text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูกองหน้าถ้าแม้ยกขึ้นบกได้ <bot>:จะจุดไฟเป็นสำคัญให้ควันกลบ ขอพระองค์จงระดมเข้าสมทบ ขึ้นรุมรบไพรีให้มีชัย ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ส่วนชายปลอมพร้อมหมดไม่อดอยาก <bot>:มีโยมมากเหมือนหมายสบายเรื่อย จนหนวดงอกออกขาวดูยาวเฟื้อย ทั้งผมเลื้อยลากส้นอยู่คนเดียว ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาล้อมเขาเจ้าประจัญจึงขันสู้ <bot>:ก็ทราบอยู่จะชนะพระที่ไหน เหมือนมาวานผลาญชีวันให้บรรลัย แต่พอได้ลือชื่อว่าซื่อตรง | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางทูลถามนามมหาสาคเรศ <bot>:ทุกขอบเขตโขดเกาะละเมาะเขา สุดสาครอ่อนโน้มประโลมเล้า แล้วตรัสเล่าเขตแขวงตำแหน่งนาม | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขึ้นชั้นบนมณฑปดูศพท้าว <bot>:เสียงแสนสาวแซ่ซ้องนั่งร้องไห้ มเหสีตีอุราโศกาลัย ทั้งหน่อไทกราบพระศพซบโศกา | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระหัสกันสุบันเยเสน่หา <bot>:เหมือนวงศาสุจริตสนิทสนม สิบห้าวันดั้นเดินเนินพนม ถึงนิคมเขตพาราสุลาลัย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:สองกระษัตริย์ฟื้นองค์สรงสนาน ประดับเครื่องเรืององค์อลงการ สร้อยสังวาลอินทรธนูชมพูนุท | สิงหไกรภพ | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นเสร็จสรรพกับทั้งฝรั่งล่าม <bot>:กับบ่าวตามถือกล้องพานรองสลา ผ่ายพระองค์ทรงประคองหีบรองตรา กับดอกไม้ใช้ปัญญามณฑาทอง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คะนึงความยามรักยิ่งหนักอก <bot>:เหมือนอย่างยกเมรุมาศไม่หวาดไหว หวนระลึกนึกสะท้อนถอนฤทัย เสด็จไปปรางค์มาศปราสาททอง | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เคยพร้อมเหล่าสาวสุรางค์ในปรางค์มาศ <bot>:มาจากอาสน์เอองค์น่าสงสาร บรรทมที่พระยี่ภู่เคยอยู่งาน มานิพพานเพิงผาพนาดร | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวถึงนางมัจฉามารดาท้าว <bot>:อยู่ในอ่าวเขตวัดไม่ขัดสน จำเริญศีลภาวนาประสาตน อยู่ในวนวังเวิ้งเชิงคิรี | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงยกเรื่องต้นแต่หนหลัง <bot>:เล่าให้ฟังดั่งพระองค์ประสงค์ถาม แล้วทูลขออยู่ที่บุรีราม สักสองสามปีจะลาท่านคลาไคล | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝูงหญิงชายฝ่ายเงือกขึ้นเกลือกกลอก <bot>:ตามระลอกไล่คู่เป็นชู้สาว บ้างตัวปลาหน้าเป็นเบื้อเป็นเสือดาว กระกริวกราวเต่าผาหน้าเป็นคน | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้างโฉมนุชบุษบงอนงค์นาฏ <bot>:อภิวาทท้าวพลันด้วยหรรษา พอระเด่นดวงแขแลปะตา นางวันทาน้อมคำรพอภิวันท์ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเงือกน้ำจำเสียงสำเนียงแว่ว <bot>:จะเจื้อยแจ้วจับทรวงดวงสมร เหมือนเสียงองค์ภูวไนยให้อาวรณ์ ก็รีบจรแหวกว่ายจากสายชล | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมนครินทร์ปิ่นกษัตริย์ <bot>:โองการตรัสให้อ่านสารบาทหลวง ฉีกผนึกอ่านความตามกระทรวง พระบาทหลวงจอมพลสกลไกร | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถัดไปนั่นดาวโลงมีกาจับ <bot>:ในตำหรับทายที่คัมภีร์ไสย แม้กาจับหลายตัวมักกลัวไป ทายว่าไข้ย่อมมีมาบีฑา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายผู้เฒ่าเล่าความไปตามซื่อ <bot>:ข้าเจ้าหรือชาวพาราสาวัตถี เมื่อหนุ่มนั้นภรรยาข้าไม่มี เกี้ยวสตรีโกรธาเที่ยวด่าทอ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะยกไปตีด่านเป็นการร้อน <bot>:อย่านิ่งนอนตรวจกันให้ทันหนา เรียกเมื่อไรพร้อมกันดั่งบัญชา ใครเลื่อยล้าโทษมึงจะถึงตาย | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกล้งทำเป็นเห็นองค์อนงค์นุช <bot>:ไปนั่งหยุดร่มแท่นที่แผ่นผา พูดไถลไถ่ถามตามสงกา แม่นี้มาแต่หนตำบลใด | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอถึงทัพยับยั้งหยุดตั้งมั่น <bot>:ดูแน่นนันต์นายทัพออกรับหน้า วายุพัฒน์มัสการท่านบิดา พระมังคลาสาระวนดูคนกลอง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหตุไฉนให้พระน้องยกกองทัพ <bot>:มาเคี่ยวขับรบพุ่งกรุงสิงหล แกล้งอุบายถ่ายเททำเล่ห์กล ไม่ผ่อนปรนปรองดองครองสัจจา | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่เหลืออยู่พรูพรั่งเข้าคั่งคับ <bot>:พระรบรับรอนรันผันผยอง ยิงฆ่าตายนายไพร่เลือดไหลนอง ยิ่งแซ่ซ้องแทรกซ้อนเข้ารอนราญ | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตั้งสติแน่วตรงวงกสิณ <bot>:เป็นลมรินมืดมิดทุกทิศา พวกข้าศึกรายกันเข้าตั้งเป่ายา รอบพาราป้อมปราการชานกำแพง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระหน่อไทได้สดับอภิวาท <bot>:ขอรองบาทบงกชบทศรี แต่พวกพ้องของข้าจะราวี ให้ไพรีย่อยยับทุกทัพชัย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สามกุมารหลานลูกผู้ใดมั่ง <bot>:มาน้อมนั่งน่าเอ็นดูไม่รู้จัก นางทูลความตามเรื่องพระลูกรัก ให้ทรงศักดิ์ทราบสิ้นด้วยยินดี | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางโฉมยงองค์ละเวงให้เกรงกริ่ง <bot>:เห็นเฉยนิ่งก้มหน้าไม่ปราศรัย บอกธิดาว่าเจ้าเอาดอกไม้ ไปยื่นให้เชษฐาต่างยาดม | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระนุชบุตรีศรีสวัสดิ์ <bot>:กับกษัตริย์ทรงยศโอรสา เข้าอยู่ห้องของสุหรั่งทั้งสองรา ค่อยเป็นผาสุกสบายคลายอารมณ์ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บัลลังก์อาสน์ลาดปูยี่ภู่ผ่อง <bot>:พระแท่นทองธรรมชาติหนังราชสีห์ เศวตฉัตรพัดโบกวิชนี เครื่องพิธีเทวกรรม์ขันนํ้ามนต์ | สิงหไกรภพ | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะรักน้องครองมิตรพิศวาส <bot>:ไม่สิ้นชาติก็ไม่ทิ้งมิ่งสมร จนล่วงลับกัปกัลป์พุทธันดร อย่าอาวรณ์ว่าจะร้างให้ห่างเชย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ออกจากเก๋งเล็งแลเห็นแต่แขก <bot>:ด้วยแปลงแปลกปลอมปนคนทั้งหลาย มีตุ้งก่ามาระกู่เหมือนผู้ชาย พระมุ่งหมายมองตามดูทรามเชย ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วพรานไพรให้ขึ้นบนเคหา <bot>:หลนปลาร้าเนื้อย่างกับยอดหวาย กระด้งปู[๒๗]ใบตองเอาของราย เสือกกระบาย[๒๘]คดข้าวให้ท้าวไท | สิงหไกรภพ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงแกจึ่งด่าอ้ายตาเหลือง <bot>:พอไฟเรืองก็จะไปใครเขาหา ให้เองตั้งหม้อข้าวเองเผาปลา มันพูดจาเอาแต่ได้ข้างใช้ครู | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยกบันไดเข้าไปพาดพลาดถลำ <bot>:ชาวเมืองซ้ำแทงดิ้นสิ้นสังขาร์ หลอมตะกั่วคั่วทรายปรายลงมา จนเวลารุ่งแจ้งแสงอุทัย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ส่วนชีเปลือยเมื่อยล้าเห็นม้ากลับ <bot>:ลมก็จับล้มกลิ้งนิ่งนอนหงาย เสนาในใหญ่น้อยพลอยวุ่นวาย เข้ารอบกายแก้ไขก็ไม่ฟื้น | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรือก็แล่นลมจัดไม่ขัดข้อง <bot>:จะขึ้นล่องเร็วจัดไม่ขัดขวาง แกยังร้องว่าช้าผิดท่าทาง เอาใบกางขึ้นพร้อมอย่าอ้อมวง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะบวชไปให้เป็นขรัวใช่ตัวเปล่า <bot>:เป็นเมียเขาเจ้าของยังครองหวง เหมือนเป็นหนี้มิใช่น้อยเขาคอยทวง จะลุล่วงไปได้หรือขืนดื้อดึง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางพญาว่าท้าวเทพาสูร <bot>:เหมือนประยูรญาติสนิทมิตรสหาย อย่ารบราฆ่าฟันกันวุ่นวาย จะล้มตายเสียเปล่าเปล่าไม่เข้าการ | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทรงพระนามตามนุสนธิ์กัมพลรัตน์ <bot>:เสวยสวัสดิ์เมืองเอกภิเษกศรี ในประเทศเขตแคว้นแดนบุรี ทั้งยาวรีใหญ่โตมโหฬาร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกคนใช้รีบให้ถอนกำปั่น <bot>:ขึ้นไปพลันถึงท่าหน้ากรุงศรี แล้วแจ้งความนายใหญ่ว่าไพรี ยกมาตีข้างเรือเหลือกำลัง ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอแต่ม้าพาชีสีต่างต่าง <bot>:เป็นสี่อย่างขาวเขียวกะเลียวเหลือง ที่เคยศึกฝึกสันทัดไม่ขัดเคือง ประดับเครื่องสำหรับรบให้ครบครัน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะได้รู้สำนึกที่ฮึกฮัก <bot>:ไม่รู้จักศาสนาเยวาโห เพราะมันทำทุจริตอิศโร เอาให้โซอยู่กับที่เหมือนตีงู | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รักสตรีทีไรก็ได้ทุกข์ <bot>:ไม่มีสุขแสนประหลาดวาสนา เขาออกตัวกลัวสิ้นลิ้นลังกา เรานี้มาเลยหลงเข้าดงรัก | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฉุดเอามือมังคลาสานุศิษย์ <bot>:เป็นไฟติดเรียกคนให้ขนของ เครื่องอาวุธสาตราบรรดากอง แล้วก็ร้องให้ล่าออกมาพลัน | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขาถามไถ่ว่ามิใช่เป็นพ่อแม่ <bot>:ทำพูดแก้เกลื่อนกลับจะทับถม ให้ตามหลังบังคับด้วยคำคม ไม่ชื่นชมยกชูขึ้นบูชา | สุภาษิตสอนหญิง | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสวยเสร็จพระเจ้าอาเธอปรารภ <bot>:พอมาครบถ้วนถูกทั้งลูกหลาน พระจึงตรัสแย้มเยื้อนเอื้อนโองการ นี่แน่หลานลูกยามาพร้อมมูล | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตาพราหมณ์ตอบชอบอยู่ท่านครูเฒ่า <bot>:เขาลือเล่าเหลือดีจะมีไหน ต่างพูดกันผันผ่อนพอหย่อนใจ ต่างลาไปพลับพลาทั้งนารี | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปเยี่ยมเยียนเวียงชัยไอศวรรย์ <bot>:พร้อมด้วยกันได้ประมูลทูลฉลอง พระก็ชวนกันไปดั่งใจปอง เฝ้าที่ท้องพระโรงรัตน์ชัชวาล | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หนึ่งอำมาตย์ชาติสอพลอทรลักษณ์ <bot>:เห็นเจ้ารักชวนกันคิดริษยา คอยยุยงลงโทษโจทนา ไม่รู้ว่าใจนางจะอย่างไร | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นึกแค้นด้วยว่าเป็นเนื้อไม่เกื้อหนุน <bot>:ซ้ำทารุณรบพุ่งเอากรุงศรี สร้อยสุวรรณจันทร์สุดาสุมาลี ป่านฉะนี้เป็นไฉนเหลือไกลกัน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นพราหมณ์พี่ดีใจปราศรัยถาม <bot>:พี่เที่ยวตามหรือไฉนไกลนักหนา พราหมณ์คำนับอัพภิวันท์จำนรรจา กรรมของข้ากับเจ้าจะเล่าความ | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกพรรณนาว่าไปตามใจคิด <bot>:เจ้าดาวิดนบนอบไม่ตอบสนอง แม้นจะเถียงก็จะด่าทำตาพอง แกพูดคล่องข้างจะได้นิสัยคน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าออกนามความประสงค์จำนงไฉน <bot>:เราชอบใจให้คิดรักเจ้าหนักหนา เชิญไปนั่งยั้งประทับที่พลับพลา ได้พูดเล่นเจรจาประสาสบาย ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทำผินผันหันคว้าหาพระแส้ <bot>:เที่ยวดูแลเป่าปัดสลัดผง ช่วยพัดวีมิได้ถือทำซื่อตรง คอยฟังองค์ภัสดาจะพาที | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงแม้นพระจะเอามีดมากรีดเนื้อ <bot>:แล้วแล่เถือชิ้นเชือดให้เลือดไหล ไม่เหมือนคำซ้ำเหน็บให้เจ็บใจ แม้นพระไม่เมตตาจะลาตาย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังคำชำเลืองดูพราหมณ์น้อย <bot>:ดูเศร้าสร้อยซูบลงก็สงสาร เพราะจงจิตพระธิดายุพาพาล พลอยรำคาญขุ่นข้องจึงหมองนวล | พระอภัยมณี | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฤๅษีสุดสาครรับพรแม่ <bot>:จะห่างแหหวนจิตคิดสงสาร จึงสั่งซ้ำร่ำว่าไม่ช้านาน สำเร็จการก็จะมาหามารดร | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ข้ามทวีปหว่างมหาชลาไหล สิบห้าวันนั้นจึงสุดสมุทรไท ถึงเขาใหญ่จักรวาลตระหง่านงาม | สิงหไกรภพ | 53 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เดิมเป็นหินศิลานานมาแล้ว <bot>:ดูเป็นแก้วแววเวียนวิเชียรฉาย ปราสาททองช่องชั้นพรรณราย จำหลักลายพรายพร่างกระจ่างตา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ผู้หญิงย่านบ้านเราชาวบางกอก <bot>:เขาอมกลอกกลืนพระเสียอโข แต่พระเจ้าเสาชิงช้าที่ท่าโพธิ์ ก็เต็มโตชาววังเขายังกลืน | นิราศเจ้าฟ้า | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างติดใบใช้จักรชักสมอ <bot>:ตีม้าฬ่อแล่นไปในวีถี ต้นหนนั่งตั้งเข็มไว้เต็มดี ดูแผนที่ใช้ใบทั้งไกกล | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันยาหยูกลูกก็รู้ตามผู้หญิง <bot>:ไม่ทอดทิ้งมิ่งแม่จะแก้ไข นางฟังปลอบตอบตามเนื้อความใน ถึงได้ยาอย่างไรก็ไม่คลาย | สิงหไกรภพ | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์ท้าวเจ้าบุรินทร์รีบบินหนี <bot>:ไปถึงที่ทางเดินบนเนินผา ให้เหนื่อยอ่อนร่อนลงริมหิมวา สิ้นศัสตราอาวุธสุดกำลัง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาปะกันทั้งสามพลางถามไต่ <bot>:ว่าศึกใหญ่กว่าแต่ก่อนเห็นอ่อนหู อันความคิดสังฆราชเหมือนชาติงู มันไม่รู้จบบทเพราะคดงอ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนิกรมพรหเมศประจักษ์แจ้ง <bot>:ทูลแถลงโดยที่สุดไม่มุสา ฉันเป็นแพทย์ตรึกตรองใช้ลองยา จะรักษาโรคให้หายวายอาวรณ์ ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่ขึ้นล่องท้องทะเลทุกเทเวศร์ <bot>:รุกขาเขตเขาเขินเนินสิงขร แม้นพระหน่อบดินทร์นรินทร จะม้วยมรณ์มรณานิคาลัย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อินทรีฉาบถาบถาร่อนราปีก <bot>:ฉวยโฉบฉีกนาคราชเผ่นผาดผัน ครุฑก็ลากนาคจิกเหยียบหยิกยัน เวียระวันว้าว่อนราร่อนลอย | พระอภัยมณี | 77 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พับผนิดปิดผนึกจารึกหลัง <bot>:แล้วซ้ำสั่งนางกำนัลด้วยหรรษา กับขันทองของทรงเครื่องลงยา ใส่บุหงาส่งให้เอาไปพลัน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเสนีสี่นายครั้นสายแสง <bot>:ต่างตกแต่งตามกำหนดมียศถา แล้วเชิญเครื่องบรรณาการกับสารตรา ตามเสนานำเข้าไปในพระโรง ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งทั้งหลายชิงค่ายได้ <bot>:ทั้งนายไพร่พร้อมพรักเข้ารักษา ฝ่ายนงเยาว์เสาวคนธ์ถอยพลมา พบเชษฐากับทั้งพระหัสไชย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลงกำปั่นฤกษ์ดีให้ตีฆ้อง <bot>:ออกแล่นล่องตามมหาชลาไหล กะลาสีคลี่สายระบายใบ ออกแล่นไปเข็มตั้งฝั่งลังกา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกจึงเขียนหนังสือสองฉบับ <bot>:ตราประทับให้เข้าไปไอศวรรย์ ส่งให้พวกคนใช้รีบไปพลัน ตามกูบัญชาสั่งอย่ารั้งรา | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ล้วนพวกผีดิบสักสิบแสน <bot>:อเนกแน่นร้ายแรงทุกแห่งหน เห็นแต่เงาหรุบหรู่คล้ายผู้คน ที่เดินบ่นพึมพำตามทะเล | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหมือนฟื้นฝอยหาตะเข็บให้เจ็บจิต <bot>:สมคบคิดกันพาข้าไปสวน แล้วเป็นใจให้พราหมณ์มาลามลวน เห็นสมควรแล้วหรือพี่ทั้งสี่คน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วลุกมานั่งที่เก้าอี้อาสน์ <bot>:หยิบกระดาษเขียนตำหรับฉบับขาว ที่เรียนรู้มาแต่หลังเมื่อครั้งคราว ตั้งแต่เจ้าลังกามาทุกองค์ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะลวงล่อต่อตามด้วยความลับ <bot>:เอาศึกกลับเป็นมิตรเหมือนคิดหมาย ให้ห้ามทัพกลับไปได้ง่ายดาย คนทั้งหลายก็เห็นคงจะปลงใจ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชิญไปลำกำปั่นของลูกรัก <bot>:ให้พบพักตร์วรนุชสุดสงสาร ประภาษพลางทางสุนทรสอนกุมาร ให้กราบกรานอุศเรนเจนณรงค์ ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:แม่ละเสียก็เห็นจะเป็นผี เอ็นดูด้วยช่วยว่ากับสามี จะปรานีได้บ้างหรืออย่างไร | สิงหไกรภพ | 49 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหล่าลูกค้าพาณิชทิศประเทศ <bot>:ทุกขอบเขตภาษามาอาศัย เราอุปถัมภ์บำรุงชาวกรุงไกร ทั้งน้อยใหญ่ได้เป็นสุขทั่วทุกทิศ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พาพระน้องล่องลอยลงเหลี่ยมเขา <bot>:เข้าบังเงาเงื้อมผาหยุดอาศัย ส่วนพี่น้องสองนางไม่ห่างไกล เด็ดดอกไม้ไปถวายธิบายวอน | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นเดือนสามยามหนาวคราวน้ำค้าง <bot>:พฤกษาสล้างแลชอุ่มชื้นชุ่มสด ทรงดอกดวงพวงห้อยดูช้อยชด เสาวรสรวยรื่นชื่นอารมณ์ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มันก็เกิดมาในเครือเป็นเชื้อไข <bot>:ไปตกไร้อัปลักษณ์เสียศักดิ์ศรี ถึงมันยกกันมาตั้งราวี ก็ป่นปี้มาแต่หลังทุกครั้งครา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระครวญคร่ำรำพันพูนเทวษ <bot>:ชลเนตรพรั่งพรายทั้งซ้ายขวา ทั้งนงลักษณ์อัคเรศเกษรา พลอยโศกากำสรดระทดใจ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพวกท้าวรายาชวาแขก <bot>:เห็นเรือแปลกพูดเพราะเสนาะหู จึ่งปราศรัยไต่ถามพวกล่ามดู ว่าท่านผู้นายกำปั่นจะสัญจร | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายมังคลาว่าเขามาเป็นเพื่อนยาก <bot>:สู้ลำบากอุดหนุนเจ้าคุณเอ๋ย เขาก็มีบุญคุณได้คุ้นเคย จะให้เขยไล่พ่อตาก็น่าชัง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงทุ่งขวางกลางย่านบ้านกระบือ <bot>:ที่ลมอื้อนั้นค่อยเหือดด้วยคุ้งขวาง ถึงย่านหนึ่งน้ำเซาะเปนเกาะกลาง ต้องแยกทางสองแควกระแสชล | นิราศพระบาท | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คืนฉันทากล้านักมักให้ชั่ว <bot>:ต้องหมองมัวหวานหายกลายเป็นขม ผู้ที่จะเข้ามาสมาคม ไม่นิยมรักกันเพราะฉันทา ฯ | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทิ้งอาวุธสาตราหาผ้าเสื้อ <bot>:ด้วยหนาวเหลือเย็นชุ่มทุกขุมขน ไฟก็วับดับทั่วกลับมัวมน พวกไพร่พลหยุดรบหลบลงไป | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระสุดสาครบวรนาถ <bot>:ฟังประภาษแจ้งความตามนุสนธิ์ แล้วทูลเชิญธิบดินทร์ปิ่นสกล ภูวดลเสด็จไปในลังกา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ทรงเดชเกศกษัตริย์ <bot>:เอาดาบกวัดแกว่งลั่นสนั่นหู เป็นเปลวไฟไล่สกัดพวกศัตรู ลุกวามวู่เห็นตลอดยอดคิรินทร์ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นความจริงของข้าดั่งว่ากล่าว <bot>:อันแดนด้าวกรุงไกรไม่ประสงค์ วิสัยพวกโจรขาดญาติวงศ์ ไม่ประสงค์แดนด้าวเป็นเจ้านาย ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะทำต่อล่อลวงเหมือนบ่วงดัก <bot>:ด้วยความรักรัดตีนดิ้นไม่ไหว พรุ่งนี้พระจะรักษาพระอาไป ที่วังในนั้นเหมือนหลงเข้าดงรัก | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จำจะแวะเข้าไปถามได้ความถ้อย <bot>:จึ่งจะค่อยรีบไปในวิถี ดูบ้านเมืองเขามาตั้งฝั่งนที เห็นจะมีไทท้าวเจ้านคร | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นพลบค่ำคล้ำฟ้าสุธาวาส <bot>:สองนางนาฏรัญจวนถึงนวลหง จำจะไปสอนธิดาแล้วอ่าองค์ เสด็จตรงไปปราสาทค่อยนาดกราย | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล่นเภตรามากับครูผู้วิเศษ <bot>:จึงหายเหตุคลื่นลมระงมสงบ ถึงฟากฝั่งลังกามหรณพ พอบรรจบรมจักรนัครา ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชื้อกินรงอนแง่ทั้งแก่สาว <bot>:จะมีคาวเคืองเข็ญไม่เป็นผล ฟังแม่ว่าอย่านะอย่าปะปน ใช้เป็นคนขนขยะจึงจะควร | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สามกษัตริย์ขัดเคืองพระทัยหนัก <bot>:มันยอกยักทำแยบคิดแอบแฝง แต่บรรดาจับมาได้ให้ช้างแทง เพราะมันแกล้งมารยาพวกสาธารณ์ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสียไมตรีมิหนำเสียอำนาจ <bot>:ต้องขาดญาติขาดวงศ์เผ่าพงศา แม้จะใคร่ได้เพชรแก้วเก็จมา ควรพูดจาปราศรัยเป็นไมตรี | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์พระปิ่นนรินทร์รัตน์ <bot>:มาปรัศว์ที่พักตำหนักขวา กับพระน้องสององค์ทรงศักดา เชิญท่านอาจารย์เฒ่ามาเล่าความ ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวกุลามาลีศรีสวัสดิ์ <bot>:ประสานหัตถ์คิดถึงคุณการุญสนอง อันครั้งนี้เห็นจะสมอารมณ์ปอง คงได้ครองขนิษฐากุมารี ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.