text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าท่านหรือคือเจ้าลังกาทวีป <bot>:อย่าเพ่อรีบเร็วไปจะใหลหลง ถึงม้าเดินน้ำได้ดั่งใจจง แม้นฝนลงถูกฤดูถึงรู้ทาง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดอุบายหมายมุ่งจนรุ่งเช้า <bot>:เข้าไปเฝ้าหน่อนาถในราชฐาน ทำทูลถามตามเรื่องเคืองรำคาญ พระกุมารเล่าแถลงให้แจ้งใจ | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าชิงผัวชั่วช้าส่วนฆ่าผัว <bot>:มันไม่ชั่วมั่งดอกหรือถือไฉน จนเกิดยุครุกรบทั้งภพไตร ก็เพราะใครเล่าขานางมาลี | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลูกจะดีมีครูไปอยู่วัด <bot>:หรือมาพลัดพลอยหลงว่าสงสาร ไม่ฝึกหัดลัทธิชำนิชำนาญ จึงรำคาญเคืองเข็ญถึงเช่นนี้ ฯ | สิงหไกรภพ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสองดาบสินีมีรับสั่ง <bot>:ให้ค้นทั้งป่าดงพงพฤกษา ไม่พบองค์ทรงศีลปิ่นประชา ให้เร่งมาทูลฉลองสองพระองค์ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณชวนสามพราหมณ์กับหลาน <bot>:ไปเตรียมการตรวจค่ายทั้งซ้ายขวา ให้ตีเกราะเคาะฆ้องกลองสัญญา วางเสือป่าแมวเซาคอยเฝ้าฟัง ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงโปรดเกล้าเอาบุญเถิดทูลกระหม่อม <bot>:น้องไม่ยอมแล้วที่จะพิสมัย ถึงโกรธาฆ่าฟันสู้บรรลัย พลางกราบไหว้วอนว่าจงปรานี ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วมิหนำซ้ำเอาไม้เท้าด้วย <bot>:ไม่เขินขวยขากทุดอ้ายมุสา แม้มิคิดนิดหนึ่งด้วยเวรา กูจะฆ่าเสียให้ตายวายชีวี ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุนีบาตฟาดเปรี้ยงเสียงสนั่น <bot>:พิลึกลั่นโกลาสุธาไหว ทะเลลมยมนาคงคาลัย เป็นคลื่นใหญ่ครื้นเครงละเวงวน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่ำวันนี้กูจะตีให้แตกยับ <bot>:เร่งกำชับทุกหมวดให้กวดขัน พอเย็นพยับอับสีรวีวรรณ พลขันธ์ตีฆ้องกลองสัญญา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาอยู่ในกรุงชวาก็ผาสุก <bot>:แต่ความทุกข์ยังไม่หายวายถวิล จะทูลลาไปกำราบปราบไพริน เสียให้สิ้นเสี้ยนหนามตามบุราณ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายย่องตอดตลอดออกข้างนอกป้อม <bot>:เที่ยวเดินด้อมดูไปจนไก่ขัน เข้าค่ายใหญ่ไฟสว่างดังกลางวัน ค่อยด้นดั้นด้อมมาพลับพลากลาง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าประคุณทูลหัวของลูกรัก <bot>:จะไกลพักตร์มารดรจะวอนหา สงสารนางพลางฟายฟูมน้ำตา แล้วกลืนกลั้นชลนาพลางให้พร | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยกกระบัตรหัศเกนตระเวนตรวจ <bot>:ทุกหมู่หมวดมุลนายทั้งซ้ายขวา ข้างฝั่งน้ำสำคัญนางวัณฬา ให้โยธาขึ้นสมทบบรรจบกัน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเช้าตรู่รีบไปอย่าได้หยุด <bot>:จงเร่งรุดไปให้ทันผันผยอง เป็นการด่วนเร่งไปดั่งใจปอง ขุนนางรองลงไปเห็นนายเรือ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังน้องตรองตรึกก็นึกรู้ <bot>:กตัญญูยอดดีจะมีไหน เพราะคุณติดคิดสนองจึงต้องไป ตามวิสัยสุริย์พงศ์วงศ์เทวา | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุมาลีคลี่คลายขยายรส <bot>:บุปผาสดส่งกลิ่นถวิลหวัง เธอพลิกฟื้นตื่นจากแท่นบัลลังก์ จึงตรัสสั่งมเหสีทั้งสี่นาง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์ละเวงวัณฬาราช <bot>:ออกอำมาตย์นอบน้อมอยู่พร้อมพรั่ง ให้เชิญท้าวเจ้าละมานขึ้นบัลลังก์ มีนางนั่งพัดวีให้ปรีดา | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่กูฟังวาจาน่าเหียนราก <bot>:ก็เพราะปากหยาบคายอ้ายตายโหง แลวก็เองมันชำนาญข้างการโกง มิด่าโผงตามสบายหลายประการ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันเสน่ห์เล่ห์ลมถมถนำ <bot>:ข้าเคยทำพญายักษ์รักใจหาย ให้ผูกจิตพิศวาสไม่คลาดคลาย จะช่วยแม่แก้อายอย่าวายปราณ | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้ตามไปในตำราว่าจะพบ <bot>:แต่เกลื่อนกลบกลับกลายหลายสถาน ต่อสิบสี่ปีเศษสังเกตกาล เยาวมาลย์จึงจะมาอยู่ธานี ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วทูลว่าถ้าหม่อมฉันทำขวัญแล้ว <bot>:อย่าให้แผ้วพานพบประสบสม ยายรับคำซ้ำว่าอย่าปรารมภ์ ให้นุ่งห่มขาวผ่องละอององค์ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวถึงอสุรีผีเสื้อสมุทร <bot>:แกว่งอาวุธไล่ขยับจับหางเสือ ฉุดกระชากหมายจะคว่ำเอาลำเรือ แล้วเงือดเงื้อกระบองใหญ่เป็นไฟโพลง | พระอภัยมณี | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แมงภู่ผึ้งคลึงเคล้าเกสรอ่อน <bot>:ลงเฟ้นฟอนของสดเพราะรสหวาน พิรุณโรยโปรยช่อพอประมาณ ในท้องธารไม่สู้ชุ่มพอนุ่มนวล | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แขกฝรั่งทั้งนั้นรีบผันผาย <bot>:พาเจ้านายวุ่นวิ่งทิ้งข้าวของ ลงเรือได้ให้ตรวจทุกหมวดกอง เสียข้าวของคนตายลงหลายพัน ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วันนั้นบ่ายฝ่ายนางกรีกุนน้อย <bot>:เดินคนเดียวเที่ยวสอยดอกบุปผา ค่อยลัดแลงแฝงพุ่มผกามา ถึงศาลาบ่อน้ำที่ทำไว้ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บริบูรณ์พูนสวัสดิ์พิพัฒน์ผล <bot>:ประชาชนเปรมปรีดิ์จะมีไหน ทั้งลูกค้ามาขายสบายใจ ของสิ่งใดมีมาทุกธานี ฯ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายพระจอมธิบดินทร์นรินทร์รัตน์ <bot>:ชุลีหัตถ์สมประสงค์จำนงสมร จึ่งทูลขอกัลยาพะงางอน ดวงสมรวรนุชพระบุตรี | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งกำปั่นตามเสด็จสักเจ็ดร้อย <bot>:เครื่องใช้สอยใส่แต่พื้นล้วนปืนผา กับข้าวของเครื่องเสบียงเลี้ยงโยธา ขุนเสนาทุกตำแหน่งไปแจ้งการ ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสร็จสำอางนางทรุดลงหยุดนั่ง <bot>:ด้วยกำลังโศกเศร้าให้เหงาหงิม สองกษัตริย์ตรัสเตือนไม่เยื้อนยิ้ม พระเนตรปิ่มเปี่ยมล้นชลนา | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายท่านท้าวบิตุรงค์ไปส่งเสร็จ <bot>:แล้วเสด็จกลับหลังทั้งพหล จัตุรงค์เสนาพลาพล จรดลกลับเข้าเขตนิเวศน์วัง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสียงข้าศึกครึกครื้นยิ่งตื่นวิ่ง <bot>:เสียงผู้หญิงกราดกรีดหวีดหวีดหวาย บ้างตกเรือนเปื้อนเปียกตะเกียกตะกาย บ้างกลัวตายต้องคุดคู้อยู่ในมุ้ง ฯ | พระอภัยมณี | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสด็จลงทรงกำปั่นสุวรรณรัตน์ <bot>:พร้อมขนัดพลนิกายกองซ้ายขวา นายทหารขานโห่ก้องโกลา ปืนสัญญายิงลั่นสนั่นดัง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสนาในไปประณตโอรสราช <bot>:เห็นผุดผาดผิวผ่องละอองศรี ไม่คลาดเคลื่อนเหมือนพระอภัยมณี ความยินดีเห็นจริงไม่กริ่งใจ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต้องอดใจไม่โกรธหวังโปรดสัตว์ <bot>:ถึงเคืองขัดก็เพราะถือเป็นฤๅษี ต้องอดใจตอบความตามคดี ท่านอย่ามีความโกรธพิโรธเรา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลูกหลากจิตบิตุรงค์ลุ่มหลงรัก <bot>:ดูผิวพักตร์หม่นหมองไม่ผ่องใส แล้วทูลความตามที่พระภูวไนย ตรัสขับไล่ไม่เสวยไม่เคยเป็น ฯ | สิงหไกรภพ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวลำกำปั่นที่เที่ยวเสาะ <bot>:ตามแก่งเกาะทะเลวนชลสาย พลางปรึกษาหมื่นขุนพวกมุลนาย จะยักย้ายแล่นไปทางไหนดี | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอาน้ำขนขึ้นไปไว้ให้มาก <bot>:ระวังยากเกิดยุคฉวยฉุกเฉิน ทั้งผู้คนไล่ไปไว้บนเชิงเทิน แล้วให้เดินคอยตรวจทุกหมวดกอง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครขับม้าพาพระน้อง <bot>:เที่ยวเก็บช้องนางหาบุปผาสด เก็บกระถินอินจันข้างบรรพต มาริมรถให้พระน้องสองบังอร | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วปักธงข้างประตูศัตรูเข้า <bot>:ให้มัวเมามืดคลุ้มกลุ้มตลบ จุดธูปเทียนเวียนรอบแล้วนอบนบ กว่าจะครบเจ็ดวันป้องกันภัย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สองภิรมย์สมสวาทในอาสน์รัตน์ <bot>:นางกษัตริย์เคียงข้างไม่ห่างเห พระมังคลาชื่นชมสมคะเน ไม่ห่างเหพระธิดายุพาพิน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนงเยาว์เสาวคนธ์วิมลมิ่ง <bot>:คิดจะยิงเสียให้สมอารมณ์หมาย พอเห็นหน้าลาลีเคียงพี่ชาย จึงขึ้นสายเกาทัณฑ์ค่อยผันแปร | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสามพราหมณ์ทราบความเสด็จกลับ <bot>:แต่งที่รับกับพระกฤษณา เกณฑ์พหลคนกำกับทำพลับพลา ดาดหลังคาพระที่นั่งบัลลังก์ทอง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอเชิญองค์เทพไทในสิงหล <bot>:มาช่วยย่นมรคาพาไปสม สองสมรเสมอจิตได้ชิดชม ขอให้สมปรารถนาอย่าช้าที | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางคำนับรับพรถาวรสวัสดิ์ <bot>:เชิญกษัตริย์สิ้นทั้งนั้นให้ผันผาย ขึ้นสรงชลบนบัลลังก์ที่นั่งราย เขาไขสายกลไกข้างใต้ดิน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายลูกสาวเจ้าลังการำภาสะหรี <bot>:สุลาลีนางยุพาอัชฌาสัย ให้ชาววังลังกาพวกข้าไท จัดตึกใหญ่ตึกน้อยนับร้อยพัน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะอุส่าห์ทาขมิ้นใส่กลิ่นด้วย <bot>:ไว้ผมมวยปักพุ่มใส่ตุ้มหู ด้วยเข้าหอพอให้เห็นน่าเอ็นดู จะได้อยู่ห้องน้องสักสองปี | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้อาลัยอัยกีโมลีโลก <bot>:จะแสนโศกเศร้าสร้อยคิดคอยหลาน เมื่อทูลลาสารพัดจะทัดทาน กรรมบันดาลดลใจมิให้ฟัง | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรือก็แล่นลมพัดปัดตะโพก <bot>:ขย่อนโขยกเต็มใบลมชายเขา ไม่ขัดขวางทางไปในสำเภา ทั้งน้ำข้าวเครื่องเสบียงพอเลี้ยงพล | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระหน่อนาถอาจองขึ้นทรงสิงห์ <bot>:ขึ้นตลิ่งเหลือตายทั้งนายไพร่ คอยรอราท่าพลสกลไกร ที่ขึ้นได้ไม่ตายเป็นหลายพัน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่จำใจไปบอกมิออกปาก <bot>:ลาลงจากอัฒจันทร์รีบผันผาย ถึงประตูดูดำเนินสะเทิ้นอาย พอสามนายเข้ามาหาจึงพาที | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะขึ้นบกยกย่ำค่ำวันนี้ <bot>:ระดมตีเมืองใหม่เอาไฟเผา กำชับไพร่ให้รู้อย่าดูเบา คอยตามเจ้าสินสมุทรคอยจุดไฟ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมโมลีศรีสุวรรณ <bot>:ครั้นสุริยันรุ่งเช้าเข้าโสรจสรง แล้วทรงเครื่องเคยประจญรณรงค์ มาขึ้นทรงพาชีให้คลี่คลาย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายกษัตริย์ภัทวงศ์ผู้ทรงเดช <bot>:ถึงประเทศนครามหาศาล จึ่งสั่งให้เสนีปรีชาชาญ ไปว่าขานแก่ฝรั่งริมฝั่งชล ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ยังไม่สมสวาทปรารถนา <bot>:สุขแก่ตาซึ่งประหวัดยังขัดสน ถ้าได้เสร็จสมคิดจิตกังวล ดอกอุบลก็จะเผยระเหยบาน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระนักธรรม์ผันพักตร์ไปทักษิณ <bot>:อาสน์เมฆินพาข้ามตามสิงขร พอเย็นย่ำยอแสงทินกร ถึงสิงขรเกาะแก้วพิสดาร ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอรุ่งเช้าแล้วจึงมาคอยท่าน้อง <bot>:ไปหาของกินพลางทางวิถี ม้าก็กลับโดดไปในนที พระภูมีกลับหลังยังนคร | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นเสือป่าแมวเซาเข้าสมทบ <bot>:ตีประจบวิ่งกลมเหมือนลมหวน สำหรับตีตัดทอนต้อนกระบวน ให้ถี่ถ้วนสารพัดตัดเสบียง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวทศวงศ์องค์พระมเหสี <bot>:สุมาลีกับลูกรักนักสนม อุตลุดยุดเหนี่ยวกันเกลียวกลม บ้างลุกล้มหลบลี้เที่ยวหนีไฟ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงปรึกษาหารือพราหมณ์สุทัต <bot>:พลางแจ้งอรรถบอกกล่าวเล่าขยาย ตั้งแต่แรกอนุสนธิ์ไปจนปลาย ตามอุบายแกมากล่าวแต่เช้าวาน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตรัสกับท่านครูหมอผู้เฒ่า <bot>:โรคข้าเจ้านี้ท่านเห็นเป็นไฉน รับประทานหยูกยามาแต่ไร มันก็ไม่ถูกต้องหรือกองกรรม | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีธุระจะลาจากฝ่าเท้า <bot>:แล้วก้มเกล้ากราบงามลงสามหน ออกไปลับกลับกลายกายสกนธ์ เป็นปักษินบินบนโพยมมาน | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางกอดจูบลูบไล้ปราศรัยถาม <bot>:พ่อสงครามครั้งนี้เศร้าสีสัน ต้องทำศึกดึกดื่นทุกคืนวัน จึงผิดพรรณเผือดพักตร์เพราะหนักแรง | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันหนึ่งครูผู้เฒ่าเล่าก็ว่า <bot>:เกณฑ์ลังกายังไม่สูญประยูรศักดิ์ แล้วทายว่าข้าศึกที่ฮึกฮัก จะกลับรักร่วมจังหวัดปัถพี ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวถึงนางอสุรีผีเสื้อน้ำ <bot>:อยู่ท้องถ้ำวังวนชลสาย ได้เป็นใหญ่ในพวกปีศาจพราย สกนธ์กายโตใหญ่เท่าไอยรา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อสุรินทร์ยินคำยิ่งซํ้าแค้น <bot>:กระทืบแท่นขึงสง่านัยน์ตาเขียว น้อยไปหรือดื้อดีเช่นนี้เจียว มันคนเดียวฆ่าตายจะหายความ | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นสำเร็จเสร็จสั่งขุนอำมาตย์ <bot>:ไปเฝ้าบาทพระนักสิทธ์ดั่งจิตหมาย กับฤๅษีที่กุฎาเสนานาย เชิญผันผายตามเสด็จมาเขตคัน | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระชื่นชอบตอบว่าปัญญาน้อง <bot>:ช่างตรึกตรองต้องจิตคิดประสงค์ เห็นจะได้ชัยชนะในณรงค์ มันก็คงยกมาคอยราวี | สิงหไกรภพ | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พนักงานอ่านเนื้อความออกตามเรื่อง <bot>:พระมิ่งเมืองจอมลังกามหาสวรรย์ ด้วยทราบตามความขำที่สำคัญ นางสุวรรณมาลีที่มีคาว | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางโฉมยงทรงฟังช่างฉอเลาะ <bot>:กลั้นหัวเราะรับขวัญด้วยหรรษา เออนี่แน่แม่จะถามตามสัจจา พระมารดารูปราวสักคราวใคร ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโยธาการะเวกทั้งเล็กน้อย <bot>:ไม่หนีถอยรบรับสลับสลอน อันฝูงคนฝนช่วยไม่ม้วยมรณ์ ครั้นแดดอ่อนฤทธิ์หายค่อยคลายมนต์ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงตรัสสั่งตั้งแต่งตำแหน่งที่ <bot>:หมู่มนตรีพร้อมหมดมียศศักดิ์ ให้สั่งเวรเกณฑ์ระดมเลกสมยักษ์ ให้พร้อมพรักไพร่นายฝ่ายกุมภัณฑ์ | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงเลือดเนื้อเมื่อน้องต้องประสงค์ <bot>:พี่ก็คงยอมให้มิได้หวง แต่ลูกเต้าเขาไม่เหมือนคนทั้งปวง จะได้ช่วงชิงให้ไปกระนั้น | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฉวยขัดข้องต้องอยู่นานสงสารแม่ <bot>:ผู้เดียวแท้สิ้นสุดที่อุดหนุน เห็นแต่ปู่อยู่ใกล้น้ำใจบุญ จงการุญอย่าให้มีราคีพาน ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโฉมยงทรงฟังยังไม่แจ้ง <bot>:จับพระแสงเสด็จมายังหน้าฉาน เสนาพร้อมน้อมประณตบทมาลย์ ตานายด่านตัวสั่นรำพันทูล | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สองเดือนครึ่งถึงอ่าวเมืองสิงหล <bot>:ประชาชนไพร่นายทั้งซ้ายขวา ลงเรือช่วงล่วงเข้าในลังกา แวะเข้าหาขุนด่านชานนคร | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งม่วงปรางลางสาดหล่นกลาดกลิ้ง <bot>:ที่ติดกิ่งสุกงอมหอมนักหนา ขนุนขนันพันธุ์ดกฝูงนกกา เป็นภักษาสัตว์ไพรในอรัญ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระโห้เรียงเคียงกระโห้ขึ้นโบกหาง <bot>:ลอยสล้างกลางกระแสแลสลอน มังกรเกี่ยวเลี้ยวลอดกอดมังกร ประชุมซ่อนแฝงชลขึ้นวนเวียน | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อกษัตริย์หัสไชยเข้าไปเฝ้า <bot>:พระเรียกเข้าไปที่แท่นแสนสงสาร พานพระศรีที่บัลลังก์ตั้งประทาน ให้กุมารร่วมเสวยชมเชยพลาง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โจรสุหรั่งฟังนางว่าช่างพูด <bot>:บิดตะกูดเกเรทำเผลไพล่ จะพาเจ้าเข้าฝั่งก็ยังไกล อดอยู่ไม่ได้ดอกบอกจริงจริง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระบวนแห่แตรสังข์ให้พรั่งพร้อม <bot>:ไปรับจอมนครินทร์ปิ่นสยาม จงจัดแจงตามยศให้งดงาม แล้วรีบตามลงไปดั่งใจปอง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นชายใดได้ยลวิมลโฉม <bot>:หวังประโลมหลงเล่ห์เสน่หา กับนารีที่ได้หัดเพลงศัสตรา คอยรักษาองค์นางข้างละพัน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท่านเอ็นดูชูช่วยขอเดินสาร <bot>:พอถึงบ้านเมืองได้ดั่งใจหมาย แม้นมิช่วยชีวงก็คงตาย จริงหนานายโปรดเกล้าเอาแต่บุญ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วอารักษ์ควักล้วงเอาดวงเนตร <bot>:สำแดงเดชเหาะกลับไปลับหาย ทั้งกายสั่นพรั่นตัวด้วยกลัวตาย พอฟื้นกายก็พอแจ้งแสงตะวัน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วสวมทรงมงกุฎบุษยรัตน์ <bot>:กรรเจียกจัดจอนรายดอกไม้ไหว ห้อยอุบะมะลิลาสวมมาลัย หมายจะไปเกี้ยวชู้ได้ดูงาม | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชื่อว่าวิทยามนตร์นางคนโปรด <bot>:คงเป็นโสดสมคะเนมเหสี อย่าเพ่อนึกฮึกไปเป็นไรมี ได้ดูดีกันสินะไม่ละกัน | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระนุชบุตรีศรีสวัสดิ์ <bot>:นางกษัตริย์เศร้าสร้อยละห้อยหวน นึกปรานีศรีสุวรรณยิ่งรัญจวน มาหมองนวลเหนื่อยยากลำบากองค์ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:การเวทมนตร์สนธยายอย่าได้ขาด <bot>:อย่าประมาทของสำหรับเคยนับถือ จงคิดอ่านการประจญแต่ต้นมือ มันจะรื้อเรียกหาเองอย่าไป ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางละเวงเกรงว่าพวกข้าศึก <bot>:จะหาญฮึกรบพุ่งเอากรุงศรี อนึ่งพระอนุชากับสามี ได้หมอดีมาแก้จะแปรปรวน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางยุพามาพบพวกนายทัพ <bot>:ต่างรอรับพวกพหลพลขันธ์ ประชุมได้ไพร่นายเป็นหลายพัน สมทบกันตามลูกสาวเจ้าลังกา ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางขึ้นทรงมณฑปที่ยอดเขา <bot>:ถือหลอดเป่าเป็นสำคัญเสียงหวั่นไหว ฝ่ายพวกบ่าวชาวป่าพนาลัย ต่างคนได้ยินเสียงสำเนียงดัง | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เฉื่อยเฉื่อยชื่นรื่นรินกลิ่นกุหลาบ <bot>:หอมอังกาบแกมลำดวนหวนระเหย ชื่นอารมณ์ยมโดยโรยรำเพย พระชื่นเชยปรางน้องประคองกร | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าเคียงข้างพลางชี้ว่าวิหค <bot>:โน่นแน่นกโนรีเจ้าพี่เอ๋ย พลางหยอกเอินเดินพิศเฉียดชิดเชย เจ้าพราหมณ์เลยเป็นนางไม่ห่างองค์ | สิงหไกรภพ | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงว่าแต่เจ้าคุณยังวุ่นวิ่ง <bot>:ราวกันลิงรบสู้ดูเถิดหวา ใครเก่งเหล็กเก่งไหลใช้ปัญญา จะได้มาช่วยฝ่าเท้าเมื่อคราวจน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมังคลาว่าได้สมอารมณ์นึก <bot>:ที่ตรองตรึกไว้คงได้เครื่องใช้สอย พอตั้งตัวได้สักพักไม่หลักลอย จึงจะค่อยพยายามไปตามบุญ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต้องประสงค์วันไรจะไปเฝ้า <bot>:ข้าพเจ้าหูเป็นผีดีหนักหนา ถึงใครพูดติฉินการนินทา ก็มาปรากฏรู้เพราะหูไว ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าช่วยพ่อขอให้พบประสบพักตร์ <bot>:อย่าหาญหักห่างเหเสน่หา แม้ไม่เห็นเว้นหายหลายเวลา เห็นชีวาพ่อไม่รอดคงวอดวาย ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วทูลความตามเรื่องในเมืองยักษ์ <bot>:ได้นงลักษณ์เหมือนจิตคิดประสงค์ แล้วแก้ไขใส่ความ[๗]รามวงศ์ อยู่ด้วยองค์อัยกีไม่ลีลา ฯ | สิงหไกรภพ | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นตามไปคงจะได้เสด็จกลับ <bot>:อันตำรับนี้แน่ไม่แปรผัน จงรีบไปในวันหนึ่งสองวัน จะได้องค์ทรงธรรม์มากรุงไกร ฯ | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้างทัพหน้าวาหุโลมประโคมฆ้อง <bot>:เสียงกึกก้องธรณินแผ่นดินไหว จัตุรงค์โยธาเสนาใน ก็ยกไปตามทางกลางบุรินทร์ ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.