text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าถือใจว่าจะได้เมืองปากน้ำ <bot>:ที่ข้อคำพรรณนาก็น่าหัว อย่าได้นึกตรึกตรองว่าของตัว จะดีชั่วหนหลังเป็นอย่างไร ฯ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยุพยงทรงรับมาสวมหัตถ์ <bot>:เพชรรัตน์แพรวพร่างกระจ่างฉาย นางพี่เลี้ยงทูลพลันบรรยาย นางโฉมฉายชมแหวนแสนรัญจวน | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประดับเครื่องเรืองจรัสประภัสสร <bot>:ใส่ปีกหางอย่างกินรนวลระหง พระผินพักตร์กลั้นพระสรวลชวนอนงค์ นางโฉมยงเยื้องย่องจากห้องใน | สิงหไกรภพ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรหยุดยั้งตั้งสง่า <bot>:ตวาดว่าเหวยทมิฬสิ้นทั้งหลาย ใครไม่สู้กูไม่ล้างให้วางวาย แค้นแต่นายเองดอกบอกให้รู้ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางออกจากสิงขรชะง่อนเขา <bot>:เทพเจ้าซึ่งอยู่ในภูผา สำแดงกายจากชะง่อนก้อนศิลา ถือคทาธรแก้วแสงแวววาว | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระสุดสาครบวรนาถ <bot>:ชมหลานราชสิ้นทุกข์สุขเกษม ดูหน้าตาจิ้มลิ้มทั้งอิ่มเอม จงปรีดิ์เปรมวัฒนาสารพัน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กรุงกษัตริย์ตรัสว่าธิดาชอบ <bot>:บุญประกอบแล้วก็กรรมทำไฉน จะคืนเขาเล่าก็ดูอดสูใจ ประจุไว้ภูผานอกธานินทร์ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เกิดกำลังดังน้ำสุรามฤต <bot>:มาเจือจิตเยือกเย็นทุกเส้นขน ครั้นเสร็จสรรพกษัตราก็พาพล ขึ้นอยู่บนเงื้อมเขาลำเนาเนิน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันน้องนี้ไร้คู่ที่สู่สม <bot>:เป็นสาวพรหมจารีไม่มีผัว ถึงเป็นยักษ์ยังไม่มีราคีมัว พระมากลัวผู้หญิงด้วยสิ่งใด | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งโหรพราหมณ์พรั่งพร้อมน้อมประณต <bot>:ตามแบบบทจอมนรินทร์ปิ่นมหา เหมือนแต่หลังตั้งอุปราชา ภิเษกองค์ขัตติยาวราพงศ์ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ถวิลจนจรล่วงแล้ว <bot>:เลยมา ลัดพุ่มพงพฤกษา ซอกพ้น หลงละแวกมรรคา คมชัฏ ชื้อแฮ ไป่คิดคืนหลังด้น สะดวกได้ดลทาง | นิราศวัดรวก | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นมิเกรงทรงฤทธิ์บิตุราช <bot>:จะอุ้มนุชสุดสวาทผาดผยอง เป็นจนใจจนจิตแต่คิดตรอง จนบ่ายสองโมงประมูลแล้วทูลลา ฯ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วลีลามายังบัลลังก์รัตน์ <bot>:โองการตรัสเรียกศรีสุวรรณถาม อันโรคแก้วเกษราพะงางาม ใจเจ้าพราหมณ์เห็นจะรอดหรือวอดวาย ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจึงว่าข้าแต่ท้าวเจ้าพิภพ <bot>:อย่าปรารภเลยคงสมปรารถนา แม้นศึกเสือเหนือใต้สิ่งใดมา จะอาสาคิดประจญรณรงค์ ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายนายโจรใจฉกาจ <bot>:มีอำนาจถือดีไม่มีสอง คิดจะทำการศึกนั่งตรึกตรอง เรียกโจรรองมาปรึกษาหาอุบาย | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกนายทัพขับม้าพยศย่าง <bot>:ดูเหมือนอย่างหุ่นเชิดระเหิดระหง แกล้งชักน้อยซอยเต้นเผ่นผจง ผ่านมาตรงหน้าพลับพลาสง่างาม | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางโฉมฉายอายองค์พระทรงโฉม <bot>:มาลอบโลมเลียมรักสมัครสมาน นางผลักพลิกหยิกพระหัตถ์ทำทัดทาน ทูลอาการป่วยไข้ยังไม่คลาย | พระอภัยมณี | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงพรมพรำน้ำฟักไม่ยักฟื้น <bot>:จนเที่ยงคืนฆ้องตรวจกันกวดขัน ขึงผ้าขาวราวกับค่ายเป็นหลายชั้น กำกับกันตีฆ้องกองอัคคี | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยังปีกป้องกองหลวงควงเข้างบ <bot>:ทหารรบห้าหมื่นพื้นฉกรรจ์ ทั้งกองหลังรั้งท้ายก็หลายแสน ล้วนปืนแม่นมีแรงแข็งขยัน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โจรแสดงแจ้งเรื่องแต่เบื้องหลัง <bot>:ให้ทรงฟังสิ้นสุดไม่มุสา เมื่อเดิมทีขัดเสบียงเลี้ยงโยธา แวะเข้ามาซื้อข้าวชาวบุรินทร์ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงนั่งฟังหัวร่อแล้วขอโทษ <bot>:อย่ากริ้วโกรธตรองตรึกหมั่นศึกษา นางจดจำคำนับรับตำรา ทั้งผืนผ้าแผนที่ด้วยดีใจ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกอดจูบลูบต้องที่ของรัก <bot>:อย่าพลิกผลักมือนะจ๊ะพระนักสิทธ์ ช่วยเอียงแก้มแย้มเยื้อนให้เหมือนคิด พลางเข้าชิดโฉมฉายยิ่งอายใจ | พระอภัยมณี | 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางโฉมฉายอายจิตแต่คิดรัก <bot>:ผินพระพักตร์คำนับแล้วรับขวัญ ค่อยค่อยว่าข้าจะพาไปด้วยกัน ต่อตะวันลงลับจึงกลับมา ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณครั้นแลเห็นหลานรัก <bot>:พานงลักษณ์เลี้ยวทางมาข้างฝา สำอางเอี่ยมเทียมเทพธิดา สำคัญว่าเทวีเป็นพี่สะใภ้ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหมือนแผ่นดินสิ้นกษัตริย์ฉัตรนคร <bot>:ราษฎรร้อนทั่วทุกตัวคน โอ้พระองค์ทรงทวีปประทีปแก้ว จะลับแล้วหล้าแหล่งทุกแห่งหน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วถือหอกออกมาตรวจตราทัพ <bot>:ครั้นเสร็จสรรพทรงระมาดผาดผยอง ยกพลออกนอกเมืองเดินเนืองนอง เสียงฆ้องกลองก้องลั่นสนั่นไป | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมอิศโรท้าวโกสัย <bot>:จึงถามไต่เรื่องต้นแต่หนหลัง บาทหลวงแจ้งเรื่องราวเล่าให้ฟัง มาแต่ครั้งอุศเรนเจนณรงค์ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นั่นแลน้องนี้จะได้ออกไปเฝ้า <bot>:จงโปรดเกล้าให้เหมือนรับอย่ากลับถ้อย น้องจะได้ไปนั่งระวังคอย ให้ใช้สอยข้างที่ทุกวี่วัน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สองสนิทชิดชมสมสวาท <bot>:ไม่เคลื่อนคลาดคลายจิตพิสมัย จนเที่ยงคืนรื่นรสสุมาลัย หลับอยู่ในแท่นทองทั้งสองรา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายท่านพราหมณ์ผู้ประสิทธิ์ฤทธิเวท <bot>:ไปดูเขตสันดอนสิงขรขัน ตรงปากอ่าวยาวใหญ่แลไกลครัน จะป้องกันที่ตรงนี้แล้วชี้แจง | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงนั่งตั้งเข็มให้เต็มแล่น <bot>:ไปตามแผนที่ทางหว่างสิงขร พวกนารีชมปลาในสาคร กับบังอรบุษบงอนงค์นาง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นเรียนได้ไว้เป็นครูรู้ทำเนียบ <bot>:จะคิดเทียบทำอย่างไรก็ได้สิ้น ไม่เหนื่อยใจไพร่ฟ้าข้าแผ่นดิน ใช้แต่ลิ้นก็พอเห็นจะเป็นการ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายพระองค์ผู้ดำรงเหมราช <bot>:ท้าวประพาสในมหาชลาสินธุ์ ตามเกาะแก่งแห่งห้องท้องวาริน ไม่รู้สิ้นในมหาชลาลัย | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เทวีมีบุญการุญราษฎร์ <bot>:จะคิดฆาตข้าศึกสมนึกหวัง แม้คราวนี้มิทำลายให้พ่ายพัง พวกฝรั่งก็จะสูญตระกูลไป | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ผู้ชายไม่ชอบตาไม่น่าแต่ง <bot>:เอาเครื่องแป้งทิ้งขว้างเสียงปร่างเปรื่อง ทุบตลับเล็กน้อยต่อยขวดเฟือง ให้แค้นเคืองสามพราหมณ์กับสามนาง | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอุ้มองค์นงลักษณ์ใส่ตักไว้ <bot>:ชี้ขวนให้ศรีสวัสดิ์ชมมัจฉา หนุ่มน้อยน้อยคอยรับทับรำมะนา ค่อยช้าช้าเฉื่อยเสียงสำเนียงนวล | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่างพระสุดสาครบวรนาถ <bot>:ตรัสประภาษเห็นจริงทุกสิ่งสรรพ์ จึงปรึกษาขุนพหลคนสำคัญ ว่าตัวท่านเล่าก็ดีมีกำลัง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวข้างเจ็ดพาราที่มาล้อม <bot>:เห็นทัพล้อมยกมาโกลาหล จึ่งจัดแจงแต่งทหารยี่สิบคน ให้ปลอมปนลัดแลงเที่ยวแฝงฟัง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประการหนึ่งถึงสตรีเป็นปีศาจ <bot>:ก็ไม่อาจสู้ตราพระราหู จงตรัสความตามจริงให้หญิงรู้ เห็นจะอยู่เป็นข้าด้วยบารมี ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอลาไปรมจักรนัคเรศ <bot>:นางเทวษโดยดิ้นถวิลหา เมื่อคลอดแล้วเสร็จสรรพจะกลับมา อยู่ลังกาบวชบ้างอย่างพระองค์ ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเห็นค่อยคลายเรียกนายทัพ <bot>:มากำชับพวกทหารชาญสมร รีบยกไปทอดท่าหน้าสันดอน พลนิกรขานโห่เป็นโกลา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางเข้าในท้ายบาหลีคลี่ตำรับ <bot>:แล้วนั่งนับเกณฑ์ลังกามหาศาล เห็นจะตั้งยืนยงคงอยู่นาน มาเสียการก็เพราะไทยเป็นไพรี | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วิสัยเพชรแล้วจะสึกอย่านึกหมาย <bot>:ถึงตกร้ายเป็นอย่างไรไม่หายศรี รู้จักดอกทูนหัวชั่วแลดี ไม่ต้องมีคนเสนอให้เอออือ ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อนรินทร์ยินดีเป็นที่ยิ่ง <bot>:ว่าจริงจริงนะอย่าเบือนเชือนไฉน อันพระน้องสององค์คงปลงใจ พี่จะได้แม่อรุณแอบอุ่นทรวง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโกรธกริ้วนิ่วหน้าแล้วว่าพี่ <bot>:อันชาตินี้น้องไม่หลงอย่าสงสัย ถึงนางฟ้ามาล่อไม่พอใจ มิตบให้ยับย่อยก็คอยดู | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวตรัสเสร็จแล้วเสด็จยุรยาตร <bot>:เข้าปราสาทเนาวรัตน์ประภัสสร สองกษัตริย์เปรมปรีดิ์ชุลีกร บทจรมาสำนักตำหนักใน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนงเยาว์เสาวคนธ์ขับพลไล่ <bot>:เก็บของได้ดาษดื่นดาบปืนผา เที่ยวตามน้องสองทัพที่อัปรา ไม่รู้ว่าจะไปหนตำบลใด ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอออกพ้นวนลึกเสียงครึกครื้น <bot>:ใช้ใบไปตามคลื่นทุกคืนค่ำ ครั้นน้ำหมดอดหนักหยุดตักน้ำ แล้วเรียงลำลอยแล่นแสนสบาย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูเวียงวังลังกายิ่งพาแค้น <bot>:จะทดแทนเสียให้สมที่ข่มเหง ถึงชีวันบรรลัยก็ไม่เกรง อีละเวงจะให้ยับลงกับมือ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเห็นองค์ทรงธรรม์กลั้นพระสรวล <bot>:ถึงเดินจวนมาก็ช่างทำนั่งเฉย พระลดเลี้ยวเที่ยวแลชะแง้เงย จนเดินเลยมาถึงห้องพระน้องรัก | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:อกเอยอนาถโอ้ <bot>:เอกา กายเอย เห็นแต่ไพรพฤกษา ซอกซุ้ม แสงจันทร์กระจ่างอา กาศผ่อง แผ้วแฮ เงากาศทงุ่มงุ้ม พี่ชะเง้อหานาง | นิราศวัดรวก | 79 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชิญพระวงศ์ทรงศักดิ์พักประทับ <bot>:พวกบกรับขึ้นไปไม่ห่างแห ฝ่ายเสนีสี่หมู่คอยดูแล มาอัดแอรถรัตน์อัสดร | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่ำวันนี้มีฤกษ์จะยกทัพ <bot>:จงกำชับพวกพหลพลขันธ์ จะปล่อยโคมจักรไกไฟน้ำมัน เอาให้ทันฤกษ์พาเวลาดี | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่หญิงงามจะต้องตามไปสู่ขอ <bot>:แก่แม่พ่อน้าป้าอัชฌาสัย เราไม่คิดโกงเกงข่มเหงใคร สมบัติในปตาหวีมีอุดม | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ผู้รับสั่งบังคมมาสมทบ <bot>:จัดเรือรบกองทัพวิ่งสับสน ใส่ข้าวน้ำลำเลียงเสบียงคน บ้างก็ขนเครื่องอาวุธยุทธนา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันผู้หญิงกับวิชาเหมือนยาพิษ <bot>:เอาไว้ชิดแอบอิงดั่งสิงขร คงหักพับทับทุ่มตะลุมบอน เป็นแน่นอนเหมือนหนึ่งคำกูรำพัน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูรูปร่างรุ่นราวคราวพระน้อง <bot>:ผิวผุดผ่องน่ารักเป็นนักหนา บุรุษใดในภพโลกา ที่จะหาเปรียบได้นั้นไม่มี | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระจอมวังคั่งแค้นแสนพิโรธ <bot>:ยิ่งกริ้วโกรธตรัสว่าทุดอ้ายมุสา ทำโว้เว้เดรฉานเจ้ามารยา เอาไปผ่าอกมันเสียวันนี้ ฯ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อ่านหนังสือถือเทียนเวียนระวัน <bot>:ลูกศิษย์นั้นแบกผีทั้งสี่คน ค่อยเดินตามข้ามหลังคนทั้งหลาย ที่นอนรายเรียงขวางกลางถนน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนราตรีมิได้จากซึ่งซากศพ <bot>:กันแสงซบโศกรูปจนซูบผอม พระพักตร์เผือดเลือดสลดด้วยอดออม จนมัวมอมหมองสิ้นทั้งอินทรีย์ | สิงหไกรภพ | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงเรียกนางเซียมวีไลมาในตึก <bot>:บอกตื้นลึกเล่าเหตุเมียเศรษฐี ช่วยคิดให้ได้กำลังในครั้งนี้ จะได้มีความชอบประกอบไว้ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้คลอดลูกปลูกเลี้ยงไว้เคียงพักตร์ <bot>:ให้สืบศักดิ์ว่านเครือเป็นเชื้อแถว แม้มิตายหมายมาดไม่คลาดแคล้ว เมื่อเคราะห์แล้วก็ให้เป็นไปเช่นนี้ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นม้วยมอดวอดวายจะตายด้วย <bot>:เป็นเพื่อนม้วยโฉมฉายสายสมร แม้นจะอยู่สู้ฤทธิ์พระบิดร ชาวนครทั้งสิ้นจะนินทา | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระหน่อราเมศเกศกษัตริย์ <bot>:ออกมาจัดพวกทหารชาญสมร ถืออาวุธเสโล่แลโตมร นั่งสลอนเตรียมเสร็จสำเร็จการ ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป่าน้ำมันกันแก้ตรงแผลเจ็บ <bot>:เอาเข็มเย็บยุดตรึงขี้ผึ้งปิด ทั้งข้างนอกพอกยาสุรามฤต ให้ถอนพิษผ่อนปรนพอทนทาน ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงเอี้ยวองค์ทรงลั่นเกาทัณฑ์ขวับ <bot>:ถูกขมับไม่ระคายเท่าปลายขน ซ้ำอีกทีผีเสื้อเห็นเหลือทน ลืมร่ายมนต์โมโหให้โกรธา | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระญาติวงศ์องค์มิ่งมเหสี <bot>:รำภาสะหรีเกษรามาทั้งสอง เขยสะใภ้พวกประยูรทูลละออง มาแซ่ซ้องพร้อมพรักตำหนักแพ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวรายาแค้นคำแต่จำจิต <bot>:นั่งกรดกริชเสียบรุมกันทุ่มถม ฟังวาจาก็ไม่น่าสมาคม มันโสมมหยาบคายหลายประการ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอสายัณห์จันทร์กระจ่างน้ำค้างเชย <bot>:ท้าวก็เลยล่วงสวรรคครรไล ฯ ฝ่ายฝรั่งทั้งหลายเสียดายเจ้า ต่างสร้อยเศร้าซบหน้าน้ำตาไหล | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่แรกเริ่มเดิมทีมีมิตรจิต <bot>:มิควรคิดหาญหักเลยยักษา ให้เมืองน้อยพลอยตายวายชีวา ตัวยังมาสงครามจะตามตาย | สิงหไกรภพ | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โฉมเฉลาเบาจิตถึงผิดพลั้ง <bot>:พ่อเห็นแก่แม่มั่งช่วยสั่งสอน อย่าปลดเปลื้องเคืองขัดถึงตัดรอน จงผันผ่อนอดออมถนอมกัน ฯ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจัดแจงแต่งทัพตามรับสั่ง <bot>:ค่อยเลียบฝั่งแฝงไปทั้งซ้ายขวา ฝ่ายองค์พระวลายุดานุชา คอยรักษาฟากฝั่งพร้อมพรั่งกัน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ผูกพยนต์พลรบสมทบทัพ <bot>:เข้ารบรับเล่นกันให้หวั่นไหว แม้นได้ทีตีรุดเร่งจุดไฟ เอาให้ได้ด้วยกำลังอย่าฟังมัน | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางประภาว่าเราจะพูดด้วย <bot>:ก็คิดขวยวิญญาณ์น่าบัดสี เราออกไปให้เขาเห็นพอเป็นที ฟังไมตรีเขาก่อนจึงผ่อนปรน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยแรกรุ่นฉุนเฉียวเปล่าเปลี่ยวจิต <bot>:มาจากมิตรคิดถึงตะลึงสลด จนเวลาสายัณห์ยิ่งรันทด ซบกำสรดไห้สะอื้นไม่ชื่นบาน ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มะสังสนคนทาระดาดาษ <bot>:แต้วมะตาดขานางต้นหางไหล ทั้งโศกสักรักพุมเรียงเคียงกันไป มะเฟืองมะไฟแสลงพันจันทน์คณา | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดคะนึงถึงพระคุณการุญรัก <bot>:ให้ยศศักดิ์สืบวงศ์เผ่าพงศา เพราะเบาความตามพระมังคลา ให้บิดามารดาร้อนรำคาญ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บรรทมเคียงเที่ยงคืนระรื่นรส <bot>:ดอกไม้สดสุมาลัยใกล้เขนย นางนอนแอบแนบข้างเหมือนอย่างเคย จนเคลิ้มเลยหลับสนิทอยู่ชิดองค์ ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นสั่งเสร็จพระเสด็จยุรยาตร <bot>:ขึ้นปรางค์มาศที่ประทมภิรมย์สงวน พระนึกถึงความฝันให้รัญจวน โหรคำนวณทายทิศไม่ผิดเลย | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มเหสีฟังคดีสนองอรรถ <bot>:พระโปรดจัดให้เป็นคู่สู่สมาน ก็สมศักดิ์สมพงศ์สมวงศ์วาน น้องตรองการก็เห็นงามตามทำนอง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขึ้นเขาใหญ่ไม้สูงชมฝูงนก <bot>:หมู่วิหคหากินบ้างบินเหิน ดูครึ้มครื้นรื่นร่มพนมเนิน พี่น้องน้อยพลอยเพลินจำเริญใจ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยใจหายเสียดายบุตร <bot>:ให้หาสุดสายกระแสไม่แลเห็น พระทัยหายตายแน่ตั้งแต่เย็น แม้นกลับเป็นดึกดื่นคงคืนมา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อวันหนึ่งแกตรองมองดูศิษย์ <bot>:ที่ใช้ชิดซื่อตรงไม่โฉงเฉง ทั้งปากคำเก่งกาจชาตินักเลง รู้กลัวเกรงสารพัดแกหัดปรือ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมมังคลาเจ้าฝาหรั่ง <bot>:เรือที่นั่งจัดไว้สมอารมณ์ถวิล เรียกให้มารับพระองค์ทรงธรณิน พร้อมกันสิ้นลำที่นั่งทั้งดั้งกัน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถนอมแนบแอบอุ้มแล้วจุมพิต <bot>:นางเบี่ยงบิดแล้วก็เบือนทำเชือนเฉย พระต้องเต้าเคล้าเคล้นเหมือนเช่นเคย ถนอมเชยรับขวัญให้บรรทม | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วลายุดาวายุพัฒน์จัดทหาร <bot>:ออกต่อต้านตีทัพสัประยุทธ์ ต่างป้องกันฟันแทงต่างแย้งยุทธ์ อุตลุดตะลุมบอนไล่รอนราญ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงตัวตายสายธาตุไม่ขาดสิ้น <bot>:คือธาตุดินธาตุน้ำร่ำรักษา ถ้าลมแดดแผดส่องต้องกายา จะแกล้วกล้ากลับเป็นเหมือนเช่นกัน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอรับเรือนชันษาชะตาตก[๕] <bot>:พยุงยกก็มิอาจจะหวาดไหว พระฟังพราหมณ์ความแสนสลดใจ ไฉนใครหนอจะมีมาบีฑา | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่หากเห็นเป็นผู้ใหญ่ยังไว้หน้า <bot>:หาไม่จะว่าเสียให้อายกับสาวศรี แล้วผันผินพักตราไม่พาที ทำเข้าที่ไสยาสน์บนอาสน์ทอง ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอารถรัตน์อัสดรกุญชรชาติ <bot>:มายืนกลาดเกณฑ์แห่แลไสว ทั้งธงเทียวเขียวขำดูอำไพ มาพร้อมไว้ตามรับสั่งตั้งกระบวน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งออกโอษฐ์โปรดเกล้ามาเท่านั้น <bot>:กระหม่อมฉันแหวกไว้ในเกศา ผิดธรรมเนียมเจียมตัวกลัวนินทา เมื่อเป็นข้าหรือจะเรียงเคียงบรรทม | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนเคลิ้มเคล้นเห็นหมอขี่คอช้าง <bot>:นึกว่านางนิ่งสะเทิ้นทำเมินเฉย เฝ้างอนง้อขอโทษอย่าโกรธเลย มานั่งเชยชมนกแก้วแจ้วเจรจา | สิงหไกรภพ | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสั่งม้าว่าน้องต้องอยู่นี่ <bot>:ด้วยภูมีชวนไว้ในราชฐาน พี่ไปเล่นเย็นแล้วมาหน้าพระลาน ให้พบพานกันทุกวันเหมือนสัญญา | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระตรัสพลางทางสั่งทหารรบ <bot>:ให้สมทบพวกละหมื่นทั้งปืนผา พลง้าวหลาวโล่โตมรา เครื่องสาตราไว้สมทบให้ครบมือ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะเรียกไฟให้เกิดขึ้นกลางหน <bot>:แล้วไล่พลดีให้เปิดเตลิดเหลิง ต้อนพวกเราเผาค่อยใส่ให้เปิง มันเสียเชิงจับกุมตะลุมบอน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายรำภาสะหรีชลีสนอง <bot>:ซึ่งพี่น้องสองกษัตริย์ยังขัดขวาง ข้าน้อยนี้มีแต่ตัวลูกผัวร้าง ขอบวชบ้างสร้างกุศลผลผลา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นายด่านว่าสาธุสะคุณพระช่วย <bot>:จะรอดด้วยกลเม็ดไม่เข็ดขาม แล้วเรียกบ่าวเหล่าสนิทมาคิดความ ให้ปลอมตามขึ้นไปอยู่ทุกบูรี ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าดูราอาจารย์ตัวท่านนี้ <bot>:มาถึงก่อนพาชีดีขยัน ช่วยแก้ไขประจามิตรที่ติดพัน แต่รบกันฆ่าไม่ตายวายชีวา | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอรุ่งเช้าพระมุนีฤๅษีสิทธ์ <bot>:สำเร็จกิจฉันผลาทั้งอาหาร เสด็จออกเกยชลาหน้าพระลาน กับเยาวมาลย์นักพรตดาบสินี | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเงินตราผ้าเสื้อให้แจกจ่าย <bot>:ทั้งไพร่นายปรีดิ์เปรมเกษมสันต์ พวกนายมุลขุนนางรับรางวัล ที่พวกบรรดาได้ไปสงคราม ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.