text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่ขัดข้องล่องน้ำถึงกำปั่น <bot>:ปืนสำคัญยิงรับให้กลับถอย ทั้งพันลำกำปั่นเป็นหลั่นลอย พอบ่ายคล้อยเรียบรื่นทั้งคลื่นคลาย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อ้ายนายใหญ่ไต่ถามตามสงกา <bot>:ตัวนี้มาแต่สถานบ้านเมืองใด ฯ ฝ่ายโฉมยงองค์ละเวงวัณฬาราช พระนุชนาฏนึกพรั่นให้หวั่นไหว | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่พระแกล้งจะมาทำให้ช้ำจิต <bot>:ดังกรดกริชจะมาฆ่าให้อาสัญ จงวางน้องเสียเถิดองค์พระทรงธรรม์ อย่าให้ฉันอายสุรางค์ในปรางค์ทอง ฯ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวกุลามาลีศรีสวัสดิ์ <bot>:ประสานหัตถ์แล้วประนมก้มเกศา บาทหลวงเฒ่าเข้าใจในตำรา แกสั่งว่ารีบร้อนอย่านอนใจ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นลมหวนป่วนปั่นสนั่นก้อง <bot>:คลื่นในท้องทะเลป่วนซัดหวนหัน มืดพยับอับสีรวีวรรณ ตีกำปั่นแทบจะจมด้วยลมแดง | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขาเที่ยวสอนศาสนาเอามาด้วย <bot>:หวังจะช่วยดับทุกข์ให้สุขี เที่ยวไปทุกพาราเพราะปรานี เอาความดีสอนให้ในสันดาน | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งโอรสยศยงพวกพงศ์เผ่า <bot>:ต่างโศกเศร้าโศกาน้ำไหล ทั้งข้าเฝ้าสาวสนมกรมใน ร่ำร้องไห้แซ่เสียงทั้งเวียงวัง ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมารดาปราศรัยเรียกให้นั่ง <bot>:ร้องเรียกทั้งธิดามาทั้งสอง ให้เจียนสลาหาพระศรีทั้งพี่น้อง พระยิ้มย่องยื่นลูกจันทน์ให้กัลยา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมภพไกรเจ้าไอศวรรย์ <bot>:ให้รางวัลสี่นายหลายสถาน ทั้งเสื้อผ้าตามอย่างทางบุราณ กับทั้งส่านโพกหัวทุกตัวคน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ควรจะต้องอนุกูลการุญเขา <bot>:แต่ยังเยาว์มั่นคงไม่โฉงเฉง อันเมืองเขาก็เป็นธรรมควรยำเกรง ไม่ข่มเหงเหล่าอาณาประชากร | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่ขอบุตรสุดใจเอาไปด้วย <bot>:เป็นเพื่อนม้วยเหมือนสุดามารศรี ขอลาแก้วแววตาไปธานี อย่าราคีขุ่นข้องให้หมองมัว ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชิญลงลำกำปั่นสุวรรณหงส์ <bot>:เป็นลำทรงราชสารไปขานไข พอลมดีคลี่คลายขยายใบ แล่นไปในแถวทางกลางทะเล | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:กฤษฎางค์ชุลิตน้อม <bot>:นอบกร ถวายทศนัขบวร หว่างเกล้า สามส่วนสถาพร พิริยภาพ เพ็ญแฮ ควรอนุสร์ค่ำเช้า แช่มช้อยชื่นกระมล | นิราศวัดรวก | 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางทอดถูกลูกบาศก์เดินพลาดแต้ม <bot>:ต้องปรับแถมทับเบี้ยต้องเสียหาย ต้องถูกจูบลูบแก้มยิ้มแย้มพราย พอขรัวนายเข้ามาทูลมูลความ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กุลาโห่โกกิลขมิ้นอ่อน <bot>:ที่มีหงอนนั้นเรียกนกหัวขวาน โพระดกโฮกร้องก้องกังวาน กระทาขานขันรับกับกระทา | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะไปวานผลาญมนุษย์ทุจริต <bot>:ทั้งนักสิทธ์วิทยาให้อาสัญ ดำริพลางดำรงองค์กุมภัณฑ์ พระกรนั้นหนีบไปไม่ไกลกาย | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางยุพาผกาขึ้นม้าได้ <bot>:ขับแต่ไพร่พรั่งพร้อมเข้าล้อมหลัง นางเสาวคนธ์รนร้อนอ่อนกำลัง พวกฝรั่งไล่รุกเข้าคลุกคลี | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วางลูกไม้ในห่อให้ลูกผัว <bot>:ท้องของตัวเต็มท้องไม่ต้องประสงค์ พระทรงเลือกลูกมะซางปรางมะยง ประทานองค์โอรสสู้อดออม | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระยิ้มพลางทางสนองว่าน้องรัก <bot>:ที่รมจักรเจ้าไปเล่าบอกเขาไฉน นางว่าเล่าเขาก็จริงทุกสิ่งไป แต่จริงใจนั้นจริงยิ่งกว่าคำ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางอิงแอบแนบชิดจุมพิตพักตร์ <bot>:นางพลิกผลักพระหัตถ์คอยขัดขวาง แล้วว่าพระจะมาคิดให้ผิดทาง อายผีสางเทวดาหนักหนานัก ฯ | พระอภัยมณี | 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอาใจใส่อย่าให้ขัดจัดให้พร้อม <bot>:ขุนนางน้อมคอยรับสั่งฟังกระแส มาจัดแจงที่อยู่คอยดูแล ตามกระแสรับสั่งไม่รั้งรอ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกบ้านรายชายหญิงชาวสิงหล <bot>:บ้างแบกขนหมอนฟูกอุ้มลูกหลาน ไม่สู้รบหลบหนีตะลีตะลาน ทหารขานโห่ลั่นสนั่นไป | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มารวบรวมโยธาได้ห้าหมื่น <bot>:ทหารปืนกริชดาบกำซาบสาย แต่เสนีที่กระจัดที่พลัดพราย จะเป็นตายมิได้รู้สักผู้คน ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่ม้วยมอดวอดวายตัวนายต้อน <bot>:เข้าราญรอนรำหอกแกว่งกลอกขวาน บ้างฉวยคว้าพร้าโต้โย้ทะยาน ถอนต้นตาลตีรุมตะลุมบอน | สิงหไกรภพ | 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ขึ้นป้อมล้อมระวังเผื่อพลั้งพลาด <bot>:แต่งออกลาดตระเวนเกณฑ์อาสา สะพรักพร้อมซ้อมหัดเพลงศัสตรา ทั้งคอยท่าทัพท้าวทุกด้าวแดน ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตรีพลำเทวัญทรงกัณฐัศว์ <bot>:สองกษัตริย์ปรีดิ์เปรมเกษมสันต์ แต่พระนุชบุตรีอัมพวัน เสด็จด้วยกันกับบพิตรบิตุรงค์ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหมือนได้แก้วแล้วมิได้อยู่ใกล้ชิด <bot>:พี่คิดคิดแล้วให้จิตใจหาย สงสารสุดนุชน้อยจะพลอยอาย แสนเสียดายดวงใจกระไรเลย | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึ่งตั้งจิตอธิษฐานการกุศล <bot>:แม้นสิ้นชนม์อย่าให้เกิดเป็นเดรัจฉาน ได้ตั้งสัตย์วัจนามาช้านาน ปลงสังขารเช้าเย็นไม่เว้นวาย | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจะบอกเข้าไปในนิเวศน์ <bot>:ฟังเอาเหตุเสียให้สิ้นเหมือนกินหมู ล้วงตับไตให้ถนัดอ้ายศัตรู จะได้รู้ไส้พุงที่มุ่งมา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอสุริยงลงลับพยับฟ้า <bot>:พระจันทราแจ่มกระจ่างสว่างฉาย ท่านนิกรพรหมเข้านั่งกำบังกาย จุดเทียนรายบริกรรมตามตำรา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กบิลพัสดุ์โรมพัฒน์ถัดถัดไป <bot>:เมืองอภัยสาลีเป็นที่พราหมณ์ ข้างพวกไทยได้ลมก็แล่นรี่ เข้ากรุงศรีอยุธยาภาษาสยาม | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเย็นย่ำค่ำคลุ้มชอุ่มอับ <bot>:ต่างยกทัพแยกย้ายตามซ้ายขวา บ้างโอบหลังตั้งหลีกเป็นปีกกา สกัดหน้าปิดทางที่กลางไพร ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งน้ำท่าหาไว้ให้ทุกแห่ง <bot>:รอบกำแพงรบรุกฉวยฉุกเฉิน คอยดับไฟไล่คนบนเชิงเทิน ให้ขึ้นเดินทุกหมวดเร่งตรวจตรา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกพระวงศ์พงศ์เผ่าเหล่าพระญาติ <bot>:ขอโอวาทจะได้จำคำสิกขา จำเริญเรียนเพียรไปในศรัทธา ตามปัญญาจะได้ทราบที่บาปบุญ ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คงเลิกทัพกลับหมดเพราะอดอยาก <bot>:จะกรำกรากแรมปีอยู่ที่ไหน แต่ตัวพี่ชีวันมิบรรลัย ก็มิให้นิ่มน้องเจ้าหมองนวล | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงเกร็ดย่านบ้านมอญแต่ก่อนเก่า <bot>:ผู้หญิงเกล้ามวยงามตามภาษา เดี๋ยวนี้มอญถอนไรจุกเหมือนตุ๊กตา ทั้งผัดหน้าจับกระเหม่าเหมือนชาวไทย | นิราศภูเขาทอง | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวเรื่องเมืองผลึกราชฐาน <bot>:ป้อมปราการเชิงเทินล้วนเนินผา ซุ้มทวารบานบังใบเสมา ล้วนศิลาเลื่อมลายดูพรายพราว | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บอกสาวสาวเหล่าสุรางค์นางน้อยน้อย <bot>:ให้มาคอยตามหลังไปทั้งหมด หน่อกษัตริย์หัสไชยฤทัยระทด น้อมประณตลามาชาลาลาน ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นพี่หลับกลับประคองเคียงน้องสาว <bot>:พอพี่หาวหันจามก็ขามเขิน แต่เคล้าเคล้นเล่นนอกเฝ้าหยอกเอิน ไม่ห่างเหินเพลินพระทัยเมื่อไสยา | พระอภัยมณี | 75 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ตีนงูงูไซร้หาก <bot>:เห็นกัน นมไก่ไก่สำคัญ ไก่รู้ หมู่โจรต่อโจรหัน เห็นเล่ห์ กันนา เชิงปราชญ์ฉลาดกล่าวผู้ ปราชญ์รู้เชิงกัน ฯ | โคลงโลกนิติ | 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หลวงแม่เจ้าท้าวนางในปรางรัตน์ <bot>:เสียงอึดอัดแล้วก็หยิบเอาหีบหนัง ฉวยผ้าแพรพันพุงดูนุงนัง ละล้าละลังเรียกหาพวกข้าคน | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยุพยงทรงฟังรับสั่งถาม <bot>:ให้เขินขามคิดพรั่นประหวั่นไหว ไม่เคยปดอดสูอยู่ในใจ แข็งฤทัยทูลความไปตามเกิน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางละเวงเกรงกริ่งลงนิ่งตรึก <bot>:เห็นเสร็จศึกสมมาดปรารถนา จึงว่าเจ้าเอาธุระที่พระอา นางยุพาข้าจะวานผูกหลานไว้ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป่าทุ้มปี่มิให้คนไพร่พลหลับ <bot>:พอให้จับจำเรียงส่งเสียงใส กำปั่นทรงหงส์บัลลังก์ทั้งเรือใช้ สำราญใจไปด้วยกันทุกวันคืน | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกสาวสาวชาววังนั่งกำสรด <bot>:ทรวงระทดแทบจะพาเลือดตาไหล จนพลบค่ำย่ำสุริโยทัย ให้หวั่นไหวทรวงโศกวิโยคครวญ ฯ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระบวนเรือเสื้อแดงแต่งสำหรับ <bot>:ลงไปรับถึงกำปั่นท่านมหา เสนีใหญ่รีบไปถึงนาวา ทูลกิจจาเชิญเสด็จประเวศวัง ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท่านท้าวนางต่างจัดขนัดแห่ <bot>:บ้างเชิญแส้พระแสงตามล้วนงามหมด ที่ถวายชายชม้อยทำช้อยชด ต้องทำบทเป็นครูให้รู้ที | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ระกำอกหมกมุ่นหุนพิโรธ <bot>:กำลังโกรธกลับแรงกำแหงหาญ ประหลาดใจใครหนอมาก่อการ ช่างคิดอ่านเอาคู่ของกูไป | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันชาติเราเหล่ามนุษย์สุจริต <bot>:ไม่เคยคิดเคยคบไม่พบเห็น พูดอัปรีย์ศีรษะจะกระเด็น เนื้อจะเป็นเหยื่อสัตว์ในปัถพี | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:พจนารถน่ารักนั้นนักหนา เห็นเกรงใจไม่แจ้งซึ่งกิจจา แต่กิริยาไม่สบายข้างภายใน | สิงหไกรภพ | 50 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สกุณากาดุเหว่าก็เร่าร้อง <bot>:ประสานซ้องสกุไณฝูงไก่ขัน พระพลิกฟื้นตื่นจากไสยาสน์พลัน พอสุริย์ฉันแจ่มกระจ่างกลางอัมพร | พระอภัยมณี | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วรอรั้งสั่งความไปตามเรื่อง <bot>:ให้เจ้าเมืองมาคำนับรับสารศรี กรมวังฟังแถลงแจ้งคดี ไปพร้อมที่ทิมดาบเตรียมกราบทูล ฯ | สิงหไกรภพ | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วนงลักษณ์ผลักหัตถ์สะบัดค้อน <bot>:เพราะแสนงอนดูก็งามตามวิสัย พระนิ่งนึกตรึกตรองทำลองใจ น้องมิได้เมตตาขอลาตาย | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ส่วนนายท้ายหมายมั่นตะวันออก <bot>:ตัดระลอกแล่นข้ามไปตามแผน ด้วยรีบร้อนก่อนท้าวทุกด้าวแดน ได้ลมแล่นร่ำมาไม่ราใบ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:นพบุรีบุเรศเจ้า <bot>:กรุงอยุทธ ยาแฮ นารายน์พิษณุภุช สืบสร้าง เรียมรํ่าก็รํ่าสุด แรงพี่ แล้วแฮ เมืองก็ร้างเจ้าร้าง พี่ร้างมานอน | โคลงนิราศเจ้าฟ้าอภัย | 81 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม้รวกรากฝากหินมีดินเกาะ <bot>:ดูจำเพาะแลชอุ่มเป็นพุ่มเขียว บ้างแตกหน่อหนุนขึ้นรุ่นเรียว เป็นลำเขียวงอกบนเขาลำเนาเนิน | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าเดินทางหว่างพนมร่มระรื่น <bot>:เสียงครึกครื้นโยธาทั้งหน้าหลัง เสียงกงรถปรดปรึงก้องกึงกัง สะเทื้อนดังกังสดาลสะท้านไพร | สิงหไกรภพ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างย้ายแยกแตกกระบวนบ้างทวนกลับ <bot>:ยิงปืนรับเรียกกันควันโขมง ต้องคลี่คลายสายข้างระยางโยง ให้ใบโป่งเปิดสูงพยูงลำ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ช่วยทูลองค์พระธิดาว่าดีฉัน <bot>:จะผูกพันพึ่งพักจนตักษัย ซึ่งโฉมยงทรงระแวงแคลงฤทัย ฉันจะให้ทัณฑ์บนไว้จนตาย | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรือตระเวนเมืองลังกาอาณาเขต <bot>:คอยฟังเหตุแล่นไปจากไอศูรย์ เห็นกำปั่นหลายหลากมามากมูล ผิดตระกูลกะลาสีมิใช่ไทย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขาจับได้ใส่กรงเหล็กขังไว้ <bot>:จะส่งไปให้เสมียนเขียนจดหมาย ราหูฟังสั่งความตามอุบาย ไปอยู่ค่ายคอยดูชาวบูรี | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางลุกเดินมาดูประตูปิด <bot>:เห็นลิขิตปิดประตูดูสงสัย ประหลาดจิตผิดแล้วหวาไปหาไฟ มาส่องใกล้อ่านดูจึ่งรู้ความ ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงว่ามาแต่แรกก็แปลกจิต <bot>:มันพูดผิดคิดขาดพระศาสนา วายุพัฒน์สัตย์ซื่อมันถืออา จงอุตส่าห์สุจริตร่วมจิตใจ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งกรุงไกรไพร่ฟ้าประชาราษฎร์ <bot>:พึ่งพระบาทบงกชบทศรี นิคมคามร้อยเอ็ดเขตบุรี ไม่ย่ำยีราษฎรให้ร้อนรน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ขอกล่าวกลับจับเรื่องเมืองวายุภักษ์ <bot>:กษัตริย์ศักดิ์พราหมณ์เทศวิเศษศรี บริบูรณ์มั่งคั่งทั้งบุรี ประชาชีหรรษาสถาวร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งโยธาข้าศึกซึ่งฮึกโหม <bot>:ถูกฝนโซมเสื้อผ้าไม่ฝ่าฝืน กลับลงลำกำปั่นลั่นแต่ปืน ให้คนตื่นแตกพลัดกระจัดกระจาย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางละเวงวัณฬาบัญชาตรัส <bot>:ให้หน่อกษัตริย์สี่พระองค์สรงสนาน ประดับเครื่องเรืององค์อลงการ แก้วประพาฬเพชรพลอยแพรวพรอยพราย | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนดึกดื่นคืนยังรุ่งมิได้หลับ <bot>:ให้กระสับกระส่ายจิตคิดหม่นหมอง เกือบจะรุ่งฟ้าแดงไขแสงทอง สกุณร้องก้องโกกิลาบิน | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหลือจะทูลมูลความเมื่อยามผิด <bot>:สุดจะคิดให้พระองค์สิ้นสงสัย แต่เทวัญชั้นฟ้าสุราลัย จะเห็นใจจริงจังในครั้งนี้ | สิงหไกรภพ | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระว่านางต่างสั่งไว้ทั้งสอง <bot>:ถึงตัวต้องตาไฟประลัยหาย เหลือเขี้ยวแก้วแล้วก็รอดไม่วอดวาย ที่นางตายที่ตรงไหนนำไปลอง | สิงหไกรภพ | 60 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ยศศักดิ์จักเกิดด้วย <bot>:บุญทำ ภัยเกิดเพื่อผลกรรม ก่อนให้ ติเตียนแลจองจำ กรรมก่อน เองนา ใครจักเว้นแวะได้ ทั่วท้องโลกา ฯ | โคลงโลกนิติ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:พระผู้ครองโกญจามหาศวรรย์ มีเมืองน้อยร้อยคำนับอัพภิวันท์ เหมือนฉัตรกั้นเกศาประชาชน | สิงหไกรภพ | 53 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต้องไปอยู่แว่นแคว้นแดนจังหวัด <bot>:พ้นเพศสัตว์แล้วนางด้วยหางสูญ ทั้งอาการพร้อมที่บริบูรณ์ หาประยูรลูกเต้าของเจ้ามี ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวจะส่งองค์นางเหมือนอย่างว่า <bot>:จะอาสาสู้ศึกไม่นึกหนี ถวายตัวเป็นทหารออกต้านตี ให้โยธีทัพแขกแตกกระจาย | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงเด็กผิดคิดอาลัยผู้ใหญ่ซื่อ <bot>:มิควรถือโทษกรณ์พอผ่อนผัน แม่วัณฬามาลีนี้ดีครัน รู้รักกันนี่กระไรขอบใจจริง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวทมิฬสินชัยได้สดับ <bot>:จึ่งคำนับสังฆราชพระบาทหลวง เชิญครูสอนให้ชำนาญการทั้งปวง จะได้ล่วงรู้วิชาทางฟ้าดิน ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ทรงศีลมุนินทร์นาถ <bot>:ขึ้นนั่งอาสน์สำราญจิตกับศิษย์หา ระงับกายพอสบายได้เวลา พระสิทธาเข้ากสิณอภิญญาณ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นเติบใหญ่ได้สมบัติพัสถาน <bot>:จะลือหลานทั่วนิเวศน์ทุกเขตขัณฑ์ ช่วยปกป้องน้องหญิงอย่าทิ้งกัน ตามเผ่าพันธุ์พงศ์กษัตริย์ขัตติยา | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ผีดิบสิบโกฏิยังโดดวิ่ง <bot>:ผีผู้หญิงหรือจะอยู่สู้หม่อมฉาน แต่คอยฟังรั้งราอยู่ช้านาน ไม่แจ้งการเลยว่าเป็นถึงเช่นนี้ ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระไปเรือเมื่อไรจะไปถึง <bot>:จะเหมือนหนึ่งฉันลงน้ำดำไปหรือ แม้นพบปะพระบิดาจะหารือ ไม่ดึงดื้อดอกพระองค์อย่าสงกา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหมือนโกสุมภุมเรศประเวศถวิล <bot>:ได้เสียกลิ่นเสาวรสที่สดใส เสียดายดวงพวงผกาสุมาลัย มากรายใกล้แล้วจะกลับลิบลับตา | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:เกรี่ยงลว้ากล้าไล่ช้าง <bot>:กลางโขลง คบแกว่งแสงเพลิงโพลง พล่านร้อง ช้างตื่นครื้นเครงโยง เหยียดป่าล่าแฮ เซงแซ่แปร๋แปร๋นซ้อง สนั่นหน้าป่าเปิง | นิราศสุพรรณ | 86 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่อยเสือกกายขึ้นบนชายศิลาลาด <bot>:แล้วกราบบาททรงธรรม์ด้วยหรรษา เห็นเป็นสองกับใครที่ไหนมา นางคอยฟังกิจจาไม่พาที | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฟ้าก็แลบแปลบปลาบวาบสว่าง <bot>:พื้นนภางค์แดงจ้าเวหาหาว เป็นหมอกมัวทั่ววิถีไม่มีดาว บังเกิดหนาวเย็นฉ่ำทั้งลำเรือ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมืองลังกาที่ประสงค์ให้จงได้ <bot>:เองจะใช้สารพัดไม่ขัดขืน มันพูดจาน่าฟังเห็นยั่งยืน คบเป็นพื้นไว้จะได้ไปลังกา | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หรือจะสูบกัญชาแลยาฝิ่น <bot>:ก็ได้สิ้นบอกมาซีมีอยู่ถม เขาตีเรือได้หนักหนาอย่าปรารมภ์ คงจะสมปรารถนาไม่ช้าที ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แมงภู่ผอมหอมกลิ่นก็บินรีบ <bot>:ลงแหวกกลีบเกลือกกลั้วกลิ่นบัวผัน แล้วโผนเผ่นเฟ้นระบัดสัตตบรรณ ฟ้าก็ลั่นก้องกระหึมครึกครึมคราง | พระอภัยมณี | 84 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงรบรับทัพใหญ่ไว้ให้หยุด <bot>:อย่าให้รุดรุกราษฎร์มาอาจหาญ ฝรั่งรับกลับไปพร้อมป้อมปราการ เยาวมาลย์เสด็จมาพลับพลาทอง | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยุพาฟังบังคมสมถวิล <bot>:ทูลลาสินสมุทรตามความประสงค์ จะบวชตามสามกษัตริย์ขัตติย์วงศ์ ขอพระองค์อนุกูลอย่าสูญใจ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงเดือนอ้ายปลายปีจึงกรีทัพ <bot>:เหลือจะนับรากโษสตั้งโกฏิแสน เกณฑ์กุมภัณฑ์จันตประเทศทุกเขตแดน อเนกแน่นเนื่องมาในธานี | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ช่วยย่นย่อมรคานภากาศ <bot>:ให้ถึงราชนิเวศน์ประเทศสถาน สถิตแท่นแสนมหาโอฬาฬาร ชัชวาลชวาลาระย้าย้อย | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ก็ควรจะสังหารผลาญชีวิต <bot>:พระทรงฤทธิ์งดโทษโปรดเกศา ไม่มีของฉลองคุณมุลิกา ขอเป็นข้าบาทบงสุ์พระทรงชัย | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะผาสุกทุกอาณาประชาราษฎร์ <bot>:ได้สืบชาติเชื้อฝรั่งนรังสรรค์ ไม่อ่อนน้อมยอมด้วยจึงช่วยกัน ทำโทษทัณฑ์ลูกหลานอย่างมารดา | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าพระองค์หลงมาอยู่ช้านัก <bot>:ไม่เชิญองค์ทรงศักดิ์เสด็จกลับ ครั้นว่ากลัวพระอาชญาด่าสำทับ จะต้องรับอับอายไม่วายวัน | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเฒ่าออกมารับจับหนังสือ <bot>:ดูลายมือคลี่สารอ่านเลขา ในสารศรีเจ้าจังหวัดกษัตรา พระมังคลาขอคำนับกับอาจารย์ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทรงภูษาแย่งยกกระหนกเทศ <bot>:พลอยวิเศษเนาวรัตน์ประภัสสร ฉลององค์ตาดแดงแย่งมังกร ปั้นเหน่งซ้อนคาดทับแสงวับวาว | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้จุดคบรบรับทัพผลึก <bot>:กำดัดดึกครึกครื้นเสียงปืนผา แล้วคุมพลด้นดั้นพาวัณฬา รีบลัดป่าจะไปลงข้างดงยาง | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทหารปืนจับชุดจุดดินหู <bot>:เสียงฟุบฟูยิงประดาทั้งหน้าหลัง เป็นควันกลุ้มตูมลั่นสนั่นดัง ถูกกระทั่งสนามดินก้อนศิลา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายราษฎรพวกมอญแขก <bot>:ต่างตื่นแตกพากันไปดั่งใจหวัง เที่ยวดูเล่นงานใหญ่ที่ในวัง บ้างยืนนั่งกันเป็นหมู่ดูละคร | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กูจะคอยอยู่ที่นี่เห็นลี้ลับ <bot>:จงกำชับพวกเราเหล่าทหาร แกสั่งเสร็จโดยพลันมิทันนาน พวกทหารถอนสมอขันช่อใบ | พระอภัยมณี | 59 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.