text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นท้าวไปได้ยลวิมลพักตร์ <bot>:จะแสนรักดวงอุบลวิมลฉาย ทั้งนิเวศน์เขตแคว้นแสนสบาย คนทั้งหลายมั่งคั่งทั้งแผ่นดิน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้อไหนชั่วแล้วอย่ามัวไปขืนทำ <bot>:จงจดจำบุญบาปอย่าหยาบหยาม เก็บประกอบเอาแต่ชอบในเรื่องความ ประพฤติตามห้ามใจเสียให้ดี | สุภาษิตสอนหญิง | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นสั่งเสร็จเสด็จกลับผู้รับสั่ง <bot>:ไม่รอรั้งรีบรัดเร่งจัดสรร เรือสำหรับทัพรบมีครบครัน โซมน้ำมันใหม่เอี่ยมตระเตรียมการ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเช้าตรู่ผู้คุมชุมนุมนั่ง <bot>:เสียงกรนดังดูระงับเห็นหลับใหล เข้าล้อมลักชักกระดาษรูปวาดไว้ เอามาให้หมื่นขุนเป็นมุลนาย | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วทรงตราราหูยูรยาตร <bot>:ดูผุดผาดดังสุรางค์นางสวรรค์ สี่พี่เลี้ยงเคียงคลอจรจรัล นางกำนัลพรั่งพร้อมล้อมจรดล | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วสั่งให้พวกทหารชำนาญรบ <bot>:เร่งสมทบหลายหมื่นถือปืนผา ทั้งปลัดหัสกันวิลันดา พวกอาสาเกณฑ์หัดเร่งจัดแจง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นกำปั่นจอดรายชายสมุทร <bot>:แกให้หยุดชักธงส่งภาษา ว่ามาดีด้วยกันอย่าฉันทา เรือชวาชักรับคำนับกัน ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบุตรีดีใจไปสิพี่ <bot>:เก็บมาลีเลือกหักให้หนักหนา เวลาเฝ้าเช้าฉันจะทูลลา พี่สั่งข้าหลวงเหล่าขอเฝ้าไว้ ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สังวาลแววแก้ววาวดังดาวช่วง <bot>:ใส่ทับทรวงสายสร้อยพลอยประดับ ทองพระกรชัชวาลผูกบานพับ มงกุฎเก็จเพชรสลับดูวับวาม | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่เจ้าราวกับองค์พระอมเรศ <bot>:ของวิเศษจึ่งประจักษ์เป็นศักดิ์ศรี ด้วยเดชะบุญญาบารมี ต่างยินดีชื่นชมในสมภาร | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าโมราว่าผีไม่มีดอก <bot>:ที่หลอนหลอกนั่นแหละเงาเจ้าของสวน พอพรุ่งนี้พี่จะบนต้นลำดวน ให้ช่วยชวนชาววังมาดังใจ ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:พุ่งแหลนหลาวไล่กระโจมโถมถลัน พระยาธรรอนรับจับประจัญ ต่างต่อแย้งแทงฟันกันบรรลัย | สิงหไกรภพ | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งลำทรงธงทองเป็นสองแถว <bot>:เลิศแล้วลายหลังคาเลขาขำ หัศเกนเจนปืนยืนประจำ เข้าเคียงลำกำปั่นใหญ่ดังใจจง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ก็รู้อยู่ว่าแกคิดริษยา <bot>:พากันมาหมายจะริบให้ฉิบหาย ไม่รู้ในแยบยลกลอุบาย เราคิดหมายว่าเป็นครูไม่หลู่คุณ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระปิ่นเกล้าชาวชวาอาณาจักร <bot>:ประสงค์รักพระบุตรีศรีสมร ได้งอนง้อขอสู่กับภูธร ก็ตัดรอนมิได้รับให้อัประมาณ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วนบนอบหมอบเมียงเข้าเคียงอาสน์ <bot>:คลี่กระดาษออกถวายลายเลขา พวกข้าเฝ้าเหล่าอำมาตย์มาตยา ต่างต้องตาต้องจิตให้ติดใจ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโยธีที่เรือทั้งสองข้าง <bot>:รบกันค้างเปียกฝนทนไม่ไหว ต้องลงท้องเรือยัดอัดกันไป จะจุดไฟก็ไม่ติดผิดพิกล ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เราห่างเหินเนิ่นนานไม่พานพบ <bot>:จึงชวนรบชะรอยจิตจะคิดถึง ที่ท้าทายปลายคำจะรำพึง เป็นเชิงหึงเห็นจะรักหนักอุรา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนพระน้องต้องข้ามมาตามด้วย <bot>:แล้วได้ช่วยแก้ไขจึงได้หาย จะตามไปรอใจยังไม่ตาย พอถวายอภิวาทบาทบงสุ์ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นคล้ายคล้ายพรายพร่างไปข้างหน้า <bot>:ด้วยดวงตราแก้วสว่างกระจ่างแสง สกัดกั้นทันนางที่กลางแปลง นางพลิ้วแผลงเกาทัณฑ์ประจัญบาน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสองนางต่างรับอภิวาท <bot>:วัณฬาฉลาดผันผ่อนพูดอ่อนหวาน อันชาตินี้มีแต่รับอัประมาน พลอยวงศ์วานบ้านเมืองขุ่นเคืองใจ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเป็นชาติฝรั่งใหญ่ใจมุหงิด <bot>:อิทธิฤทธิ์ลือแจ้งทุกแห่งหน มีเมืองขึ้นมากมายหลายตำบล ทั้งคงทนแทงฟันไม่พรั่นพรึง ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งฟังตรัสเห็นตัดขาด <bot>:แสนฉลาดแหลมหลักนั้นหนักหนา ต่างคำนับรับรสพจนา แล้วทูลลากลับหลังเข้าวังใน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงเดินออกนอกรั้วให้ตัวสั่น <bot>:คิดพรั่นพรั่นหวั่นจิตหวิดหวิดไหว ชูมาลีที่ถือดื้อเข้าไป นั่งลงไหว้ให้บุปผามณฑาทอง ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จำจะคิดติดตามเที่ยวถามข่าว <bot>:ไปอยู่ด้าวแดนตำบลแห่งหนไหน รู้กระแสแน่ความจะตามไป จะให้ชัยสุริยาอยู่ธานี | สิงหไกรภพ | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะด่วนไปด่วนมาไม่ช้านัก <bot>:พอประจักษ์ตามแต่ท่านจะหันเห เหลือลำบากยากใจในทะเล ก็ว้าเหว่วิญญาณ์สารพัน ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงมาดแม้นแค้นขัดตัดผู้ใหญ่ <bot>:จะจงใจช่วยปลูกแต่ลูกหลาน อันตัวพี่นี้จะเกณฑ์เข้าเวรงาน หรือจะหาญหักบาญชีเป็นชีเว ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พนักงานเครื่องอานสำรับพร้อม <bot>:ประณตน้อมล้วนสุรางค์นางสนม พวกอยู่งานพัชนีพัดวีลม ทุกหมู่กรมสาวสุรางค์พวกนางใน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายยุพาผการำภาสะหรี <bot>:ไขดนตรีที่ตั้งกำบังแฝง เหมือนคนตีปี่พาทย์ไม่พลาดแพลง เสียงกระแสงซ้อนเพลงวังเวงใจ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขาเบือนเบื่อเหลือเกลียดขี้เกียจตอบ <bot>:ยังขืนปลอบปลุกปล้ำอีส่ำสาม ทำแสนแง่แสนงอนฉะอ้อนความ แพศยาบ้ากามกวนอารมณ์ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์ชนนีนาฏ <bot>:จึ่งประภาษตอบคำนำสนอง สุดแท้แต่ดวงจิตจะคิดตรอง ที่ตัวน้องมิใช่การของมารดร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงสาปนามสามแสนเปนชื่อคุ้ง <bot>:เออชาวกรุงกลับเรียกสามเสนสิ้น นี่ฤๅรักจะมิน่าเปนราคิน แต่ชื่อดินเจียวยังกลายเปนหลายคำ | นิราศพระบาท | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พ่อไปดีมาดีอย่ามีทุกข์ <bot>:ให้ผาสุกภิญโญสโมสร ภัทวงศ์ทรงสดับรับพระพร ทูลลาจรจากเขตนิเวศน์วัง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะก่อป้อมซ่อมแปลงกำแพงใหม่ <bot>:ให้สูงใหญ่ไว้เหมือนเป็นเขื่อนขัณฑ์ ให้พระน้องครองด่านชั้นในกัน ดงตาลนั้นนัดดาวายุพัฒน์ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เดินกระบวนทวนธงตรงเข้าป่า <bot>:ชมรุกขาเขาไม้ไพรระหง กระทุ่มกระถินอินจันทน์ต้นคันทรง ประดู่ดงกร่างไกรไทรพุ่มเรียง | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกต้นหนนายท้ายจงบ่ายเข็ม <bot>:ออกแล่นเล็มชักใบไปข้างขวา ก้าวสกัดตัดทางหว่างคงคา พอนาวาทันกันตะวันรอน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่พ่ออยู่ปู่ชี้วิถีแล้ว <bot>:ประเทศแถวทางทิศสถิตเสถียร จำสำคัญมั่นคงไม่วงเวียน จะพากเพียรพยายามไปตามบุญ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อาจารย์หนึ่งชำนาญในการปี่ <bot>:ทั้งดีดสีแสนเสนาะเพราะหนักหนา ผู้ใดฟังวังเวงในวิญญาณ์ เคลิ้มนิทราลืมกายดังวายปราณ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระตรัสพลางทางสั่งเสนามาตย์ <bot>:ให้แต่งราชรถทองละอองศรี ไปรับเสด็จเชษฐาอย่าช้าที มเหสีสุริย์วงศ์พงศ์ประยูร | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วยกออกนอกค่ายหมายทหาร <bot>:ตีฆ้องขานโห่แห่อยู่แออัด พวกไพร่พลคนธรรพ์ล้วนสันทัด ต่างแกว่งกวัดหอกดาบแปลบปลาบตา | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยได้ช่องไม่ข้องขัด <bot>:จึงเอื้อนอรรถอ้อนวอนสุนทรถาม ประชวรนั้นฉันใดไม่ได้ความ จงเล่าตามจริงพ่อจะขอฟัง ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าโอรสยศยงของทรงฤทธิ์ <bot>:กับพระธิดารักสมัครสมาน จะจัดแจงแต่งวิวาห์ปรึกษาการ ให้สำราญร่วมจังหวัดปัถพี | สิงหไกรภพ | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางยิ้มเยื้อนเอื้อนอ่อนวอนว่าขาน <bot>:เสียถิ่นฐานสุริย์วงศ์เผ่าพงศา มาเฝ้าพระชนนีมีแต่ตรา กับมณฑาดอกเดียวด้วยเปลี่ยวใจ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชะน้อยหรืออีละเวงข่มเหงเล่น <bot>:กูก็เช่นเชื้อปราชญ์เป็นบาทหลวง มาตอแหลยักคอพูดล่อลวง ทำจาบจ้วงเอากูผู้อาจารย์ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรื่องชมสัตว์มัจฉาในสาคเรศ <bot>:ถิ่นประเทศมากมายหลายภาษา ก็กล่าวไว้แต่หลังทุกครั้งครา จะพรรณนาเรื่องราวจะยาวนาน | พระอภัยมณี | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเสด็จไปยังโคกที่โคตรเพชร <bot>:ชมแก้วเก็จหลายอย่างต่างต่างสี บนชะง่อนก้อนผาหน้าคิรี ประสานสีโสภาโมราลาย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วกลับลงมาที่พอมีฝน <bot>:ในเบื้องบนตกนองเป็นฟองฝอย แลเห็นพระจันทราลีลาลอย เหมือนจะย้อยลงมาในที่ไสยา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พงศ์กษัตริย์ตรัสห้ามด้วยความรัก <bot>:หวังจะหักอาดูรให้สูญหาย โอ้น้องแก้วแววตาจะลาตาย แสนเสียดายดังใครล้วงเอาดวงใจ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงปลุกทัพกลับให้นายไพร่ตื่น <bot>:ได้กลับคืนไปลังกาอาณาจักร อันครั้งนี้ทีศึกดูฮึกฮัก เห็นจะหนักกว่าแต่หลังระวังภัย ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์ละเวงวัณฬาราช <bot>:ไปหาบาทหลวงที่ตึกแล้วปรึกษา จะเสกหน่อวรนาถราชนัดดา ครองลังกานคเรศคุ้มเขตคัน | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่อยมีแรงแผลงฤทธิ์คำรนร้อง <bot>:ตะโกนก้องเรียกหาโยธาหาญ ฝ่ายปีศาจราชทูตภูตพรายพาล อลหม่านขึ้นมาหาในสาชล | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางเข้าในท้ายบาหลีคลี่ตำรับ <bot>:แล้วนั่งนับเกณฑ์ลังกามหาศาล เห็นจะตั้งยืนยงคงอยู่นาน มาเสียการก็เพราะไทยเป็นไพรี | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสนาะด้วยสกุไณทั้งไก่แก้ว <bot>:วิเวกแว่วขันขานประสานเสียง ดังซอสีปี่แก้วแจ้วจำเรียง เสนาะเพียงพิณพาทย์ฆาตประโคม | สิงหไกรภพ | 72 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:มีมิตรจงรอบรู้ <bot>:รักสนิท ดุจอุทรเดียวชิด ชอบหน้า ความขำเงื่อนงำปิด ปัดเป่า ท่านว่ามิตรนี้อ้า เอกล้ำเหลือดี ฯ | โคลงโลกนิติ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงเก็บไว้ในที่อย่าคลี่ออก <bot>:ถ้าระลอกลมป่วนพัดหวนหัน จึ่งเอาออกกวัดแกว่งเป็นแสงจันทร์ ได้ป้องกันผีสางกลางชลา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศีศะเตียนเลี่ยนโล่งหัวล้านเลื่อม <bot>:เหนียงกระเพื่อมร้องแรงแสยงขน โอ้หัวนกนี่ก็ล้านประจานคน เมื่อยามยลพี่ยิ่งแสนระกำทรวง | นิราศพระบาท | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรยุดมือไปหรือจ๊ะ <bot>:ข้างฝ่ายพระอัยกีตีทรวงผลุง จะกรากกรำลำบากไปจากกรุง ฉวยรบพุ่งห่วงใยอย่าไปเลย ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงใช้ข้าพเจ้าพวกเหล่านี้ <bot>:ให้มาตีเอาให้ได้ดั่งใจประสงค์ แม้นมิได้สมหวังดั่งจำนง จะให้ลงโทษทัณฑ์ถึงบรรลัย | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สังวาลแววแก้ววาวดังดาวช่วง <bot>:ใส่ทับทรวงสายสร้อยพลอยประดับ ทองพระกรชัชวาลผูกบานพับ มงกุฎเก็จเพชรสลับดูวับวาม | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงศีลผินพักตร์มาทักถาม <bot>:อันสงครามไพรีแตกหนีหาย ราษฎรได้สุขสนุกสบาย หรือวุ่นวายเคืองเข็ญเป็นอย่างไร ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประการหนึ่งซึ่งรักษาเมตตาตั้ง <bot>:ให้สัตว์ทั้งปวงเป็นสุขทุกสถาน ใครยากเย็นเข็ญใจจงให้ทาน อภิบาลบำรุงทั้งกรุงไกร | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายกษัตริย์หัสไชยมาใกล้ป้อม <bot>:เห็นทัพอ้อมออกสกัดฉวัดเฉวียน ฯ เชิญสองท้าวสาวสุรางค์ขึ้นต่างเกวียน ออกทางเตียนตัดไปข้างไพรวัน | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระพาทีมิให้ดังว่าชั่งเขา <bot>:จะยั่วเย้ายุให้รักนั้นหนักหนา เหมือนพันผูกปลูกฝังไว้ลังกา อย่าไปว่าเขาเลยน้องไม่ต้องการ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หรือองค์เดียวเปลี่ยวจิตไม่คิดรบ <bot>:จึงหลีกหลบเลยไปน่าใจหาย ไม่กลับมาหาเมียไม่เสียดาย หรือเคลื่อนคลายอาลัยที่ในน้อง | สิงหไกรภพ | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงบอกเหล่าชาวบ้านทหารศิษย์ <bot>:เดิมกูคิดกลศึกลึกหนักหนา แนะความในให้มันอีวัณฬา เจียนจะฆ่าพระอภัยได้หลายครั้ง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมังคลาเธอจึ่งทูลมูลเหตุ <bot>:ว่าเหล็กวิเศษเกิดในธารละหานหิน แต่ก่อนเก่าเจ้าจังหวัดปัถพิน ให้ขุดดินลงไปได้สาตรา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลประจำลำทรงสินสมุทร <bot>:ถืออาวุธโล่เขนล้วนเจนจบ ทั้งหน้าหลังดั้งกันก็ครันครบ ทหารรบเรือใหญ่ให้ประจำ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกชาวเมืองดีใจครั้นได้ทรัพย์ <bot>:แล้วคำนับนั่งลงส่งภาษา ว่าขอบใจที่ท่านกรุณา มาจะพาไปตำแหน่งแห่งอาจารย์ | พระอภัยมณี | 53 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชิญเข้าในพระโรงให้ร่วมแท่น <bot>:ต่างก็แสนปรีดิ์เปรมเกษมสันต์ ถามถึงถิ่นนคเรศขอบเขตคัน สองทรงธรรม์ให้สัตย์ปฏิญาณ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโยคีมีญาณว่าหลานแก้ว <bot>:จะคลาดแคล้วกลับไปดั่งใจหวัง ที่กลางย่านยักขินีมีระวัง อยู่ฟากฝั่งชายชลาข้างขวามือ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางแทงกักชักกริชโลหิตฉีด <bot>:ผวาหวีดเวทนาประสาหญิง พวกฝรั่งทั้งปวงบ้างช่วงชิง แบกเจ้าวิ่งเลี้ยวลัดเที่ยวพลัดแพลง | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับเสนาห้าร้อยยกถอยก่อน <bot>:ข้าเคยจรแจ้งทางหว่างวิถี ไปถึงพระชนกชนนี จะยินดีดังประสงค์จำนงใน | สิงหไกรภพ | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกหนุ่มสาวกราวกรูกันดูโขน <bot>:เดินลุยโคลนพรวดพราดพลาดถลำ ขาวม้าชุบน้ำหอมย้อมดอกคำ นุ่งม่วงดำโคลนเปรอะเลอะทั้งตัว | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คอยรับของลูกค้าแลวาณิช <bot>:สำราญจิตหมดทุกบ้านตั้งร้านขาย ปราศจากคนพาลสำราญกาย ไม่วุ่นวายมั่งคั่งทั้งนคร | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดแล้วแต่แม่เขาเหล่าฝรั่ง <bot>:จะกักขังฆ่าตีตามวิสัย เอาตรึงตราทารกรรมจองจำไว้ กว่าจะได้ไปปะนางละเวง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รู้ชำนาญกลศึกที่ลึกลับ <bot>:ตำราตำหรับมากมีคัมภีร์ไสย บรรดาพวกบ้านดงชาวพงไพร ได้อาศัยท่านพฤฒาสารพัน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กูยกพลมนตรีมีประสงค์ <bot>:ด้วยจำนงจะราวีตีให้เหลิง กับนายเองอย่าถวิลให้สิ้นเชิง พวกร่าเริงที่จะชิงผู้หญิงงาม | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้พรั่งพร้อมป้อมประตูคอยสู้ศึก <bot>:จะหาญฮึกรบพุ่งเอากรุงศรี ต่อรุ่งแจ้งแต่งทูตที่พูดดี เอาสารศรีไปให้พระอนุชา ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้ปะพี่วันนี้เป็นบุญหนัก <bot>:ขอพึ่งพักอนุกูลอย่าสูญหาย อันตัวน้องเจ็บไข้ไม่สบาย เหลือภิปรายเล่าให้ผู้ใดฟัง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระวลาคลาไคลเข้าในห้อง <bot>:เคียงประคองขนิษฐาแล้วว่าขาน ให้นางแต่งแปลงกายเหมือนชายชาญ ใครพบพานให้เห็นว่ามลายู | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงให้ข้ามาเชิญโฉมเฉลา <bot>:เหมือนพงศ์เผ่าจะปรึกษามารศรี ด้วยความข้อหน่อนาถราชบุตรี อย่าราคีข้องขัดพระอัชฌา | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกเล่าความตามเรื่องที่เคืองขัด <bot>:ให้กษัตริย์เธอฟังที่กังขา ครั้นเสร็จสิ้นเรื่องยุบลสนทนา ท้าวให้หาเครื่องเสวยทั้งเนยนม | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวข้างลังกาอาณาจักร <bot>:ประเสริฐศักดิ์ขัตติยามหาศาล สถิตแท่นเนาวรัตน์ชัชวาล แสนสำราญสุขสวัสดิ์กำจัดภัย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางแจ้งความตามจริงทุกสิ่งไป <bot>:ข้าจงใจจะมาเฝ้าเจ้าแผ่นดิน ขุนเสนาว่าธุระสิ่งไรเจ้า นางก็เล่าตามจิตคิดถวิล | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้จนจิตคิดไฉนจะได้นุช <bot>:เห็นยากสุดที่จะสมอารมณ์ประสงค์ เฝ้ากอดจูบลูบคลำธำมรงค์ คิดถึงองค์อาลัยด้วยไกลกัน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:บุญโทพิทักษ์เกื้อ <bot>:กันมา กอปรก่อเสนหา ร่วมห้อง เผด็จไพรุบัติพา เหียรห่าง ยิ่งแฮ ผดุงอนุชไว้ต้อง แต่ข้อยคู่ถนอม | นิราศวัดรวก | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายเจ็ดองค์พงศ์กษัตริย์ <bot>:ให้ยกตัดทางมาไม่ฝ่าฝืน แล้วรีบรัดลัดทางมากลางคืน เสียงครึกครื้นโยธาพลากร | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าออกนามความประสงค์จำนงไฉน <bot>:เราชอบใจให้คิดรักเจ้าหนักหนา เชิญไปนั่งยั้งประทับที่พลับพลา ได้พูดเล่นเจรจาประสาสบาย ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโยคีมีรสพจนารถ <bot>:อยู่ที่หาดห้องผาเคยอาศัย เมื่อคลอดบุตรสุดสาครกูอ่อนใจ กลัวจะไม่รอดแล้ววะเดชะบุญ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กรมวังทั้งหลายจงหมายบอก <bot>:สมในนอกไพร่นายมาให้หมด ปลูกโรงราชพิธีมีชั้นลด ตามกำหนดตำแหน่งจัดแจงกัน | สิงหไกรภพ | 54 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกตั้งจิตอธิษฐานการฝรั่ง <bot>:ตีระฆังวังเวงเพลงประสาน แล้วจดหมายไว้ให้เห็นเป็นพยาน ปิดที่บานประตูตึกยังตรึกตรอง ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขาพระเมรุเอนเอียงเพียงจะคว่ำ <bot>:ในเถื่อนถ้ำแสงสว่างกระจ่างสี เป็นเปลวเพลิงเริงแรงแสงอัคคี ราชสีห์โลดโผนโจนทะยาน | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกำเนิดเกิดกายทั้งชายหญิง <bot>:ตายแล้วกลิ้งกลิ่นเหม็นกลับเป็นผี ถึงเทพบุตรครุฑาวาสุกรี ก็ย่อมมีทุกข์โศกมีโรคภัย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทรงมงกุฎบุตรีสวมสิโรตน์ <bot>:มณีโชติช่วงศรีฉวีเหลือง ใส่ปีกทองสองข้างค่อยย่างเยื้อง แลชำเลืองดูห้องเห็นของรัก | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่แล่นล่องมาในท้องมหาสมุทร <bot>:มิได้หยุดรีบไปดั่งใจหวัง พอเดือนหนึ่งถึงสิงหลข้ามวนวัง ไม่รอรั้งทอดท่าหน้าบุรินทร์ ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นหงิมหงิมยิ้มเยื้อนเหมือนจะทัก <bot>:จะรับรักหรือระคางกีดขวางขาม จะดีดให้ตื่นฟื้นฟังรับสั่งความ ฝ่ายพระรามวงศ์ว่าเหลืออาวุธ | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยไล่ลัดสกัดกั้น <bot>:หลบไม่ทันเธอก็โถมเข้าโจมจับ จึงลวงล่อขอสัตย์เธอตรัสรับ ไปปลุกทัพโยธีได้หนีมา | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เอาเงินเสื้อผ้ามาประทาน <bot>:เหล่าทหารชาญกำแหงแข็งขยัน พวกนายมุลขุนนางได้รางวัล ทั้งบ่าวบรรดาได้ไปสงคราม | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงว่ากับหัสไชยไปสิหลาน <bot>:ข้อรำคาญอยู่ด้วยมิตรกนิษฐา ถึงตัวเจ้าก็วิตกเหมือนอกอา นางรำภาเล่าก็ท้องจะต้องไป | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ครั้นเสร็จตรัสความแผ่นดินถวิลหา ขึ้นจากห้องท้องพระโรงลีลามา เข้าตึกเทพกินราเห็นนารี | สิงหไกรภพ | 54 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.