text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้ฤๅษีมีผัวหนีตัวบวช <bot>:ให้ผัวชวดรักใคร่บาปใจหาย ไม่สึกหาถ้าแม้คู่ข้างผู้ชาย เขากอดก่ายกรรมอยู่กับมุนี | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฉันรู้ข่าวผ่าวร้อนนอนไม่หลับ <bot>:จะรีบไปได้กลับมากรุงศรี ยังหลายวันครั้นจะรอก็ช้าที รุ่งพรุ่งนี้นัดดาขอลาไป ฯ | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นรสิงห์สิงหนัศสัตว์ทั้งหลาย <bot>:พวกกวางทรายถึกกระทิงวิ่งตะเพิ่น ฝูงกาสรโคเพลาะย่องเหยาะเดิน ริมชายเนินเชิงผาคูหาบรรพ์ | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เข้ารุกโรมรบพุ่งชาวกรุงศรี ต่างรับรองป้องกันประจัญตี อสุรีแทงพลาดพระฟาดฟัน | สิงหไกรภพ | 52 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นใครช่วยชี้แจงตำแหน่งให้ <bot>:ลูกจะไปตามติดไม่คิดขาม น้อยหรือช่างชั่วช้าจินดาพราหมณ์ จนวอนถามแล้วไม่แจ้งแห่งยุคล | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างตั้งสัตย์ตัดบ่วงไม่ห่วงใย <bot>:แล้วครองไตรบริบูรณ์มุ่นชฎา ประณตนั่งตั้งนโมได้สามจบ ขอเคารพรับบัญญัติซึ่งสิกขา | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระนุชบุษบงอนงค์นาฏ <bot>:เสร็จลีลาศกลับพลันด้วยหรรษา เข้าข้างในไปห้องทองไสยา พระมังคลากลับมายังที่ปรางค์ทอง | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหมือนบิดรมารดามาให้เห็น <bot>:จะวายเว้นเวลาน้ำตาไหล ขอเป็นข้ากว่าชีวันจะบรรลัย ไม่ไปไกลบาทาฝ่าธุลี | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นึกเหมือนญาติขาดเหลือจะเกื้อหนุน <bot>:จงเคยคุ้นกันไว้สองไอศวรรย์ คิดเอาเหมือนญาติวงศ์เป็นพงศ์พันธุ์ ไปเดียดฉันท์สารพัดเลยนัดดา | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แสนสงสารมารดาอุตส่าห์ถนอม <bot>:จะซูบผอมเผือดผิวจะหิวโหย เหมือนดอกไม้ไกลต้นจะหล่นโรย น้ำค้างโปรยปรายต้องจะหมองมัว | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รู้ย่องเบาเป่ามนต์ให้คนหลับ <bot>:ลอบฆ่าแต่แม่ทัพแล้วกลับหนี รู้ทายลางทั้งหลายจะร้ายดี รู้แผนที่ทิศทางต่างตำบล | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บัดนี้เล่าเขาก็พาเอามาได้ <bot>:เกรงจะให้ย่อยยับอัปยศ จะรีบรบพบองค์พระทรงยศ หรือจะงดรอรั้งคอยฟังความ ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงร้องเรียกเจ้าพราหมณ์ตามบ้านนอก <bot>:เด็กเอ๋ยออกมานี่ขมีขมัน แล้วรีบรัดจัดจอบให้คนละอัน มาช่วยกันถากหญ้าจะพาไป ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นดาบสงดงามตามรุ่นรุ่น <bot>:ด้วยเคยคุ้นขอตามสามฤๅษี พระอภัยวัณฬาสุมาลี ไม่พาทีไต่ถามถึงความทัพ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์ละเวงเกรงวิวาท <bot>:เชิงฉลาดแยบคายลวงชายขยัน เขียนฉลากลงให้เห็นเป็นสำคัญ แล้วปนกันให้สุรางค์ไปวางไว้ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายนายด่านเมืองปากน้ำ <bot>:แต่หัวค่ำเสียงพื้นแต่ปืนผา ให้คนใช้ไปด่านชานชลา สืบกิจจาเหตุการณ์สถานใด | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสั่งเสร็จแล้วเสด็จเข้าที่สรง <bot>:สำอางองค์เนาวรัตน์ประภัสสร สั่งอรุณรัศมีมีสุนทร พะงางอนกัลยาอย่าคลาไคล | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พายุพยับอับฟ้าเวหาหาว <bot>:ทั้งเดือนดาวมืดมัวทั่ววิถี ฟ้าก็ร้องเปรี้ยงเปรี้ยงเสียงสุนี สะเทือนที่โลกาสุธาดล | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าเฝ้าพระมังคลาวันทาแถลง <bot>:กราบทูลแจ้งตามจริงทุกสิ่งสรรพ์ ตามที่ไฟไหม้กรุงรบพุ่งกัน ทั้งคืนวันฟั่นเฝือเหลือกำลัง ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงสามเดือนเคลื่อนคล้อยแต่ลอยล่อง <bot>:มาตามท้องทะเลวนชลใส แต่แวะเวียนตามเกาะเที่ยวเสาะไป จนเกือบใกล้กำพลเพชรอีกเจ็ดวัน ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างจัดแจงแต่งกายทั้งนายไพร่ <bot>:แต่ล้วนใส่เสื้อเกราะดูเหมาะเหมง ออกกำปั่นลั่นปืนเสียงครื้นเครง บ้างรำเพลงแหลนหลาวโห่ฉาวมา | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นเมืองไหม้ไฟกลุ้มชอุ่มควัน <bot>:เห็นสำคัญคิดว่าจริงไม่กริ่งใจ ให้จอดฝั่งพรั่งพร้อมทหารรบ พอจวนพลบไฟฟางสว่างไสว | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายลูกสาวเจ้าพาราการะเวก <bot>:เอาเพชรเอกออกจากถิ่นแผ่นดินไหว เปลี่ยนกษัตริย์ขัตติยาเสนาใน ชุมนุมให้คืนเพชรแก้วเก็จมา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้ากรุงยักษ์พักตร์นิ่วโกรธกริ้วกราด <bot>:กระทืบบาทบนบัลลังก์เวียงวังไหว เหวยเสนาอย่าให้หนีพวกชีไพร จับเป็นไปใส่คุกให้ทุกคน | สิงหไกรภพ | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกหญิงชายฝ่ายชนทะเลนั้น <bot>:อยู่เขตแคว้นแดนกัลปังหา เมื่อลงน้ำดำว่ายคล้ายคล้ายปลา ไม่นุ่งผ้านุ่งแต่ใบไม้กำบัง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหลือรำคาญมารดรนอนไม่หลับ <bot>:เจ้าคิดขับขึ้นสักมุขเถิดลูกเอ๋ย ธิดารับขับถวายอภิปรายเปรย น้ำค้างเชยชื่นชุ่มพุ่มผกา | พระอภัยมณี | 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์ประไพมเหสี <bot>:พาบุตรีมาเฝ้าปิ่นบดินทร์สูร พระบิตุลาปราศรัยอันไพบูลย์ ตามประยูรสุริย์วงศ์เป็นพงศ์พันธุ์ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รุ่งพรุ่งนี้พี่จะไปถวายเครื่อง <bot>:ที่ในเบื้องบาทบพิตรอดิศร ดูท่วงทีกิริยาพระภูธร เธอจะจรหรือจะอยู่ดูอาการ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเห็นท่วงทีอ้ายนี่ยักษ์ <bot>:จำจะชักชวนมันไปดั่งใจถวิล จะได้ช่วยรบสู้กู้แผ่นดิน แกให้ผินเรือเข้ายกเหล้ามา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ศัตรูดูถูกทำลูกเต้า <bot>:ยอมให้เขาชาวผลึกฮึกข่มเหง ส่วนพวกพ้องของผัวมันกลัวเกรง จริงนะเองอีวัณฬามันบ้ากาม | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์เทพินนารินนาฏ <bot>:ภาณุมาศไตรตรัสจำรัสไข พวกท้าวนางต่างเชิญเสด็จไป ให้เข้าในห้องสรงอลงกรณ์ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่นึกเอาขันตีเป็นที่ตั้ง <bot>:จึงหยุดยั้งอดใจหลายสถาน แล้วนิ่งนึกตรึกตราอยู่ช้านาน จะสู้พาลเห็นไม่ได้ที่ในเชิง | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประหลาดจิตบิดาหามาไม่ <bot>:คิดสงสัยเศร้าสร้อยละห้อยหวน จะรอรั้งอยู่ที่นี่ก็มิควร เป็นการจวนจึงปรึกษาเสนานาย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:บุรีทวารต่อตั้ง <bot>:สมสถาน นามชื่อศรีมหาทวาร รวดเรื้อง ทนทุกข์ทิวานาน บ่น่อย ทวงเอย ขวัญขาดยังข้อนเบื้อง บาปห้อยเห็นอวร | โคลงนิราศหริภุญชัย | 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายท้าวไทเสนาเห็นปรากฏ <bot>:ไม่รู้รสคนมารยาพากันหลง ด้วยตั้งใจนับถือว่าซื่อตรง เพราะจำนงพร้อมใจมิได้แคลง | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วิเวกเสียงเที่ยงคืนระรื่นเรื่อย <bot>:เจ็ดนางเหนื่อยนอนหลับแล้วรับขวัญ นั่งพินิจพิศน้องผ่องผิวพรรณ แสงพระจันทร์แจ่มส่องละอองนวล | สิงหไกรภพ | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระรับสั่งบังคมบรมนาถ <bot>:จากปราสาทเสด็จมาหน้าสนาม ขึ้นหยุดยั้งนั่งพลับพลาสง่างาม จึงสั่งความแก่มหาเสนาใน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วทำใบ้ไต่ถามพราหมณ์พี่เลี้ยง <bot>:ว่าคู่เคียงพระบุตรีอยู่ที่ไหน เจ้าพราหมณ์บุ้ยปากชี้ตรงนี้ไป พี่เลี้ยงให้ซองหมากแล้วจากมา | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังคำทำชะอ้อนถอนใจใหญ่ <bot>:แล้วสั่งให้กองตระเวนเกณฑ์ทหาร เป็นเรือนำตำบลชลธาร เอาเหตุการณ์กลับหลังมาลังกา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาตามเก้อเธอก็ไม่ออกไปหา <bot>:จะให้ข้าอุ้มพระองค์ไปส่งหรือ มาโกรธาหน้ามืดทำฮืดฮือ ยังด้านดื้อว่าเป็นผัวไม่กลัวอาย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แรกรุ่นราวสาวหนุ่มนึกกลุ้มกลัด <bot>:เสียวสัมผัสผิวเนื้อแทบเหลืออด แต่อายจิตกิจกรมพรหมพรต สู้สะกดอดใจอาลัยลาญ | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระจึ่งมีสิงหนาทประภาษตรัส <bot>:ให้คิดจัดแจงสารลงลานถม ไปลังกานครินทร์ปิ่นบรม จะสยมพรกษัตริย์กรุงรัตนา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วแต่งองค์ทรงกระบองนำน้องรัก <bot>:เหาะตามยักษ์ไล่สกัดตีตัดษัย จนจวนพลบรบพุ่งพ้นกรุงไกร ถึงเขาใหญ่ได้ที่สีหนาม | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยพลพระชนนีถึงสี่หมื่น <bot>:ล้มตายดื่นดาษป่าพนาสัณฑ์ เสียหูตาขาแข้งถูกแทงฟัน เรียกเพื่อนกันครวญครางอยู่กลางแปลง | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอฝากน้องสองหญิงอย่าทิ้งขว้าง <bot>:ให้เหมือนอย่างร่วมอุทรให้ผ่อนผัน ประภาษพลางนางประทานสังวาลวรรณ ให้เหมือนกันทั้งพระน้องสองกุมาร ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นสุดคิดจิตฉันให้อั้นอ้น <bot>:จะแก้กลการศึกนึกไฉน ขอพึ่งพระอนุกูลอย่าสูญใจ ช่วยแก้ไขคิดบำรุงกรุงลังกา ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กำแพงทำด้วยศิลาหนาสนัด <bot>:รอบจังหวัดนคเรศเขตสถาน สะพรั่งพร้อมโหราพฤฒาจารย์ มีทหารสิบหมื่นพื้นฉกรรจ์ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ทรงศีลมุนินทร์นาถ <bot>:ขึ้นนั่งอาสน์สำราญจิตกับศิษย์หา ระงับกายพอสบายได้เวลา พระสิทธาเข้ากสิณอภิญญาณ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูอรุณฉุนเฉียวเสียวสวาท <bot>:ใจจะขาดเสียด้วยรักที่หมักหมม กำเริบโรคโศกสะอื้นฝืนอารมณ์ จนเป็นลมจับนิ่งไม่ติงกาย ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระพี่รับขับนิลสินธพ <bot>:ฝรั่งรบเรียงรายทั้งซ้ายขวา สุดสาครรอนราญผลาญชีวา กระโจมคว้าฝรั่งได้มิให้ตาย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณอัญชลีพระพี่เจ้า <bot>:ซึ่งโปรดเกล้านี้ดีจะมีไหน จะจัดแจงแต่งทหารชำนาญไพร ให้อ้อมไปในป่าพนาลี ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เที่ยวตีรันฟันแทงสำแดงโทษ <bot>:ไม่ประโยชน์อันธพาลสันดานหลง ครั้นดับขันธ์สิ้นชีวิตถึงปลิดปลง ไปตกลงในอบายทำลายลาญ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้พวกพ้องร้องว่าเซ็นระด่ำ <bot>:กับทั้งตำมะหงงฝ่ายนายทหาร จะขอเข้าพึ่งองค์นางนงคราญ เปิดทวารไวไวอย่าได้ช้า ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจึ่งว่าข้าแต่อาจารย์เจ้า <bot>:พระคุณเท่าเทียมฟ้าจะหาไหน ท่านเมตตาการุญฉันอุ่นใจ ขอยกไว้เป็นครูที่บูชา | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงเร่งรัดจัดพหลพลทหาร <bot>:ที่รอนราญเรี่ยวแรงเข้มแข็งขัน สักห้าหมื่นยืนยงคงกระพัน ทัพหน้านั้นน้องเราเจ้าโอรส | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทำถามนางมโหรีคนตีทับ <bot>:บรรทมหลับหรือประชวรนวลหง สาวสุรางค์ทางชม้ายอายพระองค์ ด้วยรูปทรงสวยสมทั้งคมคาย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเสด็จไปไหนจะไปด้วย <bot>:เป็นเพื่อนม้วยภัสดาจนอาสัญ ประทานโทษโปรดเลี้ยงแต่เพียงนั้น อย่าบากบั่นความรักน้องนักเลย ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอฝนตกลงมาจากอากาศ <bot>:เป็นน้ำสาดลงมาคลายยาถอน คนที่ง่วงก็ค่อยคลายหายหาวนอน ทินกรเกือบสร่างกระจ่างตา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝูงช้างน้ำดำด้นพ่นน้ำฟุ้ง <bot>:ทั้งกั้งกุ้งหลายพันธุ์ว่ายหันเห ฝูงพิมพาพากันท่องท้องทะเล เที่ยวว่ายเหหาเหยื่อเหลือประมาณ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:สิมพลีวันแว่นผ้ง <bot>:ผาผกา ดิฐแฮ เพลิงพุ่งเพียงสาขา ล่าล้อม ติณังแฝกเฝือคา คมบาด งามแฮ แขมขวากเลาอ้ออ้อม ดุจอ้อมอกเรียม | โคลงนิราศหริภุญชัย | 88 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพวกแขกในกำปั่นนั้นจึ่งว่า <bot>:เราแล่นมาจากเมืองปตาหวี เจ้าพารามาเที่ยวชมนที ลมมันตีพัดพาเภตราไป | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่อยคุ้นเคยพูดจากับราเมศ <bot>:พระบิตุเรศมาตุรงค์ไม่สงสัย จะพูดจาว่าขานประการใด ก็ตรงไปตรงมาเหมือนวาจัง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระนึกยิ้มอยู่ในใจว่าอ้ายนี่ <bot>:ไพร่เดิมทีเดรฉานขันหนักหนา มันเป็นพวกเผ่าพาลสันดานกา ฟังพูดจาต่างต่างช่างเป็นไร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบิตุราชมาตุรงค์พงศ์กษัตริย์ <bot>:อวยสวัสดิ์ทรงยศโอรสา ต่างตามส่งลงกำปั่นกลั้นน้ำตา พระเรียกหาม้ามังกรขึ้นตอนท้าย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวข้างสังฆราชพระบาทหลวง <bot>:เวลาล่วงเย็นพลับลับเวหน เข้าในห้องตรองตำราหาข้างมนต์ จะทำกลการเสน่ห์เพทุบาย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงสั่งน้องของนางรัชฎาสูร <bot>:พงศ์ประยูรจัตุพักตร์พวกยักษา อันตัวพี่นี้จะแกล้งแปลงกายา เป็นนาคาให้สำหรับอยู่กับกาย | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกประตูครั่นครื้นลากปืนใหญ่ <bot>:ยิงออกไปตายกลิ้งริมสิงขร บาทหลวงเห็นโยธาพลากร ดูย่อหย่อนตายกลาดดาษดา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระหน่อเทวสินธุ์นรินทร์รัตน์ <bot>:สามกษัตริย์พี่น้องไม่ผ่องใส สะท้านท่าวหนาวฝนจนพระทัย ทอดอยู่ในท้องสมุทรสุดรำพึง | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรือตระเวนแล่นใบออกไปถาม <bot>:ครั้นแจ้งความพากันรีบผันผาย ว่ากำปั่นที่มาทอดเข้าจอดราย ที่ตามชายธารท่าในสาคร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่อยอยู่เถิดโฉมฉายสายสมร <bot>:อย่าอาวรณ์พูนเทวษถึงเชษฐา แต่สั่งความทรามวัยอาลัยลา จนแสงทองส่องฟ้านภาลัย | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูแจ่มแจ้งชวาลาระย้าระยับ <bot>:กระจกจับเพลิงกระจ่างสว่างไสว เห็นนางเอกเขนกนั่งกระทั่งไอ นางตกใจเหลียวเห็นทำเป็นเมิน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายบาทหลวงเห็นเรือมาเหลือหลาม <bot>:แล่นมาตามชายทะเลบ้างเหหัน ที่เปิดช่องร่องน้ำนั้นสำคัญ มันไม่หันเข้าไปจนใจจริง | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันลูกเมียก็ไม่มีฟ้าผี่เถิด <bot>:ประดักประเดิดโดยจนต้องขวนขวาย แม้นได้มีที่พึ่งพอฝากกาย ตัวไม่ตายก็ไม่ทิ้งจริงจริงเจียว ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นเรือรบคบอร่ามลงข้ามโขด <bot>:สะดุ้งโดดโดนกันมิ่งขวัญหาย ต่างหลบลี้หนีพลัดกระจัดกระจาย เสียงเวยวายวิ่งไขว่กันไปมา ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปิดประตูผู้คนห้ามให้ขาด <bot>:ใครล่วงราชอาชญาถึงอาสัญ เร่งปักธงตรงทวารศาลสำคัญ ให้ทันวันฤกษ์รุ่งขึ้นพรุ่งนี้ ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระมิ่งมังคลานราราช <bot>:ตรัสประภาษถอดเสนีจากที่ขัง พระปราศรัยไต่ถามแต่ลำพัง เราก็ตั้งใจจะเลี้ยงเป็นเที่ยงธรรม์ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รูปตรองการมานานหลายปีแล้ว <bot>:ไม่ผ่องแผ้วสมมาดปรารถนา จะทำเองเกรงกิจเป็นสิทธา มันสีกาแสนยากลำบากใจ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับอนงค์องค์มิ่งมเหสี <bot>:ถึงบุรีเสร็จสมอารมณ์หวัง แสนสำราญผ่านประเทศนิเวศน์วัง ก็มั่งคั่งสุโขมโหฬาร ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้สุขีศรีเมืองเลื่องฦๅฟุ้ง <bot>:หอมจรุงกลิ่นกลั้วทั่วทิศา เป็นที่ชื่นเช่นอย่างนางสีดา ในใต้หล้าหมายประคองตัวน้องเอย ฯ | สุภาษิตสอนหญิง | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระชนนีพี่ผกาพากันหนี <bot>:ทั้งสะหรีสูญไปแต่ไก่ขัน ฝ่ายองค์พระอภัยตกใจครัน เรียกศรีสุวรรณสินสมุทรสุดสาคร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสั่งพลางพาเขยเลยลีลาศ <bot>:มาปราสาทเสร็จพลันต่างหรรษา ให้สถิตปรางค์ทองละอองตา พวกกัลยาใช้ประจำเหมือนตามเดิม | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เพราะโปรดเปรื่องเฟื่องฟุ้งกระดุ้งกระดิ้ง <bot>:เหมือนอย่างลิงยิงไม่ถูกลูกกระสุน จะลอยแก้วแล้วทีนี้เจ้ามีบุญ ฮึกฮักหุนเห็นว่ากีดอยู่นิดเดียว | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงอยู่ดีมีสุขอย่าทุกข์โศก <bot>:อย่ามีโรคโรคันให้หรรษา ไม่อยู่ด้วยช่วยรบไม่คบค้า จะด่าทอต่อว่าจะลาไป | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอุ้มบุตรสุดสวาทขึ้นใส่ตัก <bot>:พิศพักตร์มิได้ผิดขนิษฐา กอดประทับรับขวัญจำนรรจา พระชลนาไหลหลั่งลงพร่างพราย | สิงหไกรภพ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะถึงฝั่งหรือว่ายังอยู่กลางสมุทร <bot>:หรือขึ้นหยุดเกาะแก่งตำแหน่งไหน ถ้าพบนางกลางน้ำทำอย่างไร จึงจะได้นุชน้องเป็นของเรา | พระอภัยมณี | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่อยอยู่เถิดพี่จะลาสุดาขนิษฐ์ <bot>:สำเร็จกิจจะกลับมาหาสมร ต้องจำเป็นจำพรากไปจากจร อย่าอาวรณ์ไปเลยน้องสองสุดา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เครื่องภิเษกเอกฉัตรจัดให้พร้อม <bot>:พวกเจ้าจอมที่ในวังสั่งกวดขัน ให้ท้าวนางตั้งเลี้ยงพร้อมเพรียงกัน ทั้งเจ็ดวันกว่าจะเสร็จสำเร็จการ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วศึกนางขว้างจักรให้ยักษ์ม้วย <bot>:ไม่ต้องด้วยโอวาทขาดสิกขา ให้บวชใหม่ให้ศีลดังจินดา แล้วตามพระอนุชาไปธานี | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่จะไม่ทำศึกอย่านึกหมาย <bot>:ไปบอกนายมึงให้แจ้งแห่งนุสนธิ์ จะตั้งรับทัพไทยจนวายชนม์ ไม่ย่อย่นกลัวเจ็บจนเย็บตา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:น้ำ ฝนหม่นเมฆตั้ง <bot>:ตกตะบึง ไหล หลั่งถั่งชรทึง ท่วมเหย้า ไฟ ติดนิดหนึ่งพึง จักก่อ ดับ ระทมถ่านเถ้า หิ่งห้อยไป่มี ฯ | โคลงโลกนิติ | 82 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระหัสกันท่านครูผู้รับสั่ง <bot>:จัดตำแหน่งแต่งตั้งคนทั้งหลาย แล้วท่านครูสุบันเยเพทุบาย แต่งตัวนายล่วงหน้าไปธานี | พระอภัยมณี | 55 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ทองเหลืองเปลื้องร้ายห่อน <bot>:เห็นมี ขัดเท่าขัดราคี เล่าไซร้ นพคุณหมดใสสี เสร็จโทษ ถึงบ่แต่งตั้งไว้ แจ่มแจ้งไพบูลย์ ฯ | โคลงโลกนิติ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วหน้าเง้าเข้าในวังกำลังโกรธ <bot>:ต่างกล่าวโทษทูลตามความทั้งหลาย นางโฉมยงทรงทราบที่หยาบคาย สั่งขรัวนายช่วยประกอบให้ชอบที | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เทพเจ้าเข้าดลบันดาลจิต <bot>:ให้ไปทิศทักษิณเกษมสันต์ จะได้นางล้างผลาญมารฉกรรจ์ ให้สามัญเป็นสุขทุกตำบล | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สัสดีเดินหมายไปทุกแห่ง <bot>:ตามตำแหน่งพลอาสาโยธาหาญ พอรุ่งแจ้งแสงสีรวีวาร พระผู้ผ่านภพไกรตื่นไสยา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางยุพาผกาว่าหน้าน้อง <bot>:หม่นมัวหมองมอมเปื้อนจึงเบือนหนี จะไปห้องน้องตรงนั้นหม่อมฉันชี้ ทำไมมิไปเล่ามาเฝ้ากวน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นไมตรีมิได้กลับมารับรบ <bot>:เล่าจนจบแจ้งความมาตามเรื่อง ซึ่งพี่น้องครองสมบัติต้องขัดเคือง จะไปเปลื้องปลดปราบให้ราบเตียน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระชนกชนนีโมลีโลก <bot>:จะซ้ำโศกสิ้นวงศ์เผ่าพงศา แม้ศึกเสือเหนือใต้ที่ไหนมา หรือโรคาเคืองเข็ญไม่เห็นใคร | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งผิดพลั้งครั้งนี้จงได้โปรด <bot>:ประทานโทษลูกน้อยเสน่หา อย่าผูกผิดคิดแค้นเคืองวิญญาณ์ จะเป็นเวรเวรากับลูกไป | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระอัยกีแกตีอก <bot>:ตาอย่างกพูดเพ้อละเมอฝัน เมื่อครั้งก่อนมันต้อนไปตามกัน ขังไว้ชั้นเชิงชลาเมืองป่าตาล | พระอภัยมณี | 63 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.