text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่อยเย็นรื่นฟื้นองค์ดำรงนั่ง <bot>:เหลียวหน้าหลังพลางแลชะแง้หา ให้เงียบเหงาเปล่าใจในพนา ยะเยือกเย็นเส้นหญ้าพนาดร | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กรุงกษัตริย์ฟังปี่ให้วิเวก <bot>:เอกเขนกนั่งหาวทั้งสาวศรี ให้วาบวับหลับล้มไม่สมประดี ทั้งโยคีผู้เฒ่าพลอยหาวนอน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ติดคาคอข้อมือใส่ขื่อเล็ก <bot>:สายโซ่เหล็กล่ามรั้งไว้ทั้งสอง พวกตรวจตรัดพัศดีเดินตีฆ้อง สอนให้ร้องโทษทัณฑ์ที่พันพัว | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่หุบเขาเหล่าฝูงนกยูงลง <bot>:ฟ้อนเป็นวงเวียนรายชม้ายเมียง เค้าโมงมองพร้องเพรียกร้องเรียกคู่ กระลุมพูโพระดกโฮกปกเสียง | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทำเช่นนี้ดีแท้ทั้งแม่พ่อ <bot>:น่าหัวร่อพระกำเนิดบังเกิดหัว สำทับถมข่มเหงเหลือเกรงกลัว ไม่มีชั่วตัวเอกโกกเกกโกง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนขี้หึงดึงดื้อน้อยหรือนั่น <bot>:เหมือนใจกันก็เห็นดีไม่ตีหลาน แม้มิให้ไปรักษาพยาบาล ได้เล่นงานกันแล้วไม่แคล้วยาย ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขับฝรั่งพรั่งพร้อมเข้าล้อมรบ <bot>:ตีตลบหุ้มทัพถึงขับขัน บ้างยิงแย้งแทงรุกไล่บุกบัน เสียงครื้นครั่นคราวทัพเข้าอับจน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชิญพระองค์นงลักษณ์อัคเรศ <bot>:เข้านิเวศน์วังปราสาทราชฐาน มเหสีที่ปรัศว์ชัชวาล พนักงานปรนนิบัติคอยพัดวี ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตามห้องหับจับเขียนลายน้ำมัน <bot>:ที่ในลำกำปั่นกัลปังหา เร่งขัดสีตอกหมันเอาชันยา ทั้งน้ำท่าเครื่องเสบียงเลี้ยงมุนี | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเสนาในกำปั่นครั้นแจ้งเหตุ <bot>:ว่าปิ่นเกศเจ้าพิภพสบสมัย จึ่งนำเข้าเฝ้าองค์พระหน่อไท แล้วทูลไขข้อคดีต่างปริดิ์เปรม ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:หญิบขึ้นลื่นหลุดเหล้ <bot>:ปรอดเหลว ใสเหน่งเปล่งปลอดเปลว ปลอบช้อน ห่อนเหนเช่นองคเอว เล็ดฟ่ายคล้ายแฮ หญิบหลุดปลุดปลิ้นปล้อน เปล่าคล้ายหายสูร | นิราศสุพรรณ | 81 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระพี่จ๋าอย่าเข้าไปใกล้เลยนะ <bot>:กลัวมันจะโจนมาจิกตาเจาะ พระเชยปรางนางแนบแอบออเซาะ ช่างฉอเลาะเพราะประสงค์ว่าวงศ์วาน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เปรียบเทียบเลียบและกระแชะชิด <bot>:จะมอบมิตรไม่ถนัดยังขัดขวาง พูดกับพี่ทีน้องข้องระคาง ครั้นปลอบนางน้องทีข้างพี่ชัง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พยัคฆากาสรเที่ยวซ่อนซอก <bot>:ตามโตรกตรอกเชิงผาป่าระหง กระต่ายกระแตตุ่นอ้นเที่ยวด้นพง ฝูงกระจงจามรีชะนีไพร | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางแนบชิดพิศโฉมหลงโลมหมอน <bot>:สะท้อนถอนฤทัยพลางขว้างเขนย แต่นึกนิ่งกลิ้งกลับไม่หลับเลย ลืมเสวยลืมสรงสู้ทรงกาย | สิงหไกรภพ | 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรสุดซื่อกอดมือนิ่ง <bot>:ประหลาดจริงเจียวหนอใจคอหาย แม้นขืนใจเห็นไม่รอดจะวอดวาย จะลงร้ายว่าเราพามาฆ่าตี | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกตั้งเขนเกณฑ์ไว้รับพวกทัพหนุน <bot>:ขวานญี่ปุ่นทัพชเลยเคยอาสา จัดกระบวนล้วนทุกหมวดแล้วตรวจตรา คอยเวลาเจ้าพิภพจบสกล ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งสังฆราชประกาศสั่ง <bot>:ชาวเมืองทั้งปวงด้วยช่วยทหาร แล้วแยกคนค้นหาฝ่ายอาจารย์ กำกับหลานไล่ค้นเที่ยววนเวียน ฯ | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:เสลาสลอดสลับสล้าง <bot>:สลัดได สอึกสอะสอมสไอ สอาดสอ้าน มแฝ่มฟาบมเฟืองมไฟ มแฟบมฝ่อพ่อเอย ตขบตขาบตเคียนตคร้าน ตคร้อตไคร้ตเคราตครอง | นิราศสุพรรณ | 96 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สนิทแนบแอบอุ้มแล้วจุมพิต <bot>:ถนอมชิดคลึงเคล้นเฟ้นเกสร อัศจรรย์บ่อยไปหายหาวนอน เหมือนภมรกลั้วกลิ่นไม่สิ้นเชย | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์ละเวงรู้เพลงผัว <bot>:เห็นเมามัวมนต์ประสิทธิ์ด้วยฤทธิ์ผี จึงเสแสร้งแกล้งว่าได้ปรานี ชาวบุรีแรงน้อยจะย่อยยับ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวไพรชนได้ฟังให้คั่งแค้น <bot>:เด็กพูดแสนเจ็บจิตดั่งพิษศร จึ่งร้องว่าฮ้าเฮ้ยเด็กปากบอน มาขอดค่อนให้ผู้ใหญ่เขาได้อาย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กองตระเวนเห็นเชื่ออ้ายเสือโคร่ง <bot>:กูจะโกงอ้ายเฒ่าเอาสักหน แล้วว่าท่านอย่าได้แคลงระแวงวน ข้าเป็นคนซื่อตรงไม่วงเวียน | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:โป่งเอยวานโป่งบ้าง <bot>:บอกความ น่อยนา หากพธูโดยถาม ข่าวข้อย ช่วยพร้องคดีงาม งอนอย่า พรางพ่อ แนะยุบลเหตุถ้อย ถี่ชี้เชิญแถลง | นิราศวัดรวก | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วไม่เห็นกินอยู่ดูจริต <bot>:ข้าเพ่งพิศนึกอางขนางแหนง เป็นจนใจหลายอย่างให้คลางแคลง มิได้แจ้งเหตุผลเป็นจนมัน ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลปืนโตมรศรกำซาบ <bot>:ทั้งดั้งดาบดูงามตามกันสอ ท้าวโกสัยทัพหลังค่อยรั้งรอ ยกต่อต่อกันออกมาดาประดัง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นพลบค่ำทำขวัญโอรสราช <bot>:ด้วยไกลญาติมาอยู่ในไพรระหง สองกระษัตริย์จัดเลือกพระธำมรงค์ ทั้งสองวงค่าควรกับพารา | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางเอนแอบแนบน้องจ้องจะจับ <bot>:เห็นนางขยับกลับขยดหดพระหัตถ์ หยิบพัดจันทน์นั้นมาถือกระพือพัด ยิ่งกลุ้มกลัดอัดอั้นคันคันมือ | พระอภัยมณี | 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งองค์ท้าวเจ้าพาราก็มาด้วย <bot>:หวังจะช่วยต่อแย้งให้แข็งขัน บาทหลวงยิ้มอิ่มเอมเกษมครัน บุญมาทันแล้วสิเองเกรงมันไย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กินคนผู้ปูปลาหญ้าใบไม้ <bot>:มันทำได้หลายเล่ห์อ้ายเดระฉาน เขี้ยวเป็นเพชรเกล็ดเป็นนิลลิ้นเป็นปาน ถึงเอาขวานฟันฟาดไม่ขาดรอน | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะพิศไหนให้เห็นเหมือนเช่นรัก <bot>:วิไลลักษณ์ล้ำสุรางค์นางสวรรค์ ขนงเนตรเกศแก้มแต้มอำพัน เหมือนลูกจันทร์แจ่มผ่องละอองนวล | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทหารโห่โกลาทั้งหน้าหลัง <bot>:ดูคับคั่งเกลื่อนกลางทางวิถี อึกทึกกึกก้องฆ้องกลองตี ทั้งผงคลีคลุ้มฟ้านภาดล ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางรับคำร่ำว่าอย่าปรารภ <bot>:แล้วนอบนบทูลพลันด้วยหรรษา พระสอนสั่งน้องจะฟังที่บัญชา อย่าทรงปรารภพระทัยจงไว้วาง ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวสินชัยได้สดับจึ่งรับสั่ง <bot>:ให้แต่งตั้งการข้างในอันไพศาล วันพรุ่งนี้สี่ค่ำจะทำการ เชิญอาจารย์ให้เข้ามาในธานี | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวรายาโกสัยพระทัยหาย <bot>:ก็ผันผายไปแสดงแถลงสาร บอกสามหน่อขัตติยากับอาจารย์ ให้แจ้งการโรคาที่ยายี | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงตัวถูกลูกธนูก็สู้ทน <bot>:พอข้ามพ้นภัยมารักษากาย แต่ตัวเจ้าเขาจับให้ลับเนตร สุดสังเกตกลศึกลึกใจหาย | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงตรัสสั่งเสวกาพฤฒามาตย์ <bot>:ไปเชิญราชอนุชาเมืองกาหวี ทั้งสององค์ขัตติยามาธานี ไปเดี๋ยวนี้ตามสั่งดังบัญชา ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะจัดการบ้านเมืองเปลื้องธุระ <bot>:มิใช่จะสิ้นเล่ห์เสน่หา พระน้องฟังบังคมชมศรัทธา ทูลลามารั้งรออยู่พอพลบ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยได้ช่องไม่ข้องขัด <bot>:จึงเอื้อนอรรถอ้อนวอนสุนทรถาม ประชวรนั้นฉันใดไม่ได้ความ จงเล่าตามจริงพ่อจะขอฟัง ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ่ายประมาณโมงหนึ่งพอถึงวัด <bot>:ออกแออัดผู้คนอยู่ล้นหลาม ลงหยุดปลงไอยราริมอาราม สมภารตามเชิญเสด็จให้คลาไคล | นิราศพระบาท | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างคิดเขียนเพลงยาวเมื่อคราวยาก <bot>:จะไปฝากมิ่งมิตรขนิษฐา พวกโยธีตีกรับขับเสภา ตามประสาไม่สบายพอคลายใจ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกต้นหนนายท้ายจงบ่ายเข็ม <bot>:ออกแล่นเล็มชักใบไปข้างขวา ก้าวสกัดตัดทางหว่างคงคา พอนาวาทันกันตะวันรอน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะจัดแจงแต่งทหารออกต้านตี <bot>:หรือจะหนีนางเห็นเป็นอย่างไร ฯ ส่วนวาลีปรีชาปัญญาหญิง เป็นยอดยิ่งยิ้มย่องสนองไข | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอขอเฝ้าเยาวมาลย์มาพานพบ <bot>:เข้านอบนบยินดีจะมีไหน พระรู้จักทักถามถึงทรามวัย เขาทูลให้แจ้งจิตไม่ปิดบัง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนเลือดฟูมฮูมแปร้นแล่นเตลิด <bot>:ระเห็จระเหิดงางวงทะลวงถลัน ลงแทงเงาเซาซึมกระหึ่มมัน ขยับยั่นยำขอระย่อยืน | พระอภัยมณี | 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางใช้สี่พี่เลี้ยงมาถามซัก <bot>:ที่จะชักชวนชิดสนิทสนอง เชิงพูดจาปราศรัยในทำนอง เห็นมีช่องชอบกลเป็นหนทาง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงจะไปไม่ห้ามจะตามส่ง <bot>:พระโฉมยงอย่าเพ่อตัดสลัดเสีย ให้อกน้องหมองไหม้ดังไฟเลีย มาหาเมียเสียสักหน่อยให้ค่อยคลาย ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครูหัวเราะเพราะว่าเองมันเร่งนัก <bot>:ไม่รั้งรักรอราอัชฌาสัย กำลังหนุ่มสุ่มตรังลำพังใจ จนมีท้องต้องไส้ไม่ไว้มือ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางอรุณฉุนแค้นว่าแสนชาติ <bot>:กูหาปรารถนาเป็นข้าไม่ ถึงบิดาฆ่าฟันให้บรรลัย กูก็ไม่คบค้าสมาคม ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณนั้นนั่งผินหลังนิ่ง <bot>:เสียงผู้หญิงหวั่นไหวฤทัยหวาม ชำเลืองเห็นพระธิดาพะงางาม ให้มีความพิศวาสจะขาดใจ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มันหลงเมียเสียสัตย์ตัดกูเสีย <bot>:พรากอีเมียมันสิหนาให้หน้าจ๋อย คิดยักย้ายให้อ้ายแขกจะแยกลอย ทำให้ม่อยอยู่กับที่ดั่งตีปลา | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสด็จมาหาหม่อนฉานถึงบ้านช่อง <bot>:พระคุณของทรงศักดิ์เป็นอักนิษฐ์ ข้าพเจ้าเล่าก็มีแต่ชีวิต ย่อมคงคิดกตัญญูรู้พระคุณ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอาพวกพ้องเรือแพมาแออัด <bot>:กูแค้นขัดเคืองใจหลายสถาน ไม่รู้หรือถิ่นกูอยู่มานาน เปรียบเหมือนศาลเทวาจะมาไป | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครอ่อนศักดิ์ไม่หนักหน่วง <bot>:ถูกลมลวงเล่าแจ้งแถลงไข ที่ความรู้ครูสอนแต่ก่อนไร รำพันให้แจ้งจิตไม่ปิดบัง | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระราหูคู่นครเหมือนก่อนเก่า <bot>:ผิดพวกเราจับมัดตัดเกศา ให้ตั้งค่ายรายเรียงเคียงกันมา ตามเชิงผาล้อมรอบขอบคิริน | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ควบอาชาผ่าตรงเข้าพงไพร <bot>:สังเกตใจจำทางไปกลางคืน สันโดษเดี่ยวเปลี่ยวเปล่าเศร้าสลด ระทวยทดทุกข์ร้อนถอนสะอื้น | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สมเด็จท้าวเจ้ามิ่งมไหศวรรย์ <bot>:ครั้นถึงวันวิวาห์สมอารมณ์หวัง สถิตที่แท่นสุวรรณบัลลังก์ จึงตรัสสั่งมเหสีด้วยปรีดา | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ลูกยาพาไปเมืองผลึก <bot>:ด้วยรำลึกถึงพระแม่แลวงศา แล้วจะมอบขอบขัณฑเสมา ให้ลูกยาอยู่สำราญผ่านบุรี | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฉันพลัดบ้านเมืองมาอนาโถ <bot>:เหมือนคนโซสิ้นแกนแสนอดสู แม้นว่าหม่อมอุปถัมภ์ช่วยค้ำชู จะได้อยู่พึ่งบุญเหมือนมุลนาย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยทรงครรภ์มันจะแค้นแสนพิโรธ <bot>:จะทำโทษทุกข์ตรอมจนผอมเหลือง คิดจะตามทรามวัยไปในเมือง ให้รู้เรื่องร้ายดีหนอพี่พราหมณ์ | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฤๅษีชักเหตุเทศนา <bot>:ให้สองดาบสยุพินสิ้นสงสัย วายวิโยคโศกเศร้าบรรเทาใน ที่จริงใจโทมนัสอัดอารมณ์ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดคะนึงถึงตัวที่มัวหมอง <bot>:มีผัวสองเสียชาติวาสนา ต้องจำใจไปเป็นน้อยสร้อยสุดา จะหยาบช้าฉันใดก็ไม่รู้ | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วสั่งให้เล่นงานการฉลอง <bot>:โดยทำนองจัดแจงทุกแห่งหน บ้างรำเต้นเล่นสนุกทั่วทุกคน ตามถนนพวกดูเป็นหมู่มุง | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มันกลับขวิดคิดร้ายทำลายล้าง <bot>:ข้าผู้สร้างสืบสายฝ่ายกุศล เสียชีวิตก็เพราะคิดเมตตาคน ทั้งสากลจงเห็นเป็นพยาน | สิงหไกรภพ | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระพรายแพร่งแจ้งความตามรับสั่ง <bot>:แล้วขึ้นนั่งราชรถพระกลดกั้น ตั้งแห่แหนแทนองค์พระทรงธรรม์ จรจรัลจากกรุงออกทุ่งนา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้งสั่งเสร็จพระเสด็จยุรยาตร <bot>:ออกอำมาตย์เฝ้ารายทั้งซ้ายขวา แล้วตรัสเรียกอาจารย์คลานเข้ามา จึงปรึกษาเรื่องงานการสงคราม ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังคำทำเป็นว่าน่าหัวร่อ <bot>:จะมีข้อขัดเคืองที่เรื่องไหน แต่พวกพ้องน้องนี้ไม่มีใคร เป็นห่วงใยยกมาประสาสบาย | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยลูกดื้อถือทิฐิติแม่พ่อ <bot>:ผ่าเหล่ากอเกเรเดรฉาน เพราะคบพาลพาหลงล้างวงศ์วาน ถ้าคบท่านชาญฉลาดเป็นปราชญ์ดี | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูดวงดาวเจ้าเมืองเรืองริบหรี่ <bot>:ตกริมที่เธอสำนักทิศทักษิณ จับยามดูรู้ว่าดาวเจ้าแผ่นดิน จะสูญสิ้นชันษาในห้าวัน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเดือนดับลับฟ้าในป่ามืด <bot>:เดินเป็นยืดชักเพื่อนฟั่นเฟือนหลง เห็นรางรางนางวัณฬาขับม้าทรง วกเลี้ยวลงไปทางบ้านสะพานยนต์ ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระอภัยเจ้าไตรจักร <bot>:ให้อาลักษณ์ตรึกตรองจำลองสาร ไปนัดฤกษ์อนุชาวิวาห์การ ตามโบราณร่วมจังหวัดปถพี | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่ทราบว่าเป็นองค์พงศ์กษัตริย์ <bot>:โทษถึงตัดศีรษะควรประหาร ขอพระองค์ยกโทษได้โปรดปราน จะทำการตรึกตรองฉลองคุณ ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยตั้งสายกายสิทธิ์ฤทธิ์พระขรรค์ <bot>:แต่กุมภัณฑ์ภาวนาคาถาขลัง เข้ารบรับกับมนุษย์ไม่หยุดยั้ง มาถึงฝั่งสมุทรไทใกล้คีรี | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอทูลลาฝ่าพระบาทปิตุเรศ <bot>:ไปดับเหตุห้ามปรามตามวิสัย แม้นมิฟังยังวิวาทขาดอาลัย จะชิงชัยช่วยปราบที่หยาบคาย ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วองค์ท้าวเข้าในที่ไสยาสน์ <bot>:ตรัสเรียกราชเทวีศรีสมร มาปรึกษาว่าบุตรีศศิธร ได้ฝึกสอนชันษาสิบห้าปี | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายยุพาผกาเวลาเช้า <bot>:ชวนน้องสาวขึ้นพลับพลาหลังคาสี เรียกข้าเฝ้าเข้ามานั่งฟังคดี ให้รู้ทีทางความจะห้ามทัพ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วแย้มสรวลชวนชื่นเชิงฉลาด <bot>:พาลีลาศเลยเลี้ยวเหลื่อมไศล ถึงสุมทุมพุ่มพงพนาลัย เอาใบไม้ยาดีมีศักดา | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กุมารว่าพระแม่ไม่เห็นจิต <bot>:ปัจจามิตรมากน้อยไม่ถอยหลัง แต่แค้นจิตพระบิดานี้น่าชัง รักฝรั่งนี่กระไรจะให้คืน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังคำน้ำเนตรลงพรากพราก <bot>:คิดถึงยากยามวิโยคยิ่งโศกศัลย์ แถลงเล่าลูกยาสารพัน จนพากันมาบรรทมที่ร่มไทร | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่หากว่าถ้าฉันกับสินสมุทร <bot>:สัประยุทธ์กันก็จิตจะคิดไฉน จะช่วยฉันหรือว่าพระจะช่วยใคร ขอรู้ใจจงแถลงให้แจ้งการณ์ ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อีกโคแพะแกะเป็นได้เซ่นวัก <bot>:อย่าช้านักแต่พอตรู่สุริย์ใส เสนารับอัภิวันท์ด้วยทันใด มาเรียกไพร่พร้อมทั่วทุกตัวคน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จันทร์สุดาว่าพระพี่มิอยากหลับ <bot>:เชิญช่วยรับเครื่องเสวยเคยถวาย สร้อยสุวรรณนั้นว่าเหลือเบื่อจะตาย จนเบี่ยงบ่ายช้านานรำคาญครัน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนชำนาญด่านนอกเขียนบอกส่ง <bot>:ให้ทูลองค์นครำสำปันหนา ว่ากำปั่นที่ไปทัพนั้นกลับมา พบมังคลาเจ้าประเทศเขตกำพล | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะได้เป็นที่หวังเห็นอย่างคิด <bot>:เอาเป็นศิษย์อีกนครให้อ่อนหู แล้วจะได้ตรึกตรองหาช่องคู ปราบศัตรูแก้แค้นที่แน่นทรวง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูภูมิฐานศาลสรวงสุรารักษ์ <bot>:แฝงชะงักเงื้อมเงาคิรีศรี ศิลาลานแลสะอ้านสะอาดดี หอมมาลีกลิ่นกลบตรลบไพร | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงฉวยฉุดยุดยื้อไม่ถือผิด <bot>:ด้วยเป็นศิษย์สังเกตเหมือนเชษฐา พระเสสรวลชวนชิดเล่นปิดตา ให้พวกพ้องน้องยาอยู่โยงยืน | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เปลี่ยนเชือกเสาเพลาใบสายสมอ <bot>:ทั้งกว้านช่อเครื่องเสบียงเลี้ยงทหาร พระสั่งเสร็จเสด็จขึ้นมิทันนาน เข้าสถานปรางค์ปราสถาวร | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างล้มตายก่ายกองทั้งสองฝ่าย <bot>:จนสุริย์ฉายแสงกล้าในราศี บาทหลวงเร่งมังคลาอย่าช้าที ให้ขึ้นตีเอาชัยให้ได้การ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเรียกคนปรนนิบัติพลางจัดของ <bot>:เครื่องเงินทองสารพัดแกจัดหา ทั้งกระบี่ฝักทองของลงยา แกได้มาแต่สิงหลเพราะสนใจ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยิ่งแค้นคั่งนั่งนึกสะอึกสะอื้น <bot>:จนดึกดื่นดาวเคลื่อนทั้งเดือนดับ ไม่หลับใหลไสยาสน์ให้หวาดวับ จนฟ้าจับแสงทองผ่องโพยม ฯ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชวนพระยาวาโหมให้ลีลาศ <bot>:ชมปรางค์มาศเนาวรัตน์ประภัสสร เครื่องต่างต่างอย่างฝรั่งแท่นนั่งนอน ทั่วนครกลไกมีหลายพรรณ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายพระธิดาพระยาหญิง <bot>:สมรมิ่งดวงประไพอยู่ในสถาน ได้ยินว่าท้าวกุลากับอาจารย์ จากสถานพลัดมาพาราเรา | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นบิดามาง้อขอโอรส <bot>:จะเปลื้องปลดปล่อยไปเหมือนใจหวัง ด้วยเป็นเคราะห์เพราะผู้หญิงใช่ชิงชัง พระร่ำสั่งเสนาด้วยปรานี ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อยามเป็นเห็นหน้าพาสบาย <bot>:เห็นเจ้าตายใจพ่อระท้อเย็น โอ้แต่นี้มีแต่จะแลลับ มิได้กลับทวนทบมาพบเห็น | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางวัณฬามายังพระสังฆราช <bot>:เชิงฉลาดเล่าแจ้งแถลงไข ไม่สมหวังดังจิตที่คิดไว้ ต้องเกลี่ยไกล่กลับมาตรึกตราการ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเสนาข้าทูลละอองบาท <bot>:ปรึกษาราชการร้อนคิดผ่อนผัน ให้หาโหรมาทำนายทายลัคน์จันทร์ พระเคราะห์นั้นเธอจะร้ายถึงวายวาง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วสระสรงทรงเครื่องเรืองระยับ <bot>:ออกประทับพระโรงคัลด้วยหรรษา ทั้งสององค์พงศ์กษัตริย์ขัตติยา พวกเสนาพร้อมเพรียงกันเรียงราย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งถือตราราหูคู่กษัตริย์ <bot>:ใครแข็งขัดเข่นฆ่าให้อาสัญ ทั้งห้ามแหนแสนสุรางค์นางกำนัล ไม่หวงกันตามประสงค์จำนงใน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันลูกดีที่สมัครรักแม่พ่อ <bot>:จึ่งได้มรดกตกถึงเหลนหลาน จงอุตส่าห์พยายามตามบุราณ อย่าคบพาลผ่าเหล่าเสียเผ่าพันธุ์ ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ระโหยหิวหวิวไหวเมื่อไสยา <bot>:หอมสุมาลัยรอบขอบคีรี เสียงแหร่แหร่แม่ม่ายลองไนร้อง ประสานซ้องเสียงจังหรีดดังดีดสี | พระอภัยมณี | 69 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.