text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเสนีรัตนาเข้ามาเฝ้า <bot>:ต่างก้มเกล้าทูลแจ้งแถลงสาร ขอพระองค์ทรงศักดิ์จักรพาล อันถิ่นฐานธานีไม่มีใคร | พระอภัยมณี | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ใครถือพระจะสมทบช่วยรบสู้ <bot>:มาตามกูดูแลจะแก้ไข ฝรั่งฟังสังฆราชก็หวาดใจ ต่างฉวยได้ดาบหอกออกวิ่งดาม | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าสานนนั่งชมดมบุนนาค <bot>:อุบลฝากมาให้ชิดพิสมัย เจ้าวิเชียรเชยพิกุลฉุนอาลัย ถึงสายใจเจ้าจงกลเป็นคนเคย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเรือใช้ไปถึงกรุงพอรุ่งเช้า <bot>:กราบทูลท้าวไทธิราชนาถนาถา ว่าหัสกันนั้นเป็นเจ้าชาวลังกา จะเข้ามาห้ามไว้ก็ไม่ฟัง | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พออุปราชราชฐานคลานมาเฝ้า <bot>:ท้าวเธอเล่าตื้นลึกแล้วปรึกษา ไฉนเล่าเราจะได้สร้อยสุดา ช่วยปรึกษาตรองตริดำริการ | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สนทนากับฝรั่งสังฆราช <bot>:ดูโอกาสกิริยาอัชฌาสัย ที่เมืองด่านธารท่าชลาลัย เสนาในน้อมคำนับรับโองการ ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกม้าใช้รีบไปในจังหวัด <bot>:เฝ้ากษัตริย์จอมวังนรังสรรค์ ทูลแถลงแจ้งตามเนื้อความพลัน ว่ากำปั่นกลับมาถึงธานี | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่พระเสาร์เข้าแทรกถึงเรือนโทษ <bot>:ศัตรูโจทก์จับผิดริษยา พระพฤหัสให้คุณหนุนชะตา ปลายมือมามีลาภจึงกราบทูล | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางดวงแขแทบจะแดฤๅดีดิ้น <bot>:แสนถวิลไม่รู้วายคลายถนอม แม้นเมตตาอย่าให้น้องนี้ต้องตรอม เชิญพระจอมจักรพงษ์จงคงคืน | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างรุมกันฟันแทงบ้างแกว่งขวาน <bot>:ไล่ประหารโห่ลั่นเสียงหวั่นไหว พวกทัพล้อมป้อมค่ายพลัดพรายไป พระหัสไชยเชษฐาสุดสาคร | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอจบเรื่องแกยิ่งเคืองโทโสพลุ่ง <bot>:มาเกิดยุ่งเจ็บจิตดั่งพิษฝี น้อยหรือกูเมตตาทั้งปรานี ไม่พอที่มันจะทำให้ช้ำใจ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกนายท้ายบ่ายกำปั่นออกหันเห <bot>:จากทะเลเกาะท่าหน้าสิงหล สังเกตคุ้งมุ่งเมืองเพชรกำพล ฝ่ายต้นหนตั้งเข็มเต็มชำนาญ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วแลเห็นเป็นรูปเทพารักษ์ <bot>:ถือตรีจักรรัศมีเป็นสีขาว ทั้งกาหลดนตรีเสียงตีกราว พวกคนเหล่านั้นขึงตะลึงตะไล | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นมณฑปศพใส่ในโกศแก้ว <bot>:เปิดดูแล้วทอดกายทั้งซ้ายขวา ทั้งสองนางต่างองค์ทรงโศกา ข้อนอุราเสือกซบสลบไป ฯ | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้าพเจ้าคราวนี้สิ้นที่พึ่ง <bot>:เหมือนโรคถึงที่ตัดอติสาร พระโปรดด้วยช่วยคิดกิจการ จะลวงล่อต่อด้านประการใด ฯ | พระอภัยมณี | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กรุงกษัตริย์ทัศนาพาสนม <bot>:เที่ยวเลียบชมเชิงผาคูหาห้อง เห็นเหวห้วยกรวยโกรกชะโงกมอง ดูโปลงปล่องเปลี่ยวปลาบวาบวิญญาณ์ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เร่งสึกหาลาศีลเสียเถิดคะ <bot>:ไม่ลดละแล้วจริงจริงอย่านิ่งขึง มิฟังคำทำดื้อได้อื้ออึง ไปฟ้องถึงไหนก็ไปเถิดไม่กลัว | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกพ้องนางต่างประคองพระหน่อนาถ <bot>:วางบนถาดทองคำหลั่งน้ำสรง มีเบาะทองรองรับสำหรับทรง ทั้งนางนาฏมาตุรงค์สรงน้ำร้อน | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คนมาดูผู้ดีปนขี้ข้า <bot>:แก่ชราเด็กอุ้มทั้งหนุ่มสาว เที่ยวดูเล่นเต้นรำจำเรื่องราว ด้วยการคราวครั้งนั้นประชันเมือง | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นน้องมิทำวลด้วยบนไว้ <bot>:ก็ไม่ไปจากเขตนิเวศน์สถาน นางกล่าวแกล้งแสร้งไว้อาลัยลาน พระสงสารแสนสะอื้นกลืนน้ำตา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อำมาตย์รับอภิวาทหน่อกษัตริย์ <bot>:บ้างเร่งจัดกองตระเวนเกณฑ์อาสา ยี่สิบลำกำปั่นแต่บรรดา เที่ยวติดตามถามหาในวารี | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เที่ยวแวะตามเกาะแก่งทุกแห่งหน <bot>:ขึ้นไปค้นทุกตำแหน่งแสวงหา ไม่ได้ข่าวเจ้านายหลายทิวา ก็แล่นมาตามทางกลางนที | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่ปากแผลแก้เอาผ้าเช็ดหน้าพัน <bot>:รีบกำปั่นข้ามฝั่งไปลังกา ฯ พระอภัยได้ของพวกกองทัพ เครื่องสำหรับรบพื้นแต่ปืนผา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะพูดจริงเป็นเท็จเข็ดแล้วแม่ <bot>:เถิดตั้งแต่นี้ไปฉันไม่ว่า ถึงใครใครจะทำให้ตำตา ไม่พูดจาให้ทราบหลาบจนตาย | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มลายูมูรตานเป็นนายทัพ <bot>:สมทบกับกองฝรั่งบั้งกล่า เป็นโยธีสี่หมู่ผู้ศักดา ถือศัสตรากริชตรีกระบี่ยาว | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อีนางเมียด่าผัวอ้ายหัวตัด <bot>:ไม่ทันยัดแล้วก็ด่าทำตาเขียว กูไปป่าหาฟืนตัวเป็นเกลียว หยุดประเดี๋ยวไม่ทันเหื่อจะแห้งเม็ด | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนารีศรีสุดามาถึงวัง <bot>:ยังกำลังดาลเดือดไม่เหือดหาย เข้าในห้องตรองตรึกให้นึกอาย โอ้อกกูผู้ชายไม่ชอบใจ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรือก็แล่นเร็วรัดไม่ขัดสน <bot>:มาถึงวนกุมภัณฑ์ตะวันสาย เป็นคลื่นคลั่งทั้งระลอกออกกระจาย ลมพระพายก็ไม่พัดสงัดดี | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรฉุดฉีกจะหลีกลอด <bot>:บ่าวมันกอดกลมกลัดฮึดฮัดหัน พอทัพพระอนุชายกมาทัน ช่วยแก้กันออกไปทั้งไพร่นาย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจัดเรือสองลำล้วนกำปั่น <bot>:ให้ผ่อนผันแยกกันเที่ยวหันเห แล่นไปตามเกาะรายชายทะเล เที่ยวเตร็จเตร่เสาะแสวงทุกแห่งไป ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้คิดถึงลูกน้อยกลอยสวาท <bot>:เคยร่วมอาสน์อกอุ่นมาสูญหาย ซึ่งโหราว่านางไม่วางวาย ก็ดีร้ายลูกยาจะพาไป | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้บ่ายลำสำเภาจะเข้าฝั่ง <bot>:คงคาคลั่งคลื่นกลุ้มกระทุ่มโถม สลาตันลั่นพิลึกเสียงครึกโครม สำเภาเอียงเพียงจะโทรมทรุดทำลาย | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่โบราณท่านว่าจะค้าขาย <bot>:อย่ามักง่ายเงินก็ลองทองก็ฝน เกิดเป็นคนอย่าไว้แก่ใจคน ค่อยผ่อนปรนปรองดองให้ต้องความ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนนางเก่าเหล่าโกหกยกออกเสีย <bot>:ริบลูกเมียเฆี่ยนส่งไปโรงสี ที่ซื่อตรงคงสัจสวัสดี ให้คงที่มียศไม่ลดลา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วิ่งมาดูอยู่กับอายืนหน้าป้อม <bot>:เห็นศึกล้อมลังกาอยู่คลาคล่ำ ได้วิชามาแต่พ่อบริกรรม นึกในน้ำจิตกำจัดโบกปัดไป | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อีพวกเราเจ้าคารมมีถมอยู่ <bot>:ออกไปสู้เขาสิวะเป็นไฉน เจ้าขรัวนายหมายสั่งพวกข้างใน จัดวอใหม่ผูกม่านตั้งพานทอง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอจบสารพระผู้ผ่านกำพลเพชร <bot>:เห็นสิ้นเสร็จการพะวงไม่สงสัย จึ่งสั่งพวกเสนาจะคลาไคล ไปกรุงไกรจังหวัดรัตนา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหมือนเปลวไฟใกล้ฝอยน้อยหรือนะ <bot>:อุตส่าห์ห้ามหยุดสุดสรรเสริญ ทรงศีลธรรม์อันประเสริฐจึงเพลิดเพลิน พลอยเจริญหฤทัยอาลัยลาญ | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าดูเถิดแต่ปลามัจฉาชาติ <bot>:ตายออกกลาดตามลำแม่น้ำไหล ทั้งนกกาแม่ลงกินก็สิ้นใจ คนเขาไม่กินทั่วเพราะกลัวตาย | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเป็นไรไม่ออกนั่งบัลลังก์อาสน์ <bot>:ไม่ประภาษราชการนานนักหนา ดูเผือดผิวหิวโหยเห็นโรยรา หรือโรคาขัดขวางเป็นอย่างไร ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายกรีกุนบุญจารีดีกันแล้ว <bot>:ต่างผ่องแผ้วพูดจาอัชฌาสัย ข้าหลวงเหล่าสาวสวรรค์กำนัลใน พลอยรักใคร่ได้เป็นสุขสนุกสบาย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พฤฒามาตย์ราษฎรเดือดร้อนสิ้น <bot>:อกแผ่นดินจะเป็นบ้าฟ้าจะเหลือง ทั้งประเทศเขตแดนให้แค้นเคือง ก็เพราะเรื่องรบพุ่งกรุงลังกา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไฉนต้องท่องเที่ยวแสวงคู่ <bot>:น่าอดสูเสียเดชพระเชษฐา ซึ่งเสี่ยงทายหมายมาดสวาทมา มิเมตตาชีวันจะบรรลัย | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ผู้ดำรงรมจักร <bot>:เห็นจะหักเอาไม่ได้ดังใจหมาย ให้โบกธงถอยพหลพลนิกาย แล้วให้รายเรียงล้อมป้อมปราการ ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสียแรงกูสู้ถนอมช่วยกล่อมเกลี้ยง <bot>:บำรุงเลี้ยงมาแต่นิดยังจิดจิ๋ว ไม่ฟังคำทำผิดแล้วบิดพลิ้ว พระโกรธกริ้วตรัสด่าสารพัน | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอหลับลงทรงสุบินนิมิต <bot>:ว่านักสิทธ์มาแต่ป่าพนาศรี มีหัตถาชูช่วงดวงมณี ตรงมาที่พระบรรณศาลา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันหว่างทางถ้ากล่าวจะยาวเรื่อง <bot>:ไปถึงเมืองเสียเถิดท่านอ่านขยัน อันองค์พระอภัยมณีศรีสุวรรณ เกณฑ์กำปั่นไปทุกทิศเที่ยวติดตาม ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บัดนี้ฝ่ายนายฝรั่งอังกุหร่า <bot>:ยังตรวจตราเตรียมพหลพลขันธ์ รักษาค่ายขึ้นป้อมอยู่พร้อมกัน จะผ่อนผันโปรดปรานประการใด ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันนารีที่บำรุงเจ้ากรุงยักษ์ <bot>:ที่งามทรงวงพักตร์มีหนักหนา ไม่มีคนปรนนิบัติชอบอัชฌา เลยหรือว่ามีบ้างเป็นอย่างไร ฯ | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเจ็ดนางต่างถวายดอกไม้ป่า <bot>:พระถามว่ารสสุคนธ์เก็บต้นไหน นางนิ่งเดินเมินชะม้อยร้อยมาลัย สอดสวมใส่ศรพระขรรค์ค่อยบรรจง | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วปรึกษาปาโมกข์โลกเชษฐ์ <bot>:ท่านรู้เวทมนตร์ขลังช่วยสั่งสอน พระยกทัพขับทหารมาราญรอน จะผันผ่อนคิดอ่านประการใด ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสองนางต่างบังคมด้วยสมนึก <bot>:ลามาตึกเตียงทองเข้าห้องสรง ต่างชำระสระสนานสำราญองค์ แล้วก็ทรงเครื่องพรตดาบสนี | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาทรงรถบทจรจากอาวาส <bot>:ระดาดาษพร้อมพหลพลขันธ์ จากประเทศเขตแคว้นแดนอรัญ สำเนียงลั่นกึกก้องทั้งท้องดง | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ในสารศรีสุดสาครบวรนาถ <bot>:บังคมบาทพงศ์นารายณ์ทั้งซ้ายขวา ทูลกระหม่อมจอมองค์วงศ์พระอา ให้ทราบฝ่าบาทบงสุ์พระทรงชัย | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกพหลพลนิกรถอนสมอ <bot>:บ้างขันช่อชวนกันเข้าขันกว้าน ฝ่ายฝรั่งตั้งเข็มเต็มชำนาญ หมายอิสานสำคัญเป็นมั่นคง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงเกณฑ์ไพร่ใหญ่น้อยได้ร้อยหมื่น <bot>:ถือคบปืนหอกดาบกำซาบไสว ให้สินสมุทรสุดสาครพระหัสไชย ฝ่ายข้างในนางสุลารำภาผกา | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางกระษัตริย์อัดอั้นให้ตันจิต <bot>:สุดจะคิดผันแปรสุดแก้ไข ทุกเช้าคํ่ารำพึงตะลึงตะไล ร้อนฤทัยเทียมเพลิงละเลิงลาม | สิงหไกรภพ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงแกแจ้งความไปตามเรื่อง <bot>:ให้แค้นเคืองที่ในจิตผิดแล้วหวา กูจะไปไต่ถามตามสงกา อ้ายมังคลาอยู่ระวังฟังกระบวน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าพราหมณ์ยิ้มพริ้มพรายภิปรายตอบ <bot>:พ่อว่าชอบอยู่มิใช่จะใหลหลง ซึ่งเกิดความหนามเสี้ยนเพราะซื่อตรง จึงต้องบ่งด้วยหนามตามตำรา | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเลี้ยวด้อมอ้อมมาเห็นข้าศึก <bot>:พลผลึกหลับสลบเหมือนศพผี เห็นรถทรงองค์พระอภัยมณี นั่งเป่าปี่เปล่าเปลี่ยวอยู่เดียวดาย | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนใกล้ถึงปรางค์มาศราชฐาน <bot>:พนักงานผู้คนนั่งล้นหลาม คอยรับเสด็จจักรพงศ์ผู้ทรงนาม กษัตริย์สามมาประทับรับอยู่เกย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายศรีสุวรรณวงศ์นั้นองอาจ <bot>:ไม่ขยาดยืนดูอยู่ตรงหน้า เห็นธำมรงค์เรือนครุฑบุษรา ของเชษฐาแน่นักประจักษ์ใจ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเชษฐามาถึงที่ท้ายบ้าน <bot>:ก็เข้าหาอาจารย์ที่ดีดสี เอาธำมรงค์ทรงนิ้วดัชนี ให้พราหมณ์ตีค่าแสนตำลึงทอง ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ดูกันห่างห่างสิอย่างนี้ <bot>:พระบุตรีตรอมจิตพิสมัย แม้นได้เรียงเคียงข้างจะอย่างไร รำคาญใจจะใคร่ปลอบให้ชอบที | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สักโกฏิแสนแม้นมาเป็นข้าศึก <bot>:กูก็นึกสนุกอีกไม่หลีกหลบ ถึงราหูสุริยามาสมทบ กูจะรบรับสู้ไม่บูชา | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พฤกษาออกดอกดวงเป็นพวงห้อย <bot>:ระย้าย้อยช้อยชดสดไสว พวกผู้หญิงชิงช่วงพวงดอกไม้ ต่างเด็ดได้ไปถวายพระอัคนี | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณนั่งยิ้มอิ่มในจิต <bot>:พระนักสิทธ์ตรัสบรรเทาที่เศร้าหมอง เห็นจะได้สมนึกเหมือนตรึกตรอง หลวงชีสองพูดจาไม่น่าฟัง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันตัวเรานี้เป็นไรจะไม่แก่ <bot>:เห็นเที่ยงแท้ความตายไม่ใหลหลง อนิจจังสังขารไม่ยืนยง ชีสององค์ปลงทุกขังหวังนิพพาน ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาขอซื้อข้าวปลากระยาหาร <bot>:พอสำราญอิ่มเอมเกษมสันต์ ขออยู่ซื้อหาสักพอห้าวัน พระทรงธรรม์จะโปรดปรานสถานใด ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้พร้อมพรั่งหลังหน้าทั้งขวาซ้าย <bot>:ทั้งไพร่นายแน่นทางข้างฉนวน แล้วผูกม้ากล้ารบเคยรำทวน ประดับล้วนเครื่องจินดาเป็นม้าทรง ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ม่อนยังยั้งหั้นร่ม <bot>:เรียงรึก วานเทพทั้งไพรพฤกษ์ น่าน้อง โพคินทั่วทังทึก แถวน่าน นี้แม่ เชิญส่งสารพื้นพ้อง ข่าวข้าขอยิน | โคลงนิราศหริภุญชัย | 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตามฉบับขับไล่ในพระเคราะห์ <bot>:เสาร์จำเพาะอยู่ดุลย์วุ่นนักหนา แล้วกราบทูลมูลความตามตำรา จงทราบฝ่าบาทบงสุ์พระทรงธรรม์ ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นมันยกไพร่พลพหลหาญ <bot>:ออกต่อต้านชานชลาหน้าสิงขร ดูกำลังโยธาพลากร จะราญรอนหักหาญเป็นมารยา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้ากลมเกลียวเกี่ยวกอดตามเพศนาค <bot>:จะออกปากพูดกันนั้นไม่ได้ มิรู้ที่จะคิดอ่านประการใด กอดกันไว้พี่น้องนองนํ้าตา ฯ | สิงหไกรภพ | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอประสบพบองค์พระทรงยศ <bot>:สองโอรสช่วยกำกับเป็นทัพหลัง มิให้เราเข้าไปก็ไม่ฟัง จะรบพังปากประตูเข้าบูรี | พระอภัยมณี | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างผัดหน้าทากระแจะบ้างแกะสิว <bot>:บ้างกันคิ้วค้อมงอนดังช้อนหอย เปิดคันฉ่องมองพิศตะบิดตะบอย ชำเลืองลอยหน้าตาให้น่าชม | สิงหไกรภพ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาเมื่อไรได้เสร็จสำเร็จคิด <bot>:ถนอมสนิทแนบทรวงดวงสมร เดิมพระน้องข้องขัดถึงตัดรอน กลับโอนอ่อนอัศจรรย์ไม่ทันรู้ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ดีดพิณเสียงสุนีฟาดหวาดผวา กระเดื่องดังกังสดาลสะท้านสุธา ดังฟ้าผ่าพญามารไม่ทานทน | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าเดิมกุมภัณฑ์พาข้าไปไว้ <bot>:กับหน่อไทได้เห็นกันเป็นสอง ขุนยักษ์ใช้ให้เลี้ยงรักเพียงน้อง มีผ้าทองทำอู่ให้กุมาร | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระองค์เก่าเฒ่าแก่ก็แปรปรวน <bot>:ไม่หนุ่มนวลเหมือนพระอภัยมณี ที่โปรดปรานพาลจะอิ่มก็ยิ้มย่อง ดังจะล่องลอยฟ้าในราศี | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เผ่นขึ้นนั่งหลังม้าไม่กล้ารบ <bot>:ควบสินธพเที่ยวหาโยธาหาญ ประชุมได้ไพร่นายเหลือวายปราณ มาประมาณสามพันตามวัณฬา ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นชอบอยู่ตรงไหนอย่าได้ขัด <bot>:ไปรีบจัดก่อกำแพงให้แข็งขัน ทำตึกใหญ่ให้อยู่พลางเป็นรางวัล ระดมกันทำให้ครูผู้อาจารย์ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่เลี้ยงช่วยอวยพรสมรมิ่ง <bot>:จะใหญ่ยิ่งยศถามารศรี อันศึกเสือเหนือใต้เห็นไม่มี เพราะพระพี่ผูกพระทัยอยู่ในน้อง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายพระจอมธิบดินทร์ปิ่นกษัตริย์ <bot>:โองการตรัสเล่าแจ้งแถลงสาร แก่นุชนางโฉมเฉลาลำเพาพาล ว่ากุมารนรินทร์รัตน์กษัตรา | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มงกุฎเก็จเพชรประดับสลับสี <bot>:แกมมณีเนาวรัตน์จำรัสฉาย ฉลององค์ตาดปักจำหลักลาย ประทานสายสุดาสวาทราชนัดดา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รีบเข้าไปในวังสั่งท่านท้าว <bot>:แจ้งเรื่องราวราชการกับสารศรี เจ้าขรัวนายไปพลันด้วยทันที นำคดีทูลองค์พระทรงวัง ฯ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้ฤกษ์ดีตีเมืองเสียงก้องกึก <bot>:ทหารฮึกโห่แห่เล็งแลหลาม เป็นคู่เรียงเคียงแข่งบ้างแซงตาม ออกอ่าวข้ามเข็มตั้งตรงลังกา ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะแลเหลียวเปลี่ยวเปล่าเป็นเงาเมฆ <bot>:แสนวิเวกกลางทะเลในเวหา นางทูลถามตามประสงค์ว่าคงคา กำหนดว่ากว้างขวางเป็นอย่างไร | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ผลัดกันนั่งผลัดกันนอนได้ผ่อนพัก <bot>:หยุดสำนักเข้าไปทอดจอดออกหลาม พอเดือนแจ้งแสงดาวขึ้นวาววาม แสงอร่ามจับละเมาะตามเกาะเกียน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสั่งพลางทางลุกลงจากอาสน์ <bot>:มาทรงราชยานหามงามขยัน ทหารพร้อมห้อมแห่ออกแจจัน ขึ้นบนชั้นเชิงเทินเที่ยวเดินดู | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่ว่าเขาเขาก็ว่ามากระนี้ <bot>:มิใช่พี่นี้จะแกล้งแสร้งเสกสรร เพราะเหตุเขารักใคร่อาลัยกัน ค่อยผ่อนผันพูดจาอย่าราคี | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงจัดพลคนละหมื่นห้าร้อยถ้วน <bot>:ถือแต่ล้วนดั้งดาบกำซาบศร พระพี่น้องสองกษัตริย์ทรงอัสดร แล้วรีบร้อนยกมายังธานี | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อครูเฒ่าท่านมารักษาน้อง <bot>:พี่ไม่ต้องรักษามารศรี จงบรรทมโสมนัสสวัสดี แต่ตัวพี่จะคอยท่านุชาชาญ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโอรสจดจำคำรับสั่ง <bot>:ถวายบังคมลามารศรี พลางชวนพระอนุชาสรงวารี ในห้องที่ทำลับแลไว้แต่เดิม | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันชื่อถ้ำแต่บุรำบุราณเรียก <bot>:ชื่อสำเหนียกถ้ำประทุนคิรีศรี สำคัญปากคูหาศาลามี ชวนสัตรีเข้าถ้ำทั้งหกคน | นิราศพระบาท | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังคำทำเป็นขึงแล้วจึงว่า <bot>:เมื่อศรัทธายังไม่เสื่อมที่เลื่อมใส ไม่สึกหาฆ่าฟันเป็นฉันใด ตามพระทัยเถิดไม่ขัดพระอัชฌา | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายพราหมณ์เฒ่าเข้าใจจึ่งไต่ถาม <bot>:พระแจ้งความให้แกฟังที่กังขา พฤฒาเฒ่าเข้าใจในตำรา ดวงชะตาภัทวงศ์คงจะดี | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:น้องจะขอต่อยุทธ์จนสุดฤทธิ์ <bot>:เอาชีวิตแทนทดบทศรี ขอพระคุณบุญญาฝ่าธุลี ให้ไพรีย่อยยับอัปรา | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นผู้หญิงจริงนะจะหึงผัว <bot>:ไม่ควรตัวตีคนจนสลบ เขาเจียมตัวกลัวอยู่ไม่สู้รบ ชะช่างตบช่างต่อยอร่อยมือ | สิงหไกรภพ | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาเกิดเป็นเช่นนี้วิปริต <bot>:เหมือนมืดมิดแหล่งหล้าฟ้าจะเหลือง แม้ข้าศึกฮึกอึงมาถึงเมือง เมื่อแค้นเคืองขุ่นเข็ญจะเห็นใคร | พระอภัยมณี | 64 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.