text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วาสนาหาไม่มันไพล่พลิก <bot>:พลอยหยุกหยิกอยากจะถือเป็นฤๅษี จะถือศีลตั้งมั่นในขันตี ไม่ย่ำยียุ่งหยาบเป็นบาปกรรม | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:หาญห้าวตาวบ่ได้ <bot>:จวนฟัน แหลนและทวนไป่ทัน ต่อต้าง พลคชจรดผัน งาประ งาแฮ ปืนไป่ทันนั่งง้าง นกจ้องใจเกรง ฯ | โคลงโลกนิติ | 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรื่องสารศรีนี้แหละคือหนังสือหย่า <bot>:อย่ามาว่าปรายเปรียบดูเฉียบแหลม ถ้ารักตัวกลัวเจ็บอย่าเหน็บแนม ขืนลอมแลมแล้วจะอายเมื่อปลายมือ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วลงน้ำดำเข้าไปไชกำปั่น <bot>:พอเรือนั้นจมโลดกระโดดโหยง ปีนขึ้นได้ไล่ตีหักซี่โครง วิ่งตะโกรงลากขึ้นฝั่งไม่รั้งรอ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมรุมาศหวาดไหวถึงไกรลาส <bot>:มังกรฟาดธาราฟ้าสลัว สุบรรณบินโถมถาถลาตัว เป็นหมอกมัวมืดคล้ำในอัมพร | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต้องลมแดดแผดเผาจะเศร้าสร้อย <bot>:ทั้งกล้วยอ้อยพ่อจะได้ไหนเสวย กันดารแดนแสนไกลพ่อไม่เคย จะหลงเลยลดเลี้ยวอยู่เดียวโดย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กำแพงทำด้วยศิลาหนาสนัด <bot>:รอบจังหวัดนคเรศเขตสถาน สะพรั่งพร้อมโหราพฤฒาจารย์ มีทหารสิบหมื่นพื้นฉกรรจ์ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครกับวลายุดาราช <bot>:ไปเชิญพระบาทแล้วประมูลทูลฉลอง ว่าอาวุ่นมิได้ไปดั่งใจปอง เชิญฝ่าละอองการะเวกเอกบุรี | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นคนซื่อถือสัตย์จะขัดไว้ <bot>:ก็มิใช่เป็นจริตกิจฤๅษี จะไปเฝ้าเราไม่ห้ามดอกตามที แต่ให้มีแยบคายคิดรายคน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กูพบปะจะสังหารผลาญชีวิต <bot>:ก็ยังคิดอายเหลือว่าเนื้อไข จะรั้งรอพอให้หัวติดตัวไว้ จับส่งไปถวายพระชนกา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมีศักดิ์รักไหนก็ได้คล่อง <bot>:จะปกครองคู่ไพร่เห็นไม่สม กษัตราหาแต่ราชบุตรีชม อย่านิยมอย่างเช่นน้องมิต้องการ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโยคีปรีดาทางว่าขาน <bot>:บุญของหลานสิ้นเคราะห์จำเพาะถึง จึ่งร้อนอาสน์เทวราชเจ้าไตรตรึงส์ กุศลซึ่งอุตส่าห์ภาวนา | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดเป็นครู่รู้ว่าหนีข้าศึก <bot>:แล้วนิ่งนึกนางนี้เยาว์อุ้มเราไหว ช่วยชีวิตชิดชอบคิดขอบใจ จึงปราศรัยไต่ถามดูตามแคลง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมังคลาบุษบงอนงค์นาฏ <bot>:อภิวาทรับพระพรถาวรถวิล ฝ่ายพระจอมรมจักรนครินทร์ ธิบดินทร์ขึ้นข้างในที่ไสยา ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้าจะเอาข้าวของเงินทองนาก <bot>:ก็ได้มากเหมือนจินดาอัชฌาสัย จะฆ่าตีชีวันให้บรรลัย นั้นเห็นไม่เป็นประโยชน์จงโปรดปราน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นพระวลายุดาจำหน้าแน่ <bot>:ชำเลืองแลหลีกกายสายสมร พระอิงแนบแอบอุ้มกอดกุมกร นางคมค้อนขวยเขินสะเทิ้นใจ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึ่งตั้งจิตอธิษฐานการกุศล <bot>:แม้นสิ้นชนม์อย่าให้เกิดเป็นเดรัจฉาน ได้ตั้งสัตย์วัจนามาช้านาน ปลงสังขารเช้าเย็นไม่เว้นวาย | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระหน่อไทได้สดับก็รับสั่ง <bot>:ร้องเรียกอังกุหร่าแล้วว่าพี่ เร่งป่าวร้องกองทัพกลับวันนี้ ไปพร้อมที่เรือใหญ่ในคงคา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ก็คิดอยู่จะชวนเขาท้าวทั้งสอง <bot>:ให้ปรองดองยกพหลพลทั้งหลาย ไปลังกาตีไทยให้กระจาย จับเชื้อสายพระอภัยใจทมิฬ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเสนาที่เป็นนายฝ่ายทหาร <bot>:กับนายด่านเร่งกันสนั่นเสียง เรือรูปสัตว์เสือหมีตีกระเชียง แล้วพายเรียงรีบมุ่งเข้ากรุงไกร ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนด่านแจ้งเรียกหาพวกม้าใช้ <bot>:ให้รีบไปเร็วรัดอย่าขัดขวาง เอาหนังสือบอกไปให้ขุนนาง ตามเยี่ยงอย่างทูลบพิตรอิศรา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างนั่งเรียงเคียงรอบริมขอบแคร่ <bot>:พระแลแลหลากจิตคิดฉงน ฝ่ายตาเฒ่าเจ้าผัวตามัวมน มองเห็นคนขับเมียไปเสียไกล | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นิเวศน์ใครไปถึงเหมือนหนึ่งคิด <bot>:สำราญจิตปรีดิ์เปรมเกษมศานต์ ต่างไพบูลย์พูนสวัสดิ์ชัชวาล ทุกสถานนคราสถาพร ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้องค์พระอภัยก็ไปลับ <bot>:ไม่เห็นกลับคืนมานิจจาเอ๋ย จะคลอดบุตรสุดใจเมียไม่เคย ที่ไหนเลยจะตลอดรอดชีวา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รีบพาเข้าเฝ้าพระหน่อวรนาถ <bot>:ทูลเรื่องราชการแจ้งแถลงไข พระทรงฟังคั่งแค้นแน่นพระทัย รีบเข้าไปทูลยุบลพระชนนี ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อเข้าใกล้ได้กลิ่นรวยรินรื่น <bot>:ผ้าแพรผืนสีนวลให้หวนหอม แต่บุญน้อยถอยถดต้องอดออม จนซูบผอมผิวพรรณด้วยรัญจวน | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประคองนางวางแท่นแสนสวาท <bot>:สัมผัสพาดเพิ่มจิตพิสมัย อัศจรรย์ลั่นเลื่อนสะเทื้อนไป ที่ถ่านไฟเก่าดับก็กลับโพลง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝรั่งสิ้นดินลูกถูกอาวุธ <bot>:บ้างเหนื่อยทรุดเซล้มทั้งลมจับ พระอนุชาพาหลานไล่ผลาญทัพ ฝรั่งยับเยินแยกแตกกระจาย | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้สืบดูรู้ว่าปัจจามิตร <bot>:มาทุกทิศธงทิวปลิวไสว แม่ทัพนั้นคือกษัตริย์หัสไชย กับพวกใส่ปีกรบสมทบกัน ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกพระวงศ์พงศ์เผ่าเหล่าพระญาติ <bot>:ขอโอวาทจะได้จำคำสิกขา จำเริญเรียนเพียรไปในศรัทธา ตามปัญญาจะได้ทราบที่บาปบุญ ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะแก้ได้ก็แต่หวานน้ำตาลสด <bot>:เอากลิ่นรสหยอดเข้าไปเหมือนใจหวัง นั่นแหละจึ่งจะหายคลายประทัง แกจึ่งสั่งให้แก้พวกแน่ไป | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเช้าตรู่รู้สึกให้นึกแค้น <bot>:ฉวยเชือกแล่นลงมหาชลาไหล ขึ้นขี่ปลาพาว่ายคล้ายคล้ายไป ถึงคลื่นใหญ่มองเขม้นเห็นสินธพ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เราก็เป็นหน่อเนื้อในเชื้อแถว <bot>:ลังกาแก้วเคยบำรุงซึ่งกรุงศรี มาต้องไหว้แขกชวาเจ้าธานี มิรู้ที่จะดำริจะตริตรอง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวทศวงศ์องค์พระมเหสี <bot>:รำภาสะหรีมียศร่วมรถา สุมาลีพี่น้องสองธิดา ทั้งวัณฬาร่วมรถบทจร | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระหลงรื่นชื่นกลิ่นดินถนัน <bot>:นางหลงชั้นเชิงชิดพิสมัย แต่คลึงเคล้าเย้ายวนรัญจวนใจ จนระงับหลับไปในไสยา ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่โปร่งปล่องช่องชั้นฉงั่นชะโงก <bot>:เป็นกรวยโกรกถ้ำธารละหานผา ที่เขียวขำดำพร้อยย้อยลงมา ล้วนศิลาเถาวัลย์พันเป็นเกลียว | พระอภัยมณี | 77 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้าแก้ไขให้นางไปค้างป่า <bot>:ได้ล่วงหน้าไปเสียบ้างจะยังชั่ว จะอาสาพาไปมิได้กลัว ชีวิตตัวบรรลัยไม่เสียดาย | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจะได้ไปพาราการะเวก <bot>:คิดจะเสกฝังปลูกทั้งลูกหลาน คิดจะใคร่ให้วัณฬายุพาพาล ไปช่วยงานอภิเษกเอกโอรส | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จิ้งหรีดหริ่งกิ่งไม้เรไรร้อง <bot>:ประสานซ้องเซ็งแซ่ดังแตรสังข์ ระรื่นเรื่อยเฉื่อยลมบรรทมฟัง วิเวกวังเวงวับเลยหลับไป ฯ | สิงหไกรภพ | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สมเด็จท้าวทศวงศ์ดำรงราชย์ <bot>:แสนสวาทรับขวัญแล้วบรรหาร เจ้าไปสวนสอยบุปผาสุมามาลย์ มาสักพานฝากพ่อจะขอชม | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้เดือนครึ่งจึงเข้าอ่าวรมจักร <bot>:หยุดผ่อนพักพลนิกายกองซ้ายขวา ให้ปลอมแปลงแต่งเป็นเหล่าชาวชวา ใครถามว่าข้าเฝ้าท้าวอุเทน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกโยธาการะเวกเอกระ <bot>:เคยชนะทัพวิลาสด้วยอาจหาญ เข้าหักโหมโรมรันประจัญบาน ใครไม่ทานแทงฟันกระชั้นชิด | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มิเสียทีพี่คบพอครบถ้วน <bot>:เป็นสี่ส่วนสมหน้าเจ้าข้าเอ๋ย อุปถัมภ์ทำคุณจนคุ้นเคย จึงล่วงเลยลามมาเป็นน่าชัง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรหยุดฟังบนหลังม้า <bot>:ดูยุพาผกามารศรี ก็ฉุนเฉียวเสียวเสน่ห์ประเวณี ด้วยฤทธิ์ผีพาให้พระทัยเพลิน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:จรทิตเทิงต่อหั้น <bot>:ลองแหลง ข้อเขื่อนเข้าปูกแปง ไต่เต้า ทิพโสภิตยังแยง หาสู่ ยามเอย มาม่อนเรียงรสเข้า ถ่านี้เรียงเรียม | โคลงนิราศหริภุญชัย | 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์อรุณรัศมี <bot>:พระบุตรีมัวหมองไม่ผ่องใส ด้วยบิตุเรศเชษฐาที่อาลัย ไปหลงใหลล้นเหลือเบื่ออารมณ์ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระนุชบุตรีฤๅษีสาว <bot>:เวลาเช้าออกอยู่หน้าพระอาศรม ทั้งพี่น้องสองกุมารสำราญรมย์ ชวนกันชมนกใต้ต้นไทรทอง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สอนอะไรก็ไม่จำอ้ายซำเสือก <bot>:ดีแต่เกลือกกลิ้งนอนจนอ่อนหู จะต้องการสิ่งไรมาใช้กู การเมียชู้ลูกเต้าไม่เข้าใจ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นเหตุด้วยสิ่งใดไฉนหนอ <bot>:แล้วเสกต่อร่ำบ่นไปจนสาย ทั้งฟ่อนหญ้าที่ลำดับไม่กลับกลาย แกยักย้ายร่ำไปก็ไม่เป็น | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้คอยรับทัพเรือเมื่อขากลับ <bot>:ไม่รบรับรู้เห็นเป็นไฉน เมื่อสมทบรบพุ่งที่กรุงไกร ทำไมไม่มาช่วยรบด้วยกัน | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ธนูนั้นลั่นทีละเจ็ดลูก <bot>:หมายให้ถูกที่ตรงไหนก็ไม่ผิด ล้วนแรกรุ่นร่วมรู้คู่ชีวิต เคยไปเล่นเป็นนิจที่เนินทราย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม่ขอฝากน้องนุชสุดแต่พ่อ <bot>:เหมือนเหล่ากอผิดพลั้งช่วยสั่งสอน แม้นเคืองเข็ญอย่าสลัดถึงตัดรอน พ่อเห็นแก่มารดรจงผ่อนปรน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เครื่องสุคนธ์ปนปรุงจรุงรส <bot>:ดอกไม้สดสารพันใส่บรรจถรณ์ บุหรี่นางช่างพันเจือจันทน์ขจร พระศรีเจียนเซี่ยนอ่อนซอยซ้อนซับ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงคุมคนด้นทางไปกลางป่า <bot>:จับมันมาให้ได้จะไต่ถาม ทหารรับอภิวันท์ไม่ครั่นคร้าม จัดคนสามสิบคนดั้นด้นไป | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางผีเสื้อเบื่อหูรู้เท่าถึง <bot>:จึงว่ามึงตอแหลมาแก้ไข มาถึงนี่ชี้โน่นเนื่องกันไป แกล้งจะให้ห่างผัวไม่กลัวกู | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ท่าเอยเคยอาบโอ้ <bot>:จักไกล สินธุเยือกเย็นใส สะอาดลํ้า แต่นี้จะอาบไหน อีกเล่า พักตร์จะอาบแต่นํ้า เนตรเศร้าโทรมทรวง | นิราศวัดรวก | 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์ธิดาพระยาหญิง <bot>:สมรมิ่งเธอจึงกล่าวเล่าแถลง ฉันฝันเห็นนาคานัยน์ตาแดง มันเรี่ยวแรงรัดรึงไว้ตรึงตรา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รู้จัดการบ้านเมืองเครื่องประดับ <bot>:รู้ตำรับดีร้ายทำนายฝัน รู้สังเกตเท็จจริงทุกสิ่งอัน รู้แก้กันผีสางขับรางควาน | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าไม่รู้อุแหม่มาแก้เก้อ <bot>:เพราะพวกเธอทิ้งสัตย์ไม่บัดสี จึงแก้แค้นแทนบ้างเหมือนอย่างนี้ ยังจะมีหน้าว่าน่าไม่อาย ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเย็นย่ำค่ำพลบลงโพล้เพล้ <bot>:ท้องทะเลมืดมัวทั่ววิถี พระห้ามเงือกสองราด้วยปรานี ประเดี๋ยวนี้ลมกล้าสลาตัน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึ่งตีฆ้องกลองประโคมเมื่อโลมเล้า <bot>:แล้วจึงเอาเจ้าบ่าวอุ้มสาวศรี เดินเวียนวนจนรอบขอบพิธี พาไปที่ที่จะอยู่เป็นคู่กัน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ช่วยนำเราเฝ้าองค์พระทรงศักดิ์ <bot>:สามิภักดิ์เป็นข้าได้อาศัย พึ่งพระเดชจอมกษัตริย์เหมือนฉัตรชัย ได้ผิดไปท่านเสนาจงการุญ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สอนศีลห้ามัจฉามิได้ขาด <bot>:ให้โอวาทเทศนาอานิสงส์ นางตั้งจิตฟังธรรมดั่งจำนง จบแล้วลงสู่ท่าสมาทาน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครกรกุมไม้เท้าแก้ว <bot>:สำเร็จแล้วลีลาศดังราชหงส์ ขึ้นบนหลังถังน้ำทั้งสามองค์ ให้โบกธงตีฆ้องเร่งกลองรบ ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ความคิดใครไฉนหนอพ่อหรือลูก <bot>:มาแกล้งผูกคอได้ไม่น่าขัน ทำย้อนยักซักซ้อมสมยอมกัน เถิดเช่นนั้นแล้วก็ไม่พอใจยอม | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สองพาราการะเวกรมจักร <bot>:ประเสริฐศักดิ์เครื่องประดับสลับสี กับมงกุฎลงยาราชาวดี ฝังมณีเพชรรัตน์จำรัสเรือง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมขัตติยาการะเวก <bot>:อดิเรกรังสีไม่มีสอง จึ่งชวนเขยเสด็จไปดังใจปอง เข้าในห้องมนเทียรวิเชียรพราย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวอินณุมาศนางนาฏมเหสี <bot>:แสนสุรางคนารีทั้งซ้ายขวา ออกพระโรงโองการเรียกเสนา ขึ้นพลับพลาจักรวรรดิ์ในบัดใจ | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นบอกป่วยเล่าก็เห็นว่าเป็นปด <bot>:ตรัสประชดช้ำเจ็บดังเหน็บหนาม เมื่อไข้หนักรักษาพยายาม น้องก็ตามใจบ้างแต่อย่างนั้น | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วลดองค์ลงอุ้มเอาหลานขวัญ <bot>:ไปด้วยกันหาพ่อหนอแม่หนู ชวนธิดามาไปจะใคร่รู้ ยายเอ๋ยดูน่าชังยังนั่งงม | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนราตรีมิได้จากซึ่งซากศพ <bot>:กันแสงซบโศกรูปจนซูบผอม พระพักตร์เผือดเลือดสลดด้วยอดออม จนมัวมอมหมองสิ้นทั้งอินทรีย์ | สิงหไกรภพ | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงแปลงกายกลายเป็นเหมือนเช่นสาว <bot>:พึ่งรุ่นราวรูปแฉล้มดูแจ่มใส ประดับเครื่องเรืองอร่ามงามวิไล เด็ดดอกไม้เมียงเมินดำเนินมา | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มเหสีหนีออกนอกปราสาท <bot>:ทั้งหน่อนาถน้องยาอัชฌาสัย ต่างหยุดยั้งนั่งสะท้อนถอนฤทัย นางนึกได้จึงแถลงแจ้งกิจจา | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางกษัตริย์ตรัสว่าเวลานี้ <bot>:จะบัตรพลีเทวดารักษาศาล ถวายกรฟ้อนรำให้สำราญ เจ้าตามมารดาฟ้อนจะสอนไว้ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระอนุชาจึงพาหลาน <bot>:กับทหารกองทัพนั้นกลับหลัง มาอยู่ค่ายนายไพร่ให้ระวัง จะคอยฟังข่าวที่พระพี่ยา ฯ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถนอมแนบแอบนุชสุดที่ชื่น <bot>:สำราญรื่นรับขวัญต่างหรรษา ค่อยคลายทุกข์สุขเกษมเปรมอุรา สองไสยาร่วมพระแท่นแสนสบาย ฯ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่างพระปิ่นอิศโรท้าวโกสัย <bot>:พลางถามไต่ปลอบประโลมโฉมเฉลา ทั้งเขยขวัญร่วมจิตชีวิตเรา ขึ้นมาเฝ้าบิตุรงค์จงแจ้งการ ฯ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยิ่งแลลับวับจิตคิดวิตก <bot>:ระกำอกอุตส่าห์ขืนสะอื้นไห้ กษัตราพาสนมกรมใน กลับไปไพชยนต์สุวรรณพรรณราย ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จริงนะจะตรวจน้ำคว่ำกะโหลก <bot>:แม้หายโรคเจ็บปวดจะบวชเสีย อย่าย้อนยอกหลอกล้อเฝ้าคลอเคลีย มิใช่เบี้ยพอปากจะมากความ ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนอาลักษณ์บังคมบรมนาถ <bot>:ไปแต่งราชสารตามเนื้อความสนอง พอสำเร็จเสร็จการลงลานทอง ม้วนใส่กล่องลงยาราชาวดี | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่แล่นมาห้าเดือนไม่หยุดยั้ง <bot>:ดูเกาะฝั่งตามมหาชลาไหล ต้นหนส่องกล้องสว่างดูทางไป จนเกือบใกล้รมจักรนัครินทร์ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระนุชบุตรีนารีราช <bot>:กัมปนาทนึกพรั่นให้หวั่นไหว องค์ระทวยขวยเขินสะเทิ้นใจ จะออกไปก็กระดากวิบากจริง | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ส่งให้ท่านผู้กำกับกองทัพหลวง <bot>:ตามกระทรวงมุลนายทั้งซ้ายขวา พอพระองค์ทรงเดชเกศประชา เสด็จมาที่ประทับแล้วกราบทูล ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้ทราบถึงบิตุรงค์คงจะกริ้ว <bot>:ทำบิดพลิ้วเช่นนี้เห็นดีไฉน อย่าขัดขวางห่างแหไปแม่ไป ปลุกพี่ให้เธอเสวยเหมือนเคยกัน ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยกไม่ไหวไพร่พลเกลื่อนกล่นกลุ้ม <bot>:ฉุดประชุมเชือกขาดประหลาดหนัก จะยกหินสิ้นปัญญาบรรดายักษ์ ศิลาหลักมิได้ตรงคิดสงกา | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายท้าววะลำสำปันนา <bot>:ถอยเภตราล่องไปจากไอศูรย์ พายุปัดซัดไปเกาะไพฑูรย์ ข้างทิศบูรพ์แล่นมาสิบห้าวัน | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ครั้งนี้มิได้ไปในกำปั่น <bot>:เพราะโรคันดอกพระองค์อย่าสงสัย ถ้าแม้นค่อยทุเลาบรรเทาใจ คงจะได้พบกันดั่งสัญญา | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระลูกรักอัคเรศอยู่รถหลัง <bot>:พร้อมสะพรั่งไพร่นายทั้งซ้ายขวา ครั้นพลบค่ำทำประทับที่พลับพลา ตลอดมานคเรศนิเวศน์วัง | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ห้ากษัตริย์มาประนมบังคมบาท <bot>:พระจอมราษฎร์รุ่งพระฤทธิ์มหิศร พร้อมกันในพระที่นั่งลำมังกร พระภูธรรมจักรนครา ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นน้องรักต้องเคารพนอบนบพี่ <bot>:นี่ท่วงทีถือชาตินอกศาสนา แม้มิส่งองค์พระอัยกา มันเป็นข้าศึกแน่มาแก้มือ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งลังกาล้วนกล้าศึก <bot>:ทั้งพวกผลึกกรูมาจับฟ้าฝืน เห็นโจรใกล้ไม่ถอยต่างปล่อยปืน บ้างออกยืนรบรับขยับคอย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะเหลียวกลับลับนุชสุดสังเกต <bot>:น้ำพระเนตรหยดย้อยดังฝอยฝน นิจจาเอ๋ยเคยมาในสาชล เป็นสามคนขาดหน้าก็อาลัย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นข้าศึกยกมาตั้งหน้ารับ <bot>:แต่งแต่ทัพบกไว้เหมือนใจถวิล คิดบำรุงกรุงลังกาเป็นธานินทร์ การแผ่นดินจัดไว้ทั้งไพร่พล | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะเสกน้องครองวังกึ่งจังหวัด <bot>:เป็นกษัตริย์ฝ่ายหน้าอัชฌาสัย ท่านพฤฒาหาฤกษ์ไปทันใด ดูที่ในตำราพยากรณ์ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอวางมือรื้อแรงตะแคงผลุด <bot>:ทะลึ่งหลุดแล่นโลดกระโดดหนี พระขึ้นม้าพาไพร่เข้าไล่ตี พวกโยธีแตกตายกระจายไป ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะไปเบียดเยียดยัดกันสับสน <bot>:แต่ล้วนคนตัดขาดสวาทหวัง วิมานแมนเห็นจะแน่นเหลือกำลัง จงยับยั้งช้าช้าให้ถาวร | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:พาชีขี่คล่องคล้อย <bot>:ควรคลา โคคู่ควรไถนา ชอบใช้ บนชานชาติวิฬาร์ ควรอยู่ สุนัขเนาแต่ใต้ ต่ำเหย้าเรือนควร ฯ | โคลงโลกนิติ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปห้องหับหลับนอนอย่าร้อนเร่า <bot>:การของเจ้าตามแต่จะแก้ไข ประภาษพลางนางวัณฬาลุกคลาไคล เสด็จไปห้องยุพาในราตรี | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หรือยังไม่ได้ทำให้สำเร็จ <bot>:กลเม็ดมากมายหลายสถาน ข้าพเจ้ารีบไปมิให้นาน มาฟังการจะได้รับกองทัพไทย ฯ | พระอภัยมณี | 48 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมธิบดินทร์มุนินทร์นาถ <bot>:ก็ลีลาศสำรวมกิจอดิศร กับสองดาบสินีชุลีกร ตามภูธรขึ้นปรางค์รัตน์ชัชวาล | พระอภัยมณี | 66 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.