text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ผู้ชายไม่ชอบตาไม่น่าแต่ง <bot>:เอาเครื่องแป้งทิ้งขว้างเสียงปร่างเปรื่อง ทุบตลับเล็กน้อยต่อยขวดเฟือง ให้แค้นเคืองสามพราหมณ์กับสามนาง | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสวยอิ่มยิ้มแย้มค่อยแช่มชื่น <bot>:สำราญรื่นร่วมจิตสนิทสนอง พระคิดอ่านการศึกนั่งตรึกตรอง พอเห็นกองทัพตามยกหลามมา | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นถึงลำกำปั่นมิทันช้า <bot>:เอาสาราแจ้งการแล้วขานไข พระรับพลางทางคลี่ออกทันใด แล้วอ่านในเรื่องลิขิตของบิตุรงค์ ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ช่วยเมตตาพาตรงไปส่งที่ <bot>:พระโยคีมีเวทวิเศษขยัน กลางคงคาปลาร้ายก็หลายพรรณ จะป้องกันภัยพาลประการใด ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หม่อมฉันรู้อยู่ว่าในพระทัยอ่อน <bot>:ถ้าอ้อนวอนแล้วก็คงจะสงสาร มานิ่งไว้ใจเย็นมิเป็นการ กระหม่อมฉานจะช่วยคิดด้วยบิตุรงค์ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ก็ต้องมนต์คนปีนมือตีนอ่อน <bot>:จำจะผ่อนผันแปรคิดแก้ไข จึงรอรั้งสั่งพหลพลไกร ให้ฆ่าไก่เป็ดแพะแกะโคควาย | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เล่นแต่หญ้าปากคอกบอกกันมั่ง <bot>:แกะข้าวตังก้นครัวมั่วโทโส หรือจะคิดการอย่างไรให้ใหญ่โต หรือเป็นโคเสือทับไม่กลับมา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางนบนอบหมอบเมียงอยู่เคียงใกล้ <bot>:ทูลเรื่องชัยสุริยาหล่อนว่าขาน ทำเรื่องราวกล่าวรสพจมาน พระรับอ่านข้อคำที่รำพัน ฯ | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:อาสาเจ้าต่อต้าน <bot>:ตัวตาย ขันรับอาสานาย หย่อนนั้น อาสาศึกแม่ยาย อย่าย่อ ท้อนา สามสิ่งแท้ถือหมั้น ชั่วฟ้าดินชม ฯ | โคลงโลกนิติ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สองกษัตริย์ตรัสว่าพ่อราเมศ <bot>:รู้ไสยเวทดีหนักหนาหยูกยาขลัง อย่าเพิ่งตามภูวไนยกลับไปวัง จงยับยั้งอยู่สักหน่อยจึ่งค่อยจร | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บทกาเมสุมิจฉาหนาออเงือก <bot>:เหมือนตกเมือกจมลงในสงสาร กองกิเลสมันย่อมทำให้รำคาญ จงคิดอ่านตัดรอนไปนอนตรอง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งได้ข่าวเจ้าผลึกรมจักร <bot>:สองทรงศักดิ์ยกพหลพลขันธ์ ไปจังหวัดรัตนาพารานั้น อยู่ดูแลแต่สุวรรณมาลี | พระอภัยมณี | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงผวาคว้ากอดสอดมือยุด <bot>:นางทำผลุดผลุนปัดสะบัดหัน สุดสาครร้อนใจดังไฟกัลป์ ตามลีวันวิ่งมาขึ้นพาชี ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วร้องสั่งอสุราโยธาหาญ <bot>:ให้หมู่มารลงเล่นชลาไหล จับปลาร้ายที่ในสายสมุทรไท เอามาให้ลูกกูจะดูมัน | สิงหไกรภพ | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีธุระก็จะได้ใช้ทหาร <bot>:ช่วยรอนราญรบพุ่งกันกรุงศรี แต่ตัวน้องนี้จะต้องเป็นมุนี ออกนั่งแท่นที่สุวรรณพรรณราย | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยไม่หลับกระสับกระส่าย <bot>:สะอื้นอายอางขนางระคางเขิน ในอารมณ์ชมอะไรก็ไม่เพลิน ให้เผอิญแต่อาวรณ์ถอนฤทัย | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกทูลเสร็จรีบมาหน้าหอรบ <bot>:ตรวจเครื่องครบพร้อมเสร็จข้างเพทไสย ตั้งบัดพลีบำบวงสรวงพระไพร ทั้งเทพไทแปดทิศวิสสุกรรม | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ตัวพี่จะกลับไปไม่อยู่ช้า <bot>:จะหนีมาเหมือนหนึ่งจิตคิดถวิล รีบไปเถิดแก้วตาอย่าราคิน พลางเร่งสินธพมาถึงท่าลง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ห้ามมิให้ใครเฝ้าเข้าไสยาสน์ <bot>:สถิตอาสน์เอองค์น่าสงสาร คิดจะใคร่ไปเฝ้าฟังอาการ ค่อยแหวกม่านเมียงมองเข้าห้องใน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งศรีสุดานารีมีโอรส <bot>:กับทรงยศศรีสุวรรณผิวพรรณเหลือง ชื่อองค์พระกฤษณาเดชาเรือง อยู่นอกเมืองมีวังลำพังเธอ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อ้ายโจรว่าถ้านายจับม้าส่ง <bot>:ข้าทำวงมาเป็นพวงล้วนบ่วงหวาย คงจะจูงเอาไปได้ดอกนาย ไม่วุ่นวายพวกข้ามาเป็นกอง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมียก็มีอีสาวรุ่นราวแสน <bot>:นั่งท้าวแขนขัดขมิ้นไม่สิ้นเหลือง ล้วนคุณหม่อมหอมฟุ้งเห็นรุ่งเรือง ทำยักเยื้องยิ้มยั่วให้มัวเมา | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อำมาตย์รับอภิวาทมาบาดหมาย <bot>:ทั้งไพร่นายเกณฑ์กันเสียงหวั่นไหว ถือปืนผาอาวุธธุชธงชัย หมวกเสื้อใส่ต่างต่างละอย่างกัน | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เรือใช้ไปเมืองผลึกก่อน <bot>:เลิกนิกรกองทัพกลับให้หมด กันแสงสั่งคั่งแค้นแสนรันทด โศกกำสรดซบหน้าโศกาลัย ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวพระอัคนีนารีราช <bot>:แต่อาพาธพักตร์หมองไม่ผ่องใส ให้โหยหิวหวิววับลมจับใจ สะอึกไอไห้สะอื้นทุกคืนวัน | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้กระแสแควเดียวทีเดียวหนอ <bot>:มาเกิดก่อเกาะถนัดสกัดหน้า ต้องแยกคลองออกเปนสองทางคงคา นี่ฤๅคนจะมิน่าเปนสองใจ | นิราศพระบาท | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะสอนสั่งสิ่งเดียวเกี้ยวผู้หญิง <bot>:ถ้าถึงจริงก็มักช้าประดาหาย ให้หวานหวานไว้สักหน่อยค่อยสบาย นี่แยบคายเจ้าชู้แต่บูราณ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตรัสกับสุดสาครอาวรณ์หวัง <bot>:ค่อยประทังสิ้นทุกข์เป็นสุขี ถือโอวาทของคุณพระมุนี ค่อยเปรมปรีดิ์สุโขมโหฬาร | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางวัณฬาว่าไม่ฟังพระสังฆราช <bot>:คงวิวาทขาดเด็ดไม่เข็ดขาม จะให้เจ้าเหล่านี้ไปไม่ได้ความ ข้าต้องตามไปให้ปะจึงจะดี | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:พญายักษ์โสรจสรงทรงภูษา ทรงเครื่องเพชรเสร็จสรรพจับคทา ออกนั่งหน้าสิงหรัตน์ชัชวาล | สิงหไกรภพ | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันถ่านเก่าเถ้าคงจะต่อติด <bot>:แต่ให้คิดเขินขวยด้วยอดสู แล้วหวนฮึกนึกว่าเราก็เจ้าชู้ ถึงจะขู่ก็คงปลอบให้ชอบใจ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังนางทางเปรียบประเทียบถ้อย <bot>:ล้วนเรียบร้อยรื้อว่ามารศรี อันตัวพี่ฝีปากไม่อยากดี จะพาทีห้ามปรามก็ขามใจ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยิ่งดึกดื่นคลื่นสาดบนดาดฟ้า <bot>:ลมสลาตันผันพัดหันเห คนเข้าห้องท้องคลอนดังนอนเปล จนถึงเวลาสว่างไม่สร่างลม | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:เมืองใดไร้ราชทั้ง <bot>:ปราชญ์สดับ ก็ดี อีกตระกูลมีทรัพย์ สิ่งให้ หนึ่งไร้นทีกับ ขุนแพทย์ ภัยมากเมืองนั้นไซร้ ท่านห้ามอย่าเนา ฯ | โคลงโลกนิติ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระหัสไชยใจกล้าว่าพระแม่ <bot>:อย่าท้อแท้ทุกข์ทำไมฉันไม่หนี ถึงโกฏิแสนแน่นมามากกว่านี้ ลูกจะตีตัดออกไปคงไม่ฟัง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ละมั่งละมาดผาดเผ่นเลียงผาผยอง <bot>:กวางคะนองทรายเนื้อแลเสือสาง ทั้งหมีเม่นเผ่นผงาดวิ่งกลาดทาง ฝูงลิงค่างโลดโผนโจนทะยาน | พระอภัยมณี | 82 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นมิกีดบิตุราชมาตุรงค์ <bot>:จะเชิญองค์ไว้ปราสาทราชฐาน บรรทมที่ยี่ภู่ช่วยอยู่งาน ให้สำราญร่มเกล้าทุกเพรางาย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายทหารด่านแตกต่างแยกย้าย <bot>:เที่ยวเรี่ยรายเวียนวงเดินหลงใหล บ้างไปเขาเจ้าประจัญด่านชั้นใน บ้างตัดไปดงตาลข้างด่านกลาง | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงตบอกผางเอะอย่างนี้ <bot>:อ้ายพวกผีขี้ถังมาสั่งสอน จำพวกไหนอดอยากทำปากบอน แต่ครั้งก่อนเป่ายาน่าจะตาย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมารดาว่าจะใคร่ตามไปด้วย <bot>:จะได้ช่วยพูดจาอัชฌาสัย นางกราบบาทมารดาพระอย่าไป อยู่วังในไว้ยศให้งดงาม | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นายด่านกราบราบเรียบพับเพียบพลอด <bot>:ครั้งนี้รอดเพราะหนังสือพระฤๅษี แล้วเล่าความตามท้าวเจ้าบูรี ให้ฆ่าตีตอบโต้โมโหฮึก | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสุริยงลงลับพยับฟ้า <bot>:ดวงดาราจันทร์กระจ่างกลางสวรรค์ พวกต้นหนคนสำหรับทั้งกัปตัน เอาเข็มนั้นตั้งจำเพาะเกาะลังกา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประโลมลูกผูกจิตคิดถึงแม่ <bot>:มาห่างแหเห็นแต่บุตรสุดสงสาร สะอื้นอ้อนถอนฤทัยอาลัยลาน พระวงศ์วานใหญ่น้อยพลอยโศกี | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงหยุดยั้งฟังยายอย่าอายเหนียม <bot>:ตามธรรมเนียมนิ่งเฉยไม่เคยถือ อย่าด่วนทำน้ำพระทัยดังไฟฮือ ให้เลื่องฦๅซื่อตรงตามวงศ์วาน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรพูดเพราะฉอเลาะแม่ <bot>:ลูกนึกแน่ว่าพระองค์คงคอยท่า ฉันออกไปได้ขึ้นรบพบพระอา เจียนจะฆ่ากันม้วยลงด้วยกัน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเห็นชื่นแช่มดูแจ่มใส <bot>:เห็นจะไม่ห่วงผู้หญิงดอกจริงหนา แกจึ่งยกขวดใหญ่ใส่สุรา ให้มังคลากับขุนนางกินอย่างเคย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม่แต่ตายชายหญิงทั้งสิงหล <bot>:จะมืดมนแม้นเหมือนดังเดือนดับ ชั้นลูกเล็กเด็กน้อยจะพลอยยับ แม่อยู่ด้วยช่วยระงับเคยดับร้อน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยามสิ้นแสงสุริยาอย่าไปไหน <bot>:จุดไต้ไฟเข้าไปส่องในห้องก่อน ระวังดูปูปัดสลัดที่นอน ทั้งฟูกหมอนอย่าให้มีธุลีลง | สุภาษิตสอนหญิง | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่เห็นส่งองค์อรุณมาร่วมแท่น <bot>:ยิ่งโศกแสนเศร้าพระทัยเฝ้าใฝ่ฝัน จะออกปากยากยิ่งทุกสิ่งอัน สะอื้นอั้นอารมณ์ระทมทวี | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสองเงือกเสือกกายหมายไม่รอด <bot>:ถึงม้วยมอดมิให้แจ้งแห่งนุสนธิ์ จึงกล่าวแกล้งแสร้งเสด้วยเล่ห์กล เธออยู่บนเขาขวางริมทางมา | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตั้งเครื่องราชกกุธภัณฑ์สุวรรณรัตน์ <bot>:อย่างกษัตริย์อภิเษกสถาผล สำหรับท้าวเจ้าบุรินทร์ปิ่นมณฑล ทั้งเครื่องต้นตามอย่างทางบุราณ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คนละผืนตั้งรายเป็นค่ายตับ <bot>:ออกรบรับเสียก่อนแล้วผ่อนผัน ทำเป็นแตกเข้าค่ายไฟน้ำมัน ถ้าแม้นมันรุกไล่เอาไฟโยน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อยู่กล่อมเกลี้ยงเลี้ยงอรุณรัศมี <bot>:อย่าหยิกตีลูกยาค่อยว่าขาน อันหนึ่งเหล่าสาวสรรค์พนักงาน ให้สำราญเหมือนพี่อยู่ในบูรี | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ต่างเพลินพลอยปรีดิ์เปรมเกษมศานต์ กับทั้งเหล่าสาวสรรค์พนักงาน เตรียมเครื่องอานตามตำแหน่งจัดแจงกาย | สิงหไกรภพ | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีฉากพับลับแลมู่ลี่แขวน <bot>:บรรจถรณ์แท่นที่บรรทมภิรมย์ขวัญ ต่างแย้มสรวลชวนศรีสุวรรณพลัน ขึ้นบนบรรจถรณ์แท่นแสนสบาย | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายท่านท้าวบิตุรงค์ไปส่งเสร็จ <bot>:แล้วเสด็จกลับหลังทั้งพหล จัตุรงค์เสนาพลาพล จรดลกลับเข้าเขตนิเวศน์วัง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันลูกเราเยาว์อยู่ไม่รู้ทุกข์ <bot>:จะอาจอุกทำเข็ญเป็นไฉน จะร้ายดีมิได้รู้ด้วยอยู่ไกล หรือจะให้หามาเสียธานี ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นภาษาฝรั่งว่าครั้งนี้ <bot>:จะเป็นที่เสน่ห์สนุกสุขเกษม จะชื่นแช่มแย้มยิ้มให้ปริ่มเปรม เที่ยวชมเหมหงส์อื่นไม่ชื่นเลย | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรสุดจะคิดถึงบิตุเรศ <bot>:ไม่สังเกตกลศึกให้นึกขาม ศรีสุวรรณครั้นเห็นหลานจะเบาความ จึงตอบตามถ้อยคำพอนำทาง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพี่เลี้ยงเคียงองค์แล้วส่งสาร <bot>:กับทั้งพานใส่บุหงามาถวาย พลางทูลความตามทำเนียบทั้งเปรียบปราย พระสมหมายที่มาดสวาทปอง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:น้องจะไปไหนพ้นพระผ่านเกล้า <bot>:ขอทุเลาแล้วก็ยังไม่ฟังหรือ อย่าลูบต้องน้องจะกรมระบมมือ โรคจะรื้อร่ำทำให้รำคาญ ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พบโยธาวายุพัฒน์สกัดกั้น <bot>:พวกลังกาฝ่าฟันล้วนขันแข็ง ต่างพุ่งหอกกลอกทวนเข้าสวนแทง ถูกเลือดแดงดื่นตายลงก่ายกัน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หลอมตะกั่วคั่วทรายน้ำมันสาด <bot>:คนขยาดล้มตายวายสังขาร์ หุ่นพยนต์ยืนแย้งแกว่งสาตรา จะเข่นฆ่ามันไม่ตายวายชีวี ฯ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กำปั่นจอดทอดท่าหน้าฉนวน <bot>:ขุนนางชวนกันมารับคอยคับคั่ง พระทรงอาสน์ราชสุวรรณบัลลังก์ เข้าในวังคอยเฝ้าเจ้านคร ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นลูกเต้าเขาเถิดประเสริฐสุด <bot>:อยู่เป็นบุตรดาบสอดนักหนา ได้ฟังครูกุมารคลานเข้ามา ถึงตรงหน้านอบนบอภิวันท์ ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์ละเวงเกรงจะโกรธ <bot>:ทำขอโทษทอดเทเสน่หา ซึ่งน้องให้ไปถามตามสงกา เพราะเห็นว่าขึ้งเคียดรังเกียจใจ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้ว่าพระจะกำจัดที่สัตว์บาป <bot>:จะอยู่ด้วยช่วยบำราบปราบให้หมด แต่พระบิตุราชมาตุรงค์พระจงงด ควรจะทดแทนคุณอย่าวุ่นวาย ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทูลแถลงแจ้งความตามได้เห็น <bot>:ที่จะเป็นเหมือนเขาว่าข้าสงสัย ไม่เห็นจัดแจงการสถานใด เห็นแต่ให้สานุศิษย์คิดเล่าเรียน | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอสิ้นคำสำลักพักตร์สลด <bot>:ทรงกำสรดทรวงผ่าวเพียงร้าวฉาน บรรดาเหล่าเผ่าพงศ์พระวงศ์วาน พลอยสงสารโศกาด้วยอาลัย | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชิญโอสถบดไว้เข้าไปด้วย <bot>:จะได้ช่วยปรนนิบัติไม่ขัดขวาง หน่อนราว่าขอรับคำนับนาง เข้าไปข้างแท่นทองประคองพาน ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มเหสีที่ฉลาดเขาคาดถูก <bot>:จึงได้ลูกสองสามตามวิสัย เหมือนหม่อมฉันนั้นไม่รื่นชื่นพระทัย จึงไม่ได้ลูกเต้าเหมือนเขาเลย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสียงนกร้องก้องกู่กันกลางป่า <bot>:ฟังภาษาสัตว์ไพรแล้วใจหาย หวิววาบหิวหาวนอนผ่อนสบาย จนเคลิ้มกายหลับไปในไพรวัน ฯ | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เราเป็นพวกคนธรรพ์เหมือนมั่นหมาย <bot>:ตามเจ้านายที่ท่านชุบอุปถัมภ์ กตัญญูรู้บ้างในทางธรรม เราอยู่กำพลเพชรเขตนคร ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ทรงโฉมประโลมสวาท <bot>:ครั้นปิศาจสร่างองค์สิ้นหลงใหล ลืมความต้นหนหลังที่คลั่งไคล้ โปรดปราศรัยสองนางด้วยทางธรรม์ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ผิดจริตผิดพระรูปเศร้าซูบผอม <bot>:เจ้าพระคุณทูลกระหม่อมของเมียเอ๋ย จะผันแปรแก้ไขฉันใดเลย ยังไม่เคยพบเห็นเหมือนเช่นนี้ | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่อยู่ต่อบริเวณสุเมรุมาศ <bot>:อโนดาตแดนคงคามหาสมุทร เป็นราวริมหิมพานต์พิมานครุฑ นิมนต์หยุดอยู่ด้วยกันเชิญฉันลม ฯ | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ในห้องท้ายบาหลีที่สถิต <bot>:สำราญจิตโดยถนัดไม่ขัดขวาง ดั่งเครื่องทิพย์หยิบส่งประจงวาง ไม่รู้จางที่ในรสเหมือนอดออม | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้นกคู่ดูน่าจะผาศุก <bot>:พี่นี้ทุกข์เพราะจำจากเจ้างามขำ เห็นนกหนึ่งจับนิ่งกิ่งระกำ โอ้นกน้อยเห็นจะจำจากตัวเมีย | นิราศพระบาท | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกพยนต์พลทรายกายสิทธิ์ <bot>:ต่างตามติดตีทัพสัประยุทธ์ เหยียบกุมภัณฑ์ฟันแทงด้วยแรงรุด อุตลุดจับกุมตะลุมบอน | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปสรงน้ำทำขวัญเสียสักครู่ <bot>:แล้วมาอยู่ที่นี่ประสีประสา ค่อยวิงวอนผ่อนผันด้วยปัญญา พระนัดดาเชื่อฟังน้อมบังคม | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นามกรชื่อมหากาลวาต <bot>:ภูติปีศาจเกาะแก่งทุกแห่งหน กลัวอำนาจอาจหาญไม่ทานทน ทุกตำบลขยาดฤทธิ์คิดระอา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อกษัตริย์หัสไชยเห็นได้ช่อง <bot>:ลามาห้องหาพี่ขมีขมัน เข้านั่งใกล้ให้ธงองค์ละคัน แล้วรำพันชี้แจงให้แจ้งใจ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระรู้ชัดตรัสสั่งให้ตั้งเข็ม <bot>:จะแล่นเล็มแหลมคุ้งไปกรุงศรี ให้นายหมวดตรวจระวังสั่งโยธี เมื่อราตรีเกรงศัตรูจะจู่มา | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่ยังนอกออกไปนั้นหลายเพศ <bot>:ว่าเขตเปรตอสุรกายและพรายผี ซึ่งทราบความตามอ่านพระบาลี ในคัมภีร์ภูมิประเทศเขตสุธา ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสด็จขึ้นพากันตรงลงกำปั่น <bot>:พลขันธ์ไพร่นายทั้งซ้ายขวา ลงเรือไฟใช้จักรอันศักดา แล่นออกมาจากบุรีพอสี่โมง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตั้งแต่นี้มิม้วยหายป่วยเจ็บ <bot>:จึงจะเย็บปากตรึงให้ตึงติด ไม่พูดจากว่าจะตายวายชีวิต ต้องเจียมตัวกลัวผิดเจ็บจิตใจ ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตรีพลำก็ยิ่งซ้ำแสนเทวศ <bot>:ถึงดวงเนตรอัมพวันกระสันถวิล ป่านนี้แก้วกัลยาจะราคิน จะโดยดิ้นหาพี่ทุกวี่วัน | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงพูดกลบเกลื่อนให้เงื่อนหาย <bot>:กินข้าวสายเป็นทุกทีคนผีสาง พูดมิให้มังคลารู้ท่าทาง จะระคางเสียเพราะเมียจะเสียความ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระชนนีตีทรวงสะอื้นอ้อน <bot>:โอ้ขวัญอ่อนแม่ไม่ฟื้นคืนมามั่ง แต่ร่ำเรียกลูกน้อยสักร้อยครั้ง ไม่เหลียวหลังมาทางแม่บ้างเลย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสององค์อวยสวัสดิ์พิพัฒน์ผล <bot>:ให้ลาภล้นสมจิตพ่อคิดหมาย ครองสมบัติวัฒนาอย่าระคาย อันตรายอย่าให้มีมาบีฑา ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสนาทราบกราบลารีบมาสั่ง <bot>:ให้เกณฑ์ทั้งมหาดไทยฝ่ายทหาร กรมท่าพาต้นหนพวกคนงาน ลงแต่งกว้านเสารอกสายนอกใน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กลางอากาศกลาดกลุ้มชอุ่มเมฆ <bot>:แลวิเวกเวหาฟ้าสลัว เสียงครึกครื้นคลื่นระลอกเป็นหมอกมัว ระวังตัวต่างภาวนาดัง ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสิทธาว่ากูใช่คนบ้าน <bot>:ในถิ่นฐานอยู่ไม่ได้ดั่งใจถวิล ต้องไปพักอยู่ที่ศีขริน ให้พ้นถิ่นขอบเขตนิเวศน์วัง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระหักได้ไม้เท้าเหมือนง่ามถ่อ <bot>:นางหอบห่อเครื่องต้นมาตามหลัง เสด็จเดินเนินแนวแถวไม้บัง เป็นดงรังร่มรื่นให้ชื่นองค์ | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงลวงล่อขอวิชาพญายักษ์ <bot>:สิทธิศักดิ์ทรงเวทตามเพศไสย รู้ดำดินบินถาสุราลัย ขุนมารให้ชื่อข้าจินดาพราหมณ์ | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะยกไปหลายครั้งฝรั่งห้าม <bot>:จนศึกข้ามเขตคุ้งมากรุงศรี จะต่อว่าถ้ามิให้รบไพรี จะพลอยตีเมืองลังกาให้สาใจ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แหวนวงนี้ที่ท่านวานฉันมาให้ <bot>:จงเก็บไว้ต่อว่าอย่าให้หาย ถ้าทีนี้มิรับยังกลับกลาย จะทวงสายสังวาลเก่าของเรามา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสี่นางต่างรักษาบนหน้าที่ <bot>:คอยช่วยสี่กองทัพรับอาสา วายุพัฒน์ถือพระขรรค์อันศักดา ขึ้นขี่บ่ายักษ์แรงแกว่งกระบอง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยอำนาจของกูผู้วิเศษ <bot>:สำแดงเดชใครไม่รุมมาคุมเหง แต่พอมันเห็นตัวก็กลัวเกรง แต่ตัวเองนี้ไม่จำเอาคำครู | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วบอกความถามไต่คนไหนหนุ่ม <bot>:ที่จับกุมยักษาแกล้วกล้าหาญ ให้เชิญไปในพระโรงพระโองการ จะประทานพระธิดาด้วยปรานี ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.