text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางละเวงเร่งรำภาให้หาหมอ <bot>:วิ่งสอสอเซ็งแซ่มาแก้ไข บ้างโบกลมพรมพร่ำน้ำดอกไม้ ค่อยชื่นใจได้อารมณ์สมประดี | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงปราศรัยไต่ถามตามประสงค์ <bot>:ตัวท่านลงมาทำไมไฉนหรือ เจ้าแผ่นดินใช้มาให้หารือ หรือท่านถือรับสั่งมาอย่างไร | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นายต่อนายกรายทวนกระบวนรบ <bot>:ขับสินธพโถมถลาม้าถลัน พระโจมตีพี่เลี้ยงเลี่ยงไม่ทัน ถูกด้วยคันศรถลาตกพาชี | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีบ้านช่องสองแถวแนวถนน <bot>:ทั้งผู้คนคึกคักกันนักหนา มีโรงรถคชไกรไอยรา สนามหน้าจักรวรรดิที่หัดพล | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มิขออยู่สู้ตายวายชีวาตม์ <bot>:จะรองบาทอันชีวิตไม่คิดขาม พระอยู่ไหนน้องจะได้พยายาม อย่าห้ามปรามเลยจงโปรดที่โทษทัณฑ์ ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สารถีตีม้าชักคลาเคลื่อน <bot>:ดูงามเหมือนเวชยันต์ผันผยอง ทั้งหน้าหลังสังข์แตรเสียงแซ่ซ้อง ปี่พาทย์ฆ้องกลองประโคมครื้นโครมดัง | สิงหไกรภพ | 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกร้องว่าฮ้าเฮ้ยสีกาเงือก <bot>:มากลิ้งเกลือกร้อนเย็นเป็นไฉน ถัดขึ้นมาบอกเล่าให้เข้าใจ นิ่งอยู่ไยบอกกับกูให้รู้ความ ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอพ้นบ้านลานแลล้วนทุ่งเลี่ยน <bot>:หนทางเตียนตัดเข้าภูเขาขวาง ดูกรวดทรายพรายงามเหมือนเงินราง หยาดน้ำค้างขังหลุมที่ขุมควาย | นิราศเมืองแกลง | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หกกษัตริย์ฟังอรรถบนอากาศ <bot>:แปลกประหลาดหลากพระทัยในวิถี ไม่เห็นหนกายินทั้งอินทรีย์ มาเกิดมีในนภางค์เมื่อกลางคืน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระห้ามปรามตามกระบวนอย่ากวนหมอ <bot>:เจ็บไม่พอหนักหนาดอกมารศรี อย่านวดเลยเคยเป็นอยู่เช่นนี้ แล้วทำทีหิวระหวยระทวยองค์ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พฤกษาสูงยูงยางขึ้นข้างเขา <bot>:ชะลูดเสลาแลลิ่วเป็นทิวแถว มะม่วงโมกโศกสุกรมต้นนมแมว พิกุลแก้วกาหลงประยงค์พะยอม | พระอภัยมณี | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้ากรุงมารดาลเดือดกระเดาะปาก <bot>:เสียงสำรากร้องว่าพูดจาจองหอง มึงนับถือฤๅษีจะมีท้อง หมายยกย่องถือว่าเป็นนารายณ์ | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสอนสั่งทั้งศีลแปดแลศีลห้า <bot>:ให้รักษาอารมณ์พรหมวิหาร ทั้งเจ็ดนางต่างราบก้มกราบกราน สมาทานศีลห้าตามบาลี | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเสนีที่เป็นใหญ่ฝ่ายทหาร <bot>:คิดเห็นการจะแก้ไขดั่งใจหมาย แล้วทูลว่าขอพระองค์จงอุบาย คิดแปลงกายเป็นไพร่เหมือนใจปอง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สนิทแนบแอบขวัญต่างหรรษา <bot>:ชื่นอุราปลื้มเปรมเกษมสม พระนุชอ่อนผ่อนพองามตามอารมณ์ ทะเลลมยมนาในสาคร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันตัวเราเหล่าวงศ์พงศ์กษัตริย์ <bot>:ผ่านสมบัติกาหวีที่สุขา แต่จะไปตามติดพระบิดา ขอเทวาจงช่วยแจ้งแห่งหนทาง ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ระดมปืนครื้นครั่นสนั่นเสียง <bot>:ก้องสำเนียงควันกลุ้มคลุ้มเวหา น้ำมันไฟไล่สาดดาษดา ถูกโยธาทัพไทยบ้างไหม้พอง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สถิตแท่นอดิเรกเศวกฉัตร <bot>:เนาวรัตน์บัลลังก์ที่นั่งโถง ขุนเสนีคลานเข้าไปในพระโรง พอสองโมงม้าใช้เข้าไปทูล | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งทั้งหลายนายทหาร <bot>:พลอยสงสารเศร้าหมองไม่ผ่องใส ต่างรีบร้อนถอนสมอขันช่อใบ ต้นหนให้หันมุ่งกรุงลังกา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ผู้ดำรงไอศวรรย์ <bot>:บังคมคัลทูลนักสิทธ์อดิศร ไปเยี่ยมแม่มัจฉาในสาคร กับภูธรพระโยคีผู้ปรีชา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ทรงศิลมุนินทร์นาถ <bot>:เสด็จจากอาสน์พรรณรายต่างผายผัน ดาบสินีชีตามเสด็จพลัน ลงเรือกัลปังหาไม่ช้าที | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอรสรับอภิวันท์แล้วผันผาย <bot>:ถึงโฉมฉายชวนชิดสนิทสนม พระบิดรผ่อนสบายคลายอารมณ์ แต่ยังตรมตรอมใจด้วยไกลกัน | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ออกจากบ้านจันตคามข้ามทิวทุ่ง <bot>:หมายตรงกรุงรัตนาเข้าป่าใหญ่ สิบห้าวันบรรลุถึงเวียงชัย พอท้าวไทสุทัศน์กษัตรา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจึงตั้งโอรสสามพระองค์ <bot>:ให้ดำรงกรุงไกรไอศวรรย์ สืบกษัตริย์ขัตติเยศครองเขตคัน พระแบ่งปันนคราให้ถาวร ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นเหนื่อยพักจักลงสรงสนาน <bot>:ไปสู่ธารริมเวิ้งเชิงไคล แลเห็นนางกลางหาดประหลาดใจ หรือบรรลัยลอยมาตามสาคร | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มารู้จักกันไว้เป็นไรหวา <bot>:ไปเบื้องหน้าเพื่อวิบัติจะขัดขวาง จะได้ช่วยกันไปไว้เป็นทาง แม้นขัดขวางคงสะดวกเพราะพวกกัน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณรันทดถอนใจใหญ่ <bot>:แต่เกรงใจเจ้าพราหมณ์สามสหาย จึงว่าน้องตรองความตามนิยาย เห็นจะเป็นเช่นกระต่ายที่หมายจันทร์ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อนรินทร์ยินดีชุลีหัตถ์ <bot>:ไม่ข้องขัดควรความตามประสงค์ แล้วปรึกษาข้าบาทญาติวงศ์ ต่างก็ปลงใจพร้อมยอมยินดี | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงว่าพระจะข่มเหงไม่เกรงบาป <bot>:ทำหยามหยาบหยอกฤๅษีผิดวิสัย พระชื่นชวนสรวลสันต์นั่นเป็นไร ปากว่าได้ใจเบือนไม่เหมือนคำ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายดาบสอดจิตด้วยคิดบาป <bot>:มันหยามหยาบก็ทำเมินลุกเดินหนี ชาวด่านเตรียมเสียมพร้าตะกร้ามี คอยขุดที่รอยเท้าทุกก้าวไป | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวลำกำปั่นทั้งพันเศษ <bot>:เคยสังเกตแถวทางหว่างสิงขร ได้ลมเรื่อยเฉื่อยมาในสาคร ตั้งแต่จรนับมาสิบห้าวัน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เป็นนกล่องลมสบายเที่ยวผายผัน ครั้นคํ่าค้างกลางป่าพนาวัน พอสุริยันเยี่ยมทวีปบินรีบไป | สิงหไกรภพ | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตามรับสั่งตั้งพิธีวันสี่ค่ำ <bot>:ปลูกโรงรำช่องระทาเร่งทาเสน หุ่นละครโขนหนังสั่งให้เกณฑ์ หกคะเมนต่ายลวดประกวดกัน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างหน้านอคอคิ้วเป็นริ้วถาก <bot>:ขี้ผึ้งสีปากปิดแก้ที่แผลเจ็บ บ้างชุนผ้าหาเข็มนั่งเล็มเย็บ ที่เมื่อยเหน็บเหนื่อยอ่อนลงนอนคราง ฯ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรทรงนั่งบัลลังก์อาสน์ <bot>:ตรัสประภาษพูดจาด้วยกล้าหาญ ใครใช้มาว่ากระไรจงให้การ นายของท่านให้มาถามนั้นนามใด ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หวังเฉลิมเพิ่มพูนประยูรยศ <bot>:ให้ปรากฏเกียรติบำรุงชาวกรุงศรี สองเวียงชัยไพร่ฟ้าประชาชี ได้เป็นที่ชุ่มชื่นทุกคืนวัน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนนางเก่าเขารู้เปิดประตูรับ <bot>:โยธาทัพโห่ลั่นเสียงหวั่นไหว พวกหน้าที่หนีหายแยกย้ายไป ขุนนางใหม่หนีออกนอกกำแพง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถัดนั้นไปแจ้งในหนังสือกล่าว <bot>:บอกเรื่องราวจักรไกหลายภาษา ใครจะมาพากเพียรเรียนวิชา ทำเภตราใช้ไฟในไกกล ฯ | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังบุตรสุดสวาทองอาจศึก <bot>:จึงตรองตรึกตรัสว่าพระมเหสี ได้ตอบความตามสารการไมตรี ก็ต้องที่อยู่ทุกข้อควรรอฟัง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลูกศิษย์เราเล่าจะให้ปลอมไปด้วย <bot>:จะได้ช่วยสั่งสอนคิดผ่อนผัน ท่านไปเฝ้าหากมิโปรดต้องโทษทัณฑ์ จงคิดกันกับคนใช้ที่ไปตาม | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตรัสเรียกลูกยาเข้ามาบอก <bot>:เจ้าจงหลอกลวงแม่พูดแก้ไข เข้าไปถึงจึงทำเป็นร่ำไร ว่าอาลัยถึงบิดาจะลาตาย | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเทวีลีลาไปปราสาท <bot>:พระหน่อนาถดีใจใครจะเหมือน เห็นเหมวรรณกัลยาเข้ามาเยือน อุตส่าห์เบือนผินพักตร์มาทักทาย | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายวาโหมโสมนัสไม่ขัดขวาง <bot>:ทรงเครื่องอย่างยศศักดิ์เหมือนปักษี แล้วขึ้นนั่งหลังแรดเรียกมนตรี ตามแต่สี่คนมากับม้าใช้ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เคียงประคองร้องเรียกอยู่ริมกาย <bot>:พลางฟูมฟายชลนาด้วยอาวรณ์ ฯ ฝ่ายวาลีปีศาจเข้ากราดเกรี้ยว มันยุดเหนี่ยวหน้าหลังนั่งสลอน | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ธำมรงค์วงที่เจ้าผูกหัตถ์ <bot>:เพชรรัตน์เรืองเดชของเชษฐา ทั้งผืนผ้าเจียระบาดที่คาดมา เรารู้ว่าของพระอภัยมณี | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงไปเรือนเพื่อนพราหมณ์สามสหาย <bot>:บอกอุบายพรายแพร่งแถลงไข เหมือนทำใบ้ไต่ถามบอกความใน ว่าบ้านใกล้นัทีมีสะพาน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างโฉบฉาบคาบช้างคาบกวางเสือ <bot>:ขยอกเหยื่อร่อนเร่บนเวหา ครั้นพลบคํ่ายํ่าฆ้องกลองสัญญา ดูมืดคลุ้มกลุ้มฟ้านภาลัย ฯ | สิงหไกรภพ | 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเสียงร้องมองดูจึงรู้แจ้ง <bot>:เดินแสวงหาวัดฉวัดเฉวียน พอเช้าตรู่ดูทางมากลางเตียน ถึงป่าเกรียนเกรียวแซ่จอแจจริง | นิราศเจ้าฟ้า | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงเร่งรัดจัดพหลพลยุทธ์ <bot>:จะรีบรุดตามไปเหมือนใจหมาย รบกำจัดสัตว์บาปที่หยาบคาย ให้วอดวายเสร็จสรรพจึงกลับมา ฯ | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยเมืองเพชรกำพลผู้คนมาก <bot>:บ้างฉุดลากถากฟันบ้างขันกว้าน แต่เดือนห้ามาเดือนเจ็ดสำเร็จการ เกณฑ์ทหารลงประจำทุกลำเรือ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าอยู่ด้วยอัยกีเป็นที่พึ่ง <bot>:ก็เหมือนหนึ่งฉัตรกันกั้นเกศา พระคุณล้นพ้นที่จะพรรณนา แม่อุตส่าห์ฝากตัวกลัวอัยกี | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่ากษัตริย์แต่บรรดาที่มาขอ <bot>:พระตัดพ้อแล้วมิหนำซ้ำหยาบหยาม ได้ความอายหลายอย่างเพราะนางงาม จะสงครามกว่าชีวิตจะปลิดปลง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกฝรั่งมังคลารักษาด่าน <bot>:ออกต่อต้านทานรับที่คับขัน สุลาลีตีได้เขาเจ้าประจัญ เข้าตั้งมั่นกั้นหลังข้างลังกา | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คุณของพี่ครั้งนี้ก็เหลือล้น <bot>:เหมือนช่วยขนทุกข์เท่าภูเขาหลวง แม้นสมจิตคิดไว้ฉันไม่ลวง จะบวงสรวงพี่เหมือนว่าให้ถาวร | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นฝูงครุฑยุดนาคกระชากฉีก <bot>:บ้างบินหลีกหลบหันโผผันผิน พวกปักษาวายุภัศ[๒]หัสดิน เที่ยวโบกบินบนอากาศดาษดา | สิงหไกรภพ | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขึ้นฟาดหางกลางมหาชลาสินธุ์ <bot>:บ้างโดดดิ้นท้องสมุทรผุดประสาน ทั้งกระโห้โลมาฝูงปลาวาฬ ก้องสะท้านธรนินทร์ฝั่นสินธู | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีสาวสรรค์กัลยานางข้าหลวง <bot>:ตามกระทรวงใช้สอยทั้งน้อยใหญ่ พระอยู่กลางปรางค์ปราสาทอาสน์อำไพ กำนัลในนักสนมประนมกร | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มะตูมแต้วแก้วเกดพิกุลค้อม <bot>:พะยุงพะยอมขวิดขวาดมะหาดเหียง โศกมะสังยางสะคร้อสมอเรียง ตะเคียนเคียงซึกสนต้นพะวา | พระอภัยมณี | 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เรือใช้ใหญ่น้อยไปร้อยเศษ <bot>:หาประเทศเขตแขวงทุกแห่งหน ฝ่ายตัวนายหมายจำที่ตำบล ต่างรีบร้นแล่นรายแยกย้ายไป ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันนายด่านฉันให้ไปมิได้ห้าม <bot>:ด้วยจับยามเห็นว่ายังไม่สังขาร์ ให้หนังสือถือไปมาลัยมาลา ใช้ปัญญาดูสักครั้งจะอย่างไร | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้มาที่ปรางค์ทองห้องสถิต <bot>:ได้พร้อมมิตรขัตติเยศพระเชษฐา พวกแสนสาวท้าวนางในปรางค์ปรา รีบลงมาเฝ้าทูลซึ่งมูลความ ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันเสนาข้าเฝ้าเหล่าทหาร <bot>:ไม่ต้านทานราญรบต่างหลบหนี พวกกองทัพจับธิดาสุมาลี ไปฆ่าตีหรือจะอยู่ไม่รู้เลย | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นกขุนทองปองไล่เบญจวรรณ <bot>:ตามเพศพันธุ์ภาษาบรรดามี ขมิ้นอ่อนนอนรายบนปลายเปล้า เป็นคู่เคล้าคลึงคลอลออศรี | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังนางพลางว่าผิดจริตแล้ว <bot>:แม่นางแก้วกินรีนี่ไฉน ให้เป็นยักษ์จักให้เขาจับเราไว้ เถิดเห็นใจเจ้าแล้วเมียมิเสียแรง | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกไปเมืองสินชัยชักใบขึง <bot>:พอลมตึงเป่าแตรแซ่สลอน ให้ตั้งเข็มเล็มไปหมายนคร ตรงทางจรทิศใต้รีบไปพลัน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงรีบฟื้นตื่นก่อนภัสดา <bot>:น้ำล้างหน้าหาไว้ให้เสร็จสรรพ จึงหุงข้าวต้มแกงแต่งสำรับ จัดประดับเทียมทำให้น้ำนวล | สุภาษิตสอนหญิง | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าลุ่มหลงจงอุตส่าห์รักษาศีล <bot>:ให้เพิ่มภิญโญไปดังใจหมาย อย่าฆ่าสัตว์ตัดชีวิตคิดอุบาย จะจำตายตกนรกอเวจี | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:พระนุชนาฏโปรดประทานพานสลา แล้วถามความรามวงศ์องค์ธิดา จะลอบพากันไปหนตำบลใด | สิงหไกรภพ | 52 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าเรียนรู้อยู่กับท่านอาจารย์เฒ่า <bot>:ท่านบอกเล่าลึกซึ้งไปถึงไหน จะต่อตีผีสางทำอย่างไร จงบอกให้แจ้งจิตในกิจจา ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังเปรียบเฉียบแหลมยิ้มแย้มเยื้อน <bot>:ใจเจ้าเหมือนใจเราเจียวเจ้าเอ๋ย แต่ครั้งนี้มิเคยต้องจำเคย แล้วชมเชยพี่น้องสองสุดา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นโปรดใครใหญ่ขึ้นก็มึนตึง <bot>:จึงทรงครรภ์ไม่ทันถึงในครึ่งปี ครั้นคลอดราชธิดาเป็นฝาแฝด ดังทองแปดนพคุณจรูญศรี | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หนึ่งสูบฝิ่นกินสุรามุสาวาท <bot>:ใครทำขาดศิลห้าสิ้นราศี ใครสัตย์ซื่อถือมั่นในขันตี จะถึงที่พระนิพพานสำราญใจ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอรสฟังบังคมด้วยสมคิด <bot>:ค่อยชื่นจิตจำคำที่รํ่าสอน ทั้งชนนีดีใจช่วยให้พร จงผันผ่อนผิดพลั้งค่อยรั้งรอ | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงบรรลัยไม่คิดชีวิตน้อง <bot>:จะขอรองมุลิกาจนอาสัญ พระเปลี่ยวองค์สงสารรำคาญครัน ต่างกลืนกลั้นชลนาโศกาลัย ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นรุ่งเช้าท้าวเสด็จยุรยาตร <bot>:ไปเฝ้าบาทบทเรศพระเชษฐา ทูลลาองค์ทรงเดชเกศลังกา กลับพาราจะตั้งงานการพิธี | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:คลองคดลดเลี้ยวล้วน <bot>:หลักตอ เกะกะรเรือรอ ร่องน้ำ คดคลองช่องแคบพอ พายถ่อพ่อเอย คนคดลดเลี้ยวล้ำ กว่าน้ำลำคลอง | นิราศสุพรรณ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายพระองค์ทรงศีลมุนินทร์นาถ <bot>:จะลีลาศกลับลำเนาเขาไศล มาพักอยู่สามทิวาจะลาไป พระสั่งให้เทียบรถบทจร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้พร้อมพรั่งตั้งถ้วนกระบวนทัพ <bot>:คอยรบรับอันตรายทั้งซ้ายขวา ครั้นเสร็จสั่งตั้งโห่เป็นโกลา พระก็ใช้ใบมาในสาคร ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางผีเสื้อเหลือโกรธโลดทะลึ่ง <bot>:โตดังหนึ่งยุคุนธร์ขุนไศล ลุยทะเลโครมครามตามออกไป สมุทรไทแทบจะล่มถล่มทลาย | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สำคัญว่าสามีเสียทีทัพ <bot>:เธอลอบกลับมาได้ดังใจหวัง ลงจากแท่นแว่นฟ้าละล้าละลัง มาแฝงฟังเท็จจริงยังกริ่งใจ | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม่เจ็บไข้ก็จะได้ปรนนิบัติ <bot>:มิให้ขัดเคืองใจให้เกษม แล้วเป็นห่วงพระมุนีไม่ปรีดิ์เปรม แม้นสุขเกษมแล้วไม่ไปไกลมารดร | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท่านท้าวนางต่างวิ่งล้มกลิ้งเกลือก <bot>:อุส่าห์เสือกไปตามทางครางหือหือ บ้างงันงกตกใจเห็นไฟฮือ วิ่งกระพือผ้าหลุดไม่หยุดแล | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระพี่เก็บกาหลงส่งให้น้อง <bot>:เดินประคองเคียงกันด้วยหรรษา พระน้องเก็บมะลุลีให้พี่ยา ทั้งสองราเดินดมแล้วชมเชย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:เรือนไร้บุตรสืบซั้น <bot>:ทรัพย์มอด หมดแฮ บ่อบ่มีฝนขอด ค่นน้ำ พฤกษชาติปราศจากยอด ยืนอยู่ ไฉนนา ปากไป่มีสัจซ้ำ เสื่อมสิ้นแก่นสาร ฯ | โคลงโลกนิติ | 84 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงสิบปี[๕]มีแต่เศร้าให้เหงาหงิม <bot>:มิได้ยิ้มแย้มพักตร์แต่สักหน จึงซูบผอมตรอมตรมระทมทน ประจวบจนวันนี้ค่อยดีใจ | สิงหไกรภพ | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วอ้ายท้าวพ่อตาก็มาด้วย <bot>:เขาคงช่วยป้องกันด้วยขันแข็ง เราขึ้นบกยกไปตั้งเอากลางแปลง ตั้งค่ายแบ่งผู้คนเป็นกลไก | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวโกสัยไต่ถามเป็นความลับ <bot>:ทำไมกลับมาก่อนคิดผ่อนผัน จงให้เลิกพลไกรไปด้วยกัน หรือจะมั่นอยู่อย่างไรไปแต่เรา | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกจีนจามพราหมณ์แขกที่เป็นศิษย์ <bot>:เดินตามติดลงไปชายกระสินธุ์ พระโยคีแลไปในวาริน เห็นเทพินนางมัจฉาขึ้นมาคอย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายท่านท้าวเจ้าบุรีรมจักร <bot>:กับองค์อัครชายาอัชฌาสัย ครั้นพลบค่ำย่ำปฐมยามชัย สถิตในแท่นทองทั้งสององค์ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อุระเรียมเกรียมตรมอารมณ์ร้อน <bot>:ระอาอ่อนอกใจมิใคร่หาย แลตลิ่งวิงหน้าในตาพราย หัวไหล่ตายตึงยอกตลอดตัว | นิราศพระบาท | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปืนนกสับคาบศิลาโยธาหาญ <bot>:ยิงสะท้านกึกก้องห้องเวหา เสียงตูมตึงผึงโผงตรงเข้ามา ทวาราปิดไว้ไม่ใส่ดาล | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วายุพัฒน์จัดทหารชำนาญศึก <bot>:ด้วยตรองตรึกนึกคิดเป็นนิจสิน ได้ไพร่นายร้ายกาจชาติทมิฬ ท้าวกบิลอวยให้เหมือนใจปอง ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อนรินทร์สินสมุทรทั้งนุชน้อง <bot>:ก้มกราบสองพระศพซบเกศา ทั้งสี่องค์พงศ์กษัตริย์ขัตติยา ชลนานองตกซกกระเซ็น ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกศิษย์หามานั่งปรนนิบัติ <bot>:ไม่ข้องขัดตามจริตกิจฤๅษี เป็นผาสุกทุกทิวาประสาชี อยู่ในที่ถิ่นฐานสำราญกาย ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยได้สดับอภิวาท <bot>:ด้วยข้าบาทกับพระน้องทั้งสองศรี ไปเยี่ยมศพพระชนกชนนี สองภูมีสู่สวรรคครรไล | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วทูลลากลับหลังยังนิเวศน์ <bot>:ออกจากเขตเขาเขินเนินสิงขร ชมวิหคเหมหงส์ในดงดอน ถึงนครเวลาพอสายัณห์ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระสิงหไกรภพนั้น <bot>:พร้อมพงศ์พันธุ์ผ่านสมบัติพัสถาน ทั่วประเทศเขตแคว้นแสนสำราญ เภทภัยพาลมิได้มีมาบีฑา ฯ | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกกษัตริย์ส่งเสร็จเสด็จกลับ <bot>:มาคั่งคับทั้งทหารชาญสมร ถึงนิเวศน์ไทท้าวเจ้านคร เสด็จจรเข้ามนเทียรวิเชียรพราย ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประเดี๋ยวนี้พี่ก็พาเขามาด้วย <bot>:ให้เขาช่วยรดน้ำทำสะเดาะ เดชะบุญลูกน้อยค่อยละเลาะ ให้สิ้นเคราะห์สิ้นโศกสิ้นโรคภัย ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะให้อยู่ที่นี่ก็มิได้ <bot>:ไปส่งให้สองเฒ่าที่เฝ้าสวน แล้วจะถามความข้อต่อสำนวน สั่งแล้วชวนกันเข้าไปเสียในวัง | พระอภัยมณี | 60 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.