Split (3)

train · 83.4k rows

title stringlengths 1 108	article stringlengths 150 266k	summary stringlengths 126 13.8k	url stringlengths 31 613
Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Λάρισας	Η «Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Λάρισας» ιδρύθηκε στις 28 Ιουλίου 1960, όταν αποσπάστηκε από την Ε.Π.Σ. Θεσσαλίας, στην οποία ανήκαν τότε και οι ομάδες των Νομών Μαγνησίας, Τρικάλων και Καρδίτσας. Έχει έδρα τη Λάρισα, την πρωτεύουσα της ομώνυμης περιφερειακής ενότητας και στη δύναμή της ανήκουν περισσότερα από 100 ποδοσφαιρικά σωματεία.Τα 22 ποδοσφαιρικά σωματεία που συμμετείχαν στην ιδρυτική συνέλευση είναι τα εξής: Α.Π.Ο. Λαρισαϊκός Λάρισας Γ.Σ. Ηρακλής Λάρισας Α.Σ. Άρης Λάρισας Ανάπλαση Τυρνάβου Α.Ο. Απόλλων Λάρισας Α.Ο. Αμπελωνιακός Π.Α.Ο. Τοξότης Λάρισας Μ.Α.Σ. Ηρακλής Τυρνάβου Α.Ο. Παναγροτικός Νίκαιας Α.Ο. Εμποροϋπαλλήλων Π.Ο. Ελασσόνας Σ.Φ.Α.Ν. Κίσσαβος Συκουρίου Α.Ο. Οικονόμος Τσαριτσάνης Α.Ο. Πελασγικός Γ.Σ. Όλυμπος Γόννων Α.Ο. Μαχητής Τερψιθέας Γ.Σ. Ηρακλής Χάλκης Α.Ο. Αχιλλέας Φαρσάλων Α.Ο. Δόξα Αργυροπουλίου Α.Ο. Κεραυνός Πλατυκάμπου Α.Σ. Φαλανιακός Πανθεσσαλικός ΛάρισαςΦαλανιακός και Πανθεσσαλικός δεν είχαν ακόμα αναγνωριστεί και συμμετείχαν χωρίς δικαίωμα ψήφου , ενώ τα υπόλοιπα 20 αποχώρησαν από την Ε.Π.Σ. Θεσσαλίας όπου ανήκαν και αγωνίστηκαν την περίοδο 1959–1960. Η Ε.Π.Σ. Λάρισας ήταν η τέταρτη δύναμη σε σωματεία στην Ελλάδα μετά από τις Ε.Π.Σ. Αθηνών, Πειραιώς και Μακεδονίας κατά τη δεκαετία του 1980. Eκείνη η δυναμική αντικατοπτρίστηκε με την πρώτη μεγάλη επιτυχία της Μικτής που έφτασε στον τελικό του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Παίδων στις 24 Αυγούστου 1988 στο Ολυμπιακό Στάδιο Αθηνών απέναντι στην Ε.Π.Σ. Αθηνών (ηττήθηκε στα πέναλτι). Η Μικτή της Ε.Π.Σ. Λάρισας του 1988 αποτελούνταν από τους παρακάτω ποδοσφαιριστές: Αγγ. Γεωργίου, Μιλτ. Αναστασίου (τερματοφύλακες), Ι. Τσακμακίδης (αρχηγός), Χρ. Kατσής, Ρήγος, B. Δικόπουλος, K. Ταξιάρχης, Κορομπίλιας, Tσιβόπουλος, Bουλάγκας, Tσοπουρίδης, Μπατρακούλης, Θαν. Κουτσαφτίκης, Ξυμιτούδης, Δ. Κουτσούκης, Σαμιώτης, Eυ. Καρέλιας, και Αντ. Δήμου. Oι Τσακμακίδης (Α.Ε. Λάρισας), Γεωργίου (Α.Ε. Λάρισας) και Kατσής (Αμπελωνιακός ήταν μέλη και της Εθνικής Παίδων. Προπονητής ο Παναγιώτης Τσάκος. Το πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ. Λάρισας από το 2000 έως το 2018 διεξαγόταν σε 4 κατηγορίες, οι δυο ανώτερες Α και Α1 σε έναν όμιλο των 16 έως 18 ομάδων και οι 2 κατώτερες σε 2 έως 4 ομίλους με γεωγραφικά κριτήρια και ανάλογα με τις συμμετοχές. Μέχρι και την περίοδο 1973–1974 το πρωτάθλημα διεξαγόταν σε 3 κατηγορίες: Α΄ Κατηγορία σε έναν όμιλο , Β΄ Κατηγορία και Γ΄ Κατηγορία. Από την περίοδο 1974–1975 και για 10 περίπου χρόνια η Α΄ Κατηγορία διεξαγόταν σε 2 ή και 3 ομίλους. Από το 1986 επανήλθε η διεξαγωγή της κορυφαίας κατηγορίας σε έναν όμιλο, ενώ από το 2000 προστέθηκε και 4η «ενδιάμεση» κατηγορία (Α-Β-Β1-Γ αρχικά και Α-Α1-Β-Γ από την περίοδο 2001–2002). Το καλοκαίρι του 2018 αποφασίστηκε η κατάργηση της Γ΄ κατηγορίας και η αύξηση των ομίλων της Β΄ σε 4 έως 5 και της Α1 σε 2. Το 2021 οι τρεις κατηγορίες μετονομάστηκαν, λαμβάνοντας τις προ του 2000 ονομασίες τους (Α΄, Β΄ και Γ΄ κατηγορία) Πρωταθλήτριες της A΄ κατηγορίας της Ε.Π.Σ. Λάρισας από την περίοδο 1960–1961 έως σήμερα: Σημείωση: Τις περιόδους 1974–1975 έως 1985–1986 η Α΄ Κατηγορία διεξαγόταν σε δυο ή και τρεις ομίλους και ο «υπερπρωταθλητής» κρινόταν σε αγώνα/αγώνες κατάταξης μεταξύ των πρωταθλητών των ομίλων. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα χρειάστηκε και κλήρωση λόγω ισοβαθμίας στους αγώνες κατάταξης. Στο Κύπελλο συμμετέχουν υποχρεωτικά οι ομάδες των 2 ανώτερων κατηγοριών (Α και Α1), της Γ΄ Εθνικής ή της Δ΄ Εθνικής όταν αυτή υπήρχε και προαιρετικά οι ομάδες των Β΄ και Γ΄ κατηγοριών και ερασιτεχνικά τμήματα των συλλόγων που συμμετέχουν στις επαγγελματικές κατηγορίες. Η νικήτρια ομάδα συμμετέχει στο Κύπελλο Ελλάδας. Το Κύπελλο Ε.Π.Σ. Λάρισας ξεκίνησε την περίοδο 1971–1972 και πρώτη κυπελλούχος ήταν η ομάδα του Κισσάβου Συκουρίου. Στις 47 διοργανώσεις που διεξήχθησαν έως το 2017–2018, 24 διαφορετικές ομάδες έχουν κατακτήσει το τρόπαιο και 32 συνολικά έχουν φτάσει στον τελικό. Περισσότερες συμμετοχές σε τελικό (13) έχει ο Αχιλλέας Φαρσάλων, ενώ τις περισσότερες κατακτήσεις (7) έχουν οι Αχιλλέας Φαρσάλων και Απόλλων Λάρισας. Τελικοί Κυπέλλου Ε.Π.Σ Λάρισας: Τελικοί Κυπέλλου Super Cup: Το τουρνουά διοργανώνεται από το 1994 προς τιμή των αδικοχαμένων ποδοσφαιριστών της ΑΕΛ Δημήτρη Κουκουλίτσιου και Δημήτρη Μουσιάρη που έχασαν τη ζωή τους στις 6 Σεπτεμβρίου 1979. Στο 21o τουρνουά 2023-24, μετά από διακοπή δέκα ετών, θα συμμετέχουν όλες οι 26 ομάδες του Δήμου Λάρισας και o Δαμασιακός και θα έχει διάρκεια έναν μήνα. Ο Φάνης Γκέκας κατέχει το ρεκόρ του νεότερου ποδοσφαιριστή που κέρδισε το βραβείο του πρώτου σκόρερ της Α΄ Ε.Π.Σ. Λάρισας, κάτι που κατάφερε σε ηλικία 18 ετών, τον Μάιο του 1998. Την αγωνιστική περίοδο 1998–1999 σκόραρε 40 τέρματα για λογαριασμό του Π.Α.Ο. Τοξότη Λάρισας. Ο Κώστας Νεμπεγλέρας έγινε ο γηραιότερος παίκτης που αγωνίστηκε σε τελικό Κυπέλλου Ε.Π.Σ. Λάρισας στις 15 Μαρτίου 2017, σε ηλικία 41 ετών και 11 μηνών, στον αγώνα Αχιλλέας Φαρσάλων - Δωτιέας Αγιάς (3-2), καταρρίπτοντας το ρεκόρ που κρατούσε ο Βρασίδας Κοντοθανάσης (41 ετών και 10 μηνών). Επιπλέον αποτελεί τον γηραιότερο αρχηγό που κατέκτησε το Κύπελλο Ε.Π.Σ. Λάρισας Ο Ντίνος Ποντίκας έγινε ο νεότερος ποδοσφαιριστής που σημείωσε χατ-τρικ σε διοργάνωση της Ε.Π.Σ. Λάρισας στις 24 Σεπτεμβρίου 1996 στην αναμέτρηση Κυπέλλου Ε.Π.Σ. Λάρισας, Α.Ο. Αμπελοκήπων Λάρισας - Α.Π.Ο. Χαραυγή Λάρισας (4-3), σε ηλικία 14 ετών και 7 μηνών. Ο Βρασίδας Κοντοθανάσης (γεν. 19/05/1972) της Δόξας Βλαχογιαννίου αποτελεί τον γηραιότερο ποδοσφαιριστή που σκόραρε 2 γκολ, κάτι που πέτυχε στην αναμέτρηση Αχιλλέας Φαρσάλων - Δόξα Βλαχογιαννίου 0-2 για την Α΄ Κατηγορία Ε.Π.Σ. Λάρισας, στις 3 Μαρτίου 2019, σε ηλικία 47 ετών και 2 μηνών. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία εν ενεργεία ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται σε πρωταθλήματα της Ε.Π.Σ. Λάρισας είναι οι: Άλκης Δημόπουλος (γεν. το 1970), Γιώργος Σκαφιδάς (γεν. το 1971) του Α.Ε.Σ. Χαραυγή, Βρασίδας Κοντοθανάσης (γεν. το 1972) της Δόξας Βλαχογιαννίου, και Πασχάλης Μπακαρτζής (γεν. το 1974) του Ατρομητου Αγίων Αναργύρων. Ο Κώστας Νεμπεγλέρας κατέχει το ρεκόρ του μεγαλύτερου σε ηλικία ποδοσφαιριστή που έχει αγωνιστεί σε τελικό του Σούπερ Καπ σε ηλικία 44 ετών και 5 μηνών. Κατέκτησε το τρόπαιο με τη φανέλα του Ηρακλή Λάρισας στις 8 Σεπτεμβρίου 2019 ενώ παράλληλα έγινε ο γηραιότερος αρχηγός που πετυχαίνει την εν λόγω διάκριση, καταρρίπτοντας το ρεκόρ του Βρασίδα Κοντοθανάση από τις 2 Σεπτεμβρίου 2014, όταν είχε αγωνιστεί σε ηλικία 42 ετών και 4 μηνών. O Γιώργος Σκαφιδάς είναι ο γηραιότερος σκόρερ στην ιστορία των πρωταθλημάτων της Ε.Π.Σ. Λάρισας. Στις 11 Φεβρουαρίου 2023 σκόραρε σε ηλικία 51 ετών, στην αναμέτρηση Ατρόμητος Δασοχωρίου - Χαραυγή (2-3) για τη 12η αγωνιστική του 1ου ομίλου της Γ΄ Κατηγορία Ε.Π.Σ. Λάρισας, πέντε λεπτά μετά την είσοδο του στον αγωνιστικό χώρο. Ο Αλέξανδρος Κακαζούκης κατέχει το ρεκόρ του ποδοσφαιριστή που έχει αγωνιστεί σε τελικούς Κυπέλλου Ε.Π.Σ. Λάρισας με διαφορά 15 ετών: το 2002 με τον Απόλλωνα Λάρισας και το 2017 με τον Αχιλλέα Φαρσάλων. Επιπλέον αγωνίστηκε και στον τελικό του 2023 με τον Α.Ο. Μαυροβουνίου, σημειώνοντας ακόμη ένα ρεκόρ, αυτό της μεγαλύτερης χρονικής διαφοράς ανάμεσα στον πρώτο και τον τελευταίο τελικό (21 έτη). Το ρεκόρ της ακριβότερης μεταγραφής ανήκει στον αμυντικό Βάγιο Καραφέρη τον οποίο απέκτησε ο Α.Ο. Πηνειός Λάρισας του προέδρου Οδυσσέα Κλάρα το καλοκαίρι του 1985 για 1,5 εκατομμύριο δραχμές από τον Ηρακλή Χάλκης. Ο Αργεντινός αμυντικός Ντανιέλ Χιλ ήταν ο πρώτος ξένος ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε σε σωματείο της Ε.Π.Σ. Λάρισας, φορώντας τη φανέλα του Τοξότη Λάρισας, μετά από θητεία σε Α.Ε. Λάρισας, Παναιτωλικό Αγρινίου και άλλες ομάδες κατά τη δεκαετία του 1980. Οι παρακάτω ποδοσφαιριστές έχουν αγωνιστεί σε τελικό του Σούπερ Καπ με δυο διαφορετικές ομάδες: Κωνσταντίνος Κοταρέλας (Δωτιέα Αγιάς 2012, Δήμητρα Γιάννουλης 2013, 2014), Πέτρος Καραναστάσης (Α.Ο. Τύρναβος 2005 2009, Δωτιέας Αγιάς 2012), Χρήστος Γκικούδης (Α.Σ. Πυργετός 2010, Δήμητρα Γιάννουλης 2013), Θοδωρής Μολάς (Π.Σ. Ελασσόνας 2009, Μαχητής Τερψιθέας 2013), Βαγγέλης Τζιόλας (Π.Σ. Ελασσόνας 2009, Δωτιέας Αγιάς 2012), Γιώργος Κακαβίτσης (Αμπελωνιακός 2011, Ηρακλής Λάρισας 2019). Οι παρακάτω ποδοσφαιριστές έχουν αγωνιστεί μόνο για έναν σύλλογο κατά τη διάρκεια της καριέρας τους και για τουλάχιστον μία εικοσαετία (εξαιρουμένης της στρατιωτικής θητείας): Βασίλης Μιχαήλ 23 αγωνιστικές περίοδοι (Α.Ο. Διογένης Λάρισας 1998–2022), Γιώργος Σαλιαμπούκος 22 σεζόν (Πελασγιώτιδα Λάρισας 1984–2007) και Βασίλης Καραγούσιος 20 αγωνιστικές περίοδοι (Αετός Αμυγδαλέας 1974–1996). Ο Γιώργος Κακαβίτσης είναι ο μοναδικός που έχει κερδίσει τον τίτλο του πρώτου σκόρερ της Α΄ Κατηγορίας Ε.Π.Σ. Λάρισας, δύο συνεχόμενες φορές: το 2018 με 26 τέρματα ως παίκτης του Σμόλικα Φαλάνης και το 2019 με 24 γκολ ως ποδοσφαιριστής του Ηρακλή Λάρισας. O Άρης Καπετάνιος έχει αναδειχθεί 3 φορές πρώτος σκόρερ σε πρωταθλήματα της Α1 Κατηγορίας Ε.Π.Σ. Λάρισας, επίδοση που αποτελεί ρεκόρ για την κατηγορία. Mε τη Δόξα Ομορφοχωρίου (2012–2013) με 29 γκολ, και με το Φιλοκτήτη Μελιβοίας (2015–2016, 2019–2020). Ο Δημήτρης Αβραμούλης σημείωσε τα περισσότερα γκολ σε μία αγωνιστική περίοδο. Πιο συγκεκριμένα σκόραρε 55 τέρματα στο πρωτάθλημα της Α1 Κατηγορίας Ε.Π.Σ. Λάρισας τη σεζόν 2004–2005 με τη φανέλα του Κεραυνού Παραπόταμου. Οι ποδοσφαιριστές που έχουν σημειώσει 2 τέρματα σε τελικό Κυπέλλου Ε.Π.Σ. Λάρισας είναι οι εξής: Νίκος Ζησάκης (1986), Βάιος Αθανασίου (1986), Βαγγέλης Καρέλιας (2001), Δημήτρης Αλεξανδρής (2012), Σακης Λιούσκας (2013), Στέλιος Πατσιωτός (2014), Γιώργος Τσατσαλίδης (2017), Νίκος Βούλγαρης (2017). Οι ποδοσφαιριστές που αναδείχθηκαν Πρωταθλητές Ελλάδας και αργότερα αγωνίστηκαν σε ομάδες της Ε.Π.Σ. Λάρισας είναι οι εξής: Γιώργος Κολοβός (A.O. Αμπελοκήπων Λάρισας), Τάσος Κυριάκος (Αστραπή Νέας Πολιτείας), Νίκος Κακανούλιας (Σμόλικας Φαλάνης), Γιώργος Παπαντωνίου (Α.Ο.Κ. Νέων Καρυών, Α.Ε.Δ. Νίκαιας), Βαγγέλης Νασιάκος (Σ.Φ.Α.Ν. Κίσσαβος), Χάρης Τσιλιάκος (Ηρακλής Χάλκης), Γιώργος Ντάνας (A.O. Αμπελοκήπων Λάρισας). Οι ποδοσφαιριστές που αναδείχθηκαν Κυπελλούχοι Ελλάδας και αργότερα αγωνίστηκαν σε ομάδες της Ε.Π.Σ. Λάρισας είναι οι εξής: Μπάμπης Ντόσας (A.O. Αμπελοκήπων Λάρισας), Βασίλης Χριστοδούλου (Τοξότης Λάρισας), Νίκος Κουτσιμάνης (Τοξότης Λάρισας, A.O. Ιπποκράτης). Ο Τάκης Παραφέστας είναι ο μοναδικός προπονητής που έχει κοουτσάρει 9 φορές σε τελικό Κυπέλλου Ε.Π.Σ. Λάρισας (1994, 1997, 1998, 2006, 2012, 2015, 2016, 2017, 2018), κερδίζοντας τους 4. Ο Οράσιο Μοράλες είναι ο μοναδικός ξένος τεχνικός που έχει κατακτήσει το Κύπελλο Ε.Π.Σ. Λάρισας. Πανηγύρισε το τρόπαιο το 1975 με την ερασιτεχνική ομάδα της Α.Ε. Λάρισας. Ο Ζόραν Μπάμποβιτς είναι ο δεύτερος ξένος προπονητής που έχει οδηγήσει ομάδα σε τελικό Κυπέλλου Ε.Π.Σ. Λάρισας (2013), χωρίς όμως να το κατακτήσει. Ο Χρήστος Γκάτας είναι ο μοναδικός προπονητής που έχει κατακτήσει το Σούπερ Καπ Ε.Π.Σ. Λάρισας δυο φορές (2006, 2010). Ο Χρήστος Χατζηλιάδης είναι ο νεότερος προπονητής που έχει κατακτήσει το Σούπερ Καπ Ε.Π.Σ. Λάρισας, σε ηλικία 36 ετών και 5 μηνών, στις 8 Σεπτεμβρίου 2019. Ο Βασίλης Κωνσταντίνου αποτέλεσε τεχνικό της μικτής ανδρών της Ε.Π.Σ. Λάρισας για 10 έτη (1971-1981), περισσότερα από κάθε άλλο προπονητή. Ο Γιώργος Κύργιας είναι ο μακροβιότερος προπονητής σε ομάδα της Ε.Π.Σ. Λάρισας καθώς βρίσκεται στο τιμόνι του A.O. Διογένη για 36 συνεχόμενα έτη, από το 1987. O Αχιλλέας Φαρσάλων είναι ο σύλλογος με τις περισσότερες παρουσίες σε τελικό του Κυπέλλου Ε.Π.Σ. Λάρισας (14). Ακολουθούν ο Ηρακλής Χάλκης με 12 και ο Απόλλων Λάρισας με 11. O Αχιλλέας Φαρσάλων έχει κατακτήσει τα περισσότερα πρωταθλήματα της Α΄ Κατηγορία Ε.Π.Σ. Λάρισας (8). Ακολουθεί ο Ηρακλής Χάλκης (7). Οι σύλλογοι που έχουν κάνει το νταμπλ (Α΄ Ε.Π.Σ. Λάρισας και Κύπελλο Ε.Π.Σ. Λάρισας) είναι οι εξής: Ανθούπολη Λάρισας (1977), Αετός Μακρυχωρίου (1990), Ηρακλής Χάλκης (1995), Α.Σ. Πυργετός (2008), Δήμητρα Γιάννουλης (2014), Αμπελωνιακός (2015), Οικονόμος Τσαριτσάνης (2018). Ο σύλλογος με τον αρχαιότερο αριθμό μητρώου (Α.Μ.) της Ε.Π.Ο. είναι ο Απόλλων Λάρισας (117). Ακολουθεί η Πελασγιωτιδα με το 136 και έτος ίδρυσης το 1964, ενώ στην Α.Ε. Λάρισας μεταφέρθηκε το 64 του Γ.Σ. Ηρακλή Λάρισας (είχε ιδρυθεί το 1930). Ο Α.Σ. Φαλανιακός είναι η ομάδα με τις περισσότερες συνεχόμενες συμμετοχές (19) στην Α΄ Κατηγορία Ε.Π.Σ. Λάρισας καθώς αγωνίζεται αδιάκοπα από το 2003, όταν και υποβιβάστηκε από τη Δ΄ Εθνική Κατηγορία. Δεκαεπτά συνεχόμενες έχει ο Όλυμπος Λάρισας/Τοξότης Λάρισας (1969-1986). H Πελασγιώτιδα είναι ο σύλλογος με τις περισσότερες συμμετοχές στην Α΄ Κατηγορία Ε.Π.Σ. Λάρισας δίχως να έχει αγωνιστεί σε εθνική κατηγορία (26). Η Αναγέννηση Φαρσάλων έχει 25. Τα δίδυμα που έχουν συναντηθεί σε τελικούς Κυπέλλου πάνω από μια φορά είναι τα εξής: Απόλλων Λάρισας - Αχιλλέας Φαρσάλων (1988, 1991, 2004, 2016), Απόλλων Λάρισας - Ηρακλής Χάλκης (1981, 1999, 2002), Ανθούπολη Λάρισας - Αχιλλέας Φαρσάλων (1976, 1977), Αχιλλέας Φαρσάλων - Π.Ο. Ελασσόνας (1982, 1983), Ηρακλής Χάλκης - Ηρακλής Λάρισας (1995, 1996). Οι ομάδες με συνεχόμενους τίτλους Α΄ Κατηγορίας Ε.Π.Σ. Λάρισας είναι οι εξής: Λαρισαϊκός (1961, 1962), Ηρακλής Χάλκης (1967, 1968), Αχιλλέας Φαρσάλων (1970, 1971), Απόλλων Λάρισας (1974, 1975 και 1978, 1979), Ηρακλής Λάρισας (1999, 2000), Α.Ε. Τυρνάβου (1980, 1981), Π.Ο. Ελασσόνας (1976, 1977). Οι ομάδες με συνεχόμενες συμμετοχές σε τελικό Κυπέλλου είναι οι εξής: Ηρακλής Χάλκης (1984, 1985 και 1989, 1990 και 1995, 1996 και 2006, 2007), Π.Ο. Ελασσόνας (1982, 1983), Αχιλλέας Φαρσάλων (1977, 1978, 1979 και 1982, 1983 και 2003, 2004 και 2015, 2016, 2017, 2018), Α.Ο. Κατωχωρίου (1975, 1976), Α.Ε. Τυρνάβου (1993, 1994), Ανθούπολη Λάρισας (1977, 1978), Δήμητρα Γιάννουλης (2013, 2014), Απόλλων Λάρισας (2001, 2002), Ηρακλής Λάρισας (1995, 1996, 1997, 1998). Ο Ηρακλής Λάρισας και ο Π.Α.Ο. Αβέρωφ Λάρισας είναι οι μόνες ομάδες με τρεις σερί ανόδους: από Γ΄ Κατηγορία Ε.Π.Σ. Λάρισας σε B΄ Κατηγορία Ε.Π.Σ. Λάρισας (2011), από B΄ Κατηγορία Ε.Π.Σ. Λάρισας σε Α1 Κατηγορία Ε.Π.Σ. Λάρισας (2012), και από A1 Κατηγορία Ε.Π.Σ. Λάρισας σε Α΄ Κατηγορία Ε.Π.Σ. Λάρισας (2013). Ο παρακάτω πίνακας περιλαμβάνει τους συλλόγους με τις περισσότερες συμμετοχές σε πρωταθλήματα της ΕΠΣΛ ανεξαρτήτως κατηγορίας, από το 1960 έως και την περίοδο 2021–2022. Κύπελλο Περιφερειών ποδοσφαίρου ανδρών: Φιναλίστ: 2010 Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Μικτών Νέων: Φιναλίστ: 2001 Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Μικτών Παίδων: Φιναλίστ (2): 1988, 2006 Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Θεσσαλίας Κολτσίδας, Βαγγέλης (2018). ΤΟ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΛΑΡΙΣΑΣ (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 12 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2023. Μιχούλης, Τάκης (2022). Το σαλόνι των αναμνήσεων, Εκδοση 2022. Αρχείο Εφημερίδων «Ελευθερία» και «Ημερήσιος Κήρυκας» Αθλητικές Ιστοσελίδες AthleticLarissa.gr ArenaLarissa.gr LarisaGoal.gr Ιστοσελίδες Ομάδων Παναγροτικός Νίκαιας Οικονόμος Τσαρίτσανης ΠΟ Ελασσόνας Χείμαρρος Μαρμαρίνης Επίσημος ιστότοπος	Η Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Λάρισας (Ε.Π.Σ.Λ.), είναι το όργανο διοίκησης του ποδοσφαίρου στην Περιφερειακή Ενότητα Λάρισας. Εδρεύει στη Λάρισα και είναι μέλος της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (Ε.Π.Ο.). Είναι υπεύθυνη για τη διεξαγωγή του τοπικού πρωταθλήματος και του κυπέλλου, όπως και των πρωταθλημάτων εφήβων και παίδων. Συντονίζει επίσης τις δραστηριότητες των μικτών ομάδων νέων και παίδων, οι οποίες εκπροσωπούν το νομό σε εθνικό επίπεδο. Η Ε.Π.Σ. Λάρισας, απονέμει ετήσια έπαθλα στους καλύτερους σκόρερ και στις ομάδες με την καλύτερη βαθμολογία «ευ αγωνίζεσθαι» (fair play) της κάθε κατηγορίας.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%88%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7_%CE%A0%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD_%CE%A3%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%AF%CF%89%CE%BD_%CE%9B%CE%AC%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B1%CF%82
Βραβεία της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Λος Άντζελες 1998	Καλύτερη Ταινία: Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν Επιλαχών: The Butcher Boy Καλύτερη Σκηνοθεσία: Στίβεν Σπίλμπεργκ – Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν Επιλαχών: John Boorman – The General Α' Ανδρικός Ρόλος: Ίαν ΜακΚέλεν – Gods and Monsters Επιλαχών: Νικ Νόλτε – Affliction Α' Γυναικείος Ρόλος: Fernanda Montenegro – Central Station (Central do Brasil) Ally Sheedy – High Art Β' Ανδρικός Ρόλος: Μπιλ Μάρεϊ – Rushmore Wild Things Μπίλι Μπομπ Θόρντον – A Simple Plan Β' Γυναικείος Ρόλος: Τζόαν Άλεν – Pleasantville Επιλαχών: Κάθι Μπέιτς – Primary Colors Καλύτερο Σενάριο: Γουόρεν Μπίτι και Jeremy Pikser – Bulworth Επιλαχών: Marc Norman και Tom Stoppard – Shakespeare in Love Καλύτερου Διευθυντή Φωτογραφίας: Janusz Kamiński – Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν Επιλαχών: Seamus Deasy – The General Καλύτερος Σχεδιασμός Παραγωγής: Jeannine Oppewall – Pleasantville Επιλαχών: Dennis Gassner – The Truman Show Καλύτερη Μουσική: Elliot Goldenthal – The Butcher Boy Επιλαχών: Carter Burwell – Gods and Monsters Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία: The Celebration (Festen) • Δανία/Σουηδία Επιλαχών: Central Station (Central do Brasil) • Βραζιλία/Γαλλία Best Non-Fiction Film: The Farm: Angola, USA Επιλαχών: Public Housing Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων: A Bug's Life (feature) T.R.A.N.S.I.T. (short) The Douglas Edwards Experimental/Independent Film/Video Award: Elisabeth Subrin – Shulie Βραβείο Νέας Γενιάς: Γουές Άντερσον – Rushmore Βραβείο Επιτεύγματος Καριέρας: Julius J. Epstein Άμπραχαμ Πολόνσκι Ειδικό Βραβείο: Rick Schmidlin, Walter Murch, Jonathan Rosenbaum and Bob O'Neil for the restoration of Όρσον Γουέλς Touch of Evil Barbara Zicka Smith for her work running the American Cinemateque Ο Επίσημος ιστότοπος	Τα 24α Βραβεία της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Λος Άντζελες (αγγλικά: Los Angeles Film Critics Association Awards), απονεμήθηκαν για να τιμήσουν την καλύτερη κινηματογραφική παραγωγή του 1998.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B5%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%88%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7%CF%82_%CE%9A%CF%81%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD_%CE%9A%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%85_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%9B%CE%BF%CF%82_%CE%86%CE%BD%CF%84%CE%B6%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%82_1998
Σφαγή της Λίμνης Ματζόρε	Στις 8 Αυγούστου 1943 η 1η Μεραρχία Πάντσερ SS «Σωματοφυλακή Αδόλφος Χίτλερ» έφτασε από το Ανατολικό Μέτωπο στην Ιταλία και έλαβε εντολή για τη φύλαξη οδικών και σιδηροδρομικών κόμβων ζωτικής σημασίας στη κοιλάδα του Πάδου. Ένα μήνα αργότερα, όταν υπογράφηκε η Ανακωχή του Καζάμπιλε, στις 8 Σεπτεμβρίου 1943, και η Ιταλία συνθηκολόγησε, η μεραρχία έλαβε διαταγή να προχωρήσει σε αφοπλισμό των ιταλικών μονάδων που βρίσκονταν στη περιοχή. Ο αφοπλισμός τους ολοκληρώθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου. Στο πλαίσιο της επιχείρησης αφοπλισμού ιταλικών δυνάμεων, ένα τάγμα της εν λόγω μεραρχίας βρέθηκε στη δυτική όχθη της λίμνης Ματζόρε, στη βόρεια Ιταλία. Εκεί, σε διάφορες πόλεις και χωριά, είχαν καταφύγει Έλληνες και Ιταλοί Εβραίοι προκειμένου να γλυτώσουν από τους Ναζί αλλά τελικά πολλοί συνελήφθησαν και τέθηκαν υπό κράτηση σε ξενοδοχεία της περιοχής. Μεταξύ 14 και 22 Σεπτεμβρίου 14 Εβραίοι εκτελέστηκαν στο Μπαβένο (Baveno) ενώ στις 15 Σεπτεμβρίου δύο εκτελέστηκαν στο Pian Di Nava, δίπλα στο Premeno. Την επόμενη ημέρα έγιναν 9 εκτελέσεις στην Αρόνα, 3 στο Mergozzo και δύο στο Orta San Giulio. Ακολούθησαν στις 17 άλλες τέσσερις εκτελέσεις στη Stresa. Το βράδυ της 22ας προς 23η Σεπτεμβρίου εκτελέστηκαν σε δάσος της περιοχής 16 Εβραίοι, που κρατούνταν στο ξενοδοχείο Meina, στην ομώνυμη κοινότητα. Επρόκειτο για μέλη της οικογένειας του Ντίνο Φερνάντεζ Ντίαζ, από τη Θεσσαλονίκη (βλ. Κάζα Μπιάνκα). Τα πτώματά τους τοποθετήθηκαν σε σάκους με πέτρες και ρίχθηκαν στη λίμνη. Ο Εβραίος ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου και η οικογένεια του κατάφεραν να διαφύγουν στην Ελβετία, με τη βοήθεια του Τούρκου προξένου, στο Μιλάνο, Niebil Hertok, καθώς είχαν τουρκικά διαβατήρια.Τον Οκτώβριο του 1943 δολοφονήθηκε από τους Ναζί ο Εβραίος τραπεζίτης Ettore Ovazza και τρία μέλη της οικογένειάς του στην Intra, δίπλα στη Verbania.Οι εκτελέσεις στη λίμνη Ματζόρε έγιναν γνωστές όταν μια τοπική ελβετική εφημερίδα δημοσίευσε ένα άρθρο με σχετικές πληροφορίες αφού προηγουμένως η σωρός ενός από τους θύματα είχε εκβρασθεί στην όχθη της λίμνης, στην Ελβετία. Τότε οι επικεφαλής της μεραρχίας υποχρεώθηκαν να διενεργήσουν έρευνα η οποία όμως δεν έφερε κάποιο αποτέλεσμα και λίγο μετά η μεραρχία επέστρεψε στο Ανατολικό Μέτωπο.	Ως Σφαγή της Λίμνης Ματζόρε (στα ιταλικά: Eccidio del Lago Maggiore) είναι γνωστή η εκτέλεση δεκάδων Εβραίων, κυρίως Ιταλών και Ελλήνων, το φθινόπωρο του 1943, από άνδρες των SS, σε διάφορες πόλεις και χωριά δίπλα στη λίμνη Ματζόρε, στο Πεδεμόντιο, τη βορειοδυτική Ιταλία. Ο ακριβής αριθμός των θυμάτων δεν είναι γνωστός αλλά υπολογίζεται ότι οι εκτελεσθέντες ήταν τουλάχιστον 50.Το 1968 πέντε μέλη των SS καταδικάστηκαν από δικαστήριο της Δυτικής Γερμανίας για το ρόλο τους στις συγκεκριμένες εκτελέσεις αλλά τελικά οι ποινές ανατράπηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο της Γερμανίας (Bundesgerichtshof), που έκρινε ότι το έγκλημα είχε παραγραφεί.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%AE_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%9B%CE%AF%CE%BC%CE%BD%CE%B7%CF%82_%CE%9C%CE%B1%CF%84%CE%B6%CF%8C%CF%81%CE%B5
Φωξάνη	Η Φωξάνη βρίσκεται σε ένα σημείο σύγκλισης τεκτονικών γεωλογικών ρηγμάτων, που αυξάνει τον κίνδυνο των σεισμών στην περιοχή. Αν και ο Νομός της Βράντσεα είναι μια από τις πιο δημοφιλείς οινοπαραγωγικές περιοχές της Ρουμανίας, η ίδια η Φωξάνη δεν θεωρείται οινοπαραγωγικές κέντρο. Το κρασί που πωλείται ως Weisse von Fokshan στη Γερμανία και ορισμένες άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι γενικά ένα κρασί Feteasca Albă de Odobeşti και πρακτικά ένα δεύτερης κατηγορίας κρασί, που δεν πληροί τους κανόνες ονομασίας περιοχών προέλευσης κρασιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η περιοχή είναι πλούσια σε ορυκτά όπως σίδηρο, χαλκό, άνθρακα και πετρέλαιο. Ως πόλη στα σύνορα Μολδαβίας-Βλαχίας , η Φωξάνη εξελίχθηκε σε σημαντικό εμπορικό κέντρο στα μισά του δρόμου μεταξύ της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και των Βαλκανίων. Ένα συνέδριο μεταξύ Ρώσων και Οθωμανών διπλωματών έλαβε χώρα κοντά στην πόλη το 1772. Σε κοντινή απόσταση από την πόλη, οι Οθωμανοί υπέστησαν μια σοβαρή ήττα από τις συμμαχικές δυνάμεις της Μοναρχίας των Αψβούργων υπό τον Ιωσία πρίγκιπα της Σαξονίας-Κόμπουργκ-Ζάαλφελντ και της Αυτοκρατορικής Ρωσίας υπό τον Αλέξανδρο Σουβόροφ το 1789 (δείτε Μάχη της Φωξάνης). Τη δεκαετία του 1850 (μετά τον Κριμαϊκό Πόλεμο), η Φωξάνη αύξησε τη σημασία της ως το κέντρο των δραστηριοτήτων υπέρ της ένωσης Μολδαβίας και Βλαχίας (των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών), που κατέληξαν στη διπλή εκλογή του Αλέξανδρου Ιωάννη Κούζα στο Ιάσιο και το Βουκουρέστι. Μετά από αυτό στέγασε μια Κεντρική Επιτροπή για τη ρύθμιση της κοινής νομοθεσίας των δύο χωρών, καθώς και το Ανώτερο Δικαστήριο. Και τα δύο αυτά θεσμικά όργανα διαλύθηκαν το 1864, όταν το Ρουμανικό Πριγκιπάτο ιδρύθηκε ως ένα ενιαίο κράτος. Ο ρόλος της Φωξάνης στη διαμόρφωση του σύγχρονου ρουμανικού κράτους έχει απαθανατιστεί στον Οβελίσκο της Πλατείας της Ένωσης. Στις 30 με 31 Δεκεμβρίου του 1881, υπό την επίδραση του Σιωνισμού στη ρουμανική εβραϊκή κοινότητα, πραγματοποιήθηκε στη Φωξάνη το πρώτο συνέδριο όλων των σιωνιστικού Ενώσεων της Ρουμανίας για την προώθηση του εποικισμού του Ερέτς Ισραήλ. Το παρακολούθησαν 51 σύνεδροι, εκπροσωπώντας 32 οργανώσεις, δύο συντάκτες τύπου, τρεις ανταποκριτές εφημερίδων και σημαντικοί επισκέπτες. Αυτό το συνέδριο του 1881, το πρώτο που έγινε ποτέ, 16 χρόνια πριν από το Πρώτο Σιωνιστικό της Παγκόσμιας Σιωνιστικής Οργάνωσης (που πραγματοποιήθηκε στη Βασιλεία), είχε σημαντική επίδραση στους Εβραίους της Ρουμανίας και οι εργασίες του έγιναν γνωστές και έξω από τα σύνορα της Ρουμανίας. Το 1917, κατά τη Ρουμανική Εκστρατεία του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Φωξάνη και το Γκαλάτσι ήταν μέρος μιας σειράς οχυρώσεων γνωστή ως Γραμμή Σερέτη. Η Ανακωχή της Φωξάνης υπεγράφη στην πόλη στις 9 Δεκεμβρίου 1917 μεταξύ του Βασιλείου της Ρουμανίας και των Κεντρικών Δυνάμεων. Το 1944, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η Φωξάνη επρόκειτο να είναι μέρος της οχυρωματικής γραμμής Φωξάνη-Ναμολοάσα-Γκαλάτσι, όπου 9 επίλεκτα τμήματα ετοιμάζονταν να αντισταθούν στην προέλαση του Σοβιετικού Κόκκινου Στρατού, μετά τη Μάχη του Τίργκουλ Φρούμος. Ωστόσο, μετά το πραξικόπημα του Βασιλιά Μιχαήλ στις 23 Αυγούστου 1944, αυτό δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Με τα στοιχεία της απογραφής του 2011 η Φωξάνη έχει πληθυσμό 73.868, με μείωση από την τιμή που καταγράφεται στην απογραφή του 2002, καθιστώντας την 27η μεγαλύτερη πόλη της Ρουμανίας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2002 υπήρχαν 101.854 άνθρωποι που ζουν μέσα στην πόλη της Φωξάνης. Η εθνοτική σύνθεση έχει ως εξής: Ρουμάνοι: 98,68% Ρομά: 1,07% Ούγγροι: 0,05% Άλλοι: 0,2% Η θέση της Φωξάνης στο Μίλκοβ (το ποτάμι που χωρίζει τη Βλαχία από τη Μολδαβία) ενέπνευσε το σχεδιασμό του θυρεού της, που απεικονίζει τη χειραψία των δύο γυναικών που προσωποποιούν τις δύο ηγεμονίες, ως σύμβολο της ένωσης με το σύνθημα Unirea face puterea ("Η ενότητα κάνει δύναμη"). Βαλεντίνα Αρντεάν-Ελισέι (γ.1982), αθλήτρια χάντμπολ Καρλ Κρύνμπεργκ (1861 – 1940), Γερμανός Μαρξιστής φιλόσοφος Ιον Μίνκου (1852 – 1912), αρχιτέκτονας Αλιν Μολντοβεάνου (γ. 1982), αθλητής σκοποβολής Αντζελ Σαλίνι (1854 – 1925), μηχανικός Σόλομον Σλέχτερ (1847 – 1915), ραββίνος Γκέοργκε Ταταρέσκου (1818 – 1894, ζωγράφος) Αντριά Βοϊνέα (γ. 1974), τενίστας. Τίβολι, Ιταλία Ποτέντσα, Ιταλία Πάτρα, Ελλάδα Χερτόχενμπος, Ολλανδία Ραμάτ Γκαν, Ισραήλ Μπερντ, Αρμενία Μπάνια Λούκα, Βοσνία και Ερζεγοβίνη Сражение при Фокшанах. 1789 г.	Η Φωξάνη (ρουμ. Focşani) είναι η πρωτεύουσα Νομού Βράντσεα της Ρουμανίας, στις όχθες του Ποταμού Μίλκοβ, στην ιστορική περιοχή της Μολδαβίας. Γνωστή για την μάχη που διεξήχθη εκεί στις 21 Ιουλίου 1789, που αποτέλεσε μια από τις κυριότερες του Ρωσοτουρκικού πολέμου 1787-1792.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF%89%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B7
Συμπαγής χώρος	Ένα παράδειγμα ενός συμπαγούς χώρου είναι το κλειστό διάστημα [0,1] των πραγματικών αριθμών. Αν κάποιος διαλέξει έναν άπειρο αριθμό νούμερων διακριτών σημείων στο κλειστό διάστημα, τότε πρέπει να υπάρχει κάποιο σημείο συσσώρευσης στο εν λόγω διάστημα. Για παράδειγμα, η ακολουθία με μονούς όρους 1, 1/2, 1/3, 3/4, 1/5, 5/6, 1/7, 7/8, ... την παίρνουμε αυθαίρετα κοντά στο μηδέν, ενώ τους ζυγούς όρους τους παίρνουμε αυθαίρετα κοντά στο 1. Το δεδομένο παράδειγμα ακολουθίας δείχνει τη σημασία της συμπερίληψης των σημείων του [συνόρου] του διαστήματος, δεδομένου ότι τα οριακά σημεία πρέπει να είναι στον ίδιο τον χώρο: ένα ανοικτό (ή μισό-ανοιχτό) διάστημα πραγματικών αριθμών δεν είναι συμπαγής. Είναι επίσης σημαντικό ότι το διάστημα πρέπει να φράσσεται, δεδομένου ότι στο διάστημα [0, ∞) θα μπορούσε κανείς να επιλέξει την ακολουθία των σημείων 0, 1, 2, 3, ..., από τα οποία καμία υπακολουθία δεν παίρνει τελικά τιμές αυθαίρετα κοντά σε κάθε δεδομένο πραγματικό αριθμό. Σε δύο διαστάσεις, οι κλειστοί δίσκοι είναι συμπαγείς αφού για οποιονδήποτε άπειρο αριθμό σημείων που παίρνουμε από ένα δίσκο, κάποιο υποσύνολο αυτών των σημείων θα πρέπει να πάρει τιμές αυθαίρετα είτε κοντά σε ένα σημείο εντός του δίσκου, ή προς ένα σημείο στο σύνορο. Ωστόσο ένας ανοικτός δίσκος δεν είναι συμπαγής, επειδή μια ακολουθία σημείων μπορεί να τείνει στο σύνορο χωρίς να παίρνει τιμές αυθαίρετα κοντά σε οποιοδήποτε σημείο στο εσωτερικό. Ομοίως, οι σφαίρες είναι συμπαγείς, αλλά μια σφαίρα που της λείπει ένα σημείο δεν είναι συμπαγής αφού μια ακολουθία σημείων μπορεί να τείνει στο σημείο που λείπει, χωρίς να τείνει σε οποιοδήποτε σημείο μέσα στο χώρο. Οι γραμμές και τα επίπεδα δεν είναι συμπαγείς, αφού μπορεί κανείς να πάρει μια σειρά από σημεία που ισαπέχουν σε οποιαδήποτε κατεύθυνση χωρίς να πλησιάζει σε οποιοδήποτε σημείο. Η συμπάγεια γενικεύει πολλές σημαντικές ιδιότητες των κλειστών και φραγμένων διαστημάτων στη γραμμή των πραγματικών αριθμών. Δηλαδή διαστήματα της μορφής [a,b] για πραγματικούς αριθμούς a και b. Για παράδειγμα, κάθε συνεχής συνάρτηση ορίζεται σε ένα συμπαγή χώρο μέσα σε ένα διατεταγμένο σύνολο (με την τοπολογία σειρά) όπως η γραμμή των πραγματικών αριθμών είναι φραγμένη. Έτσι, αυτό που είναι γνωστό ως το θεώρημα της ακραίας τιμής του λογισμού γενικεύεται σε συμπαγείς χώρους. Με τον τρόπο αυτό, μπορεί κανείς να αποδείξει πολλά σημαντικά θεωρήματα στην κατηγορία των συμπαγών χώρων, που δεν συγκρατούν το γενικό πλαίσιο για τα μη-συμπαγή. Διάφοροι ορισμοί του συμπαγούς μπορεί να εφαρμοστούν, ανάλογα με το επίπεδο της γενικότητας. Ένα υποσύνολο του ευκλείδειου χώρου , ιδιαίτερα, λέγεται συμπαγές αν είναι κλειστό και φραγμένο. Αυτό συνεπάγεται, από το θεώρημα Bolzano-Weierstrass , ότι κάθε άπειρη ακολουθία από το σύνολο έχει μια υπακολουθία που συγκλίνει σε ένα σημείο εντός του συνόλου. Αυτό βοηθάει στην ιδέα της λήψης «μέτρων» σε ένα χώρο. Διάφορες ισοδύναμες έννοιες του συμπαγούς, όπως η διαδοχική συμπάγεια και την συμπάγεια του οριακού σημείου , μπορεί να αναπτυχθεί σε γενικούς μετρικούς χώρους. Σε γενικούς τοπολογικούς χώρους , οι διαφορετικές έννοιες της συμπαγούς δεν είναι ισοδύναμες, και η πιο χρήσιμη έννοια της συμπαγούς-αρχικά ονομαζόταν δισυμπάγεια-περιλαμβάνει τις οικογένειες των ανοικτών συνόλων που καλύπτουν το χώρο υπό την έννοια ότι κάθε σημείο του χώρου πρέπει να ευρίσκεται σε ορισμένα σύνολα μέσα στην οικογένεια. Συγκεκριμένα, ένας τοπολογικός χώρος είναι συμπαγής αν, κάθε φορά που μια συλλογή των ανοικτών συνόλων καλύπτει το χώρο, κάποια υποσυλλογή αποτελείται μόνο από πεπερασμένα ανοιχτά σύνολα που καλύπτουν επίσης τον χώρο. Αυτή η μορφή του συμπαγούς ισχύει και για κλειστά και για φραγμένα υποσύνολα του ευκλείδειου χώρου και είναι γνωστή ως το θεώρημα Heine-Borel. Η συμπάγεια, όταν ορίζεται με αυτόν τον τρόπο, συχνά επιτρέπει σε κάποιον να λάβει τις πληροφορίες που είναι γνωστό τοπικώς-σε μια γειτονιά του κάθε σημείο που ανήκει στο χώρο -και να επεκταθούν οι πληροφορίες σε παγκόσμιο επίπεδο σε όλο το χώρο. Ένα παράδειγμα του φαινομένου αυτού είναι το θεώρημα Dirichlet, το οποίο είχε αρχικά εφαρμοστεί από τον Heine, ότι η συνεχής συνάρτηση σε ένα συμπαγές διάστημα είναι ομοιόμορφα συνεχής: εδώ η συνέχεια είναι μια τοπική ιδιότητα της συνάρτησης, και ομοιόμορφη συνέχεια η αντίστοιχη παγκόσμια ιδιοτητα. Τυπικά, ένα τοπολογικό διάστημα X καλείται "συμπαγές" αν κάθε από τα ανοικτά καλύμματα του, έχει ένα πεπερασμένο υποκάλυμμα. Σε αντίθετη περίπτωση καλείται "μη-συμπαγές". Ρητά, αυτό σημαίνει ότι για κάθε αυθαίρετη συλλογή { U α } α ∈ A {\displaystyle \{U_{\alpha }\}_{\alpha \in A}} των ανοικτών υποσυνόλων του X τέτοια ώστε X = ⋃ α ∈ A U α , {\displaystyle X=\bigcup _{\alpha \in A}U_{\alpha },} υπάρχει ένα πεπερασμένο υποσύνολο J του A τέτοιο ώστε X = ⋃ i ∈ J U i . {\displaystyle X=\bigcup _{i\in J}U_{i}.} Ορισμένοι κλάδοι των μαθηματικών, όπως η αλγεβρική γεωμετρία, όπου τυπικά επηρεάστηκε από τη γαλλική σχολή του Bourbaki, χρησιμοποιούν τον όρο ψευδοσυμπαγές για τη γενική έννοια, και εξασφαλίζουν την έννοια του συμπαγούς για τοπολογικούς χώρους που είναι και Hausdorff και "ψευδοσυμπαγείς". Ένα συμπαγές σύνολο αναφέρεται μερικές φορές ως compactum, ο πληθυντικός του compacta. Ένα Κ υποσύνολο ενός τοπολογικού διάστηματος X καλείται συμπαγές εάν είναι συμπαγής στην επαγόμενη τοπολογία. Ρητά, αυτό σημαίνει ότι για κάθε αυθαίρετη συλλογή { U α } α ∈ A {\displaystyle \{U_{\alpha }\}_{\alpha \in A}} των ανοικτών υποσυνόλων του X τέτοια ώστε K ⊂ ⋃ α ∈ A U α , {\displaystyle K\subset \bigcup _{\alpha \in A}U_{\alpha },} υπάρχει ένα πεπερασμένο υποσύνολο J του A τέτοιο ώστε K ⊂ ⋃ i ∈ J U i . {\displaystyle K\subset \bigcup _{i\in J}U_{i}.} Τον 19ο αιώνα, πολλές διαφορετικές μαθηματικές ιδιότητες ήταν κατανοητό ότι αργότερα θα έπρεπε να θεωρηθούν ως συνέπειες της συμπάγειας. Από τη μία πλευρά, Bernard Bolzano (1817) γνώριζε ότι κάθε φραγμένη ακολουθία σημείων (για παράδειγμα, στη γραμμή ή στο επίπεδο) έχει μια υπακολουθία που θα πρέπει τελικά να πάρει τιμές αυθαίρετα κοντά σε κάποιο άλλο σημείο, που ονομάζεται οριακό σημείο. Η απόδειξη του Bolzano στηρίχθηκε στην μέθοδο της διχοτόμησης: η ακολουθία τοποθετείται σε ένα διάστημα που στη συνέχεια χωρίζεται σε δύο ίσα μέρη, και επιλέχθηκε ένα μέρος που περιέχει άπειρους όρους της ακολουθίας. Η διαδικασία θα μπορούσε στη συνέχεια να επαναληφθεί με τη διαίρεση του προκύπτοντος μικρότερου κλειστού διαστήματος σε όλο και μικρότερα τμήματα μέχρι να σταματήσει στο επιθυμητό οριακό σημείο. Η πλήρης σημασία του θεωρήματος του Bolzano, και η μέθοδος της απόδειξης, δεν θα εμφανιστούν παρά μετά από 50 χρόνια, όπου και ανακαλύφθηκε από τον Karl Weierstrass.Στη δεκαετία του 1880, κατέστη σαφές ότι τα αποτελέσματα παρόμοια με το θεώρημα των Bolzano-Weierstrass μπορούν να διατυπωθούν για τούς χώρους των συναρτήσεων παρά μόνο για αριθμούς ή για γεωμετρικά σημεία. Η ιδέα σχετικά με τις συναρτήσεις , όπως οι η ίδια δείχνει ένα γενικευμένο χώρο χρονολογείται από τις έρευνες του Giulio Ascoli και του Cesare Arzelà .Το αποκορύφωμα των ερευνών τους, το θεώρημα των Arzelà-Ascoli, ήταν μια γενίκευση του θεωρήματος των Bolzano-Weierstrass για τις οικογένειες των συνεχών συναρτήσεων , το ακριβές συμπέρασμα της ήταν ότι ήταν δυνατόν να εξαχθεί μια ομοιόμορφη συγκλίνουσα ακολουθία των συναρτήσεων από μια κατάλληλη οικογένεια συναρτήσεων. Το ομοιόμορφο όριο αυτής της ακολουθίας έπαιξε ακριβώς τον ίδιο ρόλο ως το "οριακό σημείο" του Bolzano. Προς την αρχή του εικοστού αιώνα, αποτελέσματα παρόμοια με εκείνα των Arzelà και Ascoli άρχισαν να συσσωρεύονται στην περιοχή των ολοκληρωτικών εξισώσεων, καθώς διερευνώνται από τον Χίλμπερτ και τον Erhard Schmidt. Για μια ορισμένη κατηγορία των συναρτήσεων του Green που προέρχονται από τις λύσεις των ολοκληρωτικών εξισώσεων, ο Schmidt είχε δείξει ότι μια ιδιότητα ανάλογη του θεωρήματος Arzelà-Ascoli που πραγματοποιήθηκε κατά την έννοια της μέσης σύγκλισης- ή σύγκλισης ,αυτό που αργότερα θα ονομαστεί ένας Hilbert χώρος. Αυτό οδήγησε τελικά στην έννοια του συμπαγή τελεστή ως ένα παρακλάδι της γενικής έννοιας ενός συμπαγούς χώρου. Ήταν ο Maurice Fréchet ο οποίος, στο 1906, έχει αποστάξει την ουσία της ιδιότητας του Bolzano-Weierstrass και επινόησε τον όρο συμπάγεια για να αναφερθεί στο γενικό φαινόμενο. Ωστόσο, μια διαφορετική έννοια της συμπάγειας είχε σιγά-σιγά αναδειχθεί στα τέλη του 19ου αιώνα από τη μελέτη του συνεχές, η οποία θεωρήθηκε ως θεμελιώδους σημασίας για την αυστηρή διατύπωση της ανάλυσης. Το 1870, ο Έντουαρτ Χάινε έδειξε ότι μια συνεχής συνάρτηση που ορίζεται σε ένα κλειστό και φραγμένο διάστημα είναι στην πραγματικότητα ομοιόμορφα συνεχής. Κατά τη διάρκεια της απόδειξης, έκανε χρήση ενός λήμματος που από οποιαδήποτε αριθμήσιμο κάλυμμα του διαστήματος από μικρότερα ανοιχτά διαστήματα, ήταν δυνατό να επιλέξει έναν πεπερασμένο αριθμό που επίσης το κάλυπτε. Η σημασία αυτού του λήμματος αναγνωρίστηκε από τον Émile Borel (1895), και ήταν γενικευμένη σε αυθαίρετες συλλογές διαστημάτων από τον Pierre Cousin (1895) και τον Henri Lebesgue (1904). Το θεώρημα Heine-Borel, καθώς το αποτέλεσμα είναι πλέον γνωστό, είναι μια άλλη ειδική ιδιότητα που κατέχεται από κλειστά και φραγμένα σύνολα των πραγματικών αριθμών. Αυτή η ιδιότητα ήταν σημαντική, διότι επέτρεψε το πέρασμα από την τοπική ιδιότητα για ένα σύνολο (όπως η συνέχεια της συνάρτησης) στη σφαιρική ιδιότητα σχετικά με το σύνολο (όπως η ομοιόμορφη συνέχεια μιας συνάρτησης). Αυτό το αίσθημα εκφράζεται από Lebesgue (1904), ο οποίος το εκμεταλλεύτηκε για την ανάπτυξη του ολοκληρώματος Lebesgue. Τελικά, η ρωσική σχολή της γενικής τοπολογίας, υπό τη διεύθυνση του Pavel Alexandrov και του Pavel Urysohn, που διατυπώθηκε από τη συμπάγεια των Heine-Borel με έναν τρόπο που θα μπορούσε να εφαρμοστεί στη σύγχρονη έννοια ενός τοπολογικού χώρου. Ο Alexandrov Urysohn(1929) έδειξε ότι η προηγούμενη έκδοση της συμπάγειας λόγω του Fréchet, που σήμερα ονομάζεται (σχετική) ακολουθιακά συμπαγής, υπό κατάλληλες συνθήκες, ακολουθούμενη από την έκδοση της συμπάγειας που διαμορφώθηκε από την άποψη της ύπαρξης των πεπερασμένων υπο-καλυμμάτων. Ήταν αυτή η έννοια της συμπάγειας που έγινε κυρίαρχη, γιατί δεν ήταν μόνο μια ισχυρότερη ιδιότητα, αλλά θα μπορούσε να διαμορφωθεί σε ένα γενικότερο περιβάλλον με ελάχιστα πρόσθετα τεχνικά μηχανήματα, καθώς στηρίχθηκε μόνο στη δομή των ανοικτών συνόλων σε ένα χώρο. Κάθε πεπερασμένος τοπολογικός χώρος, συμπεριλαμβανομένου του κενού συνόλου, είναι συμπαγής. Ελαφρώς γενικότερα, κάθε χώρος με μια πεπερασμένη τοπολογία (πολλά πεπερασμένα ανοιχτά σύνολα) είναι συμπαγής. Αυτό περιλαμβάνει ιδίως την τετριμμένη τοπολογία. Κάθε χώρος που φέρει την συμπεπερασμένη τοπολογία είναι συμπαγής. Κάθε τοπικά συμπαγής Hausdorff χώρος μπορεί να μετατραπεί σε ένα συμπαγή χώρο, με την προσθήκη ενός ενιαίου σημείου σε αυτό, μέσω της Alexandroff συμπαγοποίησης με ένα σημείο. Η συμπαγοποίηση με ένα σημείο R είναι ομοιόμορφη στο κύκλο S1; ,η συμπαγοποίηση με ένα σημείο R2 είναι ομοιόμορφη στη σφαίρα S2. Με τη χρήση της συμπαγοποίησης με ένα σημείο, κάποιος μπορεί επίσης να κατασκευάσει εύκολα συμπαγείς χώρους που δεν είναι Hausdorff, ξεκινώντας με ένα μη-Hausdorff χώρο. Η δεξιά τοπολογία διαταγής (right order topology) ή αριστερή τοπολογία διαταγής (left order topology) για κάθε φραγμένη ομάδα συνολικής διαταγής (totally ordered set) είναι συμπαγής. Ειδικότερα, ο χώρος Sierpinski είναι συμπαγής. R, που φέρει το κατώτερο όριο τοπολογίας ικανοποιεί την ιδιότητα ότι κανένα αναρίθμητα σύνολο δεν είναι συμπαγής. Στη συναριθμήσιμη τοπολογια (cocountable topology) για R (ή οποιοδήποτε αναρίθμητες ομάδες ), κανένα άπειρο σύνολο δεν είναι συμπαγής. Κανένα από τα κενά στα προηγούμενα δύο παραδείγματα δεν είναι τοπικά συμπαγές αλλά και οι δύο εξακολουθούν να είναι Lindelöf Το κλειστό μοναδιαίο διάστημα [0,1] είναι συμπαγές. Αυτό προκύπτει από τo θεώρημα Heine-Borel. Το ανοικτό διάστημα (0,1) δεν είναι συμπαγές: το ανοιχτό κάλυμμα ( 1 n , 1 − 1 n ) {\displaystyle \left({\frac {1}{n}},1-{\frac {1}{n}}\right)} Για n=3,4,... δεν έχει πεπερασμένο υποκάλυμμα. Ομοίως, το σύνολο των ρητών αριθμών στο κλειστό διάστημα [0,1] δεν είναι συμπαγές: τα σύνολα των ρητών αριθμών στα μεσοδιαστήματα [ 0 , 1 π − 1 n ] and [ 1 π + 1 n , 1 ] {\displaystyle \left[0,{\frac {1}{\pi }}-{\frac {1}{n}}\right]\ {\text{and}}\ \left[{\frac {1}{\pi }}+{\frac {1}{n}},1\right]} Καλύπτουν το σύνολο των ρητών στο [0, 1] για n=4,5,... αλλά για την κάλυψη αυτή δεν έχει μια πεπερασμένη υποκάλυψη. (Σημειώστε ότι τα σύνολα είναι ανοιχτά στην τοπολογία του υποχώρου , ακόμη κι αν δεν έχουν ανοίξει ως υποσύνολα του R.)Το σύνολο R όλων των πραγματικών αριθμών δεν είναι συμπαγές, καθώς υπάρχει μια κάλυψη των ανοικτών διαστημάτων που δεν έχουν πεπερασμένη υποκάλυψη. Για παράδειγμα, διαστήματα (n-1,n+1) , όπου n παίρνει όλες τις ακέραιες τιμές στο Z, κάλυμμα R, αλλά δεν υπάρχει πεπερασμένη υποκάλυψη. Γενικότερα, συμπαγείς ομάδες, όπως η ορθογώνια ομάδα (orthogonal group) είναι συμπαγείς, ενώ οι ομάδες όπως μία γενική γραμμική ομάδα (general linear group) δεν είναι. Για κάθε φυσικό αριθμό n, η n-σφαίρα είναι συμπαγής. Και πάλι από το θεώρημα Heine-Borel, η κλειστή μοναδιαία μπάλα κάθε πεπερασμένης διάστασης χώρου νόρμας διανυσμάτων (normed vector space) είναι συμπαγής. Αυτό δεν είναι αληθές για άπειρες διαστάσεις. Στην πραγματικότητα, ένας norm διανυσματικός χώρος είναι πεπερασμένων διαστάσεων αν και μόνο αν η κλειστή μοναδιαία μπάλα του χώρου είναι συμπαγής. Από την άλλη πλευρά, η κλειστή μοναδιαία μπάλα του διπλού norm χώρου είναι συμπαγής για την ασθενή-* τοπολογία. (Θεώρημα Alaoglu) Τα σύνολα του Cantor είναι συμπαγή. Στην πραγματικότητα, κάθε συμπαγής μετρικός χώρος είναι μια συνεχής εικόνα του συνόλου Cantor. Δεδομένου ότι οι ''p''-adic ακέραιοι είναι ομοιόμορφοι στο σύνολο Cantor, αποτελούν ένα συμπαγές σύνολο. Εξετάστε το σύνολο Κ όλων των συναρτήσεων f : R → [0,1] από τη γραμμή των πραγματικών αριθμών στο κλειστό μοναδιαίο διάστημα, και να ορίσετε μια τοπολογία στο K έτσι ώστε μια σειρά { f n } {\displaystyle \{f_{n}\}} στην Κ συγκλίνει προς f ∈ K {\displaystyle f\in K} εάν και μόνο εάν { f n ( x ) } {\displaystyle \{f_{n}(x)\}} συγκλίνει προς την κατεύθυνση f (Χ) για όλους τους πραγματικούς αριθμούς Χ. Υπάρχει μόνο μία τέτοια τοπολογία. Καλείται το τοπολογία της σημειακής σύγκλισης(topology of pointwise convergence ). Στη συνέχεια,Κ είναι μια συμπαγής τοπολογικός χώρος. Αυτό προκύπτει από το θεώρημα Tychonoff. Εξετάστε το σύνολο Κ όλων των συναρτήσεων f : [0,1] → [0,1] που ικανοποιούν την συνθήκη Lipschitz \|f(x) − f(y)\| ≤ \|x − y\| για όλους x, y ∈ [0,1]. Εξετάστε για Κ τη μετρική που προκαλείται από την ομοιόμορφη απόσταση d ( f , g ) = sup x ∈ [ 0 , 1 ] \| f ( x ) − g ( x ) \| . {\displaystyle d(f,g)=\sup _{x\in [0,1]}\|f(x)-g(x)\|.} Έπειτα από το θεώρημα Arzelà-Ascoli ο χώρος Κ είναι συμπαγής.Το φάσμα από τον φραγμένο γραμμικό φορέα (bounded linear orerator) για τon χώρο Banach είναι ένα μη κενό συμπαγές υποσύνολο του μιγαδικού αριθμού 'C' . Αντιστρόφως, κάθε συμπαγές υποσύνολο C προκύπτει με τον τρόπο αυτό, ως το φάσμα κάποιου φραγμένου γραμμικού φορέα. Για παράδειγμα, ένας διαγώνιος φορέας στον χώρο Hilbert ℓ 2 {\displaystyle \ell ^{2}} μπορεί να έχει οποιοδήποτε συμπαγές μη κενό υποσύνολο του C όπως το φάσμα. Το φάσμα από τον αντιμεταθετικό δακτύλιο με τη τοπολογία Zariski (δηλαδή, το σύνολο όλων των πρώτων παραγόντων) είναι συμπαγής, αλλά ποτέ χώρος Hausdorff(εκτός από ασήμαντες περιπτώσεις). Στην αλγεβρική γεωμετρία, όπως τοπολογικοί χώροι αποτελούν παραδείγματα των συστημάτων, ψευδο-συμπάγειας (quasi-compact) ,ψευδο-(quasi), αναφερόμενος στη μη Hausdorff φύση της τοπολογίας. To φάσμα μιας άλγεβρας Boole είναι συμπαγές, γεγονός το οποίο αποτελεί μέρος του θεωρήματος εκπροσώπησης Stone. Stone χώροι , συμπαγείς εντελώς αποκομμένοι χώροι Hausdorff, αποτελούν το αφηρημένο πλαίσιο στο οποίο αυτά τα φάσματα έχουν μελετηθεί. Τέτοιοι χώροι είναι επίσης χρήσιμοι στη μελέτη των υπερ-πεπερασμένων ομάδων (profinite groups) . Η δομή του χώρου μιας αντιμεταθετικής ενωτικής άλγεβρας Banach είναι ένας συμπαγής χώρος Hausdorff. Ο κύβος Hilbert είναι συμπαγής, και πάλι συνέπεια του θεωρήματος Tychonoff . Η υπερ-πεπερασμένη ομάδα (π.χ., Galois ομάδα) είναι συμπαγής. Μερικές θεωρήματα που σχετίζονται με την πυκνότητα (βλ. γλωσσάριο της τοπολογίας για τους ορισμούς): Η συνεχής εικόνα ενός συμπαγούς χώρου είναι συμπαγής Η αντίστροφη εικόνα ενός συμπαγούς χώρου κάτω από μια γνήσια απεικόνιση είναι συμπαγής. Το θεώρημα ακραίας τιμής: μια συνεχής πραγματική συνάρτηση σε ένα μη κενό συμπαγή χώρο οριοθετείται από πάνω και επιτυγχάνει supremum . (ελαφρώς γενικότερα, αυτό ισχύει για μια πάνω ημισυνεχής συνάρτηση.) Ένα κλειστό υποσύνολο ενός συμπαγούς χώρου είναι συμπαγής. Μια ένωση πεπερασμένων συμπαγών συνόλων είναι συμπαγής. Ένα μη κενό συμπαγές υποσύνολο από πραγματικούς αριθμούς έχει ένα μεγαλύτερο στοιχείο και ένα τουλάχιστον στοιχείο. Το γινόμενο από κάθε συλλογή των συμπαγών χώρων είναι συμπαγής. (Θεώρημα Tychonoff , το οποίο είναι ισοδύναμο με το αξίωμα επιλογής) Κάθε τοπολογικός χώρος Χ είναι ένας ανοικτός πυκνός υποχώρος από ένα συμπαγές χώρο που έχει το πολύ μία μονάδα περισσότερο από ό, τι X, από την συμπαγοποίηση με ένα σημείο του Alexandroff. Με την ίδια κατασκευή, κάθε τοπικά συμπαγείς Hausdorff χώρος Χ είναι ένας ανοικτός πυκνός υπόχωρος ενός συμπαγούς χώρου Hausdorff έχει το πολύ μία μονάδα περισσότερο από ό,τι X. Χ είναι μια απλή διαταγή (simply ordered) που διαθέτει η τοπολογία διαταγής (order topology). Στη συνέχεια,Χ είναι συμπαγής αν και μόνο αν Χ είναι ένα πλήρες πλέγμα (δηλαδή όλα τα υποσύνολα έχουν suprema και Infima).Χαρακτηριστικά της συμπάγειαςΈχοντας το αξίωμα της επιλογής, τα επόμενα είναι ισοδύναμα. Ένας τοπολογικός χώρος Χ είναι συμπαγής. Κάθε ανοικτή κάλυψη του X έχει ένα πεπερασμένη υποκάλυψη. X έχει μια υπο-βάση, έτσι ώστε κάθε κάλυψη του χώρου από τα μέλη της υπο-βάσης έχει μια πεπερασμένη υποκάλυψη (θεώρημα υπό-βασης του Alexander) Κάθε συλλογή των κλειστών υποσυνόλων του X με την πεπερασμένη ιδιότητα τομής έχει μη κενή τομή. Κάθε δίκτυο στο X έχει ένα σύγκλινον υποδίκτυο (βλ. το άρθρο για δίχτυα για την απόδειξη). Κάθε φίλτρο στο X έχει μια συγκλίνουσα εκλέπτυνση. Κάθε υπερφίλτρο στο X συγκλίνει σε ένα τουλάχιστον σημείο. Κάθε άπειρο υποσύνολο του X έχει ένα πλήρες σημείο συσσώρευσης Ευκλείδειος χώροςΓια κάθε υποσύνολο Α του ευκλείδειου χώρου Rn, τα ακόλουθα είναι ισοδύναμα: Α είναι συμπαγής. Κάθε ακολουθία στο Α έχει συγκλίνουσα υποακολουθία, της οποίας το όριο βρίσκεται στο A. Κάθε άπειρο υποσύνολο του Α έχει τουλάχιστον ένα οριακό σημείο στο A. Α είναι κλειστό και φραγμένο (Heine-Borel θεώρημα). Α είναι πλήρης και ολικά φραγμένο.Στην πράξη, η κατάσταση (5) είναι πιο εύκολο να εξακριβωθεί, για παράδειγμα, ένα κλειστό διάστημα ή κλειστή n-μπάλα. Σημειώστε ότι, σε ένα μετρικό χώρο, κάθε συμπαγές υποσύνολο είναι κλειστό και φραγμένο. Ωστόσο, το αντίθετο μπορεί να αποτύχει σε μη-Ευκλείδεια R n. Για παράδειγμα, η γραμμή των πραγματικών αριθμών εξοπλισμένη με την διακριτή τοπολογία είναι κλειστή και φραγμένη αλλά δεν είναι συμπαγής, όπως η συλλογή όλων των μονήρων σημείων του χώρου είναι ένα ανοικτό κάλυμμα το οποίο δεν δέχεται καμία πεπερασμένη υποκάλυψη. Μετρικοί χώροιΈνας μετρικός χώρος (ή ομοιόμορφο διάστημα) είναι συμπαγής αν και μόνο αν είναι πλήρης και ολικά φραγμένη Αν ο μετρικός χώρος X είναι συμπαγής και μια ανοικτή κάλυψη του Χ είναι δεδομένη, τότε υπάρχει ένας αριθμός δ> 0 τέτοια ώστε κάθε υποσύνολο X του διαμέτρου <δ περιέχεται σε κάποιο μέλος του καλύμματος. (Λήμμα το νούμερο του Lebesgue) Κάθε συμπαγής μετρικός χώρος είναι διαχωρίσιμος. Ένας μετρικός χώρος (ή γενικότερα κάθε πρώτο αριθμήσιμο ομοιόμορφο διάστημα) είναι συμπαγής αν και μόνο αν κάθε ακολουθία στο χώρο έχει μια συγκλίνουσα υπακολουθία. (ακολουθιακά συμπαγές)Hausdorff χώροιΈνα συμπαγές υποσύνολο του Hausdorff χώρου είναι κλειστό .Γενικότερα, τα συμπαγή σύνολα μπορούν να διαχωριστούν από ανοικτά σύνολα: αν Κ 1και Κ 1 είναι συμπαγής και ασυνεχής, υπάρχουν ασύνδετα ανοιχτά σύνολα U1 και U2 έτσι ώστε K 1 ⊂ U 1 {\displaystyle K_{1}\subset U_{1}} and K 2 ⊂ U 2 {\displaystyle K_{2}\subset U_{2}} . Έτσι ο συμπαγής χώρος Hausdorff είναι κανονικός. Δύο συμπαγείς χώροι Hausdorff X1 και X2 είναι ομοιόμορφοι αν και μόνο αν οι δακτύλιοι συνεχών πραγματικών συναρτήσεων C(X1) και C(X2) είναι ισομορφικά. (θεώρημα Gelfand-Naimark) ιδιότητες του χώρου Banach των συνεχών συναρτήσεων σε συμπαγή χώρο Hausdorff είναι κεντρικής σημασίας για την αφηρημένη ανάλυση. Κάθε συνεχής απεικόνιση από έναν συμπαγή χώρο σε ένα χώρο Hausdorff είναι κλειστή και κατάλληλη (δηλαδή, η αντίστροφη εικόνα ενός συμπαγούς συνόλου είναι συμπαγές.) Ειδικότερα, κάθε συνεχής ισομορφική απεικόνιση από έναν συμπαγή χώρο σε ένα χώρο Hausdorff είναι ένας ομομορφισμός Ένας τοπολογικός χώρος μπορεί να ενσωματωθεί σε έναν συμπαγή χώρο Hausdorff αν και μόνο αν είναι ένας χώρος Tychonoff.Χαρακτηρισμός από συνεχείς συναρτήσειςΑς Χ είναι ένας τοπολογικός χώρος και C (Χ), ο δακτύλιος των πραγματικών συνεχών συναρτήσεων στο X. Για κάθε p∈Χ, ο υπολογισμός της απεικόνισης ev p : C ( X ) → R {\displaystyle \operatorname {ev} _{p}:C(X)\to \mathbf {R} } δίνεται από evp(f)=f(p) είναι ένας ομομορφισμός δακτυλίων. Ο πυρήνας της evp είναι ένα μέγιστο ιδεώδες, δεδομένου ότι το ολοκληρωτικό υπόλοιπο C(X)/ker evp είναι το πεδίο των πραγματικών αριθμών, από το πρώτο θεώρημα ισομορφισμών. Ένας τοπολογικός χώρος Χ είναι ψευδο-συμπαγές αν και μόνο αν κάθε μέγιστο ιδεώδες στο C (Χ) έχει ολοκληρωτικό υπόλοιπο τους πραγματικούς αριθμούς. Για πλήρως ομαλούς χώρους, αυτό είναι ισοδύναμο με κάθε μέγιστο ιδεώδες οτι είναι ο πυρήνας μιας ομοιομορφικής απεικόνισης .Όμως,υπάρχουν ψευδο-συμπαγής χώροι που δεν είναι συμπαγής. Σε γενικές γραμμές, για τους μη-ψευδοσυμπαγής χώρους υπάρχουν πάντα μέγιστα ιδεώδη m σε C (Χ) έτσι ώστε το ολοκληρωτικό υπόλοιπο C (Χ)/m είναι ένας (μη-Αρχιμήδειος) υπερ-πραγματικό πεδίο. Το πλαίσιο της μη τυπικής ανάλυσης επιτρέπει τον παρακάτω εναλλακτικό χαρακτηρισμό του συμπαγούς: ένας τοπολογικός χώρος Χ είναι συμπαγής αν και μόνο αν κάθε σημείο x της φυσικής προέκτασης X είναι απείρως κοντά σε ένα σημείο Χ0 της "Χ (ακριβέστερα, x περιέχεται στην Μονάδα του Χ0). Υπάρχει ένας αριθμός από τοπολογικές ιδιότητες οι οποίες είναι ισοδύναμες με αυτές της συμπάγειας στους μετρικούς χώρους, αλλά είναι σε γενικές γραμμές άνισες σε τοπολογικούς χώρους. Αυτό περιλαμβάνει τα ακόλουθα. Διαδοχική συμπάγεια: Κάθε ακολουθία έχει συγκλίνουσα υπακολουθία. Αριθμήσιμη συμπάγεια: Κάθε αριθμήσιμο ανοικτό κάλυμμα έχει μια πεπερασμένη υποκάλυψη. (Ή, ισοδύναμα, κάθε άπειρο υποσύνολο έχει ένα ω-σημείο συσσώρευσης.) Ψευδο- συμπάγεια: Κάθε συνεχής συνάρτηση πραγματικών τιμών στο χώρο φράσσεται. Οριακό σημείο συμπάγεια: Κάθε άπειρο υποσύνολο έχει ένα οριακό σημείο.Ενώ όλες αυτές οι συνθήκες είναι ισοδύναμες για μετρικούς χώρους, σε γενικές γραμμές έχουμε τις εξής συνέπειες: Οι συμπαγείς χώροι είναι αριθμήσιμα συμπαγείς. Διαδοχικά συμπαγής χώροι είναι αριθμήσιμα συμπαγείς. Αριθμήσιμοι συμπαγής χώροι είναι ψευδο-συμπαγείς και ασθενώς αριθμήσιμοι συμπαγές.Δεν είναι κάθε αριθμήσιμος συμπαγής χώρος συμπαγής. Ένα παράδειγμα δίνεται από την πρώτο μη-αριθμήσιμο διατακτικό αριθμό(first uncountable ordinal) με την τοπολογία διαταγής. Δεν είναι κάθε συμπαγής χώρο διαδοχικά συμπαγής. Ένα παράδειγμα δίνεται από 2 [0,1], με το γινόμενο της τοπολογίας (Scarborough & Stone 1966, Example 5.3). Ένας μετρικός χώρος ονομάζεται προ-συμπαγής ή ολικά φραγμένος αν υπάρχει ακολουθία που έχει μια ακολουθία Cauchy. Αυτό μπορεί να γενικευθεί σε ομοιόμορφα διαστήματα. Για πλήρεις μετρικούς χώροι αυτό είναι ισοδύναμο με τη συμπάγεια. Δείτε σχετικά συμπαγή για την τοπολογική έκδοση. Μια άλλη σχετική έννοια η οποία (με τους περισσότερους ορισμούς) είναι απολύτως ασθενέστερη από τη συμπάγεια είναι τοπική συμπάγεια Οι γενικεύσεις του συμπαγούς περιλαμβάνουν H-κλειστά και την ιδιότητα του να είναι μια H-ομάδα σε ένα γονικό χώρο. Ένας χώρος Hausdorff είναι H-κλειστό αν κάθε ανοικτό κάλυμμα έχει μια πεπερασμένη υποοικογένεια των οποίων η ένωσή τους είναι πυκνή. Ότι λέμε X είναι μια H-ομάδα Z αν κάθε κάλυψη του Χ με ανοιχτά σύνολα Ζ έχει μια πεπερασμένη υποοικογένεια των οποίων Z η κλειστότητα περιέχει το Χ. Alexandrov, Pavel; Urysohn, Pavel (1929), «Mémoire sur les espaces topologiques compacts», Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen te Amsterdam, Proceedings of the section of mathematical sciences 14 . Arkhangel'skii, A.V.; Fedorchuk, V.V. (1990), «The basic concepts and constructions of general topology», General topology I, Encyclopedia of the Mathematical Sciences, 17, Springer, ISBN 978-0-387-18178-3 . Arkhangel'skii, A.V. (2001), «Compact space», στο: Hazewinkel, Michiel, επιμ., Encyclopedia of Mathematics, Springer, ISBN 978-1-55608-010-4, http://www.encyclopediaofmath.org/index.php?title=C/c023530 . Bolzano, Bernard (1817), Rein analytischer Beweis des Lehrsatzes, daß zwischen je zwey Werthen, die ein entgegengesetzes Resultat gewähren, wenigstens eine reelle Wurzel der Gleichung liege, Wilhelm Engelmann, http://books.google.com/?id=EoW4AAAAIAAJ&dq=%22Rein%20analytischer%20Beweis%20des%20Lehrsatzes%22&pg=PA2-IA3#v=onepage&q= (Purely analytic proof of the theorem that between any two values which give results of opposite sign, there lies at least one real root of the equation). Borel, Émile (1895), «Sur quelques points de la théorie des fonctions», Annales Scientifiques de l'École Normale Supérieure, 3 12: 9–55, http://www.numdam.org/numdam-bin/item?id=ASENS_1895_3_12__9_0 Boyer, Carl B. (1959), The history of the calculus and its conceptual development, New York: Dover Publications . Arzelà, Cesare (1895), «Sulle funzioni di linee», Mem. Accad. Sci. Ist. Bologna Cl. Sci. Fis. Mat. 5 (5): 55–74 . Arzelà, Cesare (1882–1883), «Un'osservazione intorno alle serie di funzioni», Rend. Dell' Accad. R. Delle Sci. Dell'Istituto di Bologna: 142–159 . Ascoli, G. (1883–1884), «Le curve limiti di una varietà data di curve», Atti della R. Accad. Dei Lincei Memorie della Cl. Sci. Fis. Mat. Nat. 18 (3): 521–586 . Fréchet, Maurice (1906), «Sur quelques points du calcul fonctionnel», Rendiconti del Circolo Matematico di Palermo 22 (1): 1–72, doi:10.1007/BF03018603 . Gillman, Leonard; Jerison, Meyer (1976), Rings of continuous functions, Springer-Verlag . Kelley, John (1955), General topology, Graduate Texts in Mathematics, 27, Springer-Verlag . Kline, Morris (1972), Mathematical thought from ancient to modern times (3rd έκδοση), Oxford University Press (δημοσιεύθηκε 1990), ISBN 978-0-19-506136-9, https://archive.org/details/mathematicalthou00klin . Lebesgue, Henri (1904), Leçons sur l'intégration et la recherche des fonctions primitives, Gauthier-Villars, http://books.google.com/?id=VfUKAAAAYAAJ&dq=%22Lebesgue%22%20%22Le%C3%A7ons%20sur%20l'int%C3%A9gration%20et%20la%20recherche%20des%20fonctions%20...%22&pg=PA1#v=onepage&q= . Robinson, Abraham (1996), Non-standard analysis, Princeton University Press, MR 0205854, ISBN 978-0-691-04490-3 . Scarborough, C.T.; Stone, A.H. (1966), «Products of nearly compact spaces», Transactions of the American Mathematical Society (Transactions of the American Mathematical Society, Vol. 124, No. 1) 124 (1): 131–147, doi:10.2307/1994440 . Steen, Lynn Arthur; Seebach, J. Arthur Jr. (1995), Counterexamples in Topology (Dover reprint of 1978 έκδοση), Berlin, New York: Springer-Verlag, ISBN 978-0-486-68735-3 planetmath: Countably compact Sundström, Manya Raman (2010). «A pedagogical history of compactness». arXiv:1006.4131v1 [math.HO]. Σε αυτό το λήμμα έχει προστεθεί περιεχόμενο από το Examples of compact spaces στο PlanetMath, το οποίο είναι διαθέσιμο με άδεια CC-BY-SA	Στα μαθηματικά, ειδικά στη γενική τοπολογία και στη μετρική τοπολογία, ένας συμπαγής χώρος είναι ένας μαθηματικός τοπολογικός χώρος στον οποίο κάθε άπειρη ακολουθία των σημείων που διαλέξαμε από το χώρο πρέπει τελικά να τον πάρουμε αυθαίρετα κοντά σε κάποιο σημείο του χώρου. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές έννοιες της πληρότητας, σημειώνεται κατωτέρω, οι οποίες είναι ισοδύναμες σε καλές περιπτώσεις. Η έκδοση που μόλις περιγράφηκε είναι γνωστή ως διαδοχική συμπάγεια. Το θεώρημα Bolzano-Weierstrass δίνει μια αντίστοιχη συνθήκη για τη διαδοχική συμπάγεια κατά την εξέταση των υποσυνόλων του ευκλείδειου χώρου: ένα σύνολο είναι συμπαγές αν και μόνο αν είναι κλειστό και φραγμένο. Τα παραδείγματα περιλαμβάνουν ένα κλειστό διάστημα ή ένα ορθογώνιο. Έτσι, αν κάποιος επιλέξει έναν άπειρο αριθμό σημείων στο κλειστό μοναδιαίο διάστημα), ορισμένα από αυτά τα σημεία πρέπει να τα πάρουμε αυθαίρετα κοντά σε κάποιο πραγματικό αριθμό σε αυτό το χώρο. Για παράδειγμα, ορισμένοι από τους αριθμούς 1/2, 4/5, 1/3, 5/6, 1/4, 6/7, ... τους παίρνουμε αυθαίρετα κοντά στο μηδέν. (Επίσης, μερικοί τους παίρνουν αυθαίρετα κοντά στο 1.) Σημειώνεται ότι το ίδιο σύνολο των σημείων δεν θα έχουν, ως ένα σημείο συσσώρευσης, οποιοδήποτε σημείο ενός ανοικτού μοναδιαίου διαστήματος,ως εκ τούτου,αυτός ο χώρος δεν μπορεί να είναι συμπαγής. Ο Ευκλείδειος χώρος μόνος του δεν είναι συμπαγής, δεδομένου ότι δεν οριοθετείται. Συγκεκριμένα, θα μπορούσε κανείς να επιλέξει την ακολουθία των σημείων 0, 1, 2, 3, ..., της οποίας καμία υπο-ακολουθία δεν παίρνουμε τελικά αυθαίρετα κοντά σε κάθε δεδομένο πραγματικό αριθμό. Εκτός από τα κλειστά και φραγμένα υποσύνολα του Ευκλείδιου χώρο, χαρακτηριστικά παραδείγματα των συμπαγών χώρων περιλαμβάνουν χώρους που δεν αποτελούνται από γεωμετρικά σημεία, αλλά από συναρτήσεις. Ο όρος συμπάγειας εισήχθη στα μαθηματικά από τον Maurice Fréchet το 1906 ως απόσταξη αυτής της έννοιας. Συμπαγές σε αυτή τη γενικότερη κατάσταση παίζει έναν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στην μαθηματική ανάλυση, επειδή πολλά κλασικά και σημαντικά θεωρήματα της ανάλυσης του 19ου αιώνα, όπως το θεώρημα ακραίας τιμής, είναι εύκολα γενικευμένη σε αυτή την κατάσταση. Μια τυπική εφαρμογή παράχθηκε από το θεώρημα της Arzelà-Ascoli, και ιδίως η ύπαρξη του θεωρήματος Peano, όπου κάποιος είναι σε θέση να συμπεράνει την ύπαρξη μιας συνάρτησης με κάποιες απαιτούμενες ιδιότητες ως οριακή περίπτωση κάποιων πιο στοιχειώδη κατασκευών. Διάφορες ισοδύναμες έννοιες του συμπαγούς, συμπεριλαμβανομένου τη διαδοχική συμπάγεια και την συμπάγεια του οριακού σημείου, μπορεί να αναπτυχθεί στους γενικούς μετρικούς χώρους. Στους γενικούς τοπολογικούς χώρους οι διαφορετικές έννοιες της συμπάγειας δεν είναι απαραίτητα ισοδύναμες, και η πιο χρήσιμη έννοια, εισήχθη από τον Pavel Alexandrov και τον Pavel Urysohn το 1929,η οποία προϋποθέτει την ύπαρξη ορισμένων πεπερασμένων οικογενειών των ανοικτών συνόλων που καλύπτουν το χώρο με την αίσθηση ότι κάθε σημείο του χώρου πρέπει να βρίσκεται σε ένα σύνολο που περιέχεται στην οικογένεια. Αυτός ο πιο λεπτός ορισμός εμφανίζει τους συμπαγές χώρους ως πεπερασμένα σύνολα. Σε χώρους που είναι συμπαγής σε αυτήν την τελευταία έννοια , είναι συχνά δυνατό να επιδιορθώσει από κοινού τις πληροφορίες που βρίσκονται τοπικώς-δηλαδή, σε μια γειτονιά του κάθε σημείου-σε αντίστοιχες δηλώσεις που κατέχουν όλο το χώρο, και πολλά θεωρήματα είναι αυτού του χαρακτήρα.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%AE%CF%82_%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%BF%CF%82
Στενό Αρκαδίας	Το Στενό είναι ένα όμορφο και πράσινο χωριό της Μαντινείας, 6 χιλ. την Τρίπολη. Είναι χτισμένο στους πρόποδες του όρους Κτενιάς στην είσοδο του λεκανοπέδιου της Μαντινείας και βρίσκεται πάνω στον παλιό δρόμο Τρίπολης - Αργους. Από το χωριό περνά επίσης η σιδηροδρομική γραμμή Αθηνών - Τρίπολης - Καλαμάτας. Από το Στενό ένας δρόμος οδηγεί στα χωριά της Τεγέας (με πρώτο το χωριό Λιθοβούνια), ένας άλλος στο χωριό Παρθένι, ενώ ένας τρίτος στο Νεοχώρι και στη μονή των Βαρσών. Είναι κεφαλοχώρι της ευρύτερης περιοχής από παλιά. Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία και κτηνοτροφία. Η περιοχή είναι κατάφυτη και περιέχει πολλές γεωργικές εκμεταλεύσεις. Τα σπουδαιότερα αγροτικά προϊόντα είναι πατάτες, σκόρδα, κηπουρικά και οπωρικά. Η ευρύτερη περιοχή είναι φημισμένη για το εξαιρετικό κρασί που παράγει. Στην ωραία διαμορφωμένη πλατεία του χωριού, δίπλα στο δρόμο για την Τρίπολη, είναι η ενοριακή εκκλησία. Κοντά υπάρχουν καφενεία και ταβέρνες. Στη δεκαετία του 1980 αποκαλύφθηκαν, δίπλα στο σιδηροδρομικό σταθμό,τέσσερεις θερμομεταλλουργικοί κλίβανοι και εγκατάστασεις πλυντηρίων μεταλλουργίας, στην περιοχή της Κοινότητας Στενού. Οι εγκαταστάσεις ήρθαν στο φως από τις ανασκαφές του Εφόρου Αρχαιοτήτων Δρ. Θ. Σπυρόπουλου. Η χρονολόγησή τους, με τις μεθόδους του αρχαιομαγνητισμού και τα αρχαιολογικά δεδομένα τοποθετείται στους προϊστορικούς χρόνους αλλά και στους υστερορωμαϊκούς (1700 π.Χ. και 400 μ.Χ). Στη δεύτερη περίπτωση πρόκειται μάλλον για επαναλειτουργία τους, με σκοπό την ανάτηξη παλαιών σκωριών. Ο μεγάλος κλίβανος και οι εγκαταστάσεις πλυντηρίων στο γειτονικό οικισμό Αγιωργίτικα προορίζονταν για καμίνευση και επεξεργασία χαλκούχου μεταλλεύματος που εξωρυσσόταν στην περιοχή. Χρονολογούνται στους πρωτοελλαδικούς και μεσοελλαδικούς χρόνους. Στην γύρω περιοχή υπάρχουν τα ερείπια του κάστρου Μουχλίου και η Μονή Βαρσών, παλαιό βυζαντινό μοναστήρι. Κατά την πολιορκία της Τρίπολης τον Ιούνιο του 1821, στρατοπέδευσαν στο Στενό Τσάκωνες, Αγιοπετρίτες και Καμπίσιοι υπό την ηγεσία των Π. Ζαφειρόπουλου, Α. Κοντάκη, Α. Ριζιώτη, Π. Σαράντη κ.ά. Εκεί κατέφυγαν αρχικά πολλοί τρομαγμένοι κάτοικοι της Τρίπολης κατά την επέλαση του Ιμπραήμ, τους οποίους κατάφερε να συγκρατήσει ο Δ. Υψηλάντης για να μπορέσουν στη συνέχεια όλοι μαζύ να φύγουν σε ασφαλέστερες ορεινές περιοχές και στο Ναύπλιο. Αργότερα στρατοπέδευσε εκεί ο ίδιος ο Ιμπραήμ, για να διασφαλίσει το στρατευμά του από ενδεχόμενη πλευρική επίθεση των Ελλήνων υπό τον Γενναίο Κολοκοτρώνη. Αργότερα και όταν ο Ιμπραήμ έφυγε για τη Λακωνία, το χωριό κατελήφθηκε από τον οπλαρχηγό Τσώκρη, ο οποίος πολιόρκησε από εκεί την Τρίπολη.	Το Στενό (Τοπική Κοινότητα Στενού - Δημοτική Ενότητα Κορυθίου), ανήκει στον δήμο Τρίπολης της Περιφερειακής Ενότητας Αρκαδίας που βρίσκεται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “το Στενόν”. Έδρα του δήμου είναι η Τρίπολη και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, το Στενό ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Στενού, του πρώην Δήμου Κορυθίου του Νομού Αρκαδίας.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%84%CE%B5%CE%BD%CF%8C_%CE%91%CF%81%CE%BA%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%B1%CF%82
Φακούντο Μπερτόλιο	Ο Μπερτόλιο έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο για την Κολόν ντε Σάντα Φε στις 2 Μαΐου 2009, στην ήττα με 2-0 εναντίον της Αρχεντίνος Τζούνιορς. Σημείωσε το πρώτο του γκολ για τον σύλλογο στις 8 Οκτωβρίου 2009, αφού μπήκε ως αλλαγή στο 2ο ημίχρονο, στη νίκη με 4-1 εναντίον της Αρσενάλ ντε Σαραντί. Ο Μπερτόλιο είχε έναν εξαιρετικό αγώνα εναντίον της Μπόκα Τζούνιος στο Κλαουσούρα 2010, σημειώνοντας δύο γκολ. Στις 19 Μαΐου 2010, ο 19χρονος, τότε, Μπερτόλιο υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο με τη Ντιναμό Κιέβου, με την Κολόν ντε Σάντα Φε να κερδίζει τέσσερα εκατομμύρια ευρώ. Αυτό ήταν το υψηλότερο ποσό που είχε λάβει η Κολόν για μεταγραφή. Στις 15 Φεβρουαρίου 2012, ο Μπερτόλιο εντάχθηκε με δανεισμό στη Γκρέμιο με μονοετή δανεισμό, με τον βραζιλιάνικο σύλλογο να έχει επιλογή αγοράς σε σταθερό ποσό. Ο Μπερτόλιο αναμενόταν να πάρει τη θέση του μεσοεπιθετικού Ντόουγκλας ντος Σάντος, ο οποίος μετακινήθηκε στην Κορίνθιανς. Τον Ιούλιο του 2013, υπέγραψε μονοετή δανεισμό με τη γαλλική Εβιάν.Μετά από ένα χρόνο στη Λιγκ 1, ο Μπερτόλιο επέστρεψε στην Ουκρανία, όμως ήταν ένας από τους πολλούς ποδοσφαιριστές που ήθελαν να μεταναστεύσουν από την Ουκρανία λόγω πολιτικών προβλημάτων και τελικά έπαιξε στην Τίγρε, με δανεισμό έως τον Ιούνιο του 2015. Η κοινωνική πολιτική σύγκρουση στην Ουκρανία προκάλεσε τους περισσότερους Αργεντινούς παίκτες που έπαιζαν στην Ουκρανία να πάνε σε άλλο σύλλογο και μάλιστα αποφάσισαν να μην προπονηθούν. Έκανε το ντεμπούτο του με την Τίγρε στη νίκη με 4-0 εναντίον της Ράσινγκ Κλουμπ. Στο τέλος του δανεισμού επέστρεψε στη Ντιναμό Κιέβου. Στις 21 Ιουλίου 2015, υπέγραψε μονοετές συμβόλαιο δανεισμού με τον Αστέρα Τρίπολης. Στις 22 Αυγούστου 2015, έκανε το ντεμπούτο του με τον σύλλογο σε έναν αγώνα της Σούπερ Λιγκ εναντίον του Πανθρακικού, σημειώνοντας το δεύτερο γκολ στην εκτός έδρας νίκη με 3-0. Στις 23 Αυγούστου 2016, ο Μπερτόλιο εντάχθηκε με ελεύθερη μεταγραφή στο ΑΠΟΕΛ, με συμβόλαιο δύο+ενός ετών. Έκανε το επίσημο ντεμπούτο του στις 28 Αυγούστου το 2016, ως αλλαγή στο 78ο λεπτό και κατάφερε να κερδίσει ένα πέναλτι και δώσει μία ασίστ στην εντός έδρας νίκη με 3-0 εναντίον του Ερμή Αραδίππου για το πρωτάθλημα Κύπρου. Σημείωσε το πρώτο του γκολ για το ΑΠΟΕΛ στις 15 Οκτωβρίου 2016, σκοράροντας το πρώτο γκολ στη νίκη με 4-1 εναντίον της ΑΕΖ Ζακακίου.Στις 28 Φεβρουαρίου 2018, η Ορνταμπασί του πρωταθλήματος Καζακστάν ανακοίνωσε την υπογραφή του Μπερτόλιο.Στις 17 Ιουλίου 2018, η Λαμία ανακοίνωσε επίσημα την απόκτηση του Μπερτόλιο με ελεύθερη μεταγραφή από την Ορνταμπασί. Στις 27 Οκτωβρίου 2018, σημείωσε το πρώτο του γκολ σε μια δραματική εντός έδρας νίκη με 3-2 εναντίον του Λεβαδειακού. Στις 21 Ιανουαρίου 2019, ο σκόραρε με ένα εκπληκτικό βολέ, μετά από ασίστ του Τζερόνιμο Μπαράλες, για να δώσει στην ομάδα του μια σημαντική νίκη εντός έδρας νίκη με 1-0 εναντίον του Παναθηναϊκού. Στις 18 Φεβρουαρίου 2019, σφράγισε τη νίκη με 3-1 εναντίον του ΟΦΗ, στη μάχη για την αποφυγή του υποβιβασμού. Έξι ημέρες αργότερα, ολοκλήρωσε την ανατρποπή εναντίον της ΑΕ Λάρισας, σφραγίζοντας την εντός έδρας νίκη με 2-1. Στις 4 Μαΐου 2019, ο Μπερτόλιο ολοκλήρωσε μια εξαιρετική σεζόν, σκοράροντας στη νίκη με 3-0 εναντίον του Απόλλωνα Σμύρνης.Στις 25 Ιουλίου 2019, υπέγραψε συμβόλαιο με την Αλντοσίβι. Στις 19 Ιουλίου 2020, συμφώνησε σε διετές συμβόλαιο με τον Άρη Θεσσαλονίκης, το οποίο τέθηκε σε ισχύ στις 12 Αυγούστου 2020, ύστερα από την άρση της τιμωρίας μεταγραφών της ομάδας.Στις 1 Ιουλίου 2022, ο Αστέρας Τρίπολης ανακοίνωσε την απόκτηση του Μπερτόλιο, με τριετές συμβόλαιο. Ο Μπερτόλιο κλήθηκε στην Εθνική Αργεντινής να παίξει στον φιλικό αγώνα εναντίον της Αϊτής στις 5 Μαΐου 2010 και σημείωσε δύο γκολ στο διεθνές του ντεμπούτο. ΑΠΟΕΛΑ' Κατηγορία Κύπρου: 2016-17, 2017-18 Προφίλ στο apoelfc.com Αρχειοθετήθηκε 2020-09-29 στο Wayback Machine. (Αγγλικά) Προφίλ Φακούντο Μπερτόλιο στο Soccerway Προφίλ στο Transfermarkt.com Φακούντο Μπερτόλιο Αρχειοθετήθηκε 2016-09-21 στο Wayback Machine. στο ArgentineSoccer.com	Ο Φακούντο Ντάνιελ Μπερτόλιο (ισπανικά: Facundo Daniel Bertoglio, γενν. στις 30 Ιουνίου 1990) είναι Αργεντινός επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται ως πλάγιος μέσος και μεσοεπιθετικός για τον Αστέρα Τρίπολης	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%BF_%CE%9C%CF%80%CE%B5%CF%81%CF%84%CF%8C%CE%BB%CE%B9%CE%BF
Άντζελα Ρέινερ	Η Άντζελα Μπόουεν, γεννήθηκε τον Μάρτιο του 1980 στο Στόκπορτ του Μάντσεστερ της Αγγλίας, όπου και μεγάλωσε σε μια οικογένεια της εργατικής τάξης. Όπως έχει πει η ίδια, ο πατέρας της έκανε καταχρήσεις, ενώ η μητέρα της πάσχει από σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, και δήλωσε ότι «δεν έχει γνωρίσει ποτέ στοργή και αγάπη ως παιδί». Φοίτησε στο σχολείο "Stockport Academy" και το εγκατέλειψε σε ηλικία 16 ετών αφού έμεινε έγκυος. Αργότερα καταρτίστηκε πάνω στη Βρετανική νοηματική γλώσσα, καθώς επίσης και στη Κοινωνική Φροντίδα, στο Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο "Stockport College".Πριν ενασχοληθεί με την πολιτική, εργάστηκε για πολλά χρόνια ως υπάλληλος κοινωνικής φροντίδας στο Μάντσεστερ. Διετέλεσε συνδικαλιστική εκπρόσωπος της εμπορικής ένωσης "Unison", και κατόπιν περιφερειακή υπεύθυνος. Βουλευτής, 2015–εν ενεργεία Σκιώδης Υφυπουργός Συντάξεων, 2016 Σκιώδης Υφυπουργός Γυναικών και Ισότητας, 2016 Σκιώδης Υπουργός Παιδείας, 2016–2020 Γενική Διευθύντρια του Εργατικού Κόμματος, 2020–2021 Αναπληρώτρια Ηγέτης του Εργατικού Κόμματος, 2020–εν ενεργεία Αναπληρώτρια Αρχηγός της Αντιπολίτευσης του Ηνωμένου Βασιλείου, 2020–εν ενεργεία Σκιώδης Υπουργός επί των Κυβερνητικών Υποθέσεων, 2021–εν ενεργεία Σκιώδης Καγκελάριος του Δουκάτου του Λάνκαστερ, 2021–εν ενεργεία Σκιώδης Υπουργός Εργασίας, 2021–εν ενεργεία,	Η Άντζελα Ρέινερ (αγγλικά: Angela Rayner το γένος Bowen, 28 Μαρτίου 1980) είναι Βρετανίδα πολιτικός που υπηρετεί ως Αναπληρώτρια Αρχηγός της Α.Μ. Πλέον Πιστής Αντιπολίτευσης του Ηνωμένου Βασιλείου υπό τον Ηγέτη των Εργατικών Κιρ Στάρμερ, και ως Αναπληρώτρια Ηγέτης του Εργατικού Κόμματος, από τον Απρίλιο του 2020.Από τον Μάιο του 2021, είναι Σκιώδης Υπουργός Εργασίας, Σκιώδης Υπουργός επί των Κυβερνητικών Υποθέσεων και Σκιώδης Καγκελάριος του Δουκάτου του Λάνκαστερ. Είναι βουλευτής της Βουλής των Κοινοτήτων του Ηνωμένου Βασιλείου, με το Εργατικό Κόμμα, για την εκλογική περιφέρεια του Άστον-αντερ-Λάιν, από τον Μάιο του 2015.Η ίδια αυτοπροσδιορίζεται ως δημοκρατική σοσιαλίστρια. Παρόλα αυτά, θεωρείται ότι ανήκει στα πιο μετριοπαθή στελέχη του Εργατικού Κόμματος, ούσα έντονη επικρίτρια του πρώην ηγέτη των Εργατικών Τζέρεμι Κόρμπιν. Επίσης, έχει σκιαγραφηθεί ως πραγματίστρια πολιτικός. Τέλος, έχει δηλώσει ότι είναι «σκληροπυρηνική σε ζητήματα νόμου, ασφάλειας και τάξης» και αυτό πηγάζει ως αποτέλεσμα της αντικοινωνικής συμπεριφοράς που είχε ως νέα, σύμφωνα με την ίδια.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%BD%CF%84%CE%B6%CE%B5%CE%BB%CE%B1_%CE%A1%CE%AD%CE%B9%CE%BD%CE%B5%CF%81
Συμβάσεις ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης	Μια Σύμβαση Ανταλλαγής Κινδύνου Αθέτησης (ΣΑΚΑ) είναι ένα παράγωγο πιστωτικό συμβόλαιο μεταξύ δύο αντισυμβαλλομένων. Ο αγοραστής προβαίνει σε περιοδικές πληρωμές προς τον πωλητή, και σε αντάλλαγμα εισπράττει πληρωμή, εάν το υποκείμενο χρηματοπιστωτικό μέσο τελέσει υπό καθεστώς αθέτησης. Η ΣΑΚΑ θα αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο δάνειο ή ομόλογο χρέους μίας «οντότητας αναφοράς», συνήθως εταιρείας ή κράτους.Ως παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι ένας επενδυτής αγοράζει μια ΣΑΚΑ από την ΑΑΑ-Τράπεζα, όπου ο φορέας αναφοράς είναι η εταιρεία Ριψοκίνδυνη Α.Ε. Ο επενδυτής θα καταβάλλει τακτικές εισφορές στην ΑΑΑ-Τράπεζα, και αν η Ριψοκίνδυνη Α.Ε., δεν εκπληρώσει το χρέος της (δηλαδή, αν αθετήσει κάποια πληρωμή σχετικά με τις δόσεις ή το κεφάλαιο του χρέους της), ο επενδυτής θα εισπράξει εφάπαξ πληρωμή από την ΑΑΑ-Τράπεζα, και η σύμβαση τερματίζεται. Αν στην πραγματικότητα στον επενδυτή ανήκει μέρος του χρέους της Ριψοκίνδυνης Α.Ε., η ΣΑΚΑ μπορεί να θεωρηθεί ως αντιστάθμιση. Όμως, οι επενδυτές μπορούν να αγοράσουν επίσης ΣΑΚΑ αναφερόμενες στο χρέος της Ριψοκίνδυνης Α.Ε., χωρίς στην πραγματικότητα να είναι κάτοχοι του χρέους αυτού. Αυτό μπορεί να γίνει για κερδοσκοπικούς σκοπούς, όπως το να στοιχηματίσει κάποιος κατά της φερεγγυότητας της Ριψοκίνδυνης Α.Ε., αποκομίζοντας χρήματα σε περίπτωση πτώχευσής της ή το να αντισταθμίσει τις επενδύσεις σε άλλες εταιρείες, των οποίων τα περιουσιακά στοιχεία αναμένονται να είναι παρόμοια με αυτά της Ροψοκίνδυνης Α.Ε. Αν ο φορέας αναφοράς (Ριψοκίνδυνη Α.Ε.) αθετήσει τις υποχρεώσεις της, ένα από τα δύο ενδεχόμενα μπορούν να συμβούν: Είτε ο επενδυτής να καταθέσει στην Ριψοκίνδυνη Α.Ε. το περιουσιακό στοιχείο στην ΑΑΑ-Τράπεζα για πληρωμή της ονομαστικής αξίας, πράγμα που είναι γνωστό ως φυσικός διακανονισμός Ή η AAA-Τράπεζα να πληρώσει στον επενδυτή τη διαφορά μεταξύ της ονομαστικής αξίας και της αγοραίας τιμής της συγκεκριμένης υποχρέωσης οφειλής (ακόμα και αν η Ριψοκίνδυνη Α.Ε. αθετήσει/χρεοκοπήσει υπάρχει συνήθως μερική ανάκτηση της οφειλής.) Αυτό είναι γνωστό ως διακανονισμός τοις μετρητοίς.Η «αποδοσιακή διαφορά (spread) μιας ΣΑΚΑ» είναι το ετήσιο ποσό το οποίο ο αγοραστής πρέπει να δώσει στον πωλητή κατά τη διάρκεια της συμβάσεως, εκφρασμένο ως ποσοστό του ονομαστικού ποσού. Για παράδειγμα, εάν η αποδοσιακή διαφορά των ΣΑΚΑ της Ριψοκίνδυνης Α.Ε. είναι 50 μονάδες βάσης, ή 0,5% (1 μονάδα βάσης = 0,01%), τότε ένας επενδυτής που αγοράζει προστασία αξίας 10 εκατομμυρίων δολαρίων από την ΑΑΑ-Τράπεζα, οφείλει να καταβάλει στην τράπεζα 50.000 δολάρια ετησίως. Οι πληρωμές αυτές συνεχίζονται μέχρι η σύμβαση να λήξει ή μέχρι η Ριψοκίνδυνη Α.Ε. να χρεοκοπήσει, και συχνά καταβάλλονται τριμηνιαίως. Εάν συγκρίνουμε δύο ΣΑΚΑ με ίδια διάρκεια, εκείνη που συνδέεται με μια εταιρεία υψηλότερης αποδοσιακής διαφοράς θεωρείται από την αγορά ως πιθανότερη υποψήφια μελλοντικής αθέτησης, δεδομένου ότι ένα μεγαλύτερο ποσό καταβάλλεται για την προστασία από το γεγονός αυτό της αθέτησης. Ωστόσο, παράγοντες όπως η ρευστότητα και η αναμενόμενη ζημία σε περίπτωση αθέτησης μπορούν να επηρεάσουν την παραπάνω σύγκριση. Τα ασφάλιστρα των ΣΑΚΑ και η βαθμολογία πιστοληπτικού κινδύνου των οντοτήτων αναφοράς θεωρούνται μεταξύ διαχειριστών χαρτοφυλακίων καλοί δείκτες της πιθανότητας αθέτησης. Οι συμβάσεις ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης συγκρίνονται συχνά με την έννοια της ασφάλισης, διότι ο αγοραστής ουσιαστικά πληρώνει ένα ασφάλιστρο και, ως αντάλλαγμα, εισπράττει ένα συγκεκριμένο χρηματικό ποσό εάν κάποιο από τα γεγονότα που καθορίζεται στη σύμβαση πραγματοποιηθεί. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές και σημαντικές διαφορές μεταξύ των ΣΑΚΑ και της ασφάλισης, όπως για παράδειγμα: Ο αγοραστής μιας ΣΑΚΑ δεν χρειάζεται να είναι κάτοχος του υποκειμένου χρεογράφου ή περιουσιακού στοιχείου το οποίο εκτίθεται σε κίνδυνο. Μάλιστα, ο αγοραστής δεν χρειάζεται καν να υποστεί ζημία από το συγκεκριμένο πιστωτικό γεγονός. Αντίθετα, στην αγορά της συνήθους ασφάλισης, ο ασφαλιζόμενος αναμένεται γενικά να διαθέτει το ασφαλιζόμενο περιουσιακό στοιχείο στην ιδιοκτησία του. Ο πωλητής δεν χρειάζεται να υπόκειται στους ρυθμιστικούς κανόνες του ευρύτερου χρηματοπιστωτικού κλάδου. Ο πωλητής δεν υποχρεούται να διατηρεί αποθέματα για την αποπληρωμή των αγοραστών, αν και σημαντικοί χρηματοοικονομικοί ενδιάμεσοι που ασχολούνται με την πρακτόρευση των ΣΑΚΑ υπόκεινται σε κανόνες τραπεζικής κεφαλαιακής επάρκειας. Οι ασφαλιστικές εταιρείες διαχειρίζονται τον κίνδυνο κυρίως ρυθμίζοντας τα αποθεματικά ζημιών τους με βάση τον νόμο των μεγάλων αριθμών, ενώ οι πρακτορεύοντες τις ΣΑΚΑ αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο κυρίως μέσω συμψηφισμού των ΣΑΚΑ (αντιστάθμισης κινδύνου) με άλλους πρακτορεύοντες, καθώς και μέσω συναλλαγών στις υποκείμενες αγορές ομολόγων. Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής οι ΣΑΚΑ υπόκεινται γενικά σε λογιστικούς κανόνες που στηρίζονται στις αγοραίες τιμές, εισάγοντας έτσι στο πρόβλημα μεταβλητότητα λογιστικών κασταστάσεων, η οποία μεταβλητότητα δεν υπάρχει σε μια τυπική ασφαλιστική σύμβαση. Η λογιστική αντιστάθμισης μπορεί να μην είναι διαθέσιμη στο πλαίσιο των Γενικά Αποδεκτών Λογιστικών Αρχών (GAAP), εκτός εάν πληρούνται οι απαιτήσεις του FAS 133. Στην πράξη αυτό συμβαίνει σπανίως.Ωστόσο, η πιο σημαντική διαφορά μεταξύ των ΣΑΚΑ και της Ασφάλισης είναι απλώς ότι η ασφαλιστική σύμβαση παρέχει αποζημίωση έναντι των απωλειών που πράγματι υπέστη ο ασφαλισμένος, ενώ τα CDS παρέχουν ίσες προς όλους τους κατόχους χρηματορροές, που υπολογίζονται με τη χρήση μεθόδου συμφωνημένης σε ολόκληρη την αγορά. Υπάρχουν επίσης σημαντικές διαφορές στις προσεγγίσεις που χρησιμοποιούνται για την τιμολόγηση. Το κόστος της ασφάλισης βασίζεται στην αναλογιστική ανάλυση. Οι ΣΑΚΑ είναι παράγωγα, των οποίων το κόστος προσδιορίζεται με χρηματοοικονομικά υποδείγματα, καθώς και από τις σχέσεις εξισορροπητικής κερδοσκοπίας με άλλα μέσα της πιστωτικής αγοράς, όπως τα δάνεια και τα ομόλογα από την ίδια την «οντότητα αναφοράς» στην οποία αναφέρονται οι ΣΑΚΑ. Οι ασφαλιστικές συμβάσεις απαιτούν την υποχρεωτική γνωστοποίηση όλων των εμπλεκόμενων κινδύνων, ενώ οι ΣΑΚΑ δεν συνοδεύονται από μια τέτοια υποχρέωση. Κυρίως όμως, σε αντίθεση με τις ασφαλιστικές εταιρείες, οι πωλητές των ΣΑΚΑ δεν υποχρεούνται να διατηρούν τα αποθεματικά κεφάλαια που εγγυώνται την πληρωμή των απαιτήσεων. Στοιχεία που αφορούν τις Συμβάσεις Ανταλλαγής Κινδύνου Αθέτησης της αγοράς είναι διαθέσιμα από τρεις κύριες πηγές. Δεδομένα σε ετήσια και εξαμηνιαία βάση είναι διαθέσιμα από τον Διεθνή Σύνδεσμο Συμβάσεων Ανταλλαγής και Παραγώγων (ISDA) από το 2001, καθώς και από την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών από το 2004. Η Εταιρεία Παρακαταθήκης και Εκκαθάρισης (Depository Trust & Clearing Corporation, DTCC), μέσω της παγκόσμιας βάσης του (Trade Information Warehouse, TIW), παρέχει εβδομαδιαία δεδομένα, αλλά τα δημοσίως διαθέσιμα στοιχεία ανατρέχουν μόνο έως ένα χρόνο πίσω. Οι αριθμοί που παρέχονται από κάθε πηγή δεν συμφωνούν πάντα, γιατί κάθε φορέας-πηγή χρησιμοποιεί διαφορετικές μεθόδους δειγματοληψίας. Σύμφωνα με την εταιρεία DTCC, η TIW αποτελεί τη μοναδική "παγκόσμια ηλεκτρονική βάση δεδομένων για σχεδόν όλες τις εκκρεμείς συμβάσεις ΣΑΚΑ στην αγορά." Στις ΗΠΑ, το Γραφείο Ελεγκτού του Νομίσματος (Office of the Comptroller of the Currency, OCC) δημοσιεύει δεδομένα για τα τριμηνιαία πιστωτικά παράγωγα σχετικά με τις ασφαλισμένες αμερικανικές εμπορικές τράπεζες και τις εταιρείες θεματοφυλακής και επιτροπείας. Οι συμβάσεις ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης χρησιμοποιούνται από τους επενδυτές για κερδοσκοπία, αντιστάθμιση κινδύνου και εξισορροπητική κερδοσκοπία. Οι ΣΑΚΑ επιτρέπουν στους επενδυτές να κερδοσκοπήσουν επί των μεταβολών στις αποδοσιακές διαφορές των συμβάσεων μοναδικού ονόματος ή συμβάσεις επί δεικτών στην αγορά, όπως ο βορειοαμερικανικός δείκτης CDX ή ο ευρωπαϊκός δείκτης iTraxx. Ο επενδυτής μπορεί να έχει την πεποίθηση ότι οι αποδοσιακές διαφορές μιας οντότητας αναφοράς είναι υπερβολικά υψηλά ή χαμηλά, σε σχέση με τις αποδόσεις των ομολόγων του φορέα αυτού, και έτσι προσπαθεί να επωφεληθεί ερχόμενος σε συναλλαγή, γνωστή και ως συναλλαγή βάσης, που συνδυάζει μια ΣΑΚΑ, ένα ομόλογο και μια σύμβαση ανταλλαγής επιτοκίου. Τέλος, ο επενδυτής μπορεί να κερδοσκοπήσει πάνω στην πιστοληπτική ικανότητα μιας εταιρείας ή κράτους, δεδομένου ότι γενικά οι αποδοσιακές διαφορές αυξάνονται με την εξασθένηση της φερεγγυότητας, ενώ μειώνονται με την ενίσχυσή της. Ο επενδυτής επομένως μπορεί να αγοράσει μια ΣΑΚΑ κάποιας εταιρείας για να κερδοσκοπήσει από το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας της. Εναλλακτικά, ο επενδυτής μπορεί να πάρει θέση πωλητή στη ΣΑΚΑ αν κρίνει ότι η πιστοληπτική ικανότητα της εταιρείας θα βελτιωθεί. Για παράδειγμα, ένα αντισταθμιστικό κεφάλαιο (hedge fund) προβλέπει ότι επίκειται αθέτηση της εταιρείας Ριψοκίνδυνη Α.Ε. ως προς το χρέος της. Ως εκ τούτου, αγοράζει προστασία μέσω μιας ΣΑΚΑ από την ΑΑΑ-Τράπεζα για δύο χρόνια, αξίας 10 εκατ. δολαρίων, με οντότητα αναφοράς την Ριψοκίνδυνη Α.Ε. και με μια αποδοσιακή διαφορά των 500 μονάδων βάσης (=5%) ετησίως. Εάν πράγματι η Ριψοκίνδυνη Α.Ε. αθετήσει ύστερα από ένα χρόνο, το αντισταθμιστικό κεφάλαιο θα έχει πληρώσει 500.000 δολάρια στην ΑΑΑ-Τράπεζα , αλλά θα εισπράξει 10 εκατ. δολ. (υποθέτοντας μηδενικό ποσοστό ανάκτησης και ότι η AAA-Τράπεζα έχει την ρευστότητα να καλύψει τις απώλειες), με αποτέλεσμα έτσι την αποκόμιση κέρδους. Η ΑΑΑ-Τράπεζα και οι επενδυτές της θα υποστούν έτσι μία ζημία των 9,5 εκατ. δολ., εκτός εάν η τράπεζα ανατρέψει με κάποιον τρόπο την κατάσταση που οδηγεί στην χρεοκοπία.Εάν όμως η Ριψοκίνδυνη Α.Ε. δεν αθετήσει τις υποχρεώσεις της, τότε η ΣΑΚΑ θα διαρκέσει δύο χρόνια και το αντισταθμιστικό κεφάλαιο θα καταλήξει να πληρώσει και να υποστεί ζημιά ύψους 1 εκατ. δολαρίων. Έτσι η ΑΑΑ-Τράπεζα, παρέχοντας προστασία κατάφερε να βγάλει 1 εκατ. δολ., χωρίς καμία αρχική επένδυση.Σημειωτέον ότι υπάρχει και μία τρίτη εκδοχή στο παραπάνω σενάριο. Το αντισταθμιστικό κεφάλαιο θα μπορούσε να προβεί σε ρευστοποίηση της θέσης του στη ΣΑΚΑ μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα σε μία προσπάθεια να «κλειδώσει» τα κέρδη ή τις ζημίες του. Για παράδειγμα: Μετά από ένα χρόνο, η αγορά θεωρεί ότι η Ριψοκίνδυνη Α.Ε. είναι πιο πιθανό να καταλήξει σε αθέτηση, με αποτέλεσμα η αποδοσιακή διαφορά να φτάσει από τις 500 στις 1500 μονάδες βάσης. Το αντισταθμιστικό κεφάλαιο μπορεί να πουλήσει προστασία αξίας 10 εκατ. δολαρίων στην ΑΑΑ-Τράπεζα για ένα χρόνο, σε αυτό το υψηλότερο ποσοστό. Συνεπώς, εντός των δύο ετών το αντισταθμιστικό κεφάλαιο θα καταβάλλει στην τράπεζα 25% 10 εκατ. = 1 εκατ. δολάρια, αλλά θα εισπράξει 115% 10 εκατ. δολ. = 1,5 εκατ. δολάρια, αποκομίζοντας τελικά κέρδη αξίας 500.000 δολαρίων.Σε μια άλλη εκδοχή, η αγορά θεωρεί τώρα ότι είναι λιγότερο πιθανό να αθετήσει η Ριψοκίνδυνη Α.Ε., με αποτέλεσμα το spread να υποχωρήσει στις 250 μονάδες βάσης. Πάλι, το αντισταθμιστικό κεφάλαιο μπορεί να επιλέξει να πουλήσει προστασία αξίας ενός εκατομμυρίου δολαρίων στην ΑΑΑ-Τράπεζα, για ένα χρόνο, σε αυτό το χαμηλότερο ποσοστό. Έτσι, αυτά τα δύο χρόνια το αντισταθμιστικό κεφάλαιο θα καταβάλλει στην τράπεζα 25% 10 εκατ. δολ. = 1 εκατ. δολ., ενώ θα εισπράξει 1 * 2,5% * 10 εκατ. δολ. = 250.000 δολάρια, έχοντας έτσι ζημία 750.000 δολαρίων. Η ζημία αυτή ωστόσο είναι μικρότερη από αυτή του ενός εκατομμυρίου δολαρίων που θα είχε επέλθει εάν δεν είχε συνηφθεί η δεύτερη συναλλαγή.Συναλλαγές όπως αυτές δεν χρειάζεται καν να πραγματοποιηθούν με μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Αν η αποδοσιακή διαφορά της Ριψοκίνδυνης Α.Ε. είχε διευρυνθεί μόλις λίγες μονάδες βάσης κατά τη διάρκεια μιας ημέρας, το αντισταθμιστικό κεφάλαιο θα μπορούσε να έχει συνάψει αμέσως μία σύμβαση συμψηφισμού με αποτέλεσμα να αποκομίσει ένα μικρό κέρδος κατά τη διάρκεια των δύο ΣΑΚΑ. Οι ΣΑΚΑ χρησιμοποιούνται επίσης για την κατασκευή συνθετικών Εξασφαλισμένων Ομολόγων Χρέους (ΕΟΧ, collateralized debt obligations). Αντί να κατέχει κανείς ένα ομόλογο ή δάνειο, μπορεί να αναπαράγει την έκθεσή του στον πιστωτικό κίνδυνο ενός χαρτοφυλακίου ομολόγων με τη χρήση μιας ΣΑΚΑ. Ένα παράδειγμα συνθετικού ΕΟΧ αποτελεί το Abacus 2007-AC1, που αποτελεί αντικείμενο της αγωγής για απάτη κατά της Goldman Sachs από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, τον Απρίλιο του 2010. Το Abacus είναι ένα συνθετικό ΕΟΧ αποτελούμενο από συμβάσεις ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης που αναφέρονται σε μία ποικιλία τίτλων από τιτλοποίηση στεγαστικών δανείων με υποθήκη (mortgage backed securities). "Γυμνές" ΣΑΚΑ. Στα προηγούμενα παραδείγματα, το αντισταθμιστικό κεφάλαιο δεν κατείχε χρέος της Ριψοκίνδυνης Α.Ε. Μία ΣΑΚΑ στην οποία ο αγοραστής δεν είναι κάτοχος του υποκείμενου χρέους ονομάζεται και «γυμνή» ΣΑΚΑ. Εκτιμάται ότι το 80% των συμβάσεων στην αγορά είναι «γυμνές». Τελευταία γίνονται διαβουλεύσεις στις ΗΠΑ και την Ευρώπη για το αν θα πρέπει να απαγορευτεί η χρήση των ΣΑΚΑ που αποσκοπεί στην κερδοσκοπία. Έτσι, η νομοθεσία βρίσκεται υπό εξέταση από το Κογκρέσο στο πλαίσιο της οικονομικής μεταρρύθμισης. Επικριτές ισχυρίζονται πως οι «γυμνές» συμβάσεις ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης πρέπει να απαγορευτούν, διότι είναι σαν να αγοράζει κάποιος την ασφάλεια πυρκαγιάς για το σπίτι τού γείτονά του, πράγμα το οποίο δημιουργεί τεράστιο κίνητρο για εμπρησμό. Υποστηρίζουν πως δεν πρέπει να είναι σε θέση κάποιος να αγοράσει μια ΣΑΚΑ (ασφάλεια κατά του ενδεχομένου αθέτησης) όταν δεν είναι κάτοχος του ομολόγου, ενώ θεωρούν ότι η αγορά των ΣΑΚΑ μπορεί να παρομοιαστεί με το καζίνο και τα τυχερά παιχνίδια. Μία άλλη ανησυχία είναι το μέγεθος της αγοράς των ΣΑΚΑ. Επειδή οι γυμνές ΣΑΚΑ είναι συνθετικές, δεν υπάρχει όριο στο πόσα μπορούν να πωληθούν. Το ακαθάριστο ποσό των ΣΑΚΑ υπερβαίνει κατά πολύ τα «πραγματικά» εταιρικά ομόλογα και δάνεια που εκκρεμούν. Κατά συνέπεια ο κίνδυνος αθέτησης μεγεθύνεται οδηγώντας σε ανησυχίες για τον συστημικό κίνδυνο. Το πρόβλημα οξύνεται περισσότερο διότι επιτρέπεται στους κερδοσκόπους να στοιχηματίζουν εναντίον χωρών. Πολλοί ευρωπαίοι πολιτικοί κατηγόρησαν τους αγοραστές αυτών των ΣΑΚΑ ότι συνέβαλλαν στην επιδείνωση της ελληνικής κρίσης, η οποία τελικώς οδήγησε στην επιτήρηση της χώρας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το 2010. Μάλιστα, το 2009, και εγχώριες τράπεζες συμμετείχαν σε ΣΑΚΑ με οντότητα αναφοράς την Ελλάδα, πράγμα που δημιουργεί προβληματισμούς σχετικά με την εταιρική διακυβέρνηση γενικότερα. Παρά τις ανησυχίες αυτές, Αμερικανοί αξιωματούχοι δεν είναι υπέρ της πλήρους απαγόρευσης των γυμνών ΣΑΚΑ. Προτιμούν μεγαλύτερη διαφάνεια και καλύτερες απαιτήσεις κεφαλαιακής επάρκειας, ενώ πιστεύουν ότι οι ΣΑΚΑ κατέχουν μία θέση στην αγορά. Οι υποστηρικτές των γυμνών ΣΑΚΑ υποστηρίζουν πως οι ανοιχτές πωλήσεις στις διάφορες μορφές τους, όπως οι ΣΑΚΑ, τα παράγωγα ή τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης, επιδρούν θετικά στην αύξηση της ρευστότητας στην αγορά, με αποτέλεσμα να βοηθούν στις πράξεις αντιστάθμισης. Χωρίς τους κερδοσκόπους στις ΣΑΚΑ, οι τράπεζες που επιζητούν την αντιστάθμιση μπορεί να μη βρουν έτοιμο πωλητή προστασίας. Οι κερδοσκόποι δημιουργούν επίσης μία ανταγωνιστικότερη αγορά, διατηρώντας χαμηλές τις τιμές για τα αντισταθμιστικά κεφάλαια. Ακόμη, μία αγορά δυναμική σε ΣΑΚΑ μπορεί να χρησιμεύσει ως βαρόμετρο για τις εποπτικές αρχές και τους επενδυτές σχετικά με την «υγεία» της πιστοληπτικής ικανότητας μιας εταιρείας ή μιας χώρας. Οι συμβάσεις ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης χρησιμοποιούνται συχνά για τη διαχείριση του πιστωτικού κινδύνου, δηλαδή του κινδύνου αθέτησης, ο οποίος προκύπτει από τη διακράτηση χρέους. Μία τράπεζα για παράδειγμα μπορεί να αντισταθμίσει τον κίνδυνο ένας δανειστής της να αθετήσει τις υποχρεώσεις του σχετικά με το δάνειο που τού έχει χορηγηθεί. Η τράπεζα μπορεί να συνάψει μια ΣΑΚΑ ως αγοραστής προστασίας. Έτσι, εάν το δάνειο οδεύει προς την αθέτηση, τα έσοδα από τη σύμβαση θα «εξουδετερώσουν» τις απώλειες από την αθέτηση του υποκείμενου χρέους του δανειστή της τραπέζης. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι για την εξάλειψη ή τη μείωση του κινδύνου αθέτησης από το δάνειο. Η τράπεζα θα μπορούσε να πουλήσει (δηλ. να εκχωρήσει) απευθείας το δάνειο ή να καλέσει και άλλες τράπεζες να συμμετέχουν. Ωστόσο, αυτές οι επιλογές μπορεί να μην ανταποκρίνονται στις ανάγκες της τράπεζας ή να είναι κοστοβόρες. Επίσης, η δημοσιοποίηση του γεγονότος της πώλησης του δανείου ίσως θεωρηθεί από την αγορά ως έλλειψη εμπιστοσύνης στον δανειολήπτη, η οποία θα μπορούσε να βλάψει σοβαρά τη σχέση μεταξύ τράπεζας-πελάτη. Συνεπώς, η τράπεζα, αγοράζοντας μια ΣΑΚΑ αντισταθμίζει τον κίνδυνο, διατηρώντας παράλληλα το δάνειο στο χαρτοφυλάκιό της. Βεβαίως, η αρνητική πλευρά είναι ότι χωρίς τον κίνδυνο αθέτησης μία τράπεζα μπορεί να μην έχει πλέον κίνητρο να παρακολουθεί ενεργά το δάνειο και ο αντισυμβαλλόμενος να μην έχει σχέση με τον δανειζόμενο. Ένα άλλο είδος αντιστάθμισης είναι αυτό έναντι του κινδύνου συγκέντρωσης του χαρτοφυλακίου δανείων της τράπεζας σε έναν συγκεκριμένο δανειολήπτη ή βιομηχανία. Η τράπεζα μπορεί να απαλλαγεί από ένα μέρος του εν λόγω κινδύνου αγοράζοντας μια ΣΑΚΑ. Επειδή ο δανειολήπτης δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος της σύμβασης ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης, με την αγορά της ΣΑΚΑ η τράπεζα καταφέρνει να πετύχει τη διασπορά των κινδύνων, χωρίς επιπτώσεις στο χαρτοφυλάκιο των δανείων της ή τις πελατειακές της σχέσεις. Ομοίως, η τράπεζα πουλώντας μια ΣΑΚΑ μπορεί να πετύχει τη διαφοροποίηση του χαρτοφυλακίου της εκτιθέμενη στον κίνδυνο ενός κλάδου στον οποίο η τράπεζα δεν έχει πελάτες. Αγοράζοντας προστασία, μια τράπεζα μπορεί επίσης να χρησιμοποιήσει μια ΣΑΚΑ για να απελευθερώσει ίδια κεφάλαια υπό ρυθμιστικούς περιορισμούς. Με τη μείωση ενός συγκεκριμένου πιστωτικού κινδύνου, μία τράπεζα δεν είναι υποχρεωμένη να διαθέτει τόσο κεφάλαιο ως αποθεματικό έναντι του κινδύνου αθέτησης (παραδοσιακά το 8% του συνόλου των δανείων στο πλαίσιο της Συμφωνίας της Βασιλείας Ι). Αυτό απελευθερώνει τους πόρους που μπορούν να μετατραπούν σε περισσότερα δάνεια. Ο κίνδυνος αντιστάθμισης δεν περιορίζεται στις τράπεζες ως δανειστές. Οι κάτοχοι εταιρικών ομολόγων, όπως οι τράπεζες, τα συνταξιοδοτικά ταμεία ή οι ασφαλιστικές εταιρείες, μπορούν να αγοράσουν μια ΣΑΚΑ ως αντιστάθμιση για παρόμοιους λόγους. Για παράδειγμα, ένα συνταξιοδοτικό ταμείο κατέχει πενταετή ομόλογα που εκδίδονται από την Ριψοκίνδυνη Α.Ε., ονομαστικής αξίας 10 εκατ. δολαρίων. Το συνταξιοδοτικό ταμείο, προκειμένου να διαχειριστεί τον κίνδυνο να χάσει τα χρήματά του σε περίπτωση αθέτησης της Ριψοκίνδυνης Α.Ε. επί του χρέους της, αγοράζει μια ΣΑΚΑ από την «Τράπεζα Παραγώγων» ονομαστικού ποσού 10 εκατ. δολαρίων. Η ΣΑΚΑ γίνεται αντικείμενο διαπραγμάτευσης στις 200 μονάδες βάσης (2%). Σε αντάλλαγμα για αυτήν την πιστωτική προστασία, το συνταξιοδοτικό ταμείο πληρώνει το 2% των 10 εκατ. δολαρίων (200.000 δολ.) ετησίως σε τριμηνιαίες δόσεις των $ 50.000 στην Τράπεζα Παραγώγων. Εάν η Ριψοκίνδυνη Α.Ε. δεν αθετήσει επί του χρέους της, το συνταξιοδοτικό ταμείο θα καταβάλλει τριμηνιαίες πληρωμές στην Τράπεζα Παραγώγων για 5 χρόνια, στο τέλος των οποίων θα λάβει πίσω και τα 10 εκατ. δολάρια από την Ριψοκίνδυνη Α.Ε. Αν και οι πληρωμές της προστασίας ύψους 1 εκατ. δολαρίων μειώνουν τις αποδόσεις των επενδύσεων για το συνταξιοδοτικό ταμείο, ο κίνδυνος απώλειάς τους λόγω αθέτησης της Ριψοκίνδυνης Α.Ε. εξαλείφεται.Εάν η Ριψοκίνδυνη Α.Ε. αθετήσει τις υποχρεώσεις της στα τρία χρόνια της σύμβασης, το συνταξιοδοτικό ταμείο θα σταματήσει να πληρώνει τις τριμηνιαίες δόσεις και η Τράπεζα Παραγώγων θα επιβεβαιώσει ότι το ταμείο χρηματοδοτείται πλέον για την απώλεια των 10 εκατομμυρίων δολαρίων πλην του ανακτώμενου ποσού (είτε με φυσικό διακανονισμό είτε τοις μετρητοίς- βλέπε Διακανονισμός παρακάτω). Το συνταξιοδοτικό ταμείο χάνει ακόμα τα 600.000 δολάρια που έχει καταβάλει πάνω από τρία χρόνια, αλλά χωρίς τη σύμβαση ανταλλαγής θα έχανε το σύνολο των 10 εκατομμυρίων δολαρίων μείον το ανακτώμενο ποσό.Εκτός από τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, οι μεγάλοι προμηθευτές μπορούν να χρησιμοποιούν μια ΣΑΚΑ πάνω σε μια δημόσια έκδοση ομολογιακού δανείου ή ένα καλάθι με παρόμοιους κινδύνους ως υποκατάστατο για την έκθεσή τους στον πιστωτικό κίνδυνο επί των δικών τους απαιτήσεων έναντι πελατών. Αν και οι συμβάσεις ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης έχουν δεχτεί έντονη κριτική για το ρόλο τους στην πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση, οι περισσότεροι παρατηρητές συμπεραίνουν ότι η χρήση των ΣΑΚΑ ως αντισταθμιστικό μέσο είναι χρήσιμη. Η εξισορροπητική κερδοσκοπία πάνω στην κεφαλαιακή διάρθρωση μιας εταιρείας χρησιμοποιεί συναλλαγές σε ΣΑΚΑ. Η τεχνική αυτή βασίζεται στο γεγονός ότι η αγοραία τιμή της μετοχής μίας εταιρείας και οι αποδοσιακές διαφορές των ΣΑΚΑ της θα πρέπει να παρουσιάζουν αρνητική συσχέτιση. Συγκεκριμένα, εάν οι προοπτικές για μια εταιρεία βελτιωθούν, τότε η τιμή της μετοχής της θα πρέπει να κινηθεί ανοδικά, ενώ οι αποδοσιακές διαφορές των ΣΑΚΑ της πρέπει να υποχωρήσουν, καθώς είναι λιγότερο πιθανό να αθετήσει επί του χρέους της. Όμως, εάν οι προοπτικές για την εταιρεία επιδεινωθούν, τότε οι διαφορές των ΣΑΚΑ θα πρέπει να αυξηθούν, ενώ η τιμή της μετοχής πρέπει να υποχωρήσει. Οι τεχνικές αυτές είναι γνωστές ως εξισορροπητική κερδοσκοπία πάνω στην κεφαλαιακή διάρθρωση μιας εταιρείας, διότι εκμεταλλεύονται τις ατέλειες της αγοράς μεταξύ των διαφόρων τμημάτων της κεφαλαιακής διάρθρωσης της ίδιας της εταιρείας, δηλαδή εκμεταλλεύονται τις λανθασμένες αποτιμήσεις μεταξύ του χρέους και του μετοχικού κεφαλαίου μίας εταιρείας. Οι συγκεκριμένοι κερδοσκόποι θα επιχειρήσουν να εκμεταλλευτούν το περιθώριο μεταξύ της ΣΑΚΑ και του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας σε ορισμένες περιπτώσεις. Για παράδειγμα, εάν μια εταιρεία έχει αναγγείλει κάποια άσχημα νέα και η τιμή της μετοχής της έχει υποχωρήσει κατά 25%, αλλά η αποδοσιακή διαφορά της ΣΑΚΑ παραμένει σταθερή, τότε ο επενδυτής μπορεί να αναμένει ότι η διαφορά θα αυξηθεί σε σχέση με την τιμή της μετοχής. Συνεπώς, μία βασική στρατηγική θα ήταν ο επενδυτής να πάρει θετική θέση στην ΣΑΚΑ αντισταθμίζοντας ταυτόχρονα τον κίνδυνο με την αγορά της υποκείμενης μετοχής. Η τεχνική αυτή θα είναι επωφελής σε περίπτωση που η διαφορά αυξηθεί σε σχέση με την τιμή της μεοχής, ενώ θα είναι ζημιογόνος αν συμβεί το αντίστροφο. Μια ενδιαφέρουσα περίπτωση στην οποία η αντίστροφη σχέση μεταξύ της τιμής μετοχής και της αποδοσιακής διαφοράς των ΣΑΚΑ μιας εταιρείας καταρρέει είναι κατά τη διάρκεια μιας μοχλευμένης εξαγοράς (LBO). Συχνά αυτό οδηγεί στη διεύρυνση της αποδοσιακής διαφοράς, λόγω του επιπλέον χρέους που σύντομα θα καταγραφεί στα λογιστικά βιβλία της εταιρείας, αλλά και στην αύξηση της τιμής της μετοχής της, δεδομένου ότι οι αγοραστές της εταιρείας συνήθως καταλήγουν να πληρώνουν ένα επιπλέον ασφάλιστρο. Μια άλλη κοινή στρατηγική εξισορροπητικής κερδοσκοπίας έχει ως στόχο να εκμεταλλευτεί το γεγονός ότι η διαφορά μιας ΣΑΚΑ θα πρέπει να γίνεται αντικείμενο διαπραγμάτευσης σε στενή σχέση με το ομολογιακό δάνειο της οντότητας αναφοράς. Αποκλίσεις στις αποδοσιακές διαφορές μπορούν να συμβούν για τεχνικούς λόγους, όπως: Συγκεκριμένες διαφορές διακανονισμού Ελλείψεις σε ένα συγκεκριμένο υποκείμενο μέσο Ύπαρξη αγοραστών στους οποίους δεν επιτρέπεται να αγοράσουν εξωτικά παράγωγα.Η διαφορά μεταξύ των αποδοσιακών διαφορών στις ΣΑΚΑ και των διαφορών των αποδόσεων των ομολόγων από την καμπύλη αποδόσεων LIBOR (επιτόκιο αναφοράς διατραπεζικού δανεισμού του Λονδίνου) ονομάζεται βάση και θα πρέπει θεωρητικά να είναι σχεδόν μηδενική. Οι συναλλαγές βάσης μπορούν να αποσκοπούν στην αξιοποίηση των τυχόν διαφορών προς αποκόμιση κέρδους άνευ κινδύνου. Συμβάσεις ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης υπήρχαν τουλάχιστον από τις αρχές του 1990. Στην JP Morgan & Co οφείλεται κατά γενική ομολογία η δημιουργία της σύγχρονης ΣΑΚΑ το 1994. Σε εκείνη την περίπτωση, η JP Morgan & Co παρείχε ένα ανοιχτό δάνειο 4,8 δις δολαρίων στην Exxon, η οποία αντιμετώπισε την απειλή των 5 δις δολαρίων στην καταβολή αποζημιώσεων για την πετρελαιοκηλίδα του Exxon Valdez. Μία ομάδα τραπεζιτών της JP Morgan πούλησε τότε τον πιστωτικό κίνδυνο του ανοιχτού δανείου στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (ΕΤΑΑ), προκειμένου να μειώσει τα αποθεματικά που η JP Morgan ήταν υποχρεωμένη να διακρατεί έναντι της πιθανής χρεοκοπίας της Exxon, βελτιώνοντας έτσι τον δικό της ισολογισμό. Το 1997 η JP Morgan ανέπτυξε ένα ιδιόκτητο προϊόν ονόματι BISTRO, το οποίο χρησιμοποιούσε ΣΑΚΑ για την βελτίωση του ισολογισμού μίας τράπεζας. Το πλεονέκτημα του BISTRO ήταν ότι χρησιμοποιούσε την τιτλοποίηση για να χωρίσει τον πιστωτικό κίνδυνο σε μικρά κομμάτια, πιο «εύπεπτα» για τους επενδυτές, δεδομένου ότι οι περισσότεροι από αυτούς δεν διέθεταν την ικανότητα της ΕΤΑΑ για να δεχτούν πιστωτικό κίνδυνο αξίας 4.8 δις δολαρίων μονομιάς. Το BISTRO ήταν ένα παράδειγμα αυτού που αργότερα έγινε γνωστό ως συνθετική ΣΑΚΑ. Οι ΣΑΚΑ εξαιρέθηκαν σε μεγάλο βαθμό από την αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς με τον νόμο για τον Εκσυγχρονισμό των ΣΜΕ επί Εμπορευμάτων του 2000, ο οποίος ήταν επίσης υπεύθυνος για το «παραθυράκι» της Enron. Αρχικά, οι τράπεζες ήταν οι κυρίαρχοι παίχτες στην αγορά, καθώς οι ΣΑΚΑ χρησιμοποιούνταν κυρίως για την αντιστάθμιση του κινδύνου που σχετίζονταν με τις δανειοδοτικές της δραστηριότητες. Οι τράπεζες είδαν επίσης μία ευκαιρία για να απελευθερώσουν τα ρυθμιστικά, ίδια κεφάλαιά τους. Αυτό άλλαξε με την πάροδο του χρόνου, καθώς όλο και περισσότεροι διαχειριστές κεφαλαίων και αμοιβαία κεφάλαια εντόπισαν διαπραγματευτικές ευκαιρίες στις συμβάσεις ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης. Από το 2002, κυριάρχησαν στην αγορά οι επενδυτές ως κερδοσκόποι, παρά οι τράπεζες ως αντισταθμιστές. Οι εθνικές τράπεζες στις ΗΠΑ χρησιμοποιούσαν τις ΣΑΚΑ ήδη από το 1996. Το έτος αυτό, η Γραμματεία του Ελεγκτού Νομίσματος αποτίμησε το μέγεθος της αγοράς σε δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια. Έξι χρόνια αργότερα, στα τέλη του 2002, το ποσό ξεπέρασε τα 2 τρισεκατομμύρια δολάρια! Αν και οι κερδοσκόποι προκάλεσαν αυτήν την άνευ προηγουμένου ανάπτυξη, και άλλοι παράγοντες διαδραμάτισαν κάποιο ρόλο. Μία τέτοια αγορά δεν θα είχε προκύψει μέχρι το 1999, όταν ο Διεθνής Σύνδεσμος Συμβάσεων Ανταλλαγής και Παραγώγων τυποποίησε την τεκμηρίωση για τις ΣΑΚΑ. Επίσης, το 1997 η ασιατική οικονομική κρίση έδωσε το έναυσμα για την αγορά των ΣΑΚΑ επί κρατικών χρεωστικών τίτλων στις αναδυόμενες αγορές. Επιπροσθέτως, το 2004, οι συναλλαγές επί δεικτών άρχισαν σε μεγάλη κλίμακα και αυξήθηκαν ραγδαία. Το μέγεθος της αγοράς των ΣΑΚΑ υπερδιπλασιάζονταν σε μέγεθος κάθε χρόνο από τα 3,7 τρις δολάρια που ήταν το 2003. Μέχρι το τέλος του 2007, η αγορά των συμβάσεων αυτών είχε ονομαστική αξία 62,2 τρισεκατ. δολάρια. Όμως, το ονομαστικό αυτό ποσό έπεσε κατά τη διάρκεια του 2008, ως αποτέλεσμα των προσπαθειών ορισμένων εταιρειών πρακτόρευσης συμβάσεων για «συμπίεση χαρτοφυλακίου» (αντικατάσταση μέσω συμψηφισμού πλεοναζόντων συμβολαίων), και έτσι στα τέλη του 2008 το ποσό είχε υποχωρήσει κατά 38%, στα 38,6 τρισεκατομμύρια δολάρια. Εντούτοις, από αυτήν την εκρηκτική ανάπτυξη δεν έλειπαν οι επιχειρησιακοί «πονοκέφαλοι». Στις 15 Σεπτεμβρίου του 2005, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Νέας Υόρκης κλήτευσε 14 τράπεζες. Ο καθημερινός όγκος των συναλλαγών των ΣΑΚΑ ήταν δισεκατομμύρια δολάρια. Αυτό δημιούργησε σοβαρά θέματα διαχείρισης του κινδύνου, καθώς οι αντισυμβαλλόμενοι βρέθηκαν σε νομικό και χρηματοοικονομικό κενό. Οι βρετανικές αρχές εξέφρασαν τις ίδιες ανησυχίες. Δεδομένου ότι η αθέτηση υποχρεώσεων είναι ένα σχετικά σπάνιο συμβάν (ιστορικά μόλις το 0.2% των εταιρειών επενδυτικής βαθμίδας θα προβούν σε αθέτηση σε ένα έτος), στις περισσότερες συμβάσεις ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης οι μόνες πληρωμές που καταβάλλονται είναι τα «ασφάλιστρα» από τον αγοραστή στον πωλητή. Έτσι, παρόλο που τα παραπάνω ονομαστικά ποσά είναι υπέρογκα, λόγω απουσίας αθέτησης, οι καθαρές ταμειακές ροές θα είναι ένα μικρό μόνο κλάσμα του συνόλου αυτών των ποσών: Για μια αποδοσιακή διαφορά 100 μονάδων βάσης (1%) οι ετήσιες ταμειακές ροές είναι μόλις το 1% του ονομαστικού ποσού. Προβληματισμοί σχετικά με τη ρύθμιση της αγοράς Η αγορά των συμβάσεων ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης προσέλκυσε μεγάλο ενδιαφέρον των επενδυτών/διαχειριστών μετά από μια σειρά συμβάντων μεγάλης κλίμακας το 2008, αρχής γενομένης από την κατάρρευση της Bear Stearns. Τις ημέρες και εβδομάδες που προηγήθηκαν της κατάρρευσης της Bear Stearns, οι αποδοσιακές διαφορές της τράπεζας διευρύνθηκαν δραματικά, πράγμα που υποδείκνυε ότι υπήρχε ένα κύμα αγοραστών που ήθελαν να προστατευτούν. Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι η διεύρυνση της διαφοράς ήταν υπεύθυνη για την αντίληψη ότι η Bear Stearns ήταν ευάλωτη και, συνεπώς, περιορίστηκε η πρόσβασή της στη χονδρική αγορά κεφαλαίων, πράγμα το οποίο τελικά οδήγησε στην αναγκαστική πώλησή της στην JP Morgan τον Μάρτιο. Εναλλακτικά, υποστηρίζεται η άποψη ότι η απότομη αύξηση των αγοραστών των ΣΑΚΑ της τράπεζας ήταν μία σύμπτωση, και όχι η αιτία της κατάρρευσης της Bear Stearns. Με άλλα λόγια, οι επενδυτές, βλέποντας την Bear Stearns να έχει προβλήματα, προσπάθησαν να αντισταθμίσουν τον κίνδυνο ή απλώς να κερδοσκοπήσουν πάνω στην κατάρρευσή της. Τον Σεπτέμβριο η πτώχευση της Lehman Brothers οδήγησε στη συνολική καταβολή περίπου 400 δισεκατ. δολαρίων στους αγοραστές των ΣΑΚΑ της αφερέγγυας τράπεζας. Ωστόσο το καθαρό ποσό που καταβλήθηκε ήταν περίπου 7,2 δις δολάρια. Η διαφορά αυτή οφείλεται στη διαδικασία του «συμψηφισμού». Με τη συνεργασία των συμμετεχόντων στην αγορά, επετράπη στους πωλητές να αφαιρέσουν από τις εκροές τους τις εισροές από τις θέσεις τους στις αντισταθμιστικές τους θέσεις. Επίσης τον Σεπτέμβριο η AIG ζήτησε να διασωθεί από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ διότι είχε επιδοθεί σε υπερβολική πώληση ΣΑΚΑ χωρίς να αντισταθμίζει το ενδεχόμενο της υποτίμησης των οντοτήτων αναφοράς, πράγμα το οποίο οδήγησε τον ασφαλιστικό κολοσσό σε απώλειες περίπου 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Οι ΣΑΚΑ της Lehman διευθετήθηκαν ομαλά, καθώς οι ΣΑΚΑ σε άλλα 11 πιστωτικά γεγονότα που συνέβησαν το 2008 και που πυροδότησαν εκταμιεύσεις. Στα τέλη του 2008, οι ρυθμιστικές αρχές βρέθηκαν να εργάζονται σκληρά για να μειώσουν τον κίνδυνο που ενέχουν οι συναλλαγές στις ΣΑΚΑ. Το 2008 δεν υπήρχε ένα κεντρικό χρηματιστήριο ή γραφείο συμψηφισμού για τις συναλλαγές των ΣΑΚΑ. Όλες γίνονταν με εξωχρηματιστηριακή διαπραγμάτευση. Αυτό οδήγησε σε πρόσφατες εκκλήσεις να ανοίξει η αγορά όσον αφορά τη διαφάνεια και τη ρύθμισή της. Το Νοέμβριο, η εταιρεία DTCC, που διαχειρίζεται και καταγράφει λογιστικά το 90% του συνόλου της αγοράς των ΣΑΚΑ, ανακοίνωσε ότι θα αποκαλύπτει στην αγορά τα δεδομένα που αφορούν τις συναλλαγές των ΣΑΚΑ σε εβδομαδιαία βάση. Η αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ενέκρινε μια εξαίρεση για την IntercontinentalExchange για να ξεκινήσει την εγγύηση των ΣΑΚΑ. Τους πρώτους μήνες του 2009 έγιναν σημαντικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας των ΣΑΚΑ ως αποτέλεσμα των ανησυχιών για την ασφάλεια μετά τα γεγονότα της προηγούμενης χρονιάς. Στο τέλος του 2008, εισήχθησαν διαδικασίες που επέτρεπαν την ακύρωση ΣΑΚΑ οι οποίες αντισταθμίζονταν μεταξύ τους. Μαζί με τον τερματισμό συμβάσεων που είχαν πρόσφατα πληρωθεί, όπως εκείνα της Lehman, μέχρι το Μάρτιο η ονομαστική αξία της αγοράς ΣΑΚΑ είχε μειωθεί στα 30 τρις. δολάρια. Η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών υπολογίζει ότι το σύνολο των εκκρεμών παραγώγων ανέρχεται σε $592 τρις. Ρυθμιστικές αρχές από τις Η.Π.Α και την Ευρώπη αναπτύσσουν ξεχωριστά σχέδια για την σταθεροποίηση της αγοράς παραγώγων. Επιπρόσθετα, υπάρχουν κάποια διεθνώς αποδεκτά μέτρα από το Μάρτιο του 2009 που ασκούνται από τον οργανισμό ISDA. Δύο σημαντικές αλλαγές είναι οι εξής: Η θεσμοδέτηση κεντρικών οίκων εκκαθάρισης, ενός για τις Η.Π.Α. και ενός για την Ευρώπη. Ο οίκος εκκαθάρισης λειτουργεί ως κεντρικός αντισυμβαλλόμενος και για τις δυο πλευρές μιας συναλλαγής ΣΑΚΑ, μειώνοντας κατά συνέπεια τον κίνδυνο του αντισυμβαλλομένου.Η διεθνής τυποποίηση των συμβολαίων ΣΑΚΑ, για να προληφθούν νομικές διαμάχες σε διφορούμενες υποθέσεις, όπου δεν είναι ξεκάθαρη η αποληρωμή που πρέπει να λάβει χώρα. Μια σύμβαση ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης τεκμηριώνεται με μια επιβεβαίωση που αναφέρει τον ορισμό των πιστωτικών παραγώγων σύμφωνα με τον Διεθνή Σύνδεσμο Συμβάσεων Ανταλλαγής και Παραγώγων (ISDA). Η επιβεβαίωση συνήθως καθορίζει μια οντότητα αναφοράς, μια επιχείρηση που συχνά, αλλά όχι πάντοτε έχει εκκρεμούσες οφειλές, και μια υποχρέωση αναφοράς, συνήθως ένα εταιρικό ομόλογο χωρίς υπόταξη εξόφλησης ή ένα κυβερνητικό ομόλογο. Η χρονική περίοδος κατά την οποία η προστασία εκτείνεται καθορίζεται από την έναρξη ισχύος και την προγραμματισμένη ημερομηνία λήξης της σύμβασης. Η επιβεβαίωση ορίζει επίσης έναν εκπρόσωπο υπολογισμού που είναι υπεύθυνος για τον καθορισμό των διαδόχων και των υποκατάστατων υποχρεώσεων αναφοράς (είναι αναγκαία, εάν παραδείγματος χάριν η αρχική υποχρέωση αναφοράς ήταν ένα δάνειο το οποίο εξοφλήθηκε πριν τη λήξη της σύμβασης). Ο εκπρόσωπος υπολογισμού εκτελεί ακόμα διάφορους υπολογισμούς και διαχειριστικές λειτουργίες σχετικές με την συναλλαγή. Σύμφωνα με τις συνήθειες της αγοράς, στις μεταξύ ενδιαμέσων πρακτόρευσης των ΣΑΚΑ και τελικών χρηστών, ο ενδιάμεσος είναι συνήθως ο εκπρόσωπος υπολογισμού, και σε συμβάσεις μεταξύ ενδιαμέσων πρακτόρευσης ΣΑΚΑ ο πωλητής είναι και ο εκπρόσωπος υπολογισμού. Δεν αποτελεί ευθύνη του εκπροσώπου υπολογισμού να εξακριβώσει αν ένα πιστωτικό γεγονός έχει λάβει χώρα αλλά περισσότερο γεγονός, που σύμφωνα με τους όρους των συμβολαίων πρέπει να υποστηρικτεί από δημόσια διαθέσιμη πληροφόρηση που παραδίδεται μαζί με ένα ειδοποιητήριο πιστωτικού γεγονότος. Στα συνήθη συμβόλαια ΣΑΚΑ δεν υπάρχει εσωτερικός μηχανισμός για την αμφισβήτηση του κατά πόσο συνέβη ή όχι ένα πιστωτικό γεγονός και αφήνουν το ζήτημα αυτό στα δικαστήρια, εφόσον χρειαστεί, αν και οι περιπτώσεις αυτές είναι σχετικά σπάνιες. Οι επιβεβαιώσεις των ΣΑΚΑ ορίζουν ακόμα τα πιστωτικά γεγονότα που θα αποτελέσουν αφορμή για υποχρεώσεις πληρωμών από τον πωλητή της ασφάλειας και υποχρεώσεις παράδοσης από τον αγοραστή της ασφάλειας. Χαρακτηριστικά πιστωτικά γεγονότα είναι η πτώχευση του φορέα αναφοράς και η αδυναμία πληρωμής που σχετίζεται με το εγγυημένο ομόλογο ή το πιστωτικό χρέος. Επίσης, η αναδιάρθρωση ορίζεται ως πιστωτικό γεγονός, η οποία αποτελεί την διαπραγμάτευση του φορέα αναφοράς με τους πιστωτές του για αλλαγές των όρων του χρέους. Τέλος, στις τυπικές ΣΑΚΑ καθορίζονται και τα χαρακτηριστικά των παραδοτέων υποχρεώσεων του αγοραστή της ασφάλειας, σε περίπτωση ενός πιστωτικού γεγονότος. Οι κανόνες για τα χαρακτηριστικά αυτά διαφέρουν ανάλογα με την εκάστοτε αγορά και τους τύπους των συμβάσεων. Συνήθεις περιορισμοί είναι ότι το παραδοτέο χρέος πρέπει να είναι μια ομολογία ή δάνειο, να έχει διάρκεια ως τη λήξη το πολύ 30 έτη και να μην χαρακτηρίζεται από υπόταξη εξόφλησης. Ακόμα, να μην υπόκειται σε περιορισμούς μεταβίβασης και να είναι σε συγκεκριμένη ισοτιμία. Οι δόσεις είναι συνήθως τετραμηνιαίες, με ημερομηνίες λήξης τις: 20 Μαρτίου, 20 Ιουνίου, 20 Σεπτεμβρίου και 20 Δεκεμβρίου. Όπως αναφέρθηκε, αν συμβεί ένα πιστωτικό γεγονός, μπορεί να γίνει ο διακανονισμός των ΣΑΚΑ είτε με φυσική παράδοση είτε τοις μετρητοίς. Φυσικός διακανονισμός: Ο πωλητής της ασφάλειας πληρώνει στον αγοραστή την ονομαστική αξία και σε αντάλλαγμα λαμβάνει την παράδοση υποχρέωσης χρέους της οντότητας αναφοράς. Για παράδειγμα, ένα αντισταθμιστικό ταμείο έχει αγοράσει από μια τράπεζα προστασία αξίας 5 εκατ. δολαρίων πάνω στο κύριο χρέος μιας εταιρείας. Σε περίπτωση αθέτησης πληρωμών, η τράπεζα θα πληρώσει στο αντισταθμιστικό ταμείο 5 εκατ. δολ. σε μετρητά, ενώ το αντισταθμιστικό ταμείο θα πρέπει να παραδώσει ονομαστική αξία κυρίου χρέους της εταιρείας αξίας 5 εκατ. δολ. (συνήθως ομόλογα ή δάνεια, τα οποία αξίζουν ελάχιστα καθώς η εταιρεία βρίσκεται σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών)Διευθέτηση τοις μετρητοίς: Ο πωλητής της ασφάλειας πληρώνει στον αγοραστή τη διαφορά μεταξύ της ονομαστικής αξίας και της αγοραίας τιμής μιας υποχρέωσης χρέους του φορέα αναφοράς. Για παράδειγμα, ένα αντισταθμιστικό ταμείο έχει αγοράσει από μια τράπεζα προστασία αξίας 5 εκ. δολ. πάνω στο κύριο χρέος μιας εταιρείας. Έστω ότι η εταιρεία εισέρχεται σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών και τα κύρια ομόλογα της αντάλασσονται στα 25 (δηλαδή 25 σεντ ανά δολάριο) επειδή η αγορά θεωρεί ότι οι ομολογιούχοι θα εισπράξουν το 25% των χρημάτων που τους οφείλονται όταν η εταιρεία κλείσει. Συνεπώς, η τράπεζα πρέπει να πληρώσει στο αντισταθμιστικό ταμείο το εξής ποσό: [5εκατ. δολ. * (100% - 25%)], δηλαδή 3,75 εκατ. δολάρια.Η ανάπτυξη της αγοράς ΣΑΚΑ σημαίνει ότι για πολλές εταιρείες υπάρχει πολύ μεγαλύτερη εκκρεμούσα ονομαστική αξία συμβάσεων ανταλλαγής πιστωτικού κινδύνου από την εκκρεμούσα αξία των υποχρεώσεων τους σε χρέος. Αυτό συνέβη επειδή πολλοί κερδοσκόπησαν με τις ΣΑΚΑ χωρίς να κατέχουν κάποιο από το χρέος για το οποίο ασφαλίζονταν. Για παράδειγμα, όταν η Lehman Brothers κήρυξε πτώχευση στις 14 Σεπτεμβρίου του 2008, είχε εκκρεμούσες οφειλές αξίας περίπου 155 δισεκατ. δολάρια, οι αντίστοιχες ΣΑΚΑ είχαν ονομαστική αξία 400 δισεκατ. δολάρια. Ασφαλώς, δεν ήταν δυνατό να γίνει φυσική διευθέτηση για όλες αυτές τις συμβάσεις, καθώς δεν υπήρχε αρκετό εκκρεμές χρέος για να τα εκπληρώσει όλα, καθιστώντας αναγκαία την διευθέτηση τοις μετρητοίς. Όταν ένα πιστωτικό γεγονός συμβαίνει σε μια μεγάλη εταιρεία, για την οποία υπάρχουν πολλές ΣΑΚΑ, τότε μπορεί να γίνει μια δημοπρασία (αναφέρεται και ως γεγονός πιστωτικής διόρθωσης) ώστε να βοηθήσει τη διευθέτηση μεγάλου αριθμού συμβολαίων ταυτόχρονα, σε μια σταθερή τιμή τοις μετρητοίς. Κατά τη διάρκεια της δημοπρασίας, οι πρακτορεύοντες τις ΣΑΚΑ ενδιάμεσοι (όπως επενδυτικές τράπεζες) υποβάλλουν τιμές στις οποίες θα αγόραζαν και θα πωλούσαν το χρέος του φορέα αναφοράς. Σε δεύτερο στάδιο, γίνεται μια μειοδοσία (Dutch auction). Το οριστικό σημείο εκκαθάρισης της δημοπρασίας θέτει την τελική τιμή για διευθέτηση των ΣΑΚΑ τοις μετρητοίς. Όλες οι αιτήσεις για φυσική διευθέτηση καθώς και οι προσφορές αντιστοιχισμένου ορίου που προκύπτουν από τη δημοπρασία διευθετούνται. Οι δημοπρασίες, σύμφωνα με την ISDA, η οποία τις διενεργεί, έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικός τρόπος για τη διευθέτηση μεγάλου όγκου εκκρεμών ΣΑΚΑ. Ακολουθεί λίστα με τις δημοπρασίες από το 2005. Στη θεωρία η οποία αναφέρεται ως ‘υπόδειγμα πιθανοτήτων’, υπολογίζεται η παρούσα αξία μιας ακολουθίας χρηματορροών σταθμισμένων με την πιθανότητα μη αθέτησης τους. Η μέθοδος αυτή υποδηλώνει ότι οι ΣΑΚΑ πρέπει να γίνονται αντικείμενο διαπραγμάτευσης σε πολύ χαμηλότερη αποδοσιακή διαφορά (spread) από τα εταιρικά ομόλογα. Σύμφωνα με το υπόδειγμα των πιθανοτήτων, μια ΣΑΚΑ τιμολογείται με τη χρήση τεσσάρων μεταβλητών: Το ασφάλιστρο της έκδοσης Το ποσοστό ανάκτησης (το ποσοστό της αξίας που θα πληρωθεί σε περίπτωση αθέτησης) Την πιστωτική καμπύλη του φορέα αναφοράς Την καμπύλη LIBORΑν δεν συμβεί ποτέ αθέτηση, η τιμή της ΣΑΚΑ θα είναι το άθροισμα των προεξοφλημένων «ασφαλίστρων». Τα υποδείγματα τιμολόγησης οφείλουν να λάβουν υπόψη την πιθανότητα να προκύψει το φαινόμενο της αθέτησης πριν τη λήξη της ΣΑΚΑ. Χάριν παραδείγματος, έστω ότι υπάρχει μια μονοετής ΣΑΚΑ με έναρξη t0 και με τετραμηνιαίες πληρωμές ασφαλίστρων στις χρονικές στιγμές t1, t2, t3, και t4. Αν η ονομαστική αξία της ΣΑΚΑ είναι Ν και το ασφάλιστρο έκδοσης c, τότε η κάθε τετραμηνιαία πληρωμή ασφαλίστρων θα ισούται με Nc / 4. Αν για λόγους απλοποίησης υποθέσουμε ότι η αθέτηση μπορεί να συμβεί μόνο σε κάποια από τις ημερομηνίες πληρωμής ασφαλίστρων τότε υπάρχουν οι παρακάτω περιπτώσεις τερματισμού του συμβολαίου: Δεν υπάρχει αθέτηση, οπότε οι τέσσερις πληρωμές ασφαλίστρων γίνονται κανονικά και η σύμβαση ισχύει μέχρι τη λήξη της Υπάρχει αθέτηση πληρωμής σε κάποια από τις τέσσερις ημερομηνίες.Για την αποτίμηση της ΣΑΚΑ, χρειάζεται να προσδιοριστούν οι πιθανότητες για τις πέντε δυνητικές περιπτώσεις και μετά να υπολογιστεί η παρούσα αξία της χρηματορροής κάθε περίπτωσης. Η παρούσα αξία της ΣΑΚΑ είναι τότε η παρούσα αξία των πέντε χρηματορροών πολλαπλασιασμένη με την πιθανότητά τους να συμβούν. Αυτό απεικονίζεται στο ακόλουθο διάγραμμα. Σε κάθε ημερομηνία πληρωμής: είτε θα υπάρχει κάποιο γεγονός αθέτησης στη σύμβαση, οπότε αυτή θα τερματιστεί με μια πληρωμή ποσού N(1 − R) , όπου R είναι το ποσοστό επανάκτησης η σύμβαση επιβιώνει χωρίς να υπάρξει το φαινόμενο της αθέτησης, όπου λαμβάνει χώρα μια πληρωμή ασφαλίστρου αξίας Nc / 4, Και στις δυο πλευρές του διαγράμματος υπάρχουν οι ταμειακές ροές μέχρι το εκάστοτε χρονικό σημείο στο οποίο είτε γίνονται οι πληρωμές των ασφαλίστρων (μπλε) είτε αποζημιώσεις λόγω της αθέτησης (κόκκινο). Στις περιπτώσεις που το συμβόλαιο τερματίζεται, το τετράγωνο εμφανίζεται με συνεχή χρωματισμό. Η πιθανότητα επιβίωσης στο διάστημα ti − 1 μέχρι το ti χωρίς αποζημίωση λόγω αθέτησης είναι pi και η πιθανότητα αθέτησης είναι 1 − pi. Ο υπολογισμός της παρούσας αξίας με παράγοντες προεξόφλησης δ1 ως δ4 θα είναι: Οι πιθανότητες p1, p2, p3, p4 μπορούν να υπολογιστούν με χρήση της καμπύλης αποδόσεων. Η πιθανότητα του να μην υπάρξει κανενός είδους αθέτηση σε μια περίοδο από t μέχρι t + Δt μειούται κατά εκθετικό τρόπο με μια χρονική σταθερά καθοριζόμενη από την πιστωτική καμπύλη, δηλαδή, από την συνάρτηση p = exp( − s(t)Δt / (1 − R)) , όπου s(t) είναι η μηδενική καμπύλη αποδόσεων τον χρόνο t. Όσο πιο ριψόκίνδυνη είναι η οντότητα αναφοράς, τόσο μεγαλύτερη είναι η αποδοσιακή διαφορά και τόσο πιο γρήγορα μειώνεται η πιθανότητα επιβίωσης συν τω χρόνω. Πολλαπλασιάζοντας την πιθανότητα του κάθε ενδεχομένου με την παρούσα αξία των χρηματορροών συνάγεται η συνολική παρούσα αξία της ΣΑΚΑ: Οι επικριτές της τεράστιας πλέον αγοράς ΣΑΚΑ υποστηρίζουν ότι δεν διέπεται καν από το κατάλληλο ρυθμιστικό πλαίσιο και ότι δεν χαρακτηρίζεται από διαφάνεια, επειδή η διαπραγμάτευση των ΣΑΚΑ γίνεται ιδιωτικώς. Επιπλέον, υπάρχουν και ισχυρισμοί ότι οι ΣΑΚΑ επιδείνωσαν την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, επισπεύδοντας τη χρεωκοπία εταιρειών όπως η Lehman Brothers και η AIG. Στην περίπτωση της Lehman Brothers, αναφέρεται ότι η διέυρυνση της αποδοσιακής διαφοράς των ΣΑΚΑ μείωσε την αξιοπιστία της και τελικά της προκάλεσε προβλήματα που ήταν αδύνατο να ξεπεράσει. Ωστόσο, οι υπέρμαχοι της αγοράς των ΣΑΚΑ υποστηρίζουν ότι η άποψη αυτή συγχέει την αιτία με το αποτέλεσμα: Η διαφορά απόδοσης των ΣΑΚΑ απλά εξέφραζε την πραγματικότητα, δηλαδή το γεγονός πως η εταιρεία είχε σοβαρά προβλήματα. Επιπλέον, ισχυρίζονται ότι η αγορά ΣΑΚΑ επέτρεψε σε επενδυτές που είχαν ρίσκο αντισυμβαλλόμενου με την Lehman Brothers να μειώσουν την έκθεση τους σε περίπτωση αθέτησης. Ο πιστωτικός κίνδυνος των αντισυμβαλλομένων στις ΣΑΚΑ αυξήθηκε κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 2008, ιδίως επειδή η Lehman Brothers και η AIG ήταν αντισυμβαλλόμενοι σε πολύ μεγάλο αριθμό συναλλαγών ΣΑΚΑ. Αυτό είναι ένα παράδειγμα συστημικού κινδύνου, δηλαδή κινδύνου που απειλεί ολόκληρη την αγορά. Έχει υποστηριχθεί ότι το μέγεθος κι η απελευθέρωση της αγοράς ΣΑΚΑ αύξησαν αυτόν τον κίνδυνο. Για παράδειγμα, έστω ότι ένα υποθετικό αμοιβαίο κεφάλαιο είχε αγοράσει εταιρικά ομόλογα της Washington Mutual to 2005 και αποφάσισε να αντισταθμίσει την έκθεση τους στον κίνδυνο αγοράζοντας προστασία μέσω ΣΑΚΑ από την Lehman Brothers. Μετά την στάση πληρωμών από την Lehman, η προστασία θα έπαυε να ισχύει. Στην συνέχεια, μια ξαφνική στάση πληρωμών από την Washington Mutual θα οδηγούσε σε μαζικές απώλειες από τα ομόλογα, απώλειες οι οποίες θα έπρεπε να είχαν ασφαλιστεί από τα ΣΑΚΑ. Υπήρξε επίσης η ανησυχία ότι η αδυναμία της Lehman και της AIG να πληρώσουν τα συμβόλαια ΣΑΚΑ θα οδηγούσε στο διαχωρισμό της περίπλοκης αλυσίδας των συναλλαγών ΣΑΚΑ μεταξύ των χρηματοοικονομικών ιδρυμάτων. Κάτι τέτοιο δε φαίνεται να έχει συμβεί μέχρι τώρα, αν και έχει λεχθεί ότι επειδή η συνολική έκθεση μιας τράπεζας σε ΣΑΚΑ δεν γνωστοποιείται δημόσια, ο κίνδυνος μεγάλων απωλειών ή ακόμα και αδυναμίας πληρωμών ήταν σημαντικός παράγοντας της μείωσης ρευστότητας δανεισμού τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο του 2008. Οι αλυσιδωτές συναλλαγές σε ΣΑΚΑ προκύπτουν απο την πρακτική του συμψηφισμού. Η εταιρεία Β μπορεί να αγοράσει ΣΑΚΑ από την εταιρεία Α με κάποιο ετήσιο «ασφάλιστρο», έστω 2%. Αν ή κατάσταση της εταιρείας αναφοράς επιδεινωθεί, ο κίνδυνος θα αυξηθεί και τότε η εταιρεία Β μπορεί να πωλήσει ΣΑΚΑ σε μια εταιρεία Γ με το αυξημένο ασφάλιστρο, έστω 5%, καρπώνοντας τη διαφορά του 3%. Αν όμως η εταιρεία αναφοράς περιέλθει σε κατάσταση αθέτησης, η Β είναι πιθανό να μην έχει τα απαραίτητα στοιχεία ενεργητικού για την εκπλήρωση του συμβολαίου. Εξαρτάται από το συμβόλαιο της με την Α να παρέχει μια μεγάλη πληρωμή, την οποία στην συνέχεια μεταβιβάζει στην Γ. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι αν μία από τις εταιρείες της αλυσίδας αντιμετωπίσει πρόβλημα, δημιουργούνται αλυσιδωτές αντιδράσεις απωλειών. Για παράδειγμα, αν η Α αποτύχει, η Β θα εισέλθει σε στάση πληρωμών ως προς το συμβόλαιο της με την Γ, οδεύοντας προς την πτώχευση, ενώ η Γ θα έχει μαζικές απώλειες από την αδυναμία να εισπράξει αποζημίωση για το χρέος της εταιρείας αναφοράς που κατείχε. Ακόμα χειρότερα, επειδή τα συμβόλαια ΣΑΚΑ είναι ιδιωτικά, η Γ δε μπορεί να γνωρίζει ότι εξαρτάται από την Α, καθώς είχε συναλλαγές μόνο με την Β. Η ίδρυση ένος οίκου εκκαθάρισης για τις συναλλαγές ΣΑΚΑ θα συνέβαλλε στην λύση του προβλήματος των αλυσιδωτών αντιδράσεων, καθώς όλες οι συναλλαγές θα είχαν έναν κεντρικό αντισυμβαλλόμενο. Everything on Credit Default Swaps.Bill Carson. May 3, 2011. "Systemic Counterparty Confusion: Credit Default Swaps Demystified". Derivative Dribble. October 23, 2008. CBS '60 minutes' video on CDS 2003 ISDA Credit Derivatives Template. International Swaps and Derivatives Association BIS - Regular Publications. Bank for International Settlements. OCC - Quarterly Derivatives Fact Sheet A Beginner's Guide to Credit Derivatives - Noel Vaillant, Nomura International. Probability.net "A billion-dollar game for bond managers". Financial Times. John Hull and Alan White. "Valuing Credit Default Swaps I: No Counterparty Default Risk". Rotman School of Management at University of Toronto. Hull, J. C. and A. White, Valuing Credit Default Swaps II: Modeling Default Correlations. Smart Quant. Smartquant.com. Elton et al., Explaining the rate spread on corporate bonds. Stern.nyu.edu. Warren Buffett on Derivatives - Excerpts from the Berkshire Hathaway annual report for 2002.. Fintools.com. Roundtable on MiddleOffice - Hedge Fund Manager Week. The Real Reason for the Global Financial Crisis.Financial Sense. Financialsense.com. Demystifying the Credit Crunch. Private Equity Council. Sjostrom, Jr., William K. «The AIG Bailout». (2009). William K. Sjostrom Standard CDS Pricing Model Source Code - ISDA and Markit. CDSModel.com List of CDS premiums of various countries in German and English Translation Free Public Access to CDS Clearing Prices - Markit. July 21, 1997, BusinessWeek: "DIZZYING NEW WAYS TO DICE UP DEBT Suddenly, credit derivatives--deals that spread credit risk--are surging by Phillip L. Zweig October 8, 2008, New York Times: "the spectacular boom and calamitous bust in derivatives trading Taking Hard New Look at a Greenspan Legacy by Peter S. Goodman January 18, 2008, Wall Street Journal: "Default Fears Unnerve Markets" by Susan Pulliam and Serena Ng on CDS counterparty risk. February 5, 2008, Financial Times: "CDS market may create added risks" by Satayjit Das. February 17, 2008, New York Times: "Arcane Market is Next to Face Big Credit Test" By Gretchen Morgenson March 17, 2008 Credit Default Swaps: The Next Crisis? Αρχειοθετήθηκε 2010-05-12 στο Wayback Machine. March 23, 2008, New York Times: "Who Created This Monster?" By Nelson D. Schwartz and Julie Creswell May 20, 2008, Bloomberg: "Hedge Funds in Swaps Face Peril With Rising Junk Bond Defaults" by David Evans. May 28, 2008, Financial Times: "Moody's issues warning on CDS risks" by Aline van Duyn. June 1, 2008, New York Times: "First Comes the Swap. Then It’s the Knives." by Gretchen Morgenson about a CDS dispute between UBS and Paramax Capital. September 18, 2008, Reuters: "Buffett's 'time bomb' goes off on Wall Street." by James B. Kelleher about credit default swaps turning a bad situation into a catastrophe. September 27, 2008, NYTimes: "Behind Insurer’s Crisis, Blind Eye to a Web of Risk" by Gretchen Morgenson. September 30, 2008, Fortune Magazine: "The $55 Trillion Question" by Nicholas Varchaver and Katie Benner on CDS spotlight during financial crisis. Dizard, John (2006-10-23). «A billion dollar game». Financial Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-04-06. https://web.archive.org/web/20090406073413/http://us.ft.com/ftgateway/superpage.ft?news_id=fto102320061114181979. Ανακτήθηκε στις 2008-10-19. October 19, 2008, Portfolio.com: "Why the CDS Market Didn't Fail" Analyzes the CDS market's performance in the Lehman Bros. bankruptcy. April 8, 2009, Wall Street Letter: "Credit Default Swap Market: “Big Bang”? " by Makrem BOUMLOUKA, PhD.	Η σύμβαση ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης (ΣΑΚΑ- Credit default swap ή απλά CDS) είναι μία σύμβαση ανταλλαγής (ΣΑ) στην οποία ο αγοραστής της πραγματοποιεί σειρά πληρωμών προς τον αντισυμβαλλόμενο πωλητή και σε αντάλλαγμα δέχεται εφάπαξ πληρωμή σε περίπτωση που κάποιο πιστωτικό μέσο (συνήθως ομόλογο ή δάνειο) χαρακτηρισθεί από αθέτηση του εκδότη. Στην απλούστερη μορφή της, η ΣΑΚΑ είναι μια διμερής σύμβαση μεταξύ του αγοραστή και του πωλητή της προστασίας από τον πιστωτικό κίνδυνο. Η ΣΑΚΑ αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο ομόλογο χρέους μιας «οντότητας αναφοράς, η οποία οντότητα συνήθως είναι κράτος ή νομικό πρόσωπο όπως μια εταιρεία. Η οντότητα αναφοράς δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος της σύμβασης. Ο αγοραστής της προστασίας προβαίνει σε τριμηνιαίες πληρωμές ασφαλίστρων προς τον πωλητή. Εάν η οντότητα αναφοράς αθετήσει κάποιες υποχρεώσεις ως προς το χρέος της, ο πωλητής πληρώνει στον αγοραστή την ονομαστική αξία των ομολογιών σε αντάλλαγμα για τη φυσική παράδοση του ομολόγου, αν και ο διακανονισμός μπορεί επίσης να γίνει με μετρητά ή με δημοπρασία. Η αθέτηση αναφέρεται ως "Πιστωτικό Γεγονός" και περιλαμβάνει συμβάντα όπως η αδυναμία πληρωμής, η αναδιάρθρωση και η πτώχευση. Οι περισσότερες ΣΑΚΑ κυμαίνονται μεταξύ 10 - 20 εκατομμυρίων δολαρίων και είναι διάρκειας μεταξύ ενός και 10 ετών.Ο κάτοχος του ομολόγου μπορεί να "αγοράσει προστασία" για αντισταθμίσει τον πιστωτικό κίνδυνο του ομολόγου. Με τον τρόπο αυτό, η ΣΑΚΑ είναι παρόμοια με την ασφάλιση πιστώσεων, αν και δεν είναι ούτε παρόμοια ούτε υπόκειται σε κανονισμούς που διέπουν την ασφάλιση ατυχημάτων ή ζωής. Επίσης, οι επενδυτές μπορούν να αγοράζουν και να πωλούν προστασία χωρίς να κατέχουν κανένα χρέος του φορέα αναφοράς. Αυτές οι "γυμνές συμβάσεις ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης" επιτρέπουν στους διαπραγματευτές να κερδοσκοπούν επί εκδόσεων χρέους και της φερεγγυότητας των οντοτήτων αναφοράς. Οι ΣΑΚΑ μπορούν να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή συνθετικών θετικών και αρνητικών θέσεων θέσεων στους φορείς αναφοράς. Οι γυμνές ΣΑΚΑ αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της συνολικής αγοράς των συμβάσεων αυτών. Επιπλέον, οι συμβάσεις ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν σε θέματα εξισορροπητικής κερδοσκοπίας σε σχέση με την εταιρική κεφαλαιακή διάρθρωση. Οι συμβάσεις ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης υπάρχουν από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, αλλά η αγορά αυξήθηκε δραματικά από το 2003. Μέχρι το τέλος του 2007, το οφειλόμενο ποσό ήταν 62,2 τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ μέχρι το τέλος του 2008 υποχώρησε στα 38,6 τρισεκατομμύρια δολάρια.Τα περισσότερα CDS είναι τεκμηριωμένα με τυποποιημένα έντυπα που εκδίδονται από τον Διεθνή Σύνδεσμο Συμβάσεων Ανταλλαγής και Παραγώγων (International Swaps and Derivatives Association, ISDA), αν και μερικά είναι προσαρμοσμένα σε συγκεκριμένες ανάγκες. Οι συμβάσεις ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης έχουν πολλές παραλλαγές. Εκτός από τις βασικές "μοναδικού ονόματος" ΣΑΚΑ, υπάρχουν συμβάσεις επί δεικτών (index CDS), "συμβάσεις επί καλάθου οντοτήτων" (basket CDS), ΣΑΚΑ χρηματικής εγγυήσεως (δηλαδή, με μια αρχική πληρωμή από τον πωλητή ως εγγύηση, funded CDS) και "μόνον δανείων" ΣΑΚΑ (δηλαδή, μόνον επί κοινοπρακτικών, εγγυημένων δανείων της οντότητας αναφοράς, LCDS). Εκτός από τις εταιρείες ή τις κυβερνήσεις, η οντότητα αναφοράς μπορεί να περιλαμβάνει και μια εταιρεία ειδικού σκοπού που εκδίδει χρεόγραφα υποστηριζόμενα από υποθήκη.Οι συμβάσεις ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης δεν αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης στο χρηματιστήριο και δεν υπάρχει καμία απαίτηση αναφοράς των συναλλαγών σε μια κρατική υπηρεσία. Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης 2007-2010, η έλλειψη διαφάνειας και το τρισεκατομμυρίων δολαρίων μέγεθος της αγοράς προκάλεσαν ανησυχία στις ρυθμιστικές αρχές, διότι τα γεγονότα αυτά θα μπορούσαν να αποτελέσουν εν δυνάμει συστημικό κίνδυνο για την οικονομία. Τον Μάρτιο του 2010, ο φορέας εκκαθάρισης συναλλαγών "DTCC Trade Information Warehouse" ανακοίνωσε ότι θα δώσει οικειοθελώς στις ρυθμιστικές αρχές ευρύτερη πρόσβαση στη βάση δεδομένων του σχετικά με τις ΣΑΚΑ.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%BC%CE%B2%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82_%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE%CF%82_%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B4%CF%8D%CE%BD%CE%BF%CF%85_%CE%B1%CE%B8%CE%AD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82
Λοραταδίνη	Η λοραταδίνη ενδείκνυται για τη συμπτωματική ανακούφιση της αλλεργίας, όπως αλλεργική ρινίτιδα, κνίδωση, χρόνια ιδιοπαθή κνίδωση, και άλλες δερματικές αλλεργίες. Για την αλλεργική ρινίτιδα, η λοραταδίνη ενδείκνυται τόσο για ρινικά όσο και για οφθαλμικά συμπτώματα - φτέρνισμα, ρινική καταρροή και φαγούρα ή κάψιμο των ματιών.Ομοίως με τη σετιριζίνη, η λοραταδίνη ελαττώνει τον κνησμό που σχετίζεται με τη νόσο του Kimura. Οι ασθενείς με σοβαρές ηπατικές διαταραχές (ήπαρ) μπορεί να χρειαστεί να ξεκινήσουν με χαμηλότερη δόση. Δεν απαιτείται προσαρμογή της δόσης σε ηλικιωμένους ή ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία.Η λοραταδίνη είναι συνήθως συμβατή με το θηλασμό (ταξινομημένη κατηγορία L-2 - πιθανώς συμβατή, από την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής ). Στις ΗΠΑ, ταξινομείται ως κατηγορία Β στην εγκυμοσύνη, πράγμα που σημαίνει ότι μελέτες σε ζώα δεν κατάφεραν να αποδείξουν κίνδυνο για το έμβρυο, αλλά δεν έχουν διεξαχθεί επαρκείς και καλά ελεγχόμενες μελέτες σε έγκυες γυναίκες. Ως «μη κατασταλτικό» αντιισταμινικό, η λοραταδίνη προκαλεί λιγότερη (αλλά ακόμη σημαντική, σε ορισμένες περιπτώσεις) καταστολή και ψυχοκινητική καθυστέρηση από τα παλαιότερα αντιισταμινικά επειδή διεισδύει στον αιματοεγκεφαλικό φραγμό σε μικρότερο βαθμό.Άλλες πιθανές παρενέργειες περιλαμβάνουν πονοκέφαλο και αντιμουσκαρινικά αποτελέσματα όπως κατακράτηση ούρων, ξηροστομία, θολή όραση και γαστρεντερικά προβλήματα. Ουσίες που δρουν ως αναστολείς του ενζύμου CYP3A4 όπως η κετοκοναζόλη, η ερυθρομυκίνη, η σιμετιδίνη και τα παράγωγα φουρανοκουμαρίνης (που βρίσκονται στο γκρέιπφρουτ) οδηγούν σε αυξημένα επίπεδα λοραταδίνης στο πλάσμα - δηλαδή, περισσότερο από το φάρμακο υπήρχε στην κυκλοφορία του αίματος από το τυπικό για μια δόση. Αυτό είχε κλινικά σημαντικές επιδράσεις σε ελεγχόμενες δοκιμές θεραπείας με 10 mg λοραταδίνης. Η λοραταδίνη είναι ένα τρικυκλικό αντισταμινικό, η οποία δρα ως επιλεκτικός αντίστροφος αγωνιστής των περιφερικών υποδοχέων ισταμίνης H1. Η ισχύς των ανταγωνιστών ισταμίνης δεύτερης γενιάς είναι (από ισχυρότερη έως ασθενέστερη) δεσλοραταδίνη (Ki 0,4 nM)> λεβοκετιριζίνη (Ki 3 nM)> σετιριζίνη (Ki 6 nM)> φεξοφεναδίνη (Ki 10 nM)> τερφεναδίνη> λοραταδίνη. Ωστόσο, η έναρξη της δράσης ποικίλλει σημαντικά και κλινική αποτελεσματικότητα δεν είναι πάντα σχετίζονται άμεσα με μόνο την ισχύ υποδοχέα H1, όπως πρέπει επίσης να θεωρούνται συγκέντρωση του ελεύθερου φαρμάκου στον υποδοχέα.Η λοραταδίνη χορηγείται από το στόμα, απορροφάται καλά από το γαστρεντερικό σωλήνα και έχει γρήγορο ηπατικό μεταβολισμό πρώτης διέλευσης. Μεταβολίζεται από ισοένζυμα του κυτοχρώματος P450, συμπεριλαμβανομένων των CYP3A4, CYP2D6 και, σε μικρότερο βαθμό, από πολλά άλλα. Η λοραταδίνη συνδέεται σχεδόν πλήρως (97-99%) με τις πρωτεΐνες του πλάσματος. Ο μεταβολίτης της δεσλοραταδίνης, ο οποίος είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνος για τα αντιισταμινικά αποτελέσματα, συνδέεται με τις πρωτεΐνες του πλάσματος κατά 73-76%.Η μέγιστη επίδραση της λοραταδίνης εμφανίζεται μετά από 1-2 ώρες και ο βιολογικός χρόνος ημιζωής είναι κατά μέσο όρο οκτώ ώρες (εύρος 3 έως 20 ώρες) με τον χρόνο ημιζωής της δεσλοραταδίνης να είναι 27 ώρες (εύρος 9 έως 92 ώρες), εξηγώντας τη μεγάλης διάρκειας δράσης της. Περίπου το 40% απεκκρίνεται ως συζευγμένοι μεταβολίτες στα ούρα και παρόμοια ποσότητα απεκκρίνεται στα κόπρανα. Ίχνη μη μεταβολισμένης λοραταδίνης βρίσκονται στα ούρα.Στη δομή, σχετίζεται στενά με τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά, όπως η ιμιπραμίνη, και σε μικρότερο βαθμό με το άτυπο αντιψυχωσικό κουετιαπίνη.	Η λοραταδίνη, που πωλείται με την επωνυμία Claritin μεταξύ άλλων, είναι φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία αλλεργιών, όπως η αλλεργική ρινίτιδα και η κνίδωση. Διατίθεται επίσης σε συνδυασμό με ψευδοεφεδρίνη, ένα αποσυμφορητικό. Λαμβάνεται από το στόμα.Συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν υπνηλία, ξηροστομία και πονοκέφαλο. Οι σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι σπάνιες και περιλαμβάνουν αλλεργικές αντιδράσεις, επιληπτικές κρίσεις και ηπατικά προβλήματα. Η χρήση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης φαίνεται να είναι ασφαλής αλλά δεν έχει μελετηθεί καλά. Δεν συνιστάται σε παιδιά κάτω των δύο ετών. Ανήκει στην οικογένεια φαρμάκων αντιισταμινικών δεύτερης γενιάς.Η λοραταδίνη κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1980 και κυκλοφόρησε στην αγορά το 1988. Συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των βασικών φαρμάκων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Η λοραταδίνη διατίθεται ως γενόσημο φάρμακο. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι διαθέσιμο εξωχρηματιστηριακά. Το 2017, ήταν το 59ο πιο συχνά συνταγογραφούμενο φάρμακο στις Ηνωμένες Πολιτείες, με περισσότερες από δώδεκα εκατομμύρια συνταγές.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%BF%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%BD%CE%B7
Κωνσταντία της Καστίλης, δούκισσα του Λάνκαστερ	Στις 9 Φεβρουαρίου 1372 η Κωνσταντία έκανε τελετουργική είσοδο στο Λονδίνο ως βασίλισσα της Καστίλης υπό την συνοδεία του μεγαλύτερου κουνιάδου της Εδουάρδου του μαύρου πρίγκιπα μαζί με πλήθος από Άγγλους και Καστιλιανούς υποστηρικτές της. Τα πλήθη περικύκλωσαν τα ανάκτορα της Σαβοΐας για να δουν την τελετή στην οποία ο Ιωάννης της Γάνδης πρόσφερε το στέμμα στην σύζυγο του, ο Ιωάννης είχε ανακηρυχτεί βασιλιάς της Καστίλης στις 29 Ιανουαρίου 1372. Το στέμμα της Καστίλης ήταν η μεγάλη ευκαιρία για τον Ιωάννη της Γάνδης να διεκδικήσει ένα στέμμα για τους δικούς του απογόνους αφού στο στέμμα της Αγγλίας προτεραιότητα είχαν οι δυο μεγαλύτεροι αδελφοί του Εδουάρδος του Γούντστοκ και Λάιονελ της Αμβέρσας. Οι Άγγλοι ευγενείς αποκαλούσαν τον σύζυγος της Ιωάννη "Ο Ισπανός κύριος μου" ωστόσο δεν κατάφερε ποτέ να γίνει επίσημα βασιλιάς στην Καστίλη. Οι διαφορές που είχε με την νόμιμη δυναστεία της Καστίλης γεφυρώθηκαν τελικά με τον γάμο της κόρης τους και μοναδικού τους παιδιού Αικατερίνης του Λάνκαστερ με τον Ερρίκο Γ΄ της Καστίλης. Η Κωνσταντία πέθανε στο κάστρο του Λέστερ και τάφηκε στην εκκλησία της Πεντηκοστής στο Λέστερ. . Το ζευγάρι απέκτησε άλλον έναν γιο τον Ιωάννη Πλανταγενέτη (1374) που πέθανε σε ηλικία ενός έτους. Charles James Billson, Mediaeval Leicester< (Leicester, 1920) Jonathan Sumption, Divided Houses: The Hundred Years War III (Faber & Faber, 2009) Leese, Thelma Anna, Blood royal: issue of the kings and queens of medieval England, 1066-1399, (Heritage Books Inc., 1996)	Η Κωνσταντία της Καστίλης, δούκισσα του Λάνκαστερ (Constanza de Castilla, Ιούλιος 1354 - 24 Μαρτίου 1394) από τον Καστιλιανό Οίκο της Ιβρέας, διεκδικητής του θρόνου της Καστίλης μετά τον θάνατο του πατέρα της, ήταν κόρη του βασιλιά της Καστίλης Πέτρου του Σκληρού και της ερωμένης του Μαρίας δε Παδίγια. Ο πατέρας της είχε παντρευτεί την μητέρα της σε μυστικό γάμο, αλλά αναγκάστηκε σύντομα να την χωρίσει, την κράτησε όμως ως ερωμένη. Η Κωνσταντία παντρεύτηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 1371 στο Ροκφόρ τον Άγγλο Πλανταγενέτη πρίγκιπα Ιωάννη της Γάνδης -τρίτο γιο του Εδουάρδου Γ΄ της Αγγλίας και της Φιλίππης του Αινώ- μετά τον θάνατο της πρώτης συζύγου του Λευκής του Λάνκαστερ (1368). Η νεότερη αδελφή της Κωνσταντίας, ινφάντα Ισαβέλλα παντρεύτηκε ταυτόχρονα τον Εδμόνδο του Λάνγκλεϊ, τέταρτο γιο του Εδουάρδου Γ΄ της Αγγλίας και της Φιλίππης του Αινώ.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%9A%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CF%82,_%CE%B4%CE%BF%CF%8D%CE%BA%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%9B%CE%AC%CE%BD%CE%BA%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81
Κρισάντο Μεδίνα	Πλοίαρχος, ο Δον Κρισάντο Μεδίνα εγκαταστάθηκε στη Νικαράγουα, ενώ, στη συνέχεια, ανέπτυξε σχέσεις με την οικογένεια Σαλαθάρ, απέκτησε περιουσία και, στα μέσα της δεκαετίας του 1840, εγκαταστάθηκε στην Κόστα Ρίκα, όπου και έλαβε κρατική άδεια για την εμπορική εκμετάλλευση του καπνού. Μέσω γάμου, κληρονόμησε τη «Hacienda Miravalles». Η κυβέρνηση της Κόστα Ρίκα του ανάθεσε τη δημιουργία σημαντικής γερμανικής αποικίας επί των εδαφών της, με τους αποίκους να αναλαμβάνουν τη διάνοιξη δρόμου έως τη θάλασσα. Το ηφαίστειο Μιραβάγιες, έλαβε το όνομα της χασιέντα του Κρισάντο Μεδίνα, ο οποίος, επίσης, ίδρυσε εμπορικό οίκο, ο οποίος κατέστη ως ένας εκ των σημαντικότερων εξαγωγέων καφές της χώρας. Στις 1 Ιουνίου 1858, ο Κρισάντο Μεδίνα έλαβε για λογαριασμό του ιδίου και των συνεργατών του κυβερνητική εντολή για την ίδρυση της «Εθνικής Τράπεζας της Κόστα Ρίκα», η οποία αντιμετώπισε δυσκολίες όταν η συνεργάτης της, Τράπεζα του Λίβερπουλ, χρεοκόπησε. Ο οίκος Μεδίνα και υιοί, αποτελούμενος από τους Κρισάντο Μεδίνα τον πρεσβύτερο, Περφέκτο Μεδίνα και Κρισάντο Μεδίνα τον νεότερο, όλοι τους πολιτογραφημένοι πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών, διαμαρτυρήθηκε αρκετές φορές για σημαντικές ταραχές οι οποίες είχαν επιπτώσεις στο εμπόριό του. Ο υιός του, Κρισάντο Μεδίνα ο νεότερος, μετά την επιστροφή του στη Νικαράγουα, ορίστηκε ως πρέσβης της τελευταίας στο Παρίσι. Ιστορία της καλλιέργειας καφέ στην Κεντρική Αμερική Χουάν Ραφαέλ Μόρα Πόρρας	Ο Κρισάντο Μεδίνα (ισπανικά: Crisanto Medina) ήταν Αργεντινός επιχειρηματίας του 19ου αιώνα, ο οποίος ήταν εγκατεστημένος στη Νικαράγουα και την Κόστα Ρίκα, ενώ κατέστη διπλωμάτης, τραπεζίτης και στενός συνεργάτης του προέδρου της Κόστα Ρίκα, Χουάν Ραφαέλ Μόρα Πόρρας.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%BF_%CE%9C%CE%B5%CE%B4%CE%AF%CE%BD%CE%B1
Αδαμίτης	Είναι διμορφικός με τον παραδαμίτη (Zn2(OH)(AsO4)), ενώ σχηματίζει ισόμορφη σειρά με τον ολιβινίτη (Cu2(OH)(AsO4)). Δεν έχει ιδιαίτερη οικονομική σημασία, είναι, όμως, ιδιαίτερα αγαπητό δείγμα για συλλέκτες, επειδή εμφανίζει έντονο φθορισμό, ιδιαίτερα κάτω από υπεριώδη ακτινοβολία. Κρύσταλλοι έντονου πράσινου χρώματος εμφανίζονται, συνήθως, επικαθήμενοι σε λειμωνίτη, του οποίου τα ερυθροκίτρινα χρώματα και η απουσία λάμψης δημιουργούν έντονη αντίθεση με τους κρυστάλλους του αδαμίτη. Ανευρίσκεται, ως δευτερεύον ορυκτό, στις ζώνες οξειδώσεων ψευδαργυρούχων και αρσενικούχων μεταλλευμάτων υδροθερμικού σχηματισμού. Σχετίζεται με σμιθσονίτη, ημιμορφίτη, ολιβινίτη, ασβεστίτη, χαλαζία και ορυκτά οξείδια του σιδήρου και του μαγγανίου. Απαντά σε πολλές περιοχές του πλανήτη. Χαρακτηριστικά του δείγματα ανευρίσκονται στην περιοχή Ατακάμα της Χιλής, στο Ζιμαπάν του Ντουράνγκο, και την Τσιουάουα του Μεξικού, στις πολιτείες Γιούτα και Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Επίσης σε περιοχές στη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Βρετανία (Κορνουάλλη), στην περιοχή Τσουμέμπ της Ναμίμπια και στην Αυστραλία. Πολύ όμορφα δείγματά του ανευρίσκονται, επίσης, στα μεταλλεία Λαυρίου στην περιοχή Καμάριζα. Κατάλογος ορυκτών Τμήμα Γεωλογίας Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Handbook of Mineralogy Mindat.org Galleries.com Minerals.net Webmineral.com James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks, READ BOOKS, 2008 ISBN 1443742244 Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, A Field Guide to Rocks and Minerals, Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 039591096X Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones, Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0395511372	Ο αδαμίτης (αγγλικά: adamite) είναι αρσενικικό ορυκτό του ψευδαργύρου. Το όνομα του αποδόθηκε προς τιμήν του Γάλλου ορυκτολόγου Ζιλμπέρ Ζοζέφ Αντάμ (Gilbert Joseph Adam, 1795-1881).	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B4%CE%B1%CE%BC%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82
Παύλος Γιαννακόπουλος	Ο Παύλος Γιαννακόπουλος γεννήθηκε το 1929. Γονείς του ήταν ο Δημήτρης και η Κατερίνα Γιαννακόπουλου. Αδέλφια του ο Θανάσης, ο Κώστας και μετά η Βασιλική κατά ηλικιακή σειρά. Η καταγωγή της οικογένειας ήταν από τη Σελλασία Λακωνίας, κοντά στη Σπάρτη, έζησε όμως όλα τα χρόνια της ζωής του στην Αθήνα. Φοίτησε στην ΑΣΟΕΕ και από μικρή ηλικία μαθήτευσε και αυτός στο φαρμακείο του πατέρα τους, του Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Με την σύζυγό του Δέσποινα, το 1974 απέκτησαν ένα γιο, τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Δραστηριοποιήθηκε στον χώρο της φαρμακευτικής, όπου και ήταν ιδιοκτήτης της ΒΙΑΝΕΞ μαζί με τα δύο αδέρφια του, της μεγαλύτερης φαρμακοβιομηχανίας στην Ελλάδα.Μαζί με τον αδελφό του Θανάση σπούδασε στην Ανωτάτη Εμπορική. Το 1960 ίδρυσε την εταιρία ΦΑΡΜΑΓΙΑΝ με έδρα στην οδό Σωκράτους. Ασχολήθηκε και με το εμπόριο μπανάνας. Ασχολήθηκε με τα διοικητικά του Παναθηναϊκού από το 1971. Το 1973 εκλέχθηκε πρόεδρος του Παναθηναϊκού Συναγερμού διεκδικώντας μαζί με άλλα στελέχη την ηγεσία του Παναθηναϊκού. Το 1979 τη χρονιά που η ποδοσφαιρική ομάδα του Παναθηναϊκού έγινε επαγγελματική και ανεξαρτητοποιήθηκε διοικητικά από τον ερασιτεχνικό σώμα ο Παύλος Γιαννακόπουλος δεν κατάφερε να εισχωρήσει στη διοίκηση της ΠΑΕ καθώς ο Γιώργος Βαρδινογιάννης απέκτησε το μεγαλύτερο μέρος των μετοχών. Το 2008 εισχώρησε στο πολυμετοχικό διοικητικό σχήμα της ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Από τις 4 Ιουλίου του 1987 έως το 1997 υπήρξε πρόεδρος όλων των ερασιτεχνικών τμημάτων του Παναθηναϊκού. Από το 1992 η ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού αυτονομήθηκε ως επαγγελματική, κι έτσι ανέλαβε τη διοίκησή της σε συνεργασία με τον αδερφό του Θανάση Γιαννακόπουλο.Με την απόκτηση του Νίκου Γκάλη, σηματοδότησε την αναγέννηση του Παναθηναϊκού στο μπάσκετ και έφερε κατά καιρούς στον ΠΑΟ μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του Παγκοσμίου Μπάσκετ τόσο αθλητές, όσο και προπονητές (Παναγιώτης Γιαννάκης, Φάνης Χριστοδούλου, Ζάρκο Πάσπαλι, Στόγιαν Βράνκοβιτς, Μπάιρον Σκοτ, Ντίνο Ράτζα, Ντομινίκ Γουΐλκινς, Αλεξάντερ Βολκώφ, Ντέγιαν Μποντίρογκα, Ζέλικο Ρέμπρατσα, Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, Δημήτρης Διαμαντίδης, Ραμούνας Σισκάουσκας, Ζέλικο Ομπράντοβιτς και πολλούς άλλους). Επί προεδρίας του ο Παναθηναϊκός έχει κατακτήσει μεταξύ άλλων 6 Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα. Το καλοκαίρι του 2012 έγινε η αλλαγή εποχής στο δημιούργημά του τον Παναθηναϊκό μεταβιβάζοντας της μετοχές του στον γιο του και νυν πρόεδρο του Παναθηναϊκού Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Το Σεπτέμβριο του 2015 ελήφθη απόφαση από τον ερασιτέχνη Παναθηναϊκό, για μετονομασία του κλειστού της Λεωφόρου Αλεξάνδρας σε γήπεδο "Παύλος Γιαννακόπουλος". Διηπειρωτικό Κύπελλο (1): 1996 Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης (6): 1996, 2000, 2002, 2007, 2009, 2011 Πρωταθλήματα Ελλάδος (13): 1998, 1999, 2000, 2001, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011 Κύπελλα Ελλάδας (9): 1993, 1996, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2012 Το 2011, βραβεύτηκε ως ο παράγοντας της χρονιάς από την Ευρωλίγκα, μαζί με τον αδελφό του Θανάση Γιαννακόπουλο.Το 2012, τιμήθηκε μαζί με τον Θανάση Γιαννακόπουλο για την προσφορά του στο ελληνικό μπάσκετ από τα Αθλητικά Βραβεία ΠΣΑΤ.Στις 23 Σεπτεμβρίου 2015, τιμήθηκε από τον Παναθηναϊκό, για την προσφορά του στον σύλλογο.Την 1η Απριλίου 2017, τον βράβευσε ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής (ΦΣΑ) για την προσφορά του στο χώρο της Φαρμακοβιομηχανίας ως ''πατριάρχη της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας''. Πέθανε στις 10 Ιουνίου 2018. Στην είδηση του θανάτου του Παύλου Γιαννακόπουλου η ''Παναθηναϊκή οικογένεια'', ο κόσμος του αθλητισμού και ο πολιτικός κόσμος ανάμεσά τους και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εξέδωσαν συλλυπητήριες ανακοινώσεις.Στις 13 Ιουνίου 2018, εψάλη η εξόδιος ακολουθία στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών. Νωρίτερα η σορός του είχε τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα, ενώ η ταφή του Παύλου Γιαννακόπουλου τελέσθη στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών. Από το καλοκαίρι του 2018, η ομάδα του Παναθηναϊκού, διοργανώνει προς τιμήν του πρώην πρόεδρου της ομάδας ένα διήμερο τουρνουά με τέσσερις από σημαντικότερες ομάδες καλαθοσφαίρισης στην Ευρώπη. Μάλιστα την πρώτη χρονιά έγιναν τα αποκαλυπτήρια του λάβαρου του Παύλου Γιαννακόπουλου, το οποίο κοσμεί από τότε την οροφή του ΟΑΚΑ.	Ο Παύλος Γιαννακόπουλος (Αθήνα, 20 Αυγούστου 1929 - 10 Ιουνίου 2018, Αθήνα) ήταν Έλληνας φαρμακοβιομήχανος και πρώην πρόεδρος του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου στο μπάσκετ και στον ερασιτέχνη. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%82_%CE%93%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82
Χάμες Ροδρίγες	Ο Ροδρίγες ξεκίνησε την καριέρα του στην ομάδα Ενβιγάδο την οποία βοήθησε να κερδίσει την άνοδο της στην πρώτη κατηγορία, όντας ο δεύτερος μικρότερος Κολομβιανός ποδοσφαιριστής που κάνει επαγγελματικό ντεμπούτο μετά τον Τζον Τζαίρο Μοσκέρα, στην ηλικία των 14 χρόνων, 5 μηνών και 9 ημερών. Ακολούθησε το 2008 η μεταγραφή του στην αργεντίνικη ομάδα Μπάνφιλντ, με την οποία έκανε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα στις 7 Φεβρουαρίου του 2009 και σκόραρε για πρώτη φορά 20 μέρες αργότερα στη νίκη με 3-1 ενάντια στη Ροσάριο Σεντράλ. Έγινε γρήγορα βασικός και βοήθησε την ομάδα του να κερδίσει για πρώτη φορά στην ιστορία της το Πρωτάθλημα Αργεντινής. Το 2010 συμμετείχε με την ομάδα του και στο Κόπα Λιμπερταδόρες, σκοράροντας 5 φορές σε 7 αγώνες αλλά η πορεία της Μπάνφιλντ σταμάτησε ύστερα από ήττα με 2-0 από τη βραζιλιάνικη Πόρτο Αλέγκρε, σε ένα παιχνίδι που ο Ροδρίγες αποβλήθηκε με 2 κίτρινες κάρτες. Οι εμφανίσεις του με τη Μπάνφιλντ τράβηξαν το ενδιαφέρον ευρωπαϊκών ομάδων και στις 6 Ιουλίου 2010 ο Ροδρίγες πήρε μεταγραφή για την Πόρτο για 16,1 εκατομμύρια ευρώ, με την οποία υπέγραψε 4ετές συμβόλαιο. Σταδιακά ο Ροδρίγες έγινε βασικός παίκτης της ομάδας, ειδικά μετά την αποχώρηση σημαντικών επιθετικών παικτών όπως ο Φαλκάο, ο Γκουαρίν και ο Χουλκ και η συμβολή του ήταν καθοριστική στην κατάκτηση του τρίτου συνεχόμενου πρωταθλήματος της ομάδας του το 2013, σκοράροντας 13 φορές και δίνοντας 15 τελικές πάσες (ασίστ). Στον τελευταίο αγώνα της σεζόν ενάντια στην Πάσος Φερέιρα σφράγισε τον τίτλο με ένα γκολ και μία τελική πάσα. Τον Μάιο του 2013 ανακοινώθηκε η μεταγραφή του Ροδρίγες στη γαλλική Μονακό για 45 εκατομμύρια ευρώ, η οποία ήταν η δεύτερη ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του πορτογαλικού ποδοσφαίρου και μια από τις ακριβότερες παγκόσμια . Στην πρώτη σεζόν του στο Γαλλικό Πρωτάθλημα ήταν από τους καλύτερους παίκτες και ήρθε πρώτος σε τελικές πάσες. Βοήθησε την ομάδα του να προκριθεί στο Τσάμπιονς Λιγκ αν και έχασε το πρωτάθλημα από την Παρί Σεν Ζερμέν. Στις 22 Ιουλίου του 2014 ο Ροδρίγες υπέγραψε συμβόλαιο 6 ετών με την Ρεάλ Μαδρίτης, με το κόστος της μεταγραφής να φέρεται να φθάνει περίπου τα 87 εκατομμύρια ευρώ.Ο Χάμες έκανε το ντεμπούτο του στο ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ στο γήπεδο Κάρντιφ Σίτι Στέιντιουμ εναντίον της Σεβίλλης, στην οποία η Ρεάλ Μαδρίτης κέρδισε 2-0. Έπαιξε 72 λεπτά πριν αντικατασταθεί από τον Ίσκο. Στις 19 Αυγούστου, ο Χάμες σκόραρε το πρώτο του γκολ για την Ρεάλ Μαδρίτης εναντίον Ατλέτικο Μαδρίτης στο πρώτο σκέλος του ισπανικού Σούπερ Καπ μπαίνοντας αλλαγή του Κριστιάνο Ρονάλντο στο ημίχρονο. Ο Χάμες έκανε το ντεμπούτο του Τσάμπιονς Λιγκ για τη Ρεάλ στο ο αγώνας της ομάδας άνοιγμα στάδιο εναντίον της ελβετικής Βασιλείας, όπου σκόραρε το τέταρτο γκολ στη νίκη με 5-1. Ο Χάμες τότε θα σκοράρει για πρώτη φορά στο πρωτάθλημα εναντίον της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, όπου προσέφερε επίσης και μία ασίστ, σε μία νίκη με σκορ 8-2. Ο Χάμες σκόραρε σε μια νίκη 4-0 στη Γρανάδα την 1η Νοεμβρίου. Στον αγώνα εναντίον της Σεβίλλης, στην οποία σκόραρε το πρώτο γκολ, υπέστη κάταγμα στο πέμπτο μετατάρσιο στο δεξί του πόδι. Στη συνέχεια θα χρειαστεί άμεση χειρουργική επέμβαση και θα είναι εκτός δράσης για δύο μήνες. Επέστρεψε στις 5 Απριλίου στο ματς με την Γρανάδα, όπου έδωσε ασίστ σε δύο γκολ, σε αγώνα που έληξε 9-1, πριν αντικατασταθεί στο 60ο λεπτό. Μέρες αργότερα σκόραρε το πρώτο του γκολ μετά το τραυματισμό του κατά της Ράγιο Βαγιεκάνο σε μια νίκη με 2-0. Αφού έμεινε στον πάγκο στο εναρκτήριο αγώνα της ομάδας του, μια ισοπαλία χωρίς τέρματα εναντίον της Σπόρτινγκ Χιχόν, ο Χάμες έκανε την πρώτη συνεισφορά στην σεζόν κάνοντας man of the match εμφάνιση εναντίον της Ρεάλ Μπέτις, σκοράροντας τόσο με ένα εντυπωσιακό χτύπημα φάουλ και με ένα "ψαλιδάκι", αλλά και δίνοντας μία ασίστ στον Γκάρεθ Μπέιλ. Στις 8 Σεπτεμβρίου 2015, κατά τη διάρκεια ενός διεθνούς φιλικού αγώνα, εναντίον του Περού, συγκρούστηκε με τον περουβιανό παίκτη Χουάν Μανουέλ Βάργκας. Αν και αρχικά φάνηκε σε θέση να συνεχίσει, αντικαταστάθηκε από το παιχνίδι προληπτικά. Στις 10 Σεπτεμβρίου, η Ρεάλ Μαδρίτης ανακοίνωσε ότι ο παίκτης είχε διαγνωστεί με κάκωση σε μηριαίο μυ και δεν επέστρέψε στη δράση μέχρι τις 13 Νοεμβρίου, σε ένα ξεκίνημα με την Κολομβία σε προκριματικό αγώνα του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018 εναντίον της Χιλής, όπου σημείωσε ένα σημαντικό γκολ στις καθυστερήσεις για να κερδίσει η χώρα του την ισοπαλία. Στις 22 Σεπτεμβρίου 2021 υπέγραψε συμβόλαιο με την Αλ Ραγιάν όπου αγωνίζεται στο Κατάρ. Στις 14 Σεπτεμβρίου 2022 ο Ολυμπιακός απέκτησε ως ελεύθερη μεταγραφή τον Χάμες Ροδρίγκες καθώς έλυσε την συνεργασία του με την Αλ Ραγιάν του Κατάρ. Στις 13 Απριλίου 2023 Ο Χάμες και η ΠΑΕ Ολυμπιακός προχώρησαν σε λύση της συνεργασίας τους. Στις 29 Ιουλίου 2023 η Σάο Πάολο ανακοίνωσε ως ελεύθερη μεταγραφή τον Χάμες Ροδρίγκες σε διετές συμβόλαιο. Ο Ροδρίγες θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους παίκτες της εθνικής του ομάδας. Η ανάδειξη του σε καθοριστικό παίκτη της «χρυσής γενιάς» της Κολομβίας ξεκίνησε με τις συμμετοχές του στην Εθνική U-20, όπου ήταν ο αρχηγός της ομάδας όταν την οδήγησε στην κατάκτηση του Φεστιβάλ Ποδοσφαίρου της Τουλόν το 2011, όπου ψηφίστηκε και καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης. Ακολούθως ήταν αρχηγός της ομάδας και στο Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου U20 της ίδιας χρονιάς, όπου το ταλέντο του οδήγησε στο να χαρακτηριστεί «σύγχρονος Βαλντεράμα». Σε επίπεδο Εθνικής Ανδρών, εντυπωσίασε με την καθοριστική συμβολή του σε σημαντικές νίκες που οδήγησαν στην καθιέρωση του ως βασικού από τα 20 του. Πέτυχε το πρώτο του γκολ σε επίπεδο εθνικής αντρών σε μια νίκη με 1-0 ενάντια στο Περού σε διάστημα μικρότερο των 6 μηνών από το ντεμπούτο του. Βοήθησε ουσιαστικά την ομάδα του να προκριθεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 με σημαντικές ασίστ και γκολ. Συμμετείχε με την Κολομβία στο Παγκόσμιο Κύπελλο, όπου πραγματοποίησε πολύ καλές εμφανίσεις και αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με έξι γκολ σε πέντε αγώνες. Το εντυπωσιακό γκολ με μακρινό σουτ με το οποίο άνοιξε το γκολ στον αγώνα ενάντια στην Ουρουγουάη ψηφίστηκε ως το καλύτερο της διοργάνωσης από τους επισκέπτες του επίσημου ιστότοπού της. Το γκολ κέρδισε το ΦΙΦΑ Βραβείο Πούσκας για το 2014. Πρώτος σκόρερ με 6 γκολ στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2014 ΦΙΦΑ Βραβείο Πούσκας : 2014	Ο Χάμες Δαβίδ Ροντρίγκεζ Ρούβιο (ισπανικά: James David Rodríguez Rubio, ισπανική προφορά ΔΦΑ: [ˈxames roˈðɾiɣes], γεννήθηκε 12 Ιουλίου 1991), γνωστός και ως Χάμες Ροντρίγκες ή με την αγγλική εκφορά του ονόματος του ως Τζέιμς Ροντρίγκεζ, είναι Κολομβιανός ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται για την Σάο Πάολο και την Εθνική Κολομβίας.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%AC%CE%BC%CE%B5%CF%82_%CE%A1%CE%BF%CE%B4%CF%81%CE%AF%CE%B3%CE%B5%CF%82
Ρούντολφ φον Ρίμπεντροπ	Ο Ρούντολφ φον Ρίμπεντροπ φοίτησε ένα χρόνο στη Σχολή Ουεστμίνστερ του Λονδίνου, ενώ ο πατέρας του ήταν πρέσβης στη Βρετανία. Ο Πίτερ Ουστίνοφ, στις δημοσιεύσεις του, ισχυρίστηκε ότι σπούδασε με τον Ρούντολφ φον Ρίμπεντροπ στην ίδια τάξη στη Σχολή Ουεστμίνστερ. Ωστόσο, ο Ρούντολφ αρνήθηκε αυτό και άλλα φανταστικά «γενικά» απομνημονεύματα του Ουστίνοφ. Στη μεταπολεμική περίοδο, ο Ρούντολφ φον Ρίμπεντροπ ήταν επιτυχημένος επιχειρηματίας και συγγραφέας βιβλίων. Εμφανίστηκε δημόσια στη Μόσχα στις 24 Οκτωβρίου 2015, για να παρουσιάσει το έργο του που συνέγραψε το 2008, με το τίτλο: Joachim von Ribbentrop: Mein Vater: Erlebnisse und Erinnerungen. Την 1η Σεπτεμβρίου 1939, όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Ρούντολφ προσχώρησε ως νεοπροσληφθής στο αντικαταστάσιμο τάγμα του συντάγματος πεζικού των Ες-Ες, Deutschland, στο Μόναχο. Ένα μήνα αργότερα, τον Οκτώβριο του 1939, μεταφέρθηκε στο Σύνταγμα Πεζικού ,το οποίο βρισκόταν στο κατεχόμενο τμήμα της Τσεχοσλοβακίας. Σε αυτό το σύνταγμα, στρατολογήθηκε στον 11ο λόχο. Υπηρέτησε σε αυτό το σύνταγμα κατά τη διάρκεια της Γερμανικής εισβολής στη Δύση, κερδίζοντας το Σιδηρού Σταυρό δεύτερης τάξης και προήχθη σε Sturmmann. Τραυματίστηκε επίσης για πρώτη φορά. Μετά την εκστρατεία στη δύση, ο Ρούντολφ φον Ρίμπεντροπ στάλθηκε στο SS-Junkerschule στο Μπράουνσβαϊγκ για να αποκτήσει εκπαίδευση ως ηγέτης διμοιρίας. Προήχθη στις 20 Απριλίου 1941 σε Untersturmführer. Του δόθηκε η ηγεσία μιας διμοιρίας στο 1ο λόχο του Τάγματος αναγνώρισης «Nord». Μετά την εισβολή στη Ρωσία, ως SS-Kampfgruppe Nord στάλθηκε στη Φινλανδία όπου διακρίθηκε και του απονεμήθηκε ο Φινλανδικός Σταυρός Ελευθερίας, τέταρτης τάξης. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1941, τραυματίστηκε ξανά στο αριστερό του αντιβράχιο. Εστάλη στο νοσοκομείο των SS στο Hohenlychen, όπου παρέμεινε μέχρι τον Φεβρουάριο του 1942. Μετά από μία άδεια στο σπίτι, εντάχθηκε στο νεοσυσταθέν Σύνταγμα Πάντσερ της 1η Μεραρχίας Πάντσερ SS «Σωματοφυλακή Αδόλφος Χίτλερ» (LSSAH). Μεταφέρθηκε στη 1η διμοιρία του 3ου Λόχου ως ηγέτης της διμοιρίας. Ο Ρούντολφ φον Ρίμπεντροπ έφτασε μέσω της Πομερανίας και της Ανατολικής Πρωσίας στο Χάρκοβο τον Φεβρουάριο του 1943. Σύντομα, το Σώμα SS-Πάντσερ, διοικούμενο από τον Πάουλ Χάουσσερ, κινδύνεψε να περικυκλωθεί από τους Σοβιετικούς. Ο Χάουσερ διέταξε μια επίθεση προς το νότο για να σπάσει τον κλοιό. Ο αντισυνταγματάρχης των Ες-Ες Κουρτ Μάιερ οδήγησε το σύνταγμά του προς την Alexeyevska. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Ρούντολφ ήταν διοικητής τεθωρακισμένων οχημάτων. Ο Γερμανικός 7ος λόχος επιτέθηκε στο θωρακισμένο δόρατο του εχθρού σε μια ελώδη περιοχή. Ο 6ος λόχος στάθηκε να προστατεύσει τον αδελφικό του λόχο και να εξασφαλίσει την απόσυρσή του. Κατέστρεψαν αρκετά σοβιετικά άρματα μάχης και αντιαρματικά όπλα. Κατά τη διάρκεια της μάχης, ο Ρούντολφ φον Ρίμπεντροπ άκουσε τη φωνή του χειριστή ασύρματου του λόχου, του υπολοχαγού Αλτ, ο οποίος τον ενημέρωσε ότι ο διοικητής του τεθωρακισμένου λόχου είχε καταρρεύσει. Λίγο αργότερα, το Panzer IV του Ρούντολφ δέχτηκε ένα μικρό χτύπημα που κατέστρεψε την κεραία του και απενεργοποίησε την επικοινωνία. Οι ελαφριές σοβιετικές δυνάμεις οδηγήθηκαν πίσω το βράδυ. Το σχέδιο διάσωσης του Χάουσσερ ξεκίνησε το πρωί, δύο ημέρες μετά, ενώ ο Ρούντολφ ήταν με το λόχο του στη Μερέφα. Εκεί συνάντησε τον Χάουσσερ για πρώτη φορά, ο οποίος τους είπε «Καλή τύχη!» Ο Μάιερ έλαβε μια εντολή να χτυπήσει το σοβιετικό κλοιό στο πιο αδύναμο σημείο του, στη Νοβάγια Βολολάγκα. Ο στόχος του ήταν να δημιουργήσει μια σύνδεση με την ομάδα μάχης του Φριτς Βιττ. Η δεύτερη διμοιρία του 6ου λόχου, με επικεφαλής τον υπολοχαγό των Ες-Ες Έρχαρντ, είχε ως αποστολή να ηγηθεί της επιχείρησης. Αργότερα, ο Έρχαρντ δέχτηκε πυρά σε ένα χωριό και σκοτώθηκε σύντομα. Ο Ρούντολφ φον Ρίμπεντροπ έλαβε διαταγή να τον αντικαταστήσει. Αφού ανέλαβε τη διοίκηση της 2ης διμοιρίας, διέταξε μια πρόοδο με μεγάλη ταχύτητα. Πέρασαν διάσπαρτα σοβιετικά στρατεύματα και, κατά τη διάρκεια της προόδου, κατέστρεψαν λίγα ελαφριά τανκς και αντιαρματικά όπλα χωρίς να επιβραδύνουν την πρόοδό τους. Ένα τέτοιο ελιγμό έθεσε τον Μάιερ 40 χιλιόμετρα πίσω από τη σοβιετική αιχμή του δόρατος. Ο Μάιερ έμεινε πίσω από τα άρματα του Ρούντολφ στο αυτοκίνητό του και δεν άφησε άλλα να σταματήσουν. Τα άρματα προχώρησαν ελεύθερα μέσω του Χάρκοβο, αντιμετωπίζοντας μερικούς σχηματισμούς από τους Σοβιετικούς στα αριστερά και στα δεξιά τους. Λίγο πριν το σκοτάδι, έφτασαν στο Γιεφρέμοβκα, ένα χωριό κοντά στην Αλεξέγιεφσκα, που ήταν ο στόχος τους για την ημέρα εκείνη. Η Αλεξέγιεφσκα κατελήφθη στις 13 Φεβρουαρίου. Προκειμένου να απελευθερώσουν την Αλεξέγιεφσκα, οι Σοβιετικοί ξεκίνησαν μια σκληρή επίθεση. Ωστόσο, οι Γερμανοί κατάφεραν να υπερασπιστούν την πόλη με μεγάλες απώλειες. Κατά τη διάρκεια της δράσης, ένας σοβιετικός σκοπευτής τραυμάτισε τον Ρούντολφ φον Ρίμπεντροπ μέσω του πνεύμονα. Ο Ρούντολφ αρνήθηκε να σταλθεί σε νοσοκομείο και αντ' αυτού πήγε να διασώσει τραυματίες στρατιώτες. Του απονεμήθηκε ο Σιδηρούς σταυρός 1ης τάξης για την προσωπική του γενναιότητα σε αυτές τις μάχες. Αφού υπηρέτησε για λίγο στο προσωπικό του συντάγματος ως επιχειρηματικός αξιωματικός, στάλθηκε στη συνέχεια στον 6ο λόχο, του 2ου Τάγματος του 1ου SS Συντάγματος Πάντσερ, ως επικεφαλής της διοίκησης της πρώτης διμοιρίας, όπου ανέλαβε δράση κατά τη διάρκεια της υποχώρησης από τον Χάρκοβο. Ο Ρούντολφ τραυματίστηκε για τρίτη φορά κατά τη διάρκεια αυτών των μαχών αφού πυροβολήθηκε στη δεξιά ωμοπλάτη και στον αριστερό ώμο. Την 1η Μαρτίου 1943 διαδέχτηκε τον υπολοχαγό των Ες-Ες Αλτ ως διοικητής του 7ου λόχου και σε αυτήν τη θέση παρέμεινε στη διάρκεια ανακατάληψης του Χαρκόβου. Μετά τη ανακατάληψη του, ο Ρίμπεντροπ τοποθετήθηκε ως υπασπιστής του συντάγματος. Ένα μήνα αργότερα του δόθηκε η ευθύνη της εκπαίδευσης των μελών της Λούφτβαφφε που στάλθηκαν στη 1η Μεραρχία Πάντσερ SS «Σωματοφυλακή Αδόλφος Χίτλερ». Στις 15 Ιουνίου επέστρεψε στις μάχες και διορίστηκε διοικητής του 6ου λόχου. Ένα μήνα αργότερα, στις 20 Ιουλίου του απονεμήθηκε ο Σταυρός του Ιππότη. Την 1η Αυγούστου μεταφέρθηκε στη νεοσυσταθείσα 12η μεραρχία Πάντσερ Νεολαία του Χίτλερ των Ες-Ες και επιφορτίστηκε με την εκπαίδευση 2 νεαρών αξιωματικών. Τέσσερις μήνες αργότερα διορίστηκε διοικητής του 3ου λόχου, του 2ου SS Πάντσερ συντάγματος. Στις 3 Ιουνίου 1944, επιστρέφοντας στο Λε Νεμπούρ μετά από μαθήματα εκπαίδευσης, το αυτοκίνητό του δέχθηκε επίθεση από ένα σπιτφάιρ και ο ίδιος τραυματίστηκε για τέταρτη φορά. Μέχρι τις 9 Ιουνίου, είχε επιστρέψει στη διοίκηση του λόχου του. Κατά τη διάρκεια των αμυντικών μαχών στη Νορμανδία, του απονεμήθηκε ο Γερμανικός Σταυρός σε Χρυσό και το Badzer Assault Badge. Μετά την έξοδο από το Φαλαίζ, ο Ρούντολφ έγινε ο συνταγματικός υπασπιστής του 12ου SS Πάντσερ συντάγματος. Παρέμεινε με αυτό το σχηματισμό κατά την διάρκεια των μαχών στις Αρδέννες. Στις 20 Δεκεμβρίου τραυματίστηκε για πέμπτη φορά από θραύσμα οβίδας στο στόμα του. Του απονεμήθηκε το σήμα πληγής σε χρυσό και του δόθηκε η διοίκηση του 12ου SS Πάντσερ συντάγματος. Το τμήμα μεταφέρθηκε στην Ουγγαρία τον Ιανουάριο και ο Ρούντολφ συμμετείχε στις μάχες των τελευταίων μηνών στο Ανατολικό Μέτωπο πριν παραδοθεί στις αμερικανικές μονάδες στις 8 Μαΐου 1945. Ο Ρούντολφ φον Ρίμπεντροπ κατέληξε σε Βρετανικό στρατόπεδο κρατούμενων στο Αμβούργο, όπου οι συνθήκες, όπως δήλωσε αργότερα, ήταν χειρότερες από αυτές στο Γουέστμινστερ. Στις 16 Οκτωβρίου 1946, ο πατέρας του ήταν ο πρώτος που εκτελέστηκε διά απαγχονισμού από αυτούς που είχαν καταδικαστεί σε θάνατο στη δίκη της Νυρεμβέργης αφού κρίθηκε ένοχος για εγκλήματα πολέμου. Στα απομνημονεύματά του, ο Ρούντολφ έκρινε τις δίκες ως «τόσο δομημένες ώστε η όλη η διαδικασία να καταλήξει σε θανατική ποινή». Μετά τον πόλεμο, η μητέρα του Ρούντολφ, Αννελίζ, προσπάθησε να πάρει τον γιο της στη δουλειά στην οικογενειακή επιχείρηση κρασιού. Ωστόσο άλλα μέλη της οικογένειας θεώρησαν ότι το όνομα Ρίμπεντροπ θα ήταν κακό για τις επιχειρήσεις. Τελικά μετά από μία δικαστική διαμάχη η μητέρα του κατάφερε να συμπεριλάβει το γιο της στην εταιρεία. Το 1958 ο Ρούντολφ φον Ρίμπεντροπ διορίστηκε στην ιδιωτική τράπεζα της οικογένειας Έτκερ, Bankhaus Lampe, στο Μπίλεφελντ και έγινε διευθυντής της τράπεζας. Το 1960 παντρεύτηκε τη βαρόνη Ίλζε-Μαρί φον Μουνχάουζεν, η οποία πέθανε το 2010. Ο Ρούντολφ φον Ρίμπεντροπ πέθανε πλήρης ημερών στις 20 Μαΐου 2019. Ailsby, Christopher (1998). SS: Hell on the Eastern Front: The Waffen-SS War in Russia, 1941-1945. Zenith Imprint. ISBN 3-7909-0284-5. Fellgiebel, Walther-Peer (2000). Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939-1945 (στα Γερμανικά). Podzun-Pallas. ISBN 3-7909-0284-5. Kurowski, Franz (2004). Panzer Aces: German Tank Commanders in World War II. Stackpole Books. ISBN 9780811731737. Patzwall, Klaus D.· Scherzer, Veit (2001). Das Deutsche Kreuz 1941 - 1945 Geschichte und Inhaber Band II (στα Γερμανικά). Verlag Klaus D. Patzwall. ISBN 3-931533-45-X.	Ο Ρούντολφ φον Ρίμπεντροπ (γερμανικά: Rudolf von Ribbentrop, 11 Μαΐου 1921- 20 Μαΐου 2019) ήταν πρώην Γερμανός λοχαγός στα Waffen-SS στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Γερμανού διπλωμάτη και υπουργού Εξωτερικών Γιοάχιμ φον Ρίμπεντροπ. Ο Ρούντολφ διακρίθηκε στη διάρκεια του Πολέμου της Συνέχειας.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BB%CF%86_%CF%86%CE%BF%CE%BD_%CE%A1%CE%AF%CE%BC%CF%80%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80
Γεγονότα Μαΐου 2011	Ένοπλες συγκρούσειςΘάνατος του Οσάμα μπιν Λάντεν: Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα ανακοινώνει σε ειδική τηλεοπτική εκπομπή ότι ο Οσάμα μπιν Λάντεν, ιδρυτής και ηγέτης της Αλ Κάιντα, ο πλέον καταζητούμενος τρομοκράτης στον κατάλογο των ΗΠΑ, σκοτώθηκε σε επιχείρηση του αμερικανικού στρατού κοντά στο Ισλαμαμπάντ του Πακιστάν.(CNN) (SBS Television) Αρχειοθετήθηκε 2011-08-16 στο Wayback Machine. (The Guardian) (BBC) (ABC News) (Τα Νέα), (Ελευθεροτυπία), (Καθημερινή) Αποκαλύπτεται αργότερα ότι τουλάχιστον 3 ακόμα άτομα σκοτώθηκαν στην επίθεση κατά την οποία σκοτώθηκε ο ηγέτης της Αλ Κάιντα. (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2011-05-05 στο Wayback Machine. Έπειτα από τον θάνατο του μπιν Λάντεν, οι ΗΠΑ εκδίδουν οδηγία προς όσους ταξιδεύουν διεθνώς. (Inquirer) Ο πρόεδρος της Υεμένης Αλί Αμπντουλάχ Σαλέχ αρνείται να υπογράψει τη συμφωνία που επιτεύχθηκε με μεσολάβηση των αραβικών χωρών του Κόλπου. Η αντιπολίτευση υπόσχεται να συνεχίσει τις διαδηλώσεις μέχρι να αποχωρήσει ο πρόεδρος από την εξουσία. (BBC)ΠολιτισμόςΟσιοποιείται σε τελετή στην πλατεία του Αγίου Πέτρου, στη Ρώμη ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄. (The Guardian) (Al Jazeera) (Σκάι), (Τα Νέα)Νόμος και έγκλημαΟι γερμανικές αρχές ανακοινώνουν ότι απέτρεψαν συνωμοσία από τρομοκράτες, με τη σύλληψη 3 υπόπτων που κατασκεύαζαν βόμβες, ως μελών της οργάνωσης Αλ Κάιντα. (The Denver Post)(The Times of India) Η Κίνα απαγορεύει το κάπνισμα σε δημόσιους χώρους. (BBC) Ένοπλες συγκρούσειςΕπίθεση κυβερνητικών δυνάμεων σημειώνεται με στόχο γραφείο των Ηνωμένων Εθνών. Ο ΟΗΕ αποχωρεί από τη Λιβύη.(ΕΡΤ), (Έθνος) Συνεχίζονται οι προσπάθειες καταστολής των διαδηλώσεων στη Συρία. (Φωνή της Αμερικής) Θάνατος του Οσάμα μπιν Λάντεν: Χιλιάδες άτομα συρρέουν στο Σημείο Μηδέν για να πανηγυρίσουν την εκτέλεση του μπιν Λάντεν.(Sky) To άψυχο σώμα του μπιν Λάντεν ποντίζεται στη θάλασσα από τις αμερικανικές δυνάμεις, αφού τηρήθηκαν όλα τα έθιμα της ισλαμικής κηδείας.(abcnews)ΟικονομίαΠτώση παρουσιάζουν οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου, έπειτα από την είδηση για τον θάνατο του μπιν Λάντεν.(CNN) (The Jerusalem Post)ΤραγωδίεςΤουλάχιστον 106 άνθρωποι αγνοούνται όταν η βάρκα τους μπατάρει στον ποταμό Κασάι. (CBC News) (Reuters Canada)ΠολιτικήΣτις γενικές εκλογές στον Καναδά, το Συντηρητικό κόμμα του πρωθυπουργού Στίβεν Χάρπερ διατηρεί την πλειοψηφία εδρών στο Κοινοβούλιο, με το Νέο Δημοκρατικό Κόμμα να γίνεται αξιωματική αντιπολίτευση και το Φιλελεύθερο Κόμμα να υποβιβάζεται στην 3η θέση για πρώτη φορά στην ιστορία του. (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2011-05-06 στο Wayback Machine., (BBC), (Global News), (The Globe and Mail) Η Ελίζαμπεθ Μέι γίνεται το πρώτο μέλος του κόμματος των Πρασίνων στον Καναδά που εκλέγεται βουλευτής. (The Globe and Mail) Αρχειοθετήθηκε 2011-05-07 στο Wayback Machine.ΑθλητισμόςΟ Σκωτσέζος Τζον Χίγκινς κατακτά για 4η φορά τον τίτλο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα αμερικανικού μπιλιάρδου επικρατώντας του Τζαντ Τραμπ. (The Guardian) Ένοπλες συγκρούσειςΤουλάχιστον 19 άτομα πεθαίνουν στη βόρεια Κένυα σε συγκρούσεις με επιδρομείς από την Αιθιοπία. (Reuters μέσω Yahoo News)ΟικονομίαΠαράταση προκειμένου να μειώσει το έλλειμμα λαμβάνει η Πορτογαλία. (Ελευθεροτυπία) Ο πρωθυπουργός Ζοζέ Σόκρατες ανακοινώνει τη συμφωνία με την ΕΕ και το ΔΝΤ για χορήγηση δανείου. (BBC)Τέχνες και πολιτισμόςΠεθαίνει ο Έλληνας ηθοποιός Θανάσης Βέγγος, σε ηλικία 84 ετών, ένας από τους σημαντικότερους κωμικούς. (Greek Reporter), (Καθημερινή) ΕπιστήμηΣύμφωνα με προβλέψεις των Ηνωμένων Εθνών, ο παγκόσμιος πληθυσμός θα ξεπεράσει τα 7 δισ. στις 31 Οκτωβρίου2011. (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2011-08-16 στο Wayback Machine. ΑθλητισμόςΟ Αμερικανός καλαθοσφαιριστής Ντέρικ Ρόουζ των Chicago Bulls κερδίζει το βραβείο για τον πολυτιμότερο παίκτη του NBA για την αγωνιστική περίοδο 2010-11 και γίνεται ο μικρότερος σε ηλικία παίκτης που κατορθώνει κάτι τέτοιο. (Chicago Sun-Times) Ένοπλες συγκρούσειςΕπιθέσεις εξαπολύουν οι δυνάμεις που πρόσκεινται στον Καντάφι στην πόλη Ζιντάν. (Τα Νέα) Συνεδριάζει η Ομάδα Επαφής για τη Λιβύη. (Έθνος) Επίθεση με 1 νεκρό και 1 τραυματία εκδηλώνεται στην αυτοκινητοπομπή του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη βόρεια Τουρκία. Ο Ερντογάν δεν βρισκόταν στο αυτοκίνητο την ώρα της επίθεσης. (CNN) (The Telegraph)ΤραγωδίεςΣε δυστύχημα με λεωφορείο στο Νεπάλ υπάρχουν φόβοι ότι σκοτώθηκαν 16 άνθρωποι και άλλοι 21 τραυματίστηκαν. (Nepal Mountain News) Ανακαλύπτονται, μαζί με 3 πτώματα, τα συντρίμμια του ελικοπτέρου που συνετρίβη και στο οποίο επέβαινε μεταξύ άλλων ο ανώτερος υπουργός του Αρουνατσάλ Πραντές, Ντορτζί Χαντού. (BBC), (Indian Express) Ένοπλες συγκρούσειςΓνωστοποιείται σχέδιο της κυβέρνησης Ομπάμα για χρηματοδότηση των ανταρτών στη Λιβύη. (Φωνή της Αμερικής) Αρχίζουν την αποχώρησή τους από τη συριακή πόλη Νταράα έπειτα από την εκπλήρωση της αποστολής τους για την επαναφορά της τάξης και της ηρεμίας. 500 άτομα σκοτώθηκαν στη διάρκεια των συγκρούσεων και χιλιάδες άλλα συνελήφθησαν. (CNN)Έγκλημα και νόμοςΗ Αλ Κάιντα σχεδίαζε νέα επίθεση στις ΗΠΑ φέτος στις 11 Σεπτεμβρίου, αναφέρουν έγγραφα. (Φωνή της Αμερικής) Αρχειοθετήθηκε 2011-05-07 στο Wayback Machine. Ο πρώην υπουργός εσωτερικών της Αιγύπτου Χαμπίμπ αλ-Αντλί σε φυλάκιση 12 ετών για διαφθορά. (Al Arabiya)Διεθνείς σχέσειςΗ κυβέρνηση του Σουδάν εγκρίνει νομοσχέδιο για την προσθήκη δύο νέων πολιτειών στις ήδη υπάρχουσες 3 στο Νταρφούρ, κίνηση η οποία καταδικάζεται από τους αντάρτες ως προσπάθεια για μεγαλύτερο έλεγχο από την κεντρική κυβέρνηση στην περιοχή. (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2011-08-16 στο Wayback Machine. Επικυρώνεται από την Εθνοσυνέλευση στη Νότια Κορέα η συμφωνία για ελεύθερο εμπόριο με την ΕΕ. (BBC)ΤραγωδίεςΑπό συντριβή αεροσκάφους στη Βολιβία βορειοανατολικά της πρωτεύουσας Λα Πας σκοτώνονται 4 στελέχη του ΟΗΕ και 2 πιλότοι. Τα θύματα βρίσκονταν σε αποστολή για την παρακολούθηση της παραγωγής και διακίνησης κοκαΐνης. (Ελευθεροτυπία)ΠολιτικήΣτις κάλπες προσέρχονται στο Ηνωμένο Βασίλειο σε δημοψήφισμα για αλλαγή στο εκλογικό σύστημα το οποίο ισχύει σήμερα και είναι μονοεδρικό - πλειοψηφικό. (Ριζοσπάστης) Οι πολίτες τάσσονται με ποσοστό 69% κατά της πρότασης του Φιλελεύθερου Κόμματος για αλλαγή του εκλογικού συστήματος και μετάβαση στο σύστημα της Εναλλακτικής Ψήφου -μια μορφή αναλογικής αντιπροσώπευσης-, με το 31% να τάσσονται υπέρ. (Εξπρές) Διεξάγονται βουλευτικές εκλογές στη Σκωτία με θρίαμβο του Εθνικού Κόμματος που τάσσεται υπέρ της ανεξαρτησίας, στην Ουαλία, με νίκη των Εργατικών και στη Βόρεια Ιρλανδία, με τα κόμματα των Ενωτικών Δημοκρατικών και το Σιν Φέιν να εξασφαλίζουν τον μεγαλύτερο αριθμό εδρών (38 και 29 αντίστοιχα). (BBC) Επικυρώνεται από το Συνταγματικό Συμβούλιο της Ακτής Ελεφαντοστού η νίκη του Αλασάνε Ουαταρά στις προεδρικές εκλογές του 2010 στον δεύτερο γύρο, επικρατώντας του Λοράν Γκμπαγκμπό. (Al Jazeera) Το Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο στη Βραζιλία νομιμοποιεί τις πολιτικές ενώσεις μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου. (AP via Yahoo! News) (BBC) (AP μέσω Washington Post) Ένοπλες συγκρούσεις και επιθέσεις27 άτομα σκοτώνονται στη διάρκεια μιας "ημέρας απείθειας" εναντίον του καθεστώτος στη Συρία ανάμεσα στα οποία και 15 διαδηλωτές και 5 μέλη των δυνάμεων ασφαλείας στη Χομς. (BBC) (The Jerusalem Post) Τερματίζεται η έρευνα για τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 7ης Ιουλίου 2005 στο Λονδίνο. (BBC) (CNN) Η Αλ Κάιντα επιβεβαιώνει το θάνατο του Οσάμα μπιν Λάντεν και απειλεί με αντίποινα. (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2011-05-09 στο Wayback Machine. (The Australian) (CNN)Τέχνες και πολιτισμόςΟ Βρετανός μουσικός Σερ Πολ Μακάρτνεϊ αρραβωνιάζεται με την Αμερικανίδα επιχειρηματία Νάνσι Σέβελ. (AP μέσω KOMO News) Αρχειοθετήθηκε 2011-05-09 στο Wayback Machine. Διεθνείς σχέσειςΟι Σαμόα ανακοινώνουν ότι θα αλλάξουν ζώνη ώρας. (RNZI)ΠολιτικήΟ πρωθυπουργός Αμπχισίτ Βετζάτζιβα ζητά από τον Βασιλιά Μπουμιμπόλ Αντουλγιαντέι να διαλύσει την κάτω Βουλή και να προκηρύξει εθνικές εκλογές. (The Australian)Επιστήμη και τεχνολογίαΗ Ιαπωνία ανακοινώνει ότι θα κλείσει προσωρινά τον πυρηνικό σταθμό στο Χαμαόκα (Τα Νέα), (Καθημερινή)Διεθνείς σχέσειςΗ Γαλλία απελαύνει 14 Λίβυους διπλωμάτες. (Ελευθεροτυπία), (Το Βήμα) Ένοπλες συγκρούσειςΆρματα μάχης παρατάσσονται στην πόλη Μπανιάς στη Συρία. (ΕΡΤ) Οι αντικαθεστωτικοί της Λιβύης καταγγέλλουν εναέρια επίθεση των κυβερνητικών δυνάμεων στη Μισράτα. (Τα Νέα) Οι ΗΠΑ δημοσιοποιούν βίντεο με τον Οσάμα μπιν Λάντεν από την επιδρομή κατά την οποία σκοτώθηκε ο αρχηγός της Αλ Κάιντα. (MSNBC)ΤραγωδίεςΑπό συντριβή ινδονησιακού αεροσκάφους Xian MA 60 (κινέζικης κατασκευής) με 27 επιβαίνοντες στη Δυτική Παπούα της Ινδονησίας δεν επιζεί κανένας. (Τα Νέα)Πολιτική και εκλογέςΤο κυβερνών κόμμα Λαϊκής Δράσης (PAP) κερδίζει τις βουλευτικές εκλογές στη Σιγκαπούρη, καταλαμβάνοντας 81 επί συνόλου 87 εδρών στο Κοινοβούλιο. Ωστόσο,η αντιπολίτευση κατάφερε να κερδίσει για πρώτη φορά στην ιστορία 6 έδρες. (The Hindu) Εγκρίνονται σε δημοψήφισμα οι ευρείες μεταρρυθμίσεις που πρότεινε ο πρόεδρος του Ισημερινού, Ραφαέλ Κορρέα. Από τα 10 ερωτήματα, τα σημαντικότερα είχαν να κάνουν με τη μεταρρύθμιση στο δικαστικό σύστημα και στα ΜΜΕ αλλά και απαγόρευση των ταυρομαχιών.(Μακεδονία) Ένοπλες συγκρούσειςΕμφύλιος πόλεμος στη Λιβύη το 2011: Γίνεται γνωστό ότι τουλάχιστον 30 οβίδες έπεσαν στο έδαφος της Τυνησίας. (Tunis Afrique Presse) Βιαιότητες μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων γίνονται στην Αίγυπτο, στην επαρχία Ιμπάμπα. (Φωνή της Αμερικής) Ο Βασιλιάς του Μπαχρέιν Χαμάντ μπιν Ισά Αλ Χαλίφα διατάσσει να αρθεί ο στρατιωτικός νόμος που είχε επιβληθεί μετά τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις. (Al Jazeera)ΠολιτικήΧιλιάδες διαδηλωτές πραγματοποιούν πορεία στην Πόλη του Μεξικού σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον θάνατο 38.000 ανθρώπων σε βίαια επεισόδια αναφορικά με τα ναρκωτικά από τότε που ξεκίνησε ο Πόλεμος των Καρτέλ των Ναρκωτικών στο Μεξικό το 2006. (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2011-05-11 στο Wayback Machine.ΑθλητισμόςΗ ομάδα καλαθοσφαίρισης του Παναθηναϊκού νικά την Μακάμπι Τελ Αβίβ με 78-70 και κατακτά για 6η φορά στην ιστορία της το πρωτάθλημα καλαθοσφαίρισης της Ευρωλίγκας. (Sports Illustrated) Ένοπλες συγκρούσειςΕπιβάλλεται εμπάργκο όπλων από την Ευρωπαϊκή Ένωση στη Συρία. (Φωνή της Αμερικής) Η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες ανακοινώνει ότι ανακαλύφθηκαν μαζικοί τάφοι που περιέχουν 68 πτώματα στην πόλη Αμπιτζάν της Ακτής Ελεφαντοστού. (CNN), (UPI)ΟικονομίαΑξιωματούχοι της ΕΕ παραδέχονται ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί και δεύτερο πακέτο στήριξης, ενώ ο οίκος αξιολόγησης Standard & Poor's υποβαθμίζει τα ελληνικά ομόλογα σε κατηγορία junk. (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2011-05-11 στο Wayback Machine.ΤραγωδίεςΑπό ανατροπή πολλών πλοιαρίων σκοτώνονται τουλάχιστον 36 άνθρωποι στη διάρκεια καταιγίδας στη Λίμνη Τόγκο στο νοτιοανατολικό Τόγκο. (News24) Αρχειοθετήθηκε 2011-05-11 στο Wayback Machine. (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2011-05-20 στο Wayback Machine. Ένοπλες συγκρούσειςΕπιβάλλονται κυρώσεις σε βάρος 13 Σύρων αξιωματούχων, με απόφαση της ΕΕ, σε απάντηση στη συνεχιζόμενη καταστολή των διαδηλωτών στην αραβική χώρα. (Al Jazeera) Απελευθερώνονται από τον συριακό στρατό 300 άτομα στην πόλη Μπανιάς. (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2011-05-14 στο Wayback Machine. Σε επίθεση ανταρτών σε στρατόπεδο με βοοειδή σκοτώνονται τουλάχιστον 80 άνθρωποι στο Νότιο Σουδάν. (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2011-05-20 στο Wayback Machine.ΟικονομίαΗ Google εγκαινιάζει την εφαρμογή Google Music, η οποία θα επιτρέπει στους χρήστες να μεταφορτώνουν τις δικές τους μουσικές βιβλιοθήκες στους διακομιστές της εταιρείας. (CNet) Αρχειοθετήθηκε 2011-05-10 στο Wayback Machine. Η Microsoft ανακοινώνει ότι θα αγοράσει τη διαδικτυακή τηλεφωνική υπηρεσία Skype αντί του ποσού των 8,5 δισ. δολαρίων ΗΠΑ. (All Things Digital)ΤραγωδίεςΑπό βύθιση του πλοιαρίου τους πνίγονται στις ακτές της Τρίπολης, 54 Σομαλοί, ενώ προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τον εμφύλιο πόλεμο στη Λιβύη. (UPI) Η τροπική καταιγίδα Μπεμπένγκ ενσκήπτει στις Φιλιππίνες, σκοτώνοντας τουλάχιστον 20 ανθρώπους. (The Philippine Star)ΠολιτικήΑνακοινώνονται τα αποτελέσματα από τις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 30 Απριλίου στο μονοκομματικό κράτος Λάος.(Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2015-01-10 στο Wayback Machine. Διεξάγονται δημοτικές εκλογές στο Κατάρ. Για πρώτη φορά ψηφίζουν και γυναίκες. (Al Arabiya) Ένοπλες συγκρούσειςΆρματα του συριακού στρατού βομβαρδίζουν το προάστιο Μπαμπ Άμρο στην πόλη Χομς, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τουλάχιστον 5 άτομα. (Reuters μέσω Alertnet) (Al Jazeera)ΤραγωδίεςΤουλάχιστον 10 άνθρωποι σκοτώνονται και δεκάδες άλλοι τραυματίζονται από τον ισχυρότερο σεισμό εδώ και 55 χρόνια στην Ισπανία, μεγέθους 5,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, που πλήττει την πόλη Λόρκα. (AP μέσω MSNBC) (Daily Mail), (BBC)Διεθνείς σχέσειςΟ Τζούλιαν Ασάντζ, ιδρυτής των Wikileaks, τιμάται με το μετάλλιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα από το Ίδρυμα Ειρήνης του Σίδνεϊ. (ABC News Australia)Νόμοι και εγκληματικότηταΣυλλαμβάνονται 2 άτομα στην πόλη της Νέας Υόρκης ως ύποπτα για σχεδιασμό μιας τρομοκρατικής επίθεσης. (New York Times)ΠολιτικήΤην ημέρα της γενικής απεργίας στην Ελλάδα, λαμβάνουν χώρα βίαια επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας, με 1 διαδηλωτή σοβαρά τραυματία, ο οποίος νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση. Η αστυνομία έκανε χρήση δακρυγόνων για να διαλύσει τους διαδηλωτές. (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2011-05-13 στο Wayback Machine. Η αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Σιλβάνα Κοχ-Μέχριν, παραιτείται εν μέσω καταγγελιών για λογοκλοπή στη διδακτορική της διατριβή. (BBC) Επανεκλέγεται χωρίς αντίπαλο ο πρόεδρος των Ομόσπονδων Πολιτειών της Μικρονησίας, Μάνι Μόρι. (Saipan Tribune)ΑθλητισμόςΟ Νεπαλέζος σέρπα Άπα Σέρπα ανεβαίνει στο Όρος Έβερεστ για 21η φορά, που αποτελεί ρεκόρ. (AFP μέσω Google News) Ένοπλες συγκρούσεις και επιθέσειςΣκοτώνονται από τις κυβερνητικές δυνάμεις ασφαλείας 2 αντικυβερνητικοί διαδηλωτές στην Υεμένη. (AP μέσω Google News) Εμφύλιος πόλεμος στη Λιβύη το 2011: Ο Λίβυος ηγέτης Μοαμάρ Καντάφι πραγματοποιεί την πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση στην κρατική τηλεόραση έπειτα από 2 εβδομάδες. (IOL) Η αστυνομία στην Ουγκάντα ανοίγει πυρ εναντίον πλήθους που έκαναν επίθεση στο όχημα που μεταφέρει τον πρόεδρο της Νιγηρίας, Γκούντλακ Τζόναθαν στην πρωτεύουσα Καμπάλα, σκοτώνοντας 1 άτομο. (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2011-05-20 στο Wayback Machine. (Vanguard Nigeria)ΟικονομίαΗ αεροπορική εταιρεία Qantas της Αυστραλίας τιμωρείται με πρόστιμο ύψους 6,5 εκατ. δολαρίων Νέας Ζηλανδίας, για παραβιάσεις του νόμου περί εμπορίου στη Νέα Ζηλανδία. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ποινή στον τομέα του αθέμιτου ανταγωνισμού στις τιμές, στην ιστορία της χώρας αυτής. (New Zealand Herald)ΠολιτικήΤο κυβερνών Κόμμα Εθνικής Συμμαχίας στην Παπούα Νέα Γουινέα πρόκειται να εκλέξει νέο ηγέτη προσωρινά, εν μέσω ανησυχιών για το αν θα επανέλθει στο αξίωμά του ο Σερ Μάικλ Σομάρε, έπειτα από την εγχείριση καρδιάς στην οποία ο ίδιος υποβλήθηκε σε νοσοκομείο στη Σιγκαπούρη. (AAP μέσω The Australian) Ο Γιουέρι Μουσέβενι ορκίζεται για 4η θητεία στο αξίωμα του προέδρου της Ουγκάντας, παρά τις διαμαρτυρίες. (The Guardian)Νόμος και εγκληματικότηταΣε κάθειρξη 5 ετών καταδικάζεται από γερμανικό δικαστήριο ο 91χρονος πρώην δεσμοφύλακας των Ναζί, Τζον Ντέμιανουκ, για συναυτουργία σε δολοφονίες δεκάδων χιλιάδων Εβραίων σε ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. (Το Βήμα) ΟικονομίαΣύμφωνα με την εφημερίδα Die Welt η ΕΕ το ΔΝΤ και η Γερμανία είναι έτοιμα να δεχθούν την ήπια αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας. (Capital.gr), (Έθνος)Ένοπλες συγκρούσειςΈκρηξη βόμβας στο Πακιστάν αφήνει πίσω 80 νεκρούς. (Guardian) Μεσανατολικές και βορειοαφρικανικές ταραχές το 2011: Υεμένη: Ο στρατός ανοίγει πυρ εναντίον νοσηλευτών και αντικυβερνητικών διαδηλωτών στις πόλεις Ιμπ, Ταΐζ και Σαναά, σκοτώνοντας 3 άτομα και τραυματίζοντας άλλα 18. Το Κατάρ παραιτείται από τη μεσολαβητική προσπάθεια για εκτόνωση της κρίσης. (BBC) Αίγυπτος: Παρατείνεται από τις αρχές για άλλες 15 ημέρες η κράτηση του Χόσνι Μουμπάρακ, το καθεστώς του οποίου ανατράπηκε έπειτα από επανάσταση στην αραβική χώρα. (BBC) Η σύζυγος του Μουμπάρακ, Σούζαν, συλλαμβάνεται για διαφθορά και οδηγείται στη φυλακή, εν μέσω επευφημιών του πλήθους. (BBC) (The Guardian) Τέχνες και πολιτισμόςΤο Αζερμπαϊτζάν κερδίζει για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού τον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision στο Ντίσελντορφ, με το τραγούδι "Running Scared", που ερμηνεύουν το ντουέτο Ελντάρ & Νιγκάρ. (The Guardian)Ένοπλες συγκρούσειςΕμφύλιος πόλεμος στη Λιβύη το 2011: Οι ΗΠΑ αρνούνται να αναγνωρίσουν διπλωματικά την αντιπολίτευση στη Λιβύη ως κυβέρνηση, έπειτα από συνάντηση με τον ηγέτη τους.(BBC) Οι αντίπαλοι στο καθεστώς του Μοαμάρ Καντάφι επιζητούν πλέον αναγνώριση από την Ευρώπη. (Al Jazeera) Μεσανατολικές και βορειοαφρικανικές ταραχές το 2011: 3 άτομα σκοτώνονται και πολλά άλλα τραυματίζονται από βομβαρδισμό της Ταλκαλάχ από τις κυβερνητικές δυνάμεις, στα σύνορα με τον Λίβανο. (Al Jazeera) Ο συριακός στρατός αποχωρούν από τις πόλεις Μπανιάς και Ντεράα. (BBC) Τουλάχιστον 6 είναι οι νεκροί της χθεσινής ημέρας, με την κυβέρνηση να υπόσχεται πλέον διάλογο. (Journal of Turkish Weekly) Υεμένη: Σε επίθεση δυνάμεων που πρόσκεινται στην κυβέρνηση σε στρατιωτική μονάδα στη Σαναά, σκοτώνονται 3 στρατιώτες. (Xinhua)ΤραγωδίεςΣεισμός και τσουνάμι στο Σεντάι της Ιαπωνίας το 2011: Χάνει τη ζωή του 1 εργάτης στον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα κατά τις εργασίες για την αντιμετώπιση της κρίσης μετά την τραγωδία. (Mainichi Shimbun) Ο επιβεβαιωμένος αριθμός των νεκρών από τον σεισμό και το τσουνάμι της 11ης Μαρτίου στο Τοχόκου, υπερβαίνει τις 15.000 με 9.000 και πλέον αγνοουμένους και 115.500 να έχουν αναγκαστεί να φύγουν από τα σπίτια τους. (PanARMENIAN)Νόμος και έγκλημαΟ επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν, συλλαμβάνεται στο Διεθνές Αεροδρόμιο Τζον Φ. Κένεντι της Νέας Υόρκης, έπειτα από καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση. (New York Post)ΠολιτικήΣε φυλάκιση 5 ετών καταδικάζεται ο ηγέτης της αντιπολίτευσης στη Λευκορωσία Αντρέι Σανίκοφ για την "οργάνωση μαζικών ταραχών" μετά τις προεδρικές εκλογές του 2010. (BBC) Ο ιδρυτής βετεράνος πολιτικός της Σιγκαπούρης Λι Κουάν Γιου παραιτείται από την κυβέρνηση έπειτα από 52 χρόνια. (BBC) (AP via Salon) (China Daily) Ορκίζεται στην Αϊτή ο νέος εκλεγμένος πρόεδρος, Μισέλ Μαρτελί, πρώην αστέρας της ποπ. (CNN)ΑθλητισμόςΑγγλικό ποδόσφαιρο: Η Μάντσεστερ Σίτι κερδίζει τη Στόουκ Σίτι με 1-0 στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας του 2011. (The Daily Telegraph) (BBC Sport) Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κερδίζει την Πρέμιερ Λιγκ της περιόδου 2010-11 και γίνεται η πιο επιτυχημένη ομάδα (με 19 τίτλους) στην ιστορία του αγγλικού πρωταθλήματος. (BBC Sport), (Sky Sports) Ένοπλες συγκρούσεις και επιθέσειςΕπιθέσεις στο Ισραήλ Δύο φορτηγά πέφτουν πάνω σε πεζούς και σε άλλα οχήματα στο Τελ Αβίβ, με απολογισμό τουλάχιστον 1 νεκρό και 13 τραυματίες, σε μία ύποπτη τρομοκρατική επίθεση. (Haaretz) Δεκάδες άτομα πυροβολούνται στα Υψώματα του Γκολάν στο Ισραήλ, με απολογισμό 4 νεκρούς και περισσότερους από 20 τραυματίες. (Reuters via Alertnet) (The Jerusalem post) Συλλαμβάνονται στην πόλη Ραμάντα της Τυνησίας 2 ύποπτοι ως μέλη της Αλ Κάιντα. (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2011-08-16 στο Wayback Machine.Νόμος και έγκλημαΑνακρίνεται από την αστυνομία στη Νέα Υόρκη ο επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν, στον οποίο απαγγέλλονται κατηγορίες για σεξουαλική κακοποίηση μιας υπαλλήλου ενός ξενοδοχείου στην Τάιμς Σκουέρ, απόπειρα βιασμού και παράνομη κράτηση. (BBC) (Sky News)Πολιτική και εκλογέςΟι πολίτες της Ζυρίχης καταψηφίζουν σε δημοψήφισμα την απαγόρευση στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία και τον «αυτοκτονικό τουρισμό».(BBC) Ο Αιγύπτιος υπουργός εξωτερικών Ναμπίλ Ελ Αραμπί εκλέγεται γενικός γραμματέας του Αραβικού Συνδέσμου και διαδέχεται τον Αμρ Μούσα, ο οποίος θα κατέλθει υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές του ερχόμενου Σεπτεμβρίου. (Ahram On Line)ΑθλητισμόςΗ Σεπαχάν γίνεται η πιο επιτυχημένη ποδοσφαιρική ομάδα στην ιστορία του Ιράν, κατακτώντας για 3η φορά στην ιστορία της το Κύπελλο Περσικού Κόλπου στα πλαίσια του ιρανικού επαγγελματικού πρωταθλήματος. (football 3) (στη φαρσί) Ένοπλες συγκρούσειςΣε κατάσταση πολιορκίας κηρύσσεται η Γουατεμάλα, καθώς αποκαλύφθηκε μαζική σφαγή 27 ατόμων που φαίνεται να συνδέονται με τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών.(zougla.gr) ΕπιστήμηΕκτοξεύεται με επιτυχία από το διαστημικό κέντρο Κένεντι, στη Φλόριντα, το διαστημικό λεωφορείο Εντέιβουρ για την τελευταία του αποστολή. (space.com)ΟικονομίαΕγκρίνεται το δάνειο του ΔΝΤ ύψους 2,2 δισ. δολαρίων ΗΠΑ προς την Ιρλανδία. (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2011-05-19 στο Wayback Machine.ΠολιτικήΕντολή σχηματισμού κυβέρνησης στο Βέλγιο λαμβάνει ο Έλιο ντι Ρούπο. (Ελευθεροτυπία) ΠολιτισμόςΜία τιάρα, στολισμένη με διαμάντια και σμαράγδια, που πιστεύεται ότι ανήκε στη σύζυγο του Ναπολέοντα Γ΄, Ευγενία, πωλείται στο ποσό-ρεκόρ των 11,28 εκατομμυρίων Ελβετικών φράγκων (8,98 εκατ. ευρώ) σε ανώνυμο αγοραστή από τον Οίκο Σόθμπις. (Ελευθεροτυπία)Ένοπλες συγκρούσειςΓίνεται γνωστό ότι σε πρόσφατες διαδηλώσεις στην πόλη Ταλ Καλάχ σκοτώθηκαν τουλάχιστον 27 πολίτες στη Συρία, στη διάρκεια επιχείρησης καταστολής από τις κυβερνητικές δυνάμεις. (Καθημερινή) Εμφύλιος πόλεμος στη Λιβύη: Πληροφορίες αναφέρουν ότι αυτομόλησε χθες στην Τυνησία ο Σουκρί Γκάνεμ, υπουργός πετρελαίου της Λιβύης και πρώην πρωθυπουργός. (Al Jazeera)Διεθνείς σχέσειςΗ Βασίλισσα Ελισάβετ Β΄ πραγματοποιεί την πρώτη επίσκεψη Βρετανού μονάρχη στην ανεξάρτητη Ιρλανδία (και την πρώτη επίσκεψη για Άγγλο Μονάρχη στην Ιρλανδία έπειτα από 100 χρόνια). Σε μία κίνηση συμφιλίωσης, η Βασίλισσα καταθέτει στεφάνι στο μνημείο των πεσόντων για την ιρλανδική ανεξαρτησία από το Ηνωμένο Βασίλειο . (in.gr) ΠολιτικήΗ Άνγκελα Μέρκελ επικρίνει τις άδειες και τα συστήματα συνταξιοδότησης των χωρών της Νοτίου Ευρώπης. (Le Monde)ΕπιστήμηΠροσεδαφίζεται για τελευταία φορά στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το διαστημικό λεωφορείο Ιντίβουρ. (Space via Yahoo)Ένοπλες συγκρούσεις και επιθέσειςΟι ΗΠΑ ανακοινώνουν ότι σχεδιάζουν να επιβάλουν κυρώσεις εναντίον του προέδρου της Συρίας, Μπασάρ αλ Άσαντ και 6 μελών της κυβέρνησης, για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά την εξέγερση του 2011. (AP μέσω The Washington Post)ΤραγωδίεςΣε σύγκρουση δύο λεωφορείων στην επαρχία Μουάνζα της βόρειας Τανζανίας, σκοτώνονται 15 άτομα. (IOL) Από πτώση αεροσκάφους των αερογραμμών της Sol Líneas Aéreas στην περιοχή της Παταγονίας στην Αργεντινή, σκοτώνονται όλοι οι επιβαίνοντες, συνολικά 22 άτομα. (RIA Novosti) Τέχνες και πολιτισμόςΟ Αμερικανός μυθιστοριογράφος Φίλιπ Ροθ κερδίζει το Διεθνές βραβείο Μπούκερ για το σύνολο του έργου του. (AP μέσω ABC News America) ΟικονομίαΟ Ντομινίκ Στρος-Καν παραιτείται από επικεφαλής του ΔΝΤ. (BBC) Η ιαπωνική οικονομία επίσημα εισέρχεται σε ύφεση, κάτι που οφείλεται εν μέρει και στις επιπτώσεις του πρόσφατου σεισμού και του τσουνάμι. (AP μέσω Yahoo! News)Τέχνες και πολιτισμόςΟ Δανός σκηνοθέτης Λαρς φον Τρίερ κηρύσσεται ανεπιθύμητος στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, έπειτα για συμπονετικά σχόλια που έκανε ο ίδιος για τον Αδόλφο Χίτλερ. Αργότερα ο σκηνοθέτης ζήτησε συγνώμη για τις δηλώσεις. (The Guardian)Πολιτική και εκλογέςΑρχίζει η ψηφοφορία στις Σεϋχέλλες για τις προεδρικές εκλογές. (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2011-07-17 στο Wayback Machine. Ο ηγέτης της αντιπολίτευσης της Ουγκάντα, Κίτσα Μπεσίγκγιε τίθεται σε κατ' οίκον περιορισμό. (Daily Monitor) ΟικονομίαΕγκρίνεται από το ΔΝΤ δάνειο ύψους 26 δισ. ευρώ προς την Πορτογαλία με σκοπό την αντιμετώπιση του δημοσιονομικού ελλείμματος της ιβηρικής χώρας. (Bloomberg),Ένοπλες συγκρούσεις και επιθέσειςΧιλιάδες άτομα διαδηλώνουν σε όλη τη Συρία έπειτα από τις προσευχές της Παρασκευής. Οι δυνάμεις ασφαλείας ανοίγουν πυρ εναντίον των διαδηλωτών. (euronews) (The Australian) Τουλάχιστον 30 άνθρωποι σκοτώνονται στις διαδηλώσεις, σύμφωνα με τις οργανώσεις προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. (New York Times), (Voice of America)Νόμοι και εγκληματικότηταΟ πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος-Καν, αποφυλακίζεται από το νησί Ράικερς και τίθεται σε ηλεκτρονική παρακολούθηση κατ' οίκον και σε περιορισμό στην αμερικανική πολιτεία της Νέας Υόρκης, καθώς κατηγορείται για βιασμό. (NBC New York), (Reuters μέσω ABC News)Διεθνείς σχέσειςΗ Γεωργία γίνεται η πρώτη χώρα που αναγνωρίζει ως γενοκτονία τη στρατιωτική εκστρατεία των Ρώσων εναντίον των Κιρκασίων στον βορειοδυτικό Καύκασο τον 19ο αιώνα. (Civil Georgia) Αρχειοθετήθηκε 2012-08-03 στο Wayback Machine., (Reuters)Τέχνες και πολιτισμόςΓίνεται στο Φρίμαντλ της Δυτικής Αυστραλίας η ταφή του τελευταίου εν ζωή προσώπου που πολέμησε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, του Κλοντ Σουλς, ο οποίος απεβίωσε στις 3 Μαΐου σε ηλικία 110 ετών. (Melbourne Age) Πολιτική και εκλογέςΣτις Σεϋχέλλες ολοκληρώνονται οι προεδρικές εκλογές (ξεκίνησαν στις 19 Μαΐου). Πρόεδρος εκλέγεται για δεύτερη πενταετή θητεία ο Τζέιμς Μισέλ, με ποσοστό 55% των ψήφων. (AP μέσω Google News) (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2011-08-16 στο Wayback Machine. Ο Αλασάν Ουαταρά ορκίζεται σε τελετή πρόεδρος της Ακτής Ελεφαντοστού.(BBC) (Al Jazeera)Διεθνείς σχέσειςΟ ηγέτης της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ-ιλ σύμφωνα με πληροφορίες επισκέπτεται τη νότια Κίνα. (Yonhap)ΠολιτισμόςΧωρίς προβλήματα κυλάει σε αρκετές ζώνες ώρας της Γης η 21η Μαΐου, παρά τις προειδοποιήσεις του Αμερικανού ευαγγελιστή του ραδιοφώνου, Χάρολντ Κάμπινγκ ότι θα συνέβαινε το τέλος του κόσμου. (The New York Times) (New York magazine) (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2011-05-23 στο Wayback Machine.Ένοπλες συγκρούσεις, ταραχές και επιθέσειςΗ αντιπολίτευση στην Υεμένη υπογράφουν συμφωνία, με βάση την οποία ο πρόεδρος Αλί Αμπντουλάχ Σαλέχ θα αποχωρήσει από την εξουσία εντός ενός μήνα. (Reuters) (Al Jazeera) Στη Συρία δεκάδες άτομα σκοτώνονται και αρκετά ακόμα τραυματίζονται στην πόλη Χομς, καθώς οι δυνάμεις ασφαλείας επιτίθενται στους παριστάμενους στις κηδείες των θυμάτων από τις χθεσινές ταραχές. (Al Jazeera) Διαδηλώσεις στην Ισπανία το 2011: Χιλιάδες άτομα στην Πουέρτα δελ Σολ της Ισπανίας διαδηλώνουν εναντίον της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης, αψηφώντας τη χθεσινή απαγόρευση στις συγκεντρώσεις ανά τη χώρα. (BBC) Ένοπλες συγκρούσεις και επιθέσειςΥεμένη:Σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρόεδρος της Υεμένης Αλί Αμπντουλάχ Σαλέχ αρνείται να υπογράψει τη συμφωνία που προβλέπει την παραίτηση του ίδιου εντός 30 ημερών. Η αντιπολίτευση υπέγραψε χθες την εν λόγω συμφωνία. (BBC) (Al Jazeera) Το Νότιο Σουδάν καταδικάζει την κατάληψη της διαφιλονικούμενης περιοχής Αμπιέι από στρατεύματα του Σουδάν ως "κήρυξη πολέμου". (Arab News) Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ζητά από το Σουδάν να αποσύρει τις δυνάμεις του από την περιοχή. (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2011-06-04 στο Wayback Machine. Τερματίζεται τα μεσάνυχτα η στρατιωτική επιχείρηση του Ηνωμένου Βασίλειου στο Ιράκ. (BBC)Αντικυβερνητικές διαδηλώσειςΓεωργία: Γύρω στους 10.000 διαδηλωτές πραγματοποιούν πορεία στην Τιφλίδα και στο Μπατούμι ζητώντας τη διενέργεια πρόωρων εκλογών και την ανατροπή του προέδρου Μιχαήλ Σαακασβίλι. (Al Arabiya) Ισπανία: Συνεχίζονται οι ειρηνικές διαδηλώσεις εναντίον των περικοπών στις δημόσιες δαπάνες και την ανεργία σε πόλεις όλης της Ισπανίας, με πολλούς να συμμετέχουν παρά τη διενέργεια εκλογών. (BBC)Τέχνες και πολιτισμόςΗ ταινία Το Δέντρο της Ζωής, σε σκηνοθεσία του Τέρενς Μάλικ με πρωταγωνιστή τον Μπραντ Πιτ, κερδίζει τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών. (Bloomberg)ΕπιστήμηΈπειτα από την έκρηξη του ενεργού ηφαιστείου Γκρίμσβοτν, οι αρχές στην Ισλανδία απαγορεύουν τις πτήσεις. (BBC)Πολιτική και εκλογέςΣτις κάλπες για τις βουλευτικές εκλογές προσέρχονται οι πολίτες στο Βιετνάμ, το οποίο αποτελεί μονοκομματικό καθεστώς. (AP μέσω Google News) Διεξάγονται βουλευτικές εκλογές στην Κύπρο με αποχή 20%. Ο Δημοκρατικός Συναγερμός του Νίκου Αναστασιάδη αναδεικνύεται πρώτο κόμμα με ποσοστό 34,2%, με 2ο το ΑΚΕΛ με 32,6%. Αντίθετα, μειωμένα είναι τα ποσοστά του ΔΗΚΟ και της Κίνησης Σοσιαλδημοκρατών ΕΔΕΚ. (Ελευθεροτυπία) Στην Ελβετία 20.000 άνθρωποι πραγματοποιούν πορεία ενάντια στην πυρηνική ενέργεια. (Swiss Info) Στις τοπικές και περιφερειακές εκλογές στην Ισπανία, το Λαϊκό Κόμμα αποσπά ικανοποιητικά ποσοστά, σε αντίθεση με το κυβερνών σοσιαλιστικό κόμμα, το οποίο υφίσταται βαριές απώλειες. (Bloomberg) Στις βουλευτικές εκλογές στη Βρέμη, ψηφίζουν για πρώτη φορά και νεαρά άτομα ηλικίας 16 και 17 ετών. (Έθνος). Στις εκλογές ηττάται το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών, καθώς ήρθε τρίτο, με πρώτο κόμμα τους Πράσινους και τους Σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι αναλαμβάνουν την εξουσία. (Το Βήμα)ΤραγωδίεςΑπό ανεμοστρόβιλο που ενσκήπτει στην αμερικανική πολιτεία Μιζούρι, χάνουν τη ζωή τους σχεδόν 90 άτομα στην πόλη Τζόπλιν. Εξάλλου, 1 άτομο έχασε τη ζωή του και άλλα 18 τραυματίστηκαν και στη Μινεάπολη από άλλο ανεμοστρόβιλο. Στο Κάνσας σκοτώθηκε επίσης 1 άνθρωπος. (in.gr)ΑθλητισμόςΟ Αμερικανός πυγμάχος Μπέρναρντ Χόπκινς νικά στο Μόντρεαλ τον Καναδό αντίπαλό του, Ζαν Πασκάλ και γίνεται, σε ηλικία 46 ετών και 126 ημερών, ο γηραιότερος παγκόσμιος πρωταθλητής στην ιστορία της πυγμαχίας, καταρρίπτοντας με 24 ημέρες λιγότερες το προηγούμενο ρεκόρ του συμπατριώτη του Τζορτζ Φόρμαν (1994). (Ελευθεροτυπία) Ένοπλες συγκρούσειςΤο Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου σταματά τις μεσολαβητικές προσπάθειες στην Υεμένη, έπειτα από την άρνηση για 3η φορά του προέδρου Σαλέχ να υπογράψει τη συμφωνία για παράδοση της εξουσίας. (Sky News) Διαψεύδεται από τους Ταλιμπάν ο θάνατος του Μουλά Ομάρ. (Καθημερινή)Διεθνείς σχέσειςΣε ανακοίνωσή τους, οι υπουργοί εξωτερικών των 27 χωρών-μελών της ΕΕ αναγνωρίζουν το μεταβατικό Εθνικό Συμβούλιο των εξεγερμένων της Λιβύης ως το μοναδικό πολιτικό συνομιλητή που εκπροσωπεί το λιβυκό λαό. Επίσης, αποφασίζεται θα επεκταθούν οι κυρώσεις εναντίον του καθεστώτος του Μοαμάρ Καντάφι. (Ελευθεροτυπία)ΤραγωδίεςΣτους 116 ανέρχεται ο αριθμός των θυμάτων από τις καταιγίδες που έπληξαν το Τζόπλιν των ΗΠΑ, στη χειρότερη τέτοια καταστροφή από το 1947. (Joplin Globe)ΜουσικήΚυκλοφορεί το άλμπουμ Born This Way της Lady Gaga Ένοπλες συγκρούσειςΞεσπούν συγκρούσεις στη νότια Τυνησία ανάμεσα σε κατοίκους και στους Λίβυους πρόσφυγες που προσπαθούν να ξεφύγουν από τον εμφύλιο πόλεμο στη Λιβύη. (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2011-05-27 στο Wayback Machine.ΕπιστήμηΕπιστρέφει από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στη Γη το διαστημόπλοιο Σογιούζ (η αποστολή ΤΜΑ-20). (AFP μέσω Herald Sun)Πολιτική και εκλογέςΕπιβεβαιώνεται ότι στις 24 Ιουλίου θα διεξαχθούν γενικές εκλογές στην Τυνησία. (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2011-07-17 στο Wayback Machine. ΚαταστροφέςΗ Γερμανία κλείνει μερικώς τον εναέριο χώρο της καθώς τέφρα από το ηφαίστειο Γκρίμσβοτν στην Ισλανδία, φθάνει στη βόρεια Ευρώπη. (VOA) Εξάλλου, ακυρώνονται πτήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο και στη Σκανδιναβία. (Sky News)Διεθνείς σχέσειςΗ Γαλλίδα υπουργός οικονομικών, Κριστίν Λαγκάρντ ανακοινώνει την υποψηφιότητά της για τη θέση του επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. (New York Times)Νόμος και εγκληματικότηταΟ Τζάρεντ Λι Λάφνερ, κατηγορούμενος για φόνο κατά τους πυροβολισμούς στο Τάκσον, βρίσκεται να είναι ανίκανος να δικαστεί επειδή είναι διανοητικά διαταραγμένος. (ABC Australia)Τέχνες και πολιτισμόςΒγαίνει στον αέρα το τελευταίο επεισόδιο του σόου της Όπρα Γουίνφρεϊ. Η εκπομπή αποχαιρετά την αμερικανική τηλεόραση έπειτα από 25 χρόνια (BBC News) Ένοπλες συγκρούσειςΣτη διάρκεια αντικυβερνητικής διαδήλωσης στην πρωτεύουσα της Γεωργίας, Τιφλίδα, σκοτώνονται 2 άνθρωποι.(Financial Times)Τέχνες και πολιτισμόςΟ Τζον Μπάνβιλ είναι ο νικητής του βραβείου Φραντς Κάφκα για το 2011. (Irish Independent)ΤραγωδίεςΑπό συντριβή μικρού αεροσκάφους σε κατοικημένη περιοχή στο Νέο Δελχί, σκοτώνονται και οι 10 επιβαίνοντες. (Xinhua)Διεθνείς σχέσειςΟι ηγέτες της ομάδας των 8 χωρών (G8) συνέρχονται στην Ντοβίλ της Γαλλίας για την 37η σύνοδο κορυφής των G8. (AFP μέσω Google News)Νόμος και εγκληματικότηταΣυλλαμβάνεται στη Σερβία ο καταζητούμενος για εγκλήματα πολέμου Ράτκο Μλάντιτς. (SBS News) Αρχειοθετήθηκε 2011-05-27 στο Wayback Machine.ΠολιτικήΗ αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων καταψηφίζει τη χρηματοδότηση των χερσαίων δυνάμεων στη Λιβύη. (Military Times) Αρχειοθετήθηκε 2011-08-09 στο Wayback Machine. Ένοπλες συγκρούσειςΤαραχές στη Συρία το 2011: Επεκτείνονται οι μαζικές διαδηλώσεις και σε άλλες πόλεις της Συρίας. Πληροφορίες κάνουν λόγο για 3 νεκρούς από τα πυρά των δυνάμεων ασφαλείας. (Al Jazeera) Οι συριακές δυνάμεις ασφαλείας φέρονται να συνέλαβαν ένα αγόρι, να το βασάνισαν και εν συνεχεία να το πυροβόλησαν μέχρι θανάτου. (Egyptian Chronicles)Νόμοι και εγκληματικότηταΣερβικό δικαστήριο αποφαίνεται ότι ο Σερβοβόσνιος στρατιωτικός ηγέτης Ράτκο Μλάντιτς είναι σε θέση- από άποψη υγείας- να παραστεί σε δίκη για γενοκτονία στη Χάγη. (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2011-05-29 στο Wayback Machine.Πολιτική37η Σύνοδος Κορυφής των G8: Οι ηγέτες των χωρών που ανήκουν στην ομάδα G8 συμφωνούν να χρηματοδοτήσουν τις μεταρρυθμίσεις στην Αίγυπτο και στην Τυνησία με το ποσό των 20 δισ. δολαρίων ΗΠΑ. (MSNBC) Οι ηγέτες, συμπεριλαβανομένου του Ρώσου ηγέτη, ζητούν την παραίτηση του Μουαμάρ Καντάφι. (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2011-07-17 στο Wayback Machine. (RIA Novosti)ΕπιστήμηΤον τελευταίο τους περίπατο στο Διάστημα με το διαστημικό λεωφορείο Ιντέιβουρ πραγματοποιούν τα μέλη του πληρώματος Μάικ Φίνκε και Γκρεγκ Τσαμίτοφ. (Space μέσω MSNBC) ΕπιθέσειςΤο αρμόδιο τμήμα για τη δημόσια ασφάλεια στις ΗΠΑ γνωστοποιεί ότι η Lockheed Martin, ο μεγαλύτερος πάροχος του υπουργείου άμυνας της Αμερικής, χτυπήθηκε από χάκερ. (Reuters μέσω MSNBC)ΤραγωδίεςΤουλάχιστον 10 άτομα χάνουν τη ζωή τους στη Γερμανία, έπειτα από κατανάλωση αγγουριών που ήταν μολυσμένα με το E.coli. (BBC)Διεθνείς σχέσειςΤο Βιετνάμ κατηγορεί τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας για "παραβίαση" της κυριαρχίας του αναφορικά με την καταστροφή μιας βάρκας της Petrovietnam από κινέζικα πλοία στα διαφιλονικούμενα Νησιά Σπράτλι. (Channel NewsAsia) Αρχειοθετήθηκε 2011-05-30 στο Wayback Machine.ΠολιτικήΚηρύσσεται στρατιωτικός νόμος στην πόλη Ζιλινχότ της Εσωτερικής Μογγολίας με διαταγή της κινέζικης κυβέρνησης, έπειτα από πολυήμερες διαδηλώσεις. (CNN) (Pakistan Daily Times) Στη Μάλτα οι πολίτες υπερψηφίζουν με ποσοστό 52,67% τη νομιμοποίηση του διαζυγίου, παρά την αντίθετη γνώμη της Καθολικής Εκκλησίας και της κυβέρνησης. (Times of Malta) (Τα Νέα)ΑθλητισμόςΠοδόσφαιρο Η Μπαρτσελόνα κερδίζει το Τσάμπιονς Λιγκ για τέταρτη φορά στην ιστορία της επικρατώνας στον τελικό της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με 3-1 στο Στάδιο Γουέμπλεϊ. (AP via MSNBC) Ο Μοχάμετ μπιν Χαμάμ αποσύρεται από την κούρσα για το αξίωμα του προέδρου της FIFA έπειτα από καταγγελίες για δωροδοκία. (Sky News) Ένοπλες συγκρούσεις και επιθέσειςΣκοτώνονται από το NATO 14 άμαχοι, εκ των οποίων και 12 παιδιά, σε αεροπορικό βομβαρδισμό των σπιτιών τους στην Επαρχία Χελμάντ του Αφγανιστάν. (BBC) (Al Jazeera)Πολιτική και εκλογέςΟρκίζεται πρόεδρος στη Νιγηρία ο Γκούντλακ Τζόναθαν σε επίσημη τελετή στην Αμπούτζα. (Al Jazeera) (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2011-08-11 στο Wayback Machine. Τουλάχιστον 10.000 άνθρωποι διαδηλώνουν στο κέντρο του Βελιγραδίου, εναντίον της σύλληψης του Ράτκο Μλάντιτς. (Al Jazeera) Τα πολιτικά κόμματα του Νεπάλ συμφωνούν στην παράταση της θητείας της συντακτικής εθνοσυνέλευσης για 3 μήνες. (Al Jazeera)ΑθλητισμόςΟ Άγγλος οδηγός αγωνιστικών αυτοκινήτων Νταν Γουέλντον κερδίζει το Ράλι Ιντιανάπολις 500 για το 2011. (NBC Sports) Ένοπλες συγκρούσειςΑνακαλύφθηκαν έγγραφα στα ρωσικά αρχεία που υποδηλώνουν ότι ο Αδόλφος Χίτλερ είχε διατάξει τον Ρούντολφ Ες να μεταβεί στο Ηνωμένο Βασίλειο με σκοπό να διαπραγματευτεί με τον Ουίνστον Τσόρτσιλ μία ειρηνευτική συμφωνία του 1941. (The Scotsman) Αρχειοθετήθηκε 2011-08-07 στο Wayback Machine. Ο στρατηγός των πεζοναυτών στο Αφγανιστάν, Τζον Τούλαν ζητά συγνώμη σε δήλωσή του για τους θανάτους πολιτών κατά τη διάρκεια βομαρδισμού από αεροσκάφη του NATO. (AAP μέσω Herald-Sun), (Sky News Australia) Αρχειοθετήθηκε 2011-06-01 στο Wayback Machine. Αραβική Άνοιξη: Ταραχές στη Συρία το 2011: 11 άτομα σκοτώνονται και δεκάδες άλλα τραυματίζονται σε επιχείρηση του στρατού εναντίον των διαδηλωτών. (Al Arabiya) Διαδηλώσεις στην Ισπανία το 2011: Χιλιάδες αντικυβερνητικοί διαδηλωτές αποφασίζουν να συνεχίσουν τις μαζικές ειρηνικές διαδηλώσεις τους ενάντια στις περικοπές δαπανών και μισθών στη Μαδρίτη. (BBC) (iAfrica)ΟικονομίαΟ κυβερνών συνασπισμός της καγκελαρίου της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ, υπόσχεται να κλείσει όλους τους σταθμούς πυρηνικής ενέργειας ως το έτος 2022. (BBC)ΠολιτικήΟι υποψήφιοι που υποστηρίζονται από τον πρωθυπουργό Σίλβιο Μπερλουσκόνι χάνουν τις τοπικές εκλογές στο Μιλάνο και στη Νάπολη, έπειτα από τη διεξαγωγή και του δεύτερου γύρου. (Voice of America)(Bloomberg BusinessWeek)ΕπιστήμηΤο Διαστημικό Λεωφορείο Ιντέιβουρ αναχωρεί από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για μα επιστρέψει στη Γη κατά την τελική του αποστολή. (MSNBC) Ένοπλες συγκρούσεις και επιθέσειςΑραβική Άνοιξη: Ταραχές στην Υεμένη το 2011: Καταρρέει η εκεχειρία ανάμεσα στην κυβέρνηση του προέδρου της Υεμένης Αλί Αμπντουλάχ Σαλέχ και των αντίπαλων φυλετικών ομάδων αυξάνοντας τις πιθανότητες να ξεσπάσει ένας εμφύλιος πόλεμος. (Reuters) Αρχειοθετήθηκε 2015-09-24 στο Wayback Machine. Περισσότερα από 50 άτομα σκοτώνονται και εκατοντάδες άλλα τραυματίζονται σε νέες επιθέσεις του καθεστώτος εναντίον πολιτών στο Ταΐζ. (BBC) (CNN) Εμφύλιος πόλεμος στη Λιβύη το 2011: Ολοκληρώνονται οι συνομιλίες ανάμεσα στον Νοτιοαφρικανό πρόεδρο Τζέικομπ Ζούμα και στον Μοαμάρ Καντάφι, χωρίς άμεσα αποτελέσματα, καθώς περισσότεροι από 100 Λίβυοι στρατιώτες αυτομολούν από τις δυνάμεις του Καντάφι. (The Jerusalem Post) Το NATO εξαπολύει νέες επιθέσεις από αέρος λίγες ώρες μετά τον τερματισμό των συνομιλιών. (CNN) Πληροφορίες κάνουν λόγο για περισσότερους από 700 πολίτες νεκρούς ως αποτέλεσμα των αεροπορικών επιθέσεων του NATO, με τους τραυματίες να ξεπερνούν τους 4.000 σε όλη τη Λιβύη από τον Μάρτιο. (BBC) Ταραχές στη Συρία το 2011: Ο πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ-Άσαντ iχορηγεί αμνηστία για όλα τα "πολιτικά εγκλήματα", καθώς συνεχίζονται οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις. (Al Jazeera) Ταραχές στην Ισπανία το 2011: Δεκάδες χιλιάδες άτομα που αυτοαποκαλούνται "los indignados", νέοι και γέροι, συνεχίζουν τις ειρηνικές διαδηλώσεις τους ενάντια στις περικοπές μισθών και συντάξεων, σε πλατείες και στο κέντρο των μεγάλων πόλεων, με Έλληνες και Γάλλους να ενώνονται μαζί τους, σε αλληλεγγύη με τους Ισπανούς. (Reuters μέσω Montreal Gazette) Βρετανοί αξιωματούχοι επιβεβαιώνουν για πρώτη φορά επίσημα ότι η κυβέρνηση εργάζεται για όπλα ενάντια στον κυβερνοπόλεμο, στα πλαίσια σχετικού προγράμματος. (The Guardian)ΤραγωδίεςΑπό βουτιά λεωφορείου σε χαντάκι στο κρατίδιο Άσαμ της ανατολικής Ινδίας, σκοτώνονται 27 άνθρωποι. (Kuwait News Agency)ΥγείαΟ Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κατατάσσει την ακτινοβολία από τα κινητά τηλέφωνα ως "κίνδυνο καρκινογένεσης" και ότι "πιθανόν είναι καρκινογενής στους ανθρώπους." (CNN)Πολιτική και εκλογέςΠαραιτείται επίσημα από τις πολιτικές και διοικητικές του εξουσίες ο Δαλάι Λάμα, έπειτα από την τροποποίηση στον καταστατικό χάρτη του Θιβέτ από το εξόριστο Κοινοβούλιο του Θιβέτ. Ο Δαλάι Λάμα θα παραμείνει πνευματικός ηγέτης των Θιβετιανών Βουδιστών. (CNN) Παραιτείται ο αντιπρόεδρος του Ιράκ Αντίλ Αμπντούλ-Μαχντί. (Arabnews)ΕπιστήμηΟ Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας αναφέρει ότι οι εκπομπές των αερίων του άνθρακα έφτασαν σε επίπεδα ρεκόρ το 2010 και ήταν υψηλότερες κατά 5% από την προηγούμενη καταγραφή του 2008. (CNN)ΑθλητισμόςΟ Ζανγκ Ζιλόνγκ αναλαμβάνει προσωρινά πρόεδρος της AFC έπειτα από τη διαθεσιμότητα στην οποία τέθηκε με εντολή της FIFA ο Μοχάμετ μπιν Χαμάμ. (AFC) Οι Miami Heat νικούν τους Dallas Mavericks με 92-84 στον πρώτο αγώνα των αμερικανικών τελικών του ΝΒΑ. (AP)	Γεγονότα το 2011 : Ιανουάριος • Φεβρουάριος • Μάρτιος • Απρίλιος • Μάιος • Ιούνιος • Ιούλιος • Αύγουστος • Σεπτέμβριος • Οκτώβριος • Νοέμβριος • Δεκέμβριος	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B5%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%B1_%CE%9C%CE%B1%CE%90%CE%BF%CF%85_2011
Νεφελίνης	Ο νεφελίνης κρυσταλλώνεται στο εξαγωνικό σύστημα συνήθως σε πρισματική μορφή, απαντά όμως και σε ακανόνιστα συσσωματώματα ως ορκυκτολογικό συστατικό πετρωμάτων. Παρουσιάζει θραυσμό κογχώδη έως ανώμαλο, σκληρότητα 5-6, ειδικό βάρος 2,63-2,64, λάμψη υαλώδη και επί θραυσιγενούς επιφάνειας στεατώδη, ημιδιαφανές σε χρώμα λευκό ή ανοικτό τεφρό έως κυανοπράσινο. Ποικιλία αυτού είναι ο ελαιόλιθος που αποτελεί την κοκκώδη μορφή του νεφελίνη που απαντά στα πλουτώνια πετρώματα και διαφέρει στο χρώμα από υπέρυθρο, ή υποκύανο. Κατεργασμένο αυτό επί κοσμημάτων χαρακτηρίζεται "μάτι της γάτας" από την ανταύγεια του πράσινου ή κόκκινου χρώματος. Ο ελαιόλιθος απαντά στη νότια Νορβηγία, την Πορτογαλία, τη Γροιλανδία κ.α. Αντίθετα ο νεφελίνης απαντά ως ορυκτολογικό συστατικό νεώτερων ηφαιστειογενών πετρωμάτων όπως των φωνολίθων, των νεφελικών βασαλτών κ.λπ. Χαρακτηριστική είναι η εμφάνισή του στη περιοχή του Όντενβαλντ, του Φογκελσγκεμπίργκε καθώς και στη Σαξονία. Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια τ. ΙΗ΄, σ. 229 Webmineral Mindat Εγχειρίδιο Ορυκτολογίας	Ο Νεφελίνης , (από νεφέλη = σύννεφο), είναι ορυκτό ορθοπυριτικό άλας αργιλίου και νατρίου, με χημικό μοριακό τύπο Na3KAl4Si4O16 Αποτελεί ουσιώδες ορυκτολογικό συστατικό πολλών πυριγενών πετρωμάτων ως και ελαιολιθικών και συναφών πηγματιτών. Ανήκει κυρίως στη κατηγορία των τεκτοπυριτικών ορυκτών.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B5%CF%86%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CF%82
Coolio	Γεννήθηκε στην Καλιφόρνια. Φοίτησε για ένα διάστημα στο Κολέγιο Κόμπτον, αλλά άφησε τις σπουδές του για να γίνει ράπερ.Το 1995, ο Coolio κυκλοφόρησε το Gangsta's Paradise και σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Το τραγούδι έλαβε διθυραμβικές κριτικές από κριτικούς μουσικής και κέρδισε βραβείο Grammy. Έχει λάβει άλλες 6 υποψηφιότητες για το βραβείο, ενώ οι παρωδίες του τραγουδιού ήταν και αυτές πολύ επιτυχημένες. Ο κωμικός Αλ Γιάνκοβιτς κυκλοφόρησε μια παρωδία του τραγουδιού με τίτλο "Amish Paradise" και ο Coolio ισχυρίστηκε ότι ο Γιάνκοβιτς δεν είχε πάρει άδεια για αυτήν την παρωδία. Το θέμα τελικά δεν κατέληξε στα δικαστήρια. Ο Coolio κυκλοφόρησε και το άλμπουμ Gangsta's Paradise, όπου περιέχεται το ομώνυμο τραγούδι. Είναι επίσης γνωστός για την συμμετοχή του στην σειρά του Nickelodeon Kenan and Kel, ενώ ο ίδιος τραγουδούσε για κάποιο καιρό και το μουσικό θέμα της σειράς. Ο Coolio δημιούργησε την τηλεοπτική σειρά Cookin' with Coolio, στην οποία ο ίδιος μαγείρευε και τραγουδούσε ταυτόχρονα. Ο Coolio έχει επίσης ασχοληθεί με την φιλανθρωπία και τον κοινωνικό ακτιβισμό. Ο ίδιος επιλέχθηκε από την "Environmental Justice and Climate Change" ως επίτιμο μέλος της και γύρισε την Αμερική για να επισκεφτεί κολέγια και πανεπιστήμια για Αφροαμερικανούς, όπου έδωσε ομιλίες για την προστασία του περιβάλλοντος. Έχει ασχοληθεί και με την πολιτική, καθώς διοργάνωσε τις προεκλογικές εκστρατείες της πορνογραφικής ηθοποιού Τσέρι ΝτεΒιλ για διάφορα αξιώματα ως μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος.Ο Coolio απεβίωσε στις 28 Σεπτεμβρίου 2022. Ο Posey, ο οποίος συνεργάστηκε με τον ράπερ για περισσότερα από 20 χρόνια, έδωσε επιπλέον λεπτομέρειες, για τον θάνατό του λέγοντας ότι ο Coolio βρισκόταν στο σπίτι ενός φίλου του στο Λος Άντζελες όταν πήγε στο μπάνιο. Όταν οι φίλοι του συνειδητοποίησαν πως είχε περάσει "αρκετή ώρα", έσπασαν την πόρτα και βρήκαν τον Coolio στο πάτωμα. Αμέσως κλήθηκε ασθενοφόρο και οι τραυματιοφορείς προσπάθησαν να τον επαναφέρουν, αλλά απεβίωσε περίπου στις 5 το απόγευμα, τοπική ώρα.	Ο Coolio (Artis Leon Ivey Jr., 1 Αυγούστου 1963 - 28 Σεπτεμβρίου 2022) ήταν Αμερικανός ράπερ και ηθοποιός. Το πρώτο του άλμπουμ It Takes a Thief κυκλοφόρησε το 1994. Έγινε παγκοσμίως γνωστός για το τραγούδι του "Gangsta's Paradise", για το οποίο απέσπασε βραβείο Grammy το 1996.	https://el.wikipedia.org/wiki/Coolio
Nickelback	Το συγκρότημα το 1996 παρουσίασε το Ηesher, μια συλλογή εφτά τραγουδιών. Την ίδια χρονιά παρουσίασε το πρώτο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ ήταν το "Curb". Το άλμπουμ και το τραγούδι Curb έχουν πάρει το όνομά τους από τον φίλο του τραγουδιστή Chad Kroeger, Kirby, ο οποίος οδηγούσε προς το σπίτι της φίλης του, όταν ξαφνικά τράκαρε το αμάξι του στο δικό της. Δεν ήξερε ότι και η φίλη του οδηγούσε προς το σπίτι του. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που η αυθεντική εκδοχή του εξωφύλλου του άλμπουμ δείχνει ένα τρακαρισμένο αμάξι, ενώ η δεύτερη εκδοχή (όταν επανακυκλοφόρησε το άλμπουμ) δείχνει έναν άδειο δρόμο. Το Curb έχει πουλήσει 100.000 αντίγραφα. Ήταν το μόνο άλμπουμ όπου εμφανίζεται ο Brandon Kroeger σαν ντράμερ. Όταν το άλμπουμ επανακυκλοφόρησε από την Roadrunner Records το 2002, έφτασε στη 182η θέση των Billboard 200 albums charts. Τέσσερα από το εφτά τραγούδια της προηγούμενης συλλογής των Nickelback, Hesher, επανακυκλοφόρησαν στο Curb. Αυτά ήταν τα "Where?", "Window Shopper", "Left", και "Fly". Το single Fly κυκλοφόρησε και με τα δύο αυτά άλμπουμ. Δεν κέρδισε μια θέση στα Charts αλλά έπαιζε μόνο στους τοπικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς. Η επόμενη δουλειά τους το "The State" ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε το 1998. Το "Leader of Men" ήταν το πρώτο single που παρουσιάστηκε από το άλμπουμ και το "Old Enough" ήταν το επόμενο. Ακολούθησαν τα "Breathe" και "Worthy to Say". Έφτασε στη 130η θέση στο Billboard 200 chart και έτσι ξεπέρασε το προηγούμενο άλμπουμ-ντεμπούτο του συγκροτήματος, Curb, που είχε φτάσει μόλις στην 182η θέση. Αρχικά είχε παρουσιαστεί το 1998 στον Καναδά με ένα μπλε εξώφυλλο. Έπειτα από λίγο καιρό, όταν κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ είχε ένα τελείως διαφορετικό εξώφυλλο με ένα μικρό αγόρι σε ένα κελί. Το συγκρότημα τότε αντικατέστησε το πρώτο μπλε εξώφυλλο με το δεύτερο σε όλες τις χώρες. Οι Nickelback γύρισαν τότε το πρώτο τους video clip για το "Leader of Men". Τα "Old Enough" και "Worthy to Say" έχουν επίσης μουσικά βίντεο. Το άλμπουμ έχει γίνει πρόσφατα πλατινένιο από την RIAA. Το "Silver Side Up" είναι το τρίτο άλμπουμ των Nickelback, και παρουσιάστηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2001. Ήταν το άλμπουμ που έφτασε το συγκρότημα στην κορυφή, αφού έφτασε στο νούμερο ένα των charts όχι μόνο στον Καναδά αλλά και στην Αυστρία, την Ιρλανδία, τη Νέα Ζηλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Επίσης, έχει γίνει οχτώ φορές πλατινένιο στον Καναδά, έξι φορές στις ΗΠΑ και τρεις φορές στο Ηνωμένο Βασίλειο. Όλη η μουσική έχει συντεθεί από τους Nickelback και οι στίχοι έχουν γραφτεί από τον Chad Kroeger. Στο εξώφυλλο του άλμπουμ βλέπουμε ένα δακρυσμένο μάτι, αφιερωμένο σε όσους σκοτώθηκαν στη πτώση των Δίδυμων Πύργων, καθώς η μέρα παρουσίασης του CD έτυχε να συμπέσει με τη μέρα της καταστροφικής πτώσης. Το Silver Side Up έχει πουλήσει 5.411.787 αντίγραφα στις ΗΠΑ, μέχρι τις 25 Απριλίου 2009. Τα singles που παρουσιάστηκαν από το Silver Side Up ήταν τα "How You Remind Me", "Too Bad" και "Never Again". Το πιο επιτυχημένο όμως είναι το "How You Remind Me", το οποίο έφτασε στο νούμερο ένα των Billboard Hot 100, Mainstream Rock και Modern Rock charts. Τα τραγούδια "Τοο Bad" και "Never Again" κέρδισαν επίσης την πρώτη θέση στα Mainstream Rock Charts. To άλμπουμ "The Long Road" παρουσιάστηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2003. Το ίδιο το συγκρότημα έχει συνθέσει όλη τη μουσική των τραγουδιών. Οι στίχοι όμως έχουν γραφτεί από τον τραγουδιστή, Chad Kroeger, εκτός από το κύριο τραγούδι "Someday" που έχει γραφτεί από τους Ryan Peake, Chad Kroeger και Mike Kroeger. Είναι το τελευταίο άλμπουμ όπου εμφανίζεται ο Ryan Vikedal ως ντράμερ. Το The Long Road έχει γίνει τρεις φορές πλατινένιο από την RIAA (Recording Industry Association of America) το Μάρτιο του 2005 και έχει πουλήσει ήδη 3.486.687 αντίγραφα στις ΗΠΑ. Ο τραγουδιστής της country μουσικής Travis Tritt παρουσίασε το άλμπουμ του The Storm τον Αύγουστο του 2007 μια παραλλαγή του "Should've Listened" από το The Long Road. To "All The Right Reasons" είναι το πέμπτο άλμπουμ των Nickelback, και παρουσιάστηκε στις 4 Οκτωβρίου 2005. Είναι το πρώτο άλμπουμ όπου δεν εμφανίζεται ο ντράμερ Ryan Vikedal και κάνει την πρώτη του εμφάνιση με το συγκρότημα ο νέος ντράμερ, Daniel Adair. Όλα τα τραγούδια του CD έχουν γραφτεί από τον τραγουδιστή των Nickelback, Chad Kroeger και η μουσική από όλο το συγκρότημα. Το "All the Right Reasons" είναι αφιερωμένο στον Αμερικάνο κιθαρίστα Darrell "Dimebag" Abbot, που δολοφονήθηκε την ώρα μιας συναυλίας. Το τραγούδι "Side of a Bullet" έχει γραφτεί ειδικά για αυτόν. Το "All the Right Reasons" έχει πουλήσει ήδη 7.130.623 αντίγραφα στις Η.Π.Α. Το άλμπουμ είναι το καλύτερο μέχρι στιγμής για το Καναδικό συγκρότημα, αφού είχε πουλήσει 60.000 αντίγραφα από την πρώτη βδομάδα, ξεπερνώντας το Silver Side Up, που είχε πουλήσει 43.000 αντίγραφα και το The Long Road με 45.000 αντίγραφα. Το άλμπουμ έχει μπει πέντε φορές στο Τop20 του Hot 100 με τα τραγούδια "Photograph", "Savin' Me", "Far Away", "If Everyone Cared" και "Rockstar", κάνοντας ένα από τα ροκ άλμπουμ που έχει πέντε ή περισσότερα hits στο chart. Τα "Photograph", "Far Away" και "Rockstar" ήταν όλα στο Τop10 του Hot 100 για πολύ καιρό, κάνοντας τους Nickelback το πρώτο ροκ συγκρότημα του 2000 που έχει τρία Τοp10 από το ίδιο άλμπουμ. Το άλμπουμ επανακυκλοφόρησε στις 10 Ιουλίου 2007. Το "'Dark Horse'" είναι το πιο πρόσφατο άλμπουμ του συγκροτήματος. Παρουσιάστηκε στις 18 Νοεμβρίου 2008 (μια μέρα νωρίτερα στην Ευρώπη). Παραγωγοί του Dark Horse είναι το ίδιο το συγκρότημα, ο Robert John "Mutt" Lange και ο Joey Moi. Όλα τα τραγούδια έχουν γραφτεί από τον Chad Kroeger. To "Gotta Be Somebody" είναι το πρώτο single που παρουσιάστηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2008. Το "If Today Was Your Last Day" ήταν σχεδιασμένο να παρουσιαστεί πρώτο άλλα τελικά δεν έγινε έτσι. Το κομμάτι "Something in Your Mouth" έγινε διαθέσιμο για download από τα iTunes των Η.Π.Α στις 28 Οκτωβρίου, και παρουσιάστηκε από το ροκ ράδιο των Η.Π.Α. ως το δεύτερο single από το άλμπουμ στις 15 Δεκεμβρίου. Τον Ιανουάριο του 2009 ανακοινώθηκε πως το τρίτο single θα ήταν το "I'd Come for You", με τον Nigel Dick να έχει αναλάβει τη σκηνοθεσία του video clip, που τραβήχτηκε τον ίδιο μήνα. Ακόμη, το τραγούδι "Burn It To The Ground" ακούγεται στα ραδιόφωνα του εξωτερικού, αν και δεν έχει ανακοινωθεί από το συγκρότημα σαν single. Πολλά τραγούδια από το Dark Horse έχουν προστεθεί στο Καναδικό Hot 100. Αυτά είναι τα "Shakin' Hands", "If Today Was Your Last Day", "I'd Come for You", "Never Gonna Be Alone", "Gotta Be Somebody" και "Something in Your Mouth". Οι Nickelback έχουν ήδη αρχίσει την περιοδεία τους για το Dark Horse. Μέχρι τον Νοέμβριο του 2008, η δισκογραφία του καναδέζικου συγκροτήματος Nickelback περιείχε έξι στούντιο άλμπουμ, μια συλλογή, ένα EP, 24 σινγκλ και επτά video άλμπουμ. Επίσημη ιστοσελίδα Επίσημη ιστοσελίδα στο Roadrunner Records Αρχειοθετήθηκε 2009-09-01 στο Wayback Machine. Nickelback on The Hour, 11 Ιουνίου 2007 Nickelback στο GetSomeVideos.com	Οι Nickelback είναι συγκρότημα του Hard Rock. Ιδρύθηκαν στο Hanna της επαρχίας Αλμπέρτα του Καναδά από τους Chad Kroeger, Mike Kroeger, Ryan Peake και έπειτα τον ντραμίστα Brandon Kroeger. Είναι ένας από τα πιο διάσημα συγκροτήματα του σύγχρονου ύφους post-grunge, μαζί με άλλα συγκροτήματα, π.χ. τους 3 Doors Down και Black Stone Cherry, ενώ ο μουσικός τους ήχος είναι κάπως πιο προσιτός στο ραδιοφωνικό κοινό σε σχέση με αυτό της γνήσιας μουσικής grunge της δεκαετίας του 1990.Σήμερα τα ιδρυτικά μέλη του συγκροτήματος μένουν στο Βανκούβερ της Βρετανικής Κολομβίας του Καναδά. Το όνομα του συγκροτήματος προέρχεται από το νίκελ, όπως λένε την πεντάρα στον Καναδά. Όταν ο Mike Kroeger παλιά δούλευε γκαρσόν στο Starbucks, και συχνά έδινε ρέστα μια πεντάρα, έλεγε "Here's your nickel back", (τα ρέστα σας παρακαλώ...). Το συγκρότημα έχει συμβόλαιο με την EMI στον Καναδά και την Roadrunner Records για τον υπόλοιπο κόσμο.	https://el.wikipedia.org/wiki/Nickelback
Εταιρεία Ερυθρά Λόγχη	Λόγω της μεγάλης μετανάστευσης που σημειώθηκε σε μέρη όπως τη βορειοανατολική Κίνα, αλλά και εν όψει της ιαπωνικής εισβολής στην Μαντζουρία το 1931, αυτές οι κοινωνίες σύντομα αποτέλεσαν μέρος του εθελοντικού στρατού ενάντια στην ιαπωνική δημιουργία του Μαντσουκούο το 1932 και αργότερα στις εκστρατείες για ειρήνευση. Στη Μαντζουρία τα μέλη της αδελφότητας αυτής περιγράφονται ως αδελφότητα «πρωτόγονα σκεπτόμενους ανθρώπους" που διατηρούν την πίστη τους σε μαγείες και στη θεία ανταμοιβή δικαίων αιτημάτων. Φορείς της Ερυθράς Λόγχης σχηματίσθηκαν αρχικά στην ύπαιθρο γύρω από Χαρμπίν, όπου σε πολλές περιπτώσεις, επικεφαλής τους ήταν βουδιστές μοναχοί, που πήγαιναν στη μάχη φέροντας στολές και όπλα διακοσμημένα με μαγικές επιγραφές παρόμοιες με εκείνες των Μπόξερς. Το κόκκινο χρώμα, όπως πίστευαν, το χρησιμοποιούσαν για να τους προσφέρει προστασία έναντι των καταστροφών. Γενικά η δράση της Ερυθράς Λόγχης γοήτευε την εποχή εκείνη τον κάθε απροστάτευτο και αδικημένο και η εθελοντική ένταξη των νέων ήταν μεγάλη Πολύ στο κινεζικό Κόκκινο Στρατό κατά στη διάρκεια του Β΄ Σινο-ιαπωνικού πολέμου και από τον Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό του αργότερα Κινεζικού εμφύλιου πολέμου. Το 1953, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας ξεκίνησε μια εκστρατεία καταστολής εναντίον των διαφόρων Χουέι-Τάο-Μεν («Κοινωνίες-τρόποι-Αδελφότητες») και την εξάλειψη τους από την ηπειρωτική Κίνα. Μερικά από τα παρακλάδια τους έχουν επανεμφανιστεί, κυρίως από διάφορους οπαδούς που ζουν στο εξωτερικό.	Η Εταιρεία Ερυθρά Λόγχη, ή Ερυθρές Λόγχες, (κινεζικά: 紅槍會, πινγίν: Hungqiang Hui), ξεκίνησε ως ένα αγροτικό κίνημα αυτοάμυνας στις επαρχίες Χενάν, Χεμπέι και Σαντούνγκ στη βόρεια Κίνα, κατά τη διάρκεια της περιόδου των Πολεμάρχων, 1916 - 1928. Αυτές συγκροτήθηκαν από τοπικές ομάδες των μικροϊδιοκτητών και των κολίγων που οργανώθηκαν για να υπερασπιστούν τα χωριά από ληστές, πολέμαρχους, φοροεισπράκτορες και αργότερα κομμουνιστές και Ιάπωνες, από την περίοδο των Μπόξερς. Ήταν παρόμοιας φύσεως με την Εταιρεία Μεγάλα Σπαθιά που είχε δράσει κυρίως στην Εξέγερση των Μπόξερ.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%84%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B5%CE%AF%CE%B1_%CE%95%CF%81%CF%85%CE%B8%CF%81%CE%AC_%CE%9B%CF%8C%CE%B3%CF%87%CE%B7
ΦΚ Πέλιστερ	Η ΦΚ Πέλιστερ ιδρύθηκε το 1945, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, από το τότε καθεστώς της χώρας. Προηγουμένως, στο Μοναστήρι το 1924 είχε ιδρυθεί σύλλογος με την ονομασία Ομλαντίνα που στη συνέχεια μετονομάστηκε σε Πέλιστερ και αργότερα σε ΣΚ Μπίτολα. Ο σύλλογος αυτός από την ίδρυση μέχρι το 1927 αγωνιζόταν στο πρωτάθλημα της Ποδοσφαιρικής υποομοσπονδίας Βελιγραδίου και από το 1928 έως το 1941 στο πρωτάθλημα της Ποδοσφαιρικής υποομοσπονδίας Σκοπίων, της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας. Αρχικά η ΦΚ Πέλιστερ συμμετείχε στις μικρές κατηγορίες της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας και ήταν πρωταθλήτρια του Περιφερειακού Πρωταθλήματος ΠΓΔΜ επτά φορές. Τέσσερις φορές κατέκτησε το Περιφερειακό Κύπελλο ΠΓΔΜ. Κέρδισε την άνοδο της, από το Περιφερεικό Πρωτάθλημα στη Δεύτερη Κατηγορία Γιουγκοσλαβίας, για πρώτη φορά το 1974. Πριν τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, η ΦΚ Πέλιστερ αγωνίστηκε στην τελευταία σεζόν του πρωταθλήματος της Πρώτης Κατηγορίας Γιουγκοσλαβίας τερματίζοντας στη 15η θέση. Μετά την ανεξαρτησία της χώρας και τη συμμετοχή της ομάδας στο Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Βόρειας Μακεδονίας, η ΦΚ Πέλιστερ είχε πρόωρη επιτυχία με συνεχές πλασάρισμα στις πρώτες 5 ομάδες. Επιπρόσθετα, αγωνίστηκε στον τελικό του κυπέλλου τις πρώτες δύο σεζόν. Η ομάδα έχει αντιπαλότητα με την ΦΚ Βαρντάρ, με το μεταξύ των δύο ομάδων παιχνίδι να είναι το "αιώνιο ντέρμπι" της Βόρειας Μακεδονίας, αλλά και με την ΦΚ Πόμπεντα. Το 2000 έγινε η πρώτη ομάδα από την ανεξάρτητη Βόρεια Μακεδονία που έφτασε στην τρίτη φάση ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Έφτασε στο τρίτο γύρο του Κυπέλλου Ιντερτότο ΟΥΕΦΑ 2000, όπου αποκλείστηκαν από μία από τις νικήτριες ομάδες, τη Θέλτα Βίγο. Περιφερειακό Πρωτάθλημα Βόρειας Μακεδονίας: Νικήτρια (7): 1949–50, 1950–51, 1956–57, 1959–60, 1960–61, 1974–75, 1981–82 Δεύτερη κατηγορία Βόρειας Μακεδονίας (ποδόσφαιρο ανδρών): Νικήτρια (2): 2005–06, 2011–12 Περιφερειακό Κύπελλο Βόρειας Μακεδονίας: Νικήτρια (4): 1959, 1962, 1985, 1991 Κύπελλο Βόρειας Μακεδονίας (ποδόσφαιρο ανδρών): Νικήτρια (2):2000–01, 2016–17 Φιναλίστ (2): 1992–93, 1993–94 Επίσημη ιστοσελίδα Αρχειοθετήθηκε 2013-08-21 στο Wayback Machine. (Σλαβομακεδονικά) Σελίδα στο facebook (Σλαβομακεδονικά) Προφίλ ομάδας στο MacedonianFootball (Αγγλικά) Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Βόρειας Μακεδονίας (Σλαβομακεδονικά)	Η ΦΚ Πέλιστερ (σλαβομακεδονικά: ФК Пeлистер‎) είναι μια ποδοσφαιρική ομάδα από την πόλη Μπίτολα (Μοναστήρι) της Βόρειας Μακεδονίας. Αγωνίζεται στο Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου της Βόρειας Μακεδονίας. Έδρα της είναι το στάδιο Τούμπα Καφέ (Стадион Тумбе Кафе) στο Μοναστήρι.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%9A_%CE%A0%CE%AD%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81
Ναγουάζ Σαρίφ	Ο Σαρίφ γεννήθηκε στο Λαχόρε του Παντζάπ στις 25 Δεκεμβρίου 1949. Η οικογένεια Σαρίφ είναι Punjabis με καταγωγή από την κοιλάδα Κασμίρ. Ο πατέρας του, Μουχαμάντ Σαρίφ, ήταν επιχειρηματίας και βιομήχανος, του οποίου η οικογένεια μετανάστευσε από το Anantnag στην κοιλάδα Κασμίρ προς αναζήτηση δουλειάς και τελικά, στις αρχές του 20ού αιώνα εγκαταστάθηκε στο χωριό Jati Umra, στην επαρχία Amritsar του Παντζάπ. Η οικογένεια της μητέρας του καταγόταν από την Pulwama. Με τη δημιουργία ενός κινήματος από τον Jinnah και την προσπάθειά του να δημιουργήσει το Πακιστάν το 1947, οι γονείς του μετανάστευσαν από το Αμριτσάρ στο Λαχόρε. Ο πατέρας του συνέχισε τη διδασκαλία του Ahl-i Hadith. Η οικογένειά του διευθύνει τον Όμιλο Ittefaq, έναν χαλυβουργικό όμιλο πολλών εκατομμυρίων δολλαρίων, και τον Όμιλο Σαρίφ, μια ανώνυμη εταιρεία που ασχολείται με την εκμετάλλευση της γης, τις μεταφορές και τα εργοστάσια ζάχαρης. Είναι παντρεμένος με την Kalsoom Nawaz Sharif, η οποία έχει επίσης καταγωγή από την κοιλάδα Κασμίρ. Ο αδερφός του Shehbaz Sharif είναι ο τωρινός επικεφαλής υπουργός της επαρχίας Πουντζάμπ και η ανιψιά του Hamza Shahbaz Sharif είναι μέλος της Εθνοσυνέλευσης. Η κόρη του Maryam Nawaz είναι η πρόεδρος του Τμήματος Νεολαίας του πρωθυπουργού. Η Maryam είναι παντρεμένη με τον πολιτικό Muhammad Safdar Awan. Η άλλη κόρη του, Asma Nawaz, είναι παντρεμένη με τον Ali Dar, τον γιο του Ishaq Dar, που είναι ο τωρινός υπουργός οικονομικών του Πακιστάν. Η μόνιμη κατοικία της οικογένειας Σαρίφ, το Raiwind Palace, βρίσκεται στο Jati Umra, στα περίχωρα του Λαχόρε. Ο Σαρίφ έχει επίσης ένα σπίτι στο Jeddah στη Σαουδική Αραβία, γνωστό και ως Βίλα Σαρίφ, όπου έζησε τα χρόνια που ήταν εξόριστος. Ο μεγαλύτερος γιος του, ο Hussain Nawaz, είναι επιχειρηματίας με έδρα τη Σαουδική Αραβία και κατοικεί στο σπίτι στο Jeddah. Ο μικρότερος γιος του, ο Hassan Nawaz, είναι επίσης επιχειρηματίας και μένει στο Λονδίνο. Φοίτησε στο λύκειο Saint Anthony. Αποφοίτησε από το Government College University (GCU) με πτυχίο στη διοίκηση επιχειρήσεων και στη συνέχεια έλαβε πτυχίο νομικής από το Πανεπιστήμιο Πουντζάμπ στο Λαχόρε. Ο Σαρίφ υπεβλήθη σε εγχείρηση καρδιάς τον Μάιο του 2016 στο Λονδίνο. Ήταν η δεύτερη εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς που έκανε. Η υγεία του επιδεινώθηκε και τον ανάγκασε να υποβληθεί σε μια εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς μόλις τρεις μέρες πριν την παρουσίαση του προϋπολογισμού της χώρας στη βουλή. Πολλοί ηγέτες της αντιπολίτευσης, μεταξύ των οποίων ο πρώην υπουργός δικαιοσύνης Iftikhar Muhammad Chaudhry, έθεσαν ερωτήματα στη βουλή του Πακιστάν περί μιας πιθανής συνταγματικής κρίσης στη χώρα. Ο Chaudhry κάλεσε τη βουλή να εκλέξει έναν νέο πρωθυπουργό προκειμένου να αποφύγει την κρίση. Ο Σαρίφ ξεκίνησε την πολιτική καριέρα του την περίοδο των πολιτικών κρατικοποίησης που εισήχθησαν από τον πρώην πρωθυπουργό Zulfikar Ali Bhutto. Η οικογένεια Σαρίφ είχε καταστραφεί οικονομικά μετά την κρατικοποίηση της οικογενειακής επιχείρησης χάλυβα και ο Σαρίφ εισήχθη στην πολιτική σκηνή λίγο καιρό μετά. Το 1976 ο Σαρίφ έγινε μέλος της Pakistan Muslim League, ενός συντηρητικού κόμματος του κέντρου που δημιουργήθηκε στην επαρχία Πουντζάμπ. Αρχικά επικεντρώθηκε στο να αποκτήσει ξανά τον έλεγχο της επιχείρησής του από την κυβέρνηση. Τον Μάιο του 1980 ο Ghulam Jilani Khan, προσφάτως εκλεγμένος κυβερνήτης στην επαρχία Πουντζάμπ και πρώην διευθυντής της Inter-Services Intelligence (ISI), ξεκίνησε μια έρευνα για νέους κομματικούς ηγέτες ; ο Σαρίφ ήταν ένας από τα άτομα που ανακάλυψε και προώθησε, κάνοντάς τον σε σύντομο διάστημα υπουργό οικονομικών του Πουντζάμπ. Το 1981, ο Σαρίφ έγινε μέλος του Advisory Board του Πουντζάμπ υπό την προεδρεία του Zia-ul-Haq και γρήγορα αναδύθηκε στη δημόσια και πολιτική ζωή ως ένας ισχυρός υποστηρικτής της στρατιωτικής κυβέρνησης του Muhammad Zia-ul-Haq κατά τη δεκαετία του 1980. Διατήρησε στενές σχέσεις με τον Zia-ul-Haq, ο οποίος σύντομα συμφώνησε να του επιστρέψει την εταιρεία χάλυβα την οποία είχε χάσει κατά τις αποκρατικοποιήσεις που έκανε ο Zulfikar Ali Bhutto. Ο Σαρίφ διατήρησε επίσης σχέσεις με τον Rahimuddin Khan, ο οποίος διηύθυνε την επιτροπή Joint Chiefs of Staff. Κατά τη διάρκεια της πολιτικής καριέρας του, ο Σαρίφ είχε στενούς δεσμούς με τον Γενικό Διευθυντή του ISI, αξιωματικό (συνταξιούχο) Hamid Gul, ο οποίος έπαιξε έναν πρωταρχικό ρόλο στη δημιουργία του Islami Jamhoori Ittehad (IJI) – ενός συντηρητικού πολιτικού συνασπισμού, ο οποίος υποστήριξε τον Σαρίφ. Ο Σαρίφ έκανε επενδύσεις στη Σαουδική Αραβία και σε αραβικές χώρες της Μέσης Ανατολής, πλούσιες σε πετρέλαιο, ώστε να ξαναχτίσει τη χαλυβουργική αυτοκρατορία του. Σύμφωνα με τις προσωπικές του εκτιμήσεις και με τον χρόνο που πέρασε με τον Σαρίφ, ο Αμερικανός ιστορικός Stephen Philips Cohen αναφέρει στο βιβλίο του Idea of Pakistan : "Ο Ναγουάζ Σαρίφ δεν συγχώρεσε ποτέ τον Bhutto, ο οποίος τον ανάγκασε να χάσει τη χαλυβουργική αυτοκρατορία του ; ακόμα και μετά το άδοξο τέλος του Bhutto, ο Σαρίφ αρνήθηκε δημοσίως να συγχωρήσει την ψυχή του Bhutto ή το Λαϊκό Κόμμα του Πακιστάν". Αποκτώντας εθνική εξουσία το 1990, ο Σαρίφ προσπάθησε να ακυρώσει τις πολιτικές αποκρατικοποίησης του Bhutto, συστήνοντας μια οικονομία που βασιζόταν στην ιδιωτικοποίηση και στην οικονομική απελευθέρωση. Το 1981, αρχικά έγινε μέλος του Advisory Council του Πουντζάμπ υπό την ηγεσία του Ghulam Jilani Khan, κυβερνήτη της επαρχίας Πουντζάμπ. Από τα πρώτα χρόνια της καριέρας του, ο Σαρίφ έχει γίνει ένας ισχυρός υποστηρικτής του καπιταλισμού και ένας ισχυρός αντίπαλος του εθνικισμού. Τη δεκαετία του 1980, ο Σαρίφ άσκησε επιρροή στον Zia-ul-Haq, ο οποίος είχε προηγουμένως συμφωνήσεις να επιστρέψει τη βιομηχανία χάλυβα στον πρώτο, πείθοντάς τον να αποκρατικοποιήσει και να απελευθερώσει τις βιομηχανίες για να βοηθήσει την οικονομία. Υπό τη στρατιωτική κυβέρνηση του Ghulam Jilani Khan, ο Σαρίφ ανέλαβε τη θέση του υπουργού οικονομικών και προσπάθησε με επιτυχημένο τρόπο να κρατικοποιήσει στον ιδιωτικό τομέα όλες τις βιομηχανίες που είχε στα χέρια της η κυβέρνηση. Ως υπουργός οικονομικών, παρουσίασε προϋπολογισμούς στην κυβέρνηση οι οποίοι στόχευαν στην ανάπτυξη. Ως υπουργός οικονομίας, ο Σαρίφ απέκτησε θαυμασμό και φήμη στην επαρχία Πουντζάπ, η οποία επέκτεινε την εξουσία του Ghulam Jillani, καθώς αυτός ο τελευταίος βελτίωσε την κατάσταση στη νομοθεσία και στη διοίκηση στην επαρχία Πουντζάμπ. Οι δημοσιονομικές πολιτικές που γράφτηκαν και επικυρώθηκαν από τον Σαρίφ, ο οποίος είχε ανατεθεί σε αυτήν τη θέση από τον Zia, βοήθησαν την επαρχία Πουντζάμπ να λάβει τα καλύτερα οικονομικά κεφάλαια και βελτίωσαν αρκετά την αγοραστική δύναμη της επαρχίας του Πουντζάμπ. Έχοντας τον Σαρίφ ως υπουργό οικονομικών, η επαρχία Πουντζάμπ έλαβε τα περισσότερα κεφάλαια από την κυβέρνηση από κάθε άλλη επαρχία του Πακιστάν. Λόγω αυτού του υψηλού οικονομικού κεφαλαίου που δόθηκε στην πόλη τη δεκαετία του 1980, η επαρχία του Πουντζάμπ ήταν η πλουσιότερη επαρχία του Πακιστάν και είχε έναν καλύτερο τρόπο ζωής συγκριτικά με τα επίπεδα διαβίωσης άλλων επαρχιών του Πακιστάν. Το 1985, ο Ghulam Jilani Khan υπέβαλλε την υποψηφιότητα του Σαρίφ ως υπουργού του Πουντζάμπ, ενάντια στις ευχές του τότε πρωθυπουργού, Muhammad Khan Junejo, ο οποίος ήθελε ως υποψήφιο τον Malik Allahyar. Ο Σαρίφ κέρδισε στις εκλογές του 1985 και έγινε υπουργός του Πουντζάμπ με την υποστήριξη του στρατού. Υπηρέτησε ως υπουργός στο Πουρτζάμπ επί δυο συνεχόμενες θητείες και χάρη στην ευρεία δημοφιλία του, έλαβε το ψευδώνυμο "Lion of the Punjab". Ως υπουργός, έδωσε έμφαση σε δραστηριότητες ευημερίας και ανάπτυξης και διατήρησε τον νόμο και την τάξη. Μετά τον θάνατο του Zia τον Αύγουστο του 1988, το πολιτικό κόμμα του Zia - Pakistan Muslim League (Pagara Group) - διασπάστηκε σε δυο ομάδες. Ο Σαρίφ ηγήθηκε του κόμματος Fida Group ενώ ο πρωθυπουργός Muhammad Khan Junejo ηγήθηκε του Junejo Group. Το Fida Group αργότερα προσχώρησε στο PML ενώ το Junejo Group έγινε γνωστό ως JIP. Τα δυο κόμματα, μαζί με άλλα επτά συντηρητικά και θρησκευτικά κόμματα της δεξιάς, ενώθηκαν μετά την ενθάρρυνση και τη χρηματοδότηση από το ISI ώστε να δημιουργήσουν το Islami Jamhoori Ittehad (IJI). Ηγέτες αυτού του συνασπισμού ήταν ο Ghulam Mustafa Jatoi και ο Σαρίφ, οι οποίοι έγιναν αντίπαλοι του κόμματος PPP του Benazir Bhutto στις εκλογές. Το IJI έλαβε την πλειοψηφία των ψήφων στο Πουντζάμπ και ο Σαρίφ επανεξελέγη υπουργός του Πουντζάμπ. Τον Δεκέμβριο του 1989, ο Σαρίφ αποφάσισε να παραμείνει στη Συνέλευση του Πουντζάμπ παρά να λάβει μια έδρα στην Εθνοσυνέλευση. Στις αρχές του 1989, η κυβέρνηση PPP απέτυχε να διώξει τον Σαρίφ από τη Συνέλευση του Πουντζάμπ. Ο Σαρίφ διατήρησε τη θέση αυτή μέσω ψηφοφορίας που έγινε και ο ίδιος έλαβε 152 ψήφους υπέρ και 106 ψήφους κατά. Boone, Jon (17 May 2013). "Nawaz Sharif: A rightwing tycoon who has won over leftist liberals – for now". Editorial and special report published by American journalist Jon Boone. Islamabad: The Guardian, Pakistan Bureau. The Guardian, Pakistan Bureau. "BBC: Profile of Nawaz Sharif". BBC News. 11 December 2000. "BBC, Timeline: Pakistan's political rivals". BBC News. 26 September 2007. "Nawaz Sharif becomes Prime Minister". Story of Pakistan. 19 March 2012. "Pakistan Muslim League (Nawaz Group) Pakistan". PML-N. 8 June 2012. "PML N – Nawaz Sharif's Profile". elections.com.pk. 20 September 2012. "Nawaz Sharif in 2008". Canadian Broadcasting Corporation. 18 August 2008. Cooper, Helene; Mazzetti, Mark (20 July 2009). "Nawaz Sharif". The New York Times. Williamson, Martin (28 November 2007). "Cricket tragics: Eleven politicians who would have preferred to have been watching cricket instead". ESPNcricinfo. Ναγουάζ Σαρίφ	Ο Ναουάζ Σαρίφ (Ουρντού: نواز شریف) (25 Δεκεμβρίου 1949) είναι Πακιστανός μεγιστάνας των επιχειρήσεων, νομικός και πολιτικός, πρωθυπουργός της χώρας από τον Ιούνιο του 2013 ως τον Ιούλιο του 2017. Νωρίτερα είχε υπηρετήσει ξανά στην πρωθυπουργία από το 1990 ως το 1993 και ξανά από το 1997 ως το 1999. Είναι ο πρωθυπουργός του Πακιστάν με τη μεγαλύτερη σε διάρκεια θητεία.Είναι πλούσιος επιχειρηματίας και γενικά ένας συντηρητικός πολιτικός. Η περιουσία του υπολογίζεται σε 1,4 δισ. $.Κατά τη διάρκεια της πρώτης του θητείας ο Πακιστανικός Στρατός τον ανάγκασε σε άμεση παραίτηση. Επανήλθε το 1997 κερδίζοντας την απόλυτη πλειοψηφία και προέβη σε δοκιμές με πυρηνικά όπλα ως ανταπάντηση στη δοκιμή ατομικών όπλων από τη γειτονική Ινδία. Στη συνέχεια το 1999 ένα στρατιωτικό πραξικόπημα με ηγέτη τον Περβέζ Μουσάραφ τον ανάγκασε ξανά να παραιτηθεί. Επέστρεψε στο Πακιστάν στα τέλη του 2007, μετά από οκτώ χρόνια αναγκαστικής εξορίας. Με αφορμή την κατάρρευση της κυβέρνησης Μουσάραφ ο Σαρίφ ανέλαβε ξανά την πρωθυπουργία. Στις γενικές εκλογές του 2013, ο Μουσουλμανικός Σύνδεσμος του Σαρίφ αναδείχθηκε νικητής και σχημάτισε κυβέρνηση συνασπισμού. Ως αποτέλεσμα, ο Σαρίφ εξελέγη πρωθυπουργός από το κοινοβούλιο.Η οικογένεια του Σαρίφ ενεπλάκη σε σκάνδαλο μετά την αποκάλυψη των Panama Papers και παραπέμφθηκε σε δίκη.Στις 28 Ιουλίου 2017 απαγορεύτηκε στον Σαρίφ να κατέχει οποιοδήποτε δημόσιο αξίωμα επί 10 έτη, με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Πακιστάν. Επίσης του δόθηκε χρόνος για να προετοιμάσει την έξοδό του από τη χώρα, εξαιτίας της εμπλοκής των τριών παιδιών του σε σκάνδαλο διαφθοράς. Ο Σαρίφ υπέβαλε την παραίτησή του μετά τη δικαστική απόφαση.Γεννημένος σε μια πλούσια οικογένεια της μεσαίας τάξης από το Λαχόρε, είναι ο γιος του ιδρυτή των Ομίλων Ittefaq και Sharif Groups, Muhammad Sharif, και ο μεγαλύτερος αδερφός του Shehbaz Sharif, πρώην υπουργού του Πουντζάμπ. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Επιτροπής Εκλογών του Πακιστάν, ο Σαρίφ είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος του Πακιστάν. Το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου του προέρχεται από την προσοδοφόρα επιχείρηση κατασκευής χάλυβα ενώ η περιουσία του ανέρχεται σε τουλάχιστον Rs. 1.6 δις. Ο Σαρίφ σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων στο Government College και αργότερα νομική στο Πανεπιστήμιο του Πουντζάμπ προτού μπει στην πολιτική στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Το 1981, ο Σαρίφ ορίστηκε από τον πρόεδρο Zia ως Υπουργός Οικονομικών για την επαρχία του Πουντζάμπ. Το 1985 εξελέγη υπουργός του Πουντζάμπ ; θέση στην οποία επανεξελέγη το 1988 μετά τη λήξη του στρατιωτικού νόμου. Το 1990, ο Σαρίφ ηγήθηκε ενός συντηρητικού συνασπισμού και έγινε πρωθυπουργός. Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι η εκλογή του Σαρίφ επιδιώχθηκε από την πακιστανική υπηρεσία πληροφοριών ISI.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%AC%CE%B6_%CE%A3%CE%B1%CF%81%CE%AF%CF%86
Μαγνητικός κβαντικός αριθμός	Υπάρχει ένα σύνολο κβαντικών αριθμών που σχετίζεται με της ενεργειακές καταστάσεις των ατόμων. Οι τέσσερις κβαντικοί αριθμοί n, l, m, και s περιγράφουν την πλήρη και μοναδική κβαντική κατάσταση ενός ηλεκτρονίου σε ένα άτομο. Η κυματοσυνάρτηση της Εξίσωσης Σρέντιγκερ μπορεί να χωριστεί σε τρεις εξισώσεις, οι οποίες όταν λυθούν οδηγούν στους τρεις πρώτους κβαντικούς αριθμούς. Κατά συνέπεια, οι εξισώσεις για τους τρεις πρώτους κβαντικούς αριθμούς συσχετίζονται μεταξύ τους. Ο μαγνητικός κβαντικός αριθμός προκύπτει ως λύση του αζιμουθιακού μέρους της κυματοσυνάρτησης. Ο μαγνητικός κβαντικός αριθμός που σχετίζεται με την κβαντική κατάσταση συμβολίζεται με m και αναφέρεται στη διεύθυνση του διανύσματος της στροφορμής. Δεν επηρεάζει την ενέργεια του ηλεκτρονίου, αλλά επηρεάζει το σύννεφο πιθανότητας, την περιοχή δηλαδή όπου μπορεί να βρεθεί το ηλεκτρόνιο. Για δεδομένη τιμή του l {\displaystyle l\,} , ο m είναι ακέραιος και παίρνει τιμές από − l {\displaystyle -l\,} μέχρι l {\displaystyle l\,} . Υπάρχουν δηλαδή 2 l + 1 {\displaystyle 2l+1\,} μαγνητικοί κβαντικοί αριθμοί m για δοσμένο l, που περιορίζουν τις τιμές της προβολής της ολικής στροφορμής σε έναν άξονα. Το φαινόμενο αυτό ονομάστηκε κβάντωση του χώρου και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από δύο Γερμανούς φυσικούς, τους Όττο Στερν και Γουόλτερ Γκέρλαχ. Για να περιγράψουμε το μαγνητικό κβαντικό αριθμό, ξεκινάμε από τη στροφορμή L ενός ηλεκτρονίου, η οποία σχετίζεται με τον κβαντικό της αριθμό l {\displaystyle l\,} μέσω της σχέσης: L = ℏ l ( l + 1 ) {\displaystyle \mathbf {L} =\hbar {\sqrt {l(l+1)}}} όπου ℏ = h / 2 π {\displaystyle \hbar =h/2\pi } και h η σταθερά του Πλανκ. Η ενέργεια ενός κύματος είναι η συχνότητα πολλαπλασιασμένη με τη σταθερά του Πλανκ. Αυτό έχει ως συνέπεια την εμφάνιση πακέτων ενέργειας με μορφή σωματιδίων, που ονομάζονται κβάντα. Για να δείξουμε κάθε έναν από τους κβαντικούς αριθμούς σε μια κβαντική κατάσταση, η φόρμουλα για κάθε κβαντικό αριθμό περιλαμβάνει τη σταθερά του Πλανκ ℏ = h / 2 π {\displaystyle \hbar =h/2\pi } , η οποία επιτρέπει μόνο συγκεκριμένα διακριτά ενεργειακά επίπεδα. Για να δείξουμε ότι επιτρέπονται μόνο διακριτές ποσότητες της στροφορμής, ο l {\displaystyle l\,} πρέπει να είναι ακέραιος. Ο κβαντικός αριθμός m αναφέρεται στην προβολή της στροφορμής σε δοσμένη διεύθυνση, που συμβατικά καλείται διεύθυνση z. Το στοιχείο Lz της στροφορμής στη διεύθυνση z, δίνεται από τη σχέση: L z = m ℏ {\displaystyle \mathbf {L_{z}} =m\hbar } Ο κβαντικός αριθμός l {\displaystyle l\,} δίνει τον υποφλοιό, ενώ ο μαγνητικός αριθμός m αναπαριστά τον αριθμό των πιθανών τιμών των διαθέσιμων ενεργειακών επιπέδων του υποφλοιού, όπως φαίνεται στον παρακάτω πίνακα. Ο μαγνητικός κβαντικός αριθμός προσδιορίζει την ενεργειακή μετατόπιση μιας ατομικής τροχιάς εξ' αιτίας μαγνητικού πεδίου, εξ ου και η ονομασία μαγνητικός κβαντικός αριθμός (δείτε και φαινόμενο Ζέεμαν). Όμως, η μαγνητική διπολική ροπή ενός ηλεκτρονίου σε ένα ατομικό τροχιακό, προκύπτει όχι μόνο από τη στροφορμή του ηλεκτρονίου, αλλά και από το σπιν του ηλεκτρονίου, που εκφράζεται μέσω του κβαντικού αριθμού του σπιν. Κβαντικός αριθμός Αζιμουθιακός κβαντικός αριθμός Κύριος κβαντικός αριθμός Κβαντική μηχανική Εξίσωση Σρέντιγκερ Ατομικό πρότυπο του Μπορ	Στην ατομική Φυσική, ο μαγνητικός κβαντικός αριθμός είναι ο τρίτος από ένα σύνολο κβαντικών αριθμών. Συμπεριλαμβάνονται επίσης ο κύριος κβαντικός αριθμός,ο Αζιμουθιακός κβαντικός αριθμός (ή κβαντικός αριθμός της τροχιακής στροφορμής), και ο κβαντικός αριθμός του σπίν οι οποίοι περιγράφουν την κβαντική κατάσταση ενός ηλεκτρονίου. Οι πρώτες 3 προκύπτουν από την λύση της εξίσωσης του Schrödinger, σύνολο κυματοσυναρτήσεων που κάθε μια από τις οποίες αντιστοιχεί σε συγκεκριμένες τιμές ενέργειας. Ο μαγνητικός κβαντικός (ml) δείχνει τα διαθέσιμα ενεργειακά επίπεδα εντός ενός υποφλοιού (δηλαδή τον προσανατολισμό των ατομικών τροχιακών στον χώρο).	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE%BA%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%B8%CE%BC%CF%8C%CF%82
Τομάσουφ Μαζοβιέτσκι	Το Τομάσουφ βρίσκεται στο Βοεβοδάτο Λοτζ (από το 1999) και προηγουμένως ήταν μέρος του Βοεβοδάτου Πιότρκουφ (1975-1998). Το Τομάσουφ καταλαμβάνει έκταση 41,3 χλμ2. Η πόλη βρίσκεται στις όχθες τριών ποταμών, του Πιλίτσα, του Βολμπούρκα και του Τσάρνα Μπιελίνα, και βρίσκεται κοντά στη λίμνη Σουλεγιόφσκι και στην άκρη της περιοχής της ερημιάς Πούστσα Σπάλσκα. Το Τομάσουφ Μαζοβιέτσκι σχηματίστηκε το 1788 στο Στέμμα του Βασιλείου της Πολωνίας από ιδιοκτήτη αυτών των εδαφών, τον Τόμας Οστρόφσκι, με βάση την τοπική παροχή σιδηρομεταλλεύματος. Ο Οστρόφσκι κάλεσε τους πρώτους ανθρακωρύχους και μεταλλουργούς από την Βιομηχανική Περιοχή Παλαιάς Πολωνίας. Ο οικισμός περιήλθε στον Πρωσικό Διαμελισμό το 1793 κατά το δεύτερο διαμελισμό της Πολωνίας. Το 1807 ανακτήθηκε από τους Πολωνούς και συμπεριλήφθηκε στο βραχύβιο Δουκάτο της Βαρσοβίας και από το 1815 βρισκόταν στο Ρωσικό Διαμελισμό. Η βιομηχανία μετάλλων επεκτάθηκε γύρω στο 1820. Το Τομάσουφ έλαβε προνόμια πόλης το 1830 κατά τη διάρκεια της πολωνικής Νοεμβριανής Εξέγερσης κατά της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Οι πρώτοι υφαντές ήρθαν στο Τομάσουφ από το Ζγκοζέλετς. Η πρώτη λουθηρανική εκκλησία ιδρύθηκε το 1823. Το 1825, ο Αντόνι Οστρόφσκι μετέφερε από το χωριό Τομπιάσε στο Τομάσουφ μια καθολική ενορία με την εκκλησία του Αγίου Βεντσέσλαου - Δούκα της Βοημίας, που βρισκόταν στην οδό Βιέτσνοστς, στην περιοχή του πρώτου καθολικού νεκροταφείου (σήμερα οδός Σουοβατσκιέγκο). Το 1831 ιδρύθηκε το εβραϊκό Κάχαλ.Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το Τομάσουφ καταλήφθηκε από τη Γερμανία, γεγονός που οδήγησε στη φτώχεια και την πείνα του πληθυσμού. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, οι Πολωνοί οργάνωσαν μυστική αντίσταση στην πόλη, συμπεριλαμβανομένης της Πολωνικής Στρατιωτικής Οργάνωσης. Μετά τον πόλεμο, στις 11 Νοεμβρίου 1918, η Πολωνία ανέκτησε την ανεξαρτησία της και οι Πολωνοί αφόπλισαν τα γερμανικά στρατεύματα, τα οποία στη συνέχεια εγκατέλειψαν την πόλη. Στα μέσα Νοεμβρίου 1918, οργανώθηκε η πρώτη πολωνική στρατιωτική μονάδα της πόλης. Στην Πολωνία του μεσοπολέμου, ο Πολωνικός Στρατός ήταν είχε στρατοπεδεύσει στην πόλη και ανήκε διοικητικά στο Βοεβοδάτο Λοτζ (1919-1939). Μέχρι το 1931 ο εβραϊκός πληθυσμός της πόλης αυξήθηκε σε 11.310 κατοίκους, ή περίπου το 30% του γενικού πληθυσμού του Τομάσουφ. Την 1η Σεπτεμβρίου 1939, την πρώτη ημέρα της γερμανοσοβιετικής εισβολής στην Πολωνία που πυροδότησε το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Γερμανοί έκαναν δύο αεροπορικές επιδρομές στην πόλη, σκοτώνοντας επτά ανθρώπους. Περαιτέρω αεροπορικές επιδρομές πραγματοποιήθηκαν τις επόμενες ημέρες, αναγκάζοντας πολλούς κατοίκους να φύγουν. Οι Γερμανοί βομβάρδισαν σπίτια, εργοστάσια και πυροσβεστικά οχήματα. Στις 6 Σεπτεμβρίου, η Μάχη του Τομάσουφ Μαζοβιέτσκι διεξήχθη μεταξύ Πολωνίας και Γερμανίας. Στις 7 Σεπτεμβρίου, οι Γερμανοί μπήκαν στην πόλη και η Einsatzgruppe III έφτασε για να διαπράξει διάφορες θηριωδίες εναντίον του πολωνικού λαού. Οι Γερμανοί στη συνέχεια λεηλάτησαν την πόλη, έκαψαν σπίτια και διέπραξαν φόνους μερικών κατοίκων της. Η Μεγάλη Συναγωγή κάηκε ολοσχερώς στις 16 Οκτωβρίου 1939. Οι υπόλοιπες δύο συναγωγές καταστράφηκαν στις 7-14 Νοεμβρίου.Πριν από την Ημέρα της Ανεξαρτησίας της Πολωνίας (11 Νοεμβρίου), το 1939, η γερμανική αστυνομία πραγματοποίησε μαζικές συλλήψεις περίπου 300 Πολωνών, συμπεριλαμβανομένων ιερέων, δασκάλων, ιατρών, δικαστών, εργατών και ακτιβιστών. Οι περισσότεροι αφέθηκαν ελεύθεροι μετά τις 11 Νοεμβρίου, αλλά μερικοί, συμπεριλαμβανομένου του προπολεμικού δημάρχου, φυλακίστηκαν στο Πιότρκουφ Τριμπουνάλσκι . Περαιτέρω μαζικές συλλήψεις Πολωνών πραγματοποιήθηκαν τον Ιανουάριο, τον Ιούνιο και τον Αύγουστο του 1940. Στις 12-13 Ιουνίου, οι Γερμανοί συνέλαβαν 280 άτομα, ενώ στις 12-13 Αυγούστου συνέλαβαν πολλές γυναίκες. Τα θύματα ανακρίθηκαν στη συνέχεια από τη Γκεστάπο και τα περισσότερα στη συνέχεια απελάθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης Ζάξενχαουζεν, Ράβενσμπρικ και Μπούχενβαλντ, ενώ μερικά δολοφονήθηκαν επί τόπου. Ένα γκέτο για τη φυλάκιση 16.500 Πολωνοεβραίων δημιουργήθηκε το Δεκέμβριο του 1940 και σφραγίστηκε από έξω το Δεκέμβριο του 1941. Η πείνα ήταν ανεξέλεγκτη, ακολουθούμενη από την επιδημία του τύφου. Το Δεκέμβριο του 1942, 15.000 Εβραίοι απελάθηκαν με τρένα του Ολοκαυτώματος στο στρατόπεδο εξόντωσης της Τρεμπλίνκα. Περίπου 200 Εβραίοι από το Τομάσουφ είναι γνωστό ότι επέζησαν του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι Γερμανοί πραγματοποίησαν περαιτέρω εκτελέσεις Πολωνών, μεταξύ των οποίων ήταν ο ιερέας Βόιτσεχ Ντιονίζι Μπρίντζα-Νάτσκι και ίδρυσαν και λειτούργησαν μια ναζιστική φυλακή στην πόλη. Το 1944, κατά τη διάρκεια και μετά την Εξέγερση της Βαρσοβίας, οι Γερμανοί απέλασαν χιλιάδες Βαρσοβιανούς από το στρατόπεδο Ντούλαγκ 121 στο Προύσκουφ, όπου αρχικά είχαν φυλακιστεί, στον Τομάσουφ Μαζοβιέτσκι. Οι Πολωνοί ήταν κυρίως ηλικιωμένοι, άρρωστοι και γυναίκες με παιδιά. 30.000 Πολωνοί που εκδιώχθηκαν από τη Βαρσοβία έμειναν στην πόλη και τους κοντινούς οικισμούς, από την 1η Νοεμβρίου 1944. Σύμφωνα με στοιχεία του 2006, το Τομάσουφ έχει έκταση 41,3 χλμ2. Περίπου το 45 τοις εκατό της γης χρησιμοποιείται για αγροτική χρήση, το 13% είναι δασωμένο και η ίδια η πόλη καλύπτει περίπου το 4,03% της έκτασης. Στην κοιλάδα του ποταμού Πιλίτσα στο νοτιοανατολικό τμήμα της πόλης, υπάρχει μια μοναδική φυσική υδάτινη πηγή που περιέχει άλατα ασβεστίου, που αποτελεί αντικείμενο προστασίας στο Φυσικό Καταφύγιο Νιεμπιέσκιε Ζρούντουα Źródła στο Πάρκο Τοπίου Σουλέγιουφ. Η προέλευση του ονόματος του αποθεματικού Niebieskie Źródła, που σημαίνει Μπλε Πηγές, προέρχεται από το γεγονός ότι τα κόκκινα κύματα απορροφώνται από το νερό και μόνο το μπλε και το πράσινο αντανακλώνται από τον πυθμένα της πηγής, δίνοντας αυτό το άτυπο χρώμα. Το καταφύγιο βρίσκεται κοντά στο τέλος της οδού Αγίου Αντωνίου (πολωνικά: ulica świętego Antoniego) που ξεκινά στο κέντρο του Τομάσουφ Μαζοβιέτσκι, κοντά στην κεντρική Πλατεία Κοστσιούσκο. Το Τομάσουφ Μαζοβιέτσκι έχει υγρό ηπειρωτικό κλίμα (Cfb στην κλιματική ταξινόμηση Κέππεν).	Το Τομάσουφ Μαζοβιέτσκι (πολωνικά: Tomaszów Mazowiecki), γνωστό απλά και ως Τομάσουφ, είναι πόλη στην κεντρική Πολωνία, με 61.960 κατοίκους (2019). Είναι η τέταρτη πιο πυκνοκατοικημένη πόλη στο Βοεβοδάτο Λοτζ και η δεύτερη με δωρεάν δημόσια συγκοινωνία. Στο Τομάσουφ Μαζοβιέτσκι υπάρχει η πρώτη (και η μοναδική) ετήσια πίστα πατινάζ στην Πολωνία, το Παγοδρόμιο Τομάσουφ Μαζοβιέτσκι, το οποίο φιλοξένησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Πατινάζ Ταχύτητας. Το φθινόπωρο, η πόλη φιλοξενεί το διεθνές φεστιβάλ Love Polish Jazz, που διοργανώνεται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Εθνικής Κληρονομιάς της Πολωνίας.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CF%83%CE%BF%CF%85%CF%86_%CE%9C%CE%B1%CE%B6%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CE%AD%CF%84%CF%83%CE%BA%CE%B9
Νομοθεσία πνευματικής ιδιοκτησίας στην Ελλάδα	Στην Ελλάδα η προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας άργησε να έρθει. Ο Ποινικός Νόμος του 1835 προέβλεπε στο άρθρο 432 ιδιαίτερο ποινικό αδίκημα για όποιον αναπαρήγε ή έθετε σε κυκλοφορία «βιβλία ἢ ἄλλα τυπωμένα ἔγγραφα, μουσικὰς συνθέσεις, χαλκογραφίας, ἰχνογραφίας ἢ πίνακας γεωγραφικοὺς ἄνευ συναινέσεως τοῦ συγραφέως, τοῦ ἀπεργασαμένου, τοῦ κατ’ ἐμπορίαν ἐκδότου [...] χωρίς τινα ἐπεξεργασίαν ἢ ἀνάπλασιν, ἐντὸς δεκαπέντε ἐτῶν ἀπὸ τὸν χρόνον τῆς ἐκδόσεώς των». Παράλληλα το άρθρο 371 του ίδιου νόμου, που προέβλεπε το αδίκημα της κλοπής, όριζε ότι κλοπή είναι η αφαίρεση ξένων κινητών πραγμάτων «μὴ ἐξαιρουμένων μηδ’ αὐτῶν τῶν ἔργων τοῦ ἀνθρωπίνου νοός». Οι διατάξεις αυτές απείχαν όμως πολύ από το να παρέχουν μια ολοκληρωμένη και αποτελεσματική προστασία στους δημιουργούς. Ακολούθησε 75 χρόνια μετά ο νόμος ΓΥΠΓ΄/1909 «περί συγγραφικών δικαιωμάτων των θεατρικών έργων». Ο πρώτος πλήρης νόμος περί πνευματικής ιδιοκτησίας ήταν ο 2387/1920, ενώ το ίδιο έτος η Ελλάδα προσχώρησε στη Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης του 1886. Ο νόμος του 1920 προέβλεπε την προστασία των έργων όσο ζούσε ο δημιουργός και για 50 χρόνια μετά τον θάνατό του. Ο 2387/1920 τροποποιήθηκε κατ’ επανάληψιν για να ανταποκριθεί σε νεώτερες ανάγκες, και αντικαταστάθηκε τελικά πλήρως από τον ν. 2121/1993, ο οποίος έφερε αρκετές καινοτομίες στο σύστημα προστασίας. Η προστασία παρέμεινε αρχικά 50 χρόνια post mortem auctoris, για να παραταθεί το 1997 στα 70. Παράλληλα από τις αρχές της δεκαετίας του 90 έχει αρχίσει η εναρμόνιση στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας του δικαίου της πνευματικής ιδιοκτησίας με την έκδοση αλλεπάλληλων οδηγιών, οι οποίες ρυθμίζουν κατά ενιαίο τρόπο για όλα τα κράτη-μέλη αρκετές πτυχές της πνευματικής ιδιοκτησίας Νόμος 2121/1993, Πνευματική Ιδιοκτησία, Συγγενικά Δικαιώματα και Πολιτιστικά Θέματα Αρχειοθετήθηκε 2018-02-16 στο Wayback Machine., στον ιστότοπο του WIPO.	Στην Ελλάδα θεμελιώδης νόμος για την πνευματική ιδιοκτησία ή πνευματικά δικαιώματα είναι ο νόμος 2121/1993 (ΦΕΚ Α'25, 4/3/93) ο οποίος, εμπνεόμενος από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Διανοητικής Ιδιοκτησίας, αναθεωρεί την προηγούμενη νομοθεσία του 1920(2387/1920) και συμμορφώνεται με τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Ο νόμος αυτός τροποποιήθηκε δραστικά σε πολλές διατάξεις του με το άρθρο 8 του νόμου 2557/1997 (ΦΕΚ Α'271/1997) σε εφαρμογή των Οδηγιών 93/83/ΕΟΚ και 93/98/ΕΟΚ, για να τροποποιηθεί και συμπληρωθεί εκ νέου εντέλει με τον σήμερα ισχύοντα νόμο 4212/2013 (ΦΕΚ Α 257/3.12.2013), με τον οποίο ενσωματώθηκε στην Ελληνική νομοθεσία η Οδηγίας 2011/77/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Σεπτεμβρίου 2011 και η Οδηγία 2012/28/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Οκτωβρίου 2012 στο ελληνικό δίκαιο.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%AF%CE%B1_%CF%80%CE%BD%CE%B5%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82_%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%BA%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82_%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1
Κατάλογος χωρών μελών του ΟΗΕ	Ο ΟΗΕ ιδρύθηκε επίσημα στις 24 Οκτωβρίου 1945, μετά την επικύρωση του Καταστατικού Χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών από τα πέντε μόνιμα μέλη Συμβουλίου Ασφαλείας (τη Δημοκρατία της Κίνας, τη Γαλλία, τη Σοβιετική Ένωση, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής) και πολλές άλλες χώρες. Συνολικά 51 ιδρυτικά μέλη εντάχθηκαν εκείνη τη χρονιά, 50 από τα οποία υπέγραψαν τον Καταστατικό Χάρτη στο Συνέδριο των Ηνωμένων Εθνών για τη Διεθνή Οργάνωση στο Σαν Φρανσίσκο στις 26 Ιουνίου 1945, ενώ η Πολωνία, η οποία δεν είχε εκπρόσωπο στο συνέδριο, υπέγραψε στις 15 Οκτωβρίου 1945.Από τα ιδρυτικά μέλη, 49 εξακολουθούν να είναι μέλη του ΟΗΕ, ή η συμμετοχή τους συνεχίστηκε από ένα διάδοχο κράτος (δείτε τον παρακάτω πίνακα), για παράδειγμα, τη Σοβιετική Ένωση, μετά τη διάλυσή της, τη διαδέχτηκε η Ρωσική Ομοσπονδία (δείτε ενότητα Πρώην μέλη: Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών). Τα υπόλοιπα δύο ιδρυτικά μέλη, η Τσεχοσλοβακία και η Γιουγκοσλαβία, διαλύθηκαν και η συμμετοχή τους δεν συνεχίστηκε από το 1992 και μετά από κάποιο διάδοχο κράτος (δείτε ενότητες Πρώην μέλη: Τσεχοσλοβακία και Πρώην μέλη: Γιουγκοσλαβία). Κατά την ίδρυση του ΟΗΕ, η έδρα της Κίνας κρατούνταν από τη Δημοκρατία της Κίνας, όμως μετά την Απόφαση 2758 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ το 1971, την έχει η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (δείτε ενότητα Πρώην μέλη: Δημοκρατία της Κίνας). Κάποια από τα ιδρυτικά μέλη δεν ήταν κυρίαρχα όταν εντάχθηκαν στον ΟΗΕ, παρά μόνο έγιναν πλήρως ανεξάρτητα αργότερα: Η Λευκορωσία (τότε Λευκορωσική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία) και η Ουκρανία (τότε Ουκρανική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία) ήταν αμφότερες συνιστώσες δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης, μέχρι την πλήρη ανεξαρτησία τους το 1991. Η Ινδία (της οποίας τα εδάφη τότε, πριν την Κατάτμηση της Ινδίας, περιλάμβαναν εδάφη του σημερινού Πακιστάν και Μπανγκλαντές) ήταν υπό βρετανική αποικιακή διοίκηση, μέχρι την πλήρη ανεξαρτησία της το 1947. Οι Φιλιππίνες (τότε Κοινοπολιτεία των Φιλιππινών ήταν κοινοπολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών, μέχρι την πλήρη ανεξαρτησία του το 1946. Η Νέα Ζηλανδία, αν και de facto κυρίαρχη τότε, έγινε de jure κυρίαρχη με βάση τα κριτήρια της Συνόδου του Μοντεβιδέο το 1947. Παρακάτω αναφέρονται τα τρέχοντα μέλη και οι ημερομηνίες ένταξής τους μαζί με το επίσημο όνομα που χρησιμοποιείται από τα Ηνωμένα Έθνη.Η αλφαβητική σειρά των κρατών μελών χρησιμοποιείται για τον καθορισμό της διάταξής τους στις συνεδριάσεις της Γενικής Συνέλευσης, όπου κάθε χρόνο κληρώνεται ένα κράτος μέλος το οποίο καθορίζεται ως το αρχικό σημείο της σειράς. Τα ιδρυτικά μέλη καταχωρούνται με μπλε φόντο και έντονα γράμματα. Η Δημοκρατία της Κίνας (ΔτΚ) εντάχθηκε στον ΟΗΕ ως ιδρυτικό μέλος στις 24 Οκτωβρίου 1945, και όπως ορίστηκε από τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, Κεφάλαιο V, στο άρθρο 23, έγινε ένα από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Το 1949, μετά τον Κινεζικό Εμφύλιο, η κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Κίνας, ελεγχόμενη από την Κουομιτάνγκ, έχασε τον έλεγχο της ηπειρωτικής Κίνας και μετεγκαταστάθηκε στην Ταϊβάν, ενώ ο έλεγχος της ηπειρωτικής Κίνας πέρασε στην, κηρυγμένη από την 1 Οκτωβρίου και ελεγχόμενη από το Κομμουνιστικό Κόμμα, Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (ΛΔΚ). Ο ΟΗΕ ειδοποιήθηκε στις 18 Νοεμβρίου του 1949 για τον σχηματισμό του Κεντρική Λαϊκή Κυβέρνηση της ΛΔΚ, ωστόσο η Κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Κίνας συνέχισε να αντιπροσωπεύει την Κίνα στον ΟΗΕ, παρά το μικρό μέγεθος της επικράτειας της (Ταϊβάν και άλλα μικρότερα νησιά) σε σχέση με την επικράτεια της ΛΔΚ στην ηπειρωτική Κίνα. Καθώς και οι δύο κυβερνήσεις ισχυρίζονταν ότι ήταν οι μοναδικοί νόμιμοι εκπρόσωποι της Κίνας, οι προτάσεις για κάποια αλλαγή στην αντιπροσώπευση της Κίνας στον ΟΗΕ δεν γίνονταν δεκτές για τις επόμενες δύο δεκαετίες, αφού η Δημοκρατία της Κίνας αναγνωρίζονταν από την πλειοψηφία των κρατών μελών, ως μοναδικός νόμιμος αντιπρόσωπος της Κίνας. Κατά τη δεκαετία του 1970, άλλαξαν οι ισορροπίες στους διπλωματικούς κύκλους και η ΛΔΚ πήρε το πάνω χέρι στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις και στον αριθμό των κρατών που την αναγνώριζαν. Στις 25 Οκτωβρίου 1971, κατά την 21η φορά που η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ συζητούσε το ζήτημα της ένταξης της ΛΔΚ στον ΟΗΕ, υιοθετήθηκε η Απόφαση 2758 της Γενικής Συνέλευσης, σύμφωνα με την οποία αναγνωρίζονταν ότι οι «εκπρόσωποι της κυβέρνησης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας είναι οι μόνοι νόμιμοι αντιπρόσωποι της Κίνας στα Ηνωμένα Έθνη και ότι η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας είναι ένα από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας» και αποφασίστηκε «να αποκατασταθούν όλα τα δικαιώματα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και να αναγνωριστούν οι εκπρόσωποί της Κυβέρνησής της ως οι μόνοι νόμιμοι αντιπρόσωποι της Κίνας στα Ηνωμένα Έθνη, και να αποβληθούν οι εκπρόσωποι του Τσιανγκ Κάι Σεκ από τη θέση που καταλάμβαναν παρανόμως στα Ηνωμένα Έθνη και σε όλους του σχετιζόμενους οργανισμούς.» Αυτό πρακτικά σήμαινε τη μεταφορά της έδρας της Κίνας στον ΟΗΕ από τη ΔτΚ στη ΛΔΚ, και αποβολή της ΔτΚ από τον ΟΗΕ. Από την οπτική των Ηνωμένων Εθνών, η «Δημοκρατία της Κίνας» δεν είναι πρώην μέλος. Το 1971 δεν αποβλήθηκε μέλος του ΟΗΕ, αλλά απορρίφθηκαν τα διαπιστευτήρια της μίας κινεζικής αντιπροσωπείας (από την Ταϊπέι) και έγιναν δεκτά μιας άλλης κινεζικής αντιπροσωπίας (από το Πεκίνο). Υποψηφιότητες για επανένταξη ως εκπρόσωπος της Ταϊβάν Μεταξύ 1993 και 2007, η ΔτΚ αιτούνταν επανειλημμένως την επανένταξή της στον ΟΗΕ ως εκπρόσωπος της Ταϊβάν πλέον, αντί της Κίνας, χρησιμοποιώντας το όνομα «Δημοκρατία της Κίνας στην Ταϊβάν» (χρησιμοποιήθηκε από την ελεγχόμενη από την Κουομιτάνγκ διακυβέρνηση του Λη Τενγκ-Χούι), «Δημοκρατία της Κίνας (Ταϊβάν)» (χρησιμοποιήθηκε από την ελεγχόμενη από το Δημοκρατικό Προοδευτικό Κόμμα διακυβέρνηση του Τσεν Σούι-Μπιαν, ή «Ταϊβάν» (χρησιμοποιήθηκε από τη διακυβέρνηση του Τσεν Σούι-Μπιαν για πρώτη φορά το 2007). Στην αίτησή της η κυβέρνηση της ΔτΚ καλεί τη διεθνή κοινότητα να «αναγνωρίσει το δικαίωμα 23 εκατομμυρίων ανθρώπων της Ταϊβάν να εκπροσωπούνται στο Σύστημα των Ηνωμένων Εθνών». Και οι δεκαπέντε, ωστόσο, απόπειρες ένταξης απορρίφθηκαν επειδή η αίτηση δεν συγκέντρωσε αρκετές ψήφους ώστε να μπει στην επίσημη ημερήσια διάταξη, ή επειδή απορρίφθηκε από τον ΟΗΕ, κυρίως λόγω της αντίθεσης της ΛΔΚ. Απαντώντας στην αίτηση της ΔτΚ του 2007, η οποία απορρίφθηκε από το Γραφείο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για Νομικά Ζητήματα και αναφερόμενος στην Απόφαση 2758 της Γενικής Συνέλευσης, ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Μπαν Κι-μουν, δήλωσε ότι: Θα αναφέρω εν συντομία ότι η ένταξη στον ΟΗΕ πρέπει να αποφασιστεί από τα κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών. Μέλος γίνεται μία κυρίαρχη χώρα. Η θέση των Ηνωμένων Εθνών είναι ότι η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας αντιπροσωπεύει όλη την Κίνα ως μόνη και νόμιμη κυβέρνηση της Κίνας. Η απόφαση μέχρι τώρα για την επιθυμία του λαού της Ταϊβάν να ενταχθεί στα Ηνωμένα Έθνη λαμβάνεται σε αυτή τη βάση. Η απόφαση (Απόφαση Γενικής Συνέλευσης 2758) που μόλις αναφέρατε, αναφέρει ξεκάθαρα ότι η Κυβέρνηση της Κίνας είναι η μόνη νόμιμη κυβέρνηση και η θέση του ΟΗΕ είναι ότι η Ταϊβάν είναι τμήμα της Κίνας. Απαντώντας στην απόρριψη της αίτησής της από τον ΟΗΕ, η κυβέρνηση της ΔτΚ δήλωσε ότι η Ταϊβάν ούτε τώρα, ούτε ποτέ στο παρελθόν βρίσκονταν υπό τη δικαιοδοσία της ΛΔΚ, και καθώς η Απόφαση 2758 της Γενικής Συνέλευσης δεν ξεκαθαρίζει το ζήτημα της αντιπροσώπευσης της Ταϊβάν στον ΟΗΕ, δεν μπορεί να αποτρέψει τη συμμετοχή της στον ΟΗΕ ως ανεξάρτητο κυρίαρχο κράτος. Η κυβέρνηση της ΔτΚ κατέκρινε επίσης τον Μπαν Κι-μουν για τη θέση του ότι η Ταϊβάν είναι τμήμα της Κίνας και για το ότι επέστρεψε την αίτηση χωρίς να τη διαβιβάσει στο Συμβούλιο Ασφαλείας ή τη Γενική Συνέλευση, ενάντια στην τυπική διαδικασία του ΟΗΕ. Από την άλλη, η κυβέρνηση της ΛΔΚ, η οποία δήλωσε ότι η Ταϊβάν είναι τμήμα της Κίνας και είναι σθεναρά αντίθετη με όποια αίτηση της Ταϊβάν για ένταξη στον ΟΗΕ είτε ως μέλος είτε ως παρατηρητής, επαίνεσε την απόφαση του ΟΗΕ δηλώνοντας ότι πάρθηκε σύμφωνα με τον Καταστατικό Χάρτη και την Απόφαση 2758 της Γενικής Συνέλευσης, και ότι δείχνει την προσκόλληση του ΟΗΕ και των κρατών μελών του στην αρχή της μίας Κίνας.Τον Μάιο του 2009, το Υπουργείο Υγείας της Δημοκρατίας της Κίνας προκλήθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να παραστεί στην 62η Συνέλευση Παγκόσμιας Υγείας ως παρατηρητής υπό το όνομα «Κινεζική Ταϊπέι». Ήταν η πρώτη συμμετοχή της ΔτΚ σε διοργάνωση Οργανισμού σχετιζόμενου με τον ΟΗΕ μετά το 1971, και ήταν αποτέλεσμα των βελτιωμένων σχέσεων Κίνας-Ταϊβάν που είχε να κάνουν με το ότι έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Κίνας ο Μα Γινγκ-Τζέου ένα χρόνο πριν..Η Δημοκρατία της Κίνας αναγνωρίζεται από 21 κράτη μέλη του ΟΗΕ και την Αγία Έδρα. Η Τσεχοσλοβακία εντάχθηκε στον ΟΗΕ ως ιδρυτικό μέλος στις 24 Οκτωβρίου 1945, και το όνομά της άλλαξε σε Τσεχική και Σλοβάκικη Ομόσπονδη Δημοκρατία στις 20 Απριλίου 1990. Με επικείμενη τη διάλυση της Τσεχοσλοβακίας, στις 10 Δεκεμβρίου 1992, ο μόνιμος αντιπρόσωπός της ενημέρωσε των Γενικό Γραμματέα ότι η Τσεχική και Σλοβάκικη Ομόσπονδη Δημοκρατία θα πάψει να υπάρχει στις 31 Δεκεμβρίου 1992 και ότι η Τσεχική Δημοκρατία και η Σλοβακία, ως διάδοχα κράτη, θα αιτηθούν την ένταξή τους στον ΟΗΕ. Κανένα από τα δύο κράτη δεν διεκδίκησε το στάτους του μοναδικού διαδόχου κράτους. Αμφότερα έγιναν δεκτά από τον ΟΗΕ στις 19 Ιανουαρίου 1993. Και η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (Δυτική Γερμανία) και η Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας (Ανατολική Γερμανία) έγιναν δεκτές στον ΟΗΕ στις 18 Σεπτεμβρίου 1973. Με την ένταξη της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, που τέθηκε σε ισχύ στις 3 Οκτωβρίου 1990, τα εδάφη της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας έγιναν τμήμα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, που σήμερα είναι γνωστή απλώς ως Γερμανία. Κατά συνέπεια η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας εξακολούθησε να είναι μέλος του ΟΗΕ ενώ η Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας έπαψε να υπάρχει. Η Ομοσπονδία της Μαλαισίας εντάχθηκε στα Ηνωμένα Έθνη στις 17 Σεπτεμβρίου 1957. Στις 16 Σεπτεμβρίου 1963 άλλαξε το όνομά της σε Μαλαισία, μετά το σχηματισμό της Μαλαισίας από τη Σιγκαπούρη, το Σαμπάχ (Βόρειο Βόρνεο), το Σαράουακ και την Ομοσπονδία της Μαλαισίας. Η Σιγκαπούρη έγινε ανεξάρτητο κράτος στις 9 Αυγούστου 1965 και μέλος του ΟΗΕ στις 21 Σεπτεμβρίου 1965. Η Τανγκανίκα έγινε δεκτή στον ΟΗΕ στις 14 Δεκεμβρίου 1961, και η Ζανζιβάρη στις 16 Δεκεμβρίου 1963. Μετά την επικύρωση της Ένωσης μεταξύ Τανγκανίκας και Ζανζιβάρης στις 26 Απριλίου 1964, οι δύο χώρες σχημάτισαν την «Ηνωμένη Δημοκρατία της Τανγκανίκας και της Ζανζιβάρης» έμειναν στον ΟΗΕ ως ένα μέλος. Από την 1 Νοεμβρίου 1964 το όνομα άλλαξε σε Ηνωμένη Δημοκρατία της Τανζανίας. Η Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ) εντάχθηκε στον ΟΗΕ ως ιδρυτικό μέλος στις 24 Οκτωβρίου 1945, και όπως ορίστηκε από το Άρθρο 23 του Κεφάλαιο Ε' του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, έγινε ένα από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας. Ενόψει της επικείμενης διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης, ο πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας Μπορίς Γιέλτσιν, ενημέρωσε τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ ότι τη θέση της ΕΣΣΔ στο συμβούλιο ασφαλείας καθώς και σε όλα τα υπόλοιπα όργανα του ΟΗΕ θα αναλάβει η Ρωσική Ομοσπονδία με την υποστήριξη των 11 κρατών μελών της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών.Τα υπόλοιπα δεκατέσσερα κράτη που ιδρύθηκαν από τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες έγιναν όλα δεκτά στον ΟΗΕ: Η Λευκορωσική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία και η Ουκρανική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία εντάχθηκαν στον ΟΗΕ ως ιδρυτικά μέλη στις 24 Οκτωβρίου 1945, μαζί με την ΕΣΣΔ. Μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας τους, η Ουκρανική ΣΣΔ άλλαξε το όνομά της σε Ουκρανία στις 24 Αυγούστου 1991 και στις 19 Σεπτεμβρίου 1991 η Λευκορωσική ΣΣΔ άλλαξε σε Λευκορωσία. Η Εσθονία, η Λεττονία και η Λιθουανία έγιναν δεκτές από τον ΟΗΕ στις 17 Σεπτεμβρίου 1991, μετά την ανεξαρτησία τους από την ΕΣΣΔ πριν τη διάλυση της. Το Αζερμπαϊτζάν, η Αρμενία, το Καζακστάν, το Κιργιστάν, η Μολδαβία, το Ουζμπεκιστάν, το Τατζικιστάν και το Τουρκμενιστάν έγιναν δεκτά στον ΟΗΕ στις 2 Μαρτίου του 1992. Η Γεωργία έγινε δεκτή στον ΟΗΕ στις 31 Ιουλίου 1992. Αμφότερες η Αίγυπτος και η Συρία εντάχθηκαν στον ΟΗΕ ως ιδρυτικά μέλη στις 24 Οκτωβρίου 1945. Μετά από δημοψήφισμα στις 21 Φεβρουαρίου 1958, εγκαθιδρύθηκε η Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία από ένωση της Αιγύπτου και της Συρίας και συνέχισε στον ΟΗΕ ως ένα μέλος. Στις 13 Οκτωβρίου 1961, η Συρία επέστρεψε στο προηγούμενο καθεστώς ανεξαρτησίας και επανέκτησε τη θέση μέλους της στον ΟΗΕ. Η Αίγυπτος συνέχισε να είναι μέλος του ΟΗΕ ως Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία μέχρι τις 2 Σεπτεμβρίου 1971 οπότε επέστρεψε στο αρχικό της όνομα. Η Συρία άλλαξε το όνομά της σε Συριακή Αραβική Δημοκρατία στις 14 Σεπτεμβρίου 1971. Η Υεμένη (ήτοι η Βόρεια Υεμένη) εντάχτηκε στον ΟΗΕ στις 30 Σεπτεμβρίου 1947. Η Νότια Υεμένη εντάχτηκε στις 14 Δεκεμβρίου 1967 και άλλαξε το όνομά της σε Λαϊκή Δημοκρατία της Υεμένης στις 20 Νοεμβρίου 1970, ενώ αργότερα αναφέρονταν ως Δημοκρατική Υεμένη. Στις 22 Μαΐου 1990 τα δύο κράτη ενοποιήθηκαν και σχημάτισαν τη Δημοκρατία της Υεμένης η οποία συνέχισε στον ΟΗΕ ως ένα μέλος υπό το όνομα Υεμένη. Εκτός από τα κράτη μέλη, υπάρχουν και δύο μη μέλη κράτη μόνιμοι παρατηρητές: η Αγία Έδρα και το Κράτος της Παλαιστίνης. Η Αγία Έδρα έχει κυριαρχία στο κράτος της Πόλης του Βατικανού και διατηρεί διπλωματικές σχέσεις με άλλα 180 κράτη. Είναι κράτος παρατηρητής από τις 6 Απριλίου 1964, και έχει όλα τα δικαιώματα ενός πλήρους μέλους εκτός από το να ψηφίζει, από την 1 Ιουλίου 2004. Η Παλαιστίνη αναγνωρίστηκε ως «μη μέλος κράτος» στις 29 Νοεμβρίου 2012, όταν η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ψήφισε την Απόφαση 67/19 με 138 υπέρ (συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας), 9 κατά και 41 αποχές. Στην Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης είχε προηγουμένως δοθεί το στάτους «οντότητα μη μέλος» στις 22 Νοεμβρίου 1974. Η αλλαγή στο στάτους περιγράφηκε από τον The Independent ως «de facto αναγνώριση του κυρίαρχου κράτους της Παλαιστίνης». Αναγνωρίζοντας τη ανακήρυξη του Κράτους της Παλαιστίνης από το Παλαιστινιακό Εθνικό Συμβούλιο στις 15 Νοεμβρίου 1988, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ αποφάσισε ότι από τις 15 Δεκεμβρίου στο Σύστημα των Ηνωμένων Εθνών θα χρησιμοποιείται ο προσδιορισμός «Παλαιστίνη» αντί για τον προσδιορισμό «Οργάνωση Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης». Στις 23 Σεπτεμβρίου 2011, ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Εθνικής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς υπέβαλε την αίτηση της Παλαιστίνης για πλήρη ένταξη στον ΟΗΕ στον Γενικό Γραμματέα Μπαν Κι-μουν. Η αίτηση αυτή πρέπει να εγκριθεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας. Στις 31 Οκτωβρίου 2011 η Γενική Συνέλευση της UNESCO έκανε δεκτή την Παλαιστίνη ως μέλος, όντας έτσι ο πρώτος οργανισμός του ΟΗΕ που δέχεται την Παλαιστίνη ως πλήρες μέλος. Οι Παλαιστινιακές περιοχές της Δυτικής Όχθης, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, και η Λωρίδα της Γάζας, που είναι κατειλημμένες από το Ισραήλ και τμήματα των οποίων διοικούνται από την Παλαιστινιακή Εθνική Αρχή, αναφέρονταν ιστορικά από τον ΟΗΕ ως «Κατεχόμενη Παλαιστινιακή Περιοχή» και άλλους συναφείς όρους, αλλά και ακόμα στο παρόν, αν και πρόσφατα επιτράπηκε στη Παλαιστίνη να αποκαλεί τον γραφείο της αντιπροσωπείας της στον ΟΗΕ ως «Μόνιμη Αποστολή Παρατηρητής του Κράτους της Παλαιστίνης στα Ηνωμένα Έθνη», και ως επακόλουθο η Παλαιστίνη άρχισε να αλλάζει το όνομά της σε γραμματόσημα, επίσημα έγγραφα και διαβατήρια, και έδωσε εντολή στους διπλωμάτες της να εκπροσωπούν επίσημα το «Κράτος της Παλαιστίνης», αντί την «Παλαιστινιακή Εθνική Αρχή». Επιπρόσθετα στις 17 Δεκεμβρίου 2012, ο Αρχηγός Πρωτοκόλλου του ΟΗΕ Yeocheol Yoon αποφάσισε ότι «σε όλα τα επίσημα έγγραφα του ΟΗΕ η Γραμματεία θα χρησιμοποιεί τον προσδιορισμό 'Κράτος της Παλαιστίνης'».Αρκετά κράτη μέλη πριν ενταχθούν ως πλήρη μέλη είχαν το στάτους του παρατηρητή. Η πιο πρόσφατη περίπτωση είναι αυτή της Ελβετίας, η οποία εντάχθηκε ως μέλος το 2002.Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θεσμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έλαβε καθεστώς κράτους παρατηρητή στη Γενική Συνέλευση με την Απόφαση 3208 το 1972. Με τη Συνθήκη της Λισαβόνας το 2009, οι αντιπρόσωποι εξουσιοδοτούνταν κατευθείαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δόθηκαν πλήρη δικαιώματα στη Γενική Συνέλευση, εκτός του δικαιώματος της ψήφου και της υποβολής υποψηφίων, με την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης A/RES/65/276 στις 10 Μαΐου 2011. Είναι το μόνο μη κράτος μέλος σε πάνω από 50 διεθνείς συνθήκες και έχει συμμετάσχει ως πλήρες μέλος με κάθε τρόπο εκτός της ψήφου, σε πολλές συνδιασκέψεις του ΟΗΕ.Το καθεστώς κυριαρχίας της Δυτικής Σαχάρας είναι υπό διαμάχη ανάμεσα στο Μαρόκο και το Μέτωπο Πολισάριο. Το μεγαλύτερο τμήμα της βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Μαρόκου, και το υπόλοιπο (Ελεύθερη Ζώνη) από την Αραβική Λαϊκή Δημοκρατία της Σαχάρας που ανακηρύχθηκε από το Μέτωπο Πολισάριο. Η Δυτική Σαχάρα καταχωρείται από τον ΟΗΕ ως «μη αυτοκυβερνούμενη περιοχή».Οι Νήσοι Κουκ και Νιούε, αμφότερα συνδεδεμένα κράτη με τη Νέα Ζηλανδία, δεν είναι μέλη του ΟΗΕ, είναι όμως μέλη σε εξειδικευμένους οργανισμούς του, όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και η UNESCO, ενώ συνυπογράφουν διεθνείς συνθήκες όπως η Σύμβαση Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή και τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Θαλάσσιο Δίκαιο, και έτσι αντιμετωπίζονται ως μη-μέλη κράτη. Επίσημος κατάλογος των κρατών-μελών	Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) έχει 193 κράτη μέλη , και κάθε ένα από αυτά είναι μέλος της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών.Τα κριτήρια για την αποδοχή νέων μελών τίθενται από το 4ο Άρθρο του 2ου Κεφαλαίου του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ: Μέλη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών μπορούν να γίνουν όλα τα φιλειρηνικά κράτη τα οποία αποδέχονται τις υποχρεώσεις που περιέχονται στον παρόντα Καταστατικό Χάρτη και, που κατά την κρίση του Οργανισμού, είναι σε θέσει να εκπληρώσουν αυτές τις υποχρεώσεις. Η αποδοχή οποιουδήποτε τέτοιου μέλους στα Ηνωμένα Έθνη επηρεάζεται από την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης μετά από εισήγηση του Συμβουλίου Ασφαλείας.Η εισήγηση για ένταξη από το Συμβούλιο Ασφαλείας απαιτεί θετική ψήφο από τουλάχιστον εννέα από τα δεκαπέντε μέλη του συμβουλίου, και κανένα από τα πέντε μόνιμα μέλη να μην ασκήσει βέτο. Η εισήγηση του Συμβουλίου Ασφαλείας πρέπει να εγκριθεί από τη Γενική Συνέλευση με πλειοψηφία δύο τρίτων.Θεωρητικά, μόνο κυρίαρχα κράτη μπορούν να γίνου μέλη του ΟΗΕ, και πλέον όλα τα μέλη του ΟΗΕ είναι κυρίαρχα κράτη, ωστόσο πέντε μέλη δεν ήταν κυρίαρχα όταν εντάχθηκαν, αλλά έγιναν αργότερα πλήρως ανεξάρτητα μεταξύ 1946 και 1991). Επειδή ένα κράτος μπορεί να γίνει δεκτό στον ΟΗΕ με την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Γενικής Συνέλευσης, κάποια κράτη που θα μπορούσαν να θεωρηθούν κυρίαρχα σύμφωνα με τα κριτήρια της Συνόδου του Μοντεβιδέο, δεν είναι μέλη επειδή ο ΟΗΕ δεν θεωρεί ότι έχουν κυριαρχία, κυρίως λόγω της μη διεθνούς αναγνώρισης ή της αντίθεσης συγκεκριμένων μελών. Εκτός από τα κράτη μέλη, ο ΟΗΕ προσκαλεί επίσης μη μέλη (σήμερα δύο: την Αγία Έδρα και την Παλαιστίνη ), διακυβερνητικούς οργανισμούς, και άλλους διεθνείς οργανισμούς και οντότητας των οποίων η κυριαρχία δεν ορίζεται επακριβώς, να είναι παρατηρητές της Γενικής Συνέλευσης, επιτρέποντάς τους τη συμμετοχή και την τοποθέτηση, όχι όμως την ψήφο στις συνεδριάσεις της Γενικής Συνέλευσης.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%82_%CF%87%CF%89%CF%81%CF%8E%CE%BD_%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CF%8E%CE%BD_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%9F%CE%97%CE%95
Πρόωρες εκλογές	Στη Γαλλία, υπό την Πέμπτη Δημοκρατία, ενώ η Εθνοσυνέλευση εκλέγεται για πενταετή θητεία, ο Πρόεδρος έχει την εξουσία να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση και να προκηρύξει πρόωρες εκλογές, υπό την προϋπόθεση ότι η Συνέλευση δεν έχει διαλυθεί τους προηγούμενους δώδεκα μήνες. Από τον συγχρονισμό της προεδρικής και της βουλευτικής περιόδου σε πέντε χρόνια το 2002, μειώνοντας τον κίνδυνο συγκατοίκησης, δεν έχουν προκηρυχθεί πρόωρες εκλογές. Κοινοβουλευτικές εκλογές 1968: Ο τότε πρόεδρος Σαρλ ντε Γκωλ προκήρυξε πρόωρες εκλογές μετά τις διαδηλώσεις του Μαΐου. Βουλευτικές εκλογές 1988: Μετά την επανεκλογή του Φρανσουά Μιτεράν στις προεδρικές εκλογές εκείνης της χρονιάς, προκηρύχθηκαν πρόωρες βουλευτικές εκλογές για να δημιουργήσουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία για τον Μιτεράν προκειμένου να τερματιστεί η κυβέρνηση συνυσπισμού. Μια παρόμοια διάλυση σημειώθηκε το 1981 μετά τις πρώτες εκλογές του Μιτεράν. Κοινοβουλευτικές Εκλογές 1997: Ο τότε πρόεδρος Ζακ Σιράκ προκήρυξε εκλογές ένα χρόνο πριν από την προγραμματισμένη διεξαγωγή τους σε μια προσπάθεια να πιάσει τα αριστερά κόμματα απρόοπτα. Εν μέρει λόγω της αντιδημοφιλίας του πρωθυπουργού, Αλέν Ζιπέ, ένας συνασπισμός αριστερών κομμάτων μπόρεσε να σχηματίσει κυβέρνηση, με αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη περίοδο συγκατοίκησης στη σύγχρονη γαλλική ιστορία. Αυτή είναι επίσης η μοναδική φορά που ένας Γάλλος πρόεδρος έχασε τις εκλογές που προκήρυξε με δική του πρωτοβουλία. Στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, οι εκλογές για την Μπούντεσταγκ πρέπει να πραγματοποιούνται εντός 46-48 μηνών (κάθε τέσσερα χρόνια) μετά την πρώτη συνεδρίαση της προηγούμενης αίθουσας. Ο Ομοσπονδιακός Πρόεδρος μπορεί να διαλύσει το Σώμα πρόωρα εάν η κυβέρνηση χάσει πρόταση εμπιστοσύνης (κατόπιν αιτήματος του Καγκελαρίου) ή εάν δεν μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση πλειοψηφίας. Ομοσπονδιακές εκλογές 1972 : Ο σοσιαλφιλελεύθερος συνασπισμός του καγκελαρίου Βίλλυ Μπραντ μεταξύ του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και του Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος είχε εκλεγεί το 1969 με μια σχετικά περιορισμένη πλειοψηφία 20 εδρών. Στη συνέχεια, η κυβέρνηση έχασε την πλειοψηφία της, αφού αρκετοί βουλευτές αυτομόλησαν στην αντιπολίτευση του CDU/CSU λόγω της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης Οστπολιτίκ, ειδικά της αναγνώρισης της γραμμής Όντερ-Νάισσε Επωφελούμενη από την προσωπική δημοτικότητα του Μπραντ, η κυβέρνηση επανεξελέγη με ενισχυμένη πλειοψηφία. Ομοσπονδιακές εκλογές 1983: Η κυβέρνηση του Καγκελαρίου Χέλμουτ Σμιτ είχε εκδιωχθεί τον Οκτώβριο του 1982, αφού το FDP είχε μετατραπεί από συμμαχία με το SPD σε συμμαχία με το συνασπισμό CDU-CSU. Αν και η πλειοψηφία των βουλευτών υποστήριξε τώρα την κυβέρνηση του νέου καγκελαρίου Χέλμουτ Κολ, προκήρυξε πρόωρες εκλογές για να αποκτήσει την εντολή να κυβερνήσει. Για να το κάνει αυτό, έχασε εσκεμμένα μια πρόταση εμπιστοσύνης ζητώντας από τους βουλευτές του συνασπισμού του να απόσχουν από την ψηφοφορία. Υπήρξε κάποια διαμάχη για αυτή την κίνηση και η απόφαση αμφισβητήθηκε στο Συνταγματικό Δικαστήριο, αλλά έλαβε έγκριση. Η κυβέρνηση του Κολ κέρδισε τις εκλογές με καθαρή απώλεια μιας έδρας. Ομοσπονδιακές εκλογές 2005: Ο Καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ έχασε εσκεμμένα μια πρόταση εμπιστοσύνης για να προκαλέσει νέες εκλογές μετά από μια σειρά πολιτειακών εκλογικών απωλειών, που κορυφώθηκαν με τη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, που προκάλεσαν την αντιπολίτευση να κερδίσει μια ευρεία πλειοψηφία στο Ομοσπονδιακό Συμβούλιο. Η κυβέρνηση συνασπισμού κόκκινων-πράσινων φοβόταν επίσης ότι οι βουλευτές του αριστερού SPD απειλούσαν να μπλοκάρουν τη νομοθεσία. Όπως και με τη διάλυση του 1983, αμφισβητήθηκε και επικυρώθηκε στο Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο. Οι εκλογές δημιούργησαν ένα διχασμένο κοινοβούλιο λόγω των κερδών του κόμματος της Αριστεράς, με αποτέλεσμα να σχηματιστεί ένας μεγάλος συνασπισμός μεταξύ του CDU-CSU και του SPD. Ο Σρέντερ έχασε την καγκελαρία του από την Άνγκελα Μέρκελ, επειδή το κόμμα του ήρθε με μικρή διαφορά στη δεύτερη θέση στις εκλογές. Στην Ελλάδα, οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές είναι ο κανόνας, καθώς ελάχιστες κοινοβουλευτικές περίοδοι εξαντλούν την τετραετία, για την οποία εκλέγονται. Συγκεκριμένα, μετά την Μεταπολίτευση του 1974, πρόωρες εκλογές διεξήχθησαν το 1977, το 1985, τον Νοέμβριο του 1989, τον Απρίλιο του 1990, το 1993, το 1996, το 2000, το 2004, το 2007, το 2009, τον Μάιο και Ιούνιο του 2012, τον Ιανουάριο και Σεπτέμβριο του 2015 και το 2019. Πρόωρες εκλογές στην Ελλάδα μπορούν να διεξαχθούν: με παραίτηση ολόκληρης της Κυβέρνησης και διαπίστωση αδυναμίας σχηματισμού νέας από το υφιστάμενο Κοινοβούλιο με επίκληση λόγου εθνικής σημασίας από την Κυβέρνηση κατόπιν αδυναμίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας λόγω μη συγκέντρωσης της απαιτούμενης αυξημένης πλειοψηφίαςΣτην μεταπολιτευτική ιστορία, οι περισσότερες πρόωρες εκλογές διεξήχθησαν με τον δεύτερο τρόπο, καθώς έτσι οι εκλογές διεξάγονται από την εν ενεργεία Κυβέρνηση. Λόγω αδυναμίας συγκέντρωσης αυξημένης πλειοψηφίας για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας διεξήχθησαν πρόωρα οι εκλογές του 1985, του 1990 και του 2015. Επίσης, μία μόλις φορά στη σύγχρονη ιστορία της χώρας, στις 9 Σεπτεμβρίου 1993, η τότε κυβέρνηση έχασε εκ των υστέρων την κοινοβουλευτική πλειοψηφία λόγω δήλωσης ανεξαρτητοποίησης ενός βουλευτή της, του Γιώργου Συμπιλίδη, και υποχρεώθηκε έτσι να προκηρύξει κατευθείαν πρόωρες εκλογές για 1 μήνα μετά. Στην Ιταλία, οι εθνικές πρόωρες εκλογές ήταν αρκετά συχνές στη σύγχρονη ιστορία, τόσο επί μοναρχίας όσο και στην τρέχουσα δημοκρατική φάση. Μετά την ίδρυση της Ιταλικής Δημοκρατίας το 1946, οι πρώτες πρόωρες εκλογές έγιναν το 1972 και οι τελευταίες το 2022. Μετά από σημαντικές αλλαγές στο εκλογικό σύστημα (1992-1993), η συχνότητα των πρόωρων εκλογών μειώθηκε ελαφρώς, αφού οι νέοι κανονισμοί επέτρεψαν την ολοκλήρωση δύο από τις τέσσερις κοινοβουλευτικές περιόδους. Ωστόσο, οι πρόωρες εκλογές εξακολουθούν να διαδραματίζουν ρόλο στον πολιτικό διάλογο ως εργαλεία που θεωρούνται από τα πολιτικά κόμματα και την εκτελεστική εξουσία για να προωθήσουν την ατζέντα τους ή να αξιοποιήσουν την πολιτική δυναμική. Καμία ανάκληση εκλογών δεν κωδικοποιείται στον εκλογικό κανονισμό. Ο Ιταλός Πρόεδρος δεν υποχρεούται να προκηρύξει πρόωρες εκλογές, ακόμη και αν ο πρωθυπουργός το ζητήσει, υπό τον όρο ότι το Κοινοβούλιο είναι σε θέση να σχηματίσει μια νέα πλειοψηφία εργασίας. Ο Πρόεδρος Όσκαρ Λουίτζι Σκάλφαρο αρνήθηκε τις πρόωρες εκλογές για τον πρωθυπουργό Σίλβιο Μπερλουσκόνι μετά την απώλεια ψήφου εμπιστοσύνης το 1994. Στη Ρουμανία, σύμφωνα με το σύνταγμα του 1993 και το άρθρο 89, ο Πρόεδρος της Ρουμανίας μπορεί να διαλύσει το κοινοβούλιο της Ρουμανίας εάν δεν σχηματιστεί κυβέρνηση σε 60 ημέρες και έχουν απορριφθεί δύο προτάσεις για διορισμό πρωθυπουργού. Στη Ρωσία, σύμφωνα με το σύνταγμα του 1993 και το άρθρο 109, ενώ η Κρατική Δούμα (κάτω βουλή της Ομοσπονδιακής Συνέλευσης) εκλέγεται για πενταετή θητεία, αλλά ο πρόεδρος έχει την εξουσία να διαλύσει την Κρατική Δούμα και να προκηρύξει πρόωρες εκλογές . Ωστόσο, αυτή η δυνατότητα του προέδρου είναι περιορισμένη και μπορεί να τη χρησιμοποιήσει μόνο σε δύο περιπτώσεις: εάν η Κρατική Δούμα αρνηθεί τρεις φορές στη σειρά να εγκρίνει τον πρωθυπουργό ή δύο φορές σε τρεις μήνες περάσει πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης της Ρωσίας. Οι βουλευτικές εκλογές του 2016 ήταν ντε φάκτο πρόωρες, καθώς διεξήχθησαν τρεις μήνες νωρίτερα από το επίσημο χρονοδιάγραμμα. Ωστόσο, η πρόωρη διεξαγωγή των εκλογών δεν οφειλόταν στη διάλυση της Κρατικής Δούμας, αλλά στην αναβολή της ημέρας της ψηφοφορίας την ημέρα που διεξήχθησαν οι περιφερειακές εκλογές. Οι πρόωρες εκλογές εγκρίθηκαν από το Συνταγματικό Δικαστήριο . Γενικές εκλογές 2011: Το κοινοβούλιο της Ισπανίας διαλύθηκε και οι γενικές εκλογές προκηρύχθηκαν από τον βασιλιά Χουάν Κάρλος Α΄ στις 26 Σεπτεμβρίου, κατόπιν αιτήματος του πρωθυπουργού Χοσέ Λουίς Ροδρίγκεθ Θαπατέρο, ο οποίος είχε ήδη ανακοινώσει την πρόθεσή του να ζητήσει πρόωρες εκλογές για τις 28 Ιουλίου. Γενικές εκλογές 2016: Αφού κανένα κόμμα δεν εξασφάλισε την πλειοψηφία στις γενικές εκλογές του 2015 και με τις διαπραγματεύσεις που οδήγησαν σε πολιτικό αδιέξοδο, προκηρύχθηκαν νέες εκλογές για τις 26 Ιουνίου —η πρώτη φορά στην ισπανική πρόσφατη ιστορία που έγιναν εκλογές που προκλήθηκε ως αποτέλεσμα αποτυχίας στη διαδικασία σχηματισμού κυβέρνησης.	Πρόωρες εκλογές είναι οι εκλογές που προκηρύσσονται νωρίτερα από την ημερομηνία που έχει προγραμματιστεί. Γενικά, οι πρόωρες εκλογές σε ένα κοινοβουλευτικό σύστημα (διάλυση του κοινοβουλίου) καλούνται να αξιοποιήσουν μια ασυνήθιστη εκλογική ευκαιρία ή να αποφασίσουν ένα πιεστικό ζήτημα, υπό συνθήκες όπου οι εκλογές δεν απαιτούνται από κάποιο νόμο. Οι πρόωρες εκλογές διαφέρουν από τις εκλογές ανάκλησης στο ότι ξεκινούν από πολιτικούς (συνήθως τον αρχηγό της κυβέρνησης ή το κυβερνών κόμμα) και όχι από ψηφοφόρους, και από τις ενδιάμεσες εκλογές στο ότι επιλέγεται ένα εντελώς νέο κοινοβούλιο σε αντίθεση με την απλή πλήρωση κενών θέσεων σε μια ήδη καθιερωμένη βουλή. Πρόωρες εκλογές μπορούν επίσης να προκηρυχθούν σε ορισμένες δικαιοδοσίες μετά τη διάλυση ενός κυβερνώντος συνασπισμού, εάν δεν μπορεί να σχηματιστεί ένας νέος συνασπισμός εντός μιας συνταγματικά καθορισμένης προθεσμίας. Δεδομένου ότι η αρμοδιότητα για την προκήρυξη πρόωρων εκλογών ανήκει συνήθως στον επικεφαλής της κυβέρνησης, συχνά καταλήγουν σε αυξημένες πλειοψηφίες για το κόμμα που ήδη βρίσκεται στην εξουσία, υπό την προϋπόθεση ότι έχουν προκηρυχθεί σε ευνοϊκή στιγμή. Ωστόσο, οι πρόωρες εκλογές μπορούν επίσης να γυρίσουν μπούμερανγκ στον υφιστάμενο κυβερνώντα, με αποτέλεσμα τη μειωμένη πλειοψηφία ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, να κερδίσει ή να αποκτήσει την εξουσία η αντιπολίτευση. Ως αποτέλεσμα των τελευταίων περιπτώσεων, υπήρξαν περιπτώσεις κατά τις οποίες η συνέπεια ήταν η διενέργεια εκλογών ορισμένου χρόνου.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%81%CF%8C%CF%89%CF%81%CE%B5%CF%82_%CE%B5%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CF%82
Ομέρ Νισάνι	Ο Ομέρ γεννήθηκε στο Αργυρόκαστρο του Βιλαετίου των Ιωαννίνων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο αδελφός του Μπέσο ήταν δάσκαλος στου οποίου τους μαθητές περιλαμβανόταν ο νεαρός τότε Ενβέρ Χότζα (με καταγωγή επίσης από το Αργυρόκαστρο). Ο Νισάνι σπούδασε ιατρική στην Κωνσταντινούπολη, έλαβε το πτυχίο του αλλά δεν άσκησε το επάγγελμα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920 συμμετείχε στην πολιτική, υποστηρίζοντας τον Φαν Σ. Νόλι, του οποίου οι δυνάμεις το 1924 ανέτρεψαν τη συντηρητική τάξη που υποστήριξε ο Αχμέτ Ζόγου και καθιέρωσαν μια δημοκρατική κυβέρνηση, ενώ ο Νισάνι συμμετείχε σε δίκη που διεξήχθη ερήμην εναντίον του Ζόγου. Μετά από την πτώση της κυβέρνησης τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, ο Νισάνι διέφυγε στο εξωτερικό και υπήρξε συνιδρυτής της αντι-Ζόγου με υποστήριξη της Κομμουνιστικής Διεθνούς KONARE (Εθνική Επαναστατική Επιτροπή) το 1925, συμβάλλοντας στην έκδοση της εφημερίδας Liria Kombëtare (Εθνική Ελευθερία) μαζί με τον Αλβανό κομμουνιστή Χαλίμ Τζέλο από το 1925 έως το 1932 στη Γενεύη.Μετά την ιταλική εισβολή στην Αλβανία το 1939, ο Νισάνι επέστρεψε στη χώρα και αρχικά προσχώρησε στο Συμβούλιο του Κράτους της συνεργατικής κυβέρνησης, το οποίο περιλάμβανε διάφορες προσωπικότητες εναντίον του βασιλιά Ζογ. Ο Νισάνι, ο οποίος γνώριζε τον πατέρα του Ενβέρ Χότζα, Χαλίλ, υποδέχθηκε τον Χότζα (ο οποίος ήταν τότε επικεφαλής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Αλβανίας και ηγέτης της αντίστασης) και παρατήρησε ότι «Εμείς οι παλιoϊδεάτες είχαμε την ευκαιρία μας, να μακροημερεύσουμε με τη νεολαία, επειδή είσαι η ελπίδα της χώρας. Δεν έκανα αρκετά, αλλά πολέμησα τον Ζογ όσο μπορούσα. Και είχα καλούς συντρόφους στην εφημερίδα που με βοήθησαν προς αυτήν την κατεύθυνση. Δεν τα παράτησα, αλλά τι έπρεπε να κάνω, να πεθάνω στην εξορία; Ήλπιζα να δω τη χώρα και τον λαό μου. Επέστρεψα, αλλά αυτοί οι φασίστες και οι κατακτητές και όλοι οι απατεώνες που τους υπηρετούν σαν σκυλιά, τους μισώ σαν το θάνατο. Αλλά θα πεις, τότε γιατί μπήκες στο «Συμβούλιο του Κράτους»; Έπρεπε, επειδή δεν έχω τίποτα προς το ζην και έχω μια γυναίκα να συντηρήσω. Για αυτό και με υποβαθμίζω.» Απογοητεύτηκε γρήγορα με την κατοχή μετά τον Ζογ και θεωρούσε την ανάμιξη στην κατοχική κυβέρνηση ως λάθος. Στην ίδια συζήτηση ανέφερε ότι «όλοι γνωρίζουν ότι ο φασισμός απομακρύνει τους αρχηγούς των κομμουνιστών. Δεν είμαι κομμουνιστής, αλλά έζησα και δούλεψα μαζί τους, τους έχω σεβαστεί και με σεβάσηκαν. Θα σας πω ένα πράγμα: γιατί ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με λουλούδια, αλλά συνεχίστε, πολεμήστε, γιατί μόνο με την πάλη σας θα σώσετε την Αλβανία».Αφού έπεισε τον Νισάνι να εμπλακεί σε αυτό που οι κομμουνιστές χαρακτήρισαν ως αντιφασιστικό πόλεμο εθνικής απελευθέρωσης, ο Χότζα σημείωσε ότι «ο Ομέρ Νισάνι κράτησε τον λόγο του και εργάστηκε στα Τίρανα ως ένθερμος ακτιβιστής του Εθνικού Απελευθερωτικού Κινήματος. Και όταν οι στιγμές το απαίτησαν, οι σύντροφοι και εγώ συζητήσαμε και σκεφτήκαμε ότι θα ήταν πολύτιμος στο έργο του Γενικού Συμβουλίου ως ώριμος, πατριωτικός και καλλιεργημένος άνθρωπος για το έργο της προπαγάνδας, της οργάνωσης του κράτους κ.α.. Του στείλαμε τον λόγο μας και ο γιατρός εγκατέλειψε τα Τίρανα για τα βουνά όπου έμεινε μέχρι να απελευθερωθεί η χώρα». Ο Νισάνι έγινε μέλος του Εθνικού Απελευθερωτικού Κινήματος κατά τη σύστασή του το Σεπτέμβριο του 1942. Τον Σεπτέμβριο του 1943 ο Νισάνι έγινε Πρόεδρος της Μόνιμης Επιτροπής του Γενικού Συμβουλίου Εθνικής Απελευθέρωσης και στο Συνέδριο της Πρεμετής τον Μάιο του 1944 έγινε πρόεδρος του Αντιφασιστικού Εθνικού Συμβουλίου Απελευθέρωσης και υπεύθυνος εξωτερικών υποθέσεων. Στις 12 Ιανουαρίου 1946 ο Νισάνι έγινε Πρόεδρος της Συντακτικής Συνέλευσης, η οποία στις 14 Μαρτίου μετονομάστηκε σε Λαϊκή Συνέλευση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Αλβανίας.Ο Νισάνι, ο οποίος δεν ήταν μέλος του κυβερνώντος Κόμματος Εργασίας της Αλβανίας, υπήρξε ο πρώτος Επικεφαλής του Προεδρείου της Λαϊκής Συνέλευσης έως ότου δήλωσε την παραίτησή του στις 24 Ιουλίου 1953 για λόγους υγείας. Τον διαδέχθηκε ο Αλβανός κομμουνιστής Χάτζι Λέσι την 1η Αυγούστου.Σύμφωνα με φάκελο του Υπουργείου Εσωτερικών της Αλβανίας, μετά από αυτοψία στο σώμα του Νισάνι διαπιστώθηκε ότι διέπραξε αυτοκτονία, κάτι που θεωρούνταν ταμπού εκείνη την εποχή.Το 1988, μια συλλογή από άρθρα και ομιλίες του κατά τη διάρκεια της σοσιαλιστικής περιόδου δημοσιεύθηκε με τον τίτλο Për Shqipërinë e popullit.	Ο Ομέρ Νισάνι (αλβανικά: Omer Nishani‎, 5 Φεβρουαρίου 1887 – 26 Μαΐου 1954) ήταν Αλβανός ιατρός και πολιτικός που συμμετείχε αρχικά στον αγώνα κατά του Αχμέτ Ζόγου (γνωστού μετά το 1928 ως βασιλιάς Ζογ) στις δεκαετίες του 1920 και του 1930 και στη συνέχεια στον αγώνα κατά της φασιστικής κατοχής της Αλβανίας κατά την περίοδο 1942–44. Το 1946 έγινε Πρόεδρος της Λαϊκής Συνέλευσης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Αλβανίας (και συνεπώς αρχηγός του κράτους) υπηρετώντας στη θέση αυτή μέχρι το 1953.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%BC%CE%AD%CF%81_%CE%9D%CE%B9%CF%83%CE%AC%CE%BD%CE%B9
Νίκος Κοτζιάς	Γεννήθηκε το 1950 στην Αθήνα. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες στην Ελλάδα και στη Γερμανία. Εργάστηκε ως ερευνητής και δίδαξε στα Πανεπιστήμια του Χάρβαρντ, της Οξφόρδης και του Μαρβούργου. Πλέον, είναι Ομότιμος Καθηγητής του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά. Είναι ιδρυτικό μέλος της αριστερής δεξαμενής σκέψης Νίκος Πουλαντζάς, η οποία πήρε το όνομά της από τον Γαλλοέλληνα, μαρξιστή κοινωνιολόγο και πολιτικό φιλόσοφο. Υπήρξε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος. Είναι ιδρυτής της πολιτικής κίνησης ΠΡΑΤΤΩ.Ο Κοτζιάς έπαιξε σημαντικό ρόλο κατά την «άνοιξη» των ελληνοτουρκικών σχέσεων το 1999, εφαρμόζοντας τη «διπλωματία των σεισμών» την εποχή που οι δύο χώρες χτυπήθηκαν από καταστροφικούς σεισμούς. Υποστήριξε την ελληνοτουρκική προσέγγιση ως νέο δόγμα πολιτικής και εισήγαγε τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης.Κατά την ελληνική οικονομική κρίση δημόσιου χρέους έγραψε το βιβλίο Ελλάδα αποικία χρέους, όπου αντιμετωπίζει αρνητικά την Ευρώπη και τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε την κρίση χρέους την Ελλάδα, κατηγορώντας τις ισχυρές χώρες της Ευρώπης και ιδίως τη Γερμανία για οικονομικό εθνικισμό και ρατσισμό. Επίσης, στο βιβλίο του Η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας στον 21ο αιώνα υποστήριζε την ενίσχυση των σχέσεων με τις αναδυόμενες χώρες. Στις 27 Ιανουαρίου 2015, ο Νίκος Κοτζιάς διορίστηκε Υπουργός Εξωτερικών, παρότι δεν ήταν βουλευτής. Κατά την τελετή παράδοσης του υπουργείου, ο Κοτζιάς προϊδέασε για την πολιτική του προσέγγιση λέγοντας: «Ανυπομονούμε για γέφυρες με τον νέο αναδυόμενο κόσμο. Δεν θεωρούμε τη συμμετοχή μας στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα ως συγκρουσιακή με τις σχέσεις μας με τις αναδυόμενες δυνάμεις».Το ίδιο βράδυ του διορισμού Κοτζιά, το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε ανακοίνωση, με την οποία εκδίδει την απροθυμία της Ελλάδας να συμφωνήσει στο βασικό πέρασμα της δήλωσης, καθυστερώντας τη συμφωνία για περαιτέρω κυρώσεις της ΕΕ κατά των υποστηριζόμενων από τη Ρωσία αυτονομιστών στην Ουκρανία, πριν από την έκτακτη σύνοδο της Ε.Ε. Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών, που είχε προγραμματιστεί στις 29 Ιανουαρίου 2015 στις Βρυξέλλες. Ο νέος υπουργός υποστήριξε ότι «ορισμένοι από τους εταίρους μας προσπάθησαν να μας παρουσιάσουν ένα τετελεσμένο γεγονός πριν καν ορκιστεί η νέα κυβέρνηση». Υπογράμμισε επίσης ότι η Ελλάδα «δεν θα παραιτηθεί από την κυριαρχία και την ενεργό συμβολή της στην ευρωπαϊκή πολιτική, καθώς αυτό θα ήταν μια πράξη που παρακάμπτει μια ζωτική αρχή του ευρωπαϊσμού».Η συνάντηση της 29ης Ιανουαρίου είχε ως αποτέλεσμα μια βελτιωμένη και πιο ήπια εκδοχή της δήλωσης, παρατείνοντας τις συνεχιζόμενες κυρώσεις αλλά αποφεύγοντας να συμπεριλάβει περαιτέρω μέτρα, κυρίως λόγω της θέσης που κράτησε ο Έλληνας υπουργός. Η Φεντερίκα Μογκερίνι, Ύπατη Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, δήλωσε ότι η «στάση Κοτζιά ήταν εξαιρετικά εποικοδομητική» κατά τη συνάντηση και ότι «πρόκειται για μια εξαιρετικά θετική άσκηση» που οδήγησε σε «μια συναινετική και ουσιαστική απόφαση».Στις 11 Φεβρουαρίου 2015 συναντήθηκε με τον Σεργκέι Λαβρόφ στη Μόσχα με στόχο την αναθέρμανση των ελληνορωσικών σχέσεων, χαρακτηρίζοντας τη Ρωσία την πιο δημοφιλή χώρα στην Ελλάδα, ενώ ο Λαβρόφ δήλωσε ευχαριστημένος με τη στάση της Ελλάδας σε σχέση με τις κυρώσεις. Στις 25 Μαρτίου 2015 ταξίδεψε στην Κίνα μαζί με τον Γιάννη Δραγασάκη με στόχο τη σύσφιξη των σχέσεων Ελλάδας-Κίνας, και πιθανόν η Κίνα να αποτελέσει δανειστή της Ελλάδας. Επίσης επισκέφτηκε τον Ιούλιο του 2015 το Ισραήλ με στόχο τη διατήρηση της συνεργασίας των δύο χωρών. Ο ίδιος ήταν επικριτικός έναντι της Χαμάς και της Χεζμπολάχ.Ο Νίκος Κοτζιάς ανέλαβε επίσης πρωτοβουλίες ώστε να βελτιωθούν οι σχέσεις Ελλάδας με την ΠΓΔΜ και το Κόσοβο, επισκεπτόμενος τα Σκόπια και τη Πρίστινα τον Ιούλιο του 2015. Ήταν η πρώτη επίσημη επίσκεψη Έλληνα υπουργού εξωτερικών στο Κοσσυφοπέδιο. Ο Άγγελος Χρυσσόγελος υποστήριξε ότι στόχος ήταν η ανάκτηση της κυρίαρχης θέσης της Ελλάδας στα Βαλκάνια, αν και αυτό ερχόταν σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ ή τους ΑΝΕΛ σε ζητήματα για το Κόσσοβο και την ονομασία της Βόρειας Μακεδονίας. Μετά την ανακοίνωση για πρόωρες βουλευτικές εκλογές στις 20 Σεπτεμβρίου 2015 ο Νίκος Κοτζιάς προτάθηκε ως υποψήφιος για στα εθνικά ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ μετά τη συμφωνία του Πράττω να συμμαχήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ, και εξελέγη ως μέλος του ελληνικού Κοινοβουλίου. Εξελέγη βουλευτής επικρατείας με τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015.Στις 23 Σεπτεμβρίου 2015, μετά τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητων Ελλήνων, ο Κοτζιάς διορίστηκε για δεύτερη φορά Υπουργός Εξωτερικών, διαδεχόμενος τον υπηρεσιακό υπουργό Πέτρο Μολυβιάτη. Τις 15 Ιανουαρίου 2017, κατά τη διάρκεια επαφών για τη επίλυση του κυπριακού ζητήματος στις οποίες συμμετείχαν ο Νίκος Αναστασιάδης, ο Μουσταφά Ακιντζί καθώς και οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις, Ελλάδα, Τουρκία και Ηνωμένο Βασίλειο, ζήτησε την ταχεία απομάκρυνση των τουρκικών δυνάμεων από την Κύπρο με αποτέλεσμα την αντίδραση της Τουρκίας και τη διακοπή των συνομιλιών.Στις 17 Οκτωβρίου 2018 ο Κοτζιάς υπέβαλε την παραίτησή του, μια μέρα μετά το υπουργικό συμβούλιο κατά την οποία συγκρούστηκε για τη συμφωνία των Πρεσπών τον υπουργό Άμυνας Πάνο Καμμένο, ο οποίος έχει αντιταχθεί στη συμφωνία. Τον διαδέχθηκε ο τότε πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Ο τρίτος δρόμος του ΠΑΣΟΚ: Κριτική με βάση τη μαρξιστική-λενινιστική ανάλυση της ελληνικής πραγματικότητας (1985) Συνειδητό και αυθόρμητο (1987) Κράτος και πολιτική: Η διαλεκτική του κράτους, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη (1993), (ISBN 978-960-236-379-9) Στόχοι και τακτικές στην διακυβερνητική διάσκεψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης του 1996-1997 (με τον Στέλιο Ε. Περράκη), Σάκκουλας Αντ. Ν. (1999), (ISBN 978-960-232-978-8) Μονοπάτια, Εκδόσεις Καστανιώτη (2000), (ISBN 978-960-03-2952-0) Παγκοσμιοποίηση: Η ιστορική θέση, το μέλλον και η πολιτική σημασία, Εκδόσεις Καστανιώτη (2003), (ISBN 978-960-03-3505-7) Το ενεργητικό δημοκρατικό κράτος: Εθνικό κράτος και παγκοσμιοποίηση, Εκδόσεις Καστανιώτη (2004), (ISBN 978-960-03-3646-7) Πολιτικό σύστημα και ταυτότητα: Παγκοσμιοποίηση και η περίπτωση του Ηνωμένου Βασιλείου, Εκδόσεις Καστανιώτη (2008), (ISBN 978-960-03-4823-1) Η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας στον 21ο αιώνα, Εκδόσεις Καστανιώτη (2010), (ISBN 978-960-03-5077-7) Η πολιτική της σωτηρίας ενάντια στην τρόικα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη (2011), (ISBN 978-960-14-2488-0) Ελλάδα αποικία χρέους, Εκδόσεις Πατάκη (2013), (ISBN 978-960-16-4966-5) Πατριωτισμός και αριστερά, Εκδόσεις Πατάκη (2014), (ISBN 978-960-16-6066-0) Πολιτική επιστήμη, Διακλαδική και συγχρονική διερεύνηση της πολιτικής πράξης (συλλογικό έργο), Εκδόσεις Ι. Σιδέρης (2016), (ISBN 978-960-08-0718-9) Η μεγάλη διαπραγμάτευση: Πρέσπες, εκδόσεις Πατάκη (2019), (ISBN 978-960-16-8337-9) Η λογική της λύσης, Gutenberg - Γιώργος & Κώστας Δαρδανός (2020), (ISBN 978-960-01-2187-2)	Ο Νίκος Κοτζιάς (Αθήνα, 19 Νοεμβρίου 1950) είναι Έλληνας πολιτικός, πανεπιστημιακός, πρώην βουλευτής επικρατείας συνεργαζόμενος με τον ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας. Θήτευσε στο υπουργείο από το 2015 έως το 2018 στις κυβερνήσεις του Αλέξη Τσίπρα. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο ΥπΕξ συνομολογήθηκε η συμφωνία των Πρεσπών.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82_%CE%9A%CE%BF%CF%84%CE%B6%CE%B9%CE%AC%CF%82
Κατάλογος εδαφικών οντοτήτων στις οποίες τα Γερμανικά είναι επίσημη γλώσσα	Τα γερμανικά είναι η επίσημη γλώσσα έξι χωρών στην κεντρική και δυτική Ευρώπη. Αυτές οι χώρες (συμπεριλαμβανομένου του Νοτίου Τιρόλου της Ιταλίας) είναι μέλη του Συμβουλίου για την γερμανική Ορθογραφία και αποτελούν μέρη του γερμανικού σπράχραουμ (γερμανικός γλωσσικός χώρος). Μέχρι το 1945, η γερμανική ομιλούταν σε ένα αρκετά μεγαλύτερο χώρο στην Κεντρική και Δυτική Ευρώπη, ωστόσο εκατομμύρια γερμανόφωνοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους λόγω της προέλασης των Σοβιετικών στρατευμάτων στα τέλη του Β΄ ΠΠ και τις απελάσεις των Γερμανών από Πολωνία, Τσεχοσλοβακία και Ουγγαρία. Τα γερμανικά (ή κάποια από τις διαλέκτους της) είναι συνεπίσημη γλώσσα σε πολλές εξαρτώμενες ονότητες. Σε κάθε μία από αυτές τις περιοχές, τα γερμανικά, μαζί με την επίσημη γλώσσα της χώρας στην οποία βρίσκεται η οντότητα, είναι επίσημη γλώσσα σε διοικητικό επίπεδο. Σε δύο σλοβακικά χωριά, το Κραχούλε/Μπλάουφους και το Κούνεσοφ/Κουνεσάου (με 530 κατοίκους συνολικά) το ποσοστό των Γερμανών κατοίκων υπερβαίνει το 20%, και ως εκ τούτου σύμφωνα με τον σλοβακικό νόμο τα γερμανικά είναι συνεπίσημη γλώσσα μαζί με τα σλοβακικά. Ωστόσο, λόγω του μεγέθους των χωριών και τον αριθμό των ομιλητών της γερμανικής (περίπου 100 άτομα), ο αντίκτυπος είναι αμελητέος. Υπάρχουν και άλλες πολιτικές οντότητες (χώρες ή εξαρτώμενες περιοχές) οι οποίες αναγνωρίζουν κάποιο άλλο νομικό καθεστώς στα γερμανικά ή σε κάποια από τις διαλέκτους της. Ενώ αυτό το καθεστώς μπορεί να καλύπτει τα μειονοτικά δικαιώματα, π.χ. την υποστήριξη ορισμένων εγκαταστάσεων της γλώσσας (σχολεία, μέσα ενημέρωσης, κλπ.) και την προώθηση της πολιτιστικής προστασίας ή κληρονομιάς της γλώσσας, δεν συμπεριλαμβάνεται η αναγνώριση της γερμανικής ως επίσημης γλώσσας, δηλαδή την υποχρέωση της χρήσης της στα διοικητικά κείμενα ή σε δημόσιες υπηρεσίες. Βραζιλία (τα γερμανικά είναι αναγνωρισμένη πολιτιστική γλώσσα στο Εσπίριτο Σάντο και αναπόσπαστο τμήμα της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς στο Ρίο Γκράντε ντο Σουλ, ενώ είναι συνεπίσημη σε 9 δήμους της νότιας Βραζιλίας) Βοσνία και Ερζεγοβίνη (εθνική μειονοτική γλώσσα) Τσεχία (εθνική μειονοτική γλώσσα) Δανία (μειονοτική γλώσσα στην περιφέρεια Νότιας Δανίας) Ουγγαρία (εθνική μειονοτική γλώσσα) Ιταλία (εκτός Νοτίου Τιρόλου) (μειονοτική γλώσσα στο Τρεντίνο (ως "Κιμβριανά" και "Μοκένο/Φερσενταλερικά"); Πεδεμόντιο/Κοιλάδα της Αόστας (ως Γερμανικά Βάλζερ), Φρίουλι-Βενέτσια Τζούλια (διάφορες διάλεκτοι)) Καζακστάν (εθνική μειονοτική γλώσσα) Ναμίμπια (εθνική γλώσσα, συνεπίσημη γλώσσα το 1984–1990) Πολωνία (εθνική μειονοτική γλώσσα, βοηθητική γλώσσα σε 31 κοινότητες) Ρουμανία (εθνική μειονοτική γλώσσα) Ρωσία (μειονοτική γλώσσα στην Εθνική Επαρχία Αζόφσκι Νεμέτσκι) Σλοβακία (περιφερειακή μειονοτική γλώσσα συνεπίσημη σε 2 χωριά) Ουκρανία (εθνική μειονοτική γλώσσα)Αν και στη Γαλλία, τα Φραγκονικά της Αλσατίας και του Μοζέλα, δύο ποικιλίες των Υψηλών γερμανικών, θεωρούνται "περιφερειακές γλώσσες", σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Χάρτη για τις Περιφερειακές ή Μειονοτικές Γλώσσες του 1998, η γαλλική κυβέρνηση δεν έχει επικυρώσει τη συνθήκη και οι παραπάνω ποικιλίες δεν έχουν νομική αναγνώριση.Το σύνταγμα της Νότιας Αφρικής, προσδιορίζει τα γερμανικά ως "συχνά χρησιμοποιούμενη" γλώσσα. Το Παννοτιοαφρικανικό γλωσσικό συμβούλιο είναι υποχρεωμένο να "προωθήσει και να διασφαλίσει τον σεβασμό" για τα γερμανικά.Λόγω της γερμανικής διασποράς και των Ρώσων μεννονιτών που ομιλούν μια ιδιαίτερη κάτω γερμανική διάλεκτο, στις χώρες όπου ζουν (κυρίως δίγλωσσοι) φυσικοί ομιλητές περιλαμβάνεται η Αργεντινή , η Αυστραλία, ο Καναδάς , η Κόστα Ρίκα , η Παραγουάη (βλ. Μεννονίτες στην Παραγουάη) και οι ΗΠΑ, όπου μέχρι την εποχή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και το αντιγερμανικό κλίμα που υπήρξε ήταν η σημαντικότερη γλώσσα στη χώρα μετά τα αγγλικά. Ωστόσο, τα γερμανικά ή κάποια διάλεκτος της δεν έχουν νομικό καθεστώς σε κάποια από αυτές τις χώρες. Τα γερμανικά είναι η επίσημη γλώσσα των ακόλουθων διεθνών οργανισμών: Ευρωπαϊκός Οργανισμό Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος Ευρωπαϊκή Ένωση Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα Παγκόσμια Ένωση Εφημερίδων Τα γερμανικά είναι η επίσημη γλώσσα σε πολλές διεθνείς αθλητικές ομοσπονδίες: Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Χάντμπολ Διεθνής Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης Διεθνής Ομοσπονδία Μπόμπσλεϊ και Τομπογκάνινγκ Διεθνής Ομοσπονδία Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου (ΦΙΦΑ) Διεθνής Ομοσπονδία Γυμναστικής Διεθνής Ομοσπονδία Λουζ Διεθνής Ομοσπονδία Σκι Διεθνής Ένωση Διάθλου Ένωση Ευρωπαϊκών Ποδοσφαιρικών Ομοσπονδιών(ΟΥΕΦΑ)	Το παρακάτω λήμμα είναι κατάλογος των εδαφικών οντοτήτων στις οποίες η γερμανική είναι επίσημη γλώσσα. Αυτός ο κατάλογος περιλαμβάνει τις χώρες στις οποίες τα γερμανικά είναι επίσημη ή συνεπίσημη γλώσσα, καθώς και τις εξαρτώμενες επικράτειες στις οποίες τα γερμανικά είναι συνεπίσημη γλώσσα.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%82_%CE%B5%CE%B4%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD_%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%84%CE%AE%CF%84%CF%89%CE%BD_%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82_%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B5%CF%82_%CF%84%CE%B1_%CE%93%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC_%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9_%CE%B5%CF%80%CE%AF%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B7_%CE%B3%CE%BB%CF%8E%CF%83%CF%83%CE%B1
Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος-Εθνικές Ομάδες Ελλήνων Ανταρτών	Το ιδρυτικό της οργάνωσης υπογράφτηκε στην Αθήνα, στις 9 Σεπτεμβρίου του 1941, από τον απόστρατο αντισυνταγματάρχη Ναπολέοντα Ζέρβα,τον αξιωματικό Λεωνίδα Σπαή και τον δικηγόρο Ηλία Σταματόπουλο. Ως βασικός στόχος της οργάνωσης οριζόταν η αποκατάσταση του αντιμοναρχικού στρατοπέδου υπό την ηγεσία του Νικολάου Πλαστήρα. Ηγετικό ρόλο διετέλεσε εξ αρχής ο Ζέρβας λόγω της απουσίας του Πλαστήρα στη Γαλλία. Σύμφωνα με το ιδρυτικό του ΕΔΕΣ, στόχος της οργάνωσης αποτελούσε η κατάργηση της βασιλείας και η δημιουργία μιας σοσιαλιστικής Ελλάδας, σε μια «προσπάθεια αποδιοργάνωσης της προπολεμικής τάξης πραγμάτων». Ο αντιστασιακός αγώνας, δεν περιγραφόταν στους στόχους της οργάνωσης, ενώ ούτε στο αρχικό ιδρυτικό κείμενο γινόταν αναφορά στον συμμαχικό αγώνα. Ενώ η οργάνωση είχε σκοπό τη συσπείρωση των βενιζελικών, είχε την ιδιαιτερότητα της απουσίας των γνωστών στελεχών της παράταξης, γεγονός το οποίο οφείλεται στο φατριασμό και τις αντιθέσεις που υπήρχαν, κατά το μεσοπόλεμο, μεταξύ των βενιζελικών αξιωματικών. Έτσι, σημαίνοντα στελέχη του χώρου κράτησαν απόσταση από το Ζέρβα τον οποίο θεωρούσαν αναξιόπιστο. Αρχικά, ο Σύνδεσμος οργανώθηκε μόνο στην περιοχή της Αθήνας με επιρροή κυρίως στις προσφυγικές συνοικίες, σε ένα τμήμα του βενιζελικού πολιτικού προσωπικού και σε ορισμένους απότακτους αξιωματικούς του κινήματος του 1935. Μέχρι το χειμώνα του 1941-42, ο Σύνδεσμος αδυνατούσε να διευρύνει την επιρροή του. Με παρέμβαση των Βρετανών αρχίζει η προετοιμασία της αντιστασιακής δράσης. Το Μάρτη του 1942, μέσω επαφών με τις Βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, παρουσιάζεται το ιδρυτικό του ΕΔΕΣ με αντιστασιακούς σκοπούς, ενώ στέλνεται κρυφά μήνυμα νομιμοφροσύνης στον εξόριστο βασιλέα. Μέσω σύνδεσης με τον Προμηθέα Β´ (ενός δικτύου κατασκοπείας που είχαν οργανώσει οι Βρετανοί) και ενίσχυσης 24.000 λιρών ο Ναπολέων Ζέρβας μαζί με 4 συντρόφους του, βγαίνει στον ένοπλο αγώνα στα βουνά της Δυτικής Ελλάδας, στις 23/7/1942, αφού πρώτα απειλήθηκε με κατάδοση στη Γκεστάπο καθότι τον βάρυναν κατηγορίες υπεξαίρεσης χρημάτων.Οι πρώτες ομάδες του ΕΔΕΣ εμφανίστηκαν στον ορεινό χώρο του Ραδοβιζίου, στα ΝΑ της Άρτας. Ο ίδιος ο Ζέρβας εμφανίστηκε στην περιοχή του Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας, τον Ιούλιο του 1942. Η σχέση του με το Δημ. Ίσκο, γόνο γνωστής αρματολικής οικογένειας, προκάλεσε τη συνδρομή της τοπικής κοινωνίας. Η οργάνωση του ΕΔΕΣ βασίστηκε στη δημιουργία Επιτροπών Εθνικού Αγώνα οι οποίες αρχικά ορίζονται από το Ζέρβα που περιόδευε τις κοινότητες. Ακολουθείτο μια πρακτική «μύησης» σ' αυτές ενώ προβλεπόταν και η υποχρεωτική παρουσία ιερέων (Τζούκας, 2003, σ. 20). Η ένοπλη οργάνωση του ΕΔΕΣ μεγαλώνει και συνδέεται με τον υπαρχηγό της Βρετανικής Αποστολής στην Ελλάδα, Chris Woodhouse, από τον οποίο καθοδηγείται η επιχείρηση στο Γοργοπόταμο με συμμετοχή και του ΕΛΑΣ. Προτάσεις του ΕΑΜ για ενσωμάτωση του ΕΔΕΣ σε αυτόν ναυαγούν, ενώ μετά τη βίαιη διάλυση του τμήματος Σαράφη- Κωστόπουλου από τον ΕΛΑΣ, ο Ζέρβας θα ζητήσει από τον αρχηγό της Βρετανικής Αποστολής τη βίαιη διάλυση του ΕΛΑΣ κάτι που δεν έγινε δεκτό. Η Βρετανική κυβέρνηση θα ζητήσει, στις 25 Μάρτιου 1943, δήλωση υποταγής στο βασιλιά και σε αυτή. Ο Ζέρβας έστειλε τηλεγράφημα, ενώ ο ΕΛΑΣ όχι. Με τη δημοσιοποίηση της επιστολής ο ΕΔΕΣ κατέστη ελκυστικός για τους βασιλόφρονες. Ο ίδιος ο Ζέρβας, κατόπιν προτροπής των Βρετανών, μετονόμασε την οργάνωση σε "Εθνικές Ομάδες Ελλήνων Ανταρτών" ΕΟΕΑ ώστε να αφαιρεθεί το επίθετο "Δημοκρατικός" και να συγκεντρώσει τους βασιλικούς. Τελικά, ο ΕΔΕΣ θα υπαχθεί στο Κοινό Γενικό Στρατηγείο Ανταρτών μαζί με τον ΕΛΑΣ και την "Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση" ΕΚΚΑ, τον Αύγουστο του 1943. Αυτήν την περίοδο ο ΕΔΕΣ συμμετείχε στην επιχείρηση Ζώα όπου έδωσε μια σειρά από μάχες με τους κατακτητές όπως η Μάχη του Μακρυνόρους. Τον Οκτώβριο του 1943, ξεσπούν αψιμαχίες και μικροσυμπλοκές ανάμεσα στον ΕΛΑΣ και τον ΕΔΕΣ. Δυο μέρες μετά την ενέδρα και εκτέλεση του Γερμανού Αντισυνταγματάρχη Γιόζεφ Ζάλμιγνκερ στους Λιγγιάδες από τον ΕΔΕΣ στις 3 Οκτωβρίου, ο ΕΛΑΣ αφοπλίζει ένα μικρό αντάρτικο τμήμα του ΕΔΕΣ Θεσσαλίας με την κατηγορία ότι ο αρχηγός του ήταν ζωοκλέπτης και είχε άμεσες σχέσεις με πρώην δωσίλογους. Στις 7/8 Οκτωβρίου, έπειτα από ένοπλη συμπλοκή στο Τσεπέλοβο Ζαγορίου μεταξύ των δυο οργανώσεων, συλλαμβάνονται ανώτερα στελέχη του ΚΚΕ της περιοχής της Ηπείρου. Αφορμή για τη συμπλοκή και σύλληψη του Σίμου Καραγκίτση από τον ΕΔΕΣ ήταν οι γεωγραφικές σφαίρες επιρροής των ανταρτοομάδων. Αυτό έφερε την άμεση αντίδραση του ΕΛΑΣ και προσωπικώς του Βελουχιώτη οπότε και διατάζεται η σύλληψη των αντιπροσώπων του ΕΔΕΣ στο ΚΓΣΑ, καθώς και εκστρατεία διάλυσης του ΕΔΕΣ στις 9/10 Οκτωβρίου με μεγάλο τμήμα ανταρτών του ΕΛΑΣ. Ο Σιάντος υποστηρίζει ότι η εκστρατεία κατά του ΕΔΕΣ πρέπει να διεξαχθεί κεραυνοβόλα και για την αποτελεσματικότητα της επιχείρησης δημιουργείται το Εκστρατευτικό Συγκρότημα Ηπείρου (ΕΣΗ).Στις 12 του μηνός η Συμμαχική Στρατιωτική Αποστολή (ΣΣΑ) ενημερώνεται ότι ο ΕΛΑΣ βρίσκεται σε ένοπλη διαμάχη με τον ΕΔΕΣ λόγω της απρόκλητης επίθεσης κατά του ΕΛΑΣ στο Τσεπέλοβο και επιπλέον της συνεργασίας του ΕΔΕΣ με τις Γερμανικές δυνάμεις. Μοναδική μάλλον, πλην ανεπαρκής, απόδειξη εκείνη τη στιγμή για τη συνεργασία ΕΔΕΣ-Γερμανών είναι το τηλεγραφικό μήνυμα της 8ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ και των ηγετών του, Νάσση και Πίσπερη, περί της αποστολής του Ερυθρού Σταυρού και του εκπροσώπου της, Μπίκελ. Αποκαλύπτει επίσης στη ΣΣΑ την αντίστοιχη επαφή της 8ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ με την ίδια αποστολή (του Μπίκελ) και κατά προέκταση με τους Γερμανούς. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι ο Ερυθρός Σταυρός προσπαθούσε μέσω της αντιπροσωπίας του να προστατέψει τον πληθυσμό της Ηπείρου από τα αντίποινα των Γερμανών, λόγω των ενεδρών των ανταρτών. Σημαντικό ρόλο στις συγκρούσεις μεταξύ ΕΔΕΣ και ΕΛΑΣ έπαιξε ο αφοπλισμός της Μεραρχίας Πινερόλο από τον ΕΛΑΣ,ο οποίος απέκτησε με αυτόν τον τρόπο μεγαλύτερη δύναμη σε πολεμικό οπλισμό. Στις 14 Οκτωβρίου, ο ΕΛΑΣ περνά τον Αχελώο και επιτίθεται στην περιοχή του Βάλτου και στις δυνάμεις του Στυλιανού Χούτα. Δέχεται σκληρή κριτική από τους Άγγλους για την εκτέλεση του Νεοζηλανδού Αξιωματικού μετά από λάθος των επιτιθέμενων. Οι μάχες τελικά γίνονταν παράλληλα με τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις των Γερμανών (επιχείρηση Πάνθηρ) και ο Βελουχιώτης έφθασε στο σημείο να δώσει προτεραιότητα εναντίον του ΕΔΕΣ. Διέταξε την εφεδρική δύναμη της VIII μεραρχίας του ΕΛΑΣ να αποσυρθεί από το μέτωπο κατά του Γερμανικού στρατού και να επιτεθεί στις δυνάμεις του ΕΔΕΣ στην Πλάκα, ενώ και ο Ζέρβας διέλυσε ΕΛΑΣίτικο τάγμα που είχε αποκοπεί από τις γερμανικές επιχειρήσεις και είχε μειωμένο ηθικό. Ο ΕΔΕΣ έφτασε σε σημείο διάλυσης έναντι δύο ανωτέρων αντιπάλων. Στις 31 Οκτωβρίου 1943, στη μάχη της Νεράιδας ο Ζέρβας κινδύνεψε να αιχμαλωτισθεί και διέφυγε τον κλοιό με μερικές δυνάμεις ανταρτών. Στη μάχη της Νεράιδας τα αλληλοσυγκρουόμενα πυρά του ΕΔΕΣ, του ΕΛΑΣ και του Γερμανικού στρατού υπέγραφαν τις πλέον θλιβερές στιγμές της Ελληνικής Εθνικής Αντίστασης.Η τελική επίθεση του ΕΛΑΣ κατά του ΕΔΕΣ συνέβη κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών, στις 20/21 Δεκεμβρίου 1944, και είχε ως στόχο την πλήρη διάλυση των ΕΟΕΑ, κάτι που επετεύχθη. Στην περιοχή των Ιωαννίνων τα τμήματα των Εδεσιτών υποχώρησαν, μετά από σκληρές συγκρούσεις, ενώ σπουδαίο ρόλο έπαιξε η αυτοδιάλυση δυο μεγάλων σχηματισμών του ΕΔΕΣ, του ανεξάρτητου Συντάγματος των Κολιοδημητραίων του Ζήκου Δημητρίου και του Συντάγματος Ντουσκάρας που τελούσε υπό τις διαταγές του αξιωματικού Ευάγγελου Ζώτου. Η δικαιολογία ήταν ότι δεν πολεμούν εναντίον αδελφών Ελλήνων. Η πιο αιματηρή μάχη δόθηκε στην Άρτα (Μάχη της Άρτας (1944)). Στις 21 και 22 Δεκεμβρίου, διεξάγονταν σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ των ανταρτών, ενώ η έκβαση της μάχης απέβη υπέρ του ΕΛΑΣ. Οι αντάρτες του ΕΔΕΣ αναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν την πόλη μαζί με πλήθος αμάχων. Οι απώλειες και για τις δύο πλευρές των ανταρτών ήταν βαρυσήμαντες. Στις 30 και 31 Δεκεμβρίου 1944, τα τελευταία τμήματα του ΕΔΕΣ, περίπου 8500 αντάρτες, εγκατέλειπαν την Πρέβεζα και επιβιβάζονταν σε βρετανικά και ελληνικά πλοία με προορισμό την Κέρκυρα. Ο ΕΛΑΣ, μέχρι το τέλος των Δεκεμβριανών, είχε κυριαρχήσει σε όλη την Ήπειρο. Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας οι εκτοπισμένοι στην Κέρκυρα Εδεσίτες κατατάχθηκαν στην Εθνοφυλακή με σκοπό να επιστρέψουν και να ανακτήσουν την επιρροή τους ενάντια στους αριστερούς αντάρτες. Στις 3 Οκτωβρίου 1943, αντάρτες του τάγματος Ξηροβουνίου, του οπλαρχηγού Αλέκου Παπαδόπουλου, υπό τους Κώτσο Τόλη και Δημήτρη Αθανασίου, που επιχειρούσε σαμποτάζ στο δίκτυο τηλεφωνίας, εκτέλεσε το Γερμανό αντισυνταγματάρχη Γιόζεφ Ζάλμιγνκερ, μαζί με τον οδηγό του, στο δρόμο κοντά στο Λούρο Πρεβέζης. Αμέσως εκδόθηκε διαταγή προς την 1η Ορεινή Μεραρχία να εκδικηθεί αυτή την ειδεχθή, συμμορίτικη δολοφονία ενός από τους λαμπρότερους διοικητές μας με μια αμείλικτη επιχείρηση αντεκδίκησης σε ακτίνα 20 χιλιομέτρων γύρω από το σημείο της δολοφονίας, που μεταξύ άλλων οδήγησε και στο ολοκαύτωμα στους Λιγκιάδες. Ο Ζέρβας προσανατολίστηκε σε ανεπίσημη εκεχειρία με τους Γερμανούς μέσω αντιπροσωπείας του Ερυθρού σταυρού και παραγόντων της περιοχής των Ιωαννίνων. Σύμφωνα με τον Κρις Γουντχάουζ, αξιωματικό της Βρετανικής αποστολής στην Ελλάδα οι εκπρόσωποι του Ερυθρού Σταυρού απέτυχαν να κανονίσουν μία ανακωχή με το Ζέρβα, θέση που αναθεώρησε αργότερα: είναι φανερό επίσης από τα γερμανικά έγγραφα ότι έκανε μυστική ανακωχή με τις δυνάμεις Κατοχής ανάμεσα στο Νοέμβρη του 1943 και τον Αύγουστο του 1944.Ο ηγέτης του ΕΔΕΣ, Ναπολέων Ζέρβας, είχε έρθει σε επαφή με την ηγεσία της 104ης Μεραρχίας Καταδρομών του Αντιστράτηγου Χάρτβιγκ φον Λούντβιγκερ (Hartwig von Ludwiger, 1895-1947) στο Αγρίνιο. Το όλο θέμα είχε τραβήξει την προσοχή του προϊστάμενου του XXII Σώματος Στρατού, Στρατηγού Χούμπερτ Λαντς. Αν και οι μονάδες του Ζέρβα ήταν αρκετά αποδυναμωμένες (περίπου 2.500 άνδρες συνολικά και με έλλειψη οπλισμού), το XXII Σώμα Στρατού είχε απωλέσει την αξιόμαχη 1η Ορεινή Μεραρχία, την οποία είχε αποσπάσει ο Στρατάρχης φον Βάιχς, για να αντιμετωπίσει τους αντάρτες του Τίτο στο Μαυροβούνιο. Επομένως, οι Γερμανοί μπορούσαν εύκολα να εξοντώσουν τις μονάδες του ΕΔΕΣ, πλην όμως αποφασίστηκε να τις χρησιμοποιήσουν για να διαφυλάξουν τις οδούς ανεφοδιασμού στη δυτική Ελλάδα ενάντια στις επιθέσεις του ΕΛΑΣ του Άρη Βελουχιώτη. Η «συμφωνία κυρίων» μεταξύ του Ζέρβα και του XXII Σώματος Στρατού υποτίθεται πως ήταν μυστική, αλλά τόσο ο Λερ όσο και ο Βάιχς λάμβαναν σε τακτική βάση αναφορές.Την 1η Φεβρουαρίου 1944, ο Ζέρβας με τέχνασμα πληροφορεί τον ΕΛΑΣ και τη Συμμαχική Αποστολή ότι επίκειται γερμανική επίθεση, και ζητά βοήθεια από τον ΕΛΑΣ, ενώ το Γ.Σ του ΕΔΕΣ πλησιάζει μισός γερμανικός λόχος. Όμως στην "επίθεση" δεν ανταλλάσσονται πραγματικά πυρά και αντίθετα κατηγορείται ο ΕΛΑΣ ότι διεξάγει επίθεση σε συνεννόηση με τους Γερμανούς. Το "γεγονός" μεταφέρεται στον Ουίνστον Τσώρτσιλ, που αγανακτεί για τη χαμέρπεια και την προδοσία του ΕΛΑΣ. Στις 3 Φεβρουαρίου 1944, με απόρρητη διαταγή του προς το ΧΧΙΙ Σώμα Στρατού, ο Λερ διέτασσε την ενίσχυση των «εθνικόφρονων συμμορίτικων ομάδων» που, όπως υποστήριζε, είχαν περιέλθει σε δυσχερή θέση λόγω της ενίσχυσης των υπολοίπων αντάρτικων ομάδων.Σύντομα όμως, με την πλάστιγγα να γέρνει υπέρ των Συμμάχων στον πόλεμο, οι υφιστάμενοι του Ζέρβα άρχισαν να αναλαμβάνουν πρωτοβουλία και να επιτίθενται εναντίον των γερμανικών μονάδων στη δυτική Στερεά Ελλάδα. Ο ίδιος ο Ζέρβας δεχόταν έντονες πιέσεις από τους Βρετανούς συνδέσμους και, παρά την ανάκαμψη των σχέσεων, τον Ιούλιο του 1944, αυτές άρχισαν να φθίνουν ξανά. Τον Ιούλιο, οι Γερμανοί απέκτησαν την εντύπωση πως ο Ζέρβας ήταν αιχμάλωτος των Βρετανών, κάτι που δεν ίσχυε. Ο Λερ, από κοινού με το Λαντς, αποφάσισε, στις 10 Ιουλίου, να απαγάγει το Ζέρβα, καθώς υπολόγιζε πως όταν οι Σύμμαχοι αποβιβάζονταν στην Ελλάδα, αυτός, εφόσον θα ήταν στα χέρια των Γερμανών, δε θα είχε άλλη επιλογή από τη συνεργασία. Για την Επιχείρηση «Ζέρβας», όπως ονομάστηκε η σχεδιασμένη ενέργεια, συγκεντρώθηκε δύναμη ανδρών της Abwehr (Αντικατασκοπείας) και της Geheime Feldpolizei (GFP, Μυστική Στρατιωτική Αστυνομία). Η επιχείρηση όμως ακυρώθηκε, καθώς σύντομα οι Γερμανοί ειδοποιήθηκαν πως ο Ζέρβας είχε «αφεθεί ελεύθερος» (sic) και πως τασσόταν πλέον με το μέρος των Άγγλων.Εν τω μεταξύ, οι αντάρτες του ΕΔΕΣ είχαν αποσπάσει μία λωρίδα ακτής κοντά στην Πάργα, έτσι ώστε να προετοιμάσουν το έδαφος για τη συμμαχική απόβαση. Ο Λερ είχε πλέον χάσει την υπομονή του με την αμφιταλαντευόμενη στάση του Ζέρβα και έδωσε άδεια στο Λαντς να επιτεθεί εκεί με ισχυρά τμήματα της 4ης Αστυνομικής Μεραρχίας Πάντσερ SS, μόλις τα αποδέσμευε ο Βάιχς. Αυτό που έσωσε το Ζέρβα από την εξολόθρευση ήταν η αιματηρή επίθεση του ΕΛΑΣ στη Μάχη της Αμφιλοχίας (13 Ιουλίου). Ακόμα κι έτσι, μία εβδομάδα αργότερα, ο Ζέρβας ισχυρίστηκε πως οι επιθέσεις του ΕΔΕΣ στους Γερμανούς γίνονταν χωρίς την άδειά του και υποσχέθηκε να θέσει την κατάσταση υπό έλεγχο. Οι Γερμανοί ανέκτησαν έτσι προσωρινά την αισιοδοξία τους. Τελικώς οι μάχες συνεχίστηκαν με κυριότερη τη Μάχη της Μενίνας υπό τον Αντισυνταγματάρχη Βασίλειο Καμάρα. Ακόμη μία μαρτυρία για τις επαφές ΕΔΕΣ - Γερμανών αναφέρει ο Ρόναλντ Χάμπε, υπασπιστής του Χέλμουτ Φέλμυ στην Αθήνα. Το Γερμανικό στρατό ενδιέφερε η διατήρηση μιας ισορροπίας ανάμεσα στις κομμουνιστικές και εθνικιστικές αντάρτικες δυνάμεις. Το Ζέρβα τον ενδιέφερε να προστατευτεί από τις επιθέσεις του ΕΛΑΣ στην Ήπειρο. Έτσι, από το τέλος του φθινοπώρου του 1943 έως και το καλοκαίρι του 1944, συνήφθηκε συμφωνία μη επίθεσης μεταξύ του Γερμανικού Στρατού και του ΕΔΕΣ. Η συμφωνία σύμφωνα με το Χάμπε, επικυρώθηκε από το Β' Σώμα Στρατού Θεσσαλονίκης και έναν εκπρόσωπο του ΕΔΕΣ.Πρόσφατα, ο ιστορικός Βαγγέλης Τζούκας, που ασχολείται με την κοινωνιολογική υπόσταση του ΕΔΕΣ, ανέφερε, σε συνέντευξη στις 17/11/2013 στην εφημερίδα «Η Καθημερινή», ότι υπό το βάρος της επίθεσης του ΕΛΑΣ, ο Ζέρβας προχώρησε σε κάποιο είδος ανακωχής με τους Γερμανούς. Ωστόσο, το βιβλίο του Μάγερ έχει πολλά πραγματολογικά λάθη. Υπήρξε δε και βρετανική οδηγία προς τον ΕΔΕΣ για αποχή από τον αντιστασιακό αγώνα, την οποία χρησιμοποίησε ο Ζέρβας. Σε άλλη συνέντευξη, στην εφημερίδα «Το Βήμα», αναφέρει Πράγματι ο ίδιος προχώρησε σε ανακωχή με τον γερμανικό παράγοντα για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, το οποίο όμως είναι κατά βάση δύσκολο να οριοθετηθεί. Αυτό, κατά τη γνώμη μου, δεν αναιρεί απόλυτα την εικόνα του ΕΔΕΣ ως αντιστασιακής οργάνωσης. Οι εδεσίτες αντάρτες, πράγμα πασίγνωστο, συγκρούστηκαν με τους Γερμανούς, και μάλιστα σε μια από τις μεγαλύτερες μάχες, όπως αυτή της Μενίνας τον Αύγουστο του 1944, είχαμε πολλούς νεκρούς από πλευράς τους. Ορισμένοι παλαίμαχοι της οργάνωσης έχουν ρητώς αμφισβητήσει τα γεγονότα και έχουν αναφέρει ότι ο ΕΔΕΣ διεξήγαγε διμέτωπο αγώνα εναντίον του ΕΛΑΣ και των Γερμανών. Παράλληλα, ορισμένοι παλαίμαχοι του ΕΔΕΣ χαρακτήρισαν τους ιστορικούς που ασχολήθηκαν με το θέμα ως διαβολείς του στρατηγού Ζέρβα, ενώ, το 2004, χαρακτηρίστηκε ως συκοφάντης ο Χέρμαν Φρανκ Μάγερ. Μηνύθηκαν ιστορικοί και το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και ζητήθηκε η απόσυρση διδακτορικής έρευνας περί τον ΕΔΕΣ (Αθανάσιος Φλιτούρης, το αντάρτικο του ΕΔΕΣ στην Ήπειρο. Στόχοι, δράση και αποτελέσματα). Ο βουλευτής Ιωαννίνων της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνιος Φούσσας, έκανε ερώτηση στην Ελληνική Βουλή ζητώντας την απόσυρση του συγκεκριμένου διδακτορικού.Σύμφωνα με το Χάιντς Ρίχτερ, από τις 18 Οκτωβρίου 1943 έως τις 5 Νοεμβρίου 1943 ο ΕΔΕΣ ήταν αναγκασμένος να κάνει διμέτωπο αγώνα σε όλη την περιοχή των Τζουμέρκων ενάντια σε Γερμανούς και ΕΛΑΣ. Σύμφωνα με παλαίμαχους εδεσίτες, τον Οκτώβριο 1943 έως τον Αύγουστο 1944, διάστημα κατά το οποίο κατηγορείται για συνεργασία με τις κατοχικές δυνάμεις, ο ΕΔΕΣ ενεπλάκη πολλές φορές σε μάχες με τις δυνάμεις κατοχής όπως: στη μάχη της Νεράϊδας Τρικάλων (Οκτώβριος 1943), στη συμπλοκή με Ιταλικές δυνάμεις (8 Νοεμβρίου 1943), στη μάχη στη Σελιανή Παραμυθιάς με Γερμανούς και Τσάμηδες (15 Δεκεμβρίου 1943), στη μάχη εναντίον των Γερμανών στο Θεσπρωτικό (30 Μαρτίου 1944), στη μάχη στο Νικολίτσι Πρέβεζας, όρος Μπαλτανέζι (24 Μαϊου 1944), στην απελευθέρωση της Πάργας και της Παραμυθιάς στη Θεσπρωτία (Ιούνιος 1944), στη μάχη στο Κεφαλόβρυσο Παραμυθιάς με Γερμανούς και Τσάμηδες (30 Ιουνίου 1944), στη μάχη της Μενίνας (Αύγουστος 1944).Συγκεκριμένα, η παύση επιθέσεων κατά των Γερμανικών δυνάμεων κατοχής επί τριμήνου χαρακτηρίζεται ως ουδετερότητα και όχι ως συνεργασία από τα ίδια τα Γερμανικά αρχεία. Η ουδετερότητα αυτή μάλιστα, επήλθε λόγω των συνεχών επιθέσεων του ΕΛΑΣ ενάντια στον ΕΔΕΣ και της Βρετανικής οδηγίας μη επίθεσης κατά των κατοχικών αρχών.Σύμφωνα με έναν εδεσίτη, παρόλο που ο Ζέρβας κατηγορείται για συμφωνία με τους Γερμανούς, για μεγάλο διάστημα του 1944, κάτι τέτοιο δε στοιχειοθετείται, αφού ουδέποτε βρέθηκε κάποιο σύμφωνο συνεργασίας μεταξύ του ΕΔΕΣ και των Γερμανών. Στην ίδια γραμμή κινείται και ο ιστορικός Σόλων Γρηγοριάδης, ο οποίος θεωρεί ότι οι κατηγορίες κατά του ΕΔΕΣ, για συνεργασία με τους Γερμανούς, έρχονται σε σύγκρουση με την πραγματική γερμανική πολιτική στην Ελλάδα, αφού οι γερμανικές επιθέσεις στράφηκαν με την ίδια βιαιότητα κατά των δυνάμεων του Ζέρβα, στο διάστημα αυτό, και ότι πολλά έγγραφα κατασκευάστηκαν από τις κατοχικές δυνάμεις υπό το πρίσμα του ψυχολογικού πολέμου, με σκοπό να προκαλέσουν εμφύλιο πόλεμο ΕΛΑΣ — ΕΔΕΣ. Παρόμοιες αναφορές για τις κατηγορίες κατά του ΕΔΕΣ έχει προβάλει ο κατεξοχήν ιστορικός της οργάνωσης και αγωνιστής του, Κωνσταντίνος Ιωάννου, κατηγορώντας πολλούς από τους σύγχρονους ιστορικούς για στοιχεία που παραποιήθηκαν ή και αποκρύφτηκαν με σκοπό τη δημιουργία εντυπώσεων στο ελληνικό κοινό. Από το καλοκαίρι του 1943, στις τάξεις του ΕΔΕΣ Αθηνών υπάρχουν δύο πτέρυγες που αντιμάχεται η μια την άλλη. Η μια ομάδα, υπό τον Ιωάννη Ματσούκα, είχε λάβει πλήρη εξουσιοδότηση από το Ζέρβα, τον Ιούνη του 1943, με προσανατολισμό την αντιστασιακή δράση, ενώ η άλλη, υπό το δικηγόρο Ηλία Σταματόπουλο και τους συνταγματάρχες Απόστολο Παπαγεωργίου και Χαράλαμπο Παπαθανασόπουλο, δρα εναντίον της ενώ στοχεύει στην καταπολέμηση κάθε αντιστασιακής δράσης. Έχει στόχο τη διάλυση των αντάρτικων ομάδων στο βουνό, την εναντίωση στο ΕΑΜ και στη μοναρχία, ενώ παράλληλα είχε χρηματική υποστήριξη από τους Γερμανούς από τουλάχιστον τα τέλη του 1943 καθώς και άμεσες σχέσεις με την Κατοχική κυβέρνηση. Αποτέλεσμα αυτών των συγκρούσεων και αλληλοκαταγγελιών είναι να μην γίνεται διάκριση μεταξύ των δύο παρατάξεων και να επικρατεί σύγχυση. Μετά από αλλεπάλληλες αποτυχημένες προσπάθειες γεφύρωσης του πολιτικού χάσματος μεταξύ τους, στις 21 Σεπτεμβρίου 1943, αποφασίζεται από τον αντιστασιακό ΕΔΕΣ να γίνει καταγγελία του προδοτικού ενώ παράλληλα ο αντιστασιακός ΕΔΕΣ στοχοποιείται και κυκλοφορούν λίστες προγραφών εναντίον των υποστηρικτών του. Παράλληλα, ο Ζέρβας αλληλογραφεί και με τις δυο πτέρυγες, κάτι το οποίο διαρρέει εντέχνως και περιπλέκει την κατάσταση. Γίνεται απόπειρα δολοφονίας εναντίον του Ελευθέριου Δέπου, που αντικατέστησε Γερμανόφιλο ΕΔΕΣίτη ως γραμματέας της Επιτροπής Αθηνών του ΕΔΕΣ, ενώ, στις 4 Νοέμβρη, εκτελέστηκε ο Δημήτριος Γιαννακόπουλος. Στον ομοϊδεάτη του Γιαννακόπουλου, ανθυπολογαχό Μανώλη Λίτινα, γίνεται απόπειρα δολοφονίας, η οποία αποτυγχάνει - θα εκτελεστεί αργότερα - και φυλακίζονται οι Ηρακλής Πετιμεζάς - κατόπιν προδοσίας στελέχους του προδοτικού ΕΔΕΣ - , Ιωάννης Ματσούκας. Ενώ μέλη του προδοτικού ΕΔΕΣ Αθηνών, όπως ο Ιωάννης Βουλπιώτης, προσφέρουν στις Κατοχικές αρχές ένοπλους συνδέσμους του ΕΔΕΣ, ο Παπαθανασόπουλος θα αναλάβει το τάγμα ασφαλείας στην Εύβοια, ενώ η διοίκηση της Στρατιάς Ε' επαινεί την καλή συνεργασία της ηγεσίας του ΕΔΕΣ Αθηνών με τις γερμανικές Αρχές. Τέλη Ιανουαρίου του 1944, ο Ζέρβας αποκήρυξε τον ΕΔΕΣ Αθηνών μετά από παρότρυνση των Βρετανών, ενώ ο αγωνιστικός ΕΔΕΣ Αθηνών από τα τέλη του 1943 περνά σε αφάνεια. Κατά άλλη άποψη, η συντριπτική πλειοψηφία του ΕΔΕΣ Αθηνών θα ταχθεί υπέρ της συνέχισης του αντάρτικου αγώνα στο βουνό εναντίον των Γερμανών κατακτητών παραμένοντας πιστοί στο Ζέρβα. Στις 22/9/1944, η Ο.Π.Λ.Α θα εκτελέσει με κινηματογραφικό τρόπο τον αρχηγό του ΕΔΕΣ Πειραιά, γιατρό Ιωσήφ Βαρδινογιάννη, ο οποίος συνεργαζόταν με την Ειδική Ασφάλεια και τους Γερμανούς. Στις 4 Νοεμβρίου 1943, ο συνταγματάρχης Χαράλαμπος Παπαθανασόπουλος, ως εκπρόσωπος του προδοτικού ΕΔΕΣ, παρευρίσκεται σε συσκέψεις του συντηρητικού και ακροδεξιού χώρου υπό το Νεοζηλανδό αξιωματικό Ντον Στοτ, εναντίον του ΕΑΜ. Εκεί υπογράφτηκε σύμφωνο συνεργασίας μεταξύ των οργανώσεων. Εν τέλει, ο αξιωματικός Ντοτ Στοτ άρχισε συνομιλίες με τους Γερμανούς για να δημιουργηθεί Αγγλογερμανική συμμαχία, με αποτέλεσμα την ανάκλησή του. Η Υπόθεση Ντοτ Στοτ θεωρείται από τις πρώτες απόπειρες κατά της αντιχιτλερικής συμμαχίας. Ήδη από το 1940, οι Τσάμηδες είχαν συνεργαστεί με τους Ιταλούς εισβολείς, ενώ σταδιακά συνεργάστηκαν πλήρως με τους Γερμανούς και προσπάθησαν να διαμορφώσουν κρατική οντότητα. Στο τέλος της Κατοχής, ο ΕΔΕΣ τους εκδίωξε και από ορισμένους ιστορικούς, κυρίως από την Αλβανία, αναφέρεται ότι έγινε εθνοκάθαρση. Με την αποχώρηση των Γερμανικών στρατευμάτων ξέσπασαν εμφύλιες συγκρούσεις, όπως στην Πρέβεζα, ενώ λίγο μετά υπογράφτηκε και από τον ΕΔΕΣ η συμφωνία της Καζέρτας. Την περίοδο των Δεκεμβριανών, τμήματα του ΕΔΕΣ δέχονται επίθεση από το Γενικό στρατηγείο του ΕΛΑΣ υπό τους Σαράφη και Βελουχιώτη και υπό το φόβο της διάλυσής τους υποχωρούν με Βρετανικά πλοία στην Κέρκυρα. Ο Ζέρβας απέδωσε τις αιτίες της ήττας στο ότι ο στρατός του ήταν κατώτερος από τον ΕΛΑΣ να πολεμάει εναντίον άλλων Ελλήνων. Ανατ. Θεσσαλίας Ανατ. Στερεάς Ελλάδος Αττικής και Βοιωτίας Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας Δυτ. Θεσσαλίας Δυτ. Στερεάς Ελλάδος Ευρυτανίας Ζακύνθου Ηπείρου Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας Κέρκυρας Κεφαληνίας Λευκάδος Τζουμέρκων Τριχωνίδας Ξηροβουνίου ΞηρομέρουΤα συγκεκριμένα αρχηγεία έχουν υποστεί ανακατατάξεις κατά την περίοδο της κατοχής με συνεχόμενες αλλαγές. Μία από τις μεγαλύτερες οργανώσεις, με πλούσια δράση, είναι η νεολαία του ΕΔΕΣ, η Εθνική Δημοκρατική Ένωση Ελληνοπαίδων (ΕΔΕΕ). Ο πολιτικός στόχος της οργάνωσης, όπως αναφέρεται στο καταστατικό της, είναι: Να συνενώση και γαλουχίση τους Ελληνόπαιδας και Ελληνίδας σύμφωνα με τα Εθνικά και Δημοκρατικά ιδεώδη και να τους οδηγήση εις τα μεγάλα πεπρωμένα της φυλής διά την δημιουργίαν της Μεγάλης Ελλάδος και να συμβάλλη με κάθε δυνατόν τρόπον εις τον Κοινόν Συμμαχικόν αγώνα.... Η ΕΔΕΕ είναι η οργάνωση με την πλουσιότερη εκδοτική δραστηριότητα στο χώρο της καθώς το κεντρικό της όργανο, η Μεγάλη Ελλάς, κυκλοφόρησε 100 σχεδόν φύλλα και είναι ένα από τα μακροβιότερα έντυπα της περιόδου αυτής. Όταν, το Σεπτέμβριο του 1943, ο ΕΔΕΣ της Αθήνας (ένα μέρος του) διασπάστηκε από τον υπόλοιπο ΕΔΕΣ, η διάσπαση μεταφέρθηκε και στη νεολαία του. Έτσι, το τμήμα της ΕΔΕΕ που τάχθηκε με τον προδοτικό (όχι τον αγωνιστικό) "ΕΔΕΣ Αθηνών", τη μερίδα δηλαδή που συνεργάστηκε με την κατοχική κυβέρνηση και τα Τάγματα Ασφαλείας, εξέδωσε δικό του έντυπο, με τίτλο Δημοκρατική Φλόγα, στο οποίο αποκήρυσσαν το επίσημο έντυπο του ΕΔΕΣ, τη Δημοκρατική Σημαία. Στα αντάρτικα τραγούδια του ΕΔΕΣ επιχειρείται η σύνδεση μεταξύ των ανταρτών και της Αρχαίας Ελλάδας, η οποία κατά τον διδάκτωρ φιλολογίας Θανάση Κούγκουλο «αποτελεί σημείο αναφοράς της καθεστηκυίας τάξης,άρα με τον τρόπο αυτό δηλώνεται πίστη στα αστικά ιδεώδη και άρνηση ανατροπής της πολιτικής κατάστασης»: "Δημήτριος Σούντζος - Δύναμις Ελληνική"Ξύπνα αίμα της Ελλάδας, των σοφών και των ηρώων, με το πνεύμα της παλλάδος, και της Σπάρτης την ορμή, γι΄αναστηθεί και πάλι, και να αστράψει πιο μεγάλη, μες τον κόσμο η δύναμης μας, δύναμις Ελληνική. "Τα ντουφέκια μας βροντούν"Ζει ο «Λάμπρος ο Κατσώνης», ζει κι ο «Παπανικολής», που εστόλισαν με δάφνες τα νερά της Αφρικής. Ζήτω ο «Αβέρωφ», ζήτω ο Στόλος, ζήτω ο Εθνικός Στρατός Ζήτω η Μεγάλη Ελλάδα, ζήτω ο Ζέρβας αρχηγός. Φλάισερ, Χάγκεν (2009) [1995]. Στέμμα και σβάστικα, η Ελλάδα της Κατοχής και της Αντίστασης, 1941-1944. Το ΒΗΜΑ βιβλιοθήκη, Ο ελληνικός εικοστός αιώνας βήμα προς βήμα (09). τ.Βʹ. Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη. ISBN 978-960-469-680-2.	Ο Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος (ΕΔΕΣ), ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη και η μεγαλύτερη μη αριστερή ελληνική αντιστασιακή οργάνωση κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Ιδρύθηκε από τον Ναπολέοντα Ζέρβα, τον Λεωνίδα Σπαή και τον Ηλία Σταματόπουλο στις 9 Σεπτεμβρίου του 1941 με προσανατολισμό αντιμοναρχικό, αλλά όχι αντιστασιακό. Μετά από έντονη βρετανική πίεση, ανέπτυξε αντιστασιακή δράση από το 1942 κυρίως στην Ήπειρο. Ο Ζέρβας τέθηκε επικεφαλής αντάρτικων δυνάμεων που ανέπτυξαν τη δράση τους στη δυτική Ελλάδα και συμμετείχε στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου. Αντάρτικες ομάδες του ΕΔΕΣ εδραίωσαν την κυριαρχία τους στην Ήπειρο. Ο ΕΔΕΣ αποτέλεσε πόλο έλξης φιλελεύθερων, αστών δημοκρατών και αρκετών σοσιαλιστών, εκπροσωπώντας σε γενικές γραμμές τις αντικομμουνιστικές αλλά αντιστασιακές αστικές τάξεις. Το 1943 μετονομάστηκε η οργάνωση σε Εθνικές Ομάδες Ελλήνων Ανταρτών (ΕΟΕΑ). Το φθινόπωρο του 1943 ο ΕΔΕΣ ήρθε σε σύγκρουση με τον ΕΛΑΣ. Ο Ζέρβας συνήψε συμφωνία μη επίθεσης με την 22η γερμανική Μεραρχία που διήρκεσε ως το 1944. Το Φεβρουάριο του 1944 έπαυσε η σύγκρουση με τον ΕΛΑΣ και ο ΕΔΕΣ συνέχισε την αντιστασιακή του δράση.Κατά την απελευθέρωση ο ΕΔΕΣ εκδίωξε από την Ήπειρο στην Αλβανία τους Τσάμηδες, Αλβανούς συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων με αυτονομιστική δράση. Κατά τα Δεκεμβριανά ήρθε σε σύγκρουση με τον ΕΛΑΣ, που εκδίωξε τις μονάδες του στην Κέρκυρα. Στις 15 Φεβρουαρίου 1945, με απόφαση του Ζέρβα, ο ΕΔΕΣ διαλύθηκε.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE%A3%CF%8D%CE%BD%CE%B4%CE%B5%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82_%CE%9F%CE%BC%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CF%89%CE%BD_%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%81%CF%84%CF%8E%CE%BD
Η Μαύρη Ντάλια	Η Ελίζαμπεθ Σορτ γεννήθηκε στο Χάιντ Παρκ, στη Βοστώνη και ήταν η τρίτη από τις 5 κόρες των Κλέο και Φοίβη Μέι (Σώγιερ) Σορτ. Μεγάλωσε στο Μέντφορντ στη Μασαχουσέτη, ένα προάστιο της Βοστώνης. Ο πατέρας της έχτιζε μίνι γήπεδα γκολφ μέχρι το κραχ του 1929, όπου έχασε και τα περισσότερά του χρήματα. Μία μέρα το 1930, πάρκαρε το αυτοκίνητο του σε μία γέφυρα κι έπειτα εξαφανίστηκε. Πολλοί θεώρησαν ότι αυτοκτόνησε πηδώντας από την γέφυρα την μέρα εκείνη. Η γυναίκα του, Φοίβη Μέι Σορτ, μετακόμισε την οικογένεια της σε ένα μικρό διαμέρισμα στο Μέντφορντ και έπιασε δουλειά ως βιβλιοθηκάριος για να μπορεί να την στηρίξει. Μετά από καιρό, έλαβε ένα απολογητικό γράμμα από τον σύζυγο της, από το οποίο έμαθε ότι είναι ζωντανός και μένει στην Καλιφόρνια.Επειδή η Ελίζαμπεθ υπέφερε από άσθμα και βρογχίτιδα, η μητέρα της την έστειλε σε ηλικία 16 ετών να περάσει τον χειμώνα στο Μαϊάμι. Για τα επόμενα τρία χρόνια, έμενε στη Φλόριντα τους κρύους μήνες και τον υπόλοιπο χρόνο επέστρεφε στο Μέντφορντ. Στα 19 της ταξίδεψε στο Βαϊέχο της Καλιφόρνια για να μείνει με τον πατέρα της, τον οποίο είχε δει τελευταία φορά όταν ήταν 6 χρονών. Ο πατέρας της δούλευε στην επισκευαστική πλοίων του Mαρε Αίλαντ στο λιμάνι του Σαν Φρανσίσκο. Στις αρχές του 1943, η Σορτ και ο πατέρας της μετακόμισαν στο Λος Άντζελες. Τον εγκατέλειψε έπειτα από έναν καυγά και ξεκίνησε να εργάζεται σε ένα ταχυδρομείο στο Καμπ Κουκ κοντά στο Λόμποκ της Καλιφόρνια. Πολύ σύντομα μετακόμισε στην Σάντα Μπάρμπαρα. Εκεί, την συνέλαβαν στις 23 Σεπτεμβρίου του 1943 λόγω κατανάλωσης αλκοόλ κάτω από το επιτρεπόμενο όριο ηλικίας. Οι αρχές την έστειλαν πίσω στο Μέντφορντ, όμως εκείνη επέστρεψε στη Φλόριντα, κάνοντας μόνο αραιές επισκέψεις στη Μασαχουσέτη.Όσο βρισκόταν στην Φλόριντα γνώρισε τον Ταγματάρχη Μάθιου Μάικλ Γκόρντον Τζούνιορ, έναν παρασημοφορημένο αξιωματικό στις Αμερικάνικες Εναέριες Δυνάμεις. Η Ελίζαμπεθ είχε πει σε φίλους ότι ο ταγματάρχης της είχε γράψει όσο ανάρρωνε από πτώση του αεροπλάνου του στην Ινδία και της είχε ζητήσει να τον παντρευτεί. Εκείνη δέχτηκε την πρότασή του, αλλά δεν πρόλαβε ποτέ να τον παντρευτεί, καθώς ο Γκόρντον πέθανε σε μία δεύτερη πτώση αεροπλάνου στις 10 Αυγούστου του 1945. Η Σορτ επέστρεψε στο Λος Άντζελες τον Ιούλιο του 1946 για να επισκεφτεί τον Υπολοχαγό Τζόσεφ Γκόρντον Φικλίνγκ, τον οποίο ήξερε από την Φλόριντα. Η Ελίζαμπεθ πέρασε τους τελευταίους έξι μήνες της ζωής της κυρίως εκεί. Εργαζόταν ως σερβιτόρα και νοίκιασε ένα δωμάτιο πίσω από το νυχτερινό κλαμπ Florentine Gardens στη λεωφόρο του Χόλυγουντ. Εκείνη την εποχή μαρτυρίες την περιέγραφαν ως «υποψήφια» ηθοποιός καθώς φιλοδοξούσε να γίνει σταρ του κινηματογράφου. Στις 9 Ιανουαρίου του 1947, η Σορτ επέστρεψε στο σπίτι της στο Λος Άντζελες μετά από ένα σύντομο ταξίδι στο Σαν Ντιέγκο με τον Ρόμπερτ "Ρεντ" Μάνλεϊ, έναν 25χρονο παντρεμένο πωλητή με τον οποίο έβγαινε ραντεβού. Ο Μάνλεϊ δήλωσε ότι άφησε την Ελίζαμπεθ στο ξενοδοχείο Μπιλτμορ στο κέντρο του Λος Άντζελες, και ότι εκείνο το απόγευμα η κοπέλα επρόκειτο να συναντήσει την αδερφή της, η οποία είχε έρθει από την Βοστώνη. Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, το προσωπικό του ξενοδοχείου την είχε δει εκείνο το απόγευμα να χρησιμοποιεί το τηλέφωνο του λόμπι, ενώ λίγο αργότερα κάποιοι θαμώνες του μπαρ Cocktail Lounge Crown Grill στη οδό South Olive Νο 754, την είδα να περπατά περίπου 600 μέτρα μακριά από το Μπιλτμορ. Το πρωί της 15ης Ιανουαρίου του 1947 το γυμνό σώμα της Ελίζαμπεθ Σορτ βρέθηκε κομμένο στα δύο σε μία αλάνα στα δυτικά της Λεωφόρου Σαούθ Νόρτον, ενδιάμεσα των οδών Κολοσέουμ και 39η Γουέστ στο Λέιμερτ Παρκ του Λος Άντζελες. Μία κάτοικος της περιοχής, η Μπέτσι Μπερσίνγκερ, ανακάλυψε το πτώμα περίπου στις 10:00 π.μ., καθώς περπατούσε με την τρίχρονη κόρη της. Στην αρχή νόμιζε ότι ήταν κάποια πεταμένη κούκλα βιτρίνας. Όταν όμως κατάλαβε ότι πρόκειται για πτώμα έσπευσε σε ένα κοντινό σπίτι και τηλεφώνησε στην αστυνομία.Το σοβαρά ακρωτηριασμένο σώμα της Σορτ ήταν κομμένο στην μέση της, με τα πόδια και την μέση να είναι το ένα μέρος και αντίστοιχα από το κεφάλι μέχρι το στομάχι το υπόλοιπο μέρος. Το αίμα της είχε στραγγιστεί πλήρως και το σώμα της είχε πλυθεί από τον δολοφόνο. Το πρόσωπο της ήταν κομμένο από τις άκρες των χειλιών της μέχρι τα αφτιά της, δημιουργώντας το εφέ που ονομάζεται "Χαμόγελο της Γλασκόβης" (Glasgow smile). Είχε διάφορα κοψίματα στον μηρό και το στήθος της και κάποια κομμάτια από το δέρμα της είχαν αφαιρεθεί. Επιπλέον, τα εντόσθια της είχαν τοποθετεί με μεγάλη προσοχή κάτω από τα οπίσθια της. Οι ιατροδικαστές που εξέτασαν το πτώμα διαπίστωσαν ότι η άτυχη κοπέλα ήταν νεκρή για περίπου δέκα ώρες πριν από την ανακάλυψη του πτώματος της, και κατά συνέπεια ο χρόνος του θανάτου της έλαβε χώρα είτε κάποια στιγμή το απόγευμα της 14ης Ιανουαρίου, είτε τις πρώτες πρωινές ώρες της 15ης Ιανουαρίου του 1947. Μια αυτοψία του σώματος της Σορτ πραγματοποιήθηκε στις 16 Ιανουαρίου του 1947, από τον Φρέντερικ Νιούμπαρ, τον ιατροδικαστή της κομητείας του Λος Άντζελες. Η έκθεση του ανέφερε ότι το θύμα είχε ύψος 1,65 μέτρα, ζύγιζε 52 κιλά, είχε γαλάζια μάτια, καστανά μαλλιά και άσχημα χαλασμένα δόντια. Στους αστραγάλους, τους καρπούς και τον λαιμό της υπήρχαν σημάδια περίδεσης και μια «ακανόνιστη ρήξη με επιφανειακή απώλεια ιστού» στο δεξί της στήθος, στο δεξί αντιβράχιο, τον αριστερό άνω βραχίονα και την κάτω αριστερή πλευρά του θώρακα. Το σώμα είχε κοπεί τελείως στη μέση με μια τεχνική που διδάχτηκε τη δεκαετία του 1930 που ονομαζόταν ημισωματεκτομή. Το κάτω μισό του σώματος της είχε αφαιρεθεί με τομή της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης μεταξύ του δεύτερου και του τρίτου οσφυϊκού σπονδύλου, αποκόπτοντας έτσι το έντερο στο δωδεκαδάκτυλο. Σύμφωνα με τον ιατροδικαστη μια «πολύ μικρή» εκχύμωσης (μώλωπες) υπήρχε κατά μήκος της γραμμής της τομής, υποδηλώνοντας ότι είχε πραγματοποιηθεί μετά τον θάνατο της. Ένα άλλο «κενό ρήξη» μήκους 4+1⁄4 ίντσες (110 mm) βρισκόταν κατά μήκος του ομφαλού μέχρι την υπερηβική περιοχή. Επίσης, οι ρωγμές σε κάθε πλευρά του προσώπου, που εκτείνονταν από τις γωνίες των χειλιών, μετρήθηκαν σε τρεις ίντσες (75 mm) στη δεξιά πλευρά του προσώπου και 2+1⁄2 ίντσες (65 mm) στην αριστερή. Το κρανίο δεν είχε κάταγμα, αλλά σημειώθηκαν μώλωπες στη δεξιά πλευρά του τριχωτού της κεφαλής της. Η αιτία θανάτου προσδιορίστηκε ότι ήταν η αιμορραγία από τα τραύματα στο πρόσωπο της και το σοκ από χτυπήματα στο κεφάλι και το πρόσωπο. Επιπλέον ο πρωκτικός πόρος της κοπέλας ήταν διασταλμένος κατά 1+3⁄4 ίντσες (45 mm), υποδηλώνοντας ότι μπορεί να είχε βιαστεί παρά φύσιν. Ελήφθησαν δείγματα για την πιθανή παρουσία σπέρματος στην περιοχή, αλλά τα αποτελέσματα ήταν αρνητικά. Το θύμα αναγνωρίστηκε μετά την αποστολή των δακτυλικών της αποτυπωμάτων στο Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών, όπου σύντομα ανακάλυψαν ότι υπήρχαν στο αρχείο τους μετά από τη σύλληψη της Ελίζαμπεθ το 1943. Μετά από την ταυτοποίηση, ρεπόρτερς από την εφημερίδα Los Angeles Examiner επικοινώνησαν με την μητέρα της, Φοίβη Σορτ, και της είπαν ότι η κόρη της είχε κερδίσει έναν διαγωνισμό ομορφιάς. Αφού πήραν όσες περισσότερες προσωπικές πληροφορίες μπορούσαν, στο τέλος του τηλεφωνήματος ενημέρωσαν την Φοίβη ότι η κόρη της είχε δολοφονηθεί. Η εφημερίδα προσφέρθηκε να πληρώσει αεροπορικά εισιτήρια και διαμονή στην μητέρα της εάν ταξίδευε στο Λος Άντζελες για να βοηθήσει στις έρευνες της αστυνομίας. Η εφημερίδα βέβαια είχε απώτερο σκοπό, καθώς κράτησε την Φοίβη μακριά και από την αστυνομία και από τους άλλους ρεπόρτερς για να μην χάσει την αποκλειστικότητα. Οι εφημερίδες του Γουίλιαμ Ράντολφ Χερστ, η Los Angeles Herald-Express και η Los Angeles Examiner, έδωσαν μια πιο έντονη πλευρά στην υπόθεση για τα μίντια. Περιέγραψαν το ντύσιμο που φορούσε η Ελίζαμπεθ την τελευταία φορά που εθεάθη ζωντανή ως « μια στενή μαύρη φούστα και μια διάφανη μαύρη μπλούζα». Της έδωσαν το ψευδώνυμο «Μαύρη Ντάλια» και την περιέγραψαν ως ένα περιπετειώδες άτομο που προσπαθούσε να πετύχει στο Χόλυγουντ. Στις 23 Ιανουαρίου του 1947, κάποιος που ισχυριζόταν ότι ήταν ο δολοφόνος τηλεφώνησε στον συντάκτη της εφημερίδας Los Angeles Examiner, προσφέροντας να του στείλει προσωπικά αντικείμενα του θύματος, καθώς πίστευε ότι λιγόστευαν τα νέα για τη δολοφονία στις εφημερίδες. Την επόμενη μέρα, ένα πακέτο έφτασε στα γραφεία της εφημερίδας το οποίο περιείχε το πιστοποιητικό γέννησης του θύματος, επαγγελματικές κάρτες, φωτογραφίες, ονόματα γραμμένα σε κομμάτια από χαρτί και ένα βιβλίο διευθύνσεων με το όνομα Μαρκ Χάνσεν ανάγλυφο στο εξώφυλλο. Το πακέτο είχε καθαριστεί προσεκτικά με βενζίνη, παρόμοια με το σώμα της Ελίζαμπεθ, κάτι που οδήγησε την αστυνομία να υποψιαστεί ότι είχε σταλεί απευθείας από τον δολοφόνο της. Ωστόσο ο Χάνσεν, ένας πλούσιος τοπικός ιδιοκτήτης νυχτερινού κέντρου και θεάτρου, ήταν γνωστός της Σορτ στου οποίου το σπίτι είναι μείνει με φίλους, έγινε αμέσως ύποπτος. Eν τω μεταξύ στις 25 Ιανουαρίου, αναφέρθηκε ότι κάποιος είδε την τσάντα και ένα παπούτσι της Σορτ πάνω σε έναν κάδο σκουπιδιών σε ένα στενό κοντά στην λεωφόρο Norton, όπου και όντως βρέθηκαν. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, ο Χάνσεν επιβεβαίωσε ότι η τσάντα και το παπούτσι άνηκαν πράγματι στην Ελίζαμπεθ. Επιπλέον η θέση του επιβαρύνθηκε περισσότερο, όταν η Αν Τοθ, φίλη και συγκάτοικος του θύματος, ανέφερε στους ερευνητές ότι η Σορτ είχε πρόσφατα απορρίψει τις σεξουαλικές προτάσεις του Χάνσεν και πίστευε ότι αυτό ήταν το πιθανό κίνητρο για να τη σκοτώσει. Εντούτοις ο Μαρκ απαλλάχθηκε σύντομα από την λίστα των υπόπτων καθώς τα στοιχεία δεν ήταν επαρκή για να τον ενοχοποιήσουν. Εκτός από τον Χάνσεν, το Αστυνομικό Τμήμα του Λος Άντζελες πήρε κατάθεση από περισσότερους από 150 άνδρες τις επόμενες εβδομάδες, τους οποίους πίστευαν ότι ήταν πιθανοί ύποπτοι. Δυο από αυτούς ήταν ο Τζωρτζ Χόντελ και ο Ρόμπερτ "Ρεντ" Μάνλεϊ, oι οποίοι ήταν από τους τελευταίους ανθρώπους που είδαν την Σορτ ζωντανή. Και οι δυο ανακρίθηκαν αλλά απαλλάχθηκε από τις υποψίες. Η αστυνομία πήρε επίσης καταθέσεις από πολλά άτομα που βρέθηκαν στο βιβλίο διευθύνσεων του Χάνσεν, συμπεριλαμβανομένου του Μάρτιν Λιούις, ο οποίος ήταν γνωστός του θύματος. Ο Λιούις ήταν σε θέση να παράσχει άλλοθι για την ημερομηνία της δολοφονίας, καθώς βρισκόταν στο Πόρτλαντ του Όρεγκον, επισκεπτόμενος τον ετοιμοθάνατο πεθερό του. Εκείνες τις ημέρες, ένας ή και περισσότεροι άνθρωποι έγραψαν γράμματα στην εφημερίδα και τα υπέγραφαν ως «Ο Εκδικητής της Μαύρης Ντάλιας». Στις 26 Ιανουαρίου, η εφημερίδα Los Angeles Examiner έλαβε μια επιστολή η οποία έγραφε μια τοποθεσία στην οποία ο υποτιθέμενος δολοφόνος θα παραδινόταν την Τετάρτη 29 Ιανουαρίου στις 10 το πρωί. Η αστυνομία παρακολούθησε το σημείο που κατονομαζόταν στην επιστολή, και όπως ήταν αναμενόμενο κάνεις δεν εμφανίστηκε στο ραντεβού. Αντ' αυτού, στις 1:00 μ.μ., στα γραφεία της εφημερίδας Los Angeles Examiner έφτασε μια δεύτερη επιστολή, η οποία έγραφε την φράση: "Άλλαξα γνώμη". Επιπρόσθετα η εφημερίδα Herald-Express έλαβε επίσης αρκετές επιστολές από τον υποτιθέμενο δολοφόνο, γραμμένες πάλι με κομμένα και επικολλημένα αποκόμματα από διάφορες εφημερίδες. Μια από αυτές έγραφε τα εξής: "Θα σταματήσω να σκοτώνω τη Ντάλια αν λάβω 10 χρόνια (προφανώς αναφερόταν στην ποινή του). Μην προσπαθήσετε να με βρείτε". Την 1η Φεβρουαρίου, η εφημερίδα Daily News ανέφερε ότι η υπόθεση «έπεσε σε έναν Πέτρινο Τείχος», εφόσον δεν υπήρχαν νέα στοιχεία για να συνεχίσουν οι ερευνητές. Μολαταύτα, η εφημερίδας Los Angeles Examiner συνέχισε να προβάλλει ιστορίες για τη δολοφονία και την έρευνα, η οποία ήταν πρωτοσέλιδο για τριάντα πέντε ημέρες μετά την ανακάλυψη του πτώματος. Εν τω μεταξύ ο επικεφαλής ανακριτής Τζακ Ντοναχιού είπε στον Τύπο ότι πίστευε ότι η δολοφονία της Σορτ είχε λάβει χώρα σε ένα απομακρυσμένο κτίριο ή μια παράγκα στα περίχωρα του Λος Άντζελες και αργότερα το σώμα της μεταφέρθηκε στην πόλη όπου πετάχτηκε. Με βάση τα ακριβή κοψίματα στο σώμα του θύματος, το LAPD εξέτασε την πιθανότητα ο δολοφόνος να ήταν χειρουργός, γιατρός ή κάποιος με ιατρικές γνώσεις. Έτσι, στα μέσα Φεβρουαρίου του 1947, οι αρχές εξέδωσαν ένταλμα για έρευνα στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνια, η οποία βρισκόταν κοντά στην τοποθεσία όπου είχε ανακαλυφθεί το πτώμα. Ζήτησαν από τους υπεύθυνους έναν πλήρη κατάλογο των φοιτητών του προγράμματος. Το πανεπιστήμιο συμφώνησε να το κάνει με την προϋπόθεση ότι οι ταυτότητες των φοιτητών θα παρέμεναν ιδιωτικές. Ωστόσο η ερευνά δεν απέφερε κανένα αποτελέσματα. Στις 14 Μαρτίου του 1947, στους πρόποδες της λεωφόρου Breeze στην παραθαλάσσια συνοικία Βένις του Λος Άντζελες και συγκεκριμένα στην παραλία, βρέθηκε ένα σημείωμα αυτοκτονίας το οποίο ήταν χωμένο μέσα σε ένα παπούτσι που βρισκόταν κάτω από μια σωρό με ανδρικά ρούχα. Το σημείωμα έγραφε: "Σε όποιον μπορεί να αφορά: Περίμενα να με συλλάβει η αστυνομία για τη δολοφονία της Μαύρης Ντάλιας, αλλά δεν το έκανε. Είμαι πολύ δειλός για να παραδοθώ, οπότε αυτή είναι η καλύτερη διέξοδος. Δεν μπορούσα να βοηθήσω τον εαυτό μου. Συγγνώμη, Μαίρη." Την σωρό των ρούχων είδε για πρώτη φορά ένας φύλακας παραλίας, ο οποίος ανέφερε την ανακάλυψη στον ναυαγοσώστη Τζον Ντίλον, ο οποίος με την σειρά του ενημέρωσε αμέσως την αστυνομία. Τα ρούχα περιλάμβαναν ένα παλτό, ένα μπλε παντελόνι, ένα καφέ και λευκό μπλουζάκι, ένα λευκό σορτς, ένα ζευγάρι μαύρες κάλτσες και μαύρα μοκασίνια νούμερο 41. Τα ρούχα και το σημείωμα δεν έδιναν καμία ένδειξη για την ταυτότητα του ιδιοκτήτη τους. Συνολικά 750 ερευνητές από το LAPD και άλλα τμήματα εργάστηκαν για την υπόθεση κατά τα αρχικά της στάδια, συμπεριλαμβανομένων 400 αναπληρωτών του σερίφη και 250 αξιωματικών της Πολιτειακής Περιπολίας της Καλιφόρνια. Αναζητήθηκαν διάφορες τοποθεσίες για πιθανά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων αποχετεύσεων, εγκαταλελειμμένων κτιρίων και διαφόρων τοποθεσιών σε όλο το Λος Άντζελες, αλλά οι έρευνες δεν έδωσαν περαιτέρω στοιχεία. Ο δημοτικός σύμβουλος Λόιντ Τζ. Ντέιβις δώριζε 10.000 δολάρια (που ισοδυναμεί με 131.058 δολάρια το 2022) για πληροφορίες που θα οδηγούσαν την αστυνομία στον δολοφόνο της Σορτ. Μετά την ανακοίνωση της επιβράβευσης, διάφορα πρόσωπα εμφανίστηκαν με ομολογίες, τις περισσότερες από τις οποίες η αστυνομία απέρριψε ως ψευδείς. Μάλιστα αρκετοί από τους ψευδοομολογητές κατηγορήθηκαν για παρακώλυση της δικαιοσύνης. Κατά την αρχική έρευνα, η αστυνομία έλαβε οικειοθελείς καταθέσεις από πάνω από 50 άντρες και γυναίκες που ομολόγησαν τη δολοφονία λόγω της φήμης που έχει αποκτήσει η υπόθεση. Από εκεί και έπειτα, περισσότερα από 500 άτομα ομολόγησαν το έγκλημα, και μάλιστα μερικά από αυτά δεν είχαν καν γεννηθεί τη στιγμή του θανάτου της Σορτ. Παρόλα αυτά η αστυνομία συνεχίζει να λαμβάνει μέχρι σήμερα πολυάριθμες πληροφορίες από πολίτες κάθε φορά που μια εφημερίδα αναφέρεται στην υπόθεση ή σε ένα βιβλίο ή ταινία που κυκλοφορεί και σχετίζεται με την δολοφονία. Ο Λοχίας Τζον Π. , ένας από τους αστυνομικούς που ασχολήθηκε με την υπόθεση μέχρι την συνταξιοδότησή του, δήλωσε: "Είναι εκπληκτικό πόσοι άνθρωποι αναφέρουν κάποιον συγγενή τους ως τον δολοφόνο".Η Ελίζαμπεθ θάφτηκε στο κοιμητήριο Mountain View, στο Oakland της Καλιφόρνια. Αφού οι πιο μικρές αδερφές της μεγάλωσαν και παντρεύτηκαν, η μητέρα τους Φοίβη μετακόμισε στο Oakland για να βρίσκεται κοντά στον τάφο της κόρης της. Επέστρεψε στην Ανατολική Ακτή την δεκαετία του ’70 όπου και έζησε μέχρι τα 90 της. Badal, James Jessen (2001). In the Wake of the Butcher: Cleveland's Torso Murders. Kent State University Press. ISBN 978-0-873-38689-0. Chancellor, Arthur S.· Graham, Grant D. (2016). Crime Scene Staging: Investigating Suspect Misdirection of the Crime Scene. Charles C. Thomas. ISBN 978-0-398-09139-2. Cyriax, Oliver (1993). Crime: An Encyclopedia. Andre Deutsch. ISBN 978-0-233-98821-4. Fine, David M. (2004). Imagining Los Angeles: A City in Fiction. University of Nevada Press. ISBN 0-87417-603-4. Gibson, Dirk Cameron (2004). Clues from Killers: Serial Murder and Crime Scene Messages. Greenwood. ISBN 978-0-275-98360-4. Gilmore, John (2006) [1994]. Severed: The True Story of the Black Dahlia Murder (Second έκδοση). Los Angeles: Amok Books. ISBN 978-1-878-92310-3. Hare, William (2004). L.A. Noir: Nine Dark Visions of the City of Angels. McFarland. ISBN 978-0-786-41801-5. Haugen, Brenda (2010). The Black Dahlia: Shattered Dreams. Capstone Publishers. ISBN 978-0-7565-4358-7. Hodel, Steve (2003). Black Dahlia Avenger: A Genius for Murder. New York: Arcade Publishing. ISBN 1-55970-664-3. Hodel, Steve· Pezzullo, Ralph (2009). Most Evil: Avenger, Zodiac, and the Further Serial Murders of Dr. George Hill Hodel. Penguin. ISBN 978-1-101-14035-2. Katz, Hélèna (2010). Cold Cases: Famous Unsolved Mysteries, Crimes, and Disappearances in America. ABC-CLIO. ISBN 978-0-313-37692-4. Knowlton, Janice· Newton, Michael (1995). Daddy Was the Black Dahlia Killer. New York: Simon and Schuster. ISBN 0-671-88084-5. Lewis, Jon (2017). Hard-Boiled Hollywood: Crime and Punishment in Postwar Los Angeles. University of California Press. ISBN 978-0-520-28432-6. Mancall, Jim (2013). James Ellroy: A Companion to the Mystery Fiction. McFarland. ISBN 978-0-786-433070. Mayo, Mike (2008). American Murder: Criminals, Crimes, and the Media. Visible Ink Press. ISBN 978-1-57859-256-2. Nelson, Mark· Bayliss, Sarah Hudson (2006). Exquisite Corpse: Surrealism and the Black Dahlia Murder. New York: Bulfinch Press. ISBN 0-8212-5819-2. Newton, Michael (2009). The Encyclopedia of Unsolved Crimes. Infobase Publishing. ISBN 978-1-438-11914-4. Nickel, Steve (2001). Torso: The Story of Eliot Ness and the Search for a Psychopathic Killer. John F. Blair. ISBN 978-0-895-87246-3. Rasmussen, William T. (2005). Corroborating Evidence: The Black Dahlia Murder. Santa Fe, NM: Sunstone Press. ISBN 0-86534-536-8. Reppetto, Thomas A. (2013). American Police, A History: 1945–2012: The Blue Parade. II. Enigma Books. ISBN 978-1-936274-44-4. Scott, Gini Graham (2007). American Murder: Homicide in the Early 20th Century. Greenwood. ISBN 978-0-275-99977-3. Scott, Cathy (2017). The Crime Book. DK. Penguin. ISBN 978-1-465-46667-9. U.S. Federal Bureau of Investigation (2008). The FBI: A Centennial History, 1908–2008. Government Printing Office. ISBN 978-0-160-80954-5. Wilkes, Roger (2006). Giant Book of Unsolved Crimes (Revised έκδοση). Magpie Books. ISBN 978-1-845-29205-8.	Μαύρη Ντάλια (αγγλικά: Black Dahlia‎) είναι το ψευδώνυμο που δόθηκε μετά θάνατον στην Ελίζαμπεθ Σορτ (29 Ιουλίου 1924 – 15 Ιανουαρίου 1947), μια νεαρή Αμερικανίδα που δολοφονήθηκε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια το 1947. Επειδή το πτώμα της ακρωτηριάστηκε και κόπηκε στη μέση, η υπόθεση της απασχόλησε πολύ την κοινή γνώμη και έγινε ιδιαίτερα γνωστή. Οι εφημερίδες έδιναν συχνά ψευδώνυμα σε σοβαρά και ειδεχθή εγκλήματα, έτσι ονόμασαν και την Ελίζαμπεθ Σορτ ως «η Μαύρη Ντάλια». Το συγκεκριμένο όνομα πιθανόν να προέρχεται από την ταινία φιλμ νουάρ, "Η Γαλάζια Ντάλια" του 1946. Το σώμα της Ελίζαμπεθ βρέθηκε στις 15 Ιανουαρίου του 1947, στο Λάιμερτ Παρκ, νότια του Λος Άντζελες. Η υπόθεση της δολοφονίας της, η οποία παραμένει ανεξιχνίαστη, έχει υπάρξει η πηγή για πολλές εικασίες και διάφορους πιθανούς υπόπτους, και παράμενει μία από τις παλαιότερες ανεξιχνίαστες υποθέσεις δολοφονίας στην ιστορία του Λος Άντζελες.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97_%CE%9C%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%B7_%CE%9D%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CE%B1
Κόμπι Σμόλντερς	Η Σμόλντερς γεννήθηκε στο Βανκούβερ, στην Βρετανική Κολομβία, από Ολλανδό πατέρα και Αγγλίδα μητέρα. Πήρε το όνομα της από την προ-θεία της, Τζέικομπα, από την οποία πήρε το ψευδώνυμο "Κόμπι".Η Σμόλντερς δούλεψε στο μόντελινγκ, μετά από το οποίο είπε ότι το μίσησε, προσθέτοντας πως η εμπειρία την έκανε διστακτική για να ακολουθήσει την ηθοποιία ως καριέρα: "Ξέρεις πηγαίνεις μέσα σε αυτά τα δωμάτια, και είχα την εμπειρία ανθρώπων να σε κριτικάρουν σωματικά για τόσο καιρό και εγώ το ανεχόμουν. Αλλά μετά ήταν, 'Ωχ όχι, πρέπει να φερθώ φυσιολογικά. Πρέπει να ο κάνω καλά, και πρέπει να έχω μια φωνή, και πρέπει να έχω σκέψεις τώρα.'" Ο πρώτος ρόλος της Σμόλντερς ήταν ως φιλοξενούμενη στις σειρές επιστημονικής φαντασίας του Showtime με τίτλο Ιερεμίας, και έχει εμφανιστεί σε πολλές τηλεοπτικές σειρές από τότε, περιλαμβάνοντας ένα επαναλαμβανόμενο μέρος στο Η Λέξη Λ. Έξω από το Μπρόντγουεϊ, έχει εμφανιστεί στο Αγάπη, Χάσιμο, και Τι Φόρεσα. Ο πρώτος μόνιμος ρόλος σε σειρές ήταν στις σειρές του ABC με τίτλο Veritas: Η Αναζήτηση, και ο δεύτερος της ήταν η δημοσιογράφος Ρόμπιν Σερμπάτσκι στην κωμωδία του CBS με τίτλο How I Met Your Mother. Ο Τζος Γουέντον πρότεινε πως την θεώρησε για το ρόλο της Γυναίκας Θαύμα στο σχέδιο της (ακυρωμένης) επώνυμης ταινίας. Η Σμόλντερς παίζει την Μαρία Χιλ στην ταινία του 2012 Οι Εκδικητές του Τζος Γουέντον. Η Σμόλντερς κατοικεί στο Λος Άντζελες, στην Καλιφόρνια.. Στις 28 Ιανουαρίου 2009, η Σμόλντερς και ο ηθοποιός Τάραν Κίλιαμ ανακοίνωσαν τη σχέση τους. Η κόρη τους Σάελιν Κάντο Κίλιαμ γεννήθηκε στις 14 Μαΐου 2009. Κόμπι Σμόλντερς στην IMDb Cobie Smulders Bio at CBS – How I Met Your Mother	Η Τζέικομπα Φρανσίσκα Μαρία "Κόμπι" Σμόλντερς (Jacoba Francisca Maria "Cobie" Smulders, 3 Απριλίου 1982) είναι Καναδή ηθοποιός και πρώην μοντέλο, γνωστή για το ρόλο της Ρόμπιν Σερμπάτσκι στις τηλεοπτικές σειρές How I Met Your Mother και της Μαρία Χιλ στους Οι Εκδικητές.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8C%CE%BC%CF%80%CE%B9_%CE%A3%CE%BC%CF%8C%CE%BB%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%81%CF%82
Πανελλήνιοι Σχολικοί Αγώνες Λυκείων Ελλάδας – Κύπρου	Από το 1925 ο Πανιώνιος και με την αδεια του ΣΕΓΑΣ αρχισε να διοργανώνει το Πρωτάθλημα βόλεϊ Αθηνών το οποίο περιελάμβανε και ξεχωριστό πρωτάθλημα σχολείων (συμμετείχαν τα γυμνάσια Β΄, Γ΄, Ε΄, Στ΄ Αθήνας, Β΄ Εμπορική Σχολή, Εκπαιδευτήριο Μακρή και Πρότυπο Κλασικό Γυμνάσιο). To Πρωτάθλημα συνεχίστηκε έως το 1933. Tην περίοδο 1948-49 στο Παναθηναϊκό Στάδιο πραγματοποιηθηκαν oι πρωτοι πανελληνιοι σχολικοι αγωνες στίβου μεταξύ μαθητών των εξατάξεων τοτε Γυμνασιων. Η διοργάνωση επανηλθε το 1957, απο το 1967 απεκτησαν δικαιωμα συμμετοχης και οι μαθητριες, και συντομα εντάχθηκαν πολλα ομαδικα αθληματα στους αγωνες. Οι διοργανωσεις μέχρι το 1980 ηταν διήμερες, ενώ το διαρκως αυξανομενο ενδιαφερον για τον σχολικο αθλητισμο παγκοσμίως οδηγησε στην ιδρυση της Διεθνούς Ομοσπονδίας το 1972 και το πρωτο παγκόσμιο σχολικο πρωταθλημα ποδοσφαιρου στο Βελγιο, αλλα και πετοσφαίρισης. Το 1973 πραγματοποιηθηκαν τα πρωτα παγκόσμια σχολικα πρωταθληματα καλαθοσφαίρισης και χειροσφαίρισης και το καλοκαίρι του 1974 η πρωτη Παγκόσμια Γυμνασιάδα (ουσιαστικα σχολικοι Ολυμπιακοί αγώνες) στη Δυτική Γερμανία. Παντως πρόδρομος της δημιουργιας των παγκόσμιων διοργανωσεων και της Διεθνούς Ομοσπονδίας θεωρουνται οι Αραβικοι σχολικοι αγωνες ηδη απο το 1949 Η εγκαταλειψη της καθαρεύουσας το 1978 την περιοδο της Μεταπολιτευσης συνοδεύτηκε από την κατάργηση του εξατάξιου Γυμνασιου την μετατροπη του σε τριτάξιου και την επιπλέον εισαγωγη του τριτάξιου Λυκειου. Απο το 1981 έως και το 1985 οι αγώνες στίβου ηταν τριήμεροι, ενω η εμφανιση του χουλιγκανισμου και στον μαθητικό αθλητισμό αναγκασε το Υπουργειο Παιδειας να διακοψει τα πρωταθληματα μπασκετ το 1985 και για μερικα χρονια.To 1986 καταργηθηκαν οι αγώνες Γυμνασιων για να επανέλθουν το 1988 (και έως το 2010), ενώ η διάρκεια της διοργάνωσης έγινε ξανα 2 ημέρες. Σημαντικη εξελιξη για την πορεία και ανάπτυξη του σχολικού αθλητισμού υπηρξε ο νόμος που ψηφιστηκε το 1989 απο το θερινό Τμήμα της Βουλής, με τον οποιο αποφασιστηκε οτι ο σχολικός αθλητισμός έχει τα ίδια προνόμια με αυτά που ίσχυαν για τον συλλογικό αθλητισμό και εθνικές ομάδες σε επίπεδο παγκοσμίων πρωταθλημάτων. Αυτο πρακτικα σημαινε οτι οι ολες πρωταθλητριες ομαδες (αγοριων και κοριτσιων) θα μπορουσαν να συμμετεχουν σε παγκοσμια σχολικα τουρνουα με έξοδα του Υπουργειου Παιδειας. Το 2006 η Ελλαδα φιλοξενησε την Γυμνασιαδα, σε Αθηνα και Θεσσαλονικη, ενώ το 2011 δεν διεξηχθησαν πανελληνιοι αγωνες για λόγους οικονομικούς οπως και την διετια 2019-2021 λογω πανδημιας.Η διοργανωση στίβου του 2019 ηταν η 62η στην ιστορία του θεσμού. Καλαθοσφαίριση Χειροσφαίριση Πετοσφαίριση Ποδόσφαιρο Στίβος Ολυμπιακά αθλήματα (σύμφωνα με τις εκαστοτε Προκηρύξεις του Υπουργείου Παιδείας και των αρμόδιων Ομοσπονδιών) Στη Α΄ Φάση διεξάγονται αγώνες μεταξύ των ομάδων των Λυκείων του καθε νομου σε Ελλάδα και αντιστοιχα επαρχιας στην Κύπρο (οι μεγαλοι νομοι οπως η Αττικη χωρίζονται σε ζωνες ανατολικη, νοτια κτλ). Οι αγώνες διεξάγονται με το σύστημα του απλού αποκλεισμού (νοκ-άουτ). Στη Β΄ φάση διεξάγονται αγώνες μεταξύ των πρωταθλητριών ομάδων των Διευθύνσεων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σε επίπεδο Περιφερειών. Στη Γ΄Φάση που είναι η τελική δημιουργείται το final-four με τις 3 νικήτριες ομάδες των προημιτελικών αγώνων και την εκπρόσωπο ομάδα της Κύπρου. Οι ομάδες και οι αθλητες που αναδεικνύονται πανελληνιοι πρωταθλητές προκρινονται στη διοργάνωση των παγκόσμιων σχολικων αγωνων. 1η θέση το 1995 στο Σόπρον της Ουγγαρίας απο το ΓEΛ Τριανδρίας 1η θέση το 1999 στο Ισραήλ από τα Εκπαιδευτήρια Ε. Μαντουλίδη (με MVP της διοργάνωσης το Νίκο Ζήση και προπονητή το Νίκο Κεραμέα). 1η θέση το 2007 στο Πο της Γαλλίας απο το 1ο ΓEΛ Βύρωνα 2η θεση το 2005 στη Πολωνία απο τα Εκπαιδευτήρια Ε. Μαντουλίδη 3η θέση το 2009 στην Τουρκία από τα Εκπαιδευτήρια Ε. Μαντουλίδη 2η θέση το 2019 στην Ελλάδα από τα Εκπαιδευτήρια Λαμπίρη 5η θέση το 2019 στην Ελλάδα από τα Εκπαιδευτήρια Ε. Μαντουλίδη 5η θεση το 1993 στην Ελλάδα (Αθήνα) από το 12ο ΓΕΛ Μαλακοπής Άνω Τούμπας 1η θέση το 1993 στην Ελλάδα (Αθήνα) από το 1ο ΓΕΛ Ελληνικού 2η θέση το 1991 στην Τουρκία (Σμύρνη) από το 1ο ΓΕΛ Ελληνικού 2η θέση το 2017 στην Κροατία από το 1ο Λύκειο Βούλας 4η θέση το 1999 στο Ισραήλ από το 2ο ΓEΛ Άνω Λιοσίων. 6η θέση το 2007 στο Πο της Γαλλίας από 2ο ΓEΛ Άνω Λιοσίων (κατεκτησε 15 πανελληνια πρωταθλήματα από το 1998 εως το 2015). 1η θέση το 1998 στην Ελλάδα (Ηλιούπολη) από το 2ο ΓEΛ Ευόσμου (με προπονητή τον Χρήστο Πάτρα) 3η θέση το 1996 στη Σλοβακία από το 1ο ΓEΛ Λάρισας 5η θέση το 1994 στη Γαλλία από το 1ο ΓEΛ Λάρισας 6η θέση το 1998 στην Ελλάδα (Ηλιούπολη) απο το 2ο ΓEΛ Ηλιούπολης 1η θέση το 1998 στην Ελλάδα (Ηλιούπολη) από το 2ο ΓEΛ Αγίας Βαρβάρας (με προπονητή τον Σωτήρη Δρίκο) 1η θέση το 2009 στην Τουρκία από το Αθλητικό Λύκειο Λευκωσίας Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Λυκείων Ελλάδας – Κύπρου stivoz.gr. «Πανελλήνιοι Σχολικοί Αγώνες - Ιστορική αναδρομή». dide.eyr.sch.gr. «Πανελλήνιοι Σχολικοί Αγώνες» (PDF). ertnews.gr. «Πανελλήνιοι Σχολικοί Αγώνες 2021-22».	Οι Πανελλήνιοι Σχολικοί Αγώνες Λυκείων Ελλάδας – Κύπρου είναι αθλητική διοργάνωση που διεξάγεται ετησιως από την Οργανωτική Επιτροπή Σχολικών και Αθλητικών Δραστηριοτήτων και υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας. Περιλαμβάνουν αγωνίσματα κλασικού και μοντερνου αθλητισμού, αλλα και ομαδικά αθλήματα.Καθηκοντα Προέδρου της Οργανωτικής Επιτροπής ασκεί ο εκαστοτε Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, με τρεχοντα τον Σωκράτη Σαβελίδη. Οι Αγώνες ξεκινούν μετά από τη δημοσίευση της σχετικής προκήρυξης κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους (συνήθως στις αρχες).Στους Σχολικούς Αγώνες εχουν δικαιωμα συμμετοχής μαθητές και μαθήτριες που φοιτούν σε Δημόσιο ή Ιδιωτικό Γενικό Λύκειο (ΓΕ.Λ.), Επαγγελματικό Λύκειο (ΕΠΑ.Λ.) ή σε κάθε εκπαιδευτικό ίδρυμα αρμοδιότητας του ΥΠ.Π.Ε.Θ. Την εποπτεια των αγώνων στίβου εχει ο ΣΕΓΑΣ. Μέχρι το 2010 διεξάγονταν παραλληλα και σχολικοί αγώνες Γυμνασίων.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CE%B9_%CE%A3%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF_%CE%91%CE%B3%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CF%82_%CE%9B%CF%85%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CF%89%CE%BD_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%CF%82_%E2%80%93_%CE%9A%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%85
Φωνηεντική αρμονία	Η φωνηεντική αρμονία είναι το γλωσσικό φαινόμενο κατά το οποίο το πρώτο φωνήεν επιδρά στα υπόλοιπα φωνήεντα μιας λέξης, προκαλώντας την τροπή τους στην ίδια κατηγορία στην οποία αυτό ανήκει. Το φαινόμενο αυτό αναφέρεται στην τροπή μη γειτονικών φωνηέντων, δηλαδή φωνηέντων τα οποία δεν ακολουθούν αμέσως το ένα το άλλο, αλλά παρεμβάλλεται κάποιο ή κάποια σύμφωνα. Σχηματικά, το φαινόμενο παρουσιάζεται όπως στο ακόλουθο διάγραμμα: Στο προηγούμενο διάγραμμα, το Φα (φωνήεν τύπου α) προκαλεί την τροπή του Φβ (φωνήεν τύπου β) και κατ' αυτόν τον τρόπο έχουμε φωνήεντα τα οποία ανήκουν στον ίδιο τύπο, βρίσκονται, δηλαδή, σε αρμονία. Στις περισσότερες γλώσσες στις οποίες αφορά το φαινόμενο, το πρώτο φωνήεν το οποίο επηρεάζει τα υπόλοιπα βρίσκεται στο θέμα της λέξης, ενώ τα φωνήεντα τα οποία υφίστανται την τροπή ανήκουν στα επιθήματα και στις καταλήξεις οι οποίες προστίθενται. Ως παράδειγμα, η κατάληξη της δοτικής πτώσης στα ουγγρικά: Η δοτική πτώση έχει δύο διαφορετικούς τύπους: -nak και -nek. Ο τύπος -nak τίθεται σε λέξεις των οποίων το θέμα περιέχει οπίσθια φωνήεντα (το a και το o ανήκουν σ' αυτήν την κατηγορία). Αντίθετα ο τύπος -nek τίθεται σε λέξεις των οποίων το θέμα περιέχει εμπρόσθια φωνήεντα (το ö και το e ανήκουν σ' αυτήν την κατηγορία). Άλλο παράδειγμα από τα τουρκικά: ev-ler-imiz "τα σπίτια μας" (σπίτι-{ΠΛ}-{1ΠΛ ΚΤΗΤ}) και araba-lar-ımız "τα αυτοκίνητά μας" (αυτοκίνητο-{ΠΛ}-{1ΠΛ ΚΤΗΤ}). Στις γλώσσες στις οποίες προστίθενται προθήματα και επιθήματα η φωνηεντική αρμονία είναι δυνατόν να εμφανίζεται είτε ως προοδευτική (δηλαδή από αριστερά προς τα δεξιά) αρχίζοντας από την αρχή και προχωρώντας προς το τέλος της λέξης, είτε ως υπόστροφη (δηλαδή από δεξιά προς τα αριστερά) αρχίζοντας από το τέλος και προχωρώντας προς την αρχή της λέξης. Γλώσσες οι οποίες έχουν κατά κύριο λόγο προθήματα και όχι επιθήματα, συνήθως έχουν μόνον την υπόστροφη αρμονία, ενώ γλώσσες οι οποίες έχουν κατά κύριο λόγο επιθήματα και όχι προθήματα, συνήθως έχουν μόνον την προοδευτική αρμονία. Η φωνηεντική αρμονία επηρεάζεται από τον τύπο στον οποίο ανήκουν τα φωνήεντα, ανάλογα με το πώς και πού αυτά σχηματίζονται, όπως: Τη θέση της γλώσσας προς τον ουρανίσκο (υψηλά, μέσα και χαμηλά φωνήεντα) Τη θέση της γλώσσας προς το πίσω μέρος του στόματος (οπίσθια, κεντρικά και εμπρόσθια φωνήεντα) Το σχήμα των χειλιών (στρογγυλά και μη στρογγυλά φωνήεντα) Τη θέση της βάσης της γλώσσας (βάση γλώσσας σε εξώθηση ή σύμπτυξη) Τη ρινικοφωνία (στοματικά και ρινικά φωνήεντα)Σε πολλές γλώσσες τα φωνήεντα ανήκουν σε ξεχωριστές κατηγορίες, όπως οπίσθια φωνήεντα ή στρογγυλά φωνήεντα, κ.λπ. Κάποιες γλώσσες έχουν ταυτόχρονα περισσότερα από ένα συστήματα αρμονίας. Για παράδειγμα οι αλταϊκές γλώσσες έχουν ταυτόχρονα ένα σύστημα όσον αφορά τη θέση της γλώσσας προς το πίσω μέρος του στόματος (οπίσθια και εμπρόσθια φωνήεντα) και ένα σύστημα όσον αφορά το σχήμα των χειλιών (στρογγυλά και μη στρογγυλά φωνήεντα). Σε μερικές γλώσσες δεν συμμετέχουν όλα τα φωνήεντα στις μετατροπές αυτές· αυτά τα φωνήεντα χαρακτηρίζονται ως ουδέτερα ή διαπερατά. Επιπλέον, πολλές λέξεις έχουν μη διαπερατά φωνήεντα, τα οποία δεν επιτρέπουν την εφαρμογή των διαδικασιών της φωνηεντικής αρμονίας. Επιπροσθέτως, σε γλώσσες οι οποίες έχουν τη φωνηεντική αρμονία, υπάρχουν περιπτώσεις όπου αυτή δεν εφαρμόζεται, φαινόμενο το οποίο είναι γνωστό ως δυσαρμονία. Πολλές λέξεις δάνεια από άλλες γλώσσες εμφανίζουν αυτήν τη δυσαρμονία, είτε στη ρίζα τους, παράδειγμα η λέξη τις τουρκικής γλώσσας vakit = χρόνος < αραβικό waqt (όπου θα αναμενόταν η ορθογράφηση °vakıt), είτε στις καταλήξεις, παράδειγμα η λέξη saat-ler = ώρες (ώρα-{ΠΛ}) < αραβικά sâ'a (όπου θα αναμενόταν η ορθογράφηση °saat-lar). Ειδικά στα τουρκικά αυτή η δυσαρμονία έχει την τάση να εξασθενεί μέσω της αναλογίας (Hüsnü = ανδρικό κύριο όνομα < Hüsni < αραβικά husnî· müslümân = μουσουλμάνος < °müslimân < αραβικά muslim.	Με τον όρο φωνηεντική αρμονία περιγράφεται το γλωσσικό φαινόμενο κατά το οποίο συμβαίνει φωνολογική τροπή στα φωνήεντα μια λέξης. Το φαινόμενο αυτό παρουσιάζεται σε γλώσσες, κυρίως της ουραλικής και της αλταϊκής γλωσσικής οικογένειας. Στις γλώσσες στις οποίες εμφανίζεται η φωνηεντική αρμονία, υπάρχει περιορισμός της φύσης των φωνηέντων τα οποία μπορεί να βρίσκονται σε μια λέξη.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF%89%CE%BD%CE%B7%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%B1%CF%81%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1
Στήβεν Αλεξάντερ	Ο Αλεξάντερ άρχισε να διδάσκει μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον ήδη από το 1832 και αργότερα έγινε καθηγητής της αστρονομίας και των μαθηματικών εκεί. Υπήρξε υπέρμαχος της ανεγέρσεως του πρώτου αστεροσκοπείου του Πρίνστον.Ο Αλεξάντερ εκλέχθηκε μέλος της Αμερικανικής Φιλοσοφικής Εταιρείας το 1839. Το 1860 ήταν επικεφαλής αποστολής στην ακτή του Λαμπραντόρ προκειμένου να παρατηρήσουν την έκλειψη Ηλίου που έγινε στις 18 Ιουλίου εκείνου του έτους. Ο Αλεξάντερ παρετήρησε επίσης τις ηλιακές εκλείψεις του 1854 και του 1869.Ο αστρονόμος υπήρξε ένα από τα αρχικά μέλη της Αμερικανικής Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, από την ίδρυσή της το 1863, καθώς και της Αμερικανικής Ενώσεως για την Προαγωγή της Επιστήμης, διατελώντας και πρόεδρος της τελευταίας το 1859. Από τις κυριότερες εργασίες του ήταν η «Φυσικά φαινόμενα παρατηρούμενα κατά τις εκλείψεις Ηλίου» (την οποία ανέγνωσε ενώπιον της Αμερικανικής Φιλοσοφικής Εταιρείας το 1848), οι «Θεμελιώδεις αρχές των μαθηματικών» (την οποία ανέγνωσε ενώπιον της Αμερικανικής Ενώσεως για την Προαγωγή της Επιστήμης το ίδιο έτος) και μία ακόμα με θέμα την «Προέλευση των μορφών και οι σημερινές συνθήκες ορισμένων αστρικών σμηνών και αρκετών εκ των νεφελωματων» (1850). Επίσης έγραψε για τη «μορφή και ισημερινές διαμέτρους των αστεροειδών πλανητών», καθώς και για «αρμονίες στη διάταξη του Ηλιακού Συστήματος που φαίνεται να επιβεβαιώνουν την νεφελωματική υπόθεση του Λαπλάς» (ανακοινώθηκε στην Εθνική Ακαδημία Επιστημών). Ο Στήβεν Αλεξάντερ πέθανε στο Πρίνστον σε ηλικία 76 ετών «μετά από μακρά ασθένεια». Ανάμεσα σε άλλα αξιοσημείωτα συγγράμματα, ο Αλεξάντερ δημοσίευσε τα εξής: Fundamental Principles of Mathematics (= «Οι θεμελιώδεις αρχές των μαθηματικών») Statement and Exposition of Certain Harmonies of the Solar System (= «Περί αρμονιών τινών του Ηλιακού Συστήματος»), έκδοση του Ιδρύματος Σμιθσόνιαν, 1875 «Book of Members, 1780-2010: Chapter A» (PDF). American Academy of Arts and Sciences. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2011 – μέσω www.amacad.org. Hockey, Thomas (2009). «Alexander, Stephen». The Biographical Encyclopedia of Astronomers. Springer Publishing. ISBN 978-0-387-31022-0. http://www.springerreference.com/docs/html/chapterdbid/58035.html. Ανακτήθηκε στις August 22, 2012. Johnson, Rossiter, επιμ. (1906). «Alexander, Stephen». Alexander, Stephen. 1. Βοστώνη: American Biographical Society, σελ. 77. https://en.wikisource.org/wiki/The_Biographical_Dictionary_of_America/Alexander,_Stephen. Ανακτήθηκε στις November 19, 2020. Αυτό το λήμμα περιλαμβάνει κείμενο από αυτή την πηγή, που είναι κοινό κτήμα. Leonard, John William; Marquis, Albert Nelson, επιμ.. (1963), Who Was Who in America: Historical Volume 1607-1896, Σικάγο: Quincy Who's Who «Stephen Alexander». Εθνική Ακαδημία Επιστημών (ΗΠΑ). Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2017 – μέσω www.nasonline.org. Βιογραφική σημείωση από την Εθνική Ακαδημία Επιστημών	Ο Στήβεν Αλεξάντερ (Stephen Alexander, 1 Σεπτεμβρίου 1806 – 25 Ιουνίου 1883) ήταν Αμερικανός αστρονόμος, μαθηματικός και πανεπιστημιακός. Γεννήθηκε στην πόλη Σκενέκταντυ της πολιτείας της Νέας Υόρκης Ο Αλεξάντερ ήταν κουνιάδος του σημαντικού φυσικού Τζόζεφ Χένρι, που ήταν ο πρώτος ιστορικά γραμματέας στο Ίδρυμα Σμιθσόνιαν, και συνεργάσθηκε στενά μαζί του. Σπούδασε στο Union College του Σκενέκταντυ, από όπου απεφοίτησε το 1824, και κατόπιν στο Θεολογικό Σεμινάριο του Πρίνστον, από όπου απεφοίτησε το 1832.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%84%CE%AE%CE%B2%CE%B5%CE%BD_%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%81
Λαγκαδίκια	Πριν την κατασκευή της Εγνατίας οδού, ήταν το κεντρικό χωριό στην δημοφιλή καλοκαιρινή διαδρομή Θεσσαλονίκη-Ασπροβάλτα (Θεσσαλονίκη-Σταυρός). Κάποτε, η παλαιά εθνική οδός περνούσε μέσα από το χωριό, αλλά λόγω επικινδυνότητας και όχλησης, δημιουργήθηκε παράκαμψη 100μ νότια του χωριού. Διοικητικά ανήκει στον Δήμο Λαγκαδά, της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και έχει περίπου 700 μόνιμους κατοίκους. Στην δυτική πλευρά του χωριού υπάρχει τo ρέμα Λαγκαδικίων (ή Πλατανόρεμα) του οποίου η ροή σταματάει συνήθως για ένα μήνα, περίπου τον Αύγουστο. Το ρέμα Λαγκαδικίων ενώνεται βορειότερα με το ρέμα Ποταμιάς (Δαφνούντας) σε τεχνητή λιμνούλα και μαζί με τα νερά της λίμνης Κορώνειας συνεχίζουν, ως ποταμός Δερβένι, προς ανατολικά στην λίμνη Βόλβη. Οι εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις περιλαμβάνουν το Νηπιαγωγείο που, ως ανεξάρτητο κτήριο, λειτούργησε για πρώτη φορά το 2011, το Δημοτικό που εξυπηρετεί πέντε χωριά (Λαγκαδίκια, Στίβος, Νικομηδινό, Περιστερώνα, Σπιτάκια), καθώς επίσης και το Γυμνάσιο-Λύκειο που εξυπηρετεί ως γυμνάσιο εννέα χωριά (τα ίδια με το Δημοτικό συν Γερακαρού, Άγιος Βασίλειος, Βασιλούδι, Αρδαμέρι) και ως λύκειο δεκατρία χωριά (τα ίδια με το Γυμνάσιο συν Προφήτης, Σχολάρι, Νυμφόπετρα, Βαϊοχώρι). Ο Ιερός Ναός Αγίου Παντελεήμονα, το εξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής καθώς και το κοιμητήριο, είναι τα θρησκευτικά σημεία του χωριού. Κάθε χρόνο ο Πολιτιστικός Σύλλογος Λαγκαδικίων διοργανώνει μαθήματα παραδοσιακών χορών και πολλές άλλες δραστηριότητες, με κορυφαίο το τριήμερο πανηγύρι του Αγίου Παντελεήμονα στις 25-27 Ιουλίου, με παραδοσιακούς χορούς και λαϊκή βραδιά με ζωντανή μουσική. Στα Λαγκαδίκια λειτουργούσαν παλαιότερα τρεις νερόμυλοι, του Δάλα, του Γκόγκορα και του Μαμαδά. Από αυτούς σώζονται μόνο τα ερείπια του μύλου Γκόγκορα που βρίσκονται 2km νοτιότερα του οικισμού. Μετά την λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με απόφαση του Υπουργείου Συγκοινωνιών, ανατέθηκε η εκμετάλλευση της σιδηροδρομικής γραμμής Σαρακλί-Σταυρός στους ΣΕΚ. Ήταν μια μικρή γραμμή Ντεκοβίλ, πλάτους 0.60μ, που λειτούργησε από τον Μάρτιο του 1921 έως τις 16 Αυγούστου 1947 οπότε και διακόπηκε για οικονομικούς λόγους. Η γραμμή αυτή έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ευημερία του χωριού προσελκύοντας εργάτες όπως ο Δημήτριος Κωστάρας που ήρθε από το Παλαιόκαστρο Χαλκιδικής το 1915 σε ηλικία 19 ετών, και το 1925 δημιούργησε την δική του οικογένεια στα Λαγκαδίκια. Η γραμμή αυτή χρησιμοποιούνταν για μεταφορά δασικών προϊόντων και εμπορευμάτων από τον Σταυρό και τα ενδιάμεσα χωριά προς την Θεσσαλονίκη και αντίστροφα. Η διέλευση της μέσα από το χωριό γινόταν από το σημείο που τώρα είναι ο δρόμος που εφάπτεται στη νότια πλευρά με το κτήριο του Πολιτιστικού Συλλόγου Λαγκαδικίων και το οποίο έχει παλαιότερα άλλες χρήσεις, όπως σχολείο, ξυλουργείο κλπ. Στο πρώην στρατόπεδο Βογιατζόγλου που βρίσκεται 500 μέτρα νότια του χωριού, έχουν φιλοξενηθεί σποραδικά πρόσφυγες/μετανάστες, και από τον Απρίλιο του 2016 χρησιμοποιείται μόνιμα ως Κέντρο Φιλοξενίας Προσφύγων, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ (UNHCR). Ο Ιερός Ναός Αγίου Παντελεήμονα. Το παρεκκλήσι της Αγίας Παρασκευής, στην νότια έξοδο του χωριού. Το ποτάμι «Πλατανόραμα» στην δυτική έξοδο του χωριού. Γειτονεύει: προς ανατολικά 1km με το χωριό Νικομηδινό, προς δυτικά 2km με το χωριό Γερακαρού και και 4km με το χωριό Βασιλούδι, προς βόρεια 5km με το χωριό Σχολάρι. Βρίσκεται 12km βόρεια από το χωριό Ζαγκλιβέρι, 22km ανατολικά από την πόλη Λαγκαδά, 35km ανατολικά από την πόλη Θεσσαλονίκη. Επίσημος ιστότοπος	Τα Λαγκαδίκια είναι χωριό το οποίο βρίσκεται ανάμεσα στις λίμνες Κορώνεια και Βόλβη και έχει υψόμετρο 120 μέτρα. Είναι ένα κομβικό σημείο που ενώνει την παλαιά εθνική οδό Θεσσαλονίκης-Καβάλας με την Εγνατία οδό, στο ύψος ανάμεσα στις λίμνες Κορώνεια και Βόλβη. Στο χωριό υπάρχει μηχάνημα ΑΤΜ (της τράπεζας Πειραιώς), κτίριο τηλεπικοινωνιών, τοπικό ιατρείο, κτηνιατρικό κέντρο, ταχυδρομείο καθώς και αρκετές εμπορικές και ψυχαγωγικές επιχειρήσεις.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CE%B9%CE%B1
Ο Βασιλιάς των Λιονταριών 3: Χακούνα Ματάτα	Την ταινία διηγούνται ο Τιμόν και ο Πούμπα από τη δική τους οπτική πλευρά μέσω της «τεχνικής του κάδρου». Οι δυο τους φαίνονται ως σιλουέτες που παρακολουθούν την αυθεντική ταινία, Ο Βασιλιάς των Λιονταριών, σε σχεδόν πανομοιότυπο στυλ όπως αυτό της κωμικής τηλεοπτικής σειράς, Mystery Science Theater 3000. Ο Τιμόν διακόπτει την ταινία για να την προχωρήσει με fast-forward στις δικές του σκηνές, αλλά ο Πούμπα διαμαρτύρεται προτρέποντάς τον να μοιραστεί τη δική του ιστορία, γεγονότα που συνέβησαν πριν από την πρώτη ταινία. Ο Τιμόν είναι ένας κοινωνικός απόβλητος στην αποικία των σουρικατών όπου ζει, στα περίχωρα της Γης της Αγέλης. Ενώ υποστηρίζεται άνευ όρων από τη μητέρα του, Μα, ο Τιμόν ονειρεύεται κάτι περισσότερο από τη βαρετή ζωή στην αποικία όπου συνεχώς κρύβονται από τα αρπακτικά. Όταν οι ύαινες Σένζι, Μπανζάι και Εντ παρολίγο να φάνε τον θείο Μαξ εξαιτίας της ονειροπόλησης του Τιμόν, η αποικία φτάνει στα άκρα προκαλώντας τον Τιμόν να φύγει. Στην πορεία συναντά τον κυνοκέφαλο πίθηκο, Ραφίκι, ο οποίος τον συμβουλεύει να βρει ένα μέρος μέσω της «Χακούνα Ματάτα» και να «κοιτάξει πέρα από αυτό που βλέπει». Ο Τιμόν παίρνει τη συμβουλή του κυριολεκτικά κατά γράμμα και βλέπει στο βάθος τον Μεγάλο Βράχο. Πιστεύοντας ότι ο Μεγάλος Βράχος είναι το Παραδεισένιο σπίτι του, επιχειρεί να φτάσει σε αυτόν. Ενώ βρίσκεται καθοδόν, συναντά τον Πούμπα και οι δυο τους δένονται πολύ σύντομα με τον Πούμπα να συνοδεύει τον Τιμόν στο ταξίδι του. Οι δυο τους φτάνουν στον Μεγάλο Βράχο την ώρα που γίνεται η παρουσίαση του νέου πρίγκιπα της Γης της Αγέλης, Σίμπα, και όλα τα ζώα μαζεύονται για να τον υποδεχτούν. Η μάζωξη ενοχλεί τον Τιμόν, ο οποίος πιστεύει ότι περιμένουν στην ουρά για να διεκδικήσουν τον Μεγάλο Βράχο σαν χώρο κατοικίας. Τότε ο Τιμόν «κοιτάει πέρα» από τον Μεγάλο Βράχο και βλέπει έναν μικρό ορμίσκο κοντά σε μια λιμνούλα. Παρά τη διστακτικότητα του Πούμπα, οι δυο τους περνούν μέσα από το πλήθος και ο Πούμπα, νευρικός, ισχυρίζεται ότι «δεν τα πάει καλά με τα πλήθη». Με εκρηκτικό τρόπο απελευθερώνει αέρια, προκαλώντας λιποθυμία στα κοντινά ζώα και ωθώντας τα υπόλοιπα να υποκλιθούν στον Σίμπα. Το ντουέτο βρίσκει καταφύγιο στον ορμίσκο αλλά οι ήχοι του Σίμπα ένα πρωί να τραγουδά «Θε να Γίνω Εγώ Βασιλιάς», τους ξυπνά. Αποχωρούν από τον ορμίσκο μιας και δεν θέλουν «θορυβώδεις γείτονες» και βρίσκουν ένα νέο σπίτι στο νεκροταφείο των Ελεφάντων. Από εκεί όμως φεύγουν τρομαγμένοι όταν βλέπουν τον Μουφάσα να παλεύει με τις ύαινες. Ο Τιμόν βρίσκει μια λαμπερή πράσινη σπηλιά και αποφασίζει να εγκατασταθούν εκεί. Η ερμηνεία όμως του τραγουδιού «Υπ'Ατμόν» από τον Σκαρ, τους ξανατρομάζει και για ακόμη μια φορά φεύγουν ψάχνοντας καινούριο σπίτι. Τελικά, φτάνουν σε ένα ζεστό φαράγγι και πιστεύουν ότι βρήκαν επιτέλους το σπίτι τους, αλλά καταλήγουν να κυνηγιούνται από ένα αφηνιασμένο κοπάδι γκνου (το οποίο οδήγησε τον Μουφάσα στον θάνατο στην πρώτη ταινία). Ως εκ θαύματος καταφέρνουν να επιβιώσουν από το κοπάδι αλλά και από την μετέπειτα πτώση από έναν πανύψηλο καταρράκτη. Εξαντλημένοι από την περιπέτειά τους, ο Τιμόν θέλει να τα παρατήσει μέχρι που ο Πούμπα τον κάνει να δει μια πολυτελή, καταπράσινη ζούγκλα. Το ντουέτο επιτέλους εγκαθίσταται εκεί με τη φιλοσοφία του «Χακούνα Ματάτα». Κατά την παραμονή τους εκεί, σε μια κοντινή έρημο, συναντούν ένα άστεγο λιονταράκι με το όνομα Σίμπα, ο οποίος είναι σχεδόν νεκρός. Τον διασώζουν και αποφασίζουν να τον μεγαλώσουν με βάση τη φιλοσοφία τους. Σκηνές από τη ζωή τους εκεί δείχνουν το χαοτικό μεγάλωμα του Σίμπα από ένα υπερκινητικό νεαρό λιονταράκι σε έναν φιλόδοξο και εγωιστικό έφηβο, σε έναν χαλαρό νεαρό ενήλικα. Χρόνια αργότερα, η Νάλα κυνηγώντας τον Πούμπα, βρίσκει τον Σίμπα και οι δυο τους επανενώνονται. Πιστεύοντας ότι η «Χακούνα Ματάτα» κινδυνεύει, ο Τιμόν και ο Πούμπα επιχειρούν να σαμποτάρουν τα ραντεβού των δύο λιονταριών, αλλά αποτυγχάνουν. Γίνονται μάρτυρες του καυγά του Σίμπα και της Νάλα και οι ελπίδες τους να αναπτερώνονται, αλλά μετά ο Σίμπα εξαφανίζεται και ο Τιμόν είναι έντρομος όταν το μαθαίνει. Η Νάλα και ο Ραφίκι εξηγούν ότι ο Σίμπα έπρεπε να φύγει για να πάει να προκαλέσει τον Σκαρ και χρειάζεται τη βοήθεια των φίλων του. Όταν η Νάλα φεύγει για να ακολουθήσει τον Σίμπα, ο Πούμπα τσακώνεται με τον Τιμόν, ο οποίος αισθάνεται προδομένος από την εγκατάλειψη του Σίμπα, και εγωιστικά δηλώνει ότι έχει ό,τι χρειάζεται. Ο Πούμπα φεύγει για να ακολουθήσει τον Σίμπα και ο Τιμόν μένει πίσω, αρχίζοντας να νιώθει μοναξιά. Ο Ραφίκι εμφανίζεται ξανά και βοηθά τον Τιμόν να συνειδητοποιήσει ότι η πραγματική «Χακούνα Ματάτα» είναι με τους φίλους του, προτρέποντάς τον να ακολουθήσει με τη σειρά του τους υπόλοιπους. Ο Τιμόν φτάνει τον Πούμπα και οι δυο τους συμφιλιώνονται, συγχωρώντας ο ένας τον άλλο, πριν συνεχίσουν μαζί το δρόμο τους. Αφού βοηθούν τον Σίμπα και τη Νάλα προκαλώντας αντιπερισπασμό, ο Τιμόν και ο Πούμπα αποφεύγουν τις ύαινες και πέφτουν πάνω στη Μα και τον θείο Μαξ, οι οποίοι ήρθαν ψάχνοντας για τον Τιμόν. Ο Τιμόν προτείνει ότι θα μπορούσαν να βοηθήσουν τον Σίμπα αν ξεφορτώνονταν τις ύαινες. Καθώς ο Σίμπα παλεύει με τον Σκαρ, η Μα και ο θείος Μαξ κατασκευάζουν μια σειρά από τούνελ κάτω από το έδαφος, ενώ ο Τιμόν και ο Πούμπα χρησιμοποιούν διάφορους τακτικισμούς για να αποσπάσουν την προσοχή των υαινών. Όταν τα τούνελ είναι έτοιμα, ο Μαξ προκαλεί το άνοιγμα του εδάφους κάτω από τις ύαινες. Ωστόσο, το άνοιγμα δεν προχωρεί μέχρι το τέλος και έτσι το σχέδιό τους αποτυγχάνει. Παγιδευμένοι για ακόμη μια φορά από τις ύαινες, ο Τιμόν βουτάει γενναία στο άνοιγμα που ήδη σχηματίστηκε για να διορθώσει το λάθος, προκαλώντας το ολοκληρωτικό άνοιγμα του εδάφους και την εκτίναξη των υαινών μέσω των τούνελ. Ο Σίμπα αποδέχεται τη θέση του ως Βασιλιάς στη Γη της Αγέλης, ευχαριστώντας τον Τιμόν και τον Πούμπα για τη βοήθειά τους. Ο Τιμόν πηγαίνει την Μα, τον θείο Μαξ και όλη την αποικία των σουρικάτων να ζήσουν στη ζούγκλα όπου δεν υπάρχουν αρπακτικά, ολοκληρώνοντας τη «Χακούνα Ματάτα» φιλοσοφία του. Οι σουρικάτες και ο Πούμπα γιορτάζουν μαζί με τον Σίμπα, εξυμνώντας τον Τιμόν ως τον ήρωά τους. Στην τελευταία σκηνή της ταινίας, η Μα, ο θείος Μαξ, ο Σίμπα, ο Ραφίκι και πολλοί άλλοι χαρακτήρες της Disney εμφανίζονται ως σιλουέτες παίρνοντας θέση να παρακολουθήσουν την ταινία μαζί με τον Τιμόν και τον Πούμπα, παρά τις αντιρρήσεις του Τιμόν ότι μόλις την έχουν δει. Καθώς τα φώτα χαμηλώνουν για να ξεκινήσει η ταινία, ο Πούμπα υπενθυμίζει τον Τιμόν ότι δεν τα πάει καλά με τα πλήθη. Νέιθαν Λέιν ως Τιμόν: σουρικάτα και ο καλύτερος φίλος του Πούμπα. Αν και κάπως εγωιστής, αλαζονικός και αποτραβηγμένος, ο Τιμόν δείχνει γενναιότητα και πίστη απέναντι στους φίλους του. Οι Λίαν Χιουζ και Άλεξ Στέιντερμαν ήταν οι επικεφαλής εικονογράφησης του χαρακτήρα. Έρνι Σαμπέλα ως Πούμπα: φακόχοιρος και ο καλύτερος φίλος του Τιμόν. Αν και αργόστροφος, είναι πολύ ενσυναίσθητος και πρόθυμος να εμπιστευτεί και να γίνει φίλος με όλους. Είναι επίσης κλειστοφοβικός και απελευθερώνει αέρια όταν έχει πολύ κόσμο γύρω του. Υπεύθυνος εικονογράφησης του χαρακτήρα ήταν ο Μπομπ Μπάξτερ. Τζούλι Κάβνερ ως Μα: η στοργική μητέρα του Τιμόν. Είναι υπερπροστατευτική και προσκολλημένη στον γιο της, προσπαθώντας να τον κάνει αποδεκτό στην αποικία τους, αλλά δεν τα καταφέρνει. Η Λίαν Χιουζ ήταν υπεύθυνη εικονογράφησης του χαρακτήρα. Τζέρι Στίλερ ως θείος Μαξ: ο παρανοϊκός και εκκεντρικός αλλά κατά βάθος καλόκαρδος θείος του Τιμόν. Αρχικά αμφιβάλλει για τις ικανότητες του Τιμόν, αλλά καθώς φτάνουμε στην κλιμάκωση της ταινίας, αλλάζει στάση απέναντί του. Η Λίαν Χιουζ ήταν υπεύθυνη εικονογράφησης και για αυτόν τον χαρακτήρα. Μάθιου Μπρόντερικ ως Σίμπα: ο γιος του Μουφάσα και της Σαράμπι, ανηψιός του Σκαρ, σύζυγος της Νάλα και ο Βασιλιάς της Γης της Αγέλης. Ο Ματ Γουέινμπεργκ χαρίζει τη φωνή του στον νεαρό Σίμπα, ενώ ο Μπομπ Μπάξτερ ήταν υπεύθυνος εικονογράφησής του. Ρόμπερτ Γκιγιόμ ως Ραφίκι: κυνοκέφαλος πίθηκος ο οποίος διδάσκει στον Τιμόν τη φιλοσοφία «Χακούνα Ματάτα», και του δίνει επίσης τη δύναμη να πιστέψει στον εαυτό του και να πραγματοποιήσει τα όνειρά του. Υπεύθυνος εικονογράφησης του χαρακτήρα ήταν ο Άλεξ Στέιντερμαν. Μόιρα Κέλι ως Νάλα: η παιδική φίλη του Σίμπα και, τελικά, η γυναίκα του. Οι περισσότεροι από τους διαλόγους της είναι από το αρχείο της πρώτης ταινίας. Έχει μόνο μια καινούρια σκηνή με καινούριες ηχογραφημένες ατάκες. Γούπι Γκόλντμπεργκ, Τσιτς Μάριν και Τζιμ Κάμινγκς ως Σένζι, Μπανζάι και Εντ: οι τρεις ύαινες που δρουν ως οι τοπικοί κυνηγοί της αποικίας του Τιμόν πριν τη συνεργασία τους με τον Σκαρ. Ο Μπομπ Μπάξτερ ήταν ο υπεύθυνος εικονογράφησης των χαρακτήρων. Έντουαρντ Χίμπερτ ως Ζάζου: βούκερος και πιστός συμβουλάτορας του Βασιλιά. Ζανό Ντάνιας ως Τιμόν Τάσος Κωστής ως Πούμπα Πέρη Ποράβου ως Μητέρα Τιμόν Γιάννης Στεφόπουλος ως θείος Μαξ Αργύρης Παυλίδης ως Σίμπα Μαρία Ζερβού ως Νάλα Γιώργος Πετρόχειλος ως Ραφίκι Σοφία Χάνου ως Σένζι Νίκος Νίκας ως Μπανζάι Σπύρος Μπιμπίλας ως Ζάζου Τον Απρίλιο του 2000, ανακοινώθηκε ότι η Walt Disney Company επέλεξε τους Τζεφ Άλχολμ, Κόλιν Γκόλντμαν και Τομ Ρότζερς για να γράψουν το σενάριο της τρίτης ταινίας του Βασιλιά των Λιονταριών. Η ταινία ήταν προγραμματισμένη να φτάσει στα μαγαζιά κάπου μέσα στο 2001. Τον Μάιο του 2003, ανακοινώθηκε ότι Ο Βασιλιάς των Λιονταριών 3 θα προγραμματιζόταν για κυκλοφορία στις αρχές της άνοιξης του 2004 με τους Νέιθαν Λέιν, Έρνι Σαμπέλα και Μάθιου Μπρόντερικ να επιστρέφουν για τους ρόλους τους, ενώ οι Έλτον Τζον και Τιμ Ράις θα επέστρεφαν για να γράψουν ένα νέο τραγούδι, το «Meerkat Rhapsody». Κατά την αρχική κυκλοφορία της σε βίντεο, Ο Βασιλιάς των Λιονταριών 3 συνοδευόταν με μια διαφημιστική εκστρατεία συνεργασίας με τα McDonald's, όπου τα παιδικά γεύματα περιείχαν παιχνίδια με τους χαρακτήρες, συμπεριλαμβανομένων των Σίμπα, Ραφίκι, Τιμόν, Πούμπα, Μουφάσα και Εντ. Τον Μάιο του 2003, επιβεβαιώθηκε ότι το DVD θα περιείχε μουσικά βίντεο, κομμένες σκηνές, σκηνές από τα παρασκήνια του πώς φτιάχτηκε η ταινία και δύο ταινίες μικρού μήκους. Η πρώτη, Τιμόν - Τα Πρώτα Χρόνια, ακολουθεί την παιδική ηλικία του Τιμόν μέσω συνεντεύξεων των μελών της οικογένειάς του αλλά και φίλων του. Η δεύτερη, Οι πιο αστείες στιγμές της Disney, αναδεικνύει χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων της Disney, όπως οι νάνοι από την ταινία Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι, αλλά και χαρακτήρες από την ταινία Ο Αδελφός μου ο Αρκούδος. Επίσης στο DVD εμπεριέχονταν δύο παιχνίδια, συμπεριλαμβανομένης μιας εικονικής περιήγησης σαν σαφάρι στη Γη της Αγέλης και ενός παιχνιδιού ερωτήσεων γύρω από τον Βασιλιά των Λιονταριών στη μορφή του τηλεπαιχνιδιού Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος με τον τίτλο, Ποιος θέλει να γίνει ο Βασιλιάς της Ζούγκλας; Το παιχνίδι παρουσίαζε η Μέρεντιθ Βιεϊρά, η τότε παρουσιάστρια της Αμερικανικής προσαρμογής του αυθεντικού παιχνιδιού στην τηλεόραση. Τον Φεβρουάριο του 2004, περισσότερα από 3 εκατομμύρια αντίγραφα VHS και DVD πωλήθηκαν τις πρώτες μέρες κυκλοφορίας. Τον ίδιο μήνα, το περιοδικό Variety ανέφερε ότι η ταινία πώλησε περίπου 2.5 από τα 3.1 εκατομμύρια αντίγραφα DVD πριν το πρώτο Σαββατοκύριακο, φέρνοντας περίπου 55 εκατομμύρια δολάρια έσοδα τις πρώτες τρεις μέρες κυκλοφορίας. Ένα DVD σετ και με τις τρεις ταινίες του Βασιλιά των Λιονταριών (Ειδικές Εκδόσεις σε μορφή δύο δίσκων) κυκλοφόρησε στις 6 Δεκεμβρίου 2004. Τον Ιανουάριο του 2005, η ταινία, μαζί με τις συνέχειές της, αποσύρθηκαν από την αγορά.Ο Βασιλιάς των Λιονταριών 3 κυκλοφόρησε για πρώτη φορά σε Blu-ray σε ένα σετ οκτώ δίσκων, ως τριλογία με τις άλλες δύο ταινίες, στις 4 Οκτωβρίου 2011. Κυκλοφόρησε ξεχωριστά στις 6 Μαρτίου 2012, όπως και η δεύτερη ταινία, Ο Βασιλιάς των Λιονταριών II: Το Βασίλειο του Σίμπα. Η έκδοση αυτή βγήκε στην αγορά σε δύο μορφές: μία σε πακέτο δύο δίσκων με την ταινία σε Blu-ray και DVD και μία με μόνο το DVD. Στην ιστοσελίδα συλλογής κριτικών Rotten Tomatoes, η ταινία συγκεντρώνει ποσοστό 76% με μέσο όρο σκορ 6.4/10, βασισμένο σε 17 κριτικές.Ο Φρανκ Λόβες από το περιοδικό TV Guide βαθμολόγησε την ταινία με 3.5/4 δηλώνοντας ότι «αυτή η επανάληψη του Βασιλιά των Λιονταριών (1994) από την οπτική γωνία των δύο κωμικών φίλων Τιμόν και Πούμπα, είναι μία από τις σπάνιες απευθείας σε βίντεο συνέχειες της Disney που αξίζει όσο και η αυθεντική ταινία». Συνέχισε λέγοντας ότι «το μόνο θέμα της ταινίας το οποίο αισθάνεσαι να είναι εξαναγκασμένο είναι η αναθεωρητική τοποθέτηση του Τιμόν ως πατριός του νεαρού Σίμπα, η οποία δεν έχει συναισθηματική σύνδεση με την πρώτη ταινία. Η ποιότητα της εικονογράφησης είναι εκπληκτικά εντυπωσιακή, μερικά στατικά φόντα είναι η βασική παραχώρηση σε μια ταινία της μικρής οθόνης με χαμηλό προϋπολογισμό, και οι ρευστές κινήσεις των χαρακτήρων και οι εκφράσεις τους είναι πολύ ανώτερες από αυτές, ας πούμε, της τηλεοπτικής σειράς Τιμόν & Πούμπα». Ο Τζόι Λέιντον του περιοδικού Variety έδωσε στην ταινία θετική κριτική γράφοντας «τα νήπια και τα παιδιά προσχολικής ηλικίας θα είναι εξίσου μαγεμένα και διασκεδασμένα από τις πολύχρωμες κατεργαριές των δύο ηρώων». Η αρθρογράφος Σούζαν Κινγκ των Los Angeles Times έγραψε ότι «επειδή οι απευθείας σε βίντεο συνέχειες της Disney για τις κλασικές της ταινίες ήταν το καλύτερο μέτριες, οι προσδοκίες για τη νέα συνέχεια του blockbuster του 1994 ήταν μικρές. Αλλά χάριν μιας έξυπνης πλοκής, ενός ζωηρού διαλόγου που παιδιά και ενήλικες θα απολαύσουν, ενός-δυο ευπρεπών καινούριων τραγουδιών και την επιστροφή των ηθοποιών από την πρώτη ταινία, Ο Βασιλιάς των Λιονταριών 3 είναι μια ανευλαβής έκρηξη αερίων».Οι κριτικοί πρότειναν ότι η ταινία έχει επιρροές από το θεατρικό έργο του Τομ Στόπαρντ, Rosencrantz and Guildenstern Are Dead, στο οποίο οι ομώνυμοι χαρακτήρες εμφανίζονται σε κάθε σημαντικό γεγονός του Άμλετ. Το soundtrack της ταινίας, Ο Βασιλιάς των Λιονταριών 3: Τραγούδια από την Ξεκαρδιστική Περιπέτεια των Τιμόν και Πούμπα, κυκλοφόρησε σε CD από την εταιρεία Disney Records στις 10 Φεβρουαρίου 2004. Περιλαμβάνει δύο τραγούδια από την ταινία, «Ο Λέων Ξαγρυπνά» και «Χακούνα Ματάτα», ξαναερμηνευμένα από τον Νέιθαν Λέιν, ο οποίος χάρισε τη φωνή του στον Τιμόν. Το υπόλοιπο soundtrack περιλαμβάνει διάφορα R&B κομμάτια, συμπεριλαμβανομένων μιας διασκευής του κλασικού «Jungle Boogie» του συγκροτήματος Kool and the Gang από το συγκρότημα The French, και δύο ορχηστρικών κομματιών του συνθέτη Ντον Χάρπερ. Περιέχει ακόμη το «Sunrise, Sunset» των Σέλτον Χάρνικ και Τζέρι Μποκ από τον «Βιολιστή στη Στέγη» αλλά και το θέμα της ταινίας Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος, το οποίο συνέθεσε το Ένιο Μορικόνε. (*) βασισμένο στο τραγούδι «Warthog Rhapsody», το οποίο δεν χρησιμοποιήθηκε στην πρώτη ταινία Ένα βιντεοπαιχνίδι βασισμένο στην ταινία κυκλοφόρησε το 2003 για την κονσόλα Game Boy Advance, με πρωταγωνιστές τον Τιμόν και τον Πούμπα. Επίσημος ιστότοπος Ο Βασιλιάς των Λιονταριών 3: Χακούνα Ματάτα στο The Big Cartoon DataBase Ο Βασιλιάς των Λιονταριών 3: Χακούνα Ματάτα στην IMDb Ο Βασιλιάς των Λιονταριών 3: Χακούνα Ματάτα στο AllMovie Ο Βασιλιάς των Λιονταριών 3: Χακούνα Ματάτα στο Rotten Tomatoes	Ο Βασιλιάς των Λιονταριών 3: Χακούνα Ματάτα (αγγλικά: The Lion King 1½ , επίσης γνωστό και ως The Lion King 3: Hakuna Matata εκτός Βόρειας Αμερικής) είναι μια Αμερικανική ταινία περιπέτεια/μιούζικαλ κινουμένων σχεδίων που κυκλοφόρησε το 2004 απευθείας σε βίντεο σε παραγωγή της Walt Disney Pictures και των DisneyToon Studios και διανομή από την Walt Disney Studios Home Entertainment. Η ταινία κυκλοφόρησε επίσης σε κινηματογραφικές αίθουσες διεθνώς και σε επιλεγμένες πόλεις στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αποτελεί την τρίτη (χρονολογικά τη δεύτερη) συνέχεια της τριλογίας του Βασιλιά των Λιονταριών. Το DVD αποσύρθηκε τον Ιανουάριο του 2005. Τα γεγονότα στην ταινία συμβαίνουν πριν, παράλληλα και λίγο μετά από αυτά της πρώτης ταινίας του 1994, Ο Βασιλιάς των Λιονταριών, και επικεντρώνεται στη ζωή των Τιμόν και Πούμπα. Ο Βασιλιάς των Λιονταριών 3 είναι μια απευθείας σε βίντεο προσαρμογή της τηλεοπτικής σειράς Τιμόν & Πούμπα. Την ακολούθησε η τηλεοπτική ταινία Η Φρουρά των Λιονταριών: Η Μεγάλη Επιστροφή, η οποία έκανε πρεμιέρα τον Νοέμβριο του 2015 στο Disney Channel, και αποτελεί τον πιλότο της τηλεοπτικής σειράς Η Φρουρά των Λιονταριών. Το αυθεντικό καστ επέστρεψε για να χαρίσει τις φωνές του στους ήρωες εκτός από τους Ρόουαν Άτκινσον και Τζόναθαν Τέιλορ Τόμας, φωνές των Ζάζου και νεαρού Σίμπα αντίστοιχα, οι οποίοι αντικαταστάθηκαν από τους Έντουαρντ Χίμπερτ και Ματ Γουέινμπεργκ αντίστοιχα. Οι Τζέιμς Ερλ Τζόουνς και Τζέρεμι Άιρονς επίσης δεν επέστρεψαν μιας και οι δικοί τους χαρακτήρες (Μουφάσα και Σκαρ αντίστοιχα) συμμετέχουν ως βουβές κάμεο εμφανίσεις. Ο Βασιλιάς των Λιονταριών 3 κυκλοφόρησε σε Blu-ray μαζί με τις δύο πρώτες ταινίες ως κουτί Τριλογίας στις 4 Οκτωβρίου 2011 και επανακυκλοφόρησε μόνο του στις 6 Μαρτίου 2012, την ίδια μέρα με την κυκλοφορία της δεύτερης ταινίας, Ο Βασιλιάς των Λιονταριών II: Το Βασίλειο του Σίμπα. Οι κυκλοφορίες των Blu-ray και DVD, μαζί με αυτήν της πρώτης ταινίας στις Αδαμάντινες Εκδόσεις, αποσύρθηκαν στις 30 Απριλίου 2013.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F_%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%AC%CF%82_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%9B%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%8E%CE%BD_3:_%CE%A7%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%B1_%CE%9C%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%84%CE%B1
Σερτανένσε ΦΚ	Η Σερτανένσε είναι ο μεγαλύτερος αθλητικός σύλλογος της Σερτάν και η οποία ιδρύθηκε από τον Casimiro Farinha στις 17 Φεβρουαρίου 1934, τελικά καταφεύγοντας αποκλειστικά στο ποδόσφαιρο, αφού είχε αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος της στο αθλητικό ψάρεμα, συλλέγοντας μερικά εθνικά τρόπαια. Δις πρωταθλητές περιφέρειας, το 1998 και το 2000, έφτασε για πρώτη φορά στην Τρίτη Κατηγορία Πορτογαλίας το 2009. Εκείνο το καλοκαίρι, ο πρώην τερματοφύλακας της Εθνικής Πορτογαλίας U21 José Bizarro - νικητής του Παγκόσμιου Κυπύλλου U20 το 1989 - ανέλαβε την ομάδα. Στο Κύπελλο εκείνης και της προηγούμενης σεζόν, ο σύλλογος αντιμετώπισε την Πόρτο της Πριμέιρα Λίγα, από την οποία έχασε με 0-4 και στις δύο περιπτώσεις (μία εντός έδρας). Βαθμίδα 3, Segunda Divisão: 3 (υψηλότερη κατάταξη: 5η) Βαθμίδα 4, Terceira Divisão: 18 (1 τίτλος) Taça de Portugal: 21 Περιφερειακό Πρωτάθλημα Castelo Branco : 1987-88, 1999-2000 Γ΄ Κατηγορία Πορτογαλίας : 2008-09 Επίσημος ιστότοπος (Πορτογαλικά) Προφίλ ομάδας ZeroZero Προφίλ ομάδας ForeDeJogo Αρχειοθετήθηκε 2022-01-16 στο Wayback Machine. (Πορτογαλικά) Ιστολόγιο Sertanense	Η Σερτανένσε Φουτεμπόλ Κλούμπε (πορτογαλικά: Sertanense Futebol Clube) είναι πορτογαλικός ποδοσφαιρικός σύλλογο με έδρα τη Σερτάν. Ιδρύθηκε το 1934 και την περίοδο 2018-19 συμμετείχε στην Campeonato de Portugal. Παίζει τους εντός έδρας αγώνες της στο Campo de Jogos Dr. Marques dos Santos.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B5%CF%81%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%AD%CE%BD%CF%83%CE%B5_%CE%A6%CE%9A
Μιχαήλ Στρογκόφ	Το μυθιστόρημα διαδραματίζεται στη Ρωσική Αυτοκρατορία του τσάρου Αλεξάνδρου Β΄. Η Σιβηρία δέχεται επίθεση από ορδές Τατάρων, κάτω από την αιγίδα του τρομερού Φεοφάρ Χαν και την ουσιαστική βοήθεια ενός Ρώσου προδότη, του τέως συνταγματάρχη του τσαρικού στρατού Ιβάν Ογκάρεφ. Ο Ογκάρεφ στοχεύει ιδίως στην κατάληψη του Ιρκούτσκ, της πρωτεύουσας της ανατολικής Σιβηρίας, όπου έχει αποκλειστεί ο αδελφός του τσάρου. Αυτός είχε στο παρελθόν εξορίσει και καθαιρέσει από τα αξιώματά του τον Ογκάρεφ, που τώρα δίψαγε για εκδίκηση. Έχοντας αιφνιδιάσει τους Ρώσους, οι Τάταροι προελαύνουν ραγδαία, χωρίς ουσιαστική αντίσταση. Στο πέρασμά τους μεταξύ άλλων κόβουν και τις τηλεγραφικές γραμμές, με αποτέλεσμα να αποκοπεί η Σιβηρία και το Ιρκούτσκ από το τσαρικό παλάτι. Ο τσάρος έχοντας γνώση για την προδοτική δράση του Ογκάρεφ και μη μπορώντας να τηλεγραφήσει, προστάζει τον αξιωματικό Μιχαήλ Στρογκόφ να παραδώσει ένα έγγραφο στον αδελφό του για να τον προειδοποιήσει σχετικά. Ο Στρογκόφ είναι μέλος της επίλεκτης μονάδας των αγγελιοφόρων του τσάρου. Καταγόμενος ο ίδιος από τη Σιβηρία, γνωρίζει όσο κανείς άλλος το δρόμο και τις δυσκολίες για το Ιρκούτσκ. Για να μην τον ανακαλύψουν οι Τάταροι, ο Στρογκόφ ξεκινά το ταξίδι με πλαστή ιδιότητα, ως έμπορος με το όνομα Νικόλαος Κορπανώφ. Στο δρόμο για το Ιρκούτσκ θα γνωρίσει τη νεαρή Νάντια Φεντόρ, που έχει προορισμό την ίδια πόλη με σκοπό να συναντήσει τον εκεί εξόριστο πατέρα της. Εξάλλου θα κάνει τη γνωριμία με δύο πολεμικούς ανταποκριτές που περιγράφουν την επιδρομή των Τατάρων, τον Άγγλο Χάρυ Μπλουντ και τον Γάλλο Αλσίντ Ζολιβέ. Στο ενδιάμεσο του πολυήμερου ταξιδιού για το μακρινό (5.500 χιλιόμετρα) Ιρκούτσκ, ένα μεγάλο μέρος της Σιβηρίας υποκύπτει στα χέρια των κατακτητών και ο Στρογκόφ χάνει την επαφή με τα άτομα που είχε γνωρίσει πρωτύτερα. Ο προδότης Ογκάρεφ, γνωρίζοντας για την ύπαρξη ενός αγγελιοφόρου του τσάρου, κάνει τα πάντα για να τον συλλάβει. Ακάθεκτος ο Στρογκόφ θα συνεχίσει το δρόμο για το Ιρκούτσκ, χρησιμοποιώντας τρένα, καράβια, κάρα, άλογα και τα πόδια του. Παρόλη την προσοχή του, ο Στρογκόφ θα συλληφθεί στο τέλος από τους Τατάρους, που νωρίτερα -από σύμπτωση- είχαν συλλάβει τη μητέρα τού Στρογκόφ Μάρθα, καθώς και σε μια επιδρομή τη Νάντια. Ο Ογκάρεφ, γνωρίζοντας ότι η Μάρθα είναι η μητέρα τού αγγελιοφόρου, θα επιχειρήσει να τη μαστιγώσει δημόσια, μπροστά σε όλους τους κρατούμενος. Ο Μιχαήλ δεν θα αντέξει να δει τη μητέρα του να υποφέρει και θα επέμβει, φανερώνοντας έτσι την ιδιότητά του. Ο Φεοφάρ Χαν, αντίθετα με αυτό που θα περίμενε κανείς, δεν θα εκτελέσει τον αγγελιοφόρο, αλλά θα δώσει την εντολή να τον τυφλώσουν. Παρότι τυφλός, ο Στρογκόφ θα καταφέρει με την έμπρακτη βοήθεια της Νάντιας να ξεφύγει από την επιτήρηση των Τατάρων και να φτάσει μετά από πολλές κακουχίες στο Ιρκούτσκ. Εδώ όμως είχε καταφέρει να εισέλθει και ο Ογκάρεφ, ο οποίος παρουσιάστηκε στο Μεγάλο Δούκα ως ο αγγελιοφόρος που αναμενόταν από τον τσάρο. Ενώ ο Ογκάρεφ προετοιμάζει το έδαφος για την προδοσία και κατάληψη του Ιρκούτσκ, συναντιέται με τον Στρογκόφ και οι δυο άνδρες θα μονομαχήσουν. Ο Στρογκόφ, που στο μεταξύ έχει ξαναβρεί το φως του, θα καταφέρει να κερδίσει και να ξεκαθαρίσει την υπόθεση μπρος από τον αδελφό του τσάρου. Στο τέλος η Νάντια θα βρει τον πατέρα της, που του είχε αποδοθεί χάρη και είχε οριστεί επικεφαλής ενός τάγματος αυτοκτονίας. Ο Μιχαήλ θα ζητήσει το χέρι της Νάντιας, θα την παντρευτεί στο Ιρκούτσκ και θα επιστρέψουν μαζί με τον πεθερό στην πρωτεύουσα. Μιχαήλ Στρογκόφ, αγγελιοφόρος του τσάρου με το βαθμό του λοχαγού. Κατά τη διάρκεια της αποστολής του χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο Νικόλαος Κορπανώφ. Μάρθα Στρογκόφ, μητέρα του Μιχαήλ Στρογκόφ. Νάντια Φεντόρ, συνοδός στο ταξίδι του Μιχαήλ Στρογκόφ και μέλλουσα γυναίκα του. Βασίλη Φεντόρ, πατέρας της Νάντια, εξόριστος στο Ιρκούτσκ. Χάρυ Μπλουντ, Άγγλος δημοσιογράφος της The Daily Telegraph. Αλσίντ Ζολιβέ, Γάλλος δημοσιογράφος που δεν αποκαλύπτει την εφημερίδα για την οποία εργάζεται (ισχυρίζεται ότι είναι ανταποκριτής για την ξαδέλφη Μαντελέν). Φεοφάρ Χαν, αρχηγός των Τατάρων που εισβάλλουν στη Σιβηρία. Ιβάν Ογκάρεφ, Ρώσος προδότης, υποστηρικτής του Φεοφάρ Χαν. Υπήρξε συνταγματάρχης του τσαρικού στρατού, ώσπου εξορίστηκε και καθαιρέθηκε από τα αξιώματά του από τον αδελφό του τσάρου. Κατέχει ηγετική θέση στους Τατάρους. Ζαγκάρα, τσιγγάνα θαυμάστρια και βοηθός του Ιβάν Ογκάρεφ. Ο Τσάρος. Ο Μέγας Δούκας, αδελφός του τσάρου και κυβερνήτης του Ιρκούτσκ. Στο βιβλίο δεν αναφέρεται η χρονιά κατά την οποία υποτίθεται ότι έλαβαν μέρος οι περιπέτειες του Στρογκόφ. Στην έκδοση των Κλασσικών Εικονογραφημένων αναφέρεται ως έτος το 1840. Αυτό όμως δεν μπορεί να ευσταθεί, καθώς το Νέο Ανάκτορο της Μόσχας όπου ξεκινά η υπόθεση, χτίστηκε στο διάστημα 1838-1849. Υποθέτοντας ότι οι περιπέτειες λαμβάνουν χώρο την εποχή του τσάρου Αλεξάνδρου Β', το ακριβές χρονικό διάστημα πλοκής βρίσκεται μεταξύ 1855, χρονιά ανάληψης της εξουσίας του τσάρου και του 1863, χρονιά κατά την οποία εκδηλώθηκαν εξεγέρσεις του τοπικού πληθυσμού, που είχαν σαν αποτέλεσμα να μην υπάρχει σε μεγάλο βαθμό στήριξη του τσάρου από τους Ρώσους. Τέτοιες τάσεις δυσανασχέτησης δεν περιγράφονται καθόλου από τον Βερν, απεναντίας. Στο έργο δεν αναφέρεται ούτε ρητά το όνομα του τσάρου. Παρόλα αυτά, ο Βερν δεν μπορεί να εννοεί άλλον, από τον τσάρο Αλέξανδρο Β΄ της Ρωσίας. Σε διάφορα σημεία του μυθιστορήματος, αναφέρεται θετικά για τις μεταρρυθμιστικές τάσεις και τις φιλελεύθερες αλλαγές που εισήγαγε ο τσάρος. Ο προκάτοχος του, Νικόλαος Α΄ της Ρωσίας, δεν είχε αυτή τη φήμη, ενώ ο διάδοχος του, Αλέξανδρος Γ΄ της Ρωσίας, ανέλαβε τα ηνία του κράτους το 1881, χρονιά κατά την οποία είχε ήδη συγγραφεί το μυθιστόρημα. Ούτε το όνομα του αδελφού του τσάρου, του Μεγάλου Δούκα, αναφέρεται στο βιβλίο. Ο τσάρος είχε τρεις αδελφούς, από τους οποίους όμως ο μεγαλύτερος, πιο δραστήριος και ιδίως υποστηρικτής των τάσεων μεταρρύθμισης που Αλεξάνδρου Β', υπήρξε ο Κωνσταντίνος Νικολάγιεβιτς Ρομανόφ. Έτσι μπορούμε με μεγάλη σιγουριά να υποθέσουμε ότι αυτόν είχε στο νου του κατά τη συγγραφή ο Βερν. Στο βιβλίο γίνεται εκτενής αναφορά για τα διάφορα μέρη από τα οποία περνά ο Στρογκόφ μέχρι να φτάσει στο Ιρκούτσκ. Τουλάχιστο σε μια περίπτωση έχουμε ένα λάθος, που μάλλον προήρθε από κακή αντιγραφή τοπωνυμίας. Ο Βερν δεν είχε ποτέ ταξιδέψει στα μέρη που περιέγραφε στα έργα του κι έτσι ήταν εξαρτώμενος από τα γραπτά της εποχής. Μια πόλη στο 15ο κεφάλαιο αναφέρεται ως Καμσκ. Τέτοια πόλη ή χωριό δεν υπήρχε ποτέ στη γύρω περιοχή. Υπάρχει όμως το Καίνσκ. Στη λατινική γραφή τα δυο τοπωνύμια μπορούν εύκολα να διαβαστούν λάθος. Όσον αφορά την επιδρομή των Τατάρων, αυτή φαντάζει τελείως εξωπραγματική για την εποχή που διαδραματίζεται η πλοκή. Στο παρελθόν πάντα υπήρχαν μάχες μεταξύ Ρώσων και Τατάρων ή Μογγόλων, αλλά όλες αυτές είχαν εκλείψει στον 19ο αιώνα όταν οι Ρώσοι είχαν πλέον το πάνω χέρι. Κανένας ηγέτης των Τατάρων θα μπορούσε να ήταν σε θέση να προκαλέσει την επιδρομή όπως παρουσιάζεται στο βιβλίο. Η ιστορία του Στρογκόφ διαφέρει από τα περισσότερα άλλα έργα του Ιουλίου Βερν. Δεν υπάρχει το τεχνολογικό στοιχείο και η επιστημονική φαντασία για την οποία έχει γίνει γνωστός ο συγγραφέας. Βλέπουμε εδώ μια ιστορία που ξετυλίγεται στην απέραντη ρωσική αυτοκρατορία, με αγωνιώδη πλοκή, γεμάτη περιπέτειες, ίντριγκες και μάλιστα ρομάντζο. Ιδίως ρομαντικές ιστορίες είναι σπάνιες στα βιβλία του Βερν. Οι γυναίκες, αν εμφανίζονται, είναι συνήθως χαρακτήρες που μοιάζουν αγίες και μόνο αντικείμενα λατρείας. Στο μυθιστόρημα αυτό τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η Νάντια Φεντόρ είναι ενεργή, γεμάτη αυτοπεποίθηση και αγωνίζεται έμπρακτα μαζί με τον Μιχαήλ και αργότερα, μετά την τύφλωσή του, λαμβάνει την πρωτοβουλία για να μπορέσουν να φτάσουν μαζί στο Ιρκούτσκ. Ίσως αυτό το μείγμα περιπέτειας και αισθηματικής ιστορίας να ήταν κι ο λόγος που το έργο αυτό έχει διασκευαστεί πολλές φορές για τη μικρή και τη μεγάλη οθόνη. Σε συνεργασία με τον θεατρικό συγγραφέα Αντόλφ ντ' Εννερί, ο Ιούλιος Βερν διασκεύασε το μυθιστόρημά του για το θέατρο, που με τον ομώνυμο τίτλο είχε την πρεμιέρα του στις 17 Νοεμβρίου 1880 στο Θέατρο του Σατελέ του Παρισίου. Μιχαήλ Στρογκόφ (Michael Strogoff) 1908, παραγωγή: ΗΠΑ Μιχαήλ Στρογκόφ (Michael Strogoff) 1910, σκηνοθεσία Τζέιμς Σηρλ Ντόουλι, παραγωγή: ΗΠΑ. Μιχαήλ Στρογκόφ (Michael Strogoff) 1914, σκηνοθεσία Λλόιντ Μπ. Κάρλτον, παραγωγή: ΗΠΑ. Μιχαήλ Στρογκόφ (Michel Strogoff) 1926, σκηνοθεσία Βίκτορ Τουρζάνσκι, παραγωγή : Γαλλία και Γερμανία. Μιχαήλ Στρογκόφ (Michel Strogoff) 1936, σκηνοθεσία Ζακ ντε Μπαροντσέλι και Ρίχαρντ Αΐχμπεργκ, παραγωγή: Γαλλία και Γερμανία. Ο στρατιώτης και η λαίδη (The Soldier and the Lady) 1937, σκηνοθεσία Τζόρτζ Νίκολς τζούνιορ, παραγωγή: ΗΠΑ. Μιχαήλ Στρογκόφ (Miguel Strogoff) 1944, σκηνοθεσία Μιγκέλ Ντελγκάδο, παραγωγή: Μεξικό. Μιχαήλ Στρογκόφ (Michele Strogoff) 1956, σκηνοθεσία Καρμίνε Γκαλλόνε, παραγωγή: Γαλλία, Γερμανία και Ιταλία. Ο θρίαμβος του Μιχαήλ Στρογκόφ (Le Triomphe de Michel Strogoff) 1961, σκηνοθεσία Βίκτορ Τουρζάνσκι, παραγωγή: Γαλλία και Ιταλία. Ο αγγελιοφόρος του τσάρου (Der Kurier des Zaren) 1970, σκηνοθεσία Εριπράντο Βισκόντι, παραγωγή: Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία και Βουλγαρία. Μιχαήλ Στρογκόφ (Miguel Strogof) 1955, σκηνοθεσία Λουις Γκαλόν, παραγωγή: Βραζιλία Μιχαήλ Στρογκόφ (Michel Strogoff) 1975, σκηνοθεσία Ζαν-Πιερ Ντεκούρ, τέσσερα επεισόδια, παραγωγή: Γαλλία, Γερμανία, Αυστρία, Βέλγιο Μιχαήλ Στρογκόφ, ο αγγελιοφόρος του τσάρου (Michele Strogoff — il corriere dello zar) 1999, σκηνοθεσία Φαμπρίτσιο Κόστα, παραγωγή: Ιταλία και Γερμανία Μιχαήλ Στρογκόφ (Michel Strogoff) 1997, παραγωγή: Γαλλία. Μιχαήλ Στρογκόφ (Michel Strogoff) 2004, παραγωγή: Γαλλία. Οι απίθανες περιπέτειες του Μιχαήλ Στρογκόφ (Les aventures extraordinaires de Michel Strogoff) 2004, παραγωγή: Γαλλία. Οι πληροφορίες για τις παρακάτω εκδόσεις προέρχονται από το Βιβλιονέτ. Πρόκειται για εκδόσεις που βρίσκονται ακόμα σε κυκλοφορία. Μιχαήλ Στρογκόφ, μετάφραση Αννίκα Φερτάκη, εκδ. Άγκυρα (σειρά: Τα κλασικά της Άγκυρας), Αθήνα 2013, σελ. 331, ISBN 978-960-547-058-6 (Μαλακό εξώφυλλο) Μιχαήλ Στρογκόφ, μετάφραση Τζένη Μπαριάμη, εκδ. 4Π Ειδικές Εκδόσεις Α.Ε. (σειρά: Βιβλιοθήκη Ιουλίου Βερν #10), Αθήνα 2011, σελ. 409, ISBN 978-960-488-159-8 (Σκληρό εξώφυλλο) Μιχαήλ Στρογκόφ, διασκευή Φίλιππος Μανδηλαράς, εκδ. Παπαδόπουλος (σειρά: Κλασική Λογοτεχνία για Παιδιά #40), Αθήνα 2006, σελ. 121, ISBN 978-960-412-559-3 (Μαλακό εξώφυλλο) Μιχαήλ Στρογκόφ, μετάφραση Αννίκα Φερτάκη, εκδ. Άγκυρα (σειρά: Τα κλασικά της Άγκυρας), Αθήνα 2005, σελ. 336, ISBN 978-960-422-271-1 (Σκληρό εξώφυλλο) Μιχαήλ Στρογκόφ, διασκευή Ματίνα Καράλη, εκδ. Κέδρος (σειρά: Η Κλασική Λογοτεχνία... σαν Παραμύθι #23), Αθήνα 2004, σελ. 36, ISBN 978-960-04-2412-6 (Σκληρό εξώφυλλο) Μιχαήλ Στρογκόφ, μετάφραση Χάρης Μίκογλου, εκδ. Κέδρος (σειρά: Κλασική Βιβλιοθήκη), Αθήνα 2003, σελ. 356, ISBN 978-960-04-2341-9 (Σκληρό εξώφυλλο) Μιχαήλ Στρογκόφ, μετάφραση Φοίβος Αρβανίτης, εκδ. Παπαδόπουλος (σειρά: Κλασική Λογοτεχνία), Αθήνα 1996, σελ. 433, ISBN 978-960-261-626-0 (Μαλακό εξώφυλλο) Μιχαήλ Στρογκόφ, μετάφραση Χάρης Μίκογλου, εκδ. Ζαχαρόπουλος Σ.Ι. (σειρά: Κλασική Λογοτεχνία #171), Αθήνα 1990, σελ. 528, ISBN 978-960-208-183-9 (Μαλακό εξώφυλλο) Μιχαήλ Στρογκόφ, μετάφραση Ζωρζ Σαρή, Ελένη Ρώτη-Βουτσάκη, εκδ. Πατάκη (σειρά: Κλασική Λογοτεχνία για Παιδιά και Νέους #2), Αθήνα 1989, σελ. 476, ISBN 978-960-293-441-8 (Μαλακό εξώφυλλο) Μιχαήλ Στρογκόφ, εκδ. Σμυρνιωτάκη (σειρά: Κλασική Ξένη Βιβλιοθήκη ), Αθήνα, σελ. 254, ISBN 978-960-299-067-4 (Μαλακό εξώφυλλο) Ελεύθερο βιβλίο Michael Strogoff or, The Courier of the Czar στο Project Gutenberg (Αγγλικά) Ελεύθερο βιβλίο Michel Strogoff στο Project Gutenberg (Γαλλικά) Μιχαήλ Στρογκόφ στα Κλασσικά Εικονογραφημένα	Το Μιχαήλ Στρογκόφ (τίτλος πρωτοτύπου Michel Strogoff) είναι μυθιστόρημα περιπέτειας του Γάλλου συγγραφέα και θεμελιωτή της επιστημονικής φαντασίας Ιουλίου Βερν. Πρωτοδημοσιεύθηκε το έτος 1876 σε δυο τόμους (ο πρώτος τόμος την 14η Αυγούστου και ο δεύτερος την 6η Νοεμβρίου της χρονιάς) από τον εκδότη Πιερ-Ζυλ Ετζέλ. Στα ελληνικά έχει μεταφραστεί μεταξύ άλλων κι από τον Νίκο Καζαντζάκη το 1942 για τις εκδόσεις Δημητράκου .	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B9%CF%87%CE%B1%CE%AE%CE%BB_%CE%A3%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF%86
Φελίπε Κολόμπο	Γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου του 1983 στο Μεξικό. Πατέρας του, είναι ο Αργεντινός ηθοποιός Χουάν Κάρλος Κολόμπο και μητέρα του, η Μεξικανή ηθοποιός Πατρίσια Έγκια. Έχει μια μεγαλύτερη αδελφή, τη Σολ. Στα έξι του χρόνια άρχισε να ασχολείται με την υποκριτική παίζοντας στην ταινία Sonata de Luna. Στα 9 του, μετακόμισε στην πατρίδα του πατέρα του, Αργεντινή όπου εμφανίστηκε στη σειρά Chiquititas που σήμανε την αρχή της επιτυχημένης καριέρας του στη μικρή οθόνη. Το 2002, σε ηλικία 19 ετών πήρε έναν από τους 4 πρωταγωνιστικούς ρόλους στη σειρά Rebelde Way και έγινε μέλος των Erreway, του μουσικού συγκροτήματος της σειράς που συνέχισε και εκτός των πλατό της, μαζί με τους φίλους του Καμίλα Μπορδονάμπα (Camila Bordonaba), Μπενχαμίν Ρόχας (Benjamin Rojas) και Λουισάνα Λοπιλάτο (Luisana Lopilato) (η οποία αποχώρησε από το συγκρότημα). Οι Erreway, γνώρισαν μεγάλη επιτυχία σε πολλές χώρες αλλά τελικά διαλύθηκαν το 2005, όμως, αφού βγήκε ο δίσκος τους El Disco de Rebelde Way τo 2006 ξανασυνδέθηκαν.Το 2007 η Λουισάνα Λοπιλάτο έφυγε απ' το συγκρότημα αν και συμπεριλαμβανόταν στους υπόλοιπους δίσκους/συλλογές του group μέχρι και το 2007. To 2004 ακολούθησε η ταινία Erreway: 4 Caminos που του χάρισε ακόμα περισσότερη δημοσιότητα σε όλο τον κόσμο. Το 2008, κατάφερε να συνδυάσει το τραγούδι με την τηλεόραση (Doble Vida) αλλά και το θέατρο (Prinipiante). Κατά τη διάρκεια της σειράς Ανυπότακτες Καρδιές, είχε σχέση με τη συμπρωταγωνίστρια του, Λουισάνα Λοπιλάτο, με την οποία μετά το χωρισμό τους, κράτησαν φιλικές σχέσεις. Στις 9 Απριλίου 2010, παντρεύτηκε την ενδυματολόγο Σεσίλια Κορονάδο και στις 3 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, ήρθε στον κόσμο η κόρη τους, Αουρόρα Κολόμπο. Νονοί της Αουρούρα, είναι οι καλοί φίλοι του Φελίπε, Καμίλα Μπορδονάμπα και Μπενχαμίν Ρόχας. 1999: Chiquititas 1999 2000: Chiquititas 2000 2001: Chiquititas 2001 2007: Son de Fierro 2002: Señales 2003: Tiempo 2004: Memoria 2006: Erreway en Concierto 2006: El Disco de Rebelde Way 2007: Erreway presenta su caja recopilatoria TBA: Vuelvo	Ο Φελίπε Κολόμπο Εγκία (Felipe Colombo Eguía, 8 Ιανουαρίου 1983) είναι Μεξικανός ηθοποιός και τραγουδιστής, με καταγωγή από την Αργεντινή. Έγινε γνωστός από την νεανική τηλεοπτική σειρά 'Τσικιτίτας'.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CF%80%CE%B5_%CE%9A%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%BC%CF%80%CE%BF
Οικογένεια Λεμού	Το 1905, ο καπετάνιος Χρήστος Μ. Λεμός ήταν συνιδιοκτήτης και καπετάνιος του ατμόπλοιου Μαριέττα Ράλλη, το οποίο είναι το πρώτο ατμόπλοιο που ανήκε σε ναυτικούς από τις Οινούσσες. Σε αναγνώριση της συνεισφοράς της οικογένειας στην πολεμική προσπάθεια, η οικογένεια Λεμού παρέλαβε ως δώρο ένα από τα 100 πλοία Λίμπερτυ που παραχωρήθηκαν από τις ΗΠΑ σε Έλληνες πλοιοκτήτες. Τα πλοία Λίμπερτυ έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην άνοδο του ελληνικού εμπορικού ναυτικού μετά τον Β΄ ΠΠ. Άλλος ένας σημαντικός εκπρόσωπος της οικογένειας στη ναυτιλία είναι ο καπετάνιος Λέων Γ. Λεμός, ιδρυτής της Efploia Shipping. Ήταν ένας από τους πιο καταξιωμένους Έλληνες πλοιοκτήτες της δεκαετίας του 1970 και του 1980. Αφού πούλησε 15 από τα 17 εμπορικά πλοία του το 1980, ο κ. Λεμός επέστρεψε στην αγορά το 1985 παραγγέλνοντας 10 μπαλκ κάριερ από την Hyundai Heavy Industries. Τα περισσότερα μέλη της οικογένειας Λεμού ζουν στην Ελλάδα. Ωστόσο, σημαντικό μέρος των μελών της οικογένειας ζουν σε πανάκριβα σπίτια αξίας πολλών εκατομμυρίων λιρών στο Μέιφερ και το Σεντ Τζονς Γουντ του Λονδίνου.	Η οικογένεια Λεμού είναι μια σημαντική ελληνική οικογένεια πλοιοκτητών η οποία ασχολείται επαγγελματικά με τη ναυτιλία από τον 18ο αιώνα. Η οικογένεια από την Καρδαμύλη της Μάνης. Το αρχικό επώνυμο της οικογένειας κατά την παραμονή τους στην Μάνη ήταν το Λεμάκη. Ωστόσο, εν μέσω της αποδημίας της οικογένειας από τη Μάνη στη Χίο, η οικογένεια άλλαξε το επώνυμο της σε Λεμός για να μην εντοπιστεί. Από το 1860 έως το 1914 η οικογένεια είχε στην κατοχή της 52 εμπορικά πλοία.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1_%CE%9B%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%8D
Παναγιώτα Πετρίδου	Από το 2010: Biete Rostlaube, suche Traumauto Από το 2013: Abgewürgt und Ausgebremst Συμμετοχή σε τηλεοπτικές εκπομπές: 2012: Promi Kocharena Weihnachts-Spezial στο VOX 2013: Promi Shopping Queen στο VOX 2013: Familien-Duell Promi Spezial στο RTL 2013: Markus Lanz στο ZDF 2013: Grill den Henssler –το νέο Kocharena στο VOX 2013: Das Perfekte Promi Dinner στο VOX 2014: Tietjen und Hirschhausen στο NDR 2014: Willkommen bei Mario Barth στο RTL 2014: Markus Lanz στο ZDF 2014: Goodbye Deutschland στο VOX 2014: Geht’s noch?! Kayas Woche στο RTL 2014: 5 gegen Jauch στο RTL 2014: Mario Barth deckt auf! στο RTL 2014: Grill den Henssler – die neue Kocharena στο VOX 2015: NDR Talk Show στο ARD 2015: Let’s Dance στο RTL 2015: Markus Lanz στο ZDF 2015: Grill den Henssler – το νέο Kocharena στο VOX	Η Παναγιώτα Πετρίδου είναι παρουσιάστρια της γερμανικής τηλεόρασης και πωλήτρια αυτοκινήτων. Γεννήθηκε στις 13 Ιουλίου 1979 στο Ζόλινγκεν της Γερμανίας από γονείς Έλληνες μετανάστες. Αφού τελείωσε το λύκειο, παρακολούθησε μια εκπαίδευση ως πωλήτρια αυτοκινήτων στην BMW. Εν συνεχεία εργάστηκε σε διάφορους κλάδους πωλήσεων. Από το 2004 πωλούσε αυτοκίνητα της μάρκας MINI και πολύ σύντομα κατάφερε ν’ αναδειχτεί ως η καλύτερη πωλήτρια της ΒMW, μιας από τις μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίες της Γερμανίας. Το 2010 κάνει το ντεμπούτο της στη γερμανική τηλεόραση, όταν η SONY Pictures Television της πρότεινε την παρουσίαση ενός νέου είδους τηλεοπτικού σόου, στο οποίο θα ασχολούνταν με την πώληση μεταχειρισμένων οχημάτων στην εκπομπή Biete Rostlaube, suche Traumauto στον τηλεποπτικό σταθμό VOX. Το επόμενο βήμα στην καριέρα της έγινε το 2013 με μια δεύτερη εκπομπή με τίτλο Abgewürgt und Ausgebremst.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CF%8E%CF%84%CE%B1_%CE%A0%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%BF%CF%85
Ρέγιερ Βενέτσια	Με την πάροδο των ετών, λόγω συμφωνιών χορηγίας, είναι επίσης γνωστή ως: Noalex Venezia (1966–1970) Splügen Venezia (1970–1973) Canon Venezia (1973–1980) Carrera Venezia (1980–1984) Giomo Venezia (1984–1987) Hitachi Venezia (1987–1990) Scaini Venezia (1991–1993) Acqua Lora Venezia (1993–1994) San Benedetto (1994–1995) Panto Venezia (1998–2001) Acqua Pia Antica Marcia (2005–2006) Umana Reyer Venezia (2006–τώρα) Τελευταία ενημέρωση: 16 Φεβρουαρίου 2020 Πρωτάθλημα ΙταλίαςΠρωταθλήτρια (4): 1941–42, 1942–43, 2016–17, 2018-19Κύπελλο ΙταλίαςΚυπελλούχος (1): 2019-20 Κύπελλο ΚόρατςΦιναλίστ: (1): 1980–81FIBA Europe CupΠρωταθλήτρια (1): 2017–2018 Επίσημος ιστότοπος	Η Ρέγιερ Βενέτσια (ιταλικά: Reyer Venezia) είναι ιταλικός επαγγελματικός σύλλογος καλαθοσφαίρισης με έδρα τη Βενετία. Ιδρύθηκε το 1960. Χρώματα της ομάδας είναι το λευκό, το μπορντό και το χρυσό. Η ομάδα διεξάγει τους εντός έδρας αγώνες της στο Τζουζέπε Ταλιέρτσιο, χωρητικότητας 3.509 θεατών. Μετέχει στο πρωτάθλημα της Σέριε Α και το Γιούροκαπ.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%AD%CE%B3%CE%B9%CE%B5%CF%81_%CE%92%CE%B5%CE%BD%CE%AD%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%B1
Νικόλαος Σπέντζας	Γεννήθηκε στα Φιλιατρά το 1905. Ήταν γόνος παλαιάς οικογενείας των Φιλιατρών. Ο προπάππος του Αντώνιο-Αναγνώστης Σπέντζας εκπροσώπησε την γενέτηρά του στην 2η Εθνοσυνέλευση. Ο πάππος του Γεώργιος Α. Σπέντζας διετέλεσε δήμαρχος Εράνης (Φιλιατρών), βουλευτής και Αντιπρόεδρος της Βουλής του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους. Ο πατέρας του, Ιωάννης Γ. Σπέντζας , εξελέγη βουλευτής Τριφυλίας το 1906 και το 1910, και βουλευτής Μεσσηνίας το 1910 και τον Δεκέμβριο του 1915. Ο Νικόλοας Ι. Σπέντζας σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου. Διετέλεσε νομικός σύμβουλος του ΟΔΕΠ και ανέλαβε επίσης γενικός διευθυντής του ΑΣΟ. Εξελέγη βουλευτής Τριφυλίας για πρώτη φορά το 1933. Στη συνέχεια επανεξελέγη βουλευτής Μεσσηνίας στις εκλογές του 1936 με το Κόμμα Ελευθεροφρόνων, στις εκλογές του 1946 με την Ένωση Εθνικοφρόνων και ως ανεξάρτητος το 1950. Ακολούθως εξελέγη βουλευτής Τριφυλίας με τον Ελληνικό Συναγερμό το 1952 και βουλευτής Μεσσηνίας με την ΕΡΕ το 1956. Στην κυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξά διετέλεσε Γενικός Γραμματεύς και ακολούθως υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων από τις 3 Απριλίου 1939 έως τις 29 Ιανουαρίου 1941.. Συνέχισε στο ίδιο υφυπουργείο και στην κυβέρνηση Κορυζή ως τις 18 Απριλίου 1941, οπότε και παραιτήθηκε για να μη συμμετέχει σε Κυβερνητική θέση κατά την Γερμανική Κατοχή . Αργότερα, στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή υπηρέτησε ως υφυπουργός Οικισμού και Σεισμοπλήκτων Νήσων από τις 6 Οκτωβρίου 1955 ως τις 29 Φεβρουαρίου 1956. Το έργο του στις κυβερνητικές θέσεις στις οποίες υπηρέτησε αποτυπώνεται στην αποφάσεις οι οποίες δημοσιεύθηκαν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και φέρουν την υπογραφή του. Οι εμπαθείς κριτές του έργου της Κυβερνήσεως Μεταξά, όχι μόνον παραβλέπουν μονίμως την ανάγκη ψυχολογικής προετοιμασίας της Ελληνικής Κοινωνίας για τον επερχόμενο πόλεμο δια της λήψεως των αναγκαίων μέτρων, αλλά ηθελημένα αποσιωπούν το έργο τη, ιδιαιτέρως στην Παιδεία: συμπλήρωση του κτιριακού προγράμματος των σχολικών κτιρίων, κυρίως στην ύπαιθρο, μέριμνα για την υγεία και την διατροφή των μαθητών (μαθητικά συσσίτια και σχολίατροι) και πλείστα άλλα, σε σημείο να διερωτάται ο καλόπιστος πολίτης πως εξοικονομούσε η Κυβέρνησε τότε χρήματα γι' αυτά, παρά τις τεράστιες δαπάνες προετοιμασίας της Ελλάδας για πόλεμο. Στο μικρό χρονικό διάστημα της θητείας του ως Υφυπουργού Σεισμοπλήκτων νήσων επιτάχυνε το πρόγραμμα ανοικοδομήσεως των νήσων αυτών. Η σημαντική πρόοδος των έργων αποτυπώνονται στο φωτογραφικό αρχείο του Υπουργείο, το οποίο απέστειλαν οι επί τόπου υπηρεσίας με την κατάσταση κατά την ανάληψη της θέσεως από τον Νικόλαο Σπέντζα και κατά την παράδοση στον επόμενο Υφυπουργό. Απεβίωσε την 7η Δεκεμβρίου 1959 και κηδεύθηκε δημοσία δαπάνη από τον Ιερό Ναό της Μητροπόλεως Αθηνών στις 9 Δεκεμβρίου.Ο υιός του, Ιωάννης Σπέντζας,συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση προσφοράς προς την πατρίδα, πολιτεύθηκε το 1974 και εξελέγη βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία.	Ο Νικόλαος Σπέντζας του Ιωάννη (Φιλιατρά 1905 – Αθήνα 7 Δεκεμβρίου 1959) ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός. Διετέλεσε βουλευτής επί μακρόν στην εκλογική περιφέρεια Μεσσηνίας. Τιμήθηκε με τον Ανώτερο Ταξιάρχη του Φοίνικα.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%82_%CE%A3%CF%80%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B6%CE%B1%CF%82
ΑΟ Βελισσαρίου Ιωαννίνων	Ο ΑΟ Βελισσαρίου ιδρύθηκε το 1979.Οι ποδοσφαιριστές,οι φίλαθλοι και οι διοικητικοί παράγοντες προέρχονταν κυρίως από τις περιοχές των Σεισμοπλήκτων,των Μπουνταλάδων,των Εργατικών Κατοικιών,της Ανθούπολης και του Νεοχωρόπουλου.Με την ίδρυση του άρχισε να συμμετέχει στις τοπικές κατηγορίες της ΕΠΣΗΠ. Ξεκίνησε την πορεία του από την Γ ερασιτεχνική όπου αγωνίστηκε τα 2 πρώτα χρόνια.Την πρώτη χρονιά τερμάτισε 3ος στον δεύτερο Βόρειο όμιλο ενώ την επόμενη τερμάτισε στην πρώτη θέση και ανέβηκε στην Β ερασιτεχνική.Η παρουσία του στην Β ερασιτεχνική ήταν σύντομη αφού πήρε την πρώτη θέση και ανέβηκε στην Α ερασιτεχνική. Τα επόμενα 10 χρόνια συμμετείχε στην Α ερασιτεχνική.Το 1982-83 τερμάτισε στην 13η θέση.Τα επόμενα χρόνια κατάφερε να τερματίσει ψηλότερα στην βαθμολογία και να πρωταγωνιστεί στο τοπικό πρωτάθλημα.Το 1983-84 τερμάτισε στην 5η θέση.Το 1984-85 τερμάτισε στην 6η θέση.ενώ το 1985-86 τερμάτισε στην 4η θέση,την καλύτερη θέση ως τότε.Το 1986-87 τερμάτισε στην 10η θέση.Το 1987-88 και 1988-89 τερμάτισε στην δεύτερη θέση του πρώτου ομίλου ενώ το 1989-90 τερμάτισε στην 4η θέση.Το 1990-91 τερμάτισε στην 10η θέση.Το 1991-92 τερμάτισε στην 2η θέση και ανέβηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του στην Δ εθνική. Το 1992-93 παρά την πρώτη του παρουσία στην Δ εθνική,κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα στον 7ο όμιλο και να ανέβει άμεσα στην Γ εθνική.Την ίδια εποχή χρησιμοποιούσε επίσης το όνομα ΑΟΒ Γιάννενα.Το 1993-94 στην πρώτη του παρουσία σε επαγγελματική κατηγορία τερμάτισε στην 9η θέση και παρέμεινε στην κατηγορία.Το 1994-95 τερμάτισε στην 14η θέση και κατάφερε να σωθεί μετά από τετραπλή ισοβαθμία με τον Ολυμπιακό Βόλου,τον Τύρναβο και τον Κιλκισιακό που υποβιβάστηκε.Το 1995-96 τερμάτισε στην 17η θέση και υποβιβάστηκε στην Δ εθνική μετά από 3 χρόνια.Φανερά ήταν πλέον και τα οικονομικά προβλήματα.Το 1996-97 ξεκίνησε να κατεβαίνει στους αγώνες κατεβάζοντας την ομάδα υποδομών.Αποτέλεσμα αυτού ήταν να δεχτεί βαριές ήττες με μεγάλα σκορ.Στην μέση της χρονιάς εγκατέλειψε το πρωτάθλημα και υποβιβάστηκε στα τοπικά. Τα επόμενα χρόνια συμμετείχε στα τοπικά.Άλλοτε με καλές πορείες και άλλοτε με κακές.Το 1997-98 τερμάτισε στην 12η θέση ενώ το 1998-99 στην 13η θέση.Το 1999-00 τερμάτισε στην 14η θέση ενώ το 2000-01 στην 18η θέση γνωρίζοντας τον υποβιβασμό στην Β ερασιτεχνική.Το 2001-02 τερμάτισε στην 1η θέση του ομίλου του και ανέβηκε ξανά αμέσως στην Α ερασιτεχνική.Το 2002-03 τερμάτισε στην 8η θέση ενώ το 2003-04 στην 11η θέση.Το 2004-05 τερμάτισε στην 10η θέση.Το 2005-06 τερμάτισε στην 11η θέση.Το 2006-07 τερμάτισε στην 8η θέση.Το 2007-08 τερμάτισε στην 6η θέση.Το 2008-09 τερμάτισε στην 14η θέση και υποβιβάστηκε ξανά στην Β ερασιτεχνική.Η επάνοδος ήταν άμεση αφού την σεζόν 2009-10 τερμάτισε στην 2η θέση. Το 2010-11 τερμάτισε στην 9η θέση.Το 2011-12 τερμάτισε στην 12η θέση.Το καλοκαίρι του 2012 υπήρξε συγχώνευση με τον Ολυμπιακό Ιωαννίνων.Τελικά ο Ολυμπιακός απλώς έμεινε ανενεργός και αργότερα επανήλθε.Ο Σύλλογος χρησιμοποίησε σαν όνομα το ΑΟΟΒ (Αθλητικός Όμιλος Ολυμπιακός Βελισσάριο) ενώ χρησιμοποίησε και το κόκκινο χρώμα.Για την ΕΠΣΗΠ παρέμεινε σαν ΑΟΒ ενώ τα επόμενα χρόνια επανήλθε στην ιστορική του ονομασία ΑΟΒ.Το 2012-13 κατέκτησε το πρώτο του πρωτάθλημα και συμμετείχε στο Ειδικό ερασιτεχνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου 2013.Συμμετείχε στον 5ο όμιλο με τον Θεσπρωτό,το Φλαμούλι και τον ΟΦ Αγίου Ματθαίου.Τερμάτισε στην 4η θέση και δεν ανέβηκε στην Γ εθνική.Το 2013-14 τερμάτισε στην 3η θέση ενώ το 2014-15 πήρε ξανά το πρωτάθλημα.Συμμετείχε στο Ειδικό ερασιτεχνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου 2015.Συμμετείχε στον 5ο όμιλο με την ΑΕ Φαρκαδόνας,τον ΑΟ Σιναράδων και τον Θύαμις Καστρίου.Τερμάτισε στην 2η θέση και δεν κατάφερε να ανέβει για ακόμα μια φορά.Το 2015-16 κατέκτησε το πρωτάθλημα για δεύτερη σερί χρονιά και συμμετείχε στο Ειδικό ερασιτεχνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου 2016.Συμμετείχε στον 5ο όμιλο με τους Μαύρους Αετούς Ελευθεροχωρίου,τον Αστέρα Πετριτή και την Δόξα Γαρδικίου.Για τρίτη φορά δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την άνοδο στην Γ εθνική.Το 2016-17 τερμάτισε στην 6η θέση.Το 2017-18 δεν κατέβηκε σε 3 αγώνες και μηδενίστηκε.Αποτέλεσμα αυτού να υποβιβαστεί στην Β ερασιτεχνική.Το 2018-19 δεν κατέβηκε στο πρωτάθλημα. Τον Μάρτιο του 2019,μετά από αρκετό διάστημα που ο σύλλογος ήταν ανενεργός,εκλέχθηκε νέο διοικητικό συμβούλιο. Ιστορική έδρα του ΑΟΒ είναι το Δημοτικό γήπεδο Βελισσαρίου Γιώργος Μπέκας.Το γήπεδο φέρει το όνομα του επί χρόνια προπονητή της ομάδας και στο ερασιτεχνικό γενικότερα.Στις επαγγελματικές κατηγορίες ο ΑΟΒ είχε χρησιμοποιήσει το Ζωσιμάδες.Τα τελευταία χρόνια η ομάδα χρησιμοποίησε διάφορα γήπεδα σαν έδρα και κυρίως τα γήπεδα στο Πανηπειρωτικό. Στο κύπελλο Ελλάδος έχει 3 παρουσίες.Το 1993-94 συμμετείχε στην πρώτη φάση μαζί με ΠΑΟΚ,Προοδευτική,Εθνικό Αλεξανδρούπολης και Ατρόμητο σε όμιλο.Κατέλαβε την τρίτη θέση και αποκλείστηκε.Το 1994-95 πάλι στην πρώτη φάση με ομίλους.Αυτή την φορά με Πανιώνιο,Άγιο Νικόλαο,Καλλιθέα και Χαιδάρι.Τερμάτισε τελευταίος και αποκλείστηκε.Το 1995-96 για τρίτη φορά στην πρώτη φάση σε ομίλους με αντιπάλους την Νιγρίτα,τον Παναιτωλικό και τον Πανιώνιο.Τερμάτισε ξανά στην τελευταία θέση και αποκλείστηκε. Δ εθνική:1 (1992-93) Πρωτάθλημα ΕΠΣ Ηπείρου:3 (2012-13,2014-15,2015-16) Φιναλίστ κυπέλλου ΕΠΣ Ηπείρου: 3 (1987-88,1989-90,1992-93) Σούπερ καπ ΕΠΣ Ηπείρου: 1 (2015) φιναλίστ σούπερ καπ καπ ΕΠΣ Ηπείρου: 2 (2013,2016) Β ερασιτεχνική ΕΠΣ Ηπείρου: 2 (1981-82,2001-02) Γ ερασιτεχνική ΕΠΣ Ηπείρου: 1 (1980-81) Σαν προπονητές έχουν περάσει γνωστά ονόματα του ελληνικού ποδοσφαίρου αλλά κυρίως του γιαννιώτικου ποδοσφαίρου. επίσημη ιστοσελίδα Αρχειοθετήθηκε 2019-04-13 στο Wayback Machine.	Ο ΑΟ Βελισσαρίου είναι ελληνικός αθλητικός σύλλογος που εδρεύει στα Ιωάννινα.Επίσημο έτος ίδρυσης του είναι το 1979 και επίσημα χρώματά του είναι το πράσινο και το άσπρο.Είναι περισσότερο γνωστός ως η πρώτη ομάδα από τα τοπικά των Ιωαννίνων που κατάφερε να φτάσει στις επαγγελματικές κατηγορίες.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%9F_%CE%92%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85_%CE%99%CF%89%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%AF%CE%BD%CF%89%CE%BD
Μπιπάσα Μπάσου	Γεννήθηκε στις 7 Ιανουαρίου του 1979 στο Νέο Δελχί και είναι το δεύτερο από τα 3 παιδιά της οικογένειας της. Σε μικρή ηλικία μετακόμισε στην Καλκούτα. Αν και αρχικά σκόπευε να σπουδάσει Ιατρική η νίκη της σε ηλικία 17 ετών σε ένα διαγωνισμό μοντέλων την ώθησε να επιδιώξει μια καριέρα αρχικά στο μόντελινγκ και μετέπειτα στον κινηματογράφο. Το ντεμπούτο της στο σινεμά έγινε με την ταινία Ajnabee του σκηνοθετικού διδύμου Αμπάς-Μουστάν, δίπλα στους Αξάι Κουμάρ, Μπόμπι Ντεόλ και Καρίνα Καπούρ, και της απέφερε ένα βραβείο καλύτερης πρωτοεμφανιζόμενης στα Filmfare Awards. To 2002 πρωταγωνιστεί στην μεγαλύτερη επιτυχία της χρονιάς για το Ινδικό σινεμά, το θρίλερ του Βικράμ Μπατ Raaz κερδίζοντας και μια υποψηφιότητα για βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου. Παράλληλα συμμετέχει σε βιντεοκλίπ γνωστών τραγουδιστών εκτοξεύοντας τη φήμη της στα ύψη. Το 2008 θα συνεργαστεί για δεύτερη φορά με το σκηνοθετικό δίδυμο Αμπάς-Μπουστάν στο εμπορικά επιτυχημένο Race δίπλα στους Σαΐφ Αλί Χαν, Ανίλ Καπούρ και Κατρίνα Καΐφ. Πρωταγωνιστεί επίσης στη μέτρια εισπρακτική επιτυχία Bachna Ae Haseeno εισπράττοντας πάντως θετικές κριτικές. 2001: Ajnabee 2002: Takkari Donga 2002: Aankhen (έκτακτη εμφάνιση) 2002: Mere Yaar Ki Shaadi Hai (έκτακτη εμφάνιση) 2002: Raaz 2002: Chor Machaaye Shor 2002: Gunaah 2003: Jism 2003: Footpath 2003: Rules - Pyaar Ka Superhit Formula (έκτακτη εμφάνιση) 2003: Zameen 2004: Ishq Hai Tumse 2004: Aetbaar 2004: Rudraksh 2004: Rakht: What If You Can See the Future 2004: Madhoshi 2005: Chehraa 2005: Sachien 2005: Barsaat: A Sublime Love Story 2005: No Entry 2005: Apaharan 2005: Shikhar 2005: Viruddh (έκτακτη εμφάνιση) 2006: Hum Ko Deewana Kar Gaye 2006: Darna Zaroori Hai 2006: Phir Hera Pheri 2006: Alag (έκτακτη εμφάνιση) 2006: Corporate 2006: Omkara (έκτακτη εμφάνιση) 2006: Jaane Hoga Kya 2006: Dhoom 2 2007: Nehlle Pe Dehlla 2007: No Smoking (έκτακτη εμφάνιση) 2007: Om Shanti Om (έκτακτη εμφάνιση) 2007: Dhan Dhana Dhan Goal 2008: Race 2008: Bachna Ae Haseeno 2001 : Filmfare Best Debut Award (Ajnabee) 2002 : Sony faces of the Year 2003 : Bollywood Movie Award - Best Villain (Jism) 2003 : Zee Cine Award Dynamic Duo (Raaz) 2006 : GIFA Best Actress Award (Corporate) 2006 : GIFA Best Actress critics (Corporate) 2007 : Bollywood Movie Award - Best Actress (Corporate) Η Μπιπάσα Μπάσου στην IMDb Η Μπιπάσα Μπάσου στο Fashion Model Directory	Η Μπιπάσα Μπάσου (Μπενγκάλι: বিপাশা বসু, Χίντι: बिपाषा बासु, 7 Ιανουαρίου 1979) είναι Ινδή ηθοποιός και μοντέλο. Μετά τη νίκη της στο διαγωνισμό Ford's Godrej Cinthol Supermodel το 1996 εξελίχτηκε σε μια από τις πιο διάσημες ηθοποιούς του Μπόλιγουντ. Το όνομα της φιγουράρει συχνά σε λίστες με τις πιό σέξυ γυναίκες Ασιατικής καταγωγής.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%80%CE%B9%CF%80%CE%AC%CF%83%CE%B1_%CE%9C%CF%80%CE%AC%CF%83%CE%BF%CF%85
Χαρούλα Δημητρίου	Η Δημητρίου έχει κληθεί στην ελληνική εθνική ομάδα για τους προκριματικούς αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου 2019. Η Ελλάδα απέτυχε να προκριθεί. Χαρούλα Δημητρίου – Επιδόσεις στις διοργανώσεις της UEFA (Αγγλικά) Προφίλ Χαρούλα Δημητρίου στο Soccerway	Η Χαρά (Χαρούλα) Δημητρίου (γεννημένη στις 12 Απριλίου 1990) είναι Ελληνίδα ποδοσφαιρίστρια του Παναθηναϊκού. Αγωνίζεται ως μέσος και έχει εμφανιστεί στην εθνική ομάδα γυναικών της Ελλάδας.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B1_%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85
Χερμάν Μπούργος	Γεννημένος στο Μαρ ντελ Πλάτα της Επαρχίας Μπουένος Άιρες, ο Μπούργος ξεκίνησε να παίζει επαγγελματικά με τη Φέρρο Καρρίλ Οέστε. Το 1994, υπέγραψε με μια από τις κορυφαίες ομάδες του Πρωταθλήματος Αργεντινής, τη Ρίβερ Πλέιτ, όπου ονομάστηκε Mono (μαϊμού) λόγω του ύψους και της ατημέλητης εμφάνισής του, και κέρδισε αρκετούς τίτλους κατά τη διάρκεια της θητείας του, ιδίως το Apertura 1994, όπου η ομάδα του δεν έχασε ούτε έναν αγώνα.Ο Μπούργος μετακόμισε στο εξωτερικό τον Ιούλιο του 1999, όπου εντάχθηκε στην ισπανική ΡΚΝ Μαγιόρκα. Στις 27 Νοεμβρίου 1999, τιμωρήθηκε για 11 αγώνες επειδή γρονθοκόπησε τον παίκτη της ΡΚΝ Εσπανιόλ, Μανόλο Σεράνο, σε έναν αγώνα που έπαιξε την προηγούμενη εβδομάδα, σε μια ενέργεια που διέφυγε του διαιτητή, αλλά καταγράφηκε από την κάμερα.Τη σεζόν 2001–02, ο Μπούργος υπέγραψε με την Ατλέτικο Μαδρίτης, η οποία συμμετείχε στη Σεγούντα Ντιβισιόν. Έκανε την καλύτερή του χρονιά στη χώρα σε μια ενδεχόμενη επιστροφή στην Πριμέρα Ντιβισιόν μετά από δύο χρόνια απουσίας, αλλά αγωνίστηκε λιγότερο στις δύο επόμενες σεζόν και αποσύρθηκε στα τέλη του 2003-04, σε ηλικία 35 ετών. Ο Μπούργος έμεινε στη μνήμη για την απόδοσή του σε ένα ντέρμπι της Μαδρίτης εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης την πρώτη σεζόν της Ατλέτικο στην κορυφαία κατηγορία, όπου απέκρουσε το πέναλτι του Λουίς Φίγκο με τη μύτη του, προκαλώντας έναν αιματηρό τραυματισμό. Συνέχισε στον αγώνα και τελικά πέτυχε το γκολ της ισοφάρισης στην τελική ισοπαλία με 2-2. Ο Μπούργος είχε 35 συμμετοχές για την Εθνική Αργεντινής, σε διάστημα 7 ετών. Ήταν η δεύτερη επιλογή τόσο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 όσο και του 2002, πίσω από τον Κάρλος Ρόα το 1998 και τον Πάμπλο Καβαλέρο το 2002.Ο Μπούργος ήταν ο βασικός τερματοφύλακας στο δεύτερο μισό της προκριματικής εκστρατείας για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 (καθαιρώντας τον Ρομπέρτο Μπονάνο) και γενικά αναμενόταν ότι θα ήταν η πρώτη επιλογή στους τελικούς, αλλά ο προπονητής Μαρσέλο Μπιέλσα τελικά επέλεξε τον Καβαλέρο. Το 2010, αφού συνεργάστηκε με την ΑΝ Αλκορκόν ως προπονητής τερματοφυλάκων, ο Μπούργος ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα επίσης στην Ισπανία, με την ερασιτεχνική Ρεάλ Κλουμπ Ντεπορτίβο Καραμπαντσέλ. Τα επόμενα χρόνια, εργάστηκε ως βοηθός του πρώην συμπαίκτη του σε σύλλογο και χώρα, Ντιέγο Σιμεόνε, στις Κάλτσιο Κατάνια, Ράσινγκ Κλουμπ και Ατλέτικο Μαδρίτης.Ο Μπούργος έγινε ο πρώτος προπονητής στον κόσμο που χρησιμοποίησε το Google Glass κατά τη διάρκεια ενός επίσημου παιχνιδιού, τον Απρίλιο του 2014 εναντίον της Χετάφε ΚΦ. Αφού ο Σιμεόνε στάλθηκε στις εξέδρες από τον διαιτητή στον πρώτο αγώνα των ημιτελικών του ΟΥΕΦΑ Γιουρόπα Λιγκ 2017–18 εναντίον της Άρσεναλ, και ως εκ τούτου αποβλήθηκε για το δεύτερο παιχνίδι και τον τελικό μετά την πρόκριση της Ατλέτικο, ο Μπούργος ανέλαβε την ομάδα καθώς νίκησε την Ολιμπίκ Μαρσέιγ.Με τον Σιμεόνε να παραμένει τιμωρημένος, ο Μπούργος ανέλαβε ξανά όταν η Ατλέτικο αντιμετώπισε τη Ρεάλ Μαδρίτης στο ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ 2018, που κέρδισε με 4–2 στην Εσθονία. Μη μπορώντας να καταλήξει σε συμφωνία με το διοικητικό συμβούλιο, ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αποχωρήσει στο τέλος της σεζόν 2019-20.Ο Μπούργος έλαβε την πρώτη του δουλειά ως επικεφαλής προπονητής σε επαγγελματικό επίπεδο στις 14 Μαρτίου 2021, όταν υπέγραψε συμβόλαιο μέχρι το τέλος του έτους με τη Νιούελς Ολντ Μπόις, με επιλογή ανανέωσης για άλλη μια σεζόν. Εντάχθηκε στα μέσα του Κυπέλλου Αργεντινής και η ομάδα του κέρδισε δέκα πόντους από τα οκτώ εναπομείναντα παιχνίδια της, τερματίζοντας στην τελευταία θέση της Ζώνης Β. Το πιο σημαντικό είναι ότι απέτυχαν να προκριθούν από τον όμιλό τους στο Κόπα Σουδαμερικάνα και μετά την ολοκλήρωση και των δύο διοργανώσεων, απολύθηκε.Στις 17 Φεβρουαρίου 2022, υπέγραψε συμβόλαιο 2,5 ετών με τον Άρη Θεσσαλονίκης. Έκανε ντεμπούτο στις 23 Φεβρουαρίου 2022 στο εντός έδρας παιχνίδι πρωταθλήματος με τον Ατρόμητο, οδηγώντας τον Άρη σε άνετη νίκη με 3-0 . Στο τέλος της σεζόν 2021-22 ο Άρης τερμάτισε στην 3η θέση με 62 βαθμούς πάνω από ΑΕΚ και Παναθηναϊκό, προκρίθηκε επί της Γκομελ στον Β' προκριματικό γύρο, αλλά αποκλείστηκε από την Μακάμπι Τελ Αβίβ στον Γ' προκριματικό γύρο του UEFA Conference League. Στις 31 Αυγούστου 2022, μετά την ήττα από τον Παναιτωλικό με 3-1 στο Αγρίνιο την 2η αγωνιστική της Super League απολύθηκε. Εκτός ποδοσφαίρου, ο Μπούργος ήταν επίσης μουσικός, έχοντας ξεκινήσει την καριέρα του ενώ ήταν ακόμη ενεργός παίκτης. Έπαιξε ως frontman του ροκ συγκροτήματος The Garb.Ο Μπούργος αντιμετώπισε με θεραπεία επιτυχώς τον καρκίνο το 2003. Ρίβερ Πλέιτ Πρωτάθλημα Αργεντινής: Apertura 1994, 1996, 1997, 1999 - Clausura 1997 Κόπα Λιμπερταδόρες: 1996 Σουπερκόπα Σουνταμερικάνα: 1997Ατλέτικο Μαδρίτης Σεγούντα Ντιβισιόν: 2001–02 Προφίλ Χερμάν Μπούργος στο BDFutbol Χερμάν Μπούργος στην ιστοσελίδα National-Football-Teams.com (Αγγλικά) Χερμάν Μπούργος – Επιδόσεις στις διοργανώσεις της FIFA	Ο Χερμάν Αντριάν Ραμόν Μπούργος (ισπανικά: Germán Adrián Ramón Burgos) (γενν. 16 Απριλίου 1969), με ψευδώνυμο El Mono Burgos (προφέρεται: [Ελ Μόνο Μπούργος], «Μαϊμού Μπούργος»), είναι Αργεντινός πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως τερματοφύλακας και νυν προπονητής. Κατά τη διάρκεια της 15χρονης καριέρας του, έπαιξε στις αργεντίνικες Φέρρο Καρρίλ Οέστε και Ρίβερ Πλέιτ, και στις ισπανικές ΡΚΝ Μαγιόρκα και Ατλέτικο Μαδρίτης. Ήταν διεθνής με την Εθνική Αργεντινής από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 έως τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Μετά τη απόσυρση του ως ποδοσφαιριστής, ο Μπούργος εργάστηκε ως βοηθός προπονητή σε πολλές ομάδες υπό τον συμπατριώτη του Ντιέγο Σιμεόνε, με πιο αξιοσημείωτη την Ατλέτικο Μαδρίτης, στην οποία εντάχθηκαν το 2011.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%AC%CE%BD_%CE%9C%CF%80%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%82
Γιάκομπ Τομάζιους	Ήταν υιός του νομικού Michael Thomasius και αδελφός του ήταν ο επίσης νομικός Γιόχαν Τομάζιους (Johann Thomasius). Μορφώθηκε αρχικά από ιδιωτικό δάσκαλο και στα 1638-1640 φοίτησε στο Gymnasium zu Gera. Σπούδασε μεταξύ άλλων φιλοσοφία, φιλολογία και μαθηματικά στα Πανεπιστήμια της Λειψίας και της Βιτεμβέργης, έχοντας σπουδαίους διδασκάλους, όπως ο Αύγουστος Μπούχνερ (August Buchner), ο Γιόχαν Σπέρλινγκ (Johann Sperling) και ο Γιοχάνες Σαρφ (Johannes Scharff). Το 1642 έλαβε το πτυχίο του και το 1643 το μεταπτυχιακό του (Master of Arts) στη Λειψία. Από το 1648 δίδαξε στο Nikolaischule, όπου διετέλεσε στα 1650-1653 υποδιευθυντής. Το 1653 διαδέχθηκε τον Φρίντριχ Λάιμπνιτς (Friedrich Leibniz) στην θέση του Καθηγητή Ηθικής Φιλοσοφίας στη Λειψίας, ενώ στα 1656 και 1659 έλαβε της έδρες της Διαλεκτικής και της Ρητορικής. Ακολουθούσε την σχολή σκέψης του Αριστοτέλη. Οι πιο διάσημοι μαθητές του ήταν ο Λάιμπνιτς και ο υιός του Κρίστιαν Τομάζιους. Επίσης διετέλεσε κοσμήτορας του Τμήματος Φιλοσοφικής και το 1669 έγινε πρύτανης του πανεπιστημίου. Το 1670 έγινε πρύτανης του Nikolaischule. Μεταρρύθμισε το πρόγραμμα μαθημάτων, υιοθετώντας την μελέτη της Καινής Διαθήκης στα ελληνικά. Θεωρούσε πως η μελέτη του Βιργιλίου και του Κικέρωνα ήταν πολύ δύσκολη για τους σπουδαστές. Από το 1676 ως το 1684 κατείχε την ιδιαίτερα τιμητική θέση του πρύτανη του Thomasschule. Συνέγραψε έργα σχετικά με την ιστορία της φιλοσοφίας, την εκκλησιαστική ιστορία και την κλασική λογοτεχνία. Στο έργο Orationes, το οποίο εκδόθηκε το 1683, περιέλαβε την πρώτη ιστορική αφήγηση του λεγομένου προβλήματος των καθόλου.Το 1653 νυμφεύθηκε τη Μαρία Βέμπερ (Maria Weber) (κόρη του Ιερεμία Βέμπερ, ο οποίος ήταν αρχιδιάκονος στον Άγιο Νικόλαο και αναπληρωτής καθηγητής), όμως η σύζυγός του απεβίωσε μερικά χρόνια αργότερα. Παντρεύτηκε ξανά στις 19 Σεπτεμβρίου 1664 και από το γάμο του με την Μαρία Άιχορν (Maria Eichhorn) απέκτησε δέκα παιδιά. Erotemata Rhetorica pro incipientibus. Accessit pro adultis consilium de locis communibus eloquentiae studioso comparandis, Leipzig 1670. Orationes, partim ex umbone templi academici, partim ex auditorii philosophici recitatae, argumenti varii, Leipzig 1683. (Digitalisat) Physica perpetuo Dialogo, suis tamen capitibus interciso, sic adornata, ut Scientia naturalis non tantum definiendo ac dividendo, sed etiam celebrioribus attingendis controversus, idq: plana methodo nec difficili, explicetur, Leipzig 1692. Acta Nicolaitana et Thomana. Aufzeichnungen von Jakob Thomasius während seines Rektorates an der Nikolai- und Thomasschule zu Leipzig (1670–1664). Herausgegeben von Richard Sachse. J. Woerners Verlag, Leipzig 1912. Leibnitz-Thomasius. Correspondance 1663–1672. Bearbeitung von Richard Bodéüs, Librairie philosophique J. Vrin, Paris 1993, ISBN 978-2-7116-1145-4. Gesammelte Schriften (7 Banden), Herausgegeben von Walter Sparn, Hildesheim, Georg Olms, 2003-2009, (Leipzig 1676 - 1693, reprint). Richard Sachse (1894), «Thomasius, Jakob», Allgemeine Deutsche Biographie (ADB), 38, Leipzig: Duncker & Humblot, σελ. 107–112 Burkard Krug (1996). «Thomasius, Jakob». Στο: Bautz, Traugott. Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL) (στα Γερμανικά). 11. Herzberg: Bautz. cols. 1433–1434. ISBN 3-88309-064-6. Thomasius, Jakob. In: Johann Heinrich Zedler: Grosses vollständiges Universal-Lexicon Aller Wissenschafften und Künste. Band 43, Leipzig 1745, Spalte 1603–1608.	Ο Γιάκομπ Τομάζιους (Jakob Thomasius, Λειψία, 27 Αυγούστου 1622 - 9 Σεπτεμβρίου 1684) ήταν Σάξονας παιδαγωγός, φιλόλογος, φιλόσοφος (συγκεκριμένα Αριστοτελικός) και Ουμανιστής. Διετέλεσε πρύτανης (γερμ. Rektor) του Nikolaischule, του Thomasschule και του Πανεπιστημίου της Λειψίας. Γνωστοί και αναγνωρισμένοι μαθητές του ήταν ο Γκότφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς (Gottfried Wilhelm Leibniz) και ο υιός του Κρίστιαν Τομάζιους (Christian Thomasius). Με τον Λάιμπνιτς διατήρησε φιλικές σχέσεις και κρατούσαν επικοινωνία αλληλογραφώντας. Μάλιστα ο Τομάζιους θεωρείται μέντορας του μεγάλου αυτού επιστήμονα.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B9%CE%AC%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CF%80_%CE%A4%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CE%B6%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%82
Αστικός μύθος	Παρά την ονομασία τους, οι θρύλοι αυτοί δεν συνδέονται απαραίτητα με ένα αστικό περιβάλλον μέσα στο οποίο διαδραματίζονται. Ο όρος αστικός χρησιμοποιείται προκειμένου να διαχωριστούν από άλλου είδους (λόγου χάρη, τους παραδοσιακούς μύθους που συνδέονται με την αγροτική ζωή) και εισήχθη από τον καθηγητή Jan Harold Brunvand στο βιβλίο του The Vanishing Hitchhiker: American Urban Legends & Their Meanings. Στο βιβλίο αυτό, ο Brunvand δημιούργησε μια συλλογή από αστικούς θρύλους και φανταστικές ιστορίες με κύριο σκοπό να αποδείξει πως η μυθοπλασία αποτελεί διαχρονική πρακτική του ανθρώπου αλλά και για να υποστηρίξει πως ακόμα και θρύλοι αυτού του είδους μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την μελέτη της σύγχρονης κουλτούρας. Στόχος τους είναι να εκφράσουν « διαμέσου της υπερβολής, δυσπιστία για το νεωτερικό, για το άγνωστο, για μια επιστήμη χωρίς συνείδηση, προκειμένου να βοηθηθεί ο κοινός άνθρωπος να αντιμετωπίσει κάποιους ανάλογους κινδύνους, νιώθοντας αλληλέγγυος με όσους πιστεύουν όσα πιστεύει και ο ίδιος » Το περιεχόμενο των αστικών θρύλων ποικίλει και περιλαμβάνει συχνά στοιχεία τρόμου ή καλλιέργειας κάποιου φόβου. Παραδείγματα αστικών θρύλων είναι η ύπαρξη κροκοδείλων στους υπονόμους της Νέας Υόρκης, το ότι το σώμα του Γουόλτ Ντίσνεϊ είναι παγωμένο σε θάλαμο κρυογενετικής, το ότι κατά καιρούς αναφέρονται μαρτυρίες σχετικά με τον Μπρους Λη ή τον Έλβις Πρίσλεϊ, τον μύθο της μίας ψήφου, το Hellenic Quest κ.ά. Κατάλογος αστικών μύθων Θεωρίες συνωμοσίας Μυστήρια Urban Legends Reference Pages - Snopes About.com: Urban Legends and Folklore Αρχειοθετήθηκε 2005-02-06 στο Wayback Machine. Aστικοί μύθοι:η επιστολή του Αγίου Νεκταρίου κυκλοφορεί στη Λέσβο Συνέντευξη Μηνά Αλεξιάδη, καθηγητή Λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών http://www.metafysiko.gr/?p=3015 the Skeptic's Dictionary [1] Veronique Campion Vincent, Jean-Bruno Renard, Legendes urbaines.Rumeurs d'aujourd'hui, εκδ.Payot, Παρίσι, 1992 Δημήτρης Μπενέκος, Αστικοί θρύλοι. Φαντασία και πραγματικότητα στις σύγχρονες ανώνυμες λαϊκές αφηγήσεις, Ηπειρωτικό Ημερολόγιο, τ. 25. Ιωάννινα 2006, σ. 159-170 Michael Shermer, Γιατί οι άνθρωποι πιστεύουν σε παράξενα πράγματα. Ψευδοεπιστήμη,προλήψεις και άλλες πλάνες του καιρού μας, μτφρ.Μιχάλης Παναγιωτάκης,εκδ. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2004 Sagan, Carl. Στοιχειωμένος κόσμος : Επιστήμη: Κερί μες στο σκοτάδι, μτφρ.Αιμιλία Μανούση, εκδ Έσοπτρον, Αθήνα, 1998 Παύλος Λασκαρίδης, Στα ίχνη των UFO. Μαρτυρίες, θεωρίες και απόψεις για το πρόβλημα της ζωής στο σύμπαν, εκδ. Δίαυλος, Αθήνα, 2002	Οι αστικοί μύθοι ή αστικοί θρύλοι αποτελούν ιστορίες ή θρύλους —συνήθως φανταστικών— γεγονότων που διαδίδονται μαζικά. Εναλλακτικά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως ευρέως διαδεδομένες φήμες. Ωστόσο, δεν είναι απαραιτήτως δημιουργήματα της φαντασίας, καθώς αρκετοί θρύλοι στηρίζονται σε πραγματικά γεγονότα. Κάποιοι αστικοί θρύλοι έχουν καταφέρει να επιβιώσουν για αρκετά χρόνια με μικρές παραλλαγές. Πλέον κατά κανόνα διαδίδονται μέσω του διαδικτύου, από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και από τα λεγόμενα μπλογκ.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE%BC%CF%8D%CE%B8%CE%BF%CF%82
Έχω Δικαίωμα να Ζήσω	Η Τζόαν Γκρέιαμ (Σίλβια Σίντνεϊ) είναι γραμματέας του δικηγόρου Στίβεν Γουίτνεϊ (Μπάρτον ΜακΛέιν) και παρά το γεγονός ότι ο εργοδότης της είναι ερωτευμένος μαζί της, εκείνη περιμένει τη μέρα της αποφυλάκισης του αγαπημένου της Έντι Τέιλορ (Χένρι Φόντα), ο οποίος βρίσκεται στη φυλακή για συνεργεία σε ληστεία. Ο Έντι αποφυλακίζεται και είναι αποφασισμένος να ξεφύγει από την παρανομία και να μπει στον ίσιο δρόμο με τη βοήθεια της Τζόαν. Οι δυο τους παντρεύονται, αλλά το στίγμα του εγκληματία τον ακολουθάει παντού. Οι συνάνθρώποι του τον αντιμετωπίζουν με φόβο και προκατάληψη και χάνει τη δουλειά του σχεδόν αμέσως μετά την πρόσληψή του. Παράλληλα γίνεται ληστεία σε τράπεζα και έξι άνθρωποι σκοτώνονται. Ο υπεύθυνος για τη ληστεία, που είναι πρώην κατάδικος και συγκρατούμενος του Έντι, αφήνει ένα καπέλο με τα αρχικά του Έντι στον τόπο του εγκλήματος κι ο ταλαίπωρος άνδρας βρίσκεται πάλι στο εδώλιο του κατηγορουμένου έχοντας να αντιμετωπίσει ισόβια κάθειρξη και την ηλεκτρική καρέκλα. Ο Έντι καταδικάζεται και τη μέρα της εκτέλεσής του προκαλεί τραυματίζεται και αποστέλλεται στο νοσοκομείο των φυλακών. Έπειτα βρίσκει ένα όπλο και με τη βοήθειά του πιάνει αιχμάλωτο τον γιατρό Χιλ (Τζερόμ Κόουαν) στην προσπάθειά του να αποδράσει. Παράλληλα το FBI ανακαλύπτει τον υπεύθυνο της ληστείας και η εντολή για την ελευθέρωσή του φτάνει στις φυλακές όταν ο Έντι κρατάει αιχμάλωτο τον γιατρό Χιλ. Ο Πάτηρ Ντόουλαν (Γουίλιαμ Γκάργκαν), φίλος του Έντι, προσπαθεί να τον πείσει για την ελευθέρωσή του αλλά ο Έντι πιστεύει ότι είναι μέρος κόλπου προκειμένου να τον κάνουν να παραδοθεί και σκοτώνει άθελα του τον ιερέα. Έπειτα το σκάει από τις φυλακές και μαθαίνει την αλήθεια. Η Τζόαν, που είναι έγκυος με το γιο του, τρέχει στο πλευρό του κι οι δυο τους βρίσκονται σε ένα αυτοκίνητο και ταξιδεύουν από Πολιτεία σε Πολιτεία της Αμερικής με σκοπό να φτάσουν στα σύνορα με τον Καναδά. Πρόκειται για τη δεύτερη από τις αμερικανικές ταινίες του Φριτς Λανγκ (μετά την ταινία Νέμεσις (Fury) του 1936) και σύμφωνα με τους κριτικούς πρόκειται για το καλύτερο σκηνοθετικό του εγχείρημα εκείνης της περιόδου. Η ταινία υπέστη περικοπές στην αίθουσα του μοντάζ, από όπου αφαιρέθηκαν 15 λεπτά σκηνών που θεωρήθηκαν βίαιες. Συνδετικός κρίκος μεταξύ του πρώτου Αμερικανικού σκηνοθετικού εγχειρήματος και του δευτέρου είναι η Σίλβια Σίντνεϊ, ηθοποιός της οικονομικής κρίσης, στο ρόλο της πιστής συζύγου ή φιλενάδας του κεντρικού ήρωα, δίνει μια νότα δραματισμού με το εκφραστικό της πρόσωπο. Η σκηνή της ληστείας της τράπεζας παρουσίαζε σκηνές βίας οι οποίες αφαιρέθηκαν στην αίθουσα του μοντάζ, καθώς λογοκρίθηκαν από τον Κώδικα Χέιζ. Η ταινία δεν είχε εμπορική απήχηση και είχε χαμηλότερες εισπράξεις από τα έξοδα παραγωγής της\|. Έχω Δικαίωμα να Ζήσω στην IMDb	Η ταινία Έχω Δικαίωμα να Ζήσω (Πρωτότυπος τίτλος You Only Live Once), είναι αστυνομική ταινία παραγωγής 1937 σε σκηνοθεσία Φριτς Λανγκ, με πρωταγωνιστές τη Σίλβια Σίντνεϊ και τον Χένρι Φόντα, Πρόκειται για το δεύτερο σκηνοθετικό εγχείρημα του Λανγκ στις Ηνωμένες Πολιτείες και θεωρείται ελεύθερη μεταφορά του μυθιστορήματος του Μπεν Άντερσον Thieves Like Us που αποτελεί μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας των Μπόνι και Κλάιντ. Θεωρείται προπομπός των Φιλμ νουάρ.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%88%CF%87%CF%89_%CE%94%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%AF%CF%89%CE%BC%CE%B1_%CE%BD%CE%B1_%CE%96%CE%AE%CF%83%CF%89
Ιούδας ο Γαλιλαίος	Ο Ιώσηπος ονομάζει τον Ιούδα "σοφιστή" και τον θεωρεί δημιουργό ενός δικού του νέου κινήματος. Την άποψη αυτή ασπάζονται πολλοί σύγχρονοι ερευνητές. Άλλοι ερευνητές όμως αντιπαραθέτουν την μαρτυρία αυτή του Ιώσηπου απέναντι σε μία επίσης δική του μαρτυρία που μας αναφέρει ότι ο Ιούδας ήταν γιος του στασιαστή Εζεκία τον οποίο είχε εξοντώσει ο Ηρώδης σε νεαρή ηλικία. Αυτοί οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι απόψεις του Ιούδα ενδεχομένως δεν ήταν νέες αλλά ήδη προϋπήρχαν από παλαιότερες εποχές στον κύκλο του και στον κύκλο του Εζεκία. Πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι ο Ιούδας σύμφωνα πάλι με μαρτυρία του Ιώσηπου εμφανίζεται ως υποκινητής μιας εξέγερσης που έγινε στην Σέπφωρη της Γαλιλαίας ύστερα από τον θάνατο του Ηρώδη. Ο Ιούδας είχε καταλάβει τις βασιλικές αποθήκες όπλων που βρίσκονταν στην πόλη. Οι δυνάμεις του επάρχου της Συρίας Ουάρρου κατέλαβαν την Σέπφωρη και την έκαψαν καταστέλλοντας το κίνημα. Ο Ιούδας είχε καταφέρει τότε να διασωθεί. Άλλοι νεώτεροι ερευνητές θεωρούν ότι το κίνημα των Ζηλωτών προήλθε από την διάσπαση μιας μεγαλύτερης ομάδας Σαδδουκαίων σε πολλά τμήματα. Η ομάδα αυτή υπήρχε ήδη κατά την εποχή της βασιλείας του Ηρώδη και τον αντιπολιτεύονταν. Ένα από αυτά τα τμήματα εξελίχθηκε τελικά στο κίνημα των Ζηλωτών. Τέλος υπάρχει ακόμα μία ομάδα νεώτερων ερευνητών που υποστηρίζει ότι το κίνημα των Ζηλωτών ήταν μια αδιάλλακτη άποψη του φαρισαϊκού κινήματος. Εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι συνιδρυτής μαζί με τον Ιούδα του νέου κινήματος ήταν κάποιος Φαρισαίος που ονομάζονταν Σαδδούκ. Ανεξάρτητα από τους παράγοντες που το διαμόρφωσαν το γεγονός που παραμένει είναι ότι το νέο κίνημα απέτυχε και οι ηγέτες του σκοτώθηκαν(6/7). Ο Ιούδας είχε δυο γιούς τον Ιάκωβο και τον Σίμωνα που έδρασαν την εποχή που στην Ιουδαία έπαρχος ήταν ο Τιβέριος Ιούλιος Αλέξανδρος. Ένας από τους ηγέτες του μεγάλου πολέμου εναντίον των Ρωμαίων που ξέσπασε το 66, ο Μεναχέμ (ή Μαναήμ ή Μεναχέμ μπεν Γιεχούντα) θεωρείται από αρκετούς ερευνητές απόγονος (ίσως εγγονός) του Ιούδα. Η επίθεση του εναντίον του οχυρού της Μάσαντα αποτέλεσε μια από τις αφορμές του πολέμου. Η ανάμειξη του όμως στις εμφύλιες διαμάχες που έφερε η κήρυξη του πολέμου οδήγησε στην άδοξη δολοφονία του.Έτσι χάθηκε ένας ηγέτης που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει με αξιώσεις τους Ρωμαίους στον επερχόμενο πόλεμο. Αν ο Μεναχέμ ήταν συγγενής του Ιούδα τότε ο εξάδελφος του, ο Ελεάζαρος γιος του Ιαείρου ( ή Ελεάζαρ μπεν Γιαϊρ) , που χάθηκε κατά την πτώση της Μασάντα είναι ο τελευταίος απόγονος του Ιούδα του Γαλιλαίου. Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Αρχαία Ελληνική Γραμματεία «Οι Έλληνες», Κάκτος 1997 Ροπς Ν. Η καθημερινή ζωή στην Παλαιστίνη στους χρόνους του Ιησού, Εκδόσεις Παπαδήμα 2005 Robert Eisenman & Michael Wise Αποκαλύπτοντας τα 50 χειρόγραφα-κλειδιά της Νεκρής θάλασσας, Έσοπτρον 1997 Ιστορία Εικονογραφημένη,Claude Aziza. Άρθρο – Η καταστροφή της Ιερουσαλήμ.Τεύχος - 317. Εκδόσεις ΠΑΠΥΡΟΣ ΠΡΕΣΣ 1994 Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ υπό του Ι. θ. Κολιτσάρα Εκδόσεις Αδελφότης Θεολόγων η "Ζωή" 1979 Στρατιωτική Ιστορία,ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ. Άρθρο - Μασάντα. Οι Ιουδαίοι υποκύπτουν στην Ρώμη .Τεύχος - 32.Εκδότης Σ. Πανέλης 1999	Ο Ιούδας από την Γάμαλα ή Ιούδας ο Γαλιλαίος ήταν ο ηγέτης της εξέγερσης των Ζηλωτών που ξέσπασε το 6 εξαιτίας της απογραφής που διέταξε να διενεργηθεί στα εδάφη που αποτελούσαν την πρώην εθναρχία του Ηρώδη Αρχέλαου ο έπαρχος της Συρίας Κυρήνιος.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%BF%CF%8D%CE%B4%CE%B1%CF%82_%CE%BF_%CE%93%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BB%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%82
Όλεγκ Προτάσοφ	Ξεκίνησε να αγωνίζεται από την ηλικία των 8 ετών, όταν η τοπική ομάδα του Ντνιπροπετρόφσκ, Ντνίπρο, τον ένταξε στις ακαδημίες της. Στις μικρές ομάδες αγωνίστηκε μέχρι το 1981, όταν εντάχθηκε στην ανδρική ομάδα. Με την φανέλα της Ντνίπρο αγωνίστηκε με επιτυχία μέχρι το 1987, κατακτώντας μία φορά το πρωτάθλημα της Σοβιετικής Ένωσης (1983) ενώ αναδείχθηκε επίσης τρεις συνεχόμενες φορές (1985, 1986, 1987) πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος και καλύτερος Σοβιετικός ποδοσφαιριστής το 1987. Στη συνέχεια μεταγράφηκε στη Ντιναμό Κιέβου με την οποία αγωνίστηκε μέχρι το 1990, κατακτώντας μία φορά το πρωτάθλημα της Σοβιετικής Ένωσης (1990). Ολοκληρώνοντας τη θητεία του στη Ντιναμό Κιέβου, ήταν πλέον ένας από τους καλύτερους επιθετικούς ποδοσφαιριστές στον κόσμο. Τα 125 γκολ που σημείωσε συνολικά με τις Ντνίπρο και Ντιναμό, τον κατέταξαν στη θέση του όγδοου σκόρερ όλων των εποχών στο πρωτάθλημα της χώρας του. Το 1990 αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό μαζί με τους συμπατριώτες του Γκενάντι Λιτόφτσενκο και Γιούρι Σάβιτσεφ και η άφιξή τους στην Ελλάδα έμεινε στη ιστορία με το όνομα ως η έλευση των «Μιγκ» καθώς αποτέλεσε μια από τις μεγαλύτερες μεταγραφικές κινήσεις του ελληνικού ποδοσφαίρου. Στα τέσσερα χρόνια που αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό, δεν κατάφερε να κατακτήσει πρωτάθλημα, κατέκτησε όμως μία φορά το κύπελλο Ελλάδας (1992) και το Σούπερ Καπ Ελλάδας (1992). Συνολικά με τη φανέλα του Ολυμπιακού συμμετείχε σε 83 αγώνες και σημείωσε 48 γκολ. Το 1994 μεταγράφηκε στην Γκάμπα Οσάκα της Ιαπωνίας, με τη φανέλα της οποίας αγωνίστηκε για μία σεζόν. Το 1996 επέστρεψε στην Ελλάδα, όταν αποκτήθηκε από τη Βέροια. Με τη φανέλα της Βέροιας αγωνίστηκε έως το 1998, σημειώνοντας συνολικά σε 62 αγώνες 11 τέρματα. To 1998 αποκτήθηκε από την Προοδευτική, με τη φανέλα της οποίας αγωνίστηκε την περίοδο 1998-1999 και σε 28 συμμετοχές σημείωσε 5 γκολ. Το καλοκαίρι του 1999 μεταγράφηκε στον Πανελευσινιακό, με τη φανέλα του οποίου αγωνίστηκε μέχρι τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, όποτε και αποφάσισε να κλείσει την καριέρα του. Υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα που αγωνίστηκαν με την εθνική ομάδα της ΕΣΣΔ, καθώς είναι ο δεύτερος σκόρερ στην ιστορία της με 29 γκολ (πίσω από τον Όλεγκ Μπλαχίν που έχει σημειώσει 42). Συμμετείχε σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα, το 1986 στο Μεξικό και το 1990 στην Ιταλία. Το 1988 ήταν φιναλίστ του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος στη Δυτική Γερμανία όπου η Ολλανδία του Μάρκο Βαν Μπάστεν και του Γκούλιτ του στέρησαν το τρόπαιο. Οι Έλληνες φίλαθλοι είχαν την ευκαιρία να τον γνωρίσουν στις 23 Μαρτίου το 1988, όταν στο φιλικό αγώνα Ελλάδας-ΕΣΣΔ 0-4 ο Προτάσοφ σημείωσε 3 γκολ.[1] Από το 2002 έως το 2004 εργάστηκε ως προπονητής στον Ολυμπιακό και το 2003 κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα Ελλάδας κάτι που δεν κατόρθωσε ως ποδοσφαιριστής. Το 2005 πέρασε από την τεχνική ηγεσία της Στεάουα Βουκουρεστίου και κατάφερε να προκριθεί από τους ομίλους του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ χωρίς να δεχθεί γκολ. Το καλοκαίρι του 2009 αναλαμβάνει προπονητής του Ηρακλή από τον οποίον απομακρύνεται τον Οκτώβριο του ίδιου έτους. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους ανέλαβε προπονητής της Ροστόφ. Πρωταθλήματα Σοβιετικής Ένωσης (2) : 1983, 1990 Κύπελλο Σοβιετικής Ένωσης: 1990 Λιγκ Καπ Σοβιετικής Ένωσης: 1986 Κύπελλο Ελλάδας: 1992 Σοβιετικός ποδοσφαιριστής της χρονιάς : 1987 Κορυφαίος σκόρερ του Σοβιετικού πρωταθλήματος (3): 1985, 1987, 1990 UEFA Silver Boot: 1984 Η καριέρα του Όλεγκ Προτάσοφ Αφιέρωμα του olympiacos24.gr στον Όλεγκ Προτάσοφ Αφιέρωμα του balleto.gr στον Όλεγκ Προτάσοφ	Ο Όλεγκ Βαλερίγιοβιτς Προτάσοφ (ουκρανικά : Протасов Олег Валерійович, γεννήθηκε 4 Φεβρουαρίου 1964 στην πόλη Ντνιπροπετρόφσκ, σήμερα Ουκρανία) είναι Ουκρανός πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής. Μετά την αποχώρηση από την ενεργό δράση εργάστηκε ως προπονητής ποδοσφαίρου.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8C%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CE%BA_%CE%A0%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%BF%CF%86
Μαρία της Κλέβης, πριγκίπισσα του Κοντέ	Ήταν η τρίτη κόρη του Φραγκίσκου Α΄ δούκα του Νεβέρ και της Μαργαρίτας των Βουρβόνων, κόρης του Καρόλου δούκα του Βαντόμ. Παντρεύτηκε το 1572 τον Ερρίκο Α΄ των Βουρβόνων πρίγκιπα του Κονντέ και είχε τέκνα: Αικατερίνη μαρκησία του Ιλ. thePeerage.com Women in power in 1570	Η Μαρία, γαλλ. Marie de La Mark-Cleves de Nevers (1553 - 1574) από τον Οίκο του Λα Μαρκ ήταν κόρη του δούκα του Νεβέρ και με τον γάμο της έγινε πριγκίπισσα του Κονντέ.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%9A%CE%BB%CE%AD%CE%B2%CE%B7%CF%82,_%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%B3%CE%BA%CE%AF%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%9A%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%AD
Πυρκαγιά ορυχείων	Πυρκαγιές ορυχείων σημειώνονται σε ολόκληρο τον Κόσμο. Στα ορυχεία δυτικά της Καλκούτας και σε μια έκταση 700 τετραγωνικών χιλιομέτρων σημειώθηκαν το 1997 γύρω στις 169 πυρκαγιές. Το Federal Office of Surface Mining (OSM) διατηρεί τη βάση δεδομένων AMLIS για τις πυρκαγιές. Το 1999 καταμετρήθηκαν 150 ζώνες πυρκαγιών στο Κεντάκι, στην Πενσυλβανία, στη Δυτική Βιρτζίνια, στα Απαλάχια όρη, στο Κολοράντο, στα Ρόκι Μάουντενς και αλλού. Στην Πενσυλβάνια είναι γνωστές 45 ζώνες πυρός. Στο ορυχείο Centralia Mine η πυρκαγιά μαίνεται από το 1962 και επεκτείνεται συνεχώς. Στο Πλάνιτς έκαιγε μια πυρκαγιά από το 1476, η οποία κατασβέσθηκε το 1860. Στο Ντούντβάιλερ του κρατιδίου Ζάαρλαντ πήρε φωτιά το 1668 ένα ορυχείο που καίει ακόμα και σήμερα. Στην Πολωνία, την Τσεχία και την Ουκρανία είναι γνωστό ότι υπάρχουν εστίες φωτιάς. Στην Ουκρανία καίουν περίπου 140 αποθήκες ορυκτού άνθρακα. Στη Ρωσία το 1998 σημειώθηκαν 74 πυρκαγιές. Στην Αφρική σημειώνονται πυρκαγιές στη Νότιο Αφρική, Ζιμπάμπουε, Μποτσουάνα, στη Μοζαμβίκη και τη Ζάμπια. Πέντε χιλιόμετρα βόρεια της πόλης Wingen καίγεται το βουνό the Burning Mountain εδώ και 6.000 χρόνια. Η φωτιά βρίσκεται σε βάθος 30 μέτρων και κινείται με ταχύτητα ενός μέτρου το χρόνο. Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός ορυκτού άνθρακα στον κόσμο. Υπολογίζεται ότι στη βόρεια Κίνα ετησίως 10 ως 20 εκατομμύρια τόνοι της παραγωγής καταστρέφονται από πυρκαγιά ορυχείου, ενώ 100 ως 200 εκατομμύρια τόνοι αχρηστεύονται. Είναι γνωστές πάνω από εκατό μεγάλες εκτάσεις με πολλές εστίες πυρός η κάθε μια. Στην Ινδονησία ήταν μια πυρκαγιά που έκαιγε επί τέσσερα χρόνια. Στη Βενεζουέλα έγινε γνωστή μια πυρκαγιά, αγνώστων λοιπών στοιχείων. Chinesisch-Deutsches Forschungsprojekt(Αγγλικά) Kohlebrandforschung bei HarbourDom Αρχειοθετήθηκε 2008-05-10 στο Wayback Machine.(Γερμανικά) Mitteilung der GeoUnion(Γερμανικά) Prakash's coal fire homepage(Αγγλικά) ITC's coal fire homepage(Αγγλικά) Centralia mine fire(Αγγλικά) Informationen zu Theorie und Praxis von Selbstentzündung und Wärmeexplosion(Γερμανικά) Inferno in der Unterwelt(Γερμανικά) Brennende Kohleflöze: Feuer unter der Erde Αρχειοθετήθηκε 2008-12-06 στο Wayback Machine. sueddeutsche.de, 17.01.2008 (Γερμανικά)	Πυρκαγιά ορυχείων είναι η πυρκαγιά που καίει μέσα σε στοά ορυχείου. Τέτοιες πυρκαγιές ξεσπούν αιφνίδια, όταν το ορυκτό κάρβουνο έρθει σε επαφή με το οξυγόνο της ατμόσφαιρας. Εκτός από τις φυσικές επιδράσεις, όπως η κατώρυξη του πετρώματος ή η διάβρωση των στρωμάτων της επιφάνειας, συχνά τα αίτια είναι τεχνητά: Λάθη κατά τον κλιματισμό του ορυχείου, ή την εγκατάλειψη μη κερδοφόρων στοών μπορούν να οδηγήσουν σε ανάφλεξη του ορυκτού άνθρακα. Ανάφλεξη του ορυκτού μπορεί επίσης να συμβεί σε αποθήκες ή σε βαγόνι τραίνου ή σε αμπάρι πλοίου κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του. Όταν το κάρβουνο έχει θερμοκρασία 150 °C μέχρι 500 °C ή η ποσότητα του οξυγόνου δεν επαρκεί, τότε η καύση γίνεται ατελής, χωρίς φλόγα. Άνω των 500 °C και όταν η ποσότητα του οξυγόνου είναι αρκετή, τότε το ορυκτό κάρβουνο πυρακτώνεται (περ. 1000 °C) και βγάζει φλόγα (μέχρι 1200 °C) κάνοντας τέλεια καύση.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%AC_%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%87%CE%B5%CE%AF%CF%89%CE%BD
Ακρογιάλι Λακωνίας	Η κεντρική εκκλησία του χωριού είναι ο Ιερός Ναός του Αγίου Χαραλάμπους. Το Μοναστήρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα, με το καμπαναριό και τις τοιχογραφίες που χρονολογούνται στον 13ο και 18ο αιώνα.Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο κοιμητήριο των Πιοντών. Οι μονοκάμαρες εκκλησίες (ξωκλήσια) : Παναγία η Μεγαλόχαρη, Άγιος Ισίδωρος, Άγιος Σπυρίδωνας, Άγιος Γεώργιος, Άγιος Νικόλαος, Άγιος Δημήτριος, Άγιος Ιωάννης, Προφήτης Ηλίας κ.α. Το Σπήλαιο του Κοκά που δεν χρησιμοποιείται για το στάβλισμα ζώων και δεν έχει γίνει πλήρης εξερεύνηση ακόμα. Η Λήμνος ή Λύμνος, ένας από τους σπανιότερους φυσικούς υδροβιότοπους στην Μέσα Μάνη. Βελανιδιές άνω των πεντακοσίων ετών (σπάνια συναντάται στην Μέσα Μάνη, απομεινάρια των παλιών βελανιδοδασών που υπήρχαν στην ευρύτερη περιοχή του Ταινάρου). Ο Τούχνος ή Ντούχνος, λόφος στην οροσειρά του Σαγγιά με παμπάλαιες λιθοδομές (ερείπια παλαιών σπιτιών που χρονολογούνται τουλάχιστον στο 1600 μ.Χ., στην κορυφή του Τούχνου) Ο Πύργος της οικογένειας Γεωργόπουλου χτισμένος τον 18ο αιώνα. Τα χαλάσματα του Πύργου της οικογένειας Μαυροειδάκου ή Ρώσσου στην τοποθεσία Κουμάρια. Το παλαιό κοιμητήριο (Κιβούρια) του χωριού δίπλα από το Μοναστήρι του Σωτήρα. Δύο παλαιότατα λιοτρίβια (το ένα στην Πάνω Χώρα στα Τσικλιάνικα και το άλλο Πιερριάνικο). Παλαιά οικίσματα χτισμένα με το παλιό αρμολόγημα . Αντρόγιαλος Φριάτσι Άμπελο Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006 (ΠΛΜ) Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)	Το Ακρογιάλι (όπως αναφέρεται στην απογραφή) ή Πιόντες είναι οικισμός του Δήμου Ανατολικής Μάνης και ανήκει στην κοινότητα Λαγίας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, έχει 12 κατοίκους. Απέχει 4 χιλιόμετρα από την Λάγια. Το χωριό ονομαζόταν Πιόντες μέχρι το 1912, όταν μετονομάστηκε επίσημα σε Πιόντες (Αντρογιάλι), το 1928 μετονομάστηκε σε Αντρογιάλι και το 1940 σε Ακρογιάλι.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BA%CF%81%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BB%CE%B9_%CE%9B%CE%B1%CE%BA%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82
Κόντι Χάκπο	Πρώιμη καριέρα Ο Χάκπο γεννήθηκε στο Αϊντχόφεν και μεγάλωσε στην περιοχή Στράτουμ. Ο πατέρας του γεννήθηκε στο Τόγκο και έχει καταγωγή από την Γκάνα, ενώ η μητέρα του είναι Ολλανδή. Το 2007, εντάχθηκε στην ακαδημία νέων της ΠΣΦ Αϊντχόφεν, όπου στη συνέχεια προχώρησε σε όλες τις ομάδες νέων. Για τη σεζόν 2016–17 ήταν για πρώτη φορά μέλος της Γιονγκ ΠΣΦ, αλλά κυρίως αγωνίστηκε με την ομάδα Κ19. Ο Χάκπο έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο στην Ίιρστε Ντιβίζι για την Γιονγκ ΠΣΦ στις 4 Νοεμβρίου 2016, σε έναν αγώνα εναντίον της Χέλμοντ Σπορτ. Στην υπόλοιπη σεζόν έκανε μόνο μία ακόμη εμφάνιση για την Γιονγκ ΠΣΦ. Αφού η παραγωγή του αυξήθηκε στην Ίιρστε Ντιβίζι Κ19 της επόμενης σεζόν, με 7 γκολ και 5 ασίστ σε 13 αγώνες πρωταθλήματος, τελικά προωθήθηκε στις εφεδρείες στην αλλαγή της χρονιάς. Στη δεύτερη εμφάνισή του στην Ίιρστε Ντιβίζι, στις 19 Ιανουαρίου 2017 σε μια εκτός έδρας νίκη με 3–2 εναντίον της Ντε Χράαφσχαπ, σημείωσε δύο γκολ και έδωσε την ασίστ για το τρίτο γκολ της ομάδας του. Για τη Γιονγκ ΠΣΦ, κατάφερε να πετύχει 7 γκολ τη σεζόν 2017–18, τα οποία πέτυχε σε 12 αγώνες πρωταθλήματος. Πρώτη ομάδα Ο Χάκπο έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα της ΠΣΦ ως αναπληρωματικός στις καθυστερήσεις στη νίκη με 3–1 επί της Φέγενορντ στις 25 Φεβρουαρίου 2018. Τη σεζόν 2018–19, ο Χάκπο μπόρεσε να βελτιώσει περαιτέρω τις επιδόσεις του. Αυτό παρατήρησε και ο προπονητής της πρώτης ομάδας, Μαρκ Φαν Μπόμελ. Επιλέχθηκε αρκετές φορές για την αγωνιστική ενδεκάδα της πρώτης ομάδας στο πρώτο μισό της σεζόν. Αρχικά, ωστόσο, θα παρέμενε αχρησιμοποίητος αναπληρωματικός. Στην εντός έδρας νίκη με 5–1 εναντίον της Γκο Αχέντ Ιγκλς στις 3 Δεκεμβρίου 2018, σημείωσε το πρώτο χατ τρικ της επαγγελματικής του καριέρας. Αφού σημείωσε ένα γκολ και έδωσε μια ασίστ στην εντός έδρας νίκη με 5–2 εναντίον της Αλμέρε Σίτι ΦΚ στις 21 Δεκεμβρίου, έκανε το ντεμπούτο του στην Έρεντιβιζι μόλις μία ημέρα αργότερα. Στην εντός έδρας νίκη με 3–1 εναντίον της ΑΖ Άλκμααρ, αντικατέστησε τον Στίβεν Μπέρχβαϊν στα τελευταία λεπτά. Σκόραρε 9 γκολ σε 10 αγώνες πρωταθλήματος για τη Γιονγκ ΠΣΦ μέχρι το τέλος της χρονιάς και στη συνέχεια προβιβάστηκε για να γίνει τακτικό μέλος της πρώτης ομάδας. Στις 3 Φεβρουαρίου 2019, σκόραρε το πρώτο του γκολ στο πρωτάθλημα, στη δεύτερη εμφάνισή του, σε μια εντός έδρας νίκη με 5–0 επί της Φορτούνα Σιτάρντ και έδωσε επίσης μία ασίστ. Μέχρι το τέλος της σεζόν έκανε 14 συμμετοχές στο πρωτάθλημα, χωρίς όμως να καταφέρει να σημειώσει άλλο γκολ.Τη σεζόν 2019–20, έκανε το πέρασμά του στην Έρεντιβιζι και κατέγραψε 7 γκολ και άλλες τόσες ασίστ σε 25 αγώνες πρωταθλήματος.Στις 13 Σεπτεμβρίου 2020, την πρώτη αγωνιστική της σεζόν 2020–21, ο Χάκπο σημείωσε το πρώτο του γκολ για την ΠΣΦ, συμβάλλοντας στη νίκη με 3–1 επί της ΦΚ Χρόνινγκεν. Σημείωσε άλλο ένα τέρμα στις 24 Σεπτεμβρίου, στη νίκη με 5–1 στον προκριματικό του ΟΥΕΦΑ Γιουρόπα Λιγκ εναντίον της ΝΣ Μούρα, επιτρέποντας στην ΠΣΦ να προκριθεί στον γύρο των πλέι οφ. Ήταν και πάλι καθοριστικός εκεί, όταν σημείωσε το δεύτερο γκολ της ΠΣΦ στη νίκη με 2–0 επί της Ρόζενμποργκ την 1η Οκτωβρίου. Ολοκλήρωσε τη σεζόν με 29 συμμετοχές, στις οποίες σημείωσε 11 γκολ.Ο Χάκπο σημείωσε το νικητήριο γκολ για την ΠΣΦ σε μια νίκη 2–1 επί του Άγιαξ στον τελικό του Κυπέλλου Ολλανδίας 2021-22. Στις 31 Αυγούστου 2022, σημείωσε το πρώτο του χατ τρικ, σε μια νίκη 7–1 επί της ΦΚ Φόλενταμ.Παρά τις φήμες ενδιαφέροντος από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τη Λιντς Γιουνάιτεντ και τη Σαουθάμπτον κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου του 2022, ο Χάκπο παρέμεινε στην ΠΣΦ για τη σεζόν 2022-23. Στις 28 Δεκεμβρίου του 2022 η Λίβερπουλ ανακοίνωσε επίσημα την απόκτηση του από την Αϊντχόφεν, με τον ποδοσφαιριστή να υπογράφει συμβόλαιο έως το 2028. Το ποσό της μεταγραφής ανέρχεται στα 37 εκατ. λίρες συν μπόνους, ενώ ο Χάκπο πήρε το νούμερο «18» που φορούσε στην Λίβερπουλ ο ομοθεσίτης και συμπατριώτης του Ντιρκ Κάιτ. Ο Χάκπο είχε δικαίωμα να παίξει για την Ολλανδία, την Γκάνα ή το Τόγκο σε διεθνές επίπεδο. Έπαιξε διεθνή ποδόσφαιρο νέων για την Ολλανδία σε επίπεδα Κ18, Κ19, Κ20 και Κ21 ετών.Ο Χάκπο κλήθηκε στην Εθνική Ολλανδίας ανδρών για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2020 και έκανε το ντεμπούτο του στον τρίτο αγώνα της φάσης των ομίλων εναντίον της Βόρειας Μακεδονίας, ως αλλαγή στο 79ο λεπτό στη θέση του Φρένκι ντε Γιονγκ. Έτσι, έγινε ο πρώτος Ολλανδός παίκτης που έκανε το ντεμπούτο του σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα μετά τον Μαρτίν Φρέισεν το 1980. Ο Χάπκο κλήθηκε στην ομάδα για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022 στο Κατάρ. ΠΣΦ Αϊντοχόφεν Έρεντιβιζι: 2017–18 Κύπελλο Ολλανδίας: 2021–22 Σούπερ Καπ Ολλανδίας: 2021, 2022Ατομικές Ολλανδός Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς: 2021–22 Παίκτης του Μήνα στην Έρεντιβιζι: Σεπτέμβριος 2022, Οκτώβριος 2022 Προφίλ στον ιστότοπο της Λίβερπουλ ΦΚ Προφίλ στην ιστοσελίδα της Βασιλικής Ολλανδικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (στα ολλανδικά) Προφίλ στο Transfermarkt.com	Ο Κόντι Ματές Χάκπο (ολλανδικά: Cody Mathès Gakpo) (γεν. 7 Μαΐου 1999) είναι Ολλανδός επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται ως πλάγιος μέσος για την Λίβερπουλ. Ο Χάκπο αναδείχθηκε στις ακαδημίες της Αϊντχόφεν και έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα τον Φεβρουάριο του 2018. Τη σεζόν 2021–22, κέρδισε το βραβείο του Ολλανδού Ποδοσφαιριστή της Χρονιάς, αφού σημείωσε 21 γκολ σε 47 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις. Ο Χάκπο έπαιξε στις «μικρές» εθνικές Ολλανδίας από το επίπεδο Κ18 έως το επίπεδο Κ21. Έκανε το ντεμπούτο του με την Εθνική Ολλανδίας ανδρών τον Ιούνιο του 2021, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2020.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8C%CE%BD%CF%84%CE%B9_%CE%A7%CE%AC%CE%BA%CF%80%CE%BF
Μέμφις (Αίγυπτος)	Η Στήλη του Παλέρμο μας δίνει τα πρώτα στοιχεία για την ίδρυση της Μέμφιδος. Η πόλη ιδρύθηκε περί το 3100 ΠΚΕ από τον Μήνη, που ένωσε τα δύο βασίλεια της Αιγύπτου την Άνω και την Κάτω Αίγυπτο. Την τείχισε με ισχυρά και εκτενή τείχη, ενώ αφιέρωσε και ένα ναό στον θεό Πτα. Ενώ ίδρυσε και ένα λιμάνι στην πόλη με το όνομα Περουνεφέρ, που σημαίνει "Καλή αναχώρηση". Με πληθυσμό που εκτιμάται στους 30.000 περίπου κατοίκους είναι η μεγαλύτερη ανθρώπινη εγκατάσταση από εποχής της ίδρυσής της έως το 2250 ΠΚΕ και από το 1557 ΠΚΕ έως το 1400 ΠΚΕ. Η παράδοση αναφέρει ότι ο Μήνης ίδρυσε την πόλη χτίζοντας αναχώματα για να προστατέψει την περιοχή από τις πλημμύρες του Νείλου. Ήταν τόσο κυρίαρχη η παρουσία της πόλης στην ακμή της, ώστε οι σύγχρονοι ιστοριογράφοι έδωσαν το όνομά της σε μια ολόκληρη περίοδο. Έγινε κοσμοπολίτικο κέντρο και όταν την επισκέφθηκε ο Ηρόδοτος τον 5ο αιώνα ΠΚΕ, στην περίοδο της περσικής διακυβέρνησης, βρήκε εκεί πολλούς Έλληνες, Ιουδαίους, Φοίνικες και Λίβυους ανάμεσα στον γηγενή πληθυσμό. Οι φαραώ μετά τον Μήνη κατασκεύασαν στη Μέμφιδα ένα Περ-άα ή "Μεγάλο Σπίτι", όπου στέφονταν οι ίδιοι φαραώ. Από την παραφθορά του ονόματος Περ-άα οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν τους άρχοντες της αρχαίας Αιγύπτου "φαραώ". Ο Ντζόζερ ή Ζοσέρ, βασιλίας της 3ης δυναστείας, ήταν αυτός που επέλεξε τη Μέμφιδα ως πρωτεύουσα και έκτοτε οι βασιλείς του Αρχαίου Βασιλείου (2700 π.Χ.-2195 π.Χ.) τη στόλισαν με μνημεία και την επέκτειναν. Η Μέμφις έφθασε στον κολοφώνα της κατά την περίοδο της 6ης δυναστείας ως λατρευτικό κέντρο του Πτα. Οι φαραώ του Μέσου Βασιλείου (2064 π.Χ.-1797 π.Χ.) έκτισαν προς τα νότια μια διοικητική συνοικία με το όνομα Αμενεμχέτ-ιτ-Ταουί, που σημαίνει "ο Αμενεμχέτ κατέκτησε τις Δύο χώρες". Το 1760 π.Χ. οι επιδρομείς Υξώς κατέλαβαν την πόλη, την οποία απελευθέρωσε ο Άμωσις, πρώτος βασιλέας του Νέου Βασιλείου (1543 π.Χ.-1078 π.Χ.). Παρήκμασε σύντομα μετά τη 18η δυναστεία με την ταυτόχρονη άνοδο των Θηβών. Η Μέμφιδα όμως παρέμενε μια μεγάλη πόλη με έντονο θρησκευτικό και στρατιωτικό ρόλο, ενώ στα παλάτια της κατοικούσαν οι διάδοχοι των βασιλέων, ο βεζίρης του βορρά και οι ανώτεροι αξιωματούχοι των βασιλικών κτημάτων. Ο Κάμωσις, γιος του Ραμσή Β' και αρχιερέας του Πτα, ίδρυσε τη νεκρόπολη των ιερών ταύρων Άπις και ανακαίνισε όλη την πόλη. Το 739 π.Χ. ο Αιθίοπας βασιλίας Πιάνχτ πολιόρκησε τη Μέμφιδα και την κατέλαβε ενώ οι διάδοχοι του την επέλεξαν ως επίσημη δεύτερη κατοικία τους. Το 671 π.Χ. οι Ασσύριοι υπό την ηγεσία του Ασσαρχαδών την πολιόρκησαν και την κατέλαβαν, αλλά ο Ψαμμήτιχος Α' (664 π.Χ.-610 π.Χ.) την απελευθέρωσε λίγα χρόνια μετά. Η λάμψη της αναζωογονήθηκε για ένα διάστημα υπό τους Πέρσες σατράπες, την εποχή δηλαδή που την επισκέφτηκε και ο αρχαίος Έλληνας ιστορικός Ηρόδοτος και διδάχθηκε την ιστορία της. Ο Μέγας Αλέξανδρος στέφθηκε φαραώ το 332 π.Χ. στη Μέμφιδα και αναστήλωσε τους ναούς της, αλλά την ανάγκασε να περάσει οριστικά σε δεύτερη μοίρα μετά την ίδρυση της Αλεξάνδρειας. Ο Πτολεμαίος Α', επίγονος του Μεγάλου Αλεξάνδρου και βασιλέας της Αιγύπτου, επινόησε στη Μέμφιδα μια νέα θρησκεία, τη λατρεία του Σεράπιδος, που ήταν ο συνδυασμός των ελληνικών θεών Δία και Διονύσου με τον Αιγύπτιο Όσιρι-Άπι. Στη ρωμαϊκή περίοδο η Αλεξάνδρεια παρέμεινε σημαντικότερη, υπερσκελίζοντας την αρχαία πόλη. Ως δεύτερη πόλη της Αιγύπτου παρέμεινε μέχρι την ίδρυση της Φουστάτ (ή Φοστάτ) το 641 μ.Χ.. Κατόπιν εγκαταλείφθηκε και έγινε πηγή πέτρας για τις περιβάλλουσες εγκαταστάσεις. Ακόμα και κατά τον 12ο αιώνα ήταν ένα εντυπωσιακό σύνολο ερειπίων, από τα οποία όμως σύντομα έμειναν σκορπισμένοι λίθοι. Σε αυτόν τον τόπο αποκαλύφθηκαν τα ερείπια του ναού του Πτα και του Άπι καθώς και λίγα αγάλματα, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνονται και δύο αλαβάστρινα αγάλματα του Ραμσή Β'. Η νεκρόπολις της Σακκάρα βρίσκεται κοντά στη Μέμφιδα και εκτείνεται από το Αμπού-Ραουάς έως τα νότια στο Νταχσούρ για περίπου τριάντα χιλιόμετρα. Ο αιγύπτιος ιστορικός Μανέθων αναφέρθηκε στη Μέμφιδα με τον προσδιορισμό Χι-Κου-Π'τα («Ο τόπος στον οποίο κατοικεί η Ψυχή ή Κα του Πτα»), τον οποίο μετέγραψε στα Ελληνικά ως Aί-γυ-πτoς, παραδίδοντας έτσι το ελληνικό Αίγυπτος και το λατινικό AEGYPTVS. Πιστεύεται ότι και το όνομα Κόπτης προέρχεται πιθανώς ετυμολογικά από το ίδιο όνομα. Στη Βίβλο η Μέμφις ονομάζεται Μωφ ή Νωφ. Σε όλες τις πόλεις του αρχαίου αιγυπτιακού βασιλείου είχαν προστάτες μια τριάδα θεοτήτων, οι οποίες ήταν συνήθως πατέρας, μητέρα και γιος, έτσι και στη Μέμφιδα αντίστοιχα ήταν ο Πτα, η Σεκχμέτ και ο Νεφερτούμ. Ο Πτα ή Φθα ήταν ο θεός των τεχνιτών και τον αναπαριστούσαν με ανθρώπινη μορφή με στενό ένδυμα και γαλάζιο σκούφο, σύμβολο των τεχνιτών, ενώ επίσης είχε γενειάδα και κράταγε ένα σκήπτρο και ένα εγκόλπιο. Το όνομα του σημαίνει "δημιουργός μορφών" ενώ η διδασκαλία του αποτύπωνε τη νίκη της τάξης έναντι της αταξίας. Το όνομα Σεκχμέτ σημαίνει "η δυνατή", ήταν πολεμική λεοντόμορφη θεά, προστάτιδα των στρατηγών και ικανή να προκαλεί και να θεραπεύει ασθένειες. Ο Νεφερτούμ αναπαριστάται είτε ως άνθρωπος είτε ως λιοντάρι κρατώντας ένα άνθος γαλάζιου λωτού και ήταν προστάτης των αρωματοποιών της βασιλικής κατοικίας. Ακόμα στη Μέμφιδα λατρεύανε τον ταύρο Άπι που ήταν το εκλεκτό μοσχάρι που γέννησε μια αγελάδα που είχε γονιμοποιήσει ο Φθα. Ο Άπις συμβόλιζε την ισχύ και τη δύναμη της δημιουργίας. Αν η Μέμφις παραδόθηκε στην άμμο της ερήμου η νεκρόπολις σε μεγάλο βαθμό προστατεύθηκε από τις θίνες και τις φερτές ύλες. Οι πυραμίδες του Παλαιού και του Μέσου Βασιλείου σχηματίζουν μια αλυσίδα στις παρυφές της κοιλάδας, από την Γκίζα έως την Ντασούρ. Στη Σακκάρα, απέναντι από τη Μέμφιδα κείται η κλιμακωτή πυραμίδα του Ντζόζερ της 3ης δυναστείας, αρκετές πυραμίδες της 5ης και 6ης δυναστείας και αναρίθμητοι μαστάμπα (τάφοι) του Παλαιού Βασιλείου. Οι μασταμπάδες φαίνεται πως κτίστηκαν για τους ευγενείς της αρχαίας Αιγύπτου και φημίζονται για τις θαυμάσιες επιγραφές και ανάγλυφα τους με σκηνές καθημερινής ζωής. Ένα από τα κύρια μνημεία είναι το Σεραπείον που ανακαλύφθηκε από τον Ογκύστ Μαριέτ το 1851. Το Σεραπείον είναι ο κοινός τάφος με 24 σαρκοφάγους των ιερών ταύρων, οι οποίοι λίγο-πολύ θεωρούνταν ενσαρκώσεις του θεού Πτα, του δημιουργού του κόσμου. Το 1905 ο Τζ. Ε. Κουϊμπελ ανέλαβε από την Υπηρεσία Αρχαιοτήτων (Service des Antiquites) αποκλειστικά τις ανασκαφές αυτής της αχανούς νεκρόπολης. Η πρώτη του ανακάλυψη ήταν τα εκτεταμμένα ερείπια της Κοπτικής μονής του Αγ. Ιερεμία, με σημαντικά γλυπτά και τοιχογραφίες. Ο Φλίντερς Πέτρι με τη σειρά του ξεκίνησε συστηματική ανασκαφή στα ερείπια της Μπεντρεσέν και σε τρεις ανασκαφικές περιόδους είχε ξεκαθαρίσει ένα μεγάλο μέρος της τοπογραφίας της αρχαίας πόλης, ταυτοποιώντας τον λόφο της ακρόπολης και το ανάκτορο, καθώς και μια ξένη συνοικία. Ανάμεσα στα σημαντικά ευρήματά του περιλαμβάνονται κεφαλές οπτής γής (τερρακόττες) που απεικονίζουν χαρακτηριστικές μορφές των ξένων που συνωστίζονταν στην αγορά της Μέμφιδος. Χρονολογούνται από την περίοδο της περσικής διακυβέρνησης έως την πτολεμαϊκή περίοδο και φαίνεται πως είναι εργα ελλήνων καλλιτεχνών. Baines & Malek Cultural Atlas of Ancient Egypt, 2000. ISBN 0-8160-4036-2 Περί της Θεολογίας της Μέμφιδος	Η Μέμφις (αρχαία αιγυπτιακά: mn nfr, κοπτικά: ⲙⲉⲙϥⲓ, αραβικά: مَنْف‎) ήταν η αρχαία πρωτεύουσα της Κάτω Αιγύπτου, και του Παλαιού Βασιλείου της Αιγύπτου από τη θεμελίωσή της έως το 1300 Π.Κ.Ε./π.Χ.. Το αρχαίο αιγυπτιακό της όνομα ήταν Ίνεμπ Χετζ («Τα Λευκά Τείχη»). Το όνομα Μέμφις είναι ελληνική μεταγραφή του αιγυπτιακού ονόματος της πυραμίδας του Πέπι Α', Μεν-νεφέρ, που έγινε Μένφε στην Κοπτική. Το επίσημο όνομα της Μέμφιδος στο Μέσο Βασίλειο ήταν "Μεν-νεφέρ Πέπι Μερ", που σημαίνει "πυραμίδα στέρεη και εκπληκτική του Πέπι Α΄". Σύμφωνα βέβαια με την ελληνική μυθολογία και τη Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου, η πόλη ιδρύθηκε από τον βασιλιά της Αιγύπτου Έπαφο, τον γιο του Δία και της αργίτισσας πριγκίπισσας Ιούς, ο οποίος έδωσε στην πόλη το όνομα της γυναίκας του, της Μέμφιδος, κόρης του Νείλου. Οι σύγχρονες πόλεις Μιτ Ραχίνα, Νταχσούρ, Σακκάρα, Αμουζίρ, Αμπού Γκοράμπ και Ζογυέτ ελ Αρύαν, νότια του Καΐρου, βρίσκονται όλες στη διαχειριστική επικράτεια της ιστορικής Μέμφιδος. Η πόλη ήταν επίσης γνωστή στην Άνω Αίγυπτο ως Ανκχ-Ταουί («Η ζωή των δύο Χωρών»), γεγονός που υποδεικνύει τη σημασία της πόλης στην Άνω και την Κάτω Αίγυπτο. Τα ερείπιά της βρίσκονται 19 χλμ. νότια του Καΐρου, στη δυτική όχθη του Νείλου.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AD%CE%BC%CF%86%CE%B9%CF%82_(%CE%91%CE%AF%CE%B3%CF%85%CF%80%CF%84%CE%BF%CF%82)
Use Your Illusion II	Στα δύο αυτά άλμπουμ παρατηρείται μια αλλαγή στον ήχο του συγκροτήματος, καθώς είναι επηρεασμένοι από πανκ και κλασσική μουσική. Αυτό γίνεται εμφανές με την χρήση πιάνου από τον Αξλ Ρόουζ και τον Ντίζυ Ριντ. Διαφορά παρουσιάζεται και λόγω της αντικατάστασης του ντράμμερ Στίβεν Άντλερ από τον Ματ Σόρουμ, καθώς εκείνος είχε απολυθεί λόγω της μεγάλης χρήσης ηρωΐνης. Ο δίσκος αυτός, μάλιστα, έχει ένα πιο πολιτικό θέμα, κάτι που γίνεται εμφανές και από το κομμάτι "Civil War", το οποίο είναι το τελευταίο στο οποίο εμφανίζεται ο Άντλερ. Το Use Your Illusion II αποτελείται κυρίως από τραγούδια που γράφτηκαν μετά το Appetite for Destruction. Τα Use Your Illusion είναι τα πρώτα άλμπουμ της μπάντας στα οποία τραγουδούν και άλλα μέλη εκτός από τον Ρόουζ. Στο κομμάτι "14 Years" κύρια φωνητικά παρέχει ο κιθαρίστας Ίζυ Στράντλιν, ενώ στο "So Fine" ο μπασίστας Νταφ ΜαΚέγκαν. Ο Ρόουζ παρουσιάζεται για πρώτη φόρά να παίζει κάποιο όργανο εκτός από πιάνο και πλήκτρα: κιθάρα στο "Shotgun Blues". Υπήρχε δυσκολία στο να επιτευχθεί ο ήχος του άλμπουμ. Η τελική μίξη έγινε από τον Μπιλ Πράις. Ο κιθαρίστας Slash έχει δηλώσει ότι μεγάλο μέρος των άλμπουμ γράφτηκε στο σπίτι του μέσα σε δύο νύχτες, με ακουστικά όργανα, μετά από μήνες χωρίς νέο υλικό. Πάνω από 500,000 αντίτυπα των δύο δίσκων πουλήθηκαν μέσα σε δύο ώρες από την κυκλοφορία τους. Και οι δύο δίσκοι έχουν γίνει 7x πλατινένιοι. Τα εξώφυλλα απποτελούν απόσπασμα της σχολής των Αθηνών του Ραφαήλ. Τα εξώφυλλα είναι έργο του καλλιτέχνη Μαρκ Κοστάμπι, ενώ ονομάστηκε "Use Your Illusion" από τον Πωλ Κοστάμπι. Η μόνη διαφορά ανάμεσα στα εξώφυλλα των δύο άλμπουμ είναι ότι στο Use Your Illusion I το έργο είναι καλυμμένο από κίτρινο και κόκκινο, ενώ στο II από μωβ και μπλε. Guns N' Roses: Αξλ Ρόουζ - κύρια φωνητικά, πιάνο, κιθάρα, πλήκτρα στο "My World" Slash - κιθάρες, μπάντζο στο "Breakdown" Ίζυ Στράντλιν - κιθάρες, κύρια φωνητικά στο "14 Years", σιτάρ στο "Pretty Tied Up", φωνητικά Νταφ ΜαΚέγκαν - μπάσο, κύρια φωνητικά στο "So Fine", κρουστά στο "Locomotive", φωνητικά Ντίζυ Ριντ - πλήκτρα, πιάνο, φωνητικά Ματ Σόρουμ - ντραμς, φωνητικάΕπιπλέον μουσικοί: Στίβεν Άντλερ - ντραμς στο "Civil War" Τζόαν Λάνγκλι - ντραμς & πλήκτρα στο "My World" Χάουαρντ Τίμαν - πιάνο στο "So Fine" Σάννον Χουν - φωνητικά στο "Don't Cry" The Waters - φωνητικά στο "Knockin' On Heaven's Door"	Το Use Your Illusion II είναι το τέταρτο στούντιο άλμπουμ του αμερικανικού hard rock συγκροτήματος Guns N' Roses. Κυκλοφόρησε μαζί με τον τρίτο δίσκο του συγκροτήματος, Use Your Illusion I. Έχει πουλήσει πάνω από 5.000.000 αντίτυπα στις Η.Π.Α. Οι δίσκοι Use Your Illusion είναι οι τελευταίοι με τον κιθαρίστα Ίζυ Στράντλιν και οι πρώτοι με τον πιανίστα Ντίζυ Ριντ και τον ντράμμερ Ματ Σόρουμ.	https://el.wikipedia.org/wiki/Use_Your_Illusion_II
Ένταξη της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση	Επίσημα αναγνωρισμένη από την ΕΕ ως «δυνητικά υποψήφια χώρα» το 2000, η Αλβανία ξεκίνησε διαπραγματεύσεις για μια Συμφωνία Σταθεροποίησης και Σύνδεσης (ΣΣΣ) το 2003. Αυτό συμφωνήθηκε επιτυχώς και υπογράφηκε στις 12 Ιουνίου 2006, ολοκληρώνοντας έτσι το πρώτο σημαντικό βήμα προς την πλήρη ένταξη της Αλβανίας στην ΕΕ. Η Αλβανία υπέβαλε αίτηση για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση στις 28 Απριλίου 2009. Μετά την αίτηση της Αλβανίας για ένταξη στην ΕΕ, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 16 Νοεμβρίου 2009 να προετοιμάσει αξιολόγηση σχετικά με την ετοιμότητα της Αλβανίας να ξεκινήσει ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Στις 16 Δεκεμβρίου 2009, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέβαλε στην αλβανική κυβέρνηση το ερωτηματολόγιο για την προετοιμασία της προσχώρησης. Η Αλβανία επέστρεψε απαντήσεις στην Επιτροπή στις 14 Απριλίου 2010. Στις 5 Δεκεμβρίου 2013, μια συνεδρίαση του ΕΚ πρότεινε στο συμβούλιο να χορηγήσει στην Αλβανία το καθεστώς υποψήφιας χώρας. Στις 23 Ιουνίου 2014, υπό την ελληνική Προεδρία της ΕΕ, το Συμβούλιο της ΕΕ της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμφώνησε να χορηγήσει στην Αλβανία το καθεστώς υποψήφιας χώρας, το οποίο εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο λίγες ημέρες αργότερα. Ακολουθώντας τα βήματα των χωρών που προσχώρησαν στην ΕΕ το 2004, η Αλβανία συνεργάστηκε εκτενώς με τους θεσμούς της ΕΕ και εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ ως πλήρες μέλος το 2009. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνέστησε να ξεκινήσουν οι ενταξιακές συνομιλίες με την Αλβανία στην αξιολόγησή της τον Νοέμβριο του 2016. Τον Ιούνιο του 2018 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφώνησε σε μια πορεία για την έναρξη των ενταξιακών συνομιλιών με την Αλβανία έως τα τέλη του 2019Η ένταξη της Αλβανίας στην ΕΕ συνδέεται με την ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στην ΕΕ. Στην Αλβανία δίνονται ορισμένες προϋποθέσεις για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, όπως η ψήφιση μεταρρυθμίσεων στο δικαστικό σύστημα, ένας νέος εκλογικός νόμος, η έναρξη δικαστηρίων για διεφθαρμένους δικαστές και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας.Τον Μάιο του 2019, ο Ευρωπαίος Επίτροπος Γιοχάνες Χαν επανέλαβε αυτή τη σύσταση. Ωστόσο, τον Ιούνιο το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της ΕΕ αποφάσισε να αναβάλει την απόφασή του για την έναρξη των διαπραγματεύσεων για τον Οκτώβριο, λόγω αντιρρήσεων από ορισμένες χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Ολλανδίας και της Γαλλίας. Η απόφαση τέθηκε εκ νέου βέτο τον Οκτώβριο. Στις 25 Μαρτίου 2020, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάσισε να ξεκινήσει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις, οι οποίες εγκρίθηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο την επόμενη μέρα. Την 1η Ιανουαρίου 2008 τέθηκαν σε ισχύ οι συμφωνίες διευκόλυνσης της έκδοσης θεωρήσεων και επανεισδοχής μεταξύ της Αλβανίας και της ΕΕ. Η Αλβανία έλαβε οδικό χάρτη από την ΕΕ για περαιτέρω απελευθέρωση των θεωρήσεων με τις χώρες Σένγκεν τον Ιούνιο του 2008.Η Αλβανία άρχισε να εκδίδει βιομετρικά διαβατήρια στις 24 Μαΐου 2009, τα οποία σχεδιάστηκαν για να συμμορφώνονται με τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ. Στις 8 Νοεμβρίου 2010 το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενέκρινε το ταξίδι χωρίς βίζα στην ΕΕ για τους πολίτες της Αλβανίας. Η απόφαση τέθηκε σε ισχύ στις 15 Δεκεμβρίου 2010. Το 2011, η ΕΕ πλήρωσε 6 εκατομμύρια ευρώ για την κατασκευή ή την ανακαίνιση συνοριακών σημείων διέλευσης και συνοριακών αστυνομικών τμημάτων για να βοηθήσει την Αλβανία να καταπολεμήσει το οργανωμένο έγκλημα και την παράνομη διακίνηση ανθρώπων.Μέχρι το 2020, η Αλβανία λάμβανε 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ αναπτυξιακής βοήθειας από το Μηχανισμό Προενταξιακής Βοήθειας, έναν μηχανισμό χρηματοδότησης για τις υποψήφιες για ένταξη στην ΕΕ χώρες. Η Αλβανία παραβιάζει μέχρι και σήμερα πλήρως το καταστατικό της, για την ένταξη της, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ οι Αλβανικές κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια αρνούνται να συμμορφωθούν σε πολλά κυρίως εσωτερικά και πολιτικά της ζητήματα της ίδιας τους της χώρας, με αποτέλεσμα η ΕΕ, να μην δώσει το πράσινο φως για ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Σημαντικότερα ζητήματα που καλείται να επιλύσει πλήρως η Αλβανία είναι: Η Αλβανία υποχρεούται να αλλάξει και να αναθεωρήσει το Σύνταγμά της. Η Αλβανία τα τελευταία χρόνια υποχρεούται να κάνει ελεύθερες και δημοκρατικές εκλογές, κάτι που δεν εφαρμόζεται και επικρατεί ξεκάθαρη και απόλυτη νοθεία, ενώ το Αλβανικό κράτος, καλείται να ευθυγραμμιστεί πλήρως στην Ευρωπαϊκή πολιτική, εφόσον επιθυμεί να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το Αλβανικό κράτος δεν συμμορφώνεται με το καταστατικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και υποχρεούται να σεβαστεί τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, και όλες τις μειονότητες της, εντός της Επικράτειας της, στο οποίο ζήτημα πιέζουν ορισμένα κράτη της ΕΕ, να εφαρμοστεί άμεσα. Πολλοί Αλβανοί υποστηρίζουν το εθνικιστικό κίνημα Μεγάλη Αλβανία, ενώ στον ίδιο τον λαό, υπάρχει πλήρης απουσία και γνώση περί ζητημάτων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με αποτέλεσμα η ΕΕ, να ζητεί επισημάνσεις. Σε όλα τα ΜΜΕ της Αλβανίας, υπάρχει έντονη λογοκρισία, και απουσία ελεύθερης γνώμης, ειδικότερα από τους πολίτες. Το Αλβανικό κράτος, έχει δεχθεί σφοδρή κριτική από την ΕΕ, για ζητήματα επίλυσης εγκληματικότητας και εθνικής ασφάλειας, ενώ αντίστοιχα υπάρχει πλήρης απουσία, στο να λυθούν αυτά τα ζητήματα. Το Αλβανικό κράτος, δεν έχει καθόλου καλές σχέσεις με την Σερβία, επίσης υποψηφία προς ένταξη χώρα, λόγω του ζητήματος του Κοσόβου, ενώ οι σχέσεις των δύο χωρών, είναι αρκετά τεταμένες, κάτι που μπλοκάρει άμεσα την ένταξη τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, λόγω της πλήρης απουσίας και αδιαφορίας λύσης των πολιτικών ζητημάτων τους, ενώ οι δύο χώρες δεν έχουν καθόλου καλές σχέσεις ακόμα και σε δεκάδες εκδηλώσεις και διοργανώσεις (όπως για παράδειγμα στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου), και δεν έχουν κάνει κανένα θετικό βήμα προσέγγισης η μία στην άλλη, για καθαρά πολιτικούς λόγους. Το Αλβανικό κράτος καλείται επίσης να εφαρμόσει τα τελευταία χρόνια και την Ευρωπαϊκή πολιτική για το περιβάλλον, λόγω του ότι οι μεγαλουπόλεις της, είναι αρκετά υποβαθμισμένες και μολυσμένες και έχουν παλιό στόλο αυτοκινήτων, λεωφορείων και μέσων μαζικής μεταφοράς. Το Οδικό δίκτυο της χώρας, σε πολλές περιοχές είναι εξαιρετικά κακό, ενώ και ο τρόπος διαβίωσης στη χώρα είναι δεν είναι και ο καλύτερος, ενώ υπάρχει ακόμη μέχρι και σήμερα έντονη έλλειψη κατοικίας και κακή Ποιότητα στέγασης. Μια δημοσκόπηση του 2021 διαπίστωσε ότι το 97% των Αλβανών είναι υπέρ της ένταξης στην ΕΕ. Πολλοί Αλβανοί πιστεύουν ότι αν ενταχθεί η χώρα τους πλήρως στην ΕΕ, θα επιλυθούν δεκάδες πολιτικοί σκόπελοι, αλλά και σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν εδώ και πολλά χρόνια ως κράτος. Ωστόσο πολλά κράτη μέλη της ΕΕ, όπως η Γαλλία, η Γερμανία, η Ολλανδία, η Αυστρία, η Ουγγαρία, η Φινλανδία, η Σουηδία, το Βέλγιο, η Μάλτα, το Λουξεμβούργο και η Ελλάδα, είναι ενάντια της ένταξης της Αλβανίας στην ΕΕ, επειδή δεν υπάρχει καμία θετική πρόοδος αλλά και μέτρια έως και καθόλου προετοιμασία στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Στον αντίποδα άλλα κράτη όπως η Κύπρος, η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Πορτογαλία, τα Βαλτικά κράτη, η Τσεχία και η Πολωνία είναι αδιάφορες η έχουν ουδέτερη θέση ως προς την πλήρη ένταξης της Αλβανίας στην ΕΕ. Διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης Μελλοντική διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης Αλβανία και Ευρωπαϊκή Ένωση: το ταραχώδες ταξίδι προς την ένταξη. . . Από Mirela Bogdani, John Loughlin, 2007 Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Αλβανία Ευρωπαϊκή Επιτροπή - Διεύρυνση: Προφίλ χώρας. Αλβανικό Υπουργείο Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης Υπουργείο Εξωτερικών της Αλβανίας Ευρωπαϊκή Επιτροπή - Δυτικά Βαλκάνια: Ενίσχυση της ευρωπαϊκής προοπτικής Ευρωπαϊκή Επιτροπή - Στρατηγική Διεύρυνσης και κύριες προκλήσεις 2009-2010	Η Αλβανία βρίσκεται στην τρέχουσα ατζέντα για τη μελλοντική διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Υπέβαλε αίτηση για ένταξη στην ΕΕ στις 28 Απριλίου 2009 και από τον Ιούνιο του 2014 είναι επίσημα υποψήφια για ένταξη. Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάσισε τον Μάρτιο του 2020 να ανοίξει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Αλβανία, η οποία ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2022. Η ένρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων καθυστέρησαν, επειδή η υποψηφιότητά της Αλβανίας συνδέθηκε με εκείνη της Βόρειας Μακεδονίας, στην οποία οποία ασκήθηκε βέτο από τη Βουλγαρία. Στις 24 Ιουνίου 2022, το κοινοβούλιο της Βουλγαρίας ενέκρινε την άρση του βέτο της χώρας για την έναρξη των ενταξιακών συνομιλιών της ΕΕ με τη Βόρεια Μακεδονία. Στις 16 Ιουλίου 2022, η Συνέλευση της Βόρειας Μακεδονίας ενέκρινε επίσης την αναθεωρημένη γαλλική πρόταση για συμβιβασμό των δύο μερών, επιτρέποντας την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Η έναρξη των διαπραγματεύσεων και για τις δύο χώρες ξεκίνησε επίσημα στις 19 Ιουλίου 2022.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%88%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%B7_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%91%CE%BB%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82_%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%95%CF%85%CF%81%CF%89%CF%80%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%AE_%CE%88%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7
Τσιντσιλά	Το τσιντσιλά είναι μικρό σε μέγεθος και μοιάζει με λαγό. Συνήθως έχει χρώμα γκρίζο ασημί, αλλά υπάρχουν διάφορες χρωματικές παραλλαγές που αναπτύχθηκαν στην αιχμαλωσία. Έχει τρίχωμα λεπτό και μαλακό σαν μετάξι, και διαθέτει τη μεγαλύτερη πυκνότητα τριχοφυΐας από όλα τα ζώα της ξηράς, με περισσότερες από 20.000 τρίχες ανά τετραγωνικό εκατοστό. Ενώ στους ανθρώπους από το κάθε τριχοθυλάκιο φύεται μια τρίχα, στα τσιντσιλά υπάρχουν περισσότερες από 50 τρίχες σε ένα τριχοθυλάκιο. Το τρίχωμά τους είναι τόσο πυκνό, που είναι δύσκολο για τα παράσιτα όπως οι ψύλλοι, να ζήσουν σ' αυτό. Τα τσιντσιλά είναι γηγενή των Άνδεων. Στη φυσική τους κατάσταση κατοικούν στη Νότια Αμερική και κυρίως στη Βολιβία, στη Χιλή και το Περού. Όμως από το 1923, που ο Ματίας Τσάπμαν (Mathias F. Chapman) έφερε στις ΗΠΑ 11 αιχμάλωτα άγρια τσιντσιλά, από τα οποία τα 4 ήταν θηλυκά, ζουν και σε ζωολογικούς κήπους στη Βόρεια Αμερική. Από το 1960 τα τσιντσιλά έχουν γίνει πολύ δημοφιλή ως κατοικίδια. Είναι γνωστά δυο είδη τσιντσιλά: Το Chinchilla lanigera, Εριόμυς ο μαλλωτός, Εριόμυς, δηλ. ποντικός με μαλλί (Eriomys lanigera) που ζει στο Περού και έχει μήκος σώματος 20 - 25 εκατοστά, και μήκος της ουράς του 16 εκατοστά. Το δέρμα αυτού του είδους είναι το ακριβότερο, καθώς είναι το πιο σπάνιο. Το Chinchilla chinchilla - συν. Chinchilla brevicaudata Εριόμυς ο βραχύουρος (Eriomys brevicaudata), που ζει στη Βολιβία. Κατοικεί με την οικογένειά του σε φωλιές, που φτιάχνει βαθιά μέσα στη γη. Στη φύση, τα τσιντσιλά ζουν σε αποικίες. Τα θηλυκά είναι πολύ μεγαλύτερα από τα αρσενικά (φυλετικός διμορφισμός). Μπορούν να ζευγαρώσουν σε κάθε εποχή του χρόνου. Έχουν μακρόχρονη περίοδο κύησης σε σχέση με άλλα τρωκτικά (111 ημέρες), γι' αυτό και τα μικρά τους γεννιούνται με γούνα και με τα μάτια τους ανοιχτά. Σε περίπτωση αποβολής, το έμβρυο τσιντσιλά απορροφάται από το σώμα της μητέρας του. Στη φύση τα τσιντσιλά κατοικούν σε φωλιές που σκάβουν ή σε σχισμές βράχων. Κάνουν άλματα μέχρι και πέντε πόδια πάνω από το κεφάλι τους, και τρέφονται με φυτά, φρούτα, σπόρους και μικρά έντομα. Για να καθαρίσουν τα τσιντσιλά τη γούνα τους από τις λιπαρές ουσίες και την υγρασία, συνηθίζουν να κυλιούνται σε σκόνη ή ηφαιστειακή στάχτη. Σε αιχμαλωσία τα τσιντσιλά ξεπερνούν τα 20 χρόνια ζωής, και φτάνουν το ένα πόδι σε μήκος, αλλά δεν ξεπερνούν τα 10 χρόνια ζωής σε χώρες όπου δεν μπορούν να συνηθίσουν το κλίμα. Ζώα του ίδιου φύλου - αρσενικά ή θηλυκά - μπορούν να ζήσουν ειρηνικά σε κλουβί με κατάλληλο μέγεθος, όταν όμως βρεθούν εκεί και ζώα του αντίθετου φύλου, θα μονομαχήσουν οπωσδήποτε για να ζευγαρώσουν. Και τα θηλυκά τσιντσιλά μονομαχούν σε τέτοιες περιπτώσεις. Επίσης εάν μικρά αρσενικά αφεθούν στο ίδιο κλουβί με τη μητέρα τους, μεγαλώνοντας θα ζευγαρώσουν μαζί της. Η τροφή τους αποτελείται κυρίως από ξηρά τροφή όπως σταφίδες, χαρούπια, διάφοροι σπόροι και καρποί. Δεν συνιστάται να ταΐζονται τροφές με πολλά σάκχαρα, δηλαδή τροφές με γλυκιά γεύση. Τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους αυξάνονται πολύ εύκολα. Ακόμη, απαγορεύεται να τους δίνεται κρέας, κοτόπουλο ή και ψάρι, διότι μπορεί να αναπτύξουν επιθετική συμπεριφορά απέναντι στον ιδιοκτήτη τους. Τα τσιντσιλά είναι όμορφα και χαριτωμένα κατοικίδια. Παράλληλα όμως, είναι από τη φύση τους νευρικά και δεν τους αρέσει να τα πιάνουν. Τα τελευταία χρόνια πωλούνται και στην Ελλάδα κατοικίδια τσιντσιλά. Είναι ιδιαίτερα ήσυχα και άοσμα. Οι ακαθαρσίες τους στερεοποιούνται άμεσα και είναι ακίνδυνες. Ο μόνος θόρυβος που μπορεί να κάνουν είναι μικρές "στριγκλιές" που είναι αμφίβολο τι εκφράζουν. Η περιποίησή τους είναι απλή και ανέξοδη. Μία σακούλα τροφή 500ml κρατάει 1-2 μήνες. Τα ροκανίδια ή τα χόρτα που είναι απλωμένα κάτω στο κλουβί πρέπει να αλλάζονται κάθε 3-4 εβδομάδες ή και πιο συχνά. Η ειδική άμμος για την καθαριότητα του τσιντσιλά μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί αφού κοσκινιστεί από τυχόν απορρίμματα και πρέπει να τοποθετείται σε ένα μεγάλο δοχείο μέσα στο κλουβί κάθε μήνα. Καλό είναι να αγοράζεται καινούργια άμμος κάθε 6 μήνες. Στη φύση το τσιντσιλά έχει ως εχθρούς τα γεράκια, τους μεφίτες, τα αιλουροειδή και τα κυνοειδή. Όμως μεγάλος εχθρός του είναι και ο άνθρωπος. Το διεθνές εμπόριο της γούνας του ξεκινά από το 1500 μ.Χ. και εξαιτίας του τα τσιντσιλά έφτασαν να είναι πολύ σπάνια τον 19ο αιώνα. Υγεία: τα τσιντσιλά δεν μπορούν να ιδρώσουν, γι' αυτό κινδυνεύουν από θερμοπληξία που μπορεί να αποβεί μοιραία. Ένα τσιντσιλά που ζεσταίνεται πολύ διακρίνεται από τις προτεταμένες φλέβες στα αυτιά και τα ζεστά του πόδια, καθώς και από το λήθαργο στον οποίο μπορεί να πέσει. Ακουστική αντίληψη: Το τσιντσιλά έχει γίνει αντικείμενο μελέτης από γλωσσοδίφες και θεωρείται το πιο κοντινό στον άνθρωπο ζώο όσον αφορά το εύρος της ακουστικής του αντίληψης. Alpine animals (Αγγλικά) Save the Wild Chinchillas - Οργανισμός αφιερωμένος στη διάσωση των άγριων τσιντσιλά. (Αγγλικά) Chincare - Πληροφορίες για τα τσιντσιλά και την ασφάλειά τους. (Αγγλικά) Cheeky Chinchillas - Τα τσιντσιλά ως κατοικίδια. Έχει μια περιεκτική σελίδα για την υγεία τους. (Αγγλικά)	Το τσιντσιλά (προφέρεται στα ισπανικά: Τσιντσίγια) είναι τρωκτικό της οικογένειας των τσιντσιλιδών. Το όνομά του σημαίνει "μικρός Τσίντσα" και προέρχεται από τη φυλή Τσίντσα (Chincha) των Άνδεων, τα μέλη της οποίας φορούσαν γούνες του ζώου. Ένα χαρακτηριστικό του ζώου είναι η εκτροφή του για την καλής ποιότητας γούνα του.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CF%83%CE%B9%CE%BD%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%AC
Εθνικός ύμνος της Μογγολίας	Дархан манай тусгаар улс Даяар Монголын ариун голомт Далай их дээдсийн гэгээн үйлс Дандаа энхжиж, үүрд мөнхөжнөХамаг дэлхийн шударга улстай Хамтран нэгдсэн эвээ бэхжүүлж Хатан зориг, бүхий л чадлаараа Хайртай Монгол орноо мандуулъяӨндөр төрийн минь сүлд ивээж Өргөн түмний минь заяа түшиж Үндэс язгуур, хэл соёлоо Үрийн үрдээ өвлөн бадрааяЭрэлхэг Монголын золтой ардууд Эрх чөлөө жаргалыг эдлэв Жаргалын түлхүүр, хөгжлийн тулгуур Жавхлант манай орон мандтугай Darhan manai tusgár uls Dayár mongolīn ariun golomt Dalai ih dédsín gegén üils Dandá enhjij, űrd mönhöjnöHamag delhín şudarga ulstai Hamtran negdsen ewé behjűlj Hatan zorig, bühí l çadlárá Hairtai Mongol ornó mandúl’yaÖndör törín minĭ süld iwéj Örgön tümní minĭ zayá tüşij Ündes yazgúr, hel soyoló Ürín ürdé öwlön badráyaErelheg Mongolīn zoltoi ardúd Erh çölő jargalīg edlew Jargalīn tülhűr, högjlín tulgúr Jawhlant manai oron mandtugai Το αταλάντευτο ανεξάρτητο κράτος μας Οι ιεροί πρόγονοι όλων των Μογγόλων Όλες οι καλές πράξεις του κόσμου Πάντα σταθερές, συνεχίζουν για πάνταΜε όλα τα έντιμα κράτη στον κόσμο Ενισχύουν τους δεσμούς μας Με όλη τη θέληση και δύναμή μας Ας αναπτύξουμε την πολυαγαπημένη μας ΜογγολίαΤο σύμβολο του σπουδαίου κράτους μας ευλογεί Η μοίρα των ανθρώπων υποστηρίζει Τους προγόνους μας, τον πολιτισμό και την γλώσσα Ας την περιβάλλουμε πάντα με στοργή και (ας την κάνουμε να) ευημερείΛαμπροί λαοί της γενναίας Μογγολίας Έχετε ελευθερία και ευτυχία Κλειδί για την ευτυχία, θεμέλιο για την ευημερία Η σπουδαία μας χώρα ευημερεί. Ορχηστρική έκδοση σε αρχείο μορφής RealAudio	Ο Εθνικός ύμνος της Μογγολίας δημιουργήθηκε το 1950. Την μουσική έγραψε ο Μπιλεγκίν Νταμντινσούρεν (Bilegiin Damdinsüren, 1919 - 1991) και ο Λιβσανιάμτς Μούρντορι (Luvsanyamts Murdorj, 1915 - 1996), ενώ οι στίχοι είναι του Τσεντίιν Νταμνντινσούρεν (Tsendiin Damdinsüren, 1908 - 1988). Στη διάρκεια του εικοστού αιώνα, η Μογγολία είχε αρκετούς εθνικούς ύμνους. Ο πρώτος χρησιμοποιήθηκε από το 1924 ως το 1950, ο δεύτερος την περίοδο μεταξύ 1950 και 1962, ένας τρίτος στο διάστημα από 1961 ως 1991. Από το 1991, το μεγαλύτερο μέρος του ύμνου του 1950 είναι ξανά σε χρήση, με τη διαφορά ότι έχει παραλειφθεί η δεύτερη στροφή, η οποία υμνούσε μεταξύ άλλων τον Λένιν και τον Στάλιν. Στις 6 Ιουλίου του 2006 οι στίχοι αναθεωρήθηκαν από το μογγολικό κοινοβούλιο ώστε να τιμηθεί ο Τζενγκίς Χαν.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CF%8D%CE%BC%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%9C%CE%BF%CE%B3%CE%B3%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CE%B1%CF%82
Βλέννα	Στο αναπνευστικό σύστημα η ρινική κοιλότητα που αποτελεί την αρχή της αναπνευστικής οδού, είναι επικαλυμμένη με μια μεμβράνη την βλεννογόνο. Η βλέννα που παράγεται εκεί, συμβάλλει στην συγκράτηση της σκόνης και άλλων ξένων σωματιδίων του εισπνεόμενου αέρα. Ο σίελος, ή πιο γνωστά αλλά μη ορθότερα το σάλιο, περιέχει βλέννα σε ένα μικρό ποσοστό. Η βλέννα στον σίελο βοηθά στην καθαριότητα της στοματικής κοιλότητας. Η βλέννα που παράγεται στην βλεννογόνο του στομάχου, παράγει την ισχυρότατη ένωση του υδροχλωρικού οξέος που καταστρέφει πολλούς εισβολείς. Τέλος στη βλεννογόνο των εντέρων, στα κυπελλοειδή κύτταρα, παράγεται ένα είδος βλέννας που προστατεύει τα τοιχώματα του εντέρου από εισβολείς αλλά και από τα υγρά της πέψης (χολή, υδροχλωρικό οξύ, παγκρεατικό υγρό). Η έκκριση της βλέννας ελέγχεται από το αυτόνομο κεντρικό σύστημα. Ασθένειες των αεραγωγών (Airway Disease) όπως το άσθμα, η χρόνια αποφρακτική ασθένεια των πνευμόνων και η κυστική ίνωση, μακροχρόνια, προκαλούν σύγχυση στο αυτόνομο κεντρικό σύστημα, με αποτέλεσμα να παρατηρείται υπερέκκριση βλέννας, που θα οδηγήσει σε απόφραξη των αεραγωγών, με αποτέλεσμα αναπνευστική ανεπάρκεια. Πολλές ασθένειες που σχετίζονται με τη βλέννα, όπως και το κοινό κρυολόγημα, αλλάζουν το χρώμα της βλέννας σε κίτρινο, λαχανί, ή και πράσινο. Αυτό οφείλεται στο ότι έχουν συγκρατηθεί από την προαναφερθείσα βλέννα μικρόβια και βακτήρια. Αντρέας Χρ. Κούσπαρος, Αντρούλα Χ. Νικολάου, Αντρούλα Α. Ανθούλη Ανθρωπολογία Γ' Γυμνασίου Ιατρική εγκυκλοπαίδεια "Βιβλία Υγείας"	Η βλέννα είναι μια γλοιώδης ουσία, η οποία παράγεται στους βλεννογόνους αδένες, ή βλεννογόνους, ή και βλεννογόνους υμένες. Ένας ενήλικας παράγει 1L την ημέρα. Η βλέννα επιτελεί πολλές λειτουργίες του οργανισμού στην αναπνευστική, στην πεπτική και στην γεννητική οδό. Η βλέννα περιέχει σε μεγάλη ποσότητα νερό και γλυκοπρωτεΐνες.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CE%BD%CE%B1
Μποναβεντούρα Καβαλιέρι	Γεννήθηκε στο Μιλάνο, και έγινε μέλος των Τζεζουάτι στην ηλικία των 15 ετών όπου και παρέμεινε έως το τέλος της ζωής του. Σπούδασε θεολογία στο μοναστήρι του Σαν Τζερόλαμο στο Μιλάνο, και γεωμετρία στο πανεπιστήμιο της Πίζας.Κατά την επαγγελματική του σταδιοδρομία δημοσίευσε έντεκα βιβλία, το πρώτο από τα οποία εκδόθηκε το 1632. Ο κύριος όγκος της εργασίας του είχε να κάνει με προβλήματα οπτικής και κίνησης, ενώ η ενασχόληση του με την αστρονομία και την αστρολογία ήταν περιστασιακή, αν και το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο Trattato della ruota planetaria perpetua (Πραγματεία περί του αιωνίου πλανητικού τροχού, 1646) ήταν αφιερωμένο στην αστρονομία. Γνωρίστηκε με τον Γαλιλαίο μέσω κοινών ακαδημαϊκών και εκκλησιαστικών επαφών, ο οποίος τον ενέπνευσε και τον ενθάρρυνε να συνεχίσει τις έρευνες του. Διατήρησαν αλληλογραφία μεταξύ τους, κατά την διάρκεια της οποίας ο Καβαλιέρι έστειλε τουλάχιστον 112 επιστολές στον Γαλιλαίο. Ο Γαλιλαίος επαινούσε τον Καβαλιέρι, έχοντας πει πως μόνο λίγοι, αν υπάρχει κανείς, από τον καιρό του Αρχιμήδη έχουν προχωρήσει τόσο μακριά και τόσο βαθιά στην επιστήμη της γεωμετρίας. Το πρώτο βιβλίο του Καβαλιέρι ήταν το Lo Specchio Ustorio, overo, Trattato delle settioni coniche (Το καιόμενο κάτοπτρο, ή, πραγματεία περί των κωνικών τομών). Στο βιβλίο αυτό ανέπτυξε την θεωρία των κατόπτρων με σχήμα παραβολών, υπερβολών, και ελλείψεων, καθώς και διάφορους άλλους συνδυασμούς. Η εργασία αυτή ήταν καθαρά θεωρητική καθώς οι καθρέπτες που περιγράφονταν δεν μπορούσαν να κατασκευαστούν με τα διαθέσιμα τεχνικά μέσα της εποχής του Καβαλιέρι.Εμπνεόμενος από παλαιότερη σχετική μελέτη του Γαλιλαίου, ο Καβαλιέρι ανέπτυξε μια νέα γεωμετρική προσέγγιση την οποία ονόμασε μέθοδο των αδιαιρέτων σε σχέση με τον λογισμό, και δημοσίευσε την μελέτη Geometria indivisibilibus continuorum nova quadam ratione promota (Μέθοδος για την ανάπτυξη μιας νέας γεωμετρίας των συνεχών αδιαιρέτων, 1635). Στο έργο αυτό, μια περιοχή θεωρείται πως αποτελείται από άπειρο αριθμό παράλληλων τμημάτων, και ο όγκος αποτελείται από έναν άπειρο αριθμό παράλληλων επιπέδων. Τα στοιχεία αυτά ονομάζονται αδιαίρετα ως προς το εμβαδό και τον όγκο αντίστοιχα και αποτελούν τα συστατικά στοιχεία της μεθόδου του Καβαλιέρι. Ο Καβαλιέρι είναι επίσης γνωστός για την αρχή του Καβαλιέρι, σύμφωνα με την οποία οι όγκοι 2 αντικειμένων είναι ίσοι εάν τα εμβαδά των διασταυρώσεων τους είναι ίσα σε όλες τις περιπτώσεις. Δύο διασταυρώσεις βρίσκονται σε αντιστοιχία εάν αποτελούν τομές του σώματος με τα επίπεδα να είναι σε ίση απόσταση από το επιλεγμένο βασικό επίπεδο. κάτι που είχε ανακαλυφθεί και από τον Ζου Γκενγκζί τον 6ο αιώνα στην Κίνα. Ανάμεσα στα άλλα του επιτεύγματα, κατασκεύασε μια υδραυλική αντλία για την κάλυψη των αναγκών του μοναστηριού του, καθώς και δημοσίευσε πίνακες λογαρίθμων δίνοντας έμφαση στην πρακτική εφαρμογή τους στους τομείς της αστρονομίας και γεωμετρίας. Πέθανε στην Μπολόνια το 1647. Ο σεληνιακός κρατήρας Καβαλέριους έχει ονομαστεί έτσι προς τιμή του Μποναβεντούρα Καβαλιέρι. Elogj di Galileo Galilei e di Bonaventura Cavalieri, Giuseppe Galeazzi, Milan, 1778 Bonaventura Cavalieri, Antonio Favaro, v. 31, Amici e corrispondenti di Galileo Galilei, C. Ferrari, 1915. (Ιταλικά) Lo specchio ustorio: overo, Trattato delle settioni coniche... (1632) (Λατινικά) Directorium generale uranometricum (1632) (Λατινικά) Geometria Indivisibilibus (1653) (Ιταλικά) Sfera astronomica (1690)	Ο Μποναβεντούρα Φραντσέσκο Καβαλιέρι (ιταλικά: Bonaventura Francesco Cavalieri , λατινικά: Cavalerius‎, 1598 – 30 November 1647) ήταν Ιταλός μαθηματικός και μέλος του θρησκευτικού τάγματος των Τζεζουάτι. Είναι γνωστός για την ενασχόληση του με προβλήματα της οπτικής και της κίνησης, την αρχή του Καβαλιέρι ως προς τα ολοκληρώματα, καθώς και για την εισαγωγή της χρήσης των λογαρίθμων στην Ιταλία.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%80%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CE%B2%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B1_%CE%9A%CE%B1%CE%B2%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%AD%CF%81%CE%B9
Ολλανδικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών 1989-90	Συνολικά 18 ομάδες αγωνίστηκαν στη συγκεκριμένη σεζόν: οι πρώτες 15 ομάδες της περσινής σεζόν, οι δύο πρώτες της Εέρστε Ντιβίζιε 1988-89 και η νικήτρια των play-offs ανόδου της Εέρστε Ντιβίζιε. 1 Ο Άγιαξ αποκλείστηκε από τη διοργάνωση. Η πρώτη φάση των play-offs απαρτίζεται από δύο ομίλους των τριών ομάδων. Οι νικήτριες ομάδες των ομίλων παίζουν μεταξύ τους στον πρώτο αγώνα, η νικήτρια προβιβάζεται στην Ερεντιβίζιε ενώ η ηττημένη αγωνίζεται στο δεύτερο play-off αγώνα με την 16η του πρωταθλήματος. Η νικήτρια του δεύτερου αγώνα αγωνίζεται στην Ερεντιβίζιε. Όμιλος Α Όμιλος Β Play-off 1 Η Χέρενφεν προβιβάζεται στην Ερεντιβίζιε, ενώ η Έμεν αγωνίζεται στο δεύτερο αγώνα. Play-off 2 Η ΝΕΚ παραμένει στην Ερεντιβίζιε, ενώ η Έμεν παραμένει στην Εέρστε Ντιβίζιε. RSSSF (Αγγλικά)	Το Ολλανδικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών 1989-90 ή αλλιώς η Ερεντιβίζιε 1989-90 ήταν το 34ο πρωτάθλημα Ερεντιβίζιε. Ξεκίνησε στις 12 Αυγούστου 1989 και ολοκληρώθηκε στις 6 Μαΐου 1990. Πρωταθλητής αναδείχθηκε ο Άγιαξ για 23η φορά στην ιστορία του, ενώ υποβιβάστηκαν στην Εέρστε Ντιβίζιε οι Ντεν Μπος και Χάαρλεμ. Την είσοδο στο Κύπελλο Πρωταθλητριών 1990-91 κέρδισε ο Άγιαξ, ο οποίος αποκλείστηκε για ένα χρόνο από τη διοργάνωση, διότι οπαδοί του, στον αγώνα Άγιαξ-Αούστρια Βιέννης, έριξαν αντικείμενο και τραυμάτισαν τον ποδοσφαιριστή της Αούστρια Φρανζ Βόλφαχρτ. Στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 1990-1991 προκρίθηκαν οι Τβέντε, Φίτεσε και Ρόντα και στο Κύπελλο Κυπελλούχων 1990-91 η Αϊντχόφεν.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%AC%CE%B8%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%B1_%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CF%8E%CE%BD_1989-90
Λούσιαν Πουλβερμάχερ	Γεννήθηκε στις 20 Απριλίου 1918 κοντά στο Μάρσφιλντ του Ουισκόνσιν, στην πόλη του Ροκ στην κομητεία Γουντ. Ο Πουλβερμάχερ ήταν μέλος μιας αγροτικής οικογένειας με εννέα παιδιά. Οι τρεις αδερφοί του έγιναν ιερείς. Το 1942, στην ηλικία των 24, εντάχθηκε στο τάγμα των Καπουτσίνων και έλαβε το όνομα Λουκιανός. Έγινε ιερέας στις 5 Ιουνίου 1946. Πρώτα διορίστηκε σε μια ενορία του Μιλγουόκι αλλά το 1948 εστάλη στα νησιά Ρίου-Κίου της Ιαπωνίας. Από το 1948 έως το 1970 υπηρέτησε ως ιεραπόστολος των Καπουτσίνων στα νησιά Ρίου-Κίου, συμπεριλαμβανομένης της Οκινάουα. Το 1970 μεταφέρθηκε στο Κουίνσλαντ της Αυστραλίας, όπου συνέχισε το ιεραποστολικό του έργο μέχρι τις αλλαγές που προέκυψαν από το Δεύτερο Συμβούλιο του Βατικανού το 1962–1965.	Ο Λούσιαν Πουλβερμάχερ (γεννήθηκε με το όνομα Ερλ Πουλβερμάχερ, 1918–2009) ήταν σχισματικός Ρωμαιοκαθολικός ιερέας. Ήταν επικεφαλής της Αληθινής Καθολικής Εκκλησίας, μιας μικρής ομάδας αιρετικών που τον εξέλεξε πάπα Πίο ΙΓ΄ στην Μοντάνα τον Οκτώβριο του 1998. Όταν πέθανε ζούσε στο Σπρίνγκντεϊλ της πολιτείας Ουάσινγκτον στις Ηνωμένες Πολιτείες.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BD_%CE%A0%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B2%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%AC%CF%87%CE%B5%CF%81
Θυμαριά Έβρου	Μετά το 1923 εγκαταστάθηκαν στο χωριό πολυάριθμοι πρόσφυγες, που αποτέλεσαν ουσιαστικά το σύνολο του πληθυσμού του. Η Θυμαριά ανήκε από το 1924 ως το 1961 στην επαρχία Σουφλίου του νομού Έβρου και την κοινότητα Τυχίου (Τυχερού), οπότε εντάχθηκε στη νεοσύστατη κοινότητα Προβατώνα. Στην μεγάλη πλειοψηφία τους, οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται με την γεωργία και την καλλιέργεια βαμβακιού, σιταριού, ηλίανθου και πασατέμπου. Αρκετοί επίσης απασχολούνται στην βιομηχανία ξύλου Ακρίτας Α.Ε. Το χωριό γιορτάζει στις 26 Οκτωβρίου ανήμερα εορτής του Αγίου Δημητρίου. Μιχάλης Κοκολάκης, Στοιχεία συστάσεως και εξελίξεως των δήμων και κοινοτήτων. Νομός Έβρου, Κεντρική Ένωσις Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδος, Αθήνα 1962.	Για συνώνυμο οικισμό δείτε το λήμμα: Θυμαριά Κοζάνης Η Θυμαριά είναι χωριό του νομού Έβρου, 42 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Αλεξανδρούπολης. Με την εφαρμογή του Προγράμματος Καλλικράτης διοικητικά ανήκει στην Δημοτική Ενότητα Τυχερού, του Δήμου Σουφλίου και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει 232 κατοίκους. Προσφυγοχώρι, ακολούθησε την ίδια πορεία με τα υπόλοιπα χωριά. Το παλιό του όνομα ήταν Κιοπεκλί που σημαίνει μέρος με σκυλιά (τουρκικά köpek=σκύλος) προφανώς λόγω των πολλών σκυλιών που είχαν τότε οι κτηνοτρόφοι κάτοικοι για να προφυλάσσουν τα κοπάδια τους απο επιδρομές λύκων και τσακαλιών ενώ αργότερα μετονομάστηκε σε Θυμαριά.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%AC_%CE%88%CE%B2%CF%81%CE%BF%CF%85
Ιβηρικός λύγκας	Ο Ιβηρικός λύγκας παρουσιάζει πολλά από τα χαρακτηριστικά του Λύγκα,όπως τα φουντωτά αυτιά,τα μακριά πόδια,την κοντή ουρά και ένα περιλαίμιο της γούνας του που μοιάζει με γενειάδα. Σε αντίθεση με τον Ευρασιατικό Λύγκα,το χρώμα του είναι καστανόξανθο και έχει στίγματα. Η γούνα του είναι πιο κοντή από τους άλλους Λύγκες, οι οποίοι είναι προσαρμοσμένοι στο κρύο. Το μήκος του σώματός του είναι από 85 έως 110 εκατοστά και με την κοντή ουρά επιπλέον 12 έως 30 εκατοστά. Το ύψος του ώμου είναι 60 έως 70 εκατοστά. Το αρσενικό είναι μεγαλύτερο από το θηλυκό, με μέσο βάρος των αρσενικών 12,9 έως 26,8 κιλά και με μέσο βάρος των θηλυκών 9,4 κιλά. Ο Ιβηρικός λύγκας είναι πολύ καλός κυνηγός είναι υπό εξαφάνιση. Ο Ιβηρικός λύγκας τρέφεται περισσότερο με κουνέλια, κυρίως το Ευρωπαϊκό κουνέλι και τον Λαγό της Γρανάδα. Ένα αρσενικό θέλει ένα κουνέλι την ημέρα, ενώ το θηλυκό με τα μικρά θέλει έως 3 κουνέλια την ημέρα. Ο Ιβηρικός λύγκας κυνηγά και άλλα θηλαστικά (μαζί με τα τρωκτικά και τα εντομοφάγα), πουλιά, ερπετά και αμφίβια. Ο Ιβηρικός Λύγκας είναι δραστήριος κυρίως τις πρωινές ώρες. Τρέφεται μερικές φορές με νεαρά ζαρκάδια, ελάφια, αγρινό και πάπιες. Ανταγωνίζεται την Κόκκινη αλεπού, την Αιγυπτιακή μαγκούστα και την Αγριόγατα. Το είδος αυτό είναι μοναχικό και κυνηγάει μόνο του,αφού κρυφτεί πίσω από θάμνους και όταν φτάσει το θήραμα του επιτίθεται ξαφνικά. Ο Ιβηρικός λύγκας είναι μικρότερος από τους βόρειους συγγενείς του και συνήθως κυνηγά μικρά ζώα. Οι Ιβηρικοί λύγκες ζουν σε περιοχές με χαμηλή βλάστηση, ενώ οι άλλοι λύγκες ζουν σε δάση. Ένας λύγκας με νεότερα άτομα περιφέρονται σε μια έκταση πάνω από 100 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Η έκταση αυτή εξαρτάται επίσης από το διαθέσιμο φαγητό της περιοχής. Οι ενήλικοι λύγκες απαιτούν μια έκταση 5 έως 20 τετραγωνικά χιλιόμετρα και τα 50 θηλυκά αναπαραγωγής θέλουν μια έκταση 500 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Οι λύγκες σηματοδοτούν την περιοχή τους με περιττώματα και γρατσουνιές στα δέντρα. Κατά την περίοδο της αναπαραγωγής τα θηλυκά ψάχνουν για έναν άντρα. Η περίοδος κύησης διαρκεί περίπου 2 μήνες. Το θηλυκό γεννά 2 έως 3 μικρά (σπανίως 1,4 ή 5) τα οποία ζυγίζουν 200 έως 250 γραμμάρια. Τα μικρά ανεξαρτητοποιούνται στους 7-10 μήνες αλλά παραμένουν στη μητέρα τους μέχρι τον 20ο μήνα. Η επιβίωση των μικρών εξαρτάται από τα θηράματα. Στη φύση τα αρσενικά και τα θηλυκά φθάνουν στη σεξουαλική ωριμότητα στον πρώτο χρόνο, αλλά τα θηλυκά αναπαράγονται όταν φτάσουν 5 χρονών. Τα μικρά γίνονται επιθετικά μεταξύ τους στις 30-60 μέρες. Τα αδέρφια μπορεί να σκοτωθούν μεταξύ τους σε κάποια μάχη. Ο Ιβηρικός λύγκας ζούσε σε όλη την Ιβηρική χερσόνησο έως τα μέσα του 19ου αιώνα. Στη δεκαετία του 1950 ο βόρειος πληθυσμός ζούσε στη Γαλικία και σε τμήματα της Βόρειας Πορτογαλίας και ο νότιος πληθυσμός ζούσε σε μικρές περιοχές της Ισπανίας. Πλέον ζούνε σε μικρές περιοχές της Νότιας Ισπανίας και συγκεκριμένα σε 2 μέρη της Ανδαλουσίας. Ο Ιβηρικός λύγκας ζει σε ανοιχτές πεδιάδες με θάμνους και δέντρα. Ο Ιβηρικός λύγκας είναι ένα άκρως απειλούμενο είδος. Ο πληθυσμός του εξαφανίζεται από διάφορες ασθένειες, από ατυχήματα στο δρόμο, από δηλητηρίαση, παράνομη λαθροθηρία και από άλλα αίτια. Πολλές οργανώσεις προσπαθούν να σώσουν τον Ιβηρικό λύγκα, όπως η Ευρωπαϊκή ένωση και άλλες φιλοζωικές οργανώσεις. Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Lynx pardinus στο Wikimedia Commons	Ο Ιβηρικός Λύγκας (Lynx pardinus - Λυγξ ο παρδαλωτός), είναι ένα άκρως απειλούμενο Θηλαστικό, που ανήκει στην οικογένεια των Αιλουρίδων και στο γένος του Λύγκα. Το ζώο αυτό ζει στην Ιβηρική Χερσόνησο. Στο ίδιο γένος ανήκει και ο Ευρασιατικός λύγκας, ο Καναδικός λύγκας και ο Ερυθρός λύγκας.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B2%CE%B7%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE%BB%CF%8D%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CF%82
Πάμελα ή Η ανταμειφθείσα αρετή	Η Πάμελα Άντριους είναι μια 15χρονη υπηρέτρια, ένα φτωχό αλλά ενάρετο και όμορφο κορίτσι. Εργάζεται στην υπηρεσία της Λαίδης Μπ. και, όταν αυτή πεθαίνει, μπαίνει στην υπηρεσία του γιου της. Ο Κύριος Μπ. γοητεύεται από την αθωότητα και την εξυπνάδα της, αλλά η κοινωνική του θέση τον εμποδίζει να της κάνει πρόταση γάμου. Την απαγάγει σε ένα από τα κτήματά του, όπου προσπαθεί να την πείσει να γίνει ερωμένη του, την κρατά φυλακισμένη για σαράντα μέρες και δύο φορές σχεδόν φτάνει στο σημείο να τη βιάσει. Αυτή αντιστέκεται στις προτάσεις του με αγανάκτηση και αρνείται να γίνει ερωμένη του. Η Πάμελα, απελπισμένη, προσπαθεί ανεπιτυχώς να δραπετεύσει, έτσι φτάνει να σκέφτεται την αυτοκτονία, αλλά σύντομα συνειδητοποιεί ότι, παρά την άγρια συμπεριφορά του, υπάρχει κάτι συναρπαστικό στον κύριό της και σταδιακά τον ερωτεύεται. Ο άντρας αντιλαμβάνεται ότι η βαρβαρότητα που έδειξε δεν θα τον οδηγήσει σε κάποιο αποτέλεσμα και αρχίζει να γοητεύει το κορίτσι με τρυφερό και ευγενικό τρόπο. Αφού υποκλέψει και διαβάζει τα γράμματα που γράφει η κοπέλα στους γονείς της, συγκινείται και καταλήγει να την ερωτευτεί, αναγνωρίζοντας σ' αυτήν τις εξαιρετικές ηθικές της αξίες. Δύο φορές ο Κ. Μπ. ζητά το χέρι της - ένα αποτέλεσμα που ο Ρίτσαρντσον παρουσιάζει ως ανταμοιβή για την αρετή της - πριν η Πάμελα πειστεί πραγματικά για τις προθέσεις του, στο τέλος της αφήγησης, ο αναγνώστης θα δει τους δύο ήρωες ευτυχισμένους παντρεμένους και αποδεκτούς από την κοινωνία της εποχής, αν και γίνεται σαφές ότι η κοινωνική άνοδος της Πάμελα είναι μια εξαίρεση, που έγινε λόγω των ασυνήθιστων προτερημάτων της. Στο δεύτερο μέρος του μυθιστορήματος, η Πάμελα προσπαθεί να προσαρμοστεί στη νέα της θέση στην κοινωνία της ανώτερης τάξης και να δημιουργήσει μια επιτυχημένη σχέση με τον σύζυγό της, κερδίζοντας εκείνους που είχαν αποδοκιμάσει τον αταίριαστο γάμο της. Σε αντίθεση με τον Ντάνιελ Ντεφόου, συγγραφέα του μυθιστορήματος Ροβινσώνας Κρούσος (1719), που δεν παρουσιάζει κανένα ψυχολογικό και ηθικό στοιχείο του ήρωα, ο Σάμιουελ Ρίτσαρντσον εισάγοντας το συναισθηματικό μυθιστόρημα δίνει ιδιαίτερη προσοχή στις σκέψεις και τα συναισθήματα της Πάμελα. Ο ίδιος ο τίτλος του μυθιστορήματος υποδηλώνει ότι το κορίτσι είναι προικισμένο με ήθος και αρετή: αντιστοιχεί στο στερεότυπο του κοριτσιού που ανήκει στην αγγλική πουριτανική κοινωνία του 18ου αιώνα, μιας νεαρής γυναίκας που νοιάζεται για την αρετή και την παρθενία περισσότερο από τη ζωή της. Το έργο είναι εξομολογητικό και διδακτικό, ο συγγραφέας χρησιμοποιεί τον χαρακτήρα της Πάμελα για να συστήσει τις αρετές της στις κοπέλες της εποχής. Η αφηγηματική ένταση οφείλεται στις συνεχείς δοκιμασίες στις οποίες υποβάλλεται η ηρωίδα: δοκιμασίες ηθικής φύσεως κυρίως αλλά και πραγματικές «περιπέτειες». Το ύφος είναι δραματικό και οι διάλογοι με συναισθηματική ένταση και γεμάτοι έμφαση.Πολλοί αναγνώστες της εποχής, ωστόσο, συγκλονίστηκαν από τις τολμηρές σκηνές και από κάποια αμφισβητήσιμη συμπεριφορά των χαρακτήρων του έργου. Ήταν εύκολο, για παράδειγμα, η ηρωίδα να θεωρηθεί ως μια νεαρή μηχανορράφος που προσπαθεί να ανέλθει κοινωνικά μέσω του γάμου της με έναν ευγενή. Οι πολέμιοι του υπερβολικού συναισθηματισμού της Πάμελα κατήγγειλαν τον ηθικισμό και διδακτισμό του βιβλίου. Η επιτυχία του έργου ενέπνευσε μια σειρά από παρωδίες, σημαντικότερες από τις οποίες είναι δύο του Χένρυ Φήλντινγκ: η πρώτη, γραμμένη με την ίδια επιστολική μορφή με το αρχικό έργο έχει τίτλο Σάμελα με υπότιτλο Μια απολογία της ζωής της κυρίας Σάμελα Άντριους, όπου αποκαλύπτονται τα πολλά περιβόητα ψέματα και παραποιήσεις ενός βιβλίου με το όνομα Πάμελα, δημοσιεύτηκε ανώνυμα μόλις τέσσερις μήνες μετά το πρωτότυπο και αποκάλυπτε την πραγματική ταυτότητα της Πάμελα και η δεύτερη παρωδία: Τζόζεφ Άντριους, όπου ο Φήλντινγκ παρουσιάζει χιουμοριστικά έναν αδερφό της ηρωίδας, υπερβολικά αγνό όπως εκείνη, που αντιστέκεται με την ίδια αρετή σε παραπλήσιες καταστάσεις. Η Ελίζα Χέυγουντ έγραψε επίσης ένα από τα πιο γνωστά μυθιστορήματά της, Αντι-Πάμελα (1741), όπου χλευάζει την ιδέα να ανταλλάξει την παρθενιά της για μια θέση στην κοινωνία μετά από όσα βίωσε. Η Ζυστίν ή Τα βάσανα της αρετής του Μαρκήσιου ντε Σαντ (1791) δεν είναι παρωδία του μυθιστορήματος του Ρίτσαρντσον, ο τίτλος μπορεί ωστόσο να διαβαστεί ως σκόπιμη αναφορά, δηλώνοντας μια αντίθεση της Πάμελα. Το έργο ενέπνευσε ζωγράφους που δημιούργησαν σειρές από πίνακες και χαρακτικά. Η επιτυχία του έργου το έφερε σύντομα στη σκηνή σε θεατρικές παραστάσεις και στην όπερα, όπως στην Καλή κόρη (1760) από τον Νικολό Πιτσίνι, ενώ ο αββάς Πρεβώ το μετέφρασε σύντομα στα γαλλικά. Στην Ιταλία, το μυθιστόρημα διασκευάστηκε από τον Πιέτρο Κιάρι και τον Κάρλο Γκολντόνι. Στη Γαλλία, ο Λουί ντε Μπουασύ έγραψε μια Πάμελα ή η καλύτερα δοκιμασμένη αρετή, κωμωδία σε στίχους και σε 3 πράξεις (1743). Ο Νεφσατώ έγραψε μια κωμωδία σε 5 πράξεις, σε στίχους (1793). Ο Ρομπέρ-Μαρτέν Λεζύρ μιμήθηκε το έργο με τη γαλλική Πάμελα, ή οι επιστολές μιας νεαρής αγρότισσας και ενός νεαρού που περιλαμβάνει τις περιπέτειές τους (1803).Το 1970 διασκευάστηκε σε κινηματογραφική ταινία με τίτλο Mistress Pamela.	Πάμελα, ή Η ανταμειφθείσα αρετή (αγγλικός τίτλος: Pamela; or, Virtue Rewarded) είναι επιστολικό μυθιστόρημα του Σάμιουελ Ρίτσαρντσον που εκδόθηκε το 1740. Θεωρείται ένα από τα πρώτα μυθιστορήματα της αγγλικής λογοτεχνίας. Αναφέρεται στην ιστορία μιας υπηρέτριας που ο κύριός της, αποτυγχάνοντας να την αποπλανήσει, την παντρεύεται.Η Πάμελα οφείλει τη δημοτικότητά της σε δύο βασικούς λόγους: αφενός, στην αναφορά στην κοινωνική άνοδο της ηρωίδας και, αφετέρου, στη μορφή που υιοθέτησε ο συγγραφέας, αυτή των επιστολών που γράφτηκαν στο απόγειο των παθών, των δοκιμασιών και του κινδύνου της ηρωίδας — με το πλεονέκτημα ότι ο αναγνώστης βρίσκεται σε άμεση επαφή με τους χαρακτήρες, ότι ζει στην καθημερινότητά τους, γνωρίζει ακόμη και τις πιο κρυφές τους σκέψεις, που το καθιστά πρόδρομο του σύγχρονου ψυχολογικού μυθιστορήματος.Ο συναισθηματικός και διδακτικός χαρακτήρας της ιστορίας εξασφάλισε μεγάλη εκδοτική επιτυχία για το βιβλίο. Η αποτελεσματικότητα της επιστολικής μορφής, μια καινοτομία που ήταν πηγή μεγάλης υπερηφάνειας για τον Ρίτσαρντσον, που αποκαλύπτει την πλοκή μέσα από τις επιστολές του πρωταγωνιστή, συνέβαλε περαιτέρω στην αποδοχή του μυθιστορήματος από την αστική τάξη του 18ου αιώνα.Η τεράστια επιτυχία, που έκανε τον Ρίτσαρντσον έναν από τους πιο διάσημους συγγραφείς της εποχής του, ώθησε τον συγγραφέα να γράψει μια συνέχεια, Η Πάμελα στην ανώτερη θέση της που στην εποχή του σημείωσε επίσης μεγάλη επιτυχία, αλλά σήμερα θεωρείται έργο μικρότερου ενδιαφέροντος.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%AC%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%B1_%CE%AE_%CE%97_%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CF%86%CE%B8%CE%B5%CE%AF%CF%83%CE%B1_%CE%B1%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%AE
Χάποελ Μπερ Σεβά	Η Amutat Hapoel Be'er Sheva, όπως είναι το πλήρες όνομα της ομάδας ιδρύθηκε το 1949, μόλις ένα χρόνο μετά την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, ως παραφυάδα του ευρύτερου εργατοσυνδικαλιστικού οργανισμού Χάποελ (σ.σ. «Ο Εργάτης» στα εβραϊκά) και τα χρώματα της είναι το κόκκινο και το λευκό. Εκτός από το τμήμα ποδοσφαίρου, διατηρεί και τμήμα μπάσκετ. Η ποδοσφαιρική ομάδα αποτελεί το δημοφιλέστερο τμήμα του συλλόγου και αγωνίζόταν μέχρι πρότινως στο στάδιο Βασερμίλ (χωρητικότητας 13.000) που βρίσκεται στο προάστιο Σεχουνά Μπετ της πόλης της Μπερ Σεβά. Στο ίδιο γήπεδο αγωνίζεται και η λιγότερο δημοφιλής ομάδα της πόλης, η Μακάμπι Μπερ Σεβά. Προβιβάστηκε στην πρώτη κατηγορία του Ισραηλινού ποδοσφαίρου το 1965 και παρέμεινε σε αυτή μέχρι τη σεζόν 1968-9, όταν και υποβιβάστηκε για μια αγωνιστική σεζόν. Επιστρέφοντας στη μεγάλη κατηγορία σημείωσε εκπληκτικά επιτεύγματα με κορυφαία όλων την κατάκτηση 2 διαδοχικών πρωταθλημάτων το 1974/5 και 1975/76 χωρίς ωστόσο να αγωνιστεί σε κάποια διεθνή διοργάνωση διότι την περίοδο εκείνη το Ισραήλ είχε αποβληθεί από τις διοργανώσεις της Ασιατικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, (τελικώς έγινε δεκτό στις τάξεις της ΟΥΕΦΑ το 1994). Με μοναδικές επιτυχίες μια 3η θέση (1982/83) και μια συμμετοχή ως φιναλίστ στον τελικό του Κυπέλλου Ισραήλ το 1983-84 (όπου έχασε τον τίτλο στα πέναλτυ με 3-2 από τη Χαποέλ Μνι Λοντ), η ομάδα γενικώς τερμάτιζε στις μεσαίες θέσεις της βαθμολογίας και μάλιστα κινδύνευσε άμεσα με νέο υποβιβασμό την περίοδο 1984/85. Τα επόμενα χρόνια η ομάδα ενισχύθηκε με έμπειρους παίκτες και τερμάτισε στην 3η θέση, τις χρονιές 1987-88, 1993-94 και 1994-95. Με την αποδοχή της Ισραηλινής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας στους κόλπους της ΟΥΕΦΑ, οι επιτυχίες της Μπερ Σεβά επέτρεψαν την ομάδα να αγωνιστεί για πρώτη φορά στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Στον παρθενικό της αγώνα, για τον προκριματικό γύρο του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, αντιμετώπισε στις 10 Αυγούστου 1994 τον Άρη Θεσσαλονίκης στο γήπεδο Κλεάνθης Βικελίδης (τότε ονομάζονταν Γήπεδο Χαριλάου) και έχασε με 3-1 ενώ έχασε και στη ρεβάνς με 2-1. Στη δεύτερη συμμετοχή της στο θεσμό (1995/96) νίκησε στον προκριματικό γύρο την Αλβανική K.Σ. Δυναμό Τιράνων (1-0, 2-0) και αποκλείστηκε στον (επόμενο) πρώτο γύρο από την Ισπανική Μπαρτσελόνα με 2 βαριές ήττες (5-0 και 7-0). Την περίοδο 1988/89, κατέκτησε το Toto Cup, επικρατώντας στον τελικό, την Hapoel Hadera (ομάδα β΄ εθνικής) και το 1996 επανέλαβε την επιτυχία αυτή, επικρατώντας στον τελικό της Hakoah Maccabi Amidar Ramat Gan (επίσης ομάδα της Β’ Εθνικής). Το 1997, κατέκτησε Κύπελλο Ισραήλ (νίκη με 1-0 στον τελικό επί της Μακάμπι Τελ Αβίβ και αγωνίστηκε στο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης της περιόδου 1997/98). Στον προκριματικό γύρο, προκρίθηκε σε βάρος της λιθουανικής Ζάλγκιρις Βίλνιους (0-0, 2-1) και αποκλείστηκε στον επόμενο γύρο από την ολλανδική Ρόντα Κερκράντε με το ταπεινωτικό σκορ 14-1 (1-4 εντός και 10-0 εκτός). Παράλληλα, τη χρονιά αυτή υποβιβάστηκε στη Β’ εθνική του Ισραήλ, όπου και παρέμεινε μέχρι την περίοδο 2001/02. Την επόμενη αγωνιστική χρονιά (2002/03) έφτασε ξανά στον τελικό του Κυπέλλου Ισραήλ και έχασε στα πέναλτι με 5-4 από Χάποελ Ραμάτ Γκαν (καν. αγώνας 1-1), και έγινε η πρώτη ομάδα Α΄Εθνικής του Ισραήλ που έχασε το τρόπαιο από αντίπαλο χαμηλότερης κατηγορίας. Την περίοδο 2004/05, υποβιβάστηκε εκ νέου στη Β’ Εθνική, όπου και έκτοτε αγωνίζεται (μάλιστα τη σεζόν 2005/06 βρέθηκε για πρώτη φορά αντιμέτωπη στην ίδια κατηγορία με τη συμπολίτισσα της ομάδα της Μακάμπι Μπερ Σεβά). Την περίοδο 2006/07, η Χαποέλ βρέθηκε στο επίκεντρο επικρίσεων καθώς ορισμένοι παίκτες της κατηγορήθηκαν για συμμετοχή σε «στημένα παιχνίδια». Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να κηρύξουν αποχή οι οπαδοί της ομάδας από τους αγώνες της Χαποέλ, εξαναγκάζοντας τη διοίκηση του Ελί Ζίνο να παραιτηθεί και να μεταβιβάσει τις μετοχές της ομάδας στην επιχειρηματία Αλονά Μπαρκάτ. Τον Σεπτέμβριο του 2015 εγκατέλειψε το στάδιο Βασερμίλ και μετακόμισε στο νέο στάδιο Τέρνερ. Πρωταθλήματα Ισραήλ (3): 1974-75, 1975-76, 2015-16 Κύπελλα Ισραήλ (1): 1996-97 Λιγκ Καπ Ισραήλ (2): 1988-89, 1995-96 Ο επιθετικός της Λίβερπουλ Φ.Κ. και αρχηγός της Εθνικής Ισραήλ, Γιόσι Μπεναγιούν, ξεκίνησε την καριέρα του από τη Χάποελ Μπερ Σεβά. Την Τετάρτη 29 Αυγούστου 2007, κατά τη διάρκεια της καθιερωμένης προπόνησης της ομάδας, ο 27χρονος ποδοσφαιριστής από τη Ζάμπια, Τσάσβε Ενσόφουα, έπεσε αναίσθητος ξαφνικά και παρά τις επίμονες προσπάθειες που έγιναν για να τον επαναφέρουν στη ζωή, απεβίωσε 10 λεπτά αργότερα στο νοσοκομείο όπου είχε μεταφερθεί για ιατρική παρακολούθηση. Το έμβλημα του συλλόγου όπως έχει εξελιχθεί με το πέρασμα του χρόνου. Επίσημος ιστότοπος	Η Χάποελ Μπερ Σεβά (αγγλικά: Hapoel Beer-Sheva, εβραϊκά: הפועל באר-שבע) είναι αθλητικό σωματείο που εδρεύει στην πόλη Μπερ Σεβά του νοτίου Ισραήλ. Το ποδοσφαιρικό τμήμα του συλλόγου είναι το πλέον επιτυχημένο. Αγωνίζεται στο Πρωτάθλημα Ισραήλ, το οποίο μαλίστα κατέκτησε για τρίτη φορά το 2016.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%AC%CF%80%CE%BF%CE%B5%CE%BB_%CE%9C%CF%80%CE%B5%CF%81_%CE%A3%CE%B5%CE%B2%CE%AC
Πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου ανδρών 1904	Την Ελλανόδικο Επιτροπή των αγώνων αποτελούσαν ο πρίγκιπας Νικόλαος ως πρόεδρος και οι: Κομνηνός Μηλιώτης, Κ. Δαμιανός, Γεώργιος Χατζηανέστης, Α. Δίξων, Κ. Οικονομίδης, Γ. Αβέρωφ, Θ. Βελλιανίτης, Τ. Καράκαλλος. Χρονομέτρης ορίστηκε ο Ι. Σίδνεϋ Μέρλιν, αφέτης ο Σωκράτης Αρβανίτης, μετρητής ο Ιωάννης Χρυσάφης και βοηθός αλυτάρχη ο Αντ. Παναγιωτάκης. Επίσης, στο Στάδιο είχε οργανωθεί Σταθμός Πρώτων Βοηθειών υπό την διεύθυνση του ανθυπίατρου Δ. Ραφτάνη, ενώ για τους φιλάθλους είχαν τοποθετηθεί στα καθίσματα ψάθινα μαξιλαράκια. Μετείχαν οκτώ σύλλογοι: τρεις από την Αθήνα (Πανελλήνιος, Εθνικός, Ακαδημαϊκό Γυμναστήριο), δύο από τη Σμύρνη (Πανιώνιος και Απόλλων), από τον Πειραιά ο Πειραϊκός Σύνδεσμος, από την Πάτρα η Γυμναστική Εταιρεία και από τη Λάρισα ο Μουσικός Γυμναστικός Σύλλογος. Τους αγώνες παρακολούθησε πλήθος κόσμου, παρουσία του Βασιλιά Γεωργίου Α΄ και της βασιλικής οικογένειας, του μητροπολίτη Αθηνών, του πρωθυπουργού και πολλών υπουργών της κυβέρνησης. Διεξήχθησαν 14 αγωνίσματα στίβου και άλλα εννέα γυμναστικής, άρσης βαρών, πάλης κλπ. Πρωταθλητής αναδείχθηκε ο Πανελλήνιος Γ.Σ., ο οποίος κυριάρχησε με 11 νίκες. * Στο ομαδικό της γυμναστικής η εμφάνιση του Πανελληνίου θεωρήθηκε ως επίδειξη μετά την αποχώρηση του Εθνικού ΓΣ. Η νίκη του Σπετσιώτη στο βάδην ακυρώθηκε εκ των υστέρων και ο σύλλογος αποσύρθηκε. * Ο "Μουσικός Γυμναστικός Σύλλογος Λαρίσης" είχε ιδρυθει το 1900. "Η ιστορία των Πανελληνίων Αγώνων", Αθλητική Ηχώ, 16/6/1949. "Η ιστορία των Πανελληνίων Αγώνων", Αθλητική Ηχώ, 18/6/1949. "Η ιστορία των Πανελληνίων Αγώνων", Αθλητική Ηχώ, 20/6/1949. "Η ιστορία των Πανελληνίων Αγώνων", Αθλητική Ηχώ, 23/6/1949. "Σκριπ", 6/5/1904. "Σκριπ", 7/5/1904. "Σκριπ", 8/5/1904. "Σκριπ", 9/5/1904.	Μετά από διακοπή δύο ετών, το 1904 διεξήχθη το Γ΄ Πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου ανδρών, το δεύτερο με διοργανωτή τον ΣΕΓΑΣ, στο Παναθηναϊκό Στάδιο της Αθήνας από 6 ως 9 Μαΐου. Τα δύο προηγούμενα χρόνια η οξεία αντιπαράθεση ανάμεσα στον Εθνικό Γ.Σ. και στον Πανελλήνιο είχε οδηγήσει στη διάσπαση του ΣΕΓΑΣ (τότε ΣΕΑΓΣ) και στη ματαίωση των πρωταθλημάτων.Πρωταθλητής σύλλογος θεωρείτο ο πολυνίκης, αφού η βαθμολογία εφαρμόστηκε πολύ αργότερα, από το 1930. Το έπαθλο για τον πολυνίκη σύλλογο ήταν ένα αντίγραφο του αρχαίου αγάλματος "Νίκη του Παιωνίου", που αποτελεί το έμβλημα του ΣΕΓΑΣ. Τα έπαθλα για τους αθλητές ήταν ασημένιο μετάλλιο για τον πρώτο και χάλκινο για τον δεύτερο, ενώ δεν βραβευόταν ο τρίτος, μια πρακτική που υπήρχε από τους Α΄ Ολυμπιακούς Αγώνες.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B9%CE%BF_%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%AC%CE%B8%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%B1_%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%B2%CE%BF%CF%85_%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CF%8E%CE%BD_1904
Μακεμάκε	Ο Μακεμάκε ανακαλύφθηκε στις 31 Μαρτίου 2005 και η ανακάλυψή του ανακοινώθηκε στις 29 Ιουλίου 2005, την ίδια μέρα με την ανακοίνωση της Έριδος και δύο μέρες μετά την ανακοίνωση της Χαουμέιας.Ο Μακεμάκε, αν και τόσο φωτεινός, ανακαλύφθηκε μόλις το 2005 γιατί βρίσκεται στην Κόμη της Βερενίκης, μακρυά από την εκλειπτική όπου γίνονται οι περισσότερες έρευνες διότι υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να ανακαλυφθεί ένα σώμα εκεί. Θα μπορούσε να είχε ανακαλυφθεί το 1930 από τον Κλάιντ Τόμπω, όταν βρισκόταν στην εκλειπτική μεταξύ Ταύρου και Ηνίοχου και είχε λαμπρότητα 16, άλλα ήταν κοντά στον γαλαξία, με αποτέλεσμα να μην ξεχωρίζει εύκολα από τα άστρα. Όταν ανακαλύφθηκε ο 2005 FY9 ονομάστηκε Easterbunny (λαγουδάκι του Πάσχα), γιατί ανακαλύφθηκε λίγο μετά το Πάσχα. Μακεμάκε είναι το όνομα του θεού δημιουργού της ανθρωπότητας των κατοίκων του νησιού του Πάσχα, για να διατηρηθεί η σύνδεσή του με το Πάσχα. Προς το παρόν ο Μακεμάκε βρίσκεται στις 52 ΑΜ , κοντά στο αφήλιό του, και θα φτάσει στο αφήλιό του το 2033. Όπως η Χαουμέια η τροχιά του Μακεμάκε έχει μεγάλη κλίση, περίπου 29 μοίρες, και είναι μετρίως ελλειπτική (εκκεντρότητα 0,16). Όμως ο Μακεμάκε έχει πιο απομακρυσμένο από τον Ήλιο, περιήλιο και μέση ακτίνα τροχιάς από τη Χαουμέια και ολοκληρώνει μία περιστροφή κάθε 305 χρόνια. Και ο Μακεμάκε και η Χαουμέια βρίσκονται προς το παρόν μακρυά από την εκλειπτική σε γωνιακή απόσταση 29 μοίρες. Ο Μακεμάκε έχει ταξινομηθεί ως κλασσικό αντικείμενο της ζώνης του Κάιπερ,δηλαδή βρίσκεται μακρυά από τον Ποσειδώνα και μπορεί να μείνει σταθερό. Αντικείμενα σαν τον Μακεμάκε έχουν μικρή εκκεντρότητα (> 0,2) και περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο όπως και οι πλανήτες. Μάλλον συμπτωματικά ο Μακεμάκε είναι κοντά σε τροχιακή αντήχηση 6:11 με τον Ποσειδώνα. Ο Μακεμάκε είναι το δεύτερο λαμπρότερο ΤΝΟ μετά τον Πλούτωνα με φαινομενικό μέγεθος 16,9. Το μέγεθος του Μάκεμακε δεν είναι επακριβώς γνωστό και υπολογίζεται ότι είναι με βάση παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Σπίτζερ 1.500 ±400200 χιλιόμετρα, το τρίτο μεγαλύτερο υπερποσειδώνιο αντικείμενο μεγαλύτερο από τη Χαουμέια. Μετρήσεις από επιπρόσθεση το 2011 έδειξαν ότι ο Μακεμάκε έχει πεπλατυσμένο σχήμα, με πολική ακτίνα 1430 ± 9 χλμ και ισημερινή 1502 ± 45 χλμ. Η πυκνότητά του είναι 1,7 γραμ/κυβικό εκατοστό. Έχει μεγάλη λευκαύγεια, 0,77 που υποδεικνύει μία χαμηλή θερμοκρασία, περίπου -240 °C.Είναι ένα κόκκινο αντικείμενο, όπως και ο Πλούτωνας. Στο φάσμα υπάρχει μια ευρεία γραμμή απορρόφησης στο μεθάνιο. Φασματική ανάλυση της επιφάνειας του Μακεμάκε παρουσιάζει ότι καλύπτεται από μεθάνιο σε μορφή μεγάλων κόκκων με διάμετρο πάνω από 1 εκατοστό, θολίνες, στις οποίες οφείλει ο Μακεμάκε το χρώμα του, αιθάνιο και λίγο στερεό άζωτο. Ο Μακεμάκε πιθανολογούνταν πως είχε ατμόσφαιρα παρόμοια με αυτή του Πλούτωνα, εξαιτίας της παρουσίας μεθανίου και πιθανώς αζώτου. Όταν ο Χοσέ Λουίς Ορτίθ μελέτησε φωτογραφίες από μια επιπρόσθεση του πλανήτη νάνου με ένα αστέρα το 2011 ορατή από τη Νότια Αμερική βρήκαν ότι δεν περιβάλλεται από ατμόσφαιρα, ή αν υπάρχει αυτή είναι πολύ αραιή. Μια άλλη πιθανότητα είναι ο Μακεμάκε να διαθέτει μόνο τοπική ατμόσφαιρα και όχι παγκόσμια. Στις 26 Απριλίου του 2016, οι αστρονόμοι χρησιμοποιώντας παρατηρήσεις από το διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ που είχαν ληφθεί τον Απρίλιο του 2015 ανακοίνωσαν την ανακάλυψη ενός δορυφόρου με διάμετρο ~175 χιλιόμετρα (με υποτιθέμενη λευκαύγεια 4%) σε τροχιά γύρω από Μακεμάκε σε απόσταση ≥ 21.000 χιλιομέτρων με περίοδο ≥ 12 ημέρες (οι ελάχιστες τιμές είναι αυτές για μια κυκλική τροχιά, η πραγματική τροχιακή εκκεντρότητα είναι άγνωστη). Στον δορυφόρο αυτό δόθηκε το προσωρινό όνομα S/2015 (136472) 1. MPEC listing for Makemake AstDys orbital elements Orbital simulation from JPL (Java) / Ephemeris Press release Αρχειοθετήθηκε 2019-09-13 στο Wayback Machine. from WHT and Telescopio Nazionale Galileo on Makemake's similarity to Pluto. Makemake chart and Orbit Viewer Precovery image with the 1.06 m Kleť Observatory telescope on April 20, 2003 Makemake of the Outer Solar System APOD July 15, 2008 Simulation of Makemake (2005 FY9)'s orbit	Ο Μακεμάκε (επίσημη ονομασία: 136472 Μακεμάκε, σύμβολο: , προσωρινή: 2005 FY9) είναι ένα από τα δύο μεγαλύτερα κλασικά αντικείμενα της ζώνης του Κάιπερ. Με διάμετρο περίπου 1500 χιλιόμετρα έχει διάμετρο περίπου τα τρία τέταρτα της διαμέτρου του Πλούτωνα. Είναι το δεύτερο πιο λαμπρό μεταποσειδώνιο αντικείμενο μετά τον Πλούτωνα και λάμπει σαν αστέρας μεγέθους 16,7. Ανακαλύφθηκε στις 31 Μαρτίου 2005 και ανακηρύχθηκε πλανήτης νάνος τις 11 Ιουλίου 2008 από τη ΔΑΕ.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%BC%CE%AC%CE%BA%CE%B5
Πατριάρχης Ιεροσολύμων	Στην Αποστολική Εποχή η Χριστιανική Εκκλησία οργανώθηκε ως ένας ακαθόριστος αριθμός τοπικών Εκκλησιών που στα πρώτα χρόνια έβλεπαν σε αυτήν την Ιερουσαλήμ ως το κύριο κέντρο και σημείο αναφοράς της. Ο Ιάκωβος ο Δίκαιος, που μαρτύρησε γύρω στα 62, περιγράφεται ως ο πρώτος Επίσκοπος της Ιερουσαλήμ. Οι ρωμαϊκοί διωγμοί που ακολούθησαν τις εβραϊκές εξεγέρσεις κατά της Ρώμης τον τελευταίο 1ο και 2ο αιώνα επηρέασαν επίσης τη χριστιανική κοινότητα της πόλης και οδήγησαν στο να επισκιαστεί σταδιακά η Ιερουσαλήμ σε εξέχουσα θέση από άλλες έδρες, ιδιαίτερα εκείνες της Κωνσταντινούπολης, της Αντιόχειας, της Αλεξάνδρειας και της Ρώμης. Ωστόσο, όταν αυξήθηκαν οι προσκυνητές κατά τη διάρκεια και μετά τη βασιλεία του Μέγα Κωνσταντίνου, υπήρξε αύξηση των περιουσίων της έδρας της Ιερουσαλήμ και το 325 η Α' Σύνοδος της Νίκαιας απέδωσε στον επίσκοπο Ιεροσολύμων ιδιαίτερη τιμή, αλλά όχι μητροπολιτική ιδιότητα (τότε ο ανώτατος βαθμός στην Εκκλησία). Η Ιερουσαλήμ συνέχισε να είναι επισκοπή μέχρι το 451, όταν η σύνοδο της Χαλκηδόνας παραχώρησε στην Ιερουσαλήμ ανεξαρτησία από τον μητροπολίτη Αντιοχείας και από οποιονδήποτε άλλο υψηλόβαθμο επίσκοπο, παραχωρώντας αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως αυτοκεφαλία, στην έβδομη σύνοδο του συμβουλίου του οποίου το «Διάταγμα για τη δικαιοδοσία της Ιερουσαλήμ και της Αντιόχειας» περιέχει: «Ο επίσκοπος Ιεροσολύμων, ή μάλλον η αγιότατη Εκκλησία που είναι υπό αυτόν, θα έχει υπό τη δική του εξουσία τις τρεις Παλαιστίνες». Αυτό οδήγησε στο να γίνει η Ιερουσαλήμ πατριαρχείο, ένα από τα πέντε πατριαρχεία γνωστά ως πενταρχείο, όταν ο τίτλος του «πατριάρχη» δημιουργήθηκε το 531 από τον Ιουστινιανό.Μετά την κατάκτηση των Σαρακηνών τον 7ο αιώνα, οι Μουσουλμάνοι αναγνώρισαν την Ιερουσαλήμ ως έδρα του Χριστιανισμού και τον Πατριάρχη ως ηγέτη της. Όταν έλαβε χώρα το Σχίσμα το 1054, ο Πατριάρχης της Ιερουσαλήμ και οι άλλοι τρεις Ανατολικοί Πατριάρχες σχημάτισαν την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία και ο Πατριάρχης της Ρώμης (δηλ. ο Πάπας) σχημάτισαν τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Το 1099 οι Σταυροφόροι διόρισαν Λατίνο Πατριάρχη. Ως αποτέλεσμα, οι Ανατολικοί Ορθόδοξοι Πατριάρχες έζησαν εξόριστοι στην Κωνσταντινούπολη μέχρι το 1187. Σήμερα, η έδρα του πατριαρχείου είναι ο Ναός της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα. Ο αριθμός των Ανατολικών Ορθοδόξων Χριστιανών στους Αγίους Τόπους υπολογίζεται σε περίπου 200.000. Η πλειοψηφία των μελών της Εκκλησίας είναι Παλαιστίνιοι Άραβες και υπάρχει επίσης ένας μικρός αριθμός Ασσύριων, Ελλήνων και Γεωργιανών. Κατα τις αρχές τις δεκαετίας του 2000 το πατριαρχείο ενεπλάκη σε μια σημαντική αντιπαράθεση. Ο Πατριάρχης Ειρηναίος, που εξελέγη το 2001, καθαιρέθηκε, με αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου Ιεροσολύμων, μετά από ένα σκάνδαλο που αφορούσε την πώληση εκκλησιαστικής γης στην Ανατολική Ιερουσαλήμ σε Ισραηλινούς επενδυτές. Η κίνηση αυτή προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας και στις 24 Μαΐου 2005 συγκλήθηκε ειδική Πανορθόδοξη Σύνοδος στην Κωνσταντινούπολη για να εξετάσει τις αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου της Ιερουσαλήμ. Η Πανορθόδοξη Σύνοδος υπό την προεδρία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου ψήφισε με συντριπτική πλειοψηφία την επιβεβαίωση της απόφασης της Ιεράς Αγιοταφιτικής Αδελφότητας και τη διαγραφή του ονόματος του Ειρηναίου από τα δίπτυχα και στις 30 Μαΐου η Ιερά Σύνοδος Ιεροσολύμων επέλεξε τον Μητροπολίτη Πέτρας Κορνήλιο για να εκλεγεί ως τοποτηρητής μέχρι την εκλογή νέου Πατριάρχη. Στις 22 Αυγούστου 2005, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ιερουσαλήμ εξέλεξε ομόφωνα τον Θεόφιλο, πρώην Αρχιεπίσκοπο Θαβώρ, ως 141ο Πατριάρχη Ιεροσολύμων. Κατάλογος Πατριαρχών Ιεροσολύμων	Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων είναι ο επίσκοπος που ποιμαίνει το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, τέταρτος τη τάξει των εννέα Πατριαρχών της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Από το 2005, Πατριάρχης Ιεροσολύμων είναι ο Θεόφιλος Γ΄. Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων έχει τον τίτλο «Πατριάρχης της Αγίας Πόλεως Ιερουσαλήμ και πάσης Παλαιστίνης, Συρίας, Αραβίας, πέραν του Ιορδάνου, Κανά της Γαλιλαίας και Αγίας Σιών». Είναι ηγούμενος της Αγιοταφιτικής Αδελφότητας και ο πνευματικός ποιμένας περίπου 130.000 Ορθόδοξων Χριστιανών των Αγίων Τόπων, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι Παλαιστίνιοι, καθώς και της αυτόνομης Εκκλησίας του Όρους Σινά.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B7%CF%82_%CE%99%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%BF%CE%BB%CF%8D%CE%BC%CF%89%CE%BD
Μαρία του Λεόν Μπέγιο και Ντελγάδο	Γεννήθηκε από φτωχή οικογένεια στο νησί της Τενερίφης (Ισπανία) και από παιδική ηλικία περιβαλλόταν από θαύματα. Δόθηκε από την μητέρα της για υιοθεσία, για να ζήσει μια καλύτερη ζωή, όμως, οι θετοί γονείς της την κακομεταχειρίζονταν, βάζοντάς την να κάνει τις σκληρότερες δουλειές του σπιτιού, ενώ ήταν μόλις επτά ετών. Η μητέρα της μαθαίνοντας σχετικά κατάφερε και την πήρε δύο φορές κρυφά από τους θετούς της γονείς, και γι' αυτό αργότερα έγινε η προστάτιδα των ομήρων και των απαχθέντων. Το 1668 ακολουθώντας τη μοναστική ζωή εισήλθε στην Μονή της Αγίας Αικατερίνης της Σιένα, στην πόλη Άγιος Χριστόφορος του Λα Λαγούνα. Εκεί συνέχισε να κάνει θαύματα μέχρι που πέθανε στις 15 Φεβρουαρίου 1731 με τη φήμη της αγιότητας. Τρία χρόνια αργότερα όταν έγινε η εκταφή της, το σώμα της ήταν ακόμα ακέραιο.Σήμερα το Βατικανό χειρίζεται την αγιοποίηση της, εορτάζοντας την μνήμη της κάθε 15 Φεβρουαρίου, όπου την ημέρα αυτή χιλιάδες προσκυνητές από όλη την Ισπανία προσέρχονται στο μοναστήρι για να προσκυνήσουν το σκήνωμά της.Η Μαρία του Λεόν Μπέγιο και Ντελγάδο θεωρείται από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες μυστικιστών όλων των εποχών. Θαύματά της είναι: Θερμοπληξία, Διόραση και την ικανότητα να είναι σε δύο μέρη ταυτόχρονα. Una casa museo para La Siervita. EL DIA. El convento de Santa Catalina expone hoy el cuerpo de la Siervita. El Día. La Siervita congrega a miles de devotos en el Monasterio de Santa Catalina. Odisur.	Η Μαρία του Λεόν Μπέγιο και Ντελγάδο (Ισπανική γλώσσα: María de León Bello y Delgado. 23 Μαρτίου 1643, Ελ Σαουθάλ, Τενερίφη - 15 Φεβρουαρίου 1731, Σαν Κριστόμπαλ ντε Λα Λαγούνα, Τενερίφη) ήταν καθολική μοναχή και μυστικιστής που ανήκε στο Τάγμα Δομινικανών.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%9B%CE%B5%CF%8C%CE%BD_%CE%9C%CF%80%CE%AD%CE%B3%CE%B9%CE%BF_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%9D%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B3%CE%AC%CE%B4%CE%BF
Επαρχία Οράν	Η επαρχία σχηματίστηκε από τον πρώην γαλλικό νομό του Οράν, ο οποίος διατηρήθηκε μετά την ανεξαρτησία και μετατράπηκε σε βιλάγια (επαρχία) με το διάταγμα του 1968. Έλαβε την υπάρχουσα δομή του μετά την αναδιοργάνωση του 1974, όταν έχασε τα δυτικά και τα νότια του τμήματα με τη δημιουργία της επαρχίας Σιντί Μπελ Αμπές. Από το 1984, η επαρχία χωρίζεται σε 9 διαμερίσματα (νταΐρες), τα οποία χωρίζονται σε 26 κοινότητες ή δήμους. «Projet de création de 14 nouvelles délégations communales: Une commission ministérielle pour tracer les «frontières»», Le Quotidien d'Oran (Oran), 2016-05-25, http://www.lequotidien-oran.com/index.php?news=5229362&archive_date=2016-05-25	Το Οράν (αραβικά: ولاية وهران‎, γαλλικά: Wilaya d'Oran‎) είναι επαρχία (βιλάγια) στην Αλγερία. Πρωτεύουσα της είναι η ομώνυμη πόλη. Σύμφωνα με την απογραφή του 2008 έχει 1.454.078 κατοίκους, ενώ καλύπτει 2.121 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Η επαρχία συνορεύει ανατολικά με τις επαρχίες Μοσταγκανέμ και Μάσκαρα, στα νοτιοδυτικά με την επαρχία Σιντί Μπελ Αμπές, και δυτικά με την επαρχία Αΐν Τεμουσέντ.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%AF%CE%B1_%CE%9F%CF%81%CE%AC%CE%BD
Η Μικρή Γοργόνα 3: Τα πρώτα χρόνια της Άριελ	Ο Βασιλιάς Τρίτωνας και η σύζυγός του, Βασίλισσα Αθηνά, διοικούν το υποθαλάσσιο βασίλειο της Ατλάντικα, το οποίο είναι γεμάτο με μουσική και γέλια. Έχουν εφτά κόρες, τις Ακουάτα, Αντρίνα, Αρίστα, Ατίνα, Αντέλα, Αλάνα και τη μικρότερη από όλες, την Άριελ. Μια μέρα, οι γοργόνες χαλαρώνουν σε μια λιμνοθάλασσα στην επιφάνεια και ο Τρίτωνας δίνει στην Αθηνά ένα μουσικό κουτί. Ωστόσο, ένα πειρατικό καράβι πλησιάζει και όλοι τρέπονται σε φυγή για να γλιτώσουν. Όλοι τα καταφέρνουν εκτός από την Αθηνά, η οποία καταπλακώνεται από το καράβι στην προσπάθειά της να διασώσει το μουσικό κουτί. Καταρρακωμένος από το θάνατο της συζύγου του, ο Τρίτωνας πετάει το μουσικό κουτί μακριά και απαγορεύει να ακουστεί ξανά μουσική στην Ατλάντικα. Δέκα χρόνια αργότερα, η Άριελ και οι αδελφές της ζουν κάτω από τη σκληρή ρουτίνα που επιβάλλει ο πατέρας τους και φροντίζει να διατηρείται από την παιδαγωγό τους, Μαρίνα Ντελ Ρέι, και τον βοηθό της, Μπέντζαμιν. Η Μαρίνα σιχαίνεται να είναι η παιδαγωγός των κοριτσιών και επιθυμεί να γίνει μια μέρα η ακόλουθος του Τρίτωνα, μια θέση την οποία κατέχει ο Σεμπάστιαν, το καβούρι. Η Άριελ μισεί τον τρόπο ζωής τους, κάτι το οποίο την φέρνει σε σύγκρουση με τον πατέρα της. Όταν γνωρίζει τον Φούσκα, τον ακολουθεί κρυφά και καταλήγει σε ένα μυστικό μουσικό υποθαλάσσιο κλαμπ. Κατακλύζεται από χαρά όταν ακούει τη μουσική και σοκάρεται όταν βλέπει τον Σεμπάστιαν να τραγουδάει εκεί. Όταν η παρουσία της γίνεται αντιληπτή, η μπάντα σταματά να παίζει και κρύβεται, πιστεύοντας πως η Άριελ θα πει στον πατέρα της για το κλαμπ. Τραγουδώντας ένα τραγούδι μέσω του οποίου εξηγεί την αγάπη της για τη μουσική και τις αναμνήσεις που της φέρνει από τη μητέρα της, γίνεται μέλος του κλαμπ δίνοντας έναν όρκο. Η Άριελ επιστρέφει στο παλάτι και οι αδελφές της, που έχουν καταλάβει την απουσία της όλο το βράδυ, την αντιμετωπίζουν ρωτώντας την πού ήταν. Εκείνη εξηγεί πού βρισκόταν και το επόμενο βράδυ όλα τα κορίτσια πάνε στο κλαμπ για να διασκεδάσουν. Η Μαρίνα τις ανακαλύπτει και δίνει αναφορά στον Τρίτωνα, ο οποίος καταστρέφει το κλαμπ με την τρίαινά του. Ο Σεμπάστιαν, ο Φούσκας και η μπάντα φυλακίζονται, ενώ η Μαρίνα παίρνει τη δουλειά που τόσο καιρό ήθελε. Ο Τρίτωνας περιορίζει τις κόρες του στο παλάτι και η Άριελ του λέει πως η μητέρα της δε θα ήθελε ποτέ να απαγορευθεί η μουσική, κολυμπώντας προς το δωμάτιό της. Εκείνο το βράδυ, η Άριελ ελευθερώνει τους φίλους της από τη φυλακή και φεύγουν από την Ατλάντικα. Ο Σεμπάστιαν τους οδηγεί σε ένα ερημωμένο μέρος μακριά από το παλάτι, όπου η Άριελ βρίσκει το μουσικό κουτί της Αθηνάς. Μια από τις αδελφές της Άριελ ενημερώνει τον Τρίτωνα πως η Άριελ δεν είναι στο παλάτι και ο Τρίτωνας διατάζει τους φρουρούς του να την βρουν, κάτι που εκνευρίζει τη Μαρίνα αφού αυτό χαλάει τα σχέδιά της να ξεφορτωθεί τον Σεμπάστιαν και την Άριελ. Η Άριελ, ο Φούσκας και ο Σεμπάστιαν αποφασίζουν να επιστρέψουν στην Ατλάντικα για να φέρουν το μουσικό κουτί στον Τρίτωνα, ελπίζοντας πως θα τον κάνει να αλλάξει στάση, αφού δε θυμάται πώς να είναι ευτυχισμένος από τότε που έχασε την Αθηνά. Στο δρόμο της επιστροφής, έρχονται αντιμέτωποι με τη Μαρίνα και τα ηλεκτροφόρα χέλια της. Η Μαρίνα θέλει να τους σταματήσει έτσι ώστε να διατηρήσει τη θέση δύναμης που έχει και έτσι μια μάχη ξεκινάει. Ο Φούσκας και η Άριελ σώζονται από τα ηλεκτροφόρα χέλια χάρη στην παρέμβαση της μπάντας, ενώ ο Τρίτωνας φτάνει πάνω στην ώρα για να δει και να καταλάβει τι συμβαίνει. Η Μαρίνα πηγαίνει με φόρα προς τον Σεμπάστιαν για να τον κτυπήσει αλλά η Άριελ μπαίνει στη μέση και την σταματάει, με αποτέλεσμα να κτυπήσει εκείνη. Ο Τρίτωνας πιστεύοντας πως έχασε την κόρη του, κατηγορεί τον εαυτό του για την παρούσα κατάσταση. Τραγουδάει τους στίχους από το «Τραγούδι της Αθηνάς» και η Άριελ συνέρχεται. Ο Τρίτωνας απολογείται στην Άριελ που δεν την άκουσε και επιτρέπει και πάλι τη μουσική στην Ατλάντικα, ενώ διορίζει τον Σεμπάστιαν ως τον πρώτο επίσημο μαέστρο της Ατλάντικα, προς ευχαρίστηση όλων. Όλοι χαίρονται, εκτός από τη Μαρίνα η οποία βρίσκεται πια στη φυλακή. Τη μουσική επένδυση της σειράς συνέθεσε ο Τζέιμς Ντουλέι και η ηχογράφησή της έγινε με τη συμφωνική ορχήστρα 72 ατόμων του Hollywood Studio Symphony, αλλά και με μια μεγάλη ορχήστρα, στο Sony Scoring Stage. Η ταινία περιέχει καινούρια τραγούδια τα οποία έγραψε η Τζανίν Τεσόρι, αλλά και διασκευές τραγουδιών καλύψο που είχαν ήδη ηχογραφηθεί στο παρελθόν. Η Disney δεν έχει κυκλοφορήσει κάποιο soundtrack για την ταινία ακόμα. Τα τραγούδια που περιλαμβάνονται στην ταινία είναι: «Athena's Song» - Σε ερμηνεία της Άντρεα Ρόμπινσον (Βασίλισσα Αθηνά) «Just One Mistake» - Σε ερμηνεία της Σάλι Φιλντ (Μαρίνα Ντελ Ρέι) «I Remember» - Σε ερμηνεία της Τζόντι Μπένσον (Άριελ) «Jump In The Line (Shake, Senora)» - Σε ερμηνεία του Σάμιουελ Ε. Ράιτ (Σεμπάστιαν) και χορωδία «Jump In The Line (Shake, Senora)» - Ακαπέλα διασκευή - Σε ερμηνεία των Πάρκερ Γκόρις (Φούσκας), Σάμιουελ Ε. Ράιτ (Σεμπάστιαν), Τζόντι Μπένσον (Άριελ) και χορωδία «Man Smart (Woman Smarter)» (ορχηστρικό) «Just One Mistake» (επανάληψη) - Σε ερμηνεία της Σάλι Φιλντ (Μαρίνα Ντελ Ρέι) «I Will Sing» - Σε ερμηνεία της Τζανέτ Μπάγιαρντεϊλ Η ταινία κυκλοφόρησε σε DVD για την περιοχή 1 στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 26 Αυγούστου 2008 και για την περιοχή 2 στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ευρώπη στις 22 Σεπτεμβρίου 2008. Το DVD περιέχει έξτρα υλικό όπως κομμένες σκηνές, παιχνίδια και δραστηριότητες, δύο μικρά ένθετα: το πρώτο με παρουσιάστρια την σκηνοθέτη και αφορά την παραγωγή και το δεύτερο με παρουσιάστρια τη Σιέρα Μπόγκες (η οποία υποδύθηκε την Άριελ στο Μπρόντγουεϊ) και αφορά το Μπρόντγουεϊ μιούζικαλ και άλλα.Στις 16 Δεκεμβρίου 2008, η ταινία κυκλοφόρησε σε ένα πακέτο με την ονομασία «Η Τριλογία της Μικρής Γοργόνας» και το οποίο περιείχε και τις δύο πρώτες ταινίας της σειράς, Η Μικρή Γοργόνα (Πλατινένια Έκδοση) και Η Μικρή Γοργόνα ΙΙ: Επιστροφή στη Θάλασσα. Στις 19 Νοεμβρίου 2013, η ταινία κυκλοφόρησε σε Blu-ray ως μέρος μιας συλλογής 2-ταινιών μαζί με την Επιστροφή στη Θάλασσα. Το DVD βρισκόταν ανάμεσα σε αυτά με τις περισσότερες πωλήσεις για την εβδομάδα που κυκλοφόρησε, πουλώντας 980,237 αντίτυπα. Οι κριτικές του κοινού για την ταινία ήταν θετικές, αλλά από τους κριτικούς μικτές έως αρνητικές. Στη σελίδα συλλογής κριτικών Rotten Tomatoes η ταινία συγκεντρώνει ποσοστό 33% με μέσο όρο 5.4/10, βασισμένο σε 6 κριτικές.Η νέα κακιά, Μαρίνα Ντελ Ρέι, κατακρίθηκε ως πολύ «φτωχή» σε σχέση με την Ούρσουλα. Η ποιότητα της εικονογράφησης της ταινίας επαινέθηκε ως «εντυπωσιακή» για απευθείας σε βίντεο παραγωγή και συγκρίσιμη με αυτή της πρώτης ταινίας. Μια ήπια αρνητική κριτική περιέγραψε πως στην ταινία «η καλοπροαίρετη βλακεία θάβεται πολύ συχνά κάτω από μια μέτρια ιστορία, κάτι που δεν είναι εξαιρετικό σε ποιότητα έτσι ώστε να επιτρέψει τη συναισθηματική φόρτιση των χαρακτήρων να αποδοθεί ολοκληρωτικά». Η μουσική έχει επίσης κατακριθεί ως μη αξέχαστη, με μια κριτική να δηλώνει πως «το να ονομάσεις την ταινία μιούζικαλ θα ήταν λάθος διαφήμιση». Στο Ηνωμένο Βασίλειο η λέξη «spastic» κόπηκε από ένα διαδραστικό παιχνίδι του DVD και του Blu-ray από το Βρετανικό Συμβούλιο Ταξινόμησης Ταινιών (BBFC) έτσι ώστε η ταινία να μπορεί να είναι κατάλληλη για όλες τις ηλικίες. Η έκδοση που περιείχε τη λέξη ταξινομήθηκε ως κατάλληλη για άνω των 12. Η λέξη ωστόσο εμφανίζεται κανονικά σε όλες τις εκδόσεις της ταινίας. Επίσημος ιστότοπος Η Μικρή Γοργόνα 3: Τα πρώτα χρόνια της Άριελ στην IMDb Η Μικρή Γοργόνα 3: Τα πρώτα χρόνια της Άριελ στο Rotten Tomatoes	Η Μικρή Γοργόνα 3: Τα πρώτα χρόνια της Άριελ (πρωτότυπος τίτλος: The Little Mermaid: Ariel's Beginning) είναι Αμερικανική ταινία φαντασίας κινουμένων σχεδίων παραγωγής 2008 των Walt Disney Pictures και DisneyToon Studios, η οποία κυκλοφόρησε απευθείας σε βίντεο. Αποτελεί πρίκουελ της ταινίας κινουμένων σχεδίων της Disney του 1989, Η Μικρή Γοργόνα. Την ταινία σκηνοθέτησε η Πέγκι Χολμς, ενώ τις φωνές τους στους βασικούς χαρακτήρες της ταινίας χαρίζουν οι Τζόντι Μπένσον, Σάμιουελ Ε. Ράιτ, Σάλι Φιλντ και Τζιμ Κάμινγκς. Τα γεγονότα της ταινίας λαμβάνουν χώρα πριν τα γεγονότα της πρώτης ταινίας, όπου η Άριελ είναι ακόμα μικρή και όπου η μουσική έχει απαγορευθεί στο βασίλειο της Ατλάντικα, έπειτα από εντολή του Βασιλιά Τρίτωνα, με την Άριελ να προσπαθεί να αλλάξει αυτό τον νόμο. Η ταινία έρχεται σε αντίθεση με συγκεκριμένα γεγονότα από την τηλεοπτική σειρά, υπονοώντας πως είναι ένα ανεξάρτητο κομμάτι στη σειρά της Disney της Μικρής Γοργόνας. Η Walt Disney Home Video κυκλοφόρησε την ταινία στις 26 Αυγούστου 2008, ενώ ήταν η τελευταία ταινία κινουμένων σχεδίων που έγινε στα στούντιο της Disney στην Αυστραλία, πριν αυτά κλείσουν οριστικά.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97_%CE%9C%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%AE_%CE%93%CE%BF%CF%81%CE%B3%CF%8C%CE%BD%CE%B1_3:_%CE%A4%CE%B1_%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%B1_%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%86%CF%81%CE%B9%CE%B5%CE%BB
The Wild, the Willing and the Innocent	"Chains Chains" (Way, Mogg) – 3:24 "Long Gone" (Chapman, Mogg) – 5:17 "The Wild, the Willing and the Innocent" (Chapman, Mogg) – 4:57 "It's Killing Me" (Way, Mogg) – 4:29 "Makin' Moves" (Chapman, Mogg) – 4:43 "Lonely Heart" (Chapman, Way, Mogg) – 5:00 "Couldn't Get It Right" (Chapman, Way, Mogg) – 4:33 "Profession of Violence" (Chapman, Mogg) – 4:22 "Hot 'n' Ready" (live) (Schenker, Mogg) – 3:34 Οι μουσικοί οι οποίοι ηχογράφησαν το "The Wild, the Willing and the Innocent" ήταν οι εξής: Φιλ Μογκ - φωνητικά Πολ Τσάπμαν - κιθάρα Πιτ Γουέι - μπάσο Νιλ Κάρτερ - πλήκτρα Άντι Πάρκερ - τύμπαναΓκεστ συμμετοχέςΤζον Σλόμαν - πλήκτρα Πολ Μπακμάστερ - ενορχήστρωση The Wild, the Willing and the Innocent - UFO \| Songs, Reviews, Credits \| AllMusic UFO - The Wild, the Willing and the Innocent (album review) \| Sputnikmusic MusicMight :: Artists :: UFO	Το The Wild, the Willing and the Innocent είναι το ένατο άλμπουμ του βρετανικού χαρντ ροκ συγκροτήματος UFO, το οποίο κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 1981 μέσω της δισκογραφικής εταιρίας "Chrysalis Records".Με παραγωγή από το ίδιο το συγκρότημα, ο δίσκος υπήρξε πειραματικός ως προς τον ήχο του, με σύνθεση εγχόρδων να συνοδεύει τους UFO στο κομμάτι "Profession Of Violence", ενώ γκεστ συμμετοχή πραγματοποίησε ο κιμπορντίστας των Uriah Heep, Τζον Σλόμαν. Για την προώθηση του άλμπουμ, οι UFO περιόδευσαν ανοίγοντας τις εμφανίσεις του Ozzy Osbourne.Το άλμπουμ σκαρφάλωσε στο βρετανικό Top-20 και το # 77 του Billboard στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ το σινγκλ "Lonely Heart" μπήκε στο Top-50 της πατρίδας τους.	https://el.wikipedia.org/wiki/The_Wild,_the_Willing_and_the_Innocent
Μιχάλης Διαλυνάς	Ο Διαλυνάς γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης, από Έλληνα πατέρα και Ιρλανδή μητέρα. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο πατέρας του ήταν επίσης αναγνώστης κόμικς και αγόραζαν μαζί τεύχη X-Men και Spider-Man. Επί σειρά ετών συμμετείχε στους Διαγωνισμούς Νέων Ταλέντων που διοργάνωνε κάθε χρόνο το περιοδικό 9, χωρίς όμως να καταφέρνει να κερδίσει κάποιο βραβείο. Τελειώνοντας το Λύκειο, μετακόμισε στην Αθήνα, ώστε να παρακολουθήσει μαθήματα σχεδίου και κόμικς. Το 2005, κέρδισε το Πρώτο Βραβείο Νέων Καλλιτεχνών του 9 και έκτοτε άρχισε να συνεργάζεται με αυτό και άλλα έντυπα, όπως η Γαλέρα. Το φανζίν Free your Line (2005), στο οποίο συμμετείχαν και άλλοι νεαροί δημιουργοί, ήταν η πρώτη δουλειά που παρουσίασε μέσω του Comicdom Con Athens. Άλλες σημαντικές αυτοεκδόσεις του είναι οι The Sneaky Stories of Snitch & Snatch (2009), που βραβεύτηκε ως το Καλύτερο Φανζίν στα Comicdom Awards, και το Trinkets (2009). Το 2010, το Trinkets επανεκδόθηκε από την Comicdom Press, ενώ το ίδιο έτος, ο Διαλυνάς ξεκίνησε τη σειρά Swan Songs (2010-2011) και συμμετείχε στη βραβευμένη ανθολογία At the Drive Ink - Heavy Liquid Strip Theater, μαζί με άλλους γνωστούς καλλιτέχνες όπως ο Βασίλης Γκογκτζιλάς, ο Βασίλης Λώλος και ο Tomek. Αυτήν την εποχή περίπου, άρχισε να εισάγεται περισσότερο στην αμερικανική βιομηχανία των κόμικς. Η πρώτες σημαντικές ξένες δουλειές του, ήταν η εικονογράφηση της σύντομης σειράς φαντασίας Amala's Blade (2013) και του τεύχους Superior Spider-Man Team-up Special (2013). Το 2014 άρχισε να κυκλοφορεί από την BOOM! Studios το The Woods, μια δραματική σειρά επιστημονικής φαντασίας, σε σχέδιο του Διαλυνά και κείμενο του Τζέιμς Τύνιον IV. Ήδη από το πρώτο τεύχος, ήταν μεγάλη εμπορική επιτυχία για την εταιρεία και έχει λάβει πολύ καλές κριτικές. Τον Ιούνιο του 2017 βραβεύτηκε ως το καλύτερο κόμικ στα GLAAD Awards, τα οποία τιμούν την ακριβή και δίκαιη απεικόνιση της ΛΟΑΤ κοινότητας. Το 2016 ανακοινώθηκε από το Syfy ότι έχει αγοράσει τα δικαιώματα για την παραγωγή τηλεοπτικής σειράς.Άλλες δουλειές του Διαλυνά στο εξωτερικό είναι η συνεργασία του με την IDW Publishing για διάφορους τίτλους με πρωταγωνιστές τα Χελωνονιντζάκια και με την DC Comics για τη σειρά Gotham Academy. Οι τρεις μεγαλύτερες επιρροές του Διαλυνά είναι οι Μάικ Μίνιολα, Γκάι Ντέιβις και Μανού Λαρσενέ. Άλλοι δημιουργοί-πρότυπα για αυτόν, είναι οι Κρις Γουέαρ και Ζαν Ζιρώ, ενώ θαυμάζει σκηνοθέτες όπως ο Τιμ Μπάρτον, ο Ζαν-Πιερ Ζενέ και ο Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο. 2010: Καλύτερος Καλλιτέχνης στα ΕΒΚ Καλύτερο Φανζίν στα ΕΒΚ για το The Sneaky Stories of Snitch & Snatch 2011: Καλύτερος Καλλιτέχνης στα ΕΒΚ Καλύτερο Εξώφυλλο στα ΕΒΚ για το Trinkets - Ένα Πατάρι Γεμάτο Ιστορίες Βραβείο Κοινού στα ΕΒΚ για το Trinkets - Ένα Πατάρι Γεμάτο Ιστορίες 2015: Έπαινος Εξωτερικού στα ΕΒΚ 2016: Έπαινος Εξωτερικού στα ΕΒΚ 2017: GLAAD Award for Outstanding Comic Book για το The Woods Free you line (2005 - 2007, αυτοέκδοση) Big Bang! Vol. 2 #2 (2007, Ένατη Διάσταση) Blast Comics (2007, Giganto) Μια ατίθαση περιπέτεια ενός πεοκέφαλου ίππου (2007, αυτοέκδοση) Lynch (2008, ΚΨΜ) The Sneaky Stories of Snitch & Snatch (2009, αυτοέκδοση) Trinkets (2009, αυτοέκδοση) At the Drive Ink - Heavy Liquid Strip Theater (2010, Tilt) Swan Songs (2010 - 2011, Comicdom Press)Beneath bones (2010) Fleeting feathers (2011)Trinkets - Ένα Πατάρι Γεμάτο Ιστορίες (2010, Comicdom Press) PopGun Vol. 3 & 4 (2009, Image Comics) Ghostbusters: Displaced Aggression #4 (2009, IDW Publishing) Amala's Blade (2013, Dark Horse Comics) Superior Spider-Man Team-up Special #1 (2013, Marvel) Adventure Time #29 (2013, Boom! Studios) The Woods (2014 - 2017, Boom! Studios) Gotham Academy #17 (2016, DC) Gotham Academy Annual #1 (2016, DC) Teenage Mutant Ninja Turtles Universe #5 (2016, IDW Publishing) Teenage Mutant Ninja Turtles #53-55 (2016, IDW Publishing) Teenage Mutant Ninja Turtles Dimension X #2 (2017, IDW Publishing) Teenage Mutant Ninja Turtles Universe #16-18 (2017, IDW Publishing) Επίσημη ιστοσελίδα Συνέντευξη στο YouTube Συνέντευξη στο Entertainment Weekly	Ο Μιχάλης Διαλυνάς (1984) είναι Έλληνας δημιουργός κόμικς και εικονογράφος. Στην Ελλάδα, έγινε γνωστός μέσα από ιστορίες με παραμυθιακά στοιχεία, ενώ συνεργαζόμενος με διάφορες μεγάλες εκδοτικές των ΗΠΑ έχει σχεδιάσει ήρωες όπως ο Spider-Man. Με πολλές εγχώριες και ξένες διακρίσεις, ο Διαλυνάς συγκαταλέγεται στους πλέον καταξιωμένους καλλιτέχνες της εγχώριας σκηνής των κόμικς.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B9%CF%87%CE%AC%CE%BB%CE%B7%CF%82_%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%BB%CF%85%CE%BD%CE%AC%CF%82
Λογικές πράξεις	Ταυτότητα είναι η μοναδιαία λογική πράξη της οποίας το αποτέλεσμα είναι ίδιο με το όρισμα. Άρνηση είναι η μοναδιαία λογική πράξη της οποίας το αποτέλεσμα είναι το αντίθετο του ορίσματος. Δεδομένου ότι κάθε μεταβλητή έχει μπορεί να πάρει μόνο δύο τιμές, αν το όρισμα έχει μια τιμή, το αποτέλεσμα έχει την άλλη. Αντιστοιχεί στη λέξη όχι. Σύζευξη είναι η δυαδική λογική πράξη που ισούται με αληθές αν και τα δύο ορίσματα είναι αληθή. Αντιστοιχεί στη λέξη και. Αναστολή είναι η λογική πράξη που είναι αληθής μόνο αν το πρώτο όρισμα είναι αληθές και το δεύτερο ψευδές. Αποκλειστική διάζευξη είναι η λογική πράξη που ισούται με αληθές αν το ένα όρισμα είναι αληθές και το άλλο ψευδές, ενώ ισούται με ψευδές αν και τα δύο ορίσματα έχουν την ίδια τιμή. Αντιστοιχεί στη φράση ή...ή.... Διάζευξη είναι η δυαδική λογική πράξη που ισούται με αληθές αν τουλάχιστον ένα από τα δύο ορίσματα είναι αληθή. Αντιστοιχεί στη λέξη ή. Αντίθετο της διάζευξης είναι η λογική πράξη που ισούται με το αντίθετο αποτέλεσμα της διάζευξης. Ισοδυναμία ως λογική πράξη είναι η λογική πράξη που ισούται με αληθές μόνο αν τα ορίσματα είναι ίσα. Συνεπαγωγή ως λογική πράξη είναι η λογική πράξη που ισούται με ψευδές αν το πρώτο όρισμα είναι αληθές και το δεύτερο ψευδές. Αντίθετο της σύζευξης είναι η λογική πράξη που ισούται με το αντίθετο του αποτελέσματος της σύζευξης. Οι πίνακες που λείπουν αντιστοιχούν σε συμμετρικές πράξεις από τις παραπάνω, δηλαδή στις παραπάνω με τη διαφορά ότι τα ορίσματα έχουν εναλλαχθεί. Υπάρχουν δύο πίνακες παρόμοιους με τους παραπάνω που δεν αντιστοιχούν σε κάποια λογική μοναδιαί ή δυαδική πράξη, γιατί δεν εξαρτώνται από τις τιμές των ορισμάτων. Αυτοί είναι: Η. Κουκούτσης. «Λογική σχεδίαση ψηφιακών συστημάτων». Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. σελ. 6. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2011.	Λογικές πράξεις ονομάζονται οι μαθηματικές πράξεις που μπορούν να εφαρμοστούν σε αληθοτιμές, δηλαδή είναι οι πράξεις της άλγεβρας Μπουλ. Με άλλα λόγια λογικές είναι οι πράξεις που αφορούν μεταβλητές που μπορούν να πάρουν μόνο δύο τιμές. Αυτές οι δύο τιμές συνήθως ονομάζονται αληθές και ψευδές. Υπάρχουν δύο μοναδιαίες λογικές πράξεις, δώδεκα δυαδικές πράξεις και μπορούν να οριστούν και άλλες με περισσότερα ορίσματα. Κάθε μία αντιστοιχεί σε έναν πίνακα αληθείας. Έχει αποδειχθεί ότι και όλες οι λογικές πράξεις μπορούν να συνθεθούν από συγκεκριμένες δυαδικές, όπως την αντίθετη της σύζευξης ή την αντίθετη της διάζευξης. Οι λογικές πράξεις εκτελούνται συνήθως από ολοκληρωμένα κυκλώματα. Ένα ολοκληρωμένο κύκλωμα που εκτελεί λογικές πράξεις ονομάζεται λογική πύλη.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82_%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%82
Λουκάς Θάνος	Η δισκογραφία του περιλαμβάνει τα έργα: Γυρολόι τρ. Ξανθίππη Καραθανάση Philips, Σάλπισμα τρ. Νίκος Ξυλούρης Columbia, Αναστροφή, Juzzburger, Metalipsis, Timeless Moments Buddha Bar, Distant Panorama Flying Carpet, Ethnic Colours, Runaway Marathon, Ethnic Whispers, Folk and Rock, Still Point, Time Before And Time After, The Fire And The Rose, In Those Days, Ο “Δωδεκάλογος του Γύφτου” του Κωστή Παλαμά τρ. Γιάννης Χαρούλης, Χρόνος Ερωτικός τρ. Σταύρος Σιόλας, Μνήμες - Ο Νίκος Ξυλούρης τραγουδά Λουκά Θάνο, Κόρη Αδάμαστη τρ. Νίκος & Γιώργος Στρατάκης. Έγραψε μουσική στα θεατρικά έργα: Κόκαλα και ρόπαλα του David William Rabe, Θέατρο Αλίκη σκην. Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Διάλεξε το Oνειρό σου της Πάγιας Bεάκη, Ποντικούπολη της Φιλίσας Χατζηχάννα ΘΟΚ, Snow White by Lane Bradbury Actors Studio Theater Los Angeles, Dreams by Eli Rill Actors Studio West, Los Angeles, "Olympic Games" στο Ebell Wilshire Theater Los Angeles, Isadora Dance suite με την Moscow Chamber Orchestra contacted by Constantine Orbelian Μόσχα, Πέρσες του Αισχύλου Θέατρο Αμόρε, Χοηφόρες του Αισχύλου Θέατρο Αμόρε, Ορέστεια του Αισχύλου στο ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, στο Bristol Civic Auditorium Los Angeles, στο Back Stage Theater Hollywood, στο Atrium Theater Zurich, Αφιέρωμα στον Αισχύλο Θέατρο Βράχων, Ορατόριο "Κωστής Παλαμάς" Θέατρο Φάμπρικα, Πέρσες του Αισχύλου Θέατρο Βράχων 2017, Αττικό Θέατρο 2018, Θέατρο του Μαραθώνα 2019, Εκκλησιάζουσες/Μια Κωμωδία, Αριστοφανικό Χορόδραμα "Ιάκωβος Καμπανέλλης" 2022. Έγραψε μουσική για τις ταινίες: Έκλειψη, Ο Μανώλης ο Ντελμπεντέρης, Μυρτώ, The flight of the swan, Seraphim, Retreat, Smile in the mirror, Νόστος. Συμφωνικά του έργα και έργα μουσικής δωματίου έχουν παίξει και ηχογραφήσει: Moscow Chamber Orchestra, Minsk Symphony Orchestra, Sofia Symphony Orchestra… Έχει συνθέσει τις όπερες: ISADORA, ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ και ΟΡΕΣΤΕΙΑ σε libretti δικά του Σκηνοθέτησε και χορογράφησε τα: «Διάλεξε το Όνειρό σου» της Πάγιας Bεάκη, Snow White Los Angeles, Ρέα του Σαμάρα Διεύθυνση Ορχήστρας Βύρων Φιδετζής Εθνική Λυρική Σκηνή, Isadora Μόσχα, Πέρσες του Αισχύλου Θέατρο Αμόρε, Χοηφόρες του Αισχύλου Θέατρο Αμόρε, Ορέστεια του Αισχύλου στο ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, στο Βristol Civic Auditorium Los Angeles, στο Backstage Theater Hollywood και στο Atrium Theater Zurich, Επτά επί Θήβας του Αισχύλου Αρχαία Ολυμπία, Αφιέρωμα στον Αισχύλο Θέατρο Βράχων, Ορατόριο "Κωστής Παλαμάς" Θέατρο Φάμπρικα, Πέρσες του Αισχύλου Θέατρο Βράχων 2017, Αττικό Θέατρο 2018, Θέατρο του Μαραθώνα 2019. Καρυοθραύστης Καλλιτεχνική διεύθυνση με το Μπαλέτο της Πάτρας 2021, Εκκλησιάζουσες/Μια Κωμωδία, Αριστοφανικό Χορόδραμα "Ιάκωβος Καμπανέλλης" 2022. Έχει μεταφράσει στα νέα ελληνικά και στα αγγλικά τα έργα: Ορέστεια, Πέρσες, Επτά επί Θήβας, Ικέτιδες του Αισχύλου και Φιλοκτήτης, Τραχίνιαι, Αίας, Ηλέκτρα του Σοφοκλή. Μελετητής της φιλοσοφίας του χορού της Ισιδώρας Ντάνκαν και σύμβουλος της οικογένειας Ντάνκαν στη δεκαετία του 90. Καλλιτεχνικός διευθυντής και αναβιωτής του Κέντρου Μελέτης Χορού Ισιδώρας και Ραϋμόνδου Ντάνκαν 1990 - 1994 Ιδρυτής και Καλλιτεχνικός διευθυντής του Μπαλέτου της Πάτρας. Καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας 2021 - Ερευνητής του Αισχύλου .	Ο Λουκάς Θάνος (αγγλικά: Lucas Thanos ) είναι συνθέτης μουσικής, χορογράφος - σκηνοθέτης και μεταφραστής και γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε, χορό στη σχολή Ραλλού Μάνου, Scuola di danza Teatro dell' Opera di Roma, Steps New York, Dupree dance academy Los Angeles. Θέατρο στη σχολή Πέλου Κατσέλη, στην σχολή Βεάκη και στο Actor studio Los Angeles. Μουσική με τον Γιάννη Α. Παπαϊωάννου και στο Conservatorio Santa Cecilia, Roma. Κοινωνιολογία, Φιλοσοφία Università degli Studi di Roma "La Sapienza". Έχει διδάξει στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης Βεάκη, στο Actors Studio Los Angeles, στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης "Ιάκωβος Καμπανέλλης", στο Paper and Plastic Theater Los Angeles, στο Moscow Studio of Plastic Arts, στο Duncan Dance Research Center, στο UCLA, στο Kschessinska Mansion St Petersburg.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%AC%CF%82_%CE%98%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%82
Beyond Magnetic	1. Hate Train (Hetfield, Hammett, Ulrich, Trujillo) - 6:59 2. Just a Bullet Away (Hetfield, Hammett, Ulrich, Trujillo) - 7:11 3. Hell and Back (Hetfield, Hammett, Ulrich, Trujillo) - 6:57 4. Rebel of Babylon (Hetfield, Hammett, Ulrich, Trujillo) - 8:01 Beyond Magnetic (άλμπουμ)Επίσημη κυκλοφορία: 13 Δεκεμβρίου 2011 Το Beyond Magnetic ηχογραφήθηκε από τους εξής μουσικούς:Τζέιμς Χέτφιλντ - κιθάρα, φωνητικάΚερκ Χάμμετ - κιθάραΡόμπερτ Τρουτζίλο - μπάσοΛαρς Ούλριχ - τύμπανα Beyond Magnetic - Metallica \| Songs, Reviews, Credits, Awards - AllMusic Metallica - Beyond Magnetic - Reviews - Encyclopaedia Metallum Metallica - Beyond Magnetic - Metal Storm Metallica - Beyond Magnetic (ep) - Music Charts - aCharts.us Metallica Crack U.S. Top 40 with 'Beyond Magnetic' EP	Το Beyond Magnetic είναι ΕΡ σινγκλ του χέβι μέταλ συγκροτήματος Metallica, το οποίο κυκλοφόρησε στις 13 Δεκεμβρίου του 2011 από την "Warner Bros.". Σκοπός της κυκλοφορίας ήταν να συμπέσει με τις συναυλίες για τον εορτασμό των τριάντα χρόνων του συγκροτήματος. Τα τέσσερα κομμάτια του ΕΡ ηχογραφήθηκαν για τον δίσκο "Death Magnetic" αλλά έμειναν εκτός λόγω χωρητικότητας του CD. Η αρχική κυκλοφορία πραγματοποιήθηκε σε ψηφιακή μορφή και στις 30 Ιανουαρίου 2012 τα τέσσερα κομμάτια του ΕΡ κυκλοφόρησαν σε μορφή CD. Οι πωλήσεις του ξεπέρασαν τις 36.000 αντίτυπα κατά την πρώτη εβδομάδα της κυκλοφορίας του, φθάνοντας στο # 29 του Billboard.	https://el.wikipedia.org/wiki/Beyond_Magnetic
The London Muddy Waters Sessions	"Blind Man Blues" (Lafayette Leake) – 3:30 "Key To The Highway" (Waters) – 2:24 "Young Fashion Ways" (Willie Dixon) – 4:22 "I'm Gonna Move To The Outskirts Of Town" (William Weldon) – 3:54 "Who's Gonna Be Your Sweet Man When I'm Gone" (Waters) – 5:03 "Walkin' Blues" (Willie Dixon) – 3:00 "I'm Ready" (Willie Dixon) – 4:08 "Sad Sad Day" (Waters) – 5:15 "I Don't Know Why" (Willie Dixon) – 4:00 Οι μουσικοί οι οποίοι ηχογράφησαν τα κομμάτια του "The London Muddy Waters Sessions" ήταν οι εξής: Μάντι Γουότερς - φωνητικά, κιθάρα Ρόρι Γκάλαχερ - κιθάρα Σάμι Λόχορν - κιθάρα Ρικ Γκρετς - μπάσο Κάρεϊ Μπελ - φυσαρμόνικα Τζορτζ Φόρτσιουν - πιάνο Στιβ Γουίνγουντ - πιάνο Μιτς Μίτσελ - τύμπανα Χέρμπι Νοβέλ - τύμπανα Ροζέτα Χάιταουερ - φωνητικά Έρνι Ρόγιαλ - τρομπέτα Τζο Νιούμαν - τρομπέτα Γκαρνέτ Μπράουν - τρομπόνι Σέλντον Πάουελ - σαξόφωνο The London Muddy Waters Sessions - Muddy Waters \| Songs, Reviews, Credits - AllMusic The London Muddy Waters Sessions by Muddy Waters \| MTV Muddy Waters - The London Muddy Waters Sessions (Vinyl, LP, Album) at Discogs	The London Muddy Waters Sessions είναι ο τίτλος του άλμπουμ του Αμερικανού blues καλλιτέχνη Μάντι Γουότερς, το οποίο κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1972 μέσω της δισκογραφικής εταιρείας "Chess Records". Ο δίσκος παρουσίασε την συνεργασία του θρυλικού τραγουδιστή με Βρετανούς μπλουζ και ροκ καλλιτέχνες, όπως ο Ρόρι Γκάλαχερ, ο Στιβ Γουίνγουντ, ο Μιτς Μίτσελ, κ.α.. Την προηγούμενη χρονιά, είχε κυκλοφορήσει από τον Howlin' Wolf το παρόμοιο άλμπουμ "The London Howlin' Wolf Sessions".Οι ηχογραφήσεις του δίσκου πραγματοποιήθηκαν στα "I.B.C. Studios" του Λονδίνου και τα "Record Plant" της Νέας Υόρκης, με παραγωγούς τους Έσμοντ Ένουαρντς και Ίαν Γκριν, με την μίξη να λαμβάνει χώρα στα "Electric Lady Studios".Ο δίσκος κέρδισε το βραβείο Γκράμι στην κατηγορία "Καλύτερο Ethnic ή Παραδοσιακό Album" την επόμενη χρονιά, δίνοντας το δεύτερο συνεχόμενο βραβείο στον Waters μετά την συλλογή "They Call Me Muddy Waters" της προηγούμενης χρονιάς.	https://el.wikipedia.org/wiki/The_London_Muddy_Waters_Sessions
Ανδρέας Λασκαράτος	Ο Ανδρέας Λασκαράτος γεννήθηκε το 1811 στο Ληξούρι και συγκεκριμένα στην εξοχική τοποθεσία Ριτσάτα, σε μία περίοδο που τα Επτάνησα περνούσαν από τη γαλλική στην αγγλική προστασία.Τα πρώτα του γράμματα τα έμαθε κοντά στον Νεόφυτο Βάμβα στη Σχολή του Κάστρου. Σε ηλικία 21 ετών ο θείος του Δελαδέτσιμας τον διόρισε γραφέα στη Γερουσία στην Κέρκυρα και τον έγραψε στη Νομική Σχολή του Ιονίου Πανεπιστημίου επειδή τον προόριζε για δικαστή, αν και ο ίδιος ο Λασκαράτος επιθυμούσε να σπουδάσει ιατρική. Από την Κέρκυρα γύρισε στην Κεφαλονιά και εργάστηκε για κάποιο χρονικό διάστημα πρωτοκολλητής του Ειρηνοδικείου. Στη συνέχεια παραιτήθηκε και πήγε στην Πίζα και στο Παρίσι για νομικές σπουδές. Το 1839 επέστρεψε, ασκώντας μόλις για τρία χρόνια το επάγγελμα του νομικού. Όταν πέθανε ο πατέρας του ασχολήθηκε ξανά με τη δικηγορία λόγω κάποιων οικογενειακών υποθέσεών του, όμως η Γερουσία αρνήθηκε να του χορηγήσει την άδεια. Την περίοδο αυτή ταξιδεύει στην Κρήτη για να μελετήσει το κρητικό γλωσσικό ιδίωμα και τα λαϊκά τραγούδια της. Ταξιδεύει επίσης στην Αθήνα, στη Σύρο, στην Κόρινθο, στην Πάτρα, στο Μεσολόγγι. Υπήρξε μαθητής του Ανδρέα Κάλβου, ενώ γνώρισε και τον Διονύσιο Σολωμό, κάτι που ασφαλώς επηρέασε τη μετέπειτα πορεία του. Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία, την ποίηση, ενώ είναι πιο γνωστός ως λιβελογράφος. Ήταν παντρεμένος με την Πηνελόπη Κοργιαλένειου, από γνωστή και εύπορη οικογένεια του νησιού, με την οποία απέκτησε 2 γιους και 7 κόρες. Εξέδωσε αρκετές σατιρικές εφημερίδες όπως ο Λύχνος, καυτηριάζοντας αδιακρίτως την ανηθικότητα, την αδικία, την υποκρισία. Πολλές φορές καταφέρθηκε εναντίον των πολιτικών και της ανικανότητάς τους, ενώ πολέμησε σκληρά τις θρησκευτικές προλήψεις και δοξασίες, κυρίως δε την αυθαιρεσία της θρησκευτικής αρχής. Στις 16/28 Φεβρουαρίου 1856 ο Μητροπολίτης Κεφαλληνίας Σπυρίδων Κοντομίχαλος αφόρισε το βιβλίο Τα μυστήρια της Κεφαλονιάς με την παραίνεση προς τον συγγραφέα να το αποσύρει και να το καταστρέψει. Επειδή αυτό δεν έγινε, μερικές μέρες αργότερα αφόρισε και τον Ανδρέα Λασκαράτο. Το βιβλίο φέρεται ότι χλεύαζε τις χριστιανικές τελετές και παραδόσεις, και είχε προκαλέσει αντίδραση στον λαό και σε ιερωμένους. Ο Λασκαράτος είχε καταγγείλει στην αστυνομία ότι πριν από τον αφορισμό είχαν γίνει αναταραχές από αχθοφόρους και άλλους εξαιτίας του βιβλίου του. Επίσης, ο Έπαρχος της Κεφαλονιάς στις 4 Μαρτίου (Νέου Ημερ.) αναφέρει στη Γερουσία ότι «ο Μητροπολίτης, ο κλήρος και διάφοραι τάξεις ανθρώπων βαρέως ηγανάκτησαν, θεωρούντες αυτό [το βιβλίο] ως περιέχον ύβρεις, βλασφημίας, [...]» και ότι επενέβη η αστυνομία για να προστατεύσει τον Λασκαράτο. Ο Έπαρχος ενημέρωσε τον τοποτηρητή Τάλμποτ (W.P. Talbot) ότι δεν μπορούσε να προστατεύσει τον Λασκαράτο σε δημόσιους χώρους και του συνέστησε να παραμείνει στο σπίτι του. Ο Λασκαράτος γνωστοποίησε στον τοποτηρητή ότι την 15η Μαρτίου θα φύγει από το νησί «αφορισμένος απ' τον κλήρο σαν ασεβής και διωγμένος απ' την Κυβέρνηση σαν διασαλευτής της δημοσίας τάξεως!» και καταφεύγει κυνηγημένος στη Ζάκυνθο. Όμως, τον ίδιο χρόνο, αφορίζεται και εκεί από τον Μητροπολίτη Ζακύνθου Νικόλαο Κοκκίνη. Ο αφορισμός ήρθη από τον Μητροπολίτη Κεφαλληνίας Γεράσιμο Δόριζα ένα χρόνο πριν το θάνατο του Λασκαράτου. Το αυθεντικό κείμενο του αφορισμού του Λασκαράτου δεν σώζεται, αλλά σώζεται ο αφορισμός του βιβλίου.Πέθανε στις 24 Ιουλίου 1901 στο Αργοστόλι, όπου διέμενε μετά από τους διωγμούς που υπέστη. Το έργο του Λασκαράτου παραμένει διαχρονικό έως σήμερα. Όσοι το έχουν μελετήσει αντιλαμβάνονται ότι ήταν ένας άνθρωπος που έβλεπε ιδιαίτερα μπροστά από την εποχή του και όσα είχε προβλέψει και επιθυμούσε είτε να τα αλλάξει είτε να τα εμποδίσει έχουν κατά κανόνα επαληθευτεί. Κυριότερα έργα του είναι: Στιχουργήματα (1872) Τα μυστήρια της Κεφαλονιάς (1872) Ιδού ο άνθρωπος (ή ανθρώπινοι χαρακτήρες, 1874) Ποιήματα και ανέκδοτα (1884) Οι καταδρομές μου εξαιτίας του «Λύχνου» (1888) Απόκριση στον αφορισμό (1908) Αυτοβιογραφία (1912) Από τα έργα του μετά θάνατον έχουν εκδοθεί κατά καιρούς τα ακόλουθα: Ποιήματα, Φέξης, Αθήνα 1916 Στοχασμοί, Γανιάρης και Σία, 1921 Ήθη, έθιμα και δοξασίες της Κεφαλλονιάς, Ελευθερουδάκης, Αθήνα 1924 Αυτοβιογραφία, Δημητράκος, Αθήνα 1927 Τα παθήματά μου και οι παρατηρήσεις μου στις φυλακές της Κεφαλλονιάς, Κοντομάρης και Σία, Αθήνα 1930 Τέχνη του δημηγορείν και συγγράφειν, Κολιατσάδα, Αθήνα 1954 Ποιήματα, Μαρής, Αθήνα 1958 Άπαντα, τόμοι 1-3, Αθήνα 1959 Βιογραφικά μου ενθυμήματα, Αθήνα 1966 Ιδού ο άνθρωπος, Πάπυρος, Αθήνα 1969 Ιδού ο άνθρωπος, Ερμής 1970 Ένα ανέκδοτο ποίημα, τυπ. Κείμενα, 1976 Ποιήματα, Μαρής, Αθήνα 1976 Αυτοβιογραφία, Γνώση, Αθήνα 1983 Ιδού ο άνθρωπος, Νέος σταθμός, Αθήνα 2001 Ιστορία ενός αρχιεπισκόπου, Βερέττα, Αθήνα 2005 Reflections, translated by Simon Darragh, εκδ. «Αιώρα», Αθήνα 2015 Ιωάννης Ζερβός, Ανδρέας Λασκαράτος, εκδ. Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός, Αθήνα, 1970[1] Ιωάννης Κονιδάρης, Ανδρέας Λασκαράτος. Η δίκη του για εξύβριση της θρησκείας και η άρση του αφορισμού του (με βάση ανέκδοτα έγγραφα), εκδ. Γρηγόρη, Αθήνα, 2011. Το αρχικό κείμενο αυτού του άρθρου προέρχεται από την ιστοσελίδα http://www.kefalonitis.com και δημοσιεύτηκε μετά από άδεια.	Ο Ανδρέας Τυπάλδος Λασκαράτος (Ληξούρι, 1 Μαΐου 1811 - Αργοστόλι, 24 Ιουλίου 1901) ήταν αξιόλογος σατιρικός ποιητής και πεζογράφος από την Κεφαλονιά. Αφορίστηκε από την Εκκλησία εξ αιτίας των σατιρικών βελών του κατά των κληρικών.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AD%CE%B1%CF%82_%CE%9B%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%82
Τα ταξίδια του Μάρκο Πόλο	Ο ιταλικός τίτλος του βιβλίου είναι Il Milione. Η προέλευση του τίτλου αυτού είναι αντικείμενο αντιπαράθεσης απόψεων. Μία άποψη είναι ότι προέρχεται από το όνομα Emilione που χρησιμοποιούσε η οικογένεια Πόλο προκειμένου να διακρίνεται από τις πολυάριθμες άλλες βενετσιάνικες οικογένειες που έφεραν το επώνυμο Πόλο. Μία πιο κοινή άποψη είναι ότι ο τίτλος παραπέμπει στη μεσαιωνική υποδοχή του οδοιπορικού, επειδή θεωρήθηκε ότι ήταν γεμάτο από «εκατομμύρια» ψέματα. Σύγχρονες εκτιμήσεις θεωρούν το κείμενο περισσότερο ως μία καταγραφή ενός παρατηρητή παρά ενός ευφάνταστου ή αναλυτικού ταξιδιώτη. Ο Μάρκο Πόλο εμφανίζεται περίεργος, ανοιχτόμυαλος και πιστός στον Κουμπλάι Χαν και τη δυναστεία την οποία υπηρέτησε επί δύο δεκαετίες. Το βιβλίο είναι ο απολογισμός των ταξιδιών του Μάρκο Πόλο στην Κίνα. Ο Μάρκο Πόλο έφυγε από τη Βενετία μαζί με τον πατέρα του και το θείο του το 1271. Οι τρεις τους έφυγαν από την Κίνα στα τέλη του 1290 ή στις αρχές του 1291 και επέστρεψαν στη Βενετία το 1295. Η παράδοση φέρει τον Μάρκο Πόλο να υπαγορεύει το βιβλίο στον συγγραφέα Ρουστιτσέλο ντα Πίζα, ενώ βρίσκονταν φυλακισμένοι στη Γένοβα μεταξύ του 1298 και του 1299. Ο Ρουστιτσέλο ντα Πίζα μπορεί να επεξεργάστηκε την γαλλο-ιταλική έκδοση από τις σημειώσεις του Μάρκο Πόλο. Το βιβλίο ονομάστηκε τότε Devisament dou monde και Livres des merveilles du monde στα γαλλικά, και De mirabilibus mundi στα λατινικά. Τα ταξίδια του Μάρκο Πόλο χωρίζονται σε τέσσερα βιβλία. Το πρώτο βιβλίο περιγράφει τα εδάφη της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας που ο Μάρκο Πόλο συνάντησε στο δρόμο προς την Κίνα. Το δεύτερο βιβλίο περιγράφει την Κίνα και την αυλή του Κουμπλάι Χαν. Το τρίτο βιβλίο περιγράφει μερικές από τις παράκτιες περιοχές της Ασίας: Ιαπωνία, Ινδία, Σρι Λάνκα και Νοτιοανατολική Ασία, καθώς και την ανατολική ακτή της Αφρικής. Τέλος, το τέταρτο βιβλίο περιγράφει ορισμένους από τους πολέμους μεταξύ των Μογγόλων και μερικές περιοχές του βορρά, όπως η Ρωσία. Δεδομένου ότι το αναγνωστικό κοινό του κειμένου θα ήταν Χριστιανοί, ο Μάρκο Πόλο παρουσίαζε συχνά με θετική ματιά τους χριστιανούς που είχε συναντήσει στα ταξίδια του. Ωστόσο θεωρείται ότι έχει επηρεαστεί από τις προκαταλήψεις της εποχής εναντίον των διαφόρων θρησκειών που συναντούσε. Η πιο αξιοσημείωτη από αυτές είναι η απεικόνιση του Βουδισμού ως «ειδωλολατρεία» με αναφορές στη σεξουαλική απόλαυση και την πολυγαμία. Επίσης αναφέρεται συχνά σχόλιο για έναν Μουσουλμάνο, το οποίο όμως με μία απλή ανάγνωση φαίνεται ότι δεν αφορά τη θρησκεία του αλλά την προσωπική του συμπεριφορά. Στο δεύτερο βιβλίο ο Μάρκο Πόλο αναφέρει ότι ανάμεσα στους συμβούλους του Κουμπλάι Χαν ήταν ένας Σαρακηνός ονόματι Αχμάντ, ένας άνθρωπος με μεγάλη ενέργεια και ικανότητα, ο οποίος ξεπέρασε όλους τους υπόλοιπους στην επιρροή πάνω στον αυτοκράτορα και ο οποίος συνήθιζε να μαγεύει τον αυτοκράτορα με μαύρες τέχνες ώστε να κερδίζει την αποδοχή του. Κάθε πολιτιστική προκατάληψη που αποδόθηκε στον Μάρκο Πόλο φαίνεται αδικαιολόγητη υπό το φως της κακής φήμης που είχε το συγκεκριμένο πρόσωπο. Ο Αχμάντ ήταν βιαστής και δολοφόνος και μεγάλο μέρος του πληθυσμού τον θεωρούσε όργανο του διαβόλου. Πολλοί μελετητές θεωρούν ότι η δυσμενής περιγραφή του Μάρκο Πόλο για τον Αχμάντ δεν είχε να κάνει με τη θρησκεία του, ειδικά βλέποντας τον πολύ θετικό τρόπο με τον οποίο απεικονίζει άλλους οπαδούς του Ισλάμ. Μία από τις πολλές περιπτώσεις στις οποίες ο Μάρκο Πόλο επιδεικνύει το σεβασμό και το θαυμασμό του προς τους οπαδούς των άλλων θρησκειών εμφανίζεται στην περιγραφή του για τους Βραχμάνους, για τους οποίους ισχυρίστηκε ότι ήταν οι καλύτεροι και πιο τίμιοι έμποροι που είχε γνωρίσει και ότι δεν υπήρχε καμία περίπτωση να πουν ψέματα ακόμα κι αν η ζωή τους εξαρτώταν απ' αυτό. Τα ταξίδια του Μάρκο Πόλο γνώρισαν μεγάλη και σπάνια επιτυχία, σε μία εποχή που δεν είχε ακόμα ανακαλυφθεί η τυπογραφία. Η επίδραση του βιβλίου του Μάρκο Πόλο στη χαρτογραφία έγινε με καθυστέρηση καθώς ο πρώτος χάρτης στον οποίο εμφανίζονται τοπωνύμια που είχε αναφέρει ο Μάρκο Πόλο, ήταν ο Καταλανικός Άτλαντας του Καρόλου Ε' (1375), ο οποίος περιελάμβανε τριάντα τοπωνύμια στην Κίνα και άλλα στην υπόλοιπη Ασία. Στα μέσα του 15ου αιώνα, ο χαρτογράφος Φρα Μάουρο συμπεριέλαβε σχολαστικά όλα τα τοπωνύμια του Μάρκο Πόλο στον παγκόσμιο χάρτη του. Η περιγραφή της Άπω Ανατολής και των πλούτων της από τον Μάρκο Πόλο ενέπνευσε την απόφαση του Χριστόφορου Κολόμβου να ταξιδέψει στην Ασία δια θαλάσσης, πηγαίνοντας προς τα δυτικά. Ανάμεσα στα αντικείμενα του Κολόμβου ήταν κι ένα αντίτυπο του βιβλίου του Μάρκο Πόλο. Τα γραπτά του Πόλο περιείχαν και περιγραφές κανιβάλων και καλλιεργητών μπαχαρικών. Ο Μάρκο Πόλο συνοδευόταν στα ταξίδια του από τον πατέρα του και τον θείο του, οι οποίοι είχαν ταξιδέψει στην Κίνα πριν τον Μάρκο Πόλο αλλά ποτέ δεν δημοσίευσαν κάποιο γνωστό έργο για τα ταξίδια τους. Το βιβλίο του Μάρκο Πόλο μεταφράστηκε σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες κατά τη διάρκεια της ζωής του Πόλο, αλλά τα πρωτότυπα χειρόγραφα έχουν χαθεί. Σήμερα είναι γνωστό ότι σώζονται περίπου 150 αντίγραφα σε διάφορες γλώσσες. Ωστόσο, κατά την αντιγραφή και τη μετάφραση έγιναν πολλά λάθη με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλές διαφορές μεταξύ των αντιγράφων. Η πρώτη προσπάθεια συγκέντρωσης των χειρογράφων με σκοπό τη δημοσίευση μίας ενιαίας έκδοσης ήταν μία συλλογή ταξιδιωτικών αφηγημάτων που τυπώθηκε στη Βενετία το 1559. Ο συντάκτης Τζιοβάνι Μπατίστα Ραμούζιο συγκέντρωσε χειρόγραφα του 14ου αιώνα τα οποία θεωρούσε «απολύτως σωστά» (perfettamente corretto). Ήταν της άποψης, που δεν ασπάζονται οι σύγχρονοι μελετητές, ότι ο Μάρκο Πόλο πρώτα έγραψε τα κείμενά του στα λατινικά και τα μετάφρασε γρήγορα στα ιταλικά. Ο Henry Yule για τη δική του έκδοση (1871) συγκέντρωσε 80 χειρόγραφα του βιβλίου του Μάρκο Πόλο. Η έκδοση του Λουίτζι Φόσκολο Μπενεντέτο (Φλωρεντία, 1928) πρόσθεσε 60 επιπλέον χειρόγραφα. Ο Μπενέντέτο ήταν επιπλέον αυτός που αναγνώρισε τον Ρουστιτσέλο ντα Πίζα ως τον άνθρωπο που έγραψε το βιβλίο. Η έκδοση του Μπενεντέτο αποτέλεσε τη βάση πολλών σύγχρονων μεταφράσεων. Το παλαιότερο σωζόμενο χειρόγραφο του βιβλίου είναι γραμμένο στα αρχαία γαλλικά. Για τον Μπενεντέτο αυτό είναι το βασικό αρχικό κείμενο, το οποίο και διόρθωσε συγκρίνοντάς το με την κάπως πιο λεπτομερή λατινική έκδοση του Ραμούζιο καθώς και με το λατινικό χειρόγραφο της Αμβροσιανής Βιβλιοθήκης στο Μιλάνο. Άλλοι Ευρωπαίοι ταξιδιώτες του 13ου αιώνα που έφτασαν στην αυλή του Μεγάλου Χαν ήταν ο Γουλιέλμος ντε Ρούμπρουκ και ο Τζιοβάνι ντα Πίαν ντελ Κάρπινε με τον Βενέδικτο της Πολωνίας. Όμως κανείς από αυτούς δεν επισκέφτηκε την Κίνα. Ο Μαροκινός έμπορος Ιμπν Μπατούτα ταξίδεψε στη Χρυσή Ορδή και την Κίνα στις αρχές προς τα μέσα του 14ου αιώνα. Ο Άγγλος συγγραφέας του 14ου αιώνα Τζον Μάντεβιλ έγραψε ένα οδοιπορικό ταξιδιών στην Ανατολή, αλλά περιέχει πολλές ανακρίβεις και είναι πολύ πιθανό να βασίστηκε σε πληροφορίες από δεύτερο χέρι. Τάκης Χατζηαναγνώστου «Τα ταξίδια του Μάρκο Πόλο - Η μαγεία του κόσμου». Βιβλίο πρώτο: Ανοίγοντας τα φτερά Εκδόσεις Καστανιώτη Τάκης Χατζηαναγνώστου «Τα ταξίδια του Μάρκο Πόλο - Η μαγεία του κόσμου». Βιβλίο δεύτερο: Πέρα από τ' όνειρο Εκδόσεις Καστανιώτη Τάκης Χατζηαναγνώστου «Τα ταξίδια του Μάρκο Πόλο - Η μαγεία του κόσμου». Βιβλίο τρίτο: Ο γυρισμός Εκδόσεις Καστανιώτη Μάρκο Πόλο: Τα ταξίδια Εκδόσεις Αίολος	Τα ταξίδια του Μάρκο Πόλο (πρωτότυπος τίτλος: Livres des merveilles du monde - σε μετάφραση: Βιβλία των θαυμάτων του κόσμου) είναι ένα βιβλίο - οδοιπορικό του 13ου αιώνα που γράφτηκε από τον Ρουστιτσέλο ντα Πίζα κατόπιν αφηγήσεων του Μάρκο Πόλο, περιγράφοντας τα ταξίδια του τελευταίου στην Ασία, την Περσία, την Κίνα και την Ινδονησία μεταξύ του 1271 και του 1291. Ήταν ένα πολύ γνωστό και δημοφιλές βιβλίο, ακόμα και τον 14ο αιώνα. Το κείμενο υποστηρίζει ότι ο Μάρκο Πόλο έγινε ένα σημαντικό πρόσωπο στην αυλή του Μογγόλου ηγέτη Κουμπλάι Χαν. Ωστόσο, το κείμενο αποτελεί αντικείμενο μελέτης από σύγχρονους μελετητές, εκ των οποίων κάποιοι διερωτήθηκαν κατά πόσο ή όχι ο Μάρκο Πόλο ταξίδεψε μέχρι την αυλή του αυτοκράτορα ή απλά επαναλάμβανε τις ιστορίες που είχε ακούσει από άλλους ταξιδιώτες. Το βιβλίο γράφτηκε σε αρχαία γαλλικά από τον Ρουστιτσέλο ντα Πίζα, έναν συγγραφέα εκείνης της εποχής, ο οποίος φέρεται να το έγραψε από τις περιγραφές που άκουσε από τον Μάρκο Πόλο όταν ήταν φυλακισμένοι στη Γένοβα.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B1_%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%9C%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%BF_%CE%A0%CF%8C%CE%BB%CE%BF
Τ. Ρ. Ναρασίμχαν	Ο Ναρασίμχαν γεννήθηκε στο Σάλεμ το 1909 στους Τσακραβάρτι Ρατζαγκοπαλατσάρι και Τσακραβάρτι Αλαμέλου Μανγκάμα. Ο Σριμάν Ρατζαγκοπαλατσάρι ήταν δικηγόρος και μέλος του δήμου Σάλεμ. Ο Ναρασίμχαν εντάχθηκε στο Ινδικό κίνημα ανεξαρτησίας στο 1920 στην ηλικία των 11 ετών και φυλακίστηκε για τη συμμετοχή του στο Βενταρανιάμ Σαλτ Σατιαγκράχα της δεκαετίας του 1930. Το 1951, ο Ναρασίμχαν συμμετείχε στις εκλογές της Λοκ Σαμπχά από την εκλογική περιφέρεια Κρισναγκίρι και εξελέγη με διαφορά 6.194 ψήφους από τον πλησιέστερο ανταγωνιστή, τον Σ. Ντοραϊσάμι Γκουντέρ. επανεξελέγη στη Λοκ Σαμπχά το 1957 με στενό περιθώριο 367 ψήφων από τον πλησιέστερο ανταγωνιστή Γ. Δ. Ναϊντού και υπηρέτησε μέχρι το 1962, όταν έχασε την θέση του υπέρ του Κ. Ρατζαράμ του Ντραβίντα Μουνέτρα Καζαγκάμ. Έμεινε στον Ινδικό Εθνικό Κογκρέσο, ακόμη και όταν ο πατέρας του είχε εγκαταλείψει το κόμμα και είχε συμμαχήσει με τους αντιπάλους παραιτώντας από το Ινδικό Εθνικό Κογκρέσο και μπαίνοντας στο κόμμα Σουατάντρα μόνο στη δεκαετία του 1960. Το 1970, ο Ναρασίμχαν εξελέγη στην Εταιρεία του Μαντράς και υπηρέτησε μέχρι το 1975. Ήταν, επίσης, ο αρχηγός του κόμματος Σουατάντρα της εταιρείας. Ο Ναρασίμχαν, επίσης, υπηρέτησε ως μέλος της Επιτροπής Απαγορεύσεων του Ταμίλ Ναντού. Ο Ναρασίμχαν πέθανε το 1989 σε ηλικία 80 ετών. Ο Ναρασίμχαν δεν παντρεύτηκε ποτέ σε όλη του τη ζωή. Είναι ο μητρικός θείος των Ρατζμοχάν Γκάντι, Γκοπαλκρίσνα Γκάντι, Ραμτσάντρι Γκάντι και Τάρα (Μπατατσάρια).	Ο Τσακραβάρτι Ρατζαγκοπαλατσάρι Ναρασίμχαν (1909-1989) ήταν Ινδός πολιτικός, αγωνιστής για την ελευθερία και μέλος του Ινδικού Κοινοβουλίου από το 1952 έως το 1962. Ήταν γιος του Ινδού πολιτικού Τσακραβάρτι Ρατζαγκοπαλατσάρι.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4._%CE%A1._%CE%9D%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BC%CF%87%CE%B1%CE%BD
Who Made Who	1. Who Made Who (A. Young, M. Young, Johnson) - 3:27 2. You Shook Me All Night Long (A. Young, M. Young, Johnson) - 3:30 3. D.T. (A. Young, M. Young) - 2:53 4. Sink the Pink (A. Young, M. Young, Johnson) - 4:13 5. Ride On (A. Young, M. Young, Scott) - 5:51 6. Hells Bells (A. Young, M. Young, Johnson) - 5:12 7. Shake Your Foundations (A. Young, M. Young, Johnson) - 3:53 8. Chase the Ace (A. Young, M. Young) - 3:01 9. For Those About to Rock (We Salute You) (A. Young, M. Young, Johnson) - 5:53 Who Made Who (άλμπουμ)Αυστραλία (ARIA Certification) : 5 x πλατινένιος Ηνωμένες Πολιτείες (RIAA Certification) : 5 x πλατινένιος Αργεντινή (CAPIF Certification) : Χρυσός Ελβετία (IFPI Certification) : Πλατινένιος Γερμανία (BVMI Certification) : Πλατινένιος Η σύνθεση του συγκροτήματος κατά τις ηχογραφήσεις του "Who Made Who" είχε την εξής μορφή: Μπράιαν Τζόνσον - κύρια φωνητικά Άνγκους Γιανγκ - κιθάρα Μάλκολμ Γιανγκ - κιθάρα, φωνητικά Κλιφ Ουίλιαμς - μπάσο, φωνητικά Σάιμον Ράιτ - τύμπανα Μπον Σκοτ - κύρια φωνητικά στο "Ride On" Φιλ Ραντ - τύμπανα στα "You Shook Me All Night Long", "Ride On", "Hells Bells" και "For Those About to Rock (We Salute You)" Μαρκ Έβανς - μπάσο, φωνητικά στο "Ride On" Who Made Who - AC/DC \| Songs, Reviews, Credits, Awards \| AllMusic Prindle Record Reviews - ACDC - Mark's Record Reviews Previous AC/DC Tour Dates & AC/DC Concerts \| The Official AC/DC Site	Who Made Who είναι ο τίτλος του στούντιο δίσκου του Αυστραλιανού Hard Rock συγκροτήματος AC/DC, ο οποίος κυκλοφόρησε στις 24 Μαΐου του 1986 ως σάουντρακ της ταινίας "Maximum Overdrive" του Στίβεν Κινγκ. Το ομώνυμο τραγούδι και τα ορχηστρικά "D.T." και "Chase the Ace" αποτέλεσαν τις νέες ηχογραφήσεις στην συγκεκριμένη κυκλοφορία, ενώ τα υπόλοιπα τραγούδια προέρχονται από παλιότερα άλμπουμ των AC/DC, με το "Ride On" να είναι το μοναδικό κομμάτι από την εποχή που ο Μπον Σκοτ ήταν τραγουδιστής του συγκροτήματος. Το "Who Made Who" έφθασε στο # 11 των βρετανικών τσαρτ και το # 33 στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ το ομώνυμο σινγκλ μπήκε στο Top-20 στην Μεγάλη Βρετανία. Επίσης, ο δίσκος έχει βραβευθεί ως πενταπλά πλατινένιος στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αυστραλία.	https://el.wikipedia.org/wiki/Who_Made_Who
Δολοφονία της Κάρολ Κόουλ	Η Κάρολ Κόουλ και η μικρότερη αδερφή της Λίντα "Τζίνι" Φέλπς ζούσαν στο Καλαμαζού του Μίσιγκαν, κυρίως υπό τη φροντίδα της γιαγιάς τους μετά το διαζύγιο της μητέρας και του πατέρα τους. Αργότερα η Κάρολ αποφάσισε να φύγει από το Καλαμαζού για να συνοδεύσει τη μητέρα της, Σου, στο Σαν Αντόνιο του Τέξας το 1979 σε ηλικία 15 ετών, αλλά παρέμεινε σε επαφή με την αδερφή της και την γιαγιά της μέσω τηλεφώνου και επιστολών. Αργότερα η Κόουλ έμπλεξε με ναρκωτικά και μπήκε σε πρόγραμμα αποτοξίνωσης ναρκωτικών Palmer (PDAP). Ωστόσο το έσκασε από το κέντρο αποτοξίνωσης και έμεινε για λίγο στο σπίτι ενός κοριτσιού στην οδό West 23rd στο Ώστιν του Τέξας. Η τελευταία κλήση που έκανε η Κάρολ στην οικογένεια της, έγινε από ένα σπίτι στο Σρίβπορτ της Λουιζιάνα τον Δεκέμβριο του 1980. Η γιαγιά της τηλεφώνησε σε αυτή την οικεία και έμαθε ότι η εγγονή της έφυγε από το σπίτι για να παρευρεθεί σε ένα πάρτι, αλλά δεν επέστρεψε ποτέ. Η αδελφή της Λίντα και η φίλη της Πάτι Θόρινγκτον συνέχισαν να την αναζητούν, αλλά δεν κατάφεραν να την εντοπίσουν. Ορισμένες πηγές αναφέρουν ότι η Κάρολ μπορεί να πέρασε χρόνο σε ένα θρησκευτικό ίδρυμα γνωστό ως "New Bethany School" για κορίτσια, το οποίο βρισκόταν στην Αρκάντια της Λουιζιάνα . Η Λίντα παρατήρησε ότι μια εικόνα που τραβήχτηκε στο ίδρυμα την εποχή της εξαφάνισης της Κάρολ, απεικόνιζε μια ομάδα κοριτσιών να κάθονται σε πάγκους και στο γρασίδι και ένα από αυτά έμοιαζε πολύ με την αδερφή της. Οι ερευνητές ερεύνησαν αυτό το στοιχείο. Μια γυναίκα ισχυρίστηκε ότι είχε περάσει χρόνο με ένα κορίτσι που έμοιαζε με την Κόουλ, αλλά δεν μπορούσε να θυμηθεί το όνομα της. Στις 28 Ιανουαρίου του 1981, το πτώμα μιας γυναίκας, που πιστεύεται ότι ήταν μεταξύ 15 και 21 ετών, βρέθηκε κρυμμένο πίσω από κλαδιά και δέντρα στο Μπέλβιου, της Ενορίας Μπόσιερ, στην Λουϊζιάνα. Το θύμα φορούσε τζιν, λευκό, μακρυμάνικο πουκάμισο με ροζ, κίτρινες και μπλε ρίγες, ένα μπεζ πουλόβερ με κουκούλα, παπούτσια με τα ονόματα «Μάικλ Μπρίσκο», «Δαβίδ», «Ρέσα» και «Ντι Ντέιβις», λευκές κάλτσες με μπλε και κίτρινες ραβδώσεις, λευκό μποξεράκι, λευκό σουτιέν και δερμάτινη ζώνη με αγκράφα που γράφει «Buffalo Nickel», με σχέδιο βουβαλίσιο. Κανένα από τα ονόματα στα ρούχα δεν είχε νόημα, αν και εικάζεται ότι ανήκαν σε συντρόφους της άγνωστης γυναίκας. Εντούτοις, ορισμένοι πιστεύουν επίσης ότι η εξήγηση για τα ονόματα που γράφτηκαν στα παπούτσια του θύματος καθώς και το στυλ ένδυσης μπορεί να οφείλονταν σε έναν κώδικα ενδυμασίας που τέθηκε σε εφαρμογή από το ίδρυμα "New Bethany School". Το θύμα είχε επίσης βάψει τα νύχια του πριν πεθάνει. Τα παπούτσια αργότερα προσδιορίστηκε ότι ήταν νούμερο επτά. Ένα μαχαίρι, το οποίο ήταν μπηγμένο στο κεφάλι της και την κάρφωνε στο έδαφος, ήταν προφανώς το όπλο της δολοφονίας, καθώς το θύμα είχε μαχαιρωθεί εννέα φορές στην πλάτη και στην μέση της. Τα περισσότερα από τα στοιχεία που ανακτήθηκαν από τη σκηνή καταστράφηκαν λόγω πυρκαγιάς το 2005 στην εγκατάσταση στην οποία ήταν αποθηκευμένα. Το θύμα ήταν λευκό και δολοφονήθηκε με μαχαίρι περίπου τέσσερις έως επτά εβδομάδες πριν ανακαλυφθεί το σώμα της. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου της δεν ήταν αναγνωρίσιμα λόγω της προχωρημένης αποσύνθεσης. Ήταν γύρω στα 1,65 - 1,68 μέτρα σε ύψος και ζύγιζε 54 - 64 κιλά, τοποθετώντας την σωματοδομή της σε κανονική. Είχε ξανθά ίσια μαλλιά μέχρι τους ώμους» και το χρώμα των ματιών της ήταν άγνωστο λόγω της κατάστασης του σώματός της. Το θύμα φορούσε κάποια στιγμή σιδεράκια στα δόντια της, τα οποία τα αφαιρείσαι η ίδια ή κάποιος άλλος που δεν ήταν επαγγελματίας οδοντίατρος. Αργότερα επιβεβαιώθηκε ότι η Κάρολ είχε σπάσει μόνη της τα σιδεράκια από τα δόντια της πριν την εξαφάνιση της. Οι ανακριτές αντιμετώπισαν δυσκολίες με τον προσδιορισμό της ταυτότητας του θύματος, καθώς δεν υπήρχαν στοιχεία ταυτοποίησης πάνω της όταν βρέθηκε, ούτε όμως και αξιόλογες μαρτυρίες για την υπόθεση. Η Κάρολ είχε προηγουμένως αποκλειστεί ως πιθανή ταυτότητα του θύματος από τον ιατροδικαστή καθώς η μητέρα της έστειλε καταλάθος δικά της οδοντιατρικά αρχεία που δεν ταίριαζαν φυσικά με το άγνωστο θύμα. Ο καταδικασμένος δολοφόνος Χένρι Λι Λούκας ομολόγησε τη δολοφονία της. Ωστόσο αποδείχτηκε ότι έλεγε ψέματα, καθώς ο Λούκας βρισκόταν στη Φλόριντα όταν σκοτώθηκε η άγνωστη γυναίκα. Λόγω της αποσύνθεσης του σώματος, το θύμα ανακατασκευάστηκε αρχικά με τρισδιάστατο πήλινο μοντέλο και αργότερα με ψηφιακή μέθοδο από το Εργαστήριο FACES του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Λουϊζιάνα. Μόλις ήταν τεχνολογικά εφικτό, τελικά εξήχθη DNA από τα δόντια του θύματος, το οποίο χρησιμοποιήθηκε για σύγκριση με αγνοούμενες γυναίκες. Η Λίντα Φελπς, υπέβαλε αναφορά αγνοούμενου για την αδελφή της Κάρολ, αν και υποπτευόταν ότι είχε πέσει θύμα εγκληματικής ενέργειας και γι' αυτό δεν μπορούσε να την εντοπίσει. Η αναφορά καταχωρήθηκε επίσης στο Εθνικό Σύστημα Αγνοουμένων και Αγνώστων Προσώπων (NAMUS). Η Λίντα και η παιδική φίλη της Κάρολ έκαναν αναρτήσεις το Facebook και το Craigslist για να συγκεντρώσουν πληροφορίες για την υπόθεση. Η γιαγιά της Κάρολ πέθανε χωρίς να μάθει τι συνέβει στην εγγονή της, αλλά η Λίντα συνέχισε τις έρευνες. Εν τω μεταξύ, στις 6 Φεβρουαρίου του 2015, το τοπικό τμήμα σερίφη στην ενορία Μπόσιερ άνοιξε μια σελίδα στο Facebook για να εντοπίσει τη νεαρή γυναίκα, η οποία είχε γίνει γνωστή ως "Άγνωστη γυναίκα του Μπόσιερ". Μέσα σε λίγες μέρες οι ακόλουθοι της σελίδας έγιναν πάνω από χίλια άτομα.Στις 6 Φεβρουαρίου του 2015, μια αστυνομικός ονόματι Λίντα Έρικσον, έπεσε πάνω στην ανάρτηση της Πάτι Θόρινγκτον στο Craigslist, που περιλάμβανε μια φωτογραφία της Κάρολ και παρατήρησε μια ομοιότητα ανάμεσα στην άγνωστη γυναίκα και στην Κάρολ. Η Έρικσον ενημέρωσε τους συναδέλφους της για την υποψία της. Μέχρι τις 13 Φεβρουαρίου, κάποιος αστυνομικός του τοπικού τμήματος έστειλε email στην Πάτι σχετικά με την υπόθεση της "Άγνωστης γυναίκας του Μπόσιερ".Στη συνέχεια διεξήχθησαν γενετικά τεστ ανάμεσα στο DNA της άγνωστης και των γονιών της Κόουλ. Αφού ολοκληρώθηκαν οι δοκιμές, ανακοινώθηκε ότι η Κάρολ και η "Άγνωστη γυναίκα του Μπόσιερ" ήταν πράγματι το ίδιο πρόσωπο. Μετά από αυτή την ανακοίνωση, δημιουργήθηκε ένας λογαριασμός GoFundMe για να μαζευτούν χρήματα για μια νέα ταφή και ταφόπλακα για την Κάρολ, καθώς η οικογένεια δυσκολευόταν οικονομικά. Το ποσό μαζεύτηκε και η Κάρολ θάφτηκε στο νεκροταφείο Maple Grove στο Κόμστοκ Τάουνσιπ του Μίσιγκαν στις 18 Ιουνίου του 2015. Μετά την ταυτοποίηση της Κόουλ, η έρευνα στοχεύει πλέον στον εντοπισμό του ατόμου που ευθύνεται για τον θάνατο της. Η Φράνσις Οκόιν, της οποίας ο πατέρας, Τζον Τσέσον, ανακάλυψε το πτώμα μαζί με εκείνη και τον αδερφό της, είπε στους αστυνομικούς ότι υποψιάζεται ότι είναι ο δολοφόνος της Κάρολ. Η αστυνομία θεωρεί επίσης τον Τσέσον ύποπτο, ειδικά λόγω της καταδίκης του για τη δολοφονία της μητέρας της εν διαστάσει συζύγου του. Η Φράνσις πιστεύει ότι ο πατέρας της είχε αποφασίσει να πάει για κυνήγι για πρώτη φορά με τα παιδιά του για να απομακρύνει τις υποψίες από πάνω του για το συγκεκριμένο έγκλημα, καθώς βρήκε φαινομενικά τυχαία το σώμα του θύματος και το ανέφερε στην αστυνομία. Η Φράνσις μπήκε σε περισσότερες λεπτομέρειες, περιγράφοντας τον πατέρα της ως καταχρηστικό. Επιπρόσθετα στήριξε την υποψία της στο γεγονός ότι εκείνη την εποχή ο πατέρας της μετέφερε στο σπίτι τους μια κοπέλα που έκανε ωτοστόπ και η οποία έμοιαζε πολύ με την Κάρολ. Κατόπιν η νεαρή γυναίκα εξαφανίστηκε από το σπίτι και ο πατέρας της ισχυρίστηκε ότι πήγε πίσω στην οικογένεια της. Ο αδερφός της Φράνσις, μάρτυρας στην εύρεση του πτώματος, αυτοκτόνησε το 2008. Ο Τσέσον ήταν φυλακισμένος ισόβια για τον φόνο της μητέρας της εν διαστάσει συζύγου του, που συνέβη το 1997, αλλά απεβίωσε τον Δεκέμβριο του 2016. Η οικογένεια της Κάρολ δεν πιστεύει ότι είχε ανάμειξη στον θάνατο της, άλλα οι αξιωματούχοι συνεχίζουν να το ερευνούν. Ένας ακόμα ύποπτος για την υπόθεση είναι ο Μακ Φόρντ, ο ιδρυτής του ιδρύματος θηλέων "The New Bethany Home", ενός θρησκευτικού σπιτιού, όπου σύμφωνα με φήμες η σεξουαλική και σωματική κακοποίηση ήταν ανεξέλεγκτη. Μια παλιά φωτογραφία από εκεί δείχνει μια νεαρή κοπέλα που μοιάζει με την Κάρολ να κάθεται στο στασίδι, αλλά από τότε κανείς δεν μπόρεσε να επιβεβαιώσει αν είναι αυτή ή όχι. Το μόνο που ακούστηκε σύμφωνα με μαρτυρίες είναι ότι είναι πιθανό να έμεινε εκεί για λίγο μετά τη θητεία της στο PDAP από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο του 1980. Ο Φόρντ πέθανε από καρδιακή προσβολή τον Φεβρουάριο του 2015.	Η Κάρολ Άν Κόουλ (Αγγλικά: Carol Ann Cole, γνωστή επίσης με τα παρατσούκλια η "Άγνωστη γυναίκα του Μπόσιερ" ή "Ψυχρή Υπόθεση No. 81-018329") ήταν ένα 17χρονο κορίτσι από την Αμερική, το οποίο έπεσε θύμα ανθρωποκτονίας. Το πτώμα της ανακαλύφθηκε το 1981 στο Μπέλβιου, της Ενορίας Μπόσιερ, στην Λουιζιάνα. Το θύμα παρέμεινε αγνώστων στοιχείων μέχρι το 2015, όταν οι εξετάσεις DNA επιβεβαίωσαν την ταυτότητα του. Η δολοφονία της Κάρολ παραμένει ανεξιχνίαστη.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%9A%CE%AC%CF%81%CE%BF%CE%BB_%CE%9A%CF%8C%CE%BF%CF%85%CE%BB
Πέτρος Α΄ της Βρετάνης	Ο Φίλιππος Β΄ της Γαλλίας αναζητούσε έναν αδύναμο και πιστό ηγεμόνα για να κυβερνήσει το Δουκάτο της Βρετάνης, βρισκόταν ανάμεσα στην Αγγλία και τις Αγγλικές περιοχές στη Γασκώνη, επιπλέον συνόρευε με το Ανζού και τη Νορμανδία που είχαν χάσει οι Άγγλοι πριν από 12 χρόνια. Η Κωνσταντία της Βρετάνης παντρεύτηκε σε τρίτο γάμο τον Γκυ του Τουάρ, διετέλεσε αντιβασιλιάς της Βρετάνης για λογαριασμό της ανήλικης κόρης του Αλίκης αφού η μεγαλύτερη ετεροθαλής αδελφή της Ελεονώρα της Βρετάνης ήταν φυλακισμένη των Άγγλων. Ο Γάλλος βασιλιάς έσπασε τον δεσμό της μικρής Αλίκης με τον πρίγκιπα των Βρετόνων Ερρίκο του Πεντιέβρ, την πάντρεψε με τον ξάδελφο του Πέτρο του Ντρε (27 Ιανουαρίου 1213) που του έδωσε όρκο υποτέλειας. Υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με το άν ήταν δούκας ή κόμης αφού κυβερνούσε χάρη στα δικαιώματα της συζύγου του, ο βασιλιάς της Γαλλίας και ο πάπας απευθύνονται στον ίδιο σαν κόμη αλλά ο ίδιος στα διατάγματα του καταγράφεται ως δούκας. Ο βασιλιάς Ιωάννης της Αγγλίας δημιούργησε έναν συνασπισμό εναντίον της Γαλλίας, στρατοπέδευσε στο Πουατού ενώ ο Όθων Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας επιτέθηκε από τα βόρεια, συνέτριψε τις Γαλλικές δυνάμεις βόρεια του Πουατού και μετακινήθηκε απέναντι από τη Νάντη. Ο Πέτρος τον έδιωξε μετά από σύντομη αψιμαχία αλλά δεν μπόρεσε να εμποδίσει την επόμενη κίνηση του Ιωάννη, μετακινήθηκε στην Κοιλάδα του Λίγηρα και κατέλαβε φρούρια Βρετόνων. Οι υποτελείς του Ιωάννη στο Πουατού αρνήθηκαν ωστόσο να πολεμήσουν έναν Γαλλικό στρατό υπό την ηγεσία του δελφίνου Λουδοβίκου και ο στρατός του Όθων συνετρίβη στο Μπουβίν. Δεν είναι σαφές αν ο Ιωάννης κατέλαβε τη Νάντη επειδή υπήρχε η πολύ ισχυρή γέφυρα στον Λίγρα, δεν είναι επίσης σαφές αν ο Πέτρος εμπόδισε τις δυνάμεις του Ιωάννη που βάδισε ανατολικά, πιθανό συμφώνησε να μην ενοχλήσει το Δουκάτο της Βρετάνης με αντάλλαγμα να του επιτρέψει να συνεχίσει την πορεία του. Ο Ιωάννης είχε το πλεονέκτημα σχετικά με την κομητεία του Ρίτσμοντ, ο τίτλος βρισκόταν υπό την κατοχή των δουκών της Βρετάνης και ο Πέτρος ήθελε να διατηρήσει τα έσοδα από το Ρίτσμοντ. Ο Πέτρος αρνήθηκε τις προτάσεις του Ιωάννη να πάρει την κομητεία και να τον υποστηρίξει στις εμφύλιες συγκρούσεις του με τους βαρόνους επειδή θεωρούσε τις υποσχέσεις αβέβαιες. Ο δελφίνος Λουδοβίκος βρέθηκε ξανά σε πόλεμο με τους Άγγλους αλλά όταν έκλεισαν ειρήνη ο Πέτρος απεστάλη σαν διαπραγματευτής που ολοκληρώθηκαν το 1218. Ο Γουλιέλμος Μαρσάλ αντιβασιλιάς για λογαριασμό του Ερρίκου Γ΄ της Αγγλίας τον αναγνώρισε σαν κόμη του Ρίτσμοντ αντί για την Ελεονώρα της Βρετάνης που αποτελούσε απειλή για τον Αγγλικό θρόνο και παρέμεινε φυλακισμένη μέχρι τον θάνατο της. Το κέντρο της κομητείας του Γιόρκσιρ κατείχε ο κόμης του Τσέστερ, ο Πέτρος έλαβε τις περιοχές έξω από το Γιόρκσιρ που ήταν ο πηρύνας της κομητείας του. Συμμετείχε στην κατάληψη του Μαρμάντ, στην πολιορκία της Τουλούζης και στη Σταυροφορία των Αλβιγηνών. Ο επόμενος στόχος του Πέτρου ήταν να εδραιώσει τη θέση του, οι δούκες της Βρετάνης είχαν εκείνη την εποχή περιορισμένες εξουσίες σε σχέση με τους υπόλοιπους στη βόρεια Γαλλία, δεν μπορούσαν να επιβλέπουν την επέκταση των κάστρων ούτε να αναλάβουν την κηδεμονία στα ανήλικα των υποτελών τους. Ο Πέτρος ήθελε να αποκαταστήσει τις σχέσεις του με τους υποτελείς του στα πρότυπα της Γαλλικής βασιλικής αυλής των Καπετιδών, αντιμετώπισε όμως προβλήματα από τους βαρόνους του. Ακολούθησε μια σειρά από εμφύλιους με σημαντικούς πολιτικούς ελιγμούς, κατέστειλε μια εξέγερση βαρόνων στη μάχη του Σατωμπριάν (1222), την επόμενη χρονιά (1223) οι βαρόνοι υποχρεώθηκαν να συναινέσουν. Οι έξι Βρετόνοι επίσκοποι ήταν επίσης απειλή για την εξουσία του Πέτρου, είχαν σημαντικές περιουσίες και δεν ήταν πρόθυμοι να φορολογηθούν, για μια τριετία (1219 - 1221) έχασαν τις θέσεις τους. Ο Πέτρος Α΄ επιβλήθηκε απέναντι στους βαρόνους αλλά οι συγκρούσεις μαζί τους δεν σταμάτησαν εκεί. Η σύζυγος του πέθανε πρόωρα σε ηλικία 21 έτους (21 Οκτωβρίου 1221), του άφησε 4 ανήλικα παιδιά αν και δεν υπάρχουν πολλές πηγές. Με τον θάνατο της συζύγου του έχασε ο Πέτρος το δικαίωμα να παραμείνει δούκας, ανέλαβε την αντιβασιλεία και την κηδεμονία για λογαριασμό του γιου του Ιωάννη. Ο θάνατος της Αλίκης άλλαξε τους στόχους του Πέτρου, πρώτον θα έπρεπε να αποκτήσει περισσότερες περιοχές έξω από το δουκάτο για τη συνταξιοδότηση του όταν ο γιος του ενηληκιωθεί και δεύτερον υπήρχε παράδοση στη Γαλλία όταν ο ενήλικος διάδοχος γινόταν ενήλικος θα έπρεπε να επιστρέψει την περιουσία που κληρονόμησε στο κράτος. Ο Πέτρος βοήθησε τον διάδοχο του Φιλίππου Αυγούστου Λουδοβίκο τον Λέοντα στη σύγκρουση του με τον Ερρίκο Γ΄ της Αγγλίας, συμμετείχε μαζί του και στη Σταυροφορία των Αλβιγηνών. Μετά τον θάνατο του Λουδοβίκου συμμάχησε ωστόσο με τους κόμητες Θεοβάλδο Β΄ της Καμπανίας και Ούγο Ι΄ του Λουζινιάν απέναντι στην αντιβασίλισσα Λευκή της Καστίλης (1227 - 1234). Την ίδια εποχή διέλυσε τη συμμαχία που είχε με τον βασιλιά της Αγγλίας με αποτέλεσμα να χάσει το Αγγλικό δουκάτο του. Μετά την ενηλικίωση του γιου του Ιωάννη (1237) ο Πέτρος συμμετείχε στη Σταυροφορία των βαρόνων στους Αγίους Τόπους (1239). Τα στρατεύματα του δέχτηκαν σκληρή επίθεση από έναν ισχυρό στρατό των Μαμελούκων, τους νίκησε και μετέφερε πολλούς αιχμαλώτους στη Γιάφα. Στις αρχές Νοεμβρίου, την εποχή που ο στρατός των Σταυροφόρων βάδιζε από την Άκρα στην Ασκελόν ο Πέτρος και ο υπολοχαγός του Ραούλ του Σουασόν δραπέτευσαν από τον Σταυροφορικό στρατό με στόχο να πραγματοποιήσουν επιδρομή. Μοίρασαν τις δυνάμεις τους στα δύο και περίμεναν ένα Μουσουλμανικό καραβάνι που πήγαινε στη Δαμασκό, οι δυνάμεις του Πέτρου τους νίκησαν έξω από ένα κάστρο και κάλεσαν τον Ραούλ. Οι Μουσουλμάνοι συνετρίβησαν μέσα στο κάστρο, ο στρατός του Πέτρου τους ακολούθησε σκότωσε πολλούς άντρες, πήρε πολλούς αιχμαλώτους και λεηλάτησε τα ζώα από το καραβάνι τους. Η νίκη αυτή δεν έφερε ωστόσο τα επιθυμητά αποτελέσματα επειδή ακολούθησε η ήττα στη Γάζα. Με την επιστροφή του στη Γαλλία ο Πέτρος Α΄ είχε μερικές επιτυχίες απέναντι στους Άγγλους σε ναυμαχίες (1242, 1243), συμμετείχε στην Ζ΄ Σταυροφορία στο πλευρό του Γάλλου βασιλιά Λουδοβίκου του Αγίου. Ο Πέτρος Α΄ πέθανε στην επιστροφή χωρίς να προλάβει να επιστρέψει στη Γαλλία, τάφηκε στο Μπραιν. Με τη πρώτη σύζυγό του Αλίκη της Βρετάνης απέκτησε: Ιωάννης Α΄, δούκας της Βρετάνης, νυμφεύτηκε τη Λευκή της Καμπανίας και είχε γιο τον Ιωάννη Β΄ δούκα της Βρετάνης. Γιολάντα της Βρετάνης, παντρεύτηκε τον Ούγο ΙΑ΄, κόμη του Λουζινιάν. Αρθούρος της Βρετάνης (1220 - 1224)Με τη δεύτερη σύζυγο του Νικόλ (πέθανε τον Φεβρουάριο του 1222) απέκτησε : Όλιβερ ντε ΜπραινΜε την τρίτη σύζυγο του Μαργαρίτα του Μονταιγκύ, κυρία του Μονταιγκύ (1236), χήρα του Ούγου Α΄ του Τουάρ (πέθανε το 1230) του αδελφού του Γκυ του Τουάρ δεν απέκτησε παιδιά. Jackson-Laufer, Guida Myrl (1999). Women Rulers Throughout the Ages: An Illustrated Guide. ABC-CLIO. Painter, Sidney (1969). "The Crusade of Theobald of Champagne and Richard of Cornwall, 1239–1241". In Robert Lee Wolff; Harry W. Hazard (eds.). A History of the Crusades, Volume II: The Later Crusades, 1189–1311. Madison: University of Wisconsin Press. Puylaurens, William of (2003). The Chronicle of William of Puylaurens: The Albigensian Crusade and its Aftermath. Translated by Sibly, W.A.; Sibly, M.D. Boydell Press. Painter, Sidney. The Scourge of the Clergy: Peter of Dreux, Duke of Brittany. Oxford University Press: London, 1937.	Ο Πέτρος Α΄ της Βρετάνης ή Πέτρος του Ντρε (γαλλικά: Pierre Ier de Bretagne, 1187 - 26 Μαΐου 1250) από τον Οίκο του Ντρε-Βρετάνης ήταν δούκας της Βρετάνης (1213 - 1221) και αντιβασιλιάς του δουκάτου για τον ανήλικο γιο του, Ιωάννη Α' της Βρετάνης (1221 - 1237). Ο Πέτρος Α΄ ήταν δεύτερος γιος του Ροβέρτου Β΄ του Ντρε και της δεύτερης συζύγου του Γιολάντας του Κουσί. Ο πατέρας του ήταν γιος του Ροβέρτου Α΄ του Ντρε που ήταν τέταρτος γιος του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου του παχύ, ο Λουδοβίκος Ζ´ της Γαλλίας ήταν συνεπώς ξάδελφος του και ανήκε στον Οίκο των Καπετιδών. Παρά το γεγονός ότι είχε βασιλική καταγωγή πήρε λίγα δώρα με διάσπαρτα εδάφη στο Ιλ-ντε-Φρανς και την Καμπανία, προοριζόταν αρχικά για εκκλησιαστική σταδιοδρομία αλλά αργότερα την απαρνήθηκε και πήρε το προσωνύμιο "Μακλέρ" δηλαδή "κακός κληρικός".	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%AD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%91%CE%84_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%92%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%82
Πόλεμος της Συμμαχίας του Κονιάκ	Το 1526, ο Φραγκίσκος Α', ενώ βρισκόταν σε αιχμαλωσία μετά τη μάχη της Παβίας, αναγκάστηκε να υπογράψει την ταπεινωτική συνθήκη της Μαδρίτης. Αυτή η συνθήκη όριζε μεταξύ άλλων ότι έπρεπε να αποδώσει το δουκάτο της Βουργουνδίας στον αυτοκράτορα Κάρολο Ε' και να παραιτηθεί από τις διεκδικήσεις του στην Ιταλική χερσόνησο. Μόλις απελευθερώθηκε, ο βασιλιάς της Γαλλίας κήρυξε τη συνθήκη άκυρη και συνέχισε τον αγώνα ενάντια στον αυτοκράτορα συμμετέχοντας στη Λίγκα (ένωση, συμμαχία) του Κονιάκ, που συγκροτήθηκε στις 22 Μαΐου 1526 και στην οποία συμμετείχαν ο Πάπας Κλήμης Ζ΄, ανήσυχος για τις κατακτήσεις του Καρόλου στην Ιταλία, η Γαλλία, η Αγγλία, το δουκάτο του Μιλάνου, η Βενετία και η Φλωρεντία, όλοι εναντίον της επικράτειας του Καρόλου Ε', στα πλαίσια της ισορροπίας των δυνάμεων. Ο Κάρολος Ε' είχε ήδη εσωτερικά προβλήματα με τους Λουθηρανούς πρίγκιπες λόγω της Θρησκευτικής μεταρρύθμισης αλλά και εξωτερικά στα ανατολικά, όπου ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής, που είχε συνάψει συμμαχία με τον Γάλλο βασιλιά, εισήλθε στην Ουγγαρία, νίκησε στη μάχη του Μόχατς το 1526 και προετοιμάζονταν για την επίθεση στη Βιέννη. Αν και ο Φραγκίσκος Α' είχε ενταχθεί στην Ένωση του Κονιάκ, δεν συνέβαλε πολύ στα πρώτα στάδια των μαχών. Τον Ιούνιο 1526, τα συνασπισμένα στρατεύματα της Ένωσης του Κονιάκ υπό τον Τζοβάννι ντάλλε Μπάντε Νέρε των Μεδίκων κατέλαβαν εύκολα το Λόντι, αλλά αυτοκρατορικά και ισπανικά στρατεύματα μπήκαν στη Λομβαρδία υπό την ηγεσία του Καρόλου Γ΄ ντε Μπουρμπόν, τους συνέτριψαν στο Μποργκοφόρτε, κοντά στη Μάντοβα, και πολιόρκησαν το εξεγερμένο Μιλάνο. Ενώ ο αυτοκρατορικός στρατός ήταν αποδυναμωμένος από ασθένειες και οι μισθοφόροι απλήρωτοι λόγω έλλειψης χρημάτων, ο δούκας του Ουρμπίνο Φραντσέσκο Μαρία Α΄ ντελλα Ρόβερε, διοικητής των στρατευμάτων της Ένωσης, καθυστέρησε να επιτεθεί στους πολιορκητές αυτοκρατορικούς, περιμένοντας ενισχύσεις από Ελβετούς μισθοφόρους. Το Μιλάνο συνθηκολόγησε στις 10 Ιουλίου 1526.Τον Σεπτέμβριο του 1526, με την απειλή του οθωμανικού κινδύνου μετά την ήττα των Ούγγρων στο Μόχατς και πιεζόμενος από μέρος της Ρωμαϊκής αριστοκρατίας αλλά και τις απειλές του Κάρολου, ο Πάπας Κλήμης Ζ΄ ήρθε σε διαπραγματεύσεις για να συνάψει εκεχειρία με τον αυτοκράτορα και απέσυρε τις δυνάμεις του τη στιγμή που οι γαλλικές δυνάμεις εισήλθαν στη Λομβαρδία. Συνειδητοποιώντας ότι ο στόχος της ανάκτησης του Μιλάνου δεν ήταν πλέον εφικτός, ο γαλλικός στρατός άφησε τη Λομβαρδία και επέστρεψε στη Γαλλία. Την άνοιξη του 1527, ο ντε Μπουρμπόν δεν μπορούσε πλέον να πληρώσει τον αυτοκρατορικό-ισπανικό στρατό, ο οποίος περιελάμβανε μεταξύ άλλων 12 έως 15.000 Λουθηρανούς μισθοφόρους Λάντσκνεχτ με διοικητή τον Γκέοργκ φον Φρούντσμπεργκ. Υποσχέθηκε στους μισθοφόρους ότι θα μπορούσε να τους πληρώσει όταν καταλάμβαναν πόλεις της Τοσκάνης και των Παπικών κρατών. Η Φλωρεντία και η Μπολόνια κατάφεραν να τους απομακρύνουν από τα εδάφη τους πληρώνοντας λύτρα και οι εξαθλιωμένοι λόγω μη καταβολής των μισθών τους Γερμανοί μισθοφόροι κατευθύνθηκαν προς τη Ρώμη. Ο Πάπας Κλήμης Ζ', εν μέσω διαπραγματεύσεων για εκεχειρία με τον αυτοκράτορα, παραμέλησε την άμυνα της πόλης. Το πρωί της 6ης Μαΐου 1527, ο ντε Μπουρμπόν διέταξε τον στρατό του να εισβάλει στη Ρώμη, χωρίς πολιορκία. Ο ίδιος σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της επίθεσης, αλλά οι στρατιώτες κατέλαβαν την πόλη σε λίγες ώρες. Ακολούθησε η λεηλασία της Ρώμης για αρκετές ημέρες, με τους στρατιώτες να λεηλατούν και να λαφυραγωγούν τα πάντα, τους ναούς και τα σπίτια των υποστηρικτών του Καρόλου Ε', καταστρέφοντας μεγάλο μέρος της πόλης. Μετά από τρεις εβδομάδες πολιορκίας, το καστέλ Σαντ'Άντζελο, όπου είχε καταφύγει ο πάπας και οι καρδινάλιοι, κατελήφθη. Ο Πάπας χρειάστηκε να πληρώσει λύτρα 400.000 χρυσών δουκάτων. Τα κίνητρα ήταν κυρίως θρησκευτικά, το μίσος των Λουθηρανών εναντίον της ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και ο αντίκτυπος της λεηλασίας της Ρώμης ήταν τεράστιος σε όλη την Χριστιανοσύνη. Ο αυτοκράτορας, παρόλο που είχε καταδικάσει τα γεγονότα, χρονοτριβούσε και μόνο μετά από αρκετούς μήνες κινήθηκε δυναμικά και αφού ολοκληρώθηκαν οι διαπραγματεύσεις του με τον πάπα τον Φεβρουάριο του 1528. Τα άλλα ιταλικά κράτη δεν έσπευσαν σε βοήθεια, αντίθετα, φρόντισαν να καταλάβουν εδάφη των Παπικών κρατών, οι Φλωρεντινοί επωφελήθηκαν από τη λεηλασία της Ρώμης για να ανατρέψουν τους Μεδίκους και να αποκαταστήσουν τη Δημοκρατία. Ο Φραγκίσκος Α' αποφάσισε τελικά να αντιδράσει, κήρυξε πόλεμο εναντίον του Καρόλου τον Ιανουάριο του 1528 και έστειλε στρατό στην Ιταλία υπό τον στρατάρχη Λωτρέκ. Ο τελευταίος κατέκτησε το Μιλάνο και στη συνέχεια βάδισε στο βασίλειο της Νάπολης, και πολιόρκησε τη Νάπολη τον Απρίλιο του 1528. Ο αυτοκρατορικός-ισπανικός στρατός, με επικεφαλής τον Φερράντε Α΄ Γκοντζάγκα, μετά από πολύμηνη παραμονή στη Ρώμη, έφυγε τον Φεβρουάριο του 1528 για να θέσει τέλος στην πολιορκία της Νάπολης. Η Νάπολη ήταν έτοιμη να καταληφθεί, αλλά ο Γενουάτης ναύαρχος Αντρέα Ντόρια, στην υπηρεσία της Γαλλίας από το 1524, άλλαξε στρατόπεδο και προσχώρησε στον Κάρολο Ε', θέτοντας τέλος στον ναυτικό αποκλεισμό της Νάπολης και εμποδίζοντας τη σύνδεση μεταξύ της Γαλλίας και του βασιλείου της Νάπολης. Ο γαλλικός στρατός υπέφερε πολύ από ασθένειες, τύφο και δυσεντερία και αποδεκατίστηκε. Οι λίγες γαλλικές δυνάμεις που απέμειναν συνθηκολόγησαν στην Καζέρτα στις 15 Αυγούστου 1528. Η Γαλλία υπέστη μια νέα ήττα στο Λαντριάνο και έχασε το δουκάτο του Μιλάνου. Όταν ολοκληρώθηκαν οι διαπραγματεύσεις του Καρόλου Ε' με τον Πάπα Κλήμη Ζ' τον Φεβρουάριο του 1528, επικυρώθηκαν από τη συνθήκη της Βαρκελώνης (1529). Με τη συνθήκη αυτή όλα τα εδάφη που είχαν αφαιρεθεί επιστράφηκαν στο Παπικό Κράτος, αναγνωρίσθηκαν οι κτήσεις των Ισπανών στην Ιταλική χερσόνησο και διευθετήθηκε η στέψη από τον πάπα του Καρόλου Ε΄ ως Βασιλιά της Ιταλίας, που πραγματοποιήθηκε στην Μπολόνια το 1530.Καθώς τα οικονομικά μέσα και στους δύο ηγεμόνες έλειπαν, το 1529 συνήφθη η συνθήκη του Καμπραί με την οποία ο Κάρολος Ε', επέστρεψε στον Φραγκίσκο Α' τη Βουργουνδία, υπό τον όρο ότι η Γαλλία θα εγκατέλειπε οριστικά τη βόρεια Ιταλία. Οι ιταλικές πόλεις συνήψαν ξεχωριστή ειρήνη με τον αυτοκράτορα και μόνο οι δυνάμεις της Φλωρεντίας συνέχισαν να αντιστέκονται. Έτσι, ακολούθησε η πολιορκία της Φλωρεντίας (1529-30), ο αυτοκρατορικός στρατός νίκησε και παλινόρθωσε τους Μέδικους με τον Αλέξανδρο των Μεδίκων.Με το τέλος του πολέμου, ο αυτοκράτορας Κάρολος Ε' έφθασε στην Ιταλία. Αυτό το ταξίδι στην Ιταλία και η διευθέτηση των ιταλικών υποθέσεων θεωρείται παραδοσιακά ότι σηματοδοτεί το τέλος της ιταλικής πολιτικής ελευθερίας και ανεξαρτησίας και την έναρξη μιας μακράς περιόδου κυριαρχίας του Καρόλου.	Ο πόλεμος της Συμμαχίας του Κονιάκ (1526-1530) έβδομος στη σειρά των Ιταλικών πολέμων (1494-1559), επίσης αναφέρεται και ως Πόλεμος της Ένωσης του Κονιάκ, διεξήχθη ανάμεσα σε κράτη υπό την κυριαρχία των Αψβούργων - την Ισπανία και την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία - και σε κράτη συνασπισμένα στην Ένωση ή Λίγκα του Κονιάκ, μια συμμαχία που περιλάμβανε τη Γαλλία, τα Παπικά κράτη υπό τον Πάπα Κλήμη Ζ', τη Δημοκρατία της Βενετίας, την Αγγλία, το δουκάτο του Μιλάνου και τη Φλωρεντία.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A3%CF%85%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%87%CE%AF%CE%B1%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%9A%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%AC%CE%BA
Χριστόφορος Μπακαούκας	Γεννήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου το 1978 στη Σαλαμίνα. Πρώτος σταθμός της καριέρας του ήταν ο Ιωνικός Ν.Φ. όπου και αγωνίστηκε για πάρα πολλά χρόνια, έχοντας ως συμπαίκτες τον Δημήτρη Καφφάτο και τον Γιώργο Παπαδόπουλο, με τους οποίους αργότερα αγωνίστηκε μαζί στην ΑΕΚ. Τη χρονιά 2005-2006 ως παίκτης του Ιωνικού Ν.Φ. έπαιξε κόντρα στο νεοσύστατο τμήμα της ΑΕΚ και οδήγησε την ομάδα του Ιωνικού στη νίκη στην πρώτη αναμέτρηση σκοράροντας 7 γκολ. Το καλοκαίρι του 2006 ο προπονητής της ομάδας Γιάννης Αρβανίτης επέλεξε τον Μπακαούκα για να ενισχύσει την ομάδα. Από τότε έχει αγωνιστεί σε όλα τα παιχνίδια της ομάδας εκτός από τρία. Δύο παιχνίδια λόγο τραυματισμού και ένα λόγο απεργίας των παικτών κόντρα στη διοίκηση της ερασιτεχνικής ΑΕΚ που είχε πρόεδρο τον Ανδρέα Ανατολιωτάκη Με τη φανέλα του Ιωνικού Ν.Φ. αγωνίστηκε για 8 χρόνια (1997/98-2005/06), την πενταετία (2001/02 - 2005/06) σημείωσε 775 τέρματα, σε 123 εμφανίσεις (μ.ο. 6,3) στην Handball Premier A1 (Regular season και Play off). Με τη φανέλα της ΑΕΚ τη δεκαετία (2006/07 - 2015/16) σημείωσε 1898 τέρματα, σε 263 εμφανίσεις (μ.ο. 7,2 τέρματα ανά αγώνα) στην Handball Premier A1 (Regular season και Play off). Επίσης σκόραρε 205 τέρματα στο Κύπελλο Ελλάδος και 163 στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις (σύνολο: 2.266 τέρματα με τη φανέλα της ΑΕΚ σε όλες τις διοργανώσεις).Εφτά φορές ήταν πρώτος σκόρερ της κατηγορίας (R.s. και P.o.) τις περιόδους 2006-10-11-12-13-15-16. Ο Μπακαούκας έχει τρία κύπελλα Ελλάδας με την ΑΕΚ 2009,2013,2014 και τρία πρωταθλήματα Ελλάδας 1999,2011,2013. Το 2011 η ΑΕΚ κέρδισε τον ΠΑΟΚ στο τελευταίο δευτερόλεπτο της αναμέτρησης χάρη σε δικό του γκολ (22-23). Σημειώνεται ότι με το σκορ ως είχε (22-22) πρωταθλητής ήταν ο ΠΑΟΚ. Ωστόσο ο Μπακαούκας κατάφερε και σκόραρε χαρίζοντας τον τίτλο στην ΑΕΚ. Αυτό το γκολ αποτέλεσε εφαλτήριο πανηγυρισμών για τους οπαδούς της ΑΕΚ οι οποίοι υποδέχτηκαν την αποστολή της ομάδας στη Νέα Φιλαδέλφεια στα γραφεία της ερασιτεχνικής ΑΕΚ. [[Κατηγορία:Χειροσφαιριστές Δημήτρης Βραχόπουλός Μπακαούκας Σαλαμίνιοτης	Ο Δημήτρης Βραχόπουλος ΜπακαούκαςΣαλαμίνιοτης ήταν ο αρχηγός του τμήματος χειροσφαίρισης της ΑΕΚ. Έχει αγωνιστεί στην ομάδα για 10 συνεχόμενες χρονιές από την περίοδο 2006-2007 μέχρι την περίοδο 2015-16, στη θέση του δεξιού εξτρέμ. Είναι ο πρώτος σκόρερ της ομάδας καθώς και του πρωταθλήματος 7 φορές. Εργάζεται επίσης στα ναυπηγεία Σαλαμίνας.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8C%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%9C%CF%80%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CE%BF%CF%8D%CE%BA%CE%B1%CF%82
Πιπέρι Αλοννήσου	Το Πιπέρι έχει χαρακτηριστεί Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης. Βρίσκεται στη Ζώνη Α1 του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου, είναι δηλαδή ο πυρήνας του. Ανήκει στον βιότοπο με Κωδικό Περιοχής GR1430005 και ονομασία «Κυρά Παναγιά, Πιπέρι, Ψαθούρα και γύρω νησίδες Άγιος Γεώργιος, Νήσοι Αδελφοί, Λεχούσα, Γαϊδουρονήσια», ο οποίος είναι "Ζώνη Ειδικής Προστασίας" για τη διατήρηση των άγριων πτηνών.Ο συγκεκριμένος βιότοπος "Ζώνης Ειδικής Προστασίας" (ΖΕΠ) συγκαταλέγεται στους δεκαεπτά πιο σημαντικούς οικότοπους της Ελλάδας αναφορικά με δύο είδη απειλούμενης και προστατευόμενης ορνιθοπανίδας της Μεσογείου, τον Θαλασσοκόρακα (Phalacrocorax aristotelis desmarestii) και τον Αιγαιόγλαρο (Larus audouinii).Για τους παραπάνω σημαντικούς λόγους, η πρόσβαση στο συγκεκριμένο νησί απαγορεύεται χωρίς ειδική άδεια. Ειδικότερα: Στις επιτρεπόμενες δραστηριότητες περιλαμβάνονται: Η έρευνα με ειδική άδεια και προϋποθέσεις. Η συντήρηση της υπάρχουσας εκκλησίας και των σχετικών υποδομών. Η κτηνοτροφία με παραδοσιακές μεθόδους, εφόσον οι ενδιαφερόμενοι έχουν εφοδιαστεί με τις απαραίτητες άδειες και σύμφωνα με τις προϋποθέσεις και ειδικούς όρους που ισχύουν για το νησί.Στις απαγορευμένες δραστηριότητες, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνονται: Η προσέγγιση κάθε σκάφους σε απόσταση μικρότερη των 3 ναυτικών μιλίων από τις ακτές του νησιού με εξαίρεση των σκαφών που χρησιμοποιούνται στα πλαίσια των επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων. Σημαντική περιοχή για είδη που αναπαράγονται σε παράκτιους γκρεμούς, για διαβατικά παρυδάτια, αρπακτικά και στρουθιόμορφα. Στα μέσα του 18ου αιώνα, στο νησί προϋπήρχε η εκκλησία της Παναγίας, όπου εμόναζε ο ιερομόναχος Βάρδα Φόβος από την επαρχία Δημητριάδος. Η δεύτερη εκκλησία, της Ζωοδόχου Πηγής, κτίστηκε από τον ιερομόναχο Διονύσιο (που καταγόταν από την Πορταριά, χωριό της Δημητριάδος), όταν ήρθε στο Πιπέρι από το Άγιο Όρος. Γύρω από την εκκλησία έκτισε πέντε ή έξι μοναστικά κελιά και σύστησε σκήτη (μικρή μονή) για πέντε ή έξι πατέρες. Το 1751, ανήμερα του Αγίου Δημητρίου, πήγε στο νησί ο Σκοπελίτης Κωνσταντίνος Δαπόντε, ο οποίος εκάρη μοναχός από τον Διονύσιο και μετονομάστηκε Καισάριος.Από τη μικρή μονή δεν σώζεται πλέον τίποτα, εκτός από το καθολικό, ενώ είναι ορατά ερείπια από παλαιά κτίσματα και προϋπάρχουσες κατασκευές. Πηγή: Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης & Αυτοδιοίκησης. «ΦΕΚ Απογραφών Πληθυσμού της Ελλάδας από το 1897» Αρχείο ΕΡΤ, "Το Θαλάσσιο Πάρκο των Βορείων Σποράδων", Οικολογικό Ντοκιμαντέρ Αρχείο ΕΡΤ, "Ο Τόπος ο Μικρός ο Μέγας - Το Τραγούδι της Φώκιας", Ιστορικό, Πολιτιστικό Ντοκιμαντέρ Μαυρίκης, Κώστας. (1997). "Άνω Μαγνήτων Νήσοι". Ιδιωτική Έκδοση Hau, Gerald \| Hutter, Claus Peter. (1998). "Βόρειες Σποράδες - Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο". Εκδόσεις Road. ISBN 9789608481732	Το Πιπέρι είναι νησί των Βορείων Σποράδων. Βρίσκεται βορειοανατολικά της Αλοννήσου και εντός του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Αλοννήσου Βορείων Σποράδων.Έχει έκταση 4,228 τ.χλμ. και το ψηλότερο σημείο του είναι στα 352 μ. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 6 κατοίκους. Αποτελεί ένα από τα καταφύγια της Μεσογειακής φώκιας (Monachus monachus).	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B9%CF%80%CE%AD%CF%81%CE%B9_%CE%91%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%BD%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%85
Γιουγκοσλαβικό πραξικόπημα	Οι Γερμανοί ανησυχούσαν ήδη εδώ και πάρα πολύ καιρό για την κατάσταση στα Βαλκάνια. Γι αυτό, εκτός από τη συμμαχία με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, είχαν ως στόχο να συνάψουν σύμφωνο μη επιθέσεως και με τη Γιουγκοσλαβία. Παρόλα αυτά, το πραξικόπημα της 27ης Μαρτίου 1941 στη χώρα αυτή δημιούργησε καινούργια δεδομένα στην περιοχή. Μια ομάδα κατώτερων στρατιωτικών υπό την καθοδήγηση του πτέραρχου Bora Mirkovic κατέλαβε τα στρατηγικά σημεία του Βελιγραδίου και φυλάκισε όσα μέλη της προηγούμενης Κυβέρνησης κατοικούσαν στην πόλη. Δεν είναι αυτοσκοπός η εμμονή της συγκεκριμένης έρευνας στις επιχειρησιακές λεπτομέρειες. Αυτές θα αναλυθούν όταν, όπου και όποτε χρειάζεται για να γίνει κατανοητό το ευρύτερο ιστορικό και πολιτικό πλαίσιο, κάτω από το οποίο ξετυλίγεται το νήμα των γεγονότων. Αντιδράσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό δημιουργούσαν την εντύπωση ότι πίσω από το πραξικόπημα βρίσκονταν οι Βρετανοί. Οι Σέρβοι το δέχτηκαν ενθουσιωδώς, διότι εξυπηρετούσε τις θέσεις τους. Έγιναν αντιγερμανικές εκδηλώσεις ακόμη και συλλήψεις γερμανόφιλων δημοσιογράφων, πράγμα που οδήγησε τη Γερμανική Πρεσβεία σε διαμαρτυρίες. Ο Simovic υποσχέθηκε να μην τις ανεχθεί περαιτέρω. Γενικά, ήταν προσεκτικός και ήθελε με κάθε τρόπο να αποφύγει την αντιπαράθεση με τους Γερμανούς αλλά δεν το κατάφερε. Αυτοί θεώρησαν το πραξικόπημα σαν ήττα τους. Όταν έφτασε η είδηση για το πραξικόπημα στην Αθήνα, σύμφωνα με τον Αμερικανό πρέσβη Mac Veagh, οι Έλληνες και οι Βρετανοί ήταν πολύ χαρούμενοι. Στο Λονδίνο, ο Churchill εκφώνησε έναν ενθουσιώδη λόγο όπου ανέφερε ότι το γιουγκοσλαβικό έθνος ξαναβρήκε τον αυτοπροσδιορισμό του. Κατά τη διάρκεια των συνομιλιών του Χίτλερ με τους συμμάχους του, οι οποίες έλαβαν χώρα εκείνη τη μέρα, τα της εισβολής ετίθεντο ολοένα και περισσότερο έντονα. Στη συνάντηση με τον Ούγγρο απεσταλμένο Döme Sztöjay, την πρώτη από όλες επεσήμανε ότι οι εξελίξεις στη Γιουγκοσλαβία καθιστούν την υπόθεση "Βαλκάνια" ευκολότερη για τον Άξονα. Του πρότεινε να συμμετάσχει η Ουγγαρία στις επιχειρήσεις, με εδαφικά ανταλλάγματα, όπως και η Βουλγαρία, που θα κέρδιζε τη Μακεδονία. Υπό την προυπόθεση ότι αυτό θα το ήξερε μόνο ένας στενός κύκλος, μπορούσε ο Βούλγαρος απεσταλμένος Draganoff να το ανακοινώσει στη Σόφια. Η Κροατία θα αποκτούσε αυτονομία. Και ο Βούλγαρος απεσταλμένος εξέφρασε την ικανοποίηση του.	Στης 27 Μαρτίου του 1941 φιλελεύθεροι κεντροδεξιοί υπό τον φόβο για κάποιας εμπλοκής στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο διοργάνωσαν πραξικόπημα το οποίο είχε ως κύριο στόχο την ανατροπή της ακροδεξιάς ναζιστικής κυβέρνησης.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B9%CE%BF%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%BF%CF%83%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%80%CE%B7%CE%BC%CE%B1
Ραφαήλ Πετρουσάνσκι	Γεννήθηκε το 1895 στη Μελιτόπολη , από την ηλικία των 13 ε΄των έμεινε ορφανός από πατέρα κι άρχισε να εργάζεται. Το 1915, μετά το ξέσπασμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, επιστρατεύτηκε και πήρε μέρος στις μάχες στο αυστριακό μέτωπο με το 75ο Σύνταγμα της Σεβαστούπολης (1915-1917). Τραυματίστηκε και του απονεμήθηκε το παράσημο του Αγίου Γεωργίου για το Θάρρος του. Μέλος του Ουκρανικού κομμουνιστικού κόμματος από το 1919. Το 1924 ήταν πρόεδρος του σωματείου οικοδόμων. Από τον Μάιο του 1926 ήταν μέλος του προεδρείου της εκτελεστικής επιτροπής της περιφέρειας του Κιέβου και επικεφαλής του τμήματος εργασίας. Μετά την αποφοίτησή του από το ινστιτούτο πολιτικών μηχανικών του Κιέβου το 1932, εργάστηκε ως διευθυντής ορυχείου στο εργοτάξιο του μετρό της Μόσχας. Από τον Αύγουστο έως τον Δεκέμβριο του 1933 - Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Χάρκοβο και επικεφαλής του Κομμουνιστικού Κόμματος του Χάρκοβο. Μετά τη μεταφορά της πρωτεύουσας στο Κίεβο τον Μάρτιο του 1934 - Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Κιέβου. Συνελήφθη τον Ιούλιο του 1937 κατά τις Σταλινικές διώξεις για συμμετοχή στην «αντεπαναστατική τροτσκιστική οργάνωση» και εκυελέστηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 1937. Το όνομα του αποκαταστάθηκε το 1956 λόγω έλλειψης στοιχείων. Київ. Історична енциклопедія. 1917–2000 рр. Карамаш С. Ю. Керівники Києва // Поділ і ми. — 2001. — № 4–5 (41–42). — С. 18–31. Салій Іван Миколайович Обличчя столиці в долях її керівників / Іван Салій; [ред.[Ковалинський Віталій Васильович. : Довіра, 2008. — С. 55, 56, 57. — ISBN 978-966-507-226-3. Кумок В. Н., Воловник С. В. Евреи Мелитополя. — Т. 1. — Мелитополь: ООО «Издательский дом МГТ», 2012. — С. 717. — ISBN 978-966-197-167-6.	Ο Ραφαήλ Ρομάνοβιτς Πετρουσάνσκι (ουκρανικά : Рафаїл Романович Петрушанський) (15 Αυγούστου 1895, Μελιτόπολη, επαρχία Ταβρίγια, Ρωσική Αυτοκρατορία, 2 Σεπτεμβρίου 1937) ήταν σοβιετικός πολιτικός, Ουκρανικής καταγωγής, και δήμαρχος του Κιέβου από το 1934 έως το 1937.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%B1%CF%86%CE%B1%CE%AE%CE%BB_%CE%A0%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AC%CE%BD%CF%83%CE%BA%CE%B9
Ευρωπαϊκή Οδός 851	Η Αλβανία είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη που δεν έχει ενταχθεί στο διεθνές δίκτυο ευρωπαϊκών οδών. Η Αλβανική Κυβέρνηση, αν και έχει προχωρήσει στο διεθνές δίκτυο ευρωπαϊκών οδών, δεν έχει κυρώσει την ευρωπαϊκή συμφωνία για τις κύριες διεθνείς οδικές αρτηρίες (αγγλικά: European Agreement on main international traffic arteries, AGR), πιθανώς λόγω της κατάστασης του οδικού δικτύου. Ως αποτέλεσμα, οι ευρωπαϊκοί οδικοί άξονες, μόνο τυπικά διέρχονται μέσω της χώρας. Έτσι, οι πληροφορίες για διέλευση εντός της αλβανικής επικράτειας είναι ενδεικτικές. Με αυτή την προοπτική, ο οδικός άξονας επεκτείνεται από το Μαυροβούνιο νότια προς τις πόλεις και κωμοπόλεις Σκόδρα, Πούκα και Κουκές.Ο οδικός άξονας στους πλοηγούς του Google Maps και του Bing Maps, δείχνει την οδό να ακολουθεί την πιθανή διαδρομή στην αλβανική επικράτεια.	Η Ευρωπαϊκή Οδός 851 είναι μια οδική αρτηρία του Διεθνούς Δικτύου Ε-Οδών, ως διαδρομή δεύτερης κλάσης. Ξεκινά από το Πέτροβακ του Μαυροβουνίου και καταλήγει στην Πρίστινα του Κοσσυφοπεδίου.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%85%CF%81%CF%89%CF%80%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%AE_%CE%9F%CE%B4%CF%8C%CF%82_851
1080p	Οι δίσκοι Blu-ray είναι σε θέση να κρατούν περιεχόμενο HD 1080p και οι περισσότερες ταινίες HD κυκλοφορούν σε Blu-ray Disc. Οι προδιαγραφές του δίσκου Blu-ray video επιτρέπουν τις κωδικοποιήσεις 1080p23.976, 1080p24, 1080i50 και 1080i59.94. Γενικά αυτό το είδος βίντεο τρέχει σε 30 με 40 megabit ανά δευτερόλεπτο, σε σύγκριση με τα 3,5 megabit ανά δευτερόλεπτο για συμβατικό πρότυπο μετάδοσης. Τα smartphones με οθόνη 1080p FullHD έχουν διατεθεί στην αγορά από το 2012. Από το 2014 στα smartphones έχουν ενσωματωθεί ακόμα υψηλότερες αναλύσεις. Αρκετές ιστοσελίδες, συμπεριλαμβανομένου του YouTube, επιτρέπουν τα βίντεο να φορτωθούν σε μορφή 1080p. Το YouTube έχει περιεχόμενο 1080p σε περίπου 4 megabit ανά δευτερόλεπτο σε σύγκριση με τα 30-40 megabit ανά δευτερόλεπτο των Blu-ray. Οι ψηφιακές υπηρεσίες διανομής προσφέρουν επίσης περιεχόμενο 1080p, όπως ταινίες σε Blu-ray Disc ή και από πηγές εκπομπής. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει υπηρεσίες διανομής όπως ιστοσελίδες peer-to-peer και δημόσια ή ιδιωτικά δίκτυα παρακολούθησης. Το Netflix προσφέρει περιεχόμενο UHD στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες μέσω της επιλογής των παροχών υπηρεσιών Διαδικτύου από το 2013. Από το 2012, οι περισσότερες τηλεοράσεις των καταναλωτών που πωλούνται παρέχουν εισόδους 1080p, κυρίως μέσω HDMI, και υποστηρίζουν την πλήρη ανάλυση υψηλής ευκρίνειας. Η ανάλυση 1080p είναι διαθέσιμη σε όλους τους τύπους της τηλεόρασης, συμπεριλαμβανομένης της τεχνολογίας πλάσματος, LCD και DLP. Πολλές επαγγελματικές βιντεοκάμερες, φωτογραφικές μηχανές DSLR και τα καινούρια smartphones μπορούν να καταγράψουν ανάλυση βίντεο 1080p24, 1080p25 ή 1080p30. HD 1080i και HD 1080p. Ποιά είναι η διαφορά τους? 1080p on Wikipedia Το 1080i στη Βικιπαίδεια 4320p, 2160p, 1080p, 1080i, 720p, 576p, 576i, 480p, 480i, 360p, 240p High-definition television (HDTV) Brian L. Clark (13 March 2006). "What's this 1080p stuff?". Gizmodo.com. Retrieved16 July 2007. στο:a b "EBU R115-2005: Future high definition television systems" (PDF). EBU. May 2005. Archived from the original on 27 May 2009. Retrieved 24 May 2009. "Tech 3299: High Definition (HD) Image Formats for Television Production" (PDF). EBU. December 2004. Archived from the original on 29 December 2009. Retrieved20 November 2009. στο:a b c "IBC 2011: 10 things you need to know about... 1080p/50" (PDF). EBU. September 2011. Retrieved 5 January 2012. στο:a b c "Technical Report 14: What follows HDTV? A status report on 1080p/50 and '4k'" (PDF). EBU. June 2012. Retrieved 2012-11-13. "Interoperability and File-based production for HDTV: How far away is 1080p/50,60 from mainstream production?" (PDF). EBU. Retrieved 31 October 2010. HDTV (FAQ), ATD "Technical Report 008: HDTV Contribution Codecs" (PDF). EBU. March 2010. Retrieved 26 June 2010. ^ Άλμα πάνω, στο:a b EBU (March 2009). "EBU – TECH 3333: HDTV Receiver Requirements" (PDF). EBU. Archived from the original on 29 April 2009. Retrieved 12 April 2009. "ETSI TS 101 154 V1.9.1". Archived from the original on 20 May 2009. Retrieved18 May 2009. "Force Film, IVTC, and Deinterlacing – what is DVD2AVI trying to tell you and what can you do about it". Doom9.org. 18 April 2003. Archived from the original on 18 July 2011. Retrieved 24 August 2011. Blu-ray Disc Association (May 2005). "White paper, Blu-ray Disc Format, 2.B Audio Visual Application Format Specifications for BD-ROM". Archived from the original on 1 October 2009. Retrieved 28 September 2009. Ou, George (2009-11-13). "YouTube Will Support 1080p 3.7 Mbps Next Week". digital society.org. Retrieved 2014-08-28. Lawler, Richard (2013-01-08). "Netflix launches 'Super HD' and 3D streaming - but only through certain ISPs". Engadget.com. Retrieved 2014-02-10. White, Charlie (Jan 8, 2007). "Full HD and HD1080: What's the Diff?". Gizmodo. Retrieved 9 June 2014. Twist, Jo (March 21, 2005). "Confusion over high-definition TV". BBC News. Retrieved9 June 2014. "HDTV Formats" (Information Paper). Technical Report (Geneva: EBU TECHNICAL)005: 13. February 2010. Gilbert, Ben. "Wii U is 1080p; has HDMI out, internal flash memory, SD and USB storage support". WiiUDaily. WiiUDaily. Retrieved 28 November 2012. Movies & TV, PlayStation Blu-ray Disc Movies, PlayStation	Το 1080p (γνωστό και ως Full HD ή FHD και BT.709) είναι ένα σύνολο μεθόδων προβολής βίντεο υψηλής ευκρίνειας HDTV που χαρακτηρίζονται από 1080 οριζόντιες γραμμές κατακόρυφης ανάλυσης και προοδευτική σάρωση, σε αντίθεση με την πεπλεγμένη προβολή που αποτελεί αντικείμενο του προτύπου 1080i. Με τον όρο 1080p συνήθως υπονοείται και λόγος διαστάσεων 16:9, από τον οποίο προκύπτει ανάλυση 1920x1080 εικονοστοιχείων (2,1 megapixel), η οποία στο εμπόριο αναφέρεται συχνά ως Full HD.	https://el.wikipedia.org/wiki/1080p
Όλιβερ! (ταινία)	Μεταφορά του κλασικού μυθιστορήματος του Καρόλου Ντίκενς στη μεγάλη οθόνη σε μορφή μιούζικαλ. Ο Όλιβερ Τουίστ (Μαρκ Λέστερ) είναι ένα εννιάχρονο αγόρι που δε γνώρισε ποτέ γονείς και μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο. Στο ορφανοτροφείο αναγκάζεται να υποστεί τη σκληρότητα του επιστάτη, κύριου Μπαμπλ (Χάρι Σικόμπι), όταν βρίσκει το θάρρος να ζητήσει περισσότερο χυλό. Ο Μπαμπλ τον διώχνει απ' το ορφανοτροφείο και τον στέλνει να βοηθήσει το ζεύγος Σόουμπερι στο γραφείο τελετών τους (κοινώς κοράκι). Εκεί βιώνει πάλι την κακομεταχείριση και το σκάει με προορισμό το Λονδίνο. Στο Λονδίνο γνωρίζει ένα αγόρι τον Ντοτζ, γνωστό κι ως Ξεγλίστρα "Artful Dodger", (Τζακ Γουάιλντ), ο οποίος τον παρασύρει σε ένα γκέτο πορτοφολάδων και κακοποιών που διοικείται από τον Εβραίο Φέιγκιν (Ρον Μούντι) και τον θηριώδη Μπιλ Σάικς (Όλιβερ Ριντ). Το μόνο άτομο το οποίο του συμπεριφέρεται στοργικά είναι η ερωμένη του Σάικς, Νάνσυ (Σάνι Γουάλις). Στην πρώτη του αποστολή, ο άπειρος ακόμα, πορτοφολάς Όλιβερ δεν καταφέρνει να ξεφύγει αφότου ο Ξεγλίστρας κλέβει το πορτοφόλι ενός κυρίου. Ο ευγενικός κύριος Μπράουνλοου (Τζοζεφ Ο' Κόνορ) αποσύρει τις κατηγορίες και τον παίρνει υπό την προστασία του. Άλλα η ευτυχία του Όλιβερ είναι προσωρινή καθώς τα μέλη της σπείρας του Φέιγκιν επιστρέφουν για να τον πάρουν κοντά τους, ενώ παράλληλα ένα μεγάλο μυστικό αποκαλύπτεται. Η ταινία βασίζεται στο μιούζικαλ Oliver! του Λάιονελ Μπαρτ που με τη σειρά του είναι βασισμένο στο κλασικό μυθιστόρημα του Καρόλου Ντίκενς Όλιβερ Τουίστ. Όταν το μιούζικαλ του Μπαρτ προβλήθηκε για πρώτη φορά στο London's New Theatre στο Λονδίνο το 1960, κανείς δε φανταζόταν την επιτυχία που θα είχε, ότι θα μεταφερόταν στην μεγάλη οθόνη κι ότι θα γίνονταν επανεκτελέσεις του παγκοσμίως. Όταν η εταιρία Romulus Films αγόρασε τα δικαιώματα του θεατρικού το 1964, έγινε συμφωνία ότι τα γυρίσματα θα ξεκινούσαν 18 μήνες μετά την τελευταία παράσταση στο Λονδίνο. Όσον αφορά τη διανομή ρόλων, οι φήμες ήθελαν τους Πίτερ Σέλερς και Λόρενς Χάρβεϊ στο ρόλο του Φέιγκιν, τους Πήτερ Ο' Τουλ, Ρίτσαρντ Μπάρτον και Σον Κόνερι στο ρόλο του Μπιλ Σάικς και την Ελίζαμπεθ Τέιλορ στο ρόλο της Νάνσι. Ο Πίτερ Σέλερς απέρριψε το ρόλο του Φέιγκιν κι ο Πήτερ Ο' Τουλ το ρόλο του Σάικς. Η λίστα των υποψηφίων σκηνοθετών ήταν εξίσου μεγάλη και περιλάμβανε μεγάλα ονόματα του βρετανικού κινηματογράφου (Ρίτσαρντ Κουίν, Λιούις Γκίλμπερτ και Μπράιον Φορμπς), όταν το 1967 ανακοινώθηκε ότι την ταινία θα σκηνοθετούσε ο σερ Κάρολ Ριντ, θρυλικός σκηνοθέτης του αριστουργηματικού φιλμ νουάρ Ο τρίτος άνθρωπος (The Third Man, 1949), καθώς και της ταινίας Πρώτη απογοήτευση (The Fallen Idol, 1948). Ο Ριντ επέλεξε για το ρόλο του Μπιλ Σάικς τον ανιψιό του, τον επίσης μεγάλο Όλιβερ Ριντ, για το ρόλο της Νάνσι την τραγουδίστρια Σάνι Γουάλις και τον ηθοποιό Ρον Μούντι, που επανέλαβε το ρόλο του Φέιγκιν που ερμήνευε στο μιούζικαλ. Ο Μαρκ Λέστερ που επιλέχθηκε για το ρόλο του Τουίστ δεν τραγουδούσε στην ταινία με τη δική του φωνή, αλλά τον ντουμπλάριζε η τραγουδίστρια Κάθι Γκριν κι ο Τζακ Γουάιλντ που ανέλαβε τον Ντοτζ υποδύονταν ένα από τα παιδιά της σπείρας του Φέιγκιν στο θεατρικό. Τα γυρίσματα ξεκίνησαν στις 23 Ιουνίου του 1967.Η μεταφορά του μιούζικαλ στη μεγάλη οθόνη παρουσιάζει κάποιες διαφορές από το θεατρικό: καταρχήν προστέθηκαν κάποια τραγούδια κι αναλύει περισσότερο το χαρακτήρα του Μπιλ Σάικς, ώστε να μοιάζει περισσότερο με τον Σάικς του μυθιστορήματος του Ντίκενς. Ο Σάικς σε αντίθεση με το θεατρικό δεν τραγουδάει στην ταινία. Η αυστηρή κριτικός κινηματογράφου Πολίν Κάελ δήλωσε ότι το Oliver! είναι μια από τις σπάνιες περιπτώσεις στις οποίες το κινηματογραφικό μιούζικαλ ξεπερνάει σε ποιότητα το θεατρικό. Η διανομή της ταινίας σε παγκόσμιο επίπεδο έγινε από την Columbia. Η ταινία προβλήθηκε το Σεπτέμβρη του 1968 στην Αγγλία και το Δεκέμβρη του 1968 στις Η.Π.Α. σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία και σαρώνοντας Χρυσές Σφαίρες και Όσκαρ. Από τις 11 υποψηφιότητες κέρδισε 5 όσκαρ και 1 τιμητικό για τις χορογραφίες. Κέρδισε όσκαρ καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας εις βάρος του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, υποψήφιου για τη σκηνοθεσία του αριστουργηματικού 2001: Η Οδύσσεια του διαστήματος (2001: A Space Odyssey, 1968). Βράβευση: Καλύτερης Ταινίας – Τζον Γουλφ Σκηνοθεσίας – Κάρολ Ριντ Καλλιτεχνικής διεύθυνσης - σκηνικών - Τζον Μποξ, Τέρενς Μαρς, Βέρνον Ντίξον, Κεν Μάγκλεστον Μουσικής επένδυσης σε μιούζικαλ - Τζόνι Γκριν Ήχου - Σέπερτον SSDΤιμητικό: Χορογραφίας - Όνα ΓουάιτΥποψηφιότητα: Α' Ανδρικού ρόλου - Ρον Μούντι Β' Ανδρικού ρόλου - Τζακ Γουάιλντ Φωτογραφίας - Όσβαλντ Μόρις Μοντάζ - Ραλφ Κέμπλεν Κουστουμιών - Φίλις Ντάλντον Διασκευής σεναρίου - Βέρνον Χάρις Η ταινία Όλιβερ! στο imdb	Το Όλιβερ! (αγγλ. Oliver!) είναι μία ταινία του 1968 του Κάρολ Ριντ, βασισμένη στο μυθιστόρημα του Καρόλου Ντίκενς Όλιβερ Τουίστ, καθώς και στο θεατρικό "Όλιβερ!" του Λάιονελ Μπαρτ και βραβευμένη με Όσκαρ καλύτερης ταινίας.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8C%CE%BB%CE%B9%CE%B2%CE%B5%CF%81!_(%CF%84%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%AF%CE%B1)
The Infinite Live Recordings Vol 1	CD 1 - Live At Hellfest 2017 Time for Bedlam (Gillan, Glover, Morse, Airey, Paice, Ezrin) - 4:59 Fireball (Blackmore, Gillan, Glover, Lord, Paice) - 3:26 Bloodsucker (Blackmore, Gillan, Glover, Lord, Paice) - 4:11 Strange Kind of Woman (Blackmore, Gillan, Glover, Lord, Paice) - 7:41 Uncommon Man (Gillan, Glover, Airey, Morse, Paice) - 6:40 The Surprising (Gillan, Glover, Morse, Airey, Paice, Ezrin) - 6:01 Lazy (Blackmore, Gillan, Glover, Lord, Paice) - 7:47 Birds of Prey (Gillan, Glover, Morse, Airey, Paice, Ezrin) - 5:45 Perfect Strangers (Blackmore, Gillan, Glover) - 7:10 Space Truckin' (Blackmore, Gillan, Glover, Lord, Paice) - 5:02 Smoke on the Water (Blackmore, Gillan, Glover, Lord, Paice) - 6:40 Peter Gunn/Hush (South) - 7:40 Black Night (Blackmore, Gillan, Glover, Lord, Paice) - 7:26CD 2 - Live & B-sides Hell to Pay (Live At Hellfest 2017) (Gillan, Glover, Airey, Morse, Paice) - 5:11 Key Solo (Live At Hellfest 2017) (Airey) - 4:18 Highway Star (Live In Aalborg 2013) (Blackmore, Gillan, Glover, Lord, Paice) - 6:09 Strange Kind of Woman (Live In Gaevle 2013) (Blackmore, Gillan, Glover, Lord, Paice) - 5:48 The Mule (Live In Gaevle 2013) (Blackmore, Gillan, Glover, Lord, Paice) - 5:48 Hell to Pay (Live In Gaevle 2013) (Gillan, Glover, Airey, Morse, Paice) - 5:15 Black Night (Live In Milan 2013) (Blackmore, Gillan, Glover, Lord, Paice) - 7:40 Smoke on the Water (Live In Milan 2013) (Blackmore, Gillan, Glover, Lord, Paice) - 6:54 Simple Folk (Gillan, Glover, Morse, Airey, Paice, Ezrin) - 1:16 Above and Beyond (instrumental) (Gillan, Glover, Airey, Morse, Paice) - 5:30 Time for Bedlam (first take) (Gillan, Glover, Morse, Airey, Paice, Ezrin) - 3:38 In & Out Jam (Gillan, Glover, Morse, Airey, Paice, Ezrin) - 3:23 All I Got Is You (Radio Edit) (Gillan, Glover, Morse, Airey, Paice, Ezrin) - 3:32 Johnny's Band (Radio Edit) (Gillan, Glover, Morse, Airey, Paice, Ezrin) - 3:19 The Infinite Live Recordings Vol 1 (άλμπουμ) Επίσημη κυκλοφορία: 8 Δεκεμβρίου 2017 Το The Infinite Live Recordings Vol 1 ηχογραφήθηκε από τη όγδοη σειρά μελών του συγκροτήματος. Οι μουσικοί του συγκροτήματος ήταν οι εξής: Ίαν Γκίλαν - φωνητικά Στηβ Μορς - κιθάρα Ντον Έρεϊ - πλήκτρα Ρότζερ Γκλόβερ - μπάσο Ίαν Πέις - τύμπανα DEEP PURPLE The Infinite Live Recordings Vol.1 reviews	The Infinite Live Recordings Vol 1 είναι ο τίτλος του ζωντανά ηχογραφημένου, διπλού CD και τριπλού δίσκου βινυλίου του χαρντ ροκ συγκροτήματος Deep Purple, το οποίο κυκλοφόρησε στις 8 Δεκεμβρίου 2017, από την εταιρεία "Ear Music".Η ηχογράφηση του άλμπουμ πραγματοποιήθηκε στις 16 Ιουνίου 2017 στο Κλισόν της Γαλλίας, κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ Hellfest, όπου οι Deep Purple βρίσκονταν για την περιοδεία του άλμπουμ "Infinite". Στο δεύτερο του μέρος συμπεριλήφθηκαν κομμάτια που είχαν κυκλοφορήσει μαζί με σινγκλ του συγκροτήματος και εναλλακτικές εκτελέσεις γνωστών τους τραγουδιών.	https://el.wikipedia.org/wiki/The_Infinite_Live_Recordings_Vol_1
Μπρους Τσάτουιν	Ο Μπρους Τσάτουιν γεννήθηκε το 1940 στο Σέφιλντ της Αγγλίας. Το πρώτο του σπίτι ήταν το σπίτι των παππούδων του στο Ντρόνφιλντ, κοντά στο Σέφιλντ. Η μητέρα του Μαργαρίτα (το γένος Turnell) είχε μετακομίσει στο σπίτι των γονιών της όταν ο πατέρας του Τσάτουιν, Τσαρλς Τσάτουιν, έφυγε για να υπηρετήσει στο Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό. Πριν από αυτό ζούσαν στο Μπαρντ Γκριν (Barnt Green) στο Γουόρστσεστερσάιρ. Ο Τσάτουιν πέρασε τα πρώτα παιδικά του χρόνια με τους γονείς του στο Γουέστ Χιθ στο Μπέρμιγχαμ, όπου ο πατέρας του είχε δικηγορικό γραφείο. Σπούδασε στο Κολέγιο Μάρλμπορο, στο Γουίλτσαϊρ. Αφού έφυγε από το Μάρλμπορο το 1958, ο Τσάτουιν μετακόμισε απρόθυμα στο Λονδίνο για να δουλέψει ως μεταφορέας στο τμήμα Έργων Τέχνης στον οίκο δημοπρασιών Σόθμπις. Χάρη στην οπτική του οξύτητα, γρήγορα έγινε ειδικός του Ιμπρεσιονισμού για τον οίκο Σόθμπις. Αργότερα έγινε διευθυντής στην εταιρεία. Στο τέλος του 1964 άρχισε να υποφέρει από προβλήματα όρασης, τα οποία απέδιδε στη λεπτομερή ανάλυση των έργων τέχνης που απαιτούσε η δουλειά του. Συμβουλεύτηκε τον ειδικό Πάτρικ Τρέβορ-Ρόπερ (Patrick Trevor-Roper), ο οποίος διέγνωσε έναν λανθάνοντα στραβισμό και του συνέστησε να κάνει εξάμηνη διακοπή από τη δουλειά του στους Σόθμπις. Ο Τρέβορ- Ρόπερ είχε αναμειχθεί με τον σχεδιασμό μιας οφθαλμολογικής κλινικής στην Αντίς Αμπέμπα και πρότεινε στον Τσάτουιν να επισκεφθεί την ανατολική Αφρική. Τον Φεβρουάριο του 1965, ο Τσάτουιν έφυγε για το Σουδάν. Όταν επέστρεψε, είχε απογοητευθεί από τον κόσμο της τέχνης και έστρεψε το ενδιαφέρον του στην αρχαιολογία. Παραιτήθηκε από τη θέση του στους Σόθμπις το καλοκαίρι του 1966. Ο Τσάτουιν γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου για να σπουδάσει αρχαιολογία τον Οκτώβριο του 1966. Παρόλο που κέρδισε το Βραβείο Γουόρντροπ (Wardrop Prize) για την καλύτερη εργασία πρωτοετούς, βρήκε την αυστηρότητα της ακαδημαϊκής αρχαιολογίας κουραστική. Πέρασε δύο χρόνια εκεί και έφυγε χωρίς να πάρει πτυχίο. Το 1972 ο Τσάτουιν προσλήφθηκε από το περιοδικό των Sunday Times ως σύμβουλος τέχνης και αρχιτεκτονικής. Η ενασχόληση του με το περιοδικό καλλιέργησε τις αφηγηματικές του ικανότητες. Ταξίδεψε σε πολλές διεθνείς αποστολές, γράφοντας για θέματα όπως οι Αλγερινοί μετανάστες εργάτες, το Μεγάλο Τείχος της Κίνας, και πήρε συνεντεύξεις από πολύ διαφορετικούς ανθρώπους, όπως ο Αντρέ Μαλρώ στη Γαλλία και η ποιήτρια Ναντέζντα Μαντελστάμ στη Σοβιετική Ένωση. Το 1972 ο Τσάτουιν πήρε συνέντευξη από την ενενηντατριάχρονη αρχιτέκτονα και σχεδιάστρια Εϊλίν Γκρέι στο σπίτι της στο Παρίσι, όπου παρατήρησε έναν χάρτη μιας περιοχής της Νότιας Αμερικής, της Παταγονίας, που είχε ζωγραφίσει η ίδια. «Πάντα ήθελα να πάω εκεί», της είπε ο Μπρους. «Κι εγώ. Πήγαινε εσύ για μένα», απάντησε εκείνη. Δύο χρόνια αργότερα, τον Νοέμβριο του 1974, ο Τσάτουιν πέταξε για τη Λίμα του Περού και έφτασε στην Παταγονία έναν μήνα αργότερα. Όταν έφτασε, παραιτήθηκε από την εφημερίδα με ένα τηλεγράφημα: «Έφυγα για Παταγονία». Πέρασε έξι μήνες στην περιοχή, ένα ταξίδι που είχε ως αποτέλεσμα το βιβλίο «Στην Παταγονία» (1977). Αυτή η δουλειά καθιέρωσε τη φήμη του ως ταξιδιωτικού συγγραφέα. Αργότερα, ωστόσο, οι κάτοικοι της περιοχής δεν επιβεβαίωναν τα γεγονότα όπως τα διηγήθηκε ο Τσάτουιν στο βιβλίο του. Ήταν η πρώτη, αλλά όχι η τελευταία φορά στην καριέρα του, όπου συζητήσεις και χαρακτήρες τους οποίους ο Τσάτουιν παρουσίαζε ως αληθινούς υποστηρίχθηκε ότι ήταν φανταστικοί. Μεταγενέστερα έργα περιλαμβάνουν ένα μυθιστόρημα βασισμένο στο δουλεμπόριο («Ο Αντιβασιλεύς της Ουίντα»), για το οποίο έκανε έρευνα με παρατεταμένες διαμονές στο Μπενίν, στη Δυτική Αφρική. Για το βιβλίο «Τα μονοπάτια των τραγουδιών» (1987), ένα έργο που συνδυάζει την πραγματικότητα με την επινόηση, ο Τσάτουιν πήγε στην Αυστραλία. Μελέτησε την κουλτούρα των Αβορίγινων για να εκφράσει το πώς τα τραγούδια τους είναι μια διασταύρωση ενός μύθου για τη δημιουργία, ενός άτλαντα, και της προσωπικής ιστορίας του κάθε Αβορίγινα. Συσχέτισε, επίσης, το ταξίδι που εκφράζεται στα Μονοπάτια των Τραγουδιών με τα δικά του ταξίδια και το μακρύ νομαδικό παρελθόν των ανθρώπων. Chatwin, Bruce (2010), Under the sun: the letters of Bruce Chatwin, Jonathan Cape, ISBN 978-0224089890 Chatwin, Bruce (1990), What Am I Doing Here?, Pan, ISBN 0-330-31310-X Murray, Nicholas (1993), Bruce Chatwin, Seren, ISBN 1-85411-079-9 Clapp, Susannah (1997), With Chatwin: Portrait of a Writer, Jonathan Cape, ISBN 978-0-224-03258-2 Shakespeare, Nicholas (1999), Bruce Chatwin, The Harvill Press, ISBN 1-86046-544-7 Antonella Riem, La gabbia innaturale – l’opera di Bruce Chatwin (pp. 175). UDINE: Campanotto (Italy). 1993. Nick Clapson, "In Search Of The Miraculous", Spike Magazine, on the enduring enigma of Bruce Chatwin's travel writing "Bruce Chatwin", The Author's Homepage Richard Utz: "On the Black Hill." Entry in Literary Encyclopedia Richard Utz: "The Songlines." Entry in Literary Encyclopdia Richard Utz, "Bruce Chatwin." Entry in Literary Encyclopedia Richard Utz, Review of Anatomy of Restlessness (Prolepsis)	Ο Τσαρλς Μπρους Τσάτουιν (Bruce Chatwin, 13 Μαΐου 1940 – 18 Ιανουαρίου 1989) ήταν Άγγλος μυθιστοριογράφος και ταξιδιωτικός συγγραφέας. Κέρδισε το βραβείο James Tait Black Memorial για το μυθιστόρημά του «Στον μαύρο λόφο» (1982). Ήταν αμφισεξουαλικός, παντρεμένος. Ήταν ένας από τους πιο γνωστούς ανθρώπους στη Βρετανία που προσβλήθηκαν από τον ιό HIV και πέθαναν από AIDS, ωστόσο δεν είχε κάνει γνωστές τις λεπτομέρειες της ασθένειάς του.	https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%85%CE%B9%CE%BD

Subsets and Splits

No community queries yet

The top public SQL queries from the community will appear here once available.