text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระยิ้มพลางทางว่าท่าลูกเขย <bot>:ยังไม่เคยเลยกรรมจะทำไฉน ไหว้พ่อตาท่าทางเป็นอย่างไร เหมือนกับไหว้แม่ยายหรือย้ายเพลง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เราจะได้ไขประแจเข้าแก้เจ้า <bot>:คงจะเอาไปได้เหมือนใจหมาย เห็นพร้อมใจไม่กลัวที่ตัวตาย ต่างแยกย้ายย่างย่องเข้ามองเมียง | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงทำป่นปี้ทั้งตีตบ <bot>:ไม่น่าคบน่าค้าอ้ายตาเหลือง ดูจริตผิดชนคนทั้งเมือง คิดแต่เรื่องทุจริตเป็นจิตพาล ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดำริพลางนางว่ากับข้าเฝ้า <bot>:พระผ่านเกล้ากลับชาติศาสนา จำจะตามข้ามฝั่งไปลังกา ให้เรือใช้ไปหาสุดสาคร | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงก้มกราบบาทบงสุ์พระทรงศักดิ์ <bot>:แล้วนางยักษ์เล่าตามเนื้อความฝัน ไม่เคยเห็นเป็นวิบัติอัศจรรย์ เชิญทรงธรรม์ช่วยทำนายร้ายหรือดี ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้าเสียเรือเหลือคนแล้วนางเงือก <bot>:ขึ้นมาเลือกเอาไปชมประสมศรี เหมือนพวกพ้องของข้ารู้พาที ด้วยเดิมทีปู่ย่าเป็นมนุษย์ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจัดแจงแปลงกายทั้งนายไพร่ <bot>:รายกันไปห่างห่างกลางเวหา พบด่านทางต่างแถลงแจ้งกิจจา แล้วเลยมากรุงไกรทั้งไพร่นาย | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นถึงเขาเจ้าประจันมิทันช้า <bot>:ลงจากม้ารีบไปฟังดั่งประสงค์ บาทหลวงเรียกขึ้นไปดั่งใจจง แกพาตรงขึ้นตึกเหมือนนึกปอง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นเป็นหญิงพระยิ่งทำเอาตามจิต <bot>:พระไม่คิดหน้าหลังมั่งหรือจ๋า น้องมิใช่ข้าสนองรองบาทา จะได้มาลวนลามเอาตามใจ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏จะกล่าวฝ่ายคนใช้ที่ไปรับ <bot>:เร่งกำชับพวกไพร่ทั้งซ้ายขวา ถึงปากน้ำก็พอค่ำสนธยา พวกเสนาหยุดพหลพลนิกาย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอเชิญเจ้าเยาวลักษณ์วิไลโฉม <bot>:ช่วยน้อมโน้มประดิพัทธ์อย่าขัดขืน นางฟังคำน้ำเสียงจะเพียงจะกลืน ไม่ฝ่าฝืนฟุบหมอบตอบบัญชา | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะเสกพ่อหน่อนาถกับน้องรัก <bot>:ให้สมศักดิ์สมอย่างปางประถม จะแต่งสารไปลังกาอย่าปรารมภ์ ให้ชื่นชมเชิญเสด็จมาเขตคัน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรสุดอายซังตายตอบ <bot>:ฉันไม่ชอบผู้หญิงจริงหนาจ๋า จะอยู่ดูทรงฤทธิ์พระบิดา พอโรคาค่อยระงับจะกลับไป | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครร้อนตัวกลัวผู้หญิง <bot>:ไม้เท้าพิงพาดวางไว้ข้างขวา นั่งกอดเข่าเซาซึมพึมภาวนา นางพูดจาว่ากระไรก็ไม่เงย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้ฤๅษีมีผัวหนีตัวบวช <bot>:ให้ผัวชวดรักใคร่บาปใจหาย ไม่สึกหาถ้าแม้คู่ข้างผู้ชาย เขากอดก่ายกรรมอยู่กับมุนี | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกแสนสาวท้าวนางต่างหัวเราะ <bot>:รู้ปอเหลาะน่ารักเป็นนักหนา ท้าวทศวงศ์สงสัยในวิญญาณ์ จึงตรัสปราศรัยนางทางไมตรี | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วอาบน้ำซ้ำอาบกุหลาบกลั่น <bot>:กระแจะจันทน์เจิมพร้อมให้หอมหวน แล้วทาแป้งแต่งตัวให้ยั่วยวน กระหมวดม้วนมวยรัดกระหวัดเวียน | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่ารักนักมักหน่ายมักหายรัก <bot>:ถ้าคิดนักมักงงมักหลงใหล แม้เสร็จศึกนึกหมายข้างภายใน แล้วจะได้ผ่อนผันตามปัญญา | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นต้นหนคนใช้ทั้งใบรอก <bot>:จะเข้าออกแข่งขันทั้งหันเห แล้วก็เคยค้าขายหมายคะเน ทางทะเลแคล่วคล่องทั้งว่องไว | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่แล่นมากว่าเดือนไม่เคลื่อนคลาด <bot>:ล่องลีลาศในมหาชลาไหล พอจวนแจ้งสุริโยอโณทัย พยุใหญ่เกิดกล้าสลาตัน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนถึงน้องสองกษัตริย์ต้องจัดทัพ <bot>:มาตามรับครั้งนี้โทษพี่ผิด โฉมเฉลาเจ้าก็เหมือนเพื่อนชีวิต อย่าควรคิดขุ่นข้องจะหมองนวล | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะตามโลมโฉมละเวงก็เกรงใจ <bot>:จะผันแปรแก้ไขฉันใดดี แล้วนึกได้ในวิชาพฤฒาเฒ่า จะลองเป่าปี่ประโลมนางโฉมศรี | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังคำจำพรากจากนิเวศน์ <bot>:พระชลเนตรพร่างพรายทั้งซ้ายขวา โอ้สงสารมารดรกับบิดา กรุณาลูกรักนี้หนักครัน | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝูงแมงดาดาดาษว่ายกลาดกลุ้ม <bot>:เป็นกลุ่มกลุ่มกลิ้งเกลือกเสลือกสลน จระเข้เหราในสาชล เที่ยวว่ายวนเกลื่อนกลาดริมหาดทราย | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระดาบสอดยิ้มพริ้มพระโอษฐ์ <bot>:ภิปรายโปรดว่าเราขาดปรารถนา ไม่นิยมสมบัติกษัตรา หมายโสดาแดนสวรรค์ชั้นวิมาน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลูกมิให้ขัดเคืองในเบื้องบาท <bot>:ทั้งพระมาตุรงค์เผ่าพงศา ไม่ขึ้งเคียดเกียดกันคิดฉันทา แล้วทูลลาลงกำปั่นด้วยทันใด ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงเดชเชษฐาทรงม้ามิ่ง <bot>:นางทรงสิงห์ตามเดินเนินสิงขร น้ำค้างย้อยพรอยพรำแต่อัมพร เข้าดงดอนแดนป่าพนาลัย | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่เลี้ยงพราหมณ์สามคนว่าจนจิต <bot>:หรือพ่อคิดเห็นจะคล่องทำนองไหน รณรงค์สงครามก็ตามใจ ไม่ไปไกลบาทาฝ่าธุลี ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งปืนผาอาวุธเครื่องยุทธ์ครบ <bot>:จะคอยรบทัพศึกเตรียมฝึกฝน ตระเวนระวังนั่งทางทุกตำบล แล้วขับพลขึ้นประจำป้อมกำแพง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่หรือชะพระบิดาพระอาพี่ <bot>:จึงเสียทีจำเป็นเห็นประจักษ์ พลางนึกภาวนาในพระไตรลักษณ์ พอกันรักรู้พระองค์ไม่หลงเลย | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยได้ฟังว่าช่างเขา <bot>:ใครใช้เจ้ากับสนมมาข่มเหง จึงพวกพ้องของอนงค์องค์ละเวง มาครื้นเครงคราวนี้ไม่มีใคร | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้จากมาน่าเสียดายเมื่อภายหลัง <bot>:จะย้อยพรั่งฟูมนองทั้งสองถัน ลูกยิ่งอยากมากมายเสียดายครัน สะอื้นอั้นอดนมกรมฤทัย ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังคำทำเป็นเคืองชำเลืองค้อน <bot>:ที่โทษกรณ์ก็รู้จักว่าหนักหนา จะหยุดยั้งรั้งพระราชอาญา ให้คิดหาความชอบปลอบพระน้อง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกหน้าที่ตีรันแทงพันฟาด <bot>:ตายดื่นดาดกลับมาอีกไม่หลีกหลบ ทั้งสามนางต่างไล่ไพร่สมทบ พวกหอรบป้อมปืนยิงครื้นครึก | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฟาดพระศอหน่อนรินทร์สินสมุทร <bot>:ความเจ็บสุดซวนซบสลบไสล เขารุมจับกลับฟื้นตื่นตกใจ เห็นเป็นไฟล้อมลูกสาวเจ้าลังกา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กำปั่นตามหลามแล่นแน่นสล้าง <bot>:มาตามทางคงคาชลาไหล พอพระพายชายพัดถนัดใบ แล่นเข้าไปถึงด่านชานบุรี | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันผลาผลไม้ในจังหวัด <bot>:พอแก้ขัดตามจนอย่าหม่นหมอง พอพ้นสามวันไปดั่งใจปอง จึ่งจะผ่องแผ้วสว่างเห็นทางเดิน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงออกมาหาให้พบประสบพักตร์ <bot>:พอสมรักร่วมห้องแม่น้องหญิง จงกลับหลังยังนครอย่าวอนวิง อุส่าห์นิ่งนอนอยู่ในบูรี | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวกบิลยินดีเป็นที่สุด <bot>:ประคองบุตรสุดสงวนนวลหง พร้อมสุรางค์นางนาฏพระญาติวงศ์ อุ้มไปส่งโรงราชพิธี ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่เหลือตายหลายหลากมากนักหนา <bot>:จะพรรณานาก็มิอาจจะหวาดไหว ที่หนีลอดรอดตายที่หายไป ที่พวกไทยจับมัดไปอัดแอ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโอษฐ์เอี่ยมเทียมสีลิ้นจี่จิ้ม <bot>:เหมือนจะยิ้มแย้มรับทั้งหลับใหล บรรทมงามทรามสมรอ่อนละไม แลวิไลลักขณาวิลาวัณย์ | สิงหไกรภพ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงนั่งหลังสิงห์กั้นกลิ้งกลด <bot>:เผ่นพยศแยกเขี้ยวเสียวแสยง สี่เท้าเต้นเล่นหางมากลางแปลง ทหารแซงซ้ายขวาแกว่งอาวุธ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะมีผู้อาสาปราบข้าศึก <bot>:ช่วยตรองตรึกขาดเหลือได้เกื้อหนุน ข้างต้นร้ายปลายดีจะมีคุณ พระศุกร์หนุนลัคนาทายว่าดี ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คอยจนสายบ่ายแสงพระสุริยง <bot>:ไม่เห็นองค์พระนักสิทธ์คิดสงสัย ดาบสินีชีสองมองแต่ไกล ไม่เห็นในกุฎีที่ประทม | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คนโน้นชื่อสินสมุทรบุตรพระพี่ <bot>:นี่อรุณรัศมีบุตรีหม่อมฉัน พระอัยกาอัยกียินดีครัน ต่างชิงกันกอดหลานสงสารนัก | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์เทพารักษ์ลักษมี <bot>:อันอยู่ที่เกาะกาวินกระสินธุ์ใส จึ่งว่าเขตมนุษย์สุดจะไกล ทะเลใหญ่ต่อกันสีทันดร | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทัพผลึกจอมนรินทร์สินสมุทร <bot>:กับพระสุดสาครรีบผ่อนผัน ยกพหลพลลังกาสิบห้าพัน แต่งกำปั่นรบมาช่วยราวี | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ลงมดลงท้าวพวกเจ้าผี <bot>:บอกคดีว่าเรือแยกแตกสลาย บิดาจัดแจงพหลพลนิกาย ลงเรือรายลำไว้จะไปตาม | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าโมราสานนพราหมณ์วิเชียร <bot>:เคยเล่าเรียนไตรเวทข้างเพทไสย จำจะดูท่าทางมันอย่างไร ขอแก้ไขตามตำราพระอาจารย์ ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วแห่กลับเข้าไปในนิเวศน์ <bot>:พวกวิเสทเลี้ยงข้าวทั้งคาวหวาน เจ้าพวกโต๊ะกินเสร็จสำเร็จการ จากสถานไปที่อยู่ทุกผู้คน | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสุลาลีวันมีครรภ์อ่อน <bot>:สุดสาครเขาจะไปก็ใจหาย เห็นง่วงเหงาเศร้าหมองคอยน้องชาย ทำเดินกรายเข้าไปใกล้ก็ไม่ทัก | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ของของใครจัดไว้ให้ครบถ้วน <bot>:ตามกระบวนแต่บรรดากะลาสี ใครประมาทราชอาญาจะฆ่าตี ผลาญชีวีผู้นั้นให้บรรลัย ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกรักษาหน้าที่ไม่หนีหลบ <bot>:ยิงปืนรบรำดาบกำซาบแผลง ถูกไพร่นายวายวางลงกลางแปลง ที่เหลือแซงซอกซอนเข้ารอนราญ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ็ดกษัตริย์ฟังอรรถโหราแถลง <bot>:ประจักษ์แจ้งมั่นคงไม่สงสัย จึ่งตรัสสั่งเสวกาพวกข้าไท เราตรวจไตรเตรียมการจะราญรอน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงกลับเพศเป็นมนุษย์ต้องหยุดยั้ง <bot>:กำเนิดยังเป็นสัตว์เดรัจฉาน ถ้าดับชาติจากขันธสันดาน สมาทานจึ่งจะได้ในศีลา ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อ้อยช้างน้าวช้างเหนี่ยวจนกิ่งหัก <bot>:กระชากชักช้างเสือกเสลือกสลน ทั้งลูกช้างช้างคะนองร้องคำรน ฝูงช้างต้นแลสล้างล้วนช้างงา | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตายจะได้ไปกำเนิดเกิดสวรรค์ <bot>:ลำน้ำนั้นมาแต่หน้าพาราณสี พวกถือไสยในจังหวัดปถพี เอาซากผีนั้นมาทิ้งทั้งหญิงชาย | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่หรือชายชาติกษัตริย์อ้ายกัดแพะ <bot>:ทั้งไก่แกะเองสิคว้าไม่ปราศรัย ดีแต่กินกับเจ้าชู้แล้วหูไว อ้ายจัญไรคนโง่เหมือนโคควาย | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนค่ำพลบคบล้อมอยู่พร้อมพรั่ง <bot>:ข้างหน้าหลังไล่สกัดให้ขัดขวาง ออกด้านไหนไพร่นายยิ่งวายวาง ด้วยเพลิงแดงแสงสว่างดังกลางวัน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเวลาห้าโมงพวกหม่อมห้าม <bot>:ต่างแต่งตามกิริยาอัชฌาสัย ตามท้าวนางย่างเยื้องชำเลืองไป ชึ้นเฝ้าในมนเทียรวิเชียรพราย | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระหน่อบพิตรอดิศร <bot>:สุดสาครขัตติยาอัชฌาสัย เห็นเสาวคนธ์มณฑาทูลลาไป นึกตกใจเห็นจะเคืองด้วยเรื่องเรา | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ทรงศิลมุนินทร์นาถ <bot>:ตรัสประภาษปรีดาพลางปราศรัย พรุ่งนี้เช้าเราจะพากันคลาไคล ไปที่ในจังหวัดกรุงรัตนา ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ราหูฟังบังคมประนมสนอง <bot>:จะเป็นกองทัพหน้าไปว่าขาน แม้เมืองไหนไม่อ่อนจะรอนราญ สังหารผลาญชีวันให้บรรลัย | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ลดใบรั้งรอแต่พอเช้า <bot>:จะฟังข่าวพวกพหลพลอาสา ทอดสมอรอเรียงเคียงกันมา แต่บรรดากำปั่นทั้งพันปลาย ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ออกกำปั่นพันห้าโยธาทัพ <bot>:ตามบังคับขึ้นไปรายอยู่ฝ่ายเหนือ เข้ารวมรอมพร้อมจิตด้วยชิดเชื้อ เพราะปลงเชื่อคำครูให้อุบาย | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้วนกำหนดทศมาสได้สิบเดือน <bot>:นางจะเคลื่อนคลอดองค์โอรสา ให้วิงเวียนเศียรสองนัยนา ด้วยวาตาป่วนปั่นในครรภ์นาง | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้ารักแม่แม่ก็รู้อยู่ว่ารัก <bot>:มิใช่จักลืมคุณทำฉุนเฉียว แต่เหลืออายหลายสิ่งจริงจริงเจียว เป็นหญิงเดียวชายสองต้องหมองมัว | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ถึงย่านยายท้าวที่ <bot>:ผีลง ฦๅข่าวเจ้าสิงทรง สอดรู้ คิดใคร่ไถ่ถามอง อารักประจักเอย แม่ม่ายหมายเคียงขู้ คบเผื้อนเชือนไฉน | นิราศสุพรรณ | 77 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายข้างลำกำปั่นก็แล่นล่อง <bot>:ไปในท้องวารินถิ่นสถาน สิบห้าวันถึงวังให้ตั้งการ จะเสกราชกุมารผ่านบุรี | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะสะเดาะเคราะห์ร้ายสายสวาท <bot>:ให้แคล้วคลาดโรคาสถาผล สายสุดใจไปเข้าที่มณฑล จะได้พ้นภยันต์อันตราย ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางสาวสรรค์บรรดาตามเสด็จ <bot>:ที่เหนื่อยเหน็ดก็กระเจิงละเลิงหลง บ้านเดินเด็ดดอกไม้มาในดง ฝูงอนงค์ร้องเรียกกันเพรียกไป ฯ | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เวียนไปหาตาเฒ่าเจ้าตำหรับ <bot>:แต่พอกลับลืมสิ้นดิ้นไม่ไหว เวียนไปถามตามประสงค์ที่จงใจ แกบอกให้ด่าป่นเจ้าคนดี | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอเดชะพระพายช่วยชายกลิ่น <bot>:มารวยรินเรื่อยรื่นให้ชื่นโฉม ดวงดาวเดือนเกลื่อนกลางนภางค์โพยม เหมือนอย่างโคมชวาลาระย้าระยับ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระปราศรัยเจ้าพาราเมืองวาโหม <bot>:มาทุกข์โทมอยู่ลังกานิจจาเอ๋ย เราขอบใจได้การุญเหมือนคุ้นเคย ไม่เฉยเมยรักใคร่เหมือนใจปอง | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่ารับสั่งบังคับให้รับสาร <bot>:เข้ามาอ่านที่ในวังด้วยกังขา เถ้าแก่รับเสาวนีย์ชลีลา แล้วเรียกข้าหลวงออกไปนอกวัง | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้าพเจ้าเล่าก็เป็นแต่ลูกค้า <bot>:เกิดรบราพวกน้อยต้องถอยหลัง ขอลาท่านไปให้พ้นจากวนวัง แล้วถอยหลังเรือออกนอกสันดอน | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยใจปลื้มไม่ลืมอิ่ม <bot>:แต่เฝ้าชิมเชยชิดสนิทสนม เสนหาพาเหิมเคลิ้มอารมณ์ รู้สึกสมประดีกลับจับกระดาน | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เรือน้อยลอยแล่นเข้าเหลี่ยมเขา <bot>:แต่ล้วนเหล่าวิลันดากะลาสี ประทับจอดทอดท่าหน้าคิรี พวกโยธีหาบหามตามกันมา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บิดาช่วยอวยสวัสดิ์พพิพัฒนผล <bot>:ให้พระชนม์สองยืนหมื่นพรรษา อรินทร์ราชไพรีอย่าบีฑา พระอัยกาอัยกีมีพระคุณ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูทหารชาญณรงค์เคยยงยุทธ์ <bot>:ก็สิ้นสุดเกิดวิบัติทั้งขัดสน บ้างเจ็บปวดวุ่นวายลงหลายคน แต่ล้วนพลเคยชำนาญการสงคราม | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงบอกพี่ชี้แจงให้แจ้งเรื่อง <bot>:จะปลดเปลื้องอนุกูลให้สูญหาย ที่โรคร้อนผ่อนใจให้สบาย อย่าวุ่นวายเลยแม่น้องจะหมองมอม | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครร้อนรนขืนทนได้ <bot>:เพลิงลามไหม้เสื้อหมวกพวกทหาร นางเสาวคนธ์ขับสิงห์วิ่งทะยาน เข้ารอนราญรบกับพระมังคลา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้นึกคำพระอภัยเมื่อไปจาก <bot>:ว่าจะฝากโยคีมีคาถา นางตรึกตรองร้องร่ำทั้งน้ำตา คุณเจ้าขาไม่มาช่วยฉันด้วยเลย | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เห็นผ่อนผัดมารดรไม่ผ่อนผัน เข้าเคียงชิดวนิดาวิลาวัณย์ กอดประทับรับขวัญจำนรรจา | สิงหไกรภพ | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอสุริยงลงลับพยับโพยม <bot>:เขาจุดโคมสายระยางสว่างไสว ฆ้องระฆังหง่างเหง่งวังเวงใจ พระอภัยเผยแกลแลดูดาว | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นตกยากพรากพลัดไปขัดข้อง <bot>:พัดกับน้องหนูตาบจะหาบหาม นี่จนใจไปป่าช้าพนาราม สุดจะตามเสด็จได้ดังใจจง | นิราศเจ้าฟ้า | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เวลาดึกวันนี้ตีให้แตก <bot>:จะยกแยกกันเข้าปล้นขนเอาของ เห็นจะสมควรคิดดั่งจิตปอง พวกโจรร้องเร่งรัดไปจัดการ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศิโรราบกราบก้มบังคมบาท <bot>:กับปนาทนึกไปแล้วใจหาย ไม่เห็นองค์นางพระยาเสนานาย จึ่งภิปรายทูลถามด้วยความแคลง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อเสียทัพอับปางเป็นลางลง <bot>:เผอิญธงชัยปักนั้นหักทบ ทั้งทัพหนีทีจะยกกลับวกหลัง จึงรอรั้งเรียกทัพกลับตลบ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหล่าโยธีศรีสุวรรณกับสินสมุทร <bot>:ถืออาวุธพร้อมพรั่งทั้งดั้งเขน พลฝรั่งลังกาพวกหัศเกน ล้วนจัดเจนประจุปืนยืนระวัง ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ระดมปืนครื้นครั่นสนั่นเสียง <bot>:ก้องสำเนียงควันกลุ้มคลุ้มเวหา น้ำมันไฟไล่สาดดาษดา ถูกโยธาทัพไทยบ้างไหม้พอง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับท่านยายฝ่ายวิชามารยาหญิง <bot>:ทราบทุกสิ่งมาแต่สาวเมื่อคราวหลัง ไปด้วยกันนั้นจะได้เข้าในวัง ดูกำลังลมเล่ห์เสน่ห์ใน | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จำจะต้องคิดเป็นกลข้างมนต์เวท <bot>:ใช้ของวิเศษเสียแต่แรกเหมือนแบกหาม แล้วจึ่งค่อยตรองหาพยายาม คงสมความคิดดอกหวาไม่ช้านาน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะหึงพี่มิให้เชยไม่เคยเห็น <bot>:มิใช่เช่นกับเขาเป็นเจ้าของ หากว่าพี่มีชู้มีคู่ครอง แม่มิต้องไหว้เขาหรือถืออย่างไร | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับดาบหอกกั้นหยั่นก็ครันครบ <bot>:เข้าสมทบเกณฑ์ทัพจะสับประยุทธ์ ครั้นพรั่งพร้อมโยธาถืออาวุธ ก็รีบรุดตรงมายังธานี | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้ยุพาการุญทำคุณพ่อ <bot>:เหมือนชะลอขึ้นไปผ่านวิมานสวรรค์ ถึงยากง่ายตายเป็นพอเห็นกัน จะรักขวัญเนตรสนิทเหมือนธิดา ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันท้าวไทไพร่พลคนทั้งหลาย <bot>:จะวอดวายเวทนาประดาเสีย ทั้งนี้เพราะเคราะห์กรรมมาทำเยีย จึงไกล่เกลี่ยกล่าวคำเป็นท่ามกลาง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเสาวคนธ์นิ่งอึ้งตะลึงคิด <bot>:ให้หวั่นจิตแล้วก็ทรงกันแสงศัลย์ เอะมังคลามาลักพระทรงธรรม์ จากพระคันธกุฎีที่ทำนอง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระยิ้มแย้มแช่มชื่นเฉลยตอบ <bot>:ช่างรอบคอบคิดคาดฉลาดเฉลียว จะแจ้งเจ้าเยาวมิ่งตามจริงเจียว รู้คนเดียวหนออย่าเล่าไม่เขาฟัง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:กับนางนาฏมเหสีมียศถา ทราบว่าพราหมณ์ตามได้หน่อไทมา ลงจากแท่นแว่นฟ้าละล้าละลัง | สิงหไกรภพ | 59 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.