text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเย็นรอนดอนสูงดูทุ่งกว้าง <bot>:วิเวกวางเวงจิตรทุกทิศา ลิงโลดเหลียวเปลี่ยวใจไนยนา เห็นแต่ฟ้าแฝกแขมขึ้นแซมแซง | นิราศเจ้าฟ้า | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสมพักตร์ศักดิ์ตระกูลประยูรหงส์ <bot>:ได้สืบวงศ์ว่านเครือทั้งเชื้อแถว กุศลสร้างปางก่อนบห่อนแคล้ว พระลูกแก้วจงอุตส่าห์พยายาม | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวรายาชื่นชมโสมนัส <bot>:พ่อซื่อสัตย์รักใคร่มิได้สูญ ทั้งสมนามสมเนื้อเชื้อตระกูล เธอเพิ่มพูนประดิพัทธ์สวัสดี | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อุทรเคลื่อนเลื่อนลดระทดท้อ <bot>:ไม่มีหมอตำแยจะแก้ไข ให้เร้ารวดปวดป่วนรำจวนใจ เรียกสาวใช้ช่วยด้วยจะม้วยมรณ์ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทิ้งสมอรอราเวลาพลบ <bot>:จุดไต้คบหุงหากระยาหาร ฝ่ายล้าต้าต้นหนล้วนคนงาน เสพอาหารอิ่มหนำทั้งลำเรือ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตัวท่านท้าวเจ้าพาราจะปรากฏ <bot>:คงเห็นหมดรู้ประจักษ์ในภักษ์ผล เหมือนถ้อยคำเราแสดงแจ้งยุบล เพราะเป็นคนสัตย์ซื่อถือที่ดี | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดาบสินีจะใคร่ตีฝีปากตอบ <bot>:ผิดระบอบทางธรรมคำสิกขา ท่านห้ามปรามสารพัดอัดอุรา พระอนุชาแนมเหน็บให้เจ็บทรวง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ละไว้นานบ้านเมืองจะเคืองขัด <bot>:เกิดวิบัติเบียดเบียนเป็นเสี้ยนหนาม จำจะลอบบอกข่าวเรื่องราวความ ไปถึงพราหมณ์จินดาเมืองมารัน | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่เคยเป็นเห็นว่าไปคงไม่รอด <bot>:วิ่งเข้ากอดบาทบงสุ์ด้วยสงสาร พลางทูลความตามนิมิตพิสดาร จงโปรดปรานเกศาอย่าคลาไคล | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นจวนใกล้ได้ทีเรือสี่ร้อย <bot>:สองข้างคอยโอบอ้อมออกล้อมหลัง ยิงปืนใหญ่ไฟจุดอย่าหยุดยั้ง เผาเสียทั้งกองทัพให้ยับเยิน ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางนิ่งนึกดึกดื่นสะอื้นอั้น <bot>:สู้กลืนกลั้นกลิ้งกลับไม่หลับใหล จนเช้าสายยายแก่แลอาลัย สักเมื่อไรหนอจะมาตั้งตาคอย ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรห้ามว่าอย่าเสด็จ <bot>:เหมือนขามเข็ดของ้อไม่พอที่ หลานจะไปไต่ถามแต่โดยดี ถ้าย้ำยีจึงจักสู้ดูฝีมือ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วโรยยาทากระดาษที่วาดเขียน <bot>:ไม่ผิดเพี้ยนพระอภัยเมื่อใหลหลง ติดยาแฝดแปดปนระคนลง หยิบไปส่งให้กับท้าวเจ้าบุรินทร์ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกบนป้อมหลอมตะกั่วคั่วทรายสาด <bot>:จนถึงฟาดฟันกันด้วยขันแข็ง ปืนฝรั่งอังกฤษติดจะแรง ยิงกำแพงด่านพังเสียงดังครืน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระนบนอบตอบรสพจนารถ <bot>:คุณพระบาทบิดาจะหาไหน ด้วยเดชะพระเดชปกเกศไป คงมิให้ได้อายขายบาทา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายทัพท้าวเจ้าประเทศทุกเขตแคว้น <bot>:ต่างหลีกแล่นเข้าถึงฝั่งดังประสงค์ เห็นทัพบกยกทหารชาญณรงค์ ทั้งเอกองค์เจ้าเมืองหนุนเนื่องมา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่พวกทัพแตกพ่ายไปทางนั้น <bot>:พลฉกรรจ์รีบรัดสกัดขวาง โห่สนั่นครั่นครื้นยิงปืนพลาง สองข้างทางหลังหน้าดาประดัง | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอแลเห็นเป็นชะวากที่ปากอ่าว <bot>:มีเกาะยาวใหญ่ขวางอยู่ข้างหน้า ควันโขมงสงสัยในวิญญาณ์ จึงขับม้าขึ้นละเมาะเกาะค้างคาว | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเสนีที่รับสั่งมานั่งหมาย <bot>:ให้ทนายไปทุกหมวดตรวจพหล รีบลงไปเมืองท่าริมสาชล พร้อมพหลรับเสด็จประเวศวัง ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มอบให้บุตรสุดสาครบวรนาถ <bot>:เป็นสิทธิ์ขาดรักใคร่ใครจะเหมือน แต่บุตรน้องกอแกทำแชเชือน ทำเลื่อนเปื้อนเห็นใจไม่ได้การ ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพวกโจรยกมาถึงหน้าค่าย <bot>:ร้องเข้าไปบอกให้แจ้งแห่งนุสนธิ์ เฮ้ยใครเป็นตัวนายทั้งไพร่พล จงรีบร้นออกมารบอย่าหลบกัน ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเห็นนิ่งยิ่งล้อยิ่งพ้อตัด <bot>:กอดพระหัตถ์เจ่าจุกเป็นทุกข์ไฉน เฝ้าบ่นงึมพึมพำร่ำพิไร หรือตรึกไตรตรองคำทำเพลงยาว | พระอภัยมณี | 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้ผิดพลั้งครั้งใดจงได้โปรด <bot>:ประทานโทษน้องนุชช่วยอุดหนุน แม้นสิบไปเบื้องหน้าถ้าทารุณ ให้เคืองขุ่นจงประหารผลาญชีวา ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หลังสั่งสี่พี่เลี้ยงจงโลมเล้า <bot>:ให้กินข้าวกินปลากระยาหาร พวกสาวสาวเหล่านางพนักงาน เอาอาการคอยออกไปบอกความ | พระอภัยมณี | 54 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยายกับตาว่าเชื่ออย่างไรได้ <bot>:ที่ไหนใครจะรับว่าข้าจะหนี ยังมิได้จองจำค่ำวันนี้ เข้าอยู่ที่ในกระท่อมให้พร้อมเพรียง | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยังเข้าปีกหลีกหลบไม่รบสู้ <bot>:จะปิดประตูตายหรือถือไฉน ถ้าแม้ว่ากล้าจริงออกชิงชัย ใครดีได้เห็นกันเป็นมั่นคง ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้ถึงปางร้างรักปราบยักษ์ร้าย <bot>:พระนารายณ์ไร้สุรางค์นางสนม รักษาพรตอตส่าห์ทรงศีลจงกรม แรมประทมร่มรังไร้วังเวียง | สิงหไกรภพ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วไปเกณฑ์พลไพร่ในกำปั่น <bot>:ให้พร้อมกันเสร็จสรรพมารับของ เครื่องอาวุธยุทธนาขนมากอง ให้นายรองจ่ายไปในบาญชี ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วลงจากตำหนักคนพรักพร้อม <bot>:คอยแห่ห้อมตามถนนดูล้นเหลือ บาทหลวงขึ้นรถใหญ่รีบไปเรือ ทหารเสือแจวไวไปทะเล | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:มีลูกลูกเล่าไซร้ <bot>:หลายประการ ลูกหนึ่งพึงล้างผลาญ ทรัพย์ม้วย ลูกหนึ่งย่อมคบพาล พาผิด มานา ลูกที่ดีนั้นด้วย ว่ารู้ฟังคำ ฯ | โคลงโลกนิติ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีสนมกรมในวิไลลักษณ์ <bot>:ประไพพักตร์พริ้มเพริศดูเฉิดฉิน ทั้งเอวองค์ทรงศอลอออินทร์ เหมือนกินรินเยื้องย่างสำอางตา | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเทพินยินคำพระร่ำปลอบ <bot>:ให้ชื่นชอบในอุราอัชฌาสัย เห็นสมนึกตรึกตรองที่ต้องใจ พระโปรดให้ลาพรตดาบสินี ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายทัพหน้าวายุพัฒน์ไม่ขัดขวาง <bot>:รีบแรมทางมาถึงด่านชานสิงขร ไม่เห็นศึกฮึกหาญออกราญรอน หรือซุ่มซ่อนแอบแฝงอยู่แห่งใด | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกนายด่านรู้เรื่องแต่เบื้องหลัง <bot>:เห็นจริงจังแน่ตระหนักจึ่งซักถาม ว่าใครใช้ให้เองมาติดตาม จงเล่าความให้กระจ่างอย่าพรางกัน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยิ่งตรึกตรองหมองจิตด้วยผิดเพศ <bot>:น้ำพระเนตรคลอคลอหลั่งหล่อไหล แล้วผันแปรแลดูภูวไนย กลับอาลัยลืมสะอื้นชื่นอารมณ์ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วกราบทูลมูลความตามตำหรับ <bot>:โหรคำนับภูวไนยเจ้าไอศวรรย์ พระทรงฟังสั่งมหาเสนาพลัน ให้เร่งกันจัดแจงแต่งพิธี ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งโยธาการะเวกตัวเอกอาจ <bot>:ไล่พิฆาตฆ่าฝรั่งสิ้นทั้งหลาย ลูกดาบหอกกลอกเกลือกซบเสือกกาย ต่างเรี่ยรายรบพุ่งจนรุ่งราง ฯ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สนั่นเสียงผู้คนพลทัพ <bot>:ออกคั่งคับทิมวันต์ก็หวั่นไหว ทั้งเสียงกงรถลั่นสนั่นไป มาถึงไร่ริมกระท่อมเข้าพร้อมกัน | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่แทงฟันกันไม่เข้าเอาหลาวพุ่ง <bot>:เป็นหมู่มุงคับคั่งทั้งดั้งเขน ชุลมุนป้องปัดล้วนจัดเจน คนที่เกณฑ์เข้าณรงค์ล้วนคงทน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขารับรองเหมือนกันรางวัลให้ <bot>:ทั่วกันไปปรีดิ์เปรมเกษมศรี วลายุดาวายุพัฒน์จัดมนตรี ทั้งเสนีพวกทหารชาญณรงค์ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชมวิหคบินเหินอยู่กลางหาว <bot>:กระสาสาวส่งเสียงกระสังเหิน โกลิลากาแกดุเหว่าเดิน โมรีเหินฝูงหงส์ร่อนลงธาร | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าแย่งยุดฉุดชิงนางโฉมยง <bot>:กันแสงทรงโศกาแล้วว่าพลาง น้อยหรือรุมคุมเหงคะเนงร้าย เขาจะตายนอกรีดมากีดขวาง | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรานอนหลับเจ้ากับกินรีนั้น <bot>:เสียงพูดกันกับน้องทั้งสองศรี เห็นแต่เจ้าอยู่คนเดียวประเดี๋ยวนี้ นางเทวีไปหนตำบลใด | สิงหไกรภพ | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปทำที่หน้าด่านสำราญรื่น <bot>:ในภูมิพื้นทั่วจังหวัดไม่ขัดสน เอาเงินทองแจกอาณาประชาชน ทั้งก่อขนแล้วเสร็จในเจ็ดเดือน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเชยปรางนางจี้กระดี้กระดิก <bot>:ต้องหยอกหยิกหยิบแก้มยิ้มแย้มสรวล สมถวิลสิ้นกระเบ็ดเสร็จสำนวน เหมือนลมหวนป่วนฮือกระพือพัด | พระอภัยมณี | 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะไปจับสับซํ้าให้หนำจิต <bot>:ที่มันคิดองอาจประมาทหมาย แล้วยกทัพขับพหลพลนิกาย ตีด่านรายรุกมาถึงธานี | สิงหไกรภพ | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่พราหมณ์น้อยนุชน้องเป็นของหลวง <bot>:ย่อมทราบทรวงสุดสิ้นไม่กินแหนง แต่ชายสามหญิงสี่ทีระแวง ครั้นจะแบ่งออกเป็นตัวไม่ทั่วกัน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอกองทัพขับพลขึ้นบนฝั่ง <bot>:เข้าในวังโห่ลั่นเสียงหวั่นไหว พวกข้าเฝ้าเจ้าพระยาเสนาใน ไม่มีใครรบสู้ทั้งบูรี | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครู่หนึ่งถึงชวากชากลูกหญ้า <bot>:ล้วนพฤกษายางยูงสูงไสว แต่ล้วนทากตะเละรำลำภูไพร ไต่ใบไม้ยูงยางมากลางแปลง | นิราศเมืองแกลง | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูฤกษ์ลมแคล่วคล่องทั้งสองข้าง <bot>:ออกเยื้องย่างยุรยาตรดังราชหงส์ ถึงเก๋งนางพลางแอบดูโฉมยง ไม่เห็นองค์นวลละอองค่อยมองเมียง | พระอภัยมณี | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเห็นจริงนิ่งตรึกจารึกสาร <bot>:คิดว่าขานเขียนความตามประสา ฉบับหนึ่งถึงกษัตริย์ภัสดา แล้วตีตราพับปิดผนิดดี | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ผ้าแพรสีที่รองขนองนั้น <bot>:เอาผูกพันภาพยนตร์ด้วยมนต์ไสย เป็นคนธรรพ์รับเคราะห์แล้วเหาะไป พระอภัยค่อยหายกระวายกระวน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดถึงงามพราหมณ์น้อยก็น่ารัก <bot>:ประไพพักตร์เคียงคู่ด้วยสุริย์ฉาน ทั้งสี่นางต่างคะนึงตะลึงลาน ที่อยู่งานถือพัดก็พลัดมือ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งลังกาที่มาเฝ้า <bot>:จึงก้มเกล้าทูลแจ้งแถลงไข องค์พระราชโอรสยศไกร ขอท้าวไทที่เป็นเจ้าชาวลังกา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทหารนางทั้งสิงห์ไม่ทิ้งเจ้า <bot>:แกว่งขวานเข้าฟันฟาดเสียงฉาดฉับ ฝรั่งแตกแยกย้ายล้มตายยับ ที่เหลือกลับกลุ้มกันเข้าฟันฟอน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ออกพระโรงรจนาฝากระจก <bot>:บุษบกอย่างเทศวิเศษศรี พร้อมขุนนางทุกตำแหน่งแจ้งคดี พลางก็คลี่ใบบอกนั้นออกทูล ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:เกือบรุ่งฝูงช้างแซ่ <bot>:แปร๋แปร๋น กรวดป่ามาแกร๋นแกร๋น เกริ่นหย้าน ฮูมฮูมอู่มอึงแสน สนั่นรอบขอบแฮ คึกคึกทึกเสทือนสท้าน ถิ่นไม้ไพรพนม | นิราศสุพรรณ | 93 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อแม่เลี้ยงได้ผัวตัวเป็นลูก <bot>:จงพันผูกพึ่งพาเป็นราศี ตามวิสัยในจังหวัดปัถพี อย่าถือผีพวกฝรั่งเมืองลังกา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สิ้นสติความกลัวขนหัวลุก <bot>:ทั้งเจ็บจุกเต็มประดาเหลือฝ่าฝืน ไหนจะหนาวเหน็บเย็นเป็นกลางคืน ทั้งลมคลื่นก็ไม่ซาระอาใจ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งตัวกูผู้คนชราร่าง <bot>:มันก็ย่างถึงกัปจะดับขันธ์ อายุกูนี้หนาก็กว่าพัน จะดับขันธ์ลงเมื่อไรไม่จีรัง | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมังคลากล้ารบไม่หลบเลี่ยง <bot>:ชักม้าเรียงรำร่าออกหน้าทหาร ต่างตีรันฟันต้องกระบองทาน เป็นเพลิงผลาญพลุ่งโพลงโขมงควัน | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปลอบประโลมโฉมเฉลาว่าเจ้าพี่ <bot>:ช่างปรานีเชษฐาจะหาไหน แม้นชาตินี้ชีวันไม่บรรลัย ไม่จากไกลแก้วตาให้อาวรณ์ | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาบรรลัยไปยังกำลังรัก <bot>:สงสารนักนางพร่ำร่ำโศกี ฯ ฝ่ายองค์พระอภัยอาลัยเหลือ มิใช่เชื้อชายซัดสลัดหนี | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะแลซ้ายสายเนตรน้องพรายพร่าง <bot>:เห็นแต่หว่างวงทะเลกับเวหา จะแลแหงนแสนสูงสุดสายตา เห็นแต่ฟ้าหมอกเมฆวิเวกใจ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันของฉันมันเผือกผลาผล <bot>:แต่เก็บหล่นที่แผ่นดินกินไม่ไหว ข้างหลังกุฏิ์อุทกังก็ขังไว้ ไม่พักไปไกลยากลำบากกาย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยพระองค์ผู้ดำรงไอศวรรย์ <bot>:ทุกคืนวันปรีดิ์เปรมเกษมศรี ทั้งศึกเสือเหนือใต้พวกไพรี มิได้มีแผ้วพานประการใด ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอรำภามาพบมืดพลบค่ำ <bot>:สังเกตจำสำเนียงเสียงสมร ลงจากม้าค่อยตระกองประคองกร อุ้มบังอรขึ้นบนตักสะพักไว้ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นผัวตายวายวอดชีวิตแล้ว <bot>:จะคลาดแคล้วบงกชบทศรี จงโปรดเกล้าเอาไว้ใต้ธุลี อย่าฆ่าตีชีวันให้บรรลัย | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งหมดหงส์ลงเล่นชลาสินธุ์ <bot>:เที่ยวโบกบินร้องจำเรียงเสียงประสาน จนเดือนดับลับขอบจักรวาล สองสำราญอยู่ในที่ศรีไสยา ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จำจะลวงหน่วงหนักไว้สักหน่อย <bot>:ให้พราหมณ์น้อยไปสำนักอยู่สวนขวัญ ดำริพลางทางสั่งขอเฝ้าพลัน เห็นไม่ทันจะปรึกษาเวลาจวน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระยิ้มพลางทางดูผู้รับสั่ง <bot>:เห็นเนื้อหนังจ้ำม่ำดำหมิดหมี เหมือนทุเรียนเสี้ยนนอกเนื้อในดี ได้เป็นที่พระสนมก็สมยศ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังคำจำใจไกลสวาท <bot>:ใจจะขาดเสียด้วยรักนั้นหนักหนา กระซิบสั่งสายใจอาลัยลา แม่ดวงเนตรเกษราจงถาวร | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอนุชาว่ายังไม่พลั้งพลาด <bot>:มิควรคาดโทษถึงซึ่งอาสัญ เหยียบลังกามาถึงเขาเจ้าประจัญ สองสามวันก็จะเสร็จสำเร็จการ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกลับวังสั่งเหล่าพวกข้าหลวง <bot>:ทุกกระทรวงเร่งรัดไปจัดสรร มาพร้อมเสร็จนางเสด็จจรจรัล จากอนันต์อุทยาน์เข้าธานี | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แขกชวาพาหนีเราตีได้ <bot>:ด้วยนับในญาติเชื้อช่วยเกื้อหนุน จะพาไปไว้พาราด้วยการุญ ยังมาวุ่นวายว่าจะราวี | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อาญาสิทธิ์ยิ่งกว่าท้าวแต่เก่าก่อน <bot>:ราษฎรอิ่มเอมเกษมศานต์ มีเศรษฐีที่ตำแหน่งราชการ ตั้งโรงร้านห้างใหญ่ขายจินดา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ต่างหมายบอกตามตำแหน่งแถลงไข ถึงวันฤกษ์เบิกอรุณวิ่งวุ่นไป ต่างสอดใส่เสื้อแดงตกแต่งกาย | สิงหไกรภพ | 54 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่เลี้ยงตอบปลอบประโลมโฉมเฉลา <bot>:พี่แสนเศร้าด้วยพระน้องมัวหมองศรี ไม่ทันถึงครึ่งทางสิอย่างนี้ เป็นทุกข์ที่มรรคาข้างหน้าไป | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเงินนากมากมายเกณฑ์จ่ายแจก <bot>:ตามแผนกเบิกเอาทั้งข้าวของ เครื่องทาสีฝุ่นชาดกระดาษทอง พวกแม่กองทำฎีกามาเอาไป | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอกองทัพลับตานางฝรั่ง <bot>:จะกลับวังให้ผเอิญเดินไม่ไหว เรียกสาวสาวเหล่าสนมกรมใน พยุงไปตึกทองที่ห้องนอน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชวนนงเยาว์เสาวคนธ์ศรีสะใภ้ <bot>:พาแม่ไปเฝ้ามุนินทร์ที่ถิ่นฐาน ฝ่ายเสาวคนธ์มณฑายุพาพาล เชิญให้มารดาไปดั่งใจจง | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะเจ็บปวดเป็นไฉนก็ไม่ตรัส <bot>:จะได้จัดมดหมอมารักษา หรือพระน้องต้องรุกขเทวา ซึ่งอยู่ค่าคบลำดวนสวนดอกไม้ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สารถีตีม้าชักคลาเคลื่อน <bot>:ดูงามเหมือนเวชยันต์ผันผยอง ทั้งหน้าหลังสังข์แตรเสียงแซ่ซ้อง ปี่พาทย์ฆ้องกลองประโคมครื้นโครมดัง | สิงหไกรภพ | 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบิตุรงค์ทรงศักดิ์ให้กักขัง <bot>:จึงต้องนั่งคุมตัวกลัวจะหนี แต่หัวค่ำร่ำว่าเป็นกาลี ประเดี๋ยวนี้จะให้ล้อพูดก่อความ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เปิดสำเนียงเสียงลิ่วถึงนิ้วเอก <bot>:หวานวิเวกวังเวงดังเพลงสวรรค์ ให้ชื่นเฉื่อยเจื้อยแจ้วถึงแก้วกรรณ เหล่าพวกฟันเสี้ยมฟังสิ้นทั้งทัพ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กลัวเปลี่ยวดำจับตายวายชีวิต <bot>:คุณช่างคิดให้ลำบากยากใจเหือย แม้นมิสมว่าไว้เช่นไก่เดือย มิขันเจื้อยอยู่เปล่าเปล่าหรือเจ้าคุณ ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งลัคนามาอยู่ธนูด้วย <bot>:มักเจ็บป่วยไม่สู้ดีคัมภีร์ไสย เขาทายตามลัคน์จรมักร้อนใจ อย่าเพ่อไปจากประเทศเขตนคร ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอบพระคุณสองพระองค์ผู้ทรงเดช <bot>:ซึ่งโปรดเกศน้องรักนั้นหนักหนา สู้ติดตามข้ามฝั่งมาลังกา ขอเชิญฝ่าพระบาทยั้งอยู่วังใน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บั้นเอวผูกลูกขลุบแล้วคลุมเสื้อ <bot>:ดูดังเสือโคร่งคร่ำดำหมิดหมี ทางร้องท้าว่าใครผู้ใดดี มาต่อตีตามพนันเหมือนสัญญา | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังหน่อวรนาถฉลาดฉลอง <bot>:นั่งยิ้มย่องชื่นชมสมประสงค์ เรียกบุตรีพี่น้องทั้งสององค์ ให้โฉมยงอัญชลีพระพี่ยา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างยิงปืนครื้นครั่นควันตลบ <bot>:ต่างสมทบทวยหาญชาญสมร ทั้งสองข้างต่างกลุ้มตะลุมบอน บ้างฟันฟอนกันตายลงหลายพัน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ก็ต้องกลอกออกให้สิ้นมลทินโทษ <bot>:ถ้าลูกโฉดชาติชั่วเช่นหัวแข็ง ใจจองหองข้องขัดเหลือดัดแปลง ไม่ควรแต่งต้องทำลายให้วายวาง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อ้ายมังคลากำกับเป็นทัพหนุน <bot>:จัดหมื่นขุนเตรียมให้ทั่วตัวพหล ใครขาดฆ่าเสียให้ตายให้วายชนม์ ตีให้จนถึงกระทั่งกรุงลังกา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงอรัญญิกยามแดดแผดพยับ <bot>:เสโทซับซาบโทมนัศา ถึงตะเคียนด้วนด่วนรีบนาวามา ถึงศาลาลอยแลลิงโลดใจ | นิราศพระบาท | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นชายใดได้ปะพอประเนตร <bot>:แสนเทวษหวังรักนั้นนักหนา แล้วฝึกหญิงยิงธนูรู้ศัสตรา เป็นรักษาองค์นั้นสามพันคน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม่สี่องค์ทรงทราบว่าหยาบหยาม <bot>:นางหม่อมห้ามเห็นจะยับไม่กลับหลัง แล้วยิงขาม้าคะมำด้วยกำลัง นางพลาดพลั้งพลัดหงายตะกายอาน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รูปนงเยาว์เสาวคนธ์ใส่กลร้อง <bot>:เรียกพวกพ้องครวญครางเหมือนอย่างสอน ฝ่ายฝรั่งลังกาพลากร เห็นแน่นอนว่าเจ้านายวุ่นวายกัน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มารวมรอมพร้อมหมดกำหนดวัน <bot>:ใครไม่ทันโทษาถึงผ่าทรวง ราชบุตรอุศเรนเป็นทัพหน้า เจ้าลังกากำกับเป็นทัพหลวง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่อยผาสุกทุกทิวาต่างปราโมทย์ <bot>:สมประโยชน์ศรีสวัสดิ์พิพัฒน์ผล ทั่วขอบขัณฑเสมาประชาชน เพชรกำพลมั่งคั่งทั้งแผ่นดิน ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:กระทืบขับช้างที่นั่งดังกังหัน เสียงฮูมแปร๋นแล่นทะลวงกำลังมัน หางหูชันชักแทงกวัดแกว่งงา | สิงหไกรภพ | 63 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.