text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กุมารคงคาประลัยใจกำแหง <bot>:ถอดพระแสงยืนช้างกลางพหล แกล้งหัวเราะเยาะเย้ยย้อนยุบล นี่สุดจนหรือจึงเล่นข้างเจรจา | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายในบุรินทร์ปิ่นกษัตริย์ <bot>:ครั้นไตรตรัสสุริยาออกหน้าฉาน แต่งพระองค์ทรงเครื่องอลังการ พร้อมทหารยกออกนอกบุรินทร์ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บรรดาสัตว์มัดเชือดเอาเลือดสด <bot>:สุรารดเซ่นถวายทั้งซ้ายขวา ขอสังเวยเนยนมทั้งถั่วงา สวดมนตราสะเดาะพระเคราะห์นาม | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกหน้าที่ตีรันแทงฟัดฟาด <bot>:ข้าศึกสาดปืนลั่นเกาทัณฑ์แผลง พุ่งแหลนหลาวง้าวทวนต่างสวนแทง ชาวเมืองแย่งยิงปืนเสียงครืนครึก | พระอภัยมณี | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นกูได้ลังกาจะผ่าอก <bot>:เอาใส่ครกสับคั่วเช่นตั้วเหีย ถึงอ้ายผัวจะมาง้อขออีเมีย จะเมินเสียไม่ขอแลทำแชเชือน | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางผลักพลิกหยิกข่วนแต่ล้วนเล็บ <bot>:สู้ทนเจ็บจูบซ้ายแล้วย้ายขวา ประคองนางวางลงในที่ไสยา เสน่หาหอมระรินด้วยกลิ่นนาง | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นเดือนหนึ่งถึงลังกาตรงท่าข้าม <bot>:ถนนพระรามราชวังที่ตั้งใหม่ ทอดสมอรอเรียงเคียงกันไป บ้างลดใบลดเสากินเหล้ายา | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงสามโคกโศกถวิลถึงปิ่นเกล้า <bot>:พระพุทธเจ้าหลวงบำรุงซึ่งกรุงศรี ประทานนามสามโคกเปนเมืองตรี ชื่อประทุมธานีเพราะมีบัว | นิราศภูเขาทอง | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสังฆราชกับพระยาปตาหวี <bot>:ต่างถอยหนีรีบลงไปข้างฝ่ายเหนือ ต่างคนต่างบุกพงไปลงเรือ เล่นเอาเหงื่อท่วมกายแทบวายปราณ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโหรามาพร้อมน้อมประณต <bot>:เฉลิมยศในพระปิ่นบดินทร์สูร พอได้ฤกษ์ตามตำรับแล้วกราบทูล พวกประยูรลั่นฆ้องกลองประโคม | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงทูลว่าอย่าทรงปรารภร้อน <bot>:จะราญรอนสังหารผลาญยักษา แล้วอ่าองค์สรงชลสุคนธา ออกนั่งหน้าแท่นรัตน์ชัชวาล | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หยุดประทับยับยั้งอยู่ข้างหน้า <bot>:แจ้งกิจจาไปถึงพระมเหสี ให้สุรางค์นางกำนัลไปอัญชลี เชิญมาที่ปรางค์รัตน์กษัตรา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสั่งพวกพลนิกายฝ่ายททาร <bot>:จงเตรียมการดูแลคิดแก้ไข ทั้งแหลนหลาวง้าวทวนกระบวนใคร เร่งเตรียมไว้แต่เวลารุ่งราตรี ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายมะหุดบุตรท้าวเจ้าฝรั่ง <bot>:เรือที่นั่งอับปางลงกลางหน ทหารแขกแบกว่ายมาหลายคน พาขึ้นบนฟากฝั่งข้างลังกา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ท้าทับจับปี่จ้อง <bot>:ลองซอ พร้อมพรั่งนั่งเรียงรอ เรียบร้อย กระษัตรหัฐจบฃอ คำขับสดับแฮ ยินชื่อฦๅเลื่องถ้อย เทพท้าวกล่าวยอ | นิราศสุพรรณ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นโศกสร่างทางดำรัสตรัสประภาษ <bot>:เรียกหน่อนาถพี่น้องทั้งสองศรี มานั่งตักซักถามถึงเดือนปี กุมารีพลอดรับอภิวันท์ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งบังคมหน่อกษัตริย์ <bot>:จึงทูลทัดด้วยปัญญาอัชฌาสัย เข้าหักด่านวานนี้จนมีชัย พลไกรหิวโหยโรยกำลัง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รับทั้งสองหน่อไทไปบนตึก <bot>:เพราะสมนึกจริงจังไม่กังขา แล้วปราศรัยไต่ถามตามกิจจา ที่โรคาหายดีมีกำลัง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังเตือนเอื้อนอรรถดำรัสสนอง <bot>:ฉันตริตรองกริ่งจิตคิดสงสัย อันพระพี่ชีวันไม่บรรลัย จะมาได้ความสุขหรือทุกข์ทน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเรือนำกำปั่นลั่นปืนรับ <bot>:เปิดทางทัพแยกย้ายทั้งซ้ายขวา ฝ่ายเรือใช้ได้หนังสือรับถือมา ทูลสุดสาครอ่านสารสุนทร ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสวกาพาไปพักตำหนักสวน <bot>:ที่รัญจวนก็ค่อยคลายวายโศกศัลย์ ทั้งพราหมณ์เฒ่าราชครูอยู่ด้วยกัน ต่างค่อยบรรเทาทุกข์สุขสำราญ ฯ | พระอภัยมณี | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปเฝ้าพระบิตุราชมาตุรงค์ <bot>:ทั้งสององค์รับขวัญด้วยหรรษา ต่างลูบไล้ไถ่ถามพระลูกยา กุมาราเล่าตามเนื้อความมี | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปถึงวังนั่งนอนก็เป็นสุข <bot>:มิใช่ทุกข์ร้อนรนต้องขวนขวาย ใช่ขุ่นข้องหมองหมางระคางคาย ตามสบายสารพัดไม่ขัดเคือง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเดินตามไปในจังหวัด <bot>:ดูเขาจัดแจงไว้ล้วนลายเขียน ทั้งเพลิดเพลินเดินตรงไม่วงเวียน ขึ้นมนเทียรนั่งบนแท่นแสนสบาย | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งปี่กลองสองข้างวางระยะ <bot>:กลองชนะเรียงรายทั้งซ้ายขวา ทั้งพิณพาทย์ดีดสีปี่ชวา แต่บรรดาเกณฑ์แห่แซ่สำเนียง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วลุกมาหาองค์นางนงลักษณ์ <bot>:เห็นซบพักตร์โศกศัลย์ไม่ผันผิน นึกสงสัยไต่ถามพระเทพิน นางเห็นสินสมุทรมาจึงจาบัลย์ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถือคันเบ็ดมีสายสะพายข้อง <bot>:เที่ยวจดจ้องริมท่าชลาไหล เอาเบ็ดหย่อนตกปลาพากันไป คนที่ไหนไม่พะวงคิดสงกา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างถือธรรมจำศิลทั้งกินบวช <bot>:อุส่าห์สวดศักราชศาสนา บุตรหญิงชายนายด่านพานศรัทธา ถือศีลห้าอยู่กับพระอัคนี ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยพวกพ้องของพระองค์ประสงค์ทรัพย์ <bot>:จึงเคี่ยวขับรบพุ่งเอากรุงศรี ข้างฝ่ายพระจะมาชวนให้ยวนยี ทำเช่นนี้นึกดูเหมือนรู้กัน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างพุ่งซัดศัสตราพวกการะเวก <bot>:ล้วนตัวเอกหลบเลี่ยงพลาดเพลี่ยงผิด กลับไล่เหล่าชาวด่านผลาญชีวิต ต่อไม่ติดแตกพลัดกระจัดกระจาย | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเสือช้างต่างตื่นครึกครื้นวิ่ง <bot>:ทหารยิงชิงกันเถือเอาเนื้อหนัง นางห้ามแหนแสนสาวพวกชาววัง แหวกม่านนั่งเยี่ยมยิ้มอยู่ริมรถ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ตัวเขาเจ้าตำราทำยาหยูก <bot>:อย่าให้ถูกองค์อีกเร่งหลีกหนี จงโปรดให้ได้รักษาเวลานี้ อย่าให้มีผีผู้หญิงเข้าสิงองค์ ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่วันนี้มีพายุผิดประหลาด <bot>:ฝนก็สาดเหลือจะให้ไปไต่ถาม ทั้งมืดมัวทั่วทิศจะติดตาม ก็เป็นความจนใจในกลางคืน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระษัตรามาขอก็จะเษก <bot>:ให้เปนเอกอัคเรศเจ้าเขตขัณฑ์ แล้วตัวพี่นี้จะลาอยู่อารัญ บวชตะบันน้ำกินจนสิ้นชนม์ | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พากันมาชมกำปั่นกัลปังหา <bot>:ดาษดาเกลื่อนไปในวิถี ต่างยกมือไหว้บุญพระมุนี แล้วพาทีพูดกันสนั่นไป | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ควรจะต้องนับถือไว้ชื่อเสียง <bot>:เป็นอย่างเยี่ยงดินฟ้าสุธาสถาน ได้รู้เหตุหลายอย่างเพราะนางมาร มาบันดาลออกให้จึ่งได้ความ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณนั้นเป็นใหญ่อยู่ในทัพ <bot>:เจ้าเคยรับรบสู้เป็นคู่ขัน เจ้าพูดล่อพอให้หลงลืมพงศ์พันธุ์ ตัวสำคัญเอามาขังไว้วังใน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วต่างองค์ทรงพระสรวลเสียงคักคัก <bot>:ที่ผิวพักตร์เผือดหมองก็ผ่องใส พระสั่งน้องสองโอรสยศไกร ไปจับอ้ายมังคลาอย่าช้าที | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นส่งเสร็จพระเสด็จเข้าไสยาสน์ <bot>:พวกอำมาตย์พร้อมกันต่างหรรษา จะใคร่เห็นคนดีมีวิชา จัดนาวาสี่ลำตามกันไป | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บอกเสน่ห์เล่ห์กลทั้งมนตร์เวท <bot>:ประสมเนตรผูกจิตประสิทธิ์สอน หน่อนรินทร์ยินดีชุลีกร เหมือนไก่อ่อนจะไปสู้ไอ้อูโต | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจัดแจงแต่งเรือลงไปรับ <bot>:น้อมคำนับบอกกันเสียงหวั่นไหว ลำที่นั่งดั้งกันเป็นหลั่นไป เชิญท้าวไทรายาเข้ามาวัง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางดีใจได้ประทานสังวาลเพชร <bot>:เป็นบำเหน็จหน้าก่ำดังน้ำฝาง ทุกกระทรวงหลวงแม่เจ้าสาวสุรางค์ คิดเกรงนางวาลีด้วยปรีชา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้โบกธงสัญญาเหมือนว่าขาน <bot>:แจ้งอาการให้รู้ทั่วตัวพหล ท้าวกุลามาลีเห็นรี้พล ขยับร่นถอยหลังคอยรั้งรา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มัฆวานทรงขยับจับพระขรรค์ <bot>:เข้าฟาดฟันบั่นหางนางมัจฉา ขาดเป็นสินดิ้นสลบซบพักตรา อยู่บนแท่นแผ่นผาคูหาบรรพ์ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรียกว่าเพชรเจ็ดสีมณีโชติ <bot>:อยู่บนโขดเขาเขินเนินไศล แม้นรบศึกเอาแกว่งเป็นแสงไฟ เองเอาไปคงกระพันกันไพรี ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างฉวยได้เชิงกรานทิ้งบ้านช่อง <bot>:ที่เก็บของเรียกลูกแบกฟูกหมอน ของสำคัญเก็บเอาไปจะได้นอน แม่ลูกอ่อนผัวพาเข้าป่าไป ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังคำร่ำเรื่องคิดเคืองขัด <bot>:ก็กริ้วตรัสกลบเกลื่อนที่เงื่อนสาย ดูดู๋ผู้วิเศษผิดเพศชาย ที่ดีร้ายก็ย่อมรู้อยู่ด้วยกัน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหมือนเพลิงพรายสายรุ้งพลุ่งพลุ่งพลั่ง <bot>:สุดสาครอ่อนกำลังถอยหลังหนี พอฟ้าแลบแวบสว่างนางสุนี หายจากที่ไปทั้งพระมังคลา ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หลวงแม่เจ้าท้าวนางทั้งเถ้าแก่ <bot>:มาเซ็งแซ่แทรกกลางมือขวางกั้น ต่างประคองสองนางออกห่างกัน ฝูงกำนัลนั้นก็ตามวิ่งหลามไป | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝูงฉลามล้วนฉลามว่ายตามคลื่น <bot>:สำราญรื่นเคียงคู่กินปูหอย ฝูงพิมพาพ่นฟองขึ้นล่องลอย ตัวน้อยน้อยว่ายตามกันหลามไป | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้ทูนหัวตัวแม่นี้ไม่ห้าม <bot>:สุดแต่ตามใจปองอย่าหมองหมาง แต่ปรานีที่ไม่แจ้งรู้แห่งทาง จะอ้างว้างวิญญาณ์ในวารี | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีธุระก็จะได้ใช้ทหาร <bot>:ช่วยรอนราญรบพุ่งกันกรุงศรี แต่ตัวน้องนี้จะต้องเป็นมุนี ออกนั่งแท่นที่สุวรรณพรรณราย | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วออกลำกำปั่นเป็นหลั่นแล่น <bot>:ไปพ้นแดนเกาะกาวินถิ่นสถาน สังเกตทิศสิทธาบัญชาการ มาประมาณสามเดือนไม่เคลื่อนคลา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอจบสารดาลเดือดไม่เงือดงด <bot>:กูเหลืออดอวดรู้คันหูเหือง เป็นผู้ใหญ่ไม่เป็นหลักพูดยักเยื้อง เข้ากับเมืองการะเวกโหยกเหยกครัน | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดจะไปตีลังกาให้ปรากฏ <bot>:เฉลิมยศเอาให้ได้ไอศวรรย์ เคยเป็นใหญ่ในนิเวศน์ขอบเขตคัน คนทั้งนั้นเลื่องลือนับถือกู | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสาวคนธ์ทนจูบให้ลูบต้อง <bot>:พระจี้ลองร้องกรีดหวีดหวั่นไหว ผลักพระหัตถ์บัดสีนี่กระไร เฝ้าลูบไล้เหลือเบื่อเหลือจะลาม | พระอภัยมณี | 74 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ลงเรือเหื่ออาบหน้า <bot>:หนูเอย อย่าไล่ไก่เลยเชย ช่อไม้ ดอกดวงร่วงรื่นรเหย หอมกลิ่นรรินแฮ เก็บศักห่อพ่อได้ เด็จร้อยสร้อยสน | นิราศสุพรรณ | 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวกุลามาลีขี่สินธพ <bot>:ทหารรบที่สำหรับเป็นทัพขันธ์ บาทหลวงขึ้นรถฝรั่งต้องหลังพลัน แต่ห้ามกันอย่าให้อึงคะนึงไป | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:พราหมณ์พฤฒิเกลียดน้ำย่อม <bot>:เสียกิจ เมืองหวั่นปัจจามิตร แกว่นแกล้ว ชายใดมักให้สิทธิ์ แก่แม่ เรือนนา สามประการนี้แคล้ว คลาดผู้สรรเสริญ ฯ | โคลงโลกนิติ | 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เกรงบุญจุลจักรศักดิ์กระษัตริย์ <bot>:เธอพรากพลัดเผ่าพงศ์พระวงศา สันโดษเดียวเที่ยวเร่อยู่เอกา ไม่รู้ว่าวงศ์วานประการใด | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงว่ากับบังอรสมรมิตร <bot>:พี่จะคิดต่อสู้ดูยักษี พลางแต่งองค์ทรงกริชอันฤทธี อัญชลีกราบกรานคุณมารดร | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างเรียกนายอ้ายพ่อขออีกถ้วย <bot>:เข้ากินด้วยฉวยละมั่งเคี้ยวทั้งขา บ้างตักเหล้าเฝ้าดื่มไม่ลืมตา ส่วนนายด่าเดือดเตะเอะอะกัน | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระรามวงศ์ตรงเข้ายกเสาหิน <bot>:ขึ้นจากดินได้ด้วยมือพระฤๅษี แล้วกลับปักหลักคงตั้งตรงดี ชาวบูรีร้องบอกกันออกอึง | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ห้ามเท่าไรไม่ยั้งไม่ฟังห้าม <bot>:ตามเถิดตามบุญกรรมแกล้งทำเฉย พระกอดช้อนกรต้องประคองเชย ต่างไม่เคยขามเขินเผอิญเป็น | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับธำมรงค์ทรงถอดออกจากหัตถ์ <bot>:เพชรรัตน์เรือนอุทัยที่ใช้สอย ส่งให้นางพลางทำเป็นสำออย ว่าแหวนก้อยฉันถวายเหมือนหมายใจ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงแขวงนนท์ชลมารถตลาดขวัญ <bot>:มีพ่วงแพแพรพรันเขาค้าขาย ทั้งของสวนล้วนแต่เรือเรียงราย พวกหญิงชายชุมกันทุกวันคืน | นิราศภูเขาทอง | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโยคีเห็นลับก็กลับหลัง <bot>:ขึ้นมายังกุฎีหน้าสีขร สุริยงลงลับยุคุนธร แกก็จรขึ้นไปนั่งยังกุฎี | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วหยิบหนังสือให้กับนายใหญ่ <bot>:เสนาในรีบเข้าเฝ้าเจ้ากรุงศรี ทูลแถลงแจ้งความตามคดี ว่ายังมีกำปั่นสักพันลำ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจึ่งให้ไปเชิญบาทหลวงเฒ่า <bot>:กับองค์ท้าวเจ้าพาราปตาหวี ให้เร่งรัดแสนยาพวกพาชี ไปรับที่เก๋งใหญ่ที่ท้ายวัง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เป็นพงศ์จัตุพักตร์มีศักดิ์ศรี เฉลียวฉลาดอาจองทรงฤทธี ให้เป็นที่พี่เลี้ยงเคียงนัดดา | สิงหไกรภพ | 54 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มะทรางไทรไกรกุ่มกระทุ่มกระถิน <bot>:อินทนิลแต้วตาดมะหาดมะเหียง มะขามมะค่าตาเสือมะเดื่อเรียง ตุมกาเคียงกระเบาเหล่าพะยอม | พระอภัยมณี | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจัดแจงแต่งองค์นางนงลักษณ์ <bot>:ทรงสะพักสไบบังพระอังสา ไปตึกทองห้องเทพกินรา เห็นผัดหน้านั่งแท่นยิ่งแค้นใจ | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฉันจะตีที่หลังให้ดังผลุง <bot>:น้องสะดุ้งสรวลสันต์กันทั้งสอง น่าสงสารมารดรกรประคอง อุ้มให้สองทรามเชยเสวยนม | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปถวายหน่อนรินทร์ปิ่นกษัตริย์ <bot>:ประจงจัดใส่ขันทองละอองศรี รองพานกลมถมยาราชาวดี คลุมฝาชีตาดปักจำหลักลาย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วทูลลามาเกณฑ์ตระเวนด่าน <bot>:เรือทหารห้าร้อยลอยสลอน ให้ประจำกำกับอย่างหลับนอน แล้วรีบร้อนเร็วมาถึงธานี ฯ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอาขนไว้ใส่ประดับสำหรับแต่ง <bot>:หมวกเสื้อแสงสวมตนขนวิหค แต่องค์ท้าวเจ้าเมืองมีเครื่องยก เหมือนรูปนกสวมองค์ออกสงคราม | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางวัณฬาว่าเหม่มเหสี <bot>:ขึ้นอ้ายอีออกทะเลาะล้วนเหมาะเหมง เพราะปากกล้าว่าผัวไม่กลัวเกรง จึงเท้งเต้งต้องอดเหมือนมดตะนอย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เที่ยวขอข้าวชาวบ้านให้ทานน้อง <bot>:เจ้ารํ่าร้องอยากนมเป็นนักหนา ลูกประหล่ำกำไลที่ใส่มา ตามแต่ตาต้องประสงค์จงเอาไป | สิงหไกรภพ | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งประเทศเขตลังกาอาณาจักร <bot>:คนพร้อมพรักทั้งในไอศวรรย์ เข้าไปฟังชาวพาราพูดจากัน ว่าผีนั้นบอกเหตุซึ่งเภทภัย | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยระดูรู้ในน้ำใจหญิง <bot>:จะบอกจริงกริ่งกลัวผัวจะหมอง อยากเปรี้ยวเปรี้ยวให้เที่ยวหาผักมาดอง ให้ท้อแท้แพ้ท้องอยู่ห้องใน ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงฟังถ่มน้ำลายว่าอ้ายโง่ <bot>:มึงชาติโคชาติแขกแปลกภาษา ดีแต่ไม่กินหมูดูหูตา หาปัญญาสักเท่าเล็นไม่เห็นมี | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงกระนั้นกรุณาเมตตาน้อง <bot>:อย่าเพ้อฟ้องถมทับให้อัปยศ เป็นสตรีนี้จะงอนจนอ่อนชด ถึงงอนรถก็ไม่สู้ภูวไนย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โหรรับสั่งตั้งวิธียี่สิบเจ็ด <bot>:ได้ฤกษ์เสร็จทิพตรีดีหนักหนา จึงกราบทูลมูลความตามตำรา ขึ้นสิบห้าคํ่านั้นไม่อันตราย ฯ | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระนำหน้าพานางขึ้นกลางเมฆ <bot>:แลวิเวกหวาดทรวงดวงสมร ดูมืดมนฝนคลํ้าที่อัมพร ทินกรเกือบจะดับพยับโพยม | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หลงพูดพึมงึมงำคลำกระดาษ <bot>:ด้วยอำนาจคุณยาดั่งห่าฝน มาถูกต้องกรกายเหมือนสายชล ด้วยระคนฤทธิ์ผีมีกำลัง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมธิบดินทร์นรินทร์รัตน์ <bot>:โองการตรัสให้อาลักษณ์แต่งอักษร ไปทูลองค์พระเจ้าอาดั่งอาวรณ์ ขอภูธรเมตตาได้ปรานี | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวตรัสกับเขยขวัญอย่าหวั่นหวาด <bot>:สังฆราชโกรธาด่าออกโผง จำจะไปอย่าให้ไกว่าเราโกง จะชักโยงหาความตามแต่บุญ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวถึงสังฆราชพระบาทหลวง <bot>:ครั้นเห็นดวงสุริยงส่งแสงฉาน ที่มืดมัวฟ้าฝนอนธการ ก็บันดาลหายไปเห็นได้การ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อกษัตริย์ขัตติย์วงศ์ทรงสดับ <bot>:น้อมคำนับทูลแจ้งแถลงไข อันสองกษัตริย์ขัตติยาเสนาใน ทั้งพลไพร่พร้อมดีบริบูรณ์ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เราขอบใจได้ท่านมาดับยุค <bot>:พอมีสุขใจทหารชาญสนาม แล้วไม่ต้องตรากตรำทำสงคราม ให้ลุกลามเหนื่อยยากลำบากใจ ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นโฉมยงองค์ละเวงวัณฬาพะงา <bot>:ออกนั่งว่าราชกิจที่ติดพัน จะให้ผู้เฒ่าเฝ้าห้องร้องว่าศึก เมืองผลึกยิงบิดาท่าอาสัญ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:น่าสงสารการชายตายเพราะหญิง <bot>:ไม่ควรชิงพระธิดามารศรี จะผูกพันกันไว้เป็นไมตรี จึงพาทีมิให้หมางระคางคำ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระตรัสว่าข้าก็จะไปด้วย <bot>:จะได้ช่วยกันระวังช่วยสั่งสอน พระสั่งเสร็จแล้วเสด็จบทจร กับนิกรเสนาพร้อมสานน | พระอภัยมณี | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงกรุงศรีอยุธยาขึ้นห้าค่ำ <bot>:จึงเขียนคำจริงแจ้งแถลงไข ให้ดวงเนตรเชษฐาด้วยอาไลย จงเห็นใจเถิดที่จิตรคิดคำนึง | นิราศเมืองแกลง | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่ขอบใจไมตรีศรีสวัสดิ์ <bot>:ที่ซื่อสัตย์สามิภักดิ์สมัครสมาน จงเตรียมเหล่าสาวสรรค์พนักงาน ได้ฤกษ์พานพรุ่งนี้จะลีลา | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรจุดไฟเที่ยวไล่จับ <bot>:เราจุดรับรอบกำแพงทุกแห่งหน ปัจจามิตรติดกับถึงอับจน พอเกิดฝนตกระงับเพลิงดับไป | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:สระยอนึกยั่นเพี้ยง <bot>:ยอคำ คนเฮย เกรงจะยอนุชถลำ ลุ่มลิ้น สุดแล้วแต่บุญกรรม กอบซ่าง เทอญแม่ บาปส่งบุญสร้างสิ้น สิ่งนี้จำเป็น | นิราศวัดรวก | 75 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:บรเมมายแม่งม้าง <bot>:ภาวดี ขงเขตไพรสิมพลี แม่งม้าง เบงจางค์เกศโมภี สุดแว่น วางเอย อันพี่บ่เร้นล้าง กลิ่นแก้ววนิดา | โคลงนิราศหริภุญชัย | 80 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าในห้องที่สบายท้ายบาหลี <bot>:ให้เปรมปรีดิ์นึกหวังเป็นฝั่งฝา แล้วลุกไปเชิญท่านอาจารย์มา พลางปรึกษาถึงนางสำอางองค์ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลงจากหลังมังกรสอนทหาร <bot>:ให้หมอบกรานบังคมก้มเกศา ชวนเข้าเฝ้าชาวบุรีแล้วลีลา ทั้งเสนาน้อยน้อยพลอยไปตาม ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.