text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นเหน็ดเหนื่อยเมื่อยเหน็บยังเจ็บปวด <bot>:ให้หมอนวดหลายคนปรนนิบัติ ทั้งเอมโอชโภชนาสารพัด มาตั้งจัดแจงให้เป็นไมตรี | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กลัวเขางกตกใจไปเปล่าเปล่า <bot>:อ้ายขี้เค้าแลดูหน้าทำตาหู มึงไม่เชื่อวิทยาวิชาครู แต่หอยปูกูยังจับเสียหงับเดียว | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เสียพลมนตรีแล้วมิหนำ <bot>:ยังจะซ้ำเสียตัวให้มัวหมอง แม้สำเร็จเสร็จศึกเหมือนตรึกตรอง โรคของน้องก็จะสร่างสว่างทรวง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:เสนีไต่ดาบขึ้น <bot>:สูงสุด สมสอดยืนยังยุด ห่มห้อย รอยเรียนสาดสิปป์อุด ดมเร่ง เรียวฤา ปุนงืดหน้าน้อยน้อย นาฏเอ้ยเรียมเห็น | โคลงนิราศหริภุญชัย | 77 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตั้งพราหมณ์สยัมภูเป็นครูใหญ่ <bot>:ให้บ่าวไพร่ได้ประทานที่บ้านหลวง ปล่อยคนโทษโปรดคนผิดที่ติดพวง พ้นกระทรวงอธิกรณ์นครบาล | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บทสุราว่าเหล้าของเมาเบื่อ <bot>:มักจานเจือที่ในตัวยั่วโทโส ให้ปากโป้งโฉงเฉงเก่งโกโร พาให้โซย่อยยับอัปรา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเฒ่าเอาสัญญาว่าให้แน่ <bot>:กูจะแก้ทุกข์ร้อนจะผ่อนผัน จงไปเถิดกลับมาในห้าวัน กูผ่อนผันให้ไปหารักษาเมีย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าพราหมณ์ฟังบังคมบรมนาถ <bot>:ทูลว่าชาติแขกชวามักกล้าแข็ง แต่จะดูกำลังรบกลางแปลง จะต่อแย้งทำการสถานใด | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกตลกถกเขมรออกเต้นแทรก <bot>:พูกเจ๊กแขกเถียงกันขันใจหาย ต่างต่อยเตะเอะอะปะหยาบคาย ทั้งหญิงชายสรวลเลเสียงเฮฮา | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่ถือพระจะทำด้วยอำนาจ <bot>:ล้วนหยาบคายร้ายกาจนอกศาสนา ไม่พ้นผิดคิดดูเป็นครูบา อยู่ลังกาน่าที่จะมีภัย | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกโยธาการะเวกเป็นปีกซ้าย <bot>:ทั้งไพร่นายล้วนชำนาญชาญสนาม เจ้าวิเชียรโมราสานนพราหมณ์ เป็นกองหลังตั้งตามพยุหทัพ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่โฉมยงองค์ละเวงกริ่งเกรงตรึก <bot>:จะอยู่ดึกนึกก็คิดเหมือนกีดขวาง ชลีลาสามีทั้งพี่นาง ค่อยเยื้องย่างเข้าในห้องทองประทม | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงทูลองค์ทรงฤทธิ์บิตุราช <bot>:ลูกเป็นชาติเชื้อชายคิดอายเขา จะนิ่งให้อ้ายศัตรูมาดูเบา เหมือนหนึ่งเรารับแพ้ไม่แก้แค้น | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นอุปราชฝ่ายหน้าเหมือนว่าขาน <bot>:อันการงานที่พ่อปองต้องประสงค์ ก็สมเจตนาคิดดั่งจิตจง จะประสงค์ฤกษ์พาเวลาใด | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ขอจงเสร็จแก้วพี่ <bot>:กายกลม ทันกลับคืนพลันสม เสน่ห์ด้วย ความสนุกนิจเล่นรมย์ หลายท่า ขอจงปู่เจ้าฉ้วย เสร็จแล้วเรียมถวาย | โคลงนิราศเจ้าฟ้าอภัย | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันเดินทางกลางน้ำจะลำบาก <bot>:ต้องพลัดพรากยากแค้นถึงแสนสา ทั้งนี้เพราะเคราะห์กรรมกระทำมา จะได้ผาสุกสบายต่อปลายมือ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวถึงพระอภัยวิไลลักษณ์ <bot>:ซึ่งสำนักอยู่มหิงขสิงขร กับคนร้อยคอยท่าเภตราจร เป็นทุกข์ร้อนร่ำมาถึงห้าเดือน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าโมราฝ่าฟันถลันไล่ <bot>:ทั้งนายไพร่พลัดพรายกระจายหนี วิเชียรนั้นลั่นธนูสู้ไพรี ยิงไปทีละเจ็ดลูกถูกไพร่พล | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายกุมภัณฑ์วันนั้นคิดถึงป่า <bot>:จึงโลมลารํ่าสั่งเจ้าทั้งสอง พระลูกรักจงรักษาคูหาทอง อย่าไปห้องโน้นเลยนะแก้วตา | สิงหไกรภพ | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ล้วนฝูงสัตว์จัตุบาทผาดผยอง <bot>:วิ่งคะนองตามกันบ้างผันผาย พระชมสัตว์เพลิดเพลินตามเนินทราย พอลมชายบ่ายแสงสุริยน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เชิญองค์ทรงเสลี่ยงเคียงประคอง <bot>:หามมาท้องพระโรงรัตน์ชัชวาล ทั้งทอดที่มีแท่นแสนสะอาด ให้ไสยาสน์เอนองค์ด้วยสงสาร | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มายืนยิ้มพริ้มอยู่ประตูเก๋ง <bot>:พระแลเล็งลืมองค์ด้วยหลงใหล ขยับเขยื้อนเลื่อนลุกลีลาไป ยิ้มละไมมองหายุพาพาล | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยไพร่นั่งอยู่พรั่งพร้อม <bot>:ประณตน้อมนับถือพระฤๅษี ต่างสงสารท่านไทใจอารี อยู่กุฎีองค์เดียวจะเปลี่ยวใจ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรายากจนคนจรเที่ยวร่อนเร่ <bot>:นึกเสน่ห์นางกษัตริย์เห็นขัดขวาง ฉวยว้าวุ่นขุ่นเคืองด้วยเรื่องนาง จะต้องร้างนคราเข้าป่าไป ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นายทหารด้านเหนือใส่เสื้อหมวก <bot>:เป็นพวกพวกขี่ม้าล้อมหน้าหลัง แล้วร้องว่าอย่าทำแต่ลำพัง พระเจ้าลังกากษัตริย์ตรัสกำชับ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทำไมกับลูกเมียแม้นเขี่ยไค้ <bot>:มันคงได้สมรักสมศักดิ์ศรี ชนะศึกตรึกตราสักห้าปี รูปดีดีงามงามสักสามพัน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พรุ่งนี้เช้าเราจะยกออกยงยุทธ์ <bot>:ให้สิ้นสุดศึกเตียนที่เสี้ยนหนาม สั่งกำชับสรรพเสร็จสำเร็จความ พอย่ำยามเยื้องย่างขึ้นปรางค์ทอง ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงว่าท่ากระนั้นจะคอยท่า <bot>:เร็วเร็วหวากลางวันจะผันผาย พลางลุกออกนอกปรางค์ค่อยย่างกราย รีบผันผายกลับมาอยู่หน้าวัง ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เราเพลี่ยงพลั้งลังกาอาณาเขต <bot>:เป็นของเชษฐาสิ้นทั้งถิ่นฐาน เราชนะจะเอาสัตย์ปฏิญาณ แล้วปล่อยไปไม่สังหารผลาญชีวา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้าทั้งสามความผิดได้คิดคด <bot>:ทรยศโยโสขอโทษา จะขอเป็นเกือกทองรองบาทา สนองคุณมุลิกาข้างหน้าไป | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นลูกรักพักตร์เศร้าโลมเล้าลูบ <bot>:พ่อโศกซูบศรีหมองไม่ผ่องใส ให้เมื่อยเหน็บเจ็บป่วยระทวยใจ หรืออย่างไรโรคเจ้าจงเล่าความ | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่างฉวยไม้ไล่ต้อนเอาขอนขว้าง <bot>:สกัดทางหน้าหลังหวังประสงค์ จะให้ติดบ่วงใหญ่ดั่งใจจง แล้วมันตรงไล่รุกเข้าคลุกคลี | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้สามวันรันทดสลดจิต <bot>:เจียนชีวิตจะเด็ดดับไม่กลับหลัง อุตส่าห์ยืนฝืนใจให้ประทัง ค่อยเซซังซวนทรงไม่ตรงตัว | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเงือกน้ำกำสรดสลดจิต <bot>:ครั้นทรงฤทธิ์ร่ำปลอบก็ชอบชื่น เอาความรักหักระกำให้กล้ำกลืน ซบสะอื้นอาลัยไม่ไคลคลา ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นโศกสร่างนางกษัตริย์ตรัสประภาษ <bot>:แก่องค์ราชธิดาอัชฌาสัย จะพาวงศ์พงศาเสนาใน ไปเชิญองค์พระอภัยมาพารา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วโบกธงตรงออกนอกเมืองหลวง <bot>:คนทั้งปวงรู้สิ้นทุกถิ่นฐาน ฝ่ายมาลามาลัยใจสำราญ คุมทหารปลอมอยู่ในบูรี ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งพระบาทมาตุรงค์ผู้ทรงศีล <bot>:ในแถวถิ่นรุกขาหน้าสิงขร ที่เขาเขินเนินมหิงส์สิงคุตร หยุดนิกรรถาหน้ากุฎี | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงตรัสกับกษัตราว่าวันนี้ <bot>:พวกไพรีมันมาว่าไม่ปราศรัย บิดาจะออกสู้กู้เวียงชัย ให้พวกไพรียับอัปรา ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระบวนบกยกคานยานุมาศ <bot>:เชิญพานราชสารใส่ดั่งใจหวัง ขุนอาลักษณ์นั่งชั้นลดพระกลดบัง พวกเป่าสังข์กระทั่งแตรแห่ขึ้นไป | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครเขาเป็นน้องต้องทีหลัง <bot>:เราต้องตั้งก่อนเหตุเป็นเชษฐา จะขืนดื้อถือสัตย์ขัดวิวาห์ คงน้อยหน้าอีฝรั่งจงฟังยาย ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์ละเวงวัณฬาสลด <bot>:เมืองไหม้หมดมัวหมองไม่ผ่องใส เสียเผ่าพงศ์วงศาเสนาใน เสียพระทัยไห้สะอื้นกลืนน้ำตา | พระอภัยมณี | 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นขึ้นรบพบผู้หญิงชาวสิงหล <bot>:อย่าแปดปนทำเป็นมิตรพิสมัย จะมัวเมียเสียการรำคาญใจ ใครเห็นให้ฆ่าฟันเสียทันที ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะโลมเล้าเอาไปเลี้ยงไว้เรียงหมอน <bot>:จงโอนอ่อนอนุกูลอย่าสูญเสีย พลางเฟ้นฟอดกอดคอค่อยคลอเคลีย อะลิ้มอะเหลี่ยลองจิตสะกิดเกา | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะตามทัพจับมาเข่นฆ่าเสีย <bot>:ทั้งลูกเมียนอกรีตไม่กีดขวาง ต่างปราศรัยไต่ถามเนื้อความนาง จนสว่างเวลารุ่งราตรี ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:บางศรีทองคลองบ้านเก่า <bot>:เจ้าคลอง สีเพชผัวสีทอง ถิ่นนี้ เลื่องฦๅชื่อเสียงสนอง สำเหนียกนามเอย คลองคดลดเลี้ยวชี้ เช่นไสร้ไสทอง | นิราศสุพรรณ | 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางวัณฬาว่าพระองค์ไม่ทรงโปรด <bot>:ให้เขาโกรธอึกทึกฮึกข่มเหง ค้าคารมข่มขู่ขึ้นกูเอง ไม่กลัวเกรงบาทาฝ่าธุลี | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงขึ้นรถฝรั่งนั่งกำกับ <bot>:เป็นแม่ทัพตรวจดูหมู่พหล ท้าวโกสัยต้อนหลังระวังพล ขับพหลจัตุรงค์ทรงอาชา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สามพระองค์ทรงศิลมุนินทร์นาถ <bot>:ให้โอวาทโดยจริตกิจฤๅษี จงยับยั้งตั้งมั่นในขันตี เพราะเป็นที่ทางประโยชน์โพธิญาณ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอหลับลงทรงซึ่งสุบินนิมิต <bot>:ประหวัดจิตนุชนาฏหวาดผวา ตื่นสะดุ้งรุ่งแสงพระสุริยา พระธิดานึกแหนงแคลงฤทัย | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชิญบรรทมชมห้องของน้องบ้าง <bot>:ให้เหมือนอย่างเมืองผลึกอย่านึกไฉน แต่ตัวของน้องยาจะลาไป แก้สงสัยเสียให้สิ้นที่นินทา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งถือตราราหูคู่กษัตริย์ <bot>:ใครแข็งขัดเข่นฆ่าให้อาสัญ ทั้งห้ามแหนแสนสุรางค์นางกำนัล ไม่หวงกันตามประสงค์จำนงใน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกปรนนิบัติพัดน้ำชาสุธารส <bot>:ถวายหมดโดยจำนงองค์ฤๅษี ทั้งน้ำตาลหวานมันขยันดี ให้ฤๅษีฉันสำหรับกับน้ำชา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเสร็จคำร่ำสั่งพระสังฆราช <bot>:มานั่งอาสน์เอะตะลึงแล้วจึงถาม ไปเสียทัพอัปราล่าสงคราม ไยงดงามกว่าแต่ก่อนร่อนชะไร | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าตัวเราเจ้านครจะงอนง้อ <bot>:ขอแต่พ่อนางอรุณรัศมี พอหลาบเข็ดเมตตาอย่าฆ่าตี เอากรุงไกรถ่ายชีวีศรีสุวรรณ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าวลำสำปะหลังประดังรับ <bot>:พระหวดพับลงกับดินสิ้นทั้งสอง เจ้าเมืองเงาะกระเดาะปากลากกระบอง กับพวกพ้องเงาะป่าเข้าราวี | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จันทร์กระจ่างกลางนภาเวหาห้อง <bot>:สว่างท้องป่าชัฏจำรัสฉาย พระเสด็จเข้ากุฎีที่สบาย สำรวมกายทางกสิณอภิญญาณ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต้องของ้อของอนวิงวอนปลอบ <bot>:จะชวนชอบชิดชมไม่สมหวัง จนราตรีมิได้ไปที่ในวัง อยู่เล่นฟังขับร้องกับน้องยา ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่สมเด็จพระบิดาให้หาพี่ <bot>:ใช้เสนีนำสารมาขานไข พี่บอกป่วยด้วยเป็นห่วงเจ้าดวงใจ ไม่ขอไกลกลอยสวาทแล้วชาตินี้ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรียกบ่าวถือหีบหมากออกจากฉนวน <bot>:พอถึงสวนฉายแสงพระสุริย์ฉัน แกล้งส่งเสียงเคียงคลอจรจรัล ทำเชิงชั้นกรีดกรายชม้ายเมียง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดสำคัญมั่นหมายเป็นหลายอย่าง <bot>:ประเทศทางดูเช่นเห็นจะหลง เป็นเที่ยงแท้แน่เหมือนคิดดั่งจิตจง ทั้งลมส่งพัดไปในทะเล | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอายาใส่ให้ผัวของตัวตื่น <bot>:พระหอมชื่นซาบชุ่มทุกขุมขน กลับคลุ้มคลั่งดั่งเดิมเคลิ้มสกนธ์ รู้สึกตนลืมตาเห็นลาวัน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ชำเลืองพิศพักตร์พระมเหสี ทั้งห้ามแหนแสนสวาทราชบุตรี แม้นชีวีวอดวายเสียดายนัก | สิงหไกรภพ | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทำนองเขาชาววังมักตั้งปึ่ง <bot>:แต่ไม่ถึงเดือนดอกจะบอกให้ ซึ่งพี่เลี้ยงพระธิดาจะว่าไร พี่จะใคร่รับรองลองคารม ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระหน่อสุริย์วงศ์พงศ์กษัตริย์ <bot>:จึงเอื้อนอรรถพาทีอย่าหนีหาย เราไม่ทำให้ชีวันเป็นอันตราย อย่าวุ่นวายเลยอีตาไม่ฆ่าฟัน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงให้ถามตามซื่ออย่างถือโทษ <bot>:ถึงจะโกรธก็แต่ว่าอุตส่าห์กลั้น เขาไปแล้วลูกจะว่าสารพัน แม่เชื่อฉันเถิดนะจ๋าอย่าเพ่อตาย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเอนองค์ลงบนแท่นท้ายบาหลี <bot>:แสนทวีพูนเทวษถึงเชษฐา จนเดือนดับลับลงในคงคา สุริยาพุ่งพ้นชลธาร ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมืองพาราปตาหวีที่มาอยู่ <bot>:ให้ครองคู่โดยประสงค์จำนงถวิล รับสั่งใช้ให้แม่มาหายุพิน เจ้าจะจินตนาการสถานใด ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะให้กูผู้ใหญ่นี้ไหว้กราบ <bot>:ช่างหยามหยาบยิ่งกว่ากะลาสี ถึงชั้นไพร่ในจังหวัดปถพี ก็ไม่มีผู้ใดไหว้เมียน้อย | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประเดี๋ยวนี้ที่ว่าเป็นข้าศึก <bot>:เมืองผลึกนั้นอยู่หนตำบลไหน จะไปมัดตัดศีรษะพระอภัย มาให้ได้ตามประสงค์จำนงนาง ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงขัดขวางอย่างนี้เพราะขี้เกียจ <bot>:ให้เสื่อมเกียรติยศศักดิ์เสียหนักหนา เมื่อของเราเขาเอาไว้ไปเอามา จะกลับว่าผิดนั้นด้วยอันใด | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเสนาว่าเราชื่อเนาวเสน <bot>:เป็นหัศเกนเวนทหารชาญกำแหง เมื่อแผ่นดินสิ้นกษัตริย์คิดจัดแจง อายาแมงแย่งสมบัติของนัดดา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระแย้มยิ้มพริ้มเพราว่าเจ้าพี่ <bot>:ไม่หน่ายหนีนุชนาฏอย่ามาดหมาย ซึ่งสิ่งไรได้รับไม่กลับกลาย จะเป็นตายอย่างไรไม่ไกลกัน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้จากไปไหนพี่จะมีสุข <bot>:จะแสนทุกข์แทบชีวาจะอาสัญ ถึงสตรีมีดื่นสักหมื่นพัน ไม่เหมือนขวัญเนตรพี่เพื่อนชีวิต | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชื่นอารมณ์ลมเฉื่อยระเรื่อยรื่น <bot>:ระลอกคลื่นรายเรียบเงียบสงบ พวกต้นหนคนงานทหารรบ ต่างจุดคบโคมรอบตามขอบเรือ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวรายาสามกษัตริย์จึ่งตรัสถาม <bot>:มันแจ้งความมาแต่หลังจะฟังหรือ เมื่อครั้งนางวัณฬามาหารือ จัดทูตถือสารไปให้แก่เรา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระหน่อบดินทร์สินสมุทร <bot>:ให้ยั้งหยุดพลไพร่ใช้พหล ไปสืบสาวราวความตามยุบล มันติดกลที่ในการสถานใด | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รีบเข้าไปในวังสั่งท่านท้าว <bot>:แจ้งเรื่องราวราชการกับสารศรี เจ้าขรัวนายไปพลันด้วยทันที นำคดีทูลองค์พระทรงวัง ฯ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระมังคลาปรีชาฉลาด <bot>:บำรุงราษฎร์ราชัยมไหศวรรย์ จะทำศึกตรึกตรองคิดป้องกัน ที่ขอบขัณฑ์เขตแคว้นแดนลังกา | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เราพวกพ้องกองตระเวนเมืองผลึก <bot>:นี่ข้าศึกหรือนาวามาแต่ไหน สมคะเนเสนีก็ดีใจ จึงสั่งให้ทอดสมอลงรอรา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะให้อยู่วนวังในจังหวัด <bot>:เป็นเงือกวัดเถิดหนอนางสำอางโฉม ที่วุ้งเวิ้งเชิงเขาริมเสาโคม เป็นของโยมอยู่ในน้ำให้สำราญ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อผู้ใหญ่ให้ภิเษกร่วมเอกฉัตร <bot>:ไม่เสียสัตย์ดอกจงฟังยายสั่งสอน ไปสรงชลมุรธาจะพาจร นางวิงวอนกราบไหว้พระอัยกี | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะจุดไฟไล่ฆ่าโยธาหาญ <bot>:เปิดทวารไว้รับกองทัพขันธ์ ท่านทั้งหลายนายทัพเร่งขับกัน ไปช่วยฟันอ้ายฝรั่งชาวลังกา ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม่อยู่ดีปรีดิ์เปรมเกษมสวัสดิ์ <bot>:ฤๅเคืองขัดขุกเข็ญเปนไฉน ฤๅแสนศุขทุกเวลาประสาใจ สิ้นอาไลยลืมหมายว่าวายวาง | นิราศเมืองแกลง | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางถอยถดลดองค์ลงจากอาสน์ <bot>:อภิวาทวันทาแล้วว่าขาน ขอบพระคุณทูลกระหม่อมซึ่งโปรดปราน ขอประทานโทษที่ขัดพระอัธยา | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระวงศ์พงศาคณาญาติ <bot>:สถิตอาสน์เรียงรายทังซ้ายขวา พวกตั้งเครื่องคาวหวานคลานเข้ามา ถวายจอมอิศราทุกเวียงชัย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วกลับมาปราสาทค่อยยาตรเยื้อง <bot>:ไปแจ้งเรื่องเค้ามูลทูลถวาย ท้าวรายาฟังเล่าบรรเทาคลาย ค่อยเหือดหายโกรธาจึ่งว่าพลาง | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าสำคัญมั่นหมายว่าทายถูก <bot>:นี่ก็ผูกอีกดอกจะบอกให้ นางว่าชะพระพี่มิผูกไย น้องจะได้ดูเล่นให้เห็นจริง | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถูกกระทำอำนาจปีศาจสิง <bot>:เหตุเพราะหญิงต่างประเทศเพศภาษา ต่อปลายปีมีผู้รู้วิชา จะช่วยมาแก้ไขจึงได้คลาย | สิงหไกรภพ | 52 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:อุตส่าห์กลืนชลนาน่าสงสาร บิตุราชมาตุรงค์ทั้งวงศ์วาน คิดรำคาญด้วยยักษ์มันจักมา | สิงหไกรภพ | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่นารีทรงรถพระกลดกั้น <bot>:เป็นหลั่นหลั่นแห่มาหน้าสนาม พร้อมพระวงศ์พงศาเสนาตาม เป็นหมดความรับเสด็จถึงเขตคัน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าละมานหวานหูไม่รู้อิ่ม <bot>:ทั้งแย้มยิ้มยังพึ่งรุ่นบุญหนักหนา ได้เมียใหม่ได้ทั้งเมืองลังกา พลางฉีกตราราชสารออกอ่านพลัน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:รถทองยังยื่นร้อย <bot>:เรียงกง เวหาสเห็นธุลีลง ลุ่มเท้า อกเรียมบิ่นเป็นผง ยับย่อย ยุบเอย ชลิ่วเลวแลงเจ้า จิ่มชู้ชาทอง | โคลงนิราศหริภุญชัย | 77 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะทำบุญทูลถวายฝ่ายกุศล <bot>:มิผ่อนปรนเปรียบเปรยเฉลยไข พระก็ทราบบาปกรรมน้ำพระทัย จะห้ามได้เจียวหรือองค์พระทรงยศ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แก้ให้นางสร่างเวทจิกเกศไว้ <bot>:นางกราบไหว้ศรีฟ้าน่าสงสาร ไฉนมาทำโทษจงโปรดปราน อองออยพาลพาโลทำโกรธา | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระหัสไชยให้แสนแค้นฝรั่ง <bot>:ถวายบังคมพระมเหสี มันฮึกนักจักลาไปธานี ยกไปตีตัดศีรษะเสียบประจาน ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่แน่เจ้าชาวผลึกเป็นปึกแผ่น <bot>:เครื่องแห่แหนสารศรีมีสำหรับ ส่งสารามาเถิดเจ้าเรามารับ หรือไม่ให้จะได้ขับเจ้ากลับไป ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางกันแสงแกล้งว่าขอลาบาท <bot>:ให้สิ้นชาติชีวีไม่มีผัว พลางหยิบมีดพับมาจะฆ่าตัว สองนางกลัวร้องกรีดชิงมีดไว้ ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไขปทุมธารากระยาสนาน <bot>:กระเซ็นซ่านหยดย้อยดั่งฝอยฝน ผลัดภูษาอ่าองค์ทรงสุคนธ์ จรุงปนเกสรขจรจาย | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงออกโอษฐ์โปรดประทานพานพระศรี <bot>:ให้นั่งที่โอรสสมยศศักดิ์ พระแย้มยิ้มพริ้มพรายภิปรายทัก เจ้ารู้จักกันไว้ได้ไปมา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปเชิญพระอภัยเจ้าไตรจักร <bot>:เรือคู่ชักดั้งกันผันผยอง ประโคมทั้งสังข์แตรเสียงแซ่ซ้อง ทั้งฆ้องกลองก้องมาถึงธานี | พระอภัยมณี | 68 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.