text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นสมหมายหายแท้แน่เหมือนกล่าว <bot>:เว้นแต่ดาวเดือนอุทัยในสวรรค์ อันของในพาราสารพัน ไม่หวงกันเชิญรักษาพยายาม ฯ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นรุ่งเช้าเข้าเกาะขึ้นเสาะหา <bot>:ผลผลาปรางปริงริมสิงขร กำดัดแดดแผดหนักก็พักนอน ม้ามังกรกินปลาประสาใจ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สมเหมือนอย่างหนังสือเสนาทิ้ง <bot>:ดูก็จริงรบกันเหมือนมั่นหมาย ยังไม่ทันเสียทีมีอุบาย อันแยบคายที่มันทำเพราะจำใจ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะอาสัญวันใดก็ไม่รู้ <bot>:ไม่มีผู้จะบำรุงซึ่งกรุงศรี ถ้าศึกเหนือเสือใต้พวกไพรี มาย่ำยีเขตแคว้นจะแค้นเคือง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เทพกินราว่านิจจาเอ๋ย <bot>:กระไรเลยเฉียวฉุนทำหุนหัน ทั้งเผ็ดร้อนค่อนว่าสารพัน จะฆ่าฟันเสียก็ได้เป็นไรมี | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อีกหกวันฉันจะต้องยกกองทัพ <bot>:จะไปกับน้องหรือจิตคิดไฉน พระอัยกีอัยกานิคาลัย จะต้องไปช่วยปลงตามวงศ์วาน | สิงหไกรภพ | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อุประมา[๕]ราหูเข้าจู่จับ <bot>:เหมือนเมฆทับกลับเกลื่อนดวงเดือนหาย เคี้ยวขม้ำกลํ้ากลืนไม่คืนคาย ฝูงหญิงชายต่างตื่นเสียงครื้นเครง | สิงหไกรภพ | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถอนสะอื้นกลืนกลั้นอั้นอัดอก <bot>:นํ้าตาตกซกโทรมชโลมไหล จะกลับทัพอัปยศเสียยศไกร ถึงบรรลัยไว้ชื่อให้ลือชา | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:น้อมประนมก้มเกล้าบังคมกราบ <bot>:ศิโรราบองค์บพิตรอดิศร พระโอภาปราศรัยพลางให้พร จงถาวรพูนสวัสดิ์วัฒนา | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งซ้ายขวาหน้าหลังยับยั้งหยุด <bot>:ตั้งเป็นครุฑกระบวนนามตามตำรับ เห็นโยธาพวกฝรั่งออกคั่งคับ เป็นแปดทัพทั้งเดิมและเติมมา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พราหมณ์พฤฒาว่ากระนั้นวันพรุ่งนี้ <bot>:จะแก้ผีภูตพรายให้หายหลง แล้วพราหมณ์เอาทองคำทำเป็นธง มาเขียนลงอักขระพระศุลี | พระอภัยมณี | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้พระองค์ทรงเดชเกศกษัตริย์ <bot>:มารีบรัดตัดชาติวาสนา เสียแรงลูกผูกยนต์รู้มนตรา กำบังตาล่องหนทั้งทนคง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางตรัสชวนราเมศพระหลานรัก <bot>:กับองค์อัครชายามารศรี ลงที่นั่งทั้งสิ้นต่างยินดี กับเสนีพร้อมพรั่งทั้งอาจารย์ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:แม่รักเท่าชีวิตไม่อิจฉา จะพลัดพรากจากไปต้องไกลตา เห็นนัดดาจะค่อยคลายสบายใจ | สิงหไกรภพ | 52 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่านั่นแน่แม่ทัพมันขับรถ <bot>:จับให้หมดแต่บรรดาทั้งหน้าหลัง ใส่เสื้อสีตากุ้งดูรุงรัง บาทหลวงนั่งตกใจไม่ได้การ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณกราบก้มบังคมบาท <bot>:กับสองนาฏอัครเรศของเชษฐา สองนางชีรับหัตถ์กษัตรา มีวาจาอวยชัยถวายพร | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เย็นวันนี้พี่จะลาแล้วหนาจ๊ะ <bot>:ด้วยธุระร้อนใจดังไฟผลาญ เที่ยวตามติดบิตุรงค์หาวงศ์วาน แม้นพบพานพี่จะมาหาพระน้อง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกม้าใช้รีบไปยังนิเวศน์ <bot>:นำเอาเหตุเข้าประมูลทูลฉลอง พร้อมเสนาข้าเฝ้าทูลละออง ทูลสนองเรื่องราวแก่ท้าวไท ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีต้นกำมพฤกษ์ทานในลานวัด <bot>:ลูกหมากยัดเงินทิ้งอุทิศถวาย คนประชุมกลุ้มชิงทั้งหญิงชาย บ้างกอบปรายเบี้ยโปรยอยู่โกรยกราว | นิราศพระบาท | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เปนเมืองจันตะประเทศระโหฐาน ตลิ่งเบื้องบูรพาศาลาลาน เรือขนานจอดโจทย์กันจอแจ | นิราศพระบาท | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายบาทหลวงล่วงเขตประเทศถิ่น <bot>:ไม่รู้สิ้นพยาบาทปรารถนา แกตรองตรึกนึกมุ่งกรุงลังกา พิฆาตฆ่าสุริย์วงศ์องค์อภัย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝรั่งฟาดพลาดแพลงแทงด้วยกริช <bot>:เจ้าพราหมณ์ปิดป้องกันผันผยอง หน่อกษัตริย์กวัดแกว่งพระแสงกระบอง เข้าตีต้องปังกลิมาชีวาวาย | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เที่ยวกู่นางกลางดงทุกพงพุ่ม <bot>:เสียงแต่ภุมราร้องก้องกระหึ่ม ที่หว่างเวิ้งเชิงเขาเป็นเงางึ้ม โขมดพึมผิวกู่เสียงวู่โวย | สิงหไกรภพ | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่กับน้องท้องเดียวเที่ยวเดินเล่น <bot>:ยักษ์ไปเห็นจับได้ไม่สังหาร มาเลี้ยงไว้ในคูหาเป็นช้านาน จะคิดอ่านออกให้พ้นก็จนใจ | สิงหไกรภพ | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สงสารท้าวสาวสุรางค์นางสนม <bot>:ถลาล้มกลิ้งคว่ำคะมำหงาย ฝ่ายฝูงผีปีศาจอสุรกาย กับภูตพรายกองหน้าที่มาทัน | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กษัตริย์สุดสาครถาวรสวัสดิ์ <bot>:โสมนัสวายวิโยคที่โศกศัลย์ ได้ครูเมืองเกี่ยวดองมาป้องกัน พระทรงธรรม์ทักถามตามสงกา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางเสด็จจากแท่นรัตน์ปัจถรณ์ <bot>:สายสมรตามเสด็จไม่เข็ดขาม พระกุมกรสอนสั่งจงฟังความ พรุ่งนี้ยามหนึ่งจะมาอย่าปรารมภ์ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้คุมคนพลรบพอครบหมื่น <bot>:ต่างเริงรื่นรับเสด็จไม่เข็ดขาม กับเสนีที่สนิทเคยติดตาม ได้ฤกษ์ยามยกออกนอกกำแพง | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางสาวใช้รีบไปเชิญเสด็จ <bot>:มาด้วยเสร็จสมความตามรับสั่ง พระมังคลาเข้าปราสาทราชวัง ถวายบังคมคัลพระมารดา ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่องค์พระสิงหไกรภพนั้น <bot>:สองทรงธรรม์สิ้นชนม์ให้หม่นหมอง ออกอำมาตย์อาสน์โถงพระโรงทอง คิดตรึกตรองตรัสงานการนคร ฯ | สิงหไกรภพ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะเกิดไหนให้รองละอองบาท <bot>:อย่าแคล้วคลาดเคลื่อนคลาจนอาสัญ แสนวิโยคโศกสะอื้นทุกคืนวัน อุตส่าห์กลั้นกลืนกลํ้าระกำทรวง | สิงหไกรภพ | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกว่าพลางทางคำนับแล้วจับหัตถ์ <bot>:เจ้าจังหวัดเชิญให้นั่งยังรถา พวกขุนนางต่างมาส่งลงเภตรา พระมังคลาลุกมารับคำนับพลัน | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขาลือข่าวฉาวไปข้าได้ยิน <bot>:ว่าพระปิ่นโลกาประชาชน ให้หาผู้รู้วิชาข้างรบพุ่ง จะกันกรุงเตรียมศึกให้ฝึกฝน | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตามมาทวงดวงเพชรอันเตร็ดตรัจ <bot>:พวกมึงขัดจึงได้เข้าเผากรุงศรี ว่าไม่รู้กูเข้ามารบธานี ประเดี๋ยวนี้เล่าก็รู้นิ่งอยู่ไย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วฝังศพกลบหลุมประชุมพร้อม <bot>:ก่อตึกคร่อมศพเจ้าไม่เผาผี แล้วตีฆ้องร้องป่าวชาวบุรี ว่าหมอผีลอบเข้ามาฆ่าเจ้านาย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าจงไปไกล่เกลี่ยสองเมียผัว <bot>:อย่าให้มัวหมองช้ำระส่ำระสาย เอาความดีเข้าประจบพอกลบอาย แม้นวุ่นวายพากันหนีมิเป็นการ ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วายุพัฒน์นัดดาจึ่งว่าขาน <bot>:มาเกิดการผิดตำราไม่ฝ่าฝืน จำจะคิดแก้ไขในกลางคืน พลางลุกยืนร้องไปเป็นใจความ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสนมกรมในตกใจนัก <bot>:เสียงคึกคักตัวสั่นมิ่งขวัญหาย ทั้งเจ้าจอมหม่อมคุณวิ่งวุ่นวาย บ้างเหลียวซ้ายแลขวาละล้าละลัง | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระธิดาว่าฉันมิอยากเชื่อ <bot>:นี่และเนื้อใส่ไคล้ว่าใฝ่ฝัน เมื่อตะกี้พี่พูดไม่เช่นนั้น หรือสำคัญข้อผิดจึงปิดบัง ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นผู้รู้อยู่ด้วยได้ช่วยสอน <bot>:ไม่หยุดหย่อนยังจะฆ่าให้อาสัญ หูก็ชั่วตัวก็ชาติฉกาจฉกรรจ์ ใจก็ฟั่นเฟือนคลั่งไม่ฟังดี | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะรางวัลนั้นให้ควรแก่ความชอบ <bot>:แม้รู้รอบหลายประการชำนาญไฉน จะให้เจียดเกียรติยศปรากฏไป แล้วสั่งให้เขียนลงที่แผ่นศิลา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยิงสนั่นครั่นครื้นล้วนปืนตับ <bot>:เสียงฉาดฉับก้องกังวานสะท้านไหว เป็นควันคลุ้มกลุ้มแดงล้วนแสงไฟ ข้างทัพไทยยิงประดังเสียงตังตึง | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกลำทรงหงส์ที่นั่งคนทั้งหลาย <bot>:ช่วยรบรายยิงปืนเสียงครื้นครั่น ปีศาจสางต่างมัวด้วยกลัวควัน ก็กลับอันตรธานหนีพล่านไป | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เสนาราหูยังสู้รบ <bot>:เลี้ยวตลบหลีกลัดสกัดกั้น ขับกิเลนเผ่นโผนโจนประจัญ ไล่แทงฟันหันคว้างอยู่กลางพล | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่รอรั้งสั่งทหารให้ขานโห่ <bot>:ไล่เรือโล้เข้าประจัญหันตลบ แล้วตีฆ้องกลองระดมเร่งสมทบ เข้ารุมรบเรือฝรั่งเมืองลังกา ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:เทียรทูป๐บุพชาติบ้าง <bot>:บูชา นึกพระเสด็จมา ยับยั้ง ลิงเผือกเลือกสมอพวา ถวายไว่๐ใกล้แฮ ช้างเผือกเลือกพึ่ง๐ทั้ง กิ่งไม้ไหว้ถวาย | นิราศสุพรรณ | 80 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ฟังนักสิทธ์สนทนาอัชฌาสัย จึงแจ้งความตามประสงค์จำนงใน เราบวชได้หมื่นปีกับสี่พัน | สิงหไกรภพ | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประจุปืนยืนรายทุกค่ายตั้ง <bot>:ออกคับคั่งคอยรบจุดคบไสว ทุกหมู่หมวดตรวจพลสกลไกร ทั้งนายไพร่พรั่งพร้อมป้อมเสมา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยิ่งคิดคิดพิษลมระดมกัน <bot>:สะอื้นอั้นอกแยกแตกทำลาย ชักชะงากรากเลือดเป็นลิ่มลิ่ม ถึงปัจฉิมชีวาตม์ก็ขาดหาย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อเหนื่อยอ่อนนอนหลับอยู่กับบ้าน <bot>:อย่าเที่ยวพล่านพูดผลอประจ๋อประแจ๋ อะไรฉาวกราวเกรียวอย่าเหลียวแล ฟังให้แน่เนื้อความค่อยถามกัน | สุภาษิตสอนหญิง | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจึงผลุนหมุนมาถึงดาบส <bot>:น้อมประณตทูลความตามประสงค์ ลูกไปทำทุกข์ตรอมจนยอมลง ว่าตามแต่องค์พระบิดาจะปรานี ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยเมืองนี้เป็นที่เมืองหน้าด่าน <bot>:ฉวยเสียการพาราเป็นพาเหียร ถ้าแม้นเสียเหมราเป็นอาเกียรณ์ มันจะเบียนเขตจังหวัดรัตนา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยักษ์อสูรฉุนแค้นกางแขนรวบ <bot>:ตะครุบรวบฉวยคว้าไล่ถาโถม นางขว้างจักรยักษ์ขาดเลือดสาดโซม อสูรโอมอ่านเวทวิเศษมนตร์ | สิงหไกรภพ | 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หมายว่าพระจะสำราญผ่านสมบัติ <bot>:แม้ข้องขัดคงจะแจ้งแถลงไข ครั้งนี้พระสวรรคครรไล ไม่เห็นใจเจ้าประคุณกรุณา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ผู้ใดใจฉลาดล้ำ <bot>:ปัญญา ได้สดับปราชญ์เจรจา อาจรู้ ยินคำบัดเดี๋ยวมา ซับซาบ ใจนา คือมลิ้นคนผู้ ทราบรู้รสแกง ฯ | โคลงโลกนิติ | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณกุมารชาญฉลาด <bot>:ยุรยาตรเยื้องย่างมาข้างตึก เห็นภูมิฐานเคหาโอฬารึก ทั้งที่ฝึกสอนสานุศิษย์มี | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบิตุรงค์องค์อภัยมณีนาถ <bot>:โอรสราชรัตนามหาศวรรย์ เมื่อตัวข้ามากำเนิดเกิดในครรภ์ พระจากกันจากเกาะแก้วพิสดาร | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ตบแต่งกำปั่นสุวรรณมาศ <bot>:ใส่ใบตาดกุก่องทองระหง ทั้งเรือรบครบกระบวนปักทวนธง จัตุรงค์เสนาพลากร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พาดบันไดไต่พะองเข้ายงยุทธ์ <bot>:พุ่งอาวุธฟาดฟันล้วนขันแข็ง สับสายโซ่โย้เหนี่ยวด้วยเรี่ยวแรง ชาวเมืองแทงถูกตายเป็นหลายคน | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงปางเคราะห์เหมือนอย่างปางราเมศร์ <bot>:เที่ยวทุเรศแรมป่าพนาสัณฑ์ เครื่องพระแสงแบ่งภาคจากเทวัญ พิณพระขรรค์นั้นเป็นพระอนุชา | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรสุดจนให้อ้นอั้น <bot>:ไม่รู้ผันผ่อนแก้แพ้ผู้หญิง แต่ยิ้มยิ้มหงิมง่วงไม่ท้วงติง ทำเมินนิ่งนึกเขินสะเทิ้นที ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลหอกถือหอกออกสะพรั่ง <bot>:กระบี่บั้งเงินทองของประสงค์ สะพายแหล่งแต่งตัวเดินประจง แห่พระวงศ์อิศราเข้าธานินทร์ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันห่วงใยก็ยังไม่มีดอกน้อง <bot>:เห็นจะต้องอยู่ช้าเหมือนว่าขาน อย่าอาวรณ์นอนนั่งฟังดูการ ไม่ช้านานพี่ไปเฝ้าคงเข้าใจ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพราหมณ์เฒ่าเหล่าศิษย์คิดสังเวช <bot>:สำแดงเดชเดินคงคาไม่ฝ่าฝืน ถึงกำปั่นพราหมณ์คาวุตก็หยุดยืน คนทั้งหมื่นกราบกรานอาจารย์พราหมณ์ ฯ | พระอภัยมณี | 79 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอจบสารซึ่งแสดงแถลงไข <bot>:พระโปรดให้ตอบย้อนสุนทรแถลง ให้เสนีที่ผู้นำไปสำแดง บอกให้แจ้งโอรสยศยง | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสั่งพลางทางเสด็จยุรยาตร <bot>:ขุนอำมาตย์เกณฑ์กันเสียงหวั่นไหว พลรบครบสรรพทุกทัพชัย มาเตรียมไว้หน้าพระลานชานชลา ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกคนใช้ไปตามบาทหลวงสั่ง <bot>:เดินไปยังแถวทางกลางวิถี เข้าพูดจาปราศรัยเป็นไมตรี ชาวบุรีรู้ว่าแขกแปลกขึ้นมา | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วกลับหลังไปยังกำปั่นใหญ่ <bot>:รีบขึ้นไปทูลคดีขมีขมัน ข้าพเจ้าแล่นใบเข้าไปพลัน ถึงเขตคันเมืองด่านชานชลา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงใช้สองสุริย์วงศ์ทรงสวัสดิ์ <bot>:ยกเภสัชเภลามาถวาย แล้วเสแสร้งแกล้งอวดบวชสบาย พูดภิปรายไปแต่ข้างทางศรัทธา ฯ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่อึงอื้อถือแต่ไฟเที่ยวไล่ค้น <bot>:อ้ายโจรกรนหลับทั่วเนื้อตัวแข็ง กำลังหนาวหาวนอนทั้งอ่อนแรง คว่ำตะแคงคุดคู้ไม่รู้ตัว | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปักธงเทียวเขียวดำประจำศาล <bot>:เขียนรูปท่านพระมหาเยวาโห ทั้งแปดด้านศาลเทวอิศโร ให้ภิญโญอย่างฝรั่งตั้งบูชา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางยุพานารีได้ทีพร้อม <bot>:ทั้งหว่านล้อมเล่าตามเนื้อความหลัง เมื่อเลิกทัพกลับไปถึงในวัง พวกฝรั่งรู้ประจักษ์ว่ารักกัน | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยกพหลพลทัพมาคับคั่ง <bot>:ถึงกระทั่งล้อมค่ายดั่งใจหมาย ทุกหมู่หมวดตรวจพหลพลนิกาย ให้ตั้งรายเรียงไปในกลางคืน ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่อเมื่อใดในเมืองออกยงยุทธ์ <bot>:จึ่งค่อยจุดไฟเชื้อให้เหลือเหลิง แล้วโห่ร้องพร้อมหน้าให้ร่าเริง ตีให้เปิงอย่าได้ยั้งพังประตู ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เวลาค่ำน้ำเค็มก็พร่างพร่าง <bot>:แวมสว่างวาบวับระยับฉาย เสมอเม็ดเพชรรัตน์โมราราย แจ่มกระจายพรายพร่างกลางชลา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายลูกสาวเจ้าลังกาเวลาอรุณ <bot>:น้ำมันมุ่นมวยประจงทรงพระสาง ประดับองค์ทรงดำดูสำอาง พร้อมสามนางสามกษัตริย์ภัสดา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าจินดาอ่าองค์ทรงสังข์กลด <bot>:พวกพราหมณ์รดร่ายเวทวิเศษขยัน แล้วทรงเครื่องเรืองระยับจับผิวพรรณ แก้วกุดั่นดังดาวแพรวพราวพราย | สิงหไกรภพ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เครื่องดนตรีตีเองเพลงฝรั่ง <bot>:ฆ้องระฆังไม่ต้องตีดีขยัน ทั้งเครื่องแก้วแกมทองของสำคัญ ตั้งเป็นชั้นเกลื่อนกลาดดาษเดียร | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้ยามนี้มิได้เชยเหมือนเคยชื่น <bot>:ทุกค่ำคืนขาดประทิ่นกลิ่นอับศร หอมพิกุลฉุนใจอาไลยวอน พิกุลร่อนร่วงหล่นลงบนทรวง | นิราศเจ้าฟ้า | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดังดวงจิตบิตุเรศเกศกษัตริย์ <bot>:ท้าวเธอจัดสาวที่รุ่นสกุลหงส์ เป็นพี่เลี้ยงนุชนางสำอางองค์ แต่ล้วนวงศ์พวกผู้ดีมีตระกูล | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมมังคลานราราช <bot>:ภาณุมาศรุ่งรางสว่างไสว เสด็จลงกำปั่นด้วยทันใด พวกข้างในพร้อมวงศ์อนงค์นาง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้าไพรีตีมาถึงหน้าด่าน <bot>:ออกต่อต้านตีตัดสกัดจับ พวกเหลือซ้ำสมทบเข้ารบรับ ให้ย่อยยับอยู่ที่ด่านปราการกัน | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พฤฒาเฒ่าพาเที่ยวไปรอบวัด <bot>:หน่อกษัตริย์ชมพลันทั้งหรรษา ที่สงสัยไต่ถามพราหมณ์พฤฒา แกพรรณาเล่าแจ้งแสดงการณ์ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเป็นครูสืบวงศ์พงศ์กษัตริย์ <bot>:จนถัดถัดมาถึงเราเล่าหนังสือ อายุยืนตื้นลึกได้ฝึกปรือ ทั้งสัตย์ซื่อไม่สอพลอพูดล่อลวง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ครั้งนี้พี่เขาเห็นว่าเป็นสาว <bot>:จึงว่ากล่าวแกล้งให้อยู่ไอศวรรย์ จะตามไปไกลเนตรต่างเขตคัน พ่อคิดพรั่นเพราะเป็นหญิงนี้สิ่งเดียว | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงแจ้งการท่านมหาเสนาผู้ใหญ่ <bot>:พาเข้าไปทูลพระมเหสี ฝ่ายโฉมยงองค์สุวรรณมาลี ไม่ทราบที่เท็จจริงยังกริ่งใจ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงปีเศษเขตมนุษย์ก็สุดสิ้น <bot>:ล่วงเข้าถิ่นอสุราคงคาใส เสียงครื้นครึกลึกสุดสมุทรไท สมอไม่ถึงดินสุดสิ้นทาง | สิงหไกรภพ | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงออกโอษฐ์โปรดประทานพานพระศรี <bot>:ให้นั่งที่โอรสสมยศศักดิ์ พระแย้มยิ้มพริ้มพรายภิปรายทัก เจ้ารู้จักกันไว้ได้ไปมา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าบัดนี้จะภิเษกพระราเมศ <bot>:ขอทรงเดชช่วยไปแจ้งทุกแห่งหน ตามบรรดาพงศาทุกตำบล เชิญเสด็จจรดลมาพารา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หวังประโยชน์โพธิญาณการกุศล <bot>:จะได้พ้นกองทุกข์สนุกสนาน ฟังถ้อยคำสามีปรีชาชาญ โปรดประทานสอนสั่งคิดตั้งใจ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกลับจากลังกาอาณาจักร <bot>:โจรจะกักต้อนรับเป็นทัพขัน จึ่งจับยามตามสังเกตแจ้งเหตุพลัน วันนี้จันทร์ยามเสาร์เข้ามณฑล | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขึ้นตรวจพลบนเชิงเทินพระเดินหน้า <bot>:นางวัณฬาเหล่าหม่อมห้ามเดินตามหลัง ท่านท้าวนางกางกลดให้บดบัง จนกระทั่งถึงประทับที่พลับพลา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเลี้ยวหลังวังใหม่เห็นไพร่พร้อม <bot>:กำแพงป้อมปืนรายทั้งซ้ายขวา พวกทัพแตกแขกฝรั่งเมืองลังกา ยังวิ่งหากันออกอึงคะนึงไป | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกล้งชวนชอบปลอบประโลมวาโหมน้อย <bot>:ให้เรียบร้อยรักใคร่เหมือนใจหมาย แล้วว่าเช้าเราจะยกพลนิกาย ให้ไพร่นายลงประจำลำนาวา ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวข้างแขกชวาที่มาปล้น <bot>:เข้าไปค้นกันอยู่มากห้ามปากเสียง ไม่พูดดังตั้งชุมนุมคุมเสบียง เช้าจะเลี่ยงลัดป่าพากันไป | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่างพระจอมจักรพงศ์องค์กษัตริย์ <bot>:ทรงกัณฐัศว์ม้ามังกรอาวรณ์ถวิล ให้คั่งแค้นพวกศัตรูหมู่ไพริน ไม่รู้สิ้นศึกเสือเหลือระอา | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันพวกมันที่มาไม่ปรากฏ <bot>:ดูเหมือนปดกันเล่นไม่เห็นหน เป็นแต่อ้ายคนทรงเดินวงวน แล้วขึ้นบนเก้าอี้นั่งชี้มือ | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสนีรับอภิวาทกรุงกษัตริย์ <bot>:แล้วรีบรัดไปทูลตามความประสงค์ ฝ่ายพระหน่อขัตติยาวราพงศ์ เสด็จตรงเข้าไปเฝ้าเจ้านคร | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปิดขมับจับเขม่าหย่งเผ้าผม <bot>:มียาดมหรือยานัตถุ์ไว้ทัดหู เดินลอยชายส่ายไหล่ผู้ใดดู อยากใคร่รู้เล่นจริตรักติดใจ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอลมหวนป่วนปั่นไม่ทันกลับ <bot>:ปะทะทับตีข้างเสียงผางโผง ใบสะบัดปัดเรือหางเสือโกง เสากระโดงกองตระเวนกระเด็นตึง | สิงหไกรภพ | 76 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.