text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางละเวงเกรงจะจับขยับกริช <bot>:พระน้องชิดชักทวนสวนถลัน ฝ่ายสามนางต่างน้าวสายเกาทัณฑ์ ต่างขยั้นหยุดยั้งระวังที ฯ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นมันพูดดื้อดึงเองจึงกลับ <bot>:มาเกณฑ์ทัพออกไปต้อนให้อ่อนหู จะขัดขวางอย่างไรออกไปดู ฟังให้รู้แยบยลอ้ายคนโกง ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:อาศัยเรือนทาสท่านให้ <bot>:วิจารณ์ เห็นท่านทำการงาน ช่วยพร้อง แม้มีกิจโดยสาร นาเวศ พายถ่อช่วยค้ำจ้อง จรดให้จนถึง ฯ | โคลงโลกนิติ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างก็ถือไม้พลองกระบองสั้น <bot>:เข้ากางกั้นหมายใจมิให้หนี ม้ากระโชกโขกกัดทั้งฟัดวี อ้ายโจรตีเตะโผงถูกโครงตาย | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ธำมรงค์วงวาวดูพราวพร้อย <bot>:ล้วนเพชรย้อยรุ่งเรี่ยมเจ็ดเหลี่ยมแหลม กรรเจียกจรซ้อนใส่ดอกไม้แซม กรอบหน้าแนมเนาวรัตน์จำรัสเรือง | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พรุ่งนี้เช้าเราเชิญท่านเดินมา <bot>:พอพูดจาแจ้งทางที่กลางไพร ชาวบ้านรับอภิวันท์แล้วผันผาย ด้วยเป็นชายโฉมยงจะสงสัย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ก็หนักหน่วงห่วงนุชสุดวิตก <bot>:ให้หนักอกลูกรักเป็นนักหนา ขอพระองค์ทรงธรรม์กรุณา จงโปรดปรานีด้วยช่วยห้ามปราม | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท่านจะเห็นเป็นอย่างไรอย่าได้นิ่ง <bot>:ไม่เห็นจริงอย่างไรเร่งไขขาน แม้นเห็นชอบแล้วคำนับเร่งกราบกราน อย่านิ่งนานจะได้สั่งให้ตั้งพลัน ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระตริพลางทางเข้าสมาธิ <bot>:ตั้งสติระลึกไปในวิถี เอาจิตตั้งทางกสิณให้อินทรีย์ ลอยขึ้นที่นภางค์กลางอัมพร | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังครูสุริยันให้อั้นอัด <bot>:สุดจะขัดตรัสแจ้งแถลงไข เหมือนมืดสิ้นดินฟ้าสุราลัย ไม่เหมือนจิตคิดไว้สุดใจจริง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับข้าวไข่ไก่พะแนงแกงเป็ดต้ม <bot>:จอกน้ำส้มสายชูจิ้มหมูหัน ซ่อมมีดพับสำหรับทรงองค์ละคัน เหล้าบรั่นน้ำองุ่นเฉียวฉุนดี | พระอภัยมณี | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวลำกำปั่นสินสมุทร <bot>:ไม่ยั้งหยุดแล่นสล้างมากลางหน พร้อมสะพรั่งทั้งเหล่าสำเภาพล ตัดถนนพระรามข้ามแหลมเลี้ยว | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ว่ารักหญิงแล้วก็ใจมักใหลหลง จึงว่ามาช้านานการณรงค์ ไม่เสร็จสงครามยังหยุดฟังการ | สิงหไกรภพ | 51 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สงสารนางอย่างจะดิ้นสิ้นชีวิต <bot>:กลัวอังกฤษมันจะปล้ำทำบัดสี ต้องเอาใจอ้ายขโมยแต่โดยดี แม้นหม่อมพี่ขืนใจไม่เมตตา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมืองฝรั่งลังกาอาณาเขต <bot>:จะกลับเพศขัตติยามหาศาล ทั้งเสียศักดิ์เผ่าพงศ์เสียวงศ์วาน แม้นเนิ่นนานจะเป็นไทยเพราะไพรี | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กองตระเวนได้ฟังรับสั่งถาม <bot>:จึงทูลความแล้วประณตบทศรี ในเขตแคว้นแดนจังหวัดปัถพี มิได้มีราษฎรจะร้อนรน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกฝรั่งสังฆราชตายกลาดกลิ้ง <bot>:ยิงฆ่ายิ่งเยียดยัดสกัดกั้น ครั้นหักออกนอกได้มันไล่ทัน ต้องรบกันชาววังเป็นกังวล ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฤๅษีชักเหตุเทศนา <bot>:ให้สองดาบสยุพินสิ้นสงสัย วายวิโยคโศกเศร้าบรรเทาใน ที่จริงใจโทมนัสอัดอารมณ์ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กุมาราพาท้าวกับสาวสนม <bot>:เที่ยวเลียบชมเชิงชะง่อนสิงขรเขา เป็นวุ้งเวิ้งเชิงเทินเนินลำเนา ที่ลางเหล่าเลื่อมเหลืองดูเรืองรอง | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อนึ่งแก้วแคล้วคลาดก็คาดอยู่ <bot>:เคยรบสู้ศึกเสร็จไม่เข็ดขาม ถ้าครั้งนี้มิให้ไปก็ไม่งาม ต้องปล่อยตามวาสนาประสาเคย | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหน็บปืนสั้นสองข้างอย่างฝรั่ง <bot>:พร้อมสะพรั่งพลไกรในสนาม บาทหลวงใส่เครื่องมณีล้วนสีคราม ใส่หมวกสามยอดสลับประดับนิล | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่หยุดยั้งนั่งคิดเห็นผิดประหลาด <bot>:เราหมายมาดไม่สมอารมณ์สมาน เมื่อใกล้ชิดนิดหน่อยก็คอยพาล จะคิดอ่านแก้ไขฉันใดดี | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระปิ่นภูวดลกัมพลรัตน์ <bot>:คิดจะจัดแจงคู่ให้สู่สมาน กับราเมศหน่อไทอันชัยชาญ ได้สมานร่วมพงศ์กับวงศ์เรา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขึ้นตัดไม้ไผ่เกลาทำเสาศาล <bot>:ดาดเพดานเสร็จไปให้ไพร่ขน ตั้งของกินเครื่องสรวงจะบวงบน ช่วยกันขนมาพร้อมหอมขจร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกล้งร้องว่าฝรั่งสิ้นทั้งหลาย <bot>:หลีกเจ้านายออกไปเสียให้หมด แล้วตรงมาท่าเดียวไม่เลี้ยวลด จนใกล้รถพระอภัยกลางไพร่พล ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยได้ยินสิ้นสติ <bot>:มิได้ปริโอษฐ์เอกเขนกเขนย ศรีสุวรรณนั้นว่ารักจักเป็นเตย คนเขาเคยเข็ดสิ้นลิ้นลังกา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายสังฆราชชาติอังกฤษ <bot>:แกตามติดต้อนพหลพลขันธ์ ทั้งทัพหน้าทัพหลังประดังกัน ไม่สำคัญว่าทัพคอยรับรอง | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นใครได้เมียแขกที่แปลกเชื้อ <bot>:มันดีเหลือหนาวใจได้ไฟผิง มันละมุนอุ่นสวาทเมื่อพาดพิง ได้แอบอิงราวกับนุ่นอุ่นอุรา | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งปวดเจ็บเหน็บชาถึงสาหัส <bot>:ยิ่งเป่าปัดแตกซ้ำเป็นน้ำหนอง ศรีสุวรรณนั้นชำนาญการกระบอง คอยปัดป้องไฟน้ำมันพอกันองค์ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้างหน้าออกนอกประตูคนอยู่หลัง <bot>:ช่วยกันรั้งยุดยื้อล้วนมือเหนียว จอมกษัตริย์ขัดเขมรออกเป็นเกลียว หม่อมห้ามเหนี่ยวเหนื่อยหอบบอบเต็มที ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้างพวกพราหมณ์อยู่ตามพราหมณ์ทั้งนั้น <bot>:ไม่ปนกันวุ่นวายไม่ขวายขวน ภาษาใครใครก็ถือไม่ดื้อซน ทุกตำบลโจรผู้ร้ายมิได้มี | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงร้องด่าว่ายังทำไมเล่า <bot>:ไม่หุงเข้ากินหรืออีฉิบหาย กูไปป่าหาเนื้อเบื่อจะตาย ไม่พบควายพบวัวสักตัวเดียว | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันเยี่ยงอย่างข้างฝรั่งเกาะลังกา <bot>:ท้าวพระยาอยู่ปราสาทราชวัง ก็ต้องมีที่ตายไว้ท้ายปราสาท สำหรับบาทหลวงจะได้เอาไปฝัง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กำหนดทางกลางนทีได้ปีเศษ <bot>:ถึงนิเวศน์เวียงไชยไอศวรรย์ กราบทูลความตามจริงทุกสิ่งอัน ของนางนั้นถวายพระภูวไนย ฯ | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อีกวันครึ่งก็จะถึงสำปันหนา <bot>:พวกชวาบอกกันเสียงหวั่นไหว เกีอบจะถึงถิ่นฐานสำราญใจ จะได้ไปหาเมียนั่งเคลียคลอ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:คนตื่นคืนหนึ่งช้า <bot>:จริงเจียว มล้าวิถีโยชน์เดียว ดุจร้อย สงสารหมู่พาลเทียว ทางเนิ่น นานนา เพราะบ่เห็นธรรมน้อย หนึ่งให้เป็นคุณ ฯ | โคลงโลกนิติ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนชั้นแต่แม่วัณฬาลงมาห้าม <bot>:ยังหยาบหยามฆ่าขอเฝ้าพวกบ่าวไพร่ กลับตลบรบพุ่งเผากรุงไกร ผิดวิสัยในแผ่นดินสิ้นทั้งปวง | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้านกน้อยลอยเลื่อนแฉลบร่อน <bot>:ชมสิงขรเขียวชอุ่มพุ่มพฤกษา ยิ่งพินิจพิศเพลินเจริญตา ถาบถลาลงจับกับคีรี | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กษัตริย์สามตามลงไปส่งเสด็จ <bot>:พร้อมกันเสร็จใช้ใบไปสิงหล นรินทร์รัตน์ราเมศท้าวกัมพล จรดลกลับหลังเข้าวังพลัน | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กรุงกษัตริย์ตรัสถามด้วยความรัก <bot>:เป็นไรพักตร์เผือดรูปซูบหนักหนา โอรสรับอภิวันท์จำนรรจา ลูกตรึกตรากตรอมใจมิได้วาย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถูกเรือแขกแตกปรุทะลุล่ม <bot>:พวกโจรจมน้ำม้วยด้วยมัจฉา หัศเกนเห็นว่าน้อยก็ถอยมา ชาวพารารบรุกไปทุกที | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระว่าเราเจ้าประเทศเขตจังหวัด <bot>:ถือศีลสัตย์ทรงตราพระราหู แล้วหยิบตราอานุภาพปราบศัตรู ให้นางดูดวงแก้วพรอยแพรวพราย ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเทพินยินคำเห็นล้ำลึก <bot>:ฤทัยนึกเคืองขุ่นให้ฉุนเฉียว จึงว่าน้อยไปหรือพี่เช่นนี้เจียว มาแก้เกี้ยวซักซ้อมสมยอมกัน | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้กองทัพยับยั้งอย่ชายป่า <bot>:แต่บรรดาพวกเหล่านางสาวศรี ลงจากรถเดินไปไพร่ผู้ดี มาหยุดที่นงเยาว์เสาวคนธ์ ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอพลบค่ำย่ำระฆังประดังเสียง <bot>:โคมตะเกียงแก้วกระจ่างสว่างแสง พระทรงนั่งยังที่เก้าอี้แดง คิดจัดแจงแต่งทหารคอยต้านตี | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอแลเห็นกำปั่นสุวรรณหงส์ <bot>:แลดูธงถนัดไม่ขัดขวาง แวะเข้าเฝ้าเจ้านครเหมือนก่อนปาง พวกขุนนางรู้จักร้องทักทาย ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระนี้หรือพระบิดามิน่าหนี <bot>:ทั้งท่วงทีไม่สุภาพทำหยาบหยาม จำจะบอกหลอกลวงหน่วงเนื้อความ อย่าให้ตามเข้าไปชิดพระบิดา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงว่าวันดีที่คำนับ <bot>:เชิญมารับเอาตำราอย่าถวิล จะชี้แจงให้แก่ท้าวเจ้าแผ่นดิน ให้รู้สิ้นการวิชาสารพัน | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เร่งออกไปแล้วจะได้คิดแก้แค้น <bot>:ไปตอบแทนเสียให้เตียนที่เสี้ยนหนาม หรือว่าเอ็งจะไม่ออกเร่งบอกความ จะอยู่ตามสบายใจเพราะได้เมีย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มึงบอกท้าวเจ้าเมืองโกญจาว่า <bot>:แม้นโยธาที่มันตายไปหลายแสน ให้คืนเป็นมาได้ไม่ขาดแคลน จะหายแค้นคบอ้ายใจบัดซบ | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วชวนกันดั้นเดินริมเนินผา <bot>:เที่ยวหักหากิ่งไม้ในไพรศรี มาสุมศพทบทับลำดับดี จุดอัคคีเพลิงคบคนละคัน | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงแจ้งความตามล้วงได้ดวงเนตร <bot>:ของวิเศษชูให้นายแลไพร่เห็น ดูเปล่งปลั่งดังดาวราวกับเป็น ต่างเขม้นหมอบก้มชมกุมาร | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เผยพระแกลแลเหลียวให้เปลี่ยวจิต <bot>:ดูทั่วทิศล้วนทะเลกับเวหา หวนรำลึกตรึกตรองถึงน้องยา พระบิดามารดรจะร้อนทรวง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกโหรว่ามีผู้จะชูช่วย <bot>:ถ้าฉุกฉวยเพลี่ยงพล้ำจะทำไฉน ถึงกระนั้นก็ไม่นิ่งจะชิงชัย กว่าจะได้แก้วตาสุดาดวง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูลูกรักพักตร์เผือดเลือดสลด <bot>:แสนรันทดแทบชีวังจะสังขาร์ ด้วยความรักลูกเลี้ยงเพียงชีวา เฝ้าโศกากอดไว้ไม่ไกลกัน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเย็นเช้าดาวบส[๕]ช่วยรดนํ้า <bot>:ที่ชอกช้ำทำยาให้ทาแผล นางเจ็บไข้ใจคอยังท้อแท้ กับทั้งแพ้อุทรอ่อนวิญญาณ์ ฯ | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะเย็บฟูกผูกเปลเห่อ้ายหนู <bot>:ก็ไม่รู้สีสาสีกาเอ๋ย ต้องกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงไปทั้งไม่เคย จะเฉยเมยเสียมิช่วยจะม้วยมุด | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมังคลาว่าได้สมอารมณ์นึก <bot>:ที่ตรองตรึกไว้คงได้เครื่องใช้สอย พอตั้งตัวได้สักพักไม่หลักลอย จึงจะค่อยพยายามไปตามบุญ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายห้ามแหนแสนสนมเมืองรมจักร <bot>:แต่ล้วนนักเลงเพื่อนเหมือนกันหมด ด้วยเมื่ออยู่บูรีภิรมย์รส เพราะท้าวทศวงศาไม่ว่าไร | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเรียกหาดาวิดบาทหลวงน้อย <bot>:มาใช้สอยให้มันกล้าทั้งตาหู ให้พากเพียรเรียนตำรับฉบับครู สอนให้รู้การเสน่ห์ทั้งเล่ห์กล | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงว่าศพพระอภัยอยู่ไหนเล่า <bot>:ชี้ให้เราจะได้ออกคลอกทหาร นางรำภาว่านั่นแน่แลที่ลาน พระอาจารย์ลงไปเห็นเขม้นมอง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันฝูงสัตว์ปฏิสนธ์ที่บนหาด <bot>:ดูประหลาดมากมายชายกระสินธุ์ เอากำเนิดเกิดที่หาดดูดาษดิน ไม่รู้สิ้นหลายอย่างต่างต่างกัน ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระพี่ชายชวนเดินดำเนินหน้า <bot>:อนุชาโฉมงามมาตามหลัง พระออกนอกนคราเข้าป่ารัง ครั้นเหนื่อยนั่งสนทนาปรึกษากัน | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งมังคลานิทราตรึก <bot>:ถึงการศึกนึกจะชิงเอาสิงหล อุสาห์ฝืนขืนกำลังประทังทน พวกหมอฝนยาถวายละลายสุรา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนเสนีที่เป็นฝ่ายนายทหาร <bot>:ปรีชาชาญเอ็งจงไปไวไวหวา ไปถามว่าเรือใครหาไหนมา จึ่งปิดท่าปากน้ำท่าอะไร | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข่าวระบือลือพระนุชบุตรท่านท้าว <bot>:ว่างามราวกะอนงค์องค์อัปสร ทุกประเทศเขตแคว้นแดนนคร มาง้องอนขออนงค์องค์ธิดา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ออกปากช่องท้องทุ่งที่ตลิ่ง <bot>:ต่างเกลือกกลิ้งลงทั้งรกถกเขมร ด้วยล้าเลื่อยเหนื่อยอ่อนนอนระเนน จนสุริเยนทร์ลับไม้ชายทะเล | นิราศเมืองแกลง | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขาย่อมว่าสี่ตีนยังรู้พลาด <bot>:คงประมาทลงสักวันเหมือนมั่นหมาย มันก็มันกูก็กูลูกผู้ชาย คงยักย้ายแก้แค้นเอาแดนดาว | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นตามติดบิดาเธอมาแล้ว <bot>:พอผ่องแผ้วชื่นชมสมประสงค์ จะกลับมาเหมือนคิดดั่งจิตจง ก็จะคงคืนมายังธานี ฯ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงจัดทัพขับไพร่ตามไปด้วย <bot>:จะได้ช่วยรบพุ่งเอากรุงศรี พอเสร็จตรัสหัสกันอัญชลี มาเตรียมกรีธาพลสกลไกร | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาเรียงเรียบเทียบเกยเคยประทับ <bot>:ดูคั่งคับโยธาโกลาหล เหล่าทหารชาญชิดฤทธิรณ นิมิตตนโตใหญ่ทั้งไพร่นาย | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระปลอบพลางทางชวนสมัครสมาน <bot>:เยาวมาลย์รู้อุบายนึกอายเหนียม พระก็ค่อยสอดประคองทำลองเลียม นางฟุบเฟี้ยมเอียงอายภิปรายเปรย | พระอภัยมณี | 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาทะเลเหลืออายต้องตายดิบ <bot>:จะลอยลิบไปในน้ำแล้วกรรมเอ๋ย เขาว่ายวางอย่างไรเราไม่เคย ที่ไหนเลยลูกจะได้กลับไปวัง | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมธิบดินทร์ปิ่นฤๅษี <bot>:ครั้นราตรีเย็นพยับล่วงลับแสง พวกนั่งยามตามไต้จุดไฟแดง สว่างแสงทั่วไปในกุฎี | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อำมาตย์รับอภิวาทมาบาดหมาย <bot>:เจ้าขรัวนายนับตรวจคนกวดขับ ทั้งอยู่งานบาญชีหมื่นสี่พัน จัดแบ่งปืนโมงยามตามธรรมเนียม ฯ | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่องค์พระมเหสีที่สนิท <bot>:ยังมาติดตามองค์พระทรงศักดิ์ ทั้งห้ามแหนแสนสาวที่ท้าวรัก ก็สมัครเข้าด้วยพระภูวไนย | สิงหไกรภพ | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรพูดฮึกนึกสนุก <bot>:อย่าเป็นทุกข์ถึงเราน้อยไม่ถอยหนี ถ้าขัดขวางทางเราเร่งเข้าตี ชิงบุรีริบเอาทั้งข้าวปลา ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงสถานที่พักตำหนักใหม่ <bot>:ฝ่ายท้าวไทชื่นชมสมถวิล มเหสีพระธิดายุพาพิน พร้อมกับสิ้นบนพลับพลาหน้าคีรี | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งพรั่งพร้อมต่างน้อมนบ <bot>:ลงเรือรบเรียบร้อยลอยสลอน ทั้งโยธากล้าหาญคอยราญรอน ใส่เสื้อซ้อนเกราะกระสันกันศัสตรา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระวงศ์พงศาคณาญาติ <bot>:เสด็จราชรถใหญ่รีบผายผัน กระบวนแห่เดินคลอจรจัล รถสุวรรณขับพระยาอาชาไนย | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาสระสรงองค์พระหน่อวรนาถ <bot>:วางบนอาสน์อ่อนรองผุดผ่องศรี ยาชะโลมโซมสุคนธ์พระชนนี ชื่นอารมณ์สมประดีค่อยมีมา | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเจ้าพราหมณ์สามคนเป็นจนจิต <bot>:สุดความคิดคิดไปก็ใจหาย พาพหลพลไกรทั้งไพร่นาย มาอยู่ค่ายคอยหาปรึกษาความ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กราบบังคมก้มเกล้าลงสามครั้ง <bot>:คอยหมอบฟังโองการจะขานไข ป่างพระจอมนครินทร์ปิ่นเวียงชัย ภูวไนยธิบดีศรีสุวรรณ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นไรมีที่ตรงจะยงยุทธ์ <bot>:การบุรุษรู้สิ้นทุกถิ่นฐาน อันแยบยลกลศึกสี่ประการ เป็นประธานที่ในกายของนายทัพ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสามพราหมณ์พี่น้องสองกษัตริย์ <bot>:เข้าสกัดรบไปจนไก่ขัน ฟันฝรั่งตายดื่นนับหมื่นพัน มาพบกันสามทัพจึงยับยั้ง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเกณฑ์ไพร่ไปตั้งวังสนาม <bot>:ที่ท่าข้ามขอบฝั่งหลังถนน ก่อกำแพงแหล่งล้อมป้อมประจญ มีตึกกลสูงใหญ่กระไดเวียน | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์ละเวงวัณฬาราช <bot>:คิดขยาดอยู่ด้วยยักษ์มักกะสัน แต่ใจรู้อยู่ว่าไม่ทำไมกัน จะดูฟันเสี้ยมเล่นให้เห็นพักตร์ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ดึกดื่นฝืนเนตรหนั้ง <bot>:ฟังเสียง แม่ม่ายลองไนเรียง แหร่ร้อง รฦกแต่แม่ม่ายเวียง สวาดิว่างค้างเอย เปนม่ายร้ายนักน้อง จต้องลองไน | นิราศสุพรรณ | 79 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างรู้ว่าข้าศึกมาฮึกหาญ <bot>:ตีเรือด่านแตกเหมือนเสียเขื่อนขัณฑ์ ให้หอคอยปล่อยปืนกะปิตัน ยิงกำปั่นเชื้อไฟเสียให้ยับ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอพบกับทัพรำภาพวกฝรั่ง <bot>:มาคับคั่งคอยสกัดก็ขัดขวาง ต้องรอรั้งยั้งหยุดอยู่หว่างกลาง สมนึกนางรำภาจะฆ่าฟัน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายมัจฉานารีศรีสวัสดิ์ <bot>:นางทราบชัดว่ามุนีขมีขมัน ออกจากถ้ำอำไพวิไลวรรณ เห็นนักธรรม์อยู่บนแท่นแผ่นศิลา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อุตส่าห์ยืนฝืนประทังกำลังน้อย <bot>:สติลอยลืมเฟือนเลอะเลือนหลง เหล่าอสูรทูลให้แข็งแรงดำรง พยุงองค์เหาะมาถึงธานี ฯ | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังคำชำเลืองดูพราหมณ์น้อย <bot>:ดูเศร้าสร้อยซูบลงก็สงสาร เพราะจงจิตพระธิดายุพาพาล พลอยรำคาญขุ่นข้องจึงหมองนวล | พระอภัยมณี | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายท่านครูผู้ประสิทธิ์อิทธิเวท <bot>:ครั้นรู้เหตุสั่งทั่วตัวพหล ให้ถอยหลังเข้าค่ายมิใช่คน เป็นหุ่นมนต์มันทำด้วยกำลัง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:แซ่เสียงเวียงราชก้อง <bot>:กังสดาน เหง่งหงั่งระฆังขาน แข่งฆ้อง สังแตรแซ่เสียงประสาร สังขีดดีดเอย ยามดึกครึกครื้นก้อง ปี่แก้วแจ้วเสียง | นิราศสุพรรณ | 84 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งท่านย่ามาช่วยสอนอวยพรให้ <bot>:เจ้าจะได้ใช้ทหารผ่านสมบัติ เมื่อครั้งปู่สู้กับยายต่างพรายพลัด นางหลงลัดหลีกทางไปกลางไพร | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอลมดีคลี่ใบขึ้นใส่รอก <bot>:ต่างแล่นออกอาคเนย์หมายเวหา พระเหลียวกลับลับอ่าวเปล่าวิญญาณ์ ให้ห่วงหน้าห่วงหลังเป็นกังวล ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นจะได้ไปลังกาปราบข้าศึก <bot>:คงสมนึกที่จะชิงเอาสิงหล แต่อ้ายนี่มันจะหลงพะวงวน ด้วยเป็นคนรักใคร่ที่ในเมีย | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร <bot>:ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน แม้เกิดในใต้ฟ้าสุธาธาร ขอพบพานพิศวาสไม่คลาดคลา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเชิญให้สามองค์พงศ์กษัตริย์ <bot>:ขึ้นปรางค์รัตน์เชื้องข้ายชายเฉลียง พร้อมพระวงศ์พงศ์เผ่ามาเฝ้าเรียง พิศเพียงจันทราดาราราย | พระอภัยมณี | 62 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.