text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เธอตรัสถามว่าใครจะได้คู่ <bot>:ข้าพึ่งรู้พ่อจงแจ้งแถลงไข นรินทร์รัตน์นัดดาของผู้ใด จงเล่าไปใครเป็นพ่อจะขอฟัง | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงวันฤกษ์เบิกอรุณหมื่นขุนพร้อม <bot>:ทั้งเจ้าจอมหม่อมในวังมาตั้งเครื่อง พวกชาวบ้านร้านช่องมานองเนือง ด้วยนับถือลือเลื่องทั้งเมืองเซ็น | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอทัพพระอัคนีกับพี่เลี้ยง <bot>:ได้ยินเสียงแซ่เซงเร่งทหาร แซงสกัดลัดทางข้างพระกาล ผลาญชาวด่านตายกลาดดาษดา ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นพระองค์ทรงกระสันพันพระศอ <bot>:เข้ายุดข้อหัตถาชิงผ้าได้ พระยุดแย่งแกล้งสะบัดทำขัดใจ นางกราบไหว้วอนว่าโศกาพลาง | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้ลูกน้อยสร้อยสุดานิจจาเอ๋ย <bot>:ไม่พ้นเลยเล่ากรรมทำไฉน พ่อรักเจ้าเท่าชีวิตดวงจิตใจ หวังจะได้ฝากผีเพื่อนชีวา | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จอมกระษัตริย์ตรัสสอนอวยพรให้ <bot>:จงเลื่อมใสสัตย์ซื่อถือฤๅษี แต่โฉมยงองค์พระชนนี ทรงโศกีกอดบุตรสุดเสียดาย | สิงหไกรภพ | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเล่าความตามเรื่องรบเมืองยักษ์ <bot>:ถึงสองพักเข่นฆ่าไม่อาสัญ พระลูกรักลักธิดาไปอารัญ ถามกุมภัณฑ์มิได้แจ้งแห่งกิจจา | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงโยธาการะเวกเมืองรมจักร <bot>:ได้เงินทองของรักเป็นศักดิ์ศรี พลทมิฬสินสมุทรฝีมือดี ได้ของที่ต้องใจทั้งไพร่นาย ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คนทั้งร้อยพลอยว่าน่าประหลาด <bot>:หรือปีศาจผีเสื้อเป็นเชื้อผี ยังไม่ตายกลายแกล้งแปลงอินทรีย์ หรือของดีอยู่ในนางเป็นอย่างไร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครอ่อนองค์ลงอภิวาท <bot>:จับพระบาทภูวไนยใส่เกศา พระปิ่นเกล้าเจ้าประคุณกรุณา มิใช่ว่าลูกนี้จะลืมคุณ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไยมิอายหมายมาแล้วอย่าขัด <bot>:จงเกณฑ์จัดข้าวกระทงไปส่งเขา รับสั่งว่ามากระไรที่ตรงเรา เร่งให้เจ้าพนักงานเตรียมการไว้ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โหรคำนับขับไล่ในพระเคราะห์ <bot>:เสาร์จำเพาะเดินมาร่วมราศี ถึงราหูคู่กาลกิณี คงจะมีศึกมาตำราทาย | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตรัสว่าราหูเป็นผู้เฒ่า <bot>:อันตัวเรานี้ถือเป็นฤๅษี คิดประโยชน์โปรดสัตว์ในปถพี ไม่ฆ่าตีหญิงชายให้วายชนม์ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หรือจะอยู่พาราอาณาเขต <bot>:ก็ตามเจตนาตรองให้ผ่องใส ไม่บังคับบัญชาให้คลาไคล ตามแต่ใจอนุชาสองธานี ฯ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระอภัยมณีเข้าที่สรง <bot>:น้ำกุหลาบอาบองค์ทรงภูษา ประดับเครื่องเรืองระยับจับพักตรา มงกุฎห้ายอดกระจ่างพลอยพร่างพราย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายทิศาปาโมกข์โลกเชษฐ์ <bot>:อ่านพระเวทวิทยาเป็นห่าฝน ให้ไฟดับลับตาประชาชน ต่างมืดมนไม่เห็นทางในกลางคืน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วบวงสรวงเทพไทในสวรรค์ <bot>:ที่ในชั้นดาวดึงส์ไตรตรึงสา เข้ามณฑลบริกรรมตามตำรา ประเดี๋ยวฟ้าครางครึมกระหึมครวญ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าพราหมณ์ยิ้มพริ้มพรายธิบายบอก <bot>:ไม่หนีดอกยายตาอย่าโศกศัลย์ ข้อคดีมีอยู่จะสู้กัน อันโทษทัณฑ์สิ่งใดก็ไม่มี | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นวิสัยในมนุษย์บุรุษเอ๋ย <bot>:ไม่แคล้วเลยเคยคบได้พบเห็น ถึงรูปชั่วตัวดำมันจำเป็น เว้นแต่เช่นเป็นกะเทยละเลยรัก | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเทวสินธุ์ฟังสิ้นโหราเฉลย <bot>:ไม่เสบยนึกในพระทัยหวัง ให้รุ่มร้อนในกมลพ้นกำลัง จึ่งตรัสสั่งเสนีผู้ปรีชา | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเสนาสามนต์พวกพลด้วย <bot>:พ่อจงช่วยปกครองให้ผ่องใส แม่จะขอพ่อเชิญพระศพไป บรรจุไว้ในถํ้าตามธรรมเนียม ฯ | สิงหไกรภพ | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตอบว่าข้านี้เสียทีเกิด <bot>:หลงละเมิดเมามัวชั่วนักหนา จะอยู่ไปไม่สิ้นคนนินทา จะขอฆ่าตัวตายด้วยอายใจ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มิได้กลับอภิวาทบาทดาบส <bot>:ก็ไม่ปลดปลิดเปลื้องเครื่องสิกขา ซึ่งสององค์ทรงพระกรุณา จะเมตตาแต่งหม่อมฉันประการใด | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสามท้าวเสียทีตีสมทบ <bot>:ไม่สู้รบลอดไปทางหว่างสิงขร ลงจากม้าวิ่งวงตามดงดอน พลนิกรติดมาสิบห้าคน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นเจนแจ้งแกล้งเอาเข้าเผาไฟ <bot>:มิให้ใครพบปะพระคัมภีร์ ถึงหน้านาฟ้าฝนจะชุกแล้ง ช่วยบอกแจ้งตายายให้ย้ายที่ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กษัตราทูลลาพระทรงเดช <bot>:กลับนิเวศน์โดยหวังดั่งถวิล ให้ภัทวงศ์อยู่กับองค์พระภูมินทร์ ในนครินทร์เวียงวังเกาะลังกา ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขายอมอยู่คู่ครองแล้วน้องรัก <bot>:จะเป็นอัคเรศพระเชษฐา นางวิงวอนผ่อนผันจำนรรจา ด้วยมารยาแยบคายให้ตายใจ ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นพวกเราเข้าได้เป็นไส้ศึก <bot>:เวลาดึกเดินพหลพลขันธ์ ตีด้านใต้ไล่ประชิดตามติดพัน เข้าเขตขัณฑ์คืนเอาวังเมืองลังกา ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นจะได้ไปลังกาปราบข้าศึก <bot>:คงสมนึกที่จะชิงเอาสิงหล แต่อ้ายนี่มันจะหลงพะวงวน ด้วยเป็นคนรักใคร่ที่ในเมีย | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระจุมพิตกนิษฐายุพาพักตร์ <bot>:ขอฝากรักแม่อย่าอางขนางหนี พลางอิงแอบแนบทรวงดูท่วงที ประเวณีไม่ต้องสอนเหมือนกลอนเพลง | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกหญิงชายขายซื้อบ้างถือกัด <bot>:กินเนื้อสัตว์สดสดว่ารสหวาน ดูเวียงไชยใหญ่โตมโหฬาร ตั้งตึกกว้านบ้านถิ่นล้วนศิลา | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะขอรับดับเข็ญเป็นธุระ <bot>:มิให้พระภูวนาถเสียราชฐาน แต่ลูกรักหนักจิตคิดรำคาญ ถึงภูบาลบิตุราชไม่คลาดคลาย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทำการศพนายใหญ่เอาไปฝัง <bot>:ที่ขอบฝั่งวังวนชลสาย ครั้นเสร็จสรรพยับยั้งจะตั้งนาย แทนผู้ตายจะได้ว่าคนห้าพัน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คนต่อคนบนหลังกำลังรบ <bot>:สิงโตตบเต้นโลดกระโดดหัน วิเชียรพราหมณ์ความแสนแค้นขบฟัน ยิงเกาทัณฑ์ถูกตาเจ้าธานี | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่างพระจอมนคเรศเกศกษัตริย์ <bot>:โสมนัสสั่งพลันด้วยหรรษา รีบไปรับจอมกษัตริย์ขัตติยา เหวยเสนาลงไปด่านชานบุรี | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งว่าหยอกออกเจ็บจะเก็บโกรธ <bot>:พี่ขอโทษเถิดนะเจ้าอย่าเศร้าหมอง พลางลูบกายสายสมรกรตระกอง นอนเถิดน้องพี่จะกล่อมถนอมนวล | พระอภัยมณี | 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นกลางคืนชื่นชมภิรมย์รัก <bot>:อยู่เมืองยักษ์จะประมาณนานนักหนา ไม่เริดร้างห่างเหทุกเวลา สร้อยสุดาโฉมยงเจ้าทรงครรภ์ | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม่สึกหาลาพรตเสียก่อนเถิด <bot>:โรคจะเกิดมาปะทะเข้าประสม เมื่อหายโรคโศกเศร้าเบาอารมณ์ จะถือพรหมจรรย์อีกก็ตามใจ ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่ากองทัพพระอภัยตีได้ด่าน <bot>:พวกป่าตาลแตกตายพลัดพรายหนี พวกหนึ่งมาว่าเมื่อเย็นเห็นโยธี ยกไปตีด่านเขาเจ้าประจัญ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นรุ่งเช้าเข้าเกาะขึ้นเสาะหา <bot>:ผลผลาปรางปริงริมสิงขร กำดัดแดดแผดหนักก็พักนอน ม้ามังกรกินปลาประสาใจ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวทศวงศ์องค์มิ่งมเหสี <bot>:เลือกเพชรดีไปประทานให้หลานสาว สอนให้รู้ดูเพชรถึงเจ็ดคราว แม้นแตกร้าวอย่าเอาไปจัญไรร้าย | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ทำนายทายที่ความดีไว้ <bot>:ให้ชื่นใจไพร่พหลพลขันธ์ แล้วให้หามาประชุมชุมนุมกัน ให้โหรนั้นทายลางจะอย่างไร ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจุดเทียนเวียนแว่นสุวรรณมาศ <bot>:พวกพระญาติรับเวียนเทียนพระขวัญ พลางอวยชัยศุภโยคหัตถ์โบกควัน ต่างรับกันส่งไปให้เสนา | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บันไดนาคนาคในบันไดนั้น <bot>:ดูผกผันเพียงจะเลื้อยออกโลดเล่น ขย้ำเขี้ยวขบปากเหมือนนาคเปน ตาเขม้นมองมุ่งสดุ้งกาย | นิราศพระบาท | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยิ่งนึกรักชักกระดาษที่วาดรูป <bot>:มากอดจูบจิตปลงด้วยหลงใหล เฝ้าลูบเล่นเคล้นเคล้าเปล่าเปล่าไป ยิ้มละไมหมายว่าองค์อนงค์นวล | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่เมืองใหม่ให้หัสกันอยู่ <bot>:ทำค่ายคูจัดแจงแขวงจังหวัด ฝึกพหลพลขันธ์ให้สันทัด คอยปราบศัตรูให้บรรลัยลาญ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระนุชบุตรีศรีสวัสดิ์ <bot>:นางกษัตริย์ชื่นชมสมประสงค์ แต่ความอายมิใคร่บอกออกให้ตรง เพราะเขาจงใจแก้ที่แผลคัน | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งนั่งดูเป็นครู่พัก <bot>:ที่รู้จักทักถามตามสงสัย นั่นหน่อท้าวเจ้าพาราสุลาลัย สองทรามวัยเวชายันวันชายา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ส่วนเสนีที่ศรัทธากับตาเฒ่า <bot>:หามมาเข้าทิมขวาพออาศัย หมอรักษายาวางต่างต่างไป ชีเปลือยได้สมประดีไม่มีสบาย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดในใจไว้เห็นสมอารมณ์นึก <bot>:จะทำศึกลังกากินขาหมู คนที่หามเข้าไปยั้งยังประตู บาทหลวงรู้รีบเดินดำเนินพลัน | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ภาวนาอาคมประนมหัตถ์ <bot>:แล้วเป่าปัดเมื่อยเหน็บที่เจ็บหาย แลเห็นเหล่าชาวเมืองเคืองระคาย เข้าตั้งล้อมป้อมค่ายอยู่หลายชั้น | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระตรัสตอบขอบคุณของพี่หนัก <bot>:ช่วยกู้พักตร์น้องยาเป็นราศี นางกราบก้มบังคมคัลอัญชลี พระภูมีแล้วก็ลาเข้ามาวัง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเดินดูไปในจังหวัด <bot>:สารพัดน่าชมสมถวิล ถึงบ้านผู้รู้วิชาฟ้าแลดิน มีเสาหินปักอยู่นอกบอกวิชา ฯ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายอำมาตย์บาดหมายพวกนายหมวด <bot>:เหล่าตำรวจเรียกกันอยู่หวั่นไหว แต่งกำปั่นบรรดาจะคลาไคล เปลี่ยนเชือกเสาเพลาใบติดไกกล | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะขอลาไปรักษาทหารก่อน <bot>:กลับนครกรุงไกรไอศวรรย์ พอหายเจ็บเหน็บชาสารพัน จึ่งจะผันผ่อนมาช่วยราวี | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นใกล้ชิดปิดตาซบหน้าร้อง <bot>:เสียงแซ่ซ้องทรวงสั่นมิ่งขวัญหาย พระหัสไชยไล่ฆ่าโยธาตาย ทหารซ้ายขวาแซงโถมแทงฟัน | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เออนี่แน่แม่รำภานิจจาเอ๋ย <bot>:กระไรเลยแลพบก็หลบหนี เมื่อแรกเล่าเราก็เหมือนเพื่อนชีวี เจ้าแปลกพี่แล้วหรือน้องลองรำลึก | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชิญพระองค์วงศาพาสนม <bot>:ไปเที่ยวชมเนินสวนฉนวนสนาน ไม่ห้ามปรามตามประโยชน์จะโปรดปราน เชิญสำราญอยู่ให้ช้าหลายราตรี ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วคลี่สารอ่านซ้ำคำพินิจ <bot>:จะหยิบผิดที่ตรงไหนไม่ถนัด เราขอสัตย์ขัดคำเธอซ้ำนัด จะป้องปัดก็เป็นเราเจ้ามารยา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางสาวสาวชาววังพวกแก่แรด <bot>:ห่มสีแสดลอยหน้าจะหาผัว ดัดจริตสิ้นท่าดูน่ากลัว เดินไว้ตัวเอาทำเนียบเทียบผู้ดี | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เร่งเอาไปเสียวันนี้จะกรีทัพ <bot>:ไปรบรับตีต้อนคิดผ่อนผัน จะขืนเอานางเอกไว้เสกกัน กูจะฟันมิให้เหลือเป็นเหยื่อกา ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กูเลี้ยงลูกปลูกฝังเห็นพลั้งผิด <bot>:จึงตามติดคิดแต่จะแก้ไข มึงขัดขวางอย่างนี้จะมีภัย ไสหัวไปให้พ้นอ้ายคนพาล ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โทษเอาผัวตัวมึงจึงจะถูก <bot>:ที่ทำลูกล้างวงศ์เผ่าพงศา มาลบหลู่กูแก่ชแรชรา มึงฟันฆ่าเสียเถิดวะเป็นพระบอน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าขรัวยายนายเครื่องก็ตกแต่ง <bot>:ตั้งต้มแกงยำพล่าคั่วปลาไหล เครื่องสำรับกับแกล้มหมูแนมไทย ทั้งเป็ดไก่ปิ้งพะแนงแกงเทโพ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จบพระคุณพระมุนีเหนือศิโรตม์ <bot>:ด้วยมาโนชกตัญญูต่อครูเฒ่า เคยดับร้อนสอนสั่งแต่ยังเยาว์ ยังโปรดเกล้ากรุณาถึงครานี้ ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ตั้งจิตคิดประโยชน์จะโปรดญาติ <bot>:กลับไปราชนิเวศน์ประเทศสถาน เที่ยวเฟือนทางกลางป่าไปช้านาน พอพบพานภคินีพวกพี่น้อง | สิงหไกรภพ | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นยักษาลอยมาบนอากาศ <bot>:ผิดประหลาดไม่รู้ที่ผ่อนผัน จึงกล่าวคำร่ำว่าสารพัน พระองค์สั่นรัวรัวกลัวจะตาย | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่เลี้ยงว่าน่าสมเพชพระเชษฐา <bot>:จะตรึกตราโกรธขึ้งไปถึงไหน แต่ดาบตัดกัทลียังมีใย หรือตัดใจขาดเด็ดไม่เมตตา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงสาชลวนวังที่เวิ้งกุ้ง <bot>:ระลอกพลุ่งดูเป็นพรายในกระสินธุ์ สะเทือนถึงสุธาท้องวาริน กระทบหินดูเป็นเหวคล้ายเปลวไฟ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวกุลามาลีไม่มีขวัญ <bot>:พูดเสียงสนั่นต่างต่างลงครางหือ เสียสติอารมณ์ประนมมือ เสียงเอออือสุดแต่ท้าวเจ้าประคุณ ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปล่อยปืนใหญ่ตูมตึงเสียงผึงโผง <bot>:ถูกเสากระโดงหักฟาดเสียงฉาดฉาน ฝรั่งรับทัพขันประจัญบาน เข้าต่อต้านยิงแย้งแทงด้วยตรี | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจะได้ไปพาราการะเวก <bot>:คิดจะเสกฝังปลูกทั้งลูกหลาน คิดจะใคร่ให้วัณฬายุพาพาล ไปช่วยงานอภิเษกเอกโอรส | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วชวนวงศ์พงศาคณาญาติ <bot>:สาวสุรางค์นางนาฏในราชฐาน มาลงเรือพระที่นั่งทั้งกุมาร เหล่าทหารขานโห่เป็นโกลา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเสนีสี่นายไพร่ทั้งหลาย <bot>:ต่างวุ่นวายเซ็งแซ่ต่างแลเห็น เข้าโอบอ้อมล้อมไว้มิให้กระเด็น จะหนีเร้นออกทางไหนก็ไม่มี | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:น่าสมเพชเวทนาหนักหนานัก <bot>:ช่างไม่รักเจ็บอายเสียดายหลัง นี่หากฉันอนุกูลทูลประทัง จึงรับสั่งให้มาถามเอาความจริง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังคำอำมาตย์กริ้วกราดโกรธ <bot>:ให้หาโจทก์เข้ามาถามตามสงสัย เห็นจริงจังคั่งแค้นแน่นพระทัย จึงสั่งให้เกณฑ์ทัพไปจับมัน | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาเดือนครึ่งถึงละเมาะที่เกาะขวาง <bot>:ดูใหญ่กว้างแลไปดั่งไพรสัณฑ์ มีกำแพงล้อมรอบเป็นขอบคัน สารพันตึกรามงามวิไล | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเทวราชผาดผยองลอยล่องรีบ <bot>:เข้าแฝงกลีบเมฆชม้อยคอยขยับ ฝ่ายสองนางขวางหน้าโยธาทัพ ห้ามให้ยับยั้งฟังรับสั่งความ | สิงหไกรภพ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาถึงพระมเหสีบุรีผลึก <bot>:อย่าเหิมฮึกหึงสาเป็นบ้าหลัง ก็ย่อมรู้อยู่ทุกสิ่งที่จริงจัง เพราะเพลี่ยงพลั้งลึกซึ้งต้องถึงตัว | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายยายแก่แม่เฒ่าโศกเศร้าหมอง <bot>:อยู่ในห้องท้ายกำปั่นที่กั้นฝา ครั้นกำหนดทศมาสไม่คลาดคลา ในอุราร้อนรุ่มดั่งสุมไฟ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระชี้แจงแจ้งข้อบรมัตถ์ <bot>:ในทางอรรถแก้ไขหลายสถาน ประชาชนคนทั้งหมื่นต่างชื่นบาน รับประทานผ่อนผันด้วยปัญญา | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลูบประโลมโฉมเฉลาว่าเจ้าพี่ <bot>:มีเสียทีพี่รักเจ้าหนักหนา จะสู้ม้วยด้วยพี่เพื่อนชีวา ขอบใจแล้วแก้วตาของสามี | สิงหไกรภพ | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตรัสเรียกเสาวคนธ์วิมลพักตร์ <bot>:กับน้องรักสองราเข้ามาใกล้ พระกอดจูบลูบหลังพระหัสไชย น่ารักใคร่กระไรเลยพลางเชยชม | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะเกิดความลามลุกถึงยุคเข็ญ <bot>:ให้จำเป็นรวนเรระเหระหน ซึ่งหัตถ์ขาดญาติที่รักร่วมพระชนม์ จะมีคนเขามาพรากให้จากไป | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มานบนั่งบังคมบรมนาถ <bot>:อยู่ริมอาสน์เบื้องซ้ายฝ่ายเฉลียง พระบุตรีสี่นางอยู่ข้างเคียง ค่อยคลานเลี่ยงเข้าที่มูลี่บัง ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะย่องเบาเข้าไปดูให้รู้แน่ <bot>:แต่ประแจใส่ตรวจไว้กวดขัน ทั้งสองนายไก่สุนัขชักชวนกัน ไปเห่าขันขึ้นพอให้เขาไล่นาย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งแตรสังข์กังสดาลประสานก้อง <bot>:บ้างโห่ร้องรับกันสนั่นเสียง พระกฤษณานำระเบียบให้เรียบเรียง จัดคู่เคียงพระที่นั่งระวังระไว | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทอดสมอรอราตามหน้าเกาะ <bot>:บ้างตีเกราะครึกครื้นยิงปืนผา พอรุ่งเช้าจึ่งจะเข้าตีพารา ต่างตรวจตราเรือรบสมทบพล | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระตรัสพลางทางถามล่ามต้นหน <bot>:ตามตำบลแผนที่ชี้ทิศา อันขอบคุ้งกรุงผลึกพระพารา อยู่แควขวาแขวงประจิมริมวารี | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันตัวกูผู้ถือศาสนา <bot>:เพราะเมตตาหยาบใจจะให้ผล กลับมาพูดหลอกล่อทรชน มึงเป็นคนทุจริตคิดไม่ดี | พระอภัยมณี | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วทิ้งหินศิลาพุ่งอาวุธ <bot>:อุตลุดรบรับกันสับสน พวกข้าศึกครึกครื้นยิงปืนกล ข้ามไม่พ้นกำแพงสิ้นแรงปืน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ช่างยุยงส่งเสริมให้เหิมฮึก <bot>:จนเกิดศึกรบพุ่งถึงกรุงศรี เพราะสั่งสอนบอนบอกนอกบาลี จนเกิดดีดีแตกแหลกระยำ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วชวนเหล่าสาวสุรางค์นางน้อยน้อย <bot>:ขึ้นตึกลอยล่องฟ้าหลังคาสี เคยนั่งเล่นเห็นถนัดถึงนที จะดูฝีมือทหารที่ราญรอน ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปเป็นเจ้านคราช้าไม่ได้ <bot>:ฉวยเกิดภัยรุกรานเป็นด้านเหนือ จะเสียทั้งราชการพวกว่านเครือ ต้องเป็นเหยื่อกับศัตรูหมู่อรินทร์ ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายทัพล้อมพร้อมพรั่งบ้างตั้งโห่ <bot>:รำแหลนโล่ไล่กระชั้นเสียงหวั่นไหว พวกห้ามแหนแสนสนมกรมใน ต่างตกใจจวนตัวด้วยกลัวตาย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรือที่นั่งดั้งกั้นเป็นหลั่นลด <bot>:ตามกันหมดธงทิวปลิวไสว ชมละเมาะเกาะแก่งทุกแห่งไป แล่นเข้าในทะเลลมยมนา ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท่านบิดรสอนสั่งให้ตั้งจิตร <bot>:โปรดประสิทธิ์สิกขารักษาศิล เข้าร่มพระมหาโพธิ์บนโขดดิน ระรื่นกลิ่นกลางคืนค่อยชื่นใจ | นิราศเจ้าฟ้า | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วให้จัดผลผลาสุธาโภชน์ <bot>:ที่เอมโอชสารพัดเร่งจัดสรร ใส่ถาดทองรองเรืองเครื่องสุวรรณ สำเร็จพลันไปหาท่านอาจารย์ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขาจึงว่าหน้าสดปรากฏอยู่ <bot>:สมแก่ผู้ที่ไม่ตรึกนึกเฉลียว เมื่อน้ำตื้นขืนจะพายไปฝ่ายเดียว ไม่ถึงเลี้ยวก็จะล่มลงจมแปลง | สุภาษิตสอนหญิง | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณนั้นขึ้นทรงรถที่นั่ง <bot>:พวกกองหลังหลายหมื่นถือปืนผา ยกทหารขานโห่เป็นโกลา เหมือนเสียงฟ้าครื้นครั่นสนั่นดัง | พระอภัยมณี | 63 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.