Datasets:

PL-MTEB

/

scifield

like 0

Follow

Polish Massive Text Embedding Benchmark 3

(ii) \( \hskip 0.3pc C^1\big([a,b], \mathbb R\big)\hskip 0.3pc \) - przestrzeń funkcji określonych na \( \hskip 0.3pc [a,b]\hskip 0.3pc \) o wartościach w \( \hskip 0.3pc \mathbb R,\hskip 0.3pc \) posiadających ciągłą pochodną, z normą

Zastosowanie Polimery zawierające wbudowane klastry boru znajdują zastosowanie w urządzeniach elektrochemicznych i optoelektronicznych, takich jak baterie, superkondensatory, ogniwa słoneczne, czujniki, katalizatory, diody elektroluminescencyjne [3]. Polimery zawierające dwudziestościenny bor znajdują także zastosowania biomedyczne [2].

Skały okruchowe i węglanowe dominują wśród skał powstałych w morzach płytkich (szelfowych) ( Rys. 2). Skały okruchowe charakteryzują się bardzo zróżnicowanymi strukturami i teksturami odzwierciedlającymi odmienne środowiska sedymentacji: przybrzeże, równie pływowe, estuaria, laguny (zob. Skały okruchowe, Wapienie).

Skuteczne wywieranie wpływu jest procesem skomplikowanym i stanowiącym wyzwanie. Przestrzeganie przytoczonych wyżej wskazówek i zasad może pomóc w odniesieniu sukcesu na polu przekonywania innych.

W obrębie minerałów zachodzą przemiany wiążące się ze zmianą ich struktury, jak i składu chemicznego.

Przedstawimy tu twierdzenia opisujące zastosowania pochodnej funkcji. Szczególne miejsce wśród nich zajmuje twierdzenie określające związek znaku pochodnej z monotonicznością funkcji. Twierdzenie to jest ważnym narzędziem badania monotoniczności funkcji.

Postawiając uzyskane wzory na \( \hskip 0.3pc F\hskip 0.3pc \) i \( \hskip 0.3pc G\hskip 0.3pc \) do ( 3 ) otrzymamy

Ten postulat zmieniał radykalnie istniejące teorie. Wiemy, że zgodnie z fizyką klasyczną, energia każdej fali może mieć dowolną wartość, i że jest ona proporcjonalna do kwadratu amplitudy. Tymczasem według Plancka energia może przyjmować tylko ściśle określone wartości czyli jest skwantowana.

W korycie osadza się najgrubszy materiał tworząc bruk korytowy, złożony głównie z głazów i żwiru. Materiał drobniejszy zostaje wymyty i przeniesiony w miejsca spokojniejszej depozycji.

W sytuacji kiedy cele działalności mediów stają się ukryte lub nieuświadomione, mamy do czynienia z dysfunkcjami mediów, ponieważ nie umożliwiają one jednostkom adaptacji do warunków społecznych oraz dezintegrują społeczeństwo. Przykładem dysfunkcji może być taka interpretacja wydarzeń przez media, która prowadzi do kontroli społecznej, podtrzymywanie ciągłości kulturowej, prowadzące do niezauważania nowych kierunków kulturowych, czy redukowania subkultur.

Struktury sedymentacyjne są formami przestrzennymi, dlatego optymalne dla ich identyfikacji są obserwacje w trzech różnych wymiarach. W odsłonięciach naturalnych zwykle występują ograniczone możliwości analizy i do badań dostępne są najczęściej przekroje warstw oraz niewielkie fragmenty ich powierzchni granicznych, tj. spągu i stropu. Dla interpretacji struktur depozycyjnych oraz deformacyjnych, które są strukturami wewnątrzławicowymi, obserwacje pionowych profilów warstw zwykle dostarczają wystarczającą ilość informacji. Warto prowadzić obserwacje na powierzchniach zwietrzałych, gdyż wyrazistość struktur wewnątrzwarstwowych jest na nich lepsza. Procesy wietrzeniowe poprawiają czytelność struktur sedymentacyjnych przez uwypuklenie ich w reliefie skały. Struktury erozyjne, które są strukturami powiązanymi ze spągiem lub stropem, wymagają dostępu do powierzchni granicznych warstw.

Stężenia jonów \( [\ce{H^+}] \) i \( [\ce{OH^-}] \) są sobie równe tylko w czystej wodzie i wynoszą \( 10^{-7} \frac {mol}{dm^3} \). W roztworach kwasów, zasad, czy soli stężenia te są różne, ale zawsze zachowana jest stałość iloczynu jonowego wody. W celu wyrażenia kwasowości lub zasadowości roztworu używa się pojęcia pH (tzw. Współczynnik Sӧrensena).

Wymusiło to wprowadzenia nowych form handlu na rynku oraz ewidencji instrumentów finansowych. W rezultacie, aby sprostać nowym uwarunkowaniom zaczęto wprowadzać zdematerializowaną formę papierów wartościowych, które istnieją w postaci zapisu elektronicznego. Co więcej, zmniejszyły się też koszty emisji i obsługi tych instrumentów. W odniesieniu do dematerializacji powyższa Ustawa (art. 5. ust. 1) wskazuje, że: „Papiery wartościowe:

Natomiast w rozważaliśmy funkcję, której wykres pokrywa się ze styczną w dowolnym punkcie \( \mathbb{R} \), czyli wykres i styczna mają nieskończenie wiele punktów wspólnych. Z drugiej strony, oczywiście, każdy z łatwością wskaże proste mające tylko jeden punkt wspólny z wykresem funkcji, a nie są stycznymi do tego wykresu.

To ważna grupa minerałów autigenicznych, która buduje, powszechne na powierzchni Ziemi, skały węglanowe. W środowiskach sedymentacyjnych anion węglanowy łączy się z wieloma kationami metali i tworzy różnorodne związki chemiczne. Najczęściej wchodzi w związki z wapniem, magnezem i żelazem. Występuje również w połączeniach z manganem, cynkiem, miedzią, ołowiem. Przekłada się to na dużą różnorodność minerałów węglanowych. Wiele z tych minerałów występuje w ciągach izomorficznych. Do najczęściej spotykanych minerałów należą kalcyt, aragonit, syderyt oraz dolomit (zob. Minerały węglanu wapnia, Dolomit, syderyt i inne węglany), w mniejszej ilości występują ankeryt, malachit, rodochrozyt i magnezyt. Węglany powstają powszechnie w warunkach hipergenicznych przez krystalizację, podczas diagenezy lub jako biominerały. Tworzą się zarówno w basenach słono- i słodkowodnych oraz w środowiskach lądowych.

Podsumowując można stwierdzić, że antropologia komunikacji jako subdyscyplina antropologii kulturowej zajmuje się problemem interakcji wynikających z przekazywania informacji za pomocą kodów kulturowych na ich wielu złożonych poziomach, obejmujących przekazy językowe, jak również sygnały wynikające z mowy ciała, wyrażane na przykład mimiką czy gestykulacją [7]. Obecnie niezwykle istotnym przedmiotem analizy pozostają również nowe media, będące platformą komunikacji, prowadzonej na niespotykaną do tej pory skalę [8]. Złożoność obecnej sytuacji wymaga uruchomienia zupełnie nowych badań, pozwalających stwierdzić, w jaki sposób wypracowane do tej pory postawy komunikacyjne funkcjonują i sprawdzają się w rzeczywistości wirtualnej, co ona w nich zmienia, co nowego oferuje oraz jakie niesie ze sobą zagrożenia.

gdzie: \( \ce{h = 6,625 * 10^{-34} Js} \) – stała Plancka \( \ce{\nu} \) – częstotliwość promieniowania

Wielka ranga przypisywana sferze wizualności nie jest odkryciem dnia dzisiejszego. Przyglądanie się światu i interpretowanie tego widzenia stanowi bowiem pierwsze i jedno z najważniejszych poznawczych doświadczeń człowieka. W dziejach kultury fenomen obrazów był oceniany w różny i często skrajny sposób. W ciągu wieków wielu przedstawieniom nadano status sacrum. Jednocześnie obrazy uznawano nieraz za zjawisko negatywne, o czym świadczyły głośne kontrowersje, wyrażające się w ruchach ikonoklastycznych, czyli obrazoburczych. Programy ideowe wyobrażeń artystycznych stanowiły często bardzo skomplikowany przekaz wiedzy. Równocześnie w logocentrycznej kulturze Zachodu kody ikoniczne były niejednokrotnie uważane za proste i naiwne, przeznaczone raczej dla niewykształconych, a nawet niepiśmiennych odbiorców, toteż ich rangę deprecjonowano, przeciwstawiając im treści przekazów literackich czy naukowych.

gdzie \( j \), \( k \) są liczbami kwantowymi opisującymi niższy i wyższy stan stacjonarny, \( \nu \) jest częstotliwością promieniowania, \( \lambda \) długością fali , a \( c \) prędkością światła.

Rewolucja technologiczna i dynamiczny rozwój nowych mediów otworzyły możliwości bezprecedensowych przekształceń i progresji w obszarze komunikacji. W sieci wybieramy dowolny czas spotkania, możemy tam wykreować swój nowy wizerunek, nadać sobie odmienne imię, pojawiać się w różnych miejscach jednocześnie. Mamy niezwykle szeroki dostęp do informacji z całego świata. Sprawne funkcjonowanie w tych warunkach wymaga ciągłego nabywania nowych kompetencji i umiejętności. Jak słusznie zauważa Sherry Turkle: „Teraz nie zależy nam na zadowoleniu z życia, chcemy czerpać satysfakcję z życia kompozytowego. Przeszliśmy z wielozadaniowości w wielo-życiowość” [7]. Nowe możliwości niosą z sobą nieznane wcześniej wyzwania, jak choćby to, wynikające z używania awatarów, które nie tylko uatrakcyjniają komunikację, lecz także przyczyniają się do kształtowania tożsamości ich użytkowników, a jednocześnie korzystanie z nich może prowadzić do problemów, związanych choćby z doświadczeniem dotkliwej samotności (zob. Ciało awatara w komunikacji ). Te i inne aspekty komunikowania w rzeczywistości wirtualnej, a także związane z nimi dylematy dopiero stają przed nami jako nowa forma rzeczywistości, a zarazem przedmiot badań.

Granica kontynent-kontynent[12], [13], [14], powstaje w wyniku kolizji kontynentalnej [15]. Ma miejsce, gdy graniczą ze sobą 2 elementy zbudowane z litosfery kontynentalnej. Kolizja ta jest kontynuacją procesu subdukcji litosfery oceanicznej pod litosferę kontynentalną. Zachodzi gdy w peryferycznych częściach płyty subdukującej następuje przejście litosfery oceanicznej w litosferę kontynentalną. Wówczas po konsumpcji litosfery oceanicznej tej płyty następuje kolizja 2 elementów tektonicznych zbudowanych z litosfery kontynentalnej, a jeden z tych elementów podsuwa się pod drugi. Rys. 1 przedstawia najważniejsze granice konwergentne. Strzałkami zaznaczono ruch niektórych płyt, które oddziałują na siebie przesuwając się w przeciwnych kierunkach. Zaznaczona jest konwergencja płyty filipińskiej i płyty pacyficznej, płyty południowoamerykańskiej i płyty Nazca, płyty kokosowej i płyty północnoamerykańskiej oraz płyty antarktycznej i płyty euroazjatyckiej.

Warto tu wspomnieć, że naukowe podstawy tomografii sejsmicznej zostały stworzone przez Adama Mariana Dziewońskiego, który obronił pracę doktorską w Akademii Górniczo-Hutniczej. Teoria tektoniki płyt lepiej tłumaczyła powstawanie orogenów kolizyjnych (zob. Orogeny kolizyjne ) niż poprzednio obowiązująca teoria geosynklin [18], [19], która zakładała istnienie podłużnych zagłębień w skorupie Ziemi. Geosynkliny gromadziły osady, które następnie były zgniatane i podnoszone tworząc góry. Elementy teorii geosynklin zostały włączone do teorii tektoniki płyt [20].

Kierunki (kąty \( \theta \)), dla których otrzymujemy wzmocnienie promieni X ugiętych na krysztale, określa prawo Bragga.

Zwróćmy uwagę, że prędkość precesji nie zależy od kąta \( \theta \) i jest odwrotnie proporcjonalna do wartości momentu pędu.

Ponieważ w czasie \( \Delta t \) ta sama objętość płynu \( V \) wpływa do strugi i z niej wypływa \( {S_{{2}}v_{{2}}{\Delta t}=S_{{1}}v_{{1}}{\Delta t}=V} \) więc

Przyjrzyjmy się jeszcze twierdzeniu o pochodnej funkcji odwrotnej w punkcie \( x_0 \) i zobaczmy zastosowanie tego twierdzenia do obliczenia pochodnej funkcji arcus sinus w dowolnie zadanym punkcie \( x_0\in (-1,1) \).

Zależność objętości od temperatury pod stałym ciśnieniem podał Gay-Lussac (1802). Stwierdził, że gazy ogrzewane pod stałym ciśnieniem rozszerzają się zgodnie z zależnością:

Sytuacja powtarza się, tylko teraz prąd rozładowania kondensatora będzie płynął w przeciwnym kierunku. Mamy więc do czynienia z oscylacjami (drganiami) ładunku (prądu). Zmienia się zarówno wartość jak i znak (kierunek) ładunku na kondensatorze i prądu w obwodzie.

Pokazaliśmy, że gdy na ciało działa tylko siła zachowawcza, to dla dowolnej drogi z \( A \) do \( B \)

Powstawanie dolomitu związane jest przede wszystkim z procesem diagenezy i epigenezy. Proces jego formowania nazywany jest dolomityzacją. Polega ona na częściowym zastępowaniu wapnia przez magnez w kryształach kalcytu i odbywa się pod wpływem zasobnych w magnez roztworów wodnych [1], [3]. Dolomityzacja jest procesem powszechnym i obejmuje duże jednostki skalne. Dolomit powstaje także przez wytrącanie (również wspomagane procesami biologicznymi) w środowisku silne zasolonych wód o wysokim pH. Jednak proces ten zachodzi dość rzadko.

Zauważmy, że pojemność zależy od kształtu okładek, ich rozmiaru i wzajemnego położenia. Oznacza to, że dla kondensatorów o innej geometrii obowiązują inne wzory. Równanie ( 2 ) obowiązuje dla kondensatora płaskiego znajdującego się w próżni. Zależność pojemność kondensatora od przenikalności elektrycznej ośrodka jest omówiona w module Kondensator z dielektrykiem.

Bor jest pierwiastkiem mało aktywnym chemicznie. Nie działa na niego wrzący kwas solny i fluorowodorowy, natomiast rozpuszcza się w gorącym stężonym kwasie azotowym przechodząc w kwas ortoborowy. Pod względem chemicznym przypomina węgiel i krzem, gdyż tworzy borowodory – analogi do węglowodorów i krzemowodorów. Borowodory o ogólnych wzorach: \( B_nH_{n+4} \) lub \( B_nH_{n+6} \) są substancjami toksycznymi, o nieprzyjemnym zapachu. Diboran \( B_2H_6 \) i tetraboran \( B_4H_{10} \) są łatwopalnymi gazami. Diboran samorzutnie zapala się w powietrzu wydzielając dwukrotnie więcej ciepła, niż spalanie takiej samej masy węglowodorów [10]. Bor z metalami tworzy borki \( M_nB_m \), które charakteryzują się dużą odpornością na czynniki chemiczne, wysokimi temperaturami topnienia (na ogół powyżej 2300 K), a w niektórych przypadkach także dobrym przewodnictwem elektrycznym.

W minerałach silnie pleochroicznych zmiana barwy jest widoczna nawet przy niewielkiej zmianie kąta oświetlenia.

Za system ekonomiczny uważa się gospodarkę oddzielnego kraju. Tworzą go podmioty gospodarcze o różnym profilu działalności. Wyjątkową funkcję w gospodarce krajowej pełnią jednak instytucje finansowe, które dostarczają podmiotom gospodarczym pieniądz i organizują jego obieg. Poza tym, umożliwiają przekształcenie oszczędności w inwestycje rzeczowe i kontrolują wielkość masy pieniężnej oraz pieniądza kredytowego w celu stabilizacji cen w gospodarce.

Ziarna zostają wprawione w ruch po przekroczeniu tzw. progu ruchliwości ziarna, czyli prędkości jego poruszenia. Zależy on od ciężaru ziarna oraz od siły wiejącego wiatru, czyli minimalnej prędkości wiatru, która wprawia w ruch dane ziarno klastyczne [1], [2], [3], [7], (Rys. 1). Aby ziarno zostało przemieszczone, siła prądu powietrznego musi być większa od siły oporu ziarna, czyli grawitacji, tarcia międzycząsteczkowego i kohezji.

gdzie \( E_{k} \)' jest energią elektronu po zderzeniu. Elektron w trakcie zderzenia przekazuje jądru pewną energię jednak ze względu na to, że jądra tarczy są bardzo ciężkie (w porównaniu do elektronu) możemy ją zaniedbać.

Rozwiązaniem tego problemu może być ustalanie prostych stóp zwrotu dla wszystkich kolejnych lat okresu eksploatacji inwestycji albo wykorzystanie w obliczeniach średniego rocznego zysku netto (w przypadku prostej stopy zwrotu z kapitału własnego \(R_{kw}\)) lub średniego rocznego zysku netto i średnich rocznych odsetek (w przypadku prostej stopy zwrotu z kapitału całkowitego \(R_{kc}\)):

Wracając do zmiennych wyjściowych \( \hskip 0.3pc x \hskip 0.3pc \) i \( \hskip 0.3pc y \hskip 0.3pc \) otrzymamy

Zatem \( \hskip 0.3pc T_H=T_{h^\prime}\hskip 0.3pc \), co oznacza, że \( \hskip 0.3pc T_H\hskip 0.3pc \) jst dystrybucją pierwszego rzędu. Ponieważ, jak zauważyliśmy poprzednio, \( \hskip 0.3pc \delta =H^\prime=h^{\prime\prime},\hskip 0.3pc \) zatem \( \hskip 0.3pc \delta \hskip 0.3pc \) jest dystrybucją 2-go rzędu. Ogólnie, \( \hskip 0.3pc \delta ^{(n)}\hskip 0.3pc \) jest dystrybucją rzędu \( \hskip 0.3pc n+2.\hskip 0.3pc \)

Rynkowa (bieżąca) cena to cena akcji, po której można ją nabyć na rynku wtórnym. Kształtuje się ona jako wynik konfrontacji aktualnego popytu na te walory i ich podaży. Z kolei popyt i podaż reagują na takie czynniki wewnętrzne i zewnętrzne:

Początki prasy Za początki uznaje się ulotki, pamflety i biuletyny, które ukazywały się na przełomie XVI i XVII stulecia, czyli niemal dwa wieki od wynalezienia prasy przez Gutenberga [1]. Medium z którego wykształciła się prasa był bardziej list kupiecki niż książka. Jeśli weźmiemy pod uwagę sieci dystrybucji oraz zawartość, np. biuletynów handlowych, które stanowiły prototyp gazety, to były one rozsyłane za pomocą poczty, w ramach jej zasięgu, a ich treść stanowiły informacje dotyczące zdarzeń międzynarodowych i krajowych istotnych dla gospodarki i handlu, które były kompilowane i publikowane przez drukarza pełniącego rolę wydawcy [2].

Ponieważ lewa strona zależy tylko od \( \hskip 0.3pc t, \hskip 0.3pc \) zaś prawa strona tylko od \( \hskip 0.3pc x, \hskip 0.3pc \) zatem oba ilorazy muszą być równe stałej. Oznaczając tę stałą przez \( \hskip 0.3pc-\lambda \hskip 0.3pc \), ostatnią równość możemy zapisać w postaci dwóch równań:

1. Pomiar objętości i masy Polega na zmierzeniu wymiarów próbki polimeru uformowanego w kształt dowolnej bryły geometrycznej (walec, prostopadłościan, sześcian), obliczeniu objętości, a następnie zważeniu i wyliczeniu gęstości ze stosunku masy do objętości. Jest to prosta technicznie metoda, stosowana najczęściej do wyznaczania gęstości polimerów w formie prętów, belek, rur.

Rys. 3 przedstawia wykres funkcji określonej w przedziale \( [0,+\infty) \) oraz metodę wyznaczania granicy funkcji w nieskończoności korzystając z definicji Heinego. Na osi odciętych wybieramy ciąg rozbieżny do \( +\infty \) (niebieski), wyznaczamy odpowiadające im punkty na wykresie funkcji (czerwone), a następnie rzutujemy je prostopadle na oś rzędnych otrzymując wartości funkcji dla argumentów będących wyrazami wyjściowego ciągu (zielone). Badamy zachowanie się ciągu wartości i jeżeli jest to ciąg zbieżny, to funkcja ma granicę w nieskończoności, co zachodzi w przypadku badanej funkcji. Zauważmy również, że można tu stosować definicję Cauchy’ego i sprawdzać, czy znajdziemy prostą o równaniu \( y=g \), do której wykres funkcji zbliża się nieograniczenie wraz ze wzrostem wartości argumentów.

Aby obliczyć ostatnią całkę, zastosujmy twierdzenie o całkowaniu przez podstawienie dla \( t= \varphi^{-1}(x) \), pamiętając przy tym o stosownej zmianie granic całkowania. Z równania \( x=\varphi(t) \), gdzie \( t \in [\alpha, \beta], \) dostajemy \( dx=\varphi^{\prime}(t)dt \). W rezultacie

Wynika stąd, że jeżeli zmierzymy \( E_{H} \) (w praktyce \( V_{LP} \)) i pole \( B \) to możemy wyznaczyć \( v_{u} \). Gdy \( v_{u} \) i \( B \) są prostopadłe to

Jan Golonka i Tadeusz Słomka dziękują Annie Waśkowskiej za największy wkład pracy w powstanie podręcznika.

Normalna temperatura krzepnięcia wody (temperatura, w której woda zamarza pod normalnym ciśnieniem \( 101325 \ Pa \) tj. \( 1 \ atm. \)), w skali Celsjusza oznaczana jest przez \( 0^oC \), w skali Kelvina \( 273,15 \ K \). Temperaturę w skali Celsjusza przelicza się na temperaturę w skali Kelvina dodając \( 273,15 \):

Mnożeniu elementów przy liczeniu wyznacznika \( W \) odpowiada złożenie operatorów. Przy liczeniu wyznaczników \( \hskip 0.3pc W_i\hskip 0.3pc \) najpierw składamy odpowiednie operatory, a następnie wyliczamy wartość tak otrzymanego operatora dla funkcji \( \hskip 0.3pc f_k(t)\hskip 0.3pc \). Na przykład mnożąc elementy na przekątnej dostajemy :

Zakładając, że pręt ma stałą gęstość to masę dm możemy wyrazić z prostej proporcji jako \( {dm}=\frac{M}{d}{dx} \)

Rozdzielanie zachodzi w kolumnie chromatograficznej, która zazwyczaj składa się z pustej rurki wypełnionej upakowanymi porowatymi cząstkami sferycznymi (perełkami) (faza stacjonarna, wypełniacz kolumny) ( Rys. 1 ) i jest procesem napędzanym przez entropię. Pory mogą mieć postać wgłębień na powierzchni lub kanałów przechodzących przez „perełki”. Próbka (rzędu kilku miligramów na pomiar) jest rozpuszczana w rozpuszczalniku, który jest stosowany jako faza ruchoma (eluent), a następnie wstrzykiwana na kolumnę. Roztwór przemieszcza się w dół kolumny, a niektóre jego cząsteczki dyfundują do porów. Rozdział cząsteczek odbywa się na podstawie zróżnicowania dróg i czasu dyfuzji wewnątrz porów wypełnienia kolumny, o różnych średnicach ( \( \phi{_p}{_o}{_r}{_ó}{_w} \)), dla cząsteczek o różnych wartościach średnicy hydrodynamicznej ( \( \phi{_c}{_z}{_ą}{_s}{_t}{_e}{_c}{_z}{_e}{_k} \)). Kolejność wymywania jest związana z zatrzymywaniem cząsteczek w porach wypełnienia kolumny. To znaczy, podczas przepływu próbki przez kolumnę, zawarte w próbce cząsteczki małe łatwo dyfundują do wnętrza porów i dłużej w nich przebywają, przez co wydłuża się ich czas retencji w stosunku do czasu retencji dla cząsteczek większych. Rys. 1 ilustruje ten proces. Cząsteczki większe ze względu na mniejszą liczbę dostępnych dla nich porów w ziarnach wypełnienia kolumny wnikają trudniej lub nie wnikają do porów i w trakcie wymywania przemieszczają się pomiędzy ziarnami złoża w stronę wylotu kolumny, a zatem w pierwszej kolejności są wymywane. Ponieważ wszystkie cząsteczki jednocześnie podlegają dyfuzji, cząsteczki małe, które dostały się do wnętrza porów, po jakimś czasie wydostają się na zewnątrz i są transportowane przez fazę ruchomą w kierunku wylotu kolumny. Czas przebywania cząsteczek wewnątrz porów jest proporcjonalny do ich wielkości ( objętości hydrodynamicznej ), to znaczy im cząsteczki są mniejsze, tym dłużej są zatrzymywane wewnątrz porów i tym później wymywane. W ten sposób rozdzielone cząsteczki są uporządkowane zgodnie z ich wielkością, a następnie charakteryzowane za pomocą jednego lub więcej detektorów. Najczęstszym detektorem jest refraktometr różnicowy, który wykrywa zmiany współczynnika załamania eluowanego roztworu. Otrzymany chromatogram (zależność sygnału od objetości eluenta (w jednostkach: mL) lub czasu retencji (w jednostkach: s) jest zatem rozkładem masy polimeru w funkcji czasu retencji.

Następnie siarkowodór jest przekształcany w siarkę w procesie Clausa. W pierwszym etapie procesu następuje częściowe utlenienie siarkowodoru do tlenku:

Struktura A1 o sieci RSC przedstawia najgęściej upakowany układ atomów o jednakowej średnicy. Atomy są rozmieszczone w narożach oraz środkach ścian komórki regularnej ( Rys. 1a). Komórka elementarna zawiera 4 atomy \( (8 \cdot \frac{1}{8}+6 \cdot \frac{1}{2}) \). Najgęściej obsadzonymi przez atomy są płaszczyzny sieciowe \( \{111\} \), a w każdej z nich trzy kierunki \( <110> \) ( Rys. 1b).

Jakość przeobrażeń w dynamometamorfizmie jest zależna od wartości stresu. Zaangażowanie stresu jest wprost proporcjonalne do rozdrobnienia protolitu oraz ilości neogenicznych profiroblastów (zob. Czynniki metamorfizmu ). Skały dynamometamorfizmu reprezentowane są przez szereg odmian powstałych przy wzrastających wartościach ciśnienia. Są to kakiryty i brekcje tektoniczne, kataklazyty oraz mylonity i ultramylonity.

Przypadek 2. Przypuśćmy teraz, że funkcja \( \hskip 0.3pc f\hskip 0.3pc \) nie zależy bezpośrednio od \( \hskip 0.3pc x,\hskip 0.3pc \) czyli

Jest to związane z silnym oddziaływaniem wymiennym jakie występuje pomiędzy spinowymi momentami magnetycznymi atomów. Ferromagnetyzm jest więc własnością kryształów, a nie pojedynczych atomów.

Przykładem fal spolaryzowanych liniowo są fale elektromagnetyczne radiowe emitowane przez antenę dipolową omawiane w module Rozchodzenie się fal elektromagnetycznych.

Taka sytuacja, gdy fale opuszczające otwór nie są płaskie, (promienie nie są równoległe) pojawia się gdy źródło fal i ekran, na którym powstaje obraz znajdują się w skończonej odległości od przesłony ze szczeliną. Taki przypadek nosi nazwę dyfrakcji Fresnela.

gdzie \( F_i \) jest wartością siły na \( i \)-tym odcinku \( \Delta x \). Następnie sumujemy prace wykonane na poszczególnych odcinkach, otrzymując całkowitą pracę

Litowce są miękkimi metalami o małej gęstości, o srebrzystobiałej barwie i połysku po przekrojeniu (są tak miękkie, że można je kroić nożem – Rys. 2 ).

Termin medium jest powszechnie używany zarówno w debacie publicznej, jak i w codziennych dyskusjach. Używając tego pojęcia mamy na myśli środki służące komunikacji. Określamy tak zarówno prasę, radio, telewizję, Internet umożliwiające przenoszenie treści, jak również określone zachowania służące komunikacji oraz urządzenia i przedmioty, umożliwiające tworzenie oraz utrwalanie przekazów. Różnią się one ze względu na ich rolę i znaczenie w procesie mediatyzacji przekazu.

Indeks zyskowności według drugiej formuły określa, ile jednostek dodatnich przepływów pieniężnych przypada na jednostkę ujemnych przepływów pieniężnych (przy czym obie wielkości są wyrażone w wartości teraźniejszej).

Woda fizycznie związana jest zatrzymywana w strefie aeracji, a czas zatrzymywania jest różny i zależy od wielu czynników, w tym warunków klimatycznych. W klimacie umiarkowanym woda ta może być magazynowana przez stosunkowo długi okres czasu, natomiast w klimacie, gdzie występują dwie pory roku, sucha i deszczowa, spora ilość wody jest uwalniana w okresie suchym.

Architektura fizyczna obecnych organizacji jest odzwierciedleniem dynamiki zmian w gospodarce i życiu społecznym. Odzwierciedleniem takiego nowoczesnego koncepcyjnego myślenia jest projekt włoskiego architekta Davida Fishera, wieżowiec „Dynamic Tower”, którego realizacja została zaplanowana na 2020 rok. Obrót pięter budynku wokół własnej osi ma nadać trójwymiarowej bryle wieżowca wymiar czwarty – czasu (pełny obrót pietra to trzy godziny) i dynamiki (nawiązanie do dynamicznej aktywności współczesnego człowieka). Nastąpiła zdecydowana zmiana w kierunku rearanżacji budynków i biur sprzyjających wytwarzaniu konstruktywnych relacji pomiędzy uczestnikami organizacji, generowania wzajemnych układów komunikacyjnych [1], [2].

\( CaCO_3 \) węglan wapnia – krystaliczna substancja służy m.in. do wyrobu kredy do pisana i pasty do zębów, surowiec do otrzymywania wapna palonego. \( Ca(HCO_3)_2 \) wodorowęglan wapnia – nadaje wodom mineralnym dobry smak, powoduje przemijającą twardość wody. \( CaC_2 \)węglik wapnia (karbid) – reaguje z wodą dając etyn (acetylen):

Część dokumentacji fotograficznej, służąca do zobrazowania skał i minerałów, pochodzi z kolekcji dydaktycznej zgromadzonej przez pracowników Katedry Geologii Ogólnej i Geoturystyki Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska Akademii Górniczo-Hutniczej.

Przewodnictwo cieplne czyli transport energii wskutek ruchu cząstek w kierunku obszaru o niższej \( T \) (dążenie do wyrównania temperatury). Równanie transportu ciepła ma postać

W 1977 roku ukazały się dwie ważne książki poświęcone problematyce fotografii we współczesnym świecie. Pierwsza z nich była zbiorem felietonów Susan Sontag (1933-2004) [1]. Autorka opisała w nich niezwykłą popularność fotografii i jej doniosłe znaczenie w kulturze. Zwracała szczególną uwagę na niejednoznaczność tej techniki, będącej świadectwem danej chwili, a zarazem zakłamującej o niej prawdę. W swoich felietonach Sontag nie ograniczyła się wyłącznie do refleksji dotyczących współczesności, ponieważ umieściła fenomen fotografowania w szerokiej panoramie myśli filozoficznej, poczynając od Platona i jego słynnej metafory jaskini, w której niewolnicy przypatrują się tajemniczym cieniom rzucanym na ścianę i mylnie traktują ten obraz jako odbicie prawdziwego świata. Tym samym, wskazała ona na naśladowczy, a zarazem iluzoryczny charakter zdjęć. Według Sontag, fotografowanie daje poczucie zdobywania i kontrolowania, ponieważ umożliwia uchwycenie ulotnych obrazów, którym można się potem przyglądać, poddawać je wszechstronnej analizie i deszyfracji, by dzięki zdobytej wiedzy jeszcze skuteczniej wywierać wpływ na rzeczywistość.

Część przysubdukcyjna płyty górnej ma charakter orogeniczny (tzw. orogen bezkolizyjny), gdzie skały są silnie zdeformowane. Strefa ta jest silnie wypiętrzona. W przypadku Andów wysokość przekracza znacznie 6 km. Strefa oddalona od subdukcji jest znacznie niższa (zob. Orogeny bezkolizyjne ).

Prędkość początkową cząstki (z którą wlatuje w obszar pola \( B \)) możemy rozłożyć na dwie składowe: jedną równoległą \( {v_{{\text{II}}}} \), a drugą prostopadłą \( v_{⊥} \) do pola \( B \). Zauważmy, że zgodnie ze wzorem Siła magnetyczna-( 2 ) siła magnetyczna związana jest tylko ze składową prędkości prostopadłą do pola \( B \) ( \( \theta = 90^{\circ} \)) natomiast nie zależy od składowej równoległej do pola ( \( \theta = 0^{\circ} \)). Siła magnetyczna zmienia więc tylko składową prędkości prostopadłą do pola \( B \), natomiast składowa prędkości równoległa pozostaje stała. W rezultacie cząstka przemieszcza się ze stałą prędkością wzdłuż pola \( B \) równocześnie zataczając pod wpływem siły magnetycznej okręgi w płaszczyźnie prostopadłej do pola. Cząsteczka porusza się po spirali tak jak pokazano na Rys. 2.

Impuls falowy powstaje gdy źródłem jest jednorazowe zaburzenie w ośrodku: na przykład gdy wrzucimy kamień do wody lub gdy jednorazowo odchylimy koniec napiętej liny (zob. Rys. 5 ).

W związku z tym, że dla wielu badaczy pojęcie problemowego korzystania z internetu wydawało się zbyt ogólne (sama Young zaproponowała sześć jego rodzajów – zob. wyżej), a niektóre z tych zaburzeń należałoby uznać ze przejaw patologicznych zachowań realizowanych w sieci (np. e-hazard czy cyberseks), skupiono się na zbadaniu zaburzenia specyficznego dla korzystania z komputera i internetu, czyli na problemowym graniu w gry wideo [6]. Wynikało to przede wszystkim ze wzrostu liczby młodych osób, którzy nadużywania grania, zaniedbując inne obszary swojego życia. Dlatego też Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne zdecydowało o włączeniu w 2013 roku do zrewidowanej klasyfikacji zaburzeń psychicznych DSM-5 zaburzenia grania w gry internetowe (Internet Gaming Disorder) wraz z podaniem kryteriów diagnostycznych. Podobnie postąpiła Światowa Organizacja Zdrowia, która do swojej klasyfikacji ICD-11 także włączyła to zaburzenie.

Warstwa jest podstawową i indywidualną jednostką większości skał osadowych. Może stanowić jednostkę niepodzielną lub składającą się z elementów podrzędnych. Ze względu na budowę wewnętrzną, wyróżniane są (Rys. 3):

Okres wymagalności pasywów (źródeł finansowania) powinien być zasadniczo dopasowany do okresu wykorzystywania przez przedsiębiorstwo aktywów finansowanych tymi pasywami, gdyż zapewnia to stabilność finansowania działalności jednostki. Jeśli aktywa trwałe są w pełni pokryte kapitałem własnym, to wówczas zachowana jest złota reguła bilansowa. Jej bardziej liberalną wersją jest srebrna reguła bilansowa, zgodnie z którą aktywa trwałe powinny być finansowane w całości kapitałem stałym [2].

gdzie: \( R_\Theta \) – rzeczywiste natężenie promieniowania pod kątem \( \Theta \), \( R_0 \) – natężenie promieniowania rozproszonego bez interferencji. Wprowadzając wielkość \( P(\Theta) \) do równania Debye otrzymuje się równanie Zimma [3]:

Jest oczywiste, że żaden z gazów rzeczywistych nie spełnia w sposób absolutny wszystkich tych warunków. Niemniej, w dostatecznie wysokich temperaturach i przy niskich ciśnieniach (w stanie mocnego rozrzedzenia) właściwości gazów rzeczywistych są bardzo bliskie takiego wyidealizowanego modelu. Stan gazu, jak każdy stan materii, określają wartości trzech parametrów: temperatury, objętości i ciśnienia. Jednym z zadań teorii kinetycznej gazów jest znalezienie współzależności między tymi parametrami, czyli znalezienie równania stanu dla gazu doskonałego i rozszerzenie ważności tego równania na układy rzeczywiste przez wprowadzenie odpowiednich poprawek.

Na podstawie (2) można zestawić układ równań w którym niewiadomymi są tylko współczynniki \(m_1\) i \(m_2\):

W jeziorach wytopiskowych zachodzi sedymentacja klastyczna i deponowane są w nich osady średnio- i drobnoziarniste. Ku górze profilu zaznacza się ogólny trend spadkowy frakcji i wzrost dojrzałości teksturalnej materiału. W warunkach korzystnych dla rozwoju roślinności, faza zaniku oczka wytopiskowego związana jest z sedymentacją fitogeniczną. Osady klastyczne zwieńczone są osadami torfowiskowymi. Żywotność oczka polodowcowego zależy do jego wielkości, tempa akumulacji, ale też od zasilania wodami. Formy wykształcone na podłożu nieprzepuszczalnym zanikają szybciej niż formy z dopływem wód podziemnych.

Takie rozróżnienie ma istotne znaczenie, ponieważ jeszcze przed wygaśnięciem weksla remitent może starać się o pozyskanie kredytu dyskontowego w banku komercyjnym. Bank chętniej udzieli kredytu, jeśli jest on zabezpieczony wekslem towarowym.

Zauważmy, że iloczyn \( Sd \) jest objętością kondensatora, więc gęstość energii \( w \) (pola elektrycznego), która jest energią zawartą w jednostce objętości wynosi

Z przedstawionych wykresów widać, że ładunek na kondensatorze narasta, a prąd maleje eksponencjalnie z czasem. Szybkość tych zmian zależy od wielkość \( \tau = RC \), która ma wymiar czasu i jest nazywana stałą czasową obwodu.

Z definicji całki oznaczonej Riemanna wynika, że jeżeli \( f:[a,b] \to \mathbb{R} \) jest funkcją ciągłą i nieujemną w przedziale \( [a, b] \), to całka \( \int_a^b f(x) dx \) jest równa polu \( P \) figury ograniczonej przez wykres funkcji \( f \), oś \( OX \) oraz proste \( x=a \) i \( x=b \). Tak zadaną figurę, którą możemy opisać jako zbiór

Mikroskopia świetlna to dziedzina wykorzystująca urządzenia – mikroskopy do oglądania próbek i obiektów, które są zbyt małe, aby można je było zobaczyć nieuzbrojonym okiem. Wizualizacja obiektu odbywa się za pośrednictwem wiązki światła lub elektronów. Ogólnie, padająca wiązka jest przesyłana ze źródła znajdującego się po przeciwnej stronie próbki/obiektu do soczewki skupiającej, która skupia ją na próbce w celu uzyskania maksymalnej jasności. Po przejściu przez próbkę, wiązka pada na soczewkę obiektywu, która powiększa obraz próbki, a następnie do okularów, gdzie oglądany obraz jest dodatkowo powiększany. W mikroskopii szczególnie ważne są dwa parametry: powiększenie i rozdzielczość.

Powyższa transformacja zależna jest od parametru \( \hskip 0.3pc x.\hskip 0.3pc \) Ze względów praktycznych przyjmiemy oznaczenie

W powyższej całce liczbę \( a \) nazywamy dolną granicą całkowania, liczbę \( b \) górną granicą całkowania, natomiast \( f \) funkcją podcałkową. Jeżeli \( a \) i \( b \) są takimi liczbami rzeczywistymi, że \( a \lt b \), to przyjmujemy, że

Należy zaznaczyć, że nie wszystkie substancje mogą występować we wszystkich stanach skupienia. Niektóre ciała stałe, będące związkami chemicznymi, ulegają rozpadowi podczas nagrzewania i następuje zmiana ich cech chemicznych.

Wpływ mediów masowych na zachowania agresywne Przekonanie, że brutalne treści w mediach wpływają na widzów i stymulują agresję oraz przemoc jest powszechne we współczesnych społeczeństwach. Popularność tej opinii można przypisać powszechnie znanemu eksperymentowi przeprowadzonemu w latach 60. XX przez Alberta Bandurę i jego zespół. Pokazał on że dzieci, które oglądały sceny brutalne w mediach częściej, niż te które ich nie oglądały naśladowały zachowania agresywne bawiąc się lalkami bobo [1]. Badanie to wywołało kontrowersje i krytykę, jednak kolejne realizowane w tym obszarze projekty badawcze pokazały, że istnieje związek przyczynowy między przemocą w mediach a rzeczywistą [2].

Osady delt stanowią przeważnie piaski, muły i iły oraz materiał fitogeniczny. W efekcie progradacji delty w profilu pionowym, osady prodelty przykryte są osadami skłonu delty, a te z kolei osadami równi deltowej [4].

Rozpatrujemy siłę działającą na każdy z boków. Zauważmy, że siły \( F_{b} \) działające na boki b znoszą się wzajemnie. Siły \( F_{a} \) działające na boki a też się znoszą ale tworzą parę sił dającą wypadkowy moment siły obracający ramkę

Techniki mikroskopowe wykorzystują oddziaływania fali elektromagnetycznej z powierzchnią badanego materiału tworząc obraz powierzchni.

W tym celu przerysowujemy wektor \( {\bf v'} \) w punkcie \( P \) i wyznaczamy różnicę \( \Delta {\bf v} \). Zauważmy, że kąt pomiędzy wektorami \( {\bf v } \) i \( {\bf v }' \) jest równy kątowi \( \theta \) więc korzystając z podobieństwa trójkątów możemy zapisać równość

Mechanika kwantowa podział wiązań, jaki przedstawiony został w podrozdziale Typy wiązań chemicznych przedstawia, jako umowne granice, bowiem w jej świetle oddziaływania między elektronami i jądrami w cząsteczce, tj. wytworzenie wiązania chemicznego przedstawia jako deformację powłoki elektronowej atomów, zmianę gęstości elektronowej w pobliżu jąder atomowych, a przez to wyróżnienie uprzywilejowanych kierunków w przestrzeni. Funkcje falowe będące rozwiązaniem równania Schrödingera prezentują ten efekt dla elektronów poruszających się w polu jąder atomowych tworzących cząsteczkę. Metoda orbitali molekularnych jest jedną metod stosowanych w celu rozwiązywania wspomnianego równania.

Zwróćmy uwagę na to, że przy tak dużych prędkościach tor, po którym krążą cząstki osiąga znaczne rozmiary. Na przykład synchrotron protonów w laboratorium Fermiego (Fermilab) w USA ma obwód 6.3 km, a w ośrodku badawczym CERN pod Genewą aż 27 km.

Źródła od dawna są ważne dla ludzi jako źródło słodkiej wody, zwłaszcza w suchych regionach, w których roczne opady są stosunkowo niewielkie (Rys. 2).

Energia powierzchniowa jest wielkością charakteryzującą właściwości powierzchni ciała stałego lub cieczy. Atomy, które znajdują się na powierzchni ciała stałego lub cieczy są zawsze słabiej związane niż atomy znajdujące się w ich wnętrzu. Usunięcie atomów z powierzchni materiału jest łatwiejsze niż usunięcie atomów z jego wnętrza. Energię powierzchniową można obliczyć z wzoru ( 1 ).

Analizując kulturę komunikacyją społeczenstw Ameryki Południowej nie sposób pominąć kwestii kontaktu fizycznego – strefa intymna nie jest tu szeroka, dodatkowo ludzie wzajemnie często się dotykają, a wśród przyjaciół oraz bliskich partnerów pocałunki czy obejmowanie jest czymś normalnym [6]. Latynosi należą do społeczności kolektywistycznych, co oznacza, że lubią tworzyć i przynależeć do grup. Istotną rolę odgrywa znajomość języka – hiszpańskiego lub portugalskiego – w lokalnych odmianach. Język angielski jest coraz bardziej popularny, jednak jego znajomość nie jest na tyle powszechna, by móc oprzeć się tylko na niej w kontaktach z mieszkańcami Ameryki Południowej. Kontakt wzrokowy jest utrzymywany i jest w tej kulturze konieczny, ponieważ jest oznaką skupienia się na interlokutorze. Dużą wagę mieszkańcy Ameryki Południowej przykładają do kontaktów międzyludzkich, zatem częste kontakty telefoniczne, nawet w momencie ważnego spotkania, przerywanie spotkań biznesowych  przez osoby przychodzące w odwiedziny lub w konkretnym pilnym celu będą normą.  Cechą charakterystyczną komunikacji z i między mieszkańcami Ameryki Południowej jest fakt, iż nie lubią oni mówić pewnych rzeczy wprost. Jeśli interlokutor unika odpowiedzi lub z nią zwleka, należy przeformułować pytanie, jej brak nie oznacza w tej kulturze zgody. Akceptacja powinna być wyrażona wprost. Dla Latynosów kwestie ceremonialne są niezwykle istotne, zatem będą się zwracać do innych, zwłaszcza w kontaktach oficjalnych, z poszanowaniem wieku, płci, stanu cywilnego oraz wykształcenia oraz zajmowanego stanowiska czy posiadanego tytułu naukowego [6].

Rozstrzygnięcie rozmowy kwalifikacyjnej zależy od bardzo wielu czynników. Poniżej znajduje się kilka kluczowych zaleceń sformułowanych przez osoby zajmujące się profesjonalną rekrutacją. Informacje pochodzą z wywiadu z Magdaleną Martynowską, psycholożką, specjalistką do spraw rekrutacji i komunikacji wewnętrznej w organizacji.

Zgodnie z tym równaniem i zasadami termodynamicznymi rozpuszczenie nastąpi wtedy, gdy znak ΔG jest ujemny. ΔS jest zwykle dodatnie, ponieważ w roztworze cząsteczki wykazują bardziej chaotyczny układ aniżeli w stanie stałym. Temperatura bezwzględna jest dodatnia. ΔH może mieć znak dodatni lub ujemny. Dodatnia wartość ΔH wskazuje, że polimer i rozpuszczalnik są w stanie niższej energii. Natomiast ujemna wartość ΔH sugeruje, że roztwór jest w stanie niższej energii. Przy braku specyficznych oddziaływań polimer-rozpuszczalnik wartość \( {(}{δ}{_s}{-}{δ}{_p}{)}{^2} \) musi być mniejsza niż 4.0 MPa \( {^0}{^.}{^5} \). Można zatem stwierdzić, że poliamid 6,6 nie rozpuści się w wodzie ponieważ \( {(}{δ}{_w}{_o}{_d}{_a}{ -}{ δ}{_p}{_o}{_l}{_i}{_a}{_m}{_i}{_d}{_6}{_,}{_6}{)}{^2} \) = 47.9 – 27.8 MPa \( {^0}{^.}{^5} \) = 20.1MPa \( {^0}{^.}{^5} \), czyli jest >> 4.0 MPa \( {^0}{^.}{^5} \), ale rozpuści się w n-heksanie, czterochlorku węgla i toluenie ( \( {(}{δ}{_s}{ -}{ δ}{_p}{_o}{_l}{_i}{_a}{_m}{_i}{_d}{_6}{_,}{_6}{)}{^2} \) << 4.0 MPa \( {^0}{^.}{^5} \).

\( SiO_2 \) – tlenek krzemu (IV), kwarc, stosowany przy produkcji materiałów ściernych, w przemyśle ceramicznym, szklarskim ( Rys. 5 ), budowlanym, optycznym, w elektronice (piezokwarc, wyświetlacz ciekłokrystaliczny), do wyrobu detergentów, farb, pasty do zębów, kamieni ozdobnych. Amorficzny przechłodzony ciekły \( SiO_2 \) tworzy szkło.

Na przełomie lat 70. i 80. XX w. badania nad teorią użytkowania i korzyści weszły w ostatnią, zasadniczą fazę konstruowania i weryfikowania teorii , w której naukowcy w sposób bardziej usystematyzowany i zgodny z metodologicznymi założeniami wypracowanymi we wcześniejszych latach prowadzili badania nad potrzebami użytkowników i korzyściami z ekspozycji na określone treści medialne. W latach późniejszych wraz z ewolucją mediów i pojawianiem się nowych środków technicznych służących do komunikowania teoria użytkowania i korzyści znajdowała swoje dalsze zastosowanie, na przykład Garrett O’Keefe i Barbara Sulanowski [5] w odniesieniu do korzyści wynikających z używania telefonów wskazali na takie, jak: zarządzenie czasem, dostępność, rozrywka i towarzyskość. Badacze, porównując korzyści korzystania z telefonu i mediów masowych, zauważyli między innymi, że poszukiwanie rozrywki było jednym z najczęstszych motywów w obu przypadkach.