भ्राता सौमित्रिरिदमब्रवीत् ॥३॥
अयं स कालः संप्राप्तः प्रभो यस्ते प्रियः सदा ।
अ्रलंकृत इवाभाति येन संवत्सरो TM: ॥ ४॥
नीङारः परुषो वायुः पृथिवी शस्यशालिनी
्लान्यनुपभोग्यानि सुभगो कव्यवाहनः ॥५॥
नवाग्राघणपूज्ञाभिरम्यर्च्य पितृदेवताः ।
कृताग्रापणमोक्तारः सर्वे विगतकल्मषाः ॥ ६॥
प्राप्रकामा त्रनपदाः संपन्नयवगोर्स्ाः ।
विचरत्ति मरीपाला पात्रार्घे विजिगीषवः ॥७॥
ग्रगस्त्यसेवितामाशां सेवमाने दिवाकरे ।
विद़ीनतिलंकेव स्त्री नोत्तरा दिक् प्रकाशते ॥ ८॥
प्रकृत्या ङ्मिकोषाष्यो हरसूर्यश्न सम्प्रति ।
घथार्थकृतनामासी किमवान् छिमवान् गिरिः ॥ १॥
ni.
ष्र रामायण
प्रत्यूषे उ: खसंचारा मध्याक्रसमये सुवा: ।
दिवसाः सुभगाः पुए्यास्वरिता व्यतिघान्ति नः ॥ १०॥
मृडसूयीः सनीराराः कहुशीतानिलान्विताः ।
प्रून्यारण्या PRET: ATT भाज्ति साम्प्रतं ॥ ११॥
निवृत्ताकाशशयनाः पुष्पदीना रिमारुणा: ।
शीतवृद्धतरायामास्त्रियामा यात्ति साम्प्रतं ॥ १२॥
` रविसंक्रान्तसीभाग्यस्तुषाराुणमएउल्तः |
सनिः श्वास TIRA न प्रकाशते ॥ १३॥
पौर्णमास्यामपि ञ्योत्स्ता तुषारकलुषीकृता ।
सीतेव तपसा क्षीणा लक्ष्यते न तु शोभते ॥ १४॥
प्रकृत्या शीतसंस्पशी किमविदश्च सम्प्रति ।
प्रवाति पश्चिमो वायुः कल्यं द्विगुएशीतलः ॥ १५॥
ङ्मच्छ्न्नान्यरणयानि यवगोधूमवत्ति च ।
शोभन्ते५भ्युदिते सूर्ये Agha: क्रौचसारतेः ॥ १६॥
ara: शिरोभिः पुष्यमणिउतेः ।
शोभत्ते किञ्चिदालम्बेः शालयः कनकप्रभाः ॥ १०॥
शालिश्रूकपरित्रासतात् किञ्चिदामीलितेक्षणः ।
वृषः पिवति केदारे निः ग्रासाकुलितं पयः ॥ १८॥
मधूखेर्यसर्पद्विर्हिमनीकारसंवृतेः ।
हृरादभ्युदितः सूर्यश्नन्द्रमा इव दृश्यते ॥ ११ li
MAR t
्रराकावीर्यः पूर्वीह्ले मध्याङ्गे स्पर्शतः मुखः ।
सरक्तः किच्चिदापाएइरपराहने तथातपः ॥ १०॥
भ्रवश्यायनिपातेन किञ्चित् प्रक्किन्नणाद्वत्ता ।
बनानां दृश्यते भूमिर्निविष्टतरुणातपा ॥ २१ ॥
TATA fanart नीकारतमसावृताः |
प्रसुप्ता इव दृश्यत्ते समत्तादनराज्रयः ॥ २१॥
वाष्पसंहन्नसलिता एतविज्लेयलारसाः ।
ठिमार्ईबाल्ुकेस्तरिः सरितो भात्ति साम्प्रतं ॥ २३॥
तुषारपतनाचिव मृडवाद्वास्करस्य च ।
शेत्यादगाग्रस्थमपि प्रायेण ARR ॥ २४॥
नरात्तर्नरितेः पत्रेः शीपकिशरकर्णिकेः ।
नालशिष्टा ठ्मिर्दग्धा न भात्ति कमलाकराः ॥ २१॥
श्रस्मिन् स पुरुषव्याघ्र काले उ: खसमन्वितः |
तपश्चरति धमीत्मा ASAT भरतः पुरे ॥ २६॥
त्यक्ता राज्यं च भोगांश्च विषयांश्चेव सर्वशः ।
तपस्वी नियताङारः शीते शेते मकीतले ॥ १७॥
सोऽपि नूनमिमां वेल्लामभिषेकार्थमुग्यतः ।
वृतः प्रकृतिभिर्भक्त्या प्रयाति सरयूं नदीं ॥ २८॥
अत्यत्तसुखसंवृद्ः सुकुमारो रिमार्दितः ।
कथं चापररात्रेषु सरपूमवगाकते ॥ ११॥
rè रामायणं
धर्मज्ञः सत्यवादी च क्रीनिषेवो नितेन्द्रियः ।
aa विविधं सौव्यमार्ये सरवीत्मनाश्रितः ॥ ३०॥
नितः स्वगी मम AAT भरतेन ARIA ।
वनस्थं नगरस्थो कि भक्त्या वामनुवाति सः ॥१९॥
a पित्रामनुवर्तते मातृकं द्विपदा इति ।
ख्यातो लोकप्रवादी श्यं भरतेनान्यथा कृतः ॥३२॥
भती दशरथो यस्याः साधुश्च भरतः सुतः ।
कथं नु साम्बा केकेयी तादशी मनुत्रेश्वर ॥३३॥
इत्यथो लक्ष्मण वाकां ज्लेराह्रुव॒ति धार्मिके ।
परिवाद्निवृत्तात्मा वचनं राघवो ५ब्रवीत् ॥३४॥
न ते५म्बा मध्यमा तात गर्कितव्या ममाग्रतः ।
तस्थेवेक्ष्याकुनाथस्य भरतस्य कथां कुरु ॥ ३१॥
निश्चितेव हि मे बुद्िर्वनवासाय लक्ष्मण ।
भरतल्लेकसंतप्ता बालिशा क्रियते पुनः ॥३६॥
इत्यसी प्रवद्न्नेव प्राप्य गोदावरीं नदीं ।
कृताभिषेकः काकुत्स्थः ATT: सक सीतया ॥ ३०॥
तर्पयित्रा तु विधिवत् पितुन् देवांश्च राघवः |
उपास्त सानुत्नः सूर्यमुस्यलं सक सीतया ॥ ३८॥
कृताभिपेकस्तु रात्र रामः सीतादवितीयः सरू लक्ष्मणेन ।
कृताभिषेकः सक शेलपुत्रया रुद्रः सविषुर्भभवानिवेशः ॥३१॥
_अरएयकाएर n
XXIII.
कृताभिषेको रामस्तु सीता सौमित्रिरेव च ।
तस्माद्रोदावरीतीरात् पुनरायात् स्वमाश्रमं ॥ ९॥
आश्रमं समुपागम्य राघवः परवीरका ।
कृबा TAA कर्म पर्णणालामुपाविशतू ॥ २॥
स रामः पर्णशालायामासीनः सक सीतया ।
लक्ष्मणेन सक भ्रात्रा चकार विविधाः कथाः ॥३॥
कथाः कथयतस्तस्य सरू भ्रात्रा मरात्मनः |
TAT: समागम्य राघवं वाक्यमब्रवीत् ॥ ४॥
मरेघास मछाभाग मराबल ATAA |
आपूच्छे AT नरश्रेष्ठ गमिष्यामि स्वमालयं ॥५॥
IATA कर्तव्यः सर्वभूतेषु राघव ।
सुळूढन्धूलमित्र्र गलुमिच्छामि राघव ॥ ६॥
दृष्टा TRA: सवीनात्मीयान् पुरुषोत्तम ।
आ्रागमिष्यामि भत्रं ते तत् ते तव्यं TAPAS ॥ ७॥
तमुवाच ततो रामो लक्ष्मणश्च कोश्वरं ।
गम्यतां TANTE पुनः संदर्शनाय नः ॥ ८॥
गृधरात्रे गते तस्मिन् राघवः प्रियदर्शनः ।
पर्णशालामुषागम्य प्राविशत् सरू सीतया ॥ १॥
५ ` रामायणं
लक्ष्मणो५थ समुत्थाय चतुःशालं मनोङ्रं ।
प्रविवेश मराबाङ़:सिंको गिरिगुकामिव ॥ १०॥
रामस्तु पर्णशालावामातीनः सक सीतया ।
विररा मदाबाङश्चित्रयेव निशाकरः ॥ ११॥
तं देशं राक्षसी काचिदात्रगाम घट्च्छ्या ।
सा तु शूर्घणखा नाम दशग्रीवस्य रक्षसः ॥ १२॥
भगिनी राममागम्य ददर्श त्रिदशोषमं ।
सिंरूस्कन्धं मराबाऊूं पद्मपत्रनिभेन्षणां ॥ १३॥
तं दृष्टा देवसंकाशं राक्षसी मदनार्दिता ।
प्रकृत्या चेव उर्वशी उ: शीला उ:खचारिणी ॥ १४॥
उष्कुलीना उरासेवा केवलं स्त्री तु सा स्मृत्ता ।
सुमुखं उर्मुखी रामं वृत्तपार्थ मकोद्री ॥ १५॥
विशालाज्नं विदरयाक्षी सुकेशं ताम्रमूर्धला ।
AAT विपा सा सुस्वरं भेरवस्वना ॥ १६॥
तर्णं दारुणा वृद्धा दक्षिणं वामभाषिणी ।
तं न्यायवृत्तं इर्वत्ता प्रिवम प्रियदर्शना ॥ १०॥
सुकुमारं मरासंबं पार्थिवव्यन्ञनान्वितं |
कामभारसमाविष्टा दृष्ट्रा राममचिन्तयत् ॥ १८॥
श्रयं परमदृपाप्यो युवा यौवनगर्वितः ।
मन्यते देवगन्धर्वेस्तुल्यमात्मानमात्मवान् ॥ AE N
अरएयकाएई ro
TOT ATLA रामस्याद्रुतकर्मणाः ।
काममुत्यादपिष्यामि उपेणान्येन कामिनी ॥ २०॥
अस्य प्रकृतिकल्याणी भाषी सीतेति विश्रुता ।
उपयौवनसंपन्ना श्रीरिवामरवर्णिमी ॥ २१॥
तां aga यथा कोष मामिकां उपसंपदं ।
दृष्टा मामेव भन्नते तथा कर्तुम यते ॥ २२॥
उपयौवनसंपन्ना श्रीः किल त्रिदिवौकसां ।
श्रीमीया रक्ञसामेषां संमतेति मतिर्मम ॥ २३॥
सा बरें श्रीरिवाकाशान्मायेब पतिता भुवि ।
राममुन्मादयिष्यामि शर्मिष्ठा नाङ्षं यथा ॥ २४॥
सामिगम्य मळाबाळुं भूवा वे कामरपिणी ।
स्रीस्वभावं पुरस्कृत्य सस्मितं वाक्यमत्रबीत् ॥ २५॥
क्वं ATTRITO सभार्यः शरचापधृक् |
इमं देशमनुप्राप्तो उगे राक्षससेवितं ॥ २६॥
नातिट्ररमितः प्रूरा राक्षसा घोरविक्रमाः ।
उत्साद्यन्ृषीन् सवीन् ननस्थाने मराबल्ताः ॥ २०॥
वसन्तः क्रूरकर्माणस्ततस्तां वे ब्रवीम्यरूं ।
कथं ्मरमुव्यानां सट्शस्बमिरागतः ॥ २८॥
इद गोदावरीतीरमृषयः पावकोपमाः ।
बद्दाङबलमाश्नित्य तिष्ठत्तीति मतिर्मम ॥ २९॥
cr रामायणं
एवमुक्तस्तु राक्षस्या AUT स राघवः ।
नुबुद्धितवा सर्वमाव्यातुमुपचक्रमे ॥ ३०॥
राज्ञा दशरथो नाम धमीत्मा विश्रुतः क्षितौ ।
तस्यारूमय्रन्ञः पुत्रो राम इत्यभिविश्रुतः ॥ ३१॥
सीतेयं मम भाषी च AMAT त्लक्ष्मणस्तथा ।
नियोगात् तु नरेन्द्रस्य पितुमीतुञ्च शासनात् ॥ ३१॥
धमीत्मा धर्मकामश्च वने वस्तुमिकागतः ।
उपलक्षणसंपन्ना साक्षाच्क्रीरिव सुन्दरी ॥३३॥
बने घोरतमे भीर् का व्रं चरसि दण्डके ।
am ज्ञातुमिच्छामि कथ्यतां कासि कस्य वा ॥ ३४॥
इक् वा किंनिमित्तं ्रमेका चरसि निर्भया ।
साब्रवीत् तद्वचः श्रुवा राक्तसी मद्विकृता ॥ ३५॥
श्रूयतां राम वक्ष्यामि सर भ्रात्रा वचो मम ।
अरु प्रूर्पणखा नाम राक्षसी कामह॒पिणी ॥ ३६॥
mA विचराम्येका सर्वभूतभयंकरी ।
उत्सादयन्ती पुण्यानि ती्ीन्यावतनानि च ॥३७॥
रावणो नाम मे श्राता राक्षसो राक्षसेश्वरः ।
विभीषणश्च धमीत्मा राक्षसाचारवर्नितः ॥३८॥
प्रवृद्धनिद्रश्न तथा कुम्भकणी ARIA: ।
प्र्यातबलवींयी च राक्षसौ वरद्रषणी ॥३१॥
MAR cà
साळूं वदर्शनाद्राम कामवेल्लव्यतां गता ।
भन्रस्व भन्नमानां मां सीतया किं तवानया ॥ 8०॥
विकृतेयं faa च न चेव सदृशी तव ।
भ्रकुमेवानुदपा ते भावी ह॒पगुणान्विता ॥ 8१॥
पश्य मां दिव्यत्रयां बं द्व्याभरणभूषितां ।
कान्तोएनयनां कात्तां पीमश्रोणिपयोधरां ॥ 8२॥
इमामइपामसतीं भक्षयिष्यामि मानुषीं ।
ग्नेन ते सळ भ्रात्रा द्वितीयिन गतायुषा ॥ ४३॥
ततः पर्वतप्रूड्भाणि वनानि र्चिराणि च ।
पश्यन् सरू मया कान्त द्एउकान् विचरिष्यसि ॥ 88॥
एतत् तु वचनं ग्रुवा Tana कातिदारुणं ।
fai चक्रे तदा सीतां लक्ष्मणं च मकाभुन्रः ॥ ४५॥
संप्रासनिमित्तं च रामः प्रू्पणवां ततः ।
इद् बचनमारेभे वक्तुं वाक्यविशारदः ॥ BA N
इत्यार्षे रामायणे ग्राएण्यककाएंडे रेमत्तवर्णना नाम
द्वाविंशतितमः सर्गः == भ्रूर्पणघादर्शनं नाम
त्रयोविंशतितमः सर्गः ॥
(० qani
XXIV.
तां तु शरूर्घणखां दृष्टा रामः कामशरार्दितां ।
aama युक्तया वाचा स्मितपूर्वमभाषत ॥ ९॥
कृतदारो ४स्मि भवति भार्येयं दूषिता मम ।
बद्विधा तु न वे नारी सपत्नीं मर्ष येदिमां ॥ २॥
श्रनुतस्वेष मे भ्राता शीलवान् प्रियदर्शनः ।
श्रीमानकृतदारश्च लक्ष्मणो नाम वीर्यवान् ॥ ३॥
एषोऽनुद्रयो भती ते इपस्यास्य भविष्यति ।
तरुणो भार्षया चार्थी त्रवान् प्रियदर्शनः ॥ 8॥
किं मया ते वित्रपेण कृतदारेण राक्षसि ।
एनं भन्न विशालाक्षि भतारं श्रातरं मम ॥५॥
इत्युक्ता साथ रामेण राक्षसी कामद्रपिणी ।
FIERI रामं सरसा ततो लक्ष्मणमब्रवीत् ॥ ६॥
तवानुउपां उपस्य भावी मां भन्न मानद् ।
मया सर सुखी रम्यं दएउकं विचरिष्यसि ॥ ७॥
एवमुक्तस्तु सौमित्री राक्षस्या वाक्यकोविदः |
वीक्ष्य शूर्पणखां वाक्यं ततस्तामिद्मन्रवीत् ॥ ८॥
कथं दासस्य दासी a भाषी भवितुमर्कसि ।
यो५रूमार्येण परवान् श्रात्रा ARA भाविनि ॥१॥
MARG
समृदार्थस्य सिद्धाथी विडषः कामचारिणी ।
आर्यस्येव विशाल्लाक्षि भावी भव यवीषसी ॥ १०॥
छतामदृपामसतीं करालां विकृतोद्री ।
भायी Fai परित्यन्य RAR भनिष्यति ॥ ११॥
- को रि इपमिदं त्यक्का दित्यं तव विलासिनि ।
मानुषीषु ate भावं कुयीद्विचक्षणः ॥ १२॥
इति सा लच्मणेनोक्का कराला निर्नतोद्री ।
मेनेऽथ सत्यमेवेति परिकासमदक्षिणा ॥ १३॥
ततः सा राघवं भूयः समुत्पत्य मरायुतिं ।
सीतया सक टुर्धर्षमब्रवीत् काममोहिता ॥ १४॥
Tè बदमिकामा च राम तत्यूर्वदर्शना ।
चिराय भव मे भती सीतया किं तवानया ॥ १५॥
इमां वित्रपामसतीं करालां निःसृतोद्रीं ।
वृद्धां भावीमवष्टभ्य d मां न बऴमन्यसे ॥ १६॥
अग्येमां भक्तयिष्यामि पश्यतस्तेऽतिमानिनः ।
ततस््रया Tas निःसपत्ना TARTS ॥ १७॥
इत्युक्का मृगशावाक्षीमलातसद्शेक्षणा ।
अभ्यधावत वेदेकीं मकोल्का रोकिणीमिव ॥ १८॥
तां मृत्युषाशप्रतिमामापतत्तीं मराबलः ।
निवार्य रामः कुपितस्ततो लक्ष्मणमत्रवीत् ॥ ११ ॥
१९
१२ रामायण
RU TSS: सौमित्रे संप्रकासः कथञ्चन ।
न कार्यः पण्य बेंदेही कथच्चित् सौम्य त्रीवति ॥ २०॥
इमां वितपां उर्वत्तामतिमत्ताँ मकोद्री ।
राक्षसीं पुरुषव्याघ्र निवर्तवितुमर्कसि ॥ २१ ॥
इत्युक्तो लक्ष्मणः क्रुदस्तस्य रामस्य पश्यतः ।
ब्रेन तस्याश्रिच्छेद कर्णनासां निगृद्ध ताँ ॥ २२॥
निकृत्तकर्णनासा तु विस्वरं प्रतिनय्य सा ।
यागतं TTT धोरा शूर्पणखा वनं ॥ २३॥
सा च क्षरत्ती रुधिरं बड़धा रुधिरोक्षिता ।
ननाद् विविधान् नादान् यथा प्रावृषि तोयद्ः ॥ २४॥
सा SAT मद्ाघोरा राक्षसी भीमनिस्वना ।
TIRI बाळू गर्नली प्रविवेश मकावनं ॥ २५॥
ततस्तु सा राक्तससंघसंवृतं
घरे ज्ननस्थानगतं विइपिता ।
TUA वे श्रातरमुग्रतेज्ञसं
पपात भूमौ गगनाद्वाशनिः ॥ २६॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारएयककाणे श्रूर्पणलावित्रपणं
नाम चतुर्विशतितमः सर्गः ॥
्ररणयकाएउं
XXV.
तां तथा पतितां दृष्टा विपां शोणितोज्षितां ।
भगिनीं क्रोधताम्राक्षः खरः पप्रच्छ् राक्षसः ॥ १॥
बलविक्रमसंपन्ना यथाकामविचारिणी ।
इमामवस्थां नीतासि केनान्तकसमा भुवि ॥२॥
देवगन्धर्वमूतानां मुनीनां च मरात्मनां ।
को०यमेवं मदावीर्यस्वां ai चकार थ: ॥३॥
न रि पश्यामि तं लके यः कुयीद्प्रियं मम ।
TAM सरूखाक्षं महेन्द्रे पाकशासनं ॥ ४॥
कस्यारं मार्गी! प्राणानादास्ये ीवितान्तकेः ।
सरसः सलिलं स्तोकमादित्यो रश्मिभिर्यथा ॥ ५॥
निरतस्य मया संख्ये शरसंकृत्तमर्मणः ।
सफेनं रुधिरं भूरि मेदिनी कस्य पास्यति ॥ ६॥
कस्य पत्ररथाः काषान्मांसमुत्कृत्य संगतं ।
प्रशा भच्तयिष्यत्ति निकूतस्य मया युधि ॥ ७॥
तं न देवा न गन्धवी न पिशाचा न दानवाः ।
TUTT कृषणं शत्तास्त्रातुं महारूवे ॥ ८॥
उपलभ्य ततः संज्ञा तं मे शंसितुमर्कृसि ।
घेन बं इर्विनीतेन वित्रषवद्ना कृता ॥१॥
३
१8 रामायण
इति श्रातुर्वचः YA HAT वद्तस्तथा ।
ततः TOUT वाक्यं वाष्पगद्रदमब्रवीत् ॥ १०॥
तरुणी इपसंपन्नी सुकुमारी महाबलौ ।
पुएटरीकविशालात्ौ चीरकृलानिनाम्बरी ॥ ११॥
TREIA पार्थिवव्यन्ननान्विती ।
देवी बा ती मनुष्यों वा न तर्कपितुमुत्सके ॥ १२॥
भ्रात्मसंभाविती वीरी राजपुत्री मनस्विनी ।
तापसौ च धनुष्याणी सिंरूविक्रातगामिनी । ॥ १३॥
adi वनमाक्रम्य Fat चाश्रममणटलं ।
तत्र तौ बलसंपन्नी बसतो रावणानुन्न ॥ १४॥
तरुणी उपसंपन्न सबीभरणभूषिता |
दृष्टा तत्र मया नारी तयोर्मध्ये सुमध्यमा ॥ १५॥
तां च तौ चारूमारव्धा बलाद्रक्षयितुं वने ।
इमामवस्थां नीतास्मि यथानाथवती तथा ॥ १६॥
क्रोशन्त्या विस्फुरत्याञ्च बत्तादाकृष्य संयुगे ।
बया नाधेन पश्येमां धर्षणां मम वै कृतां ॥ १०॥
बत्प्रसादात् ANZI तस्याश्वेव निशाचर ।
सफेनं पातुमिच्छामि रुधिरं रणमूर्धनि ॥ १८॥
एष मे४भिछितः कामस्या वीर कृतो भवेत् ।
तयोस्तस्याश्च रुधिरं यत् पिवेयमळूं THT ॥ १९॥
MIRI
इत्युक्तः स तया तत्र चतुर्दश निशाचरान् ।
आदिदेश AT: Hal राज्ञसानस्कोपमान् ॥ Ro N
मानुषी शस्त्रसंपन्नी चीरकृश्ञानिनाम्बरौ ।
प्रविष्टी दएउकारएयं घोरं प्रमदया सरू ॥ २१॥
तां रबा ती च उर्वत्ताबुपावर्तितुमर्कूध ।
ममेयं भगिनी तेषां पातुमिच्छति शोणितं ॥ २२॥
मनोरथो श्यमिष्टस्तु भगिन्या मम राक्षसाः ।
त्षिप्रं प्रसाध्यतामख् प्रमध्य स्वेन तेजसा ॥ २३॥
बुष्माभिर्निकती दृष्टा तावुभी श्रातरौ रणे ।
TT प्रीता च तुष्टा च युधि पास्यति शोणितं ॥ २४॥
' इति प्रतिसमादिष्टा राक्षसा! प्रूलपाणयः ।
तत्राजञम्मुस्तपा सार्धे मेघा वातेरिता इव ॥ २५॥
ततो ययुस्ते परमप्रहारिणः
प्रकम्पयन्तः पृथिवीं सकाननां ।
राज्ञया रीमरणावमर्दने
कृतोग्यमा SAAT TATRA ॥ २६॥
इत्यार्षे रामायणे आरएयककाएंडे राक्ञसप्रयाणा
नाम पञ्चविंशतितमः सर्गः ॥
du
६ रामायणं
XXVI.
ततः प्रूर्पणघा घोरा राघवाश्रममागता |
रक्षसामाचचन्नेऽथ राघवो सरू सीतया ॥ १॥
ते रामं पर्णशालापामुषविष्टं मकाबले ।
TOT: सीतया सार्धे लक्ष्मणेन च धीमता ॥ २॥
तानू दृष्टा राघवः क्रूरान् रात्तसांस्तां च राक्षसीं ।
अब्रवीड्रातरं रामो लक्ष्मणं दीप्ततेत्नसं ॥ ३॥
FR भव सौमित्रे वेदेद्याः प्रत्यनन्तरः ।
घावन्निकन्मि रक्षांसि घोराणीमानि संयुगे ॥ 8॥
वाक्यमेतड्पश्रुत्य रामस्यामिततेज्रसः ।
तथेत्युक्ता स वेदेळ्या श्रभवत् प्रत्यनन्तरः ॥ १॥
रामोऽपि सुमरुचापं चामीकर विभूषितं ।
चकार सब्यं धमीत्मा तानि रक्षाँसि चात्रवीत् ॥ ६॥
पुत्रौ दशरथस्यावां श्रातरौ रामलक्ष्मणौ ।
प्रविष्टौ सीतया सार्धे say दएटकं वनं ॥७॥
फलमूत्वाशनी दाली तापसी धर्ममास्थिती ।
वसन्तौ द्एउकारणये किमर्थमभिधावथ ॥ ८॥
युष्मदवप्रकृतेः पूर्वमृषिभिः संशितत्रतिः ।
नियुक्तावागतौ इर्गमावां घोरमिद वनं ॥ १ ॥
| ्ररणयकाएउँ
इत एव निवर्तधं नोपसर्पितुमर्कृथ ।
यदि प्राणिरिकार्थी वो निवर्तधं निशाचराः ॥ १०॥
इति रामवचः YAM राक्षसास्ते चतुर्दश ।
ऊचुर्वचः सुसंरब्धाः श्रूलषट्विशयाणयः ॥ ११॥
क्रोधसंरक्तनयना रामं रक्तात्तलोचनं ।
पर्षा मधुरामाषं धृष्टा धृष्टषराक्रमं ॥ १२॥
क्रोधमुत्याख नो भर्तुः खरस्य ARIA: ।
TRA त्यक्ष्यसि प्राणानस्माभिः समरे कतः ॥ १३॥
का रि ते शक्तिरेकस्य बढ़नां रणमूर्धनि ।
अस्माकमग्रतः स्थातुं किं पुनयीदुमारूवे ॥ १४॥
अस्मद्ाङप्रमुक्तेस्वं श्रूलषद्विशमुदरेः ।
पराणांस्त्यत्ष्यसि वीर्य च धनुश्चेदे विचेतनः ॥ ९५॥
एवमुक्का सुसंरब्धा राक्षसास्ते चतुर्दश ।
उग्यतायुधनिस्तरिंशा रामं तमभिडद्नुवु! ॥ १६॥
अभिद्रुत्य च वेगेन चिक्षिपृस्ते निशाचराः ।
चतुर्दश सुसंरब्धाः प्रूललपटिशमुद्ररानू ॥ १७॥
तानि तेषां च शस्त्राणि राक्षसानां चतुर्दश ।
चतुर्दशभिरेवाजी रामश्चिच्छेद सार्यकेः ॥ १८॥
ततो५परानसंश्रात्तो राघवो लघुविक्रमः ।
TATE समरे क्रुश्चतुर्दश शिलीमुखान् UE
do
te रामायणं
संधाय चापे तानाश्रु लक््यमुदिश्य राक्षसान् ।
मुमोच राघवो वाणान् वन्राशनिसमस्वनान् ॥ २०॥
ते रुक्मपुङ्गा विशिखाः प्रदीप्ता केमभूषिताः |
ATA मरोल्कानां बकरवुस्तुल्यवर्चसः ॥ २१॥
ते शरास्तानि रक्षांसि भिद्या वर्किणलक्षणाः ।
विविशुर्वेगिता भूमौ वल्मीक शव पन्नगाः ॥ २२॥
शोणिताट्रा मकाकाया विगतिरसुभिस्ततः ।
चतुर्दश निपेतुस्ते शरभिन्ना निशाचराः ॥ ३॥
ते fran भूमी छिन्नमूला इव द्रुमाः ।
प्रपेतू राक्षसाः सर्वे रामेण युधि निर्जिताः ॥ २४॥
ते रुक्मपुङ्गा विमला विशिखा केमभूषिताः ।
निर्त्य तानि रक्षांसि स्वतूणं पुनरागमन् ॥ २१॥
तान भूमौ पतितान् दृष्टा राक्षसी क्रोधमूर्हिता ।
परित्रस्ता पुनः साथ व्यसृऽद्विरवं रवं ॥ २६॥
सा नदी मझानादान् FATA Ad ततः।
जगाम यत्र वे श्राता सुसंत्रस्ता महाबलः ॥ २०॥
उपगम्य खरं सा तु किञ्चित् संशुष्कशोणिता ।
पषात GRATA सनिर्यीसेव शल्लकी ॥ २८॥
इत्यार्षे रामायणे आरए्यककाएंडे प्रक्तितराक्तसबधो
नाम षट्टिंशतितमः सर्गः ॥
अ्रएयकाएर
XXVII.
तां पुनः पतितां दृष्टा क्रोधाच्दूर्पणाघां खरः ।
उवाच व्यक्तया वाचा तामनधीर्थमागतां ॥ १॥
OAT TTA दृप्ताश्च राक्ससाः पिशिताशनाः ।
बत्प्रियार्थ मयोत्सृष्टाः किमर्थ रस्यते पुनः ॥ २॥
भक्ताश्चेवानुरक्ताश्च रिताश्च मम नित्यशः ।
न ते न कुर्यु्वचनं त्नीवितापेक्षया मम ॥३॥
उच्यतां कारणं भत्रे येन बं पुनरागता ।
किमर्थे विलपसि è वास्पट्टषितत्लोचना ॥ ४॥
अ्रनाधवद्किागम्य मयि नाथे व्यवस्थिते ।
उत्तिष्ठ भद्दे मेवं भूर्वेल्कव्यं त्यन्यतामिद् ॥ ५॥
तेवं तेन तु उ: खाती खरेण परिशान्िता ।
विमूब्य नघने ATA खरं वचनमन्रवीत् ॥ ६॥
घे बघा प्रेषिताः प्रूरा राक्षसाः श्रूत्तपाणयः |
रामेणिकेन ते सर्वे निर्दग्धाः सायकाग्रिना ॥ ७॥
तान् भूमी पतितान् दृष्टा ङिन्नमूलानिव द्रुमान् ।
रामस्य चेव तत् कर्म परित्रासो ममाभवत् ॥ ८॥ _
सास्मि भीता विषणा च समुद्िग्रा च राक्षस ।
शरणं वामन्ग्राप्ता सर्वतो भयदर्शिनी ॥ १ ॥
tt
१०० रामायणं
विषादनक्रसंकीर्णे परित्रासोर्मिसंकुले ।
किं मां न त्रायसे मग्रामप्रवे शोकसागरे ॥ १०॥
घदि रामममित्रं मे संयुगे न कनिष्यसि ।
_ संनिधौ ते त्यन्ञाम्येषा त्रीवितं राक्षसेश्वर ॥ ११॥
मयि ते यब्यनुक्रोशो यदि रच्तःसु तेषु च ।
घे ते विनिकता भूमी रामेण निशितेः शरेः ॥९२॥
तेषामानृणयमागच्छ यदि तेजोऽस्ति तेऽधुना ।
दएउकारणयनिलयं The राक्तसकएटकं ॥ १३॥
यापि ते पदवी दत्ता कता रामेण सापि ते ।
निःसच्चस्याल्यवीर्यस्य वासस्ते कीटृशस्त्रिक ॥ १४॥
इतोऽपि बरितो यारि जनस्थानात् सबान्धवः ।
उत्पन्न छि भयं घोरं तव रामसमुद्रवं ॥ ११॥
प्रमादी मन्दवीर्पश्च SATANA: ।
रामतेज्ञोऽभिभूतस्त्ं क्षिप्रं कि न भविष्यसि ॥ १६॥
तेजञोवीर्षसमायुक्तो रामो दशरथात्मजः ।
भ्राता चैवास्य वेमात्रो लक्ष्मणो नाम वीर्षवान् ॥ १०॥
एवं बरु प्रपश्यामि न बं रामस्य राक्षस ।
समर्थः संयुगे स्थातुं मुक्रर्तमपि सायुधः ॥ १८॥
रशर श्रूरमानी वं मिथ्याख्यापितविक्रमः ।
मानुषौ घो न शक्रोषि निकत्तुं रामलक्ष्मणी ॥ १६॥
ग्ररएयकाएरं १०१
कामं तु यदि शक्तिस्ते तेन्रो वास्ति निशाचर ।
दृए्डकारएयनित्तयं Ales राक्तसकणटकं ॥ २०॥
यदि तं वे ममामित्रं ्मख न कनिष्यसि ।
तवेषा काग्रत: प्राांस्त्यज्ञामि निरपत्रप ॥ २१॥
gi कित्त मानी च राक्षसेधिरू तर्कितः ।
लड़ायां राक्षसेन्द्रेण रावणेन मक्ात्मना ॥ २२॥
स ते प्रतापश्च मनस्विता च
सच्चं च धेर्ये च पराक्रमश्च । `
ata यदे apra वेर
यशश्च मुख्यं क्क गतानि तानि ॥ २३॥
इत्यार्षे रामायणो भ्रारएयककाएडे घरोदीपन नाम
सप्रविंशतितमः सर्गः ॥
१०२ रामायणां
XXVIII.
हवमाधर्षितः प्रूरः शूूर्घणव्या खरस्तदा ।
उवाच CAAT मध्ये खरः खरतरं वचः ॥ १॥
तवाषमानप्रभवः क्रोधोश्यमतुलो मया ।
न शक्यते वारयितुं वेलेव लवणाम्भसा ॥ २॥
मानुषं छीनवीर्य च रामं न TT ।
MAZARA: प्राणान् कृतो पोशय्य विमोक्ष्यति ॥ ३॥
वास्यः संङ्रिपतामेष संश्रमश्च विमुच्यतां ।
ग्रस्य रामं सक ATAT नयामि यमसादनं UB
गदयाभिक्तस्या्य गतप्राणस्य भूतले ।
रामस्य रुधिरं व्यक्तमुजं पास्यसि राक्तसि ॥ १॥
मम वाणिर्निकृत्तानि तस्याङ्ानि पृथक् पृथक् ।
भक्षयिष्यसि ARI बमानीय ततस्ततः ॥ ६॥
Ra: संपादितान्याश्रु स्निग्धानि च मृद्टनि च।
ZA रामे सरू AAT सीतामांसानि AR: ॥ ७॥
साध रुष्टा वचः श्रवा खरस्य AAT ।
प्रशशंस TACT श्रातरे रक्षसां वरं ॥ ८॥
दिष्या ते वीर विक्रान्ता शत्रुविधेसनेषिणी ।
संग्रामे सुभगा RA राक्षसेश्वर ॥ १॥
अ्रएयकाएउँ १०३
स्थितं मनः शत्रुबधे दिण्या वीर सुनिश्चितं ।
रावणस्यासि सदृशः शौर्येण च बलेन च ॥ १०॥
वया गुप्ता मकाबाको राक्तसा भीमविक्रमाः ।
विचरत्ति त्रनस्थाने ARA यधासुवं ॥ ११॥
वया त्रेलोक्यविन्े देत्यदानवपन्नगाः ।
रावणेन सक श्रात्रा सुराश्च युधि निर्जिताः ॥ १२॥
तव दूवा जनस्थानं रावणो राक्षसाधिप! ।
लङ्कायां सुखतः शेते FARA सुबान्धवः ॥ १३॥
तव संन्नातकोपस्य मुखं दृष्टा रणान्निरे ।
विद्रवन्ति भवत्रस्ताः सर्वे भूता दिशो दश ॥ १४॥
एक एव स पर्याप्तो भवांस्तस्य गतायुषः ।
किं पुनः संवृतो घोरे राक्षसेभीमिविक्रमेः ॥ १५॥
तच्छीप्रमभिनिषीकि बधायास्य उरात्मनः ।
पातुमिच्छामि र्धिरं रामस्य रणमूर्धीने ॥ १६॥
ततः श्रूर्पणवावाकयं ग्रुवा श्रुतिमनोङ्रं ।
भ्रत्रवीदरूषणं नाम सेलापतिमुपस्थितं ॥ १७॥
चतुर्दश सरुख्राणि मम चित्तानुवर्तिनां ।
रक्षसां भीमवेगानां समरेधनिवर्तिनां ॥ १८॥
नीलन्नीमूतवणीनां घोराणां क्रूरकर्मणां ।
लोकरङिसाविकाराणामनेकाबृधधारिणां ॥ ९१॥
१०8 रामायणं
बन्रप्रतिमवेगानां ज्ननस्थाननिवासिनां ।
मुनिर्िंसानुरक्तानां बलिनां कामह॒पिणां ॥ २०॥
तेषां शार्हल्लद्पाणामसद्यानां मङौन्साँ ।
समुख्योगमुदीणीनां रक्षसां सौम्य कारय ॥ २१॥
उपस्थापय च ज्षिप्रं रथं मम धनूंषि च ।
शक्ति च विपुलां दिव्यां बड़े चाकाशवर्चसं ॥ २२॥
आपसी च गदां दिव्यां शतप्रीं च मकास्वनां ।
TENTA सुतीच्णांञ्च नाराचांद्योग्रदर्शनानू ॥ २३॥
भिन्द्पालान् सुतीक्ष्णाग्रान् पाषाणांश्च मकोपलान् ।
प्रासान् पाशांस्तथा पर्थून् कुत्तांश्च कुणपांस्तथा ॥ २४॥
त्रिकएटकान् UTS मुषल्लान्यायसानि च ।
परिघांस्तोमरांश्रेव मुद्रान् कूटमुद्ररान् ॥ २१॥
_ तनुत्राणि विचित्राणि कवचा ज्ञालिकास्तथा |
धानि चान्यानि दिव्यानि आयुधानि ARTA च ॥ २६॥
तान्यस्मिन् स्यन्द्ने ज्षिप्रं न्यस्य्तामविचारणात् ।
अग्रे नियीतुमिच्छामि पौलस्त्यानां मकात्मनां ॥ २०॥
TUTI उर्विनीतस्य रामस्य रणकाद्रिणः ।
इति तस्य वचः श्रुवा न चिरेण ATT ॥ २८॥
सदश्चेः सबलिर्षुत्तमाचचन्नेऽथ ZIT: ।
तं मेरुशिखराकारं तप्तकाञ्चनभूषणां ॥ २१॥ `
MARTE १०५
केमचन्द्रमसंबाधं वैद्र्यमणिकूवरे ।
सानारल्नसमाकीर्ण कामगं गगनोपमं ॥ ३०॥
मत्स्येः AN: शेलेश्चन्द्रसूर्येद्च काञ्चनेः ।
रातेः पक्षिसंधेश्च ताराभिश्च विचित्रितं ॥ ३१॥
धनिनं शस्त्रसंपन्नं किङ्गिणीशतमणिउतं ।
सदश्चयृक्तं सामर्षमार्रोक खरो रथं ॥ ३२॥
निशम्य तं रथगतं राक्षसा भीमविक्रमाः ।
तस्थुः सपरिवार्येनं षणं च मकाबल ॥ ३३॥
खरस्तु तन्मकासेन्य THT नानायुधधन्नं ।
निर्यातेत्यत्रवीदृष्टो रथस्थः सर्वराक्षसान् ॥ ३४॥
ततो रात्तससेन्यं तच्छत्तिशूत्तगदाधरे ।
निर्जगाम ्ञनस्थानान्मकोद्धिसमस्वनं ॥ ३५॥
मुद्रान् शक्तिषड़ांग् सुतीक्णांश्च परश्वधान् ।
सर्वे प्रूल्लानि चादाय निर्वयू राक्षसर्षभाः ॥ ३६॥
iù: परिधेश्चान्ये तथासिवरकार्मुकेः ।
गदामिर्मुषलेग्चक्रेगरीतिरुयदर्शनाः ॥ ३०॥
राक्षसानां सुघोराणां सङ्ख्राणि चतुर्दश ।
निषीतानि जनस्थानात् खरस्य वशवर्तिनां ॥३८॥
निर्गच्छतस्तु तान् दृष्टा राक्षसान् भीमविक्रमान् ।
खरोऽपि aaa निर्ययौ बलदर्पितः ॥ ३६ ॥
14
१०६ रामायण
ततस्तान् सबत्तानश्वांस्तप्रका्चनभूषितान् ।
खरस्य मतमाज्ञाय सारथिः प्रत्यचोदयत् ॥ ४०॥
निर्गच्छन् स रथस्वस्य खरस्य रियुघातिनः ।
शब्देन पूरयामास दिशश्च विदिशस्तथा ॥ ४१॥
विवृद्मन्युः स खरः खरस्वनो
रिपोर्बधार्थे कुपितो ऽ ्तकोषमः ।
प्रचोदयामास भृशं स सारथिं
मकाबलं तूर्णतरं त्रज्ेत्यय ॥ ४१॥
इत्यार्षे रामायणे ्रारएयककाएडे खरनियीणं नाम
्रष्टाविंशतितमः सर्गः ॥
ग्ररएयकाएरं
XXIX.
तं प्रयान्तं न्नयप्रेप्पुमशिवं शोणितोद्कं ।
अश्मवर्ष महामेघः AAT ववर्ष र ॥ १॥
निपेतुस्तुरगास्तस्य नघनेः स्खलिता भृशं ।
समेऽपि च तदा देशे TT गता मुङ्ग; ॥२॥
ग्रथास्य धन्नमाक्रम्य SATUS समुच्छ्रितं ।
तस्थौ गृध्रो महाकायो वक्काच्छोणितमुद्रमन् ॥३॥
शयामं च रक्तपर्यतं बभूव परिवेशनं ।
्रलातचक्रप्रतिमं प्रतिगृद्धा दिवाकरं ॥ ४॥
जनस्थानसमीषं च समुत्पत्य मरास्वनाः ।
विस्वरं बळुधा Ariana मृगपक्षिणः ॥५॥
व्या्ार च दीप्तायां याम्याधां दिशि भेरवं ।
रवं शिवा मराघोरा वमन्ती पावकं मुखात् ॥ ६॥
मिन्नभेरीस्वनाश्चेव मांसशोणितवर्षिणः ।
ग्राकाशं तद्नाकाशं चक्रुभीमा वत्ताक्काः ॥ ७॥
तमस्ता चेव घोरेण समुदूतेन सर्वशः। |
प्रच्छादितं जनस्थानं न चकाशे समत्ततः ॥ ८॥
नभश्च र्धिराभासं संध्याकालं विना बभी ।
१०७
घरं चाभिमुखा AZ: खगाः खस्थाः खरस्वनाः ॥ १ ॥
१०८ रामायण
प्रववौ मार्तञ्चएडो निष्प्रभो*भूदिवाकर: |
उद॒भासदिवा चन्द्रस्तारागणसमन्वितः ॥ १०॥
रुरुवुः संघशो घोराः पावकोद्रारिमिर्मुवेः ।
अशिवा दिशि दीप्तायां शिवास्तत्र भयावकाः ॥ ११॥
संलीनमीनविक्गा नलिन्यः प्रुष्कपट्टना: ।
फलपुष्पविकीनाश्च तरवो न चकाशिरे ॥ १२॥
उल्काश्चापि सनिधीता निपेतुषीर निस्वनाः ।
प्रचचाल मदी चापि सशेलवनकानना ॥ १३॥
खरस्य च रथस्थस्य नर्दतो ज्यगर्धिनः ।
प्राकम्यत AR सव्यः स्वरञ्चापि व्यनिग्यत ॥ १४॥
साखरा दृष्टिरभूदीना मुखं चेव व्यशुष्यत ।
FAT च रुन्ा बन्ने न च मोद्ान्र्यवर्तत ॥ ९५॥
तानुत्थितान् मरोत्पातान् निशम्य भृशदारुणान् ।
्रब्रवीद्राक्ञसान् सवीन् प्रहसन् वाहिनीपतिः ॥ १६॥
मरोत्यातानिमान् सवीनुत्थितान् घोरदर्शनान् ।
न चित्तयाम्यढूं वीर्यमाश्रित्य स्वबलोद्वं ॥ ९०॥
तारापतिमपि क्षिप्रं पातयेयं नभस्तत्तात् ।
मृत्युं मरणधर्मेण TTT रुषान्वितः ॥ १८॥
न मे भयं सर्खाक्षाइ्नदाद्वाषि विखते ।
TE सर्वभूतानामिति मे निश्चयो दृः ॥ ९१॥
गरण्यकाएई १०१
रामं वीर्यबलोत्सिक्त भ्रातरं चास्य लच्मण ।
निरूत्य RATA पमसादनं ॥ २०॥
सकामा भगिनी मेऽस्तु राक्षसी कामचारिणी ।
घन्निमित्तमसौ रामो लक्ष्मणश्च विपत्स्यते ॥ २१॥
न क्कचित् प्राप्तपूर्वी मे संयुगेषु परान्नयः ।
युष्माकमेव प्रत्यक्षं नानृतं कथयाम्यळूं ॥ २२॥
देवराजमपि HS मत्तेरावणगामिनं ।
वन्रपाणिमर कन्यां किमु तं मानुषं रणे ॥ २३॥
तस्येवं गर्नितं SAT राक्षसानां मकाचमूः |
प्रदर्षमतुलं लेमे मृत्युपाशवशं गता ॥ २४॥
श्राब्नग्मुर्षयः सिदास्ततो रणदिद्च्तवः |
देवगन्धर्वमुख्याश्च दिव्याश्चाप्सरसां गणाः ॥ २५॥
समेत्योचुश्च RAR पुण्यकर्मिणः ।
स्वस्ति गोब्राद्मऐेश्यो ५स्तु लोकेभ्यश्चेव सर्वशः ॥ २६॥
रामो विज्ञयतां पुढे सपौत्लस्त्यान् निशाचरान् ।
पाकरूत्ता यथा युद्धे सवीनसुरपुङ्गवान् ॥ २०॥
ठतच्चान्यच्च बडुधा ब्रुवाणाः परमर्षयः ।
ZARA तेषां राक्षसानां गतायुषां ॥ २८॥
रथेन तु खरो वेगादथ सैन्याद्विनिःसृतः ।
तं दृष्टा निःसृतं पूर्व राक्षसा अपि निःसृताः ॥ २६॥
११० रामायणं
एयेनगामी पृथुग्रीवो यन्शत्रुर्मकारथः ।
इर्नयः कालकाख्यञ्य परुषः कालिकामुखः ॥ ३०॥
मेघमालो मकाबाङ: सपीस्यो विकृतोद्रः ।
द्वादशैते मकावीयीस्तस्थुः समन्ततः खरं ॥ ३१॥
मकाकपालः स्थूलाक्षः प्रमाथी त्रिशिरास्तथा ।
TAN एते सेनाग्रे ZAM पृष्ठतो ययुः ॥ ३२॥
सा भीमवेगा समराभिकामा
सुदारुणा राक्षसवीरसेना ।
ती राजपुत्रौ सक्साभ्युपायाच्
sa राकोर्दिवि चन्त्रसूयी ॥ ३३॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारणयककाएउे उत्यातदर्शनं नाम
नवविंशतितमः सर्गः ॥
अरणएयकाएई १११
XXX.
आश्रम समनुप्राप्ते खरे घरपराक्रमे ।
तानुत्पातांस्ततो रामः सरू श्रात्रा ददर्श रू ॥९॥
दृष्टा च तान् मळाघोरानुत्पातान् लोमरुर्षणानू ।
ढिषतामळितान् FATA रामो वचनमत्रवीत् ॥ २॥
इमान् पश्य मराबाढो सर्वभूताशिवाय वे ।
समृत्थितान् मराघोरान् संक्षेपुमिव मानुषान् ॥ ३ ॥
इमे रुघिरधारासिर्वर्षतो "तिघरस्वनाः ।
व्योम्नि मेघा विवर्तते परुषा गर्दभारुणाः ॥ 8॥
सधूमा इषवश्चेमे मकायुद्वामिनन्दिनः ।
रुक्मपृष्ठमिद् चापि चाषं विस्फुरतीव मे ॥५॥
पथा च विनदत्तीमे पक्षिणो वनचारिणः ।
TTI नो भयं घोरं संशयो न्रीवितस्य च ॥ ६॥
संप्रसार: सुतुमुत्तो भवितेह न संशयः ।
यथा स्फुरत्ययं बाङ्र्द्क्षिणो मम लक्ष्मण NON
संनिकृष्टश्च नो वीर त्रयः शत्रोः परात्रयः ।
सुप्रभं च प्रसन्नं च घथेद् वद्नं मम ॥ ४॥
उद्यतानां छि युद्धाय येषां भवति लक्ष्मण ।
निष्प्रभं वदनं तेषां भवत्यायुःपरिक्षयः ॥ १ ॥
११२ रामायणं
निमित्तानि च पश्यामि शरीरे पार्थिवात्मन्न ।
श्रात्मनो यानि तान्याङ्घीरं प्राणिनिवर्कणं ॥ १०॥
श्रनागतविधानं तु कर्तव्यमिक् लक्ष्मण ।
आपद शट्टमानेन पुरुषेण विपश्चिता ॥ ११॥
तस्मात् सीतां गृरीला बं शरपाणिर्धनुर्धरः ।
TRATTA शेलस्य उगी पादपसंवृत्तां ॥ १२॥
तत्र बं शस्त्रसंपन्नो बेंदेद्या सक संवस ।
श्रागतानां भयं घोरं नेव द्रक्ष्यसि च स्वयं ॥ १३॥
भवस्वावक्तिस्तत्र न्यास्वनेः पूरयन् दिशः ।
प्रतिकूलं तु देष्टव्यं नेव वाक्यमिद् बया ॥ १४॥
शापितो ATT पत्या मे गम्यतां वीर मा चिरं ।
उत्तरं च न वक्तव्यं वीर्षश्ञोऽसि बयानघ ॥ १५॥
एवमुक्तस्तु रामेण लक्ष्मणः सरू सीतया ।
शरानादाय चापं च गुळां उगीमुपाश्रयत् ॥ १६॥
तस्मिन् गुदां प्रविष्टे तु लक्ष्मणे सरू सीतया ।
राघवः कृतमित्युक्का बबन्ध कवचं TS ॥ ९७॥
स तेनाग्रिनिकाशेन कवचेन विभूषितः ।
ररा रामस्तिमिरं विधयार्क इवोदितः ॥ १८॥
स चापमुखम्य मर्च्छरांश्चाशीविषोषमान् ।
बभूवावस्थितो रामो उ्यास्वनेः पूरयन् दिशः ॥ ११॥
अरणयकाएई
ततो देवर्षिगन्धवीः ars सरू चारणिः ।
ऊचुः परमसंत्रस्ता गुद्यकाश्न परस्परं ॥ २०॥
चतुर्दश सहुख्राणि रक्षसां भीमकर्मणां ।
CR रामो धमीत्मा कथं TS भविष्यति ॥ २९॥
रामो नो विदितो योज्यं यथा च वसुधां गतः ।
मनुष्यलं तु मवास्य कार्णयाद्यथितं मनः ॥ २२॥
नर्द्सीव चमूस्तेषां Fari कामद्रपिणां ।
नानाविकृतवेशानां रामाग्रममुघागमत् ॥ २३॥
तिष्ठ राम रुतोज्सीति क्रोशन्तस्ते समन्ततः ।
अभिषेतुः सुसंरब्धा राक्षसा बलदर्पिताः ॥ १४॥
विप्रकीषां तु तां दृष्टा राक्षसानां मकाचमूँ ।
शाद्याद्राक्तसबुद्या च स खरः संन्यवर्तयत् ॥ २५॥
संनिवृत्तं तु तत् सन्यमेकस्थमभवत् तदा |
पिणिउतं मेघसंकाशं यथा यूथं द्विपाषिनां ॥ २६॥
तत् तु गम्भीरनिक्राद घोरवमीयुधधनं ।
नीकं यातुधानानां समन्तात् पर्यदृश्यत ॥ २०॥ `
वीर्स्वनान् विसृत्नतां गर्नतां चाप्यभीक्ष्णशः |
चापानि विस्फारयतां नम्भतां च मुझुर्मुछः ॥ २८॥
विक्रुष्टं संप्रकरतामन्योन्यमभिगर्जतां ।
तेषामत्युल्वणो नादः पूरयामास तद्वनं ॥ २१॥
११३
१९१४ mma
तेन नादेन वित्रस्ताः श्वापदा वनचारिणः ।
TSM THAT ATA: पृषतो नावलोकघन् ॥ ३०॥
ग्रभवन्निष्प्रभः सूर्थस्तिमिरेणिव संवृतः ।
मारतः प्रतिकूत्तश्च राक्तसानां ववी तदा ॥३१॥
तदनीकं मकावेगमुपासर्पत राघवं ।
धृतनानाप्ररूरणं वर्धमानार्णवोषमं ॥ ३२॥
ततो ददर्श काकुत्स्थो रक्तः सेन्यमुपागतं ।
सर्वतश्चारयंञ्चल्नुर्यडाभिमुखमात्मनः ॥ ३३॥
PRT पाणिना चापं तुणाइद्ृत्य शायकान् ।
बभूवावस्थितो योडं ब्यास्वनेः पूरयन् दिशः ॥ ३४॥
aaa स्थितः ग्रीमान् पुरस्तात् सर्वरक्तसां ।
पुनश्च रोषडष्प्ेक्ष्यो युगात्ता्रिरिव त्वलन् ॥३१॥
तं दष्टा तेजसा युक्तं विव्यधुर्वनदेवताः ।
CAAT क्रतुं रूतुमुग्यतास्त्रं पिनाकिनं ॥ ३६॥
तस्य रुष्टस्य तु मुखं रामस्य द्ट्शुस्तधा |
खेचरा विस्मिताः सर्वे कालस्येव युगक्षये ॥ ३०॥
दृष्टा तु राघवं सर्वे राक्षसा युदइर्मदाः ।
स्थिताः पर्वतसंकाशाः परमं विस्मयं गताः ॥ ३८॥
तान् दृष्टा विस्मितान् सवीन् राक्षसान् राक्तसाधिषः ।
उवाच ZAM तत्र वरः खरतरं वचः ॥ ३१॥
अरएयकाएए ११५
न चेवास्ति नदी ani Ari चेकपदे स्थितं ।
ज्ञायतां सौम्य तवेन किमेतदिति निश्चितं ॥ ४०॥
रथेन ZO: शीघं सेन्यादथ विनिःसृतः ।
स ददर्श ततो राममग्रतो विशृतायुधं ॥ 8१॥
दृष्टा त्रासात् स्थितं सैन्यं पुनरागत्य राक्षसः ।
उवाच ZOU वाक्यं खरं तं TAMA ॥ 8२ ॥
राम एष धनुष्पाणिः स्थितः समरमूर्धनि ।
पं दृष्टा राक्षसा! सर्वे स्थिताः शत्रुभषंकरं ॥ 8३॥
ZOU वचः ग्रुवा स रथेनाशुविक्रमः |
RIMA काकुत्स्थं स्वभीनुरिव भास्करे ॥ 8४ ॥
तं दृष्टा राक्षसी सेना खरं युद्वाय देशितं ।
अभ्यधावत गम्भीरा मकामेघीघनिस्वना ॥ ४५ ॥
बरायुधस्तां रिपुसंघसूद्नो
मकारथो दाशरथिर्मकायशाः ।
मरूचमूं dal महार्णवोपमां
न विव्यधे नापि मुमोरू राघवः ॥ 8६॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारएयककाएडे RA
नाम त्रिंशः सर्गः ॥
११६ रामायणं
XXXI.
aaa सर्वभूतानां राममह्किष्टकारिएं ।
द्दशीश्रममागत्य वरः सक निशाचरैः ॥ १॥
तं दृष्टा दिगुणक्रुदञ्चापमुग्यम्य ASTI ।
राघवाभिमुखं सूतं याकि याकीत्यचोद्यत् ॥ २॥
स तु तस्याज्ञया सूतस्तुरगान् समचोदयत् ।
ते ययुः शीघ्रगास्तूर्णं यत्र दाशरथिः स्थितः ॥३॥
तं तु निष्यतितं दृष्टा सर्वे ते र्ञनीचराः ।
नर्दमाना मरानादं सचिवाः पर्षवारयन् ॥ ४॥
स तेषां यातुधानानां मध्ये रथगतः खरः ।
बभूव मध्ये ताराणां लोछिताडु इव प्रदः ॥५॥
ततस्तं भीमकमीणं क्रुद्वः सर्वे निशाचराः ।
शस्तरेनीनाविधाकारिरभ्यवर्षन् सुडर्नयं ॥ ६॥
मुद्ररेरायसेः gA: mea: ।
राक्तसाः समरे रामं ay: क्रोधमूर्हिताः ॥ ७॥
ते वलाककसंकाशा मकानादा AATA: ।
अभ्यधावन्त काकुत्स्थं यातुधाना जिघांसवः ॥ ८॥
ते रामे शरवर्षणि समूज्नुः सुमहाबलाः ।
शेलेन्द्रमिव धाराभिः प्रवर्षन्ति पयोधराः ॥ ॥
ग्रण्यकाएई ११७
स तेः परिवृतो घोरे राक्तसेर्नुवरात्मन्रः ।
मकादेवः पितृवने गणे: ARA ॥ १०॥
तेषां मुक्तानि शस्त्राणि राक्षसानां स राघव; ।
श्रोतांसि प्रतिज्ञत्रादू नदीनामिव सागरः ॥ ११॥
स तेः प्रक्रणिर्घेरिमित्रिगात्रो न विव्यधे ।
रामः प्रदीपिर्बङमिर्व HST माचलः ॥ १२॥
स दिग्धः सर्वतो रामः शोणितेन RA ।
दिवाकर इवाकाशे संध्यश्ेर्बङ्मिर्वृतः ॥ १३॥
निषेडर्देवगन्धवीः fara सक चारोः ।
एकं सरूस्रेर्बऊभिस्तदा दृष्टा समावृतं ॥ १४॥
ततो रामो TRO मएउलीकृतकार्मुकः ।
मुमोच निशितान् वाणान् वन्राणीव शतक्रतुः ॥ १५॥
उराधषीन् उर्विषकान् कालपाशोपमान् रणे ।
मुमोच बळुधा रामः शरान् कनकभूषणान् ॥ १६॥
ते शराः शत्रुसेन्येषु निसृष्टाः कङ्र्पत्रिणः ।
आद्ट रक्षसां प्राणान् शापा इव तपस्विनां ॥ १७॥
भिद्या राक्षसदे कांस्ते शरा रुधिररषिताः ।
अन्तरीनगता रेजु्दीपिम्रिसमतेज्सः ॥ १८॥
ग्रसंख्येया ङि रामस्य सायकाश्चापमएउलात् ।
विनिष्पेतुर्मछावेगा TRAI प्रहारिणः ॥ ११॥
११८ रामायणं
विनिष्पेतुरसंबद्ाः केचित् तत्र शिलीमुखाः ।
निर्भिख राक्षसान् भीमान् न्यविशन्त रसातलं ॥ २०॥
कचिद्वाणनिकृत्तानि शिरांसि द्विषतां रणे ।
स्फुरत््याकुञ्चितोष्टानि गांगतानि ASAT: ॥ २१॥
रामचापविनिर्मु्तेः सार्यके रुधिराशनेः ।
निकृत्ता रान्नसाः पेतुर्बर्वोऽथ ARAN: ॥ २२॥
तेषां धन्नाग्राणि समं धनूंषि कवचानि च ।
TERA महाबाहुश्रिच्छेद बळुधा शरेः ॥ २३॥
ततो नालीकनाराचेस्तीक्षणाप्रिश्च विकर्णिभिः ।
भीममार्तस्वरं TARA निशाचराः ॥ १४॥
केचिद्वाणप्रवेगेस्तु निर्मिन्नकवचा रणे ।
उच्चेगगनमाविण्य ततो ५गच्छन् रसातलं ॥ २१॥
मराद्रिशिखराकारानन्ननाचलसंनिभान् ।
खेचरान् पातयामास राक्षसान् धरणीतले ॥ २६॥
रामचापविनिर्मुक्ताः सायका राक्नसेश्वरान् ।
Prat Prata वेगेन प्राविशन् धरणीतलं ॥ २७॥
तत् पन्यं निशितिवीणिरर्दितं मर्मभेदिभिः
रामेण न सुखं लेभे दकामानमिवागिना ॥ २८॥
ततो निरूतभूषिए्ठ श्रूरराक्षससूदितं ।
तदल॑ राक्षसेन्द्रस्य राघवेण शितेः शरेः ॥ २३ ॥
MAR १११
mam बलसंपन्ना बढ़वो बडुधा रण ।
मकानिद्रावशं नीता लीलया राघवेण तु ॥३०॥
अवशिष्टाश्न थे केचिद्विषक्षास्ते निशाचराः ।
रमेवाभ्यवर्तत्त शरातीः शरणिषिणः ॥ ३१॥
तत् तदा राक्षसं सैन्यं खरट्रषणासंश्रितं ।
बभूव पिणिउतं तत्र यथा यूथं विषाणिनां ॥ ३९॥
स तु दृष्टा खरः सैन्यं रामसायकपीडितं ।
उवाच शौर्षसंपन्नं zor भीमविक्रमं ॥ ३३॥
गराश्चास्यतां बलं वीर उय्योगः क्रियतां च वे ।
इमं दाशरथिं रामं नयामि पमसादनं ॥ ३8 ॥
तान् सवीन् पुनरादाय दूषणो उरतिक्रमः ।
बङ़विस्तरसंयुत्तमाश्वासयत राक्षसान् ॥ ३१॥
Aaien तु तत् सैन्यं समाश्वास्य च ट्रषण:। `
अभ्यधावत काकुत्स्थं नमुचिवीसवं यथा ॥ ३६॥
राक्षसास्ते पुनः सर्वे ृषणाश्रयनिर्भयाः ।
राममेवाभ्यधावन्त नानाप्रकरणा रणे ॥ ३७॥
ते गृरीवा शितान् श्रूलान् प्रासान् घड्परञ्चधान् |
चिक्षियुः परमक्रुद्वा रामाय रजनीचराः ॥ ३८॥
तेषां तान्यायुधान्याश्ु ATO SAT तु खण्डशः ।
नकार समरे प्राणान् रक्षसां राघवः शरेः ॥ ३१॥
१२० रामायणं
क्रीउन्निव ARTA SALT राक्षसमएउले |
चकर्त तरस्ता वीरो AAAS शिरांसि च ॥ 8०॥
ततो कलकूलाशब्दः पुनः कोलारूतलो मकान् ।
मकान् राक्षसनादस्तु पुनस्तूर्यरवो मकान् ॥ 8१ ॥
ग्रायुधानां च निष्पेषो र॒थानां च मकास्वनः ।
सिंकनादश्च दृप्तानां पूरयन् वे नभस्तलं ॥ ४२॥
वर्धते fa सवीसु प्रविष्टश्च रसातलं |
ततस्तद्राक्नसं सैन्यं खरट्रषणासंश्रयं ॥ 8३ ॥
अभ्यधावत् पुनस्तत्र राघवं रघुनन्दनं ।
तद्भूवादुतं TS तुमुलं लोमरुर्षणं ॥ ४४॥
वर्त्तवन्मराघोरं निशाचरविनाशनं ।
ततो रामो मळाबाङः संधायास्त्रं मळाबत्तं ॥ ४५॥
गान्धर्वे नाम विख्यातं मुमोचायतलोचन: ।
ततस्ते राक्नसास्तत्र गान्धवीखेए मोळिताः ॥ ४६॥
श्रयं रामस्वयं राम इति कालेन चोदिताः ।
रन्योन्यं समरे ्नघ्ुरुत्पत्य परमायुधेः ॥ Bon
ते बिनिर्भप्रनयना विनिकृत्तशिरोधराः |
IAA राक्षसास्तत्र निकृत्ता इव पादपाः ॥ 8८॥
ततोऽवशेषं तु तथेव राघवः वरावशेषं नयडर्बलं बली ।
न्नघान रामः स्थिरधर्मपौरषो रिपोर्बलं टष्प्रतिवारणिः शरेः ॥४१॥
MARG १२१
XXXII.
रक्षसामवशेषं तु घरद्षणसंग्रयं ।
इर्बलं बलिनं राममारूवे पुनरुत्यिर्त ॥ १॥
तेषामल्यावशेषाणां सगर्वमुपसर्पतां ।
स्थितः स्थिरमतिवीरी गर्वितानामगर्वितः ॥ २॥
तेषां शस्त्रमयं वर्ष भीषणां रोमरुर्षणां ।
प्रकृष्टः ar राघवो निशितेः शरेः ॥ ३॥
प्रतिगृक्छ तु तद्वर्षं घोरं शत्रुनिसूदन: ।
शारदं स्थूलपृषतं श्रुट्गाभ्यां गोवृषो यथा ॥ ४॥
ततः क्रोधसमाविष्टः कालान्तकयमोपमः ।
दिव्यं समाददे सोऽसं बधार्थे सर्वरक्ञसां ॥ १॥
sai तु खरो दृष्टा RIE राक्तसनाशनं ।
ततो माघामषं दिव्यमस्त्रं चिक्षेप राघवे ॥ ६॥
राघवस्तु ततो दृष्टा तद्सत्रं दीप्ततेन्नसा ।
मायास्रेणेव VAT तु ACS INT ॥ ७॥
कुवा च राक्षसप्रेठान् वरट्रषणसंश्रितानू ।
ग्रवशेषबले सर्वे निकत्तुमुषचक्रमे ॥ ८॥
्रत्यासन्नास्ततो रामं राक्षसा बलदर्पिताः |
qax प्रत्ययुध्यन्त राघवं शत्रुसूदन ॥ १ ॥
It. 16
१२२ रामायणां
ततः क्रोधसमाविष्टः प्रदीप्त रव पावकः ।
शरिरवाकिरत सैन्यं सर्वे सवरद्रषणं ॥ १०॥
ततः सेनापतिः क्रुद्धो दूषणो भीमविक्रमः ।
sore गिरिशृङ्गाभं परिधं घोरदर्शनं ॥ ११॥
वेष्टितं काञ्चनेः पट्वर्बलवानत्तकोषमः |
mà: शङ्कभिस्तीक्तीः सर्वतः परिवारितं ॥ १२॥
वब्राशनिसमस्पर्श शत्रुदेक्विदारणां ।
त्रासनं सर्वभूतानां काञ्चनाङ्गद्भूषणां ॥ १३॥
तन्मकोरगसंकाशं ARI परिघं मरत् ।
FIT ५भ्यट्वद्रामं वृत्रः शक्रमिवासुर्ः ॥ १४॥
तस्याभिषततः संख्ये दूषणस्य स राघवः ।
शरेरापूरयद्रामः परिघं कऋ्रोधमूर्हितः ॥ १५॥
ते शरा राघवोत्सृष्टा श्रासाख परिघं शिताः ।
कुएठधाराः क्षितिं जग्मुर्नतशीषी इवोरगाः ॥ १६॥
ततो ट्रषणमायात्तं दृष्टा परिधधारिणां ।
aa रोषसंदीपं दएउरूस्तमिवान्तकं ॥ १७॥
तस्याभिषततः संख्ये FAUT स राघवः ।
दवाभ्यां शराभ्यां चिच्छेद सशस्त्राभरणौ A ॥ १८॥
भ्रष्टस्तस्य मराघोरः पपात रणमूर्धनि ।
परिघण्हिन्नकस्तस्य शक्रधन्न इवाग्रतः ॥ ११॥
अररएयकाएरं १२३
स भुन्नाभ्यां निकृत्ताभ्यां पपात भुवि टूषणः ।
विषाणाभ्यां विशीणीभ्यां यथा Raa गन्न; ॥ २०॥
दृष्टा सपरिघं तत्र दूषणा पतितं भुवि ।
साधु साधिति काकुत्स्थं सर्वभूतान्यपूत्रयनू ॥ २१॥
एतस्मिन्नन्तरे Heal विक्राला राक्षसास्त्रय: ।
सळ्ताभ्यद्रवन् रामं मृत्युपाशवशं गताः ॥ २२॥
मकाकपालो विपुलं प्रूत्तमुग्यम्य TAN: |
स्थूलाच्तः AEM Teer प्रमाधी च परश्चधं ॥ २३॥
TRA धावमानांस्तान् राक्षसान् राघवः शरेः ।
तीक्ष्णप्रिः प्रतिन्ञत्रादू सत्कारिरतिथीनिव ॥ २४॥
मकाकपालस्य शिरश्चिच्छेदेकेषुषव सः ।
वाणिश्च बङ़भिस्तीक्तीः प्रममाथ प्रमाधिनं ॥ ९५॥
स्थूलाक्षस्थ च चक्षूंषि पूरयामास मार्ग: ।
ते निपेतुः परिच्छिन्ना भूमौ रामस्य सार्यकेः ॥ २६॥
ततः पावकसंकाशेः शरेर्केमविभूषणिः ।
घान शेषं तेजस्वी रक्षसां सेन्यमाळूवे ॥ २०॥
ते रुक्मपुङ्गा विशिखाः सधूमा इव घे ग्रकाः ।
निन्नघुस्तानि रक्तांसि वञ्राणीव मङाद्रुमान् ॥ २८॥
राक्षसानां शतं VAT HST राघवः पुनः ।
aga a agan शराणां निजघान सः ॥ २१॥
१२४ रामायणं
ते छिन्रिवमीवरणाश््हिन्मिन्नाः शराकताः ।
निपेतुः शोणितिर्दिग्धाः पृथिव्यां रज्ञनीचराः ॥३०॥
तेर्मुत्तकेशेः पतितिः समरे शोणितोक्षितिः ।
व्यरा्रदसुधाकीणी मववेदी कुणेरिव ॥ ११॥
i बायोधनं सर्वे रामवाणाग्रिनाकृत॑ ।
बभूव निःरयप्रख्यं मांसशोणितकर्टमं ॥ ३२॥
तत्रान्ये शेरते भूमी शराती गतत्रीविताः ।
कूबल्यन्ये भ्रमल्यन्ये मत्ता इव शरार्दिताः ॥ ३३॥
चतुर्दश सरुस्राणि रक्षसां भीमकर्मणां ।
रूतान्येकेन रामेण मानुषेण पदातिना ॥ ३8॥
तस्य सर्वस्य सेन्यस्य खरः शेषो महाबलः |
राच्तसस्त्रिशिराश्रेव कृतशेषौ निशाचरौ ॥ ३५॥
स zati da रणे निपातितं
निशाचरांश्चाप्रतिमान् रणोत्कठान् ।
रथेन रामं मरुता खरस्तदा
समभ्यधावन्नमुचिर्यथा करिं ॥ ३६॥
इत्यार्षे रामायणे आ्रारएयककाएडे खरसेन्यविधंसनं
नाम एकत्रिंशः सर्गः == द्रषणबधो नाम
द्ात्रिंशः सर्गः ॥
अरएयकाएरं
XXXIII.
खरं तु रामाभिमुखं gar वाढिनीपतिं ।
राक्षसस्त्रिशिरा नाम समुत्यत्येदमत्रवीतू ॥९॥
मां नियोन्नय विक्रान्त संनिवर्तस्व सारुसातू ।
qa रामं मया वीरे संयुगे विनिपातितं ॥ २॥
प्रतिज्ञानामि ते वीर सत्येनाषुधमालमे ।
यथा रामं रणे पापं पातयिष्यामि सार्यकेः ॥ ३॥
` अं वास्य रणे मृत्युरेष वा समरे मम ।
विनिवर्त्य man मुहूर्त प्राश्निको भव ॥४॥
ECTS कते रामे जनस्थाने प्रयास्यसि ।
मपि वा निरते रामं संयुगे पातपिष्यस्ति ॥५॥
घरखिशिरसा वेवं मृत्युत्लोभातू प्रसादितिः ।
एवमस्िति तद्वाक्यं AT: प्रत्यपय्यत ॥ ६॥
ततः प्रवह स्त्रिशिराश्चापमुखयम्य सस्वनं ।
गच्छ् युद्धे ५्यनुन्ञातो राघवाभिमुखो TAT ॥ ७॥
एतम्मिन्नन्तरे सैन्यं रक्षसामपरं मरुत् ।
अभ्येत्य तं त्रिशिरसं कृतशेषं न्यवर्तत ॥ ८॥
शतधा तत् सुविपुलं मकामेघनिभस्वनं ।
व्यनदत् सुभृशं नादे ्रलल्तिन्नस्य FRÀ: ॥ १ ॥
१२५
१२६ रामायण
तानापतत GA संरब्धान् पुढडर्मदानू ।
राक्षसान् ARTE रामः सत्यपराक्रमः ॥ १०॥
स संप्ररारस्तुमुलः कटुकः शोणितोदकः ।
समपश्यत बीमत्सस्तयोः समरमूर्धनि ॥ ११॥
वाणवृष्टिभिराकीर्णः सरुखांशुर्दिवाकरः |
न प्राकाशत pat ववौ च न सदागतिः ॥ १२॥
विततं व्योम सर्वत्र शरज्ञालेन भास्वता ।
ततस्त्रिशिरसा वाणिर्ललाटे ताउितस्त्रिमिः ॥ १३॥
श्रमषीत् कुपितो राम इदे वचनमब्रवीत् ।
गरको विक्रम प्रूरस्य नायकस्य मात्मनः ॥ १४॥
रक्षसः सुभृशं युद्धे बलं विक्रमसाधनं ।
मढाधनुर्विनि'सृटेः संयुगे रोषनिःसृतेः ॥ ९५॥
पुष्पेरिव Ra ललाटे ५ स्मि विभूषितः ।
मया प्रतिगृकीतास्ते शराश्चापगुणच्युताः ॥ १६॥
प्रीतो ऽस्मि ते मकाबाळो लाघवेन निशाचर ।
न खल्ववन्ञा कर्तव्या रिपावपि ga ॥ १७॥
बच्चितोऽकमवज्ञानात् FIAT ममाग्रतः |
इत्युक्का राघवो ५ विध्यत् समरे मोकयन् बत्ती ॥ १८॥
व्याकुलानथ संमूठान् पिण्डितान् वीक्ष्य राघवः ।
नाक समरे प्राणांश्छिल्वा तेषां शिरांसि सः ॥ ११॥
MAUNG १२०
ते छ्निशिरसः पेतुश्छिन्नवमीयुधधन्नाः |
सुपर्णवातनिक्षिा नगत्यां पादपा इव ॥ २०॥
रूतशेषास्ततः सर्वे राक्षसा ATT: ।
TIZIA दिशस्त्रस्ता व्याघ्रात् ल्नुद्रमृगा इव ॥ २१॥
तदभूदडुतं TS तुमुलं त्तोमकर्षणं ।
रामस्य च मराबाहोः पुनस्तेषां च रक्षसां ॥ २२॥
तस्य सर्वस्य तेन्यस्य पुनः शेषो मकाबलः ।
खरश्च त्रिशिराञ्चेव रामश्च रिपुसूदनः ॥ २३॥ .
दृष्टा तु निरतं सैन्यं cari पिशिताशिनां ।
त्रिशिराः परमक्रुः सारथिं प्रत्यचोद्यत् ॥ २४॥
भर्तुः पिएउस्य निर्वेशं कर्तुमिच्छामि मा चिरं ।
प्रत्यक्षमस्य वीरस्य खरस्य सुमरात्मनः ॥ २५॥
प्रतिज्ञानामि ते सूत सत्येनायुधमालमभे ।
यथा रामं हूनिष्यामि रामो वा मां कृनिष्यति ॥ २६॥
एवं संचोदितः सूतश्चोद्यामास वाजिनः ।
ततः प्रन्विताश्चेन राममभ्यद्रवद्रणे ॥ २०॥
madi त्रिशिरसं राक्षसं प्रेक्ष्य राघवः ।
प्रतिजरग्राक सशरं धनुरुग्यम्य वीर्यवान् ॥ २८॥
स संप्रकारस्तुमुलो रामत्रिशिरसोरभूत्।
बलगर्वितयोभीमिः सिंक्कुञ्जरयोरिव ॥ २१ ॥
११८ qani
एष बां सायकेस्तीच्तोर्लयामि यमसादनं ।
शरान् प्रतिगृदाणेमान् ममापि बं धनुश्चुतान् ॥३०॥
इत्युक्का राघवः क्रुः शरानाशीविषोपमान् ।
निचखान त्रिशिरसो वन्षस्यथ चतुर्दश ॥३१॥
चतुर्भिश्च चतुर्भिश्च तुरगानस्य मार्मणिः ।
न्यपातयत् स तेजस्वी रथं चिच्छेद् सप्तभिः ॥ ३२॥
TED: सार्थकेश्चान्येः सूतमस्य न्यपातयत् |
वाणेनेकेन चिच्छेद् धनमस्य समुच्छ्रितं ॥ ३३॥
तदृष्टा कर्म रामस्य मनसा प्रतिपूजयन् ।
ग्रसिमुश्यम्य वेगेन सका समभिद्रवत् ॥ ३४॥
TATA रथात् तस्माद्वेगेल महूताथ सः।
बिभेद् रामस्तद्रक्षो ASA दशभिः शरेः ॥ ३१॥
शिरांसि चास्य संक्रुदो रामो राजीवलोचनः ।
त्रिभिस्त्रिभिः शरिस्तीक्षी्न्यकृत्तत् प्रहसन्निव ॥३६॥
स भूमौ शोणितोद्रारी रामवाणात्तज्ीवितः ।
न्यपतत पातिति; पूर्व TERA महागिरिः ॥३७॥
ततो रूतशिरस्तस्य कबन्धं रणमूर्धनि ।
पतितं व्यचलेन्द्राभमकम्पयत मेदिनीं ॥ ३८॥
तं वरः पतितं दृष्टा वीरं त्रिशिरसं रणे ।
रोषसंतपकृद्यो TSM AT गतः ॥ ३१॥
अ्रणएयकाणँ art
रतं त्रिशिरसं दृष्टा aa च निपातितं ।
चतुर्दश सरूखाणि राक्षसानां कृतानि च ॥ 8०॥
तत् खरः समरे दृष्टा रामेण निरतं बलं ।
राघवं सो५भिडट्राव राहुअन्द्रमसं यथा ॥ ४१॥
व्यमृशच्च पुनः कित्तित्रिरुतं प्रेक्ष्य तदलं ।
रूतमेकेन रामेण ती च वीरौ निपातितौ ॥ ४२॥
चित्तयंस्तस्य तत् कर्म राघवस्य महात्मसः ।
खरस्याष्यभवत् त्रासो दृष्टा रामस्य विक्रमं ॥ ४३॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारएयककाएटे त्रिशिरोबधो
नाम त्रयस्त्रिंश सर्गः ॥
प्रा, 17
१३० रामायणं
XXXIV.
अध र्ये समाधाय वीरः स रज्ञनीचर्ः ।
पुनर्व्यवस्थितो ga खरः खरपराक्रमः ॥९॥
चोदयामास तं सूतं राघवाभिमुखं व्रन्न ।
ग्राससाद ततो रामं पथा वृत्रः TAT ॥ २॥
स विकृष्य मकचापं नाराचांस्तिग्मतेत्रसः ।
TAI रामाय क्रुदनाशीविषानिव ॥३॥
त्यां विधुन्वंश्च बशो मकाख्राणि च दर्शयन् ।
चचार समरे मागीन ATTRA गतः खरः ॥४॥
स सवाश्च दिशो वाणीः प्रदिशश्च मकारथः ।
पूरषामास बलवान् दशग्रीव FARÀ ॥ १॥
HATA AG: सस्फुलिङ्गेरिवाग्रिभि: ।
रामश्चकर्त विशिविः पर्जन्य इव वृष्टिमिः ॥ ६॥
तद्वभूव शितिवीणिः खररामविसर्त्रितेः ।
शतङ्राशिषादीमिर्मे घेरिव नभस्तलं ॥ ७॥
ग्ागच्छ्द्विश्च रामस्य TRI खरस्य वै ।
ग्राकाशमभवतू तत्र सर्वशः शरसंकुलं ॥ ८॥
शरज्ञालावृतः सूयी न च तादृक् प्रकाशते ।
अ्न्योन्यशरसंपातेः THAT नभस्तले ॥ I
ग्ररएयकाएर १३१
ततो नालीकनाराचेस्तीक्णाग्रेश्च विकर्णिभिः ।
रुरोध राक्षसं रामस्तोच्चेरिव ARI ॥ ९०॥
तं रथस्थं धनुष्पाणिं राक्तसं समवस्थितं ।
TT: सर्वभूतानि दएउकस्तमिवात्तकं ॥ ११॥
तं सिंहमिव संक्रुद सिंहविक्रात्तगामिनं ।
दृष्टा न विव्यधे रामः सिंहः सिंहमिवापर ॥ १२॥
ततः सूर्यप्रकाशेन रथेन मर्ता खरः |
ग्राससाद रणे रामं पतङ्ग रव पावकं ॥ १३॥
ततो विसृत्रतों वाणान् रामस्याटुतकर्मणः ।
चकर्त TRAE! शतशोऽथ AZAN: ॥ ९४॥
ततः परमसंक्रुद्धो राघवः परमेषुणा ।
परस्य यतमानस्य चकर्त सशरं धनुः ॥ १५॥
ततो५न्यङनुरादाय प्रदीप्त इव मन्युना ।
मुमोच निशितान् वाणान् पन्नगानिव तिग्मगान् ॥ १६॥
तेः समं त्रणितो रामो निःश्वसन्निव कुञ्जर! ।
नोपलेमे ARIAS: प्राणधारणमात्मनः ॥ १७॥
तस्य वाणपरीतस्य शतधा विवृतं ARA ।
पपात कवचं भूमी रामस्यादित्यसंनिभं ॥ १८॥
रामं विकवचं रक्षः प्रहसन्निव साथकेः ।
विद्वा विद्वानदन्नादान् मळामेघ इवोत्थितः ॥ ११ Ut
१३२ रामायण
स शरेरदितः pa: बरेणाग्रिशिखोपमेः ।
रराज समरे रामो पिधूमाग्रिरिव बवलन् ॥ २०॥
तस्य वे घतमानस्य राघवस्य खरस्तदा ।
धनुश्चिच्छेद वाणेन प्ररूसन्निव राक्षसः ॥ २९॥
ततो५न्यडनुरादाय AAS तरसा बली ।
ग्रगस्त्यमुनिना दत्तं चक्रे सक्यं राघवः ॥ २२॥
ग्राकणीत् पूरयिवा तत् संधाय स शिलीमुष्वं ।
ग्रभ्यधावत काकुत्स्थः खरं TAT MST ॥ २३॥
ततः कनकपुङ्गेस्तु शरेः संनतपर्वभिः ।
चिच्छेदानेकधा रामः खरस्य समरे HST ॥ २४॥
दर्शनीयः स बहुधा विकीर्णः काञ्चनोळवलः |
गाम वसुधां क्षिप्रं शक्रस्येव ARTT: ॥ २१॥
अंधेनं दशभिवीणे: प्रत्यविध्यत् स्तनान्तरे ।
घत्तमानं मक्ताबाङः खरे दशरधात्मन्नः ॥ २६॥
ततः परमसंक्रुद: वरः सप्तभिराश्रुगेः ।
विव्याधोरसि धर्मज्ञं राघवं शत्रुतापनं ॥ २०॥
- स रामो बकुधा वाणिः खरकार्मुकनिःसृतिः ।
क्षतत्रोक्षितसवीड़ो बभी दीप इवानलः ॥ २८॥
ततः शक्रधनुःप्रष्यं विस्फार्य स मकदनुः |
मुमोच परमेघासः पृषत्कानेकविंशतिं ॥ २३ ॥
ग्ररएयकाएईं १३३
वक्त एकेन विव्याध stl द्वाभ्यामरिद्मः ।
चतुर्निरर्धचन्दरेश्च घान चतुरो कयान् ॥३०॥
भ्यां च सूतं संक्रुदस्बनयर्यमसादनं |
चिच्छेद सशरं चास्य धनुः षड़िभर्मछाबत्वः ॥ ३१॥
चकर्त युगमापीडा ARARA राघवः ।
वराकूकरस्विपरेः पताकाः पञ्च पञ्चमिः ॥ ३२॥
स च्छिन्नधन्वा विरथो erat कृतसारधिः ।
गदापाणिरवष्टभ्य तस्थौ भूमी खरस्तदा ॥३३॥
ततः कलकलोन्मिथ्रो देवडन्द्रभिनिः स्वनः ।
देवतानां विमानेषु ववृधे सखरस्वसः ॥ ३8॥ :
रामस्य fast चोचुर्गगने भूतभावनाः ।
श्रस्तुवन् मुनवश्चेव राक्षसे विरथीकृते ॥३५॥
तत् कर्म रामस्य मकारथस्य
समेतदेवाश्च मकर्षयश्च ।
ग्रपूत्नयन् प्राज्ञलयः प्रकृष्टा
मकामृधे देवगणा यथन्द्रे ॥ ३६॥
इत्यार्षे रामायणे ग्रारएघककाएडे खरविरथीकरणं
नाम चतुस्त्रिंशः सर्गः ॥
१३३ रामायणं
XXXV.
खरं तु विरथं रामो गदापाणिमवस्थितं ।
मूडपूर्व मळातेज्ञाः परुषं वाक्यमन्रवीत् ॥ १॥
गब्राञ्चरथसंबाधे बले मरति तिष्ठति ।
न कार्य दारुणं कर्म क्रूरं लोकविगर्दितं ॥ २॥
उददेननीयो भूतानां नृशंसः पापकर्मकृत् ।
त्रयाणामपि लोकानामीश्वरः खलु निन्खते ॥ ३॥
कर्म लोकविर्डं च कुवीणां क्षणदाचर ।
Atari सर्वननो रत्ति उष्टसर्षमिवागतं ॥ ४॥
लोभात् पापानि कुवीणः कामाद्वा यो न बुध्यते ।
az: पश्यति BS स AAMT: परवानिव ॥ ५॥
एवं रि व्यसनं प्राष्य न चिरात् परितप्यते ।
यथा TAT FIR AAT कृतबलानुगः ॥ ६॥
वसतो द्एउकारएंये तापसान् धर्मचारिणः ।
कि नु VAT मळाभागान् फलं प्राप्स्यसि TRA NON
न चिरे पापकमीण क्रूरा लोकन्नुगुप्सिताः ।
Gat प्राप्य तित्ति च्छिन्नमूत्ता इव द्रुमाः ॥ ८॥
ग्रवश्यं लभते कती फलं पापस्य कर्मणः ॥
युगपबीगते काले ga: फलमिवार्तवं ॥ ४॥
ग्ररएयकाएर १३५
न चिरात प्राप्यते काले पापानां कर्मणां फलं ।
सविषाणामिवान्नानां भृक्तानां क्षणदाचर ॥ १०॥
पापमाचरतां घोरं लोकस्याप्रियमिच्छ्तां ।
अरूमासादितो राज्ञा प्राणान् रुतुं निशाचर ॥ ११॥
अग्य वां कि मया मुक्ताः शराः काञ्चनभूषणाः |
विदार्य निपतिष्यत्ति बल्मीकमिव पन्नगाः ॥ १२॥
ये बया द्एउकारणये भक्षिता धर्मचारिणः ।
तानव् निरतः संख्ये समेत्याधिगमिष्यसि ॥ १३॥
TI at ARA वाणिः पश्यसु परमर्षयः ।
निरयस्थं विमानस्था ये बघा छिंसिताः पुरा ॥ १४॥
राक्षसेः सरू उशात्मन् मुनीन् छिंसितवानसि ।
यत् पुरा दणडकारण्ये सवीः परितपन् दिशः ॥ १५॥
कर्मणस्तस्य पापस्य फलं घोरमवाप्नुकि ।
राक्षसेश्वर इष्टात्मन् स्थिरो भव ममाग्रतः ॥ १६॥
प्रयतस्व यथाशक्ति कुरु यत्नं निशाचर |
TIA प्रमथिष्यामि शिरो वाणन राक्षस ॥ ९०॥
एवमुक्तस्तु रामेण वरः संरक्तलोचनः ।
प्रत्युवाच ततो रामं प्रकसन क्रोधमूर्छितः ॥ १८॥
प्राकृतान् राक्षसान् कुवा युद्दे दशरथात्मज ।
ग्रात्मना कॅथमात्मानमप्रशंस्यं प्रशंससि ॥ ११ li
१३६ रामायणं
विक्रात्ता बलवन्तोऽपि थे भवति नरर्षभाः ।
न ते स्वगुणमारात्म्यं कधयसि स्वयं युधि ॥ २०॥
प्राकृता व्यकृतात्मानो लोकेऽस्मिन् कुलपांसनाः ।
निरर्थकं विकत्थत्ते यथा राम विकत्थसे ॥ २१॥
कुलं व्यपदिशन् ATT समरे कोऽभिधास्यति ।
मृत्युकालेऽपि संप्राप्ते स्वषमात्मस्तवे कथां ॥ २२॥
सर्वथा तु लघुं ते कत्थनेन विदर्शितं ।
सर्वे पौर्षमेतत् ते नाशयाम्यक्मख् वे ॥ २३॥
न तु मामिक fered पश्यसि a गदाधरं ।
धराधरमिवात्तोश्यमेकप्रूड़ं महाबत्त॑ ॥ १४॥
TRE गदापाणिर्कर्तु प्राणान् रणे तव ।
त्रयाणामपि वा संख्ये लोकानामत्तको यथा ॥ २५॥
कामं बक्धपि वक्तव्यं बघि वक्ष्यामि न बढे ।
अस्त गच्छेद सविता TATA ततो भवेत् ॥ २६॥
अग्रतस्वां स्थितं दृष्टा वक्तव्ये नास्ति मे स्पृका ।
रणे यस्य च रुष्यामि मुहूर्त स न जीवति ॥ २०॥
मम कृव्वाप्रि राम Tori तव ज्रीवितं ।
तोयवर्षमिवावर्षे स्तोककस्य पिपासतः ॥ २८॥
यानि वया रान्नसानां तरूख्राणि चतुर्दश ।
कृतानि तेषां gan aT करिष्ये ्रप्रमार्जनं ॥ २३ ॥
ATTIRATO १३७
ग्र ते गदया राम शिरी मौलिविभूषितं ।
पातयामि क्षितौ वेगादृष्टिः पांप्रूत्करानिव ॥३०॥
ततो रुधिरनिस्यन्देस्वच्छ्रीरप्रवर्ति तेः ।
करिष्याम्युद्कं तेषां रृतानामिर AT ॥ ३१॥
इत्युक्तो राक्षसेन्द्रेण नरेन्द्रः प्रहसन् रणे ।
सुविस्मिततरं वाक्यं बभाषे रघुनन्दनः ॥ ३२॥
रणे तु विन्नवं प्राप्य शोभते तव भाषितं ।
परोक्षं निरूतास्वेते राक्षसास्तव राक्षस ॥३३॥
देवदत्तवरा कोते देवदत्तवरायुधाः ।
पश्यतस्ते VET: HAT राक्तसा भीमविक्रमाः 11.33 11
कि वृथा कत्थसे नीच AIA राक्षसाधम ।
यत् ते वीर्य च शक्तिश्च किं विलम्बेन तत् कुछ ॥ ३५॥
अग्य ते सशिरस्त्राणं शिरो न्वलितकुएडलं ।
पातयाम्यर्धचन्द्रेण प्रन्वलन्तमिव TÈ ॥ ३६॥
राषवेणिवमुक्तस्तु प्रन्वलन्निव राक्षसः ।
क्रोधसंरक्तनयनः प्रत्युवाच पुनः खरः ॥ ३७॥
विदितो मे भवान् रामो विदितो मम लक्ष्मणः ।
राजा दशरथश्चेव विदितो “क तथा तव ॥ ३८॥
मया खलु विसृष्टाया गदाया वेगमुत्तमं ।
अग्य धारय शल्तिस्ते घब्यस्ति पुरुषाधम ॥ ३१॥
8
१३८ रामायण
इत्युक्का परमक्रुळस्तां गदां RARR ।
खरश्रिक्षेप रामाय प्रदीप्ामशनीमिव ॥ 8०॥
सा खरस्य मक्ाघोरा प्रदीप्ता मरती गदा ।
प्रब्वलन्ती मकोल्केव राघवाभिमुखं घयी ॥ ४१॥
भस्म गुल्मांश्च वृक्षांश्च सा चकार समीपगान् ।
सा कि दिव्या गदा तस्य मकता तपसार्निता ॥ ४२॥
TIRA पुरा दत्ता कुवेरेण मकात्मना |
्रापतत्तीं च तां दृष्टा कालद्एडोपमां गदां ॥ ४३॥
चित्तयामास राजेन्द्रः स व्याकुलितचेतनः ।
नेषा वेगाद्रदा शक्या प्रसभं प्राकृतेः शरेः ॥ 88॥
अवार्यवेगा वारपितुं दिव्येयं राक्षसी गदा ।
इ्द्मस्या विघातार्थमाग्रेयं दिव्यमुत्तमं ॥ 8५ ॥
प्रेषयामि मछावेगमस्त्रमस्था विनाशने ।
ततस्तस्या बधं प्रेप्सुर्गदाया राघवस्तदा ॥ ४६॥
श्राग्रेयमस्त्रमादाय शरमाशीविषोषमं ।
मुमोच राघवः श्रीमानस्त्रं तत् पावकप्रभं ॥ ४७॥
तेनाग्रिसमकल्येन MTT मकागदा ।
ग्रापतत्त्यम्बरे Pal श्रामिता च पुनः पुनः ॥ ४८॥
तामापतन्तीं न्वलितां मृत्युषाशोषमां मृधे ।
तेनास्त्रेण मरातेत्ना गदां चिच्छेद् राघवः ॥ ४१॥
अ्रणयकाएउं १३३
तामागच्छदतिक्रम्य तदख गगने गदां ।
ततो ङताशनो घोरः प्राइरासीत् समन्ततः ॥ प०॥
ततो ब्वालासङ्सेस्तु ग्रतरीक्षं समाचितं ।
गदा च निरता घोरा विशीणी न्यपतदुवि ॥५९॥
प्रज्ञान्तये चन्द्रमसो विनाशो विमलात्मनः ।
रौद्रीं तारां समासाय्य उवलितेनेव केतुना ॥ ५२॥
दग्धा सा पतिता भूमी विशीणीड्रदभूषणा ।
ङृताशनप्रदीमिव राक्षसी विच्युता गदा ॥ ५३ ॥
तां भस्मभूतां कौवेरीं दिव्येनास्रेण नाशितां ।
दृष्टा दाशरथिस्तुष्टो मेने चात्मवशं वरं ॥१४॥
राक्षसोऽपि कतां मायामवेक्ष्य मरूतीं गदां ।
कतमेवाभ्यगच्छत् स श्रात्मानं रणमूर्धनि ॥ १५॥
ततः परमतेत्नस्वी राघवः परवीरका ।
बरं परुषया वाचा वाक्यं बडुतरं ब्रवीत् ॥५६॥
घत् बया प्लाघया वाक्यमुक्तं मढधकाड्या ।
रुधिरं ते प्रपास्यामि राक्तसाधम तन्मृषा ॥ ५७॥
FAT ते वाणनिर्दग्धा भस्मीभूता मया गदा ।
विशीणी पतिता भूमी वाणेनेकेन पीडिता ॥५८॥
्मिधानप्रगल्भस्य तव प्रत्ययंधातिनी ।
एतत् ते बलसर्वस्वं दर्शितं राक्षसाधम ॥५६॥
१४० रामायणं
नीचस्य लुद्रशीलस्य श्रसत्यपरिभाषिणः ।
न ते जीवितमिच्छामि घतस्वान्यतमं रणं ॥ ६०॥
नीचस्य इष्टवृत्तस्य सदृत्तपरितापिनः ।
प्राणानपरूरिष्यामि गर्त्मानमृतं यथा ॥ ६१॥
अरस्य ते कएठनिर्गीर्णि फेनबुदुदभूषितं ।
विदारितस्य मद्वाणिर्मकी पास्यति शोणितं ॥ ६२॥
पांशुरषितसवीड्रस्वं संन्यस्तभूत्रदरयः ।
स्वप्स्यसि SA समालिङ्भ प्रमदां वज्लभामिव ॥ ६३॥
श्रुचा ATTI निरूतं मुनयः पिशिताशन ।
प्रवृद्दनिद्राशपिते TA मुनिकपटके ॥ ६४॥
भविष्यत््यशरणयानां शरणया इव द्एउका: ।
जनस्थाने रूतस्थाने बयि राक्षस मत्सरे ॥ ६१॥
निर्भया विचरिष्यत्ति सर्वतो मुनघो वनं ।
Tal शोकरसज्ञास्ता भविष्यत्ति निशाचर ॥ ६६॥
ग्रनुदपकुलाः पत्यो यासां बं पतिरीदृशः ।
aa MRAZ घोरमृषीणां भयसंभवं ॥ kon
घन्मूलमपनेष्यामि शश्चद्राव्मणाकएटक |
नृशंसशील ज्षुद्रात्मन् न मे नीवन् विमोक्ष्यसे ॥ ६८॥
पत्कृते TRAI मुनि मिर्यते ऽनले ।
इमे तेश्य कता RN मया तापसकएठकाः ॥ ६१ ॥
अरणयकाएरं १३१
ग्रधर्मस्य फलं सखः प्राप तेरिक संयुगे ।
FUSTI ब्रद्मविद्िष्ट त्यक्तधर्म सुपापकृत् ॥ ००॥
a चाख कर्मणां पाप फलं पापमवाप्स्यसि ।
तमेवं प्रतिसंक्रुदं ब्रुवाणं राघवं रणे ॥ ७१॥
वाचा निर्भर्त्सयामास कुपितः खरया खरः ।
z खल्वबलिप्रोऽसि भये सति सुनिर्भयः ॥ ०२॥
वाच्यावाच्यं यथा कि बं मृत्युवश्यो न बुध्यसे ।
कालपाशपरिक्षिप्ता भवलि पुरुषा छि घे ॥ ७३॥
कार्पाकार्य न ननानलि ते व्यतीतार्थचित्तकाः ।
qa मां मन्यसे राम निरस्त्रमिति बालिश ॥ ७४॥
Arad काननं सर्व स्यान्ममायुधसंज्ञितं ।
सवृत्ञोपलसंघातं सव्यालमृगसंकुलं ॥ ७५॥
शेलमुत्पाद्य वेगेन बरद्धधाय FATTE ।
एवमुक्का सुसंक्रुळः संरूत्य RST ततः ॥ ०६॥
रणे प्ररुरणस्यार्थे समत्तादवलोकयनू । |
स ददर्श महासात्मविद्रें निशाचरः ॥ ७७॥
तमुत्पाद्य ततो दोभ्यीं संदष्टीछपुटस्तदा ।
अभिद्गुत्य स वेगेन विनव्य मराबलः ॥७८॥
राममुद्विण्य चिक्षेप रुतस्वमिति चाब्रवीत् ।
तमापतन्तं वार्णौधिप्र्छिवा रामः प्रतापवान् ॥ ७६॥
१४२ रामायणं
रोषमाङारयत् तीव्रं Fred समरे घर् ।
यं यं वृक्षं स Mad तं तं रिपुनिसूदनः ॥ ८०॥
चिच्छेद तिलशो रामः शरेः संनतपर्वभिः ।
अगस्त्येन हि Tani दत्तं drag ॥ ८१॥
fat ज्षिप्ता शरांस्तेन शिला वृक्षांश्च राघव: ।
क्रीडन्निव मकाबाङश्चिच्छेद तिलशः शरेः ॥ ८२॥
ातस्वेदस्ततो रोषाद्रामो रक्ताततलोचन: ।
निर्बिभेद ASAT शराणां समरे खरं ॥ ८३॥
तस्य वाणात्तरेभ्यस्तु बङ़ SATA शोणितं ।
गिरेः प्र्रवण इव तोषधाराः AKAM: ॥ ८8॥
विकलः स कृतो वाणिः खरो रामेण संयुगे ।
मत्तो रुधिरगन्धेन तमेवाभ्यद्रवद्रूतं ॥ ८५॥
तमापतन्तं वेगेन दीप्तास्यं रुधिरपुतं ।
अपसृत्य ततः स्थानाद्वष्टा बरितविक्रमः ॥ ८६॥
दीप्षपाबकसंकाशं प्रत्वलत्तमिवोरगं ।
निशितं raadi पञ्चपत्रमनिव्झगं ॥ ८७॥
स्वयं द्त्तं मघवता सक्स्राल्लेण वब्निणा ।
रक्णार्थममित्रघ्रं पुरा रामस्य धीमतः ॥ ८८॥
तमिन्द्राशनिसंकाशं संधाय स ततः शरं ।
चिन्नेष समरे रामो बधार्थ तस्य रक्षसः ॥ ८१॥
ग्ररएयकाएरं १४३
स विमुक्तो मरावाणो निधीतलमनिःस्वनः ।
रामेण धनुरानम्य निपपात खरोरसि ॥ १०॥
सुपणीनिलकेगेन तेनामिषतता खरः ।
सक्ममीस्थिसंघातो मिन्नः क्रौच्च FATTA: ॥ ११॥
पषात बन्नसंकाश' प्रज्वत्तन्निव सायकः ।
शक्रेणेव विनिर्मुक्तो वन्नस्तरुवरोपरि ॥ ११॥
स पपात खरो भूमी GRINTA: शराग्रिना ।
atta विनिर्दग्धः श्रेतारएंये पुरान्धकः ॥ १३ ॥
स वृत्र इव aa फेनेन नमुचिर्यथा ।
garan निकूतो निपपात खरस्तदा ॥ १४॥
ततः कलकलोन्मिश्रो देवउन्दु भिनिस्वन : ।
साधु साधिति शब्द त्रत्तरीक्षे धभ्यवर्तत ॥ १५॥
राममूर्ध्यपतदिव्या पुष्पवृष्टी रणानिरे ।
रत एव उरात्मेति a fa निःस्वनः ॥ १६॥
ततो gada: सर्वे संगताश्॒ मरर्षयः ।
देवर्षयश्च afer दृष्टा FR सरू ॥ १०॥
अवतीर्य मकीं सर्वे प्रन्वलत्तो TATA: |
सभाज्ञवि्या मुदिता रामं बचनमन्रुवन् ॥१८॥
धर्मज्ञ वर्धसे दिष्या क्षत्रधर्मेण राघव ।
Ren देवर्षयः सर्वे स्वस्तिकर्मसु तत्पराः ॥ ११॥
१88 रामायण
Rem कृतो५षं पापात्मा बघा ब्राकाणकएटक: ।
चत्प्रसादाद्रण्येषु विचरिष्यन्ति तापसाः ॥ १००॥ `
दिष्याति सहितस्तात लक्ष्मणेन मदात्मना ।
सीतया चानया राम तापसेश्च महात्मभिः ॥ १०११
इत्यर्थ रि मकारान्न महेन्द्र: पाकशासनः ।
शरभङ्गाश्रमं पुणयमाज्ञगाम पुरंदरः ॥ १०२॥
श्रानीतस्वमिमं देशमुषाषेन महर्षिभिः ।
एषां बधार्थे क्रूराणां रक्षसां क्रूरकर्मणां ॥ १०३॥
तदिद् नस्या कार्ये कृतं RATA । |
सुखं धर्म चरिष्यन्ति मुनयो TUS वने ॥ १०३॥
Ga देवाः सगन्धवीः सिद्धाश् परमर्षयः ।
त्रपाशीर्मिः स्तुवत्ति at विहिताः पश्य राघव ॥ १०५॥
इदं दृष्टा GTS ते ब्रद्या ब्रकाविदां वरः ।
देवेः परिवृत्तः सर्वेर्विष्ठितस्तां सभाज्यन् ॥ १०६॥
प्रीतश्चेव मरादिवः सर्वैः पारिषदेर्वतः ।
TIA वां विमानस्थः सभानयति राघव ॥ १०७॥
एवमुक्तः स धमीत्मा मुनिभिर्धर्मवत्सलेः |
नमश्चक्रे विमानस्थान् TIZI दिवौकसः ॥ १०८॥
एतस्मिन्नन्तरे वीरो लक्ष्मणः सरू सीतया ।
गिरिइगीदिनिःसृत्य पुनरायात स्वमाश्रमं ॥ ९०१॥
्ररएयकाएउं १४५
राघवोऽपि खरं रुघा पूल्यमानो मरूर्षिभिः ।
प्रविवेशाश्रमपद् लक्त्मपोनाभिवादितः ॥ ११०॥
दृष्टा विज्नपिनं रामं मरुषीणां तुवावळं ।
. सीता परमसंछृष्टा परिघब्येदमत्रवीत् ॥ १११॥
दिद्यार्यपुत्र सत्या ते प्रतिज्ञा सफलीकृता ।
मुनीनां सततं शत्रुं VAT तं राक्षसं वरं ॥ १११॥
सुखा धर्म चरिष्यन्ति मुनयो ARTER: ।
बहदाङबलमाग्रित्य वनेऽस्मिन् नियतेन्द्रियाः ॥ ११३॥
ततः समाश्वास्य मकाधनुर्धरः
TRATTA मुनीन् समागतान् ।
मरारणे शत्रुबलावमर्दनो
दिवीव शक्रः स राज्ञ राघवः ॥ ११४॥
ततः स रामो ARA: सलक्ष्मणः
्राश्चास्य सीतां मृगचार्त्तोचनां ।
उवास तस्मिन् मुदितिस्तदाग्रमे
सभाब्यमानो मुनिभिः समागतेः ॥ ११५॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारणयककाएउे घरबधो नाम
पच्चत्रिंशः सर्गः ॥
१३६ रामायण `
XXXVI.
तानि ध्रूर्पणखा दृष्टा सरुख्राणि चतुर्दश ।
रुतान्येकेन रामेण मानुषेण पदातिना ॥ १॥
वरं त्रिशिरसं da zm च निपातितं ।
सा दृष्टा कर्म रामेण कृतमन्येः PEAT ॥ २॥
आजगाम समुद्िग्रा लङ्कां रावणपालितां ।
सा ददर्श विमानाग्रे रावणं लोकरावणां ॥ ३॥
सळोषविष्टं सचिविर्मर्द्रिरिव वासवं ।
आसीनं सूर्यसंकाशे काञ्चने परमासने ॥ 8॥
रक्मवेदीगतं देवं ब्वलन्तमिव पावकं |
दशास्यं विंशतिभुनं दर्शनीयपरिच्छ्दै ॥ ५॥
ताम्राक्नं विषुलोरस्कं राजलक्तणलनत्षितं ।
स्तिधन्ीमूतसद्शं तप्रकाचनभूषणं ॥ ६॥
Ppr धेतदशनं मकास्यं पर्वतोषमं ।
देवदानवपक्षाणामृषीणां च मरात्मनां ॥ ७॥
श्रेयं समरे श्रूरं व्यात्ताननमिवात्तकं ।
देवासुरविमर्देषु वब्राशनिकृतत्रणं ॥ ८॥
PILE RIE CULO E ERA कृतलक्षएं ।
विज्ञुचक्रनिपातिश्च बहुशो देवसंयुगे ॥ १॥
अरणयकाएउं १३०
fari समग्रेश्व देवप्रकरणि रणे ।
अक्तोभ्याणां समुद्राणां क्षोभणं क्षिप्रकारिणं ॥ १०॥
भेत्तारं पर्वताग्राणां श्रूराणां च महाबलं ।
उच्छेत्तारं च धमीणां परदाराभिमर्दनं ॥ ९९॥
देत्यानां दानवानां च राक्षसानां च संयुगे ।
FARAI चास्त्राणां प्रयोक्तारं मारथं ॥ १२॥
घेन भोगवतीं गवा परात्रित्य च वासुकिं ।
तक्षकस्य प्रिया भायी विक्रमेण कता पुरा ॥ १३॥
चेन वेश्रवणो राज्ञा रणे विक्रम्य निर्जितः ।
केलासं पर्वतभ्रेष्ठमध्यासीनो मळाबतलः ॥ १४॥
विमानं पुष्यकं तस्य कामगं च TTT थः ।
प्रसाद्द्रुमचित्राङ्गं नानाघगमृगाकुल ॥ ९५॥
बनं चेत्ररथं दिव्यं नलिनीनन्द्नं वनं ।
घो विनाशितवान् क्रोधादेबोग्यानानि वीर्यवान् ॥ १६॥
सूथीचन्द्रमसौ देवावृत्तिषठत्तौ परंतपः ।
निवारयति बाडुभ्यां यः शेलशिवरोपमः ॥ १७॥
द्शवर्षसक्ख्ाणि तपस्तप्रं मकावने |
ऊर्धपादेन गोकर्णे येन पावकसंचये ॥ १८॥
TRUM योऽभ्यनुज्ञातो निमेषात्तरचारिणा ।
ATI च प्रतिपेदे FRENA: ॥ ११ ॥
१है८ रामायण
TAR FRA भास्कराभानि वीर्षवान् ।
स्वघम्भुवे पस्तरसा शिरांस्युपन्नकार रु ॥ २०॥
मत्नेरभिुतं पूर्वमधरेषु दिज्ञातिभिः ।
रूविदानेषु a: सोमं धर्षयामास नेकशः ॥ २९॥
उपर्युपरि यस्येति TRATTATA ।
gii राक्षसराजस्य भीतभीतो दिवाकरः ॥ २२॥
पुण्ययज्ञरुनं क्रूर AMA उष्टचारिएां |
कर्कशं निरनुक्रोशं प्रनानामर्ति रतं ॥ २३॥
देवदानवयक्षाणां पिशाचोरगरक्षसां ।
ग्रभयं यस्य संग्रामे मृत्युतो मानुषादृते ॥ २४॥
रावणं सर्वलोकानां सर्वसद्यभयंकरे ।
राक्षस आतर दृष्टा क्रुद्धा समुपसृत्य च ॥ २५॥
तमन्रवीदीपविशाललोचना
Aran भयमोकमूर्किता ।
सुदारुणं वाक्यमदीनभाषिणी
मकाबलं प्रूर्पणवा विद्रपिता ॥ २६॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारएयककाएटे रावणवर्णना नाम
षढ्त्रिंशः सर्गः ॥
ग्ररएघकाएर
XXXVII.
aa: guar दीना रावणं तललोकरावणां ।
ग्रमात्यमध्ये THAT परुषं वाक्यमत्रवीतू ॥ ९॥
प्रमत्तः कामभोगेषु स्वेरवृत्तो निरङ्कुशः ।
समुत्पन्नं भयं घोर् बोड़व्यं नानुबुध्यस्ते ॥ २॥
सत्तं ग्राम्येषु भोगेषु कामवृत्तं महीपतिं ।
लुब्धं न बकुमन्यत्ते शमशानाग्रिमिव प्रज्ञाः ॥ ३॥
स्वयं कायीणि धः काले नानुतिष्ठति भूमिपः ।
तस्यात्मा सरू राज्येन सरू कर्येर्विनश्घति ॥४॥
भ्र्टाचारमधर्मज्ञमस्वाधीनं नराधिपं ।
वर्नयत्ति नरा हरान्नदीपड्भमिव द्विपाः ॥५॥
घे न रक्षतति विषयं पराधीना नराधिपाः ।
ते मग्रा न प्रकाशले गिरयः सागरे यथा ॥ ६॥
विगृद्यमाणा गन्धर्वेरात्मवद्विश्च दानवे: ।
अयुक्तचारा राज्ञानो भविष्यत्ति कथं नु ते ॥ ०॥
वेषां कामश्च क्रोधश्च AIA नयतां वर ।
= - A
१४९
अस्वाधीना नरेन्द्राणां प्राकृतेस्ते नरेः समाः ॥ ८॥
यस्मात् पश्यतति हृरस्थाः सवीनधीन् नराधिपाः ।
चारेण तस्माइच्यत्ते राज्ञानश्चारचक्नुषः ॥ १ ॥
mo रामायणां
अ्रयुक्तचारं मन्ये बां प्राकृतः सचिविर्वृतं ।
न्ननस्थानं रुतस्थानं यो मौव्यीन्नावबुध्यसे ॥ १०॥
खरं fared संख्ये out च निपातितं ।
न बुध्यसे जनस्थाने शयानी शरपीडिती ॥ ११॥
चंतुर्दश सरख्राणि रक्षसां दीप्ततत्नसां ।
रूतान्येकेन रामेण मानुषेण पदातिना ॥ ९९॥
ऋषीणामभयं द्त्तं कृता! AAA AUTH: ।
धर्षितं च ब्नस्थानं रामेणाक्तिष्टकर्मणा ॥ १३॥
बं तु लुब्धः प्रमत्तश्च पराधीनश्च रावण ।
विषये स्वे समुत्पन्नं भयं घोरं न बुध्यसे ॥ १४॥
dati क्रूरमदातारं प्रमत्तं मददर्पितं ।
व्यसने नानुकम्पन्ते सर्वभूतानि भूमिषं ॥ १५ ॥
' ग्रभिमानिनमुद्रान्तमात्मसंभावितं शठं ।
क्रोधनं चेव नृपतिं व्यसने घ्रत्ति वेरिणः ॥ १६॥
नानुतिष्ठसि का्ीणि भयेषु न विभेषि च ।
fai राञ्यच्युतो दीनस्तृणतुल्यो भविष्यसि ॥ १७॥
T: काठिमवेत् कार्यमपिवा पांशुलोष्टॅकेः ।
न तु राब्यपरिथटिः किचित् कार्य नराधिपेः ॥ १८॥
उपभुक्तं यथा वासः AR विमृदिता यथा ।
तथा राव्यपरिश्रष्टः समर्थी ४पि निरर्थकः ॥ १६॥
ग्ररायकाएरं १५१
अप्रमत्तस्तु घो राज्ञा सवज्ञो विनितेन्द्रिय: ।
कृतज्ञो धर्मशीलश्च स राज्ये तिष्ठति चिरं ॥ २०॥
नवनिर्षः प्रसुप्तोऽपि न्नागर्ति नयचन्नुषा ।
त्यक्तक्रोधो ऽप्रमादश्च शस्यत स मकीपतिः ॥ २१॥
बं तु रावण इ्बीदिर्गुणिरेतर्विवर्नितः ।
घस्य तेऽयं न विदितो रक्षसां बध ईदृशः ॥ २२॥
परावमत्ता विषयेघसङ्गवान्
न देशकालप्रविभागकोविद्। ।
अयुत्तबुदिर्गुणदोषदर्शने
कथं नु राजञा भवितासि रक्षसां ॥ २३॥
इति स्वदोषान् परिकीर्तितांस्तया
विमृश्य बुद्धा AMIATA: |
धनेन दर्पेण बलेन चान्वितः
प्रचित्तयामास चिरे स रावणः ॥ २४॥
इत्यार्षे रामायणे ्रारएयककाएउे रावणोद्रीपनं नाम
सप्रत्रिंशः सर्गः ॥
११२ रामायण
XXXVIII.
ततः श्रूर्घणषां Hat ब्रुवतीं परुषं बच: ।
ग्रमात्यमध्ये संक्रुः परिपप्रच्छ रावणः ॥ १॥
कश्च रामः कुतो रामः किंवीर्यः किंपराक्रमः ।
किमर्थे दएउकारणयं प्रविष्टश्च तुडर्गमं ॥ २॥
श्रायुधं कि च रामस्य निरता पेन राक्षसा: ।
खरश्च निरूतः संख्ये ट्रषणस्त्रिशिरास्तथा ॥३॥
त्युक्ता राक्षतेन्द्रेण राक्षसी क्रोधमूङिता ।
ततो रामं षधात्वमाव्यातुमुपचक्रमे ॥ 8॥
दीर्घबाङर्विशालान्षश्चीरकृ्ञानिनाम्बरः ।
कन्दूर्पसमउ्पश्च रामो दशरथात्मज्ञः ॥ ५॥
शक्रचापनिभं चाषं विकृष्य कमकाडुदं ।
दीप्तान् क्षिपति नाराचान् सपीनिव मकाविषान् ॥ ६॥
ATRIA शरान् घोरान् न मुञ्चत्तं महाबलं ।
कार्मुकं वा विकर्षलं रामं पश्यामि संयुगे ॥ ७॥
कूतमेव तु तत् सेन्यं पश्यामि शरवृष्टिभिः ।
राघवेणोत्तमं शस्यमिन्द्रेणेवाश्मवृष्ठिमिः ॥ ८॥
चतुर्दश तरूख्राणि रक्षसां भीमकर्मणां ।
निरूतानि शरेस्तीक्तीस्तेनेकेन धनुष्मता ॥ १॥
अरणयकाएरं १५३
au निरूतः संख्ये टूषणास्त्रिशिरास्तथा ।
ऋषीणामभयं दत्त कृताः AAPA दएउकाः ॥ १०॥
कधच्चिदेका मुक्ताळूं कारुण्यातू स्त्रीति च प्रभो ।
रामेण तत् कृतं कर्म मामेवं परिभूय च ॥ ११॥
भ्राता चास्य ARAN गुणवांस्तुल्यलक्षणः ।
श्रनुरक्तश्च भक्तश्च लक्ष्मणो नाम वीर्षवान् ॥ १२॥
अमर्षी इर्यो जेता विक्रात्तो बलवान् मुखी ।
रामस्य दक्षिणो बाऊुनित्यं प्राणो वलिश्ररः ॥ १३॥
रामस्य तु विशालाक्षी धर्मपत्नी यशस्विनी ।
सीता नाम वरारोका वेदिप्रतिममध्यमा ॥ १४॥
नेव देवी न गन्धर्वी न यक्षी न च किन्नरी ।
तथाद्या मया नारी दृष्टपूवी महीतले ॥ १५॥
घस्य भाषी भवेत् सीता यं च कष्टा परिघन्रेत् ।
अपि जीवेत् स लोकेषु देवेघिव पुरंदरः ॥ १६॥
एवं सीता मकारान्न उपेणाप्रतिमा भुवि ।
तवानुरूपा भाषी सा बं च तस्याः पतिस्तथा ॥ १७॥
सा हि विस्तीर्णजघना पदारक्तात्ततलोचना ।
दृश्यमाना प्रयत्नेन ममापि करते मनः ॥ १८॥
वया दृष्टा च वेदेळी पूर्णचन्द्रनिभानना ।
मन्मथस्य शराणां च विधेयवं गमिष्यसि ॥ ११॥
ni. 20
we रामायण
तस्यास्वप्रतिपाया वचनं मधुराक्षरं ।
IFTS बलात् कामं दर्शनादेव कामयेत् ॥ २०॥
यदि तस्यामभिप्रायो भायीर्थे तव ज्ञायते ।
शीघ्रमुद्रियतां पादो ब्रयार्थीमिक दक्षिणः ॥ २९॥
वेर प्रतिकुर्घ्रेक तस्मिन् रक्षसपुड़व ।
घत् ते भ्रातृबधान्ज्ञातं रामे वेरं सलक्ष्मणे ॥ २२॥
कुर् प्रतिक्रियां तेषां रक्तसां राक्षसेश्वर |
बधात् तस्य नृशंसस्य रामस्याश्रमवासिनः ॥ २३॥
तं शरिरनिशितिर्कवा लक्ष्मणं I
रूतनाधां सुखं सीतां यथावडपभोच्यते ॥ २४॥
ak ते रोचते वाक्यं ममेदं राक्षसेश्वर ।
क्रियतां निर्विशङ्केन नेदृशं प्राप्स्यसे प्रियं ॥ १५॥
विधत्स्व रामस्य बधं उरात्मनः
सलक्ष्मणस्यारुवडर्मदस्य |
समाहित चार्धयराषणां रणे
समीक्ष्य सम्यक् क्रियतां मनोरथः ॥ २६॥
तथा हि तद्राक्षसवंशनाशनं
तथा प्रयुक्तं वचनं स रावणः ।
मुदा च ARI नरेन्द्रतापनप्र्
चकार बुद्धि स्वकुलस्य नाशनी ॥ २७॥
्ररएयकाएरं १५५
XXXIX.
ततः grani gal तज्लोमरुर्षणं ।
सचिवानभ्यनुज्ञाय कार्य FAN जगाम सः ॥९॥
विमृश्य च ततः कार्ये यथावडपत्तभ्य च ।
दोषाणां च गुणानां च संप्रधार्य बलाबलं ॥ २॥
इति कर्तव्यमिति च Al निश्चयमात्मनः ।
स्थिरबुङिस्ततो रम्यां यानशालां त्रमाम कू ॥३॥
घानशालां ततो गवा प्रच्छन्नं RAIN: ।
सूतं संचोदयामास रथो मे युन्यतामिति ॥8॥
एवमुक्तः क्षणो तस्मिन् सारथिर्लघुविक्रमः । '
रथं संयोत्रयामास तस्याभिर्चिरं श्रुभं ॥ ५॥
सवीपकरिर्षुक्तं पताकाभिरलंकृतं ।
स तं काञ्चनमास्थाय कामगं केमभूषितं ॥ ६॥
पिशाचवदनैर्षुक्तं खरेः कनकभूषीः ।
राक्षसाधिपतिः श्रीमान् घयौ नद्नद्रीपतिं ॥ ७॥
स श्रेतबालव्यत्ननः श्रेतच्छ्त्तो दशाननः |
शतक्रतुरिवादित्यो दिव्यकाञ्चनभूषणः ॥ ८॥
काञ्चनं रथमास्थाय AT राक्षसाधिषः |
विद्युन्माएडलवान् मेघः सवलाक इवाम्बरे ॥ १॥
१५६ रामायण
स्तिगधविद्वर्यसंकाशस्तप्रकाञ्चनभूषणाः |
घमीत्ते मारुतोडूतः सविद्युद्वि तोयदः ॥ १०॥
स शेलसागरानूप॑ वीर्षवानवत्लोकयन् ।
रमणीयं asai चेव सागरे ॥ ११॥
सचिर्बळविपेव्यीपं कचिचित्रं क्चित् समं ।
'केतकहुमसंघतिनीरिकेलोपशोमितिः ॥ ११॥
सालेस्तालेश्च छिसालेरईनेः प्रिर्यकेर्वरेः ।
TAT FAA: समाकीर्णं ARAN: ॥ १३॥
विशालेश्वाश्रमषदेः शोभितं च मळुर्षिभिः }
शीतनिर्मलतोयामिर्नदीमिश्च समाकुलं ॥ १४॥
नगिः मुषर्णगन्धर्वेः किन्नरैश्च AZAN: ।
ननितकामेश्च सिद्धेश्च कृतपुएपेर्विशोमितं ॥ ९५॥
पाएडराणि विचित्राणि दिव्यमाल्ययुतानि च ।
क्रीडागृक्ाएवष्सरो मिर्भूषित्ान्यवल्ोकघन् ॥ १६॥
क्रीडारतिविधिज्ञाभिरष्सरोमिः समन्ततः ।
दिव्याभरणमाल्याभिर्दिव्यत्रपाभिरावृततं ॥ १७॥
उत्तरांश्च कुइन् पश्यन् TAS नगोत्तमान् ।
देवदानवसंघिश्च सेवितं छामृतार्थिमिः ॥ १८॥
रुंससारससंधेश्व समत्तादनुनाद्तिं ।
तूर्यगीतविघुष्टानि विमानानि समन्ततः ॥ १६॥
MURE © १५७
TARRA धावतां ।
गन्धवीप्सरसां चेव ददर्श धनदानुन्न: ॥ २०॥
वेदर्यशङ्घमुक्तानां प्रबालानां च संचयान् ।
अन्येषां चेव रत्नानां कृतान् रत्नोपन्नीविभिः ॥ २१॥
वनानि च सुरम्याणि कककोलानां बचस्य च ।
TIT तमालस्य गुल्मांश्च मरिचस्य च ॥ २२॥
काञ्चनान् पर्वतांश्चेव राजतांद्य ARAN: |
ZII निर्मलतोयांद्य शेलप्रम्रवणानि च ॥ १३॥
धनधान्योपपन्नानि स्तरीरनिरावृतानि च ।
रुस्त्यश्ररथपूर्णीणि नगराएयवत्तोकयन् ॥ २४॥
स पण्यन्नथ संप्राप्त ग्राथ्रमं पुएयकर्मणः ।
सिन्धुरान्नस्य तु मुनेर्नटामएडत्तधारिण: ॥ २५॥
तमतिक्रम्य कोन रावणो गगने AT! ।
तद्नन्तरमेवासौ पश्यति स्म ARTE ॥ २६॥
नीलन्रीमूतसंकाशं न्यग्रोधमृषिभिर्वृतं ।
समत्ताय्यस्थ ताः शाखा FAST: शतयोज्ञनं ॥ २७॥
घस्य कस्तिनमादाय मळाकावं च कच्छपं ।
भक्षार्थी गरुड: शाघामान्नगाम माबलः ॥ २८॥
यस्य तां ARTT शाखां भारेण पतगोत्तमः ।
सुपर्णः पर्णबङ़लां बभज्ञ तरसा बली ॥ २६॥
we qani
यत्र वेखानसाः सिद्धा बालिघिल्या मरीचिपाः ।
लम्बमानास्तपोगानाः शाखायां परमर्षयः ॥ ३०॥
बम्रवुर्बङसाक्खा यत्र ते च मरर्षयः ।
अन्नाश्र वानिमेषाश्च संगता क्छूर्धरेतसः ॥३१॥
येषां दयार्थ गरुउस्तां शाखां शतयोत्रनां ।
न्नगामादाय वेगेन तौ चोभी गन्नकच्छ्पौ ॥ ३२॥
घो निषादेषु धमीत्मा भक्षयिवा तद्रामिषं ।
निषादविषषं Feat शाखया निजघान क ॥ ३३॥
निषादविषयं SAT शाखया पतगोत्तमः ।
प्रकर्षमतुलं लेमे aa विमुच्य तान् ॥३३॥
तेनेव तु स कर्षेण दिगुणाद्रुतविक्रमः ।
श्रमृतानयनार्धे च चकार मतिमान् मतिं ॥ ३१॥
ग्रयोज्ञात्तं च तं fear Te feat च काञ्चनं |
मङ्न्द्रभवनाद्रुपममा्ञदार ततोऽमृतं ॥ ३६॥
प्रकाश्यापि स्वकं तेननस्तानृषीन् विप्रमुच्य च ।
कृतकृत्यमिवात्मानं स मेने पक्षिणां वरः ॥ ३०॥
RR सुपर्णकृतलक्षएं ।
नाम्ना सुचन्द्र न्यग्रोधं ददर्श धनदानुन्नः ॥ ३८॥
स गवा तु परं पारं समुद्रस्य नदीपतेः ।
द्द्शीश्रममेकात्ते पुणये रम्ये वनान्तरे ॥ ३१॥
SSS आणण ण a आ 1 ee न SS
ATTIRATO १५१
तत्र कृज्नात्रिनधरं त्रदामएठलघधारिएं ।
ददर्श नियताङारं मारीचं नाम राक्षसं ॥ 8०॥
स रावणः समागम्य विधिवत् तेन पूनितः । |
पश्मादिद ततो वाक्यमत्रवीद्ाक्यकोविदः ॥ ४९॥
ग्रचलबलमतिप्रकाशधेंय्री
व्यचलबलाश्रयमाग्रयो बलानां ।
ग्रचलबत्तसम! कथान्तरे तं `
वचनमिदे स गाद CAMA: ॥ ४२॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारएयककाणे प्रूर्पणघावाकां नाम
अष्टात्रिंशः सर्गः == मारीचाश्रमप्रवेशो
नाम नवत्रिंशः सर्गः ॥
१६० रामायण
XL.
मारीच श्रूयतां तावदचनं मम ज्रल्यतः ।
ग्राती५स्मि मम चार्तस्य भवानय्य परा गतिः ॥ १॥
नेर्ऊतानां TRAI संगतेषु बळुघपि ।
न तवास्ति रण वीर सकायः सदशः क्चित् ॥ २॥
मत्तद्विपतरुखस्य घढलं बलशालिनः ।
संक्रुदस्प रि मारीच arri ata तिष्ठति ॥३॥
बलं तेऽतिबलं तात घेनारुं परितोषितः ।
संयुगे शत्रुसेन्यस्थो यदा क्रोधं नियच्छसि ॥ 8॥
बं कि योग्यः सकाले बं कि योग्य: पराक्रमे ।
ated न च पश्यामि लड़ायां बलशालिनं ॥ १॥
न च प्रणायभड़ो मे कर्तव्यो भवता ब्रि ।
अर्धी वां प्रार्थयाम्यख कुरुध वचनं मम ॥ ६॥
STATO बं न्ननस्थानं भ्राता TA वरो मम ।
awa मरावीर्यः स्वसा प्रूर्पणखा च मे ॥७॥
त्रिशिराश्च agam राक्षसः पिशिताशनः ।
अरन्ये च TSA: प्रूरा लब्धलक्ष्या निशाचराः ॥ ८॥
वसत्ति मन्नियोगेन कृतवासाश्च राक्षसाः ।
बाधमाना TATU मुनीन् धर्मपरायणान् ॥ १॥
ITUIRITÌ un
चतुर्दशसङूख्राणि रच्षसां भीमकर्मणां ।
बहुशो लब्धलक्ष्याणां खरस्य वशवर्तिनां ॥ १०॥
ते बिदानों त्रनस्थाने निवसत्तो मरछाबलाः |
संगताः परमायस्ता रामेण किल संयुगे ॥ ११॥
तेन संज्ञातरोषेण रामेण रणमूर्धनि ।
अनुक्ता Tes किञ्चिच्छरेराशीविषोषमेः ॥ १२॥
ततस्तानि RATTO राक्षसानां चतुर्दश ।
निरूतानि न्ननस्थाने मानुषेण पदातिना ॥ १३॥
au निकृतः संख्ये ट्षणास्त्रिशिरास्तथा ।
ऋषीणामभयं दत्तं कृता! क्षेमाश्न दएटकाः ॥ १४॥
इर्भगातनयो योऽसौ सुभगावाकाकारिणा ।
पित्रा निरस्तः क्रुद्देन सभार्यः सक्लक्ष्मणः ॥ १५॥
स कत्ता तस्य सैन्यस्य रामः क्षत्रियपांसनः ।
अ्रशीलः कर्कशो मूवी लुब्धस्तीक्षणो ५ नितेन्त्रियः ॥ १६॥
त्यक्तधर्मस्वधर्मज्ञो भूतानामङ्हि रतः ।
तपस्वी चीरधारी च सभार्यः स धनुर्धरः ॥ १७॥
घेन वेरं विनारणये सद्वमाश्रित्य केवलं ।
कर्णनासापदारेण भगिनी मे विद्रपिता ॥ १८॥
तस्य भाषी विशालाक्षी नाम्ना सीतेति विश्रुता ।
उपयौवनसंपन्ना श्रीएप्मेव शोभना ॥ १६॥
१६२ रामायणं
TAI गवा ज्ननस्थाने तामरू लोकसुन्दरी । .
ग्रानयिष्यामि विक्रम्य सकायस्तत्र मे भव ॥ २०॥
वया व्यार सळायेन पार्श्वस्थेन महाबतल |
सेन्द्रानपि सुरान् युद्धे समस्तान् न विचित्तये ॥ २१॥
तत् सकाषो भव बं मे समधी५सि रि राक्षस ।
वर्ष शौर्य च बुद्धौ च नेवास्ति सदृशस्तव ॥ २२॥
CAAA प्राप्तस्चत्सकाशमरिंद्म ।
एतन्मम प्रियं तात मारीच कुछ नान्यथा ॥ M
तपोवनस्थं नियतं ज्ञानामि वां मकाबलं ।
अर्थगीरवमप्येतत् ततस्तां प्रत्रबीम्यरूं ॥ २४॥
पच्चापि भवता कार्य तत्र यातेन मे प्रियं ।
तच्छृणु वं मराबाको मकावीर्ष वचो मम ॥ २५॥
Fare मृगो भूवा चित्रो रज्ञतविन्दृभिः ।
आश्रमे तस्य रामस्य सीतायाः प्रमुखे AT ॥ २६॥
बां रि निःसंशयं दृष्टा निष्क्रम्य मृगह॒पिएं ।
गृद्धतामिति भतीरं लक्ष्मणां चाभिधास्यति ॥ २७॥
रामे सलक्ष्मण याते सीतां ध्रुन्ये यथासुखं ।
निरालम्बां ङ्रिष्यामि राङश्चन्द्रप्रभामिव ॥ २८॥
TOMASI च भवान् समथी लघुविक्रमः ।
कार्यस्य गौरवे चापि विक्रमेण भवान् बली ॥ २१॥
्ररणयकाएउँ १६३
न्ननस्थाने कता ये च राक्षसा भीमविक्रमाः ।
बरो ट्रषणास्त्रिशिरास्तेषां चेको न ते समः ॥ ३०॥
वन्मार्गमन्विते तस्मिन् राघवे सकूलक्ष्मणे ।
ai चापि Rari कृते शूर्घणखाप्रिये ॥ ३१॥
रुतीनसि सुखं रामे भायीक्रणडःखिते ।
विस्रब्धं विक्रिष्यामि कृतार्थेनात्तरात्मना ॥ ३२॥
एतत् प्रियं मे कुर् याच्यमानो
न मे सकायो५स्ति भवढिशिष्ट: ।
कार्य च कालं च समीक्ष्य बुड्या
सवीनुषाान् विदधासि नित्यं ॥ ३३॥
स रामवीर्षज्ञतया विचेतनो
मकारे रावणावाक्यचोदितः ।
कृतान्नलिश्चेदमुवाच रावण
र्तं च युक्तं परमार्थतो वचः ॥ ३४॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारएपककाएडे रावणवाक्यं नाम
चवारिंशः सर्गः ॥
१६ रामायण
XLI.
सुलभाः पुरुषा राजन् सततं प्रियवादिनः ।
प्रियस्य तु पध्यस्य वक्ता श्रोता च TERI: ॥ १॥
नूनं न बुध्यसे रामं यधावीर्ये घथाबत्लं ।
श्रयुक्तचारञ्चपलो मेन्द्रवह्वणोपमं ॥ २॥
रामेण चेद्राक्षसेन्द्र वरयते तव विग्ररूः ।
सर्वे राक्तसलोकं हि तिष्ठतं विद्धि संशये ॥ ३॥
अपि स्वस्ति भवेत् तात सर्वेषां भुवि रक्षसां ।
अपि रामो न संक्रुदः कुथील्लोकमराक्षसं ॥ 8॥
ग्रल्यवीयी मकावीर्षमुत्कृष्टबलपौरुषं ।
रामं बं समरे मोकादासाद्पितुमिच्छसि ॥५॥
अ्रपि ते जीवितान्ताय नोत्यन्ना जनकात्मज्ञा ।
aa सीतानिमित्तं ते न भवेद्यसनं मकत् ॥ ६॥
अपि ते स्वस्ति वंशाय श्रपि स्वस्ति सुताय ते ।
अपि at विपुला लक्ष्मीर्स त्रद्मादनदानुत्त NON
अपि aia प्राप्य कामवृत्तमनङ्कशं |
न विनण्येत् पुरी लङ्गा बया सरू सराक्षसा ॥ ८॥
इ:शीलस्वद्विधः पापः कामवृत्तो५त्रितेन्द्रिय: ।
ग्रात्मानं स्वननं राज्ञा रूल राष्ट्रं च इर्मतिः ॥१॥
अ्ररएयकाएएं १६१
ये च पूर्व AAT प्रोक्ता दोषा रामस्य धीमतः ।
इश्रुतं तव Arai स मदात्मा महायशा। ॥ १०॥
न स पित्रा परित्यक्तो नामयीदः कथञ्चन ।
प्रज्ञा न विमनास्तस्य न तस्य विमुखा दिज्ञाः ॥ ११॥
निर्मयीद्ः स नो वीरो न कीनो रान्नलक्षण : ।
न पापो न च उ:शीलो न च क्षत्रियपांसनः ॥ १२॥
न रामः कर्कशस्तात नाविद्वान् नानितेन्द्रियः ।
अ्ननृतं इःश्रुतं वेतद्वचनं तव राक्षत ॥ १३॥
न स धर्मगुणेकीनिः कीशल्यानन्त्वर्धनः ।
न च तीक्ष्णो न भूतानां सर्वेषामछिति रततः ॥ १४॥
एते दोषा न रामस्य श्रनृतं तव भाषितं ।
ziyi च वया वीर रामो हि गुणवत्तरः ॥ ११॥
वच्चितं पितरं ज्ञात्रा किकेय्या सत्यवादिनं ।
करिष्यामीति धमीत्मा ततः प्रव्रनितो वनं ॥ १६॥
dear: प्रियकामार्थं पितुर्दशरथस्य च ।
रिवा राज्यं च भोगांश्च प्रविष्टो द्एउकं वनं ॥ १०॥
धमी विग्रकुवान् रामः साधुः सत्यप्रतिश्रुतः ।
मधुरः शीलसंपन्नो मध्यस्थो न च गर्वितः ॥ १८॥
गुणेरुपचितः सर्वे सर्वदोषविवर्तितः ।
राजा सर्वस्य लोकस्य देवानामिव वासवः ॥ ११॥
१६६ रामायणं
कथं बं तस्य वेदेकीं रक्षितां स्वेन ANA ।
रर्तुमिच्छसि #92 प्रभामिव विभावसोः ॥ २०॥
भाषी रामस्य सदशीं aT दशरथसुषां ।
न शक्यं रक्षितुं प्राणान् यस्यापि त्रिद्शागतिः ॥ २१॥
शरार्चिषमनाधृष्यं घोरचापेन्धनं रणे ।
रामाम्रिं सरसा दीपं न प्रवेष्टुं ्मर्कृसि ॥ २२॥
कार्मुकव्यात्तदीप्ास्यं शरत्रिद्धाखकेशर ।
रामसिंके वने तात न धर्षयितुमर्कसि ॥ २३॥
प्र्नाधातुं ATE इपपुष्यितकाननं ।
रामशेलमशीलस्वं न कम्पपितुमर्कृसि ॥ १४ ॥
बुढिवेलापरिक्षिपं धनुर्विस्फारितस्वनं ।
रामसागरमन्नोम्यं न दोभ्यीं तर्तुमर्कसि ॥ २१॥
BAUS धनुष्याशं ANTI Mi ।
रामकालमकालेन न कालपितुमर्कसि ॥ २६॥
Ti सुखं च भोगांश्च त्रीवितं च पदीच्छसि।॥
नेबासादयितव्यो दि वया रामः प्रतापवान् ॥ २०॥
प्रमेयं कि ARA घस्य सा ननकात्मज्ञा ।
प्राणेभ्योऽपि प्रियतमा भाषी नित्यमनुव्रता ॥ २८॥
न बं समर्थस्तां कर्ते रामबाहुबलाश्रयां ।
दीप्तस्येव ऊताशस्य शिवां सीतां सुमध्यमां ॥ २१॥
MURG १६०
किमुखमं व्यर्धमिमं कुयास्वं AAN ।
दृष्टी चावां रणे तेत agri AAT च नौ NON
fart चेव ust च सुखं चेव geet ।
राघवेण विर्ट्रस्य सर्वे संशयितं तव ॥ ३१॥
गम्यतां स्वपुरीं त्यक्का रोषं मध्यस्थतां व्रज्ञ ।
गुरुलाघवसंयुक्ते मल्निभिः सरू मन्नय ॥ ३२॥
तिष्ठन्तु मत्तिणः सर्वे राक्षसेन्द्रं विभीषणं ।
सर्वकार्येषु पृच्छ् बे स ते Sate मिधास्यति ॥ ३३॥
मकातपोधनां सिद्धां सर्वदोषवळिष्कृतां ।
Fazi पृच्छ राजेन्द्र सा ते श्रेयो ५भिधास्यति ॥ ३४॥
हृषणस्थ कृते घत् ते Sat कीपधारणां ।
रस्य च कृते TA रच्तस्त्रिशिरसस्तथा ॥ ३१॥
कृते UTENTI तथान्येषां च रक्षसां ।
न ते aA कार्ये राक्षसेन्द्र प्रसीद् मे ॥ ३६॥
दोषाणां च गुणानां च संप्रधार्य बलाबतं ।
ग्रात्मनञ्न बलं MAT रामस्य च पराक्रमं ॥ ३०॥
समस्तेर्मल्निभिः सार्धे AAT च रावण ।
maA कितिमालोका ततस्बं कर्तुमर्कसि ॥३८॥
ग्रं तु मन्ये तव न क्षमं रणे समागमं कोशलरानसूनुना ।
इद् च भूयः श्रृणु वाक्यमुत्तमं छितं च घुक्तं च निशाचराधिष। ३१ ।
१६८ रामायणं
XLII.
एवमुक्ता तु मारीचो रावणं राक्षसाधिपं ।
पुनरेव ARIAT दूद् वचनमत्रवीत् ॥ १॥
विदितं मम ते जन्म विदितं मम ते बलं ।
विदितं मम तेन्नस्ते विदितो मम विक्रमः ॥ २॥
पुराकं मेघसंकाशस्तप्रकाच्चनकुएडत्तः |
व्यचर TRITO मांसशोणितभोजनः ॥ १॥
बलं नागसर्खस्य धारयन् पर्वतोषमः ।
भयं लोकस्य जनवन् किरीटी परिघायुधः ॥ 8॥ `
भीषणे TAA: पुरुषदिः समावृतः ।
न्यवसं दएउकारणये ऋषिमांसानि भक्षयन् ॥५॥
श्रथ काले तु संप्रापे संप्रापो"क तमाश्रमं ।
घस्मिन् वसति धमीत्मा विश्वामित्रो मकामुनिः ॥ ६॥
ततः सपरीवारो५क्मञ्षानादाश्रमं गतः ।
दृष्टश्च तापसेस्तत्र उद्िग्राञ्च तपोधनाः ॥ ७॥
यदा चाप्रयतास्ते वे धदोच्छिष्टा भवन्ति च ।
झोमव्यासक्तकद्या यदा ते राक्षसाधिप ॥ ४॥
राक्षसेन्द्र तदा तेषां करोमि कदनं मरत् ।
प्रमत्ता यदा राजन् श्रुचयो मुनिपुङ्गवाः ॥ १ ॥
अररएयकाएएं a
प्रदीपं i कुदा दळेयुरिति मे मति; ।
मन्यमानाः प्राणिबधमृषयः पावकोपमाः ॥ १०॥।
. न ते क्रोधं विमुञ्चन्ति तपसस्तस्य नाशनं |
विद्वामित्रो ऽथ धमीत्मा नितक्रोधो मकामुनिः ॥ ११॥
अभिगम्य दशरथं नरेन्द्रमिदमन्रवीत् |
अयं मां त्रायतां रामः पर्वकाले TTT: ॥ ११॥
मारीचान्मे भयं घोर् समुत्पन्न TA |
तस्माद्रज्षितुमिच्छामि पर्वकाल उपस्थिते ॥ १३॥
ममु चेतत् समारब्ध पर्व राजवरोत्तम। . .
संप्राप: सपरीवारो मारीचो राक्षसश्च सः ॥ १४॥
एतदर्थमरु प्राप्तो भयार्तस्तव संनिधि ।
इच्छामि चाभयं दत्तं परित्राणां च रक्षसः ॥ १५॥
एवमुक्तः स धमीत्मा राज्ञा दशरधस्तदा |
प्रत्युवाच महतेत्ना विश्वामित्र मळामुनिं ॥ १६॥
न भेतव्यं RST रक्षसो घोर् विक्रमात् ।
` ततो द्दौ नृपस्तस्मै विश्वामित्राय धीमते n १७॥
बलाध्यक्षसमायुक्तां वाहिनी चतुरड़िणी ।
तां दत्तां नृपसिंदेन नाभ्यरोचयत Re: ॥ १८॥
ततो दशरथो राज्ञा शक्रतुल्यपराक्रम: |
विस्तीर्ण बलमादाय प्रयातुमुपचक्रमे ॥ ११॥
P
१०० रामायणं
विश्वामित्रोऽथ धमात्मा gaik मराखुतिं ।
aada महेन्द्राभमिदं वचनमब्रवीत् ॥ २०॥
कृतं मम नरव्याघ्र सक सैन्येन पार्थिव ।
किं च क्लेशेन भवतो राममेकं विसर्जय ॥ २१॥
एवमुक्तस्तु मुनिना राजञा दशरथस्तदा |
प्रत्युवाच मदाप्रान्नं तं मुनि स पुनस्तदा ॥ २२॥
ऊनषोउशवषी५घमकृतास्त्रश्च राघवः |
कथं शक्यति तद्रच्त एकः प्रतिसमासितुं ॥ २३॥
ग्रथमव्यक्तनिमीणो बालो MATTA: ।
न शक्तो रात्नसेन्द्रस्य प्रसीद् भगवन्निति ॥३४॥
एवमुक्तोऽथ नृपतिं स मुनिः पुनरब्रवीत् ।
रामान्नान्यद्वत्तं लोकें पर्याप्त तस्य रक्षसः ॥ २५॥
बालोऽप्येष मराबाहुः पर्याप्तस्तस्थ निग्रके ।
घास्यामि राममादाय स्वस्ति तेऽस्तु नराधिप ॥ २६॥
मया च गुप्तं कः शक्तो रामं वीयीत् प्रबाधितुं ।
ततः स कर्षमादाय राजा राघवमन्रबीतू ॥ २०॥
गमिष्यसि सकानेन वनं किल मरुर्षिणा ।
पितुः स वचनं TAI वाठमित्यब्रवीद्वचः ॥ २८॥
रामात् तु वचनं Yar विश्वामित्रं मुनिं तदा ।
विचार्ष मनसा राज्ञा गम्यतामित्यभाषत ॥ २१॥
्ररएयकाएउं १०१
एवमुक्तस्तु स मुनिस्तमादाय नृपात्मज्ञं |
SITI परमप्रीतो विश्वामित्रो टृषत्रतः ॥ ३०॥
स तदा दणउकारणये विश्वामित्राग्रमे वली |
उपयातेषु विप्रेषु पर्वकाले व्युषस्थिते ॥३१॥
विश्वामित्रेण मुनिना द्त्तशस्त्रो नृपात्मजः ।
बभूवावस्थितो रामश्चिरं विस्फारयन् धनुः ॥ ३२॥
ग्रज्ञातव्यक्ननः श्रीमान् बालः श्यामः श्रुभेक्तणः ।
काकपन्षधरो धन्वी रात्तत्कुएउत्तमालया ॥३३॥
शोभयन् दणडकारणयं दीपेन स्वेन तेसा ।
अदृश्यत तदा रामो बालचन्द्र श्इवोदितः ॥ ३४॥
कामहपिवमादाय मकाद्रिशिवरोपमः |
उपस्थितो५म्बरस्यात्ते संध्याश्र इव शारदः ॥ ३५॥
बली दत्तवरो दपीदागतो५स्मि तदाश्रमं ।
तेन दृष्टः प्रविष्टश्च सकारं तमाश्रमं ॥ ३६॥
मां च दृष्टा धनुः सक््यमसंभ्रातञ्मकार रू ।
राक्षसा ये च पार्श्वस्था मम तत्र मळाबला: ॥ ३०॥
बालं दृष्टा धनुष्याणिं चक्रुरास्फालनं तु ते ।
अवज्ञाय च तं मोक्ाद्वालो५यमिति राघवं ॥ ३८॥
विश्वामित्रं पराम्मम्यधावंस्वरान्विताः ।
तेन मुक्का मरावाणां वन्राशनिसमस्वनं ॥ ३१ ॥
१०१ रामायणं
क्द्ये ताडितस्तत्र कूतञ्चास्मि नभस्तलात् ।
ततो वाणसरूख्राणि मुमोचायतत्मोचनः ॥ ४०॥
श्रामयन् AVIRA ZE मम सकुशः ।
पत्षिवद्गामयित्रा च गगने मां निराकृतं ॥ 8१ ॥
वेगेन पातयामास परे पारे मरोदधेः ।
भूयश्च शरवर्षेण निरस्तोऽङ विचेतनः ॥ 8२ ॥
अवाप्य संज्ञां कृच्छेण agi प्रतिगतः पुरीं ।
राक्षसा ये च पार्श्वस्था मम तत्र मराबलाः ॥४३॥
ते तु रामेण तत्रेव क्षणेन विनिपातिताः ।
एवमस्मि तदा मुक्तः कथचञ्चित् तेन संयुगे ॥ 88॥
अकृतासत्रेण बालेन नीतो कोतां दशां पुरा ।
किं पुनः स कृतासतरोऽख रामः सत्यपराक्रमः ॥ 8५॥
तन्मया वार्षमाणस्वं यदि रामेण विग्रळूं ।
करिष्यस्यापद् घोरां Fart प्राप्स्यसि इस्तरां ॥ ४६॥
क्रीडारतिविधिज्ञानां समान्ञोत्सवशालिनां ।
राक्तसानां च संतापमनर्थे चोपलप्स्यते ॥ ४७॥
कर्म्यप्रासादसंबाधां नानापणयविभूषितां ।
द्रक्ष्यसि बं पुरीं लङ्कामाकुलां मेधित्नीकृते ॥ ४८॥
दिव्यचन्द्नदिरधाङ्गान् दिव्याभरणाभूषितान् ।
राक्षसान् निरतान् भूमी रामेण द्रक्ष्यसे रणे ॥ ४६॥
ग्ररायकाएरु १७३
भ्रकुर्व्तो कि पापानि श्रुचयः पापसंग्रयात् ।
परपपिर्विनश्यन्ति मत्स्या नागङ्दे यथा ॥ ५०॥
राक्षसानां मळाशोकं द्विषतां च प्रियं प्रभो ।
आत्मनश्चापि ARE मा कृथास्खं कुलस्य च ॥५१॥
कतदारान् सदाराश्च दश विद्रवतो दिशः ।
कतशेषानशरणान् द्रक्ष्यसि बं निशाचरान् ॥५२॥
शरज्ञालपरिक्षिप्तामग्रिनवालासमावृतां ।
प्रदग्धभवनां SST क्ष्यसि बं न संशयः ॥ ५३॥
प्रमदानां TRATTI तव राजन् परिग्रहः ।
सीतारेतोः समग्राणि विद्रविष्यत्ति रावण ॥५४॥ `
ग्रात्मनस्वं मकारा पुरस्यात्तःपुरस्य च ।
राक्षसानां च नाशाय वेदेकीमानयिष्यसि ॥ १५॥
मानं वृद्धि च राव्यं च त्रीवितं चेष्टमात्मनः ।
दारांश्च त्यक्ष्यसि ज्षिप्रं रणे रामेण संगतः ॥ १६॥
मया सुरगणाः सर्वे निर्जिता बङ़शस्बिति ।
यस्ते गवी मकारा तं ते रामो करिष्यति ॥ ५७॥
सुखं वृद्धिं च i च जीवितं चेष्टमात्मनः ।
यदीच्छसि चिरं भोक्तुं मा कृथा रामविप्रियं ॥ १८॥
निवार्यमाणः gaa मया भृशं प्रसका सीतां यदि कर्तुमिच्छसि ।
अमिष्यसि क्षीणतनुस्वमारूवे यमक्षयं रामशरात्तन्ीवितः ॥ ५१॥
१०३ रामायणं
XLIII.
ठवमुक्का तदा तत्र रावणा राक्षसाधिपं ।
रितं तथ्यं च पथ्यं च मारीचः पुनरत्रवीत् ॥९॥
विदितं ते मकारान्न यथा मे देवसंयुगे ।
शक्रवन्ननिपातिस्तु शरीरं विक्ञतं भृशं ॥ २॥
विज्लुचक्रावलीषाड़ः शरवृष्टिपरिक्षतः ।
देत्यदानवसंघानां नानाप्ररूरणेश्रितः ॥ ३॥
तधाळूं वरदानस्य दपीत्सेकेन दर्पितः ।
पदातिना मनुष्येण रामेणिकेन रावण ॥ 8॥
अ्रकृतास्त्रेण बालेन काकपच्षधरेण च ।
शरेण कूद्ये विद्यो वाणी: ज्षिप्तो४स्मि सागरे ॥५॥
एवमस्मि तदा मुक्तः कथञ्चित् तेन संयुगे ।
इदानीमपि यदृत्तं तन्मे श्रृणु दशानन ॥ ६॥
राक्षसाभ्यामळूं दवाभ्यामनिर्विणस्तथा कृतः ।
सरितो मृगडपेण प्रविष्टो दएउकं वनं ॥ ०॥
दीप्तनिक्ो मराकायस्तीक्ष्णप्रूड़ी महाबलः ।
व्यचरं दएउकारएपे ऋषिमांसानि भनयनू ॥ ८॥
अग्निरोत्रेषु वेदीषु चेत्यवृन्नेषु रावण |
ग्रत्यन्तनिषताकारांस्तापसांस्तानभक्षयं ॥ है ॥
MUTI १७५
रुधिराणि पिवंस्तेषां भूमी च विनिपातितान् |
निरून्मि दएउकारणये मुनीन् धर्मपरायणान् ॥ १०॥
गतभी TAS मुनीनां ZT: ।
चरन् रुधिरमत्तो५क विश्वस्तो दएउकं वनं ॥ ११॥
तथाळूं दएटकारणे विचरंश्च AAT: ।
ग्राससाद वने रामं तापसं धर्मचारिणं ॥ १२॥
वेदेह च मकाभागां लक्ष्मणं च मकाबले ।
तापसं नियताङारं चीरकृलानिनाम्बरं ॥ १३॥
Aes वनगतं रामं परिभृयामितीज्ञसं ।
तापसो५यमिति ज्ञाव्रा पूर्वविरमनुस्मरन् ॥ १४॥
ततो Ara रोषाच्च वर्धमानेन ARA ।
अवोचं राक्षसौ तौ च भक्ष्योश्यं नो मरानिति ॥ १५॥
mammai वृतस्ताभ्यां ततो कत्तुं ARIA ।
लुब्धो मानुषमांसेन क्रव्याद्गणमोद्नः ॥ १६॥
अभ्यधावमतिक्रुद्स्तीक्ष्णप्रूड़ो मृगाकृतिः ।
ब्रिघांसुरग्रतस्तस्य संप्रहारमनुस्मरन् ॥ १०॥
आपतत्तं च मां दृष्टा नीलवर्ण च भीषणां ।
अ्रपावृतमुखाभ्यां च राक्षसाभ्यां समन्वितं ॥ १८॥
तेन लीलायमानेन श्रविश्रात्तमविस्मितं ।
विकृष्य तुमरूचापं राघवेण मदात्मना ॥ VE
१७६ रामायएं :
मुक्तास्तत्र त्रपो वाणाः शिताः शत्रुभयंकराः ।
संनताः पञ्चपवीणाः सुपणीनिलरंकसः ॥ २०॥
तेवीणिर्दएउकारएयं मुक्तेराशीविषोषमेः ।
कृतं वितिमिरं सर्वे रामेणाक्तिष्टकर्मणा ॥ २१॥
ते वाणा वञ्जसंकाशाः सुघोरा रक्तभोत्रनाः ।
श्राम्मुर्निशिताः सर्वे त्रयाणां सुसमार्ताः ॥ २२॥
पराक्रमञ्ञो रामस्य तथा दृष्टभयः पुरा ।
ग्रापतत्तं शरं दृष्टा मेघगम्भीर निस्वनं ॥ १३॥
ads वेगवांस्तत्र वातरंका निमेषतः ।
अपक्रान्तः परं पारे निवृत्तः सागराच्छरः ॥ २४॥
घौ तौ मया सक गती राक्षसी AUS वनं ।
निरतौ तौ शराभ्यां तु पतिती शोणितोक्षिती ॥ २५॥
शरेण मुक्तो रामस्य कथञ्चित् प्राप्य जीवितं ।
भयेन मकता छूत्नो लड़ां प्राप्य RATA ॥ २६॥
विश्वामित्राश्रमे यश्च प्रकारो कदि पातितः ।
राघवेण ARIA रुज्ञा अ्रग्यापि तस्य मे ॥ २०॥
बीवितात्तकरां प्राप्य मानुषाइर्षणां तथा ।
कृच्छ्राच्च परमात् तात निर्वेदो मेऽभवत् तदा ॥ २८॥
ततो लड्डां TE दारान् राक्षसान् स्वन्ननं तथा ।
कामभोगांश्च विपुलान् परित्यन्य सुडर्लमान् ॥ २६॥
MIRTO ३७७
ज्ञवेलागम्य राजेनद्र प्राप्येद सुमरूढनं ।
TE प्रव्रन्रितस्तस्मानिर्वेदादस्मि रावण ॥ ३०॥
कथं तस्य प्रभावज्ञः शरसंस्पर्शकोविद्ः ।
समीषमुषगच्छेयं दृष्टपूर्वबलस्य वे ॥ ३१॥
AT RATTI भीतः पश्यामि रावण ।
रामभूतमिदं सर्वमरणयं प्रतिभाति मे ॥३२॥
qa Ta च पश्यामि चीरकृशानिनाम्बरं ।
शरचापधरं रामं पाशकूस्तमिवान्तकं ॥ ३३॥
राममेवानुपश्यामि रङ्तिषाकुलेषु च ।
दृष्टा स्वप्नगतो राममुद्रमामि विचेत्तनः ॥ ३४॥
रकारादीनि वाक्यानि रामाद्रीतस्य रावण ।
रत्लानि च रमणयश्च त्रासं संत्ननयत्ति मे ॥ ३१॥
Hee तस्य प्रभावज्ञो युद तेन न ते क्षमं ।
न ते रामकथा कार्यी यदि मे श्रोतुमिच्छसि ॥ ३६॥
धर्मि धर्मकामौ च कामाधीवपि केवलौ ।
नित्यमेते प्रदृश्यन्ते संनिपातश्च दृश्यते ॥ ३०॥
इच्छया ज्ञायते काम ईरूयाथी विवर्धते ।
TSM वर्ते धर्मस्तेषां फलमिदं त्रिधा ॥ ३८॥
तव नान्यत् प्रपश्यामि किञ्चिद्रीर्षस्य संशयं ।
ऋते रामनिपातात् तु संनिवर्तस्व रावण ॥ ३१ ॥
१७८ रामायणं
केनेदमुषदिष्ट ते मृत्युद्रारमपावृतं ।
धत् प्राप्येक् विनश्येम वषं सर्वे च राक्षसाः ॥४०॥
बदि बया देवगणाः समस्ता
रणे निता वन्नधरेण सार्धे ।
घमः कुवेरो वरुणस्तथापि
भवान् न शक्तो युधि राघवस्य ॥ ४१॥
स्थानादपीन्द्रं कुपितः प्रकर्षेद्
घमं समेयाद्रुणं नियच्छेत् ।
कालस्य कालश्च भवेत् स रामः
संक्षिप्य लोकांश्च सृनेदथान्यान् ॥ 8२॥
इदे वचो बन्धुननार्थसिदये
मपोच्यमानं यदि नानुपश्यसि ।
ततोऽचिरात् त्यक्ष्यसि त्रीवितं प्रियं
BATA रामेण शरेरनिकांगेः ॥ ४३॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारएयककाएडे मारीचवाक्य नाम
एकचवाारिंशः सर्गः == मारीचबाक्यं नाम
द्ाचवारिंशः सर्गः == मारिचवाक्यं
नाम त्रिचवारिंशः सर्गः ॥
अरणयकाएउँ १७१
XLIV.
मारीचेन तु तद्वाक्यं RATA दशाननः ।
मानान्न प्रतिज्रयाक मर्तुकाम इवौषधं ॥ १॥
तं पथ्यर्तवक्तारं मारीचं राक्षसेश्वरः |
अब्रवीत् परुषं वाक्यमयुक्तं कालचोद्तिः ॥ २॥
तत् किमेतदयुक्तार्थे मारीच मयि कथ्यते ।
वाक्यं निष्फलमत्यर्थ वीज्मुप्तमिवोषरे ॥३॥
ARIA मया शकां राघवाद्रेतुमाकुवे ।
धर्मशीलस्य मूर्खस्य मानुषस्य विशेषतः ॥ 8॥
यस्त्यक्का Tal राज्यं मातरं पितरे तथा |
खीवाकां प्राकृतं भुवा वनमेकपदे गतः ॥ ५॥
वश्यं तु मघा तस्य संयुगे खर्घातिनः |
प्राणिस्तुल्या वने सीता कर्तव्या तव संनिधौ ॥ ६॥
एषा मे निश्चिता बुद्धिर्कुदि मारीच वर्तते ।
न निवर्तधितुं शक्या सेन्द्रेरपि सुरासुरेः ॥ ०॥
गुणदोषं तथापायमन्यद्वा ETET: ।
डपायमनुपायं वा कार्यस्य च विनिञ्चये ॥ ८॥
सम्यक् पृष्टेन वक्तव्यः सचिवेन कृतात्मना ।
उप्वताज्ञलिना राज्ञा घ इच्छेट्रतिमात्मनः ॥ १ ॥
१८० रामायणं
बाक्यमप्रतिकूलं रि मूडपूर्व क्तं शुभं ।
उपचारेण संयुक्तं वक्तव्यो बसुधाधिपः ॥ १०॥
सोपसर्ग तु यद्वाकामाघतीरितिमुच्यते ।
नाभिनन्दति तद्राज्ञा मानाकी मानवर्तितं ॥ ११॥
पञ्चद्रपाणि राज्ञानो धारयत््यमित्तौज्सः ।
अग्रेरिन्द्रस्य सोमस्य यमस्य धनदस्य च ॥ १२॥
प्रसादं चानुकुर्वत्ति तेषां क्रोधं च पार्थिवाः ।
तस्मात् सवीस्ववस्थासु मान्याः पूब्याञ्च पार्थिवाः ॥ N
ब॑ तु धर्ममविज्ञाय केवलं मोर्माश्रितः ।
अभ्यागतं मां दौरात्म्यात् THT बहु भाषसे ॥ १४॥
गुणदोषौ न पृच्छामि नेमं वाषदमात्मनः ।
अस्मिंस्तु तात कृत्ये मे साळाय्यं कर्तुमर्कसि ॥ ११॥
Aaf मृगो भूवा चित्रो ख़तविन्दुभिः ।
प्रलोभ्य चेव वेदेकीं यथेष्टं कर्तुमर्कसि ॥१६॥
बां हि मायामृगं दृष्टा काञ्चनं ज्ञातविस्मया ।
आनयेनमिति ज्षिप्रं रामं वक्ष्यति मेथित्ती ॥ १७॥
अपक्राते च काकुत्स्थे लक्ष्मी च TTS |
आनयिष्यामि वेंदेकीं सुपर्णः पन्नगीमिव ॥ १८॥
एवं कृतमिदं कार्षमनपाषं भविष्यति ।
गच्छ सौम्य शिवं मार्ग कार्यस्यास्यार्थसिद्ये ॥ ११॥
MIRI १८९
प्राप्य सीतामयुद्धेल वच्चयित्रा च राघवं ।
लङ्काममिगमिष्यामि कृतकृत्यस्वया सरू ॥ २०॥
एतत् कार्षमवश्यं बां कारयिष्ये बलादपि ।
pri हि प्रतिकूलो यो न जातु सुखमेधते ॥ २१॥
तस्मिन् कार्ये च संसिद्रे मारीच भवते५प्यर ।
राव्यस्यार्ध प्रदास्यामि कृतार्थेनात्तरात्मना ॥ २२॥
यथा प्राप्स्यामि वेंदेळीं तथा तात करिष्यसि ।
तथा व्यवसितं कार्गमेतदस्मद्यपाश्रयात् ॥ २१ ॥
बलं चाभिजनं शौर्थमेश्चर्य वीक्ष्य मामकं ।
कथं रामाद्विकीनाथीद्रयं पश्यसि दारुणं ॥ २४॥
ग्रगतिस्तत्र रामस्य कस्यचिन्मानुषस्य वा ।
ATI मेधिलीं यत्र गमिष्यामि विकापसा ॥ २५॥
बं च मायाधरस्तस्मादाश्रमाद्घनीय तौ ।
मोरूयित्रा वने वीरौ क्षिप्रमेव गमिष्यसि ॥ २६॥
ग्पारस्याप्रमेयस्य परं पारमुपाश्रिते ।
किं करिष्यति काकुत्स्थो तमानः सलक्ष्मणः ॥ २०॥
शक्रं च समरे दृष्टा सगणं निर्नितं मया ।
धनाध्यक्षयमौ चापि कम्माद्रामाद्विषीद्सि ॥ २८॥
विक्रोशन्तीं च रुदतीं वेषमानामितस्ततः ।
सीतां द्रक्ष्यलि भूतानि क्रियमाणां मया बलात् ॥ २१ ॥
१८ रामायण
ग्रापतत्तमनाबाधे पथि सिद्धनिषेविते ।
अनुयातुं न TAT गरुडो वायुना AS ॥ ३०॥
श्रासाख तं जीवितसंशयो वा
मृत्युर्धुवस्तेश्य्व मया विरुध्य ।
हवं यथावद्विगणय्य FAN
यद्रोचते तत् कुरु यच्च पथ्यं ॥ ३१॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारएयककाएडे रावणवाकां नाम
चतुञ्चवारिंशः सर्गः ॥
अ्रण्यकाएउं
XLV.
man रावणेनाथ प्रतिकूल निशाचरः ।
अब्रवीत् पर्षं वाक्यं मारीचो राक्षसेश्वरं ॥ १॥
'केनायमुपदिष्टस्ते विनाशः पापकर्मणा ।
सपुरस्य सराष्ट्रस्य सामात्यस्य निशाचर ॥ २॥
कस्वया सुखिना राजन् न रृष्यति न नन्दति ।
केनेदमुपदिष्टं ते मृत्युद्वारमपावृतं ॥ ३॥
शत्रवस्तव सुव्यक्तं कीनवीयी निशाचराः ।
qafa बां विनश्यत्तमुपरुद बललीयसा ॥ 8॥
तेर्नूनमुषदिष्टे ते विनाशसुखमुत्तमं ।
घे ब्वामिच्छूत्ति नश्यत्तं स्वकृतेनेक् कर्मणा ॥ ५॥
TAT: खलु न बध्यन्ते सचिवास्तव रावण ।
चे बामुत्पथमात्रछं न नियच्छति शास्त्रतः ॥ ६॥
अ्रमात्येः कामवृत्तो रि राज्ञा विपथमाश्रितः ।
१८३
ama: सर्वथा सद्रिनिग्राक्यो न निगृक्ासे ॥ ७॥
धर्ममर्थ च कामं च यशश्च विपुल भुवि ।
स्वामिप्रसादात् सचिवाः प्राप्नुवत्ति निशाचर ॥ ८॥
fuma व्यसनं स्वामिनो मन्चिणः पुनः ।
वेगुण्याच FANTA लभन्ते सक बन्धुभिः ॥ १ ॥
१८ रामायण
राजमूलो कि धर्मश्च घशश्च त्रयतां वर ।
तस्मात् सवीस्ववस्थासु रक्षितव्यो नराधिषः ॥ १०॥
न चापि प्रतिकूलेन नाविनीतेन रावण ।
राज्यं पालयितुं शक्यं राज्ञा तीक्षोन वा पुनः ॥ ११॥
घे तीक्ष्णमनुवर्तलि भ्रश्यन्ते सरू तेन ते ।
विषमेण रथाः शीणी मन्दसारधिना यथा ॥ १२॥
अरकुर्वत्तोऽपि पापानि श्रुचयः पापसंश्रयात् ।
परदोपिर्विनश्यत्ति मत्स्या नागळ्दे यथा ॥ १३॥
बरवः साधवो लोके युक्ता धर्ममनुत्रताः ।
परेषामपराधेन विनष्टाः सपरिच्छदाः ॥ १४॥
स्वामिना प्रतिकूलेन प्रञास्तीक्णेन रावण ।
रक्ष्यमाणा न वर्धले मेषा गोमायुना घथा ॥ १५॥
navi कि विनङ्क्ष्यति सर्वे रावण राक्षसा! ।
dui बं कर्कशो राजञा ra: ॥ १६॥
तदिद काकतालीयं वेरमासादितं बया ।
TI किं शोभनं घस्वं सक्सेन्यो विनङ्क्ष्यसि ॥ १७॥
TRA कृतकृत्योऽस्मि यन्मां स पुरुषेश्वरः |
दिव्या्रविन्मरेघासो मृत्युं समुषदे क्षयति ॥ १८॥
बं तु TRA गृह्णीषे वचनं मम राक्षस ।
FATTORI मुमर्षरिव ATT ॥ ११॥
अ्रणयकाएउं १८५
दर्शनादेव रामस्य कतं मामवधारय ।
Maria कतं विद्धि Var सीतां सबाधवं ॥ २०॥
TRAI चेत् सीतामाश्रमात् ARA मपा ।
Ra वमसि नेवार नेव ART न राक्ससाः ॥२१॥
निवार्यमाणस्य मघा कितेषिणा
न रोचते ते वचनं दशानन ।
परेतकल्या हि गतायुषो नरा
ङितं न गृहसि सुरूद्रिरीरितं ॥ २२॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारएयककाएउे मारीचवाक्यं नाम
पञ्चचं्रारिंशः सर्गः ॥
१८६ रामायणं
XLVI.
भूय एव तु मारीचो रावणं राक्षसेश्वरं ।
धमार्थसळितं पथ्यमिदं वचनमब्रवीत् ॥ १॥
अ्राकेशग्रकणाद्राज्नन् यतितव्यं मघा तव ।
an ते न विनाशः स्याद्राघवान्मम चेव कि ॥ २॥
पुरस्तादेव रामस्य गुणाः संकीर्तितास्तव ।
भूय एव तु वक्ष्यामि गुणांस्तस्य मकात्मनः ॥३॥
तस्य कर्म निबोध बं यत् सुरेरपि उष्करं ।
सत्यधर्मरुचेदारान् न बं छिंसितुमर्कसि ॥४॥
AT वशे कृत्या विराधं बलिनं तथा ।
निर्त्य ARA NITÀ रमते लक्ष्मणाग्रजः ॥ १॥
तस्य दारान् तु वीरस्य निकृत्या RARA ।
विनाशमनुषश्यामि न चिरादात्मनस्तथा ॥ ६॥
व्यतिक्रमं कञ्चिदन्यं मर्षयेत् स दि राघवः ।
सतां वृत्त्यमनुस्मृत्य न तु दारप्रधर्षणं ॥ ७॥
सर्वस्वरुरणादेतत् कमीतीवत्रुगुप्सितं ।
स्वान् प्राणान् प्राणिनो यत्र त्यक्का कुर्वत्ति विक्रमं ॥ ८॥
स रामो दारकरणान्निकृतस्ते५न्तको भवेत् ।
तद्नागतमेवेद् बोदुमर्कसि कारणं ॥ १ ॥
्ररणयकाएरं १०७
कामवेगादमषच्च प्रकृत्या ट्र्ठविक्रम: ।
संतप्यमानस्तेत्नस्वी समुद्रमपि शोषयेत् ॥ १०॥
सो५रूमस्मिन् समारम्भे सुनीतस्य कत्तामपि ।
विमृशन् नाभिषश्यामि रामदाराभिमर्षणे ॥ ११॥
यदि वाष्यपनेष्यामि मृगत्रपेण राघवं |
तथाष्यशक्या वेंदेळी चया स्प्रष्टु निशाचर ॥ १२॥
अपनीते मया रामे न्रीवत्यपि च त्लक्ष्मणे ।
नेव शक्या बया सीता कर्तु रावण कर्किचित् ॥ १३॥
FAT रक्तां द्वाभ्यां कथचिउपत्तप्स्यसे |
ब्रद्मत्तोकगतस्थापि न ते स्थानं भविष्यति ॥ १४॥
ग्रवाष्य तु वरांरोरां सीतां सुरसुतोषमां ।
त्रेलोकामपि इष्प्रापं प्राप्ममित्युपधारय ॥ ९५॥
Tata सचिवेयी ऽर्थ Fs नृपश्चरेत् ।
न स तिएेचिरं राज्ये पुष्करे सलिलं यथा ॥ १६॥
सोऽह विवर्जितं सद्रिरपथ्यं मार्गमन्नसा ।
नानुवर्तितुमिच्छामि स्मरन् प्रकृतिमात्मनः ॥ ९७॥
बध्यतो कि ममेकस्य Fa तव प्रयोत्ननं ।
यदि केवलमेतदि कार्यस्य निधनं भवेत् ॥ १८॥
श्रनयेनापि मां कूला चमितो रात्तसान् प्रति ।
प्रतियाकि स्वमावासमगव्या रामकिल्विषं ॥ ११ ॥
१८८ ' रामायणं
उच्यमानो५सकृद्वावयं न गृह्णोषि रणप्रिय ।
किं करिष्यामि मन्दात्मा करिष्यामि तव प्रियं ॥ २०॥
उपस्थितविनाशोऽसि ध्रुवं वं TATA ।
कार्य वा बदिवाकार्य कृतमेवेच्छति प्रभुः ॥ ११॥ `
इत्यर्षे रामायणे आरएयककाएंडे मारीचाग्युपपरत्तिर्
नाम षट्चबारिंशः सर्गः ॥ `
wos > SY si
अरएयकाएर wet
XLVII
मारीचस्य वचः ग्रुवा करिष्य इति AA: ।
रावणः प्रहसन् वाकामिद मारीचमत्रवीतू ॥ १॥
AISA कृतधनो मित्रद्धीनो वने AT: ।
किं करिष्यति काकुत्स्थः शक्रतुल्यबलो "पि सन् ॥ २॥
MERI बलन्ञस्वं मम चेव न संशयः ।
कथं रामादिकीनाधीद्रयं मारीच गच्छसि ॥ ३॥
ग्रगतिथी तु मत्यीनां रक्षसां विकता च सा.।
उत्यतिष्यामि वेदेकीं समादाय विकापसा ॥ 8॥
मयि रामः समुद्रस्य परं पारं समाश्रिते ।
किं करिष्यति मूखी५सौ कुर्वन्नपि यथाबत्तं ॥५॥
सुराश्चासुरसंघाश्च न मे प्रतिबत्ता युधि ।
त्रयाणामपि लोकानामलमस्मि निवारणे ॥ ६॥
मघा विक्रम्य शक्रोऽपि मत्तेरावणवारूनः ।
स वन्रपाणिनिर्मश्ः समम्तेस्त्रिदशिः सक् ॥ ७॥
भ्राता मे धनदश्चैव TS वरुणस्तथा |
सर्वे च पृथिवीपाला वशे च स्थापिता रणे ॥ ८॥
त्रेलोक्यं निर्जितं येन स्थापितं च मया वशे ।
मच्छासनावघुष्टञ्च स बिभेति कथं भवान् ॥१॥
११० रामायणां
कूरः संक्रीउमानश्च उमया सक पर्वते ।
भुन्नाभ्यामुदूतो वीषीत् तेन तुष्टोऽभवद्रवः ॥ १०॥
भुन्नानस्थ रि लोकांखीन न मे प्रतिबलं क्कचित् ।
दृश्यते दिवि देवेषु यक्षत्तोके४थवा पुनः ॥ ११॥
रसातले वा नागेषु का शङ्गा मानुषेषु मे ।
Teta मेधिलीं चाळे पथानेन विकायसा ॥ १२॥
ल्लङ्ठामभिगमिष्यामि निमेषेणेव सवर: |
सागरेण परिल्निप्तां सर्वतः शतयोज्रनां ॥ १३॥
लड़ां गत्तुं कुतः शक्तिरपि स्वप्रमनोरथिः ।
मायावी बं समर्थश्च गतियुक्तोऽथ बुद्धिमान् ॥ १४॥
प्रलोभ्य चेव Ret क्षिप्रं RA भव ।
ममेतदचनं FAT मोरूयित्रा च राघवौ ॥ १५॥
मामेवागच्छ् भद्रे ते यास्यावः सक्ति पुरीं ।
सीतामवाप्य तां ज्षिप्रं ब्चविवा च राघवौ ॥ १६॥
विस्रब्धं विक्रमिष्यावः कृतार्घेनान्तरात्मना ।
एवं स सान्वितस्तेन मारीचो रावणेन वे ॥ १७॥
विनिश्वसन् मुङ्श्चेव दृष्टः खञ्च राक्नसः ।
प्रतस्थे न चिरादेव दशग्रीवसकायवान् ॥ १८॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारएयककाएडे मारीचसान्चनं
नाम सप्तचवारिंशः सर्गः ॥
MARTE
XLVIII.
आत्मनो मरणं AAT संशयं परमं गतः ।
अकामो भयसंविग्रो निःश्वस्य बङशस्तदा ॥ १॥
निश्चितं रावणं दृष्टा मारीचो भयविकलः ।
गच्छामीत्यत्रवीद्रीतो दीनो नक्तञ्चरेश्वरं ॥ २॥
प्रकृष्टस्वभवत् तेन वचसा राक्षसेश्वरः ।
परिघब्य सुसंश्लिष्टमिद् वचनमत्रवीत् ॥३॥
एतच्छीटीरयुक्तं ते स्वच्छ्न्दाद्वि भाषितं ।
इदानीमसि मारीच प्रकृतिं स्वामुपागतः ॥ 8॥
ग्रारुदातामयं शीघ्रं कामगो TTT: ।
मया सक रथो युक्तः पिशाचवद्नेः घरे; ॥ ५॥
ततो रावणमारीचौ विमानमिव तं रथं ।
MRI TIT: शीघ्र तस्मादाश्रममएउलात् ॥ ६॥
पश्यत्तावध रम्याणि पत्तनानि सरांसि च ।
पर्वतान् सरितश्रेव राष्ट्राणि विविधानि च ॥७॥
आगत्य FERRI राघवस्याश्रमं ततः ।
ददर्श सकमारीचो रावणो राक्षसेश्वरः ॥ ८॥
अवतीर्य रथात् तस्मात् कामगाद्रन्रभूषितात् ।
Veet संगृदा मारीचं रावणो वाक्यमब्रवीत् ॥ १ ॥
१११
११२ रामायण
एष रामाश्रमो ZETA कदलीवृतः ।
क्रियतां तत् सखे शीघ्रं age वयमागताः ॥ ९०॥
स रावणवचः ग्रुवा मारीचस्वरयान्वितः ।
तत्क्षणाद्राक्नसं रपं त्यक्का केमोऽभवन्मृगः ॥ ११॥
रौप्यविन्दृशतचित्रः सर्वभूतमनोक्रः ।
मसारगल्वर्कनिभेश्चत्रेः पत्नेरलंकृतः ॥ १२॥
न्नातरपमंये शूज्ेश्वतुर्भिमीिभूषितेः ।
मृगो भूवाश्रमद्वारि रामस्य विचचार छू ॥ १३॥
ततोऽस्य बुदिरभवतू तस्मिन् काले गतायुषः ।
कार्य वा घदिवाकार्ये कर्तव्यं नात्र संशयः ॥ १४॥
भर्तुर्टितार्थिना शीघं स्वर्ग वाष्यमिकाङ्या ।
स्मृ्ा रामस्य वीर्य च भर्तुराज्ञां दारुणां ॥ १५॥
श्रेयो मे भर्तृवचनं न जीवितमिकात्मनः |
एतां af समाश्रित्य कृवा निश्चयमात्मनः ॥ १६॥
मृत्युं चात्मनि संचित्य मारीचः प्रचचार रू ।
समीपे तस्य रामस्य सीतायाश्च मनो कुन् ॥ १७॥
अ्ाससादाभित्ननोपपन्नं मारीच उग्रं नरदेवपुत्रं ।
रामं प्रतिज्ञानिरतं वनस्थं त्यक्का सुखं धर्मपथे निविष्टं ॥ १८॥
तस्याविद्वरान्मक्षीमनिन्खां प्रभामिवास्तोषगतस्य भानोः ।
सुन्दस्य पुत्रः स ददर्श सीतां सीता च तं पूर्वतरं ददर्श ॥ ११ ॥
अरणयक्राएईं ११३
XLIX.
तं तु सीता मृगं दृष्ट्रा वने काञ्चनसुप्रभं ।
केमरात्रतचित्राभ्यां पाश्चीभ्यां समलंकृतं ॥ १॥
प्रुड़ाभ्यां केमवणीभ्यां कात्तिमद्मां विभूषितं ।
वेद्र्मणिवणोम्यां कणीभ्यां चारुदर्शनं ॥ २॥
प्रभवा परिरान्नसं सूक्ष्मरोमतनुवचं ।
नानारत्नविचित्राट्रु सा व्यस्मयत भाविनी ॥ ३॥
तेन काञ्चनरोम्ना च प्रबालमणिशुङ्गिणा ।
लोङ्तादित्यनिद्धेन नक्षत्रपथवर्चसा ॥ 8॥
सा विस्मितानवब्याङ्गी मृगेण ्रनकात्मज्ा ।
उवाच राघवं सीता स्मितप्रवीमिभाषिणी ॥ १॥
इमं मणिविचित्राङ्गे पश्य हेममयं मृगं ।
आश्चर्यभूतं काकुत्स्थ कामात् स्वयमिळागतं ॥ ६॥
ईदृशा दण्डकारण्ये यदि केममया मृगाः ।
न मिथ्या खलु काकुत्स्थ लोककान्तमिदं बनं ॥ ७॥
अस्मिन्नरणये THA मृगं काटकभूषणां ।
स्पृका मे mA तुष्टिशचाष्यनुवर्तते ॥ ८॥
आर्यपुत्र मृगस्यास्य ज्राम्बूसदनिभां बच ।
स्वशस्यायां परिस्तीर्य सुखमिच्छेयमासितुं ॥ १॥
पा, 20
११8 रामायणं
काममुक्तमिदं रौद्रे ्रीणामसदृशं मघा ।
वपुषा लस्य सद्वस्य लोमेनापकूतं मनः ॥ १०॥
तच्छ्रुवा वचनं तस्याः प्रीतायाः पुरुषर्षभः ।
उवाच परिसंकृष्टः सौमित्रिं राघवस्तदा ॥ ११॥
पश्य लक्ष्मण वेंदेक्या मृगं प्रतिगतां RI ।
वक्प्रधानतया कोष मृगोश्य्य न भविष्यति ॥ १९॥
प्रमादेन ते भाव्यं राजपुत्र्यां नृपात्मन्न ।
यावत् पृषतमेकेन सायकेन निरुन्म्यूं ॥ १३॥
रूवेनं चर्म चादाय शीघ्रमेष्यामि लक्ष्मण ।
तावन्न चलितव्य ते पावन्नाकमिकागतः ॥ १४॥
अग्र ्रानिष्यते सीता चारुणा मृगचर्मणा ।
राडूवास्तरणे पूर्वमयोध्यायामिवासने ॥ १५॥
शङ्कमानस्तु तं दृष्टा तारामृगसमप्रभं ।
विचार्य बुधा बुआ लक्ष्मणो वाकामन्रवीत् ॥ १६॥
यवा नः कथितं पूर्वमृषिभिः पावकोषमेः ।
ग्रं मायाधरो वीर मारीचो नाम राक्षसः ॥ १७॥
चरन्तो मृगयां कृष्टा रथिनो धन्विनो वने ।
IAA मृगठपेण राज्रानो THAT कताः ॥ १८॥
ग्रस्य उपमिदं दृष्टा नानारल्लविभूषितं ।
TNT चया युक्त बुआ बुंदिमतां वर ॥ १६॥
ग्रणयकाएई १११
मृगो केममयो नेष केमकस्य मृगस्य च ।
कुलो लोके नरव्याघ्र संयोगः साधु चिन्तय ॥ २०॥
CAAA AST न मृगो रत्नलोचनः ।
एतं मायामृगं मन्वे राक्षसं मृगद्रपिएं ॥ २१॥
एवं ब्रुवाणा काकुत्स्थं प्रतिवार्य ग्रुचिस्मिता ।
उवाच सीता संकृष्टा छद्मना हतचेतना ॥ २२॥
आर्यपुत्राभिरामी ४ सौ मृगो करति मे मनः ।
TARRA मकाबाको क्रीडार्थ नो भविष्यति ॥ २३॥
इकाग्रमपदे ऽस्माकं ABA: पुएयदर्शनाः |
मृगाञ्चरन्ति सरिताश्चमराः सृमरास्तथा ॥ २४॥
न चास्य सदृशो राम दृष्टपूर्वी मृगो मया ।
तेजसा क्ञमया दीप्या यथायं मृगसत्तमः ॥ २५॥
यदि प्ररुणमभ्येति जीवन्नेव मृगस्तव ।
्रश्चर्यमूतं भवति विस्मयं ज्ननयिष्यति ॥ २६॥
समाप्रवनवासानां राव्यस्थानां च नः पुनः ।
अन्तःपुरेऽपि भूषाधी मृग एष भविष्यति ॥ २०॥
जीवन् न यदि ते५भ्येति ग्ररूणं मृगसत्तमः ।
IR नरणार्ट्र्ल रुचिरं तु भविष्यति ॥२८॥
निरूतस्यास्य सत्वस्य त्राम्बूनद्समत्चि |
शष्यवुष्यां विनोताबामिच्छाम्बरूमुपासितुं ॥ २१ ॥
११६ रामायण
इति सीतावचः Yar दृष्टा च मृगमडुतं ।
मोछितो राघवः श्रोमानिदे लक्ष्मणमत्रवीत् ॥३०॥
मृगोऽयमख् सौमित्रे यदि मायामयो भवेत् ।
सर्वथेनं बधिष्यामि लोभनीयो रि मे दृं ॥३१॥
न वने नन्दने तस्मिन् नापि चेत्ररथे वने ।
कुतः पृथिव्यां सौमित्रे योऽस्य उपसमो भवेत् ॥ ३२॥
श्रनुलोमाः सुलोमाश्च रुचिरा रोमराजयः |
शोभत्ते५स्याश्रिताः काये rast चरतो वने ॥३३॥
पश्यास्य नृम्भमाणास्य दोपवक्रिशिखोपमां ।
fai मुखान्निष्पतत्तीमुल्कां प्रत्वत्तितामिव ॥३४॥
तप्रकेमनिमी कोष पादिर्विद्रुमसंनिमेः ।
पार्श्वोश्चार्धचन्दराभ्यां उप्यताराविचित्रितः ॥ ३१॥
श्रतिख्लिग्धवपुर्कोष शङ्मुक्तानिभाननः |
कस्य नामातिउयोऽयं न मनो लोभयेन्मृगः ॥ ३६॥
TRI Tae दृष्टा ज्ञाम्बूनद्समप्रभं ।
नानारत्विचित्राङ्ढमतीव TANI 13011
पश्यन् रत्नाकुलं चित्रं नरः को नानुलोभयेत् ।
मनो करति मेऽत्यर्ध दर्शनीयतमो मृगः ॥३८॥
ATA लक्ष्म राज्ञानो मृगयायां वनौकसः ।
मांसरेतोरभिरता ant a धन्विनः ॥ ११ ॥
MURI ११७
पृथिव्यां घानि Terrier विचरत्ति मद्वने ।
धातवो विविधाश्ेव मणिरल्रसुवर्णज्ञाः ॥४०॥
rata सर्वे धनं वीत्रविवर्धनं ।
मनसा चित्तितं सर्वे यथा शक्रस्य लक्ष्मण ॥ ४१॥
तथेद्मुषपन्नं मे मृगदपस्य धषणं |
राजारक्ाणि च रब्लानि रत्रभाज्ञो वयं ध्रुवं ॥ ४२॥
एतस्य मृगउपस्य TAI काञ्चनानिने ।
उपवेक्ष्यति TA मया तरू सुमध्यमा ॥ 8३॥
न पत्रोर्ण न कौशेयं न प्रावेएयं न चाविकं । `
भवेदेतस्य सदृशं संस्पर्श इति मे मतिः॥ 88 ॥
श्रीमान् बनमृगश्चायं दिव्यञ्चान्यो नभश्चरः ।
उभावेतौ मृगी दिव्यौ तारामृगमकीमृगी ॥ ४५॥
घदि चायं तथा यन्मां भवेद्रदसि लक्ष्मण ।
मृगयामागता पेन धन्विनो निरता वने ॥४६॥
निरता रात्रपुत्राञ्च राज्ञानो बलिनस्तथा ।
वने मायाविना पेन चरता मृगदपिएा ॥ Bo At
घस्माच्च बकवोऽनेन पार्थिवा मृगयां गताः ।
निकताः परमेघासास्तस्माद्वध्यो भवेन्मम ॥ ४८॥
वातापिरदी क्षितान् सवीन द्वित्रान् कति स्म लक्ष्मण ।
उदरस्य समुत्थाने स्वगभी५ञ्चतरीमिव ॥४१॥
ret रामायणं
स कदाचिधिरात् कालादाससाद् मळामुनिं ।
ग्रगस्त्यं तेनसा दीप्तं भक्तितश्च मात्मना ॥ ५०॥
समुत्थाने च तदरूपं कर्तुकामं समुत्थितं ।
सस्मितं भगवान् वाक्यमिदं वातापिमत्रबीत् ॥ ५१ ॥
तवाभिषग्य वातापे ब्राक्ाणस्योद्रं यथा ।
भवत्यवज्ञा उष्टात्मंस्तस्मान्ज्ीणी भवेद मे ॥ १२॥
मद्विधं यो शवमन्येत धर्मनित्यं नितेन्द्रियं ।
एवमासादेन्मृत्युं यथा बं प्राष्य मामिह ॥ १३॥
एषोऽपि मामनुप्राष्य मन्यमानो मृगोत्तमः ।
सौमित्रे लप्स्यते मृत्युमगस्त्यादिव IAT: ॥५४॥
HRA बघिष्यामि मृगराने न संशयः ।
इाप्रमत्तस्वं वीर परिपालय AST ॥५५॥
तावन्न चलितव्यं ते वावन्नाकमिकागतः ।
राक्षसा इष्टभावा कि घतने विक्रियां वने ॥ ५६॥
एवं समादिश्य रघुप्रवीरः सुत्तक्षणं लक्ष्मणमुग्रतेत्ञाः ।
पुनः TRA समादिदेश यतस्वया वीर न खेदितिव्यं ॥ ५०॥
इत्यार्षे रामायण श्रारएयककाएउे मारीचमृगप्रवेशो
नाम ्रष्टचचारिंशः सर्गः == लक्ष्माासमादेशो
नाम नवचवारिंणः सर्गः ॥
अरणयकाएए ११६
L.
तथा तु तं समादिश्य लक्ष्मणं TARA: |
मतिं कृवा बंधे तस्य प्रड॒द्राव यतो मृगः ॥ १॥
गरीवा विनतं चेव चाषं छाठकभूषितं ।
बढ़ा मकेषुधी चापि तथासिं केमवत्त्सरु ॥२॥
ग्राबध्य कवचं चेव प्रडद्राव वने मृगं ।
मनोमारुतवेगञ्च मारीचः प्राद्रवद्धने ॥ ३॥
नातिट्ररेण तं रामो गच्झ्तमनुगच्छूति ।
स च रामभषोद्विग्रो मारीचो AUS वने ॥ 8॥
बभूवालर्दधितस्तत्र AMA पुनरदश्यत |
एषोज्यमयमेतीति वेगवान राघवो ययौ ॥ ५॥
TAARA ददशे मुक्रतीन्न प्रकाशते ।
अतिवृत्त इघुत्रासाल्लोभयन् स रघूत्तमं ॥ ६॥
Mage: क्कचिन्नटः क्कचित् त्रासाच्च विद्रुतः ।
छचित् स्थितः क्रचिल्लीनः क्कचिद्वेगेन निःसृतः ॥ ७॥
भयेन मरताच्छन्नो मारीचो याति कानने ।
तमपश्यत् ततो रामस्तत्र यान्तमिवाग्रतः ॥ ८॥
मायामुगं प्रद्रवत्तं धनुरायम्य क्रोधनः ।
तमापतन्तं सेप्रेच्य राघवं धन्विनं मृगः ॥ ६ ॥
२०० रामायणं
TARA Ra पुनः संदर्शयत्यपि ।
ददृशे मुङरासन्ने AFARIA ॥ १०॥
दर्शनादरर्शनेनेवमपाकर्षत् स राघवं ।
अवेक्ष्यावेक्ष्य धावन्तं धनुष्याणिर्मकावने ॥ ११॥
दृश्यमानमद्श्यं च वर्नोदेशेषु केषुचित् ।
हिन्नाश्रेरिव संवीतं शरदीवेन्ट्रमणउत्तं ॥ १२॥
इतो गतो "सौ दृष्टश्च पुनरत्तर्दितो मृगः ।
इति तांस्तान् वनोदेणान् काकुत्स्थः पर्यधावत ॥ १३॥
राघवस्तु ततः क्रुद्धो मुक्ते तेल मोळितः ।
Airs स वने तस्मिंश्रकायामाध्चित्य शाद्वले ॥ १४॥
मृगैः परिवृतश्चासावद्ररात् प्रत्यदृश्यत ।
अवस्थितिः समीषस्थेस्रासाइत्फुल्ललोचनेः ॥ १५॥
दृष्टा रामो मकातेत्रास्त i कृतनिश्चयः ।
विकृष्य बलवच्चापं संधाय च शरोत्तमं ॥ १६॥
श्रवणात्तमुपानीय व्यवच्छिन्नेन मुष्टिना ।
तमेव मृगमुद्दिश्य तं शरं राघवः शितं ॥ १७॥
मुमोच safer दीप्तमखं ब्रकाविनिर्मितं ।
स मारीचस्य ari ब्रिमेदारिनिर्वकणः ॥ १८॥
तेन मर्मीणि निर्वि: शरेणाप्रतिमेन रू ।
तात्तमात्रमधोत्यत्य न्यपतत् स शरातुरः ॥ ११॥
ग्ररायकाएरं २०९
ततो विचित्रकयूरः सर्वीभरणभूषितः ।
छेममाली मरूदंट्टो TAA ४भूच्छरारूतः ॥ २०॥
SITR नादे धरण्यां शरपीडितः ।
म्रियमाएस्तु मारीचश्चितयन् स्वामिनः प्रियं ॥ २१॥
रामस्य सदृशं व्यक्तं स्वरमांलम्व्य पापकृत् ।
का FRATTA चुक्रोश त्रायस्वेति ARIAT ॥ २२॥
TIRA FATA तस्य AIR ।
स्वरमेतं यदि gar लक्ष्मणं प्रेरयेद्कि ॥ २३॥
सीता प्रून्येन मनसा भर्तल्नेकसमुत्सुका ।
ततो लच्मणकीनां तां रावणो वे रुरेदिति ॥ २४॥
एतत् संचित्त्य मनसा तं चकार स्वरं तदा ।
रावणस्य प्रियं कुर्वन्नत्तकाले निशाचरः ॥ २५॥
AIG च तत् त्यक्का राक्षसं उपमास्थितः ।
स चक्रे सुमर्त् कायं मारीचो जीवितं TTT ॥ २६॥
तं दृष्टा पतितं भूमी राक्षसं भीमदर्शनं ।
जगाम मनसा सीतां रामो कष्टतनूर्कः ॥ २०॥
स तस्य रौद्रस्य कतस्य दपं तद्राक्षसं घोरमवेक्षमाणः ।
रामः प्रतस्थे सुविषस्मचेतास्तेनेव तेनेव पथा निवृत्तः ॥ २८॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारएयककाएे मारीचबधो
नाम पञ्चाशः सर्गः ॥
ni ab
२०९ रामायण .
1.1.
areata विज्ञाय तं भर्तुः सदृशं वने ।
उवाच लक्ष्मणं सीता गच्छ् TTS राघवं ॥ १॥
न कि मे नीवित स्थाने I TÀ |
क्रोशतः परमार्तस्य श्रुतः शब्दो मया भृशं ॥ २॥
agi ATTI SAS AQUITANIA ।
्न्द्त्तमेवं सौमित्रे परित्रातुं ्मर्कसि ॥३॥
तं क्षिप्रमभिधावस्व श्रातरं शरणिषिणं ।
रक्षसां वशमापन्नं सिंकानामिव गोपतिं ॥ ४॥
तस्यास्तद्वचनं श्रुवा स्त्रीस्वभावप्रद्वषितं ।
उवाच लक्ष्मणः सीतां त्रासाइत्फुल्लल्तोचनां ॥ १॥
न मे शकाखिमिर्लेकिः सेन्द्रेरपि सुरासुरेः ।
IAT धर्षयितुं वाछमित्युवाच स ज्ञानकीं ॥ ६॥
कनिष्ठायामप्यडूल्यां शरातुर्मम स राक्षसः ।
za कर्तुमषवीप्तो देवि कस्माद्रिषीदसि non
न जगाम तयोक्को "पि श्रातुराज्ञाय शासनं ।
तमुवाच ततः सीता कुपिता ्नकात्मन्ञा ॥ ४॥
ग्रमित्रो मित्रत्रपेण श्रातुस्वमसि लक्ष्मण ।
वस्चमस्यामवस्थायां श्रातरं नामिपम्बसे ॥ १॥
ग्ररणयकाएई २०३
व्यसनं ते प्रियं मन्ये सरेको श्रातरि नास्ति ते ।
घेन तिष्ठसि विस्रब्धस्तमपश्यन् माय्युतिं ॥ १०॥
इच्छसि d विनश्यन्तं रामं लक्ष्मण मत्कृते ।
न मे श्रुश्रूषसे वाकां यस्माद्भिक्ितं मया ॥ ११॥
वर्तयेयं न रामेण मुक्र्तमपि वर्जिता ।
कुरु मे वचनं वीर श्रातरे पारि मा चिरं ॥ १९॥
किं कि संशयमापन्ने तस्मिन्निक मया तव ।
मुक्रर्तमप्यन्रीवत्या घन्नान्वेष्यसि राघवं ॥ १३॥
इति ब्रुवाणां वेदेकीं वाष्पशोकपरिप्नुतां ।
TAA ASTUTE सीतां मृगबधूमिव ॥ १३॥
देवि देवमनुष्वेषु गन्धर्वपतगेषु च ।
maag पिशाचेषु किन्नरेपूरगेपु च ॥ ९५॥
दानवेषु च घोरेषु विद्यते न च शोभने ।
यो रामं प्रतियुध्येत महेन्द्रमिव मानुषः ॥ १६॥
ग्रबध्यः समरे रामो नेवं वं वत्तुमर्कसि ।
नोत्सरे बां विररितुं Wass राघवं विना ॥ १७॥'
न्यासभूतासि Se fee न्यस्ता मयि मळात्मना ।
रामेण सत्यसंधेन न वां त्यक्कुमिकोत्सके ॥ १४॥
कृतविराश्च कल्याणि वषमेतेर्निशाचरेः ।
` मुक्रुद्वेः सक भद्रे ते त्रनस्थानबधं प्रति ॥ १६॥
२०8 रामायण
रक्षांसि विविधा वाचो विसूत्रत्ति मदावने ।
ङिंसाविकारे Sete न चित्तयितुमर्कसि ॥ २०॥
अप्रमेयं कि तत्तेत्रः शक्यं तुलपितुं न वे ।
अविचार्य बलं तस्य नेवं a वक्तुमर्कसि ॥ २१॥
वयं निर्वतं तेश्स्तु संतापस्त्यत्यतामयं ।
ग्रागमिष्यति भती ते शीघ्र कुवा मृगोत्तमं ॥ २२॥
न तस्यायं स्वरो देवि विस्वरो स्वया श्रुतः ।
कष्टायामप्यवस्थायां न रामो गर्द्धितं वदेत् ॥ १३॥
एवमुक्ता तु वेंदेकी क्रुद्या संरक्कलोचना ।
अब्रवीतू परुषं वाक्यं लक्ष्मणं पथ्यवादिनं ॥ २४॥
हानार्य करुणाएम्भ नृशंस कुलपांसन ।
Te तव प्रिया मन्ये TRA बं प्रभाषसे ॥ २१॥
नेतचित्रं सपत्नेषु पापं लक्ष्मण यद्रवेत् ।
arag मनुष्येषु नित्यं प्रच्छ्न्नचारिषु ॥ २६॥
dzz बने नूनं राममेको५नुधावसि ।
मम केतोः प्रतिच्छन्नः प्रयुक्तो भरतेन वा ॥ २०॥
कथमिन्दीवरश्यामं रामं कमललोचनं ।
saira भतीरं कामयेघं पृधग्ञनं ॥ २८॥
गपि चाइ प्रवेक्ष्यामि प्रदीप्तं रुव्यवारूनं ।
न चापि राघवादन्यं पादेनापि नरं स्पृशे ॥ २१ II
MIRI २०५
इति लक्ष्मणमाक्रुश्य सीता सुरसुतोपमा ।
पाणिभ्यां RAT तत्र उरः परिपिपेष सा ॥३०॥
्त्युक्तः परुषं वाक्यं सीतया लोमकूर्षणं ।
अ्रब्रवीछच्मणः सीतां प्राज्ञलिञ्चलितेन्द्रियः ॥ ३१॥
उत्तरं नोत्सरे वक्तुं देवतं भवती मम।
वाक्यमप्रतित्रपं कि न चित्रं सत्रीषु मेथिलि ॥३२॥
स्वभावश्चैव नारीणामेष लोकेषु दश्यते ।
विमुक्तधमीश्चपला श्रातृभेदकराः खियः ॥ ३३॥
sag मे सर्वे साक्तीभूता वने चराः ।
न्यायवादी यथान्यायमुक्तो५ङे परुषं बया ॥३४॥
धिक् array विनश्य वं यन्मामेवं विशङ्से ।
स्लीस्वभावेन TRA गुरुवाक्ये व्यवस्थितं ॥ ३१॥
उक्केति परुषं वाक्यं पश्चात् तापसमन्वितः ।
सामपूर्व पुनः सीतां वक्तुमारब्धवानिदं ॥ ३६॥
गच्छामि यत्र काकुत्स्थः स्वस्ति तेऽस्तु वरानने ।
Gra बां विशालाक्षि समग्रा वनदेवताः ॥ ३७॥
निमित्तानि दि घोराणि यानि प्राउर्भवत्ति मे ।
AT बां सक रामेण पश्येयं पुनरागतः ॥ ३८॥
लक्ष्मणेनेवमुक्ता सा वेदेकी न्नकात्मन्रा ।
_ प्रत्युवाच ततो वाक्यं सीता साथ्रुपरिप्तुता ॥३१॥
२०६ रामायणां
गोदावरीं प्रवेक्ष्यामि कीना रामेण लक्ष्मण ।
उडनिष्येऽथवा त्यक्ष्ये विषमे देकमात्मनः ॥ ४०॥
गपि वाङ भृशं दीप्तं प्रविशेषं ऊृताशनं ।
स्पृशेषं राघवादन्यं पदापि पुरुषं न रि ॥४१॥ `
इति लक्ष्मणमुक्का सा सीता उःघसमन्विता ।
भूशं eat पाणिभ्यामुरः परिपिपेष सा ॥ 8२॥
तामार्तवपां रुदतीं तदानीं
सौमित्रिरालोक्य विशालनेत्रा ।
श्राद्चासयामास न चेव भर्तुस्
darti किश्चिटवाच सीता ॥ 8३॥
ततस्तु सीतामभिवाग्य लक्ष्मणः
Farai: किञ्चिद्भिप्रणाम्य च ।
| श्रवेक्ञमाणग्च पुनः स मेथिलीं
गाम रामस्य समीषमात्मवान् ॥ 8४॥
इत्यार्षे रामायणे ञ्रारएयककाएडे लक्ष्मणप्रयाणां
नाम ठकपश्चाशः सर्गः ॥
ग्ररएयकाएई
LIL.
तथा परुषमुक्तस्तु कुपितो राघवानुत्रः ।
जगाम यत्र रामो५सौ सीतां त्यक्का मकावने ॥ १॥
मारीचेनापकृष्टे तु राघवे सकुलच्मणो |
कृतकृत्यमिवात्मानं रावणः सममन्यत ॥ २॥
लक्ष्मणश्चापि धमीत्मा भयेन मकताकुल्तः ।
अकाम इव विप्रेक्ष्य प्रतस्थे न चिरादिव ॥३॥
एतदत्तरमासाग्य दशग्रीवः प्रतापवान् ।
अभिचक्राम वेदेकीं परित्राटूकूळाला तदा ॥ 8॥
तामपश्यत् ततो बालां श्रातृभ्यां रक्तां बने ।
रहितामर्कचन्द्राभ्यां संध्यामिव मक्त् तमः ॥५॥
स दृष्टाप्रतिरपां तां ररिते रात्तसेञ्चरः ।
ततस्तत्र दशग्रीवश्चिन्तपामास उर्मतिः ॥ ६॥
इयं fara घावद्रत्री सीमित्रिणापि च ।
कालो मम ततस्तावद्भ्युपेतुं वराननां ॥ ७॥
Rada दशग्रीवः क्षिप्रमन्तरमात्मनः ।
उपतस्थे तदा सीतां भिलुद्रपेण रावणः ॥ ८॥
सूक्ष्मकाषायसंघीतः शिखी छत्री सपाइकः ।
सव्यांसासक्तभारश्च सत्रिदएडकमएउलुः ॥ १ ॥
२०७
Ror रामायणां
तमुग्रतेत्र:करमीएं TARA: ।
Ta विविधा वलयः सब्चानि सरू पक्षिनिः ॥ १०॥
समीच्य न व्यकम्पत्त प्रववौ न च मारुतः ।
शीघ्रवेगागतं दृष्टा विषितं राक्तसेश्ररं ॥ ११॥
स्तिमितं गन्तुमारेभे तदा गोदावरी नदी ।
ननस्थानसमीपे च पञ्चवल्यां तपोवने ॥ १२॥
पक्षिणो ये मृगाश्चैव भयात् तस्य प्रडद्रुवुः ।
स रामस्यान्तरप्रेक्ती रावणस्तदनन्तरं ॥ १३॥
ग्रासाद् तदा सीतां Praa संवृतः ।
अ्रभव्यो भव्यत्रयां तां भतीरमनुशोचतीं ॥ १४॥
अभ्यवर्तत Raf चित्रामिव WA: ।
स पाषस्तेन उपेण तृणिः कूप इवावृतः ॥ १५॥
ग्रतिष्ठत् प्रेक्ष्य रामस्य पत्नीं सीतां तु रावणः ।
स तां mate पूणचिन्द्रनिभाननां ॥ १६॥
आसीनां पर्णशालायां वास्यशोकपरिक्ुतां ।
रामलक्ष्मणकीनां तां चित्ताशोकपरायणां ॥ १७॥
तमस्ता मरताच्छन्नामचन्द्रां रज्ञनीमिव ।
ददर्श घगदेदेद्या गात्रं चन्नुर्मनोक्रं ॥ १८॥
न शशाक ततो क्तु शं मग्रामिवात्र सः ।
फुल्लपद्मविशालाज्ञों पीतकीषेयवासिनीं ॥ ११॥
MAR २०१
अभ्यागच्छत वेदेकीं इष्टचेता निशाचरः |
तां मन्मधशराविष्ठो ब्रह्मघोषमुदीरयन्॥ २०॥
TAA प्रसृतं वाक्यं RA राक्षसेश्वरः ।
विश्राज्ञममानां वपुषा कासनों प्रतिमामिव ॥ २१॥
अनुत्तमां त्रिलोकेषु पद्मह्ीनामिव श्रियं ।
विश्राजमानां वपुषा रावणः प्रशशंस रु ॥ २२॥
चार्स्मिते चारुमुखि चार्नेत्रे विलासिनि ।
अतीव भ्राजसे भीर् वनराज्रीव पुष्पिता ॥ २३॥
मणिप्रबेकाभरणी रुचिरौ ते पयोधरौ ।
मुक्तारेमचितौ पीनौ AIA मनोर्रौ ॥ २४॥
व्हखावुषचिती वृत्ती संरूती ते विराजतः ।
का बं काञ्चनगभीमे पीतकोषियवासिनि ॥ २५॥
मालां पद्मोत्पलयुतां बिश्रती प्रियदर्शना ।
क्रीः कीर्तिः श्रीः श्रुभा लच्मीरासां का बं वरानने ॥ २६॥
भूतिवी बं वरारोहे रतिवी स्वेरचारिणी ।
समाः शिखरिणः FIT: पाएउरा दशनास्तव ॥ २७॥
सुसंस्थिते च काले च श्रुवी नयनभूषणे |
सुप्रभी सुकुमारौ च AAA सुसंस्थितौ ॥ २८॥
सुपीनी दर्शनीयौ च संक्ती च वरानने ।
अनुत्रपी च वक्रस्य कपोलौ तव सुन्दरि ॥ २१ ॥
7
२१० रामायणं
तप्तकाच्चनसंवीती स्वभावात् संस्कृतौ श्रुभी ।
श्रवणी ते विरान्नेते प्रमाणन समुन्नतो ॥ ३०॥
करौ च तव सुश्रोणि पक्मपत्रारुणी श्रुभौ ।
भ्रनुद्षपं च ते मध्यं डर्बलं चारुकासिनि ॥३१॥
रोम राज्या विभक्तं च द्विधिव तव सुन्दरि ।
विशालं नघनं पीनमूत्र गनकरोपमी ॥ ३२॥
सुकुमाराङ्कली दिव्यौ सुकुमारतली FAT ।
चरणी संरुतावेती परस्परविभूषणौ ॥३३॥
संचाररम्यौ च श्रुभी पञ्मकोषसमप्रभी ।
विशाले विमले नेत्रे रक्ताते नीलतारके ॥ १४ ॥
करसंवृतमध्यासि सुकेशी संरूतस्तनी ।
नेव देवी न गन्धर्वी न यक्षी न च किन्नरी ॥३१॥
CAA मया नारी दृष्टपूवी मकीतले ।
उपमग्यं च ते लोके सौकुमार्य च शाश्वतं ॥ ३६॥
इकू वासश्च कात्तारे चित्तामुत्पाद्यत्ति मे ।
प्रतीक्ष्य च भद्रे ते न बं वस्तुमिकार्कृसि ॥ ३०॥
राक्तसानामयं वासो घोराणां कामचारिणां ।
प्रासादाग्र्याणि रम्याणि नगरोपवनानि च ॥ ३८॥
सपद्मानि च तोपानि देवोख्यानानि चेव कि ।
नन्दनादीनि दिव्यानि युक्तान्यासेवितुं बया ॥ ३१॥
Sr
्ररएयकाएरं २११
बरं माल्यं वरं रत्नं बरं TE च शोभने ।
भतीरं च बरं मन्ये ते युक्तमसितेक्षणे ॥ ४०॥
भूमिशय्या परिक्किष्टा वने मूलफल्ताशना ।
वस्तुं नार्कसि कल्याणि सुवादी सुखवर्तिता ॥ 8१ ॥
का बं भवसि रुद्राणां मरतां वा श्रुचिस्मिते ।
वसूनां वा RR देवता प्रतिभासि मे ॥ 8२॥
एतासां देवतानां तु का बरं भवसि शोभने |
गन्धर्वी वा TTT अप्सरा वा सुमध्यमे ॥ ४३॥
नेळागच्छति गन्धवी न देवा न च मानुषाः ।
राक्षसानामयं वासः कथं नु वमिकागता ॥ 88॥
इमे शालामृगा; सिंका व्याघ्रा द्वीपिमृगास्तथा ।
अच्तास्तरच्तवः कोकाः कथं तेभ्यो न ते भयं ॥ ४५॥
मत्तानां गिरिकल्यानां कुन्नराणां तरस्विनां ।
कथमेका मकारएपे न बिभेषि श्रुचिस्मिते ॥ ४६॥
कासि कस्य कुतश्च बं किंनिमित्तं च दण्डके ।
एकाकिनी प्रविष्टासि घोरे राक्तससेविते ॥ ४०॥
इत्यसौ रावणेनोक्ता इष्टेन ननकात्मत्ना ।
अविश्वासभयात् तत्र शद्डिता पर्षसर्घत ॥ ४८॥
विश्वासं पुनरागत्य ब्राकाणेति सुमध्यमा ।
प्रत्युवाचानवख्याङ्गी रावणं भिक्षुदपिणं ॥ ४६ ॥
२१२ रामायणं |
दिन्नातिदर्शन साथ दृष्टा राक्षसमागतं । `
सर्वेरतिधिसत्कारिः पूजयामास मेधित्तीब ॥५०॥
उपनीषोदकं पूर्व वन्येनोपनिमद्य च ।
अब्रवीत् सिद्यमित्येवं तं पापं सौम्यदर्शनं ॥ ११॥
निमन्नथत्तीं परिपूणमाषिणीं
नरेन्द्रपुत्रीं प्रसमीक्य रावणः ।
TARI तस्या करणे दृष्व्रतः
सकाममात्मानमसावमन्यत ॥ १२॥
स तां वरोरे मृगयागतं पतिं
प्रतीक्षमाणां सरू लक्ष्मणेन च ।
निरीक्ञमाणो रक्ते समन्ततो
मङावने प्रीतमना बभूव रू ॥ १३॥
इत्यार्षे रामायणे TUT सीतारावणसंवादो
नाम RTEA: सर्गः ॥
RE जा य
MARTE २१३
LIII.
अधोक्त मधुरं वाकां रावणेन वराङ्गना ।
चिन्तयित्वा तु विदेही ततो वचनमत्रवीत् ॥ १॥
RAT ननकस्याळुं मेथिलस्थ मछात्मनः |
सीता नाम्नास्मि भद्रे ते भावी रामस्य धीमतः ॥ २॥
संवत्सरं चाध्युषिता राघवस्य निवेशने ।
भुञ्जाना मानुषान् भोगान् सर्वकामसमृड्िनी ॥ ३॥
ततः संवत्सराट्र्ध सममन्यत मे पतिं ।
्रमिषेचयितुं राज्ञा संमल्य सचिवेः सरू ॥ ४॥
तस्मिन् संक्रियमाए तु राघवस्याभिषेचने ।
केकेयी नाम भतीरमनायी श्वशुरं मम ॥१॥
प्रतिगृद्ध प्रणयिनी प्रथमं सुकृतेन I
`मम प्रव्राजनं भर्तु देवी वरमयाचत ॥ ६॥
न शपिष्ये न पास्यामि न च भोक्ष्ये कदाचन ।
एष मे जीवितस्यान्तो रामो घब्यमिषिच्यते ॥ ७॥
घस्वधा मे वरो दत्तः पुरा देवासुरे प्रभो ।
तत्सत्यं कुरु राजेन्द्र प्रतिज्ञापारगो भव ॥ ४॥
अनेनेवाभिषेकेण भरतो मे५भिषिच्यतां ।
maa वनं TAAL प्रतिपखतां ॥१॥
२१8 रामायण
चतुर्दश छि वर्षाणि चीरकृल्ञानिनाम्बरः |
रामश्च प्रेष्यतां शीघ्रं भरतश्चाभिषिच्यतां ॥ १०॥
इति ब्रुवाणां कैकेयीं श्रश्रुरो मे ARA: ।
वार्ववेरयाचत UA तदाज्ञां चकार सा ॥ ११॥
मम भती मकावीयी गुणवान् सत्यवाक् श्रुचिः ।
रामेति प्रथितो लाके सर्वभूतक्ति रतः ॥ १२॥
तं च राज्ञा मदातेज्ञाः पिता दशरथः स्वयं ।
केकेष्याः प्रियकामार्थ रामं नेवाभ्वषेचयत् ॥ १३॥
्रथाभिषेकाय पितुः समीपं राममागतं ।
केकेयी मम भतीरमित्युवाच दृष्व्रतं ॥ ९४॥
तव पित्राभ्यनुज्ञातं ममेद् श्रृणु राघव ।
भरताष प्रदास्यामि पित्रान्यमकएटकं ॥ ९५॥
बघा च खलु वस्तव्यं नव वषीणि पञ्च च ।
बने प्रत्रज्ञ काकुत्स्थ पितरे मोचयानृतात् ॥ १६॥
तथेत्युवाच तां रामः केकेयीं पितुरग्रतः ।
चकार वचनं तस्या मम भती OA: ॥ १०॥
स्यान्न प्रतिगृह्णीयान्न ब्रूथाद्नृतां गिरे ।
VARIO रामस्य व्रतं धुवमनुत्तमं ॥ १८॥
तस्य भ्राता तु वेमात्रो लक्ष्मणो नाम वीर्यवान् ।
रामस्य पुरुषव्याघ्रः ARTT: समपश्यत ॥ ११॥
अरणयकाएउँ २१५
तेनोच्यमानस्तेत्रस्वी राघवो छेतुमद्रचः ।
लक्ष्मां प्रत्युवाचेदं सत्ये मे रमते मनः ॥ २०॥
तं श्राता लक्ष्मणो धीमान् धर्मचारी महाबलः ।
अ्न्वगच्छडनुष्याणिः प्रत्रज्ञततं मया सरू ॥ २१॥
ते बयं प्रच्युता राज््यात् केकेव्या वचनात् त्रयः ।
विचरामो RATE बनं गम्भीरमोनसा ॥ २२॥
तस्मिम् व्यालसमाकीर्णे वने प्रतिवसामळे ।
समाश्चसिरि तावत् बं शक्यं वस्तुमिर् बया ॥ २३ ॥
गमिष्यति मे भती वन्यमादाय पुष्कल ।
स बं नाम च गोत्रं च कुल चाचक्त्व तचतः ॥ १४॥
एकश्च RARA किमर्थे चरसि द्विज ।
रामो मे संशयो नास्ति यथा वरां सत्करिष्यति ॥ २५॥
यतयश्च प्रियास्तस्य भती प्रिषकथश्च मे ।
हवं ब्रुवत्यां सीतायां रामपत्र्यां मळाबल: ॥ २६॥
कामवाणार्दितस्तत्र राक्षसस्विदमब्रवीत् ।
TU घश्च यतश्चार भ्रुवा मां प्रतिमानय ॥ २७॥
अनेन च्छढाना भत्रे स्वयं AT द्रष्टुमागतः |
घेन विद्राविता लोकाः सामराः सामराधिषाः ॥ २८॥
TÈ स रावणो नाम सर्वलोकप्रतापनः ।
यस्यादेशाच्च सुश्रोणि खरो रक्षति दकं ॥ २१॥
ni, रामायणं
भ्राता वेश्रवणस्यार सपत्नो वरवर्णिनि ।
पुत्रो विश्रवसः श्रूर ANTE मळात्मन: ॥ ३०॥
पुलस्त्यो AA: पुत्रः पीत्रस्तस्यारुमङ्गने |
स्ववम्भुवा SAAT: कामत्रपी मनोगतिः ॥ ३१॥
दशग्रीव इति ख्यातो लोके ख्यातंपराक्रमः |
विश्रुतं कर्मनं नाम रावणोऽस्मि श्रुचिस्मिते ॥ ३२॥
वां तु काच्चनगश्रीभां पीतकौषियवासिनीं ।
रतिं स्वकेषु दारेषु नाप्रिगच्छामि चिन्तयन्.॥ ३३॥ =
बद्धीनामुत्तमस्त्रीणां ks `
मवीसामेव तासां ब्रं ॥३३॥ . « *
लङ्का नाम समुद्रस्य द्वीपश्रेष्ठा पुरी मम । `
सागरेण परिक्षिप्त निविष्टा गिरिमूर्घनि ॥ ३५॥
तप्तकेममयेः धूडेरच्छितेरश्यलंकृता। -
_ खातगम्भीरयरिखा प्रासादाद्रावतंसका॥॥ ३९१ ;
विश्रुता त्रिषु लोकेषु घधेन्द्रस्यामरावती। ` :
नीलन्रीमूतबणीनां राक्षसानां मळापुरी ॥ १७॥
विश्वकर्मकृता दिव्या ज़िंशग्योत्रमविस्तृता । |
तत्र सीति मया साधे वनेषु विचरिष्यस्ति ॥ ३८॥ `
न चास्यारएयवासस्य स्पृक्यिष्यसि भाविनि ।
"मम मूरधीभिषिक्तस्य राक्षसानां मकात्मनां ॥३४॥ `
p.
Marti pe २१७ |
TSA बरूवो भायीस्तासां वं प्रथमा भव ।
पञ्चदासीशतानि वां सवाभरणभूषितां ॥ ४०॥
सीते परिचरिष्यन्ति भावी मे भव शोभने । -
सप्रसपरकवेत्ताकमष्टाष्टकविभूषितः ॥ 8१ ॥
पञ्चपञ्चकतचन्ञो TAM भन्नस्व माँ ।
` रावपीनेवमुक्ता सा रुषिता त्ननकात्मत्ना ॥ 8२॥
प्रत्युवाचानवय्याड़ी तमनादृत्य राक्षसं । `
मकाचलमिवाकम्य्यं मढ्न्द्रसदृशं पतिं ॥ 8३॥
मकोद्धिमिवाक्षोभ्यमरु राममनुव्रता । a
पूशचिन्द्रनिभं त्रितेन्द्रियं ॥ ४४ ॥
पृथुकीर्ति मरावीर्यमरूं राममनुव्रता ।
मकाबल्ं मकोरस्कं सिंकविक्रात्तगामिनं ॥ १॥
सिंक सिंकीव विक्रालमळूं राममनुत्रता ।
वं पुनःम्बुको व्याघ्रीं मामिच्छसि सुडर्लभां ॥ 8६॥
नाळे शक्या बवा स्प्रष्टमादित्यस्य प्रभा यथा॥
पादपान् काञ्चनान् नूनं बळून् पश्यसि डर्मते ॥ ४७॥
राघवस्य प्रियां भाषी यस्वं RA
कोपितस्येव बलिनो मृगशत्रोस्तरस्विनः ॥ 8८॥
a खादतो मांसं मुवादादातुमिच्छसि ।
यो रामस्य प्रियां भावी बत्वात् तं कर्तुमिच्छसि ॥ Bèn
m. 28
“i
$
bS
९९८ रामायएं
a gi निळ्या लेक्षि सूच्या स्पृशसि लोचने ।
यो रामस्य प्रियां भाषी पापबुद्मा निरीक्षसे ॥५०॥
व्याध्यास्तरुणापुत्रायाः प्रनामादातुमिच्छसि ।
यो रामस्य प्रियां भावी विधेसवितुमिच्छसि ॥ ११॥
अवसन्र्य शिलां कणठे सागरं तर्तुमिच्छसि ।
रामस्य दयितां भाषी यस्वं रुर्तुमिळेच्छसि ॥ १२॥
गोमुखानां प्रूलानामग्रे चरितुमिच्छसि ।
रामस्य सदृशीं भाषी यदि बं नेतुमिच्छसि ॥ ५१ tt
अग्रि प्रज्वलितं द्मा Tara नेतुमिच्छसि ।
कल्याणावृत्तां रामस्य भावी यो कर्तुमिच्छसि ॥ १४॥
कृछ्नसर्पमतिक्रुई निश्चसन्तं मळाविषं ।
स्प्रष्टमिच्छसि रुस्तेन यन्मां बमभिकाङृसे ॥ १५॥
mai सिंकशृगालयोर्तने
यदन्तरं स्यन्दनिकासमुद्रघोः ।
मुराषट्रसीवोरकयोर्षद्त्तरं
तदन्तरं वे तव राघवस्य ॥ ५६॥
TATE काञ्चननीलल्लोक्योर्
gati चन्दलवारिपड्टयो: |
TIT कस्तिविडालयोर्मवेत्
तदन्तरं स्यात् तव राघवस्य ॥ १७॥॥
ग्ररायकाएरं २११
TEAL वायसवेनतेययोर्
TIT वर्किणलावयोगवेत ।
घद्सरं सारसगृघरयोर्मवेत्
तद्त्तरं ते रघुनन्दनस्य च ॥५८॥
तस्मिन् सरुस्राक्षसमप्रभावे
रामे स्थिते कार्मुकवाणापाणी ।
कृतापि TSH न जरां गमिष्ये
ast यथा मक्षिकधा निगीर्णे ॥५१॥
शक्या शची वन्रधरस्य र्ते
शिखापि वा दीप्तशिवस्य as: ।
स्थाणोर्मा वा जञगदीश्चरस्य
नाकं TAT रावण राघवस्य ॥ ६०॥
इतीव तद्वाकामडष्टभावा
सुइषटमृक्ता र्ञनीचरेण |
प्रत्युच्य सीता व्यधिता चकम्पे
छिल्निव युक्ता कद्तो गन्नेन ॥ ६१॥
तां वेपमानामभिवीच्य सीतां स रावणो मृत्युसमप्रभावः ।
कुलं बलं नाम तथेव वीर्य समाचचन्षे भयकारणार्थ ॥ ६२ ॥
इत्यार्षे रामायणो ग्राएएयककाएंडे सीतारावणासंवादो
नाम त्रिपञ्चाशः सर्गः ॥
२२० रामायणं .
LIV.
एवं ब्रुवत्यां सीतायां संरव्धपरुषात्तरं ।
ललाटे श्रूकुटीं बढ़ा रावणः प्रत्युवाच क् ॥१॥
भ्राता वेश्रवणस्यार सापत्नो वरवर्णिनि ।
रावणो नाम भद्रे ते दशग्रीवः प्रतापवान् ॥ २॥
घस्य देवाः सगन्धवीः सपिशाचाः सपन्नगाः ।
विद्रवन्ति भयाढ़द्रे मृत्योरिव मुखात् प्रज्ञाः ॥ ३॥
येन वेश्रवणो राज्ञा वैमात्रः कारणान्तरे ।
क्रुद्देन ढन््मासाख मया विक्रम्य निर्नितः ॥ ४॥
यद्रयातू AAR ASA स्वमधिष्ठानमृद्धिमत् ।
'केलासं पर्वतश्र्मध्यास्ते नरवाक्नः ॥५॥
तस्येतत् पुष्पकं नाम विमानं कामगं मरूत् ।
वीवीद्वन्नितं भत्रे पेन यामि विदायसा ॥ ६॥
मम संन्नातरोषस्य मुखं Tea मेथिलि ।
विद्रवन्ति परित्रस्ताः सर्वे लोका दिशो दश non
मया शक्रोऽपि विक्रम्य मत्तेरावणगर्वितः ।
वृतः सुरगणः सर्वैः समरे निर्नितः पुरा ॥ ८॥
पाशरुस्तो विषाशस्तु रणे वरुण हव TI
भग्न: प्रघातः सका मया सीते ळापां पतिः ॥ ६॥
MARG २२१
कालमुद्रररुस्तश्र मृत्यूप्रकरणो TUT |
घमो याम्यां दिशिं नीतो मंद्रयान्न विचेष्टते ॥ १०॥
त इमे लोकपाला वे समग्रेदेवतेः सक ।
मामग्रे याति गच्छतं शद्जिताः सर्वतो दिशः ॥ ११॥
यत्र तिष्ठाम्यळूं तत्र मार्तो वाति शङ्कितः ।
तीक्ष्णांश्रुः शिशिरांश्रु्ं भयात् संपय्यते रविः ॥ १२॥
निष्कम्पषणीस्तरवो Aare तिमितोद्काः । .
भवति तत्र घत्राक तिष्ठामि विचरामि च ॥ १३॥
मम पारे समुद्रस्य AAT नाम मकापुरी |
संपूर्ण राक्षसेधीरे रिन्ट्रस्येवामरावती ॥ १४॥
प्राकारेण प्रवृद्देन पाएउरेण समावृता |
हेमकक्षा दृष्टिरम्या वेट््यमणितोरणा ॥ १५॥
रूस्त्यश्वरथसंबाधा तूर्यनादनिनादिता ।
सर्वकामफलेर्वृनेर्स्यानेश्वेव भूषिता ॥ १६॥
तस्मिन् वसन्ती a सीते राजपुत्री मया सरू ।
न स्मरिष्यसि नारीणां मानुषीणां मनस्विनि ॥ १७॥
भुज्ञानामानुषान् भोगान् दिव्यांश्च वरवर्णिनि । `
न स्मरिष्यसि रामस्य मानुषस्य गतायुषः ॥ १८॥
स्थापयित्रा प्रियं पुत्रं राज्ये दशरथो नृप: ।
मन्दवीर्य ततो ये पुत्र प्रास्थापयद्धनं ॥ ९१॥
२२२ रामायणां
तेन किं श्रटराब्येन रामेण. गतचेतसा ।
करिष्यसि विशालाक्षि तापसेन तपस्विनी ॥ १०॥
सर्वराक्षसभतीरं कामात् स्वयमिळागतं ।
न मन्मथशराविष्टं प्रत्याव्यातुं चमर्कसि ॥ २९॥
प्रत्याख्याय हि मां भीर परितापं गमिष्यसि ।
ताउपिवेव पादेन पुद्ररवसमुर्वशी ॥ २२ ॥
एवमुक्ता तु वेदेकी Hal संरक्तलोचना ।
TAA परुषं वाक्यं RA राक्नसेश्चरं ॥ ३॥
कथं वेश्रवणं देवं सर्वसच्रनमस्कृतं ।
श्रातरं बं व्यपदिशन् पापं कर्तुमिकेच्छसि ॥ २४॥
अवश्य fe विनड्क्यत्ति सर्वे रावण राक्षसा: ।
येषां बं कर्कशो रात्रा उर्बडिर नितेन्द्रियः ॥ २५॥
अपनीय शचीं भायीं शक्यमिन्द्रस्य जीवितुं ।
न तु मामपनीपेक शक्यं रामस्य ज्रीवितुं ॥ २६॥ `
Taha वन्रधरस्य पत्नी शचीं प्रकृत्यापि निशाचरेश ।
न वेव रामस्य विधाय पापं शक्तश्चिरं ्रीवितुमन्तकोऽपि ॥ २०॥
श्रियमिक विपुलां विराव रौद्रीं द्वित्नणणसिद्धनणान् निमध्य संप्ये।
घमविषयमितो गमिष्यसि बं कत इक् राघवसार्यकेः प्रदीपिः । २४।
इत्यार्षे रामायणे ग्रारणयककाएटे सीतारावणसंवादो
नाम चतुःपञ्चाशः सर्गः ॥
ग्ररायकाएई
1 4 V .
सीतायास्तद्वचः YA दशग्रीवः प्रतापवान् ।
रस्ते रुस्तं विनिष्पिष्य चकार PASAT! ॥ १॥
स परिव्रान्नकच्छझा मकाकायशिरोधरः ।
प्रतिपेदे स्वकं उपं रावणो राक्षसाधिपः ॥ २॥ -
सखः सौम्यं परित्यब्य भिन्नुत्रषं निशाचरः ।
an n
स्वं उपं काततत्रयाभं भेत्रे वेश्रवणानुत्रः ॥ ३ ॥
मकाललाटो रत्तान्तो व्यूछोरस्को मकाभुन्नः ।
सिंददेष्ट्रो वूषस्कन्धशचित्राङ्गो दीपमूर्धत्नः ॥ 8 ॥
FA: संस्हष्टरोमाङः कृछाज्ञसगिर्प्रिभः ।
रक्ताम्बरधरो घोरस्तप्रकाचचनकुएडल्ः ॥ ५ ॥
स तामसितंकेशालां विप्रनष्टविशेषकां ।
रुचिराभरणोपितां प्रत्युवाच निशाचरः ॥ ६॥
यदि मां स्वेन पेण भतीरं न ्रमिच्छसि ।
२२३
वशे बां हि करिष्यामि स्वयमेवाबले बलात् ॥ ७॥
वत्यसे पच्च वीर्षेण रामं वद्रतचेतसँ ।
उन्मत्ते न श्रुतं मन्ये मम वीर्य बयातुलं ॥ ४॥
agi भून्नाभ्यां कि मेदिनीमम्बरे स्थितः |
ग्रापिवेयं समुद्रे च मृत्युं कन्यां रणि स्थितः ॥ १ ॥
२२३ रामायणं
रक रन्ध्यां शरेस्तीक्ष्ीर्निर्भिन्खां मेदिलीतलं ।
कामत्रपिणमुन्मत्ते पश्य मां कामदे पतिं ॥ १०॥
एवमुक्ता तु ARR रावणेन शिवि्रभे ।
ददर्श रक्तपर्यंते नेत्रे FARI रक्षसः ॥ ११॥
स च संरक्तनपनस्तप्रकाञ्चनकुएटलः |
दशास्यः कार्मुकी वाणी बभूव क्षणदाचरः ॥ १२॥
संरक्तनयनः पापः कालन्नोमूतसंनिभः |
रक्ताम्बरधरस्तस्थौ खीरल प्रेष्य मेथिली ॥ १३॥
स तामसितकेशात्तां भास्करस्य प्रभामिव ।
वसनाभरणोपेतां रावणः प्राह मेथित्ती ॥ १४॥
कथं रामं च Actes चीरवल्कलवाससं |
वातातपाभ्यां तपाई उर्बुद्िमनुरञ्यसे ॥ ९५॥
त्रिषु लोकेषु विख्यातं यदि भतीरमिच्छ्सि ।
मां भन्रस्व चिराय लमळ झाध्यस्तवाश्रयः ॥ १६॥
नेवायासं क्कचिटद्रे प्राप्स्यसे न च विप्रियं ।
त्यब्यतां मानुषे भावो मयि भावो विधीयतां ॥ १०॥
राक्षसेति समुदेगं न वमागलुमर्कूसि ।
ग्रं तव वशे भीर् भविष्यामि न संशयः ॥ १८॥
संवत्सरं तत्र गतां न बां वक्ष्यामि विप्रियं ।
घावद्रामस्य निर्वेद्स्तव वे चित्तमागतः ॥ ११॥
ग्ररएयकाएई २२५
राब्यच्युतमंसिदार्थे रामं परिमितायुषं । .
'केगुणेरनुरक्तासि मूठे पण्डितमानिनि ॥ २०॥
घः स्त्रिया वचनाद्राञ्यं विळाय TRA ।
श्रस्मिन् व्यालानुचरिते वने वसति इअर्मतिः ॥ ₹१॥
इत्युक्ता मेथिलीं वाक्यं FOTO ATTRA: ।
न्नग्रारू रावणः सीतां खे बुधो रोरिणीमिव ॥ २२॥
प्रत्युवाच ततः सीता क्रुद्धा साभ्रुषरिप्नुता |
कतस्वं तेजसा पाप राघवस्य मळात्मनः ॥ २३॥
सानुगस्त्यक्नष्यसि प्राणान् उदे राक्षसाधम ।
एवमुक्तस्य TCT रावणस्य इरात्मनः ॥ २४॥
` भृशं त्रीमूतवणीनि वदनानि चकाशिरे ।
श्रग्िञ्वालाप्रमेने RI: सुविभीषणिः ॥ २५॥
वेदेकीं रावण: क्रुद्धो निर्दकन्निव राक्षसः ।
सव्येन सीतां पत्मालीं मूर्धनेषु करेण सः ॥२६॥
SATA दक्षिणनिनामग्रद्धीतू पाणिना श्रुभां ।
सा गृढीता विचुक्रोश IAA बलीयसा ॥ २०॥
gi न मां पाति वीरका लक्ष्मणेति च ।
तं दृष्टा PAST Atari? मदाबत्तं ॥ २८॥
व्यद्रवन्त सुसंत्रस्ता भयाती वनदेवताः |
रामकामां स कामतः पन्नगेन्द्रवधूमिव ॥ २६॥
1 29
२२६ रामायण
चेष्टमानां परिगृछा उत्पपात ततो नभ! ।
गृरीवा स तु बाहुभ्यामुत्पपात महाबलः ॥ १०॥
गरुडः शीघ्रमादाय पन्नोन्द्रवधूमिव ।
स च मायामयो दिव्यः खरयुक्तः खरस्वनः ॥ ३१॥
प्रत्यदृश्यत RNR रावणस्य मकारथः |
ततस्तां परुपेवीकीरमितर्ब्य मझास्वरः ॥ ३२॥
अ्केनादाय बेंदेळीं रथमारोपयत् तदा ।
ग्रर्धरात्राधीदिवसे ्रर्धचन्दरार्धभास्करे ॥ ३३॥
Tall Tare वेदेकीं प्रूट्टो वेदश्रुतीमिव |
सा गृकीता प्रचुक्रोश TARA मनस्विनी ॥ ३४ ॥
कार्षपुत्रेति उःखाती पतिं AAT वने ।
ततः सा रात्तसेन्द्रेण क्रियमाणा विळायसा ॥ १५॥
मत्तेव मन्द् प्रोवाच श्रान्तचित्तेव चातुरा ।
का लक्ष्मण मराबाढो गुरुचित्तप्रसादक ॥ ३६॥
ङ्कियमाणां न जानीषे राक्षसेन डुरात्मसा ।
ननु रामाविनीतानां विनेतासि परंतप ॥ ३०॥
धर्मशील मकाबाको सत्यत्रत महायशः ।
क्रियमाणामनायां मां राक्षसेन न पश्यसि ॥ ३८॥
रक्षसामविनीतानां विनेतासि परंतप ।
कथमेवंविधं पापं न बं शास्सि च रावणं ॥ ३१॥
ATTIRATO २२७
_तद्रधमीपनीतस्य दृश्यते कर्मणः फलं ।
नीवितान्तपलं नूनं रावणः समवाप्स्यति ॥ 8०॥
VAT सकामास्तु केकेयी सळ बान्धवेः ।
Rave धर्मकामस्य धर्मपत्नी चिराय यत् ॥४९॥
भवबब्य OTT सा केकेयी उष्टचारिणी ।
यया प्रस्थापितो रामः समावी निर्जनं वनं ॥ 8२॥
आमन्नये जनस्थानं वन्दे वृक्षांश्च पुष्पितान् ।
क्षिप्रं रामाय शंसधं सीतां करति रावणः ॥ ४३॥
aga शिखरिणं वन्दे प्रश्रवणं गिरि ।
fai रामाय शंसेथाः सीतां क्रति रावणः ॥ ४४॥
garra Tass वनरात्रीः सुपुष्पिताः ।
क्षिप्रं रामाय शंसधं सीतां करति रावणः ॥ ४५॥
रुससारससंघुष्टां बन्दे गोदावरीं नदों ।
fai रामाय शंस वं सीतां दरति रावणः ॥ ४६॥
देवतानि च यान्यस्मिन् बने विविधपादपे ।
नमस्करोम्यर तेभ्यो भर्तुः शंसत मां कतां ॥ ४०॥
यानि कानिचिद्ष्यस्मिन् निवसत्ति मकावने ।
सबीणि शरणं पामि सच्चानि विविधान्यकँ ॥ ४४॥
यावान् पक्षिगणः कश्चिद ्टरिणश्च मळाबत्ला: ।
Fiesta मळारण्ये तानळूं शरणं गता ॥ 8१ ॥
२२८ रामायणं
असान्निध्यात् तुं रामस्य लच्मणस्य च धीमतः ।
रावणेनापकृष्टास्मि रामायेच्छामि शंसितुं ॥ ५०॥
क्रियमाणां प्रियाँ भर्तुः प्राणेभ्योऽपि गरीयसीं ।
विवशां रक्ञसानेन शंसधं राघवाय मां ॥ ५१॥
मां विदिवा AREA स महामनाः ।
आनयिष्यति विक्रम्य घमस्य विषयादपि ॥ ५२॥
इत्यर्षे रामायणे श्रारएयककाएउे सीताङूरणां
नाम पञ्चपञ्चाशः सर्गः ॥
अ्रएणयकाए २२६
LVI.
ग्रथ रम्ये गिरिप्रस्थे कानने विविधाश्रये ।
पक्षिराजो मकातेन्ना महाबलपराक्रमः ॥ १॥
प्रसुप्तः पृष्ठतः Har दीप्यमानं दिवाकरे |
तं शब्द् प्रुभ्रुवे तत्र स्वप्ने वाक्यमिवाक्तं ॥ २॥
तेन वाकोन पत्तीन्द्र प्रविष्टेन ग्रुतेः पथं ।
वन्नस्थेव निपातेन तारितो कूदये भृशं ॥ ३॥
प्रतिबुरस्तु वेगेन खेळादशरधस्य च ।
रथशब्दं स श्रुश्राव मेघगर्नितनिः स्वनं ॥ 8॥
स निरीक्ष्य दिशः सवी SETT: क्रमशो नभः ।
ग्रपश्यद्रावणां सोऽथ क्रन्द्त्तीं तां च ज्ञानक ॥५॥
ड्रियमाणां तु तां दृष्टा स्तुषामथ स पक्षिराट् ।
FRA मरताविष्टो वेंगेनोत्यतितो नभः ॥ ६॥
समुत्यत्य ततः पक्षी स बली तस्य रक्षसः |
रथमार्गमर्वष्टभ्य स्थितः क्रोधादिव FIFA ॥ ७॥
स रुदा रथमार्गे तु पन्निराडिव पर्वतः ।
बनस्पतिगतः श्रीमान् व्याजकार श्रुभां गिरं ॥ ८॥
anita स्थितो धर्मे पुराणे सत्यसंश्रयः ।
TETTATA नाम्नाङे गृध्रराजो महाबत्वः ॥ १ ॥
२३० रामायणं
बं च राक्षसवंशस्य प्रवरः सुमहाबलः ।
विबुधाश्च बया राजन् बड़शो निर्जिता रणे ॥ १०॥
मम वृद्स्य पौलस्त्य बलकीनस्य पक्षिणः ।
विक्रमं द्रक्ष्यसे युद्धे नीवंश्रेब न यास्यसि ॥ ११॥
राज्ञा सर्वस्य लोकस्य मरेन्द्रवरुणोपमः ।
लोकानां च किति युक्तो रामो दशरथात्मजः WAR I
तस्येषा लोकनाधस्य धर्मपत्नी यशस्विनी ।
सीता नाम वरारोका यां बं कर्तुमिहोग्यतः ॥ १३॥
कथं राज्ञा स्थितो धर्मे परदारान् परामृषेत् ।
रक्तणीया विशेषेण परदारा मकीभृतां ॥ १४॥
निवर्तय मतिं नीच परदाराभिमर्षणात् ।
मा बां वृन्तादिव फलं पातविष्ये रथोत्तमात् ॥ १५॥
TRA तदीरो घत् परेषां विगर्दधितं ।
यघात्मनस्तथान्येषां रक्तया दारा विमृश्यतां ॥ १६॥
कामं स्वभावो यो यस्य न स शक्यः प्रमार्नितुं ।
न कि उष्टात्मनामार्यी निवसत्त्यालये चिरं ॥ १७॥
अर्थ वा यदिवा कामं नवशास्त्रेधनागतं ।
व्यवस्येन्न नरः पापं धमीत् पौलस्त्यनन्द्न ॥ १८॥
राज्ञा धर्मस्य कामस्य द्रव्याणां चोत्तमो निधिः ।
धर्म opi वा्यश्रुभं रामूलात् प्रवर्तते ॥ १९॥
MURI २३१
पापस्वभावश्चपलः कथं बं TRATTA ।
हेश्वर्यमपि संप्राप्तो विमानमिव उष्कृती ॥ २०॥
विषये वा पुरे वापि यदा रामस्तवानघः ।
नापराध्यति धर्मात्मा कथं तस्यापराध्यसि ॥ २१॥
यदि शूर्पणखारेतोर्जनस्थानगतः खरः |
अतिवृत्तो कृतः पायः को दोषो राघवस्य तु ॥ २२॥
चतुर्दशसकखाणि राक्षसानां यदा ययुः ।
रामलक्षमणनाशाय राघवेण च ते कताः ॥ १३॥
रत्र Slee यथासत्यं को रामस्य व्यतिक्रमः ।
यस्य बं लोकनाथस्य भायीं कर्तमिदोखतः ॥ २४॥
ज्षिप्रं विमृत्र Rd मा वां घोरेण चन्नुषा ।
RETTA वृत्रमिन्द्राशनिर्षथा । २५॥
सर्पमाशीविषं बड़ा TAA नावबुध्यसे ।
ग्रीवायां च समासक्तं कालपाशं न बुध्यसे ॥ १६॥
स भावो मूह कर्तव्यो यो नरं नावसादयेत् ।
TIA प्रतिवोछ्व्यं यद्रत्नं तयमावळेतू ॥ २०॥
यत् HAT न भवेड़मी यत् कृबा न भवेखशः ।
शरीरदोषश्च भवेन्न तत् कर्म समाचरेत् ॥ २८॥
षष्टिवर्षसर्खाणि मम ज्ञातस्य रावण |
पितृपेतामळूं राज्यं यथावदनुशासतः ॥ २१ ॥
२३३ रामायणां
gavé बं बुवा वीर रथस्थः कवची शरी ।
न चाब्यादाय वेदेकीं कुशली बं गमिष्यसि ॥३०॥
न शक्तस्वं बलाइतुँ वेदेकीं मम पश्यतः ।
केतुभिन्यीयसंबदेः at वेदश्रुतीमिव ॥ ३१॥
इत्युक्तस्य यथान्यायं राक्षसस्य जटायुषा ।
क्रुद्रस्याग्रिनिभा घोरा विरेजुर्विशतिईशः ॥ ३२॥
संरक्तनयनः कोपात् तप्काञ्चनकुएडल्ः ।
राक्सेन्द्रोऽभिडद्राव पत्तोन्द्रममर्षणः ॥ ३३॥
स संप्रकारस्तुमुलस्तयोस्तस्मिनू मद्धावने |
बभूव वातोदुतयोर्गगने मेघयोरिव ॥ ३४॥
तुण्उपन्तप्रकारेण नटापुश्चरणावृधः ।
रावणश्च मळावींयी युयुधाते परस्परं ॥ ३५॥
तद्भूवादुतं TÈ गृध्ररान्षसयोर्मकत् ।
शब्दस्तयोर्भशं तत्र गगने मेघयोरिव ॥ ३६॥
ततो नालीकनाराचेस्तीक्णप्रिश्च विकर्णिभिः ।
अभ्यवर्षन्मराधरिगधिराज शरोर्मिभिः ॥ ३०॥
स तानि शरज्ञालानि गृध्रः TATA: ।
TT: प्रतिज्ञग्राह रावणास्त्राणि संयुगे ॥ ३८॥
ततः स क्रोधसंरक्तो विकीर्ण इव पर्वतः ।
पृहे ऽस्य न्यपतद्ध्रो नवेञ्च विचकर्न सः ॥ ३१॥
. श्ररएयकाएउँ २३३
तस्य तीक्ष्णनवाभ्यां तु चरणाभ्यां ARIA: ।
चक्रे सरधिरान् गात्रे व्रणांश्च पतगेञ्चरः ॥ ४०॥
स चाष्यशनिसंकाशीः a ।
निर्बिभेद गृध्रपतिमतिक्रुद्गो दशाननः ॥ 8१॥
स रावणाविमुक्तांस्तु शरान वे पतगेश्वरः ।
चिन्तयन् प्रसारांस्तान् रावपां समुपाद्रवत् ॥ 8२1
उत्यत्य च मकाबाङ; पन्षावुखम्य मूर्धनि ।
पक्षाभ्यामतिसंरब्धस्ताउयामास रावणं ॥ ४३॥
ततोऽस्य सशरं चाषं मणिमुक्ताविभूषितं ।
चरणाभ्यां ARANT PTT पतगेश्वरः ॥ 88 ॥
भङ्क्काग्रिसद्शं दिव्यं रावणस्य शरासनं ।
पक्षाभ्यां स मळातेत्ञा FATT पतगेश्वरः ॥ ४५॥
ततो बहुश ्राविध्य तल्किरीटं महाबलः ।
त्राम्बूनदमयं दिव्यं सर्वरत्लीपशोभितं ॥ 8६॥
व्यसर्नयत पन्ीन्द्रो गोषाविष्टो नभस्तले ।
अशोभत पतत् तच्च सूर्यमएडत्तसंनिभं ॥ Bon
काञ्चनावच्छदान् कला पिशाचवद्नान् खरान् ।
विकृष्य तरसा पन्नो ज्षिप्रं प्राणिर्व्ययोज्रयत् ॥ 8८॥
कामां तु मराघोरं चक्रकूवरभूषणंं ।
मणिकेमविचित्राङ्गे बभन्न च मकारथं ॥ ४१ ॥
ui, ३०
२३8 रामायण
समाज्तिप्य रथात् तस्मात् सारथिं पतगेश्वरः ।
गन्राङ्कशनिमेनाश्नु दारषिवा पदासृत्रत् ॥५०॥
स भग्रधन्वा विरथो VATA रुतसारधिः ।
अङ्केनादाय RAY पपात भुवि रावणः ॥५९॥
दृष्टा निपतितं भूमौ रावणं भग्रवाळूनं ।
साधु साधिति भूतानि गृप्ररात्रमपूत्रयन् ॥५९॥
ततस्तु तं परबलयानभन्ननं
सुरासुरेः समरमुखेघनिर्नितं ।
परान्नितं पतगवरेण रावणं
विसिस्म्यिरे सुरमुनिभिर्विलोक्य तं ॥५३॥
ततो५स्तुवन् पतगवरं दिवौकसः
gioni कृतमिक कर्म तेन घत् ।
प्रशस्यते तु विकगराज्सत्तमो
व्यवस्थितः पुनरपि युइमर्षितः ॥ ५8 ॥
इत्यार्षे रामायणे आ्रारएयककाएंटे त्र्युरावणयुद्ध
नाम षद्धपश्चाशः सर्गः ॥
अरणयकापरं २३५
LVII.
कृबा TAR कर्म ACTA TT: ।
परिश्रान्तो बभूवाधालक्षयत् तं च रावण: ॥ १॥
परिश्रान्तं स तं दृष्टा जया पत्तिपुड़वं ।
उत्यपात RE: सीतामादाय रावणः ॥ २॥
तां प्रगृक्या निने चाडे VTA जनकात्मजा |
PATA: खमुत्यत्य ज्टायुरिद्मन्रवीत् ॥३॥
वन्नसंस्यर्शवाणस्य माघी रामस्य रावण ।
अल्यबुद्दे रुरस्येतां बधाय खलु CAAT ॥ 8॥
समित्रबन्धुः सबत्तः सामात्यः सपरिच्छदः ।
विषपानं पिबस्येतत् पिपासित इवोदक ॥ १॥
अनुबन्धमत्रानत्तः कर्मणामविचक्षणाः |
शीघ्रमेव विनश्यत्ति यथा बं कि विमइक्ष्यसि ॥ ६॥
बड़स्वं कालपाशेन क्क गतस्तस्य मोक्ष्यसे ।
वडिशामिषमादाय बधार्धे मकरो यथा ॥ ०॥
सिंको वा धर्षणां प्राप्य पादस्पर्शमिवोरगः ।
मेधिल्याः स परामर्ष राघवो न सक्तिष्यति ॥ ८॥
न रि त्रातु उराधर्षी धर्मदारपराभवं ।
धर्षणां वाश्रमस्येक् सरते रामलक्ष्मापी ॥ १ ॥
२३६ रामायण
इमां तस्करभावेन क्रूर पाप नृशंसकृत् ।
यतो५पनयसे सीतां प्रोक्षितस्वं यथा पश्रुः ॥ १०॥
कुवा वा छते AT: शेते वा निकतः शरेः ।
तस्कराचरितो मागी नेव ARA: ॥ ११॥
युध्यस्व यदि प्रूरो४सि मुळूर्त तिष्ठ रावण । |
शयिष्यसि कतो भ्रमौ यथा भ्राता घरस्तव ॥ ११॥
श्रसकृत् संयुगे येन निरता देत्यदानवाः ।
न चिराचीरवासास्वां राघवो निळ्निष्यति ॥ १३॥
रामो दाशरथिः श्रीमान् क्ञत्रधर्मव्यवस्थितः ।
एवमुक्तो रात्नसेन्द्रः पत्नीन्द्रेण स गर्वितः ॥ १४॥
रोषसंरक्तनयन इद् वचनमब्रवीत् ।
सोळार्द दर्शितं राज्ञस्वया दशरथस्य कि ॥ १५॥
रामस्य कि तथानृएयं गतस्तं मा कृथाः श्रमं ।
एवमुक्तो ५ब्रवीद्वाक्यमविश्रात्तः खगोत्तमः ॥ १६॥
घत् ते dat बलं शक्तिः पौरुषं यच्च ते मक्त् ।
तदर्णय न मे क्रूर त्रीन् प्रलिगमिष्यसि ॥ ९७॥
परीतकाल: पुरषो यत् कर्म प्रतिषग्यते ।
विनाशायात्मनस्तस्मात् प्रतिपन्नोऽसि तच्च कि ॥ १८॥
पापानुबन्धो यस्य स्यात् कर्माः पाप को नु तत् ।
कुवीति लोकाधिपतिः स्वमम्भूर्भगवानपि ॥११॥
mAN २३०
भ्रच्तमो“सत्यसंघञ्च परदारी नृशंसकृतू ।
पच्यते नरके घोरे MATT: स्वकर्मणा ॥ २०॥
एवमुक्का श्रुभं वाक्यं जढापुस्तस्य रक्षसः ।
निपपात भृशं पृष्ठे दशग्रीवस्य वीर्यवान् ॥ २१॥
गन्नाङ्कशनिभेस्तीक्त्दारयि्ा TAT ॥
नखतुएउप्रक्रिस्तु राक्तसो विद्लीकृतः ॥ २२॥
स गृकीतो नविस्तीच्छीर्विचचाल्न समन्ततः ।
HAS गनारोळे यथा स्याच्चलितो गन्न; ॥ २३ ॥
विददार नवेस्तस्य पृष्ठे स पतगेश्वरः ।
तीक्ष्णतुएडार्पणिग्रीवां नखेः सी व्यदारयत् ॥ २४॥
वेदनापीठिताक्षीणि वदनानि चकार सः ।
केशांश्चोत्याटयामास पक्षतुएडनखायुधेः ॥ २१॥
स तथा गृधरात्नेन कृष्यमाणो मुङर्मुङः ।
्रमषीत् स्फुरमाणौषठः समकम्पत राक्षसः ॥ २६॥
परिगृत्य च वेदेकीं वामेनाड्ेन रावण: ।
तलेनाभिन्रघानाशु संक्रुंदस्तु जटायुषं ॥ २७॥
TR संक्रुदः पक्षतुणउनविर्मुङः ।
चकार रावणं संख्ये फुल्लाशोकसमप्रभं ॥२८॥
पुनः क्रुद्दो दशग्रीवः सीतामुत्सूब्य वीर्यवान् ।
मुष्टिभ्यां चरणाभ्यां च गृध्रराज्ञमपोथयत् ॥ २१॥
२३८ रामायण
ta संग्रामो बभूवादुतवीर्ययो: ।
राक्षसानां च मुख्यस्य पक्षिणां प्रवरस्य च ॥ ३०॥
तस्य प्रयतमानस्य रामस्यार्थे स रावण: ।
पक्षौ पादौ च पार्श्व च चिच्छेदोखम्य सायकं ॥ ३१॥
स FESTA: सरसा रक्षसा रौद्रकर्मणा ।
निपपात ततो गृध्रो धरणयां मन्द्ज्ञीवितः ॥ ३२॥
तं दृष्टा पतितं भूमौ ज्ञतत्रा्द जटायुषं ।
अभ्यधावत eat स्वबन्धुमिव इ: खिता ॥ ३३॥
तं कृलन्नीमूतनिकाशकायं
सुपाएउरोरस्कमुदार |
ददर्श लङ्भाधिषतिर्जटायुषं
रतं पृथिव्यां कृपणां स्फुरलं ॥ ३४॥
ततस्तु तं पत्ररथं मकीतले
निपातितं रावणखडूनिर्नितं ।
भृशं परिधन्य शशिप्रभानना
रुरोद् सीता नननकात्मत्ना तदा ॥ ३५॥
्त्यर्षे रामायणे श्रारपयककाएडे ब्रद्मयुर्बधो
नाम सप्तपञ्चाशः सर्गः ॥
ग्ररएयकाएई २३३
LVIII.
तमल्यन्नीवितं भूमी स्फुरतं राज्नसाधिपः ।
दृष्टा निपातितं तत्र शोणिता विचेतनं ॥ १॥
न्यस्तां भूमी च RA सारथिं चावलोकयन् ।
पिशाचवदनांस्तांश्च रथं मायामयं च तं ॥.२॥
रावणग्रङ्त्रधारे च बात्तव्यननधारिणौ ।
निरतान् गृधरान्नेन सो ५पश्यडरणीतले ॥ ३॥
सा तु ताराधिपमुखी रावणेन परिक्षतं ।
TRE निपतितं विललाप सुटः खिता ॥ ४॥
निमित्तत्तन्षणज्ञानं शाकुनं स्वप्नदर्शनं । `
्रवश्यं सुखः वेषु नराणां प्रतिदृश्यते ॥ ५॥
बं रि तातो नरेन्द्रस्य राघवस्य ARIA: ।
निधनं तव पक्षीन्द्र मत्कृते ज्ञातमीदृशं ॥ ६॥
बं हि राज्ञा दशरथो मिथिलाधिपतिः पिता ।
बं रि नाधो नरेन्द्रस्य राघवस्य मकात्मनः ॥ ७॥
भवता पक्षपातेन राघवस्य मळात्मना ।
कृतं TS मळाप्राज्ञ प्राप्नश्चात्तः सुदारुणः ॥ ८॥
art पोऽपि मां रामे ब्रूयादेवं गतां सतीं ।
स शेते निरतो भूमौ कालोयं मरणस्य मे ॥ ॥
२४० रामायण
नूनं रामो न ज्ञानाति मरूद्यसनमागतं ।
न चासौ खलु काकुत्स्थः सब्यधन्वात्र चारिणं ॥ १०॥
सकृद्रामं पुनः श्वश्रूं तथा लक्ष्मणमेव च ।
संत्रस्ता सा तु वेदेकी क्रन्दति स्म पुनः पुनः ॥ ११॥
तां ्किष्टमाल्याभरणां विवर्णवदनां पुनः ।
अभ्यधावत वेदेकीं रावणो राक्षसाधिपः ॥ १२॥
पादपाय्रेषु सब्जत्तीमालिड्रत्तीं ARIA ।
मुञ्च मुच्चेति THM: क्रोशन्तीं मधुरस्वरां ॥ १३॥
तां तु क्षामस्वरां दीनां रामेण रक्तां वने ।
न्रीवितान्ताय केशेषु जग्राकान्तकसंनिभः ॥ १४॥
fener व्यथिताश्चातन् समस्ताः परमर्षयः ।
दृष्टा सीतां परामृष्टां द्एउकारएयवासिन: ॥ ९५॥
प्रधर्षितायां सीतायां बभूव सचराचरं |
TI सर्वममयीदमन्धेन तमसावृतं ॥ १६॥
दृष्टा सीतां परामृष्टां दीनां दिव्येन चक्षुषा |
कृतं कार्यमिति श्रीमान् व्यान्रकार पितामरूः ॥ १७॥
स तु तां राम रामेति रुदतीं लक्ष्मणेति च ।
जगामाकाशमादाय रावणो TTT ॥ १८॥
तप्ताभरणन्रुश्ड़ी पीतकौषेयवाससी ।
राजपुत्री रराजाथ व्योम्नि सौदामिनी यथा ॥ ११ N
MAR २४१
डदूतेन च वस्त्रेण तस्याः पीतेन रावणः ।
अधिक परिबश्राज्ञ गिरिदीपि इवाग्रिना ॥ २०॥
नीलन्रीमूतवणीभस्त्काचचनकुएरलः ।
वावुक्षिप्त इवादाघ भाति सौदामिनीं घनः ॥ ११॥
तस्याः कीषिषमुदूतमाकाशे रन्नतप्रभं ।
बभूवादित्यरागेण ताम्रमश्रमिवातपे ॥ २२॥
तस्याः परमकल्याणयास्ताम्राणि सुरभीणि च ।
च्युतानि पद्मपत्राणि रावणं समवाकिरन् ॥ २३॥
अनसूयया यद्दत्तं दिव्यमाच्छादनं तथा ।
अड्गरागः ख्रजश्वेव गगने तदशोभत ॥ १४॥
तस्यास्तद्विमलं वक्तमाकाशे रावणाङ्कगं ।
बभूव ब्लद नीलं भिद्या चन्द्र श्इवबोदितः ॥ २५॥
सा केमवणी नीलाडूं मेथिली रात्तसाधिपं ।
शुशुभे काञ्चनी काञ्ची नीलं मणिमिवाश्रिता ॥ २६॥
सा पद्मवर्णी मेघाभं रावण न्ननकात्मत्ना ।
विखुद्रनमिवाविध्य श्रुश्रुभे तप्तभूषणा ॥ २०॥
तस्या भूषणघोषेण ASAT राक्षसाधिपः ।
बभूव गगने नीलः सघोष इव ATT: ॥ २८॥
उत्तमाङृच्युता तस्याः पुष्यवृष्टिर्मनोक्रा ।
FATTI क्रियमाणायाः पपात धरणीतले ॥ २१॥
n, 31
२४२ रामायणं
सा तु रावणवेगेन समुदूता समन्ततः |
ष्पवृष्टि्दशग्रीचं पुनरेवाभ्यवर्षत ॥ ३०॥
अभ्यवर्षत पुष्याणां धारा वेश्रवणानुत्रं ।
तरुप्रवरमुक्केव पुष्पवृष्टिर्मदीधरं ॥३१॥
चरणात्नपुरं a? ACT: पावकोषमं ।
विखुन्मएडत्लसंकाशं पपात धरणीतले ॥ ३२॥
निष्ट्कनकाभा सा नीलां राक्षसाधिपं ।
शोभयामास IR गन्ने कक्तेव काञ्चनी ॥३३॥
तां मझोल्कामिवाकाशे दीप्यमानां FARAI ।
तराराकाशमाविश्य सीतां वेश्रवणानुन्ञः ॥ ३४॥
तस्यास्तान्यप्रिवणीनि भूषणानि मकीतले ।
सद्य: Rata क्षीणास्तारा इवाम्बरात् ॥ ३५॥
विशीर्णः पाएउरः श्रीमांस्तस्या कार: स्तनान्तरात् ।
वेदेद्या निपतन् भाति गङ्गेव नभसश्युता ॥३६॥
ततस्तु वाताभिछता नानादिन्रकुलावृताः |
माभेषीरिति धूताग्रा व्यानक्करिव पादपाः ॥ ३०॥
नलिन्यो धस्तकमलास्त्रस्तमीनन्नलेचराः ।
वयस्या इव चामुष्याः शोचत्ति त्रमकात्मन्नां ॥ ३८॥
तथा मळावने Hal: सिंकव्याघ्रमृगद्विषाः |
ग्रन्वधाबंस्तदा सीतां सर्वे क्घानुगामिनः ॥ ३१॥
MARMI २8३
न्रलप्रपातविरुते; प्रृड्रिरच्छितबारूवः |
सीतायां ट्रियमाणायां विक्रोशन्तीव पर्वताः ॥ ४०॥
क्रियमाणां तु वेदेकीं दृष्ट्रा दीनो दिवाकरः ।
परिधस्तप्रभान्ञाल श्रासीत् पाएउरमएउल : ॥ ४१॥
नास्ति धर्मः कुतः सत्यं नार्जवं नानृशंसता ।
यत्र रामस्य वेदेकीं सीतां करति रावणः ॥ 8२॥
इति सवीणि भूतानि गगने पर्यदेवयन् ।
दृष्टा सीतां परामृष्टां रावणेन घशस्विनीं ॥४३॥
का लक्ष्मणेति रामेति क्रोशन्तीं मधुराक्नरं ।
अवेक्षमाणां वेदेळीं बळुशो धरणीतलं ॥ 88 ॥
स तामाकुलंकेशात्तां विप्रनष्टविशेषकां ।
नक्ारात्मविनाशाय दशग्रीवो मनस्विनीं ॥ 8५॥
ततस्तु सा वे रुदती शुचिस्मिता
विनाकृता बन्धुननेन मेथिली ।
्रपश्यती राघवलक्ष्मणावुभौ
विवर्णवक्रा भयमोकुमूर्डिता ॥ ४६॥
इत्यार्षे रामायणे भ्रारएपककाएडे रावणप्रतिप्रयाएं
नाम ग्रष्टापच्चाशः सर्गः ॥
२88 रामायां
LIX.
गच्छ्त्ती साथ वेदेळी रावणाड़े मनस्विनी ।
रोषरोदनताम्राक्षी भीमान्नं राक्षसाधिषं ॥ १॥
रुदती रावणं सीता क्रियमाणिदमब्रवीत् ।
परमं खलु वीर्ये ते दृश्यते राक्षसाधिष ॥ २॥
न व्यपत्रपसे नीच कर्मणानेन रावण ।
ज्ञात्रा विरळितां यो मां बलात् बं कर्तुमिच्छसि ॥ ३॥
TIA नूनं ड्टात्मन् भीरुणा हूर्तुमिच्छता ।
ममापवाङितो भती मृगद्रपेण मायया ॥ 8॥
परमं खलु वीर्य ते दृश्यते राक्षसाधिप ।
विश्राव्य नामधेयं ते युद्रेनास्मि विनिर्जिता ॥ १॥
रामस्य सद्शेनेव स्वरेण करुणां च घत् ।
विक्रुष्टं बत्प्रयोगोऽसावस्मदुद्यतापनः ॥ ६॥
ईदृशं गर्ङितं कर्म कथं कृबा न AR ।
स्त्रियाञ्च करणं नीच रछिते च परस्य च ॥ ७॥
कथयिष्यन्ति ते लोके न्ननाः कर्म तुगुप्सितं ।
सुनृशंसमधर्मिष्ठ तव शौटीर्यमानिनः ॥ ८॥
धिक् ते वीर्य च सच्चं च यत् बघा कथितं स्वयं ।
कुलाक्रोशकरं लोके धिक् ते चारित्रमीद्णं ॥ ॥
ग्रणयकाएई RBN
एवं गते तु किं शक्यं कर्तु यस्वं पलायते ।
मुक्रर्तमपि तिष्ठ at न त्रीवन् प्रतिघास्यसि ॥ १०॥
न रि चन्नुःपथं प्राप्य तयोः पुरुषसिंरूयो: ।
ससेन्योऽपि समर्थस्वं मुक्रूर्तमपि ज्ीवितुं ॥ ११॥
न बं शक्तः शरस्पर्शे तयोः सोहुं कथञ्चन ।
वने प्रन्वलितस्येव स्पर्शमोर्विकडमः ॥ १२॥
घेन बं व्यवसायेन बलान्मामभिवाञ्ङ्सि ।
व्यवस्तायः स ते पाप भविष्यति निरर्थकः ॥ १३॥
न a तमपश्यन्ती भतीरं विबुधोषमं ।
उत्सछे शत्रुवशगा प्राणान् धारयितुं चिरं ॥ १४॥
सत्यो तोकप्रवादो श्यं श्रूयते भवि राक्षस |
- यदि ते न श्रुतं पूर्व तर्याः श्रूयतां मम ॥ १५॥
दीपनिर्वीणगन्धं च सुक्दाक्यमरुन्धतीं ।
न त्रिप्रति मुमूर्षुयी न श्रृणोति न पश्यति ॥१६॥
नूनं a नात्मनः da: समवेक्षितुमिच्छसि ।
प्रूरलाधवतीमेवं यो मां वं कर्तुमिच्छसि ॥ १७॥
मुमूर्षणा हि सर्वेषां घत् पथ्यं तन्न रोचते ।
पश्याम्येव छि कएठे AT कालपाशावपाशितं ॥ १८॥
“था चास्मिन् भयस्थाने न बिमेषि दशानन ।
नूनं क्रिएमपान् मोदात् व पश्यसि मकीरुकान् ॥ ११॥
२३६ रामायणं
नदीं वेतरीं मृत्योः क्षारगम्भीरवारिनीं ।
खटुपत्रबल्तं तत्र भीमं द्रक्ष्यसि रावण ॥ २०॥
तप्नकाञ्चनप्रव्यां च वट्वर्यक्रितच्छदां ।
रक्ष्यसे शाल्मलीं कीणी तीक्षोरायसकणर्टकेः ॥ २१॥
Tare कालपाशेन उर्निवारेण रावण ।
क्क गतो तप्स्यसे शर्म भर्तुर्मम ARIA: ॥ २२॥
न रि बमोदशं कृबा तस्यामोवं दशानन ।
त्ीवितुं शक्यसि चिरं विषं पीत्रेव डर्मतिः ॥ २३॥
निमेषान्तरमात्रेण विना श्रात्रा मरात्मना ।
रक्षसां निरूतान्यात्तौ सर्स्राणि चतुर्दश ॥ २४॥
स कथं राघवो वीरः सवीखकुशलो बली ।
न ब्रां कन्याच्छरेस्तीक्ष रिपुं भारयीपकारिणं ॥ २१॥
एतचान्यच्च परुषं मेधित्ती रावणाङ्गगा |
उ:खशोकसमाविष्टा करुणं विलत्ताप क ॥ २६॥
तथा भूशाती बड़शस्तदातुरां
विलाषपूवी करुणामिभाषिणीं |
कार पापः कृपणां मुड़: खितां
विचेष्टमानां धृतवास्यवेषधुं ॥ २०॥
इत्यर्षे रामायणे श्रारएयककाएडे रावपाभर्त्सनं नाम
नवषञ्चाशः सर्गः ॥
य्ररएयकाएएँ
LX.
संश्राततश्चेव संकष्ट: प्रगृका TARET ।
नवेन मछूताविष्टः संप्रयाती नभस्तलं ॥ १॥
पूर्वी दिशं त्ननस्थानान्मूष्चेता गाम सः ।
Ti निरूत्यात्री घोरविक्रमशालिनं ॥ २॥
वीन्नमाणो दिशः सवा नेत्रेरनिमिषिरिव ।
संश्रात्तोऽथ स दिञ्ूछः पम्पामभिमुखो घयी ॥ ३॥
उपर्युपरि पम्यायामृष्यमूकं च पर्वतं ।
ज्गगामादाय रुद्ती मेथिलीं RR: ॥ ४॥
ङ्कियमाणा तु Ra घचिन्नाथमपश्यती |
ददर्श गिरिभूड्गस्थान् पञ्च वानरपुङ्गवान् ॥५॥
तेषां मध्ये विशालाक्षी कौषेयं कनकप्रभं ।
उत्तरीयं वरारोका श्रुभान्याभरणानि च ॥ ६॥
मुमोच यदि रामस्य शंसेगुरिति ज्ञानकी ।
वसुधासक्तनयना नेत्रन वारि मुञ्चती ॥ ७॥
वस्त्रं सभूषणं क्षिप्रं तेषां मध्ये न्यपातयत् ।
संभ्रमात् तु दशग्रीवः सीतां नेवावबुद्ववान् ॥ ८॥
भूषणानि च सवीणि दिव्यं चूडामणिं विना ।
विसृन्नन्तीं वरारोकां तदा घानरसंनिधी ॥ १॥
२४७
२४६ रामायणं
frana विशात्लाक्षीं नेत्रेरनिमिपिरिव ।
विक्रोशन्तीं तदा सीतां ददश्ुवीनरर्षभाः ॥ १०॥
तस्या विचेष्टमानायाः शस्तं वसनमुत्तमं ।
aaa विविधाशिहिन्नाः पेतुराभरणानि च ॥ ११॥
तानि वे कलधौतानि पावकार्चिर्निभानि च ।
नक्षत्रविमलाभानि निपेतुर्णिरिसानुषु ॥ १२॥
संश्रमात् तु दशग्रीवो dat नोपलब्धवान् ।
भूषणानि विधुन्वत्तीं तेषां मध्ये वनौकसां ॥ १३॥
ऋष्यमूक तु दृष्टा स पम्पां चेव निशाचरः ।
उपलभ्य दिशस्तत्र चकार गमने मतिं ॥ १४॥
स तु पम्यामतिक्रम्य लङ्कामभिमुखः पुरीं ।
ज्रगामादाय रुदतीं मेथिलीं राक्षसाधिप: ॥ १५॥
वनानि सरितः शेलान् सरांसि च विकायसा ।
क्षिप्रं समतिचक्राम चापाच्छर इव च्युतः ॥ १६॥
ग्रत्तरीक्षगता वाचः ATTA णास्तदा |
CAA दशग्रीव इति IAT HAT: ॥ १७॥
तिमिनक्रनिकेतं तु वरुणाललयमक्षयं ।
च्ञणनेवातिचक्राम सागरं सरितां पतिं ॥९८॥
सधूमः परिवृत्तोरमिः क्ुदमीनमळोरग: ।
वेदेद्यां क्रियमाणायां बभूव वरुणालयः ॥ ११॥
Sd
अरणयकाणउं २४
स सागरमतिक्रम्य लड्रामासाख रावणः ।
विवेशादाय तां शीघं सीतां मृत्युमिवात्मनः ॥ २०॥
स प्रविश्य पुरीं ari सुविभक्तमरापथां ।
निदे रावणः सीतां मयो मायामिवासुरः ॥ २१॥
संदिदेश दशग्रीवः पिशाचीघीरदर्शनाः ।
रक्षणार्थ समाळूय वेदेवा राक्षसेश्वरः ॥ २२॥
कृतान्नलिषुटाः सवीः सळिताः पुरतः स्थिताः ।
TIT RAT पुमान् सत्री वा सीतां पश्येदसंमतः ॥ २३॥
तथेव प्रघतितव्यमप्रमत्तामिरेव कि ।
मणिमुक्तासुवणीनि वस्त्रायञिनचन्दनं ॥ १8 ॥
यद्यदिच्छति वेदेकी तद्देयं विदितं मया ।
या च वक्ष्यति वेदेकीं वचनं किञ्चिदप्रियं ॥ २५॥
ग्रज्नानाय्यदिवा ज्ञानान्न तस्या जीवितं प्रियं ।
तथा स राक्षसोरुक्का राक्षसेन्द्र: प्रतापवान् ॥ २६॥
निष्क्रम्यात्तःपुरात् तस्थौ किं कृत्यमिति चिन्तयन् ।
स Ratar सुचिर रावणो राक्षसेश्वरः ॥ २०॥
MARIA मकावी्यीनष्टी राक्षसपुङ्गवान् |
स तान् भीमान् मदावीयीन् वरदानेन ARA: ॥ २८॥
उवाच वचनं fari प्रशस्य बलवीर्षतः ।
नानाप्रकूरणाः क्षिप्रमितो गच्छत राक्षसा: ॥ २१॥
२५० रामायणं
TTA कतस्थानं भूतपूर्वे घरात्तयं ।
तत्रोष्यतां जनस्थाने A निक्तराक्षसे ॥ ३०॥
पौरुषं बलमाणित्य त्रासमुत्सृन्य द्रूत: ।
बलं ढि सुमरूग्यन्मे जनस्थाने निवेशितं ॥३१॥
AAMT संख्ये कृतं तद्रामसार्यकेः |
कतेन तेन मरता मघा सृष्टेन राक्षसाः ॥ ३२॥
Fari सुम्दर रामं प्रति सुदारुणं ।
नि्यीतवितुमिच्छ्ामि वेर तस्य इरात्मनः ॥३३॥
न रि लप्स्याम्यकूं निद्रामक्वा राघवं रणे ।
तस्माद्रवद्विस्तत् कार्ये यथा बध्येत मे रिपुः ॥ ३४॥
तमद् निक्तं श्रुवा वर्ट्रषणघातिनं |
रामं शमाभिगच्छेयं धनं लब्धेव निर्धनः ॥ ३५॥
जनस्थाने भवद्विस्तु वसद्री रामसंश्रया ।
प्रवृत्तिर्पनेतव्या किं करोतीति तद्वतः ॥ ३६॥
प्रमादश्च कर्तव्यः सर्वैरेव निशाचरः ।
कर्तव्यश्च सदा यत्नो राघवस्य बधं प्रति ॥ ३०॥
युष्माकं कि बलं ज्ञावा बङशो रणकर्मीणि ।
TI विनियोगेऽस्मिन् भवन्तो विनियोज्ञिताः ॥ ३८॥
ततः प्रियं वाक्यमवेक्ष्य राक्षसा यथार्थमष्टावभिवाग्य रावणं ।
विकाय agi सरिता: प्रतस्थिरे यतो ननस्थानमलक्यदर्शनाः।३१।
mAT २११
LXI.
रात्तसांस्तु समादिश्य रावणों ४ À मकाबलान् ।
रात्मानं बुदिदौर्बल्यात् कृतकृत्यममन्यत ॥ १॥
स चिन्तयानो वेंदेळीं कामवाणप्रपीडितः ।
प्रविवेश qè रम्यं सीतां ZARA ॥ २॥
संप्रविश्य तु ARIA रावणो राक्षसाधिपः ।
्पश्यद्राक्तसीमध्ये सीतां शोकपरायणां ॥ ३॥
मृगयूथपरिश्रष्टां मृगीं श्चभिरिवावृतां |
तां तु शोकवशां दीनां स बली राक्षसापिषः ॥ 8॥
विवशां दर्शयामास गुर देवगृदोपमं ।
क्म्यप्रासाद्संत्राधं खीसरूस्रनिषेवितं ॥ ५॥
AID नानामृगसमाकुलं ।
काञ्चनेस्तापर्नीपिश्च स्फाटिके RARA ॥ ६॥
वन्नवेद्टर्यगर्भेश्न स्तम्भे्टष्टिमनोर्रे: ।
ग्राक्रीडालंकृतं स्फीतं सुविभक्तं सुसंस्कृतं ॥ ०॥
चन्दरार्कपथमावृत्य स्थितं श्वेतघनोषमं ।
- पर्वतस्येव शिखरं सुमेरोन्वलितप्रभं ॥ ८॥
काञ्चनी वडभी घस्य सूर्यमार्गपधे स्थिता ।
्र्करश्मिप्रलिता ब्वलद्ग्रिचयोपमा ॥ १ ॥
२५३ रामायण
प्रासादः पाएउरो यस्य तप्तकाञ्चनवेदिकः ।
काच्चनाङ्गदसंवीतः ATA RA दृश्यते ॥ १०॥
केचित् काच्ननसंबाधं क्कचिद्रनतवेदिक |
कचिन्मणिविचित्रं च मुक्ताफलविभूषितं ॥ ११॥
सोपानं काञ्चनं चित्रमारुद्याध तया सक ।
दर्शयामास तत् तस्या रामपल््या गृद्धोत्तमं ॥ ९२॥
दा्तिके mda गवान्नेः प्रियदर्शने; ।
केमन्रालावृतेश्चेत्र रम्येः साग्रवितार्नकेः ॥ १३॥
पुष्यकं च विमानं तु देवं स्मनिवेशितं ।
अदर्णयदशग्रीवः कामगं कामदपिणं ॥ १४॥
मुक्तामणिविचित्रांश्च भूमिभागांस्ततस्ततः ।
दशग्रीवः स्वभवने दर्शयामास राक्षसः ॥ १५॥
चित्रशालाश्च विविधाः कृत्रिमांश्चेव पर्वतान् ।
रम्यान् क्रीडागृरांश्चेव सो ५ दर्शयदितस्ततः ॥ १६॥
तप्तकाञ्चनसोपाना वापीः HAA eT: ।
दीर्घिकाः पुष्करिणीश्च नानावृक्षसमाकुला: ॥ ९७॥
रावणो दर्शयामास नानापतगसंवृताः ।
नन्द्नप्रतिमान्येव तथेवोख्यानकान्यपि ॥ १८॥
TRE: सो५प्यकृष्टां तां विवशां राक्षसो बलात् ।
रावणः पश्य पश्येति दीनास्यामत्रवीत् पुनः ॥ ११॥
अरएयकाएए २५९
दर्शविवा ब्रकामाया वेदेद्मास्तदृरोत्तमं ।
उवाच वार्का पापात्मा रावणो ननकात्मत्ञां ॥ २०॥
श्रृणु मेथिलि वाक्यं मे यत् बां वक्ष्यामि भाविनि ।
प्रमाणं कंधविष्यामि राक्षसानां वरानने ॥ २१॥
त्रिंशत्कोटिसर्खाणि द्वात्रिंशद्रच्तसां तथा |
दिस्तावच्च पिशाचानां घेषामळमिङेश्वरः ॥ २२॥
तेषामपि च शूराणां संग्रामेनिवर्तिनां ।
एकैकस्य पृथक् संख्ये TRATTATI ॥ २३॥
लङ्कायां विषयात्तेषु RAT घोर विक्रमाः ।
देवदत्तवराः सर्वे समरेधनिवर्तिनः ॥ २४॥
तेषां शतसक्ख्राणि द्रे च त्रीणि च पञ्च च।
एकिकस्य विशालाक्षि AAAS पृष्ठतः ॥ २१॥
एतन्मे सुमकत् सेन्यमक्षयं रिपुनाशनं ।
वर्नयिवा ्रावृदान् बालांश्च र्ननीचरान् ॥ २६॥
ऋद्धस्फीतत्रनपदा ART नगरी श्रुभा ।
कोषश्च विपुलो भत्रे TAT च AZAT: ॥ २०॥
तदिदं wera मे ate सर्वे प्रतिष्ठितं ।
तीवितं च विशालाक्षि बं कि प्राणीर्गरीयसी ॥ २८॥
बळूनि स्रीसक्ख़ाणि मम यानि परिग्रहः ।
तेषां ्रमीश्चरी सीते मम चेव भवेश्वरी ॥ २६॥
248 | रामायण
साधु कि तेऽन्यथा बुद्धा रोचयस्व वचो मम ।
भद्रे कामामितप्तस्य प्रसाद् कुरु TTA ॥ ३०॥
परिक्षिप्ता समुद्रेण लङ्का वे शतयोत्रना ।
नेयं धर्षयितुं शक्या सेन्द्रेरपि सुरासुरेः ॥ ३१॥
न देवेषु न TATA गन्धर्वपतत्रिषु ।
न तं पश्याम्यरूं लोके घो मे प्रतिबलो भवेत् NU
र्यश्रष्टेन दीनेन तापसेन गतायुषा ।
किं करिष्यसि रामेण मानुषेणाल्यतेज्सा ॥ ३३॥
मामेव भन्न भद्रे ते भतीरे सदशं तव ।
ध्रुवं यौवन भीर् रम तस्मान्मया सक् ॥ २३ ॥
रामसंदर्शनयुतां सीते बुद्धि निवर्तय ।
कस्य शत्तिरिक्तागत्तुमपि स्वप्रमनोरथेः ॥ ३५॥
न शक्यो वायुराकाशे TR मनोन्रवः ।
दीप्यमानस्य AT RAR विमलाः शिवा: ॥ ३६॥
न तं पश्यामि पुरुषं त्रिषु लोकेषु मेथिलि ।
विक्रमेण नवेग्यस्वां मढाळुपरिपालितां ॥ ३७॥
लङ्कायां सुमरूद्रान्यमिद् प्राप्य सुटर्लमं ।
अभिषेकोदकक्तिन्ना कष्टा रम मया तरू ॥ ३८॥
इष्कृतं त् पुरा कर्म वनवासेन तद्रतं ।
TIA सुकृतं कर्म तस्येदे फलमाप्रुळ्धि ॥११॥
MAR ३५५
इकू सवीणि माल्यानि दिव्यगन्धानि मेधिलि ।
भूषणानि च मुख्यानि निषेवस्व मया सरू ॥४०॥
पुष्पकं नाम सुश्रोणि श्रातर्वेश्रवणस्य मे ।
विमानं सूर्यसंकाशं तरसा निर्जितं मया ॥ 8१ ॥
विशालं रमणीं च तद्दिमानं मनोत्रवं ।
तत्र सीते मया सार्धे विकरस्व यथासुखं ॥ ४२॥
श्रमलं पद्मसंकाशं वद्नं चारुदर्शनं ।
शोकार्ते तव रम्भोर् A न वरानने ॥ ४३॥
इत्युक्काया मुखं तस्याः पूर्णचन्द्रसमप्रभं ।
gi विउ्वपतां धातं तद्वाक्येन च वङ्किना ॥ 88 ॥
तस्या विवर्णतां दृष्ट्रा रावणो लोकरावणः ।
TAT GTA तत्र AAA नृषात्मन्नां ॥ ४५॥
रलं ब्रीउेन RR धर्मतापकृतेन ते ।
रुषीज्यं देवि विस्यष्टो यस्चामुपगमिष्यति ॥ 8६॥
एतौ पादौ मया स्रिग्धी शिरोभिरवपीडितौ ।
प्रसादे कुर् मे क्षिप्रं पश्य दासो५कमस्मि ते ॥ 8०॥
नेमाः प्रून्याः कृथा वाचः श्रुष्यमाणेन भाषिताः ।
न चापि रावणो याचेन्मूध्री काञ्चिदपि स्त्रियं ॥ ४८॥
एवमुक्ता दशग्रीवो मेधिलीं न्ननकात्मन्नां ।
कृतान्तवशमापन्नो ममेयमिति मन्यते ॥ ४६॥
२५६ रामायणां
LXII.
सा तथोक्ता तु वेदेकी निर्भया शोककर्षिता ।
तृणमन्तरतः HAT रावणं वाक्यमत्रवीत् ॥ १॥
राजा दशरथो नाम धर्मसेतुरिवाचल्ः ।
सत्यसंधः परिषख्यातो घस्य पुत्रः स राघव: ॥ २॥
रामो नाम स धमीत्मा त्रिषु लोकेषु विश्रुतः ।
दीर्घबाङर्विशालाक्ो देवतं स पतिर्मम ॥३॥
इच्वाकूणां कुले ज्ञातः सिंहस्कन्धो महाबलः ।
लक्ष्मणेन सरू भ्रात्रा स ते प्राणान करिष्यति ॥ ४॥
प्रत्यक्षं Tales तस्य भवेयं वे कता बया ।
सुव्यक्तं d ag RA मां युधि ॥ ५॥
धानि ते राक्षसासतराणि घोराणि च बङ्नि च।
तानि रामेऽफलानि स्युः सुपर्णे पन्नगा इ ॥ ६॥
तस्य व्याविप्रमुक्तास्तु शराः काञ्चनभूषणाः ।
शरीरं विधमिष्यन्ति गङ्गाकूल्मिवोर्मपः ॥ ०॥
असुरिवी सुंरेवी बं यदि रावण रक्ष्यसे ।
उत्पाय्य PARAL ब्रीवंस्तस्य न मोक्ष्यसे ॥ ८॥
तं विरोध्य मरात्मानं राघवं रघुनन्दनं ।
प्रेषितस्तच्छरेराश्रु गत्तासि घमसादनं ॥ ६॥
ग्ररएयकाएउं २५९७
स ते त्रीवितशेषस्थ ज्ीबनात्तकरो बली |
पशोक्पिगतस्येब न्नीवितं तव इर्लभं ॥९०॥
यदि पश्येच्च ते रामो रोषतीत्रेण चक्तुषा ।
सुव्यक्तं तच्छरेरदग्धो TAT पराभवं ॥ ११॥
यश्चन्द्रं नभसो भूमी तरसा पातयेदिक् ।
सागर शोषयेद्वापि स सीतां मोक्पेदिकि ॥ १२॥
garan दीप्ति व्रद्यान्मरातपाः ।
न तु मां मोरू श्रागच्छेत् बं तु मोळाढिमुव्हासे ॥ १३॥
अपि यास्ये क्षयं पाप न तु यास्यामि ते वशं ।
गतापुस्वं गतश्रीश्च गतसच्चो गतेन्द्रियः ॥ १४॥
ag वैधव्यसंयुक्ता बत्कृतेन भविष्यति ।
प्रत्यक्षं तस्य वीरस्य घो मामपर्रेद्वत्तात् ॥ १५॥
तदेव AMOR नेमां वाचमुदीरयेः ।
इदे पाप न ते कर्म सुखोदर्क भविष्यति ॥ १६॥
घार नीता विना भावं पतिरुस्तादलात वया ।
स दिव्यभावसंपन्नो मम भती मकाषशाः ॥ १०॥
निर्भयो बीर्यमाश्रित्य प्रून्ये वसति RR ।
मां प्रधृष्य स ते काल: प्राप्तोऽयं राक्तसाधम ॥ १८॥
आत्मनो रक्षसां चेव पुरस्यान्तःपुरस्य च ।
स ते दर्प बलं वीर्य मानं चेव निशाचर ॥ ११ ॥
पा, 33
२५८ रामायणं
अपनेष्यति गात्रेभ्यः शरवर्षेण संयुगे ।
ag विनाशकालो वे लक्ष्यते देवनिर्मितः ॥२०॥
तदा वे विपरीतेषु मनः प्रकुरुते नरः ।
प्राप्तानुरागपुरुषो नयो श्यमिति मन्यते ॥ २१॥
a चानयं प्रकुवीति कृतान्तमतिमोङ्ति: ।
मां प्रधृष्य स ते कालः संप्राप उरतिक्रमः ॥ २२॥
नेर्#तानां च सर्वेषां राक्षसाधम पापकृत् ।
न शक्या यज्ञमध्यस्था वेदी खुग्भाएउमणिरता ॥ २३॥
दिन्नातिमह्नसंयुक्ता चाएडालेनाभिमर्दितुं ।
mada नरेन्द्रेण प्राकृतेन न धार्यते ॥ २४॥
इद शरीरं Presi पीडातां भक्ष्यतामपि ।
वतीमि विषये Aventis क्रोधो विधीयतां ॥ १५॥
AT शरीरं रक्षामि त्रीवितं वापि रावण |
न तु शक्रोम्युषक्रोशं पृथिव्यां धातुमात्मनः ॥ २६॥
एवमुक्का तु वेदेकी क्रोधात् स परुषं वचः ।
रावणं मेथिली तत्र ततो नोवाच किञ्चन ॥ २०॥
स सीताया वचः श्रुवा पर्षं लोमरर्षणां ।
रावणः क्रोधरक्ताक्ष इद् वचनमत्रवीत् ॥ २८॥
शीघ्रमायालु राक्नस्यो विकृता घोरदर्शनाः ।
दर्पमस्या विनेष्यत्ति मांसशोणितभोज्ननाः ॥ २१ ॥
MARMI २५६
आगतो वचनादेव तस्याथ राक्षसीगणः।
्रान्नत्तर्वन्द्षित्वा व मेधिलीं पर्षवारयत् ॥३०॥
निश्चासा राक्षसीनां तु कम्पयत्ति नभस्तलं । .
भीषणिश्वरणाकम्पेः कम्पयन्तीव मेदिनीं ॥ ३१॥
उवाच राक्षसीस्तास्तु स्फुरमाणाधराननाः ।
अ्रशोकवनिकामेव मेथित्ती नीयतामिति ॥३२॥
तत्रेमां तर्मनेर्घीरिः पुनः सान्वेश्च TIA ।
तत्रिव वसतां चापि युष्माभिः परिपालिता ॥ ३३॥
्रानयधं वशं सीतां वन्यां गन्नवधूमिव ।
इति प्रतिसमादिष्टा राक्तस्यो रावणेन ताः ॥ ३४॥
्रशोकवनिकां नम्मुर्मिधिलीं परिगृका तां ।
सर्वकामप्रदेर्व्षेनीनापुष्यफलेर्वृतां ॥ ३५॥
दिव्यगन्धेश्च कुसुमेः सुगन्धैः सर्वतो वृतां ।
सर्वकात्तमदेश्चेव नानापक्षिमिरावृततां ॥ ३६॥
मकारसमुसंबीतिः सलिलेश्च ततस्ततः ।
सा तु शोकपरीताड़ी मेथिली ज्ननकात्मत्रा ।
राक्षसीनां वशं प्राप्ता व्याघ्रीणां करिणी यथा ॥ १०॥॥
न विन्दते तत्र तु शर्म मेथिली विद्रपत्रपाभिर्येत्य रक्षिता ।
पतिं स्मरत्ती दयितं च देवरं विनिश्चसत्ती भषशोकपीडिता । ३८।
२६० रामायणं
LXII
प्रवेशितायां सीतायां लड़ां प्रति पितामरूः ।
ब्रद्छा प्रोवाच देवेन्द्र परितुष्टः शतक्रतुं ॥ १॥
त्रेलोक्यस्य छिताथीय रक्षसामकिताय च ।
Figi प्रवेशिता सीता रावणेन उरात्मना ॥२॥
पतिव्रता मकाभागा नित्यं चेव सुखोषिता ।
अपश्यत्ती च भतीरं पश्यन्ती राक्षसानथ ॥३॥
राक्तसीभिस्तर्व्यमाना भर्तृशोकेन चाकुला ।
निविष्टा च पुरीं agi द्वीपे नदनदीपतेः ॥ ४॥
कथं ज्ञास्यति मां राम इकस्थां धर्मचारिणी ।
एवं सा चिन्तयन्ती च विवशा agd ॥५॥
प्राणयात्रामकुवीणा प्राणांस्त्यन्ष्यत्यसंशयं ।
स भूयः संशयो जातः सीतायाः प्राणधारणे ॥ ६॥
स बं शीघ्रमितो गवा सीतां सान्वय वासव |
प्रयच्छास्या: प्रविश्य बं सीताया कविर्त्तमं ॥ ७॥
स एवमुक्तो देवेन्द्रः पुरीं रावणपालितां ।
अगच्छन्निद्रया सार्धे भगवान् पाकशासनः ॥ N
उवाच PIR इक् बं राक्षसी: संप्रमोरुय ।
सा तथोक्ता भगवता देवी परमकर्षिता ॥ १ ॥
देवराज्ञस्य सिद्धार्थ प्रास्वापयत राक्षसी: ।
ग्ररायकाएरं २६१
एतस्मिन्नन्तरे देवः agaa: शचीपतिः ॥ १०॥
आससाद ततः प्तीतामभयं च ददौ प्रभुः ।
देवराज्ञोऽस्मि भद्रे ते पश्य मां बं प्रुचिस्मिते ॥ ११॥
राघवस्य सर भ्रात्रा कुशलं त्ननकात्मत्ने ।
ग्रागमिष्यति धर्मात्मा लङ्कां रावणपालितां ॥ ११॥
ऋन्षवानरकोटीनां सक्खेरमिसंवृतः ।
निरृत्य राक्षसान् FATA स्वबाङबलमाश्रितः ॥ १३॥
नपिष्यति बां स्वपुरीं रबा रावणमारूवे ।
aga: सबलश्चेव राघवो जनकात्मजे ॥ १४॥
सबलं रावणं कवा बामितो नेष्यते बली ।
पुष्पकेण विमानेन जरि बं मानसं उवर ॥ १५॥
sÈ च कार्यसिडार्थ तस्य राज्ञो ARIA: ।
साळाय्यं कल्यपिष्यामि मा ग्रुचो त्रनकात्मत्ञे ॥ १६॥
मत्प्रसादात् समुद्रं कि तरिष्यति मळाबत्तः ।
मयेवेक स्म रान्नस्यो मायया मोळिताबले ॥ १७॥
इद मयोखतं तुभ्यं पायसं स्वाड चोत्तमं ।
TA प्राश मक्ाभागे मा च कालात्ययं कुरु ॥ १८॥
एतत् प्राशय क्षुधा देवि न ब्रां बाधिष्यते प्रुभे ।
रुनाञ्च घोरा धर्मि छे वेत्रार्े वापि भाविनि ॥ १६॥
एवमुक्ता तु देवेन्द्रमुवाच परिशङ्िता । |
२६२ रामायएं
कथं ज्ञास्यामि देवेन्द्र बामिकस्थं शचीपतिं ॥ २०॥
देवलिङ्गानि घान्यासन् श्रुतानि गुरुसंनिधी ।
तानि मे दर्शय fart यदि बं देवराद्र स्वयं ॥ ११॥
सीताया वचन AT तथा चक्रे स वासवः।
पृथिवीं नास्पृशत् पद्यामनिमेषेक्षणी बभौ ॥ २२॥
तं दृष्टा देवराज्रं च संकृष्टा प्राह मेधित्ली ।
घथा मे IT राज्ञा पिता च मिथिलेश्वरः ॥ २३॥
तथा ब्वामय्य पश्यामि सनाथो मे पतिस्वया ।
बया नाघेन देवेन्द्र दिष्या जीवति राघवः ॥ २४॥
सरू श्रात्रा मकावीर्ष द्ण्या च श्रुतिरागता ।
तवाज्ञया च देवेन्द्र पथो ५मृतमनुत्तमं ।
प्राशिष्यामि बया दत्तं रघूणां कुलवर्धनं ॥ २५॥
इन्द्रर्स्तात् ततो TRI पायसं सा श्रुचिस्मिता ।
न्यवेदयत भर्त्रे सा लक्ष्मणाय च मेथिली ॥ १६॥
चिरं fag मे भती श्रात्रा सक महाबलः ।
इत्येवमुक्का वेदेकी प्राश्नीयातू पायसं श्रुभं ॥ २०॥
तथा तु तत् प्राश्य वराननासी जळी तदा तृद्रसमुद्रवं क्लमं ।
संश्राव्य वात्ती स पुनर्मरेन्द्रो त्रगाम देव्यामुद्तिस्तदा सः ॥ २८॥
इन्द्रात् प्रवृत्तिं प्रतिलभ्य सीता काकृत्स्थयोः प्रीतिमना बभूव ।
स चापि देवो विबुधेशस्तदा प्रीत्या ययौ राघवकर्मळेती ॥ २१ ॥
ग्रण्यकाएई २६३
LXIV.
राक्षसं prada चरत्तं कामत्रपिणं ।
निर्त्य रामो मारीचमधारणयान्र्यवर्तत ॥ १॥
तस्य संवरमाणस्य द्रष्टुकामस्य मेथिलीं ।
क्रूरस्वरो भयंकरो गोमायुः पृष्ठतोऽनद्त् ॥ २॥
स तस्य स्वरमाश्ञाय व्याकूतं लोमरुर्षणं ।
राम! प्रोवाच गोमायोः स्वरेण परिशद्धितः ॥ ३॥
PI वत उत्तो४यं गोमायुवीशते यथा ।
स्वस्ति स्यादपि बेंदेद्या रक्षोभ्यो रक्षणं विना usu
मारीचेन कि विज्ञाय स्वरमालम्ब्य मामकं |
CPS मृगठपेण लक्ष्मणः AMATA ॥ ५॥
तं सौमित्रिः स्वरं थ्रुवा व्यक्तं aa मेथिल्तीं ।
स्वरमाकपर्य संतप्तो भविष्यति विचेतनः ॥ ६॥ -
ग्रसरूती च विक्रुष्टं AIA पिदितमानसा |
विवशं लक्ष्मणं सीता प्रेषविष्यति विकला ॥ ७॥
तया च प्रेषितः क्षिप्रं मत्समीपं प्रतापवान् ।
नूनमेष्यति सौमित्रिः सीतावाक्यप्रचोदितिः ॥ ८॥
नूनं RA रत्तोभिर्मेधिल्याश्चित्तितो बधः।
मारीचेन तथोत्क्रुष्टे स्वरमालम्ब्य मामकं ॥ १॥ `
२६छै रामायण
इतीव चिन्तयन् रामः श्रुवा गोमायुवाशितं ।
न्यवर्तत तदा रामो ज्रवेसाश्रममाउल्त॑ ॥ १०॥
ग्त्मनश्चापनयनं चिन्तयन् परिशङ्टितः ।
काञ्चनः स मृगो भूवा राक्तसो५भूच्छराकतः ॥ ११॥
का लक्ष्मण कतो५स्मीति यद्वाक्यं SATS क ।
तेन शब्देन रक्षोनित्लव्सं कि ध्रुवमततर ॥ ११॥
अपि स्वस्ति गवेत् तस्ये रक्तितयि मकावने ।
नस्थाननिमित्तं कि कृतवेरो ऽस्मि राक्षसेः ॥ १३॥
इति सीतां वरारोळां लक्ष्सणं च मकाब्रलं ।
आजगाम जनस्थानं चिन्तयन्नेव राघवः ॥ १४॥
तं दीनमानसं श्रून्यमासाग् मृगपक्षिणः |
सव्यं चक्रुर्मकात्मानं घोरांश्च TAR: स्वरान् ॥ १५॥
तानि दृष्ट्रा निमित्तानि मराघोराणि राघवः ।
ततो लक्ष्मणमायात्तं ददर्श विगतप्रभं ॥ १६॥ -
स्वयं दीनतरो दीनं मुखेन परिश्रुष्यता ।
विषष्षा तं विषणो वे उ: षितं उ:वितोऽन्रवीत् ॥ १०॥
TR लक्ष्मण वाच्याः स्म व्रयेकागच्छता कृताः ।
सीतां विद्ाय ai gA वने राक्षससेविते ॥ १८॥
नास्ति मे संशयो वीर सर्वधा त्नकात्मत्ञा ।
विनष्टा भक्षिता वापि राक्षसिर्वनसेविभिः ॥ ११ ॥
अरणएयकाएई २६५
TARA भूषिष्ठा यथा प्राउुर्भवत्ति नः ।
उत्पाता श्रपि वेदेकीं समग्रां प्राप्र्ुयामळि ॥ २०॥
श्रयं रि सद्यो मृगसंनिकाशः
प्रलोभयन् मामषकृष्य ZT ।
ga: कधच्चिन्मकता श्रमेण
मृगलमुत्सृन्य बभूव राक्षस! ॥ २१॥
इत्यार्षे रामायणे आरएयककाएंडे सीतालड्काप्रवेशो नाम
षष्टितमः सर्गः == सीतानुनयो नाम एकषष्टितमः
सर्गः == सीताविमूतिदर्शनं नाम द्विषष्टितमः
सर्गः == सीतासमाश्चासो नाम त्रिषष्टितमः सर्गः ==
लक्ष्मणसंदर्शनं नाम चतुःषष्टितमः सर्गः ॥
६६ ' रामायणा
LXV.
तथोक्का लच्मणां सोऽथ रामो दोनो भयाकुत्तः ।
पर्यपृच्छत् ततः शून्यं वेदेवा तं विनागतं ॥ १॥
प्रस्थितं दएडकारएयं या मामनुन्नगाम छू ।
छा सा लक्ष्मण वेदेळी याँ छित्रा वमिकागतः ॥ २॥
राव्यश्रष्टस्य दीनस्य AUTH परिधावतः ।
क्क सा 7: वसकापा मे वेदेकी तनुमध्यमा ॥३॥
थां विना नोत्सरे सौम्य मुक्रर्तमपि ज्रीवितुं ।
छ सा प्राणसमा मेश्य सोता सुरसुतोपमा ॥ 8॥
fama वा पृथिवीं वापि लक्ष्मण ।
विना तां FARAI नेच्छेयं त्रनकात्मत्ञां ॥ ५॥
कचिन्ज्ञीवति वेदेकी प्राणिः प्रियतरा मम ।
कचित् प्रव्रज्ञनं सौम्य न मे मिथ्या भविष्यति ॥ ६॥
कचित् सकामा सुखिनी केकेयी न भविष्यति ।
सीतानिमित्तं सौमित्रे मृते वनगते मयि ॥ ७॥
यदि ज्रीबति eet गमिष्यामि पुरीं पुनः ।
सुवृत्ता यदिवा वृत्ता प्राणांस्त्यक्ष्यामि लक्ष्मण ॥ ८॥
यदि मामाश्रमगतमभिभाषेत मेथिली ।
पुनः प्रहसिता बाला न विनड़क्ष्यामि लक्ष्मण ॥ १ ॥
अरएयकाएउं २६७
ate लक्ष्मण वेदेकी यदि जीवति वा न aT ।
सीता वया प्रमुक्ता सा भक्षिता वा निशाचरेः ॥ १०॥
सुकुमारी च बाला च नित्यं चाट: खदर्शिनी ।
मद्वियोगेन वेदेकी Fat शोचति इ:खिता ॥ ११॥
सर्वथा रक्षसा तेन FRA STAT २
वदता लक्ष्मणेत्युचेस्तवापि त्रनितं भवं ॥ १२॥
TTI शङ्गे ACT स स्वरः सदृशो मम ।
त्रस्तया प्रेषितस्वं च द्रष्टं मां शीघ्रमागतः ॥ १३॥
सर्वथा ते कृतं वाच्यं सीतामुत्सृन्नता वने ।
प्रतिकर्तु नृशंसानां रक्षसां दृत्तमन्तरं ॥ १४॥
निश्चिताः वरघातेन राक्षसाः पिशिताशनाः ।
तेः सीता भन्निता घोरिर्भविष्यति न संशयः ॥ ११॥
अपारे स्मिन् वपं मग्नाः सर्वथा शोकसागरे ।
किं बिदानी करिष्यामः प्राप्ता व्यससमीद॒र्श ॥ १६॥
इति सीतां बरारोकां चिन्तपन्नेव राघवः ।
आजगाम त्रनस्थानं ATA: सलक्ष्मणः ॥ १७॥
विगर्कघन् लक््मणमाषपौ तदा स्वमाश्रमं ज्नुतश्रमशोककर्षितः ।
विनिश्वसन् श्रुष्कमुखस्वरान्वितः प्रतिश्रयं प्रून्यमथाससाद सः।१४।
स्वमाश्रमं तं प्रविगाका वीरो विकारदेशाननुसृत्य सवीन् |
एतत् तदेवेति निवासमधे प्रकृष्टरोमा व्यथितो बभूव ॥ ११॥
di रामायण
LXVI.
DOTI समन्विष्य TAT रघुनन्दनः ।
परिपप्रच्छ सौमित्रिं रामो इ: समन्वितः ॥ १॥
सा यदा तव विश्वासान्मेथिली रिति प्रुभा ।
न्यासधमीन्मया दत्ता वने राक्षससेविते ॥ २॥
कथं बं तां समुत्पृन्य मत्समीषमुषागतः ।
तवेवागमनान्मेऽख् सीतां संत्यब्र्य लक्ष्मण ॥ ३॥
शङ्कमानं मरत् पापं घत् सत्यं व्यथितं मनः। .
स्पन्द्ते नयनं सव्यं TST कद्यं च मे ॥ 8॥
दृष्टा लक्ष्मण ट्ररात् बां सीताविरळितं बने ।
एवमुक्तस्तु सौमित्रिर्लक्ष्मणः श्रुभलक्षणः ॥५॥
इःखशोकंसमाविष्टो राघवं वाक्यमब्रवीत् ।
न स्वयं कामकारेण तीतां त्यक्का समागतः ॥ ६॥
प्रदेशितस्तयेवारं ततस्वां समुपागतः ।
ain कि परिक्रुष्टं लक्ष्मणेति सुविस्तरं non
परित्राहीति यद्वाक्यं मेथिल्यास्तच्छुतिं गतं ।
सा तु चार्तस्वरं श्रुवा ARA मेथित्ती ॥ ८॥
गच्छ् गच्छेति मामारू रुद्ती भयविकला ।
प्रदिश्यिमानेन तया गच्छेति बळुशस्तदा ॥ ॥
MARG २६३
प्रत्युक्ता APT वाकां मया बत्प्रियकाम्यया । |
न तं पश्याम्यळूं सीते यस्तस्य भयमानयेतू ॥ १०॥
विर्बृता भव नास्त्येतच्छड्रे केनाष्युदाक्हतं ।
faite च दीनं च कथमायी ५ भिधास्यति ॥ ११॥
mA वचः सीते घस्त्राता त्रिदशानपि ।
किंनिमित्तं तु केनापि श्रातुरात्मम्ब्य मे स्वरं ॥ १२॥
विस्वरं ang वाक्यं सौमित्रे पादि मामिति ।
अलं वेल्लव्यमागत्य सुस्था भव निरुत्सुका ॥ १३॥ :
न सोऽस्ति त्रिषु लोकेषु पुमान् यो राघवं रणे ।
रातो वापि जनिष्यो वा संग्रामे यः पराभवेत् ॥ १४॥
एवमुक्ता तु वेदेकी परिमोकितमानसा ।
उवाचाश्रूणि मुञ्चन्ती तदा मां परुषं वचः ॥ १५॥
भावो मयि तवात्यर्धे पापभावो ऽसि लक्ष्मणा ।
विनाशं भर्तरि प्राप्ति न aai समवाप्स्यसि ॥ १६॥
प्ररतो भरतेन बं रामं समनुगच्छसि ।
क्रोशमानं तथा कि बं नेनमम्युपपग्बसे ॥ १७॥
इयं मृते श्रातरि मे मथि वत्स्यति मेथित्ती ।
न चारूमाशां HAT ते पाप प्रच्छ्न्नचारक ॥ १८॥
नूनं प्रच्छ्न्नत्रघस्चं रामं समनुगच्छसि ।
राघवस्यात्ताप्रेष्सुस्तिनं नाभिपयाते ॥ १६ ॥
२७० रामायण
एवमुक्तस्तु ACM संरब्धो रक्तलोचनः ।
क्रोधात् प्रस्फुरमाणौष्टो निःसृतोऽकमधाश्रमात् ॥ २०॥
एवं ब्रुवाणं सौमित्रिं रामः संतापमोळित: ।
अन्रवीदूष्कृतं सौम्य यस्वमागम आश्रमात् ॥ २१॥
जानन्नपि वनस्थं मां रक्षसां विनिवारणे ।
अनेन क्रोधवाकोन मेधिल्या निःसृतो भवान् ॥ २२॥
न तेऽरं परितुष्यामि त्यक्का यदसि मेथिलीं ।
क्रुद्यायाः परुषं वाक्यं स्त्रिया: श्रुचा विशेषतः ॥ १३॥
सर्वथा बपनीतं ते सीताया यत् प्रदेशितः ।
क्रोधस्य बशमागत्य माकृथा वचनं मम 123
असौ स राक्तसः शेते शरेणाभिकतो मघा ।
मृग्पेण पेनाकमाश्रमाद्घवाक्तिः ॥ २१॥
शराकतेन व्यतितप्रया गिरा
स्वरं समालम्ब्य विद्वरसंश्रवं ।
SATA तद्वचनं सुदारुणं
बमागतो पेन विमृन्य मेधिलीं ॥ २६॥
इत्यार्षे रामायणे ग्रारायककापरे रामोपयानं नाम
पञ्चषष्टितमः सर्गः == लक्त्मपागर्कणं नाम
षट्षष्टितमः सर्गः ॥
MARG २०१
LXVII.
स तु दृष्टा जनस्थानं प्रूस्यं दणरथात्मनः ।
रहितां पर्णशालां च प्रविद्वान्यासनानि च ॥९॥
दृष्ट्रा तत्र वेदेकीं स निरीक्ष्य च सर्वशः ।
अन्रवीज्लक्ष्मणं दीनो मुखेन परिश्रुष्यता ॥ २॥
क्क सा लक्ष्मण वेदेकी कं वा देशमुपागता |
कृता वा केन सौमित्रे भक्षिता वा तपस्विनो ॥३॥
तथा दृष्टा जनस्थानं रद्त्तमिव सर्वतः ।
उवाच रामः प्रक्रुश्य प्रगुछा रुचिरौ भृन्नौ ॥ 8॥
qama यदि मां सीते कसितुमिच्छसि ।
रत्नं ते कसितेनार्ये मां विराय सुट: खितं ॥ ५॥
घेः सक क्रीउते सीता विश्वव्धेर्मुगपोतकिः ।
तां विना ते विशालाक्षीं दृश्यते चेक लक्ष्मण ॥ ६॥
इमे लक्ष्मण वेंदेद्यास्तापनीया विभूषणाः ।
धरण्यां सक माल्येन शीणीः कनकविन्द्ब: WOU
तप्तरुक्मप्रकाशेश्च घोरे :क्ततन्नविन्दुभिः ।
mai पश्य सौमित्रे सर्वतो धरणीतलं ॥ ८॥
मन्ये लक्ष्मण वेदेकी राक्षसे: कामहपिभिः ।
fear भिद्या विभक्ता वा भक्षिता वा तपस्विनी ॥ १ ॥
२०२ रामायणां
तस्या निमित्तं वेदेक्या दरयोर्विवद्मानघो: ।
परवृत्तं पश्य सौमित्रे TS राक्तसयोरिक ॥ १०॥
कथं चन्द्रप्रतीकाशं सीताया विमल मुखं ।
ग्रासीद्राक्षसपोर्मध्ये वयोर्विवदमानघोः ॥ ११॥
भूयः सीताविनाशाढ्ि प्रयुक्त राक्षसेः सरू ।
वेरं स्थानेऽत्र सौमित्रे तेष्ामात्मबधाय वा ॥ ११॥
शक्रचापनिभं चेद् तपनीयविभूषितं ।
धरण्यां पतितं भग्नं कस्य सौम्य ART ॥ १३॥
तरुणादित्यसंकाशं वेद्रर्यमणिभूषितं ।
विशीर्णे कवचं भूमी पतितं कस्य काञ्चनं ॥ ९४॥
छत्रं शतशलाकं च दिव्यमात्योपशोभितं ।
भग्रदणडमिदे सौम्य कस्य भूमौ निपातितं ॥ १५॥
काञ्चनोरष्र्ङ्दाश्चेमे पिशाचवदनाः खराः ।
भीमत्रपा मळाकाया: कस्य वीर SAT रणे ॥ १६॥
दीप्रपावकसंकाशः सपताकः EST: ।
अपविद्वञ्च भग्रश्च कस्य सांग्रामिको रथः ॥ १७॥
रथाक्तमात्रा विशिखास्तपनीयविभूषणाः ।
कस्येमे निशिता वाणाः प्रकीणी घोरकर्मिणः ॥ १८॥
घोरं प्रतिकृतं पश्य ममेद् ज्रीवितान्तकृत् ।
वेरं शतगुणं वीर राक्षसेः कामरपिनिः ॥ ११ di
गरणएयकाएई २०३
मृतं शोकेन मरता सीतारूरणत्रेन मां ।
परलोके मकारान्रो नूनं वक्ष्यति मे पिता ॥ २०॥
कथं प्रतिज्ञां संथुत्य वनवासे कृतां मम ।
TTA तं कालं मत्सकाशमिकागतः ॥ २१॥
कामवृत्तमनार्षे च मृषावादमधार्मिकं ।
धिक् वामिति परे लोके व्यक्तं वक्ष्यति मे पिता ॥ २२॥
विवशं शोकसंतप्तं दीनं भग्रमनोरथं ।
मां समुत्सून्य कृषणं कीर्तिनरमिवानूनुं ॥ २३॥
क्क सा गता चारुदती RAM
ममेश्वरी लक्ष्म पुक्तभाषिणी ।
Raga मां शोकबलाभिषीरितं
प्रभा यथा भास्करमस्तमूधीनि ॥ २४॥
इत्यार्षे रामायणे आरएयककाएंडे रामविलापो
नाम सप्तपष्टितमः सर्गः ॥
२७8 रामायणं
LXVIII.
स तथा तु ननस्थानं सर्वतः परिलोकयनू ।
नाससाद FE खाती राघवो जनकात्मन्ां ॥ १॥
्रनासाद्यमानस्तु सीतां RATA: ।
पड्कमासाख विपुलं सीद्न्निव मक्ाद्विपः ॥ २॥
संधार यितुमात्मानं न शशाक नरोत्तमः ।
सीतावियोगने Fa मग्नो मरति दारुणे ॥ ३॥
तं fra ध्यायत्तं दीनं वास्यप्ररायणां ।
शोकेन Tears नवबद्धमिव द्विपं ॥ 8॥
लक्ष्मणो राममत्यर्थमुवाच रतिकाम्यया ।
मा विषादे गमो वीर कुरु पत्नं मया सरू ॥५॥
इद चेव वनं सौम्य बकुपादपशोभितं ।
प्रियकाननसंचारा वनोन्मत्ता च मेधित्ती ॥ ६॥
सा वनं वा प्रविष्टा स्यान्नलिनीं वा सुपुष्पितां ।
सरितं वानुसंप्राप्ता मीनवन्नुलसेवितां ॥ ७॥
वित्रासयितुकामा वा लीना स्यात् कानने कचित् ।
निन्ञासमाना वेदेकी वां मां च पुरुषर्षभ ॥ ८॥
घल्लमन्वेषणे तस्याः कुरु राम मया सरू ।
वनं सर्वे विचिन्वानो यत्र सा ब्रनकात्मन्रा ॥१॥
्रणएयकाएई २०५
VARE] वचनं लक्ष्मणेन TARA: ।
सरू सीमित्रिएा रामो विचेतुमुपचक्रमे ॥ १०॥
तौ वनानि गिरींश्रेव सरितश्च सरांसि च ।
निरीक्षां चक्रतुवीरी सीतादर्शनकाङ्या ॥ ११॥
पर्वतं बढ़कूद तु नानाधातुशतिश्चितं ।
सकाननवनं रामो व्यचिनोत् सकलक्ष्मणः ॥ १२॥
तस्य शेलस्य सानूनि गुळाद्य शिखराणि च ।
नलिनीश्च विचिन्वन्ती नेव तामधिन्नग्मतुः ॥ १३॥
विचित्य सर्वतः शेलं रामो लक्ष्मणमत्रवीत्।
नेक पश्यामि सौमित्रे वैदिकीं पर्वते श्रुमे ॥ १४॥
स तथेवातिसंतप्तो लक्ष्मणो वाक्यमब्रवीत् ।
विचरन ASAT श्रातरे दीनमानसं ॥ ९५॥
प्राप्स्यसि बं मकाबाको मेथिलीं ज्रनकात्मन्ञां । -
पधा विल्नुर्मकार्वीघी बलिं बड़ा मकीमिमां ॥ १६॥
एवमुक्तस्तु वीरेण लक्ष्मणेन स राघव! ।
ग्रत्रवीदीनया वाचा ३: खाभिकतचेतनः ॥ १७॥
वनं सर्वे प्रविचितं amara सपद्टज्ञा: ।
गिरयश्च मकातेजो बङ्कन्द्र निर्कराः ॥ १८॥
न च पश्यामि वेंदेकीं प्राणभ्योऽपि गरीयसीं ।
विचिन्वानो गिरि सर्व बनं च निखिलं मरत् ॥ ११॥
२०६ रामायणं
एवं स विलपन् दीनः सीताङ्रणकर्षितः ।
राघवः शोकसंतप्तो मुहूर्त विकूलोऽभवत् ॥ २०॥
स विकूलितसवाीङ्रो गतसच्चो विचेतनः ।
निशश्चासातुरो दीनः शोकसंतप्रमानसः ॥ २१॥
बहुधा तु विनिश्वस्य रामो राजीवलोचनः ।
का प्रिये क्वासि नष्टासि व्याक्रोशन् न्यपतत् क्षितौ ॥ २२॥
तं सान्वयामास ततो लक्ष्मणः प्रियबान्धवः ।
बहुप्रकारं धर्मज्ञः प्रसृतः प्रंयताज्नत्तिः ॥ २३॥
अनादृत्य तु तद्वाक्यं लक्ष्मणस्य मुखाच्युतं ।
अपश्यन् स प्रियां भायां विलपन्निद्मन्रवीत् ॥ १४॥
त्रेलोक्याधिषते देव शक्र इन्द्र निवोध मे ।
पुरंदर चिरायेळ भाषी साधी जकाति मां ॥ २५॥
यस्मिन् काले युवा भाषी लब्धा भूयो ४ मिनन्दति ।
तस्मिन्नभ्यागते काले प्रिया भावी ज्ञाति मां ॥ २६॥
fa इव mag: पुरं वृत्तोत्सवं यथा ।
न भात्यषं ममावासो कतधन्न PATRIA: ॥ २०॥
स्वगीदिव परिभ्रष्टः परित्यञ्येव चामृतं ।
नाशपिब्रेव सर्वस्वमनुशोचामि ज्ञानकीं ॥ २८॥
शीघ्रं लक्ष्मण A गवा गोदावरीं नदों ।
श्रपि गोदावरीं सीता पद्मान्युद्धरितुं गता ॥ २१ ॥
ग्ररएयकाएरं २००
एवमुक्तस्तु रामेण लच्मणस्घरितो भृशं ।
नदीं गोदावरीं रम्यां जगाम लघुविक्रमः ॥३०॥
तां लक्ष्मणस्तीर्थवतीं विचित्योवाच राघवं ।
न तां पश्यामि तीर्थेषु क्रोशतो न श्रृणोति मे ॥३१॥
कं नु सा देशमापन्ना वेदेकी ब्रनकात्मज्ञा ।
न क्रूं वेद्मि तं देशं पत्र सा तनुमध्यमा ॥३२॥
निराशस्वपि भूयो वे सीताया दर्शने कृतः ।
उवाच रामः सौमित्रिं इ; खितो उ: खितं वचः ॥ ३३॥
किं तु लक्ष्मण वक्ष्यामि समेत्य त्रनकं वचः ।
मातरं वापि कौशल्यां विना सीतामितो गतः ॥ ३४॥
या मे राब्याद्विकीनस्य वने वन्येन जीवतः ।
सर्व व्यपनयच्छोकं वेदेकी क्व नु सा गता ॥३५॥
ज्ञातिभ्यश्च विकीनस्य रा्नपुत्रीमपश्यतः ।
मन्ये दीघी भविष्यत्ति रात्रयो मम ज्ञाग्रतः ॥ ३६॥
गोदावरीं त्ननस्थानमिमं प्रवणां शिरि ।
सवीएयनुचरिष्यामि यावत् सीता न दृश्यते ॥ ३०॥
तथा तु विलपन्त तं रामं शोकपरायणा ।
प्रत्यृवाच मढाप्राज्ञो लक्ष्मणः परबीरका ॥ ३८॥
ग्रलमाकृत्य संतापं स्थिरो भव नरोत्तम ।
विचित्य तां मया सार्धे नष्टामधिगमिष्यसि ॥ ३१॥
sor रामायणां
एवं संभाषमाणौ तु तावुभी रामलक्ष्मणौ ।
वसुंधरायां पतितां पुष्पमालामषश्यतां ॥ ४०॥
तां पुष्पवेणी वेंदिक्या दृष्टा रामो मकीतले ।
उवाच लक्ष्मणं दीनो उः घाती उ; वितं भृशं ॥ ४१॥
अभिन्नानामि पुष्पाणि तान्येवेमानि लक्ष्मण ।
अ्रपि बद्धानि dn: पूर्व चेतानि कानने ॥४२॥
एवमुक्ता मकातेज्ञा लक्ष्मणं पुरुषर्षभः ।
क्रुदो५ब्रवीत् तदा रामो गिरि संतर्नयन्िव ॥ 8३॥
तां मृष्टरेमवणीभां सीतां दर्शय पर्वत ।
पुरा शिलाशितिवाणिमी बां विधंसयाम्यरूं ॥ 88 ॥
स तं दाशरथी रामस्तर्जयन् जगतीधर ।
ददर्श भूमौ विक्रात्तं राक्षसस्य मरत् पद् ॥ 8५॥
स समीक्ष्य परिक्रान्तं सीताया राक्षसस्य च ।
dagat राम उवाच श्रातरं प्रियं ॥ 8६॥
एदि लक्ष्मण पश्येद् राक्षसस्य मकत् पद् ।
मिथ्या संतर्नितः शेलो न सीता गिरिकन्द्रे ॥ ४०॥
व्रीडितं लक्ष्मणं दृष्टा परानितमिवागतं ।
ग्रथात्रवीदिद् वाक्यं विस्फारयन् मरूदनुः ॥४८॥ `
घमः सपरिवारो वा कालो वा उइरतिक्रमः ।
न बां धर्षयितुं शक्तो रक्षो वा मयि तिति ॥ ४१॥
ग्रण्यकाएई २७३
अ्त्तरीक्षगतो मन्ये सीतामादाय राच्तसः ।
न तस्या गमने सौम्य गमनं चेव लक्ष्यते ॥५०॥
कथं कं fare पृच्छामि कां दिशं यामि लक्ष्मण ।
तां दिशं नाधिगच्छामि पत्र सीता कता भवेत् ॥ ५१॥
एवमुक्तस्तु रामेण लक्ष्मणः सत्यविक्रमः ।
रामं शोकाग्रिसंतप्ममिद् वचनमत्रवीत् ॥ १२॥
संप्राप्य पऐिडितः कृच्छं प्रज्ञामेवावगाक्ते ।
बालस्तु कृच्ड्रमासाग्य शिलेवाम्भसि मन्ति ॥ ५३ ॥
तं शोकवेगामिरूतं व्याधिः स्पृशति दारुणः ।
तस्यात्मा OAT न च शोकात् प्रमुच्यते ॥५४॥
स पणिडतवरः प्राज्ञः परज्ञाकर्मविशारद्ः ।
प्राज्ञ व किं art भाषीरेतोर्विमुक्ासि ॥१५॥
तं रामः प्रत्युवाचेद् शोकसंतप्तचेतनः ।
यथा ब्रवीषि सौमित्रे तत् कर्तु प्रयताम्यरूं ॥१६॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारएपककाएडे रामवित्वापो नाम
भ्रष्टाषष्टितमः सर्गः ॥
२८० रामाबणां
LXIX.
ततः स्ौम्योऽपि तं रामः Hat बचनमत्रवीतू ।
संव्हत्येब शशी ब्योत्स्नां वलन् सूर्य इवोद्तिः ॥ १॥
असौ लक्ष्मण भूतात्मा नूनं मामवमन्यते |
TRITATO नृपात्मन्न निवर्तते ॥ २॥
TSH राज्यं परित्यञ्य त्यक्का दीनां च मातरं ।
स्वधर्ममग्रतः कृबा प्रविष्टो AUTH बनं ॥ ३॥
तस्य मे धर्मकामस्य स्थितस्य वचने पितुः ।
न धर्मस्त्रायते सीतां क्रियमाणां मकावने BU
TI धर्मप्रधानस्य धर्मसेतुर्विभिखते ।
तदा खिन्नस्थ सीमित्रे नास्तिकामुपन्नाघते ॥ ५॥
भक्षितायां च ai RATTI वापि लक्ष्मण ।
केनान्येन प्रियं कतुँ शक्ता मम सुरेश्वराः ॥ ६॥
कतारमपि लोकानां AT करुणवेदिनं |
शरज्ञानाद्वमन्यन्ते सर्वभूतानि लक्ष्मण NON
मूड लोकहिते युक्तं दान्तं करुणवेदिनं ।
निीर्धे इति मन्यत्ते नूनं मां त्रिदशेश्वराः ॥ ८॥
स गुणः प्राष्य मां दोषः संवृत्तः पश्य लक्ष्मण |
श्रज्ञानात् सर्वभूतानां लोकानामभवाय हि ॥ १ ॥
MURG २७१
घेन सौम्य हुता सीता भक्षिता वा तपस्विनी ।
दृष्टे तस्मिन् भवेच्छातित्तीकानां पार्थिवात्मन् ॥ १०॥
नेव पत्ता न गन्धवी न पिशाचा न राक्षसाः.।
किन्नरा वा मनुष्या वा सुखं प्राप्स्यत्ति लक्ष्मण ॥ ११॥
यदि जीवति बेंदेदी लोकेभ्यः स्वस्ति लक्ष्मण ।
HA नष्टा WY Heed विनष्टमुषधारय ॥ १२॥
श्रमानुषाणां सौमित्रे शरेरग्रिशिखोपमेः ।
संश्रमं ATTRA सीताया मानुषः कृते ॥ १३॥
न चेत् कुशलिनीं सीतां प्रदास्यत्ति ममेश्वराः ।
श्रस्मिन् सुक्र्ते सौमित्रे at मम विक्रमं ॥ १४॥
घान्याकाणे प्रतिष्ठलि सर्वभूतानि लक्ष्मण ।
मम वाणासनान्मुक्तेवीणन्ालेर्रिक्गिः ॥ १५ ॥
श्राकर्णमुक्तेरिषुभिन्रीविलोकं उरासदेः । -
करिष्ये मेथिलीरेतोरपिशाचमराक्षसं ॥ १६॥
मम रोषप्रमुक्तानां सायकानां बलं सुराः ।
द्रच्त्यल्यय्य शिताय्राणां शराणां ट्ररपातिनां ॥ १७॥
नेव देवा न गन्धवी न TATA च राक्षसा: ।
भविष्यत्ति मम क्रोधादख लक्ष्मण पश्य मां ॥ १८॥
निर्मयीदमिमं लोकं करिष्याम्यव्य सार्यकेः ।
कालानलसमस्पर्णेरतिक्रुळ इवान्तकः ॥ १६॥
mn. 36
२७२ रामायणं
यथा घमो यथा मृत्युर्यथा कालो यथा विधिः ।
रूत्तास्मि राक्षसानग्य सृष्टा घेन च राक्षसा: ॥ २०॥
श्रयं मां विपुलः शोकः प्रदीपयति लक्ष्मण ।
सीतारुरणनो घोरो दावाग्निरिव पर्वतं ॥ २१॥
पादशो यं मम क्रोधो देवात् समुषन्नायते ।
व्यक्तमग्य त्रगतू सर्वे नाशयिष्यामि सार्यकेः ॥ २२॥
न चेद्ख प्रदास्यत्ति साम्ना सीतां कृतामपि ।
TI पश्यन्तु मे लोकास्त्रयो विक्रममाक्वे ॥ २३॥
राक्ता मम AMAT: पन्नगेरिव ।
agn निपतिष्यत्ति लोका वे शकलीकृताः ॥ १४॥
TAT रोषपरीतेन मयेदे पूरितं धनुः ।
अ्रराक्तसमिदं कृत्स्नं जगत् पश्यसि लक्ष्मण ॥ २१॥
न रीमां धर्षणां सोहुं TA रघुनन्दन ।
FARI लोकान् सकलानब FETA पेन ते ॥ २६॥
प्रिया सुपा सकधर्मचारिणी
मयाग्य भाषी यदि सा न दृश्यते ।
सयक्षगन्धर्वमनुष्यराच्षसं
ma सणेलं परिवर्तयिष्ये ॥ २०॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारएयककाएडे रामकोपो नाम
नवषष्टितमः सर्गः ॥
अ्रणयकाएई va
LXX.
भाषमाणं तथा रामं सीताकरणाकर्षितं ।
लोकानामभवे युक्तं संवर्तकमिवानलं ॥ १॥
विज्ञिपत्तं धनुः सन्यं निःश्वससं मुळर्मुळ: ।
VIR पशु रं He दच्तक्रतौ पथा ॥ २॥
अदृष्टपूर्वं तं कोपं दृष्टा रामस्य लक्ष्मणः ।
अब्रवीत प्राञ्नलिवीकां मुखेन परिश्रुष्यता ॥३॥
पुरा भूवा मूड॒दीलः सर्वभूतळिते रतः |
न क्रोधवशमापन्नः प्रकृतिं दातुमर्कसि ॥४॥
चन्द्रे लक्ष्मीः प्रभा सूर्ये गतिवीयी भुवि STAT ।
एतत् तु निवतं सर्वे बयि चानुत्तमं यशः ॥५॥
उच्यमानं मया वाक्यं सीता शशिनिभानना ।
ङितं न प्रतित्नग्रार वेदेङी त्रलकात्मत्ना ॥ ६॥
अयुक्त HAM वाक्यमुक्तो ऽकं THT तया |
उत्तर तस्य वाक्यस्य न वक्तव्यं कथञ्चन ॥ ७॥
सीतया AAAS गच्छ गच्छेति राघव ।
ग्रवेक्षमाणो वेदेरीं बत्सकाशमुपागतः ॥ ८॥
न तु ज्ञानामि कस्यायं भग्नः सांयामिको रथः ।
केन वा कस्य वा केतोः सायुधः सपरिच्छदः ॥ ॥
Re रामायणां
रथनेमिरूतश्चाषं सिक्तो रुधिरविन्टुभिः ।
देशो निर्वृत्तसंग्रामः सुघोरः पार्थिवात्मज्न ॥ १०॥
न निवृत्तस्य पश्यामि बलस्य मरूतः पदं ।
एकस्य रि विमदी श्यं दयोवी वदतां वर ॥ ११॥
न चेकस्य कृते लोकानृत्साद्यितुमर्क सि ।
AUST कि मृदवः प्रशान्ता वसुधाधिपाः ॥ १२॥
न वनानां गिरीणां वा राजा भवति राघव ।
तस्मात् प्राणङ्रे AUS न धारयितुमर्कसि ॥ १३॥
यदा बं सर्वभूतानां शरण्यः शरणार्थिनां ।
को नु दारप्रणाशं ते साधुमन्येत राघव ॥ १४॥
सरितः सागराः शेला देवगन्धर्वदानवाः ।
नालं ते विप्रियं कर्तृ दीक्षितस्येव साधवः ॥ १५॥
येन वीर वता सीता तमन्वेष्टे घमर्कसि ।
मद्वितीयो धनुष्याणिर्व्यवसाय सकायवान् ॥ १६॥
समुद्रांश्च विचेष्यामः पर्वतांश्च वनानि च ।
era विविधाकारा विलानि च सरांसि च ॥ १७॥
देवदानवपक्षांश्च विचेष्यामः समन्ततः ।
घावन्नाधिगमिष्यामस्तव भाषीपकारिएं ॥ १८॥
न चेत् संदूर्शधिष्यत्ति तं पापं त्रिदशेश्वराः ।
कोशलेन्द्र ततः पश्चात् प्राप्रकालं करिष्यसि ॥ ११॥
ग्रएयकाएई * रष्प
आनुपूर्वी च धर्मस्य गवा लोकेषु राघव ।
TABA नाराचेर्जगत् सर्व सराक्षसं ॥ २०॥
शिवेन साम्ना विनयेन चेव
न चेत् प्रियां प्राप्स्यसि ज्ञानकीं बं ।
ततः समुत्सादयितासि लोकान्
मङेन्द्रवत्रप्रतिमेः शरोत्तमेः ॥ २१॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारएयककाएउे ARTT नाम
सप्ततितमः सर्गः ॥
ष ` रामायणां
LXXI.
एवमुक्तस्तु वीरेण तक्ष्मणेन स राघवः ।
aena वचस्तथ्यं वनानि विचचार छू ॥ १॥
स तं वाणधनुष्याणिर्बदासिर्विततायुधः ।
लक्ष्मणो AAT दीनं पृठतोऽ नुन्नगाम छू ॥ २॥
क्रोषेन च विलापेन शोकेन च समाकुलं |
क्नुत्पिषासापरिश्रान्तमाशीविषमिवोरगं ॥ ३॥
सीताक्रणड:खातं व्यथितात्मानमातुर ।
केतुयुक्तं पुनवीकां लक्ष्मपस्तथ्यमत्रवीतू ॥ ४॥
श्राश्चसिरि मकाबाको प्राणिनं सर्वमापदः ।
स्पृशन्यनिलवल्लोके क्षणेन प्रतियात्ति च ॥१॥
* बदि डःखमिद् प्राप्तं काकुत्स्थ न सरिष्यसि ।
प्राकृतञ्चाल्यसवञ्च सक्तिष्यति कथं नरः ॥ ६॥
रुषितो कि भवान् लोकांस्तेन्नसा यदि धक्ष्यति ।
श्रातीः प्रज्ञा नरव्याघ्र क्क नु यास्यतति निर्वृतिं non
नङषस्यात्मज्ञो राम घयातिः कर्मभिः स्वकेः ।
गतः शक्रस्य सायुन्यमनयाच्चापतडुवि ॥ ८॥
ma वशिष्ठस्य घः पितुर्नः IRA: ।
TFT पुत्रशतं Aa तयेव च पुनर्गतं ॥ १ ॥
ग्रणयकाएई RTO
शक्राद्घ्रपि लोकेषु बर्तमानौ लयालयी ।
श्रूयेते AMES न बं शोचितुमर्कसि ॥ १०॥
नष्टायामपि वेंदेद्यां मृतायां वापि राघव |
शोचितुं नार्क्से देव यथान्यः प्राकृतस्तथा ॥ ११॥
बद्विधा न रि शोचन्ति सततं तब्वदुर्शिनः ।
सुमरूत्स्वपि HRY बुआ निश्चितनिञ्चयाः ॥ १२॥
अ्रष्टगुणदोषाणां कर्मस्वभिरतात्मनां ।
नान्तरेण क्रियां वीर फलमिए प्रवर्तते ॥ ९१॥.
इदं कि स्मारयामि बां नोषदेशं करोमि ते ।
श्रनुशिष्याडि को नु बां साक्षादपि TREAT: ॥ १४॥
बुदिश्च ते मळाप्राज्ञ लोकेरपि इरत्यया ।
इति प्रसुप्तं शोकेन पुनः संबोधयाम्यरूं ॥ १५॥
दिव्यं d मानुषं चाख्रमात्मनश्च पराक्रमं ।
इक्ष्वाकुवृषभावेक्ष्य घतस्व द्विषतां बंधे ॥ १६॥
किं ते सर्वविनाशेन कृतेन पुरुषर्षभ ।
तमेवेकं रिपुं पापं विज्ञायोडर्तुमर्कसि ॥ १०॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारणयककाणटे रामानुनयो नाम
एकसप्रतितमः सर्गः ॥
२८६ रामायणं
LXXII.
एवमुक्तस्तु तदाकां लक्ष्मणेन सुभाषितं ।
सारग्राकी मरासारं प्रतिज््राक् राघवः ॥ १॥
स निगृरा मकाबाङः प्रवृद्ध क्रोधमात्मनः 1
अवष्टभ्य धनुश्चित्रं रामो लक्ष्मणमब्रवीत् ॥ २॥
किं करोमि नरव्याघ्र क्क नु गच्छामि लक्ष्मण ।
केनोषापेन पश्येयं सीतां सुरसुतोपमां ॥३॥
तं तथा भाषमाणं तु इ'वार्ते धर्मचारिणं ।
राममाश्चासयन् वाक्यं लक्ष्मणः पुनरब्रवीत् ॥ 8॥
न्ननस्थानमिदं भूयस्वमन्वेषितुमर्कसि ।
रक्षोभिर्बङ़भिः कीर्णे नानासच्चनिषेवितं ॥ ५॥
सत्ती गिरिडगीनि निर्कराश्च शिलायुताः ।
Ra विविधाकारा नानाद्रुमत्ततावृताः ॥ ६॥
अ्रावासाः किन्नराणां च गन्धर्वनिलयास्तथा ।
तेषु युक्तो मया AMA ॥ ०॥
akn बुद्धिसंपन्ना मळात्मानो नरर्षभाः ।
ग्राधिभिर्न प्रकम्यन्ते वायुवेगेरिवाचल्ाः ॥ ८॥
इत्युक्तस्तदनं रामो विचचार सलक्ष्मणः ।
शङ्कितः सशरं घोरं Teta स मराधनुः ॥ १ ॥
ग्ररायकाएरं art
ततः पर्वतकूटाभं छिन्नपत्तं दिन्नोत्तमं ।
द्दर्श पतितं भूमी ATA TTT ॥ १०॥
तं दृष्टा गिरिसंकाशं रामो लक्ष्मणमत्रवीतू ।
अनेन सीता वेद्की भत्तितात्र न संशयः ॥ ११॥
MAAS रक्षो व्यक्तं श्रमति कानने ।
TARA विशालाक्षीं सीतामास्ते यथासुखं 1142
एनं रुनिष्ये दीपताग्रेः शीघं वाणेरनिकांगे: ।
MAT: agat ANTA मळाचलं ॥ १३॥
इत्युक्काभ्यपतद्रध्रं संधाय धनुषि लुरे ।
Hal रामः समुद्रात्तश्चात्तयन्निव मेदिनीं ॥ १४॥
स दीनो दीनया वाचा मुखेन रुधिरं वमन् ।
अ्रभ्यभाषत तं क्रुढ राम रामेति राघवं ॥ १५॥
घामोषधीमिवारण्ये विचिनोषि नृपात्मन्न ।
सा सीता मम च प्राणा रावणोनोभयं कृतं ॥ १६॥
बया विकीना ASAT लक्ष्मणेन च राघव ।
क्रियमाणा मया दृष्टा रावणेन बलीयसा ॥ १७॥
सीतामभ्युपपन्नोऽङ्ं रावणश्च रणे मया ।
विधंसितरथः पुत्र पातितो धरणीतले ॥ १८॥
एतत् तस्य धनुर्भग्रमेतच्छचं विमितं ।
mi तस्य रथो राम भग्नः सांग्रामिको मया ॥ ११॥
m. 37
२६० रामायणं.
अत्र TS मया दत्त रावणस्य पुनः पुनः ।
पन्षतुणउनविधीरं गात्राएयारुनता मरत् ॥ २०॥ ..
ग्रथ श्रान्तस्य मे पक्षी किवा FACT रावणः |
FRATI वेदेङीमुत्यपात विदधायसा ॥ २१॥
सीतामभ्युषपन्नोऽक् रावणेन कतो रणे ।
रक्षसा निरतं पूर्व न बं मां रुसुमर्कसि ॥ २२॥
ब्नढायुषं तु विज्ञाय कथयन्तमिमां कथां ।
TAT TRASI रुरोद सुलक्ष्मणः ॥ २३॥
एकमेकायने उगे निः श्वस्तं कथञ्चन ।
समीक्ष्य इ: वित तत्र रामः सीमित्रिमन्रवीत् ॥ २३॥
राब्यश्रंशो वने वातः सीता नष्टा मृतः पिता ।
fatti ममालक्ष्मीनिर्देछेद्पि पावकं ॥ २१॥
Tale सलिलस्यार्थ त्रज्नेयं लवणाम्भसं ।
सोऽपि मां नूनमासाब श्रुष्पेन्नद्नदीपतिः ॥ २६॥
नास्त्यभाग्यतरो लोके मयास्मिन् सचराचरे ।
घेनेयं मकती प्राप्ता मपा व्यसनवागुरा ॥ २०॥
TI पितृवयस्यो मे गृध्रराज्ञो जरान्वितः ।
शेते विनिरूतो भूमी मम भाग्यविपर्यघात् ॥ २८॥
ह्त्येवमुक्का तु वचो राघवः AREA: ।
पस्पर्श पाणिना गृध्रं पितुः सरेर विदर्शयन् ॥ २१॥
mA २११
LXXIII.
रामः प्रेक्ष्य तु तं गृध्रं भुवि रौद्रेण पातितं ।
सौमित्रिं मित्रसंपन्नमिदे वचनमन्रवीत् ॥ १॥
ममाषं नूनमधीय यतमानो विकङ्गमः ।
राक्षसेन कतः संख्ये प्राणांस्त्यज्ञति उस्त्यत्नानू ॥ R
मन्द्प्राणो कायं पक्षी कथख्िय्यदि त्रीवति ।
स्वरकीनश्च दीनश्च विस्फुरः समुदीक्षते ॥ ३॥
maa TANT घावच्छक्कोति भाषितुं ।
तावत् पृच्छाम्यर सीतां राज्ञानं पिशिताशिनां ॥ 8॥
न्नढायो यदि शक्रोषि वाचमीरपितुं पुनः ।
सीतामाचच्ख भद्रे ते बधमात्मन हव च ॥५॥
Fal वामकुमव्यग्रे तंतरछत्रणामुत्सळे ।
Ti वर्षसहुख्राणि न्रीव ले चिरमएउन्न ॥ ६॥
किंनिमित्तं कृता सीता रावणास्य च किं मघा ।
अपराई छ वा दृष्टा रावणेन मम प्रिया Nou
कथं तदिन्टुसंकाणं मुवमासीन्मनोरुरं ।
सीताया क्रियमाणायास्तदा क्र्रेण रक्षसा ॥ ८॥ `
aaa: कपंवीर्यः किंकमी च स राक्षसः।
क्क चास्य भवनं तात RA परिपृच्छतः ॥ १॥
२२ रामायणं
कथं वा समनूप्रापो दएउकं स मरनं ।
चित्रकाननसंपन्नं बळुपादपसंकुत्ं ॥ १०॥
तमुदीक्ष्याध दीनात्मा विलपन्तमरिदमं ।
PRS STATA जटायुः परमातुरः ॥ ११॥
स वाचा व्यक्तया राममिदं वचनमन्रवीत् ।
सा कृता राक्षसेन्द्रेण रावणेन बलीयसा ॥ १२॥
मायामाश्रित्य विपुलां वातडर्दिन॑संकुत्वां ।
परिश्रान्तस्य मे Ta छिब्वा पक्षी निशाचरः ॥ १३॥
सीतामादाय वेंदेङीं प्रयातो दक्षिणामुखः ।
उपरुध्यत्ति मे प्राणा दृष्टिश्रीम्यति राघव ॥ १४॥
पश्यामि वृक्षानेतांश्च सौवणीनिव सांप्रतं ।
घेन राम मुङ्ूर्तेन सीतामादत्त रावणः ॥ १५॥
तस्मिन् नष्टं धनं स्वामी क्षिप्रं संप्रतिपग्यते ।
बिन्दो नाम मुळूती*सौ नाबुध्यत स तं तदा ॥ १६॥
कषो यथामिषं प्राप्य क्षिप्रं न स भविष्यति ।
तन्न व्यथा रान्नपुत्र कर्तव्या राम रेस्यसे ॥ १७॥
Ran सरितः क्षिप्रं कुवा तं रावणं रणे ।
संस्थानस्य गृध्रस्य रामं प्रत्यमिभाषिणः ॥ १८॥
आस्यात् PATS रुधिरं म्रियमाणस्य सामिषं ।
इद चोवाच वचनं म्रियमाणो विकुङ्गमः ॥ १९ ॥
अरएयकाएएं २१३
सर्वतश्चारयन् दष्टिमस्थिरामतिविद्लः |
समुद्रे दक्षिणे द्वीपि लड्राधिषतिरीश्वरः ॥ २०॥
पुत्रो विश्रवसः साक्षाढाता वेश्रवणस्य च ।
इत्युक्का डर्बलः प्राणान् मुमोच पतगेश्वरः ॥ २१॥
TR ARIA रामस्य ब्रुवाणस्य FATA: ।
त्यक्का शरीरे गृध्रस्य प्राणा ज्म्मुर्तदायुषः ॥ २२॥
स निक्षिप्य शिरो भूमी प्रसार्य च शिरोधरं ।
विक्षिप्य चरणौ गृध्रः पपात धरणीतले ॥ १३॥
तं गृध्रं प्रेक्ष्य पतितं गतासुं पर्वतोषमं ।
रामः FASS aT वचः सौमित्रिमब्रवीत् ॥ २४॥
बळूनि राक्षसावासे वषीणि वसता मुखं ।
अनेन दषडकारापं विचीर्णमिक् पक्षिणा ॥ २५॥
ग्रनेकवर्षशतिकश्चिरकालमुषस्थितः ।
va कतः शेते कालो हि उरतिक्रमः ॥ २६॥
TT: Paga युक्तं मृतं दृष्टा नटायुषं ।
अन्रवीज्लक्ष्मणं रामो मुखेन परिश्रुष्यता ॥ २०॥
पश्य लक्ष्मण गृध्रोऽयमुपकारी RTA: ।
सीतामभ्युषपन्नश्च रावणेन कतो बली ॥ २८॥
TRI परित्यव्य पितृपेतामर्ं मरत् ।
मम हेतोरयं प्राणानमुञ्चत् पतगेश्वरः ॥ २३ ॥
288 रामायण
सर्वत्र बलु दृश्यले साधवो धर्मचारिणः ।
प्रूराः शरण्याः सौमित्रे तिर्यग्योनिगतेघपि ॥३०॥
श्रयं सवा मम पितुः सानुक्रोशो विरूद्मः। |
मम रेतो; पराक्रान्तो गतः स्वर्गे न संशयः ॥ ३१॥
पुत्रेरपत्येर्दरिञ्च परिद्दीनो मकावने ।
अ्रस्मद्थाय धमीत्मा गतो वेवस्वतन्षयं ॥ ३२॥
Adam इ: षं न मे इ: खं तथाविधं ।
यथा विनाशो गृध्रस्य मत्कृतेन परंतप ॥ ३३॥
राजा दशरथः श्रीमान् यथा मम मळायणा: ।
gaa मान्यश्च तथायं पतगेश्वरः ॥ ३४॥
लक्ष्मणाकर काष्ठानि निर्मधिष्यामि पावकं ।
पक्षीन्द्र सत्करिष्यामि मदर्थे निधनं गतं ॥ ३१॥
नाथं पतगलोकस्य चितामारोप्य लक्ष्मण ।
इमं धक्ष्यामि सौमित्रे कतं रौद्रेण पक्षिणं ॥ ३६॥
एवमुक्का चितां दीप्तामारोष्य पतगेश्वरं ।
द्दाक रामो धमीत्मा पतगेन्द्रै ब्रद्ययुषं ॥ ३७॥
रामोऽथ सरूसौमित्रिविंगाछा त्रलमोत्रस्ता ।
FAT चोदककार्य तु आतरौ रामलक्ष्मणी ॥ ३८॥
रोरिमांसानि चोत्कृत्य पेषीकृत्य महायशाः ।
शकुनेभ्यो ददौ रामो वन्ये कृरितशादले ॥ ३६॥
MURG २३५१
यं तु मृतस्य मर्त्यस्य तपत्तीर बिज्ञातयः ।
तं स्वर्गमने तस्य मन्नं रामो त्रत्राप छू ॥४०॥
ततो गोदावरीं गबा नदीं नरवरात्मन्नी ।
उदकं ददतुस्तस्मे TENTA त्रदायुषे ॥ 8१॥
स गृध्रराजः कृतवान् षशस्करं
` सुडष्करं कर्म रणे निपातितः । `
मरर्षिकल्येन च तेन सत्कृतो
ama पुएयाँ गलिमुत्तमां शुभां ॥४२॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारणयककाणडे ज्ठायुदर्शनं नाम
द्विसप्ततितमः सर्गः == ज्ञठायुसंस्कारो नाम
त्रिसप्रतितमः सर्गः ॥
२१६ qani
LXXIV.
कृ्रेवमुद्कं तस्मे प्रस्थितौ रामलक्ष्मणी ।
भ्रातरौ मेघसंकाशं ्ननस्थानमुपेयतुः ॥ १॥
ततो०स्तं कि गते सूर्य संश्रितौ स्वकमाग्रमं ।
कल्यमुत्थाय च पुनः कृतज्प्याङ्किकावुभौ ॥ २॥
ततः श्रून्यं जनस्थानं परित्यत््य महाबली ।
ग्रन्वेषमाणौ ती सीतां त्ग्मतुः पश्चिमां दिशिं ॥ ३॥
ततस्ती पश्चिमां गवा शरचापासिधारिणौ ।
अ्रविप्रकतमिक्ष्वाकू पन्थानं प्रतिपय्य वे ॥ ४॥
TRI बङ़भिर्लताभिश्च समावृतं ।
पर्वतेर्न्तिईर्गे मकुद्वनमपण्यतां ॥ ५॥
व्यतिक्रम्य तु वेगेन व्यालसिंकनिषेवित ।
अतिभीमं मकारणयं श्रातरौ तौ मकाबत्तौ ॥ ६॥
ततः परं जनस्थानात् ऋोशत्रघमतीत्य वे ।
क्रीच्चालयं विविशतुर्गरुनं वनमोन्नसा ॥ ७॥
नानामेघगणप्रल्यं प्रकृष्टमिव सर्वतः ।
AIR: प्रुभेः कीर्णं मृगपक्षिगणाकुलं ॥ ८॥
मार्गमाणी तु वेंदेकीं ्रातरौ ती विचेरतुः ।
तत्र तत्रावतिछतौ सीताररणइ:खितौ ॥ १ ॥
ग्ररएयकाएरं ato
लक्ष्मणस्तु मरातेत्नाः सत्यवाक् शीलवान् प्रुचिः ।
TAA प्रा्नलिवीकां श्रातरं दीनचेतसं ॥ १०॥
स्पन्द्ते मे TS बाहुझुद्धिममिव मे मनः ।
विपरीतानि पश्यामि निमित्तानि मकाभुन्न ॥ ११॥
घोरऱपाणि दृश्यन्ते कुरु वीर मनः स्थिरे ।
इमानि कि निमित्तानि सख्यः शंसत्ति विग्ररूं ॥ १९॥
एष वन्नुलको नाम पक्षी परमदारुणः ।
अपसव्यं प्रयात्याप्रु शंसयन् नौ मर्यं ॥१३॥
ग्रथ तत्र मकाघोरं विकृतं तं मठोच्छ्यं ।
विवृद्मशिरोग्रीवं कबन्धमुद्रे मुखं ॥ १४ ॥,
रोमभिर्निचितं तीच्गोर्मकागिरिमिवोच्द्रितं ।
नीलमेघनिभं घोरं मेघस्तनितनिस्वनं ॥ १५॥
मकता MATA विपुलेनायतेन च ।
एकेनोरसि दीर्घेण नयनेनातिद्र्शिना ॥ १६॥
मळादंष्टोपपन्नं तं बलिनं सर्वघातिनं ।
भक्षयन्तं ALAM घोरानृत्तमकाद्विपानू ॥ १७॥ -
भुन्नौ दधि विकुवीणं घोरौ घोत्रनमायतो ।
az विविधांश्चेव कराभ्यां मृगपक्षिणः ॥ १८॥
ATA बनात् तस्मादनेकान् मृगयूथपान् ।
स्थितमावृत्य पन्थानं कबन्धं तावपश्यतां ॥ ११॥
n. 38
३६६ रामायणं
अथ तौ समतिक्रा्ती ्रोशमात्रात्तरेण तु ।
श्रातरावतिकापेन गृरीती दीर्घबाङना ॥ २०॥
TURI बलादीरी ANTA महाबलौ ।
कृष्यमाणौ ददृशतुबीळू परिधसंनिभौ ॥ २१॥
मकागन्रकराकारौ घरै रोमभिराचिती ।
दीर्घशुष्कनखी घोरी पञ्चास्याविव पन्नगौ ॥ २२॥
ताभ्वामाकृष्यमाणी तु खड़वाणधनुर्धरी ।
कृच्ड्रेणास्य समीपं तावुपनीती व्यवस्थितौ ॥ २३॥
न शशाक हि तौ वीरी श्रातरौ रामलक्ष्मणौ ।
प्रक्षेपुमास्ये बाङ्भ्यामवश्टव्यी स्वतेत्नता ॥ २४॥
अधोवाच ARIAS: कबन्धो दानवोत्तमः ।
शरचापधरौ वीरौ श्रातरौ रामलक्ष्मणी ॥ २५॥
कौ युवां वृषभस्कन्धौ मदावड्रधनुर्धरी ।
घोरे वनमिदं प्राप्ती मम भक्ष्यावुपस्थिती ॥ २६॥
ri च कामं च किमर्थे चागतौ युवां ।
यो मे देशमनुप्राप्तौ नुधार्तस्यात्र तिलः ॥ २७॥
तस्य तदचनं भ्रुवा कबन्धस्य TIA: ।
उवाच लक्ष्मणं रामो मुखेन परिश्रुष्यता ॥ २८॥
कृच्छ्रात् कृच्छ्रतरं प्राप्ती दारणं सत्यमेव तु ।
व्यसनं जीवितान्ताय प्रियामनुपत्तभ्य च ॥ २१॥
अ्ररएएयकाएउँ att
नातिभारी“स्ति देवस्य सर्वभूतेषु लक्ष्मण ।
त्मानं मां च सौमित्रे व्यसनेः पश्य मोळितो ॥ ३०॥
TTA बलवन्तश्च कृताखाश्र नरा भुवि ।
कालाभिपन्नाः fa सिकतासेतवो यथा ॥३१॥
इति ब्रुवाणो दृष्सत्यविक्रमः
प्रतापवान् दाशरधिर्महायशाः ।
da सौमित्रिमुदारदर्शनं
मतिं चकारास्य स दोर्निकर्तने ॥ ३२॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारणयककाएडे कबन्धाडूगोचरो
नाम चतुःसप्ततितमः सर्गः ॥
३०० रामायणं
LXXV.
तौ तु तत्र स्थिती दृष्टा श्रातरतौ रामत्तक्ष्मणौ ।
बाहुपाशपरिक्षिप्ती कबन्धो वाक्यमब्रवीत् ॥ १॥
तिष्ठथः कि नु मां दृष्टा लुधार्त क्षत्यर्षमी ।
ग्राकारार्थमनुप्राप्ती किं मां न प्रतिज्ञल्यथः ॥ २॥
तच्छूबा लक्ष्मणो बाका प्राप्रकालं दि तं तदा ।
उवाचार्तिसमापन्नं विक्रमे कृतनिश्चयः ॥३॥
बां च मां च पुनस्तूर्णमाद्त्ते राक्षसाधमः ।
तस्मादसिभ्यामस्याश्रु बाळू कृताव मा चिरे ॥ ४॥
ततश्च देशकालज्ञी खड्भाभ्यामेब राघवौ ।
TR तस्यांशदेशाभ्यामुभावेव निकृन्ततां ॥५॥
दक्षिणो दक्षिणं बाङमसक्तमसिना तदा ।
रामश्रिच्छेद वेगेन सव्यं वीरस्तु लक्ष्मणः ॥ ६॥
स पपात मराकायश्क्िन्नवाहुर्मरासुरः |
खं च गां च दिशश्रेव नादयन् जलदो यथा ॥ ७॥
स निकृत्तौ भुन्ी दृष्टा शोणितेन समुक्षितः ।
प्रीतः पप्रच्छ तौ वीरौ कौ बुवामिति दानवः ॥ ८॥
इति तस्य ब्रुवाणस्य लक्ष्मणाः ग्रुभलन्षणः |
समाचष्ट स तस्याथ कबन्धस्य मावतः ॥१॥
अरएयकाएरं ३०१
श्रयमिक्ष्वाकुदायादो रामो नाम मळाषशाः ।
अस्य चावरनं विद्ि AAT मां तु लक्ष्मणं ॥ १०॥
ग्रस्य देवप्रभावस्य बसतो FARÀ वने ।
रक्षसापछूता भाषी तामन्वेष्टुमिकागतः ॥ ११॥
वं तु को वा किमर्थे वा कबन्ध वससे वने ।
श्रास्येनोरसि दीपेन भग्रन्ढ्गोऽतिभीषणः ॥ १२॥
एवमुक्तः कबन्धस्तु लक्ष्मोन तथा वचः 1
उवाच परमप्रीतः स इन्द्रवचनं स्मरन् ॥ १३॥
स्वागतं TAMA दित्या प्राप्ती च राघवौ ।
Rar चेमौ निकृत्तौ मे बाळू परिघसंनिभौ ॥ १४॥
ममाष्यनेन वेशेन निर्वेद: समपय्यत ।
मृत्पिएउभूतो कोकस्थः सर्वत्तोकविगर्नितः ॥ १५॥
विकृतः पिशिताकारी न्नीबलोकभयावरूः |
न किञ्चिदत्यनं सच्चं बाहुमध्यमुपागतं ॥ १६॥
qr मळिषं वापि शालं मानुषं गन्ने ।
नावर्जयमुषप्राप्ं क्षीणपुण्यः ज्ुधान्वितः ॥ ९७॥
व्यसने वर्तमानेन शोके मरति तिष्ठता ।
राघवौ घन्मया दृष्टी नास्ति धन्यतरो मम ॥ १८॥
कीर्तिमन्ती RR धार्मिकौ सत्यविक्रमौ ।
सक्तौ श्रातरौ दृष्टा मुक्को "क पापत्नीवितातू ॥ १६॥
३०२ रामायण
उपवानरूमप्यासं कन्दर्पतटशः क्षितौ ।
अरूमात्मापराधेन प्राप्तो इृपविपर्ययं ॥ २०॥
विद्रपं च्च मे इृपमिदं सर्वभयावढूं ।
शापदोषेण संप्राप्तं मया बीभत्समीदर्श ॥ २९॥
HALT माननीयौ मे श्रातरी रामलक्ष्मणौ ।
कीर्त्यमानं यघातथ्यमिदे मे श्रूयतां वचः ॥ २२॥
उपमासीन्ममाचिल्यं त्रिषु लोकेषु विश्रुतं ।
यथा RAI सोमस्य सूर्यस्य च वृरूस्पतेः ॥ २३ ॥
श्रियो मां मध्यमं पुत्रं दनुं नाम्ना च दानवं ।
इन्द्रकोषादिदं उं प्राप्रवतमवेळि च ॥ 8॥ ˆ
aè कि तपसोग्रेण पितामरूमतोषयं ।
दीर्घमायुः स मे प्रादात् ततोऽद पूर्णमानसः ॥ २५॥
दीर्घमायुर्मया प्राप्तं किं मे शक्रः करिष्यति ।
इत्येतां बुद्धिमास्थाय रणे शक्रमधर्षयं ॥ २६॥
तस्य बाङ्प्रमुक्तेन वन्नेण शतपर्वणा ।
सक्थिनी मे Ana शरीरे संनिवेशितं ॥ २०॥
स तु मां याच्यमानोऽपि नानयर्यमसादनं ।
पितामकूवचस्तथ्यं तदस्विति च सोऽब्रवीत् ॥ २८॥
एवंभूतेन तु मया निरस्तेनाल्यतेन्नरसा ।
इदमुक्तः quit कृवाज्ञलिं तदा ॥ २१ ॥
IAA ३०३
अनाछारः कथं शक भग्रसक्थिशिरीमृखः ।
बब्चेणाभिळुतः कालं सुदीर्घमपि न्रीवितुँ ॥ ३०॥
एमुक्तो मघा शक्रो बाळू योत्ननमायती ।
maA चास्यं मे तीक्णटं ष्टरमिदे मरुत् ॥ ३१॥
सोक भुन्नाभ्यां दीघीभ्यामाकृष्यास्मिन् मकावने ।
गन्ञान् व्याघ्रान् मृगानृन्षान् भक्षयामि समन्ततः ॥३२॥
स च मामन्रवीदिन्द्रो यदा ते रामलक्ष्मणी ।
छेत्स्पतः समरे बाळू तदा स्वर्ग गमिष्यसि ॥३३॥
स बं रामोऽसि भद्रे ते नारमन्येन केनचित् ।
शक्यो vi यथा वाक्यमेतउक्तं दिवीकसा ॥ १४॥
He वामपि साळाय्यं करिष्यामि नरर्षभौ ।
मित्रं चेवोपदेच्यामि भवतोरग्रिसाक्षिकं ॥ ३५॥
एवमुक्तस्तु दनुना धमीत्मा तेन राघवः ।
इद नगाद् वचन लक््मणस्योषशृएवतः ॥ ३६॥
रावणेन कृता सीता मम भाषी यशस्विनी ।
निष्क्रा्तस्य जनस्थानात् सरू भ्रात्रा यथासुखं ॥ ३०॥
नाममात्रं तु ज्ञानामि न दपं तस्य रक्षसः ।
निवासं वा प्रभावं बा न वषं तस्य AAR ॥ ३८॥
स बं सीतां समाचक्ष्व पत्र पेनापि वा AT ।
कुर् कल्याशामत्यर्ध यदि त्रानासि तद्वतः ॥३६॥
३०४ रामायणं
शोकातीनामनधीनामेवं नः परिधावतां ।
कार्णयात् सदृशं कर्तुमुपकारे च वर्ततां ॥४०॥
एवमुक्तस्तु रामेण वाक्यं तत् करुणाक्षरं ।
प्रोवाच कुशलो वत्तु वक्तारमपि राघवं ॥ ४१॥
दिव्यमस्ति न मे ज्ञानं नापि ज्ञानामि मेथिलीं ।
घस्तां ज्ञास्यति तं ज्ञास्ये दग्धः स्वं उपमास्थितः nN
मे*द्ग्धस्य न विज्ञातुं शक्किरस्ति नरर्षभौ ।
राक्षसं तं मरावीर्य पेन सीता कृता बलात् ॥ ४३॥
विज्ञानं रि मम श्रष्ट शापदोषेण राघव ।
स्वकृतेन मवा प्राप्नो योऽयं लोकविगर्दितः ॥ ४४॥
FRA पावन्न घात्यस्तं सविता श्रात्तवाकूनः |
तावन्मामवटे कृबा दक राम यथाविधि ॥ ४५॥
दृग्धस्बघाळूं IMA TASS रघुनन्दन ।
वक्ष्यामि तमक वीर् यस्ते वक्ष्यति रावण ॥ 3६॥
तेन सव्यं च कर्तव्यं न्याधवृत्तेन राघव ।
करिष्यति स ते वीर साळाष्यमरिमर्दन ॥ ४०॥
न कस्त्यविदितं तस्य त्रिषु लोकेषु राघव |
सवीन् परिसृतो देशान् स बली कारणान्तरे ॥ ४८॥
एवमुक्तौ तु तौ वीरौ तेनाधो रामलक्ष्मणौ ।
गिरिप्रस्तरमारोष्य कबन्धं समुपेयतुः ॥ 8६ ॥
ग्ररएयकाएउ ३०५
काइनिर्मयनादग्रिँ ज्नयित्रा महाबलौ |
HAIMA HAT चक्रतुस्तौ चितां ततः ॥५०॥
लक्ष्मणस्तु RR समन्ततः ।
चितामादीपयामास प्र्ननवाल च सर्वशः ॥ ५१॥
तच्छरीरं कबन्धस्य घृत्तपिएडोषमं ARA ।
मेदसः पच्यमानस्य मन्द् दरुति पावकः ॥ ११५॥
स विधूय चितामाशु भूवा चानिमिपिक्षणः ।
विमले वाससी बिभ्रन् मालां सत्तानिकीमपि ॥ ५१ ॥
ततश्चिताया वेगेन भास्वरो विरजो५म्बरः ।
उत्पपात तदा कष्टः सर्वप्रत्यड्रभूषितः ॥ ५४॥
विमाने सो५म्बरे तिष्ठन् रुंसयुक्ते मनोरमे ।
प्रभया च मदधातेज्ञा दिशो दश विरान्रयनू ॥५५॥
सो५न्तरीक्षगतो रामं कबन्धो वाक्यमन्रवीत् ।
शृणु राघव TAT सीतां घो४धिगमिष्यति ॥ १६॥
पम्या नामाभितो वापी तदभ्यासमितो गिरिः ।
ऋष्यमूक इति ख्यातो वने वसति तस्य च ॥ १७॥
सुग्रीव इति विख्यातः कामदपो महाबलः ।
सो५भिगम्यश्च Gere कर्तव्यश्च प्रदक्षिणां ॥ ५८॥
राम यखुक्कयो लोके याभिः सर्व विमृश्यते ।
परिमृश्य दशास्तास्ता दशाभागेन वर्तते ॥ परै ॥
39
३०६ रामायण
तां दशामागतो दीनां बं राम सक्लच्मणः |
यत्कृते व्यसनं प्राप्तं या भाषीपकारन ॥ ६०॥
तद्वशं बया कार्य सुमरुत् सौव्हद् वचः ।
mara रि ते सिद्धिमरूं पश्यामि चिन्तवन् ॥ ६१॥
स तु ते राम धमीत्मा सुग्रीवो नाम वानरः ।
ATA निरस्तः RA बालिना शक्रसूनुना ॥ ६२॥
ऋष्यमूके गिरिवरे पम्यापर्यत्तशोभिते ।
स वसत्यात्मवान् AZIONE सरू वानरेः ॥ ६३॥
बयस्यं तं कुरु क्षिप्रमितो TATI राघव ।
तत्सकायस्य पश्यामि तव कार्यविनिश्चयं ॥ ६४॥
तस्माद्वानररानं तं कृतज्ञं AT FAT |
भ्रत्रोत्याय समागम्य दीप्यमाने विभावसौ ॥ ६५॥
न तु ते सो५वमत्तव्यः सुग्रीवो वानरोऽपि सन् ।
FAN: कामद्रपी च सळावार्थे च कृत्यवान् ॥ ६६॥
स रि शक्तो बली कर्तु कार्ये ते BTA: ।
कृताथी वाकृताधी वा कृत्यं ते स करिष्यति ॥ ६७॥
स वानरवरः श्रीमान् पम्पामटति शङ्कितः ।
भास्करस्यौरसः पुत्रो बालिना कृतविग्रकः ॥ ६८॥
संनिधायायुधं क्षिप्रमृष्यमूकात्तयं कपिं ।
कुर् राघव सत्येन वयस्यं वानराधिषं ॥ ६६॥
्ररएयकाएउं ३०७
स हि स्थानानि सर्वणि कार्त्ल्येल कपिपुड्वः ।
नरमांसाशिनां लोके नेपुण्येनोपलभ्यते ॥ ७०॥
न तस्याविदितं लोके किञ्चिदस्तीह राघव ।
यावत् सूर्यः प्रतपति सरूखांग्रुर रिन्द्म ॥ ७१॥
तावदेव सर भ्रात्रा गच्छ् बं सूर्यनन्द्नं ।
स नदीर्विविधान् शेल्लान् गिरीणां कन्दराणि च ॥ ७२॥
अन्विष्यन् वानरैः सार्धे पत्नीं तेऽधिगमिष्यति ।
वानरांश्च मकावीयीन् प्रेषयिष्यति वानरः ।
दिशो विचेतुं तां सीतां बद्वियोंगेन कर्षितां ॥ ७३॥
सुमेरु्रङ्गाप्रे गतामनिन्द्तां
प्रमध्य पातालतलेऽपि वाश्रितां ।
प्रवङ्डमानां प्रवरस्तव प्रियां
निरस्य रक्षांसि तव प्रदास्यति ॥ ७३॥
इत्यार्षे रामायणो श्रारएयककाएडे कबन्धवाक्तं नाम
पञ्चसप्ततितमः सर्गः ॥
३०८ रामायण
LXXVL
निवेखाध स रामस्य सीतावा! प्रतिपादन ।
तराक्यमधीर्थतचन्ञः कबन्धः पुनरत्रवीत ॥ ९॥
एष राम गत: पन्था घेनेते पुष्पिता द्रुसा:।
प्रतीचीं दिशमाश्ित्य प्रकाशले मनोकरा। ।। २॥
विल्वाः पियालाः पलसाः प्र्नन्यग्रोधतिन्दुकाः ।
अञ्चत्या; कर्णिकाराश्च मधूका धवचन्द्नाः ॥ ३॥
ma यदिवा भूमी पातपिद्या यथासुखं ।
फलान्यमृतकल्यानि भक्षयत्ती गमिष्यथः ॥ ४॥
संक्रामत्तौ बळून् देशान Tarde वनाद्वनं ।
ततः पुष्करिणीं रम्यां पम्यामासाद्पिष्यथः ॥ ५॥
अशर्करां सुसलिलां तमतीधीमशेवलां ।
राम संन्नातशालूकां कमलोत्पलमालिनीं ॥ ६॥
तत्र VAT: FAT: क्रौञ्चाः सारसाश्चेव राघव ।
वल्गुस्वरा विकून्नत्ति षम्यासलिलगोचराः ॥ ७॥
ESA नरान् दृष्ट्रा बधस्याकोविदाः पुरा ।
घृतपिएडोषमान् स्थूलान् ढि्ञांस्तान् भक्षयिष्यथः ॥ ४॥
रोहितान् शकुलांग्रेव नलमीनांग्च राघव ।
चम्पायामिषुभिर्मत्स्यान् SAT राम वरान वरान् ॥१॥
तांस्तान् पक्कान् विनिष्टप्तानकृशानेककएटकान् ।
अ्रणयकाएरं ३०
विचित्य पाणी feats FETTA प्रदास्यति ॥ १०॥
सुखं ते खादतो मांस॑ पम्पायां पुष्यसंचये ।
पद्मगन्धि शिवं वारि ga शीतमनाविलं ॥ ११९॥
आदय प्ह्मिनीपन्नैर्लक्ष्मणस्तव दास्यल्ति ।
पृषतश्चेव चित्राट्रान् विमलान् वनचारिणः ॥ ११॥।
TIRATI पम्धायां दृष्ट्रा शोकं विकास्यसि ।
चित्राः सुमनसस्तत्र FIAT: कृतमालकाः ॥ १३॥
उत्पलानि च फुल्लानि तथा तामरसानि च ।
चक्रबाकचलाकानां सारसानां च रासतां ॥ १४॥
रम्यं काराउवानां च शब्द श्रोष्यसि राघव ।
द्रक्ष्यसे पञ्रषएडानि व्याकोषाणि समन्ततः ॥ १५॥
तप्रकाञ्चनवणीनि दाबाग्रिसदृशानि च ।
न तेषां तत्र माल्यानां कञ्चिद्रोपविता नरः ॥ १६॥
मतङ्गशिष्यास्तत्रासन्नृषयः सुसमाकिताः ।
अथ तेषामनावृष्यां बन्यमाळ्रतां गुरोः ॥ १७॥
ये प्रपतुर्मरीं तूर्ण शरीरात् स्वेदबिन्दवः ।
तानि माल्यानि ज्ञातानि मुनीनां भावितात्मनां ॥ १८॥
स्वेद्विन्डप्रदठानि शोभयन्ति मरत् सरः ।
तेषामग्यापि तत्रेव दृश्यते सहचारिणी ॥ ११॥
श्रवणा शवरी नाम काकुत्स्थ चिरज्ञीविनी ।
३१० रामायणं
बां तु धर्मरतं नित्यं सर्वभूतनमस्कृतं ॥ २०॥
दृष्टा देवोपमं राम स्वर्गलोकं गमिष्यति ।
गच्छ् पम्यामितो राम श्रात्रानेन सर द्रुतं ॥ २१॥
बङ़वृक्षान् वनोदेशान् पश्यन् पुष्पसुगन्धिनः ।
aaa राम पम्पायास्तीरमासाग् पश्चिमं ॥ २२॥
्राश्रमस्थानमतुलं प्रून्यं RATA राघव ।
तत्रासन् यज्ञपात्राणि परित्यक्तानि मानद ॥ २३॥
स्थानं प्रपचतां तत्र दृष्टा नीवारतएडुलान् ।
पिष्यलीलवणाभ्यां च मत्स्यान् संपादयिष्यथः ॥ २४॥
प्रभूतताडुलीयं कि पिप्पलीप्रततं वनं ।
न तमाक्रमितुं नागाः शक्रुवत्ति वराश्चमं ॥ २५॥
ऋषेस्तस्य मतङ्गस्य विविधं तच्च काननं ।
तस्मिन् नन्दनसंकाणे देवारपयनिभे वने ॥ २६॥
नानाविरूगसंघुष्टे न यात्येव MI नरः ।
ऋष्यमूकस्तु पम्यायाः पुरस्तात् पुष्पितद्रुमः ॥ २०॥
स इगीरोरूणो राम शिश्रुनागाभिरक्षितः ।
वस्तु तं विषमाचारः पापकमीधिरोकूति ॥ २८॥
तत्रेवाप्रु रुरल्येनं तुप्तमादाय राक्षसा: ।
शयानः पुरुषो राम तस्य शेलस्य मूर्धीनि ॥ २६॥
यत् स्वप्ने लभते वित्तं तत् प्रबुद्धो ५धिगच्छति ।
ग्ररएयकाएरं ३११
डदारो TITTI: पूर्वकालाभिनिर्मितः ॥ ३०॥
मळात्मभिर्मदाप्रनेश्चितस्तत्र दविज्ञातिभिः ।
तत्रेव निशि नागानामाक्रन्दः श्रूयते महान् ॥ ३१॥
क्रीउतां राम पम्पायां मतङ्गाश्रमसंनिधी ।
सिक्ता रधिरधारामिर्कान्योन्यं वनद्विषाः ॥ ३२॥
पृथक् तीधीनि गाक्त्ते मेघवणीस्तरस्विनः ।
ते तत्र Tar पानीयं रन; प्रक्षाल्य Az ॥ ३३॥
निवृत्ताः प्रतिगाक्त्ते वनानि वनगोचराः ।
राम तस्य तु शेलस्य मरती शोभना गुदा ॥ ३४॥
शिलापिधाना काकुत्स्थ डर्गे चास्याः प्रवेशनं ।
तस्या गुळाया! प्रदारे महान शीतोद्को कूद! ॥ ३५॥
बहुपुष्पफलो रम्यो नानोरगसमावृतः |
तस्मिन् वसति सुग्रीवञ्चतुर्भिः सचिविः सरू ॥ ३६॥
कदाचिच्छिखरे तस्य पर्वतस्यावति ते ।
कबन्धस्वनुशास्येवमुभौ ती रामलच्मणौ ॥ 30 U1
Bat भास्करवणीभः घे व्यराजत वीर्यवान् ।
तं तु खस्थं मळाभागं कबन्धं रामलक्ष्मणौ ॥ ३८॥
स्वस्ति तेऽस्तु प्रयाहीति राघवौ वाक्यमूचतुः ।
गम्यतां कार्यसिडार्थमित्युवाच ततो दनुः ।
सुप्रीतौ तावनुन्नातौ दनुं संपूत्य त्रग्मतुः ॥ ३१॥
३१२ रामायण
LXXVII.
ततः कबन्धः खगतः खग्वी भास्करदर्शनः |
जगामामल्य काकुत्स्थं शुभं भवनमात्मनः ॥ १॥
ती कबन्धेन तं मार्गे पम्पाया दुर्शितं वने ।
आदाय तस्थतुः प्राचीं दिशं दशरथात्मन्री ॥ २॥
तौ शेलेराचितान देशान् क्षौद्रकल्यफलट्रुमान् |
बरिती WAGES सुग्रीवं रामलक्ष्मणौ ॥ ३॥
qar तु शेलपूछे तौ वासमेकां निशां ततः ।
प्रभाताषां पुनवीरी बग्मतुः प्रथमेऽहनि ॥ 8॥
ती गबा हरमधानं विचित्रवनभूषितं ।
पम्पायाः पश्चिमं तीरं राघवावुपतस्थतुः ॥ १॥
तौ पुष्करिएयाः पम्पायास्तीरमासाय्य पश्चिमं ।
ततो ददृशतुस्तत्र शवयी रम्यमाभ्रमं ॥ ६॥
तौ तमाश्रममासाख Re RIA ।
सुरम्यमभिषश्यन्तौ शवरीमभ्युषेषतुः NOI
ती दृष्टा सा तदा सिद्वा समुत्थाय कृतान्ञलिः ।
पादौ रामस्य प्राक् लक्ष्मणस्य च धीमतः ॥ ८॥
तामुवाच ततो रामः शवरीं शंसितव्रतां ।
कचित ते निर्निता विप्राः कचित् ते वर्तते तपः ॥१॥
TARTS ३१३
कचित् ते TRITO सफला गुरुवत्सले |
कचित् ते विनयः प्राप्त कचित् ते५न्द्रियसंघमः ॥ १०॥
क्क च ते संशितात्मानस्तपः सिद्धा मर्षय; ।
ये वयोपापिताः पूर्व श्रोतुमिच्छामि तानळूं ॥ ११॥
राघवेण तथा पृष्टा सा सिद्वा सिङसंमता ।
शशंस शवरी तस्य ये मया पर्युपासिताः WARN
चित्रकूठं बयि प्रापने विमानेरतुलप्रभेः ।
इक् ते दिवमाद्रछा ये मवाभ्यर्चिताः पुरा ॥ १३॥
तेश्वाकमुक्ता धर्मिडर्मद्धाभगिर्मङूर्षिभिः ।
्रागमिष्यति काकुत्स्थः सुपुएयमिममाश्रमं ॥ १४॥
स ते प्रतिगृ्ीतव्यो रामः सीमित्रिणा तरू ।
तमर्चिवा धरुवं स्वंगी भविष्यति तवाक्षयः ॥ ११॥
मघा तु विविधं वन्यं संचितं रघुनन्दन ।
तवार्थे AUMZA पम्पायामिरू दृश्यतां ॥ १६॥
स एवमुक्तो धमीत्मा शवयी शवरीमिदे ।
उवाच रामो विज्ञाय तापसेरवरिष्कृतां ॥ १७॥
दनोः सकाशात् तव्येन प्रभावो मे मकात्मनाँ ।
श्रुतः प्रत्यक्षमिच्छामि तघेनाग्य निरीक्षितुं ॥ ९८॥
एतत् तु वचन Yat रामवक्कादिनिः सृतं ।
शबरी दर्शयामास तावुभी तदनं मरुत् ॥ ११॥
m. 4
३१३ रामायण
उवाच वचनं चेद् तावुभी रामलक्ष्मणी ।
बहुपुष्पफलं रम्यं दर्शनीयं ART ॥ २०॥
पश्य AAS मृगपच्तिगणायुतं ।
मतङ्गवनमित्येतबिश्वुतं भुवि राघव ॥ २१॥
इक् ते भावितात्मानो गुरवो मे मकाम्बुते ।
FRAT चक्रुरनलं मत्नवन्मत्नकोविदाः ॥ २२ ॥
इयं प्रत्यक्स्थली वेदी यत्र ते देवसत्क्रियाः ।
पुष्पोषद्रिः प्रपाताश्मक्रुभ्युग्यतेः करे: ॥ २३॥
तेषां तपःप्रभावेन पश्याव्यापि रघूत्तम ।
न ल्लायसि न श्रुष्यत्ति कुसुमानि कुशास्तथा ॥ २४॥
अशक्रुवद्विस्तेगलुमुपवासश्रमालसेः ।
चित्तितानागतान् पश्य सङितान् सप्त सागरान् ॥ २५॥।
कृताभिषेकेर्न्यस्तानि वल्कलानीक् तेर्दिने: ।
पश्याग्यापि न SITA वृक्तासक्तानि शष ॥ २६॥
एतांश्चान्यांश्च सा तस्मे प्रभावांस्तपसों TATA ।
तेषां मुनीनामाचष्ट रामाय विदितात्मने ॥ २०॥
STAT रामश्च AAT ATS तद्वचः ।
वचनात्ते च सा राममिदं वचनमब्रवीत् ॥ २८॥
Hea वनमिद दृष्टं श्रोतव्यं च श्रुतं बया ।
तदिच्छाम्यभ्यनुन्नातुं त्यज्ञामीद्ं कलेवरं ॥ २१॥
ग्ररायकाएरं ३१५
तैषामिच्छाम्यरूं गतुँ मुनीनां भावितात्मनां ।
समीपमाश्रमस्थानां पानरं पर्यचारिषं ॥३०॥
धर्मिष्ठ तु वचस्तस्याः श्रुवा रामः सलक्ष्मणः ।
TANA गच्छेति प्रकृष्टचदनो SAAT ॥१९॥
अनुज्ञाता तु रामेण छुब्वात्मानं FATTA |
ब्वलन्ती स्वेन वपुषा स्वर्गमेव SITA सा ॥३२॥
पत्र ते सुकृतात्मानो विक्रन्ति मकर्षयः ।
तत् पुण्यं शवरी स्थानं न्रगामिव समाधिना ॥ ३३॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारण्यककाएडे कबन्धोषद्शो नाम
षद्सप्ततितमः सर्गः == शवरीदर्शनं नाम
सप्तसप्ततितमः सर्गः ॥
३१६ रामायण
LXXVIII.
दिवं तस्यां तु यातायां शवयी स्वेन कर्मणा ।
लक्ष्मणेन सह श्रात्रा चिन्तयामास राघव: ॥ १॥
चिन्तवि्या तु धमीत्मा प्रभावं तं मरात्मनां ।
इद श्रातरमेकाग्रं लक्ष्मणां वाक्यमब्रवीत् ॥ २॥
दृष्टोऽघमाश्रमः पुण्यो RIA मकात्मनां ।
विश्वस्तमृगशाईलो नानाविकगसेवितः ॥३॥
FATA तु समुद्राणामेषां तीर्थेषु लक्ष्मण ।
उपस्पृष्टं तु विधिवत् पितरश्चैव तर्पिताः ॥ ४॥
प्रनष्टमश्रुभं सर्वै कल्याणं समुपस्थितं ।
तथा हि संप्ररृष्ट मे वद्यं पश्य लक्ष्मण ॥ १॥
कद्यं कि नरस्याक Pi वा यदिवाश्रुभं ।
पूर्व कि मनसा ध्यातं पश्चादेतदवाष्यते ॥ ६॥
Avi ef शोकः शात्तिमवाप्स्यति ।
तानीमानि च दृश्यते मनोज्ञानि समन्ततः ॥ ७॥
मन्दस्तु मन्द्शिशिरो विरज्ञाः प्रणुद्न् क्लमं ।
अ्रनुलोमसुखो वायुरनुसारयतीव मां ॥ ८॥
शोकश्च मनसो ASTI मन्द्मन्द्मपिति च ।
स्थिरीभवत्ति गात्राणि वि्रुध्यत्ती न्द्रियाणि च ॥ १ ॥
MIRI ३१०
ट्वमप्यतितप्तस्थ शोको मे व्यवधूयते ।
शरीरे नायते लक्ष्मीर्धृतिश्रेव यथा पुरा ॥ १०॥
न चापि दर्शन हरे तस्या बाप्या विचिन्तये ।
वीक्षस्व पुरुषव्याघ्र सिद्धि शंसत्ति लक्ष्मण ॥ ११॥
एते मम मुखाः सौम्या मृगाः सर्वे प्रदक्षिणाः ।
मनोज्ञेः परितो वाग्भिगीयन्तीव मकागिरौ ॥ १२॥
सुशीतो वनस्यास्य नानागन्धवरूः शिवः ।
देशयन्निव पन्थानं मन्द् बक्ति मारुतः ॥ १३॥
सुप्रभं च प्रसन्नं च वदनं ते”य्य लक्ष्मण ।
पूर्व कि कूदये *ज्ञाती गुणदोषी समश्नुते ॥ १४ ॥
शक्यं चिरमपि स्थातुं पुण्येशस्मिन् मुनिसंश्रये ।
न च तृप्तिं गमिष्यामि वर्षीणामयुतेर॒पि ॥ १५॥
मार्गितव्या तु वेदेकी घया सक ममानघ ।
न स्यात् कालो व्युतिमते ग्रासीनानामिकाश्रमे ॥ १६॥
तस्मादागच्छ गच्छावस्तां घम्यां प्रुभकाननां ।
आष्यमूको गिरिर्यस्या नातिट्ररे प्रकाशते ॥ १७॥
घस्मिन् बसति स प्राज्ञः सुग्रीवोऽश्रुमतः सुतः ।
नित्यं बालिभयत्रस्तश्चतुर्भिः सचिवेः सरू ॥ १८॥
aa बरितो द्रष्टं स्वकार्यवरया करिं ।
तदधीनं कि नः सौम्य सीतायाः परिमार्गणं ॥ ११ ॥
३१८ रामायण
ब्रुवाणमेवं तु तदा रामं सौमित्रिरब्रवीत् ।
गच्छावः ARA तत्र ममापि ब्रते मनः ॥ २०॥
श्राश्रमादथ निष्क्रम्य तस्मात् स रघुनन्दनः ।
BUT ततः TAT नानापाद्घशोभितां ॥ २१॥
निरीक्षमाणो विविधान् सर्वतः पुष्पितान् द्रुमान् ।
प्रमदाभिरिव स्कन्धे लताभिः परिवेष्टितान् ॥ २२॥
कोष्िकेर्वज्ञुलकेः शतपत्रेस्तिरीटकेः ।
पुत्रप्रिये: पूमुविर्भरदवात्रे: प्रियम्बंदेः ॥ २३ ॥
एतेरन्येश्च विङ्गेनीदित तन्मरूदनं ।
असावगच्छदिक्रातो राघवः सरूत्तच्त्मण: ॥ १४॥
स ददर्श ततः पम्पां श्रुभशीतज्रलाशयां ।
प्रदृष्टनानाशकुनां बकुपादपसंकुत्नां ॥ २१॥
कुमुदोत्पलिनीं रम्यां श्रुभां मणिनिभोद्कां ।
बङ्पडूजसंबाधां बङ्पुष्करमणिउतां ॥ २६॥
झेंसकारएउवाकीणीं मकर्षिगणसेवितां ।
चक्रवाकोपक्रीरां च कादम्बेः कूनितां तथा ॥ २७॥
वीन्यमानस्तु शीतेन सुखस्पर्शेन वायुना ।
नक परिश्रमं रामः सक सौमित्रिणा तदा ॥ २८॥
द्रुमान् पुष्पफलोपेतान् परपुष्टविनादितान् ।
मृइशाढलनीलानि दृष्टा भूमितत्तानि च ॥ २१॥
अरणयकाएरँ at
संप्रकृष्टस्ततो रामः पम्पां च सुमनोळ्रां ।
बालार्कसद्शैः Tat: प्रदीप्तामिव सर्वतः ॥ ३०॥
मकाबली तां तु शिवामकर्दमां
निरीक्ष्य पम्पामभिरामदर्शनां ।
ऋषीततां विल्लुषदीं मरानदीं
TI मित्रावरुणावकृष्यतां ॥ ३१॥
इत्यार्षे रामायणे श्रारणयककाएंडे पम्पागमनं नाम
ग्रष्टासप्ततितमः सर्गः ॥
३२० रामायणां
LXXIX.
तां समन्तात् समालोक्य रम्यां पुष्करिणीं श्रुभां ।
रामः सौमित्रिमाभाष्य विललापाकुलेन्द्रियः ॥ १॥
सौमित्रे पश्य पम्पायाः काननं शरुभदर्शनं ।
TÀ यत्र णेल्लाभा FAT: सशिखरा इव ॥ २॥
सुखानिलोऽयं सौमित्रे कालः प्रचुरमन्मथः ।
गन्धवान् सुरभिवीतो नानापुष्यितकाननः ॥३॥
पश्य पुष्पाणि सौमित्रे वनानां पुष्पशालिनां ।
सूतां पुष्पवर्षाणि वर्ष तोयमुचामिव ॥ ४॥
प्रस्तरेषु च DIG विविधाः काननद्रुमाः ।
वायुवेगप्रचलिताः पुष्पेरवकिरत्ति मां ॥ १॥
मारतः सुखसंस्पशी वाति चन्दनशीतलः ।
षढ्पदेरमिकून्द्विर्वनेषु च सुगन्धिषु ॥ ६॥
गिरिप्रस्थेषु सौमित्रे पुष्पवद्वि्मनोरमे: ।
संसक्तविटपस्कन्धे$निरीक्ष्यं नभस्तलं NON
पुष्िताग्रांश्च पश्येमान् कर्णिकारान् समन्ततः ।
काटकप्रतिमाच्छ्न्नान् नरान् पीताम्बरानिव ॥ ४॥
वसन्तकाल: प्राप्तोऽयं नानाविक्गकून्ितः ।
विशालाक्ीविहीनस्य मम शोकविवर्धनः ॥ ६ ॥
श्ररएयकाएएं ३२१
सीमित्रे मां मुड़: खार्ते संतापयति मन्मथः ।
TA विवदमानश्च कोकिलो मामिवारूयत् ॥ १०॥
प्रियासकायो मुदितो वसन्तकामदीपितः ।
एष दात्यूकको दष्टो रम्ये कानननिर्करे ॥ ११॥
प्रवदन् मन्मधाविष्टः स्वकात्तामनुतिष्ठति ।
विचित्रमिक् गायलि वायुभोगामिनन्द्निः ॥ ११॥
भृङ्गराज्ञाभिर्द्ताः सौमित्रे मधुरस्वराः |
मां विना मृगशावाक्षीं सीतां वाष्पन्नडीकृतां ॥ १३॥
संतापयन्ति सौमित्रे क्रूर श्रित्रामिव ग्रहः ।
शिविनीभिर्वृता भात्ति मूरा गिरिसानुषु ॥ १४ ॥
पश्य लक्ष्मण नृत्यन्तं मपूरमनुनृत्यतीं ।
मधूरीं मन्मधाविष्टां मम शोकविवृद्धये ॥ १५॥
नेव नूनं मयूरस्य रक्षसापक्हता प्रिया ।
श्रे यथा विरक्तिः पुष्पमासि सुमध्यमां ॥ १६॥
परिचुम्बति संविश्य श्रमरञ्रूतमञ्जरीं ।
नवसंगमसंकृष्टः कामी प्रणयिनीमिव ॥ १७॥
पश्य चाउणि पुष्पाणि निष्फलानि भवन्ति मे ।
पुष्यभारसमृद्दानां द्रुमाणां शिशिरात्यये ॥ १८॥
एष पुष्यवरो वायुः सुखस्पर्शः सुवावरूः |
तां विचिन्तयतः कान्तां पावकप्रतिमो मम ॥ ११॥
m. 41
३२२ रामायणं
श्यामा पद्मपल्ताशाक्ती विनाभूता मया प्रिया ।
सीता परवशं प्राप्ता सापि शोच्या बघं यथा ॥ १०॥
ग्रस्मिन् काले प्रमुदिताः संघशः शकुनाः कलं ।
MHA इवान्योन्यं कामोत्सारुकरा मम ॥ २१॥
नमिताङ्गोऽयमस्तव्धो मत्तः प्रमुदितः सुखं ।
वायसः शिखरस्यात्ते कष्टं मामभिनन्दति ॥ २२॥
हष मे तत्र RA सकाशं कथपिष्यति ।
पक्षी कुशलवृत्तात्तं तस्याश्च कुशलं मम ॥ २३॥
पश्य लक्ष्मण संवादं मम मन्मधवर्धनं ।
पुष्पिताग्रेषु वृक्षेषु दिज्ञानामनुकून्नतां ॥ २४॥
सौमित्रे पश्य पम्यायाश्चित्रासु वनरान्निषु ।
मधुरे कोकित्नालाषमृतुदोषिण कूजतां ॥ २५॥
एषा THAT TAT पद्मिनी चोत्यलायुता ।
झुंसकारणडवाकीणी फुल्लसीगन्धिकाकुल्ता ॥ २६॥
चक्रवाकयृता नित्यं विचित्रकुसुमोत्करा ।
मातङ्गमृगधूथिश्च सेवितेषं न्नत्लार्थिमिः ॥ २०॥
प्मान्यशोकपुष्याणि दृष्टा दृष्टिर्विकन्यते ।
सीतापा नेत्रकोषाभ्यां सदृशानीव लक्ष्मण ॥ २८॥
पक्मपुष्परजोन्मिश्रो वृक्षात्तरविनिःसृतः ।
निश्चास इव सीताया वायृवीति मनोरमः ॥ २६॥
अरएयकाएरं ३२३
सीमित्रे पश्य पम्पायां दक्षिण गिरिसानुषु ।
पुष्पिताः कर्णिक।रस्य यष्टीः परमशोभनाः ॥ ३०॥
अ्रधिकं शेलनराज्ञोऽयं धातुभिञ्च विभूषितः ।
धातुनं gaa रेणुं वायुवेगेन घर्षितं ॥ ३१॥
पम्पातीररुदाश्चेव पुष्पिता मधुगन्धिनः ।
मालत्यो मल्लिकाश्चेव करवीराः सुपुष्पिताः ॥३२॥
गिरिप्रस्थे तु सौमित्रे सर्वतः पृष्यितान् द्रुमान् ।
निष्यत्रान् दरतः पश्य प्रदीप्तानिव किंशुकान् ॥ ३३॥
शोभन्ते माधवे मासि सिन्धुवाराः सुपुष्पिताः |
चिरविल्वा मधूकाश्च वन्नुलास्तिन्दुकास्तथा ॥३४॥
चम्पकास्तिलकाश्चेव नागपुष्याश्च पृष्यिताः ।
अर्जुना TIZIO दृश्यन्ते गिरिसानुषु ॥ ३५॥
केतकोद्रालकाश्वेव शिरीषाः शिंशपास्तथा ।
धवाः शाल्मत्तयश्चेव रक्ताः कुरुवकास्तथा ॥ ३६॥
तिनिशा नक्तमालाश्च चन्दनाः पिचुला श्रपि ।
तथा तालास्तमालाश्च नागवल्यः करज्ञकाः ॥ ३०॥
उडुम्बराः कदम्बाश्च पूर्णकाः पारिभद्रकाः ।
नीपाश्च वरुणाश्रेव सर्वतो भालि पुष्पिता; ॥ ३८॥
वनेषु पश्य सीमित्रे द्रुमाणां पुष्यसंपदे ।
पुष्पमासं विकुवीणाः प्रकषीदिव पुष्पिताः nat ii
३२४ रामायणं
पश्य पम्पां श्रुभनलां सुप्रभां पुष्करावृतां ।
चक्रवाकानुचरितां कृसकारएउवाघुतां ॥ Bo tt
प्रवे: Aaa संघुष्टां सारसेरभिनादितां ।
ग्रधिकं शोभते म्पा pare: ॥ ४१॥
दीपयत्ति च मे कामं विविधा मुदिता feat: ।
श्यामां पद्ममुखीं SAT मन्मथो वर्यते मम ॥४२॥
पश्य सानुषु चित्रेषु मृगीभिः RATA मृगान् ।
अरं तु मृगशावाक्ष्या वेंदेद्या रहितो०सुखी ॥४३॥
अस्मिन् सानुरुछे रम्ये मत्तद्वित्नगणायुते ।
पक्मसौगन्धिकयुते इ: खशोकापरे शिवे ॥ 88॥
रमेयं fama? विविधे काननोत्तमे ।
पश्येयं यदि वेदेकीं नलिन्युपवने सुखे ॥ 8५॥
का प्रिये मृगशावाक्षि तप्तकाञ्चनवार्णिनि ।
कष्टं मां नाभिज्ञानासि विक्ञितं मूर्वचेतसं ॥ ४६॥
निवास्यमानं केकेव्या eet वने चरं ।
MAR कथमय्च ं त्यक्का निर्विषयं गता ॥ ४७॥
छ प्रीतिः क्क च ते उत्ति; क्क भल्तिः क्क च सा दया ।
यन्न मां उ: खशोकार्ते नाभित्ञानासि न्नानकि ॥ ४४॥
एवं स विलपंस्तत्र शोकोपकतचेतन: ।
अ्रवेक्षत शिवां पम्यां रम्यवारिवदां AT ॥ ४१ ॥
MARTE ३२५
निरीक्षमाणस्तु ततो महात्मा
सर्व वने aaa
उद्विग्रचेताः सरू लक्ष्मणेन
विलप्य इ: खोषरूतः प्रतस्ये ॥ ५०॥
तावृष्यमूकं सरितो प्रयातौ
सु्रीवशाखामृगसेवितं तं ।
त्रस्ताञ्च दृष्ट्रा करयो TAIT
ITA राघवलक्ष्मणी तौ ॥ ११॥
इत्यार्षे रामायणे मदर्षिवाल्मीकीयि श्रादिकाव्ये
चतुर्विशतिसार्स्यां संहितायाम्
आरणयककाणउे रामोन्मादकरो नाम
नवतप्ततितमः सर्गः ॥
श्रारणयककाएउँ समाप्तं ॥
—- — 0 “चक
की पपया स
Digitized by Google
किष्किन्ध्याकापरं
L- ee end — - ——-- + ana A re oe nni
Digitized by Google
अध
श्रोरामायणो वाल्मीकीये
किष्किन्ध्याकाएउं
I.
तौ तु दृष्टा ARTA श्रातरौ रामलक्ष्मणी ।
सुग्रीवः परमोदिग्रः सर्वेरनुचरेः सध ॥९॥
चित्तयाभिपरीतात्मा निश्चित्य गिरिलइने ।
वरायुधधरौ वीरौ सुग्रीव: प्रवगेञ्चरः ॥ २॥
न स चक्रे मनः स्थातुं वीक्षमाणो महाबलौ ।
sara: सवी दिशः समवलोकयन् ॥ ३॥
व्यवातिष्ठत नेकस्मिन् देशे वानरपुझ्वः ।
स चिन्तयामास विभुर्विमृश्य च पुनः पुनः ॥४॥
त्यक्तुकामो गिरे: TE यत्रासीतू समवस्थितः ।
चिन्तयन्नेव सरसा सनूमत्प्रमुखान् करीन् ॥५॥
मन्ननिञ्चयतक्वज्ञान् समीपस्थान् व्यत्तोकयत् ।
ततः स सचिवेभ्यस्तु सुग्रीवः प्रवगाधिषः ॥ ६॥
42
३३० रामायणं
शशंस परमोदिग्रो गच्छन्ती रामत्तक्ष्मणी ।
एती वनमिदे उगे बालिप्रणिकितौ चरौ ॥ ७॥
छद्मना चीरवसनौ मनुष्यावागताविक् ।
ततः सुग्रीवसचिवा दृष्टा तौ बरधन्विनी ॥ ८॥
maa शिखरं तस्मादन्यत् प्रवगपूद्गवाः |
ते ज्षिप्रमभिसंगम्य यूथया यूथपर्षभ ॥ १॥
करयो AT AS परिवापीपतस्थिरे ।
ततः शाखामृगाः सर्वे प्रवमाना मकाबलाः ॥ १०॥
वेगेनाकम्पयन् वृक्षान् गिरीणां शिखराणि च ।
एवमेकायने डरे प्रवमाना गिरेगिरिं ॥ ११॥
TIT: पादयांस्तत्र पुष्पितांञ्च वनद्रुमान् ।
सालाश्चकर्णककुभास्तिलकार्नुनवन्नुलाः ॥ १२॥
पातिताः सकता सर्वे न्यग्रोधाश्चत्थतिन्ड्रकाः ।
व्याप्रगोकर्णकपयो वराका मृगयूथपाः ॥ १३॥
त्रासिताः सरसा भीतेभीता दश दिशो गताः ।
प्रवमानेः कपिवरिरप्रमत्तः प्रवेगितेः ॥ १४॥
सद्वान्यतिप्रविद्धानि त्रासितानि कतानि च ।
शिषराच्छ्खरं गवा सुपर्णीनिलवेगितः ॥ १५॥
मलघस्योत्तरे As सुग्रीवस्तु स्थितोऽभवत् ।
MIA गिरिइगीनि ART वनौकसः ॥ १६॥
किष्किन्ध्याकापरं ३३१
मान्नीरमृगशार्ट्लांखासयन्तो ययुस्तदा ।
ततः सुग्रीवसचिवाः पर्वतेन्द्रे समाश्रिताः ॥ ९७॥
संगम्य कपिमुष्येन स्थिता: प्राञ्जलयस्तदा |
ततस्तमुषसंश्रात्तं बालिकिल्विषशङ्भितं ॥ १८॥
उवाच कूनुमान् प्राज्ञः सुग्रीवं वाकामर्थवत् ।
कस्माइिग्रचेतास्वं प्रद्रुतो करिपुङ्गव ॥११॥
तं घोरदर्शनं क्रूर नेक पश्यामि बालिनं ।
घस्मात् तव भय नित्यं पूर्वजात् पापकर्मणः ॥ २०॥
स नेक बाली SOTA न ते पश्याम्यक भयं ।
TA marp ते व्यन्नितं प्रवगर्षम ॥ २१॥
विनीतिरमिविष्यातिः सेव ते लघुचित्तता ।
बुदधिविज्ञानसंपनिरि ङ्रितसनर्मकात्मभिः ॥ २२॥
न काबुङिंगतो राजञा सर्वभूतानि पाति क ।
सुग्रीसस्तु श्रुभं वाक्यं Fa तत्र VAT: ॥ २३॥
ततः श्रुभतरं वाक्यं कनुमत्तमुवाच रू ।
एती दृष्टा मछावीर्यी धन्विनौ विपुलीन्रसी ॥ २४॥
दीर्घबाळू विशात्ताक्नौ न स्यात् कम्य AEA ।
बालिप्रणिङ्तावेती शङ्गेऽ पुरुषोत्तमौ ॥ २५॥
बङ्मित्राश्च राज्ञानः शत्रुषु प्रकूरत्ति च ।
कृत्येषु वाली मेधावी रान्नानो बङदर्णनाः ॥२६॥
३३२ रामायणं
भवन्ति पररुत्तारस्ते ज्ञेयाः प्राकृतेर्न कि ।
तदिमी प्राकृतेनेव वया RA प्रवड़म ॥ २०॥
ˆ गतिचेष्टाविकारेश्च उपतो भाषितिस्तथा ।
लक्षयस्व तयोभीवं FEES समाक्तिः ॥ २८॥
विश्वासेन प्रणंसाभिरिट्रितेश्र पुनः पुनः ।
ममेवाभिमुखः स्थित्या पृच्छ् वं AGFA ॥ २६॥
प्रयोजनं प्रवेशस्य वनस्यास्य धनुर्धरौ ।
पृच्छ् बं उपसंपन्नी किं कार्मिक लिप्सितं ॥३०॥
श्रुद्वात्मानी च यदि तौ पश्यसि प्रवगर्षभ ।
व्यामाषितेवी RAT विज्ञेया इष्टता तयोः ॥ ३१॥
इत्यसौ कपिराजेन संदिष्टो मारुतात्मन्नः |
चकार गमने बुद्धि पत्र तौ रामलक्ष्मणौ ॥ ३२॥
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएडे सुग्रीववित्रासां
नाम प्रथमः सर्गः ॥
किष्किन्ध्याकाएई ३३३
11.
तत् तु विज्ञाय ळुनुमान् सुग्रीवस्य मरृद्रचः ।
पर्वतादृन्षमूलात् स पुपुवे यत्र राघवौ ॥ १॥
स तत्र गवा रूनुमान् बलवान् वानरोत्तमः |
उपचक्राम ती वाग्मि्मृद्दीभिः सत्यविक्रमः ॥ २॥
स्वकं दपं परित्यन्य PRATO वानरः ।
तथाबभाषे तौ वीरी यथावत् प्रशशंस च ॥३॥
देवरानप्रतीकाशौ तापसी संशितव्रतौ ।
देशं कथमिमं प्राप्तौ भवन्तौ वनचारिणी ॥ 8॥
त्रासयन्तौ मृगगणानन्यांश्च वनचारिणः ।
पम्पातीरर्कान् वृक्षान् वीक्षमाणौ समन्ततः ॥५॥
इमां नदीं शीतन्नलां शोभयन्तौ तपस्विनी ।
धेर्षवत्तौ सुवणीभी कौ युवां चीरवाससौ ॥ ६॥
सिंकविप्रेक्षणी वीरौ सिंकातिबलसंमिती ।
शक्रचापनिभे चापे प्रगृद्ध विपुलेमुनेः ॥ ७।.
श्रीमन्तौ उपसंपन्नौ कुज्नरर्षभदर्शनी ।
TROTA खुतिमत्तौ नरर्षभौ ॥ ८॥
प्रभया पर्वतेन्द्रोऽयं बुवयोरवभासितः ।
rara? प्राप्तौ देशमिमं कथं ॥ ६॥
२३३ रामायण
पक्मपत्रेक्षणी वीरौ त्रद्ममुकुग्धारिणौ ।
युवामन्योन्यसट्शौ देवलोकादिवागतौ ॥ १०॥
विशालवक्षसौ सौम्यौ मानुषी देवऱपिणी ।
उभौ योग्यावरु मन्ये रक्षितुं पृथिवीमिमां ॥ ९९॥
ससागरवनां कृत्स्नां मेरुविन्ध्यविभूषितां |
एवमर्काणि पश्यामि पार्थिवव्यज्ञनानि च ॥१२॥
इमे च धनुषी चित्रे दिषच्चित्तानुतापने ।
प्रकाशेते यथेन्द्रस्य वन्ने हेमपरिष्कृते ॥ १३॥
Ii निशितेवीणिस्तूणाश्चापि सुदर्शनाः ।
न्नीवितात्तकरेधीरिन्वतललद्रिरिव TAT: ॥ १४॥
FATT विस्तीणी तप्तह्वाटकभूषणी ।
ayant विरात्रेते निर्मुक्तोरगसंनिभी ॥ १५॥
एवं मया भाष्यमाणी कस्मान्मां नाभिषश्यथः ।
Rag समनुप्राप्तं किं च मां नाभिन्नल्यथः ॥ १६॥
सुग्रीवो नाम धमीत्मा कश्चिद्वानरयूधप: ।
वीरो विनिकृतो श्रात्रा ज्ञगद्रमति उ: वितः ॥ १७॥
दो" प्रेषितस्तेन सुग्रीवेण मळात्मना ।
राज्ञा वानरमुख्यानां RATA नाम वानरः ॥ १८॥
युवाभ्यां सरू धमीत्मा सुग्रीवः सख्यमिच्छति ।
तस्य मां सचिवं वित्तं वानरं पवनात्मत्रं ॥ ११ ॥
किष्किन्ध्याकाएरं ३३५
भिज्नुश्यपरिच्छन्न॑ सु्रीवक्तिकाम्यया |
मलयादिक संप्राप्तं कामगं कामह॒पिणं ॥ २०॥
एवमुक्का तु रुनूमांस्तावुभी रामलक्ष्मणौ ।
THAT वाक्यकुशलस्ततो नोवाच किञ्चन ॥ २१॥
ततः संचित्य मनसा रामो लक्ष्मणमब्रवीत् ।
सचिवोऽयं कपीन्द्रस्य सुग्रीवस्य मात्मनः ॥ २२॥
तमाभाषस्व सीमिम्रे मत्समीपमुपागतं ।
वाकान ART सत्यज्ञं सत्यवादिनं ॥ २३॥ .
इत्यार्ष रामायणे किष्किन्ध्याकाणटे AAT
नाम दितीयः सर्गः ॥
३३६ ` ` रामायणं
TI.
AT: AREY रामस्य रुनूमानिति TST: |
yar व्यथितभावं तं सुग्रीवं मनसास्मरत् ॥ १ ॥
नामरपागमं तस्य MARIA वानरः ।
रामे स कृतवान् राज्ञः कृत्यं चेवाभ्युषायतः ॥ २॥
रामस्तु सुमराप्राज्ञो धनुष्पाणिरवस्थितः ।
लक्ष्मणेन सर भ्रात्रा काले कालविदां वरः ॥ ३॥
ततः परमसंकृष्टो रुनूमान् मार्तात्म्ञः ।
प्रत्युवाचोत्तरं वाक्यं रामं वाक्यविशारदः ॥ ४॥
किमर्थे a बनं घोरं frammentari ।
रागतः सानुज्ञो इर्गे पम्पाकाननसेवितं ॥१॥
ततस्तद्वचनं Jar लक्ष्मणो रामचोदितः |
ग्राचचक्षे मरात्मानं वानरे पवनात्मन्नं ॥ ६॥
राजा दशरथो नाम धृतिमान् धर्मवत्सलः ।
तस्यायमग्रन्ञः पुत्रो रामो नाम ARTT ॥ ७॥
धर्मशीलो aa: सर्वभूतळिते रतः ।
शरण्यः शरणेच्छूनां पितुरादेशपारगः ॥ ८॥
पित्रा व्योष मकातेज्ञाः सत्यसंधेन राघवः ।
राञ्यश्रष्टो वने न्यस्तो मया सार्धमिहागतः ॥ १ ॥
किष्किन्ध्याकाएएए २१४०
भार्यया च विशालाक्ष्या सीतयानुगतः स्वयं ।
दिनक्षये मळातेज्ञा: प्रभेव दिवाकरः ॥ १०॥
पिता चास्य मंछारात्रो मग्रः शोकमकाएवे ।
सुषार्कः स गतः स्वर्गे सर्वलोकळितात्मन: ॥ ११॥
भ्रातरं लक्ष्मणं नाम मां च विदि waza ।
यवीयांसं मनुष्यं गुणेदीसवमागतं ॥ १२॥
Gain विकीनस्य वनवासाश्रितस्य च ।
रक्षसापछूता भाषी छ्लेनास्य मकाग्युतेः ॥ १३॥
तत् तु न ज्ञायते रक्तो पेनास्यायक्हता प्रिया ।
द्नुनीम श्रियः पुत्रः शापाद्राक्षसतां गतः ॥ १४॥
सुग्रीवस्तेन mena: समर्थी वानराधिपः ।
स ज्ञास्यति मकावीर्षस्तव भायीपकारिणं ॥ १५॥
एवमुक्का दनुः स्वर्ग गतो खुतिमतां वरः ।
एतत् ते सर्वमाघ्यातं याथातथ्येन पृच्छतः ॥ १६॥
सोयं दबा बळुद्रव्यं प्राप्य चानुत्तमं घण: ।
लोकनाथः पुरा TET सुग्रीबं नाथमिच्छति ॥ १७॥
चिन्ताभिभूते रामे TERRA: शरणं गते ।
कर्लुमर्कति सुग्रीवः साळाय्यं सरू TAT: ॥ १८॥
एवं ब्रुवाणं सौमित्रिं करुणं साथ्रुलोचनं ।
रुनूमान् प्रत्युवाचेदं तलक्ष्मापाभिमुव: स्थितः ॥ ११॥
ni 13
३३८ रामायणं
fam बुङिसंपन्ना नितक्रोधा नितेन्द्रियाः ।
नराः सद्योपकारास्तु वसुधां पात्यत्ति ते ॥ २०॥
इत्येवमुक्ता रुनुमान् क्षणं मधुरया गिरा ।
बभाषेऽधामिगच्छामः सुग्रीवो यत्र वानरः ॥ २१॥
स कि रात्यात् परिभ्रष्टः कृतविरञ्च बालिना ।
कूतदारो वने त्रस्तो ATA च निकृतो भृशं ॥ २२॥
करिष्यति स साळाय्यं रामस्य करुणात्मनः ।
सुग्रीवः सरितो ५स्माभिर्वे देव्याः परिमार्गणे ॥ १३॥
एवं ब्रुवति तस्मिंस्तु वानरे पवनात्मन्ने |
प्रतिपूज्य ततो राममिदे प्रोवाच लक्ष्मण: ॥ २४॥
कपिर्यथा समाचष्टे कष्टोऽयं मारुतात्मजः ।
कृतवान् सोऽपि सुग्रीवः कृतकृत्यास्तथा TT ॥ २१॥
प्रसन्नमुखवणी५यं व्यक्तं वृषश्च भाषते ।
नानृतं वक्ष्यते वीरो रूनूमान् gg: ॥ २६॥
ततः स ARTA कनूमानिदमन्रवीत् ।
स्वं इपमभिसंप्राप्य संकष्टी छेमपिड्रलः ॥ २०॥
UA FIAT मम TTA ।
लक्ष्मपोन सरू श्रात्रा सुग्रीवं दरषटुमर्कृसि ॥ २८॥
एवमुक्का मदाकायो रूनूमान् THAT: ।
न्रगामादाघ तौ वीरौ सुग्रीवो यत्र वानरः ॥ २१ I
किष्किन्ध्याकाएर ३३४
IV.
ऋष्यमूकात् तु रुनूमान् गवा मलयपर्वतं ।
कथयामास तौ वीरी सुग्रीब्ञाय मकात्मने ॥ १॥
mi रामो मराबाहुधीमान TTA: ।
लक्ष्मणेन सरू भ्रात्रा शरणं बामुपागतः ॥ २॥
राजसूयाश्चमेधाभ्यां वङ्गिर्येनामितर्पितः ।
दक्षिणार्थे ददौ चापि यो गाः शतसरुखण: ॥ ३॥
धर्मतः सत्यवाकोन वसुधा येन पालिता ।
स्रीरेतोस्तस्य पुत्रोऽयं रामस्वां शरणं गतः ॥ ४॥
इक्ष्वाकूणां कुले ज्ञातः पित्रा कोष ARIA ।
नियृक्तः सत्यसंधेन वनवासाष राघवः ॥ ५॥
तत्रास्य वसतोऽरण्ये पितुरादेशकारिणः ।
रावणेन छता सीता मायामास्थाय रक्षसा ॥ ६॥
एवं भूतोऽयं धमीत्मा पार्श्व ते समुपागतः ।
ल्लक््मणेन सरू ATAT रामः सत्यपराक्रमः NON
भवता रामसौमित्री राघवो सख्यमिच्छतः। `
परिगृक्छयार्चघस्वेमी यथावत् प्रतिनन्छ च ॥ ८॥
श्रुचा कुनुमतो वाक्यं सुग्रीवो कष्टमानसः ।
भयं स राघवादोरं प्रनदी विगतन्वरः ॥१॥.
३४० qani
HAT च मानुषं AT सुग्रीवः प्रवगाधिपः ।
दर्शनीयस्ततो भूता प्रत्युवाच स राघवं ॥ १०॥
भवान् धर्मविनीतश्च विक्रान्तः साधुवत्सलः ।
ग्राव्याता वायुपुत्रेण TARA भबदुणा: ॥ ११॥
तन्ममेवेष सत्कारो लाभश्च बदतां वर |
यदीच्छसि सखित्वं d वानरेण मया सक ॥ ९२॥
पदि ते रोचते सव्यं बाळुरेष प्रसारितः ।
qani पाणिना पाणिर्मयीदा बध्यतां स्थिरा ॥१३॥
एतत् तु वचनं FAT रामः सुग्रीवभाषितं ।
संप्रकृष्टमना कस्तं पीउघामास पाणिना ॥ १४॥
ततो रामस्य सुग्रीवः पाणिं TR पाणिना ।
काद् सौकद्मालम्ब्य परिघ्रब्य च पीडितं ॥ १५॥
ततस्तु रूनुमान् दृष्ट्रा तयोः संबन्धमीप्सितं ।
विधिवत् सोऽथ काछाभ्यां जनयामास पावकं ॥ १६॥
: दीप्यमानं ततो वज्रि पुष्पैः सत्कृत्य सत्कृतं ।
तत्रोपन्यस्य च प्रीतस्तयोर्मध्ये समेधितं ॥ १७॥
तमग्निं दीष्यमानं तु चक्रतुस्तौ प्रदक्षिणां ।
सुग्रीवो राघवश्चेव वघस्यवमुपागती ॥ १८॥
प्रकृष्टमानसी ART तावुभौ रामवानरौ |
ग्रन्योन्यमभिषश्यन्ती न तृप्तिमुपन्नग्मतु: ॥ ९१॥
किष्किन्ध्याकाएरं ३४१
ततः सवार्थविद्वांसं रामं दशरथात्मन्ं ।
सुग्रीवः प्राक तेन्रस्वी वाकामेकमनास्तदा ॥ २०॥
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएरे लक््मणवाक्यं नाम
तृतीयः सर्गः == रामसुग्रीवसल्य
नाम चतुर्थः सर्गः ॥
३४२ रामायणं
V.
STATS मे राम सचिवो मत्तिसत्तमः |
क्नूमान् यन्निमित्तं बं निर्जनं वनमागतः ॥ १॥
लक्ष्मणेन सकानेन वसतश्च बने तव ।
रक्तसापक्ूता भाषी मेथिली जनकात्मन्ना ॥ २॥
HAAR दीना रुदती रक्तसा वता |
वया विकीना श्रूरेण लक्ष्मणेन च मेथित्ती ॥३॥
भायीवियोगजं उ: खमचिशात् बं विमोक्ष्यसे ।
we तामानयिष्यामि नष्टां वेदश्रुतिं TAT ॥ 8॥
पातालं यदिवा नीता वर्तते वा नभस्तले ।
TRATTI दास्यामि तव भावीमरिंदम ॥५॥
इदे तथ्यं मम वचः श्रृणु राघवसत्तम ।
त्यत्न शोकं मकाबाको सखे सत्येन ते शपे ॥ ६॥
अनुमानेन ज्ञानामि मेथिली सा न संशयः ।
ङ्कियमाणा मया दृष्टा तदा क्रूरेण रक्षसा ॥ ७॥
क्रोशन्ती राम रामेति करुणं लक्ष्मणेति च ।
स्फुरत्ती राक्तसस्याड्े पन्नोन्द्रवधूरिव ॥ ८॥
श्रात्मना पञ्चमं दृष्टा मां शेत्लस्य तटे स्थितं ।
उत्तरीयं तया क्षिप्तं श्रुभान्याभरणानि च॥१॥
किष्किन्ध्याकाएरं ३४३
यान्यस्माभिर्गुहीतानि तानि ति्ठत्ति राघव ।
ग्रानपिष्याम्यके तानि ब्रमभिज्ञातुमर्कसि ॥ १०॥
ततोऽब्रवीद्वाशरथिः सुग्रीवं प्रियवादिनं ।
TUA से fat किमर्थे बं विलम्बसे ॥ ११॥
एवमुक्तस्तु सुग्रीवः शेलस्य गरूनां गुळां ।
प्रविवेश ततः क्षिप्रं रामस्य प्रियकाम्यया ॥ १२॥
उत्तरीषं गृद्धीबा तु श्रुभान्याभरणानि च ।
इदे पश्येति रामाय दर्शयामास वानरः ॥ १३॥
सोऽपि वीक्ष्याथ तद्वासः सीताया भूषणानि च । `
अ्रभवद्वाष्यसंपूर्णः सनीकार TATE ॥ १४॥
सीताल्नेर्प्रवृद्रेन स तु वाष्पेण धर्षितः ।
का प्रिये ज्ञानकीत्युक्का धैर्ये त्यक्तापतत् क्षितौ ॥ १५॥
कूदि FAT तु बङशस्तमलङ्कारमार्तवत् ।
विनिः श्रसंश्च बहुशो भुनङ्ग इव रोषितः ॥ १६॥
अ्रविच्छिन्नाश्रुवेगस्तु सौमित्रिं वीक्ष्य राघवः ।
परिदेवयितुं दीनो रामः समुपचक्रमे ॥ १७॥ `
पश्य लक्ष्मण बेंदे्या संत्यक्तं क्रियमाणया ।
उत्तरीयमिदं पीतं शरीराटूषणानि च ॥ १८॥
शाद्वलिन्यां तदा भूमौ सीतया क्रियमाणया ।
उत्सृष्टं भूषणमिदं तथात्रपं कि दृश्यते ॥ ११॥
३४४ 'रामायणां
्रूकि सुग्रीव कं देशं क्रियमाणोपत्लक्निता ।
रक्षसा तेन रौंद्रेण मम प्राणसमप्रिया ॥ २०॥
क्क वा वसति तद्रक्तो मराव्यसनदे मम ।
घन्निमित्तमरुं सवीन् निकनिष्यामि राक्षसान् ॥ २९॥
मेधिलीं करता तेन मां च रोधयता भृशं ।
आत्मनो ज्रीवितात्ताय मृत्युद्वारमपावृतं ॥ २२॥
यादृशोऽयं मम क्रोधः सीतार्थे वानराधिष ।
शरस्य पश्यतु मे वीर्य देवाः सर्षिगणास्तथा ॥ २३॥
ग्रनिशं मुञ्चतो वीर शरानाशीविषोषमान् ।
अर्य पश्यन्तु चापस्य विस्फूर्नितमिवाशनेः ॥ २४॥
अलातचक्रवचक्रे श्रमतो»रिनिर्वरूणं ।
शीघ्रमाचक्ष्व सुग्रीव यत्रासौ TRATTI: ॥ २१॥
दिशं तां कर्तुमिच्छामि निःसपन्नां शरेरकं ।
यावत् सूर्यः प्रतपति दिशि तस्यां न संशयः ॥ २६॥
तावत् सवीन् कनिष्यामि राक्षसान् ates मा चिरं ।
अथवा किं चिरेणाय्य जगत सर्वमराक्षसं ॥ २७॥
करिष्ये वानरेन्द्रारँ सृष्टा पेन च TAT: ।
इमं क्रोधं न शक्यामि व्यर्थ कर्तृ सावे प्रिय ॥ २८॥
रामः कपीन्द्र सुग्रीबमित्युवाच रुषान्वित : ।
तस्य तत् क्रोधताम्रानं श्रूकुटीकुटिलं मुखं ॥ २१ ॥
किष्किन्ध्याकाएईं २8५
यथा क्रुदस्य रुद्रस्य त्रिपुरं वे विनिग्युष: ।
दृष्टा ते वाधुपुत्रा्याः सर्वे वानरपुङ्गवाः ।
ऊचुः सर्वविनाशाय क्रुदो*यमिति ते मिथः ॥३०॥
श्रतीव रामो दपितामनुस्मरन्
स रोषताम्रावतदीपेत्लोचन: ।
तगाद वाकां हरिरानसंनिधी
विनिश्चसन् क्रुद्ध इवोरगाधिपः ॥३१॥
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएरे sara ar
नाम पञ्चमः सर्गः ॥
२३६ रामायणां
VI
तस्याथ शमयन् क्रोध घुद्या सोऽष्टाङ्गघा तदा ।
मुखमस्य USI TERA पाणिना ॥१॥
परिघत्र्य TAM ATERA: |
TAAL ATA Aaa AS खो वाष्यविह्कवं ॥ २॥
न ज्ञाने निलय॑ तस्य सर्वथा पापकर्मणः ।
सामर्थ्यं विक्रमं वापि दौष्कुलेयस्य वा कुत्तं ॥३॥
अरु ते प्रतिन्ञानामि त्यन्न शोकमरिंदम ।
करिष्यामि तथा aa यथा प्राप्स्यसि न्नानकीं ॥ ४॥
रावणं सगणं VAT समास्थायात्मपौरुषं ।
तथा कतीस्मि न चिराख्धा प्रीतो भविष्यस्ति ॥५॥
अलं वेल्लाव्यमागत्य धेर्यमात्मवतां स्मर ।
सदृशं बद्विधानां रि नेदृशं सब्वत्ताघवं ॥ ६॥
मयापि व्यसनं प्राप्तं भावीरूरणन्नं मरत् ।
TRAI शोचामि न RT RA ॥ ०॥
शोकं वापतितं पेर्यीन्निगृह्णामि पदे पदे ।
ग्रं तावन्न शोचामि वानरः प्राकृतोऽपि सन् ॥ ४॥
मळात्मा सुमरांग्रेव धृतिमान् किं पुनर्भवान् ।
शोकमाषतितं येयीन्निग्रहीतुं बमर्दसि ॥ १ ॥
किष्किन्ध्याकाएउँ ३४७
miri सचयुक्तानां धृतिं नोत्स्रष्टमर्दसि ।
व्यसने वाथ FE वा भवे वा त्नीवितान्संके ॥ १०॥
विमृष a स्व बुद्या धृतिमान् नावसीदलिं ।
बालिशस्तु नरो नित्यं Saver योऽनुवर्तते ॥ ११ ॥
स मन्ज्त्यबशः शोके वातेनामिकेतेव तो! ।
. ठ्षोश्ज्ञलिर्मया बढ: प्रणाम्य बीं प्रसादये ॥ १९॥ `
Agi STI शोकस्य नात्तरं दातुमर्कसि ।
घे शोकमनुवर्तत्ते न तेषां विशते सुखं ॥ १३॥
aa शोकः नयति तन्न शोचितुमर्दसि ।
हितं संसृष्टभावेन राम नोपदिशामि ते ॥ १४॥
वयस्यभावाच्छृणु मे न बं शोचितुमर्कुसि ।
मधुरं सान्तितस्तेन सुग्रीवेण स राघवः ॥ ११॥
मुखमश्रुपरित्तिन्नं वखान्तेनाभ्यमार्नयत् ।
प्रकृतिस्थस्तु काकुत्स्थः सुग्रीववचनात् प्रभुः ॥ १६॥
संपरिघन्य सुयीवमिदे वचनमत्रवीत् |
कर्तव्यं यद्वयस्येन खिग्धेन च दितेन च ॥ १७॥
Tad च युक्त च कृतं सुग्रीव तत् बया ।
उर्लभो कीट्शो बन्धुरस्मिन् काले विशेषतः ॥ १८॥ |
किन्तु यल्लस्वया कायी मेधिल्याः परिमार्गणे ।
राक्षसस्य च रीद्रस्य रावणस्य उरात्मनः ॥ ११॥
३४८ रामायण
मया TIRI विश्वस्तेन तडच्यतां ।
सुवर्षेणोव सुक्ेत्रे सस्यं निष्याख्तां तव ॥ २०॥
मया च aR वाक्यमभिमानात् समीरितं ।
तत् वया रूरिशाईल तचमित्यवधार्वतां ॥ २१॥
श्रनृतं नोक्तपूर्व मे न च वक्ष्ये कदाचन ।
एतत् ते प्रतिज्ञानामि सत्येनेव शपाम्यरूं ॥ २२॥
ततः प्रकृष्टः सुग्रीवो वानरेः सचिविः सर् ।
राघवस्य AT: FAT प्रतिज्ञातं विशेषतः ॥ २३॥
स कीति वाक्येन BAA:
प्रीतो ऽभवदर्षविवृदवक्रः |
रामस्य तेनाद्गुतविक्रमश्रीः
सत्येन सत्यत्रतशासितस्य ॥ २४॥
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएडे रामानुनयो
नाम षषः सर्गः ॥
किष्किन्ध्याकाएई ३8१
VII.
परितुष्टः स सुग्रीवस्तेन वाक्येन वानरः ।
त्लक्ष्मणास्याग्रतो राममिद् वचनमब्रवीत् ॥ १॥
सर्वधारुमनुग्राक्यो देवतानां न संशयः ।
उपपन्नो गुणोपेतो भवान् यस्य सवा मम ॥२॥
शक्यं खलु भवद्वीबीत् सकायेन बया मया ।
सुरराब्र्यमपि m स्वराञ्यं किं पुनः सखे ॥ ३॥
` सोऽहं सुभाग्यो बन्धूनां FET च महाबल ।
प्रेनाशिसाक्षिकं सख्यं लब्धं राम बघा सरू ॥४॥
अरमप्यनुश्पस्ते वयस्यो ज्ञास्यसे शनेः ।
न तु वक्तुं TATE स्वयमेवात्मनो गुणान् ॥५॥
मरात्मनां तु भूपि बद्विधानां कृतात्मनां ।
निश्चला भवति प्रीतिर्धेर्यमात्मबतामिव ॥ ६॥
रजतं वा सुवर्णे वा वख्राएयाभरणानि च ।
्रविभक्तानि साधूनामवगच्छत्ति साधवः ॥ ७॥
श्राथो वापि दरिद्रो वा दीनो वा इ: खितोऽपि वा ।
निदीषश्च क्षमावांश्च वयस्यः परमा गतिः ॥ ४॥
धनत्यागः सुखत्यागो बन्धुत्यागस्तयेव च ।
वयस्यार्थे परवर्तते AE दृष्टा तथाविधं ॥ di
३५० रामायणं ``
तं तथेत्यब्रवीद्रामः सुग्रीवं प्रियवादिनं ।
लक्ष्मणास्याग्रतः प्रीत्या सुग्रीवमनुरञ्जघन् ॥ १०॥
ततो रामं स्थितं दृष्टा लक्ष्मणं च मकाबल्तं ।
सुग्रीवः सर्वतश्चनुर्वने लोलमपातयत् ॥ ११॥
स ददर्श ततः सालमविट्वरे रुरीश्ररः ।
सपुष्यमीषत् पीथं श्रमरेरृषशोमितं ॥ १२॥
तस्वेकां पएबिङलां शाखां भडूक्ता सुपुष्यितां ।
सालस्यास्तीर्य सुग्रीवो निषसाद् सराघवः ॥ १३॥
तावासीनौ ततो दृष्टा रुनूमानपि लक्ष्मणं ।
शाखां चन्द्नवृक्षस्य समाज्निप्य न्यवेशयत् ॥ १४॥
ततः प्रकटः सुग्रीवः क्षणा मधुरया गिरा ।
उवाच प्रणयाद्वाकामीषद्याकुल्िताक्षरं ॥ ९५॥
aè विनिकृतो राम चरामि वसुधामिमां ।
कूतदारः समासाग्य ऋष्यमूकं समाश्रितः ॥ १६॥
बलिनो बालिनो भीतो वने वित्रस्तमानसः ।
Ales सुनिकृतो श्रात्रा कृतविरश्च राघव ॥ १७॥
बालिनस्तु भयार्तस्य सर्वत्तोकभयंकरात् |
ममापि वमनाधस्य नाथो भवितुमर्कसि ॥ १८॥
एवमुक्तः स तेन्नस्वी धर्मन्नो धर्मवत्सल: ।
ग्रभ्यभाषत काकुत्स्थः सुग्रीवं प्रकृसन्निव ॥ १९॥
किष्किन्ध्याकाएउँ २५१
उपकारक्षमं मित्रं विदितं मे भवान् पधा ।
AT तं कुनिष्यामि तव भाषीपकारिणं ॥ २०॥
इमे कि मे मकाभागा:: पत्रिणस्तिग्मतेज्रसः । -
_ कात्तिकिववनोडूताः शरा रेमविभूषिताः ॥ २१ ॥
कडूपतरप्रतिचछ्न्ना मरेन्द्राशनिसंनिभाः ।
qadm: सुतीक्ष्णाग्रा: सरोषा इव पन्नगाः ॥ २२॥
aaa बालिनं पश्य क्रुदेराशीविषोपमे: ।
शरिविनिरूतं भूमौ विशीर्णमिव पर्वतं ॥ २३॥
राघवेणिवमुक्तस्तु सुग्रीवो वार्नीपतिः।
gr लेमे प्रकृष्टश्रेदमत्रवीत् ॥ २३॥
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएउे सु्रीवसमागमे
रामावष्टम्भी नाम सप्तमः सर्गः ॥
३५१ रामायणं
शा.
तद्वयस्यवचः श्रुवा रुर्षपौरुषवर्धनं ।
सुग्रीबः पूज्यां चक्रे राघवं प्रशशंस च ॥१॥ .
HAM प्र्वलितिस्तीक्षोर्ममीतिगेः शरिः ।
ar कुपितो लोकान् युगात्ते रश्मिवानिव ॥ २॥
बालिनः पौरुषं ga वीर्य तेजो धृतिश्च या ।
तन्ममेकमनाः थुवा विधत्स्व यदनन्तरं ॥३॥
समुद्रात् पञ्चिमात् पूर्व दक्षिणादपि चोत्तरं ।
क्रामत्यनुदिते सूर्ये बाली व्यपगतह्कमः ॥ ४॥
अग्राएयालम्ब्य शेलानां शिखराणि मकात्यपि ।
ऊर्धमुत्न्िप्य तरसा प्रतिगृह्णाति वीर्षवान् ॥५॥
TRI: TATA वनेषु विविधा FAT: ।
बालिना तरसा AM बल्निज्ञासयात्मनः ॥ ६॥ `
सर्वप्राणभृतां लोके द्वितीयं नोपत्नक्षये ।
ईट्शो विक्रमो घस्य पुढे चानुत्तमा धृतिः ॥ ७॥
तत् प्रचिन्तय काकुत्स्थ रन्येतिकेषुणा यथा ।
अथवा कोपितो बाली कालमस्य AAAS ॥ ८॥
Rena fe नः सवीन् बाली शरनिराकृतः ।
तथा gad सुग्रीवं प्रहसन् लक्ष्मणो ४ब्रवीतू ॥ १ ॥
किष्किन्ध्याकाएउँ ३५३
सदेवनरनागेषु देत्ययक्षयतत्रिषु ।
समस्तेर्न रि शक्तो वे योदुं रामो धनुर्धरः ॥ १०॥
कस्मिंस्तु कर्मणि कृते ग्रदध्या बालिनो बधं ।
तमथोवाच सुग्रीवः सप्रतालानिमान् पुरा ॥ ११॥
अविध्यदेकशो बाली त्रीनेषां स ARIA: ।
काकुत्स्थः पाट्येदेतान् सवीनेकेषुणा यदि ॥ १२॥
रामस्य विक्रमं दृष्टा मन्येऽक् बालिनं ङतं ।
एवमुक्का तु सुग्रीवो लक्ष्मणं कपिपुड़वः ॥ १३॥
उवाच करुणं भूयो राघवं वचनं ततः ।
राम शोकाभिभूतानां भयातीनां भवान् गतिः ॥ १४॥
बयस्य इति विज्ञाय येनेदं पर्यदेवयं ।
बं कि पाणिप्रदानेन वयस्यो मे५ग्रिसाक्षिकः ॥ १५॥
कृतः प्राण: प्रियतरः सखे सत्येन ते शपे ।
बघस्य इति HAT च विश्रब्धं प्रवदाम्यकुं ॥ १६॥
ड: खमत्तर्गतं यन्मे मनो दरति सर्वदा ।
एवमुक्का स वचनं वाष्यपूरितलोचनः ॥ १७॥
वाष्योषरुतया वाचा नाशक्रोढल्तुमुत्तरं ।
वाष्यवेगं तु सरसा नदीवेगमिवागतं ॥ १८॥
वाऱयामास धेर्येण सुग्रीवो रामसंनिधौ ।
fora वाष्यवेगं तु विमृब्य नयने प्रुभे ॥ ११॥
45
३५३ रामायणां
मुग्रीवः सान्वितः स्नेकादिदे वचनमब्रवीत् ।
पुराकं बालिना राम राज़्यात् स्वादवरोपितः ॥ २०॥
परुषाणि च संग्राव्य निर्धूतोऽस्मि बलीयसा ।
क्ता भाषी च मे तेन प्राणेभ्योऽपि गरीयसी ॥ २१॥
qaa मदीया ये ते संयम्य विमानिताः ।
TATA कि इष्टात्मा मद्विनाशाय राघव ॥ २२॥
बऴशस्तत्प्रयुक्ताश्च निकृता वानरा मया ।
एतया SAT चापि दृष्टा वामपि राघव ॥ २३॥
नेकोषसृतवान् भीतो भयात सर्व बिमेति कि ।
केवलं तु सकाया मे रुनूमत्प्रमुवा इमे ॥ २४॥
घतो५ कें धारयाम्यख प्राणान् कृच्छगतो ४पि सन् ।
एते कि कपयः स्निग्धा मां Cather समन्ततः ॥ २१॥
सक्गच्छत्ति Ts feta च मयि स्थिते ।
यश्च तं समरे रुन्यात् स मे स्यात् प्राणदः सुरत ॥ २६॥
हष ते राम शोकार्थः शोकार्तेन निवेदितः ।
सुखितो z: fa वापि सष्युर्नित्यं सखा गतिः ॥ २०॥
TRI तदचो रामः सुग्रीबमिदमत्रवीत् ।
किंनिमित्तमिद उ: खं श्रोतुमिच्छामि pat: ॥ २८॥
अरं कि कारणां yar वेरस्यातीव मानद ।
सर्वे तथा विधास्यामि संप्रधार्य बलाबलं ॥ २१ ॥
किष्किन्ध्याकाएई ३५५
बलवान् रि ममामर्षः Jar बामपमानितं ।
तत् कथयस्व विश्रब्धं यावन्नारीषषे धनुः ॥ ३०॥
qaa रि मया वाणा निरस्तश्च रिपुस्तव ।
एवमुक्तस्तु सुग्रीवः काकुत्स्थेन मकात्मना ॥ ३१॥
प्रहर्षमतुलं लेभे चतुर्भिः सचिवेः सरू ।
ततः प्रकृष्टबदनः सुग्रीवो लक्ष्मणाग्रत्ञे ॥३२॥
वेरस्य कारणं सर्वमाव्यातुमुषचक्रमे |
बाली नाम मम व्येष्ठो भ्राता शत्रुनिसूद्नः ॥ ३३ ॥
पितुर्बङ़मतो नित्यं मम् चापि बभूव सः ।
पितर्युपरते ऽस्माकं भयेष्ठो ऽयमिति मल्लिभिः ॥ ३8 ॥
कपीनामीश्वरो राज्ञा कृतः परमसंमतः ।
राज्यं प्रशासतस्तस्य पितृपेतामर्ं ARA ॥ ३५॥
TÈ सर्वेषु कार्षेषु प्रणतः प्रेष्यवत् सदा ।
मायावी नाम तेत्रस्वी पूर्वजो इन्डरभेस्तु यः ॥३६॥
तेन तस्य मकदेरे खीनिमित्त कित्ताभवत् ।
स तु सुप्तजने रात्रौ किष्किन्धाद्वारमागतः ॥ ३०॥
नर्दति स्म सुसंरब्धो बालिनं च समारूयतू ।
स तु रात्री मम श्राता नर्दितं भेरवस्वनं ॥ ३८॥
श्रुवामर्षवशं प्राप्तो निर्जगाम गुळामुखातू ।
वार्यमाणः स तु ख्रीभिर्मया च प्रयतात्मना ॥ ३१ ॥
३५६ रामायणं
अ्ममर्षतोऽपि संरम्भानिर्जरगामाविचारयन् |
तं विनिर्धूय नि्ीत्तमस्मान् सवीन् कपीश्वरं ॥ ४०॥
अ्न्वधावमक शीघ्रं सौकार्दमनुचिन्तयन् ।
स तु मे श्रातरं दृष्टा ममाट्ररादवस्थितं ॥ ४१॥
असुरो ज्ञातसंत्रासः प्रड॒द्राव ततो भृशं ।
तं विद्रवत्तं संत्रस्तमावां द्रुततरं गतौ ॥ 8९॥
प्रकाश्यं तु गतो मागञ्चन्द्रेणोदयता तदा ।
स तृणिरावृतं दृष्टा धरणयां विवरं मरत् ॥४३॥
प्रविवेशासुरो वेगादावां बासाग्य वेष्टिती ।
तं प्रविष्टे विलं दृष्टा रिपुं क्रोधवशं गतः ॥ 88॥
मामुवाच ततो बाली वचनं क्षुभितेन्द्रियः ।
re बं तिष्ठ सुग्रीव बिलद्वारि समारितः ॥ 8५॥
यावत् तं निङूनिष्यामि प्रविश्य सुडरासदे ।
मया तु वचनं FAT श्रातुस्तस्य प्रयत्नतः ॥ ४६॥
प्रतिषिङस्तदानीं स प्राविशच्चेव तद्विलं ।
तस्य प्रविष्टस्य विलं साग्रः संवत्सरो गतः ॥ 8० ॥
स्थितस्य च मम दवारि स कालो व्यत्यवर्तत ।
ग्रनिष्यतत्तं तं ज्ञावा स्नेक्ादागतसंश्रमः ॥ ४८॥
भ्रातरं पुरुषव्याघ्र पापशङ्भाभवत् तदा ।
TI दीर्घस्य कालस्य विलात् तस्मादिनिःसृतं ॥ ४६॥
किष्किन्ध्याकाएरं ३५७
सफेनं रुधिरं व्यक्त दृष्टाळूं व्यथितो”भवं ।
नर्दृतामसु णां च धनिमे श्रोत्रमागतः ॥ ५०॥
निरस्तस्य च संग्रामे क्रोशतो निःसृतो मकान् ।
अरुं बपगतो बुद्धा ARA कतं ॥५१॥
gie शिलाभिस्तु feet शोकसमन्वितः
शोकार्तश्चोदकं pal किष्किन्धामागतः सखे ॥ १२॥
गूरूमानस्य मे तत् तु बल्नतो मल्तिमिः श्रुतं ।
ava मत्निनिः सर्वे राज्ये स्मिन्नमिषेचितः ॥ १३ ॥
मयि शासति राब्यं तु धर्मेण रघुनन्दन ।
आज्ञगाम रिपुं कला घोरं तं सोऽथ वानरः ॥ १४॥
अभिषिक्तं तु मां दृष्टा क्रोधसंरक्तलोचनः ।
मदीयान् मत्निणो बडा परुषं वाक्यमन्रवीत् ॥५५॥
FRS समर्थस्य तस्य पापस्य राघव ।
प्रावर्तत न मे बुद्धिस्तदा गौरवयल्िता ॥ ५६॥
असान्बयमळूं तं च यथावदभिनन्द्यन् ।
उचिताञ्चाशिषस्तस्य प्रयुञ्जन् वे यथाविधि ॥५७॥
एबंविधेन मानेन मानयामि स्म बालिनं ।
न च स AMANTE कलुषेणात्तरात्मना ॥ ५८॥
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएउे वेरनिवेदनं
नाम NFA: सर्गः ॥
३५६ ` रामायणं
IX.
ततस्तं क्रोधसंरक्तं संरम्भसमुषागतं ।
संप्रासादयमव्यग्रो श्रातरं प्रियकाम्यया ॥ १॥
दिष्यासि कुशली प्राप्नो frana निरतो रिपुः ।
अनाथस्य दि मे नाथस्वमेकः कपियूधपः ॥ २॥
इदे बहुशलाकं ते पूर्णचन्द्रनिभं ग्रुभं ।
Sd सबात्तव्यजञनं प्रतीच्छ बं मयोग्यतं ॥ ३॥
TAT राज्ञा लोकानां तव चाज्ञाकरा वयं ।
TARE राज्ये नात्मेच्छ्या विभो ॥ ४ ॥
न्यासभूतमिदं राज्यं तव विज्ञापयाम्यळूं ।
मा च रोषं कृथा वीर मम TIRA ॥५॥
याचे बां शिरसा राजन् मया बड़ो५घमन्जत्तिः ।
बलाद्स्मिन् समागम्य मत्निनिः पुरवासिभिः ॥ ६॥
राब्यभारे नियुक्तोऽस्मि राव्याय न कि मे स्पृका ।
अ्रनिच्छ्न्नपि विक्रोशंस्वया कीने पुरे *नघ ॥ ७॥
तमेवं भाषमाणां तु स मां निर्मत्स्य वानरः ।
घिक्कृत्य परुषं वाक्यं बढ़ तत् तडवाच छू ॥ ६॥
प्रकृतीस्तु समानाष्य तदा स प्रवोेश्वरः |
मामार सुक्दां मध्ये बाकामेतत् सुदारुणं ॥ १ ॥
किष्किन्ध्याकाएई qui
विदितं वो यथा रात्रौ मायावी स मकासुरः ।
समाळूयति मां नित्यं युद्धाकाड़ी महोदतः ॥ १०॥
तस्थातिगर्नितं थुवा सिःसृतो४स्मि गुकामुखात् । `
अनुयातश्र मां तूर्णमयं आतृमुखो रिपुः ॥ ११॥
स तु दष््रेव मां रात्री सद्वितीयं महाबलः ।
प्राद्रवत् परमत्रस्तः पृषतो नावलोकयन् ॥ १२॥
विद्रवत्तं तथा तं तु निशम्य भुवि दानवं ।
Tali सङ्सुग्रीवस्तिष्ठ तिष्ठेत्यमर्षितः ॥ १३॥
स तु द्वादशमात्राणि योजनानि प्रधावितः ।
ततो धरण्यां विवर प्रविवेश भयार्दितः ॥ १४॥
तं तु दृष्टा factored सपत्नं नित्यशो५क्तितं ।
श्रयमुक्तो धमो श्राता श्रुचिना क्रूरदर्शनः ॥ १५॥
aga नास्ति मे बुद्धि: प्रतिगसुमितः पुरीं ।
- विलद्वरि प्रतीक्षस्वेत्युक्त एष मया तदा ॥ १६॥
स्थितोऽयमिति sarà प्रविष्टस्तद्वित्तं ARA ।
वरं मे मार्गमाणस्य साग्रः संवत्सरो गतः ॥ १७॥
स तु दृष्टो मया शत्रुरनिर्वेदाद्रयावरुः ।
निरतश्च मया स्यः ATS ATT बन्धुभिः सक ॥ १८॥
तस्यास्यात् तु प्रवृत्तेन रुधिरौघेण तद्वित्तं ।
पूर्णमासीदूराक्रोशं स्तनतस्तस्य भूतले ॥ ९१॥
३६० रामायण
मायाविनं सूद्यिव्वा तं शत्रु इन्डभिप्रियं ।
निष्क्रामन्नेव चापश्यं विलस्यापिरितं मुखं ॥ २०॥
विक्रोशतो४पि कि मम सुग्रीवेति पुनः पुनः ।
घदा प्रतिवचो नास्ति मन्युमानभवं तदा ॥ २१॥
, पादप्रकारिम्च मया बढुशस्तदिदारितं ।
ततो५ङ तेन निष्क्रम्य यथागतमिकागतः ॥ २२॥
तत्र तेनास्मि संर्दो राव्यं प्रार्थयता तदा ।
सुग्रीवेण नृशंसेन विस्मृत्य ATER ॥ २३॥
एवमुक्का तु मां तत्र FATTA वानरः |
ततो निष्क्रामपामास बाली विगतसाधसः ॥ २४॥
इत्थं तेनास्मि निकृतो बङृशो रघुनन्दन ।
कूतदारों कूतग्रीको लूनपक्ष Ta दिन: ॥ २५॥
मद्धे ara विनिःसृत्य गुरामुखात् ।
त्रासयामास मां बाली वृक्षमुग्यम्य दारुणं ॥ २६॥
ama मया सवी पृथिवी सागराम्बरा |
पर्वतेश्च समाकीणी चरिता रघुनन्दन ॥ २७॥
ततो५क्मेतं शेलेन्द्रमृष्यमूकमुधागतः ।
कारणात्तरादुर्धर्षः शेलं बाली व्यवर्नयत् ॥ २८॥
तत् ते सर्वमाख्यातं वेरस्यागमनं मरत् ।
अनागसा मया प्राप्तः पश्य राघव संशय: ॥ ११॥
किष्किन्ध्याकाएरं ३६१
बालित्रासादिकार्तस्य कृच्छुप्राणस्प गाघघ ।
कर्तुमर्कसि मे वीर प्रसादं तस्य निग्रके ॥ ३०॥
एवमुक्तः स तेज्नस्वी सुग्रीवेण. परंतपः ।
आश्वासयितुमारेभे सुग्रीवं रघुनन्दनः ॥ ३१॥ `
अ्रमोघाः सूर्यसंकाशा ममेते निशिताः शराः।
तस्मिन् बालिनि सुग्रीव पतिष्यन्ति मपेरिताः ॥ ३२॥
यावत् तं न कि पश्येयं तब भायीपळारिणं ।
तावन््ीवेत् स उष्टात्मा बाली RAZR: ॥ ३३॥
श्रात्मानुमानाब्न्रानामि मग्नं बां शोकसागरे ।
aa बालिनि मोक्ष्यामि रावणाक्रोधमागतं ॥ ३8 ॥
स तु तदचनं भ्रुवा राघवस्यात्मनो RA ।
सुग्रीवः शङ्कयाविष्टः पुनर्वचनमत्रवीत् ॥ ३५॥
श्रासीन्मकासुरः पूर्व उन्ड्रभिनीम राघव ।
बलं नागसकुस्रस्य धारयंश्च स वीर्यवान् ॥३६॥
वीयीत्सुकः स SATA वरदानाच्च मोडित: । `
ASTM मकाबाङ: समुद्रे सरितां पतिं ॥ ३७॥
ऊर्मिमत्तं समासाख सागरं मकरालयं ।
मम TS प्रयच्छेति स उवाच मकार्णवं ॥ ३८॥
ततः समुद्रो धमीत्मा समुत्थाय मकास्वनः।
अब्रवीद्वचनं देत्यं राम कालप्रचोदितं ॥ ३१॥
ul, 6
६२ रामायणां
न ते दातुं समथी ४ छू पुढं युद्वविशारद् ।
प्रयततामभिधास्थामि घेन पुढें तव AA ॥ 8०॥
शेत्मराज्ञो मकारएये तपस्विशरणं मकान् ।.
mga नाम्ना छिमवानिति विश्रुतः ॥४९॥
गुराप्रखवण्णोपेतो बड्कन्द्रनिर्करः ।
स समर्थस्तव प्रीतिमतुलां कर्तुमारूबे ॥ 8२॥
तमशक्तमिति AT समुद्रमसुरोत्तमः ।
किमवद्वनमागच्छ्च्छरश्चापादिव च्युतः ॥ 8३ ॥
ततस्तस्य गिरे! श्वेता गन्नेन्द्रप्रतिमाः शिताः ।
चिक्षेप बळुधा भूमी इन्डनिर्विननाद च ॥ 88 ॥
युद्ध प्रयच्छ मे शीघं पर्वतेन्द्र मकाबत् |
समुद्रेण समाव्यातस्वं वे घुद्रविशारद्ः ॥ 8५॥
ततो किमधरो धीरः सीम्यः प्रतिभयाकृतिं ।
ङ्मिवानत्रवीद्वाक्यं fi दानवर्षमं ॥ ४६॥
श्रंवदारयितुं वीर न aa मामिक् ।
शक्तोऽस्मि रणोदर्षे तपस्विशरणं Bs ॥ ४०॥
तस्य तद्वचनं Fal गिरिराजस्य दानवः । `
उवाच TIRATI क्रोधसंरक्तलोचनः ॥ ४८॥
युद्धे यब्यसमर्थस्वं घदि वासि निर्गमः ।
तमाचक्न्च प्रदव्यान्मे TAT Ti युयुत्सवे ॥ 8१॥
किष्किन्ध्याकापर ३६३
ततो गिरिवरो दध्यौ केनोपायेन इउन्डुमिं ।
न पश्येयं रणे कोऽस्य भवेदभिमुणो नरः ॥ १०॥
Tata स ध्यावा रिमवानध बालिनं ।
गाम मनसा गेत्लो उन्टरभिं चेद्मत्रबीतू ॥ ५१॥
इन्डुभे युद्धदानाय नाक प्रतिबलस्तव |
ततं gi तदध्याङर्यत् सम्यशुपदिश्यते ॥ ५२॥
बाली नाम मकाबाङः शक्रतुल्यपराक्रमः ।
अध्यास्ते वानरः श्रीमान् किष्किन्धामतुलप्रभः ॥ १३॥
स समधी मद्प्राज्नस्तव पुदविणारदः ।
दन्दयुइं मकान् दातुं नमुचेरिव वासवः ॥ १४॥
तं शीघ्रमभिगच्छ at यदि मृत्युवरा तव ।
स fee डर्घर्षणो बाली नित्यं समरकर्मसु ॥ ५५॥
किष्किन्धां वमुपागम्य केममालिगुरां ग्रुभां ।
चरन् मधुवने तस्य मधु सर्व विनाशय ॥१६॥
स TATA कुपितस्तवेमामपनेष्यति ।
न छि Tey तमासाय्य ब्रीवन् प्रतिगमिष्यसि ॥ १७॥
स Raa मरानादं उुन्डभिर्विनिगीषयाँ । .
ब्रितमेव तदा मेने बालिनं बलदर्पितः ॥ १८॥
ततः श्रुवा किमवतः पर्वतेन्द्रस्य उन्ड्रभिः ।
न्रगाम तां पुरीं रम्यां किष्किन्धां बालिपालितां ॥ ५६ ॥
३६8 रामायण
धारयन् मारिषं TT तीक्ष्णप्रूज़ी भयावरूः ।
प्रावृषीव मकामेघस्तोपपूणी नभस्तले ॥ ६०॥
स निष्पीडा मळाढारं किष्किन्धाया महाबलः ।
ननर्द कम्पथन् भूमिं इन्ट्भिर्वित्रिगीषया ॥ ६१॥
समीषगान् द्रुमान् ANA वसुधां दारयन् खुरेः ।
शरू़्ाभ्यामालिखन दपीत् तद्वारं द्विरदो यथा ॥ ६२॥
तं तु मेघप्रतीकाशं नर्दन्तं च NANA ।
उन्मि दनवश्रेष्टे न कञ्चित् प्रत्यषेधयत् ॥ ६३॥
तस्य वे रुवतो बाली श्रुवा शब्दममर्षणः ।
निष्पपात सर् स्रीमिस्ताराभिरिव चन्द्रमाः ॥ ६४॥
मदाव्यक्ताक्षरपद् तमुवाच स उन्हुभिं ।
क्रीणामीश्वरो बाली सर्वेषां वनचारिणां ॥ ६५॥
किमर्थे नगरद्वारमिदं Bar विनर्दसि ।
FSA विदितो मे बं प्राणान् रक्ष मरासुर ॥ ६६॥
तस्येतढचनं श्रुवा वानरेन्द्रस्य बालिनः |
उवाच इन्ड्रमिवीक्यं ्ोधसंरक्तत्तोचमः ॥ ६७॥
किं बं स्रीसंनिधी वीर श्रूरवाक्यानि मुञ्चसि। .
मम TS प्रथच्छ बं ततो श्ञास्यसि मे बले ॥ ६८॥.
अथवा मर्षयिष्यामि ्ोधमख निशामिमां ।
PUA: KAT कामभोगेषु वानर ॥ ६१॥
किष्किन्ध्याकाएउं ३६५
घो मत्तं वा प्रमत्तं वा सुप्तं वा रहिते रतं ।
हन्यात् स खलु रुन्यांदे ated ari ॥ ७०॥
तं प्रकस्याब्रवीद्वात्ती वाक्यं वाक्यविशारदः ।
विसृत्य ताः स्त्रियः सवीस्ताराखा वानरेश्वरः ॥ ७२॥
मत्तोऽघमिति डर्जुद्वे मोळान्मामवमन्यसे ।
मदीये संप्रकारे ५स्मिन् वीर पानं समर्ध्यतां ॥ ७२॥
घदि Taegan ते४य्य यदि भीतो न संयुगे ।
तिष्ठ बं समरे मे५ख दर्शयस्व स्वपौरुषं ॥ ०३ ॥
तमेवमुक्का संक्रुद्धो मालामुत्लिप्य काञ्चनीं ।
चित्रा दूत्तां मळेन्द्रेण युद्धाय व्यवतिष्ठत ॥ ७३॥
ततो वुड प्रववृते तयोः सुतुमुलं तदा । `
बालिनश्च मकाबाकोर्बलिनो दानवस्य च ॥ ७१॥
ततो बाली विषाणाग्रेरलिखितो द्नुसूनुना। -
प्रचकाशे मराबाङरशोक इव पुष्पितः ॥७६॥ `
स तेन तरू विक्रीझ मुळूर्त वानरेश्वरः |
प्रहसन् दानववुषं वीरो वचनमन्रवीत् ॥ ७०॥ .
ग्रसुराधम da वरदानेन दुर्षितः । `
TI ते बल्मुदृत्तं शमयेऽ ग्रिमिवाम्भस्ता ॥ ७८॥
स गृद्धीबा विषाणाभ्यां डुन्डुमिं दानवर्षभं ।
ग्राविध्य बलवान् बाली भूतले निष्पिपेष छू ॥ ७१ li
३६६ रामायणां
ग्राविठस्तेन बलिना विनिष्पिष्टो मकासुरः ।
विमुञ्चन् रुधिरं खेभ्यः प्राणांस्तत्याज्ञ वीर्यवान् ॥ ८०॥
स पपात ARA: क्षितौ पञ्चवमागतः।
तं MAMA बाळुभ्यां गतसवमचेतनं ॥ ८१॥
FIAT बलवान् बाली पादेनेकेन TAR ।
तस्य वेगप्रवृद्भस्य वक्रात् क्षतन्नविन्द्वः ॥ ८२॥
प्रपेतुमीरुतोत्व्तिा मतड्रस्याश्रमे किल ।
तानू दृष्टा पतितान् गात्रे मुनिः शोणितविन्॒कान् ॥ ८३ ॥
उपस्पृश्य ददौ शांषं RAT बालिनं प्रति ।
घेनेष दानवः क्षिप्तो ममाश्रमषदे प्रति ॥ प्छै॥
इक् ते न प्रवेष्टव्यमृष्यमूकवनं ररे ।
प्रविष्टस्य कि ते सग्यो त्रीवितं न भवेदिति ॥ ष्१॥
ततः शापभयाद्वाली ऋष्यमूकं मळागिरिं ।
प्रवेष्टे ल स शक्रोति Az वा रघुनन्दन ॥ ८६॥
तस्याप्रवेशं मवारूमिरू राम मकावने ।
विचरामि सक्ामात्यो भयं HAST ATT: ॥ ६७॥
एतत् तस्यास्थि काकुत्स्थ FSA: संप्रकाशते ।
वीपीत्सेकनिरस्तस्य गिरिकूटनिभं मरत् ॥ ८८॥
इमे च विपुलास्तालाः सप्त शावावलम्बिनः ।
वाणिर्येषां त्रपो भिन्नास्तेन वीर्य वितन्वता ॥ ८१ ॥
किष्किन्ध्याकाएउँ ३६०
एतत् तस्य मङ्दीर्पे तव संकीर्तितं मया ।
कथमुत्सर्से कततुं समरे तं उरासदे ॥ १०॥
BAT वदतस्तस्य सुग्रीवस्य ARIA: |
राघवो इन्डभेः कायं पादाङ्गडेन तोत्तयन् ॥ ११॥
लील्वेव तदा रामश्चिक्षेष TATA ।
श्रसुरस्य तनुं TORT पादेनेकेन राघवः ॥ १२॥
far दृष्टा च तं कायं सुग्रीवः FAR: ।
त्लक्ष्मणस्याग्रतो राममिदे वचनमव्रवीत् ॥ १३॥
परिश्रात्तेन मत्तेन भ्रात्रा मे बालिना पुरा ।
गराई: समांसः प्रत्यग्रः लिप्तः कायस्तदा सखे ॥ १४॥
लघुः संप्रति निमींसस्तृणभूतश्च शुष्ककः ।
नात्र शक्यं बलं ज्ञातुं तव वा तस्य वाधिकं ॥ १५॥
स रि शूरश्च मानी च प्रव्यातबलपौर्षः |
तेजस्वी वानरो बाली संयुगेघपरात्रितः ॥ FE
दृश्यन्ते चास्य कमीणि इष्कराणि सुरासुरे: ।
घानि संस्मृत्य संस्मृत्य ऋष्यमूकं त्यज्ञामि न ॥१७॥
उद्विग्नः शङ्कितञ्चार वनेषूद्रान्तचेतनः |
TIA: सकामात्येश्चरामि कनुमादिभिः ॥ Fe
यदि भिन्खाद्रवान् सालानिमानेकेषुणा ततः ।
mai बां मकाबाको समर्थ बालिनो बंधे ॥ ११॥
३६८ रामायणं
eae वां न तुलपे नावमन्ये च राघव ।
कर्मभिस्तस्य भींमेस्तु कातर्षे ज्ञायते मम ॥ १००॥
उपलब्धं रि मित्रं मे सुञ्लाध्यं मित्रवत्सत्तं ।
चामरं पुरुषव्याप्र किमवन्तमिवाध्रितः ॥ १०१॥
किन्तु तस्य बलज्ञो»रुं श्रातृदपस्य वेरिणः ।
अप्रत्यक्ष च में वीर्य समरे तव राघव ॥ १०२॥
स्निग्धानां प्रीतियुक्तानां सुखदां सुद प्रति ।
कातरं VA राम प्रत्ययं नाधिगच्छति ॥ १०३॥
Ti तोलयामि वां तच्च मे FARÀ ।
वश्यं कि बलं ज्ञेयं मया तव च तस्य च ॥ १०४ ॥
कामं राम तव त्रीणि प्रमाणं धैर्षमाकृति: ।
सूचघत्ति परं तेजो भस्मच्छ्न्नमिवानत्तं ॥ १०१॥
तत् कृबा कार्मुकं सब्य रुस्तिरुस्तमिवायतं ।
ग्राकर्णमूलमाकृष्य विसूत्र बं महाशरं ॥ १०६॥
इमान् हि तालान् प्रद्तितस्त्॒या शरी न संशयो मेऽस्ति विदारयेद्रुवं।
अलं विमर्शेन सखे मम प्रियं कुरुघ रान्रात्मन्न घाचितो मया ॥ १०७॥
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएडे इन्डभ्युपाख्यानं
नाम नवमः सर्गः ॥
किष्किन्ध्याकाएरं
X.
टवमुक्का तु सुग्रीवो रामं दशरधात्मनं। `
ध्यावा मुहूर्त काकुत्स्थमिदं वचनमत्रवीत् ॥ १ ॥
घ एष रावणो नाम सीतां ar उर्मतिः ।
एष वीर्षवतां वीर्षमादत्ते राक्षसेश्वरः ॥ २॥
देवदानवगन्धर्वपक्षरक्तोमरोरगाः । -
मानवाश्चेव राज्ञानो मकाबलपराक्रमाः ॥ ३॥
त्रेलोक्यविज्ञयाधीय युधि विक्रम्य निर्जिताः ।
पितामरुवरोत्सिक्तो ५ गणयन्न कि किञ्चन ॥ 8॥ `
एवंप्रभावो रक्षः स रावणो युधि इर्यः ।
नित्यं तु बाली समये श्राता मे वानरेश्वरः ॥ १॥
संध्यामुपासितुं घाति समुद्री पूर्वपश्चिमौ ।
गच्छतं चानुगच्छामि नित्यं श्रातरमग्रज्ञं ॥ ६॥
HAF पदवीं चास्य न शक्यं गरुडाद्ते |
तस्यानिलगते: पूर्व समुद्रतटमासतः WOU
देवकार्ये कर्तुकामो रावणो५भ्यागमत् तदा ।
बलवन्तं तमालच्य राक्षतः पुरुषादकः ॥ ८॥
नितकाशी इरात्मा स TS देहीति चाब्रवीत् ।
वानरेन्द्रो राक्नसेन्द्रमन्रवीत् प्रियडर्मते ॥ १॥
३६६
३७० रामायणां
मूर्त मृष्यतां संध्या यावड॒पासिता मघा ।
तच्छा क्रोधरक्ताच्ो दशग्रीवो महाबलः ॥ ९०॥
कोऽयं देवोऽथ वा यस्य पूत्रां i कर्तुमर्कसि ।
मामनादृत्य TIR कर्तव्यस्तव निग्रहः ॥ ११॥
पदा देवा मया युद्दे सासुरोरगदानवाः ।
निर्निता युधि विक्रम्य मन्नामेव च घुष्यतां ॥ १९॥
TIR ग्रकृतप्रज्ञ वानर d न बुध्यसे ।
ARTT रावणा मां पौलस्त्यकुलनन्द्नं ॥ ११॥
TATA] नारदेनासि ततस्वं विदितो मम ।
तिष्ठ बं देहि युद्ध मे ततो द्रक्ष्यसि पूर्वजान् ॥ १४॥
aga वानरेन्द्रस्तु युद्ययिव मनो दधे ।
ra रावण क्रूर वेकझि AT देवकएटकं ॥ १५॥
मुध्यस्व यदि ते शक्तिर्मया सरू निशाचर ।
कृष्टाः पश्यन्तु निरतं बामय्य त्रिदिवीकसः ॥ १६॥
स तथोक्तो दशग्रीवो मुष्टिमुखम्य वानरे ।
्रकर्तुकामञ्चक्राम दृष्टा बालिनमारूवे ॥ १७॥
दशास्यं विंशतिथुन्नं राक्षस प्रर्वतोषमं ।
Ai मरछाकाय॑ विकृतास्यं PPB ॥ १८॥
ATA तदा बाली agea बलिनां वरं ।
नातितीव्रेण देवारि I कक्षान्तरेऽकरोत् ॥ ११॥
किष्किन्ध्याकाएरं ३०१
तस्य निष्पीडामानस्य भुल्नातरगतस्य च ।
सोच्छा समभवदक्कं सार्चित्वालाकुलं मरत् ॥ २०॥
अ्रविच्छिन्नात्तरञ्वालो कुताकृतिरिवानलः ।
बाळुद्एडविरुढस्तु निः श्वासपरमोऽभवत् ॥ २१॥
द्शशीषी मकाबाङः कन्धरान्तरसंवृतः ।
वृक्षमूले महानागो पथा पाशेन यल्लितः ॥ २२॥
सभानितश्च मे भ्राता दिण्या RA चाब्रवीत् ।
समाभाष्य परिधज््य मामधेकेन पाणिना ॥ २३॥
उपस्पृश्य प्रुचिर्भूवा संध्यां तां समुपासत ।
स तु संघ्यामुपासिवा वायुमार्गमधाविशत् ॥ २४॥
मदाभारेरिवासकीः सन्वालकवलेर्मुखेः ।
तुण्डाग्रनखपुच्छस्तु गरुत्मानिव वीर्षवान् ॥ २५॥
गच्छता वायुवेगेन कालमेघेन संगतः ।
किमवान् पारियात्रो वा विन्ध्यो वेति ततस्ततः ॥ २६॥
गिरिकन्द्रमूर्धि स्थो नगो वेति विभाव्यते ।
पूवी संघ्यामुपासिव्वा दक्षिणेन प्रदक्षिणः ॥ २०॥
मध्याक्रात् पश्चिमे स्थिवा सोत्तरे वार्षुपास्पृशत् ।
किष्किन्ध्यामागतः शीघ्रमध बाली मकाबलः ॥ २८॥
उवाच रावा मुक्का कृतकृत्योऽस्मि साम्प्रतं ।
ग्रादित्यगं तदाभून्मे मनो राक्तसपुड्व ॥ २१॥
३०२ रामायण .
ततो युद्ध मघा वीर न ते दत्तं मराबल ।
साम्प्रतं कृतकृत्योऽस्मि युध्यस्व बलमास्थितः ॥ ३०॥
एवमुक्तो दशग्रीवो मुखेन परिशुष्यता ।
कृच्छाद्रीडायुज्ञोबाच भुन्रयन्ननिपीडितः ॥ ३१॥ `
वानरेन्द्र ART बलवीर्यसमन्वितः ।
त्रिषु लोकेघन्ेयो५ स्मि TAI बया नितः ॥ ३२॥
अनुज्ञातो गमिष्यामि बघा वानरपुङ्गव ।
संनिवताभिनन्द्स्व गच्छेयं स्वस्तिमागतः ॥ ३३॥
तस्य तदचनं FAT बाली बलवतां वरः ।
Frari गच्छ् रक्षेति किष्किन््यामगमत् तदा ॥ ३8॥
एवंप्रभावो बाली स यदि शक्रोषि संयुगे ।
शरेणेकेन तं कत्तु ततो युध्यामि संयुगे ॥ ३५॥ `
इतीव काकुत्स्थबलं विचिन्तयन् बलं च बालिप्रभवं त वानरः ।
न वेद् रामस्य स TI ध्रुवं सुरासुरिरप्यविषव्छ्यमाद्वे ॥ ३६॥
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएउे बालिबलप्रघ्यापनं
नाम दशमः सर्गः ॥
किष्किन्ध्याकाएंई ३५३
XI.
तस्य तद्वचलं श्रुवा सुग्रीवस्य ARIA: ।
स्मितपूर्वमिद् रामः प्रत्युवाच कपीश्वरं ॥ १॥
यदि न प्रत्यपोऽस्मासु विगते तव वानर । `
प्रत्ययं समरस्ताध्यमरुमुत्पादयामि ते ॥ २॥
स गृरीवा धनुर्दिव्यं शक्रचापसमग्युति ।
मुमोच वाणं संधाय तालानुदिशय राघवः ॥ ३॥
स विसृष्टो बलवता वाणो केमपरिष्कृतः ।
भिद्या तालान् गिरि चेव प्रविवेश रसातलं ॥४॥
स तु कंसस्य उपेण तत उत्यत्य सायकः ।
आत्नगाम पुनस्तूणं रामस्यामितते्सः ॥ १॥
तान् दृष्टा सप्त निर्भिन्नान् तालान् वानरपुङ्गवः ।
रामस्य शरवेगेन विस्मयं परमं गतः ॥ ६॥
सुडष्करं तु तत् कर्म सुग्रीवः प्रसमीक्ष्य ङि ।
मूर्ध्रि कृवाज्ञलिं कष्टो राघवं प्रशशंस रू ॥ ०॥
राम विक्रमशौटीरमरेन्द्रवरुणोषम ।
श्रो ते चाषमुक्तस्य सायकस्य ARA ॥ ८॥
पूर्वमेव मपा राम तक्तिस्वं नरर्षभ |
मर्ता तेजसा पृक्तो TSS ग्रिरिव THT ॥ १ ॥
३०४ ` रामायणं
नाभवटूतभव्यानां विश्वे जगति राघव ।
समर्थस्तव काकुत्स्थ धनुष्यस्रबले मतौ ॥ १०॥
यथा कि तेन्रस्विवरो दिवाकरो
यथा नगानां च वरो रिमालघः ।
घथोदधीनां च वरो मकाविस्
तथा नराणामसि विक्रमे वरः ॥ ११॥
न वृत्रशत्रुर्न घमो न चासुरो
न सर्वयक्षेशधनेश्वरो विभुः ।
न पाशरूस्तो वरुणश्च ते समो
न मार्तो नेव च रूव्यवारनः ॥ १२॥
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएरे तालनिर्भेदो
नाम एकादशः सर्गः
किष्किन्ध्याकाएईं
XII.
स मूधी न्यपतडूमी प्रलम्बीकृतमूर्धन्नः ।
सुग्रीवो विपुलग्रीवो राघवाय कृताञ्जलिः ॥ १॥
इद् चोवाच वचनं पुनरेव कपीश्वरः ।
रामं सवीस्जसंपन्नं शरेष्ठ सर्वधनुष्मतां ॥ २॥
सेन्द्रानपि सुरान् सवींस्वं वाणिः पुरुषर्षभ ।
समर्थः समरे रुलुं किं पुनबीलिनं रणे ॥३॥
अपि बालिसरख्राणां RE पार्थिवात्मत्न ।
समथी सि रणे नेतुं किमुतेकमरिँद्म ॥ 8॥
घेन सप्त मकातालाः शेलो५यं दानवास्थितः ।
शरेणिकेन निर्भिन्नाः समर्थस्तस्य कः पुमान् ॥ ५॥
ATA विगतः शोकः प्रीतिरब्य परा मम ।
aa मन्ये ari बालिनं gazi ॥ ६॥
ga वां समासाय महेन्द्रवरुणोषमं ।
डुक्नेभ्यो A देवेभ्यः समरे नास्ति मे भयं ॥ ७॥
तदेव प्रियार्थं मे विरिणं argani । ।
बालिनं Thee काकुत्स्थ संवरं मघवानिव ॥ ८॥
ततो रामः परिधब्न्य सुग्रीवं प्रियवादिनं ।
प्रत्युवाच महाप्राज्ञो लक््मणानुमतं वचः ॥ १ ॥
३०५
२०६ : qatt
एकि गच्छामि सुग्रीव किष्किन्धां ब्ालिपालितां ।
TAT चाद्धय युद्धाय AMT श्रातृरपिण ॥ १०॥
टवमुक्तस्तु सुग्रीवो रमेण रिवुघोतिना ।
गच्छामीत्यत्रवीकुर: प्रयातास्तेश्थ TAT: ॥ ११॥
किष्किन्धां बरितं गवा देशे पादपसड्दे ।
वृक्षेरात्मानमावृत्य तेऽति्न् गर्ने वने ॥९२॥.
TI रामोऽब्रवीत् तत्र सुग्रीवं प्रियवादिनं ।
कुरु नाद् गुराद्वारि स्थि्ा वमकुतोभ॑यः ॥ १३॥
बालिनं चाकूय तथा निष्क्रमेत् स गुळामुखातू |
mè निळ्निष्यामि शरेणाशनिवर्चसा ॥ १४॥
एवमुक्ते तु बचने काकुत्स्थेनामितौजञसा ।
नादः fanites गम्भीरो मझानासीत् तदा दिवि ॥१५॥
` माला च काञ्चनी दिव्या नानारन्रविभूषिता ।
दिवः सुग्रीवमूधीनमभित्तो निपपात रू ॥ १६॥
सा पतन्ती मकीं माला काञ्चनी देवनिर्मिता ।
प्रचकाशे तदाकाशे विथुन्माला मनोक्रा ॥ १०॥
सा रि पित्रा सुतसेरादादित्येन दिवौकसा |
TRA मालया तुल्या स्वयं यत्नाद्विनिर्मिता ॥ १८॥
तथापि नद्या तत्र सुग्रीवः प्रवगेश्वरः ।
TA aRmzat न्बल्लद्ग्रिरिबानलः ॥ ११॥
किष्किन्ध्याकाएउँ
ततः स कृबा सुग्रीवो नमस्कारं दिवं प्रति ।
कुतान्नलिरथो पश्चाद्राधेबं परिषस्वन्ञे ॥ २०॥
स पूनितो गुरुस्नेकाल्लक्मणेनापि धीमता ।
ग्रभिवादितश्न विधिवज्ञक्ष्मणं परिषस्वन्ने ॥ २१॥
प्रदक्षिणं समावृत्य स तौ दशरथात्मज्री ।
सुग्रीवो विपुलग्रीव श्राज्ञगाम गुळामुवं ॥ २२॥
ततो नदन् मकानादं बालिनं स समाकूयत्।
सुग्रीवो गाष्संवीतो नदि िनद्न्निवाम्बरं ॥ २३॥
तं gen विनदे बाली घोरं चुक्रोध वीर्षवान् ।
निष्पपात च संक्रुदस्तोयदादिव भास्करः ॥ २४॥
तयोः सुतुमुलं युद्ध बालिसुग्रीवयोरभूत् ।
दिवीव प्ररुयोधीरं बुधाङ्गारकयोर्मरुत् ॥ २१॥
तलेरशनिकल्येश्च वन्रकल्पेश्च मुष्टिमिः ।
TI: समरे ५न्योन्यं वृक्षे्गिरितरेरपि ॥ २६॥
TIA धनुरादाय तावुभौ समवेक्षत ।
पश्यंश्च बालिमुग्रीवी ददर्श वपुषा समौ ॥ २०॥
ग्रन्योन्यसद्शौ वीरावन्योन्यसमविक्रमौ ।
उभी as तदा तुल्यावश्चिनाविव इपिणो ॥ २८॥
* स नाभिज्ञानन् सुग्रीवं बालिनं चापि राघवः ।
न चकार तदा बुद्धि सायकस्य विमोक्षणे ॥ २१॥
48
३७७
३० रामायणं
एतस्मिन्नन्तरे भग्नः सुग्रीवस्तेन बालिना ।
ऋष्यमूकं प्रडद्राव STAT रामस्य चाग्रयं ॥३०॥
कान्तो रुधिरसिक्ता़' प्रररिर्तर्नरीकृतः ।
बालिनामिङतो रोषात् प्रविवेश ARIA ॥३१॥
तं प्रविष्टे वनं दृष्टा बाली शापभयातू तदा ।
मुक्तस्वमिति छोवाच संनिवृत्य मदाय्युतिः ॥३२॥
राघवोऽपि सरू भ्रात्रा तेश्रापि सक मल्लिभिः ।
तदेव वनमागच्छत् सुग्रीवो यत्र वानरः ॥३३॥
तं दृष्टाभ्यागतं रामं सामात्यं सरुलच्त्मणं ।
दीनो५थाधोमुषो क्रीमान् सुग्रीवो वाक्यमब्रवीत् ॥३४॥
्राकूयस्वेति मामुक्का दर्शयित्रा च विक्रमं ।
वेरिणा घातविद्या मां किमुपेक्ता कृता त्रया ॥ ३५॥
तस्मिन्नेव कि वक्तव्यं काले राघव तद्यतः ।
न कनिष्याम्यक्मिति न स्थास्ये क्षणमप्यरूं ॥ ३६॥
ग्रभविष्यं विनिर्तो बालिना यशर रणे।
ममाभविष्यत् को राज्येनाथी बन्धुननेन वा ॥३७॥
तमेवमादिविचनं agi कृपणां बहु |
ग्रनामर्षघमाणश्च रामः सुग्रीवमब्रवीत् ॥ ३८॥
सुग्रीव श्रूयतां तावन्मन्युश्वेवापनीयतां ।
कारणां घेन वाणो५यं न मुक्तः प्रवगाधिप ॥ ३१ ॥
किष्किन्ध्याकाएरँ ३७
अ्रत्वंकारेण वेशेन प्रमाणेन गतेन च ।
बं च सुग्रीव बाली च सदशी स्थः परस्परं ॥ 8० ४
स्वरेण वर्चसा चेव प्रेक्षितेन स्थितेन च ।
विक्रमेण च वाचा च व्यक्तं वां नोपलक्षये ॥ ४९॥
TS उपसादश्यान्मीछितो वानरेश्वर ।
कथं TAT न स्यादिति वाणां न मुक्तवान् ॥ ४२॥
इमं मुहूर्त तु मया पश्य बालिनमारूवे ।
निरस्तमिषुणिकेन चेष्टमानं मळीतले ॥ ४३॥
Reed घभिज्ञानं बमड़े कर्तृमर्कसि ।
घेन बामभिन्ञानीयां दन्दयुद्धमुपागतं ॥ ४४॥
गन्नपुष्यमगीं मालामुत्पाय्य कुसुमायुतां ।
कुर् लक्ष्मण HTS VET सुग्रीवस्य मकात्मनः ॥ ४५॥
ततो गिरितटे न्नातामारुळ्य सुइरासदाँं । -
लक्ष्मणो गन्नपुष्यीं तां तस्य काठे स सक्तवान्॥ ४६॥
स तया प्रुप्ुभे बीरो मालया कएठ्सक्तया ।
विकाषसि बलाकानां मात्या तोयदो यथा ॥ ४७॥
श्राज्ञमानेन वपुषा मालया कृतलक्षणः |
प्रतस्थे सक् रामेण पुनरेव TRI प्रति ॥ ४८॥
इत्यार्षे रामाघणे किष्किन्ध्याकाएटे बालिबधविधानं
नाम द्वादशः सर्गः ॥
३८० रामायणं
XIII.
ऋष्यमूकात् स धमीत्मा किष्किन्धां लच्मणाग्रन्नः ।
ama सक्सुग्रीवो बालिपौरुषपालितां ॥ १॥
समुग्यम्य मरूच्चापं रामः काञ्चनभूषणंं ।
वाणमुदृत्य चेवेकं न्वलितानलवर्चसं ॥ २ ॥
अग्रतः प्रययौ तस्यं राघवस्य मकात्मनः ।
सुग्रीवो विषुलग्रीवो लक्ष्मणश्चेव वीर्षवान् ॥३॥
पृष्ठतो RIMA वीरो नलनीलौ च वानरौ |
TAS मझातेज्ञा ररियूधपयूथपाः ॥ 8॥
पश्यन्तस्ते पयुर्वूत्तान् पुष्पितान् रुचिरान् बङ्कन् ।
परसन्नाम्बुवराश्चेव सरितः सागरंगमाः ॥ ५॥
कन्द्राणि च शेलानां निर्वराणि गुरास्तथा ।
शिखराणि च दिव्यानि ata विविधाः pm: ॥ ६॥
वेदर्यकान्ततोषाश्च नलिनी; फुल्लपङ्ज्ञाः ।
पश्यत्तः प्रययुमीर्ग नानापुष्यगणिर्युताः ॥ ७॥
कादम्बेः AAS सेर्वजञुले्रतकुक्कुटेः ।
चक्रवाकिस्तथान्येश्च Ades विनादिताः wen
सुस्थांश्चापि गताशङ्कान् वनराज्ञिसमाश्रयान् ।
चरतो वीक्षमाणाश्र ययुर्मगगणान् वने ॥ १॥
किष्किन्ध्याकाएई ३८१
तडागसेविनश्रेव कुञ्जरान् गिरिसंनिभानू ।
नलस्थांश्च स्थलस्थांश्व करेणुगणसंवृतान् ॥ ९०७:
बने वनचरांग्रान्यान् विविधान् मृगपक्षिणः ।
पश्यन्तस्ते ag: सर्वे सुग्रीवपरिवर्तिनः ॥ ११॥
तेषां तु गच्छतां तत्र बरितं PANT । '
द्रुमषणउमथो THT रामः सुग्रीवमब्रवीत् ॥१२॥
HAC मेघसंकाशं तर्षणउं प्रकाशते |
नानागुल्मलतानइं पर्षत्तकद्लीवनं ॥ १३॥
किमेतञ्ज्ञातुमिच्छामि सखे कौतूळुलं छि मे ।
मरृदस्य परिज्ञाने गच्छन्नेव च शंस मे ॥ १४॥
तस्येतद्वचनं AT राघवस्य मळात्मनः |
गच्छ्न्रेवाचचक्षेऽथ सुय्रीवस्तन्मकावनं ॥ ११॥
घदेतन्मेघसंकाशं पश्यस्याश्रममणउलं ।
कद्लीवनसंख्न्नं त्वाइमूत्तफत्लोदकं ॥ १६॥
II AAT नाम मुनयः संशितव्रताः ।
सप्तेवासन् धर्मशीला नित्यं वायूत्रलाशनाः ॥ १७॥
अकोरात्रकृताकारा मौनव्रतपरायणाः ।
दिवं वर्षशतियीताः सप्तभिः सकलेवराः ॥ १८॥
तेषामेष प्रभावेन कद्लीवनसंवृतः |
e सेन्द्रेरपि A
ATTI: gd: ART सुरासुरेः ॥ १६॥
२८२ Tao
पक्षिणो वर्नयस्येनं तथान्ये वनचारिणः ।
बिशत्ति मोकाथे कनं निवर्तते न ते पुनः ॥ २०॥
विभूषणरवो छात्र श्रूयते सकलाच्तरः |
तूर्घगीतनिनादश्च दिव्यो गन्धः प्रवाति च ॥२१॥
ZITÀ चाग्रथो दीप्तास्तेषामत्र मङ्ात्मनां ।
धूमश्च दृश्यते”य्यापि कपोताङ्गारुणो म्यान् ॥ २२॥
कुर् प्रणामं धर्मज्ञ तानुदिश्य तपोधनान् ।
लक्ष्मणेन सङ श्रात्रां प्रयतः FRATTA: ॥ २३॥
प्रणमन्ति छि वे तेषामृषीणां संशितात्मनां ।
न तेषामश्रुभं किञ्चित् कदाचिडपपय्यंते ॥ २४॥
ततो रामः सर श्रात्रा प्रतः संरूतान्नत्तिः ।
स निश्चित्य नमश्चक्रे ART संशितव्रतान् ॥ २१॥
स च प्रणम्य तान् सवान् रामो भूयः सलक्ष्मणः |
ससुग्रीवः UA गुह्ामभिमुखों TAT ॥ २६॥
गवा टूरमधानं तस्मात् सप्तत्ननाश्रमात् ।
Tani उराधषीं किष्किन्धां बालिपालितां ॥ २७॥
वृन्दे कांस्तथावृत्य व्यतिष्ठन्ू गर्ने वने ।
राघवावध सुग्रीवो रूनुमत्प्रमुखाञ्च घे ॥ २८॥
ग्रथ राजीवताम्राक्षं दृसिंर्षभाञ्चितं ।
वीक्ष्य रामं क्रियादन्नं सुग्रीवो बाकामत्रवीत् ॥२१॥
किष्किन्ध्याकापरं ३८३
रूरिरात्रगुरां दीपतां तप्तकाचचनतोरणां ।
प्राप्ताः स्मो sani किष्किन्धां बालिपालितां ॥ ३०॥
घा प्रतिज्ञा बया वीर पुरा बालिबधे कृता ।
सफलां तां कुरु ज्षिप्रं लतां कुसुमितामिव ॥ ३१॥
एवमुक्तस्तु धमीत्मा सुग्रीबेण स राघव: ।
सुग्रीवं रुर्षयन् वाक्यमुवाचेद्मनत्तरं ॥ ३२॥
कृतचिक्लस्वमनया मालया वानरेश्चर् ।
विश्रब्धं बालिनं भूयः समारूय सखे युधि ॥ ३३॥
अग्य बाल्तिसमुत्थं ते भयं डःखं च वानर । `
नाशयाम्येकवाणेन सखे सत्येन ते शपे ॥३३॥
मम दर्शय तं पापं वेरिणं श्रातृद्रपिणं ।
यं तमेव वाणेन Bet TTT STAT ॥ ३५॥
बदि दृष्टिषथं प्राप्तो भूयो जीवन् व्रत्रेत सः ।
तव शत्रस्ततो मां बं गर्द्येथा विगर्द्धितं ॥ ३६॥
प्रत्यक्षं ते मया तालाः सप्त वाणेन दारिताः ।
तेनाख विद्या नियतं बालिनं समरे कतं ॥ ३७॥
अनृतं नोक्तपूर्व ङि मया कृच्छ्रेऽपि तिता ।
धर्मलोषभयाद्वीर न च वक्ष्ये कदाचन ॥ ३८॥
सफलां ते करिष्यामि प्रतिज्ञां संश्रमं त्यत्र ।
प्राप्तवीज्नमिव क्षेत्रं वृष्टिसर्गेणा वासवः ॥ ३१॥
छ रामायणं
ग्राद्धानं कारणं तस्माद्रालिनो रेममात्तिनः |
सुग्रीब कुरु dor निष्यतेत् स यथा पुनः ॥ Bon
जितकाशी बलश्चाघी बया च धर्षितः पुरा ।
निष्यतिष्यत्यमर्षेण बाली स प्रियसड्ररः ॥ ४१॥
रिपुतो धर्षणां वीरो मर्षपेन्न स संयुगे ।
ज्ञानीमो हि स्वकं वीर्य स्त्रीसमन्नं विशेषतः ॥ ४२॥
स तद्रामवचः ग्रुवा Raga: कपिः ।
ननाद पुनरे वोघिनीदि मिन्दन्निवाम्बरं ॥ ४३॥
विचार्य स ततो दृष्टिं कानने काननप्रियः ।
सुग्रीवो विपुलग्रीवः क्रोधमाकारयत् परं ॥ ४४॥
RI सवी शब्देनाधूरयन्निव ।
गाठे निरसित: श्रीमानाकृयद्वालिनं युधि ॥ 8५॥
तेन शब्देन वित्रस्ता बभ्रमुर्मुगपक्षिणः ।
राजदोषरामृष्टाः कुलस्त्रिय TAT: ॥ ४६॥
arada भयाद्वीता दिशो वनगन्ञास्तथा ।
गुरूगता मृगेन्द्राश्व वित्रेसुः शब्दधर्षिताः ॥ ४०॥
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएउे किष्किन्ध्यागमनं
नाम त्रयोदशः सर्गः ॥
किष्किन्ध्याकाएरं qua
XIV.
aa तस्य निनादं तु सुग्रीवस्याभिगर्नितं ।
qaaa: TTA बाली श्रातुरमर्षणः ॥९॥
्रुवेव च निनादं तु बलिनो दारुणं पुनः ।
मद् एकपदे नष्टः क्रोधञ्चास्य ततोऽभवत् ॥ २॥
स रोषताम्रनयनो बाली संध्यातपप्रभः ।
उपरक्त इवादित्यः सब्यो निष्प्रभतां गतः ॥३॥ .
ेष्राकरालवदनः क्रोधताम्रतराकृतिः ।
बश्रात्नोत्फुलनयनः समृणाल इव क्रूदः ॥ 8॥
सोऽमर्षवशमापन्नो निष्पपात करीश्वरः ।
बेंगेन चरणन्यासेः कम्पयन्निव मेदिनीं ॥५॥
तमुवाच ततस्तारा भतीरे वानरेश्ररं ।
qisa भयादित्थं निष्यतत्तं गुरामुखात् ॥ N
साधु क्रोधमिमं वीर नदीवेगमिवागतं ।
शयनाइत्थितः कल्यं माल्यं भुक्तमिव त्यन्न ॥ ७॥
तवायं सरसा भूयो निर्गमो मे न रोचते ।
श्रूयतां चाभिधास्यामि यन्निमित्तं निवार्यसे ॥ ८॥
पूर्वमापतितः क्रोधात् वां स ग्राकृतवान् युधि ।
भयादुतस्वपा संख्ये बलान्निः सृत्य निर्जितः ॥ ६॥
49
३८६ रामायणं
वया तस्य निरस्तस्य सूद्तिस्य विशेषत; ।
IRA पुनराद्धानं Mgt जनयतीव मे ॥१०॥
दर्पश्च व्यवसायश्च यादृशस्तस्य नर्दतः |
निनादस्य च FR नेतदल्यप्रयोत्ननं ॥ ११॥
ससकायमक मन्ये सुग्रीवमतितेनसं ।
सुव्यक्तमाश्रयं लब्धा बलिनं पुनरागतः ॥१२॥
प्रकृत्या निपुणा्चासी aria वानरः |
नानाश्रयात् समाकानं तव भूयः करोति सः ॥ १३॥
सत्यसंधेन वीरेण राघवेण मकात्मना । `
किल्ल qaa सुमरूत् सख्यमत्रागतः पुनः ॥१४॥
सुपरीक्षितवीर्येण लब्धलक्ष्येण धीमता ।
परिश्रुतो मया पूर्व रामेणिष सकायवान् ॥ १५॥
TI AIR विव्यातः सकाघो रणकर्कशः ।
रामः परबलामर्दी युगात्ताग्रिसमः कित्त ॥ १६॥
निवासवृक्षः साधूनामातीनामार्तिनाशनः ।
संपदां मर्तीनां च शसो भुवि भाज्ञनं ॥ १७॥
ज्ञानविज्नानसंपन्नो निदेशे निरतः पितुः ।
धातूनामिव FARI गुणानामाकरो मरान् ॥ १८॥
तत् क्षमं न विरोद्धुं ते सरू तेन मदात्मना |
उर्सयेनाप्रमेयेन वीरेण रणकर्मणि ॥ ११ ॥
किष्किन्ध्याकाएई ३५७
वक्ष्यामि ai रितं किञ्चिन्न तु सम्यगसूयया ।
श्रूयतां क्रियतां चेव पत् वां वच्याम्यर कितं ॥ २०॥
सुग्रीवं प्रवगप्रेष्ट यौवराव्येऽमिषेचय |
विग्र मा कृथा वीर रामेणामिततेत्रता ॥ २९॥
we हि ते क्ञमं मन्ये रामेण सक सौरूद ।
सुग्रीवेण च संप्रीतिं वेरमुत्सृन्य दरतः ॥ २२॥
लालनीयो हि ते भ्राता यवीयान वानरेश्वर ।
विधेयो वाविधेयो वा सर्वधा बन्धुरेव सः ॥ २३॥
यदिवा मत्प्रियं कार्य घदिवाविषि ते कितं ।
याच्यमानः प्रयत्नेन साधु मे कुरु भाषितं ॥ २४॥
रामो घोरतरी वीरः साक्षात् काल इवान्तकः |
तस्येव च मकार्वीयी भ्राता बे लक्ष्मणः श्रुतः ॥ २५॥
तावुभौ सळितौ नित्यं धनुर्कस्तौ मकाबली ।
नेव सादयित्रव्यौ ते मनसापि कथञ्चन ॥ २६॥
aa सवीणि रत्तानि यानि सत्तीक् ते गृळे ।
तान्यादायाङ्गदो यातु राघवाय प्रयच्छतु ॥ २७॥
संघिं गच्छतु रामेण युगात्तर वितेत्रसा ।
गुळामिमां परित्यन्य देशं वान्यं त्रज्ञामद्धे ॥ १८॥
रामः सुग्रीवसकितो घतिष्यति मळाभरये ।
अनागतविधानं च तस्यार्थे प्रविधीयतां ॥ २१ ॥
ye रामायण
संभ्रमोश्यं समुत्यन्नस्तस्माद्देशमिमं त्यन्न ।
समर्थस्वमिमं त्रेतुमधिष्ठानपराक्रमे: ॥३०॥
NAT: संयुगे स्थातुमवकास्यो बलीयसा ।
कुलबबन्धुप्रयुक्तेन दृ्टापसरणे मतिः ॥ १९॥
तस्यास्तद्वचनं बाली छितमप्यायतिक्षमं ।
तारायाः सीम्यत्रपाया नागृह्वात् कालचोद्तिः ॥ ३२॥
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएडे तारावाक्यं
नाम चतुर्दशः सर्गः ॥
किष्किन्ध्याकाएरं art
XV.
तामेवं ब्रुवतीं तारां तारापतिनिभाननां ।
बाली निर्भत्सयामास वाक्यमेतड॒वाच रू ॥ १॥
गर्नतो ५स्य सुविश्नब्धं शत्रोनित्याततायिनः ।
मर्षधिष्यामि संशब्द् न्नातक्रोधः कथं प्रिये ॥ २॥
अधर्षितानां प्रूराणां संयुगेधनिवर्तिनां ।
धर्षणामर्षणं काले मरणादतिरिच्यते ॥ ३॥
सोहं न च समथी “क योदुकामस्य संयुगे ।
सुग्रीवस्यातिसंशब्द् पीनग्रीवस्य गर्जतः ॥ ४॥
प्रयुक्तां धर्षणां मानी यो मर्षयति शक्तिमान् ।
मनुष्य इति नारे तं गणधामि मनस्विनि ॥५॥ `
भूयश्च सिंकविक्रान्तस्तारामार् BTA: ।
नाळे ्नन्मतिमासाख विल्लव्यद्वेन्यमास्थितः ॥ ६॥
स्वपराक्रमयुक्तश्च भविष्यामि TTS: ।
उत्पाद्यतु वा रामो बाङम्यां विन्ध्यपर्वतं ॥ ७॥.
इमां सप्तसमुद्रात्तां संवर्तयतु वा ARTI
सचन्द्रतारं गगनं TAS चराचरं ॥-८॥
दरूवग्रिशिवेबीपि सार्यकेर्मममेदिभिः ।
न ब्रिभीयामर रामात् सुग्रीवसकितादपि ॥ १ ॥
ato रामायण
न तु कांबी विषादस्ते राघवं प्रति मत्कृते ।
धर्मज्ञश्च कृतञ्चश्च न स पापं करिष्यति ॥ १०॥
प्रतियोत्स्याम्यकं गव्या सुग्रीवं त्यज्ञ संभ्रमं ।
दर्षे चास्यापनेष्यामि न च प्राणिर्विमोक्ष्यते ॥ ११॥
निवर्तस्व सक स्त्रीमिः किं वा भूयोऽनुगच्छसि ।
सौरूदं दर्शितं भद्रे मम तत् सुकृतं बया ॥ ११॥
शापितासि मम प्राणिर्निवर्तस्व ज्रपेन च ।
Ti निवा निवृत्तोऽस्मि तमङ्ं श्रातरं रणे ॥ १३॥
तं तु तारा परिघब्य बालिनं प्रियदरर्शनं ।
चकार रुदती मन्द् वेषमाना प्रदक्षिणं ॥ १४॥
ततः स्वस्त्यपनं HAT मन्नवद्धिन्नविष्रिणी ।
अन्तःपुरं सरू स्त्रीभिः प्रविवेश सुमध्यमा ॥ १५॥
प्रविष्टायां तु तारायां सक् स्त्रीभिः स्वमात्तयं ।
निश्चक्राम ततो बाली मकासर्प इव ग्रसन् ॥ १६॥
स निष्यत्य मकावेगः क्रोधय्ीकुलेन्षणः ।
सर्वतश्चारषन् दृष्टि शत्रुदर्शनकाङ्गया ॥ १७॥
स ददर्श ततो ट्रात सुग्रीवं Rafa ।
तमेवाभिमुखश्चापि यथौ पोदुमतिवरल् ॥ १८॥
qia घोदुकामं रामस्याश्रयगर्वितं ।
स तं दृष्टा मरावीर्षः सुग्रीवं प्रत्युषस्थितं ॥ ११ ॥
किष्किन्ध्याकाएई ३११
गाए संनळूनं चक्रे करिष्यन् कर्म इष्करं । `
उवाव चातिताम्राक्षः सुग्रीवं रोषमूर्ङ्तिः ॥ २०॥ . |
TIR पाप सुग्रीव का बरा मरण पुनः । .
एष मुष्टिर्मया बडस्वदधार्थ समुखतः ॥ २१॥
TR मूर्धि विनिर्मुक्तः प्राणानपकरिष्यति ।
एवमुक्का तु सुयीवो a तेन ताडितः ॥ २२॥
स क्रुदस्ताउितस्तेन समभिद्रुत्य वेगितः ।
अ्भवच्छोणितोद्रारात् सोत्यीउ इव सर्वतः ॥ २३॥
सुग्रीवेण तु निः शङ्कं साल्मृत्याळा तेजसा ।
za निहतो बाली ANU महागिरि! ॥ २४॥
स तु बाली रणगतः सालताउनविकूलः |
गुरभारसमाक्रा्तश्चचाल च बुघूर्ण च ॥ २५॥
तौ भीमबलविक्रान्तौ सुधएगितिवेगिती ।
प्रपुडौी घोरत्रपौ च खस्थौ पाषग्रकाविव ॥ २६॥
बालिना भग्रदर्ष तु सुग्रीवे ARTO ।
बालिनं प्रति सामर्षश्चुक्रोधातीव राघवः ॥ २०॥,
ततः संधाय रामेण शरमाशीविषोषमं ।
निदूतो कूदये बाली हेममाली ARIA: ॥ २८॥
स तेन छदे बाली निरतो निपपात र् ।
का कूतोऽस्मीति विक्रुश्य श्रष्टमार्गश्च AAA: ॥ २१॥
aR रामायणां
वाष्पसंरुदकएठो श्थ दृष्टा राममुषस्थितं ।
” उवाचार्तस्वरो बाली पडूमग्र इव द्विपः ॥ ३०॥
पराञ्ुखबधं HAT को नु प्राप्नस्वया गुणः ।
TÈ गुदसंसक्तस्वपादृश्येन ताडितः ॥ ३१॥
न शोचामि तथात्मानं न तारां न च बान्धवान् ।
यथा पुत्रं गुणग्रेछमङ्गदे कनकाङ्गदं ॥३२॥
घो मवादर्शनादीनो बाल्यात् प्रभृति लालितः ।
इःखमासाख सरसा सततं मामनुस्मरन् ॥३३॥
वाष्वर्कपरिपीताम्बुर्विषरिल्लानपड्रञ्ञः ।
तडाग इव कालेन परिशोषं गमिष्यति ॥ ३३॥
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएउे बालिबधो
नाम पञ्चदशः सर्गः ॥
किष्किन्ध्याकाएई २१३
XVI.
तथा शरेणाभिकृतो AO ।
पपात सरसा भूमी निकृत्त इव पादप: ॥९॥
स भूमौ न्यस्तसवीङ्गस्तपकाञ्चनमूषण: ।
पषात देवराजस्य मुक्तरश्मिरिव धन्नः ॥ २॥
तस्मिन् निषतिते वीरे तदा वानरपुङ्गवे ।
मग्रचन्द्रमिव व्योमः न प्रकाशति मेदिनी ॥ ३॥
भूमौ निषतितस्यापि तस्य देरे मात्मनः ।
नळी न लक्ष्मीर्न प्राणी न तेजो न षराक्रमः ॥ 3॥
तम्य दिव्या छि सा माला काञ्चनी देवनिर्मिता ।
दधार कूरिमुष्यस्य प्राणानत्ते समाछिता ॥१॥
स तया मालया वीरः श्रृश्रुमे शक्रदत्तया ।
संध्यानुगतपर्षन्तः पयोधर इवोद्रतः ॥ ६॥
तस्य माला च देकश्च मर्मघाती शरञ्च सः।
त्रिघेवोत्यतिता लक्ष्मीः पतितस्याष्यशोभत ॥ ०॥
ततस्तं बालिनं भूमौ शयानं रृधिरोक्षितं ।
यघातिमिव पुण्याने देवत्नोकात् परिच्युतं ॥ ८॥
महेन्द्रपुत्न पतितं दीप्तास्यं करिलोचनं ।
उपासर्पत सुग्रीवो श्रातरं प्रवर्षे ॥ ह॥
288 रामायण
_ बङमानाच्च तं वीरं कर्कशं रणशोभितं ।
लक्ष्मणानुचरो रामो ददशीपससर्प च ॥१०॥
स दृष्टा राघवं बाली लक्ष्मणं च मदाबलं ।
अब्रवीत् परुषं वाकयं प्रसृतं धर्मसंदितं ॥ ९९॥
PAT: स्चसंपत्नस्तेन्रस्वी चरितत्रत: |
रामः कारुण्यवेदी च प्रज्ञानां च किते रतः ॥९२॥
सानुक्रोशो ARAFAT: समयज्ञो दृष्व्रतः ।
इति ते सर्वभूतानि कथयत्ति षशो भुवि ॥ १३॥
तान् गुणान् संप्रधायीरूमग्रयं चाभिजनं तव ।
तारया प्रतिषिद्डोऽपि सुग्रीवेण समागतः ॥ ९४॥
बं नराधिपतेः पुत्रः प्रथितः प्रियदर्शनः ।
लिड्रमेतच्च ते राम दृश्यते धर्मसंकिति ॥ १५॥
इयं चासीन्मम मतिस्वयि संभाविता गुणाः ।
न बर at विज्ञानामि धर्मच्छक्रवृतं शठं ॥ १६॥
न च at बुदवानस्मि तृणिः कूयमिवावृतं ।
सतां वेशधरं पापं भस्मच्छन्नमिवानत्ं ॥ १७॥
धर्मवेतंसिकं नुद्रमरूं वां नावबुदवान् ।
सतां वेशधरं पापं प्रच्छ्न्नाधर्मचारिणं ॥ १८॥
नगरे वा पुरे बापि घदि नापकरोम्यळूं ।
न च Aes विर्ध्यामि कस्मान्मां कृतवानसि ॥ ११॥
किष्किन्ध्याकाएरं ३
राज्ञो दशरथस्याध पुत्रः ख्यातो मतः कथं ।
धमीत् परिच्युतो रामो धर्मलिङ्गधरञ्च सन् ॥ २०॥
कः क्षत्रियकुले ज्ञातः श्रुतवान् KAANT: ।
छद्मधर्मपरिच्छन्नः क्रूर कर्म समाचरेत् ॥ २१॥
साम दानमर्ड्रारः क्षमा सत्यं धृतिः स्थितिः ।
इति क्षत्रगुणा राम द्णउञ्चाप्यपकारिणां ॥ २२॥
बघं शाखामृगा राम पुष्यमूलफलाशनाः ।
संप्रवतीमरे नेवं यथा राम प्रवर्तसे ॥ २३॥
भूमिङ्रिएयं ष्यं च विग्रहे कारणानि च ।
तत्र कस्ते मर्दीये४स्मिन् वने लोभः फलेषु वा ॥ २४॥
नयश्च विनयश्चेव निग्रकानुग्रहौ तथा ।
राजवृत्तमसंकीर्णे न स्यात् कामात्मको नृपः ॥ २५॥
बं तु कामप्रधानश्च राज्वृत्ते न च स्थितः।
संकीर्णाधर्मवृत्तिश्न ङिसालोभषरायणः ॥ २६॥
न तेऽस्ति सुमतिम नार्थे बुद्चिरपस्थिता ।
इन्द्रियेः कामवृत्तेस्वं क्लिश्यसे प्राकृतो यथा ॥ २७॥
फलमूलाशनं राम बालिनं वनगोचरे ।
मामिक्ायुध्यमानं मन्येन च समागतं ॥ १८॥
BAT वाणेन Aaa न्वत्ततानपकारिणं ।
किं वक्ष्यसि सतां मध्ये कृवा कर्म तुगुप्सितं ॥ २१ ॥
ati रामायणं
राजका ATT गोप्रश्ीरः प्राणिवपे रतः ।
नास्तिकः परिवेत्ता च सर्वे निरयगामिनः ॥ ३०॥
अधार्य चर्म मे ate: करिष्यसि किमस्थिभिः ।
अभक्ष्यं चेव मे मांसं वाट्णेर्ब्रकाचारिमिः ॥ ३१॥
TI पञ्चनखा भक्त्या ब्रकान्तत्रेषु राघव ।
शशकः शल्लकी गोधा वड: कूर्मश्च पञ्चमः ॥३२॥
TIA च TST धानि राम श्रुतानि मे ।
प्रुगालञ्चेव नक्रश्च वानरः किन्नरो नरः ॥ ३३॥
चर्म चास्थि च मे राम न स्पृशत्ति मनीषिणः ।
भक्ष्यं नेव च मे मांसं सद्रिः पच्चनखो कार् ॥ ३४॥
वया ATA काकुत्स्थ न सनाथा वसुंधरा |
प्रमदा शीलसंपन्ना धूर्तेन पतिना यथा ॥३५॥
शठो नेकृतिकः क्नुद्रो धर्मवेतंसिको ५नृनुः ।
कथं दशरथेन बं ज्ञातः पापो मकात्मना ॥३६॥
हिन्नचारित्रकन्ेण सतां धमीतिवर्तिना ।
त्यत्तधमीङ्कशेनार् निरूतो राम रूस्तिना ॥ ३७॥
बया RIZZA रणे readies इरात्मला ।
प्रसुप्तः पन्नगेनेव नरः कालवशंगतः ॥ ३८॥
दृश्यस्वं यदि युध्येथा मया सक नृषात्मन्न ।
TI वेवस्वतं पश्येस्वं ध्रुवं निकृतो मया ॥ ३१ ॥
किष्किन्ध्याकाएई ato
सुग्रीवप्रियकामेन यदरूं छिंसितस्वया ।
काठे बढ़ा प्रदत्तः स्यान्मया तव स रावणः ॥ ४०॥
न्यस्तां सागरतोंये वा पाताले वापि मेथिलीं ।
ATRIA दर्शे श्रेतामश्चतरीमिव ॥ 8१ ॥
पूर्व मां स किलागत्य रावणो राक्षसाधिपः ।
संध्याकाले ५ब्रवीद्रक्षो युध्यस्वेति मया AS ॥ ४२॥
इति ब्रुवन् मया चोक्तो मुहूर्त मृष्यतामिति ।
यावत् संध्यामुपासेऽ कं चातुःसागरिकीमिमां ॥ ४३॥
एवमुक्तं पदा रक्तो न व्यतिष्ठत पापकृत्
तदा वे बाङ्पाशेन बढ़ा संध्यामुपास्य च ॥ 88॥
rta मया प्रोक्तो युध्यस्वेति स राक्षसः ।
स प्रणाम्य गतो ATE तव शक्त इति ब्रुवन् ॥ 8५॥
तत् तु कार्यमं नेव मुग्रीवस्ते करिष्यति ।
चिरेण वा मन्द्युद्रिः कृच्छेण च करिष्यति ॥ 3६॥
Te यदर्थे निकूतस्वया वे कार्यगौरवात् ।
TRA वया तत्र किमर्थे न नियोजितः ॥ ४७॥
कार्षस्य काराणाधीय यदर्थे परितप्यसे |
मयेव दत्तः स भवेत् तव भायीपकारकः ॥ ४८॥
ुक्तं घत् प्राप्नुयाद्राब्यं सुग्रीवः स्वर्गते मयि ।
तद्युक्कमधर्मेणा घत् बयाळूं कतो रणे ॥ ४६॥
ate रामायण
काममेवंविधो लोकः कालेन परिमुछाते ।
ari कृतं चेद्रवता उष्कृतं संप्रधार्यतां ॥ ५०॥
इन्द्रदत्तामिमां मालां सुग्रीवः प्रतिमुखतु ।
प्राप्नोतु रुरिराज्यं च त्यक्ष्यामि जीवितं स्वयं ॥ ५१ N
सुग्रीबमङ्गद् da तारां चेव सुड: खितां ।
भवान् परिग्रहः प्रपिर्यथावदनुपश्यतु ॥ १२॥
इ्त्येवमुक्का TAHA:
शराभिघातव्य्थितान्तरात्मा ।
समीक्ष्य रामं रविसंनिकाशं
बभूव TAT स तदा विचेताः ॥ १३॥
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएउे बालिवाकां
नाम षोडशः सर्गः ॥
किष्किन्ध्याकाएई
XVII.
इत्युक्तः प्रसृतं वाक्यं रामो धर्मार्थसंक्ितं ।
परुष बालिना तत्र पतितेन धरातले ॥ १॥
तं निष्प्रभमिवादित्यं मुक्ततोषमिवाम्बुद् |
उक्तवाक्यं रूरिश्रेष्टमुपशात्तमिवानत्यं ॥ २॥
धमार्थगुणसंयुक्तं शरीरार्तिमुत्तमं ।
अधिन्निप्तस्तदा रामस्तथा वचनमब्रवीत् ॥३॥
धर्ममर्थं च कामं च समयं चापि लौकिकं ।
अविज्ञाय कथं बालिन मां धर्षयितुमर्दसि ॥ ४॥
अपृष्ठा बुद्धिसंपन्नान् वेग्यान् वानर चापलात् ।
पत्किश्वन प्रलापी बं वाकशरेर्पकृत्तसि ॥५॥
सूक्ष्मः परमडबीधः सतां धर्मः प्रवड़म ।
ake: सर्वभूतानामात्मा वेद् ग्रुभाश्रुमे ॥ ६॥
चपलेः सचिविः सार्धे वानरेरकृतात्मभिः ।
अन्धोऽन्येरिव संयुक्तो विज्ञास्यसि कथं नयं ॥ ७॥
TÈ तु व्यर्थतामस्य वचनस्य ब्रवीमि ते ।
Ra मां केवलं रोषात् a धर्षीपितुमर्कसि ॥ ८॥
TEATRO भूमिः सशेत्तवनकानना |
मृगपक्षिमनुष्येषु निग्राद्या धर्मद्रषकाः ॥१॥
३१
8०० रामायण
तामिमां पालयत्यख भरतः पृथिवीपतिः ।
धर्मकामार्थतव्रन्ञो निग्रकानुग्रके रतः ॥ १०॥
नपज्ञो विनयज्नश्र घस्मिन् सत्यं च संस्थितं ।
विक्रमी देशकालन्ञो विनिगीषुत्रितिन्द्रियः ॥ ११॥
घस्य धर्मकृतोद्वेशाद्वयमन्ये च साधवः |
चरत्ति वसुधां eat धमीधमीनवेक्तकाः ॥ १२॥
अस्मिन् नृपतिशारद्रले सततं धर्मवत्सले ।
पालपयत्यकिलां भूमिं कस्य बुध्येत विरहः ॥ १३॥
ते वपं शासनात् तस्य चरलः पृथिवीमिमां ।
धमीतिक्रमिणां धर्म्य कुर्मके दएटधारणंं ॥ १४ ॥
स बं विल्लिष्टधमी च पापकमी विगर्दितः ।
कामतन्नप्रधानश्च प्राकृतो वानरो यथा ॥ १५॥
वागुराभिञ्च पाशिश्च कूटश्च विविधेर्नराः ।
प्रतिच्छ्न्नाश्च दृश्याश्च निघन्ति स्म बळून् मृगान् ॥ १६॥
प्रधावितानविश्वस्तान् विश्वस्तानष्यविद्रुतान् ।
्रसुप्तनप्रसुपांशच प्रति मांसार्थिनो मृगान् ॥१७॥
यान्ति रानर्षयश्चात्र मृगयां धर्मकोविदाः ।
fra न च दोपेण निघ्रत्तोऽपि मृगान् बळून ॥ १८॥
तस्मात् a निक्तो gà मया वाणेन वानर ।
अयुध्यन् प्रतियुध्यन् वा सौम्य शाखामृगो RATT ॥ ११॥
किष्किन्ध्याकाएरँ 8०१
TAU मम मान्धात्रा संप्राप्तं व्यसनं ARA ।
प्रवणेन कृते पापे FAT पापं कृतं AAT. ॥ २०॥
TAO कृते पापे प्रमत्तर्वसुधाधिषाः ।
प्रायश्चित्तानि कुर्वत्ति घथोदिष्टानि बानर ॥ २९॥
तेन तेषां न तत् पापं कृतं सौम्येन कर्मणा ।
नात्यारोकति ब्रातोर्मिर्महौँघः स्वनवानपि ॥ २२॥
gard निकतः पाप शरेणानतपर्वणा ।
गमिष्यसि सतां लोकान् शस्त्रपूतो मनोरमान् ॥ २३ ॥
रा्भिर्धृतदणडा घे कृबा पापानि मानवाः ।
निर्मलाः स्वर्गमायान्ति सत्तः सुकृतिनो यथा ॥ २8 ॥
TANTI हि धर्मस्य जीवितस्य सुखस्य च ।
राजानो AAAS प्रदातारो न संशयः ॥ २१॥
TATA राज्ञानो धारयक्पमितौज्सः ।
IARAA सोमस्य यमस्य वरुणस्य च ॥ २६॥
तान् न ROTA चाक्रोशेन्नासत्यं नाप्रियं वदेत् ।
देवानामनुत्रपा कि चरत्येते मीतले ॥ २०॥
कारणां चापरं पश्य मघा पेनासि छिंसितः ।
भायीयां वर्तसे श्रातू रुमायां ्रमधार्मिकः N २८॥
अस्य A ध्रियमाणास्य सुग्रीवस्य घवीयसः ।
क्रीखिमुक्तः कथं मूठ त्यक्रा धर्म सनातनं ॥ २१॥
गा. 91
8०, i
saat श्राता पिता चेव घश्च विद्यां प्रयच्छति ।
त्रयस्ते पितरो ज्ञेया धर्म चेद्नुरुध्यते ॥ ३०॥
घवीयान् सोद्रः पुत्रः शिष्यश्च गुणवानपि ।
पुत्रवत् तेऽपि संचिल्या धर्मश्चेदस्ति कारणां ॥ ३१॥
तद्धतीतस्य ते धमात् कपिवृत्तस्य वानर ।
TRATTI दएडोऽयं विनिपातितः ॥ ३२॥
न छि धर्मविरुढस्य लोभवृत्तस्य पापिनः ।
दएडाद्न्यं न पश्यामि TÈ रुरियूधप ॥ ३३॥
भ्रौरसस्य च पुत्रस्य पत्याश्रेवानुत्रस्थ च ।
स्वेरवत्तस्य कर्तव्यं रात्रभिर्दणडधारणं ॥। १४॥
भरतश्च मदीपात्तो वयं चादेशकारिणः ।
बं च धर्मव्यतिक्रान्तः कथं शकामुपेक्षितुं ॥ ३५॥
गुरुवृत्तश्च विक्रान्तः प्रज्ञा धर्मेण पालयन् ।
भरतः कामवृत्तानां निग्रके पर्युपस्थितः ॥३६॥
ते वषं भरतादेशं विधिं pal विशेषतः ।
बद्विधान् भिन्नमपीदान् नियत्तुं सततोग्यताः ॥ ३०॥
सुग्रीवश्चेव रक्ष्यो लक््मणोऽघं यथा तथा ।
दारराञ्यक्रोऽस्य STATS TS निरतो मघा ॥३८॥
प्रतिज्ञातं मया तस्य तदा वानरसंनिधी |
राज्यं दाराश्च तच्छक्यं कथं कर्तु मयान्यथा ॥३१॥ .
किष्किन्ध्याकाएई 8०३
प्रतिज्ञा च कथं मिथ्या कर्तव्या मद्धिन कि ।
न मे मिथ्या भवेद्वाक्यमतो५सि विनिपातितः ॥ ४०॥
तदेतेः कारणिर्धम्येरग्यासि निकृतो मया ।
न मां धर्ममविज्ञाय बं गर्क्यितुमर्कसि ॥ 8१ ॥
अ्रविज्ञाय परं धर्म केवलं मौर्व्यमास्थितः ।
नान्तकाले रि परुषं वत्तुमेवं RA ॥ 8२॥
सर्वधा धर्म्य एवेष कृतस्ते निग्रहो मया ।
श्रातृदारामिमरदी च मया तेनासि छिंसितः ॥ 8३ ॥
ग्रं ते परितप्नस्य पूतोऽसि निरूतो मया ।
स्वर्ग Tate इष्प्राप्यं कार्यीर्थ निकृतो वयसि ॥४४॥
यदिवा लोभमास्थाय मया वं निरतो वृधा ।
तत् क्षम्यतां Bae मान्यो वेवं गतोऽसि मे ॥ ४५॥
इति रामवचः भ्रुवा बाली धर्मार्थसंछितं ।
समाकि्तिमनोबुद्विरिदं वचममन्रवीत् ॥ ४६॥
यदात्थ रघुशाईत्ल तथेदे नात्र संशयः ।
प्रतिकर्तु प्रकृष्टस्य नावकृष्टेन युन्यते ॥ ४७॥
magh मया पूर्व संरम्भाद्वाक्यम प्रियं ।
जलुमर्कूसि मे दोषमेतं रिपुनिसूद्न ॥ ४४॥
- a रि दष्टार्थतवज्ञः प्रजानां च रिते रतः ।
कार्यकारपायुक्ता ते प्रसन्ना बुद्िरुत्तमा ॥ BE ॥
8५8 रामायणं
स a धमीद्यपगतं कामवृत्तं वनौकसं ।
धर्मसंयुक्तया बुद्धा स्वधर्मे प्रतिपाद्य ॥ ५०॥
सुग्रीवे चाङ्गदे चेव विधत्स्व घद्नत्तरं ।
बं हि शास्ता च गोप्ता च भूतानां रघुनन्दन ॥ ५१ ॥
घा ते नरपते वृत्तिर्मरते लक्ष्मणि तथा ।
सुग्रीवाङ्गद्योश्वापि तां at वर्तितुमर्कसि ॥५२॥
मद्रोषकृतदोषां च यथा तारां तपस्विनीं ।
नावमन्येत सुग्रीवस्तथा बं कर्तुमर्कसि ॥ ५३ ॥
वया कानुगृीतिन शक्तं राज्यं प्रशासितुं ।
TI वर्तमानेन तव चित्तानुवर्तिना ॥५४॥
इति बालिवचः श्रुवा रामो राज्ञीबलोचनः |
श्राश्चासयन्निदे वाक्यमुवाच मधुराक्षरं ॥ ५५॥
न शेषं भवता चिन्त्यं नात्मनोऽपि TRA ।
धर्मतः शेषकरणे प्रतीक्षिष्यामके वयं ॥५६॥
AUS निपातयन् दषडमदएडां परिपालयन् ।
समः शत्रौ च मित्रे च यो राज्ञा स न सीदति non
` स्त भवान् दएउसंघोगेनानेन कृतकिल्विषः ।
गतः शुभा गतिं पुण्यां न शोचितुमतो “सि ॥ १८॥
इत्यार्ष रामायणे किष्किन्ध्याकाएउे बालिबधे
रामवाक्यं नाम सप्तदशः सर्गः ॥
किष्किन्ध्याकाएर 8०९
XVII.
स वानरो ARTANT: शयानः शरविक्षतः ।
प्रत्युक्तो केतुमदाक्र नोत्तरे प्रत्यपखत ॥ १॥
अश्मभिः परिभिन्नाङ्गः पादपेराक्तो भृशं ।
mama चाक्रान्तो मुमोक भयपीडितः ॥ २॥
तं भाषी राममुक्तेन शरेण भृशताडितं ।
तारा श्रुग्राव पतितं भतीरं बालिनं तदा ॥ ३॥
सा सपुत्रा बधं YT तारा भर्तुः सुदारुणं ।
निष्यषात द्रुतं तस्माद्रुदती गिरिगछूरात् ॥ 3॥
सा ददर्श परित्रस्तान् करीनापततो द्रुतं ।
यूथादिव घरिश्रष्टान् मृगान् निकतयूथपान् ॥ ५॥
तानुवाच समासाख उ: वितान् भृशः खिता ।
रामवित्रासितान् भीतान् भूशविद्घानिवेषुभिः ॥ ६॥
बानरा वानरेन्द्रस्य यस्य TA पुरःसराः |
तं विराय परित्रस्ताः कस्माद्रवध संघशः ॥ ७॥
_ कच्चिद्रती च रौद्रेण राव्यलुव्येन घातितः ।
रामेण विकृताकारेः शरेराशीविंषोपमेः ॥ ८॥
कपीन्द्रपत्यास्तच्छूला वानराः करुणं TT: |
AIAR वचस्तस्या ऊचुः संश्रात्तमानसाः ॥ ॥
8०६ रामायण
त्रीवपुत्रि निवर्तस्व रक्ष पुत्रं aang ।
HAR रामउपेण कवा करति बालिनं ॥ १०॥
क्षिपन् वृक्षान् मकाकायान् विसृजंश्च मकाशित्ताः ।
वन्रिवन्रोपमेवीणि रामेण विनिपातितः ॥ ११॥
भीतभीतमिद सर्व विद्रुतं वानरं बलं ।
तस्मिन् प्रवगशाट्टले कते समिति शोभने ॥ १२॥
रच्यतां नगरी श्रे रङ्गदश्चामिषिच्यतां ।
पदस्थं बालिनः पुत्रं भनिष्यन्तेऽथ वानराः ॥ १३॥
एतत् ते रोचतां क्षिप्रमङ्द्स्याभिषेचनं ।
TRA विधिना प्रेयो भविष्यति तवाड़ने ॥ १४॥
विशन्तु वनडगीनि क्षिप्रमन्यानि वानराः ।
WANA सदाराश्च बकूवो PRATT: ॥ ९५॥
सर्वेषां कि प्रकृत्येव स्वेभ्यो नः TT ।
भीतानां भृशमातीनामन्योन्यं कि वनौकसां ॥ १६॥
ग्रल्यात्तर्गतानां तु YA तेषां वचोऽङ्गना ।
आत्मनः प्रतिद्षपं सा बभाषे चारुभाषिणी ॥ १७॥
पुत्रेण मम कि कार्य a किमात्मना ।
कपिसिंदे मद्धाभागे विनष्टे मम भर्तीरे ॥ १८॥
पादमूलं गमिष्यामि तस्येव विदितात्मनः ।
एवमुक्का प्रडद्राव रुदती शोकलालसा ॥ १६॥
किष्किन्ध्याकाएउँ Boo
tnt पाणिभ्यां Aa साथ निर्दयं ।
आधावत्ती दद्शीय पतिं निपतितं भुवि ॥ २०॥
भतीरे वानरेन्द्राणां संयुगेघनिवर्तिनां ।
ami गिरिष्रुड्ञाणां वज्राणामिव वासवं ॥ २१॥
संवर््तनिनदे घोरं TT श्र्रेण संगतं ।
शाट्व्लेनामिषस्यार्थे मृणराज्ञं TAT कतं ॥ २२॥
ari सर्वलोकानां सस्कन्धविटपं द्रुमं ।
नागरेतोः सुपर्णेन चेत्यमुन्मूलितं यथा ॥ २३ ॥
अ्रवष्टभ्य च तिष्त्तं दर्श धनुरुत्तमं ।
रामं रामानुजं चेव भर्तुश्रेवानुन्नं तथा ॥ २४॥
सा तदा तु समालक्ष्य भतीरं निरतं रणे ।
साख व्यथिता भूमी सपुत्रा निषसाद क ॥ २१॥
प्रसुप्तमिव TRA कार्यपुत्रेति भाषिणी ।
ननाद् संपरिघब्य पतितं धरणीतले ॥ १६॥
का कतास्मि मकाबाको घयाय्य विधवा कृता ।
DUTT मम वचस्वयेद्मनुभूयते ॥ २०॥
न कालस्य प्रियः कश्चिन्न द्वेष्योऽस्ति कपीश्चर् ।
कालः कालयते सवान् सर्वः कालेन बध्यते ॥ २८॥
कालः सर्वस्य मध्यस्थः प्रिस्येवाप्रियस्य च ।
कालेनासि कतो नूनं मम वेधव्यकारिणा ॥ २१॥
Bor रामायण
उक्तो*सि क्रिशाद्रेल मया सुबहुशस्तदा |
उत्तिष्ठ वानरश्रेष्ठ किं शेषे पतितः क्षितौ, ३०॥
न मां पश्यसि इ: खाती सपुत्रां पतितां भुवि ।
समाश्वासय तावन्मां यथापूर्वमरिंदम ॥ ३१॥ .
ग्रनाथां परितष्यत्तीं सपुत्रां निरते बथि ।
तामवेक्ष्याथ सौमित्रिः क्रोशन्तीं कुररीमिव ।
ag सचिवांश्चातान् मुमोचाश्रूणि वीर्यवान् ॥३२॥
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएउे तारानिष्यतनं
नाम ग्रष्टादशः सर्गः ॥
किष्किन्ध्याका ४०
XIX.
रामचापविमुक्तेन शरेण कदि विक्षतं ।
भत्तीरमध सालोक्य तारा निपतितं भुवि ॥ १॥
शरीरे न दयां काञ्चिदात्मनः समविक्षत ।
विनिष्धिपेष चात्मानं TRI सुभुत्ता भुत्ती ॥ २॥
का रूतास्मीति विक्रुश्य पपात धरणीतले ।
व्यावर्तत च सा भूमी लुब्धेनेब कता मृगी ॥३॥
परिग्रक्ञ्च यस्तस्य बालिनो५भ्यत्तर्स्त्रियः ।
कुरर्य इव वानी विनिष्येतुर्गुहामुघात् ॥ ४॥
विक्रोशन्त्यो मकानादान् यावांस्तस्य परिग्रहः । .
ताश्चाप्यतीव शोकातीस्ताराँ शोकाभिसंवृतां ॥ ५॥
रुद्तीमार्तवपां तां इ: खोपरतचेतनां ।
ग्तीमाश्चासयत्ति स्म वानर्यः शोकत्तालसाः ॥ ६॥
adi: कृच्ड्रगताः स्मातीः सवी एव स्म पीडिताः ।
सवासां व्यसनं कृच्क्रमिद्मस्माकमागतं ॥ ७॥
रामधनुर्विमुक्तेन मरावेगेस पत्रिणा ।
RAT: स्मेकेषुणा सवी: शाखामृगपती कते ॥ ८॥
कृता स्म विधवाः सवीः सवीद्य निरताः समं ।
वासां नः सुखं sitet क्ते४स्मिन् RA ॥ ६॥
Bto रामायणं
ग्रथ तारा परिघब्य पतिं शक्रपराक्रमं ।
उवाच रुद्तो दीना साश्रुपाताविलेक्षणा ॥ १०॥
कृता तारारमुन्मूत्ता तव मूलविनाशनात् ।
उःखशोकवती लोके वर्तयिष्यामि त्रीवितं ॥ ११॥
स्मरत्या कसितं चारु संलापं च श्रुचिस्मितं ।
धक्ष्यते कद्यं नूनं ममायं शोकपावकः ॥ १९॥
यानि चापि बया सार्धे वनेषु च सुगन्धिषु ।
विक्तानि सुखं काले तेषामुपरमः कृतः ॥ १३॥
निरानन्दा निराशारूं निमग्रा शोकसागरे ।
a पच्चतमापत्ने मकावानरयूथपे ॥ १४॥
वन्रसारमिदे नूनं ari मे कपीश्वर ।
घत् बां दृष्टा Bet भूमी स्फुटितं न सहुखधा ॥ १५॥
सुग्रीवस्य प्रिया भावी कृता स च विवासितः ।
अ्रग्य तस्य फलं प्राप्त बया वानरपुङ्गव ॥ १६॥
निःश्रेयसपरा चारु बया वीर विगर्दिता |
भाषमाणा Ri वाक्यं RARA ॥ १७॥
कालो निःसंशयमयं जीवितान्तकर्स्तव |
बलाखेनाभिषन्नोऽसि सुग्रीवस्यावशो वशं ॥ १८॥
वया विकीना डुःखाती निरपेक्ञास्मि त्रीविते ।
भवता विप्रयुक्ताया zei मम ज्ीवनं ॥ १६॥
किष्किन्ध्याकाएरं 8११
घाढ्लु मम मांसानि गृधवायसन्नम्बुकाः ।
ये चान्ये पिशिताकारा मृगपक्षिगणा भुवि ॥ २०॥
निरनुक्रोशयुक्तेति कामं वक्ष्यति मां रनः ।
त्यननत्तीं gir पुत्रमङ्गद प्रिदर्शनं ॥ २१॥
न पुत्रो न पिता तत्र भवेखत्र स्त्रियाः पतिः ।
न चेतद्वगच्छत्ति प्रायशः प्राकृताः स्त्रियः ॥ २२॥
न द्याज्ञापयितुं शकाः सुतोऽ् विरते बयि ।
अप्रियो वा प्रियो वापि यथा भती सदा स्त्रियाः ॥ २३॥
द्वितार्थ विप्रियं द्युक्तो मातुः कुष्यति वे सुतः ।
qan तु खिया व्शुक्तो भती नेव रि कुष्यति ॥ १४॥
श्रनुवर्तितुमिच्छत्ति मात्रं सततं सुताः ।
मात्रर्धे न तथा पुत्रो दारार्थे वे यथा पतिः ॥ २५॥
पुत्ररुस्तातू तु का नारी FATA मनस्विनी |
भोक्तुमुत्सक्ते पिएउं वेधव्यमलद्वषिता ॥ २६॥
जीवितं दि विकास्यामि विमुक्तसुतसंश्रया ।
श्रेयान् प्राणपरित्यागम्तेन चेव गतिः सरू ॥ २७॥
एष मे रोचते मार्गस्त्यक्का ज्रीवितमप्रियं ।
भतीरमनुगच्छेयं परयान्तं स्वर्गमक्षयं ॥ १८॥
एवं तु रुदती तारा वाष्यगट्रद्भाषिणी ।
शरीराट्रषणं सर्वमात्मनः सावतारयत् ॥ २१ ॥
8१२ रामायणां
सा विभूषणछीनाड़ी चन्द्रकीनेव शर्वरी । `
भ्रथुसंरुद्मयना सोषरागेव रोरिणी ॥ ३०॥
क्रोशन्ती कार्षयुत्रेति भर्त्विधव्यकर्षिता ।
पपात सरसा भूमौ दिव्योल्केव नभश्युता ॥ ३१॥
सा विवर्षामुखी दीना वेपमाना ARA ।
पांधुरषितसवीड्री रुद्ती पर्वचेष्टत ॥ ३१॥
प्रेयत्ती ततञ्चल्नुः सुग्रीवं सा ददर्श च । |
कनिष्ठ श्रातरं भर्तुस्तारा दीनमवस्थितं ॥ ३३॥
सा समाभाष्य सक्रोधादू: खादागतसंश्रमा ।
उवाच वाक्यं वाक्यज्ञा संरब्धा मधुराक्नरं ॥ ३३॥
साधु मामपि सुग्रीव परित्याज्ञय त्रीवितं ।
fa सत्यतिद्ीमायाः कृषणं जीवितं स्त्रियाः ॥ ३१॥
Rate वया पूर्व निघता दूषितं मम ।
परं कि मरणं सत्रीणां लोके पतिबधेन तु ॥३६॥
एवमुक्तस्तु सुग्रीवो वचनं तारया तदा ।
बसुधासक्तनयनो नोत्तरं प्रत्यपद्यत 1129
इत्यार्षे रामायणो किष्किन्ध्याकाएउे ताराविलापो
नाम ऊनविंशतितमः सर्गः ॥
किष्किन्ध्याकाएरं ४१३
तां तथा परितष्यन्तीं तारां शोकसमाकुलां ।
वानयी विविधेवीकोर्कतुमद्रि्न्यदर्शयन् ॥ १॥
तासां वचनमाज्ञाय मतव्यि कृतनिश्चया ।
भूयो रोषसमाक्रात्ता विलपुमुपचक्रमे ॥ २॥
अ्रङ्द्प्रतिवपाणां पुत्राणां शतमेकतः |
मृतस्यापि च मे भर्तुः सङ्ग एव विशिष्यते ॥३॥
मितं ददाति छि पिता मितं श्राता मितं सुतः ।
भ्रमितस्य रि दातारं भतीरं का न पूत्रपेत् BN
पार्थि वेन प्रियेणारू मुछूर्तमपि वर्तिता ।
कथं प्राणः परित्यक्तं न त्यक्ष्यामि कलेवरं ॥ ५॥
वश्यं मरणं चात्र न जाने कालमात्मनः ।
भर्तयुक्ते कि विधिवच् झाघनीयतरं मम ॥ ६॥
राब्नर्षिकुलब्रातस्य वने बन्पेन जीवतः |
sÀ न ते राम निर्वेरे बालिनो बधः ॥७॥ :
IRA मकात्मानो न नारीषु न वानरे |
बालिनो मन्दभाग्यबातू सर्वे रामेण विस्मृतं ॥ ८॥
नात्यर्थे परितष्येऽक कतो पदि भवेत् समं ।
इमं steel दृष्टा मनो मे परितप्यते ॥ १॥
8१8 रामायणं
अस्थाने बालिनं कवा राम किं ब्रं न तप्यसे ।
पलाणप्रेप्सुना भग्नं ्याच्युतवनं मरत् ॥ १०॥
घदि वानरस्ताध्यवं मन्यसे कार्यमात्मनः ।
ज्ञातीनां प्रवरः कस्मान्न बाली विनियोजितः ॥ ११॥
सेन्द्रेरपि सुरैः सीता यदिवा सरितिर्कता ।
गतः सकाषतां बाली न चिरादानपेत् स तां ॥ १२॥
apai घेन सुग्रीवः सुसुखं नेकशो नितः ।
सोख त्रया रणे राम ब्रीवितं त्यानि: कथं ॥ १३॥
बां तु शप्तुं समधीस्मि पतित्रतसमाश्रयात् ।
वेदेव्यास्बभिभूताया न तावच्छापमर्कसि ॥ १४॥
अचिरेण तु कालेन बया वाणिर्यार्निता ।
न सीता मम शापेन fay aà भविष्यति ॥ ९५॥
श्रात्मनः शौचमाधार्य पतित्रतगुणा सती ।
याच्यमाना वया सीता पुनयीस्यति भूतलं ॥ १६॥
एवमुक्का ततस्तारा तदा रामाश्रितं वचः ।
संनिकर्षे स्थितं पुत्रमिदं वचनमब्रवीत् ॥ १७॥
मित्राणयेव रि रक्षल्ति मित्रवान् नावसीदति ।
मित्रादृत्यादिति वेरमपि मूलं निकृन्तति ॥ १८॥
श्रश्रुधाराविलमुषी साथ तारा तपस्विनी ।
क्रोशन्ती HATTA पतिशोकेन विद्धत्ता WE
किष्किन्ध्याकाएई 8१५
ततो morena शीर्षमारोष्य बालिनः ।
मुमोच सरूसा वाष्यं शोकेन मछृतावृता ॥ २०॥
तस्या रुदितशब्देन बाली मोरे गतोऽपि सन् ।
शनेरुन्मीलयामास नयने ARA ॥ २१॥
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएडे तारानुशोचनं
नाम विंशतितमः सर्गः ॥
8१६ रामायणं `
XXI.
वीक्षमाणास्तु मन्दाक्षः सर्वतो मन्दमुच्छुसन्। `
बाली भुग्रीवमभितो दद्शीनुत्मात्मनः ॥ १॥
तं प्राप्तवित्नयं बाली सुग्रीवं प्रवगेश्वरं ।
आभाष्य व्यक्तया वाचा सस्नेकमिद्मत्रवीत् ॥ २॥
न मां दोषेण सुग्रीव गततुमर्कस्यकिल्विषं ।
भाविना बुद्धिमोळेन कृंष्यमाणं FAFA ॥३॥
युगपद्विङितं नूनं न मन्ये सुखमावयोः ।
सौन्दर्य श्रातृयुक्तं कि विरिति तु ततोऽन्यथा ॥ 8 ॥
प्रतिपय्यस्व चाेव राव्यमेषां वनौकसां ।
मामष्य्येव गच्छतं विद्धि वेवस्वतक्षयं ॥५॥
शरो कि मे शरीरस्थो बहु मर्म निकृन्तति ।
सुतीक्ष्णाः सूक्ष्मकर्मा वे त्रीवितं श्रंशयत्यतः ॥ ६॥
न्नीवितं च रि राज्यं च श्रियं च विषुलामिमां ।
वित्रकाम्येष वे तूर्ण मर्चाभ्युद्रतं यशः 4) ७॥
ग्रस्यामक्मवस्थायां वीर वक्ष्यामि TSA: ।
ICTR तन्मे कर्तुमेवं TAT ॥ ८॥
Gale तुवसंवृद्द बालमेतमबालिशं। `
वाष्यपूर्णमुखं पश्य भूमौ पतितमड़ुदं ॥ ६ ॥
किष्किन्ध्याकाएरं 8१७
मम प्राणिः प्रियतरं पुत्र पुत्रमिवौरसं ।
मघा कीनमनाथं कि सर्वतः परिपात्तय ॥ १०॥
वमस्याख पिता तात परित्राता च धर्मतः ।
ATTICA यथार् प्रकोश्वर ॥ ११॥
एष ANAT: श्रीमानड्भद! KARTZE: ।
mamai बघे तेषामग्रयोधी भविष्यति ॥११॥ `
TOO कमीणि विक्रम्य बलवान् रणि। |
करिष्यति मकाबाङस्तेन्रस्वी TRUS FE: ॥ १३॥ `
सुषेणडळिता चेयमर्थसूक्ष्मविनिश्चये। ` |
श्रीत्यातिके च विविधे सर्वत्र परिनिष्ठिता ॥ १४॥
पंदेषा साधिति ब्रूयात् तत् कर्तव्यमसंशयं ।
न रि तारामतं किच्चिदम्यथा परिवर्तते ॥ १५॥
राघवस्य च ते कार्ये कर्तव्यं वाक्प्रचोदनात् ।
स्यादधमी व्यकरणे वां च रिंस्पाद्रिमानितः ॥ १६॥
gi च मालामाधत्स्व दिव्यां सुग्रीव काञ्चनीं ।
उदारा श्रीः स्थिता व्छ्यस्यां वरामेष्यति मृते मयि ॥ १७॥
इत्येवमुक्ता सुग्रीवं रामं प्राञ्नलिरब्रवीत् ।
प्रणम्य शिरस्ता बाली पुत्रं प्रति मकाषशाः ॥ १८॥
आदितः कृशवृत्तिर्षः कृपणो न स राघव ।
महात्मा व्यसनं प्राप्तो दीनः कृपण उच्यते ॥ ११॥
शा. 53
8९८ _ रामायणं
कुले ५प्यकृषणे राम संभूतः सर्वकामदे |
अड्भदः कृपणो राम मृते मयि भविष्यति ॥ २०॥ `
एतदेवानुशोचामि यः प्रियं प्रियदर्शनं ।
न द्रक्ष्याम्यड्रदं पुत्रं पापकमी दिवं प॒था ॥ २१॥
दर्शनेनाडुदस्थारूं पुत्रस्य नृवरात्मन्ञ ।
अवितृप्तो मरिष्यामि बघा वीर रणे कतः ॥ २२॥
बं गतिः सर्वभूतानां शरणं च परंतप ।
प्रतिगृह्णी मे पुत्रमङ्गद् कनकाङ्गद् ॥ २३॥
ङ्न्निममी परामाति arate fer शरपीडितः ।
त्रीवितं त्यक्तुमिच्छामि प्राणाः संवरघन्ति मां ॥ २४॥
इयमेन्द्री श्रुभा माला काञ्चनी शतपुष्करा ।
दत्ता मम महेन्द्रेण प्रीतेन FANTI ॥ २५॥
इममिन्द्रीं STAT मालाँ लक्ष्मणः प्रतिपय्थतां ।
स्वयं वा चं मराबाढो सुग्रीवाय प्रथच्छ वा ॥ २६॥
तमब्रवीत् ततो रामो FO बालिनं प्रभृः।
गच्छ लोकान् ARI शस्त्रपूतो मनोरमान् ॥ २०॥
इत्येवमुक्ता रामस्तु ततः सुग्रीवमन्रवीत् ।
इमां मालां बमाधत्स्व दिव्यां सुग्रीव काञ्चनीं ॥ २८॥
उदारा ग्रीः स्थिता कास्यां सा रि वां समुपेष्यति ।
इत्येवमुक्तः सुग्रीवो राघवेण मकात्मना ॥ २१॥
किष्किन्ध्याकाएई ४१६
मेने प्रकर्ष शोकं च मालाप्या बालिनाशत्नं । -
बालिना बभ्यनुज्ञाती राघवेण च धीमता ॥३०॥
agaa स तामाज्ञां सुग्रीवो VTA: ।
TITS चाभ्यनुज्ञातो MAT कृतान्नलिः ॥ ३१॥
तां मालां काञ्चनीं दूवा मूर्ध्ययाघ्राय चाङ्गदे ।
संसिदः प्रेतभावाय सेकादूइदमब्रवीत् ॥३२॥
देशकाल्ती भन्नस्वाग्च क्षममाणः प्रियाप्रिये ।
सुख़: वसक: पुत्र सुग्रीववशगो भव ॥३३॥
एष चेव मया बाल्ये लालितः सततं यथा ।
स तथा मन्यमानस्वां सुग्रीवः साधु मंस्यते ॥ ३४॥
मास्य शज्रुभिरेको भूस्तदीयादेशमाश्रय ।
सुग्रीवस्य मराबाळोः कृतज्ञो भव पुत्रक ॥ ३५॥
न चातिप्रणयः कार्यः कर्तव्यः प्रणयश्च ते ।
एकात्ते कि मकान् दोषस्तस्माइभयभागभव ॥ ३६॥
इति ra विवृत्ताक्षः शरसंपीडितो भृशं ।
विशीणिर्दिशनेमी मिर्बभूवोत्क्रात्तनीवितः ॥ ३०॥
ततस्तु तारा व्यसनार्णवघुता निरीक्ञमाणा वद्नं प्रियस्य वे ।
विवेश भूमी परिरभ्य बालिनं terest ङ्न्निमिवाश्रिता लता ।३८।
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएटे बालिप्राणोद्रमो
नाम एकविंशतितमः सर्गः ॥
8२० ` रामायणं
XXII.
ततः समुपत्रिप्रत्ती कपिरान्नमधोमुखी ।
_ प्रतिलोकच्युता तारा पतिं वचनमब्रवीत् ॥ १॥
शेषि बे व्यैसने५ट:खमकृल्ला वचनं मम । *
, प्रियान् किवा ततः प्राणानदितीयस्चरिभिर्कृतः ॥ २॥
मत्तः प्रियतरा नूनं वानरेन्द्र मक़ीतव। "
शेषे Aai TRASI मां न च प्रतिभाषसे ॥ ३ ॥
श्रीमन् मन्नाथ विक्रात्त सर्वसाक्सिकप्रिय ।
ऋन्नवानःमुख्यास्वां बरूवः पर्युपासते ॥ ४॥
रणामर्षणविक्रात्त प्रदीप तपतां वर ।
किमेतद् ते वीर पुरोगान् नाभिनन्दसि ॥ ५ ॥
नन्दयन TRA: FATA सामदानपरिग्रदधे: |
यः पुरा बुध्यसे कान्त सोश्य्य किं बं न बुध्यसे ॥ ६॥
एषां विलपतां कृच्छ्रं क्रोशतश्चाङ्गद्स्य च ।
ममापि विल्लपत्त्याश्च शयानः किं न बुध्यसे ॥ ७॥
पश्येममड़दं वीर तीव्रशोकमुपस्थितं ।
कृतान्नलिमुषासीनं किमेतं नाभिभाषसे ॥ ८॥
इदं तच्छूर् शयनं यत्र शेषे रतो युधि ।
समीपे मन्दभाग्यायाः कथितं घत् बवा मम ॥ १॥
` किष्किन्ध्याकाए ३२१
उत्तिष्ठ करिशाईल त्यनेतच्छयनं क्षिती ।
वीरा नेवंविधा भूमी शेरते कृतलक्षणाः ॥ १०॥
श्रतीव ननु ते कान्ता वसुधा वसुधाधिष ।
गतायुरपि यां गात्रेमीं विकाय निषेवसे ॥ ११॥
विष्ुदसच्चविज्ञान प्रियकाम मम प्रिय । |
मामनाथां विकूपिको गतः खल्वसि मानद ॥१२॥ p
TRN प्रदातव्या कन्या खलु विपश्चिता ।
प्रूरभायी रि मां पश्य सब्यो वेधव्यमागतां ॥ १३॥
aama मे मानो गतिर्भग्रा च शाश्वती ।
आकाशात्ते निमग्रास्मि विवृते शोकसागरे ॥ १४॥
अश्मसारमयं नूसमिद मे कद्यं दृठ ।
भतीरं निरतं दृष्टा यन्नाय्य शतधा गतं ॥ १५॥
gaa च भती च प्रकृत्या च मम प्रियः ।
राहवे विषरिक्रान्तः श्रूरः प्चबमागतः ॥ १६॥ ,
पतिछीना च या नारी कामं भवति पुत्रिणी ।
धनधान्यौघवुक्तापि विधवेत्युच्यते बुंधे: ॥ १७॥
स्वगात्रप्रभवे वीर शेषे रुधिरकर्दमे ।
कृमिरागपरिस्तोंमे TAT शयने पुरा ॥ १८॥
REA गात्रं रामसाषकपीरितं ।
परिरब्धुं न शक्कोमि बाहुभ्यां ते TAT ॥ ११॥
8२२ रामायणां
कृतकायीश्थ सुग्रीवो वेरे ऽस्मिन् प्रतिपादिते ।
युष्माभिः कपिरान्नस्य प्राणा यत् सार्यकेर्ृताः ॥ २०॥
उद्धधार ततो नीलः शरं तस्य कलेवरात् ।
घोरमाशीविषं दीपं पर्वतस्येव गळूरात् ॥ २१॥
तस्य निष्कृष्यमाणस्य सायकस्याभवद्युतिः ।
वर्षवेगनिगूष्ठायाः स्फुरल्या इव विद्युत: ॥ २२॥
पेतुः क्षतन्धाराश्च त्रणोभ्यस्तस्य सर्वशः ।
ताम्रधातुविनिर्मुक्ता धारा इव धराधरात् ॥ २३॥ |
अवकीर्ण प्रमार्जन्ती भीरं रणपांग्रुभिः ।
Ta: सिषेच भूशड' खिता ॥ २४॥
विवर्तमाना तं दृष्टा धरण्यां पतितं पतिं ।
उवाच तारा Apri पुत्रमड्रदमड्रना ॥ २५॥
अ्रवस्थां पश्चिमां पश्य पितुः पुत्र सुदारुणां ।
संप्रसक्तस्य वैरस्य कृतोऽन्तः पापकर्मणा ॥ २६॥
ग्रप्रतीतो ऽसि सततं नीयमानं घमन्षयं ।
अभिवादय राज्ञानं पितरं पुत्र मानिनं ॥ २०॥
एवमुक्तः स च तथा जग्राक चरणी पितुः ।
भुन्नाभ्यां पीनवृत्ताभ्यामङ्गदोऽकमिति ब्रुवन् ॥ २८॥
तं दृष्टा रुदती तारा बालिनं वाक्यमब्रवीत् ।
अभिवादयमान TAGS च यथा पुरा ॥ २९ ॥
किष्किन्ध्याकाएएं 8२३
आयुष्मान् भव पुत्रेति किमर्ध नाभिभाषसे ।
ATTI सपुत्रा बामुपासे गतचेतनं ॥ ३०॥
सिंकेन निरतं गोष्ठे गौः सवत्सेव गोपतिं ।
ष्ट्रा संग्रामयज्ञेन रामवाणमळाम्भसा ॥ ३१॥
अस्मिन्नवभृथे AA: किं at पत्र्या मया विना ।
शातकुम्भमवीं मालां न ते पश्यामि मूर्धनि ॥ ३२॥
था दत्ता देवराजेन स्वयमेवासुरे कते |
न बां MENA गतायुषमपि प्रभो ॥ ३३॥
्र्कस्यावर्तमानस्य DATATA प्रभा ।
किष्किन्धेव पुरी पूर्व स्वर्गमार्गः प्रकाशते ।
विदितं ते परं स्थानं प्रूरमार्गप्रदर्शिते ॥ ३४॥
किमड्रदं a च मुदीर्घबाङं
fara यास्यस्यचिरेण वीर ।
न युक्तमेवंविधमुग्रवीर्ष
frana gi प्रियपुत्र गुं ॥ ३१॥
किमप्रियं ते प्रियभार्यं तावत्
कृतं मघा वासवपुत्र पेन ।
सकापिनीमग् विळाय वीर्
पमक्तयं गच्छसि FATT ॥ ३६॥
कथं कूरीनृक्तगणान् समस्तान्
8२8 रामायणं
प्रियेषु TRI च वर्तमानान् ।
प्राणेः प्रकृशरेरपि पालपित्वा
परित्यन्नन् यासि पितुः समीपे ॥ ३०॥
mai किञ्चिदसंप्रधार्य
कृतं मया वे तव दीर्घबाको ।
क्तमस्व तन्मे करियूथनाथ
्रज्ञामि मूधी तव वीर पादौ ॥ ३८॥
न मे बचस्तध्यमिद् बघा कृतं
न चास्मि शक्ता विनिवारणे तव ।
कता सपुत्रास्मि कते रणे ATT
वया सळ श्रीश्च विनिर्गता मम ॥३१॥
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएउे ताराक्रन्द्नो
नाम द्वाविंशतितमः सर्गः ॥
किष्किन्ध्याकापरं 8२५
XXIII.
तामाती पतितां दृष्टा च्युतामिव विक्ाषसः ।
तारामाञ्चासघामास रुनूमान् कपिसत्तमः ॥ १॥
पस्य स्म ररिमुख्यासामयुतान्यर्बुदानि च ।
तत्यराणि ATA सोऽयं भूमौ विचेष्टते ॥ २॥
तदस्मिंस्त्यागधमार्घसामदानक्षमापरे ।
गते धमार्जिताँललोकान नेवं शोचितुमर्कसि ॥३॥
बया चापि वर्ष चित्त्याः सपितृव्यस्तथाड्रदः
क्रयश्च मराभागे गोलाङ्ूतर्क्ञसंकताः ॥ 8॥
तमिमं शोकसंतापं शनेमाक्ष्यस्ि मानिनि ।
प्रशासति रुरीन् सवीनङ्गदे बत्परिग्रकातू ॥५॥
ग्रानत्तर्येण AES कर्म यच्चापि साम्प्रतं ।
राज्षस्तन्नियतं कर्तुमेष त्वोकस्य निश्चयः ॥ ६॥
सत्कृत्य बालिनं वीरमङ्गदः स्थाष्यतामिति ।
सिंहासनगतं पुत्रं पश्यन्ती शात्तिमेष्यस्ति ॥ ०॥
सा तस्य वचनं श्रु्ा भर्तृव्यसनकर्षिता ।
AAAS तारा रुनूमन्तमवस्थितं ॥ ८॥
किं कार्य पतिङीनायाः पुत्राणामयुतिरपि ।
निरूतस्यास्य वीरस्य गात्रच्छाया विशिष्यते ॥ १ ॥
8२६ रामायण
न चारु करिराब्यस्य प्रभवाम्यड्रदस्प च ।
पितृव्यस्तस्य वीरस्य सर्वकार्येघ्रनत्तरं ॥ १०॥
न कोषा बुदिरास्थेया कनूमन्नङ्गदे प्रति ।
पितेव बन्धुः पुत्रस्य न माता करिपुङ्गव ॥ ११॥
न कि मम करिरासंश्रपात्
च्तमतरमस्ति परत्र शोभनं ।
अ्रभिमुवळूतवीरसेवितं
शयनमिद् मम सेवितुं AT ॥ १२॥
इत्यार्षे रामायणो किष्किन्ध्याकाएउे तारावित्लापे
रूनूमद्ाक्यं नाम त्रयोविंशतितमः सर्गः ॥
किष्किन्ध्याकाएरँ
XXIV.
गतासुं बालिनं THT राघवस्तद्नन्तर् ।
त्रत्रवीत् प्रसृतं वाक्यं सुग्रीवं शत्रुनाशनः ॥ १॥
न तथा परितापेन प्रेयसा GIÀ नरः ।
सपुत्रा वां समाभित्य तारा वसतु संप्रति ॥२॥
शोकप्रभावानुगतो वाष्यमोक्षः कृतश्च ते I
न कालाउत्तरं किञ्चित् कर्म शेषमुषासितुं ॥३॥
नियतिः कारणं लोके नियतिलीकसंग्रकः ।
नियतिः सर्वभूतानां विषोंगेघपि कारणं ॥ 8॥
न कती कस्यचित् कथ्चिन्नियोंगे नापि चेश्वरः ।
स्वभावे वर्तते कालः कस्य कालः परायण: ॥ ५॥
न कालः कालमभ्येति न कालः परिकीयते ।
स्वभावं वा समासाख न किञ्चिदतिवर्तते ॥ ६॥
न कालस्यात्मर्तुवान्न बुद्धिर्न पराक्रमः ।
न मित्रज्ञातिसंबन्धः कारणं नात्मनो वशः ॥७॥
किन्तु कालपरीणामे द्रष्टव्यं साधु दृश्यतां ।
धर्मश्चार्थश्च कामश्च कालक्रमसमार्ताः ॥ ८॥
प्रघातः प्रकृतिं बाली कतः प्राप्तः क्रियाफल्तं ।
स संपन्नो५र्थसंयागिः सत्कार्य: प्रकोश्वरः ॥ १॥
४२७
४२८ रामायणं
अ्धर्मफत्तसंयोगात् त्यक्ता तेनात्मनस्तनूः |
स्वर्ग: परिगृहीतश्च स्वधर्म परिरक्षता ॥१०॥
एषा वे नियतिः श्रेष्ठा यां गतो a: ।
रत्नं कि परिसंतष्य प्राप्रकातमुपास्यतां ॥ ११॥
वचनान्ते तु रामस्य लक्ष्मणः परवीरका ।
अन्रवीत् प्रसृतं वाक्यं सुयरीवं प्रवगेश्वरे ॥ १२॥
क्रियतामस्य सुग्रीव प्रेतकार्यमनन्तरं ।
ताराङ्गदाभ्यां सक वे वीरेण च कनूमता ॥ १३॥
समानाय्य च काष्टानि श्रुष्काणि च बङ्कनि च ।
चन्द्नागुरुमुख्यानि बालिसत्कारकारणात् ॥ १४॥
समाश्वासय तारां TAS च ग्रुभाड़ुद ।
मा भूबीलिशबुदिस्वं बदधीनमिदं पुरं ॥ १५॥
रुनूमन् गच्छ माल्यानि वस्त्राणि विविधानि च ।
TIA च गन्धांश्च यच्चात्र समनन्तरं ॥ १६॥
सवरं शिविकां शीघ्रमादायागच्छ वानर ।
वरा गुणवती प्रोक्ता कास्मिन् काले विशेषतः ॥ १७॥
सब्ज्ीभवत्तु प्रवगाः शिविकावाक्नोचिताः ।
समर्था बलिनश्चैव घे aa बालिनं ॥ १८॥
ग्राज्ञाप्य चेव सुग्रीवं सुमित्रानन्दिवर्धनः ।
तस्थौ श्रातुः समीपेथ TMT: परवीरका ॥ १६॥
किष्किन्ध्याकाएई 8२३
लक्ष्मणस्य वचः ग्रुवा तारः संतप्तमानसः ।
प्रविवेश गुरां शीघ्रं शिविकानयनोग्यतः ॥ २०॥
दाय शिविकां तारः स तु पर्यापतत् पुरः ।
वाङ्केरुकामानां तां प्ररेर्दहनोचितेः ॥ २१॥
ततो बालिनमुखम्य सुग्रीवः शिविकां तदा ।
आरोपयदभिक्रोशन्नङ्गदेन सरू प्रभुः ॥ २२॥
आरोप्य शिविकायां तु बालिनं नष्टज्ीवितं ।
वाससाच्छादयामास माल्येनावचकार च ॥ २३॥
तदा चाज्ञापयामास सुग्रीवः प्रवगेश्वरः ।
MITRA क्रियतामिति वानराः ॥ २४॥
ततो रन्नानि करयो बढ़ूनि विविधानि च ।
यघुरये प्रयच्छ्त्तः शिविकासमनत्तर् ॥ २१॥
राज्ञा मूर्ध्रि विशेषा कि दृश्यन्ते भुवि घाट्शाः ।
तादृशिबीलिनः सर्वमकुर्वन्ीर्घदे रिकं ॥ २६॥
Hee परिगृद्याथ तारप्रभृतयस्तदा |
क्रोशत्तः प्रययुस्तत्र प्रशंसन्तश्च बालिनं ॥ २०॥
ताराप्रभृतघञ्चापि वानपी कूतवान्धवाः ।
FAST: कपीन्द्र तं क्रोशल्यो वाष्यविह्कवाः ॥ २८॥
तासां रुदितशब्देन वानरीणां वनान्तरे ।
वनानि गिरयश्चेव रुद्तीव समन्ततः ॥ २१ ॥
8३० रामायएं
_ पुलिने गिरिनिय्याश्न विविक्ते ब्रलसंवृते ।
चितां चक्रुः सुबङशो वानरा बालिवल्लभाः ॥ ३०॥
HAA च तां स्कन्धाच्छिकिकां वानरर्षभाः ।
तस्थुरेकान्तमासाख सर्वे ध्यानपरायणाः ॥ ३१॥
ततस्तारा पतिं दृष्टा शिविकालयशायिनं ।
श्रारोष्याड्गे शिरस्तस्य विललाप सुइ: खिता ॥३२॥
अड्भदो४ये प्रियो नाम ननु ते पुत्रवत्सल ।
TAA पश्यसीमं बं कस्माच्कछ्ठोकाभिषीडितं ॥ ३३॥
प्रदृष्टमिव ते Adi गतासोरपि बानर |
तरुणादित्यसदृशं दृश्यते TAT यथा ॥ ३४॥
एष बां TO कालः कर्षति वानर ।
घेन स्मो विधवाः सवी एकवाणकताः कृताः ॥ ३५॥
इमास्ते च स्त्रियो वीर सवाः सुदयिता भृशं ।
पदि RATA मगरादागताः किं न बुध्यसे ॥ ३६॥
तवेष्टा ननु नमिता भायीश्चन्द्रनिभाननाः ।
कथमीषीं न कुरुषे सु्रीबस्य समोपतः ॥ ३०॥
एते छि सचिवा राजंस्तारप्रभृतयस्तव ।
पुरवासी त्रमश्चायं परिवार्घ स्थिता विभो ॥ ३८॥
विसर्थयेतानू सचिवान् यथापूर्वमरिंदम ।
ततः क्रीडाम सरिता वनेऽस्मिन् मद्रोत्कठाः ॥ ३१॥
किष्किन्ध्याकाएरं 8३९
एवं विलपतीं तारां पतिशोकपरिप्रुतां ।
उत्थापयत्ति स्म तदा वानर्यः शोकविकुलाः ॥ ४०॥
सुग्रीवेण ततः सार्धमड़द्ः पितरं रुदन् ।
चितामारोषयामास क्रन्द्मानो मुझर्मुझः ॥ ४१॥
ततोऽग्निं विधिवद्वा सोऽपसव्यं चकार रू ।
पितरं दीर्घमधानं प्रस्थितं व्याकुलेन्द्रियः ॥ 8२॥
बालिनं ते तु सत्कृत्य विधिपूर्वं प्रवङ्गमाः |
TR कर्तु पम्यां शीतज्रलां श्रुभां ॥ ४३॥
ततः कृतोदकाः सर्वे पम्पायां क्किन्नवाससः ।
आज्नग्मू राघवं AY लक्ष्मणं च मदौजञसं ॥ ४४॥
इत्यार्षे रामापणे किष्किन्ध्याकाएउे बालिसत्कारो
नाम चतुर्विशतितमः सर्गः ॥
७३२. रामायणां
| XXV.
ततः शोकाभिसंतप्तं सुग्रीवं क्किन्नवाससँ ।
शाखामृगमक्ामात्राः परिवव्रुः कृतोदकाः ॥ १॥
अभिगम्य च काकुत्स्थं राममल्तिष्टकारिणं ।
तस्थुः प्राज्ञलयः सर्वे पितामरूमिवर्षयः ॥ २॥
ततः शेल्लवपुर्धीमांस्तर्णादित्यसंनिभः ।
HAA प्राज्लिवीक्यं हूनूमान् रघुनन्दनं ॥३॥ .
तव प्रसादात् सुग्रीवः पितृपितामर मरत् ।
वानराणां सुइष्य्रापं प्राप TST परंतप ॥४॥
भवता समनुज्ञातः प्रविश्य नगरीमिमां ।
संविधास्यति काणि सर्वथा TERRA: ॥५॥
aivi विविधे Rana समन्ततः |
अ्र्चीयिष्यति दिव्येश्व गन्धैस्वां प्रीतिमानसः ॥ ६॥
इमां गिरिगुहां दिव्यामभियातुं वमर्दति ।
Tre स्वामिसंबन्धं वानरान् संप्ररर्षयनू ॥ ७॥
एवमुक्तो रुनुमता रामो दशरथात्मजः ।
प्रत्युवाच रूनूमत्तं बुद्धिमान् वाक्यकोविद्! ॥ ८॥
चतुर्दशसमाः सौम्य ग्रामं वा षदिवा पुरं ।
न प्रवेक्ष्यामि रुलुमन् पितुरादेश एष मे ॥१॥
किष्किन्ध्याकाएउँ 8३३
यूयं प्रविशत fari कुरुधं यदनन्तरं ।
सुग्रोवो विधिना तात ZA रान्ये«भिषिच्यतां ॥ १०॥
एवमुक्का कुनूमत्तं रामः सुग्रीवमब्रवीत् ।
CARE रानन् पौवरान्येऽभिषेचय ॥ ११॥
प्रथमो वार्षिको मासः ग्रावणः सलिलाप्रुतः ।
प्रवृत्ताः सौम्य TAT मासाश्च वार्षिका इमे ॥ १२॥
नाघमुख्योगसमयः प्रविश बं पुरीमिमां ।
इक वत्स्थाम्यरूं सीम्य पर्वते नियतेन्द्रियः ॥ १३॥
इयं गिरिगुका रम्या विशाला मुक्तमार्ता ।
इक् वत्स्याम्यके सौम्य वषी सौमित्रिणा सरू ॥ १४॥
प्रसन्नसलिलां रम्यां प्रभूतकमलोत्पलां ।
कार्त्तिकीं समतिक्रम्य बं रावणबधे घत ॥ १५॥
एष नः समयः सौम्य प्रविश वं पुरीं प्रुभां ।
अभिषिक्तः स्वराब्ये च च सुरूदः संप्रकुर्षय ॥ १६॥
इति रामाभ्यनुज्ञातः सुग्रीवो वानरर्षभः ।
प्रविवेश पुरीं रम्यां प्रकृष्टो विगतञ्वरः ॥ १७॥
तं वानरसकुस्राणि प्रविष्टं AT ।
श्रमिवाय प्रकृष्टानि सर्वतः पर्षवारयन् ॥ ९८॥
ततः प्रकृतयः सवी ara STAT ।
TTT पतिता भूमौ शिरोभिः सुसमाळिता: ॥ ११॥
55
8३8 qani
ताः समुत्याप्य सुग्रीवः संमान्य च यथाविधि ।
श्रातुरत्त रम्यं प्रविवेश महाकपिः ॥ २०॥
प्रविश्य चाभिनिष्क्रातं सुग्रीवं वानरर्षभाः ।
अभ्यषिश्चन् मरामात्राः सरखाक्षमिवामराः ॥ २९॥
तस्य TARA कनकभूषणा ।
TR च बालव्यजने केमद्णउपरिष्कृते ॥ २९॥
दिव्यानि मणिरत्नानि सर्ववीन्ीषधानि च ।
सक्षीराणां च वृक्षाणां प्रो कुसुमानि च ॥ २३॥
सुगन्धीनि च माल्यानि स्थलन्रान्यम्बुत्ञानि च ।
वासांसि चाध मुख्यानि गन्धांश्च विविधान् वरान् ॥ १४॥
अक्षतं ब्रातदपं च प्रियङ्ख मधुसर्पिषी ।
द्धि चर्म च वेवाघ्रं वाार्के चेव पाडुके ॥ २५॥
समालम्भनमादाय AT श्रुभदर्शनाः ।
आ्राज्ञग्मुस्तत्र सरिता वराः कन्याश्च षोडश ॥ २६॥
ततस्ते वानरश्रेष्ठा यथाभागं यथाविधि ।
Yada RI तोषधित्वा दिल्र्षभान् ॥ २०॥
ततः कुशपरिस्तीर्णे समिदं ज्ञातवेदसं ।
मन्नपूतेन रुविषा HAT मन्रविदो TAT: ॥ २८॥
ततो ङेमप्रतिषठानं वरास्तरणसंवृतं ।
प्रासादशिखराकारं चित्रमात्योपशोभितं ॥ २१ ॥
किष्किन्ध्याकाएए 8३५
maa विधिवन्मत्वेः स्थापयित्रा वरासनं ।
नदीनदेभ्यः FRI तरल दिव्यं च शोभनं ॥ ३०॥
श्राकृत्य च समुद्रेभ्यः सर्वेभ्यो वानरर्षभाः ।
अपः कनककुम्भेषु निधाय विमलाः श्रुभाः ॥ ३१॥
TERI रौप्येश्च कलसेश्चापि पार्थि विः ।
mazza विधिना मरर्षिविक्तिन च ॥३२॥
गयो गवाक्षो गवयः शरभो गन्धमादनः ।
TRAI द्विविदश्चैव रुनूमान् ज्ञाम्बवांस्तथा ॥३३॥
mIa सुग्रीवं विमलेन सुगन्धिना ।
सलिलेन सपद्मेन बसवो वासवं TAT ॥ ३४॥
अभिषिक्ते तु सुग्रीवे सर्वे ते वानरर्षभाः ।
प्रचुक्रुभुर्महात्मानो कष्टाः सकखशः ॥ ३५॥
रामस्य वचनं कुर्वन् सुग्रीवो वानरर्षभः ।
अड्भदं संपरिघज्य यौवराञ्येऽश्यषेचयत् ॥ ३६॥
ङ्गे चाभिषिक्ते तु सानुक्रोशाः प्रवङ्गमाः |
साधु साधिति सुग्रीवं मळात्मानो ५भ्यपूज्ञपन् ॥ ३०॥
gearanan पताकाधन्रमालिनी |
बभूव नगरी रम्या किष्किन्धा चित्रकानना ॥ ३८॥
निवेख रामाय ARIA ततः कृतानिषेकः कपिवाहिनीपतिः ।
उवास भाषी प्रतिलभ्य वीर्षवानवाध्य राज्यं त्रिदशाधिषो यथा । ३१ |
8३६ रामायणं
XXVI.
अ्रभिषिक्ते तु सुग्रीवे प्रविष्टे वानरे गुरां ।
INIT सरू भ्रात्रा रामः प्रस्रवणं गिरि ॥९॥
शार्द्रलमृगसंघुष्टे सिंदेभीमिबलेर्वतं ।
फक्षवानरगोपुच्छेमीर्नीरिश्व निषेवितं ॥ २॥
मेघराशिनिभं शेलं नित्यं गिरिंगुळाकुलं ।
तस्य शेलस्य शिखरे मछतीमायतां गुरां ॥३॥
प्रतित्ञग्रारु बासार्थ रामः सौमित्रिणा सरू ।
गुरायाश्राप्यद्रस्थं गिरिकुएउं az ॥8॥
विस्तीर्ण चायतं चेव पद्मिन्या चोषशोभितं ।
Uae: सारसेश्रेव कादम्बेश्ाप्यलंकृतं ॥५॥
अ्रन्वसेवत धमीत्मा राघवः सकुलक्ष्मणः |
बड़निम्ने द्री HA सुपुण्ये धरणीतले ॥ ६॥
TSU बनोंदेशे नानामृगसमाकुले ।
श्रुशोच राघवस्तत्र लक्ष्मणस्य समीपतः ॥ ७॥
वतां च भापीं कीमारीं प्राणेभ्योऽपि गरीषसीं ।
दध्यावभ्युद्यं दृष्टा शशाङ्के स विशेषतः ॥ ८॥
न विवेश च RA निशासु शयनं गतं ।
चित्ता चेव विवेशेनं वाष्पणोकपरिपुतं ॥ १ ॥
किष्किन्ध्याकाएरं 8३७
शोचन्तमथ काकुत्स्थं निशि शोकपरायणा ।
तुल्य: खो५ब्रवीद्राता लक्ष्मणो ५नुनयं वचः ॥ १०॥
अलं वीर व्यथां गवा न बं शोचितुमर्कसि ।
शोचन्तो रावसीदत्ति सर्वधा विदितं कि ते ॥ ११॥
भव कार्षपरो नित्यं भव धर्मपरायणः ।
IRR धर्मशीलश्च व्यवसायी स राघव ॥ १२॥
ARIZONA: शत्रु TA च विशेषतः ।
समर्थस्वं रणे नेतुं विक्रमे सिंक्संनिभं ॥ १३॥
समुद्दीपय तेन्रस्वं व्यवसायं स्थिरीकुरु ।
ततः सपरिवारं तं निष्कुलं कुरु वेरिणं ॥ १8॥
पृथिवीमपि कामं बं ससागरवनाचलां ।
परिवर्तधितुं शक्तः किमु तं रावणं रणे ॥ ९५॥
कतं तु खलु वीर्य ते प्रसुप्तं प्रतिबोधय ।
दीप्तमाकृतिभिः काले भस्मच्छन्नमिवानत्तं ॥ १६॥
लक्ष्मणस्य तु तद्वाक्यं प्रतिगृक्छ श्रुभं किति ।
राघवः सौरदल्लिग्धमिदं वचनमब्रवीत् ॥ १७॥
वाच्यं पदनुरक्तेन क्निग्धेनावक्तिन च ।
सब्विक्रमयुक्तेन तडक्तं लक्ष्मण बया ॥ १८॥
एष शोकः परित्यक्तः सर्वकायीवसाद्कः ।
विक्रमेघप्रतिरूतं तेज्ञः प्रोत्सारुयाम्यरूं ॥ ११ ॥
8३८ रामायणं
शरत्कालं प्रतीन्नेऽकमिषं प्रावृरुपस्थिता ।
ततः सराष्ट्रं सगणं राक्षसं तं निङून्म्यक् ॥ २०॥
तस्य तढचनं थुवा रुष्टो रामस्य लक्ष्मणः ।
पुनरेवाब्रवीद्वाकां सौमित्रिमित्रनन्द्नः ॥ २१॥
एतत ते सदशं वाकामुक्तं शत्रुनिर्वक्ण ।
इदानीमसि काकुत्स्थ प्रकृतिं स्वामुपागतः ॥ २२॥
विज्ञाय व्य्यात्मवीर्षे घे तथ्य भावितुमर्कसि ।
एतत् सदृशमुक्तं ते श्रुतस्याभि्ननस्य च ॥ २३॥
तस्मात् पुरुषशाईतल चित्तयन् शत्रुनियरु ।
वषीरात्रमनुप्राप्ममतिक्रामय राघव ॥ २४॥
ATEI शातिं प्रतिलभ्यतां शरत्
क्षमस्व मासांश्चतुरो मया सरू ।
बसाचले४स्मिन् मृगराज्ञसेविते
समर्थयन् शत्रुवधे समुख्यमं ॥ २५॥
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएउे सुग्रीवामिषेको नाम
पञ्चविंशतितमः सर्गः = प्रश्रवणागिरिनिवासो
नाम षड्विंशतितमः सर्गः ॥
किष्किन्ध्याकाएरं 8३४
XXVII.
स तथा बालिनं VAT सुग्रीवमभिषिच्य च ।
वसन् माल्यवतः FS रामः सौमित्रिमत्रवीतू ॥ १॥
DI लक्ष्मण संप्राप्तः समयो ज्रलदागमः |
पश्याय्य गगनं मेघेरावृतं गिरिसंनिमेः ॥ २॥
अष्टमासधृतं गर्भ भास्करस्य गभस्तिभिः ।
रसं सर्वसमुद्राणां खौः प्रसूते रसायनं ॥३॥
एषा घर्मपरिल्किष्टा नववारिपरिप्षुता । |
सीतासंतापतपेव मरी वास्यं विमुञ्चति ॥ 8॥
एष para: शेलः केतकिरधिवासितः ।
सुग्रीव इव शात्तारिधीराभिरभिषिच्यते ॥ १॥
नोलमेघाश्रिता विय्युत् स्फुर्ती प्रतिभात्यसी ।
स्फुर्त्ती रावणस्याठ्रे क्रियमाणेव मेथित्ती ॥ ६॥
इमास्ता मन्मधव्यथार्िताः प्रतिमुा निशाः ।
अनुलिप्ता इव घनेर्नश्टग्रहनिशाकराः ॥ ०॥
पतो पाता नरेन्द्राणां सेनाः प्रतिनिवर्तिताः ।
वैराणि च हि मार्गाश्च सलिलेन समीकृताः ॥ ६॥
TÀ: समुदिते रुदो दीनत्रयः प्रकाशते ।
सूर्य: प्रनष्टो धर्मज्ञ शोकेनादमिवावृतः ॥ १ ॥
88० « रामायणं
मासः प्रीष्ठपदो रम्यो ब्राकाणानां विवज्ञतां ।
अघं स्वाध्यायसमयः सामगानामुपस्थितः ॥ १०॥
निवृत्तकर्मी प्रथतो नूनं संचितसंचयः |
ग्राषाडीमभ्युपगतो भरतः कोशलाधिषः ॥ ११॥
नूनमापूर्यमाणायाः शरव्या वर्ते रवः ।
मां समीक्ष्य वनं रात्तमयोध्याया इव स्वनः ॥ १२॥
इमाः स्फीतगुणा वषीः सुग्रीवः सुखमेधते ।
विनितारिः सदारश्च राज्ये च मरति स्थितः ॥ १३॥
TE तु हृतदारश्च राब्याच्च मरूतश्र्युतः |
नदीकूत्तमिव ल्लकिन्नमवसीदामि लक्ष्मण ॥ १४॥
सागरश्चापि विस्तीणी पन्थानो भृशडर्गमाः ।
रावणश्च मकाशत्रुरपारः प्रतिभाति मे ॥ ९५॥
ai चेव THA सागरस्य च इर्गतां ।
प्रणते चापि सुग्रीवे न किश्चिद्याळूतं मया ॥ १६॥
अपि चातिपरिक्किष्ट चिरादारेः समागतं ।
ग्रात्मकार्यगरीयस्वाद्दक्तु नेच्छामि वानरं ॥ १०॥
स्वमेव रि विश्वस्य ज्ञात्रा कालमुषस्थितं ।
उपकारं च सुग्रीवो वेत्स्यते नात्र संशयः ॥ १८॥
तस्य संकल्प्य विश्वासं स्थितो५क्मिदमन्तरं ।
सुग्रीवस्य नदीनां च प्रसादं प्रतिपालयन् ॥ ९१॥
किष्किन्ध्याकाएउँ 88१
उपकारः कृतत्नेषु प्रतिकारेण पुन्यते ।
THAN प्रतिकृतं कलि Aaa मनः ॥ २०॥
अ्रथेवमुक्तः प्रणिधाय लक्ष्मणः
कृतान्नल्स्तत् प्रतिभाषितं वचः ।
उवाच रामं स्वभिरामदर्शनं
प्रदर्शयन् दूर्शनमात्मनः श्रुभं ॥ २१॥
थोक्तमेतत् तव सर्वमीप्सितं
नरेन्द्र कती न चिरेण वानरः ।
शरत्प्रतीक्षं क्षमतामिमं भवान्
aa प्रलापं रिपुनिग्रके रतः ॥ २२॥
तथापि तस्मिन् वसतो मकागिरौ
मक्ात्मनश्चिन्तयतो कृतां प्रियां ।
Raa तोषं जलभारवाकना
घना निवृत्ताः शरदं न्यवेदयन् ॥ २३॥
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएउे zan
नाम संप्तविंशतितमः सर्गः ॥ _
88२ रामायणं
XXVIII.
समीक्ष्य कामात् सुग्रीवं मन्द् धमीर्संग्रके ।
रत्यर्थेऽवरितात्मानं कात्तास्वेकान्तमानसं ॥ १॥
निवृत्ताशमभिप्रधिरिशिश्रीत्रा विवासितं ।
प्राप्व्तमभिप्राघान् सवीनेव मनोरमान् ॥२॥
स्वां च पत्नीमभिप्रेतां तारां च परमेप्सितां ।
aza TATA लब्धा कामपरायणां ॥ ३॥
विक्र्तमकोरात्र कृतार्थे विगतन्वर् ।
महुत्पतिं शक्रमिव नन्दने साप्सरोगणं ॥ ४॥
मल्निसंन्यस्तकावीर्थे मत्रिणामनपेक्षिणां ।
mari सुवसंदोळे वर्तमानमुषस्थिते ॥५॥
निश्चिताथीर्थतक्वज्ञः कार्वकालविशेषवित् ।
प्रसादमधुरे वीर्कीर्करीणां मानयन् पतिं ॥ ६॥
वाकाविद्वाक्यतक्वनञं सुग्रीवं मारुतात्मन्न: |
Re तथ्यं च पथ्यं च धर्मकामार्थकेतुमत् ॥०॥
प्रणयप्रीतिसंयुक्तं विश्वासकृतनिश्चयः ।
RAAT A रूनूमान् वाक्यमन्रवीत् ॥ ८॥
राज्यं राजन् यशो दिव्यं कौली ग्रीरात्मसात्कृता ।
TIRATI प्रकृतयः स्व्ननाः प्रतिपून्िताः ॥ १॥
किप्किन्ध्याकाएरं 383
शत्रवस्ते प्रतापेन नाममात्रावशेषिताः ।
मित्राणां संग्रहः शेषस्तडवाननुबुध्यतां ॥ १०॥
यो हि मित्रेषु मित्रज्ञः सततं साधु वर्तते ।
तस्य राज्यं च कीर्तिश्च प्रतापञ्चाभिवर्धते ॥ ११॥
यस्य दणउञ्च कोषश्च मित्राएयात्मा च भूमिप ।
समवेतानि स्वणि स राज्ञा श्रियमश्नुते ॥ १२॥
स भवान् वृत्तसंपन्नः स्थितः पथि निरत्यवे ।
मित्रार्थमभिनीतस्वं यथावत् कर्तुमर्कसि ॥ १३॥
घो कि कात्लव्यतीतेषु मित्रकार्येषु वर्तते ।
स HAT RATA मित्रार्थेन I ॥ १४॥
मनसापि कि कमीणि यः काले प्रतिपब्यते ।
स राजना बुद्धिसंपन्नः परेषां मूर्धि वर्तते ॥ ९५॥
तदिदं मित्रकार्षे ते कालातीतमरिंदम ।
रामस्य रणविक्राल वेदेव्छयाः परिमार्गणं ॥ १६॥
न च कात्तमतीतं at संचोदयति धर्मवित् ।
बरमाणोऽपि स प्रान्नस्तव TL वशानुगः ॥ १०॥
कुलस्य केतुः स्फीतस्य दोर्घकालं स राघवः |
प्रमेयो ५प्रमेयेः स स्वयमप्रतिमो गुणिः ॥ १८॥
तस्य प्राकचोद्नात कार्य पूर्वे कृतवतः प्रियं ।
BAT करिश्रेषठानाज्ञापपितुमर्कसि ॥ ९१॥
888 रामायण
असक्ागतयो कीमे करिवीरा महाबलाः ।
IR तावइवेत् कालो व्यतीतश्चोदनाय ते ॥२०॥
भ्रचोद्तिस्य कार्षस्य भवेत् कालव्यतिक्रमः ।
TRA कार्य भो भवान् कती रुरीश्वर ॥ २१ ॥
किं पुनर्यः प्रियं कती राज्ये बय्यर्पपास्य च ।
शक्तिमानसि विक्रास कर्यक्षाणां गणेश्वरः ॥ २२॥
कर्तु दाशरथेः प्रीतिमाज्ञया सञ्जते तव । `
कामं ey शरेः शक्तः ससुरासुरमानुषान् ॥ २३॥
वशे दाशरथिः कर्त प्रतिज्ञां तव काइते ।
प्राणत्यागविशङ्टेन कृतं येन तव प्रियं ॥ २४॥
तस्य मृग्या तु Rat पृथिव्यामपि चाम्बरे ।
तदेवं शक्तिसंपन्नः पूर्वे कृतवतः प्रियं ॥ २५॥
कर्तुमर्कसि पिङ्गाक्ष राघवस्य मक्त प्रियं ।
नाधरस्तान्नोपरिष्टाच्च गतिनीप्सु न चाम्बरे ॥ २६॥
कस्यचित् सन्तते ५स्माकं सञ्जते तु तवाज्ञया |
तदाज्ञापय कः कस्मिन् कुतो वापि व्यवस्यतु ॥ २०॥
रूरयो व्प्रधुष्यास्ते सत्ति कोठ्ग्रगा नृप ।
तस्य तद्रचनं भ्रुवा काले साधु निवेदितिं ॥ २८॥
qa: सब्वसंपन्नश्चकार मतिमात्मवान् ।
स संद्दिशाथ कपिं नील नित्यकृतोखमं ॥ २१ ॥
किष्किन्ध्याकाएउँ 88५
fa सवासु सेन्यानां सर्वेषां कुर् संग्ररूं ।
TIT सेनाः समग्रा मे यूथपालाश्च सर्वशः ॥३०॥
समागच्छ्तत्यसंमोकात् सेनाग्राणि तथा कुर् ।
ये चान्तपालाः प्रवगाः शीघ्रगा व्यवसाधिनः ॥ ३१॥
स्वयं चानत्तरं तेन्यं भवानेवानुषश्यतु ।
यः पच्चरात्रादर्धे मे नागमिष्यति वानरः ।
तस्य प्राणात्तिकं दण्ड कुर्यीमिति मतिर्मम ॥३२॥
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएडे सेन्यव्यपदेशो
नाम श्रष्टाविंशतितमः सर्गः ॥
88६ रामाणां
XXIX.
शरखथोषयातायां विमुक्ते गगने TA: ।
बषीकात्तोषितो रामः कामशोकाभिपीडितः ॥ १॥
कामवन्तं च सुग्रीवं नष्टां च न्ननकात्मन्रां ।
बुद्धा कालमतीतं च मुमोक परमातुरः ॥ २ ॥
ततः संज्ञामुपागम्य मुक्रतीत् पुनरात्मनः ।
मनःस्थामपि ART चिन्तयामास राघव: ॥३॥
पाएउर विमलं व्योम्नि विमले चन्द्रमाउत्तं ।
रक्तां च रजनीं दृष्टा शरञ्ब्योत्स्तानुलेषनां ॥ 8॥
- ्रासीनः पर्वतस्याग्रे हेमधातुविभूषिते ।
कन्दूर्घशरसंतप्तो जगाम मनसा प्रियां ॥ ५ ॥
ततः पद्मपलाशाक्षीं मेथिलीमनुचिन्तयन् ।
स शून्यक्दयः श्रून्ये फलार्थे त्तक्ष्मणे गते ॥ ६॥
ग्त्रवीज्लक्ष्मणं दीनो मुखेन परिश्रुष्यता ।
तर्पयित्रा agara: सलिलेन वसुंधरां ॥ ७॥
निर्वर्त्य सर्वसंभूतिं कृतकमी पुरंदरः ।
स्तिग्धगम्भीरनिषीषाः शेत्लद्रुमपुरोगमाः ॥ ८॥
aaa सलिलं मेघाः प्रतियाता नृपात्मन्न ।
नीलोत्यलदलश्यामाः श्यामीकृत्य दिशो दश ॥१॥
किष्किन्ध्याकापर 88७
समदा इव मातङ्गा गतवेगाः पयोधराः ।
त्त्तगर्भी मकावेगाः कूट्तार्नुनगन्धिनः ॥ १०॥
निर्ववुः शतशश्चेव वृष्टिवाताः सविद्युतः |
aam: सप्तणीश्च कोविदाराश्च पुष्पिताः ॥ ११॥
लक्ष्ये बन्धुन्नीवाश्च श्यामाश्च गिरिसानुषु |
मेघानां वारणानां च मयूराणां च लक्ष्मण ॥ १२॥
नादाः प्रश्रवणानां च विनिवृत्ताः सदईराः ।
उत्पलेः पुणडरीकेश्च ont पुष्पितेः ॥ १३॥
वाप्यः समभिशोभत्ते श्रीमत्यः प्रमदा इ ।
अभिवृष्टा मक्ामेघेनिर्मलाश्चित्रधातवः ॥ १४॥
अनुलिप्ता इवाभात्ति गिरयः पश्य लक्ष्मण ।
प्रसन्नसल्तिल्वाः सौम्य कुररेः संप्रणादिताः ॥ १५॥
कुंसकारएडबाकीणी: TAT: सलित्नाशयाः ।
पुष्पितान् सलतान् स्तोमे काञ्चनेरिव निर्मितान् ॥ १६॥
कथं मे वर्तते बाला पश्यन्ती मामपश्यती ।
या पुरा कलळूंसानां स्वनेन कलभाषिणी ॥ १७॥
बोध्यते चारुसवीड्री साख मे बोध्यते कथं ।
क्रीडतां चक्रवाकानां विशम्य सकूचारिणां ॥ १८॥
पुण्डरीकविशालाज्ञी कथमेका भविष्यति ।
तां विना मृगशावाचीं चिरं नाम्य सुखं त्तमे ॥ ११॥
88८ रामायण
तां कथं मद्वियोगाच्च सुकुमारीं यशस्विनीं ।
न भृशं पीडयेत् कामः शरट्रुणनिरत्तरः ॥ २०॥
एवमादि नरव्याघ्रो विललाप नृपात्मन्नः।
विकड इव mA जलार्थी त्रिदिवेश्वरे ॥ २१॥
ततस्चचूर्य रम्येषु फलार्थी गिरिसानुषु ।
ददर्श पर्युपावृत्तो लक्ष्मीवाँलक्ष्मणो५'गरन्नं ॥ २२॥
स चिन्तया इ:सकयाभिभूतं विसंन्नमेनं स्वश्रुचा मनस्वी ।
्रातुर्विषादात् परितापदीनः समीक्ष्य सौमित्रिरवाच रामं ॥ २३॥
किमार्य कामस्य बशे स्थितेन किमात्मसीभाग्यपराभवेन |
नाघं सदा संघ्रियतां समाधिः किमात्मयोगेन निर्वार्तितेन ॥ २४॥
नयाभियोगं मनसः प्रसाद् समापयस्वात्मगुणेन कामं ।
भन्नस्व सामर्थ्यमदीनसच कामार्थकेती च कुर् प्रयत्नं ॥ २५॥
न ज्ञानकी पार्थिववंशनाथ स्वशीलगुप्ता सुलभा परेण ।
न चाग्रिवत् तां न्वलितामुपेत्य न धक्ष्यते वीर वरार्क कश्चित् । २६।
स लक्षमणं AMARA: सभान्रयन् वाक्यमुवाच रामः |
ङितं च aa च तथा बयोक्तं समानधमीर्षसमार्तिं च ॥ २०॥
सुभाषितं ते नरवर्य कार्य कोऽन्यः समो५स्तीङ् कितस्य वक्ता ।
स्थितोऽस्मि सत्यां धृतिमब्य कृवा त्यक्तो मया शोककृतः प्रत्तापः। २८।
निःसंशयं कार्यमुपेत्तितव्य क्रियाविशेषो कानुवर्तनीय: ।
ननु प्रवृद्धस्थ डरासदस्थ बलं AR मम॑ मन्मथस्य ॥ २१ II
किष्किन्ध्याकाएई
XXX.
एवमुक्का तु काकुत्स्थो मुछूर्त ध्यानमास्थितः ।
लक्ष्मणा कार्यसिडार्थे पुनर्वचनमन्रवीत् ॥ १॥
अन्योन्यं बढवेराणां मानिनां विषयेषिणां ।
डब्योगसमयः सौम्य पार्थिवानां मरात्मनां ॥ २॥
इयं सा प्रथमा यात्रा पार्थिवानां जयार्थिना ।
न च पश्यामि सुय्रीवमुख्योगं वा तथाविधं ॥ ३॥
चबारो वार्षिका मासा गता वर्षशतोपमाः ।
मम कामाभितप्तस्य सौम्य सीतामपश्यतः ॥ 8॥
प्रियाविकीने उ:खार्ते aad विवासिते ।
HAT न कुरुते राज्ञा सुग्रीवो मयि मानद ॥ १॥
amA ayaza रावणेव च धर्षितः ।
दीनो Zora: कामी मां चापि शरणं गतः ॥ ६॥
इत्येभिः कारणेः सौम्य सुग्रीवस्य उरात्मनः ।
TS वानरराजस्य परिभूतः परंतप NON
स कालं परिसंख्याय सीतायाः परिमार्गणे ।
कृतार्थः समयं कृवा उर्मतिनीभिषश्यते ॥ ८॥
स किष्किन्धां प्रविश्य बं ate वानरपुङ्गवं ।
मूर्ख ग्राम्यसुखे gi सुग्रीवं वचनं मम ॥ १ ॥
m. 57
88१ `
8५० ` रामायएं
समधस्ते कृतो पो५सौ तस्य कालविलम्बनं ।
्र्थिनामुपपन्नानां पूर्व चाष्युपकारिणां ॥ १०॥
श्राशां संग्रुत्य यो कत्ति स लोके पुरुषाधमः |
opt वा agar पापं घेन वाक्यमुदीरितं ॥ ११॥
सत्यमित्यभिज्ञानाति स लोके पुरुषोत्तम: । |
सत्कृताश्च कृताधीश्च मित्राणां न भजन्ति. ये ॥ १२॥
तान् मृतानपि क्रव्यादाः कृतप्रान् नोपभुञ्जते ।
प्रतिकारे कि मे राज्ञा प्रतिज्ञाय करीश्वरः ॥ १३॥
व्यतीतांश्चतुरो मासान् विकरन् नावबुध्यते ।
तत् कालपरिणामश्च सक्ायश्चानवस्थितः ॥ १४॥
तस्याश्च गतिरज्ञाता कथं शक्यं न शोचितुं ।
यदर्धमयमारम्भः कृतः परपुरंजय ॥ १५॥
तमसौ नाभिन्नानाति कृतार्थः प्रवगेश्वर: ।
सामात्यः परिसंक्रीडन् कामस्य वशमागतः ॥ १६॥
शोकदीनेषु चास्मासु रमते निरपत्रपः ।
तदेवं विरते काले रितं यत् पुरुषर्षभ ॥ १७॥
तचिन्तयाशरु वेदेह्या न कालोऽ तिक्रमेग्यथा ।
नूनं काञ्चनपृष्ठस्य विकृष्टस्य मघा रणे ॥ १८॥
द्रष्गमिच्छसि चापस्य दपं विख्युद्रणोपमं ।
घोरं न्यातलनिघीषं क्रुदस्य मम संयुगे ॥ १६॥
किष्किन्ध्याकाएउं 8५१
निष्पेषमिव वन्नस्य श्रोतुमिच्छसि वानर |
न रि संकुचितः पन्था पेन बाली रतो गतः ॥ २०॥
समये तिष्ठ सुग्रीव मा बालिपथमन्वगाः । `
एक एव मया बाली वाणेन निरतः पुरा ।
बां तु सत्यादपक्रात्तं कनिष्यामि सबान्धवं ॥ २१॥
HT सत्यं मयि वानरेन्द्र तत्
प्रतिश्रुतं धर्ममवेक्ष्य शाश्चतं |
न बालिनं प्रेतगतं पमच्तये
ava पश्येस्वमनिकगिः शरेः ॥ २२॥
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएउे शरद्वित्तापो नाम
एकोनत्रिंशः सर्गः == सुग्रीवाक्रोशो
नाम त्रिंश:सर्गः ॥
8५२
रामायणं
XXXI.
स लक्ष्मणस्तद्चनं निशम्य
रामस्य शोकाभिषरिप्ुतस्य ।
उवाच वाक्यं मतिमानमर्षी
रामार्थसिङार्थमदीनसच्वः ॥ १॥
न वानरः स्थास्यति साधुवृत्त
न मंस्यते कर्मफलानुबन्धं ।
न भोक्ष्यते वानरराब्यलच्मीं
तथा कि नातिक्रमतेऽस्य बुद्धिः ॥ २॥
मतिक्षयाद्राम्यसुखेषु सक्तः
कामप्रवृत्तो५प्रतिकारबुद्धिः ।
VASAT पश्यतु बालिनं स
न राञ्यमेवंविगुणस्य देयं ॥ ३॥
न धारये कोषमुदीर्षविगं
निळून्मि सुग्रीबमयुक्तमय्य ।
रतप्रवीरोऽख IAL
नरेन्द्रकन्याविचयं करोतु ॥ ४॥
तमात्तवाणासनमुत्पतत्तं
निवेदितार्थे रणचएउवेगं ।
किष्किन्ध्याकाएरं
उवाच रामः AMAT
स्ववेक्षितं सानुनयं च वाक्यं ॥ १॥
न खल्वस्मद्विधास्तात पापमेवं प्रकुर्वते ।
पापाभावेन यो कत्ति स वीरः पुरुषोत्तमः ॥ ६॥
ARTI बया कार्ये साधुवृत्तेन लक्ष्मण ।
तां वृत्तिमनुवर्तस्व पूर्ववत तं च Ri Non
सामोपङ्तिया वाचा रूक्षाणि परिवर्जयन् ।
TR मुग्रीवमतीतं ara ॥ ८॥
सो५ग्रनेनानुशिष्टाधी यथावत् पुरुषर्षभः ।
श्रान्गगाम पुरीं श्रीमाँछच्मणः प्रुभलक्षण: ॥ ६॥
श्रतिवेगगतिः प्रान्नो श्रातुः प्रियरिते रतः ।
लक्ष्मणः प्रतिसंरब्धो त्रगाम भवनं कपेः ॥ १०॥
शक्रवाणासनप्रष्यं धनुर्दणउमिवान्तकः ।
ma a RIST बभी रामानुन्नस्तदा ॥ ११॥
रामक्रोधसमुत्येन न्वलितेनाग्रिनावृतः ।
प्रभञ्ननो यथाधृष्टः स ययौ लक्ष्मणस्तथा ॥ १२॥
सालांस्तात्लाश्चकणीश्च तरसा पातयन् बळून् ।
हरादेकपदीं त्यक्का ययौ कार्यवशाद्रुतं ॥ १३॥ `
तामपश्यत् समाकीणीं कपिरात्रपुरीं ततः ।
कपिभिः शेलसंकाशेः समारितिर्महाबलेः ॥ १४॥
8५३
8५४ रामायणं
TARTU शतशः प्रवृदांश्च मकाद्ठमान् ।
TE: HALAS वानरास्तद्रयात् तदा ॥ ९५॥
तान् गृरीतप्रकरणान् सान् दृष्टा स लक्ष्मणः ।
भूष एवाभवत् क्रुद्धो रूविषाक्त TATA: ॥ १६॥
तं ते भयसमाविष्टाः Ha दृष्टा प्रवङ्गमाः ।
कालमृत्युयुगान्ताभं शतशो विद्रुतास्ततः ॥ १०॥
ततः सुग्रीबभवनं प्रविश्य Bazar: ।
ते शशंसुरमात्येभ्यो लक्ष्मणं क्रुळमागतं ॥ १८॥
तारया सर सुग्रीवो रममाणः सुखस्तदा ।
न तेषां कपिवीराणां ATA क्रोशतां स्वनं ॥ ११॥
ततः सचिवसंदिष्टा क्रयो लोमरर्षणाः ।
गिरिकुञ्जरमेघाभा नगरान्निर्ययुस्तदा ॥ २०॥
नघदष्ट्रायुधा वीराः सर्वे विकृतदर्शनाः ।
द्शनागबत्ताः केचित् केचिदशगुणोत्तराः ॥ २१॥
केचिन्नागसरूखस्य ब्रवुस्तुल्यविक्रमाः |
सन्ति चौघबला!ः केचित् केचित् पवनरंरुसः ॥ २२॥
अप्रमेषबलाश्चान्ये तत्रासन् रुरियूधपा: ।
विप्रकीर्णमिवाकाणं संछ्न्नमिव तदनं ॥ २४॥
तेन वानरसेन्येन सुग्रीवस्य मळात्मनः |
ततो द्वाराणि बलवानड्दः संचिवाज्ञया ॥ २४॥
किष्किन्ध्याकाएरं 8५५
पर्यधावत TI मरावेंगेस सर्वशः ।
स कृत्स्नां कपिभिव्यीप्ां दुमरुस्तेः समन्ततः ॥ २५॥
अपश्यल्लक्ष्मएस्तत्र किष्किन्धां बालिपालितां ।
ततस्ते वानराः सर्वे प्राकारपरिखान्तरात् ॥ २६॥
निर्ययुञ्च पुरोखानाखे तत्र पुरतः स्थिताः ।
ते मङाश्रनिभाकारा वज्राशनिसमस्वनाः ॥ २७॥
सिंरूनादं तदा चक्रुर्लब्मणस्य समीपतः ।
तेन शब्देन मकता तारया च विबोधितः ॥ २८॥
सुग्रीवः सचिवेः सार्धं मत्नार्थ समुपाविशत् ।
विनतश्च सुषेणश्च नीत्ोऽथ नल एव च ॥ २१॥
अङ्गदो वायुपुत्रश्च कनूमांग्चेव बुद्धिमान् ।
एते सर्वे मात्मानः सुग्रीवं वानरोत्तमं ॥३०॥
पर्युपासत श्रासीनं शक्रं सुरगणा इव ।
बल्वविक्रमयुक्ताश्च TA च परिनिष्टिताः ॥ ३१॥
SAT च प्रमाणं च मत्तिणामर्धीनिश्चये ।
वाक्ममुच्चावच प्राप्तं लक्ष्मणं प्रति TIA ॥३२॥
ग्रथ प्रसाख सुग्रीवं वचनं मारुतात्मत्न: ।
उवाच मनह्तनिप्रवरों यथा शक्रं वृरुस्पतिः ॥ ३३॥
सत्यसंधौ मकोत्साकी श्रातरौ रामत्तक्ष्मणी ।
उपकारे च वर्तेते तव राब्यप्रदायकौ ॥ ३४॥
8५६ ' रामायण
तषोरेको धनुष्याणिद्वारि तिष्ठति लक्ष्मणः ।
तस्य भीता वेपमाना नाद् मुञ्चत्ति वानराः ॥ ३५॥
स एष राघवश्राता लक्ष्मणी वाक्यसारथिः।
व्यवत्तायरथं प्राप्तस्तस्य रामस्य शासनात् ॥३६॥
कुनूमतो वचः Ya शोकाविष्टोऽड्गदोऽब्रवीत् ।
तथेति Far च पितुरेतदर्थं न्यवेदयत् ॥३७॥
स दृश्यतां वा प्रतिषिध्यतां वा
TA क्षेमं कुर् मन्यसे तत् ।
Fa: कित्तागच्छति लच्मणो श्यं
रोषस्य केतु न रि विद्म सर्वे ॥ ३८॥
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएउे लक्ष्मणप्रयाएं
नाम ठकत्रिंशः सर्गः ॥
किष्किन्ध्याकापर 8५७ |
XXXII.
शवमुक्तस्तु सुग्रीवो मन्निभिर्कमुमादिभिः ।
TR चिन्तयामास दीनः किख्चिदवाज्नुघः ॥ १॥
सचिवानन्रवीत् सवीन् स निश्चित्य बलाबलं ।
वचनं वाक्यकुशलो Taq परिनिष्ठितान् ॥ २॥
न मे इव्यीकूतं किश्चिन्नापि मे उरनुष्टितं ।
लक्ष्मणो राघवश्राता यस्मात् HS इहागतः ॥ ३॥
असरद्वर्ममामित्रर्नित्यमत्तरदरर्शिभिः। २.
नूनं दोषानसट्शान् श्रावितो लक्ष्मणाग्रज्ञः ॥ 8॥
तत्र तावय्धधाबुद्धि सर्वे रेवाभिधीयतां ।
भवद्दिनिश्चियस्तव्वविज्ञानकुशलेर्मम ॥ ५ ॥
न खल्वस्ति मम त्रासो राघवाद्यापि लक्ष्मणात् । `
मित्रं ्स्थानकुपितं ज्ननयत्येव संभ्रमं ॥ ६॥
सुकरं सर्वधा मैत्रं उष्करं प्रतिषालनं ।
अनित्यवाद्ि चित्तानां प्रीतिरल्येन Prat ॥ ७॥
ग्तोऽतिमात्रं IRE राघवेण मदात्मना ।
यन्ममोपकृतं शक्तं प्रतिकर्तु न तन्मया ॥ ८॥
सुग्रीवेणिवमुक्तस्तु रुनूमान् रूरियूधपः ।
उवाच वदतां प्रेषो मध्ये बानरमक्निणां ॥ ॥
58
Bur रामायणं
सर्वधा नेतदाश्चर्थे घत् बं करिगणेश्चर ।
न विस्मरिष्यसि स्िग्धमुषकारं मरत् कृतं ॥ १०॥
राघवेण हि IMT नामयित्रा ARI: ।
बत्प्रियार्थ रुतो बाली शक्रतुल्यपराक्रमः ॥ ११॥
सर्वधाप्रणयक्रुद्दो राघवो नात्र संशयः ।
MT पत् प्रक्तितवान् लक्ष्मणं लक्ष्मिवर्धनं ॥ ११॥
बे प्रमत्तो न ज्ञानासि कालं कालविदां बर ।
फुल्लं सप्तच्छदवन प्रवृत्ताः शरदर्चिषः ॥ १३॥
निर्मलग्ररूनक्षत्रा खौः प्रनष्टबलाकूका |
प्रसन्ना fe दिशः सवीः सरितश्च सरांसि च ॥ १४॥
प्राप्तमुग्योगकालं च नाविषि रूरिपुड़व ।
बं प्रमत्त इति व्यक्तं लक्ष्मणो ५यमिकागतः ॥ १५॥
र्तस्य कूतदारस्य परुषं वानरोत्तम ।
वचन मर्षणीयं ते राघवस्य मात्मनः ॥ १६॥
कृतोपकारस्याळूं वे नान्यं पश्यामि ते क्षमं ।
ग्रतरेणाश्नलिं Tal लच्मणस्य प्रसादनं ॥ १७॥
विमुक्तर्मत्रिमिवीच्यमिति विज्ञाय पार्थिव ।
अत एव भयं त्यक्का प्रब्रवीमि र्तं बच: ॥ १८॥
अपि pa: समधी रि चापमुग्यम्य राघवः ।
बशे स्थापयितुं वीर त्रेलोक्यं सचराचरं ॥ १६ ॥
किष्किन्ध्याकाएई 8५१
न स क्षमः कोपपितु TATA पुनः पुनः ।
पूर्वीपकारे स्मरता कृतज्ञेन विशेषतः ॥ २०॥
तस्य UT प्रणम्य बं सपुत्रः सरू बन्धुभिः ।
राजंस्तिष्ठ स्वसमये भव सत्यप्रतिश्रवः ॥ २९॥
gaia लोकान् रुषितः स राघवस
तव प्रतिज्ञां चलितां निशम्य ।
तदन्यथा नार्क्सि कर्तुमात्मना
बमग्रिशक्राशनितुल्यविक्रमः ॥ २२॥
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएउे कनूमद्वाक्यं ,
नाम दात्रिंशः सर्गः ॥ `
8६० रामायणां
XXXIII.
ततो रोषपरीतात्मा लक्ष्मणः परवीरका ।
प्रविवेश गुळां घोरां किष्किन्धां रामशासनात् ॥९॥
द्वारस्था करयस्तत्र महाकाया मराबलाः |
ते सर्वे लक्ष्मणं दृष्टा त्रस्ताः प्रान्नत्तयः स्थिताः ॥ २॥
क्रुई विनिश्चसत्तं तं प्रदीप्रमिव तेसा ।
बभ्रवुर्करयो भीता न चेनं प्रत्यवारयन् ॥३॥
स तु रोषपरीतात्मा लक्ष्मणः परवीरका ।
uni दिव्यां ददर्श mari गुळां ॥ 8 ॥
रम्यां यत्लसमाकीर्णमुखानवनशोभितां ।
pri रत्नमयीं दिव्यां चित्रपुष्पितकाननां ॥ ५॥
र्म्यप्रासादसंबाधां नानावन्योपणोभितां ।
कीणी AIA विश्वकर्मणा ॥ ६॥
देवगन्धर्पुत्रेश्च वानरेः कामद्रपिभिः ।
दिव्यमाल्याम्बरधरेः शोभितां प्रियदर्शने; ॥ ७॥
चन्दनागुरुपक्मानां गन्धैः सुरभिगन्धिभिः ।
मेरेयाणां मधूनां च समावृततमक्ापथां ॥ ८॥
केल्मासशिखराभाश्च बङुउपाः समन्ततः ।
दृष्टास्तेन तु मर्गेषु FAT: प्रासादपंक्तय: ॥ १ ॥
Pla ni Ais + =
किष्किन्ध्याकाएर 8६९
देवतानां निकेतांश्च रानमार्गे ददर्श तः ।
सुधावदातान् सुकृतान् विमानान्येव सर्वतः ॥ १०॥
सरांसि च सपझानि पुष्पितानि वनानि च ।
तत्रापश्यद्विरिनदीं विमलां भरत्तानुन्ञः ॥ ११॥
Tag रम्यं मेन्दस्य द्विविदस्य च ।
गवयस्य गवाक्षस्य शरभस्य च धीमतः ॥ १२॥
विखुन्मालस्य संपातेः सू्यीक्षस्य कनूमतः ।
वीरबाळोः सुबाकोश्च नीलस्य पनसस्य च ॥ १३॥
कुमुद्स्याथ धूम्रस्य विनतस्य च केशरेः |
कपेः शतवलेश्चेव कुम्भस्य च रभस्य च ॥ १४॥
VATI कपिमुख्यानां राजमार्गे मकात्मनां ।
ददर्श गृहुमुष्यानि मकासाराणि सर्वतः ॥ १५॥
पाएउराश्रप्रकाशानि दिव्यमाल्ययुतानि च ।
प्रभूतधनरन्नानि ERA: शोभितानि च ॥१६॥
पाएउरेणेव शेलेन परिक्षिप्तं उरासदे ।
वानरेन्द्रगृर रम्यं मकेन्द्रभवनोपम ॥ १७॥
TÀ: प्रासादशिखरे केलासशिखरेरिव ।
सर्वर्तुकफलेश्रेव पार्दये्घशोभितं ॥ ९८॥
agi: थ्रीमद्रिनीलित्नीमूतसंनिभे: ।
Rataa: सर्वतश्नोपशोभितं ॥ ९१ ॥
8६२ qani
करिभिश्चावृतं भीमिः सर्वतः शस्त्रपाणिभिः |
दिव्यपुष्पसमाकीर्ण तप्तकाञ्चनतोरणं ॥ २०॥
सुग्रीवस्य गृहं रम्यं नानारत्नविभूषितं ।
दष्टं सुविपुलं तत्र ददर्श सुधया सितं ॥ २१॥
तमुषायान्तमव्यग्रं FAT सुग्रीवयशासनात् ।
प्रत्याजग्मुस्तु सचिवाः कृतान्जलिपुटास्तदा ॥ RR N
तानाभाष्य यथान्यायं कूनुमत्प्रमुखान् कपीन् |
धर्मबुआ न दौर्बल्याद्विदितः प्रविवेश र् ॥ २३॥
स सप्तकच्यं धमीत्मा यानासनसमावृतं |
प्रविश्य SRSA दद्शीत्तःपुरं मरुत् ॥ २४॥
शेमरात्रतसंकीर्णोर्बङ्कभिञ्च वरासने; ।
मरार्कास्तरणोपितेस्तत्र तत्रोपशोमितं ॥ २५॥
स तत्र मधुरं गीतं श्रुश्राव FARÀ ।
एकतामिव dari तन्लीवञ्लकिविणुभिः ॥ २६॥
बच्छीश्च विविधाकारा इपयौवनगर्विता: |
fan: सुग्रीवभवने ददर्श भरतानुत्रः ॥ २०॥
उपदाक्षिएयसंपन्नाश्चित्रमाल्यकृतखन्ञः ।
नानाविरागवसना भूषणोत्तमभूषिताः ॥ २८॥
नातृप्तान् नामद्व्यय्रान् नाल्यदत्तपरिच्छ्दान् |
सुग्रीवानुचरांस्तत्र त्लक्षयामास लक्ष्मणः ॥ २१॥
किष्किन्ध्याकाएउे ४६३
स सुग्रीवप्रमोदे च पूर्वन चार्तिमेव च ।
बुद्धा कोपवशो वीरः पुनरेव ब्रगाम छू ॥३०॥
निः श्वस्य दीर्घमुल्लं च कोपाद्रक्तातत्लोचन: ।
बभूव नरशाईनो विधूम इव पावकः ॥३१॥
तं दीप्तमिव कालाग्निं नागेन्द्रमिव कोपितं ।
सरुसेवाड़दो दृष्टा श्रान्तो क्रीणमुघो “भवत् ॥ ३२॥
अन्ये च क्रयो द्वाःस्था गृरुकच्यगतास्तथा |
कृतान्ञलिपुटा नीचेर्लच्त्मणाय प्रणेमिरे ॥ ३३॥
ततः सुय्रीचमासीनं काञ्चने परमासने |
मकारीस्तरणपिते दद्शीदित्यसंनिमे ॥ ३४॥
द्व्याभरणचित्राङ्गं दिव्यमाल्यानुलेषनं |
दिव्याम्बरधर साक्षान्मङेन्द्रमिव Fat ॥ ३५॥
att परमद्रयाभिर्वृतं ARAN: ।
अप्सरोभिः परिवृतं कुवेरमिव मन्दरे ॥ ३६॥
वामपार्श्चे स्थितां चास्य भावी तारामपश्यत |
रुमां च दक्षिणे पार्थे सुग्रीवस्य महात्मसः ॥ ३०॥
TR च बालव्यत्नने तप्रकाञ्चनभूषिते ।
दोधूयमाने नारीभ्यामभितस्तं ददर्श स: ॥ ३८॥
तं दृष्टा तस्य ललितमीदासीन्यं च लक्ष्मणः |
परमातुरे च रामं दिगुणं क्रोधमारुरतू ॥ ३८॥
888 रामायणां
तं क्रोधरक्तनयनं कुर्वत भ्रूकुटीमुवं । `
द्ष्टाधरौष्ठरुचकं प्रेक्तमाणं समन्ततः ॥ ४०॥
दोर्घमुल्लं च निश्चासं विमुचञ्चत्तं मुझर्मुछः ।
कुपितं सप्तशिरसं न्वालारुळमिवोरगं ॥ ४१॥
तं दृष्टा क्रोधरक्तानं प्रगृकीतशरासनं ।
सुग्रीवः सरूसोत्तस्थी कृतान्नत्तिपुटस्तदा ॥ ४२॥
तस्य तारा रुमा चेव द्वे भार्ये पार्थ्रतः स्थिते ।
कृतान्नलिपुटे चास्तां लक्ष्मणाभिमुखे तथा ॥ ४३॥
पत्न्योर्मध्यगतस्तत्र सुग्रीवः स व्यराजत |
विशाखधोर्मध्यगतः संपूर्ण इव चन्द्रमाः ॥ BBN
प्रत्युद्गम्य च सुग्रीवो बळुमानेन लक्ष्मणा ।
TE प्रवेशयामास सामात्यः सपुरोछतितः NBA N
इत्यार्षे रामायणे किष्किन्ध्याकाएउे लक्ष्मप्रवेशो
नाम त्रयस्त्रिंशः सर्गः ॥
NOTA
AL TESTO DEL LIBRO SECONDO.
Dopo lo sloco 15 del capitolo xxxvi, libro II: इति रात्ता
समादिष्टो, ecc. i manoscritti s e G hanno tre stanze, le quali
non si trovano nei manoscritti w e M. Attenendomi ai due
ultimi codici io lasciai fuori le tre stanze sopradette. Ma nel
riandare e meditare, come ho uso, il testo dei volumi già
pubblicati per ritoccarlo e corrergerlo ove abbisognasse, ho
veduto, che se l'ultima delle tre stanze debb’ essere omessa
perchè inopportuna e soverchia, le due prime sarebbero per
contrario bene appropriate al contesto, e contribuirebbero
assai alla pienezza ed all’ eleganza del pensiero; onde ho giu-
dicato doverle aggiungere. Le stanze sono quelle, che seguono
quì sotto; il loro luogo è dopo lo sloco 15 del capitolo xxxvni,
libro II.
ब्रधो महाहीभरणानि देव्यै ददो GUT व्यपनीय चीरं।
Magi परिधानमस्या निवाऱयामीत्यबदत्तमिष्ट: ॥
एकस्य रामस्य बने निवासस्त्वया वृतः कैकयरान्पुत्रि ।
बिभूषितेय॑ प्रतिकर्मपा तु वसत्वरफ्ये सह राघबेणा u
nh 59
va
Digitized by Google
ANNOTAZIONI
AL TESTO DEL LIBRO TERZO.
Capitolo IV, sloco 25, verso 9. — न्यासो मम पितुर्दन्ने, ९००. Il
पितुर् debb' essere qui preso nella significazione d’antenato, e non
di G'anaca padre di Sita; altrimenti ne nascerebbe contraddi-
zione : perchè nel libro primo, capitolo LXVIII, sloco 8, vien
detto da G’anaca, che l'arco, di cui parla quì Sita, fu deposto
nelle mani di Devarata, uno de’ suoi antenati. Il manoscritto ७
ha questo verso così :
दत्त धनुर्वरै प्रीत्या तुफीरौ चाक्षयो तथा ।
Capitolo X, sloco 9, verso 1. -- मरीचिपाः, il codice ७ ha
मरीचयः, il codice m मरीचियाः. वी manoscritto w commenta il
मरीचिपाः così: ei पतितैः फलादिकैज्ञोबन्तः र्प्रिमपाना ati; e commenta
il darter e il बालिखिल्या dello stesso verso in questo modo : बेज़ा-
नसा घकृष्टपच्यवृत्रय: बालिखिल्या नवे ay प्रापे पूर्वसंचितान् त्यान्निनः।
Capitolo XIII, sloco 96, verso 2. — Qui Sita fa allusione
a Dasaratha, come s'egli fosse ancor vivo. Ma la morte dello
suocero era pur nota a Sita. Tutti i codici consentono nella
stessa lezione. Forse v ha qui una delicatezza recondita del
poeta.
Capitolo XXXIII, sloco 8. — L'esercito, di cui quì si parla,
non è già un esercito nuovo; ma sono le reliquie dei quattor-
468 ANNOTAZIONI.
dici mila. In questo senso ]' intende il commentatore Loka-
natha, il quale chiosa l’aràm del verso 2 di questo sloco
così: gadi चतुर्दशसहस्लाणां मध्ये हतावण्रिषटै 1. Ma perocchè si dice al ca-
pitolo XXXII, sloco 34, che i quattordici mila Racsasi erano
stati tutti disfatti हृतानि da Rama, eccetto Kharo e Trisira, gli
editori di Serampur fanno a questo sloco 8 del capitolo XXXIII,
dove è detto che l'esercito ĝi ritornò e si rannodò a Trisi-
` ra, la seguente annotazione : « This ill agrees with their being
«all killed a little before; the Pundits however can neither
«remove the difficulty, nor alter the text. » Ma la difficoltà, che
parve insuperabile ai Panditi, svanisce, se si consideri che | ga
vuol dire non solamente ucciso, ma percosso, rotto, disfatto,
messo in fuga, ecc. Onde i quattordici mila, che erano stati
prima tutti हतानि da Rama, non furono perciò tutti uccisi, ma
solamente disfatti, messi in fuga; cosicchè poterono benis-
simo rannodarsi e tornare di nuovo alla battaglia.
Capitolo XXXV, sloco 45, verso 1. — matam, ecc. Questo
verso è irregolare, ba una sillaba di troppo nel primo pado.
Tutti i manoscritti concordano nella medesima lezione.
Capitolo XLIX, sloco 41, verso 2. — यचा शक्रस्य, ecc. Se il
शक्रस्य debbe quì prendersi nel suo significato proprio d'Indra,
- il pensiero genuino di questo luogo non è facile a cogliersi.
Ma forse che-il vocabolo mr, il quale in origine non signifi-
cava altro che potente, come ve ne hanno esempj nei Vedi,
e che divenne più tardi uno dei nomi d'Indra, può essere
stato nella lingua antica adoperato anche a significare re,
signore, ecc. In tale caso il senso di questo luogo diventerebbe
chiarò e logico; e si troverebbe quì una nozione primitiva
ANNOTAZIONI. 169
di diritto regio. Il commentatore non dice quì nulla, Il co-
dice ८ ha यचा शक्रश , lezione ripugnante al costrutto della frase.
Il codice m ha यचा शुक्रस्य . i
Capitolo LIII. — Dopo lo sloco 11, इति ब्रुवाणां , ecc. tutti i
codici hanno lo sloco seguente :
मम मती महातेज्ञा बयसा पश्च्िंग्रक : ।
sera हि वर्षाणि मम जन्म विगणयते ॥
Qui!’ indicazione intorno all’ eta di Rama e di Sita è mani-
festamente erronea. Se si parla d’ essi prima che andassero in
esilio, la loro età era allora minore di quella; che qui si dice.
Se si parla di Rama e di Sità a questo punto della narrazione
epica, 19 loro età era allora maggiore di quella, che ad essi
quì si attribuisce. Jl commentatore Lokanatha fa sopra questo
luogo un lungo commento per conciliare il testo col fatto.
Ma la sua chiosa è piuttosto ingegnosa che soddisfacente ;
eccola : मम भर्तेति पञ्चविंशकः पूर्णपञ्चविंग्रातिवर्षस्ततो s प्यधिकबया: न तु पञ्चविं-
शतिवर्ष: प्रागुक्रविरोधादिति नारायपाः। प्रबराख्यवयसा महाप्रभाव इति विमलबोधः ।
aad तु एकत्रिंप्रादर्षे गते ऽ पि पश्चबिगरवर्ष ga ट्प्रयमानत्वात् पञ्चबिशतिवर्घः। मम तु ममापि
्रधिकवर्षे गते ऽ पि serranda विगण्वते वधा हि देवानाँ सदलाधिकवर्षे गते 5 पि सदा
carina देवा zara तचा देव्यो ऽ पि ब्रष्टादावघास्तथा स चाइँ Banh: u
Quanto allo sloco sopracitato, ho creduto meglio ometterlo,
che lasciare nel testo una contraddizione così evidente; ovvero
adottare, per toglierla, o 1' una o l’altra delle interpretazioni
forzate del commentatore.
FINE DEL VOLUME TERZO.
iby Google
सर्गसंग्ररूपत्रं
ग्राएयककापरं
सर्गः1. तापसवाकां ............. . qe ३
गा. श्रनसूयावाकां ...............
गा. RATA: ..................
1. त्तीतावाकां ................. १३
४. दणडकारणयप्रवेशः ......... I
VI. आश्रमदर्शनं कक क 7० २२
शा. विराधदर्शनं .............. श्प्
शा. विराधबधः............... २१
IX. शरभङ्काश्रमाभिगमनं ....... ३२
४. अ्रभयप्रदानं............... ३६
४]. तुतीक्ष्णादर्शनं ............ 3$
शा. सुतीक्ष्णाथमनिवासः....... 8२
शा. पीतावाकां .............. 88
XIV. शामवाकां ............... छेष
५५. श्रशस्त्यसंकीर्तनं . . . . . . . . . . . ५९
BOR
सर्गः XVI.
XVII.
XVII
XIX
XX.
XXI.
XXII.
XXIII.
XXIV.
XXV.
XXVI.
XXVII.
XXVIII.
XXIX.
XXX.
XXXL
XXXII.
XXXIII.
XXXIV.
XXXV.
सर्गसंग्ररूपत्रं
ग्रगस्त्यश्रातृदर्नं........ : qe
mean...
JAITA. . . . ......:...
अगस्त्योपदेशः ..........
EAA: समागमः . . .. .. ..
पञ्चचटीनिवासः .........
RANI cadens
प्रूर्पणरवादर्शनं...........
प्रूर्पणघाविद्रपणं ........
PENA 5:५ ४०८००५;
खरनिषीणं . .. . . . .. . .. -
बरतेन्यदर्शनं . . .. . . . . . .
घरबधः ...............
१०२
१०७
१११
११६
१२१
RU
१३०
१३४
सर्गः XXXVI.
enter
रावणवर्णना .. .
XXXVII रावणोदीपनं...
XXXVII. gemaai .
मारीचाश्रमप्रवेश: ........
रावणवाक्यं ............
XXXIX.
XL.
XLI.
XLII.
XLIII.
XLIV.
XLV.
XLVI.
XLVII.
XLVII.
XLIX.
मारीचवाव्यं . . .
मारीचवाक्यं . . .
मारीचवाक्यं . . .
रावणवाक्यं ...
मारीचवाक्तं . . .
मारीचाभ्युषपत्तिः
मारीचसान्खनं . .
०००००००० ७
०००%००%०० ००
१९०००००० ००
8७8
सर्गः LVI.
LVII.
LVII.
LIX.
LX.
LXI.
LXII.
LXIL
LXIV.
LXV.
LXVI.
LXVII.
LXVIII.
LXIX.
LXX.
LXXI.
LXXII.
LXXIII.
LXXIV.
LXXV.
सर्गसंग्रकृपत्र
वदापुरावणपुद्दे .......... पृष्ठं २२१
SPARE I १५४०७२० २३५
रावणप्रतिप्रयाएं . . . . . . - - २३१
रावणभर्त्सनं............ 283
सीतालड्भाप्रवेशः . . . . . . - : २३७
सीतानुनयः .. ...-.....- २५९
सीताविभूतिदर्शनं ........ २१६
सीतासमाश्वासः. ... .. . . : - २६०
लक्ष्मपासंदर्शनं . . . ... . . - २६३
रामोपयानं .......... ..- २६६
लक्ष्मणंगर्दणं......... .. २६८
रामविलापः ............ २७१
रामवित्वापः............ 208
रामकोपः .............. २८०
लक्ष्मणवाकां ........... २८९
रामानुतषः ............- २८६
A . - .. -- . -- - - : RTT
ERER: ee २११
HAT AMAT: .......* २१६
कबन्धवाक्यं ............ ३००
सर्गः LXXVI. कबन्धो्पदेश:...........
LXXVI. शबरीदर्शनं.............
LXXVII. पम्पागमनं .............
LXXIX. रामोन्मादकरः-...........
किष्किन्ध्याकाएउँ
सर्गः 1. सुग्रीववित्रासः .. .. . .. .. .
IL. रूनूमद्वाक्यं .. ...... . eee
II. लक्ष्मावाकां .......... .
IV. रामसुग्रीवसष्यं ..........
v. वसत्रालंकारोषनथनं . . . . . . .
शा. QARTA: .............
VIL. सुग्रीवसमागमे रामावष्टम्भः..
Vill. वेरनिवेदनं.............
IX. इन्डभ्युपाख्यानं ..........
x. ARIMA...
Xi. तालनिर्भेदः :...........
पा. बालिबधविधानं ........-
शा, किष्किन्ध्यागमनं.........
XIV. तारावाक्तं..............
8७६ सर्गसंग्ररुपत्र
सर्गः ४४. बालिबधः... ........... qe ३४४
1 बालिवाक्ं ............ ३१३
OXVIL बालिबधे रामवाक्तं. .. . . . - ३११
XVI. तारानिष्यतनं........... Boy
XIX. ' ताराविलापः ........... 8०१
४४. तारांनुशोचनं ........... ४१३
XXL बालिप्राणोइ्मः ......... ४१६
XXIL ताराक्रन्दनः ........ seve BRO
XXI ताराविलापे ळुनूमढाकां.... 8१५
XXIV. _ बालिसत्कारः -. . १६: - -. - ४२७
XXV. सुयीवामिषेकः - .. . .. . . 8३२
XXVI. ` ` प्रश्रवणगिरिनिवासः....... BRE
XXVIL MJA ............ ४३६
XXVII QAAN: ........... 88२
INI: शादिलापा :..... ८-०. - . 88६
XXX. सुग्रीवाक्रोशः ........... 88
XXXI. स्तक्ष्मणप्रयाणं........... BYR
XXXII. रुनूमद्वाक्यं १०७०६१५ a 8५७
XXXII ततक्ष्माप्रवेश:........... 8६०
Ha!
शुद्िपत्रं
दूषित
PAZ
- ` मामषो
_ मुतोक्ष्ण
मझ्मुनिः
agrar
अप्सराभिस्
. फलोद्कंः
लक्ष्मणन
सपरि ecc. .
लक्ष्मण
तता
तता
aama
nau
॥१०॥
ततो
सबान्धवं
॥ २४॥
॥२०॥
Bot qui
पृष्टे पङ्क्तिः fi Ti
३२४७ १३ वारणिनि बर्णिनि
३८४ २८४ ३८8
३१७ २ बद्धा बद्धा
AA 1914 522
eee eae OOOO
AGGIUNTA
ALLE CORREZIONI DEL VOLUME PRIMO.
पृष्ठं ua fii शुड
32 ११ समस्या समास्या
३४ ६ ऋष्यमूखस्य ऋष्यमूकस्य
Digitized by Google
--_ —_ i ल टचा
Digitized by Google
ua
oT
23
i is ii nna O E oao reo.
i
ai iii e
ANNA TANNA
YS YD (OC
pee १०७१
|
p=
gg
Si
८ (
G>
|
Events
Roman (Byzantine) Emperor Anastasius I ends a period of moderate ecclestical policy, and starts strongly favoring his own monophysitist beliefs.
Flavian II, Patriarch of Antioch, is deposed and replaced with Severus.
The island nation of Usan-guk is conquered by the Korean Silla Dynasty general Lee Sabu.
Earliest known dated text in the Arabic alphabet, at Zebed in Syria
Births
Saint David |
José Gonçalves Heleno (3 November 1927 – 1 September 2021) was a Brazilian Roman Catholic prelate. He was the Coadjutor Bishop of Governador Valadares from 1976 until 1977. He was also the Bishop pf Governador Valadares from 1977 until 2001. He was born in Cipotânea, Brazil.
Gonçalves Heleno died on 1 September 2021 in Caratinga, Brazil from stroke-related problems at the age of 93.
References
1927 births
2021 deaths
Deaths from stroke
Brazilian people
Roman Catholic bishops |
The University of Oklahoma, abbreviated OU, is a public university in the Norman, Oklahoma, United States. It has about 27,000 students enrolled, and it was started in 1890. David Boren is president of the university.
Sports
Oklahoma's athletics teams are called the Sooners. Oklahoma has 19 varsity teams, almost all of which compete in the Big 12 Conference. In men's gymnastics, a sport that the Big 12 does not sponsor, Oklahoma is a member of the Mountain Pacific Sports Federation.
References
Other websites
Official website
Official athletics website
Voices of Oklahoma interview with Barry Switzer. First person interview conducted on August 17, 2009 with Barry Switzer. Original audio and transcript archived with Voices of Oklahoma oral history project.
University of Oklahoma, Bounded by Boyd Street on the North, Timberdell Road on the South, Chautauqua Avenue on the West, and Jenkins Avenue, Norman, Cleveland, OK at the Historic American Landscapes Survey (HALS)
Big 12 Conference
Colleges and universities in Oklahoma
1890 establishments in Oklahoma Territory
Norman, Oklahoma |
Lyrical dance is a dance style that has aspects of ballet, jazz, acrobatics, and modern dance. The style is usually danced at a faster pace than ballet but not as fast as jazz. Lyrical dance is a category of dance competitions.
References
Dance types |
<p>In my application, I am using <code>Log4j2</code> in Async mode (Async logger using <code>Disruptor</code>), can some one pls tell me how to handle an exception that happens in the logging process. Logging is very critical for my application, I don't want to miss a single log statement. If something goes wrong with logging, that needs to be alerted immediately.</p>
<p>As per Apache <a href="https://logging.apache.org/log4j/2.x/manual/async.html" rel="nofollow">Log4j page</a>, suggests to use <code>ExceptionHandler</code>, but I couldn't find a helping topic on how to use this. </p>
<blockquote>
<p>Error handling. If a problem happens during the logging process and an
exception is thrown, it is less easy for an asynchronous logger or
appender to signal this problem to the application. This can partly be
alleviated by configuring an <code>ExceptionHandler</code>, but this may still not
cover all cases. For this reason, if logging is part of your business
logic, for example if you are using Log4j as an audit logging
framework, we would recommend to synchronously log those audit
messages. (Note that you can still combine them and use asynchronous
logging for debug/trace logging in addition to synchronous logging for
the audit trail.)</p>
</blockquote>
<p>Waiting for suggestions.</p> |
Subsets and Splits
No saved queries yet
Save your SQL queries to embed, download, and access them later. Queries will appear here once saved.