text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกทัพหลังคั่งคับช่วยทัพหน้า <bot>:เที่ยวจุดไฟไหม้หลังคาติดฝาเฝือง เสียงผางโผงโพลงพลุ่งเพลิงรุ่งเรือง ชาวบ้านเมืองวุ่นวิ่งเป็นสิงคลี | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งบังคมประนมสนอง <bot>:อันพวกพ้องโจรเรือเหมือนเสือกล้า ทุกถิ่นฐานบ้านเขตไม่เมตตา จะซื้อหาเห็นไม่ได้ดังใจจง ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กำปั่นรบแต่บรรดาอยู่ท่าน้ำ <bot>:เร่งกันทำจัดแจงแต่งพหล เปลี่ยนเชือกเสาเพลาใบทั้งไกกล ให้เร่งขนเครื่องเสบียงลำเลียงลง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมนคเรศเกศกษัตริย์ <bot>:ได้ทราบอรรถทรงธรรมก็หรรษา พระจึ่งให้คลี่สารอ่านสารา พระมังคลากราบก้มบังคมคัล | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลุกขึ้นนั่งตั้งสง่านุ่งผ้ารัด <bot>:เสื้อกระหวัดเฉวียงวกปกอุระ ขู่สำทับรับหมดไม่ลดละ เป็นคนจะกลัวตายนึกอายจริง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตั้งโห่โยธาสิบห้าหมื่น <bot>:เสียงครึกครื้นพื้นพิภพสยบสยอง เดินธงเทียวเขียวเหลืองดูเนืองนอง ยกข้ามท้องทุ่งมายังธานี | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่ยกไปไม่งามเป็นความชั่ว <bot>:ไปแก้ตัวเสียให้เลิศประเสริฐศรี ให้เห็นว่ามากำราบปราบไพรี ได้พบพี่พบอาพูดจากัน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จำจะเข้าทางกสิณดูถิ่นฐาน <bot>:พวกวงศ์วานว่านเครือจะเหลือหลง หรือสูญญาติขาดแผ่นดินสิ้นชีวง เสด็จตรงเข้ากุฎีที่สำราญ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ย่อมพากเพียรเรียนไสยศาสตร์เวท <bot>:สิ่งวิเศษสืบเสาะแสวงหา ได้ป้องกันอันตรายนครา ตามกษัตริย์ขัตติยาอย่างโบราณ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระสุดสาครบวรนาถ <bot>:จะลีลาศข้ามมหาชลาไหล ยักขินีชี้เชิญเสด็จไป ให้ชมในเงื้อมชะง่อนก้อนศิลา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางรับสั่งบังคมบรมนาถ <bot>:มาปราสาทสั่งขรัวนายทั้งซ้ายขวา กำชับเหล่าสาวสรรค์ฝูงกัลยา ดูตรวจตราเครื่องอานเตรียมการไว้ ฯ | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรือก็เรียงเคียงกันกระชั้นชิด <bot>:พวกโจรคิดแต่จะเผาเอาข้าวของ จึงเร่งพวกสารวัตรปลัดกอง ให้สำรองไฟกรดหมดทุกนาย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้พบพานหลานแก้วแคล้วพระพี่ <bot>:จะร้ายดีมิได้เห็นเป็นไฉน ทูลพลางทางสะท้อนถอนฤทัย ชลนัยน์คลอเนตรเวทนา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นึกขยิ่มอิ่มใจในผู้หญิง <bot>:หมายว่าจริงตรองตรึกไม่นึกแหนง บาทหลวงเฒ่าเจ้ากรรมมันสำแดง คิดจัดแจงเขียนรูปนุชบุษบง | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเครื่องอานพานพระศรีที่ลูกหลวง <bot>:ตามกระทรวงโอรสแจกกฎหมาย แล้วสั่งให้ไปบูรีตามพี่ชาย พระผันผายจากบัลลังก์เข้าวังใน ฯ | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสามพราหมณ์สามทัพไม่ยับยั้ง <bot>:หมายจะพังป้อมประตูเข้าสู้ไล่ ให้เอาโซ่ทำขั้นเป็นบันได ขึ้นชิงชัยชาวพลบนกำแพง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเคียงคลอรอนางกลางอากาศ <bot>:นํ้าค้างสาดซาบสกนธ์ดังฝนฝอย ฝูงปักษาการเวกแฝงเมฆลอย ตัวน้อยน้อยนํ้าเสียงสำเนียงเย็น | สิงหไกรภพ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปเที่ยวเล่นเห็นดอกไม้แล้วใจอยาก <bot>:จะใคร่ฝากดวงเนตรของเชษฐา ก็จนใจไกลทางต่างสุธา แต่น้ำตานี้แลฟูมละลุมลง | นิราศเมืองแกลง | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้างโน้นมีปี่เป่าเป็นเจ้าเล่ห์ <bot>:ฝ่ายข้างนี้มีเสน่ห์เหมือนนึกหมาย แต่สตรีดีกว่าจึงพาชาย ให้หลงตายติดขังอยู่วังใน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ พระโยคีมีศีลได้ยินถาม <bot>:เธอแจ้งความบทเบื้องเรื่องมัจฉา ออเงือกน้ำนงคราญผู้มารดา กลับเพศมาเป็นมนุษย์ผุดผ่องพรรณ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสั่งนุชบุษบงอนงค์สมร <bot>:จงวายร้อนเถิดจะสมอารมณ์ถวิล สั่งพี่เลี้ยงกนิษฐายุพาพิน กว่าจะสิ้นสุริยนสนธยา | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างบ่นว่ามาลีที่ในสวน <bot>:แก้วกุหลาบลำดวนจวนจะร่วง แล้วทูลแก้วเกษราธิดาดวง ไปสวนหลวงเล่นสักวันหรือขวัญตา ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:พระจันทร์โอภาสด้วย <bot>:ราตรี แสงสว่างแผ้วพันสี ส่องหล้า กษัตริย์อ่าอินทรีย์ เรืองรุ่ง งามนา บุตรที่ดีรุ่งหน้า พวกพ้องพงศ์พันธุ์ ฯ | โคลงโลกนิติ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันเรื่องราวเขาเที่ยวเกี้ยวผู้หญิง <bot>:ทั้งอ้อยอิ่งกลอกกลับหญิงนับถือ ถึงแม่เองรบตีมีฝีมือ ยังต้องรื้อกลับเป็นเมียเขาเคลียคลอ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:น่าสงสารการชายตายเพราะหญิง <bot>:ไม่ควรชิงพระธิดามารศรี จะผูกพันกันไว้เป็นไมตรี จึงพาทีมิให้หมางระคางคำ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จัดพวกพ้องกองละพันสำคัญรบ <bot>:รู้หลีกหลบล้างศึกเคยฝึกฝน ค่อยแฝงฝั่งบังไฟทั้งไพร่พล ลอบขึ้นบนบกได้เหมือนใจนึก | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเงือกน้ำบอกสำคัญว่านั่นแล้ว <bot>:คือเกาะแก้วพิสดารเป็นชานเขา พระฟังนางสร่างโศกค่อยบรรเทา จึงว่าเราเห็นจะรอดไม่วอดวาย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางรับเครื่องสังเวยนมเนยหวาน <bot>:สำแดงการบอกหมดอย่าโฉดเขลา แม้นท่านไปตามกระบิลพ้นถิ่นเรา จะไปเข้าเมืองแขกแปลกตระกูล | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอปากน้ำนำผู้ถือหนังสือลับ <bot>:มาคำนับทูลแจ้งแถลงไข ว่าบุตรท้าวเจ้าพาราสุลาลัย ฝรั่งใหญ่ยกมาตั้งอยู่ลังกา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อยู่วันหนึ่งถึงเวลาสิทธาเฒ่า <bot>:สำรวมเข้านั่งฌานกุมารหนี ลงเล่นน้ำปล้ำปลาในวารี แล้วขึ้นขี่ขับขวางไปกลางชล | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระชนนีตีลูกสาวเล็บยาวหยิก <bot>:ทั้งสองนางต่างกระซิกกันแสงศัลย์ อยู่เฝ้าพี่ที่เสวยเคยทุกวัน ทำเชิงชั้นหมั่นไส้กระไรเลย ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลงจากอาสน์นาดกรายไปท้ายเขา <bot>:ตามลำเนาสิงขรชะง่อนผา เป็นโตรกตรอกซอกหินล้วนศิลา มีธาราไหลย้อยดูพรอยพราย | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หนุ่มหนุ่มเกี้ยวเบี้ยวบิดไม่คิดคบ <bot>:เหตุเพราะสบเชิงเพื่อนจึงเชือนเฉย แต่เมืองเราชาวบุรีนี้ไม่เคย อย่าหลงเลยเล่นเพื่อนไม่เหมือนจริง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางนั่งชี้นี่นั่นรำพันบอก <bot>:สุราจอกจับจิบคอยหยิบแถม พระอภัยไม่อิ่มนั่งยิ้มแย้ม นางป้อนแกล้มกล้ำกลืนยิ่งชื่นใจ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเป็ดไก่หมูหันพรรณลูกไม้ <bot>:เอาจัดใส่สารพัดไม่ขัดสน ทั้งเกาเหลาวางระยะไม่ปะปน พวกเครื่องต้นแต่งใส่หลายประการ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ส่วนนารีพี่น้องสองสดับ <bot>:น้อมคำนับทูลความตามภาษา ข้าเป็นพี่นี้ชื่อยุพาผกา นางสุลาลีวันนั้นเป็นน้อง | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เร่งถอยทัพเถิดหวาช้าไม่ได้ <bot>:เกิดศึกใหญ่ติดพันกันหนักหนา แล้วแกสั่งเสนีผู้ปรีชา ให้ถอยล่ารีบตรงไปลงเรือ ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้รบพุ่งมุ่งหมายมาหลายครั้ง <bot>:มิได้ยั้งตรองตรึกจึ่งฮึกเหิม ทำเคืองขัดพระอัชฌามาแต่เดิม ตั้งแต่เริ่มแรกบำรุงกรุงลังกา | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประยงค์แย้มแกมสุกรมนมสวรรค์ <bot>:มะลิวัลย์มะลิลาแก้วกาหลง ทั้งคัดเค้ากฤษณาจำปาดง มหาหงส์หางนกยูงพุ่งขจร | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้พร้อมพรั่งตั้งสัตย์สวัสดี <bot>:จึงเป่าปี่ปลุกทัพให้กลับฟื้น อันฝรั่งทั้งนั้นไม่ทันรู้ จึงวิ่งกรูเกรียวแยกกันแตกตื่น | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยข้าศึกฮึกฮักมาหนักแน่น <bot>:เตรียมโล่แพนหอกคู่ธนูศร แม้นสู้ถึงอาวุธสั้นได้ราญรอน ไว้แซกซ้อนปืนนกสับคาบศิลา | พระอภัยมณี | 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกพี่เลี้ยงสี่นางค่อยสร่างทุกข์ <bot>:ถอนไรจุกแล้วก็ผลัดกันตัดผม พระบุตรีมิได้จากแท่นบรรทม ทำระบมบอกป่วยด้วยมารยา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วว่าดีมีถมดอกนมเนย <bot>:ขอให้เคยคู่แฝดสักแปดคราว แล้วเลือกสรรบรรดานางข้าหลวง ดูงามท่วงทีละมุนพึ่งรุ่นสาว | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ทรงโฉมประโลมโลก <bot>:ค่อยสร่างโศกสร่างทุกข์เป็นสุขา สถิตแท่นแสนสบายท้ายเภตรา เรียกลูกยาเข้ามาถามถึงความนาง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เมื่อจากเมืองมาในป่าพนาศรี หยุดนอนค้างนางยักษ์พาเอาข้านี้ มาทุบตีชีวันถึงบรรลัย | สิงหไกรภพ | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะแก้ไขไล่ตีขับผีสาง <bot>:ให้สิ้นรางควานทับก็กลับหาย แต่อยู่ห่างอย่างนี้ที่ดีร้าย จะมุ่งหมายนั้นไม่แน่เหมือนแลดู ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่างพระจอมอิศโรท้าวโกสัย <bot>:ตรัสเอาใจสังฆราชปรารถนา จะมิให้ชิงชังมังคลา ค่อยพูดจาวิงวอนให้อ่อนใจ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วกราบกรานท่านโยคีมุนีนาถ <bot>:อันเปรมปราชญ์สมถวิลสิ้นสงสัย พระทรงพรตพจนาจงคลาไคล พากันไปกุฎีเถิดสีกา | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันเปรี้ยวหวานจืดเค็มเองเต็มอก <bot>:อย่ามุ่นหมกให้มันวุ่นจะขุ่นหมอง อันฉันทาคติเร่งตริตรอง จงตัดช่องผ่อนผันให้บรรเทา | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หรือจะใคร่ให้หม่อมฉันไปกรานกราบ <bot>:โปรดให้ทราบสารพัดไม่ขัดขวาง จะให้เขาเข้ามาหึงจนถึงปรางค์ ก็ผิดอย่างยิ่งจะช้ำระกำกรม | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงศีลจึ่งแสดงให้แจ้งอรรถ <bot>:สารพัดมันเผือกท่านเลือกสรรค์ โอชารสหมดจริงทุกสิ่งอัน สารพันเอมโอชโภชนา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงเขาใหญ่ในน้ำง้ำชะเงื่อม <bot>:พระหลบเลื่อมเลี้ยวลัดฉวัดเฉวียน เข้าหาดทรายชายตื้นขึ้นบนเตียน เที่ยววิ่งเวียนวนรอบขอบคิรี | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะต้องเกี้ยวเกี่ยวดองลองดูหน่อย <bot>:นึกว่ากลอยกินเล่นเป็นไฉน แต่นิ่งนึกตรึกตรองทำนองใน เห็นจะได้สมคะเนด้วยเล่ห์กล | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พึ่งรุ่นแรกแตกเนื้อเหลือแฉล้ม <bot>:เมื่อยิ้มแย้มแก้มอย่างมะปรางเปล่ง ค่อยเลิกสไบไม่ให้ตึงตะลึงเล็ง แลอุระช่ะช่างเต่งดูเคร่งครัด | พระอภัยมณี | 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสวมสอดกอดจูบรักรูปกลิ่น <bot>:ไม่ขาดศีลหรือพุคะนี่ไฉน พระเบือนบอกหยอกเล่นจะเป็นไร แล้วแฝงใบบัวหนีไปลี้ลับ | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระชื่นชอบปลอบถามถึงความคิด <bot>:นางป้องปิดมิได้พร้องสนองสาร แล้วทูลว่าถ้ามิเสร็จสำเร็จการ จงประหารชีวันให้บรรลัย | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางปีศาจล่วงรู้เพราะหูผี <bot>:แจ้งคดีเล่าแก่บุตรไม่มุสา เมื่อเดือนก่อนกูเที่ยวไปในคงคา มันรบราฆ่าฟันกันบรรลัย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:บางคูเวียงเสียงสงัดล้วน <bot>:สวรไสว เวียงชื่อศรีท้าวไท ท่านตั้ง เวียงราชคลาศแคล้วไกล กลับรฦกนึกเอย ยามยากจากเมืองทั้ง ถิ่นปลื้มลืมกเษม | นิราศสุพรรณ | 79 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เผยลุกเรียกหาพระยาแขก <bot>:อย่าตื่นแตกนิ่งอยู่กูจะสอน ลุกขึ้นกินข้าวปลาอย่าอาวรณ์ จะให้จรกลับพาราไปหาเมีย ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ราชการงานก็ทำไว้สำเร็จ <bot>:คอยเสด็จอยู่ที่นี่ไม่หนีหลบ เสด็จถึงจึงหมอบเฝ้านอบนบ พรั่งพร้อมครบเครื่องเสวยไม่เฉยเชือน ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งลังกากองหน้านั้น <bot>:เจ้าหัสกันกำกับทัพทหาร ต่างแล่นข้ามตามเข็มเต็มชำนาญ หมายประมาณมุ่งมาทิศอาคเนย์ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายไทท้าวเจ้าชวารายานั้น <bot>:เกษมสันต์ฟังเสนาะเพราะหูเหือง มีบัญชาให้ไปหาพวกแขกเมือง ได้รู้เรื่องราชการสถานใด | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุมาลีมีพระแสงกวัดแกว่งฟาด <bot>:ถูกตายกลาดดาษดื่นพวกอื่นหลบ พอพวกพ้องสองพาราตามมาพบ ช่วยกันรบรับพลางตามทางไป ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงเขตคุ้งกรุงผลึกเสียงครึกครื้น <bot>:ดูดังคลื่นข้ามมหาชลาไหล ด้วยหลายเมืองเนืองแน่นแล่นไรไร พลไพร่โห่ลั่นสนั่นดัง ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนนางฝาหรั่งนั่งคำนับ <bot>:ฟังบังคับจะแจ้งแถลงไข ที่บาทหลวงแกประสงค์จำนงใจ ก็รีบไปแปลงแปลกเป็นแขกจาม | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นัดดาดูรู้แจ้งจึงแกล้งพูด <bot>:เข้าตรีทูตถึงตัดอติสาร เป็นโรคาสารบิดพิสดาร ดูอาการเกือบสวรรคครรไล ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะตั้งสัตย์ตัดขาดเสียชาตินี้ <bot>:ไม่ขอมีคู่ครองร่วมห้องหับ ขอพี่นางต่างพยานที่การลับ แม้กลายกลับก็มิใช่ใจสตรี ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ไม่งามความอายอยู่ภายหน้า <bot>:เขาจะว่าเจ้าเมืองผลึกสึกฤๅษี นานนานหน่อยคอยท่าฤกษ์พาดี อย่าให้มีมลทินที่นินทา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วให้ไปไต่ถามตามฝรั่ง <bot>:ว่ามาตั้งอยู่ทำไมในสิงหล พวกคนใช้ไปถามตามยุบล กับขุนพลที่สำหรับกำกับเรือ | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนงเยาว์เสาวคนธ์วิมลโฉม <bot>:ชวนวาโหมขึ้นบกยกทหาร ยับโยธาวาหุโลมโถมทะยาน เข้ารุกรานรบฝรั่งเมืองลังกา | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เดินกระบวนทวนธงตรงไปอ่าว <bot>:บ้างโห่ฉาวฆ้องดังระฆังขาน ถึงประทับรอราอาชาชาญ หยุดที่ด่านท่าสำนักตำหนักแพ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอถึงยังลังกาอาณาเขต <bot>:ถิ่นประเทศภพไกรไอศวรรย์ เห็นเรือแพคับคั่งประดังกัน ล้วนกำปั่นรบเรียงเคียงประดา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชิญเจ้าพราหมณ์สามนายไปกำกับ <bot>:จะได้รับแก้ไขในวิถี ถ้าแม้นได้ฤกษ์พาเวลาดี จึ่งค่อยกรีธาทัพออกรับรอง ฯ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสด็จออกนอกวังสะพรั่งพร้อม <bot>:ฝ่ายพระจอมกรุงไกรไอศวรรย์ คอยฤกษ์ดีที่จะจรจากเขตคัน โหรานั้นนับยามตามตำรา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายท่านครูผู้ชำนาญในการยุทธ์ <bot>:เตรียมอาวุธสาตราแต่มาถึง จะคิดอ่านปล้นค่ายอย่าให้อึง เวลาถึงสามยามจะตามตี | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สังเกตจำตำแหน่งคลางแคลงจิต <bot>:ตะลึงคิดพิศวงให้สงสัย ที่เมืองอยู่ดูแลไม่แน่ใจ พระตรงไปหรดีวิถีทาง ฯ | สิงหไกรภพ | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเทวสินธุ์จินดาทั้งราเมศ <bot>:พลางน้อมเกศอภิวันท์ด้วยหรรษา จึ่งทูลความตามระบอบตอบบัญชา อย่าได้ปรารมภ์ไปในอนงค์ | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะตัดขาดญาติมิตรไม่คิดบ้าง <bot>:เหมือนลบล้างเหล่ากอไม่หลอเหลือ อนึ่งหน่อวรนาถเป็นชาติเชื้อ ไม่ไว้เยื่อใยติดผิดโบราณ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วลานางย่างเยื้องชำเลืองเหลียว <bot>:ให้เปล่าเปลี่ยวเสียวทรวงสะท้อนถอน ขึ้นทรงนั่งหลังพระยาม้ามังกร แล้วหยุดหย่อนยืนยั้งเหลียวหลังแล | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอวายวางข้างบาทบทเรศ <bot>:พระปิ่นเกศกษัตริย์ชาติราชหงส์ ถึงชาตินี้มิได้อยู่เป็นคู่คง ขอพบองค์ภูวนาถทุกชาติไป | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เพราะอ้ายเฒ่าสังฆราชชาติอังกฤษ <bot>:มันช่างคิดพาเจ้าให้เศร้าหมอง จนพวกเราหนาวล้นจนขนพอง เห็นจะต้องหนีมันเป็นมั่นคง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันเมืองเซ็นเป็นคู่ได้สู่ขอ <bot>:ฝ่ายแม่พ่อก็อุ้มนางไปวางตัก ชายกอดแอบแนบชิดจุมพิตพักตร์ ให้คนเห็นเป็นว่ารักด้วยภักดี | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:บางคาบภาณุมาศขึ้น <bot>:ทางลง ก็มี บางคาบเมรุบ่ตรง อ่อนแอ้ ไฟยมดับเย็นบง- กชงอก ผานา ยืนสัตย์สาธุชนแท้ ห่อนเพี้ยนสักปาง ฯ | โคลงโลกนิติ | 84 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสนาใหญ่สั่งเวรเกณฑ์กำปั่น <bot>:เร่งให้ทันเร็วรัดอย่าขัดขวาง สักสิบลำทำใบสายระยาง จัดขุนนางอาสาจามตามบาญชี | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระนิ่งนึกปรึกษาพวกข้าเฝ้า <bot>:จะเป็นชาวชั้นฟ้าในราศี หรือผีสางกลางป่าพนาลี ใครเห็นดีร้ายบ้างเป็นอย่างไร ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เกิดนิมิตผิดประหลาดอนาถนัก <bot>:พระทรงศักดิ์กรุณาเมตตาหลาน ให้โหรทายรายดีที่รำคาญ ในอาการความฝันที่รัญจวน ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่างพระองค์ทรงโลกเฉลิมภพ <bot>:ได้ฟังจบเขาแสดงแจ้งนุสนธิ์ โองการตรัสข้อความตามยุบล เราก็จนใจนักหนาเสนานาย | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ผูกชฎาอาภรณ์โพกกระหวัด <bot>:ประคำซัดสวมมือเหมือนฤๅษี มานั่งเรียงเคียงกันอัญชลี พระโยคีขัดสมาธิบนอาสน์รัตน์ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้าหาไม่ไหนน้ำหน้าอ้ายฝรั่ง <bot>:จะเห็นวังเวียงราชอย่ามาดหมาย แต่รบกับทัพเรือก็เหลือตาย อยู่ที่ปลายแดนด่านชานชลา ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฉวยหวนหุนฉุนเคืองที่เรื่องคิด <bot>:แม้นมิมิดโทษจะกลับเข้าทับถม เดชะบุญเหมือนว่าอย่าปรารมภ์ คงจะสมที่ประสงค์จำนงปอง | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาถึงบางธรณีทวีโศก <bot>:ยามวิโยคยากใจให้สอื้น โอ้สุธาหนาแน่นเปนแผ่นพื้น ถึงสี่หมื่นสองแสนทั้งแดนไตร | นิราศภูเขาทอง | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อยู่กับครูผู้ใดมิได้แจ้ง <bot>:ด้วยนางแปลงเป็นแขกแปลกภาษา ให้เชิญพระแสงแกล้งใช้ใกล้กายา นางบุญจารีหมายว่าชายชาญ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่อำพรางทางที่จะประสงค์ <bot>:แม้นจำนงแล้วจะแจ้งแถลงไข ท่านจะชอบวิชาการสถานใด สุดแต่ใจเถิดจะบอกไม่หลอกลวง ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกชาวเมืองเลื่องลือระบือข่าว <bot>:มามี่ฉาวรับกระดาษศาสนา ไปอ่านเรื่องเมืองสวรรค์เห็นทันตา เจ้าพาราทราบสิ้นก็ยินดี | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้แจ้งความว่าเราเข้ามาชิด <bot>:แม้จะปลิดเอาศีรษะก็จะได้ คิดแล้วลักชักดาบอันปลาบไฟ เอาพาดไว้กับอุรานางมาลี | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถนอมเลี้ยงลูกยาไม่อาวรณ์ <bot>:ค่อยชูช้อนต้องถือมือไม่หนัก ลูกทุบตีขี่คอด้วยความรัก แต่อ่อนศักดิ์มาจนพ่อมรณา | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยโอรสอนุชาเข้ามารับ <bot>:กลัวจะกลับทิ้งขว้างไปห่างแห อันอารมณ์ลมหวนมักปรวนแปร จะขอแต่คำมั่นที่สัญญา | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปปราสาทมาตุรงค์พระทรงยศ <bot>:น้อมประณตบังคมก้มเกศา แล้วทูลถามความโศกโรคชรา นางพระยายังไม่รู้ว่าผู้ใด | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระชนนีนางกษัตริย์ <bot>:พลางจูงหัตถ์ลูกน้อยเสน่หา ออกจากม่านพาเดินดำเนินมา ขึ้นมหาแท่นรัตน์กับหัสกัน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสียงฮึกฮักชักโซ่โล้ทะลึ่ง <bot>:พลัดตกตึงเต้นโลดโดดถลัน ทั้งสามพราหมณ์ตามกลุ้มเข้ารุมรัน เสียงครื้นครั่นกราววิ่งเข้าชิงชัย ฯ | พระอภัยมณี | 77 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.