text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางเสด็จมายับยั้งบัลลังก์อาสน์ <bot>:ตรัสประภาษกรมวังสั่งให้หา พวกนายโจรที่จะเฝ้าให้เข้ามา ขุนเสนากราบกรานคลานออกไป | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประเดี๋ยวใจยายท้าวก็สั่นงก <bot>:มือตบอกหลับตาว่าข่มเหง ไปทูลท้าวเจ้าอยู่หัวอย่ากลัวเกรง มาข่มเหงยกตัวกลัวมันไย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกสั่งเสร็จพวกทหารชาญสมร <bot>:ก็รีบร้อนเดินเรียงเคียงไสว ที่รบรับสัประยุทธ์โยนชุดไฟ แต่ชิงชัยกันจนดึกเสียงครึกโครม | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงยามค่ำย่ำฆ้องจะร้องไห้ <bot>:ร่ำพิไรรัญจวนหวนละห้อย โอ้ยามดึกดาวเคลื่อนเดือนก็คล้อย น้ำค้างย้อยเย็นฉ่ำที่อัมพร | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กันแสงพลางทางว่าอีฝาหรั่ง <bot>:มึงขึ้นซังสมนึกทำฮึกเหิม อันข้อพ่อพี่ชายตายแต่เดิม ว่ากูเริ่มเหตุผลแต่ต้นมือ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงฟังสรรเสริญศรีสะใภ้ <bot>:รู้แก้ไขในมนุษย์สุดจะหา แล้วตรัสสั่งทั้งพระอนุชา ให้โยธาทำค่ายริมชายไพร | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระรามวงศ์ลงเอกเขนกตรัส <bot>:กับหน่อกระษัตรีย์แกล้งชวนทำสรวลสันต์ คิดจะใคร่ได้ยินพิณสำคัญ จึงว่าวันนี้สบายเดือนหงายงาม | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางนารีศรีสุดาหน้าเป็นเหม <bot>:แสนเกษมแกล้งว่าอย่ามาเสริม มาลัยหลวงพวงหอมเป็นจอมเจิม ฉันพลอยเติมตามประสาเป็นข้าไท | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวรายาว่าพ่อหน่อกษัตริย์ <bot>:ตาจะจัดแจงให้หลายสถาน อย่าเป็นทุกข์ร้อนไปให้รำคาญ จากสถานกำพลเพชรได้เจ็ดวัน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวโกสัยไม่ชำนาญในการพูด <bot>:บิดตะกูดตัดรอนข้างผ่อนผัน จะตอบต่อข้อไรก็ไม่ทัน ในเชิงชั้นเกเรเพทุบาย | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นทรงฤทธิ์จิตปลี้มลืมความทุกข์ <bot>:เกษมสุขชื่นชุ่มทุกขุมขน นางเสือกขึ้นหาดทรายริมสายชล พลางน้อมตนอภิวาทบาทมูล | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เคยไสยาสน์อาสน์อ่อนบรรจถรณ์แท่น <bot>:มาเดินแดนดงรังใช่วังหลวง ขอเชิญแก้วแววตาสุดาดวง มาชมพวงมาลีด้วยพี่ยา | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รีบพาเข้าเฝ้าพระหน่อวรนาถ <bot>:ทูลเรื่องราชการแจ้งแถลงไข พระทรงฟังคั่งแค้นแน่นพระทัย รีบเข้าไปทูลยุบลพระชนนี ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปลาตะเพียนล้วนตะเพียนเที่ยวเวียนหา <bot>:เหล่านางปลาตะเพียนทองล่องไสว เหล่าปลาวาฬวาฬวนขึ้นพ่นไพร ล้วนใหญ่ใหญ่โตล่ำกว่าลำเรือ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝูงแรดร้ายควายเปลี่ยวเที่ยวเลี้ยวลัด <bot>:ในป่าชัฏพุ่มไม้ไพรระหง ทั้งฝูงฬากาสรในดอนดง ตุ่นกระจงจามรีมีบนเนิน | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่ศัตรูงูพิษมันคิดคด <bot>:ให้เสียยศเสียชาติพระศาสนา เสียโอรสหมดทั้งพระอนุชา แต่ธิดาเด็กนิดยังคิดชัง ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระบวนแห่แต่ล้วนฝ่ายนายทหาร <bot>:เคยรอนราญเรี่ยวแรงแข็งขยัน กำชับสั่งครั้งนี้ที่สำคัญ คอยดูชั้นเชิงฝรั่งชาวลังกา | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ลูกขอลาฝ่าละอองจงผ่องใส แม้นชาตินี้ชีวันไม่บรรลัย ลูกมิได้ลืมพระคุณกรุณา | สิงหไกรภพ | 52 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายจักราพฤฒาเฒ่า <bot>:แกเร่งเข้าพิธีขมีขมัน ทางกสิณอภิญญาณชำนาญครัน เสียงฟ้าลั่นครืนครืนพื้นอำพน | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสังฆราชบาทหลวงลงง่วงเหงา <bot>:ให้โศกเศร้าร้อนใจดั่งไฟสุม ระอาอ่อนถอนใจใหญ่ให้ประชุม เรือชุมนุมกองทัพกลับนคร | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สามกษัตริย์ท้าวชวาพาพหล <bot>:จรดลรีบไปดั่งใจหมาย ลงกำปั่นพร้อมข้าเสนานาย ให้ผันผายจากที่ด้วยปรีดิ์เปรม | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรือรบมาห้าร้อยก็น้อยนัก <bot>:ไม่สมศักดิ์ทรงฤทธิ์อดิศร ผู้ใดเห็นเป็นสง่านรากร หรือมารดรมาระแวงว่าแต่งทัพ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กษัตริย์สุดสาครบวรนาถ <bot>:พาลีลาศมาประนมก้มเกศา เฝ้าสองดาบสินีต่างปรีดา นางโอภาไต่ถามตามทำนอง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเสนามาสั่งสะพรั่งพร้อม <bot>:เอาคนอ้อมแอบไว้ในวิถี ตามบังคับบัญชาไม่ช้าที พอฤกษ์ดีพลบค่ำให้ทำการ ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม่ทรงครรภ์รัญจวนประชวรไฉน <bot>:พี่จะได้ฟูมฟักเฝ้ารักษา ด้วยลูกเจ้าเล่าก็น้องของธิดา ไม่ฉันทาทิ้งขว้างให้ห่างไกล | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วปักไม้เป็นหลังคาเอาผ้าคาด <bot>:พวกปีศาจชื่นชมสมถวิล บ้างพ้นทุกข์สุขาไปหากิน บ้างก็สิ้นกรรมตนทนทรมาน ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางโฉมยงหลงเพลินจำเริญจิต <bot>:นั่งพินิจนึกเห็นเหมือนเช่นฝัน เป็นกองกรรมจำพรากจะจากกัน พอสายัณห์เย็นพยับลับโพยม | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชมละเมาะเกาะเกียนดั่งเขียนวาด <bot>:รุกขชาติราวกับไม้ในกระถาง พระสุริย์ฉายบ่ายเบนเย็นนภางค์ แล่นสล้างลมเฉื่อยเรื่อยเรื่อยไป | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หรือไม่ได้ในตำราชะตาชัด <bot>:ท่านโปรดจัดแจงด้วยจงช่วยหลาน ฝ่ายนิกรมพรหมมหาพฤฒาจารย์ แกชำนาญรู้แน่มาแต่เดิม | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อาญาสิทธิ์อยู่กับท่านดังมั่นหมาย <bot>:เสนานายใครไม่ฟังยังกระแส เอาตามบทอัยการอย่าผันแปร สุดแล้วแต่ท่านครูผู้อาจารย์ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจึงว่าข้าแต่มหายักษ์ <bot>:อย่าเพ่อหักหาญไปให้ฉิบหาย เป็นเหตุผลต้นเรื่องเคืองระคาย จงภิปรายให้กระจ่างในทางความ ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:สรวงจ้าวพร้าวอ่อนกล้วย <bot>:ด้วยเอย เชิญพี่น้องสองเสวย สว่างร้อน แรกมาอย่าถือเลย ลุกระโทษโปรดพ่อ ขอแร่แม่เก็จก้อน กับเต้าเจ้ายาง | นิราศสุพรรณ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วให้เชิญกูวไนยไปทั้งสอง <bot>:ที่ในห้องตึกใหญ่เชิญผายผัน ประชวรไข้เหน็บชามาห้าวัน พระองค์สั่นจับหนาวทั้งเช้าเย็น | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พ่อโฉมงามยามนี้ก็แรกรุ่น <bot>:ผลบุญช่วยชักสมัครสมาน ถึงขอเฝ้าเขาไปจับให้อัประมาณ พี่ก็เห็นเป็นตะพานมาชอบกล | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่างพระองค์ทรงโลกเฉลิมภพ <bot>:ทรงสินธพตรวจพหลพลทหาร พอฤกษ์ดีโหราพฤฒาจารย์ ก็โอมอ่านไสยเวทวิเศษมนต์ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อ้ายชีเปลือยลุกขึ้นนั่งได้ฟังถาม <bot>:ก็เล่าความพูดมากถลากไถล กล่าวมุสาเพ้อพล่ามตามแต่ใจ นั่งพิไรอวดรู้ทางดูแล | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้างนายทัพขับรถเข้าจดรบ <bot>:พลตลบหลีกลัดดูผัดผัน บ้างทิ่มแทงแพลงพลาดบ้างฟาดฟัน ไม่ถูกกันแก้ไขไวทุกคน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระจงจามรีสิงหนัศ <bot>:เล็มระบัดเส้นหญ้าเป็นอาหาร กระแตตุ่นมุ่นพงในดงดาน สุกรฟานกาสรลงนอนแปลง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เห็นเมฆคลุ้มคลํ้าฟ้าในราศี เป็นลิงน้อยลอยแฝงแสงอัคคี มาลงที่ปรางค์ทองห้องบัญชร | สิงหไกรภพ | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์ธิดาพระยาหญิง <bot>:สมรมิ่งยินดีจะมีไหน จึ่งตรัสเรียกสาวสรรค์กำนัลใน มาไวไวช่วยจับแมงทับทอง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้าพรุ่งนี้พี่ไปจะไต่ถาม <bot>:จงห้ามปรามสั่งสอนหล่อนเสียมั่ง แม้นว่ากล่าวคราวนี้เธอมิฟัง ทำทีหลังแล้วจะทูลให้วุ่นวาย ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนายด่านพาลจะซื่อด้วยถือสัตย์ <bot>:กลัวเคืองขัดคิดชอบตอบสนอง ท่านร่ำว่าปรานีเหมือนพี่น้อง ขอตรึกตรองสักเวลาปรึกษากัน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่จนใจไม่รู้ที่จะห้ามไว้ <bot>:แข็งพระทัยอวยสวัสดิ์พิพัฒน์ผล เจริญสุขทุกทิวาในสาชล อย่าร้อนรนขอให้ได้ดั่งใจจง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสององค์ทรงที่นั่งยานุมาศ <bot>:พระหน่อนาถทรงเสลี่ยงเคียงเคียงคั่น นางโฉมยงทรงวอจรจรัล ฝูงกำนัลพรั่งพร้อมล้อมลีลา | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สรงสหัสธารามณฑาภิเษก <bot>:มอบเศวกระฉัตรชัยไอศวรรย์ แล้วอวยพรหน่อนเรศครองเขตคัน เป็นจอมจรรโลงลบจบสกล | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วกลับลงมาที่พอมีฝน <bot>:ในเบื้องบนตกนองเป็นฟองฝอย แลเห็นพระจันทราลีลาลอย เหมือนจะย้อยลงมาในที่ไสยา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ชะช่างแสนซื่อสุดเจ้าบุตรเขย ทั้งก้าวเฉียงเลี่ยงเลียบพูดเปรียบเปรย ยั่วเยาะเย้ยตัดพ้อล้อแม่ยาย | สิงหไกรภพ | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กุมารสุดสาครยอกรกราบ <bot>:น้ำตาอาบอุตส่าห์ฝืนสะอื้นไห้ ถือไม้เท้าก้าวมาศาลาลัย สู้แข็งใจจูงพระยาอาชาเดิน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ก็แรมรอนนอนวัดแม่นางปลื้ม <bot>:พี่ไม่ลืมอาไลยให้ใจหาย ทั้งไพร่นายนอนกลาดบนหาดทราย พงศ์นารายน์นรินทร์วงศ์ที่ทรงญาณ | นิราศพระบาท | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณนั้นหล่อนไปก่อนแล้ว <bot>:กับทั้งแก้วเกษรามารศรี พี่จะไปในเมื่อรุ่งขึ้นพรุ่งนี้ เจ้าจงอยู่บูรีแทนพี่ยา ฯ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงว่าแม่แก่เฒ่าอยู่เปล่าเปลี่ยว <bot>:สุดจะเหลียวแลหาที่อาศัย พระบิตุรงค์ทรงธรรม์ก็บรรลัย หมายจะได้ฝากชีวิตแก่ธิดา | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ออกลำทรงหงส์บินฝ่ายสินสมุทร <bot>:ออกเรือครุฑครื้นครั่นเสียงหวั่นไหว เสียงสังข์แตรแซ่ซ้องลั่นฆ้องชัย พลไพร่พร้อมโห่โล้สำเภา | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หรือจะพึ่งบุญผัวหัวจะขาด <bot>:ด้วยอำนาจพวกทหารชาญกำแหง รู้สึกตัวชั่วช้ามาสำแดง ให้เห็นแจ้งแก่ฝรั่งทั้งกระบวน ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ธรรมดาพระฝรั่งตั้งอำนาจ <bot>:ให้เปรื่องปราชญ์ชี้แจงแถลงไข ให้มันเห็นทันตาอย่าว่าใคร พูดใกล้ไกลเวียนวนริมขนตา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้าพบปะพระบิตุเรศเจ้า <bot>:เธอว่าเปล่าแม่มิได้ความอายหรือ ประชาชนพลเมืองจะเลื่องลือ เหมือนหญิงดื้อด้านหน้าเป็นราคี ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งผู้คนปรนนิบัติปัจถรณ์ <bot>:ที่นั่งนอนแต่งตั้งอย่างถวิล เชิญไปพักให้สบายในบุรินทร์ จงอยู่กินเหมือนอย่างวงศ์พงศ์ประยูร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พรุ่งนี้เช้าเราจะใช้นายทหาร <bot>:ไปสืบการข้างในค่ายได้ไต่ถาม ถ้าข้าศึกอาจองมาสงคราม จึ่งยกตามตีประชิดติดเข้าไป | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเรือแขกคนผู้อยู่ข้างน้อย <bot>:ครั้นจะถอยเรือก็แล่นมาแน่นหนา ก็จำใจจำสู้ดูเวลา ฝ่ายเสนาที่สำหรับกำกับพล | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าไปกับบิดาทั้งอาหลาน <bot>:คอยต่อต้านแถวในไพรระหง ตีด่านเขาเจ้าประจันทางมันลง จากแดนดงออกมาหน้าคีริน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันผัวมีทีหลังดังกิ่งก้อย <bot>:เป็นผัวน้อยของตัวข้าผัวหลวง มีลูกเต้าเหล่าฝรั่งสิ้นทั้งปวง เขาก็ล่วงรู้เห็นเป็นพยาน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมังคลาว่าศึกเห็นฮึกเหิม <bot>:ยังจะเพิ่มเติมมาล้อมหน้าหลัง พลางตรองตรึกนึกขยาดหวาดระวัง พอพระสังฆราชมาอุ่นอารมณ์ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ครั้งนี้ที่ตรงท้าวเจ้าประเทศ <bot>:ทำผิดเพศพาลจิตริษยา เที่ยวเก็บลูกสาวชาวบุรินทร์เขานินทา คงจะมาถึงเจ้าคุณจะวุ่นวาย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเยื้อนยิ้มพริ้มพรายซังตายตอบ <bot>:เจ้ารู้รอบเปรียบปราบช่างฉาบฉวย พี่ขอบใจไรซ้ำที่สำรวย ดีกว่ามวยผมฝรั่งฟังคารม | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางบอกกับศิษย์หาที่มาด้วย <bot>:จะไปช่วยกันประชุมช่วยคุ้มขัง ให้ได้ไปปลดปลอดรอดชีวัง ไปช่วยนั่งภาวนาสมาทาน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเจ้าจอมหม่อมคุณตระกูลสูง <bot>:บ้างพยูงอยู่ข้างข้างไม่ห่างแห บ้างวิ่งวนจนหอบหมอบกระแต ที่เฒ่าแก่โก้งโค้งลากโครงคราง | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วโยคีแจ้งเหตุเทศนา <bot>:ให้สองราสร่างเสื่อมได้เลื่อมใส อันทุกขังตั้งแต่เกิดกำเนิดใน ที่ร้อนใจมีทั่วทุกตัวคน | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่นางไปไหนหนอจนดึกดื่น <bot>:เที่ยวกลางคืนคิดขึ้นมาก็น่าหึง แต่ชาติหงส์หรือจะลงเล่นบ่อบึง นอนคะนึงนึกหวังถึงบังอร | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายอรุณรัศมีอารีรัก <bot>:ด้วยสมศักดิ์สุภาพไม่หยาบหยาม ต่างปราศรัยไพเราะเสนาะความ ด้วยสองทรามรุ่นรักรู้จักกัน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระหน่อมกุฎอุศเรน <bot>:จึงกะเกณฑ์แบ่งทหารชาญสมร รายรักษาหน้าด่านชานนคร คอยราญรอนไพรีจะบีฑา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงกลับแกล้งแปลงเป็นเช่นมนุษย์ <bot>:มาหาสุดสวาทได้เหมือนใจหวัง อย่านึกแหนงแคลงจิตไม่ปิดบัง เจ้าเหมือนดังดวงตาของสามี | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงมั่งคั่งตั้งบ้านในการบาป <bot>:แต่ต้องสาปเคหาให้สาสม จะปลูกเรือนก็มิได้ใส่ปั้นลม ใครขืนทำก็ระทมด้วยเพลิงลาม | นิราศเมืองแกลง | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเอนองค์ลงบรรทมพนมมาศ <bot>:สุนีบาตนั้นอุส่าห์หาบุปผา มาโรยรายถวายพระมังคลา แล้วอุส่าห์นวดฟั้นให้บรรทม | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันลูกสาวท้าวไทถ้าใครเห็น <bot>:ไม่วายเว้นหวังสวาทปรารถนา แต่พราหมณ์น้อยน่ารักลักขณา สมกับแก้วเกษราวิลาวัณย์ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้หนักหน่วงทรวงสะทึกสะอึกสะอื้น <bot>:นํ้าเนตรนั้นครั้นจะกลืนก็ขืนไหล ทั้งเหมวรรณกลั้นแกล้งแข็งพระทัย ชลนัยน์คลอคลองเข้าห้องปรางค์ | สิงหไกรภพ | 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงอยู่ไกลใจนึกรำลึกถึง <bot>:เปรียบเหมือนหนึ่งแนบชิดขนิษฐา แม้นตัวตายหมายจะฝังไว้ลังกา แม่วัณฬาละฉันให้รัญจวน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นโยคีนั่งยองยองมือป้องหน้า <bot>:กับศิษย์หานั่งอยู่ท้ายชายกระสินธุ์ สุดสาครรีบลงไปชายวาริน นางผันผินพักตร์มาดูเอะผู้ใด | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอบพระคุณสุนทรถาวรสวัสดิ์ <bot>:ประดิพัทธ์ภูธเรศพระเชษฐา อันหลานน้อยสร้อยสุวรรณจันทร์สุดา ชันษาคราวทัดกับหัสไชย | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสอนน้องสอนยักษ์แม้นจักรบ <bot>:คอยเลี่ยงหลบหลีกพักตร์ท้าวยักษา แล้วอวยชัยให้พระน้องทั้งสองรา ต่างกราบลาเหาะลอยไปคอยรับ | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วก็ทำล้มผางวางดอกไม้ <bot>:มารยาให้เขาเห็นว่าเป็นผี หาเข้าจริงสิงกายรู้ร้ายดี พอเป็นที่หากินด้วยลิ้นลม | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วก็ทำปีกหางขึ้นอย่างเก่า <bot>:ครั้นรุ่งเช้าแฝงไม้ในไพรสณฑ์ จึ่งจัดแจงแต่งตัวทั่วทุกคน ทั่งไพร่พลพร้อมทั่วตัวขุนนาง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนนางหนีที่ออกนอกตำแหน่ง <bot>:กลับตั้งแต่งต้อนไพร่ได้นักหนา ชาวบุรีหนีไปเข้าจนเบาตา จะยกมารบพุ่งเอากรุงไกร ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวทศวงศ์ทรงพระสรวลว่าจวนค่ำ <bot>:ยังจะร่ำรื้อหึงไปถึงไหน พระตรัสพลางทางให้หาเสนาใน มาสั่งให้จัดแจงแต่งเภตรา | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ตำราว่าให้เชือดเอาเลือดสด <bot>:มาราดรดรอบทัพจะกลับหาย แม้ละไว้ไม่รอดจะวอดวาย พระเป็นชายช่วยทำตามตำรา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายโยคีมีญาณว่าหลานแก้ว <bot>:ถึงถิ่นแล้วตาจะลาไปอาศรม สองแม่ลูกหมอบราบกราบบังคม พระบรมมุนีชุลีกร | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เคยเข้าเฝ้าสู่วังนรังศรี ทั้งล่วมปัดจัดแจงแต่งให้ดี หมากบุหรี่หาใส่ให้ไปกิน | สุภาษิตสอนหญิง | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สามพระองค์ลงร่วมเรือที่นั่ง <bot>:ทหารตั้งโห่ลั่นสนั่นเสียง ประโคมฆ้องกลองแตรแซ่สำเนียง ออกรายเรียงซ้ายขวาเป็นตาริ้ว | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:น้องหวังพี่ก็เหมือนที่เทพารักษ์ <bot>:อันสิทธิศักดิ์อยู่ต้นไทรในสิงขร เมื่ออุ้มองค์อุณรุทกำลังนอน ไปสมสมรองค์อุษาในธานินทร์ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชีวิตรอดครั้งนี้เหมือนเกิดใหม่ <bot>:อย่าเพ่อไปขาดเหลือจะเกื้อหนุน ให้สมกับที่ท่านมาช่วยการุญ พอฉันอุ่นอกใจให้หายดี ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อกษัตริย์โสมนัสด้วยสมนึก <bot>:จดจารึกคำท่านอาจารย์สอน พิไรร่ำอำลาด้วยอาวรณ์ แล้วบทจรจากบ้านอาจารย์ตน ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้ลูกเอ๋ยเลยหลงลืมวงศ์ญาติ <bot>:เหมือนตัดขาดเกศาแม่อาสัญ สะอื้นร่ำพร่ำว่าแล้วจาบัลย์ อุสาห์กลั้นกลัวจะขาดราชการ ฯ | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นจะเป็นคนดีมีความรู้ <bot>:พิเคราะห์ดูเห็นจะแน่เร่งแก้ไข กระนี้แน่แล้วหนาคงพาไป จะใกล้ไกลนคเรศประเทศทาง | พระอภัยมณี | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุมาลีคลี่คลายขยายรส <bot>:บุปผาสดส่งกลิ่นถวิลหวัง เธอพลิกฟื้นตื่นจากแท่นบัลลังก์ จึงตรัสสั่งมเหสีทั้งสี่นาง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงหยุดทัพยับยั้งให้ตั้งค่าย <bot>:ทั้งทัพพราหมณ์สามนายปีกซ้ายขวา ทั้งทัพหลังตั้งเคียงเรียงกันมา ถึงปากป่าชายทุ่งริมกรุงไกร ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตีเข่าปับรับโบกสองมือปิด <bot>:ประจบติดเตะผางหมัดคว่างหวื กระหวัดหวิดหวิวผวาเสียงฮาฮือ คนดูอื้อเออเอาสนั่นอึง | นิราศพระบาท | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระษัตริย์มีสี่ตาจึงฆ่าม้วย <bot>:ไม่อยู่ด้วยผู้หญิงสิ่งสงสัย เที่ยวค้นหานารีผลเดินด้นไป เสียงคนไอแอบอ้อมเดินด้อมมอง | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้ตามติดคิดรับให้ยับย่อย <bot>:จะเลิศลอยลืออำนาจวาสนา อย่านึกขลาดชาติกษัตริย์นะนัดดา พระมังคลารับคำจะทำตาม | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงวันดีสี่ค่ำเป็นกำหนด <bot>:มาพร้อมหมดเหมือนหมายทั้งซ้ายขวา พวกเสนีชีพราหมณ์ก็ตามมา คอยอยู่ท่าหน้าปราสาทราชวัง ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:น้ำมันไฟไหม้พหลพลรบ <bot>:ทหารหลบแอบอิงบ้างวิ่งหนี ที่กำลังรบรับทัพทวี เปลวอัคคีไหม้ตายลงก่ายกอง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วสั่งพวกต้นหนคนทั้งหลาย <bot>:เอาเรือรายตามฝั่งระวังหนา อย่าให้มันเข้าไปได้ในลังกา คอยรักษาปากน้ำที่สำคัญ | พระอภัยมณี | 52 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วทูลลาพาพระหน่อวรนาถ <bot>:ไปปราสาทสั่งเหล่านางสาวสรรค์ ทอดยี่ภู่ปูลาดอาสน์สุวรรณ มีฉากกั้นบรรจถรณ์อ่อนสำอาง | พระอภัยมณี | 69 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.